MARIA SKODOWSKA – CURIE

Niezwykle zdolna uczennica

W związku z upadkiem powstania styczniowego, w roku 1864, sytuacja polskiego narodu była
bardzo ciężka. Polacy niewiele mogli, byli ograniczeni przez zaborców. Szkoły dalej istniały, ale
większość przedmiotów była nauczana po rosyjsku. Maria Skłodowska , w czasie po powstaniu,
rozpoczęła swoją naukę. Gimnazjum dla dziewcząt skończyła z wyróżnieniem. Bardzo chciała
studiować, dlatego wyjechała do Francji. Tam jako pierwsza kobieta zdała egzaminy i dostała się na
studia z fizyki
i matematyki, na paryskim Uniwersytecie Sorbona. Ukończyła studia i wyszła za mąż za francuskiego
naukowca, Piotra Curie, z którym pracowała prowadząc badania.

Odkrycia i nagrody

Małżeństwo Curie bardzo ciężko ze sobą pracowało. Odkryli dwa nieznane pierwiastki –
polon (nazwany przez Marię Skłodowską na cześć jej ojczyzny – Polski) oraz rad, który był bardzo
przydatny
w medycynie, jego właściwości promieniotwórcze pomagały leczyć raka. W 1903 roku państwo Curie
za swoje odkrycie otrzymali Nagrodę Nobla, w dziedzinie fizyki. Piotr Curie umarł w 1906 roku, a jego
żona dalej prowadziła prace badawcze, a także przejęła jego posadę na Uniwersytecie Sorbona, jako
wykładowca. Była pierwszym profesorem-kobietą. W 1911 roku otrzymała kolejną Nagrodę Nobla –
w dziedzinie chemii.

Poświęcenie dla nauki

Maria Skłodowska – Curie była bardzo pracowita. Za swoją pracę otrzymywała bardzo dużo
nagród i wyróżnień. Ale jej zajęcie było bardzo groźne dla zdrowia, pierwiastki wydzielały szkodliwe
promieniowanie. To doprowadziło do jej śmierci w 1934 roku. Maria i Piotr Curie za swoje zasługi dla
Francji zostali pochowani w Panteonie, miejscu gdzie pochowani byli ludzie wybitni , zasłużeni dla
narodu francuskiego. Jest pierwszą kobietą pochowaną w tym miejscu. Jest wciąż uznawana za jedną
z najwybitniejszych kobiet.