You are on page 1of 3

‫الخطبة األولى‬

‫ِا‬ ‫ِء‬
‫ َأْش َه ُد َأْن اَل ٰل َه ِإاَّل اُهلل الَّس ِم ْيُع اْلَب ِد ْيُع َو َأْش َه ُد‬. ‫ َاَحْلْم ُد ِلّٰلِه اَّلِذ ْي َأَم َر َنا ِبَأَدا الَّش َر اِئِع‬.‫َاَحْلْم ُد ِلّٰلِه‬
‫ِّل اِر ْك ٰل ى ِّيِد َنا َّم ٍد‬ ‫ِم ّٰل‬
‫ َال ُه َّم َص ِّل َو َس ْم َو َب َع َس َحُم‬.‫َأَّن َس ِّيَدَنا َو َح ِبْيَبَن ا َحُمَّم ًد ا َعْب ُد ُه َو َرُس ْو ُلُه الَّص ُع‬
‫ َأَّم ا َبْع ُد‬. ‫َو َعٰل ى ٰاِلِه َو َأْص َح اِبِه َأَمْجِعَنْي‬

. ‫َفَيآ َأُّيَه ا الَّناُس ُاْو ِص ْيُك ْم َو َنْف ِس ْي ِبَتْق َو ى اِهلل َفَقْد َفاَز اْلُم َّتُقْو َن‬
Hadirin. Jama’ah shalat jum’at rahimakummullah
Sepindah Kulo washiyat dateng awak kulo piyambak lan lumeber dateng
jenengan sedanten, monggo tetep netepi taqwa dumateng Allah SWT, kanthi
ngelampahi pinten-pinten perkawis ingkang dipun perintahaken, lan nebehi
pinten-pinten perkawis ingkang dipun larang, sehinggo kito sedoyo dados tiang
ingkang mulyo ten akhirat mangkeh. Saweneh saking wujud ketakwaan inggih
punika Tawadhu’ atawis andhap asor.
Jama’ah shalat jum’at rahimakummullah
Ingkang dipun wastani Tawadhu punika ateges kita mapakaken/ nganggep diri
kito langkung andhap tinimbang sanesipun. Sedaya punika pinangka ngubur
sifat sombong ingkang asring mubal wonten ing diri kita.
Tawadhu’ punika penting kita trepaken wonten ing panggesangan kita saben
dintenipun, sae ingkang gegayutan kaliyan Allah SWT ugi dhumateng sedaya
makhluk ciptaan-ipun, ingkang arupi manungsa, kewan, tetuwuhan lan
sapanunggilanipun. Lawan saking Tawadhu’ inggih punika sifat sombong.
Jama’ah shalat jum’at rahimakummullah
Allah SWT sampun paring dawuh:

‫َو ِعَباُد الَّر ٰمْحِن اَّلِذ ْيَن ْمَيُش ْو َن َعَلى اَاْلْر ِض َه ْو ًنا َّو ِاَذا َخ اَطَبُه ُم اٰجْلِه ُلْو َن َقاُلْو ا َس ٰل ًم ا‬
“Lan kawulaning Allah kang Maha Asih yaiku wong-wong kang lumaku ana
lumahing bumi kanthi andhap asor lan menawa wong-wong kang bodho nyaruwe
dheweke banjur ngucapaken salam.”
Imam Abu Ishaq Ats-Tsa’labi wonten salebetipun Al-Kasyfu wal Bayan fi Tafsiril
Qur’an njelasaken kawula ingkang dipun maksud wonten ing ayat niku injih
kawula ingkang utami, inggih tiyang ingkang tawadhu’
tur menawi wonten tiyang ingkang paring guneman dhumateng piyambakipun
kanthi pangucap ingkang mboten sekeca, piyambakipun njawab kanthi
pandonga kawilujengan.
Wonten ing tafsir sanes, Ibnu Hayyan ngaturaken bilih kawula ingkang utami
punika njawab kanthi pangucap ingkang milujengaken saking dosa.
Sinaosa dipun jahili kanthi tumindak ingkang mboten sae, sipat Tawadhu’ saget
ngalisaken kita saking tumindak dosa-dosa arupi laku ingkang awon utawi
sanesipun ingkang nglangkungi .
Kito malah badhe paring jawab kanthi sewalikipun inggih kanti pandonga
kawilujengan, kanthi tetep njagi subo sitho (etika) soho akhlak kita, arupi
tumindak soho pangucap kados ingkang kabeber dening Imam Abul Qasim al-
Qusyairi wonten ing kitab tafsir, Lathaiful Isyarat.
Hadirin ingkang dipun rahmati Allah
Imam al-Ghazali wonten ing kitab Bidayatul Hidayah sampun nakyinaken bilih
rumaos langkung utami tinimbang makhluk sanes punika kalebet umuk..
Pramila kita kedah pitados bilih ingkang paling sae wonten ngarsanipun Allah
wontenipun inggih rikalanipun benjing wonten ing akhirat. Bab menika temtu
kemawon sampun sanes urusan kita pinangka tiyang limrah.
Saha kita kedah nggadhahi panganggep bilih tiyang sanes menika langkung sae
tinimbang kita . Menawi miterat pandulu ketawis awon, kita mboten saget lajeng
gebyah uyah sedaya awon. Saben tiyang temtu kagungan kesaenan.
Imam al-Ghazali paring pamrayogi kados pundi kita ngginakaken kacamata
Tawadhu’ salebetipun mirsani dhumateng sinten kemawon, lare alit, tiyang
sepuh, tiyang ingkang bodho lan tiyang ingkang kafir.
Lare alit temtu dereng dipun ukumi taklif sahingga mboten maksiat dhumateng
Allah SWT, sakwangsulipun kito saben dintenipun mboten kalis saking
tumindak maksiat dhumateng Allah. Kanthi makaten kita mboten perlu mamang
ngakeni bilih lare alit langkung sae tinimbang diri kita.
Tiyang ingkang langkung sepuh tinimbang kita, temtu prayogi kawawas
langkung sae tinimbang kita. Awit piyambakipun langkung rumiyin tinimbang
kita anggenipun ngibadah dhumateng Allah SWT. Pramila saking meniko mboten
wonten alangan tumrap kita ngakeni bilih piyambakipun langkung sae
tinimbang kita.
Sinaosa wonten priyantun ingkang ketawisipun nyuwun sewu bodho, kita kedah
mitadosi kesaenanipun piyambakipun. Awit upaminipun piyambakipun
tumindak maksiat jalaranipun amargi mboten mangertos, sakwalikipun menawi
kita maksiat tetep kemawon kaetang maksiat awit kita mangertos menawi
perkawis menika pinangka awisanipun Allah.SWT.
Kepara sinaosa dhumateng tiyang kafir kita mboten pikantuk rumaos langkung
sae. Awit saget ugi setunggalipun wekdal ing akhir hayatipun piyambakipun
lajeng taubat lan ngucapaken syahadat saha wafat kanthi ngasto keislaman lan
keimanan. Ingkang kados makaten mboten mujudaken perkawis ingkang tangeh
lamun kepara sampun kathah kedadosan ingkang makaten.
Mekatenlah khutbah meniko, mugi-mugi enten manfaate dateng kito sedoyo lan
mugi-mugi kito saget ngelampahi sikap andap ashor wonten gesang kito ten
dunyo, sehinggo kito sedoyo dipun angkat dining Allah dados tiang ingkang
luhur ten akhirat. Amin-Amin Ya Rabbal ‘Alamin.

‫ ِإاَّل‬، ‫ ِإَّن اِاْل ْن اَن َلِف ُخ ْس ٍر‬. ‫ َو اْلَعْص ِر‬.‫ بسم اهلل الرمحن الرحيم‬. ‫َاُع ْو ُذ ِباِهلل ِم َن الَّش ْيَطاِن الَّر ِج ْيِم‬
‫َس ْي‬
. ‫ َو َتَو َّص ْو ا ِباَحْلِّق َو َتَو َّصْو ا ِبالَّص ِرْب‬، ‫اَّلِذ ْيَن آَم ُنْو ا َو َعِم ُلْو ا الَّصاَحِلاِت‬
‫ِك‬ ‫ِت ِذ‬ ‫ِف ِه ِم‬ ‫ِن ِظ‬
‫َباَر َك اُهلل ْيِل َو َلُك ْم يِف اْلُقْر آ اْلَع ْيِم َو َنَف َعْيِن َو ِإَّياُك ْم َمِبا ْي َن اآْل َيا َو ْك ِر اَحْل ْيِم َو َتَق َّب َل اُهلل‬
.‫ َو اْس َتْغِف ُر ْو ُه ِإَّنُه ُه َو اْلَغُفْو ُر الَّر ِح ْيُم‬.‫ ِإَّنُه ُه َو الَّس ِم ْيُع اْلَعِلْيُم‬،‫ِم َّنا َو ِم ْنُك ْم ِتاَل َو َتُه‬
‫الخطبة الثانية‬
‫ِد‬ ‫ِة ِل‬ ‫ِس ِم‬ ‫ِهلل ِم‬ ‫ِف‬ ‫ِع‬ ‫ِلّٰلِه‬
‫اَحْلْم ُد ْحَنَم ُد ُه َو َنْس َت ْيُنُه َو َنْس َتْغ ُر ْو ُه َو َنُعْو ُذ ِبا ْن ُش ُر ْو ِر َاْنُف َنا َو ْن َس ِّيَئ َاْع َم ا َن ا َمْن َيْه‬
‫ِا‬
‫اُهلل َفاَل ُمِض َّل َل ُه َو َمْن ُيْض ِلْلُه َفاَل َه اِدَي َل ُه‪َ .‬اْش َه ُد َأْن آَل ٰل َه ِإاَّل اُهلل َو ْح َد ُه اَل َش ِر ْيَك َل ُه َو َاْش َه ُد‬
‫ُل ‪ .‬الّٰل َّم ِّل ِّل اِر ْك ٰل ى ِّيِد َنا َّم ٍد ٰل ى ٰاِلِه َا اِبِه‬
‫َو ْص َح‬ ‫َأَّن َس ِّيَدَنا َحُمَّم ًد ا َعْب َد ُه َو َرُسْو ُه ُه َص َو َس ْم َو َب َع َس َحُم َو َع‬
‫َأَمْجِعَنْي ‪َ .‬أَّم ا َبْع ُد‬
‫َفَيا َاُّيَه ا اَحْلاِض ْو َن ُاْو ِص ْيُك ْم َو َنْف ِس ِبَتْق ى اِهلل َفَقْد َفاَز اْلُم َّتُق ْو َن ‪َ .‬و اْع َلُم ْو ا َأَّن اَهلل َاَم ُك ْم ِبَأْم ٍر‬
‫َر‬ ‫ْي َو‬ ‫ُر‬
‫َبَد َأ ِب ِه ِبَنْف ِس ِه َو َثىَّن َمِبآَل ِئَك ِتِه اْلُم َس ِّبَح ِة ِبُقْد ِس ِه‪َ .‬و ْمَل َيَز ْل َق اِئاًل َعاِلًم ا‪ِ :‬إَّن اَهلل َو َم آَل ِئَك َت ُه ُيَص ُّلْو َن‬
‫َعَلى الَّنيِب َيآ َاُّيَه ا اَّلِذ ْيَن آَم ُنْو ا َص ُّلْو ا َعَلْيِه َو َس ِّلُمْو ا َتْس ِلْيًم ا‪.‬‬
‫الّٰل َّم ِّل َعٰل ى ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َعٰل ى ٰاِل ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َك ا َّلْيَت َعٰل ى ِّيِد َنا ِإ اِه عٰل ى ٰاِل‬
‫ْبَر ْيَم َو‬ ‫َس‬ ‫َم َص‬ ‫َس‬ ‫َو‬ ‫َس‬ ‫ُه َص‬
‫َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم ‪َ ،‬و َب اِر ْك َعٰل ى َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َو َعٰل ى ٰاِل َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َك َم ا َب اَر ْك َت َعٰل ى َس ِّيِد َنا‬
‫ِإْبَر اِه ْيَم َو َعٰل ى ٰاِل َس ِّيِد َنا ِإْبَر اِه ْيَم يِف اْلَعاَلِم َنْي ِإَّنَك ِمَح ْيٌد ِجَم ْيٌد ‪.‬‬
‫ِمَس‬ ‫ِت‬ ‫ِء ِم‬ ‫ِل ِت‬ ‫ِلِم‬ ‫ِم ِت‬ ‫ِف ِل ِمِن‬ ‫ّٰل‬
‫ال ُه َّم اْغ ْر ْلُم ْؤ َنْي َو اْلُم ْؤ َن ا ْو اْلُمْس َنْي َو اْلُمْس َم ا ْاَالْح َي ا ْنُه ْم َو اَاْلْم َو ا ‪ِ ،‬إَّنَك ْيٌع‬
‫َق ِر ِجُم الَّد اِت آ َا الَّر اِمِح ‪ .‬الّٰل َّم اْغ ِف ُاَّم َة ِّيِد َنا َّم ٍد ا ُاَّم َة ِّيِد َنا َّم ٍد‬
‫ْر َس َحُم َو ْر َحْم َس َحُم‬ ‫َنْي ُه‬ ‫ْيٌب ْيُب َعَو َي ْر َح َم‬
‫اْج ُبْر ُاَّم َة َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد اْس ُتْر َعْن ُعُّيْو ِب ُاَّم ِة َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد ‪َ .‬ر َّبَن ا آِتَن ا يِف الُّد ْنَيا َح َنًة يِف‬
‫َس َو‬ ‫َو‬ ‫َو‬
‫اآْل ِخ ِة َح َنًة َو ِقَن ا َع َذ اَب الَّناِر ‪َ .‬و َص َّلى اُهلل َعٰل ى َس ِّيِد َنا َحُمَّم ٍد َو َعٰل ى ٰاِلِه َو َصْح ِبِه َو َباَر َك َو َس َّل‬
‫َم‬ ‫َر َس‬
‫َو اَحْلْم ُد ِلّٰلِه َر ِّب اْلَعاَلِم َنْي ‪.‬‬
‫ِعَب اَد اِهلل‪ِ ،‬إَّن اَهلل َي ْأُم ُك ْم ِباْلَع ْد ِل َو اِاْل ْح اِن َو ِاْيَت آِء ِذي اْلُق ْر َب َو َيْنَه ى َعِن اْلَف ْخ َش اِء َو اْلُم ْنَك ِر‬
‫َس‬ ‫ُر‬
‫ِن ِم ِه‬ ‫ِظ‬ ‫ِع‬
‫َو اْلَبْغِي َي ُظُك ْم َلَعَّلُك ْم َت َذ َّك ُر ْو َن ‪َ .‬ف اْذُك ُر ْو ا اَهلل اْلَع ْيَم َي ْذ ُك ْر ُك ْم َو اْش ُك ُر ْو ُه َعٰل ى َع َي ِز ْد ُك ْم‬
‫َو اْس َئُلْو ُه ِم ْن َفْض ِلِه ُيْع ِط ْيُك ْم َو َلِذ ْك ُر اِهلل َاْك َبُر ‪.‬‬

You might also like