Diskurso

Inihanda ni: KENNETH DAVE DALIMBANG

Layunin:
Nailalahad ang kahulugan ng Diskurso
Ang Diskurso ay ang gamit ng wika na
bunga ng komunikasyon na nagreresulta
sa pagbuo ng mga talata, pagsisimula at
pagpapatuloy ng kumbersasyon, pag-
iintervyu, atbp. Nang may pagkakaugnay-
ugnay ang paraan ng paglalahad.
Paraan ng Paglalahad.
Ang diskurso ay ang malayang pagsabi ng
tao ng kanyang saloobin.
“ Ako nalang, ako nalang ulit.”
- Bea Alonzo
Ang diskurso ay ang pagsabi ng tao ng
kanyang kaisipan.
“walang Himalaya, ang Himalaya ay nasa
puso ng tao.”
Ang dikurso ay ang paglalahad ng idea
kahit sa anomang lahi ng tao sa mundo.
 Nagmula ang salitang Diskurso sa
salitang Latin na Discursus na
nangangahulugang “running to and
from”. Binubuo ito, ayon kay Strega
(2005), ang paggamit ng wikang pasulat o
pasalita o maging ng lenggwaheng
pasenyas at multimedyang paraan ng
komunikasyon.
 Ayon kay Hatch (1992:1), ang
diskurso bilang gamit ng wika ay bahagi
ng sistema ng mga artbitraryong simbolo
ng tunog, sintaks at semantiks. Ngunit,
bukod sa pag-unawa sa wika bilang
bahagi ng sistema ng mga arbitraryong
simbolo.
 Isang aktibadad kung saan ang
pag-uusap ay ‘ di lamang pagpapalitan ng
ideya kundi pagpapalawig ng talakayan at
pagpapakahulugan.
 Sa diskurso, ang isang bagay o isyu
ay tuloy-tuloy na pinag-uusapan ng isang
sektor., isang buong komunidad o grupo
ng isang tao, o isang lipunan.
Dalawang uri ng Diskurso
Pasalita at Pasulat na Diskurso
Pasalita.

Ang pasalitang pagdidiskurso ay hindi

gaanong napaghahandaan at bukas sa
intervensiyon ng tagatanggap.
Pasulat.

Sa pasulat na diskurso, karaniwan na ang

teksto ay napaghahandaan.
Pagkakatulad.

Ang diskursong pasulat ay

napaghahandaan o napaplano.
Magkagayunman, may mga uri ng
diskursong pasalita na napaghahandaan
tulad ng mga miting, talumpati atbp.
TEKSTO AT KONTEKSTO NG DISKURSO
 Ang teksto ay ang lawak ng wika na
binibigyang kahulugan nang walang
konteksto (Cook, 1989).
 Ang teksto ay higit pa sa mga
nakasulat na dokumento o binibigkas na
talumpati. Kabilang sa teksto ang lahat ng
simbolikong mga gawain pasulat at
pasalita o di-verbal.
Ang konteksto ay ang panlipunan at
pisikal na kaligiran na nakikipag-interak
sa teksto upang makalikha ng diskurso.
Ang konteksto ay binubuo ng ;

Tagapagsalita o nakikipag-ugnayan

Ang reaksyon sa pagitan ng mga tagapagsalita o nag-uugnayan.

Ang sirkumtansya ng pag-uusap

Ang paksang pinag-uusapan;

Ang layunin ng pag-uusap

Mga Pagdulog o Teorya ng Diskurso
Pagdulog etnografiko o
entnometodolohiya
 Ang pagdulog na ito ay
pagtatangkang tuklasin ang
pagpapakahulugan ng tao o grupo ng tao
sa mga bagay-bagay sa pamamagitan ng
pag-oobserba sa mga gawaing pantao.
Speech Act Theory
 Ang mga akto ng pagsasalita ay
tumutukoy sa kung ano ang aksiyon o
reaksiyon ng tagapakinig sa mga sinsabi
sa kanya nang naaayon sa kung paano
niya ito binibigyang-kahulugan.
Sa Teoryang ito, anumang mga binibigkas
o sinasambit (utterances) ay may
dalawang kahulugan batay sa distinksyon
na ginagawa ni Austin (Richards, et al.,
1993:342-343) --
Locutionary meaning— kahulugan na nakabatay
sa lingguwistikong pahayag.

Ilocutionary meaning— tumatalakay sa tamang

tono, damdamin, motibo o intensiyon at gamit
ng pahayag.

Perlocutionary Act- Epekto ng mismong pahayag

o pagsasagawa ng kilos.
Halimbawa
Nakahanda na ang pagkain.

Ano ang kahulugan?

Ano ang intensiyon?
Ano ang reaksiyon?
Teorya ng Akomodasyon o
Accomodation Theory.
 Ang konsepto sa teoryang ito ay
mula kay Howard Guiles na tumutukoy sa
pagbabago ng paraan sa pagsasalita ng
isang tao upang maging katulad o di-
katulad sa paraan ang pagsasalita ng
isang tao upang maging katulad o di
katulad sa paraan ang pagsasalita ng
kausap.
komverjens o pakikihalubilo na nagpapakita
na kapag ang isang indibidwal ay nakikipag-
usap sa kapwa, ang kanyang pakikipag-usap.

-paggaya sa bilis ng pagsasalita, sa haba at

igsi ng pagbibigkas, sa dalas ng paghinto, sa
paggamit ng mga rejister ng kausap,
intonasyon, at iba pa.
Dayverjens o sadyang pag-iiba o pag-iiba
o paglayo sa paraan ng pagsasalita ng
kausap upang ipakita o ipadama na
naiiba ang nagsasalita o ipadama na
naiiba ang nagsasalita sa kinakausap.
Santos, A. L., Hufana, N. L., Magracia,
E.B., Barcelona, E. M., Garcia, T.P.,
(2012). Ang akademikong Filipino sa
komunikasyon. Mutya Publishing House;
Malabon City.