!

,1

•!

''
 Inhoud

Tom Go dwin De koude vergelijkingen .

7

Jo/in Wyndltam Het wicl

33

Robert A. Heinlein De lange wacht . 40

Ray Bradbury De verkcerswcg . .

55

Jo/in Wyndltam Het chronoclasrne . .

59

[uditl: Merril De glans van de dageraad . 81

Ray Bradbury Caleidoscoop . .

99

Ricliard Wilson Gccf me de ruimte . . 109

Robert F. Young Doktcr in de wildernis . 113

Henry Kuttner Of a n d e r s . . . 133

Theodore L. Thomas De verre blik . . . 142'

Isaac Asimov De onsterfelijke poeet . . 170

C. M. Kornbluth I-let altaar te middemacht . 173

Fredric Brown Het wapcn . 180

Philip K. Dick Foster, je bent dood . 183

Arthur C. Clarke Geschiedenisles . 203

Over science fiction . 212

Bronvermelding . , . • . . . 216

Henry Kuttner, Or else

uit Best science fiction stories
uitgegeven door Faber & Faber Ltd., Landen
© 1958 by Faber & Faber Ltd.
 Of anders . . .

H E N ll Y K U T T N E R.

Miguel en Fernandez warcn onnauwkcurlg op elkaar aan het

schictcn a.in wccrszijdcn van hct clal, toen Jc vlicgcndc scho­

tel landdc, Zc vcrspildcn ccn paar kogcb op her vrcerndc lucht­

schip. De piloot vcrschccn en bcgon Let dal door tc lopcn en

tcgcn de h e l l i n g op naar Miguel, die in de onzckcre schaduw

van ccn c h o l l a vlockcnd ,!c gr�ndc! van zijn gcwcer zo sncl hij

kon tcrughanldc. llij miktc nuoit ,·r,� zuiver en naarrnatc de

vrccmdeling hem dichtcr nadcrdc, kwarnen zijn kogcls vcrdcr

naast hem tcrccht. Eindclijk, or hct [aatstc ogcnblik, lier Mi­

guel zijn gcwccr vallen, grecp Jc machete die naast hem lag

en spronr, ovcrcind,

'Stcrf dan.' zci hi] en hief zwaaicnd hct dolkmcs op. Her staal

fonkcldc in de hew Mcxicaansc zon. De machete vccrde

terug van de hals van de vrccmdelmg en vloog ccn heel cind

de lucht in, rcrwijl Migucls arm rirueldc als van cen clcktrische

schok. Er kwam ceu kogcl aan van de ovcrzijdc van het dal,

die hct soort geluid rnaakrc dar cen stcek van cen wcsp zou

vcroorzakcn als jc hem hoordc in pleats van vocldc, Miguel

lict zich plat necrvallcn en rolde over de grond om dekklng te

zoekcn achier ccn groor rotsblok. Ecn twccdc kogcl Hoot

schril en ijl door de lucht en even flonkcrdc er cen blauwe

lichtflits op de linkcrschouder van de vrccmdcling.

'Estey perdido,' zei Miguel, die zichzclf als vcrlorcn beschouw­

de. Plat op zijn buik liggcnd, hief hij zijn hoofd op en keek de

vijand grommcnd aan.

De vrccmdeling maakte echter gecn cnkel vijandclijk gcbaar,

Hij schcen bovcndicn ongewapcnd tc zijn. Migucls scherpe

ogen namcn hem ondcrzockcnd op. De man was heel onge­

woon gcklced. Hij droeg een murs van korte, glanzende blau­

wc vercn. Her gclaat crondcr was nors, ascctisch en onvcr­

draagzaam. Hi] was heel mager en bijna twee meter vij ftien

Jang. Maar hij schccn indcrdaad ongcwapend tc zijn. Dar gaf

Miguel moed, Hij vrocg zich af waar zijn machete was te­

rechtgekomen. Hij zag hem nier, doch zijn geweer lag slechts

een gocde halve meter van hem fandaan.

De vrcemdeling hield halt en staarde op Miguel neer,

'Sta op,' zci hij, 'laten we praten.'

Hij sprak uitstekend Spaans, alleen scheen zijn stem uit Mi­

guels hoofd te komen.

'lk sta nier op,' zei Miguel. 'Als ik opsta schiet Fernandez me
dood. Hij is een erg slecht schutter, maar ik zou we! een grote

133
dwaas zijn als ik een dergelijk risico narn. Bovcndien is dit

heel onccrlijk, Hocvecl gccft Fernandez u hicrvoor?'

De vreemdeling sraardc Miguel strong aan,

'Weet je, waar ik vandaan gekomcn bcn?' vrocg hij.

'Her kan me gccn centavo schclcn waar u vandaan gckomen

bent,' zci Miguel, hct zwcet van zijn vnorhoofd wisscnd, Hij

wierp ccn blik op ccn nabijgclcgcn rots, waarachter hij ccn

gcitclercn zak wijn had vcrborgen. 'Uit los csrados unidos, on­

getwijfeld, u en uw vlicgrnachinc. De Mcxicaansc rcgcring

zal hiervan in kcnnis gestcld wordcn.'

'Hecht de Mcxicaansc rogering haar goedkcuring aan moord?'

'Dir is ccn privc-aangclcgcnhcid,' zci l\ l i : ; u c-! . 'I let g:iat over

watcrrcchten die heel belangrijk ziju, Boven.lien i� hct zclf­

vcrdcdiging. Die cabron aan de ovcrkant van lwt d.il probccrr

mij re dodcn. En u bent zijn gehuurcle moordcnaar. God zal

jullie allcbci srraffcn.' Er kwam ecn nicuwc r-,·J,1chtc bij hem

op. 'Hocvccl moct u hcbben om Fernandez tc d o d c n ] Ik zal u

dric pesos gcvcn en ccn mooic jonge ;;�it.'

'Er xal in hct gehccl nict mcer gcvochrcn wordcn,' zei de

vrccmdeling. 'Hoor jc da: ?'

'Ga dar Fernandez dan vcrtcllcn,' zci Miguel. 'Deel hem mee

<lat de watcrrochtcn Yan mij zijn . . Ik zal hem gra:1g in vrcde

latcn vcrtrckkcn.' Zijn nck deed pijn van hct ornhoogstaren

naar de Iange man. Hij richtte zich ccn cindje op en ccn kogel

floot schril door de s r i l l c , here lucht en boordc zich met cen

boosaardig spcrrcrcnd geluid in ccn diclubijstaande cactus.

De vrccmdcling strcck de blauwc vcrcn op zijn hoofd glad.

'lk wil ccrst vcrdcr met jou pratcn, Ik hen nog nier klaar, Luis­

ter naar me, Miguel.'

'Hoc kcnt u mijn naarn]" vrccg Miguel scherp, terwijl hij zich

op zijn andcrc zi] rolde en bchocdzaam ovcrcind kwam nch­

ter de rots. 'Het is net als ik dacht, Fernandez hccft u gehuurd

om mij te verrnoordcn.'

'lk ken jc naarn omdat ik je gedachtcn een beetje kan lezen.

Niet geed, omdat ze zo wazig zijn.'

'Uw rnocdcr was cen hond,' zei Miguel.

De vreemdeling knecp zijn ncusgatcn ccn wcinig sarncn, doch

deed net alsof hij de opmcrking n i e t had gchoord. 'Ik hen van

een andere wercld gekornen,' zci hij. 'Mijn naam is -' In Mi­

guels geest klonk her als Quetzalcoatl.

'Quctzalco:itl?' hcrhaalde Miguel op fijn-ironische toon. '0,

daar rwijfel ik niet aan, En de mijne is Sint-Pctrus, u weet wel,

die de sleutels van de hemelpoort in zijn bezit heeft.'

Een lichte blos overtoog Qucizalcoarls magcre, bleke gelaat,

doch hij dwong zich op kalme toon re antwoorden, 'Luister,

Miguel. Kijk naar mijn lippen. Ze bewegcn niet. Ik spreek in

je hoofd, langs telepathische weg en jij vertaalt mijn gedach-

1.34
ten in woordcn die bctekenis voor jou hcbbcn. Mijn naam is

kcnndijk te mocilijk voor jc. Jc cigcn geest hcclr hem ver­

taald als Quetzalcoatl. Oat is mijn wcrkclijkc naam helernaal

nict.'

'De veras,' zci Miguel. 'Het is uw wcrkcliike naarn helcmaal

niet en u komt niet van ccn andcrc wcreld, Ik zou ccn norte­

amcricano nag n i c t gclovcn al zwocr hij bij de becndercn van

ticnduizcnd hocggeplcarstc hcil igcn.'

Opnieuw ovcrtoog cen blos Quetzalcoatls Iange, Strenge ge­

Iaat.

'Ik bcn hier om bcvclcn tc gevcn,' zci hij. 'Nier om IC rcdc­

rwistcn met - Luistcr, Miguel! W.,arom dcnk je <lat je mij

n i e t met je machete kon duden? v'.'aarom kunncn kogels mij

nict dcrcn?'

'W.1:nom vlicgt uw vlicgrnachinc?' kaatstc Miguel tcrug, Hij

haaldc ccn rabaksznk re voorschi]n en bcgon cen sigarct tc rol­

lcn. Hij locrde even om de rots hccn. 'Fernandez probccrr op

her ogcnblik waarsclujnlijk om me to bcsluipcn, Ik kan beter

mijn gc weer pakkcn.' .

'Laat her liggcn,' zei Q u etz alco a tl. 'Fernandez zal je geen

kwaad do c n .'

Mi r, ucl lachte schril.

'En jij moct hem geen kwaad docn,' vocgdc Quetzalcoatl er

vastbcradcn aan toe.

'Dan zal ik hem mijn andcre wang toekeren,' zei Miguel, 'zo­

dat hij me door m ijn slaap kan schicten, Ik geloof pas dat

F ern a nd a vrcdc wcnsr, sen o r Qu etza lco a tl , als ik hem door

her dal zic komcn aanlopen m e t zijn handcn haven zijn hoofd.

En zclfs dan l aat ik hem nag nict re dicht in mijn buurr ko­

rncn, vanwcgc her mes dat hij achterin zijn riem hcc f t zitten.'

Quetzalcoat l st reek zijn blauwe stalcn veren weer glad. Er ver­

schccn een ontevrcdcn uitdrukking op zijn benige gclaat,

'Jullie mocten allcbci voorgoed ophoudcn met vechten,' zei hi].

'Mijn ras houdt toczicht over hct hcclal en hct is onze verant­

woordclijke taak om op iedere plancet die wij bezocken, vre­

de le brengen.'

'Net als ik dachr,' zei Miguel voldaan. 'U komt uit las estados

unidos. Waa rom brcngr u gcen v rede aan uw eigcn land] Ik

hcb l a s sefiores Humphrey Bogart en Edward Robinson op las

peliculas gczien, Madre de Dias, in heel Nueva York schieten

gangsters op elkaar vanuit de ene wolkenkrabbcr naar de an­

dere. En war doer u daaraan] U doer ni c t anders dan dansen

met la sciiora Be t ty Grable. 0, ja, ik begrijp her heel gocd.

Eerst komt u vrcde brengen en dan neemt u ans onze oli e en

onze edele meralcn af.'

Quetzalcoatl gaf een nijdige trap tegen een steen die naast zijn

glanzende stalen teen lag. ·

135
'Ik meet het je aan [c verstand brcngcn,' zci hij. I-Iij keek naar

de nag onaangcsrokcn sigarct die russen Migucls lippen bcn­

gelde. Plotscling hid hij zijn hand op en u i t ecn ring aan zijn

vinger schoot een withctc s t r a a l die in hct uitcinde van de si­

garet de brand stak. Miguel sprang vcrschrikr mer ecn ruk

achteruit. Dan inhalccrdc hij de rook en kniktc, De withete

straal was vcrdwcncn.

'Muchas gracias, seiior,' zci Miguel.

Quetzalcoatl pcrste zijn klcurloze lippcn opcen. 'Miguel,' zei

hi], 'zou cen nortc-america no <lat kunncni '

'Q ui cn sabe?'

'G e en c n kc l e bcwoner van jouw planccr zou d a t kunncn clocn

en dar weer jij ook wcl.'

Mi g u el haaldc zijn schouders op.

'Zic je die c ac tus daarginds?' vrocg Q u c t c-.1 l cc,a t l up scherpe

toon. ' l k zou hem in t wee scconden kunncn vcrnicrigcn.'

'Ik twijfcl er nicr aan, senor.'

' Ik zou, wat dat aangaat, dcze hcle planect kunncn vcrnieti­

gen.'

'[a, ik heh over de atoornbommcn horcn sprckcn,' zei M i gu e l

b clecf d. 'Waarom n ccm t u dan de mueite om u in ccn rustige

kl e in e privc-twist te mcngcn tuss c n Fernandez en mij over

ecn klclne bran, die van gccn cnkcl bclang is vuor wie dan

oak, behalvc -'

Ecn kogel float langs hem hecn,

Quetzalcoatl wreef met cen nijdig gebaar over de ring aan zijn

vinger.

' O md a t de wereld gaat ophouden met vcchrcn,' zci hij drei­

gend, 'Als zc dat nict doer, zullen wij ze v c rniet ig en . Er is gcen

enkcle redcn waarorn de mensen nict zouden kunnen leven in

vrede en brocdcrschap.'

'Er is ecn reden,' zei Miguel.

'En die is 7 '

'Fernandez,' zei Miguel.

'Ik zal j ullie allebei vemietigen als jullie niet ophouden met

vc chten.'

'El senor is een groot vredestichter,' zei Miguel hoffeliik, 'Ik

zal graag ophouden met vechten, als u mij wi l t vertellen hoe

ik kan voorkomen dar ik gedood word als ik dat doe.'

'Fernandez zal oak ophouden met vechten.'

Miguel narn zijn enigszins verfomfaaide sombrero af, greep

een t a k e n stak de hoed voorzich t ig haven de rots uit . Er klonk

een boosaardige knal, De hoed vloog weg en Miguel ving: hem

op eer hij op de grand bclandde.

'Uitstekend,' zei hij. 'Omdat u er zo op aandringt, senor, zal

ik ophouden met vechten. Maar ik kom niet achter deze rots

vandaan. Ik hen volkomen bereid om op te houden met vech-

1.36
ten. Maar het lijkt me toe dar u dat van mij vcrlangt zonder

dat u mij vcrtel t hoc ik hct <locn moct. U zou net zo gocd kun­

ncn cisen dar ik door de lucht vlicg, net als uw vlicgmachinc.'

Quctzalco.itl fronstc zijn wcnkbrauwcn nog dicper. Ein<lclijk

zci h i j : 'Miguel, vcrtcl me ccns hoc doze strijd is bcgonnen.'

'Fernandez wil mij dodcn en mijn gczin tot slaaf makcn.'

'Waarom zou hij dat w i l l e n ? '

'Omdat hij slecht is,' zei Miguel.

'Hoc weer jc dat hij slccht is?'

'Orndat,' wees Miguel hem logisch, 'hi] mij dodcn wil en mijn

gczin tot s l a a f makcn.'

Er vicl een stiltc. Ecn rcgcnkockoek schoot langs hen heen en

hield stil om aan de glinstcrcndc loop van Migucls gewecr re

pikkcn, Miguel zuchttc.

'Er ligt cen zak met gocdc wijn nor, gcen zcvcn meter hier van­

daan -' began hij, doch Quctzalcoarl vicl hem in de rcde.

'Wat zci je daarncr over de watcrrcclucn?'

'O, dat,' zei Miguel. ' D i t is ccn arm land, sciior. Water is kost­

baar hicr. We hcbbcn ccn droog jaar gchad en er is nict lunger

water gcnocg voor twee gczinncn. De bron is van mij. Fernan­

dez wil mij <laden en mijn gczin tot -'

'Zijn er gccn gcrcchtshovcn in jullie land?'

'Voor menscn als wij7' vrocg Miguel, en lachte bclecfd.

'Hecfr Fernandez oak ccn gczin ?' informcerde Quetzalcoatl.

"[a, de stumpcrs,' zci Miguel. 'Als zc niet werken tot ze erbij

ncervnllen, slaat hij ze.'

'Sia jij je gczin I'

'Enke! wanneer ze het nodig hcbben,' zei Miguel verbaasd,

'Mijn vrouw is erg dik en lui. En mijn oudst c, Chico, is bru­

taal, Her is mijn plicht hen te slaan als ze her nodig hcbben,

voor hun eigen b c stwil. Her is oak mijn plicht om onze wa­

terrcchten te bescherrncn, omdat die verdorven Fernandez

vastbesloten is mij te doden en -'

Quetzalcoatl zei on g eduldi g: 'Ik sta mijn tijd te verknoeien.

Laat me even n a d c nk c n .' Hij wreef weer over de ring aan zijn

vingcr. Hij kcek om zich hcen. De regenkoekoek had een sma­

kelijker brokjc gevondcn dan her gcwcer. Men kon hem -nu

zien wegstappcn met de kronkclende staart van een hagedis

u it zijn snavel bungclend.

Boven hen stond de zon aan een helderblauwe hemel. De droge

lucht rook nadr mesquite. Beneden hen, in het dal, maakte

de vliegende schorel, met zijn volmaakte vorm en bouw, een

onwezenlijke indruk en vie! geheel bij het omringende land­

schap uit de toon.

'Wacht hier,' zei Quetzalcoatl tenslotte. 'lk zal met Fernandez

gaan praten. Als ik roep, kom dan naar mijn vliegmachine,

Fernandez en ik zullen ons daar dan spoedig bij je voegen.'

1.37
'Zeals u wcnst, seiior,' stemde Miguel toe. Zijn ogcn dwaal­

den af.

'En raak je gcwccr niet aan,' voegde Quetzalcoatl er op zeer

bcsliste won aan toe.

'Maar naruurlijk niet, seiior,' zci Miguel. Hij wachttc tot de

lange man was v c r d w c n c n. Dan kroop hij behocdznarn over de

drogc bodcm tot hij zijn gcwccr opnicuw tc pakkcn had. Daar­

na zocht hij even tot ltij zijn machete had gcvonden. Ecrst

toen kroop hij na,rr de wijnznk. Hij had ccn gewcldigc dorst,

maar hij drunk nicr ovcrrnatig vccl. I Iij deed ccn voile pa­

troonhoudcr in her gcwccr, lcundc tcgcn de rots en narn, tcr­

wijl hij zut ic waclucn, van tijd tot tijd cen k l c i n tcug]c,

Ondcrtusscn licp de vrccnulciing. zondcr zich le storcn aan

nicuwc kogcls, op de schuilplaats van Fernandez af. Her ge­

luid van schotcn hicld op. Er vcrstrcek ccn hclc tijd en ein­

dclijk dook de rijzigc gcstaltc weer op (11 zwaaidc naar Mi-

guel. ·

'Ya voy, sciior,' schrccuwde Miguel opgcwekt. I-lij lcgdc zijn

gcweer op een gcschiktc plants op de rots en kwarn heel be­

hocdznam o v e r e i n cl , gcrccd om bij de ccrstc vijandclijkc be­

wcging weg tc duikcn. Ecn dcrgclijke bcwcging b le cf uit.

Fernandez vcrschecn naast de vrccrndcling. Mi g u el boog zich

onmiddcllijk naar vorcn, grccp zijn geweer en hi cf hct op om

haastig ccn schot a f tc v uren.

Icts duns en sisscnds zcngde door her dal, Het geweer werd

roo dg lo e i c nd in M i g u c l s grccp. Hij suet ccn angstige kree t uit

en lict hct vallcn en het volgcnde ogcnblik w is t hij nicrs meer.

'Ik stcrf met ere,' dacht hij, en dan dachr h ij niets meer .

. . . Tocn hij bijkwam stond hij in de sch a du w van de grote,

boven hem uitri j z e nde vlicgende schotel. Q uetz a lco a tl l ie t

zijn h a nd , die hij voor Migucls gclaat had gehouden, zinken.

Er fo n kcl de zonlicht op de ring van de rijzige man. Miguel

schudde duizeli g zijn hoofd.

'Ik le cf no r,?' informeerde hij.

Dach Quetzalcoatl sloeg gccn ache op hem . Hij had zich tot

Fernandez gcwend, die naast h em st a nd , en maakte gebaren

voor Fernandez' op een masker lijkcnde gelaat. Een lichtstraal

flltsrc u i t Querzalcoarls ring in F e rn a nd e z ' glazige ogen, Fer­

nandez schudde zijn hoofd en mornpclde icts met dikke tong.

Miguel keek of hij zijn gewcer of zijn m a chet e ook zag, doch

ze warcn verdwenen. Hij liet zijn hand in zijn hemd glijden,

doch z ijn h a nd i g e klein e mes w as evencens weg. .

Zijn blik kruist e die van Fernandez.

'We zijn allebci ten dod e gedoernd, Don Fernandez,' zei hij.

'Deze se ii or Q u etza lco a tl zal ans allebci doden. In zekere zin

spijt het me dat jij naar de hcl zult gaan en ik naar de heme!,

want dan zullen we elkaar nict meer zien.'

138
'Jc vergist [e,' anrwoordde Fernandez, vcrgcefs naar zijn eigcn

mes zockcnd. 'Jij zult de heme] nooir zien. En dczc Iange nortc­

arncricano hcct cvcnmin Quetzalcoatl. Om zijn cigcn lcugcn­

acluigc oogmcrkcn ten uitvoer tc lcggen hecft hij de naarn

Cortes aangcnorncn.'

'Jij zult de duivcl zclf nog voorliegen,' zci Miguel.

'Houd jc kalm, jullic allebci, ' zci Quetzalcoatl (of Cortes) op

schcrpe ioon. ')ullic hebbc n icts van mijn m ac h t gczien. Luis­

ter nu n a a r mi j . .Mi jn rns heel r de grooisc taak op zich geno­

men om crop toe re zicn cl.it hct gansc zonncsiclscl in vrcde

znl levcn . Wij zijn «cu ras met ccn zccr vcrgcvordcrdc bcscha­

vi n g en bcschikkcn ever ccn rnachr di e jullic jc zclfs nog n i c t

kunncn voorstcrlcn, \Vij hcbbcn pr o blc m c n opgclost waar­

v oo r jullie nog gccn ·,ntwoo,d hebbcn e n her is ihans onzc

p lic h t om onze rn a c h r ten ha te van lier algcmcnc wclzijn ten

uitvocr te kgi;cn . lndicn jullic in lcvcn w il l c n blijvcn, moctcn

jull i c o n rn i d d c l l i j k e n voor altijd o p h oud c n met vcchten en

voortaan in vrcde en brocdcrschap lcvcn. Is dai dui <l c lij k ? '

'lk heh noo i t iers anders gcwild,' zci Fe rn a nd e z ontst c l d.

'Maar dczc nakomcling va n ccn gcit w il mi j dodcn.'

'Hct is van nu af aan a f g e lo p c n m e t clkaar doden,' zcl Quetzal­

coatl. ' J u lli c zull c n in brocdcrschap lcvcn, of stcrvcn.'

M igu el en Fernandez kckcn ecrsr clkaar en dan Quetzalcoatl

aan,

'De s en or is een groor vrcdcstichter,' prcvcldc M iguel. 'Dat

heh ik al ccrdcr gczcgd, De rnanicr die u no e mt, is stcllig de

beste om de vrcdc te verzckcrcn. Maar v oor ons is h c t n i e t zo

ccnvoudig. Hct is mooi om in vrcdc re levcn, Uitstckend, se­

nor. Vcrtcl ons dan ook hoc we <lat rnoctcn do c n.'

'E en v oudig door op te h oud c n met vechtcn,' zei Quetzalcoatl

ongeduldig. .

'Dar k un t u gcmakkelljk zeggcn,' w ees Fern a ndez hem. 'Ma a r

het !even hier i n Sonora is nict zo e en v oudig. M is s c hi en is het

dat w e! in het land waar u vandaan kom t -'

'Natuurlijk,' vie! Miguel hem in de rede. 'In los estados unidos

is iederccn rijk.'

'- maar bij ons is het niet een v o u dig . Misschien eet in uw

land, senor, de slang de rat niet op, en de vogcl niet de slang.

Misschicn is er in uw l a nd vocdsel en water voor iedereen en

hocft een man niet te vechtcn om zijn gezin in het !even te

houden. Hier s het allemaal niet zo e e n v o u dig .'

i

Miguel knikte. 'Eenrnaal wo rden we ste l lig allcmaal bree­

ders,' s temde hij toe. 'We proberen re Icvcn zeals de goede

God ons gebiedt. Het is niet gemakkelijk, maar w e warden

ga a nde w eg beter. Het zou heel mooi zijn i ndien w e allemaal

broeders konden w arden op grond van een of ander tover­

bevel, zoals u ons geeft. Helaas -' Hij haalde zijn schouders op.

139
'}ullie moetcn gcen geweld gebruiken om jullie problcmen

op te lessen,' zci Quetzalcoatl op ccn toon die gccn tegen­

spraak dulddc. 'Gcwcld is uit den bozc. Jullie moctcn nu vrede

sluiten.'

'Of anders zult u ons vcrnictigcn,' zci Miguel. Hij haalde op­

nicuw zijn schouders op en zijn blik kruistc die van Fernandez.

'Uitstckend, senor. U bcschikt over ccn argument waartegen

ik mij niet graag zou vcrzettcn. Al fin, ik stem toe. Wat moeten

we docn?'

Quetzalcoatl wcnddc zich tot Fernandez.

'lk cvcnccns, senor,' zci de lnatstc zuc lucnd, 'U hebt ongc­

twijlcld gclijk. batons vrcdc s l u i t v n . '

'Nccm clkaars h a n d,' zci Q u e t z a l c o a t l met glinst c rcnd c ogen,

'En zwccr clkaar brocdcrschap.'

Miguel srak zijn h a n d u i t . Fernandez clrukrc hem stevig en de

bcidc rn a n n c n kckcn elk.iar <; r i n n i k r n d aan.

'Zic je wcl,' zei Quciznlcoat], hen met ccn strenge glimlach

aankijkcnd. 'Her is hclcmani nict mocilijk, Nu zijn j u l lic

vriendcn, Blijf ook v ricn d cn . '

J·Iij draaidc zich om en iicp naar <le vii��cndc sc h o tcl . Ecn

dcur g l eed open in de gladdc rom p . Op de drcrnpel kccrde

Qu etzal co at l z i ch om.

'Bcdcnk we\,' zci h i j, 'dar ik jullie in hc t cog zal h oudcn .'

'Vanzclfsprckcnd.' zci Fernandez. 'Adic',s, sen or .'

'Vaya con D i e s ,' vocgdc M i g u e l c ra a n to e .

De glanzcndc romp s l oot zich wee r achtcr Q ue t z a lco a tl. Een

o gc nb l i k later vcrhicf de v lic g cnde schorel zich mociteloos

van de grond en recs omhoog to t op ongcvcer dc rt i g meter .

Dan schoor hij als ccn plotsclinge b l iks c mf l i t s weg naar hct

n oordcn en was vcrdwcncn.

'Net als ik dachr,' zei Miguel. 'Hij kwam uit los estados uni­

dos.'

Fernandez haalde zijn schouders op.

'l k dacht ccn ogcnb l i k dat hi j ons icts verstandigs zou ver­

tellcn,' zci hi]. 'Het was ongetwijfeld ccn zeer wijs man. Het

is waar, het lcven is niet gemakkelijk.'

'O, voor hem is het gcmak k clijk gcnocg,' zei Mi g ue l . 'Maar

hij woont nie t in Sonora. Wij ccluer wcl, Gcluk k ig hebbcn ik

en mijn gczin cen gocdc bron waar we op kunnen rekcnen.

Voor dcgcncn die er geen hebben, is het leven inderdaad moei-

lijk.' .

'Het is een heel armzalige bron,' zei Fernandez. 'Maar hoe

arrnzalig ze ook mag zijn, ze is van mij.' Hij rolde ender her

spreken een sigarct, Hij gaf hem aan M i guel en r oldc een

nicuwe voor zichzclf. De twee mannen blevcn een tijdlang

zwijgcnd staan roken. Dan namen ze, nog steeds zwijgcnd,

afscheid.

140
Miguel liep terug naar de wijnzak op de heuvel. I-Iij dronk

ecn diepc tcug, gromde van welbchagcn en kcek om zich hccn.

Zijn mes, machete en gcweer lagen nier ver van hem vandaan

achteloos wcggeworpen. I-lij raaptc zc weer op en overtuigde

zich ervan dat zijn patroonhoudcr vol was.

Dan gluurdc hij bchocdzaam om de rots hccn wanrachtcr hij

wcdcrom dckking had gczocht, Ecn kogcl ketste naast zijn gc­

zicht op her stccn. Hi] bcantwoorddc her schot.

Danrna bled hct ccn tijdje stil. Miguel leunde achrcrovcr en

narn nog ccn flinkc slok wijn. Zijn aandachr werd getrokken

door ccn regenkoekock die g<'jaar,c! langs hem hccn licp. Uit

de snavcl van de vogcl bcngclde de sraarr van ccn hngcdis.

I-let was waarschijnlijk dczelfdc rcgcnkockock nls daarstraks

en misschien ook dezclfdc hagcdis, die langzaam naar binnen

werd gcwcrkt,

Miguel ricp zachtjcs: 'Scfior Vogel! Hct is vcrkecrd om hage­

dissen re eten. I-let is heel vcrkccrd.'

De rcgcnkoekoek knipoogdc hem toe me: �en glinstercnd oog

en· drac fdc vcrdcr,

Miguel hicf zijn gewccr op en legdc aan. .

'Houd op met hagcdisscn cten, senor Vogel. I-loud op, anders

moet ik je doden.' ,,

De rcgcnkockock draafdc vcrdcr rccru voor hct vizier langs.

'Wect je nict hoc je ophoudcn moet?' ricp Miguel vricndclijk.

'Moer ik her je uitlcggcn ?'

De regcnkockock bled staan. De staart van de hagedis ver­

dween gehccl naar binncn.

'O, vooruit maar,' zei Miguel 'Als ik crachtcr kom hoe ecn

rcgcnkockoek ophouden kan met hagcdisscn eten en tech in

levcn blijven, zal ik her [c vertellen, amigo. Maar tot zolang,

ga met God.'

Hij draaidc zich om en richtte het geweer opnieuw naar de

overzijde van her dal.