Reflectie Eveline Mulder

Algemeen Ik vond het een leuke, maar ook wel een lastige opdracht. Het duurde even voordat het mij duidelijk was wat de bedoeling was. Maar zo langzaamaan ontstond meer en meer een beeld van de opdracht. De uitdaging lag voor mij vooral in het stuk nieuwe media. Het verschil met enkele maanden geleden is echter dat ik nu niet meer als een berg opzie tegen een opdracht met nieuwe media, maar er plezier in gekregen heb en heb ervaren hoe ontzettend goed het in het huidige onderwijs kan werken. Het communiceren middels een blog was nieuw voor mij. Interpersoonlijke competentie M.b.t. leerlingen. Ik heb de ontwikkelde lessen nog niet gegeven in mijn stageklas. Ik ben dit wel heel serieus van plan. Hopelijk krijg ik er nog de tijd voor de komende weken, en anders wil ik het op mijn laatste stagedag doen, als een soort van afscheidsles, die dan de hele ochtend in beslag neemt. Maar daar kan ik nu uiteraard nog niet op reflecteren. Wel zijn de lessen gemaakt met de achterliggende gedachte dat het voor alle kinderen positief moet zijn, en er geen opdrachten inzitten waarvoor je goed moet kunnen tekenen. M.b.t. mijn medestudenten. Er is op een prettige, constructieve manier samengewerkt, hoewel de communicatie middels het blog niet makkelijk was. Reacties waren niet altijd makkelijk terug te vinden en digitale woorden komen nu eenmaal anders over dan in een persoonlijk gesprek. Dit heeft zeker een beroep gedaan op mijn vermogen om voorzichtig te communiceren en ook om te incasseren. Zo hebben we een paar keer de gulden middenweg moeten bewandelen, maar dat is in goede harmonie gelukt en ik kan niet anders zeggen dan dat het een goed en prettig leerproces was. Vakinhoudelijke en didactische competentie Op dit gebied heb ik veel van de online lessen geleerd. Eigenlijk op allerlei gebieden van beeldende vormingslessen. Ik ben ook op het idee gekomen dat beeldende vorming niet altijd betekent dat leerlingen iets moeten maken, maar dat kijken en beeldbeschouwen ook beeldende vorming is. Daarnaast heb ik geleerd hoe een beeldende vormingles opgebouwd moet worden en waarom de receptieve, productieve en reflectie fase zo belangrijk zijn. Eens te meer is tot mij doorgedrongen dat je leerlingen moet inspireren, voorkennis moet geven, maar dat je ze ook een stuk ruimte moet laten om zelf creatief te zijn, om te experimenteren en vooral niet te reproduceren. Dat laatste vind ik best lastig. Ik ben nogal perfectionistisch en heb graag controle. Ik heb dan ook echt moeten leren (en nog) om leerlingen op een gegeven moment los te laten en hun eigen werk te laten maken, op hun manier, zoals zij zijn, zoals zij iets zien of willen. Het maken van de opdracht heeft daar ook weer toe bijgedragen: inspireren, handvatten geven, kaders stellen en dan loslaten. Het heeft ook te maken met vertrouwen. Erop vertrouwen dat leerlingen iets kunnen en dat zij het nodig hebben om te mogen proberen, experimenteren, het op hun manier mogen doen en dat het niet goed is om het hen voor te kauwen. Dat begint bij mij steeds meer te komen. Organisatorische competentie Zoals gezegd ben ik perfectionistisch en heb ik graag controle. Dat maakt ook dat ik mijn zaakjes over het algemeen goed organiseer. Zowel datgene dat ik moet doen voor zon gezamenlijke opdracht, als dat ik oog heb voor de organisatorische kant van de ontwikkelde lessen. Enerzijds is dat fijn, anderzijds is het ook lastig, omdat ik graag de touwtjes in handen heb. Bij deze opdracht heb ik ook wel weer een soort van overkoepelende organisatie taak naar mij toe getrokken, maar ik heb ook zaken los kunnen laten die tot de taak van een ander groepslid behoorden. Qua lessen denk ik dat ik ruim aandacht heb besteed aan de organisatie van de les, zowel v.w.b. de materialen, als de uitvoerbaarheid, de aansluiting van de lessen op elkaar en de verschillende suggesties, zodat de les makkelijk aangepast

kan worden aan verschillende situaties. Ik merk ook dat ik weer een stukje gegroeid ben op het gebied van het inschatten of iets realistisch is qua organisatie. Tot de organisatie hoort in mijn optiek ook de organisatie en communicatie via het blog. Zoals al eerder aangegeven vond ik de communicatie via een blog niet zo prettig. Dit zou ik niet zo snel weer op deze manier doen. Ik begrijp dat het voor de docent inzichtelijk is wie wat gedaan heeft en hoe het proces is verlopen, maar ik vind het niet prettig communiceren. Ik zou er de voorkeur aan geven om eerst vis-a-vis te brainstormen, tot een plan te komen, dit grofweg uit te weken, taken te verdelen en de rest middels een blog te communiceren. Samenvatting Een leerzame opdracht. Zowel op gebied van beeldende vorming, ideen over het inzetten van nieuwe media, als van samenwerking.