Fatkeqsia e vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam, dhe gjurmt e saj tek muslimant

Autor:Husejn bin Avdete el Avajshetu

Titulli origjinal:"Musibetu Mevti en-Nebiji alejhi selam ve Etheruha fi Hajati el Umeti"

Parathnie
Vrtet, vetm All-llahut i prket hamdi. At e falnderojm dhe vetm prej Tij falje dhe ndihm
krkojm. Krkojm mbrojtje nga All-llahu prej t kqijave t vetvets son dhe veprave tona. At
q e udhzon All-llahu, s'ka kush e lajthit; at q e largon nga rruga e vrtet, s'ka kush e udhzon.
Dshmoj se s'ka hyjni tjetr prve All-llahut, i Cili sht Nj, dhe dshmoj se Muhammedi sht
rob dhe i drguar i Tij.
"O ju q keni besuar, keni frik All-llahun me nj frik t denj dhe mos vdisni, pos duke
qen musliman!" Ali-Imran:102
"O ju njerz! Keni frik Zotin tuaj q ju ka krijuar prej nj vete dhe nga ajo krijoi paln e
saj, e prej atyre dyve u shtuan shum burra e gra. Dhe keni frik All-llahun q me emrin e Tij
prbetoheni, ruajeni farefisin, se All-llahu sht Mbikqyrs mbi ju." en-Nisa:1
"O ju besimtar, keni frik All-llahun dhe thuani fjal t drejta. Ai (All-llahu) ju mundson t
bni vepra t mira, jua shlyen mkatet e juaja, e kush respekton All-llahun dhe t Drguarin e
Tij, ka shptuar me nj shptim t madh." el-Ahzab:70-71
Thnia m e vrtet sht thnia e All-llahut, kurse udhzimi m i mir sht udhzimi i
Muhammedit, sal-lall-llahu 'alejhi ve sel-lem. Veprat m t kqia jan ato t shpikurat, do shpikje
sht bid'at dhe do bid'at sht lajthitje, e do lajthitje on n zjarr.
Ma mundsoi All-llahu, subhanehu ve teala, shkrimin e ksaj broshure "Fatkeqsia e vdekjes s
pejgamberit, alejhi selam, dhe gjurmt e saj tek muslimant", duke shpresuar nga All-llahu -tealaq ata t ken dobi t madhe me vlern e saj. Them: pa dyshim se nga gjrat q mungojn n
mendjet e shum krkuesve t dituris dhe thirrsve n rrugn e All-llahut -teala-, sht fatkeqsia e
madhe e vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam. Pa dyshim se na ka paralajmruar Pejgamberi, alejhi
selam, me 'rast ka thn: "Nse e godet dik ndonj fatkeqsi, le t m prkujtoj mua n
fatkeqsin e tij; padyshim se kjo sht prej fatkeqsive m t mdha".
Vrtet dobit tona nga ky hadith nuk ndalen vetm tek ajo se ka na udhzon prej domosdoshmrive
t durimit t nj personi n kt fatkeqsi, por vrtet kjo sht els i pasurive, diturive dhe
njohurive, t cilat e ndritin rrugn pr muslimant dhe informojn pr shkaqet e mkateve q i

ngjallin ata, dhe i njoftojn ata pr fatkeqsit me t cilat jetojn dhe ua bjn t qart shptimin n
pasimin e rrugs s Pejgamberit, alejhi selam.
sht nj humbje shum e madhe nse vdes dikush, t cilit ia din vlern, por gjurmt e vdekjes s
Pejgamberit, alejhi selam, nuk ndihen vetm tek sahabet, radijall-llahu anhum, por jan ndier dhe
ndihen n tr ummetin. Dhe, e shoh t domosdoshme pr ne q t meditojm mbi pasojat e vdekjes
s Pejgamberit, alejhi selam, n veanti dhe n prgjithsi, ndoshta kjo do t na e ndryshoj
gjendjen ton t mjerueshme n at ka sht me s miri. Nuk dua q t prek do gj q ka t bej
me vdekjen e Pejgamberit, alejhi selam: ka i ka paraprir atij dhe ka e ka goditur at prej
smundjeve, vdekjes, varrimit, apo dika tjetr; por n kt libr kam zgjedhur vetm at q ka t
bj me pasojat e vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam, tek muslimant.
Krkoj prej All-llahut q t e pranoj kt pun timen dhe punt tjera, dhe q t kem dobi prej saj
un dhe vllezerit e mi.

Prej fatkeqsive m t mdha sht vdekja e pejgamberit, alejhi selam

Transmetohet nga Ibn Abasi dhe Sabit el-Xhumehi, radijall-llahu anhum, t ken thn se ka thn
pejgamberi, alejhi selam:"Nse e godet dik ndonj fatkeqsi, le t m prkujtoj mua n
fatkeqsin e tij, se me t vrtet kjo sht prej fatkeqsive m t mdha."
Na sqarohet neve nga ky hadith se vrtet vdekja e Pejgamberit, alejhi selam, sht prej fatkeqsive
m t mdha q e ka prjetuar ummeti islam. Q ktej, Pejgamberi, alejhi selam, krkon q n
fatkeqsit tona ta prkujtojm vdekjen dhe ndarjen e tij, e me kte t na lehtsohen fatkeqsit dhe
dhimbjet. Nuk ka m t vlefshm, m t dashur, m t afrt dhe shok, vetm se e kemi humbur at,
dhe zemra ka shijuar dhembje prvluese dhe djegse me ndarjen e tij, alejhi selam.
ka nse njeriu e humb familjen e tij? Vrtet, zemra ndjen dhembjen pr t, pikllohet, ndrsa lott
e tij rrjedhin pandrpre. Pas nj kohe ai martohet, dhe pas disa viteve i vdes ndonj prej fmijeve t
tij. Si do t jet mrzia dhe brenga e tij kur t krahasohet me fatkeqsin e par? A nuk sht kjo
shtje m e leht dhe fatkeqsi m e vogl? Dhe, sht e domosdoshme q me kte q t'i qetsojm
shpirtrat ton, sa her q na godasin fatkeqsit - me prkujtimin e vdekjes s Pejgamberit, alejhi
selam.
Vrtet, Pejgamberi, alejhi selam, na drejtohet dhe thot: "O ju njerz! Cilido prej njerzve -ose
besimtarve q goditet me ndonj fatkeqsi, le t prmbahet n fatkeqsin e tij dhe ta mund
at me fatkeqsin e vdekjes sime, se vrtet asnj prej ummetit tim nuk do t goditet me
ndonj fatkeqsi m t veshtir sesa fatkeqsia (e vdekjes) ime."
Nse meditojm mbi fjaln 'le ta mund,' do t gjejm n t barin dhe shrimin. Me t vrtet kto
jan shkronja me t cilat mjekohen zemrat.
ka nse i humb njeriu dy prindrit e tij t dashur n ndonj fatkeqsi trafiku? A nuk do t vrehen
gjurmt e ksaj fatkeqsie n zemrn e tij tr kohn?
ka nese e humb nnn, gruan, ose fmin e tij?
ka sht me neve q jemi goditur me humbjen e Pejgamberit, alejhi selam, dhe nuk ndjejm
dhembje?

Me te vrtet kjo fatkeqsi duhet t rritet nse e dgjojm fjaln e Pejgamberit, alejhi selam:"Nuk
ka besuar askush prej jush derisa t jem m i dashur tek ai se fmia i tij, prindi i tij apo
njerzit n prgjithsi".
Kshtu, sikur kuptimi pas ktij argumenti sht: nuk ka besuar askush prej jush (nuk e ka plotsuar
besimin e tij) derisa t jet vdekja ime fatkeqsi m e madhe sesa humbja e fmis, e prindit t tij
apo njerzve n prgjithsi.
Ku sht kjo ndjenj?
Ku sht kjo dhimbje pr Zotin e juaj?
Kjo sht ndjenja e besimtarit t sinqert.
Vrtet, un e shoh se humbja e Pejgamberit, alejhi selam, sht prej fatkeqsive t fes dhe se vrtet
do person humbjen e tij (q e ka goditur at pos vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam) duhet ta
lehtsoj me humbjen e Pejgamberit, alejhi selam.
Duro n do fatkeqsi dhe qndro!
Dhe dije se robi nuk sht i gjithmonshm.
Dhe prkujto fatkeqsin tnde me t drguarin Muhammed, alejhi selam.
A e ke humbur nnn tnde?
A t kujtohet gjat vdekjes s saj kur ti ishe duke qajtur, ngase vrtet ajo t ka nxjerrur ty nga
errsirat e barkut t saj n dritn e ksaj bote, t ka ruajtur dhe t ka edukuar?
Vrtet t ka nxjerrurr All-llahu me thirrjen e Pejgamberit, alejhi selam, prej errsirave t humbjes n
dritn e udhzimit dhe t teuhidit. Dhe kjo, me dshirn e All-llahut, subhanehu ve teala, t ka
shptuar nga qndrimi n zjarr. A mos qumshti i nns sate, butsia apo ngrohtsia e saj t kan
shptuar nga qndrimi n zjarrin e xhehennemit? Pasha All-llahun, edhe sikur t'i kisha nj mij nna
me butsin e nns sime dhe ngrohtsin e saj, dhe t vdisnin n nj dit t vetme, nuk do t
mrzitesha pr to m shum se pr vdekjen e Pejgamberit, alejhi selam!!
A e ke humbur fmin tnd?
Ose ke vazhduar t qarit tnd duke kujtuar prkrahjen dhe ndihmn e tij, butsin dhe bamirsin e
tij?
Dhe sadoqoft t arrijn kto shtje, vrtet, ato nuk mund ta arrijn at ka na ka ofruar
Pejgamberi yn, alejhi selam, prej shtjeve q na fusin neve - me ndihmn e All-llahut - n
xhennet, gjersia e t cilit sht sa gjersia e qiellit edhe toks; t hyjm n t dhe t knaqemi me
at q na ka dhuruar neve dhe t qndrojm n t. Mund t knaqemi me ndihmen e fmijve dhe
butsin e tyre pr disa vite, t cilat kalojn, por knaqsia n xhennet nuk ka prfundim dhe nuk ka
tjetr.
A nuk e meriton i Drguari i All-llahut, alejhi selam, q ne t mrzitemi pr vdekjen e tij m shum
se pr do gj tjetr, dhe ta prmendim at m shum se gjithknd tjetr q e kemi humbur, prej

fmijve, bijve, dhe t dashurve?!

Ajo q ka ofruar i drguari alejhi selam prej t mirave, sht m shum se ajo q na e ka
ofruar ndonj i afrm apo i dashur
Dhe at se - vrtet do i dashur, i nderuar apo i afrm, sado q t pranojm prej tij dashuri, butsi,
prgjegjsi -, asgj nga kjo s'mund t prmendet prball ngrohtsis, butsis, prkujdesjes dhe
prgjegjsis s t Drguarit, alejhi selam. Vrtet na ka treguar Pejgamberi, alejhi selam, pr
shkaqet e do t mire dhe lumturie, dhe na e ka hequr vrejtjen nga do rrug e keqe dhe e prishur
n t dy botrat. Pra, kush prej t dashurve tan apo prej t afrmve tan apo prej shokve tan na e
ka ofruar kt?
Perkujto kt q t ndjesh dhimbje pr ndarjen e tij, alejhi selam.
ka nse All-llahu nuk do q t na udhzoj n udhzimin dhe Sunnetin e Pejgamberit, alejhi
selam?
ka nse hyn n zjarr?
ka nse ndalohesh prej xhennetit?
ka nse dnohesh n varr?
Kush do t bj dobi ty?
Dhe kush sht ai q t shpton ty nga e tr kjo?

Dhembja e sahabve, radijall-llahu anhum, gjat vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam

Ndrsa sa i prket ndjenjave t Sahabve, radijall-llahu anhum, pr humbjen e Pejgamberit, alejhi
selam, kjo ka qen dika krejtsisht tjetr.
Transmetohet nga Salim ibn Ubejde, radijall-llahu anhu, t ket thn:"Ka humbur vetdijen
Pejgamberi, alejhi selam, gjat smundjes s tij dhe m pas i ka kaluar dhe ka thn:"A sht ardh
koha e namazit?" I than:"Po." Tha:"Urdhroni Bilalin q t thrras ezanin, dhe thoni Ebu Bekrit
q tua fal namazin njerzve (apo ka thn: me njerz)." Dhe tha:"Pastaj prap ka humbur
vetdijen, i ka kaluar, dhe tha:"A sht ardh koha e namazit?" I than:"Po." Tha:"Urdhroni Bilalin
q t thrras ezanin dhe thoni Ebu Bekrit q tua fal njerzve namazin. Aisha, radijall-llahu anha,
tha:"Vrtet, Ebu Bekri sht njeri q qan shum, nse ngritet ne kte vend nuk do t mund ta fal
namazin, sikur t kishe urdhruar dik tjetr." E ka humbur vetdijen dhe i ka kaluar prsri, dhe
tha:"Urdhroni Bilalin q t thrras ezanin dhe thoni Ebu Bekrit q tua fal njerzve namazin, se
me t vrtet ju jeni sikur grat e kohs se Jusufit." U urdhrua Bilali q ta thrras ezanin dhe e
thirri; u urdhrua Ebu Bekri dhe ua fali namazin njerzve. Pastaj i Drguari i All-llahut, alejhi
selam, gjeti lehtsim dhe tha:"M ndihmoni dikush q t mbeshtetm n t." Erdhi Berirete dhe nj
njeri tjetr dhe ai u mbeshtet n t dy ata. Posa e pa Pejgamberin, alejhi selam, Ebu Bekri deshi q
t largohej dhe t'ia lshoj vendin Pejgamberit, alejhi selam, mirpo Pejgamberi, alejhi selam, bri
me shenj nga ai q t qndroj n vendin e tij, derisa e perfundoi Ebu Bekri, radijall-llahu anhu,
namazin e tij."

Pastaj Pejgameri, alejhi selam, vdiq dhe Omeri, radijall-llahu anhu, tha:"Vall-llahi, mos t dgjoj
asnj q thot se ka vdekur Pejgamberi, alejhi selam, se do ta rrahi me shpatn time."
Tha:"Njerzit nuk dinin shkrim e lexim, nuk u sht drguar m par Pejgamber, kshtu q ata u
ndaln dhe than:"O Salim! Shko tek shoku i t Drguarit t All-llahut, alejhi selam, dhe thirre at."
Erdha tek Ebu Bekri, radijall-llahu anhu, dhe ai ishte n xhami, u afrova tek ai duke qar, duke qar
uditshm. Posa m pa, m pyeti:"A ka vdekur i Drguari i All-llahut, alejhi selam?
Thash:"Vrtet, Omeri po thot 'Vall-llahi, mos t dgjoj asnj q thot se ka vdekur
Pejgamberi, alejhi selam, se do ta rrahi me shpatn time.'" Ai m tha mua:"Ec!" Dhe u nism
me t. Erdhi, dhe njerzit vetm sa kishin pas hyr tek i Drguari i All-llahut, alejhi selam, dhe
tha:"O njerz! M lironi rrugn mua!" Ia liruan rrugn, u afrua, u prmbys mbi t, e preki at dhe
tha:"Ti do te jesh i vdekur edhe ata do t jen t vdekur." ez-Zumer:30.
Pastaj than:"O shoku i t Drguarit t All-llahut, a ka vdekur i Drguari i All-llahut?
Tha:"Po." Kshtu ata e ditn se ai e tha t vrtetn.
Than:"O shoku i t Drguarit t All-llahut, a i falet namazi i xhenazes Pejgamberit t All-llahut?
Tha:"Po."
Than:"Si?"
Tha:"Hyn nj grup, marrin tekbirin, falen dhe luten, pastaj dalin, pastaj hyn nj grup tjetr, marrin
tekbirin, falen dhe luten, pastaj dalin derisa t hyjn t gjith njerzit."
Than:"O shoku i t Drguarit t All-llahut, a varroset Pejgamberi?
Tha:"Po."
Than:"Ku varroset?"
Tha:"N vendin n t cilin i sht marrur shpirti atij, ngase vrtet All-llahu nuk e ka marr shpirtin e
tij, vetm se n vend t mir."
Dhe e ditn njerzit se e foli t vrtetn.
Pastaj i urdhroi q ta pastrojn t afrmit e tij
Omeri ka thn:"Vall-llahi, mos t dgjoj asnj q thot se ka vdekur Pejgamberi, se do ta
rrahi me shpatn time!!"
'sht me Omerin, radijall-llahu anhu, q po krcnohet me shpatn e tij!! Vrtet, shtja e
Pejgamberit, alejhi selam, ishte e madhe n shpirtin e tij. Vrtet, vendi i Pejgamberit, alejhi selam,
ishte i lart n zemrn e tij. Vrtet, e ka dashur at m shum se vetveten, fmijt e tij, gruan e tij,
pasurin e tij, dhe njerzit ne prgjithsi. E, si sht puna ather nse dikush i thot:vdiq i drguari
i All-llahut, alejhi selam!
Sa ju prket Sahabve n prgjithsi, radijall-llahu anhum, vrtet nuk ka pasur n mesin e tyre t
drguar para Pejgamberit, alejhi selam, q t din se si t sillen, kshtu q heshtn. Ndrsa sa i

prket Ebu Bekrit, radijall-llahu anhu, ai sht prmbysur mbi t Drguarin e All-llahut, e ka prekur
at dhe ka lexuar fjaln e All-llahut, subhanehu ve teala: "Ti do te jesh i vdekur edhe ata do te
jen t vdekur." ez-Zumer:30
Kshtu e kuptoi Ebu Bekrit, radijall-llahu anhu, Kuranin fisnik. Vrtet ai e ka kuptuar nga ky ajet
se vdekja sht e domosdoshme, dhe se nuk bn perjashtim as i Drguari, alejhi selam. Sidoqoft,
qndrimi i tyre dhe dashuria e shumt e Sahabve, radijall-llahu anhum, q kan pasur ndaj
Pejgamberit, alejhi selam, i ka br ata q t jen n kte gjendje.
(Pastaj than:"O shoku i t Drguarit t All-llahut! A ka vdekur i Drguari i All-llahut?" Tha:"Po."
Kshtu q ata e kuptuan se ai e tha t vrtetn).
Kshtu u qetsuan sahabet, radijall-llahu anhum, dhe e ditn se vrtet Pejgamberi, alejhi selam,
kishte vdekur.
Transmetohet nga Enesi, radijall-llahu anhu, t ket thn:"N ditn kur ka ka hyr Pejgamberi
alejhi selam n Medine, sht ndritur n t do gj; ndrsa n ditn q ka vdekur, sht
errsuar n t do gj. Nuk jemi ndar nga varrimi i Pejgamberit, alejhi selam, vetm se
mrzia n zemrat tona ka tejkaluar do kufi."
"N ditn kur ka ka hyr Pejgamberi alejhi selam n Medine, sht ndritur n t do gj."
Domethn, Me ardhjen e Pejgamberit, alejhi selam, kan shklqyer dhe jan ndritur gjrat, jan
mbushur me gzim zemrat e t rinjve dhe t rejave, burrave dhe grave.
"Ndrsa n ditn q ka vdekur" Domethn, ndrsa n ditn q e kan humbur t Drguarin e
All-llahut, alejhi selam, sht errsuar n t do gj. Edhe toka u ishte ndryshuar, nuk ishte m ajo
tok q e njihnin. Isht errsuar n Medine do gj. Nuk ka pas at dit e mbla mblsi dhe as e
bukura bukuri. Jan ngushtuar zemrat e tyre, "dhe nuk jemi ndar nga varrimi i Pejgamberit,
alejhi selam, vetm se mrzia n zemrat tona ka tejkaluar do kufi."
Dhe nuk jemi ndar nga varrimi i Pejgamberit alejhi selam derisa kemi prfunduar varrimin e tij,
vetm se jan piklluar zemrat tona. E cilat jan ato zemra q i njohim ne? E urryen zemrat e tyre,
radijall-llahu anhum (ndarjen prej tij) dhe e tra kjo ishte prej ndjenjave dhe dhimbjeve t rnda q
kishin. Por, far t bjm ne me zemrat tona, t cilat nuk urrejn gj, dhe syt tan, t cilt nuk
shohin gj?
Kush e lehtson kt mrzi, q pr plagn e vdekjes nuk ka kurrfar ndjenje?

T qart e Ummi Ejmenes pr vdekjen e Pejgamberit, alejhi selam, dhe brja e Ebu Bekrit
dhe Omerit radijall-llahu anhum t qajn s bashku me t
Transmetohet nga Enesi, radijall-llahu anhu, t ket thn:"Pas vdekjes s Pejgamberit, Ebu Bekri i
ka thn Omerit t q ta vizitojn Ummi Ejmenen ashtu si e vizitonte Pejgamberi, alejhi selam.
Posa e prfunduan vizitn, ajo qau. I than:"ka t bri t qash? A e di se nuk ka tek All-llahu m t
mir se i Drguari i All-llahut, alejhi selam? Ajo tha:"Nuk po qaj pr at se nuk e di q nuk ka tek
All-llahu m t mir se i Drguari i Tij, alejhi selam, por po qaj pr at se vrtet shpallja sht
ndrprer," dhe kshtu i bri edhe ata t qajn s bashku me t.
Dhe pr kt shkak them:

O Ummi Ejmen, qajte por vrtet ne luajm dhe tallemi pa njohuri dhe edukat
Nuk po e sheh as gjendjen e sotme as genjeshtrn
Nuk po e sheh instrumentet muzikore e defat
Nuk po e sheh pirjen e alkoolit dhe amoralitetin
Nuk po e vren se si jemi duke u shkatrruar
Nuk po i vren risit (bidatet) e humbura dhe epshet
Sikur mos t ishte vdekja jote, do t shihje tek ne gjra t uditshme
Nuk po i sheh veprat e armikut dhe shoqrimin me ta
dhe si po u gjunjzohemi ifutve
Dhe m sht djegur zemra ime prej qarjes
sht br loj shtja e ummetit ton

Pejgamberi, alejhi selam - siguri pr Sahabet, radijall-llahu anhum

Oh, dhimbja pr humbjen e Pejgamberit, alejhi selam, siguris s sahabve, radijall-llahu anhum.
"Yjet jan kujdestart e qiellit. Kur yjet t shuhen, ajo q sht caktuar pr qiellin do t'i ndodh atij.
Un jam kujdestar pr Shoqruesit e mi, kshtu q kur un t vdes, Shoqruesve t mi do t'u ndodh
ajo q sht caktuar pr ta. Dhe, Shoqruesit e mi jan kujdestart pr Umetin tim, kshtu q kur
Shoqruesit e mi t vdesin, ajo q i sht caktuar Umetit tim do t'i ndodh."
ka nse shuhen yjet?!
Ndryshon forma e jets, ndodhin ndryshime tmerruese, friksuese. Po ashtu, me vdekjen e
Pejgamberit, alejhi selam, jett dhe shtjet e sahabve dryshuan dhe n mesin e tyre ndodhn
prarjet dhe mospajtimet. Gjithashtu, me shkuarjen e Sahabve, radijall-llahu anhum, pasuan
prarjet e shumta n kt ummet, ndodhn ndryshime mahnitse, u shtuan fitnet dhe fatkeqsit.
Pra, bidatet jan br sunnete, sunetet jan br bidate, e mira sht br e keqe, e keqja sh br e
mir, sht shtuar injoranca ndrsa sht shuar dituria; prve disa njerzve t pakt prej robrve t
All-llahut, subhanehu ve teala, t cilt i ka veuar All-llahu me mshirn e Tij. sht br i
pavlefshm gjykimi me at ka ka zbritur All-llahu, subhanehu ve teala, dhe vendimet fetare jan
br ndihm pr epshet, lakmit dhe dshirat, jan ndar muslimant mes veti dhe jan prar n
grupe e parti.
E, pra, kshtu kjo na kujton neve at ka sht vrtetuar prej Ibn Mesudit, radijall-llahu anhu, q
sht e ndalur tek ky sahabi dhe sht ngritur tek Pejgamberi alejhi selam si hukm, se vrtet ai ka
thn:"Si do t jet puna e juaj kur t'u vishen fitnet, ik prej tyre i madhi, ngriten t vegjlit, dhe i
marrin njerzit ato si Sunnete. Nse lihet dika prej tyre, do t thuhet: sht ln sunneti! Than:"E
kur do t ndodh kjo?" Tha:"Kur t shkojn (vdesin) dijetart e juaj dhe t shumohen lexuesit, kur
t paksohen fukahat (ata q mirren me vendime fetare) dhe t shtohen qeveritart dhe t

paksohen siguruesit, si dhe kur t vishet dunjaja me pun t ahiretit dhe t gjykohet me dika
jasht fes."
Pra, nse me shkuarjen e Sahabeve, radijall-llahu anhum, i vjen Ummeti ton ajo q i sht
premtuar, ather cili sht premtimi me shkuarjen e Pejgamberit, alejhi selam?

Kundrshtimi ndaj atyre q thon "Nuk sht fatkeqsi vdekja e Pejgamberit, alejhi selam,
kur Kurani dhe Sunneti jan n duart tona!"
Than:Ky sht libri fisnik i All-llahut, subhanehu ve teala, dhe ky sht Sunneti pastr i
Pejgamberit, alejhi selam, e cila ather sht ajo gj q na frikson pr vdekjen e Pejgamberi,
alejhi selam?
Si shembull pr kt sht prgjigja e Pejgamberit, alejhi selam. Le te dgjojm prgjigjen e tij.
Transmetohet prej Zejd ibn Lubejdit, radijall-llahu anhu, t ket thn:"E ka prmend Pejgamberi,
alejhi selam, nj gj dhe ka thn se kjo do t jet n kohn kur do t humbet dituria. Thash:"O i
drguari i All-llahut! Si humbet dituria kur ne po lexojm Kuran, dhe ua lexojm at fmijve tan
dhe fmijt tan ua lexojn fmijve t tyre deri n Diten e Kijametit?! Tha:"Mos t past nna e
jote! Kam menduar q je prej njerzve m t zgjuar n Medine. Po kta, ifutt dhe t Krishtert, a
nuk e lexojn Tevratin dhe Ingjilin? Nuk punojn me asgj q gjindet n kto t dyja!"
Ky pra sht libri i All-llahut, subhanehu ve teala, dhe ky sht Sunneti i t Drguarit, alejhi selam,
mirpo ku sht puna? Ku sht daveti (thirrja)? E posarisht ku sht dituria e vrtet para puns
dhe davetit (thirrjes)?
Pra, nuk ka vend pr kso lloj fjalsh!
Vrtet, ummeti kan qen t knaqur me Muhammedin, alejhi selam, si i Drguar Pejgamber, prijs,
komandant, edukator. Por, kush sht ai q e bashkon ummetin sot?
Mjer ne, e dim se si ka qen gjendja n periudhn dhe kohn e tij, alejhi selam, dhe si sht tash?
Ka pasur autoritet, krenari, fisnikri, ndrsa ne kemi ngelur sot n errsira e nnmim.
Vrtet, ne krkojm (shpresojm) mshir prej ummeteve m mdha, duke iu friksuar nnshtrimit
dhe shkatrrimit q mund te na e bjn ata. Lajmet npr gazeta flasin pr at ka na godet neve
prej mbytjeve, okupimeve, betejave, skllavrimeve, okupimeve t tokave, dhe gjra tjera q e kan
goditur ummetin ton - partit (hizbit) e urryera q prajn ummetin, ku do parti sht e knaqur
me at q prmban n veten e saj. N emr t islamit sulmohet islami, dijetart dhe thirrsit. N
emr t familjes s Pejgamberit, alejhi selam, fyhet po kjo familje. Jan shumuar knaqsit,
grindjet, kundrshtimet dhe rrahjet. Jan paksuar krkuesit e xhennetit dhe jan shtuar krkuesit e
zjarrit. Gnjejn n emr t t Drguarit t All-llahut, alejhi selam, dhe sht br shum vshtir t
dallosh t vrtetn prej jo t vrtets tek njerzit. Ka filluar dhe shte br shum leht trillimi i
haditheve pr do pronar (pasues) t bidatit. Bidati shenjtrohet sikur t ishte baz apo shtyll prej
shtyllave t islamit! Pronari i Sunnetit quhet bidati, ndrsa bidatiu quhet pronar i Sunnetit! Jan
shtuar kryepart e atyre q meditojn dhe prgatisin planet. Jan ngritur n fen islame pasuesit e
dshirave dhe epsheve. sht br durimtari i merakosur dhe i shqetsuar. N mes nesh dhe
kuptimit t drejt e t vertet ka shkrettir q ndalon dhe vshtirson arritjen tek ajo. E, sikur t na
thot predikuesi apo ligjruesi se ka thn Pejgamberi, alejhi selam, obligohemi q t hulumtojm
dhe t verifikojm vrtetsin e hadithit, dhe nuk di se a do t takojm dik q ia ka dhuruar Allllahu kt baraspeshim dhe prpikmri n kt shkenc apo jo. Po edhe nse vrtetohet hadithi, t

pakt jan ata q e vrtetojn kt. Jemi t obliguar q t dim kuptimin e tij dhe ka na udhzon
tek ai kuptim, dhe pr kt sht detyrim pr ne q t zhytemi n lndn e usuli fikhut, e ndoshta
mund q t dalim n bregun e tij me ndonj sukses, dhe duhet q patjetr t msojm gjuhn dhe
ka ka n t prej shtjeve ansore dhe pas saj Por edhe nse prfundojm ktu apo aty me
sukses, harrojm punn me at ka msuam dhe ndalemi prej davetit (thirrjes) t cilin patjetr duhet
ta kryejm.
A nuk jan kto fatkeqsi dhe mundime si rezultat i vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam? A nuk
jan kto si rezultat i vdekjes s sahabve t Pejgamberit, alejhi selam? A nuk jan kto si rezultat i
mospuns me Librin e All-llahut, subhanehu ve teala, dhe me Sunnetin e Pejgamberit, alejhi selam?

ka pas vdekjes s Pejgamberit, alejhi selam?

Jan prlotur syt dhe jan piklluar zemrat, mirpo, far duhet br?
Duhet t punosh me Librin e All-llahut, subhanehu ve teala, t punosh me Sunnetin e Pejgamberit,
alejhi selam.
Vrtet, na e ka br t qart i Drguari i All-llahut, alejhi selam, se shkaku i humbjes s ifutve
dhe i Krishterve sht mosveprimi i tyre me Tevrat dhe Inxhil, kshtu q sht e detyrueshme q
ne t punojm dhe te garojm n kt. Dhe, sht e detyrueshme q t fillojm nj kontroll t plot
dhe t mos e pranojm at q nuk sht e sakt prej haditheve, ngase kjo shtje sht fe, dhe kjo
thnie sht ligj. Prandaj, le t shiqojm se prej kujt po e marrim fen ton. Po ashtu sht e
detyrueshme pr ne dituria dhe ndenjia me dijetar.
Pra, le t meditojm mbi porosin e Omer ibn Abdu el-Azizit, rahimehull-llah, q e ka shkruajtur
pr Ebu Bekr ibn Hazm:"Shiqo se 'ka prej haditheve t Pejgamberit, alejhi selam, dhe shkruaj ato,
ngase me t vrtet un i friksohem humbjes s dituris dhe shkuarjes s dijetarve, dhe mos prano
tjetr vetm se hadith t Pejgamberit, alejhi selam."
Prhapeni diturin dhe uluni derisa t msohet ajo q nuk dihet, se vrtet dituria nuk shkatrrohet
derisa t fshihet. Dhe se krkimi i dituris dhe prezentimi n kto msime na bn q ta shoqrojm
Pejgamberin, alejhi selam, si thot poeti:
Pronart e hadithit jan shokt e Pejgamberit, alejhi selam
Po edhe nse nuk e kan shoqruar at vet, frymmarrjet e tyre e kan shoqruar
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n namazin e tij
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n agjrimin e tij
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n zeqatin e tij
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n haxhin e tij
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n sjelljet e tij
Le ta shoqrojm Pejgamberin, alejhi selam, n luftn e tij

Dhe mos prano vetm se hadith t Pejgamberit, alejhi selam

Hadithi i tij sht shrim dhe drit. N t ka paqe, fitim, dhe lumturi

Medito mbi porosin

Vrtet, kjo sht nj shtje me 'rast secili q ndahet duhet t l porosi. Po a ka ln Pejgamberi,
alejhi selam, ndonj porosi pr neve?
Po, ka ln grup porosish dhe burim kshillash.
Nga Abdurrahman ibn Amr es-Sulemi, nga Irbad ibn Sarijeh, radijall-llahu anhu, i cili ka qen prej
atyre q kan qajtur, i cili ka thn:"Na e ka falur Pejgamberi, alejhi selam, namazin e dreks e
pastaj sht drejtuar me fytyr nga ne, na ka kshilluar me nj kshill t rrjedhshme, nga e cila na
jan prlotur syt dhe na jan piklluar zemrat. Nj njeri pyeti:"O i Drguari i All-llahut?! Sikur kjo
kshill t jet kshill lamtumirse?! Tha:"U porosis pr devotshmri ndaj All-llahut, nnshtrim
ndaj sunduesit edhe nse ai sht rob Etiopian (habeshit). Vrtet, kush jeton prej jush pas meje do t
shoh kundrshtime t shumta, prandaj kapuni pr Sunnetin tim dhe Sunnetin e Hulefai
Rrashidinve t prudhur drejt, dhe kapuni pr kto me dhmball, ruajuni nga risit (bidatet) ne fe,
sepse vrtet do bidat sht humbje."
Pa tjetr duhet q t meditohet mbi kt porosi. Pa tjetr duhet t jetojm me porosin dhe porosia
t jetoj me ne. Dhe patjetr duhet ta prkujtojm kt n do shtje gjat jets son n knaqsi
dhe hare, n do ndjenj dhe zemrim n siguri dhe n fitne, n bashkim dhe n prarje, ngase
vrtet n t ka shkaqe lumturije dhe fshehje t fitimit.
Prktheu:Bali Sadiku
Sham, Jordan, 21.04.2004