"He was never there for.me, Mama...

He's always busy for me but when it comes to my

brothers he has time..."

Mama carressed my hair while I cry on her lap. I was fifteen and I had this.recital
in school and all I want was for my father to be able to watch me.Pero wala siya.
He's too busy building an empire.with my brother Hermes Atlas.Hindi ko na nga alam.
Lahat ginagawa ko just to please papa pero kulang pa rin ang ginagawa ko.That night
I cried hard and mama just laid beside me trying to calm me down. She kept saying:

You are different because you are Lukas Consunji's daughter.

But if being Lukas Consunji's daughter makes me feel worthless parang ayaw ko na
lang maging anak niya. Ang problema kasi babae ako..Gustong-gusto kong maging
lalaki para mapansin na ako ni Papa at hindi puro si Hermes ang nakikita niya. Sa
totoo lang inggit na inggit ako sa pinsan kong si Yza dahil kahit babae.siya ay
mahal na mahal siya ng Papa niya - even my cousin Casiel and Gianna - they were
loved and treasured by their fathers pero ako hindi ko maramdaman kay papa iyon.

When I was sixteen --- Papa gave me a red.cadillac. He.said that it's one of the
perks of being a Consunji. I gladly received that. Pero hindi ako marunong mag-
drive that was why Papa hired a personal driver for me.

His name is Hades Vejar. He was tall, lean and a bit muscular. He was very manly
but he was very impatient too. He's just not my personal driver, he was also my
body guard.

"I don't like you." I told him off. He was seven years older than me. He just
glared at me. Tinaasan ko siya ng kilay pagkatapos ay bumaba na ng sasakyan.
Pumasok ako sa bahay at saka nagdiretso kay mama. She was on the kitchen cooking
dinner.Lagi siyang nakangiti kapag nakatingin sa akin. I smiled back and hugged
her. Mahal na mahal ko si Mama. She is and will always be my queen mama.

"Mama can you make me an egg ball please? I like egg balls and fishballs but Papa
doesn't want me eating those tagpipisong thingy." Hindi ko alam kung paano
nakakagalaw si mama habang nakayakap ako sa baywang niya. I was sixteen ay
haloa.magkapantay na kaming dalawa. Tumigil siya at hinaplos ang ulo ko.

"Maarte talaga iyang ama mo eh." Napapahagikgik na wika niya. If there is one thing
I learned from my parents is that the love they feel for each other is genuine ---
na kahit na sobrang busy ni Papa ay may time siya pata kay Mama.

Days have passed. Lalo kong nararamdaman na mas mahalaga kay papa ang mga kapatid
ko kaysa sa akin. Hindi ko na iniisip iyon. Basta nandyan si Mama hindi ako
nalulungkot. Pero kahit ganoon ay gusto ko pa rin na mahalin ako ni Papa so I still
believed in him.One night I asked him to go to my school program. Ipanlalaban kasi
ako sa quiz bee. He said he'll come and that hr was proud of me pero.noong araw na
iyon ay hindi naman siya sumipot. Si mama.lang ang nandoon para mag-cheer sa akin
and as t turns out pinuntahan ni Papa si Hermes sa school nila dahil may football
game ang kapatid ko..I wanted to cry then pero naisip ko na palagi na lang akong
umiiyak sa harap sa harap ni mama so I didn't cry that time. Pinauna ko siyang
umuwi noon. I turned to my.personal driver and asked him to take me away
habang.nakaupo.ako sa.likod ng kotse ay iyak ako nang iyak. I know that he was
looking at me through the rear view mirror but I didn't care. I'm sixteen and
broken hearted --- because of my father. He couldn't keep his promises.

Inihinto ni Hades ang sasakyan sa lugar malapit sa break water.Walang kibong

lumabas ako. I found benches in there and I sat on one. I was biting my lower lip.
Naiisip ko na kung lalaki siguro ako ay hindi ako babalewalain ni Papa.
Bahagya akong nagulat nang may nakita akong isang plastic cup ng eggballs sa
harapan ko. I looked up and I saw Hades handing it to me.

"Ayoko!" I snapped. Naupo siya sa tabi ko. "How dare you sit beside me! Driver ka
lang!"

"Manahimik ka nga, Hera. Hahalikan kita diyan eh!" My eyes widened.

"How dare you!" I snapped again. Nginisihan niya lang ako.

"Gusto mong mahalikan no?" Tudyo pa niya. Sa inis ko ay tinampal ko ang bibig niya.
Hinuli naman niya ang kamay ko tapos ay hinatak ako papalapit. We stared at each
other tapos ay inilayo niya ako.

Napatingin na lang ako sa paligid. Hindi ko alam kung bakit kumakabog ang dibdib ko
pero kumakabog iyon. Nararamdaman ko lang iyon kapag inaaway ko o pinagaaway ko si
Hermes at Ares. I was looking at him tapos ay nagpalinga-linga ako. My eyes caught
the.Vejar Hotels nasa tapat lang namin iyon.

"Are you somehow related to them?" I asked. He just grinned.

"He's my father." Cool na wika niya. Lumipad ang tingin ko.

"Then why are you my.driver?!" Sigaw ko sa kanya.

"Daddy issues. Basta hiwalay sila. Sumama ako kay Mama. Mula noon wala na akong
narinig mula sa kanila. Kaya ko namang buhayin kaming dalawa. Anyway..." He said.
"You have daddy issues too. A classic rich.brat who gets to have everything she
wants even if she doesn't need it feels unappreciated and worthless." Hindi ko alam
kung anong sasabihin ko sa kanya. Lahat naman kasi ng.lumabas sa bibig niya ay
totoo. I just sighed.

"Sometimes I wish I'm a boy." Mahinang wika ko. Narinig ko siyang pumalatak.
Naramdaman kong hinawakan niya ang kamay ko. Tumingin ako sa kanya.

"Hindi pwede." Sabi niya sa akin. "If you're boy, I won't be able to do this...."

He whispered. My eyes widened with amazement. Lumalapit ang mukha niya. Palapit
nang palapit hanggang sa maglapat ang aming mga.labi. He kissed me. My.eyes widened
at first but then dahan-dahan akong napapapikit. I was letting him kiss me.

Hades Vejar is kissing me.

Noon pumasok sa isipan ko ang ideyang: Hades and Hera 'till eternity...

Hades and Hera.

We are.breaking the Greek Mythology.

Hades and Hera....

"Argh! I don't get why Yto wants the Vejar account so much. Hindi pa ba sapat na
andito ang rapist na iyon? He's not even thinking about the sanctity of the family
business. How can he do this, Mama!"

I stopped facing around and stood in front of my mother's grave. I was trying so
hard not to cry. Hindi ko alam kung ilang balde na ba ng luha ang naiiyak ko mula
nang mawala si Mama sa akin. I sighed. Ang laking kawalan ni Mama sa buhay ko. Una
wala na akong mama wala pa akong best friend. Wala kasi akong kaibigan --- I hate
other people that's why I never gained friends. I hate other girls. Siguro dahil
kami lang ni Mama ang babae sa pamilya. Lahat ng atensyon ay nasa aming dalawa lang
------ iyong gusto ko lang ang nasusunod. Iyong opinyon ko lang ang mahalaga. I
sighed. Lumuhod ako sa harapan ng puntod ni Mama at saka hinaplos ang pangalan
niya.

Apollo Yvangeline Cai - Consunji.

I sighed again. "Mama, taking care of the boys is harder than I thought. I wish
you're still here." A tear rolled down my eye as I try to talk to her. I know that
she is watching over me. Hindi ko nga lang alam kung nakangiti ba siya o hindi.
Hindi ko rin alam kung proud siya sa akin. All my life --- I tend to be nothing but
a disappointment. Hindi man kay Mama pero sigurado ako na ganoon ako kay Papa. He's
disappointed because I am a girl. Kaya nga si Hermes ang paborito niya at si Ares
naman ang little Lukas Consunji. Ako, I'm nothing. Ako lang naman si Hera ---- oo
prinsesa ang tingin sa akin pero kulang pa rin dahil wala naman sa akin ang
paniniwala ni Papa.

Habang nakatayo ako doon ay narinig kong tumunog ang phone ko. It is my secretary
--- Mimi. I rolled my eyes before answering the call.

"Hello? Is it important? I'm with my mom." Wika ko habang inis na inis sa tao sa
kabilang linya. Sinabi ko na sa kanya na male-late ako sa office dahil pupuntahan
ko si Mama. Kagabi, inaya ako ni Papa na samahan siya sa puntod ni Mama pero hindi
ako sumama. I just feel awkward with him. Hindi ko alam - siguro ay dahil pa rin sa
nangyari sa amin halos eight years nma ang nakaraan. Pero kung iisipin, napatawad
ko naman na si Papa. I just learned how to live with the pain I am dealing -
hanggang sa dumating sa point na parang hindi na ako nabo-bother. Na parang okay na
ang lahat. Isinubsob ko na lang ang sarili ko sa trabaho. Not that it changed
anything pero kaya ako nagpapaka-workaholic ay para naman makita ni Papa na kung
anong kayang gawin ng mga kapatd ko ay kaya ko rin - I can do it a hundred times
better that my brothers.

"Ma'am, my emergency meeting po kayo with the Mr. President and our major stock
holder."

Agad na kumunot ang noo ko. Lunes pa lang makikita ko na ang dalawang taong ayaw na
ayaw kong nakikita. I took a deep breath as I ended the call then I tried composing
myself. Ako ang Vice President for Finance ng Consunji Hotels pero parang wala
akong kwenta sa Major Stockholder namin at sa borther-in-law niyang impakto.

I can't believe that I have to deal with Yto Consunji and Helios Demitre at a
moment like this. Agad akong nagpaalam kay Mama at saka sumakay na sa kotse na
kanina pa naghihintay sa akin sa labas. My driver was fixing his tie. Ang bagal
niya. Sa inis ko ay sinigawan ko siya.

"Bibilisan mo ba or I'll fire you?!" I hissed at him. Mabilis pa sa alas kwatro na

sumakay siya sa kotse at pinasibad ito. I took my phone out and dialled my new best
friend's number pero tulad ng dati ay nakapatay pa rin ang telepono niya. I so
wanna kill Ares for being the reason why Bathseeba left me. Hindi talaga nag-iisip
ang kapatid kong iyon.

Thrity minutes later, I arrived at the Consunji Hotels. Bumaba ako sa kotse at
habang naglalakad ay sinalubong ako ng dalawang unipromadong lalaki at tumayo sa
magkabilang gilid ko. I could hear them whispering to their radio that:

"The queen has arrived. The queen has arrived. Do you copy?"

Napangisi ako matapos kong marinig ang tawag nila sa akin. I require my employees
to call me the Queen because I am Queen Hera Adriana Consunji. Like what my mom had
always tell me - I am different because I am Lukas Consunji's daughter. And that
reason is enough for everything that I do in my life.

I was walking at the corridor. Papunta na ako sa office ni Yto. Marami akong
nakakasalubong na empleyado and all of them were bowing - yes - they bow before me
just to greet me a good morning. Hindi ko n-requier iyon pero noong ipakilala ako
ni Papa bilang Vice President ng company ay sinabi niya sa speec niya:

"Everyone must bow before my only daughter for she is my princees. Hera Adriana
Consunji."

Simula noong araw na iyon - hanggang ngayon. Lahat ng empleyado ay yumuyuko sa

akin. Hindi ako nakakaramdan ng hiya sa kanila. Bakit? Consunji ako. When I walk in
a room - I demand for attention - so there's nothing to be ashamed of.

Huminto ako sa paglakad nang marating ko ang office ni Yto. I enetered his den and
I was greeted by the air of Yto's stupidity. He is really stupid. Bakit? Kasi
hindi siya makuntento sa man power ng hotel - gusto niya pang maging kasosyo ang
mga Vejar sa buhay naming lahat. Hindi ko alam kung alam ni Yto na walang binatbat
ang mga Vejar pagdating sa mga Consunji. Mas mayaman lang sila sa amin pero mas
magaling ang angkan ko sa negosyo.

In the business world - The Vejars are rank three to the richest family in the
Philpiines. Pang-apat ang mga Consunji and sadly ang pinakamayaman sa lahat ay ang
rapist na asawa ng pinsan kong si Yza - no other than Helios Demitri. How stupid
can people be? Hindi nila iniisip na baka galing sa nakaw ang yaman ng lalaking
iyon. Ang problema sa gumagawa ng ranking na iyon ay nasisilaw lang agad sila sa
nakikita nila sa panlabas - hindi nila alam kung paano makikita ang loob.

I smiled when Yto greeted me. He nodded. He was sitting on his chair looking
almighty. Ang pangit ni Yto. Nabubiwisit ako sa mukha niya. Eight years ang tanda
niya sa akin pero wala lang sa akin iyon. I treat him as an equal - I mean as my
enemy. Umikot ang mata ko sa kabilang parte ng office niya. There was the other
devil - sitting at the couch looking all devilish in that gray suit. His green eyes
were at me. Nainis ako lalo. Pakiramdam ko ba, nasa ilalim ako ng microspcope at
pinag-aaralan niya ako.

"Hey, Yto! I missed you!" I tried to sound as sweet as I could be. Tatlong linggo
rin kaming hindi nagkita ng 'paborito' kong pinsan. He went to Belguim for a
conference. Ang saya na sana ng buhay ko - sayang, bumalik pa siya. Lumapit ako
para hagkan siya sa pisngi.

"Good, Hera. Nikita brought you some shoes. Dumaan ka sa bahay. Nami-miss ka na rin
ng pamangkin mo. And hey, Niki's pregnant." May kung anong nagningning s amga mata
niya. Napailing na lang ako.

"Great! Yza's pregnant again." Narinig ko ang malutong na halakhak ng demonyo.

Gusto ko sanang itanong kung ni-rape niya ba ulit si Yzxa para makabuo na naman
sila ng baby. If I am right, pang-apat na anak na nila iyon. Of course, the twins,
Hyron and Hyan, Hunter and the one on Yza's tummy now. I jst shook my head. I still
think na sinira ni Yza ang buhay niya sa pagsama sa lalaking ito.

"You bothered me on a Monday morning just to tell me that your wives are pregnant?"
Tumaas ang kilay ko. Pinipigilan kong maging mean but I cna't help it.

"Of course not, Hera. We're here for work." Huminga nang napakalalim si Yto. "Sit,
Hera." Itinuro niya sa akin ang visitor's chair sa kaliwa ng table niya. I sat
there and waited for whatever he is going to say to me.
"We already talked to Zues Vejar." Panimula niya. Tumayo ako at saka himanpas ng
malakas ang table ni Yto.

"Don't start your sentence with the Vejars name on it!" Nag-init ang mukha ko.
"Hindi ko alam kung anong problema mo Yto. Lalo ka na, Helios. Ano bang kulang sa
hotel?" Binalingan ko si Demitri. "This is all your fault, rapist!" I spat at him.
"Wala kayong tiwala sa man power natin. Kailangan ninyo pang mag-import sa labas?
Ano bang magagawa ng mga Vehar? They're weak! Walang isang salita! Mang-iiwan! Mga
paasa pagkatapos aakto na palang walang nangyari! The Vejars are weak!?"

Halos mapugto ang hininga ko sa mga salitang lumabas sa bibig ko. My body is
trembling. MY lips were shaking too. Galit na galit ako. Hindi ko matanggap na
papasok sa buhay ko ang mga Vejar. Tuwing naririnig ko ang apelyido nila, naalala
ko ang mga matang iyon na kung tumitig ay parang walang ibang nakikita klundi
ako... ang noses na iyon. Naalala ko ang sakit na naiwan sa akin noon at kung bakit
ako mag-isa ngayon. Naaalala ko at ayoko nang maalala iyon!

"I guess were just in time..."

Lumingon ako. At doon, malapit sa may pintuan, nakita ko ang dalawang lalaking
halos magkasing tangkad. Both men are equally good looking. Both eyes were looking
at me intently. One had a pair of silver eyes and the other one - the one standing
on the right side had a pair of amber eyes - those eyes...

"Hera, behave." Wika ni Yto sa akin. I crossed my arms.

"Hades Vejar." I said his name like it is the dritiest word in the world. "What are
you doing here? Last time I heard you were in the underworld." I was really
sarcastic. He grinned at me.

"Life's hard in the underworld. Plus, I missed life here on earth." Wika niya pa sa
akin. Ang lakas ng loob niyang sumagot. Naikuyom ko ang mga palad ko. I come up to
him and slapped his face hard.

"Hera!" Narinig kong sigaw ni Yto.

"You're a son of a bitch, Hades Vejar and you're not welcome here in my turf! You
go to hell!" I hissed at his face. He just stared at me with those amber eyes then
he grinned.

"Yto, as the eldest of the two Vejars, I am widrawing our partnership. Just like
what your cousin said. We are not needed here."

Tumalikod sila. His brother was grinning at me. Hindi nagtagal nawala na silang
dalawa sa paningin ko at ang sumunod doon.

"What the fuck did you do, Hera?!" Yto's voice roared. I faced him. Kahit kailan ay
hindi ako natakot kay Yto. I just smiled at him.

"What? You're gonna fire me? You know you can't do that." I flipped my hair before
leaving his office.
"Queen..."

I smiled sweetly after hearing my secretary called me Queen. Dapat lang naman.
Other employees call me Ma'a or Miss but I want Mimi to call me Queen because I
deserve that title. I am the Queen. I'll always be.

"Yes, Mimi?" I asked her. I was signing the papers that Wednesday morning. I love
signing papers. I love putting a tiara beside my signature. I looked at Mimi. Sa
likod niya ay bumukas ang pintuan ng office ko. My office had a lavander -slash-
queen like interior. My chair is a customized throne with my initials on it. I am
veru confortable sitting on my chair. Nakangiti ako kay Mimi. Naparam ang ngiting
iyon nang makita ko si Sancho Consunji na pumasok sa office ko. I rolled my eyes.
Sigurado ako na sinabi na ni Yto ang nangyari sa amin kahapon nang umaga kaya
nandito na si Uncle para kausapin ako.

Kung lahat sila ay takot sa devil in a corporate suit --- ako naman ang excemption
sa rule na iyon. I don't fear him. Why would I? He's just Sancho Consunji. I am
Queen Hera Counsunji. Anong laban ng isang Sancho sa reyna? Wala.

I smiled sweetly at him. Tumayo ako para salubungin siya. "Good morning, Uncle
Sancho." Hinagkan ko siya sa pisngi. He just sighed. he looked mad ---I don't care.

"What did you do with the Vejars, yesterday, Hera?" Tanong niya sa akin. Nagkibit
balikat lang ako at saka tinitigan siya.

"As I said, Uncle. I can't see the Yto's point. Hindi ko talaga maintindihan. Wala
bang tiwala ang anak ninyo sa manpower ng hotel at kailangan pa ng merging? Uncle,
is Yto scared of losing? A Consunji.don't fear anything." Ngumisi ako lalo. "Pero
sabagay, there's always an exception to every rule."

Hindi kaagad nakakibo si Uncle Sancho. He was just looking at me. Ako naman ay
nakangiti lang sa kanya. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi na lang siya
makuntento sa kung anong meron tayo dito sa hotel. Hindi naman nalulugi ang
kompanya why do we need the merge, Uncle?" Hamon ko sa kanya. He just smiled.
Tumaas lalo ang kilay ko. Something is up.

"Your father agreed to this, Hera. We need power." Malumanay na wika ni Uncle.
Umiling ako.

"We don't need power, Uncle. We just have to be contented with what we have. We
just have to trust our man power, Uncle. Idealistic si Yt---"

"Of course Yto's idealistic. He's my son! Lahat ng Consunji idealistic Hera."
Malamig na wika niya. Hindi ako natinag. He's just Sancho Consunji.

"Sana bago tayo maging idealistic, Uncle magtiwala muna tayo sa kung anonh meron
tayo." Mariing wika ko. Umiling si Uncle Sancho. Magkaugaling-magkaugali sila ni
Yto sa lahat ng bagay. Pakiramdam nila lahay ng sinasabi nila agad-agad batas na.
Hindi ako takot at kahit kailan hindi ako makakaramdam ng takot para sa kanila. I
am my own person.

Uncle Sancho turned around..Bumuntong hininga ako. Somehow I know that we're not
done yet. May round two pa. I sighed again when he finally left the room. Pabalik
pa lang ako sa trono ko nang biglang bumukas na naman ang pinto. Akala ko ay si
Uncle ulit iyon at bumalik pero nagkamali ako. It is my father.

"Pa..." Ngumiti ako. He didn't smile back. Nakatingin lang siya sa akin. Bakit
ganoon ang mga lalaki sa pamilya ko? They all looked mighty and strong. Kahit na
hindi sila nagsasalita ay parang kaya pa rin nilang durugin ang kahit sino.

"I'll say this once, Hera." wika ni Papa. "Apologize to the Vejars. Your mother
didn't raise you like that."

Napanganga ako. I crossed my arms.

"Over my dead body!" I hissed. He shook his head.

"You will or I'll fire you as the VP for finance." Papa left. Nanlalaki ang nga
mata kong umupo sa trono ko. I called Mimi. Humahangos na tumakbo siya palapit sa
akin.

"Call the receptionist at the second floor! Now!" Agad naman siyang sumunod. Ilang
minuto lang ang nakalipas ay dumating na siya kasama ang babaeng iyon.

"You!" I yelled. I looked at her. She had a pair of big eyes. Hindi lang iyon mukha
siyang probinsyana. I hate her. I rolled my eyes.

"I don't like you, you're fired!" Nanlaki ang mga mata niya. "Get her out!"

--------

"You can't fire people like that, Hera!" Iyon agad ang isinalubong sa akin ni Yto
nang makalabas ako ng office ko. Kasunod ko agad ang dalawa kong bodyguards. Hindi
ko pinapansin si Yto. Nakasunod lang siya sa akin.

"Hera! You are being unreasonable again!" Sabi niya sa akin. Huminto ako.

"I fired her kasi alam kong ire-rehire mo siya. Happy? At ako pa talaga ang
unreasonable, Yto Jose?" Inis na wika ko. "Ikaw ang nagsumbong sa tatay mo. Mama's
boy na nga.sumbungero pa. I don't even think you habe enough balls to run this
company ---- paano pa kapag ikaw na ang nakaupo sa emperyo? Babagsak ang kompanya
dahil sa'yo at diyan sa pagiging idealistic ninyo! Wala kang tiwala sa mga tao
natin ---- sa kakayahan natin. A ruler without trust on his people is.weak and
scared. Ikaw iyon Yto. Hindi ka bagay pumalit sa tatay mo because you forgot Lola
Adel's vision."

Inirapan ko siya ay saka umalis. My body is trembling with so much anger. It is

hard to be surrounded by ruthless men that were all trying to control the way I
think. Hindi nila ako mapapasunod.

Habang nakaupo sa backseat ay naalala ko si Papa at ang sinabi niya kanina. I bit
my lower lip. I will never apologize to Hades Vejar. I will never let him win.
Hindi ko hahayaang makita ako ng kahit sino as second best. I worked hard to get to
this position --- hindi ko sasayangin iyon.

I closed my eyes and suddenly I saw my mom's smiling face. Matapos iyon ay parang
sirang plaka na narinig ko ang laman ng sulat niya sa akin bago siya mawala.

You are different because you are Lukas Consunji's daughter. Behave Hera. Love your
dad. Take care of him because as clear as I could remember it ---- ikaw ang
paborito niya...

A tear rolled down my eye. I cleared my throat. "Kuya, let's go to the Vejar
Hotels." Mahinang wika ko. I was just looking outside the window. Hindi ko alam
kung anong mangyayari. Kung sakali man, this will be the first ----- and hopefully
the last time ---- I'll ever have to apologize to somebody. We reached the hotel.
Agad akong bumaba sa kotse ko at saka pumasok sa loob. Wala nang tanong-tanong.
Umakyat ako sa thirty fifth floor ---- alam kong naroon ang hinahanap ko.

"Ma'am?" Sinalubong ako ng secretary niya.

"Where is Hades Vejar?"

"Ma'am... uhm he is busy at the.moment!" Sabi ng babae. Tiningnan ko siya.

Napatingin ako sa french door sa aking harapan. I was sure that's his office.
Sinenyasan ko ang mga bodyguards ko para hawakan ang babae ay nagtuloy ako sa loob
ng pintuang iyon.

"Hadessssss!!!"

Someone screamed his name but that ain't me. Napako ang mga paa ko sa kanatatayuan
ako. Kusang sumara ang pintuan.I crossed my arms.

There is a woman on Hades Vejar's desk ---naked. A woman who was biting her lips
because of pleasure while the evil Vejar was thrusting his hips. Tumaas ang kilay
ko. I cleared my throat.

"Vejar, kailan kayo matatapos?" Tanong ko sa kanya. Parang ngayon lang nila
naramdaman ang presensya ko.

"Ha-hades!" Biglang tinulak ng babae si Hades. Hades was wearing his pants ----
half naked lang siya. I could see his tanned skin, toned muscles and that attention
seeker v-line. I kept calm.

"I don't have all day. I just need to talk to you." Mabilisang wika ko. Nakita kong
nagtiim ang mga bagang niya. Ipinagkibit balikat ko iyon.

"Dayana, leave us." Mariing wika niya sa akin. Nakatitig lang ang babae sa akin. I
know why. Hindi siya makapaniwala na may kasing ganda ko dito sa mundong ito. She
took her clothes. Doon mismo siya nagbihis. Matapos iyon ay umalis na ang babae.
Nakikipagtitigan lang ako kay Hades. His amber eyes seemed to have a darker shade
now.

"I'm here because----"

My eyes widened when he walked towards me. Hindi na nga ako nakahuma. One moment he
was at the other side of the room now he's in front of me. He cornered me. I was
trapped between him and the wall. Nakita kong nagtataas baba ang dibdib niya. I
could smell his musk.

Nangilabot ako nang maramdaman ko ang labi niya sa noo ko.

"I missed you, mi bella..."

What the hell?!

"Para kanino iyan?"

Sinundo ako ni Hades sa school that day. I was so happy upon seeing him and
remembering that night we shared my first kiss. Hindi ko alam kung pang-ilang kiss
na niya iyon pero ako kasi first kiss ko iyon. I had always wanted a boyfriend.
Sixteen na ako, I guess I needed that a;ready but my father don't think that way.
Kapag nasa dining table kami at tatanungin ako ni Mama kung may boyfriend na ako,
sasabihin ni Papa na hindi pa ako pwedeng magka-boyfriend dahil walang tamang
lalaki para sa akin. I would always roll my eyes and smile a bit but deep inside
me, natatakot ako. I know that I will be needing my father's approval if ever I
fall in love. Kasabay ng takot ay ang inggit ko sa mga kapatid ko. Open sila kay
papa tungkol sa mga love life nila, si Hermes at si Ares kung magpalit ng babae
parang nagtatapon lang ng used tissue paper. Hermes - the last time I heard had
four girlfriends - all at the same time and the girls are like payag about it. Si
Ares naman - I would always hear about his sexual escapades which is a little bit
creepy for me.
Dinutdot ko ang balikat ni Hades. "Hey, who's that for?" Itunuro ko iyong cattelya
orchid na nakita ko sa dashboard ng bentley ko. I stared at him. Mula nang halikan
ako ni Hades, para bang nagka-crush na ako sa kanya. Yes, crush. I am sixteen and I
have a crush on a twenty-three year old driver who was the eldest son of one of the
richest people in the country - ha! How funny is that?

"Sa girlfriend ko." Mabilis na sagot niya. Binuksan niya ang passenger's door - he
stood there as if waiting for me to get in and I did. Sa isip ko, umuulit iyong
sinabi niya na para sa girlfriend niya iyong bulaklak. May girlfriend siya. He
kissed me tapos may girlfriend siya. Ano iyon joke? Why would he do that to me?
Pinaglalaruan niya pa ako. I just sighed. Gusto kong makaganti pero dahil hindi ko
pa alam kung paano, tatahimik na muna ako. I was just sitting on the backseat while
thinking of a plan. Malakas ang tibok ng puso ko. Nagagalit kasi ako. I wanted to
slap his face till he dies. But then, I'm a Consunji - hindi dapat madumihan ang
mga kamay ko.

Napatingin ako sa bag ko nang marinig ko ang phone ko. It's ringing. I answered it
immediately after seeing the caller's name - it's my father.

"Hello, Papa?" My voice was a bit shaky. Kinakabahan ako - at hindi na iyon dahil
galit ako kay Hades.

"Hera, pauwi ka na ba?" He asked. "If you are, dumaan ka muna ditto sa Seconds. The
restaurant near my office. I need you."

My face lit up. Hearing my father says he needs me sounded like music to my ear.
Hindi ako mapakali.

"Okay, Papa! See you!" Natatawang wika ko. Binalingan ko si Hades.

"Sa Seconds tayo. Papa needs me." Nakangiti pa rin ako. Nawala ang init ng ulo ko
sa lalaking iyo. Iiwasan ko na lang siya. In the first place, dapat hindi ako
nagpahalik sa kanya. He is my driver - dapat doon langt kami. Napapangiti ako
talaga. Tinawagan ko si Mama para ibalita na tinawagan ako ni Papa para lang
sabihin na kailangan niya ako. I was really happy that moment. Dumating kami sa
Seconds, agad-agad. Iniwan ko na lang ang gamit ko sa kotse at hindi ko na hinintay
si Hades na ipagbukas ako ng pinto - kusa na akong bumaba para pumasok sa loob ng
restaurant. I saw my father settled on a table near the window. May kasama siyang
isa pang lalaki - then a young lad who was in his uniform. Sa hitsura niya para na
siyang college students.

"Papa..." Tawag ko. Lukas Consunji looked at me and grinned. Lumapit ako para
hagkan siya sa pisngi tapos ay pinaupo niya ako sa kanyang tabi.

"This is my princess Hera." Pakilala niya. Nginitian ko si Papa. He tapped my

shoulder tapos ay binalingan ang kausap niya. "Baby, that is Augustus Ledesma. He
is studying business at the Ateneo Manila University. May kakambal siya si Marco
Polo but he's in the states.

Hindi ko maintindihan ang nagaganap. Papa said he needed me. Pero bakit may mga
ibang tao? Papalagpasin ko na lang muna. Mamaya ko siya tatanungin kapag pauwi na
kami. We ordered food. Tahimik lang akong nakaupo roon habang nakikiramdam. Maya-
maya ay nagpaalam si Papa na babalik sa office kasama ang papa ni Augustus.
Binilinan niya si Augustus na ihatid ako sa bahay pagkatapos naming mag-usap.

"Pero pa, the driver..." Palusot ko. He smiled at me.

"I'll take care of him, enjoy your date." Kinindatan niya ako. Right after Papa
left the restaurant - did I realized what he needed me for. Tiningnan ko si
Augustus. He was munching his steak. Naikuyom ko na naman ang mga palad ko.

"Eat, Hera." He said. Tumaas ang kilay ko. He pronounced my name as Hera not "Era."
Ayokong-ayokong namamali ang tao sa pagbanggit ng pangalan ko. Tumayo ako at kinuha
ang baso g tubig tapos ay sinaboy iyon sa kanya.

"It's Hera silent H, imbecile!"

After that I walked out. Paglabas ko ng seconds ay wala na ang kotse ko. Wala na
rin si Hades. Lalong nag-init ang ulo ko. Naiwan ko ang cellphone ko sa bag at wala
akong dalang pera kundi coins ditto sa bulsa ko. Paano ako tatawag? Paano ako uuwi?
I walked around. Nakakita ako ng payphone. Pinuntahan ko iyon at saka doon tumawag.
I called the house pero walang sumasagot. Probably - the maids were busy tapos si
Mama rin ay may ginagawa. I bit my lower lip. Tumawag ako sa bahay ni Tita Ladie
para magpasundo. Hindi naman nagtagal ay may sumagot sa phone nila.

"Is Tita Laide, there? I need to talk her." Sabi ko sa kabilang linya. Agad naming
tinawag ng maid si Tita. Seconds later nagkainitindihan kami. Naghintay lang ako s
atabi ng payphone after almost thirty minutes nakita kong may dumarating na kotse
at nang ibaba ng kung sino ang bintana niyon ay nakita ko si Tita Laide na
nakangiti sa akin. Binuksan niya ang pinto at agad akong pumasok.

Iyong luha na kanina ko pa pinipigilang tumulo, nang makita ko si Tita, agad-agad,

lumabas.
"Papa never needed me the way he needed my brothers, Tita. How can he be so
unfair?" Humihikbing sabi ko. Niyakap lang ako ni Tita.

"Hera, naaalala mo ang sabi ng Mama mo? You are youre father's favorite so don't
cry, honey..."

"Hindi, tita! Alam mo ba na ginamit niya ako ngayong araw na ito para makapag-close
ng deal with the Ledesmas? He made me date that guy who couldn't even pronounce my
name right!" I sobbed hard. Hinayaan niya lang akong umiyak. Pagdating namin sa
bahay ay agad akong bumaba ng sasakyan. Nadaanan ko si Hades na pinupusanan ang
sasakyan ko. Alam kong nakatingin siya sa akin. Hindi ko siya pinansin. Nakita ko
si Mama na parang naghihintay sa akin sa may hadganan. I hugged and kissed her -
tapos ay umakyat na ako sa taas.

"Anong nangyari, Hera?" She asked. Hindi sana ako sasagot pero napatigil ako nang
bigla kong marinig ang boses ni Papa. Galit siya nang tawagin ang pangalan ko.

"Adriana!" Napahinto ako. Nasa ikatlong baitang palang ako ng hagdan ng tawagin
niya ako. "How dare you embarrass me in front of Mr. Ledesma!"

"Lukas, wag mong sigawan ang anak mo!"

"Tumigil ka, Apollo! Kaya tumitigas ang ulo niyan dahil palagi mong kinakampihan!
Ask her what she did!" He was yelling. Naluluha ako. I bit my lower lip. Nakita
kong pinipigilan ni Mama si Papa na akyatin ako. Bumaba ako at lumapit sa kanila.

"Ask him what he did, Mama." Wika ko. Nakita ko si Tita Laide na nakatayo sa tabi
ko. "He called me. Pinapunta niya ako sa seconds, para saan? Para saan papa? Para
i-date iyong Augustus na iyon?! Papa, why can't you treat me the way you treat
Hermes and Ares?" I was crying. "Why can't you love me the way you love them? Is it
because I'm a girl?" Mahina pero buong wika ko. "Why can't you be like Uncle
Sancho? Mahal niya si Yza kahit babae siya or Uncle Adam or Uncle Julian? Why can't
you be fair?!"

Nanlaki ang mga mata ko nang biglang dumapo sa pisngi ko ang palad ni Papa.

"Lukas!" Sigaw ni Mama.

"Oh god!" Daing ni Tita Laide. My mouth parted. Sinampal ako ni Papa.

"Lukas ano ba?!" Sigaw ni pa rin ni Mama.

"Sabi nila, Papa, truth hurts. Nasaktan ka ba? Good. Kasi ako matagal nang
nasasaktan." Nilagpasan ko silang lahat. I needed to get away. I needed to breathe.
I need to get out.

"Adriana!" He was calling me. Hindi ako bumalik. Lumabas ako ng bahay. Wala akong
direksyon basta lumabas ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Humihikbi ako.
Hinihingal, kinakapos ng hininga pero hindi ako tumitigil. Gusto kong makalayo.
Sinaktan ako ni Papa. Hindi yata talaga niya ako mahal.

Nang makadama ako ng pagod ay basta na lang ako naupo sa side walk at doon nag-
iiyak. Yakap ko ang mga binti ko. Umaagos ang luha ko. Hindi ko na alam kung anong
oras na. Hindi ko na rin pansin kung gaano na ako katagal umiiyak basta umiiyak
lang ako.

"Tama na iyan..." Narinig ko ang isang pamilyar na boses sa aking tabi. Nag-angat
ako ng ulo at nakita ko si Hades na nakaupo sa tabi ko. He cupped my face and wiped
my tears away. Bumaba ang kamay niya sa balikat ko. Maya-maya ay inilagay niya sa
kadungan ko ang cattleya orchid na nakita ko kanina sa dashboard ng kotse ko.
Umingos ako.

"Huwag mong ibigay sa akin iyan." Sabi ko sa kanya. "Para iyan sa babae mo. Ibigay
mo sa kanya."

"Wala akong babae." Natatawag wika niya.

"Girlfriend pala." I snorted.

"Ahhhhhh!" He said. "Kaya nga. Binigay ko na sa girlfriend ko."

Matagal. Matagal bago ako nakapagsalita. Tinitigan ko lang siya. Itinataas-baba

niya ang kanyang mga kilay. Nang gabing iyon muli na naman akong napanganga.
"Medyo slow ka pala, Hera." He said. Binigyan diin niya ang pronunciation ng
pangalan ko. He grinned. His amber eyes had a lighter shade now. Parang kulay gold
iyon.

"Bakit amber ang mga mata mo?" Bigla kong naitanong.

"It's in my genes. Zeus' eyes were silver, Athena's violet. Sabi nasa ninuno daw
namin. Ang sabi ko naman, we got lucky." Pasimple niyang hinawakan ang kamay ko.
"You made me happy, today, Hera." Sabi niya pa.

"Happy? Sinampal ako ng tatay ko tapos happy ka?"

"Happy because you didn't entertained the guy. I could've killed him. No one should
look at you that way - ako lang dapat. " He sighed. "Last night I was thinking of
making love with you. I so wanted to claim you and make you mine but then you're
too young. Sa susunod na lang. When you turn eighteen, Hera, I'll make sure that
your blood will sing for me and every vein in your body will want me - only me..."

Nakanganga lang ako. Iba ang dating ng mga salita ni Hades sa akin. I should be
appalled pero hindi - kinikilig ako...

-----------------

"How dare you kiss the queen, Vejar..."

Malamig pa sa yelo ang tinig ni Hera Consunji nang magsalita siya. Bahagya niya
lang akong tinulak at saka lumayo sa akin. She started looking around the office -
her arms were crossed. She had this ridiculous look on her face na para bang inip
na inip na siya.

Humarap siya sa akin at saka ngumisi. "Nandito ako dahil pinapunta ako ng Papa ko."
Panimula niya sa akin. "Hades Vejar, I am her because my father wants me to
apologize to you." Wika niya pa. Tumaas ang kilay ko matapos marinig ang sinabi
niya. Tiningnan ko si Hera mula ulo hanggang paa. She was wearing a white corporate
dress, she matched that with a pair of red heels. Nakalugay ang buhok niya. Pero
ang buong atensyon ko ay nasa mapusyaw niyang labi. I remember once, she told me
that she hates red lipstick. I don't know why but she hates it. She was always
wearing a pink shade - not that I care - I only care about her lips - her lips that
I want to kiss.

"You are going to apologize?" Tanong ko. Umiling siya.

"The queen never apologizes. Nagpunta lang ako ditto para sabihin sa'yo, utusan ka
na makipag-usap muli kay DemonYto at kay Satanas para sa partnership na hindi ko
talaga maintindihan kung para saan in exchange of that - I will make your stay at
the Consunji Empire a living hell. Deal?"

Taas na taas ang kilay niya habang sinasabi ang mga bagay na iyon. Ngumisi ako.

"Why would I? Wala naman akong makukuhang benefit?"

"Meron. Vejar!" Bigla siyang napapalakpak. Pinigilan kong mapangiti.

"Ano naman iyon?" I dared ask.

"Iyong thought na makakasama mo ako sa araw-araw at makikita mo ako? You don't have
to stalk me anymore." She said in a sweet manner. Inirapan niya ako at pagkatapos
noon ay lumabas siya. She flipped her hair before leaving my office and I found
myself trembling and I don't even know why...
The merge is official. Iyon lang ang paulit-ulit na naiisip ko habang bibasa ang
memo na nagsasabi na kailangan kong uma-attend ng seven am meeting tomorrow to
welcome the newest addition in the Consunji Empires - at iyon ang magkapatid na
Vejar. I was leaning on my throne while thinking about a plane that will ruin that
day. Of course, I'm not going to let the Vejars have it easy. Sila ang bago, sila
ang kailangan mag-adjust.

"Hey sis..." I looked up and saw Hermes entered my office. He was wearing a gray
Channel suit. Pahaba nang pahaba ang buhok niya. Napansin ko na mula nang mawala si
Mama, hindi na siya nagpagupit. I guess it's his way of mourning. Ako naman, mula
nang mawala si Mama, I only wear two colors - black and white. Hangga't hindi siya
nakaka-one year, hindi ako magsusuot ng ibang kulay. That day, I was wearing a
black and white corporate dress with a silver belt . I paired that with my red
manolo's and whala! I'm so beautiful.

Hermes bent down to kiss my cheeks. "Tiring day huh... how's your throne?" He
grinned at me. Napangisi din ako.

"Still intact. How's your day? And where the hell is your asshole brother you call
Ares Adolf?" Tanong ko sa kanya. Napansin ko na halos isang buwan nang hindi umuuwi
si Ares sa bahay. I checked on his office, ang sabi ay naka-leave daw ang magaling
kong kapatid. I was trying to call him but he's not answering his calls. Hermes
smiled.

"Little brother got married." Hermes said thos words like he was just stating that
the sun rises every damn morning. Napatayo ako.

"He got what?!" I snapped. Hinampas ko ang mesa ko at saka umikot para kwelyuhan
ang kapatid ko. "Ulitin mo ang sinabi mo?!" Gigil na gigil ako. Itinaas ni Hermes
ang mga kamay niya na para bang malapit nang sumuko. Natatawa pa yata siya.

"He got married a month a go." He said to me again. Lumapat ang mga kamay ko sa
leeg ni Hermes.

"Ako mismo ang papatay sa'yo kapag nalaman ko na pingaloloko mo lang ako!"
"He married Bathseeba." Bigla ko siyang binitiwan. My eyes widened.

"Oh my god!" I looked at him. Tumatango-tango si Hermes. "Does Papa knows?"

He shook his head. "Hindi pa. After na lang daw ng honeymoon nila sa Bataan."

I slapped Hermes. "Sa Bataan lang?! What kind of
her to France or Belguim or to Greece! What kind
phone ni Hermes apara hanapin ang number doon ni
pagkuha sa bag ko at ang paghatak sa kapatid ko.
sa tainga ko ang I-phone niya.
place is that? He didn't even took
of an idot is he?!" Kinuha ko ang
Ares. Sinabay ko na rin ang
Binalingan ko siya bago ko idikit

"We're gonna have dinner with Gianna so drive to the Bistro." Utos ko sa kanya.
Habang naglalakad ay karay-karay ko ang kapatid ko. Finally Ares answered.

"You are a Fucking Consunji and you chose to take her to Bataan and make love to
her? Bobo ka ba?!" Sigaw ko. Wala akong pakialam kung pinagtitinginan ako ng mga
empleyado habang sinisigawan ko si Adolf sa phone. "Adolf! She's my best friend!
You should treat her right! Give her a fucking church wedding or you're so gonna
fry!"

"Hera, kumalma ka nga!" Hermes hissed. May nasalubong kaming dalawang empleaydo.
They giggled when they saw my brother.

"Good evening, queen. Sir Hermes." Pinandilata ko sila.

"It's Hermes, silent H you morons!" I snapped. Naiinis talaga ako kapag hindi
maitama ang mga pangalan namin. Like kay Ares - it's pronounced as Ey-dolf not A-
dolf.

"Kumalma ka nga, Ate." Wika ni Ares sa kabilang linya. "Iuuwi ko si Bathseeba. 'Wag
mo akong sigawan. Istorbo." Binaba niya ang phone. Napanganga ako. It's the first
time my brother hag up on me. Binalingan ko si Hermes at saka muli siya sinampal.

"Kung ano-anong tinuturo mo sa bunso natin kaya ganyan iyan! Argh! You're getting
to my nerves. You two!"

"And my face is swollen because of you." Natatawang sabi niya. Inirapan ko siya aty
saka ibinalik sa kanya ang phone niya. Pasakay na kami ng elevator nang marinig ko
ang boses ni DemonYTo. Tinawag niya si Hermes. He was with his wife Nikita.
Nakatawag ng atensyon ko si Hades Vejar na kasunod nilang dalawa at may naka-
angklang babaeng kulang sa suklay sa braso niya. Hindi iyon ang nakita ko sa office
niya noong isang linggo.

"Hey, Yto." Nagkamay silang dalawa. Hermes kissed Nikita's cheek. I sighed.
Napilitan akong lumapit para batiin si NIkita. I wanna roll my eyes. Ayoko kay
Nikita dahil ipinagsiksikan niya ang sarili niya kay Yto - she was so desperate.
Bagay talaga sila ni Yza na magbest friend - isang weak at isang stupid.

"Hi, Niki!" Binati ko siya. I hugged her. "I missed you!" Narinig kong nag-snort si
Hermes. Matapos kong yakapin si Nikita ay siniko ko sa baba si Hermes.

"Aw! Hera!"

"Sorry, brother." Nginitian ko siya.

"Oo nga pala. Hera si Hades and his fiance, si Venus."

I rolled my eyes. Wala bang creativity ang mga magulang ng babaeng ito at Venus ang
pinangalan sa kanya?

"Hi!" I put on my sweetest smile. "NIce to meet you. I'm Hera."

"Silent H." Dugtong ni Hermes.

"I think she knows that already, Atlas!" Pinanlakihan ko siya ng mata.

"We're gonna have dinner, Hera. You wanna come?" Aya ni Yto sa akin. Umiling ako.
Tamang-tama lang na imi-meet ko si Gianna after work. Hindi ako obligadong sumama
sa kanila. I hate hanging out with Yto after work. Lalo na ngayon na kasama pa niya
ang isa pang bwisit sa buhay ko.

"We're gonna meet, Gianna after." Sabi ko na lang.

"Great! Magkikita rin si Gianna at Yza so, it means sa iisang restaurant tayo.
Kumain na tayo ng sabay-sabay." Sabi sa akin ni NIkita.

"Nothing beats a tiring day, sis." Natatawang sabi ni Hermes. "Let's have dinner
with the fam. Diba, you miss Yto and Niki? She was just telling me how she missed
you Niki and how much she wants to hear your stories about your pregnancy! Very
Hera! So concerned!"

"Papatayin kita!" I hissed at him pero nakangiti pa rin ako. "This is so great!"

"Diba? Let's go!" Nagpatiuna na si Nikita at si Yto. Hinarap ko si Hermes at

sinabunutan.

"Nakakainis ka! You are so gonna fry, Hermes!"

Someone cleared their throat. Binalingan ko. Nakita kong nakatayo pa si Hades at
ang fiance nitong kulang sa vitamin E. I smiled at them.

"Halika na, Hermes!" Hinatak ko ang buhok ni Hermes papasok ng elevator. Gigil na
gigil ako sa kapatid ko.

"How can you do this to me?" I asked him. Hermes just smiled.

"Kaya pala pamilyar si Vejar, siya pala iyong driver mo noon." He said. Binalingan
ko siya.

"Shut up!"

---------
We ended up eating at a restaurant called Brand X. It's just around the Metro.
Pagdating namin doon ay naroon na si Yza kasama ang Satanas --- I mean si Helios
at ang anak nilang si Hyan. Hyan was sitting on his father's lap --- playing with
his father's cheeks. Sinasaway naman siya ni Yza. Helios looked so amused. Not that
I care. I rolled my eyes.

"Hi, Ate Hera." Gianna greeted me. Ngumiti na lang ako at saka naupo sa tabi niya.
Hermes sat beside me. Pumwesto naman si Yto ay Niki sa tabi ni Yza. Yza was smiling
at me.

"You're here, Hera. Kamusta?"

"Dahil nandito ang asawa mo, I'm in hell dear cousin." Matabang na wika ko.
"But of course she's kidding, guys! Alam ninyo naman si Hera." Sabi na lang ni
Hermes sa lahat. Hindi naman ako nagbibiro. Ayoko talagang nakikita si Helios at si
Yto ng magkasama. Sasamahan pa ni Hades Vejar at ng fiance niyang kulang sa ganda.
I rolled my eyes and speaking of, nakita kong paparating na ang Vejar at ang fiance
niya. I just flipped my hair and waited for them.

I was sighing. Ang tagal ng buong gabi. The dinner is excruciating and boring wala
akong marinig kung hindi baby, baby, baby --- I hate kids!

"Ikaw, Hera. I heard you dated Romano San Vicente, kamusta na kayo noon?"

Napatingin ako kay Nikita. Romano San Vicente is a Shipping line magnate and yes we
dated for a yeat but I lost interest.

"He's just too plain." Wala sa loob na wika ko.

"Siya ba iyong nagalit noong tinali mo sa kama?" Natatawang wika ni Hermes. Saglit
akong natigilan.

"Oh yeah! Natatandaan mo. He was freakin' mad when I tied him up!" Nag-high five
kami ng kapatid ko. We started laughing. Bigla naman ay may.kung anong nabasag.
Napatingin ako sa kabilang side ng mesa. I saw Hades Vejar's hand bleeding. Nabasag
niya ang wine glass na hawak niya.

"Babe! Okay ka lang?" He stood up.

"I'm gonna pay for dinner." Wika niya saka tumayo. I guess pupunta siya sa
bathroom.

"Anong problema noon?" Tanong ni Yto. Nagkibit-balikat ang fiance niyang kulang sa
ganda. Pinagpatuloy ko naman ang pagkain. I was just playing with my salad. Hindi
talaga ako nag-eenjoy sa family gathering - especially kapag wala si Mama. I
sighed. I looked at Hermes. Binulungan ko siya.

"I miss Mama." Wika ko. He looked at me and held my hand. He gave me a kind smile.

"Naaalala ko rin siya. I miss her too." We both sighed. Maya-maya ay bumalik na si
Hades sa table. Madilim ang mukha niya. Para bang may nakaaway siya. Hindi ko naman
siya tinitingnan but when I did - I saw his burning amber eyes. Hindi naman siya
kumakain - he was just looking at me like he wanted to burn me with those eyes. I
looked at him - eye to eye - then I rolled my eyes. Hindi ko alam kung anong
problema niya pero alam ko ang hitsura niyang iyon.

"Hades, are you okay?" Venus asked. Hindi siya nagsalita. The silence between us -
ariund the table is getting into my nerves. Hindi ko alam kung anong klaseng
katamihikan iyon. Bakit nakakainis? Bakit lahat natahimik? Kanina naman ay
nagkekwntuhan ang lahat.

Out of nowhere, nagsalita ang anak ni Yza.

"Aunt Hera, wala bang nagmamahal sa'yo?"

My eyes widened right after I heard Yza's daughter, Hyan Demitri asked that
question. We were on the dining table, with DemonYto and Santan, Satan's muse - si
Yza. Ang kalahi ni Satanas na si Hades Vejar at ang fiance niyang kinulang sa
ganda.

"Baby, you shouldn't talk to your Aunt that way..." Sabi ni Yza sa anak niya.
"Mama, totoo naman. Sabi ni Daddy, kapag walang nagla-love sa person nagiging bad.
He said that he became good because you love him. Probably, no one loves Aunt Hera
that's why she's masungit."

"Hindi ako masungit, Hyan." I said in a very Hera tone. "I'm a queen. I don't deal
with commoners." Tumaas ang kilay ko and then I flipped my hair.

"But you're just Hera. Mama's the queen. Right Daddy!"

My eyes widened. Sasakalin ko ang anak ni Yza!

"Baby..." Nagsalita ang Santanas. "Everyone has their own Queens. It just so happen
that the queen of my heart is your mom." Kumindat pa siya. Kitang-kita ko na namula
ang mukha ni Yza. Yto, on the other hand kissed Nikita's hand. I just rolled my
eyes.

"Couples! So baduy!" I ranted. Natawa naman si Gianna sa akin.

"Hades..." Narinig ko ang babae. "Sing for me..." Naglalambing na wika nito.
Napatingin ako sa direksyon niya. Sa akin pa rin siya nakatingin pero tumayo siya
para pumunta sa stage na nasa gitna ng restaurant. He took the guitar. Tumapat siya
sa mic at nagsalita.

"This is for my young love."

Napalunok ako. Wala akong nagawa kundi ang tingnan siya. Hindi nagtagal ay narinig
ko na ang isang pamilyar na kanta.

I was her she was me

We were one we were free
And if there's somebody calling me on
She's the one
If there's somebody calling me on
She's the one

Nakadama ako ng goosebumps. I remember that song. He sang that on my eighteenth

birthday right after he...

Though the sea will be strong

I know we'll carry on
Cos if there's somebody calling me on
She's the one
If there's somebody calling me on
She's the one

When you get to where you wanna go

And you know the things you wanna know
You're smiling

I swallowed. Naramdaman kong naluluha ang mga mata ko. Why am I crying over
something I have lost almost a decade ago. Wala naman na iyon. Siya ang nang-iwan
sa akin. I moved on. Ilang beses kong inulit sa isip ko na okay na ako - that I
have moved on. Na hindi lalabas ang Hera na iniwan ni Hades noon - ang Hera na
pinaasa niya - ang Hera na sinaktan, iniwan at pinanghinaan ng loob. Pasalamat siya
at hindi ako naghihiganti sa kanya. Pasalamat siya at pinipilit kong maging civil.

Wala akong nararamdaman at wala akong dapat maramdaman.

He finished the song. Bago niya ibaba ang gitara, nagsalita pa siyang muli sa mic
--

"You're still mine... your blood still sings for me... Still mine."

****

Song used: She's the one by Johnoy Danao

"Siya iyon diba, Hera?"

Hindi ko alam kung ilang beses ko nang pinanlakihan ng mata si Hermes habang pauwi
kami sa bahay dahil kinukulit niya ako sa katauhan ni Hades Vejar. Nakakatawa na
ngayon niya lang naisip na kamukha ni Hades ang driver na ni-hire ni Papa noon para
sa akin. Para bang iniinis niya lang ako dahil noong isang taon sa Ilocos at
magkakasama kami, si Yto at ang Satanas na iyon ay kasama rin namin ang mga Vejar
para sa isang Hotel Conference. Hermes talked to him. Kasama ko rin si Hermes sa
burol ni Mama kung saan unang nagpunta ang mga Vejar - ibig bang sabihin noon,
hindi niya nahalata na si Hades ang lalaking iyon?

"Oo, siya iyon? What's the point?" I asked. I was a bit irritated. "Ares knew him.
Tapos ikaw hindi mo matandaan? Where's your brain? In your dick, brother?" Wika ko
bago ako lumabas ng kotse niya. I had a tiring day. Hindi ko na nga alam kung anong
oras kami natapos sa dinner na iyon. It was excruciating. Inis na inis ako sa lahat
ng tao sa table na iyon lalo na kay Hermes. He was actually teasing me because he
realized that Hades used to be my driver.

"So ex boyfriend mo siya."

My eyes widened. Matabil talaga ang dila ni Hermes. Hinampas ko ang mukha niya ng
Hermes bag ko.

"Aray!"

"Magtigil ka Atlas at hindi ako natutuwa sa'yo!" Sigaw ko. Nagtuloy ako sa bahay.
Pagkatapos ay pumasok ako sa silid ko. I opened the window because I couldn't
breath. I sat on my queen sized-bed and there - I was able to breath in. Bakit ba
nararamdaman ko na naman ang ganito? I should be relaxed. I had moved on - I had
forgotten the fact that I was hurting because of him. Hindi na dapat.

"The man clearly had a life of his own, Hera? Why feel sorry for yourself?" I
whispered. I hugged my favorite pillow and took a deep breath. I feel like crying
but I won't even dare shed a tear for him. Sinaktan niya ako noon - so why would I
cry for him. I just shook my head and stood up again. In the midst of the silence -
I could still feel that aching part of me. I pout my lips - that aching part of me
deserves a bath.

I stood up and went to the bathroom - I took all my clothes and after that, I went
in the bathtub for a relaxing bath. I was trying to calm my nerves. Sa utak ko kasi
ay naririnig ko pa rin ang walang hiyang boses ng Vejar na iyon. Wala naman na
dapat siyang epekto sa akin. Wala na dapat. Nangako ako sa sarili ko noon na huling
beses na ang pagiyak ko sa kanya noong nakaraan. I cried. I was so hurt. I almost
quit my job - almost left the country because I felt so vulnerable. Ayoko nang
ganoong pakiramdam. Ayoko na ng ganoong estado ng buhay. Gusto ko ay ang dating
ako bago mangyari ang gabing iyon na pinatunayan niya na pag-aari niya ako - na
hindi naman talaga because I don't belong to anyone.
A Consunji never belongs to anyone unless we became submissive and as far as I know
- I am a dominant - just like my father, Hermes and Ares.

Natapos ako sa paliligo. I dried my body and took my lavander robe - I had always
love lavander - lavader symbolizes royalty and I am royal. I had always been. Nang
makalabas ako sa bathroom ay noon ko napansin na lumaki ang pagkabukas ng bintana
ko. My fore head knot. Lumapit ako roon para isara iyon nang bigla kong maramdaman
ang kung sino na humawak sa balikat ko.

"Mightyfucker!" I hissed. Lumayo ako at saka sumadal sa pader. I turned around and
I saw Hades Vejar standing in front of me with that burning amber eyes. "What the
fuck are you doing here?!" I asked him. Gigil na gigil ako. Ano na naman ang gusto
niya? At nagawa niya pa akong puntahan sa bahay. He's really my stalker.

"Romano San Vicente..." Halos hindi bumubuka ang bibig niya habang nagsasalita.
Nanlaki ang mga mata ko nang pigain niya ang pisngi ko sa pamamagitan ng kamay
niya. "You tied him up? Ginawa mo sa kanya ang tinuro ko sa'yo?"

Tinulak ko siya palayo sa akin. "How dare you touch me? Bitiwan mo ako!"

Lalong humigpit ang hawak sa akin ni Hades. His amber eyes were burning.

"Gusto kong maalala mo ang nangyari noon sa Ilocos, Hera. How you screamed my name.
How much you wanted me that night and the next night--- how my skin felt against
yours. Never forget that."

His lips crushed mine and again I felt like the sixteen year old naive girl who
fell in love with him. But then, I composed myself. Ang kapal talaga ng mukha niya.
Tinulak ko siya at saka sinampal.

"Sorry, Hades, but I ain't that sixteen year old naive girl you swept away. Iniwan
mo ako, pinaasa, sinaktan. Siguro naman, karapatan kong makaramdamn ng galit sa'yo.
Pasalamat ka at hindi ako naghihiganti."

Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. "I have that effect." I grinned. "You are
trembling - I don't care if it's because of anger or whatever but you are trembling
- still trembling because of my presence." I flipped my hair. I saw him sigh.
Tumalikod siya at saka umupo sa kama ko.

"Bakit hindi ko magawang magalit sa'yo. I could've killed San Vicente, Hera."

"Then kill him. I don't care. Two men killing each other because of me makes me
feel - soo..." I sighed. "Queen like."

Nakita kong hinubad niya ang coat niya. Tumaas ang kilay ko. Lalong tumaas iyon
nang maghubad siya sa harapan ko. He was only on his boxers shorts. I swallowed.
Hades - well - his name fits him. He is like a Greek god - he has the body. Those
chiseled chest and perfect dash board abs - which I think is so masarap to lick -
oh well - I have licked that - I shook my head. Kung anu-ano na naman ang iniisip
ko. Dumako ang mga mata ko sa v-line niya. Even those lines are so perfect. I
sighed. I crossed my arms.

"What are you doing?" I asked him. He sat on my bed again.

"Honey, if you're gonna ask me to pick between sleeping on a queen sized bed with
you or driving another two hours just to get to my house - I'd rather sleep in a
queen sized bed with you than do anything else."
Saglit ko siyang tinitigan. I just sighed. "Alam mong pwede kitang paalisin.

"Gagawin mo ba?" Tanong niya. He went under the sheets. I was torn between asking
him to leave and something that I can't even explain. In the end I went to bed and
laid beside him.

"I could but I'm too tired. The queen needs to sleep." Sabi ko sa kanya. He wrapped
his arms around my waist.

"I missed us like this, Hera."

"That'st the price you have to pay for leaving me, Hades. Now go to sleep and be
sure that I won't see you tomorrow. Ayaw kitang makita diyan pagkagising ko.
Understand?" Tanong ko sa kanya.

"Whatever you say, my queen." He kissed my temple and as I closed my eyes - I felt
that nagging feeling on my chest - para bang sinasabing dapat akong maging
masaya...

--------------------------

"Hades, where are you?"

I was looking at Hera while I talk to the phone with Venus on the other line. Hera
was still asleep. Iyong balak kong magpahinga na lang kasama siya ay hindi naman
nangyari. Hindi ako natulog. Pinagmasdan ko lang siya hanggang hindi ko na alam
kung gaano katagal. I was memorizing her soft features. Iba ang hitsura ni Hera
kapag gising siya. Para bang palagi siyang matapang.

"I'm in the mansion. Papa needed me. Hindi na kita nabalikan." Kunwa'y wika ko.

"Hindi ako makatulog. I was so excited kanina, sabi mo kasi you'll be spending the
night with me." Sinilip ko ang digital clock ni Hera. I smiled when I saw her
digital clock was shaped like a tiara. It's two-thirty in the morning.

"Venus, I'm tired. I'll just see you next moth - I mean tomorrow." Mahinang wika
ko. Tinapos ko ang tawag at saka pinatay ang phone ko. I went back to admiring
Hera. She was so beautiful. I didn't even think that it was possible for someone to
be this beautiful. She looked like a goddess.

"Mama..." Napatitig ako sa kanya. Nakita kong dahan-dahang tumataas ang kamay niya.
Tila may inaabot siya. "Mama..." Her voice was becoming hoarse. Hinawakan ko ang
kamay niya at saka inilagay iyon sa dibdib ko.

"Hera..." I whispered her name. "Hera, I'm here..."

Dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. Our eyes met. I could see tears
were about to fall but then, I asked myself, iiyak nga ba si Hera sa harapan ko?
She just sighed.

"Sabi ko ayaw kita makita paggising ko." Nakalabing wika niya sa akin. Napangiti
ako.

"It's two-thirty, Hera. I'm tired and I want to sleep." Sabi ko na lang.

"Hindi ako makakatulog na kaya hindi ka rin makakatulog. Kapatid ka kasi ni

Satanas." Sabi pa niya. Hinigpitan ko ang paghawak sa kamay niya.

"Kakantahan kita so you can sleep. Rest your head in my chest, honey." Matagal
siyang nakipagtitigan sa akin. Nakalabi. "Susunod ka o hahalikan kita?"

"Ayoko. Why would a queen take orders from the god of the underwor---"

I kissed her for the second time that night. I had always looked forward on kissing
her - her lips were like a drug to me. It keeps me high - it makes me lose myself.
I like the feel of her lips aganist mine. I trailed down little kisses on her jaw
line. Tinulak niya ako. I moaned.

"Hoy, demonyo ka din!" She hissed. "Wala na tayto kaya wala kang karapatang halikan
ko. My lips are for my future husband. You lost you chance --- when you left--"

I kissed her again. Sumasagot naman siya sa bawat hagod ng labi ko pero kapag
lumalalim ang halik ay tinutulak niya ako.

"Hades! Stop kissing me!" Sigaw niya. Natatawang hinatak ko siya.

"Miss na miss na kita." Sabi ko sa kanya.

"Well, I don't miss you."

"We both know that's a lie."

"I hate you, you know..." Mahinang wika niya. I made her sit on my lap. Magkaharap
na kami ngayon. I touched her face. She was still - after all these years - she was
still my Hera. Still mine.

"If I could only..." I said. I sighed. I was just cupping her face. She pouted her
lips.

"You told me your gonna sing for me." I smiled. Inihiga ko siya sa aking tabi. I
kissed her forehead and caressed her hair while I sing for her.

Cause I need you here tonight

I need you here inside

Oh I need you here tonight

I really, really need you here tonight...

I waited until she fell asleep and when she finally did - I kissed her lips and
left the Apollo Consunji Mansion. I sighed. Can't believe I'll be leaving with a
heavy heart.

----------------------

"Good morning, queen..."

I was walking in the lobby of the Consunji hotels that morning. Surprisingly, I had
a goodnight sleep and I woke up happy. Ayoko namang isipin na may kinalaman doon
ang gungong na si Hades Vejar. Kung tutuusin pwede ko siyang idemanda ng
trespassing dahil pumasok siya sa kwarto ko nang walang pahintulot pero hahayaan ko
na lang. Ayoko naman ng eskandalo sa pamilya ko. Nang marating ko ang twenty-eight
floor ay sinalubong agad ako ng secretary ko. She started telling me about my
schedules. I yawned because I got bored.

"Mamaya na iyan. My schedule is so boring." Wika ko na lang. "I have a seven

o'clock meeting with hell right?" Tanong ko pa. Tumango na lang siya. "Bring me my
coffee in the conference room" Nauna na ako sa conference room. Pagpasok ko doon ay
naroon na si Uncle Sancho at si Yto. Sancho Consunji was looking almighty as always
- si Yto naman pangit pa rin at nakakabiwsit pa rin ang mukha niya. Onm the other
end of the table, I saw Satan's twin brother - Helios Demitri with my nephew, Hyron
Demitri. Pareho silang naka-suit and tie. Hyron was writing something on the paper
while Helios was reading something - I guess iyon ang magiging unang project ng
merging.

"Good morning people, bpw to the Queen." I said. Tumingin silang lahat sa akin.

"If it isn't my favorite Uncle and counsin and my favorite - brother -in-law." I
smiled so wide - nangawit ang panga ko. I bent down to kiss Uncle Sancho. I was so
used to seeing him in suit - I wouldn't even know the difference if he wearing an
Armani or a Channel ensemble.

"Where's your father?" He asked me. Hinagkan ko rin si Yto.

"Oh, I heard he'll visit Mama, Uncle. Where is the devil?" Hanap ko sa mga 'bisita'
sa araw na iyon. Nakita kong papalapt sa akin si Hyron. His green eyes were just
like his father. Nagulat ako nang mag-bow siya sa akin. I smiled widely afterwards.

"Good morning, Aunt Hera."

"You're such a cuite I could bite your cheeks!" Hindi ko lang masaba na iyon ang
proper way of greeting me because I'm a queen. Hinagkan ko si Hyron sa noo matapos
iyon ay bumalik na rin siya sa tabi ng tatay niyang kalahi ni Satanas. Helios
smiled at me. I just smirked. Maybe the guy knows that I don't like him. Hanggang
ngayon nga iniisip ko kung paano niya napaamo ang pinsan kong sintigas ng bato pero
no match pagdating sa akin. Naupo na ako sa isa sa mga silya doon and I waited for
my coffee. Habang naghihintay ay binalingan ako ni Helios.

"Hera, we're going to have a joint project with the Vejars. You'll be working with
Hades from this day on." Binalingan ko si Helios Demitri. Tumaas na naman ang kilay
ko. Inuutusan niya ba ang reyna? I just sighed.

"What kind of project is this?" I asked.

"We are planning to built a golf course in Tagaytay, Hera. Your father had agreed
on this. Ikaw ang in-appoint niyang magasikaso ng lahat and of course I told your
father that this will be the first ever project since the merge kaya kailangan ng
supervisions mo." Si Uncle Sancho ang nagsalita.

"Why not Yto?" I looked at my Uncle. This time, si Yto naman ang sumagot.

"Hindi ako pwede, Hera. I'll be flying to Paris this weekend with Niki and the
other Vejar for the franchise. Will be going global." Sabi pa niya sa akin. He
seemed proud. Matagal na niyang gustong maging global ang Consunji Hotels and I
share that vision with Yto. I want us back on track - hindi naman kami nawala -
nauungusan lang kami ng mga Ledesma - and in my opinion it is because Yto lacks of
what Lola Adel calls the heart.

At iyon ang pinaglalaban ko. Ang pagkakaintindi ko sa sinabi ni Lola Adel noon kay
Papa - at ang vision ng hotel at ng buong emperyo - we have to trust our own man
power. In Yto's case. Mana siya kay Uncle Sancho - he is too idealistic - a
perfectionist. If things got out of hand, madali siyang magalit. I've seen him lose
his patience - wala pa rin naman siyang sinabi sa akin pero I hate how he looks at
out man power - wala siyang tiwala - silang dalawa ni uncle Sancho, wala silang
tiwala and it's too sad.
"Sa Paris?" Wika ko. "Pero hindi ba mahirap iyon, Uncle? Marami nang hotel sa
Paris. Kung magtatayo ng Consunji Hotels doon, di kaya lamunin tayo ng iba pang
hotels? Why not start at a neared country - example sa Hong Kong. Particularly in
Macau. Kumbaga sa baby, nagsisimula pa lang tayo, mas mabuti na sa mas malapit, mas
safe sumugal, mas makikita natin. O kung ayaw ninyo sa Hong Kong, there's always
the Jeju Island in Korea - the place is heaven. Uncle, we couldn't afford to lose
this. If we're going global, we need to be careful." Mariing wika ko. Napangiti si
Yto sabay umiling.

"Wala kang tiwala, Hera. Magagawa ko ang mga bagay na ito. I can make everything
possible. Paris is a good place to start."

"Bakit? Dahil iyon ang paradise city ninyo ni Nikita?" I'm mad now. "So kung iyon
ang basehan, bakit hindi tayo magtayo ng Consunji Hotels sa Athens dahil iyon ang
paradise city ni Yza at Helios?"

"Hera, iyang bibig mo." Uncle Sancho warned me. I didn't care.

"Totoo naman! Sa lahat ng idealistic, ikaw Yto ang pinaka-selfish! You're always
doing things for your wife. Para kay Niki, para ganito-para ganyan! Diba iyan din
ang dahilan mo kung bakit nagtayo ka ng mini Hotel inn sa Bicol - dahil gusto ni
Nikita sa lugar na iyon and what happened?"

"It boomed." Sabi niya sa akin. I grinned.

"For a year. Now you've convert it to a warehouse kasi nalugi. Sa tingin mo sa

iniisip mong iyan, magtatagumpay ka kaya? Iyong kalandian mo iwan mo sa kama ninyo
ng asawa mo!"

"Hera!" Sigaw ni Uncle Sancho. Tumayo na rin siya. "Iyang bibig mo." Madilim na
wika niya.

"Uncle, kaya malakas ang loob niya dahil inaayudahan ninyo ng lalaking iyan."
Tinuro ko si Demitri na nakatingin lang sa amin. "ang lahat ng gusto niya. No
matter how you deny it, you know I have a point pero gagawin ninyo pa rin ang gusto
niya because he is your son and he is alos the CEO. How unfair is that?!"

"I can fire you, Hera." Wika ni Uncle. Tinaasan ko siya ng kilay. I shook my head.

"We both know that you can't do that, Mr. President."

Tinitigan lang nila ako. I took a deep breath. "I just hope by this, whatever you
do, Yto. Remember Lola Adel's vision. We don't need ideals, we need the heart."

After saying that I walked out at sa paglabas kong iyon nakita ko si Hades kasama
ang kapatid niyang si Zeus. I don't like the way the two men look at me.
Nakakapikon.

"Good morning, Queen Hera."

Nagulat ako ng lumuhod sa harapan ko si Zues, he was on his left knee, then he bent
his head down. He even took my hand and kissed it. Naiinis na binawi ko ang kamay
ko. Ang kapal ng mukha niya. Mula noong gabing sagipin niya ako sa hotel - I almost
fell off the stairs - well hindi pala almost, nalaglag talaga ako sa fire exit ng
hotel na iyon, hindi iilang beses niya akong nilapitan para ayain magkape. Ang
sinasabi niya sa akin ay bayad ko iyon dahil niligtas niya ang buhay ko. Ang ginawa
ko, pinadalahan ko siya ng isang dosenang sako ng kapeng barako galing sa planta sa
Batangas ng matahimik siya.
"It doesn't mean you saved me from falling off the stairs, we're friends."

I raised my brow at Zeus Vejar. Kung makaasta siya parang friends kami.He just
grinned.

"You make me hot, Hera."

"I have that effect on men." I flipped my hair. Nilagpasan ko silang magkapatid.
Bago ako malagpas ay hinawakan ako ni Hades sa braso. He whispered in my ear.

"Your blood sings for me..."

"Pa?"

I knocked on Papa's door that night. Maaga pa naman at alam kong hindi pa siya
natutulog. Maybe he was inside the room - reading some documents that needed his
signature or a book or maybe he was busy admiring Mama's picture. I knocked three
times again before entering his room. I found Papa on the balcony - sitting on
Mama's favorite bench while holding a glass of red wine. He was looking at the
stars. Mukhang hindi niya pa alam na narito na ako. I cleared my throat and called
him again.

"Papa." Tawag ko. He looked back and when he saw me, ngumiti siya. He was still
weaing that blue suit. My father had always looked this good. Habang tinititigan ko
siya ay parang nakikita ko ang years from now version ni Hermes at ni Ares.

"Sit with me, Adriana." Wika niya pa. Tahimik na naupo ako sa tabi niya. We boths
sighed. "I am missing her." Alam kong si Mama ang sinasabi niya. Pinipigilan kong
umiyak. Ramdam ko ang sakit na nararamdaman ni Papa. Ako, hanggang ngayon ay palagi
kong napapaniginipan ang huling sandaling kasama ko si Mama.

It was a Tuesday morning. Usual lang ang lahat. Maaga akong umalis ng bahay para
pumasok sa office. I was signing papers, here and there. I have meetings. Siyempre
may argument pa with Yto and Demitri - but in the middle of the morning, kumatok
ang sekretarya ko sa conference room para sabihin na dumating si Mama. Kahit na
nasa kalagitnaan ang away namin ni Yto - huminto ako para puntahan ang Mama ko.
Iyon ang isang bagay na tinuro sa akin ni Papa - na lahat ng bagay hihinto kapag
dumating o kapag nariyan ang tunay na Reyna and in that case, I stopped myself from
arguing with my dearest cousin and went to her. I could clearly remember what she
told me. Iyong hitsura niya, tandang-tanda ko pa.

"Mama!" I was smiling while running towarsds my office. Nadatnan ko si Mama sa loob
ng office ko na nakaupo sa throne ko. Napangiti ako, bagay kay mama ang nakaupo
doon. I was smiling widely. Tumakbo ako sa kanya at saka kumandong. Niyakap ko siya
ng mahigpit.

"I miss you, Mama! This is such a nice surprise!"

"Hera naman, ang laki mo na para kumandong. Thrity-one ka na." Natatawang sabi
niya. Umingos pa ako.

"Ma! Twenty-nine! Wala pa akong thirty no!" Napanguso ako. Hinalikan ko siya sa
pisngi. "Mama, dito ka na lang. Inaaway na naman ako ni Yto." Mama is my safezone.
Siya lang yata ang nakakaintindi sa lahat ng vision ko sa emperyo. Yto is too
idealistic. Mana siya kay Uncle Sancho. Puro plano - walang solidong
pinanghahawakan. Sugal nang sugal pero ang balik kaunti lang. He always wanted to
take the big leap. Hindi siya naniniwala na sa lahat ng plano, kahit maliit na
steps lang, it can make a difference.
"Hera, inaaway ka ni Yto?" Tanong niya. I rolled my eyes.

"Fine... I was the one who started it. Kasi naman! He's talking to me about the
merge na naman. Ako ang VP for finance, dumadaan sa akin lahat ng reports, Ma!
Hindi nalulugi ang kompanya. Palagi niyang sinasabi na we need power. We already
have that, he just have to make the most out of it. Mama, franb\kly speaking, Yto
doesn't have the heart - like what Lola Adel had said in her diary..."

"Anak, 'wag mong masyadong dibdibin si Yto. Pareho lang kayo. Pareho kayong
sumusubok na magpakilala sa mundong ginagalawan ninyo ng kung ano ang kaya ninyong
gawin." Wika niya pa sa akin. Bigla ay tinapik niya ako sa pwet. Napanguso ako.
Napilitan akong tumayo. "Wag kang sumimangot, Adriana. You are different
because---"

"I am L:ukas Consunji's daughter. Alam ko na iyon, Mama' Natatawa ako. Inabot niya
sa akin ang isang lunch box.

"Dinalan kita ng kwek - kwek at kikiam. Your favorite." Sabi niya. "Susubuan ba
kita?" Natatawang sabi niya. I just sighed.

"I wouldn't know where I will be without you, Mama." Sabi ko. "I love you."

That was the last moment of us together. And hours after that, isang nakakagimbal
na tawag ang bumago ng buong mundo ko. Just like that, she was gone and I'm forever
in deep sadness. Hinawakan ni Papa ang kamay ko.

"I've read her letter one thousadn ten times, Adriana." Malumanay na sabi ni Papa.
"Pero nandoon pa rin ang sakit." I wiped the tear that rolled down my on my cheek.
"I wanted her to fight for our happy ending... but it's just... it's her time."

"Masaya na si Mama, Papa. She's looking down at us and seeing youi cry will make
her sad." Mabilis kong sabi. I was never used to comforting my father. Nandito lang
naman ako sa kanya dahil kailangan kong sabihin na nagpakasal na si Ares kay
Bathseeba. Hindi pa kasi niya alam and yesterday, Ares texted Hermes just to say
she'll take Bathseeba home and as the eldest - it is my duty to protect him - my
baby brother - kaya ako muna ang kakausap kay Papa. Pero hindi ko naman inaasahan
na ganito ang sasalubong sa akin.

"Anyway..."Wika niya sa akin. "What can I do for my little queen?" He asked. I was
amused. Matagal na akong hindi tinatawag ni Papa nang ganoon.

"Papa, hindi na ako little." I rolled my eyes. "I came here because I needed to
tell you something..."

"You're getting married?" Tudyo niya pa. Hindi ako sanay na binibiro ako ni Papa.
Gusto ko siyang tarayan pero paulit-ulit kong sinasabi sa sarili ko na tatay ko
siya at hindi ko siya pwedeng i-bitch out.

"Ares got married two months ago, Papa. And tomorrow, he'll be coming home to
introduce his wife." There. I said it. Matagal na tumitig si Papa sa akin. Para
bang hindi siya makapaniwala. Hindi rin yata siya makahinga. Hindi ko alam kung
anong magiging reaksyon ko. Kinakabahan ako, baka himatayin ang Papa ko. Hindi ko
siya kayang buhatin!

"Hindi ko alam. Magkausap kami kanina sa phone. Tinatanong ko kung nasaan siya. He
was always calling me, but he never mentioned that."

"It's because he's horny Pop! I guess he kept it for two months because he's very
horny!" Natatawang sabi ko. Papa shook his head. Ginulo niya ang buhok ko.
Natigilan ako. Nagbibiro lang ako pero natapos ang biro na iyon nang maramdaman ko
ang palad ni Papa sa buhok ko. He, then wrapped his harm around my shoulder and
looked at me. Out of nowhere, he smiled and said the words that I thought will
never ever come out of his mouth.

"Have I told you how proud I am of you, anak?"

Kanina ko pa pinipigilang umiyak pero ngayon, parang gusto kong humagulgol nang
napakalakas.

"Hindi ko madalas masabi. Lalo na kapag nasa office tayo, Hera. Ayoko naman kasing
isipin ng lahat na I'm playing favorites - you know - Sancho." He smirked. Alam
kong biro lang ang komento na iyon pero tama na iyon para tumulo ang mga luha ko.
"I love your vision, Hera. I love everything on your work. The heart that you put
on it - the time, the effort - your whole life - I love everything, anak - and Papa
is so proud.

Wala na. I lost it. Bigla akong yumakap sa kanya. I felt like a five year old
little girl who lost a candy. Iyak ako nang iyak. "Papa, i love you, Papa." Sabi ko
na lang. Hindi ako makahuma. Papa was tapping my back. Naaalala ko lahat ng sinabi
ni Mama noon - I am different because I am Lukas Consunji's daughter. Na ako ang
paborito - na ako ang prinsesa ni Papa. Noon, hindi ako makapaniwala pero ngayon
lahat ng iyon ay damang-dama ko.

Ako nga ang paborito ni Papa. Pinatigil ako ni Papa sa pag-iyak tapos ay pinag-
ayos. Pinatawag niya si Hermes sa maid tapos ay nagpa-akyat ng champagne. Maya-maya
ay dumating si Hermes kasunod ang maid para sa champagne.

"Anong meron. Papa." Wika ni Hermes. Papa just smiled.

"We will celebrate your brother's wedding. Finally he met his match - just like how
I met your mother." Nakangiting wika niya. We spent the night just talking and
sipping the 1941 champagne Papa brought from Paris. Tawa nang tawa ang dalawa
habang ako naman ay nakatingin sa kanila na parang hindi makapaniwala. Papa is
proud of me. He is proud of what I had become. At exactly midnight, we all called
it a night. We kissed Papa goodnight and left his room. Paglabas na paglabas ay
niyakap ko si Hermes. I was so happy.

"Papa's proud of me!" Wika ko sa kanya. He smiled.

"I know. Madalas niyang sabihin. He's very proud of your work. The way you fight
for what you believe in. Palagi niyang sinasabi sa akin that I should have the same
dedication as you sis..." Wika pa ni Hermes. All along akala ko si Hermes lang ang
nakikita ni Papa. Napaluha ako. "The queen is crying... Tears of joy?" He asked me.
Tumango ako. Hermes walked me to my room and kissed me goodnight.

"Love you, sis. Bye. See you tomorrow." Wika niya sa akin. I waved him goodbye and
went to my room. Nang buksan ko ang ilaw ay napasigaw naman ako. Hindi ko alam kung
narinig ako ni Hermes o kung ano man. Sa kama ko, doon nakita ko si Hades. He was
wearing a blue shirt and a pair of casual jeans. He was looking right at me.

"Kanina pa kita hinihintay, mi bella." He said in a hoarse voice. Tumaas naman ang
kilay ko. Umikot ang mga mata ko sa paligid. Nakita kong nabuksan na naman niya ang
bintana sa kwarto ko. I shook my head. Pinuntahan ko iyon at saka ibinaba.

"Hades, ilang beses ko bang sasabihing wala nang tayo so why sneak in my room?"

"I missed you." Wika nya pa. Hinarap ko siya.

"Araw-araw tayong nagkikita sa office." Wika ko pa. He shrugged.

"Hindi naman kita pwedeng landiin sa office." Kahit ayoko ay napatawa ako nang
malakas. Para siyang tanga. Actually, para kaming mga tanga. I love the fact that
he's sneaking to my room - but I also hate the fact that he's here with me. Tumayo
siya at hinaplos ang mga balikat ko.

"I wandered around the Metro, thinking about you, Hera. I found myself driving
here. Habang nasa labas, iniisip ko kung bukas ba ang bintana mo - tulad nang
palagi mong ginagawang pag-iwan dito noon. I climbed the tree - leaped and I was
damned happy knowing that you left it open. Iniisip ko na hinihintay mo pa rin
ako."

"Hindi ako naghihintay, Hades." Malumanay na wika ko. "Wala ka nang babalikan.
Remember that rainy night? You made me wait. Hindi ka dumating, you lost your
chance."

"But I asked you to wait for me noong nasa Ilocos tayo."

"Pero hindi ko naman sinabi na maghihintay ako."

"Then why is your window always open?" Tanong niya. Tiningnan ko siya sa mata. I
sighed.

"I guess, old habits die hard." Wika ko. Ngumiti lang ako. Wala ako sa huwisyo para
makipagtalo pa sa kanya. Wala rin naman ako sa huwisyo para magsinungaling pa sa
sarili ko. Ano pang silbi noon kung ang buong pagkatao ko ay isinisigaw ang
pangalan niya? Mahal ko si Hades. Hindi naman yata kahit kailan nawala - hindi
naman ako kahit kailan tumigil. Nagpahinga - oo - dahil bugbog na bugog na ang puso
ko.

Nanlaki ang mga mata ko nang lumuhod siya sa harapan ko. "I beg for you to wait for
me, my queen."

I smiled at him. Lumuhod din ako at sinapo ang mukha niya. "A queen never had to
kneel. This is the last time, Hades. I'm a queen and the queen never waits." My
mouth parted a bit and with that - Hades claimed my lips and I let him. I kissed
him back like the way I had always kissed him. I love him - I will love him until -
only God knows when. Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magiging tanga
pagdating sa kanya pero tanga ako. Isang reynang tanga at umaasa sa isang bagay na
kahit kailan ay hindi na magiging kanya.

Sa kaso ko, si Hades iyon at iyon ang pinakamasakit sa lahat...

----------------------------

"Is everything ready?"

Nakatayo ako sa gitna ng kusina habang gumagalaw ang lahat ng tao sa paligid ko.
Nagpahanda ako ng kaunting salo-salo para kina Ares at Bathseeba. Darating din kasi
sina Aunt Laide, Uncle Julian at si Gianna para i-welcome si Bathseeba sa pamilya.
I wanted to ivite the other two Consunji family but Uncle Adam is out of town while
Uncle Sancho is too busy for the expansion. Hindi na nga rin ako pumasok sa office
dahil gusto kong sa oras na dumating iyong dalawa, nandito na ako nang masapak ko
lang ng isa ang magaling kong kapatid.

"Hera! nandito na sila!" Sigaw ni Hermes sa akin. Hindi rin siya pumasok sa work
niya ngayon. Walang boss ang Consuji Security dahil nandito siya ngayon. Lumabas
ako ng kusina at nagtuloy sa sala. Nakita ko si Hermes na nakatayo sa front door at
ngising-ngisi. Tumabi ako sa kanya. Pumarada sa harapan ang kotse ni Ares. Maya-
maya ay bumaba siya mula doon, kumindat sa akin tapos ay umikot patungo sa kabilang
side, bago niya pa mabuksan ay bumukas na ang pintuan, natamaan siya noon sa tyan.

"Aray! Bathseeba!" He yelled. Bumaba si Bathseeba. She looked pretty and I missed
her.

"Tatatanga-tanga ka! Tatayo ka diyan tapos aaray ka! Epal!" Ngumuso siya. Tumakbo
na ako tapos ay niyakap siya.

"B! I missed you! What on earth were you thinking bakit pinakasalan mo si Ares?!"
Sigaw ko sa kanya.

"Hera nga!" Reklamo ni Ares. "Bro..." narinig kong nag-high five ang dalawa.
Bumitaw ako kay Bathseeba. "Seryoso, bakit pinakasalan mo si Ares? I was rooting
for you and Hermes!" Tawa ako nang tawa.

"The lady in her lacey undies." Komento pa ni Hermes. Tumingin ako. Pulang-pula ang
mukha ng bunso amin. Napahalakhak ako nang makita kong sinapak ni Ares si Hermes sa
pisngi.

"Magtigil ka! Asawa ko na iyan! Hindi na siya virgin!" Sigaw pa ni Ares. I laughed
even harder. Bathseeba pulled his hair!

"Pinagkakalat mo pang hindi na ako virgin! Ang salaula mo! Ikaw nga kumakain
ng----" Ares kissed her. God knows what's Bathsee going to say after that.

"Nasa loob na si Papa. Pasok na tayo." Sabi ni Hermes. Tawa pa rin ako nang tawa.
Gusto ko sanang itanong kung anong kinakain ni Ares that Bathseeba finds gross. But
I have a feeling I'll bve shocked so I just kept my mouth shut.

Hindi nagtagal ay dumating na rin ang pamilya ni Aunt Laide. Si Papa, umalis pa daw
sabi ng maids. Baka humabol iyon. Alam kong darating siya. Hindi niya palalapasin
ang moment para makilala ang daughter - in - law niya. We were already eating when
Papa arrived. Si Ares ang sumalubong sa kanya. Niyakap ni Papa si Ares tapos ay
bumaling si Ares kay Bathseeba. She stood up and smiled at our father.

"Mano po, Mr. Consun---"

"Papa..." Narinig kong bulong ni Ares. I love how Ares wraps his arms around
Bathseeba like he was telling her that everything will be okay.

"Papa po pala. Di ako sanay." Natatawang wika niya.

"Masasanay ka rin, hija. Welcome to the family!" Niyakap ni Papa ang dalawa.
Matapos iyon ay naupo na rin siya kasama namin. Magpapatuloy na sana ako sa pagkain
nang makita kong hindi naman pala nag-iisa si Papa. Tumaas ang kilay ko nang makita
si Hades na katayo sa likod.

"Oh right!" Wika ni Papa. "I took Hades Vejar with me." Sabi pa niya. "May meeting
kasi kami dapat, hindi na natuloy kaya dinala ko siya dito. Hades, meet my daughtr-
in-law, Bathseeba. You know the whole family, now sita and eat with us."

I rolled my eyes when I saw him pulling the chair beside me. Inirapan ko siya.
Nanlaki pa ang mga mata ko nang mula sa ilalim ay hawakan niya ang kamay ko.

"Hades!" I hissed. He grinned.

"It's not over, Hera. Not over until I say so. Deal with it."
"I kinda like Hera. She's fierce."

Umakyat ang dugo sa ulo ko habang nakatitig kay Zeus. We were playing chess that
Saturday evening on our father's house. I was winning the match. I had always loved
momnents like this with my brother. Si Zeus lang naman ang nag-iisa kong kapatid na
lalaki. I had been very found of him since we were kids. Nagkahiwalay nga lang kami
nang sumama ako kay Mama nang maghiwalay sila ni Daddy pero hindi naman nawala ang
closeness namin. Years ago, when I got back, we started hanging out again and since
then, we were inseperable. maraming nag-aakala na kambal kami but I'm five years
older than him. But right now all I can think about was how much I wanna punch his
face 'till he bleeds to death.

"Her kind is my type, bro." He told me. "Fierce, sexy, hot. And have you seen her
curvy waist? Then her silky legs - I bet it's smooth and --"

Itinaob ko ang chess board sa harapan namin. Nag-init ako - ang ulo ko, ang buong
pagkatao ko. "What the fuck, Hades?" He yelled. Wala akong pakialam sa kanya.
Tumalikod ako at saka pumasok sa living room. Nasabunutan ko ang sarili ko. Gusto
kong sabihin kay Zeus na akin si Hera - that this is not Greek Mythology. Hera and
Zeus will never happen because Hera is for Hades. Hindi naman ibig sabihin na asawa
ni Zeus si Hera - si Zeus ang para sa kanya. We don't have The Fates. We decide our
will at akin si Hera. Kahit kailan hindi siya naging pag-aari ng iba. Gusto kong
bulyawan si Zeus. How dare him look at my queen like that? Lahat ng nakita niya kay
Hera ay pag-aari ko.

Ang tagal kong naghintay at dumistansya. Dekada ang tiniis ko para lang may
mapatunayan sa mga taong nakapaligid sa kanya. Lumayo ako, umalis, pinagbuti ko ang
sarili ko - I became the man I am today because of Hera Consunji. Dala ko siya
kahit saan ko pumunta. Noong bumalik ako, matapos ang ilang taon - eactly seven
years after my exile in Scotland - I came back - siya ang una kong hinanap.
Paglabas ko ng airport, bumalik ako kay Hera - sa mansyon nila. Hindi ko siya doon
natagpuan. I found her in the parking lot of the Consunji Hotels - smoking her
cigarette while waiting for his brothers. I had then realized that - my fair queen
changed into a dominant one. Pero alam ko - hindi pa rin nagbabago ang naraamdaman
ko para sa kanya.

I've distanced myself. I've looked at her froma afar and watched her develop inyo
the woman she is today. Years and years of looking after her, years and years of
loving\ her silently - thinking that I won't have a chance with her again, hinayaan
ko na lang. Pero ngayon, iba na. In my head, I'm waiting for that right moment when
I could claim her again - and this time - I would never ever let her go...

"Hades, do you wanna go put and grab something to eat? Athena's upstairs - busy
with her world. Ibibili ba natin siya?" Tanong pa ni Zeus sa akin. Hindi ko na
napansin na nasa sala na rin pala siya. All I could think is how much I wanted to
smash his face. Umiling na ;ang ako tapos ay tuluyan nang umalis. Tiningnan ko ang
oras - seven thirty na nang gabi. I got to my car and drove away. Kahit yata saan
ako magpunta - I'll always come back and will always go home to my queen.

I stopped my car in front of her houde. Lumabas ako ng sasakyan at umakyat sa

bakod. Hindi naman nagtagal ay natunton ko si Hera. Hindi ko alam kung paano ko
siya nakikita agad - I guess it is my heart that tell me where exactly she is. I
found her sitting on a garden bench near the pool while holding a glass of wine.
Her legs were crossed and she was smoking. She was only wearing a pair of shorts
and a white over-sized shirt. Her hair was freely falling down her shoulders.
Napakaganda ng aking reyna. Tumatama ang liwanag ng buwan sa kanya mukha and it
looked as if she was glowing with so much beauty.
If Aphrodite is the goddess of beauty in Mt. Olympus - my queen Hera is the goddess
of beauty on earth. Her features were soft and hard at the same time. Lumalambot
iyon sa tuwing siya ay ngingiti. I stood near the lamp post trying to absorb her
beauty at nang makuntento ako. Tinawag ko sita.

"Hera!" I whispered. Agad naman siyang lumingon. Lumapit ako sa kanya at kinuha sa
kamay niya ang sigarilyo at ako na ang nagpatay niyon. I took the wine glass out of
her hand and made her stand.

"Ikaw na naman? Hades, hindi na talaga kita maintindihan." She rolled her eyes. I
just chuckled a bit. I took her hand and pulled her away.

"Let's get out of here, my queen." I winked at her. Hindi ako nakarinig nang kahit
na anong reklamo mula sa kanya. Pero nang makasakay kami ng kotse ay saka siya
nagsalita.

"Where's your fiance?" She asked me. I shrugged.

"I don't know and I don't care."

"Then why are you marrying her?" She asked again.

"Father's order."

"You're just like everyone else." Exasperated na wika niya. Binalingan niya ako.
"Then why are you with me?"

"Following my heart's order." I smiled mischieviously. "Anything else my dear

queen?" Hindi siya kumibo. "Good, now let's go."

I drove my silver cadillac fast. I wanted so much to runaway with her but things
aren't in their rightful places now. Instead of taking her to someplace - I
especifically took her to my house. I never had anyone in here before. Some called
me the lonely god - actually si Zeus lang iyon. Minsang dinala ko siya dito, sinabi
niya na para saan ba ang bahay na ipinatayo ko, wala naman tumitira. Hindi rin
naman ako umuuwi dito nang madalas. I don't want to be lonely.

"This is a big house!" Hera exclaimed. Bumaba siya ng kotse ko. Sumunod ako sa
kanya. We were in front of my white mansion. Hinatak ko ang kamay niya. In the
middle of the garden lies a fountain. Sa gitna ng fountain ay ang estatwa ng Greek
Goddess na si Hera. I smiled. I put my arms around her waist.

"My queen, meet Hera - Zeus' wife." I kissed her temple. I saw her made a face.

"I wanna be Zeus' wife in reall life too!" She exclaimed like a five year old girl.

"What?!" She looked at me.

"Like Hera and Zeus - Greek. We're so greek. We're so bagay!"

"Baka nakakalimutan mo na babaero si Zeus - Greek! At ganoon din ang kapatid ko!
Hera - Greek suffered centuries of him cheating behind her back! Ganoon din si Zeus
while si Hades - Greek - dedicated his life loving his only queen --"

"Venus?" Tudyo niya.

"Si Persephone!"

"Bakit ba ang init ng ulo mo?" Humalakhak siya. She did her signature pose. She put
her left hand on her waist and stood up straight. "Tara na, ilibot mo ako sa loob,
Hades - not so Greek." She was rolling her eyes. I sighed. Hinawakan ko ang kamay
niya tapos ay iginaya ko siya sa loob.

The furnitures inside the house are really fit for a queen. In the middle of the
living room lies two thones. Nakita iyon ni Hera at agad siyang bumitiw sa akin.

"I like this..." She said. She sat on the left throne and looked at me. She is
really my queen. "You." Tinuro niya ako. I played along.

"What is it my queen? Anything I can do for you?"

"Kiss my feet." Wika niya. Tinanggal niya ang fliplops niya at itinaas ang paa. I
looked at her for a while and held her ankle. "Kiss it, Hades. You're my slave."
Wika pa niya. Ngumisi lang ako. I gladly kissed her toes up to her ankle then down
to her sole again. I was looking at her face. Her mouth was a bit parted.

"Sweet..." Wika ko. Binitiwan ko ang paa niya. I bent forward to claim his lips
pero tinulak niya ako.

"I smoked no! Lasang marlboro red ang mouth ko!" Tinulak niya ako ng malakas
dahilan para mawala ang balanse ko.

"Why don't you quit smoking?" I asked. She started looking around the house. She
looked back.

"I'll quit smoking if you leave the Consunjis alone." Nanghahamong wika niya. "I
mean all the Consunji."

"I can't do that. I can't leave you. I did it once, I will never do it again."

Pinamaywangan niya ako. "Hades, we're not getting any younger. Kahit saang anggulo
mo tingnan, we can never be together. Iniwan mo ako, you lost your chance. Kung
itinanan mo ako noon, di sana wala tayo dito! The thing is you got scared and now
you're here trying to do the things we used to do while engage with Saturn -"

"Venus."

"Whatever her name is - hindi naman siya maganda!"

"You're the most beautiful woman on earth, my queen." I reached for her face.

"Stop seducing me! Don't make me landi! Ikaw lang ang nakakaramdam niyang trembling
effect kasi wala na sa akin iyan. I have moved on."

"Then why do you kiss me every damn time I kiss you?" I dares. Hera looked at me,
madilim ang kanyang mukha.

"Cause I'm horny. But I won't do it with you. I'm not that low." She flipped her
hair and walked away. Naiwan akong nakanganga. Kung minsan, hindi ko na maaninag
ang babaeng minsan ay minahal ko...

--------

"Tagaytay?" I looked at Hades while I got out of the car. Hinawakan niya ang kamay
ko at saka ngumiti. Kumakabog nang malakas ang dibdib ko habang naglalakad kaming
dalawa. Sabado noon at bigla na labg niya akong hinatak palabas ng bahay. Hindi na
nga ako nakapagpaalam kay Mama. Sigurado maraming tanong iyon sa akin pag-uwi ko.
Hindi ko naman alam kung paano ipapaliwanag sa kanya na umalis kami ni Hades na
hindi siya magtatanong. Wala kasing nakakaalam ng amin. We tried to keep it a
secret because he said that I'm not in the right age. Seventeen na ako. We've been
doing it for a year --- us --- Hades is a perfect gentleman. Inaalagaan niya ako at
nararamdaman ko talaga na mahal niya ako. In fact, hindi kami lumalagpas sa halik.
He would kiss me and I would tease him and he would pull away. Sa gabi naman ay may
mga pagkakataon na pupuslit siya sa bintana ko then we would sleep together. Kapag
hindi naman ako makatulog kakantahan niya ako and I would fall asleep. He is a
perfect man -- he never asked me anything but to say I love you too whenever he
says those three words.

Napansin kong nakatayo na kami sa gitna ng malaking lupaing nilalakad namin kanina
pa. The view of the taal volcano is majestic and breath taking. Niyakap ako ni
Hades mula sa likuran ko ay hinagkan sa tainga.

"See that?" He asked. Tinuro niya abg Taal Volcano. "The view is just like you, mi
bella --- breath taking."

"Hades nga..." I could feel my cheeks turning red. He kissed my cheek again tapos
ay hinarap ako kanya. I saw him holding a crimson red knot. Kinuha niya ang braso
ko at isinuot doon ang knots na dala niya.

"Remember this day, Hera." He breathed. "This is were I will built our palace.
Right on this spot will rise our.love nest, my queen. I'm offering yoy the world,
eternity. I love you..."

I felt tears running down my face. Bakit ngayon ramdam na ramdam ki ang pagmamahal
ni Hades sa akin? Ayoko siyang mawala. Losing him will be my death.

Napansin ko na tulad ko ay may suot din siyang knots."Hades, anong ibig sabihin
nito?" Tanong ko. Hinawakan niya ang knots ko.

"Eternity knots, mi bella. In ancient Greece, they have such thing as The Fates.
These group decide the fate of everyone --- who will be linked with each other,
whose soul will interwine and all of these was made possible by a knot. See out
knots?" Ipinagsaklob niya ang aming mga braso. He grinned.

"Now our knots are together. Our souls are now forever intertwined."
I woke up the next morning feeling a little bit disoriented. I know that I have to
open my eyes for I have an eight o'clock appointment that day with the other board
members because today is the ground breaking of the Consunji Hotel that will be
built in the highlands of Tagaytay. This is the first ever project after the merge.
Naiisip ko pa lang na makikita ko na naman si Yto at si Demitri. Masisira na naman
ang araw ko. I know that the whole lot will be there. I raised my hand to look for
my phone so I could call my secretary but my phone isn't in my bedside table. I
opened my eyes and I was greeted by white walls and monochormatic paintings. My
mouth parted a bit. Where are my lavander walls and my amber curtains? I sat up and
climbed down the bed to look around. Where am I? I sighed when I remember Hades
Vejar's visit last night. Dinala niya nga pala ako dito sa bahay niya. I don't
know where I am. I looked at the wall clock that was hanging on my right. Six
forty-five na pala. I need to get out of here and go home. Lumakad ako palabas ng
silid. Hahanapin ko pa siya. Nasaan na kaya ang lalaking iyon.

"Hades?" I yelled. "Hades?" Nag-echo ang boses ko. Ang laki ng bahay na iyon. Sa
sobrang laki mukhang palasyo na. Mas malaki pa yata ito sa bahay namin. And the
room that we slept in - yes we slept together - arm by arm - pero walang nangyari.
Hindi ko rin naman hahayaan na may mangyari. I may be in love with him but I'm not
stupid enough to give in lalo na at may involve na babaeng ang pangalan ay Pluto.
I turned to the stairs. The house is breath-taking. Iyong railings ng hagdan had
stones - not just stoned but beautiful stones like rubies, sapphires and the green
ones - I think were emeralds - my birth stone. I touched each of the pieces with
awe. Hades Vejar is really one of the richest man in this country. I bet he can
stand alone - kahit na wala ang buong pamilya niya he will be known as one of the
richest.

"Good morning, my queen." I heard him greeted me. Napatingin ako sa ibaba ng
hagdanan. He was shirtless. He was only wearing his white boxers shorts. His body
is nakalantad like that. He looked like a demigod. I just rolled my eyes at him.
Nakita kong ni-flex niya pa iyong biceps niya.

"I bet Zeus had a nicer biceps than yours." Hindi ko mapigilang sabi. Napanganga
siya. Bigla siyang sumimangot.

"I'm a better lover."

"I don't know that yet. I haven't gone to bed with your ---"

Hindi ko alam kung paano niya nagawang makalapit sa akin. Bigla na lang niyang
kinain ang labi ko - yes - kinain. Hindi hinalikan. He bit my lower lip and pushed
his tongue inside my mouth. Just like that - I trembled. Automatically, I wrapped
my arms around his neck and answered his kisses with the same intensity. Oh! How
much I missed him. Hindi ko na nga alam kung paano ako nakaka-survive ng matagal
nang wala siya. I'm not like other girls - hindi ako indenial. I know from the
bottom of my hypothalamus that I am so much in love with him. Hindi na ngalang
pwede dahil hindi kami bagay -that I know off. I couldn't stand him. I don't miss
him that much. Noong iniwan niya ako, walang gabing hindi ako umiyak but as the
days passed by, nababawasan ang mga luha, nakakalimutan kong may masakit until I'm
able to stand up with my own two feet and live.

I never moved on.

I pushed him away. "God! Why do you keep on kissing me. Sabi ko sa'yo 'wag mo akong
landiin. I'm busy you know."

He took my hand and kissed my palm. Lagi niyang ginagawa iyon noon. Tinaasan ko
lang siya ng kilay.

"Hades, I need to leave." Sabi ko. "We have an eight o'clock ground breaking
cermony - I don't even know where I am. I need to be in Tagaytay at exactly eight,"

"You're already in Tagayta, my queen." Malumanay na wika niya. Tumitig ako sa

kanya. He took my hand and we went out of the house. My mouth parted when I saw the
fountain - Hera's fountain in the middle of his garden. Huminto kaming dalawa sa
tapat niyon. He made me face Hera.

"The fountain was the first thing I had built. Look at the house, Hera. Imagine the
place without it - you will see the Taal Volcano... and that spot - the spot where
Hera stands, my queen is our spot..."

Again. I felt myself trembling. Napalunok ako. Hades remembered. Does this mean...

He built the house for me... I wanted to look at him and kiss him and make love to
him. Damn the ground breaking, damn Neptune - his fiance - damn everything! I want
my man with me.

Hades is my man, he will always be my man and no women can ever match what he feels
for me.

"What spot?" I said. I closed my eyes and looked at him. KItang-kita ko ang
pagkabigo sa mga mata niya. Para na siyang maiiyak. I wanted to wipe his sadness
away. "I-I don't remember any spot, Vejar. All I know is that I'll be late in the
ground breaking!" Tinulak ko siya. I went back inside the house and ran upstairs.
Habang tumatakbo ako ay tumutulo ang luha ko.

Why did he had to leave me? Bakit niya ako pinaghintay noon? He said he'll be in
our tagpuan but he never showed up. I hate him! I hate him so much! Sinaktan niya
ako! Pinaasa at kahit anong gawin niya ngayon, hinding-hindi ako babalik sa kanya.

I'm Hera Consunji and I deserve the best. But something inside my head was telling
me that Hades Vejar is the best for me.

I just sat in the middle of that Queen sized bed and waited. I never lose my
composure. Hindi ako dapat makita ni Hades na umiiyak. Maya-maya ay bumukas ang
pinto ng kwarto at pumasok siya. May dala siyang silver tray - may pagkain doon.
Inilapag niya iyon sa harapan ko.

"Kumain ka na." Wika niya sa akin. I just looked at him.

"Feed me." Tinaasan ko siya ng kilay. He sighed but still he did what I say. He
started feeding me. Kikiam and eggballs ang dala niya. I was just opening my mouth
while he feeds me. I will chew slowly. Napapansin kong nakatingin siya sa akin. He
sighed.

"Nasaan ang eternity knot na binigay ko sa'yo?" Tanong niya. I just shrugged.

"Tinapon ko." Mabilis kong sagot. Napatitig lang siya. "I told you wala nang tayo.
You clearly have another life, Hades. Hindi ko nga maintindihan kung bakit ginagawa
mo pa ito. You're acting as if you're claiming me. Hindi na ako babalik sa'yo.
Magsama na kayo ng fiance mong si Sailormoon." Naiinis na wika ko.

"Open up." He said and I did. Kinain ko lahat ng sinusubo niya sa akin. Nang
matapos ako ay kinuha niyang muli ang kamay ko. We stood in front of the wall. My
pinindot siyang kung ano tapos noon ay bumukas ang pader - hindi - pinto pala iyon
- a walk in closet full of desinger dresses, bags, and shoes.

"I won't be able to take you home, please feel free to pick your outfit for today,
Hera."

"Kanino ito, kay Uranus?" Tanong ko sa kanya. He looked at me - eye to eye.

"Those are for my queen." He kissed my forehead and turned away. Automatically my
tears fell.

"This is the price you had to pay for leaving me out on the cold that night." I
said outloud. Hindi ko alam kung narinig niya ako, lumabas na kasi siya ng kwarto.

------------------

The ground breaking ceremony was as boring as hell. Nasa loob lang ako ng tent
habang naghihintay na matapos ang lahat. Ares and Hermes were standing near the
board members, papa and the other Consunji family. Inis na inis ako kay Yto kasi
ang pangit niya. He lead the ceremony with the Vejars.

Akala ko mabubuko ako ni Hermes. Nauna kasi akong dumating. Ipinahatid ako ni hades
sa lugar kung saan gaganapin ang ground breaking, kasunod ko siya. When I got to
the place, wala pang gaanong tao pero noong dumating si Hermes ay binati niya ako.
He said that he went to my room to wake me up but I was't there anymore. I just
told him that I got excited so I came early. Buti naniwala siya. Sa buong umagang
iyon ay iniiwasan ko si Hades. Ayokong mapalapit sa kanya.

I thought dealing with the past is easy but I guess I ws wrong. Napansin kong
kinakawayan ako ni hermes. Padabog akong tumao mula sa kinauupuan ko at lumapit sa
kanila ni Ares.

"Aren't you bored?" tanong niya sa akin. I am actually bored. Binalingan ko si

Ares.

"Where is Bathseeba?" I asked. He just grinned.

"Pagod. Puyat eh." I saw Hermes made a face. Ares just laughed. "We're married and
we like to consumate pur marriage every night!"

"Shut up, Ares!" I said. "Hindi mo kailangan sabihin iyan! It's too much
information."

"Hera, when you're in love, nothing is too much." He laughed again. Naninibago ako
sa kapatid ko. Madalas ko na siyang marinig tumawa ngayon. Two nights ago, I was
talking with Bathseeba and she was telling me how she loved Ares. Kinukwento rin
niya na madalas silang mag-away about petty things - the last time they fought
about the pillow and for solution, tinapon daw ni Ares lahat ng unan nila sa labas
ng apartment and then they slept. Nakaunan siya sa braso ng kapatid ko - ang luka-
luka kilig na kilig.

"It's so boring. I wanna do. Something else. Hermes, Ares. You know what to do."

In the middle of the ground breaking ceremony, I started singing and the three of
us started dancing. I love goofing around with my brothers!

"Dirty dancing in the moonlight! Take me down like I'm a domino!"

Ares was swaying his hips while Hermes were making little hand gestures. I was
feeling the momeny when I saw papa coming towards our direction.

"Si Papa! Prim and proper, brothers!"

We stopped dancing. I went back to being fierce. Hermes stood still, Ares acted as
if nothing happened.

"What are you three doing?" He asked us. We shook our heads. Tumango na lang si
Papa. "Let's go, kids. PIcture taking." I sighed. This is what I hate the most,
picture taking. Kailangan ko na namang makasama si Yto. Pumwesto ako sa tabi ni
Papa, Ares and Hermes were at the other side. Nagulat ako na ang tumabi sa akin ay
si Zeus Vejar. He even put his arm around my shoulder. I looked at him.

"Don't touch me." Sabi ko.

"You look pretty today---" I gasped hard when Ares punched his face,

"Ares!" Galit na sigaw ni Papa.

"Wag na wag mong hahawakan ang kapatid ko Vejar! Wala kang karapatan!" Hinatak ako
ni Ares papunta sa kanya. Natulala ang mga tao sa paligid. Hermes looked at Zeus.

"Back off dude, Hera Adriana is off limits." Ipinuwesto nila ako sa tabi ni Papa. I
swear to God - I know that the press have captured that moment. My heart was
racing. Sa lahat ng ito parang isang tao lang ang nasisiyaha. Dumako ang mga mata
ko sa kinatatayuan ni Hades. He was some inch away from me. Hinahawakan ang braso
ng kapatid niya - he was acting as if calming him down.

"What a ground breaking ceremony!" He commented and that comment was followed by
his sexy laughter. Zeus Vejar left the ceremony. Si Papa naman ay tinawag si Ares.
Yto was busy with the media now. Naiwan akong nakatayo doon.

"I guess the god of war the and messenger of the gods doesn't like my brother." He
whispered to my ear. "Remember Hera, you might act like you have forgotten but your
heart remembers everything. You. Are. Mine."
"Have I lost myself yet again?"

I kept asking myself that while at the ceremony earlier. Para bang lumipas na lang
ang bawat sandali nang hindi ko namamalayan. Hindi ko maintindihan ang sarili ko.
Ito ang pinaka-ayokong mangyari sa akin. It's as if I was losing myself - yet again
and it was all because of Hades Vejar. I don't want to be that sixteen year old
girl who felt giddy just because he's around. Hindi ko naman maitatanggi na masaya
ako - masaya ako dahil nilalapitan niya ako but for me that is enough. We can never
be like what we are almost a decade ago. I had lost my faith in him. Isang beses
lang ako pwedeng masaktan - at nangyari na iyon kaya hindi ko na hahayaang maulit
muli.

I sighed. Patapos naman na ang ceremony. May kaunting salu-salo lang. I stayed
inside my tent for it was freakin' hot outside. I watched my family as they mingle
with each other. I know that I had to be with them - but then I'm feeling like I
want to be alone. Hindi naman ako dapat malungkot dahil sa mga nalaman ko kagabi
nang dahil ako ni Hades Vejar sa bahay na iyon. In my head I'm always telling
myself that he had lost his chance and I will never firgive him for letting that
chance slip away. No matter how much I'm in love with him. Kung sabagay, natanong
ko na din sa sarili ko kung mahal ko siya bakit hindi ako nasasaktan kapag nakikita
ko siyang kasama ang fiance niyang si Mercury? I rolled my eyes at myself.

Over the years, marami akong nababalitaang naging babae ni Hades at wala akong
nararamdaman - so that must mean something. Maybe I'm not in love with him like
what I think. Hindi na siguro. I even caught him having sex with some girl inside
his office and I didn't even felt a thing - maybe I'm just in love with the fact
that I loved him.

Yes, maybe that's it. I stood up and finally joined the family. Bago ako makarating
sa kinatatayuan nila ay nilapitan ako ng panganay ni Yto - si Hyacinth. I guess
she's ten years old now. She smiled at me. I noticed that she was wearing a tiara.
I have a tiara too - Mama gave that to me on my nineteenth birthday.

"Do I look like a princess, Aunt Hera?" She asked
like you - a strong woman. Daddy always said that
strong and brave." Napatitig ako kay Hyacinth. Si
Yto iyon, malamang may sakit si Yto noong araw na
hinaplos ko ang buhok ni Hyacinth.
me. "When I grow up, I wanna be
he admires you for being so
Yto ba ang sinasabi niya? Kung si
sinasabi niya iyon. Natatawang

"Tell your father that he's ugly and I hate him but Aunt Hera loves you."I kissed
her cheeks and left her. Natutuwa talaga ako sa anak ni Yto..Hyacinth is cute. I
hate kids especially Yza' lot but I like Hyacinth and I don't know why. I went
straight to the family bago ako makalapit sa kanila ay hinarang na ako ni Hades.
My heat stopped. By just looking at his eyes he was able to make my.world stop.
Para akong lumulutang. Pakiramdam ko walang gravity ang mundong ginagalawan ko. I
feel so weightless and its just his eyes. Fuck myself. Hindi ako dapat ganito.
Hindi ko na dapat maramdaman ang mga ito.

"What do you want, Vejar?" I crossed my arms. He grinned.

"You. It had always been you." He said to me. "I could kiss you in front of your
whole family, Hera. Make them see what I'm made of. Make them see how much I need
you..."

Need. I sighed. He only need me. Well, I don't need him. Tinaasan ko na lang siya
ng kilay.

"It's just a waste of time. Kissing you isn't really my favorite moment. Oh look!
If it isn't your fiance, Jupiter." Ngumisi ako. "Maybe you should take her to your
mansion and fuck her brains out." Inis na wika ko. Lumapit ang babae sa amin at
hinalikan si Hades sa labi niya. The woman nipped his lower lip and I just stood
there looking at them. Hindi talaga ako nakakaramdam ng kahit na ano. I was
actually numb. I smiled at his girl when she looked at me.

"Hello, Hera." Nakangiting wika niya. I nodded. "Nice dress."

"Thank you, Mars. Excuse me." Tinalikuran ko sila at sumama sa mga kapatid ko. They
were talking about Yto's newest project --- the Paris expansion. Hindi pa din ako
pabor sa bagay na iyon. Pero hahayaan ko. Bahala si Yto. Nakakainis talaga siya.

"Hera sa akin ka na lang sumabay umuwi."Sabi ni Hermes sa akin. "I noticed that you
don't have your car with you. Paano ka nakapunta dito?" He asked.Kumunot ang noo
ko. He was questioning me at hindi ko iyon gusto. Nangigigil ako sa kanya. I
snapped at him.

"Nagpahatid. Duh!" Hinamapas ko ang balikat niya. Iniiwasan kong mapadako ang
tingin ko sa kabilang tent. Ayokong makita si Hades. Hindi nagtagal ay umalis na
kami. Hindi na ako nagtuloy sa office. Suddenly I felt tired. Gusto kong matulog na
lang. I asked Hermes to take me to Bathseeba's place. I missed my best friend.
Gusto ko lang siyang makita. Two hours later, narating namin ang bahay ng mag-
asawa. Hindi na bumaba si Hermes. I kissed him goodbye and went out of his car.
Dumiretso ako sa itaas. When I knocked on the door si Ares pa ang nagbukas niyon.
Kunot na kunot ang noo niya.

"Sinong naghatid sa'yo?" Tanong niya saka pinapasok ako. Mukhang napagalitan ni
Papa si Ares. Mukhang mainit ang ulo niya. We settled on the kitchen. Doon ko
nakita si Bathseeba na nagtitimpla ng kape. I noticed that she was wearing Ares'
polo shirt. Nakangiti siya sa akin. Bathseeba had a certain glow --- hindi ko
maintindihan ang ganoon. Para bang ang saya-saya niya.

"Hey B!" I greeted her.

"Gusto mo ng kape,Hera? Mainit ang ulo ni Ares. Papainitin ko pa. Pinagtimpla ko ng

kape. Nakasimangot eh." Napapahagikgik na sabi niya. Lalong tumindi ang kaba ko
nang marinig ang sinabi niya. Ares sat on the dining chair and looked at me.

"Bakit mo ba kasi sinapak?" I couldn't help but ask Ares. Alam ko na pinagalitan
siya ni Papa dahil sa ginawa niya. He's all over the news. At kumakalat pa sa
social media ang video na iyon.

"He deserves that. Wala akong tinawala sa Zeus na iyon." Mariing wika niya.

"Eh wala rin naman akong tiwala noong una kita nakita. Mukha mo pa lang..."

Kumunot ang noo ni Ares nang marinig niya ang boses ni Bathseeba. Batseeba was
standing near the sink. She just smiled at him.

"Now it's all over the news, Ares." Komento ko pa.

"Fuck that guy!" He even hissed.

"Ay wow! Kamag-anak mo?" Tanong ni Bathseeba kay Ares. He made a face.

"Kamag anak mo na rin because you're now Bathseeba Fucking Consunji!"

I rolled my eyes at the two. Kahit nag-aasaran sila bakit damang-dama ko pa rin ang
pagmamahal nila para sa isa't-isa? I wish to have that kind of love.

"Weh?" Bathseeba made a face. Lalong sumimangot si Ares. Tumayo siya at umalis.
Napatingin ako kay Bathseeba.

"Teka lang, Hera ha .May sapi si Ares. Saglit lang..." Bathseeba left the kitchen.
I know that I shouldn't follow her but then I couldn't help it. Sinundan ko siya. I
saw Ares sitting on the red couch. Inis pa rin siya. Bathseeba sat beside him and
hugged him. She pout her lips.

"Oo na. Papalitan ko na ang apelyido ko." Wika niya pa. Ares face lit up. I saw his
eyes --- the way he looked at Bathseeba, their love radiating around the room ---
the force that keeps them together makes me think of the girl who once believed in
that crimson red eternity knot...

------

"Graduation mo na, mi bella. Anong gusto mong regalo?"

Binalingan ko si Hades. He was asking me again. Napangiti ako. I was sitting on the
car's hood while he massages my feet.

"What could I give the girl who already has everything?" Tanong niya pa. I smiled
again. Pinisil ko ang ilong ni ya at saka tumawa.

"I don't have everything." Mahinang wika ko. "And I don't think I need
everything.Nandyan ka, masaya ako." Ngumuso siya. I really think I had it ba. Love
had got me so bad and I felt like I wouldn't be able to get the cure. Wala na rin
naman akong balak gumaling. Masaya ako dahil sa kanya. I smiled. Palagi na lang
akong nakangiti ---- we've been doing this for a year and a half now. And I've
never been so happy. Mula noong maging kami hindi na ako nakakaramdam ng lungkot.
It's like he had completed me.Hindi ko na nga rin napapansin masyado ang hindi
pagpansin sa akin ni Papa. Basta nandyan si Hades at si Mama --- panatag ang mundo
ko. Wala akong hinahanap ---- hindi ako maghahanap ng kahit na ano dahil nandito
siya and I know for fact that he will never live me.

"Ang arte mo, mi bella." Natatawang sabi niya sa akin. He kissed my cheeks.
Hinawakan niya ako sa baywang at ibinaba sa sasakyan. He held me close. "Sasayaw
tayo. Kunwari party." He said. I rolled my eyes.

"Wala namang tugtog. Paano iyon?"

"Kakantahan kita, Hera my queen..." Kinikilig ako talaga. I rolled my eyes because
of so much kilig. He stared singing. He pulled me even closer. Dinig na dinig ko
ang tibok ng puso niya. We were close. He started singing. Ang ganda ng boses ni
Hades. His voice is cold and really nice to my ears. I felt giddy all over.

"Shadows grow so long before my eyes...

And they're moving across the page...

Suddenly the day turns into night..Far away from the city..."
My heart is beating so fast. Hindi na nga ako
Hades. I never want to let him go. Naalala ko
nila ni Mama. He gave a speech about how much
Consunji only loved once. We might be smitten
it will go straight to that person's hand and
call a legendary love.
makahinga. Humigpit ang yakap ko kay
ang sinabi ni Papa noong anniversary
he loves my mom. He said that A
by others but when our hearts fall,
we will never let go. That is what we

And I think I have found mine. I looked at Hades.

"Ohhh baby i love your way, everyday...

Wanna tell you i love your way, everyday...

Wanna be with you night and day..."

"I love you, Hades..." He stopped singing and kissed me...

-----------

I couldn't sleep that night. Iniisip ko si Hera. Imposibleng ganoon kadali para sa
kanya ang lahat. Hindi ganoon kadaling lumimot. I know for a fact that she still
feels something. Kailangan ko lang mailabas sa ang lahat ng nararadaman niya para
sa akin pero paano ko nga ba gagawin iyon kung hanggang nanghuhula ako. It pains me
to think about her cold treatment. Hindi naman siya ganoon. Iyong pinapakita niya
ay maskara lamang. Hindi siya ganoon.

I went to her house that night to sneak in her room para makasama ko siya. Kahit na
matagal na kaming wala hindi naman mawawala iyong intimacy naming dalawa. It's
something very special pero nang subukin kong buksan ang bintana niya nabigo ako.
It was locked --- so I ended up inside this bar to drink and forget the pain even
for a while. Pero hindi nga pala pwede dahil kahit saan ako magpunta ay dala ko si
Hera and I don't know if my imagination was playing with me but I saw her enter the
bar with a man. My mouth parted. Nakaangkla ang kamay niya sa lalaki. Tapos ay
nakangiti siya. They settled on one of the high chairs on my left. Parang may
pumipiga sa puso ko.

"Hades..." May tumapik sa balikat ko. I looked back and I saw my half - brother
Popoy Vejar o mas kilala bilang Poseidon Vejar. He is four years younger than me.
And Zeus hates him because his mother was the reason why our parents separated. I
don't hate him. Pero mas malapit pa rin talaga kami ni Zeus.

"Do you know that guy?" Tanong ko sabay turo sa kasama ni Hera.

"Marco Polo Ledesma. Model yata siya. My secretary adores him." Kumunot ang noo ko.

"Anong model?"

"Underwear model yata. You seemed interested in him." Wika niya pa sa akin. Tumayo
ako at tumalikod.

"I'm in love with the girl he's with."

"What? But you're engage to Venus."

"You can have her." Bale-walang sabi ko. Nilapitan ko si Hera. She was wearing a
very short dress. Kita na ang lahat sa kanya.

"Hera." Mariing tawag ko. Tumingin siya sa akin.

"Please, Hades. Umalis ka!" She hissed. Mukhang nagulat naman ang kasama niya sa
akin.

I grabbed her by the hand and pulled her.

"I love you and you love me. Now let's go!"

"Bitawan mo ako! I don't want you all over me, Hades. Just go to the underworld!"

"If I'm going back there, I'm taking you with me! Hera belongs to the underworld
with Hades not in the skies with Zeus! Or with any other man!"

I pulled her away from the guy. Dinuro ko ang lalaking iyon.

"The girl is mine! Back off!"

I'm really pissed at Hades. What the hell was he trying to do? I hate him. I hate
him for trying to steal my thunder tonight. Hindi ko siya maintidihan. What's wrong
with me trying to live my live the way I want it to? Ano iyon? Siya lang ang may
buhay? We've been existing in each others life for years now. Mula noong iiwan niya
ako, hindi na siya nagpakita sa akin. Noong mabalitaan kong bumalik siya, ni hindi
niya ako nilapitan so why the sudden change of heart and mind? I grinned at myself.
Maybe he's just horny. Maybe his fiance isn't really satisfying him - I should know
- mukha pa lang ng Earth na iyon, hindi naman mukhang satisfying and of course,
Hades will go to the bestest thing and that's me.

Maganda ako, I'm hot - I know. Hindi naman kailangan pang i-emphasize pa iyon. I
look in the mirror every morning of my waking life and I know what I see. Maybe
he's horny and he wants a piece of me that's why he's doing all of this.

"You're horny." Wika ko sa kanya. He was driving pretty fast. Wala akong pakialam.
I dated Silvester San Sebastian - the number racer in Asia and really, Hades speed
isn't bothering me. I looked at him.

"You're doing all of these - the house fiasco because you want to get me. Ha!
Hades, maganda ako, hindi tayo bagay." I'm giving him my bitchy attitude. Napansin
ko kasi na mula nang lapitan niya ako ay palagi na lang akong nawawala. It's like
my ither self - the sixteen year old naive girl who once fell for him is invading
my system and I don't like that. Tapos na ako sa pagiging tanga.

"And you're jealous." Mariing wika niya. "of Venus and every girl I used to be
with." I rolled my eyes at him. Lumiko si Hades. Nagkibit-balikat naman ako.

"Sino si Venus? Anyway, I don't care. I just don't care. To be honest, Hades. Hindi
naman ako nagseselos." Bahagyang kumalma ang boses ko. "Remember, I saw you having
sex with a girl in your office the last time? Ni hindi ako nanginig. Alam ko naman
- kahit ako nagtaka. I'm not indenial, hindi ko itatanggi, na may something-
something pa ako sa'yo but what I don' t understand is why I'm not jealous of all.
Tapos naisip ko, maybe because I'm just in love with the fact that I loved you.
Loved - past tense. Kaya wag ka nang umasa because it's the way we are now."

Inihinto niya ang sasakyan at saka bumaling sa akin. Madilim ang mukha niya. Hindi
ako natatakot. Wala naman akong kinatatakutan. My cousins especially Yto - is
afraid of Uncle Sacho. I ain't afraid of him. Bakit? Hindi ko naman siya tatay.
Hindi ako takot sa kanya, I respect him. Iba ang takot sa respeto. Ganoon din ako
kay Uncle Adam at lalo kay Papa. Para sa akin hindi tama na matakot ka sa tao.
Respeto ang kailangan nila at hindi ang takot.

"You're just saying that because I left you. Hindi matanggap ng ego mo, Hera. Mahal
mo pa ako."

"Oo nga, Hades. Nandoon ako, may something pa. But I don't think it's strong enough
to be called love. Maybe..." I paused to stare at his seductive amber eyes. "Maybe
we just need closure for this. Para makalaya na ako, at para mawala iyang what if's
sa puso at sa isip mo."

"Wala bang what if sa'yo, Hera?" He dared ask. Matagal akong nag-isip. I sighed.

"Meron."

"Then don't you wanna answer those questions?" Tanong niya sa akin.

"To be honest, Hades. Ayoko. Palagi kong sinasabi sa'yo.You lost your chance that
night. Hindi ka dumating. Iniwan mo ako. Kahit na ano pang dahilan mo, hindi iyon
valid enough para sa ating dalawa. Minahal kita, pero iniwan mo ako. Ako iyong tipo
ng tao na isang beses lang masaktan nagtatanda na. So now, all we have to do is to
just let go of each other."

"Pero mahal kita." Somehow, I felt the sincerity in his voice. Pumapasok iyong sa
buong pagkatao ko but then I shook my head and just smiled at him.

"True love means letting go, Hades. Just like what my dad did when my mom died."

He smirked. I dunno if it's when he heard my dad's name or my mom's name. "Right."
Muli na naman siyang nagmaneho. Ang buong akala ko ay ibabalik na niya ako sa City
but then moment's later I could see his mansion. Bumaling ako sa kanya. Hinampas ko
siya sa balikat.

"Ibalik mo na ako. When my brother's finds out---"

"I'm not scared of your brothers or you father." Wika niya habang nagmamaneho.
Tulaas ng kilay ko. Umigkas ang kamay ko at sinampal ang bibig niya. I also pulled
his hair.

"Oh yeah? If you're not scared of my father then why didn't you coime that night?!"
SIgaw ko. Hindi siya sumagot. He just sighed. "You're just doing this to get into
my pants, Hades. Fuck you!"

"Just shut up, Hera! I will never let you go. Like what I said weeks ago, this
isn't over until I said so!"

I mimicked the way he talked. "This isn't over until I said so... Heh! Anong
magagawa mo kung hindi na kita mahal?!" Naiinis na talaga ako. He's unbearable.
Maya-maya ay huminto ang kotse sa loob mismo ng garahe niya. Hindi ko nga pala alam
kung may kasama si Hades sa bahay na ito. The house is just too big for him. Siguro
isinasama niya si Mercury sa lugar na ito tapos doon sila nagse-sex sa kamang
tinulugan ko noon. Nanlaki ang mga mata ko. Oh my god! Humiga ako sa kamang may
germs!

Bumaba si Hades ng sasakyan tapos ay umikot para pagbukas ako ng pinto. He was
standing just outisde habang ako naman ay nakaupo pa rin sa loob. Hindi ako bababa
dito. Kailangan niya akong ibalik sa amin kung hindi magwawala talaga ako.

"Hindi ako bababa. Just take me back."

"I won't take you back. You're mine."

"You lost me when you chose to leave that night without me."
"Bababa ka ba o hindi?" Tanong niyang muli. I looked at him. I grinned and crossed
my arms.

"Make me." I dared. Napasigaw ako nang sapwatin ako ni Hades. Ngayon ay buhat-buhat
na niya ako. It was like I'm his bride and his my groom and tonight. Ipinasok niya
ako sa loob. I could feel his breathing. Seryoso ang mukha ni Hades. Ganoon naman
siya kapag nagagalit but right now, I just don't care. Naiinis na rin ako sa kanya
kaya naisip ko na habang magkasama kami, pahihirapan ko siya. I will act as the
Queen - I had always been the queen - and I will make him see na wala na ang
babaeng binabalikan niya kung ako man iyon - o iyong kung anong meron sa amin.
Matagal ko naman nang naiisip na baka kailangan lang namin ng closure. Masyado
kasing mabilis ang pangyayari noong gabing iyon. Ayaw ko nang maalala dahil
nalulungkot lang ako and frankly, wala na akong pakialam cells para malungkot para
kay Hades. We have different lives now. We may exist in each other's world pero
hanggang doon na lang kami. We only have to be civil with each other.

Iniupo niya ako sa isa sa mga trono at saka tumitig sa akin. I wave my foot at him.
"Take my shoes off." Utos ko. Tumitig lang siya pero maya-maya ay sumunod na rin
siya.

He cleared his throat. "What else do you want me to take off?" Tila nanunudyong
tanong niya sa akin. I rolled my eyes at him and kicked his chin. Nakaluhod kasi
siya sa harapan ko at titig na titig sa akin. I know what he was thinking but I'm
not going there.

"Kung sasabihin ko ba kung bakit hindi ako dumating maniniwala ka ba?Babalik ka ba

sa akin?" He asked me. Umiling ako.

"Kahit sabihin mo wala na rin naman because its too late." He just sighed.

"You know where the room is." Tumalikod siya sa akin. I watched him walk away.
Napahawak ako sa dibdib ko. Oo, may panghihinayang....

_________________________

Nakatanaw lang ako sa malayo. Hinahanap ng mga mata ko si Hades. Tonight is my

eighteenth birthday and everything is perfect --- well almost perfect ---- hindi
kasi si Hades ang escort ko. Hindi ko alam kung anong meron kay Hades at sa araw -
araw na magkasama kami ay lalo akong nahuhulog sa kanya. His smiles, his kisses and
the way he treats me makes my heart flutter. Nakakatuwa pero ngayong gabing ito ay
nakakaramdam ako ng lungkot. Gusto ko kasi na siya ang last dance ko but I'm here
stuck with Uncle Adam. Not that I mind. I love Uncle Adam --- he's actually my
favorite Uncle tapos ang asawa ni Tita Lexy na si Tito Jc. Nakakatuwa kasi ang mga
iyon.

"Dalaga ka na, Hera." He said to me. "I'm sure nagsisisi ang papa mo ay inuna niya
ang Singapore trip kaysa dito sa birthday mo."Ngiti lang ang isinagot ko kay Uncle.
Si Uncle ang last dance ko dahil wala si Papa. Nasa business trip siya. Hindi naman
na ako umasa na darating siya. Mas mahalaga ang trabaho kaysa sa akin. Hindi naman
na ako talaga nagexpect.
Napakahaba ng gabi. Masyado ding maraming tao. Hindi na kasi talaga ako mapakali. I
want the night to end so I can be with Hades. Sabi niya kanina may surpresa daw
siya sa akin kaya ganoon na lang ang kasiyahan ko nang matapos ang party.

"Hera, sa akin ka na sumabay." Nakangiting wika ni Mama. Napakagat labi ako. Hindi
pwede. Kailangan naming magkita ni Hades. Ngumiti ako kay Mama at saka umiling.

"Mama. I love you but I wanna be alone." Hinalikan ko siya sa pisngi. Hinawakan ko
ang skirt ng gown ko at saka tumakbo palabas ng function hall. Naririnig ko si Mama
na tinatawag ako pero hindi ako huminto. I would rather follow my heart now than be
sorry later. Nakita kong nakatayo si Hades sa may kotse ko. He was wearing a black
coat and tie ensemble. Ang gwapo ng boyfriend ko.

"Hades!" Yumakap ako sa kanya nang magkita kami. He smiled at me.

"Happy birthday, Mi bella." He said to me. Binuksan niya ang sasakyan at pinapasok
ako. A moment later nakalabas na kami ng Manila. Hawak niya ang kamay ko habang
panaka-nakang hinahalikan iyon. Hindi nagtagal ay narating namin ang bur sa
Tagaytay --- the spot where he promised me forever. Nauna akong bumaba..Na-excite
kasi ako noong makita kong may parang tent doon tapos ay may mini lamps sa
paligid. Binalingan ko si Hades. Nakangiti siya sa akin.

"Happy birthday, mi bella." Niyakap niya ako mula sa likuran. Ngumiti ako. My heart
was exploding with so much joy. Ni hindi ko na nga maalala na wala si Papa sa
birthday ko. Na kulang ang pamilya ko --- dahil si Hades ang pumupuno ng pagmamahal
na hinahanap ko.

"Para saan ito lahat? Sa akin?" Di ako makapaniwala. Siyempre para sa akin ito kung
para sa iba ang lahat ng ito baka mapatay ko lang si Hades at ang babae niya.

We both settled on the mat near the tent. He took his guitar and smiled at me.

"I can give you the world, Hera pero di pa sa ngayon. Makakapaghintay ka ba?" Hindi
na niya kailangan sabihin.Hihintayin ko naman talaga siya. Siguro talaga dumarating
sa buhay ng isang tao ma sobrang pagmamahal ang pino-produce ng puso ng isang tao.
Sobrang dami na hindi mo alam kung saan ibibuhos at sa kaso ko, nandyan si Hades
para sa akin. I know for a fact that he will never leave me.

He started singing. Alam ko ang kanta na iyon --- She's the one. My heart melts as
he sings for me. I found myself tearing up. I could feel his love for me. Minsan
natatakot ako dahil hindi ko alam kung hanggang saan ako kayang dalhin ng
pagmamahal ko para sa kanya.

Hades stopped singing. He bent forward and kissed me. Palalim nang palalim ang
halik niya. He was caressing my back. It was kind of giving me a tickling
sensation. Lunod na lunod ako sa mga halik niya. I became oblivious of everything
---the only thing that mattered that moment were his kisses and touch. I was his
slave. All these things were new to me. Hindi na tumigil si Hades sa paghalik sa
akin. Hindi ko na rin namalayan nang dalhin niya ako sa loob ng tent. Pakiradam ko
ay walang ibang tao sa mundo kundi ako at siya lamang.

That night not only our hearts become one but also our body. He gave me an
unforgettable birthday gift that night. He made me a woman --- his woman.

"You are and will always be my queen, Hera..." He kissed my lips as he went deeper
and deeper. ..

I'm just so in love with him...

--------

I was smiling as I stare at Hera's sleeping version beside me. Nasa loob na kami ng
sasakyan noon at nakahinto sa tapat ng Apollo Mansion. She looked so tired but she
was glowing. There was a smile on her face. Inilapit ko ang labi ko sa kanyang
pisngi para halikan siya.

Mahal na mahal ko si Hera at handa akobg ibigay sa kanya ang lahat.

Lumabas ako ng sasakyan para buhatin siya papasok sa loob ng mansyon. Binilinan ko
si Manang Sita na iwang bukas ang back door para makapasok kaming dalawa ni Hera.
Nagtuloy ako sa silid niya. I tuck her to bed and kissed her lips once more. Gusto
ko siyang tabihan sa pagtulog. Gusto ko na ako ang una niyang makita sa pagmulat ng
kanyang mga mata. I want to tell her that this is the start of our forever. I
don't believe in such thing. I was a womanizer before I met her. Inaamin ko naman
sa sarili ko na noong una ay nakikipaglaro lamang ako sa kanya. She was just
another spoiled rich brat who seeks for attention. She was an easy target. Plano ko
lang naman kunin siya at iwan pero nagkamali ako. Imbes na siya ang mahulog sa
akin, ako ang nahulog sa kanya. My plan backfired and I fell in love with her. Bago
ko pa maagapan ay hulog na hulog na ako. Hindi na ako makaalis. Mahal na mahal ko
na si Hera.

I kissed her again before finally leaving her room. Nang mailapat ko ang pintuan at
humarap patungo sa hagdanan ay doon ko nakita ang Mama ni Hera na nakatayo sa gitna
ng pasilyo. She was looking at me with that expression on her face. Hindi siya
galit pero hindi rin siya masaya.

" Mrs. Consunji..."

-------------

Itinapon ko ang upos ng sigarilyo na kanina ay hithit ko. I haven't smoked since I
left the Philippines for my five year exile. I could still feel that panging pain
in my chest. Hindi ko talaga makalimutan ang mga pangyayari kasunod noon pero ayoko
nang maalala ang mga pangyayari kasunod noong gabing iyon.

I closed my eyes. Hindi pwedeng mawala sa akin si Hera not now, noy ever. I sighed
again.

"Hades!" I looked back and saw Hera standing near the glass door of my balcony.
She was wearing my shirt. Hindi ko mapigilan ang mapangiti. Hera is really
beautiful. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung para saan ang kahugkangang
nakikita ko sa mga mata niya. It was as if something is missing in her eyes. There
used to be gleam and glamour in those deep set. Pero ngayon wala na ang mga iyon.

"Yes my queen?" I asked her. She was doing her signature pose.

"I can't sleep. I saw the grand piano on your living room. Entertain me." Utos niya
sa akin. I gladly smiled at her.

"Let's go." Yaya ako sa kanya. She shook her head.

"I'm the queen. Carry me.Come on.On your shoulders." She said to me. Napabuntong
hininga ako. Lumuhod ako pata makaupo siya sa kaliwang balikat ko. "Now let's go."
She ordered. Hindi ko alam kung bakit mahal na mahal ko si Hera. Nang marating ko
ang sala ay ibinaba ko si Hera sa upuan ng grand piano. She crossed her legs and
waited for me. I sat beside her.

"This is for my queen..." Akmang kakanta na ako nang magsalita siya.

"Ayoko na pala. Inaantok na ako. Carry me again." Napanganga ako. Huminga na lang
ako nang malalim at tumayo para muli umupo para makaupo siya sa balikat ko.

Ipinasok ko sa sa kwarto. I made her lay on the bed.

"Kumutan mo ako." Utos niya. And I did. "Okay, now you can go. And make sure that
you prepare my breakfast tomorrow." Sabi pa niya. I just sighed. Tumalikod ako pero
bumalik din.

"I love you, mi bella." I said sincerly.

"I just don't care." Malamig na wika niya.I sighed.Whatever she it is that she's
throwing at me tatanggapin ko. And starting tomorrow gagawin ko ang lahat para sa
kanya...

"Nasaan si, Hades ---- I mean iyong driver ko?"

Iyon ang unang lumabas sa bibig ko nang makita ko ang lalaking nakatayo sa tabi ng
kotse ko. He's new. Hindi ko siya kilala. Nagpalinga-linga ako. Nang hindi ko
makita si Hades ay pumasok ako sa loob ng bahay. Nakita ko si Papa na nagbabasa ng
kung ano sa dining area. Lumapit ako sa kanya. Ni hindi ko alam na nakarating na
pala siya. He looked at me. Hindi man lang ako binatin ni Papa ng happy birthday.
Maybe I don't matter at all.

"Papa, nasaan si Hades? Iyong driver ko? Male-late na ako sa school." Second year
college na ako. I am taking up a business course and I was damn good at it.

"He resigned, Hera. Si Joven ang bago mong driver." My mouth parted. Parang gusto
kong magwala sa nga narinig ko.Hades resigned. Bakit hindi niya sinabi sa akin? He
resigned the mornibg after we... My mouth parted. Hindi magagawa ni Hades iyon.
Mahal niya ako pero baka nagkataon lang. Tumalikod ako at lumabas na ng bahay. I
didn;t want my father to see my tears. He didn't raised me to be iyakin. He wanted
me to be strong. Iyon yata ang ibig sabihin nang palaging sinasabi ni Mama. Iba ako
dahil anak ako ni Lukas Consunji. Iba ako - hindi ako dapat umiiyak pero hindi ko
mapigilan.

I felt like my heart was tearing apart. The thiught of not seeing Hades after the
night we had - the thought that he only played with my heart makes me want to go
all out Consunji - now, I don't know what All out Consunji means - it's just an
expression I always hear from Mama - pero iyon lang ang makakatumbas ng mga bagay
na gusto kong gawin ngayon.

I bitched out on my driver. I hate him. Wala siyang karapatang umupo sa driver's
seat dahil si Hades lang ang bagay doon. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.
Gusto ko siyang makita. Nagsisimula akong makaramdam ng galit sa kanya. Naiinis
ako. Gusto kong magwala pero hindi ko magawa. Gusto ko na sa oras na magwala ako -
alam ko ang dahilan. Alam ko kung sino ang sasaktan.

Nakarating ako sa University. Maghapong mainit ang ulo ko. I went Hera Consunji on
my professors and I didn;t even care. They can fail me if they want too, I
wouldn;t even give a damn. Ayokong umuwi sa bahay. I just stayed in the Univeristy
bench. Nakikita ko mula sa kinauupuan ako ang kotse ko. Sigurado ako na naroon ang
driver ko pero wala akong pakialam. Pilit kong iniisip na hindi lang ako basta
pinaglaruan ni Hades. Mahal niya ako - naramdaman ko iyin sa ilang panahon na
magkasama kami at kung hindi niya ako mahal - maghihintay pa ba siya ng halos
dalawang taon para makuha ako?

Pero bakit ganoon? Kahit ilang beses kong isipin na mahal niya ako pilit pa rin
sumisiksik sa isipan ko na niloko niya ako. Matalino ako. At ngayon naiinis ako
dahil matalino ako. Hindi ko kasi maitanggi na malaki ang posibilidad na kaya siya
umalis ay dahil nakuha na niya ang gusto niya sa akin- and that thought alone was
enough to bring me to tears. Hinayaan ko lang ang sarili ko na umiyak. Nasasaktan
ako. Tulo nang tulo ang mga luha ko. Hindi nagtagal ay hindi na lamang luha ang
pumapatak. Nakisama na rin ang ulan. But I didn't move. I stayed right where I was
sitting. Suddenly, I felt someone tapped my shoulder. Tumingala ako. I saw a red
umbrella. I looked at my left - ang inaasahan kong makita ay ang driver ko but my
eyes widened with tars and amazement when I saw my Hades standing before me. He
reached for my hand and made me stand up.

"Nababasa ang reyna ko." Nakangiting wika niya. Napahagulgol ako. I knew it!
Nandito siya. Hindi niya ako iiwan. Hindi niya ako sasaktan. Tulad ng sinabi niya
noon sa akin, mahal niya ako. Hindi niya ako sasaktan. Mali lahat ng iniisip ko - I
should've known na mali ang lahat ng iniisip ko. Hindi ganoon klase ng tao ang
lalaking minahal ko.

"Hindi ka nagpaala." Sumisinghap na wika ko. "Akala ko iniwan mo na ako." He held

my chin and kissed my lips. I savored the moment for I missed him so much. Ilang
oras pa lang kaming hindi nagkita pakiramdam ko habambuhay na ang naging pagkawala
niya.

"Hindi kita iiwan, Hera." Seryosong wika niya. He planted a kiss on my forehead.
"God! I'm so in love with you!" Sinabi niya ang mga salitang iyon na tila ba doon
nakadepende ang buong buhay niya. Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad na kami
patungo sa sasakyan ko. Napuna ko na wala na ang bagong driver ko. I asked him
about that, he only gave me an evil smile. Hindi na ako nagtanong.

When we got to the car, kinuha niya ang jacket niya at ipinasuot sa akin. Matapos
iyon ay pinasibad niya ang kotse. HIndi ko alam kung saan niya ako dadalhin, but
for me it doesn't really matter. As long as our hearts beat as one and our souls
are one in harmony and love - the only thing that matters is him and me - only US -
for it's the US that makes our world go round...

------------------

Dinala ako ni Hades sa isang lumang bahay. Malaki ang bahay na iyon. Parangf
Spanish Era pa yata nang itayo iyon. Hawak niya ang kamay ko habang umaakyat kami
sa itaas. Binuksan niya ang pinutan at saka kinapa ang ilaw. I saw the house living
room. Puro antique ang gamit. Sa gitna ng sala ay nakasabit doon ang painting ng
isang babae na naka- Maria Clara ensemble. Hades noticed that I was looking at the
painting. He squeezed my hand.

"That's my mom. Gea Vejar. She's asleep. And oh yeah, this is our house." Napatitig
ako sa kanya. Bahay nila? It means na any moment from now, makikilala ko na ang
mama niy? Anong sasabihin ko? Hades is the first man in my life - I never had a
boyfriend before. Hindi ko alam ang mga do's and don'ts. Clearly hindi ko pwedeng
i-bitch out ang mama niya. Magagalit siya sa akin.

"Oh, why the long face? You'll meet mama tomorrow. Don't worry, Mi Bella. She knows
about you." Hinagkan niya ako sa pisngi. "We better get you out of that dress - I
mean magpalit ka na ng damit. Baka sipunin ka." Sabi niya. Hinatak niya ako papunta
sa silid niya. Malaki rin ang silid ni Hades. May sariling bathrrom iyon. There's
this big window on theleft of the room which made me see the city lights. Maganda
ang view.

Pumasok sa sa loob ng bathroom at doon nagshower. Hindi ko na iniisip na baka hindi

ako makauwi ngayon gabi at baka mapatay nila ang driver ko - ang mahalag lang ay
kasama ko si Hades. Masaya ako. Hindi niya ako iniwan. Matapos kong maligo ay
kinuha ko ang shirt na bigay niya sa akin. Kanya iyon - nang suotin ko ay umabot
hanggang sa ibabaw ng mga tuhod ko kaya nagmukha siyang dress. Natatawa ako a
hitsura ko - Queen Hera Consunji - in a v-neck shirt. Bagay sa akin. Lumabas ako ng
bathroom. Natagpuan ko si Hades na nakaupo sa kama at tila ba hinihintay ako. He
smiled when our gazes met. Tinapik niya ang binti niya. Alam ko ang ibig sabihin
noon. I sat on his lap and wrapped my arms around his neck. Inalis niya ang buhok
na tumabing sa mukha ko.
"Na-miss kita, Mi Bella." He said in a husky voice. Napangiti ako.

"I missed you too. I felt like we haven''t seen each other for a long time."
Tumango siya. "Bakit ka umalis?"

"I just had too." He said. Hinahaplos niya ang binti ko. "Hera, naisip ko kagabi
habang inuuwi kita sa inyo na hindi na lang tayo basta. Mahal kita. Gusto kong
ibigay ang lahat sa'yo. Ikaw na kasi ang babaeng nakikita kong hihintayin ko sa
kabilang dulo ng altar sa Manila Cathedral. You will be the most beautiful woman on
that day. You'll be wearing white." Wika niya. Napapanganga ako. Hinawakan niya ang
buhok ko tapos ay itinaas iyon. "Ganito iyong buhok mo, tapos maraming bulaklak.
You'll be holding a beautiful boquet of red roses. Your parents will be beside you
and I'll have my mom and dad beside me and my brother Zeus. That day will be the
start of our eternity..."

I found myself crying for some unknown reasons. Pakiramdam ko nagpopropose na sa

akin si Hades. "Hindi na lang tayo basta-basta. Gusto kong ipakita sa lahat na para
tayo sa isa't-isa - that's why I left. Magsisikap ako para maibigay ko ang lahat
sa'yo..."

Yumakap ako sa kanya. He had it all planned - our wedding. Narinig kong pumalatak
siya. He made me look at him. He cupped my face and kissed my lips. "Wala nang
ibang babae para sa akin kundi ikaw, Hera." Tumango ako. He kissed my lips again -
deeper and hotter this time. I was able to feel what I felt a night ago. He was
invading my being again and I was letting him. It feels so damn good.

Not a moment later I was on top of him writhing and moaning out of plesure. I love
making love to him para bang kahit hindi kami nagsasalita ay iyon na ang kasagutan
sa lahat ng bagay at sa lahat ng tanong. Kapag iisa kami, sapat na ang lahat.

I didn't know how many time we made love that night. I just woke up the next day
with him by my side - smiling. Hinahaplos niya ang buhok ko. Kinikilig ako.

"I love you, my queen. I won't get tired telling you that every moment of our
waking lives together."

I closed my eyes. Sumiksik ako sa kanya. "And I love you too, Hades."

------------------------

I was signing some papers that morning. Hindi ko makakalimutan ang gabing
pinagdaanan ko. Hades made sure that I'll see every effort he does. Wala naman
naman akong pakialam - oh well, may pakialam ako. Gusto kong malaman kung hanggang
saan ang kaya niyang gawin para ipakita sa akin ang sinasabi niyang pagmamahal.
Natatawa na lang ako sa kanya. Alam ko naman kung gaano siya kagalit noong gabing
iyon pero pinipigilan niya ang sarili niyang sumigaw o magalit sa akin. Napapaisip
tuloy ako kung hanggang saan ang kaya niyang gawin. Sa isip ko, pinagtatawanan ko
siya pero hindi ko naman mapigilan, pinagtatawanan ko siya nang harapan.

I went to the office early. Matapos niya akong ihatid sa bahay ay nag-ayos ako agad
para pumunta sa office. I wanna work. Gusto kong lunurin ang sarili ko sa trabaho.
Noong una ay hindi ko alam kung bakit but when I realized what day it was -
suddenly I felt the urge of drowning myself so I could forget what day today is.

"Hera!" Pumasok sa office ko si Gianna. Kasama niya si Casiel - Uncle Adam's only
daughter. They were both wearing dresses. Si Casiel, mas simple ang dress na suot
niya. I alos noticed her new hair do.
"Hey, girls!" Bati ko sa kanila. Casiel sat on the sofa while Gianna walked closer
to my throne. I just smiled.

"Labas tayo! Let's have fun! Iwan mo ang trabaho mo!" Wika niya pa sa akin. Umiling
ako. Natutuwa ako na inaaya nila ako pero sa likod ng isipan ko alam ko kung bakit
nila ito ginagawa. Alam din kasi nila kung anong araw ngayon. Umiling na lang ako.
I declined politely. Sa loob ng isang daan minsan lang ako maging polite. Sa araw
na ito, hinahayaan kong maging mahina ako. I'm baring my sould - just like what
happened years ago. I'm putting my mask down. Para saan pa ang pagkukunwari kung
alam ng lahat kung para saan ang araw na ito.

"Let's just go out and have fun!" Yaya pa rin ni Gianna sa akin.Umiling pa rin ako.
Ayokong umalis. Dito lang ako. I'd rather spend my day working than be miserable
all day. Matagal na pilitan ang nangyari. Sa huli hindi rin ako umalis. I stayed at
the office all morning. Exactly four in the afternoon nang matapos ako sa mga
gawain ko. I sighed. Wala na akong gagawin. Ayokong mawalan ng gagawin. Ayokong
mag-isip. I went out of my office and went to the smoking area. Walang tao doon.
Naupo ako sa isa sa nga benches at doon sinindihan ang stick ng Malboro red na
hawak ko.

Iniisip ko na ayokong mag-isip. How can I not think about that moment when in fact
I could still feel that hollow part inside my body. Iyong pakiramdam ng nawawala at
may kulang hindi na iyon nawala sa akin. I never moved on --- I just got used to
that kind of feeling.

Hindi ko namalayan na naubos ko na ang isang pack na hawak ko and yet I'm still
craving for some. I shook my.head and stood up again. Umalis ako ng opisina. I rode
a taxi. Hanggang ngayon ay hindi ako marunong magmaneho.

Matapos ang ilang minuto ay nakarating ako sa pupuntahan ko. I went to St. Michaels
Orphanage. Madalas akong magpunta dito noon na kasama si mama. Dumiretso ako sa
garden. I stood there. Napapalibutan ng mga bata ang garden na iyon. Nagtatakbuhan
sila, nagtatawanan. The nuns were there too, watching the kids habang ako naman ay
nakuntento sa pagtayo at panood sa malayo. I took in a deep breath. Maya-maya ay
naramdaman kong may lumapit sa akin. I put out a kind smile when I saw Sister
Rhodora approaching me.

"Hera! Ang tagal mong hindi napunta!" Niyakap niya ako. Matapos iyon ay hinaplos
niya ang pisngi ko. Nag-bless naman ako sa kanya.

"Kamusta po, Sister?"

"Mabuti. Halika. Ipakikilala ko sa'yo ang mga bata." Lumakad kami ni sister.
Tahimik lang ako. Nakakaramdam ako ng kaba at takot. Nanlalambot ako. Narating
namin ang isang silid. Pumasok kami ni Sister doon at saka siya lumapit sa isa niya
pang kasamahan. Tinawag niya ako.

"Hera, halika dito." Atubili akong lumapit sa kanya. Napasinghap ako nang bigla
niyang kargahin ang isang bata at ilagay iyon sa mga bisig ko. "He doesn't have a
name yet, Hera." Malumanay na wika niya. Nakatitig lang ako sa baby. He must be
three months old. Ang liit ng mga kamay niya. Ang liit ng mukha. I wanted to touch
his face but I was scared that he might wake up.

"Iiwan muna kita..." Sabi niya sa akin. Nakatitig lang aki sa bata. Kasabay ng
pagtalikod ni Sister ay ang pagtulo ng mga luha ko. Hindi ko kaya. Inilapag ako ang
baby sa crib at saka umalis. my tears were falling. I felt my abdomen. I rested my
hand in there while I walk away. Iyak ako nang iyak.Again, I felt that hollow part
inside of me. Nakalabas ako ng orphanage. Hindi ko alam kung pinaglalaruan ako ng
tadhana pero paglabas ko ay sumalubong sa akin ang mukha ni Hades. Kalalabas lang
niya ng sasakyan. Napatigil siya nang makita ako. Sinalubong ko siya ng sampal.

"I hate you! I really do! I hate you!"

"I have no idea what's happening. She just started crying tapos hindi siya
tumitigil."

I was on the phone with Yto. Nakatayo ako sa tabi ni Hera. Iyak siya nang iyak at
hindi ko alam kung bakit. It probably had something to do with whatever happened
inside that orphanage. Pulang-pula na ang mukha niya at parang tuyo na ang labi.
Kanina nang salubungin niya ako ng sampal at kalmot ay hinayaan ko siya. Sa isipan
ko pwede niyang gawin ang kahit na ano dahil siya ang Reyna sa buhay ko. She can do
whatever she wants. Kahit pa tapakan niya ng paulit-ulit ang puso ko. Matapos niya
akong pagsasampalin ay para siyang nauupos ba kandila na napaupo sa kung saan at
iyak lang nang iyak. I took her to ny pad. Akala ko titigil na siya pero hindi.
It's been three hours and she was still crying. Nag-aalala na ako. Tiningnan ko
siya sa kanyang mga mata at nakadana ako hg takot nang hindi ko makita doon ang
matapang na si Hera. What was left was the vulnerable version of her. Too
transparent.

"Okay, Yto. Thank you."

Tinapos ko ang tawag matapos sabihin ni Yto na tatawagan niya ang mga kapatid ni
Hera. Binalingan ko siya at saka lumuhod sa harapan niya. I cupped her face.
Tuloy-tuloy lang ang pagluha niya. Hindi man hysterical iyon katulad kanina ay
natatakot pa rin ako. Hera isn't supposed to be like this.

"Mi Bella, tell me what's wrong." Idinikit ko ang noo ko sa noo niya at saka
huminga nang napakalalim. Who would've thought I'd see Hera Consunji like this? She
was so weak. Hinaplos ko nang hinaplos ang mukha niya tapos ay pilit ko siyang
pinapatahan. For a moment I thought that she woukd stop the tears pero lalo lamang
siyang lumuha nang tumitig siya sa akin.

"Hera, tell me what's wrong..."

"You can never fix what's inside." Her voice was as cold as ice. Natigilan ako.
Gusto ko siyang yakapin at nang akmang gagawin ko na ay siya namang pagkatok ng
kung sino sa pintuan ko. I stood up and went to the door but I never took my eyes
off my queen. She was just staring at the nothingness. I was feeling so scared.
Pakiramdam ko kailangan kong dalhin si Hera sa ospital. I felt like she would be
better if she sees a doctor.

"Sir, may naghahanp po sa inyo. Hermes at Ares daw po ang pangalan nila." Wika ng
maid sa akin. I took a deep breath. They are indeed fast. Ilang minuto pa lang ang
nakalipas mula nang ipaalam ko kay Yto ang nangyari - nandito na sila kaagad. Hindi
ko alam kung anong sasabihin ko sa kanila - kung paano ko ipapaliwanag ang nangyari
kay Hera. Paano ko sasabihin na sinundan ko si Hera sa ampunan kaya nalaman ko kung
nasaan siya na hindi ako magmumukhang desperado?

I had never been so scared in my life - ngayon lang. Binilinan ko ang maid na huwag
iwan si Hera at hintayin akong bumalik. Natagpuan ko ang mga kapatid niya sa living
room. Ares was phasing back and forth while Hermes was sitting on the sofa. He
looked bored. Nagtama ang aming mga paningin. I took a deep breath.

"Hermes." Tawag ko. Tumayo siya at sabay sila ni Ares na lumapit sa akin.

"Where is she?" Pabulong na tanong ni Ares. Sumenyas ako upang ituro ang itaas.
Nilagpasan ako ni Ares at umakyat doon. Ni hindi ko alam kung alam niya kung saang
silid makikita si Hera. But he was running like his life depended on it.

"Where is she?!" Sigaw niya sa akin. I just took a deep breath - hindi ko alam kung
ilang beses ko nang ginagawa iyon ngayong gabi.

"On the left," I said to him. Agad na pinasok ni Ares ang silid ko. Sumunod ako sa
kanya. Nakita kong makaluhod na siya sa harapan ni Hera. Tinabig ako ni Hermes para
puntahan rin siya. They both kneeled in front of her.

"This is bad." Narinig kong sabi ni Hermes. "Saan mo siya nakita? What the hell
happened to her?"

"I saw her come out of St. Michaels Orphange." I felt so frustatrated. Naningkit
bang mga mata ni Hermes. Hinarap niya ako.

"And what were you doing there?" He.hissed at me. I leveled my eyes on his gaze.
Hindi ako natatakot sa kanya pero nag-aalala ako kay Hera. I looked passed at
Hermes'shoulder. Nakita ki ba binuhat ni Ares si Hera.

"We need to take her home." Ares said in a lower voice. Nakapalupot ang kamay ni
Hera sa leeg niya. Her eyes were closed. She seemed to be tired. Nauna nang lumabas
si Ares. Naiwan si Hermes sa harapan ko.

"Stay away, Hades." He said with such finality in his voice. Tinulak niya ako
palayo. Sinundan ko siya pero bago.pa ako nakababa sa sala ay narinig ko na ang
pagsibad ng sasakyanh dala nila. Pakiramdam ko masisiraan ako ng ulo. I somehow
feel like that I was missing something. May nangyari noon na hindi ko alam at iyon
ang dahilan kung bakit ganoon si Hera. I sighed. Naupo ako sa ikatlong baitang ng
hagdanan. Nasalo ko ang aking ulo at saka napabuntong hininga.

If I could only go back --- I will change what happened that night...

"Hades! Telepono!"

Ibinaba ko ang hood ng kotse na ginagawa . Matapos akong pakiusapan ni Apollo

Consunji na umalis sa mansyon nila ay bumalik ako sa pagiging mekaniko. Lumakad ako
papasok sa opisina para sagutin ang tawag ko.

"Hello?" I asked the other line. Napaawang ang labi ko nang marinig ko si Hera sa
kabilang linya. She was crying. Napalunok ako.

"Hera?!" Wika ko. "Anong nangyari?!" Napuno nang pag-aalala ang kalooban ko. Hindi
ko maintindihan kung anobg nangyariml. Magkasama lang kaming dalawa kagabi. We
were happy. She was very sweet tapos ngayon umiiyak siya? May nangyari ba?

"Hades, kunin mo na ako..." Humihikbing wika niya.Humigpit ang hawak ko sa phone.

Tumigil ang pag-inog ng mundo ko. Herawas asking me to take her away. Her voice
soundedso weak and afraid. Nahampas ko ang pader sa harapan ko.

"Alam na ni Papa. And he's not happy. Hades padadala niya ako sa New York. "
Napapahikbing wika niya.

"Pupuntahan kita." Mariing wika ko. "Hera, I will not let anyone come between us."
Mahinang wika ko.

"Huwag! Hihintayin na lang kita sa.park Hades. Wag mo akong iwan ha."

"Hindi, Mi bella. Mahal kita."

Tinapos ko ang tawag at kahit hindi pa tapos ang trabaho ko ay umalis ako sa
talyer. Umuwi ako sa bahay, nag-empake. Inihanda ko ang lahat. Nagpaalam ako sa
nanay ko. Wala akong solidong plano, isa lang ang nasa isip ko: I will take Hera
away. Kung saan hindi ko alam pero gusto ko siyang makasama. I will take care of
her. Kahit na bumalik pa ako sa poder ng ama ko ay gagawin ko ibigay ko lang kay
Hera ang lahat.

I arrived at the park. Agad kong hinanap si Hera. Nakita ko siyang nakaupo sa park
bench. Umiiyak. Puno ng longing ang kanyang mga mata. Palinga-linga siya. Tatawid
na sana ako nang huminto sa harapan ko ang isang kulay itim na SUV. Napatitig ako
doon. Maya-maya ay bumaba ang salamin noon at nakita ko ang mukha ng babaeng
kilalang-kilala ko.

Si Adelaide Consunji- Dela Monte. She was looking at me. My mouth parted a bit.

Bumaba siya sa kotse at hinarap ako. Like me, she was now looking at the park bench
where Hera was standing.

"Madaming nagsabi that Consunji women are cursed, Hades. My mother, my grandma and
now me, bago namin makuha ang true happiness, kailangan muna naming masaktan ---
maybe because we were born and raised with a golden spoon in our mouths."

Naikuyom ko ang mga palad ko. Hindi ko siya maintindihan pero alam ko kung saan
kami papunta.

"Hera is one of a kind. She is a Consunji. She deserves the best. And right now,
Hades hindi ikaw iyon."

Binalingan ko siya. "I'm a Vejar." Mariing wika ko.

"A Vejar with nothing."She sighed. "I love Hera, Hades. Layuan mo siya. Hindi kayo
bagau. Patunayan mo.ang sarili mo sa akin, sa kapatid ko at sa buong pamilya ko
then maybe you can love Hera freely."

Napansin kong may isa pang sasakyan ang dumating. Huminto iyon sa tapat ni Hera.
Kumabog ang puso ko nang makita kong bumaba doon si Lukas Consunji. Tumayo si Hera
para lumayo pero hindi siya nakaalis. Her father hugged her. I wanted so much to
take her but then...

"You're nothing." Ulit ni Adelaide Consunji.

And years after that nothing had changed. I'm still a Vejar with nothing.
I woke up feeling a bit cold. I was trying to pull in my blanket but when I noticed
that I was inside a four walled white room, ay bumangon ako. I saw Hermes and Ares
sleeping on the couch. Both were trying to fit themselves on that single couch. It
was a bit awkward because the two men were tall and big - hindi sila kasya sa
couch. I looked at myself - nakita kong suot ko ang putting hospital gown at may
swero ako sa kaliwang kamay. Hindi ko alam kung anong nangyari sa akin. Bakit ako
nasa hospital? The last time I remember was the orphanage. Hindi ko alam kung anong
nangyari pagkatapos noon. Paano ako napunta dito? At paano ako nakita ni Ares at
Hermes? Tinawagan ko ba sila?

Hindi ako makatiis. I need to know what happened to me.

"Hey!" I hissed at the two. Hindi sila gumagalaw. "Hey, stupids!" I cried again.
Nang hindi sila gumalaw ay kinuha ko ang bottled water sa gilid ko at ipinukol iyon
sa kanilang dalaw. Tinamaan si Hermes sa mukha. Agad siyang tumayo at nagpalinga-
linga. I found his reaction funny.

"What? What?" He said. He was a bit disoriented. Tumingin siya sa direksyon ko.
Tinaasan ko siya ng kilay at saka humalukipkip. "God! You're awake!" Hinaplos niya
ang parte ng mukha niyang tinmaan ng boteng hawak ko. Napapangisi ako. Sinipa naman
niya sa tyan si Ares kaya nagising na din ang bunso namin.

Pupungas-pungas pa siya. "What? Bathseeba!" He even yawned. Natawa ako.. Napuno ng

halakhak ko ang buong silid, Noon ko napansin na nakatingin na sa akin si Ares.
Bigla siyang tumyo at saka niyakap ako ng mahigpit - napakahigpit. Hindi ako
makahinga. Nakita ko si Hermes na tinatapik ang balikat ni Ares. I could feel his
tears rolling down on my shoulders.

"Don't you ever scare me like that again, Hera. Wala na si Mama. We have to stick
together." Pabulong na wika niya. Ayaw ko man ay napaluha na rin ako. The last time
I cried like this was when Mama died. Niyakap ko si Ares nang napakahigpit rin
tapos ay hinawakan ko ang kamay ni Hermes. I realized that 'm not really alone - I
have these two to protect me and take care of me. And in return - I have to be
strong para sa kanilang dalawa - para na rink ay Papa.

"You should've called us." Sabi pa ni Hermes. "We knew what happened on that day
Hera. Hindi ka mag-isa."

"I just missed it." Wika ko pa. Naramdaman ko na naman ang kahugkangan sa loob ko.
"How can you miss something you didn't see, or feel or be able to touch?" Tanong
ko. Maybe because it was once a part of me. HJuminga ako nang napakalalim. "But
I'm okay now." Sabi ko. "It's just one day every year. Next time, I'll spend it
with you, two." Ngumiti ako. Kumalas na si Ares sa akin. Nakahinga naman ako nang
maluwag. Umupo siya sa tabi ko. Si Hermes ay nasa harapan naming. Hawak ni Ares ang
kamay ko. He was still tearing up. Biniro ko na lang siya.

"Marrigae sofetend you up, lilltle borther..." Natatawang wika ko. He just shook
his head. NAsa ganoong posisyon kami nang bumukas ang pinto at iniluwa niyon si
Aunt Laide. She was looking as beautiful as ever. Parang hindi siya tumatanda.
Ngayon na wala na si Mama, she's the closest thing I have as a mother - maliban kay
Tita Lexy, siya talaga ang makakasama ko. She was holding a fruit basket. Inilagay
niya iyon s a bedside. Humalik si Hermes kay Auntie, ganoon din naman si Ares.
Tumayo si Ares para si Auntie ang makaupo sa tabi ko. Hinaplos niya ang pisngi ko.

"Kamusta? Sabi ng doctor, na-dehydrate ka kaya dinala ka naming dito. Kamusta ang
pakiramdam mo?" Sunod-sunod na tanong niya sa akin. Ngumiti lang ako kay Auntie at
saka bumuntong hininga. Auntie knew what happened to me years ago. Sila ni Mama ang
karamay ko.
I had a baby. But I didn't know I was pregnant before. I was too depressed to even
notice. I didn't know. Masyado akong malungkot noon. Bakit ako malungkot? It's
because Hyades Vejar left me. He promised me that he will give me everything and
right at that moment when I needed him the most, hindi naman siya dumating. Naiwan
ako. Umalis siya. Nalungkot ako. Pinabayaan ko ang sarili ko. I didn't want to live
this life so I did everything to end mine. Dumating ako sa pinakadesperadong
sandali ng buhay ko.

Hindi ako marunong mag-drive and that night, I took my car out for a drive. Kahit
kinakabahan ako, nilakasan ko ang loob ko, after this it will be over. I'll be at
peace. Sinadya ko ang aksidente. Pero hindi ko nagawang tapusin ang buhay ko. I
woke up two days later inside a hospital room. I was blue and with so many bruises.
May bandage ko sa ulo. Ang una kong nabungaran ay ang mukha ni Mama, na iyak nang
iyak. Nang makita niya ako ay niyakap niya ako nang napakahigpit at paulit-ulit na
hinagkan sa mukha. My father was there too. He just kept on holding my hand.

"What happened?" I asked. Nanunuyo ang lalamunan ko. Mama caressed my face.

"You were in a crash, baby." She said to me. I felt Papa squeezed my hand. "We were
so worried. You were asleep for two days." Mahina pero malumanay na wika ni Mama.
Hindi ko maintindihan bakit buhay pa ako? I should've died. Kung mamatay ako, wala
na ang sakit.

"Hera... " Tawag sa akin ni Mama. Tumingin muli ako sa kanya. Her tears were like
waterfalls. Walang tigil iyon. Biglang sumigok si Mama. Napatayo si Papa para
daluhan siya at haplusin ang likod. Hinawakan ni Mama nang napakahigpit ang kamay
ko at muling tumingin sa akin.

"Did you know, baby..." She said. Pumikit siya. "Did you know that you were pr-
pregnant?" Halos paanas na wika niya sa akin. Natigagal ako. Nakatingin lang ako sa
mga magulang ko. I'm pregnant? But wait... Kinapa ko ang tyan ko at saka tinitigan
ang bahaging iyon ng katawan ko.

I'm pregnant? But... but why does it feel like there's nothing inside?

"Mama..." Tawag ko. I suddenly recalled what she said - word for word - it played
in my mind.

You were pregnant. WERE. Past tense.

Nag-unahang tumulo ang mga luha ko. "No...."

I was young and not ready but the thought that I have ignored my baby makes me feel
bad. I have neglected it. It was there inside of me but I didn't even care. I
didn't even notice. How bad was that?

Niyakap ako ni Mama. Mahigpit. Iyak ako nang iyak. Hindi ko alam kung anong
mararamdaman ko. I killed my baby. I was stupid enough to try and take my life not
knowing that I have a life inside. I cried. I cried. Iyon ang isang bagay na hindi
ko na kayang ibalik...

Naramdaman ko ang pag-agos ng aking mga luha. Aunt Laide wiped my tears away and
smiled at me.

"Hera, Tama na..." Sabi ni Tita sa akin. I refuse to cry. Hindi bagay sa akin ang
umiiyak. Hindi naman ako mahina. I'm a freakin' Consunji. Hindi ako mahina. Hindi
ako katulad ni Yza na hindi alam ang gagawin sa buhay at nagpapatalo sa
kalungkutan. I am sad - alright but I chose to be a much better person than
everyone else in my lot. I'm a Queen and I'm not gonna let a man named Hades Vejar.
I looked at Aunt Laide.

"He will never match your needs, Hera. Hindi siya bagay sa'yo." Hinaplos na naman
niya ang pisngi ko. Alam kong may pagtataka kina Hermes pero alam ko rin na may
ideya sila. Hindi ako papatalo kay Hades. Tama si Auntie - hindi bagay sa akin si
Hades. I deserve someone else - a much better man. Iyong kaya akong panindigan at
hindi ako iiwan sa ere.

---------------------------

"What party?"

I asked Hermes that morning. Nakalabas na ako ng ospital. I stayed there for three
days. Wala naman na akong sakit. Nagbakasyon lang ako. I was in my queen - like
aura again. I was getting ready to go to the office again and bitch out on
everyone. Kahit pala paano ay na-miss ko si Yto at ang kampon ni Satanas na si
Helios. I'm ready to see them pero wala nga pala si Yto - nasa Paris pa rin siya
kasama si Nikita at si Zeus Vejar.
Ibinigay ni Hermes sa akin ang invitation na hawak niya. It was on a black and
white paper embossed with dark little neckties on the side. It was kinda cute.
Bubuksan ko na sana iyon nang magsalita si Papa. I smiled at him. Binati ko siya ng
good morning habang paupo sa dining chair. He looked at me.

"How are you feeling, my little queen?" He asked me adoringly. Noong na-ospital ako
ay ganoon na lang ang pag-aalala ni Papa sa akin. Ngumiti ako. Ngayon ay damang-
dama ko na ang pag-aalala niya sa akin. Natatawa ako. Hindi naman kami close dati.
Palagi siyang galit pero ngayon parang daddy's girl na ako. I won't last a day now
kapag hindi ko siya nakakausap. Natutuwa rin naman si Hermes sa development ng
relationship namin ni Papa. Ilang beses niyang sinabi na sigurado siya na natutuwa
si Mama sa amin.

"Papa! Hindi na ako little!" Natatawang sabi ko.

"Yup, Papa! She's now a bitch." Humalakhak na wika ni Hermes. Binalingan ko siya.
Binato ko siya ng isang pirasong grape. "Anong party ba kasi ito?" Naiinis na sabi
ko. Binuksan ko ang invitation and there I saw the name of the man celebrating his
party - KRONOS VEJAR.

"Are you two, going?" Tanong ni Papa habang kumakain. Napatingin ako kay Hermes.

"Yep! Kasama ko si Hera. Wala akong date, Pa. Iniiwasan ko ang mga babae."

"Dapat lang naman, Hermes." Sabi ko. "Baka nakakalimutan mo ang anak mo. Nakita mo
na ba?" I asked him again. Hermes has a five year old daughter names Artemis
Yvangeline. Siya ang nagpangalan sa bata, he named her after our mom, pero
nagkaroon ngsapak ang babaeng naanakan ng kapatid ko and she started asking Hermes
about their marriage and knowing him - hindi basta papatali si Hermes. Mas tanga
kasi siya kaysa kay Ares. Ilang taon nang hindi nakikita ni Hermes ang bata.
Nakamatayan na nga ni Mama. Mayaman ang buong pamilya. Even Uncle Sancho was doing
his search pero mabilis ang babaeng iyon.

"Tama na iyan." Wika ni Papa. "Just do your jobs, Hera and Hermes. I have to go.
Hinihintay ako ni Apollo." May kung anong ngiti sa mukha ni Papa habang sinasabi
ang mga salitang iyon. May kung anong lungkot naman ang bumalot sa puso ko. He
loves mama that much. I sighed. I watched him as he leaves the dining room.

"I miss our parents together." Mahinang wika ko. Agad ko naming tiningnan ang
kapatid ko. "Wear your most expensive suit, Hermes. We have a party to attend to."
Nakangising sabi ko. Matutuos kami muli ni Hades Vejar.
Later that night, I was standing in front of my full mirror - admiring myself. I
decided to wear a classic basque waist gown. Aquamarine ang kulay noon. It
emphasized my curvy waist and my skin tone. I curled my hair and put on my harry
Winston tiara. I smiled at my mirror when I saw how elegant I look.

Naring ko ang mahinang pagkatok sa pintuan ko. I walked towards that direction and
let Hermes in. He was wearing his Channel black ensemble. Nakangiti siya sa akin.

"Ready to go?" He asked me. Umabrisete ako sa kanya at saka ngumiti. Hindi ko alam
kung anong daratnan ko sa bahay ng mga Vejar pero buo ang loob ko. I will make
Hades pay for the pain I had been through. Hanggang ngayon ay narramdaman ko pa rin
ang kawalan. I will make him suffer.

We arrived at the Vejar Mansion, twenty minutes later. Ang unang bumungad sa akin
ay ang pamilyar na mukha ng kaibigan ni Bathseeba. I don't remember her name. It
has something like Mercedes. Whatever, I hate her. She's a bitch. She looked at my
way. Tumaas ang kilay ko. We were wearing the same gown color - buti kulay lang
kundi, huhubaran ko siya.

"Hera Consunji." Wika niya sa akin. I gasped when I heard her pronunciation.

"It's Hera, silent H! You bitch!" Akmang susugurin ko siya nang hawakan ako ni
Hermes sa balikat.

"Behave." He said in awe. Nagagandahan yata siya sa babaeng ito.

"Alam ko. Sinadya ko. Best friend snacther!" She hissed back. Susugurin ko na sana
siya talaga nang umagaw nang pansin ko ang lalaking tumayo sa gitna ng makeshift
stage sa gitna ng pool. It was no other than Hades. Maraming tao sa paligid. His
father was on the other makeshift stage sa kabilang side ng pool. Sa kinatatayuan
ni Hades ay may grand piano. Bago siya maupo ay pakiramdam ko nagtama an gaming mga
paningin nang tumingin siya sa direksyon ko. I just shrugged the feeling off. He
sat on the piano chair and started playing.

"You fixed your make up just so...

Guess you don't know, you're beautiful...

Try on every dress you own...

You were fine in my eyes, a half hour ago..."

I found myself drowning with or memories again. Hindi ko alam kung bakit hindi
ganoon kadali ang bumitiw sa mga alaala. I read from somewhere that memories are
the most heartbreaking part of every relationship. Iyong nakakatawa noon, kapag
naalala mo ngayon, ay nakakaiyak na. Iyong masaya noon, masakit na ngayon. Iyong
nakakaiyak, lalo pang nakakaiyak. Nakakiyak, nakakasakit - iyon na lang ang dala ng
pagmamahal ko para kay Hades.

"Out of all of the girls,

You're my one and only girl,

Ain't nobody in the world tonight.

All of the stars you make them shine like they were ours,

Ain't nobody in the world but you and I...

I wiped a tear. Hindi ako dapat umiyak. I became Hera the Queen, because Hades left
me. Hindi ko ipagpapalit kahit saan ang kinatatayuan ko ngayon. He kept on singing.
I got bored. Nang matapos siya ay nilapitan siya ni KRONOS VEJAR. He put his arms
around him and he made an announcement.

"Hades San Vejar, ladie and gentlemen. I am glad to announce the official
engagement of my son to his long time, girlfriend Venus San Ravalo."

Tumaas ang kilay ko. Venus ang pangalan ng fiancé niya? Akala ko Pluto. Anyway, I
don't care. Tumayo ang babae sa tabi ni Hades tapos ay hinagkan si Hades sa labi.
Suddenly, Hades took the mic from his father and spoke.

"The engagement is off, father. I don't love Venus. She's only my obligation. We
both know that. If you want her family to be a part of your raising empire, let
Popoy or Zeus marry her, but I will not. I'm tired of pretending." Napahawak ako
kay Hermes nang makita kong tumingin siya sa direksyon ko.

"If I'm going to marry someone, I'll marry her, because I love her, father. I'll
take a Consunji please."

The buzzing started. Nagtinginan ang ibang guests sa paligid. Bigla ay bumukas ang
spotlight at tinapatan noon sina Gianna at Casiel - they were the only two left at
the lot.
"I'll take a Consunji, please!" Ulit niya na parang um-order sa restaurant. "A
Consunji with some bitchiness and attitude. Father, I'll marry HERA ADRIANA
CONSUNJI because I love her. Hera and Hades till eternity. I'll marry her. I'm in
love with her."

-----------

Song used: You and I (Nobody in the world0

-John Legend
"I'll take a Consunji, please, Father!"

Hindi ako makagalaw. Hindi ko alam kung anong gagawiun ko. Everyone is looking at
me. How could Hades put me in this kind of situation? Humigpit ang hawak ko kay
Hermes. Nanginginig ang buong katawan ko, hindi ko alam kung dahil sa nkahihiyan o
dahil ba sa galit. Hinawakan ko ang ibabang side ng gown ko.

"Hera?" Hermes looked at what I was doing. "What are you trying to do?" He asked
with so much curiousity. I looked at him. My eyes were dark and mad. Naiinis ako
kay Hades. Isn't it enough that he had scarred me inside? Does he really have to do
this? Ipinapahiya niya ako sa harap ng maraming tao.

"I have to run." Hinubad ko ang four inches Manolos ko at saka tumalikod. Bago ako
tuluyang lumayo ay nakita ko si Hades na naglalakad papunta sa kung nasaan ako.
Binilisan ko ang lakad ko. Lakad na naging takbo. Tumakbo ako palayo - palabas sa
lugar kung nasaan siya. Kailangan kong makalayo. Hindi ko alam kung saan ako
pupunta. Ayoko kay Hades. He had hurt me before. At kung pagaganahin ko ang puso ko
- alam kong doon lang ako pupuntang muli. I'd get hurt again. I'd get crazy again.
Ayoko nang mabaliw sa pag-ibig. Kapag nababaliw ang isang tao sa pag-ibog -
maraming nawawala sa kanya. And in my case, I have lost what was supposed to be my
everything.

Nakarating ako sa may gate. I wanted to go to my mom. Sa ngayon kasi, siya lang ang
makaka-comfort sa akin. I was thinking of crying in front of her grave. I needed to
do that to free what I am feeling inside. I feel so confuse. Iniisip ko kung anong
dapat gawin kay Hades. Kailangan ko siyang masaktan but how can I do that? I
couldn't even stand being in the same room as him. Pinipigilan kong maiyak. Hindi
ako iiyak. Hindi ko iiyakan si Hades Vejar dahil wala siyang kwenta. Iniwan niya
ako noon. Ni wala siyang pasabi o paliwanag. I had waited for him for the longest
time. Noong gabing hindi niya ako sinipot, kahit iniuwi na ako nila Papa ay
naghintay pa rin ako. The morning after that - naghintay pa rin ako. I've waited
for years. Kung tutuusin ay hindi ako tumigil sa kakahihintay sa kanya. Hinihintay
ko pa rin siya hanggang ngayon - pero hindi ko siya kayang tanggapin.
I remember that day I found out he got back from I don't know where. I was having
breakfast with my mom. I was reading the newspaper when I saw his picture. May
kasama siyang babae noon, hawak niya ang kamay nito at pababa sila mula sa kotse ni
Hades. Hades was looking away from the camera but the woman was proudly looking at
the press. Nabuo ang galit ko noon. What was he doing with that girl? Oo, nakadama
ako ng selos pero kasabay noon ay ang matinding hinanakit. Hinanakit - dahil habang
nagdurusa ako sa pagkawala ng anak ko ay nasa kandungan siya ng ibang babae at
nagsasaya.

He left me miserable. He's a heartbreaker. So how could I accept everything that he

has said earlier? Kahit ginawa niya iyon sa harapan ng maraming tao - sa harapan ng
buong pamilya ko at ng pamilya niya, anong magbabago? Maibabalik ba ng ginawa niya
ang buhay ng batang dapat sana ay kasama ko ngayon? Kung hindi niya ako iniwan,
kung sinundo niya ako noon, kung saana nagkaroon siya ng lakas ng loob na harapin
ang pamilya ko, sana masaya kami ngayon kasama ng anak namin. Sana buhay ang batang
iyon. Sana... Sana... Puro na lang ako sana. Hindi naman matutupad ang lahat ng
sana na iyon dahil nawala na. Wala na sa akin ang pagkakataon. Inalis ni Hades sa
akin ang pagkakataon na maging ina sa batang nasa loob ng sinapupunan ko noon.
Nakakagalit.

"Hera!"

Nanigas ang buong katawan ko nang marinig ko ang boses niya. Sinundan niya ako.
Alam ko naman na susundan niya ako pero bakit ganito ang pakiramdam? It's like I
have a butterfly garden in my stomach. I shook my head. I shouldn't be feeling
butterflies. I should be feeling anger. Iyon na lang ang dapat mayroon ako para sa
kanya. Huminto ako at hinarap siya. We were in the middle of the street. Huminto
naman siya at hindi na tinawid ang distansya naming dalawa. I was just staring -
waiting for whatever will come put of his mouth.

He sighed.

"Mahal kita, Hera." Wika niya. Humalukipkip ako.

"Do I care?" I asked him. "Palagi ko namang sinasabi sa'yo na matagal nang nawala
iyang chance mo sa kung anong meron tayo dati. You lost your chance when you left
me hanging on a thread that night."

"Hera. Hindi ganoon iyon." Ani niya pa. Napangisi ako. Hindi ganoon iyon? It was so
typical of him. He's a liar. Alam kong ginamit niya lang ako noon. I was young and
innocent. Nagkamali ako noon. Hindi ako dapat nagpauto pa sa kanya. Hindi ako dapat
naniwala sa mga sinasabi niya noon dahil wala namang totoo doon. How can he say he
loves me? How can he look me in my eye and say those words?
"Kung mahal mo ako hindi mo ako dapat iniwan noon." Matigas kong sabi. "Hindi mo
ako napanindigan noon. Ngayon sinasabi mo iyan sa akin, paano mo ako mapaninindigan
ngayon? You're just going to disappoint me, Hades. Like what you always do."

"Hindi kita iniwan." Wika niya pa. patalikod na ako nang sabihin niya iyon sa akin.
Natigilan ako. Hindi niya ako iniwan? Kung hindi niya ako iniwan wala kami dito
ngayon. Ang kapal talaga ng mukha niya. Muli akong humarap sa kanya noon, tinitigan
ko siya at pagkatapos ay inilang hakbang ko siya. Huminto ako sa harap niya
pagkatapos ay sinampal ko siya. Hindi lang isa, dalawa, tatlo - maraming beses
hanggang sa natagpuan ko na lang ang sarili kong umiiyak. Dinuro ko siya. Matagal
ko na dapat itong ginawa. I should've have confronted him years ago - noong
kababalik niya pa lang. Kung nagawa ko iyon noon, siguro ay napalaya ko na ang
sarili ko. Ang problema ko kasi, nakulong ako sa alaala naming dalawa. Sa pag-asa
na hihingi siya ng tawad at ngayong ginagawa naman na niya ay hindi naman ako
makapaniwal. Alam ko naman kasi ang katotohanan na hindi - kahit kailan ay hinding-
hindi siya magiging totoo. Hades is nothing but a damn user. He used me to fulfill
his needs back then and he will only use me now because of business purposes. Sino
nga ba naman ang pipili sa babaeng ipinapakasal sa kanya? That woman belongs to the
middle class and if he marries me - a Consunji - mas lalong lalakas ang impluwensya
ng mga Vejar sa society. Iyon ang plano niya. Hindi niya ako mahal. Tulad noon ay
ginagamit niya lang ako.

"Iniwan mo ako!" Sigaw ko. "Kung hindi mo ako iniwan! Wala tayo sa ganito! Kung
totoo iyang sinasabi mong mahal mo ako! Wala tayo dito! Pero putang ina lang,
Hades! Iniwan mo ako at dahil sa pag-iwan mo, maraming nawala sa akin! I lost
everything I should have just because you got scared! I lost it necause of you!
Iniwan mo ako!" Humahagulgol ako habang sinasabi ang mga salitang iyon. Ang sakit-
sakit. Dama ko sa puso ko ang sakit na idinulot niya sa akin. Ang sakit ng pag-iwan
at ang sakit ng pangungulila sa kung anong dapat meron ako.

"Hindi kita iniwan, Hera." Muling wika niya. Hindi ko alam kung gaano niya katagal
paninindigan ang sinasabi niyang iyon. Umiling-iling ako habang patalikod sa kanya.
My heart was in too much pain. I can't - I just can't contain it anymore. Iyong
tagal ng panahon na kinimkim ko ang sakit na nararamdaman ko - ngayon ko lang ito
nailabas at ngayon lang bumalot ang lahat ng sakit. Kasing sakit ito nang pagkawala
ni Mama.

"Hindi kita iniwan, Hera." He said again in a louder voice now. "I was there. I saw
you sitting on the left side of the swing. I was there. I was about to come to you
and put you in my arms and take you away. I was there. I could still remember that
moment, Mi Bella. I was there."

My heart was in too much pain. Napahawak ako sa puso ko. Hindi ako makahinga. Hindi
ako makapagsalita. Hilam na hilam na ng luha ang mga mata ko. Hindi ko na nga alam
kung bakit ako umiiyak. Dahil ba sa galit o dahil sa panghihinayang na
narararamdaman ko ngayong nalaman kong nandoon siya at hindi niya ako pinuntahan?
"If you were there..." I said. I faced him again. "Why didn't you come to me like
you said you would?" I'm breathless. Maya-maya ay naramdaman ko ang kamay niya sa
braso ko. Napapikit ako.

"Laide Consunji got the best of me, Mi Bella. Alam kong tama ang lahat ng sinabi
niya sa akin noon - that you deserve the best of everything. Na dapat pantayan
kita. Ano nga bang kaya kong ibigay sa'yo noong mga panahong iyon? Pero ang hindi
ko naisip ay madali lang pala ang mga bagay-bagay. Babalik lang ako kay Kronos, he
will give me nack everything I own then I can be with you dahil pantay na tayo sa
estado ng buhay. Hindi ako dapat nagpatalo sa sinabi niya sa akin noon. I never
should have left..."

Sa lahat ng sinabi niya sa akin ay isa lang ang naintindihan ko. After he said
Laide Consunji ay wala na akong naintindihan. Sinasabi niya sa akin na kaya hindi
siya lumapit sa akin noong gabing iyon ay dahil kay Laide Consunji. My Aunt Laide
whom I trust among all - second to my parents - that Laide.

How can she do that? Hindi. Hindi ako naniniwala. Hindi magagawa ni Auntie sa akin
ang mga bagay na iyon. Hindi siya magsisinungaling. Alam niya ang sakit na
pinagdaanan ko noon kaya hindi niya magagawa sa akin iyon. Isa siya sa mga taong
nakakita kung gaano ako nasaktan noong iwan ako ni Hades. Isa siya sa mga umiyak
noong mawala sa akin ang baby ko. Hindi niya ako sasaktan ng ganito. She knew
everything. Hades is lying.

"Sinungaling!" Singhal ko. "Hindi magagawa ni Auntie sa akin iyan! Mahal niya ako!"
Lalo akong napaiyak. Umiling si Hades.

"Isipin mo na ang gusto mong isipin, Hera. Pero hindi ako nagsisinungaling.
Kasalanan ko kung bakit nandito tayo at hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko
dahil sa nangyaring iyon. Kung hindi ako nakinig, hindi ka nawala sa akin, Hera.
Mahal na mahal kita." May pagsusumamo sa tinig niya. Nanginginig ang buong katawan
ko. Habang nakatayo kami sa gitna ng daan ay napansin ko ang papalapit na sasakyan.
Nakakasilaw ang liwanag na iyon. Huminto iyon sa tapat namin at mula doon ay bumaba
si Aunt Laide. She was wearing a white lacey gown, her hair was flowing freely on
her shoulders down to her waist. Kumikinang ang diamond earring niya pero halata
ang kunot na noon. She's not happy.

"Hera, get in the car," Wika niya sa malalig na tinig. Nakita ko ang rekognisyon sa
mga mata ni Hades. Hades took my hand.

"Hera, stay with me. Please, give me a chance. Another chance, I won't waste it.
Pantay na tayo. Mahal kita. I can be the best for you."
"Hera. Get in the car." Muling sabi ni Auntie.

"Hera please..." Si Hades ulit. I took a deep breath. Bumitiw ako kay Hades at
pumasok sa kotse ni Auntie. Maya-maya ay umandar na kami. I could see him from the
rear view mirror. Wala siyang kagalaw-galaw. Tinatanaw niya lang ang sasakyang
kinalalagyan ko. Nanginginig pa rin ang buong katawan ko.

"Hera, hindi ka na dapat lumapit kay Hades. He's not for you. You deserve better."
Litanya pa ni Tita. Binalingan ko siya. Umuulit sa isipan ko ang sinabi ni Hades sa
akin. I was biting my lip to keep myself from asking her but I just couoldn't.

"Totoo ba?" Wika ko. Tinitigan ko siya. "Totoo ba, Auntie?" I asked again. "Totoo
ba na kinausap mo siya noon na iwan ako dahil hindi siya sapat para sa akin? Totoo
ba?" My voice was shaky. Hindi nagsasalita si Auntie. I waited and waited.
Tinititigan ko ang reaksyon niya. She was swallowing hard while trying to look
away.

"Look at me and answer my question." I said in a Lukas Consunji tone. "Is it

true?!"

"Yes." Pag-amin niya. Napaluha ako. Napahawak ako sa parteng iyon ng tyan ko. It's
like I was trying to get strenght from that part of my body.

"W-why?" I asked in a low tone. "Auntie, why? You knew how much I was hurting back
then!? I lost my precious child! You cried with me! You took care of me! Lahat iyon
- lahat iyon ginawa mo out of guilt?!" I hissed. My body was trembling with so much
anger. Sinabayan pa iyon ng luha ko. "I can't believe this! I expected more from
you, Auntie! Kung si Papa pa ang gumawa o si Uncle Sancho, maiintidihan ko because
they're ruthless and heartless but then... you?" Tumaas ang sulok ng bibig ko.
"Nakalimutan kong Consunji ka. Kapatid mo sila, iisa kayo ng ugali." Naikuyom ko
ang mga palad ko. Binalingan ko ang driver.

"Stop the car." Sabi ko pa. Huminto naman ang sasakyan. Pababa na ako nang hawakan
ako ni Auntie.

"Hera, stay here! It's freakin raining!"

Bumaling ako sa kanya at tinitigan siya mula ulo hanggang paa.

"You are not my mother. So stop trying to be Apollo Consunji. Magunaw man ang
mundo, my mother is a billion times better than you. She will never hurt me, and
lie to me."

Tuluyan na akong bumaba ng sasakyan. Umuulan. Sinabayan pa iyon ng mga luha ko. My
heart now longs for Hades. Babalik ako sa kanya. Hindi ko na pipigilan ang sarili
ko. I now realized that we are both victims and hurting one another will never do
us any good. I ran towards the direction where I left him. I was silently praying
for him to be there. I want him to be there. I wanna be with him because I'm so in
love with him.

People where always cynic about love and being left behind not knowing what the
real story behind the pain they were grieving for. Ako, naging tauhan ng galit at
kasinungalingan. I should've given Hades a chance.

Habang tumatakbo pabalik ay iniisip ko ang mga pangako ni Hades sa akin - our love
nest, he literally built a shrine for me in there. He fulfilled all his promise. He
loved me.

Narating ko ang lugar kung saan ko siya iniwan. Huminto ako sa pagtakbo. Naroon
siya. He was sitting in the middle of the street. Under the rain. I was crying.
Nanginginig ang tinig ko, tinawag ko siya.

"Ha-hades..." Mahina lang ang boses ko. Hindi ko alam kung narinig niya o kung
anuman. But when I saw him slowly looking at my direction, my heart leaped.

"I-I came back..."

He just sat there. Huminto ang ulan. Nakatitig lang siya sa akin. He sighed.

"My queen came back to save me from the abbyss of loneliness."

He seemed happy. Tumayo siya. Inilang hakbang ako at saka hinagkan. His kissed were
deep and intense. Hindi ako makahinga. It was as if he was tryinbg to make up for
the lost years.
"Eternity, my queen..." Paulit-ulit niyang sinasabi iyon habang hinahagkan ako.

Eternity.
"Mrs. Consunji."

Ilang beses akong napalunok habang nakatingin sa mama ni Hera. She was standing in
the middle of the corridor - hindi ko alam kung gaano siya kalayo sa akin pero alam
kong nakita niya akong lumabas mula sa silid ni Hera. She was staring at me. Hindi
ko mabakas sa mukha niya kung ano ang iniisip niya. Wala siyang reaksyon - wala
siyang kahit na anong emosyon sa kanyang mukha. Hindi siya mukhang galit pero hindi
rin siya masaya.

"Mrs. Consunji..." Muling tawag ko. Nakita kong nagbuntong-hininga siya.

"Mag-usap tayo." Sabi niya sa akin. Wala akong nagawa kundi ang sumunod sa kanya.
Kinakabahan ako. Malakas ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung paano ko
ipapaliwanag sa kanya na maayos at malinis ang intensyon ko kay Hera. Na hindi ko
siya sasaktan at hindi ko siya pababayaan. Ipaglalaban ko si Hera. Alam ko naman na
kung anong mangyayari ngayon. Alam ko na ang sasabihin niya - alam ko na ang bawat
salitang lalabas sa bibig niya. Natagpuan ko ang sarili ko sa loob ng private
office ni Mr. Lukas Consunji. Pinaupo niya ako sa antique chairs doon.

"Ipaliwanag mo sa akin ang nakita ko, Hades." Malumanay na wika niya. Nanginginig
ang boses niya habang nakatayo sa harapan ko. Parang kahit na anong sandali ngayon
ay iiyak siya at magagalit sa akin.

"Mrs. Consunji..." Huminga ako nang napakalalim. "Mahal ko si Hera."

"Pero bata pa siya. She's just eighteen." Sabi niya sa akin. Narinig ko ang
paghikbi niya. "Hindi pa alam ni Hera ang gusto niya. Hindi pa niya alam ang
choices niya sa buhay. Hades..." She sighed again. "Ayokong masaktan si Hera."

"Hindi ko naman siya sasaktan, Mrs. Consunji." Tumayo ako. "Mahal ko siya. You
don't hurt what you love - no matter what kind of situation you're into, hindi mo
sasaktan ang mahal mo o kung masaktan man siya, hindi ko iyon sasadyain. Alam ko
naman kung saan ang lugar ko. Mahirap ako. Outcast sa pamilyang dapat nandoon ako.
Hindi ko pa rin alam kung anong gagawin ko sa sarili ko, pero isa lang ang alam ko,
Mrs. Consunji - mahal ko si Hera. With her I found the reason why I live and
breathe."
Bahagya siyang natigilan. Titig na titig siya sa akin. Maya-maya ay nag-iwas siya
ng tingin pero agad din niyang ibinalik sa akin ang malamlam niyang mga mata. May
mga luha na doon.

"Hindi na kita kayang pigilan, hindi ba?" Tanong niya sa akin sa mahinang tinig.
Umiling ako. Pinahid niya ang mga luha niya.

"Huwag mong sasaktan ang panganay ko, Vejar." Sabi niya. Hindi ko alam kung
ngingiti ako o maglulupasay sa tuwa nang marinig ko ang mga salitang iyon mula sa
kanya pero naging masaya ako - masaya dahil hindi niya hiniling sa akin na layuan
ko ang babaeng mahal ko. Wala akong ibang nasabi kay Mrs. Consunji noong gabing
iyon kundi ang pasasalamat. Umalis ako sa kanila, nagpaalam ako ng maayos. Iibahin
ko na ang buhay ko. Magsusumikap para hindi ko kailangan ikahiya kung ano ako sa
iba. Gagawin ko ang lahat para magtagumpay at hindi ako hihingi ng tulong kay
Kronos Vejar. Right after what he did to my mom, I will never let him in my life
ever again.

Ilang araw ang lumipas, sinadya kong hindi magpakita kay Hera pero nakatanggap ako
ng tawag na nagsasabi na kailangan naming magkita dahil alam na ng papa niya ang
lahat. Natatakot ako para sa amin. Iba si Mrs. Consunji, pero alam kong mas iba si
Lukas Consunji - wala siyang puso. My father hated him because Lukas had always
beat him to closing business deals. Hindi ko alam kung saan kami nagsisimula ni
Hera pero kukunin ko siya. I can never leav without my queen beside me.

Nang gabing iyon ay inayos ko ang lahat. Kinuha ko ang lahat ng naipon ko dahil
balak kong buhayin si Hera pero nang makikipagkita na ako sa kanya ay dumating ang
tiyahin niya para pigilan ako. Ano nga ba naman ako kumpara sa kanila. It was too
late, she was taken away by her father and the next day that I tried seeing her and
sneaking inside their mansion ay huli na. Marami nang nakabantay kay Hera - her
bodyguards were armed and ready to shoot. Naiinis ako. Inilalayo nila ang mahal ko.

Wala akong ibang maisip na paraan kundi ang bumalik kay Kronos - noong una ay
walang kasiguraduhan kung tatanggapin niya ako pero nang bumalik ako ay buong loob
niya akong tinanggap. He asked me to go to Scotland - wala akong reklamo, para ito
sa ikabubuti namin ni Hera.

Kahit saan ako magpunta at dala ko siya sa puso ko pero dumating sa punto na
ginusto ko siyang kalimutan. I tried so hard to forget her and live my life the way
I should be living it. Idated girls, I sleep with them, I have fun but that moment
when my brother Zeus told me that I need to go back, pagbaba ko ng eroplano ay si
Hera ang una kong hinanap.

Bumabalik pa rin ako sa kanya. HIndi ko siya makalimutan basta - hindi ko alam kung
bakit but I once heard someone said that When you love a Consunji - there is no
turning back - and maybe that reason alone is valid enough to stay in love with
her...

"Hades, anong iniisip mo?"

Ngumiti ako nang maulinigan ko ang tinig ni Hera. Nasa tabi ko na siya. Nakangiti.
My eyes were on the road. Umuulan pa rin nang gabing iyon. Wala pa rin akong
pakialam sa buhay na iniwan ko makasama ko lang muli ang babaeng mahal ko. Bumalik
siya, pinulot niya ako, sinagip at ngayon nandito kami - isa lang ang ibig sabihin
noon para sa akin - mahal niya ako. At mahal ko siya - wala nang hahadlang -
magkasama na kaming dalawa, pwede na naming tuparin ang mga pangarap namin ng
magkasama.

"Ikaw... the years that had passed. The chances I had lost. Kung noon pa lang
binawi na kita hindi na sana tayo tumagal ng ganito." Nagulat ko nang haplusin niya
ang mukha ko.

"Tapos na iyon. Nandito na tayo." She was smiling. "I wish mama is here. I can
share with her my happiness. She'll be happy and I'm sorry for what Aunt Laide did
to you, Hades. If I only knew..."

Hinawakan ko ang kamay niya at hinagkan iyon. HIndi naman kailangan ni Hera ang
humingi ng tawad sa akin. Wala soyang kasalanan - pareho kaming biktima. Lalo na
siya. Alam ko kung gaano kasakit ang pinagdaanan niya - sigurado naman ako na
pareho lang kami nang naramdaman noon. Nakangiti ako habang nagmamaneho. Hindi
naman nagtagal ay narating namin ang mansyong ipinatayo ko para sa kanya.

I parked my car in front of the mansion and got out. Sumunod na rin siya. Medyo
nagugulat pa ako sa tuwing hahawakan ni Hera ang kamay ko. Hindi ako makapaniwala.
Gusto kong tanungin kung totoo ba ito o kung panaginip lang pero kung panaginip ang
sana habambuhay na lang ang panaginip kong ito. Sana hindi na ko magising. Sana...

Alam kong totoo. Finally after how many years of stalking her and looking at her
from afar, I have her with me now. Malapit sa akin, abot kamay na at hinding hindi
ko siya pakakawalan basta.

Hera settled on her throne. Nakaupo siya doon with her tiara and aquamarine gown.
She really looked like a queen. Nakatingin lang ako sa kanya. Hindi makapaniwala.
Napansin kong tumaas ang kilay niya.
"Hindi ka makapaniwala?" She asked. Sinabayan niya iyon ng pagtawa. Umiling ako.
"Para kanino itong next throne." Tanong niya habang tinitingnan iyon. I smiled.

"For me, cause if you're the queen, I'm the king. King Hades." Buong pagmamalaki
kong sabi.

"Then sit with me, idiot." Naiinis na sabi niya. Napanguso pa siya. "Ang arte -
arte mo. Tingin ka nang tingin, kapag ako natunaw, you can't have sex na with me,
you're so stupid!" Natatawang napapailing ako. Umupo ako sa tabi niya at
pinakatitigan siya.

"Are you thinking of having sex with me tonight, my queen?" I looked at her. Her
eyes were on mine - I could feel the intensity of her eyes on mine. Napapalunok
siya. I was actually praying that she'll say yes - I had wanted to make love to her
since I saw her again after three months. The last time was while we were at Ilocos
- that was a onetime thing. Hera said that we needed that to finally have closure.
We made love all night but when I woke up the next morning she was gone.

"No. I'm tired." Biglang sabi niya. Humaba ang nguso ko. Sa tingin ko natawa siya
sa hitusra ko kaya humagalpak siya ng tawa.

"We just got back together! Ano iyon, home base agad?" Tanong niya. "Dream on!"
Napapahagikgik na sika niya.

"But I can kiss you, right?" I asked.

"Kiss lang, hanggang doon lang. Manigas ka diyan no!"

"Kanina pa nga matigas!" Balik-sigaw ko.

"Hades! Ang bastos mo?!" Natatawang wika niya. Napapailing ako. Maya-maya ay
kumandong siya sa akin. She kissed my lips and I kissed her back. Nagpapahabol pa
siya nang labi, pilit ko naming hinuhuli iyon. I missed moments like this with her.
I missed her playful side. I missed her. Iyon lang ang naiisip ko - kung gaano ako
nangulila sa kanya.

"Hades, sing for me..." Wika niya. I carried her to the piano chair and made her
sit there. Tinabihan ko siya. I couldn't think of any songs but this one that's
been playing on my mind ever since I kissed her at the park bay years ago...

I'd like to run away from you, but if you never found me, I would die...

Hera smiled. "That's very old! Wala bang bago?!"

"Shut up, Mi Bella! Hinaharana kita." Kinindatan ko siya.

I'd like to break you put around me, but I know I never will...

You stay away and all I do is wonder I the hell I waited for you...

But when did common sense prevail for lovers when we know it never will...

Impossible to live with you, but I know, I could never live without you...

For whatever you do...

I looked at her as I play the piano. She was staring at me, nakikita ko ang
kasayahan sa mga mata niya...

I never, never, never wanted to be in love with anyone but you...

You never treat me like you should, so what's the good of loving as I do?

Although you always laugh at love, nothing else would be good enough for you...

Impossible to live with you, but I know, I could never live without you...

For whatever you do...

I never, never, never wanted to be in love with anyone but you...

You make me laugh, you make me cry, you make me live, you make me die for you...

You make me sing, you make me sad, you make me glad, you make me mad for you...

I love you, hate you. I love you hate you...

I never, never, never wanted to be in love with anyone but you...

I finished playing the song. I was still looking at Hera. Tulala siya. Parang
naiiyak. Napansin kong napahawak na naman siya sa parteng iyon ng kanyang tyan. I
wonder why that became her mannerism. I touched her face.

"You okay, love?" I asked her. Tumango siya.

"I'm just tired, Hades." She said in a low voice. "But that was a beautiful song.
Thank you, Hades." She kissed my cheeks, matapos iyon ay nagpaalam siyang aakyat na
sa silid. Hindi ko maintindihan, may nagawa ba ako? Her mood changed. Sinundan ko
siya ng tingin. I wanted to ask her, but how?

---------------------------

Nagising ako kinabukasan nang may nakadantay na kamay sa baywang ko. I wondered
where I was but when I recovered the memory of last night's episode ay agad akong
napangiti. Bumaling ako sa kanan at doon nakita ko ang natutulog na si Hades.
Napangisi ako. Pinisil ko ang ilong niya - madiin pero hindi siya nagising.
Humigpit lang ang yakap niya sa akin. I kissed the tip of his nose tapos ay inalis
ko ang kamay niya sa baywang ko. Nanlaki pa ang mga mata ko ng ma-realize ko na
iyong isang kamay ni Hades ay nakahawak sa right boobs ko. Hinampas ko iyon saka
inalis din.

"Pilyo..." Bulong ko. Lumabas ako ng silid at dumiretso sa kusina. I was thinking
of making breakfast for him. Hindi ako marunong magluto - marunong lang akong
kumain. May sandwich naman siguro sa ref niya o kung anumang pwedeng mix and mix na
lang. I was never good in the kitchen. Ayaw na ayaw ni Papa na gumagawa ako sa
kusina. Si Mama naman, tinuturuan ako noon pero hindi ako nakikinig. I just like
hanging out with her, pretend I was listening tapos yayakapin ko siya nang mahigpit
then we'll end up laughing and I'll end up eating the foiod she cooked. Ganoon lang
kami ni Mama noon. I smiled at that memory. Nami-miss ko na talaga siya.

Narating ko ang kitchen ni Hades. It was spacious. Apat ang ref niya doon. Sa gilid
ng ref ay may wine cellar. Tumaas ang kilay ko sa edad ng mga wine doon. Binuksan
ko isa-isa ang ref ni Hades. Puno ng gulay ang laman ng isa, ang isa naman ay puro
fruits lang.

"Siya na ang mayaman." I whispered. Kumuha ako ng iceberg lettuce. Naisip kong
gumawa ng chicken salad para sa almusal. Madali lang naman yata iyon. Ang
natatandaan ko, kailangan ko lang pakuluan ang manok then, bongga na! Inayos ko ang
mga gagamitin ko. While waiting I suddenly thought of the urge of calling Ares.
Sigurado ako na nag-aalala iyon.
Kinuha ko ang phone na nakalagay sa bar. I dialed his number - after three rings,
sumagot siya.

"Hello?"

"Hey, Ares. Good morning!"

"Fuck, Hera! Putang ina! Nasaan ka?!" Gigil na gigil na tanong niya."Nag-aalala na
ako! Hindi nga ako nakatulog kagabi! I told you to never scare me like that?!" He
kept on hissing. Natatawa naman ako

"Okay lang ako. Wala kang dapat ipag-alala." Sabi ko sa kanya. "Babalik din ako
ngayon. Wag kang over acting, bunso." Natatawang sabi ko. Bago pa makasigaw ulit si
Ares ay ibinaba ko na ang phone. Napapailing na lang ako. I know he's just worried.
Wala naming dapat ipag-alala. Mamaya lang hindi na mainit ang ulo niya. Mamaya ko
na lang siya kakausapin pag nakabalik na ako.

I was waiting for the chicken to boil. Nagugutom na ako. Binuksan ko ulit ang ref
at doon nakakita ako ng bread and chocolate jam. Kinuha ko iyon tapos ay kumuha ako
ng kutsara para may pampalaman ako. Iniisip ko kung gising na si Hades.

Bigla ay napangiti ako. Kasabay ng pagngiti ay ang kahugkangan sa puso ko.

Napahawak ako abdomen ko. Sometimes, I still think that my baby was there and it
was just waiting for me and Hades to get back together then it's heart will start
beating again and nine months later, the baby will be born and it'll be a healthy
baby boy. He'll have Hades' eyes and my attitude. He'll be both a jerk and an
asshole - ang gwapo ng anak ko - artistahin. Tapos I'll name him Achilles.

I wish I could have him back. I missed my baby.

Isinubo ko ang kutsara na puno ng palaman. Napaigik ako nang biglang may humalik sa
leeg ko.

"Good morning, my queen. Akala ko tinakbuhan mo na naman ako." He even whispered in

my ear. I gasped hard when I felt him nibbling my ear.
"Hades!" Natawa siya nang malakas. "Umagang-umaga ha! Kumain ka na lang!" Pinasak
ko sa bibig niya ang tinapay na hawak ko.

"Ikaw nga iyong gusto kong kainin."

"Tseh! Ang bastos mo!" I felt my cheeks blushed. Finally kumulo na ang chicken ko.
Inayos ko na iyon. Nakikita ko si Hades sa gilid ng mga mata ko. He was only
wearing his thunderbolt boxer shorts. Lantad na lantad lahat ng tinapay at litid sa
upper body niya. Napabuntong - hininga ako.

Gusto ko pang magpakipot! Wag kang easy, Hera! I kept telling myself.

"Ano ba iyan, mi bella?" My eyes widened when Hades wrapped his arms around my
waist and whispered to my ear. Ang pagkalandi-landi ng lalaking ito.

"Don't fight it, Hera. I know you could feel the heat..."

I felt his hands creeping inside my oversized shirt. I was braless and I could feel
the heat coming from his hands to my skin. I was biting my lips. He wasn't doing
anything yet and I felt like I am about to explode. Has it been that long?

He was nibbling that sensitive part of my neck again. A small sound come out of my
lips while he does that. I was feeling many things but the most influential feeling
I have is thirst. I am very thirsty.

Hinarap niya ako sa kanya at sinakop niya ng buong-buo ang labi ko. I like his
kisses; I like the heat coming from his mouth. Para bang dahan-dahan iyong
kumakalat sa buong pagkatao ko. May narinig akong saound na tick. I guess piñata na
ni Hades ang stove bago pa masunog ang pinakukuluan ko. Hayaan na lang niyang ako
ang masunog kasama siya.

I felt his hands on the neds of my shirt, itinataas niya iyon. Itinapon kung saan
at muling binalikan ang mga labi ko. I was just wearing my white lacey panties in
front of him. His hand cupped my triangle. I was breathing hard. I could really
feel the heat now.

Tumigil siya sa paghalik."Hades!" Inis na sigaw ko. "Huwag mo akong ibitin!"

Naiinis na ako. Why is he stopping? Bigla na lang niya akong binuhat para iupo sa
bar. He spread my legs wide and kissed my collarbones.
I'm in hell right now - not the hell with demons but hell with Hades. I'm in too
much heat. I bit my lower lip when I felt him sucking on my right nipple. My mouth
parted a bit. He was playing with that tip of my breast. I was getting hotter and
hotter as the minutes passed by. Maya-maya ay tumigil na naman siya.

"Hades, ano ba?!" Inis na inis na ako. He just grinned at me. Kinuha niya ang
chocolate spread na kinakain ko kanina and took a handful of it. Literal na
ipinasok niya ang kamay niya sa jar at kumuha niyon. My eyes widened when he put
some spread on my left breast and mashed it together and licked it all. My mouth
formed an O. He was so good with his tongue and mouth.

He licked clean the chocolate and his lips and tongue travelled down to my abdomen.
The next thing I knew, he was kneeling down in front of me and he was wiping some
chocolate spread in between my legs.

Moments later he was in between too. Licking his way in, making me feel so wanted
and so beautiful; and yet so hot. I wanted so much for him to stop because it was
just too much for me and yet if I ask him to stop, I'll feel incomplete. I want him
and I want more of what he was doing to me.

"Ooooohhhh." I gasped when his tongue met my precious clit. Hades knows how to use
his tongue so well. Ang alam ko lang nauuhaw na ako. Sobrang.

"Fuuuccckkk!!!" I mumbled when I felt something inside me was about to explode. I

could feel my essence pouring down and h was licking that side of my inner thighs.
I was so hot.

"Hades... wait..." Sabi ko. Tumayo siya at pumantay sa akin. His mouth was
glistening with my essence. I could see his morning wood poking from his boxers. I
bit my lower lip as my hand reach for his shaft. He was big. Napatingin ako nang
hawakan niya ang kamay ko at saka umiling. Binuhat niya akong muli. He made me wrap
my legs around his waist. Damang-dama ko siya.

"Not now, my queen. I wanna be inside you." Wika niya sa akin. I nodded. I was
waiting in anticipation and when he was finally inside of me, I felt complete. He
wasn't moving. He was just inside of me. Maya-maya ay lumakad siya - without
breaking our connection. Napapakagat labi ako. Every time he take a step, something
inside me was being hit.

"Ahh, shit." I buried my head on his neck. We reached the stair. Ganoon na naman
ang pakiramdam habang paakyat kami. Hindi na ako makahinga.

Finally, we reached the bed. He was still inside me when he made me lie in there.
Tinitigan niya ako. I was blushing.

"I just love you so damn much Hera." He said as he thrusts inside. "We are indeed
breaking Greek mythology. I love you, mi bella. With all my riches, my heart and
even my soul. I love you."

-----

Song used: Never, never, never by: Shirley Bassey

"Do we really have to go back?"

I smiled at Hera. Kanina ko pa itinatanong iyon sa kanya Para kasing ayoko pang
bumalik. Hindi ko pa kayang ibalik siya sa mundong ginagalawan namin. Dapat nga ay
noong isang araw pa kami bumalik pero dahil sa gusto kong makabawi sa kanya ay
hindi pa kami bumalik sa siyudad. We spent one week together on our nest. No calls
from the outside world, no nothing. Wala akong balita kung anong nangyari na sa
iniwan naming gulo noong gabing iyon. Basta masaya lang kaming dalawa.

"Hades, we have to face reality." Iyon naman ang sagot niya sa akin habang nakaupo
sa passenger's seat sa loob ng sasakyan ko. She was eating the vanilla bread I
bought at the convenience store earlier. Hera was wearing my shirt and a pair of my
boxer's. Wala kasi siyang damit at hindi ko na rin naman siya nabilhan dahil ayaw
niya. Sabagay sa loob ng isang linggo - hindi naman niya masyadong kinailangan ang
damit. I grinned at the memory of us together in bed - side by side, making love,
satisfying each other.

"Isa pa." Sabi niya pa sa akin. "I have to talk to Aunt Laide."

"Bakit pa?" Nagbago ang expression ng mukha ko nang marinig ko ang pangalan ng
Auntie niya. Kung hindi lang ako tinuruan ng nanay kong gumalang sa nakakatanda sa
akin ay matagal ko nang kinompronta ang tiyahin ni Hera. Ayoko lang ng gulo pero
dapat ay matagal ko na siyang kinausap. Ayoko lang kasing magbukas ang sugat ng
nakaraan. I was just so thankful that Hera accepted me again.

"Hades, she's my aunt. She had to explain too many things. Isa na doon ay kung
bakit ayaw niya sa'yo."
Napangiwi ako. Naiinis ako sa babaeng iyon. I just wished Laide Consunji would be
more like Hera's mom. Napakabait ng Mama ni Hera. Naaalala ko ang huling pag-uusap
namin noong bago siya maaksidente. She went to my office and talked to me. She gave
me a huge brown envelope. Ang sabi niya sa akin, may sulat ako doon at sa oras na
mabasa ko ang sulat kailangan kong ipapanood sa pamilya niya ang video tape na
naroon. Hindi ko alam noon kung bakit niya sinasabi at ibinibilin sa akin ang mga
bagay na iyon but when I heard the news hours later - I realized why.

Athena even joked about it. She said that Apollo Consunji went to my office because
I'm Hades the King of the Underworld. Kinuha ko na daw ang kaluluwa ni Apollo bago
pa man siya maaksidente. Kung iisipin ay tama. Sa office ko siya galing bago
mabangga ng truck ang sinasakyan niya. Kung hindi siya nagpunta, marahil hindi siya
maaksidente.

"Do you miss your mom?" I asked Hera. Bigla ay lumamlam ang mga mata niya.
Napangiti siya - ngiti na may lungkot.

"People have called me names, Hades but to my mom, I'm just her little girl. Yes, I
miss her. Si Mama lang kasi ang taong kahit kailan ay hindi ako ni-judge. She
always understands. I miss her. I actually wish she's alive for me to tell her what
happened to us. She's my best friend..."

I took her hand and kissed her palm. Nakatingin lang siya sa akin. "I can be your
best friend." Sabi ko pa."I can be anything that you want. I just want you to be
happy,"

Hera thanked me. I don't know what's with those words that overwhelms me the most.
Siguro dahil hanggang ngayon a hindi ako makapaniwala na tinanggap niya ako at
ngayon ay magkasama kami. It's been a week. May kasamang pangamba ang pagbalik
naming dalawa. Natatakot ako na baka sa pagbalik naming dalawa ay muling makialam
ang pamilya niya. Hindi na nga lang ang pamilya niya kundi pati na rin ang pamilya
ko. I know my father. Kapag hindi nasunod ang gusto niya ay gagawa siya ng paraan
masunod ang gusto niya but something had changed now - I am going to do everything
in my will just to protect Hera. I'll never let her go.

We continued to talk. Patuloy rin naman ako sa pagda-drive. Hera was asking me
things about my exile in Scotland. What made me laugh the most was her question
about how many girls I have bedded back in that place. Napailing na lang ako.

"Baby, I'm a man and I have needs."

"The creepiest thing you can ever tell me is that when you're with other girls,
you're thinking about me." Confident na sabi niya.

"But I do. I think about you a lot. Even when I have sex with Venus. Sometimes, I
close my eyes and think of that last time we shared - even when I..." Bigla akong
natigilan. Napatingin ako kay Hera, nakangisi lang siya sa akin. I grinned back at
her. "You have no idea how many painful erection I got right after you leave me
hanging."

"I didn't leave you hanging, Hades. Wala akong ginagawa sa'yo. Ni hindi kita
kinakausap." Natatawang sabi niya. Paano ko ba ipapaliwanag sa kanya? I sighed.
Nakakahiya pero may dapat pa ba akong itago?

"Just shut up, Hera!" Inis na wika ko. Humagalpak naman siya ng tawa. I missed her
laughter. Ganoon pa rin iyon. Nakakahawa. Pinakatitigan ko siya. Kahit na
ngumingiti at tumatawa siya ay hindi naman iyon umaabot sa mga mata niya.
Pakiramdam ko kahit na magkasama na kami ay hindi pa rin siya lubusang masaya.

Suddenly, the rain started pouring. Binagalan ko ang takbo dahil madulas ang daan.
Hera was looking outside.

"The rain makes me horny." Walang abog na sabi niya. Bumaling siya sa akin. She
rested her hand on my thighs and she moved it upward until it reach my crotch area.
I was just grinning. Patay malisyang ipinagpatuloy ko ang pagda-drive. Maya-maya ay
naramdaman kong ibinababa niya ang zipper ng pantalon ko, another moment later I
felt her mouth over my shaft. I closed my eyes. Lalo kong binagalan ang takbo ng
sasakyan - hindi, I stopped the car and let that glorious feeling take over me. I
relaxed my whole body. I looked down at Hera, she was eyeing me. There was a grin
on her face. I touched her cheeks. Bigla ay pumantay siya sa akin.

"You make me so horny." Sabi niya bigla. I kissed her lips. I explored the insides
of her mouth. Alam na alam ko na ang lasa ng mga labi ni Hera. It was sweet, juicy
and delicious. I felt her hands on my hardened member again. She was being too
aggressive now. Lumayo siya sa akin nang bahagya kaya tumigil ako sa paghalik sa
kanya.

"Hindi mo na ako iiwan, diba?" She said in a low voice. "Kahit na sabihin ulit ni
Auntie, diba. Hades you will stay with your Queen, right? You'll stay with me and
that's an order."

I smiled. I touched her lips. "I'll stay with you, my Queen."

"Good. Now chase me." Bigla na lang siyang bumaba ng sasakyan at sinalubong ang
malakas na ulan. Hera started jumping under the rain. She was shouting with glee.
The sight just turned me on. Bumaba ako ng sasakyan. I took my shirt off. Nang
makalapit ako kay Hera ay hinapit ko ang baywang niya at ipinaharap siya sa akin.

There's this playfull smile on her face. She was so pretty under the rain.

"I love you." I kissed the tip of her nose.

"You know what I had always wanted to do?" Tanong niya sa akin. I looked at her.
"To make love under the rain."

I grinned. That sounded so good on my ears.

---------------------

Hades parked the car in front of our mansion. Aaminin ko, may kaba sa dibdib ko.
Lalong tumindi ang kabang iyon nang makita ko ang kotse ni Ares na naka-park sa
labas. His red California T Ferrari was looking all mighty. Napakagat labi ko. I
fear Ares. I may be the eldest child of Lukas Consunji but I fear Ares - my
youngest brother. The queen fears the War God. Hinawakan ni Hades ang kamay ko. I
know that he was just trying to assure me that things will be okay. Sana. Iyon lang
ang hiling ko. Wala na si Mama, wala na akong kakampi. Noon kasi kahit na mali ako
- iniintindi ako ni Mama. Hindi niya ako kinakamapihan. Ipinaiintindi niya sa akin
ang mali ko.

I remember when I was in elementary, sinabunutan ko ang classmate ko dahil

napapangitan ako sa kanya. Dinala ako sa office. Kampante ako noon dahil alam kong
darating si Mama pero hindi siya dumating. Napahiya ako sa guidance counselor.
Umuwi ako ng umiiyak, Nang makarating ako sa bahay ay sinalubong ako ni Mama. Hindi
siya galit pero hindi rin siya masayang makita ako. She didn't talk to me for a
week. Noong hindi ko na kaya, umiyak ako sa harapan niya and said sorry. That day
she told me that things were never always in my way - that I might be a princess
inside the mansion but when I leave our home - I'm just HERA not an Consunji but
just HERA.

"Hindi kita iiwan, Hera. No one can ever make me leave you." He assured me. Tumango
ako. Sabay kaming bumaba ng sasakyan. Inabot niya pa ang kamay ko para hawakan nang
napakahigpit habang naglalakad papasok sa loob ng bahay. Nasa may front door pa
lang kami nang makita ko si Ares na papalapit sa amin. Mabilis ang hakbang niya at
mabilis din ang mga pangyayari. I was caught off guard. Sinuntok ni Ares si Hades
sa pisngi. Napaupo si Hades. Napasigaw naman ako. Nanlaki ang mga mata ko nang
makita ko si Hermes sa likod ni Hades. Hinawakan niya ang mga kamay ni Hades para
itayo upang muli itong masapak ng kapatid ko.
"ARES! FUCK IT! STOP!" Halos lumabas ang lahat ng litid sa leeg ko kakasigaw sa
kanya pero parang wala siyang naririnig. I asked for help. Hindi naman nagtagal ay
lumabas si Bathseeba ng bahay. I thanked all the heavens above when she screamed.

"NO SEX ARES! NOT EVEN A SINGLE FUCKING KISS IF YOU DON'T STOP!"

It was like a magic word. Ares stopped. Naka-hang lang ang kamay niya sa ere habang
titig na titig kay Hades. Napansin kong putok ang labi ni Hades. Dinaluhan ko siya.
Ayaw siyang bitiwan ni Hermes kaya sinipa ko si Hermes sa tuhod.

"Hera!" Reklamo niya. Pinanlakihan ko siya ng mga mata.

"I'm still the big sister, asshole!" Sigaw ko sa kanya. I looked at Ares. Galit ang
mukha niya. "You don't have any rights! How dare you hurt him?!"

"How dare him take you away?!" Sigaw niya. Napansin kong papalapit si Bathseeba.
Hinawakan niya ang braso ni Ares. Akala ko ay titigil na siya pero hindi pa rin.
"Sa kanya pa, Hera? Siya pa?! He's not good enough for you!"

"And who's good enough for me?!" Ganting sigaw ko.

"Hera, calm down." Wika pa ni Hades. I looked at him.

"You shut up! This is between me and my brothers!" Mukhang natigilan siya.

"Yeah, you shut up, Vejar. You will never ever belong to this family!" Sigaw din ni
Hermes. Binalingan ko siya at saka sinampal sa bibig.

"Manahimik ka din!"

"Ate naman!" Napapailing na wika niya.

"Hindi ako nagbibiro, Hera. He's no good enough! He's not man enough." Nakita kong
hinatak ni Bathseeba ang braso ng asawa niya.

"Ares, tama na... natatakot na ako." Mahinang wika niya. Pinalis ni Ares ang braso
ni Bathseeba.

"That man will never be good enough, Hera!" Muling sigaw niya. I crossed my arms.

"Tell me, whose good enough for me then?" Tanong ko. Ares looked at Hades and shook
his head.

"It's not about wealth or money or what life he can give you, Hera. Paninindigan.
Isang bagay na wala siya."

"Paano mo nasabi?" Hades spoke. "I'm here in front of you, fighting for Hera and
the love I have for her."

"Well, you're a decade too late! If you had fought for her back then, then many be
she----"

"Shut the fuck up!" Gigil na wika ko. "Wala kang karapatan!" I was hysterical.
Hindi ko alam kung bakit ganoon si Ares. Alam ko kung anong sasabihin niya at wala
siyang karapatan. Kung ako nga hindi ko sinasabi kay Hades, siya pa ba?

"You're just my brother, Ares. You have no rights!" Sigaw kong muli. Hinatak ko ang
kamay ni Hades. I wanted to leave at hindi ko siya iiwan na lang basta. I was
shaking with so much fear. Napahawak ako sa parteng iyon ng aking tyan. I was
wishing for a heartbeat. Kahit na malabong mangyari iyon, hinihiling ko pa rin.
Gusto ko, gusto kong magkaroon ng pamilya kasama si Hades...

But I can't anymore. I can't bear a child anymore. I cried so hard that moment.
Ipinasok ako ni Hades sa sasakyam. I'd been living the past decade thinking that I
had accepted defeat. My life is almost perfect - almost dahil hindi ako
magkakaanak. I cannot bear a kid. I cannot give the man I love kids.

Umandara ng sasakyan niya. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin. I'm just
relieved that he's with me. Huminto ang sasakyan. Hades took my hand and we walked
hand in hand again. Pumasok kami sa loob ng isang bachelor's pad. Umupo ako sa kama
ni Hades at saka umiyak. Hindi ko mapigilan ang sarili ko. I cupped his face. I now
wonder what our child - the one I lost - would look like kung nabuhay siya noon.
Will he have the same eyes as him? Will he have the same nose line, same lips?
Mamamana kaya niya ang lapas ng kamay ni Hades? I wanted the two of them to look
like.

"Hera, you're scaring me..." Sabi niya sa akin. Niyakap ko siya. I suddenly felt
sorry for him. I suddenly want to run away. But if I run away. Mabubuhay na naman
si Hades sa kalungkutan. Alam ko na ngayon kung gaano niya ako kamahal at kung
gaano ako kahalaga sa buhay niya. I don't want him to be sad and alone.

"I'm so sorry..." Humihikbing sabi ko. I don't know the reason behind my apology.
I'm not sure if it's because of what my brothers did to him or because I can't give
him a child. I just kept on crying...

"I love you, Hades. I really do..."

I should be happy.

I kept on thinking that while looking at the sleeping version of my queen.Masaya

naman talaga ako at magkasama na kami pero kakambal ng kasiyahang iyon ay ang pag-
aalala ko sa kanya. Hindi ko maalis sa sarili ko ang katotohanang parang may hindi
siya sinasabi sa akin. I keep on thinking that I have missed an important event in
her lif. Hindi ko maalis-alis sa isipan ko iyon. Bakit siya palaging umiiyak? Bakit
hindi ganap ang kasiyahan niya?

Hinaplos ko ang buhok niya at saka hinagkan sa pisngi matapos iyon ay bumaba ako sa
kama para magpunta sa private office ko. I have this thing in my mind. Matagal ko
nang dapat ginawa ito. Pero noon kasi ay natatakot ako. Pero iba na rin kasi
ngayon. Hindi na ako nag-iisa at alam kong kailangan ko nang malaman kung ano ang
laman ng sulat na iyon.

I stood before my table. My heart was beating so fast. Hindi ko nga maintindihan
kung bakit pero kinakabahan talaga ako. At lahat ng kabang ito ay dahil lang sa
sulat na ibinigay ni Mrs. Consunji sa akin halos isang taon na rin ang nakararaan.
Huminga ako ng malalim at binuksan ang drawer kung saan nakalagay ang sulat na
iyon. Hindi ko iyon binuksan kahit kailan. Hindi ako nagkaroon ng lakas ng loob
para basahin iyon dahil na din sa takot na nararamdaman ko.

I found the manila envelope lying beneath my things. Nanginginig ang kamay ko na
kinuha iyon. Hindi ko alam kung anong nasa loob niyon. Noong araw na ibinigay niya
iyon sa akin ay hindi ako nakakibo. Tanda ko pa iyong araw na pinuntahan niya ako
sa office. Nagulat ako. I was in the.middle of a meeting when my secretary called
me and said that someone was looking for me and that it was important.

Agad kong pinuntahan ang sinasabi ng secretary ko and imagine my surprise.when I

saw Mrs. Apollo Consunji sitting on my visitor couch while waiting for me. Out eyes
met and she smiled at me.

"Hello, Hades Vejar. Ang tagal nating hindi nagkita."

Kinulabutan ako. Hindi ko maintindihan ang mga nangyayari. Bakit nandito siya? I
was keeping my distance. Gustong-gusto kong lumapit kay Hera at bawiin siya pero
hindi ko ginagawa. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit nandito siya sa harapan
ko.
"Hello, Mrs. Consunji." I smiled back at her. Tumayo siya at nilapitan ako. Agad
kong napamsin ang hawak niyang manila envelope. Iniabot niya iyon sa akin at saka
para bang naluluhang hinaplos ang balikat ko.

"Ikaw na ang mag-aalaga ngayon sa panganay ko." Malumanay ngunit marriin niyang
sabi. Matapos iyon ay walang dalawang sa.litang umalis siya sa aking harapan. Hindi
ko na siya nagawa pang habulin dahil hindi ako makagalaw. What's the meaning of
that? Anong gusto niyang gawin ko at para saan ang envelope na ibinigay niya sa
akin. HIndi ko maintindihan talaga ang mga nangyayari.

Nang gabing iyon ay ilang oras lang akong nakatitig sa envelope na bigay niya. No
one can ever tell me what's inside the envelope and I was too sa red to open it.
Mas lalong tumindi ang kaba ko nang marinig ko sa balita ang nangyari sa mama ni
Hera. Hindi ako nagdalawang isip. Pumunta ako agad sa ospital. No one knew me - I
got so close to her pero hindi ko siya magawang lapitan para yakain at patahanin
She looked s weak and vulnerable. I just stood there - feeling scared. Mas
natatakot pa nga ako kaysa sa kanya.

Dalawang araw akong pabalik-balik sa ospital. Binabantayan ko siya mula sa malayo.

Sa isipan ko, paulit-ulit ang sinasabi sa akin ni Mrs. Consunji Ikaw na ang mag-
aalaga sa panganay ko. Ito ba ang ibig sabihin noon? Kung sa akin niya hinahabilin
si Hera - kailangan ko nang bumalik sa buhay niya and that was the reason why after
some months - seeing her in Ilocos - I gained the courage to finally speak to her
and I was rejected. But I guess I got lucky when that night came. Hera was so sad
for her loss. I saw her crying and that was when she told me that to have closure.
we need to make love. I grabbed the opportunity, thinking that I'll get her back.
Pinaniwala ko siya na ganoon din ang nais ko pero hindi - hindi nangyari dahil nang
magising ako kinabukasan ay wala na siya.

Ilang buwan na naman ang lumipas, finally - Yto Consunji and Helios Demitri
approached me for the merging. Pumayag ako, punayag ako para makalapit ako kay Hera
at hindi ako nabigo. Itinataboy niya ako - oo, pero hindi ako sumusuko. I wanted to
be with her. Nangako ako sa sarili ko na babasahin ko lang ang sulat ni Mrs.
Consunji sa oras na magkasama na kami ni Hera.

At ngayon ang araw na iyon. My hands were shaking as I open the envelope. It was
like tryong to open the Pandora's box. Kinuha ko ang nag-iisang papel doon at
dahan-dahan kong binuklat iyon. I felt my heart stopped as I read the words written
for me...

Hades Vejar...

Siguro ay nagtatataka ka kung bakit nagkita tayong muli pero huwag. Ikaw na ang
bahala sa panganay ko. If you look at Hera now, you'll see a different version of
her but if you look closely, she's still the same person. She's weak inside. What
you're seeing is a facade. Ayokong maiwan si Hera na ganoon na lang. I know my
daughter, she was just trying to be strong and because of that, Hades, she needs
someone to take care of her and love her.

At ikaw iyon.

Hades, ikaw ang kailangan ni Hera. Mahalin mo siya. Kahit anong mangyari, mahalin
mo ang panganay ko at huwag mo siyang iwan.

Kahit anong mangyari, Hades.

I found myself tearing up as I finished reading the letter. Agad akong tumayo at
bumalik sa silid. Hera was still asleep. Tinabihan ko siya ay niyakap ng mahigpit.
"Mahal na mahal kita..." Bulong ko sa kanya.

----------

"And Hera is herself again."

Napangisi ako nang marinig kong sinabi iyon ni Yto sa harap ng buong boardroom.We
were having our monthly board meeting. Kababalik lang ni Yto at ni Zeus mula sa
Paris dahil sa expansion. Wala rin aking pakialam kung nandoon si Mr. KRONOS VEJAR.
He was giving me that look. Alam ko kung anong ibig sabihin noon pero wala talaga
akong pakialam. I know that he doesn't like me but he has to deal with that.

"Are you scared, Yto?" Panunudyo ko. "You know very well na ayoko sa Paris
expansion. It's too impractical so bakit ako papayag sa budget na iyan? It's too
much, don't you think?"

"Are we at it again?" Tumayo ako at umikot sa board room. Nandoon si Uncle Sancho,
si Papa, si Helios, si Kronos, si Yto, si Zeus at si Hades. He was just grinning at
me. I saw him mouthing I love you at me. I widened my eyes at him.

"Yes, Yto. I hold the money. I say thos because it's true impractical."

"Hera." May warning bells sa boses ni Papa. I rolled my eyes. Magsasalita na sana
ako nang magsalita si Kronos Vejar.

"Siya ba ang gusto mo, Hades?" He smirked. Tumaas naman ang kilay ko. Nakita ko si
Papa na nakatitig kay Kronos. "She doesn't even know how to manage a company.
Madamot. Walang alam."

"Papa!" Napatayo si Hades. Tumayo na rin si Papa. Nakita kong hinawakan ni Uncle
Sancho ang braso ni Papa.

"I don't appreciate you talking about my daughter like that."

"And I don't appteciate your.daughter with my son. Hindi sila bagay."

"Pa! Napagusapan na natin ito." Nilapitan ako ni Hades. "Mahal ko si Hera."

"With all due respect, Sir. I DON'T CARE IF YOU DON'T LIKE ME. IT'S HADES THAT I
CARE ABOUT." Inis na sabi ko. Nakita kong nanalaki ang mga mata niya. I just stared
at him. I had a glimpse of my father --- there was a truimphant smile on his face.

"You're one arrogant lady." Wika niya pa sa akin.

"Of course! I'm a fucking Consunji!"

Narinig kong pumalakpak si Yto. I saw how happy he is. Walang nagawa si Kronos
Vejar kundi ang umalis. Sinundan siya ni Zeus. Sumunod rin naman si Hades. I looked
at my family. Masyadong tahimik ang lahat -- all of a sudden -- Helios cracked.

"So, the evil queen is in love..."

I made a face. Nagtawanan naman ang mga kalalakihan doon. I was rolling my eyes.
Lumabas ako ng board room at saka tinungo ang hallway, hinahanap ko si Hades.
Habang naglalakad ay narinig ko ang pangalan ko. Isinigaw iyon ng kung sino. I
looked back. Ganoon na lang ang pagkabigla ko nang makita ko ang dating fiance ni
Hades na lumalakad papunta sa akin. Galit na galit ang hitsura niya habang iniilang
hakbang ako. My eyes widened when I saw a brown bottle on her left hand.
Akmang isasaboy niya iyon sa akin nang yakapin ako ng kung sino.

"Ahhhhhh!!!" Pumailanlang ang pamilyar na boses ng isang babae. Siya ang yumakap sa
akin and when I looked up --- I saw Yza crying with pain. Nakita ko ang nangyayari
sa balikat niya na para bang nasusunog. I looked at Hades' ex fiance.

"What have you done?!" I exclaimed. Dinaluhan ko si Yza.

"Y-yza I'll get you to the hospital!" Nagpapanic ako. Tiningnan ko muli ang babae.
Hindi siya makagalaw.

"Yza?!" Narinig ko ang boses ni Helios.

"HERE!" I yelled. Narinig ko ang mga yabag ni Helios.

Nakalapit siya sa amin. I saw how dark his eyes were when he saw Yza. Mabilis pa sa
alas kwatro na binuhat niya ang pinsan ko at bilangan ang babaeng iyon.

"Remember this day, bitch. It might be your last." Matapos iyon ay umalis siya.
Mabibilis ang mga hakbang niya.Nakasunod lang ako sa kanya. Maya-maya ay namataan
ko na si Hades. Puno ng pag-aalala ang mukha niya. Niyakap niya ako at binalingan
ang babaeng iyon.

"Get out of here, Venus!"

Hinarap niya ako.

"Are you hurt?" Tanong niya. He even cupped my face. Umiling ako.

"Hades, si Yza."

For the first time in my life --- nag-aalala ako para kay Yza.

I was so scared of going near Yza's room that night. Nasa ospital ako - kami ni
Hades. He was just holding my hand while his other hand was around my shoulder -
trying to tell me and make me feel that things are going to be okay. Alam kong
magkakaroon kami ng problema pero kahit kailan ay hindi ko naisip na hahantong kami
sa ganito - I was so damn scared. Scared of losing Hades again. Kung iyong babaeng
iyon lang ang pag-uusapan, hindi naman ako natatakot sa kanya. Bakit? she's just a
crazy woman trying hard to catch Hades again - kaya niya nga nagawang manakit ng
tao. Ginusto niyang makuha si Hades - she's that desperate - hindi ko siya dapat
katakutan.

"That woman should go to jail, Hades." Malamig na wika ko. Tumingin ako sa kanya.
"Okay lang kung ako, Hades. Yza's pregnant. What if something happens to her baby?
I can't handle another loss!" Naiiyak na wika ko. Humigpit ang hawak ng kamay niya
sa kamay ko. Napatingin ako sa kanya. May pagtatataka sa mukha niya. Muli ay
napahawak ako sa parteng iyon ng aking tyan at saka kinakabahang sinalubong ang mga
mata niya. May pagtatanong sa mga iyon. Napalunok ako. Is it time? Is this the
right time to tell him what happened to me almost a decade ago? What will be his
reaction? Will he hate me for it? Will he blame me for what happen? Will he still
love me? Or will he leave me after knowing then truth. I bit my lower lip. Bumitiw
ako sa kanya.

"I need to go to Yza. Gusto ko siyang makita." Iniwan ko siya doon at nagtungo sa
silid ni Yza. I really wann know what happend to her pero kasabay noon ay ang pag-
iwas ko kay Hades. Alam kong susunod na ang mga tanong. Alam kong nakakramdam na
siya pero hindi ko pa kayang sabihin sa kanya. I realized that telling Hades the
truth will reopen the wounds that time has healed - hindi man magaling na magaling
pero alam kong magiging ganoon pa rin ang epekto at mas masakit ngayon dahil dalawa
na kami ni Hades. I know that he will hate me for being careless which resulted to
losing our own child.

I sighed. I opened the door and I saw Yza sitting up. She was in the middle of the
hospital bed. Nakaupo naman si Helios sa likod niya. Nakasandal ang pinsan ko sa
asawa niya and they were holding hands. I stood there in awe. I asked myself, is
this really the girl who was molested by her husband? They looked so... in love.
Love was all over the place - I can taste it - feel it - I can even breath it.

"Hi..." I cleared my throat. Si Helios ang unang tumingin sa direksyon ko. Hindi
siya ngumiti sa akin pero mukhang hindi naman siya galit. Si Yza, nang lumingon ay
ngumiti. Palagi naman siyang ganoon. Palaging may nakahandang mainit na ngiti sa
kanyang mukha.

"Are you alright, Hera?" Iyon ang unang tanong ni Yza sa akin. Napangiwi ako. Siya
ang naaksidente pero ako ang tinatanong niya. I questioned myself, why do I hate
her? She's my cousin and she obviously doesn't hate me.

"Ikaw ang dapat kong tanungin niya." Tiningnan ko nsi Helios. "Can you leave us?"

"I actually can't, Hera. With you around, my queen is in distress." Mariing wika
niya.

"Helios." Tiningnan siya ni Yza. "Okay lang ako. Mag-uusap lang kami. If it will
make you feel any better, you can stand outside the door and wait okay." Sabi niya.
"Sisigaw ako kapag may nangyari." Parang natatawang sabi niya. Helios just sighed.
Nasunod din si Yza. Lumabas nga si Helios at naiwan kaming dalawa. She smiled at
me. Dahan-dahan naman akong lumapit sa kanya. Nakita kong may gasa ang parte ng
likod niyang nasabuyan ng asido.

"I'm sorry for that..." Wika ko. Nagyuko ako ng ulo. Nagulat ako nang biglang
hawakan ni Yza ang kamay ko.

"I'm fine! Cheer up, Hera! Hindi galit si Helios sa'yo. Lagi lang talagang
nakasimangot iyon. Ipinaglihi yata sa sama ng loob." Tatawa-tawang sabi ni Yza.
Napatitig ako sa umbok ng tyan niya. "How about the ba-baby..." I can't even say
the word without stuttering. I sighed. That's really my weakness.

"He's fine." Sabi niya sa akin. Hinaplos ni Yza ang tyan niya."This one's a
fighter. Just like his father." Masayang-masayang sabi niya. "Pagkapanangak ko,
magpapahinga lang ako tapos lpapa-surgery ko itong balikat ko. Hera, don't think
about it. I'd gladly do it again for you or for any of my cousins. Kapatid ko na
rin kasi kayo." Nakangiti pa ring sabi niya. I wanted to cry. Again, I asked
myself, why I hate yza so much and there and then - I realized that I hate her
because she's almost perfect and I'm not even close to what she is to her father's
eyes. I bit my lower lip.

"Hera, what's the problem?" She asked. Hinaplos niya ang mukha ko. Umiling ako.

"I..." I sighed. I didn't want to cry. "I just miss my mom." Instead of saying
things, I just said that, Iyon naman ang totoo. Miss na miss ko na si Mama.
Humigpit ang hawak ni Yza sa kamay ko.

"Tita Apollo is watching over you, just like Lola Adel. I'm sure they are both
proud of what you have become, Hera. You're a Consunji - and a strong one. I envy
you sometime because you can deal with all the boys, even my twin with just one
stare." Natatawang sabi na naman niya. "Kaya 'wag ka nang malungkot! Cheer u---
ahhh!"

Nagulat ako nang bigla siyang napasigaw. Wala pa yatang isang minuto ang naglipat
ay pumasok na si Helios Demitri sa loob ng silid ni Yza at nakaupo na naman siya sa
likod ng pinsan ko.

"What's wrong?!" Helios exclaime. Tumawa si Yza.

"Huwag ka nang, o.a. Helios naman eh!" She was laughing very hard. Natigil na naman
siya at ngumiwi.

"Yza ano ba?!" Sigaw niya. Sinampal ni Yza nang marahan si Helios sa bibig.

"Sumipa lang itong anak mo. I guess he got excited hearing Aunt Hera voice. Ayan
ulit!" Sigaw ni Yza. Kinuha niya ang kamay ko at saka inilapat sa tyan niya.
Nanlaki ang mga mata ko nang maramdaman ko ang pagsipa ng baby sa loob niya.

I wondered if my Achilles kicks that strong too.

"Told you he's a warrior." Sabi ni Yza. Inalis ko ang kamay ko at tiningnan silang
dalawa. Helios seemed so proud of that moment.

"Ill take care of my little warrior!" Sabi ni Helios. I wondered if Hades will say
the same.

"Like?" Tumaas ang kilay ni Yza. "You let Hunter play with the baby powder, kaya
nagkalat sa room niya noong isang gabi. Tapos the other night, you fell asleep
while making him sleep. Helios, your twins are actually laughing at you that
moment."

Napakamot ng ulo si Helios. I haven't seen this version of him. Parang hindi siya
si Helios Demitri. I realized that with Yza - he's just really Helios - a husband
to his wife. I wonder if Hades will be like that too.

Natigil ang pagmomoment ng dalawa nang may kung sinong umubo mula sa likuran. I saw
Hades. Napangiti agad ako. Dinaluhan niya ako at saka inakbayan. He looked at Yza
and apologized.

"I'm sorry for what Venus did." Sabi niya. Akmang magsasalita si Yza nang sumagot
naman si Helios. His eyes were so dark - I was afraid that he might kill Hades with
just one stare.

"Sorry? That woman shall rot in hell and I'll make sure she'll go there as soon as
possible."

"Hay naku! Hector Santillan-Demitri!" Yza exclaimed. "You and you!" Tinuro niya si
Helios at Hades. "Hindi pa kami tapos mag-usap ni Hera, leave us. At ikaw, Hector,"

"Helios." He said to Yza.

"Whatever, Demitri. Kumalma ka. Now leave." Sabi pa niya. Hinagkan ako ni Hades at
iniwan na ako. I looked at Yza. Hinawakan na naman niya ang kamay ko.

"Hera, what's the problem?" She asked me. Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag
sa kanya. O kung paano niya nalaman na may dinaramdam nga ako.

"I can't have kids, Yza. That's my fucking problem."

She just stared at me.

----------------------

We were at the car driving home. Hindi ko naitanong kay Hades kung saan kami uuwi,
sa unit niya ba o sa Tagaytay. Napakatahimik ng byahe. Siguro ay iniisip niya ang
nangyari kanina sa office. I just sighed.

"Hades, natatakot ako." I finally found the courage to break the silence. Tumingin
siya sa akin at ngumiti. May takot rin sa ngiting iyon pero agad ding napalis.
Inihinto niya ang sasakyan pagkatapos ay hinarap ako.

"Hindi ko hahayaang may mangyari sa'yo." Sabi niya sa akin at hinagkan ako sa noo.
He drove again. He was holding my hand with his free hand. Panaka-naka ay
hinahagkan niya iyon. Maya-maya ay kinikindatan niya ako na para bang tinutudyo
ako. Napapangiti ako. Siguro nga ay hindi ako dapat matakot. Magkasama kami, why
would I be scared? I'm a fucking Consunji and we don't fear anything. Naniniwala
kami sa kasabihan na what doesn't kill you makes you stronger. And what happened
earlier didn't kill me - it should only make me strong and Hades, he makes me
strong. I'm so in love with him.

"Alam mo, mi bella." Sabi niuya bigla. Lumiko kami sa intersection. "I envy,
Helios."

"Bakit, dahil mas gwapo siya sa'yo?" Biro ko. Siyempre mas gwapo ang Hades ko! He's
my personal greek god! Ang pangit kaya ni Helios! In fact, lagi silang magkasama
ni Yto ngayon, nagiging magkamukha na sila, pareho silang pangit. At si Hades ko
lang ang gwapo.

"What?!" He exclaimed. I laughed wholeheartedly.

"I love you..." Natatawang wika ko. He just shook his head.

"I envy him because he has a family." He said. Bigla ay parang may kumurot sa puso
ko. Anong sinasabi niya? Is he saying what I was thinking? Parang gusto na namang
tumulo nang mga luha ko. Parang nagiging iyakin ako. "I wanna have a family, Hera.
I want you to be the mother of my child."

"I was... I used to be..." Paulit-ulit iyon sa isipan ko. Huminto kami ni Hades sa
loob ng parking lot ng building niya. Pinilit kong ngumiti kahit na sa loob ko ay
basag na basag na ang buong pagkatao ko. Being a mother and being able to bear a
child are two of the most important roles of a woman pero kahit alin doon ay hindi
ko magagawa. I can make love to Hades over and over but I can't give him a child.

Humihigpit ang hawak niya sa kamay ko. Naglalakad kami. Nang marating namin ang
unit niya at huminto kami sa harao ng pintuan niyon. Hades took out a silk cloth.
Ipinakita niya iyon sa akin.

"Ano iyan?" Tanong ko habang pinipilit maiyak. He just grinned at me.

"Blindfold." Sabi niya. Nabigla ako nang ilagay niya iyon sa mga mata ko. Maya-maya
ay wala na akong makita. Hinawakan niya ako sa baywang para alalayan tapos ay
iginiya niya ako papasok sa pintuan. Kumakabog ang dibdib ko. Hindi ko alam kung
anong mangyayari. Is he going to propose? Pero hindi ko pa nasasabi sa kanya ang
totoo.

How can I tell him that I don't have healthy working ovaries? That will crash his
world.

"How do you imagine our future?" Biglang tanong ko sa kanya. He kissed my neck.
"Together - always - then we'll have many kids." May kung anong bumikig sa aking
lalamunan.

"You always imagine our future with kids, Hades. That's amazing." Iyon na lang ang
nasabi ko. I was trying so hard lot to cry. Huminto kami sa kung saan. Alam kong
nasa loob kami ng unit niya. I could smell scented candles and some choclates.

"Anong meron?" Bigla ay naitanong ko sa kanya. He kissed my neck again.

"I'd always like chocolates, Mi bella." Sabi niya sa akin. My eyes widened when I
felt him unzipping my dress. Bigla ay parang uminit ang paligid kahit para nakafull
blast ang aircon. I was breathing heavily.

"Open your mouth and tell me what you taste." His voice was husky all of a sudden.
Kinilabutan ako. I opened my mouth and felt something silky on my mouth. It tastes
like chocolate.

"Chocolate..." Wika ko. I gasped when I felt my bra being unclaspped. I bit my
lower lip again. Ibinuka ni Hades ang labi ko at muli ay may inilagay siya doon. I
knew that taste. Strawberry. A little while later, I was feeling his lips against
mine but there was a bit of chocolate on it. Ninamnam ko ang mga halik niya. Umaasa
na sana ay maibsan noon ang kahugkangan sa pagkatao ko. Hinihiling ko na sana
mapuno niya ang kakulangan ko. I wanted to cry. A little while later I felt his
mouth on my breast. He was playing with my mounds again. It was kinda agitating but
hot at the same time. Tumigil siya at kinuha ang kamay ko. He made me turn. Kinuha
niya ang kamay ko at itinali iyon.

"H-HADES...AHHH..." Nakalimutan ko na naman ang mga dapat kong isipin. All I could
feel was that fire ignating inside my soul, the wantoness inside and the need to be
one with Hades again.

"I'm going to take you now.." sabi niya sa akin. He ripped my panty apart and
spread my legs. We were both standing in the middle of the leaving room --- I was
feeling the moment.

Our bodies united and it was bliss. I was feeling that toe curling, soul
shattering, lip biting sensation I had missed. Every thrusts, every move, every
touch and every kiss, all I could think about was how much I want to give him a
kid.

Kahit isa lang.

Natagpuan ko ang sarili kong umiiyak. I was crying because of my loss and the fact
that I could never have it back.

"Baby, I'm coming."

I bit my lower lip as I feel my muscles.contract and his essence inside of me.

That night, we made love over and over until we both can't move and each time we do
it, I pray hard to Heaven that there will be a chance - kahit one percent lang -
that I might get pregnant with Hades' child. Kahit isang beses lang. Kahit isa
lang...

---------------

"Good morning, Gianna!"

I pulled Gianna's blanket down. She was just wearing a silk night gown. Kitang-kita
ang lahat ng hindi dapat makita sa katawan ng pinsan ko. Tulog pa din ang diwa niya
pero hindi ko iyon pinansin. Hinatak ko ang paa niya, nalaglag siya sa kama. Doon,
nagising siya. Pupungas-pungas na tiningnan niya ako.

"Ate Hera... it's only nine am. Maaga pa. I wanna sleep." She said lazily. I made a
face. Hinatak kong muli ang mga paa niya.

"Bumangon ka diyan, o kakaladkarin kita!" Sigaw ko. Hindi pa rin bumagon si Gianna
kaya kinadkad ko siya palabas ng kwarto. She was gasping.

"Oo na! Tatayo na ako! Just let me go!" She said. Binitiwan ko ang paa niya at saka
tumayo siya. Kinuha ko ang kamay niya at hinatak palabas ng silid niya. Hindi ako
pwedeng magtagal sa bahay na ito, kukunin ko lang si Gianna dahil kailangan ko ng
kasama sa balak kong gawin. I was actually thinking of calling Yza for this pero
nagbago ang isip ko at the last moment kasi naisip ko na masyado nang maraming
bagay ang nagawa niya para sa akin - saving me from that woman was enough to make
me see her in a new light.

"Saan ba tayo pupunta?"

"Lalabas tayo." Mabilis na wika ko.

"Pero hindi pa ako bihis, Ate, nakapantulog pa ako." Nag-aantok na wika niya.

"So?" I asked her. Nasa hallway na kami nang bigla akong matigilan. Napahinto ako
nang makita ko si Aunt Laide na kalalabas lamang din ng kanilang silid. I was sure
that Uncle Julian isn't around. Malamang nasa office niya na rin iyon. She smiled
at me. Nilapitan niya ako para yakapin pero nilagpasan ko siya. I still hate her. I
know that she's my aunt and she loves me and my family but right now, i don't have
the time and the heart to talk to her. Nasasaktan pa rin ako sa tuwing naiisip ko
na niloko niya ako gayong alam niya kung gaano kasakit para sa akin ang nangyari
noon.

"Ate, hindi pa ako bihis!" Gianna exclaimed.

"Wala akong paki. Get in the car!" Binuksan ko ang kotse at pinasakay siya. The
driver started the engine just right after we got in. Naupos si Gianna sa tabi ko.
Her curly long hair was all over the place. Napadantay pa siya sa brown bag na dala
ko.

"What's this?" She asked while yawning. Inilabas niya ang laman niyon at bumungad
sa kanya ang isang dosenang pregnancy test kit. I just sighed. Iyon ang gagawin ko
ngayong buong umaga. It's been two weeks since we started trying. Gabi-gabi naming
sinusubukan ni Hades ang magkaanak. He was really trying and I was trying harder.
I'm doing everything just to have his kid. Kung anu-ano nang iniinom kong hebral
medicines, kung ano-ano nang ginagawa kong seremonyo bago kami mag-wrestling para
masiguro na may pupuntahan ang gianagawa namin ni Hades.

Last night after making love, he told me about phis vision for the future. Gusto
niya ng limang anak, three boys and two girls. He wanted to name them after the
Greek god and goddesses. He wanted to be a good father and he was sure that I'll be
a good mom. it was all happiness but deep inside me I was crying, I was hurting so
much. Hindi ko alam kung paano ko masasabi na hindi pwede...

Na hindi na pwede.

"Ate, para saan ito? Are you trying to get pregnant? Ano ka, baliw?" Tanong niya sa
akin. "You know you can't have kids! Sabi ni mama, your ovaries were damaged. Kung
may possibilities man, only one percent! Ano bang ginagawa mo? Ito ba iyong epekto
ng Vejar sa'yo? Mama, said that they're not good enough - any of them - lalo na
iyong Hades na iyan. He's taking you away from mom. Mama misses you. Ate. "

"Hindi lahat ng sinasabi ng mama mo, kailangan mong paniwalaan. Ano kung may one
percent chance? At least meron and willing to take that chance, kahit masakit basta
maibigay ko lang kay Hades ang dapat."

"Nababaliw ka, Ate. Masasaktan ka lang. Sasaktan mo lang ang sarili mo."

Iniliko ng driver ko ang sasakyan sa intersection at hindi nagtagal ay narating na

namin ang unit ni Hades. Buong pagmamadali na hinatak ko ang kamay ni Gianna
papasok sa loob ng building. Pinagtitinginan siya dahil sa suot niya.

"Wala akong bra!" Gianna said to me.

"Flaunt it! You have boobs!" Natatawang sabi ko. Sumakay kami sa elevator.
Nagmamadali ako. Kailangan bago dumating si Hades galing sa golf session niya
kasama ang kapatid niya ay matapos ko na ang dapat kong gawin. Dadalawan ko pa si
Yza sa bahay mamayang gabi dahil pag-uusapan pa namin nila Helios at ni Yto ang
gagawin sa babaeng nagsaboy ng asido kay Yza. Helios was really mad, Yto was madder
but uncle Sacho was the maddest of all. The last time I heard, iyong kompanya ng
pamilya ng babaeng iyon ay palugi na. The Ledesma's were helping them but they are
no match to the devil in a corporate suit. Si Papa naman ay tinatalo ang Papa ni
Hades sa mga bidding - it was like that since the first time they met.

Pumasok kami sa unit namin ni Hades. I took Gianna at the bathroom. Isa-isa kong
inilabas ang mga kit at isa-isang binuksan iyon. I peed on each of the kit and
waited and waited until the time came. Gianna was walking back and forth in front
of me, ako naman ay nakaupo lang sa toilet bowl habang naghihintay. I was praying
so hard na sana, sana kahit isa lang - iyong one percent chance lang - para kay
Hades, para hindi niya ako iwan.

"It's time." Sabi ni Gianna sa akin. Tumayo ako at isa-isang tiningnan ang mga kit
na nakabalandra sa counter.

"Negative, negative..." Tatlo na iyon. The fourth one said negative too. Ganoon
lahat. Hindi nagbabago hanggang sa makarating ako sa pinakahuli. I was crying
already. Bakit ganoon? Bakit ang hirap maging masaya? I looked at Gianna. Niyakap
niya ako.

"Sabi ko naman sa'yo, Ate. Masasaktan ka lang." Hinahaplos niya ang likod ko. "You
haven't told him, have you?" She asked nicely. Tumango na lang ako. Napabuntong
hininga siya. "Umupo ka muna diyan, Ate. Ikukuha kita ng tubig." Iniwan niya ako.
Lumabas siya ng pinto at iniwang bukas iyon. I was silently crying. Ang sakit-
sakit. Sana nandito si Mama para mas maging madali ang pagtanggap pero wala na siya
and I'm all alone.

"Pervert!"

Napatingin ako sa may pinto nang marinig ko ang boses ni Gianna. Pinahid ko ang mga
luha ko at lumabas na rin. I saw her - she slapped Zeus Vejar. Tumaas ang kilay ko.
Napansin ko naman si Hades na kalalabas lang ng kwarto.

"Anong nangyayari?" Hades asked. Lumapit siya sa akin. "Hey baby..." He kissed my
forehead.

"He touched my boobs!" Sigaw ni Gianna.

"What?! How dare you!" Sigaw ko din.

"With that outfit, she was so asking for it!" Mayabang na sigaw ng kapatid ni
Hades. Napailing naman ang Hades ko.

"Umuwi ka na nga, Zeus. Kay Popoy ka na lang makipag-laro. It's Saturday and I
wanna spend it with my wife." Dahan-dahan akong napatingin sa kanya. He called me
his wife...

I wanted to cry.

How can I be his wife if I cannot even give him kids?

"Uuwi na ako, Ate! Iyong sinabi ko sa'yo at pahiram ako ng driver mo and you!"
Binalingan ni Gianna si Zeus. "You will rot in hell, you dirty silver eyed pig!
Mabaog ka sana!"

My mouth parted. Gianna is right. I shouldn't hope. Gaano ba kalaki ang one percent
na iyon?

"Hera?" Tawag sa akin ni Hades. I smiled at him. Niyakap ko siya.

"Mahal kita ha..."

"Is there something that you're not telling me."

My mouth parted right after I heard Hades' question. Hindi ako makakibo. We were
having dinner that night. Kalalabas lang namin ng opisina. I wanted to go home to
dad's so I asked him to take me there pero bago iyton ay inaya niya muna ako ng
dinner. I bit why lower lip. Magkaharap kami. Hindi niya inaalis sa akin ang
kanyang mga mata. Hindi ko nga maintindihan. Ganoon na ba ka-obvious ang tinatago
ko. Hades seemed to be very observant. Hindi talaga ako makasagot. Napahawak na
naman ako sa parteng iyon ng tyan ko. It has become my mannerism. Napansin kong
ibinaba ni Hades ang kutsara niya at tiningnan ako.

"Everytime you're uncomfortable or in deep thought, ginagawa mo iyan, Hera." He

sighed. "Alam kong may hindi ka sinasabi. Is there something that's bothering you?"

"Wala..." Sinubukan kong ngumiti. I should be thinking of a smart comeback pero

hindi ko magawa. Wala akong maisip kundi ang hindi ko siya kayang bigyan ng anak -
na kahit na anong gawin ko - hindi ko siya mabibigyan ng anak. I can have
everything but our relationship is like a time bomb. Naghihintay lang ako. Alam
kong kapag nalaman niya ang katotohanan, mas malaki ang posibilidad na iiwan niya
ako. I tried shaking off that thought. Ngumiti na lang ako at saka hinaplos ang
mukha niya.

"Naisip ko lang na hindi pala kita makikita bukas ng umaga agad. I'll miss you."
Pinakatitigan ako ni Hades. Bigla siyang ngumisi.

"Huwag ka na lang umuwi, Mi bella. Stay with me and we'll make a baby again."
Kinindatan niya pa ako. I laughed. I know I sounded so fake. Sa tuwing baby ang
usapan, hindi ako talaga makahinga ng maayos. I wanted to cry. I wanted to tell him
pero kapag sinabi ko, what will happen. Kung sasabihin ko lang na hindi ako
magkaka-anak, alam kong susunod ang tanong na bakit at kung anong nangyari noon.
I'm sure if he finds out the truth, he'll hate me. He'll hate me for being
careless.

Natapos kaming kumain. Inihatid niya ako sa bahay. Nasa kotse na kami, may driver
naman siyang dala - nang makapasok kami sa village ay inaya ko siyang maglakad. May
pagtataka sa mga mata niya pero bumaba rin kami ng sasakyan at naglakad kami
patungo sa park.

The night was so peaceful. The stars were shining up in the sky so brightly. Para
bang wala silang kahit na anong problema sa buhay. I was just holding on to his
hand. Iyon kasi ang tanging mapanghahawakan ko sa ngayon. Pinalalakas ako ni Hades.
Sa kanya galing ang hininga ko, I wake up because of him. I always look forward to
seeing him and embracing him. I love the way he calls my name. I love every bits of
him.

"Hey, handsome." Sabi ko sa kanya. I crackjed. Ang lungkot ko pero hindi ko naman
masasabing sobra. May kasiyahan pa rin akong nararamdaman. He looked at me. Naupo
kami sa isa sa mga benches doon.

"Hera, you're scaring me...' Sabi niya nang nakaupo na kami. Ipinatong ko sa binti
niya ang mga binti ko. I touched his face. He looked so worried. Natatawa ako.
"Iiwan mo ba ako? Are you breaking up with me?"

"No." Sagot ko. "Why would I do that? I won you, you know. No one can ever take you
away from me, Hades. You're stuck with the queen till your last breath."

"Ang territorial mo naman." That moment, napahagikgik na siya. I smiled. Kinurot ko

ang pisngi niya.

"Of course! I'm a fucking Consunji! That reason is enough to be territorial."

Napahagikgik pa ako. "Noong bata ako madalas kong marinig kay Papa na sinasabi niya
kay mama na, You're mine. Tapos si mama, magba-blush, tapos hahaplusin niya iyong
mukha ni Papa, then she'll smile and say, I love you to my father." I sighed. That
memory alobe was enough to make my heart ache. Bata pa sila mama noon, pero hindi
naman nawala sa kanila ni Papa ang lambingan Kahit na noong malalaki na kami nila
Ares, I would see the two of them sitting side by side just holding each other.
Noong minsang tanungin ko si Mama, sabi niya ay masaya na siya sa ganoon - that
Papa had given her the happy ending she had always wanted.

Papa is her and will always be her uexpected person and her true love and I had
always wanted that. I wa sthinking if Hades can love me unconditionally like how
Mama loves me. Kaya niya ba akong tanggapin kahit na hindi ko maibigay ang isang
bagay na gusto niya.

"Naiisip ko kasi ang future,Hades." Marahang wika ko. Nangalumbaba ako habang
nakatitig sa kanya. Ang gwapo - gwapo ng lalaki ko. I never thought I'll have him
back at my side. Ang tagal ko ring tiniis ang sarili ko.

"What in our future?" He asked me.

I shrugged. "Our life together." Napangiti siya. "Naisip ko na doon ko gustong

tumira sa Tagaytay. Tayong dalawa, then maybe a dog - a Siberian Husky or a cat.
Then..." I sighed again. "We'll have kids. Many kids, Hades." Sabi ko pa. Hinaplos
niya ang mukha ko. "We'll name our first born.." May kung anong bumikig sa
lalamunan ko. "A-ach-Achilles. And I want him to look like you."

Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak. I should be telling him this in a happy
disposition. This is in fact what I imagine our life will be like together. He
wiped my tears. I tried smiling.

"Achilles will have the same eyes as you..." I bit my lower lip. Hindi ko mapigilan
ang mga luha ko. "He'll have your angst and my attitude, put that together and we
have an asshole for a son." Natawa nang malakas ang Hades ko. Ako naman ay iyak
nang iyak. Ang sakit-sakit ng puso ko. He pulled me closer.
"My queen, you are talking about our life together, bakit ka umiiyak?"

"Bacause I badly want a baby, Hades. I wanna give you a baby." Napahikbi ako.
Yumakap ako sa kanya. Mahigpit. Iyak ako nang iyak. Gusto ko talagang magkaanak
kami. Iyon ang kukumpleto sa aming dalawa - lalo na sa kanya. I will feel complete
if I see him holding our child. "Kahit isa lang naman, Hades. Isa lang!" Napasigaw
pa ako. Humigpit nang himigpit ang pagkakayakap ko sa kanya. I wanted to hope for
more. I wanted to tell him the truth but I don't want him to leave me.

"Hera, magkakaanak tayo. We're both healthy." I don't know if he finds this amusing
but I don't. This is too painful. I want to give him a kid!

"Hera, magkaka-baby tayo, so stop crying. I love you okay?"

I wanted to ask him if he will love me kait walang baby. I didn't have the
courage.

--------------------

"Buti naman kasi, pinag-bra mo ako at pinagbihis mo ako bago mo ako dalhin kung
saan."

Napangiti na lang ako sa sinabi ni Gianna habang nasa kotse kami. That morning I
dragged her to the leave their masion - again para samahan ako sa ospital. Matagal
na rin naman akong hindi nagpapa-check up. I just wanted to vsiti my doctor.
Matagal ko nang dapat ginawa ito. I looked at Gianna. She was wearing a blue knee
leght dress. Nakaladlad lang ang buhok niya. Kamukhang-kamukha siya ni Aunt Laide
pero hindi sila magka-ugali. Hindi ako sasaktan ni Gianna.

"Ate, hindi ko nga pala sinabi kay Mama ang ginawa natin noong isang araw. Pero
palagi siyang nagtatanong tungkol sa'yo. Natuwa nga siya noong pinuntahan mo ako sa
bahay." Hindi ako kumibo. Kung anuman kasi ang meron kami ni Aunt Laide ay labas si
Gianna doon. I love Gianna - noong mga bata kami ay palagi siyang naiiwan sa amin
sa bahay kaya naging paborito ko siyang pinsan. She was very young back then and I
felt like I have a living doll. Mukha naman kasi talaga siyang manika.

"Huwag mo nang sabihin. Hindi naman niya dapat malaman iyon." Huminto ang sasakyan.
Bumaba kaming dalawa. We walked side by side.

"Nag-uusap na kayo ni Kuya Ares?" She asked me. Hanggang ngayon kasi ay hindi kami
nag-uusap ni Ares. Hindi ako galit sa kanya pero umiiwas ako. I just didn't want
him to pitty me. Ayokong isipin niya na sasaktan ako ni Hades dahil hindi naman
talaga. Alam kong nag-aalala lang siya sa akin pero natatakot ako na baka siya pa
ang magsabi kay Hades ng katotohanan.

We arrived at the clinic. Ako ang agad ang isinalang. My doctor smiled when she saw
me. Dra. Florida Marquez an pangalan niya. Isa siya sa pinakasikat na OB-GYNE sa
buong bansa. I smiled back.

"Hera Consunji! It's so nice seeing you. Kamusta?" Tanong niya sa akin. HIndi ako
kumibo. Naupo lang ako sa visitor's chair at hinarap siya. I got to the point of my
visit.

"Ilang percent ang meron para magkaanak ako?" Iyon agad ang tanong ko. Bahagya
siyang nagulat pero agad din naman siyang nagseryoso.

"I have to check on you first, Hera. But things will never changed. Katyulad lang
iyan noong huling check up mo. It's still one percent." Sabi niya sa akin. Umiling
ako. There's a way para magkaanak ako. Uubusin ko ang lahat ng meron ako magka-anak
lang ulit.

"Ate, kumalma ka." Untag ni Gianna.

"Alam mo naman na damaged ang ovaries mo, Hera. Iyan ang naging cause ng operation
mo noong naaksidente ka. It saved your life but sadly we have to pay the price."

"Doctor ka diba?" I asked. "Then you must now a way. May in vitro diba?"

"Kailangan pa rin noon ng healthy working ovaries, Hera. Why are you planning to
have a baby? Akala ko ba, ayaw mo na noon?" Tanong niya sa akin. Tumayo ako. Hindi
ko kaya ito. Bakit kailangan masaktan ako ng ganito? I walked out. I went straight
to the car. Alam kong nakasunod sa akin si Gianna. Nang makasakay siya ay pinaadar
agad iyon ng driver ko. Wala akong kibo habang nasa byahe kami. I was crying. Alam
kong gusto akong damayan ni GIanna but damn, I felt so alone. Nang maihatid ko siya
sa bahay ay sinabi ko sa driver ko na dalhin ako kay Mama. He did. Fifteen minutes
later, narating ko ang puntod ni Mama. Tulad nang palagi kong nadadatnan at may
fresh white roses doon - alam kong kagagaling lang ni Papa doon.

"Mama..." Lumuhod ako sa harapan niya. I was crying so hard. "Mama, mama, hindi ko
kaya. Sana nandito ka..." Hilam na hilam na ang mukha ko ng luha. The pain is just
too overwhelming. Kailangan ko ng kayakap. I need someone to take the pain away -
and I have Hades in mind - but I don't wanna see him now.

"Mama..." Tinatawag ko siya na parang nandoon lang siya sa tabi ko. "Mama, I- I
can't have kids, mama!" Palakas ang palakas ang hagulgol ko. "Whys is so hard to be
happy, mama?" I asked her. HInaplos ko ang puntod niya. I was busy crying and
grieving for something that I had lost. Nang bigla kong marinig ang mga yabag sa
likuran ko. I stood up and looked back. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang
babaeng nagsaboy kay Yza ng asido. Alam kong sinabi na sa akin ni Hades ang
pangalan niya pero hindi ko talaga maintidhan kungf bakit hindi ko iyon matandaan.

"Ikaw..." She spoke. Mahina ang boses niya pero sapat iyon para marinig ko ang
tinig niya. Hindi ako natatakot. I cleared my throat.

"Aa-nong ginagawa mo dito?" Tanong ko sa kanya. Palapit siya nang palapit.

Napakagat labi ako.

"Ikaw ang umagaw sa akin kay Hades. Ang kapal ng mukha mo! Akala mo ba tapos na
tayo?! Palagi kitag sinusundan! Hinihintay ko na mawalan ka ng kasama and this is
the right moment." I gasped loudly when I saw her pulled something out from her
satchel.

"Oh my God!" I exclaimed. Akala ko wala akong kimnatatakutan pero meron pala. I fea
of losing my life. She was holding a knife. Namumutla na ako. Palapit siya nang
palapit. Iniumang niya sa akin ang kutsliyo. Napasinghap ako nang maramdaman ko
iyon sa braso ko. Muli niyang itinapat iyon sa akin. Sinubukan kong umiwas but she
stabbed my leg! All I could see was blood around.

"Papatayin kita! Pagbabayaran mo ang ginawa mong pag-ahas sa mahal ko!"

"Help!!" Iyak ako nang iyak. She was about to stab me again when I tried running.
Nasaksak niya ang likod ng braso ko. Hindi asintado ang babae - thank god pero
nanlalambot na ako. Nahihilo. Napapapikit pero kailangan kong mabuhay.

"HERA!"

Hope enveloped my whole being when I heard my brither's voice. Nakita ko si Ares na
tumatakbo papunta sa akin. Hermes was behind him. Halos gumapang na ako palabas ng
museleyo ni Mama.

"Damn!" I heard Hermes. Ang sumunod na narinig ko ay putok ng baril. The next thing
I knew, nabuwal ang babaeng iyon sa harapan ko. I was crying. Ares put me in his
arms.

"You're bleeding, Hera." Sabi niya sa akin. I looked at him.

"Tanga ka? Hindi ba obvious?" Mahinang sabi ko. I looked at Hermes. He as holding a
calber 45 gun. Itinutok niya iyon sa babae.

"I'll call the police. Take Hera to the hospital, Ares. Fast!" Sigaw niya. Binuhat
naman ako ni Ares at ipinasok sa sasakyan. I could feel blood gushing from my
wounds. Umiiyak ako. Bakit ba nangyayari sa akin ito? Nagmamahal lang naman ako.

"Hera, lumaban ka. Fight for us. Iniwan na ako ni Mama, huwag mo akong iiwan,
Ate..." Lalo akong napaiyak nang marinig ko ang nanginginig na boses ni Ares. He
was driving so fast. Napapapikit ako pero nilalabanan ko ang pagtulog. Ayokong
matulog.

"A-ate! Ate natatakot ako!" Sigaw pa ni Ares. "Ate! Huwag na huwag mo akong iiwan,
please! I knew it was still his voice. I didn't kno how we reached the hospital but
we did. Naramdaman ko na lang na nasa stretcher na ako. Ares was beside me. He was
calling me.

"Ate... ate huwag kang sasama kay Mama. I know how much you love her but please
don't leave me. Ate... Ate..."

"Kuya, I wanna join the peace corps."

I shook my head when I heard Athena. Hindi naman ako ang kinakausap niya. Nasa golf
course kaming lahat noon at kasama namin si Daddy - even Popoy was there. Si Athena
at si Zeus ang magkasundo sa lahat. I was just watching them - the two were both
bratty and selfish - iyon ang mga kapatid ko, maybe that was the reason why they
love each other and get along well and alos, they both hate Popoy. Nakatabi lang si
Popoy sa Daddy namin. My dad was reading the news paper as he listens to the two.

"Kamusta na ang mama mo, Hades?" Biglang tanong niya sa akin. I looked at him.
Nakatingin lang talag siya sa dyaryo but he was talking to me and I know that he
was waiting for an answer. I smiled. Minsan naiisip ko na talagang minahal ni Papa
si Gea. Maybe he loved her - siguro hanggang ngayon. Siguro masyado lang siyang
duwag kaya hindi niya maamin. Siguro hindi niya talaga kayang harapin ang pagkatalo
niya. Siguro si Mama talaga ang kahinaan ni Daddy kaya hinayaan niya na lang
mangyari ang noon.

"She's fine. Ang huling sabi niya nasa Scotland siya ngayon. Hindi ko pa alam kung
kailan siya babalik ng Pinas, Dad." Wika ko na lang. I grinned again. "Maybe in my
wedding." Bigla ay binaba niya ang binabasa niyang dyaryo.

"You won't marry that woman, Hades. Ayoko sa kanya." Ngumisi lang ako.

"So? I wasn't asking for your blessing, Dad. Sinasabi ko lang na papakasalan ko si
Hera." Pagpapatuloy ko. Napansin kong nakatingin na sa akin ang mga kapatid ko.
Even pPopoy who was busy texting that moment. Ibinaba niya ang phone niya at
tumingin sa akin. He seemed very interested to whatever I'm saying. He was even
grinning.

"Dad, kailan ba ako sumunod sa gusto mo? Hades - right? God of the underworld. The
black sheep. Never listens to what his father says. I'm that kind of your son.
Sorry dad, but I'm marrying Hera - even if you say no, even if you disown me."
Nginisihan ko lang siya. I saw Popoy shaking his head tapos si Zeus naman ay
napangiwi.

"Pinsan niya iyong Gianna diba? Tang inang babaeng iyon." Nakangiwi pa ang kapatid
ko. "Ayaw niyang makipag-sex sa akin."

"Lahat ba ng babaeng lalapit sa'yo, Zeus, sex lang ang habol?" Tanong pa ni Athena.
Zeus smiled at our only sister.

"Things are different now a days. Gusto ko sana si Hera pero binakuran na ni Hades
so maghahanap na lang ako. I heard Consunji women are different, for once, they are
all fierced and brave. I like to taste something like that.

Napailing na lang ako. Zeus doens't know what he was talking about. Puro kasi play
ang nasa isip niya. I, on then other hand, wanted to settle down. I want to settle
down with the only woman I ever loved at si Hera iyon. Ipinasok ko ang kamay ko sa
aking bulsa at mula doon ay klinap ko ang kahita na naglalaman ng singsing na
ibibigay ko sa kanya mamaya. I'm planning on proposing to her. I wanna marry her.
Gusto ko nang palitan ang apelyido niya at gusto ko sa lalong madaling panahon na.

My father - I think - was about to say something when my phone rang. Napatigil
siya. Kinuha ko naman ang phone ko at sinagot ko iyon. It was my secretary.

"Juliet, what's up?" I asked her at the other line. She was stuttering. Ikinakunot
naman iyon ng noo ko. Bakit parang nag-aalala siya.

"Sir, kumalat dito sa office na naaksidente daw po si Queen Hera."

"What?!" Napasigaw ako. My body shook. Paano maaksidente si Hera? Umalis ako ng
bahay nang tulog pa siya. I left her a note. Sinabi kong babalik ako.

"Nasa ospital po siya ngayon. Nalaman ko lang po ito sa secreatry ni Sir Yto. Nasa
Varres Medical City po siya." Wika pa niya sa akin. Hindi na ako nakapagpaalam kina
Dad. Umalis na lang ako basta. Halos paliparin ko ang sasakyan ko. Alalang-alala
ako. What happened to her?

As I was driving - I was praying hard to God to take care of her. Masyado nang
matagal ang panahon na tinikis namin ang isa't-isa. Kung kailan naman malapit na
kami sa happy ending namin, saka naman nangyayari ang mga bagay-bagay na ito. I
wanted to be there as soon as I can.

After almost twenty minutes, narating ko ang ospital. Tinawagan ko si Yto para
malaman kung nasaan si Hera pero hindi naman niya sinasagot ang tawag ko. Buti na
lang at nakita ko si Gianna Consunji na tumatakbo papunta sa dulo ng aisle at doon
nakita ko na nakaupo sa waiting chairs ang mga kapatid ni Hera, si Lukas at Liade
Consunji - Dela Monte, ang asawa ni Ares at si Yto Consunji.

Parang tumigil ang mundo nila nang dumako ang paningin nila sa akin. Agad na tumayo
si Ares Consunji.

"Ares!" Sigaw ng babaeng kanina lang ay katabi niya. Kinuwelyuhan ako ni Ares at
saka hinigit papalapit sa kanya.

"This is all your fucking fault, Vejar! Kung nilubayan mo na lang sana si Hera
noon, wala sana tayo dito ngayon! You should've stayed with that mother fucker
Venus San Ravalo! Now look at what she did to my sister, you son of a bitch!"
"Ares, bitaw." Lukas Consunji's autoritatvie voice was heard. Bigla na lang akong
binitiwan ni Ares at saka bumalik sa kinauupuan niya. Yumakap siya sa asawa niya.
Si Hermes naman ay ganoon na lang ang titig sa akin.

"What happened?" Tanong ko. Yto shook his head.

"Your ex stabbed her. She tried to kill Hera. Naniniwala siya na inagaw ka ni Hera
sa kanya. She wanted to get even. Iyon din ang dahilan kung bakit sinabuyan sana
siya nito ng asido. Yza was with her that time."

"Where is she?" I was asking about Venus. Hermes grinned.

"I shoot her." Simple sabi niiya sa akin.

"Si Hera?"

"Nasa loob. At hindi mo siya pwedeng makita." This time, Laide Consunji spoke.
Napangisi ako. Nakatingin lang din sa kanya ang lahat. "Tigilan mo na ang kalokohan
na iyo,. Vejar. Matagal mo nang alam na hindi ka para kay Hera at hindi siya para
sa'yo. You can never be. Kahit na ikaw pa ang pinakamayan sa mundo."

"That's according to you." I looked at Lukas Consunji. "Sorry, Mr. Consunji, I know
how much you love your sister but this time, I won't let her do this to us."
Bumaling ako kay Laide. "Mahal ko si Hera. Wala akong dapat patunayan sa'yo o kahit
na kanino sa inyo dahil si Hera lang ang mahalaga sa akin. You afre her family, but
the day she came back to me, akin na siya, pag-aari ko. Hindi na siya iyong
teenager na walang alam sa buhay. She's now a lady who knows what she wants and
calls for it. And i know, I'm pretty sure of it, ako ang gusto niya. She wanted to
build a life with me - katulad din ng gusto ko. Bakit, Mrs. Dela Monte, hindi ka ba
nagmahal? Didn't you love Gianna's father with all your heart? Na pakiramdam mo
malulunod ka na sa nag-uumapaw na pagmamahal mo para sa kanya? Kasi ako, ganoon ako
kay Hera. Mamatay man ako ngayon at mabuhay muli bukas, siya pa rin ang hahanapin
ng kaluluwa ko, dahil akin siya, she had always belonged to me and I belong to her.
I love her. And if you cannot accept that, Mrs. Dela Monte, I'm sorry, you just
jave to deal with me and the fact that I'll be in your circle forever."

No one dared to talk. Lahat lang ay nakatingin sa akin. I saw Ares' wife wiped her
tear. I just stood there. looking at all of them while trying to figure out what's
inside their heads. Napatuwid ng tayo si Hermes at si Ares nang biglang lumabas ang
doctor na sa tingin ko ay gumamot kay Hera.

"Where is she?" Tanong ni Ares.

"Inililipat na siya sa private room. We have to run tests on her to make sure that
nothing inside is damaged. You can see her now, she's awake." Iyon lang ang winika
ng doctor. "305." Ngumiti siya sa amin. Nagkatainginan pa kami ni Ares at saka nag-
unahang pumunta sa elevator para sa room 305. I was smiling. My queen is okay - at
ako rin ang naunang pumasok sa kwarto niya. I saw her sitting up. I locked the
door. Baka kasi manggulo pa si Ares.

"Hera!" I exclaimed. Tumingin siya sa akin. Napangiwi ako nang makita ko ang mga
benda sa mga braso niya at sa binti. Nilapitan ko siya. She was looking at me.
Natatakot ako dahil wala akong mabakas na reaksyon sa mukha niya. Lumapit ako. I
bent down to kiss her but she pushed me away.

"Iwan mo ako." Sabi niya sa akin. My eyes widened. "Ayaw na kitang makita." I saw
tears running down her cheeks. Alam kong hindi niya gusto ang mga sinasabi niya sa
akin. Hera will nevr do this to me. Hera will never ask me to leave her. Alam ko,
she's my Hera. She's just getting through this phase dahil sa nangyari but she will
never ask me to leave.

"Okay. Babalik na lang ako mamaya." Wika ko sa kanya. Hindi ako umalis. I was
waiting for her.

"Hindi, Vejar. Huwag ka nang mag-abalang bumalik. Hindi na kiita kailangan." She
looked at me. "I should've listened to my family. You're not good enough for me."
Malamig na wika niya. "Kahit na anong mangyari, hindi ka magiging sapat." She took
a deep breathe. "Kapag nandyan ka masasaktan lang ako. Look at me. I'm hurt. I'm
wounded. I'm weak and those things are not me! Nanghihina ako dahil sa'yo!" Sigaw
niya sa akin. "Kaya umalis ka na! Hindi kita kailangan!"

"We both know that you don't mean that, Hera. Mahal kita, mahal mo ako. This is not
you. Kung si Venus ang problema, I'll get rid of her." Wika ko sa kanya. My heart
is bleeding. Umiling-iling si Hera. Hinawakan ko siya sa balikat pero pilit niya
akong pinalalayo. Nakangiwi na siya. Siguro ay nasasaktan dahil sa sugat niya pero
hindi sko siya bibitiwan.

"Mahal kita, Hera."

"Hindi sapat iyon!" She was hysterical now. "Leave! I hate you!"

"No! You're in love with me. You were just telling me that last night! Diba you
wanted a baby?" I smiled. "We'll name him Achilles, diba? Hera please..."

"Achilles is dead, Hades. I lost him already a decade ago after that car accident."
She finally looked at me. "Hindi ka ba nagtataka kung bakit hindi ako mabuntis-
buntis kahit na halos gabi-gabi ay magkasama tayo?" Her voice is becoming lower and
huskier but it is also painful to my ear. Her tears fell. Sunod-sunod ang mga iyon.
Hindi ako makahinga.

"H-hera..."

"Wag kang tanga, Hades." Pinalis niya ang kamay ko. "Hindi kita mabibigyan ng anak.
I did, once, but I lost him dahil sa pag-iwan mo sa akin! At dahil sa pag-iwan mong
iyon, kahit kailan ay hindi na ako magkakaroon ng chance na magkaanak! Hindi ko na
iyon mabibigay sa'yo kaya hindi sapat iyang pagmamahal mong iyan. Take your love
and throw it to the underworld."

My heart was literally being ripped apart. Nakatitig lang ako sa kanya. I wanted to
hug her. I wanted to comfort her but then... all I could say is:

"I love you with or without a baby."

"Well, I don't care! This is me! I can't deal with the fact that I can't bear a
child! Hindi kita kailangan! Umalis ka! Live your life! leave!" Napahagulgol siya.
Lalo akong nasasaktan. "You once said that you'll do everything for me, I want you
to leave, Hades. Leave! Leave me alone!"

"Ate!" Napatingin ako sa may pinto nang marinig ko ang boses ni Ares Consunji. Agad
niyang dinaluhan si Hera. He hugged her. Napahawak naman si Hera sa braso ng
kapatid niya.

"A-ares, A-ares paalisin mo siya..." Mahinang wika niya. Pakiramdam ko ay para

akong kandilang nauupos. Nanghihina ako. "A-ayoko na siyang makita..."

"Dude, leave my sister alone or else, I'm gonna break your bones."

I took a deep breathe. "Sana, hindi mo na lang ako pinaasa, Hera." I walked out.
-------------------------

"Mama?"

Napangiti ako nang makita ko si Mama na nakaupo sa bench doon sa mismong park kung
saan niya ako tinuruang magbike. She was wearing a very white, white dress while
waiting for me. Tinapik niya ang space sa tabi niya - para bang inaanyayahan akong
maupo roon. And I did. Nang makaupo ako ay niyakap ko siya. I missed her so much. I
was crying again with so much happiness. Akala ko ay hindi ko na siya mayayakap.

"Ang panganay ko..." Nakangiting wika niya. Kumalas ako sa kanya, hinaplos naman
niya ang buhok ko.

"Mama, kailan ka babalik? Miss na miss na kita. si Ares matigas ang ulo, si Hermes
naman ganoon din plus, Papa, misses you. Mama, comeback..."

Binigyan niya ako ng ngiti. "You know, Hera, if you just let go of all your
stubborness, things will be so much better." Itinapat niya ang kamay niya sa dibdib
ko kung nasaan ang puso ko. "Puso ang pakinggan, huwag ang katigasan ng ulo. I want
you happy."

Pagkatapos noon ay bigla siyang nawala sa tabi ko. Napatayo ako. "Mama!" I felt
like I was trapped in a very bad movie. Nawala na naman si Mama. The background
changed. Nawala ang park. Naging kulay puti ang lahat.

Again, I saw Mama. Nakangiti siya. Pero hindi siya mag-isa. Beside her is a white
crib. Yumuko siya at nang muling tumayo nang tuwid ay may kasama na siyang baby. A
baby boy. My tears fell. Mama looked at me. She took the baby's hand and waved it
at me. I put my hands over my mouth

"Mama..." I was calling her. She was smiling. Palayo siya nang palayo. Ako naman ay
tawag nang tawag. "Mama!"

I lost her again.

"Mama!"

"Hera."

I opened my eyes. I saw Papa holding my hand. Naramdaman kong basa ang pisngi ko. I
didn't know I was crying. I looked around, wala si Mama. I guess it was all a
dream.

"I saw her, Papa." Wika ko habang humihikbi. Hinaplos ni Papa ang buhok ko. He even
kissed my cheek.

"Sinong nakita mo, Hera? Tell Papa, what's wrong?" He was asking with so much
sadness in his voice.

"Si mama." Napahagulgol ako. "Miss na miss ko na siya, Papa. Things will be so much
better if she's here. Why did she had to go?" Niyakap na lang ako ni Papa at
hinayaang umiyak. Hindi ko alam kung gaano na katagal pero iyak lang ako nang iyak.
I saw Mama in my dream and she was holding a baby. I wanted to believe that it was
my baby. Mine. And they're together.

Bigla ay naisip ko si Hades. Naisip ko ang nangyari kanina. I smiled bitterly when
I realized what I did. I broke his heart. I asked him to leave. Masakit but then,
when I think of all the greater possibilites for him, a greather opportunity of him
meeting that person who can give him everything, masaya na rin ako. I let him go.
Hindi naman ako madamot. I may be a bitch pero hindi ako madamot. Alam kong
magiging masaya si Hades. Makakalimutan na rin niya ako.

The next day I woke up, si Ares naman ang nadatnan ko sa tabi ng kama ko at
matamang nakatingin sa akin. I smiled at him. Bigla siyang umiyak.

"Ares!" Narinig ko si Bathseeba. "Hay naku, Hera, hayaan mo na. Sabi niya hindi na
siya iiyak kaya dinala ko siya dito." Sabi pa niya sa akin. "Iiwan ko muna kayo
ha." Nakangiting sabi niya. Patuloy sa pag-iyak si Ares.

"Umayos ka nga!" Sigaw ko. "Babatuhin kita. Alalayan mo ako! Bilis!" Ginawa naman
niya ang utos ko. Inalalayan niya akong makaupo sa kama. Maya-maya ay tumabi siya
sa akin ay yumuko sa balikat ko. Iyak pa rin siya nang iyak.

"Ares, ano ba? Hindi pa ako patay." Wika ko pa. Hinahaplos ko ang ulo niya.

"A-akala ko i-iiwan mo na ako, Ate." Pinigil ko ang luha ko. Minsan lang ako
tawagin ni Ares ng Ate at sa tuwing gagawin niya iyon, it's either galit siya o
kapag naglalambing siya. "A-ate diba, hindi ka naman sasama kay Mama? Sabi ni Papa
napaniginipan mo si Mama, next time, wag kang sasama. I know you miss her and you
love her, but I'm here, still here and if you leave, I'll be broken, Ate huwag mo
akong iiwan."

I hugged him tightly. I finally let the tears fall. "Love na love kita, Bunso.
Hindi kita iiwan. Diba nga 143." Naramdaman kong tumango-tango siya habang yakap
ako. Napatingin ako sa pinto. Nakita ko si Hermes na nakatayo lang at nakatingin sa
amin. Inaya ko siyang lumapit and he did. Nakisali siya sa yakap naming dalawa ni
Ares.

"I love you, Ate." Hermes said. I nodded. I love them too. So much. And I realized
that they will always be the men in my life - men that will always love me
unconditionally and truly and will never leave me. Sila na lang ang meron ako...
"Hera is here!"

Nanigas ang likod ko nang marinig ko ang pangalan niya. It's been exactly two
months since she broke up with me. Hindi ko na siya sinubukang lapitan matapos ang
insidenteng iyon. Ikinulong ko ang sarili ko sa mundo kung saan wala siya. Ang
sabihing galit ako ay understatement. I hate her too much. Pinaasa niya lang ako.
Sana hindi na lang siya bumalik sa akin para indi na ganito kasakit. Maayos naman
ako noong minamahal ko pa siya sa malayo. Nasasaktan ako, oo ero mas masakit ngayon
dahil pinaniwala niya ako sa isang posibilidad ng kasiyahan pero hindi naman niya
kayang ibigay.

I just looked at Zeus. We were at the Consunji Hotel's conference room that
morning. Inaayos namin ang budget para sa Paris expansion. Yto and Helios were
there too - Yto was just looking at me as if trying to see my reaction pero wala
akong ipinapakitang kahit na ano. I was just busy reading the papers and checking
the lists Zeus presented to me.

"Is she okay?" Narinig kong tanong ni Helios. "Heard she's leavig the company, Yto.
Yza's really worried about her. Palagi niyang tinatawagan si Hera nitong nakaraan."

Para bang nanadyang sabi ni Helios. Hindi ko sila tinitingnan. Pero hindi pa rin
naman sila tumitigil.

"Ewan ko ba. She said she wanted to live a life on her own. Sabagay, independent
naman si Hera. I just wish she gets married soon."
Naputol ko ang lapis na hawak ko. Natigil ang lahat. Tahimik akong tumayo at
lumabas ng conference room. I walked towards my office. Hindi na ako ganoon kadalas
mag-stay sa hotel. Ang totoong dahilan lang naman ng pagpunta ko doon ay si Hera -
noon iyon - before she made it clear that she doesn't -need me in her life.
Nakapamulsa ako habang nagalakad. I could still feel the pain in my heart. Paano
naging madali sa kanyang itapon ang pag-ibig ko? I had loved no one but her. Siya
lang talaga at ahit sa mga panahon na magkalayo kami ay siya lang ang minahal ko ng
totoo. Ni hindi nga nababawasa ang pahmamahal ko sa kanya at kahit na ngayon habang
nasasaktan ako, alam ko sa sarili ko na mahal ko pa rin siya.

Mahal ko si Hera. At gusto kong maramdaman iyon. Sa ngayon nararamdaman ko ang

pagmamahal na iyon sa tuwing babasahin ko ang sulat sa akin ng Mama niya. In that
letter - i felt [like I am really important in her life. Mahal ko siya. Mahal na
mahal at gusto ko siyang makasama. Hindi ko nga lang alam kung paano ko babalikan
ang taong ayaw na sa akin. Itinaboy na niya ako.

Kung tutuusin ay madali lang naman. I'm Hades Vejar. I don't easily give up but I
wanna feel like I matter to her. Kung gaanon kasi kadali para sa kanya ang itapon
na lang ako, magagawa niya ulit iyon kapag bumalik ko. Anong rason niya? Bakit nga
ba niya ito ginawa? I don't think that noyt being able to give me a child is valid
enough. It's not. It will never be. I can deal with that fact.. I love her too much
[to be bothered by that. Pakiramdam ko ay minamaliit niya ang pag-ibig ko. Naisip
ko na lang na kung mahal niya ako, gagawa at gagawa siya ng paraan para magkasama
kaming muli.

I was still walking in the middle of the corrido when I stopped. Nakita ko kasi
siyang lumabas ng opisina niya. Nauna ang customized throne niya. She was
intructing people. Napaawang ang mga labi ko. She looked very different with that
pair of casual jeans and oversized white shirt. May hawak siyang kulay pulang box
kung saan nakalagay ang mga maliliit niyang gamit. Maikli na rin ang buhok niya.
But still her beauty didn't fade.

Our gazes met. Nakipagtitigan lang din siya sa akin. I asked myself, how can I love
her this much? Why is my love for her overflowing? Kailan mawawala ang nararamdaman
ko sa kanya? Why is it too hard?

"Hi." Binati niya ako. Tango lang ang isinagot ko sa kanya.

"Leaving so soon." I commented.

"Yeah. I'm going away - for good." Wika niya pa sa akin. I didn't know where I got
the courage to stand before her and look at her straight in the eyes. Hindi ko alam
kung anong klaseng sakit ang nasa buong pagkatao ko. Gusto ko siyang tanungin kung
paano niya nagagawang sabihin ang mga iyon sa akin gayong alam niya kung gaano ko
siya kamahal. I took a deep breathe. There are so many things that I wanted to tell
her. For once, I wanted to ask her to marry me, I wanted to tell her that even if
there's no kid - ang makasama siya ay sapat na sa akin. Gusto ko siyang yakapin,
alagaan at gusto kong pawiin sa puso niya ang lungkot.

I wanted to tell her that having her in my life is enough - that if someone will
make me choose between having her and having a baby - I'd always choose her because
my love for her is undying and infinite.

"Goodluck." Sa dami ng gusto kong sabihin ay iyon lang ang namutawi sa akin. She
nodded. Nilagpasan niya ako. Again, I felt my heart being ripped apart. Pakiramdma
ko ay parang papel iyon na paulit-ulit na pinupunit habang naglalakas siya palayo
sa akin.

"Hera." Tinawag ko siya. Hinarap ko siya. She stopped. Humarap din siya sa akin. I
wondered if she could feel the distance between us. Pakiramdam ko ay halos kalahati
ng mundo ang layo naming dalawa. Mahal na mahal ko siya.

"Wala ka nang babalikan kapag umalis ka ngayon." Sinabi ko. I am willing to take
her back no matter what she thrws at me hindi naman kasi magbabago ang katotohanan
na mahal ko siya at siya lang ang mamahalin ko. She shook her head.

"Natatakot ako, Hades. Iyon naman talaga pero kung pipilin ko ang mga choices na
nakalatag sa harapan ko, mas pipiliin kong makita lang masaya." She wiped her
tears. "You always imagines your future with kids Hades."

"Pwede kong kalimutan iyon."

"Hindi." muli siyang umiling. "Why would you forget the thing that makes you happy,
Hades? You want kids. I want you happy. Hindi ko iyon kayang ibigay and that's the
reason why I'm giving you back your freedom. I love you, still - I don't know why -
but we can't be together. Ayokong magising ka isang araw na sasabihin mo sa akin na
nagsisisi ka dahil ako ang pinili mo at hindi ang tsansa na maging masaya ka sa iba
kasama ang magiging pamilya mo. I don't want that. I want the best for you and I
know that I'll regret this... forever. Na sa oras na makita kita kasama ang babaeng
mahal mo at ang pamilya mo, masasaktan ako, but I'll gladly say to myself that I
gave you away so you could be happy. Makita lang kitang masaya, masaya na rin ako."

She wiped her tears again. "I can't believe that it hurts like this." Pagak pa
siyang tumawa. "Mahal kita, Hades. Totoo iyan. At hindi na ako babalik." My heart
shattered. Parang narinig ko ang puso kong nabasag. "Salamat, Hades. For making me
feel loved and wanted. For taking care of me... for everything. I'm sorry..."

Tuluyan na siyang tumalikod. I watched her leave. My heart and my sould will be
forever incomplete without her.

At iyong sinasabi niyang kasiyahan, alam kobg matagal pa iyon. How can I move on
now?

---------------------------

Los Angeles, California

"Hera, bakit parang tumataba ka?"

Natawa ako nang batiin ako ni Javier. Javier Ignatius Consunji is Uncle Adam's
second son. Siya ang kasama ko dito sa California. Sa kanya ako nagpaampon mula
nang dumating ako halos tatlong linggo na rin ang nakakaraan. We were at the beach
that afternoon with Casiel and Mara. Si Gab ay nasa client call pa kaya kami-kami
pa lang ang nandito ngayon. Nag-ayang mag-barbeque si Casiel kaya pinagbigyan na ni
Javier. Si Mara ang nagluluto ng barbeque namin.

"I like eating, so what's your problem?" Inis na wika ko. Javier just smiled at me.
Lumapit naman ako kay Mara na namimintog ang tyan sa laki.She's pregnant with their
first ever child at natutuwa na talaga ako sa kanya. Napakabait ng asawa ni
Gabriel. Minsan ay naitanong ko sa kanya kung bakit naisipan niya na magpakasal kay
Gab. Considering the way thier love begun --- nakakatuwa lang talaga silang dalawa.

"Wala silang ginawa kundi mang-asar no." Nakangiting wika niya sa akin. Napatango
na lang ako. Tinulungan ko si Mara sa niluluto niya. Nakekwentuhan din kami. Minsan
nagugulat ako sa sarili ko kasi hindi ko akalain na kaya kobg maging mabait sa
ibang tao. I thought I'll be a bitch forever but I guess what happened to Hades and
I really humbled me.
Hanggang ngayon ay nangungulila ako sa kanya pero hindi ako nagsisisi sa desisyon
ko. Alam kong balang araw ay pasasalamatan niya ako. No matter how much I wanted to
be with him alam kong hindi naman ako magiging tunay na masaya sa oras na makita ko
kung gaano kamiserable si Hades dahil lang sa hindi ko maibigay ang isang bagay na
talagang gusto niya. Alam kong darating ang panahon na pagsisishan niya na mas
pinili niya ako kaysa sa kasiyahang nararapat sa kanya.

If my reason is selfish for others - well they don't know how to love. Iyon ang
alam kong tama. Wala namang tama o mali sa pagmamahal. May kanya-kanya tayong
paniniwala. Kung sa iba mali ang ginawa ko - wala akong magagawa. Sa akin tama
iyon. I know I have hurt him. Kahit ako na lang ang masaktan sa huli. Iyon naman
talaga ang mangyayari - ako ang masasaktan sa huli. Sa oras na makita ko na masaya
si Hades kasama ang babaeng mahal na niya sa hinaharap. Luluha ako ng dugo.
Magsisis ako. Makakaramdam ako ng inggit. Iiyak ako. Pero pagkatapos ng lahat ng
iyon, magiging masaya ako para kay Hades because he got what he deserve.

If that though is still selfish - wala na talaga akong pakialam.

"I love their bond. Namimis ko rin ang mga kapatid ko." Natatawang sabi ko. I
thought of Ares. Natatawa ako kapag naiisip ko kung gaano siya ka-clingy sa akin.
Ayaw niya akong paalisin noong nagpapaalam ako sa kanya. He even wanted me to live
with them para daw maalagaan niya ako. I just shook my head. Hindi ko talaga
maintindihan si Ares. Alam kong mahal niya ako. But I'm not used on seeing him that
vulnerable Ares had always been so strong. Inaalala ko rin si Hermes. Noong isang
gabi ay tinawagan niya ako just to say that he had found the mother of his kid.
Masaya naman ako. Sabi ko sa kanya tawagan ako kapag naiuwi na niya si Artemis sa
bahay. He just said yes. He sounded so happy that time. Hindi ko pa nga ulit siya
natatawagan para makibalita.

"Hey guys!" Napatigil kami nang marinig namin ang boses ni Gabriel. Kararating niya
lang. Mabilis pa sa alas kwatro na niyakp at hinalikan niya si Mara at saka pa lang
kami binati. Naninibago ako. Gone was the grumpy and sad Gabriel. Palagi na lang
siyang masaya ngayon.

"Sana maging kamukha ni Ate Mara ang baby, kasi pag si Kuya ang kamukha kapangit
niyan!" Sigaw ni Casiel. She was sitting on the sand while taking pictures of us.
Si Javier naman ay nakatingin lang habang tawa nang tawa. I sighed again. I badly
need to go home because I miss my lot. I miss my dad and most especially I miss my
mom. Hinihintay ko nga ulit na mapaniginipan ko siya. Now, I believe that dreams
are email from the dead. Isa pa, gusto ko ulit siyang makausap. Naiisip ko na baka
si Achilles ang hawak na baby ni Mama. It comforts me that they are now together.

I'm sure, tuwang-tuwa si Mama sa baby ko.

"GAB!!!"

Natigil ako sa pag-iisip nang marinig ko si Mara na sumisigaw. Nakahawak siya sa

kanyang tyan habang parang takot na takot. "My water broke!" Sigaw ni Mara. Agad
namang kumilos si Gabriel.

"Javier, iyong kotse! Cas, iyong gamit ng Ate mo! Hera help!" Agad ko siyang
dinaluhan. Hinawakan ko ang kamay ni Mara at mabilis kaming pumasok sa sasakyan.
Napakagat labi ako nang mabangga ako sa pinto ng kotse ni Gab. Napalakas yata ang
impact noon kaya parang sumakit ang puson ko. Binale-wala ko iyon. Sumakay ako ng
kotse.

"Mara, breathe!" Sigaw ni Gab. "Mara, honey, I love you!"

"Just fucking drive, Consunji!" Sigaw ni Mara sa asawa niya. Habang nasa byahe kami
ay kapansin-pansin ang katahimikan at tensyon sa sasakyan. Napapangiwi naman ako.
Napasama yata talaga ang impact ng pintuan sa akin. I was just sighing. Mamaya
naman ay mawawala naman na ito.

We arrived at the hospital. Agad na isinakay si Mara sa stetcher at dinala sa

emergency room. Naiwan kami sa waiting lounge. I sat.

"Ate, okay ka lang?" Casiel asked. "Namumutla ka."

"Oo, Cas. Nanlalambot lang ako." Ngumiti ako. Naramdaman ko ang pagkirot ng puson
ko. Para bang may sumusuntok doon.

"Hera..." I heard Javier. "You're bleeding."

Kumunot ang noo ko. I looked at myself. Napanganga ako nang makita ko ang dugong
dumadaloy sa hita ko. What the fuck is happening.

"Oh my god! Take her to the emergency!" It was Casiel's voice. She was frantic and
that was the last thing I could remember...

------------------------------

I woke up and I realized that I was inside a four walled white room. May swero ako.
Humihinga pa naman pero medyo inaantok pa. Nang maalala ko kung anong nangyari ay
bigla akong napabangon. Bakit ako dinugo? What was happening. Napahawak ako sa
parteng iyon ng tyan ko. All I could think about was Achilles.

Could it be? But how? It's been two and a half months since I was with Hades.
Nangyari iyon noong gabi matapos kong magpunta subukin ang lahat ng pregnancy test
na nabili ko. Naisip ko ang sinabi ng doctor, one percent chance, how could she
tell me that... My mouth parted. Right. Hindi naman niya ako chineck up. We just
talked. I walked out bago niya pa ako ma-check up so...

"Oh my god..."

"Hera." I looked up and saw Aunt Laide. Nakangiti siya sa akin. Niyakap niya ako.
Hindi ako gumalaw. Maya-maya ay umiiyak na siya. "Hera, thank God you're okay!" She
said to me. Hinalikan niya pa ang noo ko at hinaplos-haplos ang buhok.

"Anong ginagawa mo dito?" I asked her. Hindi na ako galit sa kanya. Hindi ko lang
kayang makita siya ngayon.

"I came here when, Gab called. Nasa Greece ang Papa mo pero pupuntahan ka din niya
dito, maybe tomorrow." She said. Matagal niya akong tintitigan. Pagkatapos noon ay
bumuntong hininga siya.

"Kapatid ng Mama ni Hades si Sofia -- the woman your Uncle Julian married before
me. My life was hell with her around. Hindi naging madali sa amin ang lahat ni
Julian noon, Hera. Wala namang problema sa akin noon kung mahal mo siya but when I
found out about her and Hades' relationship with her, inayawan ko siya. For me, you
don't deserve someone like him. Mahal na mahal kita." Sabi niya sa akin. I found
myself crying.

"Bakit kailangan kong madamay, Auntie?" Iyon ang mga salitang lumabas sa bibig ko.
"Labas naman ako doon..." She wiped my tears.

"Alam ko, and I'm sorry, Hera. I didn't mean to. I thought that I was protecting
you from pain. But when I saw how wrecked you become, I regretted it. I'm so
sorry." Sabi niya. Niyakap niya akong muli. I just cried. I cried like there's no
tomorrow. I cried like I was a little kid. I cried until I got used to the pain. I
realized that I cannot hide from Aunt Laide forever. My mother didn't raised me
like that. Hindi ko naman siya kaagad kayang patawarin pero hindi naman ako pwedeng
magalit siya kanya habambuhay.

"I love you, Hera." She whispered. I nodded. "And I have news!" She exclaimed.
Lumayo siya sa akin. She touched my face again. "You're two months pregnant."

My tears started welling up again.

"Hera, narinig mo ba ako? Baby, you are pregnant. I've asked the doctors. Hindi rin
sila makapaniwala matapos kong ipakita ang mga medical results mo. Pati ang doctor
mo sa Pilipinas, she couldn't believe it too. Hera, milagro ito!"

I couldn't talk. I'm pregnant.

"The baby is okay. Bawal nga lang sa'yo ma-stress, Hera. Hera, Hera!"

I held my tummy. I was still crying but then, I felt something warm inside me - a
baby. I bit my lower lip. I'm going to have a baby.

A baby...

I sighed. "I love him already, Auntie. I will take care of him, Auntie."
Humihikbing wika ko.
PHILIPPINES

Exactly five months later...

I took my shades off and looked around me. It's been exactly five months since I
left the Philippines. Mahirap kasing mag-stay sa lugar kung saan hindi ka naman
kuntento sa mga taong nakapaligid sa'yo. Ang buong akala ko nga ay hindi na ako
babalik. I went to Scotland. I was serious when I told my father that I won't be
coming back but now I'm here again - getting ready for a wedding. I sighed again.
Sinalubong ako ng driver at bpdyguards ko. Ibinigay ko ang dala kong bag pagkatapos
ay sumunod na ako sa kanila. I instructed them to take me to Tagaytay. I hated that
place now. Hindi nagtagal ay narating ko na ang mansion ko.I got out of the car and
got inside. Nanalaki ang mga mata ko nang makita ko doon si Zeus. He as sitting on
Hera's favorite chair. He looked like a king. Ngumisi siya sa akin. Ang una kong
napansin ay ang malaking box na nasa gitna ng sala.

"Hey dear. brother! Welcome back!" He greeted me. Lumapit siya sa akin at saka
niyakap ako. He even pulled my hair. "Wow! Just wow! Look how miserable you are?"
Natatawang sabi niya. Humaba ang buhok ko. It now reach my shoulders. Hindi na rin
ako nag-shave. He grinned at me. "Youlook like Jesus Christ!" Sabi ni Zeus. "Oo nga
pala! May regalo ako sa'yo! Happy Birthday, dear bro!"

Bigla ay bumukas ang kahon sa gitna ng living room. Music filled the room. Tumaaas
ang kilay ko nang lumabas mula doon ang isang stripper. She was naked and she was
swaying her hips too provocatively habang nakakaakit na nakatingin sa akin.

"Tigang ka na kaya niregaluhan kita ng babae!" Natatawang wika niya. Umiling na

lang ako.

"Take her and leave." Malamig na wika ko. Tinalikuran ko sila. Umakyat ako sa
itaas.Palayo na ako nang marinig ko si Zeus na sumigaw.

"How an you move one, dear Bro if you keep on waiting for her? Hindi na babalik
iyon. Malamang masaya na iyon sa buhay niya. Hades, face the truth. Hera is not for
Hade. She's for Zeus. Hindi sa akin pero sa ibang tao. Hera and hades isn;t going
to happen so stop this madness!"

I just shook my head. I finally reached the room. Naupo ako sa gitna ng kama. alam
kong tama silang lahat. Kahit na si Popoy ay sinasabi sa akin na lumimot na dahil
hindi naman na ako babalikan ng babaeng hinihintay ko but damn - is it my fault
that I can only love one woman and that is Hera? The thing with the Vejar is that
we are very loyal. Iyon ang sinabi sa akin ni Daddy noong teenager pa lang ako.
When our hearts beat for that one person - there's no turning back. We may have
other's on the side but we can never neglect that feeling. It's like our calling -
and my calling is loving Hera Consunji - no matter how stubborn she is.

I spent the last five months on Scotland trying to move on. Nandoon si Mama. Kasama
ko siya sa araw-araw pero hindi iyon naing sapat para maging masaya ako -
hinahanap-hanap ko si Hera. I could stalk her, I could take her, but I didn't.
Hinayaan kong mawala siya sa akin pero kung may natira man iyon ang paniniwala ko
sa kanya.

I never lost faith in her. Alam kong babalik siya, pero gaano katagal. I sighed
again. I took a quick shower and got myself some comfortable clothes. I need to
sleep. Sleeping is my only way out, I needed this to forget the pain - kahit
sandali lang.

I lied on my bed. Matagal kong tinitigan ang kabilang side ng kama - an empty smile
curved my face. Hinaplos ko iyon. Minsan iniisip ko lahat ng sinabi niya sa akin
noong huling araw ko siyang nakausap pagkatapos noon ay iniisip ko ang posibilidad
ng sinasabi niyang kasiyahan.

I wanted to ask her how am I supposed to be happy when all I ever wanted was her
and she's not even with me? How can I move on when the love I feel for her is the
cause of my pain and my happiness? Ang labo nga - hindi ko talaga maintindihan kung
paano nagiging posible na ang taong nananakit sa'yo ay ang mismong taong
makapagaalis nito.

How ironic is that? I sighed before closing my eyes. I was wishing so hard for a
dream - a dream when I can be with her.

---------------------

"Nasa labas si Yto, gusto ka din niyang makita, Hera."

I made a face right after hearing Yza say those words. Napangiwi ako pagkatapos
noon. Umiling ako sa kanya. Ayokong makita ang pangit na mukha ni Yto Ayokong
maging kamukha niya ang anak ko!

I was in a private room inside the Varres Medical City. Oo, nasa Pilipinas na ako.
Noong malaman ni Papa na buntis ako, iniuwi niya ako sa bansa at sinabi niya na
siya ang mag-aalaga sa akin. He said that if mama is with us, she'll be taking care
of me. I am seven months pregnant now, nasa ospital ako dahil kailangan ko ng bed
rest. Medyo maselan ang pinagbubuntis ko. Mahina kasi ang kapit ni baby, bawal
akong ma-stress at mapagod. Noong minsang nangyari iyon ay nag-spotting ako. I
cried like a baby while the boys were taking me to the hospital. Takot na takot
akong baka mawala na naman ang baby ko. Noong sabihin sa akin ng doctor na
kailangan ko ng bed rest ay agad akong pumayag. Since then, araw - araw nang
dumadalaw sa akin ang mga pinsan ko - last night Aunt Sheena was here, she was the
one who took care of me. Lalo kong nami-miss si Mama. We spent the night talking
about her and that somehow lessened the pain.

"Hera, papasukin na natin si Yto..." Pilit pa ni Yza.

"Ayokong makakita ng pangit ngayon, Yza. Kawawa naman ang anak ko!" Napahagikgik
ang pinsan ko. Hinaplos niya ang umbok ng tyan ko.

"Nakakatuwa, ang yabang na ng tyan mo." Nakangiting wika niya sa akin. "Anong baby
mo? Anong gusto mong baby?" Tanong niya sa akin na para bang namimili lang kami.
Napangiti tuloy ako.

"Boy." I said. Hinaplos ko rin ang tyan ko. "I'll name him Achilles Sanz."
Napangiti akong lalo. Bigla ay nangulila na naman ako kay Hades. Wala na akong
balita sa kanya. Hindi rin naman ako nagtatanong sa kahit na kaninong nakakakilala
sa kanya. Ayoko kasing marinig. Baka kasi nangyari na iyong ayoko - na baka
nakahanap na siya ng taong magmamahal sa kanya ng mas higit pa kaysa sa akin.

"Ako gusto kong makababae na ulit." Wika ni Yza. "Umiisa pa si Helios. Sabi ko two
years from now naman." She blushed. I can now see how much she loves him.
Nakakatuwa nga si Yza kapag ikinukwento niya sa akin ang moments ni Helios kasama
ng mga anak nila. I was able to see the other side of Helios that no one knew
about. And I was able to realize that I actually wanted a family like theirs pero
huli na. I need it - but I don't want it. Mas gugustuhin kong makita siyang masaya
kasama ang iba. I have hurt him in so many ways that I can imagine. He must hate me
now.

Kung sakaling magkikita kaming muli, i will smile at him - ganoon na lang pero
hindi na lalagpas pa doon. Ang tungkol naman sa baby, I'll tell him - hindi muna
siguro ngayon. Kapag handa na ako. Kapag okay na ako. Kapag kaya ko na siyang
harapin o kaya man sa oras na makita kong masaya na talaga siya.

"Hera..." Tawag niya sa akin. "Nasabi na ba sa'yo ni Uncle Lukas na nakakulong na

sa psychiatric ward si Venus?"

Kumunot ang noo ko. "Sinong Venus?" She asked me. Natutop ni Yza ang noo niya.

"Sinabuyan niya ako ng asido kaya hindi ko na siya makalimutan ikaw naman sinaksak
ka niya but still you don't know her name?!" Nabibiglang wika niya. Bigla ay dumaan
sa alaala ko ang babaeng mahaba ang buhok, may malaking eyebags, medyo naduduling -
marahil sa puyat - at malamlam ang mga mata.

"Ah! Venus ba ang pangalan niya? I thought it's Mercury!"

Yza laughed. Natawa na rin ako. Doon bumukas ang pinto at nakita kong pumasok si
Helios, kasama ang kambal niya, si Yto at si Ares. Pumikit ako. Itinakip ko pa ang
kamay ko sa mata ko.

"Sabi nang ayokong makakita ng pangit! Lumabas kayong tatlo!" I screamed at the
three. Napahalakhak nang malakas si Yza. Naramdaman kong may sumampa sa hospital
bed ko. I peeked and I saw Yza's daughter - Hyan looking at me.

"Mama, sinong pangit? Si Uncle Yto?" I giggled when I heard that.

"Bakit ba pangit na pangit ka sa akin. Ang asawa ko gwapong-gwapo sa akin." Komento

pa ni Yto.

"Ewan ko sa'yo, Yto." Naiinis na naman ako. Ayoko talaga siyang nakikita dahil
naiirita ko. Minsan ay biniro ako ni Ares na baka daw si Yto at si Helios ang
pinaglilihian ko. I punched his face. Kahit na sinong lalaki na lang - kahit na
sino wag lang silang dalawa. Ang anak ko magiging parang si Satanas na. Kaugali ni
Yto at ni Helios - isama pa si Hades plus my attitude - my baby will be a demon
child.
"Say goodbye na to Aunt Hera, Hyan and Hyron." Utos ni Yza sa mga anak niya. "We
need to go home, your little brothers are waiting." Dagdag pa ni Yza. the twins
kissed me. Si Yto ay nagpaalam na rin. Helios winked at me then he kissed Yza. I
even saw him mouthed I miss you at his wife. I rolled my eyes. Ngayon ko lang
naisip na masyado palang clingy si Helios Demitri.

Naiwan kami ni Ares sa loob. He sat beside me and held my hand. He smiled. Para na
naman siyang bata. Minsan hindi ko na talaga maintindihan kung paano siya naging
ganito. He's still the same old dominating asshole but there is softness in his
every move.

"Buntis na din si Bathseeba." Sabi niya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko. "And I
have a feeling it's triplets kasi three times a day kami!" He laughed.
PInagbabatukan ko ang kapatid ko.

"Ang laswa mo!" I was giggling when suddenly nanigas ang tyan ko. Napahawak ako sa
kamay ni Ares.

"Ate?!" He sounded so worried. Nawala naman agad ang paninigas ng tyan ko. I smiled
at him.

"Gala tayo sa garden." Sabi ni. Binuhat naman ako ni Ares para maibaba sa kama at
mailagay sa wheel chair. Alam kong nag-aalala pa rin siya sa akin. "Huwag lang ma-
epal. Okay ako, nagparamdam lang si baby. Baka na-excite kasi narinig ka."
Natatawang wika ko naman. Si Yza ang nagsabi sa nakakarinig ang mga baby sa loob ng
tyan ng isang mommy. Ares was pushing my chair. Nagpapalinga-linga naman ako -
marami masyadong tao sa paligid. Sa ngayon natutuwa na ako kapag nakakakita ako ng
maraming tao.

We reached the garden. Inihinto ni Ares ang wheel chair ko sa gitna niyon.
Inalalayan niya akong makatayo, tapos ay naglakad kami papunta sa isa sa mga
benches doon. We sat together.

"Wala ka bang balak bigyan ang miracle baby ng daddy?" Tanong ni Ares. I just
smiled.

"Nandyan ka naman, si Hermes. Tapos si Papa. Okay na kami noon." Mahinang wika ko.
Iniisip ko na naman si Hades. I miss him really - pero hindi na pwede. I don't
think he can ever love me after what I have told him.

"Hera, I can like him for you."

"I know, bunso, but it's not that easy anymore." I smiled again. Loving Hades makes
me realize so many things at isa na doon ang pagtanggap sa mga bagay-bagay. "At
least I get to keep baby as a remembrance from him.

------

The night came and I woke up - sadly. The pain of not being able to be with her
enveloped my whole being like it is becoming my soul. I stood in frony of the glass
window inside my private office, I was holding a glass of scotch. Kailangan kong
matulog ulit. Habang nakatingin sa kawalan ay mukha lang ni Hera ang nakikita ko.
How am I supposed to move on? It's just five months. Hindi ganoon kadali. Hindi
ganoon katagal ang panahong lumipas. Gusto ko lang naman na makasama siya - kahit
na ano pang ibato niya ay tatanggapin ko.

Naubos ko na ang laman ng basong hawak ko. Muli akong bumalik sa table ko para
kunin ang bote at isalin ang laman niyon sa baso ko when suddenly, something fell.
Yumuko ako para tingnan kung ano iyon. Nakita ko ang isang kulay itim na cd sa
sahig. Kumunot pa ang noo ko habang hawak ko iyon sa mga kamay ko. I was thinking
about what the hell was inside that cd. Napapailing na lumakad ako patungo sa
entertainment room upang malaman ang laman niyon. isinalang ko iyon sa player. I
sat on one of my sofas and as I wait, inuubos ko ang laman ng baso ko.

When the cd played - I was enevelope by amazement. Napanganga ako. Sa tv, nakikita
ko ang mommy ni Hera. Si Apollo Consunji. She was smiling. Her hair was flowing
freely on her shoulders, she was wearing a white gown with lace as a belt. Ang
ganda niya. She looked at the camera.

"Kung napapanood ninyo ito ngayon, siguro ay kasal na ng panganay ko o baka naman
engagement na niya o kaya man ay patay na ako."

Napatawa siya sa huling sinabi niya. She was about to say something when her phone
rang.

"Ay teka lang."

Sinagot niya muna ang tawag. "Hello? O? Impakto ka talagang Lukas ka! Sinabi ko
sa'yong umuwi ka agad diba? Eh! Gusto ko, namimiss na kita! Umuwi ka dito kung
hindi sa salas ka matutulog? Okay! I love you too, babe!"

I smiled. Ibinaba niya ang telepono at muling tumingin sa camera. She continued
talking. Naluluha na siya. I was listening very carefully. May mga mensahe siya sa
mga mahal niya sa buhay. Ilang beses niyang inulit na pakiramdam niya ay mawawala
na siya at kahit na masakit kailangan niyang tanggapin ang katotohanan na mawawala
na siya. I suddenly felt the urge of embracing her.

Hanggang sa dumating sa kalagitnaan ng video, nakangiti siya ako naman ay umiiyak.

"Panganay ko, sana wag nang matigas ang ulo mo. Tandaan mo, si Mama mahal ka at
alam kong mahal ka din ng taong iyon. At para sa'yo na nagmamahal sa panganay ko,
kung nandyan ka na sa tabi niya, alagaan mo si Hera. She is and will always be my
little queen. I love her, love her too - with all you've gpot. At kapag matigas ang
puso niya, wag mong sukuan. She can love with all her heart and being. She is after
all - a fucking Consunji..."

Pakiramdam ko ay ako ang sinasabihan niya. Pinunasan ko ang luha ko at saka tumayo.
Lumabas ako ng silid na iyon. Naguluhan na naman ako nang marinig ko ang boses ni
Athena.

"Kuya! Look!" Tumakbo siya sa akin. She was holding her phone. "Ang ganda ng outfit
of the day ko diba?" Ipinakita niya sa akin ang selfie niya na kuha sa isang
garden. When I looked at it, hindi kay Athena ang atensyon ko kundi nsa isang
babaeng nakaupo sa isang bench na nsa likuran niya. I zoomed the picture and that
was when I saw Apollo Consunji's little queen.
"Bakit ba kailangan kong magbihis? We're on a hospital. I should wear this hospital
gown."

Inismiran ko si Gianna habang inilalabas niya ang mga damit ko sa suitcase na dala
niya. She took out three of my favorite dresses. Sumimangot na naman ako sa kanya.
Paano ko masusuot iyon? Hindi na iyon kasya sa akin. Hindi na nga ako makahinga
kapag hindi maluwag ang suot ko. Ang laki na kasi talaga ng tyan ko. Sabi ng doctor
ko, healthy naman si baby sa loob. Pwede ko na nga daw malaman kung anong gender
niya pero hindi ko pa tinatanong. Gusto kong masurpresa.

"Ate! It's Sunday! We're going to hear the mass so kailangan presentable ka kay
Lord. Baka mamaya malasin ka. Dapat lagi kang maganda. I'm sure babae ang anak mo
kasi ang ganda-ganda mo!" Kinuha niya iyong pink lacey dress na gusto kong sinusuot
palagi noon. "Ito, suot mo. Pina-ayos ko na iyan sa stylist ko. Kasya na iyan diyan
sa dibdib mo at may room pa para sa paborito kong pamangkin!" Natatawang sabi niya.
Lumapit siya sa akin para haplusin ang tyan ko. Napapangiti ako. Hindi pa lumalabas
si Achilles ay tuwang-tuwa na si Gianna sa kanya. Palagi niyang sinasabi sa akin na
si Achilles ang magiging paborito niyang pamangkin.

"Gianna, baby boy ang anak ko." Natatawang sabi ko. She rolled her eyes.

"Ate, girl iyan!" She even told me. "Malakas ang pakiramdam ko, girl iyan! Parang
si Ate Niki, akala niya girl pa din, ayon, may baby boy na sila ni Kuya Yto. Now
they have Ysrael. Ang gwapo ng anak ni Kuya Yto ate!"

"Mas gwapo ang Achilles ko doon! Mas demonyo ang anak ko!" Buong pagmamalaking sabi
ko. Tinulungan ako ni Gianna na hubarin ang hospital gown ko. She even helped me
get dressed. After that, she fixed my hair and put some color on my lips.

"Baby friendly itong make-up ko, Ate. Don't you worry!" Paniniguro niya sa akin.
She also helped me out my flats on. Hindi ko na makita ang mga paa ko. Sabi ng
doctor, good sign iyon kasi lumalaki ng tama si baby. I'm really excited on seeing
him. Two months na lang naman at makikita ko na siya at mahahawakan. Alam kong
kilala na niya ako. Palagi ko siyang kinukwentuhan. Ipinaparinig ko sa kanya ang
boses ko at minsan ay kinakantahan ko pa siya. One time, Hermes visited me, nagdala
siya ng magic sing and the whole day, the two of us just sang. Masayang-masaya ako
noon,

"Ayan! Bitch ka na ulit, Ate ko!" Humagikgik pa si Gianna. She kissed my cheek
tapos ay inalalayan akong tumayo. The whole family will be in the mass later. Alam
naman kasi nilang lahat ang sitwasyon ko noon and that's why we're going to hear
the mass today - pasasalamat para sa milagro. Si Papa ang masayang-masaya sa lahat.
Excited siyang makit ang apo niya sa akin.

Lumabas na kami ng silid ko. Gianna was talking to me. Napakadaldal talaga niya.
Siya iyong tipo ng tao na kapag tinanong mo ng Kamusta ka na? Lahat masasabi niya.
She was very smart and wise. Iisang anak lang siya nina Aunt Laide pero hindi naman
siya lumaking spoiled. She knows her place and I love her for that.

"Ate, kamusta ang pakiramdam mo? Paglabas ni baby, ibibili ko siya ng maraming
ribbons and head bands tapos lagi akong pupunta sa'yo para makipaglaro sa kanya."
Nakikinig lang ako kay Gianna. She seemed very excited. Bigla ay napangiwi siya.
"Diba kapatid ng daddy niya si Zeus Vejar? Naku, Ate sana hindi magmana ang
pamangkin ko sa anak ng dilim na iyon! Kasumpa-sumapa ang ugali niya!"

"What are you talking about?" Naguguluhang tanong ko. Umiling na lang si Gianna.

"Ah basta! I'll pray hard to the Lord na hindi sila magkaugali! I'll even ask
Javier's help to pray! Diba gusto niyang maging pari noon?" Napahagikgik na naman
si Gianna. "Bakit nga ba hindi tinuloy ni Javier iyon, Ate Hera?"

"Cause he's uncle Adam's son?" Di pa ako sigurado sa dahilan ni Javier, hindi ko
rin naman kasi naitanong noong nasa California ako.

Lakad lang kami nang lakad at sa bawat hakbang na iyon ay sinasabayan ni Gianna
iyon ng daldal. Minsan naiisip ko kung hindi ba siya napapagod sa mga pinagsasabi
niya at sa mga pagdaldal niya. She talks about even the littlest thing. Lumiko na
ako.

"Ate, sa closed hall ang mass hindi sa chapel." Hinatak niya ang kamay ko.
Napanguso naman ako, bago yata iyon. Sa tagal kong naka-stay sa hospital, ngayon ko
lang narinig na sa closed hall na gagawin ang mass. Sabagay baka maraming tao ang
a-attend ngayon. As we walk together, bigla na lang tumunog ang cellphone ni
Gianna. she took it out from her bag.

"Yow, dear cousin! What's up!" She looked at me. "It's Javier! Bakit ba hindi ka
nagpari? Magpari ka na Javier para masaya!" Humagikgik siya. Napapailing na lang
ako. Nauna na ako sa paglakad pero naririnig ko pa rin si Gianna sa likuran ko.
Palapit na ako nang palapit sa closed hall. Malaki ang lugar na iyon ng ospital.
Marahil doon ginaganap ang meetings ng mga staff at admin ng Medical City. I
reached the door and I pushed it open. Dahan-dahan lang ako sa paglakad. Nang
makapasok ako ay wala namang tao. Kahit na chairs o kahit na ano. Wala ring ayos
ang stage but what caught my attention was the big projector in the middle of the
hall. Dahan-dahang bumababa iyon. Then, out of nowhere, nag-on iyon at ganoon na
lang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ko si Mama sa video. Nakaupo siya sa
green chair - that was her favorite chair - nasa loob iyon ng kwarto nila ni Papa.
She smiled at the camera and started talking.

Kung napapanood ninyo ito, malamang, kasal na ng panganay ko o engagement niya o

kaya man patay na ako.

She laughed at the last words she said. Nakangiti pa rin siya. Ang ganda-ganda ng
Mama ko. What the hell is happening? Bakit may video si Mama? Wala pa man ay
humihikbi na ako. Tumunog ang phone niya. she answered it and I giggled while
crying as I listen to her last phone call with Papa. Matapos iyon ay tumingin
siyang muli sa camera.

Hindi ko nga kasi alam kung bakit ko ito ginagawa pero gagawin ko pa rin.
Paghahanda lang dahil pakiramdam ko mawawala ako at kahit na gaano kasakit iyong
isipin at tanggapin, kailangan, dahil doon naman ako pupunta. I made this video not
because I want to leave you all but because I want to still be a part of your lives
even when I'm gone.

Bunso, I want you to be happy. Remember when Mama would sit in on you pre-school
class. Hahawakan ko ang kamay mo, at pakakalamahin kita. I want you to know that
Mama will never leave you - kahit kailan, anak, hinding-hindi kita iiwan. Wala man
ako sa tabi mo, nasa puso mo ako at magkasama tayo. Alagaan mo ang ate mo, at si
Hermes. Be the person I know you can be - the best you can be, bunso.

Mama wiped her tears. Suminga pa siya. Hindi ko ito kaya. Sabi niya pa. Lukas, ayaw
kitang iwan at ang mga bata. kung pwede lang maging imortal. She even sniffed. I
wiped my tears. Ngumiti pa si Mama. Atlas, ikaw ang pinakamatino sa inyong tatlo.
You always think about your actions and the pros and cons, Hermes, ang gusto ko
lang ay bawiin mo ang mag-ina mo. I want your child to grow up with a happy family
- katulad ninyong magkakapatid. Take care of your daughter, Hermes. Love her. Treat
her like a princess - just like how your father treated all of you.

This time, napahagulgol si Mama. "Lukas..." She kept on calling Papa's name.
Napahawak pa siya sa dibdib niya. "Babe, I can't express how happy I am for the
life you gave me. Lahat ng gusto kong sabihin ay isinulat ko. It's something I want
you to keep in private - ilagay mo sa vault kasama ng scandal nating dalawa.
Ayokong makalimutan ko ako. Wag na wag mong iisipin na mag-isa ka. You have the
kids. You have me in your heart. Mahal na mahal kita.

Napayuko si Mama. Matagal siyang humihikbi. Ako naman ay nagiisip. Ano bang
nangyayari? Sino ang may kagagawan nito? Alam ba ni Gianna ang mga bagay na ito?
Nasaan ang iba. Then, moments later, Mama looked at the screen again.

At para sa panganay ko...

My heart beat faster. Ako iyon. ako ang panganay ni Mama. I waited in anticipation
for whatever she was going to say but the video paused.

"What the freaking fuck?!" Sigaw ko nang hindi gumalaw ang pinapanood ko.
Nagpalinga-linga ako. Hinahanap ko kung nasaan ang tao sa likod nito. Maya-maya ay
bumukas ang mga ilaw. Lumiwanag. At mula sa kung saan ay may mga yabag akong
naririnig. Papalapit iyon. Huminto ang may-ari ng mga yabag na iyon sa aking
likuran.

"Hera."

Huminto ang buong mundo ko nang marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. Hindi ako
pwedeng magkamali. Si Hades iyon. After five months of not being able to hear him,
smell him or talk to him, nandito siya ngayon sa isang lugar kung nasaan rin ako.
My heart stopped beating, I find it hard to breath. Napahawak ako sa tyan ko.

"Hera." Muling tawag niya. My baby moved. I swear he moved. Napakagat labi ako. I
wanted to ask little Achilles if he had recognize the voice of his father. Slowly,
I turned around. I was expecting to see my Hades but I almost lost my grip when I
realized who was in front of me.

"God?!" I exclaimed. Am I dying? Why is God in front of me. But when I looked in
his eyes, I knew that it was indeed Hades - mabuhok nga lang. Punong-puno nang
pagtataka ang mga mata niya.

"Buntis ka?!" Halos di makapaniwalang sigaw niya. I rolled my teary eyes.

"Hindi. Nakalunok lang ako ng beach ball." Wala sa loob na sabi ko. Nakita kong
naikuyom niya ang kanyang palad.

"Damn!" Wika niya. "Sa ayaw at sa gusto mo, magpapakasal ka sa akin." Mariing wika
niya. Umiling ako. Ano ito, gulatan? Am I talking to Ares Consunji? Hindi naman
kiaya hinding-hindi ako papayag sa ganoon lang.

"You're not even sure who the father of my baby is!" Sigaw ko.

"Ako! I'm the only man in your life, Hera. Kung meron mang iba, papatay ako maging
akin ka lang ulit."

Napangiwi ako. Kamukha ni Jesus Christ si Hades pero ang sinasabi niya ay ganoon.
Gusto kong matawa. Why does he have to have facial hair and long hair. Ang pangit
niya. Napailing akong ulit. Ayoko nga palang makakita ng pangit. Papangit ang anak
ko pero gwapo pa rin siya sa paningin ko.

"E di pumatay ka! Goooo! Ipakulong mo na din ang sarili mong, inutil ka nang mawala
ka na ng tuluyan sa buhay ko!" Inis na inis na wika ko. "Ang tagal-tagal mong
dumating!" Nangigil ako. Lumapit ako sa kanya at hinatak ang buhok niya. "Ang
tagal-tagal mo akong pinaghihintay! You said and you promised that you will never
make me wait but you made me wait for fucking five months, you mother fucking
bastard!"

This time, humihikbi na ako. Pinagsususuntok ko ang dibdib niya. Hinuli niya ang
kamay ko at saka pinakatitigan ako. I stopped. Nakadama ako ng kaba.

"You're one selfish, bitch, Hera. How am I supposed to come back when you said that
you never wanted me at all? How can I come back to you when you are always finding
a reason to leave me? Palagi akong naghahanap ng rason para makasama ka, pero
hinahanapan mo ako ng mali. Nakikipaghabulan ka sa akin, mahahabol kita, pero aalis
ka. Don't you thin it's kinda unfair that I'm always the one running after you?
Kailan ko ba mararamdaman na may halaga ako sa'yo?"

Binitiwan niya ang mga kamay ko at bahagya akong itinulak. I gasped. "I changed my
mind, I'm not running after you." Malamig na wika niya. I was hurt when I heard him
say that. Natatakot ako na hindi na talaga siya bumalik but I was more scared when
I saw blood gushing down my thighs.

"Oh god!" I exclaimed. "Gianna!" Sigaw ko. I was hysterical again. I saw Hades
looking back at me. Napanganga siya.

"Hera..." Tawag niya sa akin. Dali-dali niya akong binuhat at itinakbo. I was
crying. I might lose my baby again. Hinawakan ko ang tyan ko. I silently prayed to
the heavens to not take my baby away.

Achilles, no, stay with mama, please...

-------------------------

"Kasalanan mo ito!"

Napangiwi ako nang hampasin ako ni Gianna Consunji ng I-phone niya. Galit na galit
siya sa akin. I shook my head. She was right. Kasalanan ko ito. I should've stick
to the plan pero hindi ko kasi makalimutan ang tampong nararamdaman ko kay Hera.
Minaliit niya ang pag-ibig ko and after some months, ngayon ko lang nalaman na
buntis siya. She's pregnant with out child and she didn't even bothered calling me.

Pero dahil sa sama ng loob ko, napahamak pa siya. Muli na naman akong hinampas ni
Gianna ng I-phone niya. Hindi naman ako lumalaban. She was right.

"Kapag may nangyari sa pinsan ko, pagbubuhulin ko kayo ng anak ng dilim mong
kapatid!"

"Hey! What are you doing with my brother?" I was reliefved right after hearing
Zeus' voice. Tinawagan ko siya kanina para papuntahin. Sa kanya ko nalaman na pwede
kong kausapin si Gianna para tulungan akong makita si Hera. Gianna was reluctant at
first but when I told her that I'll take care of Hera, napapayag ko din siya.
Nagulat ako nang isampal niya sa kapatid ko ang I-phone na inihahampas niya sa akin
kanina.

"Aray!" Daing ni Zeus.

"Argh! Nasira na ang phone ko! Mas matigas ang mukha mo kesa sa kapatid mo! Argh!"
She rolled her eyes. "Hindi na talaga ako dapt pumayag! Look what happened to Hera
now!" Gigil na gigil siya. Hindi pa rin ako nagsasalita. Kinakabahan ako. What if
something happend to Hera and the baby. Hindi ko iyon matatanggap.

Maya-maya ay lumabas na ang doctor mula sa emergency room. Wala pa man siyang
tinatanong ay lumapit na ako.

"Ako ang asawa niya. Anong nangyari? Is my baby okay?" I was sure that the baby is
mine. Walang duda, walang kwestyon. Kahit sabihin ng iba na hindi akin iyon - akin
iyon. Aangkinin ko kasabay ng pag-angkin ko kay Hera.
"Kinailangan na naming paanakin ang asawa ninyo, Mr. Dilated na ang cervix niya.
Delikado na para sa kanilang mag-ina. But you don't have to worry, she is fine and
so are your twins."

I sighed in relief. But something caught my attention and I guess Gianna heard that
too.

"I'm sorry, did you say, twins? My cousin had twins?"

"Yes, Ms. Consunji. But we had to put them inside an incubator to make sure that
they are safe. Both are safe and they are both healthy baby boys."

My heart stopped again. "Where is she?" Tanong ko. Sinabi ng doctor na ibinalik na
si Hera sa kwarto nya. Dali-dali naman akong umalis para puntahan siya. My heart
was beating so fast - so fast that I couldn't breath. Nang marating ko ang silid
niya ay natagpuan ko siyang tulog na tulog. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang
kamay niya. I kissed her knuckles.

"I'm so sorry my queen..." I was crying. "I'm so sorry..."

I was just eyeing the twins - my twins and I just couldn't help but to feel that
stinging feleing of happiness. Hindi ako makapaniwala. I am now a dad. After all
the years that I had been away to the woman I love - after all the pain and the
heartaches we had gone through - I realized that those are just moments that came
in our lives to get us ready for this lovely moment that's in front of my eyes. The
twins - my twins are so lovely. Nasa loob sila ng incubator. Parehas na nakapikit
ang mga mata. Both have black hair and fair complexion. Nakasara pa ang mga mata
nila. They're hands were so small. Napapangiti ako. I can;t believe that they are
mine. Hindi ako makapaniwala na binigyan ako ni Hera ng ganito kagandang regalo.

I sighed again. I want to name then - bigla ay naalala ko na Achilles ang gustong
ipangalan ni Hera sa magiging anak namin - so one of them should be Achilles and
the other should be... I smiled. I remember how much Hera loves her mom so I
decided on that moment that the other baby should be named - Apollo. Kapangalan ng
mama niya. I know Hera would be so happy.

Napatuwid ang tayo ko nang biglang may umubo sa likuran ko. I looked back and I saw
Mr. Lukas Consunji standing before me. Nakatitig lang siya sa akin. Maya-maya ay
lumapit siya para makita ang mga anak ko. Tulad ko ay nakangiti rin siya.

"What are their names?" He asked me.

"Achilles and Apollo." Mabilis kong sagot. Tumingin siya sa akin.

"Apollo..." Inulit niya. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at saka ngumiti. "I now
know who my favorite grandchild will be." Natatwang sabi niya. Marahang kinatok
niya ang salamin sa harap namin. Wala pa man siyang sinasabi - pakiramdam ko
kailangan may sabihin na ako at matagal ko naman na iyong nais ipaalam sa kanya.

"Mahal ko po si Hera, Mr. Consunji." Biglang wika ko. Muli siyang tumingin sa akin.
Seryoso ang hitsura niya ngayon na para bang kaunting pagkakamali lang ay sasaktan
niya ako. He looked murderous. Nakakuyom din ang mga palad niya.

"Kung mahal mo si Hera, bakit ngayon lang?" He asked me. Inuusig niya ako. "Sa
tingin mo ba hindi ko alam ang nangyari noon? Hera was a wreck right after leaving
her."

"Ginawa ko iyon dahil kay Laide Consunji."

"You could've fought for her, Vejar. A Consunji always fights his battles with all
of him." Bigla ay natigilan siya. "But then, I remember that you are not a
Consunji. You're a Vejar and you're a coward for not fighting for my daughter. If
you only knew how much she wanted to fight for you and the love she has for you.
Hera was so young back then but her guts and her faith and you are enough for her
to fight. Hindi mo nagawa iyon. Natakot ka."

"I wanted to give her my best."

"That moment, you were the best for her."

Naikuyom ko ang palad ko. Damn! Lukas Consunji is one smart guy. Huminga ako nang
napakalalim. Alam kong tama siya. Matagal na akong nakabalik galing Scotland pero
hindi ko nagawang lapitan si Hera noon. Hindi ko alam kung bakit pero ngayon ko
lang naisip na dahil inuna ko ang takot ko - takot na baka hindi na ako ang gusto
niya - na hindi na ako tama para sa kanya. Na kahit isa na akong Vejar na may
direksyon sa buhay hindi ako babagay para sa kanya. She changed. She matured. She
is wiser now and smarter - how can I make sure that I'm still the best for her?
Dapat hindi ako nagpadala sa takot ko noon kay Laide Consunji. She opened up my
doubts and my fears. Noon ko naisip na baka nga hindi pa pwede. Tama si Lukas
Consunji - I could've fought for her.

"You should've fought for her like how I fought for her mother. Inayawan ako ni
Apollo noon, pero hindi ako sumuko." Malumanay na wika niya. Natahimik lang ako.
Nang akmang magsasalita na ako ay bigla namang sumulpot mula sa likod niya ang
kapatid ni Hera, si Hermes.

"Pa, gising na siya."

Napaawang ang labi ko. Binilisan ko ang lakad ko. Nauna pa ako kay Mr. Consunji sa
silid ni Hera. Pagpasok ko ay natagpuan ko siyang nakaupo sa gitna ng kama at
umiiyak. She was holding her tummy. Hysterical na rin siya. Pilit siyang kinakalma
ni Gianna pero hindi naman umaayos si Hera.

"Ate, kumalma ka! Everything is okay!" She kept on saying.

"What happened to my baby?!" She wa sobbing. Napatingin siya sa akin. Her eyes
darted on me. Bigla at napalitan ng galit ang emosyon ng kanyang mga mata. "You!
It's your fault! Nawala na naman ang baby ko! Ikaw ang may kasalanan nito!"

Umiling ako. "Hera hindi..." Iyon lang ang tanging nasabi ko. Gusto ko siyang
yakapin pero bago pa ako makalapit sa kanya ay nkalapit na sa kanya si Ares. Ares
hugged her. Tinapik naman ako ni Hermes sa balikat.

"Umalis ka muna, Hades. Hindi ka healthy para sa kapatid ko. Kami na lang ang
magsasabi sa kanya tungkol sa baby." Wika niya sa akin. Hindi ako agad
nakapagsalita. Why is everyone pushing me away. Nang makalabas ako ng pinto ay
napasabunot ako sa sarili ko. I should've stuck on my plan of getting her back.
Hindi ako dapat nagalit nang makita ko ang umbok ng tyan niya. Dapat inisip ko na
muna ang kalagayan niya. Oo, dapat lang siyang magalit sa akin ngayon. Hindi ko na
siya dapat sinaktan at pinaiyak.

I went home that night thinking about Hera and our twins. Hindi ako makatulog.
Gusto ko siyang makasama. Again, I played Apollo Consunji's video. Paulit-ulit
hanggang sa halos masaulo ko na ang sinasabi niya kay Hera...

Para sa panganay ko. Huwag matigas ang ulo. Don't try to push everyone who loves
you, anak. Ikaw sa lahat ng mga kapatid mo ang pinakamana sa ama ninyo. You two
have the same attitude. Pati topak kinuha mo. Huwag mong isipin na iiwan ka nila,
Hera. Hindi ka nag-iisa. At ang puso mo, huwag mong patigasin, anak... Alam kong
mahal mo pa rin siya, at alam kong isang araw babalik siya. At sa oras na mapanood
mo ito, my little queen, that's the moment. I love you my little queen. Mama loves
you so much..."

------------------------------

I woke up early that morning. Excited akong makita si Hera. Kahit na gaano pa
kalayo ang distansya ng mansyon ko sa ospital niya sa Metro ay walang problema sa
akin. Gusto ko siyang makita. Handa na akong ipaglaban siya. Sabi nga ng tatay
niya. a Consunji never loses a fight while the Vejars we are cowards, yes but when
we love - we love with so much intenisty that it breaks us - just like what
happened to our father.

Hindi naman ako susuko. Ipaglalaban ko si Hera. Pinaghandaan ko ito. I shaved. I

cut my hair. Inayos ko na ang sarili ko para hindi na ako pagkamalan ni Hera na
kung sinuman. Nang marating ko ang ospital ay hindi naman ako magkaumayaw sa dami
ng dala ko. I brought her flowers and fruits. Ibinili ko din ng mittens ang kambal
ko. Dali-dali akong nagpunta sa room ni Hera. Bukas iyon. Nakita ko siyang
nagbabasa ng kung anong libro habang nakaupo sa kama niya. Hindi na siya umiiyak
ngayon. HIndi ko alam kung good mood siya pero I'll take this chance.

"Good morning, my queen!" Ibinaba ko ang roses sa tabi niya. Ibinaba naman niya ang
libro at saka tumingin sa akin. Wala akong mabakas na kahit na ano sa mga mata
niya.

"Anong ginagawa mo dito? I thought you're not chasing after me anymore?" Tanong
niya. Huminga ako nang malalim.

"Hera. I'm sorry for what happened yesterday." Sabi ko sa kanya. Umiling siya.

"Wala naman iyon, Hades. Ikaw ba ang nagmamay-ari noong video ni Mama?" Malumanay
na tanong niya sa akin. Napangiti ako. Ang buyong akala ko ay hindi niya ako
kakausapin. Akala ko ay ipagtatabuyan niya ako. Hindi ko inaasahan na kakausapin
niya ako. Knowing Hera and her bitchy side - mas malakas ang posibilidad na itaboy
niya ako pero nakakaramdam pa rin ako nang takot dahil wala akong mabakas na kahit
na ano sa kanyang mga mata.

"Yeah..." I said. I sat beside her and took her hand. I missed her so much. I
kissed eac one of her knuckles. Hindi pa ako nakakatapos nang bigla niyang bawiin
ang kamay niya. "He-hera..."

"What are you doing?" She asked. Noon ko nakita ang galit sa kanyang mga mata.
"Ikaw na ang nagsabi kagabi, hindi mo ako hahabulin. You changed your mind - just
like what you did to me almost a decade ago. Iniwan mo ako sa ere. I waited, Hades.
I know for a fact that you won't give up on us. I wanted you to chase after me but
you let me be." Humikbi siya.

"Itinaboy mo ako, Hera. Nasaktan ako."

"Paulit-ulit kitang itinataboy noon but that didn't stop you from stalking me. I
thought you love me." Humikbi siya. "Iyong totoo, kaya ka nandito ngayon ay dahil
sa mga bata diba?" Tanong niya. I wanted to hear her explanation. "Noong hindi mo
alam kung mabibigyan kita ng anak, hinayaan mo ako, ngayong meron na, bumabalik
ka." She as crying now. Hinaplos ko ang likod niya at pilit siyang pinapakalma.
Hindi ko na alam kung aan ko ilalagay ang sarili ko kay Hera.

"Hera, mahal kita. Ang gusto ko lang naman ay ang maramdaman na may halaga ako
sa'yo. Sa relasyong ito, sa tagal ng itinakbo natin, palagi ako ang nanghahabol.
Mahal na mahal kita pero hanggang ngayon, iniisip ko kung mahal mo nga ba ako o
dahil na lang ito sa naudlot nating pagmamahalan noon. I was thinking that you just
got used to the feeling of you in love with me - of the thought that Hera and Hades
till eternity. Baka..." I sighed. Alam ko naman ang posibildad na ito. "Baka hindi
mo na ako mahal..."

"Ang alam ko, mahal kita." Sabi niya sa akin. "I maybe a bitch but I have a heart.
Noong hindi ko alam na may chance ang one percent ko, pinalaya kita kasi gusto
kitang maging masaya. Nasaktan ako noon, I was wrecked - yet again pero sa ngayon,
kasalanan ko, itinabopy kita. I wanted to much to hold on to you, pero hindi ako
madamot. Ayokong mawala ka pero di ko kayang ibigay ang gusto mo." Napahikbi na
naman siya. My heart is.breaking just seeing her cry like that. Nahihirapan ako.
Pinahid ko ang mga luha ni Hera. Noon ko pa naman alam na ganito siya magmahal. She
is selfless. Mali man ang paraan niya alam kong ginawa niya iyon para sa akin. I
sighed. I was about to kiss her when the door opened. Iniluwa niyon ang isang
nurse. She was smiling. May tulak-tulak siyang wheel chair.

"Pwede ninyo na pong makita ang baby ninyo." Agad na tumayo si Hera. Tinulungan ko
siya. Ako pa mismo ang nagtulak ng wheel chair niya papunta sa nursery. Bukas ang
kurtina niyon. Idinikit ni Hera ang mukha niya sa salamin. I heard her gasped.
Marahil ay dahil sa pakiramdam habang nakatingin sa mga anak namin.

"They are so beautiful." Wika ko sa kanya. Lumuhod ako sa tabi niya. Nakita ko
siyang umiiyak. Her cheeks.were red and her eyes were teary.

"Thank you, Hera." I said. "For giving me Achilles and Apollo."

Noon siya napatingin sa akin. "Apollo?" Nagsunod-sunod ang pag-agos ng mga luha
niya. "Apollo..." I wiped her tears.

"Sir, bawal pong ma-stress ang patient. Bawal siyang umiyak." Wika pa ng nurse sa
akin. I was still wiping her tears. Masaya ako. I now have my queen and my two
little princes beside me. I cupped her face and made her look at me.

"Hera..." I've been wanting to ask her this question since the first time I
realized that I was in love with her.e all the strenght that I have just to say
this to her.

"Be my wife, Hera. Will you marry me?" I took out the Harry Winston ring inside my
pocket and showed it to her. Napasinghap ang nurse sa tabi namin. Napakalakas naman
ng tibok ng puso ko. She looked at me. I know she will say yes. I know that she'll
be my wife. She smiled at me and shook her head. Sa paningin ko ay parang slow
motion pa iyon.

Umiling siya.

"I'M SORRY, HADES..."

"Ilang beses ka na bang tinaboy at ni-reject noon pero go ka pa rin. Kuya, how
stupid could you get?"

Hindi ko kinausap si Athena matapos kong marinig ang mga salitang iyon. I was just
busy fixing my laguge habang siya ay paikot-ikot sa tabi ko, taking a picture of
herself every now and then. Napapailing na lang ako. Kung tutuusin naman kasi ay
tama siya. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong tinanggihan ni Hera.
Ilang beses ko na siyang inayang magpakasal pero sa tuwina ay NO lang ang sagot
niya. Wala siyang sinasabing rason, basta ayaw niya lang. Hindi naman ako sumusuko.
Hangga't kasama ko siya - kahit na tanggihan niya ako ng ilang ulit ay hindi ako
tumitigil. That's one thing about the Vejars, we are very persistent.
"Saan ka nga ba ulit pupunta, Kuya?" Athena, now sat on my bed. She crossed her
legs and eyed me with her beautiful blue violet eyes. She smiled. She flipped her
hair and waited for my answer.

"Korea. I'll be there for about a week." I smiled at her. "Pero magpapaalam muna
ako kay Hera. Kapaag hindi siya pumayag, I'll stay." Athena rolled her eyes.

"Ayoko talaga sa Hera na iyon. Ang arte niya. You've been asking her mula pa ang
noong nasa ospital sila ng mga pamangkin ko. Hanggang ngayon, nakalabas na siya at
lahat, ayaw pa rin niya. Anong gusto niyang mangyari, nganga ka forever sa kanya?
Kuya! Maghanap ka na ng iba!" Sigaw niya pa sa akin. I just shook my head. Hindi
naman ganoon kadaling kalimutan si Hera. Kung kaya ko at kung madali lang iyon,
sana noon pa lang unang beses na nagkahiwalay kami ay nagawa ko nga. I'm only huma,
tumikim na rin naman ako ng iba but there's something about Hera that I just
couldn't let go and forget. I love her dearly. I love her with all my heart and I
have fallen more in love with her because of the twins.

Dalawang buwan na rin ang nakaraan mula nang makalabas si Hera sa ospital kasama
ang kambal namin. They were now staying in the Apollo Consunji mansion at doon ako
pupunta bago ako umalis patungong Korea. I said goodbye to Athena. Until the last
minute sinasabihan niya akong humanap ng iba. Iling na lang ang isinagot ko sa
kanya. Habang pababa ako ng hagdan ay nasalubong ko naman si Zeus. Napansin ko na
nangingitim ang kaliwang mata niya at may pasa siya sa pisngi. My eyes widened.

"Anong nangyari sa'yo?" I asked him. Tiningnan niya ako nang mariin at saka
umiling.

"Consunji women punches like Manny Pacquiao. Mag-ingat ka kay Hera." Tinapik niya
ang balikat ko at saka nilagpasan ako. I just shook my head. Lumabas na ako ng
mansion para sumakay sa kotse ko. I was driving swiftly. I was very excited upon
seeing my twins and of course their mother. Hindi man kami magkasama ay lalo ko
lang siyang minamahal. I was smiling while driving. Fifteen minutes later, narating
ko ang mansion ng mga Consunji. Sinalubong agad ako ng isang maid nila Hera. I
asked her where Hera was and she told me that she was in the gazebo with the twins.
Doon agad ako nagpunta. I saw her standing while carrying one of the twins. She was
- I think bottle feeding the other while Ares was on the side carrying the other
boy.

"Kapag lumabas na iyong baby ko, I'll teach him how to ride a bike." Narinig kong
wika ni Ares. Natawa naman si Hera.

"Ano iyang anak ninyo ni Bathseeba, super hero? Paglabas naglalakad na at

nagsasalita? Ares, you must think of a name first." Napahagikgik si Hera. "Nagpa-
check up na ba kayo ni B? Ang laki na ng tyan niya, four months palang iyon."

"Triplets nga kasi." Sagot ni Ares sa kapatid niya. I cleared my throat. Noon
lamang sila napatingin sa akin. Ares smirked at me. Tumayo siya habang hawak ang
anak ko. Lumapit ako sa kanya at kinuha ang baby. I smiled when I saw Apollo Simoun
sleeping soundly. Iniwan niya kami ni Hera. Hera looked at me.

"Late kaya yata." Biglang sabi niya.

"Bakit, hinahanap ba ako ng aking reyna?" Tudyo ko sa kanya. Gumalaw si Apollo. She
was looking at us.

"Palit tayo, Hades." Sabi niya. Inilapag ko muna si Apollo sa crib tapos ay kinuha
ko si Achilles sa kanya. She carried Apollo in her arms and swayed him a little
bit. "Hindi kita hinahanap, iyong mga bata. Hinahanap ang amoy mo. Tanga." Naiinis
na naming wika niya. I just smiled. I missed her being mean to me. I want her to
bitch out on me again pero hindi pa ngayon, matagal pa siguro - siguro hanggang sa
maibalik ko ang tiwala niya sa akin. I know Hera got scared when I tried getting
her back. Dapat talaga ay hindi ko pinairal ang pride ko.

"I'm so in love with the kids." Nakangiting sabi niya.

"Sa akin ba?" Tudyo ko na naman sa kanya. She just rolled her eyes.

"Kumain ka na ba?" Tanong niya pa.

"Kailan ka ba papayag magpakasal sa akin?" Ganting-tanong ko.

"Hindi naman 'yan ang tanong ko." Naiinis na wika niya.

"At hindi mo rin naman sinasagot ang tanong ko sa'yo. I've asked that question for
like am hundred times and you kept on saying no. Why Hera? Explain."

Ibinaba niya si Apollo. "Tanungin mo ulit ako." Sabi niya. Ngumisi ako.

"Will you marry me?"

"No." she said flatly. Napatiim ang mga bagang ko. Bigla naming umiyak si Apollo na
para bang galit na galit. Napatingin kami ni Hera sa crib. She carried him again.
Pilit na pinapatahan ang bata pero hindi ito tumitigil. Kinuha ko sa kanya ang baby
and as if on cue, he stopped crying. Muli siyang natulog.

"See, even your son doesn't like it when you say no. Why do you keep on saying no,
Hera?" Tanong ko sa kanya.

"Dahil ayoko Hades. Hindi ba madaling intindihin iyon?" Mukhang mainit na naman ang
ulo niya. Umiling na lang ako. Dahan-dahan kong inilapag ang baby sa crib at saka
muling lumapit sa kanya. She was just looking at me. Nang makalapit ako ay hinapit
ko ang kanyang baywang papalapit sa akin. I buried my face on her neck and nibbled
her sensitive spot in there.

"Hades..." She moaned my name.

"Mahal na mahal kita, Hera. Hindi ako susuko hangga't hindi ka um-oo sa akin. I
love you. I wanna marry you."

"Whatever, Hades." Pagkasabi niya niyon ay tiningnan ko siya sa mga mata. I slowly
bent down to claim her lips. Wala naming pagtutol na mababakas sa kanya. She kissed
me back in a way that I can feel how much she misses me. Hinawakan ko ang kanang
kamay niya at saka hinatak siya para mas makalapit sa akin. My body aches for her.
We haven't been intimate for so long and I wanted to take her here and now - but I
remembered our two little princes sleeping soundly on the side. If I take Hera now,
she'll scream my name and everyone inside the mansion will know what I'm doing to
her.

Nang maghiwalay kami ay pareho kaming kapos sa hininga. She was eyeing me. I was
eyeing her lips. Maga na iyon. I grinned. Bahagya pang nakaawang mga mga labi niya
na para bang nagsasabi na gusto niya pa.

"You want more?" I asked. "Marry me."

"Oh, please, Hades Vejar! Horny lang ako pero hindi pa rin ako magpapakasal sa'yo!
Panget!" In one swift move she was in my arms again. I kissed her lips, I savored
the moment. I'll miss her.
"Mawawala ako ng one week. Nagpapaalam ako kasi baka, ma-miss ko ako."

"Huwag kang mag-alala. Hindi kita ma-miss."

"You're hurting my feelings, love." Napapatawang sabi ko. She made a face.

"Saan ka pupunta?" Hinaplos ko ang mukha niya.

"I'll be in Korea for a week. Tatawag ako palagi, my queen. I'll miss you." I
kissed her again. Everytime that I kiss her, she kisses me back at natutuwa talaga
ako. Nararamdaman ko kasi na unti-unit nang bumababa ang yelo na ipinalibot niya sa
kanyang sarili. I was just grinning. "Mag-iingat ako, my queen. I'll come back, and
when I do, I'll marry you. I love you, Hera..."

----------------

One week later...

I was inside a black SUV. Kababalik ko lang galing ng Korea at tulad noong umalis
ako, gustong-gusto ko nang makita ang mag-iina ko. I missed them - lalo na si Hera.
Araw-araw akong tumatawag noong nakaraang linggo para lang makausap siya. One time
I fell asleep while talking to her on Skype. Kinabukasan nang tingnan ko ay nag-
leave na lang siya ng video message. Napapailing na lang ako. Alam ko naman na
mahal pa rin ako ni Hera, ramdam ko. They way she kissed me back bago ako umalis,
alam na alam ko. Pati na rin ang pag-aalala niya sa akin. Hindi ko na lang talaga
maintindihan kung bakit ayaw niyang magpakasal sa akin. Why does she keep on
insisting that she didn't want to marry me when in fact I know that she wants to
marry me so bad?

"Sir, nandito na tayo." Sabi ng driver ko. Sa mansion ako sa Tagaytay tumuloy.
Pagod na pagod ako at kahit na gusto kong puntahan ngayon si Hera ay hindi ko
magawa. Magbabyahe na lang ako nang maaga bukas para bago siya gumising ay naroon
na ako sa tabi niya. I smiled again. I missed her. Alam kong miss na rin niya ako.
Alam kong gusto niyang sabihin iyon sa tuwing kausap ko siya pero hindi niya lang
ginagawa dahil nahihiya siya. Ma-pride ang babang minahal ko at tanggap na tanggap
ko iyon.

I went inside my mansion. Katahimikan pa rin ang sumalubong sa akin. Iniisip ko na

lang na isang araw, maiuuwi ko na rito ang mag-iina ko at magkakaroon na rin ng
ingay ang mansyong ipinatayo ko para sa amin ni Hera. Umakyat ako sa itaas at saka
nagtuloy sa silid ko. Habang naglalakad ay nakaamoy ako ng kung anong mabango -
aromatic roses - or something like that. Ipinilig ko na lang ang aking ulo. Naisip
ko na baka naligo si Manang Sadra at dumaan kanina dito sa hallway bago ako
dumating. Nang nasa tapat na ako ng silid ko ay binuksan ko iyon. Of course, I was
expecting my boring bed and a dark room but my mouth parted when I saw my bed full
of red roses. The room was lighted by scented candles.

Bigla ay naisip ko si Zeus. I was so sure that he is the mind behind this fiasco. I
was about to call him when the door behind me closed. Napatingin ako sa banding
gilid at ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makita ko si Hera Consunji.
Hera Consunji was standing beside me. She was wearing a red lingerie with matching
stripper stockings. Her hair was all around her face and yet she looked as sexy as
hell. I could feel my member getting hard. Sumisikip ang pants ko. Napansin kong
may hawak na whip si Hera. Inihampas niya iyon sa sahig. It made a sexy sound. I
was just staring at her. She was biting her lips which is covered with bloody red
lipstick whis is so sexy.

"Welcome home, Mr. Vejar." Even her voice is sexy. Habang tinitingnan ko si Hera ay
wala akong naiisip kundi sex. Spell sex - H.E.R.A. I swallowed hard.

"Hera... fuck, baby." Iyon lang ang nasabi ko. She whipped the floor again. She was
wearing stilletos. She was very sexy tonight. Kung ganito ang sasalubong sa akin sa
gabi-gabing uuwi ako - walang problema!

Lumapit siya sa akin. Lumalakad naman ako palayo sa kanya. Huminto siya tapos ay
itinulak ako sa kama. Half of my body was lying, half of it was sitting. she
straddled me. I could smell her. She smells heavenly.

"I missed you, Mr. Vejar." Sabi niya sa akin. I just grinned.

"I missed you too, Ms. Consunji." She grinned back and kissed my lips. Her lips
tastes like candy. I opened my mouth to let her tongue in. I love this bitchy
version of my queen. My hands started roaming around her body. I was feeling so so
so hot and I wanted to take her there and then. My lips traced the outline of her
jaw, down to he neck down to that mid part of her cleavage. She was purring like a
kitten. My hand was about to explore her insides when she pushed me away again.

"Not yet." Sabi niya. Lumayo siya at may kung anong kinuha sa drawer ko. I saw a
pair of red handcups. She was grinning at me again. "Hands together." Sabi niya.
Sumunod ako. "Oh no..." She said sexily. "Take your clothes off first --- oh no..."
Again she said. "I'm gonna rip your clothes off." And she did. She ripped my
Lacoste shirt apart and licked my neck - literally licked my neck. Napaungol ako.
Pinatayo niya ako tapos ay siya pa ang naghubad sa pants ko. I was wearing a tight
black boxer briefs. Her bit her lip when she saw how hard I was.

"Someone's excited..." She almost said those words like she was a purring cat.

"Oh my god." Iyon lang ang tangi kong nasambit. Hera grinned at me. Ipinosas niya
ang mga kamay ko tapos ay itulak ako pahiga sa kama. I am very excited. I was
waiting for her to do the next move. Umupo siya sa tyan ko at saka ngumisi. I could
see all of her from where I was. She was smiling sexily.

"You know, I was very naiinip sa one week na wala ka. Besides the fact that I'm
very horny, I missed you and I want you to ask me again. But I'll say no again. You
see, dear, it's like a game. You keep on chasing me, I'll decline you and yet,
you'll fall even more in love with me."

"Oh baby..." I moaned when I felt her hand on my thing. She was massaging it. I was
biting my lip. Hera was torturing me with this sweet madness.

"I was just, scared that you might leave again." She said. She took my thing out of
my boxers and started stroking it. While she was doing that - nakatuon ang buong
pansin niya sa akin. "Hades, mahal kita. I only pushed you away because I thought
that I won't be ab;e to give you kids. I know how selfish I was back then, but i
wanted your happiness na kahit na masaktan na lang ako, okay lang sa akin basta
makita kitang masaya. Then while I was in L.A. I found out I was pregnant. I was so
darn happy. Hindi lang iyon, I didn't know they were twins."

Her hand was stroking my shaft - giving me that familiar feeling of pleasure and
agitation. I was biting my lower lip. How can she say all these things to me while
pleasuring me.

"Fuck!" I hissed. Hera went down on me. She put my shaft - all of it on her mouth.
Napapapapikit ako. I could see her head going up and down.

"Then..." She said. My eyes widened when I felt her throat. She choked a bit - she
even coughed but she continued doing that.

"Fuck! Fuck! Fuck! Hera! Fuck!"

"You're delicious, my king." Sabi niya pagkatapos. She licked her lower lip.
Napapikit ako. Fuck! I cannot touch her. She put me again inside her mouth. Panaka-
naka ay nagsasalita pa rin siya.

"Then you said, na gusto mong maramdam mong mahal kita, na ako naman ang gumawa ng
paraan."

"Hera... Hera stop! I'm going to come!" I screamed. She looked at me.

"This is my way of pursuing you, Hades." Sabi niya. "I love you." She said in an
emotional tone. Again, she swallowed all of me.

"I'm co-coming!" Nanginginig ang boses ko. And I did. I came inside her mouth. She
kept on stroking me with her tongue. It felt so good. Pakiramdam ko ay nakarating
ako sa cloud nine. Hindi nagtagal ay tumigil siya. Tumabi siya sa akin. Pinagmasdan
ko siya. There was a hint of smile on her face. Kumuha pa siya ng tissue para
ipunas sa labi niya.

"Are you trying to kill me, woman?" I askied her. She looked at me.

"No... why would I do that? Kawawa naman ang mga anak natin." Natatawang sabi niya.
"I love you, Hades. Takot lang ako pero mas takot akong mawala ka." Sabi niya.
Napangiti ako. Muli ay naupo siya sa tyan ko. She bent down again and licked my
nipples. I was biting my lip. I was being consumed with the pleasure she was giving
me.
Her lips traced my abdomen, down to my waist and there again. I closed my eyes with
the pleasure. I was feeling so hot.

"Hades, I'm putting you inside me." Wika niya. I saw that grin on her face again
and as she was putting my shaft inside of her. I saw tears coming down from her
eyes. She was moving with so much swiftness and urgency.

"Ang sarap!" Narinig kong wika niya pa. Napangisi ako. I'm getting harder and
harder. That feeling was building up inside of me. Yumuko pa si Hera habang
gumagalaw siya para hagkan ako. Paminsan-minsan ay humihinto siya. Damang-dama ko
siya. I wanted to be buried inside of her forever. I won't mind and I know that she
wouldn't too.

"H-aades... I'm coming down!" Sabi niya sa akin.

"Unlock me, baby." Utos ko sa kanya. Saglit siyang humito para kunin ang susi ng
posas ko and when I was free ako naman ang naging dominante. We exchanged
positions. Siya naman ang nasa ilalim. I was still inside of her. Kinuha ako ang
neck tie na nakasabit sa may bedside table at saka ipinalupot iyon sa mga kamay
niya. I tied her up.

"Ohhh, fuck, Hades." Sabi niya nang gumalaw ako. "You're filling me up. It's so
fucking good! ahhh!"

I kept on moving. I felt her insides contracting. Nakaawang pa nang bahagya ang mga
labi niya. Para bang sabik na sabik siya. She gave out a long sexy moan. I knew
that she came that moment, pero hindi pa ako tapos. Itinayo ko siya.

"Get on all fours, baby." I ordered and she obeyed. I am the dominant now. I blind
folded her and I started thrusting inside of her. She was just moaning and groaning
out of pleasure. I was feeling her, filling her up, savoring this moment until we
both came.

We collasped in the bed - side by side - we both have smiles on our faces. Her eyes
were closed.

"I was so scared when Venus shot you. Akala ko mawawala ka na." I caressed her
face. Uminulat niya ang kanyang isang mata.

"I was scared too. But then, I survived and here we are." Wika niya pa. She
grinned. Mula sa loob ng bra niya ay may kinuha siya doon. I saw a beautiful silver
band with little diamonds around it. Nagtatakang napatingin ako sa kanya.

"Hades Vejar. I know I can be a bitch and all that, but would you mind, if you
marry this bitch and be hers forever? You have two options, say YES and you get
your happy ending or say YES and you'll have me."
I pulled her closer. How can I say no? "Do I have another option?" I said before
kissing her.

"Answer me first." Pinigil niya ang halik ko. Iginalaw ko ang mga kilay ko.

"Yes, Hera Adriana Consunji. I will be yours forever. Hera and Hades till
eternity."

**********************************
CONVERTED BY WATTPAD2ANY VERSION 1
----------------------------------

ALL RIGHTS RESERVED TO THE OWNER

OF WATTPAD.COM AND ALSO
ALL RIGHTS RESERVED TO THE AUTHOR
OF THIS BOOK

BY CONVERTING THE BOOK, YOU HAVE

ACCEPTED TO THE TOS OF WATTPAD
AND ALSO
WOULDN'T POST ANY OF THE CONTENTS
CONTAINED IN THIS FILE BY ANY MEANS
ELECTRONIC OR PRINTED, WITHOUT
THE CONSENT OF THE AUTHOR.

COPYRIGHT 2013
**********************************