Բարոյագիտությունը

առակներում
«Շիրակացու ճեմերան միջազգային գիտակրթական համալիր»
Սան - Պողոսյան Արտյոմ
Խումբ- 1031
Առարկա- Հասարակագիտություն, Գրականություն
Ուսւցիչներ- Գայանե Վարդանյան, Գայանե Սարգասյան
 Բովանդակություն
1. Հետազոտության նպատակ
2. Բարոյագիտական տեսությունները
3. Ճապոնական առակ․ «Երախտագիտություն»
4. Հայկական առակ․ «Այծերը և Գայլերը»
5. Մարդու արժեհամակարգը
6. Ինչ է առաքինությունը
7. Մերօրյա առաքինի մարդը
8. Ինչ փոխվեց ինձ մոտ
9. Անդրադարձ
10. Գրականության ցանկ
Հետազոտության նպատակ
Հետոզոտության նպատակն է վեր
հանել բարոյագիտական
տեսությունները և արժեքները
հայկական և օտարերկրյա
առակներում, վերլուծել դրանք,
ընդգծել առաքինության
բովանդակությունը, և ազդեցությունը
հասարակության արժեհամակարգի
վրա։
Բարոյագիտական տեսությունները
1 Արիստոտելի առաքինության տեսություն

Առաքինությունը 2 ծայրահեղությունների ոսկե միջինն է։ Եթե

մարդիկ լինեն առաքինություններ կրող, ապա շատ նորմեր
պարտադրելը պետք չի լինի։

2 Կանտի պարտքի տեսություն

Բարոյական նորմերը համընդհանուր են և չունեն

բացառություններ։

3 Բարոյական օգտապաշտություն

Արարքը բարոյական է եթե այն օգտակար է տվյալ իրավիճակում

ներգրավված մարդկանց համար։

Արարքներով առաջնորդվող Կանոններով առաջնորդվող Նկար 1․ Արիստոտել Նկար 2․ Իմմանուիլ Կանտ Նկար 3․ Ջերեմի Բենտամ
 Ճապոնական առակ․
«Երախտագիտություն»
Եթե ձեր սիրտը լի է երախտագիտությամբ, ցանկացած դուռ, որն անգամ փակ թվում, կարող է ձեզ զարմանալի բացահայտումների բերել։
Չափազանց քիչ են այն կանայք, ովքեր կարողացել են տիրապետել Ձենի հիմունքներին։ Ռենգետսուն այդ կանացից մեկն է։ Նա ուխտագնացության գնաց և գյուղ հասավ արևամուտին։ Ռենգետսուն
գիշերելու համար օթևան խնդրեց, բայց գյուղի բնակիչները դռները փակեցին նրա առաջ։ Գուցե և նրանք ուղղափառ բուդդիստներ էին և չէին կարող իրենց հարկի տակ ընդունել ձենի հետևորդ կնոջը։
Եվ նրանք կնոջը գյուղից դուրս հանեցին։ Գիշերը ցուրտ էր և կինը մնաց առանց սննդի և գիշերատեղի։ Բալենին նրան օթևանեց։
Գիշերը չափազանց ցուրտ էր և նա ողջ գիշեր չկարողացավ քնել․․․Իսկ քնելը նաև վտանգավոր էր, որովհետև վայրի գազաններ կարող էին մոտենալ։ Մի պահ նրա աչքերը փակվեցին, բայց կես
գիշերին ցրտից դողալով արթնացավ։ Եվ գարնանային գիշերվա երկնքում տեսավ, որ ծաղկած բալենու ծաղիկները ինչպես են ժպտում մառախլապատ լուսնին։ Նման գեղեցկույամբ լցված և հիացած
նա տեղից վեր կացավ և ծնկածալ ողջույն «ռևերանս» արեց բալենուն, ու անկեղծորեն երախտապարտ եղավ գյուղի բնակիչներին, ովքեր հրաժարվեցին իրեն օթևան տալ, այլապես սովորական ծածկի
տակ գիշերելով նա չէր կարող տեսնել ծաղկած բալենին, գիշերային լռության մեջ, չէր կարող լսել ծաղիկների շշնջոցները։ Նա չնեղացավ, և սիրով ընդունեց կատարվածը, դեռ ավելին, նա
երախտագիտությոմբ լցվեց նրանց հանդեպ։ Նա իրեն երախտապարտ զգաց։
Հե
քն եր ր ա րո
րո յակ ան արժե ն նե ստ սն
Բա ու իճ եր
թյ ա իբ
ու
ես նն ա
տ եր րո
կ ան յա
կա
1. Էգորիզմ +
տա ն
2. Խիղճ – գի
3. Բարություն + րոյ ա
4. Չարություն + Բա 1. -
1. Կանտի տեսություն – 2. Գյուղացիներ
2. Բարոյական 3. Ռենգետսու
օգտապաշտություն + 4. -
5. -
6. -

Նկար 5․ Ռենգետսու
Հայկական առակ․ «Այծերը և Գայլերը»

Հավաքվեցին այծերը միասին և պատգամ ուղարկեցին գայլերի 1. Այծեր

ազգին և ասացին, թե ինչու մեր մեջ լինի անհաշտ խռովություն, 2. Գայլեր
այլ ոչ թե խաղաղություն: Եվ հավաքվեցին գայլերը և ուրախացան նե ր
մեծ ուրախությամբ և նամակով պատգամ ուղարկեցին այծերի տիճան 3. -
ս 4. -
ազգին, նաև անթիվ ընծաներ: Եվ գրեցին այծերին. «Լսեցինք ձեր կ անա
ոյ ա 5. -
բարի խորհուրդը և գոհանամք աստծուց, որովհետև մեզ համար
րի բար 6. -
մեծ խնդություն է և խաղաղություն. նաև իմացնում ենք ձերդ սնե
իմաստության, որ հովիվն ու շներն են պատճառ և սկիզբ մեր Հ երո
խռովության և կռվի. և եթե նրանց վերացնենք մեջտեղից, շուտով
լինի խաղաղություն»: Եվ այս լսեցին այծերը, հաստատեցին և Բարոյական արժեքներ 1. Խիղճ –
ասացին. «Իրավացի են գայլերը, որ մեզ սպանում են, որովհետև 2. Չարություն +
շները և հովիվը նրանց հալածում են մեզնից»: Եվ այծերը Բա 3. Բարություն +
վտարեցին շներին և հովվին և երդվեցին, որ հարյուր տարի մնան րո
անխախտելի սիրով: Եվ այծերը ցրվեցին լեռները և դաշտերը և յ ա
գի
սկսեցին ուրախ լինել և ցնծալ և խաղալ, որովհետև արածում էին տ
լավ արոտներում, ուտում էին համեղ խոտեր, խմում էին պաղ ա
կա
ջրեր և խնդում էին և վազվզում էին փառք տալով, որ հասան բարի ն
ժամանակի: տ
ես
Եվ գայլերը համբերեցին հարյուր օր, ապա հավաքվեցին դաս-դաս ու
թյ
ընկան այծերի վրա և կերան: ու
նն
եր

1. Կանտի տեսություն –
2. Արիստոտելի
առաքինության տեսություն -
Նկար 6․ Այծերը և Գայլերը
 Մարդու արժեհամակարգը
Ըստ ինձ մարդու մտքերը այս կամ այն արարքի բարոյական լինելու մասին ձևավորում են են նրա արժեհամակարգը։

Երախտագիտություն Այծերն ու գայլերը

Գյուղացիների արժեհամակարգի համաձայն, նրանը համար
ամենակարևորը նրանց կրոնի կանոնները պահպանելն էր։
Ռենգոտսուի արժեհամակարգի համաձայն, չպետք է չարանալ
ուրիշների վատ արարքներից, պետք է կարողանալ փորձել ամեն
ինչի մեջ լավը և հաճելին փնտրել։
Այեծերի արժեհամակարգի համաձայն, պետք է փորձել շտկել
հարաբերությունները թշնամիների հետ, և փնտրել խնդիրը
ուրիշների մեջ
Ըստ Գայլերի արժեհամակարգի, պետք է փնտրել իրենցից
թույլերին և նրանց զոհ դարձնել, և մեղքը գցել ուրիշների վրա
Ինչ է առաքինությունը
Ըստ Առիստոտելի առաքինության տեսության
առաքինությունը երկու ծայրահեղությունների ոսկե միջինն է,
և առաքինի է այն մարդը ով սպանություն չի գործում, ոչ թե
գոյություն ունի «մի սպանիր» նորմը, այլ քանի որ նա
ընդունակ չէ նման բան անելու։

Ըստ ինձ առաքինի է այն մարդը ով հետևում է բոլոր

բարոյական նորմերին, հասարակության անդամ է և գործում է
ի շահ հասարակության, փորձումէ հասարակության այլ
մարդկանց նույնպես դարձնել առաքինի և առանձնանում է
հասարակությունից միայն իր բարոյական և լավ
հատկանիշներով:

Նկար 7․
Մերօրյա առաքինի մարդը
Մեր օրերում առաքինի է այն մարդը, ով հետևում է բոլոր բարոյական նորմերին, օրինակ չի խաբում, չի
ստում, չի սպանում, չի գողանում, և այլն։ Մեր օրերում առաքինի մարդ լինելը ըստ ինձ շատ բարդ է, քանի
որ մարդկանց արժեհամակարգը փոխվել էև նույնը չէ ինչ հին կամ միջին դարերում, և առաքինի մարդ
լինելու համար կան շատ չափանիշներ։

Նկար 8.
Ինչ փոխվեց ինձ մոտ
Իմ արժեհամակարգը փոխվեց առաքինի մարդու մասին: Ես հասկացա որ առաքինությունը չի
սահմանափակվում միայն նորմերին հետևելով, նաև պետք է փորձել այլ մարդկանց դարփնել առաքինի:
Անդձադարձ
Աշխատանքը շատ հետաքրքիր էր, առակները վերլուծելիս իմ վերլուծական միտքը
զարգացավ, նաև ճիշտ հետազոտության շնորհիվ կարողացա գտնել առակներ,
որոնցում մեր անցած բարոյագիտական տեսությունները, բարոյական նորմերը
ակնհայտ են։ Ամենակարևոր ձեռքբերումը այս ՀՄ-ի ընթացքում այն էր որ իմ
արժեհամակարգը փոխվեց, ես հակացա որ պետք է այլ մարդկանց նույնպես
առաքինի դարձնել, ինչպես նաև ես կարողացա ընկալել առակները,ավելի լավ
հասկանալ դրանց իմաստը: