You are on page 1of 8
ebiyatEerlerinde Flee Alama ‘Kaynaklar ‘Barret, W. (2003) fraryne!dnsm-Varlet Cerne Bir Income, “Ankara: Hece Yaya. ‘Bana, Z (192), Olinda, msi ve Der Hayat Stale eae bul Ayes Yavin, oak, P. (1958), Varo Varo, usb: Toph Dion Yuin, aes, G. (1987) Avapa CercepihIsanbuPayel Yap Mubal, S199). Heidgger ve Var ve Zaman’ sab: Samal Yaye Packs, (2008). Om ve Ayn. Gade, Ohim ve Fest), 5165 ‘Reinhard, S. (2006) lame Kar. inde, Olim ve Feet) 41-51 Solomes, .C. (2006). Ot Fetgzm, Mara Tekencik nde, Ol ve False, 296-35) ‘Soll, 1 2006), Olam aa aon Ovens Oztne. (ide, Om ve Fete, = 5285 “Tolsoy, L (199), Om Manfestom-Oykier (an In Ot, a ‘Kako Yaya “Dus, S. (991). Diya Fir Mimarlar-Kendt Hayaroun Siri Yaml| ‘Akar: Tikie Basan Ke Yaya Varolusguluk ve Franz Kafka’nin Déniisitm’ii ‘Metin Bal ‘Varolusguluk yirminci ybzyilm ilk yansinda ortaya gikmip ‘ye modem felsefede tatuslan Konulara dont “derinlosme mo- delleri"yle Gzetleneeek olan modernist hareketerden “otantik” ve “otantikolmayan” ie ilgili bir kuram olarak tanumlanabilir ameson, 1991: 11) Varolusguluk, buna paralel olarak, “bir felsefe dei fakat gelenekselfelsefeye karg esi isyanlarigin bir adlandirma” olarak da gorilebliz. (Kaufmann: 1970; 11) YYarolusgulugun agik bir tamimim dogrudan dogruya varolusg bir filozofun, Jean-Paul Sarte'in agndan yapacek olursak, *TVaroluseuluk} insan yagamunu olanakis kala bie 6fretiir; her fakikain ve eylemin hem bir gevreye hem do bir insan daneli- fine isaret cttigini onaylayan bir OBretidir.” (Sartre, 1966: 24) ‘Varoluscular arasinda ortak gorilebilecek tk sey onlanin bibit- levine kargt duyduklan rahatsizikur. Varoluggulugun en temel ‘wellitiinang ve dustince sistemleriyl birlikte salt akaderaik ve yasamdan uzak, geleneksel felsefenin sofukluguna karg alinan ‘avd ‘Aymi anda St. Augustinus, Aquinas, Pascal, Montaigne, Spinoza, Fichte, Nietzsche, Kierkegaard, Jaspers, Marcel, Dosioyevski, Heidegger, Sarte, Kafka ve Camus varolugcular lark betmleneblir. Varoluygu felsefenin en biyik yap, Varlit ve Zaman (1927), metfizik iin “ersilmez” (uncugeiglich) oldu- {uno dusundogu “insanun insanlga sorusu"nu giindeme geiren Martin Heidegger tarafindan yazild,, (Heidegger, 1996: 322) Heidegger boyle olmasina rafmen bir “varolusgu” olarak anil- ‘mak istemez. Varoluseu folsefenin ikinci bayik yapit olan Warlk ve Hci (1943) yazan Sartre “varolugu Sziinden duce 365 367 ‘debiyat alerndel Fly ntamak glen bir varbk vardr,(...] Bu varhk insandu” duguncesiyle {elsefe tariinde “varolug” kavramumt ken felsefesinin merke- zine koyan ve boylece bir varoluscu oldugunu agile savunan {ik dugUndrddr. (Sartre, 1966: 27) ‘Varolusgulugun thm Gmeklerinde insamn Kendi kendisin onw aldifs bir sorusturmayla karqagihr. Bu arastrmada “so- "nun Gneeligi vardir. Soni “bir ogrulugun varolusuna (Sart +8, 2003: 29) gerektren ancak heniz ne olduklan konusunda bir karara varilmams iki tara arasinda “iki varhk-olmayan arasi- ‘da urulzus bir kOprds.” (Sarre, 2010: 51) Insamin kendisne yonelen varolussal soru: “neredesin?” sorusudur. Bu soruyu Tevrar'a kadar geri ghtlimek mitmiktindar. Bu yapta gore bu soruyy, insan Tann’yla bislkte oturdugu babgede gdrtnmez ‘oldugunda, ik kez Tann, kaybolmus insana sorar. Bu soruya neden olan olay, insanin Tann'nan insemin kendis iin koydugu yasagh cigneyip, iyiyi kowden ayirdetme bilgisini edinmesiyle onlardan birt” olmast, insanmn Tann ve gevresindeli “seyler”e

You might also like