Rok Liturgiczny

Rok liturgiczny
 Rok liturgiczny-
przyjęty w danej
religii cykliczny
podział roku z
wyróżnieniem
obchodzonych dni
świątecznych,
obrzędów i innych,
związanych z liturgią i
teologią danego
wyzwania.
 Niedziela
 Niedziela jest pierwszym dniem
tygodnia i ma charakter zawsze
świąteczny. Jest to Dzień Pana,
nazywany także Ucztą Pana. Od II
wieku chrześcijanie nazywali ten
dzień Dniem Zmartwychwstania
Jezusa. Wyrażenie polskie
„niedziela” wywodzi się
prawdopodobnie od określenia: Nie
działać w tym dniu, tzn. nie robić
niczego, co jest możliwe do
przeniesienia na inny termin.
Niedziela
 Ze względu na swoje szczególne
znaczenie niedziela ustępuje tylko
uroczystościom oraz świętom
Pańskim. Niedziele Adwentu,
Wielkiego Postu i Okresu
wielkanocnego mają
pierwszeństwo przed wszystkimi
świętami Pańskimi i wszystkimi
uroczystościami. Uroczystości
wypadające na te niedziele
przenosi się na poniedziałek, chyba
że zbieżność zachodzi w Niedzielę
Palmową albo w Niedzielę
Zmartwychwstania Pańskiego.
 Adwent- czas radosnego
oczekiwania na Mesjasza
 Jak tydzień został podzielony na poszczególne dni, poczynając od
niedzieli, tak można podobnie powiedzieć o roku liturgicznym, który
rozpoczyna się od Adwentu. Rok liturgiczny rozpoczyna się od I
niedzieli Adwentu zazwyczaj na początku grudnia i trwa aż do
uroczystości Chrystusa Króla, co następuje pod koniec listopada. W
ciągu cyklu rocznego Kościół wspomina całą tajemnicę Jezusa- od
przyjścia na świat, aż po Zmartwychwstanie i Wniebowstąpienie,
zesłanie Ducha Świętego i ponowne pojawienie się na końcu świata.
Najpierw w roku kościelnym pojawia się Adwent. Okres ten ma
podwójny charakter. Jest czasem przygotowania się do świąt
Bożego Narodzenia i oczekiwania powtórnego przyjścia Chrystusa
na końcu czasów. Czas ten rozpoczyna się zgodnie z nowym
kalendarzem liturgicznym od nieszporów przed niedzielą pomiędzy
28 listopada, a 3 grudnia. Trwa przez 4 niedziele, tzn. do 24
grudnia, czyli Wigilii Bożego Narodzenia.
 Adwent
 Adwent, jako słowo, pochodzi
od wyrażenia łacińskiego co
oznacza czas oczekiwania.
Odnowiona liturgia przewiduje
na ten okres specjalny układ
czytań biblijnych. Czytania
liturgiczne obejmują
fundamentalne tematy historii
zbawienia. Chodzi tu o
zgromadzenie całej ludzkości w
domu Ojca. Obrazem
zjednoczenia wszystkiego w
Chrystusie jest uczta i
związana z nią radość.
 Boże Narodzenie
Liturgiczne świętowanie rozpoczyna się od nieszporów
przed Bożym Narodzeniem. Święta Bożego Narodzenia w
liturgii nazywają się Wcieleniem Słowa Bożego lub
Narodzeniem Pańskim.

 w dzień 26 grudnia obchodzi się święto św. Szczepana,

pierwszego męczennika
 27 grudnia obchodzi się święto św. Jana, Apostoła i
Ewangelisty
 28 grudnia obchodzi się święto świętych Młodzianków
 Dnie od 29 do 31 grudnia są dniami oktawy Narodzenia
Pańskiego
 w niedzielę przypadającą w oktawie Narodzenia Pańskiego
obchodzi się święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa
 1-go stycznia, w ostatnim dniu oktawy, przypada
uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
 Niedziela między 2 a 5 stycznia to II Niedziela po
Narodzeniu Pańskim. 6-go stycznia obchodzi się
uroczystość Objawienia Pańskiego (Święto Trzech Króli).
Niedziela po tym święcie to święto Chrztu Pańskiego, które
kończy okres Narodzenia Pańskiego.
 Boże Narodzenie
 W tradycji chrześcijańskiej to święto
upamiętniające narodziny Jezusa
Chrystusa. Jest to stała uroczystość
liturgiczna przypadające na 25
grudnia (wg kalendarza
gregoriańskiego). Boże Narodzenie
poprzedzone jest okresem
trzytygodniowego oczekiwania
(dokładnie czterech niedziel),
zwanego adwentem.
 W Kościołach, które nadal celebrują
liturgię według kalendarza
juliańskiego (tzw. Kościoły
wschodnie, głównie Cerkiew
Greckokatolicka i Kościół
Prawosławny), Boże Narodzenie
przypada na 25 grudnia kalendarza
juliańskiego, tzn. obecnie 7 stycznia
kalendarza gregoriańskiego.
 Okres zwykły
W ciągu roku trwa od 6 do 9 tygodni. Zaczyna się od
niedzieli Chrztu Pańskiego, a trwa do wtorku przed
Środą Popielcową. Święta i uroczystości okresu
zwykłego:

 25 stycznia - nawrócenie św. Pawła,

 2 lutego - święto Ofiarowania Pańskiego (Matki
Bożej Gromnicznej).

Szat liturgicznych koloru zielonego używa się w

niedziele i dni powszednie Okresu Zwykłego, które
symbolizują nadzieję, młodość, sprawiedliwość oraz
odrodzenie.
Wielki Post
 Wielki Post- czas
pokuty, przygotowujący
do przeżycia
najważniejszych dla
chrześcijan, świąt
wielkanocnych. Obejmuje
on okres liturgiczny od
Środy Popielcowej do
Wielkiego Czwartku.
 Wielki Post
 Wielki Post trwa 40 dni i rozpoczyna się zawsze w Środę
Popielcową. Jej data zależy od daty uroczystości Zmartwychwstania
Pańskiego.
 W Środę Popielcową kapłani na znak pokuty i umartwienia posypują
nasze głowy popiołem. Do dobrego przeżycia tego czasu pomagają
nam modlitwa, post i jałmużna. W niedzielę Wielkiego Postu
odprawiane są Gorzkie Żale, a w piątki - nabożeństwa Drogi
Krzyżowej. W tym okresie w liturgii nie odmawia się hymnu "Chwała
na wysokości Bogu", "Ciebie, Boże, chwalimy" oraz aklamacji
"Alleluja".
 Do okresu Wielkiego Postu nie wlicza się sześciu niedziel, będących
- jak w ciągu całego roku - bardziej radosnymi wspomnieniami
Zmartwychwstania. Ostatnia niedziela Wielkiego Postu jest
nazywana Niedzielą Męki Pańskiej (Niedzielą Palmową). Rozpoczyna
ona okres Wielkiego Postu - czasu bezpośrednio poprzedzającego
Święte Triduum Paschalne - święta wielkanocne. Wielki Post kończy
się w Wielki Czwartek przed sprawowaną wieczorem Mszą
Wieczerzy Pańskiej.
 Święte Triduum Paschalne
 Rozpoczyna się ono od Mszy
Wieczerzy Pańskiej, sprawowanej
wieczorem w Wielki Czwartek, ma
swoje centrum w najbardziej
uroczystej z liturgii - liturgii Wigilii
Paschalnej w Wielką Noc, a kończy
II Nieszporami uroczystości
Zmartwychwstania Pańskiego.
Te trzy dni stanowią jeden wspólny
obchód liturgiczny; żadna z liturgii
tych dni nie kończy się
błogosławieństwem czy
rozesłaniem. Kościół w sposób
szczególny trwa w tym czasie przy
Chrystusie, kontemplując
tajemnicę Jego męki, śmierci i
zwycięskiego powstania z
martwych. Przeto, Święta
wielkanocne zaczynają się
wieczorem w Wielki Czwartek.
 Okres zwykły
 Trwa od 25 do 28 tygodni. Zaczyna się w
poniedziałek, a kończy w sobotę przed pierwszą
Niedzielą Adwentu. Niektóre święta i uroczystości
okresu zwykłego:
 poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego święto
Najświętszej Marii Panny Matki Kościoła
 niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego Trójcy Świętej
 w czwartek po niedzieli Trójcy Świętej Boże Ciało
 29 czerwca - Piotra i Pawła
 6 sierpnia Przemienienie Pańskie
 15 sierpnia - Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej
Maryi Panny
 26 sierpnia- Matki Bożej Częstochowskiej
 8 września - Św. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny
 15 września - Matki Bożej Bolesnej
 1 listopada - Uroczystość Wszystkich Świętych
 34 niedziela zwykła - uroczystość Chrystusa Króla
 Kolory szat liturgicznych
Kolor czerwony: jest znakiem walki i krwi,
męczeństwa, jak również ognistych
języków, w postaci których Duch
Świętych zstąpił na apostołów w
Wieczerniku. Szat liturgicznych koloru
czerwonego używa się w:
 niedzielę Męki Pańskiej (Palmową),
 Wielki Piątek
 niedzielę Zesłania Ducha Świętego
 w Mszach ku czci Męki Pańskiej
 główne święta Apostołów i Ewangelistów
oraz dni Świętych Męczenników.

Kolor zielony: symbolizuje nadzieję,

młodość, sprawiedliwość oraz
odrodzenie.
Szat liturgicznych koloru zielonego używa
się w niedziele i dni powszednie Okresu
Zwykłego.
Kolory szat liturgicznych
 Kolor fioletowy wskazuje na oczekiwanie na
spotkanie z Jezusem i na ducha pokuty.
Symbolizuje również żałobę oraz godność (np.
strój biskupa czy prałata). Używany jest
podczas Adwentu, w Wielkim Poście i w liturgii
za zmarłych.
 Kolor różowy podkreśla radość z bliskości Pana
i przerwę w dyscyplinie pokutnej. Używany
jedynie w trzecią niedziele Adwentu i czwartą
niedzielę Wielkiego Postu
 Kolor złoty jest używany wymiennie -
zastępuje wszystkie inne kolory liturgiczne,
poza fioletowym i czarnym. Ponadto
stosowany jest w czasie najważniejszych,
uroczystych celebracji. Kolor złoty symbolizuje
bowiem bogactwo i honor.
 Kolory szat liturgicznych
Kolor biały: symbolizuje czystość, niewinność,
radość i światło oraz nastrój świąteczny. Szat
liturgicznych koloru białego używa się:
 w Oficjach i Mszach Okresu Wielkanocnego i
Narodzenia Pańskiego
 w święta i wspomnienia Chrystusa Pana z
wyjątkiem tych, które dotyczą Jego Męki,
 w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi
Panny, św. Jana Chrzciciela (24 czerwca)
 W uroczystość Wszystkich Świętych (l
listopada)
 w święta św. Jana Ewangelisty (27 grudnia)
 Katedry św. Piotra (22 lutego)
 Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia)