Maliki Mezhebi

Şafii Mezhebi

Hanbeli Mezhebi
Maliki Mezhebi
 Maliki Mezhebi
• Malikî mezhebinin kurucu imamı İmam-ı Malik’in (93/711
– 179/795) tam adı Malik b. Enes el-Esbahî’dir.
• Doğma büyüme Medinelidir.
• Medine dışına pek çıkmamıştır.
• En önemli Hocaları; Nafi, Zühri ve Rabiatu’r-Re’y’dir.
• İmam-ı Şafiî onun öğrencisdir.
• Hadis ilminde de en güvenilir (sika) imamlarımızdandır.
• Muvatta’ adlı kitabı ilk yazılan kaynak hadis
kitaplarımızdandır.
• Medine’de vefat etmiş olup mezarı Cennetu’l-Baki’dedir.
 Fıkıh Usulü:

• Yöntem olarak; Kitap, Sünnet ve İcma’dan faydalanır.

• Medinelilerin yaşantısını fıkıhta rehber edinen İmam

Malik,

• Mesalih-i mürseleyi de en çok kullanan müctehidler

arasında sayılır.
Mezhebin Yaygın olduğu bölgeler:

İmam-ı Malik’in kurduğu bu mezhep özellikle

Kuzey ve OrtaAfrika’ya yayılmıştır.
Şafii Mezhebi
 Şafii Mezhebi
• Mezhebin imamı İmam-ı Şafiî’nin (150/767 –
204/819) asıl adı Muhammed b. İdris eş-Şafiî’dir.

• Aslen Kureyşlidir.

• Sülalesi, Peygamber Efendimizin sülalesi ile

Abdulmenaf’ta birleşir.

• Filistin’in Gazze şehrinde doğmuştur.

• Çok küçük yaşta babadan yetim kalmıştır.

İmam-ı Şafiî
• İlk tahsilini Mekke’de yapmıştır.

• 20 yaşına gelince Medine’ye İmam-ı Malik’ten ders

okumaya gitmiş ve ondan Hicazlıların fıkhını tahsil
etmiştir.

• Şafiî yaklaşık 15-16 yıl Bağdad’da kalmış ve orada

Iraklıların fıkhını tahsil etmiştir.

• Ömrünün son dört yılında Kahire’ye göç etmiş ve

orada vefat etmiştir.
Mezhebi Kadim & Mezhebi Cedîd

• İmam-ı Şafiî’nin Bağdad’taki görüşlerine mezheb-i

kadîm,

• Mısırdaki görüşlerine mezheb-i cedîd denilmektedir.

Eserleri:

• Şafiî mezhebinde en eski eserler bizzat İmam Şafiî

tarafından yazılmıştır.

• Önemli eserleri;

• Er-Risale,
• El-Hücce,
• El-Ümm
Fıkıh Yöntemi (Usul)

• Öncelikle Kuran ve Sünneti

• Daha sonra icmayı, sahabe kavlini ve

• Kıyası delil olarak kabul eder.

• Ayrıca istishab delilini sıklıkla kullanır

Yaygın Olduğu bölgeler:
• Güneydoğu Asya,

• Kısmen Hint alt kıtası,

• Kafkasya,

• Türkiye’nin doğusu,

• Ortadoğu ve

• Afrika’nın batısında yayılmıştır.

Hanbeli Mezhebi
 Hanbeli Mezhebi
• Hanbelî mezhebinin kurucusu Ahmed b. Hanbel’in
(164/780 – 241/855) tam adı Ebû Abdillâh Ahmed b.
Muhammed b. Hanbel eş-Şeybânî'dir.
• Bağdad’da doğdu.
• Hadis toplamak ve ilim tahsil etmek için diyar diyar gezdi.
• Bağdad’da İmam-ı Şafiî’nin ders halkalarında bulundu.
• Ezberlemediği hadis kalmadı diye bilinir.
• En güvenilir (sika) hadis âlimlerimizdendir.
• Hadisçiliği fıkıhçılığından önce gelir.
• Ahmed b. Hanbel’in fıkıh usulü temel olarak hadislere
dayanır.
• Bağdad’da vefat etmiştir.
Mezhepdeki Önemli Eserler

• Ahmed b. Hanbelin en önemli eseri el-Müsned adlı

hadis kitabıdır.

• Hanbelî Mezhebinde en eski ve geniş çaplı eser İbn

Kudame’nin el-Muğnî’sidir.

• Mezhebin en eski metni ise Hırakî’nin el-

Muhtasar’ıdır.
Yaygın Olduğu Bölgeler

• Genel olarak Suudi Arabistan,

• Çok az da Kafkasya,

• Balkanlar

• ve Suriye’de yayılmıştır.
 Caferilik
• İran’da yaygın olan Caferilerin usulü, dört sünnî
mezhepten farklıdır.

• Sünnet kapsamında sadece ehl-i beyt ve ehl-i beyt

taraftarı olan bazı sahabiler kanalıyla gelen rivayetleri
kabul etmektedirler.

• Yalnızca peygamberin sözleri değil, onlara göre masum

sayılan imamların sözleri de Sünnet kapsamında
görülmektedir.
Önemli İhtilaflar

• Sünni ekollerle ihtilafa düştükleri meseleler arasında

geçici evlenmeyi (muta nikâhı) kabul etmeleri ve

• Abdest sırasında çıplak ayağa meshetmeleri, en

bilinenlerindendir.
 Zeydilik

• Az sayıda mensubu kalan ve Yemen’de varlığını

sürdüren Zeydilik

• Bir Şii mezhebi olmakla birlikte fıkıhta Hanefî

mezhebine yakın görüşlere sahiptir.