i inakala ng kuneho na napadpad ito sa ilalim ng i s a n g puno kung saan natutulog ang isang tigre. Aliw na aliw ang kuneho sa paglalaro ng nagalaw niya ang natutulog na tigre. Agad namang nagising ang tigre mula s a mahimbing niyang tulog. Nagalit ang tigre at agad n a hinawakan ang kuneho sa lieg. Galit nag galit ang tigre at l u m a k i a n g m g a m a t a n i t o . T a k o t n a t a k o t n a m a n a n g kawawang kuneho.“ P a s e n s y a n a k a i b i g a n ! ” t a k o t n a t a k o t n a s a b i ng kuneho. “Hindi ko po sinasadya, patawarin mo ak o ” , pagmamakaawa ng kuneho. “Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?!” Galit nag galit namang sagot ng Tigre.“Huwag niyo po akong kainin.” Sabi ng kuneho. Nakita naman ng tigre ang tunay na pagmamakaawa ng kuneho sa tigre. Naawa nga ang Tigre at hindi na n i y a i t o pinatulan. Pinalaya ito ng Tigre at pinatawad.“ M a r a m i n g s a l a m a t k a i b i g a n ! H i n d i n g h i n d i k o i t o makakalimutan, balang araw ay makakaganti din ako saiyong kabaitan” Pagpapasalamat ng kuneho.
Nagdaan ang ilang mga araw at minsang pumapasyal
ang kuneho sa kagubatan. May tumawag ng kanyan g pansin. Isang lambat na nakasabit sa puno. Nilapitan niya ito para tingnan. At sa gulat niya ay nasa loob ang Tigre. Nahuli siya ng bitag na ginawa ng mangangaso sa gubat. Naku! Sabi niya sa kanyang sarili. Dali dali namang pinuntahan ito ng kune h o a t kinagat-kagat ang lubid na nakatali sa l a m b a t . A g a d namang naputol ang lubid, bumagsak ang lambat kasama ang tigre. Agad naman tinulungan ng kuneho ang tigreng makawala sa lambat. “Utang ko saiyo ang aking buhay”malaking pasasalamat ng tigre sa kaibigang kuneho. Aral: Huwag maliitin ang kakayahan ng iba