Professional Documents
Culture Documents
Własność intelektualna stanowi przedmiot wielu różnych aktów prawnych. Źródła tych praw mogą
mieć pochodzenie zarówno krajowe, jak i międzynarodowe.
- Konwencja Paryska o prawie własności przemysłowej z 20 marca 1883 r.,
- Konwencja Berneńska o ochronie dzieł literackich i artystycznych z dnia 9 września 1886 r.,
przejrzana w Berlinie dnia 13 listopada 1908 r. i w Rzymie dnia 2 czerwca 1928 r.,
- Konwencja o ustanowieniu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, sporządzona w
Sztokholmie dnia 14 lipca 1976 r.,
POLSKA:
Potrawa wykonana na podstawie przepisu kulinarnego jest uzewnętrznieniem idei i sposobem jej
wyrażania i PODLEGA OCHRONIE AUTORSKO PRAWNEJ.
NIE SĄ OBJĘTE OCHRONĄ: odkrycia/ idee/ procedury/ metody i zasady działania oraz koncepcje
matematyczne (art.1. ust. 2.)
NIE STANOWIĄ PRZEDMIOTU PRAWA AUTORSKIEGO: akty normatywne oraz urzędowe projekty/
urzędowe dokumenty/ materiały/ znaki/ symbole/ opublikowane opisy patentowe lub ochronne/ proste
info prasowe
Rodzaje twórczości
WŁASNOŚĆ
INTELEKTUALNA
WŁASNOŚĆ
PRAWA AUTORSKIE PRZEMYSŁOWA „KNOW-HOW”
(WYNALAZKI)
SĄ WYNIKIEM BADAŃ
I NABYTEGO
DOŚWIADCZENIA
V. Dzieła osierocone - utwór, do którego prawdopodobnie nie wygasły autorskie prawa majątkowe i
jednocześnie nie ma możliwości dotarcia do właścicieli tych praw. Tego rodzaju utworów nie można
upublicznić, a dostęp do nich jest możliwy jedynie w czytelniach bibliotek, archiwach i prywatnych
zbiorach.
VI. Rodzaje praw autorskich
autorskie prawa osobiste (trwale związane z
autorskie prawa majątkowe
twórcą)
- niezbywalne (nie można z nich zrezygnować ani - pośrednio związane z autorem (pobieranie opłat,
nikomu przekazać, zawsze przysługują twórcom) rozporządzanie utworem we wszystkich formach
- nieograniczone w czasie eksploatacji)
- nie podlegają dziedziczeniu - dysponowanie utworem i zarabianie na jego
- nie są ograniczone czasowo (trwają wiecznie) rozpowszechnianiu lub innej formie wykorzystania
- nie można się ich zrzec, są niezbywalne - prawo kontroli nad korzystaniem z utworu
- bezpośrednio związane z autorem - ograniczone w czasie ( standardowo trwają przez 70l
- niemajątkowa więź z utworem od śmierci autora lub od daty rozpowszechnienia
utworu)
- mogą być przeniesione przez autora w ramach
umowy o przeniesienie praw lub w ramach spadku,
we wskazanych w ustawie przypadkach przysługują
osobie innej niż twórca, uprawniony z praw autorskich
majątkowych może upoważnić inną osobę do
korzystania z nich (licencja)
MOŻNA korzystać z utworów podczas ceremonii (art. 31.1.) oraz nieodpłatnie wykonywać/
odtwarzać utwory opublikowane (art. 31.2).
PRACE LICENCJACKIE – ANTYPLAGIAT (wskazanie oryginalności treści) „zgodnie z…”, „na
podstawie…”
IX. Plagiat i prawo cytatu
Plagiat: skopiowanie cudzego utworu wraz z przypisaniem sobie prawa do autorstwa poprzez ukrycie
pochodzenia splagiatowanego utworu. ANTYPLAGIAT – SPRAWDZANIE ORYGINALNOŚCI TREŚCI.
Prawo cytatu: Można przytaczać w utworach, które stanowią samoistną całość urywki innych utworów lub
drobne utwory w całości. Jednak musi się to wiązać z potrzebą wyjaśnienia, analizy krytycznej, nauczania lub
prawami gatunku twórczości (włączenie utworu do większej całości, bez której ta całość by nie mogła powstać).
W podręcznikach szkolnych, wypisach i antologiach umieszczanie cytatów jest dozwolone tylko ze względu na
cel dydaktyczny i naukowy. W tym przypadku twórcy należy się jednak wynagrodzenie.
X. Prawa pokrewne: art. 1.2. ustawy o prawie autorskim
- prawa artystycznych wykonań
- prawa fonografów/ videogramów
- prawa do I wydań + wydań naukowych + krytycznych
- wzory:
x
wzór użytkowy – „mały patent” – Prawo ochronne 10l – nowe i nadające się do przemysłowego
zastosowania rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu lub budowy
przedmiotu o trwałej postaci albo przedmiotu składającego się ze związanych ze sobą
funkcjonalnie części o trwałej postaci. Wymóg postaci przedmiotu uważa się za zachowany także
wówczas, gdy wytwór według wzoru użytkowego zdefiniowany jest przestrzennie przez
powtarzalne elementy o stałym stosunku rozmiarów. Wymóg trwałej postaci przedmiotu uważa się
za zachowany także wówczas, gdy
wytwór według wzoru użytkowego zmienia swoją postać w związku z korzystaniem zgodnym z
przeznaczeniem. Techniczny charakter wzoru użytkowego – dotyczy kształtu, budowy
/konkretyzacja przedmiotu, zdefiniowana postać/ - zespół montażowy układu elektrycznego,
-panele kuchenek elektrycznych,
- lizak.
Nowość i stosowalność
Trwałość przedmiotu.
Na wzór użytkowy może być udzielone prawo ochronne. Przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa
się prawo wyłącznego korzystania ze wzoru użytkowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Czas trwania prawa ochronnego wynosi dziesięć lat od daty
dokonania zgłoszenia wzoru użytkowego w Urzędzie Patentowym.
x
wzór przemysłowy – Prawo z rejestracji 25l – nowa i posiadająca indywidualny charakter postać
wytworu lub jego części, nadana mu w szczególności przez cechy linii, konturów, kształtów,
kolorystykę, fakturę lub materiał wytworu oraz przez jego ornamentację.
- znaki towarowe – prawo ochronne 10l – każde oznaczenie umożliwiające odróżnienie towarów
jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa oraz możliwe do przedstawienia w
rejestrze znaków towarowych w sposób pozwalający na ustalenie jednoznacznego i dokładnego
przedmiotu udzielonej ochrony. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, włącznie z
nazwiskiem, rysunek, litera, cyfra, kolor, forma przestrzenna, w tym kształt towaru lub opakowania, a
także dźwięk.
znak towarowy - znak usługowy
towar - wyroby przemysłowe, rzemieślnicze, płody rolne oraz produkty naturalne, zwłaszcza
wody, minerały, surowce, a także, z zastrzeżeniem art. 174 ust. 3, usługi;
znak towarowy podrobiony - użyte bezprawnie znaki identyczne lub takie, które nie mogą być
odróżnione w zwykłych warunkach obrotu od znaków zarejestrowanych, dla towarów objętych
prawem ochronnym;
znaki wcześniejsze - znaki zgłoszone lub zarejestrowane z wcześniejszym pierwszeństwem.
GEST JAKO ZNAK TOWAROWY: Nusret Gökçe, zwany Salt Bae zyskał błyskawiczną sławę na
portalach społecznościowych na początku 2017 roku za sprawą opublikowanego na Instagramie filmu,
w którym w oryginalny sposób kroi i przyprawia mięso: W ciągu kilku dni po publikacji liczba
wyświetleń osiągnęła 3,5 miliona. Na dzień dzisiejszy jest to prawie 17 milionów – a mowa tu tylko o
oryginalnym video zamieszczonym na Instagramie! Charakterystyczny gest posypywania mięsa
szybko stał się hitem Internetu. Doczekał się nawet własnego wpisu na Wikipedii. W marcu 2017 r. do
EUIPO wpłynęło zgłoszenie znaku towarowego w postaci gestu. W zgłoszeniu przedstawiono gest
posypywania mięsa solą za pomocą sekwencji klatek filmowych, w której kucharz dokonuje czynności
w charakterystyczny dla siebie sposób. Znak zgłoszono dla towarów klas 25 (ubrania i obuwie), 30
(m.in. kawa, wyroby cukiernicze, sól) oraz usług klasy cateringowych i hotelowych klasy 43.
Rejestracja znaku w postaci gestu posypywania mięsa nie przebiegła bezproblemowo. Ekspert EUIPO
wskazał, że znak nie posiada zdolności odróżniającej w stosunku do usług wskazanych w klasie 43.
Nie kwestionowano przy tym zdolności rejestrowej znaku dla pozostałych towarów wskazanych w
zgłoszeniu. Według Urzędu, znak przedstawiający szefa kuchni solącego mięso, zostanie odebrany
przez właściwy krąg odbiorców jako banalna i zwyczajna scena. Nawet biorąc pod uwagę
charakterystyczną pozycję ręki, odbiorcy nie uznają go raczej za znak towarowy. Solenie mięsa jest
standardową praktyką i będzie postrzegane jako zwyczajna czynność związana z gotowaniem.
Zgłaszający, na dowód wskazania rozpoznawalności i popularności gestu przedstawił materiały,
które odnosiły się do publikacji w mediach społecznościowych. Były to wpisy na Twitterze, zdjęcia na
Instagramie czy filmy na Youtube. Przedstawiono także statystyki dotyczące liczby wyświetleń i
obserwujących. Urząd uznał, że nie wystarczają one do stwierdzenia powiązania przez odbiorców
usług z konkretnym przedsiębiorcą.
W odwołaniu od decyzji wskazano, że charakterystyczny gest znacznie odbiega od standardów
przyjętych wśród kucharzy. Wskazano również, że dzięki swojej ogromnej popularności w Internecie
gest nabył zdolność odróżniającą. Podniesiono także, że wykonywany przez szefa kuchni ruch jest
wyjątkowy – dzięki temu odbiorcy mogą go skojarzyć z jakością świadczonych przez niego usług.
Restauracje prowadzone przez Nusret’a Gökçe są związane z określoną jakością, która wyróżnia je
na tle innych. Gest posypywania mięsa solą może być znakiem towarowym, ale… dla usług
niezwiązanych z gotowaniem. Izba odwoławcza EUIPO nie podzieliła tego stanowiska. W
uzasadnieniu decyzji Izba Odwoławcza podkreśliła, że zdolność odróżniająca znaku nie może wynikać
tylko ze spełnienia funkcji promocyjnej. Oznaczenie powinno wskazywać pochodzenie danych usług.
Oryginalność gestu i zdobycie popularności w Internecie nie jest wystarczającym argumentem do
uznania zdolności odróżniającej oznaczenia. Izba Odwoławcza odrzuciła też tezę o nabyciu przez ten
gest wtórnej zdolności odróżniającej. Taka sytuacja nie mogła mieć miejsca, ze względu na to, że
zgłaszany gest nie był wcześniej używany dla oznaczania usług danego przedsiębiorstwa. Dodatkowo
dowody używania oznaczenia stanowiły głównie artykuły zamieszczane na portalach
społecznościowych. Utrudniło to ustalenie zakresu terytorialnego używania znaku. Równocześnie, po
raz kolejny podkreślono, że duża ilość wyświetleń i obserwujących nie świadczy o rozpoznawalności
marki w odniesieniu do określonych usług. Izba Odwoławcza uznała jednak, że zgłoszony znak
posiada zdolność odróżniających dla usług niezwiązanych z gotowaniem. Finalnie gest #SaltBae
zostanie zarejestrowany jako znak towarowy między innymi dla usług hotelowych, odzieży i usług
dostarczenia napojów.
Polsce ochronę tylko, gdy oznaczenie korzysta z ochrony w kraju jego pochodzenia czyli
terenowi, gdzie zostały one wytworzone lub przetworzone.
oznaczenia geograficzne
zwykłe kwalifikowane
niewskazujące na szczególną jakość towaru, PODLEGAJĄ REJESTRACJI, UREGULOWANE
samo miejsce pochodzenia NA SZCZEBLU KRAJOWYM + UNIJNYM
jakość + miejsce pochodzenia
np. oscypek, Jabłko Grójeckie, Ser koryciński „Swojski”, Cebularz lubelski
RODZAJE UTWORÓW:
UTWORY SAMOISTNE UTWORY NIESAMOISTNE
takie, które nie zawierają cudzych elementów takie, w których zawarto cudze wkłady twórcze.
twórczych, w którym nie wykorzystano cudzych
dzieł, mimo że może być innymi dziełami
inspirowany (wtedy mówimy o utworze
samoistnym inspirowanym)
UTWORY INSPIROWANE UTWORY ZALEŻNE
utwory, które powstały pod wpływem inspiracji utwory, które powstały w wyniku twórczego
dziełem innego twórcy (inspiracji rozumianej jako opracowania, przeróbki lub adaptacji innego utworu.
psychologiczno-emocjonalny odbiór cudzego
dzieła). Utwór inspirowany jest samodzielnym
dziełem, który posiada cechy indywidualnej
twórczości artystycznej jego autora.
UTWORY WSPÓŁAUTORSKIE
UTWORY ROZŁĄCZNE UTWORY NIEROZŁĄCZNE
składające się z wkładów poszczególnych twórców wkładów nie można wyodrębnić (np. I i II rozdział tej
nadających się do samodzielnej eksploatacji (np. samej powieści).
melodia i słowa piosenki, informacja i fotografia ją
przedstawiająca, itd.)
UTWORY POŁĄCZONE UTWORY ZBIOROWE
utwory powstałe z połączenia dwóch lub większej są autorstwa różnych twórców, którzy jednak ze sobą
liczby utworów odrębnych. Połączenie odbywa się z nie współpracują w trakcie tworzenia dzieła;
woli zainteresowanych twórców w celu wspólnego ostateczną koncepcję utworu tworzy wydawca dzieła,
rozpowszechniania powstałej całości. który może ale nie musi być jednym z autorów
tekstów.
UTWORY PRACOWNICZE
Utwór pracowniczy to utwór, który powstaje w
ramach stosunku pracy – mam tu na myśli tylko
stosunek zobowiązaniowy regulowany przez umowę o
pracę. Utworem pracowniczym nie będzie zatem
utwór powstały w wyniku wykonywania obowiązków
wynikających z umowy o dzieło, umowy zlecenia czy
umowy agencyjnej.
PRAWO WŁASNOŚCI PRZEMYSŁOWEJ: Zróżnicowany zakres przedmiotowy wynikający z
regulacji prawa międzynarodowego.
Podstawowy akt prawny: Konwencja paryska z 1883 r. w wersji z 1967 r.
– Akt sztokholmski zmieniający Konwencje paryska o ochronie przemysłowej z 20 marca 1883 r.,
sporządzony w Sztokholmie dnia 14 lipca 1967 r. (Dz. U z 1975 r. Nr 9, poz. 51 z późn zm.);
- USTAWA z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. 2021.324).
Art. art. 1 ust. 1 pkt 1 zawiera zamknięty katalog dóbr objętych ochroną. Są to: - wynalazki,
- wzory użytkowe,
- wzory przemysłowe,
- znaki towarowe,
- oznaczenia geograficzne, i
- topografie układów scalonych
-
WŁASNOŚĆ PRZEMYSŁOWA
w znaczeniu podmiotowym w znaczeniu przedmiotowym
prawo podmiotowe do dóbr niematerialnych zbiór przepisów regulujących powstanie, treść,
określonych w ustawie prawo własności zmianę, ustanie oraz ochronę praw
przemysłowej; podmiotowych oraz zwalczanie nieuczciwej
konkurencji
Art. 2. ustawy p.w.p - Zwalczanie nieuczciwej konkurencji reguluje odrębna
Art. 24. Patenty są udzielane - bez względu na dziedzinę techniki - na wynalazki, które są nowe,
posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.
Art. 25. Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.
(…)
Art. 26. Wynalazek uważa się za posiadający poziom wynalazczy, jeżeli wynalazek ten nie wynika
dla znawcy, w sposób oczywisty, ze stanu techniki. (…)
Art. 27. Wynalazek uważany jest za nadający się do przemysłowego stosowania, jeżeli według
wynalazku może być uzyskiwany wytwór lub wykorzystywany sposób, w rozumieniu technicznym, w
jakiejkolwiek działalności przemysłowej, nie wykluczając rolnictwa.
Art. 28. [Rzeczy nie uznawane za wynalazki]
Patent dodatkowy (art. 30): Uprawniony z patentu może uzyskać patent na ulepszenie lub
uzupełnienie wynalazku, które posiada cechy wynalazku, a nie może być stosowane samoistnie
(patent dodatkowy). Można również uzyskać patent dodatkowy do już uzyskanego patentu
dodatkowego. Ulepszenie lub uzupełnienie musi posiadać cechy wynalazku, ale nie może być
stosowane samoistnie, tzn. bez wynalazku głównego;
Ulepszenie, musi spełniać wszystkie przesłanki:
- być nowe,
- nieoczywiste, i
- nadawać się do przemysłowej stosowalności.
Patent dodatkowy jest ściśle powiązany z patentem głównym. Czas jego trwania jest
powiązany z patentem głównym. Kiedy patent główny zostanie unieważniony lub wygaśnie,
patent dodatkowy staje się patentem „zwykłym”. Patent dodatkowy jako odrębne prawo może
być zbyty. W przypadku udzielenia patentu dodatkowego, za ochronę wynalazku pobiera się
opłatę jednorazową. Jeżeli patent dodatkowy stanie się patentem, pobiera się opłaty okresowe
– licząc od okresu ochrony następującego po ustaniu patentu głównego, w wysokości, jaka
przypadałaby za ten okres i dalsze okresy ochrony wynalazku stanowiącego przedmiot patentu
głównego (art. 224 ust. 6 p.w.p.)
art. 57. Wynalazkiem tajnym jest wynalazek stanowiący informację niejawną, której nadano klauzulę
„ściśle tajne”, „tajne”, „poufne”, bądź „zastrzeżone”. O tajności wynalazku dotyczącego obronności
bądź bezpieczeństwa państwa postanawiają:
- Minister Obrony Narodowej
- Minister właściwy ds. wewnętrznych
- Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
+ prawo unijne!
Cd
Wynalazek nieetyczny