Professional Documents
Culture Documents
Goditurve n Fatkeqsi
e ai i thoshte shokut t vet (Ebu Bekrit): Mos u mrzit, se Allahu sht vrtet
me ne! 9:40
Allahu Teala, gjithashtu ka thn:
Mos u dshpro nga fjalt e tyre! 36:76
Ajete t tilla n Kuran jan t shumta.
E gjith kjo pr shkak se pikllimi nuk sjell asnj dobi e as nuk e shmang ndonj t
keqe. Prandaj pikllimi sht i padobishm. Dhe se, Allahu nuk urdhron dika q
sht e pavlefshme. Megjithat, personi i brengosur nuk mkaton prderisa pikllimi
nuk sht i lidhur me ndonj nga faktort e ndaluar q kemi prmendur. Profeti
salallahu alejhi ue selem ka thn:
- Malik bin Dinar ka thn: Nse n zemrn e njeriut nuk ka pikllim, ajo do t
shkatrrohet ashtu si shkatrrohet shtpia e pabanuar.
- Abdullah bin Ahmed transmeton se Ibrahim bin Isa ka thn: Nuk kam par
asknd t pikllohet aq gjat sikurse Hasan el-Basriu. Sa her e kam par at kam
menduar se, posa sht goditur nga ndonj fatkeqsi!
U largua prej tyre dhe tha: O i mjeri un pr Jusufin! Syt i ishin zbardhur
prej pikllimit dhe ishte plot zemrim. 12:84
E gjith kjo dshmon se ai q pikllohet nuk mkaton. sht dika e mir q t qash
pas vdekjes s dikujt dhe t pikllohesh pr t nga mshira dhe prkujdesja ndaj tij.
Kjo nuk vije n kundrshtim me durimin q duhet pasur dhe knaqsin me at q
Allahu e ka caktuar. Ndryshe nga t qart dhe pikllimi n emr t interesit personal.
Pos ksaj, nse t qart shoqrohet me dika t mir pr t ciln njeriu i piklluar
shprblehet pr t, ather veprimi i till sht i lavdrueshm nga ky kndvshtrim
dhe jo pr shkak t vet pikllimit. njeriu i cili pikllohet pr fatkeqsin n fen e
tij dhe pr fatkeqsit e myslimanve n prgjithsi, shprblehet pr t mirn q e
ka n zemr dhe urrejtjen ndaj s keqes dhe pasojat e saj.
Por, nse ky pikllim e bn njeriun q ta humb durimin e patjetrsueshm, luftn e
obligueshme ndaj epshit, apo ta humb mirsin q Allahu i ka dhn dhe t mos mund
ta largoj t keqen nga vetja e tij, n rastin e till pikllimi bhet i ndaluar. N kt
rast personi mkaton nga kndvshtrimi i pikllimit.
Nse ajo pr t ciln pikllohesh nuk mund ta sjell at q ke humbur, pikllimi sht i
padobishm. I menuri e ruan veten e tij nga pikllimi dhe sigurohet q t mos i sjell
vetes pikllim pas pikllimi. Dije se kjo do t kaloj pas nj kohe, dhe Allahu e di m
s miri.
Fjala: T Allahut jemi dhe vetm tek Ai do t kthehemi! sht ilai i dhn nga
ana e Allahut dhe t Drguarit t Tij salallahu alejhi ue selem, pr ata q jan goditur
nga fatkeqsia. Ky ila sht nga m t mirat dhe m t dobishmet q mund ti jepet
robit n t dy jett. Ai prbhet nga dy parime madhshtore, nse robi vrtet ka
dije rreh tyre dhe ngushllohet me to, e q jan:
- Parimi i par: sht q robi ta kuptoj se me t vrtet ai, familja e tij, pasuria
e tij dhe fmijt e tij jan pronsi e Allahut Azze ue Xhel, i cili n realitet i ka
huazuar prej Tij. Kur Allahu e merr at q ia ka huazuar, sht ashtu sikurse puna
e huadhnsit, i cili prsri e merr t huazuarn nga ai q ia ka huazuar at.
Gjithashtu, robi sht i rrethuar nga dy jo-ekzistenca, njra para se ai t jetonte
dhe njra pas vdekjes s tij. Prandaj, pasuria e robit sht vetm huazim i
kufizuar pr nj koh t shkurtr. Pr m tepr, nuk sht vet ai q pasurin e
tij e ka br t ekzistoj nga asgjja, n mnyr q pasuria e tij t jet n t
vrtet e tij.
Njeriu nuk mund ta ruaj pasurin q ka (nse nuk do Allahu), ai nuk ka ndikim dhe
posedim real n t. Ai e shfrytzon at, n t njjtn mnyr si bn edhe skllavi i
urdhruar dhe i ndaluar nga zotria i tij, e nuk sillet si pronar absolut me at pasuri.
Prandaj, nuk i lejohet njeriut q ta prdor pasurin e vet, pos n at mnyr si e
krkon Pronari i Vrtet i saj.
- Parimi i dyt: sht q robi t kthehet tek Allahu, i Cili sht Zoti i tij i vrtet,
ta kuptoj se kt jet duhet lr pas shpine dhe se ai do t shkoj i vetm tek
Zoti i tij n Ditn e Gjykimit, si Ai e krijoi hern e par, e q i mungon familja,
pasuria dhe shoqria. N vend t ksaj, njeriu vjen me veprat e tij t mira dhe t
kqija. Pasi q ky sht fillimi dhe fundi i robit, ather vjen pyetja: si mund t
ndjej dikush gzim pr pasardhsit e dhn, pasurin e tij apo dika tjetr nga kjo
bot dhe si mund t ndjej pikllim pr dika q ai ka humbur?! Mendimet e robit
rreth fillimit se si ka qen dhe prfundimit, sht nj nga trajtimet m t mira.
Prej marrjes s ilait t dobishm, sht edhe bindja e plot se ajo q e ka
goditur at, nuk ka mundur assesi ti shptoj, dhe se nga ajo nga e cila ka
shptuar, nuk ka mundur ti ndodh n asnj mnyr. Thot Allahu Teala:
Ska fatkeqsi q godet tokn dhe ju, q t mos jet e shnuar n Libr (Leuhi
Mahfdh) para se ta krijojm at. Kjo pr Allahun sht vrtet e leht! (Kt
paracaktim e kemi br) q ju t mos dshproheni pr at q ju ka kaluar, por
edhe pr t mos u gzuar s teprmi pr at q Ai ju ka dhn. Allahu nuk i do
kryelartt mburravec 57:22-23
dokush q mediton mbi kt ajet fisnik, gjen ilain dhe shrimin e do lloj
fatkeqsie. Gjithka q do t prmendim n kt kapitull, jan t lidhura me kt
ajet, prandaj medito rreth tij.
- Ibn Sirin Rahimullah ka thn: Asnjher nuk do t qeshet njeriu, vese pas saj
do t vij vajtimi!
Prandaj ti robi i Allahut, dije se durimi dhe pranimi i realitetit, t sjell ty bekimin e
Allahut, mshirn dhe udhzimin e Tij n rrugn e drejt. Ashtu si thot Allahu
Teala n Kuran:
t cilt, kur i godet ndonj fatkeqsi thon: T Allahut jemi dhe vetm tek Ai
do t kthehemi! Ata do t shprblehen me bekim dhe mshir nga Zoti i tyre;
ata jan n rrugn e drejt! 2:156-157
Si edhe e kemi theksuar n temat paraprake, se pr durimin dhe shprehjen T
Allahut jemi dhe vetm tek Ai do t kthehemi!, Allahu ka garantuar shprblim
shum m t madh sesa pr vet sprovn.
Davudi ka treguar se disa njerz t urt kan thn: Allahu ka robr t cilt i
presin fatkeqsit me knaqsi. Kta njerz nuk kan asgj t ksaj bote n
zemrat e tyre.
- Disa prej Selefve kan thn: Mendja e njerzve sprovohet me tri gjra: me
pasuri, fatkeqsi dhe pushtet.
- Aun bin Abdil-lah Rahimullah ka thn: Mirsia e cila nuk bart asnj t keqe
sht q t falnderosh ather kur je n mirsi dhe t kesh durim kur goditesh
nga fatkeqsit.
03
Ademi
__________________________________________________________________
[1]
Le ta din t goditurit me fatkeqsi se, n qoft se nuk do t kishte pasur sprova dhe
fatkeqsi n jetn e ksaj bote, robi do t ishte smur me arroganc, vet-dashuri,
tirani dhe me ngurtsi n zemr. Kto gjra do tia kishin sjell njeriut shkatrrimin
n t dy jett. Prej mshirs s t Mshirshmit sht se e ka br q fatkeqsit t
mbrojn robin nga kto smundje, ta ruajn adhurimin e tij t rregullt, e ta pastroj
at nga gjrat e liga dhe vdekjeprurse. Larg nga t metat sht Ai q mshiron
njerzit me sprova dhe sprovon me dhuntit e Tij!
Nse Allahu nuk do ti kishte shruar robrit e Tij nprmjet sprovave dhe
mundimeve t ndryshme, ata do t bheshin tirant dhe mizort e dheut. Kshtu do
t ishtin prhapur zullumet e padrejtsit e formave t ndryshme. Njeriu sht i till
q t bhet i prdal nse nuk do t urdhrohej dhe ndalohej nga veprime t
ndryshme. Prandaj, kur ti jepet mundsia ai do veproj at q e trheq edhe pse e di
se far u ka ndodhur popujve t mhershm kur ata kan kundrshtuar ligjet e
Allahut. far tu themi nse njeriu u prgjigjet me neglizhenc ndaj detyrimeve q
Allahu ka caktuar?!
Nse Allahu ia dshiron t mirn robit t Tij, e pastron at nprmjet sprovave dhe
fatkeqsive t ndryshme n prputhshmri me gjendjen q ai ka. Kur Ai e pastron at
n trsi, ather e ngrit at n nivelin m fisnik n kt jet, e cila sht t
adhuruarit e Allahut, dhe i jep atij petkun m t mir n ahiret, i cili sht shikimi i
Allahut.
Ibn Ebi Hatim transmeton n tefsirin e tij nga Halid bin Jezidi, e ky nga Ijad bin
Ukbe se djali i tij kishte vdekur, emri i t cilit ishte Jahja. Kur ai zbriti n varrin
e tij (pr ta futur n varr), nj burr i tha atij: Betohem n Allahun se ai ishte
zotria i ushtris, andaj, bhu i durueshm dhe shpreso tek Allahu n shprblimin
Gjithashtu, transmeton Ibn Asakir nga Lejth bin Sad i cili ka thn: M ka
treguar Zejd bin ebi Habib se, prderisa biri i Ijad bin Ukbe-s ishte n agonin
vdekjes dhe Ijadi ishte n udhtim, nna e djaloshit i tha atij: Po t kishte qen
ktu Ebu Uahb (Ijadi) do t ishte gzuar.
- Kur Ijad bin Ukbe ishte n agonin e vdekjes, ai i tha vllait t tij, Ebu Ubejdit:
Ti je fitimtar! Un kam shpresuar se ti do t vdessh para meje n mnyr q
un t bj durim me vdekjen tnde dhe t shpresoj n shprblimin e Allahut.
- Transmeton Ibn Ebi Shejbe se, Thabit el-Bunanij ka thn: Siletu bin Ushejm
dhe djali i tij ishin pjesmarrs n nj betej. Ai i tha atij: O biri im! Shko
prpara dhe lufto n mnyr q t vritesh, n mnyr q t shpresoj shprblimin
pr durimin tim. Ai veproi kshtu, dhe luftoi derisa u vra. T njjtn gj e bri
edhe babai i tij, derisa u vra edhe ai. Kur grat kishin shkuar tek shtpia e saj,
gruaja e tij Muadheh el-Adherijjeh tha: Nse ju keni ardhur pr t m uruar
mua ju jeni t mirpritura. Nse keni ardhur me ndonj qllim tjetr, ather
kthehuni nga keni ardhur.
- Kethir bin Temim ed-Darij ka thn: Isha duke ndenjur me Seid bin Xhubejrin
kur biri i tij Abdullahu erdhi, i cili posedonte dituri t thell. N at rast, Seid bin
Xhubejri tha: Un e di se far sht m mir pr t. Ata than: far? Ai
tha: Q ai t vdes n mnyr q un t shpresoj shprblimin e Allahut duke
duruar!
- Umer bin Mejmun bin Mahrani ka thn: Prderisa un dhe baba im bnim tavaf
rreth Qabes, papritmas ai takoi nj burr t moshuar t cilin e prqafoi. Njeriu i
vjetr kishte nj djal me vete i cili ishte n moshn time. Babai im i tha atij:
Kush sht ky? Ai u prgjigj: Biri im. Babai im e pyeti: Sa i knaqur je me
t? Ai u prgjigj: O Ebu Ejub, Nuk ekziston nj veori e mir vese e gjej tek ai,
prve njrs! Babai im tha: Cila sht ajo? Ai tha: Un dua q ai t vdes
Shtat gjra e prcjellin robin (i arrin shprblimi) edhe pas vdekjes n mes
tjerash ai prmendi: ose e l pas nj fmij q krkon falje pr t pas vdekjes s
tij.
Ndrsa, Profeti salallahu alejhi ue selem, Abdullah bin Umerin radijallahu anhu e
ka quajtur burr i mir ose rob i mir.
sht e qart se, m e mira pr njeriun sht q vazhdimisht ti arrijn shprblimet
edhe pas vdekjes, e jo q ato t ndrpriten me vdekjen e tij. Kjo sht dika pr t
ciln robi ka nevoj shum. Me vdekjen ndrpriten t gjitha shprblimet, prve
atyre q Profeti salallahu alejhi ue selem ka prmendur n hadithe. Prandaj, ajo q
un kam kuptuar, sht se, dshira pr t pasur fmij dhe lutja q ata t ken jet
t gjat, sht m e mir pr robin. Por, duke qen se kta njerz kishin nj besim t
fort n zemrat e tyre dhe fuqi t madhe t nnshtrimit ndaj caktimit t Allahut dhe
knaqsis me kt fakt, ata e thoshin kt. N fakt, t pakt jan ata q bjn
durim me sprovat dhe Allahu e di m s miri.
- Imam Shafiu dhe shum t tjer nga medhhebi i tij e konsiderojn t urryer t
qajturit pas vdekjes s nj personi, ndrsa e konsiderojn t lejuar kt para se ti
del shpirti nga trupi. Dshmia e tyre pr kt, sht hadithi i transmetuar nga Xhabir
bin Atik radijallahu anhu i cili tregoi se:
:
:
: :
I Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e vizitoi Abdullah bin Thabitin dhe e
gjeti at n prag t vdekjes. I Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem e thrriti
at por ai nuk iu prgjigj atij. N kt rast, i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue
selem tha: T Allahut jemi dhe tek Ai do t kthehemi. Pastaj grat filluan t
brtasin dhe t qajn, ndrsa Ibn Atiku krkoi q ato t heshtnin, kurse i Drguari
i Allahut salallahu alejhi ue selem i tha atij: Leri ato. Kur t vij detyrimi,
ather askush nuk do t qaj m. Ata pyetn: far sht detyrimi? Ai u
prgjigj: Vdekja.
Kt hadith e transmeton Imam Ahmedi, Ebu Davudi, Nesaiu dhe Ibn Maxheh. Ndrsa
formulimi sht i Ebu Davudit.
Gjithashtu, transmeton Buhariu dhe Muslimi nga Abdullah bin Umeri radijallahu
anhuma se Profeti salallahu alejhi ue selem ka thn:
Me t vrtet i vdekuri ndshkohet pr shkak t t qarit (vajtimit) t familjarve
t tij pr t.
Ata thon se, kjo ka t bj pas vdekjes s njeriut dhe jo kur ai sht n prag t
vdekjes, ngase njeriu nuk konsiderohet i till prvese pasi t vdes.
Gjithashtu, sht transmetuar nga Ibn Umeri radijallahu anhuma se, kur i Drguari i
Allahut salallahu alejhi ue selem shkoi n Uhud, dgjoi disa gra t fisit Beni AbdilEshhel duke qar pr t vdekurit e tyre n betej. N at rast, i Drguari i Allahut
salallahu alejhi ue selem tha:
Askush nuk po qan pr Hamzan.
Pasi e dgjuan kt, erdhn grat ensarije dhe filluan t qajn pr t. Edhe pse i
Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem kishte rn pr t pushuar, kur dgjoi ato
duke qar u zgjua dhe u tha atyre:
!
T mjerat ato, si po qajn ktu? Sa t bezdisshme q jan! Urdhroni ato q t
kthehen dhe le t mos qajn pr dik pasi t ket vdekur. Transmeton Imam
Ahmedi dhe Ibn Maxheh.
Kto argumente, dshmojn qart se, lejesa e mparshme pr vajtimin e t vdekurit
sht shfuqizuar. Dallimi n mes t qarit para vdekjes dhe pas saj sht se t qarit
para vdekjes bhet sepse ende shpresohet q personi t mbijetoj. Por, pasi q ai
vdes shpresa humbet, andaj nuk ka dobi nga t qarit.
__________________________________________________________________
[1] N lidhje me kt tematik, do jen edhe dy tema t tjera insha-Allah ku,
autori sjell argumentet se, a lejohet apo jo t qarit n lidhje me t vdekurin. Kjo
tem ka t bj me at se, lejohet t qarit n rast se njeriu sht n agoni t
vdekjes dhe jo edhe pasi t vdes ai.
M ka lindur nj djal t cilin e emrtova me emrin e babait tim Ibrahimit
Hadithi vazhdon, derisa ai (Enesi) tha: Pastaj ne e vizituam t Drguarin e
Allahut salallahu alejhi ue selem ndrsa Ibrahimi ishte duke u prball me
vdekjen. T Drguarit t Allahut salallahu alejhi ue selem i filluan ti rrjedhin
lott. N nj transmetim shtohet se, Profeti salallahu alejhi ue selem e morri at
n prehr dhe i tha:
O biri im, un nuk kam n dor asgj ndaj asaj q Allahu ka caktuar pr ty.
N at rast, Abdurr-Rrahman bin Auf dhe Enesi i than: O i Drguari i Allahut! A po
qan ndrsa ke ndaluar q t qajm? Ai u prgjigj:
O biri i Aufit! Kjo sht nj mshir! Ai q nuk mshiron nuk mshirohet.
Pastaj vazhdoi duke thn:
Syt po lotojn dhe zemra sht e piklluar, ndrsa ne nuk do t themi gj
tjetr, prvese asaj q e knaq Zotin ton. Dhe vrtet q ne jemi piklluar
shum, o Ibrahim, pr ndarjen tnde. Transmeton Buhariu dhe Muslimi.
N kt ka dshmi se sht e lejueshme t qash pr personin para vdekjes s tij.
Enesi radijallahu anhu gjithashtu ka thn:
Zejdi e mori flamurin dhe u vra. Pastaj e mori Abdullah bin Ravaha dhe u vra.
Pastaj e mori Xhaferi dhe u vra, dhe lott rridhnin nga syt e t Drguarit
salallahu alejhi ue selem. Pastaj flamurin e mori Halid bin Uelidi pa qen i
urdhruar dhe triumfoi. Transmeton Buhariu.
Transmetohet nga Ibn Abasi radijallahu anhuma i cili ka thn: Kur Zejnebja bija
e t Drguarit t Allahut salallahu alejhi ue selem vdiq, grat filluan t qajn.
Ather Umeri filloi t rrah me kamxhikun e tij. N at rast, i Drguari i Allahut
salallahu alejhi ue selem e kapi pr dore dhe i tha:
Qetsohu o Umer! Un ua trheq vrejtjen grave nga britmat e shejtanit.
Pastaj ai salallahu alejhi ue selem tha:
fardo q vije nga syt dhe zemra (loti dhe dhembja) ajo sht prej Allahut dhe
nga mshira. Ndrsa ajo q vije nga dora dhe gjuha sht prej
shejtanit.Transmeton Imam Ahmedi.
Aishja radijallahu anha ka treguar se kur Sad bin Muadhi kishte vdekur, tek ajo
erdhi i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem, Ebu Bekri dhe Umeri
radijallahu anhuma. Ajo tha: Betohem n At n dorn e t Cilit sht shpirti im!
Un dalloja t qarit e Ebu Bekrit nga ajo e Umerit ndrsa un isha n dhomn
time. Transmeton Imam Ahmedi.
Esma bint Jezid ka thn: Kur vdiq Ibrahimi, biri i t Drguarit t Allahut
salallahu alejhi ue selem, i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem kishte
qar. Transmeton Ibn Maxheh.
Imam Ahmedi gjithashtu transmeton nga Ibn Abasi radijallahu anhu i cili ka thn:
Kur Rukajjah, bija e t Drguarit salallahu alejhi ue selem kishte vdekur, ai tha:
Bashkohu me prfaqsuesin tan t mir Uthman bin Medhun.
Grat qanin, ndrsa Umeri rrihte me kamxhikun e tij. Pastaj Profeti salallahu alejhi
ue selem tha:
Leri ato t qajn. Por un ua trheq vrejtjen atyre nga britmat e shejtanit.
Pastaj ai salallahu alejhi ue selem tha:
fardo q vije nga syt dhe zemra (loti dhe dhembja) ajo sht prej Allahut dhe
nga mshira. Ndrsa ajo q vije nga dora dhe gjuha sht prej shejtanit.
Pastaj, i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem u ul afr njrit skaj t varrit. Afr
tij ishte Fatimja e cila qante, kurse i fshinte syt e saj me rrobn e tij nga mshira q
kishte pr t.
N dy hadithet q flasin pr vdekjen e Zejnebes dhe Rukajs dy bijave t Profetit
salallahu alejhi ue selem konfirmohet t qarit pas vdekjes.
Ka disa transmetime se kur ai salallahu alejhi ue selem vizitoi varrin e nns s tij qau
dhe i bri edhe t pranishmit t qajn. Gjithashtu sht transmetuar n form
autentike se ai salallahu alejhi ue selem e puthi Uthman bin Medhunin pasi q kishte
vdekur, ndrsa lott i rridhnin npr fytyrn e tij. E njjta gj konfirmohet edhe n
tregimet q flasin n lidhje me vdekjen e Xhaferit dhe Abdullah bin Rauahas.
N mnyr t ngjashme sht transmetuar n form autentike se Ebu Bekr es-Sidiku
radijallahu anhu e puthi Profetin salallahu alejhi ue selem pasi q ai kishte vdekur
dhe qau dhe i bri edhe t tjert t qajn.
T gjitha kto hadith dshmojn se sht e lejueshme t qash para dhe pas vdekjes
s nj personi dhe se kjo nuk sht aspak e urryer.
Ata q kan thn se, hadithi i Hamzas sht i anuluar [2], ather themi se, kjo nuk
sht e sakt sepse shumica e haditheve q lejojn t qash pas vdekjes s personit
kan ndodhur pas betejs s Uhudit. Nj prej tyre sht hadithi i Ebu Hurejras, i cili
sht br mysliman vetm n vitin e tet hixhrij. E njjta gj vlen edhe pr t qart
Xhaferin dhe shokve t tij, t cilt kishin ra shehid n vitin e tet hixhrij.
Gjithashtu, t qarit pr Zejnebn e cili vdiq n vitin e tet hixhrij. Edhe t qarit e
Profetit salallahu alejhi ue selem tek varri i nns s tij ishte i vonshm, pra, n vitin
kur ai pushtoi Mekn.
Sa pr argumentin e atyre q thon se, sht e lejuar t qash vetm para vdekjes
s personit, prgjigja ndaj saj sht: Nse njeriu qan pas vdekjes s dikujt nga
pikllimi -ather themi se pikllimi pas vdekjes s dikujt sht edhe m i
thell. Sepse para vdekjes gjithmon mund t shpresohet pr mbijetes, dhe kjo
shpres prfundon me vdekjen e tij. Pastaj, t qarit pr nj ndarje e cila nuk ka
kthim n kt jet sht edhe m parsore. Kjo sht domethnia e fjalve t
Profetit salallahu alejhi ue selem:
Syt po lotojn dhe zemra sht e piklluar, ndrsa ne nuk do t themi gj
tjetr, prvese asaj q e knaq Zotin ton.
N mnyr t ngjashme transmetoi Buhari se Umeri radijallahu anhu ka thn: Le t
qaj pr Ebu Selmen derisa nuk godasin kokat apo derisa nuk brtasin.
Disa dijetar thon, se t qarit e vet Profetit salallahu alejhi ue selem, dhe t qarit
t ciln e ka lejuar dhe rekomanduar, sht t qarit q bjn syt t lotojn dhe q e
bjn zemrn t zbutet; gj e cila tregon se njeriu sht i mshirshm. Kurse t qarit
q ndaloi Profeti salallahu alejhi ue selem, sht t qarit duke rrahur kokn, ngritja e
zrit dhe vajtimi. Ajo q forcon kt q e tham, jan fjalt e Profetit salallahu alejhi
ue selem:
fardo q vije nga syt dhe zemra (loti dhe dhembja) ajo sht prej Allahut dhe
nga mshira. Ndrsa ajo q vije nga dora dhe gjuha sht prej shejtanit.
__________________________________________________________________
__
[1] Shih: Dshmia se sht e lejueshme t qash pas vdekjes s nj personi (1
dhe 2)
Gjithka q jobesimtart shpenzojn n jetn e ksaj bote, i prngjan ers s
akullt, e cila godet t lashtat e ndonj populli q i ka br dm vetes dhe ua
zhduk t lashtat. Allahu nuk u ka br padrejtsi atyre, por ata i kan br
padrejtsi vetvetes. 3:117
Andaj, kam frik q t jem edhe un prej ktyre njerzve! Kjo sht ajo q m
bri t qaj.
Njeriu gjithashtu duhet t kujdeset q t mos lutet kundr vetes s tij. Kur Ebu
Seleme vdiq, Profeti salallahu alejhi ue selem tha:
Mos u lutni kundr vetes suaj, por krkoni vetm t mirn, ngase engjjt thon
amin pr at q thoni (luteni).
Disa njerz t urt kan thn: Injoranti beson se asgjja sht dika dhe se
dika nuk sht asgj. Ai q nuk e braktis at q sht asgj, nuk do arrij
dika.
Dhe ai q nuk ka dije pr at q sht dika, nuk do e braktis at q sht asgj.
Pra, do t thot: kt jet dhe jetn e prtejme. Kjo prmendet n librin
Dhemmud-Dunja t Ibn Ebi Dunjas, Allahu e mshiroft.
Syt i ishin zbardhur prej pikllimit. 12:84
Ndrsa i vdekuri nuk pushon nga t qart pr t. Transmeton El-Hafidh Ebu
Shuxha Shejrauejh ed-Dejlemi me zinxhirin e tij t transmetimit nga Ali bin elHusejni i cili tha: Njher prej hersh, gjat kohs kur Davud et-Taij ishte duke
ndenjur me shokt e tij at e morri gjumi, por shum shpejt u kthjell dhe tha:
A e dini se far kam ndrruar? Un ndrrova se hyra n Xhenet dhe pash se
si disa fmij loznin me nj moll t ciln ata ia hedhnin njri-tjetrin. Kurse nj
fmij qndronte anash dhe qart dukej i mrzitur dhe i dshpruar. I pyeta:
Pse ky fmija nuk po luan me ju?
Ata than: Ai vetm sa ka vdekur dhe nna e tij qan shum pr t. Un pyeta:
Ku sht shtpia e tyre? Ata than: N filan fisin. Un pyeta: Si quhen
prindrit e tij? Ata than: Kshtu dhe kshtu. Davudi i tha shokve t tij: Le
t shkojm. Ata shkuan dhe hyn tek fisi dhe pyeti pr prindrit e djaloshit. Ata
u takuan me ta ose me njrin prej tyre, dhe u tregoi pr ndrrn q kishte par.
Pastaj nna e djaloshit u betua se nuk do t qaj m pr t.
Nse njeriu mund t veproj dika nga e cila i vdekuri mund t prfitoj, kjo sht e
krkuara. E n rast se nuk mund ta bj kt, s paku nuk duhet ta dmtoj t vdekurin
me at q ka ndaluar sheriati islam, si sht vajtimi, ankimi, goditja e vetes, grisja e
rrobave e veprime apo fjal t tjera t ndaluara t cilat na i kan prcjell t part
tan t mir.
- Ibn Abdil-Berr ka thn: Dijetart jan unanim rreth asaj se, nuk sht i lejuar
vajtimi as pr burrat dhe as pr grat.
[1] Autori e ka pr qllim se, veprimet e tilla nuk jan vetm t urryera, por ato
jan trsisht t ndaluara (haram).
Asnj i ngarkuar nuk do t mbart barrn e tjetrit. 35:18
Ai (Usejdi) tha: Un po t transmetoj nprmjet Ebu Musa (el-Esharij) dhe ai nga
i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem dhe ti po thua kt?! A po gnjejm
ne? Betohem n Allahun se un nuk kam gnjyer pr Ebu Musan dhe as Ebu Musa
nuk gnjyer pr t Drguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem. Transmeton
Ahmedi.
Transmeton Mugire bin Shube radijallahu anhu se e ka dgjuar t Drguarin e Allahut
salallahi alejhi ue selem t thot:
Me t vrtet gnjeshtra ndaj meje, nuk sht sikurse gnjeshtra ndaj jush,
sepse kush gnjen pr mua le ta prgatis ulsen e tij nga zjarri!
Kam dgjuar t Drguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem duke thn:
Ai pr t cilin vajtohet, dnohet pr vajtimin q bhet pr t.
Transmeton Buhariu ky sht formulimi i tij, dhe Muslimi.
Transmetohet nga Numan bin Beshir radijallahu anhu i cili ka thn: Nj her
prej hersh, Abdullah bin Rauahas aksidentalisht i humbi vetdija, dhe pr kt
arsye motra e tij Amra filloi t qaj dhe thoshte: O Zotria im, dhe gjra t
tjera. Pasi Abdullahu u kthjell, i tha motrs s tij: do gj t ciln e the (kur un
isha pa vetdije), vese pyetesha se: sht e vrtet ajo q po t thuhet?!
Ndrsa kur ai vdiq, ajo (Amra) nuk qau m pr t. Transmeton Buhariu.
Transmeton Tirmidhiu n librin e tij el-Xhami nprmjet Ebu Musa radijallahu anhu
se i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue selem ka thn:
:
Ska person t vdekur pr t cilin ai q qan thot: Zotria im, dhe fjal tjera
n t mir t tij, vese do ti jepet pr detyr dy engjjve q ta shtyjn at n
gjoks dhe ti thon atij: Vrtet ishe kshtu?
Tirmidhiu n lidhje me kt hadith ka thn: Hadithi sht i mir dhe garib.
Kur t vdes biri i Ademit, veprat e tij ndrpriten (shprblimi i tyre), prve tri
prej tyre: sadakaja rrjedhse, dituria prej s cils prfitojn njerzit apo fmija i
devotshm i cili lutet pr t.
Prandaj i vdekuri nuk prfiton nga t qart dhe nga mrzitja e njerzve pr t.
Transmetohet diku n kohn e t parve tan t mir, se nj njeri shkoi tek njri
prej Selefve t cilin e gjeti duke ngrn. Posa arriti, ai i dha lajmin se vllai i tij
(ktij nikoqirit (v.p.)) kishte vdekur. Ai ia ktheu: Ulu dhe ha, e kam dgjuar m
hert kt q thua. Njeriu i tha: Si e di kur askush para meje nuk t ka
treguar? Ai u prgjigj: Allahu Teala ka thn:
do shpirt do ta shijoj vdekjen. 3:185
Nse shohim t gjitha artikujt n t cilt kemi folur m hert n lidhje me kt tem
(mbi fatkeqsit dhe si duhet trajtuar ato (v.p.)), kuptojm se argumentet e cekura
jan t mjaftueshme pr ta kuptuar ashtu si duhet shtjen n fjal. Si mund t mos
jen veprimet e cekura t ndaluara, kur ato e hidhrojn Allahun, i Cili vepron at q
do dhe gjykon ashtu si ai dshiron? Allahu sht Ai q vepron me krijesat e tij ashtu
si do, duke u sjell atyre vdekjen, mbytjen n uj, djegien n zjarr e sprova t tjera
t cilat i ka caktuar pr njerzit. Ai nuk duhet t pyetet se far vepron kurse
njerzit do t pyeten pr veprat e tyre. T gjitha veprat e ndaluara n lidhje me
trajtimin e fatkeqsive, si jan: vajtimin, grisja e rrobave, rrahja e vetes, shkulja e
flokve, veshja me t zeza, mallkimi, mjerimi dhe veprime e fjal t tjera t
ngjashme; nuk i japin njeriut asnj zgjidhje, vijn n kundrshtim me at q Allahu
dhe i Drguari i Tij salallahu alejhi ue selem kan urdhruar, vijn n kundrshtim me
durimin, t knaqurit me at q Allahu ka caktuar pr njeriun dhe tek e fundit, kto
veprime nuk ndikojn aspak n caktimin e Allahut dhe se asgj prej ktyre veprave
nuk mund ta rikthej prapa at.
Kam dgjuar se, kur disa prej njerzve q i njoh ishin sprovuar me fatkeqsi, u bn
shum merak dhe u hidhruan pr s teprmi pr shkak t ndodhive q u kishin
ndodhur. Kjo gj u solli atyre smundje dhe fatkeqsi t tjera. Prandaj, kur i
sprovuari ndalet dhe mendon, zmbrapset nga t gjitha ato reagime t liga q i ka br
pr shkak t fatkeqsis, mbshtetet tek Allahu ashtu si duhet, e kupton se lumturia
n dynja dhe ahiret arrihet vetm duke pasuar t Drguarin e Allahut salallahu alejhi
ue selem dhe n rastin n fjal, i prmbahet msimeve t tij alejihs-salatu ues-selam
Me t vrtet, i vdekuri ndshkohet pr shkak t t qarit e familjes s tij pr
t.
Dhe hadithi tjetr:
I vdekuri vuan nga vajtimi q bhet pr t
Seleft dhe pasuesit e tyre kan mendime t ndryshme rreth kuptimit t ktyre
haditheve.
01 Njri grup prej tyre thon se Allahu bn far Ai dshiron me krijesat e Tij
dhe se veprat e Tij nuk duhet t vihen n pikpyetje. Ata thon se nuk ka dallim
n mes asaj se ai mundohet pr vajtimin q bhet pr t dhe gjra t tjera q i
atribuohen atij. Sepse Allahu ka krijuar gjithka dhe Ai i krijon fmijt, kafsht
dhe i bn t mendurit t ndien dhimbje edhe pse ata nuk kan vepruar asgj.
02 Nj grup tjetr thon se kto hadithe nuk jan autentike nga i Drguari i
Allahut salallahu alejhi ue selem dhe se Aishja radijallahu anha i hodhi posht ato,
dhe n ann tjetr argumenton me fjalt e Allahut Teala:
Askush nuk do t mbart barrn e tjetrit. 35:18
Prve ksaj, ka hadithe me t cilat Aishja radijallahu anha argumentoi e t cilat
ne nuk i kemi prmendur. Nj prej tyre jan fjalt e Urves n t ciln ai
transmeton: I treguan Aishes se Ibn Umeri radijallahu anhuma ka treguar se
Profeti salallahu alejhi ue selem ka thn: Me t vrtet, i vdekuri ndshkohet
pr shkak t t qarit e familjes s tij pr t. Ajo tha: Gabim sht, ai ka thn:
Ai ndshkohet pr mkatin e tij, ndrsa familja e tij tani qajn pr t. Kjo sht
e njjt sikurse gabimi n transmetim i fjalve t Profetit sallalhu alejhi ue selem
q ua tha mushrikve q ishin n varre:
Ata (t vdekurit) dgjojn at q un them tani.
Transmetuesi n rastin e till gaboi. Ajo q Profeti salallahu alejhi ue selem e kishte
thn, sht:
Tani ata e din se ajo q u thosha atyre sht e vrtet.
Pastaj lexoi fjalt e Allahut:
Po ashtu, nuk jan kurr t barabart t gjallt dhe t vdekurit. Allahu bn t
dgjoj k t doj Vet, kurse ti (Muhamed) nuk mund t bsh t dgjojn ata q
jan n varre. 35:22
Ai tha:
Ata kan prgatitur vendet e tyre n Zjarr.
Transmeton Buhariu dhe Muslim.
Abdullah bin Ubejdullah bin Ebi Mulejkeh ka thn: Vajza e Uthmanit kishte
vdekur n Meke. Ne shkuam q t marrim pjes n varrimin e saj, ndrsa aty ishte
Umeri dhe Ibn Abbasi mes t t cilve u ula. Abdullah bin Umeri i tha Ibn Abasit:
A nuk do ti ndalosh ata nga t qart? I Drguari i Allahut salallahu alejhi ue
selem ka thn: Me t vrtet, i vdekuri ndshkohet pr shkak t t qarit e
familjes s tij pr t. Ibn Abasi tha: Umeri e kishte zakon t thoshte nj pjes
t ktij hadithi. Nj her prej hersh isha me Umerin n udhtim duke u kthyer
nga Meka. Kur arritm n el-Bejda, ne pam nj karvan. Ai tha: Shiko kush sht
n at karavan. Un shikova dhe e pash Suhejbin. Pastaj u ktheva dhe i tregova
atij. Ai tha: Thirre at. Un u ktheva tek Suhejbi dhe i thash: Shpejto tek
udhheqsi i besimtarve ngase ai t krkon ty. Kur Umeri u godit me thik,
Suhejbi erdhi duke qar e duke thn: Oh vllai im! Oh miku im! Pastaj Umeri i
tha: O Suhejb! A po qan pr mua, pasi q i Drguari i Allahut salallahu alejhi ue
selem ka thn: Me t vrtet, i vdekuri ndshkohet pr shkak t t qarit e
familjes s tij pr t.? Dhe pas vdekjes s Umerit, kt ia tregova Aishes. Ajo
tha: Allahu e mshiroft Umerin! Betohem n Allahun se i Drguari i Allahut
salallahu alejhi ue selem fare nuk ka thn: Me t vrtet, myslimani ndshkohet
pr shkak t t qarit e familjes s tij pr t. Por ka thn: Me t vrtet,
jobesimtarit i shtohet ndshkimi pr shkak t t qarit e familjes s tij pr t.
Mjafton pr ju ajeti kuranor:
Askush nuk do t mbart barrn e tjetrit. 35:18
Me t vrtet Ai jep haren dhe pikllimin (vajin). 53:43
Ibn Ebi Mulejkeh ka thn: Betohem n Allahun se Ibn Umeri nuk tha asnj fjal n
lidhje me kt ajet. Transmeton Buhariu dhe Muslim.
Gjithashtu, Buhariu dhe Muslimi kan transmetuar se Aishes i sht thn se
Umeri dhe Ibn Umeri kishin thn: Me t vrtet, i vdekuri ndshkohet pr shkak
t t qarit pr t. Ather ajo tha: Ju po m tregoni pr dy njerz t cilt nuk
gnjyen e as nuk jan akuzuar pr gnjeshtr, por dgjimi i njeriut mund t
gaboj. N nj formulim tjetr, ajo tha: Allahu e falt Ebu Abdirr-Rrahmanin. Ai
asnjher nuk ka gnjyer, por ai harroi dhe gaboi. shtja sht se, i Drguari i
Allahut salallahu alejhi ue selem ka kaluar pran nj t vdekure jehudije pr t
ciln kishte t afrm t saj t cilt po qanin. Pastaj ai salallahu alejhi ue selem
tha:
Ata po qajn pr t, ndrsa ajo po ndshkohet n varrin e saj.
03 Nj grup i tjetr i selefve thon se, njeriu ndshkohet pr shkak t vajtimit
t familjes s tij, nse ai i ka urdhruar q ata ta vajtojn, ose nse ai nuk i ndaloi
ata q vajtojn nse kjo (vajtimi) i prket tradits s tyre. Urdhrimi i t tjerve
q t vajtojn pr dik ishte e zakonshme n mesin e arabve. Njri poet i vjetr
arab ka thn:
Nse un vdes m vajto ashtu si e meritoj
O bija e Mabedit, grisi rrobat tuaja pr mua!
04 Nj grup tjetr than se kjo ka t bj me personin q i takon nj populli q
e kan zakon t qajn dhe vajtojn, e t cilt ai nuk i ka ndaluar para vdekjes s
tij. Kjo n vetvete sugjeron se ai sht i knaqur me veprimit e tyre q ata do ti
bjn. Kt mendim e ka Ibnul-Mubarak. Ky mendim dhe ai para tij pothuajse jan
t njjt. Ebul-Berakat bin Tejmijeh ka thn: Ky sht dhe mendimi i sakt n
lidhje me kt shtje. Nse ai e di se t afrmit do t vajtojn dhe nuk i ndalon
ata para vdekjes, kjo do t thot se ai sht i knaqur nga ky veprim. N kt
rast, ai sht sikurse personi i cili ka mundsin t dnoj t keqen por nuk e bn
at. Ndrsa nse ndalesa e tij do t injorohej, Allahu nuk e dnon at pr
veprimin e tyre.
Asnj shpirt i ngarkuar nuk do t mbart barren e tjetrit.
Gjithashtu ka edhe hadithe t tjera t cilat nuk i kemi prmendur akoma, me t cilat
sht argumentuar me to Aishja radijAllahu anha.
Prej atyre haditheve sht edhe hadithi q prcillet nga Ur`ue i cili ka thn: U
prmend tek Aishja se Ibn Umeri e ngren deri tek Profeti salAllahu alejhi ue selam
kt hadith: I vdekuri ndshkohet n varrin e tij pr shkak t vajtimit q bn
familja e tij pr t.
Ajo tha: Ai ka harruar. Profeti salAllahu alejhi ue selem ka thn: Ai ndshkohet
pr mkatin e tij dhe familja e tij qajn pr t tashm.
Kjo sht e ngjashme me fjaln e Profetit sAllalhu alejhi ue selem n t ciln thuhet:
Se i Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem shkoi tek gropat n ditn (luftn) e
Bedrit n t cilat gjendeshin disanga t vrart e mushrikve, dhe u tha atyre at far
u tha. Ata e dgjojn far un po u them tashti. Ai ka gabuar, porse ajo q n t
vrtet ka thn Profeti salAllahu alejhi ue selem ishte: Tani ata e din q ajo q
un iu thoja atyre sht e vrtet. M pas lexoi ajetin:
Sigurisht q ti (o Muhamed), nuk mund t`i bsh t vdekurit t dgjojn.
Tani ata e din se ajo q ia thosha atyre sht e vrtet. Pastaj lexoi:
kurse ti (o Muhamed) nuk mund t bsh t dgjojn ata q jan n varre.
Ai tha: Ata i kan prgatitur vendet e tyre n Zjarr. E ka transmetuar Bukhari dhe
Muslimi.
- Abdullah Ibn Ubejdullah Ibn Ebij Mulejkete ka thn: Nj nga vajzat e Uthmanit
vdiq n Mekke dhe shkuam q t prezantojm n varrim, aty ishin Ibn Umeri dhe
Ibn Abbasi dhe un u ula midis atyre. Ose tha: U ula afr njrit prej tyre dhe m
pas ardhi i fundit (Ibn Abbasi) dhe u ul anash meje.
- Abdullahi Ibn Umeri i tha Ibn Abbasit: A nuk do t`i ndalsh nga t qart? I
- Ibn Abbasi tha: Ka pas qen Umeri q e thoshte nj pjes t saj. Dolm nga
Mekka me Umerin derisa arritm n Bejda, kur aty ai e panj karvan. Ai m tha:
Shko dhe shiko se kush jan njerzit e karvanit. Un shikova dhe e pash
Suhejbin. E lajmrova dhe ai m tha: Ma thirr at. U ktheva tek Suhejbi dhe i
thash: Shko dhe takoje Prijsin e Besimtarve.
- Kur u godit Umeri, Suhejbi hyri duke qar dhe thoshte: Vllai im! Miku im! I tha
Umeri atij: O Suhejb! A po qan pr mua edhe pasi i Drguari i Allahut salAllahu
alejhi ue selem ka thn: I vdekuri ndshkohet n varrin e tij pr shkak t
vajtimit q bn familja e tij pr t.
- Ibn Abbasi thot: Kur vdiq Umeri, ia tregova Aishes kt gj dhe ajo tha: Allahu
e mshiroft Umerin. Pasha Allahun, i Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem
nuk ka thn: Allahu e ndshkon besimtarin pr shkak t vajtimit q bn familja
e tij pr t. Porse i Drguari i Allahut ka thn: Allahu ia shton ndshkimin
jobesimtarit pr shkak t vajtimit q bn familja e tij pr t. Ju mjafton ajo q
sht thn n Kuran:
Asnj shpirt i ngarkuar nuk do t mbart barren e tjetrit.
Ai (Allahu) t bn t qeshsh dhe t qash.
- Ibn Mulejke tha: Pasha Allahun! Ibn Umeri nuk tha asnj fjal. E transmeton
Bukhariu dhe Muslimi. Ky transmetim sht nga Bukhariu.
N sahihun e Bukhariut dhe t Muslimit transmetohet se Aishes radijallahu anha i
sht thn se Umeri dhe i biri i tij Abdullahi thon: Se i vdekuri ndshkohet nga
vajtimi i t gjallit pr t.
Ajo tha: Ju po m tregoni mua prej dikujt t cilt as nuk gnjejn dhe as jan
akuzuar pr gnejshtr, porse dgjimi gabon.
N nj transmetim tjetr ajo ka thn: Allahu e mshiroft Ebu AbdurrRrahmanin, ai nuk ka gnjyer porse ai ka harruar dhe ka gabuar. I Drguari i
Allahut salAllahu alejhi ue selam kaloi pran (varrit) t nj jehudije pr t ciln po
qanin dhe tha: Ato po qajn pr t ndrsa ajo po ndshkohet n varrin e saj.
Ndrsa grupi i tret kan thn: Fjala e Tij Se i vdekuri ndshkohet nga vajtimi i
familjes s tij pr t. Mund t kuptohet, nse ai (i vdekuri) ka urdhruar q ta
vajtojn ose (vajtimi) sht nga zakonete tyre dhe ai nuk i ka parandaluar ato,
pra, t ket ln testament para vdekjes q t mos thon dhe as mos t veprojn
vepra t shmtuara. Kjo gj (kto zakone) ishin t njohura tek arabt dhe shum
t prmendura n poezit e tyre.
- Ndrsa grupi i katrt kan thn: Mund t kuptohet se sht nga tradita e tij
dhe e popullit t tij e qajtura dhe e vajtuara, dhe kjo sht e njohur prej tyre, t
cilt ai nuk i ka ndaluar (para se t vdes), sepse lnia e mosndalimit t t qars
sht argument se ai sht i knaqur me me veprimin e tyre. Kt mendim e ka
Abdullah Ibn Mubaraku. Ky mendim dhe ai para tij jan t njjt.
- Ebul Berakat Ibn Tejmijje ka thn: Ky sht mendimi m i sakt nga t gjitha
mendimet. Nse ai sht i bindur se ata do ta vjatojn dhe nuk len testament q
t mos e vajtojn, kjo tregon se ai sht i knaqur me veprimin e tyre. Ky sht i
njjt me at personin i cili ka mundsi ta ndal t keqen porse nuk e ndal at.
Nse ai do t`i kshillonte q t mos e vepronin at gj (vajtimin) dhe ato dota
kundshtonin (do t vajtonin), Allahu sht m Bujar se sa t ndshkoj at pr
(veprimet e tyre) kt.
- Dijetari i madh Ibn Kajjim ka thn n librin e tij El-Hedju: Nga Sunneti i
Profetit salAllahu alejhi ue selem ishte mos lajmrimi n lidhje me vdekjen e
ndonj personi. Gjithashtu ai ndalonte nga kjo gj duke thn: Kjo gj sht nga
veprat e kohs s injorancs.
Na`ji sht i urryer dhe m pas n kt tem i prmendi tri hadithe, prej tyre:
Transmetohet nga Abdullah Ibn Mes`udi radijAllahu anhu i cili prcjell se Profeti
salAllahu alejhi ue selem ka thn:
Kini kujdes nga Na`ji sepse Na`j i sht nga veprat e kohs s injorancs. Tha
Abdullahi: Do t thot, t lajmrosh pr vdekjen e dikujt. Hadithin e transmeton
Tirmidhiu dhe ka thn se sht Hasen Garijb.
Transmetohet nga Hudhejfe se ka thn: Kur un t vdes, mos lajmroni asknd
sepse un kam frik se ai (lajmrimi) t mos jet Na`ji. Un e kam dgjuar t
Drguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem t ndaloj nga Na`ji. E transmeton
Imam Ahmedi, Ibn Maxheh dhe Tirmidhiu i cili tha se hadithi sht i mir.
Ismaili Ibn Ibrahim thot se e ka lajmruar Ibn Aun i cili ka thn:
I thash Ibrahimit: A sht Na`ji i urryer?
Ai tha: Po. Kur dikush vdes, nj burr hypn n kafshn e tij dhe brtet tek
njerzit: Filani ka vdekur.
Transmeton Tirmidhiu nga Ebu Musa El-Esharij se i Drguari i Allahut salAllahu alejhi
ue selem ka thn:
do njeri q vdes dhe ata t cilt qajn pr t thon: Zotria im! I shtrenjti
im! dhe t ngjashme me kt, vetm se Allahu i urdhron dy melaike dhe e
godasin at n gjoks dhe i thon: A i till ishe ti? Tirmidhiu ka thn Hadith i
mir.
Kto hadithe vrtetojn se lajmrimi pr vdekje sht e ndaluar dhe se ajo vpr
sht nga veprat e kohs s injorancs.
Hadithet t cilat ne i prmendm, prej tyre ka q tregojn Na`ji sht, lajmrimi
i t tjerve se filani ka vdekur dhe ka prej tyre q tregojn se Na`ji sht,
prmendja e cilsive t mira t t vdekurit. Ajo q kuptohet sht, se q te dyja
jan Na`ji. Allahu e din m mir.
Ajo far disa njerz veprojn n kt kohn ton, duke ia shpallur njerzve
vdekjen e filan personit, kjo sht nga bidatet e ndaluara, e cila t shpie n
vonimin e varrimit, duke pritur q t mblidhen njerzit. Njerzit (n kto raste) e
braktisin Sunnetin i cili sht, shpejtimi i xhenazes, sikurse sht vrtetuar kjo n
Sunenin e Ebu Daudit, n t cilin thuhet se Ebu Talha Ibn El-Ber-ra u smur dhe
Profeti salAllahu alejhi ue selem shkoi tek ai pr ta vizituar dhe i tha: Un po e
shoh se Talha po prballet me vdekjen. M lajmroni mua rreth tij dhe shpejtoni
sepse kufoma e nj myslimani nuk duhet t mbes mes familjarve t tij.
Ajo q gjithashtu duhet t thuhet shte se, nuk ka problem nse do t prmendsh
disa cilsi t personit, dhe kjo n formn m t mir dhe m t shkurtr, ato duhet t
jen t vrteta dhe t mos jen shtyese pr vajtim dhe zemrim, n kt rast nuk
sht e ndaluar dhe as nuk sht n kundrshtim me durimin.
Imam Ahmedi ka thn: Se fjalt e pakta dhe t vrteta nuk bien n kundrshtim
me durimin e obliguar. Ajo q e vrteton kt hadithi q transmetohet nga Enesi i
cili thot se Ebu Bekri Es-Sid-dijk radijAllahu anhu hyri tek Profeti salAllahu alejhi
ue selem pasi q Ai vdiq dhe e puthi n ball dhe tha: Profeti im! Miku im i
ngusht! Miku im i zgjedhur! Transmetuar nga Imam Ahmedi.
Gjithashtu transmetohet nga Ebu Hurejra radijAllahu anhu se i Drguari i Allahut
salallahu alejhi ue selem i lajmroi sahabt n lidhje me vdekjen e Nexhashiut n
ditn q ai vdiq. Ai doli me ta pr n Musal-la (vend falje), i rreshtoi ata dhe bri (u
fal) me katr tekbire. E transmeton Bukhariu dhe Muslimi.
Ndrsa n nj transmetim tjetr t Bukhariut dhe Muslimit, Ai salAllahu alejhi ue
selem ka thn:
Krkoni falje pr vllain tuaj!
Prandaj, prgzoi t duruarit.
Bukhariu transmeton nga Enesi i cili ka thn se i Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue
selem ka thn: Nuk ka asnj mysliman n mesin e njerzve, t cilit i vdesin tre
fmij para se t arrijn moshn e pjekuris, vetmse Allahu do ta fus n Xhenet
pr shkak t mshirs s gjer ndaj tyre.
Ahmedi transmeton nga Ebu Hurejre radijAllahu anhu se i Drguari i Allahut salAllahu
alejhi ue selem ka thn: Nuk ka dy (burr dhe grua) mysliman t cilve iu vdesin
tre fmij para se t mbushin moshn e pjekuris, vetmse Allahu do t`i fus n
Xhenet ata dhe prindrit e tyre nga mshira e Tij ndaj tyre.
Tha, do t`i thuhet atyre: Hyni n Xhenet!
Tha: Ata do t thon: Derisa t vijn prindrit tan.
Tha: Do t`i thuhet atyre tri her dhe ata do t prgjigjen njsoj.
Tha: Pastaj iu thuhet atyre: Hyni n Xhenet ju dhe prindrit e juaj!
Bukhariu transmeton nga Ebu Seid El-Khudrij se i Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue
selem ka thn:
do gruaje t cils i vdesin tre fmij, vetmse ato do ta mbrojn at prej
zjarrit.
Nj grua tha: Po dy fmij?
Ai salallahu alejhi ue selem tha: Edhe dy.
Muslimi transmeton nga Ebu Hurejra i cili ka thn: Nj grua erdhi me nj fmij t
vogl t saj dhe tha: O i Drguari i Allahut! Lutju Allahut (pr t)! Sepse un i
kam varrosur tre (fmij).
Ai tha: I ke varrosur tre (fmij)?
Ne do t`u bashkojm besimtarve pasardhsit e tyre q i ndjekin n besim dhe
nuk do t`u paksojm asgj nga shprblimi pr veprat e tyre.
Disa nga filozoft jan ndalur n kt shtje dhe kan thn se kjo shtje nuk
sht definitive aspak, ashtu sikurse nuk sht definitive edhe pr ata t cilt
jan t prgjegjshm pr veprat e tyre. Ky mendim sht i gabuar. Porse ata
(filozoft) argumentohen me nj hadith nga Aishja i cili sht i sakt n t cilin
thuhet: Vdiq nj fmij nga Ensart dhe Aishja tha: Lumturi pr t! sht nj
zog nga zogjt e Xhenetit. Ai nuk ka vepruar asnj vepr t keqe dhe nuk i arriti
ato (veprat).
Profeti salAllahu alejhi ue selem tha: Ose dika tjetr oj Aishe? Allahu ka krijuar
njerz pr n Xhenet. Ai i krijoi ata pr t (Xhenetin) kur ato ishin n shtylln
kurrizore e baballarve t tyre. Ai ka krijuar edhe njerz pr n Zjarr. Ai i krijoi
ato pr t (zjarrin) kur ata ishin n shtylln kurrizore e baballarve t tyre.
Dijetart i jan prgjigjur ktij (argumentimi me kt hadith) duke thn se Profeti
salAllahu alejhi ue selem e ndaloi Aishen q t mos nxitohet n nxjerrjen e
konkluzioneve t prera pa argumente definitive.
njjta gj sht edhe kur sht pyetur pr nj fmij tek disa transmetime.
Allahu e din m s miri.
- Ai tha: Po! Fmijt e tyre jan t rinjt e Xhenetit. Ndonjri prej tyre e takon
babait e tij ose tha, prindrit e tij dhe e kap at prej rrobes ose tha, prej
dore ashtu sikurse po t kap edhe un ty prej rrobe, dhe nuk e lshon derisa
Allahu ta fus at dhe ata n Xhenet. E transmeton edhe Imam Ahmedi.
Bukhariu dhe Muslimi kan transmetuar nga Ebij Seijd El-Khudri se i Drguari i Allahut
salaAllahu alejhi ue selem i ka thn grave:
do gruaje prej jush t cils i vdesin tre fmij, vetm se ata do t jen
mburoj prej zjarrit.
Nj grua tha:
Po dy, pasi mua m kan vdekur dy?
Ai salAllahu alejhi ue selem u prgjigj:
Edhe dy.
dgjuar Ebu Khalijfete El-A`bdij, i cili ka thn: M vdiq djali im i vogl dhe
vajtova aq shum sa q mu largua gjumi. Pasha Allahun! Un nj nat isha i shtrir
mbi krevat dhe nuk gjendej n shtpi askush tjetr prve meje. Un isha duke
menduar pr djalin tim, kur papritmas dikush m thirri nga ana e ders dhe m
tha: Es-Selamu Alejkum ue Rahmatullahi o Ebu Khalifeh.
Dhe ajo q ndodhet tek Allahu, sht m e mir pr besimtart e devotshm.
M tha: O Ebu Khalife!
Un iu prgjigja: Urdhro!
M tha: far dshiron? A dshiron t jetosh me djalin tnd nj jet e cila dallon
nga ajo e njerzve t tjer? A je ti m i mir tek Allahu se sa Muhamedi salAllahu
alejhi ue selem, t cilit dhe i ka vdekur djali i tij Ibrahimi? I cili (pas vdekjes s
Ibrahimit) tha: Syri loton, zemra pikllohet dhe nuk themi asgj e cila e zemron
Zotin. Apo far dshiron?
A don q t ngrehet (t mos vdes) vdekja nga djali yt dhe ajo sht shkruar mbi
t gjitha krijesat? Apo far dshiron?
A dshiron ta zmrosh Allahun pr Zotrimin e Tij mbi krijesat? Pasha Allahun!
Sikur t mos ishte vdekja, ata (njerzit) nuk do t`i zente toka dhe sikur t mos
ishte ngushllimi, ato nuk do t kishin prfituar asnjgj nga t jetuarit.
M pas tha: A ke nevoj pr dika?
I thash: Kush je ti, Allahu t mshiroft?
Ai m tha: Nj nga komshinjt e tuaj prej Xhinve.
Transmetohet nga El-Hasen El-Basrij (Rahimullah) se nj burr vajtonte pr djalin
e tij, pr kt u ankua tek Haseni i cili e pyeti: A mungonte djali yt nga ti?
Ai tha: Po! Ai m shum mungonte se sa ishte i pranishm.
Haseni i tha: Po! Konsideroje at si jo t pranishm sepse ai nuk ka munguar m
par ndaj teje ndonj munges m t mir dhe m t dobishme se sa kjo.
Ai tha: O Ebu Seijd! Ti ma lehtsove pikllimin tim pr djalin tim.
Transmetohet nga Seleme se ka thn: Kur djali i Umer Ibn Abdul Azizit vdiq,
babai i tij ia zbuloi fytyrn dhe tha: Allahu t mshiroft o biri im! Un u
lumturova me ty ditn (kur linde) kur u prgzova me ty, dhe kam jetuar i lumtur
me ty. Un kurr n asnj moment nuk kam qen m i lumtur se sa jam tani.
Pasha Allahun, ti do ta thrrassh babain tnd pr n Xhenet.
Maliku ka prcjellur se i ka arritur nga Seijd Ibn Jesar i cili ka transmetuar nga Ebu
Hurejra se i Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem ka thn:
Vazhdon besimtari t vuaj n fmijt dhe t afrmit e tij derisa ta takoj
Allahun dhe mbi veten e tij nuk ka asnj gjynah.
U prmend m hert far ka transmetuar Imam Ahmedi dhe Tirmidhiu nga
hadithi i Ebu Musa El-Esh`arij, dhe ajo q esht pr qllim sht, se kushdo q e
dgjon at hadith dhe sht goditur me ndonj fatkeqsi gjen ngushllim n t.
Kur Ebu Hurejras radijAllahu anhu iu afrua vdekja filloi t qaj. I than: far t
bri t qash? Ai tha: M bn q t qaj sepse udhtimi sht i gjat, furnizimi i
pakt, bindja e dobt dhe para meje gjendet kufiri vendqndrimi i t cilt sht
ose n Xhenet ose n Xhehenem.
Kur Umer Ibn Abdul Azizit iu afrua vdekja, ai tha: M ulni dhe ata e uln. M
pas tha: Zoti im! Un jam ai t cilin e ke urdhruar dhe un si kam kryer
urdhrat sikurse duhet. M ke ndaluar (q t mos veproj disa gjra) dhe un t
kam kundrshtuar. Nse Ti m fal mua, me t vrtet q m ke dhn nj
dhurat. Nse Ti m dnon mua, Ti nuk ke qen i padrejt. Nuk ka t Adhuruar
tjetr i cili e meriton adhurimin prve Teje.
A nuk ka ardhur koha pr ata t cilt besuan, q zemrat e tyre t friksohen kur
kujtohet Allahu dhe para t vrtets q Ai ka shpallur.
Gjithashtu edhe fjala e Allahut t Lartsuar:
Mos vall, keni menduar q Ne ju kemi krijuar kot dhe q nuk do t ktheheni tek
Ne (pr t`ju gjykuar)?!
N Sahihun e Bukhariut transmetohet ngai Ibn Umerit se ka thn: M kapi i
Drguari i Allahut salAllahu alejhi ue selem pr krahu dhe m tha: Ji n dynja si
nj i huaj apo si nj udhtar.
Ibn Umeri thonte: Nse e arrin natn mos e prit mngjesin e nse e arrin
mngjesin mos e prit natn. Merr nga shndeti yt pr smundjen tnde dhe nga
jeta jote pr vdekjen tnde.
Nse ai (njeriu) e mendon kt, ai do t jet i prulur (ndaj Allahut) dhe do t
largohet nga mkatet. Do t kujtoi ata t cilt kan vdekur nga familja dhe t afrmit
e tij. Kjo sht ajo vizita e cila sjell dobi, dhe jo ashtu sikurse veprojn disa n kt
kohn ton duke vepruar bidate, sikurse vizita e varreve ditn e enjte dhe t shtun
apo edhe zbukurimi i grave vetet e tyre dhe m pas shkojn tek varret dhe ulen n to.
Ebu Daudi transmeton nga Ebu Hurejra radijAllahu anhu i cili ka treguar se Profeti
salAllahu alejhi ue selem ka thn: Ulja e dikujt prej jush mbi gacn e zjarrit dhe
ajo t`i djegi rroben dhe t arrij n lkurn e tij, sht m e mir pr t se sa t
ulet mbi varr.
Gjithashtu, Ai salAllahu alejhi ue selem ka thn: Mos u ulni mbi varre dhe mos u
falni drejt tyre.