 Почетоците на флористичките истражувања на територијата на Македонија

датираат уште во 1839 година со посетата на овие простори од страна на

германскиот ботаничар Grisebach. Резултатите од овие истражувања се
објавени во неговото познато дело Specilegium florae Rumelicae et Bithynicae
(Grisebach.1843-1844).
 Во последно време интензивирани се истражувањата на рудералната и
плевелната флора (Матевејева, 1982), па оттука потекна и идејата при работа
на оваа дипломска работа да биде истражен Флористичкиот состав на
околината на тц “Осломеј”
 Досега отсуствуваат податоци за флората за непосредната околина на
Термоелектраната Осломеј, со исклучок на планината Добра Вода (Матевски,
1995), во чие подножје всушност е сместен овој електроенергетски објект.
 Најзначајна цел во текот на преземените флористички истражувања беше
утврдување на флористичкиот состав и нивната припадност кон различни
вегетациски типови во непосредната околина околу Термоелектраната
Осломеј, особено во оние делови кои се во непосреден контакт со сите
активности околу функционирањето на овој рударско-енергетски објект.
 Се надеваме дека добиените резултати од оваа дипломска работа ќе бидат
значаен прилог кон познавањето на дел на флората на ова подрачје.
 Кичевската котлина се наоѓа во источните делови на Западна Македонија.
Таа лежи помеѓу планискиот масив Бистра (2102 м) и Стогово (2006 м) на
запад, Арбит (1885 м), Баба Сач (1697 м) и Мусица (1780 м) на југ, Буковиќ
со Корито (1470 м) и Добра Вода (2062 м) на север и Песјак (1744 м) Кула
(1917 м) на исток. Дното на котлината- полето е на надморска височина од
680м до 750м.
 ТЕЦ Осломеј е втора термоелектрична централа според инсталирана
моќност во Република Северна Македонија која своевремено учествуваше со
приближно 10% во вкупното домашно производство на електрична енергија.
 Геолошкиот состав е доста сложен и разновиден. Може да се издвојат
следните геолошки формаци: палеозоик (камбриум, ордовициум, девон)
мезозоик-тријас, плиоцен и квартер. Врз основа на тоа, во пошироката област
можат да се издвојат две групи на седименти.
 Постари, составени од палеозојски и мезозојски наслаги во кои на одделни
места се јавуваат и еруптивни маси, како и помлади составени од плиоцени и
квартарни седименти наталожени и зачувани особено на дното на котлината.
 За разлика од палеозојските и мезозојските, плиоцените седименти не се
простираат на така голем простор
 По формирање на Кичевската Котлина, постепено е оформено Кичевското
Езеро, кое за време на своето егзистирање во текот на целиот плиоцен
оставиле траги во релјефот со дејство на абразниот процес.

 Како траги од абразијата можат да се забележат: абразиони тераси-површини,

нивните отсеци и централната езерска рамка.
 По својата географска положба околината на термоцентрала Осломеј се наоѓа
во зоната на умерениот климатски појас.
 Податоците кои што се користени, се од метеролошките станици во Маврово
и Лазарополе се наоѓаат на надморска височина од 1300 м.
 Кичевската котлина се карактеризира со топла континентална клима.
Просечната годишна температура на воздухот во Кичевската Котлина е 10,7°.
Геолошката подлога е силикат, додека во педолошкиот состав доминира
смолницата, а присутни се и незначителни мали површини песокливо
земјиште. Најстуден месец е јануари (со просечна температура од -0,1 °),
додека најтопол месец е јули (со просечна температура од 20,6°).
 Инсолинарноста како еден од важните еколошки параметри е пресметана
преку податоци за облачноста. Во истражуваното подрачје во текот на
годината има просечно 2064 сончеви часови. Максимумот е во јули, со
просечно 300 часови, додека минимумот во декември со просечно 85 часови.
 Врнежите припаѓаат кон медитеранскиот режим, поголем дел на врнежите
паѓаат во ладниот период од годината.
 Тоа е посебно прикажано во ноември и во наредните 3 месеци. Најмалку
врнежи, се појавува во летниот период, во летните месеци и тогаш доаѓа до
појавување на суша( месеците: јули,август, септември). Во просек годишната
сума на врнежи изнесува 762 воден талог.
3.1. МАТЕРИЈАЛ И МЕТОДИ ПРИ ИСТРАЖУВАЊЕ

Хербариумскиот материјал е собиран за време на теренските истражувања во

периодот од април 2017 година до ноември 2019 година.

Во истражуваното подрачје изведени се вкупно неколку теренски екскурзии.

  RANUNCULACEAE

 1 Ranunculus millefoliatus Vahl.

 2 Ranunculus repens L.
 3 Ranunculus rumelicus Griseb.
 4 Ranunculus velutinus Ten.

 PAPAVERACEAE
 5 Papaver rhoeas L.

 CARYOPHYLLACEAE
 6 Silene vulgaris (Moench) Garcke
 7 Saponaria officinalis L.
 8 Moenchia mantica (L.) Bartl.
 9 Petrorhagia prolifera (L.) P.W.Ball & Heywood
  AMARANTHACEAE
 10 Chenopodium sp.
 11 Atriplex rosea L.
 12 Chenopodium album L.

 POLYGONACEAE
 13 Polygonum arenastrum Boreau
 14 Persicaria maculosa Gray
 15 Rumex patientia L.

 FAGACEAE
 16 Quercus cerris L.

 HYPPERICACEAE
 17 Hypericum rumeliacum Boiss.
 18 Hypericum perforatum L.
 BRASSICACEAE
 19 Lepidium draba L.
 20 Calepina iregularis (Asso) Thell.
 21 Capsella bursa-pastoris (L.) Medik.
 22 Berteroa incana (L.) DC subsp. incana
 23 Alliaria petiolata (M.Bieb.) Cavara & Grande
 24 Rorippa sylvestrs (L. Besser)
 25 Sisymbrium loeselii L.
 26 Lepidium campestre (L.) R.Br.

 MALVACEAE
 27 Malva sylvestris L.

 EUPHORBIACEAE
 28 Euphorbia cyparissias L.
 29 Euphorbia nicaeensis All.
  ROSACEAE
 30 Agrimonia eupatoria L.
 31 Fragaria vesca L.

 FABACEAE

 32 Galega officinalis L.
 33 Lotus corniculatus L.
 34 Medicago . lupulina L.
 35 Medicago minima (L.) L.
 36 Medicago sativa L.
 37 Melilotus albus Medik.
 38 Trifolium angustifolium L.
 39 Trifolium campestre Schreb.
 40. Trifolium hirtum All.
 41 Trifolium incarnatum L.
 42 Trifolium nigrescens Viv
 43 Trifolium patens Schreb.
 44 Trifolium pratense L.
 45 Trifolium repens L.
 46 Trifolium striatum L.
 47 Vicia grandiflora Scop.
 48 Vicia cracca L.
 49 Vicia pannonica subsp. pannonica
 50 Vicia pannonica subsp. striata (M.Bieb.) Ponert

 OENOTHERACEAE
 51 Epilobium hirsutum L.

 GERANIACEAE
 52 Geranium versicolor L.
 53 Geranium dissectum L.
 54 Geranium molle L.
  APIACEAE
 55 Daucus carota L.
 56 Eryngium campestre L.
 57 Centaurium erythraea Rafn

 RUBIACEAE
 58 Cruciata laevipes Opiz
 59 Galium verum L.

 CONVOLVULACEAE
 60 Convolvulus arvensis L.
 61 Convolvulus cantabrica L.

 BORAGINACEAE
 62 Anchusa procera Besser ex Link
 63 Echium vulgare L.
  SCROPHYLLARIACEAE
 64 Digitalis lanata Ehrh.
 65 Linaria sp.
 66 Linaria genistifolia (L.) Mill.
 67 Rhinanthus minor L.
 68 Verbascum sp.
 69 Verbascum blattaria L.
 70 Veronica chamaedrys L.

 PLANTAGINACEAE
 71 Plantago lanceolata L.
 72 Plantago major L.
  LAMIACEAE
 73 Ajuga genevensis L.
 74 Ajuga reptans L.
 75 Ballota nigra L.
 76 Clinopodium vulgare L.
 77 Lamium purpureum L.
 78 Mentha spicata L.
 79 Prunella laciniata (L.) L.
 80 Stachys plumosa Griseb.
 81 Thymus longicaulis C. Presl.
 82 Achillea coarctata Poir.
 83 Achillea millefolium aggr.
 84 Achillea setacea Hegetschw.
 85 Anthemis tinctoria L.
 86 Bellis perennis L.
 87 Cirsium arvense (L.) Scop.
 88 Cichorium intybus L.
 89 Crepis setosa Haller f.
 90 Centaurea jacea L.
 91 Centaurea grisebachii (Nyman)
Heldr.
 92 Inula sp.
 93 Erigeron annuus (L.) Desf.
 94 Erigeron canadensis L.
 95 Matricaria chamomilla L.
 96 Matricaria inodora L.
 97 Picris hieracioides L.
 98 Hypochaeris cretensis (L.) Bory &
Chaub
 99 Xanthium strumarium L.
 100 Tragopogon pratensis L.
 101 Taraxacum officinale (L.) Weber
ex F.H.Wigg.
 102 Tanacetum vulgare L.
  MONOCOYLEDONAE
LILIACEAE
 103 Ornithogallum umbellatum L.

 COLCHICACEAE
 104 Colchicum autumnale L.

 ORCHIDACEAE
 105 Anacamptis laxiflora (Lam.) R.M.Bateman, Pridgeon & M.W.Chase (syn.
Orchis laxiflora)

 JUNCACEAE
 106 Juncus conglomeratus L.
 107 Juncus sp.
  POACEAE

 108 Anthoxanthum aristatum Boiss.

 109 Bromus hordeaceus L.
 110 Bromus sterilis L.
 111 Cynosurus echinatus L.
 112 Dactylis glomerata L.
 113 Holcus lanatus L.
 114 Poa bulbosa f.vivipara
 115 Poa chaixii Vill.
 116 Setaria viridis (L.) P.Beauv.
 За време на флористичките истражувања кои беа реализирани во
периодот од април 2017 година до ноември 2019 година, во потесната
околина на термоенергетскиот објект Осломеј регистрирани се вкупно
117 таксони кои припаѓаат кон 82 рода и 28 фамилии.
o Најбројни со видови се фамилиите ASTERACEAE (COMPOSITAE) со 21, FABACEAE
со 20, LAMIACEAE со 9, POACEAE со 9 и BRASSICACEAE со 8 таксони.
 Родови со најголем број на таксони се: Trifolium (9), Medicago (2), Achillea (5),
Euphorbia (2),Vicia (4) и други.
 Доминантни рудерални и плевелните видови се следните: Matricaria chamomilla,
Tanacetum vulgare, Daucus carota, Chenopodium album, Atriplex rosea, Echium vulgare,
Lepidium draba, Calepina iregularis, Capsela bursa pastoris, Berteroa incana subsp.
incana, Sisymbrium loeselii, Lepidium campestre, Trifolium incarnatum, Balota nigra,
Bromus sterilis, Malva sylvestris, Papaver rhoeas, Cruciata laevipes, Rumex patientia,
Cirsium arvense и други.
 Од ливадските елементи регистрирани се Achillea setacea, Crepis setosa, Matricaria
inodora, Medicago sativa, Trifolium pratense, Lotus corniculatus, Trifolium repens,
Trifolium patens, Trifolium nigrescens, Ranunculus velutinus, Orchis laxiflora и други.
 Од елементите на брдските пасишта во истражуваното подрачје регистрирани се
следните видови: Centaurea grisebachii, Hypochaeris cretensis, Eryngium campestre,
Petrorhia prolifera, Convolvulus cantabrica, Medicago minima, Trifolium hirtum, Trifolium
striatum, Trifolium campestre, Trifolium angustifolium, Hypericum rumeliacum и други.
 Од групата на адвентивни видови позабележително е присуството на Erigeron annuus,
Erigeron canadensis, Xanthium strumarium и други.
Ви благодарам!