Maria Makiling

Noong unang panahon, maraming hayop at makahoy pa ang mga bundok. Isang araw, isang magsasaka ang pumunta sa bundok. Mangangahoy siya at manghuhuli ng usa upang may makain ang kaniyang pamilya. Tuwang-tuwa ang magsasaka. Nakita rin niya ang hinahanap niyang usa. Ngunit mabilis na nakatakbo ang usa. Sinundan ito ng magsasaka.Naligaw siya at hindi na niya malaman ang daang pabalik sa kanila. Nagpatuloy sa paghahanap ng daan ang magsasaka.Isang kubo ang natanaw niya sa gitna ng gubat. At siya ay humanga sa kanyang nakita. Bumukas ang pinto at isang napakagandang babae ang nakita ng magsasaka. Nagpakilala ang babae sa magsasaka, dahil pagod na pagod ang magsasaka pinaupo niya ito at binigyan ng ma-iinom at pagkain.At binigyan niya ito ng isang basket na punong-puno ng gulay at prutas para sa pamilya ng magsasaka. Pagdating sa bahay nila iniabot niya ito sa kanyang asawa.At laking gulat niya, na ang isang basket ng prutas at gulay ay naging ginto. Ganito din raw nangyari sa kanilang kanayon nabinigyan din ni Maria Makiling ng tulong. Lumipas ang ilang taon. Isang araw, nabalitaan nila na may dalawang masamang taong nagnakaw sa kubo sa gitna ng gubat. Nagalit si Maria. Mula noon, hindi na siya nagpakita sa tao. Gayunman, hindi nila malimot ang kabutihang ginawa ni Maria sa kanila. Tinawag nilang bundok ng Maria Makiling ang bundok na tirahan ni Maria bilang alaala sa minamahal nilang magandang babae.