EVERYDAY,

ELSEWHERE:
ALLEGORY IN
PHILIPPINE ART

PATRICK D. FLORES

ULAT NI
SHIELA V. PILAPIL
 Si Patrick D. Flores ay isang kilalang Filipino
art historian, kurador, at propesor sa UP
Diliman.

Known as Pilipinong kurador ng Sining.

Kilala sa kanyang mga kontribusyon sa

larangan ng sining at kultura.

Dating Direktor ng UP Vargas Museum.

Kilala rin siya sa kanyang pagsusuri sa

contemporary Philippines art.

Ang kanyang pananaliksik ay nagbibigay ng

liwanag sa aspeto ng sining at kultura ng
Patrick D. Flores Pilipinas.
 Araw-araw, may isang Pilipino na lumalabas ng
bahay. Sa ibang lugar, isang Pilipino ang
nagtataguyod ng natitirang bahagi ng tahanan.
Araw-araw rin, may isang Pilipino na
bumabalik, natatagpuan ang isang bagong
tahanan.

Sa obra ni Antipas Delotavo na “Diaspora”

(2007), sinusukat natin ang lawak ng isang
eksena ng paglipat, ng mga tao na may
kanilang mga kagamitan patungo sa isang
lugar na medyo mahirap malaman.

Sa ilalim ng isang paraan, mayroong pahiwatig

ng isang ibang lugar, maaaring isang tahanan
na kanilang binabalikan o isang dayuhang

Antipas Delotavo destinasyon na kanilang minimithi.

Diaspora (2007) They totally called Heroes ‘ Bagong Bayani’.

 Sa proyektong ginawa nina Alfredo at Isabel
Aquilizan para sa 2008 Singapore Biennale,
nagtatambak sila ng mga kahon ng pag-uwi na
puno ng mga kagamitan at lumikha ng isang
napakalaking bersyon nito, marahil upang
sumimbolo sa lawak ng karanasan pati na rin ang
mga maliit na detalye nito.

Lani Maestro’s imagination in her work book

‘Thick of ocean’.

Sa kanyang obra na “I Am You’.

Ang kahon, ang karagatan, at ang upuan ay maaaring

maunawaan bilang alegorikal na mga simbolo na
nagsasaad ng Philippine ,diaspora at ang pagnanasa na
maging bahagi ng isang lipunan.
ALFREDO AND ISABEL AQUILIZAN,
ADDRESS, 2008.
 CONQUISTA DE LAS ISLAS FILIPINAS
(CONQUEST OF THE PHILIPPINE ISLANDS)
Sa “Conquista de las Islas Filipinas”
(Pagtatagumpay sa mga Isla ng Pilipinas), na
naglalarawan ng kuwento ng kolonyalismong
Espanyol, ang layunin ay ang pag-akyat ng gawa ng
misyonaryong Agustino na si Gaspar Aquino de San
Agustin sa pag-conquest ng Pilipinas.

May Triangular na istraktura ang imprime na may

tatlong puntos: si Hesus Kristo, si San Agustin at ang
kanyang mga monghe, at si Haring Philip at ang
kanyang mga sundalo.

Ang liwanag mula sa langit ay bumababa, na

sumasalamin sa puso na dala ni San Agustin, at
bumabagsak sa mapa ng Pilipinas, nagpapahayag ng
biyaya ng Diyos sa mga isla sa ilalim ng
pangangalaga ng krus at tabak.
 Aspecto Symbolico del Mundo Hispanico
puntualmente arreglado al Geografico (Symbolic
Carta Hydrographica y Chronographica de
Aspects of the Hispanic World Geographically Set)
las Yslas Filipinas
 SPOLIARIUM (1884) JUAN LUNA

Juan Luna Spoliarium signify the dreadful struggles between humans. It is the representation of of the Filipinos during the
Spanish colonizers.
Ang akda ni Luna nababalot ng rehimen ng panlilinlang:
Sa buong bansa,
ang panlilinlang ay namamayani,
habang ang karangalan at kabutihan ay nanganganib,
ibinaon ng buhay sa pagdurusa at lungkot.
ALEGORIKONG PANGITAIN AT BISWALIDAD
SA MGA PINILING AKDA MULA SA
KASAYSAYAN NG SINING SA PILIPINAS SA
KANILANG KOMPLIKADONG MEDYASYON
 1. PASSION
Ginagampanan ni Orlando Castillo ang hirap ng mga tao
sa imahe ng Kalbaryo, ang lugar ng pagpapako kay Kristo,
bilang tagpuan ng pakikipaglaban.

Dalawang akda ang makahulugang nagpapahayag nito,

nakatutok sa masalimuot na mga pamamaraan ng pag-
tortyur.

Sa Iba’t Ibang Uri ng Torture: Alay sa mga Bilanggong

Pulitikal (1975), ibinubuking ni Castillo ang mga
bilanggong pulitikal hubad at inililipat sa kanilang sariling
kalbaryo na mga nakatali sa mga kahoy na poste at
nagdadala ng ritwal ng mabagal na kamatayan.

Sa kanyang iba pang mga akda, isang may pakpak na

tauhan ang nagiging saksi sa buhay sa mga bukid at
barong-barong, sa rebolusyon, at kahit sa mga epekto ng
hidwaan.
Orlando Castillo, Different Forms of Torture: Tribute
to the Political Prisoner, 1975.
Sa Itak sa Puso ni Mang Juan (1978),
ipinaliliwanag ni Antipas Delotavo ang
argumento nito sa larawan kung saan ang
buntot ng titik “c” ng pandaigdigang logo ng
Coca Cola ay tumutusok sa dibdib ng isang
payat na lalaki, na mabigat ang dinanas mula
sa mararahas na gawain at ang pulang kulay
ng Coke ay tumatagos sa buong sukat.

Ang mahe na ito ay nakatuon sa paghihirap

at sakripisyo.

Ang larawan ni Delotavo, ang mga elemento

ng dugo at pagiging ina ay mahalaga dahil Delotavo, Dagger at the Heart of Mang
sila’y formatibo at nagbibigay-buhay.
Juan, 1976

BENEDICTO CABRERA’S SABEL FIGURES (UNTITLED,
1967; MISERICORDIA, 1968; SABEL, 1968; AND SABEL
LOOKING THROUGH TIME, 1973).
2. VAGRANCY
. Ang karakter ni Sabel ay kinuha mula sa tunay na
buhay, isang naglalakad na walang tirahan sa
lungsod.
Ang tanawin ng isang naglalakad na baliw na may
“payak na damit na umaalon,” at isa sa mga senyales ng
kawalan ng tahanan ay nakapukaw ng pansin ni
Cabrera.
KILALANG BALIW SA PANITIKANG PILIPINO, SI SISA, MULA SA
NOBELANG NOLI ME TANGERE (1887) NG PAMBANSANG BAYANI
NA SI JOSE RIZAL.
Ang larawan ni Cabrera kay Flor Contemplacion
(1995) ay sumunod Pagkatapos ng isang serye ng mga
paglalarawan ng mga babae mula sa mga kasaysayan
at pangkasalukuyang eksena, na tiyak na nakatutok sa
indentured labor sa pamamagitan ng mga imahe ng
mga aliping Nagsilbi noong panahon ng Espanyol .

Sa isang tiyak na aspeto, ang babae na ito ay nagiging

hindi na lamang saklaw ng archetype, sapagkat ito’y
naangkop na may materialidad ng kanyang karanasan
sa pamamagitan ng artista mismo, na naantig ng
kanyang tunay na pag-iral sa lansangan, pati na rin ang
kanyang pagkakaroon sa kasaysayan bilang isang
aktor sa kolonyal na kasaysayan.

BENEDICTO CABRERA, FLOR

CONTEMPLACION PORTRAIT, 1995.
3. MASS FORMATION

Antipas Delotavo, Hundred Years, 1998.

Ang Daantaon (One Hundred Years, 1998) ni Delotavo, isang gawang ginawa para sa sentenaryo ng kalayaan
ng Pilipinas noong 1998, ay naglalahad ng kasaysayan ng mga tagumpay at kawalan sa pakikibaka, ng mga
kamatayan at pag- survive sa unang demokratikong republika sa Asya.

. Ito ay isang di tapos na obra, na nagpapahiwatig na ang rebolusyon ay isang bukas na drama na patuloy na
nagsusumikap para sa kanyang kasukdulan.

Ang makasaysayang obra ay nagbibigay ng pahiwatig sa “paglakbay ng panahon” isang kilos sa kasaysayan.
 Ang gawang ni Delotavo na may pamagat na
Steal Life (2008) ay inilalagay nito ang imahe
bilang ari-arian sa isang mapanuring
pagninilay-nilay sa ari-arian naglalatag ng
handaan ng kahambugan ng buhay, na may
odalisque at the background of
emabarrassment of affluence resting on a
tattered Philippines flag.

Sa still life ni Delotavo, itong kahalumigmigan

at kintab ng reyalidad ay bumubuo lamang ng
isang bahagi ng larawan ng buhay na ninakaw,
o ayon kay Juan Luna ng buhay na nilansag.

Antipas Delotavo, Steal Life, 2008.

Maraming
Salamat!