• przywołująca wzorzec tyrtejski • ukazująca wojnę w konwencji katastroficznej • przedstawiająca dylematy etyczne • ukazująca rzeczywistość za pomocą symboliki onirycznej, wizji • przybierająca osobisty ton CECHY LITERATURY WOJENNEJ POWSTAŁEJ PO 1945 ROKU
• ukazująca człowieka w sytuacjach skrajnych
• prezentująca bohaterów i wydarzenia w sposób uwznioślony lub realistyczny, heroizacja i deheroizacja • literatura faktu • posługująca się metodą behawioralną w opisie człowieka • rozrachunek z doświadczeniami wojennymi
WAŻNE MOTYWY
• spełniona apokalipsa (Krzysztof Kamil
Baczyński „Pokolenie„) • cierpienie (Gustaw Herling - Grudziński „Inny świat„) • holokaust (Czesław Miłosz „Campo di Fiori„) • wojna (Miron Białoszewski „Pamiętnik z powstania warszawskiego„) • walka (Aleksander Kamiński „Kamienie na szaniec„) • bohaterska śmierć (Hanna Krall „Zdążyć przed Panem Bogiem„) • miłość (Tadeusz Borowski „Pożegnanie z Marią„) NAJWYBITNIEJSI TWÓRCY I ICH DZIEŁA
• Krzysztof Kamil Baczyński (Pokolenie, Niebo
złote ci otworzę, Biała magia, Z głową na karabinie) • Tadeusz Gajcy (Wczorajszemu) • Czesław Miłosz (Campo di Fiori) • Leopold Staff (Pierwsza przechadzka) • Władysław Broniewski (Bagnet na broń) • Antoni Słonimski (Alarm) • Konstanty Ildefons Gałczyński (Pieśń o żołnierzach z Westerplatte) • Arkady Fiedler (Dywizjon 303) • Aleksander Kamiński (Kamienie na szaniec) • Tadeusz Borowski (Pożegnanie z Marią, U nas w Auschwitzu, Proszę państwa do gazu, Dzień na Harmenzach, Bitwa pod Grunwaldem) • Zofia Nałkowska (Medaliony) • Gustaw Herling - Grudziński (Inny świat) • Hanna Krall (Zdążyć przed Panem Bogiem) • Miron Białoszewski (Pamiętnik z powstania warszawskiego) • Kazimierz Moczarski (Rozmowy z katem) • Melchior Wańkowicz (Bitwa o Monte Cassino) TYPY BOHATERÓW POJAWIAJĄCYCH SIĘ W LITERATURZE OKUPACYJNEJ ORAZ WOJENNEJ, POWSTAŁEJ PO 1945 ROKU
• żołnierz poeta (walkę o wolność ojczyzny
stawia ponad dobro osobiste, utożsamia się ze swoim pokoleniem i całym narodem, wrażliwy, przeżywa dylematy moralne i etyczne) • bojownik podziemia (patriota, gotów poświęcić się dla ojczyzny, odważny, honorowy, lojalny wobec przyjaciół i towarzyszy broni, skłonny do podejmowania ryzyka) • więzień obozu (jego głównym celem jest przetrwanie, tłumi w sobie ludzkie odruchy litości, solidarności, miłości, traktuje innych instrumentalnie, dostosowuje się do zasad panujących w obozie, posługuje się obozowym językiem, umieszczony w sytuacji granicznej, nie poddaje się całkowicie systemowi) • ofiara Holokaustu (fatalista, godzi się na swój los; samotny mimo bycia w tłumie; zrezygnowany lub kurczowo trzymający się szansy na przeżycie; utożsamia się ze swoim narodem)