. Δήλον ἐγένετο ἐκ τούτου ὅτι ἐγγύς που εἶεν οἱ ἱππεῖς.

γ. Ὁ κατήγορος πειρᾶται πείθειν ὑμᾶς ὡς ἐγὼ τοιαῦτα ἁμαρτήματα

πεποίηκα.

δ. Κῦρος ἤρετο εἰ σωθεῖεν πάντες αὐτῷ.

ε. Οὗτος ἐδεδοίκει μὴ ἐν τῷ κρατῆρι φάρμακα μεμειγμένα εἴη.

στ. Κίνδυνός ἐστι μὴ ὑπὸ τῶν πολεμίων κυκλωθῶμεν.

ζ. Ὅρα οὖν μὴ ἀδίκως τοσοῦτον κακὸν πάθῃς.

η. Ῥᾴδιόν ἐστιν ὑμῖν ἐκ τῶν τοῦ κατηγόρου λόγων γνῶναι εἰ ἐγὼ ἐχθρός
ὑμῶν εἰμι ἢ φίλος.

θ. Μωραίνει Κύριος ὃν βούλεται ἀπολέσαι.

ι. Ὑμεῖς γὰρ γιγνώσκετε ὅθεν ἥλιος ἀνίσχει καὶ ὅπου δύεται.

ια. Ἐνταῦθα μένοιεν ἂν ὅσοι ἂν ὑμῶν βούλωνται.

ιβ. Νῦν οὖν λέξω οὓς ὑμῶν πονηροὺς ἡγοῦμαι.

 Να εντοπίσετε τις δευτερεύουσες ονοματικές προτάσεις και

να αναγνωρίσετε το είδος και τη συντακτική θέση τους:
α. Δεῖ τοίνυν ὑμᾶς κἀκεῖνο σκοπεῖν, ὅτι πολλοὶ Ἑλλήνων πολλάκις
ψηφισμένοι τοῖς νόμοις χρῆσθαι τοῖς ὑμετέροις.

β. Χρὴ τοίνυν σπουδάζειν ὅπως οἱ νόμοι βέλτιστοι εἶναι.

γ. Βούλομαι τοίνυν ὑμῖν κἀκεῖνο διηγήσασθαι, ὃ φασί ποτ’ εἰπεῖν

Σόλωνα κατηγοροῦντα νόμον τίνος οὐκ ἐπιτήδειον θέντος.
δ. Λέγεται τοῖς δικασταῖς Σόλωνα εἰπεῖν, ὅτι νόμος ἐστὶν ἁπάσαις ταῖς
πόλεσιν.