Mga Pangulo

sa
Repulika
ng
Pilipinas

Submitted to:
Submitted by:
 2.
3.
Manuel Roxas
Naglingkod si Manuel Roxas bilang ika-limang Pangulo
ng Pilipinas, na umupo sa puwesto noong 1946 matapos
magkaroon ng kalayaan ang bansa mula sa Estados Unidos.
4.
Sa panahon ng kanyang panunungkulan, nagawa ni
Roxas ang ilang mga mahahalagang tagumpay:
1. Kalayaan mula sa Estados Unidos:
Nakakuha si Manuel Roxas ng mahalagang bahagi
sa mga negosasyon para sa kalayaan ng Pilipinas mula
sa Estados Unidos. Kasama siya sa delegasyon ng Pili-
pinas sa Estados Unidos na nagtatalakay sa mga kon-
disyon ng kalayaan. Ang Pilipinas ay huling nakuha ang
ganap na kalayaan noong Hulyo 4, 1946.
Rekonstruksyon ng Ekonomiya:
Nakatuon si Roxas sa pagsasaayos ng ekonomiya ng
Pilipinas matapos ang digmaan. Ipinatupad niya ang iba't
ibang patakaran upang muling itayo ang imprastruktura ng
bansa at pagpapalakas ng paglago ng ekonomiya matapos
ang pinsalang dulot ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Kasama rito ang mga hakbang upang makakuha ng dayuhang
pamumuhunan at tulong para sa rekonstruksyon.
Kagalingan sa Lipunan:
Sinimulan ni Roxas ang mga programa na naglalayong
mapabuti ang kagalingan ng lipunan at mapataas ang antas
ng pamumuhay ng mga Pilipino. Kasama rito ang mga
hakbang upang magbigay ng pabahay, pangangalaga sa ka-
lusugan, at edukasyon sa mamamayan, lalo na sa mga
naapektuhan ng digmaan.
Reporma sa Paggawa:
Nagdala si Roxas ng mga reporma sa paggawa upang
protektahan ang karapatan ng mga manggagawa at magpro-
mote ng kapayapaan sa industriya. Sinuportahan niya ang
pagpapatupad ng mga batas na nagreregula sa kalagayan ng
paggawa, nagtatag ng pamantayang sa sahod minimum, at
nagtitiyak sa mga karapatan ng mga manggagawa na mag-
organisa at magpamagitan nang kolektibo.
5. Patakaran sa Ugnayang Panlabas:
Hinikayat ni Roxas ang patakaran ng pagpapalakas ng
ugnayan sa iba't ibang bansa, lalo na ang Estados Unidos,
upang makakuha ng tulong sa ekonomiya at mga garantiya sa
seguridad. Gumawa rin siya ng mga hakbang upang magtatag
ng ugnayang diplomatiko sa ibang mga bansa at sumali sa
mga pandaigdigang organisasyon upang itaguyod ang mga
interes ng Pilipinas sa pandaigdigang antas.
Sa kabuuan, ang panunungkulan ni Manuel Roxas ay naba-
tayan ng mga pagsisikap na muling itayo ang bansa matapos ang
pinsala ng digmaan, pagkamit ng kalayaan, at pagpapabuti sa ka-
ginhawaan ng mamamayang Pilipino. Bagaman ang kanyang ad-
ministrasyon ay hinamon ng mga hamon, lalo na sa pagsasagawa
ng pangkalahatang reporma sa lupa, ang kanyang mga kontribusy-
on ay nagtatakda ng pundasyon para sa mga sumusunod na pag-
unlad sa pamamahala at patakaran ng Pilipinas.

6. Reporma sa Lupa:
Bagaman may mga kontrobersya ang usapin ng reporma
sa lupa sa panahon ng kanyang panunungkulan, itinatag ni
Roxas ang pundasyon para sa mga susunod na hakbang sa
reporma sa lupa. Sinimulan ng kanyang administrasyon ang
mga pag-aaral at diskusyon sa reporma sa agrikultura upang
addressin ang isyu ng pagkakalat ng lupa at kahirapan sa ka-
nayunan.

7. Pagkilala sa mga Beteranong Digmaan:

Sinuportahan ni Roxas ang mga pagsisikap upang kilala-
nin at magbigay ng benepisyo sa mga beterano ng digmaang
Filipino na nakibaka noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Pinirmahan niya ang batas na nagbibigay ng mga benepisyo
at pensyon sa mga beteranong digmaan bilang pasasalamat
sa kanilang sakripisyo.

Sergio Osmeña
Sergio Osmeña ay nagsilbi bilang ikalawang Pangulo ng Pilipi-
nas, na pumalit kay Manuel Quezon. Siya ay umupo sa puwesto
noong 1944, sa panahon ng mahalagang yugto sa kasaysayan ng
Pilipinas, habang nagaganap ang Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
Narito ang ilan sa kanyang mga kagila-gilalas na tagumpay bilang
pangulo:
1. Pamumuno sa panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaig-
dig:
Ang panunungkulan ni Osmeña bilang pangulo ay
nasasalamin ng mga hamon ng Ikalawang Digmaang Pandaig-
dig. Pinangunahan niya ang gobyernong Pilipino sa pagtatago
mula 1944 hanggang 1946 habang ang bansa ay ino-okupang
mga Hapones. Sa kabila ng mga pagsubok, nagawa niyang
panatilihin ang presensya ng gobyerno ng Pilipinas at patuloy
na nagtrabaho para sa kasarinlan ng bansa.
2. Kasarinlan ng Pilipinas:
Isang mahalagang bahagi si Osmeña sa pagsisikap na
makamit ang kasarinlan ng Pilipinas mula sa kolonyal na
pananakop ng Amerika. Isa siya sa mga pangunahing per-
sonalidad sa mga negosasyon sa Estados Unidos para sa
kasarinlan ng Pilipinas. Ang Batas Tydings–McDuffie ng
1934 ang nagbukas ng daan para sa kasarinlan ng Pilipinas,
na sa wakas ay ipinagkaloob noong Hulyo 4, 1946.
3. Pagkakabuo-buo matapos ang digmaan:
Pagkatapos ng paglaya ng Pilipinas mula sa
pananakop ng Hapones, nakatuon si Osmeña sa pagbuo at
rehabilitasyon ng bansa. Kasama rito ang mga pagsisikap na
ipagpatuloy ang imprastruktura, ibalik ang ekonomiya, at
magbigay ng tulong sa mga komunidad na sinalanta ng dig-
maan.
4. Repormang panlipunan:
Isinakatuparan ng administrasyon ni Osmeña ang iba't
ibang repormang panlipunan na layuning mapabuti ang
kabutihan ng mga Pilipino. Kasama rito ang mga hakbang
upang labanan ang kahirapan, itaguyod ang edukasyon, at
paigtingin ang mga serbisyong pangkalusugan.
5. Ugnayang panlabas:
Sa panahon ng kanyang panunungkulan, nagtrabaho si
Osmeña upang palakasin ang ugnayang diplomatiko ng Pili-
pinas sa ibang bansa. Sinikap niyang magtatag ng magan-
dang ugnayan sa Estados Unidos at iba pang mga bansa
habang pinatitibay ang kasarinlan at soberenya ng Pilipinas.
6. Pamana ng estadista:
Ang pamumuno ni Sergio Osmeña sa panahon ng ma-
hirap na yugto sa kasaysayan ng Pilipinas ay madalas na
naalala sa kanyang estadistika at dedikasyon sa mga interes
ng bansa. Naglaro siya ng mahalagang papel sa paghubog ng
Pilipinas patungo sa kasarinlan at nagtayo ng pundasyon para
sa pagbabangon at pag-unlad ng bansa pagkatapos ng Ikala-
wang Digmaang Pandaigdig.

Sa buong kabuuan, ang panunungkulan ni Sergio Osmeña

bilang pangulo ay nakilala sa kanyang pamumuno sa panahon ng
digmaan, ang kanyang mga pagsisikap para sa kasarinlan ng Pilipi-
nas, at ang kanyang dedikasyon sa pagbabangon ng bansa
pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig.
 2. Programang Pang-agrikultura:
Nakatuon ang administrasyon ni Garcia sa pagpapaunlad
ng sektor ng agrikultura, kung saan ipinatupad ang mga pro-
grama upang mapabuti ang mga pamamaraan sa pagsasaka,
dagdagan ang produksiyon, at solusyunan ang kahirapan sa
mga rural na lugar. Layunin niyang gawing self-sufficient ang Pil-
ipinas sa produksiyon ng pagkain.

3. Pagsasaayos sa Ugnayang Panlabas:

Nilunsad ni Garcia ang isang patakaran ng "pamamahala
ng pagkakaibigan" na layuning palakasin ang mga ugnayan sa
mga kalapit na bansa sa Asya at panatilihing maganda ang rela-
syon sa mga bansang Kanluranin. Inilalayon niyang ipakita ang
kalayaan ng Pilipinas habang nakikipag-ugnayan sa ibang mga
bansa.

Carlos P. Garcia
4. Pagpapaunlad ng Infrastruktura:
Sinimulan ng administrasyon ni Garcia ang iba't ibang
Nagsilbi si Carlos P. Garcia bilang ikawalong Pangulo ng
proyektong pang-imprastruktura na layuning mapabuti ang
Pilipinas, na pumalit kay Elpidio Quirino. Ang kanyang panun-
transportasyon at konektibidad sa buong arkipelago. Kasama
ungkulan, na nagtagal mula 1957 hanggang 1961, ay naiiba sa
dito ang pagtatayo ng mga kalsada, tulay, at mga pantalan, na
pamamagitan ng ilang mga mahahalagang tagumpay:
nag-ambag sa ekonomikong pag-unlad at sosyal na paggalaw.

1. Polisiya ng "Filipino First":

5. Edukasyon at Pagpapalaganap ng Kultura:
Isa sa pinakamahalagang inisyatiba ni Garcia ay ang
Binigyang-diin ni Garcia ang kahalagahan ng edukasyon at
implementasyon ng "Polisiya ng Filipino First," na layuning
pagpapaunlad ng kultura sa panahon ng kanyang panunungku-
bigyang prayoridad ang mga negosyo at produkto ng Pilipi-
lan. Sinuportahan niya ang mga programa na naglalayong pala-
no kaysa sa mga dayuhang ito. Pinapalakas ng polisiyang
wakin ang access sa edukasyon, itaguyod ang kultura ng Pilipi-
ito ang paglago ng lokal na industriya at layuning palakasin
no, at pangalagaan ang pambansang kultura.
ang ekonomikong independensiya.
6. Pag-unlad ng Ekonomiya:
Sa ilalim ng panunungkulan ni Garcia, nakaranas ang
ekonomiya ng Pilipinas ng malaking paglago, na pinaandar
ng pagtaas ng produksiyon sa agrikultura at pagpapalawak
ng lokal na industriya. Layunin ng kanyang mga patakaran
na magpatulak ng ekonomikong pag-unlad at lumikha ng
mga oportunidad para sa mga negosyong Pilipino at
manggagawa.

7. Programang Pangkagalingan ng Lipunan:

Ipinatupad ng administrasyon ni Garcia ang iba't
ibang mga programa para sa kagalingan ng lipunan na
layuning mapabuti ang kalagayan ng pamumuhay ng mga
Pilipino, kabilang dito ang mga proyektong pabahay at
mga programa pangkalusugan.

Sa kabuuan, ang panunungkulan ni Carlos P. Garcia ay

nai-karakterisa sa pamamagitan ng kanyang pagbibigay-diin sa
ekonomikong pambansangismo, pagpapaunlad sa agrikultura,
pagpapabuti ng imprastruktura, at pagpapalaganap ng kultura.
Layunin niyang ipakita ang kalayaan ng Pilipinas habang si-
nusulong ang mga patakaran na naglalayong magtaguyod ng
pambansang paglago at kasaganaan.

Diosdado Macapagal
Si Diosdado Macapagal ang ika-siyam na Pangulo ng Pili-
pinas, na naglingkod mula 1961 hanggang 1965. Narito ang
ilan sa kanyang mga pangunahing nagawa at tagumpay bilang
pangulo:
1. Ammendment sa Philippine Constitution:
Ang kanyang administrasyon ang nagtulak ng
pagbabago sa Konstitusyon ng Pilipinas, na nagpalit ng
petsa ng pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan mula Hulyo 4
patungong Hunyo 12. Ipinahayag nito ang layunin na
bigyang-diin ang mas orihinal na proklamasyon ng kasa-
rinlan ng Pilipinas noong 1898, kung kailan unang ipi-
nahayag ni Emilio Aguinaldo ang kasarinlan ng bansa
mula sa Espanya.
2. Pakikipagtulungan sa United States:
Habang nasa puwesto, nagtaguyod si Macapagal ng mas
malayang ugnayan sa ibang mga bansa, kabilang ang Estados
Unidos. Sa kanyang pananaw, ang malayang ugnayan ay dapat
na batay sa paggalang sa kasarinlan at soberenya ng Pilipinas.
3. Paggalaw sa Ekonomiya:
Sa panahon ng kanyang panunungkulan, inilunsad niya
ang mga programa para sa pagpapalakas ng ekonomiya ng
bansa. Isa sa mga layunin ay mapabuti ang kalagayan ng mga
mahihirap at nagsasaka sa pamamagitan ng land reform.
4. Mga Patakaran para sa Pagbabago sa Lipunan:
Isinulong ni Macapagal ang mga reporma sa lipunan, ka-
bilang ang pagtataguyod ng pagkakapantay-pantay sa lipunan
at pagkakaroon ng oportunidad para sa lahat ng mamamayan.
5. Diplomasya:
Nagtaguyod siya ng malayang patakaran sa diplomasya at
inaasahan niya ang pagtitiwala at pagtanggap mula sa mga
dayuhan.
Sa kabuuan, bagaman ang panunungkulan ni Diosdado
Macapagal ay hindi nakakamit ang gayong karamihan ng tagumpay,
kanyang inilahad ang kanyang adhikain para sa mga reporma sa Pili-
pinas, kasama na ang pagpapalakas ng kasarinlan ng bansa at pag-
tataguyod ng pag-unlad at pantay-pantay na pagkakataon para sa
lahat ng mamamayan.

Ramon Magsaysay
Si Ramon Magsaysay ay kilala bilang isang tanyag na
Pangulo ng Pilipinas mula 1953 hanggang 1957. Narito ang ilan
sa kanyang mga pangunahing nagawa at tagumpay bilang
pangulo:
1. Laban sa Korapsyon at Kriminalidad:
Isa sa pinakamahalagang nagawa ni Magsaysay
bilang pangulo ay ang kanyang matagumpay na kampanya
laban sa korapsyon at kriminalidad. Ipinakita niya ang
kanyang determinasyon na labanan ang mga korap na
opisyal sa pamahalaan at ang mga kriminal na elemento
sa lipunan.
2. Pagsasagawa ng Land Reform:
Bilang tagasulong ng katarungang panlipunan, inilunsad ni
Magsaysay ang mga programa para sa reporma sa lupa.
Layunin ng programang ito na ipamahagi ang lupa sa mga mag-
sasaka upang mapabuti ang kalagayan ng mga maralitang taga-
bukid.
3. Pakikipaglaban sa Komunismo:
Ang panunungkulan ni Magsaysay ay nagsilbing panahon
ng pakikibaka laban sa komunismo sa Pilipinas. Ipinakita niya
ang kanyang matinding dedikasyon sa pagsugpo sa komun-
istang pag-aaklas, na nagresulta sa pagbagsak ng ilang
rebelyong gerilya.
4. Pagsulong ng Kultura at Edukasyon:
Inilunsad ni Magsaysay ang mga programa para sa
pagpapaunlad ng kultura at edukasyon sa bansa. Layunin niya
na mapalakas ang pagpapahalaga sa kultura ng Pilipinas at
magbigay ng mas maraming oportunidad sa edukasyon para sa
mga mamamayan.
5. Pakikipag-ugnayan sa mga Amerikano:
Bilang isang malapit na kaalyado ng Estados Unidos, nag-
tagumpay si Magsaysay sa pagpapanatili ng matatag na ugna-
yan sa pagitan ng Pilipinas at ng Amerika. Ipinakita niya ang ka-
kayahan na magtamo ng suporta mula sa mga Amerikano ha-
bang pinanatili ang kasarinlan ng bansa.
Sa kabuuan, si Ramon Magsaysay ay kilala hindi lamang sa
kanyang mga tagumpay sa laban sa korapsyon at kriminalidad, kundi
pati na rin sa kanyang mga programa para sa reporma sa lupa, pag-
sasagawa ng katarungang panlipunan, at pagsusulong ng kultura at
edukasyon. Ang kanyang panunungkulan ay itinuring na panahon ng
pagbabago at pag-unlad sa Pilipinas.

Elpidio Quirino
Si Elpidio Quirino ang ika-anim na Pangulo ng Pilipinas, na
naglingkod mula 1948 hanggang 1953. Narito ang ilan sa
kanyang mga pangunahing nagawa at tagumpay bilang pangulo:
1. Pagsulong ng mga Proyektong Pang-imprastruktura:
Sa panahon ng kanyang panunungkulan, ipinatupad
ni Quirino ang mga proyekto ng imprastruktura upang
mapalakas ang ekonomiya ng bansa. Kasama rito ang
pagpapalawak ng mga kalsada, tulay, at iba pang pasilidad
na nag-ambag sa pag-unlad ng bansa.
2. Pakikisalamuha sa mga Amerikano:
Bilang dating Bise Pangulo sa ilalim ng panunungkulan ni
Manuel Roxas, nagpatuloy si Quirino sa maayos na relasyon sa
Estados Unidos. Tinulungan niya ang pagsasaayos at pagpapa-
tatag ng mga ugnayan sa pagitan ng Pilipinas at ng Amerika.
3. Pakikipaglaban sa Korapsyon:
Sa ilalim ng kanyang pamumuno, ipinakita ni Quirino ang
kanyang determinasyon na labanan ang korapsyon sa pamaha-
laan. Ipinatupad niya ang mga hakbang upang mapanagot ang
mga opisyal na sangkot sa katiwalian at mapanatili ang in-
tegridad ng pamahalaan.
4. Pagsusulong ng Edukasyon at Kultura:
Isinulong ni Quirino ang mga programa para sa pagpapala-
wak ng edukasyon at pagpapalakas ng kultura. Layunin niyang
magbigay ng mas maraming oportunidad sa edukasyon at pala-
kasin ang pagpapahalaga sa kultura ng Pilipinas.
5. Pagsasaayos sa Pagsasaka at Reporma sa Lupa:
Inilunsad ni Quirino ang mga programa para sa pag-
sasaayos sa sektor ng agrikultura at reporma sa lupa. Layunin
niyang mapabuti ang kalagayan ng mga magsasaka at bigyan
sila ng tamang suporta mula sa pamahalaan.
Bagaman ang panunungkulan ni Elpidio Quirino ay hindi na-
wawalan ng mga hamon at kontrobersya, marami pa rin siyang naga-
wa upang mapalakas ang ekonomiya, labanan ang korapsyon, at
mapabuti ang kalagayan ng mga mamamayan sa Pilipinas. Siya ay
itinuturing na isa sa mga pangunahing lider sa kasaysayan ng bansa.