Wat is bevolkingspolitiek?

Door de overheid ingestelde maatregelen die direct of indirect gericht zijn op

beinvloeding van de bevolkingsomvang, groei, samenstelling of spreiding. Dit is
recentelijk veranderd. sinds in 2015 twee kinderen per gezin zijn toegestaan, is
het geboortecijfer in China alleen maar verder gedaald, naar inmiddels 1,3 kind
per vrouw, want het is heel duur om een kind/kinderen op te voeden en groot
te brengen in china en het is veeleisend. Er is grote concurrentie om naar de
beste scholen te gaan, kinderen moeten daarvoor zware examens halen en
krijgen daarom dure bijlessen. Een groot deel van de inkomsten gaat dus naar
die kinderen." Veel ouders geven aan dat ze het om die reden niet zien zitten
om nog een extra kind op te voeden.

Nieuwe aanwas is nodig, omdat de pensioenen en zorgkosten van de snel

vergrijzende bevolking betaald moeten worden. Ook zijn er steeds meer
arbeidskrachten nodig om voor deze ouderen te zorgen en de economie
draaiende te houden. Om de omvang van de bevolking stabiel te houden,
moeten er zeker 2 kinderen per vrouw worden geboren. Maar de mensen van
de huidige generatie zijn gewend aan de kleine gezinnen en zijn daar tevreden
mee, aldus Van Pinxteren. "Er is nu een hele generatie die zelf geen broers en
zussen heeft en daar de lol en ook de meerwaarde vaak niet van inziet."
 Waarom is bevolkingspolitiek juist in China belangrijk?

China heeft het hoogste inwonersaantal ter wereld. De chinese

overheid voorzag in 1970 al de problemen die dit in de toekomst met
zich mee zou brengen en voerde daarom in 1970 het eenkindpolitiek
in. Ook nu nog neemt de Chinese overheid nog maatregelen om de
bevolkingsspreiding en bevolkingsaantal te beinvloeden. Deze
menging van politiek met bevolking noem je bevolkingspolitiek.

Een groot gezin was vanaf eind jaren zeventig de nachtmerrie van
Chinese demografen, die voorspelden dat de grote gezinnen die in de
jaren zestig en zeventig gemeengoed waren, China voorgoed arm
zouden houden. Met de meest draconische geboortepolitiek ter
wereld zou voor een beperkte periode binnen één generatie
overbevolking worden voorkomen, maar het zogeheten
eenkindbeleid werd langer volgehouden dan oorspronkelijk gepland
en demografisch verstandig was.

Hervormingen

Bij de eerste voorzichtige hervormingen voor 2015 kregen Chinezen

die beiden als enig kind waren opgegroeid, het recht zelf twee
kinderen te krijgen. Daarna was verruiming van het toegestane
geboortequotum al toegestaan als één Chinees van een koppeltje
enig kind was. Die stapsgewijze hervormingen hadden weinig effect,
maar daadwerkelijke afschaffing van het eenkindbeleid liet tot 2015
op zich wachten. Toen alle Chinezen vanaf 2015 twee kinderen
mochten, leidde dat aanvankelijk tot een eenmalig geboortegolfje,
maar daar bleef het bij.
Vorig jaar werden er volgens de census een vijfde minder kinderen
geboren dan in 2019. Van de 12 miljoen geboortes ging het in 40
procent van de gevallen om een tweede kind. Ook het aandeel van
tweede kinderen in het totaal aantal geboren zuigelingen is in
vergelijking met 2017 afgenomen: toen bestond het aantal baby’s
volgens het Chinese statistiekbureau nog voor de helft uit tweede
kinderen.

Tot de nieuwe versoepeling ingaat, mogen Chinezen nu twee

kinderen per echtpaar en in plattelandsgebieden en voor etnische
minderheden gelden uitzonderingen die een nog groter gezin
mogelijk maken. Dat is slechts een druppel op de gloeiende plaat,
want China wordt nu al geconfronteerd met de negatieve gevolgen
van ruim drie decennia streng staatsbeleid om de vruchtbaarheid
laag te houden. Chinezen krijgen nog steeds te weinig kinderen: het
huidige geboortecijfer van 1,3 kinderen per Chinese vrouw is niet
genoeg om de bevolkingsafname te keren. Daar is een gemiddelde
van 2,1 kind per vrouw voor nodig.
Wat waren de positieve en negatieve gevolgen van de
eenkindpolitiek?

Nadelen:

Omdat veel ouders liever een jongetje dan een meisje willen, worden
er regelmatig abortussen gepleegd. Hierdoor komen in China veel
minder meisjes ter wereld dan jongens, die de familie kunnen
onderhouden. Een ander probleem is dat meisjes te vondeling
worden gelegd. Duizenden van hen zijn geadopteerd door
buitenlanders.

Het eenkindbeleid leidt ook tot mensenhandel. Omdat jongens zo

populair zijn, worden ze op het platteland gekocht of ontvoerd. Ook
vrouwen worden verhandeld, vooral in afgelegen gebieden, waar
mannen geen bruid kunnen vinden.

Op het platteland is er veel kritiek op het eenkindbeleid. Boeren

willen meer kinderen, die hen kunnen helpen met het werk op het
land. Uiteindelijk komt de regering de boeren tegemoet met een
aantal uitzonderingen: als het eerste kind een meisje is, mag een
koppel op het platteland nog een kind krijgen. Hetzelfde geldt
wanneer het eerste kind gehandicapt was.

Een andere uitzondering is in de afgelopen jaren gemaakt voor

ouders die allebei enig kind zijn. Ook als er een meerling wordt
geboren, volgen geen sancties.

Volgens critici is er voor rijke Chinezen ook nog de mogelijkheid om

ambtenaren om te kopen om meer kinderen te krijgen. Volgens de
nieuwste uitzonderingsregel mogen stellen waarvan een van de
partners enig kind is, straks twee kinderen krijgen.
voordelen:

Door dit beleid kwamen er meer banen beschikbaar in China.

Omdat het eenkindbeleid in China tot 400 miljoen geboorten heeft

voorkomen, zijn er nu meer werkgelegenheid beschikbaar voor
iedereen in het land. Elke persoon heeft minder concurrentie om
door te vechten bij het proberen een geweldige baan te krijgen. Als
een enig kind solliciteert naar een functie die iemand uit een
huishouden met meerdere kinderen wil, dan krijgen ze de hoogste
prioriteit voor het vullen van de plek.

Er waren extra voordelen voor het hebben van slechts één kind dat
verder ging dan geld.

Als u een certificaat kreeg waaruit bleek dat u slechts één kind bij u
had wonen, dan werden er verschillende maatschappelijke voordelen
toegekend aan uw huishouden. Sommige gezinnen kregen extra
grondtoeslagen voor landbouw vanwege hun naleving, waaronder
soms zelfs een gratis huis. Er waren prijzen van gratis water voor
irrigatie en consumptie. Hogere pensioenen, betere overheidsbanen
en prioriteitdiensten in het plaatselijke ziekenhuis werden soms
opgenomen.

Nadelen:

Als onderdeel van het één kind-beleid in China moesten vrouwen na

het krijgen van hun eerste kind een anticonceptiemiddel intra-
uteriene apparaat operatief laten installeren. Dit product biedt een
slagingspercentage van 99% bij het voorkomen van een
zwangerschap, dus het was effectief in het beheersen van de
bevolkingsniveaus van het land. Als een vrouw een tweede kind zou
krijgen, dan dwong de overheid haar tot een eileiderligatieprocedure.