Test Bank for International Marketing 17th Edition

Cateora 9780077842161 9780077842161

Full link download
Test Bank:
https://testbankpack.com/p/test-bank-for-international-marketing-17th-
edition-cateora-9780077842161/
Solution Manual:
https://testbankpack.com/p/solution-manual-for-international-marketing-
17th-edition-cateora-9780077842161-9780077842161/

Chapter 02

The Dynamic Environment of International Trade

True / False Questions

1. After World War II, the United States provided assistance to other countries to develop their
markets and improve global trade though it gained no returns on these initiatives.

True False

2. The GATT became part of the World Trade Organization in 1995 with the ratification of the
Uruguay Round agreements.

True False

3. As part of the worldwide economic growth and rebuilding after World War II, countries once
classified as less developed were reclassified as underdeveloped countries.

True False

2-1
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
4. By the year 1971, the United States was selling more to other countries than it bought from them;
that is, the United States had a favorable balance of trade.

True False

5. The Organization for Economic Cooperation and Development (OECD) estimates that the
economies of the developed world will expand at much faster rates when compared to the
developing economies.

True False

2-2
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
6. A nation's balance-of-payments statement records all financial transactions between its residents
and those of the rest of the world during a given period of time.

True False

7. In a balance-of-payments record, if the credit and debit offset each other, it means that a nation is
in particularly good financial condition.

True False

8. The reserves account is a record of direct investment, portfolio investment, and short-term capital
movements to and from countries.

True False

9. When foreign currencies can be traded for more dollars, U.S. products and companies are more
expensive for the foreign customer and exports decrease.

True False

10. Protection of an infant industry is recognized by economists as a valid argument in favor of

protectionism.

True False

11. A case might be made for the temporary protection of markets with excess productive capacity or
excess labor when such protection could facilitate an orderly transition.

True False

12. Quotas, boycotts, monetary barriers, and market barriers are examples of tariff barriers.

True False

13. In general, tariffs decrease inflationary pressures.

True False

2-3
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
14. Tariffs are often used as reprisals against protectionist moves of trading partners.

True False

15. Quotas strictly permit importing on a case-by-case basis.

True False

16. Quotas are more flexible than import licenses.

True False

17. A voluntary export restraint (VER) is generally imposed under the threat of stiffer quotas and tariffs
being set by the importing country if a VER is not established.

True False

18. A government boycott is a partial restriction against the purchase and importation of certain
goods and/or services from other countries.

True False

19. In the context of blocked currency, blockage is accomplished by refusing to allow an importer to
exchange its national currency for the currency of the seller.

True False

20. It is mandatory for importers who want to buy a foreign good from a foreign country to apply for
a business permit in that country.

True False

21. An exchange permit issued by a government can stipulate an unfavorable rate of exchange
depending on the desires of the government.

True False

2-4
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
22. The United States and other countries require some products to contain a percentage of "local
content" to gain admission to their markets.

True False

23. Antidumping laws were specifically designed to prevent foreign producers from investing in the
U.S. markets.

True False

24. The Omnibus Trade and Competitiveness Act of 1988 focuses on assisting businesses to be more
competitive in world markets as well as on correcting perceived injustice in trade practices.

True False

25. The Omnibus Trade and Competitiveness Act gives the U.S. president authority to restrict sales of a
country's products in the U.S. market if that country imposes unfair restrictions on U.S. products.

True False

26. It is harder to obtain export licenses for products on the export control list than for the products
that are excluded from the export control list.

True False

27. The GATT panels were formed to resolve bilateral trade disputes and have both advisory and
enforcement powers.

True False

28. The decisions taken by the World Trade Organization in solving trade disputes among members
are binding ones.

True False

2-5
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
29. The World Intellectual Property Organization was formed with the primary objective of
overcoming inadequate monetary reserves and dealing with unstable currencies which were
particularly vexing problems in global trade.

True False

30. As both special drawing rights (SDRs) and the U.S. dollar have lost their utility as the basic medium
of financial exchange, most monetary statistics relate to gold rather than dollars.

True False

Multiple Choice Questions

31. After World War II, the United States led efforts like the Marshall Plan to assist in rebuilding
Europe, financial and industrial development assistance to rebuild Japan, and funds channeled to
foster economic growth in the underdeveloped world. These efforts were primarily aimed at:

A. halting the growth of Nazi Germany.

B. dampening the spread of communism.
C. dampening the spread of capitalism.
D. building a stronger defense force.
E. creating a worldwide trade bloc to counter the OPEC countries' clout.

2-6
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
32. After World War II, the United States set out to infuse the ideal of capitalism throughout as much
of the world as possible. The , aimed at assisting in rebuilding Europe, is the plan most closely associated
with this endeavor.

A. Eisenhower Plan
B. Marshall Plan
C. Bradley Plan
D. Roosevelt Plan
E. Kennedy Plan

33. What was the most apparent reciprocal impact of the foreign economic assistance given by the
United States?

A. European countries formed an alliance to counter the OPEC countries' clout.

B. Outflow of labor to the recipient countries increased dramatically.
C. All recipient countries appointed Americans to manage their central banks.
D. Purchases of U.S. agricultural products, manufactured goods, and services by the recipient
countries increased.
E. Distribution of economic power and potential became more uneven.

34. Which of the following factors was primarily responsible for the excess in production capacity in
the United States after World War II?

A. The United States government raised the tariffs on most imports by 60%.
B. Many firms from other nations shifted their production facilities to the United States.
C. Domestic demand was at a historic low and resulted in excess capacity.
D. The returning military after World War II increased the labor supply in the United States.
E. The implementation of the Marshall Plan dampened the overseas demand.

2-7
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
35. Which of the following was the most significant move of the 1980s that contributed toward
international cooperation among trading nations?

A. Formation of the United Nations Development Program

B. Creation of the United Nations
C. Establishment of the World Trade Organization
D. Signing of the Montreal Protocol
E. Negotiation of the General Agreement on Tariffs and Trade

36. Which of the following acronyms refers to the international forum that was created for member
countries to engage in the negotiation of tariffs and other barriers to trade?

A. UNHCR
B. GATT
C. WMO
D. NPT
E. UNDP

37. What was the outcome for the GATT after the ratification of the Uruguay Roundagreements?

A. The GATT allowed the United States to increase its import tax.
B. The GATT became part of the World Trade Organization.
C. The GATT directly led to the uneven distribution of economic power and potential.
D. The European Union decided to stay away from the treaty.
E. The original purpose was sidelined in favor of political and military intervention between
member states.

2-8
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
38. The rapid growth of war-torn economies and previously underdeveloped countries, coupled with
large-scale economic cooperation and assistance that followed World War II, led to:

A. the rise of new global marketing opportunities.

B. the decrease in demand for American goods worldwide.
C. the dissolution of the GATT.
D. the spread of communism by the United States.
E. the sharp reduction in the production capacity of the United States.

39. Which were the two major challenges faced by U.S. multinational corporations at the close of the
1960s?

A. The creation of the Soviet Union and the higher tariffs on imports
B. Growing jingoistic nationalism and a negative population growth rate in major international
markets
C. Resistance to direct investment and increasing competition in export markets
D. Increasing Chinese domination in the manufacturing sector and the falling dollar in global
markets
E. The decreased demand for U.S. goods in the global market and the growing influence of
consumer rights advocacy in the home market

40. Post-World War II, it was noticed that there was worldwide economic growth and countries once
classified as less developed were reclassified as .

A. communist countries
B. free trade economies
C. tier-II countries
D. developed countries
E. newly industrialized countries

2-9
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
41. Which of the following presents the correct picture of the outcome of increased world trade after
the 1950s, contrary to Servan-Schreiber's prediction?

A. Third World countries have been excluded from this economic growth leading to stark
imbalances in wealth.
B. The European Union has become the center of world trade, taking the position away from the
United States.
C. The United States has continuously maintained the positive balance of trade it attained during
the 1950s.
D. Economic power and potential has become more evenly distributed among the countries of the
world.
E. SDRs and gold have lost their utility as the basic medium of financial exchange and most
monetary statistics have started relating to the U.S. dollar.

42. Which of the following is the major reason behind the failure of American MNCs to completely
dominate the European markets as predicted by Servan-Schreiber?

A. The resurgence of competition for U.S. businesses from all over the world
B. The elimination of import taxes in the European countries
C. The restructuring of U.S industries
D. The decadence of communism
E. The dissolution of colonial powers

43. Which of the following strategies was employed by the United States to regain its lost market
share for capital goods by the late 1990s?

A. Funding the communist nations

B. Restructuring its industries to be more lean and mean
C. Decreasing its exports and increasing its imports
D. Raising average U.S. tariffs on more than 20,000 imported goods by 60%
E. Provoking increased protectionism from other countries

2-10
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
44. By the year 1971, the United States was witnessing a(n):

A. increase in protectionist federal policies.

B. positive balance of trade.
C. sharp rise in domestic and international demand for all its goods.
D. huge trade deficit.
E. economic situation of the magnitude of the Great Depression.

45. In the last few years, most of the countries of the world saw a dramatic slowdown in the growth of
their economies with the exception of .

A. the United States

B. Spain
C. China
D. Greece
E. France

46. The World Bank estimates that five countries whose share of world trade is barely one-third that of
the European Union will, by 2020, have a 50 percent higher share than that of the European Union.
is one of the countries included in this list.

A. Canada
B. Nigeria
C. Netherlands
D. Indonesia
E. Zimbabwe

2-11
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
47. The system of accounts that records a nation's international financial transactions is most
accurately called its:

A. supply chain management system.

B. gross domestic product system.
C. net domestic product payments.
D. balance of payments.
E. net national product systems.

48. Which of the following ensures that balance-of-payments records are always in balance?

A. Sum of squares recording system

B. Bank reconciliation system
C. Double-entry bookkeeping system
D. Archival records system
E. Multifactor recording system

49. Which of the following statements is true of the balance-of-payments records?

A. The balance-of-payments accounts do not consider income brought in by nonresident citizens

of a country.
B. The fact that assets and liabilities balanced in a balance-of-payments statement does not mean
that a nation is in a particularly good financial condition.
C. A balance of payments is not a record of the financial condition of a nation.
D. A balance of payments is a good determinant of the financial condition of a nation.
E. A balance-of-payments record is maintained on a single-entry bookkeeping system.

2-12
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
50. Which of the following is a defining characteristic of a balance-of-payments statement?

A. It is a record of the domestic transactions between the government of a country and the private
companies in that country.
B. It records all financial transactions between the residents of a country and those of the rest of
the world.
C. It records the trade policies of the member nations of the WTO.
D. It is an annual record of the profitable foreign transactionsmade by a particular country.
E. It is a financial statement in which the credits must exceed the debits.

51. Which of the following falls on the plus side of the U.S. balance of payments?

A. Payments to the United States for insurance

B. The costs of goods imported
C. Spending by American tourists overseas
D. New overseas investments
E. The cost of foreign military

52. Which of the following falls on the minus side of the U.S. balance of payments?

A. Payments to the United States for insurance

B. Payments of dividends and interest on investments abroad
C. Return on capital invested abroad
D. New foreign investments in the United States
E. Spending by American tourists overseas

2-13
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
53. A balance-of-payments statement includes three accounts. Two of those accounts are the current
account and the capital account. What is the third account found on the balance-of-payments
statement?

A. Investment account
B. Receivables account
C. Services account
D. Credit account
E. Official reserves account

54. The of the balance-of-payments statement is most likely to record all merchandise exports,
imports, and services plus unilateral transfers of funds.

A. current account
B. capital account
C. credit account
D. receivables account
E. reserves account

55. Which of the following accounts of the balance-of-payments statement is a record of the direct
investment, portfolio investment, and short-term movement of cash and technology to and from
countries?

A. Current account
B. Capital account
C. Credit account
D. Receivables account
E. Reserves account

2-14
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
56. The of the balance-of-payments statement is most likely to record all exports and imports of gold,
increases or decreases in foreign exchange, and increases or decreases in liabilities to foreigncentral
banks.

A. current account
B. capital account
C. credit account
D. receivables account
E. reserves account

57. Which of the following arguments regarding the need for protectionism is recognized by
economists as valid?

A. Need to keep money at home

B. Encouragement of capital accumulation
C. Industrialization of underdeveloped countries
D. Conservation of natural resources
E. Maintenance of employment and reduction of unemployment

58. Randall, a protectionist, has seen several small businesses go bankrupt because they were unable
to compete with the cheaper prices of goods provided by foreign companies. The cell-phone
manufacturing industry has just started in the United Kingdom, and Randall's company is one of
the first to try its hand at cell-phone manufacturing. Which of the following arguments is most
likely to be used by Randall to persuade his government to restrict the import of foreign cell
phones from foreign companies?

A. Protection of an infant industry

B. The need to keep money at home
C. Conservation of natural resources
D. National defense
E. Maintenance of standard of living

2-15
Copyright © 2016 McGraw-Hill Education. All rights reserved. No reproduction or distribution without the prior written consent of
McGraw-Hill Education.
Another random document with
no related content on Scribd:
[Inhoud]
 VERRADERLIJKE ROOK!

De blijde dag is daar.—Wim Bolk komt terug.

Zijn zes makkers staan op het perron en wachten op den trein.

„Hij is te laat,” zegt Chris ongeduldig.

„Weet ie, dat we er allemaal zijn?” vraagt Paul.

„Neen, daar weet ie niks van,” is Ambro’s antwoord.

„Ik heb hem wel geschreven, dat ik hem zou afhalen.”

„’t Duurt lang,” bromt Puckie.

„Kwam ie nou maar.” [183]

„Zou ie z’n puist nog op z’n neus hebben?” vraagt Piet.

„Ik zie hem,” roept Ambro verheugd.

„Z’n puist?” vraagt Piet nog, maar de trein is in aantocht en rolt met
donderend geweld de stationskap binnen.

Een hevig gekrijsch en gepiep van de assen en de trein staat

snuivend en dampend stil.

„Jonge, jonge, wat een menschen! Goed uitkijken, knullen,” zegt

Ambro.

„Laten we ons verdeelen ieder bij een uitgang,” stelt Karel voor. En
juist wil het troepje zich splitsen, als Puckie hard schreeuwt:
„Ik zie ’m, daar heb je ’m, daar heb je ’m!”

Wim heeft de jongens nog niet in de gaten. Hij nadert langzaam,

schuifelend achter de dichte menschen-massa aan.

Ambro begint luidkeels signalen te geven, seinen, die alleen bekend

zijn bij de rooverbende. Hij wordt berispt door een hoofd-conducteur,
die hem verbiedt zoo’n lawaai te maken.

Maar Wim heeft de krijgskreten gehoord en rekt zijn hals uit, om te

zien waar het bekende en geliefde signaal vandaan komt.

Ja, daar zijn ze, hij ziet ze staan z’n oude makkers, alle zes, wat een
verrassing! Hij had wel over de hoofden van de menschen heen
willen springen om maar vlug bij hen te zijn en hij geeft een mijnheer
voor hem hevige duwen in den rug om hem aan te sporen wat
vlugger op te schieten. [184]

Zijn ouders komen een heel eind achteraan, ze vinden echter best,
dat Wim vooruit holt, want ze hebben de bende herkend, die hun
zoon komt verwelkomen en kunnen zich nu zijn ongeduld best
voorstellen.

Eindelijk is hij bij hen en komt aan ’t handen schudden schier geen
einde.

Dan zoeken de jongens naar woorden om hem toch maar te laten

zien hoe blij ze wel zijn, dat de oude makker terug is.

„Adi Wim,” gilt er een. „Hallo jong!” en dit gepaard met een stevigen
slag op z’n schouder.

En Ambro, die oorspronkelijk van plan was geweest, uit naam van
de bende een korte welkomstrede uit te spreken, is deze geheel
vergeten en doet nu niets dan om Wim heen dansen als een hond
die na langen tijd zijn baas terugziet.

Wim is bijna verlegen met al die blijdschap van het wederzien.

„Hè, wat fijn, om weer bij jullie te zijn,” zegt hij. „Wat heb ik naar
Rotterdam verlangd! Allemaal nog dezelfde snuiten …” en lachend
inspecteert hij de bende.

„Wat gaan we doen, jongens?” vraagt Chris. „We zijn vanmiddag

allemaal vrij, jij toch ook, Wim?”

„Natuurlijk,” luidt Wim’s antwoord. „We gaan weer ouderwetsch

keetschoppen, maar dat is waar … ik kan niet in den Dierentuin … ik
ben geen lid … Vader moet het weer worden.”

„Da’s niks,” stelt Ambro hem gerust. „We peesen [185]zoo hard we
kunnen allemaal het hek door, zóó hard, dat die kerel in z’n hok ons
niet eens kan onderscheiden.”

„Ja, ja, da’s goed,” vindt de heele bende.

„Eerst m’n ouwetjes vertellen, dat ik met jullie meega,” en Wim holt
met de jongens naar z’n ouders om hun te zeggen, dat ze hem
vooreerst niet zullen zien, want dat hij eerst met de jongens gaat
spelen.

En nu kuieren ze allen de Kruisstraat in en zijn het hek van den

Dierentuin genaderd.

„Op een draffie, jongens,” schreeuwt Ambro. „Vlug, hij zit binnen.”
Die „hij” is de dikke roodharige portier die als een Cerberus den tuin
bewaakte en er voor zorgde, dat geen vreemdeling dit heiligdom kon
binnentreden.
In vollen ren draafde de bende het hek binnen, Wim tusschen hen in
en de portier, die wel eenige bekende gezichten zag bleef rustig in
zijn kantoortje, terwijl de jongens, uit vrees terug geroepen te
worden, niet rustten voor zij buiten het bereik van den portier waren.

„Het is hier nog niks veranderd,” zei Wim toen het troepje hijgend stil
stond.

„Ik ben erg benieuwd naar het Hol.”

„Nou, dat zal je zien,” zegt Ambro. „De kamer is net aan kant.”

Bij dit gezegde kijken de jongens elkaar met een blik van
verstandhouding aan.

Nu gaat het in gestrekten draf naar het Hol.

Als ze er aangekomen zijn, zegt Ambro met [186]een fraaie buiging

tegen Wim: „Aan n de eer, mijnheer.”

En alsof hij niet weg is geweest, kruipt Wim op handen en voeten

langs het van ouds bekende paadje het geliefde Hol binnen.

Dan slaakt hij een kreet van verrukking.

„Da’s verduiveld aardig van jullie,” roept hij.

Het heele Hol is versierd met vlaggetjes, serpentine en papieren

rozen. In het midden hangt aan een tak een groote lampion te
bengelen waaronder een stoel staat, rijkelijk versierd met
sparregroen ter eere van het feestvarken.

Vlak over den stoel hangt aan een boom een blauw schild, waarop
met vergulde letters de woorden prijken:

„Welkom in het Hol van Kaan.”

Uit angst ontdekt te worden, durfden de jongens geen „lang zal ie
leven’s” te laten schallen en moest de plechtigheid in alle stilte plaats
hebben.

Toch bleef er nog een verrassing. Toen Wim met vereende krachten
op z’n versierde zetel was geheschen, zóó hardhandig, dat de
sparrenaalden hem om de ooren vlogen, haalde Ambro met
gewichtig gebaar een rol papier uit z’n zak en verzocht stilte.

Hij begon:

„Beste Wim, daar zit je weer,

Net zoo als den laatsten keer.
Jôh! we vinden ’t zoo fijn!
Lang mag j’ in ons midden zijn. [187]
Waren wij niet al te bang,
Schreeuwden wij „hij leve lang”.
En dan was ’t met de lol
Gauw geëindigd in ons Hol.
Daarom spreek ik niet te luid
Deze welkomstrede uit.
Fluister het me allen na,
Héél zacht hiep, hiep, hiep hoera!”

(Dit bevel werd stipt opgevolgd en nog nooit was een jubilaris op
zulk een zonderlinge wijze verwelkomd. En Ambro vervolgde:)

Wim, je lijkt wel aangedaan,

Laat je tranen vrij uit gaan.
Veeg die druppel van je neus,
Want hij hangt er, maar niet heusch.
Nog een woordje tot besluit,
En dan is dit pracht-vers uit.
(na deze woorden haalt Ambro een klein pakje uit zijn zak en terwijl
hij het Wim aanbiedt, vervolgt hij:)

Dit geschenk is voor Wim Bolk

Namens heel het roovervolk,
Dat je het gebruiken mag
Ter herinnering aan deez’ dag.”

Na dit schoone vers, dat ook een verrassing voor de andere jongens
was, wilde Puckie, alles vergetend, een luid hoera aanheffen, dat
direct [188]door de jongens gesmoord werd met uitroepen als: hou je
kop, enz.

Intusschen maakt het feestvarken, nog geheel onder den indruk van
de opeenvolgende verrassingen het pakje open en ziet tot z’n groote
vreugde een prachtig zakmes, wel zoo mooi als het veel-benijde van
Ambro.

„Potver …!” roept hij blij.

„En ’n fijn hoor!” zegt Puckie.

„Zweedsch staal, uit Solingen,” pocht Chris.

„En niet goedkoop ook,” zegt Karel.

„’n Reuze-messie!” vindt Paul. Maar al deze loftuigingen op het mes

waren onnoodig, want er was niemand, die het zoo prachtig vond als
Wim; hij wist alleen maar niet hoe ie ze zou bedanken en verlegen
drukte hij, zonder iets te zeggen, de zes vriendenhanden.

„Nou een pijp rooken,” stelt Ambro voor.

„Da’s een idee,” zegt Wim, blij, dat ze weer in hun gewone doen
komen. „Maar ik heb me pijp niet bij me,” zegt hij.
„Da’s niks,” zegt Paul. „Neem de mijne maar, die heb ik toch maar
voor ’t mooi.”

„Durf jij niet te rooken?” vraagt Wim.

„Hij durft wel, maar hij wordt er zeeziek van en hij is ook een jaar
jonger dan wij,” zegt Ambro.

Uit een gat in den grond wordt nu een groote blikken trommel te
voorschijn gehaald. Dit is de provisiekast van de bende; daar
bewaren ze hun detective-romans, hun rookgerei en zelfs kwam het
voor, dat bij feestelijke gelegenheden er versche [189]kadetjes en
chocoladereepen in opgeborgen zijn.

De pijpen werden uit de trommel gehaald en in een doosje vonden

zij nog juist genoeg tabak om zes pijpen te stoppen.

Ambro haalde een lucifersdoosje uit zijn zak, waarin nog slechts één
lucifer zat.

„Oppassen, jongens, als die uitgaat, zijn we zuur,” waarschuwde hij.

En allen bogen zich over hem heen om het aanstaande vlammetje

tegen tocht te beschermen. En terwijl ze den adem inhielden, stak
Ambro moedig z’n pijp aan en trok als een stoomzuiger.

„Hou bij, hij brandt nog,” riep hij.

En bliksemsnel werden de vijf andere pijpen aangestoken. Nu

dampen ze er op los als mooren.

Wim had z’n stekelige feestzetel verlaten en was als de andere

jongens languit op den grond gaan liggen.
Er werd niet veel gesproken, hun volle aandacht was bij de pijp en al
beweerden ze tot elkaar dat rooken toch een genot was, in
werkelijkheid was het rooken van een pijp steeds een heele karwei,
waarvan de eenige bekoring was, dat ’t niet mocht en dat het
mannelijk stond.

—————————————

Twee tuinlui met een kruiwagen komen langs de rots aangeloopen

en naderen het rhododendronbosch.

„Kijk es,” zegt de eene. „’t Lijkt wel of daar wat smeult in dat
bosschie.”

„Waarachtig,” zegt de andere. [190]

„Wat zalle me nou hebbe?”

„Es effetjes kijke.”

Voor een volwassen mensch was het bereiken van het Hol een
heele toer, vooral, zonder bekend te zijn met het door de jongens
gemaakte paadje, dat steeds zorgvuldig bij den ingang werd
afgesloten door enkele takken.

„Daar kom je soo niet in.”

„Stil,” zegt plotseling de ander. „’t Is of ik stemme hoor.”

Nu luisteren ze allebei aandachtig bij het boschje, en ja, ze hooren

duidelijk jongensstemmen.

„Wat motte me doen,” vraagt de eene.

„Weet je wat,” zegt de ander. „We zalle ’t zaakie omsingelen.” In het

groote bloemperk bij de sociëteit zijn drie tuinlui aan het werk en
deze worden te hulp geroepen voor de aanstaande jacht.

Maar de jongens, zijn op hun hoede. Ze hebben het gesprek van de

tuinlui wel terdege gehoord.

„We zijn verraaje, jongens,” zegt Ambro.

„Hoe komen we d’r uit, ze willen ons omsingelen. Maar stil, ik weet
wat! Puckie, Chris en ik zijn de vlugsten, wij kunnen ’t hardst
loopen.”

De jongens hebben de hoofden bijeen gestoken om te vernemen

wat Ambro van plan is te doen om zich uit deze hachelijke positie te
redden.

„Wij drieën kruipen in verschillende richting naar den rand van het
boschje en houden ons zoo goed als het gaat, verscholen. Dan
kijken we uit naar een gaatje om ’m door te piepen, liefst alle drie
tegelijk en dan hollen we uit alle macht den [191]tuin uit, laten we
afspreken dat we elkaar dan weer zien bij den telefoonpaal op de
Diergaardelaan.”

„Alles best,” zegt Piet. „Maar wij dan?”

„Dat zal ik je zeggen. Jullie gaan plat op je buik liggen, dáár, een
eindje verder en houdt je doodstil. Wij verbergen jullie onder de
afgevallen bladeren; als je je maar koest houdt als wij drieën ’m
smeren, dan zullen ze vast denken dat er geen meer in het boschje
zit. Als alles dan veilig is, kunnen jullie ’m ook piepen. Maar gauw
wat, want we hebben weinig tijd.”

De vier jongens volgen stipt het bevel van Ambro op en in minder

dan geen tijd is er niets meer van hen te bespeuren.
Ambro, Puckie en Chris sluipen vlug voort naar den rand van het
boschje. Gelukkig voor hen, heeft het den vorigen dag flink geregend
en hebben ze geen last van krakende takken.

Intusschen houden de tuinlui de wacht om het boschje en twee van

hen turen door de dichte blader-massa om te zien of ze ook iets van
de bengels kunnen ontdekken.

Bliksemsnel springt er iets tusschen de beenen van een ouden

tuinman door en rent in volle vaart weg.

Het is Ambro.

De andere tuinlieden kijken hem verbaasd na, terwijl er een uitroept:

„Heere nog an toe, kan dat jong loope.”

Ambro is al bijna uit het gezicht. Puckie en Chris maken nu van de

gelegenheid gebruik, [192]schieten ook uit het boschje en verdwijnen
eveneens als vluchtende gemzen.

„Wel heb ik me nou!” raast een der tuinlieden. „We worden effetjes
genomen, Piet.”

En zich richtende tot den ouden tuinbaas: „Sijmen, kâ-jij ze inhalen?

Ik niet.”

„Neen,” zegt Sijmen. „Die snuiters ben-me te vlug af.”

„Nou oppasse,” zegt een ander. „D’r kenne d’r nog best meer zijn.”

En met beide handen dringt hij de takken weg en baant zich een
weg door het dichtbegroeide boschje.

Hij heeft heel wat moeite om vooruit te komen, want de geheime

paadjes van de jongens zijn hem onbekend. Maar eindelijk is hij dan
toch het Hol genaderd en slaakt, gelijk Wim Bolk die verrast was
door de versiering ter zijner eere, een kreet van verbazing.

„Neen maar, kom nou d’r es kijke! Je mot ’t zien! ’t Laikent wel
kerremis. De heeren hebben een best plekkie uitgezocht.”

De vier jongens, liggen in doodsangst onder den bladerenhoop. Ze

hebben het benauwd en durven zich toch niet te verroeren.

De tuinman staat nu vlak bij Karel en de volgende stap die hij doet,
is bovenop Karel’s hand; maar de jongen weet zich goed te houden
en de tuinman merkt niets.

Nu de overige tuinlieden geen belang blijken te stellen in de

inrichting van het Hol van Kaan [193]blijft ook hij niet langer talmen en
begint zich weer het boschje uit te werken.

Na verloop van eenigen tijd hooren de jongens niets meer en ze

achten nu het oogenblik gekomen om ook hun biezen te pakken.

Piet is de eerste die beweegt, hij schudt de bladeren van zich af en

roept zacht: „Jongens, de baan is vrij! Kom mee, we smeren ’m!
Gauw wat!”

De heele troep komt nu van onder het bladerendek te voorschijn en

Karel kan niet nalaten den jongens van zijn heldendaad te vertellen.

„Je lijkt wel die soldaat uit ’t turfschip van Breda,” lachte Piet.

„Nou, kijk me poot es,” zegt Karel. „De striemen staan er op!”

„We zullen ’t in de Geschiedenisboeken vermelden,” zegt Wim Bolk.

„Zelfverloochening van Karel Boekers, bij de belegering van ’t Hol
van Kaan op den 17den April van het jaar 1904.”
De jongens zijn nu veilig buiten het Hol gekomen en kijken
behoedzaam rond of er geen onraad meer in de buurt is. Piet
constateert, dat de baan vrij is.

„Vooruit,” zegt Wim. „Den tuin uit en naar den telefoonpaal.”

Daar komt het viertal hijgend aan en wordt er juichend begroet door
de rest van de bende.

„Nou, dat is goed afgeloopen,” zegt Wim opgelucht. „Ik heb ’m

geknepen, hoor! Ik dacht, dat we er bij zouden zijn.” [194]

„Noem jij dat maar goed afloopen,” antwoordt Ambro met een
bedrukt gezicht.

„Nou,” zegt Piet. „Ze hebben ons toch maar niet te grazen gehad.”

„Ons niet,” zegt Ambro. „Maar ’t Hol, dàt hebben ze te grazen, dat
zijn we voor goed kwijt.”

„Ja, da’s waar,” zegt Paul. „Ze hebben ’t Hol ontdekt. We kunnen er
vast niet meer in.”

„Nou,” stelt Chris ze gerust, „’t Is te probeeren. Morgen zijn die

kerels ’t weer vergeten.”

„Ik geloof er niks van,” zegt Karel. „Je zult zien, ’t Hol is voor goed
naar de haaien,” en hij voegt er spijtig aan toe: „Hadden we maar
niet zoo zitten dampen.”

„’t Is wel sneu,” zegt Wim. „Net den eersten dag dat ik er ben
ontnemen ze ons onze vergaderzaal.”

„Waar moeten we nou voortaan zitten om onze geheime

besprekingen te houden?” vraagt Puckie.
„Onder de Hooge Brug,” zegt Piet.

„Een reuzen-plekkie! Ambro, zeg es wat, je staat zoo te suffen.”

„Ja, ik zal me daar ’t Hol laten afkapen,” zegt deze en z’n oogen
schieten vuur.

„An me nooit niet! Ik zàl ’t terug hebben.”

„Als je ons dan maar es verteld hoe!” zegt Wim.

„We moeten beginnen,” zegt Ambro, „met een week buiten het Hol te
blijven, want ik beloof je, dat ze op zullen letten. Als ze dan niets
meer van ons merken, zullen ze misschien denken, dat het maar
een tijdelijke schuilplaats was en geen [195]haan zal er meer naar
kraaien. Die week, zullen we samen komen onder de Hooge Brug,
maar dat is erg gevaarlijk en we mogen ons dan wel heel stil
houden, want daar kunnen ze ons al gauw ontdekken.”

„Ik ga er morgenochtend heen om eens poolshoogte te nemen,” zegt

Wim. „Dan zal ik zoo goed als ’t gaat, den boel in orde maken en
dan komen jullie tusschen 12–1 maar kijken.”

„Moet je dan niet naar school?” vraagt Paul.

„Neen, antwoordt Wim. „Ik word twee maanden thuis bijgewerkt voor
de H.B.S.”

„Nou,” zegt Ambro. „’t Kon wel es gebeuren, dat ik morgen puzzerde
en dan vind ik je wel onder de brug.”

„Hè, willen we allemaal wegblijven?” stelt Chris voor.

„Mij best,” zegt Piet. „Maar als er zes mankeeren en juist wij met z’n
zessen, dan begrijp je wel, dat we voor ’n paar vrije middagen zuur
zijn.”

Dit vonden de anderen ook en ze besloten, geduld te hebben tot na

schooltijd. Ambro moest dan maar zelf weten wat hij deed.

De bende ging uit elkaar en sprak af den volgenden dag op het

bepaalde uur present te zijn op de nieuwe vergaderplaats. [196]
[Inhoud]
 VAN EEN DIEFSTAL OP SCHOOL EN EEN
VUILNISBLIK ALS KOEKEPAN.

Ambro volvoerde dien volgenden morgen zijn plan en puzzerde. Had

hij geweten, hoe ’n belangwekkende dag het op school was, dan zou
hij zeker niet ontbroken hebben.

Toen n.l. de jongens dien morgen in het eerste les-uur waren, ging
plotseling de deur open en trad het Hoofd der school binnen,
gevolgd door een Inspecteur van politie en een agent.

Het ongewone van dit verschijnen bracht even groote stilte als
verbazing.

„Wat hebben we nou aan de hand!” fluisterde Chris, Karel in ’t oor.

„Ze komen Ambro toch niet halen?” Intusschen komt het Hoofd der
school voor de klasse staan, geflankeerd door den Inspecteur en
den ridder van den Heiligen Hermandad.

Hij verzoekt den onderwijzer even de les te staken en richt zich tot
de jongens.

„Jongens, leg je pen eens neer en luistert.

„We hebben een dief op school. Ik zeg een, misschien zijn ’t er meer.
We weten niet, in welke klas de dief zit. Wie dus iets van de zaak
afweet, moet ons nu helpen. De diefstal moet aan ’t licht komen. Ik
schaam me, dat op mijn school zooiets gebeurd is.”

De Inspecteur fluistert het Hoofd der school iets in het oor, waarop
deze den jongens gebiedt één voor één voor de klasse te komen.
[197]

„De Inspecteur vindt het wenschelijk, dat jullie de zakken leeg

maken. Het is zeer onaangenaam voor degenen die geen schuld
hebben, doch als de dader zoo laf is zich schuil te houden, moeten
we hier wel toe over gaan.”

Plotseling weerklinkt een hevig gesnik, dat uit de achterste bank der
klasse komt en een angstig-bevende stem roept:

„Ik heb ’t gedaan, mijnheer, maar ik heb nog maar de helft.”

„Jij Koos,” zegt streng het Hoofd. „Van jou had ik zooiets het
allerminst verwacht. Kom hier, en breng alles mee.”

Schoorvoetend, met beschaamde kaken, schuifelt bolwangige Koos

de bank uit en begeeft zich naar het Gerecht.

Drie paar oogen kijken vol gestrengheid op den knaap voor hen
neer, en die van den agent maken den meesten indruk op hem.

Dan diept de schuldige uit zijn zakken een klein appeltje op, waarin
reeds een hap is gegeven.

Hij legt het met bevende vingers op tafel voor hem neer en snikt:

„M’n moeder koopt … altijd bij ’m … en gisteren … wou ie … er me

nog … een geven … en … dat heef ie niet … gedaan … en nou … heb
ik … ’m … genomen …”

Voor een scherp opmerker is op het gezicht van den Inspecteur een
glimlach te bespeuren.

„Ga maar weer zitten, Koos,” zegt het Hoofd der school. „Het is hier
blijkbaar niet om jou te [198]doen. Wat je deed, is heel verkeerd, maar
daar spreken we elkaar nog nader over.”

Koos stapt, zichtbaar opgelucht, doch nog nasnikkend naar zijn bank
terug.

Puckie kan niet nalaten hem toe te roepen: „Je vergeet je appel!”

Hij wordt door de drie paar voornoemde oogen tot stilte gedwongen.

„Het gaat hier om een ernstiger feit, jongens,” zegt nu weer de

hoofd-onderwijzer. „We zullen van het rijtje afgaan.

„Karel Boekers, kom hier.”

Karel komt geheel onbevangen naar voren en keert z’n zakken om

die een geheel museum van jongens-rariteiten bevatten. Hij kan
weer naar z’n plaats gaan. Plotseling begeeft de Inspecteur, die
totnogtoe niet anders deed, dan rustig rondspeuren, zich naar een
der banken en terwijl hij den daarin zittenden jongen streng aankijkt
zegt hij:

„Wat haalde jij uit je blouse en berg je daar in je kastje?”

Vuurrood, maar ongeroerd kijkt de jongen hem aan en zwijgt.

„Als jij ’t niet zegt, zal ik ’t je zeggen,” en terwijl hij zich voorover
buigt, haalt hij vlug het kastje leeg.

„Net zooals ik dacht,” zegt hij.

Hij legt den inhoud van het kastje op de bank, bestaande uit 15
pijpen kaneel en 12 dropveters.

„Waar is de rest?” vraagt hij streng.

De jongen volhardt in zijn zwijgen. [199]

„Spreek op! Waar heb je de rest gelaten? Ik raad je in je bestwil aan
te bekennen.”

„Weggegeven,” zegt de jongen norsch.

„Aan wie?”

„Zeg ik niet.”

„Weet je wel, dat dit je straf verzwaart?” zegt de Inspecteur om hem

schrik aan te jagen.

„Hier is ’t andere,” klinkt plotseling een stem, niet ver van den dader
af en de rest, bestaande uit dezelfde artikelen, wordt op het kastje
voor hem neergelegd.

„Heb jij die van hem gekregen of ook weggenomen?” vraagt de

Inspecteur.

„Gekregen, mijnheer, maar ik wist, dat ie ze gegapt had.”

Dan richt de Inspecteur zich weer tot het Hoofd en verzoekt hem, nu
alles terecht is, met de twee jongens het lokaal te verlaten.

’t Is een nare stoet, zooals ze zich daar verwijderen. Voorop de

dader en de heler, met gebogen hoofden, gevolgd door de drie
gestrenge rechters. Als de deur zich achter hen sluit, ontspant zich
de stilte, die al dien tijd in de klas geheerscht had.

„Waar hebben ze dat gegapt?” vraagt Chris.

„Nog al wiedes, bij de Hazelip natuurlijk.”

„Zou die ze d’r bij gelapt hebben? Wat een serpent.”