LITERATURA GALEGA I

A literatura galego-portuguesa medieval. A

cantiga de amor.
3º ESO
Primeiro trimestre.
Acto
Presentación do tema e esquema.
 Esquema xeral (1)
1. A cantiga de amor.
1.1. Orixe.
1.2. Características.
1.2.1. Tema.
1.2.2. Expresión.
 Esquema xeral (2)
1.3. Aspectos formais
1.3.1. Cantigas de refrán.
1.3.2. Cantigas de mestría.
1.4. Recursos expresivos.
1.4.1. Dobre.
1.4.2. Mordobre.
1.4.3. Finda
1.4.4.Atafinda
 1. A cantiga de amor
1.1 Orixe.-
Adaptación da canço provenzal á nosa realidade.
1.2 Características:
1.2.1 Tema
a) un home expresa o seu amor por unha muller.
b) “coita” polo amor on correspondido.
c) O concepto do amor é platónico: nunca se agarda
recompensa e nunca será correspondidoiou realizado.
 1. A cantiga de amor.
d) Temas secundarios:
Eloxio da dama.
Síntomas do amor (perda de sono, da fame, da razón ou
mesmo da vida)
e) O namorado seguira as pautas que establece o “amor
cortés”: Amor = camiño de perfección que implica
somentemento a certas normas.
A muller será de clase social alta, casada, e considerada de
insuperable beleza.
O namorado debe total sometemento e obediencia.
O cabaleiro debe practicar as virtudes de “largueza” (xenerosidade
expresada a través de regalos) e “mesura” (non revelando o nome) .
1. A cantiga de amor.
1.2.2. Expresión.
 Estrutura apostrofada
 Á amada

 A Deus (responsable dos sentimentos)

 Ao propio Amor.
1. A cantiga de amor.
1.3. Aspectos formais
Formadas por dúas ou tres estrofas (poucas veces máis)
e catro (c. de refrán)ou sete (C. de mestría) versos (case
sempre).
Cantigas de refrán.
 influencia da lírica popular autóctona.
 caract. formais da c. de amigo (paralelismo, e rima
asonante femia, pal. grave).
Cantigas de mestría.
 Influencia provernzal
 Consideradas máis perfectas poolos trobadores.

 Rima consonante macho (pal. aguda)

 1. A cantiga de amor
1.4. Recursos formais
Dobre. Repetición dunha palabra en lugares simétricos
dunhas estrofa.
Mordobre. Repetición dunha raíz en lugares simétricos
dunhas estrofa.
Finda. Dous versos ao final da estrofa que resumen o
contido.
Atafinda. Concatenación de estrofas encabalgadas ata
a finta.