LOVE AT ITS BEST by FrustratedGirlWriter

http://www.wattpad.com/45584629-love-at-its-best-soon-to-publish-prologue-what-is
TEASER:
Eunice made the craziest mistake. To be able to get the guy she thought she ever loved,
gumawa siya ng mga paraan upang mahiwalay si Terrence sa babaeng minamahal nito at
mapilitang magpakasal sa kanya.
At kahit pa pinilit niyang ipakita rito na kaya niyang maging mabuting asawa rito,
Terrence still despised her. Hinding-hindi rin daw nito kayang mahalin ang isang babaeng hindi
alam kung ano ang tunay na kahulugan ng pag-ibig.
Deeply hurt from Terrences words, Eunice decided to go back to Paris and finished her
studies. Isa pang dahilan kung bakit umalis na lang siya ay dahil sa kaalamang buntis si Rachelle
ang babaeng tunay na mahal ng asawa niya. So, when she left, she also signed an annulment
paper to be able to free Terrence from their not-so-happy marriage.
After a year, Eunice came back. Isang buwan na lang ang natitira at tuluyan nang ibababa
ng korte ang annulment case nila ni Terrence upang mapawalang-bisa iyon. Nalaman niya ring
hindi pa pala nagpapakita si Rachelle kay Terrence mula nang magpakasal si Terrence sa kanya.
Dahil alam ni Eunice na hindi nawala si Terrence sa puso niya sa paglipas ng isang taon,
at kahit pa abala ito sa paghahanap sa mag-ina nito, she came to him and settled issues with him
and ask for yet another craziest favor
Tutal, will go our separate ways after a month... Can you pretend that you love me? Can we
pretend that real love exists between us?
Hindi niya alam kung bakit ngunit pumayag si Terrence.
On their last month as married couple, they never expected that theyll both learn what true love
is, and never knew that they will together experience love at its best.

~~~~

Prologue: What is Love?

MOMMY, what is love? nakangalumbabang tanong ng limang taong gulang na si Eunice sa

kanyang ina.
Napalingon naman sa kanya ang Mommy Elle niya na busy sa pagde-design ng cake na
katatapos lang nitong i-bake.
Her mother smiled at her. Ang ganda-ganda ng mommy niya kapag naka-smile. Why do
you ask, baby?
Kasi, yesterday, teacher asked that. Tapos, hindi ako nakasagot, nakalabi nang sabi
niya. Lahat ng classmates niya nakasagot habang siya hindi.
Lumapit sa kanya ang mommy Elle niya. Binuhat siya nito at pagkuway umupo at
kinandong siya. Hmmhow should I answer your question?
Why, Mommy? Is it a hard question? Nakasagot naman mga classmates ko kahapon,
eh
You can define love in so many ways, Eunice, she said while caressing Eunices soft
long hair.
Ah! Kaya pala kahit iba-iba sagot ng classmates niya kahapon, they were all right. Bakit
ang daming puwedeng answer, Mommy? Hindi ba puwedeng isa lang?
Natawa ito. There is one answer that can truly define what love is, baby. Pero gusto ko,
you sabay turo sa kanya. must find it out yourself when you grew up. I want you to
understand it more clearly when the right time comes.
Eunice pouted her lips. Its so matagal pa, Mommy. Hindi ba puwedeng now na?
Mommy Elle lightly pinched her nose. Okay, okay. Para sakin, love is you.
Huh?
She smiled. Love is you, your kuya Eugene, and your Daddy.
Eunice smiled. Love is family! masayang wika niya.
Wow! Ang tali-talino naman ng baby ko! sabay halik nito sa kanyang pisngi. Yes,
Eunice. Love is family and so much more.
Okay lang ang isang sagot, Mommy. Next time, may isa na kong sagot kay teacher!
bibang sabi niya pa.

Her mommy chuckled. For now, yan muna ang definition mo sa love. But I know, as
you grow up, youll encounter a millionor maybe billions of love definitions. Pero magiingat ka, Eunice.
Why? Eunice curiously asked.
Kasi minsan, other people define love in a way that it is not supposed to be defined. Ang
salitang love kasi, binibigyan siya ng meaning base from the experiences of other people. Kaya
iba-iba at sobrang dami na ng ibig sabihin ng love.
Eunice nodded. Pero, Mommy, bakit ang dami pa? Yan tuloy, I have to know pa if its
true.
Okay, okay, Ill tell you that one specific meaning. And that is
Elle, honey? Have you finished baking?
Sabay pang napalingon ang mag-ina nang marinig ang boses ni Daddy Bill. Pumasok ito
ng kusina at nakangiting lumapit sa kanila.
Daddy! Eunice squealed with glee.
Mula sa pagkakandong sa kanyang Mommy ay binuhat siya ng kanyang Daddy. Binigyan
siya nito ng halik sa pisngi. Hi, my sweet baby! Pa-kiss naman si daddy.
She hugged her father and kissed him on the cheeks.
Tapos na kong mag-bake, hon. Ill just go upstairs to change my clothes then were
ready to go.
Umalis sandali para makapagpalit ng damit ang kanyang Mommy pagkatapos nito
malagay sa box ang cake na b-in-ake nito.
Daddy, where are you going? Eunice asked.
Theres an event that your Mommy and I need to attend. I told your kuya Eugene about
it earlier. So later tonight, si Yaya Mae muna ang bahala sa inyo, alright?
What time are you going home?
Well arrive very late. Kaya mamaya, susunod ka kay Yaya kapag pinatulog ka na niya.
Kuya Eugene will take care of you, also.
Tumangu-tango si Eunice. Okay lang na hindi niya muna makatabi sa pagtulog ang
Mommy at Daddy niya mamaya. Sigurado naman siyang aalagaan siya ng kanyang Kuya
Eugene. Sabi ng mommy niya, ten years daw ang tanda ng kapatid niya sa kanya. Pero kahit

ganoon ay lagi siyang nilalaro ng kuya niya at sinasama sa village basketball court kapag
naglalaro ito ng basketball.
Daddy, I have a question.
What is it, baby?
What is love? she sweetly asked.
Her father looked at her, amazed. Wow! Ang baby girl ko, slumbook na! natatawang
sabi nito.
Eunice giggled. Sige na, Daddy. Sabi ni Mommy, marami daw meaning. Whats yours?
Daddy Bill thought of an answer. Then, smiled. Love isforever. It will stay even
beyond the end of time.
Really? Eunices eyes widened with disbelief. Ganoon kahaba ang love? Hindi
nawawala?
Tumango ito. As long as you have the heart, sabay turo sa left chest niya. that can
spread goodness to many people, love will stay forever, nakangiting paliwanag nito.
Nice one, Dad! her big brother said. Kapapasok pa lang nito ng kusina at agad na
binuksan ang ref para kumuha ng tubig.
Tapos na ang basketball? Nanalo ba ang team niyo?
Habang umiinom ay nag-thumbs up ang kanyang kuya.
Daddy, baba mo ko. Ibinaba nga siya ng kanyang Daddy at saka siya tumakbo palapit sa
kapatid. Kuya! Kuya! Nakatingala siya sa kanyang kuya dahil sobrang taas nito.
Yes, cupcake? Lumuhod ito para magkapantay sila.
What is love? tanong niya rin dito. Eunice was interested to know more meanings of love.
Halatang nagulat din ang kuya niya at narinig niya pang tumawa ang kanyang Daddy.
Napakamot sa ulo ang kapatid. Youre still five, why do you have to know?
Eunice pouted. Si Mommy at Daddy nga, sumagot. Gusto ko rin may sagot ka. Sige na, kuya
Eugene she pleaded.
Come on, Eugene. Indulge your baby sister, sabi pa ng Daddy nila.

Tila nag-isip muna ang kapatid niya bago sumagot. Love is when everybody leaves you, but
there will always be that someone who will stay, he answered.
Hindi naintindihan masyado ni Eunice ang sagot ng kuya Eugene niya. Pero parang maganda.
Naintindihan mo?
No, nakangiting sagot niya na ikinatawa ng kapatid at Daddy niya. But it sounds nice!
Nagtawanan ulit ang mga ito. Kinurot pa ng kapatid niya ang magkabila niyang pisngi.
Ibig sabihin niyon, when there is love, you will never be left alone. Ever.
Napangiti si Eunice. Love mo ko, Kuya Eugene?
Of course!
Lumapit naman si Eunice sa kanyang Daddy. Love mo ko, Daddy?
Double of course, baby.
Tumakbo palabas sa kusina si Eunice at saktong nakasalubong niya ang kanyang mommy.
Mommy, do you love me?
I do, baby. So much! Why do you ask?
Napatili sa tuwa si Eunice at patalong niyakap ang kanyang mommy. Masaya si Eunice dahil sa
mga nalaman niya tungkol sa love. Mas masaya siya dahil love siya ng Daddy, Mommy, at kuya
Eugene niya.
Marami na siyang masasagot sa teacher niya next time!

YAYA Mae, ikaw na muna bahala sa mga bata, ah? Well be back after midnight, bilin ng
Mommy niya kay Yaya Mae nang paalis na ang mga ito. Its the first time that her parents well
be going home late later. Its the first time also that Eunice cant sleep together with her parents.
Opo. Mag-iingat po kayo sa biyahe, Madam.
Take care of your little sister, Eugene, sabi pa ng Daddy nila.
Yes, dad! Pasalubong, ah!
Bye, Mommy! Bye, Daddy! paalam niya sa mga ito.

Lumuhod ang kanyang Mommy sa kanyang harap. I love you, Eunice, her mother
sweetly said then kissed her on the lips. Sleep early, okay? Then, tomorrow morning, Ill
prepare your favorite strawberry pancake.
Yehey! I love you, too, Mommy! and she kissed her Mommys cheeks.
Lumuhod din sa harap niya ang Daddy niya at niyakap siya. Makikinig ka kay Yaya
Mae at Kuya Eugene, okay? Tomorrow morning, hahatid kita sa school. He kissed her forehead.
I love you, baby.
I love you, too, Daddy! and she hugged her Daddy tighter.
Nang makasakay na ang mga ito sa car at papaalis na ay patuloy pa rin ang pagkaway ni
Eunice. Shes smiling widely. Tomorrow morning, magkikita naman sila ulit.
Come on, cupcake. Lets watch T.V. aya ni kuya Eugene.
Tumango siya at humawak sa kamay nito habang papasok sila ng bahay.

NAGISING SI Eunice dahil sa ingay nang mga nag-uusap na tao sa ibaba ng kanilang bahay.
Bumangon siya at nakitang wala ang kuya Eugene niya o ang kanyang yaya sa tabi niya.
Maingat siyang bumaba ng malaking kama at inabot ang doorknob ng pinto para
makalabas siya. Pagbukas niya ng pinto ay lalong umingay.
Eunice!
Napatingin siya kay Yaya Mae na palapit sa kanya. Yaya, whats going on downstairs?
Bakit maingay? May bisita sila Mommy?
A tear fell from her yayas eyes.
Yaya? Why are you crying? nagtatakang tanong ng inosenteng si Eunice.
Niyakap siya nito at pabuhat na pinasok muli sa kuwarto.
Yaya, whats going on?
Lalo pang lumakas ang pag-iyak nito. E-Eunice mga p-pulis ang nasa baba. S-Saka
ang mga kamag-anak niyo, sabi nito maya-maya.

Why are they downstairs? she cluelessly asked.

NO! NO! I want to see them! I want to see them! narinig niyang sigaw ng kanyang
kuya Eugene mula sa ibaba.
Is that Kuya? Why is he shouting? Mabilis siyang bumaba ng kama at tumakbo ulit sa
pinto.
Eunice! Wag kang lalabas! habol ng yaya niya.
Nabuksan niya naman ang pinto na hindi masyado nakasara at tumakbo agad palabas.
Kuya Eugene! malakas na tawag niya sa kapatid na nasa baba. Tumingala ito sa kanya
at nakita niyang umiiyak rin ito katulad ng yaya niya. Uncle Johnny? aniya nang makita rin
ang kanilang uncle na kapatid ng Daddy nila. Marami ngang pulis ang nandoon at nandoon din
ang iba niyang auntie at uncle. Nakita niya ring umiiyak ang iba pa nilang mga maids.
What happened?
Mabilis na umakyat ang kapatid niya at lumapit sa kanya. Binuhat siya nito at niyakap
nang mahigpit. D-Dapat natutulog ka pa, E-Eunice
Kuya, whats happening? Why is everybody crying? Nasaan si Mommy at Daddy?
inosenteng tanong niya.
Lalong humigpit ang pagyakap sa kanya ng kuya Eugene niya. Mas lumakas din ang pagiyak nito.
Naiyak na rin si Eunice maya-maya. Ngayon niya lang nakitang umiyak ang kuya niya.
Lagi kasi itong nakangiti kaya ngayon na umiiyak ito, umiiyak na rin siya.
T-Theres no more s-strawberry pancakes, Eunice M-mommy cant cook no more
her big brother whispered. D-Daddy cant t-take us t-to school anymore
W-why? Eunice cried.

ROAD CRASH. Isang taon na ang nakalilipas, madaling-araw noon nang isang pampasaherong
bus ang umiwas sa isang ten-wheeler truck na naging dahilan upang sumalpok iyon sa tatlong
sasakyan na nasa kabilang bahagi ng lane. Isa sa sasakyang nabangga ay ang kotseng
minamaneho ng sikat na businessman na si Mr. Billie Arguelles kasama ang asawa nitong si Mrs.

Hazelle Arguelles. Dead-on-the spot na ang mag-asawa pagkarating pa lang ng rescue at medical
team. Sinasabing ang kotse ng mga ito ang unang sumalpok sa malaking bus. Tumaob iyon at
Napalingon si Eunice kay Yaya Mae nang patayin nito ang T.V.
Eunice, its late already. Matulog na tayo? aya nito.
Si Kuya Eugene, Yaya?
Nasa kuwarto niya. Gusto mo bang tumabi sa kuya mo ngayong gabi?
Tumango siya.
O, sige. Mag-wash up ka muna at pagkatapos ay ihahatid kita sa kuwarto ng kapatid
mo.
Humawak siya sa kamay ng kanyang Yaya at dinala na siya nito sa banyo. Pagkatapos
niyang-mag-wash up ay sinuklayan siya nito. Nakatingin lang siya sa sarili niya sa salamin.
A year had passed when their parents died. Umiyak siya nang umiyak noon. Silang
dalawa ng kuya niya. But then, Uncle Johnny said that life must go on.
Later on, kumakatok na si Eunice sa pintuan ng kapatid. Kuya? Kuya Eugene? tawag
ng maliit na tinig ni Eunice.
Bumukas ang pinto. Hey there, cupcake, bati nito sa kanya.
Kuya, I want to sleep here tonight. Tabi tayo pakiusap niya rito.
Tipid itong ngumiti. Okay.
Binuhat siya nito. Pagpasok ng kuwarto ay nakita niya ang malalaking bag nito. Kuya,
why are you packing your clothes? Are you going somewhere? Biglang natakot si Eunice. Aalis
ba ang kuya niya? Hindi siya nito isasama? Iiwan siya nito?
He tucked her on the bed. Im going to college in a few weeks now, Eunice.
Puwede akong sumama? nakalabing tanong niya rito.
Marahang umiling ito. H-Hindi, eh Hindi ka maalagaan ni Kuya kapag sumama ka.
Eh di, isama natin si Yaya Mae, sabi niya pa.
Marahan itong umiling at kinumutan siya. Sleep now, Eunice. He kissed her forehead.
Kuya loves you.

Huwag mo kong iiwan, kuya Eugene, ha? she sleepily said. Pilit niyang nilalabanan
ang antok. Baka kapag pumikit siya, iwan siya ng kuya niya.
Hinahaplos-haplos lang nito ang kanyang buhok hanggang sa tuluyan na siyang
makatulog.
Im sorry, Eunice.
That is the last words she heard before she fell asleep. Pagkagising niya, wala na ang
kuya niya sa tabi niya! Wala na rin ang mga big bags nito!
Mabilis siyang bumaba ng kama at tumakbo palabas ng kuwarto. She heard a car starting.
Kahit hindi siya mabilis bumaba ng hagdan ay pilit binilisan ni Eunice. Her heart is racing.
Kuya! Kuya! naiiyak na habol niya sa kapatid niya nang makita niya itong palabas ng
bahay nila. Kuya Eugene! Sama mo ko! Im going with you! K-Kuya! she shouted while
sobbing.
Lumingon ang kuya niya sa kanya. Eunice
Yumakap siya nang mahigpit sa binti nito. K-Kuya sama mo ko, sama mo ko! Dont
leave me, k-kuya Ill be a g-good girl na humahagulgol na pakiusap ni Eunice.
E-Eunice mag-aaral ako sa States. Hindi kita puwedeng isama doon. Dito ka lang
kasama ni Yaya Mae at ni Uncle Johnny. They can take care of you. They will give you
everything you want.
Umiling-iling si Eunice. Hindi siya bumibitiw sa binti ng kapatid kahit hinihila na siya ni
Yaya Mae. Ayaw! Ayaw! Ayaw ko, kuya! Wag m-mo ko iwan, kuya! Wag mo ko iwan!
E-Eunice
Basa sa mga luhang tiningala niya ang kapatid. Hindi mo na bako love, kuya? If you
will go, it means you d-dont l-love me na
Lumuhod ito at hinawakan ang magkabila niyang balikat. Hes crying, also. I dont wwant to leave, Eunice But I need to. Babalik ako. Babalikan kita. Kasi l-love ka ni Kuya
Love na love kita.
No! No! tili niya habang hinahampas ng maliliit niyang kamay rito. You dont love
me! You dont love me! Iiwan mo rin ako! Ako na lang mag-isa. Hindi mo na ko love! I hate
you, Kuya! I hate you!
Pilit siyang niyakap nito pero tumakbo siya sa likod ni Yaya Mae. Sige! Alis ka na, kuya!
Ayoko na sayo! Hindi na rin kita love! Humagulgol nang mas malakas si Eunice.

I love you, cupcake

No! You dont! Liar! Go away! sigaw niya pa habang nakapikit. She does not want to
see her brother leaving her.
Wala nang narinig si Eunice kundi ang pag-iyak niya sa buong bahay. When she opened
her eyes, her kuya Eugene is gone.
Six-year old Eunice cried more.
Love is forever. It stays beyond the end of time.
But her parents died. Where is the love that her Daddy said was forever?
Love is when everybody leaves you, but there will always be that someone who will
stay.
Her Kuya Eugene is all that she had. Pero iniwan din siya nito.
Love is family.
She has no more.
Now, little Eunice has no definition of love, again. And that infamous question remains

What is love, after all?

Chapter 1: Love at first sight
"AREN'T YOU happy to see me, Kuya Eugene?" maarteng tanong ni Eunice habang posturang
nakaupo sa isang couch sa loob ng opisina ng kapatid.
Nag-angat ng tingin sa kanya ang kapatid mula sa ginagawa nito sa harap ng laptop nito. Halata
ang galit sa mga mata nito.
"You dropped all your subjects, left Paris, and went here in the Philippines just to shop up to
your card's limit for the whole month! Tapos pupunta ka dito para sabihing, titigil ka muna sa
pag-aaral ng isang taon just because... just because you don't feel like going to college
anymore?" iritadong wika nito.
She rolled her eyes. Eh, sa tinatamad na siyang mag-aral ng Fasion Designing sa Paris, ano pa
bang gagawin niya? "Kuya, maganda nga na nag-drop na 'ko agad ng subjects ko. Kaysa naman

bumagsak pa 'ko at uulitin ko lang iyon by the next sem. Eh di ganun din, sinayang ko lang ang
effort at time ko," Tumayo siya at humalukipkip. "Besides, it's been five years. I miss the
Philippines."
She was seventeen when she graduated from highschool in St. Paul Pasig. Then, her Aunt
Nicola-sister of her late mother, offered her to study college in Paris. Doon kasi nakatira ang
buong pamilya nito. At that time, ang legal guardian niya ay ang kanyang kuya Eugene.
Pumayag ito kaya naman napunta siya ng Paris. Or should she say-"napatapon" siya sa Paris. Her
brother was twenty-seven, then. Ite-take over na nito ang kompanya ng kanilang pamilya and
she's sure na ayaw na nito ng alalahanin katulad niya kapag namuno na ito.
Since her brother left for college when she was six years old, hindi na nabalik ang dating
closeness nila. Buong college years ng kuya Eugene niya ay wala silang naging komunikasyon.
Kaya naman nang bumalik ito ng Pilipinas, they were like strangers to each other. Teenager na
rin siya noon kaya naman laging mga kaibigan ang kasama niya.
"You know, Eunice, go back to Paris and enroll next semester. Sasayangin mo ang isang taon ng
buhay mo dahil lang tinatamad kang mag-aral? You want to take a rest? Well, Eunice, after
college, you can take a rest as long as you want!" he strongly said. "And have you forgotten that
you'll be graduating next year if you didn't drop all your subjects this sem?"
"I know," balewalang sabi niya. She looked at her newly polished nails. It's color gold with
glitters.
"Alam mo naman pala. Ayaw mo bang gr-um-aduate?"
She threw him a bored look. "I want to graduate, Kuya. But then, I want to take a rest for a
while. Isa pa, hindi ako magiging istorbo sa'yo habang nandito ako sa Pilipinas, don't you worry.
Kanila Uncle Johnny ako tumira for the last month at doon lang ako. I won't invade your quiet
life in our house."
Kumunot ang noo nito. "You're not a bother to me, Eunice. I'm your brother."
Tumaas ang kilay niya. "Not a bother?" she sarcastically said. "I felt otherwise."
Nakita niya ang paglungkot sa mga mata nito. Tinalikuran niya lang ito at kinuha ang kanyang
Chanel pouch.
"Au revoir, big brother!" paalam niya bago tuluyang lumabas ng malaking opisina nito.
Pagdating niya sa parking space ay agad siyang sumakay sa Ferrari na pansamantalang
pinapagamit sa kanya ng kanyang Uncle Johnny para sa paglabas-labas niya. Agad siyang
dumiretso sa isang sikat at sosyal na coffeeshop kung saan magkikita sila ng mga malalapit
niyang kaibigan.

After parking her car, agad siyang pumasok sa loob ng coffeeshop at madaling nakita ang mga
kaibigan.
"Hi, girls!" nakangiting bati niya sa tatlong babaeng kaibigan na sina Syrel, Lorraine, at Rizza.
"Hi, Eunice! Glad you came!" Rizza exclaimed. Bumeso ito sa kanya.
"Kanina ka pa namin hinihintay," sabi naman ni Syrel bago bumeso rin sa kanya.
"Nahirapan ka bang makatakas sa mga 'boys' na humahabol sa'yo?" Lorraine joked pagkatapos
nitong bumeso.
She laughed. "Of course not! Sorry, girls for keeping you waiting. Dumaan lang ako sa opisina
ng kuya ko." Umupo siya sa puwestong nakalaan sa kanya. "So, what's the latest?"
Nag-umpisa nang magkuwento ang mga ito para i-update siya sa buhay ng mga ito. Eunice was
happily listening to her three girl pals. Ang tatlong kaibigan niya lang ang pinakamalapit sa
kanya sa Pilipinas. Their friendship formed since highschool. And even though nagkahiwahiwalay sila sa college, hindi nawala ang bond nila. Isa pa, ang tatlong kaibigan lang niya ang
nakakaintindi sa kanya. Madalas noong highschool, ang tingin sa kanya ng lahat at queen bee o
kaya naman ay prima donna. Tingin sa kanya ng lahat ay maldita, malandi, at maarte. But, her
three friends knew better.
"We're just so stressed for now. Graduation is coming," Rizza said. Accountancy ang kinuha nito.
"Sinabi mo pa! Hindi na 'ko makatulog dahil sa requirements na inaayos ko," dagdag naman ni
Lorraine na isang future engineer.
"Well, I'm fine," nakangiting sabi ni Syrel. Palibhasa naka-graduate na ito last year sa kursong
BS Mathematics. Apat na taon lang kasi ang kurso nito. "Work is stressing me out a little bit.
Pero nakakaya naman." Nagtatrabaho ito sa kompanya ng pamilya nito bilang isang financial
adviser at statistician.
"How about you, Eunice? Talagang hihinto ka muna sa pag-aaral?" tanong ni Rizza.
"Yeah," kibit-balikat na sabi niya. She sipped her frap. "I just want to stay here in the Philippines
for a while."
"How about Geoff?" nanunuksong tanong ni Syrel.
Geoff is her half-French, half-Filipino ex-boyfriend in Paris. "Alam niyo naman na we broke up
na two months ago. And we're good friends now. Alam niya rin ang desisyon 'kong 'to. And as
always, he's supportive about it."
"Hay nako, Eunice. He's a hot shot. Bakit mo pa kasi hiniwalayan?" Lorraine curiously asked.

"He's too good for me. He deserves someone better," simpleng sagot niya. Geoff is six years
older than her. He's been a great boyfriend but Eunice never fell inlove with Geoff that's why she
just let go of him. "Enough of my love life. How about yours?"
"On and off si Rizza at ang kanyang highschool sweetheart."
"Forever fangirl si Syrel."
"'It's complicated' naman si Lorraine."
Natatawa na lang si Eunice dahil nagtutuksuhan na ang mga ito. Maya-maya pa ay iba na ang
pinagkukuwentuhan nila.
"Hey, look!" untag ni Rizza sa kanila.
"Where?" tanong naman ni Syrel.
"There's a cutie over there. Sa counter. Bumibili ng coffee. Look!"
"Oh my gosh. He's handsome!" bulong pa ng mga ito.
Pasimpleng nagsitinginan naman ang mga ito. Dahil nakatalikod si Eunice sa counter ay dahandahan pa siyang lumingon para makita ang sinasabi ng mga ito.
Paglingon ni Eunice ay ganoon na lang ang mahina niyang pagsinghap. A race of wild animals
suddenly rose in her chest.
The guy was wearing an executive suit. He possessed those sparkling brown eyes under his thick
eyebrows, perfect-shaped nose, clean-shaven jaws, and kissable lips. At nang ngitian nito ang
cashier, lumabas ang maputi at pantay-pantay nitong mga ngipin. Lalo pa atang lumakas ang
pagkabog ng puso ni Eunice nang makita ang mga ngiti nitong iyon.
Suddenly, napatingin sa gawi niya ang guwapong lalake at nagsalubong ang kanilang mga tingin.
Nataranta si Eunice kaya naman agad siyang nag-iwas ng tingin. Naramdaman niya rin ang paginit ng dalawang pisngi niya.
Nang tignan niya ang mga kaibigan at nanunuksong nakatingin ang mga ito sa kanya. Napangiti
na lang siya at napailing-iling. She's sure that she looked so foolish sa ginawa niya.
Narinig niyang tuloy sa pag-uusap ang mga kaibigan. Habang siya naman ay inuubos ang
kanyang frappe. Nakita niya pa ang paglabas ng lalake habang dala-dala ang order nito. Likod na
lang nito ang nakikita niya ngunit patuloy pa rin ang pagkabog ng kanyang puso.
She's wondering. Had she fell in love that instant?
Parang gusto niyang maniwala sa 'love at first sight'.

<3
PAGKATAPOS MAKASAMA ni Eunice ang mga kaibigan ay dumiretso na siya sa opisina nang
kanyang uncle Johnny. While on her way, hindi pa rin mawala sa isip niya ang guwapong lalaki
sa coffeeshop. Ngayon, kinikilig na siya sa tuwing naalala ang sandaling pagsasalubong ng
kanilang mga tingin. Saan niya kaya itong muling makikita? At kailan kaya?
Dire-diretso ang paglalakad ni Eunice papunta sa opisina ng uncle niya. Mahinang tumutunog
ang heels niya sa bawat pagtapak niyon sa wooden-tiled floor.
"Good afternoon, Ma'am Arguelles," bati sa kanya ng secretarya ng kanyang Uncle Johnny.
"Hi, err-" Mabilis siyang tumingin sa suot nitong I.D. "Hi, Rachelle!" magiliw niyang bati rito
pagkatapos. Ito ang laging umaasikaso sa kanya kapag pumupunta siya sa opisina ng Uncle niya
sa nakalipas na isang buwan. Pero hindi niya magawang tandaan ang pangalan nito. "Is Uncle
Johnny inside?"
Ngumiti ito. "Yes, Ma'am. But he's currently having a discussion with Engineer Aranzamendez
inside." Eunice noticed how Rachelle smiled wider when she said the name of the engineer.
"Aranzamendez? That's also the last name of the Vice-president, right?"
Tumango ito. "Anak po ni Mr. Aranzamendez ang nasa loob. Senior engineer po ng kompanya."
"Oh," tumatangu-tangong sabi niya. Ang kompanya ng kanyang uncle Johnny ay ang Sagittarius
Engineerings Inc. The company was behind all land developments and constructions of great
buildings in the Philippines. Matagal na nitong naitatag ang kompanya kasama ang bestfriend
nito na kasalukuyang nakaupo bilang Vice-President. "Anyways, malapit na ba silang matapos?"
tanong niya pa.
"I don't know, Ma'am. It's an open time meeting po."
Napalabi siya. "Can I just barge in for a little while? I think my uncle won't mind." Ayaw niya
kasing naghihintay ng matagal. Ayaw naman niyang umalis dahil gusto niya talagang kausapin
ang Uncle niya ngayon.
Nakita niya ang pag-aalinlangan sa mukha ng sekretarya.
"Hey, Rachelle, don't worry. Hindi ka mapapagalitan ni Uncle kapag pumasok ako. Sagot kita,"
she assured her.
Marahang tumango ito. "S-Sige po, Ma'am."

"Thank you," she sweetly said and then entered her uncle's office without notice. "Good
afternoon, Uncle Johnny!" masayang bati niya pagkapasok niya pa lang. Hindi napansin ang
lalakeng kausap nito na nakaupo sa leather couch sa gilid.
Uncle Johnny was shocked but delighted to see her favorite niece. Tumayo ito sa kinauupuan at
sinalubong siya ng yakap. Uncle Johnny was her late father's younger brother. Nasa fifties na ito
at maagang nabiyudo. Hindi rin ito nagkaroon ng anak kaya naman silang dalawa ng kuya
Eugene niya ang tinuturing nitong anak. Pero mas malapit at spoiled siya rito dahil ito ang
kumupkop at nagpalaki sa kanya nang pumunta sa States ang kapatid niya para mag-aral.
"Hey, Uncle, 'wag mong pagalitan ang secretary mo kung naabala kita, ha?"
"Hindi ka naman nakaabala, Eunice. And don't worry, hindi ko papagalitan si Rachelle."
Napangiti siya. "Thanks, Uncle!"
"Oh, by the way, I would like you to meet Sagittarius' senior engineer and future vice-president."
Pinaharap siya ng kanyang uncle sa lalakeng nakatayo na sa gilid niya. "Engr. Terrence David L.
Aranzamendez."
Napasinghap si Eunice nang magtagpo ang mga mata nila ng lalake. The handsome guy from the
coffeeshop!
Tila natandaan din siya nito dahil parang nagulat din ito nang makita siya. Ngunit maya-maya ay
nginitian siya nito. He offered his right hand. "Just call me 'Terrence'. And you are?"
She softly smiled and reached for his hand. "Eunice Cerys Arguelles. 'Eunice' would be fine."
"Nice meeting you, Eunice." Nag-init ang magkabila niyang pisngi nang halikan nito ang likod
ng palad niya.
"Y-You're the guy from the coffeeshop earlier, right?" lakas-loob na tanong niya na rito.
Tumango ito. "And you're the girl." Terrence gorgeously smiled once more that awake another
wild rumble inside Eunice's chest.
Kanina, gusto niya pa lang maniwala, pero ngayon naniniwala na talaga siya sa 'love at first
sight' and 'second sight' perhaps.
Chapter 2: Chasing Love

GOOD MORNING, uncle Johnny! masiglang bati ni Eunice sa tiyuhin nang maabutan niya
itong nag-aalmusal kinabukasan.
Good morning, sunshine. Ang aga mong nagising ngayon, anito habang nagbabasa ng
diyaryo. Sanay itong umaalis at pumapasok sa trabaho na hindi pa siya gising. Ang karaniwang
gising niya ay tanghali na.
Bumeso siya rito. Well, Uncle, I want to join you for breakfast, she sweetly said bago
umupo sa upuan katapat nito.
Ibinaba nang tiyuhin ang binabasang diyaryo at tinanggal ang reading glasses na suot. I
already gave you money to buy your Prada shoes, right? What is it this time?
Eunice chuckled. Naglagay siya ng cereals sa kanyang bowl. Kilalang-kilala mo talaga
ako, Uncle, ha?
Of course. Ako ang nagpalaki sayo. Para na kitang anak. Siyempre, alam ko na may
kapalit yang mga paglalambing mo, natatawang sabi nito.
Uncle naman, eh. Hindi ba puwedeng gusto lang talaga kitang makasabay sa pag-kain?
Maybe yes, maybe no. But more on no. So, what is it this time, Eunice? anito habang
nagbabasa na ulit ng diyaryo.
She smiled playfully. Is Terrence single, Uncle? diretsang tanong niya.
Napatingin agad ito sa kanya. What?
Is he single? Because you know, Uncle, I think Pinatong niya ang siko sa lamesa at
nangalumbaba. I think he caught my heart when I met him yesterday. I think Im in love.
Ganoon na lang ang paghalakhak ni Uncle Johnny.
Napasimangot si Eunice. Uncle! Theres nothing funny sa sinabi ko! Parang gusto niya
rin tuloy na mahiya dahil sa pagtawa nito.
Huminto naman sa pagtawa ang uncle niya. Oh, Eunice. You never fail to surprise me.
First, ang pagsta-stop mo muna sa pag-aaral and now youre in love with a guy you just met
yesterday?
She pouted her lips. Pero, it is possible naman diba? I mean, Terrence is so gorgeous,
Uncle! The way he smiles and looks at me She dreamily sighed.
Maybe you just like him. Physically attracted to him, perhaps. But love? Its too early
to say, Eunice. Too much early, he stressed out.

Pinaikot niya ang paningin. Okay, fine. But still, gusto ko malaman kung single ba siya
o hindi.
What if hes single?
Aayain ko siyang mag-date! sagot niya agad. At iyon talaga ang gagawin niya.
Kumunot ang noo ng uncle niya. Eunice, girls dont ask guys for a date.
Uncle, ang conservative mo pa rin talaga! Its a new generation. Pina-practice na ang
equality ng lalake at babae. Sino bang may sabi na nakakahiya kung ang babae ang unang
gagawa ng move? Its just the society talking, the people dictating the norms.
Umiling-iling ang uncle niya. Okay, okay. Pano kung may girlfriend siya?
Napasimangot siya. She doesnt like the thought of Terrence with another girl. Ill do
anything just to get him, determinadong wika niya.
Her uncle chuckled. Akala siguro nito ay nagbibiro siya.
So, is Terrence available, Uncle?
How should I know? Bestfriend ko ang ama niya at hindi siya.
But, Uncle, imposibleng wala kang alam sa kanya. I know you also treat him like your
own son. Inaanak mo siya, eh. Kaya sige na, uncle please, please malambing na
pagmamakaawa niya pa rito.
Napabuntong-hininga ito maya-maya. Terrence is single.
Napangiti nang malapad si Eunice.
But hes not available.
Nawala ang mga ngiti niya. What?
Hes courting Rachelle.
Rachelle? Your secretary? di-makapaniwalang sambit ni Eunice.
Nang tumango ito ay agad na napatayo si Eunice.
Eunice, where are you going?
Nginitian niya lang ang kanyang uncle at saka mabilis siyang umakyat sa kanyang kuwarto.
Lumapit siya sa isang full-body mirror at sinipat ang sarili.

Hinagod niya ang mahabang buhok na sinasadya niyang kulutin sa dulo. Natural brown ang
kulay ng buhok niya na tumutugma sa maputi at mala-porselana niyang kutis. She has a doll-like
eyes, pointed nose, and natural pink lips. And honestly, she possessed a body of a Victoria Secret
model.
And Rachelle is just a plain Jane.
Napangiti siya sa kanyang repleksyon sa salamin. Terrence would surely choose her over that
secretary.

HELLO, TERRENCE!
Napahinto ang binata sa paglalakad nang humarang si Eunice sa dadaanan nito.
Oh, hi! Eunice, right? nakangiting sabi nito.
Natutuwa siya dahil naalala pa siya nito. Yes. Im so glad you remembered me.
Nasa reception area sila ng Sagittarius. Sadyang inabangan niya si Terrence dahil
gustung-gusto niya itong makita.
Who wouldnt remember a gorgeous lady like you?
She felt her heart thumped fast. Oh, youre flattering me, Terrence. Pasimple niyang
hinagod ito ng tingin mula ulo hanggang paa at pabalik. Hes wearing again an executive suit.
His hair was cleaned cut that added to his dominating aura.
Ngumiti ito. By the way, do you need anything?
Ahm is it your lunchbreak?
Tumango ito.
Sinabi niya ang kanyang pakay. Can I invite you to have lunch with me? lakas-loob na
tanong niya rito.
Halatang nagulat ito sa kanyang tanong. Nagtataka rin ang ekspresyon ng mga mata nito.

Please malambing na sabi niya. She even used her pleasing expression, na kahit sino
ay walang nakakatanggi sa kanya. For being a brat, thats her secret weapon.
Tumango ito kapagkuwan. Okay.
Natutuwang umabrisete siya rito. Sinasabi niya na nga ba. Hindi siya matatanggihan nito!
Ahm is it okay? tanong niya pa habang nakatingin sa kamay niyang nakakapit sa braso nito.
Sure. Nakahawak ka na naman na, he smilingly said.
I mean walang magseselos? subok niya pa rito.
He just chuckled. Paglabas nila ng building ay tinuro nito ang isang restaurant. Doon daw ito
kumakain ng lunch lagi. Tumawid sila ng kalye at pinipigilan ni Eunice ang kilig dahil sa pagalalay nito sa kanya sa pagtawid.
Nakahanap naman agad sila ng table upang kainan pagkapasok nila ng restaurant. Pinaghila siya
nito ng upuan.
Thank you, pasasalamat niya rito.
Umupo naman ito sa tapat niya. May lumapit sa kanilang waiter at binigyan sila ng menu.
Ill have my usual order, ani Terrence sa waiter.
Ill just have what hes having, sabi naman niya.
Tumango ang waiter at umalis na.
Thank you, again, Terrence, for accepting my invite for lunch.
Nagkibit-balikat ito. No problem. Wala rin naman kasi ako kasamang mag-lunch. And a pretty
lady is inviting me already, how can I resist?
They laughed.
But why did you invite me over lunch, Eunice? he asked later on.
Nagkibit-balikat siya. I want to get to know you. I mean, I want to be friends with you. For
now.
Tumaas ang isang kilay nito. Parang ayaw maniwala sa sinabi niya. Mataman siyang tinitigan
nito.

Ganoon din ang ginawa niya rito. Then, she sweetly smiled at him. He smiled back and they
started a conversation. But, more on, siya ang tanong ng tanong rito. Hes gentleman enough to
answer all of her questions about him. Hes serious yet humorous. Matalino itong sumagot.
Masarap itong kausap. Napapatawa siya nito sa mga kuwelang kuwento nito.
Mukha lang pala itong sobrang seryoso. But he knew how to chill.
Ngayon, mas alam na niya na hindi lang physical attraction ang nararamdaman niya rito. Here
she is, again. Falling in love with a witty and gentleman Terrence.
Mas buo na ang loob ni Eunice. Shell do everything para mapunta na sa kanya ang atensyon nito
at para itigil na nito ang panliligaw kay Rachelle.

HI, TERRENCE! masayang bati ni Eunice kay Terrence pagpasok nito ng opisina ng kanyang
Uncle Johnny.
Oh, hello, Eunice, bati naman nito nang makita siya. Mukha itong nasorpresa na makita
siya pero nakangiti ito.
Buti at naabutan pa kita, Terrence, singit ng kanyang uncle Johnny. Pupunta ka ba ng
mga construction sites ngayon?
Yes, Ninong. I need to check the sites. Kailangan kong malaman kung ilang buwan na
lang ang itatagal bago matapos ang projects.
Pasimpleng sinipat ito ni Eunice katulad nang lagi niyang ginagawa sa tuwing nagkikita
sila. Unlike the past few days, hindi na ito naka-executive suit. Isang simpleng polo-shirt, jeans,
at steel toe shoes ang get-up nito. May dala-dala rin itong hard hat. Pero kahit ganoon ay mukha
pa rin itong model from a mens fashion magazine.
Kung magiging boyfriend niya ito, he can model her creations. Sigurado siyang kahit
anong damit ay kaya nitong dalhin.
Very well. Gusto ko sanang isama mo si Eunice sa pupuntahan mo.
Napatingin sa kanya si Terrence. Nagtataka.
Hindi niya ito masisisi. Ano nga bang gagawin ng isang fashion design student sa isang
construction site?

Nginitian niya si Terrence. Gusto ni Uncle sana na malaman ko ang ginagawa nang
kompanya niya, pagrarason niya. Ahm baka maisipan kong mag-shift ng course, and
maybe I can take engineering base sa resulta nang pagtu-tour ko sa site. But, of course, the very
reason is that she wanted to be close to Terrence.
For the last two weeks puro pakikipag-lunch lang ang nagagawa ni Eunice para makasama niya
si Terrence. Nagsasawa na si Eunice sa ganoon kaya naman humingi na siya ng tulong sa Uncle
niya na kinulit niya buong araw para lang pumayag ito sa plano niyang pakikipaglapit kay
Terrence. Her Uncle Johnny could not refuse her every wish.
At isa pa, matagal ko na rin siyang gustong dalhin sa mga sites pero wala akong oras, dagdag
pa ng tiyuhin. Gusto ko namang safe ang pamangkin ko kung pupunta siya roon. And I trust
you, Terrence. Alam kong di mapapahamak si Eunice sa site kapag ikaw ang kasama.
Tumangu-tango si Terrence. Okay, Ninong. Ako na pong bahala kay Eunice. Bumaling sa
kanya si Terrence. Are you ready?
Agad naman siyang tumango.
Halika na, aya ni Terrence. Inalalayan siya nito sa siko nang palabas na sila. Bago sila
makalabas ng pinto ay nilingon niya ang kanyang Uncle Johnny. She mouthed Thank you and
flew a kiss.
Sa paglabas nila ay hindi napansin ni Eunice ang makahulugang pagpapalit ng ngitian ni
Terrence at ni Rachelle na nasa secretarys desk nito.

HERE, YOU should wear these, sabay abot ni Terrence kay Eunice nang steel-toe shoes, hard
hat, at vest na mga kailangan para makapasok ito sa loob ng construction site.
Good thing, Eunice is not wearing a mini-skirt or a dress. Kundi, hindi niya talaga ito
puwedeng papasukin sa loob ng site.
Una nitong sinuot ang vest. Sinunod nito ang hard hat. Then, she had a hard time to wear
her steel toe shoes.
Can you help me, please? she sweetly asked. Nakaupo ito sa front seat nang kotse
habang nakabukas ang pinto at nakalabas ang mga paa nito.
Pumunta naman siya sa harap nito at lumuhod. Tinulungan niya ito sa pagsusuot ng
sapatos.
Thank you!

No prob. Lets get inside, aya niya na agad rito.

Sa pagpasok nila sa site ay matiyagang pinaliwanag niya ang lahat nang nakikita nito na
ginagawa sa loob ng site. Mula sa paghahalo ng semento hanggang sa pag-aakyat ng mga
materials sa pinakataas ng hindi pa buong building. Umaakyat sila sa mga hagdanan na wala
pang balustre. Doble ang pag-iingat na ginagawa ni Terrence dahil sa kanya nakakapit si Eunice.
Whoa! Araw-araw, inaakyat to ng mga construction workers? They can fall! tukoy nito
sa hagdanang wala pang hawakan.
Sanay naman sila. Minsan pa nga, umaakyat sila rito na maraming dala-dala, paliwanag
niya rito.
Isang hakbang na lang at nasa taas sila nang tumili si Eunice. She lost a step!
Naging mabilis si Terrence. He grabbed her by the waist and pulled her closer to him.
Eunice? Are you okay? nag-aalalang tanong niya rito. Niyuko niya ito.
Tiningala naman siya nito. S-Sorry Mula sa mga mata nito ay nakita niya ang takot
nito sa maling pagkatapak nito sa hagdan. Suddenly, Terrence felt something inside his chest.
Parang gusto niyang alagaan at protektahan si Eunice. He felt like he just want to hug her
like that.
Tinapos na nila ang pag-akyat at pinaupo niya muna ito upang makalma ito sa nangyari.
Kung hindi niya ito agad nahagip ay posibleng malaglag ito sa pinakababa. Nang mapansin
niyang nanginginig pa rin ito sa takot ay hinila niya ito payakap sa kanya. Agad rin itong
yumakap sa kanya at ibinaon ang mukha sa kanyang dibdib.
For the past two weeks magmula nang magkakilala sila ni Eunice, Terrence knew what
she was trying to do.
Nakikipaglapit sa kanya ang dalaga, hindi lang upang maging kaibigan siya. Maybe he assumed
too much, pero lagi niyang napapansin sa mga tingin nito ang paghanga sa kanya. Hindi naman
na bago sa kanya ang ganoon dahil sa tuwing lumalapit sa kanya ang babae, iisa lang ang rason.
May gusto sa kanya ang mga ito.
Eunice is such a pretty lady. Beautiful, perhaps.
She possessed those small tender eyes partnered with long eyelashes, a cute nose, rosy cheeks
and luscious pink lips. She had a heart-shaped face with long silky hair. May kulot pa ang iyon sa
dulo na mas lalo pang nagpaganda sa buhok nito. Eunice is sexy, alright. Shes very desirable.

She is every inch a woman at nagsusumigaw ang pagiging elegante nito. Kapatid pa ito ng
successful at pinakabatang businessman na si Eugene Arguelles. Halata ang pagiging spoiled
brat nito dahil sa mga kilos nito at sinabi rin iyon sa kanya ng Ninong Johnny niya na tiyuhin
naman nito.
And he doesnt like rich brat girls.
Theyre too possessive and attention-seekers. Isa pa, lahat ng gustuhin ng mga ito ay madali ng
mga ito nakukuha.
Hindi siya tumatanggi sa mga paanyaya ni Eunice na makipag-lunch rito for the last two weeks
dahil na rin kay Ninong Johnny. Bestfriend ng kanyang ama si Ninong Johnny na uncle naman
nito kaya nahihiya siyang tanggihan si Eunice.
Gusto man niyang tanggihan ang dalaga sa pag-iimbita nito sa kanya, hindi niya rin
naman magawa. But hes not bored whenever hes with her. May sense itong kausap at madaling
patawanin.
Pero, hindi talaga ang katulad nito ang mga type niya. Gusto niya ay yung simple lang.
Kahit simple lang rin ang ganda, basta mabait at maalaga.
Katulad ni Rachelle.
And Eunice is the total opposite of the word simple.
But, why is he affected by her soft body against him and her sweet scent? Bakit gusto niyang
manatili na yakap ito katulad ngayon? At bakit sa tuwing nakikita niya ito ay may munting
kaguluhan na nangyayari sa dibdib at utak niya?

ISANG buwan ang matuling lumipas at kahit minsan ay hindi nakita o nakausap man lang ulit ni
Eunice si Terrence pagkatapos siya nitong isama sa construction site. Akala pa naman ni Eunice
ay may pag-asa na siya kay Terrence dahil naramdaman niya sa pagko-comfort nito sa kanya
nang muntikan na siyang mahulog ng hagdan na parang may kakaibang affection iyon. Shes
really scared back there but he made her feel that shes safe in his arms
She can feel it by the way he hugged her. Theres something in it, at umasa siya roon.
Pabalik-balik siya sa opisina nito ngunit lagi niya itong hindi naaabutan o di kaya namay
may imporatanteng kausap o ka-meeting at bawal itong istorbuhin. Hindi niya rin ito ma-contact
sa cellphone nito. Laging busy o di kayay out of coverage area. Hindi naman na siya makahingi
ng tulong sa kanyang Uncle Johnny dahil nasa England ito ngayon para sa isang business
conference.

Baliw na yata siya dahil sa ginagawa niyang paghahabol sa binata. Ngayon lang nangyaring
nagpapakahirap siya ng husto para sa isang bagay.
But she immediately realized na hindi isang bagay lamang si Terrence. He was the only person
who could make her feel the way shes feeling right now and can make her do the things she had
never done before.
Shes used to the fact that guys chase her and not the other way around. Kahit kailan hindi siya
naghabol ng lalake. Hindi siya sanay na parang stalker o obsessed siya rito. But for the last
month, nagmumukha na nga siyang ganoon.
Pero anong magagawa niya? Makulit ang puso niya na makita at makausap ito.
Maybe, love is worth chasing.
Urgh! Terrence, what have you done to me?
Im very sorry, Maam Arguelles, pero hindi ko po talaga alam kung saan pumunta si Sir
Terrence ngayon, sabi sa kanya ng sekretarya ni Terrence. Muli siyang pumunta sa opisina nito
at nag-baka sakali na makita niya na ito.
Wala ka ba talagang idea? pangungulit niya pa.
Umiling ang sekretarya. Sa pagkakaalam ko po, busy talaga ngayon si Sir Terrence dahil
binibilisan niya po ang pagtapos ng mga trabaho niya para makapag-file po siya ng leave.
Magbabakasyon daw po kasi siya kasama ang bago niyang girlfriend sa
What?! gulat at malakas na tanong ni Eunice na halatang ikinasindak ng sekretarya. Oh, Im
sorry, she said in a calm voice. B-But, may I beg your pardon? B-Bagong girlfriend?
Tumango ito. Yes, Maam. Rachelle daw po ang pangalan. Executive secretary po ni Mr.
Johnny Arguelles.
Biglang nanghina si Eunice sa mga narinig. Si Terrence at Rachelle na? Bakit ganoon? Tinuloy
pa rin pala ni Terrence ang panliligaw sa secretary na iyon at ngayon ay may relasyon na ang
mga ito? Hindi ba siya nagustuhan ni Terrence? Hindi ba nito napansin ang lahat nang
pagpapansin niya rito? Wala rin bang ibig sabihin ang naging yakap nito?
Mabilis na siyang umalis ng opisina nito. No, shes not going to cry! Hindi siya iiyak.
She clenched her fist and controlled her emotions. She can feel an invisible knife slowly cutting
her heart.

Bakit sa tuwing nahahanapan niya ng kahulugan ang salitang pag-ibig, lagi na lang siyang
nasasaktan?
Chapter 3: Love to Fight For

After two months

LOVE IS always worth fighting for.

Napailing-iling ang tatlong kaibigan ni Eunice na sina Rizza, Syrel, at Lorraine.
Kasalukuyan silang nasa garden nang bahay ng Uncle Johnny niya. Pagkatapos nang dalawang
buwang pagwawaldas ng pera at pagbabakasyon kung saan-saan, nakaisip si Eunice ng paraan
upang mapasakanya si Terrence.
Ipaglalaban niya ang pag-ibig niya rito. And Rachelle would be out of the picture very
soon!
What? You dont believe it? tanong ni Eunice sa mga ito.
Eunice, theres no love to fight for in the first place, ani Rizza.
Tama si Rizza, Eunice, pagsegunda pa ni Syrel. And you cant just plan na
paghiwalayin ang dalawang taong nagmamahalan just so you can get what you want.
Youre being selfish, dagdag pa ulit ni Rizza.
Nagsalubong ang mga kilay ni Eunice. So, what? Hindi niyo ko tutulungan sa plano
ko? naiinis na sabi niya. Mabusisi niyang plinano ang mga dapat gawin para maagaw niya si
Terrence at hindi niya kayang gawing mag-isa iyon. But from the reaction shes getting from her
friends mukhang kailangan niyang magbago ng plano. Akala ko ba mga kaibigan ko kayo? Why
cant you help and support me?
Dahil mga kaibigan mo kami, matatag na sabi ni Syrel. Ayaw naming mas lalo kang
masaktan, Eunice. Okay, sabihin na nating maagaw mo si Terrence, sa tingin mo sasaya siya
sayo?
Matututunan niya rin akong mahalin! Im not that hard to love! determinadong sabi
niya. Sa oras na mapaghiwalay niya sina Terrence at Rachelle, shell try everything para malipat
ang atensiyon ni Terrence sa kanya.
Napailing-iling sina Rizza at Syrel.

Girls, madali lang naman ang gagawin natin. Ide-degrade lang natin ang confidence ni
Rachelle na mahal talaga siya ni Terrence. Magse-set up tayo ng mga scenes na puwedeng
sumuporta sa mga puwede kong sabihin kay Rachelle. Kailangan mag-away sila ni Terrence.
Kapag nawala ang trust ni Rachelle kay Terrence, magkakalabuan sila, at madali na lang natin
mase-set up si Terrence into sleeping with me and then
Can you hear yourself, Eunice?! biglang malakas na sabi ni Lorraine sabay tayo mula
sa kinauupuan nito. Kanina pa ito tahimik at ngayon lang ito kumibo. Naririnig mo ba ang mga
sinasabi mo? Mukha kang desperada na parang nauubusan ka ng lalake! Why do you have to
hurt Rachelle? Bakit kailangan mong agawin si Terrence? Kasi mahal mo? Kaya ipaglalaban
mo?!
Lorraine
Thats bullshit, Eunice! Love is always worth fighting for, oo! But in your case, its not
love! Natsa-challenge ka lang kay Terrence! Because hes everything you want but you can
never have. Hindi ka sanay na hindi nabibigay sayo ang mga gusto mo. Youre selfish!
Papatunayan mo lang sa mga kaklase natin noong highschool that youre a spoiled rotten bratty
bitch! sigaw na nito.
Hurt from her friends words. Nanggigil na tumayo rin si Eunice at tinapatan ito. I dont
care kung anong isipin ng ibang tao! I dont care if I sound so desperate! I want Terrence! I love
him! And Ill do anything just to get him! Kahit makatapak ako ng ibang tao gagawin ko para
lang makuha ko si Terrence! she snapped. Hes the one Ive been wishing for my whole life.
Yung taong makapagbibigay sakin ulit ng kahulugan ng love!
Eunice, matagal nang may nagbibigay sayo ng meaning na hinahanap mo pero ikaw
ang may problema! Dahil tatanggapin mo lang kung ano ang gusto mo! Kami ba, hindi ka ba
namin mahal? Were friends! Best of friends! Cant you find the meaning of love in our
friendship?
Napapadyak ng paa si Eunice dahil sa inis. Stop it, Lorraine! Dont give me that crap!
Kung hindi niyo ko gustong tulungan, then youre free to go! Eunice boomed.
Unang tumalikod si Lorraine at mabilis na naglakad paalis.
Sumunod na tumayo si Rizza. If youll win this so called fight, you will not be happy, huling
sabi nito bago umalis.
Syrel with teary eyes stood up next. Y-You know that youre better than this, Eunice
Sometimes, the thing that we think we need is not what we deserve. This is not the love that
should invade your heart.
She crossed her arms and turned her eyes away from Syrel. Narinig niya ang pag-alis
nito.

She clenched her teeth and held her tears from falling. Pilit siyang hindi nagpapa-apekto
sa mga sinasabi ng mga ito. Pinili siyang talikuran ng mga ito kung kailan kailangan niya ang
mga ito.
Buo na ang desisyon ni Eunice. Matagal niya rin iyong pinag-isipan. Shell take her
chance once more shell make sure that she can take Terrences attention this time.
Shell fight for the love she deserves.

NANGGAGALAITING sinugod ni Terrence si Eunice sa bahay ng mga ito. Tatlong linggo na

nitong ginugulo ang relasyon nila ni Rachelle!
Una ay pinahiya nito si Rachelle sa opisina dalawang linggo na ang nakakaraan. Sinabihan nito
ng masasakit na salita ng girlfriend niya sa harap ng maraming tao. Agad na nagsumbong sa
kanya si Rachelle noon pero hindi niya pinaniwalaan ito nung una dahil hindi ganun ang
pagkakakilala niya kay Eunice. Nagkaroon tuloy sila ng tampuhan.
Sinubukan niyang paunlakan minsan ang pagbisita ni Eunice sa kanya sa opisina dahil matagal
na rin niya itong hindi nakita at itatanong niya sana ang tungkol sa sinumbong sa kanya ni
Rachelle.
At nang makausap niya ito ay hindi siya nito sinagot at ngumiti lamang nang nakakaloko.
Nagulat pa siya nang bigla siya nitong sugurin ng halik. Ilalayo niya sana ito ngunit sa kung
anong dahilan ay ayaw niyang ihawalay ang mga labi sa mga labi nito. Ngunit agad niya ring
naisip si Rachelle at sinubukang ilayo si Eunice sa kanya.
Hindi niya alam kung bakit nito iyon ginawa
Eunice, what the hell are you doing?!
Kissing you, simpleng sagot nito at saka siya tinulak paupo sa kanyang swivel chair.
Sa kanyang pag-upo ay mas natitigan niya ang kaakit-akit na suot nito, ang makurbang katawan
nito at ang ganda ng mukha nito.
Umiling siya. What is he thinking? May nobya siyang tao pero pinagnanasaan niya ang ibang
babae.

Eunice, will you please stop

Hindi niya natuloy ang pag-awat dito nang bigla itong umupo sa kanyang kandungan at siniil na
naman siya ng halik.
She kisses heavenly. Hes thinking of responding when he heard the door opened.
Sabay silang napatingin ni Eunice sa may pintuan at ganun na lang ang pagkagulat niya nang
makita si Rachelle doon.
Tinulak niya patayo si Eunice.
Rachelle, this is all a
Tumakbo na ito palabas. Hinabol niya ito ngunit mabilis itong nakasakay sa elevator at sumara
iyon.
Damn it!
Galit na galit na bumalik siya sa kanyang opisina. Si Eunice ay prente lang na nakaupo sa
kanyang puwesto kanina. Shes wickedly smiling.
Nanggigil siya. Dapat pala ay naniwala siya sa sinabi noon ng nobya.
Iba ang nakilala niyang Eunice sa Eunice ngayon. Shes really a scheming spoiled brat.
Out! sigaw niya rito. Mas mabuting paalisin niya na lamang ito at baka ano pang magawa niya
rito. Pamangkin pa rin ito ng Ninong Johnny niya na ginagalang niya.
Tumayo ito na may tagumpay na ngiti pa rin sa mga labi. What is she actually thinking?
Bago ito lumabas ay muli siyang binigyan nito ng isang mabilis na halik.
Bye!
Hindi pa sila nakakapag-usap muli ni Rachelle mula nang malaman niya mula sa mga iba pang
empleyado na kasamahan ni Rachelle na pumunta na naman doon si Eunice at siniraan siya sa
kanyang nobya. Ayaw na talaga siyang makita ni Rachelle dahil doon. Mas pinaniwalaan nito si
Eunice.
That brat already got into his nerves kaya naman agad niyang sinugod ito kahit pa nakatira ito sa
mismong bahay ng Ninong Johnny niya. Kailangang malaman na rin siguro ng tiyuhin nito ang
kalokohan ng paborito nitong pamangkin!
Oh, Terrence! What a pleasant surprise! bungad nito pagkakita sa kanya.

Shes still wearing her negligee at medyo magulo pa ang buhok nito na halatang bagong gising
pa lang.
I didnt come here to visit you! angil niya agad rito.
Oh, a little grumpy in the morning, Mr. Handsome? malambing na tanong nito.
Stop these, Eunice! Ano bang ginagawa mo? Youve been ruining my relationship with
Rachelle! Bakit mo ba kami ginugulo?
Tumingin ito diretso sa kanyang mga mata. She touched his face, pero umiwas siya. I really like
you, Terrence.
Sinasabi niya na nga ba. She likes him. And for a typical brat like her, shell do everything to get
him. Shes just playing.
You, bitch! Sabihin mo ang totoo kay Rachelle! Na wala tayong relasyon. Na ang naabutan niya
sa opisina ay wala lang at ikaw ang may kasalanan. Aminin mo ang lahat sa kanya!
And why would I do that? nakataas na kilay na sabi pa nito.
Because no matter how you like me and do everything to ruin my relationship with Rachelle, I
wont like you. Gagawin ko ang lahat bumalik lang siya sakin. I cant afford to lose her,
mariing sabi niya. I. Love. Her.
Nabanaag niya ang sakit sa mga mata nito pero agad rin itong tumalikod sa kanya. He probably
hurted her ego. Pero bakit may lungkot din siyang nakita sa mga mata nito?
Youll fight for her anito habang nakatalikod pa rin sa kanya.
Because what we have is worth fighting for. Gagawin ko ang lahat, mabalik lang kami sa dati.
Ipaglalaban ko ang relasyong pilit mong sinisira, mariing sabi niya.
Mahabang katahimikan ang dumaan sa kanila nang muli itong magsalita.
Huminga si Eunice nang malalim. Ill tell her the truth in one condition.
Nagsalubong ang mga kilay niya. What?
Humarap ito sa kanya at matapang na sinalubong ang kanyang mga mata.
Sleep with me.

SLEEP WITH ME.

Hinanda ni Eunice ang mapang-akit na ngiti at tingin. Nilapitan niya si Terrence na tila hindi
makapaniwala sa nilahad niyang kondisyon.
Hinaplos niya ang batok nito papunta sa leeg at pababa sa dibdib nito. Tinago niya ang
panginginig. Hindi dapat nitong makita na kinakabahan siya! A little bit more and Terrence
would be hers.
Tumingkayad siya at nilapit ang mga labi sa tainga nito. Give me a hot fucking bang, lover
boy, she huskily whispered.
She heard him silently cursed.
Idinikit niya pa lalo ang katawan niya sa katawan nito. Manipis lang na negligee ang suot niya
kayat ramdam niya ang init na nanggaling mula sa katawan nito.
Nagulat siya nang marahas siyang hinapit nito at marahas siyang hinalikan!
His lips crushed into hers. His kisses were rough and angry.
Nasasaktan siya ngunit ano pa bang aasahan niya? That hell be gentle with her? Sa lahat ng
ginawa niyang panggugulo sa buhay pag-ibig nito?
No. She deserves this kind of treatment from him. Pinilit niyang makisabay sa gawi ng paghalik
nito. Kumapit siya sa batok nito.
Her heart beats eratically.
And when she felt his reaction on her stomach, shivers run down her spine.
Wheres your room? he roughly asked between their kisses.
Upstairs First door to the left.
He bit her lower lip that made her groan.
Naramdaman niyang umangat ang kanyang mga paa mula sa lupa. Pangko na siya nito habang
papa-akyat sila ng hagdan.
Are they going to do it now? This early morning?

She felt the excitement. Pero kinakabahan siya dahil wala iyon sa plano! Ngunit, kung
mangyayari na ngayon ito makikisabay na lamang siya sa agos.
She loves Terrence so much and shes willing to give herself to him. Naramdaman na niyang
lumapat ang kanyang likod sa malambot na kama.
Terrence left her lips and trailed rough and savage kisses on her neck down to her breasts. He
cupped her one breast and sucked the other nipple.
She moaned aloud. Nasasaktan siya sa paraan ng ginagawa nito. But then, hes awakening
something inside her that she never felt before.
Terrence!
You want this, right? marahas na tanong nito. So, Im giving it to you. But not gently, brat.
You dont deserve it!
Then he crushed his lips again on hers while his hands hardly touched her breasts.
She wanted to cry but she held back her tears. Hes right, she deserved to be treated this way.
Halata sa paraan nito ng pagdama sa kanya ang nararamdaman nitong galit. Ginusto ito ni Eunice
at wala siyang karapatan upang umangal.
Tuluyan na nitong hinubad ang kanyang manipis na kasuotan.When he saw her nudity, desire and
anger flashed in his eyes. Hinubad na rin nito ang suot na polo-shirt. He grabbed her arm and
harshly kissed her once more.
She bit her lower lip when one tear fell from her right eye. Hes really mad at her.
Unexpectedly the door swung open!

MAGPAPAKASAL KAYO! Whether you like it or not!

But nothing happened! pilit na paliwanag ni Terrence sa harap ng ama nito at ng kanyang
Uncle Johnny.
My niece is naked and youre on top of him, young man! Kahit walang nangyari, sa
tingin mo ay palalagpasin ko iyon? I trusted you, Terrence! Kung hindi niyo tuluyang nagawa
ngayon, sigurado akong susubukan niyo muling gawin iyon! her uncle exclaimed.

No! Kasalanan po lahat ito ng magaling niyong pamangkin, Ninong! nanggagalaiti

pang pagpapaliwanag ni Terrence habang matalim na nakatingin sa kanya. Im sure this is a part
of her bitchy plan para paghiwalayin kami ni Rachelle!
Mag-iingat ka sa mga sinasabi mo, Terrence! Youre accusing my niece of nonsense!
Napayuko si Eunice.
But shes a bitch
Enough, Terrence David! Dumagundong sa buong kabahayan ang pagtaas ng boses ng
ama ni Terrence. Bigyan mo kami ng kahihiyan! Siguro normal na sa henerasyon niyo ang
muntikan nang mangyari kanina. Pero sana hindi ka nagpahuli! At isisisi mo lahat kay Eunice?
Maging lalaki ka naman, Terrence! May nangyari man o wala, magpapakasal kayo ni Eunice!
Wala nang naisagot pa si Terrence. Nanahimik ito at tinapunan na lang siya nang
nanggagalaiting tingin.
Hindi niya kayang salubungin ang mga tingin nito.
Magpapakasal na sila ni Terrence. Looks like kahit wala sa plano niya ang nangyari
kanina ay doon pa rin ang punta niyon ang pagkahuli sa kanila sa di kaaya-ayang sitwasyon.
If youll win this so called fight, you will not be happy.

And her friend is right. She cannot feel any satisfactory at the fight she had just won.
Chapter 4: The Loveless Marriage

INABOT NI Eunice ang wedding invitation niya sa kanyang Kuya Eugene.

Kinuha nito iyon, binuksan, at binasa.
So, its true, anito maya-maya. Natuloy pala talaga ang kalokohan mo.
Napatingin siya rito. Sila Uncle Johnny ang nagpilit na magpakasal ako kay Terrence,
Kuya, defensive na sabi niya.
Napailing-iling ito. Alam mo ba kung anong tawag sa ginawa mo, Eunice? Pikot. Why
do you have to do that? Ganoon ka kadesperada?

I just fought for my love, giit niya.

Sarkastikong ngumisi ang kapatid. Eunice, what do you know about love?
She crossed her arms. Eh, ikaw, kuya? What do you know about love? balik tanong
niya rito. Yun ba yung sabi mo sakin noong bata ako? What is that, again? patuyang sabi niya.
Tinitigan niya ito ng diretso sa mga mata. Love is when everybody leaves you, but there
will always be that someone who will stay? Umiwas ng tingin ang kapatid niya. But did you
stay, Kuya? You just left me when you know na ikaw na lang meron ako. Ikaw lang ang kapatid
ko pero iniwan mo pa rin ako. If thats how you define love, youre doing it all wrong, kuya. So,
wala kang karapatan para kuwestyunin ako kung anong alam ko sa pagmamahal.
Eunice, you dont understand
If you dont like to go to your little sisters wedding, then dont! matigas na sabi niya at
saka mabilis itong tinalikuran.
Kahit kailan ay hindi na sila muling magkakasundong magkapatid.

PAGKALIPAS ng dalawang buwan ay mabilis na naidaos ang kanilang kasal. Maraming mga
bisita ngunit wala ang kapatid at mga malalapit na kaibigan ni Eunice. Pero wala na siyang
pakialam doon. Ang mahalaga ay kasal na siya sa taong mahal niya.
Sa reception ay hindi siya magkaandaugaga sa pag-eestima ng mga bisita. Si Terrence
kasi ay hindi niya mahanap sa paligid. Naisipan niyang lumabas muna sa verandah ng
napakalaking mansion ng kanyang Uncle Johnny kung saan dinaos ang reception ng kanilang
kasal. Gusto niya sanang makapagpahinga sandali.
Totoo pala talaga ang tingin ko sa mga rich spoiled brats.
Bigla siyang napalingon. Si Terrence ang nakita niya. May hawak itong isang bote ng
beer.
Terrence! Ive been looking for you. Hinahanap ka ng mga bisita.
Patuyang ngumisi ito. I dont need to entertain them. Tutal, ikaw lang naman ang may
gusto sa kasalang ito, di ba? Ikaw ang umasikaso.
Napayuko siya at napakagat-labi upang pigilan ang pag-iyak.

Spoiled brats like you will really do everything just to get what you want. He pitilessly
lifted her chin. Akala ko sa mga materyal na bagay lamang kayo ganoon. Pati rin pala sa tao,
Eunice? O bagay lang din ang tingin niyo samin?
Hindi siya makapagsalita. Ginawa lang naman niya iyon dahil sa pagmamahal dito.
Lumayo ito sa kanya. Nagawa mong pikutin ako para nga naman mapasayo ako.
Congratulations! Were now married, Mrs. Aranzamendez. A job well done. sarkastikong wika
pa nito.
Terrence I just lov
Naputol ang kanyang sasabihin dahil sa biglang paghablot nito sa kanyang braso. Idinikit
nito ang mga labi sa tapat ng tainga niya.
Hindi ka magiging masaya, Eunice. Hanggang sa asawa mo ako, hindi ka magiging masaya.
mahina ngunit mariing sabi nito.
Inaasahan niya na ang tindi ng galit nito sa kanya. Ngunit, determinado pa rin siyang
makapasok sa puso nito. Ginawa niya ang mga ginawa niya dahil iyon lang ang tanging paraan
upang makuha niya ang atensiyon nito at tuluyan niyang mapa-ibig ito
Humigpit ang pagkakahawak nito sa kanyang braso. Youve caused me and Rachelle so
much hell. Now you got me and you will be living hell with me!
Basta lang nitong binitawan ang kanyang braso at ininom ang beer nito.
Nang tumalikod na ito at lumayo ay napabuntong hininga siya. Alam niyang maling mali
lahat ito. But this is the only way to show him how much he means to her

TRUE TO Terrences words, the first two months of their marriage was dull and loveless for
Eunice.
Sa isang bakanteng town house ng mga Aranzamendez sa isang exclusive village nanirahan ang
mag-asawang Eunice at Terrence. May kasama silang dalawang katulong at isang driver.
Magkahiwalay sila ng kwarto ni Terrence ayon na rin sa utos nito. Sa dalawang buwan na
pagiging mag-asawa nila ay nagawa nga nitong pahirapan siyanot physically but emotionally.
He treated her as if she never existed in his life.

Lahat ng paglalambing at pagsisilbi niya rito ay hindi nito pinapansin at madalas ay

kinagagalitan pa siya. Katulad noong pinaghanda niya ito ng agahan
Good morning! nakangiting bati ni Eunice sa asawa.
Hindi siya nito tinugon at diretsong dumulog lang sa hapagkainan.
Di ba, mag-iikot ka sa mga sites ngayon? Nagluto ako ng heavy breakfast para energetic
ka mamaya, inilapit niya dito ang plato ng sinangag, sausage, longganisa, hotdog at iba pang
pagkain na niluto niya.
Ngunit laking dismaya niya ng hindi man lang nito sinulyapan ang mga iyon. Ang mga
mata nito ay nakatutok sa pagbabasa ng diyaryo.
Manang Lolit! tawag nito sa matanda nilang kasambahay.
Bakit po, Sir? tanong ni Manang Lolit pagpasok ng dining room.
Pakitimpla po sana ako ng kape.
Sige po. Kayo, Maam? May ipag-uutos po ba kayo?
Pilit na binigyan niya ito ng ngiti upang hindi nito makita ang pagkadismayang
nararamdaman niya at saka umiling.
Ayaw mo ba talaga kumain? tanong niya kay Terrence pag-alis ni Manang Lolit.
Sayang naman tong mga niluto ko...
Sino bang maysabi na magluto ka ng ganyan karami? At sino bang nagsabi sayo na
ipagluto mo ko ng agahan na ganyan karami?
Naisip ko lang naman na
Ayokong kumain. Sana pinagtimpla mo na lang ako ng kape. Mas natuwa pa sana ako
sayo, pagsusuplado nito.
Tinignan niya ang mga pagkain na pinaghirapan niyang ihanda para dito. Lagi siyang late
na kung magising kayat hindi niya ito naaabutan sa umaga. Ngayon ay sinadya niyang gumising
nang napaka-aga para dito. Para mapakita niya rito na maasikaso siya bilang asawa nito. Ngunit
sayang lang ang effort niya dahil hindi nito iyon pinansin.
Napabuntong-hininga siya. Ayaw mo ba talaga?
Inilapag nito ang binabasang diyaryo kasabay ng pagpasok ni Manang Lolit sa dining
room, dala-dala ang kape nito.

Agad nitong inabot ang tasa at saka ininom iyon. Pagkuway tumayo ito at saka umalis.
Sa nangyaring iyon ay hindi na lamang siya nagluluto ng agahan bagkus ay
ipinagtitimpla niya na lang ito ng kape. Pero, hindi nito iniinom ang mga timpla niya at sadyang
humihingi pa kay Manang Lolit. Sinasadya nitong hindi pansinin ang lahat ng ginagawa niya
para dito.
Imbes na magmaktol at ma-depressed sa sadya nitong inaakto ay umisip na lamang siya
ng paraan para mapagsilbihan pa rin ito.
Gumigising na siya ng umaga araw-araw, at ipagluluto ito ng agahan at pinagtitimpla ng
kape. Kinasabwat na lamang niya si Manang Lolit na alam ang tunay na estado nilang magasawa. Eunice was the one who secretly cooks breakfast and makes coffee for Terrence, pero ang
ipinalalabs nila sa asawa ay si Manang Lolit ang gumagawa para kainin nito.
Sabay silang kumakain sa hapagkainan pero hindi siya kinakausap nito. Okay na rin iyon
dahil nakikita niyang kinakain nito ang mga niluto niya na akala nito ay si Manang Lolit ang
may gawa.
Sa tuwing wala itong pasok ay sadya rin itong nagpapakalunod sa trabaho at
nagkukulong sa opisina nito sa bahay nila
Terrence? pagkatok niya sa pintuan ng office nito.
Im busy, sagot nito mula sa loob.
Napabuntong-hininga siya. Itatanong ko lang sana kung gusto mo nang snacks? Kanina
ka pa diyan, eh. Baka nagugutom ka na.
Go away, Eunice. I can handle myself.
I baked a chocolate cake. Hindi ba paborito mo ito?pangungulit pa rin niya rito. Sanay
na siyang tinatanggihan ang mga alok niyang pagkain dito. Kahit hindi pagkain basta siya ang
gumawa, kumuha o nag-prepare ay hindi nito tinatanggap. Ngunit hanggang ngayon ay
nagbabakasakali pa rin siyang kahit kaunti ay ma-appreciate nito ang mga iyon nang hindi niya
na kailangang ilihim pa.
No, thanks.
Her heart sank. Talagang matigas ito.
Sigurado ka? Masarap pa naman ang choco cake na gawa ko sabi nila manang. Sayang
kung hindi mo matitikman, eh, mukhang maubos na nila yung b in-ake ko
I dont care, Eunice. Just go away! Inaabala mo ko.

Pero pinanganak talagang matigas ang ulo niya dahil patuloy niya pa ring inulit ang
ganoon sa tuwing nagkukulong ito sa library. Pinanganak din siyang martir dahil ilang beses na
rin nitong hindi pinansin ang mga pa-anyaya niya at kahit nasasaktan sa snob acts nito ay
pinagpatuloy niya lang ang ginagawa.
Sa nakalipas ng dalawang buwang pagsasama nila ay minsan parang gusto niya nang
sumuko. But, she loves him hindi niya kayang sukuan ito. She had gone this far and shell
never give up.
Nagiging positibo na lang siya na mapapagod din Terrence sa ginagawa nito sa kanya, na
mapapatawad din siya nito kapag tumagala. Dahil alam niya na mabuting tao si Terrence, she just
pushed him to his limits kaya galit na galit ito ngayon.
Napapitlag si Eunice at bumalik sa kasalukuyan ang isip nang marinig ang pamilyar na
ugong ng sasakyan. Dumating na si Terrence!
Alas tres na ng madaling araw. Ito ang unang pagkakataon na hindi umuwi si Terrence sa
oras. Madalas ay alas-nuwebe o alas onse ito ng gabi dumadating galing sa trabaho. Kaya naman
nag-alala siya ng husto kung anong nangyari na dito.
Agad siyang lumabas ng kanyang kuwarto at humangos pababa ng hagdan.
Terrence? tawag niya agad rito ng makitang sinasara na nito ang front door.
Humarap ito sa kanya. Napansin niyang namumungay ang mga mata nito habang tila
nakangisi.
Agad siyang lumapit dito nang sumuray ito sa pagkakatayo. Youre drunk.
Oh, hello, my dear wife, sarkastikong bati nito sa kanya. Pumiksi ito ng akmang
aalalayan niya ito sa pagtayo.
Bakit ka uminom? Nag-aalala ako sayo kasi ,
Sshh! Dont nag me. Wala kang pakialam kung ano mang gawin ko. Umupo ito sa sofa
at sumandal doon.
Nilapitan niya ito. Saan ka ba galing? Bakit nagpakalasing ka? What happened?
Ipinatong nito ang ulo sa headrest ng sofa. This is your entire damn fault.
A-Ako? Ano naming kinalaman niya sa pag-inom nito?
Tumutok ang mapupungay nitong mata sa kanya na halatang nagbabaga sa galit.

If you werent such a bitch and a brat, sana kami pa rin ni Rachelle ngayon. Sana
masaya ako ngayon na kasama siya Sana kami ang kinasal mahina ngunit puno ng sakit na
wika nito.
Nasasaktan siya sa mga naririnig pero kasalanan naman niya talaga. Inagaw niya ito sa
babaeng tunay nitong mahal.
Terrence
Masaya sana kami ngayon But what the hell happened? Nandito ako ngayon. Nakatali
ng kasal sa babaeng hindi ko naman mahal
Huminga siya ng malalim at nagpigil ng emosyon. T-Terrence, magpahinga ka na.
Pagod ka na.
Alam mo ba kung gano kasakit na kailangan mong lumayo sa taong mahal mo kasi
hindi na pwedeng maging kayo? Do you how hard it is to accept that theres no hope for the both
of you? Tumayo ito at pasuray-suray na nagtungo sa hagdan. Sinundan na lamang niya ito dahil
baka mawalan ito ng balanse.
Tingin ko, hindi mo alam, dugtong pa nito. Youre a brat. You dont suffer when you
cannot get what you want. Dahil, gagawa at gagawa kayo ng paraan para makuha iyon kahit
sapilitan, diba? Like you did to me.
Binuksan nito ang pinto ng kwarto nito at dire-diretsong humiga sa kama nito.
Nagbingibingihan na lamang siya sa mga sinasabi nito at mas inasikaso na lang ito.
Tinanggal niya ang sapatos nito. Sumunod niyon ay pumasok siya sa banyo nito upang kumuha
ng bimpo.Agad niyang binasa iyon at saka binalikan ito.
Ikakasal na si Rachelle sa iba patuloy pa rin ito sa pagsasalita. Ganoon niya ko
kabilis napalitan? Habang ako everynight, I always dream of her
Wala na siyang naging balita kay Rachelle magmula nang kumalat ang balitang ikakasal
na sila ni Terrence. Hindi niya alam kung paanong pormal na nagkahiwalay ang mga ito. Pero sa
mga naririnig niya mula kay Terrence, nasaktan ito ng sobra.
Pinigilan niya ang luha sa pagpatak at sinimulan nang punasan ito. Tinanggal niya ang necktie
nito at ang pagkakabutones ng long-sleeved polo nito.
I love her so much its hurting me so badly, parang batang naiiyak na sabi nito.
Lumunok siya dahil sa nararamdamang bikig sa lalamunan. Hindi niya pala kayang
magbibingibingihan. Terrence, his husband, is declaring his undying love to another woman.
Nasasaktan ito. Mas nasasaktan siya dahil nasasaktan ito. Ngayon niya lang nakita si Terrence sa
ganitong kalagayan. Like hes so helpless.

Sorry she whispered.

If youre sorry could turn back time, Ill accept it, he murmured.
Binilisan niya ang pagpunas sa mga dibdib, braso at sa mukha nito. Kumuha siya ng
malinis na shirt at iyon ang isinuot dito.
Rachelle ungol nito. I love you so much
Hindi niya na napigilan ang paghikbi. Nakapikit na ito at tila natutulog na kaya sigurado
siyang hindi nito naririnig ang sunud-sunod na niyang paghikbi.
Terrence bakit di mo ko kayang mahalin? bulong niya rito. Bakit si Rachelle pa rin?
Alam kong galit ka sa ginawa ko, pero ikaw ba, hindi mo maintindihan kung gano kita kkamahal? Bakit hindi mo nakikita yung mga efforts ko para mapatunayan iyon sayo? I almost
did everything to prove myself to you, She caressed her face. Pero bakit ganun? Y-You love
her still
Pinakatitigan niya ang mukha nito. May naglandas na patak ng luha mula sa nakapikit
nitong mga mata. Siguro nga, ganun ito nasaktan sa pagpapakasal ni Rachelle sa iba.
Akala niya oras na masigurado niyang kanya lang si Terrence ay magagawa niya itong
paibigin. Akala niya mabibihag niya rin ang puso nito. Akala niya matutuhan nitong ibigin siya.
Ngunit, nanaig sa puso nito ang galit sa ginawa niya.
Now, theyre both miserable. Parehas silang hindi masaya.
Palabas na siya nang kuwarto nito nang biglang tumunog ang cellphone nito.

TERRENCE? T-This is Rachellegusto ko lang ipaalam sayo na magpapakasal ako dahil

kailangan. Im t-three months pregnant At ikaw ang ama p-pero alam kong hindi mo na ko
pwedeng panagutan. Magpapakasal ako kay Alfred dahil tanggap niya ang kalagayan ko.
Ayokong bigyan ng kahihiyan ang pamilya ko, Terrence Ayokong lumaki ng walang ama ang
anak ko Mahal pa rin kita. A-Always remember that pero may sarili ka ng buhay. Ang anak
n-natin, makikilala mo rin siya sa tamang oras. Hindi k-ko siya ipagkakait sayo. Iingatan mo
lagi ang sarili mo, Terrence Have a happy life with your wife. Paalam.
Iyon ang recorded voice message na galing kay Rachelle. Umiiyak ito habang nagsasalita.
Eunice cried also.

Mula ng gabing iyon ay walang araw na hindi siya umiiyak sa kanyang kuwarto. Nasasaktan
siyang makitang nasasaktan ang asawa sa pagpapaksal ni Rachelle sa iba. Nasasaktan siyang
malaman na magkakaanak ang mga ito, ngunit hindi pwedeng magsama dahil sa kanya. Dahil sa
kalokohang ginawa niya. It is now that she realized what a big mistake she has done.
Nasasaktan siya dahil mas tumimo sa isipan niya na kahit kailan ay hindi siya mamahalin ni
Terrence. Siya lang ang nagpapaniwala sa sarili niya na mamahalin din siya nito.
Legally, sa kanya nga ito ngunit hindi ang puso nito. Magkakaroon pa ng anak ang dalawa na
magsisilbing kaugnayan pa rin ng mga ito. Kung hindi niya pinikot si Terrence, mapapanagutan
nito si Rachelle at hindi na kailangang magpakasal pa ng babae sa iba. Tunay at buo sana ang
kagigisnang pamilya ng bata kundi dahil sa pag-ibig niyang makasarili.
Sa simula naman ay alam niyang maling-mali ang ginawa niya. Pero hindi niya pinansin iyon.
She was blinded by her selfish love. Damn herself!
Mugto ang mga matang lumabas siya ng kanyang kuwarto. Sa pagbaba ng hagdan ay
nagkasalubong sila ni Terrence.
Dati, kapag ganitong nagkakasalubong sila ay laging nakahanda ang matamis niyang ngiti at
babatiin ito. Hindi man siya nito napapansin, napapakita niya ang saya sa tuwing nakikita ito.
Ngunit ngayon ay pinili niyang mag-iwas ng tingin.
Yumuko siya at nauna sa pagbaba. Wala sa sariling bumaba siya ng hagdanan. She accidentally
missed a step and was about to fall!
Napatili siya ngunit agad na may mga bisig na pumulupot sa kanyang baywang.
Nagsalubong ang mga mata nila ni Terrence. Masyado silang malapit sa isat isa. Halos walang
pagitan ang mga katawan nila.
Tinitigan niya ang guwapong mukha nito.
Oh, she missed him! Lagi na kasi siyang nakakulong sa kanyang kuwarto dahil sa pag-iyak.
Tatlong araw niya itong hindi man lang nakita. And her heart is aching with the sight of his
handsome face.
Terrence
Hes expressionless as usual. Be with yourself when you want to go down the stairs. Iyon lang
at binitiwan na siya nito.
Nauna na itong bumaba at saka niya napansin na nakapang-alis ito.
W-Where are you going? kusang lumabas sa kanyang bibig.

You dont really want to know, sagot nito na tuluy-tuloy sa pagbaba.

Pupuntahan mo ba si R-Rachelle?
Yes, walang kagatol-gatol na sabi nito.
Dont cry, Eunice.B-Bakit?
Huminto ito sa pagbaba ngunit hindi siya nilingon. Kailangan ko siyang makita at makausap.
Nararamdaman niya muli ang tila dahan-dahang paghiwa sa kanyang puso. Tumalikod siya. She
let her tears to fall. Ikakasal n-na siya, Terrence
Shes pregnant, Eunice. Shes pregnant with my child.
Gusto mo ba siyang bawiin? Gusto mo pa rin bang akuin ang responsibilad mo sa kanya?
Oo.
Asawa mo ko mahinang sabi niya.
You know that I dont like this marriage.
Naikuyom niya ang kanyang mga kamay. Gagawin mong kabit si Rachelle?
I wont do that to the woman I love.
Doon kumawala ang kanyang mga paghikbi. Paghikbing naging hagulgol.
Hindi niya na kaya.
Tama na.
Ayaw na niya.
Alam kong intensiyon mo talagang saktan ako at ipamukha sakin ang pagkakamaling ginawa
ko alam kong ayaw mo talaga sakin. Alam kong kahit asawa na kita, hindi ko mabibihag ang
puso mo. Alam kong hindi mo ko kahit kailan mamahalin. Sige na, Terrence. Panalo ka na.
Maling-mali talaga ako. Maling-mali ang paraan ng pagmamahal ko sayo. Okay, fine!
Nasasaktan na ko! Miserable nako! humahagulgol na wika niya. Im a brat! Im a bitch! Fine!
Nagsisisi na ko sa ginawa kong to sayo!
Bakit parang ikaw pa ang nagmumukhang kawawa? Why do you sound like, ako pa ang may
kasalanan kung bakit miserable ka? narinig niyang sabi nito.

Hindi niya pinansin ang sinabi nito. Lumapit siya rito at niyugyog ang mga braso nito.
Nasasaktan na talaga ako, Terrence. Masakit na talaga sa dibdib. My hearts bleeding already.
Bakit ba kasi hindi na lang ako? For over two months, I did everything to please you. Nagsisisi
naman na talaga ako. Bakit hindi mo pa rin ako mapatawad? Kasalanan bang mahalin ka?
Nasubsob niya ang mukha sa mga palad. Shes helplessly crying. Alam niyang kahit anong
gawin niyang iyak ay hindi naman siya mamahalin ni Terrence. Kahit anong gawin niyang iyak,
may magiging anak pa rin ito sa babaeng pinakamamahal nito. Hindi ito papayag na may
makilalang ibang ama ang magiging anak nito.
W-Why cant you love me na lang, Terrence? Why cant y-you l-love me from the start?
I fought for you! she cried. Napayuko siya at nanghihinang ibinaba ang mga kamay mula sa
braso nito.
Walang nagsabing lumaban ka, Eunice. Gumawa ka ng sarili mong laban at dahil doon
marami kang nasaktan Kung lumaban ka at nanalo, pero hindi ka masaya pano pa kaya
akong natalo agad dahil hindi ko nagawang lumaban? I was not able to fight my love for
Rachelle, sinigurado mo iyon, eh.
Napaangat siya ng tingin nang marinig ang panginginig ng boses nito.
Nagbabadya ang luha sa mga mata nito ngunit matalim ang tingin sa kanya. Why cant I
love you? ulit nito sa tanong niya.
He looked straight into her eyes. How can I love a person who does not know the meaning of
love? he questioned. I cannot love a girl who does not know the true sense of it. I cannot love
you, Eunice.
As he turned his back, Eunice cried more.

Because Terrence is right. Up until now, she cannot define what true love is.
Chapter 5: Letting Love Go

DALAWANG ARAW nang hinahanap ni Terrence si Rachelle sa buong Maynila pero hindi niya
kahit minsan nahagilap ang dalaga. Matagal na itong nag-resign sa Sagittarius magmula nang
kumalat sa buong kompanya ang pagpapakasal niya kay Eunice. He never had the chance to talk
to Rachelle after he was caught on the bed with Eunice.
Huling pinuntahan niya ay ang kilala niyang kamag-anak ni Rachelle na tinutuluyan nito
minsan na malapit lang sa opisina. Ang tiyahin nito ang naabutan niya at sinabi sa kanya na
umuwi na daw si Rachelle ng probinsiya isang buwan na ang nakakaraan. Kahit minsan hindi

nabanggit sa kanya ni Rachelle na taga-probinsiya pala ito. Basta ang alam niya lang ay ulilang
lubos na ito. Nang itanong naman niya kung saan ang probinsiya ay ayaw siyang sagutin ng
tiyahin. Lubayan na lang daw niya ang dalaga dahil malapit nang magpakasal iyon.
Damn it! naiinis na singhal niya sabay bato ng can ng beer sa damuhan.
Still no sign of Rachelle? tanong ng kaibigan niyang si Dale na kasama niyang
umiinom ng gabing iyon sa isang mataas na burol na hindi masyado pinupuntahan ng mga tao.
She left a voice message saying that shes pregnant with my child. Iyon ang dahilan
kaya magpapakasal siya sa kababata niya! Because I cannot take responsibility of her anymore!
Kasalanan to lahat ni Eunice! Damn that bitch! he furiously yelled.
Mahal niya si Rachelle. Halos isang buong taon niya itong niligawan at nang sagutin siya
nito ay gumawa agad siya ng mga plano para magkaroon sila ng maraming oras para
magkasama. Every time that shes with Rachelle was just perfect. Nagpa-plano na nga siyang
alukin na ito ng kasal agad dahil kahit pa kasisimula pa lang ng relasyon nila, sigurado naman na
siya sa dalaga. Parehas naman na silang nasa tamang edad ng pag-aasawa. Theyre both twentyeight years old and ready to settle down. Pero bago niya pa ma-plano ang proposal na gagawin
niya ay nagsimula nang manggulo si Eunice!
Sanay siyang kontrolado lagi ang mga sitwasyon at nangyayari ang mga gusto niyang
mangyari. But when Eunice came into picture, everything messed up!
Oo, aaminin niyang nang una niyang nakilala si Eunice ay nabighani siya sa kagandahan
nito. Pero agad naman niyang pinaalala sa sarili na si Rachelle ang mahal niya at hindi si Eunice
ang tipo niya kahit gaano pa man ito kaganda. Kaya nga pilit siyang umiwas at lumayo rito dahil
nawawala sa plano ang mga bagay na gusto niyang mangyari. Buti na lang at sinagot na rin siya
ni Rachelle nang mga panahong iyon, he was back on track.
Ngunit hindi niya akalaing sagad sa buto ang pagiging bratinella ni Eunice. She was a
perfect bitch nang simulan nitong guluhin ang pagsasama nila ni Rachelle and now hes married
with her!
Ganyan talaga, pare. Pinatulan mo, eh, Dale said. Nang bumigay ka sa gusto ni Eunice
na may mangyari sa inyo, doon pa lang nasira na talaga ang lahat.
Ginawa ko lang iyon para tigilan niya na kami! Malay ko ba na isa pala iyong set-up?
pagrarason niya pa. At wala talagang nangyari samin. Wala akong plano. Gusto ko lang siyang
sindakin din by doing it harshly. Galit ako niyon dahil talagang napuno na ko sa kanya.
Dale threw him a bored look. Oh, please, Terrence. Huwag mong isisi ang lahat kay
Eunice. Bumigay ka pa rin kahit ano pang rason mo. Aminin mo sa sarili mo, gusto mo din si
Eunice pero pinipigilan mo ang sarili mo dahil mas desidido ka na kay Rachelle dahil siya ang
ideal girl mo.

Mahal ko si Rachelle.
Umiling-iling ito. Ang lakas nang loob mong sabihin sa asawa mo na hindi mo siya
kayang mahalin dahil hindi niya alam ang salitang love, pero ikaw din mismo, hindi mo alam
iyon.
Napakunot-noo siya. What are you saying? Anong ibig sabihin nito? Na hindi rin siya
marunong magmahal?
Before you love someone, you have to be honest with yourself first, he wisely said.
Mahal mo ba talaga si Rachelle o dahil pasok lang siya sa ideal girl mo na simple, loving, and
sweet kaya mo siya mahal? Ayaw mo ba talaga kay Eunice o gusto mo naman siya pero isa
siyang spoiled brat princesswhich is not your type?
Mahal ko si Rachelle at ayaw ko kay Eunice, mariing sabi niya.
Go fool yourself, Terrence.
Tinignan niya ito ng masama. Ano ba, Chris Dale? Isinama kita para tulungan akong
mag-isip kung ano pa bang posibleng paraan para mahanap ko si Rachelle at hindi para guluhin
mo ang isip ko, na-aaburidong wika niya.
Bakit? Naguguluhan ka ba? Akala ko ba siguradong-sigurado ka na mahal mo si
Rachelle at ayaw mo kay Eunice? nakangising tukso pa nito.
Youre not helping me, Tinalikuran niya ito at lumapit na sa kanyang kotse. Maybe he
should start hiring a private investigator upang mas mabilis niyang mahanap si Rachelle.
Terrence! tawag ni Dale.
Nilingon niya ito. What?
If you really know what love is, let Rachelle find her true happiness. Kung nag-aalala ka
sa magiging anak mo, sinabi naman ni Rachelle na hindi niya ipagkakait na makilala mo ang
anak mo sa tamang oras. If you really love Rachelle, rerespetuhin mo ang desisyon niyang
lumayo.
Its just easy for you to say that because youre not involved. Try to be in my shoe. Its
not that easy, Dale, mahinahong sabi niya.
Nagkibit-balikat lang ito at binato nito sa kanya ang isang canned beer na agad niyang nasalo. If
you know what love is, youll be good with your wife and take care of her. Siguro galit ka pa
ngayon, pero wag mong isisi sa kanya ang lahat kaya parehas kayong miserable. It takes two to
tango, you know. Then, Dale turned his back and went to his own car.
Doon walang naisagot si Terrence. He was dumb-founded.


IMBES NA magmukmok si Eunice sa bahay dahil sa apat na araw nang hindi umuuwi si
Terrence after their confrontation, naisipan niyang ayusin na lamang ang mga dapat niyang
ayusin.
How can I love a person who does not know the meaning of love?
I cannot love you, Eunice.
Paulit-ulit na umaalingawngaw sa isip ni Eunice ang mga sinabi ni Terrence. She was
deeply hurt to the point that she could hate her husband for telling straight to her face that he
cant love her.
But she cant hate him.
Gusto niyang magalit kay Terrence pero hindi niya kaya. Nag-aalala pa rin siya sa hindi
nito pag-uwi. Lagi siyang tumatawag sa opisina nito para malaman kung pumapasok ba ito pero
hindi naman. Hinihintay niya lagi ang tunog ng sasakyan nito sa apat na araw na lumipas.
Ngunit habang hinihintay niya ang muling pag-uwi nito ay nakabuo na siya ng isang
desisyon. Kaya naman inayos niya na ang kanyang mga gamit at kinausap na ang kanyang Uncle
Johnny.
Tatapusin niya na ang kanyang pag-aaral. Babalik na siya ng Paris.
Paano na ang asawa mo? pormal lang na tanong ng Uncle Johnny niya pagkatapos
niyang sabihin ang desisyon rito.
Im sure Terrence would be delighted na pumunta ako sa malayong lugar, Uncle.
Besides, k-kuya Eugenes right, kailangan kong tapusin ang pag-aaral ko, nakayukong
paliwanag niya.
Narinig niya ang paghugot nito ng malalim na hininga. If thats what you want, anito.
Lumapit siya rito at yumakap. Im sorry, Uncle, for being your constant headache.
Its okay, sunshine. It keeps me alive, biro nito na ikinatawa nila. Hinaplos nito ang
mahaba niyang buhok katulad ng ginagawa nito noong bata pa siya. Ill give you everything
that will make you happy. Pinangako ko yan sa harap ng puntod ng Daddy at Mommy mo.

She smiled. And you did it very well, Uncle. And here I am, a twenty-two year old
spoiled brat that really loves you. Muli niya itong niyakap ng mahigpit. Sometimes, she felt
guilty, dahil naalala niya lang ang Uncle Johnny niya tuwing may kailangan lang siya.
Sana hindi siya iwanan ng Uncle Johnny. Sana hindi nito gawin ang ginawang pagtalikod
sa kanya ng Kuya Eugene niya.

I WANT an annulment.
Dapat sinasabi mo yan sa asawa mo, Eunice, at hindi sakin, mahinahong sabi ng kuya
Eugene niya nang puntahan niya ito sa dating bahay nila kung saan sila nakatira noong mga bata
pa sila.
I will tell him once the annulment papers were ready. I know you have the best lawyers,
Kuya. Give me a lawyer that can process this as soon as possible.
Two months pa lang kayong kasal pagkatapos ngayon, kumukuha ka na ng annulment?
kunot-noong tanong nito.
Im doing this because I love him, she whispered.
What?
They say, if you truly love someone, set them free. They say that love is a sacrifice.
Kung papalayain ko si Terrence sa kasal na parehong di kami masaya, magiging tama na siguro
ang definition ko ng love, Kuya, she softly said. Maybe, Im doing the right thing this time.
Ang bumalik pa lang sa Paris at malayo kay Terrence ay masakit na para kay Eunice.
Pero hindi naman puwedeng itali niya pa rin si Terrence sa kasal kung pipiliin niya nang lumayo
rito. If shell let go of her love for him, then she really need to let go of him fully. Isa pa,
Terrence can be with Rachelle and their baby kung ma-a-annul ang kanilang kasal.
Tutal, si Rachelle at Terrence naman talaga dapat ang magkakatuluyan kung hindi niya
lang pinilit ang pagmamahal na akala niya ay magpapasaya sa kanya. Dahil din sa makasarili
niyang pananaw sa pag-ibig, nagalit at nawala pa sa kanya ang malalapit niyang kaibigan na
tunay na nakakaintindi sa kanya.
Indeed she messed up, big time.

Desidido ka na ba na makipaghiwalay sa asawa mo? naninigurado pang tanong ng

kapatid.
Tumango siya. Kapag handa na ang annulment papers at puwede ko nang pirmahan,
babalik na ko ng Paris para tapusin na ang course ko habang pina-process iyon. Youre right,
kuya. I should be focusing on my studies, instead.
Buti naman at naisip mo yan.
Hindi naman kasi ako kailangan ni Terrence kaya puwede ko siyang iwan,
makahulugang sabi niya.
Napabuntong-hininga ang kuya niya. Stop doing that, Eunice. Youre old enough now,
you should understand why I need to leave for college
Kasi ayaw mo ng pabigat. I understand, Kuya. I perfectly do, patuyang sabi niya pa.
Tinalikuran niya ito at eleganteng umupo sa isang sofa. Now, give me the best lawyer so I can
go back to Paris as soon as possible. Gusto kong mahanda na ang annulment papers bukas para
mapirmahan ko na at mapirmahan na rin ni Terrence.
Tinignan lang siya ng kapatid na parang may gusto pa itong sabihin. Pero umiling lang ito
maya-maya at pagkuway kinuha ang cellphone nito.
The next thing she knew, papunta na siya sa opisina nang abogadong nakausap nito para
tulungan siya.

GABING-GABI na nang makauwi si Eunice sa bahay nila ni Terrence. Mag-isa pa kasi siyang
uminom sa bar pagkatapos niyang makausap ang abogado niya at maiayos ang plane ticket niya
pabalik ng Paris.
Bukas ng umaga ay handa na ang annulment papers na puwede niya nang pirmahan. Bukas ng
umaga, babalik na siya ng Paris
Papaakyat pa lang siya ng hagdanan nang makaramdam siya ng pagkahilo. Marami nga siguro
siyang nainom kanina. Buti na lang at nakapag-drive pa siya nang maayos.
Kumapit siya sa balustre habang papanhik. Napatili siya nang madulas siya at mamali ng tapak,
ngunit bago pa siya mahulog nang tuluyan ay may agad na humila sa kanyang braso.
Tumingala siya at sa nanlalabong paningin ay nakita niya ang guwapong mukha ng asawa.

She smiled. You always catch me before I fall. Umayos siya nang pagkakatayo ngunit
nanatiling nakatingin dito. But why didnt you catch me when I fell in love with you?
Kumunot ang noo nito. Lasing ka.
Napansin niya ang pamumungay ng mga mata nito at amoy alak rin ito.
Look whos talking. She laughed. Lasing ka rin naman. Oh, welcome home pala! Buti umuwi
ka na. Nilagpasan niya na ito nang nagpatuloy siya sa pag-akyat nang hagdan.
Saan ka galing? Buong araw ka raw wala sabi ni Manang Lolit.
Napalingon siya rito. Aww youre worried? she teased.
Saan ka galing, Eunice? ulit nito.
Sa bar.
Na ganyan ang suot mo?
She raised her right eyebrow. Tinignan niya ang suot na manipis na sleeveless yellow blouse
tucked in a light blue mini-skater skirt na hanggang kalahati lang ng hita niya ang haba. Shes
also wearing a glittery yellow stilleto. Whats wrong with my outfit? Uso to ngayon.
Uso? Wala ka na halos itinago, Eunice, parang naiinis na wika nito. Sana pala naghubad ka
na lang.
She playfully grinned. Oh, you want me, too? Sinimulan niyang alisin ang pagkakabutones ng
blusa niya.
Tila nataranta ito at pinigilan ang mga kamay niya. May point is, kung lalabas ka at pupunta sa
ganoong mga lugar, dapat inayos mo ang suot mo. May asawa ka pa namang tao. Dont make
yourself look like a slut.
Slut? She felt a tiny pinch in her heart. I look like a slut to you? Parang gusto na naman
niyang maiyak. Kung ang Uncle Johnny nga niya na mas conservative rito ay hindi pinakialaman
ang suot niya, pagkatapos ay tatawagin siya ni Terrence na slut?
No, tanggi nito. All Im saying is, ayusin mo ang pananamit mo.
No! You called me a slut! she pushed him hard and ran to her room. Pero bago pa man siya
makapasok sa kanyang kuwarto ay nahuli na siya ni Terrence sa braso.
Look, Eunice, Im sorry, okay? Pero hindi ganoon ang ibig kong sabihin, he tried to explain.

You know what, aniya sabay harap dito. I can be a slut for all I care. Pagkuway hinila niya
ang batok nito at mabilis na nilapat ang mga labi niya sa mga labi nito.
What Eunice wanted was just to kiss Terrence for one last time. Kahit sandali lang, tutal ay
babalik na siya nang Paris kinabukasan.
Lalayo na sana si Eunice rito nang hindi ito tumugon sa mga halik niya. Ngunit impit siyang
napasinghap nang kabigin siya nito sa baywang palapit sa katawan nito at sinuklian ang kanyang
mga halik.
Kakaiba ang mga halik ni Terrence ngayon. Hindi iyon galit at masakit. Its the kiss she first felt
when she kissed him on his office para sadyang ipakita kay Rachelle. Marahan at hindi
napipilitan ang mga halik nito.
Then, Eunice thought that Terrence was kissing back because of the alcohol in his system. And
alcohol is also the reason why she can feel his hands roaming around her body.
Ang sunod nang naramdaman ni Eunice ay ang paglapat ng likod niya sa malambot niyang kama
habang patuloy na hinahalikan si Terrence at ang dahan-dahang paghubad nito ng kanyang
damit

WHAT WOULD you do if you cant find the meaning of love?

Then, make one.
Make love.
Napapailing na lang si Eunice sa dobleng pakahulugan nang naisip niya. Pinatay niya ang
shower at nagsimula nang mag-ayos para sa kanyang pag-alis.
Alas singko na ng madaling araw. Mamayang alas-siete ay pupunta siya sa abogadong
nakausap niya para mapirmahan niya na ang annulment papers at pagkatapos ay diretso na siya
ng airport para sa flight niya.
Nang tapos na siyang makapag-ayos ay lumabas na siya ng banyo. Tipid siyang napangiti
nang makita si Terrence sa kanyang kama na mahimbing na natutulog. Dahan-dahan siyang
lumapit at binigyan ito ng magaan na halik sa pisngi.
Shes glad that Terrence was her first. Last night was wonderful and shell never forget
about it. Sigurado siyang mahihirapan siyang makalimutan at mag-move on. Baka nga hindi na

siya makakahanap pa ng bagong pag-ibig. Because of what happened last night, Eunice was so
sure that Terrence would be her first and last.
Kung sana lang walang Rachelle, walang baby hahanapin ko ang meaning ng love
tapos babalikan kita pagkatapos ko mag-aral. Kaso lang, hindi ganoon, she whispered. Alam
kong pagkagising mo, magagalit ka, magsisisi ka sa nangyari kasi hindi ka na lasing P-Pero
wag ka mag-alala, aalis na ko.
Amidst her tears and breaking heart, she smiled. Good bye, Terrence. Fight for Rachelle and
your baby, now
Je taime, Terrence. Be happy.

TANGHALI NA nang magising si Terrence. Nang makita niyang wala siya sa kanyang kuwarto
ay bigla niyang naalala ang lahat ng nangyari kagabi.
Napatingin siya sa kanyang tabi ngunit wala na si Eunice.
Damn it! he hissed. Mabilis siyang kumilos at nagdamit. Pagkalabas niya nang kuwarto
ay dumiretso siya sa kanyang kuwarto.
Naligo siya at mas inayos ang sarili.
Terrence, youre out of your mind. Youre out of your mind! Paulit-ulit na sabi niya sa
isip habang naliligo.
Nang makapagbihis na ay agad siyang bumaba. Nakasalubong niya si Manang Lolit na
halatang malungkot habang naglilinis ng sala.
Manang Lolit, nakita niyo po ba si Eunice? tanong agad niya rito.
Nag-angat ng tingin sa kanya ang matandang kasambahay. Umalis na po siya, Sir
Terrence.
Saan daw po pupunta?
Kumunot ang noo ng matanda. Hindi niyo pa po ba alam na bumalik na sya ng Paris?
nagtatakang wika nito na ikinagulat niya.

Si Eunice? Bumalik ng Paris? Naguluhan siya kaya naman magtatanong sana ulit siya
nang tumunog ang doorbell. Sandaling lumabas si Manang Lolit upang tignan kung sino ang tao
sa labas.
Si Terrence naman ay naiwan sa sala na gulung-gulo. Bakit naman biglaan ang pag-alis
nito? Bakit hindi niya alam?
Sir Terrence, may naghahanap po sa inyo, untag sa kanya ni Manang Lolit. Si
Attorney Avilla daw po.
Good afternoon, Mr. Aranzamendez, bati sa kanya nang abogado.
Pinatuloy niya ito. Good afternoon, attorney. May I know kung bakit niyo ko
hinahanap? nagtatakang tanong niya.
Inabot nito ang isang folder sa kanya. Kinuha niya iyon at binuklat.
A-Annulment paper? gulat na sambit niya.
Your wife, Mrs. Eunice Aranzamendez filed an annulment case. Nakapirma na siya at
pirma niyo na lang ang hinihintay, Mr. Aranzamendez, upang masimulan na ang pagpoproseso
nang pagpapawalang-bisa ng inyong kasal
Nagpatuloy sa pagsasalita ang matandang abogado at mataman namang nakikinig si
Terrence.
Eunice is really unpredictable. Umalis na nga ito ng walang paalam, sinorpresa pa siya ng
annulment!
She really wanted to escape that easily.
Pagkatapos magsalita nang abogado ay isinara ni Terrence ang folder.
I will consult this first with my lawyer, Atty. Avilla.
Theres no problem, Mister. Just call me when you have signed the papers. Nag-iwan
ito sa kanya ng calling card at inihatid niya na ito sa labas.
Pagkaalis nang matandang abogado ay itinago ni Terrence ang annulment papers sa
kasuluk-sulukan ng filing cabinet na nasa opisina niya sa bahay.
Hindi niya pipirmahan ang annulment papers.

Never.
Chapter 6: Love to Pretend

A year after
EUNICE TOOK off her original Gucci sunglasses pagkababa niya sa kotse ng kanyang Uncle
Johnny. Ang paborito niyang tiyuhin ang mismong sumundo sa kanya sa airport nang malaman
nitong uuwi siya nang araw na iyon.
Bumaba na rin sa kotse ang kanyang Uncle Johnny at sinamahan siya sa pagpasok ng
mansyon nito. As usual, shell stay there habang nandito siya sa Pilipinas.
Agad na lumabas mula sa loob ang mga maids ng uncle niya at saka pinagtulungan na
ibaba ang mga gamit niya.
Uncle, thank you ulit sa pagsundo sakin. I bothered you so much na siguro, aniya rito
habang papasok sila sa loob ng mansyon.
Hija, hindi ka isang abala sakin. Actually, I missed you kaya excited din ako na
masundo ka sa airport, masayang sabi sa kanya ng uncle niya. Isa pa, aalis din kasi ako
kinabukasan para asikasuhin ang isa ko pang negosyo sa States. Isang buwan din akong
mawawala. And by the time siguro na pauwi na ko dito ay pabalik ka naman na ng Paris. Parang
hindi rin tayo nagkita.
She sweetly hugged her uncle. Thank you, Uncle Johnny. I miss you na rin. So much!
Ill join you for lunch and dinner later. I have so many stories to tell you! Hindi ka naman
papasok sa office ngayon diba? she excitedly said.
Yes. Okay, hihintayin na lang kita for lunch later. Umakyat ka na sa kuwarto mo para
makapagpahinga ka pa. I know you had a long flight.
Thanks, uncle! Kinintilan niya ito ng halik sa pisngi bago umakyat sa kanyang sariling
kuwarto sa mansyon nito.
By the way, congratulations, Eunice, pahabol nito.
Nasa hagdanan na siya nang lingunin niya ito at nginitian. Thanks, Uncle! Dont worry,
nawala na ang tampo ko sa hindi mo pagpunta sa graduation ko, she joked. Dalawang buwan
na ang nakakalipas magmula nang makapagtapos siya ng kursong Fashion Designing sa Paris.
Natawa ito. I know, I know. Ill make it up to you, for sure. But, good thing that Eugene
was able to come.

Yeah, bored na sagot niya at saka nagpatuloy na sa pagpanhik.

Nakapunta nga ang kapatid niya nang graduation. That was a big surprise for her because
she never expected that her big brother could leave their company and join her in that special
day. Kahit pa hindi sila magkasundong magkapatid, naging masaya si Eunice nang araw na iyon.
But, then, nagmamadali namang umalis ang kapatid niya pagkatapos mismo ng ceremony. Hindi
man lang sila nakakain sa labas. Basta binati lang siya nito at binigyan ng flowers at gifts, then
he left. At the end, mga kaklase niya lang rin ang kasama niyang nag-celebrate.
Pagpasok niya sa sariling kuwarto ay agad siyang nagpalit ng mas komportableng damit.
Then, she threw herself on the bed. Malapit na sana siyang makatulog nang tumunog ang
cellphone niya.
Bonjour, ma cherie, bati mula sa kabilang linya.
Napangiti si Eunice. Hello, Geoff, bati niya rito.
Sigurado nasa Pilipinas ka na. Hows the flight? pagkakamusta nito.
Tiring, sagot niya at saka napapapikit. Nagpapahinga na nga ako ngayon.
Good, good. After two weeks siguro, uuwi rin ako diyan sa Pilipinas. My lola wants me
to visit her there, anito.
Wow! Magkikita rin pala tayo dito, aniya rito. Balitaan mo na lang ako kapag nandito
ka na sa Pilipinas, okay? May susundo na ba sayo sa airport?
Wala nga, eh. Ikaw na lang?
Natawa siya. Thats what Im going to say.
Alam ko, masayang sabi nito. Better continue resting. After that, kailangan mo ng
sadyang binitin nito ang mga sasabihin.
Geoff, saway niya na ikinatawa lang nito.
See you in two weeks, cherie! tila excited na sabi nito.
Bye, Geoff. Take care, paalam niya rito. Pagkatapos ibaba ang telepono ay
napabuntong-hininga si Eunice at muling pinikit ang mga mata.
Sa nakalipas na isang taon ay mas naging malapit pa sila ni Geoff sa isat-isa. But, they
never tried to enter in to a romantic relationship, again. Naging mas malapit na magkaibigan lang
sila nito. Ito ang nasabihan niya sa lahat nang nangyari sa kanya a year ago. Halos lahat
nakukuwento niya na kay Geoff that he became her bestest friend.

Isa pa, hindi naman talaga siya puwede pang makipagrelasyon sa iba, because her
annulment is still on process. Kahit pa hiwalay na sila ng asawa niya, still, kasal pa rin siya
hanggang sa walang final decision ang court tungkol sa annulment case nila.
Speaking of asawa
Terrence nasambit ni Eunice sa kanyang isipan. Napabuntong-hininga na naman siya.
Isang taon na nang umalis siya at ihatag rito ang annulment na alam niyang gusto rin naman nito.
Ang balita nga sa kanya ng abogado niya, pagkalapag pa lang ng eroplano sa Paris, a year
ago, on-process na ang pag-a-annul ng kasal nila ni Terrence. Aaminin niyang nasaktan siya
dahil sa mabilis na pagpirma nito sa annulment papers. Pero, ano pa bang aasahan niya? Na
magdadalawang-isip pa si Terrence?
Since then, pilit niyang kinalimutan si Terrence. Binuhos niya ang lahat ng oras sa pagaaral. Lahat ng dropped subjects niya ay inaral niya during the summer break in Paris. Hindi niya
alam kung paano niya napasa ang lahat ng iyon but she did. Kaya naman nakahabol pa rin siya sa
graduation. Because of so much attention on her studies, hindi niya na talaga na-iisip si Terrence.
Minsan lang, I admit. Pero kahit pala gaano siya ka-busy, sumisingit-singit pa rin si
Terrence sa isip niya at naalala niya lagi ang huling gabi na magkasama sila
Nang maalala na naman niya ang tagpong iyon ay agad niyang inalis iyon sa isip. Dapat
ang iniisip niya ay ang muling pagkikita nila ni Terrence sa korte.
Iyon ang rason kaya siya umuwi ng Pilipinas ngayon. Wala naman talaga siyang plano
kundi lang siya pinauwi ng lawyer niya na si Atty. Avila. After thirty days, the court will finally
annul their marriage but she better be present when that happened. Nagtataka nga siya kung bakit
hindi na lang si Atty. Avilla ang muling mag-represent sa kanya. Ang balita niya kapag
pinapatawag siya for further discussion of the case, ang abogado niya ang laging pumupunta para
sa kanya. Kaya hindi niya alam ngayon kung bakit ngayon ay dapat na mismong present niya.
But, then, okay na rin iyon siguro. Maybe, its time for her to face Terrence, again.
Maybe, its time for her to settle issues with him, once and for all. Gusto niya ring malaman
kung kumusta na ito at kung nahanap na nito si Rachelle. And, probably, kung nahanap na nito
si Rachelle, kasama na ni Terrence ang anak nito.
Maybe, they were a picture of a happy family and after thirty days, kapag napawalang-bisa na ng
korte ang kasal nila ay agad na pakasalan ni Terrence si Rachelle.
That possible idea made her heart twitch. Para pang may maliliit na karayom ang tumutusok sa
puso niya. Pero binale-wala na lang niya iyon katulad nang lagi niyang ginagawa sa tuwing
naalala niya si Terrence. At kapag masyado na niyang naiisip si Terrence katulad ngayon, hindi
niya namamalayang nakatulog na pala siya.
Nagising lang si Eunice dahil sa mga katok sa kanyang pintuan.

Seorita, tawag ng isang maid mula sa labas. Handa na po ang tanghalian. Naghihintay na po
ang uncle niyo sa baba.
Bumangon siya at naghikab. Sige. Susunod na ko sa baba. Thank you, she sleepily said.
Kusot-kusot ang mga mata ay napatingin siya sa wall clock na nakasabit sa may ibabaw ng
pintuan niya. Alas-dose na pala ng tanghali. Apat na oras din siya nakatulog.
Agad na nagshower si Eunice at pagkalipas ng fifteen minutes ay pababa na siya ng hagdanan.
Shes wearing her favorite yellow shirt and white shorts. Mamasa-masa pa ang hanggang balikat
niyang buhok dahil mabilisan lang ang pagbo-blower niya doon. Baka kasi mainip masyado ang
uncle niya sa paghihintay sa kanya.
Tuluy-tuloy siya sa pagbaba nang bigla siyang mapahinto dahil sa nakita niyang kausap ng uncle
niya sa sala. Napahawak si Eunice sa balustre ng hagdan nang maramdamang parang gustong
mauna sa pagbaba ang puso niya kaysa sa kanya.
Just like before, in the coffee shop a year ago, kahit side view lang ang nakikita niya, shes still
smitten by his handsomeness and by the way he smiles.
Masayang nag-uusap ang uncle niya at si Terrence sa sala. Hindi alam ni Eunice kung ano ang
gagawin.
Hes here! Oh my, hes here!
Suddenly, gusto niyang bumalik sa kuwarto niya at tignan sa salamin kung anong itsura niya.
Biglang gusto niyang magpalit ng mas magandang damit. Parang gusto niyang magtago sandali
at pakalmahin ang puso. Gusto niyang tumakbo pabalik sa kuwarto at
Eunice, hija!
Napapitlag naman siya sa pagtawag ni Uncle Johnny sa kanya. Napatingin siya sa baba at unang
nagsalubong ang mga tingin nila ni Terrence. Nakatingala ang lalaki habang nakatingin sa kanya.
Kanina, kung gusto lang ng puso niya na maunang bumaba kaysa sa kanya, ngayon, gustunggusto na talagang bumaba niyon at maglulundag sa harap ni Terrence.
U-Uncle, hindi mo naman s-sinabi na Napalunok siya at nag-iwas ng tingin kay Terrence.
Baka mamaya kasi ay hindi niya mapigilan ang sariling bumaba ng mabilis at yakapin ito.
Dahan-dahan na lang siyang bumaba habang nakayuko. Ngunit, ramdam niya ang mga titig ni
Terrence sa kanya.
Pagkababa niya ay lumapit siya sa mga ito. Nilakasan niya ang loob upang harapin si Terrence.
Hindi niya akalain na agad niya pala itong makikita pagkauwi niya. Iniisip niya na ihahanda niya
muna ang sarili pero eto na nga sa harap niya ang asawa.

Nandito si Terrence dahil may nakalimutan pala kaming pag-usapan tungkol sa isang big project
ng Sagittarius, paliwanag ng uncle niya na nahalata siguro ang pagkagulat niya. Hindi ako
puwedeng umalis bukas nang hindi namin iyon napag-uusapan. Wala naman sigurong problema
sayo iyon, Eunice.
O-Of course. Of course, walang problema iyon, Uncle, matapang niyang sabi at saka
sinalubong ang mga tingin ni Terrence. H-Hi, nakangiting bati niya rito.
Inaasahan niya na pormal siya nitong babatiin o baka nga hindi pa siya pansinin. Ngunit, ganoon
na lang ang lihim niyang pagsinghap nang ngitian siya nito pabalik.
That gorgeous smile Hello, Eunice. Its been a while.
Yes, its been a while. And she wants him, still.

HABANG NAGTATANGHALIAN ay tahimik lang na nakikinig si Eunice sa mga pinaguusapan nina Uncle Johnny at Terrence. Wala kasi siyang masyadong naiintindihan tungkol sa
mga engineering stuff na pinag-uusapan ng mga ito. Para nga iyong naging business lunch dahil
sa mga pinag-uusapan ng mga ito.
Katapat ng inuupuan ni Eunice ang puwesto ni Terrence kaya naman lihim niya itong
natititigan kapag busy ito sa pakikipag-usap sa uncle niya. Napansin niya ang mga pagbabago
rito. Well, his hair is still cleanly trimmed, but he have grown stubbles on his face that made him
look sexy.
Terrence used to have a prince-charming appeal. Ngunit, ngayon, iba na talaga ang dating nito.
Kahit ang paraan ng pagsasalita nito, ang pagkilos nito, kahit na ang mga tingin nito ay iba na
basta! Everything about him was stronger and sexier. Theres a dangerous aura in him.
Dangerous? No. Terrence was never dangerous. Shes not just the guy that you can fool,
again, Eunice. She mocked herself.
Mabuti pa, ituloy na lang natin to sa study room. I finished eating, anyway. Tumayo
ang uncle niya. Excuse me for a while, paalam pa nito sa kanila.
Uncle
Bumaling ito sa kanya. I think mamaya sa dinner na lang tayo mag-usap, Eunice.
Magpahinga ka ulit pagkatapos mong kumain. Bumaling naman ito kay Terrence. Sumunod ka
na lang kapag tapos ka na sa pagkain. Ill be waiting in the study. Pagkuway nagmamadaling
umakyat ang uncle niya sa study room.
Inatake na talaga ng kaba si Eunice. Ngayon, silang dalawa na lang ni Terrence.

Hey, untag nito na nakapag-paangat ng tingin sa kanya rito. Kanina ka pa tahimik,

anito.
She swallowed the food on her mouth. A-Ahm wala naman kasi akong sasabihin.
Hindi ko rin naman alam ang pinag-uusapan niyo ni Uncle Johnny, simpleng sagot naman niya
rito.
Tumangu-tango ito. So, hows life? pangangamusta nito habang tinutuloy ang pagkain.
Napangiti si Eunice. Terrence is trying to make a conversation. I-Im doing fine. May
trabaho ako sa Paris ngayon. Designer, of course. Shes working as a fashion designer in a
famous clothing company in Paris. Nag-leave lang ako nang isang buwan para sayou know.
Nakakaintinding tumango ito. Congratulations for finishing your course.
Thank you. How about you? Kumusta ka na?
After my father retired on his position sa Sagittarius, ako na ang pinalit nila. Since then,
mas naging busy ako. But, Im doing fine. Matagal na rin naman akong sinanay ni Papa dahil
ako talaga ang gusto nilang ipalit sa kanya.
Hinintay niya na banggitin nito ang tungkol kay Rachelle o tungkol sa baby nito pero
wala na itong dinugtong pagkatapos ng sinabi nito.
Nagpatuloy sila sa pagkain. But shes really curious to know about what happened to him and
Rachelle after she left.
Inabot niya ang baso ng juice at uminom doon. Then, she heaved a deep breath.
How about Rachelle? lakas-loob niyang tanong rito.
Napaangat ito ng tingin pero parang hindi naman na nagulat sa tanong niya. Sinalubong
din niya ang mga tingin nito.
Uminom muna ito ng juice bago siya sumagot. Well, shes fine I think.
Napakunot-noo siya.You think? What does he mean by that?
Nagkibit-balikat ito. I never found her. Pero sabi ng mga kamag-anak niya, shes doing
fine wherever she is.
Sumuko kang hanapin siya?
Tipid itong ngumiti. Kapag ayaw magpahanap, hindi mo talaga mahahanap.

P-Pano na ang b-baby niyo?

Nakita niya ang paglungkot ng mga ngiti nito. Maybe, Ill meet him or her at the right
time.
Bakit ka tumigil na hanapin sila?
Actually, I didnt. Pinapahanap ko pa rin sila. Im expecting a positive response by next
month, pormal na sabi nito. Ang mahalaga lang sakin, malaman ko kung nasaan sila.
Hindi na alam ni Eunice ang isasagot. Buong akala sa nakalipas na isang taon ay nagawa
nang bawiin ni Terrence si Rachelle.
By then, whats your plan? she curiously asked.
Hindi ko pa alam, anito sabay kibit-balikat. How about you? Any plans after a
month?
Nakuha niya ang ibig nitong itanong. Im going back to Paris. Babalik ako sa trabaho
ko.
Iyon lang? parang di-naniniwalang sambit nito.
Tumango naman siya. Yes, iyon lang. Bakit?
No plans of having a vacation with your boyfriend? maingat na tanong nito.
She raised an eyebrow. I have no boyfriend, Terrence.
He raised an eyebrow, too. Ayaw maniwala.
Natawa siya rito. Last time I checked, kasal pako sayo until thirty days, so, I dont want to
commit adultery.
Napangisi ito. Right.
She looked at him.
He looked at her.
Nagkangitian sila at hindi nila kung may nakakatawa ba, pero nauwi iyon sa pagtatawanan.
Now, Eunice is sure na may nagbago nga kay Terrence.
Hes not mad at her, anymore.


KINAKABAHAN SI Eunice habang hinihintay niya matapos ang pag-uusap ni Uncle Johnny at
ni Terrence sa study.
Sa nalamang hindi pa pala nagkabalikan ulit sina Terrence at Rachelle ay gumana na
naman ang utak niya. Sa nakita niya kay Terrence kanina, hindi niya maiwasang maisip ang
naisip. Hindi niya alam kung papayag ito ngunit gusto niyang subukan. Gusto niyang bago siya
mahiwalay rito ng tuluyan ay may isang buwan naman siyang alaala na masaya itong kasama
Kahit kunwari lang.
Sa totoo lang, magmula nang makita niya ulit ito pagkalipas ng isang taon, gusto niya na
naman na makasama ito, makapiling ito Parang nagsisisi pa siya sa desisyon niyang
makipaghiwalay rito, because selfish as she may seem, she still wanted Terrence all this time.
Mahal niya pa rin ang binata sa kabila nang lahat ng galit na pinakita nito sa kanya noon.
Eunice?
Agad siyang napalingon nang marinig ang boses ni Terrence.
Im going home, paalam nito. I think magkita na lang tayo sa... court.
Napatango siya. T-Thank you, Terrence.
Why? nagtatakang tanong nito.
Napayuko siya. B-Because because, youre not mad at me anymore.
Nagulat siya nang hawakan nito ang kamay niya. Matagal na iyon. Isang taon na rin
mahigit. I mean, I think youve learned your lesson. I learned mine. Ive realized also a lot of
things. Nagpadala ako masyado sa galit dahil sa ginawa mo. He apologetically smiled. Im
sorry, also, Eunice. Because Ive been a jerk of a husband sa first months ng kasal natin. I admit,
hindi maganda ang ginawa ko and that wont justify the things youve done to me. Nasaktan kita.
Please, forgive me.
Tila matutunaw ang puso ni Eunice. Kung tutuusin mas masama ang ginawa niya rito at
sa relasyon nito kay Rachelle. Mas nasaktan niya ito pero ito pa ang humihingi sa kanya ng
tawad.
Hindi niya mapigilang yakapin ito. Im sorry, Terrence I should be the one asking for
your forgiveness Im sorry, T-Terrence Please, forgive me

Naramdaman niya ang pagbalot ng mga braso nito sa baywang niya. I forgive you,
Eunice. Matagal na kitang napatawad, he whispered. Napabuntong-hininga ito bago lumayo sa
kanya. Maybe, kapag na-annul na ang kasal natin, we can start a free and new life. Siguro, tama
lang na bumalik ka sa Paris at tinapos mo ang pag-aaral mo. It gave us time to cool things down.
Indeed, time heals all wounds.
Tipid siyang napangiti. Buti pa ang sugat, hinihilom ng panahon. Paano naman ang
pagmamahal sa isang taong imposible siyang mahalin pabalik? Nahihilom din ba iyon ng oras?
I better go, paalam na muli nito. He kissed her on the cheek and bid a good bye.
Lumabas na ito ng pintuan.
Napapikit siya. Terrence has moved on, already. Ngayon, bakit niya pa itutuloy ang plano
niya sanang sabihin rito?
No, Eunice! This is your last chance! Just tell him! Kapag hindi siya pumayag, which is
more possible, then just move on! But you must try! You must try! Kumbinsi niya sa sarili.
Dinilat niya ang mga mata. Terrence! Mabilis siyang lumabas ng bahay at hinabol ito.
Nakalabas na ito ng gate at pasakay na sana ng kotse nito nang maabutan niya ito.
Terrence, wait!
Yes? lingon nito sa kanya.
Nagsimula nang kumabog ng napakalakas at mas mabilis ang dibdib niya.
Can I ask a favor from you, before magdesisyon ang korte tungkol sa annulment?
Sure thing, pagpayag nito.
Tumikhim muna siya bago muling nagsalita. Tutal, isang buwan na lang ang marriage natin
Kinakabahan siya sa susunod na sasabihin. Can we pretend?
Kumunot ang noo nito. Pretend what?
She look straight into his brown eyes. Pretend to be a normal Napalunok muna siya. ccouple.
Nagtataka ang tingin nito. Pardon me.
Humugot siya ng malalim na hininga at matapang na sinalubong ang mga tingin nito. Tutal, we
will go our separate ways after a month... Can you pretend that you love me? Can we pretend
that real love exists between us? she softly and clearly asked.
W-Why? kulang ang salitang shocked sa ekspresyon nito.

I know this is ridiculous, but please shes pleading to him, already. Pride was nothing for
Eunice. Isusuko niya lahat kung iyon lang ang paraan para maranasan niya kahit hindi totoo kung
paano magmahal si Terrence. Hindi na siyang aasa na mahalin nito. But legally, they still have a
month to be a husband and a wife.
Legally, Terrence is still hers
Napabuntong-hininga si Terrence pagkatapos ng mahabang katahimikan sa pagitan nila. He
looked at her.
Eunices eyes widened when he swiftly kissed her on the lips.
I will be waiting in our home, Eunice. I will be waiting for you, baby, makahulugan at
nakangiting sabi ni Terrence bago ito umalis.
Chapter 7: Love that is Patient
If youre patient, youre slow to anger, you endure personal wrongs without retaliating (having
revenge). You bear with others imperfections, faults, and differences. You give them time to
change, room to make mistakes without coming down hard on them. Steven J. Cole
(Bible.org)

HINDI AKALAIN ni Eunice na sa mananatili si Terrence sa dati nilang bahay magmula nang
umalis siya. Ang inaasahan niya ay mabilis itong bumalik sa bachelors pad nito pagka-alis niya.
Ano pa kasing rason kung bakit ito mananatili sa malaking bahay kung ito lang naman mag-isa
ang nakatira kasama ang mga kasambahay nila noon?
But here she was, standing infront of their marriage house again, after a year. Nandito
siya dahil sinabi ni Terrence na hihintayin siya nito doon.
Hindi niya na sinabi sa kanyang uncle ang kondisyong ito na hiningi niya kay Terrence.
Basta pagkaalis nito kanina papuntang States ay saka niya lang inayos ang mga gamit palipat sa
bahay nila ni Terrence.
She rang the doorbell three times hanggang sa may isang matandang lalaki ang nagbukas
sa kanya ng gate.
Magandang umaga po, bati sa kanya ng matanda. Kayo po ba si Maam Eunice? Ang
asawa ni Engr. Terrence?
Ahm, yes. Tama ba ko ng napuntahang bahay. Is this still his house? tanong niya rito.
Ito lang siguro ang kasama ni Terrence sa bahay.

Tumango ang matanda. Ah, opo, Maam. Pasok po kayo. Kanina ko pa po kayo
hinihintay.
Nagprisinta itong kunin ang isang maletang dala niya at ito na ang nagpasok niyon sa
laoob ng bahay. Pagpasok ni Eunice sa loob ay nakaramdam agad siya ng nostalgia. Lalo na nang
makita niyang wala man lang nabago kahit isa sa loob ng bahay. Kung anong itsura niyon nang
iwan niya ay ganoon pa rin ang itsura hanggang ngayon. Everything was properly kept and
maintained. Parang walang isang taon ang nagdaan.
Ahm, Manong, nandito ba si Terrence? tanong niya agad rito. Shes just excited to see
him, again.
Ah, Maam Eunice, maaga po kasing umalis si Sir dahil bigla pong tumawag ang
sekretarya niya kaninang madaling araw. May urgent daw po silang kailangang asikasuhin. Kaya
nga niya po kayo binilin sakin. Gusto pong sabihin ni Sir na babalik daw po siya mamayang
tanghalian o gabi. Tatapusin niya lang daw po ang mga kailangan niyang tapusin.
Ganoon ba? parang nanlumo ng kaunti si Eunice. First day pa lang ng pagta-try nila ay
agad na trabaho naman ang kaagaw niya kay Terrence. Nagmadali pa naman siyang umalis
kanina para muli itong makita pagkatapos ay napailing-iling na lang siya at saka umupo sa
malambot na sofa.
Maam, may gusto po ba kayong inumin? O kainin? Ipaghahanda ko po kayo agad.
Okay lang ako, Mangerr
Ngumiti ang matandang lalaki. Nasa mga forties lang siguro ang edad nito. Emmanuel
po, Maam. Pero, Emman na lang po.
Tipid siyang ngumiti. Thank you, Mang Emman. Pero okay lang ako. I dont need
anything pa naman, aniya rito.
Tumangu-tango ito. O, sige. Basta kapag may kailangan ka, tawagin mo lang ako.
She nodded. May itatanong lang po ako. Matagal na po ba kayo dito? bigla niyang
naisipang itanong rito. Mukha naman kasing uubusin niya lang ang oras sa paghihintay kay
Terrence. Makikipag-usap na lang siya sa matandang katiwala nito.
Mga sampung buwan pa lang ako naninilbihan dito. Ayon kay Sir, eh, kailangan niya
lang ng katiwala at isang kasambahay para mapanatiling malinis ang bahay. Wala naman kasi
siyang oras para gawin iyon dahil sa trabaho niya, kuwento naman agad nito.
Nasaan na daw po ang mga dating kasambahay niya rito?
Nagsi-alisan na rin dahil nakakita na daw ng ibang trabaho hanggang sa wala na
talagang natira kaya kinuha ako ni Sir.

Tumango ulit siya. Eh, alam niyo po ba kung bakit nanatili dito si Terrence sa malaking
bahay?
Ngumiti ang matanda. Gusto niya daw ma-maintain ito para sa future family niya. Iyon
ang sabi niya sakin.
Eunice bitterly smiled and bowed her head a bit. Kaya naman pala nandoon pa rin si
Terrence para masigurong maganda at maayos ang bahay hanggang sa mahanap nito si Rachelle
at ang anak nito. Paniguradong doon nito ititira ang mag-ina nito oras na matapos ang
annulment.
Matagal na kayong hinihintay ni Sir Terrence umuwi, Maam Eunice. Buti na lang po at
napagpasyahan niyo nang bumalik.
Nginitian niya lang ang matanda. Siyempre, ang alam nito ay siya ang asawa ni Terrence kaya
naisip nito agad na siya ang hinihintay ni Terrence. Well, she knew better. Si Rachelle ang
hinihintay ni Terrence na magpakita rito.
Hey, Eunice, youre in a pretend love with Terrence, right? So stop thinking about Rachelle.
Theres a month for the both of you. Just pretend that the house is still for the both of you.
Pagrarason niya sa isip na hindi niya alam kung tama ba o mali. Pero, oo nga, hiningi niya ang
huling isang buwan ni Terrence at hindi niya alam kung bakit pumayag ito sa pabor niya. But she
doesnt care for his reason, anyway.
Ang mahalaga ay pumayag ito.
Bale, iaakyat ko muna ang mga gamit niyo, Maam. Gusto niyo po bang magpahinga sa
kuwarto sa itaas?
Umiling siya. No thanks, Mang Emman. Dito na lang muna siguro ako.
Tumango ito at saka umakyat sa taas na dala-dala ang maleta niya. Maya-maya ay nakita niya si
Mang Emman na naghahanda nang tanghalian.
Umuuwi po ba si Terrence tuwing tanghalian? tanong niya rito.
Bihira siyang umuwi pero sabi niya kanina sakin ay baka umuwi siya. Hindi mo ba siya
tinawagan?
Umiling siya. Naiisip niya kasi na baka sa sobrang abala ni Terrence sa trabaho ay hindi lang nito
pansinin ang mga text at tawag niya.
Ahm, Mang Emman. Puwede po bang ako na lang ang magluto para kay Terrence? paalam
niya rito.

Nako, sigurado ba kayo, Maam?

Siguradong tumango siya. Pagluluto ko po ang asawa ko. Paki-assist na lang po siguro ako.
Mga ilang sandali pa ay maganang nagluluto na si Eunice. Tinutulungan din siya ni Mang
Emman kaya naman napapadali din ang ginagawa niya. Gusto ni Eunice na ipgluto si Terrence
katulad ng ginagawa niya noon. Sigurado ngayon ay hindi na iyon tatanggihan ni Terrence
katulad dati.
Sumapit ang tanghalian at nakahanda na ang lahat sa lamesa. Si Terrence na lang ang hinihintay
ni Eunice. She texted him already to say na naghanda siya ng tanghalian para dito. But he didnt
reply. Naghintay pa siya nang isang oras bago ito tinawagan. But hes not answering her calls.
When its past three PM and Terrence is still not texting or calling back, malungkot na itinabi na
lang ni Eunice ang mga hinanda.
Gusto niyang mainis. Nasayang na naman ang efforts niya!
Kalalapag niya lang ng mga kubyertos sa kusina nang tumunog ang cellphone niya. Tinatamad
na kinuha niya iyon sa bulsa nang suot na skirt.
Biglang nagliwanag ang mukha ni Eunice nang makita niya na nag-reply na si Terrence sa
message niya kanina!
Agad niyang binuksan iyon at binasa.
Eunice, I just read your text message now. Im sorry if I cant make it for lunch. Marami lang
talaga akong inaasikaso. But, Ill be home by dinner. Im really sorry, baby. Ill make it up later.
See you.
Lahat nang inis ni Eunice ay parang bulang pumutok at nawala na. Shes all smiling after she
read the text. Aaminin niyang kinikilig siya.
Tumingin siya sa kanyang orasan. Magpo-four na rin pala ng hapon. Magluluto ulit siya ng
bagong putahe para sa hapunan mamaya! She excitedly looked for Mang Emman.

PUMIPIKIT NA ang mga mata ni Eunice ngunit pilit niyang nilalabanan ang antok dahil sa
paghihintay kay Terrence. Its past nine already. Kanina pang alas-sais handa ang pagkain.
She texted and called Terrence but he didnt answered just like earlier. Hanggang ngayon
ba ay nagta-trabaho pa rin ito? Hanggang ngayon ba ay abala ito? Sana man lang sinabihan siya

nito kung hindi na rin ba ito aabot ng dinner. Para alam naman niya kung maghihintay pa ba siya
o hindi na.
Halos hindi na nga siya nakaligo ulit at nakapag-ayos dahil baka mamaya ay bigla itong
dumating. Gusto pa naman niya na siya ang unang sasalubong kay Terrence katulad ng ginagawa
ng mga asawang babae kapag hinihintay nila ang mister nila galing sa trabaho.
Napasulyap siya sa cellphone niya. Wala pa ring text message nito.
Pangalawang beses na ngayong araw na naghintay siya sa wala. Kung kailan pa unang
araw nang pagiging normal couple nila at saka naman ganoon.
Naramdaman niya ang pagkalam ng tiyan. Hindi na siya nakatiis at kumain na. Binilisan
niya ang pagkain dahil pagkatapos niyon ay lalabas muna siya at magpapahangin.
Iniisip niya, sinasadya ba ni Terrence ang lahat ng ito? Pero, imposible iyon dahil base sa
mga nakita niya naman kahapon ay wala ng bahod ng kahit anong sama ng loob na kinikimkim
si Terrence. So, maybe hes real busy now.
But, still, napunta na naman ang lahat ng efforts niya sa wala. He said hell come but he
didnt.
Naiiyak si Eunice sa inis pero pinigilan niya iyon. Pagkatapos niyang kumain ay lumabas
muna siya ng bahay. Kahit gabi na ay alam niyang safe naman na maglakad-lakad sa loob ng
village kung nasaan ang bahay nila kaya malakas ang loob niya.
Napadpad siya sa maliit na park ng village. She sat on one of the benches there.
Nako, Karl, pagpasensyahan na lang natin iyon. Basta ang mahalaga nakagawa tayo ng
paraan para maitawid natin ang fashion show.
Nakakainis lang kasi, Josh, na lahat ng efforts natin napunta sa wala!
Hindi sinasadyang napalingon si Eunice dahil sa narinig niyang pag-uusap ng dalawang
babae.
Hindi naman totally napunta sa wala kasi marami pa rin namang naka-appreciate nang
ginawa mong video para sa naging entrance ko kanina. Masaya ang buong block natin kasi kahit
nasira ang audio, halata naman sa maganda ang pagkaka-edit mo ng video, pagkokonsula ng
babae sa kaibigan ata nito.
Lumabi ang babaeng kaibigan nito na narinig niyang Karl ang pangalan. Sabagay.
Napabuntong-hininga ito. Kahit halatang nasabotahe tayo, sige na lang Kaso sayang talaga,
eh. May araw din iyong mga iyon!

Hindi alam ni Eunice kung anong pinag-uusapan ng mga ito, but she can relate to the girl
who put on so much effort into a thing and results to nothing.
Hey, Karl, remember! Love is patient! Ang mahalaga, mahal natin iyong ginawa natin at
kahit pa binalewala iyon ng ibang tao, huwag natin silang pag-isipan ng masama. Nakakagalit
talaga yan pero ikaw lang din naman ang magpapa-stress sa life mo. Ikaw lang ang maiinis sa
kakaisip, sabi naman ng babaeng Josh ang narinig niyang pangalan.
Tama! Naks naman, o! Buti na lang may WOW kang tinatago diyan. Kundi nakalbo ko
na yung mga taong sumalbahe satin.
Anong WOW?
Words Of Wisdom. Diba?
Amazing! Nag-high five ang mga ito at nagtawanan.
Napangiti si Eunice sa mga ito. Sa nakikita niya ay baka nasa college pa lang ang mga ito pero
hindi siguro nalalayo sa edad niya. Hindi mapigilan ni Eunice na makisingit sa dalawa.
Tumikhim siya na agad namang nakaagaw ng atensyon sa dalawa. Tumayo siya at nilapitan ang
mga ito na nakaupo rin sa isang bench.
Good evening, nakangiting bati niya sa dalawa.
Ay, good evening rin po, Miss, sabay na bati ng dalawa.
Im Eunice, pakilala niya sa mga ito.
Im Scarlet, Miss Eunice. But you can call me Karl po.
Im Joshua Nia naman po. Josh na lang po.
Hi, Karl and Josh. Sorry nag-eavesdrop ako kanina sa usapan niyo. Ahm napabuntonghininga siya. I just got curious when Josh said that love is patient. I mean, why do you say
so? takang-takang sabi niya.
Nagkatinginan ang magkaibigan at pagkuway nahihiyang ngumiti ang mga ito.
Eh, kasi Miss, dito naman sa mundo, laging may manghihila satin pababa o pilit tayong
sisirain. Laging may mga taong magpapalungkot satin o magpe-fail satin, paliwang ni Karl.
But when you have this love in your heart, pagtitiyagaan o pagpapasensyahan na lang natin ang
ganoon.

Napailing-iling si Eunice. But its too ideal. I mean, hindi mo mapipigilang mainis sa kanila or
magalit because they made you upset. Nature natin na maisip na dapat malamangan natin sila
dahil sa ginawa nila satin.
Pero sa puso pong alam ang salitang love, kahit gaano pa po ka-ideal ang pagiging
mapagpasensya, pilit po iyong ginagawa. Kung iisipin po natin, kapag dumami ang mga
pasensyosong tao sa mundo, hindi po ba na mas iwas gulo iyon? Josh patiently explained. By
time, we can practice it little by little. Natural na po kasi satin ang magmahal. Ngayon, dapat
alam lang po natin kung paano iyon iha-handle.
Saka po, diba, kapag pasensyoso ang isang tao, magiging mas understanding tayo? dagdag pa
ni Karl. Hindi po tayo madaling magalit, napagtitiyagaan po natin ang pagkakamali ng iba na
hindi po natin naiisip na maghiganti.
Nakakayanan pa po nating intinidihin ang mga flaws, mga faults, at ang pagkakaiba-iba po ng
bawat tao. Pinagbibigyan po natin silang magbago at magkamali na hindi natin sa kanila
pinagduduldulan iyon, Josh continued.
Pabirong napasinghap si Karl. OMG, Josh. Naririnig mo ba ang mga sinasabi natin?
Natawa si Josh. Nasapian yata tayo ng mabait na espiritu.
Nakipagtawanan na rin si Eunice sa dalawa. Thank you, girls, she sincerely said to them before
she left
Habang naglalakad pauwi si Eunice ay tinandaan niya ang lahat ng sinabi nina Karl at Josh.. The
two girls words struck something inside of her that made her want to cry.
She never viewed love that way. Aaminin niya, if some people upset her or did something bad
towards her, nag-iisip siya lagi ng paraan on how to get even with them. And kanina lang, nang
hindi sumipot si Terrence sa pangako nitong pag-uwi ng dinner ay agad na syang nag-isip ng
masama patungkol sa actions ni Terrence.
Now, shes somehow lighten up that the love that Karl and Joshua were talking about, is the love
that she should know. But, somehow, shes feeling bad. Not for other people. But, for herself.

PAGPASOK NI Eunice nang bahay ay sakto namang dumating si Terrence. Sinalubong niya ito
at kitang-kita niya ang pagod sa mukha nito. Papikit-pikit na rin ang mga mata nito na tila gusto
na agad na matulog. Eunice heart immediately went for him.

Nakalimutan niya na lahat ng inis na nararamdaman niya sa hindi pagdating nito sa

hapunan.
Terrence, salubong niya rito.
Tila nagulat ito nang makita siya. Gising ka pa pala.
She softly smiled at him. Hinintay kasi kita. Then she kissed him on the cheeks.
Tumangu-tango ito at pagkuway napahinto. Shit, he murmured. Oh, Im sorry,
Eunice. Hinarap siya nito. Nawala sa isip ko ang tungkol sa dinner. Im really sorry. I was preoccupied sa dapat na tapusing trabaho kanina and
Sshh Its okay, Terrence, she told him. Truly. Because shes really okay now. Thanks
to Josh and Karl. Naiintindihan ko. Mabuti pa magpahinga ka na. Bukas, sabay na lang tayong
mag-breakfast.
Hindi ka galit? tanong pa nito.
Hindi na, she answered.
Sabay na silang umakyat sa itaas. At nang nasa tapat na ito ng kuwarto nito ay naglakad
naman siya papunta sa kuwarto niya. Pero agad na inabot ni Terrence ang braso niya.
Where are you going? nagtatakang tanong nito.
To my room? sagot naman niya rito.
Napangisi ito. Oh, why he looked so gorgeous? Hindi ba sinabi sayo ni Mang Emman
kung saan ka matutulog?
Umiling siya. Hindi niya natanong at hindi niya alam kung saan nito nilagay ang mga
gamit niya. But she presumed na nasa dating kuwarto niya iyon. Hindi ba ko sa dating kuwarto
ko? May iba ka bang papagamit na kuwarto?
He softly laughed. Binuksan nito ang kuwarto nito at sa loob ay nakita niya ang kanyang
maleta.
Her eyes widened. Bakit nandyan yan?
Dahil dito ka matutulog, sabay marahang hila sa kanya papasok ng kuwarto nito.
H-Huh? Tama ba ang narinig niya? They were going to share a room and a bed?
Baby, you asked us to act like a normal couple, may normal na mag-asawa bang
hiwalay ang tinutulugang kuwarto o kama? halata ang amusement sa tono nito.

So tabi tayong m-matutulog? paninigurado niya pa. Oh my, is this really happening?
He chuckled and started unbottoning his long-sleeved-polo infront of her!

Napalunok si Eunice. Oh no! What now?

Chapter 8: When Love is Kind
Kindness is patience in action. A kind person is disposed to be helpful. He seeks out needs and
looks for opportunities to meet those needs without repayment. He is tender and forgiving when
wronged. -- Steven Cole, Bible.org

TERRENCE CHUCKLED and started unbottoning his long-sleeved-polo infront of her!

Napalunok si Eunice. Oh no! What now?
Pasimple sana siyang tatalikod pero nauna na nitong ginawa iyon. Naglakad ito
patungong banyo. Pagkasara nito ng pinto ay doon lang nakahinga nang maluwag si Eunice. She
thought that Terrence would strip infront of her! Sa totoo lang, nabato siya sa ginawa nito. Its
not that shes acting like a virgin, pero hindi niya lang alam kung ano ang iisipin kung naghubad
nga ito sa harap niya. Memories of last year before she left, still lingers on her mind. That one
night that she felt so loved by Terrence.
Lasing kasi.
Napailing-iling na lang si Eunice. Kinuha na lang niya ang maleta at kumuha ng
pantulog, tuwalya, at toiletries. Bukas na lang niya aayusin ang mga gamit. Umupo siya sa kama
at nilibot ang tingin sa buong kuwarto. Shes still slowly absorbing the fact that she and Terrence
would share a bed for a whole month! No, shes not expecting that something would happen,
again, but if
Eunice?
Mabilis na napalingon si Eunice kay Terrence na kalalabas lang ng banyo. Nakapantulog
na ito at halatang antok na antok na ito.
You can use the bathroom now, anito at saka humihikad na sumampa ng kama.
Tumango naman siya at agad na pumasok ng banyo. When shes done, maingat siyang
lumabas ng banyo. Lumapit siya ng kama at nakitang mahimbing na natutulog si Terrence.
Humugot siya ng malalim na hininga at saka tumabi rito

Paglapat ng likod niya sa malambot na kama ay saka lang niya naramdaman ang pagod sa
buong araw. Patagilid siyang humiga paharap kay Terrence. Nakadapa ito habang natutulog
ngunit ang ulo ay nakabaling sa side niya. Nakatitig lang siya sa guwapong mukha nito. Sa likod
ng isip niya ay naglalaro pa ang nalamang bagong definition sa love. Pinag-iisipan kung totoo
din kaya iyon?

NAALIMPUNGATAN SI Eunice dahil sa matipunong braso na pumulupot sa baywang

niya mula sa likod. Nagising na siya nang tuluyang mas hinapit siya nito at lumapat ang likod
niya sa solido nitong dibdib. Napalingon si Eunice at ganoon na lang ang pagsinghap niya nang
halos maglapat na ang mga labi nila ng asawa. Bahagya siya ng lumayo at nakitang natutulog pa
si Terrence.
Napangiti na lang siya maya-maya. I wish I can wake up every morning like this, she
whispered.
Why wish? Make it come true.
Impit na napatili si Eunice nang magsalita ito. What the? Terrence! Gising na pala
ito!
His lips curved into a playful grin before he opened his eyes. Why? he huskily asked
and hugged her tighter. Mas nagkadikit sila nito ngayong nakaharap na siya rito.
Namumungay pa ang mga mata nito. At bakit ganoon ang mga ngiti nito? Why why so
sexy? Ganito ba si Terrence magmahal? Parang nang-aakit lagi?
Gising k-ka na pala. Bakit di ka man lang nagsasalita? tanong niya na lang.
Ayokong magsalita. Mas gusto kong yakapin ka.
Napangiti si Eunice at bahagyang napahagikgik. Kinilig na siya roon. Napasubsob na
lang siya sa dibdib nito para maitago ang kilig.
Bakit di ka pa bumabangon? tanong niya pa rito.
Minsan pagka-gising natin sa umaga, huwag muna tayo agad bumangon. Lets just stay
in bed and cuddle like this, ani pa nito. Its so nice to wake up and appreciate first the things
youre so much thankful for.
Sana totoo na lang lahat. Sana totoo na lang. Hindi mapigilan ni Eunice na maisip iyon
lalo na sa mga sinasabi ni Terrence. Hes showing the loving side of him that she could not
experience kundi lang niya hiniling ang huling isang buwan nila.
Terrence? sabay tingala ni Eunice rito.

Yes?
She sweetly smiled and looked into his eyes. Male-late ka na sa trabaho.
He chuckled. Hindi ito sumagot at tila may iniisip.
Oh, my gosh! biglang tili ni Eunice nang umikot si Terrence at pumaibabaw ito sa
kanya! W-w-what are you doing?!
Dahan-dahang ibinaba ni Terrence ang ulo nito at hinalikan siya sa pisngi. Good
morning, baby. Umalis na ito sa ibabaw niya at tinulungan din siyang makabangon.
Bakit namumula ka? tanong nito. Naiinitan ka ba?
Pabirong inirapan niya ito na ikinatawa lang nito. Why is he being playful like that? Isang
taon lang ang lumipas at ganoon na ito?
You! turo niya rito. May mga naka-flings ka ba for the past year?
Kumunot ang noo nito. None. Bakit mo naman natanong?
Tumayo siya at humalukipkip. Youve changed. I mean, iba ka lang ngayon.
Panong iba? nakangising tanong nito. Oh, he knew what she was talking about!
Tumayo rin ito at lumapit sa kanya. Panong iba, Eunice? ulit pa nito.
Ahmm Youre much playful now than before.
Natawa ito. Ayaw mo ba?
Ano ba namang tanong iyan? iwas na lang niya. Of course, gusto niya. Kung totoo.
Napabuntong-hininga siya. But, youre too nice now, Terrence. Parang hindi totoo.
Hindi na kasi ako galit sayo, Eunice. Alangan namang magalit ako, eh, hindi na nga?
Eh, bakit Lumakad na siya papasok ng banyo. Bakit ganyan ka? Why are you like
s-seducing me?
Tumawa na naman ito. Ugh! Is it just her o talagang ang sexy nitong tumawa?
Naaakit ka naman ba?
Mahinang tinulak niya ito palabas ng banyo. Sinundan kasi siyang hanggang doon.
Bakit mo ko sinundan hanggang dito?

Sabay tayong ma
Nanlaki ang mga mata niya. No! Hindi tayo sabay maliligo!
Napangiti ito. Well, ang nasa isip ko, sabay tayong mag-toothbrush.
Namula ang buong mukha niya dahil sa pagkapahiya. Argh! Dahil doon, pinagsarhan na
lang niya ito ng pinto.
Kumatok ito. Hindi rin naman masama ang idea mo. Normal couples do that,
tumatawang tukso pa nito.
Napailing-iling na lang si Eunice. Pero maya-maya ay natawa na lang rin sa
paglalambingan nila ng umagang iyon.

SINABI NI Terrence kay Eunice na pumunta na lamang daw siya ng opisina nito mamayang
lunch upang sabay silang makapananghalian sa labas. Iyon na lang daw ang pambawi nito sa first
day ng pagbabalik niya sa bahay nila. Agad na pumayag si Eunice dahil gusto rin niyang
makasama si Terrence sa lunch.
Kaya naman ngayon ay nasa gusali na siya ng Sagittarius. Pagkabukas ng elevator sa twentieth
floor ay lumabas na doon si Eunice. Iyon ang floor kung nasaan ang opisina ni Terrence. Bitbit
niya ang isang lunchbag habang maposturang naglalakad sa hallway papunta sa opisina ng
asawa.
Maraming siyang nadadaanan na cubicles kung saan nakikita niya ang maraming abalang
empleyado. Dahil carpeted ang floor ay hindi maiingay ang takong ng sapatos niya habang
naglalakad siya. But her sweet fragrance was enough to catch some busy employees.
May nakita siyang babaeng tumayo mula sa cubicle nito at binati siya. Good morning,
Maam, magalang na bati nito.
She smiled and greeted her back.
May mga iba pang nagsitayuan at binati siya. Nakangiting binati naman niya ang mga ito
hanggang sa makaabot siya sa desk ng secretary ng asawa.
Good morning, bati niya

Good morning, Mrs. Aranzamendez. Nasa board meeting pa po si engineer, tukoy nito
sa asawa niya. Pero binilin niya po kayo sakin. Baka fifteen minutes after twelve pa po siya
makalabas.
Tumango siya at napatingin sa wristwatch. Its only 11:40 AM. No problem with me.
Where can I wait?
Maam, puwede pong sa visitors chair po muna? sabay iminuwestra nito ang isang
mahabang cream-colored couch sa isang gilid. Nililinis pa po kasi ang opisina ni Sir. Pero,
puwede po kayong pumasok after ten minutes para doon na po kayo maghintay.
Tumango siya at nagpasalamat bago lumapit sa couch at saka umupo. Sa pag-upo niya ay
napansin niya ang suot na Prada shoes. Malapit nang maluma iyon. Bumili kaya siya ng bago?
Pero, hindi kakasya ang naipon niyang suweldo niya sa trabaho.
Maybe, later, hell just call her Uncle Johnny. Saktong nasa States ito at puwede siyang
magpabili ng original Prada shoes doon. Hindi naman siya matatanggihan ng tiyuhin lalo na
kapag nilambing-lambing niya ito.
Arman, Arman, ito pala yung gusto ko sanang ipagawa sayo.
Sure, akin na.
Arman, pare! Eto yung papers na sinasabi ko sayo. Sana matapos mo.
No prob!
Arman, puwede bang ikaw na ang mag-fax ng mga documents na to?
Sige, sige. Lagay mo lang diyan yung contact number tapos bigay mo na sakin.
Napaangat ng ulo si Eunice sa may lugar ng mga cubicle kung saan niya narinig ang mga paguusap. May mga nakita siyang ilang empleyado na nagkukumpulan sa isa pang empleyado na
maraming dalang folders sa kamay nito.
Arman, tulungan mo naman ako sa computer ko mamaya. Nagloloko na naman, eh.
Sure. Tawagin mo lang ako mamaya.
Arman, nasaan nga pala yung pinakisuyo ko kahapon?
Ay, oo nga pala! Nasa desk ko. Bigay ko sayo, mamaya.
Eunice knotted her forehead when he saw the guy na Arman ata ang pangalan, na may bitbit
na maraming mga folders at files. Maraming pinapagawa ang mga tao dito pero nakangiti pa ito
ng malapad.

Maraming salamat, Arman!

Salamat, pare, ah! Bawi ako sayo!
Thank you talaga, Arman. Pasensya na rin kasi hindi ko talaga kayang mag-overtime ngayon.
Nagsibalikan na sa kanya-kanyang puwesto ang mga empleyado habang si Arman ay palapit sa
desk ng sekretarya ni Terrence.
Good morning, Miss Nunaly, bati ng lalake sa sekretarya. Nandyan ba si engineer?
Magandang umaga rin sayo, Arman. Wala pa si Sir. Nasa board meeting pa.
Ganoon ba? Sige, ibibigay ko lang tong documents na iniutos niya sa kin. Hinanap nito ang
ibibigay ata mula sa maraming folders na hawak nito. Ayun! Nahanap ko din. May hinugot
itong isang folder at binigay sa babae.
Inabot iyon ni Nunaly saka pinapirma si Arman sa isang logbook.
Ang dami mo masyadong dala, Arman. Gulu-gulo pa. Mahihirapan ka niyan. Ayusin mo muna
iyan bago ka umalis, suggestion dito ni Nunaly.
Uyy, concern siya sakin, tukso ni Arman dito na ikinangiti ni Eunice na tahimik na
pinapakinggan ang mga ito.
Tumawa lang ang sekretarya ni Terrence. Nako, Arman, huwag ka nga. Ma-isyu na naman tayo
nito.
Ikaw lang, eh, ayaw mo pa kasing kumpirmahin ang issue.
Nag-make face si Nunaly na ikinatawa lang ni Arman. Maya-mayay lumapit ang lalake sa couch
kung saan siya nakaupo. Umupo ito sa kabilang banda at inayos ang mga dala-dala.
Good morning, Maam, bati nito na sandaling tumingin lang sa kanya.
Good morning, nakangiting bati niya rin dito.
Napatingin ulit ito sa kanya. Parang nagulat pa ito nang makita siya. T-Teka kayo po ang
asawa ni Engr. Terrence, di po ba?
Tumango siya. Yes.
Nako, Maam! Ang ganda niyo po lalo sa personal! puri nito sa kanya. Sa picture ko lang po
kasi kayo nakikita.

Nakipagkamay siya dito. Nice meeting you, Arman, aniya. I quite noticed you kanina pa
because of the errands your co-employees had given you.
He lightly chuckled.
Lagi mo bang ginagawa yan? di niya mapigilang itanong dito.
Ang alin po? nagtatakang sabi nito.
Being their slave? diretsang sabi niya. Sa tingin kasi niya masyadong maraming pinapagawa
dito ang mga ka-opisina nito na para bang utusan ito doon.
Napataas ang kilay niya ng tumawa ito. Why are you laughing?
Ngumiti ito. Sorry, Maam. Hindi naman po kasi pagiging slave ang pagtulong.
Ang daming pinapapagawa sayo. I saw them ordered you to do things as if na superior mo
sila, aniya base sa nakita niya.
Hindi naman po ganoon, Maam, he kindly said. Sadyang kinailangan lang nila ang tulong
ko. Yung mga nagpatulong po sakin, yung iba po kasi, hindi na nila kaya pa ang ibang trabaho
dahil puno na sila ng gagawin, may kailangan pong umuwi ng maaga dahil po sa mga anak
niyang mag-isa lang sa bahay, at meron naman pong hindi alam ang gagawin at kailangan po
muna ng sample, paliwanag nito.
Paano ang sarili mong mga trabaho?
Eh di, ginagawa ko rin po, sagot nito.
Sa tingin niya ay masyado itong inaabuso. Hindi ka ba nahihirapan? Getting tired of doing
things na hindi ikaw dapat ang gumagawa? Para kasi sa kanya, parang ang unfair lang para dito.
Nahihirapan din, Ma'am, matapat nitong sagot. Pero fulfilling naman kapag natapos ko na
ang lahat.
Tumangu-tango siya. So, what do you get? Naisip niya, siyempre siguro may dahilan naman
kaya ginagawa nitong lahat iyon.
Kumunot ang noo nito. Ano pong ibig niyong sabihin?
Anong kapalit ang hinihingi mo sa mga pinapagawa nila sayo?
Ahh. Tumango-tango ito. Hindi naman po ako nanghihingi ng kapalit. Okay na po sakin na
makatulong sa kanila.
Ha? Gulat na sambit niya. Youre kidding me, right?

Hindi po kayo naniniwala? nakangiting tanong nito.

Lumabi siya. Kind of. Well, kasi, wala ng libre sa panahon ngayon, sabi niya.
Totoo po yan. Pero hindi naman po sinabi na wala nang tumutulong lang dahil gusto nilang
tumulong, diba? anito.Yung willingness naman po kasi na pumayag o gumawa ng kusa para sa
iba ay wala dapat na hinihinging kapalit. Nawawalan po kasi ng essence ang good deed kapag
laging mag-e-expect ng kapalit.
May ganoon ba talaga? Well, thats still impossible for Eunice! Paano kapag niloloko ka na
dahil alam nilang sobrang matulungin ka? Yung mga umaabuso dahil alam nilang wala ka
namang hinihinging kapalit? tanong pa ni Eunice.
"Kaya nga po tayo may utak. makuhulugang sabi nito. At kung ganun man ang nangyari, hindi
naman ikaw ang may kasalanan kay Lord. Sila. Dapat sa ganoon ay ipinagdadasal.
She chuckled. Theres a saying that, wala namang manloloko kung walang nagpapaloko.
May gusto po bang maloko? Sino bang gusto magpaloko? makahulugang sabi nito.
Youre too kind. Sabi nila ang mga mababait daw ang lapitin ng mga manloloko. Kaya nga daw
masama ang masyadong mabait, she said.
Tumawa ito. Yan po kasi ang tingin ng mga tao. Iniisip natin lagi yung mga sasabihin nila. Eh,
sa mga mata ba ng Diyos, masama ang maging masyadong mabait? Masama ba na mahal mo ang
kapwa mo para hindi mo sila pag-isipan ng masama at kusa ang pagtulong mo sa kanila?
She felt a light touch in her heart when she got the context of what hes saying. Suddenly, she
does not know what to say. Katulad kagabi nang kausap niya sina Josh at Karl.
Love is kind naman, Maam Eunice, pagpapatuloy nito. Hindi iyon humihingi ng kahit anong
kapalit. Nagkukusang tumulong, magbigay, magpaintindi, ng walang inaasahan na ano pa man at
para sa ikabubuti lang ng iba. Siguro, hindi na uso iyon masyado sa panahon ngayon, yung
masyado kang mabait dahil nga cruel na ang mundo. Pero, mas masarap namang maging mabait.
May gift ka daw kay Santa sabi ng mga bata, he joked.
Nagtawanan sila.
Youre a great guy, nakangiting sabi niya.
Pakisabi po yan kay Nunaly para sagutin na po ako, bulong nito.
Tumangu-tango siya. Not a problem. Salamat, Arman, she sincerely said.


TWO DAYS after, Eunice decided to call her uncle. She deeply sighed before calling his Uncle
Johnny from the other side of the world.
Hi, uncle! Good morning! bati niya rito. Gabi na sa Pilipinas kaya naman umaga na
States.
Napatawag ka, hija? Anything I can do for you?
Napangiti siya. Gusto ko lang kumustahin ka, Uncle. Hows your flight?
Well, its tiring as always. Pero nakapagpahinga naman ako bago ko umpisahan ang
trabaho ko.
Thats great. Mag-iingat ka diyan, Uncle, ah?
Youre so sweet, sunshine, tumatawang sabi nito. Anong gusto mong ipabili ngayon?
Prada shoes? LV bags? A car?
She laughed. Nothing, Uncle. Gusto lang talaga kitang kumustahin. All her life, his
uncle showed the kind love and she never saw it. Kahit anong gusto niya, binibigay nito nang
walang hinihinging kapalit. She always fail the second father she has but Uncle Johnny still
loved her and continue providing for her.
Wow! Thats new.
Nangilid ang luha sa mga mata niya. T-Thank you, Uncle Johnny, she said in a sweet
but broken voice. You gave me the world as I grow u-up. Ako na nga yata ang reason kaya hindi
ka na nagka-asawa ulit, eh. Naalala niyang kapag may girlfriend ang Uncle niya noong bata
siya ay nagmamaldita siya. She wanted all her Uncles attention only for her. Because she
thought then, na baka maagaw ito sa kanya at iwan din siya nito kapag nag-asawa ito ulit.
Its okay, Eunice. I love you as my own daughter. You will never fail me.
She quietly sobbed. Totoo pala. Its true that love is patient that love is kind. Because
her uncle showed it to her all along. Pero, hindi niya iyon napapansin.
Hey, sunshine, are you crying?
I love you, Uncle Johnny. Waitc-can I call you, Daddy na lang?
Sandaling natahimik ito sa kabilang linya. W-Well, I was just waiting for you to say that. Of
course, sunshine, he softly said. Napansin niya rin ang panginginig ng boses nito.

I love you, D-Daddy Johnny! Youre awesome!

They shared a laugh and a few more stories before she ended the call.
Pinunasan ni Eunice ang mga luha sa pisngi. She felt her heart glow. Kung mas maaga niya
sanang nakita na ang pagmamahal pala ay matiyaga at magandang-loob, she had loved Terrence
the right way
Eunice?
Napaangat si Eunice ng tingin kay Terrence.
Are you crying?
Nagkibit-balikat siya. I cried. Nag-usap lang kami ni Daddy Johnny kanina.
Sumipol ito. Wow! Ninong leveled up!
She laughed. Matagal na. I just realized it just now. Napahikab na siya. Tumayo siya at hinila
si Terrence sa loob ng banyo.
Halika, sabay tayong ma
Maligo? he teased.
Mag-toothbrush! natatawang wika ni Eunice.

TERRENCE WAS brushing his teeth together with Eunice. Habang nagsesepilyo ay tinitignan
niya ang repleksyon nito sa salamin.
His Ninong Johnny opened up to her a long time ago, na gusto nitong marinig na
matawag talaga itong Daddy o Papa. Hindi kasi ito nagkaroon ng anak. Kaya naman si
Eunice lang ang tinuring nitong anak. Ayaw naman daw nitong ipilit kay Eunice na tawagin itong
Daddy dahil alam nitong tanging isang daddy lang ang tatawagin ni Eunice.
But based from what he heard, earlier, he knew that something blessed her wife, for her
to be able to finally see how her uncle loved her.
Now, kailan kaya makikita ni Eunice na
What are you looking at? maarteng tanong nito nang mahuling nakatingin siya sa
repleksyon nito.

Just looking at a beauty thats brushing her teeth, nakangiting sabi niya.
Umingos ito pero namumula ang pisngi nito.
If only he could tell her
Chapter 9: It does not Envy
Jealousy implies being displeased with the success of others. Yet, true love desires the success
of others. Keith Krell, Bible.org

GOOD MORNING, Maam Eunice, magalang na bati ni Rachelle kay Eunice.

Theres nothing good in the morning, Rachelle, mataray na sabi ni Eunice rito.
Tila nagulat ito sa naging tugon niya. Sanay kasi itong nakikita siyang malambing kung
bumati.S-Sorry, Maam. Ahm wala p-pa po kasi ang uncle niyo sa
I know that, Rachelle. Kanila Uncle Johnny ako nakatira kaya alam kong hindi siya
papasok ngayong araw, aniya sa tono ng boses na parang pinaparinig na ang tanga nito para
hindi niya malaman kung nandoon ba ang uncle niya o wala.
Napayuko na lang ito.
Anyway, Im here to talk to you.
Napaangat ito muli ng tingin sa kanya.
Congratulations nga pala, she sarcastically said. I heard the news, kayo na daw ni
Engr. Terrence Aranzamendez?
Namula ito. O-Opo,
Tinaas niya ang kilay at humalukipkip. Wow. Hes a nice catch. Youre a lucky bitch.
Kumunot ang noo nito. E-Excuse me lang po, Maam. May mga gagawin pa po kasi
ako. Tumayo ito mula sa kinauupuan na maraming folders na dala.
Nang padaan na ito sa harap niya ay hinarang niya ang isang paa. Napatid ito at nawalan
ng balanse. Bumagsak ito sa sahig kasabay nang pagkalat ng mga papeles at mga folders na dala
nito.

Oh, kunway gulat na sabi niya. Im so sorry, Rachelle. But, hey, mas bagay ka naman
diyan. Mas bagay kang nandiyan sa sahig sa lupa, nakangising sabi niya.
Tumingala ito sa kanya. Ano po bang problema, Maam? May nagawa po ba akong
masama sa inyo? magkasalubong ang mga kilay nito.
You should have stayed kung saan ka lang dapat, aniya. Hindi naman kayo bagay ni
Terrence. I mean, youre so simple, and poor, no offensement. She disgustingly looked at her
from head to toe and back. Hindi ko lang alam kung anong nakita ni Terrence sayo. Pero
mukha ka naman kasing uto-uto. You look like an easy lay. Hindi ko rin masisisi si Terrence.
Siyempre, mas gugustuhin niyang napapaikot niya sa mga kamay niya ang mga babae niya.
Halatang nasaktan ito sa mga sinabi niya, which is her plan. Hindi ganyan si Terrence,
mariing sabi nito. Sa isang taon niyang panliligaw, alam kong hindi ganyan ang naging tingin
niya sakin.
She laughed, bitchily. Nagpahabol ka for a year? Well, nakaka-challenge naman iyon for
guys. It was told that sex is much satisfying after a long wait. Terrence must have known that.
Siguro alam mo rin iyon kaya ka siguro nagpakipot nang matagal, ano? Wow! Thats a nice
tactic.
Alam kong may gusto kayo kay Terrence, Maam. Pero hindi po dapat kayo ganyan.
Umalis na lang po kayo, Maam. Bago ko po makalimutan na nasa opisina tayo ng tiyuhin niyo
at mawalan na po ako ng galang sa inyo, malumanay ngunit halatang nanggagalaiting sabi nito.
Pumalatak siya. Rachelle, dapat alam mo kasi kung ano ka lang at hanggang saan ka
lang. I may sound like a stereo-typed kontrabida, but let me tell you, sa oras na magsawa si
Terrence sayo, ikaw lang din naman ang kawawa. She looked straight at her.Im more
beautiful, desirable, and much closer to his league than you are. Soon, Terrence will realize that
he likes me more than he likes you. Youre just a simple secretary. Sa tingin mo, pano naman
babagay iyon sa isang kilala at magaling na engineer ng bansa at future VP, or maybe future
President and CEO of this company?
Nakita nita ang pangingilid ng luha sa mga mata nito bago napayuko na lang at wala nang
naisagot sa kanya.
Eunice smiled wickedly. Its just the start of putting Rachelle down.
BIGLANG NAPABANGON si Eunice dahil sa panaginip. No, its not a dream but a memory of
what she did more than a year ago, para mapaghiwalay si Rachelle at Terrence.
Napabuntong-hininga siya at napailing-iling. Kahit kailan, kahit anong pilit niya na
paglimot sa mga nagawa ay bigla pa ring sumisingit-singit sa isip niya. She knew that its her
conscience talking.

Napatingin si Eunice sa bedside clock at nakitang alas-singko pa lang ng madaling-araw.

Napalingon naman siya kay Terrence na katabi niya. Mahimbing pa rin itong natutulog. Nahiga
na lang ulit siya at pinilit makatulog. An hour later, she felt again that warm arms embracing her
by the waist. She smiled and her body automatically went closer to Terrence.
Sa mabilis na paglipas ng isang linggo ay nasanay na si Eunice sa mga yakap ni Terrence
tuwing umaga. Sa tuwing matutulog sila sa gabi, ay ordinaryong magkatabi lang sila ngunit
pagkagising naman sa umaga ay magkayakap na.
Are you awake? mahinang tanong niya rito.
Kapag sumagot ako ng hindi pa, maniniwala ka? pamimilosopo nito na ikinatawa
lang nila.
And like every mornings for the past week, hindi agad sila babangon ni Terrence kapag
gising na sila. Theyll just cuddle up and talk of non-sense things.
Pero ang umagang iyon ay hindi katulad ng ibang umaga. Eunice was bothered by her
conscience. Biglang kumabog ng malakas ang dibdib niya.
Is it a sign that Rachelle will come back soon?
Or is it just to help her realize another thing or two about love?

BYE, TERRENCE! nakangiting paalam ni Eunice sa asawa habang pasakay ito ng kotse.
Nginitian siya nito. Sigurado kang hindi ka na magpapahatid sa pupuntahan mo?
tanong pa nito sa kanya.
Kanina, habang nagbe-breakfast sila ay sinabi niya rito na tumawag sa kanya ang isang
boss niya sa Paris nang nakaraang araw. Since shes in the Philippines, sa kanya na lang
ipinaasikaso ang pakikipagkita sa isang Filipino na magta-trabaho bilang official financial
manager sa gaganaping big fashion gala ng sikat na clothing line sa Paris kung saan siya nagtatrabaho. Pumayag siya sa sinabi ng kanyang boss dahil nasa line of work naman talaga niya iyon
bilang official manager na rin ng fashion gala na gaganapin sa susunod na tatlong buwan.
Im fine, Terrence. Malapit lang naman dito ang mall na pagkikitaan namin ni Mr.
Dimitri, tukoy niya sa taong haharapin niya mamaya.
Tumango ito. See you later, then, paalam nito sabay halik sa kanya sa pisngi.

She smiled. Drive safe, baby.

Pagkaalis nito ay bumalik na rin sa loob ng bahay si Eunice. Inayos niya ang sarili at saka
binilinan si Mang Emman, bago siya tuluyang umalis. Ginamit niya ang kotseng kareregalo pa
lang sa kanya ng Daddy Johnny niya para sa graduation niya.
When she arrived at Starbucks in Shangri-La mall ay agad niyang nakilala si Mr. Evan
Dimitri. Sa tingin niya ay hindi nagkakalayo ang mga edad nila. Hes wearing a light pink polo
and black slacks, with a pair of shiny black leather shoes.
Its a pleasure to meet you, Mrs. Aranzamendez, he smilingly said.
Thank you. nakangiting sabi niya. The guy looks clean and cool. Its nice meeting
you, also, Mr. Dimitri. And our company is really looking forward to work with you.
Tumango ito. Im much more, excited. You can call me Evan by the way.
She nodded. Nice meeting you, Evan. Nakipagkamay siya dito. You can call me
Eunice na lang.
Well then, Eunice, may I ask you for a cup of coffee? he charmingly said. Iminuwestra
siya nito sa isang two-seater coffee table.
And over a cup of coffee, Eunice let Evan talk about his work profile and credentials.
Marami na pala itong naging malalaking project noon bilang financial organizer or manager. Not
just in the Philippines, but in other parts of Asia as well. Eunice was already impressed with the
way Evan speaks. Magaan at napaka-entertaing kausap nito. Tama lang na ito ang kinuha ng
kanilang kompanya.
Well, what can I say? Honestly, sa mga kinuha naming foreign financial managers from
the last fashion shows, alam ko na agad na ikaw ang pinaka-efficient, masayang sabi niya. Tama
ang pagrekomenda niya sa boss na kumuha na lang ng isang Filipino for the position.
Ngumiti ito. You flatter me, Eunice. So, when can I sign the contract?
Now, actually, nakangiting wika niya sabay nilabas ang mga papeles na kailangan
nitong pirmahan.
Kapag napa-fax ko na ang mga signed documents sa Paris, your plain ticket will
immediately follow. By next month, our company would be expecting you to report in there.
Katulad nang napagkasunduan, the company will shoulder your expenses in Paris while we
prepare for the fashion gala.
Tumangu-tango ito at saka inumpisahang pirmahan ang kontrata nito. After that, they
shaked hands and continued talking. Evan and Eunice stayed for a while to finish their coffee

when a large crowd entered the coffeeshop. Nawala ang peacefulness ng lugar. Nakita niya na
may ilang crew na mabilis hinawi ang mga tao at may isang teenager itong inilayo sa crowd.
Wait, is that Corrine Felicilda? The teen pop idol? natanong niya kay Evan nang
makilala kung sino ang pinoprotektahan ng crew. Hindi mahilig manood si Eunice nang local
shows pero nakikita niya lagi sa entertainment news ang dalagitang singer. Sikat ito sa buong
bansa dahil sa napaka-angelic voice nito. Isa rin itong musician at song composer.
Tumango si Evan at nakangiting tinignan ang dalagitang nakaupo na ng maayos sa isang
table at polite na in-entertain ang mga tao. The security of the coffeeshop took over to control the
crowd.
Are you a fan? tanong sa kanya nito.
Not really. Pero I love her voice, sagot ni Eunice. I have a couple of her songs in my
IPad. How about you?
Bumaling ito sa kanya. Im her number two fan.
Number two?
Number one fan niya ang Mama namin.
Her eyes widened. Namin? M-Magkapatid kayo? gulat na tanong niya
Evan smiled and shrugged. Hindi halata no?
She used a different surname?
Yeah. Our mothers maiden name is more appealing kaya iyon ang ginamit niya.
Wow, Eunice reacted in disbelief. Bakit hindi mo sinabi na may sikat ka palang
kapatid?
Baka ma-impress kayo lalo sa profile ko, he joked.
She laughed. Okay. So, bakit hindi mo lapitan kapatid mo?
Lagi naman kaming nagkikita sa bahay. And shes really busy. Napatingin ulit ito sa
gawi ni Corrine na abala na sa pakikipag-usap sa press.
Nakakainggit naman siya. Shes really famous, nasambit ni Eunice. Hindi ka ba
naiinggit sa kapatid mo? tanong niya rito.
He smiled. Minsan, oo. I also like to have her talent. And seeing how famous she is,
wow! I could have been where she is right now.

Youre jealous of your sisters fame?

Nakasulyap ito kay Corrine .Nah, umiiling-iling na sabi nito. I love my sister. Nakakaproud na mayroon akong kapatid na katulad niya. She deserves where she is right now, he
tenderly said while still looking at her sister. Pagkuway bumaling ito sa kanya. When you truly
love someone, you must not feel envy towards their success and happiness.
Yeah. Thats true, she agreed. Although Eunice and her brother Eugene were not in
good terms, ganoon din naman ang nararamdaman niya sa tuwing nakikita niya ang
achievements nito sa business world. Her brother has a name that every girl will scream for.
Why do you have to envy them in the first place, right?
Tumango ito. At applicable din iyon kahit sa taong hindi mo kilala. Ang mahirap lang sa
mundong to, uso ang mainggit at parang normal na lang iyon, ano?
Napakunot-noo siya. Evans words suddenly hit her. W-Well, its natural. Hindi talaga
maiwasang maiinggit ka sa ibang taong mayroong isang bagay na wala ka.
Alam mo bang parehong positive at negative ang pagseselos o pagka-inggit?
Really?
Tumango ito. The good side of being jealous is that it can prove that you truly care or
treasure for something or someone, na ayaw mong makita sila na nasa possession ng iba. The
bad side, however, is that, naiinggit ka sa kung anong meron ang iba at nag-iisip ka na maagaw
sa kanila iyon.
Napalunok si Eunice. I-Its ah just hard not to be jealous of something that you could
have but you dont have it. Okay, why is she defensive anyway?
Yeah, pero bakit pa iniisip nang iba na mang-agaw? Why not be happy of what they
have, instead? Meron ka naman kasing isang bagay na wala rin sa kanila. Its just fair.
Bahagyang napayuko si Eunice. Tinatago niya ang pagngiwi dahil sa pagtama ng mga
salita nito.
How about you, Eunice? Why do we feel envy towards someone or something, sa tingin
mo? he asked
D-Dahil sa kaloob-looban natin, gusto nating angkinin ang mga bagay na sa tingin natin ay
dapat nasa atin din, mahinang sagot niya na hindi niya alam kung saan niya nahugot. But thats
her reason, why she was so jealous with Rachelle because she had Terrences attention. Kapag
may ibang tao na meron ang isang bagay na gusto mo, minsan naiinis ka sa taong iyon. Or hindi
mo man kainisan, you continue envying them.

Buti na lang, life is full of choices, nakangiting sabi nito. Either you keep on envying
them or youll be contented on what you already have.
Pero hindi naman masamang mainggit kahit kaunti lang, right? mahinang tanong ni
Eunice.
Maliit man o malaki, pagka-inggit pa din iyon. Of course, we are not perfect. We keep
on envying once or twice in a while. But, we can practice not to be totally envy naman, diba? Or
else masasanay tayo. We keep on rationalizing to ourselves that its okay with the world, but its
really not, malinaw na saad nito. Being jealous causes greed and selfishness. Thats why
crimes are inevitable. Because we keep believing that envy or jealousy is just usual. Pero, hindi
talaga, eh. We have to love the people around us, he added.
Whats the connection of l-love to not being envious? nagtatakang sabi ni Eunice.
He sipped on his cup of coffee, first, before answering her. Tinignan siya nito nang
diretso sa mga mata. Love does not envy, Eunice. Kapag mahal mo ang kapwa mo, masaya ka
sa kung anong nagpapasaya rin sa kanila. Like my sister, I love her so much that theres no room
for me to get jealous of the fame shes having.
Then, Rachelle and Terrence crossed Eunices mind. She swallowed a lump on her throat
and gently let out a breath. Her hearts aching. Guilt was crashing her. But she managed to softly
smile at Evan. Thank you, Evan. Thank you she quietly said.
Kumunot ang noo nito. Saan naman?
For sharing your perspective in love. Your sister is lucky to have a brother like you.
Tumayo na siya at tumayo rin ito. Nakipagkamay siya rito at saka mabilis na nagpaalam. Bago
siya umalis ay nakita niya si Corrine na lumapit kay Evan at niyakap ito ng mahigpit. Evan
patted Corrines head.
Habang naglalakad pabalik sa kotse niya ay kagat-kagat ni Eunice ang ibabang labi.
Shes containing her emotions. Palabas na sana siya nang parking lot nang may tumawag sa
pangalan niya.
Paglingon niya ay nakita niya ang kaibigang si Rizza na mahigit isang taon niyang hindi
nakausap. Naalala niya na nagalit ito at ang dalawa niya pang kaibigan noon sa kanya dahil sa
plano niyang paghiwalayin sina Terrence at Rachelle.
Nakangiti si Rizza habang palapit sa kanya. Oh, my gosh, Eunice! Its really you! Ang
tagal nating di nagkita! sabay yakap sa kanya.
Napayakap rin siya rito. She really missed her friend. R-Rizza? Youre not mad at me
anymore?
Hindi na, anito habang marahang umiiling. Matagal na iyon, Eunice.

I-Im sorry naiiyak na sabi niya.

Hey, dont cry. Its really okay na.Wala na sakin iyon. We can be friends, again, she
said while gently squeezing her hand. Kumusta ka na? she softly asked.

Shes not okay.

Chapter 10: Does Not Parade Itself
Love is not an egotistical blowhard. Love is not big-headed but big-hearted. This means the
more loving you become, the less boasting you need to do. Keith Krell, Bible.org

SPEAK UP, Eunice. Come on, may problema ba? nag-aalalang tanong ni Rizza kay Eunice.
Dinala siya nito sa isang tahimik na restaurant na nasa loob lang rin ng mall.
Umiling lang si Eunice at nginitian ang kaibigan. Im okay na, Riz. Thank you. Im just
a little bit upset sa s-sarili ko. She sighed. Pero alam kong, Ill come around later on.
Tumangu-tango ito. Akala ko may problema ka sa marriage mo, eh. Nabalitaan nga
namin na natuloy ang kasal mo kay Terrence last year. Congratulations! nakangiting bati pa
nito.
Y-Yeah tinuloy ko ang plano ko na ayaw niyong gawin ko aniya. Sana nakinig na
lang ako sa inyo Kung nakinig lang siya sa mga babala ng mga ito ay di sana ganito ang
nararamdaman niyang sobrang guilt, hindi lang kay Terrence, pero lalo na kay Rachelle.
Kumunot ang noo nito. What do you mean? Hindi ba maganda ang pagsasama niyo ni
Terrence for the past year?
U-Umuwi ako ng Paris. I finished my studies. On process ang annulment namin ni
Terrence. After twenty-three days, magbababa na ang korte ng desisyon.
Walang sinabi si Rizza kundi nakakaintinding tumango lang. Pero halatang malungkot ito
dahil sa narinig mula sa kanya.
Hindi ito ang inaasahan ni Eunice na reaksyon. Akala niya ay sasabihan siya nito ng I told you
so, but her friend didnt. Totoong kaibigan nga ito. Mula highschool ay hindi niya napansin
kung gaano siya kamahal ng mga kaibigan niya. And she had lose them because of her
selfishness.

Ahm are you in good terms with Terrence kahit na maghihiwalay na kayo? tanong nito
maya-maya.
Tumango siya. Yeah. Like you, napatawad na rin daw niya ko. Nawala na yung galit niya. He
had moved on. Actually, lahat kayo nagkapag-move on na. Ako na lang hindi. But, I did
another selfish favor at kinuwento niya rito ang tungkol sa pagpapanggap na pagsasama nila
ni Terrence.
Napasinghap si Rizza. Oh, my! But she laughed, afterwards. Youre really unbelievable
Eunice, she commented and continue laughing.
Hindi niya alam kung ma-o-offend ba siya na pinagtatawanan siya nito but she found herself
laughing as well. Ewan ko ba. Mababaliw na yata ako. Kaya siguro ginawa ko iyon. So far,
natawid na namin ang isang week. And Terrencewell, hes really good at this.
Well, I dont know what to say anymore. But, youre twenty-three. Youre old enough. Ill just
offer my shoulder to you went everythings over.
Thank you, girl, she sincerely told her.
Anytime.
Ahm ikaw? Kumusta ka na? Congratulations nga pala. I heard youre a CPA now, paglilipat
naman niya nang usapan rito.
Yeah. Sa wakas! Natapos din sa pag-aaral at pagre-review para sa board exam, proud na sabi
nito. Im just fine now. Nagta-trabaho na ko sa banko ng family namin. But, I take bookkeep
also, personal accounts from other clients outside the bank.
Wow, thats awesome.
Nakakapagod naman, nakalabing sabi nito. But, yeah, its fulfilling. I got to earn all by
myself.
Kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam ni Eunice. Masaya siya para sa achievement ng
kaibigan. How about your lovelife? tanong niya pa. Kayo pa ba ni Dean? tukoy niya sa long
time boyfriend nito.
Rizza widely smiled. Well, yeah. Tumino na siya magmula nang hiniwalayan ko siya last year.
You broke up?
Ahm kami na ulit. Last month lang, natatawang sabi nito.
Bakit naman kayo naghiwalay last year? Although, she knew that Rizzas relationship with her
highschool sweetheart had been on-and-off. At kayo na ulit? Tell me about it.

Ang naalala ni Eunice about Dean is that, isa itong repeater at ang pinakapala-away nilang
classmate nang highschool. Pasaway din ito at teachers enemy number one. Pero, tumino naman
si Dean kahit papano nung fourth-year highschool sila. Tumino ito nang maging study buddy
nito si Rizza. Rizza was one of the brightest student in their class. Kaya ito ang inutusan noon ng
adviser nila na i-guide si Dean para naman mak-graduate na ng highschool ang lalake. Dalawang
taon na kasi itong late para mag-college. Hanggang sa ang lagi nang magkasama ay sina Rizza at
Dean. Then, Dean courted Rizza.
Ang magaling niyang kaibigan na takot mag-commit sa isang relatioship dahil bata pa nga sila
noon, ay binasted si Dean. Kaso, hindi sumuko ang huli, tuloy pa rin sa panliligaw. Ang alam
niya, Rizza was falling in love already. Ito pa at ang lalake ang magka-partner sa graduation ball
nila. Nagpromise ang dalawa sa isat-isa that theyll be in the same college together, with the
same course. Pero, iba ang pinasukan ni Rizza na university at masyado iyong malayo sa
napagkasunduan nito at ni Dean.
Eunice, you know naman na Dean had this bad attitude of being mayabang. Pero, tolerable
naman kasi iyon. Ang mahirap lang sa kanya, tuwing may mga away kami, he kept on bragging
that, sa aming dalawa, siya naman daw ang pinaka-nagmamahal because siya ang naghintay
sakin noon kahit pa hindi ko tinupad ang promise namin sa isat isa, panimula ni Rizza.
Hindi na lang ako kumikibo, tutal, totoo naman kasing ako yung nambalewala sa kanya noon.
Sa unang try namin sa relationship namin when we were in fourth-year college, siya lagi ang
nasusunod kasi nga mas marami na daw siyang alam sa mga relationships. First love and first
boyfriend ko siya, and so, pumayag lang ako na siya ang magkontrol ng relasyon namin. Deans
a really sweet guy kaso lang talaga, he kept on showing off that he knew a lot better about love
than I do, pagpapatuloy nito. Mas alam niyang gawin ang ganoon. Mas alam niyang i-handle
ang ganyan, na hindi ko naman daw kayang gawin.
Wow, what a jerk, hindi niya mapigilang sabihin.
Yeah. Kaya nga, hiniwalayan ko last year.
She sipped on her mango shake. Eh, bakit mo binalikan last month?
Rizza smiled like a fool. Kinikilig yata ito. Because he realized his faults. Sabi niya, kahit gaano
naman daw kalaki ang pag-ibig niya sakin at, he should not say those things. Dahil hindi naman
importante sa relasyon kung sino ang mas nagmamahal o hindi. Hindi naman paligsahan ang
pakikipagrelasyon, kundi pagbibigayan at pag-iintindihan The more important things is, you both
love each other and you both want to work things between the two of you.
Wow. Hindi nako magtataka kung bakit mo binalikan, nasabi niya.
Nagkibit-balikat ito at nilaru-laro ang straw ng strawberry shake nito. Thats what I want him to
realize. Kahit masakit sakin na makipaghiwalay sa kanya, ginawa ko kaysa naman habangbuhay na lang kaming ganoon. Mahal niya nga ako, but he keeps on bringing up my faults and

bragging how long he waited for me and the things I dont know about love and relationships.
Naisip ko, kung mahal niya talaga ako, bakit siya ganoon? anito. Afterall, love does not parade
itself.
Napatingin siya rito. Love does not parade itself?
Tumango ito. It does not brag, Eunice. If you know what love is, we wont brag what we have
na wala naman sa iba. Parang sa kapwa natin
Hindi natin dapat sila iniinggit sa kung anong meron tayo, and we should not show-off that
were better than they are,came from Eunices mouth. Bigla niyang naalala ang pinag-usapan
nila kanina ni Evan.
Ang pag-ibig ay hindi maiinggitin.
At sa pinag-uusapan nila ni Rizza ngayon, ang pag-ibig ay hindi rin nagmamayabang o
nang-iinggit.
Bahagya na naman siyang napayuko. She learned so much today about love, again, that
made her realized how awful and selfish she was. She was so focused on selfishly loving
Terrence that she forgot how to respect other people.
Maybe thats why I dreamt about Rachelle. My conscience made me remember what I
did and how truly wrong I am Kaya nga siguro hindi ako kayang mahalin ni Terrence
Eunice, youre sad, again. Napaangat siya ng tingin kay Rizza. May nasabi ba kong
mali?
She tried to smile but failed. Rather, you said the right things. I-I am the one whos
wrong. Sana talaga nakinig ako sa inyo noon nang pagplanuhan kong awayin si Rachelle para
lumayo siya kay Terrence
Lumipat si Rizza sa tabi niya. Hey, tapos na iyon. Nangyari na, eh. Dont be hard on
yourself. Kinuha ng kaibigan ng bag nito at may nilabas doon. Here. Ibibigay ko sayo tong
ticket para sa concert bukas ni Samuel Lucas. Samuel Lucas is a popular musician, dancer, and
male singer of the country.
Kinuha niya iyon mula rito. Samuel Lucas? Diba eto ang ultimate crush ni Syrel?
tukoy niya pa sa isang kaibigan.
Yup! And shes going to be there. Sigurado akong matutuwa iyon kapag nakita ka niya.
Pero hindi na ba galit si Syrel sakin?
Rizza rolled her eyes. Hello! Si Syrel kaya ang pinaka-mabait sating apat. Sa tingin ko
nga, nang magkatampuhan tayo the day more than a year ago, kinabukasan siguro napatawad ka

na niya. Isa pa, gusto ka na rin makita niyon. Sige na, punta ka na. Mag-bonding kayo ni Syrel.
Baka sakaling maglighten-up ang mood mo dahil sa fangirling craze niya bukas.
Napangiti na siya kahit papaano. Gusto na nga rin niyang makita pa si Syrel. She also
wanted to reconcile with her katulad ngayon kay Rizza.
Niyakap niya ang kaibigan. Thank you, Rizza!
Anytime. Concert ticket lang naman iyan, natatawang sabi nito.
And also thank you for not bragging you know, aniya na tinutukoy ang tamang mga
hinala nito sa kalalabasan nang plano niya noon.
Because, I love you, girl! You deserve a hug not a brag.

NANDITO KA NA pala.
Napalingon si Eunice kay Terrence pagpasok nito ng kuwarto nila. Gabi na siyang
nakauwi dahil marami pa silang pinagkuwentuhan ni Rizza at pinalipas niya muna ang lungkot
na nararamdaman.
Hi, nakangiting bati niya sa asawa. Pasensya na ginabi ako. I accidentally bumped
into an old friend. Hindi namin namalayan ang oras.
Tumango ito at sinara ang pintuan. Kumusta ang naging meeting mo kasama si Mr.
Dimitri?
It went well.
Dahan-dahan itong lumapit sa kanya. Hinawakan nito ang magkabila niyang pisngi at
itinaas iyon nang bahagya. Kumunot ang noo nito. Are you okay? tanong nito.
Of course. Why?
Tinitigan siya nito nang matagal. You look sad.
Nahalata pa rin nito iyon? Ginabi na nga siya sa pag-uwi para lang ma-kondisyon ang
sarili para hindi na nito mahalata. H-Huh? Iniwas niya ang mukha rito. No, I am not.
Are you sure? paninigurado pa nito.

Tinalikuran niya ito at pumunta na lang ng walk-in closet para makapagpalit na siya ng
damit pero sinundan siya nito.
Do you need a hug?
She turned to him and saw his arms wide open. Parang matutunaw na naman ang puso
niya dahil sa ginagawa nito. Lumapit siya rito pero nagsalubong ang kilay niya nang lumayo ito
at humalukipkip.
Tell me first what made you upset, he demanded.
Napalabi siya at tinalikuran ulit ito. Im not upset, matigas niya pang sabi.
Hindi halata, he sarcastically said.
She sighed. Nakikipagsabayan ito sa tigas ng ulo niya. I I just knew today that
Humungot muna siya ng malalim na hininga. L-Love is not jealous and it does not b-boast
Marahang nilingon niya ito. Her eyes on verge of crying. And Im an awful kind of person
because of what I did to R-Rachelle more than a year ago
He did not say anything. Napapikit siya nang talikuran siya nito. Tears fell to her cheeks
and she sobbed.
Ngunit, natigilan siya nang maramdaman ang isang panyo na tumutuyo ng pisngi niya.
She opened her eyes and he saw Terrence wiping her tears away using his handkerchief.
Then, he embraced her so tight. You really deserve a hug.
Isinubsob niya ang mukha sa dibdib nito at hinigpitan din ang yakap rito.
She deserved a hug, they said. Theyre right. She badly need it.
Chapter 11: Is not Puffed Up
Arrogance disrespects others and carries a distain for others. Keith Krell
But love isnt trying to build up me; love is trying to build up the other person. Love is
humble. The humble and loving person is aware that everything he has is an undeserved gift
from God Steven Cole

ILL CALL you kapag malapit nang matapos ang concert, sabi ni Eunice bago siya lumabas ng
kotse ni Terrence. Nagpumilit kasi ito na ihatid siya nang magpaalam siya rito kahapon tungkol
sa pagpunta niya roon.

Okay. Sorry, I cant come. Marami talaga akong tinatapos ngayong trabaho, hinging
paumanhin nito.
Its fine, Terrence. Maybe, girl bonding na lang namin to ni Syrel. Matagal din kaming
hindi nagkita, sabi naman niya.
Tumango ito. Okay ka na talaga?
She smiled at him. I will be. She kissed his right cheek. Bye. See you later.
Take care, baby.
Pagbaba siya ng kotse ay kumaway pa siya rito bgo ito tuluyang umalis. Nagpakawala
siya ng malalim na hininga. No! This day, shell have to enjoy! Dapat rin na masaya siya dahil
makikipagbati na siya sa isa niya pang kaibigan.
Mabilis niyang nahanap ang entrance at dahil VIP ticket ang binigay sa kanya ni Rizza ay
mabilis siyang nakapasok sa loob at hindi na niya kailangang pumila pa.
Pagpasok sa loob ay nagulat siya nang may biglang humablot sa kanya.
Eunice!
Syrel! masayang untag niya nang makita ito.
Niyakap siya nito nang mahigpit. Totoo nga ang sabi ni Rizza! Pupunta ka dito ngayon!
Im so happy to see you! she beamed.
Hindi ka na galit sakin?
Umiling ito. Kalimutan mo na iyon. You were forgiven a long time ago. Ikaw lang
naman ang hindi namin ma-contact for the past year. Hinila siya nito papunta sa isang hallway.
S-Sorry Ahm, I guess, natakot lang ako na hindi niyo ko pansinin, if I tried to contact
you. Naging ma-pride din sigyro siya dahil ayaw niyang malaman nang mga ito ang sinapit niya
sa pagkakamali niya noon. Si Lorraine ba nandito? marahang tanong niya. Sa tatlong kaibigan
niya ay alam niyang si Lorraine ang pinakanasaktan niya. Ito kasi ang una talagang nagalit sa
kanya.
Umiling si Syrel. She cant make it. Ang alam ko sa makalawa pa ang uwi niya dito sa
Manila. May malaking project kasi siya sa Cebu. Alam mo naman, shes a licensed engineer na
kaya marami ng projects all over the Philippines.
Wow. Im proud of her.

We all are.
Isnt she mad at me anymore?
Hindi na rin. Hindi ka naman matitiis niyon, nakangiting sabi nito. Ay, oo nga pala,
mas binilisan nito ang paglalakad at dahil hila siya nito ay napabilis na rin ang lakad niya.
Hey, slow down. Masyado ka namang excited. May isang oras pa bago ang concert,
aniya rito.
She giggled. I know. Pero may papakilala ako sayo.
Mas binilisan pa nila ang paglalakad hanggang sa makaabot sila nang backstage.
Sandali, Syrel, puwede ba tayo rito? I mean, we have VIP tickets, of course, pero cover
pa bato ng privilege natin?
No.
O, eh, bakit tayo nandito?
Ipapakilala kita sa boyfriend ko, she excitedly said.
Natawa siya. Sino si Samuel Lucas? Hindi pa rin talaga ito nagbabago. Shes still
drown to her fangirling stuff.
Maya-maya ay nasa tapat na sila ng dressing room ng sikat na performer na si Samuel
Lucas.
Ahm, Sy we cant get in there, can we? tanong niya rito. Baka mamaya ay hulihin
sila nang bodyguards ng boyfriend nito.
Napasinghap siya nang kumatok ito ng tatlong beses sa pintuan. Bumukas ang pinto at
may isang matandang babae ang nagpapasok sa kanila.
Ikaw po pala yan, Maam Syrel. Pasok po kayo, nakangiting sabi ng matanda.
Wow! You leveled up, Syrel. Parang last year lang, you have to learn ninja moves pa so
that you can stalk your boyfriend, biro niya rito. Pero ngayon, welcome ka pa sa dressing
room niya! Are you a part of his official fansclub or something? O baka naman nagbayad ito ng
sobrang laki para lang makapasok sila doon.
Tumawa lang ito. Wait here. Pumasok pa ito sa isang pintuan at paglabas nito ay
nakakapit ito sa isang braso ng isang lalaking matipuno, guwapo, atsikat!

Nanlaki ang mga mata niya. She looked at Syrel. Napakalawak ng ngiti nito at halata ang
pagkinang ng mga mata.
Eunice, Id like you to meet my boyfriend Sam.
This. Is.Crazy, hindi niya mapigilang sambitin.
I know, right? Bumaling ito sa nobyo. Sam, shes Eunice. A very close friend of
mine.
Nakipagkamay sa kanya si Sam habang shock pa rin si Eunice sa nalaman. Who would
have thought that a fangirl since highschool would be now the official girlfriend of her idol?
Napatingin ulit siya kay Syrel, then they both screamed like crazy teenage girls.

KAILAN PA? How did it happen? interesadong tanong ni Eunice sa kaibigang si Syrel.
Pagkatapos bigyan ng good luck kiss ni Syrel ang boyfriend nito ay lumabas na rin sila. She also
had the chance to talk to the famous Samuel Lucas or Sam.
Its quite a long story. Basta, in a normal day, I bumped into him. Ako, as a fangirl went
crazy. Then here we are! nakangiting pagkukuwento nito habang nakaupo na sila sa may
malapit sa stage.
Im so happy for you! Its a dream come true!
She blushed. Yeah. Pero, three months pa lang kami. Were still trying to figure out how
our relationship would work. So far, inaayos namin ang time namin together.
Napatangu-tango siya. Mahirap nga namang magkaroon ng boyfriend na artista.
Buti, hindi ka rin dinudumog ng mga paparazzi? Kilala rin naman ang pamilya nila
Syrel sa business world. Kaya naman malaking news ang pagkakaroon nito ng relasyon sa
pinakasikat na artista ng bansa.
Ahm ano, kasi our relationship is still hidden from the public. His image must be a
single bachelor. Isa pa, may mas baliw pa sakin na fan na puwedeng mang-away kapag nalaman
nilang may girlfriend na si Sam, mahinang sabi nito.
Oh naiintindihang wika niya. Tama nga naman si Syrel, there were a lot of
possessive and harmful fans na puwedeng kumuyog dito kapag nalaman ang katauhan nito sa
buhay ni Sam.

But too bad that she needs to hide it. She also felt bad for her friend dahil puwede itong ideny ni Sam sa mga interviews.
Naiba ang usapan nila ni Syrel hanggang sa mag-umpisa na ang concert. At nang lumabas
na si Sam nang stage ay nabasag na yata ang eardrums ni Eunice dahil sa walang humpay na
tilian.
Natatawa na rin siya kay Syrel dahil kung makatili rin ito ay sobrang lakas. Hindi pa rin
nagbago katulad nang highschool pa sila at kahit boyfriend na nito ang nasa stage.
As Samuel started to sing and dance without a shirt, the crowd goes wilder.
Thats my boyfriend! Hooo! I love you, Sam! Syrel screamed.
Napangiwi si Eunice. Buti na lang at maingay kaya walang nakarinig sa kaibigan niya.
Syrel! Nake-carried away ka na, natatawang sabi niya rito nang matapos na ang
performance ni Sam at pumunta muna ito ng backstage.
Napatakip ito ng bibig. Oh my! Wala naman sigurong nakarinig sakin, ano?
Kahit marinig ka naman, Miss, iisipin lang ng iba na isa ka sa mga ambisyosang fans
diyan, singit ng isang babae sa tabi ni Syrel. Mukha rin itong upperclass girlor bitch perhaps.
Napataas ang kilay ni Eunice. At bakit naman? mataray na tanong niya rito.
Eunice, pigil sa kanya ni Syrel nang lalapitan niya sana ang babae.
Shes not Samuels type, sabi naman ng babae na nakataas din ang kilay. Masyado
siyang reserved! I know that Samuel would surely want this, sabay turo sa malaki nitong dibdib.
Narinig niya ang pagsinghap ni Syrel.
Kahit gaano ka naman kaganda, Miss, if youre not sexy and hot and desirable as I am,
maarteng dagdag pa ng babae. Hindi ka naman mapapansin ng isang Samuel Lucas. Hes so hot
para mapansin niya pa ang mga katulad mo. So, go on, tuloy ka lang sa pagsigaw. Tutal
hanggang diyan lang naman ang magagawa mo. Nang-aasar na tumawa pa ito.
Hindi nakapagsalita si Eunice. Dahil bigla niyang naalala kung paano niyang insultuhin si
Rachelle noon. At nang mapatingin siya sa kaibigan ay nakita niyang nagpipigil ito upang hindi
masagot ang babae.
She saw Rachelle on Syrel now. And she can see herself as the bitch who just insulted Syrel.
Biglang parang may kumurot sa puso niya nang makitang nagpipigil na ng luha ang kaibigan.
Hinila niya ito palabas at pumunta sila sa isang restroom.

B-Bakit hindi ka nagsalita? marahang tanong niya rito. She insulted you! Dapat nagsalita ka.
Sana sinabi mong boyfriend mo talaga si Sam. Maipagmamayabang mo sa mukha niya iyon.
Dahil mapapatunayan mo iyon. Kakainin niya lahat ng sinabi niya.
Umiling si Syrel. No, I should not boast about it, Eunice. May iniingatang pangalan si Sam,
hindi ko kayang i-reveal ang secret namin just to get even with that girl.
Naiinis siya sa babae! Naiinis siya dahil nakikita niya ang sarili rito! Naiinis siya dahil dahil
naalala niya na naman on how she was so hard on Rachelle, then. Ngayon na ginawa iyon sa
kaibigan niya, nasasaktan rin siya
Syrel heavily sighed. Hayaan na lang natin, Eunice. Kalimutan na natin. She pressed a lovely
smile. Basta ang mahalaga, alam ko sa sarili ko na mali lahat ng sinabi niya. Huwag na nating
ipamukha sa kanya iyon kasi magagaya lang din tayo sa kanya. Wala rin tayong magiging
pinagkaiba kapag pinatulan natin siya.
Syrel
Love is not arrogant, Eunice. Hindi ko kailangang patunayan na mas mataas ako sa kanya dahil
girlfriend ako ni Sam at walang katuturan lahat ng sinabi niya. I could not boast my true
relationship with Sam just to save my face. Tama nang alam natin ang katotohanan at alam kong
mahal ako ni Sam. Kumapit ito sa braso niya at lumabas na sila ng banyo. Pagpasensiyahan na
lang natin ang mga ganoong tao. Hindi dapat natin hayaang ma-spoil niya ang gabi natin. Come
on! she lively said.
Ngumiti na lang rin sa Eunice kahit sa loob-loob niya ay nagsisimula na ulit siyang sundutin ng
kanyang konsensya. Muling natamaan ang dibdib niya sa sinabi nito.
Love is not arrogant, Eunice.
Syrel just chose to be insulted just to save her secret relationship with Sam. And she chose to
insult and be arrogant to Rachelle so that she can have Terrence. Napakalayo ng pagkakaiba nang
pagmamahal nila ni Syrel.
Gusto na naman niyang maiyak.

YOURE MY piece of mind, in this crazy worldYoure every thing Ive tried to findYour
love is a pearl
Youre my Mona Lisa Youre my rainbow skies..
And my only prayer is that you realize

Youll always be beautiful in my eyes

The concert was about to end. Bilang pagtatapos ay nakaupo na lamang si Sam sa gitna
nang stage habang malamyos na kumakanta ng isang love song. Wala nang mga nagtitiliang fans.
Nakatayo na ang lahat at nagse-sway na lang sa tono ng kanta.
Sinasabayan ni Syrel ang pagkanta habang nakatingin ito sa nobyo.
The world will turn And the seasons will change
And all the lessons we will learn will be beautiful and strange
Well have our fell of tearsOur share of sight
My only prayer is that you realize Youll always be beautiful in my eyes
Nagsimula na naman ang mga tilian nang bumaba nang stage si Sam. He continued
serenading the whole crowd until
Napasinghap silang dalawa ni Syrel nang lapitan ito ni Sam at inabot ang kamay nito.
Napangiti ng malaki si Syrel at sumama naman sa nobyo nito sa taas ng stage. Nagtilian
ang mga fans. Tila kinikilig sa ginawa ni Sam.
Napatingin naman siya sa babaeng nang-insulto kanina kay Syrel. Natawa si Eunice nang
makitang nakanganga lang ito sa gulat.
Sa isip siguro nang mga fans ay isang lucky fan lang si Syrel na kinuha ni Sam sa crowd.
But if they only knew
Tumingala siya at nakitang masayang nakatingin sa isat isa ang mga ito. Maybe
someday, they will be able to reveal to the whole world how much they love each other.
You will always be
beautiful in my eyes
And the passing years would show, that you will always grow, ever more beautiful in my eyes.
Pinili nang lumabas ni Eunice. Uuwi na siya. Padadalhan na lang niya nang text message si Syrel
kung bakit nauna na siya.
Ngunit bago siya tuluyang makalabas ay may humarang sa daraanan niya. Tumingala
siya rito.

Terrence!
He smiled. Where do you think youre going?
Ahm patapos na ang concert. I was about to call you Pano ka nakapasok?
Nagkibit-balikat ito. Engineer privileges.
Huh? nagtatakang wika niya.
Ngumisi ito. This concert hall is one of my big projects. May pass ako para makapasok
dito. Hinawakan nito ang kanyang kamay. Hindi pa naman tapos ang concert. Lets stay.
Hinila siya nito sa gitna kung saan may space na ang mga couples para magsayaw. Sams
still singing habang nasa stage ito kasama si Syrel.
Lets dance?
Kumunot ang noo ni Eunice. No. Nakakahiya. Umuwi na lang tayo, Terrence.
No. Hinila siya nito sa gitna. Pagkuway sinalubong nito ang mga tingin niya. I wanna
dance with you.
Nangilid ang luha sa mga mata niya. Napatingin ulit siya sa stage at nakita kung gaano
katotoo ang love sa pagitan ni Sam at Syrel.
Pero sila ni Terrence?
Lumayo siya rito. I dont wanna dance, Terrence.
His forehead creased. Eunice?
T-Tigilan na lang natin, Terrence. Stop pretending that you wanted to dance with me.
Napaiyak na siya nang tuluyan bago tumakbo palabas ng concert hall.
Eunice! Eunice!
Nahabol siya ni Terrence nang nasa parking lot na sila. He grabbed her arm. Eunice,
wait.
Tama na kasi, Terrence! Stop pretending that you adore me! That you love me. Lets just
stop this. Stop acting like you do care! Humagulgol na siya nang iyak at saka napaupo sa lupa.
Narinig niya ang pagbuntong-hininga ni Terrence.

But Im not pretending, Eunice. How would I stop?

~~
Chapter 12: Does Not Behaved Rudely
Love has good manners. It is courteous, polite, sensitive to the feelings of others and always
uses tact. Steve Cole, Bible.org

TAMA NA KASI, Terrence! Stop pretending that you adore me! That you love me. Lets just
stop this. Stop acting like you care! Humagulgol na siya nang iyak at saka napaupo sa lupa.
Wala siyang pakialam kung may makakita sa kanya. All she wanted to do was cry. There
is so much in her mind that her heart can hardly process
Narinig niya ang pagbuntong-hininga ni Terrence. But Im not pret he murmured that
Eunice cant understand.
Pero ayaw niya ring makinig rito. Ayaw niyang makarinig muna nang kung ano. For two
days, she had heard so much. She thought that another definition of love would strike her
conscience more.
Eunice? Are you even listening to me? Terrence warily asked.
Umiling siya. N-No she sobbed.
What? Hindi ka nakikinig sakin? Ang dami-dami kong sinabi tapos hindi ka nakinig
sakin?
Lalo siyang naiyak dahil tila pinapagalitan siya nito. Tumaas kasi ang boses nito na
parang nainis sa kanya.
B-Bakit? Ano bang mga sinabi mo?
Nagpakawala ito ng hininga saka iiling-iling na lumapit sa kanya. Hinawakan siya nito sa
magkabilang braso at inalalayan siya nitong tumayo.
Huwag kang maglupasay sa lupa. Madumi diyan. Naglabas ito ng panyo mula sa bulsa
nito. Tapos umiiyak ka pa, baka isipin ng ibang tao kung anong ginawa ko sayo. Then, he
gently wiped his handkerchief to her face.
Ano na naman bang nangyari sayo? maingat nitong tanong.

Ngunit hindi niya ito sinagot. Tuluy-tuloy pa rin ang pagdaloy ng luha sa mga mata niya.
He sighed. Tahan na, bulong nito. I thought maayos ka na kagabi?
Akala niya rin ay ayos na siya. Iniwas niya ang mukha rito at saka lumayo rito. Umuwi
na lang tayo, she softly said. G-Gusto ko nang magpahinga.
Napabuntong-hininga ito. Tila sumsuko na dahil hindi makakuha ng matinong sagot mula
sa kanya. Then, he murmured something.
Are you saying something?
Umiling ito at saka ibinigay sa kanya ang panyo. Kinuha niya iyon at pinahid sa mga luha
niyang hindi na yata titigil a sa pagbagsak.
Come on, lets go home.

IS SHE always like that when shes upset? tanong ni Terrence sa kabilang linya.
Yes, sagot ni Eugene. Mostly, kapag alam niyang may kasalanan siya at
nakokonsensya siya, ganyan siya.
Napalingon si Terrence kay Eunice na mahimbing nang natutulog.
Shes on the process of changing I think. Keep her by your side, Terrence. Ilang weeks
na lang naman. Then you can
Yeah
Have a good night, then, paalam na ni Eugene mula sa kabilang linya.
Pagbaba ni Terrence ng telepono ay humiga na rin siya ng kama. Patagilid siyang humiga
paharap kay Eunice. Maingat niyang idinantay ang braso sa baywang nito.
Idinikit niya ang noo sa noo nito at saka siya pumikit. Youll be fine soon, baby. Ill
make sure of that, he silently promised.

MAAGANG NAGISING si Eunice kaya naman agad na siyang bumangon at hindi na hinintay
na magising pa si Terrence. Naligo siya at inayos ang sarili. Pagkatapos niyon ay maingat siyang
lumabas ng kuwarto upang hindi magising si Terrence. Mabilis siyang bumaba at palabas na sana
ng bahay nang makasalubong niya si Mang Emman.
O, Maam Eunice! Magandang umaga po! Ang aga niyo pong nagising, anito habang
may dala-dalang timba at tabo. Nilinis siguro nito ang mga kotse.
G-Good morning, also, Mang Emman.
Maaga po ata ang lakad natin ngayon, ah, nakangiting sabi nito nang mapansing
nakabihis siya.
May pupuntahan lang po akong kaibigan.
Abay gising na rin po ba si engineer?
Umiling siya. Baka po maya-maya magising na rin po siya. Ahm, Ill go na, Mang
Emman. Pakisabi na lang kay Terrence na pumunta ako sa kaibigan ko.
Sige, ho. Ipagbubukas ko na po kayo ng gate. Mag-ingat ka, Maam.
Tumango siya at dumiretso na sa garahe. Sumakay siya sa kotse niya at agad na
pinaandar iyon nang mabuksan na ang gate. Kumaway pa siya kay Mang Emman bago siya
tuluyang makalabas.
Last night before she sleep, nakatanggap pa siya ng text mula kay Syrel. Nagtataka kasi
ito kung bakit siya biglang nawala sa concert. She reasoned out na maaga siyang sinundo ni
Terrence kaya hindi na siya nakapagpaalam rito. Then, Syrel told her na ngayon na pala ang uwi
ni Lorraine mula sa Cebu at gusto sana nitong sumama siya sa pagsundo sa kanilang kaibigan sa
airport. Ayaw niya sanang lumbas ng bahay dahil parang mas gusto niyang magkulong sa
kuwarto.
Pero naisip niya na oras na rin ito siguro para makausap niya na rin si Lorraine. Tutal
naman, ayos na sila nina Rizza at Syrel. Ang kinatatakot lang naman niya ay baka makarinig na
naman siya ng mga salitang mas makakasundot sa konsensya niya.
Ngunit, naisip niyang mas mabuti na rin siguro iyon. Because, deep inside her, she really
wanted to learn more especially about the word love. Naalala niya ang sinabi ng mommy
niya nang nabubuhay pa ito. Napakaraming definition niyon at dapat talagang maging maingat
siya kung anong paniniwalaan.
At kung titignan ang mga nangyari sa kanya sa mga nakalipas na linggo magmula nang
magsimula ang pretend love nila ni Terrence, all the things she learned about love were just
connected to each other. Maybe now, shes on the right path.

An hour later, nasa NAIA Terminal 3 na siya upang salubungin ang kaibigan. Nag-park siya sa
parking lot ng airport at saka pinuntahan sina Syrel at Rizza na naghihintay sa kanya sa isang
coffeeshop na nasa loob ng airport.
Hey, girls, matamlay ngunit nakangiting bati niya sa mga ito.
Hi, Eunice! Sandaling tumayo si Rizza at si Syrel upang makipag-beso sa kanya. Have you
eaten your breakfast? tanong pa ni Rizza.
Umiling siya.
Sige, Ill order your fave frappe and a strawberry shortcake, prisinta ni Syrel bago ito tumayo
at pumunta sa counter.
So, how are you? Nag-enjoy ka ba sa concert kagabi? tanong ni Rizza.
A-Ahm yeah. Nakakatuwa si Syrel mag-fangirl as always. And its a shock for me nang
ipakilala niyang boyfriend niya na si Sam.
Tumawa ito. I know, right? I can imagine that we had the same reaction nang ipakilala niya
satin si Sam, iiling-iling na sabi nito. Kung dati, puno ng posters ni Samuel Lucas ang
kuwarto niya, ngayon, puno na ang cellphones niya dahil sa kaka-selfie with her boyfriend.
Sayang lang that she cant post it on Instagram.
Nakabalik na si Syrel na dala-dala ang order nito para sa kanya.
Thanks, aniya.
Dont mention it, nakangiting sabi nito bago bumaling kay Rizza. Wala ata si Dean? I thought
kasama mo siya ngayon?
Susunod na lang daw siya. Hes not used to waking up this early.
HayyRich kids, parinig ni Syrel na parang hindi sila kabilang sa mga iyon.
Nagtawanan ang dalawa habang ngingiti-ngiti lang si Eunice. She quietly sipped her frap and
just listened to Syrel and Rizza.
Girls!
Lorraine! sabay na untag pa nila Rizza at Syrel. Lorraine was fastly approaching their place
habang hila-hila ang maleta nito.
Tumayo ang dalawa niyang kaibigan at sinalubong ito. Ganoon din ang ginawa niya.
Hi, Oyen, bati niya sa kaibigan gamit ang nickname nito.

Eunice! masayang bati nito. Youre here!

Tumango siya at niyakap ito.
Wow! I so missed you! Where have you been, girl? anito habang gumaganti ng yakap.
Tinapos ko ang studies ko sa Paris. Just graduated more than two months ago, kuwento naman
niya rito.
Thats great! Congrats!
Bumalik na sila sa puwesto nila at kasama na nila si Lorraine.
Buti naisipan mong umuwi rito sa Pilipinas, sabi nito.
Tumikhim si Rizza na alam ang rason kung bakit siya umuwi roon. Its a long story, actually.
Tumangu-tango si Lorraine. Mamaya na lang natin pag-usapan. Oh, wow! Kumpleto na ulit
tayong apat!
O-Oyen untag niya rito.
Yes?
Im sorry about you know, more than a year ago she apologetically smiled.
Ngumiti ito. Wala na iyon, Eunice. Kalimutan na natin. Tinapik-tapik nito ang kamay niyang
nasa ibabaw ng lamesa. Youve been forgiven a long time ago. Ikaw pa? Hindi naman ka naman
namin matitiis. Saka normal lang sa magkakaibigan ang magkatampuhan. Ang mahalaga, we
dont raise our prides too high. Nawalan lang talaga kami ng contact sayo this past year. Kaya
its hard for us to reach you.
Yeah. And Im, also, sorry for that.
Group hug!
Nang yakapin siya ng mga kaibigan ay doon lang tunay na lumabas ang totoong mga ngiti ni
Eunice. She felt light.
This is the love that she failed to notice.
True friendship.


HEY, EUNICE, thank you for volunteering to bring me home, pasasalamat ni Lorraine nang
nakasakay na silang dalawa sa kotse.
Nauna na kasing umalis si Syrel sa trabaho at si Rizza naman ay sumama sa nobyo nito.
Kaya naman siya na ang nag-offer kay Lorraine na ihatid ito sa sarili nitong bahay sa Pasig.
Its nothing. Saka makakapag-bonding rin tayo on your way home. Nung isang araw
naka-catch up na ko with Rizza. Kahapon naman kay Syrel. And now, I would like to catch up
with you.
Hmm may itatanong ako, Eunice, ani Lorraine. Is it okay if pag-usapan natin yung
naging tampuhan natin more than a year ago you know, kung bakit ako galit na galit nang
malaman ko ang tungkol sa plano mo?
Napasulyap siya rito at pagkuway binalik ang tingin sa kalsada. Tumango siya. She
really wanted to know Lorraines side, too.
Humugot muna ito ng malalim na hininga. Alam mo bang wala na kami ni Lawrence?
Huh? gulat na reaksiyon niya. Lawrence was Oyens boyfriend for three years. Kailan
pa?
Last year. Before we graduated from college.
B-Bakit? Iyon ba yung sinasabi nila Rizza na its complicated noon?
Tumango ito. When I heard about your plan. Natahimik noong una. But, then, nang
makita kong sobrang pursigido ka na i-degrade si Rachelle para lang magkasira sila ni Terrence,
hindi ko na pigilang magalit sayo. Ayokong ituloy mo ang plano mo. Ayaw kong magaya ka
kay Trixie Villarosa. Remember her?
Kumunot ang noo niya. Our classmate in highschool? The bitchy one? What about her?
Remembering Trixie, ilang beses niyang nakaaway ito noong highschool. Pano kasi, kung isa
siyang brat, mas brat pa ito sa kanya and shes really bitchy , katulad ng laging nababalitaan na
ilang beses itong nang-agaw ng boyfriend ng may boyfriend.
Natawa ito. Bitchy talaga? Well, siya ang girlfriend ngayon ni Lawrence.
What?! gulat na gulat na sabi niya. Napasulyap pa siya rito saglit. Panong naging girlfriend
ni Lawrence ang Trixie na iyon? takang-takang sabi niya. Paano naman kasi, kilala niya si
Lawrence. Hes a gentleman and a caring and very loving boyfriend. Kaya nga hindi niya alam
kung anong magiging rason nina Oyen at Lawrence para mag-break.

Siya ang reason kung bakit kami naghiwalay, mahinang sabi nito. Ginawa niya sakin, yung
planong gagawin mo kay Rachelle noon.
Napasinghap siya at napahigpit ang hawak niya sa manibela. W-What?
Freshmen year pa lang, gusto na ni Trixie si Lawrence. But you know that first year pa lang,
ako na talaga ang nililigawan ni Lawrence. Sa buong relationship namin, hindi naman nanggulo
si Trixie o ano. Then, senior year came may isang bagong organization na sinalihan si
Lawrence at sinalihan din pala iyon ni Trixie. Pagkukuwento ni Lorraine. Sobrang daming
activities ng org na iyon na lagi ng magkakasama ang mga members. That time, Trixie and
Lawrence became closer to each other. Nagselos ako but Lawrence assured me na
magkaibigan lang talaga sila ni Trixie.
Humugot ito ng malalim na hininga. But you know, the quiet ones were not quiet at all. Theyre
plotting something that you will never anticipate to happen. To make the long story short, Trixie
planned to break us up. I saw her and Lawrence kissing, sa likod ng mga bleachers sa school
gym. Nagpaliwang si Lawrence sakin but I never really listened to him I went to Trixie and
confronted her, but she acted that I hurted her or something. Kumalat sa buong campus iyon.
May mga medical records pa siya na nagpapakita ng mga pasa na nakuha niya daw sa pananakit
ko sa kanya. Kahit hindi totoo iyon, napahiya ako sa buong campus. Everybody hated me and
bashing me to the point na ayaw ko ng pumasok.
Nanginginig si Eunice. Tila bumalik na naman ang lahat nang ginawa niyang pagpapahiya kay
Rachelle noon.
Nagkalabuan na kami ni LawrenceHe tried to defend me, naniniwala siyang hindi ko iyon
ginawa so, he went to Trixie. Pinakiusapan niya na tigilan na kami. Pagkatapos niyon, nawala
lahat ng bad issues tungkol sakin. Tuwing nakikita ko si Trixie, siya na ang umiiwas. Pero isang
buwan bago ang graduation, napansin kong napapalayo na rin sakin si Lawrence. Hindi na
talaga nabalik kung anong meron kami, eh, pagpapatuloy pa ng kaibigan. Nasa plano mo na
dapat may mangyari sa inyo ni Terrence para mahuli kayo ng conservative mong uncle
Napangiwi siya nang maalala iyon.
Nung araw na pinuntahan ni Lawrence si Trixie para makipag-usap na tigilan na kami, pumayag
si Trixie but he need to spend the night with her. Just one night and shell leave us alone and will
clean my name
Nanlaki ang mga mata ni Eunice. Saktong red light kaya hininto niya ang kotse at napatingin kay
Lorraine.
Walang ekspresyon ang mukha nito. He got Trixie pregnant. At kahit ayaw ni Lawrence na
maghiwalay kami, he needed to choose Trixie. Kailangan niyang panagutan yung baby. Nang
naghiwalay kami, thats also the night na sinabi mo yung plano mo. Galit na galit ako kay Trixie
pero nung marinig ko yung mga sinabi mo, hindi ko na napigilan ang sarili ko. Gusto kitang

pigilan. Kasi ayokong maranasan ni Rachelle yung sakit na naramdaman ko. Ayokong maging
katulad ka ni Trixie, Eunice, sabi nito habang diretsong nakatingin sa kanya.
Oyen is the side of the story that she barely heard from Rachelle. Her friend reflects all the pain
she got from a manipulative bitch like Trixie that reflected her.
Hindi alam ni Eunice kung ano bang dapat sabihin. Because right now, shes hating Trixie and
cusing her inside her head. Ngunit, ano bang pinagkaiba ng ginawa nila?
Wala.
Eunice was starting to cry, again. Pero pinagpatuloy niya ang pagmamaneho.
Alam mo, Eunice, nung graduation day tapos umakyat si Trixie sa stage na hindi pa halata ang
tiyan, gustung-gusto ko siyang sabunutan, kaladkarin pababa sa stage, curse her, call her a
bitch, a whore. I want to humiliate her. Gusto kong ipalam sa lahat ng tao kung gaano siya
kalandi, kung paano siyang nang-agaw ng boyfriend, kung gaano niya kami sinasaktan ni
Lawrence, parang nanggigigil na sabi nito.
B-Bakit hindi mo ginawa? Eunice felt that Trixie deserved all that. Kung isang araw ay
susugurin siya ni Rachelle, hindi na siya magugulat pa. Because she deserved all that.
Love does not behaved rudely, Eunice, Oyen softly said. Kahit pa pinahiya ako ni Trixie
noon, its not good to stoop down to her level. Kahit pa inagaw niya ang boyfriend ko, hindi pa
rin tamang ipahiya ko siya o pagsalitaan siya ng masama sa harap ng maraming tao, ani pa nito.
Mas maganda nga siguro na gawin siyang punching bag to let all my anger out. But still, love is
not rude. If you have love in your heart, hindi mo gagawin iyon.
You will not dishonor others just so because they already did that to you wala sa sariling
nadugtong ni Eunice. Naalala niya na ang pag-ibig ay matiyaga. And when love is patient, hindi
kailangang maghiganti sa nakagawa ng mali sayo
Thats right. Sobrang hirap man ng nangyari saming tatlo pero siguro ganoon talaga. Hindi
lang talaga kami ni Lawrence ang para sa isat isa, sabi pa nito.
Oyen reached her hand na mahigpit na nakahawak sa manibela. Life is full of surprises, Eunice.
All you have to do is bury the love in your heart para enjoy mo pa rin ang life kahit ano pang
dumating na hindi mo inaasahan. God allowed things to happen dahil kailangan nating
maranasan iyon. Para sakin, I learned to let go, forgive, and just love the things around me.
Eunice looked at her smiling friend.
Theres always graciousness in love which never forgets the good manners and right conduct.
Nakakalungkot pa rin kung iisipin, but, the thought that God have stored something better for
me, nakaka-excite lang na malaman kung ano iyon, masigla at masayang sabi nito.

Tumango siya at nginitian din ang kaibigan.

Kaya kung ano man ang naging resulta nang ginawa mo, Eunice pahabol pa nito. As long
as nagsisisi ka na sa ginawa mo, at gusto mong matama iyon, youre just doing it right.
Napasinghot siya. Nakagat niya ang mga labi.
I know what happened. Na-kuwento na ni Rizza iyon sakin pagkatapos mong ikuwento sa
kanya.
Hininto niya sandali ang kotse sa isang tabi at tumingin rito. I-I am so guilty.
Its all right, Eunice. Everythings going to be fine.
W-What should I do? helpless na tanong niya.
Just say a little prayer. Forgive yourself and when the time comes na magkakaharap kayo ulit ni
Rachelle, ask for her forgiveness, nakangiting sabi nito.
Nayakap niya nang mahigpit ang kaibigan.
How can she forgive herself?

Hapon na nang makabalik si Eunice ng bahay. Kahit papaano ay gumaan na ang pakiramdam
niya ngunit hindi pa rin maiaalis sa kanya ang katamlayan. Napagdesisyunan niyang matulog na
lang upang matigil siya sa pag-iisip masyado.
Nagising na siya nang alas-siyete ng gabi. Madilim sa loob ng kuwarto at tanging ang
tunog lang ng aircon ang naririnig. Bumangon siya nang makaramdam ng gutom. Naghilamos
muna siya at nagsuklay ng buhok bago bumaba.
Napakunot noo siya nang walang kahit isang ilaw ang nakabukas doon. Pero may nagiisang liwanag na nanggagaling sa garden nila.
Dahan-dahan siyang bumaba ng hagdanan at pumunta ng garden.
Pagbukas niya ng sliding door palabas ay nanlaki ang mga mata niya sa nakita. Her
breath was taken away when she saw how the garden was set up.
Happy 15th month-anniversary, baby.
~~~

Chapter 13: Always Beautiful

That which is love is always beautiful. Norwegian Proverb

LITTLE SCENTED candles were lighted and gently floating on the man-made pond of their
garden. May mga little lanterns din na nakasabit sa nag-iisang puno na katabi ng pond, at sa
ilalim niyon ay nakalatag ang isang picnic blanket. Theres a bucket of wine, roasted chicken
served in a plate, Italian pasta, and fresh strawberries on a bowl.
Mula sa kinatatayuan niya ay may path ng white rose petals patungo sa picnic blanket at
mula doon ay nakakalat na iyon sa paligid.
Napakasimple ngunit Eunices breath was taken away when she saw how the garden
was set up.
Happy 15th month-anniversary, baby.
Napalingon si Eunice nang marinig ang boses ni Terrence. Dahan-dahan itong lumapit sa
kanya. He stopped when hes infront of her.
He dashingly smiled. Did you like it? tanong nito.
Napapikit-pikit siya. Hindi makapaniwala sa sa ginawa nito para sa kanya. No, hindi
siya makapaniwala na ginawa nito iyon para lang sa kanya.
Surprised? tanong pa ulit nito.
Napalingon muli siya sa nakaset-up at saka bumaling muli rito. Y-you really did this ffor me? mahinang tanong niya pa.
Tumango ito. Hindi naman tayo nakapag-celebrate ng unang anniversary natin so
bakit hindi na lang ngayong 15th month natin? Eksakto naman ang date ngayon nang kinasal
tayo one year and three months ago.
Natatandaan mo ang date kung kailan tayo kinasal?
Oo naman. Bakit hindi?
I thought galit ka sakin noon kaya alam kong gustung-gusto mong kalimutan ang
araw na iyon, mahinang saad niya.
And Im not mad at you anymore, ilang beses ko bang sasabihin sayo iyan?At isa pa,
unang beses kong kinasal, bakit ko hindi matatandaan ang araw na iyon?

Kinasal ka sakin
Kumunot ang noo nito. Rason ba iyon para hindi ko matandaan ang araw na iyon?
But you hate me.
Napabuntong-hininga ito. Dati nga iyon, Eunice. Hindi na nga ngayon, anito nang
mahinahon na parang nakikipag-usap sa makulit na bata.
Pero
Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat. Look at me, Eunice.
Lumabi siya at iniwas ang tingin nito.
She heard him sighed. Matigas talaga ang ulo ng batang to, he murmured.
Napatingin siya rito. I heard that! Hindi nako bata!
Pero matigas pa din ang ulo mo, diin nito. Saan banda mo hindi maintindihan na hindi
na nga ako galit sayo? mahinahon nang sabi nito.
Okay, fine. Hindi ka na galit sakin. Pero pero, sinabi ko na sayo kahapon na tigilan
na nga natin ang pagpapanggap diba? Hindi mo na kailangang gawin ang lahat ng ito!
Tila lumungkot ang ekspresyon ng mga mata nito. Hindi mo ba nagustuhan? tila
nanamlay ito.
Napayuko si Eunice. Gusto. Gustung-gusto ko she whispered. No one ever did that
for her. No one ever prepared something surprising and sweet for her.
Maingat na inangat ni Terrence ang baba niya gamit ang daliri nito. Iyon naman pala, eh.
Then, lets not spoil the moment.
Pero kunwari lang ang lahat ng to Hindi to totoo.
Mula sa mga balikat niya ay dumulas ang mga kamay ni Terrence sa kanyang braso
papunta sa kanyang mga kamay. Hinawakan nito iyon at marahan siyang hinila nito patungo sa
picnic blanket.
Mukha bang imagination lang lahat ng to? Mukha ba kong ilusyon lang? nakatawang
wika ni Terrence. Well ang roasted chicken, kapag kinain mo, hindi iyon biglang mawawala.
Mabubusog ka pa. Yung wine kapag ininom mo, malalasing ka talaga. At yung mga kandila sa
pond, subukan mong hawakan ang apoy, kapag napaso ka, hindi ko lang alam kung masabi mo
pang hindi totoo ang lahat ng to, nakangising sabi niya.

Alam ni Eunice na alam ni Terrence na hindi iyon ang ibig niyang sabihin, ngunit untiunti siyang napangiti sa mga sinabi nito. Oo nga naman, ang lahat ng nasa paligid ay totoo.
Ganito ngayon ang gusto ko, sabi pa ni Terrence. Gusto ko sa gabing to, kalilimutan
mo lahat ng bumabagabag sayo. I want you to breathe. Gusto ko sa gabing to, kalilimutan mo
muna ang lahat ng tao sa paligid mo maliban sakin. I want you to be with me.
She pouted her lips. Magpapanggap na naman tayo?
No. Its called relaxation. Inalalayan siya nitong makaupo sa blanket. We have this
night to be able for us to clear our minds and recreate ourselves.
Tapos bukas, back to reality.
Umupo ito sa tabi niya. Dont think about tomorrow, Eunice.
Anong iisipin ko?
Inabot nito sa kanya ang isang plato ng pasta. Gutom ka na at kakain na tayo ng special
dinner.
Anong susunod kong iisipin pagkatapos niyon?
Kailangan mo ng panulak. Kaya iinom ka ng wine.
Tapos? Unti-unti nang nangingiti si Eunice. Tama si Terrence, she has been self-pitying
for the past days at nakalimutan niyang sandali munang kalimutan ang lahat, at i-absorb nang
maayos ang lahat nang natututunan.
Malalasing ka.
Mahina siyang natawa.
Tapos iinit ang pakiramdam mo
Napaangat siya ng kilay.
Napangisi ito. Kaya maiisipan mong mag-swimming sa pond para magpalamig.
Tuluyan nang natawa si Eunice. Hindi ako kasya sa pond! natatawang sabi niya.
Tumawa rin ito. Kaya nga huwag mo nang isipin ang mamaya. Basta kakain muna tayo
ngayon. Inangat nito ang sariling plato ng pasta. Lets eat?
Tumango siya at ngumiti. Bon apptit!


OKAY, WHAT now? tanong ni Eunice kay Terrence. Katatapos lang nilang kumain at parehas
na silang nakasandal sa katawan ng puno habang kumakain ng strawberry na sinasawsaw nila sa
condensed milkthanks to Mang Emmans idea.
Tumingin ito sa kanya. Can you tell me whats been bothering you these past few days?
She made face. Akala ko ba kakalimutan ko muna yan?
Puwede namang hindi mo sabihin. Tinatanong ko lang kung masasabi mo na ba sakin.
Because you know, Im still your husband. Your still my wife. We can share problems. You can
share it to me.
Parte bato ng pretend love na hiningi ko sayo?
Napabuntong-hininga ito. Ganito na lang, I can be your friend, Eunice. You can share
your problems to me.
She really need to let it out and Terrence is ready to listen. Unti-unti siyang nagpakawala
ng hangin. You know that guilts eating me up, right? Nakayukong pag-uumpisa niya habang
iniikot-ikot ang isang strawberry sa condensed milk. No, let me correct that. Guilt has been
eating me since we got married, and now, its swallowing me very hard.
Napatingin siya rito. Hes listening intently.
Im a perfect model of a kontrabida. Lalo na sa lovestory niyo ni ni Rachelle
Nanatili pa rin itong nakikinig sa kanya. Hes expression was just neutral.
Ive been jealous because she has you. I brag of what she doesnt have, so that shell
lose her confidence. I insulted her so she can feel degraded. I I did rude things just to make her
believe na hindi kayo bagay. That in the end, magkakahiwalay rin kayo because youll end up
with me She sobbed.
B-But whats a pretty face with a rotten heart? naiiyak na sabi niya. She rested her forehead
on his shoulder. What adds up to my guilt is the fact that ang pangit ng ugali ko pero nnagawa akong patawarin ng mga kaibigan ko. They loved me, but I didnt realize it agad.
Ikaw? Napatawad mo nako. Hindi ka na galit sakin. Everybody moved on except me. And I
think I can never m-move on. Im trapped inside the darkness I made, T-Terrence,
humahagulgol na sabi niya. Im t-trapped.

Terrence said nothing but hugged her tightly. Sa loob ng mga yakap nito ay hinayaan lang siya
nitong umiyak nang umiyak. Which made herat ease. Hindi ito nagsasalita pero pinaramdam
nito sa mga yakap nito na nandoon lang ito, na hindi ito mawawala, at kasama niya lang ito.
Youre trapped if you want to stay trapped, Eunice, he whispered. You made the darkness and
you can destroy it.
I-I dont know how she helplessly said. I dont know how to forgive myself.
Sabi ni Lorraine, patawarin niya ang sarili, pero paano nga ba ginagawa iyon? If she looks
awfully at herself, also?
The more someone denies what she is, her faults, her imperfections the more hurtful for her to
accept what she truly is.
Im a scheming brat and a bitch.
But now, youre a crybaby.
Lalo siyang napaiyak.
Hey, its a joke! tila natarantang sabi nito.
Terrence naman, eh!
Okay, okay Napabuntong-hininga ito. Ganito na lang, isipin mo ang mga gusto mong
baguhin sa sarili mo.
Kusang napikit niya ang mga mata. Ill never hurt someone again or stepped on them just to get
what I want. We cant always get what we want. Well do things the right way, Eunice. Well do
things with love.she whispered to herself.
Can I do it? she absent-mindedly asked Terrence. Can I-I change?
Yes you can. And you will.
Pano mo nalaman?
Because God will make you. He hugged her again. Now stop crying and lets pray.
Pray?
Yes. Pray. He closed his eyes. Theres no one who can calm a troubled heart but Him. Its
when were lost that we find Him. Its when were broken and His the only one who can fix
us

Tila may humaplos na mainit na bagay sa puso ni Eunice. Pumikit din siya katulad nito. And for
a while, walang nagsasalita sa kanila. Tahimik ang buong paligid at ang paghipan lang ng
malamig na hangin ang nararamdaman nila.
Eunice doesnt know how to pray. Shes not used to it But she tried anyway.
I dont know how to pray, God. I dont know how to talk to You. Pero sabi ni Terrence, You
can calm a troubled heart. Can you take my burdens away, God? Please change me, because I
dont know if I can.
If you cant put your faith on yourself, then put it all to Him.
Please fill my heart with love, God
Believe in Him.
help me forgive myself, because I know You can.
Because Hes great and all powerful.
Amen. Eunice slowly opened her eyes and was greeted by Terrences loving face.
Suddenly, she feltlighter. This time, her hearts really light. Her mind is clear.
Kumusta ka na? nakangiting tanong nito.
Nahawa siya sa mga ngiti nito. Much better. Lumayo na siya sa mga yakap nito. Thank you,
Terrence, she sincerely said. Ganoon ba lagi kapag nagdadasal? Gumagaan ang pakiramdam?
Okay ka na talaga? paninigurado pa nito.
Tumango siya. Yeah. Everything you said was effective. Tinaasan niya ito ng kilay. Magpapastor ka ba?
Napaismid ito. Bagay ba ko maging pastor?
Pabirong tinignan niya ang kabuuan nito. Nah. Youre too hot and gorgeous.
I know.
With that, they burst out laughing.

LAGI NA lang akong umiiyak nitong mga nakaraang araw. I feel so ugly!

Tumingin sa mukha niya si Terrence. Hindi naman, ah.

Nag-init ang mga pisngi ni Eunice. Hindi niya mapigilang ngumiti. T-Talaga?
Ahm you just have swollen eyes, parang sa palaka.
Napasinghap siya at hinampas ito sa braso. Tumawa naman ito.
Natakip niya ang mga kamay sa mata. Ugh! I knew it! Ang pangit ko na talaga!
Its just joke, Eunice. Hindi ko naman sinabing mukha kang palaka, tumatawang wika
nito.
Mga mata ko lang, ganoon?
Ahhganoon nga siguro.
Terrence!
Tumawa na naman ito. Hes making fun of her!
Come on, Eunice, wag mong takpan ang mukha mo. Youre beautiful, okay?
Mukha akong palaka, nagtatampong sabi niya.
Maganda naman.
Still a frog!
He joyously laughed, again. Natawa na lang rin si Eunice.
Ugh! Ang pangit ko na talaga!
Tumikhim si Terrence. Gusto mong sumayaw?
Sumayaw? nagtatakang tanong niya rito.
Tumayo ito at pagkuway inabot ang kamay niya. Yup. Lets dance. Tuloy natin ang sayaw
nung concert.
Nasaan ang music? tanong niya pa habang tumatayo.
Ngumiti lang si Terrence at hinapit siya sa baywang. Umangat naman ang isang kamay niya sa
mga balikat nito habang magkawak ang isa pa nilang mga kamay.

Whats the song, again, in the concert? Terrence asked.

Beautiful in my eyes, sagot naman niya.
He nodded and then cleared his throat.
Oh my gosh! Are you going to sing? she excitedly asked. Hindi niya pa narinig na kumanta ito
kahit noon!
Baka tumula lang ako, he sarcastically said.
Lumabi siya. Nye-nye.
Hindi ba, dapat kokak? tukso pa nito.
Terrence! Lalayo sana siya ngunit mas hinapit siya nito.
Youre my piece of mind in this crazy worldYoure every thing Ive tried to findYour love
is a pearl Terrence started singing while looking at her.
Youre my Mona Lisa Youre my rainbow skies.. And my only prayer is that you realize
he started to sway her.
He smiled. Youll always be beautiful in my eyes

THE WORLD will turn And the seasons will change he continued as they sway. And all
the lessons we will learn will be beautiful and strange Well have our fell of tearsOur share
of sight My only prayer is that you realize
Terrence smiled at Eunice. Youll always be beautiful in my eyes
When Eunice smiled back as she swayed with him, Terrence felt that he accomplished his plan
for the night.
To make her feel better.
To make her smile.
Gusto niya rin sanang iparating kay Eunice na lahat nang matututunan pa nito tungkol sa buhay
at sa sarili nito ay hindi magiging ganoon kadali. Gusto niyang malaman nito na kahit ano pang
panget ang makita nito sa sarili nito, mananatili ang kagandahan nito.

Because, maybe they started rough but Terrence already saw that theres something incredible
about Eunice.
You will always be Inikot niya ito gamit ang isang kamay.beautiful in my
eyes
He heard Eunice giggled.
And the passing is the showThat you will always grow He pulled her closer, again, and
straightly looked into her eyes. Ever more beautiful in my eyes
Eunice is really beautiful. And he knows that shell grow more. Her heart will soon glow because
of love.
Habang pinagpapatuloy niya ang pagkanta ay nakatitig lang siya sa magandang mukha nito. Its
the face he noticed more than a year, but its the look in her eyes that he failed to see.
She was a lost little girl that ever wanted was to truly find what love is.
Kung sana nakita niya lang agad iyon noon, sana natulungan niya na itong mahanap iyon noon
pa. Sana sabay nilang nahanap iyon.
Hindi naman akalain ni Terrence na sa pag-alis nito, saka niya pa lang mas malalim na
maiintindihan ang pag-ibig. Hindi naman niya akalain na sa pag-alis nito ay saka lang niya
mapagtatanto ang lahat. Hindi naman niya akalain na sa pag-alis nito
Napasinghap si Eunice at nanlaki ang mga mata nang umulan ng rose petals habang nagsasayaw
sila.
Napatingala ito at natawa. Mang Emman?
Napatingala na rin siya at nakita ang matandang katiwala na nasa terrace at nagsasaboy sa kanila
ng mga bulaklak.
Napag-utusan lang, Maam.
Napatingin sa kanya si Eunice. Its your idea?
Napangisi lang siya. I saw it in the movies.
Tumawa ito. Ang corny!
Patuloy pa rin ang pag-ulan ng mga bulaklak. Natawa na lang rin siya. Its corny, indeed.
Mang Emman, tama na po, utos niya sa matanda.

No! pigil ni Eunice.

Akala ko ba corny?
She sweetly smiled. But I like it. Pumulupot ang mga braso nito sa leeg niya. Thank you,
Terrence.
Youre always welcome, baby.
She smiled wider. Sana hindi na lang to matapos.
He just smiled. Pinikit niya ang mga mata at dinikit sa noo nito ang noo niya.
Just dont think it will end.
But it will
Were still here.
She chuckled. You know how to convince. Magpa-pastor ka nga talaga siguro.
Are you willing to be a pastors wife?

SABAY PANG napamulat ng mga mata si Eunice at Terrence pagkatapos ng tanong na iyon ni
Terrence.
Mas lumakas pa ang pagkabog ng puso ni Eunice. Kanina pa parang tatalon ang puso
niya mula sa ribcage dahil sa mga tingin ni Terrence habang nagsasayaw sila. Idagdag pa ang
pag-ulan ng mga bulaklak thanks to Mang Emman.
Hindi ka na nakasagot, anito.
Mahina siyang natawa. Well, Im okay to be just an engineers wife.
Bigla na namang umulan ng rose petals and this time its color pink. White kasi ang
kanina.
Dahil sa sobrang tuwa ni Eunice ay di niya mapigilang mabilis na halikan si Terrence sa
mga labi na ikinagulat nito.
Happy 15th monthsary! masayang bati niya rito. At least they got to celebrate one,
bago sila tuluyang maghiwalay nito pagkatapos ng mahigit dalawang linggo pa.

Hindi na mahalaga kung kunwari o totoo ang paghahanda nito. Ang mahalaga gumawa si
Terrence nang paraan para mapasaya siya.
Kanta ka pa ulit! she requested.
Ngumiti ito. At maya-maya ay may mga pilyong ngiti na sa labi.
We were as one, babe, for a moment in time he sexily sang while sliding down his
hands on her waist. And it seemed everlasting that you would always be mine
Napalunok si Eunice.Her heart raced a mile as Terrence closed her body to his. Mali
yatang nag-request pa siya ng isa pang kanta rito.
Now you want to be free, so I'm letting you fly.. Cause I know in my heart babe, our
love will never die No Hes almost whispering the lyrics that it sent shivers through
Eunice.
Memories of the only night they shared together came rushing to her mind.
You'll always be a part of me he continued. I'm a part of you indefinitely
Eunice soflty gasped as Terrence lowered his face to hers
Girl, don't you know you can't escape me His eyes caught hers.
Ooh darling, cause you'll always be my baby. Napapikit si Eunice. She can already
smell his sweet-minty breath
And we'll linger on Time can't erase a feeling this strong he continued singing
softly as a force pushed Eunice to come closer to his face.
No way you're never gonna shake me Sigurado si Eunice na kaunti na lang ay
maglalapat na ang mga labi nila.
Hindi na alam ni Eunice kung anong iisipin lalo na nang unti-unti ay
Sir, naubusan na po tayo ng bulaklak!
Napadilat si Eunice. Ganoon din si Terrence.
Suddenly, the moments gone.
Magaling sa timing si Mang Emman, pabirong sabi niya habang nakatingin sa taas ng
terrace.

Create
Community Join Now Login Language: Filipino
of 7
Love at its Best (Soon to Publish)
Dedicated to
My reader-friends <3
You bet, dagdag pa ni Terrence.
Natawa siya at napatingin rito. Ngunit, sa pagtingin niya rito ay sinalubong siya nito ng
halik sa mga labi!
Happy 15th monthsary, nakangiting bati nito pagkatapos.
Kahit nagulat, ay napangiti pa rin si Eunice. He treated her so special that night, kaya
naman nilundag niya ito ng yakap.
Ill never forget this, Terrence, masayang bulong niya rito. Because that night,
napalabas ni Terrence ang lahat ng emosyon na puwede niyang maramdaman.
Me, too, baby. Me, too.

NAGISING SI Terrence na kaharap ang mahimbing na natutulog na si Eunice. Napangiti siya

nang mapansing mas magaan na ang paghinga nito at tila nakangiti pa ito habang natutulog.
Halatang hindi na ganoon kabigat ang kinikipkip nito.
Mas lumapit siya rito at niyakap ito sa baywang. Awtomatikong sumiksik naman ito sa
kanyang dibdib. Pipikit na sana ulit siya ng may kumatok sa pintuan ng kuwarto.
Sir Terrence?
Maingat siyang bumangon upang hindi magising si Eunice. Naghihikab na lumapit siya
sa pintuan.
Bakit po, Mang Emman? tanong niya rito nang pagbuksan niya ito ng pinto.
Sir, may bisita si Maam.
Napahikab ulit siya. Mga kaibigan niya ba?
Umiling ito. Si Geoff Martin daw po.

Biglang nawala ang antok ni Terrence.

~
Chapter 14: The Ex-boyfriend, First Kiss, and Bestfriend

NAUNANG nagising si Eunice kay Terrence. Pagmulat pa lang ng mga mata niya ay agad
siyang napangiti nang maalala ang hinandang night picnic ni Terrence kagabi. Para daw sa 15th
month anniversary nila.
Hindi niya akalaing mag-aabala ito ng ganoon. Whether its true or part of their
pretension, it didnt matter to her at all. Tinitigan ni Eunice ang nahihimbing na asawa. She
planned to kiss him when he moved. Mukhang magigising na ito kaya naman pinikit agad ni
Eunice ang mga mata at saka nagtulug-tulugan.
Naramdaman niya ang paggalaw ng kama at maya-maya pa ay niyakap na siya nito sa
baywang. Sinadya niya namang magsumiksik sa matipunong dibdib nito. Eunice was just
starting to enjoy Terrences warmth when somebody knocked on the door.
Sir Terrence? tawag ni Mang Emman mula sa labas.
Bakit ba laging nasa right timing tong si Mang Emman? Naisip lang ni Eunice.
Naramdaman niya ang paglayo ni Terrence at ang pagbangon nito. Nanatili siyang nagtulugtulugan.
Bakit po, Mang Emman? she heard Terrence sleepily asked.
Sir, may bisita po si Maam, sagot ni Mang Emman na ikinakunot ng noo ni Eunice.
May bisita siya nang ganoon kaaga?
Mga kaibigan niya ba? tanong pa ni Terrence.
Si Geoff Martin daw po.
Napamulat agad ng mga mata si Eunice nang marinig ang pangalan ng kaibigan. Mabilis
siyang napabangon. Si Geoff? Nandito si Geoff?
Gulat na napalingon sa kanya si Terrence. Gising ka na pala.
Oh my gosh! bulalas niya nang maalala kung anong araw ngayon. Ngayon nga pala
ang uwi ni Geoff sa Pilipinas. Nag-promise siya na susunduin ito sa airport pero di niya nagawa.
Agad siyang bumaba ng kama at nagmamadaling lumabas ng kuwarto.

Eunice! tawag pa sa kanya ni Terrence pero hindi niya na napansin.

Tuluy-tuloy siya sa pagbaba ng hagdan hanggang sa makita niya si Geoff sa sala na
umiinom ng kape.
Geoff! masaya niyang untag rito.
Napangiti ito ng malapad nang makita siya. Ngiting laging tinitilian ng mga kababaihan
sa Paris. Cherie! tawag nito sa endearment nito sa kanya. Tumayo ito mula sa kinauupuan at
sinugod siya ng yakap. I missed you so much!
Hahalikan sana siya nito sa mga labi ngunit lumayo siya. Geoff! You cant do it here.
Nasa Pilipinas tayo. Friends dont kiss friends on the lips, natatawang saway niya rito.
Oh, I almost forgot! Je suis dsol, hinging paumanhin nito.
Well, ako rin dapat mag-sorry sayo, hindi na kita nasundo sa airport. I forgot na ngayon
pala yung dating mo, nakalabing paliwanag niya rito.
Its fine. I cant contact you yesterday so I assumed that you cant make it. Anyway, I
got a nice cab and I went to your uncles house to see you. But the maids told me that you are
here Nilibot nito ang tingin sa buong bahay. in your husbands house, he intriguingly
looked at her.
Napangiwi siya. Kukuwentuhan na lang kita mamaya, mahinang wika niya rito. Ang
alam kasi nito ay kaya nga siya umuwi ng Pilipinas ay para asikasuhin ang annulment nila ni
Terrence pagkatapos ay malalaman nitong nakatira siya sa bahay ng asawa? Magtataka talaga ito.
He charmingly smiled and looked at her intently. Parang may nagbago sayo, anito sa
wikang Filipino. Kahit lumaki sa France si Geoff buong buhay nito, marunong at magaling ito
mag-Filipino. Wala pang kakaibang tono at accent kapag nagpi-Filipino ito.
Natawa siya. Actually, hindi pa ko naghihilamos or nagtu-toothbrush so bear with my
morning face. Masyado siyang komportable kay Geoff kaya naman hindi niya problema kung
bagong gising pa lang siya at kung may muta pa sa mga mata.
He chuckled, also. No, hindi iyon. You look perfectly gorgeous. Your eyes were
twinkling
Napangiti siya. Ill tell you later why.
Okay! he cheerfully agreed and hugged her again. Naramdaman pa niya ang magaan na
paghalik nito sa kanyang pisngi. Napakalambing talaga ni Geoff kahit kailan. Hindi nawala iyon
rito kahit pa pinagdesisyunan niyang maging magkaibigan na lang sila.
Ehem.

Napahiwalay siya kay Geoff at mabilis napalingon. Terrence!

Nakahalukipkip ito at walang ekspresyon ang mukha ngunit nagtatanong ang mga mata
nito habang nakatingin sa kanya.
Mabilis niya itong nilapitan at hinila ito palapit kay Geoff na hindi nawawala ang ngiti sa
mga labi. Geoff, I would like you to meet
Im Terrence, singit agad ng asawa. Asawa ng niyayakap at hinahalikan mo sa pisngi
kanina.
Napalingon si Eunice kay Terrence dahil sa talim ng boses nito na ikinangisi ni Geoff.
Nag-abot ito ng kamay kay Terrence. Geoffrey Martin. You can call me Geoff. Exboyfriend ni Eunice.
Napasinghap si Eunice. Geoff doesnt have to say that!
Tumalim ang mga tingin ni Terrence kay Geoff habang nakikipagkamay.
Alam mo rin ba na ako ang first kiss niya? dagdag pa ni Geoff na ikinalaki ng mga
mata ni Eunice.
Geoff! saway niya rito. Like, really? He had to say that?
Bestfriends pa kami ngayon, pilyong nakangisi pang dagdag nito. Nice meeting you,
Terrence.
Same here, Terrence said but his face cant be painted.
Naramdaman naman agad ni Eunice ang tensyon na namumuo sa pagitan ng dalawa kaya
pumagitna siya. Pasimple niya pang siniko ng malakas si Geoff.
Okay. Ahm I think, the breakfast is ready. Dito ka na mag-breakfast, Geoff, aya
niya sa kaibigan. But she gave her a you-must-behave look.
He adorably smiled. Sure.
Sige. Ill go upstairs lang to fix myself. Ikaw, Terrence? baling niya sa asawa.
Pero di siya nito sinagot bagkus ay tumalikod na at umakyat ng hagdan.
Someones grumpy in the morning, komento ni Geoff.
Inirapan niya ito at saka sumunod sa asawa. Sinadya nitong sabihin ang mga sinabi nito
kanina para mang-asar. Narinig niya pang tumawa ito.

Pero napangiti si Eunice habang umaakyat ng hagdan. Base sa reaksyon kanina ni

Terrence, gusto niyang isipin na nagseselos ito.
Oh, keep dreaming, Eunice.she mocked herself.

HABANG SABAY-SABAY na kumakain ng agahan sina Terrence, Eunice, at Geoff ay halata

ang pananahimik ni Terrence habang si Geoff naman ay panay ang kuwento. Hindi naman
napansin ni Eunice iyon kaya ay todo ang usapan nila ni Geoff na para bang isang buong taon
silang hindi nagkita. Minsan ay nagpe-French pa sila kaya naman lalo silang hindi naintindihan
ni Terrence.
Oh, by the way, Im going to Isabela after two days. Doon kasi ang pinaka-hometown
ko, right? ani Geoff. Bago ako umalis, I would like to go out with you first. Hindi ko kasi alam
kung hanggang kailan ang stay ko doon. Baka hindi na ko pauwiin ng lola ko, biro pa nito.
Walang problema sakin, mabilis na sagot ni Eunice. Kailan tayo lalabas?
Malakas na tumikhim si Terrence. Mang Emman, coffee please! he commanded.
Oh, I forgot, ani Geoff at saka bumaling kay Terrence. Hey, can I borrow Eunice for
dinner later?
Ngayon ka pa nagtanong? supladong sagot ni Terrence.
Geoff chuckled. I think you wont mind, will you?
Ahm sisingit sana si Eunice ngunit sumagot agad si Terrence.
Youre taking my wife out for dinner, yeah, sure, I dont mind, sarkastikong wika nito.
G-Guys
Oh, I know you dont. Tutal, malapit naman nang ma-annul ang kasal niyo. The fact that
youre about to separate means you dont care for her at all.
Geoff! saway niya rito pero nginisian lang siya ng loko.
Nagtagis ang mga bagang ni Terrence. May sasabihin pa sana ito nang lumabas si Mang
Emman sa kusina dala-dala ang kape nito.
Sir, heto na po ang kape niyo.
Nagpasalamat si Terrence bago tumayo.

Terrence
Bumaling ito sa kanya. Im finished eating. Papasok na ko. Binigay nito kay Geoff
ang kape nito. Drink it. Para naman nerbiyusin ka. Then, he left.
Hahabulin niya sana ang asawa nang malakas na tumawa si Geoff.
Napalingon siya rito. Whats wrong with you?! singhal niya rito. Bakit mo ginalit si
Terrence? For the first time since she met Geoff, parang gusto niyang mainis rito. She knew
how playful and tact Geoff is. Hindi naman niya alam na gagamitin nito iyon kay Terrence.
Naasar siguro ang asawa niya. Bago pa lang magkakilala ang mga ito pero ganoon na agad si
Geoff.
Ininom nito ang kape na binigay ni Terrence. Ikaw na nga pinagpaalam, ikaw pa galit.
Saka totoo naman na mag-a-annul na kayo, ah.
Hindi mo dapat kinausap ng ganoon si Terrence. Bago pa lang kayo magkakilala, gagad
niya rito. Nagalit tuloy siya, nakalabing sabi niya habang nakatingin sa entrance door na
nilabasan ni Terrence.
He raised an eyebrow and playfully smiled. Yeah, right. He sipped the coffee. So,
later, 7 PM, Ill pick you up!
Umingos lang siya na ikinatawa na naman nito. Maya-maya ay natawa na lang rin siya.
This is what she liked about Geoff, hes always cool and cheerful. Sayang lang at hindi
siya na-inlove rito nang tuluyan.

DAHIL PUMAYAG si Eunice na makipag-dinner kay Geoff ay nagsimula na iyang mag-ayos

pagpatak pa lang ng alas-singko ng hapon.
Nagsuot siya ng isang body-hugging long-sleeved yellow dress at saka inayos ang
kanyang buhok..After fifteen minutes of drying her hair, she straightened it using her hair iron.
Naglagay din siya ng light make-up at alahas. Isang silver earrings, necklace, at wristwatch ang
napili niya.
Tumayo siya at sinipat ang sarili. Hanggang hita lang niya ang haba ng suot at hapit na hapit iyon
sa katawan. She partnered it with her favorite shining-gold Jimmy Choo stilettos.

Its 6:30 PM already when she finished preparing. Inaayos-ayos niya na lang ang hikaw na suot
nang pumasok si Terrence ng kuwarto.
Hi, nakangiting bati niya rito. She started to spray her favorite perfume. Napansin niya na tila
sandaling natigilan ito pagkakita sa kanya. Terrence?
Lumapit naman ito sa kanya pagkatapos at binigyan siya ng halik sa pisngi. You look so
beautiful tonight, he whispered.
Thank you. Sinubukan niyang itago ang kinikilig na mga ngiti.
Where are you going?
She bit her lower lip. Ahm I will have dinner with Geoff, remember?
Tumango naman ito. Mukhang lumipas na ang pang-iinis na ginawa ni Geoff rito.
Pumapayag ka na?
Nagkibit-balikat ito. Go and have fun with your ex-boyfriend, first kiss, and bestfriend.
Natawa siya dahil sa gayang-gaya nito ang tono ni Geoff. Sorry about him. Ganoon lang talaga
si Geoff. Pero kapag mas nakilala mo siya, I bet you can be good friends too.
Hinaplos nito ang mahaba niyang buhok. If If I tell you He sighed. not to come with
him tonight, sasama ka pa rin ba sa kanya? marahang tanong nito.
Hindi agad nakasagot si Eunice. Hindi niya inaasahan na tatanungin iyon ni Terrence.
B-Bakit mo naman ako pipigilan na sumama sa kanya? tanong niya pabalik rito.
I asked first, he demanded.
Well of course, hindi na ko sasama if you dont want me to, sagot niya. P-Pero, hindi mo
naman sasabihin iyon, diba? Ano bang rason para hindi siya payagan ng asawa? Eh, alam
naman nito na kaibigan niya si Geoff. Nakita na nito kaninang umaga kung gaano sila kalapit ng
dating nobyo at kaibigan niya na ngayon. Hindi naman siguro ito magseselos. Hindi ito kahit
kailan magseselos.
Right, mahinang sabi nito. Pagkuway ngumiti. Just take care. Umuwi ka ng maaga.
Yumuko ito at nilapit ang mukha sa kanya.
Dinagsa ng magkakasunod na dagundong ang puso ni Eunice nang halos maglapat na ang mga
labi nila. She automatically closed her eyes, then
Maam? katok ni Mang Emman. Nasa baba na po si Sir Geoff.

Napadilat siya at napalayo na sa kanya si Terrence. Sabay pa silang nagpakawala ng hininga.

Oh, Mang Emman, why are you always in the right timing? Yes, Mang Emman. Ill be
downstairs, sagot niya.
Nagkatinginan sila ni Terrence at saka nagkatawanan.
Ill go ahead.
Ngumiti ito. Enjoy the night, baby. Hihintayin ko ang pag-uwi mo.
.

NANLAKI ANG mga mata ni Geoff. Muntik pa nga niyang mabuga ang wine na iniinom.
What?! Pretend love? Srieux, ma chrie?
Eunice chuckled. Yes, Geoff. Its serious. You know how crazy I am. I have him still for
a month, why not make the most out of it?
Napailing-iling siya. Eunice is really something. Kung alam lang nito.
Nagulat nga ako nang pumayag siya, eh.
Bakit daw siya pumayag? nagtatakang tanong niya.
She shrugged. I dont know. Hindi ko na rin inalam kung bakit. Maybe, pinagbibigyan
na lang rin ako. Baka na-trauma siya dahil sa ginawa ko last time nang hindi niya ko pinansin,
natatawang pagbibiro nito.
Natawa na rin siya. So, isang buwan lang, diba? You only have, what? Sixteen days
left?
Tumango ito. Then, she pouted her lips. Eunice was so cute and adorable in Geoffs eyes
when she always does that. Basta well stop sa araw ng final decision ng court about the
annulment. Tinatawagan ko nga ang lawyer ko na nag-asikaso ng lahat these past year. Ang
hindi ko lang alam kung bakit hindi ko ma-contact.
Geoff finished his food. Baka busy, aniya.
Baka nga. Well, gusto ko lang naman itanong kung sigurado na bang ipapawalang-bisa
ng korte ang annulment.

Napangisi siya. Gusto mong malaman kung malakas ba ang chance na magkahiwalay
talaga kayo?
Tumango ito pagkuway napabuntong-hininga. Nilaro-laro nito ng tinidor ang natitirang
kanin sa plato nito. You know, Geoff, alam ko na naging selfish na naman ako because of this
pretend love condition na hiningi ko sa kanya. But you know She looked at her, Wala pang
dalawang linggo pero I met random people who taught me about what real love is. I was able
to see how my uncle loved me as his own I was able to reconcile with my three girl friends. I
saw another form of love through them true friendship. Katulad ng friendship natin,
nakangiting sabi nito. Mas nakilala ko rin ang s-sarili ko. Suddenly, its not just me who
matters Minsan, sa kakaisip natin sa sarili natin, hindi na natin napapansin na may ibang tao
rin pa la sa mundo.
Wow!nakangiting reaksyon niya. Eunice, is that you?
Tinaasan siya nito ng kilay. Why?
You sound so mature.
Really?
Tumango siya. Nagsimulang pumainlang sa loob ng five-star restaurant na kinakainan
nila ang isang sweet classical music. Tumayo si Geoff. Can I have this dance? Because, surely,
I cant have your heart anymore, ma cherie Eunice.
Well, she never gave her heart to him to start with.
Eunice smiled sweetly. Tinaggap nito ang kanyang kamay. When they started sweetly
dancing together, hindi mapigilan ni Geoff na titigan na lang si Eunice.
Mas gumanda ito sa paglipas ng panahon. Shes not the sweet and bratty nineteen-yearold lady he dated anymore. Geoff being her first kiss, when Eunice turned twenty, was not quite
important for she already found her first love.
Shes starting to change and grow more beautiful. Dala iyon ng pagmamahal nito kay Terrence.
What a lucky monkey.
Geoff
Yes?
Im sorry
He knotted her forehead. Pour quoi? For what? Inikot niya ito.

Because of being selfish Napayuko ito. I know that you still have feelings for me even
after we broke up
Ganoon pala siya kahalata kahit pilit na niyang itinago. Ano namang ikina-selfish mo doon?
Because I still kept you as my friend. Inabuso ko yung feelings mo para huwag mo lang akong
iwan k-katulad nila she admitted.
He sighed and softly smiled. Itinaas niya ang baba nito. Its my choice to be by your side, still.
Because, I know, that eventhough you didnt fall in love with me, you need me. As a friend. He
caressed her face. May mga pagkakataon lang talaga na kahit gaano kamahal ng tao ang isa
pang tao, mas mabuting magkaibigan na lang sila.
I hurt you.
Nangilid ang luha sa mga mata nito pero bago pa iyon tumulo ay pinunasan niya na agad gamit
ang mga daliri. Yes, you did, he admitted. But, hey, you healed me, too. Because of you, I
realized that I can be a better friend than a boyfriend when you need me the most. I can be the
guy who doesnt matter if hes been friendzoned as long as I see the girl I love happy.
Niyakap siya nito. Lucky to have you, Geoff.
He kissed her forehead as he hugged her tighter. I will always love you, Eunice. You will
always be special to me. He can be selfless just like that.
Because thats how love is. It is not self-seeking.
Nagtagis ang mga bagang ni Terrence. Tumingin ito sa kanya. Get inside, utos nito sa
seryosong tanong.
Napangiwi siya pagkuway napatingin kay Geoff. Ahm ingat ka! See you, again, Geoff,
paalam na niya rito.
Yayakapin niya pa sana ito nang hilahin siya ni Terrence palayo rito. Get inside now, Eunice.
Lumabi siya. Ayaw niya ng tono nito. He started to sound like her kuya Eugene. So authorative.
He sighed. Please, baby? Ill just talk to your bestfriend, he calmly said afterwards sabay
masamang tingin kay Geoff na nakangisi lang
Loko-loko talaga.
Tinignan niya si Geoff. Dont say anything stupid., she warned him.
Nagkibit-balikat lang ito.

Ahm, Terrence, do you need ba talaga to talk to him? tanong niya pa kay Terrence.
Nginitian lang siya ni Terrence. Magpahinga ka na. You must be tired.
Pumasok na nga siya sa loob ng bahay. Ano kayang sasabihin ni Terrence kay Geoff? Sana
naman ay sumagot ng maayos ang kaibigan niya.

SINIGURADO MUNA ni Terrence na nakapasok na talaga si Eunice sa loob ng bahay bago niya
hinarap ang kaibigan nito.
Jealous, huh? Geoff teased.
Tinignan niya ito ng matalim. Nananadya ka ba?
Naaapektuhan ka ba? balik tanong nito. And whats with the pretend love? Parang
wala naman akong natatandaan na may ganyan nang magka-usap tayo sa Paris noon.
None of your business, Geoff. Lingid sa kaalaman ni Eunice, hindi kaninang umaga
ang una nilang pagkikita ni Geoff.
Iiling-iling ito. If youll continue this pretend love you were having, be careful with
your acts. Alam kong labas na ko sa pinag-usapan niyong mag-asawa, pero hindi ko kayang
makitang masaktan si Eunice sa sarili niyang kondisyon pagkatapos ng lahat ng to. I didnt let
her go just because she could be miserable at the end of this, diretsang sabi nito.
He crossed her arms. You still love her.
I never stopped, diretsa namang wika nito.
If you really love Eunice, why did you just let her go, then? Why didnt you make a way
to court her? Matagal nang gustong itanong iyon rito ni Terrence nang malaman niya ang
kuwento ng dalawa.
It was not easy to let go of something that you treasure the most. It was the hardest and
most heartbreaking thing to do, sagot naman nito. Hirap akong pakawalan si Eunice, but I just
did when she asked for it. I wanted to beg, but just accepted her decision. Naisip ko kasi na
napakabata pa ni Eunice. Theres a lot of great things waiting for her, at hindi ako kasama doon.
You cannot say that. You should have tried, aniya rito.
Umiling-iling ito. She made it clear that we were better off as friends. So, yeah, mas
maganda kung ganoon na lang siguro. Ayoko siyang ikulong sa relasyon na ayaw na niya. I

cannot be selfish to her. Because love is not like that. Love is not possessive, demanding
stubborn, or dominating. Giving her the freedom she wanted, even if it hurts me, is the only way
to show her that I truly love her Napangisi ito. Kung saan siya masaya, doon na lang rin ako.
Kahit pa mas sasaya ako kung sakin lang siya, still
Loving someone is not about you satisfying yourself. But its about making them happy,
Terrence murmured. He realized it a long ago.
Alam mo naman pala, anito. Anyway, I dont know what youre doing for the past days mula
nang naisipan niyong simulan ni Eunice ang kondisyon niyang to. But, I can clearly see how
maturity slowly comes out from her.
Humalukipkip ito at sinalubong muli ang mga tingin niya. She may be a brat with raging
tantrums and all but I can see how she wanted to change herself. I mean, its good. Its great!
Pero kahit hindi niya pa baguhin kung sino siya, Ill still adore how her eyes twinkle whenever
she wants something, how her cute brain thinks whatever ridiculous plans just to get that thing,
and how she sweetly smiles when she finally got it. Shes an awesome woman, Terrence.
I know, she agreed with him.
And shes not stupid, makahulugang sabi nito.
He deeply sighed. Iniwasan niya rin ang tingin nito. I-I know.
Iyon lang ang pinagtataka ko. Bakit mo pa siya pinapasakay sa sarili niyang kondisyon na to?
Bakit hindi mo siya diretsahin?
I just need time.
Hindi mo pa nahahanap si who is she again?
Rachelle.
Right. Hindi mo pa nahahanap si Rachelle at ang baby niyo?
Umiling siya. Wala pa rin siyang positive feedback na nakukuha mula sa private investigator na
inutusan niyang maghanap kay Rachelle at sa anak nila.
Nakakaintinding tumango ito. Maya-maya ay nagkibit-balikat at tumalikod na para sumakay ng
kotse nito. But before he rode his car, hinarap siya ulit nito.
Whatever your plan is, Terrence, you got to tell Eunice that your last month together is not true.
Pano naman kayo maghihiwalay, diba?
Humugot si Terrence nang malalim na hininga.

Tama si Geoff, Eunice had to know soon

Na hindi sila maghihiwalay kahit pa matapos ang isang buwan
Dahil wala naman silang haharapin na korte
Dahil walang annulment na na-process sa nakalipas na taon

Dahil hindi siya pumirma kahit kailan ng annulment papers nila.

~~~~~~
Chapter 16: Not Easily Angered
Love is not provoked. Love is not given to emotional outbursts, is not exasperated by petty
annoyances, and refuses to let someone else get under ones skin. ~Steven Cole

NAPASIMANGOT SI Eunice nang sa ika-limang subok siya sa pagtawag sa kanyang abogado

ay wala na namang sumagot. Ilang beses na rin siyang nagpadala ng email at wala pa kahit isang
reply ang matanda at respetadong abogado na si Atty. Avilla.
Mukhang kailangan na niyang puntahan ang kapatid niya. Kailangan na naman niyang
manghingi ng tulong rito. Lalo siyang napasimangot. Ayaw na ayaw pa naman niyang humihingi
ng pabor sa kapatid niya. Pangako niya na huli na ang paghingi niya ng tulong sa kuya Eugene
niya noong nagpatulong siya rito para sa annulment case. Kaya nga siya nagkaroon ng abogado
na nag-asikaso ng lahat magmula nang bumalik siya ng Paris more than a year ago, dahil sa kuya
Eugene niya. Pero hindi naman niya ma-contact ngayon si Atty. Avilla.
Hay malapit nang humarap sa court pero wala naman akong abogado. No choice. I
need to go to Kuya Eugene. Baka alam niya kung may bagong contact number si attorney.
Napabuntong-hininga na lang siya at saka ibinaba ang cellphone niya nang sa ika-anim
na pagtawag niya ay wala pa rin. Pumunta na lang siya ng dining area. Saktong naroon na rin si
Terrence. Its time for their breakfast.
Ang aga-aga, nakasimangot ka, pansin ng asawa pagka-upo nila.
She pouted her lips. Dont mind me. May kailangan kasi akong asikasuhin.

Ano naman iyon? tanong pa nito habang inaabot ang tasa ng kape na itinampla niya
para dito.
She sighed. Hindi ko kasi ma-contact si Atty Avilla, my lawyer. Sinong kasama ko sa
korte by the final decision ng annulment kung di ko naman siya makausap?
Napansin niyang tila nasamid ito habang umiinom.
Hey, are you okay? nag-aalalang tanong niya rito. Masama ba ang lasa ng kape?
Umubo-ubo ito. N-No. Napaso lang dila ko.
Ah, tumatangu-tangong wika niya. Kumuha siya ng wheat bread.
Anong p-plano mo? tanong pa nito.
Im going to kuya Eugene, maybe by tomorrow. Baka alam niya kung paano ko makocontact si attorney, sabi niya sabay kagat sa tinapay.
Anyway, gabing-gabi na pala ako uuwi mamaya. Im going to visit some construction
sites by afternoon and then, may general board meeting mamaya, pag-iiba nito ng usapan.
Kung hindi ako makakahabol sa dinner, huwag mo na lang ako hintayin. But, Ill try to get
home as soon as I can. Para masabayan kita.
Hindi alam ni Eunice ngunit biglang nawala ang simangot sa mukha niya at napalitan
iyon ng ngiti sa mga labi. Thats what real husbands do. Tila nagpapaalam ito sa kanya bilang
asawa talaga nito. Nabasa niya noon sa isang libro na napapakita ng mga husbands na importante
sa kanila ang mga asawa nila kapag tila nagpapaalam ang mga ito rito. Terrence doesnt want her
to get worries in case that he got home late.
Eunice, Eunice, wag masyadong madala. More than two weeks na lang, remember?
Lihim niyang sinamangutan ang konsensya dahil doon. More than two weeks na lang
naman, shell enjoy it anyway.
Okay. Ill just wait for you later, nakangiting sabi niya rito. Because of that, some
wifely instincts rose inside her. Kaya naman sobrang inasikaso niya ito. Dapat kumain ka ng
marami ngayong breakfast. Ang dami mo palang activities mamaya. Halos mapuno ang plato
nito pagkatapos niyang lagyan iyon ng pagkain.
Tinignan siya nito. Mauubos ko kaya to?
Ahm siguro. You must finish it para marami kang energy for later. Kumagat ulit siya
sa tinapay na kinakain niya.

Napapansin ko laging wheat bread lang ang kinakain mo sa umaga, anito habang
sinisimulan ang mga nilagay niya sa pinggan nito.
Im maintaining my figure. Ayokong tumaba. Im practicing proper diet para hindi ako
mahirapan mag-burn ng fats.
Umiling-iling ito. Come here, utos nito. Sumenyas pa ito gamit ang daliri.
Why?
Just come closer.
Inilapit niya ang upuan sa tabi nito.
Closer.
Inilapit niya lalo hanggang sa magkadikit na ang mga upuan nila.
More closer, utos pa ulit nito.
Napakunot-noo siya. Terrence, magkatabi na tayo.
Umiling ito at saka ngumiti ng nakakaloko. Stand up.
Tumayo naman siya. Ano bang plano niImpit siyang napatili nang bigla na lang siyang
hilahin nito. Shes now sitting on his lap!
Terrence!
Now, Ill teach you how to eat properly, nakangiting sabi nito bago tumusok ng ham at
bacon gamit ang tinidor. Tinapat nito iyon sa bibig niya.
Umiling siya. No, Terrence. Too much cholesterol. Im happy with my bread.
Come on, baby. Tulungan mo kong ubusin ang pagkain. I cant eat all these.
Lumabi siya. But
Hindi ka tataba mamaya kung kakain ka lang ng mga ito. Huwag ka puro wheat bread
lang. You have to
But, Ill easily gain wait!
He chuckled. Who cares? Nilapit pa nito sa kanya ang pagkain. Lumayo naman siya.

Terrence naman, eh, angal niya pa ngunit mapilit ito. Biglang may naisip si Eunice.
Aha! She faced Terrence. Sige, papayag na ko to finish all of these with you.
Very well.
But! she smiled playfully, Youll kiss me.
Tila nasorpresa ito sa sinabi niya. But, then, he sexily smiled. Saan?
Eunice giggled. Tila kiniliti ang puso niya dahil sa pilyong tanong nito. You decide.
Basta sa bawat pag-kain ko, dapat may kapalit na kiss.
Tumango ito. Nang isubo na nito ang ham at bacon sa kanya at kinain niya na iyon.
He kissed her left shoulder. Tumusok ulit ito ng pagkain at ito naman ang kumain. They
were sharing the same food, plate, and fork.
Kumuha na rin siya ng sariling tinidor maya-maya at sinubuan niya na rin ito.
Nagtatawanan pa sila nang sinadya niyang lakihan ang isinubo niyang pagkain rito. Sa bawat
pag-kain naman niya ay hinahalikan siya nito sa balikat, magkabilang pisngi, braso, at kamay.
Well, she must admit, shes enjoying their playfulness. She might gain weight later but
shell never trade a sweet moment like this with Terrence.
Isang subo na lang ay tapos na ang pagkain nila. Sa kanya ang huling subo kaya naman
may isa pa siyang halik mula kay Terrence.
When she finished eating, she playfully looked at Terrence. He smiled at her. You
should eat like this more often.. Pinakamahalagang parte ng araw ang pagkain ng breakfast. Just
work-out after if you really want to be fit.
Okay. So, wheres my kiss? parang batang sabi niya.
Close your eyes.
Napaangat siya ng kilay. Why?
Ill kiss you.
Napakagat-labi siya habang napapangiti. Where?
You know where, he chukled.
So, she closed her eyes. Kasabay niyon ang pagbundol ng kaba sa dibdib niya. Lalo na ng
hawakan ni Terrence ang magkabilang pisngi niya.

Then, she felt Terrences thumb crossing her lips. Her heart pound harder. Lumipat ang
isa nitong kamay sa kanyang batok. He grabbed it and
Maam Eunice, may bisita po kayo! sigaw ni Mang Emman mula sa sala.
Sabay pa silang napa-facepalm ni Terrence. Lagi na lang, Terrence murmured.
Tumayo na siya mula sa pagkakaupo sa hita nito. She breathe out. Ano bang meron at lagi
na lang sumisingit si Mang Emman sa tamang oras?
Speaking of Mang Emman, nakangiti itong lumapit sa kanila. Maam, nandyan po ulit
si Sir Geoff. Hinahanap po kayo.
Nagsalubong ang mga kilay ni Terrence. Why is he here, again?
Nagkibit-balikat siya at saka mabilis na pumunta ng sala.
Bonjour! masiglang bati ni Geoff sa kanya sabay yakap sa kanya nang mahigpit.
Good morning, bati naman niya. I thought, maghahanda ka ngayong araw para sa
pagpunta mo ng Isabela tomorrow?
Yeah. Pero, kilala mo naman ako. Hindi ko kaya hindi ka nakikita kung alam kong
malapit ka lang naman, malambing na sabi nito.
Kinurot niya ang magkabilang pisngi nito. Youre so sweet!
Akmang hahalikan siya nito nang may mabilis na humila kay Eunice palayo rito.
You, again, wika ni Terrence na siyang humila sa kanya.
Ngumisi si Geoff. And youre grumpy again in the morning.
Geoff, saway ni Eunice rito. Bumaling siya kay Terrence. Dont mind him.
I wont if hell stop hugging and kissing you, seryosong sabi ni Terrence. Nawala na
ang pagka-playful nito kanina.
Dude, thats pretty normal. Were friends! Bestfriends, sagot pa ni Geoff. Hinila siya
nito at inakbayan. We did that a lot of times, already, in France. Walang malisya.
Mahinang siniko niya ito. Hindi niya talaga maintindihan kung bakit pa nito kailangang
sabihin na ganoon ang normal gestures nila sa Paris. And whats with Terrence being grumpy?
Mula sa pagkakaakbay ni Geoff sa kanya ay hinila muli siya ni Terrence palayo sa
kaibigan.

May sasabihin sana siya nang nananadya na inakbayan ulit siya ni Geoff. Pero hinila siya
ulit ni Terrence palayo.
Ahm, guys? What the hell? aniya nang maulit pa ulit iyon. Tila nag-tug of war ang mga
ito.
Geoff laughed. Were playing. And youre the prize. Isnt it exciting? parang batang
sabi nito.
Walang sinabi si Terrence pero nakakunot pa rin ang noo nito.
Napailing-iling na lang si Eunice at lumayo sa dalawa.
So, why are you here, Geoff? tanong niya sa kaibigan.
Aayain sana kita mamayang gabi ulit. Lets go to a bar! Lets party! he invited.
Biglang nagningning ang mga mata ni Eunice. She missed going to a bar! Oh, I would
love to
No, mariing sabi ni Terrence. Youre not going, Eunice.
What? malungkot na tanong niya. Why?
Because I said so, seryosong sabi nito at saka biglang tumalikod. He went upstairs.
Uh-oh, tanging reaksyon ni Geoff. I better go. Call me kapag pinayagan ka na.
Kinindatan siya nito. Then, he went off.
Napabuga ng hangin si Eunice. Sinundan niya si Terrence sa taas. Bakit naman kasi
ganoon lang ang rason nito? She cant have fun in the bar because he said so?
Thats irrational!
Terrence, I think, wala namang masama if Ill go to a bar later tonight, bungad ni
Eunice pagpasok pa lang ng kuwarto nila. Nakita niya si Terrence sa walk-in closet na nagsusuot
ng gray long-sleeved polo nito.
A bar is a dangerous place, Eunice. Gabi pa. And youll surely drink, sabi nito habang
nakatalikod sa kanya. Baka mapahamak ka.
Napaismid siya. Mapahamak? Im not a clueless teenager anymore that sneaks in a club!
Im already twenty-three! she snapped.
Humarap ito sa kanya. I know, Eunice. But, still, bar pa rin iyon.

Im with Geoff naman, later. Hell surely take care of me. Hindi niya ko hahayaang
mapahamak. And besides, hindi naman niya siguro ako dadalhin sa hindi safe na lugar. I trust
Geoff.
Ang sabihin mo, gusto mo lang siyang makasama mamaya, nagtatagis ang mga ngipin
na sabi nito. Pinahaba mo pa.
What? di-makapaniwalang sabi niya. Napailing na lang siya. I want to go to the bar
because I miss partying. And yes, I want to go with Geoff because hes not KJ like you!
Too bad Im your husband. Kapag nagkahiwalay na tayo, saka mo siya pakasalan and
you can party every night in a bar. Tinalikuran na naman siya nito at akmang lalabas na ng
kuwarto nang pigilan niya ito.
Terrence? Bakit ka ba ganyan? nagtatakang wika niya. Kahapon, okay lang naman
sayo na magkasama kami, ah? Now, its a big issue?
Then, fine! Sumama ka sa kanya. Go to the bar, get drunked, and make out with your
fun bestfriend! he bursted out right infront of her face.
Napasinghap siya. I dont make out with Geoff! Tumaas na rin ang boses niya katulad
nito. Geoff never took advantage whenever Im drunk! And Im sure as hell, Im not a cheap
slut when I get wasted!
Really? tuya pa nito. Because the last time I saw you drunk, we end up lavishing each
other, didnt we?
Parang may mabilis na sibat ang tumusok sa dibdib ni Eunice at eksaktong nabaon iyon
sa puso niya. She treasured that first and only intimate night she had with Terrence before she
left a year ago. Hes the first and only man she shared it with. Pero sa tingin lang nito ay lasing
siya kaya siya bumigay. Lasing lang sila pareho kaya nangyari iyon.
Nangilid ang mga luha sa mata ni Eunice. Napayuko na lang siya. I-Im still not a
slut bulong niya na narinig ni Terrence.
E-Eunice mahinahon na ngayon ang tinig nito. He reached for her but she stepped
away.
Youre going to be late for work, sabi na lang niya habang nakatalikod na rito. You
better go.
Eunice
Just go!

Huminga ito ng malalim. Damn it, he silently cursed before she heard the door closed.
Kinuha niya ang cellphone at umupo sa gilid ng kama. Pinunasan niya ang mga luha at
tinawagan si Geoff.
Hey! So, whats up?
Pick me up at nine PM. Lets have some party.

MASAMANG TINIGNAN ni Terrence ang kaibigang si Dale nang tumawa ito pagkatapos
niyang ikuwento rito ang naging pag-aaway nila ni Eunice.
Wow, Dale, that helps, sarkastikong wika niya sa kaibigan.
Looks like you will be sleeping on the sofa later, Mister, biro pa nito.
Napabuga siya ng hangin. Hindi naman niya gustong masaktan si Eunice. But she said he
was a KJ not like Geoff! Nainis siya kaya siguro kung anu-ano ang pinagsasasabi niya.
Hindi naman kasi iyon ang gusto kong sabihin, eh. Nasipa niya ang isang maliit na
bato. Kasama niya ito ngayon sa paglilibot ng malalaking project sites ngayon ng Sagittarius.
Although, hes now the Vice-President, tumutulong pa rin siya sa pagpa-plano ng mga project at
sa pagsisigurado na maayos na nagagawa iyon.
Tsk, tsk, tsk. Sasabihin mo lang kasi na nagseselos ka, pinaiyak mo pa si Eunice.
Matalim niyang tinignan ito. Bakit naman ako magseselos?
Iiling-iling ito. Pare, hinding-hindi ko makakalimutan kung paanong pina-rush mo ang
pagpapa-research sakin ng biography ni Geoffrey Martin nang nasa Paris ka, ten months ago.
The two of you almost had the same achievements. Graduated with honors, trusted leader, and
many other excellent records. Isa siyang mahigpit na kakompetensiya, anito. Kaso, hindi siya
KJ. Lamang ng isang paligo, dude! pang-aasar pa nito sa kanya.
Kasalanan niya bang hindi siya kasing-masiyahin katulad ni Geoff?
Minsan, pare, ilabas mo rin yang pagka-cheerful mo at nang hindi ka nasasabihan na
KJ, tumatawa pa ring sabi ni Dale.
Napatingin siya sa kaibigan. Dale used to be more serious than him, ngunit nang
magpakasal ito eight months ago, he loosened up. At ngayon nga, pinagtatawanan pa siya nito na
parang aliw na aliw pa sa pag-aaway nila ng asawa.

Ngunit, maya-maya ay sumeryoso na ito. Alam mo, Terrence, sigurado namang hindi rin
iyon ang gustong sabihin ni Eunice but well, you provoked her to be mad at you. Na-provoke ka
rin niya, at ayan na nagkasakitan na kayo.
Terrence sighed.
Sabi ng misis ko, love does not provoke, Dale shared. Its not easily angered. Hindi ka
gagawa ng mga bagay o magsasabi ng mga salita na puwedeng ikagalit sayo ng isang tao. Hindi
ka rin papatol kapag ikaw naman ang ginalit. Because its a cycle. Itinaas pa nito ang mga
kamay at nag-gesture ng isang cycle. Kapag pumatol ka, papatulan ka rin pabalik, eh. At
siguradong papatulan mo lang ulit and then it goes on and on
I know, mahinang sabi ni Terrence. Nakalimutan lang niya talaga kanina iyon. Dapat
nag-isip muna siya bago nagbitiw ng mga salita. Its a given responsibility to every human.
Thinking first before speaking.
Nasaktan ka lang kaya natural lang iyong naging reaksyon mo. Hindi naman maiiwasan.
Pero mas maganda pa rin talaga kung natutunan nating umiwas na lang muna kapag nasa
kainitan na nang diskusyon ang mga bagay, dagdag pa nito. Naaalala mo nang mga bata pa
tayo noon? Kapag nagkakaroon ng away?
Tumango siya at napangiti. Sabi ng mga nanay natin, huwag na lang tayong pumatol sa
mga umaaway satin. Umatras na lang tayo, at hayaan nilang isipin na natalo tayo o duwag
tayo.
Its in losing that we win.
Because the more the heart loves, the more the mind understands.
Nagkakabati-bati rin naman tayo kapag malamig na ang mga ulo. Huwag lang
masyadong maraming nakikisawsaw sa away.
Nagkatawanan sila.
I could have told Eunice na pag-usapan na lang namin ulit mamayang gabi ang tungkol
sa pagpunta niya sa bar, nagsisising wika niya. Next time, he wont really say something when
hes on top of his emotions because most probably, everything will be messy.
Tinapik-tapik siya nito sa balikat. Just say youre sorry sincerely. Give her a kiss. Eunice
deserves that.
Give her a kiss.
Huwag lang sanang biglang sumingit si Mang Emman sa tamang oras.

I WANT to dance. Lets dance? sabay hila ni Eunice sa kamay ni Geoff.

Umiling lang si Geoff. Im going to finish this first, sabay angat sa pangalawang baso niya ng
vodka na hindi pa nangangalahati. Go dance, he told her. Matipid na nginitian niya rin ito.
Nagkibit-balikat ito. Okay. You follow me after drinking that, alright? nakangiting sabi nito at
saka dumiretso sa dance floor ng bar. Sumali ito sa isang grupo ng mga babaeng nagsasayaw.
From his seat, he watched over Eunice. Shes really dancing joyfully. No one will ever noticed
that she had a fight with her husband.
Sometimes, guys are idiot. Sasabihin na lang na nagseselos, nagpapaiyak pa ng babae. Tsk tsk.
Nasabi ni Geoff sa isip. Nang sunduin niya kanina si Eunice ay tahimik lang ito habang papunta
sila ng bar. At nang ipilit nito na isang hard-drink ang gusto nito ay pinigilan niya ito, pero nang
ikuwento nito ang naging pag-aaway nito at ni Terrence, he gave her the drink she wanted.
Napansin niya ang lalong paglakas ng tugtog at ang pagrami pa ng mga tao. Its almost
eleven PM and the night is just getting started. Tinignan niya ulit si Eunice at patuloy pa rin ito
sa pagsasayaw kasama ang iba pang mga babae. May hawak na rin itong baso ng isang ladys
drink. She started to dance sexily but still with grace.
Paniguradong lasing na lasing na ito.
Tatayo na sana si Geoff upang hilahin na ito pabalik sa puwesto nila nang mapansin
niyang may umiilaw sa dala nitong purse. Wala sa sariling kinuha niya ang cellphone nito mula
sa loob niyon. At tama nga ang kanina niya pang hinala na tumatawag na si Terrence rito.
Hey, Geoff!
Napapitlag siya nang makitang nasa harap niya na pala si Eunice. Kinuha nito sa kanya
ang cellphone nito. Uh-oh. Husband alert, she said while giggling. Then, she just turned-off
her phone.
I think we should go home, aniya rito.
She made face. The night is still young, Geoff! Wala pa nga ta tayong dalawang oras
dito. Umupo na ulit ito sa inuupuan nito kanina. Naglabas ito ng panyo mula sa purse nito at
sinumulang punasan ang pawis nito sa mukha at leeg. Hinawi nito ang mahabang buhok sa isang
gilid. Napansin niya ang pagpungay na ng mga mata nito.
Pinatong nito ang mga braso sa bar counter at saka niyukyok ang ulo nito doon. Ill tell you
something she murmured.

What is it? Umupo na muli siya sa tabi nito.

Inangat muli nito ang ulo. Sabi ni Terrence pumunta daw ako dito sa bar. Im already
here so, check! Then, get drunk Kinuha nito ang vodka niya at mabilis na inubos iyon
Check!
Pumungay lalo ang mga mata nito at tinitigan siya. Alam mo kung ano pang isang sinabi
niya? She crawled her hands up to his chest. Napalunok siya sa init ng mga kamay nito na
tumatagos sa shirt niya.
She leaned closer to him. Sabi niya, make out with your fun bestfriend she
whispered.
He laughed nervously. T-Thats a nice suggestion, he tried to joke.
You think so? nakangisi pang tanong nito habang pumapaikot na ang mga braso nito sa
kanyang leeg.
Dear Lord, dont lead me unto temptation. Amen. Malakas siyang tumikhim at inilayo ito
sa kanya. Sorry, I dont make out with married ladies.
Tumawa ito at niyakap siya. Sabi ko na, youll never take advantage of me, eh. She
rested her head to his shoulder.
Hinaplos-haplos niya ang buhok nito. Magiging okay rin kayo ni Terrence.
Baka magalit lalo siya kasi umalis ako Hindi ko naman kasi maintindihan kung bakit siya
biglang nagagalit, eh. I tried to understand, but how?
Oh, cherie, tangi niya lang nasabi.
Lumayo ito sa kanya at mas pumungay pa ang mga mata nito. Inaantok na rin siguro. Tinignan
siya nito pero maya-maya ay lumagpas ang tingin nito sa kanya.
Napalingon si Geoff at nakitang papalapit si Terrence sa kanila.
Tinanguan siya nito at lumapit kay Eunice.
Terrence? Halatang di makapaniwala si Eunice na nandoon ang asawa nito thanks to him.

TERRENCE? di-makapaniwalang sabi ni Eunice nang makita siya. Namumungay na ang mga
mata nito ng sobra.
Terrence smiled at her wife. Inaantok ka na, he calmly said. We better go home now, baby.
H-Hindi ka na galit sakin?
Umiling ito. Ako dapat ang nagtatanong niyan sayo. Hindi ka na galit sakin?
Napayuko ito. Shes still hurt from their petty fight. Napabuntong-hininga siya.
Can you still walk? Inalalayan niya ito patayo ngunit agad na bumuway ito. Sabay pa
sila ni Geoff na umalalay rito.
Shes half-asleep already. Kaya naman pahigang binuhat niya na ito palabas ng maingay
na bar.
Thank you for texting me, earlier, kung nasaan kayo, pasasalamat niya kay Geoff nang
sumunod ito sa parking lot.
Pagdating niya kanina sa bahay ay nag-alala siya nang hindi makita si Eunice. Then, he received
a text message from Geoff. Kararating pa lang ng mga ito sa bar nang nag-text ito.
Kaya naman, hinayaan niya na lang muna ang mga ito. Pero kanina lang ay hindi na siya
nakatiis at sinundan ang mga ito.
Pagdating sa kotse niya ay tinulungan siya nitong buksan ang pinto ng kotse. Isinakay niya si
Eunice sa passenger seat. He reclined the car seat. Sinigurado niya na komportable si Eunice
bago niya sinara ang pinto.
Hey, dont suggest to her to make out with me, okay? Kasi alam mo namang sinusunod
ka niyan.
Nanlaki ang mga mata niya. What?!
Ngumisi ito. She just tested me, dont you worry. I dont take advantage. So not me.
Nakahinga siya ng maluwag. He must admit, Geoffs a respectable guy. Thank you.
Dont make her cry anymore just because your jealous of my gorgeousness.
Bahagya siyang natawa at maya-maya ay tumango.
I wont ever make her cry anymore just because just because Im jealous.
...Of my gorgeousness, dugtong pa ni Geoff.

Dont push it.

Geoff laughed while Terrence entered the drivers seat. Then, drove his wife home.
Hell make it up to her.
~~
Chapter 17: Keeps No Record of Wrongs
Love doesnt keep a tally of wrongs and bear a grudge until every one is paid for. It doesnt try
to gain the upper hand by reminding the other person of past wrongs. Love forgives. ~Bible.org

KUYA EUGENE!
Nilingon si Eunice ng kapatid at nginitian siya nito. Hi, cupcake.
Binitawan niya ang mga laruan at saka lumapit rito. Kuya, hindi ka na aalis?Hindi mo
nako iiwan?sunud-sunod na tanong niya rito. Sana hindi na umalis ang kuya niya. Kasi wala na
siyang nakakakalaro sa bahay at saka laging si Yaya Mae na lang niya ang katabi niya sa
pagtulog.
She missed her big brother so much.
Kuya Eugene hugged her. How are you, Eunice? Nagpapakabait ka ba kay Yaya Mae at saka
kay Uncle?
She giggled. Yaya always say that Im pilya. Whats pilya, kuya?
He patted her head. Playful. Youre playful.
Kuya, sabi ni Yaya, graduate na daw ako ng Prep! Grade 1 na daw ako sa pasukan,
pagkukuwento pa ni Eunice. Tapos ka na ba mag-aral sa States? Graduate ka na rin ba?
Umiling ito. Matagal pa ga-graduate si Kuya, eh.
Napasimangot siya. Iiwan mo ulit ako? Babalik ka pa dun, eh.
Eunice
She pushed him away. Bakit ka pa umuwi? Youre going away din pala.

Inabot siya ng kuya niya pero tumakbo siya palayo rito. I hate you! I hate you! Go back
to States na lang. Doon ka na lang forever! Iwan mo na lang ako forever! naiiyak na sigaw niya
at saka pumunta sa kuwarto niya.
Nang unang umalis ang kuya niya, lagi siyang umiiyak hanggang sa makatulog siya.
Hinihintay niya laging bumalik ito. And now hes here, iiwan rin pala siya ulit. Bakit hindi na
lang dito nag-college ang kuya Eugene niya? Bakit kailangan sa malayo pa?
Years passed and little Eunice grown into a beautiful teen-chick. Katatapos lang ng
highschool graduation nila nang umuwi ulit ang Kuya Eugene niya. Now, hes really going to
stay but Eunice and Eugene had grown apart through years. Suddenly, they were strangers to
each other.
Ngunit, sumubok naman si Eunice na makipaglapit muli sa kapatid niya. Afterall,
mananatili na ito sa Pilipinas dahil oras na daw para pamunuan nito ang kompanya ng pamilya
nila. But then, mismong kapatid niya ang naglayo sa kanya mula rito.
Gustong kunin ng Auntie Nicola mo si Eunice para sa Paris na mag-aral.
Napahinto si Eunice sa pagbaba nang hagdan nang marinig niya ang boses ng Uncle
Johnny niya. Nakabukas pala ang pinto ng library-slash-study room nila sa mansyon. Kausap
nito ang kuya Eugene niya.
I heard Eunice is into fashion designing. Magaganda ang fashion schools sa Paris. Tell
Auntie Nicola that Eunice is going, sabi pa ng kapatid niya.
Napakunot-noo si Eunice at dahan-dahang lumapit sa kuwarto. Nagtago siya sa likod ng
pintuan.
Ang tanong, papayag ba si Eunice na pumunta ng Paris?
Tama ang uncle niya. Hindi pa nga siya nakakapagdesisyon pagkatapos ay
pangungunahan na siya ng kapatid?
She has to go. Mas maganda ang quality of education doon para sa gusto niyang kurso,
pilit pa ng kuya niya.
Papasok na sana siya at sisingit sa usapan. Kapag napapayag ng kuya niya ang Uncle nila
then, wala siyang magagawa kapag pinapunta siya ng Paris.
Pero napahinto siya sa pagpasok nang magsalita muli ang Kuya Eugene niya.
Isa pa, ayoko ng pabigat. Sa oras na mag-take over na ko sa kompanya na iniwan ni
Daddy sakin, pati custody ni Eunice, mapupunta na rin sakin. I cant run a big company na
laging inaasikaso ang welfare ni Eunice. Mas mabuting sa Paris muna siya.

Pabigat? Pabigat ang turing sa kanya ng sarili niyang kapatid? Kumuyom ang mga kamay
ni Eunice. Umatras siya at tumakbo sa kuwarto niya.
Kinuha niya ang picture frame na may litrato nilang dalawa ng kapatid niya noong mga
bata pa sila. Binato niya iyon at malakas na tumama sa dingding. Lahat na ng makita niya ay
pinagbababato niya nang malakas.
I hate you! sigaw niya. I hate you! Bawat pagbato niya ng mga mamahaling gamit sa
kuwarto niya ay sinisigaw niya rin iyon nang paulit-ulit.
She waited for her brother to come back. But when he did, siya naman ang gusto nitong
paalisin o itapon para lang hindi siya maging pabigat dito?
Damn it! Damn it! Go to hell, kuya! Go to hell!
Humahangos na pumasok si Uncle Johnny at ang magaling niyang kapatid sa kuwarto
niya.
Eunice?! What are you doing? sigaw ng kapatid niya sa kanya.
Pinigilan siya ni Uncle Johnny sa ginagawa. Eunice, stop, mahinahong wika nito.
Hinawakan nito ang dalawa niyang kamay. Pero nagpapapalag siya.
Eunice! saway sa kanya ng kapatid. What the hell are you doing?!
Tinignan niya ito ng masama. Go to hell, kuya! Go to hell! Malakas na binawi niya ang
mga kamay sa uncle niya at saka lumapit rito. Malalakas na hampas ang binigay niya rito. I hate
you! I hate you! Hindi na kita kapatid! I hate you! gigil na gigil na singhal niya rito. Pigil na
pigil ang mga luha sa pagtulo. Nanginginig ang buong katawan niya.
What the hells happening to you?! he scolded and pushed her away.
Dahil sa lakas ng pagtulak nito ay nabuway siya sa pagkakatayo but her uncle caught her
before she fell on the floor.
Stop acting like a child, Eunice! saway ng kapatid niya. Bakit ka ba nagwawala? Its a
big mess in here!
Hindi niya na napigilan ang pag-iyak. Tuluyan na siyang napahagulgol. I cannot
understand! I cannot understand! umiiyak na sabi niya. Sabi mo sa p-puntod nila Mommy,
aalagaan mo ko! Sabi mo, hindi mo ko pababayaan Napaupo na siya sahig at hinarang ang
mga kamay sa mukha. Butwhy? Why did you left me? You can study here, pero bakit sa
malayo pa?

Bakit pinili nitong umalis kung kailan mas kailangan niya ito sa tabi niya noon? Bata pa
siya noon, oo. Inintindi niya iyon. Akala niya ayaw na sa kanya ng kuya niya. At sa mga narinig
niya kanina, ayaw na nga talaga nito sa kanya. Tinuturing na nga lang siya nitong isang pabigat.
Ganoon lang iyon, Kuya? Suddenly, you want to shut me out of your l-life? Hilam ang
mga luhang tiningala niya ito. He didnt show any expression. Simpleng nakatingin lang ito sa
kanya na para bang hindi siya umiiyak sa harap nito.
Nandito ka n-na nga pero ako naman ang gustong m-mong paalisin? tanong niya rito.
May ginawa ba kong mali? D-Dont you love me anymore, kuya?
Tumalikod ito at lumabas ng kuwarto niya. Get up and fix yourself. Mag-empake ka na
rin. Bukas na bukas, pupunta ka na ng Paris, malamig na sabi nito at saka naglakad palayo.
Just like that. He turned away, just like that. Hindi na kailangang sagutin pa nito ang mga
tanong niya.
If he does not love her anymore, then she wont love him any longer.
Sapat na ang mga ginawa nitong pagtalikod sa kanya para hindi niya na ito ituring na
kapatid.

MATAGAL NANG gising si Eunice ngunit nanatili lang siyang nakahiga habang
nakikipagtitigan sa kisame ng kuwarto. Napapikit siya nang sumakit na naman ang ulo niya. Iyon
ang dahilan kaya hindi rin siya makabangon. Pagkagising pa lang niya ang tinamaan na siya
nang hang-over. She deeply breathe upang mawala ang sakit.
Narinig niya ang pagbukas ng pintuan at kasunod niyon ay ang pagtawag ni Terrence sa
pangalan niya.
Napadilat siya ngunit napapikit lang ulit nang kumirot muli ang sentido.
Ouch
Naramdaman niya ang paghaplos ni Terrence sa noo niya. Hang-over?
Y-Yeah mahinang sabi niya. Ano ba kasing iniisip niya kagabi at uminom siya ng
uminom? Sanay naman siyang uminom noong nasa Paris pa siya. Pero ilang buwan din kasi
siyang natigil sa pag-inom ng ganoon karami kaya siguro nabigla ang katawan niya. Argh! Dapat
pala talaga ay tumigil na siya nang sinaway siya ni Geoff kagabi.
Nang parang pinukpok na naman ang ulo niya sa sakit, she inhaled and exhaled
continuously.

I got some pain reliever here. Makakabangon ka ba? he softly said.

I cant
Naramdaman niya ang pagkilos nito palapit sa kanya. Then, she felt his one hand cupping
the back of her neck and the other hand around her waist. Come on, Eunice, sandali lang to.
Para mabawasan na ang pagsakit ng ulo mo
Pagkuway dahan-dahan siya nitong inalalayan na makabangon at pagkatapos ay isinandal siya
sa headboard ng kama. Naglagay din ito ng unan sa sinasandalan niya.
Hindi niya madilat ang mga mata dahil baka umikot lang ang paningin niya. Mahina siyang
napaungol nang maramdaman na naman ang parang pagpukpok sa ulo niya.
Here. She felt a tablet of medicine infront of her lips. Binuka niya ang bibig at isinubo nito sa
kanya ang gamot pagkatapos ay tinulungan din siya nitong makainom ng tubig. Later on,
inaalalayan na rin siya nitong makahiga ulit. Are you hungry?
No I feel like I wanna throw up mahinang sabi niya habang pinapakiramdaman
ang sikmura. Para siyang nangangasim pero hindi pa naman siya nasusuka.
Theres a basin here. Kinuha nito ang kamay niya at dinala kung nasaan ang sinasabi nito.
Nasa side table pala lahat ng kailangan niya. If you want to throw up, use this para hindi mo na
kailangang tumakbo sa banyo. Meron ding tubig at tissue paper dito, anito.
Unti-unti niyang dinilat ang mga mata. Tinitigan niya si Terrence. Gumagaan kahit papaano ang
pakiramdam niya dahil sa pag-aasikaso nito sa kanya. She slowly smiled.
Why? nagtatakang tanong nito.
Totoo bang sinundo mo ko kahapon sa bar? Memories of last night was so blurred. Basta ang
huli niyang natatandaan ay ang pakikipagsayaw niya sa bar. The rest, hindi niya na alam. Except
when she saw Terrence walking towards her then carried her outside the bar. Pero hindi niya rin
alam kung totoo ba iyon o panaginip lang.
I did, pagkumpirma nito. Sinundo na kita kasi baka wala kang balak umuwi, biro nito.
Bakit naman ako hindi uuwi? tanong niya.
Honestly, kahapon sa bar, wala nga talaga siyang planong umuwi. Masama kasi talaga ang loob
niya nang sabihan na naman siya nitong slut. But, then, sa pag-iisip niya kanina, parang medyo
luminaw sa kanya ang lahat. Maybe, he just said that because she compared him with Geoff.
Kahit hindi nito sabihin ay alam niyang naiinis ito kay Geoff dahil bagong magkakilala pa lang
ang mga ito ngunit kung makaasal na ang kaibigan niya ay parang ang tagal na ng mga itong
magkakilala. Maybe, she hurt his ego.

Im sorry Terrence sincerely said. He reached for her hand. Sa lahat ng sinabi ko kahapon.
Im sorry if I hurt you. I didnt mean any of it. I was just I was just
I know, buntong-hiningang sabi niya.
Y-You know? nagtatakang sabi nito.
Marahan siyang tumango. Naiinis ka siguro sa paraan ng pagsasalita ni Geoff. Bago pa lang
kayo magkakilala tapos ganoon na siya makipag-usap sayo. Tapos I compared you to him pa
Napatungo siya. Im sorry also. Na-hurt ko siguro ang ego mo Wala naman kasi siyang
ibang matatamaan rito kundi ang ego nito, diba? Ayaw ng mga lalaki na nakukumpara sila sa iba
pang mga lalaki siguro.
So were okay now? marahang tanong nito.
She smiled. Husbands and wives fight. I think its just normal.
Hindi ka na talaga galit sakin?
Nagulat lang siguro ako kahapon Dapat inintindi na lang kita. Alam ko naman na welfare ko
lang rin ang iniintindi mo. May asawa na kong tao pero kung makakilos ako, parang dalaga lang
ako. Maybe, its one of the reasons why you dont want me to go to the bar na iba pang lalaki
ang kasama ko.
Its my fault, too. Naging irrational ako, pag-amin ni Terrence. But, Eunice Tinignan siya
nito ng diretso sa mga mata. I never viewed you as a as slut or any cheap kind of girl, because
you never are. You never looked that way to me Not ever. and then he handsomely smiled at
her. Youre pretty special and high-maintenance.
Natawa siya pero agad naman napadaing nang kumirot ang sentido. Ngunit dahil sa mga narinig
mula rito, masakit man ang ulo niya masaya naman ang puso niya.
Lalo lang niyang minamahal si Terrence. Paano na kaya kapag natapos na mga araw nila?
Lumapit sa kanya ito at hinalikan siya sa noo. Take a rest, again. Bumaba ang mga labi nito sa
ilong niya. Gigisingin kita kapag tanghalian na.
Buti na lang pala at Linggo ngayon, kaya walang pasok si Terrence. They can spend the whole
day together.
Okay.
When he lowered his lips to hers ay bahagya siyang napangiti at lumayo rito. Tila nagtaka ito.
Sa tingin ko, biglang kakatok si Mang Emman, she joked.

Natawa ito. Maya-mayay nagkatinginan pa sila nang kinatok nga sila ni Mang Emman!
Sir Terrence?
Told you so, natatawang wika niya.
Paalala mo sakin na bibigyan natin ng day-off si Mang Emman, anito bago tumayo at
binuksan ang pinto. Bakit po?
Surprise! Dalawang teenage girls ang bumungad kay Terrence pagbukas nito ng pinto.
Alynn? Gwen? Bakit kayo nandito? gulat at nagtatakang tanong rito ni Terrence.
Napakunot-noo naman si Eunice. Hindi niya kasi kilala ang mga ito.
Binibisita ka namin, Kuya. Ang tagal mo na kasing hindi umuuwi ng Monte Amor. Nami-miss
ka na ni Tita Theresa, sagot ng isang dalaga.
Si Tita Theresa na tinutukoy nito ay ang ina ni Terrence. Ang Monte Amor ay ang hometown nila
Terrence sa pagkakaalam niya. Shes not sure kung sa Cebu ba iyon o sa Dumaguete. But its
somewhere in Visayas. Kahit kailan ay hindi pa siya nakapunta doon.
Biglang pumasok ang isang dalaga sa kuwarto. Medyo may kaliitan ito kaya naman nakalusot
kay Terrence.
Nakangiting kinawayan siya nito. Hello po, Miss! Ikaw ba ang asawa ni Kuya Terrence?
Lumapit ito sa kanya. Ako po pala si Alynn. Pinsan po ni Kuya Terrence.
Ahh She smiled at her. Im Eunice.
Hi, ate Eunice! Its so nice meeting you! Bakit hindi ka pa inuwi ni Kuya sa Monte Amor?
Kalat na kalat na nag-asawa na siya rito pero kahit minsan hindi ka naman inuwi para ipakilala
samin.
Oo nga! singit pa ng isang dalaga na nakapasok na rin sa loob ng kuwarto. Kaya ka siguro
ayaw iuwi kasi diyosa pala ang pinakasalan! Magkakagulo sa Monte Amor. Lumapit din sa
kanya ang isa pa sigurong pinsan nito. Hi, ate! Ako po si Gwynnette. But you can call me
Gwen. Pinsan din po ako ni kuya Terrence.
Hey, you two, get out!
Ayaw, sabay pang tanggi ng dalawa.
Tumabi sa kanan niya si Gwen habang sa kaliwa naman niya si Alynn.
Youre so beautiful talaga, ate Eunice, sabi pa ni Alynn habang nakatingin sa kanya.

Hindi pa nga ata siya nagsusuklay o naghihilamos man lang.

Pasensya na po nang-i-invade kami ng kuwarto. Ang tagal na po kasi namin na gusto kang
makilala. Last year pa kami naghihintay sa Monte Amor kung iuuwi ka ni Kuya Terrence,
dagdag pa ni Gwen.
Gwen, Alynn, lumabas na nga kayo. Masama ang pakiramdam ng ate Eunice niyo, saway ni
Terrence sa dalawa.
Ha? gulat na tanong ni Gwen at pagkuway bumaling sa kanya. May sakit ka pa po ng lagay
na yan?
Eh di kung magaling ka lang, ate, mas lalo ka pang maganda. Diyosa nga!
She chuckled. Then she shyly smiled at them. Sobra siyang na-flatter sa mga ito. Although, shes
used to hearing such complements hindi niya alam pero iba ang dating nang sinabi iyon ng
mga pinsan ni Terrence.
Nagkahang-over lang ako. Marami kasi akong nainom kagabi, paliwanag niya sa mga ito.
Tumangu-tango ang mga ito.
Talagang hindi kayo lalabas? tanong pa ni Terrence sa mga ito pero hindi ito pinansin nina
Gwen at Alynn na nasa kanya ang buong atensyon.
Bakit ka uminom kagabi, ate Eunice? tanong pa ni Alynn.
Inaway ka po ba ni Kuya Terrence? malumanay na tanong pa ni Gwen.
Ahm
Tsk tsk tsk, palatak ni Alynn. Sana magkabati na po kayo ni kuya Terrence.
Ah
Pero huwag kang ma-pressure, ate, okay lang kung papalipasin na muna niyo ni kuya Terrence
ang mga init ng ulo niyo, sabi pa ni Gwen.
Itatama niya sana ang mga ito pero tuluy-tuloy ang mga ito sa pagsasalita.
Pero alam naman po namin na magkakabati rin kayo agad.
Kasi love niyo po ang isat isa.
Mukhang walang alam ang mga ito sa tunay na pagsasama nila ni Terrence.

And when you love somebody hindi po kayo mag-iipon ng sama ng loob para sa taong iyon,
sabay pang sabi ng mga ito. Nag-high five pa ang dalawa.
Napahinto siya at napatingin kay Terrence. Nagkibit-balikat ito na para bang hayaan na lang nila
sa pagsasalita ang dalawa.
Ang pag-ibig daw po hindi nagtatanim ng sama ng loob.
Napatingin siya kay Gwen. Huh?
Ngumiti ito. Wala po kasing mabuting nadudulot kapag nagtatanim tayo ng galit sa kapwa
natin. Tayo lang din naman po ang naste-stress.
Saka kapag wala kang iniipon na sama ng loob, magaan po sa pakiramdam. Kaya nga kapag we
forgive somebody, parang nabunutan tayo ng tinik sa dibdib, dagdag pa ni Alynn.
Napapikit-pikit si Eunice at biglang may naalala. Ang kuya Eugene niya. She felt a light pinch in
her heart when she remembered the day that she started burying a grudge against her big brother.
Selfless love keeps no record of wrong doings of others.
K-Kahit gaano pa k-kasakit yung ginawa nila sayo? natanong niya.
Tumango ang mga ito. Kahit gaano pa kalalim ang sugat na iniwan nila sa puso mo. Because if
we continue on hating them, tayo lang rin naman ang nahihirapan.
Napalunok siya at napayuko. Ganoon ba talaga?
Mas masarap pong magmahal kapag malaya ang puso sa kahit anong galit.
Wow, Alynn! Saan mo nakuha iyan? tanong rito ni Gwen.
Its all in the mind, sabay turo sa sentido nito. Nagtawanan ang dalawa at tipid siyang
napangiti.
Kaya, ate Eunice, patawarin mo na si kuya Terrence.
Love, love, love!
Kayong dalawa, singit ni Terrence. Okay na kami ni Eunice kanina pa. Nakapag-usap na kami
bago niyo pa kami guluhin.
Ngek! ani Alynn. Bakit hindi niyo agad sinabi?
Parang sayang yung WOW natin.

Anong WOW? nagtatakang tanong ni Terrence.

Words of Wisdom, sabay-sabay pa silang tatlo sa pagsagot.
Natawa si Terrence. Kung sana kasi, hindi kayo basta-basta pumapasok ng kuwarto ng may
kuwarto at salita nang salita, eh di, sana hindi nasayang ang WOW niyo.
The two girls chuckled.
Oh, well, kibit-balikat ni Gwen. Ate Eunice, just dont bear a grudge, ah?
Natamaan siya roon.
Tama! Youre too pretty to have a heavy heart full of hatred, Alynn added.
Ikaw din, kuya Terrence.
Oo na. Basta lumabas na kayo para makapagpahinga na ang ate Eunice niyo.
Bati na ba talaga kayo? tanong pa ni Gwen.
Tumango siya. Yes
Isa namang I love you diyan! Alynn teased.
Natawa si Eunice.
Kami ba inuuto niyo? nakakunot-noong tanong ni Terrence sa mga ito.
Kayo naman, I love you lang, eh. Parang hindi niyo naman sinasabi sa isat isa iyon.
Hindi nga. Ngali-ngaling sabihin ni Eunice pero natawa na lang siya sa kakulitan ng mga pinsan
ni Terrence. Hindi niya akalain na may mga pinsan pala itong ganoon.
Wag na kayo mahiya. Kunwari wala kami dito.
Iiling-iling lang si Terrence.
Killjoy! Alynn and Gwen teased.
Natawa si Eunice. She also said that yesterday to Terrence. Kaya siguro nagalit sa kanya.
Ikaw na lang mauna, ate Eunice.
H-Ha?

Sige na po Para sasagot na lang si Kuya Terrence.

Tumigil na nga kayong dalawa, saway pa ulit ng asawa. Lumabas na kayo, hintayin niyo ko
sa baba.
Hindi pa yata kayo bati, eh.
Oo nga.
Eunice smiled and looked at Terrence. I love you, she softly said. Halatang nagulat si Terrence
sa sinabi niya habang impit na napatili sa magkabilang gilid niya ang mga pinsan nito.
Hindi masamang pagbigyan ang dalawa. Isa pa, matagal na niyang gustong sabihin kay Terrence
iyon.
Ikaw na, Kuya!
Tila may sumipa sa dibdib ni Eunice nang unti-unting sumilay ang mga ngiti sa labi ni Terrence.
Diretso pa itong nakatingin sa kanya.
I love you, too.
Naunahan na siya sa pagtili nina Gwen at Alyn.

I LOVE YOU.
Hindi mapigilan ni Terrence ang mapangiti nang maalala ang sinabi ni Eunice. Buti na
lang at tapos na manggulo ang makukulit niyang mga pinsan kaya nakapagpahinga na ito.
So, why are you here? tanong niya kanina Alynn at Gwen.
Nagkatinginan ang mga ito. Nagtuturuan kung sino ang sasagot sa tanong niya.
Tumikhim si Alynn. Ahh Kuya Terrence, ano Tumingin ito kay Gwen.
Alam na namin kung nasaan si Rachelle, dugtong ni Gwen.
What?! he surprisingly asked. Where?
Nagkatinginan ulit ang mga ito.
S-Sa Cebu. Sa Monte Amor.

Mabilis na binundol ng kaba ang dibdib niya.

PAGPASENSYAHAN mo na ang mga pinsan ko. Ganoon talaga ang dalawang iyon kapag
nandito sa Manila. Nangungulit, ani Terrence habang sabay silang kumakain ng merienda.
Umayos na ang pakiramdam ni Eunice kaya naman nakabangon na siya nang matapos
ang tanghalian kanina. Kaaalis lang rin nila Gwen at Alynn.
Its okay. Nakakatuwa naman sila. Kahit unang beses ko pa lang sila nakilala,
komportable ako sa kanila, aniya. Parang gusto ko pa tuloy pumunta sa Monte Amor.
Kinuwento kasi sa kanya ng dalawa kung gaano kapayapa at kaganda sa probinsya ng mga ito
kaya naman parang gusto niyang makapunta roon kahit isang araw lang.
Puwede naman. Ipapakilala kita sa mga kamag-anak ko.
Gulat na napatingin siya rito. Really? I mean, papakilala mo talaga ako sa kanila, eh
dalawang linggo na lang tapos wala bang nakakaalam ng tungkol sa annulment?
My parents do. Pero alam kong matutuwa sila kapag nakita ka nila doon, nakangiting
wika nito. Maliit lang ang Monte Amor at karamihan pa sa populasyon niyon ay mga kamaganak namin. Nang malaman nilang ikinasal ako last year, gusto ka na nilang makilala. Siguro
hindi naman masama na mapakilala kita sa kanila? At saka maganda nga talaga doon.
Makakapag-unwind tayo.
Biglang nakaramdam ng pananabik si Eunice. Okay, shes a city girl but maybe she can
endure living in a province for a couple of days.
Puwede ba tayong magbakasyon doon?
Tumango ito. Kung gusto mo.
Yes, yes! I want to go. Saan nga ba iyon?
Southern part of Cebu, anito. Gusto mong magbakasyon na the day after tomorrow?
biglang aya nito.
Eunices eyes twinkled with anticipation. Of course! Pero paano ang trabaho mo?
I can file a leave tomorrow. Ang secretary ko na ang bahala. Lets spend four days in
there.

Tumangu-tango si Eunice. Maya-maya ay bigla siyang may naalala. Tutal

magbabakasyon sila, siguro bago siya umalis ng Manila ay may dapat muna siyang asikasuhin.
Ahm Terrence?
Yes?
P-Puwede ba kong lumabas mamaya? Pupuntahan ko lang si kuya Eugene.
Tatanungin mo na sa kanya ang tungkol sa abogado mo?
Umiling siya. Im going because Naalala niya ang sinabi nina Gwen at Alyn. Love
keeps no record of wrongs.

MARAHANG SUMILAY ang mga ngiti sa labi ni Eunice nang makita ang nakasabit na
malaking frame sa kinalakihan niyang bahay kung saan ngayon nakatira ang kuya niya. Its their
last family picture bago maaksidente ang mga magulang niya. Its the last family picture na
magkasundo pa sila ng kuya Eugene niya.
Eunice?
Sinipa muli ng kaba si Eunice nang marinig ang tinig ng kapatid. Unti-unti niyang
nilingon ito. H-Hi, kuya.
What brought you here? simpleng tanong nito.
Napalunok siya. B-Bakit sinabi mo noon kay Daddy Johnny na pabigat lang ako sayo?
diretsang tanong niya na agad.
Parang hindi naman na ito nagulat sa tanong niya. Because I know you wont go to Paris
if I didnt say that.
Do you really mean it? she softly asked. Ito ang unang pagkakataon na hindi sila
nagsisigawan ng kuya niya.
Her brother looked straight at her. No.
Tears started to cloud in her eyes. Why do you want me to go to Paris?

I want you to experience the best. Gusto kong mas mahasa mo ang kakayahan mo. And
Paris is the perfect place for you to build your dreams, mahinahong paliwanag nito. I want to
give you the best, Eunice.
B-Bakit hindi mo sinabi sakin iyan noon?
Tipid itong ngumiti. Youre too bratty then. Hindi ka nakikinig sa kahit anong
paliwanag. Gusto mong marinig ang gusto mo lang marinig. You never listened to me, Eunice.
Napayuko ito. And I never tried harder to make you listen.
You pushed me away when I was a kid.
Nag-angat ito ng tingin sa kanya. Kailangan kong mag-aral sa States. Iyon ang
pangarap namin nila Mommy. Pero hindi kita kayang iwan, Eunice. Pero hindi rin kita puwedeng
isama dahil hindi pa ko puwedeng maging legal guardian mo.
You n-never called me, Kuya. Hindi mo ko kinamusta naiiyak na sabi niya.
Because everytime I hear your little voice, I just want to go home Lumapit ito sa
kanya. I just want to play with you. I just want to take care of you. Tumatawag ako pero si Yaya
Mae lang ang kinakausap ko. Natatakot ako na baka kapag inayakan mo ko ulit, hindi ko na
matapos ang pag-aaral ko sa States. Youre my baby sister. Ikaw na lang natira sakin, ayokong
iwan ka, pero ayoko ring biguin sila Daddy at Mommy kapag ako na ang namahala ng kompanya
and universities in States can teach me to run our company very well. Hinawakan siya nito sa
magkabilang balikat.
K-Kuya Tuluy-tuloy na ang pagpatak ng luha sa mga mata niya.
Nakita niyang naiiyak na rin ito. Im sorry, Eunice Ive been a bad brother. I never
thought that my decisions would make us grow apart. Im sorry, cupcake.
Lalo siyang napaiyak nang pagkalipas nang maraming taon ay narinig niya muli ang
endearment nito sa kanya. Ito lang ang tumatawag sa kanya niyon.
Yumakap siya rito at sinubsob ang mukha sa dibdib nito. Im sorry, Kuya Im sorry
Ive been a bad girl. Akala ko ayaw mo na kong kapatid mula nang pinapunta mo ko ng Paris.
So, I planted a grudge for you. I thought you dont love me anymore humahagulgol na wika
niya.
Kaya siya nagtanim ng galit rito dahil akala niya noon, kung hindi niya gagawin iyon ay patuloy
siyang masasaktan sa pag-aakalang ayaw na nito sa kanya bilang kapatid nito. Kaya naman
tuwing nagkikita sila nito ay wala na siyang pakialam kung nababastos niya ito at nasasagotsagot.
Hindi na siya nakikinig rito because she shut him off her life like she thought her Kuya Eugene
did to her,

I-Im sorry, kuya I-Im sorry

Her brother hugged her tighter. Ill never hate you, cupcake. Ill never not need you Ikaw na
lang natira sakin. Youre my only baby sister and I love you.
I love you, too, Kuya Eugene Ive been a brat.
Thats you, Eunice. Its a part of you that we love.
We?
K-Kami ni Uncle Johnny. He kissed her forehead. Sorry pala nagmamadali ako noong
graduation mo. May inasikaso lang ako. Pero, Ill make it up to you, okay?
Tumango siya at muling niyakap ang kapatid.
Tama nga sina Alynn at Gwen. Para siyang nabunutan ng tinik. Kung matagal niya lang
pinagpasyahan na makinig sa Kuya Eugene niya, sana matagal na silang nagkabati nito. But
then, maybe now is the right time for her to reconcile with her brother.
Now, she can freely unwind with Terrence in Monte Amor.
~~
Chapter 18: Does Not Delight in Evil
Love takes no joy in evil of any kind. It takes no malicious pleasure when it hears about the
inadequacies, mistakes, and sins of someone else. Love is righteous. Steven Cole

CAN I TALK to Attorney Henry Avilla?

Attorney Henry Avilla, Maam? balik tanong ng sekretarya yata ng matandang
abogado. Nakuha niya na kasi ang bagong number kung saan nag-oopisina ito. Thanks to her
kuya Eugene.
Yes. I would like to speak with him, aniya habang iniipit sa tainga at balikat ang phone.
Nilagay niya ang huling damit niya sa maliit na maleta bago isinara iyon. Naghahanda na siya
para sa bakasyon nila ni Terrence. Mamayang hapon na kasi ang biyahe nila at marami pa siyang
binago sa mga dadalhin niyang damit kaya nag-eempake muli siya.
Sigurado po kayo, Maam? Baka po ang hinahanap niyo ay ang anak niya? Si Attorney
Ramses Avilla po?

Napakunot-noo siya at hinawaka ulit ang phone. No, no. Im looking for attorney Henry
Avilla, she emphasized the first name of the old lawyer. Hes my lawyer for my annulment
case I filed a year ago.
But, Maam, Atty. Henry Avilla already retired from his career nine months ago. Bago
po siya nag-retire ay wala na po siyang mga hinahawakan na cases. Sinigurado niya pong wala
siyang unfinished business, paliwanag sa kanya ng kausap.
Napakunot-noo siya. Atty. Avilla already retired? Nine months ago? Eh, sino pala ang
humahawak ng annulment case niya?
Pero, imposible iyan, Miss. Siya ang nag-aasikaso ng annulment ko all this time, pilit
niya pa. Kung totoo ngang nag-retiro na ang abogado, sino ang naglalakad ng annulment? Baka
naman ipinasa nito iyon sa anak nito? Ahm, Miss? Maybe, he passed my case to his son.
Malapit na kasi ang court settlement and I will definitely need a lawyer. Nandyan ba ang anak
niya? Puwede ko bang makausap?
Maam, wala po kasi si atty. Ramses dito. May mga inaasikaso rin kasi siyang mga kaso.
Pero baka nga po ipinasa ang case niyo kay attorney. Ill just take your full name, Maam.
Eunice Cerys Arguelles-Aranzamendez, sabi naman niya. Ibinilin niya rin kung saan
siya puwedeng ma-contact oras na puwede niya nang kausapin ang anak ni Atty. Avilla. When
the call ended, takang-taka pa rin si Eunice.
Kung nagretiro na pala si Atty. Avilla nine months ago, bakit hindi man lang nito nasabi
sa kanya? Posible ring ipinasa na lang ang kaso niya sa anak nito dahil ang hinihintay na lang
naman ay ang desisyon ng korte. But still, why didnt she know about it?

EUNICE, WERE HERE.

Unti-unting nagmulat ng mga mata si Eunice nang maramdaman ang mahinang pagtapik
sa kanya ni Terrence. Pagkarating pa lang nila sa Cebu kanina ay agad na silang bumiyahe ng
mahigit limang oras papunta sa Monte Amor.
Monte Amor is a little province on the most southern part of Cebu. Ang kuwento sa
kanya ni Terrence ay halos lahat ng kamag-anak nito ay doon naninirahan. Well at least, the elder
ones. Parang ang Monte Amor ang naging vacation spot or retirement place ng mga kamag-anak
nito na sa Manila talaga lahat galing. Maraming locals ang naninirahan doon but mostly the
population was dominated by Terrences family.
Itinapat ni Eunice ang kamay sa bibig habang marahan siyang humihikab. Madilim na sa
labas ng kotse.

What time is it? tanong niya habang lumalabas sila ng kotse.

Almost 10 PM.
Napayakap si Eunice sa sarili dahil sa napakalamig na hangin na sumalubong sa kanya
paglabas ng kotse. Tahimik at medyo madilim ang paligid. Tanging mga munting ilaw lang sa
poste at ang ang buwan lang ang nagbibigay liwanag.
Where are we? she curiously asked Terrence. Wala kasi siyang makitang mga bahay sa
paligid. Tanging mga puno lang at damuhan.
Binuksan ni Terrence ang trunk ng kotse at nilabas ang mga gamit nila. Tig-isa sila ng
maleta. Dito ko ipa-park ang kotse. Hindi na kasi kasya ang kotse sa daaranan natin papunta sa
bahay namin dito.
Tumango siya at kinuha ang maleta niya. Its so creepy, aniya habang tinitignan ang
paligid.
Terrence chuckled. Its just peaceful. Ganitong oras kasi ay wala ng tao rito maliban na
lang kung bababa sa bayan ng ganitong oras.
Gaano pa kalayo ang house niyo?
A five-minute walk, sagot nito. Come on. Kinuha nito ang kanyang kamay at
nagsimula na silang maglakad habang hila-hila ang mga gamit nila.
Lihim na napangiti si Eunice nang tignan niya ang magkahawak nilang mga kamay.
Ahm, Terrence?
Yes? bahagya siyang nilingon nito.
Makikita ko ba sila Gwen at Alynn dito? You know, I really want to thank them. Dahil
sa kanila mas naintindihan ko na dapat pala hindi nagtatanim ng sama ng loob sa isang tao. Kaya
naging okay na kami ni kuya Eugene ngayon.
Ngumiti ito. Matagal pa ata ang bakasyon nila Gwen at Alynn sa Manila. May plano pa
silang pumunta ng Baguio kaya baka matagalan bago ulit sila makabalik dito, sagot naman nito.
But, surely, matutuwa sila kapag nalaman nilang may napala naman ang WOW nila.
They laughed. Pero maya-maya nang matanaw na ni Eunice ang isang malaking bahay ay
sinimulan na siyang kabahan. Mas humigpit ang pagkakahawak niya ng kamay kay Terrence.
N-Nandyan sila Mama Theresa, diba?
Tumango ito. Yes.

Huminga siya ng malalim. K-kinakabahan ako.

Bakit naman?
Kasi diba yung tungkol sa annulment?
Dont worry, they understand.
Eh, hindi naman nila alam yung tungkol sa sa kondisyon natin, diba?
Terrence squeezed her hand. Hindi naman masyadong mausisa sila Mama. Basta ang
alam nila, were in good terms kaya magkasama tayo ngayon.
Paano yung mga iba mong kamag-anak? Ipapakilala daw siya nito bukas na bukas rin.
Huwag ka lang umalis sa tabi ko, nakangiting sabi nito. Lets just go with the flow.
Tumango siya. May tiwala siya kay Terrence.
Maya-maya pa ay nasa labas na sila ng gate ng malaking bahay na gawa sa konkretong
semento. Sa labas pa lang ay nakita na agad kung gaano kalawak yun. Masyado lang madilim
ang paligid.
Wala yatang tao, nasabi niya. Sobrang tahimik kasi nang paligid.
Bakit iniwang bukas ang gate? wika naman nito nang itulak nito ang gate at bumukas
iyon.
Magkahawak kamay pa rin sila nang makapasok sa loob.
Pagkasara ni Terrence ng malaking gate ay biglang lumiwanag ang buong paligid.
Maligayang pagdating! sabay-sabay na sigaw ng mga tao at saka sila sinabuyan ng mga
bulaklak at bigas?
What the Terrence cursed. Gulat na gulat rin sa sorpresang nakahanda para sa kanila.
Hala. Mao diay! Guwapa jud kaayo si Eunice, oy!
Diyosa lage! Kaya siguro ayaw i-uwi ni Terrence rito.
Kasunod niyon ay mga tawanan at paglapit sa kanila ng mga tao. Nasa beinte siguro
mahigit ang mga ito.
Ugh! Whats wrong with you, people? angal ni Terrence nang kuyugin sila ng mga ito.

Payakap na siya nitong iniiwas sa mga tao,

May isang guwapong lalaki ang sumagot. Ano ka ba naman, insan? Kayo na nga
sinorpresa, parang galit ka pa. Siyempre natuwa kami na inuwi mo na ang asawa mo rito.
Tama! Ang ganda-ganda ng asawa mo, tinatago mo sa magandang angkan din natin?
sabi pa ng isang lalaki. Pinsan din siguro ni Terrence.
Naramdaman ni Eunice na may humila sa kanya at nawala na siya sa mga bisig ni
Terrence.
She was greeted by a warm charming smile of the guy who pulled her. Hi, Eunice! bati nito.
Weve been waiting for you na ipakilala samin ni Terrence. Im Matthew, Terrences most
handsome cousin.
Eunice shyly smiled. Pero bago niya pa ito mabati ay may humila na naman sa kanya
rather may humapit sa kanya sa baywang.
She landed on another guy with obvious refined muscles. Wag kang maniniwala kay
Matt. Ako talaga ang pinakaguwapo sa mga magpi-pinsan. Macho pa. Andrew by the way. So
nice to finally meet you, Eunice!
Ah
A guy gently pulled her away from Andrew. Hinalikan siya nito sa kamay. Huwag mo
silang pansinin, Eunice, the charming guy said with a foreign accent. Sila na actually ang
patapon sa aming angkan. James is the name.
Bitawan niyo nga ang asawa ko! narinig niyang sabi ni Terrence.
Napalingon siya pero ibang mukha naman ang bumungad sa kanya. Another handsome
guy kissed her hand. Alam mo, Eunice, hindi ko alam kung anong nakita mo kay Terrence. Pero
dahil pinsan namin siya, magpapaubaya kami. Ako nga pala si Titus.
Napasinghap si Eunice nang may humalik naman sa kanyang pisngi. Call me Jude,
ani ng lalaking hindi matatanggi ni Eunice na napakaganda ng mga ngiti at ng dimple nito sa
kaliwang pisngi. I wont be sorry I kissed you on the cheeks. Youre just so beautiful and I cant
help my handsome self.
Then, someone hugged her from behind. Maayong gabii, cousin-in-law! You really look
like a goddess. Kaya dapat hindi ka samin itago ni Terrence. Isa siyang lapastangan na ipagkait
sa amin na masilayan ang kagandahan mo. Ako nga pala si Pedro. But Peter would be really
cool.

Will you stop harrassing my wife?! sigaw na talaga ni Terrence. Sobrang layo na pala
niya rito.
Group hug natin si Eunice! Andrew suggested. Sabay-sabay naman siyang niyakap ng
mga pinsan ni Terrence na nagpakilala sa kanya.
Dahil sa bilis ng mga nangyari ay natawa na lang si Eunice. Parang biglang dumami ang
Geoff sa katauhan ng mga pinsan ni Terrence.
Its raining men. Literally.
Ahm Its a pleasure to meet you all, also. Im glad to be here, sa wakas ay nasabi
niya sa mga ito.
Parang mga batang nagpalakpakan ang mga ito at niyakap ulit siya ng sabay-sabay.
Bakit ba hindi kita unang nakilala? sabi pa ni Matthew.
Its a sin. But maybe Im inlove with you already, biro pa ni James.
Mga pinsan! Alert, alert! Palapit na si Terrence! Jude warned.
At kung gaano kabilis na binati siya ng mga ito ay ganoon din kabilis lumayo ang mga ito
sa kanya.
Salubong ang mga kilay ni Terrence habang naglalakad ito palapit.
Nagtataka pa kayo kung bakit ayaw ko iuwi si Eunice rito, parang naiinis na wika nito.
Pagkuway bumaling sa kanya. Are you okay? nag-aalala na ito. Anong ginawa nila sayo?
Chill lang, pinsan!
We just greeted her!
With kisses and warm hugs! Nagtawanan ang mga ito nang lalong nagsalubong ang
mga kilay ni Terrence at akmang lalapitan ang mga ito pero mabilis na nagsialisan.
Good night, Eunice! See you tomorrow! paalam ng mga ito. Nandoon lang pala talaga
ang mga ito upang i-welcome sila.
Hey, Im okay, nakangiting wika niya kay Terrence. Ahm, they seemed nice and ah
playful. Pero wala naman silang ginawa na something uncomfortable.
He sighed. Halika na. Pumasok na tayo sa loob para makapagpahinga na. Bukas ko na
lang ipapakilala sayo ang iba ko pang mga pinsan at kamag-anak.

May mga nakita siyang ibang mga bata at babaeng kinakawayan siya.
Ngumiti siya at kumaway pabalik sa mga ito.
Hindi mo naman sinabi na ganito pala kayo mag-welcome kahit pa gabing-gabi na.
Umikot ang mga mata nito. Hindi ko din alam na gagawin nila to. Pasimuno daw sila
Peter. Ugh!
She giggled. Good night! bati niya sa mga hindi siya nabati kanina na ngayon ay
papaalis na. Marami rin pong salamat!
Ang dami mong kamag-anak! naibulalas niya pagpasok nila ng bahay. She has relatives
also but they were scattered around the globe. At kahit kailan ay hindi pa nagkasama-sama sa
isang lugar.
Wala pa iyon sa kalahati. Malaki kasi ang pamilya ng Mama ko. Yung iba na sobrang
malayong kamag-anak na ay kinikilala pa rin. Kinuha nito ang hila-hila niyang maleta at ito na
ang nag-akyat niyon sa magiging kuwarto nila. Tahimik na ang buong bahay. Mukhang hindi na
rin sila nahintay ng mga biyenan niya.
Pagpasok nila ng kuwarto ay agad na silang nag-ayos para sa pagtulog. Walang aircon
ang kuwarto ngunit sapat na ang nakabukas na bintana dahil sa malamig na simoy ng hangin na
pumapasok. Agad na nakatulog si Eunice na may ngiti pa sa mga labi.
Hindi naman pala dapat siya kailangang kabahan sa pakikipagkilala sa mga kamag-anak
ni Terrence. Kahit sandaling-sandali lang ang sorpresang pagsalubong sa kanya ng ilang pinsan
nito, still she felt the warmth that shes welcome in their family clan.
Shes excited for the coming days.
Mahimbing na nakatulog si Eunice buong gabi at nagising lang siya dahil sa direktang
pagtama sa balat niya nang papasikat na araw. She was about to reach for Terrence but shes not
on his side of the bed.
Imumulat na sana ni Eunice ang mga mata nang marinig niya si Terrence na nakikipagusap sa telepono.
Nakita niyo na si Rachelle? Nandyan pa ba siya? I want to see her.

NAKITA NIYO NA si Rachelle? Nandyan pa ba siya? I want to see her, mahinang sabi ni
Terrence sa kausap niya sa telepono.

Pinsan, walang tao sa loob ng bahay, imporma sa kanya ni Matthew na siyang

tumutulong din sa kanya upang mahanap si Rachelle at ang anak nila. Pero, may nakausap ako
na isang ale na kapitbahay nila. May Rachelle nga daw na nakatira dito. At pinsan, positive.
May anak nga daw na kasama. A baby boy.
Napalunok si Terrence at tila may mainit na kamay na humaplos sa kanyang dibdib.
Lalaki pala ang anak nila ni Rachelle. Ngayon niya lang nalaman iyon. And hesproud of it.
Tinanong ko kung kailan babalik pero hindi nila alam dahil madalas daw talaga umalis
si Rachelle na kasama ang anak at pagkatapos ay matagal bago bumalik. Last week pa daw
umalis, eh, dagdag pa ng pinsan niya. I also asked if Rachelle has a husband. Ang alam daw
nila ay mayroon pero hindi daw nila nakikita.
Napabuntong-hininga siya. Looks like he cant see her yet. He cant meet his child yet.
Sa tagal nang paghahanap niya kay Rachelle ay nasa Monte Amor lang pala ito. Siguro napili
nito ang lugar dahil talaga namang tago at tahimik sa maliit na probinsiyang iyon. Hindi nga
nakalagay ang Monte Amor kahit sa mapa ng Cebu.
Okay, just tell me kapag may balita na ulit, aniya sa pinsan.
Sige, sige. Oo nga pala, mamaya huwag mong kalimutan na ayain si Eunice sa plaza.
Nandoon kaming lahat mamaya. Youre wife will surely have fun.
Napakunot-noo siya nang maalala ang ginawa ng mga ito kagabi. Anyway, about what
you all did last night, what the hell was that?
Tumawa ito sa kabilang linya. We just like to welcome you and Eunice. Alam mo
namang matagal na siyang gustong makita ng mga kamag-anak natin na kasama namin kagabi.
Sumipol ito. Youre wife is surely hot, Terrence. Those curves and all. Ah! So sexy and
beautiful.
Say that again infront of me and I will punch you on the face. Loko-loko talaga ito. Sa
katunayan, lahat ng pinsan niyang lalake. Laking gulat niya lang kagabi na nandoon din pala ang
mga ito. Katulad din nila ni Eunice ay nagbabakasyon lang rin ang mga ito roon.
Tumawa na naman ito. Buang ka, he said his crazy. Masyado ka palang seloso.
Possessive pa jud kaayo! tukso pa nito.
Whatever, Matt, sabi na lang niya. Ill hang up.
Fine, fine. See you later.
Pagka-endcall niya ng telepono ay napalingon siya sa natutulog pang asawa. Dahandahan siya lumapit at kinumutan ito. Tumatama na kasi ang sikat ng araw sa maputi at makinis
nitong balat. Then, he stared at her pretty face. Bigla siyang napaisip.

Oras na mahanap niya na si Rachelle, paano niyang sasabihin kay Eunice ang lahat-lahat?

GOOD MORNING, hija! masiglang bati ng ina ni Terrence pagkababa nila sa komedor. Buti
at gising na kayo ni Terrence. Halinat sabay-sabay na tayong kumain.
Nakangiting lumapit siya rito. Good morning po, Mama Theresa, bati niya rin dito at
saka humalik sa pisngi nito.
Nakatulog ka ba ng maayos? tanong nito.
Tumango siya. Opo. Masarap po ang lamig ng hangin. Tamang-tama lang po.
Mabuti naman kung ganoon, anito. She gently touched her face and tenderly smiled at her.
Nakakatuwang makita ka ulit, malambing sa wika ng ginang sa kanya.
Ang huling pagkikita nila ay noong kasal pa nila ni Terrence more than a year ago. Hindi na siya
nagkaroon pa ng ibang pagkakataon na makita ang ginang. Siguro ay dahil nahihiya siya rito sa
ginawa niya sa anak nito noon. Kahit pa galit sa kanya si Terrence noon ay kabaligtaran naman
ang pinakita ng mga magulang nito sa kanya. Si Mama Theresa pa nga ang tumulong sa kanya sa
pag-aasikaso ng mga bisita sa kasal.
She sweetly smiled at her mother-in-law. Im also glad to see you, Mama. Its a pleasure to be
here in Monte Amor. Im so excited to roam around the place.
Im sure you do. Tamang-tama nga ang pagdating niyo dahil naghanda ng salu-salo ang mga
kamag-anak namin. Dumating din kasi noong isang araw lang ang mga pinsan ni Terrence.
Siguro nakilala mo na sila. Sila ang mga sumalubong sa inyo kagabi.
Natawa siya nang maalala ang mga makukulit na pinsan ni Terrence. Sila Matthew, Andrew,
Jude, James, Titus, at Peter po?
Aba at nakilala mo pala silang lahat?
Paanong hindi? singit ni Terrence na kabebeso pa lang sa ina nito. Kakaiba sumalubong ang
mga unggoy na iyon.
Nako, kilala mo naman ang mga pinsan mo. Parang hindi mo rin gawain ang ginagawa nila.
Hindi nga.
Masyado ka kasing serious sa life, anak.

Eunice chuckled. Mukhang killjoy pala talaga si Terrence.

Anyway, how are you, Eunice? I like to congratulate you, by the way. Naka-graduate ka na pala
ng Fashion Designing sa Paris. Im so proud of you.
Parang natutunaw ang puso niya. Napakabait ng ina ni Terrence at kung tignan siya nito ay
parang kung paano siya tignan ng Mommy niya noong bata pa siya.
Thank you po, Mama. Im doing f-fine naman po. May trabaho na rin po ako sa Paris ngayon.
Thats great!
Umupo na sila nang sabay-sabay sa hapag.
Ma, nasaan si Papa? tanong ni Terrence.
Nasa kusina. Nagpapaka-chef. Yang Papa mo mula nang magretiro, kung anu-ano na lang ang
gustong gawin sa buhay.
Breakfast is ready! Mula sa kusina ay lumabas ang ama ni Terrence na may dala-dalang
dalawang malalaking plato na naglalaman ng kanilang agahan. Nilapag nito iyon sa lamesa.
Naalala niya tuloy nang bata pa siya at pinagluluto rin sila noon ng Daddy niya.
O, Terrence, hijo, youre looking good! bati nito sa anak pagkatapos ay bumaling sa
kanya. Eunice, hija. Its so nice to see you, again. You look so lovely in the morning!
Tumayo siya at lumapit rito. Thank you, Papa Enzo. Youre in a good shape, also.
Hinalikan siya nito sa pisngi. Nasa genes talaga yan, nakangiting sabi nito. Ang mga
ngiti nito ay parang mga ngiti ni Terrence. Actually, Papa Enzo looks like the older version of his
son.
Magana na silang nagsalu-salo sa agahan habang nagpapalitan ng mga kwentuhan. They
looked like a complete happy family.
Family. Thats the one thing that Eunice long for years. Kahit pa nandyan naman ang
Daddy Johnny at kuya Eugene niya, still, hindi mawawala sa kanya na ma-miss ang magkaroon
ng kumpletong pamilya.
Maya-maya ay napatingin siya kay Terrence. Totoo kayang nahanap na nito si Rachelle?
Ibig sabihin ay mahahanap na rin nito ang anak nito. Magkakaroon na ito ng pamilya
pagkatapos nilang magkahiwalay.

Dati, handa na siya sa paghihiwalay nila. Noon, alam na niya ang posibilidad na mahanap
na nito si Rachelle at ang anak nito. Pero ngayon, lihim niyang hinihiling na sana hindi pa nito
tuluyang mahanap sina Rachelle.
Alam niyang nagiging makasarili na naman siya kaya naman pinipilit niyang alisin iyon
sa isipan.
Ngayon, alam na niya kung anong epekto sa kanya ng pretend love na hiningi niya rito.
Akala niya gusto niya lang maranasan kung paanong magmahal si Terrence kahit isang buwan
lang. But now, she wanted it to be forever. However, its not possible.

SAAN TAYO pupunta? sabik na tanong ni Eunice kay Terrence nang ayain siya nitong
lumabas ng bahay. Papasyal ba tayo ng Monte Amor?
Ngumiti ito. Papasyal tayo pagkatapos ng hinandang party sa plaza.
Tumango siya. Iyon ba ang sinasabi ni Mama Theresa na hinanda daw ng mga kamaganak mo?
Yup. Parang reunion party. Ngayon na lang kasi nagkasabay-sabay na umuwi kami ng
mga pinsan ko rito, sabi nito. Is it okay if well just walk? Hindi naman ganoon kataas ang
araw.
Tumango siya. No problem with me. Naka-walking shoes naman siya kaya naman
walang problema sa kanya kahit gaano pa kalayo ang lalakarin nila.
Hinawakan nito ang kamay niya na parang normal lang nitong ginagawa at pagkatapos ay
naglakad na sila papunta sa plaza na sinasabi nito.
Ang akala niyang plaza na sinasabi nito ay nasa bayan pa. Pero hindi pala. Plaza lang
pala ang tawag ng mga ito sa isang malaking gazebo na malapit sa baybayin.
Eunice was pretty amazed when he saw a huge crowd having fun in the big gazebo. May
mga makukulay pang banderitas na nakasabit sa loob. Parang isang fiesta.
O! Dumating na si Terrence! May kasamang diyosa! bigla na lang sigaw ng isang
matanda na may katabaan at nakatayo mismo sa bungad ng gazebo.
Tito Max, hindi niyo naman po kailangang i-announce, natatawang sabi ni Terrence
saka nagmano sa matanda.
Panganay na kapatid siya ni Mama. Siya si Tito Max, bulong sa kanya ni Terrence.

Tumango siya rito at lumapit kay Tito Max. Good morning po. Ako po si Eunice, aniya
at saka nagmano rito.
Abay pagpalain ka ng Diyos, Eunice. Hindi ako nakarating sa kasal niyo kaya hindi ko
akalain na napakaganda mo palang bata.
Napangiti siya. Thank you po.
Kuya Terrence, kuya Terrence! May isang batang lalake ang lumapit kay Terrence.
O, Red! Ang laki mo ng bata ka! Terrence patted the boys head. Siya nga pala si Red,
Eunice, pinakabunso naming pinsan. Hes ten years old. baling ng asawa sa kanya.
Hi, Red! bati niya sa bata na nginitian naman siya.
Hello po, kayo po ang asawa ni Kuya Terrence? tanong nito. Bakit po ang ganda
niyo?
She chuckled at parang nahiyang sagutin ang tanong na iyon. Well, sanay siyang
tinatanong ng ganung tanong, pabiro man o hindi ay nasasagot niya iyon dati. Pero, ngayon ay
nahiya na siya ng isang bata na ang nagtanong?
Ang hula ko, biglang singit ng pinsan ni Terrence na si Andrew. She remembered him
easily because of his mucles. Ito ta ang pinaka-well fit sa mga magpipinsan. Kaya ganito
kaganda si Eunice dahil sa past life niya ay isa siyang diyosa ng kagandahan.
At ako ang diyos ng kaguwapuhan! singit naman ni James. Natandaan niya ito dahil sa
kakaibang accent nito. British maybe.
Pa-uso ka, natatawang sabi ni Titus. Kung ikaw ang diyos, ano pa ko?
Hello, Eunice! Bago pa siya mahalikan ni Jude ay naitago na siya ni Terrence sa likod
nito.
Ang alam ko, si Red ang kausap namin, e. Huwag nga kayong papansin, saway ni
Terrence sa mga ito.
Seloso!
Halika na, Eunice, papakilala kita sa mas matino kong mga pinsan at kamag-anak.
Iginiya na siya ni Terrence sa loob ng gazebo. Iniwan nilang nagtatawanan ang mga pinsan nito.
Napasinghap si Eunice dahil sa dami ng mga tao. Kung tatantiyahin ay mahigit
limampung tao ang nandoon, hindi pa kasama ang mga bata. Napakalaki nga talaga ng gettogether na iyon.

Maya-maya pay sinimulan na siyang ipakilala ni Terrence sa iba pang mga kamag-anak
nito. Masyadong maraming pangalan na tinandaan si Eunice. Buti na lang, matandain siya sa
mukha at pangalan kaya walang problema. Ang kaso hindi niya lang talaga akalain na pati pa
pala fourth degree cousin ni Terrence ay makikilala niya.
At nang makilala niya pa ang mga pinsan ni Terrence ay napakahigpit nang hawak nito sa
kamay niya. Parang ayaw talaga siya nitong pakawalan. Napapansin niya rin na habang
nakikipagkuwentuhan siya sa mga pinsan nitong babae, ay gumagawa ang mga iyon na mahila
siya palayo kay Terrence. Ngunit, hindi talaga hinayaan ng asawa na mahila siya ng mga iyon.
Walang alam ang mga ito sa tunay na sitwasyon nila ni Terrence kaya nagiging maingat sila.
Maya-maya pay nagsimula na ang munting programa na hinanda ng mga ito. Maraming
mga palaro sa mga bata at kahit sa mga matatanda. Napuno nang tawanan at tilian ang buong
gazebo nang sumali ang mga pinsan ni Terrence na mga walang damit pang-itaas! They were all
shirtless while playing under the hot sun.
Terrence! Sumali ka nga dito! sigaw ni Matthew. Ang daya mo, kami lang naarawan
rito!
Sumali ka na, kuya Terrence! sabi pa ni Demiesecond cousin ni Terrence. Sumali ka
sa mga nag-uumapaw na kaguwapuhan doon.
Napalingon sa kanya si Terrence. Okay lang sayo? tanong nito sa kanya.
What do you mean?
Na iiwan muna kita rito sandali?
Nginitian niya ito. Dont worry, I can manage. Sumali ka na doon, pilit niya rin rito.
Tumango ito at sumama sa mga pinsan nito. Agawang Buko daw ang lalaruin ng mga
ito.
Ang daya! Naka-shirt pa si Terrence! Take it off! sigaw ng mga kamag-anak nito.
Take it off! Take it off!
Gusto niya daw si Eunice, maghuhubad! Hoo! sigaw ni Peter. Binatukan naman ito ni
Terrence.
Eunice just laughed when the crowd urged her to go to Terrence and take off his shirt.
Pero pinigilan siya ni Terrence nang lalapit na siya rito.
Its okay. Maarawan ka pa. Masyadong mainit, anito sa kanya.

Umani sila ng mga tuksuhan mula sa mga tao. Then, Terrence slowly took off his shirt.
Sumabay sa naging tilian sila Matthew na ikinatawa ng mga tao.
Si Eunice naman ay napalunok. Is Terrence slowly taking off his shirt or kusang slowmotion lang talaga ang tingin ni Eunice habang naghuhubad ito?
Hinding-hindi nagpapahuli ang katawan ni Terrence sa mga pinsan nito.
Binato ni Terrence ang shirt nito sa kanya. Agad naman niyang nasalo iyon at napangiti.
She started cheering for his husband.
Alam mo ba na mahirap pilitin si kuya Terrence na sumali sa mga larong ganyan? sabi
sa kanya ni Demie habang pinapanood nila ang laro.
Hes really a killjoy, huh? biro niya.
Tumawa ito.
Hindi naman sa KJ, sabi naman ni Charlette isa pang pinsan ni Terrence, 3rd degree. Noong
bata pa kasi sila kuya Terrence, medyo ahm lampa siya.
Really? di-makapaniwalang sabi niya.
Tumango sina Demie at Charlette.
Madalas siyang mapagtawanan. Pero sa lahat siya ang pinaka-gusto ng mga kamag-anak
namin, ani Demie.
Pano, siya lang naman ang humble kung ikukumpara mo kanila kuya Matt, natatawang sabi ni
Charlette.
Napangiti siya. Totoo naman kasi iyon.
Saka idol din siya ng mga bata rito. Minsan may tinuro siya sa mga bata, eh.
Ay, oo, natatandaan ko yan, sabi pa ni Demie. Sabi niya sa mga bata rito noong huling dalaw
niya na huwag daw mag-iisip ng masama sa isang tao.
Kahit daw ginawan tayo ng masama ng taong iyon.
Napatingin si Eunice kay Terrence na masayang nakikipag-agawan ng buko sa mga pinsan nito.
Parang anghel si kuya Terrence nang sinabi niya iyon, eh no, Demie?
Oo nga. Ano pa nga ba yung sinabi niya noon, Charlette?

Kaya daw ganoon kasi ang pag-ibig daw ay hindi masaya sa kasamaan. Hindi daw dapat
natutuwa kapag napapahamak ang kapwakaaway mo man o masamang tao. Ang totoong
mapagmahal na puso, hindi nagagalak sa kahit anong ikapapahamak ng iba.
Tumawa si Demie. Ang deep! May hugot-feels!
Dahan-dahang napalingon si Eunice sa mga ito. Sinabi iyon ni Terrence? she softly asked. Ito
na naman siya. Natatamaan.
Dahil minsan niya nang hiniling na sana wala na lang si Rachelle sa buhay ni Terrence. Na sana
hindi na lang ito nabuhay para wala siyang kaagaw kay Terrence noon at para masaya siya.
Makasarili talaga si Eunice noon.
Oo! May example pa nga siya, eh. Kunwari daw may ginawang masama sayo ang isang tao,
hindi ka nga gumanti pero tuwang-tuwa ka naman nang na-bad karma iyong taong iyon. Hindi
daw dapat ganun, eh.
Napakunot-noo siya. Pero, hindi naman maiiwasan na matuwa ka dahil parang bumalik lang sa
taong iyon yung ginawa niyang masama sa kapwa niya, diba?
Oo naman pero ani Demie. Love does not delight in evil. Kung maiiwasan naman natin,
bakit hindi natin subukan?
Ang galing talaga ni kuya Terrence, eh no? Saan niya kaya natutunan iyon?
Kay Terrence mismo galing ang mga salitang iyon. Ibig bang sabihin, tuwing nakikita siya
nitong nasasaktan noon sa pagsasama nila bilang mag-asawa, hindi ito natutuwa? Nang umalis
din ba siya last year ay hindi ito naging masaya?
Bakit? Mahal ka ba?
Napabuntong-hininga na lang siya. Terrence cared for her.
Mahal ka bilang kapwa. Puwede na rin. Tukso pa ng isip niya.
May panalo na!
Si kuya Terrence ang panalo! sigaw ni Charlette.
Nanunuksong tinignan siya ni Demie. Inspired.
Pinagtinginan din siya ng iba. Dahil diyan may kiss dapat!
Pinagtulakan na siya ng mga tao na lumapit kay Terrence.

Pawisan na ito at maraming buhangin sa katawan. Ilang beses din kasing nahiga ito sa
buhanginan habang nakikipag-agawan ng buko kanina.
Congrats, bati niya rito habang pinupunasan ang pawis nito sa mukha. She tiptoed and kissed
him on the cheeks.
He smiled. I did it for you.
She sweetly smiled at him. Marami ka nang ginagawa para sakin, makahulugang sabi niya
rito. Masasanay na ko niyan. Dahil kahit hindi ito mismo ang nagsabi sa kanya ng mga sinabi
nina Demie, he made her realized something about love.
Parang ang hirap lang na hindi maging masaya kapag na-karma ang mga gumagawa ng masama,
but then, a loving heart never wanted bad things to happen to anyone.
Walang masama kung masasanay ka, sabi pa ni Terrence.
Pero hindi na natuloy ni Eunice ang sasabihin nang tumunog ang cellphone niya. Kinuha
niya iyon mula sa kanyang bulsa. Ahm, excuse me, paalam niya kay Terrence at saka ibinigay
rito ang shirt nito.
Sure.
Lumayo siya sa mga tao at saka sinagot ang tawag.
Hello? sagot niya sa kabilang linya.
Good afternoon. Mrs. Eunice Aranzamendez?
Yes. Whos this?
Maam, Im Atty. Ramses Avilla. Son of Atty. Henry Avilla, pagpapakilala nito.
Bigla siyang napatuwid ng tayo. Ahm, yes, attorney. Ive been waiting for your call
about my matter.
Yes, yes, Mrs. Aranzamendez. Ahm, I tried to look for your case. Annulment case,
right?
Yes, mabilis ang sagot niya.
Are you sure about the case, Mrs. Aranzamendez?
Nagsalubong ang dalawang kilay niya. Im sure about it, attorney. Siya pa nga ang
gumawa ng mga papeles at pinapirmahan sa asawa ko.

Well, Maam, wala pong kahit anong annulment case na hinawakan ang aking ama for
the last year.
W-What? naguguluhang wika niya. I-I cant understand. Anong mga sinasabi nito?
Paanong wala?
My father said, hindi naman pinirmahan ni Mr. Aranzamendez ang annulment papers
kaya naman walang annulment case ang na-process.
Nanlaki ang mga mata niya. Bigla siyang napahawak sa isang malaking bato sa tabi niya.
Hindi pumirma si Terrence? Pero paanong? Bakit?
W-Walang annulment?
No annulment case for you and your husband.
Ngunit, sabi ng uncle Johnny niya ay pinapatawag nga siya ng court kaya siya umuwi ng
Pilipinas. Sabi pa ng kuya Eugene niya ay susuportahan daw siya nito sa araw ng final decision
ng korte.
Pero walang annulment? How come?
Napalingon siya kay Terrence na nakikipagkuwentuhan sa mga kamag-anak nito.
Bakit umaarte ito na may totoong annulment pero wala naman pala itong pinipirmahan.
A-Are you sure about t-this, attorney?

Yes, Mrs. Aranzamendez. Hindi kayo maghihiwalay ng asawa niyo.

~~~~
Chapter 19: Rejoices With the Truth
"Love rejoices with the truth. Love gets excited when it hears of spiritual victories." -Steven Cole
"Truth and love go together like hand in glove. Truth must make our love discriminating, and
love must make our truth compassionate and forgiving." -Keith Krell
DALAWANG ARAW ang mabilis na lumipas sa Monte Amor. Nasundan pa ng mas maraming
kasiyahan ang pamilya nila Terrence. Inililibot niya rin si Eunice sa buong probinsiya.
Ipinapakita niya rito ang mga lugar kung saan mahilig silang magpi-pinsan na pumunta sa
tuwing nagbabakasyon sila roon noong mga bata pa sila.

Pero sa dalawang araw na iyon ay napapansin lagi ni Terrence na tila may ibang iniisip si Eunice.
Although she's smiling, napapansin niya ang mga kakaibang kilos nito. Minsan pa ay napakalayo
ng mga tingin nito. At sa gabi, sa tuwing natutulog sila ay sadyang nilalayo nito ang sarili sa
kanya.
"Terrence!"
Napalingon si Terrence at nakitang papalapit ang pinsang si Matthew.
"Mukhang malalim ang iniisip natin, ah!" anito habang umuupo patabi sa kanya. Nakatambay
siya ngayon sa pilapil kung saan may palayan na pagmamay-ari ang isa niyang tiyuhin. Iniwan
niya si Eunice sa bahay dahil maghahanda daw ito para sa gaganaping sayawan sa malaking
bakuran nila.
"Something's wrong with Eunice."
"Nag-away kayo?"
Umiling siya. "We didn't. But she barely talked to me. Parang laging malayo ang isip niya," nagaalalang wika niya.
"Well, mukhang masaya naman siya sa mga past parties natin."
Nagkibit-balikat siya. "Iyon nga, eh. Kapag iba ang kasama niya ay masigla siya. Kapag kami na
lang..."
Tinapik-tapik siya nito. "Out-of-the-kulambo ka pala," natatawang sabi nito.
Tinignan niya ito ng masama. "Hindi iyon. Pero... parang iniiwasan niya 'ko." Ano kayang mali
ang nagawa niya?
"Baka na-turn off sa'yo nang nakikipag-agawang buko ka?" biro pa nito.
"Ang laking tulong mo talaga," sarkastikong wika niya. Kung hindi lang rin nasa bakasyon si
Dale at ang asawa nito ay tumawag na siya sa kaibigan. Walang matinong kausap sa mga pinsan
niya, kahit kailan.
Tumawa ito. "Okay, okay. Ang akala ko pa naman si Rachelle ang iniisip mo."
Maraming alam si Matthew tungkol sa sitwasyon ni Terrence. Ito ang katulong niyang maghanap
kay Rachelle dahil isa itong NBI agent.
Napabuntong-hininga siya. Gusto niya na sanang makita si Rachelle at ang anak nila pero parang
laging pinipigilan iyon ng panahon.

"Bumalik na daw ba sa bahay nila?" mahinang tanong niya. Nadaanan niya na rin minsan ang
sinasabing tinitirhan ni Rachelle na malapit lang pala sa bayan.
Matthew deeply sighed. Napalingon siya rito.
"Bakit?" magkasalubong ang mga kilay na tanong niya rito.
Tumingin ito sa kanya. "Mukhang hindi na siya babalik ng Monte Amor, Terrence."
"What do you mean?" nagtatakang wika niya. Nalaman ba ni Rachelle na na taga-Monte Amor
siya at umalis ito dahil talagang pinagtataguan siya nito? Ayaw ba nitong makilala niya ang anak
niya rito?
Tumingin sa kanya si Matthew. "May nalaman ako. Nasa Cebu City ngayon si Rachelle,
Terrence. Hindi ko lang alam kung saan eksakto. May kaibigan akong nag-report sa'kin na ilang
beses nagpabalik-balik si Rachelle sa isang ospital doon na para sa mga bata."
Biglang sumalsal ang kaba sa dibdib niya. "M-May sakit ang anak ko?"
"Hindi ko pa alam. Pinatitignan ko pa sa kaibigan ko kung anong records mayroon sa
ospital,"sagot nito. "Pero may isa ka pang dapat malaman tungkol kay Rachelle."
"A-Ano iyon?"

HINDI NA ALAM ni Eunice kung anong iisipin. Sinubukan niyang iwasan si Terrence sa
nakalipas na dalawang araw habang nasa Monte Amor sila. Pagkatapos niyang makausap si Atty.
Ramses Avilla ay hindi na siya matahimik.
Bakit inilihim sa kanya ni Terrence ang tungkol sa hindi nito pagpirma ng annulment? Bakit
hindi nito sinabi sa kanya na wala naman pa lang mangyayaring huling paghaharap sa korte?
Bakit pumayag pa ito sa one-month pretend love na hiningi niya kung alam pala nitong hindi sila
maghihiwalay? At kung hindi sila maghihiwalay, paano na si Rachelle at ang anak nito? Base sa
mga narinig niya sa unang araw nila sa Monte Amor nang may kausap ito sa cellphone nito ay
mukhang nahanap na nito si Rachelle at ang anak nito. Pero bakit ganoon? Bakit walang
annulment?
Oo, may parte sa puso niya na masaya dahil hindi pala sila maghihiwalay ni Terrence, na kasal
pa rin sila at hindi iyon mapapawalang-bisa.
Ngunit, bakit hindi niya nalaman ang tungkol doon? Bakit noong nasa Paris siya ay ang balita sa
kanya ng Daddy Johnny niya ay on-going ang kaso?

May alam ba si Daddy Johnny? How about her Kuya Eugene? Did they know?
Sila Mama Theresa at Papa Enzo? Alam din ba nila na walang annulment?
O lahat sila ay pinapaikot lang ni Terrence?
Pinapaikot nga ba siya ng asawa?
Nanggigigil na sinabunutan ni Eunice ang sarili. She silently screamed in frustration. Ano bang
nasa isip ni Terrence?
Hindi kaya gusto siya nitong paghigantihan?
Umiling siya at inalis iyon sa isipan. No. Hindi ko dapat pag-isipan ng masama si Terrence.
Hindi ko dapat isipin na may masama siyang plano. Hindi siya ganoon...
Napapikit siya at maya-maya ay sinubukang...magdasal.
God, I don't know what to think. I love Terrence but...I don't know. Gusto ko pong malaman.
Gusto ko pong malaman kung bakit... God, please calm my mind and heart. Natatakot akong
magtanong kay Terrence. What do I need to do?
Naputol ang pagdadasal ni Eunice nang makarinig siya nang mahinang pagkatok sa pintuan ng
kuwarto. Humugot siya nang malalim na hininga bago tumayo at binuksan ang pinto.
She was greeted by a pretty face when she opened the door.
"Hi, Eunice!" nakangiting bati nito sa kanya.
"Claire, right?" pagkumpirma niya. Nakilala niya lang ito kahapon nang ilibot siya ni Terrence sa
Monte Amor. Inaanak ito ni Mama Theresa kaya naman kinakapatid ito ni Terrence.
Tumango ito. "Glad you remembered me. Ahm, pinatawag kasi ako ni Ninang dito. She asked
me a favor. Tulungan daw kitang makapag-ayos para sa sayawan mamayang gabi."
"Oh, okay," tumatangong wika niya at saka pinapasok ito sa kuwarto. "Hindi pa nga ako
nakapaghahanda. Hindi ko kasi alam kung anong susuotin."
Sabi sa kanya ni Terrence kanina ay parang isang simpleng ball lang daw ang sayawan. Wala
naman siyang dalang bestida kaya hindi niya alam kung anong susuotin. Ayaw naman niyang
hindi sumalo dahil siguradong hahanapin siya.
"Tamang-tama. May bestida akong dala para sa'yo." Mula sa bag nito ay nilabas nito ang isang
simpleng off-shoulder dress with yellow flower patterns. May raffles pa iyon sa bandang dulo ng
bestida na hanggang tuhod lang niya ang haba.

"Bagay sa'yo 'to," nakangiting sabi nito habang nilalapag ang damit sa higaan. "Maputi ka kasi at
sobrang kinis. It's enough to flaunt your flawless skin."
Ngumiti siya. "Ahm, maliligo muna ako. Ayos lang ba sa'yo na maghintay sandali?"
Nag-thumbs ito. "No worries."
Mabilis siyang pumasok ng banyo at naligo. Hindi na niya masyadong tinagalan ang paliligo
dahil nakakahiya kay Claire kung magtatagal siya. Nagtuyo siya ng katawan at nagsuot ng
panloob. Pagkuwa'y isinuot niya na ang bestidang pinahiram ni Claire. Paglabas niya ng banyo
ay natutuwa itong makita na sukat sa kanya ang bestida.
Pinaupo na siya nito sa harap ng tokador at tinulungan siyang patuyuin ang kanyang buhok.
"Hmm... ano bang gagawin natin sa buhok mo?" tanong nito sa kanya.
"Ikaw nang bahala."
Tumango ito at saka sinuklayan siya.
"Eunice," untag nito sa kanya. "Ilang taon ka na pala, if you don't mind?"
She smiled. "Twenty-three."
Tumangu-tango ito. "Ang bata mo pa pala. Halos anim na taon din ang agwat niyo ni Terrence."
"Are you close with Terrence?" natanong niya rito.
"Oo. Sa tuwing nagbabakasyon iyon dito sa Monte Amor madalas ko siyang nakakausap kasama
ang mga pinsan niya."
"N-Nagsisinungaling ba siya? I mean... marunong siyang magtago ng mga b-bagay...?"
Napatingin ito sa repleksyon niya sa salamin. "Wala naman sigurong taong hindi marunong
magsinungaling o nagtatago ng mga sikreto."
She sighed.
"May problema ba kayo ni Terrence?" tanong nito. Sinimulan na nitong i-blower ang buhok niya.
"H-Hindi naman... may gusto lang akong malaman n-na hindi ko matanong sa kanya," sagot
niya.
"Alam mo, tanungin mo na iyan sa kanya hanggang maaga pa."
Napatungo siya. "B-Baka... masaktan ako sa isasagot niya..."

"Pero malay mo, baka sumaya ka rin," nakangiting sabi nito. Pinatay na nito ang blower at
sinuklayan na muli ang buhok niya. "Alam mo, Eunice, hindi naman masamang malaman mo
ang katotohanan. Masaktan ka man o sumaya. Ang mahalaga hindi ka nagkulang na alamin ang
mga bagay na may karapatan ka namang malaman talaga."
Inumpisahan nitong tirintasin sa iisang gilid ang buhok niya.
"At saka," pagpapatuloy nito. "Malay mo, 'yung malalaman mo ay ang tamang katotohanan na
makakapagpasaya sa iyo."
"Tamang katotohanan?"
Tumango ito habang ang ang atensyon ay nasa buhok niya. "Kumbaga 'yung katotohanan base sa
tama sa mata ng Diyos at hindi iyong tama sa mata ng tao."
Lalo siyang naguluhan. Bahagya itong natawa dahil sa reaksyon niya.
"Love rejoices in the truth of God's words," anito. "Siguro maling naglihim sa'yo si Terrence o
kung nagsinungaling man siya sa'yo. That can never be justified sa kahit anong rason man na
mayroon siya. But then, malay natin, kapag naipalabas mo sa kanya ang katotohanan at may
kinalaman iyon sa words ni God, sasaya naman ang puso mo."
Itinali na nito ang dulo ng tirintas niya. "Basta alam mo na ang pag-ibig hindi masaya sa tingin
ng tao ay tama pero sa katotohanang tama para sa Diyos."
Love does not delight in evil but... rejoices with the truth...
Ito na ba ang sagot sa hinihingi niyang tanong sa Diyos? Hindi nga ba siya kailangang matakot
sa sagot ni Terrence sa mga tanong niya?
"Hayan, okay na ang buhok mo," nakangiting sabi ni Claire. "Hindi mo na pala kailangang magmake up. Mas maganda kung natural lang. Maganda ka naman na ng sobra."
Ngumiti siya at tumayo. Then, she hugged Claire.
"Thank you, Claire."
She chuckled. "I just braided your hair."
"You're an answered prayer."
It's time to ask Terrence for the truth.

PUNO NANG TAWANAN ang malaking bakuran ng mga Aranzamendez dahil sa nangyayaring
"laro" bago ang pakikipagsayaw sa dancefloor. Mas marami ang dumating ng gabing iyon dahil
kahit hindi kamag-anak ay imbitado para sa gabing iyon.
Sa ngayon ay may pitong lalaking nagga-guwapuhan ang nasa harap nilang lahat at nakablindfold ang mga ito. Ang may karapatan lang na mamili ng kasayaw ay ang mga babae lamang
kaya naman naka-blindfold ngayon sina Matthew, Andrew, James, Jude, Titus, Peter, at Terrence.
Habang naka-blindfold ay dapat "ibenta" nito ang mga sarili para may mag-ayang sumayaw sa
mga ito. Kapag hindi na-impress ang mga babae sa mga sasabihin ng mga ito ay hindi ito
mapipili at buong gabing naka-blindfold kung sino man iyon.
"I'm Matthew Mark Lanza dela Merced. Isa po akong guwapong NBI agent. Tagapagtanggol ng
kasamaan. Piliin mo kong makasayaw at buong gabi ako'y iyong magiging si superman," unang
pagpapakilala ni Matthew.
Nagpalakpakan naman ang mga tao.
Tumikhim si Andrew. "Paul Andrew Lanza Javellana is my name. Ang inyong pinakamachong
Certified Public Accountant. Piliin mo akong makasayaw, binibini, at sisiguraduhin kong hindi
ka magsisisi."
Nagtawanan ang mga tao at nagpalakpakan.
Sumunod si James. "My name is Timothy James Reid Lanza. May kapangalan po akong artista
pero mas hot ako sa kanya.I'm a licensed scientist and if you'll dance with me, I'll make your
cold night warm, baby," he said with his famous accent that made the girls squirmed.
"Ako naman si Jude Lucas Lanza Tuazon. I don't need to say what I have or what I am. But if
you'll let me kiss you, I'll make your dream come true." Jude smiled at lumabas ang napaka-cute
na dimples nito.
Lalong nagtilian ang mga babae.
"Hey, girls, what's up? John Titus Lopez Lanza here. Your coolest professor in town. Won't say
I'm handsome, just look at me and you'll see. Dance with me, pretty lady, and I'll bring you to
heaven with me."
A lot of girls cheered for Titus.
"Ang pangalan ko ay Pedro Jacobo Lanza Aquino. 'Peter' is thy sexy name. I'm your hottest
ingliserong magsasaka on the planet. Plant me some love and I'll be the one to nurture it... Ahm,
nag-rhyme ba?"
The crowd laughed. Napapailing-iling na lang si Eunice. Kakaiba talaga ang mga pinsan ni
Terrence. Marami talagang kalokohan na nalalaman.

Now, it's Terrence's turn. Tumahimik ang lahat at nanunuksong tumingin sa kanya. Nginitian
niya lang ang mga ito at hinintay ang mga sasabihin ng asawa.
"Ahm... hello? I'm Engr. Terrence David Lanza Aranzamendez," panimula nito. "Sa gabing 'to,
isa lang naman ang gusto kong makasayaw ko."
"Yihee!" the crowd teased.
"Iyon lang, hindi ko alam kung papayag siya. Sa mga nakaraang araw kasi, kahit magkasama
kami, ramdam kong umiiwas siya. Hindi ko alam kung bakit. Baka may nagawa akong mali.
But... if ever she'll take off my blindfold and dance with me or not, I just want to say that...I'm
sorry, baby."
"Aww..." the girls dreamily sighed. Napakagat-labi naman si Eunice.
"I miss you smiling at me, my goddess wife. Whatever worries you, I'll take it all away, just, with
me, let your mind and heart stay."
Nagpalakpakan ang mga tao kay Terrence. Si Eunice naman ay agad na tumayo at lumapit sa
harap ni Terrence kahit hindi pa sinasabing puwede na silang lumapit.
Mabilis niyang tinanggal ang blindfold nito. He slowly opened his eyes and looked at her.
She sweetly smiled at him. "Hi. Can I have this dance?"
He smiled back. "Are you okay now?"
She held his hand. "I don't know yet. But I want to dance with you," she softly said. Oo na,
nadala na siya sa mga sinabi nito. She never expected that he'll notice her actions. And the fact
that he cares... she knew he's not pretending. Mabait na tao si Terrence. Ayaw niyang isipin na
may masama itong balak kaya itinago nito ang tungkol sa hindi nito pagpirma sa annulment
papers at ang katotohanang wala namang mangyayaring hiwalayan sa pagitan nila.
Nang lahat ng pinsan nito ay may kapareha na rin ay nag-umpisa na ang tugtog. The sweet
melody serenades the whole garden. Eunice and Terrence slowly swayed to the rhythm.
Pumikit si Eunice at sinandig ang ulo sa dibdib nito.
He sighed. "Do we have a problem, Eunice?"
"Sshh..." she hushed him. "Let's... let's not talk about anything for a while." Tiningala niya ito.
"Let's just stay like this."
Mas hinapit siya nito palapit sa katawan nito. "Okay."

And they silently danced. Gusto ni Eunice na maging sa kanila lang ang oras. She wanted to
dance with him peacefully and sweetly.
Minutes later, palakas na nang palakas ang pagkabog sa dibdib ni Eunice nang desidido na
siyang itanong ang lahat rito.
Huminga siya ng malalim. "C-Can we have a talk... privately?"
Tumango ito. "Sa Estrelya tayo," aya nito at saka sila palihim na umalis ng sayawan.
Ang Estrelyang tinutukoy nito ay isang mallit na burol na puwedeng akyatin lang ng tao. Walang
kahit anong ilaw doon ngunit napakaliwanag naman dahil sa napakaraming butuin sa langit.
After a five-minute walk from Terrence's house, nakarating na sila sa Estrelya. Walang tao roon
at napakatahimk. Punung-puno nang nagkikislapang butuin ang kalangitan. Bilog na bilog rin
ang buwan at mas nakadagdag iyon sa liwanag ng gabi.
Tumingala si Eunice at humugot ng malalim na hininga. God, how do I start?
"Eunice?"
Niyakap niya ang sarili at nilingon niya ito. "N-Nakausap ko na si Atty. Avilla."
"R-Really?" tila nagulat ito. He looked uneasy, too.
"No, actually, I talked to his son na lawyer rin. I discovered kasi before we left Manila that...
matagal nang nagretiro ang abogado ko." She straightly looked at him. "I asked the son kung
ipinasa ba sa kanya ang annulment case ko."
Umiwas ito ng tingin sa kanya.
Lumapit siya rito. "Terrence, ano daw ang ipapasa sa kanya kung wala namang annulment papers
na pinirmahan mo?" Pinilit niyang hulihin ang mga mata nito. "Terrence, kung wala kang
pinirmahan, hindi mapa-process iyon."
Napapikit ito at napabuntong-hininga. "E-Eunice-" she tried to reach her but she stepped away.
"S-Sandali lang... Wag 'ka lalapit." Nangilid na ang mga luha sa mata nito. "K-Kung wala naman
palang magiging meeting sa korte, b-bakit hindi niyo pinaalam sa'kin? Kung hindi naman pala
tayo maghihiwalay, eh, bakit ka pumayag sa p-pretend love na kondisyon ko?" Tuluyan na
siyang napaiyak. "A-Ano ba ang lahat ng 'to, Terrence? Na-naguguhan na 'ko..."
Nahilamos nito ang kamay sa mukha at ilang beses na nagbuga ng hangin. "Damn it," he silently
cursed.

"T-Terrence, hindi ko maintindihan... B-Bakit hindi ka pumirma ng annulment? Pa'no na si

Rachelle at ang baby mo kung hindi tayo maghihiwalay? A-Anong plano mo sa m-marriage
natin? B-Bakit ka nakipagkunwari na mahal mo 'ko?" umiiyak ngunit malumanay na tanong niya
rito. She wanted to be calm as much as possible. But her tears can't help but fall.
"G-Gusto mo ba 'kong g-gantihan? Do you want me to fall for you harder and then hurt me when
you found out where R-Rachelle and your child is?"
Nanlaki ang mga mata nito at mabilis na umiling. "No, Eunice! No. I never planned that. W-Wala
akong planong ganyan."
"Then, why?!" she can't help to burst out loud. "Why, Terrence? B-Bakit mo kailangan itago
sa'kin ang lahat?"
Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat at sinalubong ang mga mata niya. Halu-halo ang
nakikita niyang mga emosyon doon.
"Eunice, I didn't sign the annulment papers, because I believe that nothing can separate married
couples but death alone. Alam ko na hindi naging maganda ang pagsasama natin dahil galit ako
sa'yo. Mali iyong naging dahilan kaya tayo nagpakasal pero hindi pa iyon dapat solusyunan ng
pagkakamali na naman," paliwanag nito. "Eunice, hindi sagot ang pagpapawalang-bisa ng kasal
natin dahil sa tingin mong tama iyon para sa'kin o sa'ting dalawa. Ang tama sa mata ng Diyos,
hindi tayo maghiwalay dahil kinasal tayo sa harap Niya. He binded us together and only death
can separate us. That's the truth, Eunice."
"K-Kung ganoon bakit mo pa'ko pinaniwala na may prosesong nangyayari sa nakalipas na isang
taon?"
"Dahil ayokong mag-isip ka pa ng iba maliban sa pag-aaral mo. Naghahabol ka noon sa klase at
alam kong madi-distract ka lang kapag nalaman mong wala akong pinirmahan na annulment
papers. Kaya pinaniwala na lang kita na may annulment case na nagaganap. I want you to finish
studying, Eunice," sinserong sagot nito.
"Tapos na 'kong mag-aral! Matagal na buwan na nang magtapos ako. P-Pero bakit...hindi mo pa
rin sinabi? Umuwi pa 'ko rito... nakita na naman kita..." humahagulgol na si Eunice. "Pumayag
ka pa sa 'pretend love'! Ano ba, Terrence?"
Nasabunot nito ang mga kamay sa buhok. Tila hindi alam kung paano siya sasagutin.
"Okay, fine!" biglang sigaw nito.
"W-What?"
"Eunice, hindi ko sinabi sa'yo agad dahil gusto 'kong malaman kung... kung mahal mo pa ba ako
sa paglipas ng isang taon," mabilis na sabi nito. "Pumayag ako sa 'pretend love' na kinondisyon
mo dahil gusto ko rin iyon!"

Nagsalubong ang mga kilay niya. "A-Ano?"

"Gusto ko ring maranasan na magsama tayo bilang isang normal na mag-asawa. Gusto kitang
makasabay sa pagkain. Gusto kong makita kang sinasalubong ako pagkagaling ko sa trabaho.
Gusto 'kong maka-kuwentuhan ka ng kung anu-ano habang magkahawak ang mga kamay natin.
Gusto 'kong sabay tayong nanunuod ng T.V. Gusto 'kong makatabi ka sa pagtulog. Gusto 'kong
pagkagising ko, mukha mo ang mabubungaran ko. Gusto 'kong yakapin ka at magpasalamat sa
Diyos sa isa pang araw na ibinigay Niya sa'kin para makasama ka."
Eunice gasped when he cupped her face.
"The 'pretend love'?" he lovingly looked at her. "I'm not pretending, Eunice. I never did."
Napalunok si Eunice at natigil sa pag-iyak. Bawat tibok ng puso niya ay rinig na rinig niya.
Inilapat niya ang mga kamay sa dibdib ni Terrence. Malakas at mabilis din ang pagtibok ng puso
nito! Tila nagwawala at gustung lumabas mula sa dibdib nito.
"Y-You mean...?"
He smiled. "Baby, kaya ayaw kitang lumabas ng bar kasama si Geoff dahil nagseselos ako," pagamin nito. "And you're never a slut to me because that one night we had together before you left?
Hindi ako lasing niyon. Alam ko ang lahat ng nangyayari. And it keeps playing and playing on
my mind when you left..." he whispered.
Hinalikan siya nito sa noo. "Because, Eunice, I wanted to feel that again...with you. Because you
are my wife..."
Then, he kissed the tip of her nose. "Maybe we started rough, we both didn't know what true love
is... But I learned it after you left. And now, you're learning it..."
Pinunasan nito ang mga luha niya."Eunice..."
"Terrence..."
"Mahal kita, Eunice. Mahal na mahal kita," he lovingly expressed then grabbed her nape and
locked their lips together.
Napapikit si Eunice. Ito na ang sagot sa mga katanungan niya. Ito na ang sagot sa panalangin
niya.
Terrence loves her! Mahal siya nito!
Tama naman ang mga narinig niya, di'ba? Malinaw naman ang mga sinabi nito, di'ba?
Mahal talaga siya nito! Totoo iyon at wala nang halong pagpapanggap!

When she felt him moved his lips against hers, all she could hear is her heartbeat... and his.
Terrence kissed her slowly and passionately. Tila kay tagal nitong hinintay ang pagkakataong
iyon. He really missed her... He truly loves her.
Napulupot niya ang mga bisig sa leeg nito at buong tamis ring ibinalik ang bawat halik nito.
And when the kiss got deeper, she knew that this is the truth that can be rejoiced by their love.
It's the truth that a husband falls in love with his bratty wife-a wife that's slowly changing
because of the love she now understands.
He kissed her one last then looked at her tenderly.
"I love you, baby."
~~~~
Chapter 20: Surrendering to Love

MORE THAN A YEAR AGO

IF YOU know what love is, youll be good with your wife and take care of her. Siguro galit ka
pa ngayon, pero wag mong isisi sa kanya ang lahat kaya parehas kayong miserable. It takes two
to tango, you know.
Habang nagmamaneho si Terrence papunta sa bahay ng mga magulang ay paulit-ulit na
umaalingaw-ngaw sa isipan ang sinabi kanina ng kaibigan niyang si Dale.
Nagulat siya sa sinabi nitong iyon. Marahil ay hindi niya inaasahan na tatamaan siya sa
mga sinabi nito.
Paanong siya rin ay hindi alam ang pag-ibig gayong pinalaki siya ng mga magulang na
punung-puno niyon?
Marahas na napabuntong-hininga siya. Napakasimple lang naman kasi ng buhay niya
hanggang sa nanggulo si Eunice. Ngayon, napaka-komplikado nang lahat. Paanong hindi niya
sisihin ang lahat sa spoiled brat na babaeng iyon?
Pagdating niya sa bahay ng mga magulang ay nagulat pa ang Mama niya nang makita
siya.

Terrence! Gabing-gabi na. Bakit napasugod ka rito? usisa nito.

Can I stay for the night, Mama? tinatamad na wika niya.
Nangunot ang noo nito. Why? Hindi ka ba uuwi sa bahay niyo? Baka hinihintay ka ng
asawa mo, nag-aalalang wika nito.
Dalawang araw na siyang hindi umuuwi, bahalang maghintay sa kanya si Eunice. I just
want to rest here. Ibinagsak niya ang sarili sa sofa at saka pumikit.
Anak, may asawa ka na. Hindi ka na dapat
Ma, pagpigil niya sa ina. Alam mo naman kung bakit ko lang pinakasalan si Eunice.
Hayaan mo siyang maghintay sa wala. Mag-aaway lang naman kami kapag umuwi pako
ngayon.
Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito. Terrence, this is not you, she patiently said.
Masyado ka nang napupuno ng galit mo.
Please, Ma inaantok na wika niya. Pagod na siyaphysically and emotionally. Hindi
niya na kaya pang makinig sa mga sasabihin ng kanyang ina. Pagsasabihan lang naman siya nito
na maging mabait kay Eunice. But how the hell he can do that if everytime he sees Eunice, lagi
niyang naaalala that Rachelle is out there, pregnant with his child and will marry another man?
At wala na siyang ibang magagawa.
No, Terrence, lets talk about this now, her mother authoratively ordered. At kapag
ganoon na ang tono ng ina ay wala na siyang magagawa kundi sumunod.
Napabuga siya ng hangin bago dumilat at ayusin ang pagkakaupo.
Tinignan siya ng diretso ng ina. Nagtatanong ang mga tingin nito.
Hindi na kasi dapat pa ipinilit nina Papa na ipakasal kami ni Eunice. This marriage will
never work out, aniya sa ina. Ilang beses niya bang kinumbinsi ang kanyang ama na putulin na
lang ang pakikipagkasal niya kay Eunice? Alam niyang alam ng mga ito na wala naman talagang
nangyari sa kanila. Pero ipinagpilitan pa rin ng mga ito.
Dalawang buwan pa lang ang lumilipas. Paano mo naman nasabi iyan, hijo?
Iyon na nga, Mama. Dalawang buwan pa lang at ganito na..
Maybe because you never gave your wife a chance to prove herself to you.

Tinukod niya ang siko sa mga tuhod at sinapo ng mga kamay ang noo. Naiinis na
naisuklay niya ang mga kamay sa buhok. Why do I need to? Dapat lang na maramdaman ni
Eunice na kahit pa mag-asawa na sila ay hindi nito makukuha ang pagmamahal niya kay
Rachelle.
Sa lahat, dapat na unawain mo si Eunice. Siguro siya na ang mali pero hindi mo dapat
ipagduldulan pa sa kanya iyon, hijo, malumanay na sabi nito. Huwag mong hayaan na kainin
ka ng galit mo. Hindi kitang pinalaking ganyan.
Rachelles pregnant, mahinang sabi niya. Hindi ko siya mapapanagutan.
Idinantay ng Mama niya ang kamay sa kanyang balikat. Hindi rason iyon para lalo kang
magalit kay Eunice.
Nagtagis ang mga bagang niya. Bakit ba lahat na lang ay kampi kay Eunice? Bakit na
lang ba lahat ng mga nakakausap niya ay ipinipilit na intindihin niya ang babaeng iyon?
Hijo, bigyan mo ng panahon si Eunice na matutunan niya ng tama ang mga bagay na
kailangan niyang matutunan, his mother softly said. Also, let Rachelle go for a while. Kung
magpapakasal na siya, ibig sabihin, binigyan niya ng ibang pagkakataon ang sarili niya para
naman sumaya at may mag-alaga sa kanya.
So, what? He need to chose between his bratty wife and Rachelle? Mas kailangan ako ni
Rachelle, Mama, pilit niya pa. Magpapakasal lang naman siya sa iba dahil nga wala
Bigyan mo si Rachelle ng pagkakataon na makapag-move on.
Im the father of her child, Ma! Hahayaan ko bang lumaki ang anak ko na hindi ko
nakikita? Hahayaan ko na ibang ama ang makilala niya? di niya mapigilang itaas ang boses.
Bumuntong-hininga ang kanyang ina at umiling-iling. Pero may asawa ka naman na
kailangan mong intindihin
Na wala naman dapat talaga kung hindi niyo ipinilit na makasal ako kay Eunice! I dont
want this marriage! Napatayo na siya at nagpalakad-lakad. Humugot siya ng mga malalim na
hininga. Napaka-komplikado ngayon ng sitwasyon dahil sa kanya.
Why do you blame everything to Eunice? singit ng kanyang ama.
Napatingala siya at nakitang pababa ito ng hagdanan.
Hindi mo rin ba sisihin ang sarili mo? Hindi mo rin ba itatanong sa sarili mo kung ano
bang nagawa mo at nandiyan ka rin sa sitwasyon mo ngayon? dagdag pa nito. Bumaling ito sa
kanyang ina. Magpahinga na tayo, Theresa. Hayaan mong mag-isip ng mabuti ang anak mo.
Pinapairal kasi ang galit kaya hindi makapag-isip ng tama.

Papa
Humarap ito sa kanya. Walang pumipilit sayo na habulin si Rachelle. Kahit siya, gusto
nang lumayo muna sayo. Respect that. Huwag kang gumawa ng mga problemang wala naman.
Napayuko siya. Hindi alam kung anong isasagot sa ama.
Now, youre married to Eunice. Kahit mali pa ang rason nang pagpapakasal niyo,
subukan mong pakisamahan ng tama ang asawa mo, dagdag pa nito. Stay here if you want to.
Gamitin mo ang gabing to para makapag-isip ng tama, Terrence.

MAAGANG NAGISING si Terrence, kaya naman mabilis na rin siyang umalis sa bahay ng mga
magulang. He doesnt feel like going to work. Ayaw niya pa ring umuwi sa bahay nila ni Eunice.
Wala na rin naman siyang mapupuntahan na kamag-anak ni Rachelle para mapagtanungan kung
nasaan ang dalaga.
Napakaraming iniisip ni Terrence habang nagmamaneho kaya naman hindi niya agad
napansin ang pagtawid ng isang matandang lalaki. Nanlaki ang mga mata ni Terrence at mabilis
na tinapakan ang brakes.
Damn it! he loudly cursed when he hit the man. Mabilis niyang tinanggal ang seatbelt
niya at bumaba ng kotse. Mabilis niyang nilapitan ang matandang lalaki na nakahiga na ngayon
sa lupa at tila namimilipit sa sakit. Hindi naman na ganoon kalakas ang pagkakabundol ng kotse
niya rito kaya naman baka nabalian ito.
Pasensya na po. Pasensya na po, Manong. Hindi ko po sinasadya natatarantang tanong
niya. Ano po bang masakit? Dadalhin ko na po kayo sa ospital. Hindi niya alam kung paano
itong tutulungan dahil baka may mahawakan siyang masakit rito. Tatawag lang po ako ng
ambulansiya. Sandali
N-Nako Ser, huwag na. Huwag na, pinilit na makabangon ng matandang lalaki.
Nanlaki ang mga mata niya. S-Sigurado po ba kayo? Nakita ko pong natamaan kayo ng
kotse ko. Ano po bang masakit sa inyo? Ako na pong magpapagam
Umiling-iling ito habang hawak-hawak ang tiyan. Nakaupo na ito ngayon. Hindi ako
natamaan. Natumba lang ako saktong huminto ang kotse mo. H-Huwag kang mag-alala.
Nakahinga siya ng maluwag. Hindi niya pala ito nabundol. Tinulungan niya ito sa
pagtayo. Ayos na po ba talaga kayo?
Tinapik-tapik siya nito sa balikat. Oo, Sir. Natumba lang ako dahil sa sobrang init at
gutom na rin siguro. Nagulat lang rin ako sa mabilis mong kotse. Huwag kang mag-alala.
Pasensya na at pinag-alala pa kita. Nang makaayos na ito ng tayo at tumabi ito sa gilid ng kalye.

Hindi alam ni Terrence kung anong nagtulak sa kanya at tinawag niya ang matanda.
Manong!
Lumingon ito sa kanya. Nilapitan niya ito.
Saan po ba kayo papunta? Ihahatid ko na lang po kayo para hindi na kayo magtiis sa
init, alok niya rito. Parang may nagsasabi sa kanya na dapat ay hindi niya hayaan ang matanda
na umalis.
Nakakahiya, Sir. Huwag na. Ayos na ako, nakangiting paninigurado nito sa kanya.
I insist, Manong. Wala naman po akong importanteng gagawin. Ihahatid ko na po kayo,
pilit niya pa. Kung ayos lang rin po ay ililibre ko po kayo ng pagkain.
Napakamot ito ng ulo na tila nahihiya. Aba, eh, hindi ako tumatanggi sa pagkain. Pero
nakakahiya. Ako na nga ang naging abala sa iyo.
Umiling siya at nginitian ito. Sige na po, Manong. Pambawi ko na rin po sa inyo.
Nagulat ko po kayo dahil sa pagmamaneho ko. Hayaan niyo pong matulungan ko kayo.
Sa bandang huli ay napapayag niya rin ang matanda. Sumakay sila sa kanyang kotse.
Saan po ba kayo papunta? tanong niya habang pinapaandar niya na ang sasakyan.
Maayos ang suot ng matanda na mabulaklaking polo-shirt at pang-disenteng pantalon.
Sa bilihan sana ng bulaklak. Gusto kong bigyan ng bulaklak ang asawa ko, nakangiting
sabi nito.
Napangiti rin siya. Kaarawan niya po ba?
Umiling ito. Death anniversary.
Nawala ang mga ngiti ni Terrence at napasulyap sa matanda. P-Po?
Pang-dalawanput limang taon na mula nang mamatay siya. Nagkasakit siya sa obaryo
at maagang kinuha sakin ng Panginoon.
Im sorry to hear that. Mang... err
Emmanuel. Emman ang madalas na tawag sakin, pagpapakilala nito.
Im sorry, Mang Emman.
Nakangiti pa rin ito. Matagal na rin iyon. Natutunan ko nang tanggapin.

May anak po ba kayo? natanong niya.

Umiling ito. Bagong kasal pa lang kami nang malaman namin ang tungkol sa sakit niya
kaya naman hindi na rin kami nabiyayaan ng anak. Mag-iisang taon na kaming kasal nang
mamatay siya.
Tumangu-tango siya.
Eh, ikaw, Sir?
Terrence na lang po.
Terrence, ikaw? May asawa ka na?
Marahan siyang tumango. O-Opo matapat na sagot niya.
Ilang taon na kayong kasal?
Kakakasal pa lang po namin.
Tumangu-tango ito. Ingatan at mahalin mo ang asawa mo kung ganoon. Hindi natin
alam ang mga bukas na darating kaya bumuo ka ng napakagandang pamilya kasama siya.
Gusto sanang sarkastikong mapangisi ni Terrence. Kung alam lang ni Mang Emman kung
anong klaseng asawa mayroon siya.
Nang may nakitang flower shop si Terrence ay agad niyang ipinara ang kotse doon. Mabilis na
bumaba si Mang Emman at bumili ng isang bungkos ng mapuputing rosas at dalawang kortengbulaklak na kandila.
Hindi mo ba bibilhan ang asawa mo ng bulaklak? tanong pa ng matanda pagbalik nito ng
sasakyan.
Umiling siya. Bukas na lang po siguro, sagot na lang niya. Ahm, saan niyo po gustong
kumain?
Puwede bang dumiretso tayo ng sementeryo? Gusto ko muna sanang mabigay ito sa asawa ko.
Wala pong problema.
Sinabi sa kanya ni Mang Emman kung saang sementeryo nakalibing ang asawa nito. Habang
nasa daan ay nagpatuloy lang si Mang Emman na magkuwento tungkol sa asawa nitong Annie
pala ang pangalan.

Nang makarating na sila sa sementeryo ay sumamang bumaba si Terrence kay Mang Emman.
Sinindihan agad ni Mang Emman ang dalawang kandila na dala nito nang nasa puntod na sila ng
asawa nito.
Alam mo bang itong si Annie ang nanligaw sakin? Kakaiba ang lakas ng loob niya.
tumatawang pagkukuwento ni Mang Emman habang pinapatong ang mga rosas sa ibabaw ng
puntod. Hindi ko nga pinapansin dahil may mahal akong iba. Umupo ito madamong lupa.
Umupo rin siya roon. Ano pong nangyari? interesadong tanong niya. Kanina pa nito ibinibida
sa kanya kung gaano kabait at kaganda ang asawa nito ngunit hindi nito iyon nabanggit sa kanya.
Nang sagutin na ko nang nililigawan ko ng panahong iyon, lumayo na siya at nanahimik. Hindi
ko namalayan na hinahanap-hanap ko na pala ang presensiya niya. Ang nobya ko pa ang
nakapansin na laging si Annie ang bukambibig ko.
Napakunot- noo si Terrence. Naalala niyang minsan silang nagkaroon ng tampuhan noon ni
Rachelle nang sila pa dahil madalas niya daw mabanggit si Eunice. Hes not really aware of that.
Madalas din na naiisip niya si Eunice kahit si Rachelle ang kasama niya. Dahil inaamin naman
niya na gusto niya si Eunice bago pa nito sinira ang relasyon niya kay Rachelle
Akala ko, ayoko sa kanya. Napaka-agresibo kasi. Biruin mo, siya pa ang nanliligaw sa lalaki?
I can imagine, nakangising wika niya.
Pero napagtanto ko na siya pala talaga ang gusto ko. Pilit ko lang itinatanggi sa sarili ko noon
dahil hindi siya ang tipo kong babae. Kaya ko rin siguro pinipilit ang sarili ko na ibuhos ang
lahat ng atensyon ko sa nobya ko noon dahil iniiwasan kong siya ang maisip ko. Ayokong aminin
sa sarili ko na gusto ko na pala siya, patuloy nitong pagkukuwento.
Ano pong ginawa niyo nang malaman niyong gusto niyo pala siya?
Kinain ko ang sinabi kong hindi ako magkakagusto sa kanya. Nakakapagod rin pala na
tumanggi sa sarili at makipag-away sa puso. Sarili mo na lang, pinagsisinungalingan mo pa.
Iniwas niya ang tingin rito. Bakit tila natatamaan siya sa mga sinasabi ni Mang Emman?
Kaya nga nang sigurado na kong talaga, hinanap ko si Annie. Naging masaya ang relasyon
namin na nauwi sa kasalan. Kaso nga, maaga siyang binawi ng Diyos. Pero ang mahalaga, bago
siya mawala, nasabi ko, naparamdam ko, at alam niyang mahal na mahal ko siya.
Marahang nagpakawala ng hangin si Terrence.
Mukhang may problema ka? tanong ni Mang Emman sa kanya.
Nasa komplikadong sitwasyon lang po ako ngayon, hindi niya mapigilang sabihin. My exgirlfriends pregnant with my child but Im married to my manipulative wife Then he started

telling his story. Hindi niya alam ngunit bigla siyang naging komportable na ikuwento ang lahat
kay Mang Emman na matamang nakikinig naman sa kanya.
Ito ba ang sinasabi ng mga tao na mas magandang ikuwento sa isang estranghero ang mga
personal na problema?
Pagkatapos magkuwento ni Terrence ay nahilamos niya ang kamay sa mukha. I-I dont know
what to think, Mang Emman.
Tinapik-tapik ng matanda ang balikat niya. Nasubukan mo na bang aminin sa sarili na
nagkamali ka rin?
Napalunok siya at umiling.
Ang galit, hindi ipinapaibabaw sa puso. Ang pagpapatawad, hindi ipinagkakait, makahulugang
sabi ng matanda. Nagpaubaya na si Rachelle. Galangin mo ang mga desisyon dahil iyon ang
mararapat mong gawin. Hindi naman pala niya ipagkakait ang anak mo sa iyo. Bigyan mo siya
ng pagkakataong mahilom ang mga sugat na naiwan rin sa kanya.
Hinipan ni Mang Emman ang mga kandila. Terrence, kailangan mo na ring tanggapin kung
nasaan ka ngayon, kung sino ang asawa mo, at kung ano ang dapat mong gawin upang maging
maganda ang pagsasama niyo ng asawa mong si Eunice. Siguro mas grabe lang ang kasalanan
niya pero may kasalanan ka rin.
Tumayo ito at ganoon rin ang ginawa niya.
Tama ang kaibigan at mga magulang mo, wika pa ni Mang Emman.Intindihin mo ang asawa
mo. Kailangan niya iyon mula sa iyo higit kanino man. Nararamdaman kong may puso kang
mapagmahal, Terrence. Huwag mong balutin iyon ng galit. Hindi ka sasaya kahit pa isisi mo ang
lahat kay Eunice.
He deeply sighed. How can I do that? wala sa sariling naitanong niya. Posible bang
magkaaayos sila ni Eunice? Is it possible that he cant be mad at her after all the things she had
done?
Ngumiti si Mang Emman. Subukan mong mahalin ang asawa mo. Hindi ka naman siguro
mahihirapan doon.
A-Ano pong ibig niyong sabihin?
Diretso siyang tinignan nito. Nasubukan mo na bang aminin sa sarili mo na gusto mo talaga
siya kahit hindi siya ang tipo mong babae?
No, he didnt. Kahit kailan hindi niya maamin sa sariling matagal niya na ring gusto si Eunice
magmula nang unang beses niya itong makita sa coffeeshop.

PAGKATAPOS NANG naging pag-uusap nila Terrence at Mang Emman ay ibinigay niya rito
ang kanyang numero kung saan siya puwedeng matawagan ng matanda kung sakaling
kailanganin nito ang tulong niya.
Hindi alam ni Terrence na sa mga sinabi ni Mang Emman ay magagawa niyang aminin sa
sarili na, oo, he was attracted to Eunice but kept it because he was already courting Rachelle at
that time. Yes, he liked Eunice from the first time he saw her. Kaya nga naalala niya agad ito
nang muli niya itong makilala sa opisina ng Ninong Johnny niya.
Matagal na siyang may gusto kay Eunice pero pinigilan niya iyon dahil nakatatak na sa
kanya na si Rachelle ang mahal niya dahil nakita niya rito ang lahat ng gusto niya sa isang babae.
Tama sila, may kasalanan rin siya kung bakit nangyayari ang lahat ng ito. Bakit nga ba
siya pumayag sa isang gabing hiniling ni Eunice sa kanya noon?
Because, deep inside him, he desired her. But hes too guilty to admit it because he had
Rachelle at that time. Ayaw niyang maging unfair kay Rachelle kaya pilit niyang ibinaon ang
pagkakagusto niya kay Eunice.
Nagpalipas pa ng isang buong araw si Terrence bago umuwi sa bahay nila ni Eunice.
Nakapagdesisyon na siyang kausapin ito nang masinsinan at manghingi na rin ng tawad. He
cant forever be mad at her. Tama ang Mama niya, hindi siya ganoon.
Pagkauwi ni Terrence ay nalaman niya kay Manang Lolit na umagang-umagang umalis si
Eunice. Pumasok na lang sa opisina si Terrence dahil tatlong araw na rin siyang lumiban.
Pagkauwi niya ng hapon ay wala pa rin si Eunice.
Gabing-gabi na ng marinig niyang dumating ang kotse nito. Inaantok na siya ngunit nilabanan
niya iyon. Biglang bumilis ang pagtahip ng dibdib niya. Hindi niya alam kung saan at paanong
sisimulan na makipag-usap sa asawa.
Napatayo siya at kumuha ng isang lata ng beer sa personal ref na nasa kuwarto niya. Mabilis
niyang nilagok iyon. Makakapagbigay iyon kahit papano ng kaunting lakas ng loob. Nahihiya
siyang harapin si Eunice dahil sa mga inakto niya sa nakalipas na dalawang buwan pagkatapos
nilang makasal. He had been cruel to her.
Nang masiguro niyang handa na siyang makipag-usap ay lumabas na siya ng kuwarto. Habang
pababa siya ay nakita naman na paakyat ito nang hagdan.
Napakunot-noo siya nang makitang pabuway-buway ito sa pagpanhik hanggang sa muntikan na
itong mahulog kung hindi lang siya naging mabilis at agad nahapit ang baywang nito.

Ilang beses niya na bang nasasalo ito kapag muntikan na itong nahuhulog sa hagdan?
Nag-angat si Eunice ng tingin at nginitian siya. You always catch me before I fall. Umayos
siya nang pagkakatayo ngunit nanatiling nakatingin dito. But why didnt you catch me when I
fell in love with you?
Kumunot ang noo niya nang mapansin ang pamumungay ng mata nito at ang alak sa hininga
nito. Lasing ka.
Look whos talking. She laughed. Lasing ka rin naman. Oh, welcome home pala! Buti
umuwi ka na, anito at saka siya nilagpasan nang magpatuloy ito sa pag-akyat ng hagdan.
Saan ka galing? Buong araw ka raw wala sabi ni Manang Lolit, kaswal na tanong niya rito.
Napalingon ito sa kanya. Aww youre worried? she teased.
Yes, he is. Sanay lang siya na laging nasa bahay ito. Saan ka galing, Eunice? ulit niya pa sa
tanong kanina. Pasimple pang tinignan niya ang kabuuan nito. Nagsalubong ang kilay niya nang
makitang naka-sleeveless blouse ito at napakanipis pa ng tela niyon. Napaka-ikli rin nang suot
nitong skirt.
Sa bar, bale-walang sagot nito.
Na ganyan ang suot mo? hindi niya mapigilang ibulalas. Mabilis niyang inalis ang tingin sa
katawan nito dahil may iba siyang nararamdaman.
She raised her right eyebrow. Whats wrong with my outfit? Uso to ngayon.
Uso? Wala ka na halos itinago, Eunice, naiinis na wika niya. Sana pala naghubad ka na
lang. Naiinis siya dahil kung kailan gusto niya ito kausapin ng maayos ay saka naman ito lasing
at nakakaramdam nga siya ng kakaibang init nang makita ito.
She playfully grinned. Oh, you want me, too? Sinimulan nitong alisin ang pagkakabutones ng
blusa nito na ikinataranta naman niya.
Mabilis niyang napigilan ang mga kamay nito. May point is, kung lalabas ka at pupunta sa
ganoong mga lugar, dapat inayos mo ang suot mo. May asawa ka pa namang tao. Dont make
yourself look like a slut, wala sa sariling nasabi niya.
Slut? bulalas nito.
Lihim niyang namura ang sarili. Wrong word, Terrence. Wrong word!
I look like a slut to you? nasasaktang sabi nito.

No, mabilis naman niyang tanggi. All Im saying is, ayusin mo ang pananamit mo, he
clarified.
No! You called me a slut! She pushed him hard and ran to her room.
Agad naman niyang hinabol ito at bago pa man ito makapasok sa sariling kuwarto ay naabutan
na niya ito.
He gently grabbed her arm. Look, Eunice, Im sorry, okay? Pero hindi ganoon ang ibig kong
sabihin, he tried to explain.
You know what, anito at pagkuway humarap sa kanya. I can be a slut for all I care.
Laking gulat na lang ni Terrence nang hapitin nito ang batok niya at maramdaman niya ang mga
labi ni Eunice sa kanya. He planned to push her away but instead he responded to her kisses.
Mas hinapit niya rin ito sa baywang.
When he felt her soft body against him, he felt the heat hastly spreading inside him. Hinila siya
nito papasok sa kuwarto nito at mabilis niya itong hiniga sa kama. He started to rain tiny kisses
all over her.
Hes fully aware of whats happening and when he took off Eunices clothes, he knew that this
time hes not mad at Eunice anymore.
At nang malaman niyang siya ang unang lalaki sa buhay nito, nakadama siya ng saya sa
damdamin. Gusto niyang siya lang at wala ng iba pa ang aangkin sa asawa niya.
They shared a wonderful night together as real husbands and wives do.
Tinignan niya si Eunice na payapa nang natutulog sa tabi niya. I promise, Eunice. Ill try
to be a good husband from now on. Then, he gently kissed her forehead.
Tanghali na nang magising si Terrence kinabukasan. Mabilis niyang naalala ang lahat ng
nangyari kagabi. Napatingin siya sa kanyang tabi ngunit wala na si Eunice.
Damn it! he hissed. Mabilis siyang kumilos at nagdamit. Pagkalabas niya ay dumiretso
naman siya sa kanyang kuwarto.
Naligo siya at mas inayos ang sarili. Kailangan niyang makausap ng masinsinan si Eunice
kagabi pero ang ginawa niya ay nag-take advantage sa kalasingan ng asawa.
Terrence, youre out of your mind. Youre out of your mind! Paulit-ulit na sabi niya sa
isip habang naliligo. Ngunit, hindi naman siya nagsisisi sa nangyari kagabi.
Nang makapagbihis na ay agad siyang bumaba. Nakita niya si Manang Lolit na halatang
malungkot habang naglilinis ng sala.

Manang Lolit, nakita niyo po ba si Eunice? tanong agad niya rito. Gusto niyang
maayos na ang lahat sa pagitan nila.
Nag-angat ng tingin sa kanya ang matandang kasambahay. Umalis na po siya, Sir
Terrence.
Nagulat siya. May lakad pala ito? Saan daw po pupunta?
Kumunot ang noo ng matanda. Hindi niyo pa po ba alam na bumalik na sya ng Paris?
nagtatakang wika nito na ikinagulat niya.
Si Eunice? Bumalik ng Paris? Naguluhan siya kaya naman magtatanong sana ulit siya
nang tumunog ang doorbell. Sandaling lumabas si Manang Lolit upang tignan kung sino ang tao
sa labas.
Si Terrence naman ay naiwan sa sala na gulung-gulo. Bakit naman biglaan ang pag-alis
nito? Bakit hindi niya alam?
Sir Terrence, may naghahanap po sa inyo, untag sa kanya ni Manang Lolit. Si
Attorney Avilla daw po.
Good afternoon, Mr. Aranzamendez, bati sa kanya nang abogado.
Pinatuloy niya ito. Good afternoon, attorney. May I know kung bakit niyo ko
hinahanap? nagtatakang tanong niya.
Inabot nito ang isang folder sa kanya. Kinuha niya iyon at binuklat.
A-Annulment papers? gulat na sambit niya.
Your wife, Mrs. Eunice Aranzamendez filed an annulment case. Nakapirma na siya at
pirma niyo na lang ang hinihintay, Mr. Aranzamendez, upang masimulan na ang pagpoproseso
nang pagpapawalang-bisa ng inyong kasal
Nagpatuloy sa pagsasalita ang matandang abogado at mataman namang nakinig si
Terrence.
Eunice is really unpredictable. Umalis na nga ito ng walang paalam, sinorpresa pa siya ng
annulment!
She really wanted to escape that easily.
Siguro ay napagod na ito sa kanya. Nasaktan niya na siguro ito ng labis. Hihingi na nga
siya ng tawad at pipiliting ayusin ang lahat pero heto at gusto na nitong makipaghiwalay sa
kanya.

Pagkatapos magsalita nang abogado ay isinara ni Terrence ang folder.

I will consult this first with my lawyer, Atty. Avilla, aniya ngunit hindi niya talaga
gagawin iyon.
Theres no problem, Mister. Just call me when you have signed the papers. Nag-iwan
ito sa kanya ng calling card at inihatid niya na ito sa labas.
Pagkaalis nang matandang abogado ay itinago ni Terrence ang annulment papers sa
kasuluk-sulukan ng filing cabinet na nasa opisina niya sa bahay.
Hindi niya pipirmahan ang annulment papers.
Never.
Hindi paghihiwalay ang sagot sa pagsasama nila. Hell try to fix their marriage. He
knows that God wanted him to do so.
Hell get her wife back. He will make sure of that. Now that hes ready to love her.

PRESENT TIME

NANLAKI ANG mga mata ni Eunice. You mean kinasabwat mo sila Daddy Johnny at kuya
Eugene na hindi sabihin sakin ang totoo?
Umiling si Terrence. No.
Then why did they hide it from me, too? nagtatakang wika ni Eunice. Pabalik na sila ni
Terrence ng sayawan pagkatapos ng mga naganap na pag-amin sa Estrelya kanina. Magkahawak
kamay pa sila habang naglalakad.
Its their choice. Nang sinabi kong hindi ako pipirma sa annulment, they told me not to
let you know about it, saad nito. Like I said earlier, gusto konamin pala, na ma-focus ka sa
pag-aaral. They knew that youll be disturbed if you learned that I didnt sign the annulment
papers. So, Ninong keeps on telling you that the annulment is on process. Hindi mo naman
masyado kinakausap ang kapatid mo noon, kaya nagawa ni Eugene na kausapin si Atty. Avilla
para huwag ka nang kausapin pa tungkol doon.
Gustong maiinis ni Eunice. Its like she had been fooled by everybody around her. But
then, naisip niya na ang ikabubuti lang rin niya ang iniisip ng mga ito. Totoo naman kasi na kung

nalaman niya pa noon na hindi pumirma si Terrence, shell be bothered. Baka nga umuwi pa siya
agad ng Pilipinas.
S-Sila Mama Theresa? Alam din nila?
Tumango si Terrence.
Napabuntong-hininga siya. Si Mang Emman?
Tumango ulit ito.
She rolled her eyes. Sino pa?
Ahm Tumikhim ito. Si Geoff.
Napahinto siya sa paglalakad at nalaglag ang mga panga. What?! bulalas niya. Alam ni
Geoff na wala naman palang annulment na magaganap? Paanong? Kakilala pa lang nito at
ni Terrence last week, kaya naman
She suspiciously looked at Terrence. Nagkakakilala na ba kayo ni Geoff noon pa? Its
not your first meeting last week, right? diretsang tanong niya rito.
He sighed. Yes, pag-amin nito.
How? she wondered. Kaya pala ganoon na lang si Geoff kung makipag-usap kay
Terrence nang magkakilala ang mga ito last week. Dahil hindi pala talaga iyon ang una nilang
pagkakakilala.
Marami pa ba siyang hindi nalalaman?
Naisuklay ni Terrence ang libreng kamay sa buhok. Tila nag-iisip ito. Mukhang ayaw
nitong sabihin kung paanong nakilala nito si Geoff.
She squeezed his hand that shes holding. Hey, Im waiting
Five months after you left, I Huminga ito ng malalim. I followed you.
Napasinghap siya. S-Sa Paris? Pumunta ka ng Paris? hindi makapaniwalang sabi niya.
Okay. Kailan ba matatapos lahat ng rebelasyong nalalaman niya?
Marahang tumango ito. I wanted to see you. I wanted to talk to you. But when I came
there, you were too busy with your school requirements. Kaya hindi na lang kita nilapitan. But I
watched you from afar for five days.
Wow, she reacted. Well, she does not know what to say! Terrence followed her but kept
his distance while watching her? Hindi niya kahit kailan na naisip na gagawin nito iyon.

Nagpatuloy na sila sa mabagal na paglalakad pauwi habang patuloy ito sa pagkukuwento.

Lagi kitang nakikita na nagmamadali at parang laging may hinahabol na pinapasang
project or assignments. Pabalik-balik ka sa school at sa bahay ng auntie mo. You were so busy
that you failed to notice that someones watching you, nakangiting pagkukuwento nito. Tila
inaalala kung anong itsura niya na sobrang pagod na pero tuluy-tuloy pa rin sa ginagawa.
Natatawa ka siguro sa itsura ko noon, nakalabing wika niya. Napaka-haggard ko
sigurado.
Nilingon siya nito at masuyong ngumiti. Youre still beautiful in my eyes. You even
looked more beautiful when I saw how determined you were to finish all your requirements
within that week.
Talaga? malapad ang mga ngiting wika niya.
Despite those big eyebags and ruly-uncombed hair because of the wind, yes, you look so
beautiful like no one else does, he admiringly added.
Eunice blushed. Inakbayan siya ni Terrence at mas hinapit palapit rito.
So how did you meet Geoff? she curiously asked.
Its my last night in Paris when I knew that youll be going out in a bar with Geoff,
pagkukuwento na naman nito. Sinundan ko kayo. Ang sabi sakin ng uncle mo, ex-boyfriend
mo daw si Geoff pero naging matalik na kaibigan mo naman. Pero gusto kitang bantayan.
Gusto kong makasigurado na makakauwi ka ng ligtas.
Napangiwi si Eunice. Base sa mga naalala niya sa mga bars na pinupuntahan niya sa
Paris noon ay ginagawa niya talagang magpakalasing at makipagsayaw sa kanino. Si Geoff lang
ang tagapagtanggol niya kapag alam nitong nakakabastos na ang ibang nasa bar sa tuwing
sinasamantala ang kalasingan niya.
You saw me so wasted?
And wild.
She bit her lower lip and looked at him. Sorry. Ganoon talaga ako kapag nasa bar.
Nagkibit-balikat lang ito. I understand. Lalo na nang pilit mong hinahalikan si Geoff,
napaka-kaswal ng tono nito pero parang may ibang sinasabi ang mga mata nitong nakatingin sa
kanya.
Her eyes widened. I d-did that?

Tumango ito at inilipat ang tingin sa nilalakaran nila. Pero pinipigilan ka ni Geoff. Hindi
niya hinahayaan na mahalikan mo siya. I heard him stopping you. Thats when he took you home
to your place. Alam niyang sobrang lasing ka na.
One of these days ay kailangan niyang makausap si Geoff. Gosh! Ilang beses niya kayang
sinubukan ang pasensya nito sa kanya? Ilang beses niyang sinubukan itong halikan? Bakit wala
siyang naalala? She promised never to get so much wasted, again! Ever.
Nang maihatid ka na niya, thats when I confronted him. Iyong gabing iyon kami unang
nagkakilala. We talked and I explained everything to him. Sa nakita kong ginawa niya, alam
kong mapagkakatiwalaan siya. Mapang-asar lang talaga ang loko, anito.
Thats Geoff.
Huminto ulit sila sa paglalakad. Hey, promise me, that youll never get drunk that way,
again. Or not to get wasted when youre with Geoff. You really have the tendency to seduce
him, he straightly told her. Hes a nice guy, but, he has the limits. Lalo na at inlove pa sayo
ang bestfriend mo.
Nagseselos ka ba? she asked.
What do you think?
Tell me.
Umiwas ito ng tingin sa kanya. Nasabi ko na yan kanina sayo.
Nagsimula ulit silang maglakad.
Love is not jealous, she teased him.
Its a positive kind of jealousy, baby, he defended. Its normal for a husband to get
jealous when he sees her wife trying to kiss her ex-boyfriend.
I was drunk.
Of course you were.
Napangiti si Eunice. Nagseselos nga talaga ito. Huminto na naman siya sa paglalakad
kaya napahinto rin ito.
But I have to admit, habol pa ni Terrence. Thats the time when I totally surrendered.
Surrendered?

Inamin ko sa sarili ko na totoong mahal na kita, he confessed. Its when you left
that my heart yearned for you the most. Nasanay kasi ako na kahit hindi kita pinapansin noon ay
lagi ka namang nasa bahay at ipinapakita sakin na puwede ka ring maging isang mabuting
asawa.
Tila inihahagis sa ere ang puso ni Eunice nang paulit-ulit dahil sa mga naririnig niyang
confessions mula sa asawa niya. Hindi niya alam kung kailan siya hindi kikiligin rito.
They continued slowly walking when she stopped again.
I want to ask something from you, aniya rito.
And that is?
No secrets anymore, Terrence.
He smiled. No secrets. Anymore, he assured her.
She swiftly hugged her husband. I love you, she sweetly whispered. Hindi niya
inaasahan na darating ang panahon na masasabi niya iyon dito nang totoo. Hindi niya na
kailangang matakot na sabihin iyon dahil alam niyang may lagi na iyong katugon na walang
halong pagpapanggap.
Marahan itong kumalas sa mga yakap niya at hinawakan siya sa magkabilang baywang.
Then, he lightly pushed her against a tree at the sidewalk.
I love you more, baby, he lovingly whispered back before lowering his head and started
claiming her lips into a sweet mind-blowing kiss.

NATATAWA NA lang si Eunice nang hindi siya hinayaan ni Terrence na makawala mula sa mga
bisig nito pagkagising nila kinabukasan ng umaga. Hinalik-halikan pa nito ang gilid ng leeg niya
kaya lalo siyang nakiliti at hindi mapigilang mapabungisngis.
Terrence! saway niya rito. We should get up you know and get dressed.
What? Its morning already?
She rolled her eyeballs. Of course! Ang liwa-liwanang na nang sikat ng araw, o!
Wow. Thats pretty fast. Mas hinapit siya nito sa ilalim ng kumot at niyakap siya nang
mahigpit. Gabi lang kanina, ah!

Perks of making love. Youll never know how time flies.

Tumawa ito at hinalikan siya sa noo. Nakatulog naman tayo kahit papaano.
Yeah. For like an hour? sarkastikong wika niya.
Lets just sleep, again.
Hmp! Pang-ilang sabi mo na iyan, eh! Mas mabuti pa, we try to get up and have
breakfast with Mama and Papa.
Hmm Mas humigpit ang yakap nito sa kanya. Okay. Its our last day today so we
better enjoy Monte Amor. Baka matagalan pa bago ulit tayo makabalik dito.
Tumango siya. May hindi pa ba tayo napapasyalan dito?
Halos napasyalan naman na natin lahat. Bumalik na lang siguro ulit tayo sa baybayin
mamayang hapon. Walang tao doon kapag mataas ang sikat ng araw.
Tiningala niya ito. Well have a swim?
Ngumiti ito at bumulong. And make love, he sexily whispered.
Namula ata buong pisngi ni Eunice dahil doon. Samahan pa ng kakaibang paggapang ng
nasasabik na kilabot sa kanyang likod. Bahagya siyang lumayo sa asawa at bumangon na.
Okay then. Lets get this day started! she cheerfully said.
Pagkatapos ng kalahating oras na pag-aayos sa mga sarili ay hindi mapigilang magtanong
ni Eunice kay Terrence habang nagsusuklay siya ng buhok at inaayos naman nito ang kama nila.
Terrence?
Yes, baby?
Humugot siya nang malalim na hininga. No secrets, right?
Tumango ito at diretsong tumingin sa kanya. Yes. Why?
Narinig ko nang unang umaga natin dito na na nahanap mo na si Rachelle ingat na
ingat na sabi niya. I heard you talking someone on the phone.
Nahinto ito sa ginagawa at saka napatiimbagang. Nasapo rin nito ang batok.
Ahmo-okay lang kung ayaw mo pang sabihin, tahimik pa na sabi niya. Kung hindi
pa ito handang sabihin sa kaya niya naman sigurong maghintay.

He heavily sighed. Lumapit ito sa kanya at umupo sa tabi niya. We almost found her.
Almost?
Sabi nila Gwen at Alyn, nandito daw si Rachelle sa Monte Amor.
She gasped. W-What?
But Im too late. Matthew told me that Rachelle went to the city with our child,
malungkot na sabi nito.
Napalunok siya. B-Bakit mo pa rin siya hinahanap, Terrence? Is it because of your
child?
I also wanted a closure from Rachelle. We never had it.
Niyakap niya ito sa baywang. Im sorry. Its all my fault kaya malayo ka ngayon sa anak
mo kaya kayo nagkagulo ni Rachelle
Inakbayan siya nito. It happened. Ang mahalaga, pinagsisihan mo na ang ginawa mo at
handa ka nang humingi ng tawad kay Rachelle. Kapag nakita ko na siya, isasama kita para sabay
natin siyang makausap.
Mabilis siyang tumango. Iyon nga ang plano niyang gawin. Hindi niya alam kung
mapapatawad siya ni Rachelle, but she really wanted to say how sorry she was for all the
troubles and heartaches she caused him.
And we really need to find her fast, Eunice, ani Terrence.
Napatingin siya rito at kitang-kita niya ang pag-aalala sa mga mata nito. He deeply
sighed, again. I cannot hide this from you.
W-Whats that? natanong niya rito.
We need to find her fast before death would, Eunice, makahulugang sabi nito.
Eunice gasped and her eyes widened. Sinakop ng matinding kaba ang dibdib.
Rachelle is?

Tumango ito. Dying. Shes dying as Matthew told me, Eunice. We need to find her as
soon as possible.

~~~~
Chapter 21: Love always Protects
Love doesnt broadcast the problems of others. Love doesnt run down others with jokes,
sarcasm or put-downs. Love defends the character of the other person as much as possible within
the limits of truth. Love wont lie about weaknesses, but neither will it deliberately expose and
emphasize them. Love protects. Steven Cole

HUMIHIKBI SI Rachelle habang tinutupi ang ginawa niyang sulat para sa dalawang taong
naging mahalagang parte ng buhay niya. Nanghihinang ibinaba niya ang ballpen na ginamit at
saka nilagay ang dalawang sulat sa ilalim ng unan niya.
Ate untag sa kanya ng kinakapatid niyang si Chelsea.
Mabilis niyang pinunasan ang mga luha.
O, nandito ka pala, nakangiting wika niya.
Nginitian rin siya nito. Kumusta ka na, ate Rachelle?
Nagkibit-balikat siya. Nanghihina na sa bawat araw.
Nawala ang mga ngiti nito at ipinatong ang dalang mga prutas sa ibabaw ng side table ng
kamang hinihigaan niya. Ayaw mo pa ring magpagamot, ate?
Marahan siyang umiling. Sinabi naman na ng doktor na nasa huling stage na ko at hindi
na talaga malulunasan.
Hindi ka ba lalaban para sa asawa at anak mo, ate?
Mapait siyang napangiti. Mag-iisang buwan na siya sa ospital ngunit kahit minsan ay
hindi siya binisita ng asawa niyang si Alfred kasama ang mag-iisang taong gulang nilang anak na
si Renz. Anak niya si Renz mula sa dating nobyo na si Terrence ngunit tinanggap ng buong puso
ni Alfred ang anak niya nang magdesisyon itong pananagutan siya.
Sa nakalipas na mahigit na tao mula nang magbuntis siya ay hindi siya iniwanan ni
Alfred. Lagi itong nasa tabi niya. Hindi ito sumuko hanggang sa tuluyang mahulog ang loob niya
rito at mahalin na rin ito. Inalis ni Alfred ang sakit na dinulot ng relasyon niya kay Terrence.
Mahal na mahal siya ng asawa. Mahal na mahal niya rin ito. Ngunit magmula nang madiagnose siya na may stage four ng breast cancer at napagdesisyon niyang huwag na lang
lumaban ay nagtampo sa kanya si Alfred. Hindi daw siya nito bibisitahin hanggang sa
mapagdesisyunan niyang lumaban.

Wala naman tayong pera para ma-maintain ang chemo kung sakali. Hindi pa natin alam
kung magtatagumpay iyon, nanghihinang sabi niya. Hindi naman kasya ang kinikita ni Alfred
na isang simpleng store manager sa isang sikat na department store sa Cebu City. Mas mabuting
mag-ipon na lang ang asawa niya para sa kinabukasan ng anak nila.
Napabuntong-hininga si Chelsea. Bakit kasi ang hirap natin, eh.
Natawa pa siya at tinapik-tapik ang kamay nito na nasa ibabaw ng higaan. Siguro hhanggang dito na lang talaga ako. Sa kabila nang pagngiti ay nangilid ang luha sa mga mata ni
Rachelle.
Kung hindi lang sinabi sa kanya ng doktor na wala na talagang pag-asa, susubukan
naman niyang lumaban. Sino bang ina ang gustong maiwan ang anak niya? Sino bang asawang
babae na gustong mabiyudo agad ang asawa niyang lalaki?
Ngunit alam ni Rachelle na may plano ang Diyos sa kanila. Alam niyang may plano ang
Diyos para sa kanya, kay Alfred, kay Renz kay Terrence at Eunice.
Ate Rachelle, naisip mo ba na kung kayo ni Terrence ang nagkatuluyan ay may pag-asa
ka pang mabuhay? I mean, Terrence is rich. Mapapagamot ka niya kung ikaw ang naging asawa
niya.
Umiling si Rachelle. Hindi ko na naiisip iyan. Hindi ko na naiisip na may iba akong
asawa maliban kay Alfred. Kung mabubuhay ulit ako kung may susunod na buhay, pipiliin ko
ulit s-si Alfred
Kahit walang Eunice na umeksena sa inyo ni Terrence? biro nito.
Hindi puwedeng mawala si Eunice. Napapikit siya nang maramdaman nang pagkahilo.
Terrence and her were meant to be.
Umingos si Chelsea. Masyado kang mabait, ate. Nakakainis ka.
Tipid siyang napangiti. Marunong lang siguro akong magpatawad. Matagal naman na
iyon. Mahigit isang taon na rin. Ang mahalaga, nakita kong si Alfred talaga ang mahal ko.
Sa totoo lang, ate. Naiinis pa rin ako kapag naalala ko ang mga ginawa ni Eunice sayo.
Pero tama ka rin na wala naman tayo sa puwesto para husgahan siya sa mga ginawa niya.
Inayos nito ang mga bulaklak na malapit sa bintana ng ospital. Pang-apatan ang kuwarto ng
ospital kung saan siya nanatili ngunit sa nakalipas na mahigit tatlong linggo ay siya na lang ang
natira doon.
Huminga nang malalim si Rachelle. May sumasakit na naman sa kanya pero ayaw niyang
ipakita sa kinakapatid niyang nahihirapan siya.

Ate? O-Okay ka lang? nag-aalalang tanong nito.

N-Naalala mo yung s-sinabi k-ko sayo?
Umupo ito sa gilid ng kama niya. Tumango ito. Kung sakaling dumating ang oras na
mahanap ka ni Terrence at baka kasama niya si Eunice subukan kong ilayo sila sa mga galit
mong kamag-anak?
She lightly smiled. Kung siya mismong sinaktan ay nakapagpatawad at nakapag-move on
na, iba naman ang mga kamag-anak niya. Pagtanggol mo s-sila, ha?
Napalabi ito.
Chelsea?
Oo na, ate. Hindi ko hahayaan na pagsalitaan nila si Eunice o si Terrence. Well try to
protect them.
Dahil
Humalukipkip ito. Dahil kahit ano pang mali ang nagawa sayo ni Eunice, hindi na
dapat pa iyon isawalat para sa ikahihiya niya. Dahil panigurado baka napagsisihan naman na
niya iyon.
Eunice is not that bad. Marami lang talagang nagagawa ang pag-ibig. Tuwid man o
baluktot. Nang nagtatrabaho pa siya noon sa Sagittarius ay nakita niya naman na mabuting tao
ang pamangkin ng boss niya. Lagi pa nga siya nitong nginingitian at binibigyan pa minsan ng
merienda ni Eunice kapag nabibisita ito ng opisina ng tiyuhin nito. Nagsimula lang ang pagmamaldita nito nang dumating ang panahon na naging sila ni Terrence.
Nagkataon lang na baluktot ang naisip niyang paraan para ipaglaban ang pag-ibig niya,
dugtong pa ni Chelsea. Ilang beses na rin nilang mapag-usapan iyon ng kinakapatid. Ito lang kasi
ang nakakaintindi sa kanya at ang kanyang asawa. Pero hindi rason iyon para ipagkalat pa natin
sa lahat yung ginawa niya. Na parang nanghihingi tayo ng awa sa iba Ikiniling nito ang ulo.
Bakit nga ba? Ano nga ba yung sabi mo?
Love bears all things, pagpapaalala niya rito. Napahugot siya ng hininga nang may
sumakit na naman sa kanya. Umayos na siya ng paghiga.
Tumango ito.
Hinawakan niya ang braso nito kahit nahihirapan siyang iangat ang mga kamay. Parang
namamanhid ang buo niyang katawan. Kaya kayo ni Jao, tukoy niya sa kasintahan nito.
Huwag kayong mag-aaway publicly. Huwag niyong ipakita sa mga tao na nagkakasakitan kayo.
Protect one another. D-Dont expose each others faults.

Ngumiti ito. Tatandaan ko yan, ate. Maraming salamat.

Ibinaba niya ang kamay. S-Sabihin mo kay Alfred, bisitahin niya na ko. I really miss
him s-so much, mahinang sabi niya.
Ate, ayos ka lang ba?
May dalawang sulat sa sa ilalim ng unan aniya na hindi pinapansin ang tanong
nito. Mas tumitindi ang sakit sa dibdib niya. She felt like something is crushing inside her. Tiniis
niya ang sakit. Pawisan na siya ngunit hindi pinahalata kay Chelsea ang nararamdaman.
Para kanino to, ate? tanong nito habang tinitignan ang mga sulat na nakuha nito.
I-Ibigay mo kay A-Alfred at k-kay Huminga siya ng malalim. K-Kay Eunice
Tumango ito.
Pinikit niya ang mga mata. Mag.. Magpapahinga muna ako, C-Chelsea
Sige, ate.
I-Ihalik mo ko sa anak ko. S-Sabihin mo, mahal na mahal ko siya, ha?
Ate Rachelle? Sandali, may nararamdaman ka ba? Tatawagin ko ba ang doktor?
natatarantang wika ni Chelsea.
Napalunok siya. I-Im fine. Matutulog lang ako.
Pumasok sa isipan niya si Renz
si Alfred
Si Terrence at si Eunice.
And Rachelle fell asleep
forever.

DAHIL SA nalaman na kondisyon ni Rachelle ay hindi magawang maging masaya ni Eunice.

Hindi na natuloy ang huling araw na pamamasyal nila ng asawa sa Monte Amor. Inaya na lang
agad ni Eunice si Terrence na bumalik na sila sa siyudad ng Cebu upang maumpisahan na nilang
hanapin si Rachelle.

Honestly, Eunices heart sank when she heard that Rachelle is dying from breast cancer.
Hindi niya kahit minsan naisip na ganoon pang balita ang malalaman niya tungkol sa dating
karibal.
Eunice
Tinapos ni Eunice ang pagliligpit ng mga gamit niya bago nilingon ang asawa. I felt
bad, malungkot na sabi niya.
He sighed. Me, too. H-Hindi ko inaasahan na iyon pa ang malalaman ko. I mean,
Napaupo ito sa higaan at napabuga ng hangin. I-I just never expected it
Sinara niya ang kanyang maleta at saka tumabi rito. Mas malalim ang pinagsamahan nito
at ni Rachelle, at kahit pa siya na ang mahal ni Terrence, naiintindihan ni Eunice na mananatiling
espesyal si Rachelle para kay Terrence dahil ito ang ina ng unang anak nito.
Hinawakan nito ang kamay niya. Kahapon ko lang rin nalaman pero inasikaso muna kita
dahil nga nahalata kong may problema satin.
But now were okay, nakangiting sabi niya at saka malambing na yumakap rito. Were
real life partners na talaga. Lets find them together from now on, okay?
We will. Well find them together, he promised.
Pagkatapos nilang mag-ayos ng mga gamit ay nagsimula na silang magpaalam sa mga
kamag-anak nito.
Babalik ka dito, hija, diba? sabi ni Mama Theresa.
Tumango siya. Sigurado na siya na magmula ngayon, she can visit Monte Amor with
Terrence and their future family anytime.
Matapos lang po lahat ng unfinished business, babalik po ako rito, Mama. Niyakap
niya ng mahigpit ang biyenan. She missed her Mommy because of the way her mother-in-law
took care of her and looked at her like her own daughter. Kung buhay lang siguro ang Mommy
niya ay magkakasundo ang mga ito.
Pagbalik niyo dapat may baby na, ha? tukso pa ni Papa Enzo.
Napangiti si Eunice at saka niyakap nang mahigpit ang biyenang lalaki. Well try, Papa,
biro niya pa.
Eunice! tawag ni Andrew. Huwag mo sana kaming makakalimutan.
Our goddess cousin-in-law! untag pa ni Peter. Pagbalik mo, magsama ka pa ng
maraming diyosa, please?

Paspasa sa time, oy. Parang kahapon lang nang makarating kayo rito tapos ngayon aalis
na kayo? umiiling-iling na sabi pa ni Demie. Balik kayo rito, ah!
Isa-isa niyang niyakap ang anim na pinsang lalaki ni Terrence at saka bumeso naman sa
mga babae at bata nitong mga kamag-anak.
She experienced how to have a very big and fun family because of them. And she knew
that shell forever be a part of this wonderful family clan.
Sigurado ka, pinsan? Hindi mo na ipapa-check kotse mo? tanong ni Matthew kay
Terrence.
Okay na, Matthew. Wala naman sigurong problema ang kotse.
Sabagay. Ill just call you kapag may nakuha na ulit akong bagong impormasyon. Ill
make sure to pass it to you kapag nasa Cebu city na kayo.
Ill count on that, tumatangong sabi ni Terrence at saka nagpasalamat sa pinsan. We
really need to find Rachelle as soon as possible.
Nakakaintinding tumango si Matt. Mag-iingat kayo.
Eunice, lets go? tawag sa kanya ng asawa.
Kumaway si Eunice sa mga taong nakasama niya sa apat na araw na pananatili niya sa
Monte Amor. Hindi pa man siya nakakaalis ay sabik na muli siyang bumalik.
Pagkasakay niya nang kotse ay agad iyong pinaandar ni Terrence. They were hitting the
road for one hour straight, already, when she noticed Terrence. Parang uneasy ito sa
pagmamaneho.
Terrence?
Y-Yes?
You looked uneasy. May problema ba? nag-aalalang tanong niya. Iniisip mo ba si
Rachelle at ang baby mo?
Umiling ito at pinilit na ngumiti. Tutok ang mga mata nito sa kalsada at mahigpit ang
hawak sa manibela. Pababa na sila ng bundok. Walang ibang sasakyan na paakyat o kasabay
nilang pababa kaya naman solo nila ang kalsada. Terrence was driving smoothly.
Eunice pouted her lips. You looked like you have a problem talaga.
He chuckled. Pero pati ang tawa nito ay halatang ninenerbiyos. Naalala ko lang

Ang alin?
Naalala ko lang noon The times that I always ignored you. I hurt you so much, back
then, anito. Bumilis ng kaunti ang andar nila.
I deserved that I think. Ang alam ko lang kasi noon ay sakin umiikot ang mundo. Then,
when I saw you, I wanted you so bad that I thought that its just you and me in this world, she
admitted. I need to learn things the hard way because I forgot that love isnt just about
romance. I forgot that theres people around us People that loves me but I failed to see.
Inabot ni Terrence ang isa niyang kamay at masuyong hinalikan ang likod niyon.
But you know, naisip ko na maganda na rin siguro na ngayon ko natutunan ang mga
kailangan kong malaman. I met amazing people that brought me some answers about what love
is, natutuwang wika niya. Shes closer to her Daddy Johnny now. Her friendship with her close
highschool friends got better. Tapos na rin ang issue sa pagitan nila ng kuya Eugene niya.
And now, Terrence loves her.
One last and thats Rachelle. Eunice will strive hard to find her before its too late. Gusto
niyang makahingi ng tawad ng personal kay Rachelle. Wala na siyang pride na dapat pang isipin
dahil ngayon ay lagi niya nang sinusubukan na paibabawan ang pag-ibig sa puso. Gusto niyang
magmahal na katulad ng mga taong malalapit sa kanya.
Their love were forgiving, unconditional, and true.
Eunice, Terrence muttered.
Yes?
Ill tell you something corny but dont laugh, saway agad nito. Their speed became
faster.
She laughed.
Wala pa nga, eh.
Tumawa ulit siya. Okay, okay. Nothings corny kapag ikaw ang nagsasabi, sabi naman
niya rito.
Alright. Tumikhim ito. Kung may susunod na buhay man, hahanapin kita doon,
Eunice. At kapag nahanap kita hindi na kita sasaktan, madamdaming wika nito. Ill love
you, only you, and well together experience love at its best.

Eunice bit her lower lip. Hindi siya natatawa. Parang gusto niyang maiyak. B-Bakit mo
naman sinasabi yan ngayon?
Sumulyap ito sa kanya. I love you so much, Eunice.
She sweetly smiled. I love you more, Terrence Nangilid ang luha sa mga mata niya.
Somethings really wrong. Biglang nanikip ang dibdib niya. But w-whats the p-problem?
Mabilis ang pagkabog ng puso ni Eunice. Hindi niya alam ngunit sinimulan na rin siyang
kabahan. Lalo na nang bumilis na naman ang pagmamaneho ni Terrence.
Terrence please slow down
Do you know h-how to pray, Eunice? his voice broked.
Napalunok siya. You taught me how.
Tumango ito. Napatili siya nang mas bumilis pa lalo ang takbo ng kotse.
Terrence! Slow down!
Close your eyes, baby, he ordered. Close your eyes. Pray, Eunice.
Nanginginig na humawak siya sa kamay nito na nasa manibela. W-Whats happening,
Terrence? natataranta nang wika niya. Whats happening?!
May pilit itong tinatapakan sa paanan nito nang paulit-ulit. Do y-you trust me, Eunice?
T-Terrence she started crying. They have no brakes!
Do you trust me?! sigaw na ni Terrence.
Yes, yes, I do Anong gagawin nito?
Then, c-close your eyes Baby, please pakiusap na nito.
Lalo pang bumilis ang takbo ng kotse at tuluy-tuloy lang ang pagbaba nila sa kalsada.
Napakapit si Eunice nang mahigpit sa seat holder at saka mariing pumikit.
God, please save us. Please please God, please. Paulit-ulit niya sa isip. Kasing bilis
na ng kotse ang pagtibok ng puso niya. Bigla niyang naalala kung paano niyang nakita sa news
ang crashed car na sinakyan ng Mommy at Daddy niya.
K-Kailangan ko ng p-pader o puno na p-puwede nating pagbanggaan! Damn it!
nanginig na sabi ni Terrence.

Terrence! she screamed as she felt the car swayed. She hysterically cried. Gusto niyang
buksan ang mga mata ngunit hindi niya kaya. She wanted to reach her husband pero sinisigawan
siya nitong kumapit nang mahigpit sa upuan niya. We cant die!
Ill protect you, Eunice! You cant die! H-Hold on, baby Youll be safe. Trust Him all
the more!
Tinakpan niya ang magkabilang tainga nang makarinig nang malalakas na busina.
She felt a huge impact pushed her forward.
Nawala ang ingay sa buong paligid.
Naramdaman niya ang pagtama ng ulo niya sa malambot na bagay at ang pagtusok ng
mga matutulis na bagay sa kanyang balat. She wanted to scream in pain but she cant even
breathe.
E-Eunice she heard Terrence hardly whispered.
She can still hear her heartbeat.
But darkness took over.

SA NANLALABONG paningin ay bumalik ang liwanag para kay Eunice. Ngunit agad din
siyang napapikit dahil sa dami ng ilaw na nakikita niya. Hindi niya magalaw ang buong katawan.
May kung ano ring nakalagay sa tapat ng ilong at bibig.
Bakit ang ingay ng buong paligid?
Boss, ang drivers seat ang pinakanapuruhan, eh, narinig niya.
Mao jud. Parang sinadya na mas iyon ang ibangga sa puno. Tsk tsk.
Napaungol siya. Nasaan si Terrence? Bakit ang daming nag-uusap? Bakit may mga sirena
ng ambulansiya?
Eh, nailabas na ba ang naipit na katawan?
Malapit na.
Humihinga pa ba?

Imposible. Nabagsakan ba naman ng puno ang mismong side niya. Masuwerte ang
babaeng ito, walang nangyari sa kina-uupuan niya. Napuruhan lang siya sa mga nabasag na
salamin.
Nanghihinang umungol si Eunice. Naramdaman niyang may agad na lumapit sa kanya at
inasikaso siya.
Naalala niya na ang lahat. Nawalan sila ng brakes ni Terrence kanina. Pagkatapos ay
hindi niya na alam
Si Terrence? Si Terrence ba ang pinag-uusapan ng mga ito?
Nailabas na! Nailabas na!
Buhay pa ba?
Nagkaroon ng komusyon nang muling magmulat si Eunice ngunit masyadong mahapdi
ang mga mata niya.
Oh, God, what happened? Please please save Terrence.
Hindi na tumitibok ang puso Dead on the spot, boss.
Nangilabot ang buong katawan ni Eunice. Suddenly, the world stopped.
No.
No.
Terrence
Naalala niya ang sinabi nito kanina
Kung may susunod na buhay man, hahanapin kita doon, Eunice. At kapag nahanap
kita hindi na kita sasaktanIll love you, only you, and well together experience love at its
best

Eunices heart cried in pain.

~~~~
Chapter 22: Love Always Trusts
Love always trusts. This does not mean gullibility; it does mean that love is not suspicious
and doubting of the other persons character and motives without good reason, even if his
actions offended you. Steven Cole

Love is always ready to allow for extenuating circumstances, to give the other person the
benefit of the doubt, to believe the best about people. -Keith Krell

MORE THAN A MONTH LATER

SAMPUNG MINUTO muna ang pinalipas ni Eunice bago bumangon ng kanyang higaan. Hindi
niya nakakalimutan ang sinabi noon ni Terrence na kapag bagong gising ay huminto muna
sandali at magpasalamat sa Diyos sa isang panibagong araw.
Nag-inat inat muna siya at pagkatapos ay dumiretso na sa banyo para makaligo at makapag-ayos.
Pagkatapos ng isang oras ay nakaayos na siyang bumaba at dumulong sa hapagkainan.
Good morning, Maam Eunice! bati sa kanya ni Mang Emman, ang all-around helper sa bahay.
Good morning, too, Mang Emman, nakangiting bati niya rito habang umuupo sa puwesto niya
sa hapag.
Parang na-late po ata kayo nang gising ngayon? ani pa nito habang nilalagay ang hinandang
breakfast para sa kanya.
She crossed her legs and reached for the table napkin. Nakalimutan ko po kasing mag-set ng
alarm kagabi. Buti nga po at sanay ang katawan kong magising ng maaga, kundi mamayang
hapon pako magigising. Ipinatong niya ang table napkin sa ibabaw ng hita at nagsimula nang
kumain. Kain po tayo, aya niya sa matanda.
Katatapos ko lang, hija. Magpakabusog ka para marami kang energy para sa araw na ito.
Salamat po, Mang Emman, nakangiting pasasalamat niya sa matandang kasambahay.
Pagkatapos nang naging aksidente isang buwan na ang nakakaraan ay isa ito sa mga taong hindi
iniwan ang tabi niya lalo na sa pinagdaanan niya.
Magana siyang kumain ng agahan. Ngayon, kumakain na rin siya ng kanin at hindi na nagwiwheat bread lang. Nasa kalagitnaan siya nang pag-kain nang tumunog ang doorbell.
Mang Emman! tawag niya rito. Nandyan na po yata sila Josh at Karl? Could you open the
gate, please?
Yes, Maam, Mang Emman immediately responded.
Good morning po, ate Eunice! sabay na bati ni Josh at Karl sa kanya.
Hi, girls! Good morning, bati niya pabalik sa mga ito. Come. Join me for breakfast, aya niya
sa mga ito.
Maraming salamat, ate Eunice, sabi ng mga ito at saka umupo sa magkabilang tabi niya ang
dalawa.

Kinamusta niya ang mga ito at saka sinimulan nilang pag-usapan ang pinunta ng dalawa. Noong
isang araw kasi ay lumapit ang mga ito sa kanya upang magpatulong para sa darating na minifashion contest sa eskuwelahan ng mga ito. Alam ng dalawang fashion designer siya kaya naman
baka daw matulungan niya si Josh na magiging model ng klase nito para sa show.
Ako na pong bahala sa interview ko po sa inyo at ang pag-edit sa video presentation, Karl said
to her.
Kapag nanalo po kami sa show or kahit maging runner-up lang, masaya na po ang buong
klase, wika pa ni Josh. Makaka-uno po kaming lahat sa isang subject namin.
Tumangu-tango siya. Shes more than willing to help the two girls and their whole class.
Tamang-tama, may mga bago akong natahing damit na pasok sa theme ng fashion show niyo,
masayang wika niya. Actually, mula nang mag-resign siya ng trabaho niya sa Paris a few weeks
ago, mas dumami ang oras niya para lumikha ng mga sarili niyang disenyo at nagkaroon din siya
ng oras para tahiin ang mga iyon.
Tamang-tama lang talaga at hindi niya pagsisisihan ang desisyong manatili sa Pilipinas.
Magkano po ba kapag nag-rent kami, ate? tanong pa ni Josh.
No, its okay. Papahiram ko na lang ng libre sa inyo. Gastusin niyo na lang sa iba niyo pang
kailangan ang budget niyo.
Nanlaki ang mga mata ng magkaibigan at nagkatinginan pa.
T-Talaga po? di makaniwalang bulalas pa ng mga ito.
Humigop siya ng kape at saka tumango. Oo naman, nakangiting sabi niya. Walang problema
sakin. Bumalik kayo ulit dito kung kailan kayo puwede para ma-interview mo ko, Karl.
Kailangan daw kasi ng interview mula sa designer ng damit na gagamitin ng mga ito. At para
ma-adjust ko sa sukat ng katawan mo ang mga damit, Josh.
The two girls silently screamed because of excitement.
Nako, ate Eunice. Hindi po namin akalain na papayag po kayo agad, wika ni Josh.
Oo nga po. Nag-practice na nga po kami ni Josh ng pangkulit sa inyo pero hindi naman po pala
namin kailangan iyon, Karl added.
Natawa siya. The first time they asked for her help, hindi na siya nagdalawang-isip pa na
tulungan ang mga ito. Afterall, Josh and Karl gave her a WOW when she needed it the most. She
loved this two girls from then.
Im glad to help without payments, aniya. Because a loving person always does that. Just do
your best for the whole class. Sige na, kumain na tayo.
Kung nakikita lang siya ni Terrence, hell be proud of her.

NANG DUMATING si Eunice sa coffeeshop kung saan magkikita sila ng mga kaibigan niya na
sina Syrel, Rizza, at Lorraine, ay napakaraming tao doon. Pero hindi naman siya nahirapan na
makita ang mga kaibigan kahit pa masyadong maingay at matao sa loob.
Hello, Eunice! Buti nakarating ka! beso ni Rizza sa kanya.
Natapos ka na siguro sa bago mong creation, ano? usisa pa ni Syrel.
Mas masaya ang mga ngiti mo, sabi pa ni Lorraine. Mas gumanda ka rin. Effective
siguro ang pagkulong mo sa sarili mong lungga, biro pa nito.
She chuckled. Ang dami niyo naman masyadong sinasabi. Isang linggo lang naman
tayong hindi nagkita. Last week we went all together to church, diba? pagpaalala niya sa mga
ito.
Nagtawanan ang mga ito. We know.
Mas masaya ka ngayon mas gumanda ka pa, puri pa ni Syrel sa kanya.
She smiled. Life goes on, kibit-balikat niyang sabi.
Sandaling katahimikan ang namagitan sa kanila.
M-Marami atang tao? Anong mayroon? pag-iiba niya ng usapan. Ayaw niyang
malungkot ang mga kaibigan niya dahil sa kanya. Ayaw niya ring malungkot. Dapat masaya siya
hanggang mamayang gabi.
Ahm, may celebrity na dumating kanina, sagot ni Rizza. Wait, Ill order na. The usual
ang sayo, Eunice?
Tumango siya. Thanks, Rizza.
Kinuha pa nito ang order ng dalawa pa nilang kaibigan bago pumunta sa counter.
Celebrity? Huwag mong sabihin, Syrel, na pinasunod mo si Sam dito? she asked Syrel
who has a superstar for a boyfriend.
No, tanggi naman nito. Teen popstar ang pinagkakaguluhan. Corrine Felicilda?
Oh. Napatangu-tango siya at naalala niya si Evan ang kinuhang financial manager ng
kompanyang dating pinagtatrabahuan ni Eunice sa Paris. Kapatid ni Evan si Corrine. Its been
two months when she last talked to Evan. Maybe, shell try to contact him one of these days.
Nga pala, girls, singit ni Lorraine. Magbabakasyon pala ako by next week. Pupunta
akong India!
Wow! Para namang hindi ka pa nakakapunta doon, aniya.

Well, ang ginamit ko kasing money, this time, is my own money. Kaya naman excited
lang ako. At last! Makakapagbakasyon din ako for the first time since I graduated, masayang
wika nito.
Way the go, Lorraine! Dont forget some pasalubong, ah? paalala niya pa rito. Ikaw,
Syrel? Any vacation plans? tanong niya sa kaibigan.
Umiling ito. Although, I have fangirling plans. May Asian tour si Sam, and as his
loyal fan kailangan kong pumunta, nakangiting sabi nito.
Loyal fan daw, singit ni Rizza nang makabalik na ito. Magbabakasyon ka lang kasama
ang boyfriend mo, eh. Buong Asia pa ang lilibutin niyo!
They laughed.
Hey! Could you lower down your voice? saway ni Syrel. Baka may makarinig satin
na fan ni Samuel.
Oo nga pla. Youre the secret girlfriend that cant be revealed. Lorraine teased.
How about you, Rizza?
Bibisitahin namin ni Dean ang province niya, tukoy nito sa kasintahan. Well visit his
grandparents in Bohol. Maybe well also have a little tour around Visayas.
Ikaw Eunice? nananantiyang tanong pa ng mga ito.
Ano bang plano niya maliban sa pagtulong kanila Karl at Josh para sa project ng mga ito?
She wholly smiled at her friends. I guess, Ill just do my usual routine everyday. You
know I cant take a vacation. I dont want to.
Nakakaintinding tumango ang mga ito at saka iniba ang usapan. Somehow, her friends
knew that shes not ready to talk about the things that had happened. Alam ng mga ito na sa
kabila ng mga ngiti niya ay pinipilit niyang magpakatatag.
Kaya nga isang beses sa isang linggo ay nagkikita-kita sila dahil alam ng mga itong
kailangan niya ng suporta mula sa mga ito.
May bago silang pinag-uusapan nang tumunog ang cellphone ni Eunice. She excused
herself and immediately answered the call.
Hello, Matthew, bati niya sa kabilang linya. Any news?
Yup! Thats why I called.
Sa nakalipas mahigit isang buwan ay hindi itinigil ni Eunice ang paghahanap kay
Rachelle at sa anak ni Terrence. Siya na ang nagtuloy sa naumpisahan ng asawa.

N-Nakita mo na ba si Rachelle? umaasang tanong niya. She really hoped for a positive
feedback now.
Napabuntong-hininga ito. Eunice she passed a way more than a month ago.
Napasinghap siya at sandaling nanigas sa kinatatayuan.
And someone wants to talk to you, by the way.

Hi! Eunice Aranzamendez, right?

Tumango si Eunice. I-Ikaw ba si Chelsea? Ikaw ba ang gustong kumausap sakin?
Umiling ang babae at saka ngumiti. Actually, Im Ann Mae Carmen, Chelseas sister.
Kinakapatid din ako ni Rachelle, sagot ng babae. But you can call me Cara.
Nice meeting you, Cara.
Ngumiti ito. Pasensya na kung naabala ka namin. Pero, ako muna ang nandito dahil may
emergency na inasikaso ang kapatid ko.

I understand.
Inaya siya nitong maupo.
Hindi alam nila Rachelle na matagal na pala silang hinahanap ng asawa mo, panimula ni Cara
pagkaupo nila. Pero, sa tingin namin kaya nahihirapan din kayo ma-trace ang pamilya ng
kinakapatid ko ay dahil palipat-lipat rin sila ng tirahan. Kung saan-saan kasi nade-destino na
trabaho si Alfred. Asawa siya ni Rachelle. Mahigit isang taon pa lang silang nakakasal.
May naiwang biyudo pala si Rachelle. P-Paanong namatay si Rachelle? maingat niyang
tanong. Hindi pa rin siya makapaniwala na hindi na nga niya naabutan ang taong gustung-gusto
sana niyang makausap.
Napabuntong-hininga ito. She died in the hospital. Mag-iisang buwan na rin siyang nakaconfine dahil pahina na siya nang pahina magmula nang unang beses siyang ma-diagnose na may
stage four ng breast cancer, malungkot na pagkukuwento nito. That was only three months ago
then she died already last month. That was too fast. She d-died in her sleep.
Napakagat-labi si Eunice. Totoo nga minsan na sa isang iglap lang ay kayang bawiin ng Diyos
ang isang buhay.
Gusto ko sanang itanong kung ipinapahanap niyo ba si Rachelle dahil sa anak nila ni Terrence?
tanong pa ni Cara.

Actually, we also wanted to talk to her. Gusto sana ni T-Terrence na magkaroon sila ng closure
ni Rachelle and I I-I wanted to ask for her forgiveness. Napayuko siya at sumasakit ang
lalamunan dahil sa pagpigil sa pag-iyak.
Matagal na kayong napatawad ni Rachelle, Cara softly said. Lalo ka na, Eunice.
Napaangat siya ng tingin rito.
Sabi sakin ni Chelsea, pinatawad ka naman daw agad ni Rachelle noon. Hindi siya nagtanim
ng sama ng loob sayo, anito. Ang rason pa daw ng kinakapatid namin, naniniwala siyang
hindi ka naman talaga masamang tao.
T-Talaga?
Marahan itong tumango. Naniniwala lagi si Rachelle na ang pag-ibig ay mapagtiwala. Lagi
siyang naniniwala na hindi natural na masama ang isang tao. Napangiti ito. Sabi niya pa, love
believes all things. Hindi tayo nag-iisip agad na manghusga ng masama sa isang taong nagkamali
satin. In love, we always give the benefit of the doubt. We always believe at the best of others
and not their worst.
Eunice felt a warm touch in her heart. Napalunok siya. R-Rachelle believed in me?
She did. She knew that theres something good in you, Eunice.
Despite of a-all the rude things Ive done?
Cara nodded. Pinili niyang maniwala na hindi ka talaga ganoon. She saw the goodness in you,
Eunice. Kaya ka niya napatawad agad.
Hindi na napigilan ni Eunice ang pagtuo ng mga luha. She tried to smile. P-Puwede ko bang
malaman kung nasaan ang puntod niya?

LUMUHOD SI Eunice sa harap ng puntod ni Rachelle nang makarating agad sila doon ni Cara.
Im sorry, Rachelle she whispered. Im so sorry Napapikit siya at muling
pinakawalan ang mga luha. Hindi niya akalain na sa ganitong eksena na pala sila muling
magkikita nito.
She wronged her. Pilit niyang inagaw si Terrence rito. Shes a boyfriend-stealer. She did
things that hurt Rachelle so bad.
But Rachelle had that love. The love that always trust. The love that chose to believe at her best.
She covered her face by her hands. Habang umiiyak ay paulit-ulit siyang humihingi ng tawad sa
puntod nito. Kahit pa pinatawad na siya nito, she still wanted to say sorry. Alam ng Diyos kung
paano siyang nagsisisi sa mga nagawa niyang mali. She learned her lesson the hard way but then
God gave her a second chance.

Rachelle forgave her.

Thank you, Rachelle. For forgiving me. For believing in me.
She stayed in her position for a half-hour. Pinupunasan niya na ang mga luha. All of the people
around her always believed in her. And its true that she needed to believe in herself, too.
Naramdaman niya ang mahinang pagtapik ni Cara sa balikat niya. Tumayo siya at nilingon ito.

Papunta na pala dito si Chelsea, sabi nito. May kailangan daw siyang ibigay sayo.
Ate Cara!
Sabay pa silang napalingon nang makitang may babaeng mas bata rito ang papalapit sa kanila.
Ayan na pala siya.
Pagkalapit ng babae ay nagpakilala ito bilang si Chelsea. Pagkuway may inabot ito sa kanyang
isang sulat.
Ipinabibigay po ito ni Ate Rachelle bago siya bawian ng buhay.
S-Sakin? gulat na tanong niya.
Tumango ito. Para daw po talaga sa inyo iyan. Kung sakali daw po na makita ko kayo ay ibigay
ko iyan sa inyo.
Inabot niya iyon. Maraming salamat. Bakit kaya siya binigyan ng sulat ni Rachelle? Inilagay
niya iyon sa loob ng dala niyang bag. Babasahin niya siguro iyon kapag nasa ospital na siya
mamayang gabi.
Ahm.. Muntikan ko nang makalimutan, sambit niya. N-Nasaan ang anak ni Terrence kay
Rachelle? kinakabahang tanong niya. Ngayong, wala na si Rachelle, sana man lang ay makilala
niya at makita ang anak ng mga ito.
Nagkatinginan sina Cara at Chelsea.
U-Umalis si Alfred pagkalibing ng asawa niya, sagot ni Cara.
Isinama niya si Renz. Iyon ang pangalan ng baby, dagdag pa ni Chelsea. Ang huli naming
balita ay nandito lang sa Maynila si Alfred. Pero hindi namin alam kung nasaan sila.

MAGANDANG GABI po, Mrs. Aranzamendez, bati sa kanya ng isang babaeng resident nurse
sa ospital kung saan siya laging pumupunta araw-araw sa nakalipas na mahigit isang buwan.
Tinulungan siya nito sa mga bitbit niyang bulaklak.

Nginitian niya ito. Good evening. Cleared na ba? tanong niya rito.
Yes, Maam, tumatangong sabi nito. Safe na po ulit na pumasok sa loob.
Eunice, hija!
Napalingon si Eunice at napangiti siya nang makita si Mama Theresa. Hello, Mama!
Masuyong niyakap siya nito at pagkuway magkasabay na silang naglakad. I heard
about Rachelle anito.
Tumango siya. Binisita ko nga po ang puntod niya. May mga nakausap rin po akong
malalapit sa kanya.
How is it?
Its somehow comforting, Mama. Ngayong alam ko na matagal na pala akong
napatawad ni Rachelle. She sighed.
A-Ang apo ko?
Patuloy po ako sa paghahanap, Mama. Inabutan siya ng nurse ng isang hair covering,
mouth mask, at hospital gown.
What do you mean?
Isinama daw po ng asawa ni Rachelle ang anak nila at umalis ang mga ito pagkatapos
nang libing, pagkukuwento niya habang sinusuot niya ang hospital gown at hair covering.
Wala pa pong nakakaalam sa mga kamag-anak kung nasaan sila.
Napabuntong-hininga ito. I guessed we have to wait, again.
Mapait siyang napangiti habang nagpapahid ng alcohol sa kamay bago isinuot ang mouth
mask.
Sanay naman na po tayong maghintay, Mama, makahulugang sabi niya. Magpahinga
na po kayo. Ako na pong bahala rito.
Niyakap siya muli ng biyenan. O siya, tatawagin ko na si Enzo para makauwi muna
kami.
Lumabas mula sa isang ICU room si Papa Enzo nang tawagin na ito ni Mama Theresa.
Hinubad ng biyenang lalaki ang hospital gown, hair covering, at mouth mask nito.

Nagbatian muna sila ng biyenang lalaki bago tuluyang umalis ang mga ito.
Dala-dala ang basket ng bulaklak ay pumasok na siya sa private ICU room.
Huminga nang malalim si Eunice bago sinara ang pintuan. Dahan-dahan siyang lumapit
sa side table at ipinatong ang mga dala-dalang bulaklak.

Then, she looked at the handsome prince lying on the hospital bed and having a very deep
sleep.
Hi, Terrence, nakangiti niyang bati sa asawa na mahigit isang buwan nang nakaratay sa
Intensive Care Unit ng ospital. Maraming tubo ang nakakonekta rito. Medyo maingay din ang
mga machines na sabay-sabay na gumagana para rito.
Tinanggal niya ang mouth mask at saka ito hinalikan sa noo na natatakpan pa ng bandage.
Im here, again. At marami akong ikukuwento sayo, aniya at saka umupo sa upuan na nasa
gilid talaga ng kama.
Sa nakalipas na isang buwan ay ganito ang ginagawa ni Eunice, araw-araw ay pupunta
siya ng ospital at magkukuwento sa natutulog na asawa. Araw-araw ay ito ang lagi niyang
hinihintay. Ang makabalik sa ospital upang maalagaan ang asawa.
Pagkatapos ay hihintayin niya kung magigising na ito mula sa comatose.
Isang himala kung maituturing ang nangyari kay Terrence.
He was declared dead on the spot but after a second, naramdaman ng mga medics ang
mahinang-mahinang pagtibok ng puso nito. It was like hes fighting for his life.
Sila lang ang naaksidente nang panahong nagloko ang brakes ng sasakyan nito. Malinaw
sa imbestigasyon na hindi lang talaga kumagat ang preno ng kotse na sinasakyan nila. Kailangan
lang talaga nila nang mapagbabanggaan para hindi sila tuluyang dumausdos pababa ng kalsada.
Pero may isang kotse daw silang nakasalubong at pilit na iniwasan iyon ni Terrence. Sakto
namang may puno na silang mapagbabanggaan.
Terrence hit the tree. Ayon sa mga pulis ay mukhang sinadya ng asawa niya na ang side
nito ang talagang mas bumangga sa puno upang mas maging ligtas siya. Sa hindi nga lang
inaasahan ay bumagsak ang puno na pinagbanggaan nito sa kotse nila.
Paano nga bang hindi siya naipit sa bumagsak na puno kung nasa loob lang rin siya ng
sasakyan?
Ayon sa mga pulis, nang makita siguro ni Terrence na pabagsak ang puno ay may posibilidad
daw na naitulak siya nito palabas ng kotse. Nang makita siya ng mga medics ay nasa labas siya
ng nakabukas na pinto ng kotse at tanging ang kaliwang paa niya na lang ang naiwang naipit sa
loob niyon. Kaya naman mas mabilis siyang nailigtas.
Terrence saved her. He protected her like he promised.
Dahil nakita ng mga doktor ang potensyal ni Terrence na mabuhay kahit pa napakahina nang
tibok ng puso nito, sinimulan na itong kabitan ng kung anu-ano. Nailipat din ito sa isang
magandang ospital sa Manila.
Except from the miracle that his heart beat again, another miracle was that his bones were all
intact. Wala ring na-deform na kung ano kay Terrence. His head was the only thing thats
severely bleeding at that time. He was in comatose because of his slow and weak heartbeat.

You know, tutulungan ko sila Josh at Karl para sa project nila sa school. I also went out to see
my friends, again. Magbabakasyon nga silang lahat by next week, pagkukuwento niya pa rito
katulad nang nakasanayan niya. Ikaw, Terrence? Kailan ka ba gigising? Para naman makapagbakasyon na rin tayo?
Habang pinagmamasdan ni Eunice ang mga pasang unti-unting naghihilom ay nabubuhay ang
pag-asa niyang gigising pa ito.
Sabi ng mga doktor ay parang imposible na daw na magising si Terrence dahil hanggang sa
ngayon ay napakahina pa rin nang pagtibok ng puso nito. Akala daw ng mga ito ay mag-iimprove iyon sa paglipas ng mga araw ngunit hindi nangyari iyon.
They need another miracle for him to live once again.

Is it too much if she asked God for a miracle once more?

Chapter 23: Love Always Hopes
love hopes all things. This is simply a step beyond believing Of course, always
hoping doesnt mean that we sit back and just watch God do His thing. Rather it means that
we get actively involved in the process as He molds the future according to His perfect plan.
Love hopes and expects the best Keith Krell

MUKHANG MAHIHIRAPAN din tayo na mahanap si Alfred at ang baby kung palipat-lipat rin
sila ng tinitirhan. Ganoon ang nangyari noon kaya nahirapan kaming hanapin si Rachelle,
imporma ni Matthew kay Eunice habang kausap ito sa cellphone.
Napabuntong-hininga si Eunice at napatingin kay Terrence na patuloy pa rin sa malalim
na pagtulog nito. Ituloy pa rin natin ang paghahanap, Matt. Hindi naman siguro nagtatago si
Alfred maybe, he just needed time alone dahil sa nangyari kay Rachelle.
Iyon din ang tingin ko. Sige, Eunice. Tatawagan kita ulit kapag may nahanap ulit ako na
lead, paalam sa kanya ni Matthew.
Pagkatapos nang tawag ay itinago na ni Eunice ang cellphone sa bag at saka naglagay ng
rubbing alcohol sa kamay.
Terrence, kaunti na lang siguro, mahahanap din natin si baby Renz, kausap niya rito.
Marahan niya pang hinagod-hagod ang benda sa ulo ng asawa na halatang may mga buhok na
muling tumutubo. Kinalbo kasi ito pagkatapos ng aksidente upang tahiin ang malaking hiwa na
natamo nito sa ulunan.

Ang sabi sakin nina Chelsea at Cara, kamukhang-kamukha mo daw ang baby.
Pinasadahan niya rin nang masuyong haplos ang mga nakapikit nitong mga mata. She misses his
brown eyes and the way it looks at her.
Kasunod niyang hinaplos ang mukha nitong mas pumayat. Nanghingi nga ako ng picture para
kung sakaling m-magising ka at hindi pa namin nahahanap ang baby, at least, makikita mo na
siya kahit sa picture lang muna.
Tinitigan ni Eunice nang matagal si Terrence. Kahit may mga nakakabit sa ilong at bibig
nito, kahit maraming nakaturok sa kamay at braso nito, at kahit sobra na itong nangangayayat
para kay Eunice, Terrence is still the most handsome guy she instantly fell inlove with once upon
a time in a coffeeshop.
Its time for a sponge bath, Terrence, she whispered. Lumabas sandali si Eunice at
nagpa-assist sa isang nurse.
Mabilis ang naging paggaling ni Eunice mula sa aksidente. Naghilom nang mabilis ang
lahat ng pasa at sugat na natamo niya. Pati ang pagka-pilay ng paa niya ay umayos na pagkatapos
nang apat na araw na pananatili niya sa isang ospital sa Cebu. At nang malaman niya ang totoong
kalagayan ni Terrence ay nangako siya sa sariling siya ang mag-aalaga sa asawa. Although,
Terrences parents and his other relatives help her, sinisigurado niya na lagi pa rin siyang nasa
tabi ni Terrence. Kaya nga hindi na siya nagdalawang-isip pa na iwanan niya na ang nagsisimula
pa lang na career sa Paris.
Pumasok ang isang nurse na may dala-dalang malinis at maligamgam na tubig at
tuwalyita. Pinatay na rin nito ang aircon nang umpisahan niyang tanggalin ang hospital gown na
suot ni Terrence. Inalalayan siya nito sa pag-angat ng katawan ng asawa.
Inumpisahan niya nang punasan ang buong katawan ng asawa. Habang pinupunasan niya
ang dibdib nito pataas ay patuloy ang pagkukuwento niya rito.
Alam mo, Terrence, bukas ng umaga, sisimulan ko nang tulungan sina Karl at Josh. I
think ang magbabantay muna sayo ay sila Gwen at Alyn. Lumuwas kasi sila rito para mabisita
ka ulit, aniya pa habang pinupunasa na rin ang braso nito pababa sa kamay nitong walang
suwero. Baka bisitahin ka rin ng staff mo sa opisina by the afternoon tomorrow. Nami-miss na
kaso nila ang paborito nilang engineer at boss. Nabalitaan ko pa nga na si Nunaly, yung secretary
mo? Sila na daw ni Arman.
Tinulungan siya nang nurse na maingat na matalikod si Terrence para naman mapunasan
niya rin ang likod ng asawa. Mabilis ngunit maingat ang mga kilos ni Eunice dahil baka lamigin
si Terrence. Sanay na siya sa ginagawa kaya naman kahit patuloy siya sa pagsasalita ay sigurado
niya ang hawak na oras.
And Daddy Johnnys kind of worried. Maraming kliyente sa Sagittarius ang hinahanap
kang talaga. Bakante rin ang posisyon mo kaya medyo hirap sila Daddy. But Sagittarius is doing
good, she continued as she was about to finish wiping his feet.
Sinuotan niya na muli ang asawa ng bago at malinis na hospital gown.

Mauna na po ako, Maam, paalam ng nurse na si Cath na laging tumutulong sa kanya.

Thank you, Cath, nakangiting pasasalamat niya nang matapos na ang ginagawa nila.
Lumabas na ang nurse dala ang mga dala nito kanina.
Humarap muli siya sa asawa. Wake up na, Terrence. Please, wake up. Maraming
naghihintay sayo bulong niya sa asawa. Nangilid ang mga luha sa mga mata niya.
Ilang araw pa ba siyang maghihintay? Ilan pang linggo? Buwan? Taon?
Mrs. Aranzamendez? pagkatok ng doktor ni Terrence na si Dr. Rescober.
Agad na pinahid Eunice ang mga luha bago hinarap ang doktor. G-Good evening, doc,
nakangiting bati niya rito.
Good evening, Misis. Ill just check Mr. Aranzamendez, again.
Tumango siya at binigyan ng espasyo ang doktor. Nagsimula na itong tignan si Terrence.
Is there any instance that your husband slightly moved any part of his body? the doctor
asked.
Umiling siya. W-Wala po.
Tumangu-tango ito pagkatapos ay tahimik na pinagpatuloy ang pagtingin kay Terrence.
Pagkatapos nang ilang minuto ay natapos din ito.
Mrs. Aranzamendez, may I talk to you in my office? seryosong sabi nito.
Biglang kinabahan si Eunice ngunit hindi niya iyon ipinahalata sa doktor. Tumango na
lang siya at saka sumunod rito. Nag-appoint ito ng isang nurse na sandali munang titingin kay
Terrence.
Misis, Ill get straight to the point, panimula agad nito pagkarating nila sa opisina nito.
W-What is it, Doc? She bit her lower lip to prevent her tears from falling. Hindi niya
gusto ang tono nito.
Napabuntong-hininga ito. Walang kahit anong improvements sa asawa mo, Misis.
Magmula nang mailigtas kayo sa aksidente hanggang ngayon, ganoon pa rin kahina ang pagtibok
ng puso niya.
Napayuko siya. W-What are you trying to say, doc? mahinang wika niya.
Kung magpapatuloy na ganoon ay ibig sabihin, the only thing that keeping your husband
alive are the machines.
But you said that his brain was functioning well naman and a-and

Misis, whats the use of the brain if his heart cant beat enough to supply proper blood
circulation in his body? the doctor patiently added. Habang buhay na lang bang susuportahan
ng mga machines ang pagtibok ng puso niya?
Hindi niya na napigilan ang paghikbi. Ito ang ayaw niyang marinig. Ito ang katotohanang
pinilit niyang alisin sa isip. B-but gigising pa siya Gigising pa siya, eh...
Its your choice, Misis, if well continue to support his life by the machines or we let
him rest in peace.
Tuluyan na siyang napaiyak at mabilis na tumakbo palabas ng opisina ng doktor. Takiptakip ang bibig at nanginginig ang mga balikat na bumalik siya sa kuwarto ni Terrence.
T-Terrence Hinawakan niya ito sa braso. Terrence gumising ka naman na
please please, baby, wake up She lightly shook his arm. P-please ayaw na nilang
maniwala na magigising ka pa, eh. Please, Terrence Nanghihinang napaupo siya sa upuang
nasa tabi ng kama nito.
Terrence! Terrence! Gumising ka na, please Napahagulgol na siya. T-Terrence,
diba mahal mo ko? Then c-come back to me, baby. Please! Please, Terrence!
Kung naririnig mo ko, Terrence, please give me a sign! pakiusap niya habang patuloy
ang pagbagsak ng mga luha.
Please, baby, give me a sign that youll wake up! Wake up! Wake up, Terrence! malakas na
niyang sabi habang niyuyugyog na ng malakas ang braso nito.
Ngunit mabilis niya ring binitiwan iyon at tinakip ang mga kamay sa mukha. Hindi niya
na alam kung patuloy pa ba siyang maniniwala na magigising ito. Hindi niya na alam kung kaya
niya pang matakbuhan ang realidad.
Terrence will not wake up anymore.
Kahit ilang araw, linggo, buwan, o taon pa ang hintayin niya.
Tumayo siya at niyakap ito. She let her head rest on his chest. T-Terrence I love you
but I think fate dont want us to be together she silently whimperred.
Terrence, I dont want to let you go But I cant keep you forever Im losing hope, baby
Please she begged as if he could hear her. wake up.
She cried and cried and cried. But Terrence, still, didnt woke up.

WALA SA sariling pumasok si Eunice sa maliit na chapel ng ospital. Pangatlong araw na

magmula nang kausapin siya ng doktor ni Terrence. At kanina lang habang kausap niya ang mga
biyenan ay mas humina pa lalo ang heartbeat ni Terrence.

Sa ngayon ay tinitignan ulit si Terrence ng mga doktor. Iyon kasi ang unang pagbabago sa
kalagayan nito at pagkatapos ay ganoon pa?
But the doctors where silently telling them that hindi na magtatagal pa si Terrence
kung pahina pa lalo ang tibok ng puso nito.
Tulalang umupo siya sa pinakadulo ng maliit na chapel. Medyo maraming tao sa loob
ngunit unti-unting nagsialisan ang mga iyon pagkalipas ng mga minuto. Hindi alam ni Eunice
kung anong gagawin. Parang hindi niya na alam kung paano pa magdadasal.
Papa God, please keep our Mommy safe, malakas na dasal ng isang batang babae.
And, sana po maging baby boy ang kapatid namin, dugtong pa ng katabi nitong
batang babae.
Ha? biglang tingin ng batang babae sa batang lalake. Ayoko ng baby boy! Dapat baby
girl!
Ang daya mo! Dapat, baby boy so I can share my robots and trucks sa bago nating
brother.
No way! umiiling na sabi ng batang babae. Baby sister dapat so that we can play
barbies when she grows up.
Baby brother! Sige ka, kapag di ka pumayag, sasabihin ko kay Bernard na crush mo
siya!
Hindi kaya! Kapag di ka pumayag na baby sister, Ill tell Jewel na may crush ka sa
kanya.
Pharaoh. Duchess, saway ng isang lalaki na kasama ng mga ito. Must be their father.
Ayaw ni Papa God nang nag-aaway.
Sorry, Daddy, sabay pa na sabi ng dalawang bata.
Umalis ang batang babae sa tabi ng ama at lumipat sa pinakalikod na upuan sa chapel.
Sinundan naman ito ng kapatid nitong lalaki. Hindi na iyon napansin ng ama ng mga ito dahil
matamang nagdadasal ang lalaki.
Tumingin sa kanya ang magkapatid nang mapansin siguro ng mga ito na tinitignan niya
rin ang mga ito.
Pinilit niyang ngitian ang mga ito. Hi bati niya sa mga ito.
Nginitian siya ng batang babae. Hello po! mahinang sabi nito at saka tumabi sa kanya.
Sumunod ang kapatid nitong lalaki rito.
Baka mapagalitan kayo ng Daddy niyo.
Umiling ang lalaki. Hindi po. Tapos naman na po kaming mag-pray.

Anong pangalan niyo?

My name is Duchess Zaila G. Aguilar, buong sagot ni Duchess. Kinalabit nito ang
kapatid.
And my name is Pharaoh Julius G. Aguilar.
Wow! Nice meeting you, two. Im Eunice, pagpapakilala naman niya.
Hi, Miss Eunice!
Pinagpe-pray niyo Mommy niyo?
Sabay na tumango ang dalawa. Opo!
Mommys giving birth na daw po kasi, eh, Duchess added.
Nag-a-ask po kami kay Papa God to protect our new baby and our Mommy. Para po
maging safe sila, paliwanag pa ni Pharaoh.
Oh, I see, tumatangu-tangong wika niya.
Kayo po, Miss Eunice? tanong ni Duchess. Sino po pinagpe-pray niyo?
Umiling siya. Hindi pa ko nagpe-pray, eh, she softly said. But gusto ko sanang
ipagdasal ang asawa ko.
Is he sick? Pharaoh innocently asked.
Kind of. Natutulog kasi siya. A-And sabi ng mga doktor, baka hindi na daw siya
magising. Eunice cant believe that shes telling her problems to little kids.
Bakit daw po?
Ahm Napalunok siya. Yung heart kasi niya, baka malapit ng hindi t-tumibok
Nagbabadya na naman ang mga luha niya. Mukhang pati sa harap ng mga bata ay maiiyak siya.

Hindi na po siya mase-save ng doctors?

Umiling siya.
Pero may heartbeat pa po siya, diba?
Oo pero mahina na.
Pero may heartbeat pa rin. Eh di, mabubuhay pa siya! sabi pa ni Pharaoh.
Oo nga po. Sabi ni Daddy, lagi daw pong may hope.
Tipid siyang napangiti. She wished she can be as positive as these two innocent child in
front of her.

Pero ano pa bang pag-asa ang makikita niya kung ang katotohanan naman ay malinaw
nang sinasabi na sumuko na siya?
Pharaoh, Pharaoh, tawag ni Duchess sa kapatid nito.
Why?
What did Daddy said to us? Yung tungkol sa sa love?
Parang nag-isip si Pharaoh. Maya-maya ay nagliwanag ang mukha nito. Lumapit ito sa
kapatid at bumulong. Tumangu-tango naman si Duchess.
Miss Eunice nakangiting wika ni Duchess habang hinahawakan ang kamay niya.
Yes?
Love niyo po ang husband niyo? inosenteng tanong nito.
So much, tumatangong sagot naman niya. I love him so much
Sabi po ni Daddy, ang love daw po laging full of hope! ani Duchess.
At saka po, Hinawakan din ni Pharaoh ang isa niya pang kamay. Lagi daw pong
positive ang love. Hindi daw po dapat tayo nag-iisip ng panget na magha-happen.
Napakunot ang noo ni Eunice. How come these little kids can tell those kind of words?
Love always hopes dahan-dahan pang sabi ni Pharaoh.
Magigising pa po ang asawa niyo, Miss Eunice! Kasi po ise-save siya ni Papa God.
She bit her lower lip. Humapdi ang mga lalamunan sa pagpigil sa pag-iyak. Those
innocent words sounds so true.
Excuse me.
Napalingon siya at nakita ang isang guwapong lalaki na nakangiti sa kanya.
Daddy! magkasabay na sabi ng magkapatid at saka lumapit sa ama ng mga ito.
Im sorry, kung nagulo ka ng mga bata, he apologetically said. Eunice, right?
Tumango siya. How d-did you know my name?
Napakamot ito sa ulo. Ah, eh naririnig ko kasi kayong nag-uusap ng mga bata.
Pasensya ka na.
Umiling siya. I-Its okay. I had fun talking to them naman.
Ahm I heard about what youre going through pasimpleng sabi nito.
Napatango siya. And your kids were good in advising

Eunice totoo ang mga sinabi ng mga bata, anito. Love always hope for the best.
Keep on hoping the best for your husband.
M-Malinaw naman na wala na talagang pag-asa. Sinabi na iyon ng mga d-doktor
But believe in Him. Keep the faith in your heart, Eunice. The world cant save your
husband, but God will. This is the time in your life that you got to put all your trust in Him and
keep hoping for the best, marahang sabi nito.
Nangilid na ang luha sa mga mata niya. But what if
Take a leap of faith, Eunice. Pray, nakangiting paalala nito sa kanya. We have
different hardships in life, but love keeps our hopes high.
Napalunok siya. I need a m-miracle
Papa God will give you po, singit ni Duchess.
Kasi love ka Niya po, sabi naman ni Pharaoh.
You dont have to ignore the reality, wika pa ng lalake. But love believes on the
promises of God, na lahat ng nangyayari sa buhay ay para sa ikabubuti natin He promised that
for those who love Him.
Hindi makapagsalita si Eunice. Ngunit magmula nang maaksidente sila ni Terrence ay
ngayon lang niya nagawang ngumiti ng totoo sa kabila ng mga luhang nagsisimula nang
magbagsakan
sa kanyang mga pisngi.
Her heart saw a light at the end of the tunnel.
Always hope for the best, Eunice. Keep the faith.
Tumango siya. Now she knows what to pray. T-Thank you, err
Prince, pagpapakilala nito.
She chuckled while wiping her tears away. Wow. Looks like you have royal bloods, she
joked. Is there Mommy a princess?
He laughed. I call my wife a princess. Pero reyna talaga siya sa puso ko.
So, cheesy, kantiyaw ni Pharaoh.
Yuck. So corny, Duchess teased.
Tumawa lang si Prince. Kayong dalawa isusumbong ko kayo sa mga crush niyo. Ano
nga pangalan nila? Jewelry at saka Bernard? biro nito sa mga anak.
Nooooo! At nagsimula nang kulitin ng dalawa si Prince.

Thank you, Prince. I hope your wife delivers well, buong pusong pasasalamat niya.
Their words came when she almost lose hope.
Salamat rin, Eunice. I do hope that your husband would wake up soon enough.
Kumaway at nginitian siya nina Duchess at Pharaoh pagkaalis ng mga ito.
They looked like a very happy family. Prince and his children had that love that faith.
Huminga siya ng malalim at muling naalala ang asawa. Kung siya ba ang nasa kalagayan
nito ngayon, mabilis ba siyang susukuan ni Terrence?
She closed her eyes and bowed her head.
Lord God, I trust in You.

S-SIGURADO KA ba, hija?

Buo ang loob na tumango si Eunice sa mga biyenan. Well continue waiting and
praying, Mama, Papa. Maghihintay tayo hanggang sa magising si Terrence. Hanggang sa
tumitibok ang puso niya, ibig sabihin lumalaban siya. L-Lumaban din tayo. Maniwala rin po
tayo.
Niyakap siya ng mga ito. Well continue praying, hija naiiyak na sabi ni Mama
Theresa.
Youre right. We cant loose hope, Papa Enzo agreed.
Bumitiw siya sa mga yakap ng mga ito at saka lumapit sa higaan ni Terrence. She kissed
his forehead and closed her eyes. Pagkuway tinapat niya ang tainga sa tapat ng pumipintig
nitong puso.
Napakahina nga niyon ngunit patuloy ang pagtibok.
Ill keep on hoping as long as your hearts still beating, Terrence, pangako niya sa
asawa.
She will patiently wait and hope for that miracle from the only one who can make Terrence stir
to life, again.

ILL BE back later afternoon, Terrence, paalam ni Eunice kay Terrence. Nasa hospital lobby na
ang mga pinsan nitong nagprisintang magbantay rito habang magpapahinga siya.
Uuwi lang siya sandali upang makapamalit ng damit at tapusin ang ipinangako niya
kanina Karl at Josh. Malapit na ang fashion show ng mga ito para sa school.

Hinalikan niya sa pisngi ang asawa. I love you so much, she sweetly murmured to him. Im
still waiting for you to wake up, you know that. Come on, baby, if you can hear me, give me
some sign huling hirit niya pa.
Nakatitig si Eunice ng limang minuto rito ngunit wala pa ring nangyari. Walang kahit anong
maliit na pagkilos mula rito. Napabuntong-hininga siya at sandaling napapikit.
Please, God magising na po sana ang asawa ko...
Pagkatapos niyon ay lumabas na si Eunice. Nakasalubong niya pa ang mga pinsan ni
Terrence na sina Demie, Charlette, at pati ang kinakapatid nitong si Claire. Lumuwas talaga ang
mga ito galing ng Monte Amor para matulungan siya sa pagbabantay kay Terrence.
Habang sa naiwan niyang kuwarto ay nanatili lang ang nakahigang si Terrence na hindi
gumagalaw.

Hanggang sa isang segundo, umangat nang mabilis ang mga daliri ni Terrence sa kamay

~~~~~~
Chapter 24: Love Endures All Things
love holds fast to people it loves. It perseveres. It never gives up on anyone. Love wont
stop loving, even in the face of rejection. Love takes action to shake up an intolerable
situation. Keith Krell

HEY, CUPCAKE.
Sinalubong ng yakap ni Eunice ang kapatid. Hi, Kuya Eugene, pagkuway humalik sa
pisngi nito. Its been a while.
Binisita niya ito ngayon sa dati nilang bahay dahil nalaman niyang nakauwi na pala ito
kung saang bansa man ito pumunta para sa isang business conference.
Our companys expanding kaya wala ako lagi sa Pilipinas, paliwanag nito. Inakbayan
siya nito habang papalabas sila ng bahay.
Papunta sila ngayon sa ospital dahil gustong dalawin ng kapatid niya si Terrence.
Ikaw talaga, kuya, palaki nga ng palaki ang kompanya pero wala ka namang
pagmamanahan niyon, tukso niya rito. Her brother is already on his early thirties pero wala pa
rin itong seryosong girlfriend na puwede nitong pakasalan. Paano naman kaya ito makakabuo ng
sariling pamilya.
Sino naman may sabi sayo? nakangising sabi nito

Napasinghap siya. You mean, may anak ka na, kuya? Oh, my gosh!
He laughed. Malay natin. Nagkibit-balikat ito. Imagine the girls Ive dated
And slept with, dugtong niya pa habang iniikot ang mga mata.
Ginulo nito ang buhok niya. Im a bachelor, Eunice.
Napalabi siya. Its not a reason to continue sleeping with different girls. You must
respect them, kuya. Remember, Im a sister here, munting paalala niya sa kapatid.
Napabuntong-hininga ito habang pinagbubukas siya ng pinto ng kotse nito. Im getting
serious now, Eunice. Pero masyado lang talaga akong abala sa kompanya, sabi pa nito bago
sinara ang pintuan ng kotse.
Mabilis itong nakasakay sa drivers seat.
Why not take a break? she suggested as they hit the road. After all the hardworks you
put in Daddy and Mommys company? You deserved it, kuya!
Mabagal at sakto lang ang pagpapatakbo ng kapatid sa kotse. Hindi naman siya natrauma na sumakay ng kotse dahil sa nangyaring aksidente sa kanya nang nakalipas na isang
buwan ngunit maingat ang kapatid niya upang hindi siya matakot. Somehow shes afraid now of
fast cars.
Pero, hindi ko puwede iwanan ang kompanya.
She rolled her eyeballs. As if naman na babagsak ang kompanya kapag iniwan mo lang
ng isang linggo o isang buwan?
Sabagay, tumatangu-tangong wika nito. Ill think of that. Thank you, cupcake,
nakangiti pang sabi nito.
Nginitian niya rin ang kapatid. Since his brother took over their familys company, he
was so dedicated and passionate on running it and successfully continued their fathers legacy.
May itatanong ako sayo, kuya, aniya sa kapatid.
Napasulyap ito sa kanya habang nagmamaneho. And that is?
Mas saan ka nahihirapan noon? Running a big company or tolerating a bratty sister like
me? she curiously asked.
Hmm Tila nag-isip muna ito. Pareho namang mahirap. But I learned to endure.
Endure?
Tumango ito. When I started running the company, I need to sacrifice my time for you.
Minsan kahit gusto kitang makasama o makausap, hindi puwede. My time wont allow me to
bond with my sister. Kaya nagtiis na lang muna ako hanggang sa maging stable ang kompanya,

paliwanag nito. Then, when I can have time for you already, nalayo ka naman masyado sakin.
Minsan, hindi na kita kilala. You were so mad at me. But I never lose hope that someday,
magkakasundo ulit tayo like we used to be.
She must admit, hindi na siya umasa noon na magkakasundo pa sila dahil sa sobrang galit
niya rito noon. But when she learned that she must not keep a grudge in her heart, napadali na
makinig at mapatawad niya ang kapatid.
You turned into someone na hindi ko na nakilala pa when you were so mad at me,
pagpapatuloy ng kapatid. Minsan nga nahihirapan na ko sa kakaisip kung paano kong
mapapaliwanag sayo ang lahat, because you never listened. You never tried.
I treated you like you never existed, pag-amin niya.
Tumango ito. So, I waited until you can see me, again, as your brother. And now here
we are.
Thank you, kuya, she whole-heartedly said. You never gave up on me.
Love always perseveres, cupcake.Kahit minsan gusto na lang kitang hayaan, I cannot.
You know that I love you.
She sweetly smiled at her brother and rested her head on his shoulder as he drives. Shes
pretty blessed to have a brother like her kuya Eugene. Hindi na nga mabubuo muli ang pamilya
nila ngunit kung patuloy silang magkakasundong magkapatid, she knew that their father and
mother would be so happy looking at them. Maaga mang nawala ang mga ito, buo naman ang
pagmamahalan nilang magkapatid.
And she thought that all siblings should be like that. Magkaroon man ng malaking away,
nagkakasundo pa rin sa huli. Magkakampi, buo, at nagmamahalan pa rin kahit anong mangyari.

KATATAPOS LANG muling i-check ng doktor si Terrence. And as usual, there were no
improvements. Lumakas daw ng kaunti ang tibok ng puso nito pero napakaliit lang daw na
pagbabago niyon.
But for Eunice, it gave her more hope.
Lumipas pa ang isang buwan at hindi pa rin nagigising si Terrence. Nagpatuloy ang
pagpapabalik-balik niya sa ospital, ang pag-aalaga sa natutulog na asawa, ang patuloy na
pakikipag-usap rito na para bang naririnig siya nito, at ang patuloy niyang paghihintay na ano
mang oras ay puwedeng magising ito.
Isang araw, buong araw na nagbantay si Eunice. Binabasahan niya ng libro ang natutulog
na asawa nang maabala siya sa pagkatok sa pintuan.
Sandali lang, ah, paalam niya pa kay Terrence bago sinara sandali ang libro at lumapit
sa pintuan.
Pagbukas niya ay nagulat siya kung sino ang nasa labas.

Bonjour, cherie, nakangiting bati pa ng di-inaasahang bisita.

Geoff! gulat ngunit masayang untag niya rito. Patalong nayakap niya ito. Oh, my!
Kailan ka pa nandito sa Manila?
He chuckled. Kaluluwas ko lang. Tapos na kasi ang agenda ko sa Isabela with my
grandparents, sagot nito
Bumitiw na siya ng yakap rito. Im glad youre here.
How are you?
She smiled. Im okay, now. Nang malaman nito ang nangyari sa kanila ni Terrence ay
hindi ito tumigil sa kakatawag hanggang sa hindi masigurado ang kalagayan niya. Nang kaya
niya nang makipag-usap noon ay agad niyang sinabi rito na wala na itong dapat ipag-alala sa
kanya. Alam niya kung gaano ito kaabala sa ginagawa nito sa Isabela kaya pinigilan niya itong
lumuwas para puntahan siya.
But she really wanted to see Geoff. Hes one of her best friends.
Lumagpas ang tingin nito sa kanya. Nakatingin na ito kay Terrence. How is he? he
carefully asked.
Pinapasok niya ito ng kuwarto. Ganoon pa rin kahina ang heartbeat niya, balita niya
rito. Pero, last month , nadagdagan ng kaunting-kaunti ang pagtibok ng puso niya.
Tumangu-tango ito. Anong sabi ng mga doktor?
Ganoon pa rin. They already told me that sobrang liit na lang ng pag-asa na magising pa
ulit si Terrence. Walang kahit anong response ang katawan niya pagkatapos ng a-aksidente.
Umupo siya sa gilid ng kama at inayos ang pagkakakumot sa asawa. Walang kahit anong maliit
na paggalaw sa katawan niya.
Are they suggesting that the machines were the only things that keeping him alive?
maingat na tanong nito.
She deeply sighed and look at Geoff. Y-Yes his heartbeat was not enough to pump
blood in his system
Nakita niya ang paglungkot ng mga mata nito. Naisip mo bang? tanong nito na
sinadya nitong hindi tapusin.
But she got it anyway. Naisip kong sumuko. Dahil marami nang nagsasabi na
Napalunok siya. Na hindi na siya magigising. B-But his small heartbeat keeps me hoping that
a miracle will come and hell be awake. Napabuntong-hininga siya. Sabi ni kuya Eugene
sakin, sa paniniwala niya noon na magkakaayos pa kami at magbabago pa ko, nakaya niyang
maghintay ng matagal para sa araw na iyon... He persevered. Kahit minsan daw gusto na niya
kong sukuan, hindi niya daw magawa. Kaya niyang magtiis hanggang sa maging handa na ako
to finally listen to him.

And youre willing to wait until Terrence wakes up anito.

Im willing to wait until the impossible became possible, matatag niyang sabi.
Mahirap yan.
Binalik niya ang mga tingin sa asawa. Ill keep on hoping. Afterall, love endures all
things. Kakayanin kong maghintay at magtiis hanggang sa huling tibok ng puso ng asawa ko. I
wont give up on him. I cannot and I do not want to.
Sa pagkabuhay ng pag-asa kay Eunice at sa patuloy na paniniwala niya sa himalang
kayang ibigay ng Diyos para kay Terrence, alam niyang kailangan niyang maghintay. Kahit pa
nasasaktan siya na halos sinasabi ng lahat na wala ng pag-asa na magising pa ang asawa. Sa
totoo lang, napapagod na rin talaga siya sa araw-araw na paghihintay niya at sa araw-araw na
pagkabigo niya sa hindi paggising nito.
But she cant give up. She wont be shaken up.
Hindi umiimik si Geoff kaya naman nabalik ang tingin niya sa kaibigan.
Nakatingin ito sa kanya at tahimik na nakangiti.
Why? tanong niya.
Youre not the party girl and carefree Eunice, anymore. He patted her head. I can see
now a loving wife in you. Way the go, cherie.
R-Really? paninigurado niya pa.
Tumango ito. Really, nakangiting pagkumpirma pa nito. Lalo tuloy akong na-inlove
sayo. Tsk, tila namomorblemang saad nito.
Natawa siya at pabirong hinampas ito sa braso. Ikaw talaga! Mamaya naririnig ka ni
Terrence, baka magselos.
He laughed. Ay, oo nga. Kakaiba pa naman magselos ang asawa mo. Baka biglang
dumilat yan at tignan ako ng masama.
At ikaw pa ang dahilan kaya siya magigising, huh?
Halika, hahalikan kita. Baka sakaling bumangon si Terrence at pigilan ako, nakangising
sabi nito.
Loko-loko ka talaga, natatawang sabi niya. Well, Geoff will be Geoff forever.
But, seriously, I like how you hold into the smallest possibility that Terrence would
eventually wake up. Keep that faith, Eunice. I will also believe with you, nakangiti ngunit
seryosong sabi nito.
Eunice was touched. She softly smiled. Im glad to have you as a friend, Geoff.

Ako na na-friendzoned.
Friendzoned?
Nevermind, natatawang sabi nito.
Napailing-iling siya habang nakangiti. You know youre a really great guy. Im sure
maraming babae ang gusto ka mapangasawa. You can find a great woman for you, Geoff. Alam
niyang mapupunta rin sa iba ang atensyon nito at may babae ring makakabihag ng puso nito. Ang
hiling niya ay sana malapit nang dumating ang panahon na mahanap ni Geoff ang totoong
makakapagpasaya at magmamahal rito.
Makahulugang ngumiti si Geoff. Actually, may nakita ako while Im in Isabela, he
mysteriously said.
Ha? Sino? interesadong wika niya. Napatayo pa siya dahil sa curiousity.
Ayokong sabihin. Baka maudlot. Malapit pa naman akong umuwi ng Paris. Baka
pagbalik ko ulit rito, ma-jinx, pa-kuwela pa nito.
Eh, sabihin mo na sakin, pangungulit niya pa.
Lumayo ito. No.
Sige na, Geoff. Im really curious!
No umiiling-iling pa na sabi nito. Pilitin mo ko.
Sa patuloy na pangungulit niya rito at pagtanggi-tanggi nito ay hindi nila parehong
napansin ang sandali at mabilis ulit na pag-angat ng mga daliri ni Terrence

LUMIPAS MULI ang mga araw ngunit bigo pa rin si Eunice na makita ang paggising ng asawa.
Hija, magpahinga ka muna. Kami na munang bahala rito, sabi sa kanya ng biyenang
lalaki. Katulad ng dati, tatawagan ka namin kapag may bagong balita rito.
Sige po, Papa, pagpayag niya kahit ayaw niya pang umalis. Pero hindi pa siya umuuwi
mula kahapon kaya dapat talagang magpahinga muna siya. Tamang-tama rin siguro na
makapagpahinga muna siya dahil mamaya ay pupunta rin siya sa bahay ng Daddy Johnny niya
upang makasabay ito sa tanghalian. Pupunta rin mamaya ang kuya Eugene niya roon.
Mag-iingat ka, hija, ha? bilin pa ni Mama Theresa.
Opo, Mama. Babalik na lang po ulit ako mamayang gabi, matamlay na wika niya
ngunit pinilit niyang ngumiti. Nagbeso sila ng biyenan at nagpaalam rin siya kay Terrence bago
siya tuluyang umuwi.

Sa pagdating niya sa tahimik na bahay nila ni Terrence ay nakasalubong niya si Mang

Emman sa sala. Nakapang-alis ito at may dala-dalang bulaklak.
Maam Eunice! Uuwi ka pala ngayong umaga. Buti na lang at nalinis ko ang kuwarto,
puwedeng-puwede kang magpahinga, nakangiting sabi nito.
Salamat po, Mang Emman. Saan po pala kayo pupunta? tanong niya rito sabay tingin
sa hawak nitong isang basket ng puting rosas. Para saan po iyan?
Ngumiti ito. Kaarawan kasi ng yumao kong asawa. Bibisitahin ko siya sa puntod niya
kung maari sana.
Sige po, Mang Emman, Wala pong problema, pagpayag niya agad. Naikuwento sa
kanya ni Terrence noon kung paanong natulungan ito ni Mang Emman na mabuksan ang puso sa
kanya dahil sa kuwento ni Mang Emman at ng asawa nito. Mahal na mahal niyo po talaga ang
asawa niyo.
Kahit ikaw naman, mahal na mahal mo si Sir Terrence. Ganoon siguro talaga. Patuloy
ang pag-aalaga mo sa kanya sa panahong hindi niya kayang alagaan ang sarili niya.
Napabuntong-hininga siya. Nakakapagod na nga po, eh. Pero kakayanin ko po ito.
Tumango ito at tinapik-tapik siya sa balikat. Matatapos din ang lahat ng ito. Magiging
maayos rin ang lahat, he assured her. Mauna na ko. Mabilis lang naman ako. Siguro ay bago
magtanghalian ay nandito na ulit ako.
Take care, Mang Emman. Pakibati na lang po ako sa asawa niyo.
Pagkaalis ng matandang kasambahay at tumuloy na si Eunice sa kuwarto at ibinagsak ang
sarili sa kama. Malapit nang magtatlong-buwan sa pagkaka-comatose si Terrence. Hindi pa rin
lumalakas ang tibok ng puso nito.
Isinubsob niya ang mukha sa unan at mariing pinikit ang mga mata.
Naghihintay pa rin siya hanggang ngayon sa positibong resulta na makikita na si Alfred at
ang anak ni Terrence. Ngunit wala pa rin.
Naghihintay pa rin siya sa paggising ng asawa araw-araw. Ngunit wala pa rin.
Unti-unting napanghihinaan na naman ng loob si Eunice. How long can she keep the
faith? How long will she continue hoping for the best amidst the negative response of reality?
How long can she keep on trusting God when she cant see any result of His promise that all
things work together for good?
Whats good on the fact that she cant find Terrences son?
Whats good when Terrences heart cant hardly beat?
Maybe God was punishing her because of all the wrong things she had done.

Bakit ganoon? Kung kailan alam na niya ang pag-ibig at saka naman nangyayari sa kanya
ang lahat ng ito?
Parang gusto na naman niyang sumuko. How long can she endure?

TAHIMIK LANG si Eunice habang sabay-sabay silang kumakain ng Kuya Eugene at Daddy
Johnny niya. Nag-uusap ang mga ito tungkol sa negosyo.
Tamang-tama, Eugene. Inimbitahan ko si Mr. Monteverde dito mamayang hapon para sa
isang close door meeting. Gusto kong sumama ka at baka maging potential investor mo siya sa
kompanya niyo, narinig niyang sabi ni Daddy Johnny.
Monteverde? You mean, Reeve Monteverde? The hotel magnate? tanong pa ng kuya
Eugene niya.
Yes, thats him. May plano kasi siyang magtayo ng panibagong hotel and hes really
interested to get Saggitarius to head the whole plan.
Wow! Thats a big project. Tatanggapin mo ba, Uncle?
Mapag-uusapan pa yan mamaya. Join us later, okay?
Count me in.
Malapit nang maubos ni Eunice ang pagkain ng balingan siya ng tiyuhin. Eunice, hija.
Napaangat siya ng tingin rito. Yes, Daddy?
Hows Terrence? marahang tanong nito.
Tipid siyang ngumiti. Still sleeping, simpleng sagot niya.
Bibisita pala ako bukas ng umaga. Gusto kong makita kung kumusta na ang
pinakamagaling naming engineer, nakangiting sabi nito.
Sige, Daddy. Nandoon naman po ako bukas. Pupunta rin kasi ang tatlo niyang kaibigan
bukas ng umaga. Hihintayin ko po kayo, aniya rito.
Ako rin, Eunice, sabi ng kuya Eugene niya. Bibisita ulit ako bukas. May pupuntahan
rin kasi akong isa pang kaibigan sa ospital.
Sige, Kuya, aniya at saka nagpatuloy siya sa pagkain.
Eunice may problema ba, hija?
Umiling siya. Wala naman po. Pagod lang siguro ako.
Babalik ka ba sa ospital mamayang gabi?

Tumango siya. Opo.

Pagkatapos nating kumain, magpahinga ka muna rito hanggang mamayang gabi. Para
naman masigla ka pagbalik mo sa ospital.
Tama si Uncle, Eunice. Malay mo magising na si Terrence mamaya. Gusto mo bang
makita ka niyang sobrang tamlay at pagod? sabi pa ng kapatid.
She lightly chuckled. Okay. Magpapahinga ulit ako mamaya.
Pagkatapos nang panghalian ay paakyat na sana siya sa kuwarto nang dumating ang bisita
ng Daddy Johnny niya. Nahiya siyang hindi humarap kaya naman bumati muna siya sa bisita
nito.
By the way, I would like you to meet my wife, pagpapakilala ni Mr. Monteverde sa
asawa nito.
Hi, bati ng asawa nito na may mga matatamis na ngiti sa mga labi. Im Agatha.
Inabot nito ang kamay sa kanya.
Nginitian niya rin ito at nakipagkamay rito. Im Eunice, pagpapakilala niya. Nice
meeting you.
Binati rin ito ng kapatid at Daddy Johnny niya. Pagkatapos nang kaunting kamustahan ay
nagsimula nang umakyat sa study room ang tatlong lalaki. Naiwan si Agatha sandali sa living
room. Sumama lang naman daw ito para suportahan ang asawa nito pero hindi nito gustong
sumama sa meeting.
It somehow bores me, anito nang silang dalawa na lang ang natira sa living room.
Although, ilang beses na rin akong nasasama ni Reeve sa mga meetings niya, nakaka-bore pa
rin.
Kahit ako naman. I never get interested in business talks, aniya naman niya rito.
Ahm Agatha? Okay lang sayo na maiwan muna kita rito? Gusto ko sana kasing
magpahinga.
Agad na tumango ito. No problem with me, nakangiti pang sabi nito.
May entertainment room dito. Doon ka na lang para hindi ka mainip, she suggested.
Pasimpleng nilibot nito ang tingin sa mansyon. Do you have a piano? tanong naman
nito.
Yes. May music room rito si Daddy Johnny. Nasa tabi lang ng kuwarto ko. Halika, sabay
na tayong umakyat.
Magkasabay silang umakyat ni Agatha. Hinatid niya ito muna ito sa music room bago
siya pumunta sa kuwarto niya.

Just play here. Soundproof naman ang study room nila Daddy Johnny kaya hindi ka
makakaabala sa meeting nila, imporma niya rito.
Tumango ito. Maraming salamat, Eunice.
Sige, have fun here. Magpapahinga muna ako, paalam niya rito. Gusto pa niya sanang
makipag-usap rito nang matagal. She would like to entertain her but shes not really on the mood.
Paglabas niya ng music room ay agad siyang tumuloy sa kuwarto niya na nasa katabing
pinto lang. Agad siyang nahiga sa kama at ipinikit ang mga mata.
She tried to clear her mind and build again the hope she hold onto for the past months.
Pag-ibig ang siyang pumukaw sa ating puso at kaluluwa
Hindi alam ni Eunice na nakatulog pala siya kung hindi lang siya naalimpungatan dahil
sa naririnig na pagtugtog ng piano at masuyong pagkanta. Parang may kusang isip ang katawan
niya. Bumangon siya at bumalik sa music room kung nasaan ang bisita.
At siyang nagturosa ating buhay Liwanag sa dilim at pag-asa
Marahan niyang binuksan ang pinto ng music room at nakita si Agatha na tumutugtog
nga ng piano at siyang kumakanta.
Pag-ibig ang syang buklod nating di mapapawi kailan pa man Sa puso't diwa tayo'y
isa lamang Kahit na tayo ay magkawalay
Tahimik na nakikinig si Eunice. She was intrigued by the song. Thats the first time she
heard it.
Pagkat ang Diyos nati'y Diyos ng pag-ibig Magmahalan tayo't magtulungan At
kung tayo'y bigo ay wag limutinna may Diyos tayo na nagmamahal...
Bakit biglang nanikip ang dibdib niya? Bakit gusto niya lang na patuloy na marinig ang
kantang iyon?
Napansin yata ni Agatha na may lihim na nakikinig rito dahil huminto ito sa pagtugtog at
nilingon siya. Eunice!
She smiled at her. B-Bakit ka huminto? You have a nice voice. Pati yung kanta
ngayon ko lang narinig. Lumapit siya rito at tumayo sa tabi nito.
Matamis itong ngumiti. Salamat. Maingay ba ko? Naabala ba kita sa pagpapahinga
mo?
Umiling siya. Actually I want to hear the song. Anong kanta iyon? she curiously
asked.
Its an old church song. Diyos ay pag-ibig ang title ng song.

Natigilan siya. D-Diyos ay pag-ibig?

Tumango ito. I think the song is my new favorite song. Kinakanta ko siya minsan sa
mga anak ko bago sila makatulog. The song is so true.
Paano mo naman nasabi? di niya mapigilang itanong.
Napatingin ito sa kanya at nginitian siya. Halika, tabi tayo rito. Umusod ito at umupo
naman siya sa tabi nito. You know, Eunice, maraming definition ang love.
Sabi nga rin ng Mommy ko noon nang bata pa ko. Sa sobrang dami niyon ay hindi
niya na alam kung anong totoo o hindi. Pero natutunan niya rin iyon unti-unti sa mga araw at
mula sa mga taong hindi niya inaasahan na mariringgan nang ganoon definition.
And if we really know whats the true meaning of it, if we understand it, if we live with
it, then we must know God. Wala kasing sense ang mga definitions na alam natin kung hindi
naman natin alam kung sino talaga ang Diyos. Siya ang gumawa ng pag-ibig, Eunice, buong
sabi nito. Siya ang pag-ibig, nakangiting sabi nito habang nakatingin sa piano.
Kumunot ang noo niya. Are you saying that God is love?
Tumingin ito sa kanya at masuyong ngumiti. And love is God. Sometimes, para lang
matutunan natin kung ano talaga ang pag-ibig, ang kailangan lang talaga natin ay ang ilagay ang
Diyos sa mga puso natin. Hindi mo talaga alam kung ano ang pag-ibig hanggang sa hindi mo
kilala ang lumikha niyon.
Napakagat-labi siya. Nanayo ang mga balahibo sa katawan niya. Sinasakop ang puso niya
ng pakiramdam na hindi niya kilala. Her mind was enlughtened. Nangingilid ang luha sa mga
mata niya.
How foolish of her to not know that the only definition of love she had been looking for
was so simple. Na lahat ng natutunan niya sa mga nakalipas na araw ay puwede pa lang mapagisa?
What is love?
Its Him. Only Him.
Eunice, may problema ba? nag-aalalang tanong nito.
Hindi niya alam na tumutulo na pala ang mga luha sa mga mata niya. Sunud-sunod iyon
at hindi niya mapigilan.
Did I say something wrong? nag-aalalang tanong nito. Tila nag-panic na rin ito nang
tuluyan na siyang umiyak.
A-Akala ko sapat na ang alam ko tungkol sa love. Akala ko, okay na ko kusang
lumabas sa bibig. Napayuko siya at natakip ang mga kamay sa mukha. I always fail in love. SSa nangyari sa asawa k-ko aaminin ko na muntikan nang gumuho lahat nang nalaman ko
tungkol sa love.

Naramdaman niya ang kamay ni Agatha na marahang hinahagod ang likod niya.
Biglang parang dam na inalabas lahat ni Eunice ang mga luha sa taong hindi niya kilala.
Kusang na-ikuwento niya rito ang aksidente nila ng asawa, nasabi niya ang tunay na kalagayan
ni Terrence
I-I tried to hope for the best and persevere. Naghintay a-ako nang naghintay. P-Pero
parang naghihintay lang ako sa w-wala, Agatha. P-Parang umaasa lang ako sa imposibleng
mangyari Ang s-sakit na umiiyak na sabi niya.
D-Dapat ako ngayon ang nasa puwesto ng a-asawa ko. Dapat a-ako na lang. H-Hindi
dapat siya, pagsisisi niya pa. He saved me. S-Sinadya niyang mas ibunggo ang side niya para
hindi ako masyadong masaktan. Tinulak niya ko palabas ng kotse para hindi ako maipit sa
pagbagsak ng puno. Pinalit niya ang b-buhay niya, maging ligtas lang ako. Araw-araw nagiguilty ako. Hindi d-dapat siya ang nandoon at natutulog na wala nang pag-asang magising
P-Parang nawala lahat, eh Araw-araw naghihintay ako na gigising siya, at ang sakit sakit na
sa pagtatapos ng bawat araw, he wont wake up How can I keep the faith? How can I hope for
the best? How can I endure? H-How how can I love him more?
Tuluyan na siyang niyakap ni Agatha. Tahimik lang ito habang hinahayaan siyang iiyak ang lahat
dito. Maybe, eto talaga ang kailangan niya ang mailabas sa isang tao kung paano na siya
pinanghihinaan ng loob sa paglipas ng mga araw. Dahil hindi niya iyon maipakita sa mga
malalapit sa kanya dahil gusto niyang maipakita na magiging malakas siya para kay Terrence
pero sa totoo langshes not that strong to hold on.
Hinarap siya ni Agatha at nag-abot ng panyo sa kanya. Kinuha niya iyon at pinunas sa mga luha.
P-Pasensya na, ha? aniya rito.
Its okay, nakakaintinding sabi nito. Medyo sanay na ko. She softly laughed.
T-Thank you, she sincerely said.
Tumango ito. Basta, Eunice, huwag mong isipin na parusa sayo ito ng Diyos dahil sa mga
dating ginawa mo. Hes too loving to punish us. Instead, He wants us to learn a lesson or Hes
sending a message for us.
Agatha sweetly smiled. Everything happens for a reason, after all. Just continue praying.
Whether God answered a Yes or a No, its for the best. It will always be, she wisely said.
Itinapat pa nito ang kamay sa kaliwang dibdib niya. Keep Christ in here. Make Him the center
and everything will follow. Thats the answer, Eunice. Youll endure up until the end,
nakangiting sabi nito.
Nahawa na siya sa mga ngiti nito. Yes Yes, I will.
Chapter 25: This is Love

"Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi maiinggitin, hindi mayabang ni

mapagmataas man, hindi magaspang ang pag-uugali, hindi makasarili, hindi magagalitin, o
mapagtanim sa kapwa. Hindi niya ikinatutuwa ang gawaing masama, ngunit ikinagagalak
ang katotohanan. Ang pag-ibig ay mapagpatawad, mapagtiwala, puno ng pag-asa, at
mapagtiis hanggang wakas." 1 Corinto 13: 4-7

PAGKARATING NI Eunice sa ospital ay pinauwi niya na ang mga biyenan para ang mga ito
naman ang makapagpahinga. Babalik na lang daw ang mga ito bukas ulit nang umaga. Nang
makaalis na ang mga ito ay hinalikan niya si Terrence sa pisngi nito.
Hi, baby, bati niya rito at saka umupo sa upuan na nasa tabi ng upuan nito. Hinawakan
niya ang kamay nito. You know, I finally found the answer to my question since I was a kid,
she excitedly told him.
Its just the Lord I need all along so that I can feel the completeness in me. Sana
matutunan kong mas kilalanin Siya. So that, I will also know more about love, she said while
looking at him. Nilagay niya ang kamay nito sa kanyang pisngi. His hands were warm. Naisip
ko, Terrence, na siguro kailangang mangyari ito para mas tumibay ang paniniwala ko sa Kanya.
Siguro, nandito tayo ngayon para malaman ko na Siya lang pala ang sagot sa mga tanong ko
She sighed and smiled. Sorry, Terrence, kapag minsan, nawawalan na ko ng pag-asa na
magigising ka. Minsan nakakalimutan ko pang mag-pray na itinuro mo sakin. Maghihintay pa
rin ako hanggang sa magising ka. Tumayo muli siya at idinantay ang noo sa noo nito. She
closed her eyes. We dont need another lifetime so that we can experience the best love,
Terrence. Because everyday with you is already love at its best whether youre awake or still
sleeping right now.
Napahugot siya ng malalim na hininga. Fight for us. Please, wake up.
Idinampi niya ang kamay sa tapat ng puso nito. But, if... Napalunok siya. If God
wants you to g-goPlease come with Him. Ill be a-alright, pumiyok siya sa mga huling
salita. Im still hoping and keeping the perseverance. But either you wake up or g-go I know
it will be for the best.
Pumatak ang luha sa isa niyang mga mata. I asked for a miracle. And God gave it He
changed my heart for love. Ngayon ko lang naintindihan na ang mga taong nagpa-realized sakin
ng tungkol sa love ay hindi lang basta mga taong nakilala at nakausap ko, accidentally. Its His
plan, all along.
Dahan-dahan siyang lumayo rito at idinilat ang mga mata. I love you, Terrence. Hindi na
kita pipiliting g-gumising Because I know, God will make you rise if it is His will.
Umupo na muli siya sa upuan sa tabi at saka saktong tumunog ang cellphone niya.
Kinuha niya iyon sa bag niya at sa paghugot niya niyon ay may nahulog na isang papel. Pinulot
niya ang papel at naalalang sulat pala iyon ni Rachelle para sa kanya na nakalimutan na niyang
basahin. Matagal na sa kanya ang sulat na iyon pero kung hindi pa nahulog ay hindi niya pa
maalala.

Tumigil na sa pagtunog ang phone niya. Alarm clock lang pala. Itinabi niya na ang phone
at saka niya binuksan ang sulat

EUNICE,
Hindi ko alam kung bakit ko ito sinusulat pero hindi ako matahimik hanggang sa hindi
ako nakakagawa ng sulat para sayo. Hindi ko alam kung makakarating ba sayo to o kung
mabibigyan mo ng oras para basahin ito. Pero kung nababasa mo na ito, maraming maraming
salamat.
Hindi naging maganda ang mga nangyari satin, maging ang huling pagkikita natin
pero para sakin ay wala na iyon. Pinapatawad kita, Eunice, dahil alam kong isa kang mabuti
tao. Nagawa mo lang ang lahat ng iyon dahil sa sobrang pag-asam mo kay Terrence.
Ngunit, noon pa man ay nahahalata ko na si Terrence magmula nang dumating ka sa
Pilipinas at magkakilala kayo. Alam kong hindi na siya ang Terrence na laging buo ang
atensyon sakin sa paglipas ng isang taong panliligaw niya. Suddenly, he changed without
knowing it. Sa maniwala ka man o sa hindi, ikaw lagi ang bukambibig niya sa tuwing
magkasama kami. Lahit sinasabi niyang ayaw niya sa mga tipo mo, alam kong unti-unti naman
siyang nagkakagusto sayo.
Mahal ko siya ng mga panahong iyon kaya naman hindi ako mabilis na sumuko nang
magsimula na ang gulo sa pagitan natin. Pero, alam ko naman na kahit hindi mo pa naaagaw si
Terrence, ay nakuha mo na ang puso niya.
Oo, masakit na malamang magpapakasal na kayo. Lalo na at nalaman kong buntis pala
ako sa kanya. Pero siguro, tama lang rin ang mga nangyari, dahil mas nakita ko ang kung
sinong kailangan ng puso ko. At si Alfred iyon, ang asawa ko.
Hindi ko alam kung ano nang nangyari sa inyo ni Terrence ngunit lagi kong
ipinagdadasal na sana ay nalaman na ni Terrence ang tunay niyang nararamdaman sayo at
nakilala mo na rin ang sarili mo na nakita mo na ang totoong kagandahan ng puso mo. Gusto
kong maging masaya kayo dahil masaya kami ng pamilya ko. At sana kapag dumating ang oras
na makilala ni Terrence ang anak namin, sanay matanggap mo si Renz, Eunice. Komplikado
man ang set-up ng pamilya niya, ang mahalaga ay mabigyan natin siya ng pagmamahal.
But, I think I wont be long in this world. He needs another mother and I believe, you can
be that to him, Eunice.
Bago ako magpaalam sa sulat ay gusto ko sanang ibahagi sayo ang paborito kong
talata sa Bibliya
Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does
not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of

wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always
trusts, always hopes, always perseveres. -1 Corinthians 13: 4-7
Sana ay magamit mo ito, Eunice. Hindi man natin ma-perpekto ang pag-ibig na katulad
nang sinasabi diyan, ang mahalaga naman sa lahat ay sinusubukan natin iyon. Lalo na kapag
ipinaubaya natin sa Diyos ang mga puso natin.
Pasensya na kung hindi na kita makakausap ng personal. Hindi ko na rin kasi
kakayanin pa. Pakisabi kay Terrence na maraming salamat sa lahat ng pagkakaibigan at
pagmamahal. Alam kong naging tapat siya habang kami pa, pero alam ko rin na bahagi ka na
ng puso niya noon pa. Minahal ko rin siya ngunit hindi lang talaga kami ang para sa isat isa.
Have a happy family.
Paalam, Eunice. Pagpatuloy mo ang pagmamahal ng tapat at tama. God bless you.

-Rachelle

NAPANGITI SI Eunice pagkatapos mabasa ang sulat ni Rachelle. Pinahid niya ang mga luhang
nagbabadyang pumatak.
She was touched. Hindi na siya nagtataka kung bakit minahal ni Terrence si Rachelle
because she knew what love is. She acted it that made her more beautiful aside from her
simplicity. Sayang lang at maaga itong nawala.
Ganoon lang siguro talaga ang buhay.
Thank you, Rachelle. Ill try my best to find your son. And Ill love him as my own.
Napatingin siya muli kay Terrence. Were blessed to have such people around us,
Terrence. Kinuha niya ang cellphone at tumawag kay Matthew.
Hello, Matt? May balita na ba? kausap niya sa pinsan ng asawa ng sagutin nito ang
sagot.
Buti tumawag ka. I was about to call you. Actually, may lead na kami pero
kukumpirmahin ko pa. Tatawagan kita bukas na bukas kapag nasigurado ko na, sagot naman
nito.
Thanks, Matt.
No problem, Eunice. Para rin to kay Terrence. Alam kong magiging masaya rin si
pinsan kapag nakita natin ang kanyang estranged son. Matagal niya na ring gustong makita ang
baby, sabi pa nito. He will see the baby, right?

Napangiti siya. Yes, he will, she positively said.

MAY SCHEDULED meeting si Terrence sa kanyang Ninong Johnny mamaya. Ito ang CEO at
president ng Sagittarius Engineering Inc. kung saan siya nagta-trabaho. Sekretarya rin nito ang
babaeng halos isang taon na niyang nililigawan si Rachelle. Hes excited to see her.
Pero mamayang hapon pa ang meeting kaya naman napagdesisyunan niyang lumabas
muna at bumili ng kape sa isang sikat na coffeeshop na malapit lang sa opisina. Hindi na siya
nag-kotse pa at nilakad na lang ang distansiya ng opisina hanggang sa coffeeshop.
After a ten-minute walk, nakarating na siya sa coffeeshop at tumuloy agad sa counter.
Kaunti lang ang tao sa loob kaya naman sa gilid ng mga mata niya ay nahagip ng paningin niya
ang isang babae na nakikipagkuwentuhan sa mga kaibigan nito.
Pero hindi niya pinansin iyon at um-order na sa counter. Habang ginagawa pa ang inorder niyang kape ay pinipigilan niya ang sariling lingunin ang babae. Pero may pumipilit sa
kanyang lumingon upang muling makita ang babae.
Sir, could you wait for another two minutes? Nagkaroon lang po ng kaunting problema
sa coffee blender, sabi sa kanya ng nasa counter.
Nakakaunawang ngumiti siya. Its okay, Miss. Ill wait, aniya pa.
Dahil magtatagal pa siya ng dalawang minuto doon ay hindi niya na talagang mapigilan
ang sarili na lingunin ang babae.
Pasimple siyang lumingon at ganoon na lang ang pagkagulat niya nang nakatingin din
pala sa kanya ang babae at nagsalubong ang mga mata nila. Ngunit, hindi niya pinahalata ang
pagkagulat pati ang biglaang pagsipa ng kung ano sa dibdib niya.
Alam ni Terrence na dapat ay bumitiw na siya ng tingin ngunit hindi niya maalis ang
mga mata rito. Tama nga siya. The girl is so beautiful no, rather, shes gorgeous.
Mahaba ang buhok nito na nakakulot sa dulo, maamo ang mukha nito ngunit may
kakaibang tingin ang mga mata nito na parang sa isang manyika.And her lips its like inviting
him to kiss it torridly.
Shes like a goddess thats why he cant take his eyes off her. Ngunit, ito na mismo ang
pumutol sa tinginan nila at tumalikod sa kanya.
Tumalikod na rin siya at wala sa sariling napangiti. Pagdating ng kape niya ay agad na
rin siyang umalis. Ngunit nang nasa labas na siya ng coffeeshop at lumingon pa siyang muli sa
babae at nakita niya ang pagngiti nito.
And all he can think about when she smiled is sunshine and love.

Napailing-iling siya at pinagpatuloy ang paglalakad. He sounded gay, what the heck?
But remembering the face of the girl in the coffeeshop, napangiti na naman siya.
Shes the most beautiful girl he had ever seen.
Kung hindi lang siya faithful kay Rachelle, hell instantly believe in love at first sight.

HINDI ALAM ni Terrence kung bakit hindi niya maidilat ang mga mata at maikilos ang buong
katawan. Pero laging bumabalik-balik sa kanyang isipan ang unang beses na nakita niya si
Eunice. Paulit-ulit niyang naiisip ang sandaling tagpong iyon. Hindi naman niya akalain na si
Eunice pala ang babago ng pagtingin niya sa pag-ibig.
Kaya nga ginawa niya ang lahat upang mailigtas ito sa aksidente. Isang oras na siyang
nagmamaneho ng kotse nang tinapakan niya ang brakes pero nagtaka siya ng hindi sila
humihinto. But he remained calm. Ayaw niyang matakot si Eunice.
At nang hindi niya na matago ang pagkataranta dahil kahit anong gawin niya ay ayaw
kumagat ng brakes, natakot na siya. Hindi para sa kanya ngunit para kay Eunice. She was just
starting with her newself, then that accident will happen?
Kaya naman nang makakita siya ng puno na mapagbabanggaan ay sinigurado niyang
hindi mapupuruhan ang side ni Eunice. When they hit the tree, agad na nawalan ng malay si
Eunice at nabasag ang lahat ng salamin. Lumobo ang airbug. Hindi niya alam kung gaano
kalakas ang pagbangga nila, tumama nang malakas ang ulo niya sa manibela ngunit alam niyang
gising pa siya. May pilit na nagsasabi sa kanya gumising, nanghihina siya at nakitang malapit
nang bumagsak ang puno sa kotse.
Adrenaline rushed through him. Kahit hilong-hilo ay pinilit niyang buksan ang pinto sa
puwesto ni Eunice. Pagkuway malakas niya itong itinulak palabas. When she fell outside the
car, sinubukan niyang sumunod but everything went black.
Ngayon, hindi niya na alam kung anong nangyari. Walang ibang naglalaro sa isip niya
kundi ang unang beses na nakita niya ang asawaang napakagandang si Eunice.
Kasabay niyon ay may naririnig siyang napakahinang tunog ng tumitibok na puso. Puso
niya ba iyon? Bakit ganoon ang pagtibok? Bakit napakabagal?
Sandali bakit mas humina pa ang pagtibok?
Bakit lalong bumagal ang pagpintig? Anong nangyayari?
Terrence? Anak?! Terrence, please no!
Ang Mama niya ba iyon? Bakit ito umiiyak? Bakit nito sinisigaw ang pangalan niya?
Somebody! Call the doctor! Call the doctor!
Bakit kailangang tawagin ang mga doktor? Bakit nagpa-panic ang boses ng kanyang
ama?

Terrence! Please please

Tawagin niyo ang doktor!
Si Eunice, si Eunice? Nasaan si Eunice? Tawagan niyo siya!
Lalong humina at bumagal ang pagtibok ng puso hanggang sa wala na siyang marinig.
I love you, Terrence. Please, wake up
Ill keep on hoping as long as your hearts still beating, Terrence.
Mahal na mahal niya si Eunice. But how can he wake up? If hes heart stopped beating?

BIGLANG NAPABALIKWAS nang bangon si Eunice. Nakatulog pa siya nang matagal sa

kuwarto niya sa bahay nila ni Terrence. Umuwi kasi siya kaninang umaga para makapagpahinga.
Napatingin siya sa kanyang cellphone at nagulat siya dahil sa madaming missed calls na
nandoon.
Mula sa kanyang Daddy Johnny, Kuya Eugene, Geoff, Syrel, Rizza, Lorraine pati ang
mga pinsan ni Terrence ay nakailang missed call din sa kanya.
Biglang sinipa ng malakas ang puso ni Eunice. Sa nangiginig na kamay ay tinawagan
niya si Gwenang pinsan ni Terrence.
Mabilis siyang bumangon at nagsuot ng sandals.
A-Ate Eunice umiiyak na sabi nito pagkasagot ng telepono.
Hello, Gwen? Anong nangyari diyan sa ospital? Bakit ang dami niyong tumatawag?
Nagmamadali siyang lumabas ng kuwarto. Wala na siyang pakialam kung naka-pajamas pa siya.
Lalo itong napaiyak. K-Kanina Ate, si K-Kuya Terrence nagnag flat line yung
ano
Napasinghap si Eunice sa mga sinabi nito. Agad na tumulo ang mga luha sa mga mata
niya. Nabitawan niya ang cellphone at nanginig ang buong katawan.
M-Mang Emman! malakas na tawag niya sa kasambahay. Mang Emman!
O, hija! Bakit ka umiiyak?
Nanghihinang ibinigay niya rito ang susi ng kotse. P-Paki pakihatid sa ospital. Hindi
ko po kayang m-magmaneho

Nang nasa loob na sila ng kotse ay hindi matigil sa malakas na pagtibok ang puso ni
Eunice. Tulala siya at kahit tumutulo ang mga luha ay walang tunog ang lumalabas sa bibig
kundi,
Mang Emman, pakibilisan niyo po, please? paulit-ulit na sabi niya rito.
Hindi siya makapaniwala sa mga narinig. Parang sasabog ang didbdib niya. Napailingiling siya. Hindi pa rin pumapasok sa isip ang mga narinig pagkatapos nang napakatagal na
paghihintay niya?
Pagkarating nila sa ospital ay agad siyang lumabas ng kotse at tumakbo papasok sa loob
ng ospital. Shes running so fast like shes running for her life.
Kaninang umaga kaninang umaga pa
Eunice, hija! salubong sa kanya ni Mama Theresa. Humahagulgol na yumakap ito sa
kanya.
T-Totoo po b-ba? tanong niya rito. Tumayo ang lahat ng balahibo sa katawan niya nang
tumango ito.
Napahikbi na siya nang tuluyan at saka mabilis na pumasok sa ICU and there, he saw
Terrence.
And hes fully awaked! Nakahiga pa ito at napapalibutan ng mga doktor. Kinakausap ito
at tinatanong ng kung anu-ano.
Naitakip niya ang bibig sa kamay upang mapigilan ang malakas na paghikbi.
Totoo nga! Totoo nga ang sinabi ni Gwen kanina! Nag-flat line daw ang heartbeat nito
kanina ngunit pagkatapos daw ng ilang segundo ay biglang tumibok ng napakalakas ang puso
nito at bigla na lang dumilat ang mga mata!
Ito na nga! Gising na si Terrence! Gising na ang asawa niya!
Napahikbi muli siya. T-Terrence mahinang tawag niya rito habang papalapit rito.
Narinig siya nito at tumingin sa kanya. Sandaling nagsialisan ang mga doktor at binigyan
sila ng sariling oras ng asawa.
Sinalubong niya ang tingin nito. Those brown eyes nakita niya nang muli
Terrence
He weakly smiled at her. Ngunit, nakita niya ang pagpatak ng luha sa isa nitong mata.
Hi, baby, he hoarsely said. Tumibok pa ng mas malakas ang puso niya nang marinig
muli ang boses nito.

H-Hello she smiled at him. She caressed his face. Napangiti muli ito at inangat ang
isang kamay.
Hinawakan nito nang mahigpit ang kamay niya at hinalikan iyon.
Im awake, he said. Naisip ko, hindi na natin kailangang maghintay pa ng isang buhay
para magkita ulit. Wala namang ganoon sabi ng Diyos.
Tumangu-tango siya. T-Thats why H-He gave another miracle she whispered.
Marahan itong tumango. Because we only have this lifetime to love one another.
Yumuko siya at dinantay ang noo sa noo nito. Dont sleep that long, again.
He lightly chuckled. I love you, Eunice. Thank you for not giving up on me.
Thats my love at its best, Terrence. I wont give on you. May girlfriend ka nga noon,
inagaw pa kita, eh, she joked. Oh about Rachelle
Sshh I heard about it. Pinunasan nito ang mga luha niya sa pisngi. But lets not talk
about that for now.
Youre really awake, di pa rin makapaniwalang sabi niya. Ito na nga ang hinintay niya
nang napakatagal na maging posible ang imposible.
This was because of Gods love for us. He gave a second chance. Thats how He loves at
His best.
Eh, ikaw? Whats your love at its best?
My love at its best? nakangising sabi nito. Hinatayin mo kong makabawi ng lakas,
papakita ko sayo ang love at its best na hinahanap mo, pilyong sabi nito.
And for the first time after the accident and all the things that Eunice have been through,
they together shared a good and lively laugh.
Then, she kissed Terrence whole heartedly.
The promise of the God of love is true.

All things work together for good.

~~~~~
Hi, friends! Meron pa pong Epilogue bukas ng umaga. Maikli lang po iyon at parang
Author's POV siya.

Bakit nga ba natapos nang mabilis ang Love at its Best? Dahil po ang plot ay tungkol lang
po talaga sa pagde-define natin ng love base from the Bible. At saka po kasi araw-araw ang
updates. Kaya siguro po ay nabilisan kayo.
Epilogue: Love at its Best

Sa mundo kung saan napakaraming kahulugan ang pag-ibig, minsan naililigaw ka sa tunay
na kahulugan niyon. Karamihan, kapag love ang pinag-uusapan, ang unang pumapasok
sa isip ng tao ay tungkol sa tinatawag nating romantic love.
Ngunit, alam naman nang lahat na hindi lang iyon ang ibig sabihin ng pag-ibig.
Nakakakilig man at tagos sa puso ang ibang kahulugan niyon, nakaka-relate ka man dahil
napagdaanan man o hindi, may mga pagkakataon pa rin na conditional lang ang meaning
ng love na iyon. Ang kahulugan na kailangan na mapahalagaan ay iyong depinisyon na
kahit sa ano mang pangyayari ay magagamit mo.
Sabihin na nating, oo, napaka-cruel ng reality, maraming naglipanang masasamang
tao, maraming mapanghusga, manloloko, sinungaling, magnanakaw, mapang-api, pasikat,
at epal. Pero, hindi ganito ang buhay kung pupunuin natin ng pag-ibig ang mga puso natin.
Si Eunice ay isa sa mga taong hindi alam kung anong paniniwalaan tungkol sa
tunay na kahulugan ng love. Hindi siya masamang tao ngunit nakulong ang puso niya sa
lungkot at galit dala nang naging experience niya nang kabataan niya.
Hindi naman kaila sa ating lahat kung saan hinugot ang istoyang ito. Sikat na sikat
ang bible verse na 1 Corinthians 13: 4-7. Kung iisipin, alam mo siguro iyan pero
magagawa mo bang ipaliwanag iyan nang malinaw at ma-i-apply sa cruel world natin?
Love is patient. Ang pag-ibig ay matiyaga.
At
Love is kind. Ang pag-ibig ay magandang-loob. Sa pagpapakita mo ng
kagandahang loob ay kusang susunod ang mga ito;
When love is kind
It does not envy. Hindi maiinggitin ang pag-ibig
It does not boast. Hindi mayabang
It is not proud. Hindi mapangmataas
It does not dishonor others. Hindi magaspang ang pag-uugali
It is not self-seeking. Hindi makasarili
It is not easily angered. Hindi mabilis magalit

It keeps no record of wrongs. Hindi mapagtanim ng galit sa kapwa.

Love does not delight in evil. Hindi natutuwa ang pag-ibig sa gawaing masama.
But it rejoices with the truth. Masaya ang pag-ibig sa katotohanan. Katotohanan
sa mga salita ng Diyos.
Siguro nga at napakahirap satin na magawa ang mga ito. Sino ba kasing hindi
magagalit kapag napuno na? Sino bang hindi sumasabog kapag sumosobra na ang mga
bagay? Sino bang hindi nakakapagtimpi kapag inaapi-api na? Sino bang hindi gustong
gumanti kapag ginawan ng masama? Sino ba?
Pero, kahit ganoon, ang mahalaga ay patuloy mong sinusubukan ang pagkilos na
may pag-ibig sayong puso. Kakilala man o hindi, you should show them the act of love.
Tutal naman,

Love always protects. Mapagpatawad ang pag-ibig

Love always trusts. Mapagtiwala ang pag-ibig
Love always hopes. Puno ng pag-asa ang pag-ibig at higit sa lahat,
Love always perseveres. Mapagtiis ito hanggang wakas.
Maybe, its so ideal and strict to follow all of these. But you know, when your hearts
already knew true love, its automatic. Youll view things positivelythe world, the
problems, the people and so much more.
This story may not be the greatestthere were other stories that can define the said
bible verse deeper and clearer, it does not have a spectacular ending or a very romantic
love storybut still, may this story blessed you in anyway possible.
Sana kung makalimutan niyo man ang istoryang ito ay hindi niyo makalimutan ang
tungkol sa pag-ibig na ibinahagi nito.
Somehow, may Eunices character inspired you to go deeper into love.
Napakasimple lang kung tutuusin ang mga sinabi na kahulugan nito, ngunit, aminin niyo,
mahirap itong gawin sa tunay na buhay.
No one can perfect the whole definition of love, because people have full rangeful
emotions. Ngunit ang pinakamahalaga ay sinusubukan mo at naipapaalala mo to sa sarili
kapag pinapasukan na ng masamang hangin ang utak.
Just put God on the center of your heart, for the reason that
Whoever does not love, does not know God, because God is love. ~1 John 4:8.

Its a lifetime practice to act love as it should be, just take it slow and spread some
love. Just dont forget to pray for His guidance and read every truth in the Bible.
Hindi ikaw ang bumabago sa puso at pagkatao mo kundi Siya. When you choose
love, Hell choose you.
And Hell give you love at its best.

NAPAPANGITI NA lang si Mang Emman habang pasimpleng pinapanuod ang mag-asawang

Terrence at Eunice na nasa hardin at naglalambingan. Inuumpisahan na muli ng mga ito na buuin
ang relasyon bilang mag-asawa.
Unti-unti nang bumabalik ang lakas ni Terrence at alam niyang alagang-alaga ito ng
asawang si Eunice.
Kung nabubuhay lang ang asawa niyang si Annie ay siguradong napakarami na nilang
anak at apo ngayon. Ngunit masaya naman siya sa kanyang simpleng buhay. Bagaman matagal
niya nang hindi nakakapiling ng asawa, alam niyang gusto nitong laging masaya siya kung
pinapanood man siya nito sa kalangitan.
Inalayo na ni Mang Emman ang mga mata sa mag-asawa at nag-focus na lang sa
pagdidilig ng mga halaman. Nagdidilig na siya nang mga halaman sa gilid ng gate nang makita
niyang may nakatayong tao sa labas. Tila naguguluhan ito kung magdo-doorbell ba o hindi.
Mabilis na pinatay niya ang gripo at ibinaba ang hose. Lumapit siya sa gate at binuksan
iyon.
Tila nagulat ang lalake sa labas. A-ah M-Magandang u-umaga po, bati nito.
Ngumiti siya rito. Ano pong maipaglilingkod ko sa inyo, Sir? Napatingin siya sa buhatbuhat nitong batang lalaki. Gising ang bata at mahigpit ang kapit sa leeg nito habang nakatingin
rin sa kanya.
Pinakatitigan niya ang bata. At nang makita niya ang mala-tsokolate nitong mga mata.
Nagkakutob na siya kung sino ang mga ito.
A-Ako po si Alfred Garcia, pagpapakilala nito. Tumingin ito sa bata. At ito po si
Renz. Ang anak po ng yumao kong asawa kay Terrence Aranzamendez.

WAKAS

Anong magiging epekto ng pagdating nina Alfred at Renz sa buhay ng mag-asawang Eunice at
Terrence?

Hahayaan ba ni Alfred na basta na lang ipaubaya kay Terrence ang itinuring na rin nitong anak
na si Renz?
Paano kung may mga bumalik sa nakaraan? Paano kung hindi lang si Renz ang anak ni
Terrence?
Sa nagsisimula pa lang muli na pagsasama nina Eunice at Terrence, paano nila maipapakita
ang pagiging matatag ng pag-ibig?
Love at its Best 2: Love at its Toughest soon.