POSSESIVE MINE

0 Princess Wolf

676
FOLLOW

7.6K

READ

Gusto lang talaga niyang magbakasyon.

Broken hearted kasi siya.

Niloko siya ng taong pinagkakatiwalaan niya ng puso. Kaya naisipan niyang umuwi sa
Baryo Magubat para
magrelax.

Pero akalain mo nga naman na sa Iugar pang ito... Makikilala niya ang
pinakaaroganteng lalaki sa balat ng
lupa.

At ang takas pang mang-angkin sayo... MINE!!!!!

LIST 52 Episodes >

Chapter 1

Pauwi ako ngayon sa bayang aking sinilangan.. Asar kasi ako sa office..
Mantakin mo ba naman, yung lalaking nangakong mamahalin ako habang buhay, ayun
napunta sa ibang kandungan..

At iniwan ako na parang basahan..

Kaya ngayon, center ako ng chismis sa office.. Matagal na rin kami ni arthur..
Mga 5 years na rin..

Pero wala talagang forever... Kasi ang kupal na lalaking yun, lpinagpalit ako sa
higad..
Kaya ito ako, nag-leave muna para iwas asar..

Kasi yung secretary niya ung higad.. Accounts manager kasi si Arthur.
At yungjowa niya ngaun, secretary niya..

Anlakas pa niyang sabihin sa kin nung makita ko sila sa actual..

"Mahal kita Anne, pero lalaki ako at hindi mo binigay ang kailangan ko..kaya
hinanap ko yun sa iba..

Si grace, willing siyang ilaan ang time niya sakin pati narin ang sarili niya dahil
mahal niya ako"

Grabe yung pagpipigil ko para lang di siya masipa sa kaligayahan niya..

Dapat talaga, vinedio ko sila tapos in-upload ko sa mga pornsite..

Na-shock kasi ako eh..

Sayang..

So madaling sabi, nagbreak kami at nasayang lang ang Syears ko sa kanya..

Pero akalain mo nga naman, mabilis kumalat ang balita at akalain mo..

Ako pa ang lumabas na naghahabol..

G rrrr... Nakakagigil.
So ito ako ngayon, leave muna para iwas chismis..

Magliliwaliw muna ako sa probinsiya..

Wala narin namang umuuwi sa bahay namin dito.. Pero parang napapansin ko na
dumidilim ang
langit,

At di nga ko nagkamali, biglang bumuhos ang ulan na may malakas na bayo ng hangin..

Kinakabahan na ko.

Wala na kong makitang daan sa sobrang takas ng hangin..

Wala man lang nag-inform sakin na may bagyo..

OMG...

Maya maya parang me bumagsak sa kotse ko.. Napasigaw ako sa gulat..

"Lord, pinapatawad ko na po si arthur..pati po /ahat
ng chismosa sa amin..,

Kung kukunin niyo man po ako ngayon, wag po sanang ma-agos ang katawan ko tapos
isang buwan bago makita. Ayoko pong magmukha akong bilasa at mapagtawanan ng arthur
na yun"

Habang naghihintay ng susunod na mangyayari, biglang may kumatok sa pinto ng kotse

ko.

Binuksan ko yung bintana para alamin kung sino yun at para makahingi ng tulong.

Natulala ako sa nakita ko..

•
•

Greek God. Gwapo.. Pogi.. Yummy..

Nanlaki yung mga mata ko..

Pati din yung lalaking nakatitig sakin, nagulat!!!

" Mine'.... Sabi nung lalaki

Chapter 2

Natulala siya sa sinabi nung lalaki..

"Ha anu daw"

'
Narinig niyang umungol ang lalaki at tiningnan siya

ng masama..

..Hindi mo ba nakikita na bumabagyo, anlakas naman ng loob mong bumiyahe.

Sentro ngayon ng bagyo ang lugar na toh! Stupid human!!!!. Sabi nung lalaki.
Natauhan siya sa narinig. Para siyang nagising sa pagkakatulala..

Naningkit ang mga mata niya,

..Excuse me mister ha, hindi ko alam name bagyo.. At saka sino ba nagsabi sayong
pumunta ka rito
para sermunan ako..Lumayas ka dito at di ko kailangan

ng tulong mo.. Asshole!!!!11

Me malakas na nalalaglag sa ibabaw ng kotse ko. Napasigaw ako sa gulat.

Lalo pa kong napasigaw ng buksan ng lalaki yung kotse ko at kaladkarin ako
palabas.

Tapos binuhat ako na parang sako ng bigas. Kahit malamig at malakas ang hangin,
nakaramdam ako ng init at kuryente sa pagdidikit ng
katawan namin. May damit pa kami pero parang nag-init ang katawan ko.

Nagulat ako, at nagpumiglas. "Bitiwan mo ko, tsonggo ka.

Anung ginagawa mo. Saan mo ko dadalhin?" Tili ko

"Kailangan nating makaalis dito..baka mabagsakan

ng puno yung kotse mo". Sabi ng lalaki.

Natulala ako ng tumakbo siya ng mabilis at iniwan ang kotse ko. Hindi ko alam kung
saan kami sumuot pero parang gubat yun. Maraming puno at madilim doon.

Maya maya di ko alam kung san kami pumunta. Naramdaman ko na lang na pumasok kami
sa isang parang bahay.

Binaba niya ako ng makapasok na kami. Mukhang walang nakatira dito kasi walang
gamit maliban sa isang kama. Wala ring ilaw dito.

Maya maya, nagbukas siya lampara para makakita kami.

" Dito muna tayo habang pinapalipas ang bagyo". Sabi ng lalaki.
"Dito ka ba nakatira?" Tanong ko.

"Hindi, naabutan kasi ako ng bagyo kaya dito ako tumuloy. Madalas akong tumutuloy
dito kapag bumababa ako sa bayan" sabi nung lalaki.

Napatango ako, nakita kong me kumot at unan sa higaan. Malamang papatulog na siya.
"Bakit ka nga pala nasa labas kanina?" Tanong ko. Narinig ko kasi yung tunog ng
sasakyan kaya inisip
kong may tao dito". aniya.

Napamaang ako. Anlakas ng ulan tapos narinig pa niya yung sasakyan ko.

"Antalas naman ng pandinig mo" sabi ko. Napansin kong umiwas ng siya ng tingin.
"Sensitive talaga ako sa ganyan". Sabi nito. "Ahh..." Napatango tango ako.
"Oo nga pala, panu ka napunta dito. Alam mo bang

papasok na toh sa gubat". Tanong nung lalaki.

"Papunta kasi ako sa baryo magubat. Pero

mukhang naligaw ata ako. Kaya naabutan ako ng bagyo" sabi ko.

Napatango tango yung lalaki.

"Pasensiya na nga pala kanina kung sumigaw ako. Nagulat lang kasi ako kanina" sabi
nung lalaki.

"Ok lang, apology accepted". Nakangiting sabi ko. Napansin kong parang lumambot
yung mukha niya
at ngumiti rin.

Natulala ako sa kanya at napanganga. Nakita kong lumapit siya sa akin

Dahan dahan niyang hinawakan ang mukha ko.

"all my life, i've been waiting for you. Mine!" Sabi

.
n1ya.

At nakita kong dahan dahan nyang ibinaba ang labi niya sa akin.
Natulala ako at di makagalaw when i felt his lips to mine. He is asking for
entrance so i gave it to him. Para akong namaligno kasi sumusunod lang ako sa kung
ano yung gawin ng labi niya.

Then naramdaman ko na lang na nahubad na niya ang damit ko. And he is now kissing
me and masagging me in those parts na kahit si arthur ay di pa nahahawakan. Pero
ang estrangherong ito ay malayang naaangkin.

Nag-iinit ang pakiramdam ko. Parang gusto kong sakupin niya ang lahat sa akin.
Pakiramdam ko dapat lang niyang gawin ito sa akin
I felt that i belong to him. My body belongs to him

The everything went well....

Chapter 3

HerPOV

"Bakla, kumusta naman ang bakasyon mo" sabi ni

Adie.

Para akong nagising sa pagkakatulala sa harap ng

PC.

"Ha?" Tanong ko. Kumunot ang noo ni Adie. "Anung ha?

Ang sabi ko kumusta ang bakasyon mo?
Me sakit kA ba bakla?" Taas kilay na sabi nito. Natauhan naman ako at tumitig sa
kanya. "Sorry bhie...puyat lang" depensa ko.
0 ano nakakita ka bang boylet dun na mas gwapo

pa ke "Arthur de panget"..nanggigigil na sabi ni Adie.

"Pag naiisip ko pa rin yung ginawa ng lalaking kupal na yun..tumataas ang presyon
ng dugo ko. Sana man lang pinagpalit ka sa me class at mas maganda sayo
kaya lang wala rin siyang utak at ipinalit ka sa mukhang pato" gigil na sabi ni
Adel.

Napangiti ako. Wala talagang tatalo sa babaeng toh. Ito lang talaga ang naging
kaagapay ko nung panahon na kumalat yung balitang break na kami ni Arthur.
"Bes, alabyu talaga. Your the man!" Sabi ko sabay yakap sa kanya.
"Tse, tigilan mo ko. Kung nakinig ka sa akin ang pinabayaaan mo kong sabunutan ang
higad na yun di sana di ako naiimbyerna ngayon" nakasimangot na sabi nito.

Natawa ako sa sinabi niya. Nung araw kasi na yun,

susugod sana ito sa higad na yun at sasabunutan niya. Kaya lang pinigilan ko. Kasi
naman ayoko ng iskandalo. Kaya ang lumabas tuloy, ako ang nang-aagaw kasi
chinismis na ng higad na yun.

" pabayaan mona.. I don't care about them. Ang mahalaga e me taong naniniwala sa
akin at ikaw yun bes" sabi ko.

"Ayyyy....ang bakla ang sweet naman.." Touch na sabi ni Adie.

"Anyway anu ngang nangyari sa bakasyon mo?" Tanong uti ni Adie.

Ngumiti ako at tumango sa kanya..making sure na di ako halata.

Me tumawag ke Adie kaya nagpaalam muna siya sa akin. Tumango ako.

Habang tinitingnan kosi Adie palayo sa akin. Naalala ko yung nangyari sa bakasyon
ko.
Nagising akong masakit ang katawan at para akong binugbog. Tapas naramdaman kong me
katabi aka. Pagtingin ko nakita ko yung la/aking tumulong sa akin kagabi. At saka
ko narealize ang katangahang nagawa ko kagabi. Giving yourself to a stranger. Yung
bagay na di
mo naibigay sa ex bf mo ay kusang loob mong naibigay sa taong ito. Ni pangalan ay
di mo nga naitanong.

Di ko a/am kung anong utak ang pumasok sa akin kagabi at nangyari ito. Buti sana
kung isang beses lang. Kaya lang paulit ulit naming ginawa ito hanggang sa mapagod
kami at makatulog.

I felt panic realizing it.

Dahan dahan akong umalis sa higaan. Tiniis ang sakit sa ibabang bahagi ng katawan.
Kinuha ang damit na bahagya ng tuyo at sinuot itong muli. Nang matapos
magbihis ay minsan pang sinulyapan ang lalaki bago

lumabas ng bahay. Nakita kong papasikat pa lang ang araw. At wala ng bagyo.
Naglakad ako sa daang nakita ko. Hanggang makita ko ang kalsada at ang kotse ko.
Buti na lang di tinangay ang sasakyan kong malakas ng
hangin. Sinubukan kong paandarin ito. At laking tuwa ko ng umandar ang sasakyan.
Huminga ako ng malalim at tumingin muli doon sa dinaanan ko. At umalis nasa
Iugar na yun

Pagdating sa bahay. Agad akong naligo dahil pakiramdam ko nanlalagkit na ang buong
katawan ko. Pagkatapos kong maligo, napansin ko na parang me tattoo aka sa leeg. Sa
pagitan ng aking leeg at balikat. Hindi naman siya mukhang hickey. Mas mukha siyang
tattoo. lnisip ko kung san ko ba ito nakuha. Nang walang maisip ay pinabayaan ko na
lang ito sa aking leeg.

Pinilit ang sarili na kalimutan ang nangyari at isipin na lang na experience ito.
At/east naging maganda ang first experience ko. At kahit di ko kilala ang lalaking
yun, naramdaman kong ingat na ingat siya ng gabing yun sa akin. Buti na lang at di
ko ito naibigay sa Arthur na yun.

So sa madaling sabi, ang 5 days vacation leave ko ay ginugol ko sa bahay ko.

Babaunin ko na lamang na magandang bagay ito at kalilimutan ang IaIaking yun. Sana
lang di na kami magkita.

Chapter 4

HerPOV

Kinabukasan, pagpasok kong opisina. Nakita kong parang nagkakagulo ang mga
department head ng bawat department. Wala pang alas 8 pero andito na ang mga boss
sa bawat deparment. Nakita kosi Adie at ang ex kong tsonggo na nagkukumpulan habang
kinakausap ng Executive Assistant ng VP. Pagkatapos ay umalis na ito. Nakita ako ni
Adie at kinawayan.

"Bakla, bat ngayon ka lang?" Tanong ni Adie. "Bakit, anung meron?" Tanong ko.
"Wala ka bang nareceived na emailkagabi? All department heads must come early for a
little briefing"

" for what?" Tanong ko.

"Bakla darating ngayon yung big boss and we must prepare our report before lunch.
Magkakaroon ng meeting, probably lpm." sabi ni Adie

Nanlaki ang mga mata ko.

"0 sh-, my gulay bie di pa ko nakakagawa ng report". Panic filled my heart.

"Kaya nga, ako rin naman. Bilisan na natin. Tapusin natin toh before ll."nagpapanic
narin si Adie.

"Bakit naman ganun, unannounce yung pagdating? Kakainis naman!" lnis na sabi ko.

"Di ko rin alam bakla, sabi nila ganun daw talaga yung big boss. Minsan lang daw
kasi pumunta yun dito kaya meeting agad"
"o sige bie..tara na ng makarami ng gawa" paalam

ko.

"Babush, kita nalang tayo sa board room

mamayang lpm" paalam di ni Adie.

Dali-dali akong pumasok sa office ko at binuksan ang computer and started typing.
Di ko na nagawa ang ritwal ko na magkape dahil sa panic.
I am the head of finance department and Adie is the head of sales department.
Wala na kong time mag-almusal dahil sa pagmamadali.

12:30 na ng tanghali pero kalahati pa lang ang nagagawa ko. Naiiyak na ko.
Nakakainis pa kasi nagloko ang printer ko.

Nag makita kong hindi na talaga ako aabot, hinanda ko na lang ang mga naprint ko.
Nagdasalna sana naman di ako gisahin ng big boss ng maraming tanong dahil baka
mapansin niyang di ako prepared.

Usap-usapan pa naman na terror ang big boss at pag nakita niyang di ka efficient,
tsugi ka agad. Wala siyang paki kung head ka pang isang department. Kaya
kinakabahan talaga ako.

Nang matapos akong magprint. Tiningnan ko ang oras at 12:57 na. Nanlaki ang mga
mata ko sa gulat.

Tumakbo ako papuntang elavator para makarating

23rd floor. Nasa lOth floor kasi ako. Pinagpepray ko na sana naman, di ako ma-late
ng bongga.

Lakad-takbo ako papuntang boardroom. Nakita kong may mga men in black na nandun.
lbig sabihin, andyan na ang big boss. Lalo akong nagpanic. Nakita ako ng mga men in
black at bakas ang gulat sa kanila. Mayamaya nagulat ako dahil yumuko sila sa harap
ko. Parang nagbibigay galang. Napanganga ako sa ginawa nila.
"Hinihintay na po kayo ng big boss sa loob", sabi

nung isang men in black.

Binuksan nila ang pinto. At pumasok na ko. Nakita kong lahat ay nandun na. Maliban
sa akin. Nakita ko rin si Adie na pinandidilatan ako ng mata kasi late ako.

"Ms. Reyes, your late?" Napalingon ako at napanganga.

Para akong tinakasan ng lakas sa nakita ko. Ang taong ayoko ng makita.

. Yung lalaking, nakaniig kong araw na yun.

Ayun at nasa harapan ko. Nakakunot ang noo. I'm so dead.....

Chapter 5

HerPOV
Hindi ko malaman kung lalabas ako o uupo. Kahit aircon ang boardroom,
pinagpapawisan ako ng malapot. Panic filled my heart and I don't know what to do
when I found out that the man infront of me is the same man that I met a week ago.
The man that I slept with.

Ang unang naisip ko ay tumakbo palabas, pero bago ko pa magawa yun, I heard his
voice saying:
"Please be seated Ms. Reyes"

Tumingin ako sa kanya at nakita ko siyang matalim na nakatitig sa akin na parang

sinasabing 'subukan mo lang lumabas'.

Kaya umupo na lang ako dahil mukhang mapapasama ako kapag tumakbo ako papalabas.
Ansama na rin kasi ng tingin sa akin ng ibang department heads. Siguro iniisip nila
kung ano ba ang problema ko at para akong praning.

Nanginginig na umupo ako sa bakanteng upuan na sa kamalas malasan ay katabi pa ni

arthur. No choice
ako kasi wala ng bakante.

Di ko alam kung paano ako kikilos knowing na kilala ako ng taong ito. Sana man lang
di na niya ako matandaan kasi di naman katanda- tanda ang mukha
ko.

I was praying when I heard him calling me.

"Ms. Reyes, I want you to explain about the financialstatement for the past 5
years."

Para akong nagising ng marinig ko ang boses niya.

Parang musika ito at ang sarap pakinggan. I felt hot all of

a sudden. Napapikit ako para alisin ang kaisipan na iyon. "Ahhh...yes sir".
Taranta akong napatingin sa kanya
at ng makita kong titig na titig siya ay mabilis akong

nag-iwas ng tingin at tumingin sa report na ginawa ko. Tiniis ko ang hapdi ng tiyan
na nararamdaman kong mga oras na ito. Naalala ko na wala pa pala akong almusal at
tanghalian. Napangiwi ako ng humapdi ang tiyan ko.

Mabilis kong binasa ang report ko. Siniguro kong di ko makakasalubong ang mata
niya. Kung tumitingin man ako sa kanya, kung hindi sa noo ay sa tenga niya lang ako
nakatingin para mukhang nakatingin ako.

Nakita kong napabuntong hininga siya. Nang matapos kong basahin ang report ko ay
mabilis niyang sinara ang folder.

"Okey! We will resume the meeting tommorrow. I have important things to do. So you
may leave now and be back tommorrow for the continuation of the meeting" sabi ni
boss
Nakita kong nakahinga ang iba. Bakas ang saya sa kanilang mukha habang isa-isang
tumatayo. Mabilis na rin akong tumayo para makaalis na ng office.

"Btw, Ms.Reyes, please proceed to my office now. I need to discuss something about
your report" sabi ni boss.

Napangiwi ako. Akala ko ligtas na ko pero mukhang dito na ko magigisa. Kinabahan

lalo ako ng makita ko siyang mariing nakatitig sa akin na parang sinasabi na wag
akong magkamaling takasan siya.
"Yes boss!" Mahina kong sabi.

Mabilis akong bumalik sa aking opisina para ibalik

ang aking mga gamit. Di ko na hinintay si Adie kasi

nanginginig na ko sa takot.

Mabilis akong pumunta sa aking computer at nagtype ng aking resignation letter.

Naisip ko na ito kanina. Bahala na, kailangan kong makaalis sa lalong madaling
panahon. Nang matapos ako ay prinint ko ito. At hinanda na ang lahat ng kailangan
ko sa pagpunta ko sa office ng big boss.

Habang paakyat ay di ako mapalagay. Pinagpapawisan ata Iahat ng singit ko sa

sobrang tensyon.

Nang makarating ako sa 25th floor, lalo akong kinabahan.

Ang buong floor ay office lang ng big boss.

Nakita kosi VP Raffy at ang mga men in black. Nang makita nita ako, Iahat sila ay
yumuko. Maging si VP Raffy. Napanganga na naman ako. Anu bang klaseng trip ito.

Pinagbukas pa ako ng pintuan ng VP. Lalo akong napanganga. Vice president ng

kompanya pinagbuksan ka ng pinto. Ano ba!!!

Nang makapasok kami ay pumunta kami sa pintuan na may nakalagay na office of the
president.

Kumatok ang VP sa pintuan.

"Alpha, the Luna is here!" lmporma niya. Napakunot ako ng noo. Sinong Luna. Baka
akala
niya Luna ang pangalan ko. So alpha ang pangalan ng

president. Ang baduy naman! "Please come in!"

Huminga ako ng malalim bago pinihit ang seradura.
Chapter 6

HerPOV

Kinakabahan pinihit ko ang pinto at dahan dahang binuksan. Bumungad agad sa akin
ang masarap na amoy na nanggagaling sa kanya. Pinigilan ko na mapapikit at damhin
ito. Nakakahiya naman. Nakita ko ang titig niyang tagus tagusan ata sa buto.
Pakiramdam ko kita niya ang lahat sa akin. Pumasok ako ng dahan dahan
"Good afternoon, sir!" Nakayukong sabi ko. Wala akong narinig na sagot sa kanya
kaya
napaangat ako ng tingin. At nakita ko ang titig niya na

sobrang intense. Lalo ako natense. Di ko alam kung paano ako magrereact.
Tumayo siya ng hindi inaalis ang tingin sa akin. Lalo akong kinabahan. Para akong
maiihi na ewan. "Anne" malambing na tawag niya.
Nang tumingin ako sa kanya ay nakangiti na siya. Shucks, patay na. Mukhang kilala
na niya ako.

" please follow me!" Naglakad siya papunta sa isang pinto. Alangan akong sumunod.
Ambilis ng heartbeat ko. Parang lalabas ang puso ko sa sobrang lakas.

Pagdating ko dun, nakita ko na pantry pala ang pinasukan namin. May nakahandang
pagkain duon. Natakam ako sa nakita ko. Mas lalong kumalam ang sikmura ko.
"please be seated, let's eat first!" Sabi nito. Nakita ko siyang nakatingin sa
akin. Kaya dahan

dahan na akong lumapit dito. lpinaghila niya ako ng

upuan. Namula ako sa hiya.

Nang makaupo na ako, umupo na rin siya sa tabi

ko.

Sinandukan niya ako ng pagkain sa aking

panggigilalas.

"Sir, ako na po!" Awat ko sa kanya. "Lenard" bulong nito.

"Po?"

Tumingin siya sa akin.

"Lenard, that's my name. Call me Lenard". Napalunok ako.
Binalik ko ang tingin sa pagkain at nagpatuloy.

Nakita kong nakatingin siya sa akin. Lalo akong nailang.

Hindi ko alam kung ilang minuto kaming nasa pantry. Basta ang alam ko halos di ko
malunok ang kinakain ko kasi nakatingin lang siya sa aking buong panahon ng pagkain
ko.

Nang matapos akong kumain, dahil ako lang talaga ang kumain, tumayo na ako at
akmang ililigpit ang pinagkainan kong magsalita siya.

"Leave it, may gagawa niyan" at lumabas na siya ng pantry.

Huminga ako ng malalim lumabas na rin ng pantry.

Nakita ko siyang nakaupo sa isang sofa duon. Tumingin siya sa akin, at sinenyasan
niya akong umupo. Nang akma akong uupo sa tapat niya ay hinila niya ako.

Nabigla ako kaya imbes na maglanding sa upuan ay napaupo ako sa kandungan niya.

Lalo akong namula, akmang aalis ng ipinulupot

niya ang kamay niya sa bewang ko at bumulong,

"Stay! And don't you dare move" matigas niyang

sabi.

*********

Chapter 7
HerPOV

I don't know what happened pero natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaupo sa
kandungan niya. Pinilit kong tumayo dahilhindi maganda ang kutob ko. I felt a
tingling sensation in my body. I felt hot and horny with this man. And this is not
a good idea.
"No, darling...this is right!" He said it to my ear.

Mas lalo ako nanginig ng marinig ko ang boses niya sa tenga ko.

Then, ibinaon niya ang kanyang mukha sa aking leeg. Doon sa may bandang parte na
may tattoo. Then he smelled it and kissed it. Pabalik balik niyang hinahalikan ang
leeg ko at ang balikat ko.

Hindi ko napigilang umungol sa hatid nitong sarap sa akin. Kahit sinasabi ng

katawan ko na itigilito, hindi
ko mapigilan na isiksik pang lalo ang leeg ko sa labi niya.

Maya-maya naramdaman kong naipasok na niya ang kanyang kamay sa aking damit at
marahang minasahe ang aking kaliwang dibdib.
"...ahhhhh.." Ungol ko.

II...p lease...s1.r.I.I" ,

h 1n1

hm.

gal

nasab1.ko.

"lenard...please call me lenard!" Bulong nito.

"...ahhh....lenard...ahhh.." Lalo pang lumakas yung ungol kong maramdaman ko yung

kamay niya na nasa ibabaw nang aking kaselanan at marahan itong hinihimas.
Alam kong basang basa na ako dahil sa matinding pagnanasa.

Binuhat niya ako para makaupo ng paharap sa

kanya.

Napaliyad ako ng ikiskis niya ang kanyang sarili sa akin with our clothes on.
Napaliyad pa ako na parang may inaabot ng halikan niya ang dibdib ko. Naramdaman ko
na lang ang damit ko at b*a na nakataas na at hinahalikan niya ang aking mga
munting bundok.

At dahil nakapalda ako, madali niyang natanggal ang aking panty at naramdaman ko na
lang ang daliri niya na nasa ibabaw ng aking pagkababae.
"Babe, your so beautiful" sabi niya habang nakatingin sa akin.

lnilagay niya ang aking kamay sa kanyang balikat. lniliyad niya ako. At nagulat ako
dahil hinalikan niya
ang 'akin'

Lalo akong napaungol. Naramdaman ko ang aking mga paa na nanigas sa sobrang tindi
ng aking nararamdaman.

Mas ibinuka ko pa ang aking hita para malaya siyang makagalaw at magawa ang nais
niya. Namamaos na ako sa kakaungol, at wala na akong pakialam kung marinig ako sa
buong building.
"Ohhh....lenard..lenard!"

He flick his tongue up and down and i can't stop the sensation

"Lenard!!" Umangat ang balakang kong lukubin ako ng masarap na orgasmo na lumabas
sa aking kaibuturan."..ohh.."

Mula sa pagkakayuko ay umangat ang ulo niya at pumunta sa aking labi. Nalasahan ko
pa ang aking 'sarili' sa kanyang labi.

Matagalang aming halikan. Nang pakiramdaman

kong kakapusin na ako ng aking hininga, saka siya

tumigil.

Hinapit niya ako payakap sa kanya at ibinaon niya ang kanyang mukha sa aking leeg
habang hinihingal.

Maging ako ay hindi pa nakakabawi ng aking hininga.

At ngayon ko lang narealize kung gaano ako katanga.

Bakit ko hinayaang mangyari itong muli. Sa aking

"boss". Lalo akong namula.

Naramdaman ko ang kanyang labi na muling hinahalikan ang aking leeg. Pinigilan ko
ang muling mapaungol.

Maya maya ay naramdaman kong tumigil siya at parang nakiramdam.

Maya maya ay galit na nagsalita..

"s**t....."

********
Chapter 8

HerPOV

Galit na tumingin siya sa pintuan.

"All of you! Who told you to stay there?" Galit na

. .
s1gaw n1ya.

Napatingin ako sa pinto. Nagtataka kung sino ang kausap niya dun.

Maya maya may nagsalita. Narinig ko ang boses ng vice president.

"I'm sorry alpha..we didn't hear anything."

"Get out of this place......NOW!!!" Sabi ni Ienard. Mayamaya narinig ko ang mga
yabag na papaalis. Saka ko lang narealize kung ano ang ibig sabihin
niya. Namula ako ng maisip ko na ang lakas pala ng

ungol ko. Kaya baka narinig nila sa labas.

Dali dali akong umalis sa pagkakapatong sa kanya. Pero pinigilan niya ako at lalo
pang hinapit palapit sa kanya. At muli niyang siniksik ang mukha niya sa akin at
inamoy uli ang leeg ko.

" please bitiwan mo ako" naiilang na sabi ko.

"I'm sorry sweetheart! Don't worry everything will be ok! I just don't want them to
smell your arousal. It's only for me" sabi niya habang hinahalik halikan niya ang
aking leeg.
Naiilang na talaga ako. "Please bitiwan mo ako..sir!"
Huminto siya at pabuntong hiningang binitiwan

ako.

Dati dali akong tumayo at umalis sa harapan niya

dahil baka hilahin pa niya ako.

Namumulang inaayos ko ang aking sarili ng mapansin kong wala akong suot na panty.
Lalo akong namula. Tumingin ako sa kanya at paglingon ko nakita ko siyang nakangisi
at parang alam niya kung anu ang hinahanap ko. Napasimangot ako at dahan dahan na
lumapit sa kanya sabay lahad ng kamay.

Napalunok ako sabay sabi, "sir!akin na po ang panty ko" namumula na talaga ako.

Napangisi siya at ipinakita ito sa akin. lwinagayway pa niya ito na akala mo

watawat ng Pilipinas.

" no!!this will be my souvenier! Sabay lagay niya nito sa bulsa ng kanyang pants.

Namumula ako sa asar sa kanya..

"Sir, with due respect. Hindi po ako masamang babae. Hindi ko po sinasadya yung
nangyari sa probinsya. Hindi po ako nakikipagtalik sa kanikanino lang. At yung
nangyari po ngayon. Hindi ko po alam kung anung pumasok sa utak ko at inulit ko pa
ito. Pero hindi po ako mababang uri ng babae. Nagbreak nga po kami ng Syr bf ko
because i don't want to have s*x with
him. Kaya wag po sana isipin na masama akong babae." Mangiyak ngiyak na sabi ko.

Nakita kong naningkit ang mata niya sa sinabi ko. "who told you na mababa kang
babae. At who is
that asshole!" Galit na sabi niya.

Nagulat ako sa reaction niya.

Lumambot naman ang expression ng mukha niya ng makita niya ang gulat kong reaction.

Tumayo siya at niyakap ako.

" I'm sorry sweetheart! I'm not thinking that you're a bad woman. Ofcourse you're
not. Ako ang higit na nakakaalam niyan. I am your first! Ayoko lang na merong

kang ibang nagustuhan because you are only

mine..mine alone!

And he kissed me!

********

Readers also enjoyed: ------------------------------------- His Sweet Desire

0 28.5K Read

TAGS possessive sex contract marriage

Chapter 9

HerPOV

Pabiling biling siya sa higaan. Alas 2 na ng madaling araw at mulat pa rin ang mata
niya. Di siya dalawin ng antok at di pa rin siya makamove on sa nangyari kanina.
Hindi niya alam kung anung gagawin niya bukas.

Naalala pa niya ang nangyari kanina sa office;

Hindi niya a/am kung bakit hindi niya mapigilan tumugon sa halik nita. Bawat
himaymay ng kalamnan niya ay nagrereact sa taong ito.

Nang dina siya makahinga ay tumigil ito at muting tumitig sa kanya habang
naglalandas ang kanyang kamay sa hita niya papunta sa kanyang pang-upo. Sobrang
hindi na niya kaya na makipagtitigan dito. Yumuko na siya at muting nagsalita.

"Sir, yung pan----ty ko po" nauutal na sabi niya. "Lenard, i told you to call me
Ienard" malumanay
na sabi niya.

"Le------nard'; parang hinihingal na sabi niya. "Yes, sweetheart'; nakangiting sabi

nita. "Yung...yung....yung pan---ty ko po'; hingal na sabi
niya ng maramdaman niya ang kamay nita sa ilalim ng
kanyang paida.

Namumula na siya. Pinigil niya ang mapaungol ng maramdaman niya ang kamay nita ng
unti unting nag/a/andas sa kanyang kaselanan.

lnipon niya ang kanyang takas at malakas na kumawala sa pagkakayakap dito.

Naramdaman niya na lumuwag ang pagkakayakap nita kaya mabilis siyang

kumawa la rito.

Lumayo siya ng ilang distansya para hindi na siya muting mahi/a nita. And when she
looked at him, she saw hurt in his eyes. Nagtaka siya dito.

Muli siyang lumunok at nagsalita;

"I'm so sorry Mr. Robles, pero ibalik niyo na sakin ang gamit ko," matatag na sabi
ko.

Nawala ang emosyon sa kanyang mga mata at muting tumitig dito

"No!" Matigas na sagot nita. Napanganga siya at inis na tinitigan ito.

Nakita niya ang papel na data niya. Dalidali niya itong kinuha at ibinigay dito.

Hindi nita inabot ang papel sa ha/ip ay madilim na tumitig sa kanya.

"NO!!!!'; mapanganib na tugon nita.

Napalunok siya at naramdaman niya ang takot sa taong ito. Kahit may nangyari nasa
kanila, masasabi niyang di niya ito ki/alang ki/a/a. At a/am niyang mapanganib
itong tao.

Nakita niyang lumambot ang expression sa mukha nita ng tumitig ito sa kanya.
Pumikit ito, marahi/ para kalmahin ang kanyang sarili at muting tumitig sa kanya ng
may pagsusumamo.

"lm sorry sweetheart, i didn't mean to scare you" punong puna ng emosyon ang mata
nita.

"Hindi ko tinatanggap ang resignation mo dahil ayoko. I told you that you're mine
and you will stay in my side forever! Just trust me sweetheart," malumanay na sabi
nita.
Hindi siya makapagsalita. Anu ba ang gagawin niya. Wafa na siyang maihaharap dito.
Sobrang kahihiyan na

ang nararamdaman nya. Pero nasasaktan siya kapag

naiisip niya na malalayo siya sa taong ito. Naguguluhan siya at nalilito sa

damdamin niya para sa taong ito.
Naramdaman niya muli ang brasa nita sa kanyang be wang. Muli siyang niyakap nita
at bumulang sa kanyang tenga.

"Wag ka nang mag-isip ng sabra. lhahatid na kita, sweetheart" sabay halik sa

kanyang leeg.

Napapikit siya at pinigil ang sariling umungal muli. "Si--r yung panty ka, pwede ma
bang ibalik"
nakapikit na bulang ka.

Naramdaman ka siyang napangiti at muting bumulang;

"Naaah...this will serve as a sauvinier, "sabay halik sa leeg ka.

At ngayon nasa bahay na ako at di parin makatulog. Napatayo ako ng marinig ko ang
phone ko na
nagvibrate. Tiningnan ko ito at nakita ko na me message

akong nareceive. Unknown number.

"Sweetheart, matulog kana. May pasok ka pa later. I'll fetch you at exactly 7am.
Kapag di ka pa gising, bubuhatin kita at dadalhin sa office kahit tulog ka pa."
Napanganga ako ng marealize kung kanino ang text na ito. Panu niya nalaman na
gising pa ko..magrereply sana siya ng may mareceive uling text.

"Please don't reply, i have my ways darling. Pag hindi kapa natulog within 15min.
I'll show myself infront of your house and make love to you. Now sleep!"

Nabitiwan ko ang cp ko at biglang pumikit sa takot na baka totohanin niya yung

banta niya.

Bukas ko na lang siya tatanungin, marami akong tanong tungkol sa kanya.

*********

Chapter 10

HerPOV

Dahil madaling araw na ko natulog, nagising ako ng

6:30 ng umaga..

Naalala ko ang sinabi niya kagabi kaya dalidali akong tumakbo sa banyo para maligo.

Muntik pa nga akong mabuwaldahil sa pagmamadali.

Ito na ata ang pinakamabilis kong pagligo, 15 minutes tapos na ako.

Mabilis kong pinatuyo ang buhok ko at nag-ayos. Saktong alas siyete, narinig ko na
ang doorbell sa pinto. Kinuha ko ang bag ko at patakbong lumapit dito. Binuksan ko
ito at nakita ko siya na nakapamulsang nakatingin sa akin. Matiim siyang nakatitig
sa akin kaya naman nailang ako.

"Good morning" mahina kong sabi.

"It's really nice to see you like this sweetheart, but I swear if someone saw you
like this, i might kill those bastard", mariing sabi nito.
Nagtatakang napatingin ako sa kanya. At nakita ko siyang nakatingin sa dibdib ko.

Pagtingin ko, nakita kong nakabukas pa pala ang butones ng uniform ko kaya kitang
kita ang dibdib ko.
"Oh...sh--t" gulat kong sigaw at dalidaling tumakbo papasok sa kwarto upang ayusin
ang sarili.
Sobrang kahihiyan na talaga ang nagawa ko. Narinig kong tumawa ang damuhong
IaIaking yun. lsinara ko agad ang damit ko at kinalma ang sarili.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung

kinakabahan ako o dahil nandyan siya.

Coz' the way he looked at me makes me nervious. Punong puno ito ng iba 't ibang
emosyon na hindi ko maipaliwanag.
Nang masiguro kong maayos na ako, lumabas na ako. Nakita ko siyang nakaupo sa sofa
at pinagmamasdan ang buong unit ko.

"Ehemm... Good morning again" mahina kong sabi.

Lumingon siya sa akin at napangiti siya ng makita

ako.

Muntik na kong mapanganga sa ngiti niya. He is very handsome and manly.

Hindi ko alam kung ano ang nakita nito sa akin at

pinag-iinterisan ako. Sa tingin ko naman hindi siya

mauubusan ng babaeng magkakagusto sa kanya. Kaya anung dahilan bakit nagpapakita

ito ng interes sa kanya.
"Co'z you are my sweetheart" sabi nito. "Ha.." Napanganga ako.
Tumayo ito at dahan dahang lumapit sa akin. Para

akong nahipnotismo dahil di ko maalis ang titig ko sa kanya.

Hinapit niya ako at dahan dahang inilapit ang labi niya sa akin.

Napapikit ako sa sensasyon na naramdaman kong halikan niya ako. Di ko napigilang

ikawit ang braso ko sa leeg niya para palalimin pa ang halik nito.

Nang pakiramdam ko ay kinakapos na ako ng hangin, tumigil siya at tumitig sa akin.

Ngumiti siyang muli at hinawakan ang labi ko. "Nasira tuloy ang lipstick mo" sabi
nito. Napalunok ako at tinanggal ang braso ko sa

kanyang leeg.

Di ako makapagsalita dahil di ko rin naman alam kung bakit ganun ang reaction ko sa
kanya.
Napakagat ako sa labi ko at napapikit ng mata. Naramdaman ko ang braso niya sa
aking bewang. "No, don't say anything. I understand!"
"Let's go and eat first!" Sabay halik sa sentido ko.

*********

Ch apter 11

HerPOV

Akala ko didiretcho kami sa office. Pero imbes na opisina,dinala niya ako sa isang
restaurant. Napatingin ako sa kanya ng may pagtataka.
"Aiam kong di ka pa kumakain, dapat hindi ka nagpapalipas ng pagkain. Baka
magkasakit ka", sabi
nito.

"Sino kaya ang may kasalanan'; bulong ko sa sarili.

E kung hindi sana niya ako tinakot kagabi di sana di ako nagkukumahog kaninang
umaga.
"Hindi ko kasalanan kung tanghali ka na nagising. Kung natulog ka ng maaga edi sana
di ka napuyat at tinanghali ng gising" sabi nito.

Napatingin ako ng may pagtataka. Panu niya

narinig ang sinabi ko. Ang talas naman ng pandinig niya.

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila papasok sa restaurant. Binati kami ng isang
babae.

Dinala kami ng babae sa isang lamesa ng may nakalagay ng "reserved". lbig bang
sabihin nun planado na niyang kakain kami dito.

" alam kong di ka makakapag-breakfast kaya nagpareserved na ako." Sabi nito.

Nagulat na naman ako. Nasabi ko ba ng malakas ang iniisip ko.

Umupo na kami sa mesang nakareserved sa amin. Umorder na siya para sa aming dalawa
at di man lang ako tinanong kung ano ang gusto ko. Masamang tiningnan ko siya.
"Bat mo ko inorderan ng hindi ko alam. Panu pag

sobrang mahalnun. Edi wala akong pambayad." Mahinang singhalko dito.

He laughed and looked at me with amusement. "Sweetheart ofcourse hindi ikaw ang
magbabayad
nito. I will not allow it even if you insist" nakangiting sabi

nito.

Napahalukipkip na tumingin ako sa kanya ng

nakataas ang kilay.

"Excuse me sir! Can you please stop calling me sweetheart" taas kilay kong sabi.

Tumingin din siya sa akin and i saw amusement in his eyes. Parang natutuwa siyang
naiinis ako.
"No, you are my sweetheart and that't final. And you have to stop calling me sir
from now on. If you keep on saying 'sir', i'll make love to you again and again and
make you scream my name para matandaan mo siya " nakita kong parang naging abo ang
mata niya. It's full of emotion.

Namula ako sa sinabi niya at naimagine yun. Lalo akong namula ng makita kong
nakatitig siya sa akin at nakangisi na parang alam ang iniisip ko. lnirapan ko siya
para maalis ang hiya ko.
Maya maya dumating na rin ang pagkain namin kaya naman binaling ko ang atensyon ko
sa pagkain. Hindi ko na pinansin ang lalaking ito at baka san pa mapunta ang usapan
namin.

Nararamdaman kong nakatitig siya sa akin habang kumakain ako. Pero iniwasan kong
tumingin sa kanya at nagpatuloy sa pagkain.

Makalipas ng mahigit 30mins. natapos din kami. Tumayo ako at nagpaalam na pupuntang
banyo para magretouch. Nang pumayag siya dati dati akong

pumunta ng cr.

Pagpunta ko dun,para akong nakipagkarera. Hinihingalako sa hindi ko malamang

dahitan. Hindi ko alam kung kaya ko pang tagalan ang presensya niya. Hindi ko alam
kung bakit ganito ang pakiramdam ko sa kanya. Naiinis ako pero alam ko na hindi
dahil sa taong yun. Naiinis ako sa sarili ko kasi hindi ko mapigilan ang atraksyon
sa taong ito. Alam kong delikado ang puso ko sa taong ito. Kagagaling ko lang sa
breakup at ayoko ng sakit sa puso uti...

Mabilis akong nag-ayos ng sarili. Napansin kong may pumasok sa cr. Humarap siya sa
akin at yumuko.
"Natutuwa po akong makilala kayo Luna!'' Magalang nitong sabi.
Napanganga ako sa sinabi niya.

"Sorry miss, hindi luna ang pangalan ko", nakangiwi kong sabi.

May pagtatakang tumingin siya sa akin.

Maya maya ag ngumiti siya at nagpaalam na. Nagtaka ako sa ginawa ng babae. Hindi
ito ang
unang beses na tinawag siyang luna. Kahit ang vice

president ito rin ang tawag sa akin. Anu kaya ang ibig sabihin ng luna.

Lumabas na ako at bumalik sa mesa namin. Nakita kosi Ienardmay kausap sa telepono.
Nang makita niya ako at nagpaalam na siya sa kanyang kausap sa phone at nakangiting
tumingin sa akin.
"Let's go!" Sabi nito.

Napatango ako at naglakad na papuntang pintuan. Naramdaman kong umagapay siya at

hinawakan
ang kamay ko. Nagtataka akong lumingon sa kanya.

"Wait for me sweetheart!" Sabi nito sabay halik sa

akin.

Lumakas ang tibok ng puso ko sa ginawa niya. Ngayon alam kong manganganib na
talaga ang
puso ko.

********

Readers also enjoyed: -------------------------------------

His Sweet Desire

0 28.5K Read

TAGS possessive sex contract marriage

Chapter 12

HerPOV

Nang makita kong isang building na lang at nasa office na kami, inutusan ko na
ihinto niya ito.

Nagtatakang lumingon siya sa akin.

"Dito na ako bababa, baka me makakita sa atin" , nakayukong sabi ko.

Tumalim ang tingin nito sa akin.

"Bakit, ikinahihiya mo ba ako", matalim nitong sabi pero may halong pagtatampo ang
boses nito.

Napanganga ako sa sinabi niya. Ako kinakahiya siya, parang baliktad.

"Hindi sa ganun, ano ba yang sinasabi mo. Ayoko lang na mapag-usapan", paliwanag
ko.
Napabuntong hininga ito.

"Sooner or later malalaman din nila ang totoo. So walang dahilan para itago"
"Malalaman ang ano" tanong ko.

"That you are mine. Maganda ngang malaman na nila para wala ng magtangkang ligawan
ka" maangas na sabi nito.

Literal akong napanganga sa kanya.

Hanu daw.

"Ayos din ang banat mo ahh..para kang nakatira" nakangiwi kong sabi.

Tumingin siya sa akin ng nakangisi.

"If I know, kinikilig ka naman", pang-aasar nito. Namula ako sa sinabi niya.

"Kapal din ng feslak mo boss..mawalang galang na,

di ka si alden", ganting pang-aasar ko.

Biglang naningkit ang pagkakatingin niya sa akin. "Sinong alden, siya ba ang ex
mo?'' Sabi nito. "Ha....di ka ba nanonood ng tv. Si alden ang lalabs
ni yaya dub, haller!!"bulyaw ko sa kanya.

Huminga ito ng malalim at parang kinalma ang sarili.

"Okey, di ko kilala si yaya dub at alden. I don't care about them. But from now on,
you are not allowed to mentioned any man. You are mine, and mine alone", madiin
nitong sabi.
Lalo akong napamaang sa kanya.

"Excuse me boss, sino ang nagbigay sayo ng permisong pagbawalan ako, aber" kala ba
ng lalaking ito papatalo ako sa kanya..me sayad ata toh eh, sayang gwapo pa naman
pero may topak ata.

"Alam kong gwapo ako. At matino ang utak ko. At sapat na siguro ang reason na you
are mine para pagbawalan ka na makipaglapit sa ibang lalaki.
I'm possesive and i don't share what is mine" matapang nitong sabi.
"Aba, aba..." Sa isip isip ko.

Gaganti pa sana ako ng mapansin kong nasa parking lot na kami. Di ko napansin na
nakarating na kami dito dahil suguro sa sagutan naming dalawa.

Nang huminto ang sasakyan, dati dati kong tinanggal ang seatbelt ko at mabilis na
binuksan ang pinto para walang makakita sa amin. Ayoko ng dagdagan ang tsismis ng
mga tao dito. Buti na lang at
wala ng tao sa parking lot. Malamang kasi alas nueve na. At late na ako ng isang
oras.

Nang makalabas ako ay naglakad na ako

papuntang elevator.

Pero di pa ako nakakarami ng hakbang, naramdaman ko siya na yumakap sa likod ko at

ibinaon ang mukha niya sa leeg ko.
"I'm so sorry sweetheart, i didn't mean to shout. I just can't imagine you talking
to a guy other than me. It makes my heart ache and i don't want to feel that.
Please, im sorry, bati na tau please!" Lambing nito habang hinahalikan ang leeg ko.
Napapikit ako at pinigilan na mapaungol. Ito na naman ako, di ko talaga makontrol
ang atraksyon ko sa taong ito.

"Lenard, please stop, nasa parking tayo" pagmamakaawa ko.

Kinakabahan ako baka me makakita sa amin.

"1m sorry, please forgive me" pagmamakaawa nito. Parang walang narinig.

"Hindi ako galit, promise! "sabi ko.

Bumitiw na siya sa pagkakayakap pero nasa likod

pa rin siya. At nararamdaman ko na nakatitig siya sa leeg ko. I felt hot ng maisip
ko na hinahagod ng kanyang labi ang leeg ko.

Maya maya naramdaman ko na pumunta siya sa gilid ko at hinawakan ang kamay ko

papuntang elevator. Pinabayaan ko na lang siya. Pumunta kami sa private elavator
niya. Tumigil ako at tinanggal ang kamay niya
sa kamay ko.

"Sir, im sorry, pero dito po ako sasakay sa elevator para sa mga employee. Thank
you po sa inyo."

Di ko na siya hinintay sumagot. Mabilis akong sumakay sa kabilang elevator at

isinara ito. Nakahinga ako ng maluwag. Pinindot ko ito papunta sa aking floor.
Pagdating ko dun, nakita kong kompleto na ang lahat ng

staff ko at mukhang ako na lang ang kulang. Mabilis akong pumasok sa opisina at
sinimulang gawin ang kulang sa report ko para mamaya sa meeting.

Ayoko na sana na makita siya kaya lang wala talaga akong choice. Ayaw din niya
pumayag na magresign ako.

Sa mga ipinapakita niya sa akin, ayokong

mag-assume eh. At !along ayokong masaktan uli. Sana naman tigilan na ni boss itong
ginagawa niya. Kung pinaglalaruan lang niya ako, sana lang tigilan na niya ito.
Tutal nakuha na niya ang gusto niya saakin.

Dahil ayokong masaktan

***************

Chapter 13

HerPOV

Mag-aalas dose na ng maayos ko ang kabuuan ng report ko para mamaya sa meeting.

Nakahinga ako ng mabuti dahil hindi na ko ginahol ng oras. Tinext kosi Adie ng
maglunch. Sa wakas makakapaglunch ako. Nagreply si Adie na magkita na lang kami sa
canteen. I said yes at naghanda na papuntang canteen. Muting tumunog ang cp ko kaya
binuksan ko muli ito. Nakita ko na text messages gating sa nagtext sa akin kagabi
na walang iba kundi si boss. Binasa ko ito.
"Let's lunch together';sabi nito sa text.

Nagreply ako na hindi pwede dahil me kasabay

ako..
Mayamaya nakita kong tumatawag na siya. Naiinis

na pinatay ko ang phone ko para di na siya

makapagtext.

Wala akong paki kung siya pa ang big boss. Buti nga yun para maisipan niya na
tanggalin ako sa trabaho.

Nakarating na ko sa canteen at nakita kosi Adie na nakaorder na.

"Bakla, inorderan na kita at baka matagalan ka pa sa pita. Mamaya me meeting pa

tayo". Sabi nito.
"Salamat bie..",nakangiti kong tugon.

Mayamaya naramdaman kong biglang tumahimik ang buong paligid. Nagtaka ako. Nakita
kong nakatulala na nakanganga si Adie at nakatitig sa likod ko. Napalingon ako
dahil dun.

At pati ako ay napanganga ng makita ko kung sino

ang papalapit sa amin. Walang iba kundi si Lenard

Robles lang naman. Ang big boss.

Shucks..anong ginagawa ng Ialaking ito dito sa canteen.

"Hi girls! Pedeng makishare ng table" nakangiting sabi nito ke Adie.

Parang ewan na tumango si Adie.

Umupo ito sa tabi ko. Sobrang tahimik ng canteen. First time kasi na nakita ang
boss na nadito

Parang walang humihinga sa amin.

Maya maya inilapag ni Ienard ung dala niyang lunch box..

...lunch box....

Nakita kong binuksan niya ito at inilapag sa table. "Hindi kasi ako sinipot ng ka-
date ko kaya dito na
lang ako kakain" pagpaparinig nito.

Napangiwi ako sa sinabi niya.

"Ayyy...sir, kayo po nagluto niyan" tanong ni adie. "Oo..para sa kanya sana kaya
lang di nga niya ako
sinipot" nakasimangot na sabi nito.

"Ayy ganun sir, grabe naman yang babaeng yan. Ahh...sir, maganda ba toh? Mahaba ang
buhok saka me nunalsa bandang tenga " nakangising tanong ni adie.

Pinandilatan kosi adie ng masama ng marealize ko na ako ang dinidescribe nito.

Lumingon sa akin si Ienard at tiningnan ang tenga

ko.

"Oo..siya nga " nakangiti din nitong sabi.

Nakita kong parang naiihing ewan itong si adie sa

pagpigilsa tili niya.

If i know, kanina pa niyang gustong tumili kaya lang nasa harapan niya ang big boss
kaya sobrang pigil niya.

"Ganyang talaga ang babae, pero wag kang

mag-alala sir at bibigay din yun" panggagatong nito.

Pinandilatan ko uti siya para tumigilna siya. Pakiramdam ko alam ko na ang

tunutumbok nito.
"Yeah right!" Tango nito.

At nagdaldalan silang dalawa at ako tahimik lang na kumakain..

Nang matapos na kaming kumain. Nakita kong may kausap si lenard sa phone.

Nagpaalam siya sa amin and remind us na me meeting. Si adie lang ang sumagot.

Nang makaalis nasi boss, nakita kong tumitig ng may panunudyo sa akin si adie.
"Ano!?" Sikmat ko.

"Bakla, marunong ka nang magsecret ha..kala ko ba naman friends tau..ganyan ka..!

May mga dumadamoves na pala sau tapos di ko pa alam." Dakdak nito.
"Anung dumadamoves, baliw!" Irap ko.

" ayieee.....if i know, di ka naman affected kung wala lang sau yun eh. Kaya pala
nung meeting iba ang tingin niya sau. Hmmm...." Humawak pa ito sa baba at parang
kala mo me balbas na hinihimas.
"Tumigil ka nga dyan adie!" Asar na sabi ko. "Huuu...defensive ka bakla..so
totoo..?"
Nakangising sabi nito.

"Tara na at 15mins na lang mag aala-una na. Me meeting pa tau" iwas kong sabi.
"Pasalamat ka at me meeting, pero hindi ka makakaiwas sa akin. One of these
days..magigisa rin kita." Pananakot nito.

lnirapan ko siya at pumunta nasa opisina ko para iprepare ang mga kailangan.

Nang matapos ako ay pumunta na ako sa elavator.

Nang makarating ako sa pupuntahan ko. Nakita kong wala pang tao. Umupo na ako at
naghanda para sa presentation ko mamaya.

Mayamaya isa isa ng nagsidatingan ang mga head ng bawat department. Pati narin si
adie. Sinenyasan ko siyang tumabi sa akin. Umupo na rin siya.
Dalawang minute bago mag ala-una dumating ang big boss. Tumayo kaming lahat at
binati siya. Anlakas takas ng kabog ng dibdib kong makita kong tumingin siya sa
gawi ko. Grabe na ang epekto niya sa akin. Di na maganda sa kalusugan.
"Ok..let's start!!!...", the big boss said. Huminga ako ng malalim at kinalma ang
nagwawala kong puso.

**************

Chapter 14

HerPOV

Hinanda ko ang report ko para sakaling tawagin ako, meron akong maisasagot. Mahirap
na baka lumutang na naman ako. Baka pagkamalan na akong walang alam.

"By the way, before we start, meron lang akong ilang announcement sa inyo" biglang
sabi ng big boss.

Lahat kami ay natuon ang attention sa kanya. "Magkakaroon ng konting pagbaabago.

Dahil me
ililipat akong mga tao sa ibang department. Some of you

are not doing there job. Masyado ata kayong nakampante dahil hindi ako dumadalaw sa
opisina. Kaya napagpasyahan kong magtanggal ng mga tao and demote them because some
of you are useless. lniisip niyo siguro na hindi ko babasahin ang mga reports niyo
or wala akong alam sa pinaggagawa ninyo". Galit na sabi

nito.

Lahat kami natahimik. Kinabahan na ako at inisip

ko kung anu ba yung pinaggagawa ko this past years. Kinakabahan ako. Hindi naman
tatawaging terror ang big boss kung hindi totoo. Lahat kami parang hindi maihi sa
kaba.

Tumingin siya sa gawi ni arthur

"Mr. Arthur de Guzman.. I see that you have excelin your academics. You graduated
from prestigious school. You did a great job" sabi nito.
"But...who told you to bed your secretary inside my premises." Sigaw nito.

Namutla si arthur.

"Sir, let me explain.." Paliwanag nito.

"No...the report is accurate. And i don't need your explanation". Sigaw nito.
Nanlilisik yung mga mata ni lenard habang nakatingin ke arthur.

"So expect to receive a memo from hr department regarding your unprofessional

manners. I will never tolerate this kind of thing. You hurt what's mine at hindi ko
palalagpasin yun" galit na galit na sabi nito.
Namumutlang yumuko ito. Nakaramdam ako ng awa sa kanya but at the same time ay tuwa
kasi
pakiramdam ko nakaganti ako sa pagpapahiyang ginawa
.
n1ya.

Tapos sunod sunod na kaming binigyan niya. May iba na maganda ang feedback at may
iba naman na pinagalitan.

"And lastly to Ms. Reyes. You will be promoted as an executive secretary of the big
boss starting tomorrow. Your position will be open now. So start packing your
things. At ilipat mo sa opisina ko." Tumingin ito sa akin.

Napanganga ako sa sinabi niya. "Ahhh...wait sir---" react ko.

"I will not accept any excuses or reaction from you ms. Reyes." Tinitigan ako nito
ng matalim.
Napipi ako sa sinabi niya at bahagyang nasaktan sa pagtrato niya sa akin. Para
ngang gusto kong maiyak. Pakiramdam kowala kaming pinagsamahan sa inasal niya sa
akin.

Nakita kong napapikit ito at parang nagpipigilsa emosyon gustong kumawala sa kanya.

"All of you, leave this room now except you ms. Reyes" sabi nito sa lahat

Lahat ay mabilis na nagsitayuan at lumabas ng

kwarto na tulala. Ambilis ng mga pangyayari.

Naiwan ako at Ienard sa loob ng kwarto. Nang wala ng tao sa loob ay mabilis siyang
lumapit sa akin at itinayo ako sa aking kinauupuan at mabilis na niyakap.
"I'm sorry sweetheart, i didn't mean to hurt your feelings. Please forgive me"
mangiyak ngiyak na sabi
nito.

Nagulat ako ng makita kong me luha ang mata niya.

" lm ok sir," sabi ko habang pinipilit na tanggalin ang kamay niya sa pagkakayakap.
"No, you're not. I hurt you and i want to kill myself. lm sorry if i offended you
earlier. Ayoko lang na may masabi ako na magko-cause ng pag-aalala sayo. No
sweetheart. I didn't mean it." Tuluyan na itong umiyak.

Lalo akong namangha sa nakita ko. Bat siya umiiyak. Dahil ba sa pinagalitan niya
ako at iniisip niya
na na-offend ako. Well, i was hurt earlier but normallang

naman na mapagalitan ka ng boss. I felt offended but when i saw his eyes and the
regrets on it, parang natunaw yung sama na loob ko.

Napangiti ako at tuluyan na siyang niyakap. Naramdaman kong natigilan siya.

"Apology accepted," nakangiting sabi ko. Pakiramdam ko me baby akong kausap.

Natigilan siya at tumingin sa akin. And he smiled at me. Gumaan ang pakiramdam ko
dahil sa nakita ko. Hindi ko alam kung bakit kapag nakikita ko siyang nasasaktan
parang mas doble yung sakit na nararamdaman ko. At kapag nakikita ko siyang
ngumingiti, iba ang saya ko.
Ang weird ng feeling. It felt good but scary.. And then he kissed me.

"Gusto kong sabihin sa kanilang lahat na you are

mine, pero pinigil ko ang sarili ko dahil alam kong ayaw mo pa at di ka pa ready. I
am willing to wait, that's how important you are to me" titig na titig na sabi
nito.

Nag blush ako sa sinabi niya. Parang confession na kasi yung ginawa niya. Kulang na
lang yung 3 words pero kinikilig na ako. Panu pa kaya kapag sinabi na niya
yun.

He smiled and kissed me again. This time tumugon

ako dahil wala ng sense kung magpapakipot pa ako. Gusto ko rin naman.

Maya maya ay narinig ko na may kumakatok sa conference room.

He didn't mind and continue kissing me. I felt his

lips on my neck. Para akong kinakapos ng hangin sa ginagawa niya. He keep on

saying "mine" while kissing my tattoo on my neck. Di ko napigilan na umungol at
iliyad ang katawan ko dahil masarap na pakiramdam. Then, i felt his hand inside
my blouse at naglalakbay na ito papunta ng aking dibdib. Pero bago pa ito
makarating sa paroroonan narinig ko na me nagsalita.

"Kaya naman pala ayaw magbukas ng pinto me ginagawang kakaiba" sabi ng nagsalita.

Natigilan ako at napatingin sa pinto. Nakita ko ang vice president at ang dating
presidente na kung saan siyang ama ng lalaking kahalikan ko. Si president gregory
Robles. The former CEO and the father of this man on my side. At pareha silang
nakangisi. Namutla ako at malakas kong naitulak si Ienard.
Oh, my... lm dead
*****

Readers also enjoyed: -------------------------------------

Underneath Your Clothes (Ta...

0 23.5K Read

TAGS billionaire sex one-night stand

Chapter 15

HerPOV

Hindi ko alam kung paano ko itatago ang mukha ko sa sobrang kahihiyan. Nakita lang
naman kami ng
may-ari ng kompanya. Natakot ako na baka matanggal ako sa trabaho dahildito. Oo
dati gusto kong magresign pero ngayon parang hindi ko na gustong mahiwalay sa
lalaking ito. Ayoko ng mawala siya sa paningin ko at hindi ko gusto ang pakiramdam
na mahiwalay sa kanya. Natatakot ako sa nararamdaman ko. Alam kong hindi ito
pangkaraniwang atraksyon. Mas malalim pa ito. At sa ngayon ayokong pangalanan kasi
natatakot ako sa nararamdaman ko.

Pinilit kong kumawala sa pagkakayakap niya pero ang lalaking ito, lalo akong
niyakap kaya nabaon ang mukha ko sa dibdib niya.

"Who the hell told you to enter this room?". Galit na sabi nito.
"Hindi ka sumasagot kaya pumasok na kami. At kailan pa pinagbawal na pumasok sa
kompanyang pag-aari ko." Nakataas kilay na sabi ni Mr. Gregory Robles.

"I don't care if you own this company dad, but you are disturbing us", asik nito.
"Hahaha! Very possesive!", tawa ni Mr. Robles. Tumingin ito sa akin ng may
panunudyo.
"You must be Anne." Nakangiting sabi nito.

Babatiin ko sana ito pero dahilsa higpit ng yakap ng lalaking ito sa akin, hindi
man lang ako makatango.
"Bitiwan mo ko sir" bulong kong sabi dito .

"No" matigas na sabi nito.

Nainis ako kasi napapahiya na ako dahil nakita ko ang ama nito at ang vice
president na nanunudyo sa pagkakatingin sa akin.
"Bitiwan mo ko sir, paghindi mo ko binitiwan babalian kita ng buto" banta ko dito.

Tumingin siya sa akin ng parang nangingiti. "Aiam ko na kaya mong gawin yun, pero
hindi
tatalab sa akin yan. Instead, i am having a boner right

now and I felt horny towards you" bulong nito.

Namumulang napapikit ako at naalala ko yung eksena kanina. Pakiramdam ko nag-iinit

ang katawan ko kasi parang ang seksi ng pagkakasabi niya.

Napatingin ako sa kanya at nakita kong nakangisi siya. Pakiramdam ko nababasa niya
ang iniisip ko. Mabilis akong lumayo sa kanya. Binitiwan naman niya ako pero hindi
parin nawawala ang ngisi niya. lnirapan ko siya dahil dun.
"As much as i want to hold you, sa tingin ko kelangan ko munang bitiwan ka para
makausap ko ang mga istorbo dito" tumingin ito sa ama nito at sa vice president.
Kulay kamatis na ako dahilsa hiya. Yumuko ako at mahinang nagpaalam.
"Sir! Mauunan na po ako para maakyat ko na ang mga gamit ko sa opisina mo" mahina
kong sabi.
"Yes, do that sweetheart at magpatulong ka para hindi ka mahirapan." Tumangong sabi
nito.

Dahan dahan akong naglakad palabas. lniwasan kong itaas ang mukha ko para di ko
makasalubong ang mga nanunudyong tingin ng mga 'istorbong bisita ng big boss'.

"Anne, finally im happy to meet you. Mukhang

matutuwa ang asawa ko kapag nakilala ka niya." Sabi ng ama ni Ienard.

Bahagya akong tumango at mabilis na lumabas ng

silid.

His POV

Nang makalabas ng silid si anne, hinarap ko ang mga istorbong bisita.

"Dad, what are you doing here?" Naiinis kong sabi. Natatawa tumingin sa akin si
dad.
"Naexcite kasi ako ng malaman ko na nakilala mo na ang mate mo. I want to see her.
She's beautiful. And it seems that you already mark her but she's not aware of it",
sabi ni dad.

Nakasimangot akong tumingin sa kanya.

"Dad, kanino mo nalaman na nahanap ko na ang mate ko." Masamang tumingin ako kay
raffy, my beta. Nakita ko siyang sumisipol sa isang gilid.

"Aba, mukhang wala kang balak ipakilala sa amin ang mate mo." Nakahalukipkip na
sabi ng aking ama.

"Humahanap pa ako ng tyempo na madala siya sa pack para ipakilala sa lahat. Ayoko
siyang biglain. Hindi niya alam ang tungkolsa akin. Ayokong matakot siya at layuan
niya ako." Paliwanag ko. Alam kong matagal ng hinihintay ng lahat na mahanap ko ang
mate ko. Being the next alpha, kelangan na me luna sila para mas tumibay ang pack.
Pero dahil tao ang mate ko, mas nahihirapan ako. Hindi ko alam kung paano ko
ipagtatapat sa kanya. I'm afraid na ireject niya ako. Malaki ang factor na ireject
niya ako dahil hindi ako tao. Baka hindi ko kayanin.
I fell inlove with her the moment na nakita ko siya

sa gitna ng bagyo. I found out that she is my mate but i

was shock when i realize that she is a human. Pero hindi ko parin napigilan ang
sarili ko. I owned her and marked her para wala ng makakuha sa kanya.
Then i found out that she is working in our company. That's why nagdecide akong
lumuwas para makita siya at makasama. At napakasaya ko dahil may nararamdaman din
siya para sa akin. Hindi ko alam if because of the mate's pull or what. But the
fact that she is attracted to me ay nagpapabilis lalo ng tibok puso ko.

And yes, naririnig ko ang iniisip niya kasi we are already connected. Body and
soul. Dun ko nakompirma na me nararamdaman din siya sa akin. At ngayon, i am trying
to woo her para mahalin niya ako hindi dahil mate niya ako but because i am a man.
And i am determined
to win her heart.

"Don't worry dad, give me more time to work this out. I promise you ipakikilala ko
siya sa inyo ni mom" sabi ko.

"Make it fast son, kelangan mo ng umuwi sa pack as soon as possible. Lumalala ang
issue ng rogue at natatakot na ang buong pack. Kelangan nila ang alpha nila. May
mga mapagkakatiwalaan tayong mga tao para sa kompanya. So you are most needed in
the pack" sabi ni dad.

Napapikit ako at nakita ko sa isip ko ang magandang mukha ni anne.

"Yes dad, i'll be back as soon as possible. Just give me time" matatag kong tugon.
*************
Chapter 16

HerPOV

Naayos ko na Iahat ng gamit ko. Nailipat ko na ito sa office ng presidente.

Nalulungkot ako dahillimang taon ko ring hinawakan ang posisyon na ito. Nagpaalam
na ako sa mga kasama ko sa department. Kahit kasama sila sa nagchismis sa akin,
hindi naman ako galit sa kanila. Nakita ko rin yung iba na nalungkot. Pero wala
naman kaming magagawa dahil desisyon ito ng big boss. Hindi ko nga lang alam kung
ano ang tumatakbo sa isip ng big boss. Bakit niya ako ginawang secretary. Anu ba
talaga ang gusto niya sa akin. Nakuha na naman niya ang gusto niya sa akin. Hindi
ba niya naisip na baka iblackmail ko siya dahil me nangyari sa amin. Kinabahan ako,
hindi naman siguro ako buntis. Wala naman akong nararamdaman sa katawan. Saka di
naman ako delay. Nagkaroon ako nung nakaraang linggo.

Nakahinga ako ng maluwag. Ayoko ng panibagong problema. Alam kong attracted lang sa
akin si Ienard. Pero sa isang katulad niya. Mayaman at gwapo. Siguradong maraming
nagkakagusto sa kanya. At maaaring pansamantala lang yang nararamdaman niya sa
akin. Ang kelangan ko na lang gawin ay ingatan ang puso ko na wag masyadong mahulog
sa kanya.

Ngayon nandito na ako sa office ng big boss at ang opisina ko ay mismong sa loob ng
opisina niya. Nung huling punta ko dito, wala pa ito. Naalala ko ang araw na yun at
namula ako ng maalala ko ang mga eksena ng araw na yun.

Bumukas ang opisina at pumasok ang taong gusto

ko nasanang iwasan. Yumuko ako para itago ang

namumula kong mukha.

Lumapit ito sa akin. Sobrang lapit at halos maamoy ko na siya. Kakaiba talaga ang
amoy niya. Nakakaaddict.
"Nalipat mona ba lahat ng gamit mo dito" mahinang sabi niya.
"Yes sir!" Mahina ding sabi ko.

Naramdaman kong hinawakan niya ako sa me baba at itinaas ang mukha ko.

"What did i told you?" Malambing na sabi nito. Nakamaang na napatitig ako sa kanya.
"Diba sabi ko wag mo kong tawaging sir, i told you

that i will make love to you and make you scream my name para matandaan mo ito"
nanunukso ang mga mata nito.
Namula ako sa sinabi niya.
"Ah,.....eh..." Di ko na natapos ang sasabihin ko dahil bumaba ang mukha niya at
hinalikan ako ng
..
manm.

Dahilsa gulat, napaawang ang labi ko kaya madali niyang nagalugad ang bibig ko.

Hindi ko na naman napigilan ang sarili ko kaya napapikit ako at napahawak sa leeg
niya sa kagustuhang patagalin pa ang kanyang labi sa akin.

Napaungol ako nang mas lalong lumalim ang halik niya sa akin.

Nang halos kapusin na ako ng hangin, tumigil siya pero hindi niya inalis ang
pagkakadikit ng tungki ng ilong niya sa akin. Tinitigan niya ako habang pareho
kaming naghahabol ng hininga. Napangiti siya ng makita niyang pulang pula ang mukha
ko pati narin sa bandang tenga.

Niyakap niya ako ng mahigpit.

"Oh sweetheart, hindi mo lang alam kung anu ang ginagawa mo sa akin. You make me
crazy over you" pabulong na sabi nito.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Dapat baakong umasa.

Kumalas ako sa kanya at dahan dahang lumayo. Kelangan kong dumistansya sa kanya
para ma-assess ko ang nararamdaman ko sa kanya. Hindi ako makapag-isip ng maayos
kapag nasa malapit lang siya.

"Ah aayusin ko pa ang mga gamit ko. Pasensiya na po" nakayukong sabi ko.
"Bukas mona ayusin yan. And please don't be too formal." Sabi nito.

"I'm sorry sir, nasa office tayo. lkaw boss ko kaya dapat na maging pormal tayo sa
isa't isa. Kahit me nangyari nasa atin, wala tayong relasyon kaya wag niyo po sana
akong bigyan ng maling impresyon" napufrustrate na sabi ko.

Nakita kong pumikit siya at nagtatagis ang bagang niya. Parang nagpipigil siya ng
galit.

"Ibig mong sabihin, wala lang sayo kahit makipaghalikan ako sayo. Sinasabi mona
wala tayong relasyon. Yun ba ang tingin mo. Bakit ganito ka rin ba sa ibang lalaki,
nagpapahalik ka tapos wala lang sayo." Madilim na sabi nito.

Napamaang ako at nasaktan sa sinabi niya. All this time, ganun ba ang tingin niya
sa akin. Pumapayag lang na makipaghalikan sa kung sino sino. Hindi ko napigilan ng
mangilid ang luha ko.

Nakita ko ang pagsisisi sa mata niya ng makita niya ang sakit sa mata ko.

Nung magtangka siyang lapitan ako, atomatikong

napaatras ako. Nakita ko ang sakit sa kanyang mga

mata. Ilang segundo niya akong tinitigan at saka mabilis na lumabas sa opisina.
Naiwan akong mag-isa at hindi ko na napigilang umiyak.

**************

Chapter 17

HerPOV

Hindi ko alam kung paano ako nakauwi sa bahay. Wala ako sa sarili at magang maga
ang mata ko. lniwasan kosi adie dahil alam kong magtatanong siya. At mahihirapan
akong mag-explain sa kanya. Hindi pa ako handa na ikwento sa kanya lahat. Kaya
siniguro ko na walang nakapansin sa akin. At nagtaxi ako para di ko makasabay ang
mga katrabaho ko. Di bale ng mahal
basta makaalis na ako. Di ko alam kung anu ang gagawin ko bukas. Kailangan pa ba
ako pumasok. Ayoko na siya makita. Sobrang nasaktan ako kanina. Parang pinira
piraso ang puso ko sa mga sinabi niya.
Oo na, mahal ko na siya. Wala ng duda yun. Kahit anong tanggi ko talagang tinamaan
na ako. At wala na akong kawala. Gusto kong iuntog ang sarili ko sa dingding dahil
hindi ko narendahan ang puso ko. Kahit sinasabi ko na ayoko na siya makita,
namimiss ko naman siya. Hayyy....ang gulo ng lahi ko.

Naghanda ako ng aking hapunan para makapagpahinga na ako.

Pagkatapos kumain,binuksan ko ang tv para malibang ako. Pero para lang akong
nakatitig sa kawalan dahil di ko naman maintindihan yung palabas. Gusto ko siyang
makita. Di naman ako galit. Nagtampo lang ako. Pero gusto ko siyang makita.
Tiningnan ko ang cp ko at chineck kung may text gating sa kanya. Nang makita
kong wala, parang gusto kong maginitiate na magtext. Kaya lang nahihiya ako kasi
wala naman akong alam kung ano ba kami.

Napabuntong hininga na lang ako at napayuko.

Naiiyak na naman ako. Mas malala ako ngayon kaysa nung iniwan ako ni arthur.

Paulit ulit kong sinasabi ang pangalan niya. Para akong timang!!!

Maya maya may narinig akong malakas na katok mula sa aking pinto. Napatingin ako sa
oras. Alas diyes na. Sino naman ito. Naalala kosi adie. Sinabi pala niya na mag-
oovernight sleep siya sa bahay. Pero ngayon ba
yon?
Sa pag-aakalang si adie ang nasa pinto. Dali dali

akong tumayo at binuksan ang pintuan.

At napanganga ako.. Ang lalaking iniisip ko..

Ang lalaking kinasasabikan ko... Ang lalaking namimiss ko..

Ayan at nakatayo sa pintuan at titig na titig sa akin...

He looked like a sh-t!

He stepped forward. He grabbed my waist and kiss

me.

What the.......

******************

Readers also enjoyed: -------------------------------------

Underneath Your Clothes (Ta...

0 23.5K Read
TAGS billionaire sex one-night stand

Chapter 18

HerPOV

He kissed me..

Nabigla ako sa ginawa ng lalaking ito. So ganun ganon lang. Pagkatapos ng lahat ng
pinagsasabi niya kanina. Bigla siyang susugod dito tapos manghahalik..
Aba...aba....

Malakas ko siyang tinulak, hindi man lang siya natinag. Lalo niya akong isinubsob
sa dibdib niya. Naamoy ko pa ang alak sa kanya. Wag mo sabihing lasing tong
IaIaking toh.
"No im not drunk!!" Mahinang sabi nito.

Pinilit kong makawala sa kanya. Pero lalo niya akong niyakap. Talagang ayaw niya
akong pakawalan.

Nagngingitngit na ako sa asar. Kanina pa to eh.. "Binabalaan kita, bitiwan mo ako

kung ayaw mong
makita ang amasona side ko." Nagbabantang sabi ko.

Galit ako eh. Kahit ansarap ng feeling na kayakap siya, me pride pa rin ako.
"1m sorry...im sorry..im sorry..." Paulit ulit na sabi nito habang hinahalikan ang
ulo ko.
Napatigil ako sa pagpipiglas dahilsa mga narinig ko. Pumikit ako at inisip ko ang
mga pinagsasabi niya sa akin kanina..

"Bitiwan mo ako sir!!!" Malamig na sabi ko. Nagulat ako dahil mabilis niya akong
binitiwan. At
mas lalo akong nagulat dahil bigla siyang lumuhod at

lumuluhang nakayakap sa bewang ko.

" im sorry..im sorry..im sorry.." Paulit ulit niyang

sabi.
Nakita ko na nasa loob na kami ng bahay. Hindi ko

man lang namalayan na nakapasok na pala kami.

"Tumayo ka dyan" may diin kong sabi..

"1m sorry..im sorry...kung makagagaan sa loob mo na sapakin ako. Gawin mo. Please
sweetheart, wag mo lang akong itrato ng ganito. Hindi ko kaya" iyak nito.

Napanganga ako sa kanya. Umiiyak siya na parang bata..humahagulgol..

Seriously!!!!

"Hindi ko ijajustify ang ginawa ko. Walang kapatawaran yun. Nagkamali ako at
nagsisisi ako." lyak
ito ng iyak.

Yung pinipigil kong iyak di ko na kinaya. Napaupo ako at nag-iiiyak sa sahig.

Naramdaman kong niyakap niya ako ng mahigpit.

Nagising ako sa loob ng aking kwarto. Nakita kong maliwanag na. Pagtingin ko sa
orasan, alas sais na ng umaga. Dali dali akong bumangon, pero nagulat ako ng
maramdaman kong me katabi ako. Nashock ako ng makita kosi lenard na natutulog
katabi ko.

Anung nangyari..bakit kami magkasama..

lnisip ko kung ano ba ang nangyari kagabi. Ang alam ko ay nag-iiyakan kami kagabi
pero wala na kong maalala.

Sinilip ko ang sarili ko at nakahinga ako ng maluwag ng makita kong me damit pa

ako.

Kala ko naulit na naman yung sa me probinsiya. Hanggat maaari, gusto ko muna na

maging malinaw ang lahat sa amin bago uli mangyari yun.

Dahandahan akong umalis sa kama. Pero

naramdaman kong may humawak sa kamay ko.

Paglingon ko nakita kong gising na siya. At nakatitig sa akin.

"Good morning babe!!" Ngumiti siya ng alanganin. Halatang gating siya sa pag-iyak
dahil malat ang boses
.
n1ya.

"Good morning din" mahina kong sabi.

Nang akmang tatayo na ako,naramdaman kong humigpit ang paghawak niya sa kamay ko.
Lumingon ako uli at nakita kong nakatitig siya sa akin. Parang may gusto siyang
sabihin.
" ahmmm...sweetheart...ahmm.. lm sorry kahapon..nadala lang ako ng emosyon ko dahil
nagseselos ako at naiinis ako sa sarili ko." Nakayukong sabi nito.
Napatitig ako sa kanya. Nagseselos. Ambilis ng tibok ng puso ko. Ayoko mag-assume
pero nakakainis talaga kapag inlove ka. Di mo mapigilan.

"Bakit?" Nakapaloob na doon lahat ng tanong ko. Tinitigan niya ako ng buong
pagsuyo. At idinikit
niya ang ilong niya sa ilong ko.

"Because you are mine..at ayoko na may ibang lalaki maliban sa akin. Kahit pa
nakaraan mo pa siya." Bulong nito.
Shecks.....kagigising lang niya pero bakit fresh breath parin siya. Nahiya naman
akong magsalita. Baka magdisappoint siya. Di pa ako nagtotoothbrush.
Natawa ito ng mahina.

"Ahhmmmm......maliligo muna ako. Me pasok pa tayo." Saka ko na lang siya

tatanungin. Nahihiya ako kasi kagigising ko lang.

Pinakawalan ako nito at nangingiting tumayo sa kama. Nakita kong nakasando lang
siya kaya kitang kita

ang yummy..ulam..at hot niyang katawan.

Natawa muli ito sa akin. "Dont worry babes, this is all your's." Kindat nito.

Namumulang napayuko ako. Halata ata sa mukha ko na pinagnanasaan ko siya.

Natawa muli ito habang palabas ng kwarto ko. Nang makalabas na ito ay dali dali
akong tumakbo
papuntang banyo para maligo. lniisip ko pa rin kung

paanong napunta kami sa kwarto ng di ko

namamalayan. Mukhang wala namang nangyari sa amin.

Nahindik ako sa sarili kong marealize na parang nadisappoint pa ako na walang

nangyari. Samantala kahapon halos magpakamatay na ako sa kakaiyak pero ngayon
parang wala lang nangyari. Ganito ba kapag inlove. Kahit galit ka, di mo naman
matiis na patawarin siya. Hindi ko gusto itong nararamdaman ko. Nagiging martir na
ata ako.
****************
Chapter 19

HerPOV

Nangingiti ako habang naliligo. Hindi ko mapigilan na kiligin dahil parang me

relasyon na kami. Maaaring kulang nga sa salita pero sa inaakto niya sa akin, hindi
maikakaila na may nararamdaman siya para sa akin. Ayoko talagang maging assumming
pero di ko mapigilan.

Pagkatapos maligo ay nagbihis na ako ng damit pampasok sa opisina.

Paglabas kong kwarto, natagpuan ko ang lalaking ito na nagluluto ng agahan. ltlog
at hotdog at sinangag na kanin. Natakam ako sa luto niya. Nakita ko na me plastic
bag sa me sofa..
"Hi babe...pinakialaman ko na ang kusina mo..." Nakangiting sabi nito.
Naimagine ko na mag-asawa kami. At bagong kasal. At alam mo yun, pag bagong
kasal...medyo mahalay na ang naiisip ko. Namula ako ng mapansin kong nakangiting
titig na titig siya sa akin.

"Dont worry, darating din tayo dun" nanunuksong sabi nito.

Pakiramdam ko namula ako mulang ulo hanggang talampakan. Hindi naman siguro niya
nababasa ang iniisip ko. Baka malaman niya na puro kahalayan ang Iaman nito.
Nakakahiya!

Tumawa ito ng malakas.

Napasimangot ako upang takpan ang kahihiyan. "Sweetheart, kumain na tayo para di
tayo malate"

sabi nito.

Umupo na ako ng maghain na siya.

"Nga pala, me nakita akong plastic bag sa sofa. Sayo ba yun?" Tanong ko.

"Oo, pamalit ko yun. Pinakuha ko ke raffy kasi di naman ako pedeng pumasok ng
ganito." Sabi nito.

Napanganga ako.

"So sinasabi mo ba na me ibang nakakaalam na natulog ka dito?" Nahihintakutang sabi

ko.

Napakunot noo siyang tumingin sa akin. Nagtataka siguro siya sa reaction ko.
"So...anu ngayon kung natulog ako dito. And dont worry,its just raffy.. He will
never tell a soul about this. Wag kang mag-alaIa." Nakatiim bagang nitong sabi pero
halata sa tinig ang pagtatampo.
Wait, anu na naman problema. Parang kahapon nag-away na kami. Bakit mukhang papunta
na naman kami dito.

Dina niya ako pinansin hanggang matapos kaming mag-almusal. Nagpaalam lang siya na
gagamit ng banyo para maligo.

Napatulala ako at iniisip kung bakit parang nagbago yung mood. Kanina lang okey
na kami. Tapos biglang nag-iba uli ang mood niya.

Habang iniisip ang dahilan ng pagbabago ng mood nito. Nakita ko siyang lumabas ng
kwarto kong bagong paligo.

Napanganga ako at parang gusto kong maglaway sa tanawing aking nakikita. Ayokong
kumurap dahil di ko talaga mapigilan. Tiningnan ko ang maskulado niyang dibdib at
inisip kung ilang babae na kaya ang niyakap nito.

"Aside from mom...its you..so basically dalawa lang

kayo" , nakasimangot nitong sabi.. "Hahhh?...." Maang kong sabi.

"Sabi ko ikaw at si mom lang ang nakayakap sa akin. Walang iba" nakaismid pa rin
ito.

Muntik na akong mabilaukan. Nasabi ko ba ng malakas yun..

Nang makita kong nagbibihis siya. Mabilis akong tumalikod at baka mamolestiya ko pa
ang puri nito.

"Let's go" sabi nito ng tapos ng magbihis. Mabilis kong kinuha ang bag ko at
lumabas ng
bahay.

Nakasakay ako ngayon ng kotse niya. At sobrang naiilang ako kasi sobrang tahimik
niya. Di ko tuloy alam kung paano ako magsisimulang magsalita.

Nang makita kong malapit na kami sa building. Sinulyapan ko ito.

"Ahmm..pede bang dito mona ako ihinto at me dadaanan pa ako sa me ground floor,"
mahinang sabi ko.

Di ito nagsalita. Bagkus ay inihinto nito ang kotse. "Thank you sir!", nakayukong
sabi ko.
Nakita ko na naman siyang napatiim bagang. Pero di siya nagsalita.

Binuksan ko na ang sasakyan at bumaba. Nang maisara ko ang pinto. Naglakad na ako
papuntang office. Nakita ko ang kotse ni Ienard na umuusad ng dahan dahan at parang
sinasabayan ang paglalakad ko. Di ko na lang ito pinansin at baka me makapansin pa.
Nang nasa harap na ako ng building, nakita kong umabante na ito papuntang parking
lot.

Pumasok na ako. Napansin ko na mukhang bago

ang mga guard. Nang mapansin nila ako ay nagsiyukuan

sila sa aking panggigilalas.

Yumuko ako para maitago ko ang mukha ko sa sobrang kahihiyan..

Nang mapadaan ako sa information desk. Nakita ko na bago rin ang receptionist dun.
At ganun din ang ginawa nito.
"Goodmorning luna!" Narinig ko na naman ang pangalan na yan. lsa ba itong bagong
pamamaraan ng bullying. Bat ako lang ang ginaganito nila. Binilisan ko ang aking
lakad papunta sa floor ng president. Ito ang
unang araw ko bilang executive secretary ng presidente..

Nang makarating ako sa office of the president. Wala pang tao dun. So wala pa si
Ienard. Mabilis akong pumasok sa opisina niya at inayos yung mga gamit kong di pa
ayos.

Maya maya ay bumukas ang pinto at iniluwa ang lalaking hinihintay ko.

***********************

Chapter 20

HerPOV

Lumingon siya sa akin. Sobrang seryoso ng mukha niya. Ibang iba kanina na sobrang
sweet. Nagsimula lang talaga toh during nung nag-aalmusal kami. San ba
talaga ako nagkamali. Siguradong may nakaoffend sa kanya kanina. Hindi ko lang
talaga alam kung ano.
Habang kinakalkalko ang isip ko at binabalikan ang nangyari kanina,naramdaman ko
siyang lumakad papuntang mesa niya at tiningnan ang mga papeles
dito.

Naiilang akong lumapit sa kanya kasi sobrang

seryoso niya. lbinilin pa naman ng vice president na idiscuss sa kanya yung mga
schedule niya for today. ltinurn over na kasi ito sa akin. At trabaho kong ipaalala
ito sa kanya.
Nag-aalangan akong lumapit sa kanya. Nakita ko
siyang umupo na at nagsimulang gumawa sa computer
.
n1ya.

Nilakasan ko ang loob ko at lumapit nasa kanya.

"Good morning, sir". Mahinang bati ko.

Di siya tumingin at parang walang narinig.

"Sir, for your today's schedule,...." At inisa isa ko na ang lahat ng schedule niya
today.
Nang matapos ako, muli akong tumingin sa kanya. Di pa rin niya ako pinapansin at
tinitingnan. Huminga ako ng malalim.
"1m sorry" mahina kong sabi.

Huminto siya sa pagtatype pero di parin siya

tumitingin.

"1m sorry kung maarte ako at pabebe. lm sorry sa lahat ng masasakit na salitang
nasabi ko. lm sorry kung naoffend kita. lm sorry kung-------" hindi ko na natuloy
ang sasabihin ko dahil hinila niya ang kamay ko at bigla akong hinalikan ng mariin
sa labi.

"Forgiven" nakangiting sabi nito pagkatapos niya akong halikan.

Napanganga ako sa kanya. Kanina lang ay di ako pinapansin, ngayon naman ayan at
nakangiti na.
Bipolar ata tong lalaking ito.

"Di ka na galit?" Alanganin kong tanong.

"Your kiss can melt my anger" sabay kindat sa akin. Napangiwi ako. Nakakainis naman
tong lalaking

toh.

"Sigurado kang di kana galit. E ano yung drama mo

kanina?" Nakasimangot kong tanong.

"Nagtampo talaga ako sayo pero hindi naman kita kayang tiisin. Lalo na if you say
sorry to me". Nakangising sabi nito.

Hinampas ko siya ng pad na hawak ko sa sobrang inis ko. Kapal ng mukha nito.
lbinaba ko ang pride ko para sa kanya tapos ganito lang. sa sobrang inis ko ay
sunod sunod ko siyang hinampas ng pad na hawak ko. Panay naman ang ilag nito.

Tumayo ito at tumakbo paiwas habang tumatawa. Sa sobrang inis ko hinabol ko siya.
Lalo pa akong nainis dahil di ko siya makorner. Parang alam niya kung saan ako
tatakbo. Nakakaiwas agad siya.

"Hey, sweetheart..im your boss. Hindi mo dapat ako hinahampas" sabi nito sa nang-
aasar na boses.

"Wala akong paki kahit ikaw pa ang boss dito"

nanggigil na sabi ko.

Tawa pa rin ito ng tawa habang tumatakbo. Mga ilang minuto ata kaming
nagpapatintero hanggang may marinig kaming tumikhim sa me pinto.

Napalingon ako. At nakita ko ang vice president at ilang executive na nakatingin sa

amin ng may panunudyo.

Napanganga ako dahil nakita nila kami.

"1m sorry to disturb you lovers pero me meeting ka alpha sa mga executives. At 10
mins na kami sa labas pero di niyo pa kami pinatatawag. Kaya naisip namin na
pumasok na. Mukhang wala naman kayong ginagawang kababalaghan sa loob. Aside from
this.." Nakataas kilay nitong sabi.

Napatingin ako sa paligid at napasinghap ako ng makitang nagkalat sa sahig ang mga
papel. At magulo ang mga upuan.

Nakita kong napaismid ang presidente habang masama ang tingin kay vp raffy.
"Mga istorbo"..mahina nitong nguyngoy.

Humarap ako sa mga bisita upang bumati. Mga 10 tao sila. Kilala ko sila. Sila ang
nagpapatakbo ng kompanya kapag wala ang big boss. Mga boss din ang mga ito.

Pero Iahat ng bisita at tumingin sa gawi ko at sabay sabay na yumuko tanda ng

paggalang.
Ito na naman sila. Kelangan ko nga palang kausapin si Ienard kasi sa tingin
kagagawan niya itong payuko
yuko na toh. Pagsasabihan ko siya tungkol dito.

Dali dati akong bumalik sa table ko at inumpisahang linisin ang mga nagkalat na
papel. Nakakahiya sa mga boss.
"Babe, wag mong linisin yan..." Sabi nito sabay

Chapter 20

tingin sa mga bisita.

"Kayong mga istorbo..linisin niyo ang mga kalat dito" utos nito.

Napanganga ako sa sinabi niya.

WTF....

******************
4/4

Readers also enjoyed: -------------------------------------

A B***h Virgin (TAGALOG)

0 104.1K Read

TAGS billionaire possessive family

Chapter 21

HerPOV

Napanganga ako sa sinabi niya. Baliw ba toh. lnuutusan niyang maglinis ang mga
boss. Tapos tinawag pa niya akong babe sa harap nila.

Tumingin ako sa mga bisita.

"Ah mga sir,haha..mabiro po talaga si sir lenard, wag na po kayong mag-alala. Ako
na po ang maglilinis dito", tumingin ako dito para sana pandilatan ito ng
mata pero masama itong nakatitig sa mga bisitang boss.

"Kung gusto niyo magstart na tayo. Magsimula na kayong maglinis." Masungit na sabi
nito.

Napakamot ng ulo ang mga executive boss habang nagpipigil naman sa pagtawa si vp
raffy.
Maya maya kumilos na ang mga ito sa aking panggigilalas.
"Kasama kang maglilinis dito raffy" sinamaan din ito ng tingin ang vice president
para tumigilito sa pagbungisngis.
Napatingin ito kay lenard. At parang magrereklamo sana pero nang makita nito ang
masamang tingin ni lenard, tumigilito at nakasimangot na sumunod.

Halos mapanganga ako ng literal dahil ang mga

"boss" ang naglilinis.

"Ahmm...sir lenard----" aalma sana ako pero tumitig siya sa akin.

"Sweetheart, what did i told you. Kapag tinawag mo akong sir?" Nakangising sabi
nito.
Napahinto ako. Naalala ko ang sinabi niya.

Tiningnan ko siya ng masama.

Tutulong sana ako sa mga boss ng biglang magsalita si Ienard.

"Sweetheart, pabayaan mona sila. Magpahinga ka muna habang naglilinis sila. Alam
kong pagod ka pa mula kagabi"

Napadilat ako ng malaki sa implication ng sinabi niya. Anong pagod kagabi.

"Kami na po ang bahala dito luna. Wag niyo po kami alalahanin" sabi ng isang
executive.

"Ah..hahahaha! Pasensiya na po. Anne po ang pangalan ko." Alangan kong tawa.
Ngumiti yung isang boss sa akin. Biglang tumikhim si Ienard at tiningnan ng masama
yung taong yun.
"You....don't smile at her" nakatiim bagang nitong

sabi.

Napayuko naman ito at muling nagtrabaho habang

si vp raffy ay tawa ng tawa.

Napangiwing sinamaan kong tingin si Ienard. Para na akong lulubog sa kinatatayuan

ko sa sobrang kahihiyan.

Tumingin sa akin si Ienard ng may pagsuyo. "Sweetheart, magbreak ka muna. Bumalik

ka after
an hour. May pag-uusapan lang kami"malambing na

sabi nito.

Mukhang kailangan ko na ngang mag-evaporate sa

Iugar na toh.

Tumango ako at mabilis na lumabas. Kailangan kong pumunta ng banyo dahil tiyak na
nangangamatis na ang pisngi ko.

His POV

Nakasimangot na tinitigan niya ang kanyang mga

bisita. Ang mga ito ang isa sa pinakamagagaling na warrior. Sila rin ang inatasan
kong magbantay sa kompanya para makapagmatyag sila sa lungsod.
"All of you...." Tawag atensyon ko sa mga ito using my alpha voice.
Napatingin silang lahat sa akin. "Give me the report!" Aniya.
"Yes alpha,...lumalala na po ang sitwasyon tungkol sa mga rouge. May report po na
lumabas na narito sila sa city. At kapag hindi naagapan. Pedeng malaman ng mga tao
ang existence nating mga lobo."

"Alpha, marami na pong mga pack na nasira dahil sa kagagawan ng mga rouge.
Kamakailan lang po ay sinugod ang ravenstone pack sa me bandang hilaga. Marami ang
namatay sa kanilang pack. Kahit ang kanilang alpha ay lubhang nasugatan. Mabuti na
lamang ay dumating ang ilang sa ating mga reapers para magbigay ng tulong"

"Hindi lamang po iyon alpha, may nangyari din pong pagsugod sa may katimugan at
silangang bahagi ng bansa. Mas lumalala napo sila. At maaaring naghahamon sila ng
digmaan sa maharlikang pamilya. lsa itong uri ng pag-aaklas at maaaring may
kumokontrol sa Iahat at mga rebelde."

"May alam ba kayo kung sino ang nasa likod nito", sabi ni raffy, ang aking beta.

"Wala pa po beta raffy, masyado pong maingat sila at nahihirapan ang ating intel
group sa pagkuha ng ebidensya"

"Alpha, mas makabubuti po kung mabantayan ang luna ng ilan sa ating mga warrior"

"Why?," napakunot noo kong tanong sa nagsabi

nito.

"Dahilpo may nakalap po kami na alam na ng

kalaban ang tungkol sa luna at madali sa kanilang

matukoy kung sino siya dahilme marka na po siya. At maaaring gamitin nila ang luna
para pabagsakin kayo,"

"F-ck" nanggagalaiting sabi ko. Kasabay ng pagdagsa ng matinding takot para sa

kaligtAsan ni Anne. lniisip ko pa lang na me mangyayari ng masama dito ay parang
mababaliw na ako.
"Gaano na kalawak ang impormasyon na nakita na ang luna ", tanong ni raffy.
"Hindi po namin alam kung halos lahat ba ng mga mga taong lobo ay alam na ito. Pero
malaki ang posibilidad na alam narin ito ng kalaban".

Napamura ako ng sunod sunod. Kasabay ng

pag-aalala na lumabas pala si Anne para magmeryenda.

Nanlaki ang mga mata ko at nakaramdam ng matinding takot. Parang gustong lumabas ng
aking lobo para masiguro ang kaligtasan ni Anne.

"Huminahon ka alpha Ienard. Nagpadala ako ng magbabantay sa luna. Wag kayong mag-
alala" mahinahong sabi ni raffy. Napansin na kasi nila na nagkukulay itim na ang
aking mata. Nangangahulugang malapit na akong magpalit anyo.

Pinipilit kong ibalik ang kontrolsa akin. At wag hayaang makontrol ako ng aking
lobo.

Mayamaya ay naamoy ko ang pinakamabangong amoy sa buong mundo.

Malakas na bumukas ang pinto at iniluwa duon ang pinakaimportanteng tao sa buhay
ko.

Hinihingal siya at parang tumakbo ng mabilis. "Ahmm...pasensiya na. Akala ko me

nangyari
sayong masama." Natamemeng sabi nito ng makita niya

na nasa loob parin ang mga bisita.

Di ko na napigilan ang sarili ko. Mabilis akong tumakbo papunta sa kanya. At

niyakap siya ng sobrang higpit. At kasabay ng pagbaon ko sa kanyang leeg upang
maamoy ang aking marka.

Alam kong nagulat siya sa ginawa ko. Pero kailangan ko siyang maamoy para kumalma
ang aking lobo. Ang amoy siya ang nagbibigay ng kapayapaan sa aking damdamin.

"Ayos ka lang, le-lenard" nauutal na sabi nito. Naramdaman niya siguro ang
panginginig ng aking buong katawan. At ang hingal na aking nararamdaman sa tindi ng
pagpipigil ko na hindi lumabas ang aking lobo.

"Oo mahal ko", sabi ko.

************************
Chapter 22

HerPOV

Nadidistract ako sa ginagawa niya. Matapos niya akong yakapin at isubsob ang mukha
niya sa leeg ko, ngayon ay nararamdaman ko ang labi niya na humahalik sa balikat ko
pataas sa bandang likod ng tenga ko tapos babalik uli sa balikat at leeg ko. Para
niyang niroromansa ang leeg ko. Pinipigil ko ang umungol dahil nakakahiya.
"Mine...mine...mine..." Paulit ulit niya itong sinasabi habang hinahalikhalikan ang
leeg ko.
Ako naman imbes na mahiya para pa akong nag-iinit at isiniksik ang katawan ko sa
lalaking ito.

Pero nakaramdam kami ng pagtikhim mula sa likod at may nagsalita.

"Alpha, ayaw niyo naman siguro na makita namin kayo ng live" ramdam ko yung
pagpipigil ni vice president raffy ng pagtawa.

Napahinto si Ienard at parang nanigas. Ako naman ay namula ng marealize na hindi

lang kami ang tao dito.
At naglalive show kami!!!

Narinig ko ang pag-ungol ni Ienard at parang ng grrrr...pa ito. Nagulat naman ako.
Siya ba yun. Panu niya nagawa yun.!

Lumingin ito sa likod at matalim ang matang nag-utos.

"Out...." Madiing sabi nito.

Lahat sila ay yumuko at isa isang nagsilabasan. Parang takotna takot. Habang ang
vice president ay nakangisi sa amin.

Chapter 22 2/5

Nakita kong sinamaan ng tingin ni Ienard si raffy. Kaya nagtaas ito ng kamay na
parang sumusuko.
"Ok...ok...chillax dude,lalabas na!" Nakapout na sabi nito.
Natawa ako ng lihim sa itsura ng vice president. Ang cute niyang tingnan. Narinig
kong napaungol si Ienard. Ano ba kanina pa toh ungol ng ungol. Masakit ba lalamunan
nito.

Nang makalabas ang lahat, hinarap ako nito ng may pag-aakusa.

"So you think, raffy is cute" matalim nitong sabi. Nagulat ako. Bakit nasabi ko ba
sa kanya yun.
Napangiwi ako. Oo nga pala, possesive ang lalaking
ito.

Lumunok ako at iniba ang usapan.

"Anong nangyari sayo kanina?" Tanong ko. "What do you mean?" Sabi nito.
"Kanina kumakain ako sa labas, naramdaman ko na

parang naninikip ang dibdib ko at naramdaman ko na

parang may nangyayari sayong masama. Kaya dali dali akong bumalik dito." Kwento ko

Nakita ko ang pagkamangha sa mukha nito. Mayamaya ay ngumiti.

"Sweetheart, that's what you call connection!" Nakangiting sabi nito.
"Ha...hanu daw" nalilitong sabi ko.

Niyakap uli ako nito. Parang namimihasa na itong yakap yakapin ako ah.
Gustong gusto mo naman! Sabi ng malandi kong utak.

Narinig kong tumawa siya. Di ko nga lang alam kung bakit.

"Malalaman mo rin pagdating ng araw", sabi nito.

Hmmp. Pasuspense na ito.!

Kumalas ako sa pagkakayakap niya. Kahit masarap humimlay sa malapad nitong

dibdib,...hindi maaari kasi nasa opisina kami at bawalang spg dito.
Tumawa uli ito.

"Bakit ka natatawa..me nakakatawa ba?'' Masungit kong sabi..

Pinisi! nito ang aking pisngi na parang nanggigigil. "Wala naman" malambing nitong
sabi.
May pagdududa akong tumingin dito.

Sinulyapan ko ang opisina. At nakita kong maayos na ang Iahat. Wala ng nagkalat na
papel. Talagang inutusan niya yung mga bisita niya.

Napangiwi ako at muting sinulyapan ang Ialaking ito na nakangisi.

Napabuntong hininga ako.

"Lenard, wag mo nang uulitin yun!" Sabi ko. "Ang alin?'' Tanong nito.
"Yung uutusan mo ang mga executive boss na maglinis ng opisina mo" maktol ko.
"Hayaan mo sila, wala lang sa kanila yun. Kung me kailangan ka, pede mo rin silang
utusan" baliwalang sabi nito.

Napahumindig ako sa sinabi nila.

"Never kong gagawin yun. Anu ako boss, saka pede na sabihin mo sa kanila na tigil
tigilan na ang pagyuko yuko pag binabati ako. Nakakatindig balahibo yang ginagawa
niyo" reklamo ko.
"1m sorry for that babe pero di mo maiaalis sa kanila yan. It's a sign of respect"
paliwanag nito.
"Sa akin????" Naeeskandalong sabi ko. Para atang

baliktad. Di ba dapat ako ang yuyuko at hindi sila.

Nangingiting lumingon ito sa akin. "Don't mind them." Sabi nito.

Napapadyak ako sa inis.

"Anung don't mind them. Nakakainis kaya." "Ok...ok..l'll talk to them. Wag ng gawin
yun if my
ibang tao. Pero as i was saying..it's a sign of respect so

wag kang mag-expect na magagawa nila yun ng hundred percent. Just bear with it!"
Paliwanag nito.

Nakasimangot na tumango ako. Naglakad na ako papunta sa table ko. Sinilip ko kung
me meeting pa siya.
"Lenard, you have a meeting with Mr. Vergara at

2pm in Delux Restaurant" paalala ko.

"Yes, i know." Sumilip ito sa relo at nakita niyang malapit ng mag 12pm.
"Babe, maglunch ka na ng 12. Sumabay ka kay Adie at wag kang lalabas ng wala pang
5. Understood!" Bilin
nito.

"Wait, wala pa nga akong nagagawang trabaho

tapos maglalunch na ako." Angalko. Mantakin mo buong umaga akong nakipagharutan sa

boss ko. Wala akong nagawa kahit isang trabaho man lang.

"Wag kang magpalipas ng pagkain. Ako ang nagpapasweldo sayo kaya pag sinabi kong
kumain ka kumain ka" maangas na utos nito.

Napanganga ako dito. Ayos!!

Nakita kong naghahanda siya ng mga dadalhin

"Ah..aalis ka na ba? Mamaya pa naman ang meeting mo ah" di ko napigilang magtanong.

Ngumiti ito at lumapit sa akin. Nanlaki na naman

ang mga mata ko dahil parang alam ko na ang gagawin

Sana lang hindi halata na naeexcite ako.

lnilapit niya ang labi niya sa tenga ko at bumulong. "Me aasikasuhin lang ako, ako
na ang bahala sa
meeting. Dito ka lang at magpahinga"

Nanayo ang balahibo ko at namula ang pisngi at tenga ko.

Then he leaned on me and kissed me hard.. At tinugon ko naman.
**************************

Chapter 23

HerPOV

Lunch time na. Tinext kosi Adie na sabay kami. Tapos chineck ko kung okey na ba
ang opisina. Kahit bilin ni Ienard na magpahinga ako, syempre di ko gagawin yun.
Kaya bago ako umalis para maglunch, inayos ko muna ang lamesa ni Ienard. Nang
maayos na, bumaba na ako para pumuntang canteen.

Nakita kosi Adie sa pinakadulo ng canteen. Lumapit ako doon.

"Bakla, tagalmo naman. Five minutes na ang lumipas. lnorderan na kita para
mabilis." Nakasimangot na sabi nito.

"Grabiee ka naman bie..five minutes lang akong late." Angal ko.

"E kasi marami akong chika kaya dapat nandito ka nang maaga. Anyway, maupo kana
bilis" anito.
Umupo na ako dahil baka masabunutan ako ng babaitang ito.

Nagsisimula na kaming kumain ng umarangkada na ang bibig ni Adie.

"Bakla, makinig ka. Tutal nandun nasa taas ang posisyon mo kaya wala ka ng chikang
nasasagap. Alam mo ba yung nangyari kay arthur" umpisa nito.

Natigilan ako. Oo nga pala, nakalimutan ko nasi arthur.

"Bakit??" Tanong ko.

"Di ba nalaman nga ng big boss yung ginagawa nilang kahalayan sa opisina. Dahil
dun, natanggal sa
trabaho si arthur pati na rin ang mahaderang secretary

niya. Lahat ng nagchismis at nanira sayo. Lahat sila natanggalsa trabaho sa utos ng
big boss." Anito.

Nagulat ako sa narinig. Naterminate. Silang lahat. "Naterminate sila nang dahil
lang dun"tanong ko. "Hindi lang dahil dun, nalaman kasi ng big boss na
itong si arthur ay spy sa company natin. Mula sa

kalabang kompanya. Naalala mona ilang beses tayong natalo sa bidding. Dahil pala
yun kay arthur. lbinebenta niya tayo" sabi nito.

Oo naalala ko yun na halos umiyak kami dahil talagang pinaghandaan yun ng buong
kompanya. Kahit nga kami sa accounting wala namang kinalaman sa project na yun eh
tumulong. Ang nakakaalam lang ng project ay yung mga boss and head department. Pero
nagulat kami dahil ginaya yung project namin. Halos parehong pareho. Nagkaroon nga
ng imbestigasyon dahil dun. At lahat talaga kami naging suspect.

Hindi ako makapaniwala na magagawa yun ni arthur. Limang taon din kami. At wala
akong nakitang masama sa kanya maliban na lang sa ginawa niyang pangbababae.

"Bakla, yung ex-jowa mo maitim pala ang pagkatao. Siguro maitim di yung singit nun"
tatango tangong sabi
nito.

Pinandilatan ko ito ng mata. Ano namang

kinalaman ng singit sa pagkatao.

"Pero buti na lang nagkahiwalay kayo bago nangyari to kasi malamang magiging
suspect ka na kasabwat" sabi ni adie.

Napatango ako. Buti na lang pala at nagbreak kami. Kung nagkataon damay ako.

Nakahinga ako ng maluwag dahil dun. Totoo talaga

na 'karma is a b***h'.

"0 ikaw naman bakla kumusta ang first day ng pagiging executive secretary ni big
boss pogi" tudyo ni adie.
"Eto ok lang.." Naalala ko na naman ang mga eksena kanina. Namula ako dahil dun.

"Hmmpp...me itatanong ako" adie.

Kinuha ko ang isang baso ng tubig para uminom. "Nadiligan ka na ba bakla...."

Walang pasakalyeng
sabi nito.

Nasamid ako sa sinabi nito. "Anu????" Naeeskandalong sabi ko.

" nadiligan...natry na bang malagyan yan ng feminine wash ng lalaki" nakangising
sabi nito.

Mabilis kong tinakpan ang bibig niya baka may makarinig sa amin. Juice colored na
babaeng toh. Walang preno ang bibig.
"lkaw na babae ka...ang bibig mo!!" Saway ko dito. "E ano nga, magkwento ka kasi"
pagsusungit nito. "Siyempre hindi...sino naman ang magdidilig nito"
pagsisinungaling ko. Hanggat maaari ayokong malaman

ang tungkolsa amin ni Ienard. Kahit ke adie..nakakahiyang ikwento.

Tinitigan ako nito. Parang inaarok ang kaluluwa ko kung nagsasabi ba ako ng totoo.
Kaya pinilit kong makipagtitigan kay adie.
"E kasi me kumakalat na chismis about sayo" sabi

nito.

"Anung klaseng chismis.." Parang gets ko na kung

anu yun ah.

"You and the big boss" bulong nito. Tapos pinagdikit niya ang dalawang daliri niya.

Hindi ako nagpahalata pero natense ako. lbig

sabihin may nakakapansin na.

"Anung klaseng balita" kunway bored kong tanong. "Someone saw you na bumaba sa
kotse ng big
boss." Sabi nito.

"Dahil lang dun, grabiee...hindi ba pwedeng nagmagandang loob lang yung tao" kunway
sumimangot ako.
"Sabagay..." Pagsang-ayon nito.

"Pero bakla...malakas ang kutob kong may amats sayo si boss lenard kasi yung titig
niya sayo nung sumabay siya sa atin. lba eh.... Parang me emosyon!" Alam ko tong
mga ganitong style ni adie. Kokornerin ako nito hanggang mapaamin. Kaya dapat mag-
ingat ako sa sagot ko.

"Biee...yung imagination mo..kung saan saan na napupunta! Bilisan mona at magwa one
na." lwas ko sa kanya.

"o siya, kung di ka pa ready para ipagtapat sa akin. Maghihintay ako bilang isang
tunay na kaibigan. Tandaan mona nandito lang ako at kapag nagkatuluyan kayo ni
boss..ako ang maid of honor ha" tukso nito.

Napangiti ako at natawa dito. Nag-iisa talaga ang babaeng ito.

Tinapos na namin ang aming pagkain at bumalik na sa op1sma.

Mag-aalasingko na at wala pa si lenard. Kaya nagpasya na akong umuwi at medyo
disappointed kasi di kami sabay. Ito nanga ba ang sinasabi ko, once na mainlove ako
medyo magiging demanding na ako.

Pinaalalahanan ko ang sarili ko na hindi kami at di ko dapat bigyan ng kulay ang

pinapakita niya. Hindi ko

alam kung ano ba ang damdamin niya sa akin.

Pagbaba ko. Binati ako ng isang guard. Buti na lang hindi na siya yumukod.
Nag-abang ako ng taxi at naalala.kong may bibilhin pala akong libro. Kaya
nagpahatid ako sa mall.
Pagdating sa mall ay hinanap ko yung librong kailangan kong mabasa. Medyo natagalan
pa ako. Naisip ko na rin na kumain para matutulog na lang ako pagdating kong bahay.

Medyo madilim ng makalabas ako ng mall. Dahil tinatamad akong maghintay ng taxi at
sayang kasi ang mahal ng pamasahe kaya naisipan kong magcommute na lang. Dumaan ako
sa parking lot. Medyo walang tao at nakapagtataka lang kasi walang guard dito.

Binilisan ko dahil medyo creepy yung pakiramdam ko. Meron namang cctv camera dito
at baka umihi lang yung guard.

Mayamaya may nakita akong lalaki na nakatayo sa tabi ng isang kotse. Naglakad ito
pasalubong sa akin. liwas sana ako pero humarang siya sa dinaraanan ko.

Naiinis na tumingin ako sa lalaking nasa harapan

ko.

"Excuse me.." lnis na sabi.

Nag-angat ng tinging ang lalaki at kinilabutan ako

ng makita ko ang mata niya..

Red eyes..at nanlilisik.. "Hello...Luna!" Ngisi nito.

Readers also enjoyed: ------------------------------------

A B***h Virgin (TAGALOG)

0 104.1K Read
TAGS billionaire possessive family

Chapter 24

HerPOV

Kinilabutan ako sa nakita ko. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko dahilsa tindi
ng sindak sa taong ito.

Maya maya may lumabas pang ilang lalaki sa paligid. Halos sampung lalaki ito na
ganun ang mga mata.

"Magandang gabi mahal na luna..mukhang matutuwa ang pinuno kapag iniregalo ka namin
sa kanya." Ngisi na lalaking kaharap ko.

Marunong ako sa self defense pero kapag ganito karami..alanganin ako. Gumagana na
ang utak ko kung paano ako tatakas. Pero wala akong makitang butas na pwedeng
takasan.

"Anong kailangan niyo" tinatagan ko ang boses ko para hindi nila malaman na
nanginginig na ako sa takot.

"Hahha....matapang ka pala mahal na luna..hindi katakataka na bagay ka sa mahal na

prinsipe" natutuwang sabi nung isang IaIaking masangsang ang amoy.

"Kung holdap toh..ibibigay ko ang gamit ko." Trinay kong makipagnegosasyon sa

kanila.
"Gusto ka sana naming kidnapin at iregalo sa pinuno namin.." Nakangising sabi ng
isang lalaki.
"Ano bang kailangan niyo sa akin" galit na sabi ko. "Wala naman kaming kailangan
sayo pero ang
pinuno namin meron" sabi nito.

"Hindi ko kilala ang sinasabi niyo. " sabi ko.

Dahan dahang naglapitan ang mga ito. Napaatras

ako. Nakita kong unti unti nagbabago ang mukha

nila..nagkakaroon ng balahibo ang kamay nila at tumutulis ang kuko nila.

"Kung ayaw mong sumama, kukunin ka namin ng sapilitan.."

At nagulat na lang ako dahil lahat sila ay nagbagong anyo. Mula sa pagiging tao,
naging isa silang malaking aso. Napamulagat ako sa matinding takot.

Maya maya ay bigla silang nagulat dahilmay nagliparang mga kutsilyo na kanila.
Nakaiwas sila mula sa pagtalon.

Tapos naglabasan ang dalawang lalaking pamilyar sa akin. Ito yung mga body guard ni
lenard. Nagulat ako ng makita ko sila.

"Luna nasaktan po ba kayo" tanong nung isa sa mga guard ni lenard.

Napatingin ako dito ng puno ng sindak. "S--sino,ano sila!?' Nauutal kong tanong.
"Werewolves" sagot nito sa akin. Werewolves....
No...nananaginip lang ako. Hindi toh totoo. Mabilis na puwesto ang dalawa sa akin.
Parang pinoprotektahan nila ako sa mga malalaking asong ito.
"Wag po kayong mag-alala luna Anne..parating na po ang alpha" sabi ng isa. Sumugod
sila at nagbagong anyo rin sa isang malaking aso. Nakatulala lang ako dahil sa
nasaksihan.
No....no....

Nakita kong naglaban ang mga asong lobo. Dalawa versus sampu. Talo kami.

Napapikit ako habang tinatawag ng isip kosi lenard. Hindi ko alam kung bakit siya
ang gusto kong

makita ng mga oras na ito.

Maya maya naramdaman ko ang pamilyar na yakap mula isang lalaki. Napadilat ako at
nagulat ng makita ang taong gusto kong makita..pero iba ang mata niya. Kulay itim.
Matingkad na itim

"Lenard!!" lyak ko.

"Psss....andito na ako babe..don't cry" alo nito. Tapos niyakap niya ako ng
mahigpit.
Naiyak na ako. Pakiramdam ko ligtas na ako sa panganib.

Nakita kong parang dumami na yung mga aso.. Kanina dose lang sila ngayon parang
more than 15 na. Tumayo si lenard at nagngangalit na tumingin sa mga malalaking
aso. Nakita ko ang mga mata niya na nagbabagong kulay.

Maya maya tumingin ito sa akin ng may pagsuyo. "Babe.....

•
•

I love you!" Sabi nito at mabilis itong tumakbo pasugod sa mga nag-aaway na aso.
At nakita ng mga mata ko ang pinakaimposibleng bagay sa kasaysayan ng mundo.
Si lenard...

Nagbagong anyo. At naging

•••

•
•

••••

Werewolf........

**********************

Chapter 25

HerPOV

Nagising ako ng sobrang bigat ng ulo ko. Ansama ng panaginip ko. Napagitnaan daw
ako sa isang dog war at
si Ienard daw ay isang wolf. Napangiwi ako at napahawak sa ulo ko. Nagulat ako
dahil pagkapa ko meron akong benda.

Ana toh..

Takang tanong ko sa isip. Kaya pala ang sakit ng ulo ko kasi me sugat ako. Nang
gumalaw ako, naramdaman kong may katabi ako. At muntik na akong sumigaw ng makita
kosi Ienard na nasa higaan ko. Half n***d kasi
me pantalon naman siya. Wala nga lang pang-itaas.

Nang tumingin ako sa paligid, lalo akong napahumindig ng makita kong hindi ko ito
kwarto.

Nasa ibang bahay ako. Teka...paano ako napunta dito!!

Pinilit kong alalahanin kung bakit kami magkasama

ni Ienard. Pero ang tanging pumapasok sa isip ko ay yung panaginip ko sa parking

lot na me mga lobo at si Ienard daw ay naging taong lobo.
Wait.... panaginip ba yun..

Nahihintakutan akong lumingon sa lalaking katabi ko at hindi malaman kung ano ang
gagawin.
Mayamaya naramdaman kong parang magigising na ito. Kaya dali dali uli akong humiga
para hindi niya mahalata na gising na ako. Natatakot ako. Kailangan kong mag-isip.

Nagtakip ako ng kumot at pinilit na ikalma ang

sarili para hindi niya ako mahalata. Nakatalikod ako sa

kanya at siniguro ko na may distansya kami.

Naramdaman kong gumalaw siya. Ibig sabihin

gising na siya. Lalo ko pang diniinan ang pagkakapikit ng mata ko.

"Aiam kong gising ka na Anne", malagom na sabi

nito.

Hindi ako nagsalita. Pinikit ko lang ang mata kong

mas madiin. Naramdaman kong tinanggal niya ang

kumot ko. Gusto ko sanang hilahin ito pabalik pero mahahalata niyang gising na
ako.

"Anne, idilat mona ang mata mo..alam kong gising ka na" sabi uli nito.

Di ako sumunod. Nakapikit lang ako. Naramdaman kong tumayo siya at umalis sa
higaan. Akala ko ay lalabas siya. Pero nagulat ako ng

maramdaman ko ang magaang halik sa aking labi. Napadilat ako at nakita ko siyang
nakatukod sa akin. Lumipat pala siya sa kabila.

Binigyan niya ako ng magaang halik na parang ingat na ingat sa akin habang
nakatitig ang kanyang mga
mata sa akin.

Punong puno ng emosyon ang mata niya pero mas nangingibabaw ang takot at
alinlangan.

Bakit???

"1m afraid that you will leave me and reject me now that you already know the
truth.." Punong puno ng takot ang tinig nito.
Natatakot ba siyang kamuhian ko at pandirihan dahilnatuklasan ko na ang tunay
niyang pagkatao.

Parang may malamig na tubig na bumuhos sa puso ko sa nakikita kong emosyon sa

kanyang mga mata.
Mayamaya ay nakarinig kami ng katok sa me pinto.

Hindi pa sumasagot si lenard ay biglang bumukas ito at pumasok ang isang middle
aged woman. Ang ganda niya. Sino kaya toh!?

"Oh dear, im glad your awake. Pinag-alala mo kami ng sobra" masiglang sabi nito sa
akin.

Dahan dahan akong umupo at tumitig sa babae. Hindi ko alam ang isasagot sa kanya
dahil di ko
alam kung ano ba ang nangyari.

"oh..im sorry, my fault!. lm Sonia Robles" pakilala

nito.

Nanlaki ang mga mata ko. Sonia Robles...so ito ang

mama ni lenard.

"Ahmmm...good morning po ma'am" kiming bati

ko.

"Oh dear, call me mommy or mom ok !" Sabi nito. Nahihiya ako. Nakilala ko ang mama
ni lenard.
Si lenard ay nasa gilid lang at hindi nagsasalita.

"Ayos ka lang ba? May masakit ba sayo? Kumusta

na ang pakiramdam mo?" Tanong nito ng sunod sunod.

"A-ayos lang p-po a-ako" nauutal kong sagot. Lumapit ito sa akin at niyakap ako ng
mahigpit sa
aking gulat.

"Alam kong magulo pa sayo ang lahat..pero mauunawaan mo rin balang araw" malambing
na sabi nito.

Naramdaman kong tumayo si lenard.

"Mom, kukuha lang ako ng pagkain para makakain si Anne" sabi nito.

" sige anak..." Sagot nito.

At lumabas ito ng kwarto ng hindi siya sinusulyapan.

Nakaramdam ako ng kirot sa dibdib. Hindi niya ako

tinawag na sweetheart o babe...parang anlayo niya sa akin.

Mayamaya ay nakita kong sinusuklay ni mrs. Robles ang buhok ko.

"Alam mo ba na tatlong araw kang walang malay.?" Sabi nito.

Nagulat ako sa nalaman ko. 3days. Bat ano bang nangyari sa akin.
"Hindi ko po alam kung ano ang nangyari. Ang naaalala ko po ay yung sa parking
lot." Bantulot kong tanong.

"Nauntog ang ulo mo ng sugurin ka ng isang rouge, buti na lang at mabilis na

napigilan ito ni lenard" paliwanag nito.
"R-rouge?" Nalilitong tanong ko.

"Yung mga sumugod sayo..ang tawag sa kanila ay mga rouge o mga rebeldeng lobo"
paliwanang nito.

So ibig sabihin ay taong lobo si lenard. Marahil maging ang kanyang ina.

"Ang tawag sa amin ay mga taong lobo. lba kami sa inyo pero hindi kami pumapatay ng
tao. Marahil nagulat ka. Ang bawat taong lobo ay dapat kabilang sa isang packhouse.
Dahil kapag hindi, nagiging rouge sila. Sa bawat pack ay pinamumunuan ng alpha at
luna. Sa kasalukuyan ang alpha ay si lenard dahil siya ay anak ng dating alpha na
siyang asawa ko." Pagpapaliwanag nito.
"Luna" mahina kong bigkas.

"Ilang beses akong tinatawag na luna " sabi ko

"Oo dahilikaw ang luna ng pack na pinamumunuan ni lenard. Dahil ikaw ang mate niya"
sabi nito.

"Mate??"

"Mateo soulmate, ibig sabihin siya ang kalahati ng

buhay mo. Ang mga mate ang kahinaan ng bawat isa. Kapag nawala ang mate mo. Para ka
narin namatay, ganun ang epekto nun" sabi nito.
"So sa madaling sabi...ako ang mate ni lenard?" Tanong ko.
"Oo kaya ganun na lamang ang pagprotekta niya sayo..ikamamatay niya kung may
nangyari sayong masama" sabi nito.

Pinilit kong iprocess sa utak ko ang lahat ng mga narinig ko.

"Nung tatlong araw kang walang malay..halos hindi siya umaalis sa tabi mo. Hindi
siya kumain ni uminom ng tubig. lyak lang siya ng iyak habang tinatawag ang
pangalan mo." Naluluhang sabi ng mama ni lenard.

Napapikit ako at nakita ko ang eksenang yun. Nakaramdam ako ng sakit sa dibdib
habang iniisip yun.

Natahimik ako at parang gusto kong umiyak. Anu ba tong nararamdaman ko. Kanina
natatakot ako pero ngayon matinding pagmamahal na lang sa lalaking yun ang
nangingibabaw sa puso ko.

Marahil nasaktan siya sa inasal ko kanina dahil kitang kita yun sa mga mata niya...

"Anak, wag ka ng malungkot, alam kong mahalmo ang anak ko. Hindi mo yun
mapipigilan. Dahil mate mo siya. Sana bigyan mo siya ng pagkakataon na ipakita ang
totoong siya. Ako ang mama niya at ginagarantiya ko na ikaw lang ang babaeng dinala
niya dito" nakangiting sabi nito.

Napangiti ako at parang gumaan ang pakiramdam ko sa mga sinabi niya.

"Salamat po...." Kiming pasasalamat ko. Huminga ako ng malalim.

************************

Chapter 26

HerPOV

Nakita kong pumasok sa pinto si Ienard. May dalang tray na punong puno ng pagkain.
Napalingon kami ng kanyang ina dito.

"Nandito kana pala anak", nakangiti sabi nito.

Hindi ito nagsalita. Tumingin lamang ito sa kanyang

.
ma.

"0 siya, Anne, kumain ka muna tapos kapag

maayos na ang kalagayan mo, ipapasyal kita at

ipakikilala sa buong pack" sabi ni Mrs. Robles.

Ngumiti ako at tumango. Tapos lumabas na ito. Naiwan ako at si Ienard. Naiilang ako
sa
katahimikan na namamayani sa paligid.

Lumapit siya sa akin at inilapag ang tray sa kandungan ko.

Nakita kong maraming pagkain dito. "Kumain ka na..para bumalik ang lakas mo"
mahinang sabi nito.

Nakayuko ito sa akin kaya nagawa kong titigan siya ng matagal.

Nagtanggal ako ng bara sa lalamunan. At huminga ng malalim para mawala ang tensyon
ko.

Nagsimula akong sumubo. Nakita kong nakatitig ito sa bintana. Halatang umiiwas ito
ng tingin.

Di ako nakatiis. "Kumain ka na ba?" Tanong ko. Lumingon ito. Matamlay na ngumiti.
"Wag mo ko intindihin, kumain ka ng marami.."

Anito

Huminto ako sa pagsubo. Sumandok ako ng

pagkain sa kutsara at inilapit ito sa kanya. "Aaaah..." Sabi ko. Siguradong hindi
pa ito
kumakain.

Napatitig ito sa akin.

Napasimangot ako. "Wag mo kong paghintayin. Kainin mo toh", masungit kong sabi.

Unti unti itong ngumiti.

At kinain ang pagkain na isinubo ko.

"Sabihin mo nga, bipolar ka noh.." Nakasimangot kong sabi.

Ngumiti ito. Natulala na naman ako. Nakakainis talaga tong lalaki ko.
Napakaamo ng mukha kapag ngumingiti. Sigurado ba silang mate ko toh..para kasi its
so good to be true..
Nawala ang ngiti nito at napatitig sa akin. Napatingin din ako sa kanya.
"Bakit??"tanong ko.

"Hindi ka ba galit sa akin dahil sa paglilihim ko? Hindi ka ba natatakot?"alangang

tanong nito.

Nakita ko ang sari saring emosyon na binabadya ng mukha niya.

Kinapa ko ang sarili ko at inisip kung anu ba talaga ang nararamdaman ko para sa
kanya. Oo at talagang natakot ako. Lalo nasa nangyari sa parking lot. Pero hindi
partikular sa kanya kundi sa mga kalahi niya.
Naisip ko ang lahat ng ginawa niya para sa akin. Lahat, lahat....

Napangiti ako at dahan dahang inilagay ang aking kamay sa kanyang mukha. Hinawakan
ko siya. Napansin ko name tumutubo ng maliliit na balbas sa kanya. Mukhang di pa
ito nag-aahit.

"Hindi..." Malambing kong sagot.

Nakita ko ang labis na saya sa kanyang mukha. At nagulat ako dahil tumulo ang luha
niya. Una tumutulo lang tapos narinig ko yung unti unting hikbi at kalaunan ay
umiyak na siya. Napanganga ako.

Teka, mali ba ang sinabi ko. Dapat ba galit aka.

Pero kahit anong gawin ko hindi ko magawang magalit. 0 matakot sa kanya.

Hindi ko malaman ang gagawin ko lalo na ng sumubsob ito sa balikat ko at doon

umiyak. Muntik pa ngang malaglag yung tray sa binti ko.
Hinawakan ko siya sa ulo at inalo alo. "May mali ba sa sinabi ko" tanong ko.
Umiling siya.
"Wala...." Sabi nito.

"E bat ka umiiyak, may masakit ba sayo?" Frustrated kong tanong.

"Because you are the only one who can make me feel like this.." Sabi nito.

"Feel like what?"ako

"Happy" anito

Tumitig siya sa akin at hinawakan ang mukha ko. "You don't know how much i love
you, how much i
think of you, how much i long for you..

Yung ang pinakanakakatakot na pangyayari sa buhay ko. Ang makita kang nasa
panganib. Hindi ako makapag-isip ng maayos every time na ikaw ang involve. Halos
mabaliw ako ng malaman kong nasa panganib ka. Hindi ko na naisip na nasa syudad ako
at gustong kong makapagbagong anyo para mabilis na makarating sayo. When i saw you
lying on the floor..with blood in your head, parang masisiraan ako ng bait.

Gusto kong patayin lahat ng naroon. Wala akong

nakikita kundi ikaw. Wala akong naiisip kundi ang madala ka sa ospitalpara magamot.
I became a
madman that time. Nagawa ko ring atakihin si raffy dahil pinipilit niyang
pakalmahin ako. Wala na akong
nakikilala sa mga oras na yun. At nung hindi ka magising, halos gusto ko nang
mamatay. Binugbog ko ang isa sa mga pack doctor dahil akala ko niloloko niya ako.
Gusto ko na ako na lang...ako na lang sana ang nasa ospital at walang malay.." lyak
nito.

Naiyak na rin ako sa mga narinig ko. Anu ba ang nagawa ko para mahalin ako ng
ganito ng taong ito.
"1m sorry if i hurt you..im sorry!!" Humihikbing sabi

ko.

"lsa lang ang gusto ko, ang maging maayos ka.

Gagawin ko ang lahat para protektahan ka. Mahal na

mahal kita. lkaw ang dahilan bakit hanggang ngayon humihinga pa ako. lkaw ang buhay
ko. lkaw lang ang dahilan..." Madamdaming sabi nito.

Tumango ako habang lumuluha..ito na ata ang pinakasweet na lalaking nakilala ko.

Ngumiti siya at pinunasan ang mga luha ko. Ganun din ang ginawa ko. Pinunasan ko
ang mukha niya na tadtad ng luha.

Nang kumalma na kami, tinitigan niyang muli ako at unti unting inilapit ang mukha
niya sa mukha ko.
Pumikit ako at hinintay na maglapat ang aming mga

labi.

And it felt good to be kissed by this man...

*****************************

Readers also enjoyed: -------------------------------------

The Price Of Lust (Tagalog/Fil...

0 26.4K Read

TAGS possessive one-night stand

Chapter 27

HerPOV

Ilang araw pa at bumalik na ang sigla ng katawan ko. Sabi ng doctor ay wala naman
daw damage ang ulo ko maliban sa sugat dahil sa pagkakauntog ko. Pero bukod doon,
wala ng seryosong problema.

Maayos na rin kami ni lenard. Hindi ko na lamang naibibigay ang katugon na sagot
sa pagmamahal niya. Pero kahit ganun, hindi niya ako pinilit na tugunan siya. Sa
halip nakikita ko ang pagpupursigi na maghintay sa akin. Naiintindihan niyang tao
ako at bago lahat sakin toh..dahil dun lalo ko siyang minamahal..

Sa ngayon hindi ko pa masabi pero balang araw ipagtatapat ko rin sa kanya ang
nararamdaman ko.

Nag-aayos ako ng sarili kong bumukas ang pinto at iniluwa noon si lenard. Oo nga
pala, magkasama kami sa isang kwarto. Medyo naiilang ako pero dahil mate ko
siya dapat lang daw ito. Hanggang yakap at halik lang kami sa ngayon. Naiintindihan
daw niya ako at di niya ako minamadali. Lalo tuloy akong kinilig sa lalaking ito.

"Babe, halika na at kakain tayo kasama ang buong pack. Para makilala ka rin nila."
Yaya nito.

Natense ako...natatakot ako na baka di nila kasi ako magustuhan..

Ngumiti ako ng alanganin.

"Ahm..babe, ok na ba tong suot ko..hindi ba ako nakakahiyang tingnan" tanong ko.

Nakita kong masuyo niyang hinagod ang kabuuan

ko.

"Kahit ano atang isuot mo..hindi pa rin kayang

takpan ang kagandahan mo.", malamyos nitong sabi.

Napasimangot ako. Yan na naman ang mga banat

n1ya.

nito. ko.
Natawa ito ng makita ang expression ng mukha ko. "Don't worry, they'll like you"
confident na sabi

Napangiti ako at kahit papaano at nawala ang kaba

Sana nga.....

Sabay kaming bumaba at pumunta sa hapag. Nang makarating kami, parang fiesta.
Andaming pagkain. At andaming tao. Halohalo. May bata, matanda, lalaki, babae. At
Lahat sila lumingon sa amin ng maramdaman nila ang presensiya namin.

Biglang tumahimik ang paligid. Walang kahit isang nagsasalita.

Hindi ko malaman kung ngingiti ako. Sa huli, ngumiti rin ako pero parang ngiwi..

"Magandang tanghali..." Bati ko sabay yumuko sa kanila.

Mga ilang segundo at bigla kong narinig ang malakas na hiyawan sa paligid. Pag-
angat kong ulo, nakita kong naghihiyawan sila, palakpakan at may iba pa na umiiyak
sa sobrang saya.

Maligayang pagdating Luna... Mabuhay ang bagong Luna..

Ang ganda naman ng haircut mo Luna Anne... Mahal na Luna welcome home...
llan lamang yan sa mga narinig ko. Maluha luha ako

dahilsa mainit nilang pagtanggap sa akin.

It's nice to be with them..

It feels like home...

Bumulong sa akin si lenard..

"Babe, meet your children." Malamyos nitong sabi. Napangiti ako. Nakaramdam ng
pagmamahalna
parang sa ina towards this people.

"Yes they are indeed my children"

***************************
Chapter 28

HerPOV

Ibang damdamin ang nararamdaman ko sa mga oras na ito habang kausap ang mga taong
ito. Akala ko nakakatakot sila dahil mga taong lobo sila pero kabaliktaran pala.
Parang pangkaraniwan na mga tao rin pala sila.

Tapos na kaming mananghalian kasama ang buong pack at ngayon ay pinapalibutan nila
ako para batiin. Nakakagaan ng pakiramdam ang pagbati nila. Ang
kukulit ng iba sa kanila.

Namiss ko tuloy si Adie. Ganito kaingay ang babaeng yun. Kumusta na kaya siya. Baka
hinahanap na ako nun. Baka nag-aalala nasa akin yun.

Maya maya nakita kong hinawi ni lenard ang mga taong nakapaligid sa akin. Mukha na
siyang nakasimangot at naaasar.

"All of you, go back to your own house and leave my sweetheart!" Matigas na utos
nito.

Nagtawanan ang mga nakatatanda at nagbungisngisan naman ang mga kababaihan kasama
angina nito.

Napapangiwi naman ako dahil hindi ko
ito.
"The alpha can't wait anymore. Gusto
she will be getting pregrant alpha",
Nagtawanan ang buong pack habang ako
alam kung maiinis ako o kikiligin sa lalaking
ng masolo ang luna. Tsk..tsk..make sure that
natatawang sabi ng isang elder.
ay kulay kamatis na.

Bakit preggy agad, di ba pwedeng kasal muna.

Pero naisip ko na iba pala sila sa pangkaraniwang tao. Pag nakita nila ang mate
nila, hindi nila mapipigilan ang sarili na angkinin ito. Kasi nga territorialsila
at possesive. Gusto nila sigurado.
Parang yung unang pagkikita namin ni Ienard.

Nang maalala ko yun,hindi ko na namang mapigilang mamula sa hiya.

Nakita ko na may isang bata na nakatingin sa akin. Bigla itong sumigaw.

"Luna, bat po kayo namumula. Me lagnat ka po?" lnosenteng tanong nito.

Napatingin ang lahat sa akin at sabay sabay na nagtawanan ng marealize nila ang
dahilan.
Lalo akong namula ng makita ko pa ang nanunuksong tingin ni lenard.

Nagtawanan ang lahat sa reaction ko. May nagsalitang elder.

"0 siya, wag niyo nang biruin ang luna. Baka iwan

tayo nyan. Sige kayo" pananakot nito.

Biglang silang natigilan ng marealize ito. Naalala nilang tao ako at baka di ako
sanay sa ganitong usapan.

Bigla silang sabay sabay na yumuko at sabay sabay na nagsorry. Dahil sabay sabay
sila, halos di ko sila maintindihan.
Sorry po luna.. Joke lang po yun..
Wag niyo po kami iwan luna....

Natatawa ako sa ginagawa nila. Napatango ako kasi ang cute nilang lahat tingnan.
Para silang mga bata hindi binigyan ng candy.

"0 siya, magsilayas na kayong lahat." Muling taboy

ni Ienard.

Sabay sabay na tumango sila at naglakad palabas ng bahay habang nabababay.

Parang may humaplos sa puso ko sa mga taong ito. Wala na akong pamilya kaya sobrang
nagagalak ako dahil sa mainit nilang pagtanggap.

Paglingon ko ay nakita kong masuyong nakatitig si

Ienard sa akin.

Ngumiti ako at lumapit sa kanya. Nakita kong ibinuka niya ang kanyang braso. Nang
makalapit ako sa kanya,yumakap ako. Naramdaman kong niyakap din niya ako at hinalik
halikan ang ulo ko.
"Thank you" ani ko

"For what?" Masuyong tanong nito.

"For giving me a family.....i love them and i want to live with them. I want to
grow old with them" madamdaming sabi ko.
Naramdaman kong napangiti siya.

"I'll make sure that your wish will be granted"

*******************
Chapter 29

HerPOV

Nagising ako na mag-isa sa kama. Mukhang maagang umalis si Ienard. Nang mapatingin
ako sa relo, nagulat ako dahil alas 10 na nang umaga. Mabilis akong bumangon at
naligo. Tapos bumaba nasa kusina. Nakita ko dun si Megan na nagtitimpla ng kape.
Mukhang kagigising rin lang nito.
Lumapit ako dito at bumati.... "Good morning megan!" Bati ko.
Ngumiti ito sa akin. Si megan ay ang mate ni raffy. Ang ganda nito. Maliit lang
siya pero ang cute niya dahil ang sa mga mata niya na parang nangungusap. Ansarap
niyang titigan.

"Good morning luna..tanghali ka na rin pala nagising. Halika at ipagtitmpla kita

saka ipaghahain" sabi nito.

"Naku, wag na. Ako na lang. Umupo kana lang dyan at ituloy mo ang pagkakape mo. "
mabilis akong kumilos at kumuha ng plato kasi nakita ko siyang tatayo at ipaghahain
talaga ako. Para akong prinsesa dito kung ituring nila.

Natawa ito dahil nakita niya ang pagmamadali ko na maunahan siya.

"Masanay kana luna, dahilikaw ang mate ng alpha...natural lang na protektahan ka ng

Iahat ng narito." Sabi nito.

"Salamat sa inyo dahil tinanggap niyo ako kahit hindi ako tulad ninyo" nakangiting
sabi ko

" hay..naku...wala namang kaso kung tao ka o lobo.

Since ikaw ang luna..kung panu namin mahalin ang aming alpha..ganun din ang gagawin
namin sayo." Paliwanag nito.
Na-touch ako at nakangiting tumango. Napakapalad ko talaga...at dahil iyon kay
lenard.
"Luna, maiba tayo...alam mo ba na mamaya na ang full moon" sabi nito.

"Fullmoon?" Takang tanong ko.

"Oo full moon...ito yung time na magiging in heat ang lahat ng may mate" paliwanag
nito.
"Heat?" Di ko siya magets

Natigilan ito ng marealize na hindi ko magets ang terminologies na ginagamit niya.

"He..he..he..hindi siguro mangyayari sayo yun luna kasi tao ka. Ibig sabihin, kapag
ang isang babae ay may mate. Ito yung time na magiging malakas yung desire nila na
makasiping ang kanilang mate. Mahirap yun sa babae kasi makakaramdam siya ng
discomfort at ang tanging makakapagbigay ginhawa lang sa kanya ay ang kanyang
mate. Ito yung time na pede na ang magmate ay magkaroon ng baby. Pero sa case mo,
siguro hindi mangyayari yun kasi tao ka. So malamang si alpha ang magiging in
heat." Nakangising sabi nito.

Nang marealize ko kung ano ang sinabi nito ay namula ako.

Nakita niya ito at malakas siyang tumawa. Napangiwi ako.

"Hindi ba pedeng iwasan toh? " Tanong ko. "Kung kaya ni alpha..pede..pero masakit
yun at
mahirap. Kasi yung wolf niya mismo ang kokontrol ng

katawan niya"

Napaisip ako. Naalala kosi lenard. At yung mga

ngiti niya. Sabi niya na hihintayin niya ako kapag ready na ako. Alam kong
pipilitin niyang labanan yun.

Parang may humaplos sa puso ko. Tumango ako at nagpatuloy sa pagkain.

Mag-aalas 10 na ay wala pa si lenard. Nakakakain na rin ako ng hapunan pero wala pa

siya. Maagang nagpahinga ang lahat dahilmamaya ay lalabas na ang full moon.
Binigyan ng instruction ni beta raffy ang lahat ng dalaga at bata na wala ng
lalabas dahil kapag full moon ay mas malakas at mabangis ang mga lalaking
lobo at baka magkaroon ng aksidente. Yun ang
. ..
1n11wasan.

Nang tanungin kosi raffy kung nasaan si lenard. Sabi nito ay may inaasikaso so baka
hindi daw ito makauwi. Pero pakiramdam ko ay nagsisinungaling ito dahilhindi ito
makatingin sa akin.

Malungkot akong pumasok sa kwarto at pinilit

libangin ang sarili para antukin.

Nang mainip na ako makalipas ng ilang oras ay lumabas ako sa veranda at tumingin sa
langit. Nakikita ko na ang full moon. Nakita ko na maraming warrior ang
naglilibot sa buong pack. Sinisiguro nila na walang
.
mangyayanng masama.

Mayamaya ay nakarinig na ako ng mga alulong. Pagtingin ko uli sa langit ay bilog na

bilog na ito. Nakaramdam ako ng kilabot sa sunod sunod na alulong mula sa mga taong
lobo. Sobrang tahimik ng buong paligid kaya rinig ito sa buong pack.

Nakaramdam ako ng pangangati at pagsakit ng puson. Pero hindi siya simpleng sakit
sa puson. Para siyang may hinahanap. Tapos parang tumataas ang
temperatura ko. Nilulukob ako ng matinding init sa

katawan.

Mukhang mali si megan...baka heat ito...omg!

Habang nag-iisip ako kung paano ko ito mapipigilan, biglang bumukas ang pinto at
iniluwa duon ang taong kanina ko pa hinahanap.

"Himate!ll" Nakangising bati nito. Pero mukhang hindi ito si Ienard base sa paraan
ng pagsasalita at pagtitig. Pati kulay ng mata ay iba rin.
Mukhang ito yung wolf niya. At mukhang nandito siya dahil hindi siya napigilan ni
Ienard na lumabas.
Patay!!!!!!

***********

Readers also enjoyed: ------------------------------------ The Price Of Lust

(Tagalog/Fil...

0 26.4K Read

TAGS possessive one-night stand

Chapter 30

HerPOV

Nakatiim na nakatitig sa akin si Ienard. Hindi.........! Hindi pala si Ienard to

kundi yung wolf niya.
Marahan niyang hinahagod ng kanyang mga mata ang

buo kong katawan.

Pero ang weird, imbes na mailang ako parang nadagdagan pa ang init na nararamdaman
ko.
Napalunok ako ng maraming beses. Hindi ko maalis ang mga mata ko sa kanya. Gusto
kong lumapit at hawakan siya.
Natulos ako sa aking kinatatayuan at sobrang kinikilabutan ako. Nagtataasan ang
balahibo ko sa sobrang tindi ng init ng katawan ko. Titig pa lang niya,
nakakatunaw!

Nakita kong ngumisi siya. Lalong na-emphasized yung perpektong korte ng mukha
niya. Napalunok uli ako para matanggal ang panunuyo ng lalamunan ko.

Marahan niyang sinara ang pintuan ng hindi inaalis ang mata niya sa akin.
"I smell your arousalmate...it's good and it's mine!" Malalim ang boses nito. I
felt hot by hearing his voice.
Pinilit kong magsalita.

"What's your name?" Tanong ko.

Napangiti ito at dahan dahan na lumapit sa akin. "I'm blue,...nice to meet you
mate" wika nito. Naramdaman ko ang kanyang mga kamay sa aking
pisngi. Marahan niya akong hinahaplos. Punong puno ng

pag-iingat, gaya ni Ienard.

Napangiti ako.

"Hi blue....nice to meet you too!" Sabi ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako
natatakot sa kanya. Alam
kong hindi siya si Ienard pero bahagi siya ng pagkatao ni

Ienard na dapat kong tanggapin. Kung gaano kagusto ni

Ienard na wag akong masaktan, siguradong ganun din si blue. At dahil sa bagay na
yun, panatag ang loob kong pakiharapan siya.

Nawala ang ngiti niya at matiim na tinitigan ako. "You're not afraid, right?"
Tanong nito.
Umiling ako. Hindi talaga ako natatakot kahit konti. "Lenard was afraid that you
will hate me kapag
nakaharap mo ako. Kaya pinilit niyang wag akong

palabasin. He is trying to protect you from me." sumbong nito.

Natawa ako sa itsura nito. Parang batang nagsusumbong.

"So paano kang nakalabas?" Tanong ko.

"Today is full moon. Mas malakas ako sa kanya. Kaya nandito ako ngayon. Galit ka ba
sa akin?" Tanong
nito.

Natawa uli ako ng makita ko yung itsura niya na

nakapout. Ang laking lalaki pero nakapout ang lips. "No, alam ko namang hindi mo
ako sasaktan.."
Naaaliw kong sabi ko.

"But i want you now, can i make love to you" mahina nitong sabi.
Namula ako at hindi makapagsalita. Paano ba sasagot ng hindi masyadong obvious na
gusto ko rin.

Napatitig ito sa akin.

"You want me to!" Malambing na sabi nito. Lalo akong namula. Panu niya nalaman..

Napangisi ito. At dahan dahang nilapit ako sa kanya

at niyakap. Yumakap na rin ako ng mahigpit.

Maya maya ay naramdaman kong naglalandas na ang labi niya sa aking leeg. Tuwing
nadadaanan niya ang marka sa leeg ko. Napapaungol ako..

Oo..alam ko nang marka pala yung tattoo na nasa leeg ko. At ito ang patunay na
pag-aari na niya ako. Sinabi kasi sakin ni megan. Nakita ko rin kasi siya na me
ganun, pero iba nga lang ang itsura. Kaya naalala ko yung akin at tinanong yun.
Kaya ayun, nalaman ko na mark yun.

Naramdaman ko yung kamay niya na nakayakap sa akin ay unti unti humahagod sa likod
at gilid ko

Lalo akong napaungol kasi hinahagod niya yung

likod ko habang hinahalikan ang leeg ko.

Naramdaman kong naglalandas ang labi niya papunta sa akin. Nang matagpuan niya ang
aking labi. Hinalikan niya ito ng mapusok, malalim at madiin.

Naramdaman ko nalang na naihiga na niya ako sa higaan ng hindi ko namalayan kung

paano kami nakarating. Dahan dahan niya akong nilapag ng hindi pinuputol ang aming
halikan.

Dahan dahan niyang tinanggal ang suot ko sa itaas. Nang matambad sa kanya ang mga
mumunting korona, tinitigan niya ito. Nailang ako kaya mabilis kong tinakpan ng
aking mga kamay para itago ito sa kanyang mga mata. Pero hinawi niya ito at mariing
tinitigan.
"Don't hide it, it's mine!!" Malamyos nitong sabi. Alam kong hindi ito ang first
time na nakita niya ito.
Pero kahit ganun, sobrang nakakailang pa rin.

Muli niya akong hinalikan sa labi. Napapaliyad ako para humabol kapag itinataas
niya ang labi niya sa labi ko.

Mula sa aking labi, naglandas ito pababa hanggang

sa makarating sa isa sa mga korona. He sucked it with his mouth..i moaned!!

Lalong lumalakas ang ungol ko dahilsa ginagawa niya sa aking dibdib.

Naramdaman ko ang mga kamay niya na tinatanggal ang natitirang saplot sa aking
katawan habang palit palit ang labi niya sa aking dibdib.

Sobrang takas ng ungol ko at parang wala na akong pakialam kung may makarinig pa.
Halos hindi ako makahinga sa sobrang aroused. And i want more than
this.

I felt my wetness. lm ready!

"You're ready, mine! I'm glad!!" Malalim na ang boses niya.

"Ohhh...please.." I moaned!!

Nakita kong pumuwesto na siya sa aking ibabaw. Wala na siya kahit isang saplot.

**********************

Chapter 31

HerPOV

Paggising ko ay tumingin ako sa kanang bahagi ng kama na kinahihigaan ko. Wala nasi
Ienard. Napabuntong hininga ako at dahan dahang tumayo. Ansakit ng katawan ko. Pati
braso at binti ko ay sobrang masakit. Kailangan ko atang maglagay ng salonpas kasi
para akong magkakasakit.

Napasimangot ako.

Bwisit na lalaki yun, matapos niya akong pagsawaan ng paulit ulit kagabi lalayasan
niya lang ako. Di man lang ako hinintay magising.

Ang ineexpect ko pa naman paggising ko, makikita ko siyang nakatitig sa akin. At

masuyo akong yayakapin at hahalikan.

Naiinis akong lumakad papuntang banyo para maligo.

Pagdating kong banyo, humarap ako sa salamin at nagimbal ako, andaming pasa ng
braso ko at may ilang bahagi sa katawan ko ang namumula at unti unti narin
nagkukulay ube.
Mukhang ilang araw bago mawala tong mga pasang
toh.

Napakawild naman kasi ni Ienard kagabi.... Ayy..mali, si blue pala yun...

Pero sabagay, lobo pala siya kaya medyo wild.

Nag-init na naman ang mukha kong maalala ko ang

pinaggagawa namin kagabi..

Mukhang manyakis na ako kasi nag-iinit na naman

yung katawan ko kapag naaalala ko yung kagabi.

No..no..no...erase erase...

Naligo na ako at baka san pa mapunta ang imagination ko.

Pagbaba ko sa kusina..nakita kong maraming tao dun. Lahat sila ay sabay sabay na
bumati sa akin. Marami ang nanunukso ang tingin kaya nailang ako. Oo alam ko na ang
iniisip nila. Nagsuot na nga ako ng long sleeve para lang maitago yung pasa sa
braso ko. Pero mukhang alam na nila kahit di ako magsalita.

"Luna Anne, kumusta?" Nakangising sabi ni megan. Napasimangot akong tumingin sa

kanya.
"If i know ginawa niyo rin naman ni sir raffy yun." Nakabusangot kong sabi.

Natatawang napaupo ito sa tabi ko.

"Kami, kahit hindi full moon gawain na talaga namin yung gabi gabi.." Nakangising
sabi nito.

Napangiwi ako.

"Ang halay mo megan" pinanlakihan ko siya ng mata.

"Hindi kaya...normallang yun anoka ba. Wag kang mahiya. Dapat nga you should be
proud of" paliwanag nito.

Napangiwi ako. Naalala ko ang pinaggagawa namin

at dahilsa hiya, napasubsob ako sa lamesa..at mangiyak ngiyak na nagsalita.

"Panu pa ako haharap kay lenard..wala na akong mukha ihaharap sa kanya" naiinis
kong sabi.
"Anoka ba, i told you. Walang nakakahiya dun. Ok lang yan" sabi nito.

Umiling iling ako at naluluha nasa kahihiyan.

Kaya naman itong si megan, tawa ng tawa.

Hapon na ay wala pa rin si lenard. May isang bahagi ng isip ko na natutuwa at di ko

pa siya nakikita. At may bahagi naman na naiinis. Ewan ko ba ang gulo ng utak ko.

Nasa kwarto namin kami at hindi mapakali.

Palakad lakad na akala mo magle-labor..kanina pa talaga ako nag-iisip kung anu ba

ang gagawin ko..kung paano ba ako kikilos ng normalsa harap niya.
Hindi kaya nagsisisi siya kasi narealize niyang hindi naman niya aka mahal at l**t
lang ang nararamdaman niya para sa akin..

0 baka naman nadisappoint siya kasi hindi aka ganun kaalam sa 'ganunBaka lousy aka.

0 baka naman, nagbago ang tingin niya sa akin kasi ambilis ko bumigay sa kanya

Kung anu anona ang tumatakbo sa isip ko. Puro negative at negative lang talaga.

Habang nakikipatagisan ako ng katwiran sa utak ko, narinig kong may kumatok..

Lumapit ako sa pinto at binuksan ito. Laking gulat ko sa taong nasa labas ng pinto
ng kwarto namin.

"Bbbbbbaaaaakkklllaaaaa......" Tili nito sabay yakap.

•
•

"Adie?"gulat na gulat kong tanong..

Wait...anung ginagawa ng babaeng ito dito. Bakit niya nalaman ang Iugar na ito.

Mukhang mahabang paliwanagan ito ah....

*********************

Chapter 32

HerPOV

"Bakla sorry na..." Lambing ni Adie. Matalim ko siyang tiningnan...

All this time, may lihim pala siyang itinatago. Katulad din pala siya ni lenard.
At di lang katulad
kundi kasama pala siya sa pack ni lenard.

Napabuga ako ng hangin para pakawalan ang namumuong inis sa dibdib.

"So wala ka pala talagang balak sabihin sa akin ang lahat. Akala ko ba bff mo ko at
magkasama tayo hanggang pagtanda" sumbat ko.
Nag-pout ito. Tapos kinagat kagat ang kumot namin. Nakaupo kasi kami sa kama at
kanina ay nilalamukos niya ang kumot pero ngayon ay kinakagat kagat na niya ito.
Ganito ang ginagawa niya kapag guilty siya at may kasalanan.

"E kasi naman.....panu ko ba sasabihin sayo na wolf ako at di ako tao. Anghirap
naman kasi nun" paliwanag
nito.

Sabagay naiintindihan ko siya. Medyo maselan nga

yun at delikado. Medyo nagtatampo lang ako kasi pakiramdam ko pinagdudahan niya ang
pagkakaibigan namm.
"E ikaw nga bakla...di mo nga sinabi na nagchurvahan na kayo ni alpha lenard nung
umuwi ka dito sa baryo magubat." Taas kilay na sabi nito.
Napipi ako. Oo nga pala, nagsinungaling rin ako. At wala rin pala akong karapatang
magalit sa kanya kasi

nagkulang din ako..

"Nagulat nga ako nung umuwi ka kasi may marka ka na niya at kaamoy mona siya"
nanunuksong sabi nito.

Namula ako. Mukhang imbis na siya ang magisa ay

ako ang malalagay sa hotseat.. "So...uuhmmm..kumusta ang full moon?"

Nakangising sabi nito.

Lalo ako namula. Kinagat ko ang ibabang labi para mapigilan kong tumili. Ganito
kasi kami ni adie,kapag nag-uusap ng mga crush..para kaming teenager.
"Heh!! Tumigil ka..iibahin mo pa ang usapan", kunwa'y saway ko.
"Sus.. If i know, tumirik tirik yang mata mo sa sarap. " nang-aasar na sabi nito.
Namumulang tumayo ako. Kumuha ako ng unan at hinampas siya. Nakakainis talaga tong
babaitang toh...nakita na ngang nahihiya ako, pinamumukha pa sakin.

Natatawang umiwas ito. Naghabulan kami sa loob ng kwarto. Kumuha rin siya ng unan
at nakipagwrestling sa akin.

Para kaming mga bata na nagrarambulan. Hampas dito hampas doon.

Gumaan ang pakiramdam ko. lba talaga ang babaeng ito. lsa siya sa mga taong
pinagkukunan kong msp1rasyon.

Nang mapagod kami, nahiga kami sa kama ng nagtatawanan. Niyakap ako ni adie ng
mahigpit.

"Alam mo bakla...ang pinakakinatatakutan ko ay malaman mo ang pagkatao ko at layuan

mo ako. Kahit magkaiba tayo ng magulang, pakiramdam ko gating lang tayo sa iisang
pusod. Kaya ng makita ko na ikaw ang

mate ni alpha lenard..sobrang saya ko kasi matutupad

na natin ang pangarap natin na magkasama hanggang pagtanda. At naintindihan ko na

kaya pala ganun ang pakiramdam ko sayo kasi talaga namang magkaugnay tayo. lkaw ang
aming luna at ina ng lahat ng narito. Kaya bakla...kahit anong
mangyari..poprotektahan kita." Nakangiting sabi nito habang nakapikit.

Maluha luha akong napatingin dito. Kahit ako, iba ang pakiramdam kong una kaming
magkakilala. Parang kapatid.

"Bie....salamat.. Buti na lang babae ka kung nagkataon iisipin kong pinagnanasaan

mo ako" nakangising sabi ko.
Napadilat ito at kinotongan ako.

"Kapal muks...bakla.. ! Mas maganda kaya ako sayo" asar nito.

"Wow ha....anliit kaya ng dede mo..mas malaki sakin" ganti ko.

"Panung hindi lalaki yan, pinalamas mona yan.." Buwelta nito.

"Bwisit kang babae ka, dapat dyan sa nguso mo pinaliliguan ng holy water.."hampas
ko na naman ng unan.

Natatawang sinalag salag nito ang mga hampas ko ng unan.

"E kasi naman bakla, pa-virgin?" Asar na naman

nito.

Tawa lang ito ng tawa. Pati ako natawa narin. Niyakap kosi adie.
"Aiabyu bie.." Sabi ko.

"Sana naman sinabi mona rin yan kay alpha

Ienard" tukso nito.

"Eeeee...kasi..." Nakapout kong sabi.

"Ayyyy...naku, wag kang mahiya kasi mate mo siya. Marahil willing siyang maghintay
pero in the process nasasaktan mo siya" paliwanag nito.

Natahimik ako at napaisip.

"Aiam mo ba ng malaman kong ikaw ang mate niya, kinontak ko agad si alpha.
Pinaliwanag niya sa akin kung paano nangyari yun. Tapos inutusan na niya akong
bantayan ka. Kung napansin mo, maraming bagong empleyado ang hinire pero ang totoo,
mga warrior yun
at inutusan kami na bantayan ka. Dahil alam namin na

pagbabantaan ang buhay mo. Dahil ikaw ang mate ng alpha ng isa sa pinakamalakas na
pack sa buong mundo. " paliwanag nito.
"Pinagbabantaan??? " Naalala ko yung sumugod sa akin sa parking lot sa mall. Me
nabanggit silang pinuno.
" adie...alam mo ba yung nangyari sa akin sa parking lot", tanong ko.
"Oo, at halos Iahat nagpanic. Lalo nang magwala si alpha ng mawalan ka ng malay.
Yun ang unang beses na nakita namin siyang galit na galit. Halos natakot ako nun
at hindi makagalaw sa kinatatayuan ko. Wala siyang makilala at gusto na niyang
patayin Iahat ng naroon. Kasama kami. Nakakatakot at nakakakilabot!." Kwento nito.
Bakas sa mukha niya ang kilabot.

lniimagine ko yun sinasabi niya. Kahit anong isip ko, hindi ko makita si Ienard
bilang isang marahas na
tao.

"lnayos pa namin yung mga nasira sa parking lot.

Binura Iahat ng ebidensya tulad ng kuha sa cctv camera " sabi pa nito.
"Panu niyo yun ginawa,? II tanong ko.

"Bakla, naniniwala ka naman siguro sa kasabihang

'money can buy anything'. So yung mall, mga nasirang

kotse, pati yung mga taong pwedeng

mag-investigate..lahat sila ay binayaran" taas kilay nitong sabi.

Napamaang ako. Seryoso!!!

"Well...ganyan ka niya kamahal...

At siyempre, iniingatan niya ang identity naming Iahat. Kapag nalaman ng buong
mundo ang existence ng mga taong lobo. Mapapahamak ang lahat. " sabi uli nito.

"Kaya ba nasa gitna ng gubat ang bayan niyo?" Tanong ko.

"Oo..para iwas sa tao at dahil lobo kami, talagang ang tirahan namin ang
kagubatan." Sabi nito.

Napatango tango ako.

"Pero paano niyo nabayaran ang damages na nangyari sa mall?" Tanong ko.

"Hindi mo siguro alam, pero sobrang yaman ng jowa mo bakla. lsa siya sa nagmamay-
ari ng pinakamalaking oil company sa asia. Meron siyang yate, helikopter, at may-
ari siya ng isa sa pinakamagandang airport sa buong mundo. Ayy..naku pag inisa isa
ko sayo lahat..di tayo matatapos", paliwanag niya.

Napanganga ako. Bilyonaryo ang IaIaking yun. "Seryoso??" Tanong ko pa rin.

"Oo kaya kahit araw araw kang magshopping the ibang bansa ok lang" tango nito.

Natahimik ako at napaisip.

"Tapos ako lang ang mate niya," mahina kong sabi. Nanliit ako sa sarili ko. Wala
naman kasi akong kayamanan. Maganda ako pero hindi magandang maganda. Do i deserved
him.
"Ano naman ngayon kung ikaw ang mate niya. You

deserved it..saka wag kang mag-isip ng pangit sa sarili

mo kasi ikaw ang kailangan niya at hindi ang kung anu ang makukuha niya sayo.
Kaming mga lobo, Kahit sino pa ang maging mate namin. Wala kaming pakialam sa
pinanggalingan niya o pinagmulan. Automatic nasa amin na mahalin sila dahil sila
ang karugtong ng buhay namin. At hindi namin kayang mabuhay ng wala sila.

Napatango ako...

***********************

Readers also enjoyed: ------------------------------------ Hiding The

Billionaire's Heir

0 10.3K Read

TAGS possessive family

Chapter 33

HerPOV

Nakita kong inamoy amoy ni adie yung kama namin. Takang tumingin ako sa kanya.
"Bie..anong ginagawa mo?" Tanong ko. "Naghahanap ng ebidensya!"seryosong amoy
nito
sa kama.

"Ebidensya ng...?" Tanong ko.

"Nang kalibugang ginawa niyo kagabi ni alpha" seryosong sabi nito.

Napanganga ako. Tapos hinampas ko siya uli ng unan.

"Bwisit kang babae ka.."asar na asar kong palo ng unan.

Tawa ng tawa lang ito. Tumayo uli ito at kumuha ng unan at nakipagwrestling uli ng
unan.

Natatawa na lang ako. Abnormal talaga ang babaeng ito.

"Grabe..san ka ba nagmana? "Kunwa 'y inis kong tanong.

Tumawa lang ito.

"E..panu naman kasi ayaw mong magkwento ng nangyari kagabi. So maghahanap na lang
ako ng ebidensya at para mapagdugtong dugtong ko ang lahat ng nasa isip ko. At
sisumulan ko sa kama niyo" at umakto pa itong parang aso na umaamoy.
Natawa ako ng sobra..

"Grabie...ka talaga" sumasakit na ang tyan ko sa kakatawa.

"Bakla...dahil mabuti akong kaibigan..sige hindi na

muna kita tatanungin. Hihintayin ko nalang na lumubo ang tyan mo para makita ko ang
ebidensya" patango tango pa nitong sabi.
Binato ko siya ng unan sa sobrang kakatawa. Natutuwa ako kasi kahit papano nawala
yung isip ko sa nangyari kagabi. Bahala na siguro mamaya..pag nagkita kami ni
lenard.
"Hayy...adie..kakainis ka talaga"natatawang sabi

ko.

Alas 9 na ng gabi at hindi pa rin umuuwi si lenard. Nakaalis nasi adie. Babalik daw
siya next week. May aayusin lang daw siya sa office tapos babalik na siya dito.
Natutuwa ako kasi makakasama ko na siya.

Pero gabi na at wala pa rin ang lalaking yun. Ayoko sanang mag-1s1p pero....
lniiwasan ba ako ng asong yun...

Napasimangot na naman ako. Lagot talaga siya kapag iniwasan niya ako. Lalayas ako
dito at magpapakalayo layo.

sa sobrang inis ko ay nagbukas ako ng tv para malibang. Pero parang tumatagos lang
yung ingay ng palabas sa tenga ko. Kasi pinakikinggan ko kung may papalapit na paa
papunta dito. Hanggang sa hindi ko na namalayan at nakatulog na ako.
Naalimpungatan ako ng maramdaman kong may humahaplos sa pisngi ko. Sa amoy palang
niya, alam ko na kung sino toh..pero dahil naiinis ako, hindi ako nagmulat ng mata.

Narinig kong napabuntong hininga siya ng malalim. "Sweetheart, alam kong gising ka"
malambing na

Chapter 33 3/6

sabi nito.

Mabilis akong dumilat at bumangon sa kama. Muntik pa akong mabuwal dahil biglaan
akong bumangon.
Pinandilatan ko siya ng mata ng makita kong nakangisi siya habang nakatitig sa
akin. Lalo nasa dibdib ko.

"Excuse me, bat ka umuwi?..kala ko kasi tinabunan kana ng lupa"masungit kong sabi.
Napangiti ito at hinagod ako ng tingin. Alam mo yung tingin na may halong
kalaswaan.
"I miss you babe!"malambing nitong sabi. sumimangot uli ako at tiningnan siya ng
masama. Nakita kong sumeryoso ang mukha niya.
"Aiam kong nasaktan ka kagabi. Sorry kung wala

akong nagawa " punong puno ng pagsisising sabi nito.

Naisip ko ang mga pasa ko sa katawan. Marahil yun ang tinutukoy niya.

"So sinasabi mo bang aksidente lang yun at wala lang" tanong ko.

"No....that's not what i mean! Sinabi ko na hindi kita pipilitin kung hindi pa buo
ang puso mona ibigay sa aking ang sarili mo. Sinabi ko na handa akong
maghintay at maghintay hanggang kaya at handa mo ng

ibigay ang buong buong ikaw. Pero dahilsa kapabayaan ko, napilitan ka at nasaktan
kita." Malungkot nitong sabi.

Sumimangot ako at asar na tinitigan ito.

"So sa madaling sabi, nagsisisi ka na ginalaw mo ako kagabi?" lnis na tanong ko.

"No sweerheart, hindi yun ang gusto kong sabihin...nagsisisi ako dahil nasaktan
kita. Andami mong pasa sa katawan ng magising ako kinaumagahan. Para

kitang pinagsamantalahan sa itsura mo" malungkot na

sabi nito.

"Wait...hindi naman ikaw yun ahh..si blue yun" awat kong sabi.
"si blue at ako ay iisa.." Nakayukong sabi nito. "For the record Mister, hindi ako
sinaktan ni
blue..sabi mo mate niya ako so walang dahilan para
saktan niya ako. Saka hindi mo ba naisip na baka gusto ko rin yun" napatakip ako ng
bibig kong marealize ko ang sinabi.

Napaangat ito ng mukha at napatitig sa akin..

Ayoko sanang makita pero unti unting sumilay yung ngiti niya sa mukha..kanina lang
depressed na
depressed siya pero ngayon parang nanalo sa lotto ang mukha.

"Really????" Nakangiting tanong nito. "Anung really?" lwas kong sabi.

"Gusto mo rin ang nangyari?" Bakit parang tingin ko nagtitwinkle twinkle ang mata
niya.

"Wala akong sinabi na gusto ko rin ang nangyari.." Palusot ko.

Tumitig muli ito ng nakangisi na.

"Bakit pakiramdam ko, ganun ang pagkakasabi mo" sabi nito.

Umiwas ako ng tingin. Kailangan kong matakasan itong kahihiyan na toh.

"Ewan ko sayo, ikaw ha! Si adie pala taong lobo rin. Tapos kung umasta kayo parang
di kayo magkakilala" pag-iiba ko ng usapan.
"Bakit pakiramdam ko iniiba mo ang usapan. Hmmm...there is only one way to find
out" nakangising sabi nito.

"Anu?" Kinakabahang tanong ko.

"Uiitin natin...tutal si blue yung kahapon. Dapat ako naman talaga yun eh. lnunahan
lang ako ng tsonggong yun." Nakangusong sabi nito.
"Baliw ka ba...eh ikaw kaya si blue. Atsaka di yun tsonggo, aso yun" bwelta ko.
Nagulat ako ng bigla siya ng grrr sound.

"Hala lagot ka, nagalit siya dahil tinawag mo siyang aso. Lobo siya at hindi aso.
Magkaiba yun. "tumahimik
ito sandali na parang may pinakikinggan.

"Sabi niya dapat ka daw parusahan. At ako ang magpapataw..hmmmm.....ano kayang

magandang parusa sayo" sabi nito habang lumilibot ang mga mata sa buong katawan ko.
Namula ako. At di ko maipagkakaila na naexcite ako sa susunod na mangyayari.
Mukhang nagiging manyak
na talaga ako.

Napangisi na naman ito.

"Aiam ko na, kailangan natin mag-exercise para pagpawisan...maybe...S rounds!"

Painosenteng sabi
nito.

Lalo akong namula ng makuha ko ang ibig niyang

sabi. Para akong kakapusin ng hininga sa excitement..

Mabilis niya akong hiniga at dinaganan. Sa sobrang bilis halos di ko namalayan..

Nasa ibabaw ko na siya at nakatitig sa akin. I saw many emotions in his face.
Lumakas ng lumakas ang tibok ng puso ko. Para akong kakapusin ng hininga.
"Ah...lenard..gusto mo munang kumain?" Hinihingal na sabi ko.
Napangisi ito at parang may naisip na kakaiba.. "Yes, im sssooooo hungry ang i want
to eat....."

Tapos nilabas pa niya yung dila niya na parang aso.

Kahit kinakabahan ako, natawa ako sa ginawa niya. Parang gets ko na ang 'pagkain'
niya.
"Baliw ka talaga" sabi ko.

Lumapit ito sa bandang tenga ko.

"Alam mo ba na bawal pagsalitaan ang alpha ng baliw. Dahil diyan, dadagdagan ko

ang parusa mo." Mahinang sabi nito.

At mabilis niyang binaba ang mukha niya sa mukha

ko.

**********************

Chapter 34

HerPOV

Nang magising ako, umaga na. Ay mali, tanghali na pala.

Ala una na pala.

linot inot akong tumayo at timingin uli sa pwesto ni

Ienard. And as usual, wala na naman siya sa pwesto

niya. Napasimangot na naman ako sa inis. Parang ganito yung kahapon ah. Nakaramdam
ako ng gutom kasi naman kakaunti lang ang kinain ko kagabi tapos
pinagod pa ako ng IaIaking yun. Talagang tinotoo niya ang 'rounds'. In
fairness...nakakakilig siya kasi his a great lover.

Namula na naman ako sa alaala ng nangyari kagabi. I am looking forward later..

Nagiging mahalay na talaga ako. Kasi naman eh....

Pinilit kong tumayo kahit ansakit uli ng katawan ko. Kailangan kong bumaba para
makatulong sa gawaing bahay. Saka nagugutom na ako.
Since wala namang tao sa kwarto at mukhang nakalock ang pinto, pumunta ako ng
banyo ng hindi na inaalintana ang kahubdan.
Naglakad ako papunta ng banyo. At ganun na lang ang gulat ko nang makita ko ang
IaIaking kasiping ko lang naman kagabi. Ayun at nasa ilalim ng shower. Napanganga
ako sa gulat. Napatingin din siya at mukhang di nagulat sa pagpasok ko. At ang
tinamaan na lalaki, nagawa pang titigan ang hubad kong katawan. At nagtagal pa ito
sa maseselang bahagi nito. Nag-init ang

mukha kong makita kong ang pag-smirk nito at pagtaas

ng kilay..

"Good morning sweetheart," nakangising sabi nito. Kahit kinakabahan ay dahan dahan
ko pa rin
ipinantakip ang mga kamay ko sa maseselang bahagi ng

aking katawan at pasimpleng umismid.

"Tanghali na kaya noh!",paangil kong sabi para mapagtakpan ang kahihiyan tapos
patakbong lumabas ng banyo. Narinig ko pa ang malakas na pagtawa ng asong yun..
KakaJ.nt.s.....I.ll../

Pagkatapos maligo ay bumaba na ako. Nauna na

kasi si lenard. Mabuti na lang dahil nung matapos siyang maligo, hindi na niya ako
tinukso. Kaya kakaiba ang itsura niya dahil paglabas niya ng banyo, sobrang seryoso
ng mukha niya at nagmamadali siyang nagbihis at lumabas ng kwarto. Di na nga niya
ako pinansin eh.

Pagkababa ko, wala ng tao sa kusina. Mukhang tapos na silang mananghalian.

Mabilis akong naghain at kumain. Pero naalala kosi lenard. Baka hindi pa siya
kumakain. Mukhang sabay lang kasi kaming nagising.

Nang maisip ko yun ay naghanda ako ng pagkain para madala ko sa kanya. Baka kasi
busy na naman yun.
Sayang naman yung mga abs niya kapag nangayayat...

Napangisi ako sa naisip ko. At kinilig. Para na kasi kaming mag-asawa. Kulang na
nga lang kasal
Kaya lang mukhang di uso kasal sa kanila eh. Siguro dina lang ako mag-eexpect para
di ako madisappoint. Ang mahalaga, siya na talaga at wala ng pwedeng
makapagpahiwalay sa amin.
Chapter 34 3/4

Kahit deep inside gusto ko na aIukin niya ako ng kasal. Normal lang naman yun kasi
babae ako.

Lumagpas na nga kami sa stage ng gf/bf eh...kaya siguro im expecting for

something..

Nang matapos na ako ng paghahanda, nagtanong ako kung nasan si Ienard, may
nakausap akong babae na nasa opisina niya daw dito sa bahay. Nagpasalamat ako at
tinungo ang opisina niya dala ang tray na may pagkain.
Pagdating ko dun, kakatok sana ako kaya lang nakaawang ang pinto. Dahan dahan ko
yung binuksan sa pag-aalalang baka may makita ako. Ewan ko ba, praning ata ako.
Sumilip muna ako.
Nakita ko siyang nakaharap sa bintana at may kausap sa cellphone.

Mukhang tensyonado siya kasi paangilsiyang nakikipag-usap sa kung sino mang kausap
niya sa cellphone.
Hindi muna ako pumasok at baka makaistorbo ako. Mayamaya narinig kong tumaas ang
boses niya at galit na sinisigawan ang kung sino mang kausap niya.
"It's none of your goddamn business na pakialaman ang mate ko. Sige subukan niyo
lang.." Banta nito sa kausap niya.
Nacurious ako dahil narinig ko ang mate, ibig sabihin ako pinag-uusapan.
"No, i don't give a s**t about the title and position....kainin niyo yan" galit na
sabi nito. Nakita kong pinatay niya ang phone at inihagis sa sahig. Nagulat ako
dahil sa nag-iigting ang mga bagang nito.
Napakarahas ng paghinga nito at halatang nagtitimpi ng

galit.

Sa hindi malamang dahilan ay binuksan ko nang

tuluyan ang pinto at ipinaalam na narito ako. Nakita ko

siyang lumingon at tinitigan ako ng walang bakas ng pagkagulat. Parang alam na niya
na nandito ako.

Hindi ko malaman kung paano magrereact. Napunit ang isang kiming ngiti sa aking mga
labi.

Nakita ko na iba ang kulay ng kanyang mata. "Blue????" Alangang tanong ko.
Tumuwid ito ng tayo at tinitigan ako ng matiim.. "Mate...." Mahinang sabi nito...
**********************
Chapter 35

HerPOV

Napalunok ako sa emosyong nakabadya sa kanyang mukha..

Punong puno ito ng matinding galit..

lba ang mata niya, katulad ng mata ng gabi ng fullmoon. Kaya sigurado akong hindi
ito si Ienard..

Blue....

Pumikit siya ng mariin. Maririnig ang matinding hingal sa kanya. Na akala mo

tumakbo siya ng matagal.

Sa pagmulat ng kanyang mata, muling bumalik ang kulay asul niyang mga mata. Alam
kong si Ienard na ito.

Hindi ko alam pero nakahinga ako ng maluwag ng makita kong bumalik nasi Ienard.
Hindi ako natatakot kay Blue dahil alam kong hindi niya ako sasaktan. Pero nakita
kong ang matinding galit ng nasa kanyang mata. At sapat na yun para maintindihan ko
ang kapasidad
niya bilang isang lobo. Walang kinatatakutan at handang pumatay.

Tumayo si Ienard at tumitig sa akin. Kita parin ang galit sa kanya pero may kasama
na itong ibang emosyon. Nangingibabaw na ang takot.

"Bakit?" Mahina kong tanong.

Hindi siya sumagot, nakita ko ang bahagyang panginginig ng kanyang kamay. Halatang
pinipigil niya
ito.

Mabilis akong pumasok at inilagay ang pagkain sa

sofa na malapit. Paharap pa lamang ako ay naramdaman ko na ang kanyang kamay na

yumakap

mula sa aking likuran.

Nagulat ako ngunit hindi naman ako nagpumiglas. Ramdam ko pa ang panginginig sa
katawan niya. Parang pinipigil niya ang sarili niya makagawa ng isang bagay.
"Mine....mine...mine...!" Paulit ulit na bigkas nito habang inaamoy ang aking leeg.
Pinilit kong humarap sa kanya upang makita siya pero pinipigilan niya ako. Mas
lalo niyang ibinaon ang kanyang mukha sa aking leeg at humigpit ang pagkayap niya
sa akin.

Tumigil ako at huminga ng malalim.

"Bakit lenard? Anung problema? May masakit ba sayo?" Bakas ang pag-aalala sa aking
boses.
"Wala babe, sorry kung natakot kita kanina" bulong

nito.

Alam kong nagsisinungaling siya.

"Sino ang kausap mo kanina?" Tanong ko uli. Naramdaman ko ang kanyang labi na
naglalakbay

nasa aking leeg.

Pinigil ko ang mapaungolat baka kung saan na naman kami mapunta. Alam kong
iniiwasan niya ang tanong ko.

Ayaw niyang tumigil at lalo pa niyang hinigpitan ang yakap sa akin.

Ang alam ko malakas ang pandinig ng mga lobo. Huminga ako ng malalim para
makasagap ng
hangin. At buong lakas akong sumigaw...

"LENARD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Sigaw ko. Napakislot siya sa gulat kaya

lumuwag ang
pagkakayap niya sa akin. Sinamantala ko yun at mabilis

na kumalas sa pagkakayakap niya. Mahirap na at baka san pa kami umabot.

Nakasimangot akong humarap at humalukipkip na

tumingin sa kanya. Nakita ko siya nakatulala na parang ewan.

Nang mahimasmasan siya ay tumitig siya sa aking na parang nagtataka kung bakit
wala na ako sa braso.
"Haler...anu tutulala kana lang dyang lalaki ka" asar kong tanong.
Nakita kong napakamot siya sa ulo at dahan dahang ngumiti.

Pinigil ko ang mapabuntong hininga ng masilayan ko ang mala-close up niyang ngiti.

Grabe....ampogi naman talaga! Parang gusto ko siyang daganan.

Umiling ako upang mawala ang kalaswaan na naman sa isip ko. Mula ng makilala ko
ang lalaking ito, natuto narin akong magpantasya na di ko naman gawain dati. Kahit
nung kami pa ni arthur.

Nakita ko ang pagngisi niya na nauwi sa malakas na pagtawa.

Kita mo tong lalaking toh..kanina galit na galit ngayon naman tatawa tawa..
May sa bipolar talaga....

Sumimangot ako para maitago ang pamumula ng mukha ko.

"Sorry babe....." Nakangiti ng sabi nito. Lalo ko pang isinimangot ang mukha ko.
Natawa ito..tapos tumingin sa dala dala kong
pagkain.

"Para ba sakin yan?" Tanong nito.

Tumango ako. Muting kinuha ang pagkain at lumakad papunta sa table niya. Tapos
inilapag ito.
"Baka kasi hindi ka pa kumakain" sabi ko.

Naramdaman ko na sinundan niya ako.

"Hindi pa nga" tapos naramdaman ko uli na niyakap niya ako sa likuran.

"Salamat sweetheart!" Lambing nito.

Napangiti ako ng marinig kong bumalik na ang sigla sa boses niya. Alam kong may
problema siya at maaaring may kinalaman ako dito. Pero sa ngayon,hindi ko muna siya
tatanungin. Mamaya na lang..
"0 siya, kumain ka na muna..at mamaya na yang kamay mona kung saan saan na
naglalanding" sita ko
dito.

Natawa ito at inalis na ang pagkakayakap sa akin.

Pumunta nasa kanyang pwesto at umupo. Tapos nagsimula na siyang kumain. Nakita ko
kung gaano siya kagutom. Grabe..anlalaki ng subo. Sunod sunod.
Natawa ako dahil mukhang di man lang nito ako naalalang aIukin ako sa sobrang
gutom.

Napahinto ito at tumingin sa akin.

"Sorry sweetheart...gusto mo?" Biglang alok nito. Natawa ako sa itsura niya. Parang
batang nahuling
walang manners.

"Busog na ako..sige lang" nakatawa kong sabi. Ngumiti siya at nagpatuloy sa

pagkain. Nang
matapos siya, dumighay pa siya ng pagkalakas lakas

habang hinihimas ang kanyang tyan. Natatawa ko siya tinitingnan habang hinihimas
ang tyan.

"Thank you babe!, nabusog ako.." Nakangiting sabi

.
n1ya.

Tumayo ako at sinimulan ng iligpit ang pinagkainan

.
n1ya.
Nakita kong nakangiti siya habang nakatingin sa

ginagawa ko.

"Such a loving wife.." Sabi nito.

Sumimangot ako ng marinig ko ang panunukso

.

n1ya.

"Bakit, may angalka?'' Singhal ko.

Tumawa siya ng malakas. Kahit papano ay nawala

na ang pag-aalala kong marinig ko ang tawa niya.

Nang mapagpatong patong ko na ang mga plato ay naramdaman ko ang kamay niya na
humawak sa akin. Tumingin ako sa kanya. Nakita kong mariin niya akong tinitigan.
Punong puno ng emosyon ang kanyang mga mata....

"Babe, may sasabihin ako..." Mahinang sabi nito. Napatango ako at naghintay ng
susunod niyang
sasabihin.

• •

•
••

••

••

• •

• •

• • • • •

"Will you marry me!!!"

************

Chapter 35 6/6
Readers also enjoyed: ------------------------------------- Hiding The
Billionaire's Heir

0 10.3K Read

TAGS possessive family

Chapter 36

HerPOV

Napanganga ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung matutuwa ako dahil yun din naman
ang gusto ko. Pero bakit parang hindi ako natutuwa.

Nawala ang ngiti nito at naging seryoso ang kanyang mukha.

Tumitig ako sa kanya at nakita ko na parang malikot ang mata niya.

There is something wrong with him..

Huminga ako ng malalim..

"Sabihin mo nga sa akin, me problema ba? Please be honest, i'm your mate, right?
"seryosong tanong.

Nakita kong umiwas siya ng tingin.

"Hindi ba normal lang naman na magpakasal tayo. May mali ba sa sinabi ko? Maliban
na lang kung hindi mo ako mahal" sabi nito.

"Hindi yun ang ibig kong sabihin. Biglaan mong sinabi yan. Sa tingin mo maniniwala
ako. Sabihin mo sa akin ang problema saka ako magdedecide" galit ko nang sabi. Alam
kong wala ako sa katwiran pero alam kong me problema siya at ang pagpapakasalang
naisip niyang paraan. Nasasaktan ako sa ganun.
Natahimik siya at napayuko. Halatang guilty. "Sweetheart, you know that i love you
right,"pagmamakaawa nito.

"Yes, so what's the problem?" matapang kong tanong.

Muli siyang pumikit at pinipilit niyang ikalma ang

sarili niya.

"They------they don't like you",nanginginig niyang

sabi.
" who are they?" Tanong ko.

"My grandfather----the warewolf king" mahina

niyang sabi.

Napanganga ako. King... "King??" Mahina kong tanong.

"Yes, i came from a royal family of werewolves. My mom..she is a princess and my
dad is just a simple alpha." Sabi nito.

"Tapos nalaman nila ang tungkol sa akin. At ayaw nila sakin dahil hindi ako wolf o
hindi ako mayaman?"tanong ko.

Tumahimik ito. Nakita kong tumataas baba ang dibdib niya. Halatang nagpipigil ng
galit.
"lnutusan ka nilang hiwalayan ako, tama ba? At naisip mona magpakasal para wala na
silang magawa kapag kasal na tayo" puno ng hinanakit kong sabi.
"No..that's not what i mean..pero totoo na yun lang ang nakikita kong paraan para
hindi tayo paghiwalayin. Pero dahil sa bagay na yun ay mas pinadali lang nito
ang pangarap ko na makasal ka sakin. Hindi ko sinasabing choice ko ang pakasalan
ka. Plano ko talaga yun dahil mahal kita at gusto ko sanang makasama ka
habang buhay" nakita kong nagpipigil na ito sa pag-iyak.

Alam ko yun pero parang nasasaktan ako. Huminga ako ng malalim. Sa tingin ko
kailangan
muna namin na mag-isip ng maayos dahil pareho

kaming naguguluhan.

Nilagay ko na ang mga plato sa tray at kinuha ito. "Saka na tayo mag-usap baka
mag-away pa tayo,"

Chapter 36 3/3

mahina kong sabi.

Nakita kong napapikit ito ng mariin. Tumalikod na ako at pumunta sa pinto.

"Sabihin mo lang kung hindi mo pa rin ako
mahal..kaya ko naman maghintay pero wag mo kong

pagbintangan na napilitan lang akong alukin ka ng kasal", punong puno ang tinig
niya ng hinanakit.

Napapikit ako at naramdaman ang kirot sa puso. Balak ko sanang bumalik pero
nagsalita siyang muli.

"Wag muna tayong mag-usap. Magpahinga kana" sabi nito at tumalikod nasa akin.

Natigilan ako at napahinto. Nakaramdam muli ng kirot pero hindi ko na lang

pinansin.

Lumabas na ako ng pinto at isinara ito. Mabilis akong naglakad papuntang kusina at
inilagay ang mga plato. Napasubsob ako at di ko na napigilan ang
pag-iyak.

*************

Chapter 37

HerPOV

Lumabas siya ng bahay kahit gabi na. Ayaw niya muna matulog dahil hindi maganda
ang pakiramdam niya. Nag-away sila ni Ienard at hindi niya gusto na makita ito.
Hindi niya alam kung bakit siya naiinis. Kung tutuusin, yun nga ang gusto niya. Ang
makasal dito. Pero nung marinig niya ang dahilan nito. Hindi niya alam kung bakit
ang dating sa kanya ay parang napipilitan lang ito. At dahil dun, umiral ang
kakitiran ng utak niya
at nagalit siya.

Nakonsensiya siya ng maisip ang lahat ng sakripisyong ginawa nito para sa kanya.
Naiyak na naman ako dahil dun.

Hindi ko alam kung nasaan na ako. Hindi ko napansin na nakalayo na pala ako sa
pack. Nang mapagod ako ay naupo ako sa malaking bato na naroon at nagmukmok.
Habang iniisip kung anu bang katangahan ang ginawa ko kanina.
Hindi kaya masyado akong naging maarte kanina. Hindi ko man lang inanalize ang mga
sinabi niya. Masyado ata akong nagingjudgmental.

Natakot ako sa naisip ko. Bumigat lalo ang pakiramdam ko sa kaisipang hinusgahan ko
siya ng mabilis.

Mabilis akong tumayo at nagpasyang bumalik nasa pack. Tama, ako ang dapat humingi
ng tawad dahil ako ang nagreact ng harsh.

Habang nag-iisip kung saan ba ako dadaan para makabalik sa pack. Naramdaman kong
may nakatingin

sa akin. Paglingon ko, nakita ko ang isang lalaki na

matamang nakatitig sa akin. Bumilis ang tibok ng puso kong makita kong humagod ang
mata niya sa buo kong katawan at pagkatapos ay huminto sa leeg ko. Tapos unti unti
itong ngumisi at tumalim ang titig. Napahugot
ako ng hininga ng makita kong humahakbang ito palapit sa akin. Napaatras ako ng
dahan dahan.

"Magandang gabi, luna. Anu ang ginagawa mo sa

lugar na ito? Hindi ka dapat hinahayaan ni lenard na

lumabas sa ganitong oras dahil baka mapahamak ka." Walang emosyon ang mukha nito.

Napahinto ako ng maramdaman ko na wala na akong aatrasan.

"Sino ka?'' Mahina kong tanong. Hindi dapat ako magpakita ng takot.
Tumawa ito ng mahina.

"Oh, my bad...i'm Aaron. Sa kasamaang palad, pinsan ako ni lenard. At isa ako sa
mga kandidato para sa susunod na hari. Mukha madidisqualified na kasi si
lenard dahil ayaw ka niyang hiwalayan. Nakatanggap ako ng balita kanina lang na
umtras na siya at hindi na niya gusto ang posisyon. Kaya nagalit ang hari dahil
kung tutuusin ay siya talaga ang magiging susunod na hari dahil ang kanyang ina ay
ang anak ng hari. So basically,isa siyang tunay na prinsipe. Pero dahilata sayo,
ayaw na niyang maging pinuno ng buong angkan ng warewolf at gusto na lang maging
simpleng alpha sa kanyang pack..tsk..tsk..tsk.." Umiiling nasa sabi nito.

Napalunok ako. Kinakabahan pero nagtanong akong muli.

"Kung pinsan ka ni lenard, bakit mo ko kinakausap?" Matapang kong tanong.

Narinig ko ang malakas nitong pagtawa.

Napasimangot ako at sinaway ito.

"Wag kang tumawa at sagutin mo ako. Magigising ang mga kuliglig sa ginagawa mong
yan", saway ko dito.

"Really kuliglig talaga ", lalo pa itong tumawa. Kahit kabado ako, napasimangot
parin ako sa
sobrang asar.

"Kanina nakita kitang umiiyak, huhulaan ko nag-away kayo ni lenard noh?"tanong

nito.
Chismoso din tong lalaking toh ah!! "Wala kang paki!!," sikmat ko. Tumawa uli ito
ng malakas.
"Nakakatuwa ka naman" nakangiting sabi nito.

Pero maya maya ay nag-iba ang expression ng mukha niya. Naging seryoso at
mapanganib.

Nangilag na ako sa itsura niya at nakaramdam na ng takot. Hindi pangkaraniwan ang

taong ito. Sigurado
ako.

"Luna pasensiya ka na..pero pwede ka bang

sumama sa akin, matagal ko na talagang gustong makita si lenard na nanginginig sa

takot" ngumisi na ito.
Kinilabutan na ako pero hindi ko ipinahalata na natatakot na ako.

"Anu ba ang kailangan mo?" Tapang tapangan kong tanong.

"Gusto ko kasi na magkaroon ng takot ang taong yun sa katawan. Mula nung bata pa
kami, di ko man lang kinakitaan ng kahit konting takot ang lalaking yun. Mano ba
namang buhayin natin ang emosyong yun sa kanya." Kibit balikat niyang sabi.
Lumapit pa siyang lalo hanggang sa magkadikit na ang mukha ko sa dibdib niya. Hindi
na ako makaatras dahil nacorner na ako sa puno. Wala rin kwenta kung

tumakbo ako kasi siguradong mahahabol din niya ako...

Pigil pigil ko ang hininga kong bumaba ang mukha niya sa tenga ko. Tapos hinipan
niya ang buhok ko na nakaharang sa tenga ko.

Tumataas na ang balahibo ko at sa isip ay tinatawag si Ienard.

********************

Chapter 38

HerPOV

Lenard.......

Sa isip ko, paulit ulit kong tinatawag ang pangalan

.

n1ya.

Nakakaramdam na ako ng takot. Naramdaman ko

ang mukha niya na dumako sa bandang leeg ko at

inamoy amoy pa ito.

"You smell like him..."tapos nangunot ang ilong nito na parang bahong baho sa amoy
ko.
Natawa ito ng makita akong nanginginig sa takot. Kahit anung gawin kong pagpipigil,
talagang lumabas pa rin sa katawan ko ang nararamdaman ko.

"I don't like you, you're weak. Hindi ko alam kung bakit baliw na baliw sayo ang
pinsan ko." Nakangising sabi nito.

"Ito ang pinakawalang kwentang desisyon na ginawa niya. DinaIa niya ang magiging
dahilan ng pagbagsak niya sa buhay niya. Ngayon tuloy hindi na lang niya iniisip
ang pack niya kundi pati ang mahina niyang mate", sabi pa nito.
Napapikit ako at pinipigil ang maiyak. Kapag umiyak ako, pinatunayan ko lang na
mahina talaga ako. Kasalanan ko ba kung wolf sila at tao lang ako.

Narinig ko na naman ang makatindig balahibo niyang pagtawa.

Dumilat ako at tinitigan siya ng masama.

"Hindi ko kasalanan na tao ako. Bakit ginusto ko ba yun?" Singhal.ko dito.

Bigla na lang niyang hinawakan ng marahas ang

baba ko at hinila palapit sa mukha niya. Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya.

"Mahina ka nga pero may talas naman ang bibig mo. Hindi mo baalam na kaya kong
tirisin ang isang tulad mo kung gugustuhin ko" nakaangil na sabi nito.

Pinipilit kong alisin ang kamay niya sa mukha ko. Nanlaki ang mata kong literal ng
makita kong bumababa ang labi niya sa labi ko. Nagpanic ako. No....si Ienard lang
ang gusto kong humalik sa akin. Dahil dun
ay nagpumiglas ako.

Sa inis nito dahil sa pagpiglas ko ay hinawakan na rin niya ang braso ko at

pinigilan ito sa pagwawala. ltinaas niya ang braso ko sa bandang ulunan ko. Muntik
na akong mapadaing sa sakit.

Pero nagulat ako dahil bago pa niya magawa ang gusto niyang gawin ay may kamaong
lumanding sa mukha niya. Nawala ito sa aking harapan at tumilapon sa malayo. At
nakita kosi Ienard na nasa ibabaw ng IaIaking ito at sunod sunod na pinagsusuntok
ang mukha ng IaIaking yun. Napaupo ako sa sobrang panghihina ng aking mga tuhod.

Nakita kong padating ang mga warrior ng pack kasama si adie.

"Oh my....bakla ayos ka lang!"nag-aalalang tanong ni adie.

Nakita ko rin si beta raffy na pumunta sa pwesto ni

Ienard at pinipigilan ito.

"Alpha huminahon kayo..baka mapatay niyo siya", pero tumilapon lang si raffy dahil
sa pagwawala ni Ienard.

Nagsisigawan na ang mga warrior at pinipigilan si

Ienard pero wala itong pinakikinggan. Tuloy tuloy lang

Chapter 38 3/3

ito sa pagsuntok at talagang balak patayin ang lalaking yun.

"Bakla..pigilan mo si alpha..baka mapatay niya si

Prince Aaron Mapapahamak si alpha'' nagpapanic na sabi ni adie.

Napatingin ako kay lenard. Nakatalikod siya sa akin at sunod sunod na pinagsusuntok
ang lalaking yun. lniisip ko kung paano ko pipigilan eh sila raffy nga walang
nagawa, ako pa kaya.
"Paano?? " Nadedepressed kong tanong ke adie.

"Tawagin mo siya, dali" panic modena talaga si

adie

Napatitig ako kay adie. Tawagin lang siya. Bahala na wala naman sigurong mawawala.

"Lenard....tama na.I.l.l" s·1gaw

ko.

Huminto ang kamao nito sa ere. At lahat kami ay

tensiyonadong naghihintay ng susunod nitong kilos. Nakita kong tumayo ito. Nakita
ko yung kamay niya na punong puno ng dugo galing sa mukha ng lalaking yun. Tapos ay
humarap ito sa akin.

Napanganga ako dahil hindi nasi lenard ang kaharap namin.

"Blue" Mahina kong sabi

**********************

Readers also enjoyed: -------------------------------------

MONTECILIO EMPIRE 1: MILL...

0 8.7K Read
TAGS dark drama tragedy comedy

Chapter 39

HerPOV

Lahat kami ay napahinto sa nanlilisik na mga mata ni Ienard. Mali si Blue pala.

Nakatingin siya sa akin. Puno ng dugo ang kamao niya. May talsik pang dugo sa
pisngi nya..

Napalunok ako. Maging si Adie ay hindi makapgsalita sa tabi ko.

"Mate.." Mababang boses na sabi nito.

Nagulat kami dahil mabilis siyang pumunta sa akin. Naramdaman ko na lang na

nakapulupot na ang braso niya sa katawan ko.

Nakita kosi Adie na tumilapon sa gilid ng tabigin siya ni Lenard paalis sa tabi ko.
Napasigaw ako sa gulat.

"Adie!!!" Sigaw ko. Tatayo sana ako pero napigil ako ng mahigpit na yakap ni
Lenard.
"Mine..mine..mine.." Paulit ulit na sabi nito. Napasubsob ako sa dibdib niya ng
humigpit ang
yakap niya.

Pinilit kong makawala dahil ang sakit na ng katawan ko at hindi ako makahinga sa
higpit ng yakap niya. Tiningala ko siya at nakita ko ang mga mata niya na kulay
itim. Si Blue talaga ito.
"Alpha, huminahon kayo. Nasasaktan si Luna Anne" sigaw ni Beta Raffy.

"Alpha, nasasaktan po si Anne"narinig kosi Adie. Nang malingunan ko siya,umiiyak na

siya.

Nakita ko balak nilang lapitan si Lenard pero nagbanta ito.

"Walang pwedeng lumapit sa kanya..i warned you!

I'll kill you all!"sabi nito gamit ang maawtoridad nitong boses. Boses ng Alpha.

Tiningala ko uti siya at nakita ko ang mata niya na kung saan saan tumitingin.
Sobrang likot nito.

Alam kong hindi ako sasaktan ni Blue dahil mahal niya ako tulad ni Lenard.

ltinaas ko ang kanang kamay ko at dinala sa pisngi niya. Naramdaman ko ang paghinto
ng kanyang panginginig at ang pagbaba ng tingin niya sa akin.

Huminto ang tensyon sa kanyang katawan at tumitig sa akin. Nakita ko ang

rekognasyon mula sa kanyang mata. Mukhang nakilala na niya ako.

"Hey, babe....hindi ako nasaktan," malambing kong

sabi.

Unti unting lumuwag ang kanyang yakap hanggang

sa mawala na ang braso niya sa aking katawan.

Lahat ng mga naroon ay namangha at nagulat. Maging yung lalaking binugbog ni Lenard
na nakabawi na ng takas ay nagulat din.

Nakatitig lang siya sa akin. "Blue...tama ba??" Tanong ko. Tumango siya ng dahan
dahan.
Nilapitan ko uti siya at ako na ang yumakap sa kanya.

"Ok lang ako. Wag ka na mag-alala. Hindi ako nasaktan. Salamat at dumating ka"
mahinang sabi ko.

Naramdaman ko ang pagyakap din niya at ang pagsubsob ng mukha niya sa marka ko.
Tapos inamoy amoy niya ito.
"Mine..my mate!!" Bulong nito ng paulit ulit.. Napangiti ako sa sinabi niya at
hindi ko na

Chapter 39 3/3

namalayan pero nawalan na ako ng malay.... marahil sa sob rang tense...

Nagdilim na ang lahat sa akin......

******************
Chapter 40

HerPOV

Nagising ako na nasa kwarto na namin ni Lenard. Naalala ko ang nangyari kagabi.
Pinilit kong bumangon para makita siya.

Biglang bumukas ang pinto. Nakita kong pumasok ang mommy ni Lenard at dali daling
lumapit sa akin ng makitang gising na ako.

"Anak, kumusta ang pakiramdam mo?" Nag-aalalang tanong nito.

"Ayos lang po...si Blue? Tanong ko.

"Nasa opisina at kausap ng daddy niya" sabi nito. "May masakit ba sayo anak,
sabihin mo sa
akin"tanong uli nito.

"Wala naman po, ayos lang ako" sabi ko uli. Natahimik ito at mataman akong
tinitigan. "Bakit po?" Naiilang kong tanong.
Ngumiti ito.

"Alam mo ba kung bakit kandidato si Lenard na maging hari? " Tanong niyo. Umiling
ako.
".....dahil sa kanyang lobo na si Blue", kwento nito. Mukhang magkwekwento ang
mommy ni Lenard. "Anu pong meron kay Blue?'' Curious kong tanong.
"Hindi ka ba talaga natatakot sa kanya?" Tanong

nito.

"Hindi naman po..mabait po siya sa akin"sabi ko. Tumango ito.

"lsang sumpa para sa lahi ng mga taong lobo ang

maging lobo siya. Kinatatakutan siya. Kilala siya bilang

isang mamamatay." Sabi nito.

Nagulat ako at Nakaramdam ng awa para kay Blue pero hindi takot.

"Natakot kami sa buong pack ng malaman namin sa unang pagkakataon nasi Lenard ang
napili ni Blue para maging kalahati. We found out that Lenard's wolf is Blue when
he was 10, sinugod ang pack namin. Wala
dito ang aking asawa at ang ibang kalalakihan. Sinugod

ng mga rouge ang pack. At duon lumabas si Blue. Pinatay niya ang lahat ng rouge sa
isang karumal duma! na paraan. Wala siyang tinira kahit isang buhay." Mahinang sabi
nito.

"Si Blue ay isang makasaysayang lobo na nabuhay ilang daang taon na ang
nakakalipas. Pumapatay din siya ng mga tao. He was a serial killer during his time.
Walang makatalo sa kanya. lsa siyang demon wolf."

Napipi ako at iniimagine ang batang si Lenard habang pumapatay. Hindi ko maisip
yun.

"Kaya mula ng malaman ni Lenard nasa kanya napunta si Blue, pinag-aralan na niya
kung paanong wag palabasin si Blue. Nang malaman ng hari na na kay Lenard si Blue,
itinalaga niya itong susunod na maging hari. Dahil taglay niya ang pinakamalakas na
lobo sa buong mundo. Maaaring para sa iba, si Blue ay isang sumpa..pero para sa
aking ama, isa yung swerte." Dagdag pa nito.

"lkinagalit ng iba naming kamag-anak ang pagkakapili kay Lenard bilang susunod na
hari. At para maging patas, ay ginawa itong paligsahan. At isa nga sa mga kandidato
ay si Prince Aaron" sabi nito

Natahimik ako.

"Marahil ayaw ni Lenard na malaman mo ang

tungkol kay Blue dahil matatakot ka at baka saktan ka

niya. Walang sinuman ang maaaring pumigil sa kanya kapag siya ay lumabas. Kahit
kaming mga magulang niya", sabi nito.

"Pero nagulat kami dahil nagawa mo siyang pasunurin. Nagawa mo siyang pahintuin na
walang sinumang nakakagawa" nakangiting sabi nito.

Natigilan ako ng maalala ko ang pagsigaw ko sa pangalan niya. Kung tutuusin

pangalan nga ni Lenard ang tinawag ko at hindi pangalan niya.

"Hindi ko po alam kung paano ko yun nagawa"mahina kong sabi.

"Nagawa mo yun dahil ikaw ang mate nila. lkaw lang ang kayang pumigil kay Blue.
Ganyan ang epekto ng mate sa kanya"nakangiting sabi nito.

Naniniwala akong hindi mamamatay tao si Lenard at hindi masama si Blue" depensa ko
sa dalawa.

Tumango ito at sumang-ayon.

"Tama yan anak. Salamat sa pagtitiwala mo sa kanila." At niyakap niya ako.

His POV
sa opisina....

Magkaharap ako at si dad. Gusto ko nang umalis at bumalik kay Anne. Baka mawala uli
siya at may mangyaring masama sa kanya.

"Lenard, alam mong mali na binugbog mo si Prince Aaron. Pwede gamitin nila yun
againts you", mahinahong sabi ni dad.

Napapikit ako at pinigil ang inis.

"Dad, he hurt my mate. Sa tingin mo mananahimik lang ako and also si Blue. Higit
ang galit ni Blue kaya

nagwala siya ng ganun. Kulang pa nga yung ginawa niya.

Magpasalamat ang IaIaking yun at buhay pa siya" galit kong sabi.

"AkaIa ko ba ayaw mong makilala ni Anne si Blue,sabi mo natatakot ka na mamuhi siya

sayo"tanong ni dad.

Napapikit uli ako at naalala ang magandang mukha ni Anne.

"Yes dad, natatakot ako. Pero mate din ni Blue si Anne at gusto ko na tanggapin ako
ni Anne, Iahat ng meron ako. Kasama na ang nakaraan ko at ang sumpang dala ko"
mapait kong sabi.
"Ito ang unang beses na nakikipag-usap sa akin ang aking lobo ng mahinahon at
maamo. Hindi pa nangyari
to kahit minsan. Nabuhay ako ng puno ng takot at pangamba na baka isang araw
magising na lang akong patay na ang Iahat ng nasa pack at ako ang dahilan. Araw
araw akong natatakot dahil baka mawala ako sa
kontrol. Pero nang dumating si Anne, naging maayos ang tulog ko at nawala ang takot
ko sa sarili ko. Natagpuan
ko at ni Blue ang kalahati ng aming buhay na siyang magpupuno sa amin. Kaya wala na
akong pakialam sa posisyon at titulo na yan. Mabubuhay lang akong kasama si Anne at
bubuo kami ng pamilya dito sa pack"sabi ko.

Nakita kong lumambot ang mukha ni dad sa mga sinabi ko. Alam nito ang hirap na
pinagdaanan ko dahil palagi akong pinangingilagan ng mga tao. Maging ng sarili kong
pack.
"Natutuwa ako anak....asahan mong susuportahan kita sa anu mang desisyon mo" sang-
ayon nito.

Napangiti ako.. "Salamat dad!!!!"

*********************
Chapter 41

HerPOV

lsang buwan na ang nakakalipas ng mangyari ang pagdalaw ni Prince Aaron at ang
pagwawala ni Blue.

Nabalitaan ng hari ang nangyari,pinatawag si Lenard sa palasyo kaya umalis siya

isang linggo matapos ang pangyayaring yun.

At ngayon nga ay isang buwan na at di pa bumabalik si Lenard. Nag-aalala na ako

pero tuwing tumatawag siya ay lagi niyang sinasabi na ok lang siya.

Hindi man lang kami nakapag-usap ni Lenard. Ang natatandaan ko lang na bago siya
umalis, he make love to me first. At paggising ko, wala na siya. Pinaliwanag lang
nila sa akin na pinatawag siya ng hari para magpaliwanag.

At ngayon nga ay isang buwan na ang nakakalipas ay hindi pa rin siya nakakauwi.
Palagi naman siyang tumatawag at sinasabing ok lang siya. Pero nag-aalala pa rin
ako. Baka kasi nabrainwash na siya ng mga tao dun at magulat ako dahil iniwan na
niya ako..

Napatakbo ako sa banyo ng maramdaman kong nasusuka ako. Nitong mga nakalipas na
araw, palagi akong sumusuka. Ayoko namang ipaalam sa mga tao dito dahilbaka mag-
alala sila...

Pero sa tingin ko kelangan ko na magpacheck-up para sa ikapapanatag ng loob ko.

Baka me sakit na ako, tapos bigla na lang bumula bibig ko at madedo ako ng hindi ko
pa nasasabi kay Lenard na mahal ko siya..

Napasimangot ako sa mga naisip ko. Ang weird ko

talaga.

"Mommy, pwede po ba na bumaba ako sa bayan" paalam ko.

"Bakit anak me bibilhin ka ba?'' Tanong nito.

"Opo sana saka dadalawin ko na rin yung bahay at pati narin ang puntod ni mama at
papa" sabi ko.

"Ayos lang naman, pwede mo bang isama si raffy" sabi ng mommy ni lenard.

"Hindi po ba nakakahiya, baka po maraming ginagawa si beta raffy" alangan kong

sabi.

"Naku anak, ayos lang yun. Ang bilin kasi ni lenard, si raffy lang at mga lalaking
may mate na ang pwedeng lumapit sayo" nakangiting sabi nito.
"Bakit po?" Tanong ko.

"E kasi naman possesive talaga ang mga tulad ni lenard. Maniwala ka. Sobrang
seloso. Ayaw niyang lapitan ka ng mga walang mate kasi baka daw maakit sayo.
Sobrang ganda mo pa naman daw" natatawang sabi nito.

Napangiwi ako. Loko talaga yung si Lenard. Masyadong abnormal.

Tumango ako at bumalik ng kwarto para magbihis. Pagbaba ko, nakita kosi beta raffy
na nasa pinto na
at hinihintay ako kasama si megan. Napangiti ako ng
makita ko ang tyan ni megan. Nung dumating pala ako dito, buntis na siya. Ngayon
nga 'y halata na ang umbok sa tyan niya.

"Luna'

" bati nito

Nahihiyang tumingin ako kay megan at kay beta

raffy..

" pasensiya na talaga. Kung andito lang sana si adie. sa kanya na lang ako
magpapasama"nahihiya

kong sabi.. Pinabalik uli kasi si Adie sa maynila. Hindi ko

lang alam kung bakit. Pero sabi, alpha's order.

"Ayos lang yun Luna..para rin makabili ako ng mga damit para sa mahal ko"sabi ni
raffy.

Napangiti ako at nakaramdam ng inggit habang nakatingin sa kanila. Sana bumalik

nasi Lenard.

Sumakay na kami at umalis sa pack.

"Oo nga pala Luna, pupunta ba muna tayo sa mall? " Tanong nito habang nasa byahe.

Alangan akong tumingin.

"Ahhmmm...pwede ba muna tayong pumunta ng ospital" nakangiwi kong sabi.

Natigilan ito at napatingin sa akin. "Ospital? Bakit?" Tanong nito.

Ito na kelangan ko na magpaliwanag.

"Kasi masama pakiramdam ko..ilang araw na" mahina kong sabi.

"Panung masama? Bat di mo sinabi? Me pack doctor tayo..pwede ka namang magpacheck-
up dun." Sabi nito.

"Sorry, ayoko kasing ipaalam. Baka mag-alala kayo" mahina kong sabi.

Natawa ito at napailing.

" Natural lang yun Luna Anne, ikaw ang pinakaimportanteng tao sa pack. Kahit ayaw
mo, poprotektahan ka ng lahat ng nasa pack" nakangiti ng sabi nito.

Napatingin ako dito at ngumiti.

"Sir raffy, pwede bang wag muna akong tawaging

Luna."sabi ko.

Natawa uli ito.

"0 sige, pero wag mo rin akong tawaging sir kasi

mas mataas pa nga ang posisyon mo sa akin" sabi nito.

Ngumiti ako.

"Congrats nga pala, sa baby mo" bati ko.

"Excited na nga ako eh...i can't wait to hold him or her" nangingiting sabi nito.
Napangiti ako sa narinig ko. Sigurado na magiging mabuti itong amasa mga anak niya.

Marami pa kaming napagkwentuhan hanggang sa dumating kami sa bayan at pumunta sa

isang private hospital.

Pagdating dun ay lumapit kami sa information desk para sa doctor na pwede magcheck
up. May mga tinanong munang mga ilang bagay tapos dinala kami sa isang kwarto where
the doctor is in.

Pagpasok namin, sinalubong kami ng isang matandang lalaki na may mabait na aura.
Nagulat ako dahil yumuko siya bilang paggalang.

"Magandang umaga po Luna and beta raffy" bati

nito.

Napatingin ako dito.

"Warewolf din po kayo?" Tanong ko. Tumango ito.

Pagkatapos nun ay nagtanong siya ng ilang mga

bagay. Pati menstruation ko tinanong. Naiilang akong

sumagot kasi nandun si raffy pero mukhang wala naman siyang paki. Pagkatapos
inutusan ako ng doctor na gumamit ng pregnancy test. Nagulat ako at medyo
kinabahan. Naalala ko na di ako dinatnan this month.

So habang nasa c.r. natetense ako sa gagawin ko. Panu pag buntis ako. Anu kaya ang
magiging reaction ni Lenard. Katulad din kaya nya si beta raffy na matutuwa.

Napalunok ako ng makita ko ang pregnancy test. 2

lines.....shucks..

Namutla ako... I'm pregnant!!!

**********************

Readers also enjoyed: -------------------------------------

MONTECILIO EMPIRE 1: MILL...

0 8.7K Read

TAGS dark drama tragedy comedy

Chapter 42

HerPOV

Tulala pa rin ako kahit nakalabas na kami ng ospital. Binigyan ako ng mga vitamins
para sa baby. Sinabi sa akin na mag-expect ako na baka manganak
ako ng wala pa sa siyam na buwan kasi isang taong lobo ang baby koso normal lang na
mapaaga ako ng panganganak. Maaari din daw na magtaka ako sa
mabilis na paglaki ng bata sa tyan ko. Kasi nga wolf ang dugo ng baby ko. Hindi
narin daw kelangan na pumunta ako ng bayan kasi may pack doctor kami at mas safe na
dun ako mamonitor para iwas sa mga tao.

Nakasakay na kami sa kotse ay tulala pa rin ako. Hindi parin ako makarecover sa
shock sa balitang toh..
Buntis ako at magiging mommy na ako.

Hindi ko alam kung maiiyak ako o matutuwa. Magkakaanak ako pero wala man lang ang
tatay nito sa tabi ko. Hindi ko alam kung matutuwa ba siya. Magustuhan niya kaya
ang balitang toh..hindi ko alam kung bakit natatakot ako.

"Normal lang siguro Anne na maguluhan ka ng ganyan. Nung malaman din ni Megan na
buntis siya,iyak siya ng iyak at ayaw akong kausapin. Sabi ng doctor, normaldaw sa
mga buntis ang maging sensitive at irrational. After a week saka lang niya ako
kinausap" natatawa ito habang kinukwento yun.

Napatingin ako sa kanya. Ganito rin kaya

ka-understanding si Lenard pag nalaman niya ito. "Matuwa kaya si Lenard" mahina
kong sabi.

Lumingon siya sa akin at ngumiti.

"May ikukwento ako sayo...."seryosong sabi nito. Napatingin ako sa kanya.

"nung mga bata pa kami, walang gustong makipaglaro kay Alpha dahil pinaniniwalaan
siyang isang malas sa pack"

"Hindi marahil obvious pero lihim siyang

pinag-uusapan. Kahit anak siya ng alpha at ipinag-utos na wag pag-usapan ang

pagkatao niya, hindi pa rin mapigilan ng iba"

"Kahit ako, ay ilag sa kanya. Pero may nangyaring bagay na naging dahilan para
maging kaibigan ko siya " sabi nito.

"Anu yun?" Tanong ko.

"lniligtas niya ako ng muntik na akong malunod..sumabit ang paa ko sa kahoy at

naging dahilan ng pagkakalunod ko. Akala ko nga katapusan ko na pero dinagit niya
ako. Naalala ko pa na puro sugat ang katawan niya at tumutulo ang dugo niya sa ulo.
Yun pala, para mailigtas ako tumalon siya pero tumama ang ulo niya sa bato. Pero
hindi niya yun pinansin, sa halip, pinilit niyang makarating sa akin at iniligtas
ako."

Sobrang proud ako para kay Lenard. Alam ko talagang mabuting nilalang siya.
"We were stilllO yrs.old that time. Pero napakatapang talaga niya. Wala siyang
kinatatakutan. Kasing tapang niya ang lobo niya. At sinikap niyang kunin ang tiwala
ng mga nasa pack hanggang magawa niya ito. Pinag-aralan niya na kontrolin ang lobo
niya. Sobrang training ang ginawa niya para dun. Napakalakas ng lobo niya. Si Blue
ay tinaguriang curse
wolf..kinatatakutan siya ng lahat. Hindi na inisip ni Alpha na makikita niya ang
mate niya kasi para sa kanya
kasama sa sumpa ang bagay na yun. At natatakot siyang

dahil sa sobrang tindi ng lakas ng wolf niya, baka masaktan niya ang mate niya."

"Pero nakilala ka niya at nagbago ang lahat", nakangiti ng sabi nito.

Napatitig ako sa kanya.

"Si Blue ay kinatatakutan at pinakamalakas na wolf sa lahat. Pero hindi kami

makapaniwala na kaya mo siyang paamuin."
"At dahil duon mas malaki ang posibilidad na maging target ka ng mga kalaban ng
pack dahilikaw mismo ang kahinaan ni Blue."

"Si Blue na kilalang invincible... untouchable.....ay natatakot na masaktan ka"

Mahina nitong sabi.

Natahimik ako ng maisip na maaaring gamitin ako para makontrolsi Lenard. Natakot
ako para sa kanya.

"Nakita na nila ang kahinaan ni Alpha at gagamitin nila yun para mapasunod ito."

Tumingin muli siya sa akin ng seryoso.

"Kaya Luna Anne, nakikiusap akong ingatan niyo ang sarili niyo para sa anak niyo at
para kay Alpha"sabi
nito.

Tumango ako...

At napahawak sa aking tyan..

Baby tulungan mo si mama halpara kay papa!

*********************

Chapter 43

HerPOV

Nakiusap ako kay raffy na wag muna ipagsabi ang tungkol sa pagbubuntis ko. Lalo na
kay Lenard. Baka kasi hindi makatulong na sabihin ito ngayon. Ayokong
dagdagan ang mga alalahanin niya. Gusto ko na maayos muna ang problema niya duon
bago ko sabihin ang tungkol sa baby.

Pero sabi nga ni raffy, hindi mabuting patagalin ko ito dahilbaka maging dahilan pa
ito ng di pagkakaunawaan.
Naiintindihan ko na naguguluhan ka pa. Pero karapatan ni Alpha na malaman ang
kalagayan mo dahil kahit aka ang nasa posisyon niya, gusto ko na kasama
ko ang mate ko sa pagbubuntis niya. Luna, wag mo sanang alisin ang karapatang ito
sa kanya.

Medyo tinamaan ako sa sinabi ni raffy. Kaya naisip ko na sasabihin ko ito once na
bumalik na siya dito sa pack.
Lenard....bumalik kana!!!!

His POV

Nandito ako ngayon sa isa sa mga kwarto sa palasyo.

sa totoo lang inip na inip na ako. Gusto ko nang umuwi sa pilipinas at mayakap si
Anne. Miss na miss ko na siya. Kung hindi ko lang iniisip ang kinabukasan namin,
lumayas na talaga ako dito.
"I miss my mate': narinig kong sabi ni Blue sa isip

ko.

"Me too" sagot ko sa kanya.

"Hoy, tao...kelan ba tayo uuwi, naiinip na ako dito.

Gusto ko na makita ang mate ko'; demanding na sabi nito.

Napasimangot ako sa sinabi niya.

Dati, hindi man lang ako kinakausap ng lobong ito. Pero mula ng makilala namin si
Anne, grabe...napakaingay na lang palagi at utos ng utos na puntahan si Anne
palagi. Ang dating tahimik na lobo, ngayon ay daig ba ang bading sa sobrang
daldal..
"Hoy tao...hindi ako bading! Gusto mo suntukan tayo!"pagbabanta nito.

Sumimangot uli ako. Ito pa, dati puro banta tungkol sa buhay ko ang bukangbibig
nito. Pero ngayon para kaming nagkaroon ng silent agreement na magbati na.

Sa totoo lang, ikinasama kong loob ng malaman ko nasi Blue ang aking lobo. Sino ba
naman ang matutuwa na malaman na isang serialkiller ang nasa sayo. Palagi akong
takot dahil lagi niyang pinagbabantaan ang pack ko na uubusin. Pati narin ang mga
magulang ko.

lkinagagalit ni Blue na nakulong siya sa katawan ng isang tao. lyon ang sumpa na
ibinigay sa kanya bilang parusa sa krimen na ginawa niya maraming daang taon na ang
nakakalipas. At sa kasamaang palad, sa akin siya napunta.

Binalak kong magpakamatay dati ng malaman ko iyon. Kung hindi dahil sa mga magulang
ko, malamang wala na ako dito. Mapalad ako na biniyayaan ako ng mga magulang na
sobrang magmahal at sumusuporta sa akin. Dahil dun ay sinikap kong palakasin ang
aking sarili para protektahan ang lahat ng importante sa akin, kasama ang pack
laban sa sarili kong lobo. Nabuhay

akong may takot at walang kapayapaan. Hindi ako

natutulog ng malalim sa kadahilanang baka magawang kontrolin ni Blue ang aking

katawan at makapanakit ako ng mga tao sa pack.

Pero nagbago ang Iahat ng araw na iyon..yung araw ng makita kosi Anne..sa gitna ng
bagyo..
My Anne.....

Napapikit ako habang naglalaro ang isang matipid na ngiti sa aking labi habang
inaalala ang mukha ng aming mate..

The love of my life...

My life and everything....

Tao...wag mo siyang angkinin..hindi lang siya sayo! Angil ni Blue.

Ito pa ang nakakasar sa lobong toh..nakikipagkumpetensya ng atensyon sa aming mate.

Masyadong seloso...kahit ako pinagseselosan..
Kelan ba tayo uuwi?Tanong na naman nito. Pang

100 beses na ata niyang tinanong yan.

"Chill ka lang bro...alam mo naman na may kailangan pa si lolo" sagot ko.

Lolo mo lang siya, wag mo ko idamay. Si Anne lang ang gusto ko" asar na sabi nito.

Napasimangot na naman ako. Ito pa pala, ayaw makipagcooperate ni Blue dahil galit
siya sa Iahat ng kamag-anak ko. Maliban kila dad and mom.

Kaya kami tumatagal kasi hanggang ngayon ayaw niya makiayon sa hari. Wala daw siya
paki sa royal
family. Nagtatangka pa siya na uubusin niya ang lahat ng mga nasa palasyo kapag
pinagtangkaan na naman nila
si Anne. Pag si Anne talaga ang topic, nabebeast mode si

Blue. Ayaw niya na nakakarinig ng masama kay Anne.

Sa aming dalawa, mas attached si Blue kay Anne.

Parang yung desisyon niya palaging nakasentro kay Anne. Hindi siya gumagawa ng
ikasasama ng loob ng aming mate.

Buti na lang si Anne sobrang bait ng puso. Sobrang puro at dalisay.

Napangiti na naman ako ng maalala kosi Anne. Narinig ko ang pag-ungot ni Blue sa
isip ko. At yung
pakiramdam niya na di mapakali.

"Maghintay ka lang, makakauwi rin tayo"sabi ko.

Kelangan na nating umuwi...kelangan niya tayo': sabi nito.

Kinabahan ako.

"May nangyari bang masama sa pack......, sa kanya" sabi ko. Sa hindi ko malamang
dahilan, mas nararamdaman ni Blue ang presence ni Anne kaysa sa akin.

Natahimik ito. Kinabahan akong lalo. "Anu,?? Magsalita ka "

"Si Anne!!!!"

'What????" Panic mode na ako.

..

..

...

..

•
If

"She's pregnant!!!!

*******************

Chapter 44

HerPOV

lsang linggo na ang nakakalipas ng malaman ko na buntis ako. At wala pa akong

sinasabihan nun maliban syempre kay beta raffy at sa mate niyang si megan. Si megan
ang madalas na nagbibigay sa akin ng mga tips kung anu ang mga dapat at di dapat
gawin ng buntis. May mga oras na talagang nakakaramdam ako ng pangungulila pero
iniisip ko na normal lang siguro yun. Lalo na ngayong isang linggo na siyang hindi
tumatawag. Pati ang daddy ni Lenard ay pumunta nasa palasyo para sunduin ito. Pero
di pa sila nakakabalik. So sa madaling sabi, mga warrior at ilang elders at pati na
rin ang mom ni Ienard ang naiwan dito para magbantay ng pack.

Nitong mga nakalipas na araw ay hindi ako mapakali at inip na inip. Gusto kong
makita si Lenard at naiinip na ako.

Siguro data lang nang pagbubuntis...

Napaupo ako sa kama na parang hinang hina... Sabi sa akin ng doctor, dahil daw isa
akong tao at
isang taong lobo ang ipinagbubuntis ko kaya sobrang

hirap para sa akin ang paglilihi.

Napabuntong hininga muli ako at inisip si Lenard..

Kelan ka ba babalik babe!!!

Narinig ko ang mahinang pagkatok sa aking kwarto. Then, narinig ko ang mom ni
Lenard na tinatawag ako.

"Anak, pwede bang pumasok?" She said. "Yes, mom pasok po"sagot ko.
Pumasok siya at tumuloy sa kwarto. Lumapit siya

sa akin ng makita niya ako na nakaupo sa kama.

"Anak, hindi ka pa kumakain.", nag-aalalang sabi

nito.

"Mom, di pa po ako nagugutom", sagot ko. "Aiam mong bawal kang magpalipas ng
gutom",

sabi nito.

Napamaang ako sa kanya. Tumawa ito na mahina.

"Aiam kong buntis ka kahit hindi mo sinasabi. Katulad din kasi kita nung
ipinagbubuntis kosi Lenard. Hindi naman lingid sa kaalaman ko na palaging masama
ang pakiramdam mo nitong mga nakalipas na araw.", masayang sabi nito.

Mababakas sa mukha ng mommy ni Lenard ang kasiyahan..

" Naku, siguradong pag nalaman ito ni Lenard, matutuwa yun" natutuwa nitong sabi.

Napangiti ako.

"Sana makauwi na po si Lenard..gusto ko po sana na ako ang personal na magsabi sa

kanya" mahina kong
sabi.

Narinig ko ang mahinang pagtawa ng mommy ni

Lenard.

"Ngayong buntis ka na, mas mararamdaman mona ang connection sa kanya. Marahil
nagtataka ka kung bakit ka nanghihina. Hindi lang yan dahil sa
pagbubuntis mo. Kundi, sa kadahilanang malayo kayo sa isa't isa. Mas madali kang
manghina dahil tao ka kumpara kay Lenard. Kaya wag kang mag-alala anak, sinundo na
siya ng papa niya. Maghintay lang tayo ng ilang araw at makakabalik na sila" sabi
nito.

Chapter 44 3/4

"Pero isang linggo na po siyang hindi tumatawag. Nag-aalala na po ako" may bahid ng
takot ang boses ko.

"Wag kang mag-alala anak, nakalimutan mona ba nasi Blue ang lobo niya. Kaya wala
kang dapat ikatakot" nakangiting sabi nito.

Tumango ako at huminga ng malalim. Muli kong tinawag si Lenard sa isip ko at

hiniling na makabalik na
ito.

Maya maya ay nakarinig kami ng malakas na

pagsabog sa Iabas at mga kalabog galing sa Iabas ng pinto. Nagkatinginan kami ng

mom ni Lenard at sabay na tumayo.
Lumabas kami at bumaba sa hagdan. Naabutan namin ang ilang miyembro ng pack na
nagkakagulo at nagtatakbuhan. Nakita kong nabahala ang mom ni Lenard at pumikit
ito. Nang dumilat ito ay bakas na ang takot sa kanya..

"Anak.., magtago ka, bilis!"mabilis na utos nito. Napatingin akong muli.

"Mom...bakit po?'' Tanong ko.

"Basta magtago ka madali.." Nakita nito si Megan na nagmamadali sa pagpunta sa

amin.
"Megan, itago niyo sa ligtas na Iugar ang Luna, madali!" Utos nito.

"Opo..pero Luna Sonia..sumama po kayo sa akin. Yun po ang utos ng Beta "
nagmamadali nitong sabi.

"Hindi,...wala ang mga alpha kaya tungkulin kong protektahan ang pack..si Anne ang
itago mo..magsama kayo ng ilang babaeng warrior..madali!" Matigas na utos
nito.

"Pero--" napahinto si Megan ng tinitigan siya ng

mom ni Lenard.

Natahimik ito at parang maiiyak na tumango. Tapos

hinawakan niya ako at kinaladkad paalis sa lugar na iyon. Kahit buntis siya ay ang
liksi pa rin niyang kumilos.

"Megan..anong nangyayari? '' Kinakabahan kong tanong.

Hindi ito sumagot at tuloy tuloy lang sa paglalakad. Nakita kong may tinulak siya
na parang pinto sa
loob ng opisina ni Lenard. At nagkaroon ng isang

mahabang hagdan. Nang makapasok kami ay muli niyang isinara ang pinto. Bumaba kami
doon. Medyo may kadiliman ang daan. Nakarating kami sa parang isang kwarto. Mukhang
nasa underground kami. Nang makapasok, nakita kong humihinga ng malalim si Megan.
At paiba iba ang kulay ng kanyang mata.

"Megan, sabihin mo..anung nangyayari?" Halata na sa boses ko ang panic.

Lumingon ito sa akin at nakita kong tumutulo na ang luha sa kanyang mata.
"Luna Anne...." Umiiyak na ito. Nagpanic na ako ng lubusan. "Bakit?" Tanong ko.
"Ang pack....." Naiyak na ito ng tuluyan.

Readers also enjoyed: ------------------------------------- STEPBROTHER

0 46.6K Read

TAGS forbidden possess1ve sex

Chapter 45

HerPOV

"Anu ba ang nangyayari megan?" Galit kong tanong. Anlakas ng tibok ng puso ko.
Sobrang kinakabahan ako.

Hindi ko na napigilan. Napatakbo ako sa banyo at sumuka. Hindi na kinaya ng katawan

ko ang tensyon at takot. Kasama narin ang pagbubuntis.
"Luna Anne!" Sigaw ni megan.

Tumakbo ito palapit sa akin at tinulungan ako. Halos mawalan na ako ng malay sa
sobrang
panghihina. Mas tumitindi ang panghihina ko habang

tumatagal.

DinaIa ako ni megan sa kamang naroon at pinaupo. Sunod sunod ang paghinga ko para
mawala ang
kaba sa aking dibdib.

"Si mommy?" Mahina kong sabi.

"Nasa labas at nakikipaglaban. Kailangan niyang protektahan ang pack dahil siya ang
Luna " naiiyak na sabi nito.

Napapikit ako at inisip ang masayang mukha ng mom ni Lenard.

"lpaliwanag mo sa akin ang nangyayari. Bakit may narinig akong pagsabog at

nagkakagulo ang lahat" tanong ko.

Tumahimik muli si Megan. Nakita ko ang pagpipigil niya na magsalita.

"Piease...i deserve to know" pagmamakaawa ko. Muli itong napalunok at tumitig sa
akin. Tumango
ako para iencourage siya na magsalita.

nito.

"Sinugod ang pack ng mga rouge" mahinang sabi

"Rouge??" Naalala ko ang mga taong sumugod sa

akin sa parking lot. Dun ko narinig ang salitang rouge.

Tumango ito.

"Bakit??" Tanong ko. Base sa aking naaalala, gusto nila akong kidnapin. Yun yung
sinabi ng isang rouge
nung araw na yun. lreregalo daw ako sa kanilang pinuno.

Muling natahimik si Megan. Yumuko ito at umiwas ng tingin.

"Dahil ba sa akin? Ako ba ang hinahanap nila?"giit kong tanong.
Hindi ito nagsalita. Nakayuko lamang siya. "Lalabas ako" matapang kong sabi.
Nanlaki ang mga mata ni Megan sa sinabi ko. "Hindi pwede Luna. lkaw ang kailangan
nila.
Papatayin ka nila para gumanti kay Alpha"panic na sabi

nito. Napasmirk ako ng makita kong nanlaki ang mga mata niya ng marealize niya ang
sinabi niya.

Tumayo ako ng maramdaman kong okey na ang pakiramdam ko.

Lumakad ako papuntang pinto. Humarang si Megan at nagmamakaawang tumitig sa akin.

"Nakikiusap ako Luna Anne..para na lang sa anak niyo ang isipin ninyo. Kapag nahuli
nila kayo, hindi nila kayo bubuhayin. At yun ang ikababagsak ng Alpha. Yun ang
gusto nila. Ang makita ang pagbagsak ni Blue. Kapag nangyari yun, muling babalik
si Blue sa pagiging
kriminal. At yun ang gustong mangyari ng pinuno ng mga rouge" umiiyak na ito.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko.

"Sila----" tuluyan na itong napaluhod sa pag-iyak.

Hindi ko na napigilan. Lumabas ako ng kwarto at

tumakbo paakyat. Narinig ko pa ang malakas na pagsigaw ni Megan. Pinababalik ako.

Pero hindi ko yun pinansin. Kailangan kong gumawa ng paraan para matigil ang
pananakit nila. Siguro makikiusap ako. Wala naman sigurong masama dun.

Nang makalabas ako ng pinto. ltinulak ko ito pasara para hindi agad ako mahabol ni
Megan. Narinig ko ang pagsigaw niya na may kasamang pag-iyak pero hindi ko yun
pinansin. Mamaya na lang ako hihingi ng tawad sa kanya.

Lumabas ako ng libary ni Lenard at bumaba ng hagdan.

Paglabas ko ay nagimbal ako sa aking nakita.

• • •

••

••

•••

•••

• • • • • •

Mga nagkalat na katawan. Mga nasusunog na bahay at mga malalaking aso ng

naglalaban.

Naalala ko ang mga taong ito ng una nila akong binati ng dumating ako dito.

Umiiyak akong lumakad habang naririnig ko ang pagtawa nila at ang masaya nilang
mukha sa isip ko. Nakita ko na may mga bata na nasa sahig at tumitulo ang dugo.

Napakalupit....napakalupit....

Mabilis akong lumapit sa mga mga taong parang wala ng buhay.

Lumuhod ako at nagsimulang umiyak ng malakas.

Naramdaman ko na may kamay na humawak sa

akin.

Napalingon ako.

Naalala ko siya. lsa siya sa mga elders.. "Luna...magtago po kayo, pakiusap"

nanghihinang
sabi nito.

Hinawakan ko siya ng mabilis.

"Pupunta tayo sa ospital" palingon lingon ako sa paligid. Naghahanap ng pwedeng

hingan ng tulong...

"Pakiusap po...magtago ka..alang alang sa Alpha" napaubo ito. Nakita kong sumuka
siya ng dugo sa labis ng pagpipilit na gumalaw.

Nagpanic ako. Pinilit ko siyang wag gumalaw para hindi siya lalo manghina.

Maya maya ay naramdaman ko na may taong nakatayo sa aking likuran.

Sa pag-aakalang pwede ko yung mahingan ng tulong mabilis ako lumingon. Pero nagulat
ako sa aking nakita.

Malaking lalaking may mahabang buhok at nanlilisik na mata. May hawak na espada na
puno ng dugo sa kanang kamay niya. Sa kabila naman ay isang pack member na wala ng
buhay ang hawak niya sa leeg. Parang ginilitan niya ito....

Bigla niyang inihagis ang hawak niyang tao. Nakita kong napunta ito sa kulumpon ng
mga taong lobo na wala na rin buhay...

Humarap siya sa akin at ngumisi...

"Luna...kanina pa kita hinahanap..mabuti't lumabas ka na" sabi nito.

Gumapang ang kilabot sa aking katawan ng marinig ang boses niya.

Chapter 46

HerPOV

Nanlamig ang buong kong katawan ng marinig ko ang boses ng taong nasa harapan
ko. Walang dudang mapanganib siya.
Dahan dahan akong tumayo. I want to congratulate myself kasi hindi ako natumba sa
sobrang panginginig ng binti ko. Makailang beses akong lumunok para matanggal ang
bara sa aking lalamunan.
"Hello Luna ni Blue..masaya akong makilala ka" nakangising sabi nito.
Muli akong lumunok at huminga ng malalim para matanggal ang sobrang kaba. Pero
parang walang nangyari dahillalo akong kinilabutan ng makita kong humagod ang
tingin niya sa buo kong katawan.

"A....human?.,
. .
napang1s1.

hmmmm....m. terestm"

g.I.l.lIf La lo

"1tong

Pinilit kong ibuka ang bibig ko para makapagsalita.

"Sino ka, anung kailangan mo?", muntik kong palakpakan ang sarili ko dahil nagawa
ko pang makapagsalita ng tuwid.
"Oh..my fault...l'm Dwayne.. I'm Blue's best friend from a long time ago. You
know.,..like thousand years ago."papapakilala nito.
"Bakit mo toh ginagawa?" Naiiyak na ako ng makita ko ang itsura ng buong pack. Pati
na rin ang nagkalat ng bangkay sa paligid.
"Wala naman talaga akong balak sumugod kaya lang hindi sila sumasagot kapag
tinatanong ko ang

tungkol sayo. Masyado silang loyalsa pack nila. Kaya

binigyan ko lang naman sila ng surprise visit para mAkilala kita" kibit balikat na
sabi nito.

Naiyak na ako ng tuluyan ng maisip ko ang Iahat ng nakatira dito. Kasalanan ko ito.
Mahina kasi ako at walang alam. Kaya hindi ko man lang nagawang ipagtanggol sila.
"0 please Luna, don't cry...gusto lang talaga kitang makilala kasi nacurious lang
ako. Madamot kasi sila kaya dapat lang sa kanila toh" sarcastic na sabi nito.
"Ang sama mo" mahina kong bigkas.

"Masama talaga ako. Pero mas masama ang Alpha nila at maging si Blue. Dahil naging
sunod sunuran na lang sila sa mga tao. Kinalimutan ni Blue ang samahan namin at
nagpakaalipin sa mga walang kwentang taong tulad mo. Nang dahil lang sa walang
kwentang mate na yan, kinalimutan ni Blue ang lahat lahat." Nawala na ang
mapanglarong ngiti nito at napalitan ng matatalim na titig. Unti unti itong lumapit
sa akin.

Dahan dahan naman akong napaatras. Napahawak ako sa tyan ko nang maisip ko ang baby
namin.

Lenard...Ienard.... Punong puno ng hinagpis ang pagtawag ko sa pangalan niya sa

isip ko..
Maya maya ay may isang mabilis na lumipad patungo kay Dwayne. Pero nahawakan niya
ito bago pa tumama sa mukha niya. Pareho kaming napalingon sa pinanggalingan nito.
At nanlaki ang mga mata ko nang makita kosi Megan na may hawak na pana at nakatutok
ito kay Dwayne.

"Megan!!!" Sigaw ko. Natakot ako dahil buntis siya at baka mapano ang baby niya.
"Lumayo ka kay Luna Anne,..demonyo!" Galit na sabi nito.

Nakita kong natawa si Dwayne at parang amuse na

napatitig kay Megan.

Tapos mabilis na nawala ito sa kanyang pwesto. Sa sobrang bilis ay nagulat na lang
ito ng makarating sa pwesto ni Megan. At nakita kong tabigin niya si Megan na akala
mo ay isang dumi lamang. Natulala ako ng makita kosi Megan na tumilapon sa malayo.
Humalakhak ito ng malakas nang makita niya akong sumisigaw na umiiyak habang
tinatawag kosi Megan.
Sobrang hinagpis na aking nararamdaman ng maisip ko ang nasa sinapupunan niya.

Sa sobrang panghihina...napaupo na ako. Ayoko na...ayoko ng makita silang

nasasaktan...tama na...tama na!!!!

Nakita kong muli si Dwayne na papalapit sa akin. Siguradong katapusan ko na.

Nanginginig ang buo kong katawan sa takot ng maisip ang baby ko.

Nakita kong huminto sa paghakbang si Dwayne. At parang nakiramdam.

At narinig ko ang pinakahihintay kong boses sa loob ng isang linggo.

"lsang hakbang pa....at mamamatay ka!!" Mahina pero buo ang boses nito. Punong puno
ng galit.
Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses na yun at muntik na akong himatayin sa
sobrang saya ng
makita ko siya.

ltim na mata...punong puno dugo sa mga braso at kamay.

Magulong buhok at nanlilisik na nakatingin kay

Dwayne...

•••

••••

••••••
• • • • •

• • • • • • • •

• • • • • • • • • •

IIBlueII

Chapter 47

HerPOV

Nakita ko ang matinding tensyon sa buong paligid. Si Lenard nakatayo malayo sa akin
pero kita ko ang matinding galit sa kanyang mukha. Kahit sino ay matatakot sa
ibinabadya nito.

Nakita kong nagsidatingan ang maraming warrior mula sa manila at yung iba ay hindi
ko kilala. Pero wala na akong makitang mga rouge.

Nakita ko rin si Beta Raffy na puno ng sugat sa katawan. May tumutulo pang dugo
mula sa kanyang ulo. Nanlaki ang mga mata kong maalala kosi Megan.
Nakita ko rin ang dad ni Lenard buhat buhat si mommy sonia. May nakabalot na
malaking kumot sa katawan nito. Walang malay na buhat niya ito sa kaniyang bisig.
Nakita ko na nawala sa pwesto si Beta Raffy. At namalayan ko na lang na nandun na
ito kay Megan. At maingat na binuhat ang kanyang mate. Pero bakas ang matinding
galit sa mukha nila ng makita nila ang kanilang mga mate na walang malay. Parang
nagpipigil lang sila dahil sa presensiya ng kanilang Alpha..

"Kunin niyo ang lahat ng mga katawan na narito at ilayo sa lugar na ito....wala
kayo ititira" utos nito sa lahat ng mga naroon.

Nagsitanguan at yumuko ang mga warrior bilang pagsunod at isa isang nagsipagkilos
para kunin ang lahat ng mga taong narito. Mga buhay man o hindi.

Nang matapos sila ay nagsibalik sila sa kanilang

mga pwesto para maghintay ng susunod na utos.

Nagliliyab ang mga mata ni Lenard sa pagkakatitig kay Dwayne..

Galit at pagkamuhi..

Pero nakakapagtakang kalmado pa rin ang kilos ni Lenard, na alam kong si Blue na
ang nangingibabaw..para siyang tahimik na bulkan na nagbabanta ng pagsabog. At yun
ang nakakatakot.

Napalunok ako. Ramdam ko ang matinding tensyon sa paligid. Halos walang humihinga
at naghihintay ng susunod na mangyayari.

Mayamaya nagulat ako ng tumawa si Dwayne ng malakas na akala mo

kinikiliti..napatingin ako dahil sa lakas ng paghalakhak niya.

"Grabe...Blue ikaw ba yan, mahal kong kaibigan. Masyado ka na atang naging mabait
sa mga tao. Sabi mo na uubusin mo ang lahat ng tao at mga taong lobo na naging
dahilan ng paghihirap natin. Nakalimutan mona ba na inubos nila ang lahi natin at
pinaratangan tayo na mga kriminal pero ang totoo, ginamit lang tayo para
lang sa makasarili nilang kagustuhan." Mahabang sabi

nito.

"Pero, kinalimutan mo ang lahat dahil lang sa

babaeng yan. Mahina kana rin at sunod sunuran sa mga taong lobo na ito. Kinalimutan
mo ang lahi natin at sumama ka sa mga taong, oo nga at mahihina pero mga tuso at
magaling magpaikot ng ulo. lsa kang duwag!" Sigaw nito.

Nagulat ako kasi nawala si Lenard sa pwesto niya. At nakita ko siyang hawak hawak
ang leeg ni Dwayne. Nakaangat ang katawan nito sa lupa. Nangilabot ako sa nakikita
kong poot at matinding galit sa mata ni Lenard na alam kong si Blue.

"Hindi siya isang babae lang....dahil ang babaeng

sinasabi mong mahina at walang kwenta ay siyang dahilan kung bakit buhay ka pa
hanggang ngayon" mahina nitong sabi.

"Nang dahil sa kanya, nagagawa ko pang pairalin ang matino kong utak para hindi ko
patayin ang isang tulad mo." nakita kong ang pagkislap ng mata ni Blue at ang
pagpapalit palit nito ng kulay. At pati narin ang
pag-angat lalo ng katawan ni Dwayne sa lupa.

sa itsura ni Blue, walang duda na papatay talaga siya. At alam kong yun ang gustong
mangyari ni Dwayne. Ang bumalik sa pagiging kriminal si Blue.

Hindi ko papayagan yun....

Huminga ako ng malalim at malakas na sumigaw. "Blue.......I"

Natigilan siya pati narin ang lahat ng naroon. Tumingin ang lahat sa akin pati na
rin si Blue. Nakita ko ang matinding emosyon na pumipigil sa kanya para manatili pa
ang kanyang katinuan.

"Pag pinatay mo ang lalaking yan..binigyan mo lang siya ng dahilan para patunayan
na isa kang kriminal. Marahil ganun ang buhay mo dati. Pero iba ka na
ngayon." Umiiyak kong sabi.

"Wag mong hayaang lamunin ka ng galit. Kasi ipapahamak mo lang ang sarili mo."
Humihikbi sabi ko.
"Ang mga tao sa pack.,.lahat sila....gusto nilang wag kanang bumalik sa dating
ikaw!" Tuloy tuloy kong
sabi.

"Kaya wag mong hayaang kontrolin ka ng galit.

Dahil hindi ka mamatay..kahit ano pa ang sabihin nila..maniwala ka sa sarili mona

mabuting tao ka."

"Kaya please...!!!"lumakas ang iyak ko. "ltakbo natin sa ospital yung mga tao dito.

Kailangan nilang magamot" at humagugol na ako.

Nakita kong napanganga ang lahat ng naroon sa sinabi ko.

Nakita ko rin ang mabining pagngiti ni Lenard. Mabilis niyang binitiwan si Dwayne
at pumunta sa pwesto ko.

Naramdaman ko na lang na niyakap niya ako ng mahigpit. At bumulong...

"Babe, hindi sila pwede sa ospital kasi mga taong lobo sila. Wag kang mag-alala
dahil may mga gumagamot nasa kanila"mahinang sabi nito.
"Patay na ba silang lahat..si megan..si mommy!?" lyak ko.
"Hindi...sugatan lang sila. Patawarin mo ako babe kung nadamay ka..."malambing
nitong sabi.
Nag-iiyak na ako ng sobra. Di ko na nga napansin na binuhat na ako ni Blue dahil
sa sobrang pag-iyak..

Humarap si Blue kay Dwayne at nagsalita ng malakas.

"Hindi kita papatayin dahil mas matimbang ang pagmamahal ko sa kanya kaysa sa galit
ko sayo", sabi ni Blue.

Napangisi si Dwayne...

"Nagbago ka na talaga...hindi na ikaw si Blue na kilala ko." Nakasmirk na sabi

nito.

"Mukhang inubos muna ang mga tao ko, at masasabi kong ang lakas mo lang ang hindi
nagbago" sabi ni Dwayne..

"Sabihin mo sa Luna mona wag na siyang umiyak dahilhindi ko naman pinatay ang mga
member niyo. Alam mong wala akong kakayanang gawin yun. Sinaktan ko lang sila pero
humihinga pa sila. Alam mona ang

gagawin Blue. Mawawala ang epekto ng ilusyon na ito

makalipas ng isang oras. Kaya patahimikin muna ang Luna mo sa kakaiyak dahilmasakit
sa tenga"pikon na sabi nito.

Napangisi si Blue...

1/usyon.....

'Yun ang kakayanan niya..ang gumawa ng ilusyon...ang nakikita lang natin ay

ilusyon. Pero ang pagsabog, apoy at sirang mga gusali ay totoo. Ang mga patay
lamang na mga pack member ay hindi. llusyon lamang yun. Lahat sila ay buhay ngunit
sugatan. Dahil hindi niya kaya ang pumatay. lsinumpa din siyang katulad ko. At wala
na siyang kakayanan" paliwanag ni Blue.

"Kaya ba gusto niyang bumalik ka sa dati kasi hindi na niya kayang

maghiganti?"mahina kong tanong.

Marahan itong tumango. "Sandali...anu ba siya?" Tanong ko.

"Luna Anne, pasensiya na dahil hindi ako nagpakilala. Ako si Dwayne...isang wizard"
nakangising sabi nito.

Natulala ako sa sinabi niya.. Oh..my....

Readers also enjoyed: ------------------------------------- STEPBROTHER

0 46.6K Read

TAGS forbidden

possess10 ve sex

Chapter 48

HerPOV
Nagtatakang tumingin ako kay Lenard.

A wizard.........

"Yes baby, he's a wizard!" sabi nito.

Tumingin uli ako, nanghihingi ng paliwanag. Saka anung ibig sabihin nito ng
ilusyon.
"I and Dwayne, are best of friends. Ako mula sa mga lobo at siya mula sa mga witch
and wizard."

"Let's say, a thousand years ago..sinugod ang pack namin. Pinatay ang Iahat ng
naroon at walang tinira. Pero dahil ako ang anak ng pinuno, itinakas ako. I was 7
years old that time. Wala pang mga taong lobo kundi mga purong lobo lamang. Pero
makalipas ng ilang panahon, ang tinatawag nilang diyosa ng buwan ang lumikha sa mga
supernaturals. Kasama na ang mga taong lobo."

"Ang mga taong lobo ay naninirahan rin sa mga pack katulad ng normal ng mga lobo.
Ang kaibahan lamang ay nakakasalamuha ng mga taong lobo ang mga normalna tao. "

"Naulila ako at naging palaboy Iaboy. Naghahanap ng katarungan para sa mga kalahi
ko. "

"Then nakilala ko Dwayne ng minsang maligaw siya sa gubat na pinagtataguan ko"

"At nalaman ko na isa siyang wizard na tinakwil dahil siya ay sumpa sa kanyang
angkan."
"Nalaman ko ang kakayanan kontrolin ang isip na tao para makagawa siya ng ilusyon"

"At dun ko nalaman na may mga nalikha ng mga

tinatawag na taong lobo."

"Nagalit ako dahilpara sa akin isa yung matinding insulto sa aming angkan. Hindi
namin alam kung paanong ipinapanganak ang tao ng may dalawang katauhan. lsang
normal at isang lobo."

"Kinamumuhian ko ang mga tao dahil sila ang dahilan kaya nawala ang aming angkan.
Dahilsa sobrang ganid sa kapangyarihan. Kaya nilang magtraydor. Nalaman ko na ang
ang sumugod sa aming angkan ay mismong matalik na kaibigan ng aking ama. Ngunit isa
pala itong hunter. At kinuha niya ang loob ni ama para magawa nilang iassasinate
ang buong angkan."

"...hun--hunter?" Mahina kong tanong. Tumango ito.

"Oo, hunter...sila ay grupo ng mga tao na

pumapatay sa mga lobo. lsa silang malaking organisasyon na nagkalat sa buong mundo
para pumatay ng mga lobo at gawin palamuti ang mga makakapal ng balahibo namin.
lbinebenta nila ang aming katawan para sa mga mahihinang tao. Para sa kanila,
walang kwenta ang aming buhay at marapat lamang na maging balabal kami sa kanilang
mga katawan."

Nakita kong nagtagis ang kaniyang bagang sa matinding galit. Nakita ko rin ang
pagtahimik ng lahat ng naroon. Walang nagtatangkang magsalita at pabulaanan ang
lahat ng sinabi ni Blue.

Marahan kong hinawakan ang mukha niya. Nakita ko siyang natigilan at dahan dahang
kumalma ang buo katawan. Laging sinasabi ni Megan na kapag nakikita mo na nagagalit
o natetensyon ang iyong mate,dapat daw

na haplusin mo ito. Nagiging kalmado ang kanilang

katawan. Sa nakikita ko, mukhang totoo nga. "I'm sorry!" Mahina kong sabi.
Nangunot ang noo nito. "For what??" He asked.
"Sa Iahat ng ginawa ng mga tao sayo at kay Dwayne. Hindi na siguro maibabalik ang
panahon, pero sana maniwala kang hindi lahat ay mapagsamantala."bulong ko.

Nakita kong nag-ulap ang kanyang mga mata at yumuko ng dahan dahan papunta sa aking
leeg at marahan inamoy amoy ito.
"Yeah, i know...thank you mate!" bulong din nito. I saw a small smile on his face.
At marahan kong
ipinikit ang aking mga mata. Hinihinala na ng antok at

pagod ang aking katawan. Pumikit ako ng dahan dahan.

************

Chapter 49

Blue's POV

Masuyo kong tinitigan ang aking mate. Sobrang lalim ng tulog niya. Marahil, dahil
sa pagod kanina.

Hindi talaga nakakasawa ang mukha niya. Sobrang amo at inosente. Hanggang ngayon ay
palaisipan parin sa akin kung bakit siya ang naging mate ko. Marahil ginawa ito ng
diyosa ng buwan para matutunan kong patawarin ang mga tao na naging dahilan ng
aking pagdurusa.
"Tao, mamaya ko na ibabalik ang katawan mo. Gusto ko pang makasama ang aking mate"
bulong ko kay Lenard na a/am kong nasa loob lamang.

Narinig ko ang pag-ismid nito pero hindi nagsalita. Tahimik akong nagpasalamat.

Dumako ang aking paningin sa kanyang impis na tyan at marahan itong hinawakan.
Ibang ligaya ang aking nararamdaman habang naiisip ko ang munting anghel na naroon.

Ang aking anak....

Muli kong ibinalik ang aking kamay sa kanyang mukha at muli itong hinawakan.

Naalala ko ang huli naming pag-uusap ni Dwayne.

Nang makita kong nawalan ng malay ang aking mate, nakaramdam ako ng panic.

"Mate...mate..!" Sigaw ko.

Nagulat ang lahat ng naroon. Bakas sa kanilang mukha ang pag-aalala at takot ng
marinig nita akong sumisigaw at ginigising ang aking mate.

''Ang ingay mol" Bulyaw ni Dwayne sa akin.

Sinamaan ko siya ng titig. Kung hindi ko lamang buhat si Anne...siguradong

binigwasan ko uli ito ng suntok. At sisiguruhin ko na hindi ito makakabangon ng
isang buwan..

Nakangisi uti itong tumingin sa akin na parang nang-aasar.

"Pagpahingahin mo siya... pagod lang siya. Nakalimutan mo siguro na tao ang mate mo
at hindi mo siya katulad. Ganyan sila kahina. Konting takot lang, nawawalan na sila
ng malay"lalo pa itong nang-asar.

Ngali ngali ko na talaga itong masusuntok eh. "Nakakatawa ka talaga kaibigan.

Akalain mo pa na
ang lahing kinamumuhian mo ay mismong pinagmulan
ng mate mo. !ba nga naman ang nagagawa ng pag-ibig" he mock.
Naniningkit na talaga ang aking mata sa pagkakatitig sa lalaking ito na. A/am kong
malaki ang utang na loob ko sa kanya. Dahil siya ang nagturo sa akin para
masurvive ang buhay kong puna ng pangingulila.

Pero handa kong kalimutan ang lahat. Kung ang aking mate amg pag-uusapan.

Wafa akong pakialam sa lahat ng ibang bagay. Kahit na ba sa pack ni Lenard. Ang
mahalaga lamang sa akin ay si Anne at wala nang iba.

Nakita ko uti si Dwayne na tawa ng tawa ng makita ang reaction ko.

''Anu ba ang dahilan at sinugod mo ang pack na ito"angil kong tanong.

"Wala naman. Gusto ko lang talagang makilala ang mate mo. Ang dahilan kung bakit
mukhang nag-iba ang ihip ng hangin sa mga plano mo"kibit balikat nitong

sabi.
"Kung ganun, bat kailangan mo pang saktan at

sirain ang mga narito?" Asar kong tanong.

Narinig ko uti itong tumawa.

"Wow....kelan ka pa naging concern sa pack na ito. Sabi mo dati, ikaw ang uubos sa
buong pack na ito tapas isusunod mo ang ibang pack tapas ang maharlikang pamilya na
kinabibilangan ng kakambal mona si Alpha Lenard" natatawang sabi nito.

"Wala kang paki...narito ang mate ko"angil ko.

''Aha...dahil sa mate mo kaya imbis na nagpaplano tayo ng pag-aaklas. Nakikiayon ka

narin sa kanila."anito.

''A/am mong kayang kaya kong ibigay ang katawan ng Alpha na yan sayo. Para tuluyan
mo ng makontrol. Pero mukhang hindi ma mangyayari yun kasi mukha nagkasundo na
kayong dalawa."tukso nito.

"Hindi ako nakikiayon sa mga taong lobo. Walang sinuman na maaaring magpasunod sa
akin. Ang mate ko lang ang dahilan kung bakit buhay pa ang lahat ng narito" angil
ko.

Natawa na naman ito.

"Hayy..iba nga naman ang nagagawa ng pag-ibig"sabi nito.

Nakita kong kinuha niya ang kanyang espada.

''Aalis na ako at baka hindi na ako makalabas ng buhay. Wag kang mag-ala/a. Wafa
akong pinatay kahit
isa sa mga narito. A/am mong wala na akong kakayanan na gawin yun" Dwayne.

"Mukhang aalis ako dito ng mag-isa. Pumunta ako ng maraming kasama dito pero lahat
sila ay inubos mo ng ganun kabilis. !bang klase ka talaga." Natatawang sabi ni
Dwayne.

"Wag ka nang babalik. Kapag bumalik ka, hindi na

ako magtitimpi!"angil ko.

Natatawang napailing ito.

"Talagang nagbago kana kaibigan!"pang-aasar nito. At nawala na ito sa aming

paningin.

Marahil ay tama si Dwayne. Nagbago na talaga ako. Ngayon ang buhay ko ay nakasentro
na lamang sa aking mate. Pero nakakapagtakang nakaramdam ako ng kapayapaan sa aking
puso. Kapayapaang kay tagalkong inasam. Buong buhay ko ay hinanap hanap.

Nang mawala ang aking mga magulang, wala na akong ibang iniisip kundi ang
maghiganti. Pero si Anne lang pala ang magbabalik muli ng aking nawalang pagkatao.

Dahan dahan akong humiga sa tabi niya at marahan siyang niyakap. Muting inamoy ang
napakabango niyang halumuyak.
Amoy na hinding hindi ko ipagpapalit kaninuman.

Chapter 50

HerPOV

Nagising ako na ang pakiramdam ko ay may nakadagang mabigat sa aking tyan. Pagmulat
kong mata, nakita kosi Lenard na tulog na tulog sa tabi ko. Masuyo akong napangiti
ng makita ko siya. At saka ko narealize na namiss ko siya ng sobra.

Tumagilid ako para matitigan ko siya ng maigi. Ang gwapo niya talaga. Matangos ang
ilong at
mapula ang mga labi. Ang haba pa ng mga pilik mata

niya. Parang babae. At yung mga mata niya..... "Sweetheart, stop fantasizing
me..i'm still tired and
sleepy", tinatamad nitong sabi. Nakita kong nakapikit

parin siya pero mukhang gising na siya.

Namula ako. At napangiwi ng marealize ang mga pinag-iisip ko. But wait paano niya
nalaman yung mga yun.....

"Because i can read your mind. Your my mate babe!"bored uli nitong sabi.

Napanganga ako. Ibig sabihin, matagal na niyang nababasa ang iniisip ko. Kahit yung
mga nakakahiyang bagay, nababasa niya.
Mabilis akong kumalas sa kanya at tumayo. Tapos kinuha ko ang unan ko at inihampas
sa kanya.
Natatawang sinalag nito ang mga hampas ko. Lalo akong nainis.

Naramdaman ko na lang na hinila niya uli ako pahiga sa kama at pagkatapos ay

dinaganan. Nagpumiglas ako para makawala sa kanya. Pero sa

kakapumiglas ko, nakaramdam ako ng ibang bagay sa

ibabang bahagi ng katawan niya. Parang may nabubuhay.

"Kasalanan mo yan, ginising mo kaya gawan mo ng paraan na manahimik yan!" Bulong

nito.

Nang marealize ko ang sinabi niya ay lalo akong namula.

Hinampas ko uli siya para makawala sa nakakahiyang eksena na toh. Kahit naman
sobrang intimate na namin..nahihiya pa rin ako.

Natatawang bumangon ito at hinila ako patayo. Tapos ay masuyo niyang niyakap
"Good morning sweetheart!" Paglalambing nito. Napangiti ako at gumanti din ng
yakap.
"May goodnews ako sayo" sabi kong maalala ko

ang ipinagbubuntis ko.

"Yah, i know...at hindi mo lang alam kung gaano mo ako pinasaya," bulong nito.
"Alam mo??" Takang tanong ko.

Tumango ito habang nangingislap ang mga mata sa pagkakatitig sa akin. Tapos bumaba
ito sa aking tyan at masuyo itong hinimas.
"Blue's the one who discovered first"sabi nito. "Blue.....really!" Mangha sabi ko
Tumango uli ito. Yumuko siya para magpantay sila ng aking tyan saka hinagkan ito.
"Good morning my other baby!" Masuyo nitong bati sa aking tyan.
I felt fondness towards this guy. Ang sweet talaga! Nanlaki ang mga mata kong
maalala ang nangyari
kahapon.

"Wait---", may itatanong sana ako pero nagsalita na

s1ya.

"You don't have to worry about them. They are all

safe. Dwayne is no longer here. So you don't have to be

afraid" sabi nito.

"I'm not afraid--- well, yes i was. But when i heard his side of story,
Naintindihan ko na siya"sabi ko.

Naramdaman ko na niyakap niya ako ng marahan.

"I love you babe!, so much"madamdaming sabi

nito.

Nangiti ako at gumanti ng yakap. "Me too!" Mahina kong sagot.

His POV

Masayang masaya ako dahil nakauwi na ako at nakita kong muli si Anne.

Naalala ko yung nangyari kanina. Hindi man niya sinagot ng i love you too ang
sinabi ko kanina, Pero i know that she felt the same way i felt towards her.

Sapat nasa akin ang bagay na yun.

At ngayon ay magkakaanak na kami. Napakasaya sa feeling ng malaman ko yun.

At hindi ko masisisi si Blue kung minsan may pagkaseloso siya kasi kahit ako, may
oras na ikinukumpara ko ang sarili ko kay Blue. I know it sounds funny pero yung
ang pakiramdam ko.
"Hoy tao, wag kang hangal. Hindi ko siya aagawin sayo dahil iisa lang naman tayo ng
pagkatao." Sikmat ni Blue.

Napangiti ako sa sinabi niya. Alam kong kahit gusto niya na makasama si Anne, hindi
niya kinokontrol ang katawan ko para magawa yun.
"Salamat kambal!" Ngisi ko.

Naramdaman ko ang pagsimangot niya dahil sa

sinabi ko.

Pababa ako ng makita ko ang aking ina na nakaupo sa sala kasama ang mga elders at
ang aking ama.

Nang makita nila akong pababa, tumayo sila at nagbigay galang.

Tumango ako at lumapit sa kanila.

"Anak, kumusta nasi Anne?" Tanong ni mom.

"Ok naman siya, naliligo siya ngayon pero mamaya ay bababa narin siya para mag-
almusal''sabi ko.

"Anak, tamang tama, nagpaplano na kami para sa kasal ninyo. Hindi ako makakapayag
na manganak siya ng hindi pa kayo kasal. She deserved the best wedding.
Ambagalmong bata ka. Hindi ka nagmana sa tatay mo" nakasimangot na sabi ni mom.
Natawa ako sa sinabi niya. Nakita ko naman na kinakamot ni dad ang ulo niya.
Maya maya ay naramdaman ko ang paninikip ng aking dibdib. Kinabahan ako at
napatingin sa hagdan na
aking binabaan.
ko.

"Mate....mate...ang mate

ko."

..'"S.1gaw n1. Blue sa 1.s1. p

Saka ko narinig ang malakas na sigaw mula sa

aming kwarto.

Readers also enjoyed: -------------------------------------

'TILL I MET YOU (SPG R-18)

0 13.3K Read

TAGS escape while being pregnant bitch

Chapter 51

His POV

Mabilis akong tumakbo pabalik ng kwarto pagkarinig kong sigaw ni Anne. Kumakabog ng
napakalakas ang aking dibdib sa kaba at takot. Halos 3 o 5 segundo lang ata
nakarating na ako sa kwarto. Pagbukas ko ay tumakbo ako papuntang banyo.
Pagpasok ko ay nagimbal ako. Nakita kosi Anne na nakahawak ang isang kamay sa
kurtina ng banyo at ang isang kamay sa kanyang tyan. Wala siyang kahit anong damit.
Marahil dahil katatapos lang niyang maligo. Pero ang nagpagimbal sa akin ay nang
tumingin ako sa kanyang binti. Umaagos duon ang sariwang dugo habang namimilipit si
Anne.

Mabilis akong lumapit at kumuha ng tuwalya at ibinalot sa kanya. Binuhat ko siya

palabas ng banyo habang minamindlink ang pack doctor. Nakita kong papasok si mom
and dad.

"Oh my god, what happened, Anne...." Sigaw ni mommy.

lnilapag ko si Anne sa kama habang si mom ay kumuha ng damit sa cabinet nmin pra
kay Anne.
I heard Blue's voice.

"Let me out, my mate needs me': Galit na sabi nito. Napapikit ako at pilit
pinapakalma si Blue. Dumating ang pack doctor at umatras ako para
magawa nila ang dapat nilang gawin.

Nakita kong umiiyak si mom habang nakayakap kay

dad.

Hindi ko kayang makitang nangyayari ito kay Anne.

Dumating na ang kinatatakutan ko.

Kaninang paggising namin, halos wala pang umbok ang tyan niya. Pero ngayon, mukhang
pitong buwan na ang tyan niya.

Humawak ako sa upuan na nakita ko para hindi ako mabuwal dahilnanghihina ako kapag
naririnig ko ang ungol ni Anne.

Kasama pa ang mga banta at galit ni Blue sa isip ko.

"Tao, palabasin mo aka. Kailangan aka ng mate

ko."Sabi ni Blue.

Hindi ko siya pinansin at pilit na tinitingnan si Anne. Sumasakit ang puso ko sa

nakikita kong pangyayari.

Mayamaya narinig kong nagsalita ang doctor. "Alpha..." Mahinang sabi ko.
Tumingin ako sa kanya. Nakita ko siyang umiiwas ng tingin.
"Magsalita ka" mahinahong sabi ko.

Nakita ko ang pag-aalinlangan sa mukha niya. Parang natatakot na magbitiw ng

salita.

Kahit na alam ko na ang sagot, gusto ko pa rin na marinig ito sa doctor at umaasa
akong may mangyayaring himala.

"Nanganganib ang buhay ng Luna...at isa lamang po ang dapat niyong piliin na
mabuhay. Dahil sa tao ang Luna, ang lason na nailalabas ng bata sa kanyang
sinapupunan ay hindi kakayanin ng kanyang katawan. Ang panghihina at pagsusuka niya
ay dahil sa ang lakas niya ay unti unting kinakain ng bata. Kailangan ko pong
mailabas ang bata sa !along madaling panahon para maagapan ang buhay ng Luna."
Nakayukong sabi nito.

Nakita kong humagulgol ng iyak si mom and dad.

Pati narin ang mga doctor ay halos nagpipigil lang ng

iyak.

"Kasalanan ko ito, kung hindi dahil sa sum pang

data ko, hindi mangyayari ito kay Anne" umiiyak na sabi ni Blue.
Pumikit ako para pakalmahin si Blue.

Matagal ko nang alam na hindi pedeng magdalang tao si Anne dahil mangyayari ito.
Pero matigas ang ulo ko at akala ko hindi mangyayari ito. lsa ito sa mga dahilan
kung bakit tumututol ang maharlikang pamilya
na pakasalan kosi Anne dahil hindi niya ako mabibigyan ng tagapagmana. Kung
pipilitin namin, maaaring
ikamatay ni Anne. At yun ang hindi ko makakaya.

Buo na ang desisyon ko at ni Blue sa bagay na ito. "Si Anne ang iligtas niyo."
Parang pinipiga ang puso
ko habang sinasabi yun. At mahinang umuusal ng tawad

sa aming anak.

"No..." Narinig ko ang mahinang boses ni Anne. Napatingin kaming Iahat sa kama. Si
Anne, gising
na at matalim na nakatitig sa akin.

"Wag na wag niyong papatayin ang anak ko. Hindi ko kayo mapapatawad" galit na sabi
nito.

"But---" aapila sana ako pero nagsalita muli si

Anne.

"Hindi kita mapapatawad kapag pinatay mo ang anak ko Lenard. Hihiwalayan kita at
kamumuhian. lrereject din kita kapag ginawa mo yun. Kaya pakiusap. lligtas mo ang
baby natin" tuluyan ng umiyak si Anne.

Lumapit ako sa kanya ng umiiyak na rin. Napakahirap sa akin ang mamili.

"Babe, hindi ko kayang mawala ka. Akala mo ba na madaling desisyon sa akin na

mawala.ang anak natin. Hindi! Pero mahalkita at mas hindi ko kakayanin na

mawala ka. Kaya intindihin mo naman ako." lyak kong

paliwanag.

"No..ako ang intindihin mo. Ako ang nagdala sa kanya. Palagi kong iniisip ang
itsura ng batang ito. Wala kang karapatan na tanggalan siya ng buhay dahillang sa
pagiging makasarili mo." Galit na sabi ni Anne.
Aapila pa sana ako pero nakita kong muting sumigaw si Anne sa sobrang pilipit at
sakit ng tyan. Tapos ay sumuka siya. Natakot na ako.

"Alpha we need to do the operation. Hindi na po kaya ng katawan ng Luna" nagpapanic

na rin na sabi ng doctor.

Nagwawala ang puso ko sa takot at galit sa sarili.

"Blue, a/am kong magagalit si Anne sa desisyon natin. Pero hindi ko kayang mawala
siya at a/am kong ganun ka rin. Kaya mas gugustuhin ko pa na ireject niya tayo
kaysa mawala siya" sabi ko kay Blue.

"Gawin mo ang napag-usapan natin. Kailangang mabuhay ang mate ko."matatag na sabi
ni Blue pero ramdam ko ang sakit at takot sa boses niya.

Humarap ako sa doctor. At sasabihin ko na sana ang desisyon kong biglang nagkaroon
ng malakas na hangin at lumitaw ang taong hindi ko inaasahan na magpapakita.
"Yow.." Bati ni Dwayne..

"Need help?...alpha!" Nakangising tanong ni

Dwayne

Finale

This is the final chapter..

**********

His POV

2 years after.....

"Dad!!!" Sigaw ng anak ko.

"Just a minute big boy!" Sigaw ko rin. Nagmamadali kong nilagay ang mga pagkain sa
picnic basket.

Pupunta kami sa libingan. At kanina pa atat ang batang toh.

Kagabi pa siya nagpaplano kung ano ang gagawin namin after kaming pumunta ng
sementeryo.

Nang matapos ako at binilang ko isa isa kung me kulang. Nang makita kong wala na,
mabilis ko itong sinara at lumabas ng kusina.

Nakita ko ang anak ko na nakasimangot habang nakaabrisyete. Mukhang inip na inip na

ito sa kakahintay at salubong na ang kilay.
"Dad, where late" Nakanguso nitong sabi. "Yah!, i know" tango ko.
Mabilis na itong tumakbo papuntang sasakyan at binuksan ito.

Pumunta na ako at baka mainip pa ang batang yun. Pagpasok namin ng sasakyan,
nilagay ko ang mga
dalahin namin sa likod ng kotse. Nakita ko ang anak ko

na nagkakabit ng seatbelt.

2years old palang siya pero parang sampung taon

na kumilos at magsalita. Sa ugali mukhang nagmana kay

Blue..

"So anong gusto mong palabasin?"angil ni Blue. "Wala naman!" Ngisi ko.
"Dad wear your seatbelt" paalala nito. Dumukwang ito palapit sa akin at ito na
mismo ang nagkabit ng seatbelt sa akin.

Napangiti ako dahil sa ginawa niya. "Thank you baby" sabi ko.
Nakita ko na sumimangot siya.

"I'm not a baby anymore" reklamo nito. Natawa ako dahil sa itsura niya. Ayaw na
ayaw
talaga niyang tinatawag siyang baby.

"Ok, ok" sang-ayon ko na lang. Pinaandar ko na ang sasakyan.

Pagdating sa pusod ng kagubatan kung saan matatagpuan ang libingan ng aming angkan,
madali akong lumabas ng sasakyan. Nakita ko rin ang anak ko na lumabas at tumakbo
papunta sa isang puntod.
"Zack,madapa ka!" Saway ko dito.

Kumaway lang ito at nagpatuloy sa pagtakbo. Napabuntong hininga na lang ako

dahildito.
Dalawang taon pa lang siya pero mataas na siyang

magsalita at mangatwiran. Para na ring matanda kung magsalita.

Kinuha ko ang dala dala naming picnic basket at lumapit sa kinaroroonan ni Zack.

Nakita ko na nagtatanggalsiya ng damo sa paligid ng puntod.

Naramdaman ko na may tao sa likod ko kaya napalingon ako. At napangiti ako sa aking
nakita.
"Hi babe, sorry were late" ngisi ko.

Sumimangot ito at napanguso. Napatingin ako sa labi niya..

Pinigil ko ang sarili ko na halikan siya. Mukhang masama ang mood ng sweetheart ko.

"Kayong mag-ama, kanina pa ako dito. Bat antagal niyo?" lnis na sabi nito.

Di ko na napigilan at tumayo na ako. At mabilis kong hinapit ang bewang niya at

mabilis na kinintalan ng halik ang kanyang nakangusong mga labi.

"Sorry na babe, tinanghali kasi yang batang yan ng gising. Magdamag nanood ng tv.
Ayaw naman kitang gisingin kasi natutulog ka na. Ayaw papigil kaya pinabayaan ko na
lang." Nagpuppy eye pa ako sa kanya para maawa siya sa akin.

Sumimangot muli ito at umirap pero dina umimik. "Mom..dad...stop embracing each
other and let's
eat" maktol ng batang makulit.

Hinila ko nasi Anne bago pa makapagreact. Naglatag ako ng blanket habang si Anne ay
nilalabas ang mga pagkain sa basket.

"Babe..kulang ng kutsara." Reklamo uli ng babe ko. "Kinulangan ko talaga yan para
share tayo.
Pwedeng ako ang subuan moo ikaw ang subuan ko.

What do you think?" nagniningning ang mga mata ko.

Nakita ko umingos ito.

"Para-paraan lang dude!" Pero nakita kong napangiti si Anne.

Nang maayos na ang mga pagkain, tinawag na namin si Zack.

Tumakbo ito palapit.

"Dad, kelan pupunta si ninong Dwayne sa atin?"

Tanong ni Zack.

Bago pa ako makasagot. Biglang may malakas na hangin ang aming nakita. At bigla na
lang sumulpot si Dwayne.
"Yow!" Bati nito.

"Ninong!!" Hyper na sabi ni Zack at nagtatatakbo na ito palapit kay Dwayne.

Binuhat ni Dwayne si Zack at pinaikot ikot. Tuwang tuwa naman ang makulit na bata.

"Ninong...teach me how to use magic" sabi ni Zack. "For goodness sake, you are not
a wizard Zack. Your
a damn werewolf" sabi ni Dwayne.

Binato kong sapatos si Dwayne.

"Damn you Dwayne...wag kang magmura sa harap ng anak ko" sigaw ko.

Naramdaman ko na binatukan ako ni Anne. "lsa ka pal" Pinanlakihan ako nito ng mata.
Biglang umamo ang mukha ko at niyakap siya. "Sorry babe, si Dwayne kasi eh!"
Sumbong ko. Narinig ko ang tawa niya. Ang pinakamagandang
tawa sa balat ng lupa.

Marami na rin kaming pinagdaanan. Maraming sakit na tiniis. Maraming salitang hindi
pinansin.

Tinitigan ko ang maamo niyang mukha.

Parang 2 taon na ang nakakalipas ng mangyari ang pinakamalaking desisyon sa buhay

ko. Pero ngayon, di ko na ramdam ang trahedyang un.

"Aiam kong masaya ka Blue" bulong ko.

"Wag kang mayabang tao, hindi lang aka." Sabi ni

Blue

Napangiti ako at tumingala sa langit. Tapos na ang lahat!

At ipinapangako kong mabubuhay kami ng masaya

at maligaya.

Pangako yun!