Professional Documents
Culture Documents
ARALIN 6:
MGA KAHILINGAN NI
HARING SALERMO
Pagkakita kay Don Juan “ kung gayon, “ anang monarka, Nang naroon na ang trigo
Ni Haring Selermong mahal, “ sa palasyo ay manhik ka Sabi ng hari’y ganito:
Tinanong na ang pangalan At dito pag-usapan ta ‘Don Juan, pakinggan mo
Sadya’t lupang pinagmulan. Ang layon mong mahalaga.” Ang ngayo’y iuutos ko.
“Ngalan ko pa ay Don Juan Ipinakli ni Don Juan: “ Trigong ito’y iyong dalhin
Prisipeng anak ng magulang, “ Iyan po’y di papasaan, pag-ingatan mong magaling
Sa Berbanya’y minamahal Ang hinta’y ko’y pag-utusan Huwag mawalan ni sambutil
Lungkot nila ang nawawala. Ng aking makakayanan.” At pakinggan ang gagawin:
“Sa panagimpa’y natalos “ Ngayon din ay kumuha ka “sa gabing ito itatanim
Naririto ang alindog, Ng trigong kaani pa, Gabing ito’y patubuin,
Talang wala nang paglubog Ang sansalop ay sapat na’t Ngayong gabi’y pamungahi’t
Ito’y anak mo pong irog.” Dito’y dalhin kapagdaka.” Gabing ito’y anihin.
“sa gabing ito rin naman Yaong bundok na mataas Ang hari nang magising na
Ay gagawin mong tinapay, Sa sandal ay napatag, Nahindig sa pagtataka,
Sa hapag ko’y magigisnang Trigo’y ipinunlang lahat Pagkat sa hapag nga niya
Pagkain ko sa agahan.” Nang wala pang isang iglap. Ang tinapay ay nakita.
Kaharian ma’y tahimik Ang labis na pagtatakha”y At hindi nga siya lamang ang
si Donya Maria ay ligalig, Likas nitong karunungan, Namangha sa natanaw,
Walang laman yaong isip Gayong kapupunla lamang Kundi pati ang tauha’t
Kundi ang prinsipeng ibig. Namunga na’t hitik naman. Kagawad nang kaharian.
Ang dunong ni donya maria’y Ikaapat nang tugtugin Pagdating sa isang pook
Mahigit sa kanyang ama, Kaingayan ay kasaliw, Na lingid sa panunubok
Hawak ay mahika blankang Masa’y hulma nang magaling Praskong binitbit ay dinukot
Hinhiya ang lahat na. Sa hurno’y titinapayin. Sa lalagyang gintong pulos.
Saka, anyang buong giliw: “sa aking pagaagahan Narinig nang mga ita
“praskong ito ay malasin, Sa umaga’y kailangang Ang tinig ni donya maria,
Ang nariya’y maiitim, Mga negrito ay datnan Lahat ay nagunahan na nang
Ang taong munsing-munsing. Sa hapag ko’y kinakanan.” pasilid sa fresquera.
“sila’y aking pawawalan “iya’y munting bagay lamang,” Saka parang nangangarap
Sa laot nang karagatan Kay donya mariang saysay, Nagsalita nang malakas:
Isilid mong muli naman “huwag malugumuhana’t “ako’y hindi nga papayag
Sa prasko naming tahanan. Kay dali tang malusutan.” Mahagis ng isang hamak.”
“isa’y huwag magkulang “Bawat dumating sa inyo May pangako kang matapat,”
Ang negritong pawawalan Pumasok agad sa prasko, Anang hari sa kaharap,
Isa nitong mapalita’y Nasa tubig man nga kayo’y “na anuman yaring atas
Kapalit ang iyong buhay.” Masisilab sa galit ko.” Susunding mong walang liwag.”
“tunay po ang inyong wika,” “kaya, hayo na, Don Juan “hiling ko sa iyo ngayon
Anang prinsepeng dakila, Ihanda ang kailangan, Bundok na ito’y itabon
“ang utos mo kung masira Kung mabibigo ka riyan Sa gitna niyang maugong
Buhay ko ang nakataya.” Kapalit ang iyong buhay.” Na dagat na madaluyong.
“ang ibig ko’y yang bundok “ngayo’y ibig kong malaman ‘doon ay maging kastilyo
Diyo’y iyong maiusod Ang utos ng Haring mahal, Sa umaga’y makikita ko,
Isang Malaki kong lugod Sa mabigat o magaan Ang kanyang mga simboryo
Na sa hangarin ay mabusog. Matutupad nang mahusay.” Anyo’t bilog ay pareho.
Dunong ni donya maria Ayaw siyang patuluyin Nang ikalima nang hapon
Pinakilos kapagdaka, Sandata ang pumipigil, Ng araw din naming yaon,
Bundok ay nasa dagat na Ang prinsipe ang nagturing: Si Don Juan ay kinaon
Isang muog na maganda. “ako’y iyong kilalanin.” At sa hari ay may pulong.
“ngayong gabi, yaring nais Panibagong pagiisip “ haring salermong marangal,
Ang kastilyo ay maalis, Ang hari ay nagtalik, Mamayapa ang kahilingan,
Ni bakas ma’y di ko ibig Tila mahirap magahis Kahit ko na ikamatay
Sa karagatay manasid. Ang subyang sa kanyang ibdib. Kayo’y di ko masusuway.”
“ang bundok na nasa dagat “yamang ako ay binigyan “pangako ko, haring mahal,
Isauli dito bukas Sa luwag sa kahilingan, Hindi ako magkukulang,
Kailangan kong lumanghap Manainga, o, Don Juan, Ang yaring mahihintay
Niyang hanging isang lunas.” Ngayon aking tuturan: Kung kayo ang paglakuan?”
Pangako ni Donya Maria “ang singsing kong minamahal Ngiting ito’y ngiting taksil
“huwag kang magalala, Kung bakit kong nalingatang Sa pangako’t sinungaling,
Sa tulog mo’y humingbing ka Sa daliri, ay natanggal, Sa mabuting sasabihin
At ako ang bahala na.” Nahulog sa karagatan. May masamang nalilihim.
“Don Juan, iyong sabihin “Don Juan ,” anang prinsesa Paghanap ay natagalan
Ang utos nang hari natin, “lakasan ang loob sana, Nang di gayon-gayon lamang,
Nang ngayon”y aking maligning Iwaksi mo ang pangamba Nakatulog si Don Jua’t
At ang gabi’y lumalalim.” Upang magtagumpay kita. Ang pangako’y nalimutan.
“ang singsing daw nang ama mo “ngayon ako’y tadtarin mo, Siyang paglitaw sa tubig
Ay nawalang di naino, Tadtarin mong pinong-pino Ng prinsesa’t umaawit
Ngayong gabi’yhanapin ko’t Ngunit ingatang totoo Ngunit itong napaidlip
Kailangan n’yang totoo.” May matapong piraso Sa tulog ay nagtatalik.
“tingnan mo nga, aking mahal “di ko ibig sisihin ka’t Sa batya’y muling sumakay
Ang nangyaring kabiguan,” Sa puso ko’y ay mapakla, Ang singsing ay nasa kamay,
Ang nasabing nalulumbay Ngunit ikaw ay may sala Hintuturo nang pagmasdan
Ng prinsesa kay Don Juan. Gayon pa ma’y mahal kita. Walang dulo at naputulan.
2.Oo
ANGEL FE ROMERO
GAVIN ROSSDALE ROJO
ALYOSHA REDONDO
SALAMAT SA PAKIKINIG