BUOD NG EL FILIBUSTERISMO

Ang "El Filibusterismo" ni Jose Rizal ay isang nobelang Pilipino na sumusunod sa

kanyang unang nobela na "Noli Me Tangere". Ito ay inilathala noong 1891 at
nagpapakita ng mga pangyayari na sumusunod sa mga pangyayari sa "Noli Me
Tangere". Narito ang isang maikling buod ng "El Filibusterismo":

Ang nobelang ito ay naglalarawan ng mga pangyayari sa Pilipinas noong panahon ng

kolonyalismong Espanyol. Ang pangunahing tauhan ay si Simoun, na kilala rin bilang
Crisostomo Ibarra, na bumalik sa Pilipinas pagkatapos ng maraming taon ng pag-aaral
sa Europa. Ang kanyang layunin ay maghiganti sa mga pang-aabuso ng mga prayle at
kolonyalistang opisyal na nagdulot ng pagdurusa sa kanyang mga kaibigan at
kababayan.

Sa kanyang pagbabalik, binuo ni Simoun ang isang bagong pagkatao bilang isang
mayaman at maimpluwensyang mangangalakal. Sa pamamagitan ng kanyang yaman at
impluwensya, sinikap niyang baguhin ang lipunan at maghasik ng pag-aalitan at
kaguluhan sa pamahalaan.

Sa paglipas ng kwento, ipinakita ang mga karahasang nagaganap sa lipunan, kasama na

ang katiwalian, pang-aapi, at pagmamalupit ng mga opisyal. Pinakita rin ang paghihirap
ng mga Pilipino sa ilalim ng pamumuno ng mga Kastila.

Sa huli, ang nobela ay nagtapos sa isang trahedya, kung saan namatay si Simoun
habang lumalaban sa mga otoridad. Gayunpaman, ang kanyang mga gawa at mensahe
ay nanatiling buhay, nagbubunsod sa pagpapalaya at pagbabago sa lipunan.

Ang "El Filibusterismo" ay hindi lamang isang kuwento tungkol sa isang paghahangad
ng paghihiganti, ngunit isang pagpapakita rin ng kagitingan at pagkakaisa ng mga
Pilipino sa paglaban para sa kanilang kalayaan at karapatan. Ito ay isa sa mga
pangunahing akda ng panitikang Pilipino na naglalarawan ng paghihirap at pakikibaka
ng mga Pilipino laban sa kolonyalismo at pang-aapi.