ANG

ALAMAT
NG PINYA
 Sa isang malayong lugar.May isang balo ang pangalan ay Rosa. May
sampung taong gulang siyang anak na ang pangalan ay Pina. Kaisa-isa
nya itong anak kaya’t gusto nya itong matuto sa mga gawaing bahay.
 Marami na akong
alam sa gawaing
bahay. Kaya ko
lang lahat ng iyan
inay.

Tinuturuan siya ng kanyang ina sa gawing bahay ngunit sinabi niya na

“marunong na ako niyan”, kaya’t pinabayaan nalang siya ng kanyang
ina.
 Pina, ipagluto mo
nga ako.

Isang araw sumama ang pakiramdam ni Aling Rosa kaya’t napilitan si

Pina na tumulong sa bahay. Kinaluna’y tumagal ang ang sama ng
pakiramdam ni Aling Rosa.
 Nay,
nasaan po
yung
sandok?

Inutusan ni Aling Rosa na magluto si Pina ng paborito niyang pagkain.

Hindi nakapagsimula si Pina magluto dahil hindi nya makita ang sandok
kuya’t tinanong niya ang kanyang ina kung nasaan ito.
 Mata ang ginagamit
sa paghahanap hindi
ang bibig! Sana
magkaroon ka ng
maraming mata para
hindi kana tanong
ng tanong!

Napagalitan si Pina ng kanyang ina sa hindi pagsunod sa kanyang utos .

Umalis si Pina para hanapin muli ang sandok. Nabahala si Aling Rosa sa
hindi pag-uwi ng anak.
 Pina, ang
pinakamamahal
kong anak. Anong
nangyari sa iyo?

Isang umaga, may nakita si Aling Rosa na kakaibang prutas sa kanyang

hardin. Duon nya nalaman na gumana ang kanyang hiling. Nagsisisi siya
at ito’y kanyang inalagaan. Pinangalanan nya ito ng Pinya.