ლამა ზი ჩიტუნა

ერთხე ლ გიორგი ეზ ოში თამაშობდა, როცა დაი ნახა ლამაზი ჩიტუნა. იმ დენად მო ეწონა ჩიტუნა, რომ სხვა ვერაფერი მოიფიქრა და მისი ჩ ამოგდება გადაწყვიტა. აიღო დიდი ქვა და გაეკიდა. დიდხანს სდია, ბ ოლოს ქვაც ესრო ლა და ააცილა. ი ქვე მახლობლად ერთი ქ ალბატონი მაყვალს კრეფდა. თ ურმე ქ ვა მა ს მოხვედრია და თავი გა უტეხია. ბ იჭუნა მ წა ქცეული რ ომ დაინახა, მაში ნვე მისაშველებლად მივარდა. გაი ქცა და სახლიდან ბ ინტი, ბამბა, იოდი გამოიტანა, ცოტა მოასულიერა და სახლშიც შეიპატიჟა. გ იორგის დედი კო სამზარეულ ოში ფუს ფუსებდა. რომ გაიგო რაშიც იყო საქმე, ძალიან შე წუხდა და ქ ალს ჰკითხა რა მოხდაო.

- “მეც არ ვიცი რა მოხდა, ჩ ემთვის მაყვალს ვკრეფდი და უცებ, მო ულოდნელად, დი დი ქვა მომხვდა.” ამ სიტყვებზ ე ბიჭუნას სახე შეეცვალა და გა წითლდა. დედა და მაყვლის მკრეფა ვი ქა ლი მაში ნვე მიხვდ ნენ რაშიც იყო საქმე. ბიჭუნა დარცხვენილი წამოდგა და ბოდიში მოიხადა. - “არაუშავს- დაამშვი და ქა ლმა -“ შენ ხ ომ ძალით არ გინდოდა. თანაც როდესაც გ აიგე რა მოხდა, კი არ გაიქ ეცი, არამედ სინდი სმა შე გაწუხა და დახმარება გამიწიე. “

VI- 1 კლასის მოსწავლე

მიშიკო ალექსიძე