Professional Documents
Culture Documents
ÇELİK : Bir demir-karbon alaşımı olup C ve alaşım elemanlarının ilavesi ile çok çeşitli özellikler
kazandırılabilir.
SAF DEMİR : o kadar yumuşaktır ki bu hali ile makine yapımında kullanılamaz. Karbon yüzdesi arttıkça
sertlik ve mukavemet artar. Çeliği demirden ayıran bir çok özelliklerden özellikle “Dövülebilme ve
kaynak edilebilme” C yüzdesi arttıkça zayıflar.
ÇELİK İMALİ
Çelik demir cevherinin yüksek fırınlarda ham demir (pik) yapıldıktan sonra konvertör ve elektrik ark
ocaklarında izabesiyle veya hurda kullanılarak elektrik ark ocaklarında üretilir.
İzabe edilen sıvı haldeki çelik; direkt ingot olarak veya kontinü döküm ile blum ve kütük şekline
getirilir.
Döküm olarak elde edilen ingot veya kütük sıcak haddeleme veya dövmenin hammaddesini oluşturur.
ÇELİĞİN İMALİNDE; istenilen sonuca varabilmek için yapılması dikkat edilmesi gereken önemli
hususlar;
Sade karbonlu çeliklere muhtelif alaşım elemanları ilavesi (çoğunlukla ferro alaşım şeklinde) çok
değişik özellikler taşıyan Alaşımlı çelikler elde edilir.
Bu elemanların bir veya birkaç tanesinin bulunuş şekline ve yüzdesine bağlı olarak “düşük alaşımlı
veya Krom-Nikel çeliği” gibi isimler alır.
KARBON
Bu önemli ve ana elemandır. Çelik özelliklerine en çok etki yapanıdır. Karbon artışı ile sertlik, su alma
yeteneği dayanım artar. Buna karşılık dövülebilme, kaynaklanabilme, esneklik azalır.
MANGANEZ (MN)
Çeliğin dayanımını, akma sınırını, sıcakta şekillenme ve kaynak kabiliyetini, sertleşme derinliğini artırır.
Mn oranı 0,20/0,35 civarında olan çelikler suda sertleşebilir. Mn yüzdesi 1’i geçen çelikler manganlı
olarak nitelenir. Daha yüksek (12/14) oranında Mn ihtiva eden çelikler östenitik yapı oluşturur ve
aşınmaya çok büyük dayanım gösteren çelikler elde edilir.
SİLİSYUM
Çeliğin süneklik ve tokluğunu düşürmeden, dayanımını ve sertliğini artırır. Özellikle yay çeliklerinde
kullanılır. Miktarı % 0,40 üzerine çıkan çelikler için silisyumlu tabiri kullanılır. Yüksek silisyum ihtiva
eden çeliklerin ısıya dayanımı artar.
KÜKÜRT
Üretim sırasında çelik yapısına geçer ve gevrek kırılgan yapar. Genelde zararlı ve giderilmesine çalışılan
bir elementtir. Ancak otomat çeliklerinde 0,30’a kadar çıkarılır ve zararlı etkisini gidermek için de iki
katı kadar Mn ilave edilir.
FOSFOR
KROM
Çeliklere en fazla katılan elemandır. Dayanım ve sertleşebilme özelliğini artırır. Yüksek kromlu çelikler
paslanmaya ve korozyona, aşınmaya mukavemeti artar.
NİKEL
Krom gibi çok kullanılan ve kromla beraber sertliğin derinliğe inmesini sağlayan, dayanım ve darbe
mukavemetini artıran bir elementtir. Ayrıca pasa ve korozyona ve hararete mukavim olduğu için ısıya
dayanıklı ve paslanmaz çeliklerin imalatında kullanılır.
MOLİBDEN
Genellikle Cr ve Ni ile beraber kullanılır. Az miktarda katılmasına rağmen bütün özelliklerin artmasına
sebep olur. Bu yöndeki etkisi Wolframa benzer ve özlü yapar. Çok geniş çelik grubunda (sementasyon,
ıslah ve takım çelikleri) kullanılır.
KURŞUN
Yalnızca otomat çeliklerine (%0,2-0,5) oranında katılır. İşlemede kolaylık ve temiz bir yüzey elde
edilmesini sağlar, mekanik özelliklere pek etki etmez.
ÇELİKLERİN SINIFLANDIRILMASI
3. ALAŞIMLI ÇELİKLER
Düşük alaşımlı çelikler
Orta alaşımlı çelikler
Yüksek alaşımlı çelikler
X . XXXX . XX
Birinci grupta belirtilen “malzeme ana grubu” tek rakamla ifade edilmektedir ve 0 ile 9
rakamları kullanılır.
İkinci grupta belirtilen “malzeme çeşit numarası” dört rakamdan meydana gelir ve ilk iki
rakam alaşım ana grubunu ve son iki rakam bu alaşıma ait malzeme sıra numarasını belirtir.
11 ve 12 : Yapı çelikleri
DIN 17006 ve TS 1111’e Göre Çeliklerin ve Demir Esaslı Döküm Malzemelerin Sembolle Gösterilmesi
Sert Döküm GH
Çelik Döküm GS DÇ
DIN standardına göre, çekme dayanımına göre verilen genel yapı çelikleri St harfleri yazıldıktan sonra
eski belirtme tarzında kp/mm2, yeni belirtme tarzında MPa olarak çekme dayanımının minimum
değeri sayısal dolarak belirtildikten sonra, üç kalite halinde yapılan bu çeliklerin kalitesi tire işareti
konduktan sonra -1,-2 ya da -3 tarzında yazılmaktadır.
Günümüzde kullanılan çelik türünün 2000 civarında olduğu tahmin edilir. Doğru malzeme seçimi
yapılabilmesi için bir takım çelik normları ve simgeleri geliştirilmiştir. Simgelerle çeliğin;
Dayanımı
Kimyasal bileşimi
Üretim Yöntemi
İç Yapı durumu
Piyasaya arz ediliş biçimi gibi özelleliklerin biri veya bir kaçı kodlandırılmıştır.
Çeliklerin numaralandırılmasının ihtiyaç olduğu tespiti ve sistem adaptasyonu ilk kez otomotiv
mühendisleri birliği (SAE) tarafından yapıldı. Daha sonra Amerika demir çelik enstitüsü (AISI) benzer
bir sistem adapte edildi. 1975 yılında SAE metal ve alaşımlar için birim numaralandırma sistemini
(UNS) yayınladı. UNS malzemeyi tanımlamak iiçin harf kullanır. Örneğin C ve alaşım çelikleri için G,
alüminyum için A, bakır alaşımları için C, paslanmaz veya korozyona dayanıklı malzemeler için S, ve
çinko ve çinko alaşımları için 2 ön ekleri kullanılır. SAE ve AISI dört harf kullanır. İlk 2 rakam çeliğin ait
olduğu alaşım grubunu (xxxx) son iki rakam (xxxx) karbon miktarını % olarak verir.
Karbon Çelikleri
10XX
11XX
12XX
15XX
Manganezli Çelikler
13XX
Ni’li Çelikler
23XX
25XX
Ni-Cr’lu Çelikler
31XX
32XX
33XX
34XX
Mo’li Çelikler
40XX
44XX
Cr-Mo’li Çelikler
41XX
Nİ-Cr-Mo’li Çelikler
43XX
47XX
81XX
86XX
87XX
88XX
93XX
94XX
97XX
98XX
Ni-Mo’li Çelikler
46XX
48XX
Kromlu Çelikler
50XX
51XX
52XX
Cr-V’lu Çelikler
61XX
W-Cr’lu Çelikler
71XX
72XX
Si-Mn’lı Çelikler
92XX
Paslanmaz Çelikler
302XX / 2XX
303XX / 3XX
514XX / 4XX
515XX / 5XX
U : Kaynar çelik
R : Durgun çelik
Örnek : ER St 42; elektrik ark ocaklarında elde edilen çekme dayanımı 42 kg/mm 2 olan durgun
çelik.
a) Karbon Çelikleri
“C” ön harfi ile tanımlanır. Sonraki sayılar ortalama yüzde karbon miktarının yüz katını gösterir.
(%CX100). Karbon çeliklerinde doğal olarak bulunan katkı elementlerinin kabul edilebilir %
maksimum miktarları aşağıda verilmiştir.
Cm = Kükürt miktarı belli sınırlar içinde olan ıslah edilebilir karbon çelikleri