Tadeusz Zawadzki

"Zośka"
 Tadeusz Zawadzki urodził
się 24 stycznia 1921 roku w
Warszawie.
W wieku 12 lat rozpoczął
naukę w Gimnazjum im.
Stefana Batorego w
Warszawie.
Tam właśnie zaprzyjaźnił się z Aleksandrem
Dawidowskim "Alkiem" i Janem Bytnarem
"Rudym".
Wielkim zwrotem w życiu
młodego Tadeusza było
dołączenie do harcerstwa o
nazwie "Pomarańczarnia".
Ich opiekunem był
Andrzej Starzyński.

Grób Andrzeja Starzyńskiego na cmentarzu

Powązkowskim.
Zdał maturę w maju 1939
roku.
Po tym jak wybuchła II wojna światowa Tadeusz
wraz ze swoimi rówieśnikami został
odeskortowany na wschód od Warszawy.
 Gdy zobaczył po drodze
cierpienie ludzkie i
śmierć postanowił wraz z
kolegami
zainterweniować.
Scena z filmu "Kamienie na Szaniec".
Pomagali zatrzymywać ruch drogowy aby
przewozić rannych do szpitali.
Wtedy jeszcze nie wiedział
że jego życie będzie w stu
procentach oddane
ojczyźnie.
Od wtedy "Zośka" brał czynny udział w akcjach
małego sabotażu.
 Kiedy ich grupa harcerska
się rozrosła powstała
"Wojenna Pomarańczarnia"
Tadeusz został ich
dowódcą. Przyznano mu
pseudonim "Kotwicki"
ponieważ namalował w
swojej dzielnicy najwięcej
kotwic (Znak Polska
Walcząca).
 W 1943 roku ponieśli
śmierć jego przyjaciele
"Alek" oraz "Rudy" z tego
powodu "Zośka" popadł w
depresję.
Jednak pomimo tego postanowił spisać działalność "Pomarańczarni".
Jego zapiski zostały inspiracją do napisania "Kamieni na Szaniec" przez
A.Kamińskiego.
Został zabity podczas akcji
"Taśma" poprzez strzał w
pierś w Sieczychach.
Miał 22 lata.
 KONIEC
Wykonał Hubert Ciapa.