Orzeczenie złożone

Orzeczenie złożone

❏ Orzeczenie złożone składa się z min dwóch czasowników.

❏ Jeśli mamy do czynienia z orzeczeniem złożonym w czasie teraźniejszym to

pierwszy z czasowników musi być w formie osobowej, drugi jest natomiast
bezokolicznikiem.
Czasowniki modalne

Po czasownikach modalnych używamy bezokoliczników bez znaku bezokolicznika å.

PRZYKŁADY:

❏ Kan du snakke norsk? (Umiesz mówić po norwesku?)

❏ Vil du ha te? (Chcesz herbatę?)
❏ Jeg må tjene litt penger. (Muszę zarobić trochę pieniędzy.)
Pozostałe czasowniki

Po wszystkich innych czasownikach niż modalne używamy bezokolicznika ze znakiem

bezokolicznika å.

PRZYKŁADY:

❏ Jeg liker å drikke kaffe til frokost. (Lubię pić kawę na śniadanie.)
❏ Han pleier å stå opp tidlig. (On ma w zwyczaju wstawać wcześnie.)
❏ De prøver å snakke spansk. (Oni próbują rozmawiać po hiszpańsku.)
ikke przy orzeczeniu złożonym

❏ Jeśli na pierwszym miejscu zdania jest podmiot - ikke wstawiamy za pierwszą

częścią orzeczenia:
Hun skal ikke danse i kveld.
Hun liker ikke å spise sjokolade.
❏ Jeśli na pierwszym miejscu jest coś innego, to ikke przesuwa się za podmiot (nie
rozbijamy podmiotu i pierwszej części orzeczenia)
I kveld skal hun ikke danse.
Sjokolade liker jeg ikke å spise.