Professional Documents
Culture Documents
Rodzaje dopełnień
Dopełnienie bliższe – przy zamianie zdania ze strony czynnej na bierną staje się ono
podmiotem. Zwykle (chociaż nie zawsze) występuje w bierniku:
Co to jest przydawka?
Przydawka to część zdania, która jest określeniem rzeczownika lub zaimka
rzeczownego. Odpowiada na pytania: jaki? który? czyj? ile? czego? z
czego? Oznacza właściwości przedmiotów, zjawisk, osób itp., o których mowa w zdaniu.
Rodzaje przydawek
Przydawkiprzymiotne – odpowiadają na pytania przymiotnika i mogą być wyrażone
przymiotnikiem lub innym wyrazem pełniącym funkcję przymiotnika (np. zaimkiem
przymiotnym, imiesłowem przymiotnikowym, liczebnikiem).
Zobaczył (jaki?) spalony dom.
Weszło (ile?) siedmioro dzieci.
Zjedliśmy (które?) drugie śniadanie.
Przydawkiprzyimkowe – wyrażone są wyrażeniem przyimkowym, czyli połączeniem
przyimka – najczęściej z rzeczownikiem.
Nosił zawsze sweter (jaki?) z wełny.
Wniesiono nagrody (czyje?) dla zwycięzców.
Oto prezent (jaki?) na zakończenie roku.
Przydawkirzeczowne – wyrażone są rzeczownikiem i zwykle służą do
doprecyzowania wyrazu określanego.
Odwiedziliśmy wczoraj miasto (jakie?) Kraków.
Koleżanka (która?) Ala oprowadzi państwa po teatrze.
Na dyżurze pozostał jedynie lekarz (jaki?) neurolog.
Przydawki dopełniaczowe – wyrażone są rzeczownikiem w dopełniaczu.
Rozpoczęła się budowa (czego?) domu.
Włosy (czyje?) Alicji wyglądają zupełnie inaczej.
Przyjaciele (czyi?) rodziców włączyli się do rozmowy.
Przydawka dopełniaczowa a dopełnienie
Przydawka łączy się wyłącznie z rzeczownikiem lub wyrazem pełniącym funkcję
rzeczownika, np. zaimkiem rzeczownym. Każde określenie podmiotu będzie więc
przydawką. Należy uważać, by nie pomylić przydawki dopełniaczowej z dopełnieniem.
Przykładowo:
Słowo „Krzysia” odpowiada na pytanie „czyj?” i określa rzeczownik „sweter”, jest więc
przydawką. Często mylnie zadaje się pytanie „kogo?”, które wskazywałoby, całkowicie
błędnie, na dopełnienie. Jeśli masz wątpliwości, sprawdź, czy określany wyraz jest
rzeczownikiem. Jeśli tak – wyraz określający jest przydawką.
PODMIOT
Co to jest podmiot?
Podmiot to część zdania oznaczająca wykonawcę czynności, o której mowa w
orzeczeniu. Podmiot odpowiada na pytania: kto? co? Może być wyrażony różnymi
częściami mowy, np. rzeczownikiem, liczebnikiem czy zaimkiem.
Typy podmiotów
Podmiot gramatyczny – wyrażony jest w mianowniku (kto? co?):
Nauczyciel podyktował zadanie.
Kotek zamruczał radośnie.
Spojrzał na mnie tylko Marek.
Podmiot logiczny – wyrażony w dopełniaczu (kogo? czego?):
Nie ma dymu bez ognia.
Zabrakło mu czasu.
Tu jest jagód od groma.
Domyślny – nieobecny bezpośrednio w zdaniu, domyślamy się go z formy
orzeczenia:
Pojechaliśmy do domu. (my)
Pójdę po zakupy. (ja)
Żartujesz! (ty)
Szeregowy – kilka wykonawców czynności:
Tomek, Łukasz i Jakub grali w piłkę.
Wujek i ciocia byli zachwyceni.
Najbardziej smakowały nam warzywa i ser.
*Podmiot towarzyszący – kilka wykonawców, w tym jeden główny:
Kasia z Mileną robiły gazetkę.
Ola z Ulą malują pokój.
Zdania bezpodmiotowe
Istnieją takie zdania, które nie zawierają podmiotu. Nazywamy je zdaniami
bezpodmiotowymi i zazwyczaj zawierają orzeczenia wyrażone formami nieosobowymi
czasowników zakończonymi na -no, -to lub wyrazami takimi jak uprasza się, zanosi się,
mówi się. Tak jak w zdaniach:
Co to jest orzeczenie?
Orzeczenie jest najważniejszą częścią zdania, bez której nie może ono
istnieć. Informuje o tym, co podmiot robi, bądź w jakim stanie się
znajduje. Odpowiada na pytania: co robi? co się z nim dzieje? Orzeczenie wyrażone
jest najczęściej osobową formą czasownika bądź formą zakończoną na –no, -to.
Rodzaje orzeczeń
Orzeczenie czasownikowe – wyrażone osobową formą czasownika,
np. Jutro pojedziemy do sklepu po zakupy.
Orzeczenie imienne – złożone z łącznika (osobowa forma czasowników: być, stać
się, zostać) i orzecznika (może on być wyrażony np. rzeczownikiem, przymiotnikiem,
liczebnikiem, zaimkiem rzeczownym, imiesłowem przymiotnikowym),
np. Jarek będzie pierwszy.
Ta książka jest interesująca.
Ania została aktorką.
Zdania w stronie czynnej i biernej
Podczas przekształcania zdań ze strony czynnej na bierną i odwrotnie należy zachować
ten sam czas i aspekt czasownika oraz nie pominąć żadnych słów.
Milena zrobiła wczoraj rano zakupy. Zakupy zostały wczoraj rano zrobione przez Milenę.
Ogrodnik skosi jutro trawnik przed Trawnik przed domem zostanie jutro skoszony przez
domem. ogrodnika.
Mateusz naprawi ten komputer. Ten komputer zostanie naprawiony przez Mateusza.
Okolicznik
Część zdania określająca czasownik. Informuje o okolicznościach czynności,
podając gdzie, kiedy, jak, dlaczego, w jakim celu, pod jakim warunkiem, mimo
czego czynność się dzieje.
Rodzaje okoliczników
miejsca (gdzie? dokąd? skąd? którędy?), np.:
Urodził się w Krakowie. Idę do sklepu.
czasu (kiedy? odkąd? dokąd? jak długo?), np.:
Wczoraj była niedziela. Zadzwonię do ciebie wkrótce.
sposobu (jak? w jaki sposób?), np.:
Staraliśmy się pobiec najszybciej. Jasno odpowiedział.
przyczyny (dlaczego? z jakiego powodu?), np.:
Płakała z powodu jedynki. Stąd taki wynik meczu.
celu (po co? w jakim celu?), np.:
Idę po zakupy. Biegnie po pomoc.
stopnia i miary (jak bardzo? w jakim stopniu?), np.:
Męczę się bardzo szybko. Ta rycina jest niezwykle piękna.
warunku (pod jakim warunkiem? w jakim wypadku?), np.:
W razie deszczu weź parasol. Jeśli zabłądzisz, spytaj o drogę.
przyzwolenia (mimo czego? mimo co?), np.:
Wygrał pomimo kontuzji. Choć było ciężko, udało się nam!