Professional Documents
Culture Documents
Yukarıda temel cümleden bahsederken basit bir kural olduğunu ifade etmiştik.
Bu kuralımıza göre bir cümlenin yüklem (çekime uğramış fiil) etrafında
şekillendiğini ve yüklemin her zaman cümlenin ikinci ögesi olduğunu
belirtmiştik. Şimdi bu kuralımıza göre basit cümleler kuralım. Ama öncelikle
birkaç fiil ve anlamlarını verelim. Almancada en çok karşılaştığımız fiillerden
ikisini ele alalım: sein ve haben.
Bu fiillerin sözlük anlamı bize pek bir şey ifade etmeyebilir. Bu nedenle
anlamlarını açarak ve örneklerle süsleyerek anlatacağız.
Haben Sein
Kişi/Fiil (sözlük anlamı: sahip (sözlük anlamı:
olmak) olmak)
habe bin
ich
hast bist
du
hat ist
er/sie/es
haben sind
wir
habt seid
ihr
haben sind
Sie/sie
haben:
“var” anlamına gelir. Yani bir şeye sahip olmak olunduğu belirtilir. (haben+
kein = yok )
- Ich habe ein Auto. ( Bir arabam var.)
- Du hast zwei Brüder. (Senin iki erkek kardeşin var.)
- Er hat eine Theaterkarte. ( Onun bir tiyatro bileti var.)
- Wir haben Hunger. ( Bizim açlığımız var. / Biz açız.)
- Ihr habt Durst. (Sizin susuzluğunuz var. / Siz susuzsunuz.)
- Sie haben wenig Zeit. ( Onların az zamanı var.)
- Ich habe keine Zeit. (Zamanım yok.)
- Manfred hat kein Fahrrad. (Manfred’in bisikleti yok.)
sein:
“olmak” anlamına gelir. Özellik ve durum belirtir. Sıfatlarla (genç, yaşlı,
güzel, çirkin, uzun, kısa, bulutlu, güneşli, ucuz, pahalı, vs..) kullanılan
fiildir.
- Ich bin sehr fleißig. ( Ben çok çalışkanım.)
- Du bist Türke. (Sen Türksün.)
- Das Wetter ist heute sehr angenehm. (Hava bugün çok hoş.)
- Ali ist 17 Jahre alt. (Ali 17 yaşında.)
- Ich bin jetzt im Kino. ( Ben şimdi sinemadayım.)
- Meine Telefonnummer ist 0555…
(Telefon numaram 0555….)
- Die Tasche ist sehr teuer. (Çanta çok pahalı.)
- Das ist Manfred. (Bu Manfred.)
Örnek:
Deine Tasche ist nicht schön. (Çantan güzel değil.)
Ich gehe nicht ins Kino. (Sinemaya gitmiyorum.)
Ich kann dich nicht vom Bahnhof abholen. (Seni tren garından alamam.)
Wir haben keine Angst vor der Prüfung. (Sınavdan korkumuz yok.)
Şimdi cümle kurmaya tekrar dönelim. Yukarıda birkaç kere basit kuralımızdan
bahsetmiştik. Yüklem (yani çekilmiş fiil) cümlenin her zaman ikinci öğesidir.
Buna göre özne( yani o cümlede o eylemi yapan kişi) de ya yüklemin sağında ya
da solunda yer alır. Bu cümleye ne ile başlayacağınıza göre değişebilir. Ama
tavsiyemiz normal bir cümleye kurarken hep özne ile başlamanızdır.
Örnek:
Cümle: Özne(Ö)+ Yüklem(Y)+ …………………….(Nokta)
Örnek 1: Ich gehe heute in die Schule .
1. 2.