iifii

S'S-

'>'

BIBLIOTHECA GRAECa
VIRORCM DOCTORUM OPERA RECOGNITA
ET
C0MMEIVTARII8 INSTRUCTA

CURANTIBUS

FRIDERICO lACOBS
ET

VAL. CHR. FR. ROST.

A.

POETARUM
VOL.

VI.

GONTINENS

PINDARI CARMINA
LUDOLPHO

DFSSENIO,

PROFSSaORB COTTINGENBI.

EDmO

ALTERA AUCTIOR ET EMENDATIOR.

G U
F. G.

RA

SCHNEIDEWIN,
PBOF. GOTTinG.

GOTHAE, MDCCCXLIIL
SUMPTIBUS FRIDERICAE HENNINGS.
(LONDINI APU D. NUTT. 158. FLEET STREET.)

PINDARI CARMINA
QUAE SUPERSUNT
CUM

DEPERDITORUM FRAG
SELECTIS
EX RECENSIONE BOECKHII
COMIVIENTARIO PERPETUO ILLUSTRAVIT

LUDOLPHUS DISSENIUS,
PROFESSOR GOTTINGENSIS.

EDITIO ALTERA AUCTIOR ET EMENDATIOR.

C U R A V

F. O.

lH]X:iDf:WI],
PBOF. COTTING.

E C

T.

I.

CARMINA CUM ANNOTATIOXE

CRITICA.

GOTHAE, MDCCCXLIII.
SUMPTIBUS FRIDERICAE HENNINGS.
(LONDINI APDD D. NUTT. 158. FLEET STREET.)

fiz

AUGUSTO BOECKHIO,
COMUNCTISSIMO,

Ax^IICO

LUDOLPHUS DISSEMUS
S.
Jr indarura

hunc

Commcntario illustratum cuinam

novo

magis consecraverira quara Tibi, \

Tuus

fuit,

Dissertationera
scripsisti,

quomodo

Erat eiiim

iii

raetris Pindari

poetue studiura

rae a pueritia ne-

maxiraus ainor poetarura Graecornm

veram postea cupide Heynii

adrairabar

de

et aliorura et raeura liuius

rairura quantuin excitavit.

scio

praestantissime, qui

iiigeniosara Tiiani

illara

quae

ir

Vi^inti sunt anni, ex quo

antequara edcretur.

Herraanni

in

nesque raultoruin iocorura acutissiraas,

inciperes, ut incredibileiu

rum,

et

Legebara ex
quura

paulo

audiet

raetricas disputationes explicatio-

quura

metrica Pindari et de Doricae poesios indole

cenderes.

Pindarura lectiones,

Tu

ita

de arte

disputare

mihi harum rerura ardorera in-

illo

post

teinpore ac rele^ebara Pinda-

Ilerraannus

praeclaram de dialecto Pindari scripsisset,

Dissertationem

Tu

vero copiis

Pindanim ederes et restitueres ac redderes nobis non uno modo, tura vero laetus cura aliis sentire coepi futurum terapus, ubi etiara exliterariis

adiutus uberriniis ipsuin

plicatione longius procedere et in intiraa horura divinorura

carminura penetrare

liceret.

Fueras

interira

saepius Got-

tingae, et exstiterat inter nos amicitia coiiiunctissima,

quum

caiulorem et siinplicitatem ingenuam aniini Tui maxirae dih*gerera idemque Te, quod ego
de antiquitatis studiis et
de interpretatione scriptorum veterimi seutire intelligerem.
,

Ac

laetus etiaranum temporis illius recordor et sermomira,

quos

ardore incensi de poesi veterura et de Pla-

iuvenili

Tum

tonis arte miscebamus.

erat, quura socium rae po-

stulares primura in explicatione Pindari,

quam

meditanaris,

ut etiam publice exstaret araicitiae et studiorum nostrorum

communium docuraentura. Nolebara repugnare, etsi vide-

quantum doctrina

bara

me

acumine

et

superares; sed non

poteram amicitiae Tuae recusare quidquam , et sperabam

utilitatis ac voluptatis plurimum ex hoc coramuni studio
poetae

in

me redundatmum.

Sic

illas

Explicationes scri-

uno animo, eadem adquidem

quibus
Tu
tantas doctrinae
ducti,
miratione poetae
copias eflfudisti, ut post Scholia antiqua plus in hoc genere non sit ad Pindarum allatura a quoquara interprete.
Neque tamen post hacc deponebaraus poetae studiura; videbaraus varias esse diflficultates, quibus nondura satisfactura esset, et queraadmodum aliis acutioribus multa reliquissemus invenienda , sic etiam iiobis sperabamus novas

psimus ante hos novem aimos

editas,

hic ilHc explicationes oblatura

Quura

iri.

igitur ante ali-

quot annoS editores celeberrimi Bibliothecae Graecae, quae

Gothae paratur,

me

postularent

ut Pin.darum illustran-

dura suspicerem, simulque propter dilficiiltates poetae benigne permitterent, ut raeo raore agerera et quae ad explicationem

iudicarem

utilia

ctanter etiam

Tuo

aflferrem

omnia, haud cun-

hortatu permotus pvomisi rem, et per-

fecissera prius opus susceptum, nisi valetudinis infirraitate

in

labore

retardatus

Accipe nunc quid egerira.

essem.

Priraum editionem minorera sequutus sum, quam ante

ali-

quot annos apud Weigelium edidisti limatissimara, servatis

etiara

raetrorum

schematis a

tem annotationera

quae ante

indicans,

res

criticara

Te

confectis;

de raeo posui

Te

habitae

sub textu au-

lectiones potio-

essent, atque etiara

Commen-

qnae mihi adhuc eraendatione egere viderentur.

tarii
lis

autem,

quem

scripsi,

haec

carminibus Introductionem

indicatas

prolixius, ut,
tioni,

ita

sionibus

primum argumentum

quum

ratio est: praeraisi singuin

qua post historicas res

idque plerumque

narravi,

versio Latina adiecta

non

sit

huic edi-

eorum usibus quodararaodo succurrerera,

aegre

carent;

deiude vero

summam

qui ver-

sententiam

carminis

explicare

Quae

quum

res

set, cgo

nunc magnam operam

quum
rem futuram

eamque

ad

studui

revocaTi,

singula

maiore editione rarius

in

nobis facta es-

quaestionibus impendi,

liis

expiicationem universam sic clariorem et accuratiointelligerem

cognitum

nitius

iri

hoc labore ccpi,

non cogitaverara.

artcm poeticam Pindari pe>'ec parvam utilitatem ex

et

arbitrarer.

qui sio raulta didicerim

de quibus ante

Introductioni explicationem subiectam vi-

des, ubi et verba constructionesque illustravi et sententias

mjthicisque rebus

historicis

allatis,

ac quac a

Te

expli-

cata iam erant breviter indicavi ad

Tuas Kxplicationes

ctorem relegans, alia ex meis addidi

nec praeterii,

si

le-

quid

qnod observationem de-

in arte tractationis poeticae esset,

siderare videretur, ceterura hoc spectans per totum Cora-

mentariura, ut et docti hic

sent,

et

quae

iis

miuus versati

invenirent quibus uti pos-

illic

in talibus lectores

necessaria essent,

ne desiderarent

unde etiam de verborum

gnificatiouibus constructionibusque f;rammalicis paulo

dictum quam
tractationem

etiam

Fragraenta explicui, quae,

Post Epinicia ctiam

adiuturus.

quum

ab

Hermanno

eximie emendata essent atque iilustrata

raaxirae praeclaris observationibus

rant

Totam vero

ad unara formam revocavi constanter,

perspicuitatem

sic

feceramus.

in luaiore editione

meam

quid hic

illic

Te

et a

etiara hic illic

Tuis

nondum tamen invene-

contintiam interpretationem adliiberet,

qui

si-

plus

qua re

si

effectum est ad interiorem cognitionem ha-

rum reliquiarum, maxime

quantam

laetabor, qui dcnuo intellexerim

hoc genere iacturam fecerimus. Denique, ne

in

de Excursibus dicain, Uissertatioiiern ampliorera de ratione

arte poetica carrainura Pindaricorum statim liic subiectam videbis, qua quid voluerira res ipsa Te docebit, In-

et

dices autein

quura
in

me

Ern. Frid. WVisteraannus confecit qui,

auditores meos fuisset
rogatus, quo est
,

olira inter

anirao, statira annuit et suscepit licet taedii

negotiura, perfecitque, ut speraverara, optime,

doctissirao

est,

quo

ex animo gratias.
diu

tendebat,

ut

lamque

plenum

Ago

viro

oratio eo deducta

Friderici lacobsii

et

V. Ch. F r. R o s t i, editorura Bibliothccae Graecae celeberrimorum, nomiiia laudare posbim , qui nou parcentes temi

pori attentissime perlegeriint omnia et examinarunt, ante-

quam

typis traderentur,

atque ctiam annotationes ex 8uis

Utinam Deus venerabili

copiis addiderunt.

seui

quam

diu-

tissime vitam viresque conservet, qui tot tantisque virtuti-

bus senectutem suam ornat,

mis operihus
curat,

milii

antiquitatis

et indefessus suis eruditissi-

studia adiuvat aliorumque opera

cum Rostio

vero

doctissimo

ita

favet,

ut

nunquam solvere possim quantum debeo. Sed his perlectis unum nomen quaerere Te sentio nondnm memoratura,
Carolum Odofredum Miilierum dico; nosti enim
quam familiariter utar candidissimo et eruditissimo viro,
qui nunquam a me discedit, quin didicerim aliquid.
Scias
igitur etiam liuic multum debere Pindarura, quum proraptus esset ad explorandum ubicunque operam eius desiderabam, nec dicere possum quara rauita praeterea e sermonibus eius liauserira Tliebano poetae utiiia.
Scd ne
haec quidera omnia sunt; addidit etiam tabuias duas geographicas, quibus Olympiam et Delphos cura valie peritissime adumbravit.

Habes nunc, Vir coniunctissime, quae

narrare Tibi debebam

utinara etiara ipse liber propius in-

apud me

ne displiceat; quantum cnira iudiciura Tuura

valeat, etiam nuper denuo vidisli, quura huc ve-

nisses et

quotidie sermones haberemus de studiis nostris.

spectus

Til)i

Redi mox iterum

Welclceri,
milii

mirifice

et erigor

delector

animo.

negata est firmior valetudo

tissirae,

Tua

praesentia

Deus autem

faxit,

Tibi niaueat

ut

quam

ut

quae
diu-

possisque rite perficere orania, quae ad antiqui-

tatem iilustrandara

raeditaris.

Vale.

AUGUSTO BOECKHIO
F. G.

SCHNEIDEWIN.

T ixdnm Martialc de matiibus deposito

paulliilum

me

subito ab omni alia cogitatione avocatus

traductus

Etenim

ajc'

dvov

clarissimi editores

iTiTtov,,

icp'

sum

et

col-

quum

inceperam et ab improbo labore requiescere,

ligere

rum

S.

ad Pinda-

ut est in proverbio.

Bibliothecae Graecae a

me

pe-

tierunt, ut Dissenianae editionis instaurandae curam susci-

Ego vero quo minus

perem.

rorum

Nam

voluntati

honorificae

graves

adversarer,

ab ineunte aetate poetam

et

optimorum

vi-

caussac obstiterunt.

Thebanum admiratus

studium carminum, quo quidem ad reliquos poetas lyricos

perscrutandos concitatus esscm., nunquam plane intermise-

ram

pietatem

et

debar^

si

quissem.

Dissenio

hunc iibrum

nostro debitam laesurus vi-

cuivis potius

alii

lefingeudum

Accepta igitur condicione quomodo

renda versatus sim, Tibi, A.

Boeckhi,

in re

reli-

ge-

breviter narrabo.

De omni Dissenii opera ut diversa et fuerint ct sint

hominum iudicia, hoc nemincm fugit, sagacissimum virum,
quum totum scse in interprctandi suavitatem immcrsisset
et in

eruendam artem sumrai poetae omnes nervos

intendisset, crisin
esse.

verborum haud

Acquievit enim fere in

pari diligentia

Tua

ingenii

amplexum

recensione neque per

notulas satis coiistantcr lectorem docuit, quid ex libris es-

haustum, quid e quorura liomiaum doctorura conie-

set

Quamobrera

ctura profectum.

niliil

ego

antiquius habui,

quam ut aequali cura pertractarem qiiae ad crisin divinorum carminum pertiuerent. Primum enim Tuum secutus
exeraplum Ileynianam lectionis diversitatem
gatam,

margine perscripsi

in

ut nullo negotio perspici pos-

scripturae breviter indicavi,

set,

annotatione critica fontes

in

Te versuum

quantura praeter mutatam a

vel

ptionera proraota ars ex

descri-

aetate esset, vel singulae eraen-

potissimum

cuius

dationes

illa

hoc est vul-

acumini

deberentur.

Deinde

operam dedi, ut et meraorabiliores scripturas codicum accurate annotarem et scholiorum testimonia gravissima paullo
constantius colligerera, quara antehac factum crat, denique

locos a veteribus scriptoribus citatos diligenter respicerem.

Codicum nondum exploratArura

sem librum interdum non

Praeterea,

meum

in confor-

iudicium sccutus haud raro a

In quo ego libere versatus sum, a licentia et

discessi.

Maxime

temeritate cavi.
incertis

Gottingen-

denuo inspexi.

quod Te non nolle scirem,

id

mandis verbis poetae

Te

subsidiis carui

sine fructu

reponerem

A.

Boecklii,

ad

certa

illud

incerta.

mihi vitasse videor, ne pro

Nam

post praeclaras

praecepta

artis

quamvis

God.

Tu

potissimum,

Hermanni

curas

verba poetae exegisses emenda-

tionlsque quandara normara praescripsisses, taraen iniuriam

facturus eram et Tibi et eruditis

ad Pindarum contulerunt,
Igitnr
ita

qui post

paratis ab

Te

studia sua

illis

frui noluissera.

Hermanni, Ahrentis, Bergkii,

aiiorum copiis

usus sum

ut

si

de quarum veritate emcndationum mihi

persuasum essct, eas haud cunctantcr Pindaro impertirem,

reliquas

in

mitterera.

annotationem coniectas cxamini doctorum reIta

factura

est,

ut

quem

Hermanni

cum
Maxime God.

offero textura

Tuis exemplaribus aliquantum discrepet.

acutissimis Emendationibus Pindaricis cximie

adiutus sum, unde etiam plura in verborum contextum intulissem, nisi

me

ab novandi audacia iudicii Tui sobrietas

Eadem

absterruisset.

Bergkii
ipsi

res in caussa est,

sponte succrescit

Theodori

cur

quarum

coniecturas, cari araici,

laelissiraa seges

Vellem

spreverira permuitas.

cissimus coniector severior in semetipsum esset.

emendando

non

Pindaro

carminum

egit

ligentius

Idem

fixit.

quam

corrigendi pruritum

videtur

iis

Tua

vel

terminis coliibuisse, qiios

prudentia vei condicio

codicum afferendis neg-

in scripturis

Sed

par fuerat.

feli-

Certe in

felicissime quaedara

invenit, quae ut potuerira ante publice editos poetas lyri-

C08 in coramunem

usum

amici, qui singula

convertere, factum est bcnignitate

dialectologus

Simili beneficio

transmisit Cassellis.

tempus mihi

exemplaris ad

sui

folia

II-

feldensis meus me devinxit, qui singulas plagulas libri

de Dialecto Dorica mecum communicari iusserit
unde
,

quanta

in

ntilitas

quaevis paene pagina loquitur.

constituendara

Pindari

dialectum

redundaverit

Alia idem vel fami-

liaribus

sermonibus vel per epistolarum commercium ad-

monuit.

Singulas emendationes raihi tradiderunt

ckerus autem

quem ex

noster,

spitem salvumque

redisse

ad

alii;

Wei-

longinquis itineribus so-

Khenum quam qui maxime

manu annotati ultro mi-

laetor, copias exeraplaris Dissenii

sit,

ex quo per hoc volumen pauca repetii,

turus plura.
tenui

modum

Ceterum
nec

in altero

nisi eas in ordinera orationis

Tenire passus sura,

da-

in afferendls nieis ipsius coniecturis

quae dubitationibus

Pindaricae

vix fore obnoxiae

viderentur.

Neque vero

in

annotanda periodo

quod Dissenius facere noluerat,

me

continui, sed, id

fragmentis

etiam notabi-

liores scripturae discrepantias subieci, simul ubi

Te ducem

Quorura quaedara quod ex codici-

deseruissem indicavi,

bus Parisinis paullo certius

Friderici Duebneri

licuit

singulari in

corrigere,

me

debetur id

benevolentiae.

Ex-

cursus Dissenii servavi integros neque fas putavi in disputationem

operi

praemissam

falcera

iramittere.

De meo

praeter indicera notularura addidi brevem de vita rebusque

poetae narrationem,

In qua conscribenda elegantem libel-

lum Riid. Rauchensteinii Argoviae nuper emissum

mauum est quod doleam siugulorum lo-

non fuisse ad

corum

passim commemoratas

observatioues

in

Addendis

proposui.

Boeckhi,

Habes, A.
descriptas.

Quae

si

meae

rationes operae

breviter

Tibi Tuique similibus pliilologis non

improbabitur, et vehemeuter laetabor et faciam sedulo, ut

commeutariis Martialis alacri animo alterum vo-

absohitis

lumen aggrediar,
terim Tibi

me

idco

ita

periculosae plenum opus aleae.

persuade,

scripsisse, quia Dissenius

tionem dedicasset, sed

hac aetate edantur,

rorem

Vir Sumrae,

ita

sentio,

ea quodam

Tuus Tibi priorem

edi-

quaecunque de Pindaro
iure ad

debere nec cuiquam

alligari

haec ad

Tu inTe non

Tui nominis

qui

cla-

Tua immortalia

merita de Piudaro deque universis studiis antiquitatis mente

auimoque comprehcuderit, committendum esse,

Te minus

gratus fuisse videatur.

Dissenii nostri

gero

memoriae

brumque

Quodsi

Tu

erga

ut

mea

opella

cuius caram imaginem in pectore inhxam

non pessime cousultum iudicaveris

redditum esse aliquauto utiliorem, suscepto

li-

mu-

neri cumulate satisfecisse videbor.

Vale, Vir

Summe,

raihique, ut facis, favere perge.

Scribebam Gottingae die XVI. mensis

lunii

MDCCCXLIII.

DE RATIONE POETICA CARMIMJM PINDARICORLM ET DE INTERPRETATIOMS

GENERE IIS ADHIBENDO *).

f^roprium

fuit classicae

Graccorum

cacco impetii, quiuu tantiim habcret

men

coniunctiim, ut

ctiaiii

artis,

ut ratiunc agcrct,

liic |)opulii$

cum

pocticus spiritus non obscuraret mcntis

acicm, sed concentu mirabili vii-ium quae invenirent

rcTOcarent ad clarissimas formas.

siraul

non

scnsu acu-

-va^i, confiisi, inexplicabiles sensus,

Non

in<>^euiosi.ssime

sunt hic

inanes,

quos complecti animo ncqucas,

sed quo pcnitius in intima compositioniim penctres et qiio subtilius eas

tis et

examines, eo magis

quanta perfectione

quam

clare sint

artis exprcssa.

in rationibus sententiarum, in iunctnra

quid

sit

tegere

praeparare
ingeniose,

omnia cogitata sen-

Quidquid subtile

et

elcgans

rerum, tenent caliidisslme;

scite, transire suaviter,

admoncre decore, non

amplificare raag-nifice,
possis melius

disccre

*) [Pretium erit contulisse diversas liominum doctorom de Dissenii disputationibus sententias, G. Hermanni Opuscc. Vlf.
p. 18 seqq., A. Boeckhii Aniialibns Litterar. Berolin. 1830.
F. G. Welckeri Musei Rhenani Voi. I.
II.
p. 599 scqq.
anni 1832. p. 461 seqq. et in egregia CDmmcntationc de conanni 1833
silio aliquot carrainum Pindaricorum ibid. Vol. IF.
p. 364 seqq., denique Fr. Thierschii admonitiones in Actis
Academiae .Monacens. Vol. II, 1. p. 50 seqq.
Contra obtrectatores eiusmodi quaestionum difficillimarnm multisque taediosarum, sed ad persentiscendam artem poetae valde necessariarum Dissenii praecepta dilucidc explicatis
rationibas praeclare tuitus est C. O. Muellerus Fraefation^
Dissenii Opusculorum p. XLIX seqq.
SCH.J
i,j^. ^ jjj
^
,

tam

aliunde, nec fuit gens, quac in tractatione et in\cntione

quam

gulare acumcn tamque mirificum iudicium ostenderct

Quac res quuni

tum in Pindaro

sin-

Gracci.

in aliis plurimis scriptoribns

luculenter apparet,

longc

olim abfuerunt qui

a cuius

cacco impetu abreptum

intelligcntia

in alia oninia abirc putarunt, sive

fectam talcm rationem dicercnt sivc admirarentur

imperingenii

et vcri

Sed hoc errore vix est hodie qui teneapostquam de universa poesios Graecac rationc rectius iudicoeptum est, etsi quantam infra ostendam in hoc poeta artem

documentum haberent.
tur,
cari

animum induxcrint. Eximie Tcro viam nobis

Friderici lacobsii et Fridcrici
Thierschii praeclarae disputationes quarum hic in Fraefaillc in Additamentis ad
tionc ad Vcrsionem Germanicam poetae
fuissc

non omnes

in

imprimis

munierunt

Sulzerum ita dc Pindari arte

cata habeamus egregie, nec

num

ut perraulta monita et expli-

possit magnificentia

incognita esse cuiquam, qui ista Icgerit.

ckhii
illic

egit,

editione

qui attenderit multa ab

notata videbit acute,

Quac omnia

est

in

B o e-

editorc Berolinensi hic

ctaMuellero

hic repctere non

horum carmi-

Nec minus

in libro

animus

licet

dc Doricnsibus.
nota ea Tclim

omnibus, qui ad Pindari Icctionem accedant; sed addere potius

alia,

his constitui
In

dcor.

qua re

quae ipse diuturniore usu observassc mihi

ita

putationem revocans

versabor, ut ad
simul

sic

mentario adhibitum illustrem

et

tria

capita

intcrpretationis

confirmem.

oninem

genus

in

vldis-

Com-

Dicam vcro primum

de sententiis snmmis, quae his carminibus subiectae,

deindc de

tractatione argumenti, denique de dispositione partiom.

DE SENTENTIARUM RATIOXE, QUAE EPIMCIIS

SUBIECTAE.
Quum omne carmen summa
contineatur
dcant,

toti

aliqua sententia (Grundgedanken)

subiecta, undc singulae in co positae partcs pen-

Epinicioruni Pindaricormn rationem cxploraturis prinia et

maxima antc alia orania ofTcrtur hacc quacstio quales sint et

quomodo compositae summac carminum sentcntiae in hoc genere
poesios.
De qua re iam vidcamus. Sunt harc carmina Tictoriis
,

scripta e

laus

ludorum certaminibus

inessc

patet, scd in ipsa

laus

reportatis

fundamcntum

summa

viotoriae igitur ludicrae

cuiusque sententia, Tcluti in

cst aut in

Hymnis

Thrcnis querela dc mortuo, ncc

posset Epinicium carmen, a cuius

laus abesset.

dcbct, non dico in carminc unoqnoque, quod pcr se

Tamen opus non

dei
dici

fundamento victoriae ludicrae

erat, ut

totnm carmen ea re occu-

ni
guod rarissime factnm ; sed quum Tel simplex vel compo-

paretur,

sita sit sententia

etiam

adiiibitis

summa,

aliis

Quae quidem

ponenda.

apte sociari

et

sic

res ^uales sint,

mox ridebimus

ubique eligi debuisse, quae

illud patct, talia

Quare etiam

TJctoriae laus plerumque pars est eius,

rebus multis ad fundamenta Epiniciorum com-

potuerint in

conllari

cum

unam poeticam

a victoriae laude tanquara

interim

victoriae laude

scntcntiam-

a principio proficlsci

Ut igitur ad lianc paulo propius acceda-

debet disputatio nostra.

possunt, aio, Tictoriae ludicrae omnino duobus

modis laudari, siquidem vel virtus, aqfTij, praedicari potcst, quae victoriara reportavit, vcl decus et
felicitas per victoriara a diis donata, tvrvxia, quum
nihil gloriosius et felicius haberetur quam vicissc
raus,

ludis publicis; atquc haec observatio simplex viam noad omnium Epiniciorum fundamenta penitius per-

in

bis patefaciet

spicienda.

Dicemus primum de virtute. Est haec avd^/tt

que avSqittv pro thcraute ponl par

cst

maxime

in

victoris.

At-

luctatorum, pu-

gilum. pancratiastarura, quinquertionum, cursorum armatorum vl-

quorura certaraina roboris

ctoriis,

menta

sunt, idque

factum

Pyth. VIII. IX. Xem.

III.

II.

ct fortitudinis luculenta

docu-

in his carrainibus, 01. VIII. ]\. XI. XIII.

IV. V. VI. VII. X. Isthm. IV. V. VH.,

quorura omniura fundamenta tota aut e\ partc fortitudinis lande

contincntur.

Pyth. XI.
riae

Atque etiam sinipliccm cursuni huc rclatum videas

et Nera. VIII.

Sed curules per aurigara reportatae victo-

ab hoc loco alienae sunt;

cumim
Istbm.

I.,

victor

sua raanu rexit

ut in Ilcrodoto

Thcbano factum

sin

laudari potest dv&^ia,

ipse

qui saepissimc certaverat et vicerat, et in Agcsia laraida

01. VI., qui quura etiara bellator insignis essct,

comniodc

fortis et

strenuus viri animus celebratur, non reforniidans labores et pericula.

Videbiraus enim etiara postea

passira coniungi

men

coramode

Pytli. VI., ubi poeta,

in unura.

quum

cum

Tlirasjbulus adolescens auriga pro

patre Xenocratc vicissct, suaviter pietatem

certantis,

quod

illic

ita vides

quod

dixi,

posse

virtutis laude
et

Isthm. V.

celcbrat pro patre

Atque

primum harum victoriarum laudem

quae fere uvSgiia

Pyth. VI. ob indicatam causam pietas

mox

filil

pulcrliu esse sentis fortitudinis laude.

tractari, ut virtus canatur victrix,

deprehenditur

ludicra virtute bellicam

1'ostreiuo notandura est car-

explicanda.

est, nisi

siibstituta, et alia ratio

Sed raro tanien

totum carmen occupatur,

ut

unius

sic

quod

Pyth.

I.

huius

factum 01. IX. Xem.

II.

In carraine priore Epharmostus laudatur luctator

*2

IV

plane singularis,

omnibns

in

cuins dvdqlav

ludis clarus,

siicris

diTinitus insitani dicit poota. atquc etiani faliulis illustrat.

Simi-

litcr Tstlim. V., quod rarmen Laniponis fiiiis .Acj^inetae et maxime

iuniori rhylacidac dicatum. omnia ad fortitudincm puerorum ornandam pertincnt, quae etiam fnturac Olympicae victoriae spem
De ^Seni. II. non est quod dicam. Sed haec pauca
praebeat.

cxempla sunt; plernmque

una cum

adsit

a poeta virtns, quae vel

alia additur

commendetur, atque

fortitudine vcl adessc debcat et

compositas

accedimus sentcntias, quac duaruni virtutnm cardinalium laudem coniunctam liabent. Sic 01. Xlll. in Corinthi laude duo proponuntur coniuncta, ad qnae totum carmen
ad

ita

rcvocatnr, fortitudo civinm procliis ludicrisque victoriis plurimis

spcctata et in<renli prudentia, sollertia, elegantia (das Tapfere und

Porro >em.

Kluge).

gam,

Isthm.

nt

^ II.

Atque nt ad alia per-

sapicntia senili.

cum fortitudinc in
cnm iustitia et

01. VIII. pictas institiaque

dicatur,

per tres vitae aetates

et fortitndo

vis

III.

cum

excellens coniponitur

fortitndo

In carminc Ncni. \. qui canitur

Theaeus

Aeginetis praepacifica mcnte.

luctator cst eximius ad-

mirabili robore virium idcmque mollioribus fraterni amoris sensi-

bus indulget, ut ego jjxplicui

autem

01. V.

in

Psaumide certatore
Denique

labor strenuus laudatur et sumptus liberalitcr impensi.

non minns suaviter

dine componitur,
ptis

fecit,

crocpooavvr]. moderatio. inodcstia cuni fortituter poeta

in

Fyth. IX. Nem. V.

et

iit

castitatcm

specialiter

carminibus adolescentibus scriPyth. XI.,

autem carniine ad politicam modcrationem

dissuadens insolcntiain et vqiv,

dvSqtav a violentia

dae

Fytli. XII.

et

atque in prioribus

amoris commcndat.

ct piidicitiam

et

in tertio

modestiam hortatur,

laudansqiie Castorum

et

lolai

snperbia intactam. Ac modestia etiam 3Ii-

coinmendatur

virtus

tamen

sed peritia artis auleticae. vSuccedat alia

exemplis componitur uvSola ludicra

ibi

ratio.

ciiin

non fortitudo

In

alia

iis

est,

quae explicui

qnadam

ingenio-

mocum gynmica

siore, leniore, pulcriore virtute, ut sollcrtia, pietate, iustitia,

deratione
in

bellica

unum,

ut

01. XIII.

quae opponitnr
distinguitur

summa
dicris

autem lans

qua

si

bellica

coniungitur

et ludirra

sollertiae mentis.

gymnica

est,

fortitudo

Siint vero

pro una

virtus a bellica, et oppositione pacis et belU

sentcntia continctur, nt Fyth. VIII. et Isthm. IV.

bellicisquc

Thcbarum

victoriis

clara laudatur,

Aegina

similiterque Isthm.

urbs, ut videtiir; in quo ncxu etiam poesis et

stica coniunctim ut pacis artes bcllicae fortitudini

quemadmodum

in

cst,

etiam carmina, ubi

Fragmento Isthm.

luI.

gymna-

opponi possunt,

IV. fecit, quae aliis in locis

scparantur et sibi opponuntur tanquain Mars

1-1.

X,

15.

Atquc

19.).

et

Calliope (01. XI,

accedimus ad cariucn Pjth.

ita

Uiero paulo ante Etruscos ad Cuuias

\ii-isset, ut

Quum

I.

prius Carthagi-

oienses cuni fratrihus nd Hinieraui, ideuiquc Aetnara urheui coudidissetDoricis institutis ct lefjihus, nunc

victoriam

tulisset; liis

oninibus pucta

autcm

in Pythiis curulein

exiiiiie sic utitur, ut

bcllicosum et pacis instituta artcsque colcntem laudet,

condat

et ludicra

tempore

et

certaniina cantusque epinicios amct, alio vcro

Inest igitur

procliis fuderit hostcs.

Tictoriae laus nt pars

summa

in

etiam hic ludicrae

neque taiuen dvSgta

scnteiitia,

quod non potcrat

ludicra hiudatur,

regem

qui urhes

fieri in victoria

pcr aurigam

quum ctiam hella regis canenda essent, scite ad

artium amorcm victoria curuiis revocatur coniungiturque

reportata, sed
pacis

cum Actnae

recens conditae laude, quo facto

cxemphim

regis

exsistit in

pracclarum

Conimcntario a ine c.xplicatum,

iilud

in

regiae maicstatis scveritas ct hcllica fortitudo coniuncta est

pacificis

moribus,

cum

musiccs amore cetcrisque

iustitia, lenitatc,

mitiorihusscnsihus. Deniquc dico de carmine Isthm.

tem

scripto pluribiis victuriis curulibus ornatuni,

sacrificiis

dcos colerct et

cquos alendi studiuiu ad

II.

qiii

inXenocraquuin iargis

hospitcs henigiiissinie excipcret, ctiani

Jioc

tcrea iiistus ac mitis esset in

gcnus laudis
cives,

refcrtur, et

cxsistit

quum

nova socictas

llcstant alia iiunnuUa

non solac virtutum laudcs sunt, ut

sed

cum

alia rc victrix virtus

coniuncta.

Tale

in

Atque

carmina rccensenda, uhi

antccedentihus oiiinihus,

dcprehcoditur

primum Nem.

est

praevlrtu-

tum, iustitiac et munificcntiac in optimis qiiihusque rehus.

Iiaec hactcnus.

quo

cum

VI., in

poeta

quo virtns cum de-

Erat Bassidarum gens in Acgina puGraeciam ccleberrima, tauien etiani in hac Her-

fectu virtutis componitur.

gilatu per totam

culea gente imhccillitas

scente

ct ccssante

et similes

humana

conspiciebatur luculenter, quie-

altcrnis rohore

homines esse

diis

ct

gymnico

llinc Pindarus

eius.

dissimiles maxiniopere cauit

ex-

hibctque dvSqias sunimac laudeiu cuui iinbccillitate huuiana coniunctam.

Alia ratio in sequentibus

lebratur, pugilatu

autcm tum non

est.

01. XI.

qui olim vicerat puer

tiilcrat

promissum,

in

Agcsidamus ce-

Olympia, carmen

quod quuni poeta longo tem-

pore post rcdeuDtibus aliquando victoriac sollcmnibus mitteret,

pulcra invcntione victoriis
cpinicia deberi docct,
esse

ne obscurentur

sacro ritu cantum et

proponens, ut vides, duo, quae deheant

coniuncta, res gestas et Koifiov.

Simile est

Nem.

IV.

Timasarchi luctatorls virtus laudatur, quum vero graviter

uhi

attrito

VI

corpore victoria reportata

minum laudem
ilii

dulces lionores amoris auguratur.

tionem habcs

lenimcn labomni per car-

siinul

esset,

aiTerre se dicit, et in fine post alias Tictorias alios

et

Sic

Sogenis quinquertionis tractatur dvSqia,

obtrectatores

liaberet

aeterno lionorc a diis

specuhmi

sivit

cum

fortitudine recrea-

compensationem laborum propositam.

gcnuinae
ornari,

virtutis

virtutis

qui

quum

!Nem. VII.
inimicos et

praestantiam ostenditur

Musa Sogeni,

qui

carmen quae-

nunc pretiosissimam

futurum,

dura-

et

bilem maxinie coronam parantc, cahimniis inimicorum diuturnioCanitur igitur hic virtus laudis et honoris praemio indele-

rem.

bili decorata.

Diversum

est et

virtute fortuna adversa et

tamen simile Kem.

secunda

VIII.,

virtutis composita.

cum

ubi

Quum enim

Athenienses Aeginam tum expugnare conajrentur, quod etiam fa-

ctum, poeta invidiam pessimam exagitat, quae olim Aiacis virtu-

tcm
cui

invaserit,
tristi

nunc autem insulae praeclara decora delere cupiat;

malo

exiinia inventione amoris iucundius

augurium op-

ponit, ostendens Dinidi adolesccnti coniugii futuri gaudia, insulae

autem exterorura amorem

et

benevolentiam, fato

ci deliitam.

Sic

praemium vero et compensationem laborum amorem habcbit. Claudat agmen carmen 01. V'I.,
ubi in altcra parte scntentiae oX^og laudatur lamidarum et
Agesiae, virtute ortus, in altera vero societas dnarum virtutum,
igitur Tirtiis laborat invidiae malo,

quum Agesias

vaticinandi arti genti suae ab ApoUinc insitae forti-

tudinem addcrct victor Olympiae

et bellator strenuus.

Habes cum

Atque haec hactenus.

virtutibus optimis oX^ov coniunctum.

Acccdimus ad alteram partem huius

capitis.

Vidimus virta-

quum vero victoriae adcptlo simul laetissima et felicissima res haberetur, quae Graeco horaini
et urbi contingere posset, plurimumque decoris et gloriao
tem laudatam

afferret

in Tictoria;

nascitur sic altera ratio laudis

Proprium huius generis

est,

de qua nunc Tidebimus.

quod sola per se laus

non placerct Graecis, sed superba Tideretur

plex, sed composita deprchenditur sentcntia in

ius loci sunt carminibus;

nam

felicitatis

et insolens,

quum

non sim-

omnibus quae hu-

etiain in paucis brevioribus,

simplex primo adspcctu videtur esse

subest

ubi

tamcn coinposita.

Sic 01. XIV'. Gratiis Orchomcni deabus honos habetur,

quod de-

cus victoriac Asopicho puero dederint, 01. XII. autcm poeta in

Fortunae potentia celebranda versatur

sine

qua nec Himera ty-

ranno liberata esset Thrasydaco, nec Ergoteles cursor coronas e

sacris ludis haberet.

duno victoriac,

in

lam

facile sentis, si diis gratiae

co pietatcm et modestiam placere

agantur pro

cum

lauda-

vu
tionc coronae

coniunctam.

Tero carminibiis omnibas

In ceteris

unam conflata senDe quo iam explicandum. Ac primum quidem decns co-

huius generis ctiam inanifestior cst duplex in

tcntia.

ronae aut solum adest aut alia praeterca adsunt fortunae dona,
ut militaris gloria, divitiac,

regia potentia

origo illustris,

bus coniunctis cxsistat oXog virtoris canendus.

proponi scias virtutem aliquara,
stiam

modcrationem

et

mcndetur; nam

ut sapientiara, pictatem

quae vel

o<l(?or; sine

iis

quio<l|3o>

modecom-

adsit vel adesse debcat et

dcmum sunimum

id

coniunctum liaberc

cum

lain

est

cum

talibus virtutibus

invidia oritur

hominuni

et

deo-

Videamus exempla. Ducat af^men carmen Isthm. III., ubi

Cleonymidac Thebani canuntur, qui pcnere nobiles, opulcnti, bcllo

rum.

spectati atque etiam ludicris coronis aliquoties ornati

manserant a snperbin

et insnlcntia,

saepius accidisscnt, iinua tamcn

cursum

stetit

nunc novis coronis aucta.

iinde,

praestantia ct diuturnitas fortiinae

licct

iis

scmper
etiani

alieni

adversa

fortuna per saeculorum dc-

Est

carrainis

thenia

ij^itur

cum modcstia

coniunctac.

Et

Cleonyniidae qiiidcin habcbant modcstiain, plcninique vero com-

mcndatur

Sic Pyth. \. Phriciae

ut adsit, et dissuadctiir v^qis.

Thessaii fortuna exiniia pracdicatur, qui gcncre nobilissimus ct

quum

opibus fortunatus
taverit,
ita

nunc

asscquutus

ipse victorias praecipuas ludicras repor-

etiani filiiim videat

sit

aetate victorcm, atquc

tcncrji

Idem vcro

quantiim hoino asscqui possit.

netur diis omnia deberi ct mutari possc fortunam,

mul

Carmcn Nem.

adsit.

regiae familiae affinera.

IX.

Hic

in

Chromium Syracusanum

vir npulentus

Tamcn non minor crat ambitio

qunm iterum belhim meditarentnr,

admirabili felicitate.

dissuadet raaximopere et moderationcm

formae pulcritndine
etiam magistratu
I.

principiun

poeta hoc

comniendat, ne deorara

ut a supcrbia abstineat et tyrannidem ne affectet

01.

frui dicitur

Carmine \em. XI. Aristagoras Tenedius monetur,

ira excifctiir.

niina

est,

gloria militari

et

maxiina quuin nnnc etiaiu ludicra ornamcnta habcrct.

Syracusanorum, et

rao-

pictas si-

nisi

et

qui opulcntus,

insignis et in certaminibus raultis victor

summo

Pyth.

II.,

tum

insulae ornabatur.

Accedimus ad car-

Hieroni scripta.

In priori significatnr

Hieronem cum regia potentia maxima virtutibusque pulcris Neptuni favorem habere eximium, qui eum equcstri studio imbuerit
et

nunc victoriam

omnium ludorum

equestrem
celeberrimo.

in

Olyrapico

ccrtaraine

Sed quum rex

etiam

dederit,

curulem

meditaretur, ut potiatur hoc dccorc, poeta simul ad pietatem

hortatar ct superbiae pocnas proponit, ad

quam

inclinabat Hiero.

VI n

Sic

cum

laude vides pietatis et modestiae admonitioncm

felicitatis

In carmine Pyth.

coniunctam.

II.

bellicam ludicraraque gloriam,

cum

potentiam regiam Hieronis laudat; sed

divitias,

gulari sapientiam coniunctam Tult

bat rcx, monetque

ne crudclitatc

Tum bcnefactorum iram

pravis in deo-

et cupiditatibus

Denique similia sunt carmina

incurrat.

Pyth. IV. et V., Arcesilao, Cyrenarum regi, scripta.

cum

praestantia oXov

dem

divitias

intcllin^e

Hunc oXov

potcntiam regiam totamque a maioribus

quam nunc etiam Fythia

ornabat rex

yirtutibus multis

yictoria accedit.
consilio validus,

qui

musicarum artium et ludicrorum ccrtaminum

Idem vero ad superbiam inclinabat, nec diis quan-

ac strenuus

fortis

In quinto

Et oX^ov qui-

Tirtutibus coniuncti canitur.

traditam fortunam, ad

oX(p sin-

a qua tum maxime aberra-

peritus esset.

tum deberet semper rccordans, nec hominum de se mcrita ubiqne agnoscens. Quare quum etiam Olympicam victoriam mediamicis aurigaeque refe-

taretur, admonitio pietatis ct gratiarum

rendarum admixta

Indicantur igitur quas habcat rex

cst laudi.

habere debeat virtutes oX^ov socias. Denique in Pythio

regia diguitas laudatur Battiadarum et Arcesilai

et quas

primum

quarto

Pythiam addi-

ApoIIini maxirae debita, qui nunc etiam victoriam

dit,

deinde

quum

quosdam viros

commendatur

Icnitas

et

clcmentia,

antea ortis iracundius sacviisset rex in

in turbis civilibus

principes

cum

vero gravissime

et

perditum

irct

regnum.

Iterum vides

fortuna moderationem laudari coniungcndara.

Atque haec
hoc genere, quod explicaraus, etiam
aliae quaedam suaves rationes. Primura cnini victoriae decus etiam

quidem de

praemium
carmen

Sunt vero

his.

in

dici potest virtutum,

01. III.

quae

in victore sint.

Talc

est

ubi Theronis corona praeraium pietatis dicitur a

Tyndaridis datum pro cultu studiosissimo, dignitas aiitem coronae

mythica narratione

rim sensum
rationis est

rum

illustratur.

carminis.

virtutum socictas

prudentiae in divitiarum usu conspicuae

et fortitudinis bellicae;

tur poeta,

Sic enim nunc clarius cxplicue-

Scd magnificcntius exeraplura huius

Acracaeura primum. Laudatur ibi in Cliroraio optimaillius

corona autcm jVcmcaca

Olympica pracmium

mins placida post laborcs

virtutura cst

ct,

quam augura-

fruetur, ait,

Chro-

vita ludicrorura certarainura coronis

mis ornata. Atque attcndas velim ad ornatum

corapnsitionis.

sumDi-

ximus supra dcconiunctionibus duarum virtutum; hoc genus etiam

hic adhibuit; sed qunra snpra cxplicatis in carniinibus universum

fundamentum duarum virtutum laude

pars scntentiae Tictoriae praedicatio

contineatur,

est, altcra

hoc loco altera

duas virtutes com-

IX
plectitur.

nem.

Satis de

hoc; pergo ad ultimam

malorum, qnac anteccsscrunt; atque etiam

carmina exstant.

Isthui. VI.

Oenophyta, quo graviter

in lioc g^enerc ratio-

consolatione

adcptio etiam pro

Potest Tictoriae

csse

liuius rationis aliquot

scriptum videtur post proelium ad

crant Thebani.

affllcti

Iluic calamitati

opponit pocta prisca ornamenta urbis ct recentem victoriam Stre-

dcorum

psiadae, ut docuraenta favoris

monstratque novam coronani,

roris,

sententiani carminis Pyth. III.

raala dcnt uno

mo

cum

modestia

et laetisslmo,

et comlssationibus

faciat.

quod habcat, quam

poctarum adhlbenda,

eplniclis

nominc

Iioc

prisco fato In {^ente Cadral

nihll

et

proditlo,

aptls-

quam

In

filiae e

Thcronls re-

Ac

niala

regno Hiero-

Capys

mollti crant propinqui

His opponuntur consolatlonis causa lacta

Quae

II.

mcmorabi-

vcrsari docct.

quae expertus erat domestica rex sunt fuga

crates.

bina

quod etiam

constituta erat vlclssitudu

bus, qui origlnem trahcbat a Cadraldis,

nis

id

carmlnc 01.

serundarum rcruni, hanc ctlam

ct

dii

morteni aequo ani-

fiiiac

opulentia regla, victorils ludlcris rcportandls

Sed magnlficcntlus

adversarura

mac-

Subiicio

adsit.

monctur Hiero, quum

bono, ut morbuin et

ferens consoletur trlstitiam usu buni,

slmo

lis

Ibi

ac fomeiita

ct solatia

si

Hippo-

et

illa,

quae iam

contigcrunt et in postcrum contingent, coronac Oljmplcac adcptlo

et futura bcata vita post mortem cum aurcis coronls. Kcquc tamen habcret Tbero hauc malorum per secundas res compensa-

tionem,

nlsl

ctlam virtutes praeclarae

eo incssent, fortltudo bel-

in

Sic exlraia invcntiunc con-

Ilca et iustitla Ilbcralltasquc singularls.

iunctas hlc vides duas rntiuues corapositlonls, quas

modo vldhuus

compensantur adversa sccundis rcbus, quac ipsae pracmlum sunt

Igltur quura

virtutum regiarura.

duae partes scntentlae

altera socletas vlrtutum cardlnalium tractatur

malorum per secunda,

satlo
tiae

composita

stat 01. \1I., in

sit,

qui est

ut

nunc

summus

in altcra

slnt,

in

corapen-

etlara pars utraque scntcn-

in

Be-

hoc generc ornatus.

quo carralne Iterum fortuna vlctoriae cura adversa

re composlta est, sed allo

modo

atque

ita,

goras Rhodius pugll longe celcberriraus

tamine

novum decus

patriac rcportaret,

ut

baec cxcusetur. Dia-

quum

in Olynipico cer-

factum videtur

infclici

casu, ut unus ex adversariis pugllibus gravius Tulncratus moreretur.

canit

Unde Pindarus ingeniosa inventlone fatum Rhodi actcrnum

slquidcm quae
e decoribus et errorlbus mirifice mixtum

magna

et

eximia ornamcnta insulae contlgcrint,

iis

seraper etiam

casus quidara et errores iuncti fuerint praeter voluntatem

missi.

Eandem rem

in altera

parte carminis alitcr tractat

com-

ita,

ut

cum

fortitudine iustitiani

tractatio duplcx

vli^i

laudet a violcntia aiieni.

ad idein rediens;

sentcntiaiu habct et pcr se soia placct concinua

rum

omnibus observationes nonnuUas addo.

Perlustratis carminibus

prinium vides virtutcs cardinalcs vulgo dictas per omnia

Pindari carinina tractari,

in

mciuLrorum duo-

compositione.

Igitur

temporibus

scis

Est igitur

utraquc sola per se intcgram

quac diu ante philosophos inde a pri-

in rcligionibus,

carminibus poctarum,

in lcgibus civitatum,

in fabulis,

moribus

in

populi habcban-

et scnsibus

Priina est quac totics in Epiiiiciis laudatur '"ortitudo, uvdQia,

tur.

ukntx,

&gd6og,

rolfiK, G9ivog,

(3itv,

xkt' i^oxtjv

Tcc

in

dyfj.ai

sunt novot, fioxQ^oi, ^gya.

Est vel ludicra

minibiis vcrsata, vel bellica, et vidimus

bratani

iaxvog &qaav7tovoi, ds-

roborc corporis aniinique conspicua.

nunc ludicram

et

prehensam, hunc dcnique

ct in

Huius

ludorum certa-

nunc ludicram solam cele-

bcllicam coniunctam una notione comdistinctas

ambas,

oppositis pacis belii-

Succcdat qnae apud philosophos cpqovrjats Aicta,, vulgo

que artibus.

autcm oninino complcctitiu" mentis ingeniique vim

ct

acumen,

lertiam, prudentiam, sapientiam, cpqi]v, avviatg cpqsvcov,

firjrig,

aocpia (das Verstandvolle, Kluge, Sinnige, Einsichtigc).

Xtti,

est

ius

acute videre in quaquc re

et ingeniosa

mum

providere fntura

quae data non

imbccillitatcm,

Porro acocpqoavvr]

sint.

sit

opti-

capcre {Kaqnog cpqsvcov^, ctiam

humanarum

nossc se ipsuiu et reruni

Hu-

excogitarc ct invenire pulcra

intelligere ubiquc, quid

ct verissiinum, consilia rccta

stulte

sol-

ov-

nec cupere

temperantia, vcre-

cundia, raodestia, nioderatio, cst quae moduni tcnct in omnibus

et

dccorem, cupiditates cohibct, non affectat niiniain fortunara

a supcrbia insolcntlaquc abstinct, ut solcnt homincs

et

in prospcris

xc\^MSvtpicpqovsg rd (lanqd nanraivBiv, fisyalavoqiatg ifi^aivstv, et

ad

>to'gov et

cura

aocpicx,

tia et

v^qiv inclinare. Sic haec virtus interdum eodem rcdit

ut

fit

moderatio

in

rebus hiimanis, potestque non semel sapien-

dici in

eadcin re

nisi

quod aocpiag nomen fcre

senioribus, 6cocpqoavvr]g iunioribus vidctur accominodatius. Denique

iustitia,

dina,

pie colas deos

viilgo dfnaioavvr}
,

in

dicitur, si

homines mitis

suuin cuique tribuas,

et acquiis sis

ct abstineas vi,

amoeodem ut

crudelitate, sacvitia, atqne etiam bonitatis, bcncvolcntiae et

ris

sensus liuc rcvocabant vcteres.

per se patet, ctiain rjavxia,

Cctcrum

pertinet

laudata, quod vno ardd^ftc^ vffisa&ai est dictum

Sunt vero alia religionc

litico iurc

illa &ffite,

svvofiia, Gffiis in civitatfftus sacpe

Fragm.

IV. Isthra.

ct a diis praescripta, alia lcgibus et po-

haec

SiHT] dicitur

propric

(cf.

ad Fragmcn-

XI

tum

citatum).

lam harum virtatnm pulcherrimas

compositio-

nes vidimus, quarum ratio haec erat, ut opposita coniuna^erentur

maxime

acutum

et forte

cum

porro fortitudo

robur

et prudentia

moribus

pietate, iustitia, benignitate, pacificis

eibus amoris,

cum

iustitiae

etiam ubi

atque

cum

moUioribus sen-

Xenocrate venerabilis dignitas

Oinitto alia brcviter nec per totum car-

cum

laudata, ut prudcntia

Talere et probe agere.

mus

in

et

munificcntia et liberalitate componitur, non deside-

raveris oppositionis vim.

men

fgya xai ^ovXai,

verecundia, modcstia, moderationc, aut

Ncm. \,

iustitia

1-., h. e- consilio

Praeter has virtutum coniunctiones vidi-

deinde in alio gcnere carminum oX^ov, dccora et ornamcnta

vitae composita

cum

virtutibus,

caque ratio duplex

nunc commcndabnntnr hae virtutes fortunato

favor deorum, nunc

quum

pro praemio habebant

et

erat,

victori,

siquidem

quo inaneret

adessent, felicitatem aut laudcs poesios

compensatione laborum. Deniquc pauca

alia sunt, ubi -consolatio agitur et decora fortunae adversis rebus

Kst igitur

opponuntiir.

s-^atis

dem

nonnisi

in

piiucis

clarnm

opinor, quales sint senten-

Sunt omncs ethicae, ac simpliccs qui-

tiae Epiniciis subicctae.

carminibus, ut cgo censeo

omnia compositas habent ex duobus membris;

dam

enim

cetera

atque

in qiiibus-

membra scntcntiae sivc alambo composita vidimus ex duabus rebus. Victoautem ludicrae laus, ut supra dixi, incst ubique, qucmadmocarminibns exiinio ornatu etiam

terutrum sivc
riae

dum

postulabat Eplniciorum ratio.

tales, ut

non

vi contincantur

admodum quae

specic conspirant,

natura congruunt

Sunt porro hae compositiones

duo quae composita mcmbra, quem-

et cocunt, in

vero dissident, sed suaptc

intiis

unum

quasi debuant coniungi

si-

mulque totum ubique efficiunt in suo genere absolutum, cui nihii

desit.
Quid enim deest ad perfectam speciem absolutaniquc sen-r
tentiam
iostitia,

ubi consilium

cum

fortitudinc

robur cum modcstia aut

bellum cum pacc componitur, ubi fortuna virtutibus or-

natur, virtus post labores requie fruitur beatissima, res adversac

consolationem habent per secundas?

tari potest perfectior

\ec concentus rcrum cogi-

nec plenior sententia

pulcherrima convenientia partiuin delcctat,

his rebus,

quas ubique tam

scite et

ut in
sic

artis

operibus

apudPindarum

in

venuste componit ctiam ex

compositis compositas, ut artificem videas longe exercitatissimum.

Atquc haec

est intima

stantia, in ipsis

horum Epiniciorum

pulcritudo atque prae-

fundamentis carminum posita atquc inde tanquam

anima per corpus

diffusa in oranes partes,

poematis prima laus est,

si

quemadmodum omnis

sententia nititur vere poetica,

sana,

XII

pulcra, ingcniosa, sublimi, ct frustra undequacjuc

rum ornamcnta
cassum

ndscis(;ns,

fundanicntnm ubi

rcrum

iiitus

verLo-

et

niiUum

aut

sit

Qiianqiuim vulgo nuUti singulorum locorum lu-

et inanc.

minibus capiuntur

altius pcnetrare in intima

compositionum non

Pindarus vcro, quo erat injrcnio, non solum vcre

opus habcnt.

poctica, scd ctiam aptissima pcrsoni.s, locis, temporibns posuit ubi-

que carminum fundamcnta, ncc quidquam

in

hoc gencre probavit,

quod non simul praesentibus rcbus planc convcniret atque inde

ductum

esset:

quae

in

est altera laus lyricae pocsios ct

quac

Hoc

niciorum.

probcm non

tanicn ut pluribus

est

horum Epi-

opus post ea,

Introductionibus ad carmina atque etiani supra iterum ex-

non pauca

posita sunt;

in Schollis tradita

habemus,

Finda-

alia

rus ipse indicat, intcrdum quidcm brcvissimc, ut attcnta lcctione

opus

novac victoriac agitantur, quo tamen refe-

veluti ubi

sit,

rcndac sunt pietatis

ct

modcstiac adraonitioncs in carminibus 01.

aBocckhio

alia conicctura supplcta vidcbis

me

aut a

I.

Dcniquc

Pyth. V, Isthni. VI. et Bellcrophontis fabula 01. XIII.

facili

nec

longc petita; ut nullum carmen cxstet, cuius ratio plane inexpllcabilis

Ac monuit dudum

sit.

antc nos ctiara

lac obsius

Ad-

in

ditamcntis ad Sulzcrura, qui scmel Pindari artem perspcxcrit, cuni

non dubitaturum
quitate

ibi

quoquc

ratioiic cgisse

poetam, ubi ex

anti-

traditum Iiabcamus , quod causas dictorum explicet.

niliil

DE TRACTATIONE ARGUMENTI.
Sentcntia carminis explicatur dirccta orationc et fabulis; de

ntroque gcncre diccraus singulatim.

I.

DE DIIIECTA TIIACTATIONE.

Fabulis tccta continetur laus vel

igitur

admonitio, directa oratio

cursum carminis ut plurimum rcgit; hac

quid dicat Pindarus, ante omnia quacrcrc dcbct interpres.

ipsam rera

signiiicat et

Ac priraum quidcm,

Ut hinc ordiar,

quoniam

victoria cst,

quae

canitur, practcr vi<;toris nonicn ncccssario in quovis Epinicio etiam

locus noniinari dcbct, ubi corona parta;

Boeckhius
spcctari
qiic

optime vidit Pyth.

quiuu aliud nomcn

aut in proocnuo

catur.

aiit

in

qua obscrvatione ductua

Thcbis rcportatam victoriam

carminc non cxstct

niagna laus, ut rarissimc haec

in carminibus pcrcgre missis

ac

plerum-

nomcn

indi-

nominibus sacrorum Iiidorum

satis

statim post proocraiiiiii locl

Incst vero vel in ipsis

diora talia.

II.

arapliiis illustrata vidcas,

01.

I. III.

ncc

nisi

XI. Pyth. V., ubi iucun-

Scd praeter locum etiam geuns certaminis

indlcari

XIII

debct, lucta fuerit an pug^ilatus, pancratinm, quinquertium, cnru-

quod non

Tictoria, alia,

lis

Nam

talia

qnidem

nicius nititnr, nec dcfinita

XIV. brevissimo carminc.

f.ictnra 01.

historica

fundamcnta

sit

snnt,

qnibus Iiymnns Epi-

Deniquc etiam

iaus victoriac aliter.

deus ludorum pulcre institutum cst a pocta ut fere n])iqne laudetur,

qnod bis neglectum video, Pyth. XII. Isthm. IV.

puto

ob causas; atque interdum

01. III. Pyth.

IX.

III.

Xem.

lata. Ilacc

quidem de his; ad

autem landcs

nnnc

niodo

illo

rcs ipsas propius acccdimus.

admonitiones,

plernmqne vero

V. VIII. Isthm. VII.,

suaviter nunc hoc

directa oratione tractatnr,

pcculiarcs,

simnl incst dei lans, ut

fa])ulis

il-

Sunt

qnae oratione dirccta tra-

preccs,

ctantur, de quibus rebus nunc vidcndum.

Atqne ut primuni dc

laudc

stratur

haec ma\!me cx rebus

qne,

haec gloria

si

exponam

virtutis ludirrac

j^cstis

victoris

et

et fortuna simili cxrellit.

illu-

familiae gcntis-

Sic

primnm robur

dexteritas victoris in ccrtaniine probata landatur 01. VIII, 67.

et

Pjth. VIII, 81. 01. IX, 1. Ncm.

tur etiam

si

quod victoria

quid

laudt-m

in

vcrtcrit

quidcm

Istlini.

^I, 22. al.

III, 63.

nec tace-

ut 01. XI, 15. Xcni. IV, 32.,

mcmoratur dcniquc snaviter

cum

etiam formae pnlcritudo iiiterdum

IX, 94. XI, 100.

Isthm.

III, 16.

advcrsi accidit,

fortitudine, at 01. VIII, lU.

srd rariora tamen snnt haec

et niiilto niinus a(1hil)ita ornanicnta oinnia,

quam

cxspe-

ctavcris in Epinicio (ariiiinc, ac frustra hic qnacras descriptioncs

luctac aut pancratii longiorcs variosque

sitos,

rum

modos ccrtaminum expo-

quae res largam dicendi copiam praebere

potuisset.

Nimi-

Epinicins h^Tunus talia brcvitcr tractat ct suinmatim, quornra

uberior et veibosior dcscriptio aliena ab eius inap^nificentia

in

at

Hyporchematis, Encomiis, ScoIIis plura huinsinodi Iccta credi-

derim, queiuadniodum etiam equornm cnrrunmqnc ampliores lau-

des;

cf.

JVem. IX.

maxinie hic nioris

fin.

ct

milia et gente reportatae

genus laudis

quae ad

ut

Illud vero

Fra<!^inenta diximus.

cst, ubi plurcs victoriae

a victore ant eins fa-

nominatim memorentur, atque hoc

in plnrimis cariuinibus tractatura reperies.

Intcrdum

nomina locornm legas,

01 XIII. fin in aliis maior de-

oratio simplicissima est, ut nihil nisi ipsa

nullo alio ornatu admixto, reluti

prehenditur varietas dicendi, imprimisque ornate tractatus est locus

Xem. X, 25

Epinicius his

seqq.

Vcrum

ais

cur

tantoperc favet

hymnus

enumerationibus, quae vnlgo Tidentnr ieiunae, ut

plerumque multos versus impleant?

ludorum per Graeciam enumeratio,

bita reportatio,

Quia vere magnifica

tot

praemiornm

est tot

tot diis

de-

ut directa oratio vix habeat quibus roagis ornet

XIV

Qiiam enim aliam vlm habcnt hae victorum, patrum,

patruoruni avorum, maiorum denique mcmoratae

victorcm.

avunculorura
res gestac,

quam

ut Satficov ysvt&hog, ut notfioq cvyysvriq in luce

ponatur, qui nunc in victore tlcnuo vif^uit? Ac ne de solis victoriis

loquar,

quum Ncm.

omnibus bonis or-

VII. Thcarionis patris

nata sors praedicatur aut Isthm.

I.

Asopodori post

hoc eum

restituta antiqua prosperitas, ctiam

exsilium

triste

fincm factum

in

est,

ut dcorura favorera et fundanicnta fortunae vidcamus, quibus filio-

rum

pracscntcs succcssus nitantur.

placent raaximopcre

Quo

loco

ad

ita

victoris

ut per se
pcrtincnt.

memorandae etiam raagistrorum laudcs

suavi pietatis scnsu institutum

gistri

Haec enim omnia

laudem augcndam

laudentur

sit,

tamen ctiam

pueri canantur, siraul raa-

ut, si

discipuli

virtus sic declaratur lu-

culentius, vcluti 01. VIII. Mclesias magister, per

ab Athenis Nera. V. Ac

quum
simul

claris

ab effcctu laudari vides victoriam

Kam

ea exhilarentur.

quum manes quoquc

quod patriae deos tutelares

Sed practer ludicras res

conatibus suis ornaverit vir praeclarus,

quid

proelia

et

gestura

illustrius

Aeginae

et

apud Pindarum vidcas

mcraorari

ut Hieronis

Cartbaginienses, servatos ab
in laude

Orco

in

ab effectu quidcm etiam Psaumidis victo-

ria 01. V. laudatur per totura carraen,

bella quoquc

triginta a

est Alcirae-

in talibus ciirminibus nuntius deferatur,

Pytheae Menander

ctiam ad dcfunctos

quem

non minima laus

discipulis variis coronae reportatac,

donti, ant

quum enim

sunt;

eodem

ubi

pugnas advcrsus Etruscos

et

pugnam Salaminiam
pugnara ad Helorum in

Locro.s,

Laraponis filiorura

laude Chromii, sed nusquam tanien haec raultis verbis tractat,

loquitur niagnifice, sed brcviter, iniucunda vero,

Plataeas Isthra.
nis bclluni
cet.

III.,

ad Oenophyta

Thero-

adversus proditores, ubi mcraoranda sunt, noniina ta-

Atque haec quideni plcraque oninia ad avSqlav cclebrandam

pertinent, dc

qua

satis

dictum. Laudantur practcr

multae virtutes breviter plermnque, de quibus

beo

ut proelium ad

Istbni. VI., inte.stinum

nisi

unura

Lbi cum

cam etiam

aliae

notandum

nihil

fortitudine coniponatur alia virtus,

Iia-

aut

pari anibas dignitate haberi, aut pcndcrc fortitudinis gloriam ex

altera, ut 01. VIII. Ncra. X. Istbra. VII., nbi ca proptcr
et iustitiani contingit.

virtutes

Quae

ratio

exquisita

etiam oX^ov supra docui multis

cuius tamcn nusquani obscurior tractatio

posita in ununi colligas.

Nam

rus ab uno aliquo primario

victoriae

reportationc,

est.

in

cst,

pictatcm

Sed practer

carminibus laudari,

modo

singula a poeta

ut pocsis fcrt, orditur fcre Pinda-

fortunae decore,

intcrdum vcro ctiam

plerumquc ab ipsa
alt

alio,

tnm addit

XV
cetcra pcrtractatquc omnia vcl codera loco vel alla in parte car-

Sic Pyth. X. orsus a nobilitate niythica faniiliac victricis

minis.

laudanda dcindc ad victorias pcrgit, tuni

laudat,

pio

postrcmo

divitins addit,

una notionc complcxus ;cncratim fclicitatcm familiae

ipsc orania

sumraum quac assequuta sit. Pjth. II. autem in princihellica laudc ludicram coronam praedicat, dcindc v. 57.

cum

Nara

rc^iam

potentiam

divitias,

So^av

et iiv8og

etiam in 6Xov laudc optinic

qucmadmodum

]Nem. IX. factum,

nexu

decora

inter

Gravius

cst

moncre

vcluti ctiam

afterri,

ut 01.

a dcormn favore profcctum

ctiam adraonitiones

sic

13.

quac res ut

Tcrara laudera oA^ov continet, cuius sumnius splcndor

vina originc incst,

tali

I,

ol^ov a pocta, ut divinitus

ita fere tractari

et

tractat.

cctcrae quoque virtutcs in

ornamcnta fortunac aflcruntur

et

eum datum

significct

gloriam militarem amplius

non monitus vides, heilicas res proptcr

illud quidera ctiam

in ipsa di-

iustitiac,

pietutis ct

modestiae optirae pracparat, quae cura oA^ov laude coniunt^i solent

apud Pindarum.

enim dissuadct iuimodestiam

Ita

biam, quod non humanis virihus, scd

g^-atus sit ferre

diis

fortunam qui nequcat.

debeatur

Sic v.

Pyth.

c.

ct

super-

fortuiia, ct in11, 7.

dcos

Hieroni exiraie faventes exhibens praeparare vult sequentcs admonitiones mythicas, qucmadmodura Pyth. X, 10. ApoIIinis laude
posita,

ncque alia rcs

ronis dorao debet,

carmen agit, favore

conscrvari,
claro iudicio

quum

01.

I,

et

chorus lovem canere

10., ubi

auxiiio

in

Hic-

quod pcr totura

hic sig-nificante pocta

statira

deorum deconi

parari et

vitae

superbia et insolentia amittantur.

Vides prae-

oX^ov iaudi non annexas cxtrinsccus adraonitiones

virtutura, scd derivatas cx ea, ut nihil cst in scntentiariini ratio-

nibus tam pulcrura, quod non assequutuin

Sed quoniara de laudis

teram rerum partcm,

admunitioncs

de ea re videainus. Primum

sit

Graecorura inj^cnium.

tractatinne dicentcs paulatini ad

igitur

dico

niisquam nude ponit adraoni-

tiones, sed cura laude miscet ct indc ducit.

Pyth.

I,

80 seqq. post

maximas laudcs rerum gestarum abrumpens orationem

vida

sit

ut vides
IVIox

quoniam

civiura raultitudo, tamen, ait,

invidia, ne omitte pulcra,

,

regna iuste

et

ab uno gcncre laudis ad aliud

in te viget.

gis scniiem saplentlam laudavit,

liceat,

admonitlones ipsas orditur

natura factus es,

sisverax;
transit per

Pj th.

quia in-

niclior mlscratione
in

quo

II,

72.

callide,

vocem HaXd.

etiam ad liberalitatem hortaturus Hieronem, serva,

dolem, quae praeclare

al-

dcvcnimus, amplius

ait, in-

postquam re-

per queni slnc perlculo dlcere

sic

tum assentatornm

Praesta
et

te

talem

qualls a

susurronum pravas artes

qnibiis ol)scqucl)atur Hiero.

exagitat,

prudcntlam laudans eumque medicum

mala

ut lenl cura

slc hortatur,

Pytli. IV. fin.

civltatis sanct.

Arcesilai

optimum

civitatis

dicens,

Pytli. V. inlt.

cundem postquam dlxlt vlrtute praeclara ornatum, pergit sapicnetiam permagnam bcnc ferre felicltatcm, atque ita hortatur,

tes

ut plus

slt

rcx et gratus erga aurig-am amicosque.

post laudatas vlctorias familiae vlctricis talia,

data

sunt dlvlnltus
e

laudablli

nam

iniusta et

Pyth. XI, 50.

decora cuplenda

tyrannurum sors spernenda

exemplo contrarlum dissuadens.

famillae

ipsius

alt,

]Nem. IX, 40. magnlfica laude gloi'iae mllitarls ceteracqne fortu-

nae probat

satis

Chromio

essc

uec quldquam ulterius

fellcitatls,

cnplendum, quale genus admonitionls saepius habet, ut 01.

Isthm. IV, 14.

Nem. XI,

orta e Plsandro ct Melaulppldis prlscls

pora nunc

In Ipso laetius revixerit, ex

gestarura

hac Ipsa vicissitudine viro

Imprlmis vero exqulslta ratlo

sequuntur.

Pyth. X, 17 seqq.

signlficat

et

Iiuraana et quae

ubi in laude rcrura

est,

per preces pro iiicolumitate InibecIIIitatem

et felicitatls

rerum humanarum

quae

post alia Intcrlecta tem-

ducit de imbecillitate

honorifica observationes

III. fin.,

33. laudans Aristagorae virtutem,

admonitlonesque dat modestiae, ut

Pjth. VIII, 12 seqq., et hlc quldem bis redit

ad idem, interposita nova parte laudis, repetltque in fine etiam

preces maiore cum vi singularem ob causam. Denique suavls
etlam alia ratio

est

Isthui. VI, 39.

ubi post nicmoratas proelii

calamitates ad comissationem pracscntem reversus, ctiamnum

com-

motus praetcritorum malorum recordatlone metuensquc ne redeant,

raodestus orat,

ne quotidiana hacc gaudla

dissuadct maiora.

Vcrum

ctationis (die felne

evitans, ad

Pyth.

de hls; vidcs

est

in laude allquotles apte usurpata,

commodum
263 seqq.

turbcnt,

mirum

atque

ita

artlficium tra-

quod sccundae personae usum sacpc

suam personam quae

107 scqq. Pyth. XI, 50.

III,

dil

Kunst dle Ermahnnng elnzulelten und zu mo-

Alterum hoc

tivlren).

satls

alils dlcit

revocat, ut 01.

Istlim. VI, 41,,

Nem.

X, 39.

I, 3(5.

Habct idem

troplcum genus dicendi usurpatum optlme

atquc etiam sententlae gcnerales

III. fin.

quae res etiam

Pytli. IV,

ceterum per se in

admonltionibiis necessarlae.

Diximus de laudlbus

precibus verbum.

et

ibi fere, ubi peculiarls causa.

tur, ut 01. XIII, 24.

admonitionibus

Sunt preccs non

in

addamus

etiara

de

omnlbus rarminlbus, sed

Talls est ubi nova victorla aglta-

coUat. 103. (neque enim nunc dubito Xeno-

phontem ipsum curule ccrtamen adire

Kem. X, 21). Isthm. V, l(j. Isthra. VI. fin.

volulsse),

Pyth. V.

Deinde preces sunt

fin.

in

XVII
pcriculoniin, ut propter hostes 01. VIII.

nietii

quo ctiam supplicatio pcrtinet

jVeni.

MII,

fin.

12.

Fjth. VIII.

fin.,

aut quuui invidia

laborat victor, ut 01. VF, 102. VII, 87. Xera. VII, 80 seqq. splcndi-

Nec

dissinio loco, denique in reditu per niare 01. VI. fin.

aptae preces 01.

porro Pytli.

ctis,

II, 12.
I,

niinus

pro Eninienidis nuper in discriinen addu-

29. 39., et Neni. IX, 28. pro Aetna

urbe recens

condita, et 01. V, 17. pro Caniarina nupcr restituta et victore cive.

Ac quuin

h)cis

nnnoto hoc,

quoque uLiquc

pcr precationcni

Pyth.

ficri, ut

I,

una re ad aliani saepc snaviter

INeni.

3!).

IX, 28. a invthicis ad

praesentia; 01. XIII, 24. ab urbis laude ad Xenophontis

nec

niiniis

dem

ad

suavc artificium 01. VII, 87.

iustitiani niodcstianiqiic viri

est,

vcntunis non

xirae iniucunda in poesi essct iunctura,

scd hoc

viro pugilatu gloriam conscquuto dcs grratiam

nain

a supcibia.

locus antcccdenti

nltinuis

etiani

alicniis est

sed

laudem;

ubi post fortitudinis lauita dicit:

Prae-

quae ma-

terca ctiam iustus est Dia^oras et a superbia alienus,

teros

unum

cniniiiodis ])onantiir prcces,

ctiani transitiun al)

modo: luppiter

apud civcs

ct

ex-

Sic non anncxus est tantum

innexus

optime.

dnae res

Alias

per intcrpositam sententiam generalem iunguntur, veluti

01. II, 53. a praescnti decore victoiiac ad ftiturae vitae fclicitatem

transiturus scntciitiani dc opulcntia virtiitc ornata intcrponit.

quc

Qiii

ita sacpiii.s.

quisitos

modos

At-

diccndi artc dclcctantiir etiam ad tales cx-

llacc hactcnus.

attendant.

Dixi gcneratim de tractatione directa arguincnti;

addam pauca

ad singuloruin locorum quorundara rationcin pcrtincntia. Primnm

cnini sunt intcrduin

duae rcs conimixtac

distinguere iterumque con!nng:cre dcbeas

perspicias.

Ac de admonitione

nunc alia afTcrara.

iii

codem

cura laude inixta supra explicui;

83 seqq. rcdire dcbct pocta cx legc

01. II,

carminis ad Theroncra ct absolvcre virtutis landcm

inceptam

dem

idque facit;

scd

castigare vellet, inde

inferarum rcrum
vidior ad

et

loco, quas

ut formara tractationis

proocmio

in

quum siniul Simonidcin et Bacchyliduxit formam loci pulcherrimi, nt post

futurae vitae tractationera laetior csset et vi-

praescntia reditus

et vix dubito tibiis

eum

cantatum,

quuin antea citharae sedatiores soni praevaluissent. In ipsa vero

quum bcllum intestinum significandum esset, qnam decore dixerit, invidiam loquens improborum hominum ct ingratorum, ipsam vero proditionem propinquolaude Theronis obiter observa,

rum, quae contra naturam

esset,

quidem mythice indicata

sunt.

ne verbo quidcm
V'erura

redeo

efi^atus.

in

viam.

Sed haec
01. VI,

74 seqq. revertitur, ut debet, ad victoriae laudem absolvendam;

XVIII

quuni antem Ageslas invidia laboraret, nunc

tractat

ita

illani

laudem, ut defensioneui immisccat, rebus gcstis probari dicens,

quales simus, deinde lovi Mercurioque a maioribus culto, non casui aliisve rebus ab inimicis fortc iactatis, dcberi monens victoIbidem

riam.

in fine Syrjicusas

Ortygiiimque iaudare debet, ut

promiserat in prooemio, idque facit per Hieronls laiidem

vero invidiam respiciens et inimicitias Agesiac, simul

turorum ostendit de duarum ancorarum

VIII,

utilitate loquens.

fu-

01.

quum

ut moris; sed

Melcsiam mag:istrum laudare vult,

54-.

itcrum

metum

etiam hic invidia laboraret, ad defensionem revocat laudem.

Pyth. I, 29. Hieronis Aetnaei victoriam curulem laudare debet,

quod
a

ut simul Aetnae urbi salutem et florem precetur

ita facit,

Deinde

diis.

v. 4(i.

beilicas Hieronis

res celcbraturus,

quum

eum rerum

gesta-

aegrotaret rex, ita haec tractat, ut exhilaret

rum commemoratione

admoneat. Deniquc v.COseqq.

et constantiae

de condita recens Aetnaea civitate

quum

dicere debeat, simul

filii

Dinomcnis laudcm immiscct, qui tum regebat urbem. jVou perspexeris tractationem huius carminis, si ad hoc Pindaricum artinon attenderis.

ficiuni

victorias Telesicratis

Pytli. IX. v. 7fi seqq. laudat,

quum autem

hic

ut debet,

Commentario pro-

ut in

bare studui, admisisset Thebis quod magnopere displiceret, simul

iram adversariorum sedare poeta studet

ut ad publicam

Thebarum laudem

portatas revocet et in rebus ad urbis

relas ab adversariis coercitas velit.

ita

ut

ut moris,

patrem

recolere

ita

rem

tractat,

quum

vellet,

hymnum

gestis privatas queIV',

13 seqq. ad Ti-

etiam patris defuncti

suaviter utrumque iungit

,

nunc

victoriis

si

filii

vivcret

saepc

scriptum, quas

\em. VII, 54 seqq. Thcarionis fortunam laudat.

quam vim habeat in Sogcnis liiudem, supramonui; quum

inde enumerat.
res

Xem.

qui titharam tractaverat

cantaturum fuisse dicat hunc

quae

laudem

masarchi pueri victorias accedit, sed,

memoriam,

quare

victorias viri in Graecia re-

autcm Theario etiam obtrectatores haberet

et

poctam ipsum quo-

que male crederent quidem de ^coptolemi laudc detraxisse, couiunctis

tione

Isthm.

quum

Piudarus
et
I,

invidia

liis

rebus

in

laude Thearioais simul de obtrecta-

verba facit suosque ipsius mores defcndit.

40 seqq. ad Herodoti laudem absidvendam

iicccdit

qui

reprchensores luiberet conatuum suorum, simul hos carpit.

Isthm. MI. initio vi-toriarum, quas ('leander rcportaverit, laudem

nuntiat; sed cuui laetis sensibus ctiam

moerorem

prodit ex terro-

ribus belli Persici nupcr dcpulsi non lcveui, quia non solum lau-

darc vult Aeginetas in

illo

carniine, sed etiam

commoverc eorum

XIX
animos, no dcserant Thebas.

mihi

vidctiir tota

autem maxime

lyrica cst

multis locis pro vulgari

tiones

pertincnt a

qiuim sic peculiaris comparetur forma

comrauiii

et

Ad cetcrum

tractationis.

Atquc hacc hactenus; non levis

haec obseryatio ad explicationem Pindari. Res

certaminibus

ludicris

tione petitac plurimae

maiorquc

et

de quibus suis locis

exsistat varietas

ornatum

orationis directae

compara-

ab cpiniciorum rain

Conimentario di-

ctum, nec non

sententiac ctliicae

illud artillcium

pracclarum uotundura, quod rcs pracsentes ad geformam passim rcvocat; cf. ad 01. VII. VIII.

scntcntiac

neralis

Nem.

eximiac, quo loco ctiam

VIII. init.

II.

DE FABULIS.

Sententia carminis rari.ssime sola directa oratione explicatur

ct sine fabulis, ut factura in pracvio
ct Isthm. II.

non

habcntur fabulac,

carmine 01. X. Etiam

scd

curavit

tamcn

ut aliquid instar mythici ornatus ad.sit. qui in priore

01. V.

pocta,

carmine pro

urbc Camarina dcos urbis tutelares numinet, quos ornavcrit Psaumis, in altero vcro canat, ut in Isthmo Neptunus, Delphis

ApoUo

Xenocratem benip^ne adspexerit, laudetque aurifjam Nicomachura

grcniium illapsuni in sacro lovis Olympii luco. Quae
omnia spccie mythica deiectant. Similis generis sunt invocationes et laudes deorum plurimac in prooemiis
ut 01. III. IV. \II.
in Victoriae

Xem.

XIII. XIV. Pyth..VlII.

sic

VII. Isthm. IV.

ad divinam vim causamque.

In

Uevocantiu- victoriae

pleri.squc

autcm carminibus

etiam narrationcs sunt fabularum sive breviores sive longiores, ut

constat.

Quum

absit, patet

igitur a nullo fere carminc

eum quodammodo

pulchcrrima pars

quin
igitur

nunc

lior est et

etiara dc

Epiniciorum fabulae.

sint

ratiore interpretatione abesse

A.

et

et diffici-

a Pindari vero accu-

Dicemus autcm primum

usu fabularum, deinde de tractatione earum lyrica.

DE DIGXITATE ET USU FABULARUM.

Fabulae dc
lustre,

non debct.

cst,

Explicabinms

hoc genere data op(;ra, quae rcs

longiorem disputationcm habct,

dc dignitate

mythicus ornatus plane

neces.sarium visum. nec diibium

diis et

heroibus continent, ut constat, quidquid

il-

praeclarum, excellens populus Graecus excogitaverat; hic

summa excmpla

fortitudinis

pietatis, iustitiac, modcrationis ex-

pressa sunt, hic felicitatis rarae et favoris deorum;

impiorum dignissimis poenis

hic scelera

coercita et felicitate eximia graves

calamitates videmus compensatas

in fabulis fata aeterna

**2

gentium

XX
ct

urbiiim conspicua

ct sanctissima

in fineni fabulas

in Pindari

imago. Quae

rarminibus positas ilicamus apparet:

positae sunt, ut pracstantiae eius, ruius

nis

habeat,

plum

et

adsit.

humanarum requum ita sint, quem

fabulae sunt divinarura et

nmi pulcherrima

laudcm

sentcntia carmi-

poenariim, ubi quid reprchendendnm, ideale exem-

jVon opus est hodie refutare phiribus qnod olim cen-

sebant, digrrcssioncs eas esse a themate proposito carminis ct in-

opia rerum Pindarum ad mythica delapsum; tantum enini abcst,

ut disccdat a themate pocta, ut ipsius thematis pulcherrima de-

Error

claratio in fabulis insit.

horum carminum non

iste

indc natus

rectc intellig-cbantur.

cxplicata a viris doctis haec

cst,

quod themata

Alia sententia eximie

ad publicam maxime urbis lau-

est,

fabulas propositas; ciTium victoriac et decora

dem

qnum

simul

ad patriam deosque patriac tutclares pertinucrint, patriae laudem

a'i potissimum in his carminibus et summum eorum thcma csse
hnius ifitnr priscas fabulas cxcitandas fnissc, ac quum vlctor pars
essct civitatis, sic communi laude eius laudem comprchensam.
et minime dubium siraul ctiam publica ornamenta esse praeclaras has fabulas, nec potest pulcrior laus urhium inveniri, quam quae in his Epiniciis habetur; certimi etiam

Profecto certum est

maxime convenire

huic generi poesios

dcs

tales publicas civitatis lau-

sed non sufficit tamen haec observatio adexplicationem quac-

Primum

gtionis propositae.

enini

c rebus domesticls urbis,

titae

complures sunt fabulae non pe-

unde victor,

veluti Pyth. XI.

ad

Thebanum civem narratio de Agamemnoniae domus infortiinio,

Nem. IX. ad Chromium Syracusanura narratio de Adrasti et Amphiarai rebus,

01.

ad Hieroncm fabula de Pclope

I.

Pyth. n. de Ixione, Pyth.

III.

et

Tantalo,

de Coronide; quac omnes

alienae sint a patria victoris ncc qnidqufim

quum

ad eam pertineant,

neccsse est concedatur ct rcvera conccditur ctiam digressiones eas

cum

esse

parum nexas, atquc

rcliquo carmlne

ita

ad eam Ipsara

rationem rcducimur, quara reieceramus ut Pindaro indlgnam. Deinde

sic

quum etiam forma

non

aliter tractata sit

narrationis explicari dcbeat ubique

fabula, rur talibus

non

cur

aliis sentcntiis

ethicis distinrta, veluti fabulae de Aeacidls alias alitcr trartantur,

etiam hoc multis

carminibus non expedias ex

in

illa

ratione sola.

Sic Pyth. IX. fabula de Cyrenii n^-mpha etiam urbis laudem illustrari

obvium

at

cur sic

Pindarus, ut pudorem
et Inderoros

Hgas,

nisi

et

cam

tractarcrlt

a principio ad finem

vcrcrundiam amoris commcndaret, vim

sub divo amplcxus reprchendcret, nullo

modo

propius ad victorcni liaec omnia rctraxcris.

intel-

01. VII.

XXI
sanc Rhodi dccora tractantur, scd quid

quod pcr totam illam

sit,

mythicam narrationem simul casus

et errores invitos ostendat his

decoribus admixtos, aeg^re expedias

Qune quum

res habet in aliis.

posui,

redeo ad

ita sint,

per se ipsae

lam

Atque

veliet poeta.
id,

nunc pluribus dcclarandum. Vidimus, qualcs

carminibus sententiae.

Itis

Diagora

nisi in ipso victore

quod insulac fato proposito exrusare

fuit

ita

quod supra

sint subicctac

placcnt quidem ctiam sinc ornatu

vcre pulcrae sunt, ut intelleximus, hac propositae

et

aut fclicitatis et virtutis, hac compcnsationcs

rerum gestaruin per coronas ludicras, per poesin, hae consolationes adversarum rernm per secundas, sed tamen tit ubiquc tractasocictatcs virtutum

tio

man^nam vim habct,

xima cvadit

humana,

splcndct pius quaiii

sita et in

bu

ca

minis

sit,

ul)i

simul

in fabulis aurcis fulgct

iibi

heroico aut divino excmplo exprcssa habctur.

gitur id
mini sub cc tae
1

ctiam hic au<rctur cximic, iiumo ma-

sic

vis, di<^nitas, auctoritas scntcntiac,

altcra

quuiii

ct

e x c in p

non minor

nes

s e n

c n

in lucc

propoI

n f a-

a c c a r-

piinia virtus in ipna scntcntia car-

in fabulis est,

quibus ca dcclaratur.

Petuntur autcm hac fabuhic plcrumquc e dumcsticis rcbus urbis

aut gentls, cuius est victor

m.

in

aliis

carminibiis c ludorum locis

\cm. IX., denique pauca ctiain

taliaicguntur, iit narrata dc Ixionc, Cinyra etUhadamantho Pytli. II.,
de Coronidc Pyth. III., de Aloidis et Tityo Pjtli. IV., quorum

sunt, ut 01.

I.

iiulhis est practcr

quac

instituti

XI. Pvtli. \I.

similitudinem nexus

caiisa

mjthica

in

victoris rebus.

dcpingas pracstantiam. semper qiiidcm

vitatis, sive virtiitis

que

cum

imaginc

rei

Cuius

non obscuruni. Sive pocnas propniias pra-

sit,

lua histoticus nexus adsit,

et iibi-

singiilaris vis inest, ctiamsi alius iiul-

tamen ubi simul domestica fabula ca-

nitur aut e victoriae loco pctita, tuin vero qiiam iicri potcst pro-

xime tangitur

immo

vior,

los Hieronis Pytli.

pla ex

heroum

honorifica
illud

Gravis Ixionis fabula Pyth.

victor.

II.

sed gra-

gravissima Tjphonis poena in ipsa Sicilia ante ocu-

sit

Qiianquam malefactorum

I.

et

patriae,

quum

res

non

cxcmplum huiusmodi video praeter

ncqiic

de Plioci caede a fratribus commissa, caute

ctatum ]\em. V.

poenarum exem-

domesticis fabulis non aiiiat petere,

et brevitcr tra-

vulgo talia peregrino e solo petuntur suavius.

In ccteris vero rcbus

maxime domestica

urbium

domesticis enim Iieromn fabulis iudoles et

ut dixi.

fortuna gentium ct
spicutis;

In

civitatis,

in his igitur

genius urbis et civiuin crcditur con-

fontcm

et fortunae victor videt

pracfcruntur gentium et

ct

fundamentum praestantiae suac

expressum

in his

imago

idealis cuiusquc

XXII
inest

victoris

loco certarit rictor et coronara reportarit,

minhne

ius herocs al) eo

conim ceitando
quid crrarunt

tum abest,

Proxiiua sunt e ludorum locis quae

luaxime sua.

Quo enim

petita.

ct

alieni;

movctur gravius

displiceat in Pindaro

longius petitum,

ut

praeclaram

eorum
;

hu-

laudes

ct

casibus,

si

quare tan-

hoc genus fabularum quasi

vim

magnopere. Denique etiam tertium

modis adiutura

tristibus

peccarunt sibi nunc cavendum

olini et

ut

est Tirtutes

iniitatus

liabcat

debeat

laudari

ct

huiusmodi com-

g-enus, nuUis

quis non sentit legens quantura taraen vel sic va-

leat sola raythica gravitate sua.

Coraraune sunt speculum febu-

la^ omniura, ct fieri non potcst. quln coumiovcaris pcnitus, nbi si-

milliranm videas rcrum tuarura iraagineni e mythicis traditioni-

bus suscitatara. Atque

convenit etiani poeslos subliraioris, qua-

ita

Hs haec chorica Doriensium

est, rationi et

maxima

ingenio, quae

quaeque tractare nec quidquam fabularum a se alienum putare

quibus magnificentia sentcntiarum

debct,

quas ponit, declarari

Sed de chorlcae poesios gravitate iam ab aliis dictum

Denique totura raythicum dicendi genus etiara non raonitus

possit.
est.

vides siraul illud coraraodum habere,

quod

indirecta quara directa

ticae res gravlores sic

et

reprehensio

tractarl

decore

et

et laus iucundior est

potuerunt etiam poli-

et digne.

!\Iythica aetas

sed reliquerat sequentibus temporibus pulcherriraum

transierat,

Atquc

thesaurura, quo uterentur qui scirent ad optima quaeque.

hoc tuni eximle callebant lyrici poetae imprimisque Pindarus, qui

incredibili acumlne pracsentibusrcbus fabulas accomniodat, quemTencbat quam

admodum

ad siugula carmlna docui.

y.ogvcpdv

deprchendcns ubique facillime

aut

elici

laudc

fellcltatis

verbis

directis
rei

quae de usu fabularum

ideale

nexa

cst

iuvat Dunc

declaratur

a principio ad

Tuni elusdem

v. 29.

pietatis

in

et felicitatis perfecta societas con-

Simul propius cum orlginibus famlllae

victrlcis fabula

herocm,

ut vldetur, qui

per Perseum,

gentilicium elus

dicitur

quae poeta narrat.

H. coniunctio adversarum

augetur adnionitionis

vis.

cundarum reruni

Theronis vita conspicua

in

01.

si

nunc mythica proponuntur

et

quam
Cadmidarum
rcvocatis The-

proponitur

antiquum fatnm, unde desceudit Thero, quo facto

Sic

ct se-

directa tantum

oratione tractata essct, philosoj)hum potlus egisset Pindarus

;

cum
quod

est,

exemplura exhibetur per fabulani de Hyperboreis,

delatus ad Hyperboreos vidissc

poetam

exem-

Pyth. X.

dixi illustrarc.

coniuncta pietatls et raodcstlac adraonltlo

quo mythico populo

spicitur.

dicit 'k6;uiv

quid Inessct in fabuiis

Verum haec hactenus

posset suaviter.

plis aliquot

XXIII

rebus ad altiorciu norraam suam ct imagincm, carnien ex-

roiiis

qno

stitit

INciii.

VII. virtiis g-enuina ostcnditur

honoris praciiiio

ct

doiuesticorum, fabulis

Civium fortuna

pulchcrrima hiccponitur.

rimi fortnna inest illustriorc.

decorata, quac rcs

diis

maximorum heroum

Aiacis et Neoptolemi,
in

nihil suLliinius.

indelebili laudis

in

lieroum donicstico-

01. XI. sentcntia est rcbus gcstis

Age-

cpinicia dcbcri ct Kcoiiov, ct dicitur pcrspicuc ct de victoria

sidaini

carminuiu laude.

de

et

duo ponuntur:

Ctcatum

narrat poeta priiiiuni

Augiae socios

ct Eurytuiii,

Olympia

virtnriac caiisa instituta

qucmadiiiodum

priiiia

Qua

pcr

sacro ritu

xcoftog

Ilerculis

bellum advcrsus

ipsnniquc

Augiam, deinde

cuiii ccrtnininibus ct Kcofico

ut,

Olyinpia Uerculis vaJlAtvixov epinicia fuis-

scnt post rcs fclicitcr gestas.

ct

Similitcr in luythica narratione

sic

invcntionc quid fclicius?

Suavis

de laudc pocsios rcbus gcstis dcbita

tracta cogitationc scntis

Olympiornm sacro ritu

pracrlarain hanc rcnim

pnstcrnm ccrtamina ludicra

in

tciiipora

oiiinia

liabercntnr coniuncta.

ct poctica scntcntia

nunc

pcr sc
abs-

autciii noii sola

scd vidcs quasi conspicuum ante oculos

sancitaiii ct

observatam indc ab Ilcrculc

gcstariiiii ct

qnuiii ita sint, luculentcr apparet,

Quae

nconov coniunctionciii.

qnantum a vcra mcntc Pindari

abcrraverint qui, non scnticntcs, cur victoriac ct cpinic;ia victoriariim hic coniungantur, frustra quaeriuit, quid facinora bellica
culis narrata sibi velint, qiiid Indi
iiiopia
tio

rcruiii

Olympici, ncc

iiisi

Her-

digrcssionein

factam vidcrunt ubi pulchcrrima tliematis cxplica-

habctur.

Diximus gcncratim de dignitatc

ct

iisu

fabularuni quantura

satis; rcstat, ut varictatcs

cvpliccmus, quae in usu fabnlaruiii in-

vcnluntnr, omnes, nc quid

liic,

scuritatis

rcinancat.

unam

fabulae ponuntur ad
clarandani.

Olyinplcani. In qno
dit

ad Ilyperboreos

ct

cx rcportatis

priiiiuiii

bcatiir

et Aetliiopcs

et

nobis

Tclamo

ut

sit,

ob-

plures

maxiine Fliylacidae iuauguratur futuram

usque propagatam, tum Telamo-

Tclamoni promlssus
,

fuerit iiiagni-

ut maxiiiiuiii ha-

quod dc gloria Aeacidarum iiumensa pracmisit,

liuic auteiu

Slmiles, ait, Aiaci Telamoni dato Lamponis

sunt propitio et ipsi

Aiax

et

A'ictoriis

Qiiac rcs sic intclligcnda

subiccta scquentia.
filii

in

inimcnsani Acacidarum gloriam osten-

nis res gestas narrat, et ut filius

fico angurio Aiax.

quidcm

rera ornatissime et ab oinni parte de-

Lainponis filiorum

Istliin. V.

uvSqiav landat

ninris

quantniii

prinium quidciii intcrdum

Igitur

numine

maximam

victoria reportandam.

dati rebusque gestis excellunt ut

gloriain augurari liccat

Oi. IX.

Olympica

Epharmosti Opuntii cauitor dv-

XXIV

Haec

8qLa singularis.

bur

mytliica parte revocatur ad

iii

a quibus (lescendebat Epharmostus,

Laorum

ro-

ad Patrodi Opuntii

et

e. uno verbo ad raythicam Locrorum praestanSed non contcntus his pneta etiam Herculis divinitus insitam vim monstrat. Qnac res iterum intelligenda sic est, ut alte-

similitudinem, h.
tiam.

runi alteri subiectum habcatur;

nam quum

divinura Herculis robur

manifesto sumrauni exeraplnra Epharraosti

laus in sequentlbus origine Locrensi viri
horis vis illustrior.

nent

Revera

sit

ad Epharmostum perti-

igitur oninia

cuius laus priraus havuni rcrura finis

nitus sentis,

ornaverit

quam puhre Pindarus eadem

in

mouibem

tainen etiani non

inventione siniul

necesse est cantatum

cuius aliquo pubiico loco

jVimirum haec

carmen.

coraprobatur haec

apud quos vigucrit ro-

est praeclara ars

sit

poetae Tliebani, quod

tenens ubiqtie finem primarium, unde unitas carminis cuiusque pendet, siraul tainen etiara cetera

pus iocusque postulabant-

omnia praestat

optirae,

quae tem-

Nem.

H!.. ubi

quumAri-

Siinilis ratio

Aea-

stoclides Aegineta per tres vitae aetates victoriis excelluisset,

cidarum fabulis eadem exhibetur per

fundainenta praestantiae videanms

tres aetates

victore conspicuae eiusque

in

raaxime propriam idealem imaginem.

stoclides,

mentem

Herculis columnas

vigens virtus, ut

quum

Talls autem

sit

Ari-

Herculis adeo gloriam in

attig^it et

nobis revocat, qui extremos fines navigationis inyenit.

Denique hoc loco memoranduiu Ncm. IV., ubi Tiinasarchi virtuti

lenimen praeraiuinque laborum et nunc carmine parat et in poste-

rum auguratur

Ac primum Telanionis

aliud inaius.

tem, ut Timasarchus

res

cum Her-

qui non sine clade prostravermit Gigan-

cule gestae comparantur,

attritis

membris

vicit;

in

fine

autem Pelei

pulcherrimum

fortuna, qui post ros egregie gestas ctiam coniugium

quemadmodum nunc hjmni

tuIitThetidem,ut Timasarchus,

laudein

post recentis pugnae labores habeat recreatricem, pulcherrima continuatione sententiae alio tempore post alia farta uti Peleus
ris

et

coniugii

gaudia

dicatiir habiturus.

mentum horura omnium

dia

inter

praesentem

et

insita et innata

Deniqiie

quum

ab origine virtus

amo-

funda-

sit,

mc-

futurara laiidem gentis illustrior ponitur

imago, Aeacidarum gentis comparatione expressa, ceterum etiam

pompae

apta, in

qua canitur carmen.

Vides ab oiuni parte per-

fectam unitatem reruni ingenioso acumine poetae inventam, qualia

non perficias SiSaxTutg

minum

ciqsTaic.

Sed pergo ad aliud car-

gcnus, ubi pluribus quae insunt fabulis duo opposita

qaSsiYficcTa exhibentur, alterum dqsz^g, alterum xaHiag.

primum videmus

in

Olympo

lovis maicstatem

et

na-

Pyth.

I.

ferociam Mar-

XXV
relaxatam

tis

ct

mansuefactam cantu Musarum

maiestatis regiac ac bellicae

cum

irae

ApoUinis, ut

et

con-

mitioribus sensibus

tum opponitur Typlionis indomita

musicoruni sonorum dulcedine et niiti sensu, quum

iunctae idealis Iiabeatur iuing:o

feritas non taoti

ctiam Hiero ad ciiidcUtatciu inclinarct. Propter eundem Uicronem

01.

felicitatem a supeibia alienam Pelopis regio

I.

excmplo pro-

ponit a \eptuno insi<^niter amati, superbiae vero in

citatc et favore
cst

itcrum

carminis.

dcorum non procul

utroque excniplo opposit(

iu

Similis ratio Pytli.

hibetur, qui

apud ipsos dcos

ferre fortunam non

summa

sententia

sin<;^ulatiiu tota

tum Ixiunis exemplum exOlympo felicissimc vivens, quum

II.

in

ubi

nunc gravissimis

posset ct inn^ratus fierct,

poenis afficitur, tum Cinyrae, qui fortunam regiam

concessam cum

feli-

Iiabitae pocnas in Tantalo. In-

maximam

coniunctam hiibuit,

et

Rhadamanthi, cuius sapicntia quum nusquam decipi se passa

sit

diis

et bonitate

iustitia

fraudibus et blanditiis malorum

hominum, qualibus tum

circumveniebatnr, ipse bcatissima vita fruitnr

haec quidcm exempla breviter tractata

quum imprimis

Terbis,
tIs

quae agebat

lasonis videmus
titudine

quac

insigni

Accedimus ad carmen Pyth. IV.

et
est

et

quidcm persona

exstat.

lam

iracundus,

Otum

et

nihil in

summo

iure,

scd

saevus

hoc g-encrc pulcrius

quidem hcroica

statura

ideui
in

quum

et

ingenio

seditione

robore

maximc

civium severius

exemplum etiam opposita

Ephialten AIoid<is

et Titj-um,

naQCcSsiqui ipsi

magnitudinc corporis conspicui audaciam nimiam

confidentiam virium morte luimt cx mcrito.

Porro huius

locl

Pyth. XI., ubi Thrasydaei ciusquc familiac ludicrac victoriac

laudantur, commcndatur
dis

ostcndit in

Ibi

et for-

virtutum duarum cardinalinm societas supra

egissct, poeta praeter lasonis

ctiam robore

summam

moderationem

etiam Arccsilaus erat insignis

YfiUTu ostendit

Atquc

fabula pluribus

praeclarum cxcniplnm, qui cum robore

explicata, et lasonis

dissimilis lasoni

Ixionis

dehortari et deterrere rej^em Tcllet a pra-

consiliis.

est suavis illa

apud Pindarum

Iliero

in Elysio.

affectatio.

modum

vcro moderatio ac dissuadetur t^Tannl-

Utrumquc mythico exemplo

enim lolaus

iniustitia Tiolentiaque

et

Castores virtutem

illustrat.

intactam habuerunt famaque optima fiorent,

sic tyrannidis infausta ratio

Agamemnoniae domus

cetur, ubi intus scelera ex sceleribus oriuntur,

grassatur et maledicentia
et IX.

Quemad-

iudicram insignem ab

eivium.

ubi nou cx divcrsorum

Accedo ad carmina Nem. V.

sed cx eorundem

fortuna duplex nagocdsi^yfia elicitur.

infortunio do-

cxtra Tero iuTidia

Ac Xem.

heroum Taria

V. in principio ad

XXVI

Lamponis iiliorum duormn iliustrandam Aeaci

fortitndinem

tres

magnifici Peleus, Telarao, Phocus laudantur, tum, qnoniam

filii

ad fortitudinem etiam

mala

ninlatio

primum ne ae-

alia rirtus accederc debet,

et inimicitia inter fratres exsistat,

Phoci deplorahi-

caedes ostenditur a fratrihus conimissa, deinde acoq)qoavvT]g

lis

cum

coniunctae praestantia eiusdem Pelei posteriore

fortitudine

fortima declaratur, Thetidem uxorem adepti post Hippolytac con-

in

Commentario cxplicatam.

in

Adrasti

rationem
est,

uhi

sed

quum maiora
ihi

duplex

tentans contra

Thehas

Postremo

alterum invidia lahorantis

que haec quideni de

hucusque

canuina
fahulis

aut

licet

infau-

omnibus

Aeaci lande expressum,

fahula declaratmn.
discrimen. In

sententia carminis

eaque usitatissima ratio

est;

At-

exem-

tota expressa

sunt vero etiam

pauca, uhi quum coraposita haheator sententia,

qnura aut nccessarium

illustratur,

comniodum altcrum. Sic 01. III. rorona

Theronis praemium dicitur pietatis, illustratur autcm sola
csset et

corona mythica de

annorura sapientia

mythica laude.

Ncm.

III.

senilis laudatur,

jNem. \

imhecillitatis

narrationc,

oleastro

non exhihetur mythice.

tis et

proficisceretur,

alia ratio est ]N'em. VIII.

aliud

Perg-o ad

tamen una tantmn pars

aptum non

ludicra

in

virtutis, Aiacis

his.

allatis

habetur mvthice

Flo-

moderatus erat;

oppositura est, scd alterum virtutis

7caoa.6fiyiJ.a

communi araore vicinorum honoratae,

plis

illius

rchus duplex yiaQddsiyfia proponitur.

stura ridit expeditionis exitum.

Etiam

carminis

Siniplicius etiam jVcra. IX.

et postea etiara Argis, quaradiu

Sicyonc

ruit hic

me

Patchit etiam sic recte a

temptas insidias.

I.

cum

pietas

praemio oroata

fortitudine robustiorum

sed ornatur fortitudo tantuni

Bassidarum gente ostcnditur virtu-

in

hunianae mirifica coniunctio, scd sola

virtus,

ut par erat, mythicc illustratur verbis dc Achille. Similitcr Pyth.

XII. ars

Midae fabula de Gorgonihus explicatur, admonitio mo-

destiae dirccta oratione

tione canimtur decora
tur

in

his

fit.

Denique Istbm. \i. raythica tracta-

Thebarum, calamitas

dirccta oratione.

fabulis cxprcssa, scd pars tantum sentcntiae; non dcsiderabis

in

sequentihus

exemplis, ubi

quum

fahula coiuprchcnditnr
Sic factum Pyth. I\.

upcr
visset;

egrcf^ia

ct

In

ad

praetcrca utriunquc alia

unwm maius excinplum

prima parte

dc (jyrcna illustratur,

iuvcnili fcrvore abreptus,

hoc

altera pars scntcntiae iny-

thicc, altera dirccta orationc cxplicctur,

fabula

Igi-

carminihus unitas sententiae sumnia non conspicitur

rcvocatur.

castitas ct pudicitia

quum

ut vidctnr,

Tclcsicrates

amoris
victor

ab ca virtutc dcsci-

deinde furtitudo cursuris eximia laudatur partiin inythicc

XXVII

partim enarratis

postremo praeclara iaTcntione con-

victoriis eius;

utrumque proposito Alexidami exemplo, unius e maiori-

iungitur

bus Telcsicratis

modo
quum

qui cursor eximius fuit, idemque honcsto

coniugium faustissimuin cursu consequutus

est.

Pyth.

III.

Hiero duo maia haberet uno cum bono, mala partim mythice
tractavit, valetudinem

quidcm imbccilhmi,

Chironis

ut poterat,

aliqucm divinum discipuhim optans ut adducere posset,

tem mortcm Coronidis pulcra fabula, quuni hacc

gnificari

regiam

deberet;

bonum

filiae

quod habcbat rex,

contra,

fortunam

ludicris coronis ornatam, dirccta orationc laudavit

mo utrumquc

postre-

cum bono in Pelei

coniunctum, tanquam summo exemplo.

genus, bina mala dico uno

et Cadmi rebus propunit

Addo carmen Nem. X.

laudatur robur ct fortitudo

Ibi Tiicaci

idcm quum ctiam amoris

ludicra directa oratione;

cumenta insignia dedisse videatur,

fratcrni do-

carminis Tyn-

in altcra parte

daridarum nobile par proponitur, qunrum

vivcrc non vult

alter

Dcnique proocmium Argorum dccora mythica ccle-

sine altero.

cum

brans, ubi

au-

ves rectius si-

cum finem

fortitudine prudcntia ct iustitia noriiit,

habet, ut tota pracstantia Theaci ad suinmum fontcm suum revocetur.

AHa forma eiusdem

01. \T.

Sunt in Agesia

et vaticinandi sollcrtia,

ac fortitudo di-

rei

cst

yirtutes diiae,

fortitudo

recta oratione

laudatur, vaticinandi ars mythica

origine narratione, utrumque

phiarai excmplo.

Sed

liabet Agesias

^ov, ut ampliore vinculo opus

quod perennem Uorem

XIH. Pyth.

VIII.

significat.

Isthm. IV.

in

nominc laiiiidarum

Am-

dicam

ob

quum

incst,

ut de carminibus 01.

Ilestat,

similem

causam.

Corinthiae quidem civitatis duae virtutes priinariac

ingenii sollertia ac prudentia,

in

praeter virtutes ctiain 6X-

oninia complectcnte, atque hoc

sit

invcntione poetae nunc

praeclara

dc laiiiidarum

autcm coniunctum exhibctur

ct historico

Ac

fortitudo ct

tempore praesen-

tique aetate habeantur et olini fuerint mythicis sacculis, alterum

directa orationc, alterum fubulis aliatis ostenditur sic, ut prudentia in

rum
laus

Sisypho

et

Medea,

fortitudo

in Troianis

rebus Corinthio-

conspicua dicatur, tura coniuncta inventionis

in

Bellerophontis

fabula

exhibeatur,

quae

accommodata

ct

fortitudinis

faturis

siinul

equestribus

conatibus Xenophontis

omnia haec

praeterita, praesentia, futura decora in principio car-

minis derivantur ab Horis, tanquam

communi

fonte suo.

dem formae sunt carmina Pyth. VIII. et Islhm. IV.

quum bellica ct ludicra virtus Aeginae canatur, quae
tempore Aeacidarum

fuerit et hodie

Deniquc

est.

Eius-

In utroque
et

mythico

vigeat in civibas, in altero

XXVIII

ad Hesychiam ,

in

excraplis iffitur

in

Postrcmo

Pjth. V. laudatur,

cum

ut

maxime

fortunam

in

niythicam forraam red-

supra vidimus, in Arcesilao olos

anctore gcntls,

raaior iniago in Batto

et

de paucis carminibns di-

In raedio carmine proponitur eiusdem

virtutibus coniunctus.

societatis

prospcrriraaui

ct heroicis

colebatur ut conditor urbis

atque etiam vivus

non

cximio favore

qui, ut heroura raaxima vox est, sola vocc sua lcones

elatus,

Porro 01. VIII. effero, ubi

dontc pietas et fortitudo coniuncta exhibetur.

Aeginae directa orationc laudatur

lustitia

pro mythica persona,

et

Aeacidarura forti-

qua utrumque genus

in

virtutis

personam poneret, singulis civibus maiorem.

civitatis

quidem insulae Aeacidarum

iustitiara

Alcime-

in

In raedio carniine

Composuit igitur nunc ideale excraplum

tndo mythice.

quum

sic,

ut

inesset,

lam

for-

fabulis declarata est, ut saepe,

directa oratione laudaret, mythicura habitura scite

numlnc eam

addidit sic, ut ab ipso deorura

repeterct, Tt&fiog 8b

ziS d&avccTCOv xai rdvS' dXisgy.ia x^oQav 7iavzo6a7toiaiv

^ivois Tiiova Satfioviav.

exemplum. Nem.
plo

vixit

hunoribns post morteni

supra vnlg^arem honiinum modura a poeta significatur

e Cyrenaica fugaverit.

titudo

pins fuit

qui et

Battns

habuit.

mythico tempore, sed tamcn

Apollinis

belli pulcra

quibus fabularum locum alia obtincnt proprie non

mythica, sed quae arte poctae tanien

acta.

ct

tanquam ad summam causam suam. In his

deorum sumrao nuraine unitas reruni inest,

quas carmina tractant.

cendura

ad Tliiam haec pacis

altero

in

oppositio revocatur,

Quae

rccte sic a

me

vntSTaas

intclligi docet aliud

triplcx Chroniii laus in maiori Siciliae

I.

excm-

coniuncta proponitur, ut antcni siraul raythica fornia adsit,

haec decora insulae ab ipso sumnio lovc profecta tradit. Sic

igitur talia quoque arte poetae sunt mythica facta, quod tenen-

dum

etiam propterea est, ne aliam horum cai^ninum rationcm

crcdas.

Ac de usu fabularum

B.

satis dictum.

DE TRACTATIONE FABULARUM.

Qui semel dc fabulis apud Pindarum disputarc coepit, non

satisfeccrit

dixerit;

provinciac snsccptac,

quum cnim

intcr

omncs

nisi ctiani

lyrifcam narrandi rationem, iure quaeras,

ca re versata

Quam quidem
tatibus

sit,

et

dc tractationc carum

constct aliani cssc cpicam, aliam

quomodo Pindari

ars in

quid ad cxplicationcm eius indc duci possit.

ego disputatitnicra

fabularum dicam a

ita dividara, ut

1'iiidaro posilis,

primuni dc uni-

dcinde de delectu

ct

XXIX

rerum

oriiatu

lyrlco

explorandum

linquit lectori

vaiia rerum

de praeparatione

ileniquc

raovendam ct tcncndam exspcctationem.

Quid .sijjnifitent faliulac, rarissime
tamen

ad

effatur Pindarus, sed re-

titulus esse debet, qui praefi-

gatur narrationi, unde initium ducat et quo contineatur, atquc

lias

unitates fabularum, de quibus ante cetera expliIgitur primum quidcm 1'indarus transitum ubique com-

dico

oandum.

modum

parare solct ad mvthica

ut non cx abrupto

scd

cert.i

ratione ad ea venire vidcatur, sive per continuatinnem ct ampli-

ficationem laudU cocptac aliusve rci sive pcr oppositioncm

nec usquam lioc artificium

sibi rauniens,

alicst,

nisi

quod

viam

in prin-

cipiis carminum locum liabcrc non potest, ubi alloquutio lcp^itima.

Ipsius autem fabulac in fronte aut f^eucratim annuntiatur, quid a^atur, aut, dcfinitior qui est modus, scntcntia vcl factum ponitur, quo tota narratio revocari et cuius cxplicatio videri possit; in fine aut
reditur ad hoc principium aut allus aptus exitus
paratur.
Ac nuntiatio quidcm illa simplicissiraa non saepe

usurpatur, veluti jVcm. IV, 45.

dulce carraen

Cjiiri et Aeg^inae

promittens nuntiat Acacidarum laudcs, similitcrque Isthm. IV, 20.

V,

1J>.

Isthm.

mythica.

Xem.
ratio,

I,

Ifi.

01. VI, 26.

IX,
ubi

10.

Adriisti

raro

soleat,

quo exitus fabulac

in

in

insit

titulo

quum

rcpetitur ubiquc,

est in

talc csse

puta

aliis

Videndt^ nunc etiam huius rei exempla sunt, post

quera recensum in fine etiam piures

uno

dixit,

Atquc ubi scntcntia

factum autcm

fine rcdit,

nuntiat

sic

laudaturum

se

Sed frequentior altcra

laudes promittit.

principio,

verbis, in fine.

lamidarum

thenia ponitur.

definitum

ea

autcm Castoreum promittcns

orig^incs

complecti sciat Pindarus.

fabulas
01.

doccbo quomodo

18 scqq.

I,

laudans vi-

ctoriam Hieronis, per amplificationcm laudis e loco ccrtarainis

pcteiidara

Lydi Pelopis coloniara Pisam

et

Olympiam

dicit, v. 24.

Atque hunc nunc titulum dicu narrationi, quam parat, praefixum,

hanc unitatem
potest,

Pelops.

Posito enim

eius.

quin scire cupias,

illo

memorabili

lam quae seqimntur pro

ac continuatur

Tantali rebus, usque

narratio

dum Hippodamia

addo,

quum

Sic absolutus

est

et

postea currum

intextis

parta

gionum videamus Pelopem ibique etiam

honoribus cultura.

non

st acta res

explicatione sunt.

ope iSeptnni, qui inde a partu amavit Pelopcm

celerrimum dedit,

facto, fieri

quomodo Lydus Olympijim occupaverit

sepultum

orbis

scite

etiam

regem harum
et

propositus.

re-

heroicis

Obiter

victoriam Hieronis e loci nobilitatc illustrare vellet,

XXX
eo absolvi, partam in

post narrationem fabiilae ctlam hoc ab

Pelopiis curriculis ploriam qui long-e splendere dicat, undc vides

recte a

me

ut fcci. Hacc hactenus.

coronam Olympicam, pcr amplificatio-

illum hx-um sic explicatum

01. III, 11 scqq. laudans

laudis olcastrum ex Hyperborcis ah Hcrculc allatum dicit,

ncm

atquG Iiuc omnia revpcat; hoc enim factum ut explicctur, cau-

sam

et

rationem

itincris

narrat, doncc in finc ad arhores redcat,

quas trans Borcam spcctavcrit Hcrcules

minus quidcm clara

VIII, 30.

admiratus

et

sit.

01.

tamen non prohabilc

ratio est, sed

lcgem constanter per totum Pindarum observatam ct pcr se

Laudans Aeginam
essc.

est

neccssariam hoc solo loco nci^Iei^tam

per amplificationem laudls ab

Acaco gubernatam

debet sequens fabula esse,

volumus

inerit

illustrl

Scllicet

quum

cum

saepe

componantur

tarium,

idetm' opi-

iam olim data

censeam

nomen

sit

Commcn-

addc

speciose ita dici po-

Ceterura in fine non rcdit ad scntentiam ini-

nam hoc

imponit, reducens
victorfs

ita

Esse cnlra profccto

cui

aliura,

Atquc

ubi ctiam propter Hellenum

tuissc observavi.

tialcm,

.Spartani,

et

apud Pindiirum

quae tum fuisse

potult co alludcns ingcniosc dicere sic

dcbcllatlo.

conditos

eius Aeacidis?

quasi orania unius bclli contra

slnt facinora, vulgaris

barbarorum

fillis

Troianae vero

rcs

cundcm Doricum populum, nou

diis

iri

inde ab
probatio

vcro qiiod

post

palmam Aeginctac

Persico

tulissent,

Persicis

barbaros gesti
nio

bcllo

in

Dorienses,

c.

Quomodo

oraculo Acaco

dc

Troiae muros dato, bis urbem eversum

h.

scntentiae

igltur

constat.

si sibi

narratione

In

eam

Dorico populo

Huius

contendit.

raro

fit

in scntentiis, ut dixi, scd

Aeacum ex

Troia.

laudem tertium Olympia

alium exltum

01. XI, 24. post m-bis ct

sc dicit celebraturum

ab Her-

laraque quasi ab origine hoc factum cxplicaturus

ciile instituta.

primura bclluni Ilerculis advcrsus Molionidas

ct Au<i;iara narrat,

tum ad Olyrapia ipsa, Iiuius victoriac cpinicla redit, ut condita

sint. Revocata ig-Itur oninia ad unara Olympiorum institutioncm,
,

ut unitatis specie placcat locus

victoriariiin
thi laiis

cpinicia laudct

suminus

finis.

quuiu rcvcra victorias paritcr ac

ct

laudarc

Tamcn

vclit.

01. XIII. Corin-

suavitcr a rcbus privatis

v. 49.

per oppositioncm ad mythica translens tanquam publlcam laudcm

fortitudincm

et

prudentiam priscorum probare

adiungitur etiam Ilclleropfiontis

in sentciitils,

Corinthiorum
Pegasi

in

nou redit ad

id, qiiod iiiitio

virtiitibus, scd

coeluin

vult.

Hoc

titulo

fabula, in cuius fine, ut moris

affirmavcrat, dc duabus

raortem BcIIcrophontis significans

adsccnsum,

ita

cxitum

imponit

fabulac.

et

XXXI
post Cinyrac

Pytli. II, 21.

nas redit oratione

postremo ad poe-

viri indicat,

orbera yersa.

in

po-

qiio facto in frnnte narrntionis

dncens dcindc .scelera

sito initium

laudem pcr oppositioncm

Ixionis

ct

ad Ixionis poeniim transit, ex

Pjth.

per Chironis

IIJ, 7.

laudem ad Acsculapii artcm mcdicam delatus, propter Aesculapium et quasi per continuationem argumenti priumm Coronidis
matris

interitum

virginis

cxplicat,

memorat
tum ad

9 scqq.

v.

quo

Ac quum

absolvit.

Explicult quod

Postremo Aesciilapii

hic expiicare volebat, ut perierit Coronis.

coeptam historiam

usus cnlpam

tituh>

intcritum redit.

cius

initio

medica ars

t. 6.

praemonstrata csset, haec nunc plane illustratur usquc ad

cius

Cetera, quae addita, propter sequentia dicta sunt. Vides lo-

V. 53.

cum de Coronidc insertum fabulac dc Aesculapio, utramquc vero

narrationem ad suam sibi propriam unitatem revocatam.
Pyth.

maius carmcn parat ob duplcx bencficium Apollinis,

coronam Arccsilao ct oraculum Batto auctori datnni. Ilis posiIV.

tis

initio

quae sequuntur pro explicatione sunt

regis

donec

v.

59 seqq. con-

ad oraculum coronamquc rcdcat, totum dc

fecto orbc

locum claudens.

narrandam

Inde vero Argonautarum

quia gens Arccsilai regia

dicit,

ea orta

in

felicitate

expeditioncm
v. 69.

sit,

Sic ad hoc factuni tota sequcns narratio rcvocatur, quasi omnia,

quae iam narrantur

darum

omnibus

patefactis.

laudem

255 8eqq. ad initium redit

munimentum

transit,

subiiciuntur sequentia,

Archilochi

Pyth.

^ I.

pietatis

exemplum commemorat

a morte

viri,

ctinm

in

in fine redit

ad

felicitatis

locus, pietatis

laudem, revocatur tamen ad unam

nixae notionein.

Ilacc res

iirbis.

in fine v. 98.

duo contineat

redit; licet igitur revera

felicitate

siis

in fine v.

Pyth. V, 51. pcr oppositioncm a labori-

bus ad Batti felicitatem

ut cxplicetur,

ad explicandas origines Euphemi-

nonnisi

Ac revcra

narrcntur.

felicitatis

cum

pietatc

pracstantiam iUustraturus

qua narratione

ad eam.

recte or-

Pyth. VIII, 39.

per amplificationem laudis dictum de Alcmaeone comparans, sic

cctera narrat, in fine non

ad initium, qiium sententia

redit

sed

Pyth. IX.

laudans Telesicratem decus Cyrenarum sic

per

initio

alia

amplificationem ad Cyreuam

ApoUine

in

Libyam translatam

iimctain dicit.

Hoc

posito

redit,

nt probata re.

nympham

transit,

ibique nnptiis legitimis

facto

enim totam fabulam ab origine

initium

sit

laude Alcmaeonis mythica absolvit.

qiiae probatur,

In

qiiam ab

cnm deo

tliema narrationis posuit;

repetit et in fine v.

codem carmine

qiiasi

iam

68 scqq. ad

v. 105.

quasi

per continuationem laudis ad raaiorcs Telesicratis deducta ora-

XXXII
de yirginc Libyca cer-

tione narrare se velle dioit, ut aliqtiando

tamen

sit

institiitiini

Prth. X,31. per oppositionem ad Hyperboreos

sco orditur eos qui Tiserit,

firmans etiam iidem

Thrasydaei

tem

in

olira

in

regionibus degen-

liis

ducto, quasi expli-

initio

Orcstcs hiic Tenerit, sic narrat omnia, qnibus

etiam redit ad Orestis nomen,

fine

optis, et in

v. 45.

Cirrhaeo campo partam quasi per amplificationem

quomodo

caturus,

aPer-

renisset

laudans coronam

Pytli. \I, 10.

a quo facto, ut themate,

transit,

XII,

ad Orestem celeberrimum

laudis

qnum

ad idem factum iu iine rcdit

itineris.

rcTOcatur sequens narratio.

liuc

atqiie

r. 35.

Pyth.

per amplificationem laudis tibiam a 31incrva inventam

V*.

quod factum explicaturus Medusae cacdem narrat, postremo

dicit,

ad inventionem

tibiae rcdit.

Sententia, ut moris,

post

requie

exemplum magnae

laudis ut

lahores

Xem.

non repetitur

Olympo

in

per aniplificationem

38.

I,

ponitur

virtutis

in fine

dicitur.

Ilerculis

fabula.

sed ibi pulcrius dc

INem. V, 22.

per

oppositionem ad nuptias Pelei transit. quae cur contigerint explicaturus

redit.

de castitate herois

postremo

dicit,

Revocahu" igitur locus ad praemia

Nem. Vn,

20.

ad initium

v. 36.

castitatis

declaranda.

Homero laudatum

ad Aiacem

hinc

Xeoptolemum praeclaro

et

honore Delphis ah ApoUine distinctos,

sic

laudes

et

fata

ptolemi exponit, in fine autcm ad honores redit Delphis

stitutos.

Aem.

narratio de Aiace

initii redit,

Castores fautores

postremo hic qnidem

v. 34.

quum

it

in

Olympo

Ncocon-

hinc nectitur

magna cum

vi ad sen-

'Sem. X. dicens de gentc victoris ad

deduxisset orationcra

landis, orditur v. 55. ah eo facto

hus

ei

VIII, 20. per continuationem antecedentium sen-

tentiam ponit de invidia optima quaeque invadcnte

tcntiam

per oppositionem ad Ulyssem transit immerito ah

et sul) terra vivunt.

per continuationem

quod coniunctim
atque huc etiam

postquam per fabulam interpositam causas

alternis diein fine

red-

rei declaravit.

Atque haec qnidem hactcnus. Consulto omnia exempla perlustravi, ut legem demonstrarem a poeta obscrvatam, nec quidquam
quae
restat, quam ut ca quoquc carmina consideremus
Ita autem in
pauca sunt, ubi plures fabulae sunt coniunctac.
talibus versatur Pindarus
ut et singula hene nectat et communi
nunc

vinculo omnia complcctatur.

01.

II.

sententia

de consolatione

aerumnarum ex adversis rehus per secundas est quae continet

omnia. Ac post locum de Cadnii filiabus nova sentcntia praeparat

secundum de Oedipi

mortera.

filiis,

dcnique

v. 53.

tcrtium de vita post

Isthm. VII, 25. .icacidarura iaudera duplicem dicens.

XXXIII

moderationisqne , hinc nectit sequentes

et sapientiae

fortitadinis

duas fabulas, quarum

prima denuo praeparat secundam.

in

Aeaco

his fabulis alia praccedunt de

Aeacidae

quarc totuni locum mythicum

poetam Aeginac prae

Quo

suaviter alludens in fine etiam

in

sic orditur, ut

Acra. IV, 9 seqq. fabulas,

ad lovis laudem revocat.

Canit

plura, primura de Tclaraone, dclnde post interpositam de-

fensionem de ceteris Aeacidis alio modo.

omnia pcrsequi diccns

In fine non posse se

abrumpit mythica, quae impcrfectior

sic

clausula est, sed non ofFcrcbatur

mula etiam

Thebanum

olim Bocotias Musas Achil-

funcre adeo cecinisse narrat.

quas narrare vult, Aeacidarura

bus.

Sed

Aegina, unde descendunt

laudera poesios tribuere debere dicat.

aliis

lem

autem

et

Istbra. V, 56.

01. VII. trcs sunt fabulae.

Eadem

alia conimodior.

for-

de Aeacidarum laudi-

claudlt locura

Ac primum

origines familiae

a Tlepolemo expUcare rult; sic ponit fabulam de hoc.

Scd ante

iinem t. 34. mcmorata aurea pluvia fundamcnta iacit sequentis

fabulac de Heliadarura
cxplicare Tclit

errore

et

quo contineatur, ante fabulas

laude Khodi, Veneris
fine tertiae

Quorum

Dcaiquc ut

Sic igitur nexae sunt fabulae.

in

arte.

t. 14.

origines

tnta

compagcs habeat

cum
quam ipsam rem

pulcre nuntiat se venisse

ad

Khodnm

ubi

rediens,

si

Sole Khndi deo.

filiae et Snlis uxoris,

faliulae

ut

de

tertiam subiirlt narrationem

Snli

septcra filios

peperisse narrat, satis declarat ad hanc unitatem se omnia rcTOcare.

01. IX, 41. Protogeniae urbera laudarc se TcIIe dicit, ex

qno facto nectitur sequens fabula.

modo Protogeniae

urbs fuerit Opus,

regura Opuntiorum

Opuntis filiam

reginara urbis.

Deinde

sit.

ut

alia

in

ita patet,

sultiicltur narratin

de originc

etiam rcdlt ad Protogeniara,

Locri regis factara uxorera et

quomodo Opus Protogeniae urbs

fabula pcr continuationera narrationis antece,

himque gubernandum

quura Locrus Opunti

ut,

tradidisse dicatur,

explicetur per sequentia.

adsit

fine

nunc Tideraus

Atque

denti adiungitur sic

rit

quae

]Nam quasi ut explicetur, quo-

omnia coraplectens

fillo

urbcra popu-

populus qualis fue-

Ut Tcro etiam commune Tinculum

ante

hic

fabulas in priore

parte carminis

Opuntera urbem nuntiat se laudatiu-ura atque ctiara orditur iani

ibi

laudcm. Sed nunc ad aliud

ter

Locrenses fabulas etiam de Hercule dicere;

fabulas
et

demum

artificiuni attende.

Volebat prae-

quodsi post has

ad Herculem Tcnisset, assutum haberemus locura

male annexura.

Quid

igitur facit?

ad maiorem laudem urbis,

mox

Accingens se

t. 21 seqq.

quasi per aberrationem ad Her-

XXXIV
calem delatus, liiiic niagniiiccntius ad urLis ornamenta mythica
suavissimnm jier amhitum. Praemisit igitur (er hat vorredit
,

geschlagcn) locum de Hercule,

qui in fine male positus fuisset,

per aherrationis simulationem, quod maxime lyricum

Eadem hahetur res Nem. III. Ihi v. 32 seqq.
artificium est.
primum de Peleo

Telamone

et

dicit,

dcinde de Achille, utrum-

que locura autem interposita sententia iungit

desideretur orania

lus

complectens,

laudem parat Xemeorum praesidis

post fahulas

v. 65.

et

Sed ne

v. 40.

titu-

carminis v. 10. lovis

initio

]\Iyrmidonum dei patrii,

etiam rcdit ad lovem,

et

huius honori conse-

Denique etiam hic orsus lovis laudem mox

crans totum locum.

delahitur ad Ilerculem,

a qua aherratione se revocans, sic dead Aeacidarum res gestas pergit. Vides magnificam artem

mum

maiorem rerum copiara pulcherrime unum in orhem

Verum haec hactenus; perlustravimus omnia carmina.

poetae, etiani
colligentis.

st igitur plane demonstratiun Pindarum, postquam per transitus

aptos ad mjthica accesserit, haec constanter ad

nnam rationem

revocare sic, ut in principio ponat quod pro themate haheri possit

et

complectatur cetera; in fine vero aut redit ad principiiun

aut alium

Magnopere

aptum exitum imponit.

erraveris,

si

hoc

iis

Quanquam saepe

sensus fahularum indicetur.

Sane Pyth. IV.

cram

Quales vero sunt hi

uhique inesse credas

initio Apollinis favori et

ita

iudicatum

et

coronam

est.

ludi-

Arcesilai deheri dicens ponit in quo suminus finis narratio-

nis illius inest;

numine

sentire

Euphemidae

enim

et intelligere

haec decora profecta

et voluntate

tera parte carrainis

tura orti sint

ut aliud aiferam, 01.

pis colonia

Olympia

ius ludi sint;

vult
esse.

Argonautarum expeditionem
,

sc narraturura

finera fahulae, qui in lasonis iraagine

ut

regnum

tituli?

ut interior

I.

regem a deorum
Sed

statira in al-

significans

quod

non indicat priraum

proponenda versatur. Atque

eo fahulas revocatas vidimus, quod Pelo-

fuerit, Pelops ihi certaverit, regnaverit,

at surainura

tamen consilium poetae aliud

fiiit

huhoc,

exemplura felicissimi herois exhiberetur a jNeptuno insigniter

amati

et a

eum

cum Tantali contraria sorte. Xe

Totum artificium institutum est a poeta

supcrhia alieni, una

multa; vides, quid res

in finera

sit.

ut species unitatis

ne desit pulcris his narrationi-

bus, interior autera ratio pleruinque alia

suinmum

finein

in

est.

Ubi

eniin praeter

fundamento carniinis cuiusque posituni ctiam

aiiuru habent, inde fere petuntur formulae, vcluti 01.

ria e nobilitate loci illustretur

secundus fabularuin

I.

ut victo-

finis est,

aut

XXXV

01. IX. urbis Opnntis honos,

laus

ac

quum \em.

III.

primus

ubi

et

sumnius Epharmosti

ctiam lovi honorando fabulae inserviant

ut totum carmen,

proprior tamen

virtus declaretur.

Sic etiam illud intelligas, quo iure saepe di-

xerim duas res pariter

nnum

exhibct, veluti

laudarc

vellet,

h. e.

finis

est

hic,

ut Aristoclidae

in fabula aliqua inesse, ubi titulus nonnisi

Xem.

V.,

quum

castitatem Pelci et nuptias

virtutem praemiis eximiis ornatam

omnia ad nuptiarum rationem revocantur, ut Pyth.

tatem Batti,

Kimirum

ubi societatem pietatis et fclicitatis praedicare vult>

ut unitas adsit,

quae plures

tamen

V. ad felici-

ubique ad

animadverterentur

unum

finem revocare debet

Quae quidcm omnia quura saepe non

fines habcnt.

et distinguerentur a lectoribus Pindari,

tarum fabularum vero scnsu aberratum

est

ac

a mul-

quum etiam

post

narratas fabulas, ubi ad directas laudes redire vnlt, varias causas

praetexat, aberrasse

se fingens, ubi pereg^rinos aut peregre pro-

quae sunt

fectos herocs

cecinit,

confirmati in

errore haesenint plurimi

et

alia

mentis poesios Pindaricae, nec satis

iucunda, magis etiam

in his

febularum rationem aliunde cognoscendam.

hac re explicate dicendum

gnificavi

me

tractatis

interior

expositurum.

ct

orna-

Quo magis mihi de

fuit.

Sccundo loco de delectu ct ornatu

forniulis

attendcnmt ad intcriorem

Quum enim

rerum lyrico

ex formulis

et titulis

si-

supra

sensus fabularum plerumque cognosci non pos-

quam maxime ad ceteram tractationem attendcre interpres

debet, quae summae sententiae carminis accommodata est ubique;

isit,
I

hinc igitur discere debet, quid vclit fabula.

rei

Hedit autem surama

omnes partes rerum,
tangere araat atque etiam minora studiose exsequitur,

ad observationem hanc

quas

tractat,

explicatam, nullo in loco

qnum

Epicus poeta

mancam narrationem

cxhibiturus; lyricus

fabulas non ipsarum causa afferat, sed propter alium finem,

excmplis mythicis hoc vel illud illustrans. commcndans, dissuadens,

consentaneum
silio

est

ea tantum ab eo eligi

proposito conveniant, omitti

nunc nullam vim habeant.

Atque

et lyricae tractationis discriraen.

explicari

quam

considerabimus.

vero
in

Quae

exemplis, nunc instar

Ibi Pindarns

et amplificari,

aut

quae con-

breviter tangi

hoc maximuni

quae

inest epicae

res quum non possit alitcr

omnium carmen Pyth. IV.

Argonautarum expeditionem narrans

et casus omnes itineris perse-

non epico more populorum mores

quitur, sed

nem

hortari

quum

ipse lasonis

vellet,

exemplo Arcesilanm ad moderatio-

huc omnem tractationem revocavit.

***2

Igitur

XXXVI

primum per

sexaglnta vcrsus id agit, ut lasonis imaginem noLis

Ac ne

exIiiLeat.

mireris,

tionem antecedcntibus,
ordiens narrationeni
vis

magna

quod tam diu immoretur rebus expedi-

scite et

Quodnam

prudenter ctiam lioc cxcusat sic

quae

navigationis initium fuit,

Scire igitur ante omnia

coegit heroes ad tale iter?

debemus, quid fuerit, quod tam periculosum iter susciperent. Fuit

autem Peliae timor in causa, qui oraculo monitus, ut fiovoHQrJTtiSci
virum caveret, quum ab Aeolidis exitium sibi instct, liunc subito
conspicatus in foro lolci peregre raittere conatiu", quod etiam per-

Verum sequamur

fecit.

prodit in forum lolci.

singula narrantem poetam.

summo

et fortitudine insigni raoderationera insignera in

ditur primura

staturam,

ut par est,

Igitur lason

autem Pindarus cura roborc

Descripturus

iure,

or-

a specie viri declaranda et laudat

tum ad ingenium moresque

Ostendit vero lason,

pergit.

postquara loqui coepit, cuni confidentia et dignitate lenitatera exi-

miara {&ccgGijaag dyavolai Xoyoig w6'

et narrat,

tamen

quam

festinanter;

cognatis sex dies

laetissime

dicit,

dfjL.sicpQ^ri),

cum farailia passus

primum domum paternam

iniuriara

petit

tum ad Feliam

exigit,

cur venerit,

Sed non agit

sit.

cum

ibique

tendit eique

Vides omnia sic instituta, ut

aequissimas proponlt conditiones.

quam pulcherrima in luce lasonis virtus ponatur. Cedit Pclias,

sic reducimur ad initiura
si primum vellus Phrixi rcportatura sit
;

apparet, quoraodo factura

sit,

ut expeditio susciperetur.

altera pars narrationis de expeditione

tura iter narratur; sed quura illud

quomodo

maxime

ostendere velit, lason

se gesserit et adiutus fuerit a diis,

res gestae aliae praeter lasonis meraorantur.

pietas praeclara

huc omnia

Conspicitur autem

qui longinquura iter strenue perse-

quatur et boves ignivonios aratro iungat

tum

iterura

nec heroum casus et

revocat, cetera omittit aut breviter tractat,

etiara hic tura fortitudo viri,

Scquitur

Conveniunt heroes,

ipsa.

deorum

draconeraque occidat,

enira singulari ope intelligens opus

omnia

esse nec solis huraanis viribus confisus stans in puppi ante

ad deos preces sollemnes

facit

praeitque

cxpeditionibus raaritirais observatos.

ritus

Hinc

ctiam postea in

igitur

etiani dii eura

eximie adiuvant, luno, luppitcr, Ncptunus, Venus, ac

darum

ct Tityi

fuerit,

lason feliciter omnia peragit

gem

impia insolentia

coiisequitur.

et

quum

atque etiara Medeara coniu^

Quibus expositis perspicue

patet,

quao

Postrenio ut in

primis

initiis

prima

in

parte habcntur lasonis laudes, eas continuari et absolvi

cunda.

Aloi-

audacla meritis poenis coercita

iii

universae narratioois

se-

pro-

(1

XXXVll
miserat, in fine ad
tu

demum

Myrsilus,

Miilleri Orchom.

cf.

aditum eo veniant;
et

quum

Euphemidaruni origlncs

e Colchide Argonautas

nam

venit,

Lemnum

p. 302.,

optime

in redi-

appulisse statuens ut

quum vulgo

et lasonis descriptio sic

ante pontl

non interrumpitur,

propter Arcesilaum omnia dicta sint, nunc etiam illud

peractae feliciter

inteiligitur,

virtute

lasonis expcditioni ortum

regiae gentis deberi, quo ipso ab.solvitur egrcgia vis admonitionis.

Videmus

igitur luiiversam

cum finem

narrationem prudentissime ad

lyricum revocatam, ut Arccsilai animus commoveatur gravissimc;

quum enim

epicus pocta paritcr omiics tcncre velit, lyricus prae-

scntia

epinicia,

omnia

dirigit.

tione

dicamus

praesentem victorcm rcspicit constantcr

Sed age iam etiam dc slngulorum locorum

,

ut ctiam

hic

lyricam ubiquc artcm

Atque ut ab ultimis ordiar, quum

agnoscas.

primum hoves

in

huc

ct

tracta-

ct ornatuni

Colchide lason

aratro iungere dcbcrct ignivomos, antequam vellus

Pindarus dc vcllcris rccupcratione ipsa ct dc serpcntis

adirct,

de

occisionc hrcviter dixit, spcndidc vcro tractavit narrationcm

bohus

iunctis,

virtutis ct
cissct

quac res

et

ornatum pracclarum admittcrct hcroicac

ccrtum augurium csset scqucntiiun

eum

ut

hoc qui pcrfc-

vix posset dubitari pari laudc pcrfecisse ctiam cctera.

Finis qnidem

scd Pindarus

cxpcditionis vclleris rccupcratio cst,

expeditioncm propter lasoncm narrat, quarc, qnuui cpicus poeta

utramque rem tractare dcbcat, lyricus prius solum ornate narravit,

et

quum

sic dcclaravcrit fortitudincm

gularcm, non opus habuit

Ncquc

itcrum.

eniin res

viri

opcmque deornm

sin-

ctinni altera re narrata idcni ostcndere

et

facta ipsorum

cansa narrat,

scd

proptcr id quod docere vult, ct movet non multitudinc rcrum, sed

Tamen

gravitate.
in fine

tam

ex viac casibus
celleret

saepe rcprchensns est Pindarus, credo, quod

celcriter

narrationem abrnpcrit.

unam tantum

tractavit

animos miraculi magnitudinc, Symplegadum motum

hilem a Xcptuno propter Argonautas inhibitum

petuum,

in

quo ctiam hoc IjTJcum, quod ^coag

sidcra porro magnificura

ut virgo gcnerosissima

dicit

nirqag.

Con-

cfFccerit dea,

Medea verecundiam parentum

et

terri-

et fractura in per-

locum de Venerc, quomodo

peregrino iuveni se desponderet,

in

vero similiter

Ilic

rcm, quae maximc per-

abiiceret et

vide preces lasonis ante iter

puppi factas non epica simplicitate, scd lyrica

cum

vi,

undas

et

noctcs dicsque qui iuvocct; dcnique ubi hcroes convocantur, ctiam

ibi

non epico more enumerat omnes, sed

fines

extremos indicat,

unde veoeriut, ac quum nonuuili numinandi essent, cos laudat,

XXXVIII

auditu esscnt, praesentiura

ita

nusquara

maxime iucunda

canitur carmen,

quorum iiomina Cyrenis, ubi

delectationem respiciens, quod

hominum

narrationem propterea rautet aut con-

facit epicus, ut

Redeamus nunc ctiam ad primam partem.

trahat.

Ibi statim in

descriptione staturae lasonis raaxirae lyrica ct Pindarica est illata

Aloidarura et Tityi raentio admixtaeque hoc raodo roboris laudibus

Mox

ethicae res.

mirabili dicam,

de dignitate ad-

in oratione publica lasonis ne

aflectus plenus

est locus,

ubi iuvenis narrat, ut

olira eura infantera tiniore tjranni in fasciis extulerint quasi

tuum

domo paterna

fine orationis

tium

poni,

lamque huic

parentes.

paternae

nitur laetitia

tium

hacc

aculeos relinquant in anirais audien-

ut

conviviuraque

tristi

praeteritarura rerura raemoriae oppo-

domus

per

et

cognatorum undique acceleran-

dies continuatura

sex

epica poesi oppositiones plurimae,

ars

Denique

ingeniosior.

est

oratio

GzavT',

si'

Tis

et

ea re

moderationis plena, in qua

magis lyricum

his

AIoiQoii 8

ucpi-

Profecto, ut

iX^Q^ niXsL ofioyovois, atSco HuXv^at,'?

colligaraus, nihil oraisit poeta, quin gravitate rerura, suh-

limitate sententiarum,

vi oppositionura

heroicae praestantiae supra vulgarera

teneret,

moveret, abriperet

in

grandi denique imagine

modum rairura quantum elata

admiratlonem

quare,

plurimis recessisse a lyricae poesios ratione visus

mine, ego
lyrice

in

gaudils altera

convivalibus

et

etiam in

sunt

par, sed lyrica

ut

finitis

lasonis sequitur sapientiae

quid dici potuit gravius

omnia

tam diu non tIsos

post quae discedit continuo ad hos ipsos

mor-

Et observa in

eiulatura feminarum.

intcr

illud

quum olim

sit in

hoc car-

velim persuaserim omnibus non potuisse magis

epicum argumentum

Possem nunc etiam breviores

lovem

tractari.

narrationes alias similiter examinare, ut preces Herculis ad

de

Telamoni dando, fabulam de infante Hercule, serpentium

filio

Cyrena nyrapha, sed quum talia post ea, quae hic et

Commentario diximus, vix egeant explicatione, raalo de sen-

occisore, de
in

tentiarura ethicarum usu in fabulis

verbum addere, quac,

ut variant

suaviter narrationem partesque eius nectunt, ita simul universimi

fabulae cuiusque sensum eximie adiuvant.

Sic 01. VII.

quum

fa-

bulae Rhodiae ad Diagorae casura excusandura pertineant, obser-

vare iuvat, ut poeta priraum

in loco

de Licymnii caede a Tlepo-

lemo comraissa de imbecillitate humana erroribus obnoxia

deinde iterum

iii

altero loco de Helladis, qui,

tum condercnt, ignem omiserant,

facilu

sentias uupcr

repetat

cum

idem

dicat,

IVlinervae cul-

aliis

verbis,

factum esse qiiod excusatione egeat.

ut

Rarae

XXXIX
sententiac in

suiit

fa1>ulis, qiiae

iis

inscrviunt,

laudi

ntque absunt

a multis huius generis, ut 01. VI. IX. XI. Pyth. V. VIII. Isthin.
I.

V.

III. IV.

imprimis vero reperiuntur

quidcm, ubi ad-

et iure

monitiones a^untur, quanquam ne in his quidem

Pyth. X. Nem. V. Isthm.

\ II.

vcl aliis in locis carminis dictuni

est,

tamen leguntur

ut

quantum

Plcrumque

satis.

quae vim narrationis adiuvent,

in talibus fabulis,

ctiam repeti eadem sacpius aut similia, ut 01. ^II. vidi-

et solent

Sic etiam IVem. IX.

mus.

omnibus

lenior et tectior admonitio

vel

si

ubi Chrouiium a bello dehortari vult,

quod tum fortc a^itabatur a Syracusanis principibus, prinium in

laude Adrasti v. 15. dicit: xo^cffcov di Kunnavfi diy.av rccv ngoG&tv
oivriQ,

probaus, quod

in

Commentario non notavi, Adrastum, quum

mentcm haberet et ultro in ^ratiam redirct cum inimicis, summaui potcntiam conscquutum ct felicissimuiu factuiii
tuiii
infaustum belluiii contra Thebas qutuii narrassct, in finc v. 27. ait
pacificam

iv

yaq Baifiovioiai cp6oig cptvyovTi xoi naldfg 9tcov. Vides utram-

quc scntentiam codcm pcrtinerc.

dfifqai

KOS

fi'

Similiter 01.

tniloinoi fiaqzvqtg GocpcoTaTOi, iazi

^aXd

dficpl Saifiovcov

Tuvtt, haec igitur

las dicta sunt,

ffiol

&t6v avTjq

Ttv' tlnilv, ti Sh

omnia, qui pius

per

puniaiitur,

nec

aliquando aperiat.

quac dicuntur

dnoqa yaGTgifiaqyov

ct rcligiosus esse

Ilieronis causa ad-

debet, qiium impia sem-

quod non deus aniinadvertat

sit

fiay.dqcDV

Pclopis ct Tautali fabu-

tamen nunc non dubito etiam

esse

I.

dvdql cpdfitv ioi-

Tig tkntTai ti Xa9ifitv tqdcov, dfiaq-

primum propter

etsi

6'

solum ncxum rerum dicta sunt;

tcm victorcm pertinent,

in lyrica vero simul

ct vix est,

credo

tempus

et

In cpica pocsi sicubi talia leguntur

propter

ad pracsen-

huiusmodi quid apud

Plndarum, quod non simul praesentibus rebus accommodatum

quemadmodum

decet perfcctum lyricum.

sit,

Sic 01. XIII, 83. verba:

Svvafiig xat tuv naq' oqHOV Kal naqd tkniSa xovprimum propter Bellerophontcm dicta sunt, sed quidni
etiam Xenophonti animum addiderint, qui curulem victoriam
Ttlst &tcov

cpav xTiaiv,

meditabatur '^

modis

in

Pulcherrima enim ars Pindari

non animadvcrsa,
I,

53.

ni:>i

penitius cognovcris poctam.

quod legitur: ro ydq oi^tlov

dniqficov

est,

quod multis

carmine dissipata exstant quae eodem pertinent, valgo

nqaSia ndSog

principibus

dficp

Similiter

dXloTqiov

Nem.

tv&vg

nii^tt navQ-' oficog'

8'

dictum de Cadmeorum

qui convivio cxcepti ab Amphitryone una

cum

eo,

Hcrculis c^asa commoti, accurrnnt, non minus tamen etiam ad

Chromiam

pertinet, qui

iam ante eo nomine laudatas

est,

qaod

prudens amicos

quod saepe

plura

afFerre;

tur

Proprla vero ratio Pin-

sibl parct liospitalitate.

dari.

parte

alia

iu

etiam de

satis

omnibus, quae huius

ad

alludit

re

liac

Sed nolo

aliam.

Expositis

dictura.

Yidebantur, ad aliam

loci

igi-

accedimus

quaestionera.

rerum

Tertium enira de praeparationc

fabularum explicare

quam

constitui,

in narrationibua

rera fieri non potuit quin ijim

in antecedentibus tangeremus, niuic autera pluribus verbis tracta-

Liraus,

quantum quidem huius

disputationis ratio postulabit. Igitur,

ut hinc ordiar, disponuntur

temporum successionem

fere

secundum

narrationibus

res in

quod factum narratur fere

prius

deinde narratnr quod factum deinde

prius,

copulantur autem singula

per transitus, sive continuo ex antecedentibus via munita ad

sequentia per

directa

aut oppositionem,

continuationem

alio loco, qui pro vinculo

sive interposito

veluti supra in capite de tractatione

sit,

de interpositione precum aliarumquc sententiarum verbo

monuimus.

Scd

compositio per

Iiaec

laxa et

se taraen

parum

arcta fuerit, nisi etiam praeparationes scitae adsint et interiores

nexus, ut exspectatione traharis ad sequentia et singula ex sin-

Qui scripto uno loco secundum sub-

gulis quasi sponte oriantur.

iicit,

secundo tertium, hoc solo modo non

quid sequuturum

sit,

iuncturis deducere

ctent

et potest

ut

facit,

praesentiam

ad diversissima quaeque

paulatim lectorem,

nisi

artificiosis

ante constet quo spe-

haec omnia, quo tendat cursus, quid exspectare debeas,

Vides praeter transeundi artem etiam alia ratione opus esse,

quam

Optirae igitur institutum est a poeta

praeparationem diciihus.

quod supra explicuimus, ut in fronte narrationis thema ponat, quo

hoc enira artificio et exspectatio movetur

revocarc omnia velit

sequentium

et

haec ipsa firmiore vinculo constringuntur, ut quasi

Quae

necessariae partes eiusdcra rei videantur.

perfectior

est,

ubi indefinitius

thema

Opuntis urbis laus promittitur, per se ex

ubi subsisterc debeat narratio, sed

ratio per se

ponitur, veluti 01. IX.

ibi

im-

quum

illo titulo intelligi nequit,

tamen

alio

modo

succurri-

tur theraati, quura perlecta narratione ipsa ratio rerura te doceat

finitura csse

cursum.

iSara a diluvio orsus

rationcm, donec civibus plenara et glorla

dearaus urbem.

Similis

explicare vult (v. 24.)

orsos a primis

initiis

ratio

qui

lamo

est 01. \

usque eo dcducit

heroum
I.

Origines lamidarum

per se indefinitior titulus

vaticinandi

narr-

illustratam vi-

artem

in

ubi vero

Oljmpia datam

narravit lamidasque indc claros factos pcr Gracciam ct fortunatos.

XLI
quid desideras amplius ? Atque

saepe in narrationiLus scripto-

ita

rum ipsa tractatio supplere debet quod thema in inccrto reliquit,

qimm non ubique plane definita tlicmata ponere liceat. Apud Pindarum vero, ut vidimus, plerumquc satis perspicue praeiinitur
ambitus rerum, scopo indicato

fabulae

et cxitu

Quae pulcherrima

redire debeat oratio in jine.

in fronte,

compositio.

quo

Sed

raro tamen etiam haec res sufficiet per totam narrationem; dcbent

praeterea etiam singulae res, ubi opus, scitc praeparari et interius

ubique scquantur ex antecedentibus, ne

necti, ut posteriora puicre

quid casu adesse videatur, ncc quis hiatus exsistat iniucundior.

Quae omnia tam bene

intellexerunt et observarunt veteres, ut etiam

ab hac parte qui narrationcs eorum examiuavcrit non

acumen admirari

praeparationis artificium;

ad

tiationem dico
modo

nitius et

pro

et

minus

(die Anliiindig;ung^)

distincte.

\cm.

Sic

IV,

45 seqq. dulce carmen Cy-

Aeacidarum

nuntiat

Piiidiinis

eorum

in

cum

01. VII.

dabo

dicatur Peliae oraculum

si

faciliura ct

nuntiat

se

iam cx an-

Pyth. IV, 70 scqq.

igitur alia.

datum

caverctque (iovoKi]7tida virum,

et

Rliodi laude venisse se di-

Scd haec

cens nuntiat Uhodias fabulas.

Cypro

Isthm. V, 19. Aea-

luaximc perspicuam lcgeiu dicens

sibi

iaudes.

tecedentibus nota exempla;

quum

ubi quod postca narratur

quaiii in sequontibus cxhibct.

cidas ut celebret

sequentes

affcro iliud ge-

modis usiu^iiatum, iiun-

niiiltis

nuntiatur sive definitius et apertius sivc indefi-

Aeginae parans

Aegina laudeni,

nun

Vides,

Ac primiuu quidcm

distincta ^enera rcvocare.

nus, quod simplicissiinum est, sed

ante aliquo

possit

quam vim habeat

quare operae pretium fuerit totiim rem

iudicium subtile.

et

moriturum ab Acolidis,

montibus vcniret lolcum,

liis

verbis et lasonis adventus niintiatur ciusquc habitus montanus et

Magnesius,

et

Peliac post compertuiii advcntum occursus, ut

non miremur, qnod rex

prima oratione quum

indicet,

quaerat, ubi habitent

quamobrem

venerit,

nuntiatur duplex res;

exspectamus alium eius futurum cum Pelia

laetitiam praevidemus

nuntiationem.

etiam lenius

mus

et

paternac doiuus

interdum

Sic 01. XI, 00. de-

Olympici undcnam pendet? Dixerat ante Hcr-

culem primam Olympiadem celcbrasse cum

prius etiam

tum parentes

nani et sernionem

significationis

nt fugerc possit attentum.

scriptio primi festi

iam

lason in

quare uterque locus e priore pendet per

Sed hoc genus praeviae

est,

Mox

statim accelerat.

v. 95.

campum

ludis,

comissationibus paratum.

aliquid amplius dictum

iri

narravcratque

Sic iure exspecta-

dc certaminibus

et comissationi-

XLII

bus tum primum

Aliis in locis

ubique expressis verbis opus.

factis. iVetjue eiiim

non ipsa res nuntiatur

sed tamen significatur futu-

rum aliquid cognitu quod dignum et meraorabile. Sic Istbm. V.

quum ordiens fabulam de Aiace Herculem dicit iuvitaturum Telamoncm coenantes forte invenisse heroes, hoc agit, ut exspectationcm moveat. Quid igitur nunc
rimus,

quum moris

quid dicet Hercules? quae-

fiet,

apud Graecos,

esset

ut, si quis

convivio inter-

Postremo etiam

veniret, poculo exciperetur et preces faceret.

il-

lud indirectum nuntiationis genus praeterire non debeo, quod oppositione praemissa

fit,

quidem etiam

si

88 seqq.

Ibi

exstat.

quum

in

descriptione

lasonis data opera tractata postremo,

ob oculos ponat, de Aloidis

roburque
quis

non

mores?
satis

cum

insolentia et

sentit

et

oppositio est, ubi certam

Quale exemplum Pyth. IV,

sequentium exspectationem moveat.

Tityo dicat, corporis magnitudinem

impia mente qui habuerint coniunctum,

praeparari sequentia

lasonis

nuntiari

alios

et

Sed de nuntiatiune, quara proprie dicara

expositum.

praeclarae

staturae

anteqnani mores viri nobis

in

rebus,

liis

Pergo ad aliud genus praeparationis

quod

per positionem facti aut sententiae fit, cuius causa

vel ratio reddi, cuius explicatio subiici debeat. Excitatnr

sic exspectatio

enini etiam

quod nodura

solvat.

Atquc

a Pindaro eximia cum vi

Imius loci sunt themata

et

praevldemus sequuturum,

Iioc artificiura

maxinie lyricum est

raultis locis adhibituni.

et tituli

fabularum

et

Primum enim

in fronte lecti

ii,

qui-

bus sententia aut factnm ponitur ipsa narratione fabulae explicandura, de qua re supra
ipsis narrationibus

satis

dictura.

Deinde vero etiam

saepe rcperlas idem genus.

in

Sic 01. IX, 53. in

media fabula Opuntios regcs dicit a Cronidis et filiabus lapeti

esse, quod quasi pro aenigraate positum sequens periodus explicare

01. VII,

debet et explicat, qiieraadmodum ostendi inCommentario.

aTlepoIemo Licyraniura caesura narraturus prinium de irabecillitate humana erroribus obnoxia dicit, tum ipsara rem pro expli-

24.

catione subiicit, in fine ad initium redit.

in narratione dc Heliadis

Similiter ibidem t. 45.

priraum iterum de errorilms dicens ex-

spectationcm movet, tum quid acciderit

XIII, 83. iofertur sententia de

deorum

vi

iis

Etiam 01.

subiicit.

omnia

perficiente,

unde

Nem. IX,
nexa pro explicatione subiiciantur sequentia facta.
11. de Adrasto ait: Qui Sicyone regnans urbem festis et ludis
in

quo quod

explicat narraus,

quomodo

ornabat, fugerat enira ex Argis bello intestino pulsus

factum in primo loco ponit

iu altero

XLIU
Argivus, qui erat heros, Sicyonem venerit.
rationibus
ficio

intestino pulsus fugit

res,

in nar-

hoc

arti-

Vulgaris enim ratio erat

pulcre iiivertitur saepc hic ordo.

Qui bello
ibi

Ac quum \ulgo

secundum tempurum ordinem disponantur

Argos

et

quum Sicyonem

venisset,

rex factus^ornavit urbem. Pergo ad alia. Imprimis suavc to-

tum hoc, de quo loquor,

ubi quod per explicationem

artificium,

antecedentibus subiicitur simul eiusmodi est,

inde denuo ne-

ut

Sic 01. XI, 42 seqq. postquam indicavit dimensiunem

ctantur alia.
et partitionem

Olympiae ab Ilercule factam, ne quaeras, quomodo

sit, antequam pergat,
pro explicatione

re8 ex antiquitate servata

Parcas adfuisse, umnia quac sanxerint,

et tempus meuioviam rediens inde suavitcr ncxis

proxiniis narrat, quid porru ti'adiderit tempus tum ab Ilercule institutum. 01. XIII, 64 seqq. postquam dixit multum laborasse Bellerophontem in Pegaso domandu, antequam a Minerva datum in

subiicit

riam

rei

cunservaturum, tum

somno frcnum haberet,

munitu lieruera

licet

in

in

explicatiunis causa subiicit de Pulyidi sci-

templo cubuisse, queui nunc certiurem faquid ei facicndum

ciens dc evcntu Iieros simul docetur,

nobilior in

rat

hoc genere lucus

est 01.

I,

25 seqq.

Ibi

sit.

Sed

primum

nar-

Pelopem a Neptuno amatum, ex quo Clotho eum

e pelvi sustuleiit, deinde

quum vulgu

pust partum

alia narratiu haberetur, ex-

plicans et confirmans quod posuerat, iustissimnm enim ad convi-

vium

nem

ait

deos a Tantalo vocatos ibique raptum Pelopem, cocti^

vcro ab invidis excogitatam

quae, anteqiiam diceret, etiam

prnpiure nova praeparatiunc pracparavit, de mendaciis loquens,

quibus passim fabulae corruptae.

Lyrira ars huc

agit, ut, quaiii

diu possit^eri, suspensa teneatur exspectatiu; inverte urdinem lo-

corum, laxam habebis compositionem, non adstrictam. Ceterum

de hoc loco etiam in Commentariu dixi
ubi lecturem ad hanc
Dissertatiunem relegavi.
Vulgu statuunt viri ducti primum hic
,

Pindarum ab
tuisse meliora,

aliis

perpcrain tradita pusuisse,

quod tainen nusquam

ita

deinde sua substi-

factum ab eo reperio, quia

non lyrica esset haec dispositiu, sed primum ponit

est,

tum

explicat et confirmat.

etiam illud porro observa e posteriure Inco

plicatiunem habet, ut diki,

mum

de Tantalo

porro explicandum
meruerit.

eundem

in

qua

quud res

qui antecedentis ex-

mudum aptum

quum enim iustum ad convivium

est,

id,

Et hic quidem, ut cetera addam,

alia ratiune

esse proxi-

vocaverit deos,

poenam notissimam suam

Ut suavissimo nexu alterum ex altero pendeat.

haec quidem de hoc loco. Postremo aiiud

illustre

exemplum

Atque
eius*

XLIV

dem aTtificii video Isthm. V. Ibi postquam dixit Aecidarum

dem maximum sibi officium esse Aeginam Tenienti," quo titulo

lauuni-

versum illum mythicum locum complectitur, primum gloriam immensani praedicat eorum, nominatim Peiei, Aiacis,TeIamonis; tum
huius gh)riam explicat narratis rebus

cum Hercule ab

eo gestis;

denique nova expiicatione declarans, quoniodo invitatus ab Hcrcule

et

permotus ad has expeditiones Telamo

de Aiace

dinem

in

fabularum narrationibus, sed etiam

ut par est, hoc artificium regnat.

mum
rit

Inverte or-

V.

70 seqq. laudat,

si

SIc v.

Nem.

c.

Ac non

in directa oratione,
in fine pri-

III.

quis tribus vitae aetatibus se distinxe-

rebus gestis, deinde ultimis verbis carminis nominat tres victo-

rias

ab Aristoclida reportatas, ut etiara

est Pyth. VI. init., ubi

primum mota exspeexemplum

liic

Aliud magnificum

deinde explicatio reddita.

ctatio sit,

et

ultimo loco fabulam

sit,

ante exitum a love impeti-ato subiicit.

habebis vulgarem et non Ijricam dispositionem.

solum

filio

primum de umbilico

terrae inconcusso dicit

mox

de gloria victoriae aeternuni hic splendente,

pietatis lau-

magnae et illustris virtutis, qua haec victoria

Verum satis de hac re diximus. Tertiam denique
splendeat.
affero nexum per consequu tio nem, ubi ea ratio partium

dem

est

esse docet,

ut posteriora e prioribus ut e causa consequantur.

genus antecedentis, quod tamen

habet iuncturae vincula, quanquam non ubique taie

sentiri possit, quid
tulit in

sequuturum

sic

Ingeniose hanc

sit.

narrationem de Pelope 01.

culpam poenamque

Est hoc

latius patet, contrarium, et

ad Pelopem

Ibi post

I.

est,

firma

ut prae-

rcm poeta

in-

narratam Tantali

redit v. 65., ut etiara

hunc pro-

pterea a superis ad mortales remissum dicat, et hoc quidem praevideri

quodaramodo poterat; qui vero deinde per eandem iuncturac

rationem subiicitur sccundus locus, certamen de Hippodamia adiissc

Pelopem

significans, ne serael

ad mortales remissus inglorius vi-

vat expersque bonorura, optime quidem nexus cst antecedentibus,

tamen per

se

minus praevideri posset,

colonla Pelopis, praemonitum esset.

cule post narratam eius
tias effectus rci

cum

consequens

nisi initio

At ISem.

I.

fabulae de Pisa,

in

fabula de Her-

serpentibus ptignam facile praesenest,

ut trepidatio feniinarum descri-

batur patrisquc Anipliitryonis accursus, et ut vates advocetur quid

significet

miraculum

indicaturus.

Vides duas ultimas narrationis

partcs etiam hic cx una priore ncxas tanquara ex causa effectura.

Eiusdcra porro gcneris snnt iiiterrogationes

aliquid cfficiatm' iiiatac.

et

Sic Pyth. IV, 91 seqq.,

coliortaliones ut

quum mores

la-

XLV
sonis ostenderc nobis vclit pocta
tur,

ne hic cx abrupto loqni

orclia-

sed causam lial)eat diccndi, Peliac amarulcnta interro^atione

pr()vocatiir responsio

pulcrum excmplum

omnia pendcnt.

nis orationc

tim suh divo

Cohortationis autoiu scite illatae

iiivcnis.

est Pyth. IX., ubi in

amplccti vult pucllam, sed

in Pelii vallihus

ut in Lihya coniufTiinn fieret.

erat,

fabula de Cyrcna c Chiro-

Apollo affectu amoris ahruptus stain fatis

Atque hacc rcs ad exitum

pcrducitur intcrposita inter initium ct fincra orationc Chironis, qui

primum dehortatur ApoUineni ah

admonet

efficitque, ut

quod cupichat, tum fatorum

co,

deus faciat quod facicndnm crat.

Sufficiant

hacc exempla. Vidimus potiorcs modos, quibus aptior cnmpositionis ratio nititur,

quibus exspcctatio movctur, nc quid casu scqui

videatur (die feincrn Vcrkniipfungs- und Motivirungsartcn)

riuntur iidem in aliis generibus,

nec

sunt; nos vcro ctiam ca de causa

versa dispositio

horum carminum

dc

solis narrationihus
iis

cxposuimus,

rcpe-

propriac
quia uni-

statim cxplirunda noii potest in-

telligi aliter.

DE DISPOSITIONE PARTIUM.
Accedimus ad ultimum caput disputationis nostrac, qiiod

in

explicanda univcrsa dispositionc partium ct constructione liorum

carminum rotunda vcrsahitur; quacstio non sane

ad cxplicationem Epiniciorum

et

sed quae

facilis,

ad artcm poetae mirabilem co-

gnoscendam maximum momentum habet. Ac primum de prooe-

mii forma
dari

nonnulla pracmittcmiis.

carmina rcs ipsa docet,

VII.,

TzgoKcofitov vfivov

ct

Nem.

Proocmiis instructa cssc Pin-

Pindarus ngoolfiiov appcllat Pyth.

IV.

Est autem consilium prooemii

oranino hoc, ut annuntietur, pracparetur carmen ct initia ponantur,

unde

plex

est,

proficisci oratio possit

ad cetera; atque intcrdum sim-

sed plerumquc ornatuin, nunc scntentiis ingeniosis,

gra-

vihus, nunc comparationihus illustribus, nunc mythicis rchus illatis,

nt par est fieri in fronte carminis.

De quo

ornatu hreviter

Cano s.
canam Scmpronium, Caium victorcm. Semel hoc simplicissime di-

dicam.

xit

Inest igitur in prooemiis

omnino scntentia haec

Pyth. IX., alias autem multis modis variatur rcs pro tcmpo-

rum, locorum, cpiniciorum, carminum ratione, ac

Isthm. n.
Igitur ut
sic in

XI. et

his, 01.

etiam excusationem posuit, quod non prius cecinerit.

cxempla ponam,

01. X.

quemadmodum

rehus gestis carmine opus esse

dicit.

alias alia utilia,

01. II. orditur

praecipiemus hyrani citharae canendum ? 01. IX.

Quid

quum Epharmo-

XLTI

Olympia Archilochi hrevis hymnus

sto in

ah arcu Musarura petendam Ohmpiara et Delphos ait. Nem,

Musa, ut in Aeginara eat ad canendura carmen diu

telis
III.

in comissatione cantattis

inde diicta forraa proocmii nunc maiorihus et fortiorihua

esset,

invitatur

exspectatum,

Musae Sicyonc ah ApoHine Tocantur in

domum. Pyth. XI. heroinae Thehanae convo-

Nera. IX.

et

hospitalera Chroraii

cantur in temphim ApoUinis Ismenii, ut

celehrent Delphos

uhi

victoria parta. Isthra. VII. choreutae exVitantur, ad Telesarchi do-

raunr^ut eant et victorias eius canant

tam domuni

arva colens Delphos

ut 01.

tendit.

in

Hieronis hea-

Nera. V. non statuariuni se esse dicit,

quoquoversus ut excat hortatur cantura

sed

I.

Pyth. VI. poeta sive Veneris sive Gratiarum

veniunt.

divulget victoriae nuntiuni.

Pyth.

fert Syracusis victoriae Hieroni

et in oranes partes

ipse carmine misso nuntium

II.

Thehis partac.

Isthra. V., quasi

praesens convivio ducta metaphora a poculis trihus, quae

unum,

viviis miscehantur,

ait,

ante miscui,

utinara olim miscere liceat.

tertium

in

con-

secundum nunc misceo,

Xem.

IV. vira recreatricem

poesios praedicat post certarainura lahores, et 01. VII. in Diago-

rae

Musarum praehendo

casu nectare

tristi

dicit, ut

quum

in spnnsalihus

Mag-nificentissima autem laus poesios Pj^th.

genero propinet.
habetur.

Atque

ita

vides

st deinde aliud genus, ubi simul

Tales primum sunt auctores victoriarum,

dedicatur carmen.

qui laudantur, saepe etiam orantur, ut benigne recipiant

et

porapam.

lovi,

01.

Sic carraen 01.

Isthra.

IV'.

liymnum

consecratur Tyndaridis, 01. IV.

XIII. Corintho,

diis,

I.

et VI.

Nem.

ut propitia Psaumidis

dea, ut Midae.

Thehae, Nera. X. Argorura

laudi, 01.

Ortygiae; at 01. V. Caraarina dea oratur,

I.

pompam

et

Pyth. XII. Agrigenti

Denique singularera causam

liahet Vestae invoca-

recipiat,

Nem. XI., nec praetereo Nem.

nuntiac dedicatur.

Nam

dea

ibi est.

VIII.,

quod luventae araoris

Totum hoc genus mythico

ornatu placet, ut alterum poesios variata iaude.

pauca, uhi,

Gratiis,

Pyth. VTII. Hesychiae, Nera. VII. Ilithyiae,

Alia vero urhis patriae cognoraini deae dedi-

Thiae.

cantur, ut Isthra.

tio

III.

Mll. Olyrapiae, 01. XII. Fortimae, 01. XIV.

Pyth. IV. Delphicis

I.

ut dixi, multis raodis variatam prooe-

mii formam ex laude poesios.

diis

victores exhilarare se

phialam aureara vino plenam socer

quum

Sunt denique

suraraa sententia carminis proponatur, poeta se

de his canore velle aut post prooeniium

sed ipsa re significat;

Ac de ornatu prooemii

cf. 01.

dicit aut

VT. Isthm. III.

ne dicit quidem,

Pytli. V.

dictura; gravius est altenim,

Nera. VI.

quod supra

XLVII

Quao

prooeiulo inttia et priicparationem carminls poni.

inonui,

mox

res quid significet,

Est cnim nnnc milii

patcbit.

universa

le

dispositione partium explicandum.

Artlficiosas essc
i

bus

tenet,

sed

ra

lirevis lectio

rcrum dlsposltiones

docet

sunt plerumque

nuUum

ferc

dlversis locls

in his carcarmen rectum cnrsum

poslta quae in unam

sentcntiara colligi debent, interiectis aliis, quac interrumpant; explicatio antccedcntium saepe e fine petenda, finis

Quae omnla tcmcrc

respondet.

alll partl

nunc

nunc

initio

esse

institiita

et nullo

mirlficae rel, quae leges? Difficiiem

Tamen quaenam causa

rem expedire conabor in se-

quentibus, ut et poetae quanta

hoc gcnere ars cognoscatur

Idoneo consillo a

poeta quis credat'^

tali

sit in

quae Tia ducat

et Interpreteni

e labyrintho

pulcherrirao.

Igitur,

hac lege composita haec carmlna dlco, iit

prooemio exspectatio moveatnr initiis carminis positls, inde

ut statim hinc ordiar,

in

tela Incepta

mox

Interpositis

nodisquc ncxis novis suspcn-

aliis

sus tcncatur anlmus per totum carmen,

partes
stularl

carminum transitus
posslnt ; hoc solo

non epos,

ita

donec

Perperam enim

luta et expllcata vldeat.

in

omnia so-

finc

statuas,

modo

sl

apti habcantur, adesse omnia,

inter

quae po-

conglutinationis artificio ut non drama,

etiam non lungitur bcne Plndarlcum carnien, scd

addl etiam alia raaiora vincula debcnt, ut firrains constringantnr

ut iu narratiouibus supra ostendi,

omnla, debent,

moTeri nodlque necti

rum.

In

quo apud Pindarura maxlraura

gcnus argumentl, praesentes res dico

si

commodum
sit,

habet duplex

Qnum

et raythicas.

directae et mythicae oratlonis ratio haec

directa,

exspectatlones

ut orbes exsistant et ambitas re-

et aolvi,

cnim

ut raythicara expUcet

fabulas initlo aut in raedio carmine pnsneris,

h.

e.

si

comparationem prius posuerls, antequam quo pertineat comparatio

penitus explicueris,
tica

postulat,

pulcherrlmc profecto

ut suspensa tcneatm'

ublque Pindarus,

nlsi

quod

bis,

quod ars poe-

eflTeceris

exspectatio

atque ita fecit

Pyth. IX. etNem. L,

habetur, quae tamen ipsa pro explicatione priorum

ostendara.

haec Pindari ars

tionem partium.
81

Video autem duas omnino res esse

constct,

praeparationem

Praeparationem dico, ut supra

non plane inexspectatae veniant

res, sed,

fit

aut positione rei

et

quibua

implica-

satls exposui,

antequam legantur,

in

modo, quod maxime

explicatiooem desiderantis.
Sed

alia parte carmlnis praemonstrcntur

nuntiatlone

fabula

ut infra

est,

Verura accuratius nunc Indlcare debeo unlversam dis-

positlonis rationem.

tota

in fine

aliquo

XLVIII

praeparatlone sola non efficias hic oinnia, quibus opus habetars;

accedere debct

implicatio partiura, quae ab

brevia quaedani excipias, duabus

prpocmium, quarum vel

ter

alteri in

unam

nascitur, ne

in

una alteram \el interponitur

harum

si

prior tantum praeparata in

vero priori assuta, plane intolerabilis forma

somno quidera quae Pindaro

poterat nec reperitur apud

eum usquam.

Quod

tus

eius contineat,

diximus

mentem

venire

quidem bona forma

ex

pendeat.

priore

sccunda rationem reddat prioris

si

ut sic

etiara

positionem rei

per priorem pracparata

Agnoscis etiam non moni-

atque interno vinculo ex ea nexa.

quara

sic

partium secunda

statim locum liabebit

et causara
sit

ipsarura

etiara

nisi

in

Sin anibae partes prae-

paratae prooemio sunt et inde pendcnt, ne

est,

si

partibus constat prae-

lara fac primura duas partes positas

post altcram haberi;

est, altcra

minimum

excipit

duos locos divisae.

prooemio

interpositione

Pindaricum carmen,

pendet. Atquc de liac nunc est diccndiini.

in

scquentibus

explicandae.

Prooemio autem nunc vel definitius vel indcfinitius nuntiare licet

carmcn. Sunt apud Pindarum duo exempla huius compositionis.
prima parte fortitudo gymnica Theaei laudatur sinmaiorum, in altera amor fraternus, quara rera simul
in causa vult esse gymnicorum decorum, perspicue significans
datara a Tyndaridis vim athleticam genti esse proptcr iustitiam.
Prooemio praemonemur et fortitudinem et alias virtutes cardinales , prudentiara iustitiaraquc , iam olim Argis viguisse.
Quae
Alterum carmen huius generis est Isthm. II., ubi
est nuntiatio.

Nem. X.

in

gularis et

in

prima parte victoriae curules Xenocratis praedicantur a

datae

in altera

per virtutum laudem ratio redditur, cur

topere faverint viro.

tan-

In prooemio poeta dilationera carrainis ex-

cusans nihil significat nisi nunc se cantaturum.

Sed potest

per consequutioncra effectus secunda pars iungi priori.

in

diis ei

dii

prima parte virtus Psaumidis explicatur

etiara

Sic 01. V.

qui nec labori nec

sumptibus parcens urbem patriam deosque eius tutelares ornavit;

in altera preces fiunt pro futuro llore urbis et cive

Quae

precum

res sic est intelligenda, causas

Pendet

igitur

sccunda ex prima ut e causa.

in

Olympionica.

prima parte

esse.

Sunt hae composi-

perquam angustos

fines

modi suppcterent; nara etiam haec

ratio,

tiones, ut ipse vides, simplicissimac

et

haberet ars,

si nulli alii

ferenda

ubi duae partcs sunt, displicct nimia simplicitatc et la-

illa,

xitate, ubi tres,

ut

nullum apud Pindarura carmen

sit

huius de-

(Prooem. -^
I.

-^

Quare

alia

poetac tentanda fuerunt. Ag-

XLIX
cedimiis sic ad interpos!tioneiii,qnani dixl. Est in

nna pars dividitur

in

plures

supra de praeparatione dixerim

ubi non praecessit praeparatio

ut ctlani Ibl adbiberi pos-

quod

Id

allquoties factuin a

Porro interpnsita res vel mythica est vel

Plndaro.

que tanicn niytbica.

hacc

ac quuin

vel praeparata est

interposltlo

commodnin.

vel non est, liabetque hoc

sit

terpositio, ubi

l<cos, (juibns inserltur altera,

alia,

plcrum-

horum carminuin forma

Usitatisslma enliu

cst, ut statini post prooeniiiun liidicram laudeni victoris di-

recta orationc explicarc incipiat poeta, luox abruinpat et transeat

ad mythica,
laudem.

rcdcat et pertexat inceptam directam

in fine auteui

Ncque vero promlscue oiunla interponi possunt

ct inter-

ponuntur, sed quae spcclc llcct diversa revera tamen conluncta

sint

rcbus

qulbiis Intcrponuntur.

Ilas

autcm

et ipsas nc teinere

dlvldi credas; sed prudenter ca ubique in fine cullocantur, quibus

anteccdcntia nltuntur et explicantur.

Sic inltio promittltur et pa-

ratur laus, in fine tractatur, ut Isthni.

V.

52 scqq., aut

tur, in 'fine ccrtaraen ipsuni

9 seqq. cum
VII. coilat.
ct

74 seqq.,

cum

Inlt.

maiorem

tita

v.

I.

v.

qiiod peractuin

01. VIII. coll.

70 scqq.

ut 01. VI. coil. v.

cuin v. 67.,

v. 13.

70 seqq., Xem. V.

cum
,

Xem.

Allas in prlorc parte recentcm

ponit victorlam, In fine priorcs, sive solas sivc repe-

01. IX. coll. prooeni.

et 61.

cuin

generatlm lauda-

cum

inentione piioils, ut 01. VII. coli. v. 15 seqq.

ita statuas

et v. 32.

coll. v. 14.

initio virtiis et fortiina victoris

cum

coll. v.

v.
5.

87 seqq., Neni.

cum

v. 44.

Isthni. III.

fine, Isthm. \II. coll. proocin.

recentcra et

cum

v.

80 seqq.,

coll. v. 18.

III.

fin.

malorem rcportatam non

cuin

coll. v. 10.

De qua

re

sine prioribus,

qulbus se ante exercuerat victor et praeparaverat ad sacros ludos.

Quura

igitur prlorlbus causa contineatur recentissiraae, oraninoquc

vis ingenita sic

deinum

tota in luce ponatur,

etlam hoc inodo ex-

quomodu minomaiorem laudare liceat. Ucs eadem, ubi eodcm loco lulnores post maiorem recensentur, ut Pyth. IX, 75 seqq. Ubi vero
plicatio sequitur rein explicandain.

Intelllges sic,

res post

iu

prima

pirte

victoris

coronae celebrantiir,

et res gestae, ut 01. XIII.

Nem.

laude expllcari puta victoris praestantiam

Verum ne

afferara plura, vides,

quam

que sic, ut exitus nodum solvat.

qualia

commoda totum hoc

in fine gentis virtus

IV. Isthni. IV.

,

etiam hic gentis

quippe Inde ortam.

egregle res dlvldantur ubl-

Quibus explicatis apparet iam,

divisionls

ct Interpositionls artlficiuiu

habeat. Suspenditui' animus, quia dlffertur quod inceptum erat et

interponitur quod

novam

exspectationein movet, finis autem initium

al)solvens siimilquc etiain falnilam cxplicans pulchcrrime pcndet ex

Qna

utroque ct coiiiungit utrumque.

re etiam iunctnra totius car-

Quare

cius forma.

et rotundior

ct constrictior

niinis firniior iit

mirifice placuit res Pindaro, ac practer simpliccm

formam

viilga-

tissimaiu ctiaiu ornatiorcm usurpat aliquotics, mcdiaiu partem qui

complectitur orbis ut alio maiore inclusus

bere

nnstri usurpant, simplicior

ab

liacc:

forma haec

mcdia pars

in proociiiio sunt,

nccessario

"cst:

Si

schemata adhi-

a b a, ornatior autem

Ad pracparationem quod

a-

Atque

dentibus praeparari potcst.

attinet, orbiura initia

ctiain

ubi mediae parti orbe

ex interpositione ductum,

nova pars i-cspondet cxtra orbcm

liensae alia

orbibus prodeant lioc raodo:

a b a b,

nominaveris.

Initia in

ncin

i/.^iiXoiirjv

bet.

Dcnique

proxime antece-

lioc gciuis compositionis nsgi-

Reperitur vero praetcr hoc etiam aliud

jtXoKTjv dixeris.

quoque

sit.

qualia in stropharum dispositionibus explicandis mctrici

licet,

ctiain

posita,

a b a c b

c.

^^^ \2UZ7

iit

orbes cx

Qnain

ratio-

proocmio primus orbis ha-

aliquot forniae sunt,

artificiosiorcs

ipsuin

comprc-

compo-

tamcn ex superioribus. Diximus gcncratim ; restat, ut ex ipsis

A idebiraus {lutcm simul,
carmiiiibus quac posuimus probcmus.

sitae

quaiu prudentcr ubique excogitatum prooemiuin

sit

et

quoraodo

cx praeparationibus in prooemio positis cursus carminis pendeat.

Atque

paueis prooemio indcfinitius nuntiatur argumentura, ut

in

propiora

initia

in plerisque

rainis

proxime post proocmium ponere neccsse fuerit;

vero proocmium vcl orancs vcl duas vel

partcin nuntiat satis clare, ac quuin

tiuin scquatur

ctationis

prooeiniuin

initialis

unam

car-

vulgo tractatio par-

nonnullis pruocraiis ctiain ipsius tra-

pars continetur.

His praenionitis ad cxerapla

veniraus.

Est igitur priraa carininum fornia, quae fundaraentura et principiuin ceteraruin, haec:

strius esse

tiain

laudc

mox

a-

01.

1.

in

prooeinio nihil dicit illu-

Oiyinpico ccrtaraine, et excitatur cxspcctatio pracstan-

huius ccrtaminis

luciilcntiiis.

a b

Idqne

fit.

ad mythica

in

Hicronis promissa laude dcclaratuin

iri

Post proocniiiim orsus a victoriae ludicrac

tiansit,

ac

quum Olympia

et Ifcrculis cpi-

nicia essent ct funcbrcs ludi Pelopis, nunc huius fabiila narratur.

Postremo ad Hicronis ludicras rcs

rcdit.

Vidcs dircctam laudcm

LI

quum duo

divlsam in duos locos Interposltaraque fabulam, quae,

nagaSElyfiuTa exhibeat, exitus simul expllcare debuit, quo perti-

autem

Discimus

ncant.

regem, atque

ibl

Ita Intelligimus,

pocna

Tiintali
in

ronis

mythica Olympiae;

ct

posltis.

Illic

dlxi, et

ex formulis rcliglosls

proocmio dedicatur Tyndaridis hoTberonis victoriam novo splcndido modo

In

componcndum. lamque orsus

dem

quae

scnsus fabularum non

01. III. In

carmcn

spitalibus

lis,

directa laus lUe-

est,

intcrior vcro

sit,

cur

a IVcptuno amati.

l'eIopis

proocinio nuntiatum utrumquc

nuntiatur, sed colligitur cx

hic

laude iuncta

a supcrbla alienus,

et

felicitas

et

Dcnique

sit

vlctoriam meditari

cum

cur admonitio

cur hortctur pocta, ut pius rex

proposita

curulem

ctiam

dlrecta oratione victoriae hulus lau-

ex corona rcportata ductam

mox ad fabulam

de olcastro

pnstremo ad dircctam laudem regis reversus propter pie-

transit,

tatcm docet Tyndaridas hospitalcs Thcroni

qua re

dcdisse,

prooemio

causa

ct

Ut

poslta.

victorlae

confectus

rite

coronam

lianc talem

explicatur et dedicatio

in

Fabula autem

in-

sit orbis.

terposita etiam hlc pulcre nnntiata in proocniio est, ubl vtoolyu-

Xov Tqonov promittit, pcrtincntquc

codcm

aoiSai.

laudc,

nuntiatur victoria Alcimedontis.

01.

ludicra vlrtutc

VIII.

in

dcdicatione

in

scqucntibus ^iv^ogot

Immixta

proocnjil,

mox mythicum locum

interponit dc

pracstantia

Acf^inae, postremo ad ludicras rcs pcrtractandas rcdit.

pracmonstratur

locus

pcr laudcm

proocmio

In

insulae et

Mythlcus

pictatls

et

per

quidcm hae res per

Acacidarum laudem ad altiorcm causam suam rerocan-

sig-nificatlonem vaticinii Alcimcdonti dati,

tur.

pictatls

lamque orsus ab ipsa

Vulg-arla explicatlone non egent,

si

Pendct vero

at illustria.

e veterum sentcntia fortuna et virtus singnlorum civium e gentis

aut civitatls genio

et

Atquo hoc loco

inde cxpllc ari dcbet.

mythlcus locus antecedentla explicat,

slc

ipse

modo

extollens

puerl, slc rationem rcddit,

quo lure

illustrla

Scmel hoc

dlscrtius

monco, ctiam

exltu

carminis,

comparavcrit.

ubi

carminibus tenendum.

rimum

omni

I*yth. V. in

valere dlvitias, cura virtutc

splcuum

immixta

lamque

fortitudlncra

in

aliis

multis

coniunctae sint, quod pcr-

sl

a pucro gloriam per Ca-

tractat victorlam

etiani ceterae fortunae regiae

curulem

regis, scd

mentione ducensque ex his

laudlbus conlunctls simul admonltioncs.

auctore gentis, interponitur.

poeta

Aeacidarum facinora

prooemlo thema ponlt plu-

dicit esse in Arcesilao victore

storcra qul habucrit.

ut

penltus explicatur

Exin narratiu de Batto,

Postremo directa oratlone ad Arcesi-

LII

lauin reversiis virtutes

laudat nuntiatas in prooemio,

viri

e.

li.

causas fortunac et vi<;toriaruni, tum preees fucit pro futura Olym-

nunc tleutum perspicue

quitl res sit;

Vitles,

pica victoria.

cum

gitur tlieraa et tractatio tota, cur atlmonitiones

ctae supra fuerint et cur

tle

rem victoriam Olympicam,

Batto

intclli-

lautlibus iun-

maio-

metlitatur rex

tlixerit;

ut ante orania pius erga tleos et gra-

tus erj^a aurigara esse tlebeat; sirailiter Battus nixani pietate feli-

Mythicus

citatera habuit.

fortunamque Arcesilai,

hoc carraine atlmonitiones

atl

ut in quarto ad publicas res,

ludicra consilia

redit.

mota exspectatione iam praestantiam

Timi fabulam de Archilocho
reversus

victoriae

subiicit,

in

in

prooemio
Sic

exstat.

dlrecta

laude ex

et in fine

sit.

ad Thra.s^bulum

pietatem adolescentis totam explicat, qui plurimis vir-

egregiis iraitetur patrem.

tutibiis

VI.

glorla

secunda quae virtus e Chironis praecepto

illustrat,

pietate

Pytli.

ubi aetcrna victoriae

proliciscitur,

Kam

regis revocantur,

quanquam revera utruiuque carmen

quodanimodo ad unum finem

Delphos

partem explicat

igitur locus ut priraam

ita ipse penitus explicatur exitu.

mia gente

dicturus

in

hominuni

dissimilitudine

jNem.

lam hinc

I.

de Bassidarum exi-

raodesta

et

siuillitudine et

vero extulit sententiam

et deorura, raagis

de irabecillitate humana, ut pia

gloriosa.

prooemio theraa ponit de

cursu$ carminis pendet.

e.sset tractatio

non

Orditur enim ah

iis

rebus, in quibus imbecillitas gentis conspicitur, eoque etiam redit

in fine

interposita altera

de praestantia gentis.

parte

crrare qui sic mutare voluerunt exitura

victoriis dicatur.

quam

currus bellici

naves

ct

ut nihii ibi

Vides

de aralssis

prooemio Thia laudatur, per

Isthm. IV. in

admirationem habeant

et ludicrae

coronae dentur. Exin ludicram laudem Lamponis filiormu orditur,

mox

interponit

locum de Aeacidis

et

de victoria Salaminia, nun-

tlatum et ipsum prooemio, et in fine ad ludicras res reversus,

has absolvit,

causam

praerai.serit.

nisi

tractationis

Cleonici genti tributac

cur bellicarum rerura illustrem comparationem

V^idiraus in his exeraplis

positionis rationem

eadem,

niagnitudine laudis

siraul

indicaiis,

cam, quam

quod hic
initiuni

prooemiuni legatur.

in

dixi

erit

omnibus

satis clare dis-

haec etiam

in

prooemio cum praeparatione

coniunctnm apparcbit, ut fabula

I'^th. XI. in

sequcntibus
etiara ipsius
statini post

prooemio convocantur heroinac

Tlmbanat;, ut Theraidera et 6g9o8iimv umJ)ilicum terrae celebrcnt,

victoriam qui Tlirasytlaco dederit, simulque incipitur etiam Thrasydaei laudatio. Tuni intcrponitur fahula de

Agamcmnoniac domus

LIII

nalaniitiilihus

sitionem.

niinc qulilcm

quod notandum

Laudans cnim Tlicmidcm

nuntiata per oppo-

6Q9oStKav

ct

ofiqjaXov, laudat

lusta pi-aemia ct divinitus datos lionores, uti ctiam in cxitu patct,

dissuadct autcm affcctationem tyrannidis

non datac

causa

simiti

Confcrri

liomini.

sint

dicti

earumquc rerum, quae

possunt &FfiinlsKTOt Gtfcpccvot

IVem. IX, 52. Postrcmo ad ludi(;ras Tlirasydaci

ciusque familiae laudcs rcvcrsus, simul pcr admonitioncs directas

fabulac sensum quantum satis

A/^rigcnti

dcam

viccrit artc

victoris

hominum

proocmio

in

transit slatim,

non sinc laborc qui

pracparatas ipsa laudc

ducit.,

scd Mincrvac invcnlioni dcltitac.

sequitur modcstiac offuinm.

omncs

Pyth. XII.

ccrtamcn rcvcrsus

admonitioncs

vicerat, inde simul

non

lam ad fabulam

a Minerva invcnta.

qua narrata ad

artis,

illustrat.

invocat, ut iHidani Itcnig^nc recipiat tiliicincm, qui

l\cm. V.

in

Indc cnim

proocniio

caiitiis

in

partcs divul<:;arc iuhctur laudcs pracclari piicri, Acf;iiiam ct

Aeacidas qni honoravcrit.

Post Iianc pracviam victoriac laudcm

ma^nificum locum de Aeaci filiis lovis Hcllcnii
aram adstantihus, nuntiatum ipsa Acacidarum mcntionc in jirooe-

interponit statim

Scd quid

mio.

aliquamdiu,

sig^nificct fahula,

quum

infortiinio eoriim dicatur et

dcmum

quacrimiis

dc Pelci

quorum vcstigia
bet omnia, quibus gymnica fratriim laus
ct

cognatorum

filiis

initio posita nititur.

iecta

excmpla discordiae

ad Clcandri

Pythcac victorias mc-

presscrit piicr, sic cxhi-

comparatio cuni Acaci

et

Isthiii. VII.

Acginae progcniem Acacum

ipsura redit ct ahsolvit ludicram

liic

fahulas proximc post

dem earum
iiios

ad-

in proociiiio sc accin-

victoris laudcin, cx nupcris tcrrorihus hclli iterum

tum pcr Mcoclis laudcm, qucm

ctiam

qiiid

ct vcrcciindiae sihi vclint, qiioniiii niilla

itcrumque se revocans ad Aeginam canendam.

facit,

Tum

Isthmia

consiliiini

Simul hoc pcrspccto claruni,

practerea cxplicatio additur.

git

vcro t!iicmur

felicitate post scquuta.

ad principiiim rcversus, ct Phylacidae

adciindi tcctc indicaiis, discrta vcro laude

morans

suspciisi

quasi per continuationcm narrationis ctiam de

ct

Ultimum statim

Acacidas cclchrans

imitatus

laudcm

sit

Clijander,

initio

prooemium

inccptam.

vidcs.

fahiilis,

ad hiinc
Positas

Et prior qui-

pars e proocmio lucera trahit, coramoverat ciiim ani-

Aeginetarura, quura vcllct eos pacificatorcs essc, altcra ISico-

clis et

Clcandri rchus accommodatur.

01.

II.

in

proocmio

tutes Tlieronis iaudantur diciturque rex decus gentis,

passa olim nnnc floreat.

Ex

liis

duabus rchus aptum

vir-

multa quae
;arnicn.

Ac

primuui quidein monstrata vicissitudo advcrsarum ct sccundaruin

LIV

una cum The-

rerura tractatur et explicatar ex ipsis originibus,

ronis sorte, eiusdem

unde orsus

tione ad viitutes viri redit,

Tiieronis dig^na

gentcm laiidem

exeraplo, deinde

vicissitudinis

virtutilras in

Ac

erat.

directa ora-

felicitas

quidcm

prooemio monstratis nunc post

in-

magis etiam merita

vi-

libei-alitatis et benignitatls

detur, simul vero etiara, quantura satis est, illud doceraur, adver-

sarum rerura rajthicae expositiones quo

cursus carrainis.

Sed his

genus eiusdem descriptionis

Sic absoiutus

pertineant.

tertium

explicatis

denique subiicio

ubi tara indeiinita est in prooemio

praeparatio, ut alia definitior nuntiatio proxime post

pouatur in

ipsis tractationis initiis.

quod de

famamque bonara

parante,

poesi est victores ludorum exhilarante

praeparat laudem
indcfinitius;

et

prooemium

01. VII. prooemiuni,

defensionem Diagorae carraini subiectas, sed

quare propior nuntiatio rerura nunc post prooemium

legitur,

ubi ipsara tractationera laudis orditur.

Diagora

ait

siraul

Rhodi laudeni

quera nunc cura patre praedicat.

ferentera

Venisse se

ut sic

cum

ornet virura,

laraque finita praevia laude fa-

miliae ad ipsas fabulas Hhodias transit, quibus expositis ad Dia-

gorae laudes pertractandas

quura laus

redit, siraul fabulas explicans, quibus,

Diagorae agatur

et dcfensio

fortitudinera praedicat

et

ab insolentia

mum. Denique addo Xem.

novum

et

alienura ani-

In prooemio invocatur Vesta, ut

XI.

prytanin Aristagoram benigne recipiat detque nullo dolore

contristatura magistratus cursum.

tlo

nunc directa oratione

et violentia

nondum

inest.

Ipsa

Iiis

verbis definitior praepara-

post prooeraiura habentur, ubi prae-

initia

missa brevi laude patris (welches vorgescblagen) cura laude ludicra modestiae admonitionem

ponit.

Haec

est

vera nuntiatio

carminls, quod fortitudinem laudat, modcstiara vero coramendat.

Et ad adraonitiones quidem

in fine

redit

interposita fortitudinis

laude. Est vero interpositus locus hic raaxiraa cx partc uon

thicus, plane ut

\em.

VI.

Interpositio

causas hic locus continet admonitionura sequentium.

Aristagoras vir fortis esset,
Postrerao de prooeraio

cursmu,

si

ita

metui poterat
statue

pius ct modcstus

sit.

my-

vero laudis optima, quia

Quum enim

ne maiora affectaret.

Vestam

sic

daturam felicem

Atquc haec quidem dc prima

forma.

Pergo ad aliam similem, ubi una pars

locos, interpositis aliis,

primum carmcn Isthm.

hoc modo: a b a

I.

in tres
c a.

In prooemio laus

divisa habetur

SIc intelligendum

Theharum

ludicra et

XV
bellica praedicatur

quum

det,

cursus carniinis e ludicris Hcrodoti rebus pcn-

laniquc accingens

tractentur.

tcctc

bcUii-a

sc post

prooemium ad Hcrodoti curulem vlctoriam cclcbrandam primum

Castorcum canit, tum rcTcrsus ad victorem ipsum et Istlimnm Ouchestumque nomlnans, nlhllominus non

locum de

frtuna interponit

patri.s

ad Herodotum

nerales tertium

plurimas, simul

Castoreum

ct

ceteris.

post

cur dixcrit;

rcstituta

Dcnique bei-

in filio conspiciiac.

in locis aduiixtae

tractaatur aliisquc

Quare mythicis dccoribus ibi mcvictctriam laudandam

cxhilarandi.

dc proclio gravi.ssimo ante fucto, undc

lactius

simul cxhilarationis consiliuni cxplicatur,

ctiam rcdit ad

hanc victoriam, dcnique post novam admonitionum

ncm

enumcrat

debcatur et

proocmium ad Strcpsiadac

et intcrposito loco

venit,

ei

Isthm. VI. in prooemio poeta consilium prodit patriam

deam Thcbam
nioratis,

cur

explicans,

sic

enim fundamcntum fortunac

licae res in Castoreo simul

scntcntias gc-

rcdicns victorias eius

de patris praeclara fortuna ex calamitate

est

prinium alium

pergit, sed

tum vcro pcr

iiitcrpositio-

tertium ad ludicras res rcdiens pro futura qiiani a<;!tabat

Strcpsiadcs victoria vota facit, indicans sic etiam causam

Qucmadmodum

nitionum antccedcntium.
positus

prooemium

explicat,

sic

ii^itur

admo-

prior locus intcr-

secundus exitu canuinis cxpli-

catur, bisquc adhibuit pocta artificium positionis rei per scqucntia

explicandae.

Isthm.

III.

in

proocmio laudc dignuni

dicit,

qui certaminum ^loria aut divitiis ornatus simul a supcrbia alie-

nu8

sit;

esse vero talera

hic indefinitam

Vides

fortunam etiam diuturniorem.

praeparationem,

supra

quales

notavi.

Quare

proxime post proocmium propius ad ludicras res a<'ccdcns dcfiniut duas Mclissi victorias canendas in-

tius describit carnicn sic,

dicet; et priorem

quidcm curulcm statim

illustrat,

omnia interponit locum de gentis laudibus

altera prooemii parte

et post liunc

huius continuat ludicram

sus,

dcmum

quntionem

laudeni, altcram

data.

victoriam cclc-

IIIc locus inuitiatus

suaviter ex antecedentc interposito pcr coiisc-

siiuiil

efTcctus

praeparatum

ad Melissum revcr-

brans praeclaramque artem pancratiasticam.

supra pendct

inde vero ante

et fatis,

nam

Crcdas nunc

thicum dc Herculc

propter

finitiim

subiicit,

virtutcs

genti

haec victoria

carmen; sed mox novum locum myex quo tcrtium

ad Melissum rcver-

8US etiam priores vlri pancratiasticas victorias tractat.

sic

intclligenda est

postremo etiam causam

virtutis ludicrae et dextcritatis pancratiasticae

et

Quae

res

rationcm rcddi

magnac supra

lau-

LTI
Exercuit se in Herculis libcrorum ludis

datae.

tres

Hinc

illa ars.

plicatione

quam

sibi

Pjtb. VIII.

In

respondcnt lioc

prooemio pacis

chiam thema ponit

sic

ponlt quod ex-

post initia laudls

belli

a b

ji

deam

tum ad Aristomcnis

vero etiam interpositi duo

cum

res

reversus

ludicras

tertium ad vipertractat, du-

Simul

mythici sibi respondent, utcrque

loci

maxime

ludicra victoris laudc licllicas

cyonli

dlls.

dandam

hymnum

parcnt,

In

hospitalem

quum

Chromii-

ut moris,

a victoria, quam

rite lau-

statlm ad mythica pergit, quasi certaminls Sicyonii

origines laudesque

praesidum,

Xem. IX.

domum

conscendens carmcn postulet certaminis Si-

lamque orsus,

dicit,

ratio

Slcjone ad

ut

Chromii tendant statlmque nunc

victorlalem currum

res tractans in prooe-

Simllls

praemonstratas.

prooemio Musae invitantur,

Nam

primum locum de

iaude successuum simul modestlae admonitionibus.

mii altera parte

est

celebrans Hesy-

mox dcnuo aliam fabulam interponit. qua tractata

ctorem rediens nuuc demum laudes eius uberrlme
ctis e

ctiam in-

Primum

a-

Ilinc regitur cursus carminis.

ludlcrae in prooemlo posita

Aeacidis interponit,

in liis

ut orsus a ludicra Aristomenis victoria

etiam rcdcat ad eain.

in iine

ct

quod

nisi

modo

eximic

ei

praeclarum.

Atque haec quidem de

praestat tertius.

duo carmina,

sunt atia

terpositi loci

qui

magistrum

liabuitque

Igitur secundus de Melisso locus

eg-eat,

Slrailia

liis.

donans

\ictorias

favit

ante omnia tractaturus in

et Adrasti

honorem deorum

secundas adversasque res narrat, post quae

per preces pro urbe Aetna ad ludicras res reversus statim alium
subllcit

locum de

bellica laude

Chromii totaque eius

demum

respondentem fabulis, atque inde

fellcitate,

tertium ad ludicras res

rediens nunc, linita interim pompa, arapliora de

iis

post

pompam

domo viri canenda promittit, simul sic iultium explicans, ubi

Musae in domum Chromii invitatae erant. Fecerat enim Encomlum aut ScolhuD, quo quum ludicras laudes data opera tractasset, nunc callide raagis tangit cas, quam explicat, summo consilio

in

carmiiiis

in

intcriectis

locis

posito.

Vides pulchcrrlmam artcm

poetac.

Tertlum accedlmus ad ciim formam

alterum altero inclusum habct

Nem.

IV.

victoris

sic

In proocraio iucunda

gravium promittitur

a h c b

quao orblum duorum

a-

Tale

est

canuen

per carraina recreatio laborum

mcnte prompta profunda. Est haec

LVII

quarc

indefinidor praeparatio,

nuntiationcm rerum ponit

post prooemiuin propiorcm

statliii

Nemcacque

lovi

Timasarchi luctac

et

consccrans carmen ab Acacidarnm urbe benigne recipiendum, h.

e.

Timasarclii directam laudcm et fabulas Acacidarum in lovis Ne-

meaci honorcni nuntians.

dis,

laniquc orsus a pucri victoriis laudan-

mox ad mythica ornamcnta

abrumpit

reversus ad Aeacidarum laudcs

Timasarchi

Siiuul exitiis

conficit orbeni.

gente locnm explicat,

posita in

urbem patriam,

t haec praeparatio.
in

proocmio

dixi

eniiii

mox

intcrposilos locos
aliiid

noii

carmen. 01.

Epharmostnm

se cantatu-

uiius laus victoris laiidi ibi inscrvire debet.

Simiil

vcro

primum

laiiiquc

sunt.

Denique

cxplicationc eg^ebat.

IX. in prooemio nuntiat mag^nifica laude

et

altcrum slc

ct

ma^nificum de Acacidarimn

Scd venianuis ad

ubique praeparationc egcre.

rum

laiulc proposita

rcfutatio adversariorum, ut par, in ante-

non erat;

ccdentibus nuntiata

continuat ct ab-

rcvocat,

siia

ctiain

qui soliis

medio carmine

modo

alio

rcdit gcntisque

ad fiiiidanienta

virtiitcni

sed paulo post hacc

reprehcnsorum suoruni, tum

has

Postrcmo ad ludicras rcs

solvit.

accedit,

et interponit rcfutationcm

nunc etiain tractationis

urbis

laudcm

initia

continiiaturus,

per abcrrationis simiilationcm intcrponit fabulam de Hercule,

tum reversus ad urbem

hiiiiis

mythicas laudes pertractat.

strcmo ad Epharniostum rcdit dirccta oratione,

orbcm absolvens.

l)c

fabularnm dispositionc obscrvabit

praemissum quod summum,

licrculis dico facinus, ut

lcctor,

maxima

deinde quasi pro priina explicatione

citetur exspectatio,

Po-

ctiam altcrum

cx-

de do-

mestica virtute Locrensium ipsiusqnc Epharmosti praeclara origine

postremo directa oratione ipsam cius vim divinitus

dici,

victoriis plurimis

insitara

Pergo ad Pyth. X.

conspicuam ob oculos poni.

In proocmio ibi magnifico et maxiinc lyrico artificio per aberrationis

fica

simulationem pracmittiintur (vverden vorgeschlagen) magni-

verba de Heraclidarum potcntia, quibus

modior locus non erat,

at

Pytho

et

me

Pelinna

canenda Pelinnae),

et

sequentibus

in

com-

tum praeparatio carminis ponitur

vocant (h.

e.

sic

Pythia victoria Ilippocleac

Aleuadae. lamque post prooemium primum

victoriam pucri laudat, etiam patcrna virtute

eam

fabulam de Hypcrborcis intcrponit pulcherrime

tum

illustrans,

toto antcccdcntc

ioco praeparatam, ex qua ad comissationem praescntem rcvertitur

et

hanc partcm

missam laudem

absolvlt.

Postreino etiam Aleuadarum

tractat pcragitque sic

cundi urbis initla

si

in

sccundum orbem.

prooemio sunt, paucis

initio

pro-

Nam

se-

ibi verbis indicari

LTIII

Deniqne de carnrme 01. VI. dicendum.

satis est.

triplex ponitur Ag^esiae laus;

viri

prooemio

In

ex

est vates, est

Syracusarum. Post pi-ooemium primura ludi-

illustrissiniis civibus

cram virtutem
tnm interponit

est Olynipionices,

laudare orditur, ex bellica laude

eam

illustrans,

quem
primum orbem absolvit.
prooemio nuntiatum. Sed quum etiam de

mytliicnni locmn

de vaticinandi arte

post

reversus ad victoriae Olympicae laudem

Restat tcrtium

Hymno

in

a se factis mosxjue canendis, sua-

et Scolio dicere vellet,

hunc locum praemittit (vorschlagend), tum demum ad Syracusarum laudem venit atque ita etiam ultimum peragit orbem.
Diximus de
Est igitur descriptio carminis haec: a b c b d a-

viter

^^^"

jr?nAoM?;s formis.

Pergimus ad alterum genus implicationis supra

cuius haec forma:

XIII.

In prooemio

lamque prlmum

indicatura,

Primmu considerahimus carmen

a b a

b.

cum

victoris dorao urbs

01.

laudanda suscipitur.
duas eius

urbis laudes directa oratione explicat,

virtutes primarias proponens, deinde ad farailiam victricera pergit,

tum ad

urbis laudera reversus fabulas ponit, postrerao futuram

Xenophontis victoriam tractat excitato gentis genio per laudem

gentis illustrissiraara. Ac docui in Coramentario ultiraara partera,
pendere

exiniie praeparatara Bellerophontis fabula, sinuil inde

hanc explicare.

Pyth.

praeclara vi in Olyrapo
tertlura

in

principio

est

locus

et

de niusices

quera scquitur contrarius de Typhoeo,

Hieronis laudcs ponit princlpio respondentes

adraonitiones cura loco dc

posti'cmo

Typhoeo coraponendas. Praeparationes

quod attinet, nunc ipsac fabulae praeparant scquentla, utpotc exPyth. II. in prlnciplo cura
pUcationem directam desiderantes.
beUica laude ludicra victoria Hieronis tractatur, quera locum

sequitur mythicus de Ixione gravissimus, adraonitiones continens,

praeparatus per opposltioncra antecedente laude

voris deorura,

posita

fellcitatis et fa-

ad pletatera gratuniquc adversus deos ani-

muni comracndandum. Exin ad laudes

revertitur, et in finc etiam

admonitiones novas subiicit, propter mythicura locura positas.

Pyth. IX.

in

proocraio postquam

Cyrenaici laudem,
interponit
priraara
finc

qucm

statlni paucls pracviis verbis ornat etiam,

fabulara de C^Tena,

tum ad

partem, ludicras victorias

novam fabulam

nuntiavit Tclesicratls cursoris

subiicit

Airi

initiura

reversus absolvit

ubcrrime exponcns.

dc .Alcxidarao proavo cursorc

In
qui

qnum

honestisslmo certamine coningium pulcherrimum sibi para-

haec res Telesicrati auguriuni

verit,

modo parandae.

Cyrena eiusque cnnsiiium

cam laudem

continens.

explicat,

honesto

est sirailis felicitatis

Sic haec fabula

opposita

antecedcnti de

est

ceterum suayiter etiam gymni-

jVem. VIII. praemissis amoris laudlhus

per supplicatiunem Aeaii ad Diiiidis ludicram victoriam patrisquc

quam rem absuhit

vcnit,

Atque ut

invidia.
sibi

luco niythico dc

in fine, interiecto alio

laudcs

ludicriie

mcdio carniine

in

in fine

et

amore et de invidia loci per oppout in Cumnientanu ducui.

Attcnde

rcspondent, sic mythici dc

sitiuncni

componendi sunt,

denique ad aliud artificium.

demura , ubi

Pracparatiu Icgitima carminis

victoria ludicra Dinidis

primum memoratur

cst ibi

priora

Mox

ante praeparationem collocata sunt (vorp-cschlagen).

locus

de invidia utpotc interpositus discrtiurc pracparatione nun egcbat

nunc autem suaviter ipsa oppositiunc amoris pracpa-

neccssario,

hanc

ratus est, et

memorandum
titur diis

est

cxplicat.

hoc

Dclphicis,

Postremo carmcn Pyth.

corunam recens datani Arcesilao

qui practer

olim auctorera gentis Battura oraculo

tum

ficret

Medeae

vaticinium.

iii

Libyam

miscrint, ut ra-

Sic primiiin hoc qnale

fiierit

ex-

Medea regcs futuros Libyae -Euphemidas in

Arj^onautarum in Lcmno lucem visuros. Qua re nar-

pracdixerat

plicat;

ipso rcditu

rata poeta ad initium redit et priinum

Medeae
partem

vaticiniiim
;

primae

orbem

parti insertum

narratio de expeditione

absulvit-

Ncque tainen hic

fiiiis

Argonautarum

Atquc hoc
absolvitur.

fit

carminis

Sic

in exitu directa oratione.

Schema

igitur

hoc

est:

illiid

nectitur ex

illis

Lemno Eupbemi-

prupusita erat in

quae quo spectct

ratiune lasunis descriptiu,

Scd

praeparat sequentera

verbis videmusque in fine eius revera satos in

das.

IV. comcarmen prnmit-

In prooemio maius

loco.

illa

nar-

restat ut explicetur.
tertius

a b a c b

c.

rerum orbis

Ac quum

se-

cundum temporum rationem inverso ordinc dicendum fuisset, vidcs,

quomodo poetica forina differat a vulgari. Haec quidera de hoc
genere.

Explicuimus usitatiores formas omnes.

Restat, ut pcculiares aliquot formas indicem ex simpliciuribus

corapositas.

Priiua haec

est:.abcab.

^era.

III.

in

prooeraio

vvzy
Musa

excitatur,

ut praesente Neraeaeo

festo

in

Aeginam

ubi carmen exspectetiir victoriae ludicrae ornaraentum.

mum

tendat,

Ac

pri-

a lovis laude orditur, praeparata et uuntiata per mentioncra

LX
sacri

Nemeaei

rum

pater luppitcr.

vcro per Aeacidarum fabulas, quoScd antecjuam pergat, de Aristoclida victorc

festi, tractaiula

at solct cjuam prinium post prooeniium victorum laus poni,

dicit

etiam locum de Hercule

sul)ilcitque

tum demum

per Acacidarum laudcs lovis laudem absolvit.

viam rediens

in

Rcstat, ut Aristo-

clidae laus supra incepta ad fincm pcrducatur, atque lioc in exitu

fit,

ul)i

siniul

opem

meraorasset,

nunc videmus eam esse, a qua nomen liabeat Aristoclides.

liactenus. Alterum exemplura eiusdciu forraae est Istlim.
prooeniio

unum

csse raaioris futurae.

Atque liaec sunima

ipsas Parcas precatnr

augurimn

felicitas ut

in altera

In

filiis,

miscere liccat

tcrtium optans ut olim

lovi, sic reportatas filiorum victorias

Laraponi patri

Ilaec
V.

cratercni diccns se ante raiscuisse Lanipoiiis

altcrura se nunc miscere,

Olympio

Ac

fabulae praemissae pulclicrrime explicantur.

quuui supra in Aristoclidae laude etiam Musae

significat

contingat

prooerail parte.

Exin interponitur mytliicus locus de Aeacidis, post quem ad prooemium revcrsus primuiu victorias filiorum ipsas cura aliis pluribus

docens quod in fabulis praemissis

data opera enunicrat,

inest, fortitudinem

tantam

csse, ut

niaxima quaequc inde sperare

liceat, deinde Lamponis quoquc patrls meritis et virtutibus tracta-

dignum

tis,

a b c b a

b.

In

01. XI.

quod hanc descriptionem

prooemio

post excusationcra,

prius cecinerit, accinj^it se ad coramunera

His verbis

laudem.

fclicitate

supra

Sic hic locus alteri prooemii parti respondet.

Accedo ad carinen
tur:

etiam suinma

esse viruin ostendit

diis ei expetita.

in

qua Mars

non

quam debeat
lam cnim prirauin

pluribus

praeparatur carraen.

urbcra laudat iustissiinam,

secjui-

cjuod

reg-net et Calliope

(quac

verba suaviter praeinonstrant sententiaiu carminis), deinde Agesidarai victoris certaraen praedicat, tertium ad Olyrapiorum institutionem cancndam pergit

in

qua fabula quum duo tractcntur, res

gestae ct eplnicia reruiii gcstarum (oinissatiouesque, rcversus post

fabulara ad Agesidaini res, etiain hic duos locos

facit, carininiiin

cpiniciorura neccssitateiu explicans et res gestas formosi

denuo coinmciiiorans, intcrposita

etiain urbis

rcpetita

pueri

mentionc.

Sic nascitur scbcina indicatuni.

sitio

Pcrgo ad carnrma Pvth. III. ct Xeni. Vll., quoruin Iiacc dispoAtquc iu carinine Pytli. III. pocta ait:
a b c a d c.
est
:

Si possem tibi,

o Hicio,

filia

qiiuiu

in

vitam

rcstitui

nequeat.

LXI
saltcm

valetiidinls

mcdioum divinum

impctrare, et tunc

accedcrcm

opinii-io iid te vcnireni, lux solc ilhistrior

iion deiit diio

dii

jiiiiin

sic

bona, sed

qiiod habcs, uno

bono,

(jiiaiii

iino cuiii

hono

possis oiitimc

cum hymno
nnnc autcm,

biiui iiiahi,
iisiis

ctiam

coinissationi

Indulge, ct carmina poctaruiu quacrc iiuiiiortalitatcm tibi parautia.

Orditur a Chironis laudc et a vale-

Ilinc patct cursus carminls.

ad

rcdit

mox

ratione,

tudinis

initiiim

et

iiitcrponit

priiuae

fabulam de Coronidc, postrcmo

sciitentiac

ciirsiim

jVeque

absolvit.

vero nunc secunduiu annc<tit orbciii rcruiu, quae intolcrabilis ratio

sed

esset,

anteccdcntis loci, antequam cuiu absolvat, initia

in fine

novi orbis ponit, comissationcm epiniciam commciiiorans, ad qiiam

rcm

ampliore scntcntia

in exitu

tanqiiam ad

rcdit,

praemisso cximio loco dc

carminis,

summa

ultiiuuiii

fincm

Icge vitae humanae,

qui ut sequi dcbebat priorem carminis partem, Ita praecedere exi-

Sed magpificentissimum

tum.

carmcn Xcm.

thema

difficilliini carniinis cst, ut

et hoiioris

ciiisdcm

exempliiiii

dcscriptionis

VII. cst. Quiiiii Thcarioiiis faiiiilia invidia laborarct,

praemio indclcbili

vidimus, dc virtute vcra, laudis

IIoc orditur in pruocmio,

oriiata.

robur Sogenis celcbrans ab Illthyia insitum,

et poesin

ostcndena

speciilum essc et compensationcm rcrum gcstaruiii optiiuaiii.

Scd

non absolvit rcm; transit ad Ulysscm immcrito laudatuiii et ad

Alacem Xcoptoleiuumquc iniuriam passos, at aeterno lionore flo-

Quae

rentes.

res interpositae

quaerimus explicatlonem.

quid sibi voIuntV

Exspcctamus,

frustra; redlt pneta

directa ora-

ad Initium, pertractat locuin de victoria Sojrenls

tionc

tata

Nec

et

rcpor-

ritc

dc pocsi, vldeiuusque eximiuiu laudis praemium propter

Musa

res egregle gestas nunc etlam Sogeni a

admodiim Alax

rcm habent.

et

Neoptolemus, fortlssiml

Hactcnus bcne

quem-

destlnatum,

Iicrocs,

acternum hono-

tanicn cur iniuriaiii passos Iierocs

Quia etiam Thearionis familia invidia laborat.

comparat'^

Ecce

ctlam hoc significaturus poeta ante rcpetitas Sogenls laudcs praeluittit

alium locum, ubl data opera Thearionem praedlcat

et tan-

gens pravum obtrectandi studlum, a sese plane alienum affirmat

essc

piavum consilium veras laudes Invidiose calumuiandi. Atquc

eo adducta est, ut heroum illorum comparationcm intelli-

ita res

gamus,

et

de Sogene cur slc dlcat.

sed restat alia quaestlo.

gravlter,

tanta

cum

vl sesc dcfcudit,

calumniandi couslllo ?
explicatum.

Putcs nunc finitiim cariuen,

Cur diccns de Thearionis

Inest Igltur in

Ecce ctlam hoc poeta

scsc
illis

indicat.

rcbiis

tam

alienum contcndit a
verbis

aliud

nondum

rostquam laudibus

LXII

Sogcnls aliiim locmii

suTjiccit

pro incoluniitatc faniiliac

ad se Ipsum redit
ptolcmo Pindarum
clara est

ul)I

preces faclt

inimicitiis aptlssimas,

postrcmo

In finc;

vidcmus nunc crcditum Imple dc Neo-

dixissc.

Sic igltur et

et illud

simul liquet

maxlme excraplum supra

illa

defensio supra posita

Aiacem Ncoptolcmi

cur praeter

adduxerit, yulgo in Aegineticis rebus

Atque

non solitum,

alTerri

propc nccessai-Ium,
his

In

Ita

pulcherrlrae oninia expedita sunt.

Discrtlus dc difficillimo carmine dlcendum ludicavi, ut cxpllcatlo-

nem

In

Coramentario posltam etiam

sic

firmarem

et

Plndari pcr-

fectlssiraam artem dcnuo luculenter ob oculos ponerem.

Claudat agmen carmen Nem.

a h c d c d

cst:

In

a-

praemium virtutum insignlum

mum

Interponit

nexa utriusque

inltia

dicit

dils

enlm secundus non

sit

ludlcram

Post haec pri-

datum.

deinde ad virtutcs

laudat vero prudentiam ct fctrtitudlnem,

viitutis tractatione

habeantur secundi.

Chromli

vlctoriam

locum de laudibus SicHiac

ipsas expllcandas accedit

ita

culus pulcra dcscriptio haec

I.,

proocmlo

Atquc hoc

causa priorls,

priore

ut In

ita

loco

necessario factum
nectl

allter

v.
;

31.

quum

non poterat

Denlque laudata fortltudinc Ilcrculis, Tlreslas In fine etiam

praemium laborum ostendit requiem et felicltatcra puli-herrimam,
rcctc.

qulbus verbis poeta ad inltium redlt

Atque haec hactenus.

lector

orbem

et ultlraura

conficit.

Perlustrata sunt omnia carmlna, et potcrlt

Ncque vero de

nunc Ipse iudicare de arte Pindarl.

in-

dustrla artificiosiores disposltiones quaesivi, sed potius, ubi possem,

simpllciores praetull,

Modo

quod

qui

Intclliget

singula examlnavcrit.

slmul ad praeparationes ubique attendat,

sint, ludlcra

Docul

in

et

quum

Epinicia

laude tencat ut plurlmum regi rerum cursmn.

antccedentibus qualcm ipse Intclligam ratloncm ar-

temque carmlnum Pindaricorura et alios quld tenere debere credam, ut penitus poetam intelligant; nec vcrcor ne futuri slnt
,

qui talia aliena crcdant ab interprctis officio, aut acstiicticls, quos

dlcunt, libris reservata velint;

si

tamcn

quid accuratior hermeneutica postulct.

unde rccte

Bocckhius

in

hos recordarl vellm,

non potcs, antequam

ratio dicitur scriptorum; sed cnarrarc

lexeris

sint,

Hermcncutlca vulgo enarDissertatione

intel-

de Crisl Pia-

darlca notavit intelligcndi artem esse hermeneuticam dicendam.

Haec vcro

res multa negotia kabet,

ut rite periiciatur.

Prlmum

LXIII

singulos

aUcriim post aUerum

legiiuus

locos

verba cuiusqiie

loci constructioncsquc,

exarainamus

et res historicas,

et

quae

si

coniunctlsque sin^ulis oninibus scntcntiam colligimus uni-

insunt,

Quemadmodiuu vero

Tersam.
singulis

scntcntia loci perspici nequit nisi

verbis rebusque intellectis,

sic

etiam Iiacc non dicere

unde fit,
antequam absolvas negotium, saepius a
rebusque singulis ad totam loci sentcntiam, ab liac ad

possis penitus a te perspecta nisi tota sententia cog^nita;

ut in difficilioribus locis,
vei-bis

singula mente redire dcbeas, doncc comparatis ouinibus altcrum

ex altero utcunquc definitum babcas. Saepe vero ne lioc quidem

antequam sequentia consulucris, sed

pcrfici potest,
satis

bene,

quum tamen

ubique

sin<|;ulus quisqiie

cohaereat, ctiam sic inox scntis ampliorcm aliiim

quaerendam, pluribus

ut perfeceris

cum

locus
tibi

quae subsit communis

locis coniunctis

aliis

sententiam
;

qua

inventa et collecta c singulorum locorum comparationc, dcnuo

redis ad hacc, examinas dcnuo oiunia, nec raro animad^ ertis quac

nunc

dcbcant

aliter constitui

pagem
caput

quam

fcccras,

parti,

qua partes

ctiam de

summa

orationis, dialo^i

cnim omnis omnino

ubique, ut

sentcntia

et sing^ulus

tibi

co<ritandum

carminis contincantur.

classici opcris ratio Iiaec,

ut

Est

totum ponatur

quisque locus, singula quaequc pars unitate

placeat, ct aliud maius vinculum adsit

ac quod olim Fr. A.ug.

totum poncre

addis

caput capiti simiii lectionis modo, donec pcrlectis

omnil)us postremo
sentias,

coiii-

Per<ris igitur longius;

libri intelligere tibi videaris.

partcm

antcquam totam

laiuquc res eo adducta, ut partcm carminis,

perspexisscs.

in poesi,

Wolfius

omncs partes complectens,

*) dixit, sero

Graecos didicisse

hodic constat falsissimum esse,

magis a principio sequuti

sint

nec fuerit gens ingeniosiores

in

artium

operibus

quum
et

nihil

scriptls,

quae cxcogitavcrit compositiones.

Sic etiam in Pindari carminibus quod oliiu non videbatur inesse,

hodie certum est non abesse ab ullo carmine.

Sed haec

res

non

usum etiam diuturniorcm requirit. Atque

apud Pindarum quidem quum duplex sit argumentum fere, direubique

ctum

facilis

et

perspectu

mythicum,

prliiium ad directae orationis

sensum attende

quam accuratissime quis victor sit, quae victoria, quid laudet

maxime poeta felicitatem an virtutcm quodque genus virtutis,
,

quid rcprehendat ct desideret.

Deinde fabulain examina

*) [Prolegg. in Homer. p. 125.

Graec. I. p. 111. SCH.]

Sed vide Bernhardy

et

confer

Ilist.

Lilt.

LXIV

mythicam

partcm oum

trartationis

nunc ad hanc

directa,

niinc ad

ilhim redicns, donec comniunein sententiam tenere tibi videaris,

quac amhabus optime conveniat. Sed interduni etiam mythica clariora sunt, ut ab
VII.

liis

initium facere

postquam persuasum mihi erat

Sic 01.

deljeas quaestionis.

Rhodl fatum aetcrnum

fabulis

e decoribus et erroribus niixtum declarari, facile intellexi propter

Diagoram haec

biam

dem

tum etiam

dici sensique

laude dcfensioncm positam

violentiam in eo esse. Similiter Pyth.

et

Hieronjs Icgerit,

quum

in principio

communc omnibus

snbsit

cum maiestate
mox etiam

Martis bellica ferocia musices scnsus,

nis laude

qnum

Qua

bere.

enim

qui directam lau-

I.

quatuor loci

ubi

regia lo-

Hicro-

in

binos iiitelUget coniungi dc-

sint,

Quod

re semel perspecta facile est cetera conciliare.

mythica parte musiccs

in

mythico vim citharae Apollineac laudari vidcrit

senseritque, quantopcre placcat coniunctus

vis ct

cum

orationc

partes loci fere aliam quaequc specicm

habeant, non statim invenerit quod

vcro

in directa

laudari fortitudinem, nes^ari super-

vis

maxime

extollitur

necessario

factum apparet tractationis poeticae causa, ut saepius, ubi duae

rcs paris dignitatis

componuntur, alterutrniu poesios ratio magis

quod ornatum maiorem admittat

extolli iiibet, utpote praeferentis

vel alia de

causa aptius

ct dissimilitudo

honiinum

et

Nem.

Similiter

sit.

deorum

in

VI.,

ubi siniilltudo

prooemio docetur, gravius

Sed

dc dissimilitudine dicitur postulante religlonis ratione.

in

talibus piudenter curare solet Pindarus, ne fallaris, si responden-

tem locum corapares. jVam Pyth.

laudantur,

lia luculentius

praestantia Bassidarum singularis,

alteruni,

summaque

tis dici

ct

summa

laudc contra proe-

jVcm. VI. in mcdia parte

compensatum vldeas

ut

altcro

sentcntia paritcr proponi cogno^cas utrumque.

Patet ex his cxemplis,

dcfiniatiu'

in Ilieronis

I.

qucmadmodum

quomodo comparatione partium

sententia,

posse perspcctam

nec

nisi

eliciatur ct

oiunibus satis bcne concilia-

Quum

poetae mentem.

rationem carminum aliorumquc operum

nisi

igitur

summa

sensum

sentcntia

patefacta asscqui rcctc non liceat, eos vides inagnopcre crrare, qui
in explicatione

veteruin aut negligenter

hanc quaestioncm
ad alterum.

contenti,

si

demum

thcmatc

opns,

et

iit

siint qiii

opinari vidcntur,

fundanicnto clocutio locuiu Iiabct,

nec dubium Findarum, antcquam

dciii

ab uno loco

Profccto non per associationcm idearum, quac dici-

tur, exsisterc potest classicum

sed invcnto

aut omnino non curant

transitus explicuerint

illiid

invenlssct, nc verbuin qui-

scribere potuissc, adco consluutcr per totiun cariuen obversari

LXV

eam,

Verum

conceptam ante descriptionem.

ei vidisti

peractis

omaibus qnae indicavi

viam

in

ut red-

absolutum credas

neg^otiis

munus; quid enim desiderari amplius potest, ubi

quae vulgo dicitur hermcneuticae pro viribus

interpretis

riori et altiori

Profccto

facere studucrit'?

modo revcra totum

Non loquor de solo orationis usu,

omnium carminnni lcctione cog-no-

constat nonnisi diligenti

Prinium ciiim scntentiam

sed ctiaiu dc reliqiia cxplicatione.

sci,

si

At enim quis non

potiiit.

carminum coniparationcm accedere debere,

vel uniim rite explices?

quem

practerea ab co postuhibo,

problciua solvcrc

videt ctiam cctcrorum

ut

nihil

infesatls-

carminis Epinicii crravcrit qui, pcrlecto co, credat continuo recte

se definiturum, nisi plurium
lcs

carminum comparatione

ponore hic soleat Findarus sentcntias,

quum priinum

certe

num

et

Ego

Pindarum commcntarer, multoriim carmi-

in

sentcntiam ct compositionem non asseqnutus

formam

qua-

didiccrit,

non ponat.

qiiales

sum

rccte,

quod

rationem horum carminiim universam nondum

satis

pcrspectam habcbam.

Siinilitcr

coniocdiarum scntcntiis suininis

quod hodic de trag-ocdiarum

di.spiitarc

cocptiiiu

cst ut

et

magno-

pere laetor, non tamcn confidam his dispiitationibus, antcquain

comparatis omnibus cinsdcm puctae dramatis

que ratio penitus perspecta

vcluti

sit,

Apnd

arte cximie disputare cocpit.

qiialis fucrit

Welckerus

Piiidarniu

minuiii universo sensu tantum loqiiar, etiam

cnius-

de Aeschyli

autcm ne dc car-

fabularum cxpliratio

adiuvatur magnopere et confirmatur usu poctae cognito, imprimis

ubi historicarum rcrum co<rnitio dccst. Sic

Xcm. X. quo fabula de

Dioscuris spectet non traditum est in Scholiis ncc patct aperte e

cetcris poetac vcrbis
inesse, cuius

tamen non

sacpissime apud Pindarum

Kcc Nem.

vidiraus.

esse,

si

dn))ito ainoris

fratcrni laiidcm

cxeinplum siimmum crant Tjndaridae, qucmadinodnm

cum dvdqla aliam

virtntcm coniunctam

fabula de Pclco nunc

V.

tibi

obscura potcst

ex snpcrioribus mcmineris ctiam awip^oovvr^g adnioiiitio-

nemcumdvdqiag laude

apte coniungi. Pyth. IX.fabuIam de Cyrcna

primo adspectu credas propter solam urbis laudem positam

etiam creditum est ante
didiceris etiam

ubi vero

et

pudicitiam tractari,

omnia, ut

aliis

coniuncta.

Non opus

ut

uti

quae urbis cansa proposita videantur ad victorem

simul pertincre, videasque deinde

tatcm

omnium carminum comparatione

in

non

carminibus

in tota

narratione amoris casti-

dubiiis

ad Tclcsicratcm referas

cum

laude virtutis admonitio est

est pluribus; vides,

quid dicam.

Hoc

ago,

non perfici posse horum carminum explicationem ostendam,

LXTI
etiam

nisi

altiiis

assurgat hermeneutica

poetae ratione lej^es siimraas exploret

genus Epiniciorum conforniatiun

examinata unirersa

et

et explicet,

ad quas

to-

Qnae quidcm leges

nt in-vcniri non possunt, nisi singulorum carminum explicatio acita inventae plurimum conferunt ad lianc
curatior antecesserit
emendandiim et firmandam, ut iterum eundem orbem videamus,

tum

Iioc

est.

quem

in toto interpretandi negotio

via ad

summum

finem tenditur

observavimus.

intramus

in

Hac vero

sola

ipsam officinam poe-

tae et secreta artis divinae spectamus, quae tot magniflca carmina

Haec ego niecum

finxit.

reputans, ne

summo

officio interpretis

plane defuisse viderer, Dissertationcm supra lcctam tcntavi, post-

hac ab

aliis

novis curis augendam,

1'oetica

veterum perfectissima

omni studio debemus,

ftiit,

cuius leges quales fuerint explorare

ac

plures viri docti ad interpretandi studium se

si

hanc artem, ut
factum

iri,

decet, coluerint, non dubito nuilta

de quibus hodie nemo cogitat.

tione diligenti oninia proficisci debent;

haec

Kam

contulerint et
in poetis pate-

ab interpreta-

est propria philolo-

gorum ars, philosophandi scientiam qnum ctiam alii habeant,

quemadmodum etiam nos ad ipsam Findari intcrpretationem revocavimus omnia, quae diximus.

F. G.

SCHNEIDEWINI
DE

VITA ET SCRIPTIS PINDARl

BREVIS DISPUTATIO.

numero supersunt vUae Pindari

^j^uinque

graccc conscriptac.

aThonia Magistro Scholiis ah ipso

conforniatis pracposita; altera npud Suidam cxstat; tertiam,
quam Vitam metricam appcllare consuevimus, yersihus hcEaruni

\'itaruni priiua cst

roicis

comprchcnsam

WXl.

ex

cditicuie

nuper ex Eu.stathio intcllcctum

posteriores;

Roniana acceperunt
iam a veterihus

est

enarratorihus appositam fuisse.

go aetate priornm imperatorum Komanorum consutam censeo. Scquitur quarto loco Vita
Vrat is lav ie nsis a C. G. Schncidcro INicandri Thcriacc.
p. XV scq., post ah A. Bocclihio cum trihus priorihus edita
ante Scholia.

Illis

nupcr

dcmum

acccssit vita,

quae

fuit

ah Eu-

stathio praemissa commentariis suis Pindaricis, qui periere, praeter

Th.

proocmium quidcm
L. F.

Tafelio

in

1832. raox rcpetitum est

Ex
tudo

quod protractum cx codice

mca

cura Gotting;ae 1837.

his vitis Vratislaviensi

est,

Biisilccnsi

Opusculis Eustathii Francof. ad Moen.

et

Eustathianae

maxima

simili-

scd ut Eustathius et copia rerura et orationis intcgritate

universe vincat alteram.

hahct hona, ut

fit,

Quanquam

uhi divcrsi

reliquae, licet tenuitate sua

suis carent.

aestimanti

cum

Alia aliud hahet,

perpauca

de

vita

etiara V^ratislavicnsis sua sihi

cundem fontem
illis

adicrunt.

IVeque

non comparandae, laudihus

quo utare cum fructu.

rchusque

Pindari

Univcrse

cognita

sunt

quam

ex carminibus ipsius ducta et in fahularem speciem

Si fontes

vitarum, quae exstant, scrutarc, pleraque ex vetu-

aliunde

compta.

stiorihus

carminum Pindaricorum enarratorihus

fluxerunt,

*+*** 2

velut

LXVIII

Eustathius
KCiTcc rs

25. p. 14.

niovragxov nai

nceXatovg suos vitain poctac scripsisse ait

His proluserant historiae

irT^govg.

litera-

riae conditores, docti hoinincs, qui e disciplina Aristotelis profecti

poctarum

\itas vctustorum
ter

lapidum

et

mina poctarum

monumentorum

fontes primarii fuerunt,

tcstimonia ipsa car-

cx quibus quae ad ipsos

poetas spectare Tiderentur vel scite elicuerunt vel per

mere extorsemnt.
datac sunt ah

Prae-

conarentur.

priiui

illustrare

domesticoruin

vim

te-

Illorum disputationes auctae postea ct emen-

litcratis

Alcxandrinis, qui ditlssimae hlbliothecae

coplis assidcntes studia sua ad corrigendos explanandosque scripto-

res veteres applicahant nec de

rcbusquc corum omittehant

vita

quaererc.

Sed eorum omnium

et

aetate et

Chamaeleon Ileracleota,
qualis,
libri

qui

nsql

TJnScigov

auctoritate

Peripateticus

librura

ediderat,

princeps

est

Theophrasti aeubertatem

cuius

ex Athenaei memoria XIII, 573. C. facile aestimamus; vide

Eundem Eustathius p. 19. in testimonium vofr. 1.

Ex Alexandrinis coinmcmorandus Ister est, de praeceptore,
cuius excmplum sequeretur, Callimachii cognomen nactus.
Cuius auctoritatem cum Chamaeleonte conlunglt 'Eustatliius I. c.

ad

Scolior.

cat.

Sed peculiare scrlptum de Pindaro non videtur confecisse

Praef. Eustath. p. VII. illam

memoriam ad

Xonoidiv titulum indiderat, referri dehere conieci.

illo

servata

siint

Fragment. a C.

Clinton.
iure

apud Siehelln

Muellero

p.

73 scqq.

Parislis

igitur

Ms-

Vide quae ex

et Historicor.

nuper edita

Verum

libriim Istri, cui

p.

Vett.

425.

coU.

quo
Milonoiovg ad Istrum potius Callatianum, quem nigi Ta-

ycoSiag

Fast. Ilell. III. p. 509.

^alov

editor

^i^Xiov scripsisse Stephanus Byz.

testis est, voluerit referre, ipse viderit.

profecto scriptum Callimachi

Horuin doctorum

libris

aemulum
et

si

Immo

si

Parisinus

s.

v.

quod

KuXXaziQ
aliud,

hoc

decet.

qui fucrunt

praeter hos usus

Plutarchus Ch a e r onensis, clvis Pindari, ex cuius commcntario de vita Daiphanti et Pindari ^) pleraque ad
est

Boeckhius

fefellitqne alios, quum et Scholior. p. 6.

Expll. p. 13. Plutarchei libeJli iiulicem hunc fuisse
potiit: nfql Tov KqoiTrjTog ^iov nal ^airpdvrov ual TTi.v8aTitulus fuit Biog zl aicpiiv t o v -k al TlivS a qov.
Qov.
Colligo ex 1'hotii bihliotlifcae cap. CLXI. p. 177. Hoeschel.,
Bekker. , ([^1 iiiter alia , quae Sopater Sophista
p. 104, (), 3
iii opere iKloycov diarpogcov cxcerij.serat ,
vidit suin|)ta xai x
rov KgdrrjTog ^iov ^aicpdvTOv rs yial TT ivS dgov PluSic ciiim ex praestaiitissimo codice Bessurioneo edidit
tarchi,

) Fallitiir

et Prooein.

LXIX

haud

posteriores epitomatores esse transniissa Indiciis

Naiu

spicitur.

libri prioruni ipsi paulutiiu in

Vide cjuac disputaYi Praef. ust.

Polemon.

Prellero ad

VIII seq. coll.

p.

dubiis pcr-

oblivionem abierant.

p. (8.

Rccentiore actate praeter alios in vitani poetae accuratius

G. S chncidcrus, iuvenili quidem libello, sed acuminc et elegantis doctrinae laudc, ut tum erant tempora, commendato: Versuch iiber Pindars Lebcn und Schriften.
Von Joh. Gottl. Schneider. Strasburrr 1774. Postea
inquisivit C.

A.

Boeckhius

Praef. Expll. p. 12 seqq. maxinic dc tcmporibus

nonnulhi de >ita

Findari disscruit, cui di.sputationi

Ex

miscuit.

C. O.

historiae

Muellerus

pocsis Graccac

dignissimus est, cuius perelc^ans de Pindaro

narratio coosulatur; vidc llistor.

Pindarus Thebanus
vicus fuit

Thebanae

ditionis,

litt.

Graccar. T.

Thebisne

satis distincte tradunt vcteres.

391 seqq.

an Cynosccphalis

row ao(pov zovS s ytvsToqeg.

qui

KScpaJiai,

luccm aspexerit,

quam

Accuratius

thius . 25. p. 14: K(6(it] @r]^aioov 01 Kvvo-nicpuloi

ol

p.

I.

a scriptoribus Kvvoq

a grammaticis pravc KvvoKtcpciXot vocatur

non

poctae ad-

scriptoribus rcccntissimis

alii

t')t

Eusta-

ruvzriq

Consentit Vita

iVletr.

1 seqq.
TlivSaqov vxpayoqriv KaSfxrjtSos ovSii 0J]i]S
KXstSiHTj svvr]9fiaa fisvEnzoXsfiqi duCcpavTCp

rsivaro, vaiSTuovaa Kvvog

Neque

aliorsmu

Thomas

TitcpaXrjg

p.

4:

naqa
01

;ffflaj.

Si

TJayioviSov

Hal

Bekkerus, cum vulgo t post duicpavTOV abesset. Nunc qnid

rei sit plauissime apparet. Turbatum est in Catalogo Lampriae
apud Hoeschel. (Aug. Vindel. 1598.) et Fabricium Bibl.
Graec. T. V. p. 161). Harless. , ubi perscriptus est IS' 'HqakXeovs ^iog. Xs 'IlGtoSov. Xg' [ItvSdqov. X^' Kqd tt]Tog nai Jatcpavrog (codex FuJv. Ursini Jaicpdtrov').
Paulo aiiter catalogus Siebenkeesii Veuetus ibid. p. 167
seq.
'IlgaxXsovg. 'HaioSov ^iog. KquTrjrog ^iog. zJaicpavTog.
Pindari prorsus desideratur,
Si compares utrumque indicem,
facile apparet Lampriam quoque scripsisse: KqdTr^Tog ^ioq.
daCcpdvTOV xal IlivSdqov. Nam quominus Daiphantum intelligas
Phocensem imperatorem cum Fabricio, praeter
Photium obstat ipse onlo , qui homiues Boeotos et eos literis nobilitatos iuxta positos monstrat.
Cratetem audiendum
esse Thebanum, Dingenis cynici discipulum, docet luliani
locus Orat. VI. p. 200: 'Evhvxov tco Xaiqcovsiat nXovzdqxai
xov KquTrjTOS uvayqdipavTt iov.
:

"

abit

LXX
MvQTOvs,
ipsum ibi

drto

Tolunt Steph. Byz.

T^s 0aaaltag.

cpog

tjv

et

Vratisl.

iihi

Quam

@r]ai7iT^.

cum

tico

in

9:

p.

Thehanae

s.

tjv

controTersiam

solTehat

ita

dcp

Kvvog

KfcpaXcov,]

loco

posita sunt,

Kvvo-nicpdXcov

Y.co(iri

Si

ioTt

Boeckhius,

ut,

censerentur parcntes, Tliebis tcI in alio loco

ilio

ditionis hahitasse arhitraretur

Tehiti in Attica ciTitate

Acharnensis tcI Salaminius potuit Atlienis

Nohls

iy.

alieno

inchi.sa

Ik

poetam

Qtj^cov

e. xco^aTj)

[BoicoTtog,

Terha unris

Qri^alog

diserte

Kvvbg KsfpaXai' X6~

t.

Sl xal xaqiov (h.

ov IJivSaqog, ^aicpdvrov naig,

fisXcov noir]Ti]g,

Contra

KvvogxscpuXcov.

KconTjS

niituin

impedire

nihil Tidetur

tcI Eleusine hahitare.

quominus Tocem Teterum,

qui pa-

oriundos fuisse narrant, audia-

rentes tcI ihi hahitasse tcI inde

mus, poetam ipsum Thehis oitum credamus, cjuo se parentea

contulisse ad concelehranda Pythia, quorum tempore natus est,
suspicari licebit.

testiraoniis

reliquorum discrcpare Moschus creditur Idyll.

87 seqq.

III,

ndaa,

Blcov

Aanqa

&qr]vn Ch mZut/} noXig

TlivS aqov ov

Unde
scho

chom.

ut praeter

vlai

nomen

in

ut Thessaliae

urhein, Plut. Flain.

in

colles

Xeutra

iTit.

a^qai.

advcrso oppositi fue-

sibi ex

Xcnoph.

Tide

Aj^cs. II, 23.

collcs Boeotii oh forinae siiuilitudinem ita ap-

pellati fuisse Tidentur,

nis.

Or-

quae erant iuxta Scotussam

duo

Mo-

iidem liahuerunt,

uno codice serTatum

runt, ita Thehis eunti Thespias

Hell. V, 4, 38.

Pindari a

Muellerus

urhis teraere inutatuin

Kvvog KsrpaXai
8.

ceteros

Palmerio

Nenipe incautius

scriptura Tcra, sed quod est

Nam

BoicoriS sg TXoci.

persuaserint,

p. 3!)0.

qui Tulg-.

no& iov t Toaov

cum Boeckhio Hylas patriam

sunt qui
dici sihi

uarfa ndvTU.

yodft as nolv nliov 'HaioSoi')'

(ilv

qunrum ad

Tantuni igitur ahest

radices tIcus fuerit cognomi-

^Moschus dissonet, ut Cynoscephalas,

ut

quod noinen Tersui suo refragabatur

circuraloqucndo expriincre

Toluisse videatur et ipse.

Haec
Itiner.

probabiliter disputantur, fallltur

si

Graec.

I.

p. 258.,

cantur, Bocotiae

quum

Kvvug KtcpaXdg

Ulrichsius
Eleusae to-

N.

fuissc coniectat,

eos colles Hylas, unde scriptores

At ne dissentiunt quidem.

Tideri.

II.

colles duos, qui hodie

non rc

rudera Tici ad

sed noinine dissentire

Kec iam

aiidiendi,

qui Hylis

fundos habuisse poctam arhitrati sunt, quae rcs .Muschuiu

rorcm cnmpulerit,

F ranz

ut

pust

Bocckhium

Annall. Litt. Berol. 1841

5. p.

nuper

38 seq.

posuit

in er-

loan.

LXXI
Puer Thebis educatus

factus Tlicbis

vir

est,

De

praeter alios locos sin^nificat Pyth. III,77seqq.

Thebas

dicetur accuratius.

Mo

ut

agnoscit, quae sc non

pracclare poeta

OVT

OvS' d 8 ccij fiova

suam

niiitrcni

hospitem Musarum educaverit

habitavit,

donio eius infra

inc. 163, a.

fr.

IfVOV
icuv i na iS fv o av kXvt ccl
flS

Oij^ai.
Noniina parcntum

UaycovSas'

riy^ filv

XrjTOv

nai MvQTOvg.

Eustathius: J7a-

in vitis diversa prostant.

MorrtJ

Ss Ttvug ^aicpuvrov

"Eviot

I^thothUvov av-

avrov fcpacav

tov

hh

rj

Aoyw 2^HonfXlvov xai ^aTcpavrov Xtytc&ai. "Akloi

Svcovvfilag

naTfqa Utv-

d't

SccQOV fiTE naTQCoov Tov 2^K07tfllvov tinov yfvicQ^ai.

^al ov MvQTco

dlXa KXfoSiHrjv

fiTjTtga Tcp TJivSccgcp avayqdcpovci.

naTU

rov,

S'

iviovg TTaycovSa'

ovtu t^v

daicpavTOv xara
o'i

TfjjvTji'

roi;?

8t Xiyovct Tov avTOV ^atcpavTOv

XrjT"^,

jJ

Ss

ol

xori

MvqTch

vifs

legebatur
Sh

^HontXivov

est strictim

rw av-

o xat fidXXov dXrj9ig

stiterunt qui

Scopelinum a Daiphanto non

censerent.

Qui quas causas opinionis

8.

Boeckh.

Primum

diversas

re,

igitur ex-

scd nomine distingui

habuerint

Sed

latet.

quis praeter tcinpus iiifreiiiosus esse voluerit, Daiplianto a

KfcpaXcov

collil)us

siibiaccntium

per lusum inditum fuisse

trahet

habitatione

ponet.

Ininio

TTivSdqov.

percurrere, qiiam veteres ipsi

vias inierint ad coinponendos hos fluctus.

'

nqoys-

(oliin

Simpliciter 7to;T6s

avTov.

2ixonfXivov versus rjgcofXfyftoi in IX. Lyricos p.

Pretium

St IJa-

ol

Suidas: Svions-

Hernhardy)

ngoyfvioTfqog coniicit
loToqrjoav

Tiog

tpaaiv.

iyafiri^ri 2^KonfXivq)

Si Tivag zlaicpdvTOV

TTayooviSov

>iai

4:

p.

Zlv.onfXivov

ydg 2JxonfXivov ictlv dcpavioTfgog nal ngogyfvrjg

rivfg

avTov yfvfu-

Tliomas
8f

og T^v avXrjTiHTjv iSiSaaxs rhv UivSaoov.

Xivov vldg, nuTix

Tlog Jaicpuv-

avTov yfvio&ai nal

avTOV.

SiSci^at

dXr]&fOTigovg'

ytoviSov nal MvqTOvg.

Vratisl. p.

ivioi 81 I^KOnfXivov

Xoyovai, rivhg 8s rov SyionfXivov nar^coov

avXrjTrjV

Eioi Sf oi

GvvaiqfCiv KXfiSinTjv'^^

nocTa

i}

vel

2^->ioniXivov

si

Kvvog
nomen

Pagondam eodem

Nobis tamen sententia vetustiorum auctorum nugis po-

steriorum depravata esse videtur.

dammodo

eundeni

Qiiippc

parentcm poetae

fieri potest, ut

dici potuisse

illi

quo-

disputaverint,

Daiphantnm quod genuisset, qnod tibicinem docuisset Scopelinuni.

^)

Sic Lamproclcs Atheniensis Midonis vel

KXfiSiKT]
KXffSi-KJ],

filius

vel disci-

non est contraclione ex KXfoSixrj ortum

.sccl
ex
a veiho xXico
unde KXffCiSiKr] (KXfiOtSixr]^ et
,

KXftSixr] QKXsiSixr]') proveuiunt

de Dial. Dor. p. 218.

cum mukis

aliis.

Vid. Alirens

LXXII
fulsse [traditur Scholiastae

pulus
alii

Scopclinum

eum parcntem

dari et ignobilioris, quera Suidas Yctustiorem

Ab

fuisse statuerent.

num

his non

Niibb. 9fi4.

Arist.

reraovcrunt, ut

ita

videntur

appellare videtur,

disscnsisse qui Scopeli-

nciTqaiov potius quara nccTiqa Pindari fcrunt.

Boeckhio

Vratisl.

codex TzuTqmov

unde

Schneiderus

TtKTocov.

Tu

Eustathii

enim orationem credo

tkxtqcoov

h.

e.

Tertium

redintegrandam esse

ita

"AXXot

Rarocijov tov 2>ioitsXivov ilnov ysDaiphanti uxorem post mortem mariti Scohunc poetae patruum fabulati sunt.

Igitur alii

pelino nupsisse,

alii

i-1'Tf

pericuhim

id

et

maticorum positum eorum

in trito artificio

qui alterum

est,

quod ex Suida

Thebanum

Scopelini iilium

recentiorem istum Pin-

qui

colligitur,

veterum gram-

lyricura

eumque

nostri poetae dvsipiov comminiscerentur

crearent;

effinxit,

vide, ne veteres fictores ipsi in diversa abierint:

dh na.Tqcov TJivSdqov
viaQ-ai.

TJnTQCoov in

acccdit Eustathil;

cuius iudicio iides

est,

Deinde

alterius Pin-

darum a cjcno Dircaeo seorsum collocat.

Postremo quartura efTugium circumspexere alii hoc, ut
Myrto matrem post obitum mariti, Pagondae, nupsisse dicerent
Scopelino

Simillime hi atque

tibicini.

hris aegre

dispicias

Interim

oporteat.

mur, quos

locuplctlores

et

auctor:
I, 8.
^/'05

Daiphantum

Kctl

et

novit solos.

aliquotics

12., Steph. Byz.,

Clidicen

yiciTa.

cti

et plures
II,

fiaXXov dXri&ig, et praeter reliquos Tzetzes Chill.

rum Graecorum

momentum

tituli

Nec de
,

cst,

Plutarchei:

quod

filius

de avo ex more vete-

vide Enstath.

norainatus;

libelli

nlhilo

it.

Mctr.

Suid.,

Scopelinus autem tibicen cura puerulura in artc sua

fortasse

a poeta

alicubi

vel noniine parentis vel ut

posse vidcrentur.

iam olim

Tcvg ccXrj&EOTfoovg, Suidae

Pindari Daiphanti nomen gessisse fcrtur

fuit

parentes tue-

Et Daiphantura quidem

proniunt, Philostratus Senior Iraagg.

Thomas Mag.

zJaicpavTOv xt IJivdaqov.

instituisset,

In his tene-

JiorpnvTov corruperunt

in

Accedit gravissimura

Vit. Vratlsl.

quos altero loco pone-

loquuntur.

quid vel verura vel vero proxlraura haberi

vita metrica

librarii noraen
tcstcs

ii,

Pagondam

hara, nisi quod pro Daiphanto

repetii

verba

honorifice
in

coniraemoratus

istani sentcntiara defle-

matrcm MvqTca ex siniili origine

cum Findarus (lu&rjTris
p. 15.
Suidae s. v. ^).
Eiusdem nominis

Ccrte

ad Eustath.

MvQTiSog yvvaiKog dicatur

hinlcnm orationem ita coagmentaLat ai MvQTiSog yvvaiKog [vlog-] fia&rjTrig [Si Aacov rj ZtixoaviSov]. Fru-

3) Pearsonus

LXXIII
diversae formae Mvqtco et MvqtIs, ut Bavais et BavHa, BiTToa

honorc aucta

cum

aliacjue

comphu-a.

attulisse

est.

sive

If^itui'

cuius in-

eadem ab aliis maCeterum Myrto credideriui Pagondam se-

poetriae cruditus dicebatur poeta

stitutionc
tris

et rir]viq

rkr,v(6

et BtTTig.,

maritus poctriae fuit. INomen

iam Olymp. XXV. Thebanus Pa-

patcr sive

is

apud Boeotos haud infrequens

gondas Olympiae curru victor

Aiterum Hoeotarchum,

primus, Pausan. V,

exstitlt

Aeolaidac filium

8, 3.

Thuc. IV, 91

liabcs

unde sua accepit Herodicus Crateteus apud Athenaeum V.

seqq.,

p. 215, F.

Famiiiam poetae

unde pars Theram

sederunt,

tum

progeniti et Thebis et Spartae

et

Cyrcnas iussu ApoUinis migra-

quod cquidem non ex ve-

vita mctr. (isvinzoXifiov vocat*);

riloquiu nominis expressum

Congruens

est,

liis

generosam gentera

Megaclcam, Lysithei
Vratisl.
Timoxenam metrica.

Uxorem

Daiphanto

deinccps.

cum

metr. 4 seq. accurate describitur

vit.

iidwg nvYfiaxirjS ts nalciiCftoavvT]g t

Aegidarura.

quod fratcr poetae Fritimus vel Eritimon

Erotioncm vocat Suidas

sldcog ^r,q7}s

sed ex fide historiae narratum in-

non dcdccet

Diix beili

dico.

vocat

Patrem Daiphan-

testatum rcliquit ipse Pjth. V, 72 scq.

verat,

Aegidarum, qui

fuisse ex nobilissima gente

a priscorum Cadmionum stirpe

filio scrl

aliysivfjg.

Callinae

et

filiam,

Utraquc potest fuisse

f scrat ^atcr

SacpvTjtpoqiHov aofta,

a Thebanis esset daphnephorus ApoUinis Daphncphorii a Bocotis sanctc culti creatus; vide Boeckh.

Eust. 25. p. 17.

ad Parthcnia Pindari

is

p.

Quo honore cum

590.

haberentur, qui cssent et specie pulchri ct oixot;

IX, 10,

4.

Eumetin

tantum digni
Pausan.

inde quoque familiae nobilitas comprobatur.

Filias

et

Protomacham

Quod

yuvofjxog

Epigramma inMetr., Thomas *).

vocant praeter

fra ascriptum Vrat., Scholl. Pyth. III, 139., Suidas,

stra.

ii

5ox('uoii,

aclditnm est

acute

observavit

Bern-

y coniecturdni caiierc licere ex versibus Corinnae iiifra

perscriptis.
Ibi enim vituperatiir Myrtis, quod ^afa cpovau
cum Pindaro coiigrecli iion refugerit.
sic ad Mantineam cum Epami*) Nobile Tliebanorum nomen
nondu Uaipliantus caesus est, cui moribundus ille summum
imperium concrediturus erat, ignorans iara ante se esse exstinPraeterea notns est dux Phoctum Aelian. V. H. XII 3.
censium equitum , qui Thessalos ad Hyampolin gravi proelio
h a

il

fudit, Plutarch. Non posse suaviter vivi sec. Epic. p. 1099. E.

cap. XVlII.
Pausanias Phoc. I, 4. Daiphantam vocat , quae

forma olim etiam in vita metr. 2. exstabat.

^) Eustath. 31, p. 23. et Vratisl. p. 10: Ilqdg tov iqcoTrjGavTU^
6ia Ti ov Ta v nqdzTOVZt ttjv ^vyaTiqa diScoaiv, Ov fto-

LXXIV

Natum
fr.

tempore Pythiorum

esse

sc

205. Boeckh.

p. 9. coH. Plut.

103. Dissen.

Syinp. VIII

tcstatum

apud Eustath.

iv

Vratisl.

nivTasrrjqle
^ ovnofiTiog

rcliquit ipse

27. p. 17.

a nqcoros

sv

i^oqrcc
v

Dca&

uy ccnttxoq

t]v

vno cnaqyuvoiq.
Quod vetcrum

superstitiosa religio

in

futurae praestantiac poeti-

Tempora poetac non satis accugrammatici.

Sic Thomas p. 4: Tid-vrj-Kiv

cae auguriura interpretahatur.

rafe notarunt veteres
6

nivdaqog

f| y.al h^rjxovza

yfyovmg

ircov

rivfg, oydorj-

cog

[/;,

Kovra] ini 'A^iwvog aqxovrog Kara sxTrjv nai oySorjyioeTfiv 'Olvfi-

Peius etiam Eustathius 25. p. 16:

niccda.

rsvofisvco ini aqxov-

LXXX,

Tog 'A^lcovog (vohicrunt Bicovog, qu

01.

gistratum

AtaxvXov

vrjTai,

viag.

g-essit)

djtitAyJcas

xaror zoiis

;|;go'voi;g

xat dnova(isv6g ti

OlvfiniaSa, 'Cqaag

oySorjKoaTTjv

Saniora

sviovg oySorjnovTa.

^ov Sid^aaiv

stt]

p. 17.

Athenis

ma-

^ai evyysyi-

Maror xijv SKTrjv huI

| xai
afTert:

3.
co

SKsivov fisyaXocpco-

yiai Tijg

Ts&vrj-ns 8s, ots toc TJsqaiKoc ijyifia^s

jtara

IIj^xoito:,

KaTcc

Ss

row Ssq-

TrjV

Praeterea Simonide iunioreni,

rjnfia^s Trjv rjXiKiav.

vctustiorem Bacchylide dicunt; Simonidcm autcm ct Pindarum

quod utcrque easdem res ge-

fere aequales vixisse indc effecerc,

stas actatis

suac attigisset Ilieronemque Syracusanum una adis-

sent, Vrati.sl. p. 10. Eustath. p. 17.

fr.

1.

T/}v !s!tQ^ov arqccTsiav aiv ixcov

01.

LXV,

scqultur.

enira

coli.

quae

Accuratius Suidus: rtyovcog jtara t^v

ponunt,

3.

Contra

quem

^).

Simonid. Cei

dixi

'OXvfinidScc,

Undc vulgo

sistitur

L\IV,

01.

eo,

3.

xara

natales poctae

calculura praetcr ceteros

Bocckhius

anims Olympiadis

fi

^s'

Clintonus

defcndit:

quod Pythia

tertio

(tertius

quoque

anno Olympiadis acta constat incipiente Attico mense Munychione,

veris temporc; vid.

cum Snidae
puto

Corsini

Diss.

Agon.

II,

12.):

testimonio unicc congrucre accurato

qucra

annum

tcmporum com-

cfTecit.

Suidas quod Pindarum dccessisse narrat ixcav

mmiero nimis ahsurdo

Bernhardy

vo'

poncndum

vs'

pro co

coniicit.

Vita

mctrica

KaT^av sv oyS cokovt a

vov sv nq ccTTOVT
^avTog.

^)

TsXsiOfisvcov iviavx cov.

'scprj

S sla&ai,

dXXd nai nq d-

Uesiderabat geiierum ikhi solum locupletem et beatum , sed qui probe vixi.sset. Alii nqd^ovTog sv legunt et in
diversum iiilelleclum explicant; vide ad F.ust. 1. c.
Xerxis invasinncm incmoraut, qnoniani IMndaruiu cum alias
tum fr. inc. 9i. eius meutionein iecisse sciebant.

txxv
Si

autem archonte Bione

et

novem

iDcnses

postquam

elevavit, eo inclinat ipse, ut 01.

mortuus

LXXX,

eos, qui Olymp.

ut complura

2/3.

3. natus, 01. LXXXIV, 3.

Eamquc rationem contra

defunctum censent,

vindicat,

ita

carmina ultra Olymp. LXXXI. removenda, Olym-

quartum

piuni

LXIV,

qui,

minusve improbabiics

plus

annos impleverit.

octog^inta

Boeckhius,

dcraonstraTit

aliorum

rationes

varias

non potuisse ultra annos LXIII.

obiit,

habuisse

et

videri contcndat.

quintum

Oiynipiadi

Boeoti quamvis rcliqnis Graccis,

quodam

minibus, ingenito

LXXXII

maximc

assignanda

1.

finitimis Atticis

ho-

stuporc miraque inertia ct animo ab ar-

tium omnisque Atticae clegantiae studio averso infames haberentur,

tamen Hcliconiadum Musarum sedcs ab

poribus

antiquis inde

genuerat Ascracum Hesiodum

et

tem-

Epicos poetas

cantn et carminibus irapcnsc gaudcbat.

Chersiam Orrhomcnium, lyricas

Corinnam Tanagracam ct Myrtidem Anthcdoniam. Sed

probrosum genti proverbium idque ab Attica invidia profectum
poctrias

Boicozia

vs

splcndidum

in

Quem quidem

dccus

maxime

vertit

l'indarus ').

parentes puerulum tradiderunt Scopelino tibicini,

Qua

qui rfjv avlrjTty.r/V tdida^f rbv TialSa, Eustath. 25. p. 15.

ab ipsa Mincrva, ut fcrebant, apud se reperta,

in arte

v. Find.

Pyth. XII, 18 seqq., Bocoti, quibus lacuura araniunique ripae exi-

mias arundines largiter ofTercbant, ab antiquo indc tempore elaboraverant.

Isque tum

lop.

19.

farailiae

inter

Boeotos

commendatae
vidctur,

fuisse

tibicinum fuisse

quae de

monstrarc videri, hereditario iure

musicam

cxercuisse,

suspicabatur

inaxime

in

Boeckhius, qucm

ierus

Dorienss.

aetatis

institutis

videri

debct.

I.

p.

apte

Nos

Plutarch. Pe-

\am

nobilissiraae

quod familiam

parcntibus

tradantur

deorum solcranibus
Magnae Matris et Panis,

ccrtis

ciiltu

vcl

in

practer alios sequitur

Muel-

345: id ut pulchre excogitatum est et

,

ita

illius

optatum magis qur.m deraonstratura

nostrara

Quanquam sacerdotum
Muellcri Orchom. p.
7)

ut

puero non dedecori fore putaretur.

quam

Pindari,

honos cum sacris deorum con-

illius artis

iunctae et vel lcgnmlatorum cura

sententiam supra

munerc

Aegidas

professi sumus.

functos

constat;

v.

228.

Themistius Orat. XXVII. p. 334. Harduin.:

Kai

yocQ Srj xai

BoiWTia xcoqiov filv dna^iag ilvai iS6)iti nai vv Tiva,

oifiai, Boicoxiav iKakovv, stg dnaiSfvaiav t6 (pvlov iniancojiTovTfg' dXl' oficog TJivSaqog xai Koqivva y.ai 'HoioSog ovk
7]

ifioXvv&Tjoav 7^78 uos*

LXXVI
Fuit .autcm !n fatls, ut Pindarus mlraculo quodam dlTino ad
Constat, de poetls
poetlcam artem factitandam converteretiir.
suls,

hominn)iis singularl deornm fayore ultra linmana evectis,

quam

mlrabilla fabulari gestierint veteres Graecl, ulque vel eo

cum iam fabularum popularium de

tempore,

Plerarnmque autem

proventus cessaret.

rum fontem

fuisse

terdum vel cum summa

modum

facile

semel monltus

Quod dicebam miraculum non uno modo exornaut

narraverunt,

^rjqia ivi&szo.

p. 19.

Chamaeleon

et Ister In

hunc

neql 'EkiKcovog &T]qcovTog'^^ avTov kuI

cog

vnvov

Ka[iuT(o KaTSVix^^^^^og slg

aaaa

deflectendo ham-Irentur, in-

affing^endl licentia,

Teste Eustathio 27.

veteres.

heroibus

et

generls fabella-

carmlna poetarum Ipsorum, unde ab homlni-

bus varie Interpretando, exornando

observabls.

dils

Istlus

fiiXiaaa

01 8s ovaq cpaalv

rcji

iStlp

cro/iart TrgogxaO'/-

avrov,

cog (ibXitos

nal K-qqov nXfjqsg avT(S ysyovoi ro arofia. Slmillter Pausanlas IX,

23, 2:

nivSaqov TJXimav ovra vsaviay.ov

^sqovg

aiqci

vnvog vn avTOV KarsXafipavsv 6

^qaxv vnsQ
TOVTO rs

yial

Sctqcp notslv

TTJg

filv Si], cog sixfv,

KaTanXivSTai

oSov' fisXiaaai 8s avrw KaO^svSovri nqogsni-

snXaaaov nqog

tcc

x^^^V ^ov nrjqoij'

Aellan.

p. 718.

V. II.

nr. 305.

XII, 45.

lacobs.

ciqxTj filv

Adde praeter

aafiaTa syivsro toiavTt].

Metr. V. 6 scq.

Anth. Plan.

lovra sg &saniaq

y.a\

Kavfiarog nsql fisaovaav fiaXiaTa rjfcsqav Konog kuI

IIiv-

Vratlsl. p. 9.

Epig-ramma

Antipatri

quod emendatlus

sic exhi-

bet Eustathlus 27. p. 18:

Ns^qsicov onoaov adXniy^ vnsqlaxsv avXcov,

Toaaov vnsq ndaag sxqays

OvSs

fidtrjv (xnaXolg

nsqi

aslo ^^e^vs.

;j;/ACtv

safiog SKSivog

"EnXaas KtjqoSstov, TlivSaqs, aslo

Mdqtvg

MaivdXiog

y.soosig

fisXi.

9s6g vfivov fxslaag

Tov aio v.a\ vofiicov Xrjadfisvog SovaKcov.

Neque vero sllentio praetereunda tabulae pictae Neapolitanae
ingenloslsslme adornatae memoria, quae est apud Philostratum
Senlorem

Iniag;^. II, 12. p. 71. lacobs.

aedes Daiphantl cnnvolantcs

lauri

Exhlbuit pictor apcs ad

modo natum

infantulnm in sacrae

myrtique frondibus repositum melle suo nutrlturas: to

yaq naiSiov

ig Sdcpvrjv

Xofisvov tov

narqbg Isqov rsv^sad^at rov naiSog,

dnoKSiTai nal nXcovag

Uugcrus

*) ^sqiovvtog lusit R.
liiiua vix serio scripsit.

Tam

Tlieb. Parad.
sunt uugatoria.

dcp'

I.

p.

fisv

^Vfi^aX-

fivqqivrjg,
cov

Kvfi^a-

190.

Re-

LXXTH
Xd T narj]Xi t^S oixiag,

ozs ttiy.TBto, KCt rvftnava tjxoujto sk

'Piag, et quae scqmintur.

Pindarum fabulantur;

Igitur pluriini apes nutrivisse

incredibilcm

ad probahilitatem

rera

maluerunt per sumniiim poetae

esse

utriquc

ut Toluntate

quandam

alii,

redactiiri

qui

erant,

eain specieiu divinitus oblatara

deorum ad pangenda carmina

insti-

gatum fuisse poetam declararent. In quibus figmentis illud me

semper male habiiit, cur de Pindaro talia fabulari vetcribus iii
mentem venisset, hoc est de eo poeta, qui non tam ob mellitam loquelac dulccdinera, quam ob os grandiloquum et gloriaretur ipse et esset in honore hoiuinum. Noviinus Ilomerum Ana,

creontcra

Erinnara, Nossidem

que ipsuin Platonera

provocasse; vide
illa virtute

^), alios

sermonis

suavitatc

Welckerura

atque poetrias at-

poetas

eiusmodi fabcUas

sui

ad Fhilostr.

Quod non

censebantur primaria.

eniiii

li

ex

cadit in Pindarum.

Poeta per carniina saepe se mel

Dicara igitur, quid sentiara.

cum apum

mittere|victoribus ait vcl siiniliter poemata sua

comparat.

c.

1.

Confer Olyinp. X,

4.

Pjth.

laborc

Nem.

01. XI, 97.

III, 4.

Sed ne ex istis quidera locis fuisse conficturos fabulam

credidcrira.
IUud potius dictum origincra fabulac dcdit, quod

ni, 76.

est fr. inc.

163

MsXtcaotsvKzcov kt] g i ca v
ifia YkvKsqcotSQOs 6 ficp d ^).
Ceterura

co agnoscas ingeniosam subtilitatem veterum, qaod

in

Tliebis Tliespias eunti vel circa Heliconem venanti

^)

Eadem

Virgiiium

iii

transtulit

illud

Grammaticus Anthol.

acci-

Liit.

I,

p. 365, 29.

^) Opiuabar

aliquando aliud carmen in causa fuisse

suavem narratiouem

Didymus
Div.

J,

in libris

xisse.

Pindarum

cur veteres
Etenira
apud Lactant. lust.

ipsnm

nivSaQinTJg
Melissea , Cretensium

ac ritus novos sacrorumque

Huius duas fuisse

lovem puerum capriao

filias,

Amallhcam

lacte

et

melle

referrent.

s^r]yT]Gfcog

22. narraverat

diis sacrificasse

iu

regem
primum
pompas introdu-

et

Melissam, quae

Unde

nutrieruut.

poetica illa fabula originem sumpsit, advolasse

apes atque os pueri melle complesse. Melissam vero
a patre primam sacerdotem Magnae Matri constitutam, uude
adhuc eiusdem Matris aiitistites Melissae nuncupantur." Postea
illam cogitationem abieci. Nam Didymus ista aperte commentatus erat in locum iiliquem poetae, qui fisltcaag Magnae Matris sacerdotes signabat.
Eumque etiamuunc habemus, credo,
fr. inc. 26: Taig Isqatci /xsXioaaig tiqnSTai.
Quae verba equidem non ex hymno in Proserpinam ducta statuo cumBoeckhio
quanquam eius quoque deae antistites id nomen gessisse

constat;

hymuo

in

v.

Preller. de Cerere

Magnam Matrem

sed ex
et Pros. p. 58.
propter expressa verba Didymi.
,

LXXVIII
disse iidisslmi testes narrant.

Cynosceplialae in

enim fingebant non tam,

Ita

cam partem

sitae erant,

quam

qiiia

propter viciniam

Musarum Heliconiadum fautricum poetae et patronarum.

Igitur pater cum Pindarum ad maiora natum intellexisset,
,

Athcnas misit, qua

in

urbe clarorum magistrorum disciplina ad

Quod

excolendara innatam facultatem poeticam frueretur.

clrca

Olymp. LXVIII, 3., cum Pindarus fere sedecim annos haberet,

Athenae iam tum poesis favore inclievenisse censendum est.
tae choricorum carminum artifices celeherrimos \cl allexerant

Quorum

peregrinos vel afiluebant domesticis.

Lasus Hermionensis,

7CiQiaS6(itvos,

TTjv Xvgi-nrjv, Eustath. 27. p. 19.

et

facile princeps fuit

nag'

tnaiSiv&ri

u>

qui llermlonae ArgoHdis natus

dithjrambicae potlssimum poesi deditus tunc Athenis degebat,

non poeta solum

et

homo

sapiens atque acutus, sed peritissimus

ad dlscendam necessa-

musicae praeceptor futuro poetae

artis

rlae^^).

quorum

Cum

Laso Atfaenienses

artlfices

institutlone usus sit Pindarus,

Et alteruter eorum nqOLaTUfisvog

commemorantur duo,

Agathocles

KVHf.icov

eodemque

sico

rum

t6 ni-

praeclaro

mu-

sophista, yidendus Plato Protag. p. 316. E. Lachet.

p. 180. D. et reliqui

Xostrls

dnodrjficSv

6 Sh iv

'

De Agathocle,

GTco&iv SiaKOGfnjaag nigiiori9r].

ApoIIodorus.

^^'^

x^Q^^

SiSaOKaXlav iniGzivas Ilivddgcp naiSl ovri

rriv

et

ad Eustath.

p. 20.

coramemorati.

horainibus forsitan mirablle yideatur, quod Plnda-

natura ad poesin factum et natum vel sic dlsciplina aliorum

Sed

indlguisse tradunt veteres.

desinent mirarl,

ii

poetarum lyricorum, cum musica

choreutica

et

sl

qualls ars

coniunctlsslraa,

fuerlt penitus introspexerint.

in

Praeter rhythmorum et melopoeiae doctrlnam haudquaquam

medlo positam metrorum, cantus, saltatlonls, denique ars choros

instruendi discenda erat a perltls.

tradl

a magistris debuisse

quippe
sls

fuit patria dlalectus

temperamentum

praeterea regulae quaedara

^^) Uberius haec

Addlscl debebat illud

lyricorura

altius sese

et

praecepta,

in

c o

poe-

dlalectorura

Tradebantur

quae poetarum mell-

efTcrentem dlvinoque

pertractavi

usum

Exuenda

decere vldebatur

erat reccptuni.

Ilermionensi, quae praemissa

1842/3.

dialecti

videtur.

quod altiorem poesln unice

poctarura

corum mentem

statui

et vulgarls serrao a subliraiorls

volatu procul arcendus.

usuque tura

Quld quod vel

non Inepte

furore in trans-

m m e n t a tio n e de Laso
est Iiidici scholl.

Gottingens.

LXXIX

versum raptam sanac taraen rationis frenis sapienter corapescerent.

Veluti mythoruni usus narrandique genus ab cpica poesi
diTersum disciplina raonstranda fuerunt.

Ipsius poesis lyricae re-

gulas quasdara ct norraas ncniini mi^randas exstitisse ipsa PinIdentideni poeta quosdara ts&fiovg

dari carraina apertc indicant.

qulbus inservire debeat, reluti Nem.

coraracraorat,

fiaKqa

S'

i^hvfneiv

Pyth. lY, 247

igvHti

Manga

laafit

noXvfiv9of Baiu

inirai

S'

33:

IV',

to:

insiyofisvai.

dfia^iTov
S'

aga yag

ayrjfiac oo-

iv hxdoTco

fiiTgov

'j4qiTai S' aiit fisydkai

'Ahoix

cocpoig'

6 Sh

saepcnumero ab

Sic

xogvcpdv.

'ixst

nolXolai

notHilXnv

iv fiaHgolsi

S'

TJavTog

ofioicog

xr'

Pyth. IX, 76:

voTJaat Si Hatgog dgiaTog.

Kaigog

Slgai

6 g

^gaxvv

XIII, 47:

Olyrap.

iTSgotg.

cpias

& fi

viTa&ai

(lot

cvvdizTSf xai Tiva Oifiov

(is

sci-

tanientis mythicis se revoctit legisque hyranis scriptae adraonet;

cf.

01, XIII,

raina sua
et

Pyth. X,

y.3.

quam

Ncra.

XI, 38.

4!).

III, 2(.

suam

meditate componere (fiaxavdv

Atque carsolet dicere)

sit quantaque cum arte et

Disscnii potissimum opera egre-

quanto cura studio cxpoiire solitus

prudcntia per partes dcduxerit,

gie patcfactura

Tigdv TOt

Ipse profitctur Isthra.

est.

vifitadaat .JdXog,

iv

j;<vi'rcov

si^ov

I,

factam inicov %iaiv

Olymp.

musicos modos excogitat 01.

cpcovdv ivagfio^at

partcs

carminum suorum

observationes Mus.

lerus

III,

ope Musae splcndidos

8.;

scite scccrnit

dotSav

doctrinae

ngo-

ct significat vfivov

vide

AVcIckeri

egregias

quae Ed.

et

apud Graecos

artis

dv-

01- VI, 86:

Ipse pocta singulas

Rlien. 1833. p. 364 scq.

dispntat Histor.

hy-

se

4: vfociyaXov tvgcov Tgonov

III,

mSiXcp 'AyXaoHCOfiov.

HgrjniS'

Kgavad

fiot

Isthni. II, 45.

Sgdaiv atxfiaralat nXtHcov TJotKiXov vfivov.

Hcofitov, ngooifitov

fii]

'noXXcovtdg' dficpo-

Conipositionein vcrboruni artificiose

dicit.

ait

3:

co

cvv Qioig ^iv^co riXog.

innos suos igydcaa^at

.dcogica

Hixvfiat'

I.

Muelp.

11

seqq.

Universis

eum

praeter

illis

difficilliniae

ingenii

artis

pracstantiam

oportuisse facilc est ad intclligendura.

quis

diis

arcanis qui initiari

liaud

vellet,

lc\cm laborcin snbire

Quis ingeniosior Pindaro,

concessae et ingenitae excellentiae praedicator diser-

tior? qiiis denique eorum, qui disccndo acquirere conarentur quod

natura negasset, despicientior ?

&6vTtg

Si Xd^got

nayyXcoaaicx

Z^ocpog 6
,

KogaHtg

dtog ngog ogvtxa &ilov, Olymp.

anav

noXXoi Ss SiSaxzatg

II,

86.

noXXd
cHg,

To

slScog cpvd'

fia-

axgavTa yagvfTOV
St cpvd xgcfrtcrov

'Av&gojncov ciqiTaig nXiog^Slgovaav

LXXX
8'

Tfxvai

IX, 100,

01.

hlia9at,

"Og

Si Tig fvSo^ia (liyu ^ol&ii

ov tiot

a).la Ttvscav

ulXoT

ruv dTslfl v6q> ysvsrai

xqfi

25.

I,

Sl StSdy.r' sx^i

Ill, 40.

iv ev~

S'

UvyysvtX

'xpscpfvvog dvrjg

drqsv.u Kc.rf^a noSl, fivqiuv

Nem.

^nqai'
jSem.

Iriqcov

'OSoig gtsixovtcc fxaqvaad-ai q:vu

id^fiaig

8'

dos-

idcm taraen con-

Scilicet

cedit disciplina insitara naturae bonitatem conformari et ad fasti-

ginm

posse.

perfectionis evelii

01.

XI, 20:

Pindarus circa Aigesimum, puta,

ri^aig Ss

&sov

dqSTci nori TJsXcoqtov ooudaai -KXsog dvijq

annum

cpvvz'

v.s

nuXduco

aiiv

aetatis suae

Thebas

redux carmina pangebat, sed ut Boeotis tamen suis non magno-

Cura Myrtide poetria certaraen

pere satisfaceret.

subissc sci-

Tanagraea Corinna, cuius carraina fere heroicarum fabalarum Boeotis domesticarum materiem habebant, obiurgavit ado-

mus

lescentulum

noiovvru

iiri

Cuius reprehensionis ea via

fivd-ovg.

fuit, ut

continuo quod deliquisset reparare

fere

fit,

modum

Ath.

XIV: 'H Koqtvvu rov nivSuqov ovtu viov

6tt]ti

co^uqcag

noiovvra

ea

fivQ^ovg

t^s

oug Ss Kul KttTuxqT]Cstg

riSvGftaru roig
6

svovQ^irrjosv

jjooj/usvov

noiririv.rjg

conaretur

sgyov sivui
%al

v.ul jxsracpqdasig

C5vfi^ir,yi(,

fiiXr]

cn

s i

qdcug

IV,

kuI qvQ^fiovg

y.ui

Koqivvrj ysXdaucu insivr] Tij X^i-^i-

dXXd

ft rj

cvficpoqy]aag

(isXog i^ix^iv.

Eodem

oXco

tw

(i^

yXcoa-

2(po8qa ovv smcri^aug

nqdyfiuaiv vnoTid^srui.

rrj

nt

tri y.ul rij Xoyi-

auovaov ovru kui

cog

nivSaqog roig Xsyofiivotg snoirjcsv sxslvo t6 fiiXog'

'lOfirjvov rj ^^Qvffa^axarov MiXiuv ktX. (v. hymn. fr.

dsi^ttfiivQv Ss

sed,

Narrat Plutarchus de Glor.

excedebat.

in re

Tw

9'viaxco.

1.).

Sslv

scprj

yuo ovri cvyys-

navansqfiiuv rivu ftv&cov 6 IJivSaqog ro

tendit Vita Metr. v. 9 seqq.:

Tco 6f Xiyvcp&oyycov inicov fisXicov &' vno&rjfimv

"EnXsro Slu Koqtvvu,

T6 nqarov
"Og

cid

ri

o't

fisiXta

8'

anaas

fiv&cov

ftsru rrjv 8' 'JyuQ^ov.Xiog iULtoqsv avS^g,

v.uriSst^sv oSov v.ul fiirqov dotSr;g.

Sed quod Agathoclis institutionem post Corinnae monita

auctor, in eo lapsus videtur coniectura.

Corinna non

in eo substitit, ut

Pindaro raodicura usum mythorura

comraendaret, sed eadera patrii serraonis araantissima, ut

mulierculanim, sonum serraonis

alienura

Pindiirici

curaque Attica consuetudine

Memorabile eam

in rera

726:

'Ayoqd^SiV

dyoqa Siarqi^stV

sarl

tov

sv

mos

est

a Bocotorum dialccto

fucatum non aequo animo

tulit.

Koqivva

collocat

Id hinc cognosce. Etenira

testimonium Schol. Aristoph. Ach,

TlivSdqov 'ArriKiari'

'ArTr/.cog-

snsl

nal iv

o&sv
rca

aui

ij

nocarca

LXXXI
Tcov UagQ-Bvicov

f^^ojjcaro

Boeckhium

praeter

licet

Suid.

KoQtvva

s. V.

hanc

perint,

j|

Piersonus ad

ad Parthcn.

Moerid.

iVt 8\ 6

THvdaqog

70.,

p.

Bernhardy

1.

fr.

Dindorfius

ct G.

p. 344.

Koqivva,

Corruptorum verborum

Xs^si '^).

ttj

emendationera frustra tentaTit

ad

pro certa acce-

Mentem

uTtiiii^si.

Geelius, qucm ho-

Scholiastae primus sagaciter perspexit lac.

nomino in literis nuper ad me datis: dyogd^tiv,"

verbum Atticum est, unde Corlnna Pindarum reprehendit,
quod Atticum TcrLum admisisset. Verba non praesto
videntur
Koqivvu iTnrifia TIivtamen ita fcre restitui posse od^sv xal
Sdqca dtTix!^ovTi." Simul hinc apparet comraoncfactum poetam
esse a Corinna Athenis reversum Thebas. Quanquara non negem
noris causa

inquit,

tJ

vel ante illud tempiis Corinnae pracceptis locum fuisse.

Ab eadcm
victus est,
7]

si

poctria Pindarus aliquando in certamine

quidem audimus Pausaniam IX, 22,

iv Tavdyqa. aofiaza inoiTjos

iiovTj Sfj

iv Jitqicpavel rfjg noXsmg

via

rfjv xscpaXijv

Sagov aofiaxi
6 TlivSagog,

81 iv

tcrrt

zavTTjg eaxi

yvfivaoico

toj

Koqivva dvaBovfiivT]

T]

ivi>n]Oiv

re stvsxa

8iaXinT0V

iv Qrj^aig'

ori ^Ssv

dXl' dnoia

ov

epoavij

nsvrdntg,

ivixr]as

utrum

cog

et

Xoyog, IJivSagov

ipsa per se

explicantis

victo

vel

Thebano vate

rinnae ipsius, quibus

haud

digntq

ini rfj

rt

s.

incredibilis, sed in soia

exegetae Tanagraei

Myrtidem

v.

r]v

slnovi

Kogivva:

famam

pcr-

tamen con-

tabulae pictae orna-

domcsticam poctriam

Etenim versus supersunt Coquod raulier nata cer-

nobilitaturi.

tamen cura Pindaro non

rai-

Uiv-

ubi dubium esse potest,

iectura videtur posita fuisse vel Pausaniae

tum

JmqiSi,

Xoyog ad ntVTaxtg sohira an ad universara

Res

tineat.

rj

8e fioi viKrjoai rfjg

rfj

Quinquies victum scribit Suidas

cog

fifv fivrjfia

ygacpy]

avvrjastv ffisXXov ol AloXilg, nat ori

yvvatncov tcJv tots tJSs KaXXiorr] ro slSog,

Ssl rtHfiaiqso9ai.

poetanim
Koqivvrjg^

rrjg viyirjg evsaa,

q^aivsrat
rij

3:

vellicat,

detrectaverit

cf.

Corinnae

fr.

12.

De-

lect.

MificpofiT] 8s xi)

OTi

avd

Xiyovqdv MovqriS' lcovya,

(pova' f/3a

UtvSdgoio nor

At ut confiteamur verum esse,

tionis

integritatem vindicans

Creuzeri Melett.

II.

p.

quod

in

tgiv.

Welckerus

docta

illius

narra-

de Corinna disputatione

10 seqq. inserta observat,

non

eosdem

^2) Ravennas post Starql^siv addit iv i^ovaia xai na^'gr]oicc ioziv,

quae verba male reliquis interveniunt, cum spectent ad Aristophanica: ivravd^ dyogd^stv roiot UsXonovvrjaioig t^soziV'
>'>
Idem codex verba 'Arrtncos
f^ Xs^st prorsus ignorat.

LXXXIl
nos esse omnibus horis, utque Corinnam aliquando

cnm

discipalo

suo certamen non defugisse concedamus: illud certe explodemus

ut indi^^num tanto pocta, quod nugator Aelianus transmisit Varr.
Hist. XIII, 25: TlivSauos 6 nQirjTTjg dyoovt^Ofiivos iv

&iai Ttfqintacbv dxqoatals

6\ TJjv dfiovaiav avrcov

Quam

jjzrrid-r]

nivdaqos Gvv ixdksi

qaig dfia-

Kogivvr]S mvtdnis-

^EXiyxcav

Kogivvav.

ttJv

inficetam historiolam a male sanis grammaticulis cx

iis

extortam esse, qui vv Boimriav proTerbium tangunt, quovis

pignore contenderim. Cf. Olymp. VI, 90. cum Scholiis, quae afFe-

locis

runt

fr.

dithyr. 9.

deducimur ad reliquos poetas, unde profecisse Pindarum

Quem quod in magnificentia orationis nonnihil
volunt veteres.
vidctur id raera suspicio grammaab Aeschylo adiutum ferunt
Ita

ticorum esse, qui

et

aequales eos vixisse

monis multa communia habere

et discipulorum vinculo

et in onini

genere ser-

Omnino magistrorum

scirent.

graramatici antiquos poetas et scriptores

constringere amant.

eiusdera aetatis similiquc indole

lidem xal

I^ifiwviSov aKOvaat perhibent, v. Eustath. 25. p. 17., qui

iam tum gloria haud vulgari

Neque insulse veteres
giret.

Nam

cogitationem derapseris.

pervagatus

ciam universam
permensus erat,
ostendisse

Delphis
fieri

et

non

par

in

est

et

Simonidem, qui
et

quidem

cunis vaauditoris

in primis et

omnem campum

Grae-

poesis lyricae

quemvis poetam natu minorem aliquam vim

Findarus

credere,

Olympiae vel
poterat,

cum Pindarus in
praeter fidem, modo

floruit,

ut

in

Simonides

vel Atlienis viderit

ludorum solemnibus.

aliis

ad crescentem

vel

Sed

ingeniosissirai

aemuli laudem quiesceret erat enim in eo sumraa cupido gloHinc

riae nec minor cura quaestus ex poesi sua redundantis.
facile credimus, quod narrant Acteres, Simonidem sibi non tem:

perasse, quin

per carraina oblique aemulura carperet;

legg. Siraon. Cei p.

XXX

seq.

vide Pro-

jNeque ea, quae Scholiastae Pindari

in epiniciis hic illic in Siraonidera iacta loquuntur, prorsus

modo

insana commenta repudianda sunt,

utrumque agitatarum memoriam

ubique recte

in

interpretatione

Adde, quod causas

libus et tantis

discidii

ad posteros propagatam non

poetae esse ad partes vocatam.

tara in rebus frivolis atque

quam
quaedam

in diversitate

poetis indignis

artis lyricae positas fiiisse

lia in

non

nugas libere

vestigia fidem faciunt.

sigma ex dithyrarabis
risit

Pindarus dithyr.

humi-

naturae atque

carminibus suis impugnare lyricis poetis moris

Lasi literam

tanquam

teneas rixarum inter

fr.

suis
5.

fuit.

TaSic

proscribentis difSciles
sic

idem Simonidis ar-

mythicas

narrationesque

tificia

Quanquam quae Simonidem

pleraque

Bacchylidem potius

in

monidis,

consang^uinei sui

interdum

explosisse

videtur.

tangerc annotant Scholiastac, eorum

Qui cum ad Si-

torta videntur.

imitationcm

eiusque vestigiis insisteret studiosissiine

scse

anxie

contulisset

Pindarus o TzolXd

operosa Bacchylidis conamina conteraptui habuit.

(pva

que poetae obtrectationem

et in

et in sententiis gencralibus

diversum

etiamnunc

Neuius

in

carminum

reliquiis

Bacchyl.

frr.

3 seqq.

p.

Amphimenes quidam Cous

Laert.

II, 25, 4<).

niythis diverso

Praeter hos poctas quod

14. p. 710. Potter.

av

"v dvSgcov

(Nem. VI,

Scooi,

xat Eva rov zovtcov Srifitovqyov

Xiyft,

tov

mortem

rdg nqoy.ondg xar

a Pythag-oreorum

futura,

bitrantur,

alii

'tv

&(cov

r^s

yh'og,

vXrjg,

dg &s6Tr]TU naqscxTj-

decretorum fonte fluxisse ar-

haudqnaquam opus

ccrte

Illud

tuamus Pythagorae quosdam asseclas

gmata edoctus

sit

ut sta-

suo

sodalitio

disiecto

vetu-

illis

est,

IMndarus.

cinit

poeta nec iam certac cuiusdam scholae philosophorum

quos

(XTfXrj

cocpiag yiaqncv Sqinovrag vilipendebat

propria erant,

immo dudum

tata, nec ifa coraparata,

bus

poefam

sii

illa

actate

nnam aliquam speciem

persuasio-

Etenira opinloncs suas ad eorura, qui-

sua destinabat,

carraina

sapientissirai cuiusque raenfe volu-

ut in

dicas.

modabat singulorum.

ex

quorum familiaritate sua doOmnino quae de vita beatorura ce-

profugos adisse Boeotiam

nis iurasse

iyi

naqcxSi-

6v aqiOTOTfxvav naTtoa

ct^iav

ad mystlcam disciplinam Orphicorum

stiorem confugiunt.

Italia

1.),

ea potissimum loca Pindari, quae sunt de vita post

Alii

fiivov.

Pindarum Clcmens Alex.

MvaTtxcoTfgov 6 Boicotios Tliv-

(iiag 8i nviofitv /uargos uficpco

yial

nivSdqa) auctore Diog.

iqjiXovslxit

obscnrura cst quorsum pertincat.

azs Ilv^ayoqftog

dccQog,

exsecutus est C. F.

egrcgic

Postrerao Pythagoreum nuncupat

Stromm. V,

usurpandis

fincm directis comparere

in

modo

liSws
Utrius-

religionesve

opiiiationes

Sic tcmporibus serviens

Homerici suavitatera adurabrat,

cui

fr.

fr.

4.

Thren.

accomEly-

1.

metempsychosin

adiungit; alias vires animuraque raoresque aureos educit in astra

nigroque invidet Orco, alias Orci tenebras non invidet mortuis.

Adeo sibi non conCf. Welcker. Mus. Rhen. 1833. II. p. 121.
Conferendi sunt qui haec uberius pertractarunt

stat poeta.

beckius Aglaoph.
et

Romanor.

239 seq.

et

I.

p.

p.

801 seqq.,

88 seq.

Muellerus

Brandis.

Preller. de

Hist. Litt. Graec.

L o-

Hist. philos. Graecor.

Cerer.
1.

p.

et

Proserp.

413 seqq.

p.

Deni-

que Eleusiniis initiatum fuisse Pindarum ex istoruraque doctrina

IXXXIV

quaedam

fortasse ducta carrainibus inspersisse arguit

Atticum hominem

in

fr. 8.

Threnorum

ut consentaneum est credere

scri-

ptum.
Ilaec de praeceptoribus et disciplina Pindari dicenda habui.

Nunc paucis complectamur

Et

gressus,

poesis Findaricae

hymnum quidcm

initia

atque pro-

ob raythorum profusionem a

ilhira

Corinna notatum grammatici tanquam primum praecocis ingenii

fetum agmen hyranorura coliectionis ducere iussei-ant. Ex illo
antiquissimura carmen est Pyth. X. Olymp. LXIX 3. a viginti
,

annorura adolescente Hippocleae 1'elinnaeensi diaulo inter pueros

Pythiis ludis yictori scriptura,
tis

Xenocrati Agrigentliio

cis

per

Boeckhii

intelligitur,

ExpU.
natus

curru Pythiis

Omnino ex tabuHs chronologi-

3.

carmina epinicia Pythiorum

priora

victorlbus dedicata

soleraniura

concessit

Thrasybulum

lilium

Olymp. LXXI,

scripsit

victori

Boeckhius

carraen Pyth. VI., quod annos XXVIII.

Sequitiir

p. 330.

quo quaedara taraen exuberan-

in

ipse

resldere

copiac vestigia

fuisse,

unde observes Delphici

templi Delphiclque Apolllnis sacra Thebanis vicina in excitandam

Pindari

conforraandaraque

Irarao vero

exercuisse.

pariter atquc Hesiodus

videtur;

v.

Ahrens

facultatera

poeticam

allquam

vim

ex antiqua Delphorura lingua Pindarus

quasdam

proprietates assurapsisse

dialecti

de Dial. Dor. p. 357.

Delphico deo

quam

coniunctus per oniuem vitam raanserit, infra scripsiraus.

Vixit Pindarus

quae ut ab

ea aetate,

citate

paulatim dcsuescebat,

quam

degeneraverat.

ita

Nec vetcres poetae

deorum religionumque profanatlone

nabantur.
tis

Immo

ex despicientia

ut qulsque deos maxirae coleret vetustisque gen-

Ea mens

fabulae hominura feiTcnt

esse voluit

deorum haudqua-

lyrici

laudcm accrescere opi-

slbi

suae heroibus praeconia sua dederet,

acceptissiraus.

epici carminis simpli-

religione

Pindari

cum

quae deorum

Ipse profitctur: tarl

S'

popularibus suis erat

ita

ut quae

de

diis

fide susciperet, nisi

parum convenire

sanctitati

dvdql cpdfiev ioiKog

heroibusque

quod ea procul
viderentur.

dficpl datfiovcov xccld.

Quapropter ea potissimum ex mythis delibavit, quae moralem

usum habitura
sio

essent.

Neque

illa

de deorum sanctitate persua-

ad ostcntationera assumpta, sed medullitus

quem quidem
natum,

ut cxlmie fingit plctor

Magna Mater

apud

Philostr. Senior.

honorifice

salutasset

choreas ducendo honoravisset.

Nimirum

12.

ceteris

addictum

et

a puero,

insita fuit

vel nascentem benigne respexisset Apollo

recens

Imagg.

II,

Pan cum Nymphis

iis

fuisse ait ipse Fyth. III, 77:

numinibus se prae

LXXXV
insv^ae&ai

'All'

Margi

/xiv tycov id^floa

novqui nuq

tocv

ifibv

ngo&vqov Gvv

tat

(lilnov-

Tlavl

a^c/tio:

SffLvav &s6v iwvxiat.

iam ante Olyrap. LXXVI, 3., quo pertinet illud carmen, Matri Magnae delubrura sacraverat Pindarus. De qua re
antequara cxplicemus, de interpretatione verborum dicendum est.
Igitiir

Duplex enim

loci interpretatio prostat

terpretibus convenit.

bratam
acta;

alii

in Scholiis iiec nostris in-

Ma<^nam Matrem ima cum Pane

per mysteria

virginibus Thebanis

intelligunt

contra

Alii

Magnam Matrem

a Pane cura IVyraphis iuncto

Dissenius

Priorera sententiara

cantatam defendunt.

Welckero

cele-

noctu

amplecti-

omnes habcre numeros veritatis visa est. Cui prorsus assentior. Quippe vel collocatio verborum suadet eam interpretationcra, quae Kovoag a Pane
tur, altera

noD

divellat.

ad Philostrat.

Nyraphae autcra quod

designantur, ipsa coniunctionc

citer

prospectum

cum Pane

recto

intellectui

Similiter Tlieodoridas Anth. Pal. \\, 156.

ivit poeta.

Moerus Byzantiae vcrba

in

vero virginibus Thebanis

plicatione

appellatione sirapli-

novqciov

Leonid. Tarent. Epigr. LVI, 4. CVIII,

Metroaca

p. 465.

Meinek.

3.

quera vide ad

Delectu Epigramm. p. 100.

decoruni fuerit

Neque

noctu Parthenia

vel

honorcm Deae cantare; nec illud iure in hac exvituperatur, quod Nymphae commercia cum urbicis

in

hominibus locisque dctrectent.

bu8 saltibusque

coli solitae

Imrao cuni

ipsius

dcae

sacellum in urbe exstructura

in raontiesset,

nc

Nymphas quidem fas erat urbem refugere noctu quidera quo

tcrapore cum Panc choreis ludere consuessent. Postremo tabula
,

picta praeclare Iiuic scntentiae

sonum tympanorum

in

favet:

delubro Rheae

iXiyovzo 81 xal

(praeter

concussorum) al Nv(i(pai

Xoqsveai ol Hul dvacmqTrJGat Tor Uava. Et paulo post: "Ayst nal

Tus Nvucpag ivdqoaovg kcci oiffg ^" mqyav. 'O Sh Ilav i^oqxtttat (liv qvQ^fiov

mitatur.

Tiva.

Si]

Pan tanquam

jtisyaAas

Quorum numinura

&sov kvcov TtKVToSanog Matrera coutrum, quo

cultus Pindaro domesticus

Philostratus vocat, a maioribus poetae traditus fuerit,

Scholiastae

mum

institutus sit,

exstant:

an, quod

certam aliquam ob causam ab ipso de-

testantur,

firmare non ausim.

Aristodemi in SchoII. Pyth.

III,

Narratiunculae \ariae

137. haec sunt: 'OXvfini-

Xov avXrjtriv SiSaeKOfisvov vnb IJivSdqov ytvsG^ai Kaxa. to oqog,

onov TTjv litXixjiv Gvvsti^st, xai ipocpov iHavov Kal tpXoyu iSilv
Karacpsqofiivriv.

Tdv

8s

TlivSaqov inaiG&oiievov avviSBiv Mr]-

LXXXVl
Tgog &sdov uyalfia Xl&ivov rols noalv ETtEQxo/ttsvov
GvviSgvCao&cci nqog

Tous Sl noUrceg nifiipavrag

^7}60(ibvcov Toi' Ss

Mrjrgog

rij oly.ia

ig

&ci}v

o%iv avzov

^al TJavbg ayaXfia'

&ov nvv&dvsa&ai mql

rcov bk-

dvitnuv Itqov Mrjrqog 9oav ISqvaao&af TOvg

Ss iKnlayivrag rov UivSaqov Sia t6 nnosiXrjcpBvai rbv %qriO{ibv

ra riivSdqa)

6(ioicog

Oraculum

r^v ^sbv rtliTaig.

BKtias ri(id.v

Marqbg
MsydXag onaSov, ayaXfia simul dedicatum iri sponte patebat.
Neque Pausanias quidquam de aliquo Panis delubro, quod quide solo

igitur

dam commenti
dari ct matris

Magnae Matris delubro admonet:

sunt

Dircen transgressus vidit rulnas aedium Pin-

Dindymenae sacellum,

votam confecerant Aristomedes

Piissimi poetac

cuius statuam dcae a Pindaro

inter

amorem Pan

Cithaeronem

et

in

Quippe conspectus

Heliconem

cum paeana

fr.

2.,

creditur.

quod carmen a grammaticis

dicitur

Pindari vel

Quem honorem

Panem composito remuneratus

Parthen.

quodam Pindaro

ipse miraculo

aliud nescio quod carraen cantaret.

mine

Thebani, Paus. IX, 25.

et Socrates

ostentato luculenter prodidisse fertur.

Pan

Panis,

poeta car-

Initium exstat

inter

rd

KSxcoqi-

Cfisva rcov Tlaq&svicov relatum fuit:

'Sl

ITdv 'Aqy.aSiag fisSicov ai csfivav aSvrcov q)vXa^,

Marqbg Mf-ydXag onaSdg, dyvdv Xaqircov fisXrjna rsqnvov.

Compara Eustath. 27. p. 18. Vratisl, p. 9. Metr. 19. et quae congessit Boeckhius Fragmm. p. 591 seq.
Mihi ista et ex Pythiorum loco et ex Parthenio illo ad augendam optimi vatis
gloriam a grammaticis conficta

Ceterum

si

et

ingeniose

credere liceret bcreditarium

daricae cultum illum fuisse, haberemus unde

mum

Nam

studium explicaremus.

ista

Graeciam advecta tibiarum cantus secum

tica

arte

conficta videntur.

quendam

familiae Pin-

tibiarum

potissi-

numina ex Phrygia
attulerant.

Et

in

in

aule-

quanto opere Boeoti praestiterint reliquis Graecis,

si

excipias Argivos, pervulgatum est.

Praeter

Magnam Matrem

lovi

insigniter culto dedicarat statuam a

16, 1.
vidit

Idem Ammoniis Libyae

Pausanias in

Lagi deo sacratam,

columna
l.

II.

Ammonis

lovis favore,

dicitur, infra

et

hymnum

misit

rqiycovta

Cf.

Hymn.

iuxta
7.

fr.

quem sub finem

in lovem
quem
aram a Ptolemaeo
coll. Boeckh. Oe,

p. 358.

statuerat, Paus. IX, 17,

Cuius verba haec sunt:

De

singulari

vitae expertus Pindarus

disputavimus. Denique Thebis Apollincm

Mercurium 'Ayoqaiov

27. p. 17.

c.

a gente Aegidaram

Calamide factam, Paus.IX,

Muelleri Orchom.

con. Ath.

p. 258.

Ammoni

Jid ro

1.,

Boedromium
coll.

Eustath.

&{0(ptXf]g So^ui nal

LXXXVII

noll^v nfgiovoiav

TiftTJg

avzov

cpaeiv,

ixfivcp xai

'AnolXmv yovv ovtca,

iv "EIXtjciv.

ftfj;?

nal fiEida Xafidvftv in rcov &voftsVfv

icpiXei, cog

Uivdago s inl

tov isgia 81 oav iv rais ^vciaig-

ro Sstnvov rta &ta.

Kal

Ssinvov Tov 9tov.

Kttva 8s uXKovq iv JiXcpoig xXtisiv 6

vBmKoqog fiiXXav rdv vtoov

6 fiov

cono 10

aXXoog

deni feruntur Vrat. p. 9. Thoin. p. 4.

vinique

Ineptius

semper Delphis Thebas

portiones

inl t6

i'Ta>

Tliv 8 agog

sinv ov tu & soi.

g t 6

o g

^fiigav

iia&'

yirjgvGCst

nagirca ngo

Uiv 8ag

17.

IVIetr.

Eocibi

comminiscitur.

inissas

Neque satis probabiliter Paus. IX, 20, 2: Ev8oxifiovvTa avzov

r]8r] ava naeav ttjv 'EXXdSu ig nXiov So^Tjg Tjgsv i] TIv9ia dvsiTtovca ^sXqpoTg, onoccov dni]gxovTO rc5 'AnoXXcovi, fiotgav tc5 IJtv-

Sdgo} Tf]V icr]v dndvTcov

Theoxeniorum

Accuratius reique naturae con-

vifisiv.

de Ser. ]Num. Vind. 13.

gruentcr Plutarchus

norem ad posteros poetae durasse

Kal

xaXTJg ixsivr^g ftsgiSog

TJ7S

qui

dfpaigovvTsg tovs TTtvSdgov

rjv

Quos

a'royo'vot;s

cum Prellero ad Polcmon.

*Ofirigov

comparandos

postcris

poetae ab Alexandro

p.

in

Apollinem

Delphos

carmina;

pepiji^isset

ndgsati &vC(ov

23

Ilabuit ibi

Pindarum
;

quae

Carmina
quo spe-

JsXtpocs igcorr]9stg ti

Simul

sins.

fuisse

p.

perspecta confinxerunt vetercs

satis

loqnuntur.

inviseret, cantaret

quippe dnanva 9vcov, ut pocta

TTatdva

haudquaquam

cantus

eodem moduio

Paus. X, 24, 4.

t.

dictum cius apud Eustath. 31.

ctat

Pindari erra-

cum dnoyovotg

clemcnter habitis

in qua, quoties

enim sacrificabat Deo

(>8.

putabit, nisi forte Arrhiani narrationem de

meti^ur.
Poetam Dclphos frequentasse carmina
sellam ferream,

quein ho-

tcov Sso^svicov

'Avafivi]c9i]Tt

nrjgvTtovei Xafi^dvstv dnoyovovg,

verit

Pythiam de

refert

epulis Pindaro portionem dari inssisse

selia illa arguit

riidem

quod prave ex re non

\. Eustath.

Hactenus de Pindaro cultore deorum.

I.

c.

p. 24.

Kestat, ut videamus,

quomodo cum hominibus suae aetatis versatiis sit. Mos fuit lypoctarnm omnes Graeciae terras peraj^rare, nt deos
hominesque carmtnum suorum dnlccdine permulcerent sive in
ricorum

solemnibus sive

publicis

civitatium

Dona

munera accipere

et

carmine pacisci
cis

hominibns

iocatur

Pindarus
Isthm.

vitae

in

ita

in
II.

privatis

comissationibus.

certam pecuniam pro pangendo

citra invidiam fuit.

dici et technici,
yoig.

et vel

in

Opera enim poetarum Grae-

quotidianae usibus ponebantur et ut

mc-

TtKTOvsg vfivcov accensebantur Tots 8T]fiiovq-

hanc
init.

consuetudinem

Nec

aetatis

turpilucricnpidus

snae

suaviter

censebatur

qui

LXXXVIII

munera

et

pecuniam sectaretur, modo a Simonidea avaritia abs-

tineret.

Thebis

Habitabat Pindarus

Olymp.

VI,

85.

IquTSivov vdcoq

(ras

nlofiat,

coU. Pyth. IV, 298.), unde freqoenter vel ad

ludos sacros spectandos vel principes viros exterasque civitates

Ex

salutaturus excurreret.
fuisse

quam

quibus nulla

Athenae, nutrices ingcnii

sui,

ipsi

dilectior videtur

quae urbs post pugnas

Marathoniam et Salaminiam haud dubie principatum tenuit Graeciae.

Nec dubitavit Pindarus Athenienses ob fortissima facta in
bellis Persicis exhibita magnificis efferre laudibus,

quamvis a po-

animum

gereret alienio-

pulari imperio pariter atque ab tyrannide

rem

et

Doriensibus potissimum

institutis civilibus

unice delecta-

Sed mens poetae integerrimi pravo partium obsequio libera iudiciique sui compos neque caeco partium studio Musam

retur.

suam

dedidlt

et

quicquid in singulis vel civitatibus vel homini-

bus laudabile

et

praeconio suo dig-num reperiebat,

suorum veneres impertire

ita

nec liberarum civitatium laudationi

Wachsmuthius

disserit

rendae praeceptore

ei

carminum

Igitur ut tyrannos celebravit,

solebat.

defuit.

Vide quae Guil.

de Pindaro reip. constituendae

disputat.

II.

p.

18 seqq. (edita

et

ge-

Kiliae

est

1824. 4.).

At Thebanos tamen suos a bellorum Persicorum communione

absterruit,

coelum

qui

tollat!

idem Athenienses

victores identidem laudibus in

Ista culpatio est Polybii IV, 416.,

qui

prave fe-

Pindarum criminatur, quod terapore belli Medici quietem

commendasset civibus suis. A quo crimine facile est poetam
patriae amantissimum defendere. En verba Pindari (fr. Hyporch.
cisse

125.)

To KO tv 6v T tg dar av iv sv 8 i a r i& als

ig svvccc uTCo [iByaldvogo$'Aavxicis z6 cputSgov qpwos,
OTccatv dno nganL 8 atv in ixoT ov dvslcov,
Tievicxs 8 OTS ig ccv ix^gccv nov goT go cpov.
Quae omnia intestinarum turbarum calamitatem exagitant, quam
a Thebanis propulsare nitebatur poeta. Meminerimus dici haec
Thebanis ante pugnam Plataeensem 01. LXXIV, 4., quo tempore
,

optimates ad
alii

contra

Boeckh.

reipublicae

seditlone

Expll.

gubernacula

mota Graecls

p. 340.

Quae

universorum displicuere Pindaro

admoti favebant Medis,

opitulari

dlscidla

in

conabantur

vld.

pernlclem eruptura

qui ublque ad quietem

situmque reipublicae statum cohortabatur, veluti de

compo-

'Aavxicx,

ad domesticam concordiam spectat, adraonet Olymp. IV,

quae

16. Pyth.

LXXXIX
I,

70. IV, 296.

Vni.

Tantnm

init.

dismi nota inurendus

sit,

igitur abest, ut levitatis et

bellum adversus Medos unanimi consensu suscepissent

laudls societatem venissent,
nis

Plataeensem.
egerunt
1.

quam cum

admirabundus communicabat poeta.

c. p.

cam

Cf. Pyth.

I,

75 seqq.

fr.

Videndi qui Pindari contra Polybium causani diserte

Schweighacuserus

5 seq.

et in

Atheniensibus et Sparta-

quo moerore laboraverit poeta eo temscripsit h. c. paucis mensibus post piignam

inc 93. 94. et considera

pore, quo Isthm. VII.

Me-

ut quovis pacto collaudaturus fucrit, si

etBoeckhius

ad Polyb.

I.

c.

Wachsmuth.

Indicc scholarum Berolin. per semc-

stre aestiv. ann. 1831.

Quamvis autem carmina Pindari plcna sint laudum patriae

pietatem erga matrcm suam testentur '^), cives
tamen non ex merlto honorasse poetam suum lcgimus. Nempe

urbis satisque

laudatis Athenis, a quibus vctusto odio dissidcbant, dc se suisque

detraxisse conqucrebantur ^*).

dicuntur,

quam

Quapropter vel mulctam irrogasse

pro Pindfiro solvcrint Athenicnses additis magni-

13) Thcbas Intagccg rocat Pyth. II, 3. et fr. inc. 106: Xinaguv
Fr. inc. 104: Evaqfiuti, ;i;QV(So;utrcov,
Orj^ccv fisyav oiondov.
Isthm. I. init.
MocTsg ifid to
hqcazazov ayuXfia, Qijpa.
TEOJ', xgvGaGni, Qri^a, TJgayfia nal dcxoXiag vntgzsgov 0r]Fr. iiio. lOi, 4: nal noXvnXelrav nsg oicav o.ucDg Oijcofiui.
^av STi (laXXov inac^rjcsi 9icov Kai XDft' dv&gmncov ayvtdg.
Thebanis cum alia scripsit carmina, tum hyporchema illiid ad
Solem , quem in defectu sideris titubantibus civibus suis ut
Propter vetustam Theauxilio assit iuvocat, fr. ITyporch. 4.
barum et Aeginae cognationem praeclarae insulae decora lubenter canit: Isthm. VII, 15: X9^ ^ *'*' intunvXoici Qripuig
rgucpivTU Alyivct XugiToav acotov ngovifisiv. Ceterum Pindarus Nem. VII, 65. de semet ipso: IV ts 8ufj,6tutg"OfLfiaTi 8igov% vmg^aXcov Biata ndvz in noSog igvKOfiai Xufingov
aaig, 6 ds Xotnog ivcpgcov /lori ;i;oo'vos h'gnoi.
^*) Frequentavit Pindarus magnificam urbem, cuius olim alumnus
Veluti aliquando post pugnam Plataeensem urbe iam
fuerat.
instaurata Nemea profectus Athcnas est tempore veris , ubi
Liberalibus alidivinum illum dithyrambum fr. 3. doceret.
quando affuisse et in honorem lonum quorundam, qui Athenas
duo composuisse carmina
venerant, ut Eleusiniis initiarentur
Eodem anno,
significat historiola Himerii Orat. XI, 4. p. 578.
quo pugna ad Marathonem commissa novo splendore illustravit
Athenas, scriptum carmen Pyth. VII. Megacli quadrigis victori.
riva ndtguv, tivu oIhov Xacov ovvfid^ofiut
Ibi vers. 5 seqq.
Victoriam ad Artemisium
intcpuvicTSgov 'EXXdSi nv9icd^ui;
reportatam celebrat fr. inc. 93: "09i nalSsg^Ad^ttvaicav i^dXovzo
Sed Thebanos maxime asperacpusvvdv KgrjniS' iXsv&sgiag.
verat, si credere licet, dithyr. fr. 4 'iJ zai Xinagal Kui toctiq)avot Kul uoi8tfioi, 'EXXdSog ^gstCfiu, HXsival 'A&dvcci,
haifioviov moXis&gov.
,

t'

xc
ficis

Eustathius 28. p. 20: 'Ex&goc 8$ tpaai cpqovovvToav

honoribua.

ccXlijXoig 'A&vvaicov
^Sl

Kra Si

kkI @r]aicov,

Xinaqal xal

T al

(liy

sqsi(ifiu'EXXd8og

Tivag, ircsl

nov

iitsl ^eyqatps

aXo-noXizq
scpr]

'A&rjvai, '*),

Tug 'A9i^vag,

itjjfiica-

oav avTov Qrj^aXoi XLliaig Sqaxfiaig , ag i^STteav vniq avTOv

'A&rj-

valoL cog cpLXazTiMOV. Accuratius Isocrates nsql dvTLS. p. 304. Dind.

(87. Orell.):

TJivSaqov tov noLrjr^v ol noo r](iwv ysyovoTSg vnsq

fvog (lovov q^fiaTOg, oti t^v nolLV

sqsi6fitt

T'qg'ElXdSog covofia-

csv, ovTcog irifir](Sav, wgrs Kal ngo^svov noir](jao&aL xal Soaqsdv

De qua primus

exacta.

Dind.

'E^rjfiicoaav

ror xat

Nihil

stv.ovL

de mulcta a Thebanis

is

personatus Aeschines Epist. IV. p. 165.

avTOV 0r]aioL tovto noLrjaavra ro snog,

nqoyovoi SinXfjv avToi

8s r^fiSTSqoL

TTJg

Sovvai Soaxfidg.

avrco

fivqiag

xaX-nij TifirjaaL'

Ka\

Trjv

nqo

avTt] tial sl? r]fidg stl

r]v

ol

dniSocav, fiSTa

^rjfciav

^aCLXsiov arodg, Ka9r]fLSvog ivSvftaTL Kal Xvqtx 6 IJivSaqog,

SidSr]fia ixcov xkj in\ rcov yovuTCOv dvstXiyfisvov i^Xiov.

(Contra

Thebanos Pindarum suum ne statua quidem ornasse aif Athenaeus I. p. 19. B.) Adde Paus. I, 8, 5
TJivSaqog uUa rs svqdfxsvag naqd 'Ad^rjvaicov xat n]v slv.6va, otl acpdg inrjvsasv aCfLa
:

nocrjaag.

Ceterum figmentum

mationem

scripsit in

illud lapidibus

Oxx. IV.

datum

p.

scilicet obruissent;

155

vid.

Doxopater Crameri Ann.

Prorsus ut Phidian ab Eleis misere truci-

.seqq.

in scholis

Sophistae, qui decla-

fuit Libanii

Thebanos, quod Pindarum propter carmen

exornabant rhetores citra vocem historiae

et

ve-

ritatis.

Plura igitur beneficia gratus animus Atheniensium contulit

Findarum.

Primum cnim

iudtce Isocrates ex

ipso

proxenia honoraverunt,
decreto

ob

cam causam

Aliam proxeniam ipse commemorat Nem.

gratuita

ipsi

fuisse hospltia
ei

pro

\1[I, 65.,

in

utBoeckhio

ubi

facto

tradit.

Dissenius

per universam Graeciam ab Amphictyonibus data

non

iraraerito suspicari videtur.

Deindc pccuniam

grandem dono dedere.

Tertium statuam

illa aetate satis

Sed eam non vivo poetae, sed post Aeschinis

aetatcm inclinatis iam rebus Atheniensium positamBoe-

publice posuerunt.

demum
ckhius p. 19. divcrsis argumentis efficit. Nam Pindari aevo
morem statuas clarorum hominum publice ponendi nondum fuisse
et post Solonem Harmodiumque ct Aristogitonem
primum Cononem eo honore affcctum esse cf. Oecon. Civ. Att. I.

pervulgatum

p.

265.

Deinde omnia signa, quae ad porticmn regiam fuere,

^') Admiscuit Eustathius fLsyaXonoXiss 'A&dvai ex Pyth. IX.

iuit.

Cononla, Timothei, Evagorae, aliorum, fuisse recentiora; t. Paus.

I,

Fostremo silentium

3.

go

Isocratis esse disertum.

superiori-

bu8 quidem argumentis aegre crederem, ultimo potissimum ad

Constat

credendiim inipellor.

iam

virorum

strium

LXXWI.

Athenis

Olymp. XCI, 3.

Diitrephis, Cresilae artem,

'EyxfiolSiov rr/s ao^ija/oAoyias tcov tfxvdov.

erecta

Nesiotae opus, certe

et

Vide Lud. Kossii Lettre a Mr. Thiersch.

Ceterum

alia signa illu-

temporibus

statuam Epicharini, Critiae

fuisse, Ycluti

ante Olynip.

enim hodie etiam

superioribus

eiusdemque

n. 2. 3.

I.

109,

p. 140.

1.

multaverunt Thebani Pindarum, multaverunt plebeii,

si

qui post pugnas Salaminiam atque Plataeensem Optimatibus de

gradu

suo

Fragmm.

rempublicam capessiverant;

depulsis

dubitarc, quod

Boeckh.

v.

Vel propterca autem de multato poeta licebit

p. 580.

parum

popularis imperii homi-

credibilc videtur,

nes in laudatorcm Atheniensium animadversuros fuisse.

Findarum honores

ab Athenicnsibus

ipsi

tributi

Nam cum

occaccaverunt, ut quidlibet ausis asscntaretur.

illa

Cetcrum

non usque eo

tempora maiora spirantcs nimis sese cfTcrrent,

Olymp. LXXX.

cum Aeginetarum rcmpublicam, Thebanis

et

post

pracsertim

atquc Pindaro carlssimam,

vexarcnt, spirltus eorum identidcm

per carniina sua repressit.

Carus

Amyntae

Pindarus

erat

filio

qui

ctiam

ut Solino

rium indulgentisslme dedltus

usum oblectamenti

Macedoniae
14.

Alexandro,

voIuptatI au-

plurimos, qui fidibus sciebant

donls tenuit libcralibus, inter quos

quem

Cui regi,

lyrlcum."

regi

utamur Polyh.

In

Pindarum

propter aniiniim a Persis alienum, In

Graecos propensum, ^dilXriva cognominabant, encomium scripscrat

poeta wgdqpavros
exstant

eo^pict xa9''

Encom.

fr.

tae fillum

collatae

potlsslmum

fuit

et

"KXXava^

navTa, culus rellquiae

icov

ubl v. Interpp.

Quae laudes

Regno

XannqoTTjTa

21

'EnsfivriaQ^T] roii

Dio Chrysostomus

^iXiXXrjva

coq

Uavaavias

6 acpcov aaiXive,

dqov Tov (lovaono lov z^v

i(inqri<sag

Qr]^ag

ustathiu8

iniKXr]9'fVTa.

AuKCovis ifinqjaavTig

8i, cpaai, xat 'AXi^avSqog (liTcc

TOg yaq

IJivSaqov Sid rs rrjv

aziyrjv

zavza

non
to'*
(irj

ninoiTjns.

icpvXa^i z^v oiniav,

i}

0rias

dniOxovTO (lo^

olmag tou noirjTOV , iSovng iniyiyqafifiivov

TltvS

Tovzo

jjs jjq^i

ea

xai ot t6 ngoyovov avTOv Oficovvfiov

rijs cpvoioog

AiyiTai xal

Kttzu fiaxTjv,
VJJS Trjg

25:

'AXi^ocvSgov tov

InTJviCtv,
p.

p.

Amyn-

Nam

cur Alexander Phllippi combustls Thebls

causa,

II.

in

etiam post obitum tulerunt fructus.

aedibus Pindari parcl luberet et posteris.

Orat. de

28.

3. 4.

naiizt,
Kal av"

xat elg nqvzce-

XCII

vbIov vgtboov aTtsTiXfo9-r].

Et aedes

posteros incolumes ser-

et

vasse ex fide historiae confirmat Arrhianns Exped.

De Pausania fabellam

Alex. 1

9.

Boeckhius.

inde confictam merito explosit

Aedes Findari prytaneum Thebarum factas esse propterea non

visum

credibile

urbem

Schneidero, quod

est

Fausanias

eas extra

prjtanea autem in mediis urbibus exstruere

sitas narret,

consucTissent Graeci.

Pausanias

sgBinia oinias

nonnisi

ergo verba dat Himerius Orat. XVIII,

p. 710:

3.

ridit:

Tis s/g 0/f^as

TJivSaqov rov oixov TtfiayBvidov

acpr/.ofiBvog tzoo zrjg o/xia? trjs

nai Tcov aXXav nXovaiav iv @i]^aig iStlv

^'Qtjrrjafv

Quanquara

quaerere licebat.

Pindarus Pindarique

carmina quanta

aestimatione apud

in

plurimos populos Graeciae fuerint, multa arg-umento sunt.

uti Cei

qui Bacchyiidem haberent

iam decesserat
mandayerant;
probabiliter

I.

init.

LXXX,

3.

Minervae Lindiae, comrauni

in teraplo

delubro insulae, reposuerant publice

Vett. Inscript. 01. VII.

prosodiacum

paeana

quod carraen Olymp.

Vel-

nam Simonides tum

Rhodii aureum carmen Olyrapicum VII.

assignant.

aureis literis perscriptura

rit,

tamen Pindaro potius

Isthm.

v.

domi

vid.

Gorgo

historicus SchoII.

Aleuadis Thessalis quara placue-

157,

Fere Olymp. LXXVI,

vel carraen Pyth. X. testatur.

poeta

4,

Hieronis Syracusani precibus cessit et ad tyrannum commigravit,

morbura mitigatus compoetarum atque sapientum cupidissime ambiebat.

Si-

qui olim iMusis iniraicus post dinturnum

mercia

monidera iara antea spes munerum in Siciliam allexerat: tarde

obtemperavit

nagu

Pindarus,

Kal

firjv

fisv

ngog rovg rvgdvvovg

Anno

videtur.

tcpr]'

1.

Aetnaeo
post

igcoTrjd^Big

tlg

dnsSr]fir]6tv

Thebis videtur

iovtas

Sia

et

scripsit

Olyrap.

I.

Prolegg. Sira. Cei

Nem.

I.

scripsit

p.

celete

^rjv,

XX.

Olymp. LXXVT,
Hieroni

xi

2!iiisXiav,

In

4.,

ut

victori,

Sed Olyrap.

Agesiae Syracusani victoriam Olyrapicara Olymp. VI.

cecinisse,

haesisse vidcatur.

bantur rixae

2ihs~

sig trjv

Olyrap. XII. Ergoteli Hiraeraeo, Neni. IX. Chroraio.

LXXV' III,

17:

p.

/Iloti ovXofiai ifiavTcp

Cf. Vrat. p. 10.

Sicilia Chroraio

26.

iysvovTO, dnoSr]-

ngog to lGTogr]9lv tovto 5iacpBgsG&ai SoksZ to

avTog 6s ovn i&sXst,

ovK aXkca.

Eustathio
aficpco

AiysTai yuo, ori TlivSagog

nsgicpsgofiBvov.
ZificoviSr]g

teste

Ka&' hzegovg kul avTol eocpovg

fn]GavTBg SrjXaSfj
Xiav.

siquidem

2!vgqaxov6icov Tvgdvvco

'rsgcovi rco

ut

circiter

quatuor

annos Syracusia

Diutius non toleravit aurara aulicam.

ct discidia inter

avSgag

ex quibus Simonidis compta

dficpl

Q-afiu

Exorie-

Tgdns^av nai-

morum scrmonumque

ele-

xcin
gantia tjrannum maxinie

deTinxerat,

cuius facilitatem aemuli

mens poetae Thebaui haudquaquam acquasse

ansterior

videtiir.

Cui quidem fv&vyXcoasfo dvSgL adulatores, pessimuin gcnus

Iio-

miniim, mirilicc exosos fuisse cariuina ad Ilieronera scripta abunde

confirmant.

Igitur

Thebas

ciliae tyrannos flagrantes

omnem

Per
et

amore

quo turbas civiles inter Si-

revertit,

aulicorumque raalas artes effugeret.

vitam Pindarus universae Graeciae admiratione

ob pietatcm erga deos, comitatem erg-a omnes,

floruit,

integritatem denique et siniplicitatem animi laudatlssimus.

ut

nascentem aspexerant

turum

dii

florcntera tutati crant

dereliquisse arbitrabantur veteres.

quidcra

morte poetae feruntur narrationcs

Teste Eustathio 29.

aniovTas

21.

p.

cp^qiroii

&avHv avTOv

Stibiungit Eustathius

9.

exempla Trophonium

cum

cinunt ista fere

p. 108.

seq.

et

Xoyog

xul

ota

&fcogovg

tpilqt

Agamedem,

narratione

lovi

hjmnura

beatam sortem praedicarat

est,

neraque carmina.

set,

Nisi

quod pro Amraonin

Quae

raisisse tetigimus supra,

Sic Suidas:
xri6avTi

Ammo

Svvi^r] uvTa

vel ApoIIo,

in cuius

quod vel ipse deos

esset

Eadem Hesych.

id ipsura aperit,

vel

misisse

in

eo

theori,

hymniim.

zov ^iov TiXsvT^Oai hut svxds' aldoQ^fivai tcov iv xca icp,

in

tu tov

quem ardentissimum

Miles. p. 44. Orelli.

quam

dO^qoov
iqoafisvov

cecinit scolium

Licet igitur narra-

tiones de obitu poetac ex carminibus translatae in

tamen

solemni

Scd

precatiis es-

tribuerent,

Ammoni

iv S^fargoo dvaKinXitiivov sts

auTOv Oso^ivov yovuTU

fr. 2.

poctam

constaret

ydq ro KdXXiSTOv avTco

avTov dTto&avsiv

Agamcdis

placidissima

ipse

credo, brevi post confecta in lovera Apolli-

Hinc vel

quod horaini optimum

praesertim

diversitas

de Delphico

Ipsc Trophonii et

threno aliquo

in

variabat opinio veterum

ut sibi

cum

Con-

ad Apollon.

Consol.

Pythio editus erat, dilecto vati gratificati videbantur.

facile

favoris

Utrique enira deo poeta coniunctus

deo testimoniorum copia suppetit.

mortc exstinctus

Cf. Vrat.

ex cuius de vita Pindari commcntario haec ab

explicatum habet.

Ammoni

noTS

iv dvO^goi-

Cleobiri atque Bitonem.

Libyae Dclphicum templum posuit Plutarchus.

fuit:

to

deorum

singularis

auctoribus Eustathii compilata sunt.

facilem

Pulchrae de

iv ixfivcp rco ivtavTcp.

similia

Plutarchi

Atque

ne mori-

ita

quas brcviter perstringamus.

f/g "-^fi/ic^vos uiTr,6at ITivSeigtp

nois ugiaTOv, xal

p.

ipsum

sint, satis

honorifice de integerrimo vate suo

senserint populares.

Non est praetereundum etiam aliam quandam famam de

prozimo ante mortem poetae tempore ferri. Dicitur enim Pro-

JECIV

quae sola ex omnibus

ret imperasse,

Obtemperasse

sit.

diis

nondura ab eo cantata

paulo post esse mortuum.

illuni:

oma-

ut carmine

somnium Pindaro apparuisse seque

serpina per

Pausanias

IX, 23, Z: Atysrcei Kai ovslqccTog otpiv ccvt(p ysvea&cxi TtgorJKOVzt

( yrjgccs. iniazoLGa

/)

IJsgGscpovr] ol y.cc&svSovTt

9scov vno IlivSagov

&TJVOCI fiovT]

TIiv8aqov il&ovra

aafia

jiqscov sniXafi^dvsi

Hv

garos*

nqlv

noXXa

TuvtT} nivSaqos svvnviov

nsqascp6vT}V'

?)

ravra, onoaa

rfj

scpaa^isv vfiVt}-

dno

ngsc^vns ysvovs

fi'vsKa

iJKOvasv aSovroS'

ovsiqaros

drjXa

nominant Cererem:

p. 9.

scilicet

Proserp.

58.

somnio monitus
pias

hymnura

propinqua

ut Socrates

\'ix

de Cerer.

et

mortem diebus

paucis ante

eandem ob causam fabulas Aesoquod novissimum carmen

obitum eius

in

luccm

cdiderit.

poetam soraniura ipsum

tetigisse suspicor:

perstitioni relinquimus.

Cf.

Boeckh.

In

illo

ad hyran.

Eustathius 25. p. 16. et Vratisl. p. 10:

qoav (lifivrjrat Tiai iniyqafifia

naXatov

hymno

reliqua Pausaniae sufr. 8.

p. 5f)4.

Argis fato functura poctam ex vetere epigramraate

^H fidXa

tcS

xqvaTJvtog'

couiposuisse,

illura

ista post

tyqaips

utriusque deae

laudes comprehenderat; t. Preller.

Pindarus videtur

rovrcp

iv

dissociabiiis
p.

ngos-

aafidrcav.

Pro Proserpina Eustathius

inl r^g Koqrjg t^ dqnay^.

tog

ovsi-

Tzgsa^vriSt. sniaTocg vfivov tjSsv is

aaiiari aXXai te ^s rov AiStjv slalv intxX^asig ^al 6

et Vratisl.

ToiJ

rav

(isfisXrjTTjKVia ccSsiv

to

avzitia

Ss avTiKa, cog dniXinsv avTrjv 6 vnvos

roi)'

avtT}V

nccl f g

filv

i^fisqav dsKtxTTjv

i^rjyiftv

8s sv &ri^aig yvvTj

T^Tiovaa TLivSocqcp xal tcc

Ka\ xov

avTTjv.

<ag

ovx

noi^asiv (isvzoi

narrat

Tcov UivSdqov &vyaTS-

iy.sivo

TlqcoTOfidxT} rs xai Evfirjrts Xiyvcpcovot

SKXavaav, nivvral IltvSdgtai &vyaTqss^^^,

'Aqy69sv

ijfios

Xsiipav'

'Ev

(p

Tkovto, nofit^ova" ivS6&t xgcoaaov

dno

intyqdfiftari

8f)

^sivrjs

d&g6a

nvgxatfjS'

ov SrjXovfisvov rov ncos iv Aqyti &avoov

6 nivSagos sira is r^v narqiSa iitsi&sv inofiia&ri

vnovoijaat

&av(av nar

ori dnsX&cov

si's

rtva

Oficos iarlv

TlsXonovvi^aiov dycava

avzo to "Aqyos dnsSo&T]

insi&sv

xal

narqiSt vsKq6s.

1) Eustalhius pariter atque Vratisl. TltvSdgov &vyaTsqss exhibent. Leiiiorem adhibui medicinam quam aliJ, qui transposueElegantissima
runt
IlivSciqov SHXavaav &vyaTsqss nivvTai.
tamen coniectura A. Meinekii est Delect. Poett. Anthol.
Graec. p. 239. haec
^H fidXa Tlqmrofidxa cs Kai Evfirjris Xtyvcpoovot
snXavaav ntvvrai, IlivSaqs, &vyarsqss.
Mihi tamea quara supra posui scriptura satisfacit.
:

xcv

Boeckhius

Probabiliter Eustathius; et eic

thium iudicaverat.
Valerius

Nam cum

Maximus IX,

ante editum Eusta-

Suidas obisse in thcatro scribat,

gymnasio, siispicatur

12, 7. in

Boeckhius

ludorum spectandorum gratia in Peloponnesum profectum repentino esse fato oppressum in ipso ccrtaminum loco, qui et theatrum
in

gymnasium

et

Et cum Argis obissc narretur,

ad quos

dici potuerit.

Heraeis siTC Hecatombaeis mortem contigisse putat

ludos concelebrandos

bas reportarunt, nbi scpulcrum

Fausanias IX, 23,

tidas

vidit

nnm

peregre mortuorum

Eae

sccimi adduxerit.

iilias

in

2.

The-

cineres

hippodronio ante portas Proe-

Scimus cnim clarorum homi-

ossa liaud

raro a

patriis civitatibus

ambitiose rcpetita et reh'gionis causa vcl e rcmotioribus locis

domum

reportata, cuius rei

lius Analectt. Epigraph.

et

exempla plurima coUegit C. KciOnomatolog. 1842.

p.

34

Mi-

scq.

nime autem audicndus est R. Ungcrus Theb. Parad. I. p. 302.,

qui, postquam Thebis obisse Pindanim plurcs auctores referre non
vere

scripsit,

bem

fraudc grammaticorum rei narrationem dcpriivatam

Nempe

censet.

ncscivisse

Asopus;

illos

in

Bocotia Argos

Euboicum mare vergentis

regionis ad

V. Strabon. IX.

p.

404. Hesych.

quam

s.

Noliem eo dclatum virum moleste doctum.

v.

appellari ur-

praeterfluebat

"Agyog 'Tdvtiov.

ISam

et

Epigram-

matis auctor ^eivrjv Ttvgxairjv profecto confingere non potuit ne-

que Pindarus senex gymnasium aut theatrum ignobilis oppiduli

aditiu-us erat, etiamsi
in

animum

gymnasium aut theatrum

ibi fuisse largiri

induxeris.

Pindarum poetarum Graeciae lyricorum principem exstitisse

communis est et consentiens vox veterum. Ut Horaerus simpliciter d nonjtij?,

qpfvg,
stath.

ita

Aristophanes o Kmfitxog, Thucydides J cvyyga-

Pindarus prae ceteris

Hom.

II.

p. 4, 8.

Ivqtnog vocitatus est;

v.

Xuuc carminum historiam paucis

Eucora-

plectamiu:, in quibus vel digerendis vel emendandis explicandis-

que

infinita

desudavit.

quaedam copia doctissimorum hominum antiquitus

Quae antequam ad criticam normam castigarentur et

interpretandis vel singulis verbis vel rebus historicls et mythicis

declarandoque
Teniretur,

fini

et proposito

poetae intellectui

hominum

primum quae sparsa ferebantur contrahenda

contracta singularum classium discrimine disponenda.

Quintilianus Inst.

poetam ipsum

Orat. VIII, 6, 71.

"T(iva>Vy

Iluiavoav rell.

et Servius

nomina

sub-

erant,

IVam quod

Aen.

X,

738.

singulis libris in-

XCTI
scripsisse loquuntur, suae actatis

ad

consuetudinem prave

in

Pindarum

Etenira ab Alcxandrinis deraura quae

nihil tale raolitura conferunt.

tempus dispersa erant coliecta et in ordinem redacta conTametsi iam antea de singulis quibusdam partibus carmi-

illud

stat.

nura commentariolos confectos novimus ab

iis,

indagandis enarrandisque operam dabant.

libellum de

locum

tenet

Pindaro supra consignaviraus.

Zenodotus Ephesius,

qui rebus Pindari

Veluti Chamaeieontia
Inter

illos

primum

conditae a Ptolemaeo Phi-

ladelpho bibliothecae Alexandrinae priraus, ut creditur, praefectus.

Qui quid

ex paucis eius vel scripturis

praestiterit Pindaro,

memorant Scholl. 01. II, 7.

lustara carminum recensionera

vel coniecturis, quas

111,52. VI, 91.,

aegre iudices.

priraus instituit

Aristophanes Byzantius,

qui sub Ptoleraaeis Euergeta et

Epiphane raaxirae

Olyrap. CXLIV^

floruit,

circ,

Siraonidea et Pindarica colis metricis

Comp. Verbb.

22.

et

Priraura

di.stinxit; v.

Quod negotium Aristophani interdum

2fi.

iara tura ipsius verbis

ad liberanda Pindari verba a glosseraatis

Molcai verba

insertis profuit, veluti 01. II, 48. vulg. cpil^ovn 8\

Omnino

eiicienda intellexit.

Boeckhii

quaedara declarant vetusta

vestigia

Alexandrinorura exeraplaria hic

mura emeudata,

is et

Dionys. Hal. de

illic

habuisse ab ipsis de-

vitia

velut Olyrap. XI, 55. vulg. Pjth. IV, 195.; vide

coramentat. de crisi Pind.

phanes potissiraum

Deinde

22.

ut opinor, vetustam scripturam,

pla ante Alexandrinoi-um aetatem confecta, etiarasi

Aristo-

quam exempartira

iam

ad vuigarem consuetudinem revocata fuerit, universe tenebant,

Reputemus aetate
in recentiorem scribendi norraam transtulit.

Pindari

Pindarum

et

et

tj

interdura

bi

et si
et

signrficasse

et o et

Ista dgxctla yqd/jfiuTa quaravis Athenis inde

sit.

et ov,

licet

ov his ipsis eleraentls scripsisse credibile

ab archonte Eu-

XCIV. publice expulsa Siraonideo scribendi generi locum fecissent, Pindari tamen antiqua exerapla a grararaaticis
clide

01.

demum

accurate conforraanda fuerunt.

Ac resident etiaranunc
quaedam rfjs dgxalas 6r](iaolag documenta vid. Aristarch. SchoII.
Nem. I, 24. jVem. III, 23. X, 62. et cf. quae diligenter exsequi;

tur

Boeckhius

videtur

de

crisi

quod scptemdecim

16 seq.
libris

Tum

Aristophani deberi

diversa genera Pindaricorum

carminum coraprehensa fuerunt. Noraina librorum illorum quoniam diversa traduntur a Suida et Vitae Vratisl. auctore in numero
isto consentientibus, probabiliter Boeck hius duplicem exstitisse
Pindaricorum carminum recensionem

statuit,

Aristophanis , subtiliorem alteram Aristarchi.

alteram simpliciorem
(Sic uterque

Ana-

XCVIl
creontis carniina recensuerant post Zenodoti curas; v. Tli.

gkii Anacr. Reiiq.

Boeckh. Fragmm.
nem uberrimam
laudis

553 seqq.

tabularum conditore

Tideor.

qui

et

Dissenium

aliquam tamen partem

illius

tissimo

mere

p.

excerpsit

Boeckhii

dlsputatio-

603 seqq.

Quanquam

p.

cum Callimacho,

communicandam

Ber-

Vide de his classibus carminum

25 seq.)

p.

soler-

esse iceo iure sa-

quo equidem altcrutrura ordinem vel constitutum

Nam

vel inchoatum statuo.

Callimachus ut vel singula epinicia

Simonidis Cei ex generibus victoriarum ordlnavit, puta Ts&qinxotg

Jqotiiai,

esse scimus;

nem,

Carmen Pvth.

v.

Boeckh.

II.

ita siuilllter

Callimacho

commentarios

Pinda-

Xemeum visum

Fraef. SchoII. p. X.

Callhnachi

tabulls

qui

scripta iuxta collorans,

rell.

rlca pertractavit.

Sed Aristopha-

adlecit,

accuratlus

omnla administravisse Ilcet credcre. Culus ordlnem epiniciorum

quidem in consuetudinem abissc argumento cst prinio loco posi-

tum carmen Olymplum, qucm

Tcrat;

locum Arlstophanes asslgna-

Illi

notam ad inltlum carmlnls

v.

Callimachus Simonldea epinicla ex

phancs

autem
Aristo-

Pindaricis, ut victorias in quatuor nobilissi-

ita tcnuit In

mis solemnlbus

Cum

ascriptam.

victorlis disposuisset

ex

reportatas

victoriarum

dignltate

digererct.

Praecedunt igltur carmina

in curules equestresque vlctores scri-

pta, sequuntur dcinceps ea,

quac pugllum, luctatorum, pancratia-

stariuu

cursurum

tlblcini

\emea

scriptum,

Boeckhii

P^ thia claudlt carmen

dlcata sunt.

victoriis

tres

allae

odac non Nemeaeae; vide

In fine

Praef. Expll. p. 10.

Isthmiorum aliquot car-

mina perierunt, quorum fragmenta quaedam supersunt.

Katio teniporum in componendls epinicils hablta non est:
SiuTix^uvTti Tov TJivSccgov

dXXa xara
V'I.

inscr.

maticos.

hjmno

iuvenili

vidimus supra.)

;i;ovot;s

Scholl. Isthm. IV.

tcc iiSr],

(De

ov xara

in

inscr. coll. Scholl.

principlo

ol

ovvtraaaov avroV,

hymnorum

Pyth.

reposito

Scd de ipso genere saepe lis fult inter gramII. alii Nemeis accensebant, Timaeo &vcia-

Pytbium

zfjgiov vocabatur,

Ammonio

thenaicum, denique

allis

nii zov Bi8oyQ(x(pov

et Callistrato

Pjthium.

quem

in

Quac

Olympium,

aliis

Pana-

ApoIIo-

sententia fuit

generibus carminum

etiam pro

harmoniae dlversitate dignoscendis slngularem operam consumv. Boeckh. ad Schol. Pyth. II. inscr.
qui eundem ApoUonium commentarios Pindari edidlsse censet Praef.
SchoII. p. \IV.
Quaedam epiniciis post Aristophanem demum

psisse scimus;

videntur accessisse,

ut

Olymp. V. iv rols

**

iSucpioig

quae Bo.e-

XCTIII

ckhins
01. V.

primitiva exemplaria ab Aristophane profecta,

intelligit

non legebatiir

Didjmi commeiitarii Pindaro tribuebant, Schol.

Nemeaea carmina

init.

IX. X. XI. ovkbti NsfiEoviKatg ysSchol. Inscr.

ypaiitiivcc >tf;^G)g(<jj(irs (pioovTKi,

quaedam carmina

ut

in Partheniis,

Similiter accidit

seoi'sum posita ra

KfX">Qi-

Boeclih. Praef.

Scholl.

tabularum {niva-iioyqacpovq dicimus)

initium

Guiva Tcov TIaq%iviwv vocarentur;

v.

p. X!l.

Ab

auctoribus

institutum

habuit aliquod

posterioribus grammaticis solerter

propagatum, ut ambitum vel singulorum librorum vel operum

omnium ex numero versuum censerent eumque nuraerum in fine

Quae

librorum subscriberent.

que salutaris fuerit

in elegantissimo

91 seqq., tum

psit, p.

Bonnae 1840.

qiav

l6T

mensuram,

34-.

p.

25:

corum

Qua memoria

iam

in

Scholl.

Praef. Scholi

5500 aTixovs
iris

ex

testimoniis

Boeckh.

supplementi loco

EniviMioi

antiquioribus comraentatoribus, Boeckhianae

fides vetustatis conciliatur,

p.

aliis

aliquot

epinicio-

naTo.

hausta

t^v

illa

ex

descriptioni

quibusdam veterum metriductis

Vratisl.

XXXII.

versuum

stabilitae

vide

Nara novitia descriptio fere

Boeckliiana circiter 3500.

efflcit,

fine Isthmiorura

cum

Alexandrinis bibliothecis scri-

in scriptiuncula acaderaica

TiTqayiiqxiXioi.

coseJ

docuit

Nos Eustathii beneficio didicimus

edita.

rura Pindaricorum

Ritschelius meus

quem de

libello,

quam-

res quas rationes habuerit

nuper Fr.

lam

carraina intercidisse

si
,

memine-

facile

per-

hoc arguraento Boeckhianae doctrinae veri-

spicies vel externo

tatem pulcherrirae evinci.

Vel ante vel paulo post Aristophanis curas Pindaricas commentarios confecit Pindari carminura epiniciorum
Stoicus,

Chrysippus

sub Euergeta et Philopatore Ptolemaeis clarus.

Uni-

versam nfqioSov Olyrap. Pyth. Nem. Isthmiorura complexura docent notae passim in Scholiis servatae. Graramaticorum arjfisia
iam ante illum appicta singulis versibus exstitisse ex nota ad
Isthm.

III,

47.

patescit.

Callistratus
ter

et

Boeckhium

Hom.

p.

CCXVI

Ex

Diodorus
p. XIII.

discipulis

Aristarchus

phane

videndus est F. A.

Wolfius

Prolegg.

verba

post Aristophanem
Olymp. CXLIII. sub Epi-

editionem

paravit, qui, circa

illustris, etsi,"

diocria attulit,

interdum

seq.

lustam autem Pindaricorum

nnns

Aristophanis

comraeraorantur, de quibus prae-

Boeckhii

sunt,

pas8im haud me-

tamen neque interpretatione neque

critica arte in

xcu
magnopere videtur excelluisse." Exstabant
maxime Scholl. Isthm. V, 47.
Ex Pergamenis Grammaticis inter Pindaricos

Pindaricis

siglae eius

textis appositae; t.

eminent

Crates Mallotes

Artemo,

et

Boeckh.

curiosissimus fuit; t.

Inter Aristarchi secta-

p. XIII.

Alexandrinus, Aristodemus Eleus,

nivduqov

Jtfqi

Boeckh.

Athenaeas XI, 495. F.

citat

num

Pindaro Tersatus

Meinek.

Ilist.

quem

idem,

Tid.

Asclepiades, non

est

Myrleanus

Actt.

Mon. T.

PliiloII.

Crit. Cora. Gr. p. 12.

post

Lehrsium

II,

ixt-

illi

incertimi est.

sit,

Tragilensis,

sub Pliilopatore clat.

Fr.

491 seqq.

et

etiam de Cratini Aristoplianisque fabulis scripserat;

Werferus

X.

Menecrates;

Pindarum commentatus

in

TqaycpSov^ivmv auctor, sed

rus, qui

Ptolemaeus Epitheta,

AdTersarius Aristarchi

in

cuius tertium librum

p. XIII.

d-iG&at solitus.

Sed

Ammonius

bene meritos censentur

tores de Pindari expositione

interpretes

qui Sicularum rerum

4.

p.

Practerea Aristonicus,

Scholiis Venetis Iliadis agnovi-

in

mus; Chaeris, Dionysius Phaselita, Dionysius Sidonius et quidam alii ignobiliores.

Prioribus

palmam

Alexandrinus,

praeripuit

Aristarcheus

Epinicia celebrantur.

istis

optima quaeque

Teterum congeriem deriTata Tidentur.

rum

Didym

iUe

;i;ailx'vros

Didymus

Scholiorum

in

ipse praecipuo-

interprctum sententias apposucrat diiudicaratque.

tur Scholiorum

us

cuius vnofiv^^icctcc in Paeanas et

nostrorum fundamentum

IIoc igi-

quibua postea plurima

detracta, alia recens addita, multa ignavia describentium decurtata sunt et dissipata.

Quanquam

Tam
esse

probabile
,

rant.
ius

hanc quam manibus terimus Scholiorum

ex

cst

In quibus est
Btg

natum Tetustiorum exemplum repetiTe-

Eleaticus Palamede s

TlivSaqov citat Suidas

Boeckhium

rum lyricorum tum

p.

De

XIX.

s.

grammaticum ex Appuleio de Orthogr.

Proculo

et

Proclo

ne impostor ludos faciat

dem Proculum

t.

noniinandus, cucf.

acute dispu-

cum aliorum

Ale-

quendam

43: C^Tenenses poe-

Welcker.

Cycl. Epic. p. 7.)

Sed Tereor,

Pindari enarratoribus."

qui satis stolide ex Proclo

scribi constat,

poeta-

Trypho Ammonii,

His nunc addo tertium

t.

tae dicnntur Battiadae Herodio (? t.

et

s.

dialecto

Pindari scripserat

xandrinus; Tide Suid.

sil-

quoque intcrpretibus quaedam ascita

iis

qui post Christum

vnofivTifta

tantem

in

duos homines

fecerit.

quem

eun-

Ex

illis

fontibus fluxerunt duo quasi Scholiorum

Altera enira

Tuli.

eorum familia vulgatis

alteram efficinnt ea, quae

in codice Vratislavlensi

Unde primus

mutilata et depravata perduravere.

dis

Gerhardi

E.

miro modo

edidit ex sche-

In utraque recensione multa comparent additionibus,

ckhius.

mutationibus, omissionibus, confusionibus obliterata; v.

p.

ri-

continetur,

Schneideri Augustus Boe-

G.

C.

et

veterum

Scholiis

XXIV

Fraeter Vratislaviensem iibrum

seqq.

exhibet diversa Scholiorum cvvzciy/iaTa

danda vulgata Scholia eximio usui

Olympia

et

ckhius

praeterea

Pythia,

Heynio

editione

Romana

omnem Scholiorum

nntae

libris deterioris

Olympia

ad emen-

codex Gottingensis ad

iam prius ab
collata

Boeckh.

qui ad

Boeckhio

fuit

Boe-

inspectus.

consultisque

aliis

syllogen improbo

et

taedioso labore et congessit et digessit.

Grammaticos Alexandrinos eorumque

saeculorum intervallo
Btudiorum

Quorum

cum

illis

XII. inclitus, Irt

Hterati Byzantini.

ad sola Olympia per-

et ieluniora

Eustathius

est

qui,

medio saec.

TtaqSH^oXag con-

cov nivdaqi^iiaq

iv dtocKOvoig

exclpiunt et

exilitate angustiisquc

haudquaquam comparandi

Scholia et loquaciora

Antlquissimus eorum

tinent.

asseclas

disiuncti et doctrinae

cinnaverat, ad quas saepius in Homericis provocat; v.

p.

XXIX.

Quas

a naXainls

servatum laetamur.

Pendet doctrina Eustathii

quorum commentarii

nostris copiosiores ipsi prae-

iam tum

verbositatem addidit de suo. Epi-

sola iactabantur, reliqua

dita: Eustath. 34. p. 24: noLijfiaTa

(Sv Kttl (psgovTai ovti oXiya

Et statim post

oV

dv&qcoTttKCOTfgoi

sniviMOi

slvat k/,

tpwg y.azd ys xd aXXa.

ov

firjv

Ab

oblivionl erant tra-

yQccTpai Ilivdagog Xtyirai,

zd ndvza

v7isfivr](iaTia/j.sva.

nfqidyovtat fidXiava Sid to

y.al

oXtyoftvQ^ot

Priora

dudum

noXXa

aJ

fir]S

ndvv

carminum

Eustathio proximus est

daa-

ix,^iv

ex vetustioribus servata,

aetate praeter fragmenta aliorum

erant.

Boeckh.

prooemium, de quo

claram materiem suggesserunt

nicia

est:

suis,

dicebam

fiupra

dolendnm

ipsas perisse

ipsiua

sola epinicia super-

Thomas Magister,

saec. XIV. celeber, qui Scholia vetera digessisse videtur.

cum

Pindaricis familiaritatem post editam

traxissc observavit Fr.

Sequuntur
exeunte

Rltschelius

initio

Hunc

demum Eclogam

Prolegg. Eclog.

p.

con-

CXVII.

Manuel Moschopulus Cretensis, qui saec. XIV.

Demetrius Tricllnlus, qui saec. XV. Uter-

vixit, ct

que Scholia conscripsit ipse, quae

librorum conditionem

licuit,

Boeckhius, quantum

eignis a se

distioxit;

v. Praef.

per
p.

CI

Neuter horum rcrba poetae ad ea qaae

XXVII.

metrica

decrcta

pulo "')

V.

c c k h.

ipsla

Hcenter corruiupere

g^raiiiiuatica

placebant
dubitavit.

saepius g^loriatur et plaudit Moscho-

et suis correctionibus

Altcr

et

Praef. T.

II.

XXXV.

p.

de Crisi

et

25.

Restat,

ut

de codicibus

phiriini, qui Pythia

Pindari

complectantur

exempla Isthniioruni

stant: rara

^^).

Vetustissimuiu fcrunt co-

mendiintur, at universc arbitranti fide.

Reg.

diceni

2403.

Paris.

(Par.

Qui Olympia,

dicamus.

Nemea, pauciorcs libri exAetate non magnopere coin-

et

A),

qui saec.

attingere

XIII.

XIV.

olFerens saec

perhibetur:

Gotting-ensis sola

scriptus est:

longe plurimi saec. XV. non excedunt, sunt qui vel

Bocckhii

ros.
sit

lis

cnllatio

farla;

Aldi

Praef. Vol.

cod.

v. IVott.

et

Pal.

saec.

XV.

344

libri

\ eneti

Critt.

p.

Boeckhio

r. S c h m

praetcrca ad nianuin
ct

MDCCCXL.

Ex quibus apposui quae

sunt; sed vereor, ne plura apposuerim

derus Bocckhio
*')

Exemplo

excerpta

sit Tricliuii

notulis suis publici iu-

tqj

iii

Ileidelbergae

nostri

quam opus

esse

visa

Pauca
C Schnei-

fucrit.

Praeter Pal.

Brunckiaiii

aniiotatio

noXXcc iKaivoTO/ijjd^rj

quem

denuo accuratissime

consilii

quaedam Kayserus bcnc cmendavit.

erat accu-

Fjthia complexi,

Kayserus Lectt. Pindaricis

C. L.

codice

Scd sola Olympia cxhibet-

excussit scripturaeque discrepantiam cuin

ris fecit

cum

boni, qui

satis

inspectum ntiper

dio

Imm. Bekkero

ab

scripti

C Olynipia

ratior collatio cod. Palatini

iam ab

postca acces-

ibi cnuiiierat,

conspirare solcat.

In Explicationibus

desideratu-

reinittimus accuratiora

1.

quos Boeckhius

codicibus,

Pyth.

et

Nolumus recensum exhibere omnium:

XVI. descripti videantur.

ad

01.

codicis

Olyinpiorum,

Moscov. B ad 01. Vllf, 10:

cotfcorccTcp

MoaxonovXca

nofioi,

cog

ixovra ngog t6 fitrqov.

^8) Etenim Byzaiitinorum grammaticorum studia in angustiorem
orbem coartata poetarum Graecorum quendam delectum habebant, quem glossulis suis explicarent.
Hinc frequentia
exempla praeter Homerica Hesiodi, maxime Operum, et Theognidis; aliquot fabularum Aeschyli Sophoclis, Euripidis, Aristophanis; Phocylidis; Theocriti Jdylliorum octo novemve
priorum; Lycophronis Alexandrae; Arati Phaenomenon
Callimachi Hymnoriim
Apollonii Argonauticcn
Nicandri Alexipharmacon et Theriacon; Dionysii Periegetae , Oppiani Haf^SToc^cov svgjjasig, uvoikbIcois

lieuticon

Olympia.

et

Aglaoph.
bet.

quorundam aliorum.

Talia

ctione et
p.

opera

vocabant

Eodem

pertinebant Pindari

to: ngccTTOfiivcc,

interpretatione usnrpata;
567. Mcinek. Hist. Crit. Com. Gr.

Obss. Critt. in Plat, Com. p. 56.

h. e,

le-

v.

Lobeck.

p.

560.

Co-

Cii

Humboldt

G. de

quaedam ex

ad Fythiorum locos

Tit

octo libris Parisinis suppedita-

difficiliores

idem pauca ex quatuor co-

dicibus Vindobonensibus delibaTit; t. Prooem. ExpU. p.

Boeckhius

raro

in

commemoraTit,

ExpII.

cum

non enotata.

ofierrent ex aliis bonis codd.

Quotquot codicea tcI ante saec. XIV.

scripti sunt Tel

postea derirati, textum exhibent Teterem

tustioribus

coniecturarum Tiolentarumque mutationum expertem.

ex tc-

leTium

Qui recen-

Nam Thomae

Triclinianam scquantur.

libri rursus ita

Moschopuli recensionem, partim

ut partim

diTersa abeunt,

nus

Sed hi

in Scholils recentioribus comparet.

quae

et

Tcrba monstrant ad eam formam conforraata,

tiorcs sunt, fere

in

Ista

7.

paucissima

Magistri modcstior

ma-

Igitur Teteris recensionis testes primarii, praeter Scho-

fuit.

Paris. A

et Gottingensis, quiAldinus liber, Palat. C,

MoscoT. A, Angust. B, Vatic. Cizensis paucique alii.

lia Tetusta,

buscum

exstant codices

Olympiis consentiunt fere

in

Contra prorsus interpolatam Tcrborum speciem suggerit maxime

MoscoT. B
editio

Heynio

(Gottingensi bibliothecae ab

Romana

donatus) et

Mediam quandam Tiam

Olympiis.

in

libri

Moschopulo recogniti, quales sunt Palat. A B, Lips.,

Guelf. (qui liber bonis quibusdam pcculiaribus conspicuus est),
Cygn., Augustanus A, Bodleiani cc^y, Leidenses AB;

insistimt a

Boeckhii

Tide
et

Mediceus

Faris.

nott.

alter

Aldina.

et

01. II, 29.

critt.

excellunt

minus

In Nemeis Aug. tcrtius

praestant

Mediceus

prior,

Isthmiorum codices dirersas recensiones non

Tidentur sequi.

Verum,

ut

fieri

contaminatlone

libris

partibus ad optimos

rum

ascribcndi

sunt

ctiones

sint.

Bodl. C

passus

terloribus

quadam

codicum familiae

Par. B,

in

nuraero mcliorura libro-

licet

intclligitur

scripturas

hlc quidem metrici correlicere interdum tcI ex de-

repetere,

contra

dcliciis librorura,

autem

maximo

quorum

oratio

syntaxis recentiorem norraara liccnter et

praeter iidem Scholiorum Tetcrumque codicum reficta

nitns

quibusdam

alias interpolatorum or-

Hinc

prosodiae,

singulis

cum

Sic in Pythiis

opcre cavendura esse ab istorum

ad raetricac

singulas

sit.

libris

Veluti sunt qui in

aggregantur

et

in

coaluerunt, ut ex altera

se

inter

quaedam migraTcrint.

in alteram

dini

assolet, istae

reiiciendi codices scilicet Neapolitani

ab

est.

Pe-

Ahlward-

tio ad tutandam scripturarum ab ipso excogitatarum auctoritatem

advocati.

Quos codices cum

Boeckhius

ad calcem ExpU.

et

CIU
in

Commentat. de

plosisset, postea

wardtio

est

cditionum Pindari libroruniqiic

accuratum

spectantiura

praefationem
recentiora.

indicera

Hcynii ableg-o, vcl

go quam ficri potcrit

horaines doctissimos eaquc opcra

Findarica

Praeter

Dionysiura Perieg-etam

editio

Romana

IVIDXV.

forma quarta

brevissirae

in

editiones ita

eos

prodiit in aedi-

hyranos

complectitur

Lycophrunis

Alexandram.

cum

diffcrunt,

Scholiis

Sccuta cst

ut

Romanae

fere

in Olj^mpiis
sit,

Aldinus textus Bo-

contra in Pythiis

propius

scripturara

convcnit.

anno

vctcribus et rccentioribus.

cura veterura Scholiorum meraoria in

cxeraplar refert,

Calliraachi,

a Zacharia Callicrga Crctensi curata

ad germanara poetae

editio

Pythiis

opera

significabo

Vcncta, quae

raano a correctionibus novitiis liberior

Igitur

ego ad

eura

bibliographorura

Andreae, Asulani soccri, MDXIII. furraa octava, sine

et

Scholiis.

ad

ad explicanda Pin-

volucrit,

quibus aliquid debet Pindarus.

Princeps oraniura est editio

bus Aldi

mana

Ah^Freesii

qui ab

iilQS,

Videndus

ipso nefarie confictos coniecerunt.

Si quis

Hae

destitutos testes ex-

fide

vere statuisse

de codd. Neapolitanis Pindari Stargardi 1835. editus.

libellus

darica

omni

Crisi tanquara

patcfactum

Illa

Ro-

acccdat.

Oiyrapiis Aldinae,

paenc

tota

scriptum

Callierga interdum textura ex Scholiis emen-

davit.

Quae

editiones pcr saec. XVI.

dccursum prodicre, cae ex Al-

dina Roraanaque exprcssac sunt ouincs, Cratnndrina (Basil. 152().),

Rrubachiana (Francof. 1542.), iMorcliana (Paris. 1558.), Stcpbanianae saepe repetitae inde ab anno 1560.

pauca de coniectura rautaverunt,

aliae.

Singuli editores

felicius reliquis

lacobus Cepo-

rinus, Cratandrinae corrcctor. Egregie de Pindaro racruit Era-

smusSchmidius,
an

est.

De

poetae navata
riura

cuius editio Vitcmbergae 1G16. in

cuius opera per

Dissenius

amplura doctiiraque

longam

ita iudicavit:

scripsit, in

luccm

annoriira seriera

erais-

Thebano

Schmidius coraraenta-

eo vero erravit raaxime, quod

pro temporiira illorura iudicio ad logicas et rhetoricas divlsiones

frigidissiraas

nem rermn

oranem

in his carrainibus

tractationem et dispositio-

reTOcavit, quasi orationes ante oculos

habeamus cum

propositionibus, confirraationibus, confutationibus, digressionibus et

quae sunt

sirailia.

Sanc habct etiam poctica ars legcs suas, sed

est rhetorica, alia poesis."

Sed

riun exeraplarium

sagaciter sustulit

Germania

prinius.

alia

vir integerriraus inulta vitia prioet araorera Pindari raovit in

Post Schmidium

loannes Benedictus,

CIV

medicua Salmuriensis, luanum salutarem Pindaro admoTit, qni

nonnulla praeclare eraaculavit.

Quinque Bodleianorum

Prodiit eius editio Salraurii 1620.

codicum

Oxonienses, quorum

scripturis

editores
Sudorii
adRhenum I. Cor-

usi

sunt

eraissaNic.

editio Oxonii 1697.

versionem Latinam offert. Anno 1747. Traiecti

nelius de Pauw Notas suas in Pindarica publicarit, quarum
hodie exig-uus usus

utor

Licet ne P.iuwius quidem in emendandis

est.

quibusdara locis inscite

iramortalis

.,vir

Successit"

eg-erit.

Heynius

Dissenii

[anno 1773.],

Pindari editor et interpres, qui Thebani poetae studiura

gam

verbis

celebcrrimus
per lon-

annorimi seriem prorsus neglectum, priraus in Gerraania sus-

citavit, nec solum locos plurimos

sensum praeclarum lyricae poesios

rectius
attulit

explicuit,

sed etiam

ho-

et raagnificentiam

rum carminum eximie perspexit. Sed quum tamen illo tempore

nondum ut hodie de poesi vcterura statueretur, multa frigida et
tumida

quae causis penitus perspectis recte habere sensis-

dixit,

Nunc autem non tam perfectam iudicabat Pindari artem,

set.

quam

revera est, et

si

quae offenderent, daranabat, non

Ad

consilium dictorum inquirens.

[Gotting. 1798

clarae

1799.],

quatuor voluminibus comprehensam, prae-

Godofredi Hermanni

comraentationes accesserunt,

quibus plurimi loci sagaciter explicati sunt.

Sed Heynii opera

aliorura inter nostrates studia excitavit.

Vitam Pindari

scripsit

Argentor. 1776.

Olympica

et

dium
cis

1792

bene

qui pcr

I.

G.

Schneiderus

Fragmenta

in

Germanicara linguam convertit

1795.

correxit.]

collegit
fuit

[C. D.

qui

tum

Beckii

Textum
Gurlittistu-

prodierunt duo volumina.

Laudandum etiam

I.

longam seriem annorum prograramatis scliolastihorum carminum cum Animadversionilicet non instriictus omnibus, quibus opus est ad

Vcrsioncs Germanicas

bus edidit,

ct

explicationera

versiones

poetae difficillimi, multa taraen utilia notavlt; in

noUcm ad

aiitem

Heynii

crisin

Gedickii

haud

leviter adiuverunt docti Itali,

rclli, commentationes metricae

Ilcrmanni

excraplum exclamationes

a Pindari gravitate alienas."

intulisset pluriraas

G.

et

carraina edidit Berolin. 1786. 8.

Lips.

aliquoties

Sic

1774.

ann.

prodiit

in Pindaro posita etiam

eodem numero Frid. Gedickius

In

l'ytliica

etiam Selccta
editionis

Argentor.

in

editio post

Ultiraa

mortem demura Heynii [cura G. H. Schaeferi]

1817. Lips. ap. Vogel.

satis in

alterara vero Heynii editionem

ct

Minga-

qui multa sagacissirae correxit.

Aug. Boeckhii de Pindaro

mcrita maiora

cv

quam quae

ennt,

dem
teri

Hermanno

Et

laudiljus nostris egeant.

debet Pindarus praestantissimas emendationes

tot

Commentationibus Ileynianae

nemini.

putationi

editioni additis et dis-

de dialecto Pindari (Opuscc.

I.

245 seqq.) nu-

p.

per accesserunt

Emendationura Pindaricarum

demici duo

Lipsiae 1834

editi

repetiti

Opuscc. VII.

libelli

p.

Pertinent eraendationes ad carmina Pythia inde a tertio

duobus prioribus disseruit

terpretis,

edita Lipsiae

1834.,

metris Plndari libellum cdidissct,

dationum

in Pindari

Opuscc.

repetita

Augustus autcm Boeckhius

8eqq.

aca-

129 seqq.
:

nam de

deOfficio In-

coramentatione

in

qui-

quot al-

VII.

p.

97

postquam anno 1809. de

specimine emen-

anno 1811.

carmina >uIg^ato iustae editioni prolusisset,

inde ab anno 1811. usque ad 1822.

duobus

carmina prae-

torais

clare correcta et ubcrriniis commcntariis cxplanata prodire iussit.

Dissenium

In cxplicationibus conscribcndis

socium

sibi ascirit,

^emcorum et Isthraiorum interpretationem absolvit. Friderici Thierschii Vcrsio cum introductione in Pindari carmina
qui

perdigna duobus

lectu

carmina, 01.

II.

mon Karsten

VI.

voluminibus

Pyth.

I.,

1820.

Lips.

ad Rhen. 1825.,

Traiccti

Tria

prodiit.

docto coraraentario illustravit

menidis, Erapcdoclis rcliquiis postca

Xenophanis,

SiPar-

Dilucida-

cditis clarus.

tiones Pindaricas scripsit vir doctissimus Th. L. Frid.

Tafelius, quarum prius volumen Olyrapia et Pythia coraplectens prodiit Berolini 1824. et 1827.

senius: Dictionera poetae

congestis illustrare studet

debantur notavi,

alia

locis

De

quibus

plurirais

ita statuit

Dis-

aliorum scriptorum

ex quibus quae meis usibus apta vi-

omisi

Pindari

interpretatione

aliena.

circa haec carmina quam in iis

versari mihi videbatur, qui in interiorem rationem eorum non
inquisiverit, atque etiam de fabularum usu et explicatione parum
hic vir eruditus magis

Omnino

accurate statuat."

I.

F.

Boissonadii

cura carmina Pindari

ex recensione Boeclihii expressa sunt Parisiis 1825.

ribus notis, ex quibus quasdam

repetii.

Ipse

additis bre-

Boeckhius

eo-

dem anno Lipsiae apud Weigeliura Pindari verba denuo secundum dissertationem de Crisi Berolini 1823. castigata edenda curavit

C. L.

rici

quod exemplar nos pro

fundaraento

criseos

habuimus.

Kayseri lectiones Pindaricas supra laudavimus FrideHeimsoethii Addenda et Corrigenda in Commentariis

:

Pindari, quorum
nistrant,

Pars Prior Bonnae 1840.

exiit,

non pauca mi-

quibus singulorum locorum intellectus adiuvctur.

Postre-

mo Theodorns Bergklus,
bu8 Pindaricis

datum

receptis

in
et

Corpiis

Poett.

diversitatem

vir

mihi carlssimus,

carmini-

Lyricorum Lipsiae 1843. foras

scripturae subiecit

seiectam et

brevibus annotationibus de correctione singulorum locorum sententiam suani declaravit.

Ex emendationibus

viri ingeniosissimi

quasdam pulcherriraas in verba poetae inferre non dubitavi, reiiquas vel simpliciter commemoravi vei paucis confutare studui.
C. T. Dammii Lexicon Homerico -Pindaricum post Duncanii operam nuper et emendatius et auctius repetivit V. Chr.
Fr.

Rostius meus,

Lipsiae 1831 seq.

INDEX CARMINUM
BOECKHIANUS.
O L Y

A.

Olynip.

Hicroni Dlnomenia f. Sjracusarnm regi, celete

I.
Pherenico victori Olymp. 77. in victoriac sollemnibus in conTiTio Syracusis in aula regia cantatum, praesentc tum Pindaro.

Olymp.

II.

Theroni

Acnesidami

f.

Agrigentinorum tyranno,

curru Tictori Olymp. 76. aiiriga IVicomacho,

in Tictoriae sol-

lemnibus Agrigenti cantatum.

Olymp.

III.

Eidem ob eandem Tictoriam, Agrigenti

eodem ferc tcmporc.

in

Theo-

xeniis cantatum

Olymp.

Psaumidi Acronis f. Camarinaeo, non cqiiis

IV.
sed
rheda mulari Tictori Olymp. 82. Olympiae cantatum, praescnte
,

tum Pindaro.
V. Eidcm ob eandem victoriam, codem anno reduce

Olymp.

Psaumide Camarinae

Olymp.

VI.

in

pompa

cantatum.

lamidae Syracusio, rheda muStymphali cantatam post Tictoriam,

Agcsiae Sostrati

f.

Olymp. 78.
Thebis missum.
Olymp. VII. Diagorae Damageti f. Rhodio , pugilata
Olymp. 79. in Rhodum iusulam missom, post reditum
lari Tictori

Tictori
in

con-

TiTio lalysi cantatum.

Olymp.

VIII.

Alcimedonti Iphionis

pueros Tictori Olymp. 80.

f.

Aeginetae,

lucta

inter

Melesia magistro, cantatum Olym-

piae in pompa.

Olymp.
liter

IX. Epharmosto Locro Opuntio, lucta Tictori probablOlymp. 81. Opunte in sollemnibus Tictoriae cantatum.

INDEX

cvm
Olymp.

Agesidamo Archestrati

X.

Locro Epizephyrio pu-

f.

gilatu inter pueros victori probabiliter Olynip. 74. (cod. Vrat.

Olymp.

Olymp.

Olympiae cantatum praesente tum Pindaro.

Eidem ob eandem yictoriam, long-o post victoriam
Thebis in urbem Locrorum Epizephyriorum mis-

76.)

XI.

intervallo

sum

ibique in sollemnibus victoriae redeuntibus cantatum.

Olymp.

f.
Himeraeo, dolicho victori
compositum, Himerae cantatum post

Ergoteli Philanoris

XII.

Olymp.

77.

Sicilia

in

reditum.

Olymp.

Xenophonti Thessali

XIII.

Olymp.

quertio victori

f.

Corinthio, stadio et quin-

Corinthi cantatum in comissatione

79.

lovi Iiabita.

Olymp.

Asopicho Cleodami

XIV.

inter pueros victori Olynip. 76.

haud dubie a

Gratiis ducta,

P Y T
Pyth.

Hieroni Dinomenis

I.

curru victori Pyth.

comissatione apud

29.

f. Orchomenio Boeoto, stadio

Orchomeni cantatum in pompa

pueris.

H
f.

A.
Syracusarum

Aetnaeo,

Olymp.

76, 3.

Dinomcnem Hieronis

regl,

Aetnae cantatum in
post ipsam victo-

f. ;

riam scriptum.

Carmen

Eidem Hieroni Syracusio,

II.

lorum

victori

Syracusas

Pyth.

III.

in

quadrigis

equorum pul-

Thebis in Ileracleis s. lolaiis

Thcbis missum
arcem rcgiam probabiliter Olymp. 75, 4.
,

Eidem

Ilieroni Syracusio, gratulandis celebrandisque

Pythiis victoriis celete Pherenico Pyth. 26.

et

27.

(Olymp.

73, 3. et 74, 3 ) partis

missum Thebis Syracusas imminenti-

bus Pythiis Olymp. 76,

3.

Pyth.

IV.

Arccsilao IV. Batti

f.

Cyrenarum

regi,

curru victori

Pyth. 31. Olymp. 78, 3. auriga Carrhoto; Damophili commendandi causa et victoriae celebrandae Thebis Cyrenas rais-

sum haud

diu

ut videtur

post victoriam

ibique cantatum

scd post carmen quintum.

Pyth.

V.

tatum

Pyth.

Eidem ob eandem victoriam Cyrenis ante quartum

pompa victoiiali ad ApoIIinis templum ducta can,

carmen
,

VI.

in

vcl in via vel iinita

In

pompa.

Xenocratis Acnesidanii

f.

Agrigcntini

victoriam

curulcm Pyth. 24. 01 71, 3. ad Thrasylnilum Xenocratis

aurigantcm, Dclphicac comissationi destinatum.

Pyth.

f.

VII.
Megacli vel Hippocratis vel Clisthenis f. Athcniensi,
curru victori Pyth. 25. Olymp. 72, 3. Delphis, ut videtur,
cantatum.

CARMINUM.
Pytb.

Aristomeni Xenarcis

VIII.

Aeginetae, lucta inter pneDelphis, ut videtur, scriptum

Aeginae cantatum.
f.

ros Tictori Pjtli. 33. 01. 80, 3.

tum Pindaro

praesente

Pytli. IX.

Carneadac f Cyrenaeo, armato cursu

Olymp. 75, 3. ante reditum Cyrenas scriptum

Telesicrati

victori Pyth. 28.

cantatum fortasse Thebis.

Hippocleae Phriciae f. Peiinnaeensi, diaulo victori
X.
Pyth. 22. Olymp, 69, 3. Pindaro annos XX nato
cantatum
et

Pyth.

probahiliter in

pompa

urbem Larissam

a choro Crannoniorum,

ingredientc.

Pyth. XI.

Thrasydaeo Thebano

studio

Pyth.

victori

pompa ad tem-

>lidae Agrig-entino

XII.

(Olymp. 71,

3. vel 72, 3.)

N E
Nem.

pueros

inter

Pyth. 28. Olymp. 75, 3. Thebis cantatum in

plum Apollinis Ismenii ducta.

tibiis victori Pyth. 24. vcl 25.

Agrigenti cantatum in pompa.

A.

Chromio Agesidami f. Aetnaeo curru victori post Actnam Olymp. 76, 1 conditum; cantatum, ut videtur, Ortyo-iac
Olymp. 7fi, 4. praesente tum Pindaro.
Nem. II. Timodemo Timonoi f. Athcnicnsi, pancratio victori
I.

Athenis

cantutum ante

comissationem

aliquo

post pu<-nam

Plataicam tempore.

Nem.

III.

ctori

Aristoclidae Aristophunis

tempore incerto

f.

Aeginetae, pancratio vi-

Aeginam transmissum

diu

post victo-

riam, redeuntibusque Nemeadis sollemnibus cuntutum in convivio, quod in sacro loco Theurio victoriue celebrundue cuusu

habitum

est,

ante

Aeginum Olyrap.

80, |.

ab Atheniensibus

subuctum.

Nem.

IV".

Timasarcho Timocriti

f.

Aeginetae, lucta inter puc-

tempore incerto, sed aliquo

ante Olymp. 80. tempore.
Acginam missum, ibi ut in novilunio caneretur a choro puerorum pompam ducente.
Nem. V. Pytheae Lumponis f. Aeginetae pancrutio inter pueros victori, Aeginae cuntutum.
Victoriu et oda priores sunt
Isthmiis Phylucidue victoriis odisque Isthmiis quinta et quarta
ex quibus recentior in Olymp. 75, 3. referenda videtur.
Itaque Pytheae victoria ante pugnam Salaminiam ponenda.
Nem. VT. Alcimidae Theonis f. Aeginetae, lucta inter pueros
victori, Melesia magistro, unde carmen ad Olymp. 80. propius quam ad Olymp. 75. accedere videtur; Aeginae cantatom.
ros victori,

Melesia mugistro,

Nem. Vn.

Sogeni Thearionis

f.

Aeginetae,

quinquertio inter

INDEX

cx

Olymp.

pueros Tictori Nem. 54.

carmen Aeginae can-

79, 4.

tatum.

Nera.

Megae

Dinidi

VIII.

Aeginetae

f.

stadio bis Tictori,

ginae cantatum in Aeaceo, Olymp. 80,

partae fuerint, non constat.

Carmen

Chromio Agesidami

IX.

Sicyone

in

Pythiis

f.

Ae-

Victoriae quando

|.

curru

Aetnaeo,

victori

victoriam olim partam poeta post Aetnam

conditam celebravit, ubi in civitate recens inante convivium carmen hoc cantatum, idque recentiori tempore quam Nem. I. adeoque probabiliter
post Olymp. 76, 4. immo ipso anno Olymp. 77, 1., Pindaro

Olymp.

7C, 1.

pompa

in

stituta

in Sicilia versante.

Carmen

Theaeo Uliae

X.

f.

Argivo, lucta bis victori Argis

carmen ibidem cantatum aliquo post victoHecatombacis

rias tempore, redeuntibus Hecatombaeis: sed ipsa terapora
in

incerta.

Carmen

Aristag-orae Arcesilai

XI.

Tenedio, cantatum Te-

f.

nedi in prytaneo, quura prytanis magistratura iniret Aristagoras

inter sacra, credo,

iuncta.

A.

Herodoto Asopodori f. Thebano, curru victori, forOlymp. 80, 3. Thebis haud dubie et scriptum et can-

Istlira.

I.

tasse

tatum,

qumn

Isthm.

II.

dami

f.

filio

T H

adeundo muneri

poeta canuini Ceis faciendo intentus esset.

Isthmiae curuli victoriae

Agrigentini

Xenocratis Aenesi-

et aliis

celebrandis scriptmn,

Thrasybuio eius

per Nicasippum transmissum post obitum patris. Victoria

adeoque non post Olymp. 75, 3.

carmen factum non ante Olyrap. 77, 1.
Mclisso Telesiadae f. Thebano, post Nemeaeam
Isthra. III.
equestrem victoriam Isthmiis pancratio victori, Thebis cantatura, aliquot fortasse post pugnam Plataeensem (Olymp. 75, 2.)
contigit ante Olynip. IH, 1.

annis.

Isthra.

Phylacidae

IV'.

Isthmiis

secundum

Laraponis

Aeginetae

f.

Olymp.

victori, probabiliter

pancratio

75, 3.

Aeginae

cantatum.

Isthm.

V,

Eidem

scriptura post

Isthmiis

primum

victori

Nera. V. ante Isthra. IV.

niam haud dubie, Aeginae cantatum

ponem victoris patrem.

Isthm. VI. Strepsiadae Thebano,

pancratio; carraen

ante pugnara Salami-

in convivio

apud Lam-

pancratio victori^

carmen

Thebis cantatura; tempora incerta, ex diversis taracn rationibus ea mihi maxime probabilis, ut victoria et carmen ia
Olymp. 81, 1. di/Terantur.

CARMINUM.
Isthm.

Cleandro

VII.

Telesarchi

cxi

Aeginetae

f.

pancratio

carmen scriptum paucis pot Plataicam pugnam mensibus Olymp. 75, 2. et Aeginac cantatum

Isthmiis et Nemeis rictori;

statim, ut videtur
ria

non

Olymp.

post

Xemeaeam

Olymp. 75,

post

1..

Tictoriam

jNemeaea non

Isthmia victopost

hiemera

75, 2. contigit.

INDEX TEMPORUM.
Olympiadum

OhTnpico primo mensc

XV. (Corsin. Diss. agon.)
Pythiadum initlum Olymp. 48, 3. (v. Introd. ad Olymp. XII.)
incipiente mense Attico IVIunychione
Olympici anni dccimo
initium a. Chr. 77G. anno

primo, Hecatombaeone Attico

d.

\I

(Corsin. Diss. agon.).

Nemcadum

secundum Euschiura Olynip. 53, 1. vel poIncldunt enim in Olympicos annos 2.

Diss. agon.), aestivae in annum 4. et men-

initium

Olymp. 53,

tius

et 4.

((^orsin.

sem Olympici

hibernae

2.

anni secundum,

Metagitnionem Atticum

actae hieme exeunte anni

2.

(v.

d.

\II.

Appendicem com-

mentationis nostrae de Demosth. Mid. temp. in

Comm. Acad.

Berol. a. 1818.).

Isthmiadum
3

seqq.,

numerus ne nnus quidem a Pindari interpretibus

Dies definiri posse Corsinus

affertur.

quem

cidebant

in

refutavi ad

putabat Diss. agon.

Olymp. I\, 86

Olympici anni

incipientis

1.

vere vel sub aestatem Olympico anno

IV',

Alterae inaestatem, alterae

seqq.

exeunte agebantur

3.

(Corsin. ib. IV, 5.).

Olymp.

64,

Pyth. 17

Pindarus natus mcnse Attico Munychione incipiente,

in

ipsis

Pythiis.

Olymp.
Si

68, 3.

Pindarus annos sedecim natus.

puer Athenis choros cyclios docuerit

num posuerim.

is

circa

hunc

id

an-

Ad idem tempus usque ad vicesimum annum referenda videntur quae de studiis poetae
maxime de Corinnae familia,

ritate tradnntur.

Inter

prima carmina pertinet Hymnus primns (Fragm. Hyran.

1 seqq.) a Corinna reprehensus.

INDEX

cxii

Olymp.

69, 3.

Pyth. 22.

Hippocleas Pelinnaeensis
etiain stadio

diaiilo

inter pucros

Pythiia

Tictor,

ut traditur.

Pindarus vicenarius scripsit Pyth, X.

Olymp.

70,

1,

Olympiae

institutus

et

Olymp.

ut vidctur,

seq.,

coeptus rhedae mularis cursus (v. ad Schol. p. 118., sed

ad Olymp.
3.

cf.

VI. Introd.).

Pyth. 23.

Delphis coeptus armatus cursus (Introd. ad Pyth. IX.).

Olymp. 71, 3. Pyth. 24.

Xenocrates Agrigentinus per jGlium Thrasybulum curru Pythiis

victor.

Pindarus annos XXVIII natns scripsit Pyth. VI.

Midas Agrigentimis tibiis Pythla vincit.

Hoc anno

vel

Pyth. 25.

Olymp. 72,

3.

Pindarus scripsit

Pyth. XII.

Olymp.

72,

1.

Circa hoc tempns ad Helorura flumen Hippo-

operam navante Chromio, qui posthac Aetnaeus factus, devicit Syracusios (Nem. IX, 40.).
2. Gelo occupat Gelam (Introd. ad Olyuip. II.).
3 Mense altero Olympici anni pug-na Marathonia (Introd. ad
crates Gelensiuni tyrannus

Pyth. VI I).

Pyth. 25.

Curru Pythiis victor Megacles Atheniensis.

Pindarus scripsit Pyth. VII.
Tibiis Pythia iterum vincit Midas Agrigentinus

(Tntrod.

ad

Pyth. XII.).

Gelo Camarinam restitnit mox evertendam (Ad Schol. p. 121.).

Gelo Gelensium tyrannus Olympiis curru victor
73, 1.

Olymp.

(Introd. ad Olymp I).

Hiero primum Olympiis celete victor (ibid.).
Thero Agrigentum occupat (Introd. ad Olymp.
3.

II.).

Pyth. 26.

Hiero primum Pythia

vincit

celete

Pherenico

(Introd.

ad

Pyth. III).

Gelo Syracusas occupat (Introd. ad Olymp. I.).

Agesidamus Locrus Epizephyrius Olympia vin74, 1.
cit lucta inter pueros (cod. Vrat. Olymp. 76 ).
Pindarus scripsit Olymp. X. praesens tum Olympiae sed longo

4.

Olymp.

tempore post factum

3.

est cjii"men

Olymp. XI.

Pyth. 27.

Hiero

Pythia

iterum

vincit

celete

Pherenico

(Introd.

ad

Pyth. III).
|.

Circa hoc tempus Thero

Himeram occupat

(Introd. 01

II.).

TEMPORUM.
4.

Vere inennte

incipit

Ad hunc annum

Xerxis expeditin

refer

Fragm.

inc.

in

125.

cxm
Grneciam.
ex carmine Thebanis

scripto.
1

y m p. 75 1. Athenae Tastatae.
Mense Olympico tertio, Boedrominne Attico, pugna Salami,

nia (Corsin. F. A. T.

Eodem tempore

III.

164 seqq.).

p.

Carthaginienses et socii a Gelone fratribus-

que et Therone ad Himerara terra marique fusi (introd.

ad Olymp. 11.)Ante pug-nam Salaminiam Nemea viccrat Pytheas Aegineta,
et

primum Isthniia Phylacidas Aegineta, quae

Xem. V. et Istlim. V.

rictoriae ce-

lebrantur
2.

Mense secundo Olympici anni

Mctagitnione Attico

pugna

Plataeensis et Mycalensis (Introd. ad Pyth. XI.).

Aetnae eruptio coepit (Introd. ad Pytli. I.).

Paucis post Plataicam pugnam mensibus Cleandro Aeginetae
Isthmiis et Nemeis victori scripta nda Isthm. VII.
Post eandem pugnam
quam diu dubium, etiam Isthm. III.
,

scriptum videtur.

Item post Persica Pindarus Nemeade hiberna anno Olympiadis incertae secundo Xemea Athenas profectus dithyrambos ibi docuit in Dionysiis (Dithyr. Fragm. 3. 4.) , restitutis iam Athenis: mox a Thebanis pecunia multatur et

ab Athcniensibus

Nemca
Nem.

praemiis

.Ithcnas profectus

II.

Eo temporc, quo
Timodemo cum carmen

afficitur.

erat,

scripsissc coniicinius.

Bella Persica respiciuntur etiam Fragm.

3.

inc. 93. 94.

Pyth. 28.
Telesicrates Cyrenaeus Pytliia cursu armato vincit.

Poeta

scripsit Pyth. IX.

Stadio pueros vicit Thrasydaeus Thcbanus in iisdem Pythiis.

Findarus composuit Pyth. XI.

Isthmia pancratio vicisse videtur Phylacidas Aegineta secundum quo pertinet Isthm. IV.
Hiero Geloni defuncto Synicu.sis succcdit (Introd. adOIymp. I.).
:

Ante Olymp. 76,

1.
ac proinde non post Oiymp. 75, 3. Xenocrates Agrigentinus curru Isthmia vicit (Introd. ad Pyth.
VI. Nott. ad Olymp. II, 54 seqq.).

4.

Hieronem et inter Polyzelum fratrem affinemque Theronem mox compositae (Introd. ad

Olymp. II. Pyth. II.).
Eodem fere anno Hiero Locros Epizephyrios armis Anaxilni
Reginorum et Zanclaeorum tyranni eximit(Introd. Pyth. II.).
Hiero quadrigis pullorum Thebis vincit (ibid.).
Dissensiones coeptae intcr

Pindarus scribit Pyth.

II.

INDEX

C3av

Olymp.

76, 1.

Thcro Agrigentinorum tyrannus Olympia curfn

Tincit.

Pindarus tum in Graecia versans scripsit Olynip. II. III.

Asopichus Orchomenius stadio inter pueros victor Olympiae.
Poeta in Graecia composuit Olymp. XIV.

Moritnr Anaxilaus Regii

et

Zanclae tyrannus, cuius liberorura

tutelam Smicythus suscipit (Introd. Pyth.

Catanacorum
Olymp. I. Pyth.

Hiero

II.).

Aetnam

sublata

civitate

condit (Introd.

I.).

Post Aetnam conditam, ut videtur, scriptum Scolium Hieroni

8.

dicatum (Fragm. Scol. 5

7.).
Hiero Etruscos ad Cumas devincit (Introd. ad Pyth.

I.).

Pyth. 29.

Ante Pythiadem Ilieroni ex Graecia missum

In ipsa Pythiade Iliero Aetnaeus curru

Pytli. III.

renunciatus;

victor

tum scriptum Pyth. I.

Non ante hanc Pythiadem scriptum Hyporchcma Pythiam
eiusdem victoriam raulabus partam celebrans (Fragm.
cui

Hyporch. 1

3.).

Ergoteles Himeraeus Pythia cursu vincit (Introd. ad Olymp.

XII.).
4.

.'

Hoc anno Chromio vldetur Nemeaea victoria contigisse, et

Nem. I. in Sicilia Pindarus scripsisse.
Thero adulto anno obit (Introd. Olymp. II. XII.). Igitur antc
hoc tcmpus scriptum Encomium Fragm 1. 2.
Agrigentum et Himera
Theronis filius Thrasydaeus pcllitur

i-r.f,

omnia vergente anno

ad Olynip. XII.).
Hiero iterum celete Pherenico Olympia vincit.
Pindarus scripsit Olymp. I. in Sicilia apud Hieronem.
Ergotelcs Hlmeraeus dolicho Olympiis victor.
liberantur:

Olymp.

77,

(Introd.

1.

Piudarus Olymp. XII. in Sicilia composuit.

Ibidem hoc anno Pindarus scripsit carmen Nem. IX.

in

Chro-

mii victoriam iSicyonc ollm partam.

Non

antc hunc

Xenocratis
3.

annum scriptum Isthm.

II.

ad Thrasybulum

f.

Pyth. 30.
Telesicratcs Cyrenaeus stadio Pythiis victor (Tnlrod. ad Pyth.
IX.).

4. vei seq.

Oiymp.

2.

anno Simonides

obiit (v.

Dukcr).

78, 1. Iliero curru Olympiis victor (Introd.

Agesias Syracusius Olympia mulabus

vincit.

Pindarus Thcbis, ut vidctur

Olymp.

Smicytlius hortantc Hierone

(Introd. Pyth. II.).

scripsit

Anaxiiai

filiis

ad Olymp.

I.).

VI.

impcrium

tradit

TEMPORUM.
Hiero 6h\t (Introd. OljTnp.
3.

I.).'

.:

K'

cxt

.'

Pyth. 31.
Arcesilaus

IV'.

Cyrenarura rex curru

Findarus scripsit

Olynip. 79,

1.

Fytli.

Pjtliiis victor.

V. et deinceps Pytli. IV.

Dia^oras Rhodius pugil victor Olympiis.

Pindarus scripsit Olynip. VII.

Xenbphon Corinthius
ad Olymp.
2.

Xemeae

Olympia

stadio et pentathlo

Pindarus scripsit Olynip. XIII.

et

Tincit.

Scolium Fragm.

1.

(Introd.

XIII.).

pentathli certamen

institutum

Nem.

53.

probabiliter

ad Nem. VII.).
Camarina a Gclois rcstituta (ad Schol. p. 121.).
Catanaenram respublica restituta (Introd. Pytli. I.): Aetnaei
ccdunt in oppiduin Incssam, quod iam Aetnae nomen lu(t.

4.

cratur (Uiod. Sic. \l, 75. ct Wes.sel.).

Hoc anno

Sogenes Aepineta et scriptum Kem.

ad hoc rarmen).
Arcesilaus Cyrenarum rex curru Olympiae Ti-

Nera. 54.

Ticit

VII. prohabiliter (t.

Olymp.

80,

1.

ctor (Introd. ad Pyth. IV.).

Alcimedon Aegineta lucta

inter pucros Tictor

Olympiae.

Pindarus Olynipiae scripsit Olymp. VIII.

3.

Pyth. 33.

ThMsydaeus Thebanus

tcI diaulo Pythiis Tictor inter

stadio

Tiros (Introd. ad Pyth. XI.).

Epharmostus Locrus Opuntius lucta

(Introd. ad Olymp. IX.).

inter Tiros Tictor Pythiis

Aristomencs Aegineta iisdera Pythiis pueros lucta Tincit.

Huic tura Pindarus Delphis mense Olynipico decimo scripsit
Pyth. VIII. paulo antc subartam ab Atheniensibus Aeginam.
incipit exeunte

Aeginae obsidio
net. p.

anno Olympico (Miiller. Aegi-

IVJ.).

Fortasse hoc anno Isthm.

1.

scriptum.

Ante hoc tempus scripta Neni. III. IV., hoc aliquot haud dubie annis etiam ante Olyrap. 80.

Olymp. 80. carmen Xem.

Olymp. 80, J scriptxmi Nem VIII.

Itera circa

4.

Lacedaeraonii

et

Boeoti

socios

apud Tanagram

mense

circiter

quinto

VI.

ponendum

Tidetur.

Tincunt Athenienses ArgiTOsque

,

et

quatuor fere ante Ter raensibus,

Tel

sexto

Olympici anni (vide ad

Isthm. VI.).

Athenienses Tincunt Thebanos ad Oenophyta Tanagraea, LXII.

diebus post

cladem l'anagraeam

duobus fere mensibus

ante Tcr (ibid).

Aegina ab Atheniensibua

in

deditionem accipitur, Tere eius-

INDEX TEMPORUM.

cxTi

dem
ler.

Olymp.

mense Olympico

anni,

circiter

nono Tel decimo (Mul-

Aeginet. p. 119.).

81,

Epharmostus Locrus

1.

Opnntius

lucta

rictor

Olympiis.

Poeta scripsit Olymp. IX., fortasse etiam Isthm. VI.

82, 1. Psaumis Camarinaeus mulabus Olyrapia

Olymp.

Pindarus Olympiae praesens scripsit Olymp. IV.

et

Tincit.

deinceps

Olymp. V.

Olymp.

Olympiae
84, 1.
Olymp. VI. Introd).

Thurii conditi
3.

abolitus rhedae mularis cursns (t.

(cf. Introd.

ad Olymp. MI.).

Ultimus Pindari annus.

Incertum an huc referendus

Hymn.
Si

ad

sit

Hymnus

in

Ammonem Fragm.

7.

Theoxeni in gremio defhnctum

est
ut eg-o credo
Pindarum, ad ultimos Titae annos retuleris Scol. Fragm. 2.,

Terum

etsi aliquis id dicat fervidioris esse ingenii.

Ultimum poetae carmen Hymnus

eius divulgatus, Fragm. Hymn.
Pindarus Argis obit octogenarius.

in
8.

Proserpinam, post fata

OAYMniONIKAI.

Pind. Carm. Sect.

I.

OAYMniONlRAI

A'.

lEPliNI SYPAKOSIllr
K E A H T

J.

\^

V^

v^

KJ

li

|i

e.

v^ w v^iv^ w v-/

v-/

v^

v^ V^ \J V^ V-/V-'

(^v^

v^

v^

v^

\J KJ\J \J KJ\J <J V^ v^ \J

W V^IV^ \J ww
v_/

i<-v

'

\J

^-^
\J^

v^ v^

KJ

v_/

E
<^

\J

'^
/
/ KJ\J
\J \J wv_/ w
\J \J

\_) \_f

\J

v^

^
\J^ ^J \J

\_/

<J

^^

i.

ww
X
/-~\
\^ \j v^v^
w / \J\~i

\J \^ \J
1

\U \J

X \J

\_/

\J

OATMniON IKAl A

-A.^t(5T0V

ftfi'

rdoj^, o b\

didjrQtjtH vviiTi

rvTf

6'

atd^Xa yaQihv

tX6tai.,

cpiXov t]tOQ,

iiri^ld^

aliov 6%6jtu

XQvOog aid^onEVOV Jtr^

^ifydvoQog ^^oya itlovxov'

aXXo ^aXjtvoreQOV

a^itQa (paevvov aOvQOV ^qt^^iag 6l

^OXviiJtiag

liY^d'

ald^tQog'

lo

dyava cptQZEQOV avdd6o^iV'

6 JtoXvq)atog v^ivog d^icpi^dXXtTai

od^tv

6o(p(DV [iy]Tii66i^

10 Kqovov

%tXadHV

15

:tald\ ^g dcpvtdv i%oy.tvoi^g

lidzaiQav '^liQCJVog t6Tiav,

DlVERSITA3 SCRIPTUBAE HeYNIAA!AE.
V. 6.

CpUBlVOV

10. 'iKOfiSVOl

V.

Annotatio crttica.
Thoraas IVIagister in Vita Pindari p. 5.
Boeckh.: 'O iniviniog nqozhTaHrat vno 'Agiaroqiccvovs tov gvvtcc^avTog Tii IJivdaqiKDC Stcc zo nsqtsxitv TOt; dyavoq iyrt.a>(iiov Kal
Tcc niql Tov UiXonos, og TtqcoTog iv"HXtSt rjy(ovLaaTO.
01.

V.

I.

3.

Metr. Pind
p. 54.

Inscriptio

[De forDia

infinitivi

III, 18. p. 293.

et

rariore yaqvhv explicat Boeckhius

de Crisi carminiim Pindar. . 20.

SCH.]

V. 10.

Pars Hbrorum

libri lno^ivoiq

tens in ao(pcJov

quod corruptuiu. Meliores

l-nofifvoi
quod Herrmannus probat et ad coqpotg refert laDurum hoc Boeckhio visum, etiam mihi
firjTisaat.
,

vidctur, praesertim quum ex raea interpretatione

non esse pro simplici aocpoig dictum, sed
fiT^Tisaat necessario additum. Quodsi nohiit poeta dficpi^ccXXf-TaL ooqpotff, nec participium huc referre bene potuit, qua est adinirabili peritia dicendi. (Omnino non araat artificiosiores constructiones Pindarus. DISS. MS.) Probamus igitur luofjiivovg ex libris plurimis a
Boeckhio repositum, quod olim etiam Hermannus postulabat. [Dativum etiamnunc praefcrt Herraannus Opusc. VI. p. 34., qui et
Quum vel
a libris coramendatior sit et ut exquisitior placeat.
Homericus sermo ferat ipv;^) Ttiqsaiao ;^gvffEov axrjnTQOV SJIJOJV,
apud Pindarum talem structuram non esse durain. SCH.]
V. 12.
[Lep^ebatur noXv fidlcp. Quam formam ut in Aeolico carmine tuebatur cum Hermanno de Dialecto Pindari Opusc.I.
Sed quum Pinp. 266. Boeckhius Nott. critt. Olymp. VI, 100.
darus ubique fifjXa dicat et in compositis firiXoSo-aog , firjXo^oTas,
vulgarem formam reduci oportuit cum Ahrentc de Dial. Dor.
Verendum cnim fuit, nc quia noXvfialov
audiret. Do-

minime elegans

appareat cocpcov

fiTjrifaat

pomosam

OLYMPIA

I.

'Avt.

'.

^e^iiOTtiov og ftqpfffti Oxccjttov Iv JtoXi^upyCo

2iy,tXia,8Qt:tG)V ^itv 'KOQvq^ag aQttdv
dyXcti^tTKi

15 ^ov6iKcig
olcc

dt

uno

JtaOccv 20

v.cd

iv OJTOJ,

:tcci^O[itv

cfiXav

av6Qtg d^cfl ^cjm

TQcc:tt'^av.

dXXa zloQiav d:t6

(fOQ^uyya JtaOGaXov

Xd^^av\

ti'

tI Toi TliGag Tt v.al

voov v:t6 yXvzvTaTaig

20

td^r^xt

25

^tQtvUov yuQig
30

(fQ0i*Ti0iv.,

T ;r^' 'AXcftoi 6vto di^ag

dy.ivTijTOV iv dQo^ioiGi

rtaaiym'^

KQaTti dt jfQogi^i^t 6t6:t6Tav,

'En.

UvQa-KoOiov l:t:toyaQ^av

^a6iXija.

riensrg
(ijjlov.

6i ol
35

y.Xiog
V. 12.

Xd^inti

a.

nolv/idi.m

^ in (ompositis gervnsse docct vel noinen Corinthii EvSCH.]

[Scholia vctera:
V. 23.
Eviot uvayivmayiQvoi nuQo^vovvts
naqaXi]yov6av cvXXa^^v rwv ^^VQaxove iwv yiai tjjv toxo-Ti^v
Tou ijrjro;i;ag|Uav ntgianwciv, l'v' y rcov Zvqaxovoicov iwjroXagficov. tov yaQ 'Itqwva ovk tivai Svgaxovaiov, OTt iviy.cc ytrieavxa yaq aVTOr ttjv Xardvrjv xori nqosayogi-veavTa Airvav an
svrj&tis cprjol ziJSvfiog tovtovs'
avTTJs Airvalov XiyovGiv avrov.
'Jtqmv TjV Z!vqaKovOiog , Kal ovds tjv Aivvaiog, wg
TOTS yaq
cfTjeiv 'AnoXXoSmgog. 6 81 'AqiOTOviHog a^toniOTwg AlTvalov HvTa
rr/V

vqaxovGiov ovofiix^to&at. I^-tam granimaticorura qiiorundani liariolationem, vel potius diversam dqxaiag Gr:fia6iag interpretationem
commcndat Kayserus Lectt. Pindaricc. p. 'i. , qnum nusquam a
Pindaro ^aoiXevg similiaque vocaLuIa iungantur cum adiectivo
posscssivo, sed nliique addatur genitivus pluralis nominis gentiiicii,
iit
Pyth. I, 73. 01 IX, 3. Pyth. IX, 14.
Prnetcrea consentaneum esse , ut post laudem Hieronis ipsius aliquid addatur in
commendationem civium, ut Fyth. II, 2. Quare reliquas epodos
a metricis ad normara seniel ascilaiii correctas opinatur; ultera
prohat ajrooov cum codicihus plurimis; in tertia proponit d fiiyag
S' ca8B Kiv8vvog, putide; in quarta pro ovv uqfiart &ocp ludit 6vv
Sed quum Iiaec audacia neque in codicibus
aqfiart yiq a inv co.
neque in Scholiis praesidium habeat, illa ofTenbio, quod hoc uno
loco adiectivum voci ^aciXivg additum sit, non eam vim habet,
ut vulgarem scripturam deseramus, praesertim rhythmo obnitenlc.
Adicctivum genitivi potcstatcm habet. Bergliius Evqa-Aootov Innoxagftuv scripsit, ut apud Homerum roqyiiT] KS(paXi] Stivoto
nBXtoqov. At id ab illo dissidet. SCH.]

OATMniONIKAI

Av6ov

iv evdvoQi

25 xov

tJttL

IllXoJtog a7toi%m'

iQCi66axo yaiaoypq

\JLi:ya6%^tvriq

IIo6Bidav,

A.

viv Kad^agov Xt^r^tog tieXe KXojd^Gi 40

iXtcpavTL cpaidi^iov o\aoj^ KtKad^iivov.

iq

d^av^ara TtoXXa, xal Jtov

Kal ^qotgjv cpcaiv

vjtlo roi^ dXad^f] Xoyov

dtdaidaXiiivoi tl^tvdtCL

TtoiziXoig i^aitax&vxi ^iv45

%^0L.

30 XaQig 6\ antQ

ajtavxa xtv>yti xa [itiXLia ^va.xoXg^

l:tLcpiQ0L6a xi^av %a\

fjtiftf

mt

xojtoXXdnLg

am6xov

i^ii^6axo

m6x6v

50

d(iiQaL 6' i:tiXoLJtoi

^dQXVQtg

35

^6x1

(5*

6ocp(6xaxoL.

dvdQL cpd^tv

tOLv.og d^icpl

^itiav

yaQ

dai^ovav TiaXd'
alxia.

vlh TavxdXov, 6h d' dvxia JtQOxiQcov

V. 24. na' svdvoqi
inlg Tov dkrjd'fj

v. 28.

d^avfiara

Ibicl.

55
cpd^iyio^iai^

^gozdiv (pghag

fvavogtBoeckhius

V. 24.
ex Scholiis et aliquot co[iv
dicibus. Vulgata nag' svdvogt profecta erat a metricis, quum iv
in libris antiquis, ut Far. A. Pal. C. Vat. excidisset.
Ibidem testantur Scholia ygdcpsGd-ai nai in o ik ia.
Id tuetur Hermannns
Opusc. VI, p. 52. 'AnotKia enira ingerere Lydiae patriae memoriam
praeter necessitatem
inofnLa monstrare locum , qucm cura euis
,

occuparit Pelops.

Kruegerus

De quo

discriminc utriusque vocabuli videndus

in Dion;psii Historiogr. p. 101.

SCH.]

[Q'av(iaTa per imprudentiam in editionem priorem irrepserat; Q^avfiaxd praeter Scholia vetera agnoscunt grammatici.
Vide de hac et similibus formis Lobeckium in Soph. Ai. 704.
Pro lectione multorum librorum ^govcSv
p. 325 seqq. SCH.]
cpgsvag meliores habent ^goxcov cpdrtg, quod praefert Hermannus.
Voluisse ait poetam Kai nov xt xart ^gortov qoarig i^unaTa, nunc
ad gjartg per appositionem adiectis verbis vnsg rov dXa&^ Xoyov
SsSaidaXixivot ipsvSsat noiKiXoig fiv&oi, his accommodatuni verbum
^^anaTcovTt.
Ego cum Boeckhio cpdxtv probo , quod nonnulli
veterum noverunt, ut est in Scholiis.
Ac vere notavit Boeckh.
^goTcSv cpuTtv esse famam, vulgarem opinionem et traditionem hominum, a qua distinguantur fivQ^ot a poetis cxornati. Vide eius
xpIicationes ad hunc locum ct quac disputat de Crisi Pindar.
paragr. 26. p. 66. [Scholia: svtot cpdrtv, uvtI zov rdg cpgivag
Tcav dvQgconcov dnaTcoatv ol il)svdeig Xoyot.
Hermannus tamen
Opusc. VI, p. 35. in sententia sua perstat; iure suo, opinor. SCU.]
v. 37 seq.
rov svvo(i(6taTOv ig sqavov ex plurimis libris restiV.

28.

OLYMPIA
oflTor'

Ig

I.

l^dXtOa JtairiQ tov evvo^biTatov

60

toavov cfiXav re ^JijrvXov^

d^oi^aia T^toT6i dtiiTva rcaqiym^

40

Tor' \4YXaotQiaivav aQJtaGai

Uvt.
da^itvta (pQtvag iiitQOj yQvGlaiOiv dv

vjtatov tvQVti^ov

dt^ia /liog

:roti

ikjroig

/3'.

65

feTj3a(>J,

tv^&a dtvtioci yoovo)

ravva/^dr^g

i^Xd^t

y.al

ZiY^vi

TOJfT

(og

d'

70

fxi yotog.

a(favtog

tTttXtg.,

ovdt iiatoi JtoXXd ^iaio-

^itvoi

(fontg

dyayov

^vvtJtt y,QV(pd tig avtiv.a (f^&ovtQ^TiV ytitovov.,

vbaxog

76

oti tt JtVQl ^ioiOav ji(p' xfxfti^

[LayaiQ(c tdiiov v.dta y.iXrj,

50

80

a^(f\ 6tv[iata xQtolv

tQa:tit,ai6i t

oid^tv ditddoavto v.cX (pdyov.

V.

V.

.i7

49.

scii.

Katu

nar/jg ^s tvvofi. ?Qavov

fiiXr},

50.

v,

41.

v.

;|;ov otctto/

t av

Sivtaxu

tiitum (Mim Ilcrmannn, qiii Iiunc articuli usum o^lt^ndit nuii ahhorrere a Pindari coneiuctudine. [Xunc Hermannus I. c. ^5 kvvofiwrarov igavov ig cpilav re SinvXov aut /g tvvowoarccrov rov
tgavov rcpiinendnm iudicat, quum libri non interpolati ^s' tvvoficorarov igavov praebeant. Fallitur vir siimmus. Boeckhii pcri|)tura ex niitimi;! codicibus iluxit, ut PhI. C. SCH.]
V. 41.
[Vuljata ;j;9UCf'atCt r' av innotg ab E. Schmidio iiivecta a codicibus non firmatur: niii quod unus altcrve xgvotaict
xdv innoig prave oflert. Infinitivus fitra^daai pendet ex participio Safitvra cpgtvag Ifitgcp , qui amore eius ita exarsi sset,

ut

eve herct. SCH.]

[Vulgatum xara

V. 49.

correxit

Hermannus

coll. II.

B, 699.

xara fitXr] coniectat. SCH.]

Ber^kiu^ oti at
V. 50.
Boeckhius ex Parisino primo scx saeculorum libro,
in quo dficpiStvfiara cst, ct Venetorura t-eptimo Stvfiara reposuit.
Quam lectionem defendi in Commentario. [zltvfiaza, quod Scholiastas quosdam legisse Boeckhius non recte conclusit ex interpretatione: r] Ta ioxara v rd ^t^gtyfiiva rc5 aifiari, defendit idcm de Crisi . 38. p. 110. ; ad alteram scripturam Stv^Xfv xaTor.

tara

redit

Hermannus

I.

c.

p.

56.

extremitat es

^ignificari ar-

At eam vim ncc dtvrara habere potcst et Kgtdv raire

esset additum.
Scboliasta ille aut Stvrara iu eum sensura detorsit aut Stvrd zd legit, qwod Boi^sonadius scripsit.
Igitor quum
Athenaeus quoqne XIV, 641. C. Stvrara explirare tenta^crit
codices ibi dftcpi Stvga, dfiq)i8tvga
eam unam scripturam videntur veteree habnisse. SCH.]
bitratus.

OAVMniONIKAI A'.

'Eit.

ijiol 6*

^a^aqav uv

ajtoga ya6Tqi^aqyov

|3'.

iljttlv.

d(pL6Taiiai.

85
^a^iva zaxayogog.
d 6t 6^ Tiv avdQa d^vaTov 'OXv^nov 6KOrtol
55 lTi^a6av, r^v TdvTaXog ovTog' dXXd ydq 'naTaitl^ai
^ieyav oX^ov ovk I6vvd6ttr]., %6Q(i) d' tXav
axav vrtioortXoVy civ ol rtaTrJQ v:ttQ%Q^ia68 %aQdTi^Qdtia XiXoy^tv

90

TEQOV aVTC^) Xld^OV,

t6v

aie\

^aXnv

%q)aXdg

^ievoivav

tv(pQ06vvag

dXaTai.

Utq. y.
tj^ei

60

dndXa^ov ^iov tovtov

d*

95

iitJtedo^ox&ov,

fiT TQidjv TETaQTov itovov., d%^avdTGiV OTL

zXi^aig

dXi%e66i 6v^:t6Taig

VBXtaQ d^PQo6Lav Tt

JOO

ol6lv dcpd^LTov

dc5;tV,

^d^e^av.

61 d^tov dvi^Q Tig

65

Tovvtoca 3tQoi]%av vlov dd^dvaToi ol itdXLV

ftcra

ro Ta%v:toTy.ov avTLg dvtQGiv

stQog

tvdv&t^ov

V. 53. naHciyogtas.
V, 64.

tXjteTai ti Xad^i^itv

d^aQTdvti.

l'iodo>r,

&E6aav

et

6'

v, 57.

laasnsv

105

'td^vog.

OTt cpvdv
rdv ol

v. 60.

TSTOcgTOV,

novov

v. 66, ccv&ig

[Vetustiorum libroruin lectio anogov metriim perverlectioneiu norunt libri Athenaei; vide Dindoriium.

V. 52.

Utramque
SCH.]

tit.

[Plerosque libros invasit forma durioris Dorismi xaPindari dialccto aliena; vid. Hermanni Opusc. I,
De forma recepta, quam Scholia quoque offerunt,
p. 266 seq,
exponit Boeckh. de Crisi . 27. p, 72. , 19. p. 51. SCH.]
v. 64.
[Mira forma &aaav atquc barbara, Duplicatura cnim
non magis videlur rationem habere, quam si qnis comminij^catur
Soaaav.
Sed neque O^^xav dedit poeta vel propter praegressnm
6mv,tv et subsequens ngorj-auv. Ex Boeckhii libris nihil annotatum, sed Ald. et Pul. C. s&saav habent, Bodleiani tres et Gotting.
et Mosc. B., quos inspexi, d-saavi vulgata fluxit ex Romana.
Illa
vulgaris forma glossematis indicium habet. Puto poetam dedisse
KTlaaav. o verbo Aeschylus saepissime usus est patrandi,faciendi, reddendi potestate, velut Perss. 281: nolXug TlsgaiSoov
^UTiattv svvt8agrjS' dvdvdgove. Choeph. 1056: iKsv&egov as ToSvds
V.

53.

v,tty6gtoq

OLYMPIA
Xdpfm

I.

VLV ^iXav ytvaov ^QBcpov^

lio

hol^iov dvf:(pQ6vTiOtv y^iov

*AvT.

70

tvdoiov

JIi(>T jtaQct staxQog

6'

ayyi

6%td^i^itv.

iV^^v

/.

^lstjrodd^itiav

itolidq

dXbq olog Iv
115

oQCfva
djtVtV ^aQVKTVJtOV

EvTQiaivav 6

6'

aiho)

jtaQ Jtodl Ox^^bv cpdvij.

75

roj

tint'

yitv

daQa KvjtQiag dy

fPiXia

ti

JJoatidaov, Ig yaQiv
TtXXtTai., rtidaOov tyxog
^ft

6'

ijtl

n,
120

Oivo^idov %Axfor,

TayvTdrojv jtoQtvCov dQy,dT0iv

125

ig 'AXiv, TtQdTtt 6t jriXaGov.

ijttl

80

dvdQag 6Xi6aig
yd^ov

TQtlg Tt Ttal diyf

iQ(DVTag dva^dXXtTai

'Ejt.

%vyaTQ6g. 6 ^Uyag 61 Mv6vvog dvaXMV ov

130

Xaiipdvti.

d^avtiv

6'

ol6iv dvdyica^ Tt Kt Tig

y.

cpma

dvavv^ov

yrJQag iv Okotoj 'y,ad^^^tvog t^oi fiTi',

V. 74. jrool

V. 79.

tqiiq ys

mqfidrcov KTiGst. Euni.17: zixvTjg Si viv Zsug ivQ^iov HTicag q)qiva.

coll. ()84. Suppl. 134.628. Hesychius xr /cc^, non^ea. Adde Soph.
Trach. 894. Pindarus ipsc 01. XIII, 83. Kriaiv dicit pro nQuyfia.
Interim td-saav servavi.
Ibid. laaifisv libri interpolati. SCH.]
V. 66.
[Avzig Boeckhius ubi^e scripsit. H. 1. avQ-ig libri

paenc omne;:. SCH.]

V. 74.
[naq noSi Boeckhius ex libris optimis, coU. Nem. IV,
54. VI, 57. Hesychius Tlaqa. noSi, naqu roig noaiv. Sic alias Pindarus nqo noSog sk noSog. SCH.]
Vidc
V. 79.
[r^sis T Kai Sin' Schulia cum parte codicum.
Commentar. et Boeckh. de Crisi , 41. p. 126. SCH.]
V. 80.
[iqwvrag deteriorum librorum est. Optimos obsedit
Vide Boeckh. de Crisi
fivrierfjqag vel fivaarrjqag interpretatio.
,

. 25. p. 63.
libri habent:

Apud Philostratuui Iniagg. I, 30. p. 807. pleriqne

Kzsivoav rrjg 'innoSafisiag iqwvrag (alii fivr]6rrjqag^

tpqovtt roig rovrcov dnqo&ivioig. SCH.]

V. 82.
[rd M rig Vratisl. A. cum Gregorio Corinth. p. 94.,
qni rd idem esse quod ri docens mirifice hallucinatur. SCH.]

OATMniONIKAI

10

%aX(av a^^OQog;

cLTtavxGiV

A.

dXX'

l^iol

ntv ovtog
135

cUx^Xog

85

v3toKtl0tTcii
(ug tvvt:ftv

Tv dt

oud' cxzQavTOtg

(fiXav 6l8oi.

:tQcc^LV

^Ltv

tov

cov tJttdi.

lcpail^ccT

(xydXXav d^tog

tdomtv dicpQOV tt yQvCtov JtTtQolGiv x dv.d^avTag

140

ikjtovg.

6'.

2tq.
Oivo^idov

tXtv d'

TtKt Tt XaytTag t^ dQtTalCi

90 vvv

6'

Ovvtvvov
ut^aXoTag movg. Uo

{iiav ntaQ^&tvov

Tt

Iv al^iaKOi^Qiaig

dyXaalOL

^it^iiv.Tai,

^AXcptov stoQcp

x/LiO^f/g,

Tv^^ov d^cpi:toXov tyav JtoXv^tvondTa jtaQa

|3G){ioj.

To 6t oiXtog
Tr^Xod^tv dtdoQzt ti'

95

150

'OXv^7tLddG3v tv dQOf-ioig

niXojtog., iva xayvTag Ttodav iQi^tTaL

dxy.aL X

iOyvog &Qa6v:tovoL-

6t XoLJtov d^CpL ^ioTOv

VLTIOIV

'iyti

155

^tXiTotOOav tvdiav
'AvT.

did^Xcov

100

to

tvty,tv.

d' aitl

y
v:taTOV 'tQytTaL TtavTL Pqoto).

V, 84. ovtoal uQ-los y

v. 89.
asov sv nzsqoloiv

V. 84.
|jluriniis.

v.

t[it

St OTtcpavcSOai

v. 87. 8i(pov
86. tnscGt.
v. 99. dsi

rsyis 6f

6'

staQd^tQov loXov 160

x^^~

[Pessima vulgata oytoai y d^Xos correcta cx libris

nec oVTOCt nec dd^Aog Findari est; videBoeckh.de

Nam

t
Crisi . 3. p. 107. SCH.]
V. 87.
[Vulgata SlcpQov j^ovasov sv nTsqolaiv orta a raetriciei,
qui ;j;Qvcf oj^ correpta prima non concoquerent ; vide Boeckli. de
Crisi . 28. p. 75. SCH.]
V. 89.
[Optimi cc tbhs contra metrum , alii tshs Ss. Mox
fiffiaozag libri boni ct multi cum Scholiis veteribus, qnod Boeckhio ex Homero importatiim , mihi Pindaro reddendum videtur.
Kst qui TS&aXotag malit. SCH.l
v. 99.
[Formam Doricara solog Boeckhiiis ubiqne apud Pin-

darum

resliiuit,

tamen ioco

plcriimqiie ab

vul<:;aris

forma

<'armeii granunaticoruin

mannuj Opusc I,
lensebat. SCH.]

p.

e^it

'i51.

c^^t

optiniig
iii

libris

testibiifl

mutuatiis. Hoc
sed primum

oranibus;

mutationes prae ccteris expertum. Her-

formam

ialog n <;rnmmaticis

illataiii

OLYMPIA
XtiVOV

11

I.

VOUG)

l:t3tlGJ

AloXrjidi y.oX:ca

yorj-

^rijioid^ci

61 ^ivov

165

clucpoTtQa '/mXoHv Tf idgiv dXXov

uYi Tiv

ij

dvvet^tv

ZVQUOTQOV

103

yt

Tcijv

vvv %XvTal6i daidaXoG^itv

v^vcov jctv-

yaiq.

70

\^wq IjiLTQOrtog lcov TtalGi ^ijdtTai

typw TOVTO xftdog, Uqgw^
lieQi^ivaiCiv el dt ^u] Tayv Xinoi^
?rt

yXuKVTtQav

tXno^iai

y.tv

176
'Eit.

110 Ovv

^ow

ao^iaTi

iitiy.ovQOv tVQcov

y.Xtiitiv,

6'.

odov

Xoycov,

nao tvdtitXov IX^ow Kooviov. iiiol yiiv ow

MolOa y.aQTtQcoTaTOV ^tXog aXycl TQtcpti
l:t' aX?.oi6t 6'

aXXoi

^itycx^Mi.

to

6'

180

tGyaTOV y.oQV-

CpOVTaL

115

^a6iXtv6i.

^ufjitTi

6i Tt

TOVTov

tirj

:ta:tTaivt :i6q6iov.
vil)ov

yQovov

:taTtiv^

To66ci6t viy.acpoQoig
OLiiXtiv,

^tQocpavTOV

6ocpici

v.a%^

Tt

i^ii

185

"EXXavag lovTa

TCavTa.
V.

101. InitLVM
V.

101.

V.

107. x^(5os

[Libri meliorcs Imtsico, interpolati imiLKw.

Hermannus. SCH.]
V. 104.
Pro lectione
Crisi Pindar.

Elacet

p.

63.,

ctiara Boeckhlo saspecta de

rj
multi libri habeunt afiu xai, eximic

ocXXov

quum

Hcrmanni emendatin:

Currexit

dXXcc y.ai,

omnes

loci difficultates tol-

Confundi aXXa. ct uixk propter similitudinem literarura

et
AA saepe notatum; cf. Wessel. ad Diod. XV, 79. Bast. Comment.
Palaeogr. p. 724.
Schaef. ad Apollon Rhod. Schol. HI, 281.
lacobs. in VVoIfii Analect. V. III. p. 38.
Improbavit tap. 236.
men hanc emcndationem Handius de Particulis Graecis I. p. 10.,
propterea quod sinc exemplo sit a.XXu. aai post xs , ipse vertens
ena.

Alium item honc starum rerum pcritum quam p otentia

praestantiorem, quod non intelligo. V^erum ut Iiic Pindarus

post dnqjoreqa dicit ri

dXXa xai , similiter Pyth. IV , 80. post
dfKpoTBQOv est T8
[Bergkius naXcov zs uuXXov iSqiv, coll.
Ss.
01. II, 93. SCH ]
V. 107.
[Libri boni KrjSog
unde Fachsius kvSos, coll. 01. II,
40.
Longe tamen praestat vulgata. SCH.]

OATMniONIKAI

12

OAYMniONIKAl

B'.

B'.

OHPliNI AKPArANTINOi
A P

MA

1.

Strophac.
t

V^ V^*^
/

KJ
/

V-'

'>

\^ \JKJ

V-

^\J

/ ^ \^>^

KJKJ

KJ
V^

*->

'N

V./^^
W i^

^->

v^

\j \j ~ \j\j \j \j

\j

\J

\j

\j

\j\j

\J

\J

y^

i.

\j

\j \j\j \j

-^ \J ^

\^\J

OLYMPIA

Ava^iqoQuiyytq
Tivcc d^eov, Tiv

r]roi

13

II.

IJtq.

viivoi,

{joaci^

a.

tiva d' livdQa '^t)M6rJ6o^iev;

lli6a ^ilv /lioq' ^OXv^Jliada 6' t6Ta6ev ^Hqk5

TtXerjg

ditQo&iva :toXe^iov'

5 O^ocwa 6e TetQaoQiag

iny.acpoQOv

tvt'/ia

ytyavrp^eov, oVi dr/.aiov

iivm\

toeiC^i

^AxQayccv-

rog,
fi'(ai^i\f.Ji'

^taTeQav

10

amov

OQ&oJtoXiv

y.a^iovteg 61 :toXXa Oi^ftoj

hoov tOyov

10

ocpd^aXuog^ akov t

yvrj6iaig In

AA'

ro

tcpe^te

jxd^Otftog,

y.al

yaQiv aym'

a.

^tXovrov ra
20

ital ^Piag,

tdog ^OXv^iJtov veiiov

'jioQvcpdv stoQOV

'AXcptov,

iav&elg

doidcdg
evcpQcav

15

15

t6av

aQtTcdg.

KQovie

di&XcJv te

'Avr.

Oiyrjua 3tOTay.ov^ ^ixeXiag t

aQOVQav

XoiJttp yivei.

tTi

25

rtaTQiav 6cpi6iv xdjttcJof

^Eit. '.

tcdv de rte:tQay^ivG}v

Iv dixa Tt 'Acd JtaQu dizav d:toirjTOV oud'

30
av
dvvano d^i^tv tQyav TiXog'

XQOvog 6 jtdvTcyv rtaTi^Q

6vv tvdai^ovi yevovt

Xdd^a 6t JtoT^G)

yaQ vno yaQ^idTGiV

20 JtaXiyMTOV 6a^a6^iv^
i6X(Sv

V. 6.

dv.

itrjna ^vd^oiei

35

ysycovTjTaov oni, SUciiov ^ivov.

[Vulgatam praeennte Hermanno, qui olim

248. aliter tentaverat , einendavit Boeckhius, quem
vide de Crisi . 11. p. 2T.
Male Kayserus Lectt. Pind. p. 6.
ytyoavrjriov iv onl, Sixcciov ^fvov. SCH.]
V. 10.
Hermannus: Metro consuletur, si alia panlo, sed non
deteriore scntentia articulum addideris: d nXovrov zs kuI ^^a^tv
ayav yvrjGiaiq in dqtraig. Meo iudicio deterior haec eententia,
frigens magnopere, quum ad generale dictum revocetur quod nar01.
Opiisc.

I,

rationis

formam habere

V. 6.

II.

p.

debet.

OATMniONIKAI

14

B!.

orav %^H)v MoiQa Tti^in^

avfKccg

ol^ov

vi})r^X6v.

^tq. |3'.
^oyoq tvx^Qovoiq

tJtbvai 6t

Kadiioio v.ovQaig., tJtad^ov dl ^ieyaXa.; ^tivxtoq

t:tkvn i^aQv

d'

40

v.Qi666vav TtQog ayai^mK

*i5

^ojft

[itv

^OXv^iJtioig aTtod^avolCa ^q6^ig3

vtoavvov tavvtd^tiQa

^t^itXa.,

/ag

Ztvg

y.al

^tariQQ

^dXa^

(fiXtl 6t

45

Ilal-

fttv

aitL

q)iXtl 61

6 VL66ocp6-

^taig

50

Qog.

ItyovTL
fiT

30

d'

iv val %^aXd66a

'Avv.

'Ivol TtTd^j^d^aL

Tov oXov d^(pi yo^vov.

y^tol

^QO55

T(5v yt ZtZQLTat

:ttTQag

ov

tl d^avaTOiy,

ov6' dovxL^ov d^itoav 6:Torf, TtaW^

aTtLQtl

6vv

dyad^o) TtXtvTd6oiitv

dXioi^.,

ooal

6'

dXXoT

aXXaL

Go

tvd^viiiav Tt y.tTd y.al Jt6vow Ig

35
V.

ovTCJ 6t Molq'., d Tt :taTQonov

23. bi

|3'.

x^QaLOi NrjQ^og aXiaig ^iovov acpdLVOv

niTvn

v.

dv6Qag t^av.
'Ejt.

/3'.

65

30. abest ye.

Pro initvsi inalim snirvsv quiini imperfectiim alieHermannus quod propnsuit tnizvf, iure credo improbatum Bocckhio, qui creticum notnt Iiic apti^^^imura. Ceterum
vide de li v. Buttmannum Gr. Gr. ampl. T. II. p. 218. p. 279.
Lobeck. [Libri ds Ttirvsl, quod cuin MingareUo correxit Boeckhiiis.
Imperfectum vcro rei aptis^iimura ; cf. v 9. SCH.]
V. 29.
[Post hunc versum libri plerique oinnes inculcant cpiktovTi Sh Molaai.
lam Aristophanes Byzantius ro jtcoAov rouTO
d&iTil' TcsqiTZivitv yaq avTO cprjGi nqos dvnaTgocpovg. Sustulit
V. 23.

niira videatiir.

Triclinius; vide Boeckh. de Crisi . 22. p. 56. SCH ]

V. 30.
Cre[ys ex optimis libris accedere iussit Boeckhiiis.
ticnm his admisit poeta in hac sede, stropha a' et /J'. SCH.]
V. 41.
[Legebatur 'Eqivvvs. Quain reposui scripturara Teram
esse evicit Herraannus Praef. Soph. Antig:. ed. 3. p. XIX seq. Sic
^Xivviiv Nem. V, 1., ubi lide notata. SCH.]
V. 42.
[Vulgata formam habet Homericam. Correxit Boeckhius ex fide aliquot codicum. SCH.]
\. 43.
[Libri optimi sqinivTt, satis illud contestatum auctoritate Apollonii dc Syntaxi III. p. 270, 30. Bekker. et Scholiastao
Vcn.A. et Victoriani II. 77, 342., qui ipsa \erba iqiniVTi TToXvvfUti apponit. Vide praeter Bocckhiuin de Crisi . 38. p. 113.

OLYiWPlA
TOV tVCpQOl^a

tbJVd' P/tl

lni

vmI

ti

15

II.

JtOt^lOV, d^eOQtO)

ayei ctciXiVTQajreXov

Jtrjii

6VV

6X^(,)

yoovro-

c(X?.rp

i^ ovjtSQ tnttivs Aciov [lOQiiioq vioq

6vvcnt6i.iivoq^

40

To

yQipffiv

b\ JTri^wjw

stciXciicfcaov ttXtGOtv.

idolGcc
tJttcfvi
Xticpd^rj

6'

o^tf 'EQivvg

2JtQ.

y.

75
6vv dXXciXocfovici ylvog ciQr^iov
dt OtQGavdQog iQijrtiri UoXvvtUti., vioig

ol

aix^Xoig

Iv y.ayciig tt :toXi^iov

45

'A6QCi6ti6c(v ^ciXog ciQcoyov dofiojg

tiiico^itvog,

8o

od^tv GJtiQucaog tyovta Qi^av jtQiitti tor /livr^Oidci^iov

tt

iy'/.aiikov

^tXiow

?,vQCiv tt

'OXv^nici ^itv yaQ avtog

'/(JO^ftot

'Ait.

tt v.oival

*'

StvadQo^iov
ayayov.

to 61 tvytiv

JttiQco^tvov dycoviag staQaXvti 6vgcfQovav.

V. 38.

novti

Aaiov

V. 52.

y.

6'

o^ozXaQOv ig a^tXcftov
XccQittg av&ta ttd^Qijtrtcw 6vc3-

yiQag tdfxro, Jlri^ojw

50

85

tvyyavi^tv.

v. 41.

'Eqivvvq

v. 4"2.

nicpvfv fol

v.

95
43. igt-

Svqcpqovciv.

Buttniannum Gramm. ampl. 11. p. 176. Lobeck. Rcccntiores sulistitnernnt formam Homericam. SClf.]
V. 46.
ixovTL ex libris rccepit Bocckh. plena inlerpunctiono
ad qiQav apposita.
Ego defcndo hoc in ExcursU de Asyndeto,
Hermannus pracfert 'txovai [quod est in margine codicum aliesse hunc dativum,
quot, puta ad explicandam formam Doricam]
cura vcrbis rov Aivrjaiddfiov iynwfiicov rvyxccvi(iiv construendum
hoc modo TJqinii rbv AivT]OiSdfiov avrois o9iv aniqfiarog oi^av
[Ego cura Hermanno Opusc. VI,
Exovaiv iyAcofiicov rvyxdveiv.
p. 18. Schmidii eximiam correctionem inertissimae vulgatae, licct
eatie vetustae, praetuli, quum praesertim in Pal. C. vutgatae a su;

prapositum

sit.

Similiter

j';^oi/rt

videtur iara Aristarrhus inteile-

Crisi . 38. p. 112. SCH.]

V. 52.
[Legebatu r dvsQ^^o vco V. Correxit G. Dindorfius in
Zimmcrmanni Diar. philol. 1836, 1. p.ll. Scholia SvaxoXcov cpqovCodiccs
TiScov circumloquuntur vel Iveiv nottt Tjy? dtpqoavvrjs-

xisse; vide

Boeckhium de

partim vulgatam praestant, partim Svgcpoqcov, Svgcpoqdv, Svgcpqoavvav.

Eodem substantivo usns est Hesiodus Theog 102:
Atip' oys Svgcpqovicov iniXii&irat, ovSi ri KrjSicov Mi[ivr}rai. Rursus V. 528. iXvaaro Svgcpqoavvacov. Et Hesychio teste Ev cpoovri

ju|

xttl

ivcpqoavvT].

SCH.]

OATMniONIKAI

16

B'.

6 y,av :tXovTog (xQiTaig 6t6aidaXnivog cptQH toiv

TB aal X(5v
v.aiQov^

55

^a^tiav vniypv ^aQi^vav dyQortQav,

dCtrJQ aQr^r^Xog^ It^Timov

dv^QL cptyyog

'

Q^avovtav

oti

'E:t.

lOO

6t ^av typv rtg, oi^tv to fteAAov,

iv&d6'

[i\v

avtiK

d:tdXa^vot

cpQtveg

105

:toivdg ttiGav^ td d' iv td6t /liog dQ%a

dXitQa aatd ydg ^i^d^ti tig i%^Qd

60 Xoyov

cpQd6aig dvdy^a.

i6ov 6t vvKttOOiv
6'

i6a

Utq.

le/,

iv d^itQaig dXiov typvttg ditoviCttQOV

ioXol 6t66QxavtL ^LOV,

6'.

110

ov %d^6va taQd66ovttg

iv

XtQog dx^d

ov6t :t6vtiov v6g)q

v. 56. sl ds /iiv 1%^'' ^'S*

55. uXcc&ivov pro ^TrjXVfiov.
63. ieXol vsfiovzai ^iorov, et ibid. TCigdcOGOvvsg dXxa ;Kfcji',

V.
V.

115

[Libri optinii hviicoTurov, pauci hvfiov, unus izvfio}Reocntioiuni coniectura ccXccQ-ivov obtrudit Pindaro forinam non usitatam, Alcxandrinis inter poetas relinquendam. Vide
Boeckh. de Crisi . 25. p. 64. SCH.]
si di fiiv sxcov Tig, optima non iaterpolatorum libroV. 56.
rum lectio tx^i a grammaticis coniectatum est. Boeckhius do
coniectura: si' ys fiiv sxcov Tig. Defendit id de Crisi Pind. p. 116.
Hermannus, ceterura st Si fiiv sxcov rig probans, anacoluthon statuit audacissimum, caeco fervore a poeta admissum. Volebat Pindarus dicere, ait: Si quis opes virtute temperatas posV. 55.

Tfgov.

sidens sortem intuetur eorum, qui proptcr bene facta

diis cari sunt, is ita utitur divitiis, ut hlc Thero.
Sed delatus ad descriptionem iilius beatorum sortis, pro apodosi,
quae sequi debebat, aliam liberius conformatam eubstituit v. 89:
Eg;o cur et haec imhrtsxs vvv aKOTtca to^ov, et quae sequuntur.
probem et Boeckhii emendationem satis patebit e commentario.
[Mira excog;itavit Kayserus Lectt. Pind. p. 1. Mihi lenissima correctione adhibita loco iam Aristarchi aetate vitiato perspicuitas
cunciliari posse simulque explicationum vidcntur ambagcs vitari.
Hoc dicit poeta:
Scribe Iv Si fiiv sxcov Tig oiSsv t6 fiiXXov.
,

Divitiae virtute ornatac rauitarum habent rerum

opportunitatera, simul autem qui eas habet scit seqq.
Illud

"sv

8i redit statim 01. VII,

5.

SCH.]

61 seq. [Libri mcliores taocig Ss vvktscglv et i'Gaig 8' iv

u., unde Boeckhius olim dubitanter taov iv dfiiqccig, SCH.]
V. 63.
SsSoqHavTL iov. Sic Hermannus de coniectura [cui
V.

maxime

favet cod. Fal. C. gcriptura ied^Xoi SiqKOvzat.]

Pro vul-

OLYMPIA
65

xiivav

II.

naga diaitav aXXa siaqa

&(DV,

oiTLveg

tyaiQOV

fitr tifiioiQ

tvoQVAaig,

adaxQVV vi120

y.ovTai
6'

d^tQogoQatov OKyJovu ^tovov.

aicjva'

tol

0601

koX^iaOav igtQig

d'

'Avt.

^.

tKateQod^i y.Lvavteg dito itd^Jtav ddixcyv tyuv 125

70

ipvy^dv^

Kqovov tvQOiv

tteiXav /liog 686v rtaQa

tv&a ^ay.aQov

vd0og chieavidtg
avQai jttQi:tvtoi6iv, dvd^e^a 6e yQiyGov
td

iitv

ytQCod^tv

d% dyXa^^v
dXXa

oQ^ioiCi

75 ^ovXaTg
ov
V. 71.

tav yjQag

KQovog ttoi^ov

tyti

V. 72.

nsqLnviovaiv,

130

(pio^ei,

dvanXi'A,ovTi %al y.ecpaXdg

iv 009^?^ "^Pa^aiuivd^vog.,

:tati]Q

vaoov

cpXiyti,

dtvdQtcov, vdcoQ 6'

'Ejt.

135
6'.

avTcj) rtdQt^QOV,

v. 74.

xat CTStpccvois

(lata tectione vifiovrai ^iorov optimi liiiri StQHOvrai habent, nnde

WiUtemannnsi conie:it di-xoirat, Geelius nuper dgfnovrai in BiLliotheca Crit. Nov. Vol. II. p. 58. Utracjue coniectura di:f|)Iicet,
quum vel sic nimis similc sit statim gequens vifiovtai. At dfgxf-

6&ai ^iov dnovsoTfqov, facilcm telicemque vitam videre,

cleganter dictum e^t et suaviter post aXtov rjfovTfs. Gcclius, si
teneatur SiSoqKavri, certe iungerc malit aXiov SsSoqKuvTi et iov
incommode mutata rationc membrorum,
^XOVTsg coll. 01. 1 59.
qu;im sic potior scntentia ct qiiac statiiii pliiribus cxplicatur per
participium adiiciatur , verbum rinitiim autem habeat altcra, quae
participium desiderat. Compositio aXiov sxsiv non video cur iciuna
laa S iv dfisqaig
videatar viro optimo , quum i'60v vvxTsaaiv
adiectnm sit. [Boeckh. de Crisi Pind. p. 109. Vulgatani dXxa
XSQcov ex imperiti metrici correctione profectam cum bonis libris
emcndavit Boeckhius. SCH.J
V. 71.
[vuaog (margo cod. Gotting. dvtl vrjcovs^ libri meliores. Pauci vaaov. Ego vdaog scripsi cum Pal. C. ct marg. Hafn.,
quod ratio exigit. Vide Ahrentem de Dial. Dor. p. 30 seq.]
V. 74.
[Quod e conscnsu librorum edehatur aTScpdvoig Boeclihius ineptum iudicavit, quura nec oQfioi differant a aT(pdvoig et
capitum imprimis mentio desideretur. Quarc ex Scholiis eruit ks~
OTScpdvT] enim est
Contra quum Hermannus aTsq)dvag
cpaXdg.
scribenduni
ca pars capitis, cui corona imponitur,
praecepisset, nisi forte arscpdvovg eodem intellectu usitatum fueiit,
Boeckhius suara scripturara vindicare studuit Expll. h. I. p. 13L
seq.
Non male Karstenius xqotdcpovg coniccit. SCH.]
V. 76.
[Pro V. Kqovog grammatici Alexandrini legerunt id
quod yetustiores libros occuptivit yfjg, cuius expedicndae causa
Pind. Carm. Sect. I.
2
,

OATMniONIKAI

18

B'.

jtoGiqb jtavtav^Ptag v^ttQTatov i%oi6aq d^Qovov.

Kad^og

Ilr^Xtvg te %aX

'AxLXXta t

80

?r(Jt',

lnti

i^oq

Z,y]vog

Xitaig tJttiCt, ^iatr^Q-

og^ExtoQ^ tOcpaXt^ TQcoag

a[iaypv aGtQaj^rj

'Aovg tt

'Hiova.,

Kvkvov

tvdov

85

k'tl

tt

TioXXd

jrald' Ald^io:ta.

cMta

ZtQ.t. 145
&avdtm JloQtv,

[loi

v% dy^Cwog
150

^tXrj

cpaQttQag
Ig 6t toitdv iQ^rjviow

cfcovdvta 6vvttol6iv'

6ocp6g 6 rtoXXd tidchg cpva' ^iad^ovttg 6t

')iati^ti.

J55

XdliQoi

:fayyXoi66ia

KOQaKtg g, dv.Qavta yaQVttcrv

.,

Avt.

Aiog JtQog OQViia %tiov.

vvv

t%t%t

6zo%c^i

to^ov,

dyt

^tv^ii.,

81.

TQoiag

Aristarchus
'Psag.

v.

85. zo

160

v.

87. yaqvifisv

videtur conforniasse

iudice Boeckhio.

ov ys nalg ex^i Fug.

que. Herodianns nsgl

noaig 6 nais aV
Kayserus Lectt. p. 9.
Ibidem hoTfiov signavit Boeckhius, ut ubi-

seqiientia sic

Inficete

nav

tiva |3aA-

Xo[itv

V.

I4i)

Iv tolOiv dXtyovtai'

fiov. If^.

Inficetius

p. 33, 8:

OvSlv

eig

(J-og

Xrjyov

vnlq Svo avlka^ag xfj ol Siq)9^6yycp nagaXrjyofisvov nqonBqianarai, ttkXa uovov t6 hr olfio g. xai zovto Ss naq' 'y^rriiioig rolg vtmTfqoig cpaal nqonago^vvha&ai. Vide Goettlingii doctrinam accent.
p. 302. Ahrcntem de Dial. Dor. p. 35. SCH.]
Tqmavds, cura ve\_Tqc6ag Boeckhius, ut Tgcaia&sv
V. 81.
Vide de Cribi p. 53. Eutustis testihus reposuit et reliqnis locis.
'Aavvqstathius Prooem. Commentar. Pindar. p. 13. edit. meae
%sg y.a\ ro rrjv Tqolav Tqcoiav nivSagiKcSg Xsysa&at, Kar Ixra,

Giv TTJg dqxovarjg, xai t6 svrsvd^sv snl^qrjfia Tqcoia9sv. SCH.]

V. 85.
[Libri optimi cpcovasvra; vide Boeckh. de Crisi p. 88.
Eustathius 1. c. p. 2. et grammaticus Crameri Ann. Paris. III,
p. 242, 25. cpcovsvvza, quod tamen participium adiectivo posthahendum. Ibidem rondv scripsit Boeckhius, ut roXoinov, tovvi',
Tonaqdnav. Nam solitarium ndv apud Pindarum non vidctur corripi potuisee; vide de mensura vocis Boeckhium de Crisi p. 81
De tono , nam Boeckhius ronav voluerat, admonuit Reiseqq.
sigius Enarr. Oed. Col. p. CC. SCII.]
V. 87.
[yaqvsfisv iam ante Dawesium Miscell. Critt. p. 52.
veteres quidam grammatici de divinatione repnsuerant. Vide Com-

mentar.

SCH

OLYMPIA
90

iti

y.aX&ancig avTs (pQtvog

ijti

19

II

fmXiag diCvovg Uvteg;

toi

Tavv6aig'

'Ay.QccyavTi

165

avddOo^iaL ivoQniov Xoyov dXa&el vofp^

Tfntlv

iirj

Tiv txaTOV ya iTiov JCoXiv cplXoig

avdQa

^aXXov

tmQytTav

95

:fQaJtiOiv dcfd^oviCTeQOV tb

dXX' aivov t^a 'AoQog

QriQcdvog.

ov

dixcc

t6

XaXayfJOai

OvvavTo^ievog

dXXd

.,

'Ejt.

y.c(Qycov

e'.

vi^ dv175

6q(x)V,

ix^iXav

70

^iQa

v.Qvcfov

di^ev ioXmv

te

xaXoTg

100
V.

97.

il^d^nog dQid^iiov JttQiTticpevyev

tQyoig.

ijtel

iv.elvog

o6a %dQ^iaT aXXoig

Tig clv cpQdGai

&H(ov

et ibid.

'id^rpiev,

180

dvvaiTo;

ia&l(ov xaKots

[Pauciores libri 'AKQayavTa , quod deterius. SCH.]

V. 92.
[av8aao(iv codex Lips. iri. pr., quod olira defendebat
Boeckhius, qui avSdv verbi forinam inediara in usu fuisse negaTu vide Ellendt. Lex.
ret.
Alterum reduxit de Crisi p. 126.
V, 91.

Soph.

I.
p. 255 seq. SCH.]
V. 95.
[Libri boni cum Scholiis vetcribus
iinde Mingarellus arvoi' 8' ini^u. SCH.]

a.i.1'

[KaXolq ex Scholiis veteribus et paucis libris revocaIbidera ante Aristarchura vitiose Kqvcpiov. SCH.]
V, 99.
[De forma iyiHvos, quac praeter h. I. exstat Threnor.
8, 1,, disserit BoecMiius de Crisi p. 117. SCH]
V. 97.

tum,
fr.

ulvov ini^a,

2 *

OATMniONIKAI

20

F'

OAYMniOMKAI

V'.

OHPHNI ARPArANTTNiit
EIE&EOI^ENIA.
Strophac.

v_/

\^

/ ^
\j
E

^
/

rwy

\j

v^

i.

w
2tQ.cc'.

jL vvdaQidaig tt cpiXo^dvoig ccdeiv zaXXijrXoTtd^n

#' 'EXiva

kXhvccv 'AKQayavta yeQaiQCDv evxo^iai,

O^Qovog ^OXv^iJtiovUav v^vov

oQd^ojGaig^

d^a-

^avton^odav
ijt^ov aatov.

MolOa

6'

oi'r(D

tot s(aQk6ta y.oi

veoOiyaXov evQOVtL tQOJtov

5
V. 4.

zJcjQup (pavav

haQ^o^ai KediXa

ovT(o not

01. III. V. 1.
[Spiritn leni Boeckhius eignavit dSstv, quod
testibus veteribus grammaticis cst Aeolensium.
Vide Kott. Critt.
ad Pyth. II, 96. SCII.]

[Boeckhius quum antca Molaa, 8' ovtco toi naqiata

V. 4.
ex uno codice et Scholiis scripsi^set
sed , si vocativum voluisset
,

OLYMPIA
(xyXaoKOJHOv.

tJtti

21

III.

xaitciiOi

^tvxT^iwtg

jifi^

nqaOGovti

fi

tovto \^t68^iatov

cpoq^uyya tt JtoixiXoyagvv
tt

y.al

XQtoq.,

^oav avXav

10

fjj

viOCovT

i:ticjv

^iOiv
tt

UiOa

^E ytycDVtiv tdg aJto

15

AivrjOi6dy.ov jraidl Cvniiliai jTQtJtovtcjg,

^tviJLOQOi,

hi
10

CticfavoL

av%^Q{xiJtovg doidai,

Ijt

'Ejt.

lL

Tirt, KQaivav lcptt^dg '^Hoav.Xiog JtQotiQag,

20

dtQfKrlg '^EXXavodixag

yXtcpaQayv

AltaXog

rijo

vil^od^tv

'Ko^aiOi

d^icpl

^dXy yXavKoxQoa koo^iov iXaiag

tdv

Jtott

"lOtQOV djto GyAccQav Jtaydv tvtixtv ^A^icfitQvavLd25

dg,

15 ^ivd^a

tdiv

OijXv^Jticc ydXXiCtov dd^Xav,

6dy.ov 'TjttQlioQicav JttiOaig ^AjtoXXcwog d^tgdjtovta

Xoycj

30

cfQOviav Jiog aitti JtavdoTcoi

jti()td

V. Vi.

dXoi

V. 16.

d^sgdnovta. oyt

ovzco Ss diccadiim fuisse animadvertisiset de Crisi

poeta Molott
126., postea ad Hermanni emendationem rediit. In qua
TOt est ex Pal. C. ; reliqui tioi. SCH.]
[Et hic et v. 36 , ut solet, libri fluctuant inter viaV. 10.
In SchoUis Victor. II. a, 410. vsiaovrai
Covt', vsiaaovT, vicovz'.
Videndus Spitznerus in II. iV, 186. Buttmann. Gramm.
cxstat.
arapl. II. p. 249. Lobeck. SCH.]
Optativus signi[^d^jj ex libris pluribus Boeclihius.
V. 13.
quis reportasset victoriam. SCH.]
ticaret carminibus indicari
[Turpissimo hiatu vulgo &gd7iovza. oys. Boeckhius
V. 16.
ex Scholiis et libris optimis emendavit. SCH.]
[Plurimi libri alrsl, pauci uitsi vel stfi, h. e. rjtsi ;
V. 17.
vide Comment. Varias loci interpoiationes refutavit Boeckhius, quanqnam a&yndeton ne nunc quidem ferendum ccnset Hermannus
Vetcres quidem grammatici aLzsi. a singnlari
Opuscc. VI. p. 18.
voce alzos, quam aXaos, r^fitvog, sv8iairri(ia explicant, repetebant; vide practer Boeckhium de Crisi p. 67 seq. Eustathii Prooeni.
INunc Bergkius post Xoyut commate distinguens cum Koep. 10.
nio Jioi "AXrsi dedit. SCH.],

. 41. p.

OATMniONIKAI

22

^vov

ccXCh Ov.iaQov Tf cpvTev^a

cpavov T
ycio avtcp, sratQl jth'

rjd)]

F'.
dvd^oajloig 6te-

clQttav.

^co^av ayi6d^tvtcDV, 61^6oXov yov6c<Q^atog 35

^iYjvig

20

k^JteQag ocpd^aXuov dvtecfXe^e Mtjva.,

^^aXov

v.al

'Avt. ^.
de^Xcov ayvdv zql^lv %a\ Ktvtaetr^-

Qio
''jjxf

dXX'

^ttd^ioig

ov

t:tl

aaa

VQrjavoig 'AXcpeov'

v.aXd devdQt^ e&ciX?.ev %coQog Iv ^d66aig

40
Kqoviov UeXoJtog.
tovtQV edo^ev yv^vog avtci) v.cirtog o^eiaig vjta-

y.oveaev avyaig dXiov.

25

61)

45

Ig ycXav rtOQeveiv dv^iog ctoiiaiv

tcyt

'Eit.

viv hd^a Aatovg

'l6tQiav
6e^cit

^AQV.adiag

iXi^ovt

l:tJto66ct

d:td

^.

Q^vydtriQ

deiQccv v.ai JtoXv-

yvdiLJttov iivyav,

evte

y.iv

dyyeXiaig EvQv6ii^eog evtv

dvdyAa

V. 18.

dqsrds-

v. 23.

e9aXXe

v, 24.

Jta-

60

tQod^ev
tdo^s

v. 25.

hooevsv

18.
[dgsToiv cum Scholiis libri optimi. In aliis qaum dgsTug esset, hinc ugsrais natum est in aliis. SCH.]
V. 25 seq.
[noqsvsv mala Heynii correctio. De apostropho
cooficitv, pro quo coofiu exspectes, dixit Boeckhius de Crisi p. 13.
Versu seq. 'lotqiuv viv paucorura est sed optimorum librorum
scriptnra; errorem muitorum librorum 'larqiuvrjv (unde 'larqiuvuv elicuit Bergkius) sati vetustum arguunt Scholia. Eadem
tertiam commeraorant scripturam 'lozqiu (h. e. "Jqrsfiig) viv Aristarchi
qui 'lazqlu viv sv&u cura sequentibus contorte iungebat.
iGTqiuvTjv Boeckhius idcirco praelatum disputat probabiiiter, ut
ejllaba brevis removeretur, quae tamen , quum liquidae facile geminentur, produci potuerit; vide de Crisi p. 102. Id tamen vitaturus
Grashoffius in Zimmermanni Diar. philol. 1831. II- p. 708. 'lazqiav
i'v coniecit.
At quum i'v, h. e. uvtov, avtijv, ab Hegychio Cypriis
tribuatur, vide quae dixi olim ad Ibyc. Rheg. p. 103 seq. , in
Pindarum inferas incautius.
De pronomine i' vel i' accuratissime
Ellendtius Lex. Soph. I. p. 821 seqq. SCH.]
T. 30.
[De forma epica Iqog h. 1. cx libris reposita dixit
Boeckhius de Crisi p. 91 seq. Dindorfius Praef. poett. scenn.
V.

p.

XIII seq. SCH.]

OLYMPIA m.
yQvCoxtQojv

d^/jXtiav

eXacfov

23

av

a$ovd'\

itora

Tavyixa

30 dvti^H6'

vav

'Oo^&oiOia tyQail^tv loav.

Ztq. y
'HHvav y^&ova jrvoidg o:ri&tv

^ti&ijtoyv vdt xi

BoQta

55

To&i dtvdQta '&avuaivt OTa&tlg.

ij^vyoov.

T(DV viv yXv/.vg ilitQog tOytv dadty.ayva^i^rTOv JttQi

6o6aov

Ttoac'.

ikXG)v cpvTtvGai.

y.ai

vvv

tg

Tavrav ioQTav ilaog

60

avTi&toiOiv viOOtxai

35 6vv

^a&v^cjvoiy didviivoig Jtaioi Atjdag.

'AvT.

Tolg yaQ littXQaittv OvXvtirtovb^ io)v &arjT6v dyojva

65

vt^itiv

dvdQcav T

aQtTag

dicpQt^XaOiag.

JttQi

l^t d' cov

xt Qi[icfaQ[L<xTov
JtccQ

&v^i6g OTQvvti cpc^ttv

^E^i^itvidcig

GrlQGtvi % lX%tlv y.vdog., tvi:t:tcjv didovTov

Tvvda-

Qiddv,OTi JtXtiOTcaOi ^qotg^v 70

40
V. 30.

^tiviaig

Ifqdv

avTOvg'
V.

31.

i3toiyoin:ca

yuKSivav

v.

XQafli^cag,

35. 8i8vfiois

v.

38. cov

na

[Libri y.aKiivKV vel y.u.niivttv. Ad rationcin ll(iiuerici

xai niivav dcdit Boeckhius, cni Thierschiu Granim.
p. 351. obmovet Findaruni Homcricnm textum, qualis ante Aristarchum fuerit, ob oculu8 habui^^e. Ibidem multi libri nvoiaiq.
V. 31.

lextiis nostri

SCH.]
[Metro succurrit Boeckhius, quum pro vulgato 8i8vformam indicio aliqnot cudicum, qiii 5i8i>fifiots pracbent, reposuit.
Lt andXafiog et dnukafivoq vcovvfiog et voivv35.

V.

(loiq alterain

juvos-

SCH ]

[V'ul<!;atain wi' na fx tribus codicibus correxit Boellesjchius nagorqvvif 8i.iyiiqit. Quo glosseraate quum
Scholia recentiora utantur, illa quoque naq habuisse videntur. In
Pal. C. glossa ad nd (*ic) est appicta dqyov , h e. eam voculani
naoiXxiiv
naqankrjqcofiarinov esse; idemque videntur Scholia
vetera voluisse, quae na habuisse in textu demonstrat ncos in VraCui ieiunum itnd na videbatnr ex Isthin. V, 55.
tislaviensibus.
defendi posse, utriusquc loci discrimen non repiitavit.
!\>que eo
loco certa lectio eet. SCH.]

V. 38.

ckhius.

OATMmONIKAI

24

r.
'Ejc.

y.

v6t^H yv(6iia cpvXu66ovTg ^a%(XQG)V teXtTag.

bI 6' agiOvnhL ^ihv vdojg^ y,rtdvcov 6a XQvOog al75

6oie6taTov,

vvv ya

JtQog

l^yatiav 0*joo3V

dQitai6iv l%dvG)V

a^tBTai

OLKO&ev '^HQaY.Xeog 6taXav.

45
V.

Ka^ocpoig.
44. CTTiXoiv

V.

44 seq.

ov

V. 45.

[GraXav et

quosdam voluisse
Commentar. SCH.]

sl'r}v

y,iv

ov

to st6q6g}

(polg

a^atov

dtcolco"

Keivog

6' e6ti

6o-

eir^v.

fiiqv

v. 45. fiiv

ducta ex

veteres ineptulos

libris.

Ibidcm KHvog
Vide

patet ex Scholiis.

OLYMPIA

25

IV.

OAYMniONlKAI
^lrAYMIlI KAMAPINAIO
A'.

n H N

Hi.

Strophac.

^^

\J

X
^~^
/
/
X >^ f v^ v^ \j^
i^

<^ w

\^^~ ~^

V^W

I^ l^

\j

lu <<j^

\^

(1

\^

^^ \j\j

\j \j \y ^j
X
-^
/
/
v-^v^
\j \^ \J -'

\u\j

\J^

i.

V-

OATMniONIKAI

20

J.

^QovvKg dxa^iavtortodog Ztv'

M2iXatri{j v:tlQt(xu

ttal yixQ G)QaL

nomXocpoQ^uyyog aoidag kXi666^itvai

VJto

jt'

rcft5

il)av

vtJfr^Xotdtav ^iaQtvQ^ atd^Xrov.

tv ^QaOGovtav, t6avav avtix

itivmv 6

:totl yXv^itlav

dXX\
Irtov

dyytXiav

tOXoi.

Kqovov

og Aitvav

t%ttg,

lo

dvt^6t66av t^atoyKtcpdXa Tvrpoivog

ojtj3()/j(ov,

oj

Jtal,

OvXv^irtiovi^av dtxtv

XaQitav

tnati t6v8t zoj^iov,

15

*AvT.

10 XQOViatatov

(pdog tiyQv6^tvtow aQttdv.

yaQ
oytGJV,

og

iXaia

Wav^iog

iztL

6tt(pavoi%^tig

Ih6du8L

xvdog
20

0Q6aL
6ntvdtL Ka^iaQiva.
XoLTtaTg tiy^aXg'

tir^

tvcpQow

d^tog
tJtti

^iiv

aivio)

^dXa

jttf

tQOcpalg ttoiLiov ijtrtov,

15 %aiQOVtd
Tial

tt itviaig rtav66:ioig

d6v%iav

rtQog

cpiX6rtoXiv

'^o

xcMaQa

fvoi^ia tt-

TQa^^ivov.
V.

7. rjvsiiOi-aGav

et

c^qlfiov,

v.

10. rJKSt

v. 15.

^siviais

V. 7.
01. IV.
[oiii^Qifiov tanquani formain vetustiorem ex
compluribus libris reddidit Findaro Boeckhius. Ex Iloiiicriciij carininibus nunc expul:>ii patronuin nacta est oliin Ilermannum de eui.
rat. gr. Gr. p. 20 geq. , nupcr Goettlingiuni iii Uesiodi Theog.

140.

SCH.]

[XagiTCov &' ekuti optirai libri cum Scholii!--, quae tov

ovvSiOfiov nsqiTTOv esse volunt. Bergkius autcin ita servavit,
ut versu 8. OvXv/.intoviiiccv ederet. Paulo post formain antiquam
ct Homericani lkhv loco vulj^aris rjxfiv Boeckhius ubique repoVido et Buttmanni
euit, non repugnante optiina odicuin lamilia.
Gr. ampl. H. p. 205. Lobeck. SCH.]
[^sviaig ex paucis iisqiie optimls libris reposituin pro
V. 15.
vnlg. ^iiviaiq. Profectum id ab ii.-*, qui nal \\\ stropha corripi
V. 9.

non

intelligerent.

SCH.]

OLYMPIA
ov

il^evdtC

Tiy^a Xoyov

IV.

27

diaitHQd Toi ^QOTCJV tXeyxog'

ajteQ

30

KXv^ivoio nalda

^Eit.

20 Aa^ividdcw yvvaivMV
'iXvOtv i^ chi^iag.
XccX'^ioi6i

6'

iv tvTeOL

vvkcov

dQo^wv

35

hiJtev '^TifjMvXeicc ^utcc 6Ttcpccvov low

OvTog
*25

lycj

'

TaxvTccTi'

xeiQeg de Ttal 7]toq lOov.

cpvovTai de vmI veoig iv ccvdQaOiv

40

jtoXucL d^a^a v.al itaocc tov aXixiag

loLV.6Ta yQovov.
V.

22. jija^xorai

v. 26.

vioig dvSqaat noXial

contiouato versu,

Particuhi aut ex seV. 19.

[aitsg nal KXvfievoio libri boni.
quente Kl. orta, aut ab interprete ascriitta. Scholia vetera ignorant.

SCH.]

V. 24.

codlces,

non

raxvraTi j^fiosg xrA. Scholia et quldain

[ovros iyco
ita sanus lioiiio Apollonius de pron. p. 332, C.
Conf.

Coiumentar. SCH.]
[Bergkius edidit Iv uvdgdai iioXial
V. 2(> seq.
rov dXiyiias. SCH]

||

d-ufidxi

nag

OATMniONIKAI

28

O AYMniONlKAl

E'.

E'.

^AYMIAI KAMAPINAIili
n H N

Hi.

Strophae.

jLi})rjXav ccQerav

(1

i.

aal Ortcpdvcjv aatov yXvy.vv

Tc3r OvXv^irtici, 'Slzeavov d^vyaxEQ^ xaQdia ytXavtl

cha^iavTo^todog x anY\vaq dt^tv Wavy,i6g te dcDQa

^Avt.

d.

og xav Gav rtoXiv av^03v, Ka^iaQiva, XaotQocpov

v5

^cD^ovg t| didv^iovg lytQaQtv tOQralg d^eav

yi6taig

vn6
V. 4.

ft-

10

^ovd^vGiaig did^Xcov ve rte^L^taiiiQOig d^iXXaig,

Kafiagiva,

v.

6.

nefinza/isgois

[Kafidqiva ob iiietruni ad analo^iani iiominuiii

reposuit Boeckhius.
Et sic Bekkerus cdidit
apud Herodotuin VII, 154. In Choerobosci Ortbo^raphia Crameri
Ann. Oxx. II. p. 227, 21. Kafiaglva exaratur. SClI.j
[Legebatur nifinTa/ii goig > quod aeque \ itiosum
V. 6.
atque nsiimco^oXa. Corrcxi, Schoiia nsvQ-rjfisgovs vocant in inter01. V.

Aiyiva-,

V.

Mvgiva

prctatione.

4.

rell.

SCIl.]

OLYMPIA

29

V.
'Eii.

ikxoig

rj^itovoiq

viKdOaig

^iova^mniLa

Tt

ttvtd^rpit,

tt.

tlv de

a^QOV
xt ov ctartq "Angav
'Aal

o3

<Jr^ftoJi',

^roXidoxt

15

iv,dQty^e

rdv vtoi^ov tdQav.

ikcyv d' OivofjLdov 3tal lltXojtog :raQ'

10

a.

%v6og

IJaXXdg.,

tvr^Qdrav 20

dtidti ^tv

aXOog

dyvov
t6 Ttov, iroraiiov rt "Siaviv, lyyaQiav rt Xi^vav^ 25
'Avr.

|3'.

%al Ct^vovg o^trovg., "IrtnaQig oiGiv agdti GrQarov.,

KoXXa

rt

6ra6iav '^aXdiKDV raiiag vinyviov

ccX-

30

(Jog,

dn^ d^ayaviag dyav Ig (pdog rovSe dd^iov dGrav

'E:t.

15

aie\

d'

d^icp

^'.

dQtraiCi :t6vog dandva rt ^idQvarai

35
rtQ6g tQyov
Kivdvvoi Kt-KaXv^^ivov i]v 6' tyovrtg Oocpol zal
:toXiraig ^do^av t^^tv.

UoTYjQ
Tiy,aiv

2rQ. y.
Ztv, Kqoviov re vaicav Xocpov 40

vij^ivtcfig

'AXcpe6v

evQV Qiovr

'Idaiov

re 6e^iv6v

dvTQOV,
Inirag oid^tv tQio^ai Avdioig d^tvcjv iv avXoXg., 45

V.

11. "Slavov
V.

11.

V. 16.

Fiactuant

viv et "Oavov.

iv 8e txovtiq

libri et

Scholia inter "iJavtv et "iJavovj^Oa-

SCH.]

V. 16.
[Boeckhius quum oliin iv 8fi hxovTtg pro vitioso tv
8s ixovTsg, quo turpis hiatus oriebatur, suspicatus esset, de Crisi
. 41. p. 120. facilem Hermanni emendationem suscepit.
Formam
jjv , in compoeitis frequentem
Hermannus reddendam censet Homero liiad. H, 191. coli. ^, 202.303. Odyss. T, 35*. Certius exemplum Alcman pracliet, iicet et ipsum ex emendatione profectum,
fr. XIII, 6. Dciect.
ovri yag ijv xitvyfiivov ia&n. SCH.]
,

30

OAVMniONIKAI

20 ah^6G)v

noXiv evavoQiaiCi

daidaXXtLV,

E'.

mvde %XvTalg

6e t\ 'OXv^iJtLoviTie

.,

'Avt. /.
noCeidavlaiOiv

50

ikjtOLg

l^TeQJtonevov cpeQeiV yrJQag evd^v^ov Ig TeXevTav,

'EiT-.

ijIcov,

Wav^ii

liaQ^neav KteaTeCGi

y'.

ei

ug

oX^ov aQdeL^
evXoyiav JtQogrnd^eig ,

y.f]

JtaQi6Ta^evG}v.

vyievra

6'

v.al

55

^aTev6i;j d^eog yeve6d^ai.

V. 21.

noOi8avioiGiv

v.

22.

sv^-vfiov, ig tsIsvtccv

V. 21.
[rioGsiSaviaiGiv Boeckhius ex Scholiis pro scriptura
librorum UoGeiSaviotaiv. Vide de Crisi . 41. p. 126. SCH.]
V. 23.
[Scholiu: 'O filv 'JqiGtagxog dvayivwGKSi o^vtovov
Trjv nagaXijyovGav , dvTi tov vyiaivovTa' Tivsg Ss cog laqiiVTa.
Choeroboscus Bekkcri Ann. p. 1426
UaQaqjvlaTTOfis&a nagu ra>
riivSagco Ti]v ahiaTiK^v Isyofifvrjv vyievra , cog dno rotJ vyitig.
:

SCH.]

'

OLYMPIA

VI.

Sl

OAYMniONiKAl

?'.

ArHSIA. SYPAROSIllr
n H N

Hi.

o p h a

c.

w
/

ww w
v^

\^\J \J \^
/ ww ww / w

/
/
/ \J
V^
\U <J 'U^ W
f
f
W
^
v^w \j Kj

f
f f (^ f v^
v^v-y >_'v-'
f
/
!
f
\J ^ ^ \J
^__ v^ ^
w
>-^

*_/

v_/

vjt

(1

i.

5' v^v^ v^vy___i^v-'_s^>^_^

I

v.jv^ v^w / v^vy v-zv^ v>

f
f KJ f <J f <J
V^ V^
/

Stq. '.
A.Qv6tagv:to6Td6avTtg tVTHXBi JtQod^vQoj d-aXd^ov
'KlOVag^ 03g 0T8 O^ttJJTOV ttfYQOi',

rtd^o^w aQyo^hov
XQrj i^ffifv TriXavyig.

5
V. 3.

/3cjftfij

re

6'

tQyov ^tQogoJtov

d^

^avTHm Ta^iag

ei'r^

^lv ^OXv^Moviaag,

Jliog iv IliOa,

dgxofisvovg

01. VI. V. 3.
[Quod ante
contra fidem librorura omnium

Boeckhium edebatur dgxofifvovg

petitum erat ex Luciani Hippia

optimorum librorum gcripturae
ccgxofisvov a lacobitzio reductae.
Ita tenue praesidium illi scripturae unum relinquitur imitatio luliani Orat. IX. p. 116. A.
c. 7.

SCH.]

Sed

illic

quoque

id

cessit

OAVMniONIKAI

32

?'.

CvvoiTiiGtriq Tt TCiV y.Xtivav 2i^QCiK066av, tiva oitv

v^vov

(pVYOL

y.HVog avt^o^ l:riyvQ6cug clcfd^ovcw

Tmg

c(6t(Jjv

Iv hi^Q10

uoidaig;

'.

*AvT.
i6tg)

yaQ iv tovtod

CC/AVdvVOl 6' CiQtTCU

Zo36TQCiTOV vlog.

10

6aiy.6viov ffd6' tyav

:te6iX(o

15

OI7T6 :r9' c}v6QCi6iv our' tv vciv6l v.oiXcug

TiyiciL'

ffOA/.ot 6f y.tuvavTai, y,ciX6v

^Ayr^^ia, t\v 6' aivog

YXo'i66ag

cljto

ei'

fTomog, ov tv

tl ^tovad^y.
dr/.ci

"AdQa6Tog yciVTiv Or/.Xtidav

rror' Ig

20

'AucpiciQrpv

yaC avT^v Tt viv yal

yag ik:tovg tyaQil^tv.

l:iH KaTa

(pd^ty^cct^

cpaidL-

'E:t.

15

IjTTft

d' tJttiTa

tl:ttv

a'.

Ta-

:tvQav vty.Qcav TtXt6&evTG)V

Xaiovldag
0)j^cii6i

aycp^TtQOv

Ilod^tcj

6TQa-

Tiag oq^d^ciXyov tycig,

25

toiovt6v
T

yciVTiv

aya%6v
6%ai.

V. 6.

ZvgaHOVGav

V. 6.

v.

[Vnlgjaris forina

Boeckhius
exulat.
esset
Zvgay.oaag,

enim

13.

ti t:iog

t6

y.aX

6ovql yaQva-

y.ai

'jfKpidgaov

ZvguKOvaai

nunc

e Pindari carminibns

ubi brevi sjllaba opus

ubi longa
ZvgaxoGaas reponeret. H. 1. ea
forma servata est in paucis, sed iis nptimiii libris, Gotting. Pal. C;
73.
in paucis aliis Svganocdv comparet.
Cf. v. 92. Pyth. 1
ita

in^tituit, ut,
,

SCH.]
V.

13.

258. et h.

['Aficpidoj^ov
I.

Boeckhius cum Hermanno Opuscc.

et Pvth. VIII, 58.

Xem. IX,

I.

p.

13. ex libris, Isthm. VI,

33. dc suo dcdit.

lam Alexandrini gramraatici de utraquc forma
ambigebant, veluti Zenodotus Homeri Odyss. O, 244. 'AfKpidqrjoq,
v. Scholi. Harlei. Apud Pinnovatum videtur, qui vulgarem Dorismum sectarentur: qnem tamen post litterani ^ saepius jj servare
Apud Stesichorum Athonotat Boeckhius de Crisi . 21. p. 74.
naei IV. p. 172. E. libri tamen omnes 'Afiq)idgaog sed in vasculo
\oiano apud Guil. Abekcn in Annall. Instit. Archaeol. Vol. XI.
Rationem eins formac cxplicabit
p. 202 scriptum AM^IAPEO^Ahrens in libro de dialecto Dorica. SCH.]
V. 18.
[Barbaram svncopen vulgatae excogitJitara a grammaremovit Boeckhius
ticulo, qui brevem in sede ancipiti non ferret
cum Hcrmanno cx consensu optimoruw fontium. SCH]

Aristarchus 'A/xcpidgaog praeferebat;

darum

'A/icpidgaog

ab

iis

OLYMPIA

33

VI.

dvdQl KCO^OV 6B6:r6tCi 3laQ86TL UVQaTlOOlG).

ovre dvgrjQig iav ovt

20

chv cfiX6vtiv.og

nal y.iyav oqkov oyoCGaig tovto yi o\ GacptCDg

6'

HaQtvQ^6co- ysXicfd^oyyoL

30

ayav,
35

MoiCai.

ijtitQtiJjovtL

UtQ. p.
'i2
cc

^ivtig, dXXa ^eviov

tcxyog,

rjdrj y.oi

ocpQa KaXtv^co t

6&tvog

iqyiovcov,

iv 'x.axtaQd

d6oyev oxyov, ly.ayal te ^Qog dvdQcov

40
25 xt yhog' v.uvai yaQ l^ dXXdv 666v dyEciovav6ai
tavtav lni6tcivtca^ 6ttcfdvovg iv 'OXvy:tici
littl

dtiaVto' yoritoivvv JlvXag vyvcov ccvaitLtvdiiev

avtaig
3tQ6g IlLtdvav 61 ilaQ

45

EvQcota :t6Q0v dtl 6dyeq6v ft' iXd^tiv iv cjQcr

'Avt.

^'.

d tOL no6tLddo3VL yiyd^ti6a Kqovico Xiyttai

30

61 JtaQ&tviav c>}6lva 'A6X:tOLg'

v.vQicp

6' iv

18,

iviXtv6tv

7tOQ6aivtLV 66utv EiXati6cc ^oicfog^

SiGTiota vvv nuQcrt

cov SvsfQiS T'S ciyav,

V.

Ttiujtoid' dacfiit6Xovg

yrjvl

50

ttKtLLtv.

otQVij)

rJQcoL
V.

io^66tQvyov Evddvav

Jtaid'

v. 25.

v.

ullav

19.

55

ov cpiXovsiKOS iwv ovr

oafifqov y il&tlv

v. 28.

33. gsq)os y,

V. 19.
[Bocckhiana ecriptura versiis nititur auctoritate optimoruDi lihrnruni, ad qttos proxime accediint ii, cjiii reliqnis eodem
modo ecriptis Svsi^iS invexerunt. Hinc libri interpoiati Ov Svgtgis Tis icov orr' wv qiiXoviiKO? ayav, audacins alii Ov cpiXovstjtos

ia>v

ovx' (ov SvssqIs tis

ayav.

Formam

fiygjygts

testatur

Moeris p. 194, 25. Bekker. ^vsrjqiSos y-al Svsriqis 'AttikoI, xai

nXaTcov N6y.(ov %' SvsiqiS "EXXrjvss- ^ ide Lobeckiura ad Phrynich. p. 707.
Nomen feminae Thessalicae ^vsvQ^S (lacobs. Lectt.
Stobenii. p. 50.) est apud Anacreontem epigr. IH. et Simonidem
Ceum fr. XLIX. p. 66. edit. maior. SCH.]
V. 25.
[Olim aAAav signabatur, ut (j.ByaXav Pyth. IV, 19., Xa^qoTocTav ibid. 244. Doriensium hunc fjenitivum ubiquc ci rcum ilectit Hermannus in Aristoph. Nubb. 338 , quum ex acov (actoi')
ortos sit. Idem de sentcntia veterum magistrorura praecipit Ahrens
de Dial. Dor. p. 31. Immerito Buttmannus Gramm. ampl. I, p. 146.
:

eecQs statuit. SCH.]

V. 28.
[aafiiqov fi iX&slv Boeckhius pro librornm interpolatorum lectionc cafisqov y iX^aiv , non interpolatorum cafitqov
iX&ilv. Similiter inutile fulcrum cnm libris sublatum v. 33. SCH.]
Pind. Carm. Sect. I.
3

OATMniONIKAI

31

dv6Q(DV

og

^taiOava

ccva06t

'Aoy.ddcjv

tQacptio''

'evd^a

v%

Xa^e

yXw,Haq ^tQmov

'ArtoXXovi

^AcpQodLtag.

^ij^avo'

'Eit.

'iXad^

oi'6'

AiitVTOV

:tavrl

dXX' 6

XQOvcp

^vjtw

Iv

ov cpatbv

60
:tii6aiq

dtXdtov

rttQ

65

^tdd^ag.

d 6t

cpoiviy,6'AQoy.ov

40 zdXm^d

yoXov

o^tia ^tXita,

lav navttvOo^tvog tavtag

coytt

^.

zXt^ttoiGa

yovov

'&tolo
^itv Ilvd^cwad',

ohfXv

^AXcptov

35

s'.

^ojvav y.atad^rivMy.iva

dQyvQtav, Xoyiiag vjtb v.vaviag

tUts ^tocpQova xovQOV. t^ ntv 6 XQvCovo^iag 70

jtQav^r^tiv t ^EXti%viav itaQiOtaQtv tt MoiQog-

6'

riXd^tv

v:tb

O^tXdyyvav

vjt

C36iv6g

2tQ. y.
iQatag

"la\iog

ig (pdog avtiv.a.

45

XtXitt

ya^ial'

tbv

yitv

75

%vi^oi.iiva

6vo 6t yXavv.ajttg avtbv

6ai^i6vG)v ^ovXalCiv l&Qiij^avto ^Qazovttg d^t^cptl

lci

y.tXi66dv v.a66^tvoi.

:tttQai66ag iXavvav

iv.tt

Iv
V. 37.

nv9(ova8\

v. 38.

^aOiXtvg
Iv.

6'

littl

Ilvitcjvog.,

80

ditavtag

OlitGJ

xcivrus nsg

v. 42.

'EXev&co avfi-

nuqiazaosv
[riv&wvuS' rectior est et usitatior tonosis vide Goettacc. p. 356 seqq.
Idem correxi 01. IX, 13. SCH.]
V. 38.
[Formam ex morc Aeolensium Pindaro concessam nsq'
rcvocavit Boeckhius et Pytli. IV 265. et in compositis nsqdnzwv
Pjth. III, 52., nfqoSoig Xem. XI, 40., ubi vide quae notavimus.
V.

37.

lingii doctrin.

Compara Ahrentem de

Dialecto Aeolica p. 150. SCH.]

[Libri non interpolali cum Scholiis veteribus exhibent
Eii.si&vtav, vel Etliv9viccv. naqtataasv, quod Boeckhius pro glossemate habuit, pro vera scriptnra recte habet Kayserus p. 14.
Sed leiuma tamen veterum Scholiorum nqavfirjTiv x 'EXiv%w
V.

42.

monstrat.

SCil

[Vulgata Boeckhio vii<a vitiosa propter divisloncm

verbi inter duos versus. Quum autem Hermannus alXa xixqvnro
Praepositio
proposuisset, Boeckhio tutius visura est iv scribi.
v.

53

seq.

OLYiMPlA
fCaida,

ii^tto

Evadva

Tov

35

VI.
rtxoi'

avTOV q)a

fpoi^ov

yoQ

'yeyay.eiv

^AvT. /.
itaTQog^ 3itQ\ di^aTCJV 6' tOtO^ai \iavTLV ijtix&o-

50

85

vioig

t^oyov, ovdt noT

rag

toI 6'

aQa ^avvt.

ovT

iy.Xti^tiv ytvtav.

ovr

ytyQVJTTO yccQ Gyoivco ^atici t

55 iav

av.ovCai

(xiv

idtlv tvyovTO ^Te^JiTaTov ytytva^tvov. clXX' iv

iavd^alGi v.ai

iv chtiocacp,

90

jia^TtoQCfVQOig dyTlCi ^t^Qty^t-

vog cc^Qov

To xal vaTtcpd^i^tv vaXtlOd^ai ^iv XQOva

(jcjftw

Gv^JlavTi y.dTriQ
'Eit.

TOVT

95

cfdvoio Xdi^tv
"AXcftco {dooco

vaQJtov "H^ag.,

vaTa^dg iv.dXt66t

lloOtLddv

ov JtQoyovoVy

tVQV^iav,

Toiocfooov AccXov

y.ai

d^tod^aTccg
100

6y.o:t6v,

60

y.

ow\Ji d%-dvcn:ov. TtQitvdg d' Intl yjQvGoGTt-

ahtcov XaoTQocfov

tiliccv

tiv

tcj

vw.T6g vJtai^QLog. dvTtcfd^ty^ccTO

v.tcfccXcc,

d'

ccQTitJtiqg

105

jtaTQia oOOa, ^tTccXXaGtv Tt ^llv "OqOo, Ttv.vov.,

dtvQO Jtdpcoivov
V.

ig

ycoQccv tfttv cpd^iccg oJtLG^tv.

53 seq. iyKingvnTO

Tu

Sophocl. O. C. 496:

ItinofiaL yocq iv
fi^
inquit, praepositionis divisione et nominis consilii inopia exprimitur elegantissime, ut in nostro loco simile quid
in fine

versus

est

Svvaa9at, uLi hac,

Ad excusandum hyperbaton, quod iv saepius passum

Boeckhius excitat 01. II, 31. Vlll, 1. Pyth. X, 58. Ceternm dnsiqaros, lonice dnsigT]Tog immensus, infinitns, ah
Illud redit
altero dnsigdzog, inexpertus, distinxit Boeckliius.
ad i. q. e. nsiqdv , hoc ad nsiod^siv , et ut &av^aaT6s, d^avfiaTog, sic dnsigaaTog
dnsiqaTog. SCH.]
V. 55.
[Zr]v68oTog yodcpsi... dvTi tou ^s^gsyfiivog. Nempe
scribebat s^gayfiivog , quod est in duobus codicibus servatum,
Eiasdem formae Doricae vestigium est Isthm. IV, 57. SCH.]
V. 62.
[fisTaXXdaavTi Iv Hermannus ad Orph. p. 15. coll.

signiGcatur.
est,

p.

788.

SCH.]

3*

OATMniONIKAI

3(i

?'.

6'.

2tQ.
iTcovto 6' vij)rjXoio Jlirqav

65

Kqoviov

aXi^arov

110

^riOavQov didv^ov
y.avT06vvag, x6v.a ^i\v (fovav av.omiv
tvd^a ol cjTTaOa

'^tv8tow ayvaCtov, tvt av 61 ^&QaCv^idyavog iXd^av

^HQanXirig, OHivdv d^dXog 'AXvaidav, TCatQt

hoQtdv te %tL6^j :tXH6t6^i^QOtov ttd^wv te

115
^iiyL-

6tov dt&Xcov,

70

Zrjvog tT^ dvQOtdtcr

av

tot

|3(0fioj

y^Qri^ti^oLOV

&i6d^ai KiXev6tv.
^Avt. 6'.

ov jtoXimXtitov

ii

va^" "EXXavag

yivog

'lafii-

120

dav.

oX^og

tdJttto'

a^i

ig q^avtQav

ti^iavttg

odov tQyovtai.

IQrj^^ tva6tov'

6'

^iai-iog

i^

aQttdg

ttv^iaiQtL

dXXav

VQi^iatai cp&o125

Vt6vtOJV

75

tolg, oig nott rtQcotOLg

lXavv6vtt66iv

aidoia

:ttQL

dcidivatov

6q6^iov

XdQLg

tvvXia

TtotL^td^tL

^OQcpdv.
V. 66.

icov

V.

dnovsv
V.

68.

V. 68. Tcatgog 9''

v. 74. Mcofiog in 6' uX75. dgofiov y
v. 76. noTi6tat,i

[Vulgata natgog %' iniperito nietrico debebatiir.

Ex

Herniauno correxit Boeckhiu!!, coll. 01. III,

20. VII, 42. XI, 46. Ibidcra 'AhAnSxv Ilennannus Opuscc. I. p. 267.,
quum forma recepta insolens sit. Quidam libri 'AXyitSav. Vulgatam tainen tuetur forma TlsLgaiSao Iliad. z/, 228. Quae ut a
nomine TJuqaiog rjfiQaog fluxit, sic 'Aly.a'i8rig ah "AXyiaiog,"AXVide Scholia Veneta 1. c. et Spitzncrura cum Lobeckio ad
Httog.
Fhrynich. p. 41. Buttmannura Gramm. ampl. II. p. 438. Lobeck.
libris {nttrgi

-S'')

cuiii

SCH.]
V.

71.

[Punctura in flne versus

cum

Scholiasta

tollit

Her-

mannus, quo facto p^ratum asyndeton evanescit. SCH.]

V. 74.
Libri ficofioc; 5' i| aXXoov, pro quo
iiwfiog 1 akXcov.
Schmidius ta S' aXXcov quod probo cum Herraanno.
Constat Si
et ZB non semper post primam sentcntiae vocem legi; cf. Kiessl.
ad Theocrit. VI, 39. De Pindari vero usu vid. 01. XI, 99. Pyth.
,

IV, 228.
Ceterura conf. explicationera.
v. 75.
[Pars librnrura cum Scholiis ngcarov. SCH.]
T. 76.
[Optimi quinque libri cum lemmate Scholiorum veterum notiatd^si, quod reposui, coll. Olymp. VII, 3. Vulgo nott-

atd^H. SCH.]
v.

77.

[Vitiura

metricum oqog a g-ramraaticis Byzantinis

ii-

OLYMPIA
6'

tl

37

VI.

hviKjg vTCo KvXXccvag oQOig,

TQatg Vdofg

^Ayi^ola, ft130
'E:t.

6'.

vaittdovTEg idaQtjCaif ^ediv y.dQVKa Xitaig ^vGiaig

JloXXd di^ JCoXXcuGiv ^EQ^dv tvOt^tcjg^ og aYavag
tytL ^ioiQdv T

80

^AQy.adiav t

tvdvoQa

T<fj'

xtivog,

di^&Xav

135

:tal

2Ja-

oj

Otqcctov,

6vv

^c(Qvydov:T(p

do^av

(i'

tyca

tiv

:rciTQl v.Qaivti

^Jtl

Otd^tv tvtvyiav.

yXojOCcc cr/.ovccg XiyvQag,

140

i&iXovTa :TQogiQ7tti v.aXXtQooiCji :Tvoaig-

lUiTQO^idTcoQ t^id ^^TV^cpaXig, tvavd^t)g MtTOJTta,

>:tq.

85

t.

nXd^LJtTtov a Gt^^av tUKTtv, tdg iQaTtivov vdcoQ 145

itio\JLai,

dv6QC(6iv aiyuaTcclOi JtXiy.av

V^lVOV. OTOVVOV vvv tTcciQOvg,

Alvia,:tQmov ^itv"UQC(v IlaQ&tviccv 'xt/.cd/ycJw, 150
yvcovai t t:ttiT, aQyaiov ovtidog dXccdiOiv
90 Xoyoig tl cptvyo^itv, BoicoTiav rr. i66l yaQ dyytXog
TtOlTiiXoV

OQi^og,
V. 77.

ugog,

v. 83.

nqogslKfi

latum ciim Hcrraanno expiilk Boeclthius non ginc

Vratisl. A.

libris et Scliull.

SCH.]

jtqoqionst. Sic Bncckliius e\ optiuiis lihrlsi. Seil h. 1.

deteriorcs vidcntur scrvasse, <jtii 7igogily.si oflcnint, lectiiiii
tamen id manifesto iam veleri Scholiastae; rf. Sclinl. BnccVh. V.
142.
Hnc niipcr Tafeliiis commcndavit propter i^ilovra. Md.
explicat.
[kayserus p. 16. , qiii ScliolIa-:las nqogiXtiii hahiiisse
V. 83.

verum

negat (ctBocckhius de Crisi . 26. p. 68. id Tricliniom dcimiin de

euo infarsisse monucrat), inoIcntiorciii syntaxin accnsativi effugit
hac coniectura cct i&ilovTi nqogiqngi. Non crcdn. SCH.]
V. 86.
[Praesens nto/iai tanqnam prorsus solitarlum nntiivit
Buttmanniis Grainm. anipl. II. p. 275., cui Lnlicckius Theognid.
:

1085. (volcbat 1129.) addidit.

Sed is lociis niinc corrcctiig est.
In alios quosdam locos praesens intuleriint alii, quos redargiiit
Meinekius Comic. Graec. T. HI. p. 515. et Cobetus Observatt.
Critt. in Plat. Comic. p. 61 seq.
Et Meinekins quidem apud Pindarum nivoiiai scribendiira prnpnnit, qua forma pvacter Nicandrum Theriac. 912. usus est Hedylus Anth. Pal II. p. 745: Tq
Fortasse vir praestantissiinus
dictnivofiivT] KaXXIoTiov avSqaoiv.
in vulgata nobiscum acquievisset, si recordatus e^set loci Ibycei
fr. XLIII. p. 204: nvKivag niftcptyag niofisvoi, quo Pindarica forma
muniri videtur. Neque aliter Scholia vetusta reppcrerunt, nisi quod
pro faturo habuisse explicatio ytvaofiai docet. Inepte. SCH.]

OATMniONIKAI

38

z.

Tqv%6^G)V 6'ii\naXa MoiGav^ 'ylvavq

y.Qrp;iQQ

aya-

aoiddv

(pd^eyKTov

155

-^AVT.

d:tdv 6t iie^vd6&ai 2]vQazo66dv te

xav ^Uqov

aQxm

95

oiad^aQo)

y.al

diljKav.,

0jcflcroj

fii^dofievog, (poivi^nojre^av

XevMorjtov t8 nd^vyaTQog tOQ-

d^cpistH /da^atQa.,

160

Ta.v,

Zrjvog AlTvaiov

oial

f'.

'OQzvyiag

XvQai

^ioXjtai

oiQdTog.

d8v>Xoyoi 8t viv

Tt yLyva^KOVTi.

ft^

d^Qd66oi xqo-

vog oX^ov tcptQjrav.

6vv 61 (piXoq)Qo6vvaig

tvrjQdTOig 'Ayri^ia di^aito

165

3cd5ftOV

'Ejt.

oiMO^tv

ot5c6' djto

t.

UTV^cpaXiciv Ttiyiov %otivi666^itvov,

100

tv^i^Xoio

j.trQ'

Xti:tovT

'AQ^adiag.

jtiXovT

iv

dyad^al

ya^tQia

dt
170

vvktI d^odg i% vaog djtt6%iii(pd^ai 6v dyavQai. Q^tog

Tavde %tiv(ov Tt 'nXvTav al6av JtaQt^Oi (piXiov. 175
6i6JtOTa jtovT6^t6ov, tvd^vv 6t jtX6ov ota^aTcov

izTog i6vTa 6i6oi, %Qv6aXaKdT0L0 :t66ig

105
V.

601

'A^(piTQiTag, iiicav 6' 'v^vav dt^^ tvTtQSttg dvd^og.

92.

siTtov

V.

100.

et

SvQanovaav

svfidloio

V.

v. 96.

Si

(iiv

v.

97. 9^qav-

102. TcSvS' insivcov rs

nqrjTjjg ciim llbris ubique retinuit Boeckhiu?,

tritam a librariis illatam esse incredibile censeat. Cf. de Crisi .27. p. 73. Exspectanda Ahrentis accurata disquisitio in libro de dialccto Dorica.
Nam arbitrio Boeckhii difV. 91.

[Formara

quum formam minus

fido.

SCH.]

stnov.
Buttmannus slnov postulat; vide eius Excurad Platonis Menonem. Sed Boeckhium, quominus assenVidc
tiatur, Aelii Dionysii auctoritas retinet, codicibus vetustior.
Boeckh. de Crisi Pindar. . 41. p. 126 seq. Goettling. de doctr.
V. 92.

eum

I.

accent.

p. 53.
97. &qavattL Boeckhins praecipiente Hermanno pro &qav[Addit Boeckhius Q^qda001, qui futuri optativus hic vitiosus erat.
coi quoque scribi posse, coll. Isthm. VI, 39. , quanquam alterum
sit aptissimum. Sed Scholia Vratisl. A. jui) xaqdaaoi. Quare reduxi.
V.

SCH.]
V.

103.

\novTO(is8(ov Bergkius.

Katiocfi(6v(os.

SCH.J

OLYMPIA

VII.

OAYMniONIKAI
A

A r O P

P O A

At

n T K r

\_/

-^
/

>u

/N
v^v^
/

/ >^W W-'
w--w

i.

v-

'

lit

e.

X-

Hi.

h a

'II.

s_/v^

<^

'-^

<--

2Jtq.

9id)MV

coq

ti'

Tig dcpvtucg drto

yHQog

cc.

tXcov

tvdov d^i:rt?.ov v.ayXdtoiOav dQoCcp

doQrjOtTca

oho^tv ohadt, ^tccyxQV5

6ov TiOQVcpdv KTtdvcyv,

vtavici yaa^Qcfi ^tQOJtivav

V. 2.

dfxniXov 'dvSov

v. 4.

vsiavia

01. VII. V. 2. [Pauci libri et insigniter interpolati Kfinslov

tvdov: incliores cum Athenaeo XI. p. 503, ^.. ivSov unntlov.
Nunc admissa hrevis est in dipodia trochaica gravi, quod in prima
strnpha et ante liquidam iraprimis frequens e^t. Vide Boeckh de
Metr. Pind. libr. 111. c. 16. p. 282 seq. et de Crisi . 34. p. 102.

SCH.]
V. 4.
{vuaviu pra^a Schmidii coniectura,
roanno et Boeckhio. SCH.]

expulsa ab Her-

OATMniONIKAI

40

6viLJto0iov ta

Z'.

oiadog re TiiiaOaig hov, Iv Ht

'jictQiv

(piXc3v

jtaoBovTGW

O^j^xf

^iv ^aXardv o^iocpQOVog evvag

'AvT.

10

a.

xt iy(D vty.TaQ ymov, MoiGav 666iv, dQ^XotpoQoig

dv6Qc(6iv JtiuTlav, yXvzvv VMo:t6v cfQev6g,

15

iXd6zoy.ai^

10

OvXv^:tici Ilvd^ol rt viv.6vTt66iv.

6' oX^iog,

ov

cpcmai v.axiyovx^ dya^ai.

aXXoTE

6'

dXXov litortTtmi Xdoig

'C^od^dXaiog

ddv20

(.leXtl

O^cjm

^itv cpoQLiiyyL

Ttau(powoi6i r iv 'tvTe6iv avXcnv.

'Ert.

mi

vw

a.

vii d^cpOTtQav 6vv /JiayoQcx v,aTe^av Tav

^ovriav

v^iveow,

Jta76'

'AcpQodirag

'AeXioio

Te

vv^cpav,
25

'^Po^ov^

15 evdiy^dyav

ocpQa

steXcoQiov

dv^Qa itaQ

'AXcpeim

6Tecpavo36duevov
30

alve6G) Ttvy^dg djtoiva

xc JlaQa Ka6TaXia^ jtareQa re /Ja^dyi^tov d66vta

Aiv.a,

V.
V.

8.

14.

v.
v. II.
12. afta
cpgsvog y
dSvfiEXsZ &'
nulS' 'Aq)godizas 'AsXloio zs, vvficpav 'PoSov,

fiiv

Fulcriim inutile ignorant

[cposvog y' interpolatio est.
et v. 21. 46. 59. SCH.]
V. 12.
[Quura zs particula post voc. nuficpcovoiai respondeat
particulae /usV, 0'' illud post voc. aSviisksl non habebat quo referretur.
Boeckhius ex aliquot libris ^afid correxit, quod apud Pindarum idem quod aTia sonare his exeraplis confirraavit: 01. VIII,
V. 8.

libri et h.

45. III, 22.

V. 14.

1.

Pyth.

III, 66.

V, 11. VII, 78. SCH.]

'AsIiolo zs vvficpav 'PoSov

Nem.

[nulS' 'AcpgoSlzag

intcr-

Vide Coramentar. SCH.]

V. 19.
[sfL6Xco genitivus in dialectum Pindari peccabat. TliXtts cum tertio caeu est Nem. XI, 4. SCH.]
T. 24.
[cpgaaiv Boeckhius restituit et h. 1. et reliquis , quod
interdum fide iibrorum factum, h. I. ct Pyth. III, 59. ex analogia et testimonio Eustathii II. A. p. 24, 36: T6 q>gaai z/cogtxcos
Tcaga riivSdgcp. SCH.]
V. 25.
[uvagi&fittzoi unus alterqne codex. SCH.]

pangit Boeckhius

iii

edit.

min.

OLYMPIA

VII.

41

'Aoiag evQvy^oQov xQiitoXiv vaGov itiXaq

t^^oXoj vaiovxaq ^Aoytia

6vv

35

(d'i\.ia.

y^TQ.

20

^^EAjjCfj roX6iv i^

^vvov dyyiXXGiv

|3'.

9XS ^o TXaitoXi^iov

droQO^cjcJta

Xoyov^

^HQaKXiog
iVQvOd^tvtl ytvvci. t6 ^tv -yaQ ^Tc.vQod^tv

l/.

/liog tv-

yovtaL' t6 6' 'yl^ivvTOQidai 40

d(icpi 6' clvd^QGi^rov

^iatQod^EV 'ACTvda^tiag.

cpQaolv

ccuTtXaKiai

25

dvaQid^^riToi %Qi{LavTai'

tovto

6'

d^idyavov tv45

QtlV,
'Avv.

'/.aX

vvv

Ti

yciQ

6vMJtTcj

v.al

TtXtVTcl

p.

cptQTaTOv dvdQi tvxuv.

'AXy.ii/^vag v.ci6iyvi]T0V

vo^ov

50

^ivav

GvXr^Qag iXaiagtxTav Iv Tiovv^i Alvv^iviov ^X^ovt

i% %^aXdi.LCdv

30 Tagdi

Midiag

TCOTt y^^ovog olvaOtyiq yoXa^^tig. al 6t cpQtvoiV

xaQayciL

naQiilXay^av va\ Oocpov.

{lavTtvCaTO

bb
6'

ig d^tov

iX^cjv.
V. J9.

i(i^6X(o

V.

24. qpgfctv

v.

25. dvagt9(iaT0t

v. 26.

V. 26.
[iv nai Boeckhius ex libris plurlinis, ut Pindarns,
caius muUa est in collocationc verborum audacia, haud raro in
Vide praeter Boeclihium ad
xat particula hyperbaton admittit.
01. VI, 53. maxime Eustathii Prooem. p 5. et M. Hauptii Observatt. Critt. p. 58 seqq.
Cui viro docto xat h. 1. etiam videtur
esse et ad proximum utrobique vocabulum pertinere. Satis habulsse Pindarum hoc xat ponere, quum plena oratio haec foret:
nunc et etiam in fine. Quae non satlsfecerunt Hermanno,
qui in censura Hauptlani libelli lahnii Annall. Nov. 184-1. T. 33,
3. p. 256.
Tt vvv , il Huv TsXsvra cp. d. r. cooiectat, h. e. il-

lud difficile est invenire, num, quod nunc, idem in

fine experiri optimum sit. Vix hoc excogitasset Hcrmansi
meminisset Boeckhianam scripturam firmari auctoritate
Alexandrinorum grammaticorum , quorum copiis usus Eustathius
c. iv Kai TBXtvrd in exemplis
1.
traiectae particulae numerat.

nus,

SCH.]
V. 29.

[sKTavtv Tiqvv9i Bergkius. SCH.]

OATMniONIKAI

42

roj

ftfv

Z'.

o JYioixJo/iOftcg Ercjdaog i^ u6vtov vaav

:tX6ov

tim AtQvaicg aiC

avjtaq i.v%vv

6ov
tv&a noTt

(iotye

Ig d^Kfid^dXaC-

60

vo^iov.

^tcw ^aGiXtvg 6

^ityag ygvGiaig

vi(fddt66i rtoXiv^

35

aviy^ ^Acpai^TOv TtyvaiGiv

65

yaXy.tXdTG) TitXiy.ti :TaTiQog \4&avaia zoov(fdv v.vx

av.Qav

dvoQOv6ai(f dXdXa^tv
OvQCivog

6'

tcfQi^i

|3ofr

v:ttQ\LCiV.ti

Fca

viv v.al

7o

{.tT>^o.

Ztq. y.
TOTt

40

dal^iav '^T:rtQiovi6ag

v.al cfCiv6i^i^Q0Tog

y^iXXov iVTtiXtv cfvXd^a6&ai yoiog

:fai6\v cfiXoig,
cjg

&t(J jtQoJTOi vTi^aitv j^GJ^iov IvaQyta^ v.al Ct75

y.vdv %v6iav d^i^tvoi

jtaTQi Tt d^v^ov idvaitv

vooa x

iyyti^Qoixc^i.

iv 6'

CiQtTCiV

t^aXtv

v.cci

yciQ^iaT

dv'&QCi):tOL6i

6c)g

TlQO[ia\tiog ai80

AvT. y

45

l:ti

V, 33.

^idv ^aivti ti

aKzag cziXlBv

tg

v.al

Xdd-ag ciTiv.^ccQTa

v,34. ^jjgucatg

v.

vicfog.,

39. cpa.voiqozog

[iTT d-Azaq GzilXsv s pcssima erat crlticoruni ByzanV. 33.

tinoruni hariolatio, qui vel GziXXfv, quae non est Pindarica forma,
vel oziXXs, quod es-t insubidum propter liiatura, vel cziXXov, quod
Scholia vetera: Ev&vv ig dfipariter ferri ncqiiit, iraportarunt.
cpi9dXacaov] ol /j,iv avzl zov iv&vvat
oi 8s dvzl zov sv^icog.
Hinc coll. 01. ^I, 103. addicentihus lihris vetustioribua veriiDi
rcddidit Boeckhius cum Hermanno. SCH.]
[Cur jTOTfc qixf, non ?ror" s^QSx^ scriptum sit, quaerit
V. 34.
,

Boeckhius de Crisi

. 'il.

p.

r)5

s.

q.

SCH.]

[(pavoiu^qozQi; Boeckliiii.* cum libris plurirai$, ut est

apud Pindarum oniQ^o/t^^ozog, nXttGTO/i^Qozog. dlt^ifjt^qozos, doV.

39.

IxaoifJi^goTog, du^Qorog, tfaQifijiQozog. SCH.]

V. 42.
[cog Ttt &toi vcl oncog &scp Fiay:cru3

Pal. C. haheat 9sc!) cuui Scholiasta, qni

in cxemplari suo. SCH.]

p. 17.

quum

dv non videatur reppcrisse

OLYMPIA
oial

43

Vll.

JtaQtXxH rtQay^arav oQ&av odov

eia (fQtvav.
v,al TOL yaQ ai&oiGag tyovteg

dvi^av (pXoyog

OJttQ^i

ov' Ttviav

aXOog iv dKQOJtoXet. v.dvoig b

djivQoig leQoig

6'

y.\v

85

dyayav

^av\^dv

90

vtcftXav

50

JtoXvv vCe xQvGov

avtd di

6cpi6iv aJtaCt tiyyav

m
'Ejt.

y.

JtdCav ijtiyd^oviav rXaintajtig dQiOTOJtovoig %tQ6l

y.Qattiv.

tQya dt

^ooTOlv

d^ d^ioia

tQJtovTtGGl

y.iXtv&oi

q^iQOV.
T^v

6t KXiog a9v.

95

daivTL 6t

Gocfia ^ti^ayv

y.al

ddoXog TtXi&ti.
(pavTi d'

55

dvd^Q(6jtov JtccXaial

Q^Oitg ovjto,

OTt

100

Ztvg

yd^ova SaTiovTO

Tt

xal

dd^dvciTOi,

(pavtQav iv JttXdytL '^Podov tmitv JtovTiu)^

dX[LVQoig 6' iv ^iv%t6iv vd6ov xty.Qvxp&ai.

105

2tq. d\
djttovTog 6' ovTLg tvdti^tv Xdyog ^AtXiov
v.aL

Qa

60 dyvov
V. 46.

686v y

y,iv

yaQag

V. 48.

xat xoi yuq aid-ovoag

[xal rol yag de

quum Haizoi
locum non habeat. Ibidem
scripgit contra libros omnes
V. 48.

1)us

cr/.XdQCDTov XiJtov,

d^tov.

Boeckhius,

a Boeckhio correctum.

v.

49. ttftvoiat filv

eententia Paiiwii cuiii aliquot codiciin probatione sentcntiae antea dictae

Bergkius aid^aicGas vel ai&doaas
et

Scholia,

Quod Bergkius

quae ai&ovaag ofTerunt

ai&oiiivag dici dcbuisse

affirmat, miror. SCH.]

T. 49.
[Post V. vBq)slav glossa Zsvg occupavit optimos codices, idque in libro suo habuit scriptor anonymus in Crameri Ann.
Oxx. III. p. 172, 3: Tois 'PoSioig 6 Zeus, Sg cprjat. UivdaQog,
Sed poetae opem
^o:V'9"o:i'
dyayayv vtcpikav noXvv vas j;i;coj'.
tulit Mingarellus,
qui xiivoig (sic quidam libri) d fiiv optime
restituit, quum pronomen prorsus necessarium sit.
Idquc Cramer!
incertns videtar expreseiese.
Mira molitur Kayserus p. 17 gcq.

SCH.]
V. 59.

[Olim prave Amorfl-' lectum. SCH.]

OylVMniONIKAI
ILVaGd^tvTi df

XIV

tiJte

Z'.

Ztvg a^:taXov ftfAAfv %^iiv. aXXa ^iv

ovKtiaOtv t:ttl rtoXiag llO

avToq ogav tvdov d^cddcoag av^o^iivav

:rtd6&tv

ffoXv^o6zov yalav dvQ^QdjtoiOi,

y.al

tv(pQova

fi>^-

115

Xoig.
^JvT.

l^xtXtvGtv d' avTina '^QvGdi.i^mta ^itv

65

ytiQag dvTtlvai, d^tojv

fi)}

6'

oqkov ^ityav

120

^aQffdfitv.)

aXXd Kqovov Ovv

rtaidl vtvCai, (patvvov tg ald^tQa

^iiv

i^onlCco

Jtt^icpd^tiGav

TtXtmaOav

ytQag t66t6&ai.

ta

v.tcpaXii

Xoycav

61

KOQVCpcd

125

vyQag

iv dXad^tta :ttTol6ai. pXdOxt [itv i^ dXog

'Ert.

70

d'.

AdytGiv

vd6ogy tytL Tt ^iv o^tidv 6 ytvid^Xiog dzTivow

:tvQ

itvtovTcav

aQyog

iitJtov

'

fcW 'Pddfj

[uyxi^tig TtTitv

l:tTd

Oocpc^TaTa

voi^uaT

tjrl

d^.

:taT^Q.,

:tOTt

130

aQOTtQav dvdQcov

:taQadt^caiivovg
rtcdSag, o)v tlg ^itv

:tQt6^vTaT6v Tt

'IdXv6ov tTtztv Aivdov t. d%d-

TtQ%t
V. 63. iiccloig

V. 67.

135

Kd^itiQOV
6"

t^ov,

cpasvbv

V. 61.
[Libroruni afmaXov vetercs inaf^istri dvanXrjQCOOiv,
avafifQta/iov intcrpretantur. Id barbarnm visum Boeckbio. IVam
dvaTtalog fore adiectivum, substantivuin dvanalfiog. Igitur quae
perperani coaliierint resolvit. "Afi (b. e. uv, civa) pertinet Boeckhio
ad verbum Q'flvai. Tamen cum Kaysero p. 18. restitui scripturam
pristinam. SCH.]
v. 67.
[Ex libris repositum (pasvvov pronuntiantibus bisyllabum cst. SCII.]
[Rectius scribitur Kdfitgov e canone apud Etym. M.
V. 73.
p. 488, 9. coll. Eustath. Hoin. II. p. 315, 23. et Spitzner. in Iliad.
B, 656. SCII.]
[Kviaisaaa Bergkius. Vide ad Is^thm. III , 80. SCH.]
V. 80.
libri interpolati, meliores TliX[Aiyiva TliXXavd
V. 86.
quod iiumutarunt magistelli Byzantini , nc
kdvu t' Aiyivd rs
Scd IliXiiltima in v. TIiU.dva brevis, in Aiyiva lunga csset.

OLYMPIA
75

45

VII.

6ia Yalccv tQixa 6a66cmevoL :tatQG3iav,

dotiav ^OLQav, yJnXrjvtai 6i Ccpiv tdQai.

tod^L

140

2tQ. E.
XvtQov 6v^(fOQag ohtQccg yXvy.v TXanoli\icji

iGtatai

TiQvv^iGiV ciQyciyita,

cjg:teQ ^foj,

80

^ii^Xcjv tt

Kvi66ae66a

:to^:tci

VQi6ig d^cp

v.al

%^Xoig. tcjv civ%^i6i

i6tEcpav(D6ato 6ig,

kXhvu t

Iv

di-

/liayoQag 145

'/(Jd^jioj

tttQdy.tg

tvtvyjoyv,
iVfft t dX?.av in

(iXXa,

kcu KQavaaig iv 'Ad^d150

vaig.

t.

'Avt.

o t iv"AQyH yaXv.og tyv(a ^iv, td t Iv 'AQxadia

tQya

85

v.cil

0]q^aig, dy(jjvig t

155

tvvo^ioi

Boi(6tioi,

TliXXavd t' Aiylva tt

vixcjyd'' l^dxig'

Q0i6iV t
'^dcpog

tyu Xoyov.

AA', oj

iv

Mtyd-

ovy tVtQOV Xi&iva

Ztv

jtdttQ,

V(6toi6iv
160

'Ata^VQiov
^u6i(DV, tiy.a ^itv

vyvov tt&yov

'OXvyjtLOViKav,
'Ejt.

dv6Qa

tt JCv^ aQttdv tvQovta,

t.

6i6ol ti ol al6oLav

ydQLV
V.

Xtov

v. 80. fid75 seq. Suaadfiivoi, Jtatq(otuv aoricov fiolQuv'

V. 86. Aiytvcc TltXluva zs
v. 88. Tsd^fiov , 'OlvfiniOviKav

(
w) Pindarus dicit, ut 01. XIII, 105. Unde conformavit
Bocckhius, quem vide de Crisi . 28. p. 76 seq. Supple Atyiva
TE viTiavQ^ l^d-niq syvov ol dycovsg, ut ex praegressis dycavfg t'

Acva

ivvofiot BotcoTioi nonnisi ol

dycSvfg repetantur.

Jn similitudinem

Boeckhius excitavit 01. XIII, 36 seqq. IX, 94. 102 seqq. et ex

hoc ipso carmine v. 80 seqq. Cur pueta structuram variaverit,
rationem reddit Boeckhius hanc, quod, si Ai'ytva JlilXavd te vlcomputatis Aegineticis et
Pellenensibus sex fuissent Diagorae victoriae. Non reputavit Kayserus, qui p. 19. Aiyiva ts vixdv k^dKig iv Msy. ktX. coniectat,
h. e. Xtd-iva ipdcpos Xsyst iv Aiyiva ts kci iv Msydgoiat vfndv
x(iSv&' dixisset, ita lucutus fuisset, quasi

Hdmq. SCH.]

OAVMniONIKAI

46

90

v.m :tOT dCtav xal

Z'.

jrort idvorv. intl vl^Qiog ^^ji^^ay

odov

165

a re ol JtaxeQGiv oQ^aX
(fQtVeg ^l yK^CDV

ev&vJtOQH,

6d(pa

^Qaov.

v.QVJtTt v.oivov

6:tQ\jL

y.ri

dno

datig

KaXXidvavxog

170
'

'EQanddv

yaQitt66iv

%akiag %ai

95 aXXot

Iv ^\

\x.ia

6vv

vfjti

\ioiQa

yoovov
175

dXXoiai dLaLd^v66oi6LV avQai.

93.
KceHtdvaxTog
95. Sicci&vaaovGiv

V.
V.

itoXig'

toi

'EQcxriddv toi avv

j;ag/T<J<>tx'.

^x^i

OLYMPIA

47

VIII.

OAYMniONlKAl

H'.

AAKIMEAONTI AiriNHTft
nAI^I nAAAI^THi.

r o

h a

(1

e.

5r w v^

Vwi

>>>

V-

ov-

i:

f ^\j \j^ f ^ \j ^ \j
^
f \u
f
f
\^\J \J\^ KJ \J\J \J<U \J \J

2tQ.
yQv6o6TtcpdvG}V atd-Xov OvXv^iJticc,

JM.Ta^

(a

dtOJtoiv

aXa^dag'

iva iiawitg avdQsg

i^nvQOig tez^aiQO^tvoi ctaoajrHQavtai Aiog aQyi5

'HiQavvov^
at

tiv

'tyu

Xoyov

dv%^Q6rt,GiV

^tQi

5 ^aiO[dvG)V y.byaXav
aQEtav ^vficj Xa^HV,
tav 61 ^oxbav d^:tvodv'
01. VIII.

V. 7.

[rmvds iiox^ojv Bergkius. SCH.]

OATMniONIKAI

48

aVEtai 61 rtQog yaQiv evOt^iag

aXX'

UiGag tvdtvdQov

oj

10 tovde

H'.

dvdQav

liC 'AXcpeco

'AvT.

a.

XitaTg.

10

A(jog,

oioi^ov %a\ OttfpavacpoQiav 6t^ai.

^itya toi

y.Xiog aiti,
cotivi

6dv ytQag tCrtrjr clyXaov

aXXov t^av
l:t

15

6'

aXXa

ayad^ojv, TfoXXal 6' odol

6vv

15

d^toig

tvrtQayiag.

Ttfto(j9^fVfg, v^iy.t

Zr^vl ytvtd^Xioj'

6' iY.XccQCx)6tv jtotfjLog

Kqovov

'AXv.ifxidovta 6t JlaQ
&irjv.tv

rp}

6'

'E:t. '.

og 6t ^tv Nt^iia ^tQocpatov,

'OXvy.itioviy.av.

tgoQav xaAog,

'tQyca

ov

v.ata tidog IXiy-

25

ycxsv

20

20

Xocpcj}

t^ivfKt vQCitiov naXci doXiyjJQttyov Aiyivav TtcxtQav

tvd^a 2(DTtiQa /liog ^tviov

itaQtSQog a6v.titai
V. 8. avvsrai et svas^mv
v. 16. ov (Tsv iv
Hldqoaasv

V. 8.

[Libri

quod Boeckhius

non

Oiyig

correcti

scripsit,

nisi

v. 14.

iVTtga^iag.

v.

15.

Sh

N.

cum

Scholiis

\eteribus praebent

quod vel svcs^siag vei svGs^icov.

Priraus Asclepiades g^rainmaticus AtrKi de divinatione reponebat,

Non malc. Recentiores autem
ut schema Pindaricum evaderet.
Graeculi mire vitiaverunt ita: nXjjqsovtaL ngog ;j;aiv svas^soav
Quae quibus debeantur, aperit glossa codicis
S' dvSgav Xitai.
Mosc. B: Ov XQ^ avszai ygdcpsiv , ovdh sv a s^ s iag, dlXa
nXrjg sovzat kcu sv gs scov xat Xizai. Ovrco ydg s^si Tigos
TS zqv Gvvta^iv Kai rb iiSTgov OQ&cog. ov (lovov 8s ravra, dXXd
nal noXXd irfga iKatvotoixij&r] tcp aocfcordtco MoaxoitovXcp Kafioi
(Deraetrio Triclinio), cos i^itd^cov svgijasig, dvoiKsicog sxovtcc
Ttgog to fisrgov.
Confer Boeckhium de Crisi . 25. p. 62. Is
dvstai ex optimis libris simplici v scripsit, qimm primam passim
habeat natura lonjsi^am, ut II. K, 251. Oilyss. B, 58. Correptae
exemplura attulit Ilermannus II. 2!, 473., sed aoristum esse censet
avoito, in quo prima necc?sario correpta. Aliter Buttraannus Gr.
arapl. II. p. 115., ubi Lobeckius correptae priraae in forma dvstat
excmpla ex Nicandro et Oppiani Halieuticis apposuit. Si i^itur
Ilcrmannus rccte iudicavit dc loco Homerico, is ipse recentiores
poetas seduxisse videtur. SCH.]
Legebatur rt. SCH.]
[toi Heynius ex libris.
v. 10.
V. 11.
[santT' Bergkius. SCH.]

OLYMPIA

Vni.

4d
Ztq.

yaQ TtoXv

i^oy' (rvT^QO):rcw. o ti

'xcu

6q^(1 dlCiKQlVHV CfQEVL ^y) CtRQCC

25

y.C(lQ(')V,

dvgnccXig, r^d^jtog dt Tig ccd^avccTov xt Tavd' ccXuqv.hcc

:rccvTodc'.:ioi6iv

yo)QC(v

v:rtOTcc6 itvoig

35

daiiioviccv

v.iova

yQ()vog

d' t:ravTtXXojv

TOVTO :rQc<66av

ut]

v.cc^iof

'AvT.

30

|3'.

noXXfc Qi^ei, 30

/lcoQibl Xac!)
T()V :ratg
'IXiG)

Taiiitvo^itvav t^ Aiccv.ov'

p.
40

6 ^lccTOvg tvQVLitdcjv Tt IIo6tidccv^

6Tt(favov TtviaL,

y.iXXQVTtg ^Tt

zaXi6avT0

6vvtQy6v
Ttiytog^ r^v oti viv rtt:rQo)^itvov

OQvvLiivav :roXiao)v

35

rrrro/trro^O^o/g

45

iv ^iccyaig

Xcc^QOV cai:rvtv6ca v.aTTvov.

yXaw.ol 6t

nvQyov

dQccv.ovTtg., i:rtl v.Ti^d^)^ viovj

igaXXoLitvoi TQtlg, ol

dvo

'Ert.

/3'.

50

^itv y.cc:rtT0V,

T. 14.
[svTzqayias libri boni; fVTzqa^ias Schmldius ex deterioribus asciverat, metro prave sollicitus. SCH.]
T. 16.
Pracfero og al [ilv NBuia ngocparov, ob sensum.
Nam quod Bocckhius posuit: 6's c' iv ^ilv N., id vero postulat
duo membra ad pronomen ci rcferenda, sic: q>ii te in Xemea quidem conspicuiim fecit, alio aiitem loco aliter tractavit; quod fieri
non potest. Mctruin hic etiani breveni syllabam patitur; cf. sta-

Vid. Boeckh. de Metr. lib. II. c. IV. lib. III. c. XVI.

erat ov filv iv N., paucorum librorum et deteriorum
gcriptura.
Optimi aut oj al (liv aut omisso relativo ol (liv.
Dissenii iudicio ne ipse quidem Bocckhius abhorrebat Explicatt.
tini V. 20.

[Vulgata

180. Obtemperavi.
Mire Kajserus p. 20. Zt]vI yivt^Xiui IkcpavxQv (^ixcpavTOv volebat) ol /ilv iv Nsfiia, quum nqocparov,
pro quo libri boni et Scholia nqocpavrov , ex fine 01. I. illatum
videatur.
Illa hariolatio acI ob turpissimum asyndeton censuram
meretur. Quanquam de forma TrgoqoaTOv iusta dubitatio est. Hejniua ex cpdco
An Tiqocpavrj scrih. e. cpaiva , ortum censebat.

p.

psit

poeta? SCH.]
V.

tivum

32.

[nv^siv importarunt grammatici Byzantini, qui infinicum Aerbo fiiXXsiv sociari acgre ferrent. Vide Boe-

aoristi

ckhium de

Crisi . 26. p. 68.

Pind. Carm. Sect.

I.

SCH.]

OATMniONIKJI

50
6'

ccvd^L

40

iig

d'

^aXov

aTv^o^itvo ij^vyag

IgoQovCa ^0(x6mg.

'hviTte 6' clvtiov

UeQya^og

ag

H'.

i^iOL

oQ^iaivGW TtQag tvd^vg 'A:t6XXmv

rjooig,

ItQog ^QyaOiaig aXi-

GztraL

55

d^i(pL tealg^

KQOvida

XtytL

(pd6^i,a

^aQvySovjtov z/iog*

sra^icpd^lv

2tQ. /.

45

drtQ Jtaidcjv 6td^EV

0V7C

d^ia rtQotoig aQ-

f'AA'

60

ittai

tetQatoig.

naL

aQa

ojg

ij:tHytv

^E^dvd^ov

i)^fog

6d(pa

tiJtaig

xt 'Auat^ovag tiH:t:tovg zal ig

"I6T00V IXavvcjv.

'OQ6otQiaiva

d'

Ijt'

'/aO^^nj

rtovtia
'

aQ^ia d^oov tavvtv,

50

65

d7toni[i:tGiv Aiav.ov

8tvQ

dv

ik:toig iQV^iaigj

KoQivd^ov 6tiQdd%

jl

tjroi/>dftVOg

'Avt. y.
dalta TiXvtdv.

ttQJtvov 6' iv dv&QOjJtoig i6ov t66ttaL ovdiv.

tl

6' iy(x)

70

MtXrj^ia t| dytvticjv zvdog dvidQa^ov

vy>v(o,

V.

Ticcv

39.

nvoas ^aXov
V.

v. 46.

aga

v.

48.

in

'lo&fiov

nov~

54. MtiXrjGicc

V, 39. [aTv^ofisvco o\)t\m'i: pluralein ob verba KaTcsroi' et /Jaylov

malnerunt graniniatici. Statim ipvxds ^x librornin non interpolatnrum consensu DoecJdiius
quod a metricis mutatum erat in
nvodg.
Confer Nem. I, 46. coll. Boeckh. de Crisi . 34. p. 101.
,

SCH.]
V. 46.
[Ante Boeckhiura aou.
Qui quod dqa reposuit, id
communis doctoruin opinio fuit a poetis metri causa interdum pro
aqa dictuin sse. Irapugnavit eam opinioneui Ilcrniannus Praef.

XV

Soph. O. C.

seqq. , sed ut niulta exempla refractaria in

p.
ipsius partes concedere vetent. V^eluti Sophoclca quaeilara Ellendtius Lex. I. p. 217. vel interrofi^ationein vel exclamationem respiiere
disputat.
Addo versum Cratini apud iVIcinekium Coni. Grr. T.
cog dlg TiaTg yfqav. SCH.]
novxicc libri non correcti cuni Scholiis.
Mutarunt grammatici , qiii v. 52. SfiqdS' pro accusativo hahuerunt, quein dativiim esse eliso iota docuit Boeckhius. Ciiius elisionia exempla apud poctas scenicos non iniuria in suspicionem ad-

IV. p. 876:
V. 48.

'Hv aq' dlrj&tjg 6 Xoyog,

\_in

'l6&iMcp

OLYMPIA
55

ft)}

^aXtTG)

Xid^cp

^ie

VIII.

TQaxH

51

(pd^ovog-

xl Nt^tci yag Oftc5g

6'

fjretr'

(xv8qcov ^idxav

t6 6ida^a6^ai 6e tol

iK itayv.QaTiov.

60

76

TCiVTaV X^QIV,

IqeCJ
Ttti'

eldoTi

QcatQOV ayvoiiov

6t to

ft]

nQOiia^tXv
80

KOVcpoTtQca yccQ a^ttiQaTcov cpQtvtg.

y.tlva 6t

ottlvog civ tiJtoi

tQya ^ttQaiTtQOV
l^

ltQ(>)V

ciXXon', Tig TQOJtog ccvdQa

dtT^Xcjv

^itXXovra

:fQ0^d6ti

Jtod^tivoTaTav

66iav
85

CftQtlV.

65 vvv

^itv

avTc^)

ytQag 'ylXy.uitdcw

vinav TQiccKoOTav ^Xcov

'

6'.

^'t^.

og tvya

dai^ovog, ccvoQtag

^itv

Iv TtTQaCiv

:tccidcx)V

ccJttd^tjyccTO

6'

ov%

cc^jtXancov

yvioig

v66tov tx^iGrov yal chi^iOTtQav yXd^COav nal

nQVCfov oi^iov,

70

90
l:ti~

itaTQL 8t JtaTQog hi:tvtv6tv ^iivog

yi^Qaog dvTiJtccXov.
'Aidcc

9o

TOL P.ccd^tTaL

aQ^itva ffQa^aig dv)]Q.

V. 59. iv nuyyiqazicp.

v. 60.

qaireqov.

v.

62. S' iyislvos

quum alii tum Lobeckius Sopli. Aiac. 802. p. 350 seqq.

Antiquioribus poetis nemo eam libcrtatem eripiet , maxime iis
locis , qiiibus vel ex praepositione vel ex aliis dativis omnis dubitatio de casu tollitur. SCH.]
V. 54.
[MedrjGia metrici gjilabae ancipitis usum ignoranduxerunt

tes.

SCH.]

[fiaxav Boeclibius pi'0 naTU fidxav accipit, DisE^enio

lidxa melius visum. Cum Boeckhio Scboliasta ijv (isru ravta sis
Sed quis toTTjv xiov dvSqcav fidxrjv ix zov naynqaTiov sax^v.
Egregie Kayserus
leret rdv articulum a voce fidxav divulsnm?
Accedit quod fidxa de cerp. 21. zdv 6' STzsiT dvSgcov fiSTO.
Statim tx jrayxgaWov ex
tamine gymnico inusitatum Pindaro.
optimis libris Scholiisque veteribus reductum. SCH.]
V. 60.
[hatzfQov ante Boeckhium. Sed ubi d natura longum,
t subscribitur, ut Adiog fit Ados ; bi breve, adscribitur, ut SsSaiCfr. ad Nem. HI, 76. SCH.]
Yfievoi Pyth. VHI, 91.
V. 58.

4*

OATMniONIKAI

S2

H'.
6'.

'Avt.

dXX'

75

^va^o6i)vciv dveydQOVta cfQaOaL

yoi^

l^ih

aavov

Xf:iQow

BXtilHcidaiq i^tiVLZov,

iy.Tog oiq tjdrj Oxicfavog :rtQiv,Hvai cfvXXocpoQCJV

'i6xi

b\

y.al

a%
100

aychvcnv.

d^avovrtGOiv ftf^og

%av voLiov iQdo^itvov

oiatav.QvHTH

80

6'

ov zovig

OvyyovGyv ntdvav yaQiv.

^Eq^io,

8g d^vYCitQog av.ov6aig

'AyyeXiag^ tviitoi

v.tv

aJta6V.

iQy

t6Xa

6'

h^

^lcficov

^Eit.

Zevg yivH

i6XoXg

d^i^tv

aavvoy.ov
Uqyu &iXoi

V. 78.

di^oi

v.

v.al

y,iq

dXX' d:tr]y.avtov aycov ^iotov

avtovg t
V. 78.

110

l%kXoL 6ofir, o^nag b\ v66ovg cataXaXv.oi.

tvyp^aL d^cfl xaAoJi^ ^oiQCi Nt^ie6LV diyo^ovXov

V. 85.

6',

KaXXiy.cr/^co Xi^taQOV

'HoC^ov 'OXv^jtici, ov 6cfL

85

105

115

noXiv.

83 seq. ov Gcpiv mnaCiv Zei)s yivH-

[koiv vofiov Boeclthius divisim gcripsit, ut 01. VII, 61.

Ibidem hqdofiivcov Hermannus

ex codice Lipsiensi.
Scboliis veteribus iqSofiBvov vel hqSofiEvov. SCH.]
V. 83 seq.
[ov Gcpiv anaeiv Zsiis yivsi libri a grammaticis
contaminati , ad evitandam mensuram ancipitem.
Correctum ex
bonis libris vindicavit Boeckhius de Crisi . 84. p. 100 seq. SCH.]
iift

ncii.ov.

Reiiqui

cum

OLYMPIA

53

IX.

OAYMniONlKAl

O'.

E^APMOSTHi OnOYNTIOt
nA

A A

Z T Hi.

Strophae.

\j

\j \j

10

\j

\j y^ \j \^
E

v^

^ v^ v^
/

s.

i.

OATMniONIKAI

54

A6

f-itv

&'.

^tq. a.

^AqiiXoyov ^itXog

(p(ovaev ^Olv^^iK.) %aXXiviv,oq 6 TQinXoog %t]iXa8o)g.,

aQK86t Kqoviov :iaQ oy^ov ayt[iovtv6ai

xojfia^om (piXoig 'EcpaQ^i66T(p 6vv ItaiQoig'
5 dXXa vvv t7iata^6Xo3v Moi6av d^o To|ojy

Aia

te (poiVLiio6teQ6:tav 6t^iv6v x

d%Q(iytrioiov

10

^ott Av66g

dt^

10

"AXidog

TOiolgdt ^tXt66iv^

to

t%ivtiiiai

15

IJiXoi})

r^Qoog

t^iXQato %(xXXi6tov tdvov ^ljtJtodaiitiag'

^tttQotvTa d'

iti

'AvT.

fXvTtvv

IIvd^(Dvd8' oi6T6v

'

a.

ovToi ya^iaiJttTicJV X^^fav t(pdil^tai

dv^Qog

d^i(pl

naXai6[ia6iv (p^Qaiyy tXtXi^mv

nXtivdg t| 'OjtotvTog.

15 av @i^ug

aivr]6aig

nv&covciS'

12.

V.

16

18.

6'

25

aQtTdx6iv

Ka6TaXia jtaod

'AX(ptOV Tt Qttd^QOV

V.

vlov

%ai

d^vyaTr^Q Ti ol UcjTtiQa XiXoyytv

yLtyaX68o^og Rvvoixia.^ \^dXXti

tv Tt

2o

Vulgo

ibid.

ita legitur:

'

icpatpr]

v.

14.

'OnosvTog,

&dlXi, d' dgsTKig, i'cov T KccGTaXiCf Tiuq

cpsiov TS qhd^qov

^AX-

'

V. 12.

[sq)ixil3sai

ex usu poetae

cum

optiiuis libris

Boeckhius.

SCH.]
[Minore interpunctione post genitivum 'OnoevTog poerit participium.
Sed per Olympia universa libri
omnes participia primi aoristi tcrminant in g." Boeckhius.
Quare cum Scholiis pro optativo accepit eoque interpunctionem
V. 14.

sita

ccLvrjaccic;

direxit.

SCH.]

18. Vulg^atam Boeckhius mutavit, ne vocabula dividerentur. Et propter divisioncs quidem vocabulonim dnobus omnino
in locis Findarum emendavit contra libros, hic ctNem. X, 41. CeQuanquam etiam hic Scholiatera e libris et Scholiis restituta.
stes non videatiu* habuisse l'aov. Ilermanniis improbat huius loci
emendationes, versus asynartetos ntui<; in 1'indarum revocans , de
qua reBoeckhius iterum dixit inDissert. de CrisiPind. .5. p.Wseqq.
[Optimi quidam libri dXfsov. Scholiasta non videtur habuisse faov.
Ait enim
^qvst dh kkI av^STai Talg aQSTalg tjjs vi^rjg 7} 'OTCOvg
V.

1(5

OLYMPIA

IX.

55

a^tv Grecpdvcjv cmtoi oiXinav

30

20 AoKQcov
iyc3

tnatiQOVTi [lattQ

ayXaodiv^Qov.

6e toi cpiXav sroXiv

'.

'firf.

^iaXtQoig lyticpXtycov doidaig.,

nal dydvoQog

35

iJtJtov

d^dOOov Kal vaog vjtoitttQov Jiavta

25

dyytXiav
ii

6vv

^tt^ijhoj

tivi

tavtav^

uoioidin ^taXdua

i^aiQttOV AciQltCOV viilOltai VMTtOV

v.tlvaL

v.atd 6a(^iov

lyivovv.

30

Jlojg

40

yaQ ctrcaGav td ttQTtv' dyad^ol 6t

i:tti

v.al

Gocpol

dv6Qtg

dvtia

2tQ.

dv tQi66ovtog ^IlQaxXitjg

Oy.vtaXov

/3'.

tiva^t
45

X^QOiv,
aviy' d^icpl

^Qti6iv ti
<Z>orj3og,

IIvXov 6tad^t\g

TloOti^dv

dQyvQio) t6^oy jtoXt^ii^cav

y.iv

ord'

rjQti6t

'yli6c<g

50

chivtitav tyt Qd^^ov.^

^Q^tta Qomaxf a v.atdyti voiXav ^Qog dyvidv

35 d^va6K6vtGiv ; d:t6 [loi X6yov
tOVtOV., ()TOU, Qiy^OV'
litti

bb

To yt Xoi6oot]6ai d^tovg

iX^Qd Oocpia, xt ro xav%d6d^ai JtaQa xaioov

V.

29 seq. Vulgo

sic legitiir:

iyivovro- inil ivavr

av

Trcog

tgcoSovtog

etc.

tv TS rfj KceGralia nrjyrj, iv Tlvd^oi, nctl iv ralg rov ^AXcpnov noza/j,ov , rovrsGTLV iv rfj 'Olvfinici:.
Ilinc conforiiiavit Boeckhius.
'yllcptov bisyllabnm est ; de Troroa in fiiie posito dixit Melr. Pind.
libr.

III.

c.

22.

iv KctczaXict cst

ad jVemeam.

i.

q.

Tcaqa. Kasrotlio!, ut iv

Ns-

non contentiis Kayserus p. 24. Scholiorum anctoritate abutitnr, qiuim haec ex iis exsculpi posse opina6'
tur: 0allBt
ctosraiai Kqdvav KaazaXioec; Tcagci 'AXcptov rs qis&qov. Confert Pjth. I, 67: 'Afiiva naq' vSoaq. Sed quis unquam
dixit y.qdvav KaoraXiag'^ Cetennn basis spondiaca, quae est in
reliquis strophis, in Boeckhii scriptura desideratiir, restituitur a
Kay.sero. Ahlwardtius, quem sequitur Bergkius, laa rs KaaraXia,
ut basis tribrachum habeat. Vide Boeckh. de Crisi.40.p. llTseq.
fiiu

llis

SCH.]
V. 29 seq. [Quod in textu leg^itur cumHermanno deditBoeckhius
cx leramate vet. Schol. Libri non interpolati prope accedunt: iysvovro (iysvovr' Pal. C) infi dvriov Ilcoq av rqioSovros- Heynii
lectio vitia interpolatorum librorura habet.
SCH.]

OATMniONIKAI

56

v^tomt^KH.

lia.vi(xi6iv

40

fti}

vvv

XciXayei

^Avt.

|3'.

ra tomvv' 1 JtoAfjioy ^ayav ts

60

stuGav

UoaroytVEiag
aCrei yXaGSav., iv aioXo^Qovra Aiog aiOa
JTi'qo Atvv.aXiav xt HaovaGov zarapavvE
cftQOig 6e

%GiQ\q axf^avazav'

65

dofior td^tvTO JtQcorov, artQ 6' evvag 6ii66a^iov

45 Krr^odc&av
Xaol
tytiQ

6'

Xldivov

yovov

70

ovo^iaOd^tv.

6cpiv

tJTtGJV

ovQOV Xiyvv,

aivti 6\ JtaXaiov ^itv oivov,

avd^ta 6' v^ivcov

vtartQav. Xtyovn ^iav

50

75

^Ejt. p'.

xd^ova ^itv 'iiaraKXv6ai [itXaivav

vdarog 6d^tvog, clXXa

Zr^vdg riyvaig clvdjtoniv t^alcpvag

avrXov

t?.tiv.

xtivcov 6

t66av
80

^aXKd^Ttidtg v^iirtQoi JtQoyovoi

55 aQya&tv

'lajttriovidog cpvrXag

KOVQOL TiOQav %al cptQrdrow KQOviddv,

pa6iXi]tg

2rQ. y. 85

jtQiv 'OXviiTtiog aye^iow

V. 43.
V. 56.

UdQvaaaov

v.

tyypQioi

aiti.

47. olfiov liyvv.

v.

52. dvaTtcoaiv

Kogciv TS cpsqzaxaiv

{^TIaQvuaov Boeckhius cum aliquot codicibus. Vlde ad

V. 43.
Duplicatura sig^ma recentiorum con01. XIII, 10(). Pyth. I, 39.
suetudinera vocat Eustathius II. p. 1872, 50. Confer de hac sirai-

libusque vocibus diligenter disputantem Ellendtium Lex. Soph.

II,

spargentem R. Ungerum Paradox. Theban. I, p. 404 seqq. SCH.]

V. 47.
[Antiquitus variabat lectio loci. Scholia enim manifestant alios oq^ov, alios olfiov leg^isse, quod quidem Hbri Pindari

p. 513. et olco rco QvXa-nco

praebent.
(lov

ortum

Boeckhius, qui ovqov de sententia Gedikii scripsit, oqstatuit e vetere scriptura OPON; vide de Crisi . 41.

Vulg-atae
p. 127.
mentariis. SCH.]

cum Hcrmanno

patrocinatur Dissenius in

Com-

V. 52.
[dvdncoTiv ex duobus libris non optimis ductum est.
Optimi cum Scholiis afirccariv, deteriores dvancoaiv. SCH.]
[Libri non interpolati praebuerunt nal cpfOTdrcav, quo
V. 5fi.
loco antea varie detorto succursum est. Paulo post &vyaTq iidem
SCH.]
libri: rav naXS' interpolati, qui iidem 'OnovvToq.

OLYMPIA

5t

IX.

yag 'EjtHav 'O^totvTog amQita^aig

ixaXog

d^vyatQ^ aJlo

^uX^r] MaivaXiai6iv tv dtiQalg %al tveiTiev

60

Aov.Qiji^

[IV]

itad^tXoL [Liv

OQcpavov ytvtag.
ciXoypg.^

i6ojvv[iov

idav yQog d^ttov vlov^

95

[iiv

t[i[itv,

vjTtQcpatov avdQa HOQcpcJ tt y.al

tQyoi6i.

jtoXiv 6' (j}jra6tv

Xaov ta diaitav.

d(piv,ovto 6t ol ^tvoi

^K % "AQyeog

'i%

loo

^Avt.

tt 0}]ca\

ot 6' 'Aoxddtgj

ol 61

lli^ataL'

y.al

6' 'Ay.tOQog lioxcog tiiia6tv Ijtor/.cav

vlov

70

90

:r6t[iov lcpcc^aig

tytv 6t 6:(io[ia [ityiOtov

tvcpQCiv^Yi tt

[idtQaog 6' ^y.d).t66t

65

alav

Aiyivag tt Mtvoitiov tov Jtaig

a\i

105

'AiQtidaig

6vv 'AyiXXtL
AavaovgtQt^aig dXiai6LV

TtiJ^&Qavtog Jttdiov [loXcov t6ta

oV

\i6vog.^

dXv.dvtag

110

^QV[ivaig Tr]Xtcfog t\il5aXtv'

djgr'

75

ruv

V. 58.

vog

IlatQoy.Xov Inatdv v6ov.

ov 0itL6g y

ii

rs

i\icfQovi dtT^aL

[Lad^tiv

Ttald'

dno

QrjBav,

V. 68.

V. 75.

ct

18'

voov y.

ovXicj^

^OnovvTog
v.

v. 61.

115

h "Aqbl

I';^s

v. 66.

AfoJv

v. 71. Tev9'qavla
76. &srtog yovog ovlicp (iiv iv "Agsf

'AqyittSsg
'

y6vog viv

v. 69.

[Vulgata forniara hahebat Atticam. Rcstituit Xaov BoeckSCH.]

1. et Pjth. VIII, 5fi.
V. 68.
[ol 6' 'Aqyiccdfg cum Hermanno Boeclihius ex Scholiis
veterihus lihrisque optimis. Pessima vulgata etiam grammatica
V. 66.

hius et h.

rationc conYincitur.
V. 69.

SCH.]

[Codicum honorum

est

vlov

8',

imperitonim metrico-

rum

solertia importavit via S'. Pindanis vlog hahct et quae inde

veniunt forraae, nisi quod metri g-ratia Nera. V' I, 23. vUcov, Isthra.

111,25. vlisg vUcov T sihi indulsit. SCH.]

V. 71.
[Tv9Qavog Schraidius harhare contra libros omnes.

SCH.]
V. 75.
[vdov y metrici inculcarunt. Fulcrum iuhentibus lihris sustulit Boeckhius.
Versu sequente lihrorura Scholiorumque
scriptiu-am ah Heynio propagatam de Hermanni coniectura emen-

davit Boeckhius, qui viv ex optimis lihris suscepit. Vide eius disputationem de formis /utv, viv h. 1., cuius surama eo redit, ut
poetam statuat pro soni suavitate raodo fiiv raodo viv praetulisse,
spectatis

tum

praegressis

tum succedentibus

verbis.

SCH.]

OAVMniONIKAI

KaqayoQHto

ft>^

'.

Jtore

/.

'fi;r.

Ocptrtoag attQd^t ta^iovO&ai

da^ia6iji^o6tov

80

i^v

alyjiiaq.

i;Qj(5i:;r}g

toX^ia 6t
tCjroito.

tuidoQog

120

avaYti6^ai

MoiOdv

jtoogcpoQog iv

dicpQGj'

d^cpilacprig dvva^iig

v.al

i\^ov

jfQO^tvia d' (XQtta t

^lod^^iiaLOi

Aa^iJTQOiidypv

iiitQaig,

85

^iiav

tQyov dv

dXXccL 6t

dv

kv

2tQ.

d^itQav.

KoQiv&ov :tvXaig tytvovt

oV
125

d^icpottQOL 'KQdtr^Oav

6'.

tittLta

yiiQliai,

tal dt val Ne^itag 'EcpaQaoOtco %atd %6Xjtov' 130

"AQytL t tQyt^^t %v^og pd^ojr, Jtalg 6' tv 'AxidvaLg.

OLOV 6' tv MaQad^cDVL CvXad^tlg dytvticw

90

^itvtv

dycova TtQtO^vztQcav d^icp

135

dQyvQidt66LV

cpcatag d' oivQtJftl doXco

djttatL da^idoOaLg
140

dLYjQytto 'Kvv.Xov o66ci ^oa.,

coQalog tcov
V.

v,ai

vMXog vdXXL^td

tt

Qt^aig.

89. CLOV tv
V. 83.
V. 89.

[snoLxo Bergkius.

SCH.]

[oiov 5' libri.

Alterum Heynius induxit. SCH.]
V. 103.
[^uvtv 81 Q^tov libri optinii, quod suasu Dissenii relioc
vocaYi. Ex quinque libroruni scriptura uvtv&s 6l &sov
ipsuin enim ideo reprobat, quod Pindarus videatur &0v mono&vv&s
syllabum non habere, nisi metri necessitate coactus
&BOV effecerat Boeckhius. Idem cum Hermanno y' post aseiyccSCH.]
[itvov a sciolis illatum extrusit.
SCH.]
V. 107.
[fiHV Sclimidius de suo.
T. 110.
[Saifinvlwg fluxerat ex interpretatione, a qua liberi
optimi codices et Scholia Vrat- A. Firraant daifiovla Scholia BL
Homeri Iliad. B, Sfil: OeaTtiairj Xf-intL ro ^ovlfj, toc; nivdaoogTov 6t avS^a Satfiovia yfyafxtvr}. Adde Alcmanis illa fr. XLII.
SCH.]
Delcct. (ooaviacpi \iy dfiaofiai ibique notata.
V. 111 seq. [Comma post St^ioyvtov olim dclebat Hermannus
contra Scholia vetera. Et sentics sic de vividissimi finis virtutc
detrahi. Heynii lectio fluxit ex liliris depravatis. Meliores: jliavTSiov X Iv Sairl os (oe z quidam libri, scd plane omittunt pronomen tres, nempe quia SaiTi plene scripto metro offici videbaAldvttov r Iv Sai&'
Hinc Boeckhius
tur) oiXiaSa viKtov i. ^.
De eliso i dativi diximus
of? 'JlidSa viv.mv tnfartrpuvnas [imfiov.
ad 01. VIII, 48. , ubi Boeckhius ipsum iv Sai&' attiUit ex Iliad.
J, 259., quanquam ibi Venctus codex iv Sairi. Sed Aristarchus

'

OLYMPIA
95 ta

59

IX.

6e n<xoQC(6i(p CTQarcp

^Vft(JTog

^oji^

(pdvr^ Zr^vog d^cpi

ftavdyvQiv

Av'

%cciov,

yMi '^v/QCiv o^toT

100 to

145

evdiavov cpccQ^azov avQccv

lliXXdva cptot' 6vvdizog

6'

avTG) 'loXtxov

'EXtvolg liyXaiauhv.

Tv^i^og tivaXia t

6'.

^Avx.

anav

6t cpva zQaTiGTov

TtoXXoX

6\.

150

6i6ax.Taig

dvd^QOJ^tcjv dQETaig oiXtog

coQOV6av tXt6d^ai.
avtv 61 Q^EOV 6t6iya^itvov

ov

105

^y.caoTtQOV %Qij^L

155

taa^TOv.

hvl yaQ aXXai

odoTy odot rttQaiTtQca^

ftm

6'

'E:t.

ovy^ djtavTag d^mt

y>tXtTa'

6'.

160

d^Qt}J)ti

6ocpica [itv

alTttivai'

TOVTO 6t JtQogqtQcov d^&Xov,

OQ^&lOV C)QV6aL d^aQ6tbiV,

110

roi'd'

dvtQcc 6aiLL0vicc ytyd^itv

tvyHQa., ^tiioyviov, oqcovt

dXxdv.,

165

ALavTtG)v T Iv 6aid^ og 'lXicc6a vi-nav i7tt6Tt(pdvc36t

^Ul^LOV.
V,

103.

V. 112.

asatyttfiivov y

AldvTiov T

Sat-S"'

v. 107.

(lav

v.

110. 8a/(iovicos

oq OilidScc

certc in Uon]erici.s non offensus est in elidendo dativo, neque ille

ad synizesin confuj^it, ut Hermannus El. D. M. p. 55. Porro AidvTfov ob nietruin Boeckhius. Deniquc 'llidSa in codicibus plurimis OiXicc8a \el'0ilid8a scriptum Scholiis vcteribus coniirmatur:
avi-v TOiJ d elontts ro 'lktd8a, diq nov cprjoi xal 'HaioSog , Catalogi fr. CXXXVI, p. 329. IVIarckscheffel. Eandera forniam a Stesichoro quoque (fr. XXIII. Klein.) usurpatam, a Zenodito ipsi Ho-

mero impertitam ex male

intellectis locis Homericis uianasse Ariadmonuit; vide Lehrsium de Aristarclii Stud.

Hom. p. 170 seq. Hesychius: 'RidSrjc;' 6 'IlEcoq^leg.^OiUas^naig.
Postremo nuper Hermannus in Eurip. Iph. Aul. 1127. totum lociuu sic conformavit:

starclius aliquoties

Sf^idyviov ogav t dlndv

Alavxicov iv Saitl 'iXtdSu
Vfncav fnsarscpdvcaGs ^cofiov.

In quo

oqav r valde displicet, omissum pronomen contra libros

optimos et Scholia, omissum rs post Aidvrsov. Quare ego servatis reliquis Atavrtcov tamen ascivi.
Nam quae contra victoriara
in Aeanteis reportatam
ut Scholia ceperunt movebat Boeckhius
ExpU. h. I., non satis gravia videntur. Verisimile enira Boeckhio
non videbatur post enumeratas supra Epharmosti victorias nunc
singillatira de hac re dici.
SCH.]
,

OATMniONIKAI

I',

(lA'.)

OAYMniONlKAI

I'.

(lA.)

ArH2IAAM12t AOKPQ^ Eni

ZE4>YPIOt
n

n T K T

I zJ I

Strophae.

JL^-

i.

^~^
f v^ \^\^
v^__ / \j \y \^ '^

c
5

\j\j

'

\j

\j f ^

\j

-.

Hi.

OLYMPIA

Jci(?ny clvd^QaJtoig
'jlQilOig,

Ovv

6\

chlnav ota j(Xd6ta

vdaxov

Srq.

vtcftXccg.

ng

:rorfo

tv nQcioCoi, ^tXiyc(Qvtg v^ivot

Xoyav

v6ttQc,)v aQyal

tiXXttai

61

(XI.)

i6riv 6' ovQCiviav

d^^Qiav, ^rcddav

X.

ni6tov oqvaov ^tyaXaig aQttcug.

'Kal

dcp^dvrftog 6' aivog 'OXv^i^Tiovixaig

ovtog

ayy.titai.

^itv

tc\

'Avt.

cc^itttQa

yXcj66a JToiuaivtiv iT^iXtf

10

iz

&tov

6' civt)Q

6o(faig clv&tl igati :TQa:tidt66iv. 10

l69l VVV^ 'jQyt6tQCit0V

ital^ ttag, 'Ayr^^ida^it,

nvy^aiiag tvtxtv

%66iiov ln\ 6tt(pciv(p %Qv6iag iXaiag

adv^tX^ v.tXadtJ6G),
15 tav 'ETti^tcpvQiow ylov.QCJV ytvtav dXiycov.
tvd^a 6vyy.G)y.cx^at%
y.ij

yiv,

ft>^d'

Mol6ai, cpiyo^tvov 6tQatdv

cj

iucpvtg ovt

v.al

alyyatdv

dcfi^t6d^ai.

4. TtQdGGit,

to yaQ

aid^av Aojjr/^|

20

ovt iQij^QoyoL Xioittg diaXXdiaivto

V.

15

iyyvci6oyaL

dcttiQatov v.aXuv,

d'AQ66ocfOV dt

20

*E:r.

V.

5.

loyav

v.

7.

iqd^og.

dq>&6vuTos

01. X.
[Carmen vulgo post carmen XI. poslhim de Mingarelll sententia huc retraxit Boeckhius, quia illud hoc non prae-

misso

intelligi nequeat.

V. 4.

SCH.]

[nQuaofi apud

Libri Tcouaaoi.

Heynium

error videtur typothetae essc.

SCH.]

V. 7.
[d(p96vaT0s contra libros omnes et rei rationem invexerat Stephanus. Boeckhii arbitrio favet Antiatticista Bekkeri p.
SCH.]
79, 3: d(p96v7]TOS' TTlvSagos 'OXvfmiovixais.
V. 8. [lyxsirai libri boni, sed Scholia vetera ayyisiTai, SCH.]
v. 10.
[dv&el nQanidsaaiv isaifi Bergkius. SCH.]

OATMniONIKAI

62

OAYMniONIKAI

lA'.

{!'.)

lA'.

(I.)

ArH2IAAM12t AOKPllt Eni

ZE^YPIQt
n

r o

p h a

T K T m.

e.

w / w / v^W v^ w
/

3 V^

V^>w/

>w/V^

V-ZVy <^ V^V^ KJ \J\y

/
^->

^>-/ V^

p o d

V^

V-

/ v^w / v^v^ v^vy V^

r.
O

v^v^

v-

vj

V^ V^

/ V^ v^ vj

vj

/ I^V^l V-'!^ v^

v_/

i.

V^W

V^

V_/'w'

V-(V_/

OLYMPIA

ov

'OXv^MovUav

XI. (X.)

dv(xYVG)Tf:

^AQxeGTQarov ^aida

^rod^i

2tQ. a.

^oi

cfQtvog

yXvKV yaQ avTO) ^iiXog ocpeiXov I^Tl5

03 Moi6\ dXXa 6v 3cat d^vydtriQ
/liog., OQ^a ybQl

^fig ytyQa^ttai.

XlXad"'.

'AXdd^iia

5 ^QVv.tTov
lvi:tdv

ihtvdiciW

dXiToitvov.

txa^sv yao

6 ^iD.Xav XQovog

ijtEXd^cjv

^Avt.

^ad^v yQtog.

l\iov 'AaTai6yvva

d.
10

Oftog 6tXv6ai dvvaTog 6^tic<v im^o^icfdv ro/.og ovdTGJQ.

10

vvv ^dcfov tXi66o^ivav

oita xi\im KaTaKXv66ti uiov;

ojta Tt y.oivov

15

Xoyov

cpiXav Ti6o^itv ig ydQiv;

'Ejt. a'.

vi^ei yaQ 'ATQiKtia :t6Xiv Aokqojv ZtcfVQiav.,

^iiXti

15

y.al

rf

6cfi6L

KaXXi6:tcc

ydXv.tog "AQr^g.

TQccrtt

dt

KvKVtia ^icya

V.

8.

dfiov y.uz^GxvvB

v. 9.

d tohos dvSqcov.

xccl

20

v^tioiiiov

v. 15.

KvKVBia

[dfiov reccntiornm codicum est. Sic v. 3. dfiag

Mingarellus restituebat. ^ ide Boeckhium de Crisi

01. XI. V. 8.

(codex
.

rjfids)

41. p. 127.
SCH.]
V. 9. [Libri non interpolati

cum Scholiis veteribus Toxoff^Pal. C

ys To'xo5) h^varmv, interpolati d tokos dvSocov. Palmarem Hermanni
emendationem probavit Boeckhius de Crisi . 41. p. 127. SCH.]
V. 13. [Scholia vetera alteram explicant lectionem vififi ydq
d TQccxflcc noXis AoyiQcov , quam Didymus dixerat non absurdam.
Schneidero Saxoni inde videbatur vetustior scriptura elici posse
vifisi yug drqixiLU noXiv.
Nam teste Orione Etym. s. v. drgsKiS' ol JcoQius dxQsx^^S Xiyovciv.
Veteres p^ammatici jtarci
ctSQrjGLV xov TQsxsiv dictum censebant; v. ApoUonii Lex. Hom.
p. 46, 28. Bekker. et Scholia Pind. Pyth. VIII, 3. , coU. Ahrens
de Dial. Dor. p. 83. SCH.]
V. 15.
[Kvxvsicc metri causa, ut ultima Aeolensium more
corripiatur, cum Hermanno correxit Boeckhius. Plures libri KvKvsa. Vide Hermann. de dial. Pind. p. 252., qui simile exemplum
ascripsit ex auctore Rhcsi v. 764. 'E-KTOQsia ;^Ej'g.
Adde ^iofii]8sia dvdyKT] Arist. Eccl. 1029. et quod Dindorfius ad locum Rhesi
attulit ex Et. M. p. 461, 45. noXvdsvKSta x^lqSCH.]

..

OATMniONIKJI

64

6'

^Hgay^la' itwitaq
'AyrjOidcuiog

tv '02t\jricc6i viv.uiv

ycioiv

cfiiQtXG)

*'lXci

IJ'. (/'.)

cog

'Aydtl Hcaooy.Xog.

20

6e

d^i^^cag

v.t

dotrcl ^torl

cfvvv

srtXGmiov OQuclCai y.Xiog

eQycJV .Too
6'

dycSva

:tc'iVTG)v

iJtorfo

2tq.

/3

ov

t^ciiotTOV c<H6cii %tuiTtg cDoGav z/iog,

Gci^aTi rtao UiXoctog 30

Hooiidciviov

rticpva

KriaTOV cl^vuova,

nicpve 6'
diy.ovx^'

30

naXcxucc. 25

"Hoay.Xiog ty.TiOOaTOy

*/3/>^
i^ttl

6vv

cfciog.

cloyciico

25

d^tov

tXa^ov yaoua cravool TWtg^

6'

a:tovov

ciVi)o

Evovtov,

ty.cjv

jtQcx66oiTo.

Avyiav

\ivT.

XciTOiov

:tOTt

v.cii

|3

35

6oy.tv6aig v:td KXtcjvdv

X6yucii6L 6t
6ci^ia6t

OTl nQO^d^e

o3g

^iiOd^ov v:tio^iov

y.tivovg'HQav.Xirjg icp odw,

40

TlQVvd^LOV

t:tto6av avTGi ^roaTOV

^vyoXg

TJiitvoL

MoXiovtg

35

'E:ttLG)v

"AlLdog

^dv ^tva^laTag

v.al

v:ttQcficiXoi.

'Ert. ^'.

^a6iXtvg o:ti&tv

ov :toXX6v

i6t rtaTQida :toXvy.Tiavov v:t6 CvtQtcfi

45

:tVQl
V. 21.

Ksivovs

mqfiaes

v.

23. igyov

v.

29.

axovd^

v.

30.

i(<x-

V. 33. afiivov

V. 20.
[Pro cpvvT Aulg^o qocor'. Sed quiim Scliolia vcteva in
interpretatione utantur verbis tov cpvvra noog dqBTr^v, Hcynius
illud reposuit.
Et conscntiiuit quidam libri et lenmia Scholionun
ipsnm. Praepositio tiotl pertinet adxAfos; vide Bocckli. de metris III, c. 22. fin.
Idcm statim post ex libris non vitiatis oqfiueai {ogfirjaai noiiqoiLiv Scholia vetera) revocavit pro vulgato x

Vide de Crisi . 25. p. ti\f. SCH.]

V. 23. [fgywv TtQo ndvTcov de Hermanni scntcntia Boeckhius
cum libris piurimis. Vide Expll. SCH.]
V. 25. [^LT] 'lloa^Xsog iy.TtaaaTO intcrpolatio est Triclinii. Libri probi ^coftov (pauci ^coficS) i^aqi9fiov 'HoanXsi^g iyiTiaaaTO,
quod Boeckhio vctustum f^losseraa vidctur ex Olj-mp. V, 5. petitum. Mire ratiocinando Kayserus p. 28. devenit ad i&TjX h^dgicogfiaas.

...

OLYMPIA

Xr. (X.)

^a&vv

stXayaig re CidaQOv

65

oy^rov avccg

tig

i^^oiGav tav jro2tr.

40

a:roQov.

dytod^tod''
y.al

61 y.QtGOovav

vtiy.og

y.tirog

d^5ov)yici

vOvatog

dXaOiog dvrdcaig i^dvarov aijtvv ovk liicpvyev. 50

6

5'

aQ

iv IJiCa tlGaig

Xaiav Tt rtdCav ^iog

45

oXov

Tt

CTQardv

2Jtq.

dXv.i^iog

viog ^Ta^&adTO L^a^tov dX(5og :raTo\ [ityiGtoi

6t :td^aig"AXTiv ^itv oy

'

:ttQl

h VM^&aQoj

55

dityoivt. To dt y.vzXo) :tt6ov

td^rjy.B

66Q:tov

?.i'6iJ\

Ti^idoaig ^toQOV ^AXcftov

^itTd

6o)6tyJ

50 Kqovov

dvdy.Tov

d^t(ov.

:tdyov

y.al

flQogtcfd^ty^aTO' stQoOd^t

'AvT.

yaQ

y
60

voivv^ivog, dg Oivo^iaog aQyt., ^QtytTO TtoXXtl vicpddi.

Tavta

6' iv :tQG)Toy6vG)

TtXtTa

rtaQtOTav ^tv aQa 3[o7oai Cyt66v

o T

65

iitXtyyav ^6vog

dXdd^eiav iTr^Tviiov
'Ej7.

55

yQ6vog.

to 6\ Oacfc.vtg iwv

ona rdv

n:oo(J03 y.aTtcfQccCtv,

:toXiaoio 666iv

dy.Q^d^iva 6itXcov t^&vt y.al :ttJ>TatT)]Qi6' o^tcjgaQa 70

V.

41. y.cl-Kflvog

v.

44. Xiiav

9fiov HQaKlsT]?. Bergliius 71c(tt]Q t^uqi&^ov i>iTicaaTO, h. e. pater luppiter filiura Herculem iussit Oiympia instituere.
SCH.]
V. 29.
[diiiov&' Boeckhius cum libris bonis, quod pronuntiando contrahendum. SCH.]
T. 33.
Libri afisvov et ^(xfvov, qunm tamen Moliones insidias struxerint. Hinc Heynius pluralem coniecit, nunc receptum
Boeckhio. Thierschius suaserat jjnivco in Act. philol. Mon. T. H.
Fasc. ni. p. 426. [Obloquitur frustra Kayserus p. 29. SCH.]
V. 44. Boni iibri Xatav aut Xaiav , ac docet glossa in Mosc. B
Xiiav per emendationem inductum. Legendum esse Xaiav Boeckhius
monet secundum Hesych. in voc. Xaiav zJcoQiHg Xaiav (^Xaiav^ fnl
rrjg Xsiag, ut ibi legendum. Cf. Boeckh. de Crisi Pind. .41.p. 127.
[Ahrens de Dial. Dor. p. 142. dubitat, an rectius Xaav scribatur. SCH.]
V. 45.
["AXtiv rescripserunt grammatici veteres, quum per
crrorem id abisset in UXiv. SCH.]
Pind. Carm. Sect. I.
5

'

OATMniONIKAI

66

6vv

t6TCc6sv aoQTav

IJ.

'OXv^i:ti(xdi

(!'.)

rtQma

T.

Vr/.CCCpOQlCllGL

60

'

Tig diq rcoTcdviov

DMye

OTtcfc.vov

yeiQtCCi, :to6iv tb v.ul aQuccTi^

dycovLOV Iv do|fi

^iawoq

tvyog, tQycp y.a^eXcov; 75

6TCi8iov utv dQi6Ttv6tv tvd^vv Tovov

65

:to66i TQtycov

Oiavog

'

htv

^Tccig

6t 31idtad^tv ^tqktov

iXavvav

:rdXa 'Av8aivcDv"Eyt^iog

/loQVKXog

6' tcptQB

2tq.

6'.

6 Aizv^iviov
'

6 dt

Ttyiav

80

'Avt.

6'.

:tvyudg TtXog

TiQVvd^a vaicov tcoXlv

dv

i':t7toi6L

dt TtTQa^LV

70 dnb MavTLviag
dy.oi>TL

Zdf.Log

aXLQO^iov

85

tXa6t 6'Ao:t6v

cDQCi6TC)3Q

fiftxog d^^EvLV.tvg tdiv.t :tiTQcp

ytQa zvy.Xa6aig v:ttQ

d:tdvTCDV, yal 6v^i^iayja 0"OQt'/3oi'

V. 58.
V.

iv 'OXvfiTiiaSi

64. GTcidiov

et

v.

iv&vrovov

61.

jdogvKlog riXos Jivyfiag cpigs

v. 72. ujtavTag
nal
xaxovrt

v.

ys laxs

v.

62. Sgfiaaiv,

66. -^xsv et Teysav

v. 70. 2ccix.og ^iiStro'

v.

67.

v. 71.

evfifiaxio^

Versu 61. Boeckhius

[iv 'OXvfiTtLOiSi libri deteriores.
T. 58.
ys Xaxii interpolationem metricorum, expulit cum libris optimis.
SCH.]
Pal. C Uai.
V. 62.
{aofiazi optirai, ut 01. I, 110. Pyth. VI, 17. Isthm. I,
14.
SCH.]
Libri gtolSlov
iv&vzovov contra metrum. SchmiT. 64.
ivQ^vv novov,
dins coniecit Bv^vdgofiov , Hermannus GraSiov
nt est iv&vnovov in Gnelph. Postremo ThJerschius in Versione
Germanica proposuit v&vv tovov, idque nunc recepit Boeckhius.

Quae quidem emendatio bona

est, si OTa&iov fv9vv tovov intelrectam tensionem (des Laufes gerade

Spannung, Richtung), ut OTaSiov etiam cursum significare
constat; cf. Pyth. XI, 49. Xem. VIII, 15.
Sin ipsius curriculi
rectam tensionem intelligeres, non conTeniret agiaTSvsiv. Recte
dicitur aliquis ndXrjv, Sgofiov , fiocxr]v agiaTSvsiv, scd non dici
potest ugiOTSvsi.v x^^gov , nsSiov, aTuSi-ov, si hoc pro curriculo
sit.
[At pertinet sv&vv tovov ad Toixsiv.
SCH.]
T. 66.
[Tfyfav signavit Boeckhius, quum Pindarus Ttysa habeat Xera. X, 47. SCH.]
T. 70.
Vulgo ZauLog ijsiStTO (ex t. 76.).
Libri meliores
cum SchoU. Tett. aufi' 'AXiggo&iov aut 'AXXi^go&iov. Unde Boeckhius acute restituit 2c(fiog c6Xigo9iov, h. e. 6 'AXtgo&iov , Scligis cursus in

stadio

OLYMPIA
naqaid^v^E [Ltyav.

6'

XI.

6^

(X.)

tontqov

90

t(pXeiev tvcjjtidog

76

CeXdvccg iQcadv

cpccog.

asidtvo 6e Jtav ti^tvog TeQJtvaiCL d^aXiaig

TOV lyXCOlUOV

'Ejt. 6'.

TQOJtOV.

d^lCfl

ciQyaig de :tQOTeQaig

t:t6iievoi v.ai

vvv Inavv^iiav
95

yccQiv
viy.ag

80

ch/eQojyov, v.e^Mdr^Goaed^a j^QovTav

xfa :tvQndXa[iov ^eXog

OQOlY.TVTCOV ^lOg,
iv a:tavTi '/.QdTti

tUojm TieQavvov aQCiQOTa.

6e {loXnd ^Qog y.dXaiiov dvTid^ei ^e-

yXidt^Ga

100

Xecav,

85 T
aXX

jtaQ

evTiXei /iiQv.a yjQovco \iev

o5r

nod^eivog

rta7g
iy.oi^TL

veozaTog to :tdXiv
od^eQiiaivei

V, 78.

xai viv

v.

cpdvev

2tq.

t'.

^| cc?.6yov :taTQl

81.

Jiog y\

v.

rjdr^,

^dXa 6e

cpiX^raTL voov

P6. toq rf

v.

'

tol
105

87. ijnovri

vEoraTi
raus Mantineeiisia IlaliiThothii
ticas.

Adde de

iiiius,

de

qiio eius ^idc notas cri-

Cris. . 'J5. p. 65.

[Boeckhii scriptura ex aliquot codicibus iluxit. Alii

Scholiis ccHOVTt 81 ^oaorfoo, interpolati a/.ovri ^qdoTOog 8'
?iafff, quod quum Dissenius pracfert cum Ilermanno, non reputarit Si particulam a Pindaro alteri voci non postponi, si exceperis XI, 99., ubi vide.
Cf. Boeckh. de Crisi ^. 41. p. 128. SCH.]
V. 72.
[Heyniana scriptura ex libris bonis et Scholiis cmendata. SCH.]
V. 76.
[asiSs Ss xb nav Griishoffius in Zimmermanni Diar.
philol. 1834, nr. 30. p. 248. Perperam. Vide Commentar. SCH.]
V. 84.
[y ignorant libri optimi. SCH.]
V. 86.
[ooTS h. 1. in uno codice non bono serratum Pindarus
^cogiKCjg dvTi roiJ' aJsTE (prjalv SchoU. ]\em. VI, 47.
Eustath.
Prooem. p. 13: Kal jra^a toj TJlvSccqcj koi naQ_ aXXoi^ ri 'iXXstdno to'|ow
fl>tg Kaivonotfl xi t6 eo, avTt tou hkO', 0^01'' co r
tvu ij ravrov
\.sig (Xem. VI, 29.), TJyovv co rgonco jj vofico.
Tco 7} , onsQ iarl 9TjXvyicog dvri rov nad^d.
Cf. Pyth. X
54.
'em. Vn, 62. 71. 93. Isthm. IH, 36. Boeckh. de Crisi . 27. p. 72.
\. 71.

cum

SCH.]
V. 87.
vsorari vulgo.
Hermannus emendavit vsorarog ex
Schol. vet. inprimis ob structuram. [Ibidem fidXa 8s oi ex Boeckhii emendatione Bergkius. SCH.]

5*

OATMniONIKAI

68
^rft

lA'. (J.)

nXovTog 6 Xaycjv Hoi^iva

t^taxTov clXXoTQiov.)

90

Q^vdOnovTt GTvyeomaTog'

v.ai

oTav %aXa tQ^aig aoiddg rfo,

dg

^Afr^6i8a^L\

lio

aviqQ tx>^rca, ztVHi nvtvGaig rope

TWJtvov. Ttr

yXvKvg

95

'Avr. i.

'Atda OTad^^idv

6'

^Qa^v rt
adi^t^trjg ve XvQa
fto^jO^o)

avXog dva:rd66H %dQiV.

115

TQtcpovTL 6' ei'QV zXiog

KOQai IIitQideg Aiog.

'Ejr.

t'.

lya St 6vvt(pa:tT6[itvog 6jtov8a, %Xvt6v t%^voq

AoxQtav d^i(pi7tt6ov ^itXiTL
tvdvoQa noXiv 'naTa^Qtyow jtald^ Iq^tov 6' ^Aqyt^TQaTOV

100

120

aLvr^6a, tov tidov %QaTtovTa yjtQog dXv.a

^G)\i6v

%aQ

^OXv^lTtlOV.)

xtlvov %aTd y^Qovov

idta Tt zaXov

aQa Tt Ktoioa^ivov, cc JtOTt

105 dvaidia Favv^i^dtL Jtor^ov

aXaX-Kt

6vv KvjtQO125

ytvti.

95. sxovti
102. xQOvov y'

V.

V.

5' ivdvoqa et igarov 'JgxsOTqdtov

104 seq. a noz' dvaiSia et xbv nczfiov

V. 99.
v.

[TQEcpovti Boeclihius ex libris non interpolatis. SCH.]

sqixtov S' legendura videtur nalS' igatov
nulla sit hic oppositio. Non dicit: Populum ornavi, Age-

V. 95.

V. 99.
t',

quum

Fro nnid'

sidamum vero laudavi

sed

Populum ornavi

et

cecini

etiam Agesidamum. Cet. v. supr.

[Metri causa vulgatam cum Hermanno

ad 01. VI, 74. not. crit.

mutavit Boeckhius ex libris.
Particulam Ss tertio loco positam excusat de Crisi . 41.
p. 128. eo , quod nald' iqavov artissime cohaereant. SCH.]
V. 102.
[y' Boeckhius et Hermannus sustulerunt cum libris.

SCH.]
V. 104 seq.
[Libri optimi S nOT dvaiSia rawiiriSii 9dvttTov aX.
Quae Heynius habebat, Erasmo Schmidio debentur.
Boeckhius conformavit consentiente Hermanno. Sed norfiov paucissimi libri, quorum ex numero Pal. C eximendum esse Kayseri

collatio docuit.

SCH.]

OLYMPIA

XII.

OAYMniONIKAI

IB'.

EPrOTEAEI IMEPAIOt
JOAIXO^POMSli.
S

\J

WV^

s^

\J

o p

WW
WV^

,1

WV^

OATMniONIKAI

70

6v^i^oXov

ov

6'

rt(6

jtiOTOV cqicpi

d'

t[i:taXiv

T8TV(pXo3VTccL cpQadai.

dvd^Qo^i^oig

^tv

TeQi])Log,

dvTL%vQ6avTeg

naQa yvc/mav
6'

ol

v\t ^iXdvooog, TjTOL

15

cct

15

^^^LaTog

^ad^v

7Ce6d(Leiil)av

y.al

Atjcxrojo,

tJteCev,

dvLaQaig

tCXov

'^dXaig

[iL-jiQfo

tv6o[idyag

lo

^Avt.

Tig l^tiyJ&oviGiv

:tQa^iog l66o[iivaq tVQtv Q-tod^ev

rav dt [itXXovTow

10 :toXXa

IB'.

iv

yjQovco.

ted %tv,

^Eit.

(5vyy6voi :taQ

iOTicc

20

dxXerig tiiid ^aTecpvXXoQorjOe Ttodav,

el ft^

vvv

GTaOig dvTidveiQa Kva6iag o' d^eQ6e :taTQag.

6'

Kal 6\g
d^eQy.d

25

'OXv^iJtia 6Tecpavo36d[Levog

Ilvd^avog

'l6d^[ioi

Nvycpdv XovTQa

t\ 'EoyoTeXeg,

/3a()T^ig,

6y.iXtG}v rtaQ

olzelaig ciQOVQcag.
V. 16.

Kvcoaias afiBQCi

15.
[iiaTScpv2.Xox6r]as Bergkius , coU. Phryniclio Bekkeri
p. 71, 11.
0vXXoxoslv: hnl rcov dfvSqcov rcov dno^aXlovrcov
Toc cpvXXa, cpvXXoqoHv. Idem cura lacobsio ex Sclioliis v. 16. dedit
V.

c' afiiqas.

V. 18.

Sequor. SCH.]
[Libri deteriores iv Flv&cavt ex glossa.

SCH.]

OLYMPIA

XIM.

OAYMniONlKAI

IT'.

ENO^ONTI KOPINOIO
STAJIO^POMSli KAI UENTA&ASlt.

S
\J

^W

v-

h a

c.

\~>

^ \J\J

\U
.

v_/

-L-

w Kjy^ <j \J

w/

<w^

<J

/ v>o \^_/

yj \J

M.

\J \y

p o d

i.

\J \J \J \J

\J

_
\J

\J \^

v^

J-
w v^v^v.^ ^
v^

v.y

\j\j \J

\j

QigoXv^JtioviyMV

irtaivtov oiKov a^tgov dctoig,

^ivoiOi 61 %^tQ:rovtaj yvcioonat

tav oX^iav KoQivd^ov, 'foO^ftiW

2kq. a.

OATMniONIKAI

72

IT'.

JtQOxt^VQOV

IIoTeidccvog , clYXaoxovoov.

Iv

Evvo^ua

T(J

fiiQ

vcdti,

5
^cc^&qov

y.aOiyvrjTui ra,

:toXkov clccpaXtg,

zJiKwaal oiLOTQO^tog ElQdvcura^iiai dvdQiiCi jtXov10

TOl',
')lQv6tca ^aidtg

6'

l&tlovTL

10

tvl^ovXov OtuiToq'
'AvT. d.

cutitiv
uciTtQa doaGv^iv&ov.

v^Qiv., v.6qov

v.aXd Tt cfoddai., roliia Tt ftot

tr/p

tvd^tia yXojOCav OQVVtt Xtytiv.

ciuayov dt y.Qv^Ha to Ovyytvig

v^iHLV 6t, :rcil6tg 'AXaTa.,
c.yXciiav

15

15
r^d^og.

^toXXd {ilv VLnacpoQOv

03:r

a6av

ay.Qaig oQtTaXg vTCtQtX%6vT(jW ItQOig tv cUd^Xoig, 20

6'

jtoXXd

SiQaL

tv v.aQdiaig dvdQcov t^aXov

:toXvc'iv%^taoL

aQycXa 6ocpi6^iad\

'Eit.

a.

a^tav

6'

tvQovTog tQyov.
Tal AiG)vv6ov Tto&tv t^tcpavtv

6vv

20
V.

V.

yaQ

Tig

ainaauv

tv tvTt66iv ftro,

Irtjftioig

UoafLSccvog,

5.

14.

25

^OYjXdTci yaQiTtg did^vQau^G);

y'

v. 6. TtoXlcov, dacpaXrjs,

v.

15.

v. 9.

dXs^slv

siv (ii&?.oi6tv.

[Quuni Pindarns ceterls locis TJosstSuv usur40. plurimi libri in ea forma consentiunt,
quam Boeckhius reposuit, de industria ratus ascitam tanquam
Coi'inthiis vulgarem.
De ea Herodianus nfgi (lov. Xi^, p. 10, 27:
Ttaqa ^coQifvat rqno(iivov xov a e^s i
ot id uv kuz' o^slav
01. XIII.

paverit,

h.

I.

V. 5.

et

v.

TDcaiv.

f:

SCH.]

liLri nuaiyvriTa, prohatum Kaysero p. 34.

Er. Schmidii coniectura , firmata codice Cizensi. Reliqui libri dacpaXijg, non aptum lustitiae epitheton. Sed
revocat Kayserus. Versu sequente in Scholiis veteribus ofiozQocpog

V. 6.

[Boni aliquot

Deinde dacpaXig

est

comparet. SCH.]
V. 7.

Vox

genus Pindaro

cum dvSgdai per synizesin, quod

Boeckhius, probante Hermanno. Cf. Boe-

rafiiat coalcscit
restituit

ckhii Annot. crit. p. 420. et Hermann. Elem. doctr, metr. p. 55.

loco haec res ignorata grammaticis in causa fuit
ut ceteras strophas omnes interpolarent. Vide de Crisi . 33. p. 97 seqq.
V. y.
[dXf^ttv vulgfo
et sic Pal. C , spretum Buttmanno
Gramm. ampl. II. p. 105. Lobeck. Alterum revocavit Boeckhias
dc Crisi . 41. p. 128., quia dls^ico non sit in usu. SCH.]

Hoc

OLYMPIA
7J

XIII.

78

d^eav vaolCiv olavcov ^aOiXta 6idv^iov

ijTtd^rj-K ;

30

tv 6t 3Io76' adv^rvoog,

Iv 6' "yiorjg clvd^tl vtcov ovXiaig cdy^icdOiv dvdQCJV.

EVQV

v:taT

25

'Olv^iTciag^

2tq.

c}vci66cov

p'.

35

dcfx^6v)]rog t:(t66iv

yivoio yoovov cdavTa, Tjtv ^aTtQ^

y.cd

Tovdt Xaov cqjXa^tj viaav

dcduovog

^^tvocpoivTog tv^^vvt

ovqov

6i^ca di ot 6Ttcfdvcov iyxco^iiov rtd^^iov, tov dyti

iz TLi6ag.,

cTtdicov

30

:ttVTd\^Xco d^ia

tTav dvriQ ^vaTog ovrta

6vo

6'

nXoy.oi

Tig ^TooTtQov.

avTov tQt^^av

'Avt. p'

45

6tXivcov iv 'l6d^uic'(6t66iv
oirA dvii^otl'

Ni^itd t

cfavivTCi'

35 naTQog

40

6Ta8iov vivmv^qouov dvTt^oXrptv

0t66aXov

6t

'AXcptov

tJi

Qti&Q0i6iv aiy?.a :TodcDV dvdztiTcu,

Uvd^ol T

6Ta6iov Ti^dv 6iavXov &' dXico

tyti

df.icp'

50

hi., iirjvog ri ol

TorvTOv v.Qccvacdg iv 'A^dvai6i TQia 'tQya :fo6aQy.rjg

d^iQa
V.

d^rf/.t

21. ^aoilrja

v.dXXi6T
v.

22.

dgofiov ovK dvTf^okrjaiv

d^icfl

i9ri-/.'

v. 34.

55

v.oiicag,

v.

25. aqpO^ovarog

Nsfiitt

v.

v.

38. TQia fiav

30.

tgya

[y' cuin optiinis libris deletum. SCII]

Reliqui boni
[iv di^Xoii; Boeckhius ex cod. Vatic.
iv did^Xoiatv.
Formara blv Pindarus nonnisi in composito stvdAtog tolcravit. SCH.]
V. 21.
[Vulgfatam cum Ilermanno correxit Boeckhius , qui
versibus aliter descriptis vetustornm librornm iniQ^rjK servavit,
^aadia autem TiavX}idag efferri iubet. Vide de Crisi . 40.
p. 118. SCH.]
[Formara dcpQ^ovrjtoc; Boeckhius vindicavit ad 01. X, 7.
V. 25.
SCH.]
Cf. Ahrens de Dial. Dor. p. 149.
V. 30.
[^dvTfBoXrjTBv eiecta negatione cura libris optimis et
Etym. M. p. 11-, 5). scripsit Boeckhius, metro congruentei*.

V. 14.
V. 15.

Hermannus tamen

acute ovx d^oXrjGev proposuit; sed Boeckhio

duplex negatio videtur non posse probari. SCH.J
v. 34.
[NifKd recentiores editores metri gratia signaverunt
codices secuti, sive hic pluralis est, sive singularis correpto d
Aeolico, de quo vide supra ad XI, 15," ait Hermannus. SCH.]
V. 38.
[Vulgata optimorum librorum consensui cessit. SCH.]

OATMniONIKAI

74

IT.
'Ert.

40

'^EXXcoTia d' fjtraxig* Iv 6' d^cpidXoi6L

(3'.

nottiddvog

Ted^^iolCiv

iTrotodcjQM 6vv JCaTgl ^iaKQOTtgai

Tsoil^Lci

o66a T

t^ovT 'EqitI^oi t

xt'

aoidaL

^oQTOig Lv XtovTog, 6t]oio^ai :toXt6iv

T^dt

45 ^tQl

nXr^d^ti

ovz av

vmXg)v

6acptg

o5g ^idv

liitQOV.
iyoj

65

tidtir^v XiytiV ^tovTidv ij^dcfav aQi^lt^iov.

t^ttTai 6* Iv t%d6TGj

50

60

tv /ItX(pol6iV dQi6Ttv6aTt

2Jtq.

dt idiog iv zoivcfi 6TaXt\g

Tt yaQvoiv naXaiyovav
aoXt^ov T iv i^Qonaig dQtTai6iV

TO

y,r]TiV

ov

ij)tv6o\M

d\icpl

KoQiv&oj, Z!i6vcpov

Tatov :taXd^aig
xl rav statQog

dvTia Mr^dtiav

^Cimvo-

iitv

cag

Q^tov,

d^tiiivav

yd^ov
75

avTd.
vdi 6(DTtLQav 'AQyoi

55 td

y.

V0YJ6ai dt xaiQog aQi6Tog.

St %ai

v,al :tQo:t6Xoig.

noT iv dXv.d

'yivt.

^tQO /laQddvov ttiiiow idoni^^av

ijt'

d^cpottQa ^iaidv ti^vtiv tiXog,

^EXivav %oy.i^ovttg^ ol

60

t'iQyovttg'

i%

80

6vv 'AtQiog

tOL ^itv yivti cpiXcp

6'

rfo nd\L:tav

Avziag 6t FXavvov iXd^ovta tQO^tov Aavaoi. to16l

V. 40. TloasiSuvog
v, 42. riqipifg 0'' i|>ovr' iQiTifioi r
V. 53. &f^svccv rdv yccfiov avrci,
v, 58. 'AtqioiS
Sat.
60. TOiGL (lav

85

^itv

uoi-

v.

Vulgo riqipng 9'' ixpovz' fqiTtfioi t doiScci. Schmidio

V. 42.
auctore ex Scholl. Tctt, reposuit Boeckh. Tfqtpia &' ct 'Eqirifioi
T, probatuni etiam Hermanno; fonovT^ Bothius praeivit, [Vui^atam tipovT revocavi cum Ber]!^kio. SCH.]
V. 49.

dialectis

8t

i'8iog

non

digamma habeat;

hiatum , quum i'8tog in nonnuUig

Bocckh. Oecon. Civit. Athen. T. II.

facit
cf.

qui olim yaq i'8iog Heynianum probaverat.

[tov ydfiov vulgo, Articuhim metri gratia
optimis induxit Boeckhius.
Idem cevra (sic Pal. C)

p.

393.

V. 53.

cum librig
cum Her-

OLYMPIA
k^evxtv iv

75

XIII.

aOvH UtiQavag OcpErtQOV rtatQog aQiav

xal ^ad^vv y.XaQOV tiiiuv Kai ^lyaQOV

'E:r.

og rag

ocpiadtog lylov

rrrore

roQyovog

90

caiql y.QOVvoig

IJayaGov ^ev^ai no^&tav

65

t^tccd^tv,

:tqiv yi

ot yQv6a^i:tv'/.a oiovQa

IlaXXag

ijvtyic

r^v

yaXivov

i^ ovtiQov 6' avxiv.a

v:taQ' cpch'a6e 6'* Evdtig, AioXida ^aOiXtv;

aya cpiXrQOv rod'

y.al

y.

iToXX^

rj

/ta^iaio

viv

ijr:ttiov

95

dty.tv,

^vow ravQOV

ccQyavva

rtarQl

dti^ov.

70 yvavaiylg

2rQ.

iv oQcpvcc

yvcaOOovri ol ^taQ^&ivog roOa

'idoitv ccva 6' inccXr

d'.

loo

tiittlv

ooi^oj Jto^i.

^taQy.tiutvov dt OvXXcc^oiv rtQccg,

^avriv aO^tvog tVQtv,

KoiQavida JtaOav rtXtvrav

iTCiyc>)Qiov

75

dti^tv rt

cxva

|3oj^uoj

^tQcxy^iarog, ojg

v\mr aito ytivov XQrjOiog, Sg ri

Zr^vog iyyHKtQavvov naig tJtOQtv

ol

da^aoicpQOva yovOov.

'Avr. 6'.

KOircxiaro

ivv:tvicj

80

105

d^tcig

6'

cag

y.tXi^Oaro fiir,

V. 61.

inalT^

rdyiOra

orav

110

^tid^io&cci

6'

tvQvO&tvtl

v. 69. fiiv et aqyov

GtptTfQOV fiEV narqog
V. 76. an' iKSivov j;?J(>to* onncog rs ol

avra

v.

72.

manno et Thierschio dedit, ut Pyth. II, 34. IV, 265. IX, 64.
Vide de Crisi . 41. p. 128. SCH.]
[(piXa ytvii ex Pal. C Bergliius. SCH.]
Y. 58.
V. 60.
[uav Schmidius contra libros omnes. SCH.]
V. 69.
dgyavra pro aQyov Boeckhius ex libris non interpolatis.
V. 75-

Vulg^o onncog,

quod tamen nonnisi

Meliores habent ms.

V. 79.
[Sai Tdxiota duo

Hinc non male Kayserus

SCH.]

libri

p. 35.

in interpolatis est.

optimi, 81 TuxiGta tres boni.

u rajjtcra, coll. 01. VI, 23.

d'

OATMniONIKAI
rtao^oj,

KaQtcciitod' avegvi;]
i^t^iev ^ljfjtia

IT'.

|3oL>jtoi;

tvd^vg 'A^ava.

115

TtXtl d^tblv dvva^ug xal ti^ ^tag'

Qct

kol 6

)]toi

oqkov %al itatXiti8a xovcpav ktiOiv.

zaQTtQog OQ^iaivGyv tXt BtXXtQocpov120

Tg,

85 cpaQ^anov

:tQav Ttivav

d^icpl

ytvvi,

'E:t.

ij^Jtov

JtTtootvT' ava^ag

%tig

6vv

6t Ktivcj zai rtOT

6'

tvd^vg tvortXia

'tJfai^tv.

'JuatovidciiV

ald^tQog il)vyoag djto zoXjtGW iQrjuov

TO^ovav ^dXXow yvvaiKtlov OToardr,
Kal Xi^iaiQav TtvQ :tvtoi(5av KaX SoXv^ovg

90

6' iv

iy.

6'

OvXv^jta cpaTvai Zrjvog

95 Ta

2tq. t.

ov

xqiq

jtoXXa ^tXta yxcQTvvtiV ytQoiv.

Moi6aig yaQ aYXao^^Qovoig

av

'iittcpvtv.

aQXCilai dtnovTai.

tv&vv dyMVTCiv

livTa QC^i^ov JtaQa ^KOTtov

125

130

6ia6o37td6o[iai ol [^loqov tyGi-

tov

6'.

yaXv.cii-

135

txcji'

iqvrj raiaoxo),
v. 83. nXTjgol 8e
v. 82. 'litnsla
y'
v. 84. ogfiatvwv fXa^sv
v. 85. yfvv,
v. 91. SiaGiyaoofiai avxw fioqov omisso iyoj
V. 87. 6' ^ytsivcp
V.

81.

9bcov et Ktlaiv
V. 92.

dqxslai dtxovzai.

Viilgo KQatainod' av fqvrj raiaoxta. Scripturam avagnosciint Scholl. vett. et libri plurimi; vox in hac re soUeMulti tainen codices boni uvsqvtj.
innis.
Ffo';^ra emendavit
Boeclih. cum aliquot libris, ut apud ilesiod. Theog. 15. est rsrjoV. 81.

qvTf)

Xoq Neptunus. Firioxov agnoscit etiam Herm. Praef. ad Hymn.

liom. p. XIV scqq.
V. 83.
\ul<!fo: Tilrjqol 81 &soav et ytrlGiv y\
At nXrjgoi vox
cst ncque apud llomeriim neque apud Pindarum usitata, sed recentioris usus.
Metri causa hoc dedcrunt Byzantini. Boeckhius
ex optimis libris reduxit tbXsI St.
Etiam fulcrum / post Kziaiv
plurimi non agnoscunt.
tls pro tla^sv revocavit Boeckh. ex optimis libris.
V. Si.
Mox yivvi non interpolati pro vulg. ysvv mide Herin. scripsit
yivvi. Idque cxstat in Scholiis vetcribus.
Vulgo diaaiydaofittt avr^ fi6ov.
V. 91.
Mcliorcs tcnetit
,

OLYMPIA
'/(Jd^ftot

iv Nt^iia. stavQm 6'

Tcc

Tl

XIII.

ViQ' dd^Qo'

i-JCH d^rj^G)

dXa&^g

cpa~
140

ri jioi

tioQv.og i:ti60trai t^rf/.ovTilxi dr) d^cpOTiQ03&tv

100 ccdvyXaGGog
6'

xa

'OAi\ujrt'

toiTiev

105

i6(56^itvcc
d'

TiXog'

'Avt.

XtXiydai'

av

tot

tXjto^ai ^iiv,

e.
145

Oacpig'

cfair^v

iv ^tcf) yt ^idv

dt dcd^iav ftvid^Xiog tQJtoi^

tl

TOVT

/11

avrcav

:ic<qoi^8

rjdrj

ra 6

vvv

j3oa xcxQVKog ioXov.

'EvvaXior t
ifi
&'

iv "jQytt

o66a

Ta

i'A^M<5oatv rtodootiv.

ocfQvi IlaQvaGia,

y.cu

iv

0yj3a<g,

o()a

6'

150

'Aq-

y.dg dvc^OOoJV

^iaQTVQr^GtL Avv.aiov l^a^bg dva^^

'E^.

HiXXavd

VMi

Tt

Smvcov val MiyaQ Alaxidav

t'.

tvtQvtg dXOog.,

110 d

Tai

'EXtvolg val XiitaQd MaQa^cHiV.,

O''

v% Airvag

167

vipiXocfov v.aXXiTtXovroi

v. 103.
f^jjy.ovraxt ya^ dficpottqco^h y
xa. r'
v. 107. dfKp' "Aoytt &' et oca ts
/iu et TlaqvaGoicc,
'Aqnda' dvdsacav
v. 109. IJtKXdva
V. 99.

V.

106.

quod Boeckh.

restituit,

quem

\'Ide in

Comm.

de Cris. Find.

26.

p. 69.
T. 92.

rineptam formam dgxelai ex libris correxerunt HerBoeckhius, qui et 8bkovtui ex usu poetae scripsit.
Cf. Ahrens de Dial. Dor. p. 82.
SCH.]
V. 99.
Vulg-o i^rj-KOvrdKi yuQ dficpoTEgcoQ^iv y
At y omittunt plurimi, nequc ydo agnoscunt optimi, scd 'ii,r]yi.ovTu%i 8' habent, quod Herra. vidit esse 8q
idque recepit Boeckh. Cf. de
synizesi supra ad v. 7.
V. 103.
[ra 8' Boeckhius ex Scholiis veteribus. SCH.]
V. 106.
[De forma ^/ dixit Boeckhius de Crisi . 31. p. 92.

mannus

et

SCH.]

^,

^^^

"Aqyu, quod a metricis profectum. Velibris.

Tum vulgo est: oaa ts 'AQv.da'
(libri non interpolati 'Aq-ndaLv) dvdaacov, quod emendavit Hermannus.
V. 109.
[De forma niXXava vide ad 01. VII, 86. SCH.]
V.

rum

107.

restituit

Vulg.

dficp'

Boeckh.

OATMniONIKAI

18

ir\

rtoAifg, a T Ev^oia. zal jtaOav %a%a

"Rlla^ hvqipHq tQtvvav (.idoOov rj ag

160

idt^ev.

ava, %ov(poi6iV tKvevOai ^tociv

115 Ztv

TiXtL,

alSG)

didoi Kal

xviav ztQ^tvav yXv-

KHav.
114. dkXoc KovtpotGiv

V.

V.

115. Ziv

xtlfi, ciiScS SiSovs

114.
Pro dlld Boeckh. ex coniectura Hermanni &va,
Zsv ava, veluti Hom. II. F, 350. et saepius.
[Optirai libri Zsv rtlsif, aiSa xs SiSoi, interpolati
V. 115.
Heynianam lectionem praebent. Correxit Boeckliius qui Pindarum ubique forma SiSoi usum animadvertit coU. 01. I, 85. VI,
104. VII 89.
Hermannus SiSovg retinet. Ceterum de fine carminis, quem de sententia veterum Scholiastarum cum Kaysero
et Bergkio alitcr distinxi, vide Commentarios. SCH ]
V.

h. e.

OLYMPIA

XIV.

TO

OAYMniONlKAl

11'.

A20niX12t OPXOMENIilt
2TAJIEI.

nAlzJI

X
WV^

>-'

>^W W

WV^

o"

l^>> (^V^

\^

V-^W

^^

V^ W
\J ^^ ^

i^v^ v^ v^ v^ v^v^
^
~;*^
"^ / "^ wv^ v^
KJ^ v^ v^
Ky >u w ^ >-/v^
^
v_;

lA
10

V^

v^

M^a(fi6iav
Aa;<or()fa'
oj

T^daroav

Z^r^. a'.

a/Tf vcdtva v.cdXi:tG)Xov edQCiv,

XdaQccg aoidiuoL ^aOiXHai,

XciQittg ^OQxo^itvoVy rtciXaiyovav

Mivvav

IjtiOxo-

yaQ xa

te teq-

Ttoi,

5 xXvT,

ivyp[iai.

littl

Gvv

vuy.iv

rtva xal
V.

2.

Xaxotaai

v.

5.

aiv yaq

vfilv

ru xfqnva

XIV. [Carmen corruptissimuni quod quum e laceri coultimo folio transcriberetur, tot videtur mendis inquinatum
esse.
Vide Boeckhium de Crisi . 39. p. 115. et 41. p. 128 seq.
Stropham et antistropham primus probabiliter descripsit Ilermannns, a quo tamen saepius discessit Boeckhius. Paulo aliter
rursus Bergkius. SCH,]
T. 2.
\Xaioiaai libri omnes, quod retinuit Bei'gkiu8, qui pro
a?r scripsit co rai quod incommodum est propter v. 3, SCH.]
01.

dicis

[Boeckhius Oecon.

Civit. Att. II. p. 384.

'Eq-jco(isvov
restitutum volebat e codice Vaticano.
Ea forma nominis antiquissima et Boeotis domestica usus Hesiodus est eandemque
nummi et tituli exhibent. Vide praeter Boeckhium Corp. Inscr. I.
O Muelleri Orchom. p. 129. 480. Marckp. 42. 718. 722.
scheffel. Hesiodi fragm. XLIX. (132. Goettl.) et Ahrens de Dial.
Aeol. p. 178. SCH.]
V. 4.

V. 5.

Boeckh.

Vulgo

est:

Codices Vat.

avv yaq
et Pal.

v/u.iv

C ra

za Tsqnvu

xai,

zBgnvcc re nai.

quod mutavit

OATMniONIKAI

80

'yXvnta yiyvixai itavta ^QOxoiq^

Tcc

Jz/'.

(Jocpog,

ovdl yaQ

10

naXog^ d' Tig dyXaog dvtJQ.

d^Eol

XaQirav artQ
dXXa :tdvtow

6i^ii'tiV

yoQovg ovze daltag'

%oiQavioi6iV

taaiai

10 tQyow

tv ovQavo)^

15

yovSoto^ov &i^tvaL JtaQa

Ilvd^iov ^AytoXXfova ^i^Qovovg^

dhaov
03

cipovti ^tatQog 'OXviiTtioio ti^iav.

stotvi

:tai6tg^

SaXia

iitdmog yivtv.,

iQaOi^ioXrtt.,

^eav

Ei'cpQ06vva,

(piXriai^oXjti t

15

2tQ.

'AyXata

oiovcpa^i^o^jvta' Avdioi

tv te ^itXitaig dtidav

/3'.

20

tt

idolOa tovdt vao^iov

6'

v.QatiGtov

iit

tvya

tv^itvtl

'Ao^itiyov Iv tQo^toi 25

taoXov,

ovvtx 'OXv^LTtiovLKog d Mivvtia

20 6tv tzati. ^itXavottiyia vvv do^iov
^tQGtcpovag iX&i , 'Ayol, :tatQl nXvtdv

cpiQOio'

30

dyytXiav^

KXtv8a[.iov ocpq' Idoio' vlov tijf^gf oti ol viav

'KoXjtoig JtaQ'

tvdoiov Ilioag
35

iottcpdvcDGe vvdi^iGiV ded^Xav JtteQolOi yaitav.

V. 8.

ovTB yaq

v.

9.

y.oiqccvovri

inuHOOt. vvv, &ixlia. ts

(isXerais ts dsiScov (loXov
v, 21. L%i pro il.Q^s
Xsa

v.

13. abest (o

yag

Mnvsia

v. 19.
v.

v.

yLvdico

17.

22. oqfga

'Aa.

v.

v.

v.

18.

15.

iv

20. (islavTH-

v. 23. aoXiioiat, et

svSo^OLO
\. 8.

[Legebatiir ovrs ydq,

dem Kayseri coniecturam dyvav

qui V. y. KOiqaviovTL cum libris
dedit.

quod confidenter

Il)icorrexi.
recepit Berfjkius,
retinet et v. 20. osv y snari

pro

6S(iva.v

SCH.]

c6, quod praebuerunt codd. Vat. et Pal. C.

Cur snd-nooL ravvv praeferam cum Ilermanno, de co
explicat.
Librorum lectio est iTcdxooL vvv.

V. 13.

Abest Yulgo

V. 15.

\id.

V. 17.
V. 18.

Correxit Ilermannus.
iv fisksraig ts dslScov (loXov.

Vulg-o AvSlcp ydq.

Vulgata

lectio est

optimi s/ioXov, et Vat. Pal.

At

dsiScov.
V. 20.
!.itlavoTStzsa Boeckli. nunc scripsit pro iisXavTStxsui
cf. de Crisi Pind. . 41. p. 129.
Est iX9s pr. l&l in multis. Denique KXsvSafiov BoeV. 21.
ckhius scripsit pro KXsoSafiov, dialecto patria, koXjiols pro xoA-

libri

notai, svSo^ov pr. svSo^oio. Hermanni emendationes carminis in

multis locis depravati vide in Ileynii editione novissima.

Pind. Carro. Sect.

I.

O N

R A

I.

nYOlOMKAI

A'.

lEPHNI AITNAia
P

j4

MA

r o p

li

I.

c.

1^ / ^ / \^\j \^\j ^

1.

1.

jL

vw/w \J \y

ww ^ \j ^y^ \j \j v^

vy

E
/ V^W l^W

v^

f,

"

V^

v^

\j

-Lv^v^

/
v-/

/ i^v^ vyvy

p o d

<J

\^w

w
KJ~
w

v^
/

v^v^ v^vy

v^

A-OvGta

(foQ^iiy^^

6vvdr/,ov

MoiOav v.Ttavov Taq ay.ovH

'AjroXXowog

6ig,
fCiixf^ovrai

6'

<

i.

y.al

ioJtXozd^mv
[i\v

^d-

Ttvy^iijg

IXt-

dyXaiag doyd,

doidol cduaOiv,

dyr^GiyoQOJV ortoiav ^TQOOi^iav

du^oXdg

Xi^o^itva.
V, 4. o TtoTUV Ttav (pqoifiicov.

Pyth. I. V. 4. [dyTjGixoqcov Bergl<ius. Ihidem onoTUv rcov

SCH.]
cfqoi^ioav praeter fidem lihrorum omnium Schmidius.

nVQIONIKAl

84

6^evvvHg
r 6K(xjtTn zlidg

cii%^ax(xv 'HBoavvdv

5 xl xbv

^VQog.

(xtVKOiy

A'

6'

bvSh

cdtTog^

(OKtlav TtxiQV'/ a^KpoTtQro^&tv yaXci^ccig, lo

AVT.
(iQybg

oiWror, KeXaivroJTiv

ayKvXn

'KQaTi,

6'

10

v(y>T0V

adv xX(u6tqov, %aT-

yXtcf^xQcov

ytvag' 6 6t %vco66o3V

vyQbv

Ci

inl ol vtcptXav

15

Ttalg

aicDQtl,

QL:rai6i 'iiaTa6y(mtvog.

y.al yccQ

^iaTag"AQrjg, XQa-

ytlav avtv& Xi:t(ov

iyytcDV

20

(xmdv., iaivti KaQdiav

'icco^iaTi^KrjXa dt 'nal

damovoyvd^tXyticpQivag^ cqicpiTt

AaTolda

^a^v%bX:tcov Tt Moi6av.

6ocpici

'Ert.

a.

25
o66a dt ft^ :rtcpiXrj% Ztvg aTv^ovTai (ioav
IhtQidav (XLOVva, ydv Tt %cX jtovTOv r' d^iai-

^KXXtTOV,

15 og

iv alva TaQT(XQ(o 'XtlTaL, &tGrv JtoXi^iiog^ 30

Tvcpcog tKaTOVTa^KccQavog' tov itOTt

KiXiv.iov ftQiil^tv JtoXvowv^iov avxQOV

'

vvv

yt \iav

Tai %^ vJttQ Kv^iag aXctQ^Kitg by^dai

avTov

2iKtXia T

6'

20

vicp6t66'

Avtva,

6TiQva Xayyaivxa' %ioJV

nitC^tL

01'Qavia 6vviyti,

35

yiovog o^tiag Tid^tjva'

jtccvtTtg

Utq. p.
Tccg

iQtvyovTaL

[liv

a:tXaTOV nvQbg ccyvoTaTai 40

[Libri boni ocTv^srai vel c?rv^>7r/. Boeckhli scriptupraeter Scholia Flutarcluis confirmat tribus locis; v. Boeckhii
ExpU. h. I., qui cum Aug'. D habcre dicatur aLovtag, olim coniecit arv'C,ovTcii
atovzsa. SCII.]
V. 20.
[Codex Aug-. D rti^wVo', de quo admonuit Ahrens de
Dial. Dor. p 134.
SCH.]
V. 2().
[Q-avfioi:ai.ov n^ogiHha&Ki Gellius Noctt. Att. XVII, 10.
cum aliquot iibris 1'indari. (Idem nuper rcpperi in vetustissimo
qui .statim post TraQFOvrmv
codice Parisino Macrob. Sat. V, 17.
et satis raire anoiaai praebct.
Id annotavi propter Uoeckhium
ExpU p. 230.) Meliores tamen aut &nVfidGiov nvQ-faiyai aiit iSsed^at, unde correctores ri idsaO^ai effinxerunt, quod olim Boeckhio
placebat, coll. Homerico d-av/xa (dta&ai. Kayserus proposuit 9avfiazov avra iSia&at. SCII.]
V. 13.

ram

PYTIIIA

85

I.

Ik iit^/^nv :tayai' itora^iol 6' a^itQaiGiv j/a'

noo-

ytovTL Qoov y.ajtvov

aiT^av'

a)X

iv OQCfvaiCiv ^ttxQaq

(poivi66a y.vXivdo^iiva q:X6^ ig ^ad^tiav (ptQti Jtov-

25

45
Tov Ttlav.a. 6vv TtaTccyG}.
yQovvovg tQJttxov
dtivoTcaoi^g avar[i[i:tn' Ttoagatv ^av\.ia6L0v :tQogidi6d^ai, ^av^ia dt yai :taQi6vTav dy.ov6ai, 50
v.tlvo

\iq^ai6TOio

d'

'AvT.

/3'.

olov AiTvaq iv ^tXa^icfvXXoig didtTai yoQvcfalg

(Jrooj^um

:tidoj,

'Aai

dt

yccQci66oio'

vcotov

"cjtav

55

:toTiyty.Xi^ivov ntvTti.
titj^

30 og

Ztv

TiV tu]

Toi^r' icfi:ttig

dv6dvtn\

ooog.,

tvKccQnoLO yaiag ^iTo}:tov^

Tov ^tv

i:tcovv^iiav

yXtivog oiyi^TtJQ ivvdavtv :t6Xiv

ytiTOva,

Tlvdicidog 6' iv dQOLio) y.uQv^ dviti:ti vlv

dyyiX?.(ov '^liQcwog

vntQ

y.aXXiviy,ov co
'E:t. ^'.

aQ^a6L. vav6icfOQrJTOig
ig

nXoov

6'

dvdQa^L

:tQc6ta yaQig 65

dQyoLiivoig :to^i:faiov iXd^tiv

ovqov

'

ioL-

yoTa yaQ

35

y.di

TtXtVTav cftQTiQav v()6tov

tavTaig

i:tl

6 6t Xc)yog

Tirjitiv.

6vvTvyiaig 66^av cfiQtL

'

70

XoiTtov t66t6^aL 6Ttcpdvoi6i viv inTtoig xt yXvxdv

y.al Ovv tvcfCDVOig &aXiaig 6vo^a6Tdv.
V.

32.

Kaqv^

cptQTBqov vootov
V. 35.

V.

V.

v. 35.
34. ig nXoov, aqx
37. 6TS(poivoiai T iTtnoig

Pauci qofgrot), plurinii

(psgzBgce.

Pi"o

nav TsAfvra

kuv TsXiVTa

pr. iv xai tsXsvtkv,

plures codiies iv xt teAfvtk, unus a
alins yai TsXsvrav, alius ncii ri-XtVTU, omisso sv. Hinc Boeckliius
Hermanno scribendum \ideactl T^-lfVTav cfsqrsqciv cmendavit.
tur: ioiv.OTa <^' sv v.al TtXiVTO. cpsqTfqov voarov tvxsIv.
[Libri boni crscpdtoiGiv innoici ts vel innoig ts vel
V. 37.
Emenaationem
Correcti sssGd^ai viv orscpdvoioiv.
litnsla TS.
Heynii aSchoIiis confirmatam adoptavit Boeckhiu.s, quum Aetnae
mentio necessaria sit ideoque pronomen abesse nequeat. Hoc aut
non reputavit aut non credidit Hermannus, qui Opuscc. VH. p.
114. scribendum edicit OTScpdvoiGi Gvv innots ts v,XvTttv, SCH.]

nV&IONIKAI

86

AvME

%al /lalov avciCGciv

A'.

^Pol^e,^

lIaQVC(6ov

ire

75

TiQdvav KaGraXiav cpiXtav.,

40

^d^tXijCcag

ravta row

tvav6n6v

nd^i^itv

tt %0JQav.

2tq. /.
i% d^tcrv fccQ ^ia^aval :tdOai j^Qoriaig c<Qttcag, 80

xl Cocpoi

xtQOl ^iatal JttQiyX(D66oi t tcfvv.

y.al

avdQcc 6' tya y.tivov

^itvoivoiv tXTTouai

aivrj6ai

%aX%o^ciQaov a%ov^'

ft^

cogtit

ciyaJvog j^aXtlv t^oi

85

TtaXcam 6ovton\

45

^iaTiQa
tl

6t Qiipaig d^itvOaed'' dvtiovg.

yaQ 6
6lv

:rr5

yjQovog

ti'd^vvoi.,

oX^ov [itvovtoi%al%ttdvG)v66-

%a^idtci)V 6' IjtiXaOiv staQaGyoi. 90

'ylvt.
Yi

y.

%tv d^LvdOtitv, oicag Iv TtoXkioiGi [idyaig

tXdiiOVi

'ij^vya

JtaQi[itiv\ dvi"/

tVQi6%o vto

d^tcjv 7Ca-

Xdiiaig tijidv,
V.

39.

nagvaeado

v.

45. dfisvcioQ''

v.

47. a/xfivcccEisv,

[De scriptura IJaqvaGov vlde ad 01. IX, 47. SCH.]

VII. p. 115: SchoUasta quum postrema sic interpretatur iQ^ilriGttiq zavTa a svxofiai tw gco voco nqa.rTSiv ^al GVfiTtfqaivBiv y.a\ tvavSqov dnoTfXuv xfjv xaiqav, crcdo eiim
V. 39.
V. 40.

[Hermannus Opuscc.
:

posita plena interpunctlone post 6vo(j,aGTdv leglsse id^ilrjGaig Tavra

vocp Ti&ifisv svavdqovv tb ^^togcv. In quo sl non falsus sum, addendum lexicls erlt svavdqoco.''^ Non probal)Ile est Schollastam ita
iegisse. Recte is intellexit Ti&ifisv diversa potestate pertinere ad
utrumque sic: i&iXrJGaig ravra vocp Ti&8(iiv ivavdgov
ri&ifisv
Xcoqav. Simillter Alcman fr. 28. Delect.: "Aqx iqartSv iiticov, iTil
8' ifiiqov vfivcQ Kal xcqiivrn ri&it x^QOV.
Et sic demum perspicltur, cur Pindarus activi infinitlvo usus sit.
voa &iG&ai
vel iv&iaQ-ai vel iY^iara&iG&ai usltatum est. SCII.]
V. 45.
[dfiivGaG&' lioec^ihius ex optlmls. Hesychins: dfisv6aG9ai' dfiii^iG&at, SnXd^Biv, TtfqaicoGaGQ^ai. Adde Eustath.
Prooera. p. 9: To dfi sv aai (}. dfiiVGaa&ai) , o iart 7taqiX9itv
KUt viKrjaat. Eadeni vocabula in cxpllcatlone usurpant Scholia
h. i.
SCH.]
V. 47.
[Libri Sv fivdasnv. Schmidlus dfifivdeniv, quod rectius Boeckhius scripslt, quum (Tfiv et vjiv litterarum concursum
spreverint Graeci. Adde Pyth. IV, 54. Theocr. XXIX, IG. ofivdad-Tjv pro dvafivva&rjvcci, et vidc Alirentem de Dial. Aeol. p. 149.

Nam

SCH.]

PYTIIIA

ovtig 'EXXdvav dQt:tei^

oiccv

50

8T

I.

95

:tXovtov Grtffcivan, txytQor/ov. vvv ye ^iav tav

<2>i-

Xoy.Ttfao dlzav lcftJtav

6vv

l^ToccTtvd^ty

VMi Tiq

tixiv

6'

avciyncdci cpiXov

{ityaXavcoQ tOavtv. cpavTl 6t

\.iv6%^tv iXxti

Aa-

100

TtiQoiitvov t^ttTavciOGovTag iXd^tiv

7]Qomg dvTid^tov^ lloiavTog vlov TO^oTav

^Rrc.

og riQicaioio :t6aiv :rtQ6tv, TtXtihaOtv Tt ncivovg

Javaoig^

55

uGd^tvtl ^itv
oi'TO)

105

yooni (jaivojv^ dX?u< iioioidiov

6' ^ltQowL

d^tog

>]r.

oQd^ontjQ itiXoi

Tov jfQogiQJtovTa iqovov^

cov

tQaTca

y.aiQov dt110

6ovg.

MoiOa,

y.al

JTao Jtivo^iivti ztXadt^Oai

yaQ^ia

jTi^&to ftoi jToivdv Tt^&QiJTJTojv.

6'

ovz A-115

XoTQiov vr/MCfOQia JTaTtQog.

60 /
V. 51.

AiTvag ^aOiXtl cflXiov i^tvQOi^itv

tJttiT

cvv

S'

dvdyna

fiiv

cpHov

vyvov

v. o2. fiSTCillcieovtaq iX9^iiv

V. 59. Tlild^SO (10

V. 51.

[evv

S' dvayv.alci cpiXov

Hermanno Opusrc.

lcnima Sclioliorum, qnotl ab

commcndatum

rcccpi, nt scntcnSCII.]
[Libri et Scholia (ifTaXXixGOovTaq contra mctrum. BoeVII. p. 113.

tiae color generalis fierct.

V. 52.
ckliins fif^Tctfifi^ovTag, quoiiiam Ile.sycbius aliiquc ftfTafisicov per
fifTaXXdoacov cxplicant. Ilcrmannus antca fiiTa Xvaovrag: nunc
Opuscc. 1. c. qnmn fisTa XctaovTa? ipse tacite reposuisset, in nota
rccens addita Walicficldii emendationem fiSTavdaaovrag ut faci-

lem rciqnc apti.ssimam

rag explicet, vidcndum

laudat-

Scd qiuim Scboliasta

fTci^r]T)JGov-

num

quid prodesse possit llcsycliii

glossa, diversa, ut videtur, confundentis: fidGaai{\el ficcG Gai)'
^TjTqaai, xa9aqiGca, (pvoaaai. Fortasse
qnanquam Scboliastam
ipsum illud fiiTaXXdaaovTag legisse arguit id, quod ajro rwr toc
fisraXXu int^nrovvTcov ductum ait. Cetenmi alii viro docto fiBravera loquor
^daovTag, alii
fi.s9' aX' (trans marc) ai,0VTaq
ait,

mentem

Ego Wakeficldium

secntus sum. SCH.]

[Hermannns 1. c. ne ^iog pro una brevi esset, quod
ipsc olim defenderat Opuscc I. p. 253. collato versiculo Praxil'AXXd rsov ovnoTS 9vfi6v ivl Grri&SGGiv snsid^ov, nunc non
lae
in

venit.

V. 56.

sine

summa

TCsXoi.

probabilitate proposuit

ovtco S' 'liqcovi r ig og^cotijq

et oq^coTTJq coa-

Bergkius niXoc OQhcori^q &s6s, ut niXot

lescant. Durissime. SCH.]

V. 59.
[jr/^ao Par.
et Mingarellus.

SCH.]

nT@IONIKAI

88

ta noXiv

A'.

6vv

'Hiivav -O^fodfiwTfo

IXivd^EQia 2tq.

^TXXidog Gtdd^^iag ^ltQav tv vo^ioig tKTiod'.

6'.

id^t-

Xovti 6t Ila^icpvXov

120

Kal y.av '^HoaKXtLdav tzyovoL

oyd^aig v:to

Tavyttov vaiovvtg

aiti {Ltvtiv tt^^iol-

6iv tv Alyi^iLOv

65

t^ypv

/iGiQLOig.

6'

125

^A[Lvy.Xag oX^lol,

IlLvdod^tv OQvv^Ltvoi, XtvnojtGjXGw

Qvdo^OL ytitovtg,

TiwdaQLdav ^a-

cav v,Xtog avd^^ptv aiyLLag.

'Avt. 6'.

Ztv

tiXti

.)

aitL 6t

aiOav a6toig

xt

toiavtav ^A^tva
(ia6LXtv6iv

JtaQ^

vdoiQ 130

dLayiQivtLv

ttv^ov

Xoyov dvd^Qd:fG)v.

6vv

70

tOL tiv %tv ayY]tYiQ dvriQ.,

vlo) t

tJfLttXXoiLtvog., daiiov ytQaiQcov tQartoi 6v^i-

(pGJVOV tg a6vyiav.

135

Xi66oaaL vtv6ov. Kooviow. aiLtoov

ocpQa v.at OLv.ov 6 tPoTvi^ 6
%??)

TvQ6avGW

t aXaXatog

vav6i6tovov v^QLV idav Tr tTqo Kv>^ag'

140

'E7t.6'.

oia 2vQaK06iG}v aQyco 6aLia6d^i:VTtg JTad^ov,

cazvjtoQOJV

ci:t6

raav og

6cpLV Iv stovtco ^dXtd"'

aXLniav^

V. 65. ^caqiijq.
v. 67. Ztv, tbXEi^
EJtTiOrfff. &ilovTi
70. Sufiov T8 ysacov et Jqp' davxiav.
v. 72. ^oivit,

V.62.
V.

145

[Libri JcoQitjq, zJcooifTq. Correxit Hermanniis. SCH.]

[Vulf^atum Tslet emendavit Boeckhius, quem vide jNott.
Critt. Olyrap. \1!I, 109.
SCH.]
V. 70.
[Libri Safiov yfgoii^eov vel rs yfoaiQcov.
Ibidera pro
icp
dnvxlav Scliolia fg davxiav legerunt, et sic pauci codices.
Optirai auteni quum praepositionem prorsus ignorent, illa scriptura
revocanda fuit, quum praesertim ^q ante u ovxiav facile oblitterari
potuerit^
Cf. Pyth. HI, 35.
SCII.]
V. 72.
[(Poivi^ signavi cum Pal. C ct Gotting. Sic enim exigebant veterum maj^istrorum pracrepta vide Choeroboscum Bekkeri
p. 142!). et quac disputant Goettlinj^ius Doctrina acc. p. 254. et
Ellendtius Lex. Soph II. p. !)!?). coll. I. p. 95f. Item v. 32. y.uV. 65.
V. 67.

Nem.

IV, 74.
SCH.]
{KQovfiai a v. aiQOfini) cx aliquot libris pro
vulgato poetae reddldit Bocckhius. SCH.]
qvS,

dedi^ ut
v. 75.

[ag0|iiori

PYTHIA
75

*EA26' iilXy.cjv

j^ciQtiag

89

I.

dovXiag.

aQio^iai

jfaQ ^itv 2JaXa^dvog 'Ad^avaicov %aQiv

luG^&ov,

6'

2J:taQta

Iqecj

^tQO

KLd^aiQdivog

^idyav,

150

ralGL 3Irjdeioi y.daov dyKvXoro^oi,

jr9 61 rdv tvvdQov dy.vdv^TulQa rtaide66iv v^ivov

/Jiivoutvtvg xtXiOaig.,

80

TOi^

idiiavT

d^iqJ'

dQtra,

^foXt^ilojv

dvdQMV

xcc-

^iovvav.

155

^^r^. t.

oiaiQOV

cpd^iyiaio,

:toXX(ov JttiQava

CvvravvOaig

iv l^Qaytl, Litiav tJttrai ftojftog clvd^Qa^tav.

djto

yaQ xooog d^ip^vvtL

160

aiavi^g raytiag iX:ti6ag-

dcrav

6'

d%od HQvcfiov

85

t?AA'

o^icag.,

^aQvvtL

d^v^iov

ioXhiCiv i%

ftftAtcJr'

dXXoxQioig.

KQi66ciW faQ oiyriQuov cfnd^ovog,

VGi^a diy.atcp 3trj6aXicp6TQav6v' 165

^iiQrtaQitLTiaXd.

dil)tvdtl 6t

^Qog

dyt^ovi ydXy.tvt yXd)66av.

'Avt. k.

tt XL '^aX

cpXavQOV JtaQaL^&v^^ti , [liya tol cpiQtTca

75. alqso/j.ai
85. oinTigiKov

V.
V.

v.

170

76. 'Ad^rjvalcov

v.

78. Mijdoi (ilv

Teneo cum Hcrmanno libroriim lectionem /gfco, de

V. 77.
qua re expositum in Commcntariu. Participium iuiav Boeckhius
de coniectura posuit.
InterpoLiti MrjSoi (ifv, meliores Mi^diioi, receptum
V. 78.
iam Beckio. Sunt enim Mi'S'h dicti et Mrjdiioi; cf [Steph. Byz.
e. T. et alia apudj Boeckh. Nott. Critt.
T. 83. [Pro ilnidctg, quae cst paene omnium lihrorum lectio,
ex edit. Rom. aTitibiz exeraplaria occuparat, pro quo Hcrmannus
'uitiSaq Toluit, coil. Aesch. Suppl. 1"!., qucm locum ipse postca
egregie restituit. Idem nupcr defendebat Doederlinus Mus. Rhenan. 1829. HI. p. 1'i. Scholia quum Tuq Siavolag explicant, et
ipsa iXniSas oh oculos hahucrunt. SCH.]
[Libri optimi cum Stobaeo et Fallada poeta olv,xiqV. 85.
(lov,

nunc reductum Boeckhio.

SCH.]

'

nV&IONIKAI

90

A.

7toXX(av tauiag t66L' Ko^.Xol iidQVVQig

ita^ 6k%iv.

a^icfOTtQOig JCiOvoi.
tvavd^tl 6' Iv 0Qy(l ^taoutvon',

90

(piXtig dy.oav

rt

ti':!ftQ

\.ivt

i^iti

6'

(ogyttQ

adtiav aiti zXvtiv, ^n) zd-

y,vj^tQvciTag

iCziov dvt^iotv.

ft>}

y.tQdt6(f'

175

Xiav 6a:t(xvaig'
dvriQ

doXco^yg,

(>)

rpiXog, tvToaJttXoig

o',Tjl>ojt(jooTOi^

avyiqaa (So^ag 180

oioy d:foiyoutVGW dv6Qc3v diaitav ^iavvti Eit. e.

vmX Xoyioig

doidoTg.

y.al

ov

cfQOJV

95 Tov

cfd^ivtL

liooiGov cfiXo-

aQtTa

6t tavQco yaXyico vavTr^Qa vr^Xta voov

ov6i uiv

cfOi^Liiyytg

v^tcnQocf laL

yoLVowiav
^^^

^aX^^aydv nai6civ oaQOiGL 6iy.ovTai.

To 6t

tv :tQ(otov ('.lyXcw

:tci%^tlv

6tvtiQa

100 og dv

iyy.vQOi^],

y.cd

iloTq^

'

tv

6'

cly.ovtiv

ducfotiQOiGL 6

dil

V. 92.

avriQ

tXn, Gticfavov vt])L6T0v 6i195

6tytai.
V. 90.

185

flhiXaQiv y.axtytL itv.vxS. cfccTig,

tyd^Qci

cpUf, ^iqdsGiv svTqanslotg.

v.

98. Si-

Xovrat
yJgSsGLV svrqansXotg, laborante mctro.
cpiXs svToansXoig KsgdsGo', unde Her-'
mannus veiuni restituit, Boeckhio reeeptum.
V. 98.
[De forma dsy.ovTai Boeckhius exposuit Xott. Crittx
Oljrap. XIII, 88. Cf. supra ad 01. XIII, 92. SCil.]
T. 92.

In Gott.

(6

Vulgo

c6

cpilot, in

q)iXs,

aliis c6

PYTHIA

91

11.

nYOIONIKAl

B'.

lEPilNI 2YPAK0SIiii
.

MA

A P

'

o p h

I.

c.

li

\j \j \j yj\j \j
\j Kj\j \^^
X
^^
I
"K f
\j \j \J \J ~
\j\j \j \J \j
>-/

\j\j \j \j \j \J

\j \j

v^
v^

\J \J \J ^ V^ \J \J \J\J \J \j
'
/
^

\J \J\J \J \J \J \J
'

\J \J

\j

'

^-^
' \J \J\J
\J \J
'

\J \J

VJ
\J \J

\J\J \J

\J \J \J\J \J

\j \j \j

\j

>^

\^ \j / \j \j v^
\J
E

''~^

\j\j \j
/

\j
<U

\j \J

v^

o d

i.

v^ \j \J \J
X
/^ \j / \J \J

v^v^ \j
/

v^v^"

v_>

\J\J

X
^^
V^<^_v^_ v^v^

'

\J

\J \J

\J
\J\J \J V^v^ \J
/
_
/
X

^ v^
w v_/^^ w ^

\J

\J

\j

v^

' \j \j K^

nr&IONIKAI

92

^l.eyaXo7(6liiq

g3

EvQay.o6ai^ ^a&imoXkiov

avdQwv

ri^evog 'Ageog^

B'.

CidaooyaQ^av

ikjTcov ra

dat^oviai ZQOcpoi^

Tods tav liJtaQav a:t6

Qtj^av cftQGW
^itXog tQ%oaai ayytXiav TtxQaoQiag tXtXiyd^ovog,

v^iy.iv

5 tvaouccTog "Itoow tv a

v.QaTtc,w

TYiXavytCiv avt^rfitv 'OQTvytav Ortcpcxvoig,

jtOTa^iag tdog 'AoTt^iidog

%dvag ayavaiGiv

tv ytQGl noiTiiXaviovg ida^ia66E

ncjXovg.
i:tl yccQ

10 o

15

loytaioa sfaQd^ivog ytQi 6i6v(.ia

T ivaycoviog

'EQuag aiyXavta

Tid^i^Oi

^Avr. a'.

z^C^iov, ^t-

6t6v OTav dufQov

'tv

10

ag ov-k aTtQ

20

d^ aQ^iaTa 7Cti6iyaXiva v.aTal^tvyvv'^

(Jd^fVog ikjtiov^

OQ^OTQiaivav tVQv^iav vMXicdV

Q^tov.

aXXoig 6i Tig iTiXt66iv aXXog dvtjQ

tvayia ^a6iXtv6iv v^vov

15 'HtXadiovn ^tv
cpa^iai

d^icpl

KvjtQicxiV

artoiv

aQtTccg.

'i5

KivvQav noXXdvig

t6v 6 yov6oyalTa TtQOcpQovog

icpiXtp' 'AitoXXoJV,

30
'E:t. ci.

itQia vjtiXov 'AcpQodirag

ayti dt yaQig cpiXow Jtoi-

vi^iog dvTL 'tQyav ojti^o^iiva'

V. 7.

tSs ovk UTfg

V.

16.

scpilaa'

v. 17.

nol rivog avzl

Pyth. II. V. 7. [Libri T<vg. Correxit Hermannus. SCII.]

V. 14-. [Libri non pe.ssimi i^vnvxia ; vide Boeckhii iVott. Critt.
SCH.]
et quae ad v. 28. dicentur.
[irplXrja' ex optt. libris revocayi monitu Ahrentis de
y. m.
Cf. ad Kem. V, 44.
SCII.]
dial. Dor. p. 148 seq.
Codices partim voi rivnq^ partim -noiTivo?. lercmias
V. 17.
Spigeiius Troiri/iog, r(!ce|)tum a Schmidio, IJeckio, confirmatum
llermanni et lioeckhii iudic-io. Sic Sopli. Trachin. 808. 7ioivi(iov
Ac Scliol. lej^it nolvi/nng explicans afmnrfnrl^
/}LV.r]v dixit.
InvQnhVTi Leid. li et Heynii coniectura. S('ll.]
V. 22.
[y' Boeclthius sustulit, cp^ceoiv, de quo vide ad 01. VII,
V. 2(.
24., ex libris repctsuit. SCII.]
Omnes libri cum Schol. dvuTav, in quo v di<>^amma
V. 28.
Acolicum cst, velnti in tvabov et Kava^aiq, de quibus Bnttmannus disputavit in Gramm. arapl. II. p. G3. ct 77., ct uvtaxog Hom.

'

'

PYTHIA
68

6',

zleivo^iiveie

03

II.

ZtcpvQia JtQo do^ioiv 35

Jtccl,

Aoy.Q^g ^taQd^tvoq dflvti^ TtoXmic^v zci^idvav i^d^a-

%dvGW

20

Slk Ttdv dvvaiiiv dQaHtio' dOq^aXig.

^tav

6'

i(ftT^ialg I^iova

(pavu Tavva ^QOVoig 40

Xiytiv iv ^TTtQotvTi TQoyoj

JtavTa KvXivdo^itvov

n-

Tov tvtQyiTav dyavaig duoi^aig i:toiyo^iivovg

vtO^ai.

Ztq.

25

tiia& 6t 6acpig.

yXvKvv

tX(ov

|3'.

yaQ ^faQa KQovidaig

tv^itviOGi

^iaxQov ovy^ v:fi^itivtv oAj3or,

(3/oTOi',

^iatvoLiivaig (fQaolv

"HQag OT iodGGaTO, Tav

itoXvya%itg'

/liog tvval Xdypv

dXXd viv vpQig

tlg

50

dvd^av vfftQd-

(pavov
o^QOtv

30

Tiiya dt :tad^o)v ioiy.oT

'

i^aiQtTOV tXt ^ioyd^ov.

(ptQinovoi TtXi%ovTi

'

6vo

al

t6

^itv

dvii]0
6'

55

d^iJtXayJai

iiQcag otl

i^KpvXiov ai^a :fQG)Ti6Tog ovz catQ Tip'c(g i:ti^a^t

%vaToig
"AvT.

%aXd^oig
yoiq
dt
y.ccT
avtov
dyoiTiv
i:ttiQdTO.
Aiog
jtavTog OQav ^utqov.
oTi Tt ^ityaXoy.tv&it^^iv

35 tvval
KaO''

et qiqfaiv

v. 8.

dccrav

v.

/3'.

60

Ttott

altl

6t naQdTQo:tOL ig xaxorccr' dd^Qoav

V. 26. ficoiqov
V. 34.

'iv

65

31. ozi r

avzov

H. XIII, 41.

Est igitur kvutk pro uta. Vide plura ap. Boeckhium

in Xott. Critt. et ap. Buttni. in Gr. T.

I.

p. 29.

Eadem vox

recurrit

[Scholia: Atolfnaq z6 dvdz av ngoijyaysv. ixilvoi

ydg, iocv mai Si>o cpuiviitvTa, fifTa^v iniTi&taai t6 v, cog fnl tov
Confer Ahrentem de Dial. Aeol. p. 38.
drJQ dvr,q, xort dcoc: dvcog.
Omnino plura Aeolismi vestigia pcr hoc carmen emergunt, neque
iiUum est , in quo tot sint selectae formae et a vulgari dialecto
Pindari remotae ; vide Boeckhii Nott. Critt ad v. 14. SCH.]
V. 31. [t hiatus evitandi gratia interpositum a librariis exu-

Pyth.

III, 24.

lare iussit Hermannus. SCH.]

[xar' auTov de Thierschii sententia Boeckhius, conV. 34.
gruenter usui epico. SCH.]

nT@IONIKAI
t^ccXov

Jtoti:

%m

Tov \X6vx

B'.

Ijth

'

vnfiXa

jtciQi-

Xt^ato,

yXvzv

ij^tvdog

iied^tJtav^

mdQig avijo'

ildog yao vrteooyavaTa JTQtTfav ovQaviav

d^vyattQi Kqovoi^

40

Zr^vog JCaXd^iai

'

y.aXov

70

avtt 66Xov aimji d^t6av

:ri]f.ia.

tov de tttQccTiva-

liov t:tQa4e 6t6^i6v^

'Eit.

lov oXt%^QOV oy'

6'

Iv

|3'.

dcfvxtoiOi yviOTttdaig Jtt-

6g)v tav jfoXvv.oivov dvbt^at ayytXiav.

avev

ol

XciQitow tt%ev yovov vjteQCfiaXov,

(irdm zai ii6voVj

ovt

tv

dvdQaCi ytQagcpoQOV ovt

tv %^tMV v6^ioig'

45

tov ovv^a^e tQacfoiOa KivtavQOV, og

ikjtOiCi Mayvr]tidt66iv t^iiyvvt iv llaXiov
CcpvQoTg,

iy.

6'

85

iyivovto 6tQat6g

%av{ia6t6g^ d^icfotiQOig
6{Loloi

toxev6i,

td

^iatQ^d^tv

v,dtcD^

^itv

td

d'

vTttQ^e jtatQ^g.

2tQ. y.
90

&e6g ditav inl iXiti6t66i tiv^ciQ dvvttai,

V, 36. 'i^aXov noxl Hal tov
dviSf^az
V. 42. avtv S' ol
svra tttrov

tnovz'.

ovqccvIk

v. 38.

v. 43.

vofiots'

v. 50.

v. 41.

mfqo-

Vulgo t^aXov. noTt Kal rov LMvt siiic idonco scnsu.

Botliii conicctuiara nort v.a\ tov fxojr';
viile de Crisi Pindav. . 2().
Aain v.oi\ tov cst: etiam Iiunc.
Participiura lxovt ferri non potcst ob metrura, quura ubiquc penultimara long-ani habeat, Ixovt' autem aoristus nulhis sit. [Fr. lacohsius noTi koitov tHcov innt
quod Hermannus ct Boeckhius
T. 36.

Proljaraus

cnm Boeckhio

olira sic refingchant: tiotl koltov Ikovt'

insl y.tX. Sedquum Jxrav
aoristus aiter nulhis sit, Boeckhius notl koltov iovz' suspicahatur.
Postea taraen recepit quod de Crisi . 2(5. p. 70. craendavcrat noTS
Kai Tov knovt'. Kayscrus iu nots Kal (pQoviovT incidit. Quorum
'

omnium nihil satisfaclt. Ego dudura emcndavi xori tov hXovt

idque ipsum video expressissc Guil. dc Iluraholdt. in translatione;
vide Scripta ab AI. de II. cdita Vol. II. p. 292: Frevelnde Liehesgeraeinscliaft stiirzt oft auch gelin gen d ins Elend." Quare
id scntentiarura tenori aptissimura reposui. SCPI.]
v. 38.
[^ovqaviav optirai lihri praebucruut. SCH.]
V. 41. [dvSiiaT' metri s^ratia cx aliquot lihris restituit Boeckhius.

PYTHIA
50

^fog, o

%ccl jtTEQoevT

95

n.

ahTov

v.iys,

yMi d^aXa66ciiov

yrciQa^ieil^tTm

v^^icpQovow tiv

oial

6e)yCfivci,

95

j^QOTav^

ty.a^il^t

htQ0i6i 6t y.v6og aytjoaov rtccQtday'.

6t %Qtcov

t^it

cptvytiv dazog adivov v.azayoQidv.

tidov yaQ i%ag luv

Tano^X

tv a^iayavUi
100

'jQyD.oyov (iaQi^Xoyoig tyd^tOiv

55 iwytQOV

To

jticavontvov

6t

jtXovTtiv

6ocpic<g

6vv Tvya

jrorjtor

aQi6T0V.

*AvT.

TV 6t 6a(fa viv

:tQVTavL y,VQit iloXXav [Xtv tv6TtcfavG)v dyvidv

6TQaT0v.
rj6rj

60

y.TtciTt^^i Tt

tTtQov

dv

Tiv

/.

tytig^ IXtvd^tQCi cpQtvl JTtJtaQttv, 105

Jffol

y.ca

"EXXd^a

tl

Tiud Xiyti

Toiv

v.a\

6i Tig
lio

TtaQOixi^t

ytvi^xfca

VJttQTtQOV.,

yavvci 3tQaJti6i jtaXaiiiovti y.tvtd.

tvavdia

civa^d6o^ica 6t6Xov d^icf

<3'

xtXci6icDV.

dQtTu

vtoTaTL ^itv dQ)]ytL d^Qa^og

115

deivav rtoPJtiov od^tv cpa^u v.ai 6t Tav dittlQOva

66^av evQelv,
V. 53.

ddivov, xaxayoQiW.

V. 57. TtinoQitv,

V.

58. /idv

v. 56. Tcotfiov aocplag,

v. 61.

at6T0v.

Kivsa.

Mitschcrlirliiiis dvSii^ar' proposnit. SCII.]

V. 42.
[Qiuim ante ol digammatum S' ferri noii possit , cx
ingenio particulam induxit llermannus Orpli. p. 787., ex libris
v. 43. vo/uoig ex iisdem; cf. t. 86. SCH.]
[Vulgatam ex fide librorura omnium mutavit Boeckhitis. SCH.]
Vulgo SccKog dSivov, y.aKayoglav. Gcnitivus restitutus
T. 53.
a Boeckhio e libris probatus etiain Hermanno. Scd is Opuscc.
SCH.]
VII. p. 118. ad pristinam scripturara revolvitur.

Boeckliius.
T. 50.

Idem

V. 56.

[aocplas acotog scripsit Bergkius, coU. Isthm. VI, 18.

SCII]
[Libri inter mnogiiv et mnaqiTv fluctuant. Hoc cum
T. 57.
Scholiis et Hesychio (nfnagilv hSil^ai, arififjvai; sed idem
ninoQilv Sovvoi) reduxit Boeckhius. Confer Buttmann. Gr.
ampi. II. p. 283. Lobeck. SCH.]
T. 58.
[fisv praebuerunt libri. Statira t. 61. libri Kivia practerGuelf. , qui Pauwii correctionem firmat. Olymp. XI, 97. xfvfa

nvtveaig.

SCH.]

'

nVQIONIKAI

96

B'.

'Eit.

65 ta

IjtnoGomGiv ccvdQB66L

[i\v Iv

tv :tt^o[i(xyai6L'

azivdvvov

t^iol

tJtog

ijtaivtlv JtaQtyovTL.

y.ccQVc:[isvov,

6'

^ovXal de TtQtG^VTeQaL 120

Jtou 6t navra Xoyov

rodt

^aiQt.

{itv zaTcc

6av t^iJtoXav
[itXog vJttQ JtoXiag aXog jit^iTttxaL'
ro Ka^TOQtiov 6' h AloXi6t66i %0Q6alg

70

y.

ta

^olvl6125

ty.av

aitori6ov %ccqlv tJttamvjtov

130

cpoQ^iyyog avTontvog.
yivoi' oiog i66i ^ad^oyv

v.aXog

Jtca6iv,

roi Jtid^av JtaQcc

aiti
6'.

2tq.

dt '^Padd^iavd^vg tv JtijtQraytv, otl cpQtvoiv

xaXog.

VMQJtov

'iXayt

d^appov,,

ovd'

djtdrai6L

xtv^iov
135

riQJttraL 'ivdo&tv

75

oia 'ij^id^vQov jtaXd^iaig

^qotco.

aitl

tjttr

d^iayov v.av.ov cl^icportQOig dia^oXiav vjtocpavritg, 140

OQyeiig drtvtg dXGJjtivmv iktXoi.

dvSdai

V. 65.
i.cov

V. 78.

v. 66.

V. 74. dficofitjTCov,

tioti
v. 75.

gcc TtavTtx

qoTCov.

v. 69.

v. 76.

jjogSazs

&i-

vnocpdTiiq,

KsqSn
[^av8qi66i, ut Pyth. V, 64:., metri gratia

V. 65.

Hermannus.

SCH.]
Vulgo noTi qce ncivtc. Codlces plerique ct optimi noxX
V. 66.
ncivTce, quam scripturam Boeckhius antiquissimam iudicat lectionum, quae in codicibus feruntur; est enim in aliis tzotI SnctvTa,
noTi q anccvTa aut noTi qa ndvTa. Sed particula ga in media
scntentia locum non hahet. Inseruit igitur Boeckhius as, de quo
videquacdiximus inCommentario. [Berj^kiusaf Trort yravra. SCH.]
V ulgo xoqSalg Q^tXajv. Boeckhius ex emendatione bkcov,
V. 61).
addicentihus Scholiis, ut videtur. Censet enim Findarum epicara
dialectum sequutum semper iQ^ti.eiv dixisse , nunquam &iXsiv, de
qua re vide annotationem criticam eius ad Pyth. I, 62. Non assentitur Hermannus, cuius iudicium disce ex iis, quae in Heynii
editione novissima ad Nem. X. iin. scripsit.
V. 72 seq. KaXoc; tol ni&cov naqa naiaiv, aisl KaXog. Haec le[Cum uno codice Boeckhius olim
ctio sola auctoritatem liabet.
corrigehat /xa&cov, Hoidg ne ni&cov naqa naiolv atsi. Sed reDe repetita vocc KaXog, qua mag^nam admicte postea sprevit.
cgo neniam puerorum purationem puerorum significari putat
taram, ut Athenis in parietibus solebat inscrihi KaXos, naXog 6
Hermannus Opuscc. VH. p. 120. excitat Theocr. VHI, 72.
Sflva
:

Callimach. Epigr. 30. ct Epigr. Inc. 14.

SCH.]

PYTHIA

&1

II.

xeQdoT 6h ti [iKXa tovto KSQdaXiov tsXed^ei;

ate yag dvdXioi> ^tovov ixoiOccg ^ad^v

80 Gxevag

eteqag,

d^a:tti6t6g el^i

145

cpeXXog

ag

vJieQ

eQzog, aX^ag.
'Avt. 6'.

ddvvata 6' Ijfog 1'A^aXeTv KQataiov

doXiov dotov oiiag ^idv Caivcov notl
'

stdyyv

ov

ol ^iete%co d^QaGeog.

rtotl 6'

iv dya&oTg
itdvtag^

dydv
150

SiajtXey.ei.

cpiXov

eirj

cpiXeTv

ix^Qov dt i^d^Qog iav Xvaoio

diKccv v:to-

^evQoi-iai.,

85

155

dX)^ dXXote ^tateav bdoTg 6v.oXiaTg.

vo^ov evd^vyXcoGCog dv))o :tQocpeQei,

^taQa tVQavvidi, ycoitotav 6 Xd^Qog (ytQcctog, 160
^c^tav ^toXiv ol Gocpol tt]Qeavti. ym) de ^tQog ^eov
iv rtdvta 61

iQi^eiv,

ov'A,

'Eit.

og dveyei vcote

{lev

td

'xeivav, tot

Tiev ^ieya 'xvdog.

V. 79.

TOr

oxoleag

iitv et

av

v. 82.

cwd^ eteQoig

6'.

edc}-

dXX' ovde tavta voov 165

Tzufrag ayav

v.

86. vo[iiv

v. 89.

6'

V. 74.
{dficoiir,Ta)v lacobsii conlectura ftiit, ab Ilcynio nietri
Statini v. 75. /3orM Ileiiidorfius.
gratia, ut videbatur, recepta.
Libri ^qotoov. SCII.j
Lectioneni vulgatam vnoq)aTifg BoecJiliius mutavit in
T. 70.
vitocpavTtfg, de quo cf. Commcntariuni nostrum. [Bergkius Stai-

^oXiav scripsit, vnovpdvTifg coniicit Et vnocpavTifs Ahrenti quoque valde dubium videtur de Dial. Dor. p. (i3. SCH.]
nfqSol praeclara emendatio Huschkii Dissertat. de faV. 78.
bulis Archilochi in Matthiac Misc. philol. V. I. p. 30
41. , pro
vulgato yifgSfi.
V. 79.
fxolaag restituit Boeckhius e libris plurimis pro oxoicag. Mox v. 82. idem pro ayav praeclare emendavit dydv ab dytj,
probatum etiam Hermanno. [Kayserus Heynii coniecturam urav

laudat.

SCH.]
^

V.89. Libri duobus exceptis Tora 5' ftvS''. Hermannus: Scribe

Non dicitur av 6e , scd S' av. Avts autem pro Ss
ccvQ'' eTfqoig.
adhibetur praecedcnte fifv Odyss. XXII, 5." Idem: In aliis vocabulis dialccti diversitas coniuncta est cvm discrimine signijicationis.
Ita TOTS nunc, toxu interdum dicit Pindarus. Quare in suspicionem venirent haec Pyth. II, 89. tots fiiv, nisi cod. Aug. praeberet ibi

tiote

fiiv in

Leid.

(liv."'

Hinc emendavit locum Boeckhius.

est.

Pind. Carm. Sect.

I.

Ac nots

nV&IONIKAl

98

90

B'.

laiVH cpd^oveQmv Gtdd^^iag 6e nvog tXv,6^tvoi

:rEQi66ag

htTta^av

tXv.og

odvvaQov ta KQoOQ^t

:iaodia.
JtQlv

o6a

170

cpQOVtidi nrjtiovtai tir/tiv.

(ptQtiv 6' IXafpQOjg t:tavytviov

Xa^ovta t^vyov

aQriytL' JtOTt v.ivtQov 6t tot

95

Xa%ti^i^itv ttXtd^ti
6Xi6'&r^Qdg oi^iog.

ddovta

6'

tir]

^ie

tolg dya&oig
175

O^LXtlV.

V. 90.

XiXv.

hXHOfiBvog
V. 93.

V.

91. ivtna^Bv

v.

92. (laxavcSvrat

rv-

^vyov y

Vulgatum (iy\%avmvxai in sola est Rom. et diale-V. 90 seq.

nomine laborat, quae ^iaxavmvrui postulat. Libri fnjriovrai,
reductum Boeckhio, quem vide de Cris. . 31, p. 90. Idera pro hXcti

ivina^av reivana^sv alteram lectionem fXnofiBvot

KOfiivog
cepit. [Pluralis in singularera mutatus videtur a grammaticis, ne
pronomen ha ad pluralia referendura essct. SCH.]

PYTHIA

in.

nYeiONiKAi

IEP12NI

r.

2YPAK0SIOi
KEA HT

I.

Strophac.

iyv^

\^

V^W

W^ WW
>^

\^

^ >^ >u

i^

'u

fl

>yw wv-/

wv- wv_/

'u

y~>

l^V^ V^V^

\^

W'

\j<u >^\j ~ ^'^y ^^

i.

*-/

nTIONIKAI

100

r'.

2Jtq. a.
M\.^tXov XiiQGwd K8 ^iXvQidav,
yoeav rovd^ a^tTEQag ajtb yX(yi66aq koivov tv^a-

ti

l^GtHV

xov drtoiio^evov^

OvQavida yovov ti^QV^itdovta Kqovov, ^d66aicl x

aQ-^/jtiv HaXiov {Dfjo' dyQoteQov,
5 vovv eiovT dvdQav cpiXov oiog iav d^QeiJ^tv jrorg

tlxtova vadvviav

5
10

yviaQxiodV 'AOaXi^jnoj^

cci.itQOV

rJQda rtavtodajfav dXzti^Qa vov6c)V.

tov ^tv

tviJtitov

jfQiv ttXi:66ai

Q)Xtyva ^vydtiqQ

LiatoojroXn

6vv

'EXeid^vla.

'.

^Avt.

dauH6a
15

XQv6toig

10

t6ioi6iv vji

'AQttnidog,

tig 'Aida do^iov tv 0^/ljtro v.att^a ttyvaig 'AjCoXXo-

vog. %6Xog 6'

V. 1. ^iXkvQtSav
V. 5. voov
qov yviagxEog 'AaxXaniov,

v. 6.

ov%

20

dXid^iog

tektov dvcoSvviag afit-

Pyth. III. V. 1. [Scripsi ^iXvgiSav simplici X. Nam mater

Chironis ^ilvqa dicitur; vide Pyth. VI, 22. Nem. III, 43. Nec cum
raensura matronyraici mutatur scriptura. Altera forma profectfi
ab iis yidetur, qui nomen a qo/Uog et Xvqa ducerent; vide Goettlingium in Hesiodi Theog. 1002. Ubi tamen prima producitur,
ita invaluit XX, ut in plerisque locis codices conspirent, ut h.

I.

et

Orph. Argon. 454. (Sed Pyth. IX, 30. recte multi libri ^iXvQtSa.)
Quem consensum premcbat Wellauerus in ApoUonii Arg. I, 554.
Apud poetas Romanos fere Philyrides libri optimi, ut Neap.
et Groning. apud Propcrt. II, 1, 60.
Apud Virgilium Georg. III,
550. ne Wagnerus quidera quicquara ex codicibus attulit et in vulgata scriptura acquievit: apud Martial. II, 14, (J. pauci Philyri-

des.

SCH.]

[fVQVfifSovTog crror solius ed. Rora. in Scholiis. SCII.]

[Solutio longac in voov quura ferri non posset, Boeckhius vovv dedit, quod a Pindaro non protectura ratus Herraannus
Opuscc. VII, p. lo5. yvcS/i' coniecit, quod glossa cxpulerit. INam
vcofi' more lonum pro v6r]fia vix ausum esse poetara. Mihi neutrum videtur scntcntiac satis convenire. SCH.]
V. (i.
Vulgo rfXTOv' dvcoSvviaq dfifQov yviag-nfog AaY.Xani6v.
Quum habeatur in libris Gott. et Guelph. Tfxrovo: vcodvviag et
singularis yviagKiog contra metrura sit, Boeckhius scripsit Tinzova
V. 4.

V. 5.

PYTHIA

yiyvtxai rtaidGiV ^iog.

191

III.

d:toq)XavQiiai6d viv

d'

d^iirlaMaKiL (fQEVojv, dXlov aivr^Otv yd^ov %Qvl^8av

25

itavQog,
jtQoQd^tv

15

dvMQtm^ia

q:iQ0i(5a

y.al

ovd'

tLitiv

^iiyd^HCa

^oI^g),

OjteQLia '&tov 'xad^aQov.

A^iu'

Tod:Tt'C^av

'.

'E;r.

vv^qiav,

ovdl rtaucfowow laydv imtvaiav, dXixtg

'iO

ola jraod^tvoi qiXtoi6iv tTalQm

l6:rtQiaig v:roy.ovQi'^t6d'' doidalg-

20

TiQaTO

tav d:Tt6vT0iV oia

y.al

dXXd rot

noXXol

ogrig ai6yyvG)V l:riyo)Qia :ra:tTc.ivti t

[itTauoma ^triQtvow dyQavTOig

tCya TOiavzav ^itydXav

25

jroo(jf.j,

40

lXrti6iv.

dvaTav

JStq.^.

y.aXXini:rXov Xrjua KoQowldog. IX^ovTog yaQ evvd-

iivov

6d^}]

Xiy,TQ0i6iv

V. 12. fiiv
Iftftv'

35

rtdd^ov.

6t cpvXov Iv dv^oo\:roi6i uaTaioTaTOV,

i'6TL

V. 19.

d%

45

'AQy.adiag.

V. 13. aivr,6s
vTio y.ovgi^fad''

v.

14.

v. 24.

dy.fqGiv.ofia

v. 16.

ovx.

ddrav

yviaqyifcov,

proLantc pluralem etiam Hermanno. [\uad lihrorum Scholionimque sin{j;ulaHermannus I.

rem redeundum esse disputat, ita ut, quum in eadem sede versus

voaSvvtuv
per tamcn

<;.

ubique incisiones constantcr scrvatae sint, exceptis str. y et antistr. f,

quos locos Hermannus paulo violcntius in ordincm cogit, numerus
versuum silentio putctur interpcllari. Bergkius Tfy.rova vcoSvviaq
yviaQXfoVT edidit, quod displicet. Singular-em autem attestantur etiam Scholia AV Homeri 11. z/, 110: nivdagog t skt o v av

oSvvag cprjaiv. Efjo, si apud Aeschjlum Choeph. 61. TtavaqyiiTs vooov paulo certiiis esset, Pindaro reddendum censerem yviagIbidcm plcriquc libri '/)aHXc^ni6v: ij ex Bodl. y repoxTK.
de quo dubitat Ahrens de Dial.
suit Bocckhius, ut INem. III, 52.
Dor. p. 138. Quod quum Hcrmannus de emend. rat. gr. Gr. p. 61.
propcnarute signandnm disputasset (contra praeceptum Arcadii
improbavit id Spitzncrus de Versu Graec. her. p. 84.,
p. 40, 25.)
qui recentiore
comprobat Goettlingius Doctr. acccntuum p. 35).
aetate alteram tonosin '/lcy.kriniog invaluisse arbitratur. SCH.]
[Formam reconditiorem aKfiofxdua ex compluribus
\, 14.
SCH.]
lihris rcposuit Boeckhius. ut Isthm. I, 7.

v. 16.
Bergliius.

[owfi'

sola Aldina.

Aayndeton non fero.

Reliqui libri ovh, quod revocavit

SCH.]

nr&ioNiKAi

102
oi'd'

eXad^e 6KOJt6v

'

6'

r'.

aqa [iYiXo86y,co Hvd^fiivi

vaov pa6i1i.vq

T666ciiq aiiv

Ao^iaq

'x.oivavi :taQ

tv^VTaroi

:tavxa i6avxi von' iJjivdiGW d'

yrojftfe
ov'/^

50

Jti^oiv^

ajtTtxai' zlt-

rtTH T viv

30 ov &edg ov pQOTog
tial

toyoig ovte ^ovXaig.

TOTB yvovg "lOy^vog EiXaTida

'Avt.

55

/3'.

^eiviav v.oiTav a^^e^iv ts 66Xov^ :ti^-^ev za6iyvrJTav

^ltVEl

&voi6av duatuaTitToj
Ig AaTctQtiav. t:ttl jtaQa

Boi^iddog yMy]^ivoL6iv

TtaQd^tvog.

35

^g

KaKOV

TQtifjaig

i6a^id66aT6 viv

oial

'

^toXXol iitavQOVy d[ia 6' tcp^aQtv^

jtvQ

tt,

cmH

6ai\wjv 6' txtQog

60

ytiT^voyv

rtoXXdv 6' OQti

tvog

65

6TtiQ[iaTog Ivd^OQov ai6Toj6tv vXav.

dX)^

40

ijttl

Tti%ti %^i6av iv

^vXivoj

'Ejt.

|3'.

^vyyovoi zovQav, 6iXag 6 a^icpidQa^itv

Xd^QovAcpai^Tov^T^TttiJttv^AjtoXXcjv OvkIti 70
TXd6o^ai ilyvya yivog diiov 6Xi66ai

6vv

stdd^a.

%iycov

italfi'

oi%TQOTdT03 ^avaTCi) [laTQog ^aQtia

dig cpaTO'

pd^aTi

6'

iv

JtQcjTcp

Vt%QOV
V. 27. ficilodoKcp et tocc' slgciifv
V. 29. T (iiv
V. 35. ^Safidcaro

1%
75

v. 28.
v. 36.

xo/rcori ct yrco/tav

jioXlccv t

[Vulgo vitiose roaa ffgais. Lilivi rocaag aif vel aisv

V. 27.
cura Sclioliis, unde correxit Boeckhius. Scholia: roccag avrl rov
rvxcov 6 'AnoXXcov. to fif aiBv dvTt tov tJg&ito. Cf. Pyth. IV, 25.
X, 33. Eustathius Prooem. p. 9: 'En tr 6 ac ag, o tCTiv intrvxcov
Mal Toacai KaXcov ijyovv iiiiTvxnv. Ihidem yvcojiav et yvcifia
TZfni&cov lihri, nisi quod in uno nv&cov.
Boeckhius yvcofia, Hermannus yvcoiiav itiQcav cum Schmidio prohat ; vide Opuscc. VII. p.
132 seq. (Isthm. III, 00. yvcofict nlcvvos pro vulg-. nini%cov reponit). Et duhitavit de Boeckhii rationc ctiam Buttraannus Gr. ampl.
II. p 265. Loheck. Me tamen prudens admonitio Dissenii in Expll.
SCH.]
h. 1. a revocando yvcofiav ni^cov retinet.
V. 36.
[noXldv 8' ex lihris phu*imis Boeckhius, quod necessarium erat propterea, quod haec \erha translate dicta sunt.
]

SCH

PYTHIA
aQ^raOt

45

xai

xaiouiva

lOS

avtdj 6ii(pav8 ^ivgd

31ctyv)]TL (fiQCJV JtoQi

^iLV

QC(

d'

IM.

KtvtavQGi di-

dd^aL
dvd^QQ3Jtoi6iv idod^cu voGovg.

Tovg

o6Col ^ioXov avrocpvTcov

y.\v

cyv,

hXy.iov ivvdovig^

ytQuddi

)j

50

80

3to?^v:Ttj^iovag

rj

2}tq. y.

rtoXic^ yaXxoi uiXrj TtTQci^iivoi 85

TrjXt^oXoi.,

nvol

tj yet^ii^vi^ Xv6aig
90
dXXov dXXoUov dyiav
tiayev, Tovg utv ^icdcr/.aig irtccoidcclg d^icfirtav.,
Tovg 6t JtQogavia rtivovTag^ i] yvioig jttQdrtToiv
rj

T^eQivcji

::TtQ\)6utvoi diciccg

JtdvTO&tV
(pdQ^a'jia^

Tovg dt TO^alg t6Tcc6tv OQd^ovg.

dXXd xiQdti

55

Cocpia didtTai.

y.al

'Avv.

tTQarttv yal y.tivov dydvoQL ^i6d^ca

y.

yQv66g tv ytQ6\v

cpavtig

avdQ
ijdrj

h,

^avdTOV

v.o^iiCaL

dXcay.OTa' %tQ6i 6'

ctQcc

Kqovicov

cpoiv dy.rtvoccv

oiif^aig di' ji-

6TiQVow ya&iXtvloo

cixeog, ai^ojv 6t y.tQavvog ivi6yi^i\l)tv ^loqov.

yor^

Ta ioixoTa ^aQ 6ai^6vov ^ia^Ttvi^tv

105

d^pccTalg

cpoccOiv,

60

fvoi^Ta t6 rtaQ rto66g, oidg ti^itv ai6ag.

y. 44.

Sieqianf

ivtaxTiTpsv
V. 44.
diicpatvf,
V. 52.

V.

v. 52.

nsqiccnTcov

v.

55. xaxftvov

v.

58.

59. qiqtei,

[Sttcpcivf Pal.

et Par.

praestant

pro rellquorum

SCH.]
[ntQaitTcov ex mentc Schmidii cum libris pluribus
Boeckhius. qui de hac Aeolica forma explicat Nott. Critt. 01. VI,
Hermannus tamen 1. c, qunm in38. Cf. infra ad Xem. XI, 40.
cisio in decem versihus nonnisi bis riolata sit, hoc versu et v. 105.,
locum ita concinnandum su.spicatur i] yvinig nfgi cctttcov ay.r]
TJdvToQ^^. ]Nam quod antea proposuerat yvioig niqi anTCOv Ttvl
Scholiorum

Siicprjvf.

ndvToQ^?, rursus ahiicit. Violentior profecto medela, cui tutandae

ex Scholiastae verbis frustra auxilium petas. SCH.]
V. 58.
[ivBO^ifiipiv Boeckhius ex libris. Homerica etPindarica forma 6-x.ifimco, non cxTjwroj. Idem v. 59. cpQoiaiv dedit de
suo, quod V. 108. libri plurimi suppeditaverunt. SCH.]

nr&ioNiKAi

104

r'.

(piXa tl^vya, ^iov ci^&dvatov

*Ert. y.
110
6:tEvd, rav 6' ty.rtQay.zov avtlH yayavdv.
ft)J,

li

6\ 6()i(fqGiV avroov tvai

XtiQav, 'ml
vyvoi

txi

(piXxQOV iv d^vyo) ytXiyaQVtg

autttooi Ti&tv iaTrJQa roi

65

jeca'
r^

115

viv rtid^ov

vvv t6Xol0L rtaQaGytlv dvdoaGiv d^tQyav voOciv

tiva Aatotda v.tv.Xriuivov

v.ai v.tv tv

r|

rtattQog.

vav6lvy6Xov^IoviavtiavGJV^dXa66av 1^0

^Aoidoi^av

70

v.iv

tl ol

tjrl

v.Quvav rtao

og 2vQav.666ai6i

Aitvalov iivov,

^a6iXtvg

viiiti

2tQ.

6'.

flQavg d6tolg, ov cpd^oviow dya&oTg, ^tivoigdtd^av125

lia6tdg rtatiqQ.

ytv di8v[iag yaQitag,

roj
ti

v.ati^av vyitiav ayciv yQv6iav

vayov

t di%Xc{iV

130
Ilv&icw aiyXav 6ttcfdvoig,
rovg dQi6ttvav QitQtVLV.og DJ tv KioQa rtoti'
75 d6tiQog ovQCiviov cpayl Tr^Xavyi6ttQ0V vtivc}
135

cfciog

i^iv.6yav

v.E

^a&vv

rt6vtov srtQCi6aLg.

dXX' trttvia6d^ai ytv tycov id^iXa

'Avt. 6'.

BlatQi , tdv v.ovQaL rtao iuov jfQ^d^VQOV 6vv Ilavl

yiXrtovtai d^ayd
140
6tyvdv ^tov ivvvyiai.
80 d 6t Xoyav 6vviytv v.oQVcpdv, ^Uqow, OQd^dv tJti6tci, yavd^dvav oi6&a rtQOtiQow'

?y JtaQ' i6X6v rtriy.ata 6vv6vo daiovtai ^QOtoig 145

dd^dvatoi.

td ytv

cov

ov dvvavtai

vijrtLOi v,66yco

cpiQtiv,

dXX' dya&oi, td v.aXd

V. 65. v,iv fiiv

v. 81.
qoiGGaLq.

V. 69.

TQi7l)ain:g

'AqiQ^oveav

V. 69.

v. 74.

t^a.

eAs

v. 76.

jra-

gvv Svo

[Legebattir 'Jgfd-ovaav.

Correxi

cum

Bergkio. SCH.]

[Vulgatam iXs Kl^oa ex Scholiis indiciisque librorum,

qui sf.iv Kt^ba praebent, correxit Boeckhiiis.
SCH.]
V. 81.
[avvSvo, bina
libri paene omncs.
Vide Reizium de
Acc. Incl. p. 103. Deinde pro Saiovzai Flutarchus Consol. ApolV. 74.

PYTHIA

105

III.

tIv 6t ^loiq' tvdatuoviag tketca.

85

^Ejt. 6'.

loo

XaytTCiv ycxQ tol TVQavvov diQy.ttai,

d' Tiv civd^QCj:tG)v, 6 y.tYag nor^iog. aio)v 6' a6cpaXi)g
ovic tytVT

ovT

oika naQ

ccvTid^icp

AiayJdcc

AaQa

Kad^oj-

Ili^XtZ

XiyovTai ^av ^qo155

ToTl'

oXj^OV V^iQTClTOV 61 CXttv, OlTt

90

MoiGav

^itX^to^itvcw tv oQti

aiov

v.al

V.al

yQV6ailflVK03V
160

iv tJTTajrvXoig

0/i^aig, o/roi)' "jQ^ioviav ydiitv

i^ooTrftr,

6 d& Nrjoiog tv^ovXov QiTiv naida vXvtccv.

y.cd
y.al

&tol daiCavTO TtaQ' aacfOTiQOig,

Kqovov

tdQaig.,

95

165

2Jtq. t.

Ttaidag (iaOiXfjccg idov y^QvOiaig

iv

tdva Tt

di^avTO' /liog 6t yaoiv

iz :tQOTiQCJV ^tTautii})a^itvoL
d^av yc(Qdiav.

7iaii<xT(DV

6'

tOTaOav oq-

avTt yQovoj 170

o^tiaiGi ^vyciTQtg lQr]ua6av nad^aig

EvcpQo6vvag ^iioog al TQtig' chccQ Xtvy.cDXivco yt
TOi' [itv

Ztvg

175

JtciTrjQ

rjXv&tv Ig Xiyog l^itQTOv Ovojva.

100 Tov

6t rtalg, ovrttQ ^iovov dd-avccTa

tiyTtv iv

^rd^ici

GiTig, iv

yav
(DQ6tv
iv,

rtoXit.icp

To|o/g

^Avt. t.

Vo

ijjv-

180

Xi:t(DV

rtiyQi oiaio^itvog

/iavacjv yoov.

tl

Q^tiag

xvyyavovT

tv

6t Toro Tig tyti d-vaTcrv dXa6(5w, yorj ^tQog ^axaQoiv

na6yi\.itv.

dXXoTt

6'

dXXolai vtvoaX

lon. XI. p. 330. Huttcn. SaivvvTai , qiiod foitasse vernm. In SchoPyth. \ , 7-1. 6^8ovtcct scrihitur. Sed in Gottingensi Siovrat,

liis

daiovrai, esse Tideo. SCII.]

[,.Hoc versu etsi non neglecta est incisio , tamen nec
per eam avelli ys ah suo nomine debehat, nec per se grata est
productio huius particulae in tali loco metri.
Quare suspicor
ItVKcoXfvco y' av Zsrg Tcarjjg esse a Pindaro scriptum." Hermannus I. c. p. 137. SCH.]

h.

c.

V. 98.

nTIONIKAI

106

105

viiiJtttav

dv^mv.

Wftog iV V

r\

bXpoq oxtk ig

y>ay,Qov

tiri^QiOcag titijtai.

OluTiQdg iv 6^iiy,Qolg^ ^iiyotg iv ^iEydXoig

tOOo^iai
dai^iov

110

tl

6i

'

190

'Ejt. t.

ahl q^QaOlv

Tov d^ixfijtovT

dOTtriOa %ax

^ioi

dvdQav

l\iav %tQa:ttvGiV ^ay^avdv.

!tXovTov d^tog dl^Qov OQtiai,

195

ilnib' ty Gi v.Xiog tVQtOx^ai Ktv v^^r^Xov jtqoGo).

]\i0TOQa

'nal

Avxiov

^JaQJtrjdov, dvd^QaJtoiv (paTig,

ii tJticjv KtXadtvvav^ TixTOVtg oia Co(pol

aQLioCav, yLyvoiOxo^itv.

115 %QOVia
V.

TtXid^ti.

106. 0? Ttolvg
Y.

fiJr'

6'

200

dQtTa v.Xnvaig doidalg

JtavQOig 6t JtQa^aOd^ tv^iaQig. 205

av

v. 108.

cpo^al

105 seq. [Hermannus, ut iusta incisio (vide ad v. 52.) red1. c. p. 13(>. proponit: vipntBrSv dv^fitov.
oX^og dv-

datur versui,

dqcav fg /iiaKQOv Ovh l'g;^STa. SCH.]

V. 10(). [DisseniusTTtt/uwoAvs, Hermannus vel acjrfros vel uTtlsTog coniecit. Prius horuni reposui, a me iam aliquot annos ante
occupatum Ibyc. Rhearin. Reliq. p. 9!). Ivayserus &i:vuopos ludit.

SCH.]

PYTHIA

lOT

IV.

nYOlOMKAI

A'.

APKESIAAt KYPHNAIili
MA

A P

/
/

v_/

\^ \^

v^v^

v^w

v^v^

^v^

V^\w/

K^

Jkj\j v^

v^v-/

v^v^

h n

[)

I.

e.

v^

v^

V_/l^ WV^

vyw w
_
v^ w

v-/*-/'

v^

\J
,
v_/

v->

^icaitoov

[itv

yqri

(5

Ota^iiV, evi:rrtov pa^tPwi^i

6vv

^ff^o'

dvdQi (piXm 2^rQ. a.

KvQavag, ocpQa

'HGnici^ovvi

^jQ'M6iXci,

Mol6a, AaroidaiOiv ocfeiXo^evov IJvd^covi t av^^g

5
OVQOV V^LVOV,

'

nTGIONIKJI

108

tv%a

jroT

;joi'(?to3V

J.

Aio^ ah\xyv Jtaoedoog

u^toda^ov 'A:t6XXowog rvyovtog iQta

XQ^^^v ohiGtfjoa Bdztov 7iaQ:toq)6QOV Ai^vag^

orJt

hQCiV

va6ov

ijdrj

b)g

10

XiJto)v TitiCCeiev

:t6Xiv tv doyatvti

timQ^iatov

^aGtco,

yMl To Mt]dtiag t:tog dynoiuGaid'

10

f|3doji

VML

(ivv

^Avt.

ytvta O/iQaiov^

dtyMtcc

a. lo
Air^ta

To Ttott t,antvrig

^aXg d:ti:tvtv6' d&avdtov

ypv.
r]^iid^toiCiv

litv.Xvtt^
(pa^il

(5t6^iatog, 6t67toiva lioX-

ti:tt

6'

ovtoig
20

'Idoovog cdyuatuo vavtaig'

:Tai6tg v:ftQ&v^iojv tt (fono^iv Kal d^tcov

yaQ tdgd' t^ dXi:tXdy.tov

:tott

ydg 'Ercdcfoio
25

z6qccv

15

dottojv Qi^av cpvttv6t6&ai y.tXr\6iii^QOtov

/liog iv "A^mojvog d^t^itd^Xoig.
'E:t.

dvtl dtXcplvcov 6' tXayvnttovyow

i':t:tovg

30

rtg ^odg.,
V.

iVTi

4.

^ioq oQvlxdov TtdgsSgog,

aXinXdyKtov

v. 5.

a.

d^iti^av-

hgsa

v. 8.

dqyivo-

V. 14.

Pytli. IV. V. 4.

Pro Tulgarl atsTcov Sclimidius ex Aldina

airj-

TMv scripsit. Cf. ad hanc formam Arat. Phaenom. 522, ()91. [et
Bergkium Anacr. Reliq. p. 195. 6qvl%a>v lieynii temeraria erat

v. 5. Libri liQici. et hqfa. Ilerniannus sequicorrcctio. SCII.]

tur hoc, ut ap. Callim. epij^r. XLII, 1. hqir] est, quae fornia nata
e longiorc liqfla. Boeckhius scripsit iqia, ut dicitur 'tqhvq, tQo?,
quum metrura hanc pronuntiationem postulet, ceterum in medio
relinquens, Iqiu an ifqia Pindarus scripserit. [Ah importuna Nea-

politanorum scilicet codicuni interpolatione Uv&ia locum defendit

de Crisi . 31. p. 91 seq. SCH.]
T. 8.
dqyivofVTi quadrisylliihum Hermannus Horaericum (II.
II, 047.) putans , non Pindaricum , correxit dqydsvTi , receptum
Boeckhio. Ac Par. B suppcditat doyr.iVTi.
[Cf. Olymp. XIII, 66.
'
SCII.]

[Ex optimis lihris ct Scholiis Bocckhius dXmldnTOv

T. 14.
reposuit, quum didnXnyiiTOS insulam raari oherrantem significet,
Contra Loheckio in Soph. Ai. 598.
qualis Delus aliquando fnit.
credihile lit Terba 7iXd'Qa (^nJArr), nXriyvvfii, nXrjcaoo {TIAAr)
non rainus Inter se cop^nata cssc quara Gcrraanica illa schlagen
Quare dXinXay.Tog ct dXlnXayKros apud poetaa
ct verschlagen.

PYTHIA
ama

109

IV.

iQtv^av dicpgovg ve VG)^d6oi6vv deX-

avt

Xortodag.

Ktlvog oovig

20

httXwm6tL

^ityaXav ^foXiav

^avQo^toXiv SriQav yeviad^ai, roy Jtore TQitovidog

Iv rCQoypaXg

Xi^vag

O^foj

Evfpay.og 'Aata^ag

^tivia :(Q(j)Qa\ttv

diiat

dviyJ

25

'

35

dvtQi tidoutvco j^wmy 6id6vn

6'

aiOiov

dynvQav

KQoviav Ztvg rtat^Q

txXay^t ^QOvtdv
40
iiti

ol

2tQ.

y^aXyMYtvvv

:totl

vdl 'KQrj^ivdvtav i:tito66t^

/3'.

%odg 'AQyovg yaXivov.

6o)6tya 6i JtQottQov

duiQag i^ 'iQxtavov

cpiQO^itv

v:ttQ yaiag

rcjroji^

45

iQijLicov

tivdXiov 66qv, ^itl6t6iv dv6:td66avttg d^ioig.

tovtdy.i 6' oio:t6Xog 6c(i^icov i:(t]Xd^tv, cfai6iuav 50

dv^Qog ai6oiov

:tQ6goi])iv O^^^xajtei^og

cpiXiav 6'

irticov

30

doytto, itivoig
6tlnv

V. 22.

d.t

iX^&^vit^^iv tvtQyitai

inayyiXXovti ctQatov.

55

nqcoqaQ-BV

praesertlm Saqia^Qvtccq idem ralere existimat. Contra Lobeckinm

C. O. Muellerus disputavit in Nunciis Liter. Gotting. 1838. nr. 112.
p. 1108 seq., qui dXinXayyiTOQ epitlieton insulis et litoribus propterea relinquendum censet
quod aestu niaris increscente litora
huc illuc vagari videantur. Sic promontoriuni Mogaridis vocatum
Vel
AlyinXayyiroi, nec niayyiTas Odysseac aliorsum pertinere.
sic tamen codicibus obtemperandum fuit, quorum scriptura commendatur Callimachio dXinl}]^, Aeschylio ^alaGaonlrjxrog, Perss.
299. Adde Rostium Thesaur. L. Gr. p. 119. Ellendt. Lex. Soph.
,

SCH.]
p. <0.
V. 19.
[Vulgo fiBydlav,

Neque
scH.]

in codicibus.
I.

p.

im.

quae tonosis genitivi pluralis fere est

iniuria vindicare videtur Buttiuannus Gr. ampl.

[Bergkius et h. 1. et Pyth. X, 52. Ttqaqa&sv scripsit.

Recte. Nam ex Simonide Etymologicum M. p. 692, 25. affert formam solutam Kvavonqcotqav , fr. CXLVI. p. 126. ed. meae. Hesychius nQoiQrjs (nqo'iQr,g)' noaqag. Adde quae EUendtius habet Lex. Soph. II. p. 676. SCH.']
V. 30.
[V'ulgatam ugxfTO a Scholiis confirmatam revocavi de
Toluntate Kayseri p. 48. Boeckhius cum libris plurimis aqxizai
dederat. Iraperfectum Bergkius quoque praetulit. SCH.]
V. 22.

nreioNiKAi

110

AA yaq voGxov

^fQocpccGig

J,

yXvKeQov

^Avt.

|3'.

%c)XvBV ^Hvai. cpdto d' EvQVTtvXog raiaojiov ^ralg

acpd^kov 'EvvoOida
?ftfifV05f yiyvGi6%E 6' t:ttiyoy.hovg'

av

6'

iv%^vg

aQTtd^aig aQOVQag

35

60

Stiiteoa sTQOtvyov ^iviov {i<x6ttv6e dovvai.

ovd

d:ti&iq6e
ol

leiQi

dXX' rJQCjg

Ijt'

dKtalOiv ^oqcov

yHQ' dvteQeiOaig de^ato

/3gUx dai^o-

iV,

viav.

ivccXiov

40

65

6'

avtdv v.ata^lvG^^elOav
^d^iev 6vv dX^a

itev^^oi^Lai

i%

dovQatog

'E;r.

/3'.

e6fteQag, vyQfo ^eXdyei 6:t0[iivav.

rj

^dv

viv

^tQV-

vov %a^id

70

Xv6in6voig ^eQajt6vte66iv cpvXd^ai' t&v

^ovto (pQeveg'

6'

eXd-

vai vvv Iv T6' dcp^itov vd6(p v.eyvtai Ai^vag 75

evQvyoQov 6jfeQ^a

^tQiv

aQag.

ei

yaQ ovaoi viv

^dXe :tdQ yd^^viov

"Aida

45 vlog
tov

6t6(.ia,

TaivaQOv

eig leQav

Evcpa^og iXd^av,

ln:tdQyov no6eiddavog dva^,

:tot

80

EvQCDrta Titvov dvydtr^Q tixte Kacpi-

6ov

:taQ'

oyd^aig'

retQdtojv ^taidav ' litiyeivo^ievcjv

V. 36. dnid^i]Gs viv,

v. 39.

haXia

v.

40.

2tQ. y
otqvvov

v.

44.

'M8u
V. 36.
<le

quo

Vulgo dni&rjai vtv. Hermannus dni&r;6i iv, h. c o?,

Ruhnken. Epist. crit. I. p. 115. et Hermannum apud
Probavit hoc Boeckhius, dubitantc tamen Buttmanno

\i(le

Hejnium.
Gr. arapl.

I.

p. 295.

ivalia lectio est non Pindarica. Potius Sovgazog egere

videatur epitheto,' unde Boeckhius recepit I. Fr. Meyeri, unius cx
Heynii auditoribus, emcndationem. Thicrschius vero coniicit ivaXiav, qiiod non spreverim. [Nuper etiam Hermannus Opuscc. VH.
p. 138. scribit ivaliav. ,,Gleha" ait, ,,primo dicitur ab unda navem
obruente in marc dciecta, dcinde maris Jluctu ablata." Modo Sovgazog carere posset cpithcto. Per se enim aX/ia ivaXia non magis reiiciendum quam ea, quac Lobeckius habet ad Aiac. p. 133 seq.
V. 39.

Sed

cf.

vers. 27.

SCH.]

PYTHIA
Ijfia

ol v.dvav Xa^t

111

!V.

6vv /lavaolq WQiiav

ajteiQOV.

Tove yag ^ityaXag

85

l^aviOvavTai Aay.e6aUiovog 'yloyEiov t y.oXrtov

oial

Mvy~t]vav.

50 vvv

dXXo6a:tav v.qitov tvQri^ti yvvaizcjv

90
iv Xty^tOiV ytvog , ol' v.tv Tav6t 6vv Tiua d^tav
}'

^itv

va6ov iXQ^ovTtg Ttyavrai ^cjTa vtXaivtffiov :tt6i(DV

Tov ^itv :roXvyQv6o} noT tv i5a}firt 95

6t6rt6Tav

'

f^ol^og d^vd6ti %^t^ii66iv

55 Hvd^iov vaov

v.aTa^dvva yQovm

'Avt. y.

v^TtQco vdt66i :roXtig dyaytiv NtiXoio rtQog

mov

Ttutvog I{Qovi6a.
7]

QU Mi^6tiag

l:tiov 6T(ytg.

t^TTa^av 6* aTiivrjtoi
100

6icd:t(l

dvTid^toi :tvy.ivdv jt/Jrtr v.XvovTtg.

riQcatg
Ci)

60

[idvciQ v\t

IloXv^ivd^TOv, 6t

XQyi6^6g aQ&a6tv

6' iv

Tovtn Xoycj

105

^itXi66ag /ltXcfi6og avTo^idTct

d 6t yaiQiiv IgTQtg av6d6ai6a Trt:tQomivov

a^cfavtv KvQdva,

^a6iXt

lio

"E^t.

y.

^iygd^Qoov cpovdg dvav.QivoLitvov TCoivd Tig t6Tai

JfQog d^tav.
r^

V. 54.

Kvgdvas

^idXa 6^ ^itTa v.al vvv, cne cpoivivMV&i^ov ^Qog

CKfifivusFi

T. 40,

v.

64.

V.

56.

dyaylv

v.

61.

avSdcaaa

v. 62.

wsrs

[atQvvov praetulit Boeckhins ex aliquot codicihus ob

ut v. 170. coqvvsv, t. 82. mxovxo.
SCH.]
Vul^o auuvdcst. Boeckhius duvdasi c libris. Cf. ad

sonum pleniorem,
T. 54.

Pyth.

I,

47

Lihri XQovco 6' vSTFgco

dyayfv aut uyaysv, ayays.
Thierschius coniecit XQ^^^ vozsgoj
dyayslv, probatum Boeckhio,
qui de hoc loco optime disputat in Dissert. de Crisi Pindar. . 20.
Hermanni scntentiam vide in Heynii editione.
p. 55.
T. 62.
[KvQciva Boeckhius ex optimis libris, pendens a v.
T. 5().

TliTtqwflfVOV.

SCH.]

T. 64.
[Recte Bergkius pro Tulg. rogTf ,
libris prorsus omissum, restituit corf illud, de

01. XI, 90. notata.

SCH.]

quod est in multis

quo vide supra ad

'

nV&IONIKAI

112

65

JtaiQ\

^aXXn ^tQog

TovTotg oydoov

TGJ ^itv

^A^toXXav

T Ilvd^a

li

A\
'AQyceOiXag' 115

Kvdog t| d^fpioino-

VOJV tTCOQtV
ijrjtodQO^iiag.
v.al

a:t6 6'

avtov

tyo)

Moi6ai6i

To :tay%Qv6ov vayiog %qiov'

'Atlvo

^oicjta 120

[itTo, 'yaQ

nXtvOdvTGJV Mivvav, Q^ao^to^atol 6cpi6iv

Ttjtal

(pvttvd^ev.

70

yaQ dQ%a dt^ato vavriXiag;

tig

StQ.

6'.

tig 6t Tiivdvvog 'HQattQolg ddd^iavtog 6ij6ev dXoLg;

UtXiav

d^i6cfatov 7)v

^l

dyavav JloXiddv

d^avi^tv ytiQe66iv

125

^ovXalg

rj

dxd^ijttoig.

iqX^e

6e ol 'HQVoev

^idvtei^^ia d^v^ico,

rtvy.ivcj}

130

ffaQ ^ie6ov o^icfaXov ei'6tvdQOio Qr^d^tv ^iattQog'

75 tov

^iovozQrl^L^a

^tdvtojg

iv

(pvXa^iz

6xt&i^iev

^ieydXcx,

Evt dv aiJteivcDV d^o

yd^ova ftoA^ nXeitdg
^elvog ait
vnet

cov

Ig ev6eieXov

135

'IcoXv.ov,

d6t6g.

aQa XQovcp

6'

^Avt. 6'.

aiy^Lal6LV 6i6v^iai6iv dvrJQ ex:tayXog' e6d^dg

6'

V. 65.

6tad^^icijv

rovrov

v.

d^cpoteQov viv e%ev,

66. 'A^fpi-ntvovav

v.

140

72. dnvdfinTOis.

V. 79. fiiv

V. 65.
[zovTov Heynius ex uno Bodl. C. Sed TtccLGt tovtois
intellige : huic Batti proli, quae nunc vivit.
SCH.]
V. 66.
[Dc scriptnra dfi^r^tiovcav vide Boeckhii Nott. Crltt.

ad Nem. VI, 40.

Vulgatam

dcfensitat

Kayserus

p.

49

seq.

SCH.]

[dv.dfimoig ex Par. B cum Hcrnianno Boeckhins, ne

dKvd/j.7iT0ig prima brevi aures laederet. Cf. Isthm. 111,71. SCH.]
V. 18. [Dercposito a Boeckhio a^avide ad 01. V1II,46. SCH.J
V. 81. [naQSaXtcc quibusdam libris obsecutus cum Wakefieldio
V. 72.

et

Hermanno Boeckhius

dedit.

SCH.]

[Sola Roniana arQ|3aroto, nisi quod apud TzetzenLycophr. 173. et drotQ^droio et dtaQ^Tjzoio legitur in codicibus.
Reliqui libri Pindari ara/3a'xroto, quod Boeckliius a raQ/3a'^0 futuro repetit. At ne cst quidem vcrbum TaQ^d^co. Quum autera
SchoIiaarae/J/yxro/o exhibeant,verissimeHermannus rcposuitaragfivxTOio.
Eo vocabulo usus est Empedocles apud Plut. Mor. p.
400. B. draQftvyiToiec TrooscoTioig, ct Euphorio Et. M. p. 162. (fr.
CIIl. p. 158. Meinek.) drdgfivxTOv ofifia. Vide praeter Hesychium
V. 84.

PYTHIA

118

IV.

MayviJTOv litiypQioq aq^o^oiOa %^arf0i6i

d^i(fl

6a nagdaXicc Gttytto (fQi66ovtag o^^QOVg'

80 a

yvioig^

nXoKa^oi ntQd^tvttg coxovt dyXaoi, 145

dXX' a:tav vaitov 'natai^vOOov. tdya 6' evd^vg l(ov
ovdh

y.o^idv

<5(ptteQag

l6tdd7j pmiiag dtaQ^ivztoio JttiQCD^itvog

85

iv dyoQcJc

150

:tXtjd^ovtog oyXov.

'Eit. 6'.

Tov

^itv

ov

om^o^ivGiv

yiyvc36y.ov'

6' t^i:tag tig

tintv Kal Ti)de'

Oiki Jtor ovtog

'AjtoXXov.,

ov6t {idv yaXxdQ^atog

155

i6ti 3t66ig

'A(fQo6itag- Iv 6t Nd^co (favtl &avttv

'[(fi^itdtiag staldag, 'Sltov

XiJtaQcc

xal 6i, toXiidtig ^(fidXta

dva^.

90

otal ^idv

TiTvov ^iXog 'AQti^iSog d^^Qtv6a nQai160

Jtvov,

i^ dviTidtov (faQitQag oQVV^itvov,

o(fQa Tig Tccv iv 6vvaT(j)(fiXoTdto}v

Tol ^tv d?ddXoL6iv cqiti^o^itvoi
V. 81.
1. naqSuXitt
ji
EitiaXxtt

v. 82.

oixovz'

v.

ijtvij^avtiv tQaTai.

2tQ. t.

84. dtaq^d.Toio

16

v.

89.

8.V. Bentleium in Hor. I. Carmm. 3, 18., Porson. Addend. Eur.Hec.

V. 958. p. 93. Schaefer. et Ahrcnteni dc Dial. Dor. p. 93. SCH.]
V. 89. [Libri quidem oranes 'EtpiaXxa, quod rcvocavit Boeckhiu8, cuius vide ExpU. p. 271 seq. Verura Scholia Harleiana Homeri Odyss. A, 308. teste Porsono diu. zov n t6 ovofia.
iv
Noc^a) fidv cpavTi &avilv 'IcpifisSiiag nalSag mg ts nal ci roXfirjAccurate de his formis et sirailibus praeter
OBig 'En id Xza.
Meinekium Hist. Crit. Cora. Gr. p. 152. disputat A. Giesius de Dial.
Aeol. p. 349 seqq. , qui p. 356. h. I. 'EmdXTa , quam scripturam
Boeckhius in Nott. Critt. ex sola Cratandrina fluxisse putabat, defendit.
Sed quum Scholium illud non integrum habearaus, facile
fieri potest, ut videatur illam forraara testari, non testetur.
Haec scripseram. Nunc suspicionem veram esse docet hodie allatum Vol. ni. Crameri Ann. Paris. p. 472, 19. , qui haec protulit
:

ex Harleiano
IlivSagog Si iv Nd^a zd xar' a^rovs loToqn ysyovivttf 'Ev N. filv cpavTi
'EitidXTa. Evanuit iam praeccptum
illud grammatici Sid tov n x6 ovofia.
SCH.]
Pind. Carm. Sect. I.
8
:

nTIONIKAI

114

dva

^a^vov toiavt'

A'.

6' rlf.ii6voig |e(>Tft t' d^triva

:tQOtQo:tddav UeXiag

95

Crttvdav

iTttto

tacpe 6'

avtUa

7(a:(tavaiq dQiyva-

tov ^tidiXov
de^itiQOi ^iovov d^icpl itodi. y.Xi:ttG)V 8\

6H[La

:jtQogtvv8Jta-

IJoiav yalav,

rtatQid' t^^iev; Kal ttg

%v^n

itiv\ tvxtai

dvd-Qw^n^GJV 6e %a^aiyeveG)V

175

:toXiag
i^avrjxev ya^tQog; Ix^lCtoiCi

100 Kataiudvaig

170

fii}

ij)evde6iv

elnl yevvav.

'Avt. a.
tov 61 Q^aQ6rj6aig dyavolCi Xoyoig
d^eicpd^Yj
Q)a^l di6a6%aXiav XeiQmvog oi6eiv.
180
dvTQO&e yaQ veo^ai

036'

staQ

'

XaQmXovg

Tial

inXvQag, iva KevtavQOv

KOVQaL

d^Qeil^av

eiK06i 6' izteXe6aig tviavtovg ovre tQyov

105

f(

dyvai.
185

ovr' ejtog evtQd:teXov 7teivoL6LV ti:tGW l^o^iav

0L%a6\ dQ%aiav xo^ii^ov rtatQog t^iov ^a6LXtvo^ievav

ov v.at ai6av^ tdv :tote Zevg a:ta6ev Xaytta 190

AioXm

'nal :tai6i,

tiy.dv.
'E:t. .

rtev^o^iai yaQ viv UeXiav d^e^LV Xev^aXg

6avta (fQa6lv

V. 95.

nanxTqvais

v.

103. Xciqiv.Xdi^

[Libri nuitTT]vas.
V. 95.
V. 103.
[Miram formam

v.

^tL^^i^-

109. /uiv et qogealv

Mutayit Boeckhius. SCH.]

XagiHlois confodit Boeckhius Nott.

Pal. C XaCritt. h. 1., qui ex iibris plerisque XaQiyilovs edidit.

giKXSs. Addo testimonium Scholl. Arist. Pac. 312: UivSaQos' ".^vTQod^t {dvTQo&s Ven.) yaq vsofiai naqa XaqitiXov s >">;* ^iXLvas
(sic).

SCH.]

Libri plnrimi ivTqunsXov , quod aliunde non cognitum. Schmidius iVTqamXov de coniectura intulit; habent hoc soli
V. 105.

Gott. Par. B et, quantum perspicere licet, Leid. B. Heynio placet iy.Tquv:zXov [quod Scholiasta alter iegisse videtur] , insolcns,
uti etiam Schaefero ad Gnomicos poetas Graecos p. 360. Sed bonum videtur ivrqdTtBXov ; cf. Commcntarium.
V. 113.
Vulgo ^rjyidfiivoi ftsru kcohvtco ywortxeoi', quod Scholiastes exponit fiSTa kohivtov. Sed hac genitiTi forma non utitur

Pindarus.

Quare Boeckhius cum Hcrmanno e multis

libriei

scri-

'

PYTHIA
1

10 a^itTigcw

IV.

IIS

djtoCvXciOai ^iaiag dQX^SiKav tcmiav 195

'

rtd^^QOTOv tidov (fiyyoq^ vJteQcpidXov

aye^iovog ddOavTtg v^qiv Kadog cogHta cpd^i^tvov
TOi

i:tH

ft',

dvocpeQov
Iv do^i^aOi {>^xftrof

y.Qvi^da :r^i7rov CjraQydvoig

115 vvKTL

200

^iiya xcoxt^oj

fVvaiKov

noQcpvQtoig^

KQovida 6e TQdcpev Xei-

zoivccGavTEg odov^

205

day.av.

Q(DVi

clXXd

TOVTov

i6Te.

XevKinctav de do^ovg :taTeQC3V, %edvol noXX-

yecpdXaia Xoyav

iiev

Stq.

g'.

ra(, cpQa66aTe ^oi 6acpecig'

Ai^ovog yaQ

naig

ov ^eivav

l:ti%o')Qiog

Izoi^iav

yalav dX?MV.
(I>r^Q

120

6e

ff

d^elog

210

'hi6ova yiv.X^6y.Giv :rQogYjv6a.

SgcpdTO. Tov ^ev igeX&ovr Pyvov ocp&aX^iol naTQog.

iy.

(3'

aQ

avTOV

ddy.Qva yr^QaXecov

itOf.icp6Xv^av

yXecpdQow
clv

JttQi

yovov

Tial

'^vydv

idojv

iitel

yixd^rj6ev

215

i^aiQeTOV

%dXXi6Tov dvdQOJV.

y.a6iyvrfoi 6cpi6iv cqicpoTeQOi

125 i]Xv^ov

y.eivov ye

yaTa

y.Xiog'

*Avt.

'o.

220

iyyvg ^ev ^^Qrjg

y.Qdvav ^T^teQiJda Xinoav^

V.

113. &ritiUfitvoi fitTcc xcoxvTcS

125. 'TnsqriUa

V.

118.

lyionav

v.

122. jregl

V.

Mox

v.ll8.
psit nlycc KcoKVta, et comma posuit post &riKU(xivoi.
lectio est Ixofiav, pro quo Boeckhius cum Hermanno scripsit Iml(lav.

[Reisigii coniectiu^am

txcov proponentis excussit

Comm.

Critt.

Soph. O. C.

p. 199.

uv

Hermannus de av

part. p. 162,
SCH.]
Pyth. IX, 82. Ceterum v.

V. 120. [Quidam codices iyvcov. Cf. ad

119. TigogavSa exspectes. V'id. Ahrens de Dial. Dor. p. 133. SCH.]
ReV. 122. [Legebatur Tttgi. Hermannus Opuscc. VII. p. 140
tracto accentu scribendum av Tiiqi ipvxav yu&T]Gfv , ut itfQi sit
valde et iungatur av t})vxav yuQ^Tjaiv, secundum Homeri illud ysyrjd^si Sl qpQfva."
SCH.]
V. 125. fTjrf QiySa Boeckhius cum Hermanno, ob metrum. Cum
iibris consentit Schol. Victor. II. Z, 457: 'Eyyvg filv ^sgrjg hqu-^
varjg 'TnsgrjtSa Xtnwv.
Idem Boeckhius statim post hsv edidit,
de qua forma v. ad 01. IV, 11. SCH.]
:

8*

nT0IONIKJI

116
ix de

Mt66dvag

'A^ivd^fxv

ta^tcjg 6' "Ad^iatog ixev

'

MtXa^ijtog^

oial

ev^ievEOVttg dvei])i6v.

/i'.

225

iv daitog 6e ^ioiQci

avtovg 'IdOav dey^evog,

aQ^w^^ovta tevyav^ :ta6av iv ev(pQo6vvav

[leiXiyioiGi X6)'oig

^eivi

230

tdvvev,

130

d&Q6aig Jtevte dQarcwv vv^te66iv ev ^' d^ieQaig

leQov ei^^^mdg

dmov.
'Eit. s'.

A2' iv eyxa rtdvta, Xoyov d^e^ievog 63tov8alov, ii

235

aQydg dvrjQ
6vyyeve6iv itaQev.oivd^'

ol

6'

iite6%ovt.

aiij^a

djto xXi6idv

coQTO

6vv

135 i66v^evoi

%ai q r]X^ov IleXia ^ieyaQOV

ei6(D %ate6tav. tMv 6' dv,ov6aig av-

y.eivoi6i.

6'

240

tog V3tavtia6ev

TvQOvg

iQa6i3tXoy.d^ov yeved

jtQavv

'

6' 'Id6cdV

[laX^ayia (fova Jtoti6td^G)V oaQOV

^dXXeto

y.QrirtLda

6ocp(Dv i^teav

'

Hai TIo6ei8dvog
245

TletQaiov,

2tQ. ^.

ivtl \iev d^vatav cpQeveg cozvteQai

V.

126. jjxsv

V.

134. fiByaqov UsXicc'

v.

135.

vmjvziaasv

V. 129.
[Plerique libri ig vel B^g svcpqocvvccv. At iv cum
Tuvvfv iung-enclum. SCH.]
V. 132. [Ilermanmis Opuscc. VII. p. 140
Sic distinguendura:
clXX iv Kta nccvra, Xoyov &i(iivog OTiovSaiov, i^ dqx^S dviqq 6, ir."
Cui obtemperavi. Vulgo commata desunt referturque nccvTa ad
anovSalov. SCH.]
:

V. 134.
[TltXia fiiyaqov optimi libri, quod metrici transposuerunt. Statim post vnavrlaasv optimi.
SCH.]
V. 145 seq. [Scholia: 'OXa7qig nqogri&ug ro t yqdtpsi 'AcpiCraivT 0, Lv' ij tvyivi-Kog 6 Xoyog- dcplotaivto al Molqat, si (isXXoi iv tw yivfi T^fxcov Siaqioqd ysvia&ai, wgts 9ros dvaiSsiav tQttnfjvai. Kai ovn dni&dvcog 6 Xalqiq. Hcrmannss quam ad Sophoclis Oed. Col. 282. proposucrat interpunctionem verborura a Dissenio quidem in commcntariis h. I. non labefactatam ratus nunc
tamen aliter iudicat. Coniicit enim Pindarura scripsisse MotQat
d' dcpioTavT, si' Tig sx^qa nsXsi ofioyovoig, aiSot KaXviliai. Non
:

PYTHIA
140

IV.

117

Ktijdog cdv^6ca jtQO dUccg 66Xiov, TQaytiav tQJtovTcjv JtQog inil^dav

aXX i^l

yQrj

y.al

o^Kng'

6e '&Ein66auf:V0t^g ooyag vcpaivtiv Xoi:ri)v

tidoTi TOL tQta' ft/

^ovg

oX^ov.

250

KQr^d^tl Tt ^aTrjQ

yMi '&QC(6iyt'^dtL UaX^cortl' TQiTai6iv d' h'yovaig 255

ccuutg av ztivcov cfVTtvtytVTtg 6&ivog cltXiov yQv6tov

145

Xtv06o^itv.

IMoTQca d' c<cfi6TavT, tiTig ty&Qa rtiXti

o^ioyovoig,

ca'($cu

ov

vco

irQiitti

yaXy.oTOQOtg iicpt6iv

oi'6' aii6vTt66iV ^ityaXav

6xfai,

^owv ^av&ag dyiXag

xal

Tag,

150

260

v.aXvilmi.

^Avt. ^.

Jtooyovav Ti\iav 6a6a~

^iijXd Tt
dcfit]^i

yaQ tol lycj

dyQOvg Tt Ttdv-

Tovg cctovQaig

265

d^itTtQcov Toy.icov viiitai, JtXovTov Jtiaivcov

^it flovtl Ttov oi/.ov TavTa :tOQ6vvovT ayav
dXXd xat 6Ka:tT0v ^i6vaQX0v ycd d^Qovog, co n^ore

y.ov

KQr^&tidag

270

iyxa&i^cDV l:t:t6Taig tv&vvt Xaoig dixag,

td

^itv

V. 147. vcoiv

dvtv ^vvdg dviag

V. 148. fiuXd

v.

152, d^govov

probant Parcae., si quod inter cof;natos odium cst , id prae pudore

Bergfcius contra colo
Itaquc apcrle loquar.
et revercnda celare.
li. e. nolo celare,
post djtioydtoig posito scrijisit aidcog ^aXvipai
pudct mc reticerc. Id eg^o oinnium miniine concoquo, cui Herraanni ratio Tehcmenter placeat. Ceterura Bcrf!;kius in sola accentus rautatione potuerat acquiescere, si aidoi scriberet, quam
formara ex Pliileta attuli Ibyc. Rhegin. p. 20(). SCH.]
[Vulgo 10341 idque Scholia habent. Alii vav, quod
T. 147.
Boeckhius dedit, alii vo). Quod ego reposui va , id postulabaC
Herraannus Opuscc. 1. p. 257., in Gott. m. pr. fuisse puto, e Pal. C
enotaTit Kayserus. SCH.]
SCH.]
T. 14H.
[fzdXa neque libri neque Scholia firmant.
T. 152.
[9^odi/os nnanimi consensu optimi libri, etiam Pal. C,
cum Scholio Gottingensi. Vide Dissenii Commentarium Hermannus tamen Opuscc. VII. p. 141. &q6vov praeferendum censet. In,

iuria.

SCH.]

nreioNiKAi

118

155 XvCov

a^^iiv,

{ir^

a'.

vecoxtQov t| civvav dvaCrai]]

%a%6v.
(Dg

aq

dXX'

ToTog.

ildi]

f(

d^cfi:toXH' Gov

b^

160 ^Qi^og iX&6vTag

JJtXiag'

280

^tQog dXiv.laq

j^/^oftiop

dv^&og

{ji^ag

vaCai

6'

aQTi v.v^iaivH' 6r-

dcfeXnv

TtQog

Ai^Ta %aXd^iovg.>

Ba&vuaXXov dytiv,

v.oiov

Tt

v.al

vtXtrai ydo tdv if^vydv xofi/'|at

^idviv y&ovicjv.

dioua

275

dyM 6' dvTayoQtvOev

"Eoo^ai

tsiTtev.

Tfo

285
:tOT

hi

2tq.

r/.

:t6vT0V Gaa&Yi
ht Tf [laTQVidg d^^iov ^tXiav.

tavtd

^av^aOrog

ftot

ovtiQog iojv cpovti.

TtVLiai 6'
tt

^tTaXXatov

ti.

v.aX

ojg

'jtal

ded^Xov

tv.cav

d^iy.iv

tiXt6ov'

^iaQTvg tGTco

jie

rtv-

jroftJfca'.

v.ai toi

Pa6iXtvi[itv ofivv^a ^tQorlotiv.

OQKog

290

KaCTaXicc,

tdypg otQvvti

ytiv vcti

165 tovtov

i:T\

^t^idv-

Ztvg 6

^iovaQytlv
295

v.aQTtQog

ytvid^Xiog d^i-

cfOTiQoig.

6vv&t6iv tavtav ijtaivr^6avteg

attiQ la6cjv avtog rpr^

170

()iQVvev

v.ccQi^vMg

(paiviiJLev

:tavTd.

ol jtfv VQid^ev

iovTcc :tX6ov

'

300

^Avt. rf.

tdya 8t KQOvidao Zr^vog vloX

tQtXg dv.a[iavTO\JLdyai

V.

155. dvaGzrjer}

v.

167. afifii

v.

170. ogvvtv

Vulgo dvaariiar;, nullo sensu, nec vera altera lectio

avaeT7]C7]g, quod Pindarus dvaardojig dixisset. Omnium rero antiquissima est lectio dvaarair], a Scholiis tanquam Tulgata commemorata [in Pal. C tanquam p^lossa appictal, unde Hermannus coniecitdvaati^r]. Atque hoc probavit Boeckhius. [Ego dvaoTair] coniunctivum restitui, ut 11. K, 346. naqacpd^airjOi
de quo Tidendua
Ahrens 1. c. p. 133. SCH.]
SCH.]
T. 156.
[dnu. Vide ad Eustath. Prooem. p. 11.
T. 172.
Sed Pindjirus ubique 'AX['Altiiidvag Ald. et Rom.
Apud Simonidem taKfirjva habet, neque aliter Tel Theocritus.
men Luciani pro Iraagg. XIX. (fr. epinic. XX. p. 33. ed. meae)
'Aly.fidvag libri omnes, etiam lacobitzii.
Quara forraam Doriensibus Tindicat Ahrena 1. c. p. 134. SCH.j
V. 155.

PYTIIIA
r^XQ-ov^AXx^rfvag

0''

IV.

119

hXino^XecpaQov At'j6ag

6'

re,

doioi

v^iycdvai

305

aveQfg, 'EvvoGida ytvog^ aldtOd^ivteg aXo(av,

ex re lIvXov

dn^ axQag Taivdoov' tav ^iev

y.al

310

Y.Xiog

175 IgXov Evcpd^iov

Oov

IzQavd^t]

IleQiKXviiev

te,

tvQi^^ia.

^l 'A:t6XXc3vog de (fOQ^ir^tdg doiSdv ffatrjQ

tiioXev^ evaivrjtog 'OQ(ftvg.

315

'E^r. r/.

:(i^ne d' ^EQ\.idg yovGoQajtig $i8v^iovg vlovg liC

dxovxov ^ovov^
tov

\iev 'Blyiova,

'xtyXddovxag

tov

fj^a.,

"Eqv-

tov. taytiog

180

d^i(f\

Tlayyaiov ^tiitd^Xoig vaittdovttg t^av 320

xi yaQ tK(DV

t^i\(ii

yt?,avtl d^d66ov tvtvvev j3(jt-

Xtvg dvt^iGiv
Zi^tav KdXa'ivtt:tax))o BoQtag, dvdQag nttQol6iv 325
vdita nt(fQr/.ovtag d^(fco jtoo^pVQtoig.

tov dt

185

Jta^iJttL^&r^

yXvxvv tj^iid^toi^iv
6aitv "Hoa

Jtod^ov JtQog-

Sxq.

va()g 'AQyovg, jnj tiva XtiJtoiitvov

tdv dnivdvvov jtaQa

^iaxQL ^itvtiv alcnva Jti66ovt\

AA'
(f!CiQ\jia'/.ov

9''.

ijtl

v.cX

330

%^av(iX(p

v.dXXi6xov tdg dQttdg dXi^iv tvQi6&aL

6vv dXXoig.
V. 179.

raxacos

8'

v.

180. 9f/j.s^lia

v. 184.

7i69ov y

tvSaisv

[raxscos d' codices vel tctx^fS ^- Particulam exBoeckhius, qui poetixm 6? et tb in fine versunm elisisse non
credat; vide de Crisi $^. 13. Idem vulgatam Q'tni9lc/, quae vox
ab aliquot codd. prorsus ignoratur , ita correxit, ut metro satisT. 179. 180.

clusit

fieret.

SCH-l
[Ineptum fulcrum vulgatae, /, ignorant

v. 184.

res et Scholia

quidam

sSaifv.

compluquod com-

lil)ri

Bt^eckhii TtqosSaisv,

mendabat glossa Hesychii Trqogf/xnQTJaai' yavaai, et analogia voc.

nqogMalsiv nec nobis valde placet et Herraanno displicuit, qui
Opuscc. VII. p. 141. insolcntius dictum arbitratus ipse rescribit:
Sed in ea scriptura baisi]fii9E0ie jr6'3'oi' S aifa^iv "Hqa.
CKtv etiam insolcntius cst, nec sententiae ioci congruens. SCH.]
,

nVQlONIKAI

120

ig 6' 'Ic(a?yV,6v Irtd y.aTt^a

A.

vavxav aoToq^
v.ai qu

Xi^axo stdvrag IjtaivriGaiq 'Idocjv.

190

^dvTiq 6oviyjt66i
caipaCe:

M6il)oq

v.al

v.).dqoi6i ^to:tqo:tiov

GTqarov

hqolq
6'

tJtd

:rq6cfq(jw.

335
ol

poXov

i^340

v.qivLa6av dyv.vqaq v:rtqd^tVy

'Avt. -9''.
XQvCiav yeiqBCOL XapcDV q.idXav
clqyoq iv :tqvuva nariq Ovqaviddv lyytiv.iqavvov

Zr^va,

195

345

cr/.v:t6qoi'q

v.ccl

v.vudtav qi:rdq clviaav x

iy.ciXEi,

vvy.zaq te v.al

:t6vTov v.tXtvd^ovq

a^ard x tvcfqova
iv,

v.al

cfiXiav roOroio [loXqav

350

vtcpiav di ol c<VTdv6t pqovrdq aiOiov

cpd^iy^a

Xa^i:tqcu 6' r^Xd^ov cr/.Tlveq 6Ttqo:tdq ci:to-

'

qt]yvvutvai.

d^rtvodv 6' '^qatq tGTccGav ^tov 6diia6iv

200

3tL&6^LtV0L'

6'

v.ccqv^t

355

avToTq
'E:t. ^'.

l^^aXtTv

v.ca:tai6L

:tidccq

dqt6ia

6'

d6tiaq lvi:tTav IX~

Ttqcc6y.6:toq

v:ttyaqr^6tv xaytidv

iv.

:taXaudv av.o360

qoq.

6vvN6tov

avqaLq i:i 'A^tivov 6x6^a rttLi:t6LitvoL

rjXvd^ov tv&' dyvov Uo6ti6davoq t66avx tlvaXiov
6'

xiiLtvoq,

205

cfoivL66a 6t QqrjfCy.iav dyiXa

v.al

vt6y.TL6TOV Xid^av

pauolo

xavqav v:tdqytv

365

%ivccq.

[Librornm iq 6' 'laXxov correxit Schraidius. SCH.]

[Non panci libri dttfiovg- SCH.]
V. 206.
Omnes libri Xi&ivov, cxcepto Bodl. C, unde Xi9cov
susceptum iam Oxonienses reposuerunt.
V. 209.
[Libri plerique cum Scholiis SlSvfioi. Alterum ex usu
Pindari defendit Boeckhius de Crisi . 42. p. 130. SCH ]
V. 211.
[Boeckhio jTr^trn' r/luS^ov reponenti praeiverant Hermannus Opuscc. L p. 265. et Beckius. De hac forma Aelius Dionysius Eustath. II. p. 1215, 32: To iizev xat fniizfv 'land. Cf.
Plirjnich. Ecl. p. 124. Lobeck. Restituerunt Xem. III, 52. Isthm.
T. 188.

V. 195.

VI, 20., fortasse restituendum

Nem.

III, 47.

Nostro loco Scholia

PYTHIA

12]

IV.

ig 61 xivdvvov ^ad^vv U^ievoi deGJtozav Xi66ovro

vaav.

ZVo.

GvvdQOiicJV yAvr^Q^^dv a^iai^idy.etov

i.

370

ixcpVYtiv :ttTQdv. didv^ai yao tOav ^coai, KvXivdt-

Gzovro re yoaijtvonoca

210

ij

^agvydov^tav

dvty.cov Oriyeg-

iQuid^eov :tX6og ayayev.

riXv^ov ev^a
\jii^av

teXevTav

rjdr^

ig

'IhlOiv 6' eiteiTev

375

yeXcavM7tec56i KoXyoiGiv {Mav

avnj).

jtaq

AiiiTCi

dXX'

avtaig

y.blvog

rtotvia

oivtutcjv

d'

^eXeow

380

itomiXav ivyya tetQay.va^ov OvXiy^ino^&ev

215

iv dXvTco tevica6a xvTtXco

^iaivd6' oQviv KvjtQoyeveia cpeoev

ffQwtov dv&QOJJtoiOi, Xndg t i:faoi6dg

'Avt.

6ev Oocfov AiOovidav

ocfQa Mri6eic<g Toy.eorv dcpeXoit

idoJ,

i'.

iy.di6dOy.ri-

385

rtod^eivd 6'

^EXXdg avtdv

__

iv cfQaol y.cao^ivav 6oveoi ^dotiyi Ilei&ovg. 390

220

de^Xov

yal tdya iteiQat

6vv

6' iXaicp

6ay.e yoieO^&ai.

yXvKvv

uXX' ot

6eiy.vvev rcatooiiow'

cfOQuay.oiOaid dvriTO^iaOTeQedv 66vvdv

y.aTaivriodv Te y.oivov

yd^ov

395

iv d?.XdXoiOi ^ii^ca.

Alrjrag d6a^dvTivov iv ^ieOOoig ccqotqov

Oxi^lll^CCTO

V. 2 11. 212.
V. 209. SlSvfioi
v. 219. cpQfol
Toayivdfiov'

intiz' i]Xv9ov,

Ven.

Inux' h\\fih}%Qv,

v.

214. rs-

srctna rjXvQ-ov, ipsum insirsv yjXv&ovGot-

SCH.]
ting. et Guelpli.
T. 214.
[rST Qciiivauov
cst

omnes. Heyniana scriptura inventum

grammaticorum analogiae prorsus repugnans. SCH.]
T. 217.
[^on erat cur Blomfieldius ad Callimachi hymn.

Apoll. 10. coniiceret dv&gconoig iEtrag r' inaoidds. Airds satis praeter iibros vindicant Scholia et usus Findari; lide ad ustath.

Prooem.

p. 8.

SCH.]

'

nveiONIKAI

122

225

v.ai

poag,

cpAo'/

o7

J.

^av%av yivvGiV Jtvtvv

aito

400

oiaio^iivoio Jfrpog,

yaXv.iaig 6' d:tXaTg aoc'(66t6y.ov

y&ov auH^outvoL

Tovg dyayav ^tvyX(i ^iXaOOtv ^iovvog.

oqd^ag 6'
405

avXay.ag ivravvCaig

rjXavv\

230

dva ^ouayJag

yag.

'iuTCtv

6'

ogtig

aqyjti

vaog.^

(h6t

'

6'

doo;'i'/(a'

Tovv

vmov

OyJ^i^

'ioyov ^a6i?.tvg,

TtXi6aig dcpd^ixov Ctq(d-

i[iol

410

^ivdv dyicd^G),

Kaag alyXdtv yQvCioj &v6dvoj.

ag aQ^ avd('c6avTog d:T6 y.Qoy.tov
'tQyov

'

Qiif^aig

^t(j)

415

itivc.g icptTuaig.

67ta66d^itvog

235

'ivTt6iv

la'.

'la^av

%i6vvog
TtvQ 6i viv ovx ioXti :ta^(faQudzov
tiua

i'iytT

2tq.

6' dooTQOV.,

^oiovg 6rJ6aig dvdyna.

avyivag iuCjdXXow t

ioi:tXtvQ(j)

(fva

v.ivTQOV alavtg ^iaTag iit:t6va(y i:tiTay.T6v civr^Q 420

iiiTQOV.

ivitv 6' dcpowt^dj :ttQ tLinag dytt,

6vva6iv Ai/jTag dya6&tig.

V.

Xet

v. 233. aioT. 228. dva^calanlag d' ogyviocv

225. Ttviov
v. 236. i^enovrjo'
V. 234. ^oioig Stjaaig dvayxag

y. 225. [Libri nal ^oag, ot q)X6y' dno ^avQ-av ysvvcov nviov

yaiouivoio nvoog. Herniannus nvivv scripsit: yvd9a)v olini dederat Boeckhius, quuni synizesis in voce yfvvcov durior videretur.
Postea tamen liaud aegre cessit Ilermanno El. D. .M. p. 53. illud
defendenti exemplis consimilibus vide de Crisi . 32. p. 93. Guil.
Dindorfius quidem annot. Aesch. Sept. 122. ed. O.xon. ut 'Eoivvv
Euripides aliquoties dixerit. ita apud Aeschylum et Pindarum yivvv scripto synizesin vel litteris exprimit. >uper rursus Hermaunus Opuscc. VII. p. 141. duras in duobus contiguis vocabuh's contractiones iudicans. quura Scholiasta dno non legisse videatur (?),
poetam haec ita scripsisse cooiecit: nal ^oag ot yivvoav ^avQ^dv
cpXoyanvfvv xaiofiivoio nvqog. Similiter Ahlwardtius; videBoeckh.
;

l.

c.

SCH.]

^ ulgo ava^caXaxlag 8' OQyviav 6yJ'C,s vcotov ydg,

quod Scholiastes explicat Tr,g iv rrj Turiasi rovg (icoXovg dvco nsfinovorjg, ut sit pro dva^mXaAiov. qui lef^itinius feminini g^cnitivus.
Sed dva^coXd-/.iog non potest activam vim habere. Boeckhius reut voctc divisim dvd jimXaKiag scripsit [cura Pal. C et Guclf.]
v. 228.

etiam Schneiderus in Lexico. De sensu vide cxplicationem.

Tum pro ogyvidv idem restituit OQoyviccv, dc qua furma vidc
Etym. M. v. ogoyvia et Photiura.
luit

'

PYTHIA
JtQog 6' haiQGL '/MQteQov

240

IV.

123

avdQa (piXag

425

cjQtyov ytioag^ OTtcfcwoiGL xt ^uv :toiag tQertvov,

^tiXiyJoig T Xoyoig

avrha

clYaJtcl^ovT.

6'

'AeXiov

vlog

od^ai^^aGrog

dtQ^ia XaiiJfQov

tv^a viv hxavvOav ^fQiiov ^iayaiQaL' 430

tvveytev,

6'

ov'AtTi

ol y.ilvov yt :tQa^a6d^ai :t6vov.

yciQ Xoy^ia^

dQccxovTog 6' tiytTO Xa^QOTaTccv

rjXjtito
v.tTTO

ytvvov,

245

og naytL
xiXtGccv

\.iav.tL

435

xt :ttvTt^'/.6vT0Q0V

vavv

TiQaTtt^

av nXaycu 6i6aQOV.

'Ert. ici.

y.ay.Qd ^ol vtTOd^ai

zaT a^iain^v
Tial

oi^LOv iba^iL

^Qayvv

'

djo

yaQ GvvccjtTtL
440

Tiva
7to?.Xoi6i

6'

ayt^uai Gocfiag

tTtQOig.
y.TtHvt

fttr

yXav/ajta Ttyyaig

:toi'/.iX6vc>}Tov ocpiv,

[Libr! atoXln , Bneclihius ioXst, iit la}g<4,pra cctoaga

T. 233.
alia; vide IVott. Critt. 01. \III, 78 et Buttinanni Gr. anipl.
II. p. 1<4. et Lexil. II. p. 78 seqq., qui rectius non al aiokico ducit, sed i. q. ii'lsi esse disputat, a radice E.lSl.
SCH.]
[Scholia dvctyxu et uvciyHccig interpretantur; liV. 234 seq.
et

bri dvdy^ag , nisi quod Pal. C dvdyxaig. Tiiin ^osovg duo codices; reliqui cura Scholiis 0Boig. Boeckhii scriptiirani, qni dvdyKug
servaTit, merito iinpugnat Hermannus 1. c. p. 142., cuius admo-

simul dvuyHa ascivi cum Ber<^kio. "Evtioc intellig^e

,
vekiculum. SCH.]
[i^inovaa Boeckhius, de qua scriptura vide HerV. 236.
manni Opuscc. I. p. 259. qui dc molestia dici Findaro novrjeai,
de efficiendo novdaai acute adnionuit. Vide tamen Ahrentem de
Idem Hermannus Opuscc. VII. p. 142. SQsnzov
Dial. Dor. p. 148.
nitioni cessi

non attrectandum

fuisse docet.

SCH.]

[Herraannus Opuscc. VII. p. 142. nod^iad^ai futurum

passirum requirit, quo pertincat glossa codicis Pal. C ngaxQ^fjvai.
Recepit Bern^kius. At aoristum medii ita defendit C. Ameisius
Annotatt. in Theocrit. Mulhusae 1840. p. 23., ut aut ad lasonem
relatus significet: er hoffte nicht, dafs er fur sich (h. e. suo commodo) diese seine .^rbeit durchfiihren wHrde, aut ad Aeetam dafs
V. 243.

wurde vollenden lassen. Hoc praestat itaque

servavi ngd^aa&ai. SCH.]
V. 244.
[^a^gorarav Hermannus. Idem v. 280. fitxortav. SCH.]
er sich diese Arbeit

nT0IONIKAI

124

250

03

^\

Mr^dtiav 6vv avr, rav

UtXiao cfovov
445

'^x(J(A, nXitjyev te

tv r

'Si^tavov jrt?Mye66i ^iytv Jtovroj x tov&QOi

t%vti yvvaiZGJV

yla^iviixv %

fvicw did^Xoig

tvd^a 'Kal

tog

dvdoocfovow

t:ft6tiiavT

dyav

t^d^a450

d^icfig,

Kal iv dXXodajtcdg
Utq. i^'.
aQOvoaig TOVTay.ig v^itriQag dzrlvog oX-

Kcu 6vvtvvcc6&tv.

255

6fliQiL

^ov
d^iaQ

vvv.Ttg.

rj

rod^i

di^CCTO ^ioiQidiov
yc<Q

yivog Evcpcc^iov cpv-

Ttv%\v XoiTtov
riXXtTO'

455

aitl

Aav.tdaiaovicw {iiy%ivTtg dv6Qcov

djtcMrpav XQovco 460

Acaoidag tctOQtv Ai^vag Jttbiov
6vv Q^tav TiLiaXg ocfiXXtiv, a6Tv yov6o&Q6vov
465
diavi^tiv ^tlov Ki^Qavag
Ty

r^xft^L

vd6ov

260

y.cu

'

Jtort KctXXi6TC'.v

tvxi^tv 6' i^aii

oQd^o^ov^.ov

iirJTiv

^Avt.

tLftvQOi-iivoig.

YV(5&L vvv Tav OidiJtoda 6oqiav.

tl yi(Q rig

j|3'.

6'^ovg

O^VTOUCl jttXivti

V. 253. intSEl^tttzo

vag

KqtGiv ioQ-.

V. 258. T]%iGiv sv

v.

255. fg agovgatg et ayirX-

nora

[Vnln^atuin cS 'exfc/i etlam a Scholiasta lectum e

T. 230.
cod. Guelph. mntavit Boeclihius. Xara d ubi a metro non requiratur, ante Aocativum vocali incipieiitem omitti solere. nt 01. I, H)7.
VI, 12. 77. 88. XI, 96. Pyth. X, 10. Cf Xott. Critt. Pyth. VIII, 70.
Improhat hoc Hermannus I. c. , qui appellationem omisso lo
84.
Quem cgo
fortiorem quam pro hoc loco putet.
Cf. ad v. 2!(8.
cum Berg^kio sequor. Ibidem Scholia: d XatQig ov ^ovXszcii evvHikiao rpovov iy. yaq 8vo TiXfimv
&j'ra)S dvayivcaOKiiv t6
iGTi Toi' IJiXiao nal tcv <p6vov. yivizai bi TOtavTrj 6vv&f6ig,
ngo0)5 fiita^dlXiad^ai zuv tovov.
tJtoi. ovv, q>r]6lv 6 zJiSv/j.og^
ivSKTiov Tuv
f lia oq) ov 6v o^vTOVcog, Xv ij q)OViVTi7(7jv, ri TTago^VTOVcog , riTig riv tov TJiXiov cpovog. Et Htliaocpovov Gnclph.

Ven. B. D. inepte.

SCH.]

Lectio lihrorum ijiidii^avzo yoieiv, in qua maxime

Herniannns primnm coniecedisplicet anapaestus pro trochaeo.
rat inidii^av HQiaig (h. c. ytQiaiag), nunc iniSii^avTO hqi/h,' verum
[Bergkins
habet. Boeckhius contra coniecit imSiigavt' dycav
iniSii^av yqiaiv x ia^dtog dficpig, Kayserns p. 52. ex Scholiis
sibi videtur extudisse imSii^avT' dnfittv,
SCH.]
V. 2.^3.

'

PYTIIIA

'

125

IV.

iiiQhi^ai fV ftcyaAag ^QVoq^ ai^ivvoi 6t ol ^ar^ov

470

ti6og

265

xat (pd^ivoKaQjfog lol6a 61601

H
ij

rtove

ifjcccfov

^teg' avTccg^

xnntoiov ^rr^ l^Urfai XoiGd^iov

6vv oQd^atg Ki6va66iv6t6:toOvvaiOivtQti6o^ieva 475

lioji^d^ov

aXXoig d^KftjrtL 6v6Tavov iv Ttiyt6iv^

tbv iQYi^(S6ai6a yjaQOV.

'E:t. 1^'.

270

^661 d' iati^Q IjtixaiQOTaTog

Ilaidv Tt 601 Ti[id

(pdog.
'jlQi^

480

liaXazdv %iQa :tQog^dXXovTa TQci^iav tXntog

(aicfiJtoXtiV.

Q(i6iov fiff

dXX'

l:tl

yaQ

:t6Xiv 6ti6ai, xl dcpavQOTtQOig

^(OQag avTig

t66(a

Tc.i^

6r^

'

485

yifvt-

l^a:tivag

%t6g dyt[i6vt66i y.i^^tQvaTrjQ ytvrjTai.

TOVTOV l^v(f(iivovTai yaQiTtg.
490
tXd^i Tag tv6ai^iovog d^i(pl KvQdvag ^t^tv 6:tov~
6dv dna6av.
ti

275

6vg:taXtg

ft^

Tiv 6t

V. 264. i^sqBltput hsv

v. 265. ipacpov tt/q avras
v, 273. av9ig
V. 269. iqr^ficoaaGu
Htovioac

v.

267.

Lcctio dlXoSanatg nfo ctqovqaig (^dqovqaiat codd.)

V. 255.
Tovrdxig vfiBzfqag dKrlvag olov da^ato fioiqidiov, pro qno Hermannus cximie coniecit ansqfi dqovqatg
dnTtvog htI., quod recepit Boeckhius.
V. 258. Vulgo ^9faiv ^v noTS KaXXiarav [ex emendatione Chaeridis grammatici. SCII.]. Sed iv pro fig est eorum tantum carminum, in quibus Aeolia harmonia. Vetus lectio plurimorum est av
aut dv, unde Boeckhius scripsit ^&sat rav ttots KaXXiatav, coloniam deduxerunt in insulam, quae olim Callista ; comparans Herod. IV, 147: sv Trj vvv Srjqr} KaXsoftivT] vijcm, nqotsqov dh KaXXiatrj, et allos locos. [Hermannus 1. c. p. 243. dv, h. e. dvd, pro-

bat.

dv

SCH.]
V. 264.
Ifisv pro ksv scribendum esse docuit Hermannus de
part. p. 173. et Opuscc. VII. p. 143., qui quum reliquos locos

refractarios
scripto: xai
i^fQsiipsisv.
V. 265.

tum Horaericum
x' fi'

vv

II.

W, 592. ad

Tt oinod^iv htX.

normam

reyocavit,

Kec male tamen Thierschius

SCH.]
[nsq' Boeckliius ex libris.

Vide ad 01. VI, 38. SCH.]

'

nVGIONIKJI

126

z/'.

2tQ. ly
^O^njoov vmI tode Cvvd^t^evog
JtOQ^vv' ayyiXov tGlov tcpa ti^av iityiOtav

6'

tav

Q{jy,a

495

Jtavtl (ptQtiV.

JtQ(XYiiatL

Mol6a

av^ttai %al

6l dyytXiaq OQd^dg.

litiyvoi [itv

KvQava

280

"nai

to TiXttvvotatov ^ityaQOV Bdttov dmaidv

zia^ocpiXov rtQajtidav. y.tlvog yccQ Iv :tai6lv viog, 500

iv

^ovXalg jtQio^vg iynvQCaig

dt

tzatovtatttl

^iota,
OQcpavi^ti iitv 'nav.dv yX(n66av cpatvvdg 6:t6g^ 505
t^ad^t 6' v^Qi^ovta (XKjfir,

285

oi'x iQi^av dvtia toig dyad^olgy

^Avt. ly.

ov6t ^azvvav tiXog ovdiv. 6 yaQ oiaiQdg ^Qog dvnd^Qartav ^JQayv [litQOV

tv viv tyvoKtv

'

d'tQd:tc3V 6i ol,

ov 6Qd6tag

'iyti.

6:tadtl.

cpavtl 6' t^iy.tv

tovt

510

dvdy%a

dviaQ^tatov, v,aXd yiyvGi6%ovt

hxog

n:66a.

'txtLV

v.a\

^dv %tlvog "AtXag ov515

Qavco

290

JtQogjtaXaitL

vvv yt

statQojag

d:td

ydg

djto

tt

TittdvCJV

Xv6t 6t Ztvg

acpd^Ltog

Titdvag.

iv 6t %Q6v(p

ovqov

y.tta^oXal Xri^avtog

520

'Ert. ly.
l6ti(x)V.

dXX' tvyttaL ovXo^iivav

vov6ov diavtXrl-

6aig stott

ohov

tdtlVy

tjC ^Art6XXGJv6g te

%Qdva 6vy.Jto6Lag

icpirtcDV

295

d^v^ov iado^d^aL stQog {j^av stoXXdng, h> te 6o525

cpolg

daLdaXiav

cp^Q^iLyya

^a6td^03V JtoXitaig

d6v%ia

d^iyi^tv,
y.rp;^

cjv tiVL strj^a rtoQcov,

d6tav.

djtad^iqg 6'

avtog JtQog
530

PYTHIA
nai xf

ftv9^/J(5c:i^'

ortoiav 'AQKa6ila

evQB :tayav dn^QoGlcav

V.

298.

(ivd'rjatti&' ,

121

IV.

i:rio3V,

onoiav, 'Agiiseila,

JtQoqcfatov

v. 299.

(9r)^

inimv jrgos-

pttTOV,

V. 298. [Hermannus 1. c, si vocativus, quera ex codd. liausit

Boeckhius, reponendus esset, oJ 'gxsc/Aa scribi debere annotat. Probat igitur cum Dissenio dativum, quum praesertim non addito ooi

inepta

sit

compcUatio Arcesilai.

SCH.j

nT0IONIKAI

128

nYOIONIKAI

E',

E'.

APKESIAAi KYPHNAIQt
MA

A P

I.

Strophae.

/ ^ ^^ / \J ^ / \J <U w
'"^
'-"-^ X
/
/

yj
^KJ
KJ
\J
\^\J \J
\J\J
KJ
KJ

<->

\J\J\J \J\J

\J

VJ~

\J \J
\J\J \J\J

\J

\J

(1

\J\U

/^ \J / \J \J
/ \J \J \^\J
\J \J\J \J \J \J\J \J

10

\J \J \J X \J / \J\J
X
^~N
/
X \J / \J\J \J\J

\^ \J \J
/
/
X
\J \J
\J \J\J
\J
\J\J \J\J\J
\J

\J

\J

^\J

\J

PYTHIA

129

V.

\J xXovtog evQvC&evi^g,
2tq. a.
oxav Tig aQETo. y.EKQanivov oiad^aQa
^QOT^Oiog dvTjQ noT^iov naQadovTog avTov dvdyy
noXv(piXov tTttTav.
5
5

o3

^wy.0Q

6v

^Aq-heOiXu,

Toi viv '>iXvTdg

auDVog

dxQav ^a&^udav djto

6vv tvdo^ia ^itTavlCOBai
10 fxart yQvOaQLiaTOV KdOTOQog'
(10) tvdiav og ftcra

yn^tQiov o^i^qov Ttdv KaTaid^vOOei

y.diiaiQav tOTiav.

Oocpol 6e tol y.dXXiov

cftQOvn

v.al

^Avt.

a.

15

Tav ^tog^OTOV 6vva{iiv.

Gt d^ iQyo^itvov Iv diy.a :to?yvg oX^iog d^irpivi^ttai'

16 To ^tv
(15) lool

V. 9.

ori l^aOiXtvg

ntyaXdv noXiov^

20

ivv

Pyth. V. [In metrica constitutione carminis uno in ioco singiilarum stropharum Bocckhium ducem deserui. Vide ad v. 98

SCH.]

seqq.

V. 2.

[Invcnustam solutionem

reliquis strophis vitatam

movet

orccvriq

oqya

fine

in

dipodiae iamhicae in

Hermannus Opuscc.

yifxq.

VII.- p. 145. ita re-

yetO^oqK; Bcrgkius dedit

aqxa,

prin-

Hoc quidem prae Hermanniano sordet. Sed

ne vulgatam quidem prorsus damno dicto Sapphico a Srholiis
cipium, fundamentum.

allato

itlovTos avsv dosTas oiix daivijs ndqotnos stahilitam.

SCH]
V. 6. Lectio vulgarisest Gv roi viv, quam ego proho; [eandem
Scholia exprimunt. SCH.] Boeclihius, quum in duohus codicibus
roivvv legatur, scripsit 6v toi vvv , quod cur displiceat et cur
vulgatum verum putem, expositum est in Commentario. [Reduxi
Bergliius roi vvv retinuit, sed ut fisraviGOioQ^ai ohiectum
viv.
haheret, correxit nXvruv alcSv axqdv /?. uno similiterque in strophis. In hoc quidem loco ne levissimum quidem vel in Scholiis
vel in lihris audacissimae coniecturae vestigium exstat. SCH.]
V. 9.
[luf Schmidius invexerat. SCH.]
V. 11.
[svdiavos olim Hermannus et Boeckhius. SCH.]
Pind. Carm. Sect. I.
9

'

nV&IONIKAI

iSID

Ijtal

E'.

Ovyysvrig

ocpd^ccX^og

aldoioratov ytqag^

20

r tovTO iiiyvv^itvov (pQtvr

nd%aQ
(20)

6t %a\ vvv, zXttvvag ort

25

tv^og ydr^ :taQa Ilvd^iddog i:t:(oig tXmv ^tdtiai

tovda %o\iov dvtQov,

^ArtoXX6viov a&VQ^ia. toi 6e ft^ Xa^&tto) 'Fm. a. 30

KvQdva yXv%vv d^icpl %d7(ov 'AcpQoditag dtido^tvov

25

&t6v aitiov

ctavtl ^itv

vrttQtid^t^itv,

KdoQonov t^o^ ttaiQOJV

og ov tdv 'E^ti^iad^tog dyav
cpiXtiV dt

(25)

35

o^ivoov d^vyattQa TtQocpaOiv Battiddv

dcpi%taL do^iovg d^t^iigKQtovtojv

V, 17. ixei Gvyyfvrjg

v. 19. aiSoi^Gvccrov
v. 29. dcpiKSzo
86fiSVOV interpungebatur coJo,

v.

24. Post dti-

V. 17.
A Ceporino de coniectura illatum 8' post 6vyyBvt]g
Boeckhius cum Beckio et Hermanno eiecit. Explicationem loci
difiiciiioris lide in Commentario. [Ego recepi eximiam correctionem Hermanni, qui 1. c. p. 146. sx^'^ '" ^''^^' mutato loci difficillimi sententiam aperuit.
Sic intellige:
Te ius servantem ma^na scquiliir fclicitas, partim quod rex es magnarum urbium: nam
gentile lumcn est haec maxime venerabilis dignitas tuae sociata sa-

pientiac; partim beatus es

qiiod vicisti

nunc

in ludis Ptjthiis.

Au-

dacter rursus Bergkius: t;i;fts ovyyEvhg 6(p&alficp aiSoiorarov

yfoag, ut ocpd-ciXnm cum aiSoioTccTov coalescat. Vult luinc esse
intellectum loci, ut poeta dixerit rcgiam dignitatem, quae oculis
maxime venerabilis videatur, Arcesilaum a maiuribus acceptam habere.
At cjuid tura ocpd^alfKp'} Pluralis neccssarius foret. Quod
quum Bergkius ipse sensisse \ideatur, fieri posse addit, ut aliud
plane verbum scripserit poeta, queniadmodum 6cpd-ceXftotg of(iv6rarov.
Nara aiSototatov Schmidii est
lihri aiSotiararov.
:

SCH.]
V. 23.

[rcj

praeter duos, qui

(iiq

rco

Schmidius.

fii^

fiiv.

Libri

cum

Scholils

rw

(iiq

Of,

SCH.]

[Bocckhius cplXsi
Aristarchi lectio cpiltiv cxstat in
Quapropter retraxi. SCH.]
V. 28.
[Unus ex Scholiastis oipivoov. Et sic Pal. C. SCH.j
V. 2i).
[Hermanno I. c. non dubitandum videtur, quin poeta
aifiiKTai dederit.
Unam tantum soliitioncm pcr totura carmen et
eam iustara extarc versu 91. Ilecepi cum Bergkio. Ibidem 9'fV. 2().

Gotting. et Pal. C.

PYTHIA

181

V.

30 oX^ dQi6&(xQy.aT0v
vdau KaGvaXiag iEvad^tlg yiQag

aycpi^aXe ttalCiv
40

%6yaig

EtQ.

(30) d^KYiQaxoig aviaig

dQoyav

ytohaQv.iov dcjdfx' V
'iiatl%Xa68

35

^'.

45

teiievog.

yaQ Ivtiav Gd^lvog ovdtv dXXa

iiQiyatai,

o^roCa '^eQiaQav

ttxtovav daidaX^ ayajv

(35)

KQiOalov Xocpov
ay.HTJ)ev

40

Iv KOiXo^edov

vd^og

d^eov' to 6cp

tyei

^Xad^QOV

33.

SoodsKtt

50

KVjraQiOGivov

dycp' dvdQidvti Cyedov,

Sqoixcov

v.

:j6.

SaiSdXfiat'

v.

40. zogg'

ixfi

KQiOVTCov divisfm scribendum suspicatur Ilcrmannus ad Sophoclis Oed. Col. 1189. , ut Q-ffitg indecliniiblle sit. SCH.]
Vulgo ScoSf Ha Sooficov, corrupte, quia tffitvos non
V. 33.
habct unde pendcat. Aec aficpf(iaX rtfievog pro xara t6 TFfifvog
Graecum est, nec Sgoftcov nodaoxfav tiftfvog pro xrrra, ava t6
Perperam ctiam dicas Ttfifvog appositioTffisvog, in curriculo.
nem esse vocis yfgag. Laudabo eum qui Tffo-vog circumdcderit
comis ; plane differt locus 01. XIII, 38. Unice vera Thierschii et
Boeckhii emcndatio ScJStK av Sgoficov. Talia cnim Pindarlca
sunt et Graeca. Ceterum vide Commentarium. [Quanquam Hermanno I. c. p. 147. non necessaria vidctur Thierschii mutatio,
quum simili audacia dixerit poeta illud 01. XIII, 37. At non curavit vir summus verba illi c.vplicationi ubstantla vSaTi, KaataXiag ^fvcoQ-eig. SCH.]
SaiSaXa Pauwius emendavit pro SaiSdXftara. [Nunc
V. 36.
Hermannus I. c. TfKtovia SaiSaX' aycov emendat, ut xsgtttqdv pro
substantivo sit, quomodo similc vocabulum ;i;aAKoagav poeta posuerit Isthm. III, 81. Deinde pro iv Rittershusii av adoptat, quod
alter Scholiastarum legisse videri potest, quum xara t6 v.oiXonf8ov nfSiov 'fSqafif circumloquitur. Vide Commentarium. Bergkius TfKTOVL dydXfiaT aycov coniecit, afistip' iv pro afisiipsv iv
fiig

dedit.

SCH]

V. 40.

Vulgo TOGc'

sxst

quae coniectura

bachiani ducta e iectiono Aldi roa'

liis] t6 ccp' hsi.

sxBi.

Bru[cum Scho-

est editoris

Libri plurimi

9*

'

nr&IONIKJI

132

E'.

KQYJteg ov toiocpoQOL TtytC IlaQvaGin itad^e66av,

tov ^iovodQOJtov

(40) tKOVtl

55

(pirtov.

tOlVVV rtQEJtH

'Avt. ^'.

roo) tov eviQyttav v:tavtia6ai.

45

'^Af|t|3i6,

(?

6'

yvxo^oi cpXtyovti XaQittg.

CO

^iaxaQiog, og tyng
^ityav zcx^iatov

:rtdci

'/.al

Xoyow cptQtdtav

(45)

^iva^tui.

50

tt^CaQaTiovta yaQ

63

jtttovTtOCiV avioyoig oXov

6icpQOV oio^diaig dtaQ^ti cpQtvi,

i^Xd^tg rjdYj

Ai^vag

jttdiov t| dyXacov did^XcJV %al

natQdiav

70

TtoXiv.

'Ejt.

rtovow

(50)

6'

ov

55 6 Bdttov

6'

tig ciJtoy.XaQog l6tLV

tjtttaL rtaXaiog

oX^og

p.

ovt t6ttai'
td xi

t^i:tav

td vt^iav,
rtVQyog a6ttog o^y.a te cpatvvotatov
^tvoi6L.

v.tlv6v ye

75

%al ^aQvv,o[i:tOL

Xtovttg JttQi dtiyatL cpvyov,

(55)

yXa66av

V. 42.

litti

6cpLV d:tivtLV,tv vJttQ^ovtiav

Tlaqvaacicp et Ha&iaaavto fiovoSqonov q)vz6v.

V. 55. tfinas
v. 59. yXcozzav

[ivafiriiov.

v,

49.

fiovoSqanov q^vrov, laborante me&S(p, nunc nihil de metro

laborandum ait, quum versus asynartetus sit, quales nunc revocat
Boeckliius posuit nd&saaav zbv novodqonov, quod
in Pindarum.
quumscriptumesset TOMMONOJPOTION, exciditM. [Et Guelpli.
yid&Eaaav z6 exhibet. .SCH ] Cf. Boeckh. de Crisi Pindar. . 26.
[Comraa ante cpvzov a Boeckbio positum iure suo videtur sustulisse Hermannus i. c. p. 149.
Kayserus Toi; fiovoSqonov cpvzov.
Vide Commentarium. SCH.]
Et Scholia pluV. 49.
lfiva/j.i]'i' Boeckhius ex duobus libris.
rali utuntur in explanando loco.
Bergkius (ivafisV. Vide ad v.
V. 42.

tro.

99

Libri naO^iaaavzo

Hermannus olim

coniecit

seq. ^ SCH.]
V. 55. [Vulgatum ifinac:

xd&eaaav

Boeckhius correxit ex libris et Schollis.

Cf.Ahrens dc Dial.Dor. p.87. Id. v. 59. yAosffcaf expermultis. SCH-J

PYTHIA
60 6

6' aQ^ccytTag tdcjyJ

&fjoc(g aivG}

ocpga

f(}

133

V.

'A^oXXcw

80

cfo^G)^

Taiiicc

KvQavag

ciTtXtjg

ytvoito {lavtev-

y.a0iv.

o nal ^aQHav voOow

(60) dyit6y.aT

65

avdQtGCi

2tq. y. 85

y.al

yvvai^l

Moi6av

JtoQtv te y.i&aQiV, 616061 tt

tirtdXt^iov

vtLiti,

oig

av i^tXy,

dyaycov
90

ig :TQa:ri6ag tvvo^uccv,

livyov t
(65)

d^icftJtti

^avTtlov

70 ta

xi Aay.t6aiaovi

tv ^AQyti Tt y.al

t^a^&tcc

JlL'Afij

95

tvcc66tv dXy.avtag '^JtQcr/.Xtog

inyovoi^g Alyi^iov

to

tt.

6'

i^iov yccQvovt

d:i6

2:TccQTag ijtr^QaTOV yXiog,

(id^tv

75

ytytvva^iivoi

iy.ovTO

'Avt.

SrJQav6t, cpuTtg Alytt6cci,

ov

iiiol :raTiQtg,

^oXv^VtOV

d^toiv

attQ

'

y.
100

dXXd

^iolQa tig dytv

tQCiVOV,

tv&tv dvccdt^d^itvoi,
105

"AjtoXXov<f ttd

V. 69.

V. 77.

fiavTijiov.

noXv&vzov

V.

[^tg]

71. tv x "^gyti kuI

v. 73.

yccqviv t

egavov

Boeclihius nai [nonc a me reTOcatum] ciecit post t^

V. 70.
[a Scholiastis, ut yidetur, noniectum]; t. (ifi. pro Tulgato iv t"Aq[Libri
yiC Kai scripsit cum llermanno e lil^ris: iv "Agyii. ts v.ai.
fiavTjjiov.
T. 73.

Vide ad

t.

99 seq.

SCH.]

[yaQvovT' Becliius. Libri yagvsvr', yaqviv r', yaqvtT,

codex Gotting. in lemmate Scholiorum yaqvaz". Ibidem colo post
x/lfos deleto et h. 1. et post Qriquv6t commate distinxit Hcrmannus 1. c. p. 150. Verissime. SCII.]
T. 76 seqq. Hermannum sequor, qui sic interpungit et scribit:
uXXa fioTqd Tig ayiv JioXv^vrov tqavov, iv%iv dvadi^ufiivoi, "AnoXXov , Tiu Kaqviji' iv SaiTi 6i^l'C,o(iiv, Kvquvug dyatiTifiivav n6Xi.v.
Vide explicationem. [Hcrmanni distinctionem praetuli. Sed v. 80.
multi codices Kaqvil\ quod recepit Bergltius; Tide ad t. 99 seq.
Statim post t. 86. otx^^^ovTSS ex libris plurimis petitum est. SCH.]

nVGIONIKAI

134

80

E.

KccQVtia

(75) iv

dcarl (J5/3/^Ofter,

Kvoavag

ciyaKTiutvav fCoXiv

%1ovxi tav yaXy.oyaQU.ai ^tvoi

TQmq'AvTavoQi6ai. Gvv^EXivci. yaQ

%H6av

\L6Xov.)V.a3ivci-

:taxQav

i:tt\

85

Iv "Aqh. to 6' iXaCiTfyrov td^vog ivdvzicag

(80)

^Uovtai %v6iai6iv avdoeg oiyyiovtig

i^ov lio
'Ejt.

115

fOQOl,

tovg 'AQi6totiXYjg ayayt., vav6\ %ocug

aXog ^a%Hav v.iXiv%ov choiycjv.
y.ti6tv 6' a?.6ea [lu^ova ^tav^

90

y.

6cpB 6(dqo-

120

iv^^vto^iov tt y.atid^r^y.tv 'AnoXXowiaig

(85) aXt^i^^Qotoig Jttdicida :to^iJtaTg

t^^tv l:t:r6y.Qotov
6y.vQ(Dtciv

6d6v, tv&a JtQv^ivoTg clyoQag

titi

diya
125

y.tltai d^avcjv.

fiaxQ ^tv chdQGJV ^ita

95

tvciitv,

rJQdg

6'

tJttita

2tq.

(90) cTtQd^t 6t JtQO daiiciTOV tTtQOL

V. 86,

6'.

Xao6^^g.

XayovTsg cadav 130

txvfovres

98 seqq. [Heynii scriptura librornm fide destitnta est.

libri fere cum Schovfivcov coniectura est pro xcoficov.
fisyaXav d' UQfTav qav^siGav vel fifydXav 8' doiTav qav9nGavi
\.

Nam
liis

tum

Tum

9''

postremo vnb xiviiaGiv

parum probabiliter refinxit: fiifi. qavd^nau v.c6ficov vno x^Vfiaaiv anovovTi roi
Improbavit Dissenius, qui Hermanni vestigia secu-

post

y.coficov

libri. His
8' dqsTU 8.

plures

ab aliquot

llbris abest;

ductus Boeckhius

ydXa
x9oviu y.tI.
tus hanc scripturam commendavit: fieyaXuv d' aojrav 8. fi. qav9iiat Kcoficov vnoxfVfLaaiv (vel potius vno x^vfiaoiv) dy.ovovTi noi
de cuius explicatione vide Commentariura. Verum
X^ovicx y.TX.
Hermannus nunc 1. c. p. 152. nov pro noi reducit reliquis non immutatis, sic: fiiydXav 8' dqiTav 8q. fi, 'Pavd^ftaav Kcoficov 9"' vnoXBVfiaatv. Cohaeret hoc cum acutissima quadam observatione mctrica, quam p. 152 seq. explicat. Unde haec deccrpimus: ,,Miru7n
,

quod omnihus in strophis versus septimus a voce trisyllaba inpraetcrquam uno in Boeckhii editione loco ; mirum vcro etiam
aliud, de quo statim dicam, ubi ipsos versus apposucro ;
a. alcovog 'Axgdv ^aO^fiiScov ano.
ocpQ^aXfiog AlSoioTaTOv yeqa$.
. &(tttpiv ^^Av y.oiXonsdov vdnog.

est

cipit,

PYTHIA

135

V.

pci6iXhq hQol
ivri,

^tyaXuv

dgtTav

d'

dgoOo) ^iaX&ayM

100

Qav^&tiGav
y.amcov

iWo

yiv^ia6iv,

6(p6v oX^ov

135

y^ovia q^Qtvi

(95) ay.ovoin:i toi

i'io}

T xoivav yaQiv

tvdiKov X '/iQy.toiXa. tov Iv doida vkov rtQt^tti XQV140

OaoQa ipoi^ov ccTtvtiv,

105

tyovxa Hvi^owod^tv

''Avr.

6'.

t6 v.aXXiviv.ov AiT/yoiop 6a:tavav

(100) ffAog yaQitv.

lcvdQa v.thov tctccivtovn

Ovvtroi.

Xtyi^ltJ'OV iQtO)'

v.QtOOova

110

1^00 y

^ifrv

145

aXiv.iaq

(ftQptTca

yX(7)60av Tt'

\faQOoq Tt TCiVVitTtQoq
(105) Iv OQVl^lV CiltTOq 'tltXtTO'

dyowiccg d\ tQv.og

115

tv Tt

otoi',

150

Od^tvog'

MoiOaiOi :toTavdg cc^o ^aTQog qiXag, ^ticpavTai ^ aQ^artpMTag Oocpog

V. 98.

(iiyaXciv

vnoxsvfiaciv

5'

aqsToiv

102. not

v.

v
v.

100 scq.

gav&naav

vfivcov

d-'

110. (pig^staf ylcoaadv ts

'Ev rsaaaquHOVTa ydg.

(lavTrfiov Tco Aav.iSaifiovi.
Kaqviii' Ev 6aiTl Ci^iQofitv.
8 qav&slaav Kcaficov -9'' vnoxsvfiaaiv.
&dqaoq ts TavvitTSqo?.
yXcaa6d.v ts
a ciuibus abstinuit
Qitid enim hoc cst
ciuod epicae istac formac
Pindanis, fivafir^iot, /jLavT^iov, KoQvr,ia, ita in lioc carminc constipatac et quidem omncs in codem strophariim loco positae invcniuntur? Satis apparcrc arbitror mctricos vtcunciue satisfaccrc mctro
Evanescit omnis difficvltas, si incisionis coiistantia monili
voluisse.
illas tres syllabns credimus, similiter ut trochacum scmantum, multo
tardiore ductu cantatas singularcm versum fuis-^e'' ct seqq.
Quae
mihi quidcm persuasit Hermannus, non Bcrgkio, qui ntyaXuv 6'
dQfzdv do. fi qdv&sv Kcoficov Q' vno x^^ficiaiv, (xkovovtl ts
x9ovicf xr^. Scd ea mihi lan^uidissima \identur nec una de causa
improbanda. Hermannum igitur fcrc secutus sum. SCH.]
[Vulgo post cptQ^trai interpunfjitur, tum yXcoaadv ts
V. 110,
9dQaos Ts TavvnTfQoc iunguntur. Parui Hermanno 1. c. INisi
quod 9dqaos 8e praestiterit. Bergkius yXcoaaav &doos t edidit.
fivafirit'

'

y.

SCH.]

nTIONIKAI

186
o6cci

iWiv

TaroAftaxf.

KaXav

i:tixG)Qi(DV

d^eog

ol

te

E'.
tgoSoi,

'Ejt. 6'.

155

tovvv te nQ6(pQ(av tEXtl

6vv(y.6iv,

(110)

oiccl

toXoirtov 6jri6d^, KQovidai iKxzGQsg,

6i6olt

120

t;r'

160

avqicjv

(pd^ivo:tGjQ\g

tx^iv, ft^
'j^^ti^ieQia

tQyoi^iv a\i(pi te ^ovXaig

zatajtvod da^iaXi^oi yQovov.

'

/liog toi voog ^ityag otv^tQvci

(115)

dai^ov

ixvdQOJV (piX(DV.

165

evyp^iai viv ^OXvy.Jti(i tovto 66\iev ytQag

Tov
V.

118. To XoiTCOv,
V. 118.

co

tjti

Bat~

yivai.

Kovi8ai

Vulgo t6 Xomov,

cd

KqovlSai, laborante metro. Her-

tnsira, KqoviSai, quum in Bodl. y. , cui Boeckhlus addlt Leid. B , legatur t6 Xoinov, c6 nlslCTa KqoviSai fianagsg. Boeckhius tamen t6 Xomov otcig&e maluit, [Boissonadlus
ig ahi. SCH.].
[fTi Becklus, Heynius, Hermannus, probatum oiim
V. 124.
Boeckhio. Postea Ini servavit. SCH.]

mannus t6 Xoinov

PYTHIA

VI.

nYOIONIKAl

g'.

iENOKPATEI AKPArANTINHr
A P

X
v^

lU

KJ<U

v-

wv_/

MA

I.

^^ _,^__

v^

^v-/

AjnovOaT
aQOVQCiV

>]

rj

Kjy^ \y

ycio tXuo}3ti6og

^Arpoodkag 2JtQ.

ci.

XaQiTCJV

clva^toXi^o^itv

oncpaXov Iqi^qo^ov

yd^ovog ^g vciiov ^TQogoiyoLievoi.'

5 ni}9i6vixog
rtOTa^ici T

V.

1.

77

yuq

tvd^ o?.^ioi6iv 'E^iutvidaig

'Av.QayavTi v.cX
V. 4.

^s

^av

'iE.tvov.Qa.Tti

vaov

Pyth. VI. T. 1. [Boeckhlus cum Heynio ex aliquot libris ^

Becte Dissenius r] yaq tuetur. SCH.]
Contra Hermanni coniecturam postea
[Libri iq vccov.
V. 4.
ah ipso reiectam divvaov, quam retinuit Boeckhius, iam a Bothio Tcrissime monitum erat d in divaog produci, in divvaos
debere corripi. Postea Hermannus ad Eurip. lon. 117. formam
cui tamen Lehrsium apud pedestres
dsvvaog plane damnavit
quidem scriptores patrocinari memini in censura Scholiorum Sophoclis ab Elmsleio editorum, Tidc lahnii Annall. 1828. II, 2. p.
145 seq.
et id quod recepi proposuit scribendum.
A Dissenii
Tituperatione hanc lectionem paulo tamen acerbius Tindicat Opuscc.
VI. p. 287 seqq.
Nec male Bergkiua ig i.ui:vov scripsit. SCH.j

yiq.

nT@IONIKAI

1S8

g'.

d^r^OccvQog Iv floXvyovOo)

'AitoXXowUc TtTtiyiOTai vaitcr

10 Tov ovTE yemtoiog

oft^oog l^tazTdg iXd^ojv, Htq.

1.

loi^oo^iov vtcftXag
GTQccTog (XLittXtyog., ovt

aXog

ci^oiOi ^tccucfOQOi

TVTtTO^itvov.

15

JtaTQL Tfoj,

ccvt\iog

Ig ^ivyovg

ysQccdL

qccti dt :ro6gc3Jtov tv y.a^aQr!}

0Qa6vlhv?.t,

v.oivccv Tt

ftvtcj

XoyoiOi d^vaTow

tvdo^ov

6v

20

vtv.av

ccQiiccTi

mvyaXg

KQt6cciat6iv iv

ccflayytXti.

Toi 6yid^GJV viv ijtiSi^ia ytiQog oQx^av Etq. y

ayttg icfijiio6vvccv,

Ta

itOT

iv 0VQt6i cpavTi y.tyaXo6d^tvtl

^iXvQag viov

OQCfavi^o^iivco

IlrjXtida :taoaivtlv

^idXi6Ta iitv KqovISccv,

PaQi76:tccv 6TtQ0rtdv v.tQccvvav TE :tQVTaviv,

25
V.

^toiv 6i^t6&ccL-

13. a|/ et j;8ga'di

acp'

v.

21.

rdv

jror'

M.

p. 249, 50. ct Zonaras p. 466: TtTxo? TfixtS,

ov nivSaQog rtTiixriT ai. Bocckh. Fr. Inc. 181. Tittnian-

V. 9.

[Et.

49. rcfeieljat.
et Isthm. 1\
SCH.]
llcynius: ovr' avf finq }q fivxovq aXoq a|ft Traucpoqco
jjfQafiat TVTTxofxivov.
Sed jf^oadf-t cst prava einendatio a ^[rainmatiro proferta, qna non opus
lectlo antiqua fuit j;foad<.
Mox
optinia est lectio a^o/ot a IJoeekhio cnotata c lil)ris quihusdain.
Idcin c Scholiis avffiog niutavit in civffioi , non assenticntc llcrmanno, quein sequutiis etiani Thierschius avfftos tenuit. Sic coraparavcri.s Eurip. Alcest. 3<7: xk/ fL ovQ'' 6 UkovTcavoq xvojv ov9'
ovnl xoinrj ipvxonofinog dv Xducov loxov. Atque hacc via cautior, quanquain notari dehct non crchras csse apud Pindaruin talcs diccndi (ii^iiras, qui lon<;e siuiplicior cst, quain
iilf^o credunt.
[Quiiin in lihris v. 4. corruptum esset ^g vrtov, impcriti frrammatici reliqiias strophas intcrpolando exacquahant.
liinc orta vulLihri plcriquc ct Scholia (i^nini, Scholia ct I'al. C
f^ata llcynii.
avf fioi: coniectura cst Tvnrofifvov, qiiiim lihri plurimi rvnTOfiivog, alii rvnTOfifvoi cuin Scholiis cxhihcant. Deniquc x^^ddt Wbri ct Scholiastac, quod iam vetcrcs quosdam in ^i^E^adei mutatum

nus ad h.

1.

T. 12.

->

'

PYTHIA

139

VI.

tavTag dc ft>J jiotb rt^ag

d^eiQBiv yoviov ^iov jteiTQcmivov.
2tq.

tyivco Kal ^tQOTBQOv 'AvtiXoxog /3trg

d'.

vorj^a tovTO (piQoiv,

30

og vstEQiqd^iTO ^taTQog, ivaoi^i^QOTOv

dva^ttvaig GTQCiTaQyov Ai^&io^twv
Mi^ivova.

NtOTooHov yaQ ikxog

HaQtog

PhXio3V 6dt'ji^tig-

l'A

ccq^'

Ircida

d' tcft:ttv

y.Qataiov tyiog

35 Mt66aviov

^t yiQOVTog

dovr^d^tiCa (fQriv ^oaOt :tal6a

ov
2tq. t.

y^a^iatJttTtg

liivGJV

6'

6'

ovx dniQi^^tv avrov

tJtog

6 d-ttog dvrJQ

jtQiaTO ^itv d^avcaoio vMuttdav JtaTQog,

40

idoxr^oiv Tt

oJtX&tiQoiGtv

45

:tdXai ytvta

tQyov ntXcSQiov TtXiCaig,

v^aTog d^cfl T0'Atv6tv t^^tv ^Qog dQtTav.

td ^itv :taQiv,tt'
tG)V vvv 6t v.al 0Qa6if)OvXog
rtaTQojav ^idXtOTa ^Qog OTad^iiav tl^a.,

V. 36. SQVK^uGa ct ^oaGsv

v. 37. dnigiiyivixo
v. 43. nugijKii.
atJrov
V. 40. iSoKTjGs rs

V. 28.
i/>fv

Tav
.,

apparot cx Et. M. p. 808, 43. Sclioll. Vict. II. $, 319. Eu1326, 20. Vide Spitzn. Excurs. XXXII., qni ro x^QctSog
Homero relinquit, r^v x^QoScc Pindaro et Sapphoni tribuit. Ex tabulis Heracleensibus to xuQfSog affcrt Ahrens dc Dial. Dor. p. 118.
Boeckhius avifiot et xvnroixivoi rccepit, ut csset illisi impetu suo,
XiQudi auteni iungeretur cum a^oiGt. Contra Ilermannus Opuscc.
VII. p 154. correptionem in voce avffiot admissam in ultima sjllaba primi paeonis improbat et Tvnxcfiivov cura Dissenio praeCui morigerandum duxi. SCH.]
fert.
V. 21.
[rd not' Schmidius. Et sic in uno codice repertum
est. Vide Commentarium. Idem t. 28. recte tyivro (Par, B) scripsit, quum causa non fuerit, cur solveret arsin iambicam Pindarus.
Vide Boeckhium de Crisi . 35. p. 104 seq. SCH.]
T. 36.
[Boeckhius Tulgatum Sova^iiGa servaTerat inTitis et
libris optimis et ratione. Vide Ahrentem deDial. Dor. p.l48. SCH.]
T. 37.
[dniqiTpiv avxov' fiivcov 8' -nrX. Tulgo. Avxov correctum ab Heynio et Boeckhio ex libris. Rectius distinxit Heyivisse

8tath.

11. p.

nius.

SCH.]

nV&IONIKAI

140
jtdtQcj X

g.

i^reQyo^uvog aYXcaccv tdei^tiK

Stq.

s^.

voc) dk :tXovrov ccyet,

adr/.ov ovd^ v^rtQonXov rj^ccv 6Qe:t(DV,

Oocfiav 6'

50

^iv/m^i nieoidcjv

Tiv T% 'EXi)Ayjyov

^aXa adovTi
yXvAtia bt
V.cl

v6c3,

oQyaig tg \njtiav tgo6ov

IloCtiddv, ^Qogiytrai.

cfQriv

GVLlTtOTCUGlV 6lU?.tlv

^tXi66c7v cqiti^tTai TQrp:6v stovcyv.

50 seq. ogycdg os svgsg Inniov siqWoSov udovti ntL

V.

[Quanquam et libri et SchoHa consentiunt in vnlgata

V. 48.
scriptura, tamen Ilermannus Opuscc. VII. p. 154., quod in ceteris
strophis purus paeon est, rl^av non putat esse a Pindaro. Quum
igitur in libris praeter unum omnibus ante voco additum sit anacuv, id Hcrmannus ex dvaro.v ortum arbitratur, coll. Pjth. 11,28.
dvccTccv vnsQU(pavov. Aerum h. 1. alia rcs est
nam otJrE aSiV.0V ovts vnsQonXov avarav Soinsiv dici non poterat. Nec dgsmiv dvdtav tulerim. Tametsi Eustathio Prooem. p, 5. ed. meae,
ubi affertur ovts vnioonXov v^oiv Sgincov , ad speciem conie:

cturae conciliandam uti poterat vir summtis. Ego illum ex itacismo ortum errorem putem. Prorsus improbabile Kayseri knirav. Vulgatum tuetur praeter reliquos Schollasta Aristidis p. 334.

Frommel.

SCH.]

50 seq. [Heyniana scriptura vel ob Tocabulum divisum

non ferenda a Boeckhio ex indiciis librorum reficta est. Et (idXa
quidem ante dSovti habent omnes; paulo ante fere sic: oqyalq
ndcaiq os innsiccv tsoSov vel similiter. Liide Innlav^ sgoSov
Boeckhius. Sed idem, quum Scholiasta explicet: 60i Ss. a UoGiiScov
ngogsxstai xal oiKSiovTai 05 tvqsg innsiacsgcSovg, eodemque ducat unius altcriusque codicis scriptura svgsg &' og Invide ExplL p. 300.
sic conformabat orationem
Tiiav sgoSov
quod comprobavit
riv t 'E.\iXi%%ov , og&' svgsg Inniav sgoSov
Dissenius , non valde probat Boeckhius ipse. Qui ad eam loci
scripturam devenit. quam Hermannus commendaverat. Et ig InQuod Bergkius scripsit: o'gTisiav igoSov Par. B submiuistravit.
yug og Innlav ig oSov , non satis intelligo. Ceterum quum Eustathius Prooem. p. 7.
Neptunum a Pindaro sXaoij^^ova appcllatum referat, fieri potest, ut tritius epithcton altcrum ex h. 1.
Y.

cxpulerit.

SCK.]

PYTHIA

nYOIONIKAI

MErAKAEI
TK &V
S

wv^

v^

r o

AOHNAIlit

mn
p h a

sii.

c.

w
E

\j\j

II.

\J \JKJ y^ v^v^

_/

141

VII.

ww

v^

v_/v^

<j

d u

s.

_ ^

:rQooi^uov 'AXy.^avidciV tvQvG^&tvtl ytvta

'HQrjJTid'

doidav

iir^oi6i ^aXlod^ai.

Boeckhius fifyaXomoXns et t. 9. jrorepudiaret. Postea ad rulgatam redDe forma Tidendus Buttmannus Gr. ampl. I. p. 182. Nunc

Pyth. VII. V.

1.

XUoei, quura alteram

iit.

[Olini

formam

vel Sophoclem in cantico Thamyrae fabulac formis j;fg5(>/ , tto8(Gi usum esse discimus ex Crameri Ann. Paris. T. IV. p. 183. not.
SCH.]
Cf. quae scripsi Museo Bhenan. 1842. II. p. 29 seq.
[Boeckhius olim ex uno Par. B iQio9svil, ut exacte
V. 2.
responderet v. 10. 'AtioXXov, quod ex Scholiis et codicibus revocavit, quoniam Pindarus in locum vocativi non sufficiat nominativi formam. Nunc hoc retinuit, alterum intactura reliquit. SCH.]

nr&IONIKAI

142

riva Jtixvoav

Ijtti

z'.

tiva olv.ov

ovima^oaai

Akoji'

i:(i(favt6TtQov

^EXXadi nvxtiGd^ai;
J(a6ai6i yuQ noliiGi loyoq o^iXu

10 'Eoty&tog aCzm',

'Avr.

"A:toXXov, 61 ttov yt do^ov 10

IIvd^ojVL bia

%arp:6v trtv^av.
ayovTL di ^t ^tivtt ^tv

'iGd^^iol

viyMi, ^da 6' iz:rQt:t^g

15

zliog 'OAi\a.ttg,
6' a:td

6vo

KioQag,

Mtydy.Xttg^ v^ai tt

(D

6'

via

v.al

tv:toayia yaiocj ti

cfd^6vov d^til^6utvov ta

20

cfavzi yt ^iav

ovva

v.tv

:tQoy6vG3v.

to

'

6'

'E:t.

15

ayvv^ai,

VMla tQya.
20

dvdQi naQ^ovi\Jiav

%dXXoi6av tv6ai[ioviav
xd vxii td (fiQtOd^ai.
V.

Igya

V.

19.

aov ,

V.

V.

6.

18. xaiqco

vaiovr
t6 d'

rf

v.

10. 'AnoXXaiv^

ccxvvficct,

et

v. 15.

puactum post

20. Tzag /lovluav

lemmate Scholiorum, quum

digamraa habeat. Libri varie riva y oltiva z oi-nov riva 8' otxov, quod Berfj^kius dedit. Statim
vaicov
in quo vel explicando vel eraendando mire laborant

vocabulum

libri

v.

[Tiva oixov Boeckhius ex

T. 5. 6.

id

olnov

Tivcc r

5.

'Oi.vfntiag,

(izcus)
,

Scholiastae.
Ad Schraidii coniecturam vaiovx' iam veteres delapsos esse significant Scholia. Id ipsum sive cum Boeckhio ad victorem sive cura Herraanno ad orxoi' rettuleris, languidissiraura
est neque Homerico illo II. B, 626: vtjacov, ai valovai nsorjv dXog,
satis excusari potest. Rescripsi ex NAISIN, quod facillimum erat,
AASIN. IVec d^vavcav longe abit. Thierschius nXiiav coniectabat.
,

SCH.]
V. 10. [Vulgo ot Tf o'v TE So/iov.
rexerunt Oxonienses. SCH.]

y. 15.

['OXvfiJticcs (coll.

Optimi

o't

ztov Sofiov.

Cor-

Herod. VI, 70: Kal 'OXvfinidSa

cqpi

dvsXofiEvog zi&Qinno) ngogi^aXf) restituerunt plures ex ingenio,

ex Par. B Boeckhius. SCH.]
V. 18.
[Boeckhius cum aliquot libris sic distinxit xaiqca. zi
r68' ccxwfitti
naXd sQya; Confer Expll. h. I. et Hermannum
Opuscc. VII. p. 155. SCH.]
[nocq fiovifiav vulgatum cum Hcrraanno cx aiiquot UV. 20.
bris ct Scholiis emcndiitura est. CI1.]

PYTHIA

143

VIII.

nYOIOIVIKAI

H'.

API2T03IENEI AiriNHTHt
n

A A A

E T

Hi.

nV&IONIKAI

144

y.ccQdia ocorov

10

H\

^veXcc6y^

TQixxtia di^gLiEvtGJV
'HQdrei Tid^Hg

vJte.vtid^cii6ci

v^Qiv

aiCav iitQe&i^ow.

jtaQ*

tzovtog

15 ^ia

tdv ovdl UoQcpvQiav ^dd^ev

avtXa.
ti Tig

iz

^o^av

cptQoi.

ov

ov6t ^dv paCiXtvg riydvtojv

l^tvdQv.tiov t6ty.to

vlov

itoici

6'

t:tt6t

^iiv

^^id&tv 6e KtQavvo^)

'

KioQa&tv

20

aXvitv,

'A:i6XXovog' og tv^itvti voco

ToioiGL T

iFjjt. '.

6t xl ^ityciXav)iov tCcpaXtv Iv yjQovcp.

Tvcpcog KiXi^ tnatoyyQavog

20

15

v.tQdog 6t cplXtatov,

25

t(5ttcpavcofjLtvov

IIaQva6i6L /lo^Qitl tt

xojftco.

ov XaQitow htdg

2tq.

p'.

30

6LV.ai6rtoXig dQttalg

v.XtivaiOiv Aiav.i6dv

\fiyoi6a vd6og' ttXtav 6'

25

d%

ccQydg.

vJttQtdtovg

tiy.1

30

"iQomg iv [idyciLg'

6'

Avt. ^

i{i:tQijttL.

40

d6ypXog dvad^i^itv

ytd6av ^iav.QayoQiav

XvQa
V.

35

:toXXo76L ^itv

td 6t va\ c\v6Qd6iv

V.

ty^tL

faQ dti6tTai
VLV.acp^QOig iv did^Xoig d^Qiil)ai6a val &oaig
66iciv

Tt v.al cpd^iy^aTL ^aXd^aTioj,

13. cpiXratov y',

v.

15.

jS/o:

v. 20.

noo:.

UaqvttCaiK

28. Tcc Kul sv civSgaaiv

rat.

V. 13.

[/ ciim

T. 15.

[Bitt libri

libris plurimi.s delevit

Boeckhius.

SCH

cura Scholiis, idque Herraannus postulave-

SCH.]

[Libri Tzoia TlaQVttaici. Ad legera carminis conformaTIAPNAZIAI facto IIAPNAZIJI.

]
V. 24.
[^&iyoiea h. 1. certissime praesens est, quod moneo
SCH.]
proi>ter Buttmannum Gr. ampl. II. p. 198. Lobeck.
V. 28. [to: S\ Kttl dvSquGiv Boeckhius cx libris aliquot. Vidc
V. 20.

vit

SCH

Boeckhius, ex

Commentarium.

SCIL]

Libri intcr -nviGrj et v.viacr) fluctuant. Sic v- 45. Ttuieiv et Tiaiai , v. 52. /xovog ct fiovvog ; scd v. 72. A*-'vaxfs libri,
Boeckhius collatis reliquis locis strophicis
IStsivaQKfS Schmidius.
V.

32.

ubique brevem syllabam praetulit, sed nttiaiv tamen

retinuit.

Con-

PYTHIA
KOQog iX&av

ft^

irw TEov y^Qiog,

6' iv JioCi ^ioi

to

xvi^i;}.

tqkxov

veaTavov oiaXav,

;rt,

oj

145

noTuvov dycpl yay^ava.

iy.cc

35

VIII.

:raXai6yaTe66L yaQ lyviav yaTQadtXcptovg

ovdt JiXeiToyayoio

av^ov

vlv.av '/(Jt>^ot

|3'.

50

^QaOvyviov

6t :raxQav MidvXidccv Xoyov cfiQEig,

Tov ov:ttQ 3T0T 'OiTiXiog

40 vlovg

itcclg

iv t:TTa:tvXoig [dcDV 55

&t^^aig alvi^aTO JtccQ^ivovTag aiy^a,

bnoT a% "AQyeog yjXvdov

demiQav odov 'Ejiiyovoi.
&)6'

'E.T.

0t6yvijTov ov vMtiXiyytig.,

'OXvyrricc Te

fi.Tf

yaQvayivav

2tq. y.
60

<Dva t6 ytvvalov inijrQiitu

45

iv,

6 61

vvv

i%

cci^ccg 'ylXv.yav

K(x6yov

vcoyoiVTCi JtQcjTov iv

50

&aioyai Gacplg

TtaTiQCDV Jtaiolv Xrjua.

dQccKOVTa nor/.iXov

JtvXaig.

TtQOtiQcc jtdd^cc

'AccLicov

'Avt.

y
70

ccQiiovog iviykxai

oQviyog dyyeXia

AdQaOtog
dvtia

iJQOjg

JtQcc^ei.

to de or/.od^ev

'

i.i6vog yccQ

iv.

zJavaav GTQaTOV

d^av6vTog oGTia Xi^aig vlov, Tvycc

dcp:i^eTai Xacf)
V. 32.

V. 40.

65

dO:fi6og

Kviaarjetnoai

rjvi^azo

v. 43.

%e&v

75

6vv dpXa^el

liot ivco

tlns

v. 33. tqj;|;o'

fiagvo^ivcov

t? ov

v.

v. 35. /;i;rf woj

52. fiovvog

v. 54. Xf(3

tra Herniaiinus Opuscc. VII. p. 158 scq. onines syllabas anacruseos longas censet, unde Kviaar], fiovvo^, A>^/Va;gxts probat. Scd
str. /. V. 45. scriptura naiciv incisionem everti, quae sit alias
constantcr observata. Id vitium sic removebat: in narfqwv, nai,

Gol

Xjjiic!.

Cf.

ad

V. 92.

Eodem

versu 32. Heynii scriptura,

quam

hiatus in arsi trochaica convellit, a Boeclihio ex libris plurimis

vide Et. M. et Hesych s. v.
reficta est. Tga^^ov Doricam formam
plures libri servarunt. SCH.]
coU. Ahrente de Dial. Dor. p. 117.

Schmidius olxvicov Hermannus. SCH.]

Mutavit Bocckhius. Cf. Ahrens

V. 35.

[Ixvicov

V. 40.

[Libri jfv/^aTO.

SCH.]
p. 129.
V. 47.
[Heynii

I.

c.

'

V. 54.

[Attica
Pind. Carm. Sect.

coniecturam vffiovra praebet Par. B. SCH.]

Im ex librorum fide mutata. SCH.]

forma

'

l.

10

146

nV&IONIKAI

55

H'.

"A^ciVTog ivovyoQovg yrtg. roiavta ^iXv

lcpd^iy^at

'AXmclva 6Ttcfdvoi6L
ytiTav OTL

^ioL

vJtdvTccOt X

60

ycdoow 6e

'A^icpiaoYjog.

'Ejt.

/.

avTog

|3w22oj, oaivcD dt v.a\ v^ivo), 80

nTtdvow cpv).a^ iuoiv

v.al

ydg o^icfcdov :tao doi8i[iov^ 85

lovTL

{LavTiv^idTGiv T

'/i

Lcfd^aTO 6vyy6voL6L riyyaig.

XV d\ PiiaTCi^oXs, ncivdoy.ov
vaov evnXta dLavtuow

6'.

2xq.

90

Ilv^c^vog iv yvdXoig,

x6

65

[itv

uiyL6Tov xod^L yao^dtojv

Cx)Jta6ag'

ra|,

6t :tQ66%tv aQStaXiav 666lv

oiv.ol

6vv tOQxalg v^aig

rttvxad^Xiov

6'

tv,6vxL

%axd xlv ciQ^oviav

a^LCp txa6xov o6a

70

95

IjtdyaYtg.

tvyp^iaL v6o3
'Avx.

^Xijttiv,
vio^iaL.

xo)uo3 [itv ddv^itXtl

^tow

/liva jtaQi6xav.t'
acpxi^LXOv

6'

100

oJtLV

alxia, ^ivaQvtg, v^LtxiQaig xvyaig.

yaQ xig i6Xd

ei

6vv

Jtijtaxca ft^

y.avQOi jtovn,

jtoXXoig 6ocp6g 8ov.tl Jttd' dcpQ^vav

75

V.

105

^iov voQv66i^tv 6q&o^ovXol6l y^ayavalg' 'Ejt.d'.

ovv

xa 6

V.

6'.

clvdQd^L v.tltaL

ijt

'

Sai^LOiV dt JtaQi6yti^

VTtavraafv lovri
v. 66. Ttsvxcci^Xiov et inayuyz?,
ava^. I-kovti
v. 72. Stiviqyiii

59.

67.

V. 59.
[Vulgo vnavTtacsv (aliquot libri vnavTiaa^ UvTt.
Schmidius vnavTaGiv, rectius Hermannus cum Scholiis vnavraas
X iovTi.
scn.]

[Hcrmannus expulso glosseraate

V. fiO.

Ofiav T

uficp'

aiparo

Nam

coniicit jUavTjff, X91~

ijtparo cvyyovoig rsxvatg ancpi
tribus locis in fine epodorum, qui quidem

X9V

h. e.

reliquis
salvi sint, dispondeum, a quo initium fiat, constare ex duobus vocabulis disyllabis. Eos esse trochaeos semantos. V'ide ad vers.
OfidSv.

SCH.]

ult.

V.

67.

Kara riv
fiai

h. e.

[Kayserus p. 58 seq.
(sic codd.) dofioviav
Modestiae

in

proponit Ixoiri

snfiv,

dfKf)'

vom

S' fvxofiai.

exadrov

offa

omnibux carminibns htbens siudco

vio-

et

ve-

rum est quod praedico, at invidia dcprccanda tamcn et antc omnia

deorum frratia expetenda victoribus. Non facile erit, qui sequatur.
Mingarcllus vffiofiui. SCH.]
V. 73.
[nova Scholia et pars codicum. Alii j^gdfoj. SCH.]

PYTHIA

VIII.

vjtegd^e

^aXXoVf

aXXov

ciXXoT

147
aXXov

d"

%tiQav
{itTQG}

Iv

viKaig TQi66aigy

TtTQaOL

110

MtyaQoiq 6' tynq ytQag^

3IaQa&(DVog^ "HQag t clyav iTtiyaQiov

vMTK^alvH.

livx(p T

80

vjto

6'

gj

t\i:rtTBg

'QiOToiitveg,

6ay,a66ag

tQycp. 115

2tq. t.

viliod^tv

Ca^aTtOOL v.avM (fQOvtav,

TOig ovTt voOTog 6^i(3g
t:raXjTvog

85 ovdt

IIvd^iadL vQi&rj,,

120

^ioXovTGJV :taQ f.iaTto' (x^Kpl yiXotg 'yXvv.vg

XavQag

(DQ6tv ytxQiv VMTa

d'

andoQOi

ixd^Qcov

6v^i(fOQ(l dtdaiy^tvoi.

3tT(a66ovTL,

125

6 6t v.aXov TL vtov Xayav

a^QOTaTog

90

t:ti

^Avt. t.

^LtydcXag

^l iXjtidog jttTazaL
vjtojtTtQOig civoQtaig, iymv

vQt66ova jtXovTOv

iiioi^ivav.

130

Iv 6' oXiyo^ ^qotcjv

To TtoTtvov av^tzaL' ovToi 6t val

djtOTQOTC^i)

yv(x^ia 6t6ti6aivov.

litdfitQOL'

TL

JtiTVtl %a^ai^

'Ejt. t'.

95

avi^QOjJtog.
V. 80.

di Ttg;

clXX'

ti

6'ovTig;

6v.idg

oTav aiyXa diogdoTog

Tgltaig, 'AgiCTOfisvfg,

v.

87. SiSaiynivoi.

ovaQ

135

fAO"^,

v. 96.

uv-

d'Qa}noi.
V. 78.
V.

80.

Bocckhiano

SCH.]
libri /ufrgov. Vidc Conimentariura.
inTCctum erat de coniectura Paiiwii. Pro
'/Igiarofiivfg libri longc plurimi id praebent, quod

[Qiiidam
[rQirais

rcduxi. Nam in reliquis locis est syllaba

1. c.
SCII.]
V. 87.
[dsSaiYfitvoi Hermannus. Vide ad 01. VHI, (0. SCH.]
V. 92.
[/itQiuvav quura ex Hermanni sententia unum habeat
brevem anacrusin, fifqnrjgav proponit scribendura. Aliquot libri
Kq^oeova Tiqrpiv tiXovtov \el nXovTOio, ex metricorum officina.

cum Hcrmanno
longa.

SCH.]
lav9Qa>7cog Boeckhius petiyit ex Plutarcho Cons. Apoll.
322. Hutten.
SchoU. l\em. VI, 4, Eustathio (vide de
Crisi p. 111.), quo turpis hiatus reraotus est. Pluralera taraen praeter libros agnoscunt Scholia Soph. Aiac. 124. et Aristidis p. 132.
V. 96.

c.

6.

p.

Froramel.

SCH.l

10*

nV&IONlKAI

148

W.

Xa^JtQov (ptYyog t:te6nv dvdQav 'nccl ftetAijfog

AiyLva, cpiXa ^iattQ, IXev&iQoi 6x6Xm

cclcav.

140

HQlovn 6vv Ala^oi

Kdyaitoi TeXa^avi Cvv t 'AxiXXel. 146

:t6Xiv tdvde Ti^^i^e z/t y.al

100

HriXel te

V. 99.

z/a

V.

100. naqlaTcp

[Libri nayuQ^a tcI v.ocl uyu9a

V. 100.
Boeckhius pro certo liabuit, Hermaniius I.
cG&Xa KKi Gvv TiX. coniecit. SCH ]

et
c.

tidqtctcp.

Hlud

p. 160. TJrjXtX

PYTHIA

149

IX.

nYeioMKAi

e'.

TEAESIKPATEI KYPHNAIOt
o

T O J P O

Sli.

Strophae.

p o d

i.

/
VJ
/ v^ / \y^ <<j\j _
\^ <u
'-'

_V<(
/

^ \J ^ \J
w

/
^___(^_

_<

M^d^lXoj i^^cXyM^^tida IJvd^iovLTiav

2tQ. a.

6vv ^a^vt,avoi6iv dyytXXcDV

TtXtOiTiQdtYi XdQithOOi yhyovHV^

oX^iov avdQa, 6icj^irtJtov Cttcpdvo^ia KvQdvag-

5 tdv 6 yaitdtig dve^oCcpaQdYav

ycott

tK IlaXiov v.oXrtGyv

Aatotdag

'

nveioNiKJi

0'.

ao^rad', tveiy.i re yovolcp ctaod^tvov ayQotloav 6i~

cpQoj

Kca ^toXvKccQJtOTcaag

Tod^L viv :tolv{ir\lov

Qi^av d:ttiQOVTQiTav tvt^QaTov d^ciXXoiOavoiztlv.

vrttdfKTo 6' aQyvQoitt^' ^AcpQodiTa

10

10

6t6jtoivav yd^ovoq

d^ifAE

15

'Avt. '.

/lcxXiov itivov d^tod^iaT03V

oyJcDV tcfajtTO[iiva ytQ\ 'Kovcfoi

VMi Ocfiv

^vvov

l:fl

yXvAtQaig tvvcdg loaTav (iaXtv aido5,20

Tt

aQii6'^oi6cc ^tcj)
Q-'

og Aaiti^av

yiuiov ^iiyd^ivTa y.ovQa

tvQv^ia'

"^TiJ^iog

Tovramg

v:ttQ6:tXc>)v

ifv

^aOiXtvg, i^

'Sixtavov yivog i^QOjg

15 dtvTtQog' ov

:tOTt

Uivdov

NcugtvcpQav&tiOa Iltjvtiov Xiyti liQtioio'

raiag

:tal6a

tTr/.Ttv, 30

6 dt Tav tvcoXtvov

Q^vycxTrjQ.

xfQi-tjjaTO

25

v.XttvvaXg iv JtTvyaig

KvQavav

'E:t. a'.

^itv orO'' IotoIv Tia-

Xi\i^atxovg icpiXcc6tv odovg,

ovTt dti:ivo3V oimQiav

20

[it^'

hcciQav rfo^mg,

35

dX)' dz6vTt66iv Tf yaXy.ioig

(pa6ydvoj Tt ^iaova^iiva y.tQaiL^tv ciyQiovg

&il]Qag,

7]

:toX?MV Tt

y.ccl

40

cc6vyiov

^ovgIv tiQavav rtccQiyoi6a :taTQO)aig, tov 6t CvymiTov yXvavv

:tavQov t:tl yXtcpccQoig

25
V. 6.

v:tvov dvccXi6K0i6cc Qi:tovTa rtQog

SVSyKS T

V.

11.

KOVCptt'

V.

dca.

13. (llX%iVTl

V.

21.

KSqctiXsiv

Pyth. IX. V. 0. [?vstx duo codices. Pindaruin, ubi prima

longa requiritur, rjviyKiv scripsisse, ubi brcvis, ivntis animadvertit Boeckhius. Cf. 01. II, 87. III, 14. IX, 63. Pyth. V, 59. SCH.]
V. 11.
Pro y.ovcpu Boeckhius yiovcpa c raultis libris. Mox v.
13. fiixQ^ivTi codicum lectio est , atjtix^ivTu ductum c Scholiis.
De sensu vid. Comnicntarium.
V. 21.
[Kigidi^iv ex fide codicum et Scholiorum Boeckhius,
qui syllabam ancipitem locum haberc possc cxeraplis coniirmat.

SCH.]

PYTHIA

IX.

161

tvovcpaQttQag

viv XioiTi 7(ox

v.lyjt

'

2tq.

45

/3'.

uovvav rtaXaioiOav

o^t^Qiuo)

avtQ iyyJo)v txdtQyog 'A^roXXav.

aihiy.a 6' h. ^ieyaQcov XtiQova ^TQogivverte (pava

30

2!t^v6v avTQOv, fPiXi^Qida, JTQoXiJtow &v^i6v yvvaiv.6g %ai ^itydXav

^av^aOov, oiov chaQ^tt

6vva6iv

ayti yCtcpaXa, y.6-

vtiy,og

yd^ov v.a&v^rtQiyt vtavig

rpoQ

tyoicia'

ov

6'

g)o|3f.j

Tig viv clv&QO)jTow xiytv;

55

xtyti^iavrai cpQtvtg.
6' dno6:(a(5%^tl6a

xoiag

cpvrXag
^QicDV v,tv%^ucovag tyti GvAoii^av

35

'Avt.

/3'.

60

ytvtxai 6' dXvdg d:ttiQdvxov.

oOia v.Xvxdv yiQa ol

rj

oa

v.al

jtQogtvtyy.tXv.,

iz Xtyiav KtiQai ^itXn^dia jtoiav

t6v 6t KivxavQog ^a^tvrjg

6aig
t'^t'g duti^txo

'

dyavcj yXccQov yeXdd-

ocfQvi.,

^ir^jxiv

65

tciv

KQVJtxal vXatdtg ivxl 6ocpdg Tleid^ovg ItQdv cpiXoxccxov,

40 ^oi^t,

v.al ev te

70

^eoXg tovto vch^&Qo^Jtoig

oftcjg

aidiovt, d^cpavdov c(dtiag tvytlv tojtQOJtov evvdg.

'Ejt.
v.al

ttQccjte

V.

6i,

30. ^iXlvqlSa

V. 30.

p'.

Toy ov d^e^utov rj^evdei d^iytlv,

75
^ieiXiyog OQyd :tc(Qcpd^itv tovtov Xoyov. v.ovQag 6\ ojto^tv, ytvtdv

yaQ

V. 37.

[IVIuIti libri

ptura vide ad Pytli. III,

[Optimi t/s
V. 33.

jj

et Tiiiqiv

v.

38. xXiaqhv ytXa-

recte ^iXvolSa praebuerunt, de

1.

qua

scri-

SCH.]

(ilv di&Qconov. Non ita Scholia. SCH.]

Ksigai restituit Boeckhius cum Hcrmanno e Scholiis
et codicibu.';
Kilqiv nonnisi editionum yeterum auctoritate nititur.
Mox V. 38. nietro repugnabat xXiuQov., pro quo alii xXagov, pro-

V. 37.

batum Hermanno
tum fuit. SCH.]

et

Boeckhio.

[Ibidem yiXd^ais Pauwii inven-

'

nr&IONIKAI

152
^itocnccg,

45

zvQiov og stdvtcw ttXog

ccva;

oj

&',
80

oiO^&a %ccl Jtdcag 'neltvd^ovg

o66a

ra %d^o)v yoiva

iv d^aXdOGci

cf)vXX'

dvajTt^i:iei

')(^cjJt66aL

Jtora^iolg i/jm9^ot

'nal

%v^iaCiv QiJtatg %

dvi\.ic>w

vlovLovxai, fca xi \xkl-

Xti, y^cjjtod^tv

85

t66tTai, v xad^oQclg.

50

tl

6t XQiq VMi

6ocp6v dvTicptQi^ai,

rtciQ

TavTcc yt66ig

iQtco.

iv.to

^d66av

Utq. y

tdvdt, VML ^itXXtig vjtIq :t6vTov

^iog tioyov

jtOTi

tvd^a viv dQyi:toXiv %iq6tig., inl

55 va6iohav

90

vdjtov ivtlvaL'

oyd^ov ig d^icpirttdov
ftoTvid 6oL

Xaov dytiQaig
vvv 6' tvQvXti^iov

Ai^va

95

tvvXia vv^icpav 6oj^a6iv iv yQv6ioig :tQ6cpQGW iva OL yd^ovog ai6av

di^tTttL

avTiva 6vvTtXi&tiv 'ivvo^iov 6o3Q7i6tTai,

ovTt :tay'jidQ:tcDV cpvTav vii]:toivov, ovt

100

dyvaTa

d^riQ(5v.

T^d^L :tai6a Ti^ttaL,

60

ov Avrog ^EQ^dg

tvd^Qovoig "SiQai6L val

'Avt.

Faia

y.
105

avtXoiv cpiXag v:t6 ^iaTtoog oi6ti.

Tal 6' i:tiyovvidiov zaTd^r^Kd^itvaL ^Qicpog avTalg,

vivTaQ iv ytiXt66L val du^Q06iav

(?ra|of(>t,

&}^-

6ovTaL Ti VLV d^^dvaTov

Zriva za\

Xoig dyyi6T0v, 6:tdova

V. 48.

avTuTg,

;i;coT

V. 48.

v.

jror'

110

dyvov ^A:t6XXc3V% dvdQa^L ydQ^ia

v.

50.

sl a

ys xgf] nccg eocpov

cpl-

jtrjAtor,

v.

62.

64. (lulaiv,

Male vulgo xwtb nox advcrsus lcg-em rarminis. Plu%& xi noQ^zv, undc Bocckhius iubente Ilermanno

rimis in libris est

inventum a Schmidio [confirmatum Scholiis.

vulgo erat fl8f y^XQ^ ^^''- ^^Q oocpov, Heynius delevit xrv/, quod sensus postulat, retinuit ys fulcrum eiiciendum [cum Scholiis ct plurimis codicibus. SCH.].
%(ono^iv
SCH.].

V. 62.

scripsit,

Mox

V. 50.

[Optimi

libri 9rjKcciisvai, d-rjadfisvai.

Ex

Bodl. y re-

PYTHIA
65

153

IX.

'Aygea xcd No^iov, toig 6' ^Aqi^tolov 'naXHV. 115

cog ccQ^

ditav tvTvev TSQ^tvav

ycc^iov TtQaiveiv tb-

XtVTCCV.

coxem

ijtH)>o\.dvGiv ijdrj d^eav

d*

"EjT.

y.

jrQaitq odol te ^Qaytlai. Ktivo v.tlv a^iaQ 6iaiTa6ev'

d^aXa^icp

120

6t ^iiytv

Iv jroXvyovOoj jli^vag' iva v,aXXi6Tav noXiv

70

d^icftJfH %Xtivc(V T
v,ai

vvv Iv

125

atxiXoig.

KaQVtidSa

IIvd^cjVL viv dyad^ia

vlog tvd^aXtl Ovvtui^t Tvycc

%v%a viy.doaig dvtcpavt Kv()dvav, a viv tvcfQOv

130

dt^tTai,
'iiaXXiyi'vai7ii

75

JtciTQa

do^ccv i^itQTav

dQtTal

^aid

dxod

6'

6'

dyayovT

djto /JtXcpav.

2tq. 6\

aitl ^itydXccL JtoXv^ivd^OL'

iv ^iay.ooiCi jtoiv.iXXtiv,
135

Oocpoig' 6 6t y.aiQog o^oicog

JtccvTog tyti xoQvcpccv.

80 oih aTi^idOavTa
tJtQccd^t

tyvov jtOTt

y.ccl

loXaov

viv tJtTdjtvXoL

Ofj^aL' tov,

QvOiyrpg

ytcpaXdv

ijttl

Ev140

cfcc6ydvov dy.^ia, KQviJ^av tvtQd^ vjto ydv

6icpQY^XdTa 'AucpLTQV^avog

od^aTi, JtaTQOJtdTG)Q tvd^a ol I^JtaQTCJV ^ivog 145

xfiTO, XtimiJtjtOLOL Kcc6^itiG}v ^itToivi^Oaig dyvLaig.

TtTit

85

ol 3cal Zr^vl y.iytl6a 6atcpQ(iyv

'Avr. 6'.

iv y.6vaig cq6l6lv 'AXyiirjva

V. 79. syvtov

stituerunt Oxonicnses. Ibidem avzutg Boeckhius.

Statim post v.
64. (iriXcov libri omnes.
SCH.]
[Legebatur 'iyvcov. Quod reposui, Pyth. IV, 120.
V. 79.
metro firmatur, licet ibi quoque optiraos codices altera forma obsederit.
Eandem correctionem impertivi Isthm. II, 23. Ita enim
postulat analogia ; videndus Ahrens de coniugatione in JTl p. 10.,
qui Hymn. Cer. 111. iyvav correxit; Pindari tunc non meminerat.
Buttmannus Gr. ampl. II. p. 14. Lobeck. dubitabat. SCH.]

nv&IONIKAI

154

'.

diSv^iav y.Qattpi^iaxov od^hog i)iav.

xacpog dvrjo
^iTjdt

oq '^HoayXH Oto^ia

r/g,

/liqv.aiav

vbdxav

^itj

150
:fcrQa|3aAAft,

d\ ^iiuvarai^ rd viv &Qt-

ilm^to zal 'IfprjiXta'

tolOi ttXtiov ln

tvya

oca^idoo^iai

155

n :tad^av ioXov.

XaQitoJV 'KtXadtvvdv

90

^irj

jtf

cfaLu

Xi:roi y.ad^aQov cpiyyog.

NiGov

Alyiva tt ydo 160

iv Xocfn tQ\g 6rj TCoXiv tdv6' tvyXti^ai^

CiYaXov cqiayaviav tQyoj cpvyaw'

ovvtztv,

tl cpiXog

dotojv,

ti'

^Eit. 6'.

tig dvtdtig, to y

ivvcp ^ttnova^ivov tv
ft)]

V.

88.

Iv
165

Xoyov pXdittcov dXioio yiqovtog yQVrttitcD.

ail

V.

91.

tvxlH^ev

[iifgipiHXfi Scholia et Hbri plurimi. Versu 88. libri

Pindarica fornia af, attestata Et. MS. apud
Rulinkeniuiu in Heynii Excurs. ad Virgil. Aen. II. p. 319. (ed.
1803.) sive Opuscc. p. 411. Friedeni., restituta Boeckliio est. De
variis fornils particulae A'ide interpretes Grcg. Cor. p. 345 seqq.
Crameri Ann. Oxx. I. p. 71, 10 seqq. Quod apud Cramerum Ann.
Paris. III. p. 321, 27. at forraa jroa nsiGnvdqcp tw Kcefiiiqilreperta fertur, quum Pisandri nomen in Pindari locum subrepsisset,
uti siniilitcr alias factimi annotavit Ruhnkenius, xa KofjLSiqii adSCH.]
iecit sciolus aliquis.
Intolerabilis hic videtur omissio subiecti, quum in anv. 91.
tecedentibus de aliis, de heroibus Thebanis sermo sit ; quare scribendum censeo xovds. Quo admisso etiam cpvycav erit niutandum.
Pindarus quum scripsisset
mature excidit 0, unde Alexandrini, qui
inveniebant scriptum, lioc in cpvycov transposuerunt; vide de antiquiorc scriptura et de transpositione in
recentiorem eximie disputanteni Boeckhium in Dissert. dc Crisi
Pindar, . 17 seqq. Sic ortiis nominativus, quem agnovisse grammaticos e Scholiis liquet. jNominativo autem posito, tovSs in Tcivds
mutari debtiit, qiiod factum. Ccteriim de apostropho in (fvy6v&'
cf. eiindem Bocckhiuni in Disscrt laud. . 6. [Librorum scriptura
ivyiXH^ai scrvata Beckius cpvyovr' dcderat, improbatum Boeckhio,
qui nominativuiu cpvyoiv exeniplis haud aptis defendcbat. quem
Scholiasta tainen iam legit. Hcrmannus Opiiscc. VII. p. Ifi3. faIdqiie eo
cili medcla fVHkH^ag reponit, qiiod reccpit Berpkius.
aptius videtur, quia in seqq. quoque victorein ipsuni appellat poeta.
Ac cpafii mediae orationi intcrpositum habes etiam Pytli. 111, 75.
Kayserus TcoXlxag pro noXiv t('cvS' proponit et <pt;}'oi'^' retinet.
V.

ccsl

87.

vel atfl (lifivaxcti.

^TrON@,

^TFON

Ego putabam verba

Scholiastae: 6 6t Xoyog ano tov vixrjcpoqov.

PYTHIA
95

155

IX.

Kilvog ctlvHv al tov lyy^Qov

6vv

itcivrl ^1'ftoj

nXtlGTa

yt

diy.cc y.ccXa

6t

viy.ccCavTci

(OQiaig Iv

v.ccl

^t^ovr h've:iv.

170

TtXttaig

UaXXttdog ii6ov acfcavoi %^

lxara

G>g

cfiXTaTOV
ItaQ^tviv.cd n66iv

100 vlov tvyovT\

175

rj

TtXtOivQccTEg,

ol

iv 'OXvunioioi Tt v.cd

Fag

atd^Xoig tv rs

Iniypoioig.
diil^cid'

105

Tial

la\ d'

v.al

Qa^vv.oXnov
na6iv
Tig cloi6dv

oji^

V.

naXaiav doiav

96. avv T Sina

V. 104. ditpav

2tq. t.

av.iio^itvov flQccOGH yotog avTig iytioai

Icdv
diicfl

Suv

fjtiter,

v.

Jtooyovow

oioi ylii5i06ag

yvvaiv.og t^av

102. Trarrfcc'

v. 105.

180

v,

103.

ovv

et doi-

xai 7iaJ.aidiv 86 ^a zicov

indicium continere scriphirac qrcri, qiio reposito et svxXtt^ai et

Formam qpart satis confirmat Aritpvycov non erunt mutanda.
stoph. Ach. 771. et Pindaricum qcavri. SCH.]
Retiueam Tuigatam lcciloncm plurimorum librorum
V. 9(i.
navtl 9v(i0} ovv rs Sina. ex animo iaudarc et non infra
mcritum; hoc enim nunc cst cvv Sina. Sic haec recte iungunDefendit idcm Tatur ut aiia multa cumulatc posita cum vi.
fclius.

V. 102.
tae.

[Vera scriptura Ttaoiv ex

Versu 103. dv Ilerraannus

ct

lihris plurimis reddita poeBocckhius ob constantem usum

SCH.]
Optime nunc habetur 7rAata 56|a cf. Boeckhii Nott.
Critt., quod Tcllcm intcllectum omnibus. Contra metrum essc 86^av Tfdov hodie in vulgus notum csse potest; nec minus damnanpoetae.

T. 105.

dum

dd|ov Imv, quod ab Oxonicnsibus raale coniectatum nuper

denuo propositum. j>Iala hic tertia persona post antecedentem
secundam, tjs autem nunc substantivo carens de homine nescio
quo, qui poetam excitet, tam ieiunum cst, ut nihil unquam repcriatur ieiunius. De ceteris vide cxplicationem. [Libri violato metro doi8av Sitpav dxfiofisvov no. j;o. ccvrig iyfloai xal nalaLav
(naXaidv Aldns) S6^v Tfcov trgoyovcov. Schmidii emendationem
secutus Boeckhius dotSdv 5. d. no. XQ- avrig iyfJoai xai naXaid
So^a TScov Tiqoyovcov dedit. Scholia: Siipcoar] ttj cpSfj nqosTt9ivTa,
Siipcocav coStjv tw &iXftv
t]
dxsio/ifvov fif Y.al 9'soa7rsuorra.
vfivflv v/xds nqdoGfi rtg iul xai dvayKa^si fTi tovto vnousivai
nai cvfinfqiXaflv ttjv rcov nqoy6vcov vficov So^av. Ex his perspexit Hermannus 1. c. p. 164. corriffcndum esse ita, ut dedi. Vide
Commentarium. Nec Bergkius ifis 6 cov r/g doiSdv Sitpav dx.
iysTgai xai naXaidv So^av 'iccv nooyovcov male scripsit. SCH.]

nreiON iKAi

156

"lqa6a jrQog

e,

^Avraiov ntta KaXXiKoiwv ^va-

stoXiv^

'novQav

CtiJQeg txyazXia

Tav ^iaXa rtoXXol aQiGTrjeg dvdQav

Cvyyovoi, ^oXXol dh xl ^eivav.

185

ai/teov

l:td

d^aritov

eldog

tjrXevo

110

%Qv6o6Te(pavov 6e ol "H^ag
^taTr^o

aKovCev

/lavaov

iv

itoT

"AQyei
oiov

195

evQev TeOOaQamvta %a\

oVto) ^taQd^evoiOi,

rtQiv ^itGov ftftQ

dyavog'

ttQnaOiv avtL%
6'

heXev6ev

ded^Xoig

dvTiva GyrySoi

eXelv^

eOtaOev yaQ djtavta ypQov Iv

Szvtatov yd^ov.

115 Cvv

Tig

200

diav.Qivai itod&v.,

riQacjv,

o6ol

yaiiPQol

6cpiv

205

iqX&ov.

ovTG) 6' edidov

'

e'.

6e Q'vyaTQl cpvtevov

yd^iov,

v^XeivoTtQov

*Avt.

djtodQt^^ai

"iiaQ^ov dvd^rlGavT
e^i^eXov.

190

Al^vg aQ^io^ov %6Qa

vvy.cpiovdvdQa' ^fOTi

yQa^^icJc

'E^. e.

amdv

^ev

^r(j

xo-

6^i^6atg TeXog e^mev d%Qov, 210

ei:te 6'

120

d^icpL

Iv ^ie66oig d^rdye^d^ai, og

dv rtqmog Qoq(bv

ol il)av6eie :te3fXoig.

tvd'^ 'AXt^ida^iog,

i^tel

cpvye XaLijJi^Qov dQo^ov, 215

jtaQ&evov %t6vdv %eQl %eiQ6g lAoW

dyev l7t:tevTdv No^iddmv Sl

xeivoL
,

cpvXX'

125 noXXd
V.

irtL

o^llXov.

rtoXXd ^ev

dUov

zal 6Tecpdvoi^g'

6e :tQ66d^ev :tTeQd 6e^aT0

vl-hScv.

220

123. TtoXld [itv

Heynius. Libri plnriini "/Qcffcaj', Pal. CVgaoffa.

Plurali praetcr Phererydein in Sclioliis h. 1. usus Ilcrodotus IV,
159. Adde 158: fCTi dir rm Jjw^w rovroj ovvofiu^IqocGa. SCH.]
V. 114.
[ttqos TfQfiaciv Bcrgkii coniectura.
SCH.]
V. 116.
[Bonorum librorum a^fijoft probat Beckius. SCH.]
V. 123.
[Libri fiiv. Correxit Boeckhius. SCH.]
V. 106. ["/QCfCa

PYTHIA

157

X.

nYOiOMKAi

r.

innOKAEAt OESSAAOt
UAIJI JIATAOJPOMSli.

r o p

i^ ^ KJ

y.(xxaiQa

1.

o d

Aaxsdttifiov

yhog

c.

i.

GeOOaXia' itatQoq

aQLCvo^iaxov
V.

*-<

h a

V.

3.

6^

d^KfOtiQaig i^

hog

'^HQav.Xevg ^aOiXtvet.

'HgaxXios

Pyth. X. V. 1. [AansSaificov praeeunte Becklo ex duobns

pro TOcativo editum est, qui locura non habet. SCH.]
V. 3.
'HgaKlBvg Boeckhius scripsit pro 'HqaKXioS'
[Vide

libris

de

illa

forraa Nott. Critt. ad 01. XIV, 10.

SCH.]

nT@ioNiKAi

158
XI

zo^ifftG}

5 ^AXiva

r.

%ax axaioov; cDyXd ^ie Tlvd^a

neXivvalov drtvH

ve y.cd ro
5

te :tcddeg, "InitonXia td^tXovvtg

dyayelv irCiKoniav dvdQoiiv zXvvdv oTta.

10

yeverai ydg did^Xav

'Avv.

'.

6 TlaQvd^iog avvov ^v^og

diavXodQo^idv v:tavov :tai6cjv dvitiJttv.
OvQarcf) sTtQiy.TiovcDV d'

10

"A:toX?yOV,

yXvKv

6' dvd^Qcojtcjv

viXog dQyd te 6ai-

^iovog oQVvvvog av^evai'

\iiv

rtov veoig ye ^nidtOi vovv

v6 dt Ovyytvtg iu^i^aTcev LyveGiv :tavo6g

'OXvi-iTtLOViv.a

b\g

15

tJtQa^tv

rtoXe^iadoy.oig

20
'E:t.

'.

"ylQeog ojtXoig'

15

d^fJTiev

61 vmI ^a&vXei^iav

vjto

KioQag dycov
25

^tivQav yQavr^Gijtoda QiQLvJav.

tOjtoivo lioiQa vai v6viQca6LV

Iv d^iioaig dydvoQa ^tXovvov dvd^elv 6cpi6LV'

T(DV 6' tv "^EXXddi vtQjtvcov

20

Xayovvtg

oXiyav

ovy.

d66iV^

fi^

Zvq.

/3'.

cpd^ovtQaig

iz
30

&tc3v

V. 4. Ti; et Tcaqu KCiigov;

v. 5. Q^tXovtfg
v. 8.
Ktvovcov 6 TJaqvdooioq
v. 11. xiolai (irjdtGt etinga^E'
OvlvfiTiioviza
V. 14 seq. "Jqsos onkoi-

t' 'Aficpi-

v. 13.

OLV &rJK
[Scholiia un<im scripturam Kara yiatQov noi'unt in eaV. 4.
que explicanda se torquent; solum lemma ostendit naQu Katgov

vel

ut cod.

Gotting.

KATA KAIPON

tcqos

KatQov.

Vetiistissima igitur

lectio

quam monitu

Ahrentis mei rectius in elementa sua resolutam reddidi poetae. Librorura naqu KatQov interpretis est.
Comparat amicus Theocr. XIV, 10: davxa o^vg,
Ttdvv' i&tkcov Kaz' aKUiQov.
Sic enim scrihendum esse. SCH.]
V. 8.
[azQarcp r d/icpfHTiovcov Boeckhius.
Sed recte Hermannus Opuscc. VII. p. 164. labantcm versura fulsit. SCH.]
V. 11.
[Quum libri partim Ttotai te cum lemmate SchoHorum, partira Ttoig re praebeant, Bodleiani y scripturam recepit
Bocckhius. Paulo post v. 13. 'Okvfinioviya libri omncs. SCH.]
V. 14 seq.
Vetus lectio est
[Vulgata a Schmidio profecta.
"jQtog onloig. "E&TjKt.
Sed quura Rom. 9fjxsv nai praebeat,
Boeckhius &fjy.Ev ds xal coniicit, idque postulat Hermannus I. c.
p. 165.,

ego

fuit

ascivi.

ad'vXtincovu dycav

Cf.

ad vers. 69.

Deinde librorura errorem

vnb Kljqag cmendavit Schmidius.

SCH.]

PYTHIA
^iEtaTQOJtiaig i:tizvQ6aiev.

djTquow

y.iao.

159

X.
'

d^wg

dq

v^ivrjftog

ovtog dvt]o

yiyvttaL Gocpolg,

35

evdai^im' dt xra

og av %tQ6lv rj ^todoiv dQttrc y.Qat)J6aig

td ^tpQt di^&Xnv tXi^ toX^ia tt y,al O&ivti^

25

y.al ^omv tti vtaQov

'Avt. ^.
%at aiCav vlov idi] tvyovta 6tt(pdvoiv IIvd^iGiv. 40
6 ^dXytog ovQavog ov .Tor' ^rog avtor

o6aig

(3t

pQottov t^&vog dyXataig d:tt6Lit6&a, ^ttQai45

vti TtQog .t6%atov

^tAooi^.

30

ig

'^

6'

vav6l

oikt Ttt^og

i(ov

dv tVQOig

FittQ^OQifDV dyojva i)^av^iatdv odov,

'E:t.

rtaQ

do^iat
y.Xtitdg

d^aXiaig t^iittdov

(ov

tv(pa^iaig tt ^dXi6t

V. 27.

0"'

36.

'Ait6X?MV

oq(^v v^qlv OQd^iav yvaddXav. 55

ovn(o et avroTg.
V.

50

orwi' tiiat6^i(iag i:tit666aig &tro

XaiQti, ytXa

ctav

p'.

IgtXQ-oH',

Qi^ovtag'

35

IItQ6tvg ldai6ato Xayitag^

oig itott

v. 29.

Bvqois av

v.

30.

d^avficc-

oQ&idv

[btcoito Bergkius cx septem codicibus,

V. 17.
Vide ad 01.
XIII, 41. SCH.]
V. 21.
[Eximie Hermannus 1. c. 9-fos oioc!. Tamen vulgata
videtur dcfendi posse. Vide Commentarium. SCH]
Cf. 01. XI, 23. Nero. IH, 30.
V. 24.
Pal. C Aa^j?.
faXr].

Isthm IV, 69.

SCH.]

[outtot' Boeckhius ex libris omnibus.

dedit.
Scholia
T&3 toiovtw, g^rjai , rcJ

V. 27.

Par. B
KOTi Kal n 7cqoiiqr]yia svTVXTJfiaTa,
:

Idem avra ex

nalSag iax^~
ovk ocvaBccTbg fiovov 6 0VQa~

SCH.]

rog.

cum Scbmidio

^goTov. SCH.]
Sed Par. B et
ivQoig av.
Bodl. y secutus est Boeckhius; neque aliter Scholiasta alter:
Triv tn avTOvg ayovoav ovh dv fvqotg odov.
Ignorat tamen
particulam etiam Eustathius, qui Prooem. p. 5. affcrt verba:
Navci S' ovTS ns^og ioav svQOig ig 'TnfQ^oQtovg uSov. SCH.]
V. 30,
[9'uvfiarav Schmidius.
Libri &av(ia6Tav. Vide ad
01.

V. 28.

[Bergkius

V. 29.

[Xiibri

I,

28.

V. 36.

dice.

ivootg,

fvgrjg,

SCH.]
[oQQ-iav Boeckhius

SCH.]

cum Panwio ex uno

alteroque co-

..

nV&lONlKAI

160

MoL6a

6'

TQo^toig

ovz a:to6autl

t:tl

).VQicv Tt

40

I'.

2tQ. y

6cptTtQ0i6i' ctavta bt yoQoX TCaQxi^ivGiV

^oal navaycd t

fa'Acjr ^oviovxai'

60

^acfva Tt yovoia v.o^iag avadr^CavTtq tl)yaTCivat,oi6iv

tvcfoovaq.
6'

65

ovTt yrJQag ovXo^itvov v.izQHTai

ItQa ytvta' ^tovcov 6t v.al ^iccydv cktQ

voGoL

'Avr.

olv.ioiGi (pVYovttg

d^Qa6tic<

v3tiQ6iv,ov Ni^itCiLV.

45 ^oXtv Aavaag
av6Qav

ig

itOTt wfcag, aytlto 6' ^Axtava.,

o^iiXov

[lay.aQcov

'AaX

tittcpviv Tt

Q^tcDV

50

70

VoQyova^

Jtoiv.iXov v.aQa

75

6Qay.6vTCiV cfo^aiOiv ijXv&t vaGioiTaig

Xid^LVOV d^avciTov cfiQCiv.

y.

6t ^tviav v.aQ^icc

iuol 6i d^avuaOai

TtXtodvTCiv ov6iv :toTt cfaivtTaL

'Eit.

t^^itv a:ti6T0V.
v.cD:tav 6yd6ov.)

tayv

^fQGiQccd^t.,

yoiQd6og

tYV.cD^iiGiV

yaQ acoTog

in^

v^ 40.

aXXoT

6' ay/.vQccv

tQti6ov y&ovl 80

ccXv.aQ :tiTQag.

vciVGiv

ccXXov coTt \JLiXi66a %^vvtL Xoyov.

eikanivd^ovacv

v.

54.

Mg

zs

51 seq. [Scholia Arist. Nubb. 107: nivdaQoq- Kconav T/Sr]

Ibid. ad v. 738. c x d 6 a g legitur Pro aAxcg boni
SCH.]
libri dXxdv.
[De corf particula ex duorura librorum wrE cruta
V. 54.
vide ad 01. XI. 90. SCH.]
[Libri rov 'Innonlta', accusativum ducibus Scholiis
T. 57.
reposuerunt Rittershusius et Schmidius. Sed quum dictio poetica
non fcrat articuhmi, Hermannus 1. c. t6v 'Innoxlsa a' szi rescripsit, pro quo tov 'Inno-nXia norl malit Kayserus p. 63. Sic
jNam quem teste
patreni Hippocleae cognominem nacti sumus.
Scholiasta ad v. 22. pro patre pueri victoris venditant Phrician,
is ex V. 12. exsculptus videtur prave intcllerto. Phrician potius equum
Tictorcm audiendum esse collegit Hermannus ex Eustathii Prooeni.
p. 6., quiequum aPindaroxgarjjctTToda vocatum tradit. Ahrentis iudicium de Dial. Dor. p. 146. in Addendis proposui sero cognitum. SCII.]
Correxit Ilermannus; cf.
[Libri tv ri naXaiztQOig.
T. 58.
de positione particulae ad 01. VI, 53. Aunc tamen idem Heynianum iv r av se praeferre significat in lahnii Annali. 1841.
V.

fioi

xdo a ig.

33, 3. p. 256. SCH.]

60.
V.
[1'xvt^f ys

metricorum

correctio.

Libri

meliores

'

PYTHIA
55

iX^to^ciL 6*

6V

161

X.

^EcpvQaiav

2tQ.

6'.

85

nr^vHov f?.VKHC(V ^Qoy^eovtav i^av

Tov '^I:r:royAta (f hi Kal ^iaXXov 6vv doidaTg
txan Grtcpiivov '&cnjt6v Iv aXi^i ^^rjGt^iEV tv v.a\
d^iq:l

^raXaittooig^

90

vm\ faQ
tttQoig ttiQov tQog vni'AVi6B cpQivag'

viaiGiv tt :taQ%^ivoi6i ^iiXrjua.

60

6'

rojr

tvyMv

'Avr. 6'.

ty.aGtog ooovti.,
y.tv

aQTtaXiav

Oyid^oi

tav

cfQovtida

95

jrQ

:To66g
tci

6'

tig

iviavtov (xtiy.uaotov ^QOVoij6ai.

ytiitoi^a itvia :tQogavii So')Qayog, ogjttQ

l^av

:toi-

:tvvow ycxQiv

65

Tod' t^tv^tv ccQ^ia

cpiXiow cpiXiovt,

loo

IhtQidcov tttodooov^

ayav ayovta

:tQOcpQ6vo3g.

'E:t.

ntiQCDVti 6t

XKi v6og

V.

57.

y.a\

yov66g

iv ^a6ciV0} TtQi:tti

6'.

105

oQil^^g.

rov 'JnnoY.liav tTi

v.

58. IV t nal.

CO. ^nvt^b ys

iKvi^s (pqivag; Par. B Xrt|s rag (foivag.

Iliiic qinini Hcrmannus vTiiKvi^tv cpqsvas scribcndiim coniecisset
idque len;isse
Scholiastam, qui vntKlvrjas in explicatione posiiit,
Kocckhius

alteram rerbi formani mctri ffratia restituit. INam Pindarus, nhi

longa opns est, sxr/^f, ubi brevi, txvias usurpat. Vide ad Pyth.
VIII, 33.
Vetus tainen mendiim, qinim Scholia BL Hoineri II.
A, 4()9. apponant: Kal yag frsqoig tvsqcov tgsig tyivi^f rpoivag.
Et. M. p. 379, 39: Kal yuq hzaiqoig ixaiqcov invi'C,tv iqcog
cpqivag.
SCH.]
V. 62.
[Quod Bergliius in Zimmermanni Diar. Philol. 1836,
4. p. 36. a glossatore expulsum opinabatur verbuin 1'indaricura
id ipsum nunc in verba poetae intulit scripta sic:
dfitvaitnrj
,

Nam Eustath. Prooera. p. 10. dfitvdfitvaitnfj ktI.

cpqovTiSa a. poeta dictuin esse prodidit.
Mirura profecto
glossatorem
qui vocem poeticam voce poetica explicuerit
ma-

Tvxcov

x'

citnfj

gis mirum quod Bergkius ei vocabulo fragilis, varii mutabilis,

caduci significationes affingit. Sed ut vocabulum id significet
quanquara cave putes
vide ad Eust. notam meam et Rostii
Thesaur. L. Gr. s. v.
ipsa illa significatio sententiam cor,
rurapit, quara verissime explanavit Dissenius.
SCH.]
Piud. Carm. Sect. I.
11
,

nTBIONIKJI

162

r.

iiadeXcpEovg ^itv l:taiVi^6oiiiV iGXovg, oti

70 viiov

(ptQovtL vo^iov
6'

0t66aX(av

aviovTsg- iv
^tatQmaL v.t8va\ noXiow v.vpiqva6iig.
V.

69. DiSBXcpsovq Se r

ayad^ol6L v.HxaL

in.

110

v. 71. Htlvrat.

[Boeckhius dSflcpiovg (ifv. Libri dSiXcpfovq r (cum

ts , sed ut particulam quidam prorsus
ignorent. Schmidii yiaSikcpsov? 8e obtulit Par. B, Heynii Sb t
Homericum est, non Pindaricum. Adoptavi Hermanni emendationem 1. c. propositam. Vide ad v. 15. SCH.]
V. 71.
[xfirai ex libris melioribus petitum agnoscit Scholiasta, qui de schemate Pindarico admonuit.
Ceterum unus ex
X.

69.

Icmmate Scholiorum) vel

Scboliastis tV^' legit.

SCH.]

PYTHIA

XI.

163

nYOlONIKAI

lA'.

ePAHYAAIHt OHBAIOf
HAI^I ZTAJIEI.
S

!>

h a

c.

'^
/
w
/ WW X <^ / ^ \J ^v^
^ W
X
V^ W
WV^ V^
\J<J
A

/
_
X
X
v^

\J^ w
wv^ v^ w (^
/

V^

V>

'

v-/

>-/

v^

^
/

v^

v^

vy v^
|)

n d

i.

/ V*"^
X
^^

/
<<J\J KJ ~ <U ^ v^
v-/

V^V>( W
X
^^
/
v^>^ v^ V^<^ V^

V^"

KJ
/

w v^

,
v-

/ v^ / w

^-N
v^v^ v^

lv(5jiou xoQi, Ue^iaXci ^itv^OXi^^Jtiadov dyviatig,

Tf ^fi)xo9^f Jtovtiav o^iod^dXa^t Nt^Qrjidav,

'/voj

frf

^aTQL rtaQ MtXiav

(Jrv ^HgaKXtog dQi^voyovoj

')^Qv6tG)V

ig

advrov tQiJtodov

d^r^OavQov, ov rttQiaXX' ltiy>a6t Aoiiag,

V. 2,

'Ivco

Se

V. 4. fiazfqt.

Pyth. XI. V. 2. I'lvc6 ts Boeckhius ex Bodl. y, quia oppoSCH.]

sitio plane aliena a fine poetae Tideatur.
T. 4.
[fiuTsqi de Pauwii sententia receptum cum Hermanno
expulit Boeckhius. SCH.]

11*

nVIONIKAI

164

IJ.
'Avt.

'l6^ir^viov

6' ori'j:t|f j',

'.

aXadta, ^iavtiow ^GJzov, 10

::taidg'Ao^oviag^ tv&a y.ai vvv tJTivo^iov rjOGiidav

^TQardv OLiayvQta VMltl Ovvi^itv,
ocpQa 0t^iv ItQav IJi^d^oivd tt xal OQd^odUav 15
03

10 yag

axo 6vv

o^icpaXov ztXadtj^tt

t7ttajrvXoi6L

t67rtQa,

Sripaig

'E:t.

Ib

iv Toj

Qa6vdalog

tQLtov

tJfL

d.
20

XaQiv dydiVL tt KiQoag^

tLLva6t

t6tiav

ji'

6tt(pavov rtatQomv ^aXojv,

Iv dcpvtaJg aQOVQaL^L

IJvXdda

viv,&v ^tvov Ad7ic3Vog '0Qt6ta.

2tQ.
Tov

drj

/3'.

cpovtvo^tvov HatQog 'AQ6iv6a KXvtai^ivi^-

6tQag
%tiQ(DV v:to

25

zQattQav tz 66Xov tQocpog avaXs 6vgJttv&iog,

AaQdavida y.^Qav IlQid^iov

20 Ka66dvdQav jtoXioi yaXv.oi 6vv 'Aya^it^vovla
67t6tt

il^vxa jtoQtvd' 'AxtQOVTog

V.

6.

[lavTitov

hatiav

ifivccctv

v.

V.

8.

ofirjyv^icc

14. Tgtrcs

dvxdv Jtao

v.

30

tv6Y,iov

10. KsXccSfjrs

v.

13.

v. 21. Tiogsv'

[Ex scriptura coraplurium librorum (lavzsicav Herquod Boeckhius edidit. Paulo post ofiayvQfa dialecto findari flagitatum dcdit Boeckhius, ut Isthm. TI, 46. cfiayvqis est. Cf. Ahrens de Dial. Dor. p. 133. SCH.]
V. 10.
[xj^adjjcir' Ileynius.
Vulgata propter hiatum into\. 6.

mannus

elicuit

SCII.]

ierabilis.

[Recepi cum Bergkio elegantissimam Hermanni

cmcndatiunem Opuscc. VII. p. 107. prolatam. Legebatur tfxvaasv
kaziav, in quo olfendit omissio genitivi et loco non suo positum
TtuTQcoav.
Kayserus p. 65. afivaasv
viY.av non probabiliter.
SCH.]
V. 14.
[xQiToq sola ed. Romana. SCH.]
V.

13.

V. 20.
[KaGuvSQiuv simplici c aliquot libri et Scholia. Falso.
Vide ad Ibyc. Rheg. p. 135. SCH.]
V. 21.
[Alii noqtvasv, noqiasv.
Par. B secutus est Boe-

ckhius.

SCH.]

V. 23.

Boeckhius.

[^oxov Bodi. y (^ixov Par.

SCH.]

et Ven. F).

Repudiat

PYTHIA
VYjXiqg

yvvd.

165

XI.

Jtovegov viv

ag^ 'Icfiytvai

bi Ev35

Qi:f(>j

Ccpax^ti6cc TrjXs TtavQaq tv.vi^tv

^aqvnaXa^iov 0Q(5ai

yolov;
hiQGj XaxH da^ia^o^iivav
tvvvyoi :naQayov %oltai; to 6\ viaig dXoxoig
tX^i^tov d^inX(iXiov MiXviJ^aL t d^idyavov
rj

25

dXXotoiai6i yX(,)66aig'

'Ert.

40

/3'.

nav.oXoyoL 6t jfoXitai.
i6ytL Tt yc(Q

30

oX^og ov ^itiova cpd^ovov

o dt ya^i^Xd itviow dcfavtov

^i^dvtv

^itv

45

^Qi^iti.

avtog )]oog 'AtQtidag

VKCDV ^(OoiTo v.XvtaXg iv 'A^vKXaig,

6Xt66t 'VOQav,

\idvtLV t

StQ. y
^EXiva JtVQCo-

i:ttL d^icp'

50

d^ivtcw
6'

Tqcocjv 'tXv6t do^iovg d^Qotatog. 6

dqa yioovta

iivov

35 STQocpiov

ii.iv.tTO,

via

IIaQva6ov Ttoda vcdovr

Jticpvtv Tt

liXXd yQovi(p

^iaTiQa Q^rJKi t

6vv Aqti

55

ALyi6%ov iv cpovaig.

V. 24. XfXfi Safxali^ofi-cvav

23. iKViGS
V. 35. f|txro via Ktcpala
32. Jxcor

V.
V.

v.tcpaXd.,

t.25. Ivvvxioi

v,

36.

nagvaaaov

et dXXcc ys jjooVcd

fVulgata quum metrum evertat, Par. B scripturam

V. 24.
SCH.]
posuit Boeclihius.
plu[Libri fViv^^o/, nisi quod Ven. F 'svvvxov.
V. 25.
Relativura pronomeii, quo explicatio Scholiastae
rimi t6 Sj].
OTCfQ refertur , simul exactam syllabarum responsionem Hermannus deslderans 1. c. p. Ifiy. versus strophicos omnes ad eam
normam adigit , quae comparet in secunda et tertia antistropha.
Igitur 1. c. p. 169. in hoc versu scribit: ivvvxia naqayov xotfnifia&^' o viais Ao;^os; versu 4. nagu, 20. oiHTQorara pro
KaeGavSqav, 36. zJsXq)bv viio noSa, 52. dvoc noXiv. SCH.]

Tum

V. 35.

Pro

vicc v,sq)aXu

optime nuper Boeckhius Heynio au-

v. 36.
ctore restituit nominativum. [Pal. C via nscpaXd. SCH.]
Vulgo dXXd ys x^ovca ovv "Aqst. Sed ys fulcrum plurimi libri omitPro xQovo) Boeckhius e Par. B posuit xQOvlo), ut tribratunt.
chj-8 sit hic in basi, quemadmodum in ceteris strophis, probante

Hermanno.

'

nVQIONIKAI

1()6

lA'.
^Avt.

"H

^',

03

cpiXoi, v.a%

a^ev^iJtOQOvg TQiodovg Idivdd^riv,

oQd^av ztXevd^ov icjv to:tQiv

tig ave^iog cIgj

rj ^ie

nXoov

40

tj^aXtv, o)g

6V

60

aytatov tivaXiav.

MoL6a., todlttov,

ei

y.i6d^n 6vvetid^tv JtaQe%eiv

aXXa taQaOCeiiev

cpcjvav vJtaQyvQov, aXXot

JtatQi TLvd^ovUuj
to ye vvv rj 0Qa6vdain

'^

45

Iv aQ(.ia6i v.aXXiviv.oi ndXai

OXv^jtiav dyoJVGJV :toXv(pdT(DV
e^ypv ^odv dy^tlva 6vv ikjtoig
V.

38.

y.

evq)Q06vva te %al 66^' ImcpXeyei.

t(DV

ta

'Ert.

66

70

^iev

?/

et

afiivGinoqov rqioSov

V, 42.
qhXiiv.
aXXcc xqr} TaqaaaF(j.sv.
^
V. 47. 'OXvfinia z
v. 48. f^^oy

41.

v.

v. 43.

GvviO^iv nanv9iovi)ia)

V. 38.
[Vulgatum t/ q mutavit Boeckhius, coll. Pyth.lX,38.
SCH.] Lectio est ar' dfiEvaiTtoqov rqioSov
contra metrum.
Unde Boeckhius xar' dfiivsinoqcov TqioScov posuit, quum Pindarus
O scriberet pro o ct a>. Hermannus xaz' dfisvaLnoQOvs zqtoSovs
,

scribendum iudicat, vehiti Hom. Od. IX, 153. dicitur Stvslod-at

Kazu vfjaov- Ceterura ostendit Boeckhius in Nott. critt. et in
Explicationibus ad h. l. plurali rqioSoi Graecos etiam pro singulari usos.
[Ego cum Hermanno 1. c. p. 170. accusativum praetuli, serraoni convenientiorera.
^ivtla&ai Kard ri esfr ctiam 11. P,
680. Cf. Boeckhiuiu de Crisi . 20. p. 53. Ccterum singularem iam
antiqui grammatici ob oculos habuenmt: Eustath. Prooem. p. 10:
'AfisvainoQOv z q ioS ov Ka&' 7]v dfisi^srai noqsia. SCH.]
V. 41.
Vulgo si fiia&a avvs&sv, laborante metro. Boeckhius
reposuit sl fiiad-co avvsri&sv.
Hermannus prae omnibus Mingarelli coniecturam laudat: si ftta9cti ys avvs9sv, quae mihi quuque
maxirae placet.
Mox v. 42. a;i;ior' dXXc: scripsit Boeckhius pro
dXlor' dXXa, et cura alils eiecit XQV ^"'^ raqaaasfisv perperam
intrusum.
Dcnique v. 43. Ilv&oviKCO restituit de sententia Hermanni pro lectione vulgari nv&ioviiico quae contra mctrura cst
et a dialecto Pindarica abhorret
quura Pindaro gcnitivus per
ov , non per co formetur.
[Hermannus I. c. p. 170. naqsx^f^^v
qui incvvs&sv posuit. Paulo post X9^ """ habuit Scholiasta
finitivum raqaaatfjisv dvri. rov rdqaaas xcvi fisrdcpsqs positum
dicat.
Ibidem nv9-oviv.co formatum ut Tlv^oxqriaro?, TIv^oHqavTog; ipsum riv^oviyioq est Andocid. de Myster. p. 6., nv&ovtKTj
Diod. Sic. XVII, 108. et in Inscrr. ; vidc Boeckhiura de Crisi . 28.
,

p. 77.

SCH.]

PYTHIA

167

XF.

2tq.
Ilvd^ol re yv^ivov

oiaTaPavTEg rjXey^av

i:il dTttdi(yv

50 ^EXXavida CTQaTiav

g)xi;tti.

6'.

9'f oO^fi^

iQai^av %a75

Ad>i',

6vvaTa

iv

^iai6\.ii:Voq

T(3v yccQ

tvQiOy.av t ^iioa ftx^0Tf^a)

rtoXiv

a^i

aXmia.

6X^(0 Tsd^aXoTa, ^i^icpo^' alCav TVQavvidGyv

'Avt.
6' (i(p'

$vval6i

aQeTaig TeTa^iai

80

6'.

(pd^oveQol 6' d^iv-

vovTai

55

Ti,

ti'

Tig

iUqov eXav a6vya

t veiio^evog aivav

v^Qiv
(x:re(pvyev'

V.

49.

yvfivol

V. 47.

v.

['OXvfinfav

omnibus

T. 49.
iia.

dva

V. 52.

et V. 55. aavxoc rs

libris

^iiXava

6'

54 seq. Legebatur vulgo:

dfivvovz' ara.
fl' Tig hiX.
56. fielavog av

Boeckhius.

rcstituit i<i%ov.

\yvfjLVol Pal.

iCyaTiav

(xv

v.

85

et

Libri 'OXvfinta x'. Ideiii ex

SCH.]
p. fi5. 'OXvfiniag.
Cum reliquis faciunt Scho-

Kayscrus

Rum.

SCH.]

av noXiv (Boeclihius afi') Bodl. y. Reliqui dvd vide

Ibidem fiaxQotaTO} plures libri. Omnes denique avv
oX^co.
Praepositionem delevit Schmidius. SCH.]
58. Vulgo cpd^ovtqol 8' dfivvovv dxa. Boeckhius ex ed.
V. 55
Rom. dfivvovrai dtcf, ut tk sl crasin faciant. De qua re iterum
Hermannus improbans
dixit in Dissert. de Crisi Pind. . 32.
haec coniecit: cpQ^ovtqol 8' dfttvovraf xdv fl' Tig ktX., quod
valde placet ; cf. Commentarium. [56. devxd Hermannus
libri
j]avx'a vel T^cvjjcog. SCH.] Mox v. 57. omnes libri fitXavog 8' excepto uno, contra metrum. Unde cum priori Schol. et Hermanno
[Hermannus quod olim probaBoeckhius reposuit fiilava 8'.
verat reiecto nunc omncm locum vexatissimum ita conformat
L c. p. 171:
V. 52.

ad

V. 25.

(p&ovtQol

aT ai,

ei'

dnicpvysv,

xuXXiova

Tig dytqov hXcov

fi

eX

avog dv

8'

davxd

dfivvovTai
ts vBfiofievog ctlvdv vqiv

ioxaTidv

&avdT0v TavTUV

yXvrtVTaTct yevta
evcovvfiov nTedvcov HouTlaTav xdqiv noqcov.
h. e. Jnvidae arcentur noxae, si quis summa adeptus tranquilleque
degens trucem effugit temeritatem , atrae ad finem pulcriorem mortis hanc dulcissimae proli nobilem, opum praestantissimam, tradens
gratiam. Unde suscepi dzai, reliqua non ausua sum. SCH.]

nveiONIKAI

168

lA'.

KaXXiova ^avatov Cyrfiu^ yXvavvata yivm

tvavv^iov TitmvGiV KQatiOtav %doiv :tOQG)v.

a t tov

60

^Icpiy.XBidav

90

'Eit.

d^.

diacfioei 'loXaov

v^ivrjtov tovta,

y.ccl

KdOtOQog

6t re, ava^ IloXvdevzeg., vlol

To

^ilv

To

6'

:(aQ

d^iaQ tdQaiOi

|3rr,

d^ecov,

95

GtQdjtvag,

oly.iovtag tvdov 'OXv^i:tov.

9dvaTov iaxtv

V. 57.

T. 58.
aut tGXiv iv, Hermannus exs&ev
Libri ioxiv aiit
proposuit, non tamen pugnaturum se dicit pro hac scriptura.
Boeclihius interim Thierschii eraendationem cxi]<jii recepit, sen-

tentiae

et

metro optime convenientem,

Scholiasten aliud legisse.

130 seq.

SCH.]

[Vide

licet

negari non debeat

Boeckhium de

Crisi

42. p.

PYTHIA

XII.

169

nYOIONIKAl

IB'.

AKPArANTINQt

MIAAt

A T A

HT

Hi.

\^<w^ >^w
^_W >-'>^
/
/ ww v^v^
y^ 'U <^ 'u
/
/
/ ^v^ \y ^
'^
w
/
/

^o^O v^W v^v^ v^w ^

'
'
^
/ vyw v^v^
w
w
/
^
\j
\j\j \j \^
<J
r
^
/ vyv^ \J ^
\J
v->

2to.
Iric)

(>,

q:iXc(y).c<B

0eg6e(f6vc(g tdog, r

oyd^cag

t:ri

^np.o^oTOv

vaieig 'Ay.odyccvTog Ivd^aTOV y.oXcovca;

ilccog ccd^avaTcw

ci.

vmXXiCtcc ^ooTeclv :toXiow,

oj

m,

ccvdoav te 6vv tv^uvicc

dt^cci 6TecfC(V0Jucc to6' h.

ccvTOV Tt viv^EXXccdci

Ilvd^olvog evdo^oyMidcc.^ 10

viy.c'(6ccvTCi

Teyva,

tav

flOTS

UaXXcig lcftioe d^occ6eic}v rooyovojv

ovXiov ^Qrivov diartXeiaid' 'A&dva'

Sto.
tov staod^evioig v:t6 x driXdxoig ocfiow

10

aie Xei^oiievov dvg^revd^eC

6vv

IIeQ6evg 6-Torf toitov ccvv66ev

elvccXici

te 2eQiq(>j

T. 2. ficcXo^OTOV

V. 11.

Xccol6i Te

avvasv

/3'.

y.ecpa^.aTg 15

y.auccToj,

v.cc6iyvriTav fztoog, 20

[wXqccv ccyon'.

v. 12.

Abest rs post ilvaXla.

Pj-th. XII. T. 1. [y.Tilo^6tov Hbri. Miitarerat Heynius. ^SCH.]

V. 11.
[Libri fere avas , avGs. Heynius ex Scholiis avvOiv,

Boeckhius awGafv.

SCH.]

habcnt ts , quod inseruit Hermannus.

Qui quum olim pro /laotffi proposuisset Tcl toIgi
id tanquam
8unm iuTentum poetae obti-usit Bergkius
tcI ralai, h. e. Gorgonibus, Boeckhius memoriara librorum ita Tindicabat de Crisi
T.

12.

[Libri

non

. 32.
ret.
1.

c.

p. 94.

ut

kuolai bisyllabos pronuntiari debere

contende-

^unc Hermannus exempla Boeckhii non satis apta ratus

ivvaXia te itirqa Xaolai ts, coll.
p. 172. egregie coniicit
:

Strabone X. p. 487. de nstqcoSsi insuia narrante.

cinor Tulgatae.

SCH.]

Interim patro-

nT&IONIKAI

170
ritoi

IB'.

To re ^t^jtioiov fPoQKOio y>avQC)6ev ytVog,

XvyQov X tQavovlIoXvdizra ^rj%a navQog t^t^^ttdov^b

15 dovXoOvvav xo

dvayKaiov Xtypq^

tvJtaQaov TiQaxa 6vXd0aig MtdoiOag

vlog /iavdag xov d:c6 y^QvOov (pa^itv avxoQvxov 30
'

'i[i[itvai.

xovxav

dX)! l%t\ 1%

avdQa novov

cpilov

ioQvOaxo, :caQd^ivog avXav xtv%t :td^(pGWOv

20

ocpQa xov

EvQvdXag

^iiXog,

ytvvav

iz '^aQJtaXi^idv

35

0VV tvxtOi ^uurlOaix' loiKXdyzxav yoov.

tvQtv d^tog' dXXd viv tvQoio' dvdQd6i d^vaxolg

'^Qi^Kpd^ivxa

40

tltiv,

(Dv6^a6tv KtcpaXdv jtoXXdv vo^iov,

tvnXtd Xao666ow [iva6xYjQ

dydivov,

2xQ.

25

yaX%ov %^a^d

XtJtxov 8iavi666^itvov

'nal

dovKxrav,
45

xol TtaQa %aXXiyoQOV vaioi6i jt6Xiv XaQixav,

Ka(pi6idog iv

rti6xoi y^oQtvxdv

^dQxvQtg.

di Xig oA(3og iv dvd^QcoytOi^iv, dvtv xa^idxov 50

ov

30

xt^iivti,

6'.

cpaivtxai' iz dt xtXtvxd6ti ViV rjxoi 6d^itQ0V

dai(iG)V.

xo 6t ^i6q6i^ov ov TCaQcpvKx6v

'

dXX' t6xai

%Q6vog
ovxog,, o Kai tiv
'e^:taXiV yv^xt^iag
V. 13.
V. 26.

dtXjtxia |32ojj;

x6

^oQML d^avqcosiv

^itv

KaXXixog(p vaioLOL noXiL

V. 13.

[Vulfijata

pravam

v.

dc.icJti,

23. noXXcov
v. 29. t^xol

liabet

6'

xo

genitivi

ovrtco.

v.

25. &' a'(ia

v.

30. x6 ys

clisioiiem

quam

Boeckhius cum Hermaniio ad Orph. p. 722. removit. SCH.]

[Duo codices nQrjaTfjqa. Vulg-atum legerunt veteres
V. 24.
apud Eustathiura Prooem. p. 8: AvXrjTLnov vofiov (ivrja t rj qa
dycovcov scprj , ^yovv ig nvr,fir]v ayovra xovq dywvas. SCH.]
[y.uXXixoqov v. noXiv Scholiasta habuit is, cuius haec
V. 2(i.
sunt: OLXiviq oi -naXafioi oUovglv sts ti^v xmv XuQivcov noXiv,
Et noXLV duo codices. Quum autcm
rovTiGTL Tov 'Oqxofiivov.
Pindarus Atticaui formam noXsL respuerit, vel propterea obtemperandum fuit Hermanno l. c. SCH.]
rcposnl ex verbis Scholiastae his: &6s jyuQ
[i]TOi
V. 21).
noLrjGii Jtat iTtl TfXog a^fi. Legehatur jJtoi,
rj 6riiLLQov rj vGTiQOv
quod iurc dispUcuit Hartunj^io de Particc Gr. H. p. 358. SCH.]
Pro To ys (lOQOiixov scrihcndum puto t6 81 (ioqglV. 30.
Nam hacc scntentia non conti(lov cum Schol. Gott. Paris. B.
Vide Commcntariuui.
nuat anteccdentem , sed ei opposita est.
[Illud reposui cum Hermanno p. 172. ct Bergkio. SCH.]
:

NEMEONIKAI.

NEMEOMKAI A'.
X P O M I lit A I T N A
nn

Ot

I z.

Strophac.
\y \^

\j

v^
/

wi^

w 'U yy

5/ v^

V^W V^iw/
v^
K^
/

'

v_/

E
/-N

v^v^ v^

i.

/
/
V^
v^ V^W V^V^ v^

Ay.3tv8V^a 6^iv6v 'AXcptov,

2tq. a.

y.Xtivdv 2JvQay,o66av d^aXog 'OQtvyia,

dtuviov 'AQte^idog,

/laXov

v.a6iyvriTa.^

5 v^ivog oQ^arai

^ed^ev a6i>iJiiqg

'&tiitv

alvov deXXoTCodav ^ieyav ikrtav, Zr^vog

laQiv

&

Ahvaiov

'

NEMEONIKAl

otqvvh Xqo^iov Ntiita

6'

aQy.a

A.
tQy^a6iv viv,a-

O^'

(fOQOig iyyMy.iov ^ev^ai ^iikog.

aQyal 6t ^ep.rjvrai d^eow

10

^Avx.

6vv dvdQog dai^oviaig

v.kivov

10

a.

dQtraig.

tv tvxvyia

i6%i

jtavdo^iag cr/.QOV y.eyd)yOJV

31oi6a ^iE^ivd6&ai

did^Xcjv
15

cfiXti.

dyldmv

6:tHQl vvv

6'

xivd vd6o\ xdv

^OXv^Kov 6a-

6:t6xag

Zavg

iday.tv fPtQ^tcfova, v.axivtv^iv xi ol yaixaig^

20

dQi6xtvoi6av tvyMQ^tov xd^ovog

'Ejf.

15

nitiQav

2iv,tXiav

6Q%a6tiv

v.oQvcpaXg

:toXiy.ov

y.va6xrJQd

'.

^toXiciv

dcfvtaig

S:ta6t

KQoviav

dt

ol

yaX"

v.tvxiog

Xaov

iJt3taiyy.ov

%a[id

diq

v.al

'OXv^Jtiddov cpvX-

Xoig iXaidv yov^ioig

y.iyQ^ivta.

t6xav

d'

20 dvdQog

noXXav
irc'

25

ov

i:ti^av zaiQov

i{)tv6ti ^aXcjv.

avXtiaig ^vQaig

2xq.

cpiXo^tivov v.aXd iit?y:t6iitvog,

/3'.

30

tv&a ^OL aQuodiov

dtl^tvov v,ty.66^i^ai

13. eyetgi

Nem.

&ay.d 6' dX?yo6a:tojv

vvv

[Libri iysiqi vvv , ayfigs vvv , vvv fysig',

verbis Scholiastae his SKitffins roivvv , co
Movca, y.ui Giislqs XufingoTTjrci ziva rfj vi]Oa), rij ZiKtXia,
elicuit anslgs Beckius.
SCH.]
[Quattuor codices %nXv.svrsov, spretum Boeckhio, deT. Ifi.
fensum Lobeckio Parali. I. p. 245. ut convenientius canoni Porfioniano
de quo exposuit ad Aiac. p. 129 seq. Iniuria. Boeckhii
iudicium confirmat auctoritas veterum gramraaticorum, qui teste
Eustathiu Prooem. p. fi. noXsfiov j^a/lxEvrfa ut paulo insolentius
dictura notarant.
SCH.]
T. 24.
[Aristarchus in Scholiis: KaruXsinsrai rij agxaicf
Boeckhius
erjfiacia rb iaXo g' rj yag dvriorgocfoq dnrjTSi t6 v.
ex aliquot codicibus vulgarem formam metri gratia reTOcavit;
vide de Crisi . 17. p. 48. SCH.]
I.

V. 13.

contra raetrum.

Ex

NEMEA
ov'ji

175

I.

aJteiQdtOL 66^101

ivtr ItXoyyi: d\

loXovq vdoQ

iim(fioy.ivoiq

oiajrvrp

35

CptQtiV

25

dvtiov. xiyvai 6' IriQCiv

tnQm

yQi^ 6' Iv tv^&tiaig

odolg Gttiypvta [laQvaOd^ai (pva.

sCQa66ti.

yaQ tQya

^ovXai6i 6i
Gvyytvig oig

'An.

6&ivog,

^itv

|3'.

40

iOGo^itvov AQoidtiv

(pQi]V,
tJtttai.

'AyrjGidd^iov rtai, 6eo 6' a^cpl tQoyro)

30

TOJi'

tt

y.al

tcjv yQt]6itg.

ovy, tQa[iai rtoXvv iv ^ityaQO)

il^aig

nXovtov

Tiatav.QV'-

45

tytiv,

aXX' iovtcDV tv tt Jtad^tiv yal cr/.ov6ai cpiXoig iiaQy-icov.

v,oival

yaQ tQypvt

iX:tidtg
'Ejt.

JtoXvTCovcov dvdQGJv.

iycD

6'

50

JtQOCpQovag,
iv

aQttav

voQvcpaig

p'.

"^HQavXiog avtiyp^ai

y.tyc'.Xaig

aQyalov otQvvcDV

Xoyov^

35

og,

ijttl

6JtXdyyyG)v vjto ^iattQog avtiza %^ar]tdv

ig aiyXccv Jtaig

(odlva cptvycDV didv^in

wg ov
24. iaXoq

T. 37.
dar. . 43.

repetitum

?.ad^(x)V

37.

y.a6iyvtjtcp ^oXtVy

yQv66d^QOVOv

StQ. y.

wg T ov

aJg ov.

p. 131.

bb

tdiog

6vv

ad hiinc
qui iudicat

Cf.
,

a Pindaro
quod
Mihi tamen prosae orationi
,

locum Boeckhium dc
aq post plura Tcrba

Crisi Plninteriecta
etiam Hermanno non displicebat.
conrenientior Tidetur talis repetitio

quam poesi, nec recordor simile exemplum apud Pindarum. Quare magis placet altera Hermanni ratio, ovroi de coniectura reponentis.
Optime Tidetur cvzoi Xa%^cov cum emphasi
dictum, minime latens, probe tIsus a lunone speculante. Mox
post iyKars^cc colon posuimus pro puncto, quum hic demum abparticulae

solTatur sententiae ambitus. [Libri t. 37. et Scholiastae eog r ov,

quo retento olim t. 35. dg agce Tolebant Hermannus et Boeckhius.
Nec Scholiasta ind legisse Tidetur. SCH.]

'

NEMEONIKAI

176

A.

"Hqccv y.ooy.ondv Crcdoyccvov tyzavt^a'

clXXa

40

i^aOiXta

d^to^jv

6:reQX&ti6a

rtt^irte

'9'i;{toj

dQdyMVzag acpaQ.

60

tol ^itv oiyd^tiGclv JtvXav

ig

^aXcqiov ^ivyov tvQvv

t^ccv,

ztyvoiOiv c>htiag

yvccd^ovg
a^icptXi^aOd^ai ^ituacdTtg'

6 d' OQd^ov citv avrtivtv

65

VMQCi^ fCtiQcao de jtQonov ^idycig^

^i66aX6i ^oiovg avytvcav

45

ftQi/'^'S

yto6\v

('(/^uxTOtg

'Avr.
tcvig

y.

ocpia.g'

dyyo^itvoig dt yoovog

i%

6'

ao

azXatov ^tXog

tvyov 'AXv.^i^vag dQijyoi6ai

stXd^t yvvaiy.ag., o6aL

Xtyti

50

v.ca

70

ditt:tvtv6tv ^itXtcDV dcpdtav.

il)vyag

yaQ

'

dQ0v6ai6^ cho 6tQoi-

avtd., Jto66\v arCt:tXog

(.ivdg,

o^icog

auvvtv v^qiv

v.vcoddXojv. 75

'E:t.

tayv 6t Ka6^tio3v

c(yo\

yaXvtoig

dif^QOOi

6vv

/.

o:tXoig

t6Qa[iov
iv ytQL 6' 'AiicfLtQvcov v.oXtov

yv^vov tLvd66c3V cpd-

6yavov
Y.

39. a6i'Xsia

v.

80

48. azJ.azov dtog

v.

50. oficSg

v.

51.

cvv onXotg u&ooot

AnaV. 38.
[fsxarf/Ja Bergklus nullo auctore, nec ratione.
creon fr. I, (j iyxa&oga noXiv, quod frustra in igKarOQag mutabat idera Bergkius. SCH.]
Quare Boeckliius /3aV. 39.
[^aaikita metrum corrumpit.
edia dedit, ut hqia. Contra Ellendtius Lex. Soph. I. p. 298.
^aoiXrj reponendum dicit, coll. Stcph. Byz. s. v. 'Jyafj.ua et
Equidem veSophuclis Iphigenia apud llesych. s. v. ^uaiXrj.
reor, ne istiiisniodi forraae, quas ex epicis maxinie poetis congessit Meinekius Euphor. p. 04
a Pindari usu abhorreant. Recepit tamen Ber<rkius contra fiaatXia astruxit Buttmannus Gramm.
ampl. II. p. 32 seq. (420 seq. Lobeck.) SCH.]
V. 48.
[Optimorum codicum et Scholiastae iXoct pro glossa
Siog reposuit Boeckhius.
Statim post v. 50. oficog Hermannus.
:

SCH.]

NEMEA

oitiaig aviai6i tvjteig. ro yctg olxeLOV ma^ei

rkfTr',

6'

i'd^i)g

55 tGta

[.

d:tr^^i(j3V

y.Qccdia

%a8og d^cp

6e %^d^i^ei dvgcpoQO)
te ^uyd^elg.

teQjfV(i)

XijiUi

eide

dXXotqiov.

2tQ.

6'.

85

Izvoluov

yccQ

dvva^uv

te oiai

lAov' jTCiXiyyXo^OOov dt

oi

dd^dvatoi

dyy eXoJV Qtj6iv d^tCav.

60

yeitova 6' iv.v.dXeGev zJiog viJ^iOtov fCQOcpdtav eioyov,

90

oQ^oiiavtiv TeiQeOiav

6 61 ol

xt rtavtl

cfQci^e

6tQat(f), noiaig 6^uXtJ6eL tvyaig,

o66ovg
o66ovg

tiva

v.ai

65

{i\v

Iv yeQ6o) v.tavdw.,

'Avt.

6'.

95

61 TtovToi d^rJQag di6Qo6ixag'

6vv

ctXayico

av6Q0iV zoQO) ^teiyovra tov eyd^Qotatov

Cfd6e viv 6o)6eiv ^loqo).

Kal yaQ otav &eoL

3re6io)

fPX^yQag riydvte66LV
100

{iciyav

dvtid^(D6iv^ ^eXeo)V vjto Qi:(al6L ^eivov cpai6i{iav

yaici s(ecfVQ6e6d^aL v.oiiav
'Rit.

avtov

evejtev

^ccv

iv eiQcivci

105

Iv 6yeo(7)

66. (loqov.

V.

ut \'ox

luit,

69. iv

SCH.]
grammaticam. Boeckhius nnnc
a me commendatum. Herraannus coniecerat (pdciv

prinia brevi reperiatur.

Libri fioqov, contra

reposuit fioqca,

Nessum
Boeckhium de

Iv Scocsiv (loqov

[Vide
V. 68.

rectius

Correxit

Bergkius jjaAKfo? fSqa^ov cvv onXoig d&qooi inad9q6oi rectlus collocaretur, quae apud Pindarum

T. 6().

nis.

tlquva Tcv anccvta x^cvov cxiv del

[Libri dd^qoot iSqa/xov et fSqafiov d&qooi.

V. 51.

Hermannus.

nunquam

V.

6'.

v.a^idtav ^ieydXGJV

inferens, qui alienus a ratione carmiSCH.]

Crisi . 43. p. 13L

[Bergkius yalag. At scriptura librorum sana,

quam vulgo fit. Rccte Scholia r^v

intelligatiu:

modo
yofirjV

avrrjs tr]v cpaiSifirjv GVfiq^vqijaec&ai ttJ F?/ cvfi^TiCitai. SCH.]

V. 69 seq.
Vulgo iv ilqdva rov dnavra XQOvov cxiv dil
Sed cj;f v aii nihili,
dcvxiav , KttfidTcov fnydXcov noivdv ktX.
plerique axfqci habent
in quo latere iv oxfqip vidit HermanPind. Carm. Sect. I.
12
,

NEMEONIKAI

ns
70

A.

a6vyia.v tov cctavra yoovov Ttoivav Xayovx

liai-

QttOV
oX^ioig Iv do^iaOi, dt^u^itvov &aXtQav

"H^av

daioavTa,
V.

70. davj^lcv,

KQOvida 6euv6v

:rccQ /ll

y.crfj.ccTcov

av.oi-

lio

tiv v.al yd^LOV

fisydlmv noivuv

aiv/i6tiv do^ov.

v.

72.

z/<t

nus.
Deinde Boeckhius metri causa reiba rov anavTa ;(;Qorox'
in primum versum recepit ct Aafioircov /xsycxXcov posuit in secundo.
Hermannus olim sic transposuit: fv ifocivci tov anavTK j;o6vov
:

fi' ox^qa devxiav (liydkcov tioivuv ,

nunc defendit; oijasynartetum
Tor ^ai' hv iiqdvci Tov dnavza XQOvov iv cx,iQcp
versum
quos negat Boeckhius in his carminibus locum liabere.
[Hermanni eraendatio nititur verbis Scholiastae 'Ori xat ror Aotnov avTO^ 6 'Hqaxlfjg iv fiqrjvrj v.al rjGv^lcc SiariXtou.
Bergkins taraen a-j^fiv dii cx duobus codicibus in textu sei'vavit, in
nota proposuit avrov fiuv iv tiodvci rov dnavra did^iiv j;odvov, davxiav jxiydXcov yiafidrcov noivdv XayovT' i^aiqsrov vel rov
anavra
aaxBlv (quam formam ex Pindaro afFert Eustathius
Prooem. p. 11.) dev xias. Neutrum probabile, quum iv oxfQ^

xa/iQTMi'

mS

exquisitius

sit

quam quod

teraere spernas.

SCH]

NEMEA

no

II.

NEMEONIKAl

B'.

TIMOAH3I12t AOHNAIO^
UArKPATIASTHi.

v^w

<-/

v-'

^-N

v^l^ V^

/ <^<^ V^

w
X

>^\^ v-/ <^W

<^ KJ

X
W/

^'w'

'

Q(i:ttav ijliav TajioX)^ cioi6ol

KQiovTca., /Jiog Ik :TQOOi^ioir

v.ca

06' avjjo

XiQ^v dy&vGiV viy.acpoQiag didfxrat ;tQco-

v.aTo.^^oXci.v

tav NE^ieaiov

aXCH.

Iv rtoXvv^ivrJTCi) z/tog

2tq.

ocptiXH d' en, itaTQiav

tr^Tf^ xa9''

odor VLV tvd^rtoiiJtog

iieycxXaig dtdcoKe

tcai/

trrg

^fta

^itv 'lOd^^iiadow

%66^ov

10

'Ad^avaig,

dQtJttGd-ai %aXXi6Tov acoTOV,

iv rivd^ioiGi T vvKav

10 Tiy.ov6ov
V. 4.

ngmtov

Nem. n.
rexit Heynius.

itai6\

v. 8.

V. 4.

SCH

t6Ti

6'

15

iomog

SiScoKSv

[Tres Ubri nqcSru pro vulg. nqcoTOV.

]

j3'.

12*

Cor-

NEMEONIKAI

180

'

'

B'

oQHciv yt IltXiiadGJV
y.rj

KCil

'

Zltg.

/.

2Jcdau.ig ye ^otijyca cfcora ^iayatav

20

v)]X6d^tv 'Siaolcovcc VHOd^ai.

uiiv

c\

dvvcitog. tv TqcDici [Ctv "Ev.tcno Aiavtoq ay.ov6tv

Tiu.66i]ae, 6t

03

15

6'

dXy.a

:rayy.Qatiov tXdd^v^og dt^ti.

2tQ.

'AyciQvai 6t Jta^MicpatOL

6'.

25

'''
' 'a 1
"^^
'
A'
evavootg' o66a o aucp atvv.oig,
'

TiuodtjUidaL t^oyMtatoi :tQoXtyovtai.

:taQa ^hv vil^i^tdovtL IlaQVCiOcj) tt66aQag li aid^Xow
30

viv.ag tv.o^ii^av

20 dXXd KoQiv&icDV
iv l6Xov
OTitCD

vjto cfcndiv

2tQ. e.

UtXojtog sttvyaig

6tt(fdvoig t^iiy&tv

t:ttd 6' iv JStuicr

td

ijdr^'

6' oiv.oi

uci66ov^ dQid^Liov

35

z/tog dyaVL. tov, cb:toXitai^ v.coud^att TLy.o6r]Li(p

6vv

25
V.

tvv.XtL

v66ta

ddv^itXtl 6' i^aQyttt cpcovd.

12. 'Slqioava

TIaqvaG6(p

v.

14.

Tqota

v.

40

16.

Tia).a'iq>tttov

r.

19.

v.'23. dqi9(ic5

'Slaqioova.
Sic nuper Boeckhius, [quem vide de Crisi
V. 12.
31. p.90. SCll.] pro vulgato iisj/tBra scrip.sit e duobus codicibus;
atque habetur eadem forraa Pind. Isthm. 111, 67. Callim. in Dian.
nisi quod hic duae vocales pronuntiatione in unam sjUacontrahi debent, quae illic duae syllabae sunt. Buttmannus
igitur in Actis Academ. Berol. in Uissertat. de Sideribus (Xeber
die Entstehung der Sternbilder auf der Griechischen Sfare) lecta
ann. ]82(>. p. 39. praefert Oaqicova ex Athenaeo 11. p. 490. F.,
suspicans nomen ortimi ab "Aqr/g praeposito digaram. Aeol., quum
etiam O passim digamraa esset.
Fuisse igitur antiquissiraam
pronuntiationem Faoiav.
Quam rem in medio relinquimus.
[Adde quae dixi ad Dithyr. fr. 2. SCH.]
V. 14.
[De forma fqwLu vidc ad 01. II, 89. SCH.]
V. 16.
[Scripturam naXaicpazoi monstrarunt Scholia et codex Gottingensis. SCH.]
V. 19
[Boni libri nctq fiBv, raeliores ra fisv , unde emendavit Bergkius za ulv iv.
Sed vulgatae favet lemma Scholio-

265.,

bam

rum.

SCH.]

NEIVIEA

181

III.

NEMEONIKAI

V.

API2T0KAEIAHt AiriNHTHt
nArKPATIASTHt.

p h a

r o

c.

w
W W / WW / v^
-- ^ v^ \y WW W W WV^ w
/

^v^

^-^

v^

X-^
w
ww
>^ ^ >^>-/

yj
wvy v^w 3
\D
/
^
/ ^^ v^ / w^
>^

/
/

y^ Kj
w
v_\^
vyv-
/

N^

<-'

v-

V-'

v-"

p o
/
/ lyv^ W / WV-^-r^V-'
w '^ \^\^ V^Vw v^ W
v^ wv^
tl

i.

V.-'

v_/

5 v^v^

v^

v-/

wv^ v^ v>v^ v^Vw^ vy

/

v^

vj

atO.

TCoxvia

/WbrcJfc,

rav ^toXvihav Iv ItQo^irivia Ni^tddi

iKEO zJcoQida va6ov Aiyivav. vdccTt ^'o
lievovT

5 yM^iow
dtV'jy

'AGcoTTtoi

lit

vtaviai.,

<3f

rtQciyog

[latiQ a^ur^Qa, ^AOOo^iai,

iibXiyaQvojv rty.Toveg

CtT^tv oJtcc ^iaio^itvoi.

aXXo ^tv

dd^Xovr/Aa dt uccXiGv

aXXov

10

cloidav cpiXtl,

CTtcfdvcjv c(otTav Tt dt^LondTav 6:ta86v.

V. 7.

dB9Xoviiiittg

Nem.
optimis,
esset.

III.

V.

7.

[(xd-XoviKta

Boeckhuis ex Scholiis librisque

eleganter noayos repetendum

quum ad genitivum non

SCH.]

NEMEONIKAI

182

F'.
'AVT.

ojTa^e ^yjtiog cluclg arto'

clcfd^oviav

Tccg

10

6'

ciQyjE^

'.

15

ovQCiVOv :roXvvECflXa y.QiovTi^ ^vyaTEQ,

v^vov

doMy-OV

tycj

XvQci Te y.oivciOoiiai.

61 y.dvov Te ^iv ocxQoig

yaoitvTa

6'

t^H Ttovov

20

MvQuidoveg iva TtQOTtQOi

ycdQag ayaXua,

azr^Oav , oiv stcdaicfaTOV clyoQav

15 ovz

25

D.tyyJ:t66iv 'AQi6Toy.).ti6ag Ttc<v

iuiavt

aiOav iv :ttoi6&tvtl ^icdayd^tig

y.ccT

Jtayy.QccTiov (JtoAoj

TtXayav

y.cciiaTCodicjv 6t

'E:t. a'.

ay.og vyit^Qov tv yt ^ja%vni6cp ]\i[iici to v.aXXiViV.ov

30

CfiQtl.
6'

20

v.ccXog

ic})v

tQ6av t

vntQTaTccig

ciVOQiciig

ioiv.OTO.

iiti^a

^iOQCfa

^aig 'AQiOTOCfCiVtvg'

OV/.iTL flQo^a
cil^aTccv

aXa v.iovcw

35

v^ttQ 'Hoccv.Xiog ^ttQciv tiyaQig,

2to.

iJQOjg ittog clg t^&rf/.t vccvTiXiccg tOyciTag

^ciQTVQag

v.XvTc^cg' 6icucc6t

vn^tQoyog,

25
V.

V.

oi'gavco

10.

uv

15.

nsXayiC
post ooag

v.

st

6ic'c

i^tQtvva6t Ttvccyiojv

voOtov

o:ta n6u:tiy.ov v.aTi^aivt

QOCig,

V.

24.

18.

11.

d'

iy.Bircov

iv ^a&vniSicp

vmqo^cog'

xuzi^aivi

(3'.

6t &riQccg iv :ttXayt6iv 40

i8ict r'

v.

v.

12.

22.

iqivvaas

rf/.og,

v.oivc6aoficci.

i^riv.iv
v.

25

23.
Cola erant
v.

et aberat interpuQctio post riXo?.

Lectio librorum et Scholiorum orooTcJ et oj'gavm.

V. 10.
Pindarus scripserat OPANO, h. e. ovoavov, ut Boeclihius posuit;
sed per errorem Pindari scriptura in ovoaKu transformata erat
qui priscae rationi recentiorem substituerant grammatici
ab iis
deinde quidam pro dativo habuere et iota addiderunt. Sic ortae
codicum lectiones. Vid. Boeckh. de Crisi Pind. . 20.
[Mire
optimi aliquot codices ovoavcDa vel ovoarma. SCH.]
y. 12.
[De forma KOLvaoofiui dixit Boeckhius Xott. Critt.
Pjth. III, 28. SCH.]
T. 15.
[Vuigatum lciv in nullo libro repertum cum Hermanno correxit Boeckhius. Musam alloquitur poeta. Quod qui
negat Boissonadius viav coniectat. SCH.]
T. 18.
Pro depravata vulgari lectione fv /Safl^vjrES/ci) Beckius,
Hermannus, Boeckhius Iv -/f (ia&vnidco e tribus codicibus, quod
;

quam

monui in Explicatione.
ovxhi nqoaai non necessarium Tisum est
metri gratia mutari. Hermannus oJxart nqoziQco, quo Pindarus
tamen abstuiet. Schmidii ov ol tzi recepit Bergkius. SCH.]
sit

aptum hic

T. 20.

[Boeckhio

INEMEA
xl yciv (pQicdci66a.

axQav

III.

188
Jfoog dXXodajtiiv 45

D^i\uf, rivcc

i^iov :rX6ov :iccQaut(^tcci

68 cpaul ytvti t8 3Iol6av cptQaiv.

Aiccy.ci)

ertatai

'

61 Xoycp diKag cjrog,

tOXog alvtlv

50

'AvT.

30

dXXoxQww

oi'd'

oixo&tv

yXvzv

35

rcoTicpOQov 6t V.66UOV tXa{]tg

yaQvtfitv. :taXaiai6L 6' iv dQtTaXg

f.uiTtvt.

Tt

yiyad^t

Ih]Xtvg clva^

og

'lcoXxov tiXt ii6vog

oial

y.al

:rovTiav OtTiv

iyy.ovrjTi.

TtXa^icJjv

:tOT8

{rrtTo 01

dvtv

60

^lao^itdovTCi d' tVQV^i^tvt^g

;ro(>TTg lo)V t:rtQ6tv'

'l6Xc'.

yciXy.6TO^ov 'Afici^6vcov utT

ovdi

^ilv :toTt

Ofc

ov

r>5

:tOT

7()

|3ofi)"tt

aXXa

rtvtotv

dTQfxii

'^fcTwi^ tiTtXtl v6o3

v 34. ilktv
TcaQunii^rj ;
cpotvcov pro dtifiav <pq.

V. 27.

aAxav

/i'.

cfQtvojv.

diociKT tyti, iptaprivog avtjQ aXXoT

v.axipa rto6i, iiVQidv 6'

A;;^^

cpo^og dvdcwdduag t:tav6tv

6\yyytvtl 6i tig tv6o^tcc uiya

og

v.38.

;^<v'.i;oro|roi/

ytvtTUi.

v. 39.

Vulj^o tv TifXuyu vTrfocxM?

ISia r fqtvvcxas
V. 23 seq.
Pro ntldyfi inulto pracstantior cst phiralis ex Aup;. C praclatus
ab Hermanno
M)x vnfoa^cjog contra dialcctuni 1'indari vnfQoXog duo codiccs praebent idque rccepit Bocckliius, ut par erat,
quanquam optime raoncns dc Crisi Pindar. 1!). ctiaiu Iioc errorc propagatum ex prisca scriptura, quum Pindarus scripsisset
Dcnique pro iSla
quidcm sic, pronuntiasset autcin vnfQoxovg.
alii veterum le<rebant Sici, imde Hcrmannus coniecit: di:i t' avr'
Boeckhius autcm raelius scripsit Sii t t&^fqf-vvaof, atioivvctes
que ita metrura rcstitutum est.
[Bcrgkius sv rfvdyiCi. ct infra
ntXccyfcov qoaq coniectat
Sia 8' ccvt' tofvvaai edidit, coU. Pyth.
111,96: iv 5' avTS XQo^cp, et ISem. VI, 11: tOKU 6' avTi. Sed t
SCH.]
h. 1. iiecessariura.
V 27. [Cur Boeckhius naqani'sai scribat, exposuit ad 01.
IX, 13. SCH.]
[xaXtcoroi^ov ex duobus, d-nfiocv cpQfvcov ex tribus
V. 38 seq'

codicibus dedit Boeckhius, quuin cxXkuv modo praecesscrit. SCtl.]

V. 41.
[Et. IVI. p. 818, 34
Ws cp ivo g Aal ipscpTjvo g, dvij g,
6y(0Tfiv6g
ovH fnicpavi^g' xpicpog yaq x6 otoTos cprial Ilivdaqos
'Aqt6TotiXil. Igitur alii ipicpswos, ut putat Porsonus Advers. p. 312.,
aut ipscpet.vos legerunt. SCH.]
:

(5TOnf7g,

'/ratttoi/tfci^

xar

40

55

v:ttQaXXov ar/udv Ta^iiov

'E:f.

xi'

/3'.

tQC0T8g dvdQi cftcjtiv 'KQt66ovtg.

"

NEMEONIKAI

184

^<xv%0i2,

6' ^AyjLkivq

r'.

SxQ. y
%a {dv ^iivow dhXvQag Iv 6675

^ioig.,

:ralg tojv

^ieydXa tQya^

cid^VQS

45 ^Qayy6i8aQov

av.ovza ^tdXXow.,

TJ^Q^^^

^aiiiva

i'Ga

80

dvt^ioig

^idya XiovTtOOiv dyQortQoig t^Qa66tv cpovov,

yMjTQOvg

t'

KtvxavQOv
t^tTYjg

50

KQOvidav

tvaiQt, Oo^^iara dt :ro

dod^^icuvovTa yM^ii^tv,

to:tq(3tov

6'

oXov

Tov bd^daptov "AQTt^dg Tt

av yoovov

t:rtiT

v.a\

B5

'

^QaOtV 'A&dva,
'Avv.

tXdcfovg avtv vivvav 6oXiow

%TtivovT
:to66l

yaQ

'AQCiTt^y.t.

Xty6y.tvov

6t

0''

y.

tQviav

tovto ^Tqo90

TtQOJV
tTtog tyov ^axfvvLTfa Xtiooiv TQdcpt Xid^ivci

'Id6ov

55 Tov

tv6ov Ttyti, xt

t:ttiTtv

\i6A.Xr^7Ciov^

cpaQ^dKCJV 6i6a^t ^aXaz6ytiQa v6liov'

95

vv^icftv6t 6' avTig dyXa6y.aQTCov

Nr^Qtog d^vyaTQa, yovov re ol cftQTaTOV

duTaXXtv tv donivoi6i TtdvTa %^va6v avtow

45. isoq uvf/ioig, 50. id^a/j^sev

54.
noozfQOv
53. Xi^ivcp
55. SiScx^iv
56. avQ^iq
AanXriniov

V. 44.
V. 52.
Tcc y'

aO^vqBV

v.

V.

ngarfGxfv

V. 44.

34.

v.

inii,-

[^a^vqs Herniannus et Boeckhius ex libris,

ut v. 21.

et

t'

v.

v.

v.

SCH.]

[Libri plerique iGov r\ Gotting. lca. t', unde correxit

Heynius quum ex Scholiis sibi visus est collegisse
laog avsuoig, erravit. Ibidem ^agvaidaqov nonnemo coniecit. SCH.]
v. 41 seq. acounTi daQ^uatvovTi Boeckhius scribendum iudicavit
cum Hermanno e Schol. Par. A. Med. A, atqiie etiani Aldus habet
ccofiari et Aug^. C aco[xccTLa.
Videtur enim iam oliin dubitatum
esse dc vera lectione.
At enim acouati nudum in principio coli
positum inane est et sine vi , quod accuratioribus regulis colloQuarc non
cationis verborum repugnat ; cf. ad Pyth. Vlll, 8(>.
dubius praefero acofiara cxad^fiaivovtn, ut ante legebatur, hoc est
moribunda, quum aad^/na ctiam morientium sit; cf. Xem. X, 74.
Atque ita semper fere Homerus de vulncratis et morientibus, II.
X, 4JH). XIII, 399. XXI, 182. Puer celeri cursu deiecta corpora
nondum mortua portabat Chironi ac pertinet laa uvs/ioig etiam
ad hoc colon. [Obtemperavi- SCII.] Denique v. 49. olov z lego,
uti etiam Boeckhio in Nott. Critt. placebat. Neque enim oppositio
hic est, sed continuatio eiusdera rei.
V. 45.

Herraannus.
(

100

NEMEA

185

III.

^^-

'

^'-

o(fQa d^ciXa66iKig clviLiav oiJtcaOi sts^cpd^elg

60

2Aay AvvAGiv

v:t6 Toaiciv doQitcvvJtov

^ltVOl 'Aol

zJaQdccvGJV Tf, y.al

105

lyyegcpoQoig titi^ii^aig

Jid^i6:tt66i ytiQag, iv cpQaGi ^d^ai^&^

oiiiad^ dvtibiog

o:t(Dg 6cfi6i

y.oiQavog 6:ti6o

[u]

ndXiv

rc :tqog-

<DQVyGiV

^a^tvf]g ^EXtvoio

31t^ivcjv

^i6Xoi.

110

Utq.

d'.

Tr^Xavytg aQaQt cpiyyog AiaTiidav avTod^tv

65 Ztv, Ttov yaQ

ju, 6to 6' (xyon\ tov v^i vog t^cXtv 115

onl vicw i:tiyo)0iov ycwua y.tXadiav.

^oa dt vixacfvQcp 6vv 'AQi6Toy.Xtida ^tqiitti^

og Tav8t va6ov tvv.Xii :tQogid^t^y.t X6yoi

120

6tuv6v clyXaal6L ^toiuvaig

Hvd^iov GtcioLOv. Iv dt TCtioa TiXog

y.ccl

70

6iacfaivtTai, cov Tig l^oycoTtQog yivi^Tai,

'AvT.

iv rtai6l vioi6i Jtaig^ iv clvdQc<6iv

ccvrJQ^

6'.

VQivov 125

iv !taXaLTiQ0i6i fifQOg* ty.a6T0V oiov tyo^tv

V. 60.

Tgoiav

iv S' dvSgdaiv

v. 62. Ai^&tOTTtact

v.

,
X^^Q^'? ^" <Pfoi
73. jiaXaiTeqoiai' fiigos

v.

72.

V. 50.
[t&dij8ov cum Scholiis duo codiccs, duo i&dfi^evv.
Illud reposui; Boeckhius i&dfi^siv serraverat.
SCH.]
V. 52.
[xgarECxf ex tribus, nqoriqcov ex quatuor libris Boeckhius.
]
V. 53 seq. [t' in fine Tersus cum Schmidio delevit Boeckhius,
Libri partim t', partim y'.
Ibidem inftrsv ex libris pctitum.
De tenore nominis 'j^oiX^ning vide ad Pj th. IH (). Ccterum
Ahrens de Dial. Dor. p. 138. vix recte illo loco ex uno libro
'y^ffxAijHtos revocatura censet, quum et tituli et Latinorum Ae^
sculapius Doriensem formam 'Aa>clant6g muniant.
V. 55.
[SiSa^s Hermannus et Boeckhius ex Par. 'A. SCH.]
V. 56.
Pro dyXaoxaonov libri etiam dyXaonaqvov , dyXaongavov , dyXaoxoXnov. Boeckhius qui antea uyXaoHqavov scripserat ex Med. B, fontibus insignem, nunc retinet dynXaoKuqnov . defensum a Welckero. Cf. Explicat.
V. 72.
[Particula 8' iussu Hermanni deleta.
SCH.]
V. 73.
[Bergkius rediit ad distinctionem verborum, quae fuit
ante Hermannum et Boeckhium , sed pro yulg. sKaatov scripsit
sxaarog.
At Scholia Aerissime: inlaTarat 6 viKTjq^oqog sxaaTov
(isqos T(ov nqoXsx9siad}v tjXikkov , olov fiiqog hXd%o(Jiiv ro (3go-

SCH

SCH]

TSiov iQ^voq.

SCH.]

NEMEONIKAI

186
^Qoreov

75

tG)V

ovz

jti[i7tG)

ai&v, cpQOVHV

[it[UY\.iivov
,

6' IvtJtti

to

Xtvnci

[itli

y.iova^iiva 6' ttQO'

d^icpijtti,

oV

35

doi6iiiov AioXiJOiv Iv JtvoalGiv avXcov,

'Ejt.

80

130

7faoy.ti'^itvov.

%aiQt, cfiXog. lyoj todt toi

ajttOti.

6vv ydXazti
Tto^i

iXa dt %ai Tt^OccQag dQttag

txtvog.

iia-jiQog

r'.

t6ti 6' aittog

JtBQ.

og tXa^tv aiipa

trjXod^t

c^ytvg iv Jtotc(voig^

^ittauaioatvog ^

vov dyQav JtoOiv

d'.

140

dacpot-

KQayitai 6t aoXoiol tajttivd vi(.iovtai.

tiv yt ftcV,

tv^Qovov KXtovg i&tXoi6ag^ dt&Xocpo145

Qov Xrj^iatog tvtv.tv

Nt^iiag 'EjtidavQo^&tv

djto

%a\ MtyaQCDV

di-

doQVtv cpdog.
V. 79. AtoXXdiv

V.

60

mTavoiq,

[Post afifpETTfi distinctionem sustulit Bergkius,

V. 78 scq.
Tuin forina vulg'. Aloqui se aliquando orofi coniecisse narrat.
Boeclihius ex scriptura
XloLV pro^jter l productuni stare nequit
codicis Gotting. AtoXolaiv fccit Atoliiatv. li. e. Atolr/iaiv , ut
Pyth. IV, 125. TTtsq^da ex 'TjrfQrjiSa'. SCH.j
V. 8l>.
[Fornia itoravotg Pindaro usitata ex pluribus libris
SCH.]
et Scholiis reducta a Boeckhio.

NEMEA

IV.

187

NEMEONIKAl

A'.

TIMASAPXlit AiriNHTa
TIAIJI IJAAAI^THi.

\j \j

\^

WW v^ v^ ^
>>-'

W \J KJ \y W W

AQiOtog tvqQ06vva

Jiovoyv :iev.Qi^iv6)v

2tq. a.

laTQog' al 61 Oocpal
]\Ioi6av d^vyaTQEg aoidal ^iX^av viv ccTTo^ievai.
ovdl ^SQ^ov vdoQ ToOov /f ^iaX&ay.a Tevyn
5 yvla, ToGCov evXoyia q^oouiyyi 6vvaoQog.
QYJlia 6' f:Qyy.dTOiV yQOVlOntQOV j^lOTtVH,
o Tt X 6vv XaQiTov Tvya

^TQ.

10
V.

KQOvidcc tb

d^iiiev

z/i

Jtl

Ne^iia

/3'.

15

Ttf(?aQXOi' Tf :tdXa

3.

'9"t;}'arfgs

Nem.

IV'.

de Tranquill.
et

10

cpQevog i^iXoi ^ad^eiag.

yAcocJcja

t6 ^ot

Boeckhius.

v.

9.

^Jit

Libri xivxsi: xiyyn Beckius ex Plutarcho

Hutten. reposuit, quod probarunt Hermannus
[Plutarchus haec p. 467. D: OvSs 9 8qfi6v

V. 4.
p.

8.

vScog ToeovSs rey^st (iccl9aKa yvla, ^cczoc TlivSocgov, cog

So^u TT o ( ( novov Tiivv. Sed adiectum noLtl monstrare yidetur
Plutarchum et ipsum legisse vulgatum. Quare reduxi. SCH.]

NEMEONIKAI

188

v^vov

cptyyog.

Cog

15

dUa ^tvaQvM

20

'/.oivov

tn ^a^tvel T^jtoxQirog

d'

td^aXmxo^ JtoiyJXov

JtarriQ

AlaMdav

6t^aito 6'

JtQoy.aiiiov tir^'

TJvJtvQyov tdog,

J.

aXi(p

y.id^aQi^aiv

25

d^a^id X8, Tci)6t ^itXti KXid^tig^

v^ivov ztXdSr^Ot xaXXiviy.ov

KXtavaiov

dri

dycjvog oq^iov dtttpdvav

%al Xi:faQdv

jti^iTJ^avtog

tvavv^wdv d%

'Ad^avdv,

Or^^aig

tv t7tta:tv-

30

Xoig,

20

ovvtz' ^Ai.KfitQvo)vog dyXaov :taQd tv^i^ov

KadiitloL viv ovy, diy.ovvtg dvd^tOi ^iiyvvovj

Aiyivag

yaQ

cpiXoiOi

tv.aii.

35

cpiXog tXxt^av

tiviov dotv iiatidoautv

^HQay.Xiog oX^iav ^Qog avXdv.

25 6vv

oj

^ott Toonav 'KQataiog TtXaacjv 2to.

y.al

"]QG)dg

yt ^qIv dvadty.a 3titQ(o

6\g toGovg.

d:ttiQo^idyag icov

Xoyov 6

Gvvitig-

jt^

v,t

cpavtirj

50

irttl

tL oial :ta&tLV tOLytv.

td ^iayQa
cjQai t

45

tJttu^t^aonag l:tjTodd^iovg tXtv

Qi^ovtd

V.

40

tov ^iiyav JtoXtuiOtdv txJtayXov ^AXKVOvfj.,

ov tttQaoQiag

30

b'.

MiQo^ag

yal

^toQd^ri^t

6' iitvi:ttiv

tQVKtL

ft

tt^^iog

18. TCifixpccvTcc

V.

25. ^vv et naQTSgog

2^tQ. t.

55

tJttiyo^itvaL'

v.

31. ^vvisis'

V. 18.
[Scliolla
Tfjv ytyivrjfiivnv viyr]v Ttjv dno tov KXscovoeiov aytovog tov n f (itp kvt o g nXrj&og iiai oofiarl^ov arfcpdvav.
Genitivuni legit etiam Veii. D, queni Tindicabat Kayserus locis
01. V11I,_76. et Nem. VI, 60. Recte. Boeckhius nffiipavra. SCH.]
V. 25.
[Vulgatum noaTfoog ex Schmidii sententia correxit
:

Scholiasta yfwalog cxplicat. SCH.]

[Duo codiccs vfOfirjvia, quod verum fuerit. SCH,]
[Duo codices fni^ovXlaig. Kon male. Sed singulaV. 37.
rera tuentur Scholia. SCH.]
v. 49.
[Ev^fvog quum rarius appelletur pontus Euxinus raetrumque Ev^eivo} non respuat, id ex Scholiis et aliquot codicibus

Boeckhius.
V. 35.

NEMEA
35 tvyp

fAxofiKi rjtog vov^rivia ^/yfjtfv.

d'

tju;r,

189

IV.

v.airtio

tyu ^a%^Ha novriaq

^i66ov, avTirtiv

aXi.ia

CcpodQa doio^tv

t:ri^ov?Ja'

60

daiGiV vJitQTtooi Iv cpati oiaTa^aiVtiv'

(pd^ovtQa 6' aXXog dvijQ ^XtjTwv

40

65

yvoj^iav y.tvtav ^kotoj y.vXivdti

6'

2tq.

g'.

tv oid' oTi yoovog

tQ^tcov jftjrQcoiiivav TtXiOti.

70

i^vcpaivt, yliv.tm,

-aal

yauaijrtTol6av. iuol

ortoiav dotTav

tdojxe ^toT^iog ava^,

45 Avdia 6vv
OivcDva Tt

Tod' avTiy.a, q^oQuiy^^

aQ^iovia ^iXog :rtcpiXrj^iivov

y.al

Kv^qcjj^ tvd^a

TtvxQog d^aQyti

75

o TtXa^io3Viddag' dT(<Q

Aiag 2aXa[uv

tyti

:raTQomv'
:stq.

iv 6' FjV^tivcj) fCtXccytL cpatvvdv 'AyiXtvg

50 vd6ov'
^i^^icc

r.
60

QiTig 6t v.QaTtl

NtonToXtuog

/3oi'j3ori

6'

'AjrtiQC3

6iartQv6i<^<,

To&i :rQc5vtg t^oyoi vaTCiytivTca

85

zlcjdcSvad^tv doyotitvoi irQog loviov stoQOV.

TlaXiov 6t ;ro rtodl XccTQtiav '/ojAxor

55

jtoXt[iici

90

ytQl srQogTQajroiV

nrjXtvg :rciQidomtv Alii6vt66iV,

Sd^iciQTog ^I:r:roXvTag 'Ay.d6Tov doXiaig

2tq.

rf'

tiyvai6i yQr^6d^itvog.
Ttt

daiSdXo) 6t y.ayaiQ<x cpvTtvi ol d^dvatov

v, 49. Ev^evco
41. jfor/uorl nETolaav
59. JcciSdXco et (plrfviv ol

V.
V.

v.

54.

Xazgiav

95

adoptavit Boeckhius. Idem v. 54. XuTQflav, qiiod metrum ferat,

ex iibris omnibiis substitiiit iu locum Schmidiani Xnrgiav. SCH.]
V. 59.
Vulgo legebatur ^aidocXov, quanquam Daedali nomen
hic alienum cst, etiam pro Vulcano positum, iiti factum in Vasculo
ap. Mazocch. Tab. Heracl. p. 137. notante Welckero.
[Qai z/aiSaXov reduxit Bergkius affert Eurip. Herc. Fur. v. 4(>9. coll.
Diod. Sic. IV, 14. Frustra. SCH.] Nam Vulcanus quidera fecerat ensem
sed nusquam Pindarus hunc Daedalum dixit. Vere
Boeckhius de Crisi Findar. . 19. notat in antiquis exemplaribus
lectum esse, quura iota forte excidisset. Hinc dui,

^AUAAO

NEMEONIKAI

190

60

HiXmo

^x X6%ov
y.cd

jrmg*

A'
Se XtiQav,

ciXaX'/.

to ^oqGiuov /liod^tv ^ftJtQoiihov ey.cptQsv'

100

:tvQ 61 TtayKQaTig d^QaCv^iaycivav ra Xi6vtg)V

ovvyaq o^vxarovq dv.^iav

dHVOTaxQV GyaGaiq odovxov

Tf

65

'iya^ev

v^l^qovcjv ^iav NrjQtidav,

2Jtq.

-9"'.

105

eidev 6' evy.vy.Xov tdQccv,

xclg

ovQavov ^aCiXrjeg itovTOV

dcooa

icft^o^evoi

y.oaTog l^icfavav Ig ytvog avToJ.

y.cd

110

radtiQCJV xo STQog ^ocfov ov :rEQccx6v. a:i6xQt:tt

70

avxig EvQc^:tccv

:tox\

yJoGov tvxta va6g'

llo

a:tOQa yaQ Xoyov Alay.ov

staidov Tov u:tavTa \ioi ^itXxftiv.

6'

0tav6Qi6ai6i

cctiiyvicDV

cUd^Xav

2tq.

y.aov^ tToi^iog t^av

75

OvXvLiTtUc T

y.cu

l.

120

^I(5%\.ioi

Ntuicc Tt Cvvd^i^itvog,

tvd^a JttToav tyovTtg oi'ycc6t y.XvToy.ccoitow

oi' viovx'

avtv

Ti^d(5aQyt

V. 62. &qaGsofiCixccv
V. 77.

GTtcfccvciV^ flccTQav iv dv.ovo^tv^ 125

Ttav imviy.ioiGiv doi6aig

v. 74.

xagv|

sroifiog

v. 75.

'OXvfinia

TiaTQav viv

SaXov scriptum; perspexit tamen iam Didjraus in Schol. ad. h. 1.

alienum esse Daedalum et dativum restituendum, quod nunc a
[Djidem cpiziviv
Boeclthio factum, postulante etiam Hermanno.
ol a Schmidio praepostere novatum expulit Boeckhius cura quatuor codicibus. Reliqui enira cpVTfvsv ol. SCH.]
[Vulg^ata evertitur metrura.
Plures codices &gaavT. 62.
\on mala tamen Ahlfiaxav, unde locum curavit Herraannus.
wardti coniectura &qaGicov /udxav ts Xsovtcov , quam non reprehendit Boeckhius de Crisi . 40. p. 122. SCH ]
[rs initio Tersus non sine Tirtute positum defenT. 63 seq.
Bergkius tamen cxdaatg rdv
dit Boeckhius de Crisi . 6. p. 12.
X aivoTccTCOv aKfiav oSovtcov scripsit, quod tcI articulus redarguit prorsus intolerahilis. SCH.]
[Libri fere ytvag., yivtug, Ysvsag. Unde Pauwius yiT. 68.
Obstant Scholia. SCH.]
qag.
[fvnoqov jtoTi x^Q<^ov Kayserus p. 73. Mire. SCH.]
T. 69.
[Quum in antitheticis omnibus longa sit anacrusis,
T. 75.
Boeckhius cura Schraidio Tulgatara correxit. SCH.]
Correxit Herraannus. SCH.j
[Libri Trargav viv.
T. 77.

NEMEA
^TQOjroXov ^iLitvai.

80

^atQfij

ft'

el

IV.

191

8i tol

KaXXinXtl

150

v.tXeveig

2tq.

la'.

GTaXav &HUV IlaQiov Xid^ov Xtvy.OTtQav,

o yQvGog kil^o^itvog
avyag tdet^tv a:ta6ag, lYVog 61 tow aya&av
hQyudvGW (iaGiXtvCiv lOodaiuova Ttvyei

85

cpcoTa

v.tivog

cqicp'

130

135

'AytQOVTi vaitTacJV l^iav

HO

yXcaGSav tVQtTcj y.tXadfJTiv, 'OQ6oTQiaiva

Iv dyoivi ^aQvv.Tv:tov

iv'

^dXrpt KoQivifioig

GtXivoig'

2tq.

90

tov Evcpdvr^g Id^tXav ytQaiog

6og atiGtv :roTt, :raT.
aA/.oi6i o

aXr/.tg a/.Xoi

tXntTtti xig tKCiOvog

olov cdvicDv

v.t

^iaXazd

^ilv

lo^;,

l^oymaTa cpdo&ai.

150

MtX}]6iccv tQida OTQtcfot.,

Qij^aTa nXiv.ov^ d:rdXca6Tog

95

145

avTog av tig

t o

i^'.

JTQO.TarcoQ

Xoycji

iXMiVy
135

cpQOviow i6Xoig,

TQay^vg 6t ^taXiyvoTOig tcptdQog.

V. 90.

aog atiaato,

Tiai.

v.

91

av

rtg

tvxj],

v.

94.

slnst.

Legebatur: d oog afiaaTO, nal, ex emendatione PauLibri omnes d cog dfiasrat, nai contra metrum
Unde Hermannus
et sensum, quum praeterito temporc opus sit.
d c6g anatv nors emendavit, quod recepit Boeckhius, nisi quod
articulum delcTit, ut metro satisfieret. [Futurum nactum est patronum Kayserum p. 74. sine successu dirersa molientem. SCH.]
V. 9L
[Vulgata peccat in mctrum. Hermanno correctionem
suppeditayit Scholiasta anig avrog iiSf. SCH.]
V. 93.
['O '/^QiCTaqxog ^tloZ to oiov Scholia. Idem et Didymus sgtSag hahebant, olim probatum Boeckhio, qui sXksiv ex
V. 90.

wii et Heynii.

pluribus libris et Scholiis petiiit.

SCH.]

192

NEMEONIKAI

E'.

NEMEONIKAl

E'.

HYOEAl AiriNHTH.
nAIJI nAVKPATIAZTHi.

li

e.

^W

p o d

I.

v_^_^_^

i^v_y v^v^
5

r o

KJ^ WW v^

<U KJ <J ^

5/

^ 'U \J ^

KJ

\Jir/. dvdoiciVTOJtoiog ti^\ ojgr' lXivv6ovTd

^tOd^ai dYcduciT

1%

ca'rc7g

I(5tot'* f'AA' tjff ;ra(5c^g ol.v.dboq tv t

(Jrer/

2tq. cc.
ft' iQyd-

^cf.%^iboq

fr/roj, yXvicai

doidd,
^' Ar/ivccg^ 6iccyyi?,XoiG^, otl

Ad^L^tavog vlog Ilv&iccg tvQVOd^svi^g

V. 1. ikivvaaovrdc

Nem. V. V. 1. [De scriptura Hivvaovra, ilivvaaovra, iXXiilivvvoovTa videiidiis praeter Bocckhii Nott. Critt.
vvaaovza
Apud Aeschylum From. 53.
Schaeferus in Greg. Cor. p. 502.
Sed Pindarici codices v non duplicant.
527. editur iltvvvca.
,

Compara

'Eqivvs restitutum 01.

II,

45.

SCH.]

NEMEA
5

V.

193

NeuEioig ^tayy.oatiov ^ttcfavov^

i'r/~ri

yivvGi

otWoj

(paivav

TtQtivav

oivdvd^ag

^iaTtQ'

oncoQav,

10

'AvT.

Kqovov

h. df

&H'Tag

Tial

iytQaQev

Aiay.ldag

ccjrd

yovOtav ]\rjorlidow

^iaTo6:toXiv

tf,

cflXav

^tvcov

aoovQav
Tciv rror'

10

tvavdQov

15

te y.al

'&t6(5avto JtccQ ^aiiov

6Tc'cvTtg^

jtiTvccv

vccv6iy.XvTav

natiQog '^EXlaviov
aii^iQa ytiQag a^ia

tig

'Evdcctdog tcQtyvattg vlol 'Aal ^ia

<I>(jjy.ov

U^a^icxd^tia tiKt

aldio^iai i.iiya

eijttlv

Ijtl

diy.cc

Tt

V.

6.

yivvg cpaiviv

a.

Qr^y^uvL Jtovtov.
{t/}

y.txivdvvev25

fta'Oi',

viyjj

20

y.Qiovtog,
'Ejt.

o tag O^for, ov

V. 5.

a'

Zr^vog tjocoag aiy^iaTag (pvTEv-

v.al

v.

7.

jjgvciwj/

tempiis ol) (liu-ioreni Dnrisminn non toleraPindaricae normam refnixit llc^nins; vide Hermanni Opuscc. I. p. 2o5. Qnancinam Eu.statliins Troocm. p. 11
Ti/ufj xai vixfj dvTc tow rtfiu nal v i k a , cov anag{(i(pccza
[1'racseiis

Y. 5.

ad

Lile

ti'i]

av

(lialccti

ttfirjv

nai iix^r.

SCH.]

[Vulf^atam ex Ang. C correxit Bnec1<liius.

Et yfvvei
quidcm ctiam Med. B cum lcmmate Scholiornm ajrnoscit. l'articipium cpatvcov Scholiorum explicatio prodit
Hermannns tamcn
yivvi mavnlt, ne arsis sccunda dipodiae trochaicae solnta sit,
quod Boeckhio non neccssarium visum cst. \ldc Disscniuin ad
V. 6.

V. 10.

SCH.]
[Ex Aug. C

V. 7.

(yqvctav')

vulgatam correxit Boeckhius.

SCH.]
V. 8.
V. 10.

[Complures libri iyBgaiQS iyfQatQSv. SCH.]

Hcrinannus probat Schmidii coniecturara Q-iccavro,
,

Tiaq ^cofj.6v TtavQog &' 'Elkaviov OTcivTtg, TtirvavT slg alQ-iqa X^^~
Qag dfta, eadem de causa , qua v. (i. yivvi scribit. Sensul qui-

dem vulgatum

melius convenit, quia vcrba gravissima nuq

fico-

nccTiqog 'EUavlov OTuvTig rcctius statini in primo membro

ponuntur, ut hoc dicat: Pro qua aliquando solemniter preces ad lovis aram fecerunt post qiiae cetera ad araplificationem pertinentia,
raanibus ad aetherein sublatis, sccundo loco snbiiciimtur. Ac vides multa ex illa doctrina niutanda, quura statini in v. 12. iterum
fibv

lectio

mutanda sit^, iibi Hermannus cmendat: Evdadog ol dqlquod etiam Boeckhius olim coniecerat, uunc autem

yvcoTsi; vloi,

improbat.
Pind. Ciirm. Scct.

I.

13

NEMEONIKAI

194

3fo5g 8y] Xiflov

E'.

evv-Xta vci6ov, %a\ rig avdoag dXxi^ovg

OlvGn^ag tXaOtv. etdooiiai. ov toi aita-

dai^iav dji

6a KtQdicjv

30

cpaivoiGa jfo6gco:rov dXd^&Ei

rofx/Jg*

TO 6iydv :roXXd7iig 16tl ^ocponaTOV dv&ocjjfoi

y.al

vorj6ai.

Utq.
6'

ti

oX^ov

%tiQ(DV ^iav

7]

rj

KoXt^iov dtdoKYjTai,

20

^'.

6idaQiTav l3raivrj6ai

tycii

35

drj

fto:"/oa

avTod^tv dX^ad'' v:to6v,djtToi Tig

yovaTow iXa-

CpQOV oQ^idv
Kal JttQav novTOio rtdXXovT

Moi6dv 6 KdXXi^Tog %opog,

cp^oQ^iyy

40

aitToi.

rtQocpQcov dt yML xtivoig dtid' iv

IlaXico

iv dt ni6aig

^AjtoXXojv trtTdyXG}66ov yov^ico 7tXd'x.TQcp

6lCiiV,C0V

'AvT.

25

dytiTO :tavTOio3V vo^mv.

6av

|3'.

al 6t :fQcc)Ti6Tov iitv v^ivrj-

/liog aQio^itvaL 6t[ivdv &iTiv

HrjXia ^\ ag Tt viv d^Qa KQrjd^tLg

"^IjtitoXvTa

45

66-

Xg) Jtt6d6ai

^vvdva MayvrjTOJV 6y.on6v

^^ia^iV,
dv.oitav TCoiyiXoig
^ ^ovXtv^

rjd^tXt

Jtti6ai6^

'i{)tv6Tav

V.

fine

16.

T.

6t noirjTov 6vvi:ta^t Xoyov,

ccTtOLVcoGoiig

(laKgi

fiot

v.

Vulgo

16.

Scholiis]

restituit

60

V.

18.

v. 19. ^^fgcDV et in
dv&gcoTtcov
v. 22. ytuKsivois asiSsv naXitp

20. ilacpQocv

dnoivdaaq.
Oivcovag

dit

Boeckhius optime e libris [et

[a Schmidio primo commcnda-

SCH.j

tum.
V.

18.

[dv&gcona) ex iibris

revocatum, ut statim post

j:ft-

Qmv quod metro magis congruam longam syllabam praebet.

SCH.]
V. 20.
[Libri fere fiaygd (loi S' avro&fv
unde /laytgd fiot
,

A* avTO&sv eruerat Boeckhius, qui posteti Thierschii coniectuiXacpoov cum Schmidio scripsit metri irratia.

ram reposuit. Ibidem

SCH.]
V. 22.

ethis

[Olira

lectum dflSfi Schmidius correxit astSBVy

Hermannus dnS'
V. 27.

iv.

re-

SCH.]

[Eustathius Prooem. p. 13

'Enl nliov davvr}9es nal

'

NEMEA
30

cjg

vv^Kftiag

ccQCi

195

V.

Indqa nHVog

Iv

Xhtqoig 'AKd"

6T0V

55
'E:f.

tvvag' To

6'

/3'.

havriov tOxtv :roXXa yaQ ^iv navxX

d^v^i^

^caQcfa^iva Xirdvtvtv. tov {itv oQydv xvi^ov ai^Ctivo\ Xoyoi

6'

iv^vg

ditavdvato

vv^icpav,

^tiviov

itatQog

yoXov
dtiOaig

'

60

6' icpQdGd^rj v.ativtvGtv ti ol oQCivtcprig

ii ovQavov

35 Ztvg d^avdtav ^aGiXtvg^

oigt

iv td^tL

rtovtiav yQvOaXccKdtcDV tivd NrjQttdav ^tQd^tiv cckoi65

tiv,

2JtQ. /.
ya^l^QOV IIoOtLddcjva ^ttidaig, og Aiydd^tv rtotl xXti-

tdv

iv&a

'&a^id vi(56ttai

tvcfQOvtg iXai

^iiv

6vv

^lod^^iov

/IcoQiav

'KaXd^ioio |3oa

^tov

dixovtai,

70

xt 6d^ivti yvicov iQi^ovti d^Qa6ti.

40

6t v.Qivti 6vyytvt]g tQycov rttQl

Jtot^iog

tv

ffdvtcjv.

Ninag

iv

d'

Aiyivci d^tov

dyKc6vt66L

^titvojv

75

Evd^v^itvtg,
^toivAXcov

t^av6ag

V^VOJV.
V.

30.

aga

v.

32. tov 8e x

oqyav

v. 41.

^sag

v.

42.

nixvttiv

xh ^vvciva liysLV xov noivcovov, cJs dno xov ^vvog 6 xoivog,

?va ttrj mgnfq fK xov alKifiog dlKifiuv, oO^fv AXy.ficcv , ovrco xal
iK xov Ivrdg d ^vvdv. "AxaGxov yovv tov ^aaiXsa Mayvrjxcov
Biov ^vvdva Xiytt xfj avzov yvvaiKi. Ad quem locum non debebam dubitare quin Eustathii auctores ad hunc ipsum Tersum
,

respexerint. SCH.J
V. 29.
[Quatuor libri avvenlf^f. SCH.]
V. 32.
[Vulgatam librorum scripturam xov Sl oqydv emendaTit Boeckhius. SCH.]
V. 41.
Vulgo &sug. Schmidius 9'fotJ ob metrura, probante
Boeckhio et Hermanno. [Cf. t. 13. et Nem. IX, 36. SCH]
T. 42.
[nixvmv , aoristum Tcrbi nixvca, reposuit Boeckhius,

SCH.]

13*

'

NEMEONIKAI

196

E',
'Avt. /.

iqtoi ^irdi^ctvta y,a\

vvv tibq ^uTQoq dyaXXti v,hvov

80

o^ioOTtoQOv td^vog^ Tlvd^ta.

a Nt^ita ^tv ccQaotv

^itig x

titiyjaQioq.,

ov

(pili!](3

'AjtoXXcw

45

aXiy.ag 6' IXiyovtag oiy.oi x

tv.Qatti

Ni6ov

yaiQCi

Iv tvayv.tl Xoqci.

6',

ou

85

IgXoXGi [laQvatai jftQi :fd6a ^toXig.

lo&i, yXvy.tiav toi

MtvdvdQOv 6vv tvya

^ojid^av

d^oi^av
'Ert.

IjravQto.

%QiQ

6'

jt'

'Ad^avdv

tiyxov

6iv i\iutv.

50

St 0t^ii6tiov

cpGivdv,

iy.tig., i>ygt

90
dtidtiv., ^irjv.tti ulyti

dvd d l6tia ttivov ^Qog

dldoi

'^vyov iiaoya6iov,

:tvKtav tt viv %a\ itayv.Qatiov cpd^ty^ai

t?ytlv 'Ejtt-

6avQGi dinXoav

viKavt

95

aQttdv., rtQo9^VQOi6iv 6'

dvd^tov noidvta

/.

di^XYfaX-

cptQtiv

Aiazov

6ttcpavo^iata

6vv ^av-

%alg XdQi66iv.

v, 44. agrjgiv
43. sdvos TJvQ^fag.
V. 54. av&sa noLUBvta
50. 8i8ov

V.
V.

T.

43.

Uv&iu

nvQiag. Ac liquct
quosdam expulisse.

v'.

45. ts xgartt

correxit [cura MingarcUo] Boeckhius pro

e Scholiis Yeram lectioncm graramaticos

[aqaoiv ex codicibus, cptkna' de suo Boeckhius. Qiia

I.
ct Nera. VII, 88. peccatura esse evicit
His locis omnes libri verum tep. 148.
Quare ubique restitui
nent, l'jth. II, 1(J. optirai, IX, 18. boni.
eam formara , quam praeter alias causas Lesbiorura cpiXrjfii cpiEt ipse Boeckhius nEcpHrjyis Pyth. I, 13. et
X^aoo corroborant.
mcpilTjfihov JNem. IV, 45. intacta reliquit. SCH.]
[Ileynii lectio ex Aldo ducta et a Par. B et uno
V. 45.
Schoiiastarum agnita a Bocckhio explosa est, quura imperfcclum
propterea neccssarium sit, quod Pytheas semel vicit, non scmper victor est, SCH.]
\8i8oi consuetudo poetae postulabat, de qua videndus
V. 50.
Herraannus Opuscc. I. p. 256. et Bocckliius Nott. ('ritt. 01. XIH.
SCH.]
Statira v. 52. xqniXoav ed. Iloni.
fin.
Pro lectione avQ^sa [jroia?vra], peccantc in raetnim,
V. 54.
Boeckhius dvQicov [noiavza] de sentcntia Hcrmanni.
V. 44.

Boeckhio et h.
Ahrens de Dial. Dor.
in re a

NEMEA

197

VI.

NEMEOMKAl

^.

AAKIMIAHt AiriNHTHi
nAIJI UAAAIETHi.

r o p

h a

c.

w w \^\^ \j \J\J \J\J \J'J

\J
\J \J ww \y \J \J\J \J
^j^u \^

v_/

\J \J \J \J

<^ \J

\J\J \J v^

p o d

V_/>^
\J \J \J\J \J

i.

\J \J

O
s.

- \J ^ <u \J \J\J \J \J
' \J \J ' KJ \J \j \j
/
w
<U\J ^
/
\^ \J
/
\j
\j\j
\J\J \J

-^

2JtQ.

Mjjv clvdQav, tv d^iMV yivog

^iccTQog

d^icpotfQOi'

dvva^ig,

cag

to

^ilv

diiiQyei

'

61 7(a6a -iieoiQi^iva

ov6iv, 6 61 ;(AxOg dCcpaXtg

ailv t6og

V.

3.

a.

1% jtiag dt rtvio^ev

ald

Nem. VI. V. 3. [ativ formam ubi ultima brevl opus cst a

poetis praelatam ciun Hermanno dedit Boeckhius. SCH.]

NEMEONIKAI

198
(ifVei

n ^tQogcpeooiiEV

ovoavoq. clXXa

5 voov

^r^tv

rjroi

g'.

tjtvTay

^iyav

rj

cld^avdvoig^

ovz ddoreg ovdl

Kai:f8Q tcfaaeQiav

^itra

vvzrag
10

jtoT^og

ftjit

oiav tiv

6ofa{iv

voi/'

,-roTi

(JrKd^aftr.

AvT. a.

vai vvv 'AXKmidag to ^vyyeveg idelv

tev.^iaiQeL

10

ay^i yMortocpoQOig clQOVQcaOiv. aiv

(10) To'x

^iov

Giv

{lev

c(vdQc'(6iv

15

daeij^oaevaL
rtediav

l:trietav6v

kdoOav,
6'

toy.a

avt

clvajfavGccaevaL

^aaoilmv.

Cd^tvog

20

rlX^e tOL

Ne^eag

li loatoiv cUd-XGJV

:talg tvaycoviog,

15 vvv

jitO^c.Yojy

jLOx^ev cdCccv
25

:tecfavtaL
aii^iOQog

ov'A,

V. 7. afifiS
V.

og tavtav

V.

15 seq. n^rpDiVT

8.

(XiicfL

ccvTiv

:tdXcc

V.

zvvayetag,
uvSqiGOiv

11.

ovk a-

fiotqog
V. 7.
[nfifii dedi cum Pai\ B et Scholiasta eo, qui haec
explanavit: Katnfq ovx f/5drfc, blts iv vfifoK ei'Ts iv vvy.Ti
nOTfiog iYQaxpf tijv Ufinqiifvrjv rjfxlv v.al tov &olvutov. SCII.]
Viilgo uvTiv'. Bocckhin.s oTav tiv' ob nietriini, iit oliin
V. 8.
Omnino iiltimi duo Tersu.s .stropharura
coniecerat Hennannus.
dc quorum
et antistropharum in hoc carmine fere corrupti sunt
emendatione Hermannus aliter nunc sentit quam antea. Ac priores eraendationes eius leguntur in di.ssertatione dc Dialecto Pindari et apud Boeckhiura in Nott. Critt. ; recentiores in Heynii
editionc novissima habentur, et indicatae sunt a me in Boeckhii
ubi etiam significatum est , cur hae
editinne ad hunc locum
mihi fere omnes displiceant. [Ego versus duos ultimos paulo aliQua
vide ad v. 55 seq.
ter descripsi atque Boeckhius fecerat
in re esresie me adiuvit Ahrentis mei acuraen. qul difficilliraa
quaeque egregie expedivit omnmoque auctor mihi extitit carmiIn quo negotio tantura abcst, ut
nis paulo aliter conformandi.
libroruin et Scholiorum memorlis illuseriraus, ut iara scriptura
ad eas longe propius retracta sit. At hoc quidera loco Ahrenti
non parui qui Scholia hanc putet ostendere scripturam a i o av
riv iygaipe SqafLslv novi CTaQ-fiav. Xam valde insolens fuerit
Quare Boedictio noTfio^ aloav yQucpst dgafislv noTi CTOi&fiav.
ckhio adhaesi. SCH.j
ita

[dvSqdciv Hermannus. SCH-]

Vulgo nicpavT ovk. ufjiotqog , contra metnim.
15 seq.
Hcrmannus olim nscpavTai ovx afjifioqog, quod recepit Boeckhius.
Atquc est a/z/iogos n Aug. C.
V. 11.
v.

NEMEA
(15) ixveOiv iv

eQvea jtQCJTog [iXaiag]

vmI rtevtdvAg
{-M) Nt^ita

*Ejt.

'lod^^iol

iojv

an

Aiaxidaig

Gttcpavojod^tvog,

de r^/g,
36

og vjttotatog

Z!G)KXti6a,

'Ayrj^Ji^dyM intav ytvtto.

i:ttl

ZtQ. ff.
avQOV aQttag
Jtovow iytv6avto. 6vv ^tov 6e tvya 40

01 totlg dtd^XocpoQOL JtQog

(25) iq?.d^ov, oitt

ittQov

ov tiva

oiv.ov d:ttcpdvato itvy^iayja :tXt6voiv

Tttniav Cttcpdvojv y.vyo) ^EXXd6og d:td6ag.

r.

ftcya

tlnav

6v.07Cov

tX:to45

^iai

30

30

'AXcptov,

trtav6e Xdd^av

25

a.

oi.iait.iiov.

yao 'OXv^:n6viy.og

v.tlvog

199

nQa^idi^iavTog lov JToda vi^ov

naxooJtatoQoq

20

Vf.

avta tvyeiv

20. Abest [iXttitts]

v. 25. 'AyriGiiiaxoa
29
33.
^itya tl-

V.

Tt&iV

coT

TVXiV aVtU GMTIOV.

uno to^ov IsZ-

e Evd^vv ini tovtov ocyt,

Molo', ovQOv infcov iiixAfa. naqoixofiivcov

Abest a

V. 20.

libris

ilalag.

Coniecit

Boeckhlus ad ex[Kay-

plendum versuin, qui

ctiani in ccteris cpudis corruptus est.

serus raalit ivfyy.cov.

SCH.]

rDativum cx Aldo duxit Boeckliius loco

T. 25.

forma non Pindarica.

genitivi, cuius

SCH.)

primus addidit Schmidius. SCH]

iXnofiai (liya i-lncov tvxfv avta oxonov.
(ot
IfTo' tvQ^vv inl rovtov aye, Mota', ovoov inicov
ivnXia. In prioribus tvx^v avta CKonov non constant sibi libri;
alii enim habent avta axonov tvxttv, [alii tvxtlv avta OKOnov],
alii avta CKonov tt tvxtiv, in Scholiis rcperitur ctiam av tttvxflv.
Quod nunc in textu leg-itur Bocckhii coniecerunt Mingiirellus,
Heynius , Hermannus. Mox Heynius Iftg [a Scholiis explicatum]
probat ctiam a Schmidio allatum, et interpunctione utendum censet post hoc participium.
Mox Schmidius bene coniecit tv&vv'
inl rovtov , ut fvif^vvfiv ovoov vidimus 01. XIH, 27.
Cetera
transposuit Bocckhius, audacius sane; sed dlfficile sit leniorem
medicinam invenire. Pro ivviXia Hermannus tvnHrja proposuit.
[Leniorem medicinam excogitavit amicissimus Ahrens, qui in reliquis vcrborum ordinem a libris et Scholiis traditum fideliter
servat
Boeckhii tvxXtta vel dialecti nomine non ferendum expulit, quo facto pro nagoixofiivoov scriptum oportebat quod scriV. 28.

[^nlfovcov ex Scholiis

29
33.
dno To|ov
V.

psimus.

SCH.]

Vulgo

NEMEONIKAI

200

(30)

car' a:t6

xo^ov hlq

ovQOv
ivyM'

(x^Toiio^itvav

tvd^vv

'

l:tl

g.

rovtov

MoT6a,

ccye,

b^rlojv
'

yag dvtQov

50
'Avt. p'.

doidol

Xoyoi t yMXd 6cpiv BQy

v.al

35 Ba66idai6iv d

ov

6:iav'CC,ti'

tvM^uOav,

TtaXaicfatog ytvtd,

idia vav6toXf:OVtEg tJtLKG^ua, IhtQidcov dootaig 55

dvvatol staQiitiv :toXvv v^ivov

yaQ Iv dyad^ta

dytQc/))ic>w

tQy^idtav

(35) tvtxtv. val

%tTQag ly.dvtL

40

1^11

HviyavL vQdtrj6tv

dtd^t^ig

d:t6

tavtag

:tdtQag

%Qv6aXazdtov

60
Jtott

KaXXiag d8cav
"Eit.

tQVt6i Aatovg^ ^taQcc Ka^taXlci tt XaQitcDV

|3'.

65

h^rttQLog o^iddcjj cpXtytv

(40) jtovtov

45

tt yicpvQ

dvA^Lavtog Iv cc^KfiKtiovcjv

tavQocpovcp tQittrjQidi KQtovttdav

no6tiddvLOV av tiutvog'
^otdva ti VLV
:t6&' d Xiovtog

70

TL^ia6t

V. 34. Xoyiot

V. 45.

V. 41.

XQ^vsaXaKaTco

v.

44. 'j4fi(pfKTv6vcov

Abest KoiovTiSav

Xoyoi eorrectum ex Aug. C.

[Inepte Didynius testibus Scholils BovSl8ai6iv coniecit, quae gens fuerit Aeginetica et Budione oriunda, de quo Pythaenetum di^isse in Aegineticis. Cf. C. Muelleri Aeginetica p. 140.
V. 34.
V. 35.

SCH.]
Y. 41.
V. 44.

[xqvaaXaKatov Hermannus. SCH.]

Boeckhius ex Aug. C,

[dficpiy.Tiovcov

KTVOvsg ah h.
V. 45.

1.

alieni sint.

quum

'A/icpt-

SCH.]

Vulgo ahest KgfovTiSav. Restituit Boeckhius e

lihris

et Schol.
V. 49.

T.

Metro prospexit Sdimidius. SCH.]

[Heyniana scriptura metrum pessumdatur. Ex

[tqfip' codices.

56 seq.

verhis Scholiastae: (iaqttav Sl yial inax^ij fiazT]v Sia cpiXovsizAiVag

nittv avToTq intSti^tv 6 'AxiXlivg rolq Atd-loipi
;i;ajU(vi
Tov Mffivova avTOi; tv. Tav aqfiaTwv v.aTtXQ^dv, ex liis igitur ver'his Dissenius extudit quod Bocckhius dcdit: f7raA.ro' ^aqv Si acpi
dei^s rsiHOS Xafial Kar/3a'g 'AxtXtvg aap' dqficcTwv. Rcliqui
cnim ctiam audacius mutavcrant. INunc ingeniosissimam Ahren]\am primum cx
tis emcndationeni rccepi eamquc vcrissimam,
,

'

NEMEA

201

VI.
r

(45) viyMOciVT

50

tqecp'

d6moig

fpXiovvTog vjt' (oyvyioig oQt^iv.

nXciTtlcd

2tq. y.
75
^Qogodoi

:tavTod^tv Xoyioi6iv tvTL

vcc6ov tvKXta TCivdt

i:tti

TioOi.itlv'

Ocpiv AiayJ6c<L

aiGciV aQtTcig cl:rodtizvv^tvoi

trtOQOv t^oyiov

^it-

ydXag.

80

(50) :rtTaTca 6' l:tL ta xv^ova otcu diu d^aXciOOag Tr^Xodtv

55

avTav

ovv^L

zal Ig Ald^ioitag

MtLivovog ovn ccrovoOTCiOavTog t:taXTO' i^aQv 6t

6q:iv

85

tXKog ^yiyiXtvg
t^rtaL6a ya^al VMTa^ccg dcf

cpatvvag i^ov

60

tm

Qjiaraf,

dz^a

IvdQi^tv 'Aoog

'Avt. y.

tyytog '^a/.oToio. yal TavTav ^itv ^taXaioTtooL

odov aLLa^iTdv tvQOV

(55)

amog

dt kol

t:tOLiai

ty/ov

^itXtTav

To dt

:to8L

:tciQ

vaog tXL666^itvov

ccitl

Kv^idTav 95

XiytTaL JtavTL ^LdXt6TCi dovtiv

d^v^ov. ty.ovTL 6' ^yo) vcotoi
V.

49. BQBii)'

V. 56.

tnSHro

V. 58. 'AxiXXiv? xaiial xa^jSaig

rdvds

filv

V.

'

^itd^i:t(DV

^aqv Ss
v.

ccpi

didviiov ayd-og
raixog

59. 'A6o<i cclx^a

ifjinsa'

v.

60. kuI

61. dfia^ivov

lectione 8i ccpi {acpiv tres libri) vtTnog ^fniia' elicuit lenissima

literarura correctione
^aqi) Si acpiv fAxog 'ifinai.a' {'ffinaia' iam
Boissonadius); deinde 'AxiJiivg (libri 'AxMivs^ 'inte ifinaia' retraPro 'ffinaiai si qui erit qui 'e/ina^s inalit , id non neccssaxit.
rium yidetur. Dcinde quura iibri Ka^^dg vel Kafi^dg tneantur,
indiciura lioc yidetur esse formae rarioris xcy^ag , iit 01. \ III,
38. ndniTov , ubi vide notam; eamque facile instaurabimus scri:

pto

;ja/tia Js.

Ceterum

intelligitur

quiim

sit

propter sequentia

quara coramissi cerverba aptior Aulneris Aethiopibus inflicti

Postremo legcbatur inaXro.
taminis coraraemoratio.
Alterura
lcrt xai avvsaTaXfiivcog yiai ^aQvtovcog dvareduxi ex Sclioliis
yvavKi, snaXto, zovTiariv indl&r], i^Xiid'!] x6 nXhog avzmv
Ceterura Ahrenti de Dial. Dor. p. 149. forma
itg Aid^ionag.
dnovoaTdaavTog iure suspecta csse videtur, quum praesertim
,

Kem.

XI, 26. svoaTrjas

V. 5!).

Pro

lejjatiir.

SCH.]

aixfi^ Schraidius correxit x/ta

[ex Scholiasta.

SCH.]
V. 60.

ItuvSs Schmidii commentuin erat.

SCH.]

NEMEONIKAI

202

65

g'.

'

ayytXog

'^'^civ^

inX er/.oOi tovto yaovcyv

(60) Tciurttov y

loo

'Erf.

/.

tvyog dycovav ccto, Tovg ht:(oi6iv hoovg^

o y

^AXv.i^iidct

v.ltixci

t:tciov.t6tv

ytvm' 6vo

[i\v

70

JTfa,

(^^

xXcioog :roo:rtTt)g uv&t

(>

troOcfiCe

Kooviov

v.al

:tcio

telUvh, 105

IIovXvTi^idav
'0?.vu:tL(xdog.

dtXcpivi v.tv

tciypg 6l

i6ov

75

110

MtXrjGiav,

yjiQoiv Tt v.al loyvog avioypv.

V. 66.

ytvio.

ciXuag

tl':toiuL

v. 68. 'AXyiifilSag to y
ni(niTOv in
V. 70. nal, ai z ivoacptas TifiiSccv

[Boeckhiiis /3av scripserat

V. 65.

v.

ob metrura.

v.

69. v.Xiixu

75.

;{;f

grav

Redeundum

ad fidcm iibrorum. Versu seq. pro rulg-ato nifintov in

idem nifinzov
iiy.oai, pro quo aliquot iibri Tiifinzov ini ii'-KOGi
y inl tLKoai edidit; Ahrens mavult nifintov toi in iinoGi.

iam

fuit

SCH]
Vulgo 'Al-miilSaq t6 y indg^aai KXfiTu yivia.
Herraannus propter metrum 'AXxtfiiSa o y indo-KSCiv, quod recipiens Boeckhius correxit nXiita yiviu [cum SchmiV.

68 seq.

Schraidius
dio.

et

SCH.]

In libris vero
Vulgo nal, ci t ivoacptd TifiiSav.
Unde Boeckhius coniecit xal
ct apud Schol. est TJoXvTifiiSav.
Possis etiam Tjdf TloXvtifitSav, quod Hermanno
riovXvTifiiSav.
quoque inter alia in raentem venit. jNimc ipse probat nat , ai
T ivoacptai t ovS\ rioXvzifiiSav , ne quid de amissis victoriis dicatar. Sed hoc refutatum vide in Boeckhii editione.
T. 70.

'

NEMEA

205

VII.

NEMEOMKAI

Z'.

20rENEI AiriNHTHi
nAIJI nENTAOASii.

r o

i>

li

ii

w v^ Kj ww ^ w
^yv-
r \J\J v^ f W W \J ^

e.

v-

^ \J

5r
\J

\J \J

\J

' ^
KJ \J\J

\->

\~/\J \J \J W \J\J \J \J
E

o d

i.

\J\J

MjT V^

^-N
KJ\J \J

\J\J \J

/ \J \J / \J w

^~^
X /
\j
^ky \J \J \J\J \J \J

v.^ \j
5

\j\j \J

\j \j \j\j \J^ \J
\j \j \j \j\j \j \j \j \j \j

EXeid^via, JtaQidQE Moiodv ^a^vcpQovav^ Ztq. a.

rtal ^itYaXo6d-evaog, ay.ovCov, "HQag, yavtxHQa ti-

Kvcjv avev old^ev

ov

(paog^

ov

^iiXaivav dQaKivvEg tvcpQovav

ttav ddeXcpmv iXdyo^uv dyXaoyviov "Hj^av.

5
V.

dva^tvio^Ltv

1.

ovi

ajtavveg

Ijtl

lOa'

naqsdqog

Nem.
est.

6'

VII.

SCH]

T. 1.

[ndqtSqs ex Scholiis et Aug.

C reductum

ISIEMEONIKAI

204

HQyn

8\ jrorjxfj

Z'.

^v^h^" treQov

6vv

tteQa.

dt rlv

yMi JtaTg 6 0eaQLCovog aQtTa yMid^elg

10

evdo^og deidtTaL Uayevr^g jttra JtevTae^Xotg.

TtoXiv

yaQ

10 AlaMdav

(ftXo^ioXitov

^idXa

6'

ohel doovKTv^twv

ed^tXovvL

^v^iov

15

d^icptjfeiv.

de Tvyjj Tig eQdav, ^itXicpoov

tl

QoalOL

MoL6dv Ivti^aXtv

6x6tov JtoXvv

Mva^o6vvag

ft

al

ahiav
^ieydXaL yaQ dXxal

v^ivcov eyovTL deo^evaL

eQyoig 6e %aXoig egojtXQOv

15

d.
dyavia

'Avt.

Ov^TttiQov

6vv TQoJto^

i6a\j,ev evl

20

tzaTL Xi^taQd^jtvzog

BVQr^TaL djtoiva ^ioxd^ow xXvTalg Littcav doidalg.

6o<^ol de ^ieXXovTa TQiTaiov dve^ov

ei-iad^ov^

oud' vjto yeQdeL

d. 25

^Ejt.

^Xd^ev

dcpveog Jteviyoog te d^avdTov JteQag

V. 6.

noTfia ^vyov

Tis

tv'>]

v.

v. 12.

18. ixlov.

v. 16.
zal
v. 15. Mvrifioavvcig
19 seq. O^avarot; Ttagoc aafiu

v.

Vulgo TcoTfico ^vyov. Aldiis noTfia

et oinncs libri
unde Boeckhlus cum Hermanno de Schmidii correctione
[Fortasse rectius Fr. Wieselerus meus
noTficp ^vyivQ'' reposuit.
^v Y ovvd'' commendat. Scholia id possint videri Icgisse: -JiccV. 6.

^vyov

&',

KcoXvsi STSQOv STSocc Kul dia^svyvvGLV ilfiag cLit a.l.Xr\Kcav

alXcov TrgayficcTcov , t ovy^SKlrjQcofisva ijfilv itgocyfiaTa.

a.7C

SCH.]

[Scholia Ven. Arist. Pac. 250: IJivdaQog nsQl Ttjs

T. 9 seq.
Alyivrjg (^noXiv sins vrjaov ovsav^' 'A fisv noXtg (codcx noX-

A ta^i 8 av, quae ex hoc loco deprompta videntur. Vide

post Eustath. Frooeni. p. 37. SCH.]
y. 12.
Lcg^itur vulgo svs^aXsv Tai, pro quo metri causa aut
ivs^aXsv al probandum aut svsaXs Tcci.
Illud Boeckhius praetulit, hoc Hermannus praeferre videtur, ut Tai artictilus sit, veluti
01. XHI, 18. 107. Pyth. I, 18.
[ivs^aXsv Schmidius ex Scholiis.
Libri spaXsv yels^aXs. SCH.]
Libri omnes fVQ7]Tai Tig, nnde [Schmidius svqj] rig,
v. 16.
/laxts)

rectius]

pronomcn

V. 18.

ducta.

Vera

eiecit
lcctio

Hermannus.
BXdBsv pro BccXov [ex Aug.

ct Scholiis

SCH.]

Eximie Hcrmannus emendavit pro vulgato

T. 19 seq.
Tov naQa aaficc \n novissima Ilcjnii cditione &dvaTov
&afid. Qnum enim quartum cpodi versum in principio
chum habcrc statuat, v. 41.
cod. Aug. 'repouit ktsuv'

9avci-

nccQa
tribraaycov,

NEMEAVII.
20

ciiici

viovtai. iych

Xoyov '08v66tog

6\ :tltov
)

205
iXjro^iai

:rc(dEv 6ia

tov adve^rij YEveGd-^

"O^U]O0V.

30

i:rd tl^^evdiGi ol itorcva tf [layava

6i[iv6v tjrtCri Ti

'

2tq.

Oocfia 61 v.Xt:tTti jraociyoiGa

6'

^oig' TvcfXov

^'.

^v-

tytL

^TOQ o^iiXog dv6Qm> 6 :rXtiOTog. ti yccQ inv

35
25 a Tav aXd^tiav i6futv., ov v.tv ojtXojv yoXad^tlg
6 '/.aoTtoog Aiag t:ra^t 6ia cfotvcov
XevQOV ^icfog- ov y.QaTiGTOv ^AyiXtog IxTtQ \i.aya 40
^av^cj) MtvtXa 6diiaoTa KouiOca &ocug
iv vavol jroQtvGav tvdv:rv6ov Ztcfvooio rto^i:tal

30

3roog"/Aor floXiv. aXXa y.oivov ycco toytTai 'Avt.

y.v^' 'Ai6a,

nt6t

6'

d66y.rftovJv
[la

y.al

/3'.

6oy.tovTa' tl-

6t yiyvtTaL

45

V. 20. nXiov
v. 22. ipivShealv o\ Tcorava. ixaxctvu
v. 25.
v. 28. ^av9(3 I\hvtXa
iav dXuQ^iiav siSsfisv
v. 31. iv xai

T. 83. retinet SunsSov, v. 104. snfas proLat,

scribit pro aafta , quuni litera evanida G, ut

et lioc
fit,

loco &afioc

tran.siisset in C.

Sic denique etiam &avaTOv nuQn corrigenduin erat.

[Vel sic
Uermannianac coniecturae praetuii lenissimam emendationem Fr.
Wieseleri. SCH.]
V. 20.
[nXsov' a Schmidio profectum suscepit Boeckbius.
SCH.]
Minus exquisite. SCH.]
V. 21.
[ij nc(9av duo codices.
Vuljj^o rpsvdssaaiv oi
norava fiaj^ava.
Hermnnnus
V. 22.
nunc cum Schmidio probat ipsvSsai ol norava ys fiaxava, in quo
milii ys videtar ieiunum. Boeckhius norava rs fiaxava practuiit,
olim commendatum ab Hermanno [ad Orph. p. 788. SCH.]

Vulgo sav aXoL^siav siSifisv. Mutavit Boeckhius; ac

V. 25.
praeceperat iam Hermannus iSsfisv scribendum cum Schmidio.
[Soholia: fvioi fisv dvsyroiaav sdv Saascos, dvrl rov rfjv sav^sXriov Ss ipiXmg, cog xort diovvcios 6 rov XaQfiiSov. Id
TOv
Neutrum ferri
ille explicabat rfjv ovaav xal Siovaav dXrl&siav.
posse Boeckhius evicit. vSCH.]
[Dativus ex Aldina restltutus. SCH.]
V. 28.
V. 31.
[Legebatur sv.
Quum id autem et ad praecedentia
pertineat et ad sequentia repetendum sit, Iv signandum fuit do
praecepto Hermanni lahn. Annall. Piiilol. 1841. XXXIII. 3. p. 256.
'

SCH.J

'

'

NEMEONIKAI

206

vw

Q^ioq

Z'.

a^Qov av^H Xoyov ttd^vaxorav

|3o&oor, tol Jtaga iityav o^q^aXov avQVKoXjfov

^oXov

35

;^O^oi'og'

ztiTai,

iv

IIv^&ioiOl 61

ta %a\ zJavaol :t6vr^6av' 6

2kvqov

^iiv a^iKQTt,

6'

50

dajttdoig

nQiaiiov :t6Xiv NtorttoXt^iog

trttl 7tQa%^tv'

dTtortXiav

TtXayy&tvvtg

6'

tig

'EcpvQav

IKOVTO

MoXo66ia

6'

iii^a6iXtvtv oXiyov

%q6vov' dtaQ yivog

40 Torro

55

ol yiQag.

altl

dr/tTO

'Eff.

|3'.

cpiQtv

b\ ctQog d^t6v,

ayav TQCoia^&tv aKQO^&ivloJv

60
^d^ag
tXa6tv
v:tlQ
XQtav viv
dvTitvyipvv dvqo

KTtav
iva

HaxaiQa.

Stq. y.
ixQ^v 6i xiv tv6ov

^aQvvd^tv St :ttQi66d /ItXcpol itvayivai.

dXXd To

\i6q6i[iov d:ti8c3Ktv'

dX6ti JtaXaiTaTio

45

65

AiaKi6ccv KQt^vtcDV toXoi:t6v t\iiitvai

&tov

:taQ' tvTtiyia

66\iov, TqQotaig 6t :rto^:faLg

^t^ii6K07tov oixtTv iovTa ^toXvd^vtoig

v. 34. s/xoXs
v. 37. afiuqttv,
V. 33. ^OK 9oc5v
roi yag fi.
^''
41. xrjar' avdycov
iKOVTO d' stg "Ecpvgav nXayx^evzss'

V. 32 seq.
rs^va^orag ^oa9'6ovg recte dici Graece niortuos
viros fortes , lieroes , dubitat Hermannus, cui plane assentior.
At oa&6ov , h. e. iTtinovqov , sensu aptissimum , imo prope necessarium mihi videtur ob consilium loci. De qua re vide Comraentariiim.
Mox nago: ante fisyav e Scholiis {i^fiols Tiaga fis-

Boeckhio monentc Ilcrmanno, ct

Heynius invexerat. Ego Dissenio
Ceterum fioXov antiqua scri^oaQ^oov revocanti morcm gessi.

yav

6ficpaX6v) restitutum a
(loXov pro sfioX^.
[/3oa ^omv

ptura est, propter structurae sciiicet difficultatem a Didymo demutata. Scholia: ngog 'sv dKOvarsov axgi zov 'Ensl ngdid^s, xat

yganrsov sv ra ? sfioXsv, cog dibvfLog

[og] xat -uqp' fv dno
TOV Tsd^vayi^TCov tcog rov Tlg d& s v dvayivcoaxsi. SCII.]
v. 3(i.
[n6vaaav praefert Ahrens de Dial. Dor. p. 148. qui
Boeckhii distinctionem inter novdco et novsco ad Pyth. IV, 236.
commemoratam subtiliorem quam veriorem censet. SCH.]
Vulgo afiaoTSv i^ovto 8' stg "Ecpvgav nXayx&svrsg
V. 37.
contra metrum. Undc Boeckhius transpositis verbis scripsit quod
in textu vides, Hermannus autem non mutans verborum sedem
nXavsvTfg commendat. [Tres libri nXax^svTsg. SCH.] Ex Hermanni ratione coUocatio verborum optima, ut cuivis patet, Zkv,

.
:

NEMEA
eiJOjyrjior ig diKccv.

ov

t:tEa

tqicc

o ^KXQTvg tQy^i(x6iv

i/'i'^'5

50 Alyiva, Ttav

/Jioq

20>

VII.

70

6ik(jxe6h'
ijtiOrciTeL.

i-xy6vo3V

Q^QaCv

Tod'

^ioi

d^rtlv

Xoyow ^Avt. y. 75
dXXa yaQ dva:(av6ig iv jravTL yXvKtla

cpaevvalg aQSTaig odov m^Qiav

oiKOx^tv

tQyo)

'

y.oQOv 6' tyti

av&t AcpQodiOia.

nai ^iIXl nal t TtQ^tv

(pva 6' txa6Tog SiacftQO^itv ^lotuv XayovTtg.,

55 o ^tv r, Ta

aA/.OL

ti'6aiitoviav aita6av
tirtttv^

coQt^t.

Tvytiv o

dvtXoatvov

ovy,

tyco

TOVTO MoTqci TtXog t^:ttdov

0taQiow, t\v 6' ior/.OTa y.aiQov oX^ov 85

ToXuav

y.aXcov dQOiiivG)

Tt

ojrt

Qodg cfiXov

ig

av6Q

KXiog iTtjTV^iov cdvi6a' ^toTicpOQog

(Ji^og

V.

80

aovvaTOV

^it. y

6VVt6LV OVV. dltO^Xd^tTtl CfQtVOJV.

$tLv6g tiui' * 6y.OTtiv6v djtiycov il)6yov,

v6aTog

ovS'

tv

Tivi

6160361,

60

'

6'

dya&ol^L

CKOTdvov vitiosum

est:

jii-

ourog.

48. Post fvcSvvfiov interpungebalnr, non post SiKuv.

V. 59. doafisvcp
v. 6(). cvvsatg ovh dno^ltmi

90

dycov

v.
v.

56.
61.

conieci kothvov.

Sed etiam Boeckhii

'EcpvQav.
recte cxcipiat verbum Suuqeiusdcm notionis, ut si dicas
TS per co n tinuati
2Jxvgov fiiv SfiaqTSv, dfiagTOVTsq Ss sig 'EcpvQav lkovto.
IUud recepturus erat
T. 39.
[>Ied. B cpsgst, Rom. cpsgstv.
Boeclihius, nisi Scholiorum saxsv vetustam scripturara monstragov

fisv

ufiaQTSv

collocatio proba,

lkovto

Si

f/g

quum nlayx^^vTfs

onem

ret.

SCH]
V. 41.
T. 49.
T. 52.

xal

fisXttid

[Vide ad v. 19. SCH ]

[Pro fidgTvg Ang. C et margo Rom. fidvTig. SCH.]
Kogov 8' txet
[Scholia Victor. 11. N, 636. corrupte
TsgrjVtt (rd Tsgrcvd dv&sa margo) &sdg 'JcpgoSiTag,
:

SCH.]
T. 56.
tollitur.

[Schmidius perperam ovS\ quo pulchrum asyndeton

SCH]

Vulgo Tolfiav ts xaP.cov dgafisvco avvseig 'ovk

T. 59 seq.
Emendiivit Hermannus. Ac avvsaiv et agouno^Xinst cpQsvcov.
hoc quidem propter metrum ; dnofifvcp de coniectura positum
pXdnTSi Tero ductum e libris est.
V. 61. aaoTtivov Titiosura est ad metrum. Boeckhius coniecerat
xoTfivov, de quo cf. eius \ott. Critt. [Bergkius hsXccivov. SCH.]
,

NEMEONIKAI

208

tyfvq ^A%ai6q ov

IbiV 6'

65

'loviag v^itQ aXog oiKtov

Z'.

^it^iil^ETai
'

clv^Q

2Jtq. d'.

^tQO^tvw. 7(iifoi%^

tv tb
95

Sa^ioTaig
ojxfian dtQzoy.ai ^yaujtQov, ovy^ vJftQ^aXbiV,

^iaia

tz jTodog tQv6aig^ 6 dt XoiJtog tvcpQCDV

yoovog

jtOTi
tl

rrfcrr'

av tQtl,
oaQov tvvtJtav.

^iad^ow 6i Tig

tojtoi.

JtaQ y.iXog tQyoaai ij^oyiov

70 Ev^tvida

jtaTQa&e Soiytvtg., djto^ivvoi

a-AOvd^

TtQ^ia JtQOl^ag

^ir)

oht

^f^dxoJtaQaov oq105

6aL

%oav

100

yXb366av., og t^tJtt^iil^tv :taXai6^iaTav 'Avt. 6

avytva

y.cd

6&ivog cldiavTOV,

ii^od^t JtQiv aXico

yvlov tuJtt6tiV.

75

tl

Jtovog r]v, to TtQJtvov JtXtov JttdtQytTai.

ta

^it'

dviy.Qayov,
V. 65. Y.al

nsfiipag

Ttqo^ivla
v.

yt yaQiv,

viy.ojVTi

75 seq.

ov TQayvg

tliii

v. G9. rpsyiov

tcc fis

Bi xi

ti JttQav dtQxftig

110

yaTaxfiiitv.
v. 71.

asts

v. 72.

i^s-

viy.mvti ys x^S'^

71

ti'

fo

av dsg&Hg
ov JtrA.

(xvsaqayov.
V. 64.

etiam Scholia

[fisfiTpszai libil,

lemma, mide Heynius

in contextu,

V. 65.

SCH.]
xai ante nqo^tvla deletum ab Hermanno.

V. 68.

Hermannus

estat

in

sed ipsv-

ipt^stixi tentabat.

dissertatione de Sog^ene p. 5. [et de

rectius scribi dicit: (la&wv S' Sv

SCH.]

part. av Opuscc.lV. p.31.

SQSfi, ut intelligatur iste,

quem fingit Thearionis victorem, Achivus homo, de qua re vide Commcntarium.

Nunc ilKid moneo,
repugnare metrum cui sic una sylhiba brevis eripitur.
jLibri ipsyiov
ipdyiov.
Boeckhius Schmidii ipoyiov
Y. 69.
analogia postulatum servavit. Ego Ahrentis eximiam emendationem iptXXov praetulissem nisi ubique iu hoc carminis loco solu,

tiones regnarent.
SCII.]
V. 71.
[De reposito a Boeckhio caTS vide ad 01. XI, 90.
Cetcrum quum naqaid vel potius naQad Dorica forma fuisse videatur, composita svndQuog Pyth. XII, 16. et j^aAHOTragaog Pyth.
I, 44. nostroque loco \'ix recte iota subscripto
carere arbitratur
Ahrens do Dial. Dor. p. 143. SCH.]
V. 12.
In libris duplex lectio exstat s^^nsfi^pag et ^^tnsfiipsv,
quorum hoc [cum Scholiis] optimc praetulcrunt Ilermannus et

Boeckhius.
v. 75.
nlQav pro nsg av scriptuiu monente Hermanno, [qni
idem interpunctioncm vulgarcm egrcgie mutavit. SCH.]
V. 77.
\uvc/^d\so Schmidius correxit. SCH.]
V. 81.
Vulgo vfivfov ^qoov. Transpositio a Schmidio pro-

NEMEA

tiQeiv CTEcpdvovg t/McpQov'

xoXXd ygvGov

tv ve

209

VII.

dva^dXeo- Molod roi

Xevzdv

iXtcpcivd^

115

cqid

XtiQiov av^&tiiov ^tovriaq vcptXoio' itQCag.

xccl

80 Jiog

6t ^ituvauivog

Ntiiici

cicicpl

'E:t.

noXvcparov dQoov v^ivow dovti

dovyd. ^aGiXiia dt d^to^iv ^Qiitti

ydm^ov av
oni'

Todt yaQviutv

yaQ

XiyovTL

6'.

120

diiiQCi

Aiay.ov

vJto

viv

^iaTQodoy.oig

yovaTg cpvTtvciai,

85

1 ^itv TToXiaoyov tvavv^icp jrdTQa,

ZItq.

t.

125

^HQdy.Xttg, oio dt :tQo:fQtc3va ^ttv ^tivov ddtXcptov v.

6t ytvtTai

ti

dvdQog dvrJQ

W03

cpiXriGavT

ijtd^iov

90

iv Tiv

V. 77.

vi,

V.

fectti est.

v, 81.

ryth. XI, 55.

vfivav 9g6ov

84. fiiv

V.

88. (ptXiqaavTd. y

[Et

ytiTOV

tu^xtvai
130

avTO "iiCiL %tog ilv iyoi,

idiXoi, ViyavTag og iddiiaGag, tvrvy^ag

dyn^uXlio'

v.t

aTtvii ytiTOVi %dQLia ctdvTcav

6'

tl

'

SditsSov et ^ivfifQ^
Ti qp.

cpal^iiv

panlo post

v.

dnvii, yilzovi;
libri

r^Gvxfj.

v. 82.

85. ifia

v.

v. 90.

v. 83.
87. uvTjq,

devxf}

i&tXsi

Correxit Boeckliius, ut

SCII.]

Vulgo &tvftfQct, quao yox non Gracr.i.

Bencdictua
coniccit jjafon;, cjuod Ilcrmnnnus in dfttQo: mutavit.
Idem v. 85.
pro incpto ificl scribendum \idit f, (juaiiquani pcrperam explicans. Alii ifia de choro Acginctarum intelii^unt, cjuod fieri non
pos.sc monui in Commentario ad Pytli. V. [Ahrenti de Uial. Dor.
p. 152. potior est auctoritas tahnlarum Ileracleensium, in rjuibuH
rlfitQos comparet, cjuum ajjud Pindarum iihrarii notissimae vocis
Doricae d/ui-Qu coniparationc in crrorcm inducti cssc videantur.
Idem p. 80., cjuia prima sjllaba prodncitur, ydnBSov cum HerV. 83.

manno rcponendum
V.

SK.

[Unns

Aristarchus sponsor

demonstravit.
ex Scholiastis
est.

SCH]
Alterius

StvtTat^

scriptiu-ae

SCH.]

dvixoi pro dv txoi scripsit Boequi dvix^iv interpretatur nagiXiiv, comparans Fragm. Encom. nr. 2: nlilRTu fiev Scoq' d&avuTOtg dvixavTtg. At enim, homo licet recte dicatur dvixn-v SojQa
dici potest dvixttv
^toig, non tamen deus, ut nunc Hercules
hominihus.
Ego cum Hermanno [de dv particula p. 174.] vulgatum teneo, in quo dv optime post &t6s positum nota. Nara
^s6g in hoc membro gravissima vox est, fortiori accentu pronuntianda quam cetera, cui rei adiuvandae maxime inservit postMox
posltum dv. Dicetur de huiusmodi rebus alibi explicatius.
V. 90. i&iloi pro id^ilft Boeckhius scripsit ex libris, et v. 95.
"Hoag de Bothii coniectura pro ''Hqav.
Pind. Carm. Sect. I.
14
V. 89.

fi S'

avro

xori 9'f6s

ckhius de Thierschii coniectura,

NEMEONIKAI

210

Z'.

vaiHV JtatQl ^Jaytvtjg dvaXov

O^TfiOJ^

JtQoydvav Ivxr/^^iova

ijtH TtTQaoQoiOiv

c.J)^'

QOg.
t\v 6' titioiv.tv
oiOQccv Tt

"HQag

yXavyM^Jtida

dyvidv

dQ^idTOV ^vyolg

Iv te^UveGGl do^iov tyEi Ttoig.,

95

d^icpijtav

'^ad^tav

03

135

'Avt.

cc^icpOTiQag Icdv

t.

ih-

flX9,
140

:t66iv t Trtid^t^itv

dvvadai 6t ^qoto16iv dXoidv

'

d^iayavidv dvg^dTGW &ai.id dido^itv.

tl

yaQ 6cfi6iv l^yrt6o69^tvta ^iotov dQ^i66aig

ij^cc

100

XijtaQcj)

v6ai^iov

yriQai ^iajtXixoig

i6vTa,

rtai6ow

6e

tyoitv

staWtg

ytQag TOJttQ vvv Kal aQEiov ojtid^tv.

t6 6' i^iov ov JtOTt cfd6ti KtaQ
dTQ6jtOl6L
tJtt6i-

105

95.

"Hqav

V. 99.
V.

Idem

v.

NtOJtToXt^lOV tX-Kv^ai

TaVTd 6t TQlg

v. 99. yjfgo;
105. fiaipiXdiiag

[y^QtKt

t.
1^0

TtTQliKl T

d\lTloXilv
,

v.

104. snsaei'

Herraannus ob metrum.

/diog
155

KoQivd^og.
V.

altX

'Ejt.

djtOQia TtXid^ti, Tixvoi6iv aTt jmi/jvA3tg

rsrgaxtg

145

TavTa

et

deinde

SCH.]

104.
[Vide ad v. 19.
TavTU Schmidlus ex SchoHis.
Tsrqditi t correxit; denique ex libris omnibus et Scholiia

emendavit vulgatum

/lai/jtAaxas

primus Beckius.

SCH.]

NEMEA

211

VIII.

XEMEONIKAI

H'.

AEINIAI AiriNHTHt
S T
S

\^

v_y

v^

\^

>^v>^ v^v_/

/ V^

\J \J

I.

o p h a

c.

v^
E

v^

\^

V_/

o
/

i.

W^

^^w

\J __v^ v^
/
/

v^<^ v^W
^ v^
/ w
t
f
f

f V>

V^v^
w V^v^ V^V^
v_^

Vw

-o

Hxq. a.
*Q noxvia, VMQvi 'Acpoodixag d^^goCiccv cpiXoXaXG3V,f

axE :raQd^evrlioig flaidov x

Tov

fitv

6'

V.

1.

xagv|

V. 2.

naqQ^fvioiei

i(fi^ot6a yXecpaQOig,

yjtQQi

^aCxd^eig, exeqov

hxtQaig.

a^Q0ig dvayv.ag

rtal TtaiScov

icp.

^k{<p.

v. 3.

uv' ayxdrs

Nem. Vni.
SCH.]

T. 1.

[Legebatur Kdgv^.

Vide ad Pyth.

I,

32.

Schmidius: urs naq&tvioiat kccI naiScov icpi^oiaa ^ltlibri naiScov r', et Aug. C nagd^fvritai, unde PinMox vulgo ccv ayxag, sed libri
darum emendarit Hermannus.
omnes dvaynas.
V. 2.

qpagotg.

Sed

14*

NEMEONIKAI

Bli2

dt

ayajtatcc

%cciqov

^n)

W.

JiXavad^ivTa JfQog tQyov

tza6Tov

ToJip

aQtiovav iQGiTGiV t::tLKQaTHV 6vva6&ai.

oioi

'}iai

'AvT.

jtoXrpav

KvJtQiag 6fDQGiV

%hqI

a.

/lioq Alyivag re XizTQOv rtoi^iivtg d^cpt-

t^Xa6Ttv

6'

10

viog OlvcDvag ^a^iXtvg

^ovXaig aQi^Tog. jtoXXa viv JtoXXol Xixa-

iial

vtvov idtiv
d^oaTi yccQ '^qcdov aoTOi rttQivaittaoVTOiV

10

Ktlvov yt

rjd^tXov

Jtti^&t^d^

15

dva^iaig txovvtg,

oi Tt oiQavaalg iv ^Ad^dvai6LV

'Ejt.

a.

aQao^ov ^TQaTov

20

dvd 2:tdQTav IltXojfrjiddai.

liiiTag AiaKOv 6t^v(av yovaToiv jtoXLog ^'

OL T

d6Tcov

d''

15 Av6iav

i'':^'^

^ cpiXag

vJttQ T(Dv6' d:tTO(.iaL cfiQav

25

{iiTQav %avayri6d rttJtoixiX^iivav,

/Itiviog 6i66(av 6ta6iG}v zal staTQog

Miya Nt^taiov

dyaX^a.
6vvd^t<ji

ydQ TOi cpvTtvd^tlg oX^og

^lOVCOTtQOg

dvd^Qc6jt0L6i staQ-

'

Ztq.
ogsttQ v.a\

KivvQav

20

KvjtQcp.
V.

10. Tzsi&saQ^txi d^iaig

j3'.

t^Qi6t jtXovtip novtia tv Jtote

v.

13.

yovvatcov

v.

16.

dfivi8og

Ttsi&ted^ai (x^iciig Heynius contra metrum et iibros,

nEi&faO'' uv d^iaig habent, iinde 7ii&f6&' dva^iats
emendavit vir doctus in Miscell. Obss. VI. p. 398. [idque ob oculos habebant Scholia.
Hesychius 'Ava^iav, BaaiXeiav. Aiaxvlog
Aizvaioig, fr. 9. SCH.]
V. 13.
[yovdzcov Schmidius. Et sic Med. B. SCH.]
V. 10.

qui

omnes

V. 10.
[Jsiviog mori Findarico congruenter duo libri et
Scholiasta. Boeckhius confert Wavfiiog 01. IV, 11.
Vid. Ahrens
Dial. Dor. p. 233.
SCII.]
V. 23.
[Scholia dficpiuvXiaag.
Et simplex a probavit Bocckhius, quum I longum sit, ut in novim, firjvico.
Vide lacobs.
Nott. Critt. Anth. Fal. p. 139. et Spitzneri iibellum de Frosodia
SCH.]
. 52, 2.
T. 25.
Xvyqo} iv vsimi Schmidii coniectura est, vulgo enim iv
omissum. Correxit Hermannus [ex vestigiis iibrorum. iv Ivygm yTJqsi Sclioliastanim alter, prave defensum a Kaysero p. 83. SCH.]

' '

NEMEA
liyTa^iai dr^

VIII.

Jto66l oioi^(poig,

213

a^iJtviojv te

rtQiv xi

cpd^iev.

20

vEaQa 6' iievQovta

66^&v ^aOavGJ
ig tXeyyov a:tag Kivdvvog' o^ov 6t Xoyoi cf^ove-

:toXXa yag JtoXXa XeXiXTai-

35

QolOiv
ajiTetai 6'

LoX^v

xeiQovtGCi 6' ovk iQi^ei.

chi,

'AvT.
y,eivog

40

'/,vXi6aig.
ri

2S

/3'.

vmI TeXa^uovog 6diJ)ev vlov cpa6ydvG) d^icpt-

xiv ayXcii66ov jifV, yytoQ 6' aX%iiiov.^ Xdxfa %axeyei

iv XvyQOi veiKet' ^eyi6Tov d' aioXcj '^evdet yeQag

dvTtTaTai.
XQVcplai^t yaQ iv ij)d(poig '0dv66rj zlavaot ^eQa45

rtev6av
)[Qv6e()3v

r)

30

6'

Aiag 6TeQi^^e\g o^tXov

cpovcp :tciXat6ev.

^idv dvo^toid ye 6doi6iv iv d^eQ^ico yocn

*E:t.

/3'.

eXnea Qfjiav jfe?,e^u^6^evot

50

td

'AytXel veo-

i3;r'

dXe^iuliooTca

Xoyy^c^.^

^iev d^icp

OiTOVCiJ.

aXXcav Te [i6y%CxW iv :ioXvcp%6QOig

dutQaig. ixd^od

d'

dna

rtdocfCi6ig i^v aat JtciXai,

55

al^ivXGiV ^iv^cjv 6^i6cfoiTog, doXocpQadijg, y,axo:toi6v

oveidog'
23. dftcpiy.vXiaaciig.
29. noXffit^ofxivoi

V.
V.

v. 25.

v. 31.

XvyQfo iv

v.

28. Sutoiaiv

noXvcp^oqoiciv iv

[Saoiaiv Hermannus. SCH.]

Lectio n oXfu.i^6iiSvot est, qiiam mutaTit Boeckhius
de coniectura Wakefieldii in nsXfni^ousvot, verbum cx Homero
Sed licet alias non legatur deponens 7ioXffil^fa&at,
tibi nntum.
nihilomlnus scribi potuit a Pindaro , ut sunt alia huiusmodi ; cf.
Bernhardy Syntax. p. 344. Retineo igitur hoc, sensu optimum.
[Sed quum Aristarchus in Scholiis exponat ntvovfifvoi, WakeNam
fieldii correctione patet vetustam scripturam resuscitari.
verbum ntXffii^fa&ai fere altero illo a glossographis explicatur
Quare Boeckhii iudicium meum facio.
nec raro alteri cessit.
V. 28.
V. 29.

SCH.]
V. 31.
Vulgo TtoXvcp&oQoiaiv iv afisqais. Herraannus noXv(poqaiaiv suadet. Melius Boeckhius iv noXvq^&ogois reposuit.

NEMEONIKAI

814

a to

H'.

Xa^JtQOV ^idvai, rav

^ikv

nvdog

d' dcpKvrcjv

dvtdvei Oa&Qov.
Z!tq.

35

^Cri \ir\

Ziv ^dtiQ

xoiovtov ij^og,

itoik \ioi

dXkd
60

v.tkev^^oig

kitXoaiq ^Qag tcpajttoi^av , i^^avav o)g Ttaiol otXtog

ft)^

ro dvgcpa^iov

yovOov tvyovtai,

:tQogdil)C3.

jttdiov

ittQOL

antoavtov

iycj 6' dctoig

'

ddav

yd^ovi yvla

y.al

65

'Aa^Ayil^ai^i',

alviov aivYfd ^ ^o^cpdv

-

6'

i:ti6:ttiQG)v

dXitQoXg.
'Avt.

40

avitrai

6'

0t, yXoQaTg itQOaig

ag

ott divdQtov

a66ti,
iv OocpoTg dvdQCDV dtod^tTo' iv div.aioig tt

itQog

vyQov

70

dvdQav

(xi^aQa. XQtlai dt JtavtoXai cpiXav

^aCttvti

'

6t

^itv

rtovotg

a^icpl

v:ttQ03tata

td

'

y.al

ttQil^ig

o^^iaOi

iv

^io^ai
JtiOtiv. oj 3Iiya,

to

6'

avtig ttdv '^vyav

v.o^ii^ai 75
'E:t.

45 ov

dvvatov

y.

v.tvtdv 6'

iXniSav yavvov tiXog'

Ctv 6t rtdtQa XaQiddaig te Xd^oov
{loi

vjttQtlOca Xid^ov 3Ioi6aiov tv.ati Jtodav tvcDVv^CDV 80

6ig d/]

6volv.

iv ^ilv

'tQycj

50 VG)6vvov

yaiQa 6t ^tQogcpoQov

%6{i:tov Itig, i:taoi6aig 6'

xai tig y.d^iatov

d^rjvtv. iqv

dvr^Q

yt ^idv

i:tiv.cj-

85
v^vog
ytvi6xtai tdv 'A6Qd6tov tdv rt
^iiog

d)} :tdXai,

%a\ :tQ\v

Ka6^tio3V
V.

r.

40.

SivSgov dta-

41. 6SL aocpois

et ibid.

vyqav

v.

49.

'tQiv.

in doiSals

Vulg-o SivSgov dtaaBt aocpolsOptime correxit Boeckhius, ac SivSgsov e libris petitum.

Mox idem e libris omnibus vYQov reduxit pro vygdv [a Schmidio interpolatum. SCH.]
T. 49.
Pro in doiSais Schol. ct Aug. C inaoLSaJg, quod
verum esse docuit Hermannus apnd Hejnium.
V. 40.

'

[NEMEA

[NEMEONIKAI

X P O

Ot

A P

K^ KJ <^W

\^ '^

-U \^

Vj'V_'

KJ <J

KJ \^

l^V-/

/ vy
/

v^v-

\^

ww

/
v_/

O'.]

T N A

v-zw

215

IX.]

Ot

1.

V>>

v-^

<-<

v-*

^
w_

JVG3u(J0f(ti' Jta^' '/4;foAA(Drog Z^txvoroOe, 3Iol6ai,

Tav

vtoy.TiOrixv Ig Airvav, tVd'' ';rfcrfrai'i |fii^ojj^

vtvUavrai d^vQai^

oApiov ^g Xqo^iiov 6(a^\ dXX^

irttcjv

yXvKvv vavov

7(Qa66tri.

TO

xoT>J(jiJf:for j'Q Ig aQii

dva^aivow

^iareQL xal

didv^oig :rai6t66iv i'di' ^iavvti

5 IIv&(DVog alnuvag oaov.XaQoig

10

Lito^traig.

2rQ.
d rtg Xoyog 'i^^^cj^toar, TtrfP^f(jjtti'or

(jTi

Nem. IX.

Inscript.

/3'.

^()A(>v

'O .Ygo/utos outos (ptios

inirgonog' od^ev
xai Altvaloq inrjQvx^tl- avvai di al (p8al ovnfri NffifOviKCfig (iel
yEyoafiuivai' 8t6 xBxooiafiivoii cpioovtai. llinc unci Boeckhiani.
jjv 'IsQcovos,

[Scholiasta:

^icetaaTad^iis VTi'

avrov

Trjg AiTvr]g

SCH.]
V. 2.

[Scholia Aristoph. Acharnn, 127. corrupte

TllvSaqog

aoa nfnrafiivaiv I^jimv evsnsv tatv Q'vQaiv. SCH.]

[Hermannus uvxav, Boeckhius ncii8i6a' doiSdv conV. 4.
iecerunt. SCH.]
I'v9"'

[NEMEONIKAI

216
jt2

'.]

6'

yaacd 6iya xa/L'i/>i %t6:tt6ia

aoi8a :(o6q(fooog.

l:(iav y.avyaiq
15

dX?J dva ulv l^ooiiiav (f6oLiiyy\ dvd d'

avXov

tJt'

avtdv 6o6o^itv
iJtJtL&v

dd^Xav 'Aoovcpdv, dre Q)oi^oi %r^v.hv "Adoa-

6Tog

10

t:i

^A6aJtov ^ttd^goig'

og TOT

^itv {ja6iXtvo3V

av

iyo)

20

ztldi vtai6i ^' tooToig

25

^iva^d^tlg ijta6'/.ri6G) '/.Xvralg

rjqoja Ti^aig,

r^^oTv d^iXXaig d^]ia6i te Y?McpvQoTg

i6yvog x

dacfcavt y.vdaLVCov :t6Xiv.

(ptvya ycco 'A^cficcQr^ov t d^Qa6v^r^6ta y.a\ 6tivdv

6Td6iv

30

itciTQomv OiV.QW d:t6 t "Aoytog

c<oyol 6' ovy, tT

'

t6av TaXaov :tcd6tg^

15 yQt66av

V.

7.

KCfvx^S

^ia6d^ivTtg Xva.

dt v.aTtTtavti div.avTav :to66&tv dvyg.

V.

9,

Inrtslav

v.

14.

35

naTql.cov

Lectio Kavxaq est, emendarunt v.avx^ii^i viri docti,

genitivus langueat, dativus autem accommodatissiraus sit.
[Vulgatae y.avxag patronus exstitit V. Chr. F. Rostius Gramm.
Graec. p. 525. ed. VI. , cjnl vocem nrgoeqjooos genitivum non
aspernari docet loco Euripidis Ilelen. 527.
Sed is locus iam
non poterit advocarL, postquam Herraannus 1. c. docuit neque
illo
loco neque aliis Tcoo^cpoqoq cum genitivo structum esse.
Bergliius xavxas z' doLSd scripsit, Kayserus p. 84. e.\ Scholiis
extorsit haec
&faTisGiuv S' uQST^iv xavj;i(i9"' doidoi nQogcpooog.
Milii haec Scholiastae verba consideranti: noogcpogo? xal dya&tj
V. 7.

quum

T77S rwv iiicav y.avxr'iOcos codr] tJ Havxvziyit) oidq, in

ri
tem vcnit, scripsissetne pocta: 9ca7iBaia 8' inicov y.avxdaa'
jzQogcpoQog.
Literim a Boeckhio steti. SCH.]

zig

mendoi8d

V. 9.
Pro Innitcov metri causa Boeckhius cum Hermanno
dedit Innicov.
V. 14.
[Lihri nariocov et narqcocov , quorum hoc amplcxus
Boeckhius est. De penultiraa correpta, quam libertatem Porsonus a senariis tragicorura abiudicabat, Seidlerus a trochaeis prohibebat, vide quos affert Ellendtius Lcx. Soph. H. p. 530. SCH.]
V. 16.
[Heynii lectio Tidetur in Aug. C exstare. Xara reliqui libri dvdoofidSav z' vel dvSgo^iSav r
Quod Boeckhius
scripsit, drSqoSdnavz' 'Eqiqpvkav id Lobeckius Parall. Gramm.
Gr. I. p. 222. 262. pariter a fcrainini gcneris consortio segregat
atque fr. 147. (inc. 44.) dvSoSdnavru et Isthm. V , 70. j;aAxo.

'

[NEMEA

2n

IX.]

6'.

2tQ.
6'

dvdQodd^iav

'EQKpvXav, oqmov

oj^

66vtEg OiKXtida yvvalTici, ^avd^oy.o^dv

Oav

^ityiOzoi.

6r)

ote ttiOtov,

Javaav

e640

toi^fr

xal itot Iq \:(tanvXovq S/^^ag ayayov GtQatov dv6qc5v

ov

v.at

aiijiciv

odov ovdl Kqovicjv

oQViyjcov

d^ttQOJtav

iXiXi^aig or/.ox^tv ^iaoyov^itvovg

20

Z'tQ.

cfaivo[iivav

6'

6'

i%

50
l^trttioig tt 6vvtvtt6iv' 'lOur^vov

oyJ&aiCi

yXvzvv

lov66dutvoi Xtvxavd^ia

6cjuaT

irtiavav
00

"ACdVOV

V,

V.

dvSQoSdftuv X
crgarov ayayoi'

16.

18.

t.

6:ttvdtv o^iiXog int-

"

yaXxioig okXoiGiv

voOtov

dtav

Ig

t'/o'

Gi^ai

45

d?JM cftiOaOT^ca KtXtvi^ov.

Cttiytiv l:t(6tQvv\

ct abcrat 5^ x6%iv
iiGUV
igvedfisvoi IsvKUvQ^ea cwfiaa' in

17.

V.

v. 23.

Sdfiavx' dxovav, licct eo quidcm ioco libroriim auctoritas illam

scripturam rontcstctur. Vcrc tamcn annotavit Hocclihiiis rs particulam dispiiccrc, quac ccrte di csse debcat. Mihi asyndeton

Boeckhii ctiam magis

disijlicet

ipsumque

illud

dvSqodduccv

S'

'EQitpvXav desidcro.
Et quum Scholia quoque dvdoodd/jccv oflerant (xrjv xov dvdoa dvi-Xov6t^v explicant), locum corrcxi. SCII.]
Idem verbis
V. 17 scq.
[saffav Boeckhius de more poetae.
^ititiir autem id
St) x69sv additis cxplcvit lacunam librorum.
supplcmcntum vcrbis Scholiastae his: ivx fv9sv di] xat fig xdg
Idcm UYayov
Oti^ag noxh rocs bjiTanvlovg OTQdxtv/xa rlyayov.
CToaTov V. 18. ex diictbus codicibus proptcr metruin.
Heynii
scriptura ab ipso facta: vulgo ayayoi' dvdodjv axoaxov.
Ibidcm
quod Aag. C offert alaicov iure repudiavit Bocckhius, ne quis

dvSqdiv aiaicov
v. 23.

Pro

SCIl

aiidiat.

iQvadfisvot.

acafiar' restituit e Scholiis

[Ahrcns meus
patitur.
beat, collato llomerico

Hermannus

pro

quum

iqvaadfiivoi emendavit et
quae forma elisionem non
codex Aug. C igBiadfiBvoi exhi-

acofiaa',

voaxov SiQrjai suspicatur poetam voluisse

voaxov igrja d/itvo t. Sed ad quem provocat, Buttmannus Gr.
ampl. II. p. 119. Lobeck. ab iis demum eam formam prave con,

fictam censet, qui iqofiivos aoristi vira ignoraverint, ut Paus. IV,

12, 7., ubi Bekkerus tamcn xqriaafiivoiq conicctat. Bergkius paulo
post Gcifxaat, nittvttv edidit, secutus Hermannum. SCH.]

[NEMEONIKAI

218

'.]

yaQ StclOavvo jtvQal vtoyvtovg

In;r

g)corg

6'

'A^cpKxoy axi66ev TttQavvo) Jta^i^la

25 Ztvq tav ^a^vOxtQvov

%Qv^tv

xd^ova,

6'

ft'

60

ijritoig,

dor^l IltQiKXv^itvov

TtQiv

vata

rvjtivta jm/ccrai;

iv yccQ dai^iovioi6i (po^oig

ai(y^vvd'tjntv.

O^Ufioy

cptvyovtL vmI rtai6tg ^tcjv.

tl

dvvatov , Kqovigiv, cttiQav

y.tv

65

dydvoQa

^foivi-

^oOtoXcdv
lyytcav

tavtav %avdtov ntQi xi ^adg dva^dXXo^mi

iog

30

ctoQOiOta, ^oiQav 6' tvvo^iov

aitia 6t ^taiGiv SaQOV Aitvaiojv

70

oJtci^tLV,

^tro.

r.

Ztv

jtdttQ, dyXatai6LV 6' aGtvvo^oig ijti^il^aL

Xaov. ivti toi

cfiXLJtJtoi t avto^L vml Kttdvow V>l'75

ydg tyovttg %Qi66ovag
avdQtg. d:ti6tov ttiJt'' aidcog yaQ vjto TiQvcpa oiiQdtL

nXtJttttai,

cpiQtL 66iav.

XQO^iio)

^oaig

35

v.iv

iJtJtoig tt

VJta^Jti^av JtaQa

jttC,o-

vaciv t iv ^idycug

80

txQivag dv %iv6vvov o^tiag dvtdg,

ovvtxtv iv

V. 24.

d 8'

rtoXi^icp

'Jfitpidqr]!,

Gxiosv

Ktiva d^tog tvtvtv

v. 33.

darica forrna
V. 31.

ckhins.

'AficpiuQrjoc;.

^'.

85

vnoiigvcpa

V. 24.
C](l6Gsv Boeckhius ,
['/4fiq}ia:Qr]
VII, 28. a recto 'AfKpiaQrig, MtviXaq.

Nem.

2tQ.

avtov

qiii

coiifert

Mivfka

Hinc explicatur

Piii-

SCH]

flneptum vnoKQVcpa

ducibus Scholiis

diremit Boe-

SCH.]

'Jqsiag lectio est et vulgaris forma nominis.

Muta[Scholia: d rrjs
Bocckliius cum Bothio inetri causa.
'j4qsiag noqos (ivf-^fjyrjTOS ^ori'' 8i6 Kal a^rjlov ,
ftrs 'Aofias
Unde Boeckhius
fiTS 'Ptiag XsKTSov s'l'ts vcp' 'sv 'AqsiaanoQov.
Nam quum marc lonium fisyas
dubitanter: 'sv&a 'Psag noqov.
nolnog 'Pias dicatur Aeschylo Prom. 837. coll. 840,, Siculum
fretum 'Pias noqov posse vocatum esse. SCH.]
V. 41.

vit

eam

[NEMEA

219

IX.]

dvy,6v cclx^iaTav d^vvtiv Xoiyov 'EvvgXiov. JtavQOi

61 ^ovXtvCai (povov

3iaq%o6iov vtcfiXav

TQtij)aL

dvg^itveav avdqcjv

;tort

90

GTiyag
%iQOl xi

'ilfvya

dvvaToi' XtytTai ^iav"EzTooi

oiXiog dvd^ijOai ZlyMiidvdoov

40

dyypv, ^ad^vy.Qrj^ivotOi

d' ducp'

^itv

%tima6iv

dyTalg ^EXotQov, 93
2Jtq.

tvd''

'AQtag JtoQov dvd^QO^tOL KaXioiOi^

<&'.

didoQxtv

TOVT 'ylyriOiddaov ffiyyog iv dXixia jtQCJTa'

100
T 6' dXXaig duiQaig
rtoXXd ^tv Iv Kovia yiQGn^ ra 6t ytiTOVi JtovTOi

:taidi

cfdCo^ai.
i% ntovav

6',

o7

6vv vtoTaTL

yivcyvxaL

45

lCtg)

Xaymv

6ai^6vow

^tQog

6vv

xe 6i%a,

ald)V d^tQa.

TtXiittL JtQog yijQag

105

id^av^iaOTOv oX^ov.
2,TQ.

ti

yaQ

xt}6og,

d^ia y.Ttdvoig :toXXoig Irtido^ov aQrjTai

ovxiT t6TL

jtoQCci)

irpdil^aOi^ai

d6vyjav 6t

(fiXtl

tilv

d^vaTov

tTL 6/.o:tidg

Qd

50
V.

iyxiQvdTO} xig

6v^i:t66iov

vtod^aXi)g 6'
115

6vv doi6d

'/QjjT/Jofi;

^iiv,

dXXag

3to6olv.

av^tTaL
y.aXd^aKa viy.acpOQia

l.

110

'

d^aQ6aXia 61 -

cpcovd yiyvtTca.

yXvKvv zo^lov

:tQOCfdTav, 120

41. 'AgBias

[Boeckhius ovk hariv rt noqcca, Bergkius oiJk ^ariv

V. 47.
To noqam, quae Hermanni coniectura est. SCH.]
V. 48.
[Med. B i]6vx'Ci. Et nominativura agnoscunt Scholiastae et h. 1. et ad Nem. V, 10., qui tamen inepte de quadam
uvaazqocpfj cogitant: ov yag ^ TjOvxia cpiXil t6 ovfmoaiov , dlXa
t6 GVfiTtoaiov zrjv T^avxiav. SCH.]
[Scholia Luciani p. 255. lacobitz. &ag6aliov nagu
V. 49.
IUud nagcc yQTjTrjgi non male, pessime
KgrjTTJgi cpwvu yiverai.
Q^agaaXiov.
De forma agrjTrjg disputatio Ahrentis, quam
ad 01. VI, 91. exspectabam, exstat de Dial. Dor. p. 132., qui
ubique Kgatrjo probat , quod h. 1. in bonis libris repertum est.

SCH.]

220

[NEMEONIKAI
aoyvQtaiOi 6e

'.]

voi^iatG) cpidXai6i

d^:ftXov rtaid\

ag

rtod'^ iit^tov

^iatav

2^tQ.

la'.

%trj6diitvai XQo^iici

^t^i^av d^E^i:tXeKtoig

a\.ia

Aatotda 6t8(pdvoig 1% tdg IsQag SiKvavog.

125

Ztv

TrdttQ.,

tvyp^ai tavtav aQttdv ottXadfj^ai 6vv XaQLtt66iv,

vrt^tQ

55

:toXX(5v tt tiiiaX(ptiV Xoyoig

13<j

vlzav^ dxovtr^rov 67ion:ov dy^i6ta Moi6dv.

[Fuere qui vrAuv et MoXanv Xe^evGnt. Scholia: Tivls

V. 55.
dvfyvcoGav nsqianwfiivojg vi-kuv, l'v' jj vnlg nollav vinav rifiav TOis Aoyocc;' axovr/^co?' Sh tyyvg tov oionov rrjv jnovGfnrjv
(^Movaav Boeckliius), TJrot diiHvovfMSvos tccIs fioveiKals (^MovGaig
Boeckhius). SCH.]
'

'

[NEMEA

221

X.]

[NEMEONIKAI

e E A

\_/

v^v^

V^

2 T

o p

h a

A A J

S
1^

A p r E

lit

1.]

Ilt.

c.

ww
^ ^ \J \J ~

v^ ^ "^
_/V^ v^^V^

'^ y^

J_

\_l

/ \J^ ^^
w / ^w v^v_z w

KJ\J \J \J
5

\J
J^ \j

\J
/

\J\J

p o d

\J \J

^J^

i.

V^V_' V^V^
/ \J \J v^v^ / \J f\J
<^
V-"

v^

2Jto.

^avaov

:r6Xiv

ayXao&Qovav

ci.

re :ttvti^'^0VTa koqccv,

XdQiTtg,

"AQyog^HQag

6ojy.a d^iOJtQenlg v^vtlTe

'

cpXiytTai 6'

aQtTaig
^ivQiaig QY(DV d^QaOioyv eve-KEV.

Hav,Qa ^ilv Ta JJsQGiog

V.

1.

a^icpl

Me6oi6ag roQyovog

dylao&canoav

Nem. X. v.l. Fro dylaoQ^ooKcov refositmn a, BoecUhio dyXao&g6v<ov e Schol. et duobus codd. , praecipientc etiam Hermanno.

[NEMEONIKAI

222

rtoXXcc 6'

I'.]

AiyvJtt(p ra v,aTc>mi6t.v a6tYi talq 'Ejtd-

cpov :taXdi.iaig'

ovd' ^T:tto^ivi^0toc( :taQE:tXdyyJ&rj

y.ov6il)acpov Iv

%ovXt(S yMta6yoi6a ^icpog.

10

'Avt.
6'

ziio^i^dea

aii^oozov
t^&t^ze

yaia

tv

d'

^avd^d

^eov

0ri^aig v:ttdtxvo iitQavvad^ti6a

/iiog
15

^tXt6iv

^dvtiv Oly,Xtidav,

10

v.ai

a.

rXavKaitig

Jfore

vicpog'

:toXi\.ioio

yvvai^iv v.aXXiv.o^oi^iv dQi6ttvti. :tdXai

Ztvg in 'AXv^t^vav ztavdav

Jtatoi X 'A8Qd6toio

tt ^ioXav

tovtov vate-

Xoyov

cpavt

Avynti

20

tt cpQtvdiV xaQrtov

'E:t.
d^Qtij^t

d'

ev-

6vvdQ^io^tv dina'

d^tia

alyiidv 'A^cpitQvavog.

6'

'oX^cp

a.

cptQ-

tatog
iktt ig %tivov ytvtdv

15 TqXtj^oag tvaotv

dd^avdtojv ^a6iXtvg

ddti[iavtov

6:tiQLi

i:ttl

iv yaXvioig o:tXoig

avXdv
cftQOiV

ig^Xd^tv

ov

^HQaaXiog'

v.at

30

"OXv\.i:tov
V. 5. TiolXa. 6' Alyvn.T(p aciTcp-Aio^iv

rql 8'

V.

15.

25

vcd ol oilnv itidoLitvog

v.

6.

y.oXicp

v. 12.

jra-

Abest xa/.

Vulgo Tiolla S' Alyvntcp xarojxtcO^sv contrii metrum.

V. 5.
Varia tentata sunt, de quibus vide IJoeckhium in Notis Criticis et
Dissertatione de Crisi Pindar. . 40. Scholiastes, ut Ilcrmannus
observavit, ona videtur legisse, unde ipse coniicit nokXa 6', Alyvnxcp ona ixtiQ-iv.
noXXa S',
Boeckhius lenius proponit hoc
Alyvnrcp ona. (pxtaiv, ut subiectum Argos sit.
Sed ne hoc quidem necessarium censet, si rd inseratur et xaTwxioO^f in xaraKtaiv mutetur, idque fecit. [Scholiasta: TtoXXa S' av tir] Xiysiv, oncog iv r; AiyvnTcp KaTcpKiod^Tjaav noXsig vno tcov tov
'Endcpov xstqcov. SCH.]
V. 6.
[kovXsco ob aequalitatem metri Hcrmannus et Boe:

ckhius.

SCH.]

V. 11.
V. 13.
V. 13.

V, 15.

[tovtov Schmidius. Librl t6v. SCH.]

[naTqi S' soia Heynii editio altera. SCH.]
[o 8' oXpoq Kayserus p. 86. Male.
SCH.]
Veteres libri Hvaqtv. ri q\. Cod. Aug. Med.

ivaqs.

;;

[NEMEA

X.]

ccXoxog"H^a reXtia rtccQcc ^iaTEQi paivoi^ tCn^ jtaAXiOta &t(3v.

Stq.

^Qayv

OTo^ia tiuvt avay^GaQ^^^

fioi

iyti

QO

y,oiQav

tOXav

oCav 'AQytLOV

THitvog

tOTi dt '/l

|3'.

35

xoQog

dvd^Qc6:jtcJV

^aQvg

ilvTiccGai'
ttXX'
v.al

tvyoQdov

Oftojg

rta?>.ai6^c(T03V

tytiQt Xi^Qav,

X<x^e

cfQOVTid''

dycov toi y^dX40

Ktog

da^iov oTQvvti noTi ^ovd^vOiav "IlQag dtT^Xav vt

V.Q161V'

OvXla nalgtv^a

rr/.d6aig 6\g t6ytv Gtcciog tvcpo-

Qov Xd&av

45

:t6vg)V.

'Avt.

25

iotQaTrj^e

6t

v.ccl

p.

"EXXava 6tqcct6v Ilvd^avi,

3(0%^

Tvycc Tt fioAojv

Koi tov 'l6xt^oi

v.al

Nt^ta

^Ttcpavov, Moi6ai6l X

tdom' doo^ai,
50

TQ\g ^itv Iv :r6vTOio jrvXai6L Xaycjv,

TQ\g 6t xt ^t^ivoTg 6ajtt6oig

Zav

^tdteQ,

rcoi^ ^iccv

h 'A6Qa6Tti(p

vo^oi.

tQaTaL cfotvl 6iya o16t6^cc'

jTav 6t TtXog
V.

23. 9'rotav

ol.

Hermannus

v.

24.

sic

Qsiatos

emendat: d

3'

ol^a qpfgraros

iKit' s xjt-

cnlots Trjif^oag ivaqfv,

ol oxpiv
ifiSofMfvog a&uvdtwv ^aaiXivg avXav ifgijWiv, in quo raihi displicet ot in principio commatis positum, quasi tam gravis sit
haec vox et maximam rim sententiae habeat. ]\on premitur
hac difficultate Boeckhii emendatio etiam constructione suavior
Hermannus tamen eam improbat propter crasin xa/ oJ , nuper
iterum defensam a Boeckhio in Dissertat. de Crisi Pind. . 32.
[Versu 14. post insl tres libri inserunt xa/, quo in altep. 96.

vov

ytvfui'.

infl

iv

;ifa>lxfo<s

rum versum

detruso Boeckhius emendationcm loci munivit. Hercrasin videtur iure explodere.

Is ipse olim
oipiv coniecerat
Too
dubitanter tamen
vide Orph. p. 789.
Thicrschius Gramm. Gr. p. 414. l'v x otpiv , de quo dubitat
Hartun^us de Casibus p. 119. SCH.]
V. 23.
^ov&vaiav e libris pro &v6iav recepit Boeckhius.
V. 24.
[0fatos Boeckhius; ftatos, ut ^fivog, ubi prima
producitur. Cf. v. 37., ubi &sah rursus Boeckhius.
SCH.]

mannus tamen illam

5'

'

'

[NEMEONIKAI

224

iv rlv iQyav

30

I'.]

ovd' d^6)id^03 TiaQdiK jtQogcpeQov roX^iciv

YVCita Qsiaioi re

'Kal

yaQiv

siaQaiTilzai

ogng auiXXatai

JtEQi

55
'E:t.

|3'.

l6ydto3V lid^Xcov vMQVCfaig. v^tavOv 6' t6ytv IliOa 60

^HQav.Xiog ttd^^iov adtiai fs jth' diilioXddav

Iv Tf/lararg d\g 'A^avaiav viv d[icpa\

35

'X,Giaa6av yaia 6b vav^doci 7tvQ\ vaQTlog tXaiag 65

i^ioXtv

"HQag tov tvdvoQa Xaov

tv dyyicov tQVt6iv

:ta[i7toivJXoig.

2tQ. y.
tjtttai 6i, @talt, ^iatQcjoJV JtoXvyvotov yivog vi.it"^^
tiQOW
d^aivdyciv tL[idXaQitt66i tt vaX 6vv TvvSaQidaig
'

[idvAg.
d^ioid^tirjv

40

v.tv^

SQa6v/.Xov

ichv

'Avtia tt ^vyyovog., "Aoyti

0[i[idtG)V. vivacpoQiaig

(.ir]

75

v.Qv:ttiv cpdog

yaQ o6aig HQoitoio tod

iTC-

stotQocpov

d6tv &dXrj6tv KoQiv^ov t

Iv \ivyplg v,a\ liXtca-

vaiav iTQog dvdQcov tttQdmg

'EivjVQVO^t

6'

'Avt. y
dQyvQco%ivttg 6vv olvrjQaTg cpidXaig

fO^

tJti^av,

i%

dt

HtXXdvag i:tit66d^tvoi vatov naXaKal^i

iiQoxaig

V. 31.

(iiv
V.
V.

yvfur' dilSoa &(p ts

V. 37.

j;a'srts

32. ccs&lcov

v.

v.

34.

Bcals,

41. iTiTtOTQoqjov aSTV

42. TOio &uiTj6iv

t6 TJqoi-

quod
V. 31.
Vulg-o cornipte
yrcor' afiSm &S(S ts jjwsrtg
craendavit Hermannus exiniie et vcrissirae yj/tora sioiicp ts xai
[Et xal ogrfg in duohns libris repertura est. SCH-]
ogTtS'
T. 38.
[Quod cxciderat in librls avv , ex Scholiis revocavit
:

Schmidius. SCH.]
Vulgo: vtyiacpoqicctg yaQ oaatg InnoTgocpov aCTV
V. 41 seq.
t6 TTooiroiO &u}i7]6fv, qnac transposuit Boeckhius ractri causa sic,
[Et toSs quidcra legerunt
ut vides in textu probante Hcrmanno.
Adde
Scholia, quae circumloquuntur avTij t] noXis- SCH]
Boeckh. de Crisi Pind. . 5.

[NEMEA
45 dXXa

yaXy.ov ^vgiov

28&

X.]

ov dvvarov

l^eXiyiEiv ^iaxQoriQag yaq agid^^irj^ai 6xoXag' 85

orre I\?.8itoiq '/ml Ttyla 'Aai 'Ayaicov viln^atoi
noXitg
v.aX

Avnaiov

dQo^or 6vv Jtodav

sraQ /liog ^rpit

yjiQav re viy.dOat

90

Gd^evti.

'Eji.

6'

KaOtOQog

50

iXd^ovrog

xt y.aGiyvtjtov TloXvdtvy.tog.,

ov

d^av^ia 6cfi6iv

iyytvtg t^iutv dtd^Xrjtaig dya\^ol6iv'

tVQvyoQOV

ta^ilai

^ioioav '^EQua oial

y.

^eviav JtaQ Ila^Kfdrj

l:rl

95

Ijttl

2J:tdQtag dycovav

6vv

'^UQav.Xtl 6ii:rovti d^dXtiav,

^idXa fttv dvdQcov dixaicov JttQiy.ado^tvoi. nal ^idv

d^tdjv

100

JtiOzov yivog.

6'.

2tQ.

55

^itta^iti^o^itvoi

6'

IvaXXd^ d^itQav tdv

^itv

JtaQa

yvd'

jtatQL (fiXco
/J\ viiiovtai,

tdv

d'

Xoig

i'.to

ytvi^t6L yaiag

jroTuor durtiitXd\n;tg o^ioiov

tovtov
tiltt

rj

littl

:tdu:tav d^tog t\iutvaL

aicj~iva

105

QtQaTtvag.,

ovQavcjt

olntLV t

cfd^iuivov lloXvdtvy.tjg

Kd6toQog

60 tov ydq

iv
110

TtoXiun.

"Idag d^iql l%v6iv Jtag yoXc^i^tig ttQ0i6tv

yaXy.iag Xoyyag dy^Lci.

V. 48. ;^jeo5v
V.

v.

49.

^siviav nccqu

TJaiicpccT]

v. 56.

60. ulxfi^
V. 43.

xvoJyos xal

^it

-r^,
'(,

[Tres libri dni^av.

Tcov

fnilas

Non male.

Uv&icov

a'rf;^wQ77Cv tnl z6 "Agyog.

aqyvqcil^

Quem

Scholiasta:
cpidXaig

dno Si-

Tifir]&ivTsg

dvi^av vel Kart^av

leg^isse

SCH.]
suspiceris.
SCH.]
[xiiQcov ex iibris petitum.
V. 48.
[Boeclcliii eraendatio libris nititur , quanquam Sciioiia
V. 49.
datiro utuntur.
TlaficfdT] ortuni ex TJctficpdBa, ut 'OSvaafj siSCH.]
militer ex 'Obvaoia, Aeni. VIII, 2fi. Isthm. V, 31.
V. 00.
dxfia raetri rausa scriptura pro atxfia a BoecI<liio

cum Pauwio, Beckio, Herraanno.

Pind, Carm. Sect.

I.

15

[NEMEONIKAI

220

I'.]

^AvT.

;r6

Tavyixov

nt^avya.t^ayv idtv Avyv.tvq

yao

v.tivov

h
115

OTtXtyiL
r]^tvovg.

b'.

6qv6q

TCavTov ykvtx

i^riyd^oviav

o^vT axov
o^^ia.

XaiipYjooig dt :r6dt66iv

a(fao

l^ivtGd^av, VMi [itya tqyov l^iriOavT

65

y.al

^dd^ov

dtivov

:taXd^i.aig

avtag.

'A(paor^Tidai

120

Aiog'

avTiv.a ydo
riXd^e

Atjdag

rol 6' tvavTO, Crdx^tv

:(aig 6iGiv.cw
ti\u/3g)

6yt66v :taTQCJia'
6'.

'Eit.

tvd^tv dortd^ai>Ttg

ayaXu

'Atda, ^tCTOv ^TtTOOV,

tii^aXov GTtovcj) HoXvdtvv.tog' dXX^

ovd' dviya66av' iffooua&tlg

70

ov

125

viv cfXdOav,

6' do' dv.ovTi O^ooj

130

r]Xa6e Avyv.iog iv :tXtVQal6i yaXv.ov.

Ztvg

6'

tV

"Ida

:TvQcf6oov

:tXd^e ij^oXotVTa Y.e-

Qavvov
d^a

V. 62.

7]jj,ivcos

T. 62.
fuit

cf.

6'

6' tQig

dvx^qcxy-

noig 6[uXtlv v.Qt666vGiV.

135

iv.aiovT

Vulgo

V.

69. dviaxcioav.

rifiivcog.

Boeckhium

yaXt:td

iQr^aoi.

v. 72.

djia 8a kcciovt

Antiquissimoram librornm

in Nott. Critt

et

de Crisi Pindar.

lectio fjfnvos
. 19. p. 51.,

quae optime ab eo in rfiitovg transscripta.

[rjiifvog Aug. C
aliud noTere Teteres critici, de quorum sententiis haec

neqiie

6 Ltlv 'AqioTctQ^og ct^ioi yodcpsiv TJfiBvov, ciKolov9cog

iv TOig Kvnoioig Xfyofisvr] laTogicx' 6 ydg rcc Kvnqiu ovyygai/)s qpT/ei tqv KccCToqa iv Trj 8qvl xovcp9ivToc ocpQ^fivcci vna
AvyKicog- Trj bi avTTJ yqcctprj xai 'Anollobcoqog (Bibi. III, 11, 2.)
xarr/xoP.OL-^^T/Cf. noog ous cpijai diSvtiog, afccpOTiqcop vno rrj 8qvi
XoxojvTcov, Tov Kdavoqog y.al rov rioXvSzvAovg, ftovov 6 AvyKSvg
rov KdaToqa lidiv. fLfjnoTi ovv 8il cprjaiv , dvnyivciaxsiv rr}V

Scholia:

xrj

itaquXriyovaav avXXa^rjV o^vTovcog rjfiivog rj Sid tov oog TffitDidymi scriptura dialecti novcog, Tva xor' clurpolv dy.ovriTut.
BoeThierschii r,fiivoi fide antiquitatis caret.
minc laborat
ckhius nihil nisi rr/v uqiaiav arjfiaaiov scite mutaTit. SCH.]
Vulgo civiaxccaav contra metrnm. Wakefieldius altique
T. 61).
coniecerunt drixaaaav ao Cftd. .\ng. C certe dvixaaav praebet.
Schol. explicat vnoxcoqriOai nBnoirixaOiv.
,

[NEMEA
Tayiog

6'

adtXcpeov

Ijc

227

X.]

j^lccv

3rd)yiv

yjcoqrpiiV

TvvdctQidag^
Y.cd

ovita

f.uv

tt^dvaoT^

IxG^^ian

6t

(pQi66ovta

rtvoag tmyev.

75 ^tQua 6^
oo^iov

140

rlyYCJV day.Qva CrovayccTg

llatto Kqovicjv^ tig

cp(DVC(6e'

t66ttccL :rtv&tciv; 'xal

l^ioi

6r)

'&dvatov 6vv

Xv6ig

rcod' ini~

ttiXov, avai.
oiyttai

ti^d

145

cfiXciv tata^itvco

cfcni'

6'

:tavQOi

TCovcj :ti6to\ I^QOt<^V

'Avt.

'na^dtov [ittaXaui^dvtiv. ^g tvvtJtf Ztvq

tiog

80

tjXvT^i

xt tod' i^av6a6' t:tog

trttita

'

6'

t.

dv-

ol

'E66i

vlog

y.oi

rt66ig

'

t6v6t 6'
150

6rtiQua &vat6v iiatQi tta rttXd6aig

6td^tv tJQog. dXX' dyt tc)v6i toi

rtc(Q6i6G)^i

ii

^iiv

9dvat6v

t^iitav

drttyd^6y,tvov

epolacovT

V. 74.

V. 19. ijXvd^ev oJ,

dvanvous

v.

xixfv.
82. fcra|'

[Legebatur
Bocckh. Sott.

V. 72.

igrjfioi.

^'.

ai'Qt6iv

tt cpvycov y.al yi}Qag

155

^5. 5f

Scd Pindaro

iit

v.

77. xai fiot

vindicatur ofioiog,

01. II, 84 , sic dcbebat ^otjfiog.

Vide Ahrentem de Dial. Dor. p. 35. SCH.]
V. 74.
\ ulg^aris lectio qpo/acovr' ctvanioa? Hixtv contra metrum est. 1,'nde Sclimidius coniecit cpqiaGovTU nvoag iviixiv, ac
BTolfios

Critt.

nvodg agnoscit Schol.

'ixtxfv Med. B.
Lectio est &fqfic( df, repugnante metro. Inauspicato
Hermaiinus &(gfid S' ov tsyycov Sdngva proponit, optime contra
Boeckhius &fgfiDi Sij scripsit, quod explicui et defendi in Commentario. [An &(q,ucc 61 cra^cov? SCH.]
T. 70.
[Licet Isthm. \, 49. rpcavrjaaig, Pyth. IV, 237. dqxoVTyroe vulgetur, (pcovaaE tamen et h. 1. et 01. XIII, 65. non audet in suspicionem vocare Ahrens de Dial. Dor. p. 148., quoniam
a tfcovij facile cpavdco duci potuerit. SCH.]
V. 79.
[rjlvd^s 01
ex tribus codicibus Boeckhius.
Contra
Hermannus, quum Aug. C dvTia praebeat, ad Orph. p. 788. coniecit: Zsvq d' rikv&fv dvTia ol.
SCH.]
V. 82.
[<jra|v metri gratia Pauwius. Et duo codices fffra|fv.

V. 75.

SCH.]

15*

[NEMEONIKAI

228

J'.]

OvXv[iKov * txtiXeig Ovv % ^Ad^avaia

avTOQ,

Xaivay%tl x "Aqei

'E.T.

85

t6Ti 6ol ^itv tcov Xdyog'

y.dQva6ai, :rdvtGiV
7J^i6v [liv

v.t

y,i~

tl 6t y.aOiyvt^tov TttQi

t.
160

dt votTg djro6d66a6d^aL i6ov,

Kvioig yaiag vjtivto&tv iav,

165
ovQavov h yov6iotg 66aoi6iv.
av8d6avtog ov yvoKia diTfXoav d^ito ^ovXdv.

ij^i6v 6'
a)g aQ^

90 dvd

d'

tXv6tv

iitv

tJitita

6t cpowav

Kd6toQog.

no

ocpd^aX^iov,

yciX-iio^itQa

Fovtasse
V. 84. Lacuna est aiit ante i&flfig ant post i&sXBig.
legendum: OvXvfiTiov i^slsig vctisiv (vel oly.ilv) ifioi cvv t xtI.

V.

85. sari coi

rovrwv

l.

v. 90. ^^aXKSofiiTQa

Viilgaris lectio: avrog OvXvfinov id^ilftg cvv t 'A&aV. 84.

vaia y.s).aivfyxfi r' "yJost, quam in textu vides, et nietro repiignat
Verissimam iudicat Hermannus Benedicti conieet verbo caret.
cturam avrog Ovlv(xnov &iXfig (^f^fig tres libri) oUstv ifioi
cvv T 'Ad^avaia ktX., ob verba Schoiiastae: avrog ^ovXsi tov
ovgavov ol-nstv cvv ifioi xai 'Ad^rjva nai "Aost , et quod negari
Hoc ipsnm vero nenon debeat Pindarum forma ^sXsiv usum.
gat Boeckhius; cf. ad Pyth. I, (>2. et vide eum dc Crisi Pind.
Ipse coniicit: avrog OvXvfinov i&iXsig vaisiv \el olv-stv
. 44.
Non est meum diiudicare hanc litem. [Non
ifioi cvv T v.tX.
male Kajserus p. 87: avrhg OvXvfinov vostg otnsiv ifioi ktX.
Bergkius Schmidianam coniecturam olim a Boeckhio commendatam avrog OvXvfinov KazoixrJGat. id^sXsig cvv t 'A^avaia -atX.,
:

recepit.

SCH.]

V. 85.

rum

[Quum Rom.

sgti goX fisv tovtcov praebeat, Pindav. 90. ^aXKOfiirgtt a Schmidio

eraendavit Herraannus, qui

positum probavit cum Boeckhio.

SCH.]

,<-i

[iNEMEA

229

XI.J

[NEMEOMKAl

lA'.]

API2TArOPAt TENEAIOt
nF T T

v^

WW WW

WV-/

Vw/-'

II

v^Vw/

\J \J <^ ^

'

III

v^

v^

|)

V^'..-'

<U \J

<->

\^

^ ~ \J

<~l

Zijvog v^ioxov '/.aGiyv^ra

ev

tv

01

T. 4.

^itv

6'

v.cX

oao^d^Qovov "Hqag,

'AoiGtayoQav dt^ai ttov tg d^aXauov,

haiQOvg

^Arayi

(Jxa.Troj

niXag^

6t ytqaiQOVTtg oq^&av (fwXa66oi6iv Ttvtdov,

dyXaw

Nem. XI.
SCH.]

ekhius.

i.

\^ KJ
V^

V^

KJ

V^U

\J

<^ <u

<^v^

ww w

V^V_/

e.

<w^

v.^

v.yv^ wv^
\J

I.

\^

h a

r o p

v^w

>u

J_

cxaTrrt
V. 4.

[Oativuin ex Par.

et

Aldo

restituit

Boe-

[NEMEONIKAI

230

lA.]
'Avr.

a.

floXXa ^iev Xoi^aiCiv clya^o^evoL ^TQcoTav d^tojv,

sToXXci 6t v.vi66cr

iv ToarttL^cag.

10

Xvoa

df 6cfi ^qiatvai y.al doi6a'

^tviov ^iog cc6ztircu

y.al

dosdty.can^vov

Qiuig chvcxoig

dXXa 6vv do^a TtXog

^rtodOaL 6vv choaiToi y.oadia.

10

'En.
6'

avdoa

iyo) ^iay.aoi^oj

^tv itaTto

xl To %^ar(tbv dtuccg drQtuiav Tt ^vyyovov.

6i Tig oXl^ov tyav

15

:rccocc^itv6tTai dXXoJV,

di%Xoi6iv dQi6TtvciV i^Ttdtiitv

tv T

15 ^vard
y.al

^iOQCfci.

^ty.vd6d^o) :rtQi6riXXG)v

^Uxv
20

jifcA/^,

rtXtvrdv dndvroiv ydv i:iit666iitvog.

Ztq.
iv Xoyoig
y.al
iy.

20

6'

d6roJV dyad^oT^i ^uv cuvtT6d^ai yotoiv,

61 :rtQiy.Ti6vo3V

dyXccal viv.aL

ty.y.aidtyj'

ndrQav r
v.al

'AQi6Tay6Qav
25

tvCi)vv{LOV

^tyavytl

:rccyy.oarioj.

'Avr.

iX:ri6tg 6'

oy.vriQortQaL

t6yov iv Uvd^covL
aq>iv

7.

(3'.

iitXiy6ov:roi6L 6aL6a?yd^ivTa utXi^iatv doi^alg.

i6rtcfdvo36av :rdXa

V.

d.

^Aqy.tGiXav^

V.

8.

yoviow :rai66g

:rtiQc<6d^aL v.al

dsvvccoig

v.

17.

|3'.

(iiccv

'OXv^ffia d&Xcjv.

dyad^olai (ilv

v.

23.

di&lcov.

[yvica Bergliius. Vide ad Isthra. III, 84. SCH.]

[De forma asvuoK; vel metri causa ex codicibus reposita Tide ad Pjth. VI, 4.
SCH.]
T. 9 seq.
Fortasse scripsit Pindarus
dXXa cvv 5d|a zfXoq
SwSf-nafirjVov nfQaGal viv droo^Tco noaSla, in qua constructione
infinitivi intelligitur 86g: cf. 01. XIII, 114 ibique Boeckh. Xott.
Critt. et Matth. Gr. p. 1073.
Quum recte dicatur drgcoTO) xgaSicc sine praepositione, iam non offendet duplex avv
ad quod
defendendum non comparaverim continuo Isthm. V, 27 seq. et
60 seq. ut fecit Bernhardy Syntax. p. 201. Sunt enim etiam in
hac re alia aliis iniucundiora. [Bergkius servato ovv scripsit nsgdaaig; Kayserus p. H8. Ttfouaaig r' tv coniecit. Ferplacet Dissenii emendatio
merito probata Boissonadio. SCH ]
V. 13.
jiogcpdv scripsit Boeckhius de coniectura (pulcritudinem superat aliorum)
quum Tiuqafisi^Bad^aL vulgo accusativum
regat; cf. Pyth. II, 50. Librorum tamen lectio (ioq)d est (Jorma
T. 7.
V. 8.

[NEMEA

2S1

Xf.]

val fia yuQ oqkov, i^av do^ccv staQa KaCtccXicc 30

25

XKt JtaQ' ivdtvdQoj ^oXcov oy^cp

Kqovov

xdXXiov av drjoiojvTow ivoOtr^cf dvti^rdXojv,

'Ejt.

jrevtattrjoid'

eoQtdv "HQay.Xioq

v.omaGaiq dvdr^Ocmwog t

dXXd

tQVtGiv.

30

Tov

I^QOtcov

l^ dya^&GJv t/Jcdoi'

y.o^iccv

tov

Iv ^tOQCfVQtoiq

aviai
dyav 40

^itv y.tvtocfQOVtg

av

d'

p.
35

tid^ixiov

v.atc'.iit[icf%ivt

oixticov rtaQtCcfccXtv y.aXcnv

i(5;^uv

XtiQog tXy.cjv 6jri66a {yv^iog dtoX^iog lojv.

6v\i^aXtXv {idv tv\.iaQtg

ai[L djto

35

r\v

2Jto. y
to tt HtiGdvdQOv T(dXai

2^:(dQtag' ^Aavy.Xad^tv ydQ t^a Gvv^OoiOtcc

AloXiojv OToaTidv yaXy.tiria dtVQ' dvdyojv

y.al

JtaQ^ ^lOatjvov

45

oodv yty.Qa^iivov

ix MtXavinxoio fiarQOJOg. dQ'icdai d' aotTaX

dacfiQOVt

'AvT. y.
dXXaOOo^itvai ytvtaig dvdQcov 6&ivog'

iv

d'

6)itQco

o/V

ojv

^iiXaivai

y.aQjtov

'idojzav

aQOVQai,

40

divdQtd t

V. 33.

ov^ i^iXti nd6aig

evfi^. klav (v(M.

V.

35

50
iticov JttQodoig

)(aXy.ivzbcov

v.

40.

mqio-

Soig

quod rctinondum iiidirat Hcrmanniis notans vcrsuperat alios)

bum naqtt/ifi^eo&ai iit alia ycrba exccliendi etiam cum jjjenitivo
recte construi posse. Atque lioc probat Matth. Gr. p. dVi. [Ile,

stitui.

SCH.]

Mingarellus aliiquc. SCH.]

[Coniecturam suam (liXfiv iv aoiSaig denuo commenNobis Boeckliius persuasit
dat Hermannus Opuscc. VH. p. 172.
de contrahendis in pronunciatione vocalibus, ut in vulgata scriptura apud Hesiod. Theotr. 48. Vide de Crisi . 31. p. 89. SCH.]
v. 33.
fiav correxerunt viri docti pro Xlav.
Vulgo ^jaAxfcrTfoji' babebatur, quod emendavit Schmiv. 35.
V. 17.
V. 18.

dins.
V. 40.

f.ufv

[Schmidii TtfqoSoig pro vulg. TCfoioSoig confirmat

Eustathius Prooera. p. 12, 1. Addc Grammaticum Crameri Ann.
Oxx. IV. p. 309, 20: 'Eni rrjg Tfi nivSaqog n sg o 8 ov iepr]
avrl TOV moioSov, xorl n s q liva i TBTqaavXXuBcog.
Videndus
Ahrens de Dial. Acol. p. 238. SCH.]

'

[NEMEONIKAI

232

lA'.]

ccv&og i'cadfg (ptQHV flXovtGj

AA' Iv (x^iet^ovTi,

'y.al

i'(jov,

d^varov ovrcog ed^vog ayEi

'E%. y.

^oIqcc.

TtKLiaQ

45 wya

to
'

6' tx zlLog dvd^Q(oJtoig 6ci(peg

^itvoiVLJivttg'

yvla- ^rQo^iad^tiag

y,tQdt(ov dt

yoY^

djtQogmtov

d'

V. 42.

i^rttai 55

aXX' t^i:tav ^ityaXavoQiaig tii^aivo^itv,

t :toXXa

iXrcldt

ov^

6'

dtdttai

yccQ

dvaidtl

(XJioKtivtai Qoai.

60

[litQOv &)]otvi^Ltv

iQ^jnav o^vttQai [laviai.

ovt(o a&ivog

Vulgo ovTco 6&ivog contra metruni. Heynius coniecit

V. 42.
a&vog e Schol. [ro zcov dv&qcoTicov ysvos], unde Boeckhius cum
Hermanno scripsit quod in textu vides.

ISOMIONIKAI.

ISOMIONIKAI

A'.

HP0A0T12* OHBAIO.
A P

o p

;i

I.

/
/ ww \y\j
W_
w
_
/
/
v^^ V-^V-/ >^ W ^

/
_
/ w
v^v-/ \^w w
/
w

V^

wv^ WW w
w /
k^
v_/

\.^ v_y

f.

MA

v-/

v./

'

vyw ww

o d

!.

wv^

JTldTfo 4^a, To Tfov, XQv6a6m Stj^a,

v.al doyoXiaq vjrtoTEOov

2tq. a.

rrodyaa

d^iJGo^iai.

^rj

aoi y.Qavaa vt^todcai

zldXog, tv a y.lyv^iai.

TL

cfiXTEQov y.edvav Toyeoiv dya9oig;

tiiov,

cj

'floXXmndg

ducpoTtQav toi

y^aQi/tcjv

&eoig ^tv^G) TeXog,

6vv

IZ&MIONIKAI

23G
xbv

v.ai

av.H^i.%6i.ia.v

Ktm

iv

yoQtvav

<I>ol^ov

6vv

diicpiQVTCi

deiQad'

10

'lod^^iov

(jttcpavovg

Ijttl

'

'Avv. cc.

:rovvioig

avdQaOiv, xal vav aXitQy.la

10

A,

t| tt:ra6tv Kad^iov CtoaKo ^| dtd^Xav,

Ka^MviKov

TtavQLdi zvdog. iv

v.al

tov d6ti[iavtov

'AXmr\va xi^tv
'Eit.

Jtaida^

%Qa6tiai vov

rtovt

a'.

Fi^ovova cpQi^av zv15

vtg.

dXX' iya ^HQodotco ttvyav to ^tiv aQ^ian ttd^Qtmjtca

15 avia

t dXXotQiaig

Ka6tOQtiCj)

rj

ztlvoi

yaQ

ij

ov

%tQ6l

vomd6avt

ifiQaoJV dicpQr^Xdtai Aav.t8ai[iovi y,al

^aig ittTiVOjd^tv 'KQdti6t0L

X di%Xoi6L %iyov :tXti6tow dyojvov^

'iv

2{t

XQi^6dt66iV iy.66^irj6av d6iiov

5ti

Xtlhltt66iv cfidXm^L xt yQv6ov,

20

ytv^^itvoi

tt

Sij-

2tQ.

25

fJ'.

^ttcfdvojv

VLnacp^Qorv
'iv

20

id^iXai

'loXdov ivaQuo^aL ^uv v^ivci.

Xd^iJttL

dt 6acprjg dQttd

yv^voL^L 6ta6ioig 6cpi6iv

'iv

30

t chjtidodovJtOL-

6iv oJtXitaig 6Q6^ioig'

V.

8.

aficpiqvTcp

Isthm.

V. 8.

morem Homerici

v.

11.

anaSE

[aficpiqirK Boeclihius iion sine libris ad

iv dfKpiqvtj] et aliorum ; Tide Lobeck.

vrjGco

Parall. IL p^ 474.
SCH.]
[ulifQKiog Hermanniis. Sed cf. v. 32. SCH.]
Y. 9.
Y. 21. [esvofifvni. plures libri, non Scholia, quae explicant
HetaXafiovTS?. SCH.]
Y. 25.
[Libri onovf, Boeclihins oTtor sv, Kayserns orror' av
Idem, quum Trypho Eustathii Hom. Od p. 1591, 29.
p. 89.
laudet Xi&ivoig onarav diiTKOvaiv, accusativum postulat Xi^Hvovg
onot' av Sioxovg if-v.
Et versu priore accusativuni ostendere
Scholia: onolu yriQ 1'faav aHoi/r/foiTfs fix doqava.
At Ammonius certe non favet accusativo, qui Xi&ivoig not dva 8L6HQiai
affert.

SCH.]

[Quum libri scripti particula i'r' careant,

eniendavit Boeckhius. SCH.]
Y. 29.
[Dativus dcbetur Boeckhio. SCH.J
V. 26.

vulgatam

ISTIIMIA

11

I.

2S1

oia te %eQ6\v aKovTit^ovreg alyuccTg^

25

otcu

Xidivoig ojtov

ov yag

t]v

tQY^aTv

v.flTO

diOnoig

:TtVTCii^)A0V

TMV ad^Qooig

*Avt.

|3'.

itv.

a)S

lcp

tzdOTco

35

TtXog.
dv6)](5d[itvoi xfa^idv.ig

tQVtCiv yaiTag ottd^QOiOi tt zJiQy.ag tcpavtv val rtaQ^

EvQohcc

rctXag.)
'E.f.

30

'IcftnXtog

^i^tv

TvvdaQidag

Ttcag
d'

oiiodaaog
'Jyaioig

tv

lchv

/3'.

U^taQTcav ytvti^ 40

vil^^^^^^^ov

0tQd:rvag

oiKtow tdog.
yaiQtT.

lyc-}

yaQv6o^iaL

ca6vt66tv :rtQi6TtXXcov doiddv

Tovd' dvdQog Iv Ti[ial6tv dyav.Xia tdv

'yl6co:ro6o')Qov JtaTQog

35

45

dt TloOtiddojvi 7^i>tu.7 Tt ^ad^tcc

'Oyyrj6Tiat6iv t

'OQyo^itvoto Tt craTOomv aQOVQav,

ai6av 50
2Jtq.

a vtv iQttdo^itvov vavayiaig

l^ dutTQt^Tag dXog Iv VQVoi66ci
diiaTO 6vvTvyicy

vvv

40

6'

avTig aQyaiag i:ripa6t noTuog

6vyytviig

ti'cqitQic(g.

^id.d^tiav

6'

v.

8tOKOig uv;
41.

v,

Xqp-

cfiQtt.

aQtTa KaTav.tiTat :ta6av ooydv.,

V. 25. oTrdre

EvQoora

bb

:Tovt'i6cag dt vooi oial

'Avt.

2G. ntvzcxxyXov IV, aXX'

y.

v, 29.

agsra hutu xftrai

[novuauis malit Ahrens ile Dial. Dor. p. 148. Vide

VII, 3(J.
SCH.]
V. 41.
Lihri Tetustissirai habuerunt APETAI, ut ex Scholiis
patct, quod Boeckliius cuni Aristarcho pro dativo habens scripsit
dqsra, recte, ut Tidcttir. Norainativus aQ^ra est in solis editioT. 40.

ad Kera.

Hunc probat Hermannus. Pro

nuper Karsten mahierunt xara v.fltai,
sed non eleg^anter sic praepositioncm xara, intcrposito anTai,
[Scholia:
disiungi a Tcrbis naoav oqyav monet Hermannus.
"Ort dgtrai yiaxa.Kit.xai sigrjKSv inii^sv^ag nlrjd^vvziya fviIteruni eadem
xov gfifia xo yiaztLKSiTai.
'AqioxaQxoq avv rm l
yqa.(f>si xai nsgiGna, yiai l4rrtx7jv dij;rat T/,r cvvra^tv, l'v' rj o
Adyog
Cf Boefv Tr} aQfr^ xaraxftrat ndvra rooTror y.Tl.
ckhium de Crisi .'38, p. 111. SCH.]
principibus Ald. et

nibiis

KuzaKS iT a

Hejnius

Rom.

et

'

lE&MIONIKAI

238

A.

ducfOTeoov dccjtavaig ra v.al Jiovoiq^

viv evo6vrt66iv dydvoQa y.o^jfov

60

yor'i

q)&ovoal6i cftoHv

fir)

45

t:td oiovcpa 666tg dvdQi 6o(fG}

yvGuiaig.

dvTi

^iox&a^v

JtavTodajtnv

ivvov

dya^ov

tiJtovr

ectog

6Qd^(x)6aL

yMX6v.

'Ejt.

yaQ aXXoig aXXog

fiKjd^og

t(p

/.

tQy[ia6iv dvd^Qajtoig
65

yXvv.vg.,

Qor r oQvr/oX^yci

[iriXo^oTa r

rt yal

6v :t6vTog

TQtcpti

ycc6TQl dt Jtag rig d^ivvojv

50

og

6'

d^cp

did^Xoig

Xmov aiav^

JtoXtui^cDV

ij

70

rirarai.

aQr^rai

y.vdog

a^Qov,
tvayoQrid^tig y.iQdog vi})i6tov dixtrai^ jtoXiardv xt

^ivow yX(D66ag aarov.

6'

j(j:u

ytiTov

tor/.t

Kq6vov

6ti6iy\fov

75

2rQ.

vlov

d'.

d^iti^ouivoig tvtQyirav

dQ^ciTGW l:fjtodQ6^iiov y.tXa6fj6ai,

55

y.al

6id^tv, 'AticfiTQVGW,

jtaldag jtQogtiJttiv

rov

Mivva

rt

nvyov

xal t6 /Id^aTQog v,Xvt6v aX6og 'EXtv6lva

80
y.aX

Ev-

^oiav iv yvaujtroTg doditojg'

nQGjrt6iXa, ro rtov
iv

60

^Kddxa

Jtccvra

6'

6'

dvdocov 'Aycaav

'Avr.

6'.

riutvog 6v^i^dXXo^ai.

iitijttiv,

85

oo' dycDVLog 'Eoftag

^HqoSoTCO tJtOQtV
iJtJtoig,

v^vog.

dcfaiQtlraL
)

^Qayv

^iirQOv ty^av

^Lav JtoXXdvL y.a\ ro 6t6GiJtcqiivov ti^d^vy,iav y.ti^o)

cfiQti.
'Kjt.

iLY^

V.

Hiv evcpGWOJV JtTtQvyt66LV dtQttivr

48. /j.aXo^6Ta

v.

51. dtxfccei,

d'.

ccyXaaig 90

ISTHMIA

239

I.

65 nieQidav tu xt Tlvd-cjd^ev 'OXi^y,iti(xd(ov t

liaiQttoig

^AXcpeov toveGi qjQciica X^^Q^- r/ftay tJtTajtvXoig 95

0i^^at6L xevfovx. d ^k rig tvdov vl^iti :iXovtov
v.QVCfalov^

aXXoiCi

d' i^JtiJttcxv

ytXa , tl)vxav ^Aida ttXiav ov

cpQa^ttai do^ag avtvd^tv.

V.

65.

nv969sv

V. 65.

SCH.]

100

[nv&co&sv Pauwius

et

Hemiannus.

Lihri nv&6d'tv.

240

lEQMIONJKAI

B'.

ISOMIOMKAl B'.
SENOKPATEI AKPArANTINQt

ISTHMIA

241

II.

'Avt.

a MoiOa

ov

yccQ

fpiXoy.tQdtjg

^v ovd'

tot'

ffoj

tQyiiTig'

10

ovd' intQvavto yXvy.iXai atXicfx^oyyox}

ffoTt

TtQ-

ibiyooag

aoyvQGJ&tlGai jTQogo^a uaX^&ay.cicpQWOi cxoidai.

vvv

10

6'

icfir^n

to rcooytiov cfvXd^ai

(xXad^tiag odcov

Qtjii

15

ayyiGra ^aivov,
'Ejf.

XQi^uara^

yaQ

l(56\

Icsd^uiav

tdv

15

cjv

Cocfogy

i':t:Toi(3i

cfci

Xticfd^t)g

y.al

f<iTfi7

ovx dyvcov

cfiXow.
chidco

20

viy.av.^

6rtcfdvcoua y.oua

:ti^:ttv dvabtlGri^ai

OtXivojv,

2tq.

tvdQ^atov (cvdoa ytQaiQow,

V.

fisXi'cp9oyyot

7.

atia

..

V.

15.

'.

y.vtdvcDv i&a^d

lloOtiddcov ortdocag,

^E^tvoy.Qcati

/JCxwiow

og

yotjuav' dvr]Q^

v.

10. ofjfia

/3'.

'Av.Qayain;ivcDV cpdo^. 25

r^s

ulijd'.

uyx- .

v.

11.

y.ouav

[nay rdr' rjv. Scholl. Vt-n. Aristoph. Vac.TTor' ^v. SCII.]

fiBl icf!& cy yo V Bocclihiiis reposuit cum Ueyiiio et
Hermanno pro vulfjato fiiklcpii^oyyQi.
[Iii Sclioliis .\ri.stoph. 1. c.
ea Tox excidit. SCIl.]
V. 1).
To addidit Ileynius. [Et hahuernnt Scholia. SCH.]
V. 10.
Codices or^fi' dlrY^fiag ayyiara ^tuvcr, laborante metro.
Hermannus oSmv excidis.sc coniecit, quod recepit Boeckhius.
[\ ulgata oTJua rJs dkr]&tiag ex sola Hoinana fluxit.
Cuin palmari eniendatione Ilermanni compara l'yth. III, 1(13. De d^afiu
a Boeckbio versu seq. reposito vide qiiae dixit iVott. Critt. ad
,

6.

V. 7.

01. VII, 11. 12

SCH.]

[Scholia:

V. 12.

Evioi

ro

ayvatra irqonaqo^vvovr^q ov
o v
ocyvtJrt dsiSa,

nara CvvaXoicprjv dnovovaiv avri rov

aXl fTTl avrov rou vfnr^(p6qov xoti T/Jg
yfiv

avTov

Kayserus

ov nfol dyvcazcav

p. 90.

tprjotv

y.

Io9fiixrig

(paci

vi\ir,g

Xi-

Pro dativo pugnat

adw.

SCH.]

[Tres libri 'la&fiioi?. Male. SCH.]

v. 15.
h. e. y.oua, quod
Veteres libri uno consensu yofia
reduxit Boeckhius pro xraorv.
[Dativum fortasse Scholia quoque
tuentur
dno Koqtv&iay.cov avrco cfXivaiv oricpavov avrov rais
xofiais eniri&r',vai naqicxtro.
SCH.]
V. Ifi.
Omnes libri dvSilc^ai, sed dvaSBiG%-ai a Schmidio
emendatum retinuit Boeckhius, quum in antitheticis soluta arsis sit.
Pind. Carm. Sect. I.
16
V. 13.

I2J@MI0NIKAI

242

6'

Kqi6k

iv

i:VQV(3d^tvt)g

tid^

B'.

'ArroXXav viv ^toQE

dyXaiav

oicuTO&L' y.XHvalg d' 'Eoty^d^tiddv yaQit8(j6iv cloaQag

20

oih

taXg Xiitaoaig tv 'Ad^dvaig^

30

ia^icpd^ti

ytiQa rtXa^iJtJtoio cparog,

Qi76i6icpoov

'AVT.

^'.

Niv.o^iayog xr y.aiQov VH^i' d:td6cag dviaig.

TCiV

orr

vdQVKtg coodv

v.ai

dveyvov,

6:tov8ocpoQOi

KQOVida

35

Zrjvog 'AXtloi., jtad^ovteg :tov rt cpiXoievov 'tQyov

ddv:tv6co te viv d6:td^ovTO cpcova

25

yjQv6iag iv yovva6iv TfiTVOVTa

NUag
'Eit.

yalav dvd ^cptTtQav, Tav

di^ 'iiaXloi6iv

Aiog
aX6og'

yaQ

y.al

40

d^d^avdtoig Aivri6i8d[iov

iv

:taX6ig Iv TiaaTg

30

^.

'OXv^iitiov

oi?';(

'ttiiy^d^tv.

dyvoneg v^uv Ivti 66y.0L

03 0Qa6vi^ovX^ ^QaTc^iv^

45

oikt VAo^cov ,
ovTE ^aXiy6^irtcov doLddv.

2tq. y.

ov yaQ
ei'

stdyog^ ovdt rtoogdvTY]g

tvdo^av

Tig

ig

35 (mxoa 6L6%^6aig
V.

V. 19.

Par.

18. iiiv

TvdoVTCC

V.

V.

d yeXtvd^og

avdQcov

dyoi Ti^idg ^EXL^KOVid-

dow.

50

d'itovTi66ai\LL to(5oi'^',

22. vd>ii

yiyvtTai.,

dn.

v.

23.

dviyvmv

o6ov OQydv

v.

26. ni-

35. CillOVTlGatfll

Addidit

<^'

ante 'Eofx^fiSav Heynius, [quod agnoscere

videtur.
SCH.]
V. 22.
Soriptum viXpJ

Hermanni pro vulgari

voaij,'

aTtdacctg a Boeckliio de sententia

in quo perperam eliditur

tindectig,

alpha iongum.
V. 23.
[Leg^ebatur dvf-yvmv. Vide ad Pyth. IX, 79. et nunc
Ahrent de Dial. Dor. p. 31?. SCH ]
V. 2fi.
[Editionum veternra srriptnram xovsioic; cnm SchoHis
et Med. B removit Schmidius.
Dc forraa niTvovTa vide Boe-

ckhium
V.

Nott. Critt. Nem. V, 42.

SCH.]
35.
[dyiovTiaauiui Koeckhius cx libris.

SCH.]

'

ISTHMIA
!E!iEiv(yKQ(xTrjg

vjtlg dvd^Qa^rav yXvxeiav

aidolog ^iiv

tGyjtv.

243

II.

clOToTg o^uXelv,

r]v

'AvT.

iJtjroTQOcpiag Tf

dahag

T^taiv

y.ai

vo^u^av Iv IlaveXXdvav
:tQogijtTvy.TO Jtdoag'

vo^ioj

y
55

oi^de TtOTe

^tviav

40 ovQog

l[invtv6aig v:rt6THX' Ictlov

d^icpl

TQdjta-

^av
IjtEQa JtOTl fttv

c(XX'

%H[mvi

6t

JtXicov

60

^d6iv

d^EQetaig,

NhXov

JtQog dxTdg.
'Ejt.

vvv,

^rj

oTi cp%^ovtQal ^raroiv cpQtvag

y.

d^cpiKQt-

y.avTai iXjtideg,
^irJT

45

dQtTav

JtOTt

GiyaTG) JtaTQcoav^

Tovgb' v^ivovg'

{iYi6t

orjc iXivv(5ovTag

ijtti

65

toi

cwTOvg tiQya6(uiav.

raura, Nmd^iJtJT', djtovti^iov, OTav

itlvov
V.

rjd^cdov

i^i()v

'tXd^i/jg.

46. stqyaou(ir]v
y- 38.

[Scliniidius KOfiii,aiv.

T. 39.

[^tvittv

Wo/g.

V. 42.

et

Med. B.

[Plurimi

libri

To Nsikov ngog

qvaft<;

rtvlg

axrav.

Rom. cum

avyus

r}

Ss, ozt

Rcliqui

axrag

Scholiis
zivfg /xiv

axraff.

zug tov

ano uvatoXcov

Quae dittographia monstrare

gerent. SCH.]

rai.

Sciioliis

SCH.]

Scholia:

NsiXov

SCH.]

Stei>hanu8 ex

tj
^vaig avtov yivsvidetur fuisse qui ayas le-

fi/.

nap

16*

IS&MIONIKJI

F'. [F'.

ISOMIONIKAI

r. [r.

A'.]

244

.\

nATKl?ATlSli.

Strophae.
<^
I

^^

\j

^ \j \j \jKj

\J KJ

lli|>!(-Oi

<^'

i.

/
/
/
f ^
^ \J
y^ \J v^ \J ^ KJ

2XQ. d. III.

Ef
Ti]

G^&ivii

cciiog

:rlovtov v.atiyH cpqci6\v

evXoyiaig ci6tc5v

Ztu, ^iEydXm
V. 2.

d'

(XQttccl

cclavtj y.oQOV,

^it^ilyd^ai.

&vcitoig t:tovtm

qpgfCiv

[Carmen tertium inde ab editione Rnmana perduo carraina divisuni erat.

Unum esse alii suspicati
erant, Hermannus et Bocckhius dcmonstravcrunt.
]\ec Tcteres
grammaticos huic sententiae adversari docuit Bocckhius
SCH.]
V. 2.
[cpQaoiv iibri omnes
de qua forma nunc videndus
Ahrens de Dial. Dor. p. 118. Versu 3. fiffilx^oci legcbatur. Correxi accentum et h. 1. et reliquis.
Idcm fccit Bergkius. QuanIsthni. III.

peram

in

quam

vide Lobeckii dubitationes Parall.

II.

p. 414.

SCH..]

ISTHMIA

245

[III. IV.]

III.

5 Ik Otd^iv ^mi 61 ^iaOOcov oX^og

oTCi^o^Uvoyv,

nXa-

yiaig dt cfQtvtOGiv

OV1

o\i.^g

navxa yoovov ^aXXctiv

10

o^iXii.

'.

^Avx.
6' tio/oji' ajtoiva ')[o^ ^itv v^ivfiCai

tvvXtcav
yot)

dt v.oj^id^ovT

tOvL dt

10

y.al

tov ^oXov,

dyavaig yaoitt60iv ^aOvdOai.

15

didvucov dd^Xcw IMtXiHOoj

^ioiQa rtQog tvcpQoOvvav tQtilmL yXvxtiav

^doOaiOivlod^iov dt^autvcp Ottcpdvovg^

td dt y.olXcc Atorrog
20
Iv ^ad^vOttQVov vdjtci ydov^a 0r)^av
t^TOQ,

Iv

ijt:to6QOiiia y.Qattow.

OvLicpvtov

15

lOtt

\i.dv

ov

dv6Q&v

6'

aQttdv

hjit-

yattXiyytL.

KXtcxWV\.LOV

66^av ^c.Xaidv doaaOiV'

25

yai ^atQod^t ylal56ay.i6aiOvv Ovvvo^oi nXovtov 6iiOttiyov ttToaooiclv Ttxnmg.

aicav6t KvXiv6o^iivc(ig duiQaig
dtocotOL ye

0)

i^dXXa^tv

:tai6tg d^tcjv.

30

2JtQ. ^'.

IV.

^VQia jtavTa yiXtvd^og'

MiXiOo\ tVLiayaviav ydo tcfccvag 'ioi^^iotg

tOti ^ioi

20

dXX dXXot

^dv

d^tcov tyaTi

v^itTioag dotTag v^vco ^iorAtiV

aiOi KXtojvv\ii6aL ^dXXovTtg altl

V.

8.

Xaqizsaai

v. 9.

dt&kcov

v. 17.

Aa^SayiiSaiai et 8ii-

Gtiiov

[Ultimos duo.s epodoruin veisus Herniannus Opuscc.

133 seqq. ex duobus constare censet, incisionum accurata
obserTatione motus.
Quae in tanta poetac constantia sicubi laesae inveniantur , id fere metrorum correctoribus tribaendum esse.
y. 17.

VII.

j).

Sic igitur dispescit:

xcft fxciTfJO&s

An^SaHiSaiai

Gvvvofioi Ti).ovTOv dihartixov rtrTqaoQiciv novois'

alcov 6i y.vXtvSoii''nyig
dufqatg ali. aXlor' f^iikXa^fv. azQmtoi yt fiuv naiStg &tdav.
t sic in reliquls, sed non sine violentioribus mutationibus, de quibus \idc ad v. 71. 72. 8!). UO.
Idem llermannus Suattixov

scripsit pro insolenti illo Siiarixov.

SCH.]

I20MIONIKAI

248

6vv

d'sm

F'.

[F'.

J.]

^avov

ditoyovvai to ^iov tiXog.

Xore 6' dXXoloc; ovoog

aX-

Jlavrag dvd^QQijtovg ijtatoCcov iXavvei.

'AVT.

25

^'.

roi [itv (DV Orj^aiOi Ti^idtvveg dQydd^ev Xiyovrai

TtQo^tvoi X d^icfiTiTLOVcov KeXadtvvdg t

v^oiog' o66a

d'

[laoTVQia cpd^i^Uvojv

OQfpavol

dvd^Qu^jtovg aiqTai

iii

^ojgji^

15

re cpG3T&v

djtXtTov do^ag, ijtiij)av6av v.aTa Jtdv TtXog' dvoQtaig 6' iOyciTcaOiv

30

oiKO&tv 6TdXai6iv
3fl ^iYjKiTi,

^iaKQOTtQav 6:tev8tiv aQBTdv.

litJtoTQocpoi T

20

ajtTOvd'' '^HQaoiXdaig.

'E:t. p'.

iylvovTO,

AQti aoov.

yaXv.tui T

dXX' d^itQa yaQ iv ^iid

35

25

TQa^tla vicpdg jtoXiaoio Tt66dQow dv8Qc5v iQ^uo36tv

^dy.caoav t6Tiav'

vvv 6' av ^tTa yti^itQiov noiv.iXci)v ^irjvcov ^ocpov x^(^^v

coTt cpoiviKtoi^iv

dvd^Yptv QO^Oigii
2Jtq.

dai^iovow ^ovXalg.

xivjjr^jo

..

dt ydg 'Oyyi^^Tov

oiv.iow

xi yicpvQav JtovTidda stQO

Koqiv^ov

Ttiyiow,

35

tovdt jtOQav ytvtc7 d^av^ia^TOV v^vov

V.

36. ars cpoiviKioiGiv uvQrjsav

in quatuor llbris.
An ^iorov rfXog scrivel propterea probabile est, quod nusquam
xikos apud Findarum cum articulo coniunctum vidi. SCH.]
V. SC.
cors (poiv iy,foieiv Bocckhius recepit e libris pro
TS (poivimoiaiv.
omnes libri habent 'iv^oq, sensu et metro
Inborante.
Boeckhius cum Pauwio probayit avd^rjo tv inteilecto
nomine haria, recte.
Contra Ilermannus earrjxfv coniecit , quum
Scholiastes scribat: vvv Sl Ha&dnfQ fx jjft^wvo? sag d^fOTTjxsv
avra. Sed Scholiastes quum verbum non videret, supplevit de
8U0. [Ibidem notKiXov Herraannus, mire cpoiviiav Kayserus. Pau'wii correctionem av&riaev firmat Chrysippus in Scholiis :
/uct'
iKttvrjv zrjv atvxiav xal toj' j;f/^c5va rj v &r] a av.
SCH.]
V. 23.

bendum?

\^t6

omissum

Id mihi

Tum

'

40

ISTHMIA

III.

IV.]

[III.

Xtytav avayti cpduc.v iraXaiav

^y-

tvyMav toyav

vnvm yao

ni6ev' dXX' dveyti40

QO^iiva yocjTa Xcqijrti,

^EogcpoQog d'ariT6g

aOTQoig

ojg

aXXoig'
^AvT.

45

zdv yovvoig 'Ad^avav doua oiaQv^aiOa

viTidv

iv T 'AdoaGTtioig dtd^Xoig 2iKV(ovog cii:Ta6tv

45

Tf

TOiddt

TOJt^

Tor'

iovTov cfvXX' doLddv.

ovdt 7Cavayvoi(>w ^vvdv drttXypv

yMijLTtvXov dicpQov,

ricwtXXdvtOGi

ndvci yaioov
Tcjy djttiQaTCJV yc<o

d' ioi^o^itvoi

Ciojfai.

liyvoiOTOi

tOTtv 6' dcfcivtia Tvyg y.al ^iaQva^ivoiv.,

50

jtolv Ti/Mg

Tolf T8
v.a\

Ere. y.

dv.QOV Iv.iod^ai'

yaQ ycd

yoi(56ov

'tOcfaXt

da50

F.V.Tcji'.

toji^

55

6i6ol'

dvdo(~)V yti0(')voiv

Tiyva xaTauccQij^aio'.

i'6Tt

iidv cfoivioVy

Iv vvv.tI Tcaiow nto\

(')

^av AiavTog dX~

Tav

oilucc

cfa6ydv(p ^ioucficv tyti ncci-

dt^^iv^^EXXdvcdv, o6oi TQ(,javd"i^av.

^TQ.

55

:td6av

()()T^o)6aig d()tTdv

xtt6:rt6io)v i^ricov Xoi^rolg

V.

6'.

dXX'"0urjQ6g toi TtTi^iavtv dd dvd^QO):tojv, og avTov

v.aTa

Qa^^ov

v. 43. x' ttv yovvolg

42. 'Arogcpo^og
V. 53. iacpaXXe

didot Tilog

'icpQaOtv

65

tcovSs

yag

dd^vQtiv.

v. 51.

[Legebatur 'Aoagcpooos, quod Boeckhius tuebatur, ut

42.
tri.syllabum esset, tanquam Mi-viXac; ; cf. de Crisi . 32. p 95.
Quod reposui praestant Scholia et duo libri. ]\am quod id Atticum dirit Boeckhius pariter atquc Xxog sccus est. lam Homerus liiad ^", 22(>. i-c^grpooog, ut Pindarus eo uti suo iure potueL't Hermannus Opuscc. VII.
p. 172 dwgtpnQog aeque ignorit
tum Graccis esse atque rjmgqjoQog recte (bservavit. SCH.]
Boeckhius vtnv. Libri Ktiv, yiiiv, k' rjv , h;;'v, kijv.
V. 43.
,

{Bergkius xai coniicit. SCH.]

T 51. Vulgo rmvSi yixo SiSol rHog.
Idera raox pro
e libris cnm Hermanno.
requiri , quem praebent duo libri.

Emendavit Boeckhiu
'iacpaXli vidit

aoristum

lE&MIONIKAI
TOVTO
1

Tig

[r'. J'.]

(xd^dvaTOV q^owdev tQTCti.

yc(Q

tv

r.

Ti,

tiiti^

%cu jtdyyMQJtov

iitl

^j^-oi^w

v.cu

6id TtovTOv i^t^av,tv

60

tQyiidiav d-nTiq

v.aXc^iV

a6^t6Tog

70
aiti.

'AvT.

Moi6kv

^tQOcpQovav

GOV
v.al

MtXi66o)

Tvyoi^itv,

Ktlvov

atl^ai

V[lV(OV

:fayKQaviov GTtcpdvoni' tJtd^iov,

6'.

%vq75

ToX^a yuQ tiv.chg

tQlpQt^ltTciv drjOlJ XtOVTOW

tQvtC TtXtOidda.
0^1\UOV

65

tv Jtovco

'

^ifjTiv

6' Agj>T/^^,

[liva QO^i^ov

altTov a t dvajtiTva80

iOyti.

tQdovza iiavQQjCai tov lyd^Qov.

yQrj dt fldv

ov yaQ cpv6iv

'SiaQiavtiav tXay^tv

^Ejt.

dX)^ ovoTog ^itv idt6d^ai^

dma

6v^iJtt6cLV 6'

70

vaiTOi rcoT

6'.

85

(iaQvg.

'AvTaiov do^iovg

0)2^dv djto Kad^itidv ^ioQcpav

I^Qayvg.,

il)vydv 6'

diia^iJtTog, jtQogjtaXai6(<iv rjX^d^ dvi^Q 90

Tav JtvQOcpoQOV Ai^vaVj VQavioig oq^Qa ^tvow vaov

Ilo6ti8dowog iQtcpovTa ^yt^&oi^

V.

64. 9r]qcav

V. 71.

v.

66.

EqBovr dfiavQcSGcct

v.

69. Kl^fxa

Kadfirjiav

\. 63 seqq.
Libri roXfia yuQ f/Kcog &v/inv iot^Qfiu.irocv &rjQciv
Xsovrcov iv novco.
Scholia bcne 9^/;a, quod probat Hcrmaiinus,
in ceteris nihil mutans.
Boeckhius autem ii'KO)v scripsit de sententia A. Meinekii in Programmate Scholastico Regiomont. ann
1818., [quae scriptura commendatur iectione editionis liom. flv.(ov. SCH.]
Thierschius denique rolu,o.v yuq iidco^i coniecit Act.
Fhilol. Mon. T. II. fasc. II. p. 287.
Ego cur retineam tlv.cog,
expositum vide in Commentario.
V. (if).
XII,'
fDe forma uavQwaaL vide Boeckhium ad Pyth.
^

13.

SCH.]

...

Vulgo alxfia. Emendavit Pauwius.

[Hcrmannus 1. c. p. 13-1. vulg^atam scripturam dicit
ceterarum cpodorum comparatione su.spcctam fieri nec niliil ad
cara suspicionem augendam addi eo, quod in libris Kadfirjluv,
KaSfiHudv, KaSfitLuv in uno denique fioqcpfjg legatur, Quarc
V. 69.

V. 71.

'

ISTHMIA

III.

[III.

og OvXiyiTovd'

vloq 'AXxii^vag'

249

IV.]

t^a,

2Jtq,

t.

yaiag

re

:ta6ag
y.a\

75

95

dXog l^evQow

itoXiag

pa^v-/.Q)i'iavov

Q'ivao,

vavTiXiaiOi t ctoo^&^iov autQo)6aig.

vw

dt jro' Aiyioyo) TiaXXiOTOV oX^ov

d^i(fi:f(DV

vaiti,

TtTiaaTai re :fo6g dd^avaTow cpi-

Aog, "lf(iav T
y^ovsiojv

ouow ava^

100

ojTviti,

v.al

yaai^qog "Hoag.

'AvT. t.
Tfij

'AXvATodv

[itv

{ittod^tv

daiTa

105

:tOQ6vvovTtg

aGTOL

80

vtod^iaTa 6Ttcfavo)uaTa ^rourJr cct^o^itv

y.a\

i\i:tVQa yaXy.oaodv

ohto) ^&avovTcov.,

Tovg 31ty(<Qa Ttxt

oi

KQtiovr^ig i'lovg'

TolOiv iv dv6^iau5iv avyclv cpXo^ clvcatXXo^iiva 6vvlio

tyig :tarvv/iXtL

al^ioa KviOdvTL Xay.TiLOLOa

85

y.al

dtmtQov daaQ

yiyvtTaL.^

tvr^a

V.

iO/vog

XtvyMd^tlg

82 Ttxtv

ct

xan^i^oj,

iTtioJV TiQ^' (xid^Xcav

'E:t.

.115

'tQyov.
y.(XQa

Kgeovrls

haec putat Pindarica esse: rjav ano fidxfi fiogrpas il/fi' ^QKXvg xtA. SCH.]
[Hermannus 1. c. raov noaiiSavog cqi' fQintovrcc
V. 72.
Forraam ioiJizco germanam praestat Pytli. IV 240.
cii^oi.
SCH.]
,

Mutavit Sclimidius metri causa.

Llbri KqiovTtc:.
Alteram scripturam
[hviouvti libri cum Scholiis.
Credo, quod 01.
petiit e Plutarchi Morall. p. 949. A.
VH, 80. (ubi Fal. C nviodfcaa) et Nem. XI, 7. libri in duplicato
sigma conspirare vldebantur. Quanqnara altera scrlbendi ratio
Cf. Dindorf. ad Aristoph. Pac. 1040. et qui
praestabiiior vldetur.
grammaticorura veterura sententias composuit G. Hermannus ad
Eurip Alcest. llfil., ex quil)us disertum exstat testiraonium HeIgitur illis quorodiani simplici sigma ex analogia patrocLnati
que locls reductum oportebat. SCH.]
V. 82.

V 84.
Boeckhius

lE&MIONIKAI

250

r'.

[r'. zl'.]

^iVQToig od' i'^o diJtXoav

viv.av dvtcfKvato STcddcov te tqitc.v TtQoGx^iv, v.v120

^EOVccTrjoog oiav.oOTQOcpov

90

yvaiicc :tt:ri&av ttoXv^ovXco.

fK^lofiKt,

V. 89.

et

JtcclSwv ri]v rqtzav

6vv 'OoGm 61

viv

otco-

TtQJtvav t:fi6TCi^G)V yaQiv.

v, 9!).

noXv^ovlo^i

et

nwna^ouat

dnoard^QaiV

\. 89.
[Diio libri rs ante rq'rav Ignorant, ceteri r/Jvhabent;
Ideni nunc 1. c. p. 133. y,cii flajritat, quuiii
Tf olini Herinannus.
Teteres granimadubitaverunt eniin
alias non dubitassent
tici , utrum unam inter pueros an duas Melissus adeptus esset
Tictorias.
SCH.]
[Hermannus p. 134. SchoIiastes: ^i^oufvoq rfj rov
T. 90.
naiSoToi^ov yvcofiT]. Credam e<2;o liic quoque (ut Pyth. III, 28.,
ubi vide notata) Tttmd^cov a nietricis esse profectum, quum ns7iot9c6;, intcrprctatio gramraatici, pro genuino niavtoc; esset in
ordinem recepta. Simile quid accidisse Tidetur etiam in Terbis,
quod in libris est nof.y^ovlco quasi si
quae sequuntur.
genitivus esset, nescio an id sit ex nolv^ovl' co natum, adscripto

Nam

Sententia pariter ac metra optime procecorrectis: Ku/JtQxttr^oog olnnoarQOcpov T^vcouci niavvog ttoXv^ovV 'Oga^ot, aiv aoi di viv xcofid^oFuturum KcofiaS.ofiac oinnino
ftai, regnvav annarci'Q(ov j;.Tpv.
reponendum, habuitque Scholia.stes " In eo secutus sum virum
ingeniosissinuim
quod dnooznQcov praetulit, nc quis imitetur, libri cum Scholiis iniotdloiv tucntur
una Romana illud habet.

ab interprete isto c6.

dunt verbis ad hunc

mndum

SCH.]

'

ISTHMIA

IV.

251

[V.]

ISeMlOMKAI

A'.

[E.]

^YAAKIAAr AiriNHTHt
nA rK
S

p A T

(I

li

p.i.

c.

W v^ W ^

v^

p o

v^w'^W'

/ w / vyv^ -w W
/
/ i^ v^ <u^ \^ \j
<>^

\y

jTlciTf^ '^AXiov :toXi'G)vv^ie

6to y

iv.axi

v.ai

0eici,

Htg.

'.

\iiyaQ%ivr^ vo^idav

yqvGov avd^Qomoi crtQiaOiov dXXow

oiai yao Igi^o^tvai

5 vaeg

iv :t6vtco

'/.al

Iv aQiiaGiv iMloi

dia Tfar, a)'ra^(J, tiaav or/.vdivccTOig Iv a^iXXaiOi

d^av^iaOtal ^ttXovtai'
tv T

dyojvioig ded^Xoi6i no^tivov

vXkog 'utQo^tv, ovtiv

dd^QooL 6ii(favoi

Avt. a
10

lE&MIONIKAI

262

10

>}'

Tcr/VTcai

:to6(~)v.

y.QivtTcu

6'

6vo

TOL

6t

dicc

clXy.cc

dauiovccg clv6oc3v.

caiiTOV ^iovva :touiccivovTi

^ojcig

6vv

a/y^tnOTOv tvav^tl

ti'

Tig

tt'

tv :Td6yav Xoyov tO/.ov

^iccTtvt

fa/

15

[E'.]

dvidr^Gc.v td^tioav

vr/.tcOavT

yio<5\

A'

Ztvg

0 TOVTOW

icpr/.oiTO

15

'E^f. '

cr/.ovO^.

ytvtOxyai' :tavT

^ioiq'

tytig.^

y.ccXcov.

d^vaTa d^vaT0i6i ^oi:tti.

t\v 6' tv

7(Ji^{if.7

tf>i;Ax/do:

llvd^tcc Tt

20

ot'x

y.eiTca,

AtfttVc

to

6'

^to^oTow toyow

fjitoAov

t\t6i'

25

^^affo3i'og vlolg

tl

6t xiToaTlTai

y.iXtv^d^ov

av xi^0fa',

y.iQvd^itv

Utq.

p'.

30

ccoi6c7

dvTL :t6vGiv.
iiQchciv

^ai>ot :toXtui6Ta\

X6yov iy.iQ6avav, y.XiovTai

iv

^ivQiov yo6vov

V.

6'

cf%6vti y.6[i7tov Tov ioiy.^T

VMi yccQ

20

61 ;t d^icpolv,

Tfo Alcc/.i6av y.iao vuvcov ytvtTaL'

rdvd' Ig evvo^ov :t6Xiv.

25

'

6i:tMHC \fccXXoi6^ aotT,

nayy.QaTiov.

6vv XcxQi6iv

fo}

tov

oApo),

avXcSv T

6'

tv Tt cfOQuiyyt66iv

:ta^icp(DVOig

^itXiTav 6t 6ocfi6Tccig

o^iozXaig
'Avt.

35

|3'.

13. UKOvr].

Isthm. IV. V. 11. [Sicc Salixnva Rom., Sl<x Sat^ovos HeySed Scholia cum libris Tulgatae patrocinantur. Quanquam
hnud ah.surde Siu daiuoia cf cotcov scrllteretur. SCH.]
dv.nvrj sola Romana.
V. 13.
Codices ukov rj.
[Vide ad v. 58.
V. Ifi.
SCH.]
Y. 27.
[h<ioSavav Schmidiiis oum Sclioliis et i\Ied. B. Reliqui fK^QSavov, quod nec metro aeque satisfacit et formam offert
nius.

non usitatam. SCH.]

[noXvSivnivs Herroannus. Libri noXvSfvyfog. SCH.]
V. 33.
[i^TiQa&ov Gnoftfvoi scripsit Rcrgkius, qui formam
V. 36.
fanoiuftoi ubique expunxit.
Scd confer Uuttmann. Gr. ampl. II.
p 174. ibiquc Lobcck. et ad Schoil. Odyss. .V. 324., ubi ad dainiiandas formas hanfadai, fonoiu fvog pronior tamcn fuit. SCH ]
V. 37.
[Vide ad v. 58. SCH.J
V. 42.
KatKov prima longa fercndum Boeckhius censet ut

'

ISTHMIA

IV.

[V.]

838

f.\

/fiog tnaTi flQog^ccXov 6t^i^6^ievoi

30

iv ^lv AivaXcov ^vGicuGl cpcitvvmg

.;(.

Oivtidai KQccteQOi,
Iv 6\
ytQCig

40
InxoGoag 'loXaog
KcxOtOQog
aid'
t/^fi, neoOtvg d' iv"AQyti,
yj.ia JJoXvdtvKtvg t i% EvQcSta Qttd^QOig.
Qii]^cng

Oivava ^tyaXtjtoQtg oQyal

35 Aiaoiov naidov tt' tol y.al 6vv iia)(^aig
dXX' iv

6)g noXiv

E:t.

|3

45

Tqcoov ctQcc^&ov t6:t6^tvoi

^HQCCxXfli ItQOTtQOV,

tXa vvv

xai 6vv 'AtQtidaig.

Xtyt

40

:tt66d^tv

[lOi

tivtg Kvy.vov^ tivtg "Ev.TOQa :ttcpvov,

xi 6tQataQyov

Mt^ivova yaXy.oaQav
TQ(^6tv

toj

doQi

aQ

tig

Kaixov

60

acpopov

ylii^i6:tG)v

:taQ

i6X6v

TrjXtcpov

oyj^aig.

UtQ.y.
%aXai
6ia:tQt:tta va6ov' ttttiyi6tca 6t

tol6iv Aiyivav nQOcptoti

45 %VQyog

vijyrjXaig

6t6ua

55

flcxtQav

aQttaig dva^aivtiv.

rtoXXd ^iiv aQtitnrjg

Miii
'

yXcxi66d ftot toitv^iat

KtXaQv6aL' xal vvv

tyti

:ttQl

y.tivcDV

TIoXvSivKioi T

in peregrino nomine,

'

60

Aiavtog 6Q%^G)^tl6a vavtaig

V. 33.

'

Iv "AQti y.aQtvQti6ai 'ntv :toXig

y. 48. xfiaSijffai'

quem.idmodum

T'aSilqa

modo longam modo

l)revem primam habcat. Hcrniannus tamen Mvaicctg a poeta profectum suspicatur, h. e. ad Mysi amnis ripas, quod expulsum
[Tzetzcs Craraeri Ann. Oxx.
fucrit annotationibus interpretum.
III. p. 319,7. apponit sic scripta: rlc yuQ teXav TqXfqiov tQwaai
Boeckhii excusatio vulgatae non saScoQi Kat^ov nao' o;^O^a(g.
Quorum ille aut c5
neque Hermanno ncque Bergkio.
tisfecit
Soql TQcoas Jtao' ox^aiaiv Kaixov aut tQwasv fc5 SoqI Mvalaig
naq' ox^co?'^ hic vero rocoas Kat>tov hco Sovofi naq' ox^ci? inEt forma Sovqh nec Pindarica nec Graeca,
suavius coniecit.
Solum Soqh usitatum fuisse putem, de qua forma praeopinor.
Ipse tentabam:
ter reliquos videndus Bergkius in Anacr. p. 142.
Tqaatv fc3 Soofi, dficp' oxy^c^iS KaiHOV. SCH.]
V. 44.
[De forma ririixiaTUL vide ad Pyth. VI, 9. SCH.]
v. 48.
[Libri %tXaSfiGai, pro quo quod Boeckhius niXaSsnv
rescripsit

vel

diaiecti

nomine

refeili

videtur;

v.

Ahrens Miu.

I2QMI0NIKAI

254

/1' .

o^^oo

Iv atoXvcp&oQca UaXa^ilg /^ioq

50

[E'.]

'Avt.

dXX' OfiGJg oiavyr^ua xatd^Qejie Ciyd'

Zevg td te xt t viiiei,
Zevg 6 xdvtav zvQiog. h
xl toiaide

{leXiti

dtd^Xoi6iv ytvedv

d^icp'

6'

65

eQoxeiva

y.aXXlvixov %9(*' dyaitd-

ti^ial

^aQvdGd^a

^ovti.

55

y.

dvaoid^^iov dvdQoyv ')iaX(x^diVTL cpovo).

tQdav

tig

70

KXeovUov

'Ejt.

y.

ex^iad^av ovtol tetvcpXataL ^axQog

lioy^og dvdQojv ovd' OTtoGaL dandvai,
iX^Tidov ev.vi^ oitiv.
aiveoj xfc

Ilv&iav Iv yviodduaig
^qoliov evdvnoQrjCai

75

60 ^vXamda nXaydv
XtQCi

de^iov vooi dvtiJtaXov.

6'

Xd^i^avi ol Cticpavov, cpiQe

'x.al

V. 52.

ev^iaXXov y,itQav,

meQoevta viov Gv^e^il^ov

rdds xai xa -

Rhen. 1842.

p.

459.

rani.
SCH.]
Hermannus
V. 50.

dvKQ iO' ficov,

v. 57.

80

v^ivov.

danKVCtt ikniScov, exvio'

v. 61.

Recepi ele^antissiniam Bergliii coniectuevvctQi&ficav

aliter constituto

[h. e.

metro;

cf.

tac/gi^fi.cav] vhU pro

Element. Doctr. Metr.

p. 650.
V. 51.

Voluenintne xara^gffj;**
[Ald. Med. B nuTf^qcixs.
Cf. supra dicta ad 01. VI, 55. et Ahrentis disputationem de Dial.
Dor. p. 118. SCH.]

Vulgo TuSs xai tk.

V. 52.
Emendavit Boeckhius.

[Ald.

raSz xat raSf.

SCH.]

[Rectius post flnlSwv comma suhlatum pone SandV. 57.

rat retrahunt Heimsocthius et Kayserus. Quos secutus sum. SCH.]
V. 58.
Hermanims lectionem fxvt|' repositam vult, ut ver8U8 trochaicns sit, unde v. 16. &votoIgiv scrihit et v. 37. nqcSTa
fiiv coniicit pro ngoTfqov. [f-nvi^' Ald. tKvi^' Rom. et sic Aristarchus testihus Scholiis, qui simul onl, h. e. voce, legebat. In iisdem Scholiis 1'xvtc' iectionis vestigium inest. SCH.J

ISTHMIA

V.

255

[VI.]

ISOMIOMKAI

E'.

[g.]

^YAAKIAAt AiriNHTHt
UA rK

P A T

9.1.

Strophae.

V^W \J ^
/
w
f v^
W f W
\J \J
/
/
/
W
W
WV^ w^W V>VV-'
f
w
r ^
\J \J ^ KJ \J
/
r
\j

^
/ \j \j \j \j
/

V_/

'U

'-'

\j\j \j

\^\j \j

\j

\j \j

'

p o d

i.

\j \j

'

'

\J \^

\y \J

\Ja)J.ovtog dvdQGJv ag ora 6vLi:to6iov

Ztq. cc.
SevteQov Korjr^oct Moi6ccir,iv iitXtcw
xiQva^uv Aciu^tcjvog tvcc^^Xov ytvtcig v:rtQ, Iv Ne-

[im
V.

2.

Moar^oa

v.

3.

y.tv

^rooJrop,

ra

Zev,

KtqvtxfiBV

Isthm. V. T. 2.
[De forma yojjr^oa ab HeimanBO contra
librorum consensnm reposita Tide ad O!. VT, 91. et Kem. IX, 49.
Libri statim post Moiatcov. Correxit Hejnins. SCH.]

lEQMIONIKAI

250

E'.

[g'.]

r\v cccoTov 6t$(iuevoL OTeq^avov,

5 vvv

deCnora

ciVTig ^lod^^iov

NrjQi:idt66i te ntVTi^v.ovTa :fai8av ojrXoTatov

(pvXay.ida vi7io)VTog.

10

de tqitov

el'rj

7roQ6aivovT('.g '0).vu:Tup Aiyivav v.ara

6coTrJQi

6xtvdeiv ^ieXi(f&6yyoig doidaig,

10

el ydco rig

(xvd-QoiJtojv da^fcm/. Te y/(Qe\g

yML Ttovb) :fQa66eL d^toduciTovg

6vv

'Avt.

te ol 6ai^io3V (fVTevti d()iav ertriQaTOV

tiag

l^ia,-

JToog oA|3ou

fjdrj

ayv.vQav %e6Tuiog

^ciXXet

ecov.

20

Toiai6iv oQyaXg evykTccL

dvTici6aig (xidav 'yrjodg te diia6%aL :ToXidv

15

6 KXeoviv.ov

rtaXg'

tyo)

i'i}}id^Q0V0v

d'

KXo3d^o3 v.a6iyvr(tag te itQogevveno)

i&ne^^aL v.Xv25

Tcag

dv^Qog (fiXov 31oioag

t\

v^iy.e

20

lcfet^alg.

-/Qv^dQViatOL Aicivi6ai,

ch

'R:t.

V. 4.

8.

V. 9.

a'.

te^&iiwv ^iOL (fauL 6acfe6tatov tuuev

xdvd' iT(i6TtiyovTa vd6ov Qaivqitv tvXoyiatg.

V.

a
15

ciotT(xg,

tJt, acoTOv

Alytvav JiftraV.
cnivSfiv

V. 4.

V,

5.

vvv

ccvt' iv

12. eGXO^Tiaig

30

10911(5,

20. tivai

[tiv y oLcoTOv PauMius. Uelevi particulara suasu Ahrentis

p. 253., qui tiv niensurae ancipitis fnissc censet. SCH.]
Hermannus vvv avrs scribit pro aijr' iv [v. Isthm. I,

de Dial. Dor.
V.

32.

5.

SCH.]

Boeckhius autem vvv

avTtg, quum

iinus

codex

[Vulg-atam ob nudum SidnoTa intolerabilem corha1)eat avd^tg.

rexerunt diverso raodo Hermannus et Boeckhius.
Sed 'la&fiov
libri omnes cum Scholiis.
SCH.]
V. 8.

y.ccTaGn

pter metrum.
OVTCO' y.aTa
V.

12.

Scholiasta.

n.

vd s tv

in

duas toccs

divisit

Boeckhius pro-

[Eo

tcndit Scholiasta : SvvaTai (itv ovv tovto nal

Aiytvav a n i v S f tv. SCH.]
iCxaT laq e libris est pro saxaTiaig [consentiente

SCH.]

Bergkius. Vide ad Isthm. IV, 36. SCH.]

[Legebatur shat, forma non Pindarica.
Correxi;
vide Boeckhium ad Puean. fr. 10. SCH.J
V.

lBil)tad-ai

V. 20.

ISTHMIA
6'

liVQiai

V.

tQyojv xaXcov
Ox^Q^fi

ttT^ir^vd^ txato^JtidoL

tOnv ovTG)

6l

v.al

^ccQ^aQOg

^Txeo^oQiovg'

ovta

:taXiyyXco66og
35

.To2tg,

(25

ov

atig

IlijXiog

c.iti

xXiog rJQaog,

ya^il^QOv

tvdai^ovog

i>c5r,

ovd' attg Aiavtog TeXaiicDVidda

xfc

iv

y.iXtvd^oL

xai :rlQav NttXoio nayav

oi'(5'

257

[VI.]

StQ.

|3'.

itatQog' Toi' yaXy.oyciQ^iav Ig ytoXe^iov

dye 6vv TiQiyvd^ioiOL ^TQocfQova Ov^i^iayov IgTQCDiav,

{JqcoOl

^n)y{yov,

40

yiao^tdovTidv vntQ a^i^rXaoiidv

30

Iv vavOiV ^AX^u/jVag tixog.

6vv

tiXt di ntoyc(u.iav,!Ticfvtv dt

y.tivcp

MtQoirav

45

tov ^oi^j^otav ovQti i6ov

td^vta y.cd

^XiyQai6iv

6cptTiQag

ti)QO}V 'AXy.vovij^

6'

ov

cpti-

6c<to

ytQ6lv l^aQVcpd^oyyoto vtvQc}g

35

dXX' Aiay.idav y.aXicov

^ITQay.Xit^g.

Ig :tX6ov y.vQr^6t :tt(VTav

V.

25.

dvn

aj^nlaxiav

T. 25.

v.

50

V.

31.

28.

Tgoiav

Migonwv

Vulgo dvii.

'Avt.

|3'.

daivv^iivon'.

v.

v.

Herniannus a

i'

29. Aao(i(Sovtiav
36. Kagv^e

vn\q

quod Scholiastes ex-

ponit xaraxovst.
V. 29.
[Legebatur AaofiiSovziav (^AafnSovriav Schiuidius,
dc quo vide Boeckhii Xott. Critt. Pyth. XII, 12.) vntg dfinlccxiav.
Quura autein Scholia circumloquantiu' tcov tov AaofiiSovrog dfxaQTicov jjcetv, recte Kayserus p. 93. genitiros revocandos
:

e8e perspexit.
V. 31.
[t'
SCH.]
p. 14.
T. 36.
ig

SCH.]
post Msgoncov delerit Boeckhins de Crisi

. 6.

nXoov ndgv^s ndvTOov Saivvfiivcov Heynius ex Cratandrinae xjjov^f, nuUo libro addicente. Hahent enim alii Kjjgvat,
plerique vero y.vgTjas
quod prohat Boeckhius, recte, ut olim
etiani Hermannus.
jNunc idem in Dissert. de Mens. rhythm.
p. 8, [Opuscc. II. p. 111. SCH.] maTult: 'AH' AianiSav xaXsmv
fff nXoov
^dgvcat, Acacidam ad expeditionem se vocare indicabat, insuaTiler.
Pind. Carm. Sect. I.
17
,

lE&MIONIKAI

258
tov

Iv Qivo) XiovTog

\.i\v

E'.

[g.]

GxavTa xA>j(?TO rexraQf tg

55

67(ov8al<5iv ccQ^ai

xorfO/;(fiv ^AucfitQVC3Via6av,
6'

avdoiyii

avtai cptQrarog

on^odoxof rpiaXav %Qv6m jttcpQvnviav TtXa^mv,

40

6'

avartivaig ovQavci

av6a6E TOiovTov y

%HQag

60

jt^oi'g

Ei' rtOT

sjtog'

q Zev

Itiav,

rtaTtQ.,

i&iXow aQav a%ov6ag,

d^v^icf)

vvv 6e

45

vvv

ai'xig vjto &e6:rt6iaig

'Ett. p'.

Xi66ouaL Jtalda Q^Qa^vv l^ 'Eoi^oiag

dvdQL

Tov

TCjidf,

^HVOV d^iov

^iOlQldlOV TtXt6aL'

cpvdv^

aQQrjZTOv

\i\v

65

Toda dtQ^ia

6)g:tiQ

y.E

vvv ntQiJtXavaTaL
^r^Qog, ov 3td^iTtQ0)Tov d^Xcov TiTtlvd itOT iv
^iea
d'

O^i^fxog

eni^d^G).

Ne-

70

xavx

aQa

cpa^ivG) 3tiy.^ev

oX

%^eog

50 dQypv

olcovav [liyav aleTov

ddela

6'

evdov

viv

hviiev xdQig,
eiJtiv T cpo)V}^6aig

"E66eTai tol
v,al viv

rtaig

aTe ^idvtig dv^Q

ov ahelg.,

OQViiog cpavii>Tog
^iccv

V.

fiiv

42.

y'
V.

abest

v.

43.

ca

'

^tQ. y. 75

TeXa\iCi)V'

v.iyiXeT

eito)vv{iov

evQV-

AiavTa, Xaciv

Q-fXav

v.

48.

ds&lcov

v.

50.

51. qpcovdcatg

[/ addidit Herraannus. Libri toiovtov ri Bnog, r

innc.
Kayserus p. 93. toiovtov Xoyov. SCH.]
V. 44.
[Plurirai libri Q-iGmalav, non SchoUa.
SCH.]
V. 47.
Libri filfivot. SCH.]
f/i vvv Henr. Steplianus.
V. 51.
[cp^r^vaGctig Heynius contra libros.
SCH.]
V. 53.
xFxifr' omnes libri pro xfxAfv [a Ph. Melanthone
proposito.
SCH.]
V. 5().
Vulgo dyrioao%^ai: [plures libri y;;'ffff(T9''. SCH.] Emendarunt Mingarellus et Hermannus.
Mox m additura ante Molaa
ab Hermanno et Boeckhio [ex Med. B. SCH.]
T. 59.
it a libri plerique.
Malim na>g. Improbat xc etiam
y^.

snog

42.

TTOv

rnv t

ISTHMIA

V.

[VI.]

iv rtovoig txjtayXov 'EvvaXiov.

55 ag

avviKa

ccoa fi:rcjv

*i,T

80

iuoL oe ^ucHQov TtaOag avayr^OaGu^

<DvXaxida yaQ rjX^ov,

Ilvd^tfi

Tf

te.

rov

'AQyeicov

tq6:iov

ccQCivxo

XQhig

a:r6 Jtccyy.Qcaiov

yccQ viy.ag

an

85

Iv I^QaiiGxoig.

tlQtJGEtaL :rc(vv

60

xag

'iGd^^iov,

d'

d:r'

'Avx, y
tvcpvXXov Ne^tag,

dvd 6' dyayov

v^vov,
xdv ^aXiyxiddv dt :rdxQav Xaoixav
dyXaoL naidig xt

y.al

y.dxQO)g'

qdog oiav

ig

^ioiQav

90

aodovxi y.aXXiOxa dooGcii.

65

x6v xt Ot^iiCxiov 6Q&o'}(5avxtg oixov xdvdt rtoXiv 95

yldujTcw dt ^LtXixav

vaioiGi.

d^tocfiXrj

'toyoig' 6:rd^oiv

'JlGiodov ^LdXa xi^id xovx'

't:tog,

vloioi xt cfQd^cw TtaQaivti,

100

^vvov doxti y.oOuov tw JTQogdyav,

70

^ixQa 6t

[lixQa fifv yvco^cc dtcjxojv,

y?.(D66a 6' ovv.

't^cD

cfQtvow

'

ci&XrivaiOiv

V. 53.
abest.

\.

72.

*Eit.

/.

^ivcov tvtQytoiaig dyandxai^

v.ccl

xfxAiv
V.

59.

55.

V.

nov

x'

oga
v.

cfai^g

v.i

v.a\

vaxiycov'

vlv dvdQdOLV
105

't^MfAtv

v. 56. uyi^eao&ui
v. 57.
62. (.latqmrq.
v. 66. vaiovci.

co

av8q iv a.i&X7jTai6iv

Hermannus
mana. In
tamen nav

edidit.

Vulgo

V. 62.

datum ab

de Particula uv libr. I. c. 8. [nov k Roconiecturam navx Bergkius quoque incidit, qui

In Dissert.

meam
aliis.

V. ()3.

WaXvxtadav
WaXvxtaddv
T. 72.

Hermannus.

MolOa^ xa^dag

(6

Ev^viiivti

y.aiicov

aQezag

SCH.]
fiaTqootg.

BoeckhiuB edidit fiaTgmg commen-

Est Euthymenes.

[^aXvxiSav Schmidius, quae forma pariter atqne

Codices vel
et WvXaxiSav comparet in Scholiis.
SCH.]
vel WaXvxaSav.
Vulgo av8q' iv ds9X7iTatetv. Emendarunt Heynius et

n*

IS0MIONIKAI

260

Na^lav nitQcag
Slioa

Ccpa

tv

zJiov.ag

'^^

E'.

[g.]

aXXaig yaXyMdd^avT

ayvov vdojg,

to

chovav.
^ad^v^^ovoL

y.OQai

75

yovCojTtjrXov

Mvauo6vvag

dvtrtiXav Jlaq tvtHyt-

6iv Kdcdiiov TtvXaig.

V. 73.

UO

jjaXxoSa/fKV

[x^^^odafiav Hcyniiis. Vlde ad Nem. IX, IG.

[Etyni. M. p. ()73, 21: Tov nlooy (liXXovTU
XViyioq fiT] f^oTJod^cti tpriOi' v.airot f-VQr^rnt ncxou TIiv8aQ(o'
ys zJiQKTjs vdcoQ. Codex Paris. Crameri Aiin. Par. lU.
29: jiicco y? Sijgrjg. SCH.]
V. 73.
V. 74.

SCH.]
6 rTJioco
p. 15,

ISTHMIA

ISOMIONIKAI

STPE^IAia
U

S
yj \^

K P

A r

WW \^ \J

()

\J

[Z.]

0HBAI12t
T

h a

l 9.1.

v^

p o d

i.

\j

A,
^

\j \^\J w w v-^w
/

y.aXt^v

^.

yj

v^ V^W \^ V^ W

\j \j

()

261

VI. [VII.J

\</

\J

krtr^Minfnv [laXiGxa \i^v^6v xtov

tvcpQavag;

t)

o ;(/,xoz^6tou :tdQtdQOV

jda^iaxtooq rtV tVQvyaixav

5 avxtiXag zJiovvOov,

P]

^oi'^o7 [it6ovvy.xiov vicpovta

dt^a^tva xov cptQxavov

OTCOx' 'AuCflXQVGiVOg

n^toJv,

tV d^VQtXQOig

'Avt.

Cxad^tlg aXoyov ^itxt^X^&tv ^HQaxXtioig yovaig;

^'

or' d[i(pL

Isthra.

VL

vals ovXttis-

'.'

10

nvxvalg TtiQtOiao ^ovXalg;

V. 8.

Rcccpta

Libri omncs ^
lectio

oV

oifi(pl

Heynio debetur

et

TsiQfalcco

Pauwio.

nvm-

ISMIONIKAI

262
rj

10

Otov l^ dXaXcig
^ivQicjv Itdocov Ig

/cJJ^

"tt^

rj

ote y.ciottQccg"AdQa-

a^iTfeuil^ag

oocpavov

15

'.;

"Aoyog

ao

d.

^Ejt.

iJtJtiov

/JJ/5

anor/.iav aviK

/JCDQio

t6ta6ag

5ci.~

oovcii

(5cpvQc>i

t:tl

AaKtdamoviav

15

[Z'.]

a^cp' 'loXccov ijt:t6^Y^ti v

ov

^UitccoTcov aKCiiittVToloyyav ;

i\

g.

tXov

6'

20

^yiair/.Xc(g

Aiytldai Gtd^tv tzyovoi, ^iavttv^iaGi Ilv&iotg;

dXXd TtaXaid yaQ

tvdti xdoig^ d^vd^ovtg dl ^QOtoi,
o

Ti

fi]

6ocpiag aojtov cckqov

2JtQ. p'.

25

y.Xvtcdg Ijttow Qoai6iV t^iy.rjtai ^i^yiv.

20 Ko^ia^

tJttittv

d6vatXti 6vv i\aroj

2tQtil)idda' cptQtL yaQ 'l6d^^iol

ocat

vinav JtayxQatlov

'

6d^ivti % tzrtayXog idtlv tt ^iOQ^

dyti t

cpdtig'

dottdv ovk al'6xiov cpvdg.

cpXiyttai 6' lo^o6tovyoL6i

0''

^idtQon

25

%dXv.a6jtig

Ti^a

12.

V,

'Avt.

/3'.

o^iowv^ico didcoy.t xoivov d^dXog^

gj

notixov ^tv "AQrig

35

tai^tv.,

dyad^oi6LV dvtiy.tLtai.

d'

dviK

]\Ioi6aLg^

30

OQ^co

V.

20. sjiSLT

kq'

[Libri ovvs-ncc 6q9cp vel o{r'^t>t' oQ&^.

Correxit HeyEditio Cratandrina vvixa invexerat, nempe ex interpreta-

Y. 12.

nius.

tione Scholioruni ots.

SCH.]
[naXcn,^ a\v tvSst ytfotg Scholia Honier.
V. Ifi.

II.

!b!

27(5.

SCH.]

SnsiTSv emendavit Pauwius

[v. ad Pyth. IV, 211.

offerunt raeliores libri stiftz' iv cum Scholiasta. Vulgo
hntir:' ixQ.
Mox V. 22. Bflthius ('(Tjj/ow coniecit, Thierschius
ttioiUo., sed niaxiov neutrum agnoscit Scholiastes, [ovx ^zrov ex-

V.

20.

SCH.] atque

'

pUcans.

SCH.]

[Tres libri cura Scholiis uoQcpdfGa. SCH.]

nqo emendavit [ob raetrum cum SchmiLibri jrof.
dlo. SCH.]
Vulgo Xoiyov dfivvoov contra metrum. Coniecit HerV. 28.
mannus dvTizivcov, Thierschlus autem arra cpsQcov in Actt.
Philol. Mon. T. II. fasc. II. p. 287., quum Scholiastes huvziov
ipiqcov habeat in expUcationc loci.
V. 22.

V. 27.

Boeckhius

ISTHMIA
yaQ Cafptg ogrig

fero)

[Vn.]

VI.
tv

vama

ailiaTog ^tqo cpiXag jfaroag

26

vtcpiXa

'^(^dXa^ccv

Xoiyov avxa cptQCiv Ivavvioi CvQavM,

'Ert.

aGvav ytvta ^ityiGvov xXtog av^av

dno v.ax %avu)v.
XV df, Aio^oxoio rtal^ ^ia)(^axdv
aivtav MtXtayQov , aivtav dt 'Aal "KzxoQa

30

/3'.

^cjav X

'J^CpldQYpV

35

xt,

dv

ctQOudy^r-iV

OiuXov,

iVt)''

doiOxoi

tOyov noXt^ioio vtXy.og loydxaig

2Jxq.

lX:ti6iv.

ov (paxov dXXd vOv

Paidoyog tvdiav o:ta66tv

'ixXav dt Jttvitog

iy.

yti^iolvog. dtiOOLiai

40

XL

6'

di^avdxov

aic5vc<.

tittitxL

yaixav6xt(pdvoi6iv aQitoCaig.
^ir^

'

xd ^Lav.Qa

^oayvg

v.

ti'

xig

60

yaXaoXtdov
foon/' IIdya6og

O^fcav

39.

32. cdvfioav bis lev. 44.

dgfio^mv.

finxerat.

Eiecit Boeckhius.

28. Xoiyov afivvcov

'A^cpiOLquav ts,

v.

33.

d'

i^iv.t6d^aL

tdQccv OXL JlxtQotig

nqog

'Avx.

yfJQag tg xt xov ^i6q6i^iov

ai6og

rtaitxaivtL,

27.

55

d^QaOGixa cpd^ovog

d^vd6voy.tv yaQ 6^i(3g d:tavxtg'

dai^icDV 6'

gebatur.

y.
50

jtoi

xtQ:tv6v icpd^LtQov dibjKcov

tv.aXog

45

d]ft:tvtv6ag dXiziav

evavd^t

V.

40

d^vvttai,

v.

v.

o, ra

V. 32.

[^aivflav

bis

Schmidius

SCH.]
V. 33.
V. 35.
T. 39.

habetur

in

V. 40.

quot

libri.

V. 43.

[De fornia 'AiicptdQrjoc; dictum ad 01. VI,

[Duo libri aqiGTov. SCH.]
V^uljH^o

dqfio^cov.

13.

SCH.]

Hermannus dg (mog aig, quod semel

Scholiis.

[Scholia ozi et o ti offcnmt.

Ibidera trpdfifqog

ali-

SCH.]
[uiGog alter Scholiasta.

Libri

cum

altero

&iazog.

SCH.]
[Olim OTf; Rom. ors ; quatuor
habuisse Tidetur, quum explicet ydq
cabatur d ds , ego malim o roi. SCH.]
V. 44.

liasta

quod vSchoHeynius suspi-

libri ori,
di].

I2&MI0NIKAI

264

45

[Z.]

deCJtotav id^iXovv Ig ovgavov 6ta9^(.iovg

IX^tiv

fteO"'

yXv%v :ti%ootdta
jiju 6', 03

'En:.

y. 65

o^idyvQiv BeXXEQOcpovtav

6Uav

Zrivog' to dt :ro

50

g.

[livH ttXiVtd.

yov6ta

oio^ia

^dXXaVj ^oqe, Ao^ia, 70

T8aT6iv a^iiXXaiOiv

tvav&la
V. 49.

afifiiv

Tcal

V.

Uv&oi
51.

6ticfavov.

Uv&ol

V. 51.
[V^ilgatiirn nvQ-ol alii aliter tentaverant; TTv&ot assecutus est Schinidius, dehebat TIv^oC, quod Boeckhius reduxit
ex Choerobosco Bekkeri III. p. 1202: 'Avacpigovai tiveg tcov tsXviHcov fiiav xQJjaiv didazaaiv txovaav xov 5 jtal l Tiaqa. TTivSdgra
fKstvog yag hine rfj TTvd^oi.
Cf. Buttmanni Gr. anipl. I,
Potuerant iam ante aliquot saecula uti testimonio eiusp. 176.
dem prodito in Aldi Cornucop. fol. L. fin. 2eaT]{iHC0TaL naqu
rolg rexviKolg z6 TIv&6'i. SCH ]

ISTHMIA

265

VII. [VIII.]

l^OMIONIKAI

71.

[H.]

KAEANAPQt AiriNHTHi
n

v^v^

v^

vy

r K p

w / v^v-/ w
X
'^
v^ f w^-/ f v^ ^ v^v-*
/ W w
/

sii.

<-'

t/X/

X/

V-'

yj KJ

\^

X/

^--^

/ w w wv^ w vy / v^w v^ / w

V^V^ v^v^
V-^V^ ^ \U<J
/
w

\y \y
WV-'
\j
v^v^ ^
v^
^ v^<^

Vj"

v-

10

^-^

v-

IVActti^doM Ttc aXmirc te Xvtqov

2tq.

'.

jtaTQog dyXaov TiXiGaQyov :TaQa ^iQod^VQOv lihv

dvhyUQtTG)

^iojjioi',

Tc^fziadog r viV.g aTCoiva, %al Nt^ila

ati^Aoji'

on

y.oaTog i^tvQS. ro) xal

^^^oj,

zaiJttQ

dyyv-

\xtvog

V.

3.

ayiiqixio

Isthm. VII.

V. 3.

Emendavit Hermannus.

Libri ayti^irui. [Scholia iysiqhco. SCH.]

[Cf. 01. VIII, 14. Isthm. III, 41. SCH.]

IZBMIONIKAI

266

Z'.

[H'.]

^vaov^ ahioaai yQvGeav v.aXiCai

10
MolOav. l'A ^tyaXav dt ^ttv^&icov Xvd^ivxtq
^iY(t

iv OQffavicc ^tioaaiv Crt^fdvav,

f/fjrf

y.ddta d^tQa^ltvf

15
6'

:tav6du.tvoi,

djiQtf/CTOv

zay.oiv

yXvy.v Ti daaroOoatd^a

v.a\

itovov

\.ii:rd

Tov vntQ vtcfa?.dg

TavrdXov Xi^ov rtaod rig

20

i^Ttidt]

10

yt

aToXaaTOV ^E?ud8i
ftoi

dtlaa

y.ccQTtQav

tTQti{)tv

aaai ^tog^

clXXd

^ioyd^ov.

2Jtq.

/3'.

^ccQoiyoatvov

^itv

^iQmvav

i:tav6t

to

61

^tQo

:toddq
25

ccQtiov dtl 6y.o:ttiv

yor]aa ndv. 66Xioq yaQ cdojv 1% dvbQv.foi yQtaaTai,

15 tXi66ow ^iov ^tOQOV

yor\ 6'

y.ca T.

6'

laTa

t6TL

j^QOTOig

6vv

30
y tXtv%to\.a
dya%^dv iXitib^ avdQi ^iXtiv

yQiQ 6' iv tffTa:tv/.oi6i

0/j(3fag TQacfivTa

35

Aiylva XaQiTow do3Tov rtQOviativ,

ovvtyMdidvuai yivovro %vyccTQtg'A6G):Ti6ojv

Ztjvi Tt ddov ^cc6iXii.
40
,

rtccTQoq

o^tXoTaTai

o Tav

20

nccod y.a^J.iQoo)

11. dxi' iV. 13.

12. fiol
17. 'AccaniScov 9''

V.

V,

V.

^itv

/liQy.a cfiXaQiiccTov rcoXiog

v. 15. ^iotov
axonflv
Zvvi %' aSov Baoilf/i.

et abest

alil
v.

coy.i66tv dyty.6va'

18.

[Xl&ov yf TavzaXov

transposuit Bergkius.
Idcni v.
quia yersus stropharum
duos priores Boeckhii in unum numerum coniunxit. SCH.]
V. 13.
^ ulg-o uofiov alii s'\nc OAontlv^ liiborante metro. Infinitivus, qui exciderat, e Scholiis rcAocatus cst
et scriptum dti.
[chl TifXfL Hermannus SCH.]
Mox v. 15. ^iorov rautatum a tIris doctis in ^iov metri causa.
V.

seq.

10.

retinuit

vuljj^fitnm

olini

dXX' f/ioi,

V. 17.

Hahehatur

'AacoTzidcov

-9-',

incommodn sensn, incom-

moda

clisione; vid. notata ad Pjth. IV, 179.

Eiccit ig-itur Boeckhius [cum Heynio] & hic, ut d' v. 31. post flnf.
18.
[Trcs
lihri
\.
onXoTdra. Sequentia vulgo depravata re-

Schmidius. SCH.]
21 seq
[Oivoninv aycov fxoju^ro de suo scripsit Bergkius, qui praetcrea tvfix' ixoifia rf coniccit. SCH.]
y. 24.
[Codices fere iitiqaive, insgave. SCH.J
stituit

V.

ISTHMIA
6t 6' ig va6ov

267

VII. [VIII.]

ZVo. /.

Olvoiliav ivy>iav

-15

xojfiaro, dlov tvd^a Tty.eg

AiaKOv ^aQVOcfaQayo)

ztdvoTaTov iniyj&o-

^taTQi

VlGtV o Kal
6aiu6vi60i 6iv.ag i^tioaivt' toi7

25 aQiOTtvov

ydXy.tov OTOvotvT

Gacpoovig t

TavTa

duqi:Ttiv

6av
aXoyov tvtidt
tav t^i^itv

30

dXX'

ov

id^iXojv
yccQ

'iocog

ouadov

55

dyooai^

OiTiog dyXaog t

d^icfl

tQiGav TIoOtL60

j'^fj,

ty.ciTtQog

tytv.

tvvdv d^tdv TtQa-

Ocpiv a^l^QOTOL TiXtOav

65

:tidtg,

i:tti

d^tgcfchow * ^zovOav. tiittv

tv^ovXog

iv uiOoiOL

35

vtQavvov

Ttxtu',

Tt y.QioOov

70

dXXo ^iXog

Ai

TQLodovTog t jica^uaxirou,

dioj^ti y^tQL

Gyo^ivav
V.

27. igiaas

ruptum.

v.

Vulgo ilm

28.
8'

tvfiSta %iXcov

fisvav, deinde ddiXcpotaiv et

33.

v.

d'.

cfiQTtQOV y6vov ol dva-

i]v

v.Ta TtaTQog

flovTiav %t6v, og

2^tq.

Si^ug.^

:ttJtQoniivov

tivty.tv

50

iyivovTO :tivvToi Tt %v\.i6v.

^iayMoow iuiuvavT

y.al

Ztvg OT

avTi^&tOL

^ilv

aotfufiXoi Ttaidtg avoQta

vlitg liiav t

ol abest.

Tt

lil-

75

v.

31.
v.

'^

rixovanv cor-

35.

Ju

/xiGyo-

Tvxoiau

Vulgatum iqiaag mutaTit Boeckhius de sententia Hfy-Hennanni.

T. 31. T]AOvr,ocv corruptum. [Schmidius fgixovactv. SCH.] Hermannus coniecit 6n uKovanv [post ind^xovnciv
Boeckliius autem awifvv fftnfv, quum Tul<!;^aris dialectus t. v>iovanv fr^lossematis ci indicium Tideretur, ut alias solet esse. Explicant autem
grammatici awifvcYi per aHovnv. [Cf. Pyth. H, 42. IX, 87. INera.
V. 27.

nii et

,'^

Kay.serus p. 93: i-nfi &fa<ficiT aiov

et Isthm. 111, 82.
ivifnfv yao.
Bergkius on Nnovacxv finf 8 cum Hermanno
edidit. SCH.]
Mox ol a Boeckhio additum t. 33. post yovov ob

III, 55.

metrum.
T. 35.

nadius.

[z/i

Libri
(foiaiv ex sola

Tf Boeclihius

zJit.

Rom.

etHermannus; Jl

Statim pro
fluxerat.

yf malit Boisso-

Heynius nfo coniecit; ddeXSCH.]

oro'

I2J@M10NIKAI

268

y ^iog

Z'.

[H'.]

ddeXfpEol^LV.

itdQ

dXXa ta

jitv

:tav6aTB' I^Qortow da Xt^jitow TV%ol6a

vlov dgidiTCj d^avovT

%tioaq "Aqti

To

ovT

OTtoo^alol t

aK^iav

tuov^ IJr^Xii o^touooor 6:rd6aL

iilv

yduov AlayAdn to

40

80

Iv :toXiii(p,

tvaXiyxLOv

85

yioag.,

tv6t^i6TaTov cpaTig 'hiXKOh Tgdcptiv Jttdlov'

iovToiv 6' ig dcpd^iTov dvTQOV tvd^vg

2tq. t.

XtiQcovog avTiv! dyytXiaL'

90

^Yjdt NfjQiog d^i^ydTrjQ vtL-xiow stiTaXa Sig

lyyva-

Xi^iTco

d^^iLV Iv dL-)iourjvi6t66iv 6t t6rtiQaig iQaTov

45 XvoL

Ktv %aXLv6v vcp' ^oon :taQd^tviag.

ag

cpaTo

KQOvidaig
hvirtOL^a %^td' xoX

6'

tjri

95

yXtcpdQOig

100
vtv6av d\f^avdT0i6iv' iTtiav 6t 'naQTtog
%aTicpd^LVt.
cpavTl
ov
yaQ ^vv dXiytiv
xai yduov QiTiog dvazTa. v.a\ vtaQav tdti^av 6o-

cpow
^To^iaT
V.

105

d:ttiQ0L6iv dqtTav ^AyiXiog'

37. "Aq('C Xfqaq iv.

38. &i^vfiotqov
V. 39. AlccnlSa yfgas , ov
V. 40. TB fvat^BOTCiTov cpcio'
V.

Sixofirjvidsaai

v.

46.

IcicolKov

yag cvvalfysiv

V. 43.
v.

Nr^q^cos

47.

v.

44.

veav dvidn^av

V. 37.
Vulj^o "Aqu %iqa? , niutavit Boeckhius de seiitentiii
Hei-niiinni , tiiin addidit x'.
V. 38.
Lihri ^fdfioiQov , quod correxit Ilerinannus.
Mox
V. 31). post Aiav.i8ci IJoeckhius ro addidit oh inetruiii.
Ilerniannus, cui articulus displicet
scrihenduin cen.sct: TlrjXn ydfiov
,

&tofiOQov ondoaat yfqas Aia^ida, aiit pernuitatis duoruiii vicahuloruin sedihus sic: yiqa? &i-ciuoonv ondoaai yd/nov AiaHida.
[Uanc alterain rationein adoptavit Berjii^kius. SCIl.]
V. 40.
[Vulfrata liiatu deturpata nec inetro apta praeeunte
Herinanno cinendata est a IJoeckhio.
Lihri non variant, nisi
quod cpaaiv plene scriptuin halient. De ftu-ina tqdcpfiv (^Tqarpnv
Ilerinannus) vide liocckhii ^(tt. Critt. Vyth. II, 44, IJiittniann.
Graiuin. ampl. II. p. 308. Loheck. et maxiiue Ahrentem de Dial.
Dor. p. 118. SCH.J


ISTHMIA
MvGiov

o xal

50

VII.

2G9

[VIII.]

d^JttXotv

TtjXtcfOV ^UXavL Qcdvav cpovcp jrf^/or, 110

ciili(x^B

'yecfVQaOt v

'ATQHdaid voCrov,

2tQ. g.

tXv6axo^ TQonag

'^EXtvav %

tai [uv hvovvo

ivag ^xTftjiojv 6oQi,

rtott

[layaq

IvaQlLlpQOtOV

tQyov

55

ittdUp v.OQvGGovta.,

Mtnvovog

aXXovg t

vitiq^viiov "Ev.tOQa

tt {^iav

115

doiOttag-

oig
120

dojfm (PtQGtcfovag
^iavvav 'AyiXtvg^ ovQog Aiay.idav,

Aiyivav OcftttQav tt Qi^ccv ^tQocfcavtv.

tov

ovdt d^avovt

^itv

dXXd

:taQd

ol

doi6ai tXi:tov,

m^Qav

tt

tdcfov

125

^EXivojviai

O"'

:taQ^tvoL
()Tfa',

&Q)]v6v tt :toXvcfa^iov tytav.

iitl

aQa

t6o|'

60 hXov

130

Tod' d^d^avcaoig.,

ye cfmta xal cp^i^itvov v^ivoig d-tdv 6i66^tv.

2tQ. ^.

ro val vvv cpeQtL Xoyov, t66vtcd re

MoiCalov aQLia NL'AOvXiog

V. 52.

V. 58.

TQotag

iorav

v. 55.

et

TJsQGicpovag

?x(vav.

v.

59.

v. 56.

'ido^iv

oint

aqa

d'

et

fXmov y,

a&,

v.

62.

NiKOxXfovg
[ivQv Bergkius. SCH.]
Vulgo cvvaXiystv contra metrum. Eximie emendavit
Hermannus. Mox vsaav ^Ssi^av Schmidio debetur pro corV, 41.
V. 46.

ruptis lectionibus

[Kayserus avaKvi,
V. 55.

XII, 2.

vi' dvfSfi^av, viav f8fi,av.

,
eg;o avayirf, h. e. luppitcr et \eptunus. SCII.]

viav avsSfi^av

[^fqafcpovag dedit Boeckhiiis ob 01. XIV, 21. Pyth.

SCH ]

T. 56.

[ovSi Boeckhius.

OHm

ovrs probaverat, cui sequcns

SCH.]
[gtuv Heynio, fxfav Schmidio debetur. SCH.]
Libri fSo^' aga S' d&avaTOig aut 'fSo^fv aga S' d9.
Hermannus: fSo^tv S' ag' iv d&avaTOig, Boeckhius

cHXd responderet.
T. 58.
T. 59.

Corrupte.
melius 'iSo^'
T. 62.

SCH.]

dga

av dr o ig.
formam Pindaricara,

1 6 S' dO^

[NixokUos,

iargiuntur

iibri.

'

I20MIONIKJI

270
liva^a

^tvy^iaiov

Z'.

[H'.]

'}iEXa6i]6ai.

ftQaiQtTa

"Ig^&^uov

av vd:rog

iiiv,

og
135

/JoQwyv tXayiv OtXivcjv ijttl jrtQixtiovag

6tj novE xal KHVog avdQag dcpvnTG) %eQl

65 IvUaOe

140

nXovtGJV.

Tov

^itv

ov

v.aTi.Xbyyii oiQLTov

jtaTQadtXcptov' aXixrjjv

Tn

ytvta

viv 'AXza^oov
6vv Tvya

[iVQOivag OTtcpavov.

ijtti

iv 'EjtidavQOj Tt vtoTag di^tTO JtQiv.

Tov alvtlv

70

145

Tig al^Qov

j(ayv.QaTiov KXtdvdQGj 3tXty.iTG)

d^iipl

yaQ

"i^av

V. 63. yfgolgai

dyad^cj)

150

jtaQiyti

ovtc arttiQOv vJto

et

dychv

uv dnu

v.

ytia

%aX^v 6d^a6tv.

65. Kuxttvos,

v.

68 nqlv

iStXTO.
V. 63.

Vulgo ytqaQKi ts

[iiv

liljri

ytqcciqt tai ftiv

ytqaiqt-

Hermannus y^oatqs tb fiiv. Melius Boeckhius de coniectura Botliii.

Mox av vunos exiinia Hermanni correctio est
pro av dno quod sensu careLat. [Med. A dvanio. SCH.]
rai

fttv.

Libri oranes y&vtdv, quod mutavit Ceporinus. Denilibrorum lectio est nqlv edtnTO , metro repugnans,

V. 65.

que

V.

68.

[correcta ab
V. 69.

SCH ]

Hermanno.
[KaTix^iv tres

libri.

SCH.]

FRAGMENTA SELECTA.

FRAGMENTA PINDARI SELECTA.

Xunieri dcsi^niinf: locos

quibiis

liiiec

Boeckliii cditionc posita sunt.

fragmenta

in

niaiorc

[Addidi uncis inclusos

nuineros Bergkii.]

1.

l^e MIO N IK Al.

1.

(1.)

_^V^ ^ W ^'
/
/
\^ v^ v^

/
KJ ^ KJ WW
<-/

AioXidav 6a 2i0v(pov y.tXovro

c)

3Tca6l T)]XtrfavTOV

iljtocpiyi^ivcj

oqGcu yiQccg

3hXiv.tQTa.
Annotatio critica.

I.

IE@MI0N1KAI.

p. 156, 11.

Bckkcr.

vno(ivri(iuTioai.iivovg-

To

Apollonius Dysc, Synt. II, 21.

Fr. 1.
}v 'Io9fitovixais TJtvSdgov tTdga^s rovg

AloliS av

MiXi-nsqT

a.

MitaXafi^d-

dvtcovvfiiav etg ovv&tTOv Tfjv havtov dno

govai, ncog , ov sinfv 'AQ^afiavt idS av , y.al Eiovcpov nagiatrjCtv. "Evioi fxivToi to co fni^grjfiaTfKov inSs^dfii-voi _toi> dnogov
SoKOvotv dnriXXdx%ai, iyxXivovtfg toi' Torox', iV' ij co naiSi,
naQ-oog f'j;Ft xai t6 co t b jjfgvartg yvvd' oi Sh xat ttg trjv
ol fiitiXa^ov (1. fifti^aXov), yiiXovto ol, tva rj Sotiiifi dvtl
ytvtnTJg, itiiXovt o t ta avt^g naiSl rrj Xitpccvt ov ogoat
yigag, tovtioti trjg tigriftivrjg 'ivovg, ndvtn fiuXXov ij tb Siov
imatrJGKvtfg. Ti ydg ro ifinoScov trjv co dvtcovvfiiav Htrjtiiti^v
vndqxdv fittuXafidvfO%^ai tt tlg to avtrjg, ixi Xovt o ta av3. cp9tfiivfp
T^g naiSi, ov xai 'A&afiavtidSrjv ilntv;
Apoll. de Synt., sed idem de Pron. p. 321. A. intcp&ifiivo) unde
Bekkerus dnocpd-tftivcp, Bergkius inl cpQifiivcp, hoc quidem arabiguum, fecerunt.
Pind. Carm. Sect. I.
18

vovrfs ydg

rr,v

&

FRAGMENTA SELECTA.

2Y4

2.
ci

(2.)

<^v>' Kj^ Ky

ogtig 6r] TQO^tog ^^t%vXi6i viv.

4.

f ^
KJ ^

<^^
v^

(4.)

JQgtrog Aia'AOv Xoyog^ 'KXmnl 6a

Avyiva

()vv d^tav ds viv

"TXXov

v.ca

vavGi^KXmog

ai6ff.

yML AlyiLiiov

ZlcjQitvg iXd^aw OTQavog txr>J(?ro.

5 tav

ov

vjto Grdd^^ia vt^iovrai

f.ih'

ovdt dr/.av ^dvav vJttQPaivovtig'

aQitav

d^t^iiv

deXcfHveg Iv jtovtoj

MoiOdv (xyowiav t

otoi 6'

taiiiai te (jocpol
ai^XciiV.

DlVERSITAS SCRIPTVRAE BoECKHIANAG.

'4, 4. f/cr/ooaro.
5. za (ilv

2. 1'giv.vliGGi

Fr.

'.

Apollomus Dysc. de Pron.

p. 368.

A: "Eti

xfft

jj

viv

nXrj^ovg' "Osr/c
viv. TIiv6aqog 'lG&fiLOviY.aiq.
Codex f^fnvlio^Ti. Correxit Bekkerus. Heynius f|sxvi(ccg dederat, quod perperam retinuit Boeckhius.
Cf. ad Nem. V III, 23.
Fr. 4. exstat ad finem Isthmiorum in libris Par. C, Mcd. A
B et codice P Candidi a P. Victorio usurpato. \ crsu 1. Klfivo^
2. &f(o et atcra codices. Hermannus Q^fov.
fiiv Ilermannus.
4. Revocfivi quod codices ofFerunt iv.trjOaT0, quum criticorura coniectura iKr/caaro formam poetae obtrudat inusitatam.
iVain 01.
XI, 2(>. iy.Ti66aTo est ex interpolatione.
5. Ttov (liv Ilermannus optime.
Libri tu (liv.
Sed asyndeton ferri non potest. Et
Pindarus Pyth. 1, ()4. vocat TaO^itioVjj Aiyifiiov zJcooiovg. Bergkius
nuraeria paulo aliter descriptis roi fiiv edidit.

rarcsi-rat ini

MN

275

I.

II.

1.

v^
f

'

(5.

6.)

WW

V^Vw/

<U \^

'

'IC^rjvov

2.

v^W ww

/ w
^
O

31

ww ^
ww
w

\j \J

rj

yovOccXayMtov MtXiccv^

hoov ytvog

rj

Kdduov,

rj

rav

rj

t6 ^tccvToXiiov Od^tvog ^Hoay.Xtog.,

rj

Tav zJicovvOov :roXvyccd^ta

rj

yccuov Xtvy.coXtvov '^Aouoviccg i\ivr'po^tv

}j

6:rccoToiV

y.vavcqi^rvv.a

lloohov

iitv

yovOicciOiv
J\IoiQai

tvi^jovXov

i':r:Toig

n^ort

c}v6qcov^

("^/j^ccv^

Otuiv ovoccviav

'Sixtccvov

y.Xtuccy.cc

r/u('r,

:rccocc

Jtayav

Gtiivav

ccyov OvXvurtov Xijraoccv yad^' 66dv

5 GonijQog aoyaiav ccXoyov zhog tu^tv
dt Tccg yQvOcciirtvy.ccg clyXaoyccQjtovg Tiy,Ttv dXa-

%^tag "S2oag.

TMNOI.

Fr. 1. 2.
Lucianus Icaromenipp. 27. Tocat
abriv TcSv vfivcov Tov rfivSaoov.
Pleraque fecitat
idem Deinosth. Encom. 19., ubi Scholia '^Qxm raura tcov UivboiQov Tov fiflonniov vfivcor. Aiia afFerunt alii; t. Boeckh. V. 1.
4 'HQctxlfovg Phitarch. et Luciani
"Jcfirjvov codcx Luciani.
libri optimi.
5. ^iovveov Jvuciani codd. et edd.
Alteram
fragmentum Boeckhiiis adiecic ex Clemente Alex. Stromm. Vl.
p. 731. Potter. : TJivSagog acoriJQCi ^icc avvocxovvTct QdrtSi slgII.

TTiv

TtQcoTTiv

Stxaiov fOfiTjvivcov coSf ncog' rjQcoTOv

5. Klot/ii Clevulgo. Correxit Boeckhius.
mens perperam post ccQicciav comma habet.
6. Clemens aya^a
cmr^cfs: ttkct&sai "Slqccg Boeckhius collato Hesych.
'AXa&as "SIq ttg- ItyBi yccQ (nivdagog Boeckhius), oti nvxXicsfia
ndvta {dXriQ^Ti addit Boeckhius, cpavfqa. Schneiderus) noiovafp.
ccyti

ktX.

^ccaikfoc

acor^Qcc

V. 2. jidyov

18*

FRAGMENTA SELECTA.

276

4.

(8.)

rov &iov
ciKovOe

Kad^og

^iov^i^av ood^av l:(i6Hzvv^itvov.

5.

og ^al tv:rt]g

(9.)

^reXtxti tixtro

ctyvcjj

^avd^av 'A^&avav.
6.
/

v^

(10.)

^ y^ v^v^

KtivcDV Xvd^tvtow 6aig v:r6 ytqdiv.^ avai.

7.

(11.)

"A^iy.G}V 'OXv^LJCov

6i6:tota.
8.

/ V^V^ l^^^-'
Uotvia
Fr. 4.
Or.

6.

et

yQv6aviov

d^tC^iocpoQt

Aiistidcs

(12.)

\J

p. 295.

II.

de anim. procr. 33.

(383. Dindorf.) Plntarch. Pytli.

unde probabiliter concinnavit

Boeckhius.

Hephacstio p. 52. (91. Gaisf.) et Plotius de metris

Confer Coniectan. Critt. p. 141.
Fr. 6. Hephaestio p. 51. (91. Gaisf.).
Fr. 7. Pausan. IX, 16, 1 Ov 7i6^(/to Ss iatt vaog "^fifiavog,
Kal t6 ciyaXfta dvsd^irns (i\v nivSaqoe^ KaldfiiSog Ss sgyov iativ.
dninsfi\ps Sl 6 riivSaQog at Ai^vTjg in 'Jfifiaviovg rcp "AfifioovL
vfivovg (vfivov Schneiderus)
ovros xai tig ifts riv 6 vfxvog iv
Tqiycovcp crrilr} nuqd rov ^cofiov, ov nroXsfiaiog 6 Adyov tca
Fr. 5.

p. 299. Gaisf.

Initium hyrani servavit Schol. Pj'th. IX, 89.

Praeter Faus. IX, 23, 2. et Vit. Pind. Vratisl. p. 9.
nunc Eustathius Prooem. p. 19., sed is quoquc pro Proserpina
errore Cererem posuit: Aiysrai, cog /drjfirjrriq ovaq nozs avrca
inicpavstaa ifisfixl^azo, si fiovrjv ^scav avvrjv ovx VfivrjGsv. 'O 6s
xai slg avTrjV inoirjcssv
dq^dfisvog ovtco' JJoTVia &safiotpoqs. j^guffaviov Boeckhius ex Pausania; ;fgv<ai'tov Vratisla-

"Afificovi

dvs9r}-ASv.

Fr. 8.

viensis.

nA

NE

12.

2n

2J.

(13.)

^Ev toy^aGL dt vixa zvya,

ov

Od^ivog.

111.

1.
v^

'Jii(piJt6Xoi6i

N E

2;.

(24.)

W V^
/

iiuova^trov ^ioiQiav

:Tto\ ti^iav

Vo-

XG)?Jvai.

De Ncoptolcmo Delphis occiso.

2.

XovOtiai

d'

(25.)

l| v:ttoo')ov

ati6ov J\t]Xtjd6vtg.

Dc Dclphicotemplo.
Fr. 12.

Aristidcs

TOVTO nivdoqog

II.

p. 250.

(335. Dind.):

ndvv

/usr'

Aij-

'Kv xrX. Variat scriptura (Qfiuei, uQfiaai

dofiart.
Quod Schiiciderus ex Photii Bibl. p. 1304.
Hoesch. rcstituit fQyitnot, nunc oRerunt codices aliquot Aristidis
Ceteruni ad hunc hyranum in
et h. l. et II. p. 3fil. Dind.
Tvxriv Bergkius snspifatur pertinere ea, quae sine nomine auctoris exstant apud Stobaeum Eclogg. Phys. T. I, 1. p. 172
seq., qiiae iam Hecrcnius nec Sophocle nec Pindaro indigna
d^ftai;

vfj.vriCFV

censebat.
Fr. 1. Scholl. Xem. VII, 94: Oi Afyivijrai
III. UAIANES.
^TiwiTO tov riivSaQOV OTi yoaqotnv diX(fjOiq rov Tlaiavu fCpT]'
AficpinoXotai. xtX. toi' NfonTolsfiov. Genitivum fiotqtav Tifqi
Tifiav Boeckhius elicuit ex interpretatione Scholiastae.
Vulgo
accusativus legebatnr. Bergkius fioiQtSidv praestare putat.
Fr. 2. Pausanias \, 5, 5. dc tertio Delphico templo, quod
aheneum fuisse non incredibile visum ipsi: tu fiivToi aXXa ovn
fnnQfv 6 Xoyog tj 'HcpaloTov TOf vaov Tf%vr]v tivai jj to: fg
ras (pSoifg ras jjovCftg, d Sq IlhSaqog jjSfv in ixs/vcj tw vam'
XQVOfiui htX. ouros ^lv Siq Tavra ig filfir}Giv, ifiol Sonfiv,
T(av nao' 'Ofiriqcp Zftqritcov inoirjafv.
Eustathii testimonium p.
89, 26. attuli post Frooem. Coramentar. p. 29.
,

FRAGMENTA SELECTA.

278

6.

v_^

(29.)

w
^ WO \^ \J \j^^ \j
^~~^

/icjdcjvaie

'

iityaG&evEg , aQiGTOTtyva
10.
J

w \J v-''^
6'

Ti

ciVi)o

ov

tXTrtai

:rc(TQ.

(33.)

ww
wv_y

ww \y ^j

\j

^ ^ \y \J

Gocfiav atutmi, a oXiyov

v:tlQ clvdoo^ i6yvii

yccQ

tOd^' o:tcog

qotvi

I^ootIcc

tcc
'

i^foji^

^vaTag

^vXtviiaT iQnwciOti
6'

ci^to

^iccTQog tcpv.

IV.

2.
<JKJ

\J\J
/

^AXoycii

Ditliyr.

fr.

TCOTt

2.

iore Boeckliius

Q T P A

V^V^

\J\J

B O L

(45.)

\J\J

^Gioay^^tig

titty]

ciXXoTQia

^S2ciQio3V.

omissum in editione minore. [n macum Schneidero: 'AXoxco noti ^coqKj^^^ilq

Dio Chrysost. XII. p. 217. D. sine nomine poetae, cai

pUirium testimoniis de roce dqtazozfj^rag primus vindiAlterum versiculum ex aliquot locis Plutarcavit Tli. Canterus.
Fr.

ex

6.

certis

chi Praec. Reip. Ger. 13.

Ser.

Num.

Vind. 4. aliisque concinna-

Bergkius hunc
8aij.iovqy Si^naq tb xal svvouiag.
Fr. 10
Stobaeus Ecl. II, 1, 8. Heeren. ( riitSaqov
vmv^ et Clem. Alex. Stromm. V. p. 726. Potter. quibus
collatis eximie constituit Boeckhius
qui v. 1. a y' vel a
Tit

Tluidinter se
x

con-

iicit.

IV. mTVAMEOI.
Fr. 2. Et. M. p. 460, 35: Ka\ nivSaqog SiQ^vqr/fi^cov nqcorco (ro iuntn).(ya&ai oi'vov &coqi\cafaf^ai Xs~
ysi)
'Aloxcp norl % coqr^x^ s\? t n dXX or q ict. ^leletius de
nat. hom. in Crameri Ann Oxx III. p. 89: nivSaqoq Sidvq^iuPco'
a 1 6 y X co noTt #ootj;^f/c snsixfv uXXoTqia.
Pienius
fragmentura et emendatius scriptum profert Cyrillus Lexico apud
Cramerum Ann. Paris. lil. p. 1!)4, 7: 6 cxqicov (1 'llnoicov) iv
GvazoXfj xorl nivdaqog huI EvqiniSrjg (Cyclop. 212.)' 'AXX' ovx
noTS &coq(nx^i ^S' ^'"^x' C^^^X^ etiam Meletii codex Mo'

^I&TPAMBOI.

279

3.

w V ^ ^^ <u ~

wv^/

v-/

\^V_/ V^

ww
v^ ^
10 -wwv^ w v^ w v^v^
/

v--/

v-

v^v vyv>'

v^V/

vy

v^ v^v- vy
v^v-
-^^ /
/
v>

v^v^ V^V-l v-^V^ vyv^

''^
'
/

v^ v^ y
v^ v^v^
^
/ v^Vj"
w vy
v-

V-" v-

ic
10

V-i

V-

v-

v-/

V-.

v^i

v-i

titL

v-

v-

te KXirrav rttu^tTi: %ct()iv^

t^iot',

:ToXv^caov o/V aOrtog o^icpaXdv d^votvta

Iv taig ItQaig 'Ad^dvaig

ol'/i'tlTt

JTc.vdcdduXov t

tvvXt

ayoqdv

iodttav Xdyttt Ottcpdvav

tav t laQidgt^ttav Xoi^av,

3,

1.

nac.)

jdiVT

zliod^tv tt

^t 6vv cxyXaa

iv jjogoV,

dXXoTQiai cong imv.

II, 12. coll.

per Musco
Fr. 3.

I)e forma Slaolcov "iide ad Nem.

Alircntc dc Dinl. Dor. p. 51. ct quae scripsimus nuKlicnan 1842, 2. p. 29S scq.
Dionys. Halic. dc Coiiip. \ erbb. p. 152 Reisk.
'Ag:

nivSagog (tanquam exemplar n^g avari^gag dgfioviasy xal

Tovrov Si^voau^i? rtc;, ov iarlv dgxi^ "18 iT nrl. v. 1. "iStT
olim apud Dionys. vulgata. Et sic veteres grammatici legerunt,
vide Crameri Ann Oxx. I. p. 16i), 19. 17(i, 5., et ipse Dionysius
agnoscit, quum ro TtgmTOv kcoIov ix. Ticaugwv inquit, CvyHiiTai
Xf^fco? fiogicov, g^ ficc Tog yirX.
Quamobrem \ulgatum SirJT expellendum docuimus xx. Critt. p. 21. et post Eustathii Prooem.
(i. 7. Vulgo
lodiTcov Xd^iTS CTicpdvcov tcov iagiSgiitTCOv
p. 29.

%iT(o

'

Xoidv.

Libri obtulere loSiTjjv,

iaSiTcov,

Xdj^sTi, iagiSginTcov

FRAGMENTA SELECTA.

280

cloida

idtTE ^rootvd^tvz'

dtihtoov

Tov y.iCOodkav d^tov,

ijr\

10 tov

Boo^iiov rov ^Eoi^oav xt ^qoxoI y.aXtoutv. yo-

vov
Yvvccr/.av rt

v:tc(tc,iv

TtccTtorov iuX:ttiitv

fth'

Kcc^Liticiv tao/.ov.

'Ev 'Aoytia Ntutci ucxvtiv ov Xavd^avti

cfohny.og

ivoduov

15

tovog.,

o.Tor' oiyJ&tVTog V2of7r d^ccXciuov

tao qvTc)

t:rccia6iv

toTt ^ccXXtTcci., TOT

ic<w

vty.Tccota.

tocaav

aui^ooTav yj&ov

oo6fC T y.oaaiOi uiyvvTCCi.)

(jOfjca

ccythai t

t%'

ouc^ax ^itXtcw

6vv avXoTg,

2^tu.tXav 'tXiy.i(u:tvya yoooi.

clytlTcci

9. inl xiaaoSttav
60V igaTal

10.

rov 'Egt^oav

y.aXeo[iv.

15.

x^Q~

et iaqiSQsncov tcI similiter; paiici oriwrtvov contra disertura teHcrraannus

stimoniuni Dionysii ipsius. Conforraavit Boeckhius.
proposuerat aut iodirav Xu^iTS CTicpavov rai' y fuqiSqitiToav
Xoi^iuv aut loStTCOv Xu^fTS arsqjuvcov tuv iuqnSqsnTOV Xoi^uv.
8. Libri Tiogfvdivrfg
Correxit Heynius. Deinde antda Boeckhius
pro vu!g. dotScdg. Uiide
ex librorura scripturis uotSai. aoihdv
idera v. 7. cxyXua corrigendum vidit pro vtilr;^. ayloToc. Qui hoc
retinuit Bergkius, doiSus (vel doiScii) scripsit.
9. Libri xtccoSoTav xtaoovSfTav iiLoaoSurj vel tov xiaaoSorav rov y.iaGo~
10. Boeckhius tacito
Articulura cum optirais servavi.
Safj.
TOv 'Egi^oav rs y.alfoi.ifv. Ilestitui quod est in codice meo et
apud Dionvsiura, nisi qiiod ibi tf excidit. Ibidera nilnousv vulgo,
pro quo iibri fiilns.
11. \ ulgo yvvat.Correxit Boeckhius.
Kcov TS Kcrdijsiav SfuiXav.
Libri aut ZfuiXrjv aut tuoXov. Hinc
conformavit Boeckhius. qui ex iibris rcstituit iiiv naTigmv, quum
13. Libri fere cpo/rjxog iavcjv.
Latet aliquid.
TS esset.
\ ulgo
;(;f'ocov iqarai.
15. x^O'"' iqciTav restitui ex codicibus.
17. Dionysii libri corrupti.
\ erura eruit Hermannus ex Apollonio Dysc. Synt. IH, 10. p. ti23. Bekker.
Boicotiov iaTtv i&og
ouoiov TCp naqd IJivSagco
Nam z' in'A xsIt u l ofccpai
xtX.
terposuit Hcrmannus.
Operae pretium niihi facturus vidcor, si
Regii codicis Dionysii oraniuin antiquissinii, cst enini sacc. \I.
merabranaccus acctu-atnm apograpliuni nuper a nic Parisiis factura adiccero.
Nuraerum hahet 1741. In co Pindarica sic scripta exstant "/cJf r' iv axooov (librarius igitur coniunxit vulgarem
formani ig cura Acolica) oXi^umoi ini xs y.\vTuv nifinsTai j;ftQtv
&tol noXv^uTOV oVt' acrfoj 0. &. iv r. l. dd^rivcng oixtsiTS.
TcavSaiSaXov r sv^nXsayoquv ioSsrcov XdxSTS arscpdvcov z dvv
St69sv rs us avvayXntai 'dsTS noqsvd^ivTsg
iagiSqincov Xot^dv
doi.Scyl Ssvrsqov ini tov xioaobocav (fuerat niaaoSo/j,, sed fi deletur) 9'foi' tov ^gofiiov rov sqi^oav rs ^qoTOi KaXiofiEv yo'voi'
vndrcofisv nariqcov. fiiXns yvvatncov rs xaSttsiav stioXov ivaq(idvrtv ov XavQ^dvsi gjomxos iavcov onoz' oix^ivzos
ysavifLico.

^I&TPAMBOI.
4.

\j^j \j \^

(47.)

<j '^

\j

xcd Xi:taoal v.cu

'i2

281

^ \j \^ \j

ioOiicfccvoi

o/dijiof,

v.al

^EXXcidog ioaiG^a, y.XtLvai 'Ai^avaiy dai^ioviov nroXltd^QOV.

II

5.

(48.)

\J
KJ ^ \J ^
/ \J \J
\^ \J ww
I

v-/

lloiv [liv

tio:rt (5/oivoTivtid

x aoi^a

xo (5av yJ^daXov aviyouKToiCiv

y.cu

C.

OTOuimov.

(49.;

w>^

/ \J
/
^ \J
,

bix^voaAi^^cyiV

ccrro

\j \j
/

\J
/

\J

v^
\J
/

V^

l^

6ol uiv y.axaoyiiv,

^axio ^tydXcc,
4,

1.

Al TS Xtiiuqcii

yrccocc

2.

oouljoi y.v^^aXmv,

Satfioviov TZToXifd^oov

toquv &alocfiov fvoSaov inutcoGiv

Iotq

tpvTU viv.Taqfct,

s s a.

rOTf ^dk-

zot' in auo^ooTav ;(;-9'ov ioaroiv tov tpo^fQceTf KOfiaici

H.iyvvTai olivflT oucpati; ufXnov avv avXolc
ofxvflvf affxfXnv
iXiKdfinvy.tt ;(;o04.
Ex qiiibus fortasse quaediiiii cnniectari poteXfrtti.

runt acutiiis.
Fr. 4. Aristoph. Eqq. 1334: 'Sl zal XtnnQal xari ioazicpavoi xal d q i^i] Xcar oi 'AQ' iiv ai. Scholia: dnn TJtvddqov
jtcfQcoSrjrat.
Concinnavit Boeckliius collatis aliis tcstiiiioiiiis phirimis, nisi qiiod Ai' Tf minus recte dedit.
Correxi ex Eustathii
Prooera. p. 20 seq. "Eyoftii^t nnv
Sl zai Xtnaoal -htX.
Kt
nunc in Scholiis Arist. Nubb. 2!)9. eaiidera scripturam ex Veneto
codice protulit Dindorfius.
Confer etiam Bergkii Commentatt.
Coni. Att. Antiq p. 40'.
Verba Satfioviov TtTOiif&qov ex Scholiis Aristidis 111. p. 341. Dind. , p. 115. Frommel. accedere iussit
primus Dissenius.
Fr. 5.
Strabo X. p. 719. A. B. Dionys.
Hal. de Corap.
1. r.xotvozivftd z
Verbb. XIV. Ath. X, 455. C. XI, 467. A.
Vulojo oxotvoTOdotSd Boeclihius ex apertis vestigiis librorura.
viaq, axoivozfvia, axotvozfvfiaza oiSa.
Casaubonus axotvozfvi^g
dederat.
2. Vulgo /uarfo,
Fr. 6. Strabo ibidem.
Ttdga (itydXoi
(cod. IVIosc. fifydXai') q6fioi. Corrcxit Boeckhius.
3. ivSfK
:

'

FRAGMENTA SELECTA.

282

iv 6t 'At%XddHV TtQotcda^

dg vKo ^avd^al^i

aid^o^iiva de

rtevy.aig.

(50.)

>^ V^ v^
6'

2^^

(fiXxiQov

IfG)

JtaQa

v.av.ov

z/t

yd.Q

tOiia,

(51.)

(52.)

'Hv OTt 6vag to BoiQniov t&vog

1.

JtaQ

Xi:taQdv [itv Al'yv:ttov dyyJy.Qrjiivov.

9.

7,

ioi^og,^

v.ad^i'fi'&ai

t^^tvai.
8.

Tdv

jt^

ov

:rd^i7tav.

61^(7)^11

dQTta^o^iivGW Xbiv iovxGiV^

5 zal

[iiv

Pr^QVova, to 61

alvtG) fiiV,

nag'

ci/ifiiv

alvim

(liv,

Vriqvova

2.

tvt:tov.

x6 8\

fi^

z/tt

Correxit Herinanmis.
vulgo.
Utrunique fra^nientuin
ex eodcm carniine petitum esse Strabo docet. Quapropter Bergkius fr. 5., initium stropliae, ita digessit, ut a voce di^vqau^cov
fr. (j. duo priores versiculos incoS.
aiterum versura exordiretur
3. 4. auteni initio stropliae ^' tribuit ita
a extremos fecit,
conformatos: tv 6h ksx^o^Shv ngoTaK', ai&ofiiva 81 z/ag vno
^av&aioi mvyaic;
(II. p. 70. Dindorf.):
Fr. 7. Aristides Orat. Plat. II. p. 53
'Ev 8i%vqiiix^(p Tivl JlivScygog {nfql tcov fgycov 'HqaKliovg fiiEf 8' iyo) naq ufitv aivica fitv Frjqvovr]
(ivr]Tai)'

dx^oiStov

ncx finav.

xcov uad'

Ov yaqftKOS, cprjalv aqna'Qofiivcovrmv ovScholiasta;

00" ai naq 'taTia nal ttaHov ilvai.
^

rj

co PrjqvovT]. inaivco naq

avTov tov 'Hqccnlia. Unde naqd
poetae pro Hoeckhiano naq' afifnv vindicavit Hermannus
fiiv
Opuscc. \ II. p. 104 seqq.
cjiii
relitjiia verba Aristidi rctribaens
2Jf- 6' iyco naqd fiiv Alvica fiiv,
Pindarica sic coniormavit
Prjqvova, ro ft\ fi Jl ^ iXr qov Oiycpfii ncitinav. Ex
reliqiiis solii verba y.n^^rjCi^^cti nno' 'f-oricc posse a Pindaro esse.
Displiciiernnt
liaec Bocckhio in Annalibus Literariis Beroiin.
3. aiyrjfii Bergkius.
Debebat Giyafii.
1833. nr. 11 scq.
Fr. 8. Scholl. Pyth. II. inscr.
Fr. 9.
Strabo VIII, p. 494. C. Scholl. 01. VI, 152.

6i Si,

f)

nPOSO^IA.
11.

TQtyav 61

(53.)

JJXrjiiovav,

fiera

283

a^ia

6'

avro} KVGyv

[XtovTodd^iag.^

De Orione.
15.

(121.)

y^ \J

W>^ W

v^

\y<y

KJ

/
'-'

'O

^a^itvr)g 6% 6 yoooiTv:rog^
ov MaXtayovog td^Qtil^e Nai6og dv.oiTag

2tiXrjv6g.

V.
11

F O 2 O J
(.5T.

1.
vy

v_/v>

v-fv-/

v^

v^v^

WW

\^
WO V^V>^'
W>^ v^^W
/ >^

/
/
/
I^W >-'>-'
W
/
/
v^v-/ ^ \y
w<^ w>^
/

58.)

WW \^ ^

y^
/

1 A.

\_/ \_/

V_/

11. i.i0VT0Sd(ia

siiie

unciuis.

Fr. 11. SclioU. Nem. II, 16: Kcd o'ri /ilv niiidSag KaXti
-avcov.
nXTjQ^vvTixcog , orf 8f Ili-rjLOvriv ug fi'Rv'
Tov 'iiocavoc v.vvu irrcfnmv frpr]
Lucianns pro Iinag^g. XIX.
Hinc XfOvTndd/j,ag addidit Boenoir}Tr,q X BovT
d d fiav avTOv.
ckhius idcmque ex interpretatione Scholiastae pro Tgf-ii^Tm scriLol)cckium Parall p. 173. Xfovroddfiav ad feminipsit TQ^xcoi'.
num X0VTo8d/j.rj revocantera redarguit ipsius Luciani toj' y.vva
avTOv. Potius in huius verhis necessario XiovTo8d(iavTa rescrihi

Tgfx^Tm

debet.
Fr. 15.

Faus. III, 25, 2: Tqacpfjvat rov ZJiXrjvov fv MaXicc

Td8s *| aafiaTog TTiv8dqov. Libri Fausaniae MaXEyogog et MsAJyogos. Correxit Caraerarius.

drjXol y.ai

FRAGMENTA SELECTA.

284

Xaio\

03

r o p

a.

d^iod^KXTa, ki:rc(Q07rXoyMuov

ylarovg l^tootOtaTov tovog,

s(cii6t(36i

novTov ^vyaTtq

yjd^ovog tvotiag dyJvtjTov Ttgag,

avTt ^QOTol

JaXov

v.iy.X^OyoiGiv^ \xay.aqtg d' iv 'OAi'ajfo) TYiXt-

qavTov avavtag y^^ovbg

ccGtqov.

Antistropha.

yaq

>]v

TOJtciqoid^t cfoqr^Tcc

T
QirtaiOLV

'

y.v^uatO^iv 3tavToda:to3v

tlvt^iav

dXX' d KoioytVi]g o.for' codivtOOL d^voio'

dyyiToy.oig tTcipaivtv,

TOTt TtdGaqtg o'od^i

8)]

stQtuvow d:Tomov6av yj^oviow,

6'

dv

i:tiy.oi<voig

Oyiil^ov

:tiTQav ciba^iavTonidiXoi

xiovtg' tvd^a Tty.olcf tvdai^iov

1, 4. T7]Xtq>(XT0v\\xvaviag,-

tJtoil^aTO yivvccv.

Antistr. 4. coSivieci 9oais\\

\'. nPOZOJIA.
Fr. 1. Iiiitliini strophae scrvavit Philo ludaeus 11. p. 511. Mangey.
nivSaQog ijii tjs /Jrjlov cp-qolv
Xcciq' xrk.
2. Tiaido? vulgo. Ad Boeckhii correctionem prope
accedit nalShg ^, quod exstare in edit. Paris. testatur Boissonadius.
3. Vulgo ^vyuTTiQ.
Correxit Herniannus. Et sic editio
Parisina.
4. TrjXttpuvTov Bergkius in Zinimerinanni Diar. Philol.
1836. nr. 68. p. 548.
Lcgehatur Tr]Xi(paTOv. Cf. ad Aers. strophicuin.
Lohecliius Aglaoph. p 800. TrjXfcpaTOv posuit, errore,
opinor.
Aiitistropham apponit Straho X. p. 74'i. B. 743. A.,
pauca Scholia Odyss. /T, 3.
Principium ieviter corruptum sana4. dXX(x
vit Boeckhius, rcliqua Poisonus in Lurip. llecuh. 7h8.
alii uXX'
nai 6 yivog \\i\<j;o.
Sed ^uLvoyfttjg codex Moscov.
uXXu ai 6 ytf/iS
ay.aioytvr,g
Unde Kotoyevrjg Porscmus. lleliqua ad nutus iihrorum reficta, qiii v. 5. tni^ciiniv, (). nofuvwv,
nqvfxvcov, novLLvciJv , 7. uv d' ini nqavnij G^fSov ntTQa vel av 6
ini KQcivoig (vel iniyQavolg) cxi^ov nirQov hahcnt. Sed versu 4.
id
cura
qiiod 9oaig dcdcrat Boeckhiiis pro vulgato &biaig,
Bergkio &voia' scripsi, quum priiesertim duo codices 9vois offe-

nPOEO^IA.
2.

Ti

(59.)

oiQyQ[dvoi6iv

'/.aXXiov

{ia^&vi^covov t6

r\

285

AavGi

v.aT<xitcivo[itvoi6iv^

ij

v,al 'd^oav ikTtoiv

tXdteiQav

C(ti6ai

3.

v^

v_/

\J^ \^
/ y^ ^ ~^
.

nQog

^^ <u

^OXv^iJtlov /hoq

IQvGia v.XvTo^iavti
Xi66o^iai Xaoirt66i

^ad^io)

(60.)

^ \^

jff

(Tf,

llvd^ol^
rt

6vv ^ylcpQodita
doidmov

y.al

dtiai yMQO)

IIiEQidoJV :rQOcpdrav.

VI.

A P & E
2.

\y\j

w v^

^v^

I A.

(62.)

w v^-

V^ersus paulo aliter disposul.

rant.
IVunc apparet In stropha
Tr]Xi(pavTov poetae reddendum fuisse. Nec rrjXscpccTOv htte clantm
significare potest.
Cf. ad 01. VMI, 16.
Fr. 2.
SchoII. Arist. Eqq. 1261
Tovto aqx^ 7TQogo8iov
2. Ante Boeckhium flaTlivddigov, et Suidas s. v. riQogoSia.
T^qag, quod ex parodia Aristophanis fluxerat.
Sed cod. Ven.
iXaTTjQav, Dindorflus ex aliis iXdrBtqav.
Fr. 3. Aristides H. p. 379. (II. p. 510. Dindorf.).
3. Libri aisofiai. Correxit Stephanus.
Ibidem XagiTfeei Hermannus.
:

Libri Xdqirfg.
4. x^^V libri.
Boeckhius xcoqoi
Bergkius
j;oge5.
Cogitet quis de %-q6v(p illo Delphico , in quo sedens poeta
carmina Apollinea cantabat, Paus. X, 24, 4.
,

FRAGMENTA SELECTA.

aefi

Tlav, 'AQy.adlccg ^itSiov^

'Si

Mro6g

^itya/Mq

v.cd

CtuvcSv ddvvav

6e^vav XaQiTav

6:rc'.dt,

^iXrj^La

TEQ:rv6v.
3.

Tv

CavTcp ^tXog

(65.)

yXcc^tig.

De Pane.
(63.)

5.

1^ \j \y^ 'u \j <^w ww

uz9, OVTS

'Si

&tov y.vva :ravTo8a:i6v

y.EydXccg

y.aXtoiGiv 'OXvLi:tioi.

D e eodem.
(68. 69.)

9.

<J

^ wv^ y^ \^

<j

y.ivr^&tlg

yav

y.al

d^dXaOOav

tJTjJti

y.al

6y.o:ricu6iv

ytydXaig ootav

vnto tOTa
y.al

[ivyovg divccGOaTO liaXXoytvog

y.Qr^jridag

aX-

OtGW.
3.

To
VI.

accvTOv

rTAP&ENlA.

Fr. 2.

Eustathiiis

Prooem. P-^18: Myt-

rai xofi, oti 6 TJav fifTa^v Ki^aigcovog y.cn 'E).iy.avog o)(p%rj alScov
xort atir6; (iaficc inojqofv
tv a j;a/v
naiavci riivbuqov.
.Ji.6
avT(p ri^s Tif.iriis ccvr^ouoXoyfizai, ov rj ccqirj' Sl FIuv, Tlav
Reliqua haljent Scholia Pyth. 111, 139.
1. anrdav
cpvia^.
Kj^o altero versu malim onaSog, dyvuv.
cuniicit Boec-khiu.s.
Fr. 3. Scholia Theocr. 1, 1: JMiXrj rdj wdas iX^yov, <ws y.ccl
TJhSaoog rov Tlava cf)ai0/.cov To cavrov !J.iXog yXa'Qiig,
Ex qua circunilocutione ScholiarovviaTiv fccvTa nlSr^v a.Ssig.
stae recte correxit Ber<jkius
1. Tiavrodafiov Loheckius
Fr. 5. Aristotelcs Uhct. 11. 24.
Aglaoph. p. 800. Fortassc recte.
3. Lihri Snvcc ouro, dttvceFr. 9. Straho IX. p. 632. C.
cdro, dvvccaclro. Schneiderus Tivcigccro, Hermnnnus idvaaro, ele,

rnOPXHMA TA.

287

xai JTore rov toivMQavov Iltojov

TtOye

Dc Apolline.
poe

t ii

(1

Xe

eodem carmine Tcncruin

In
r

y.Evd^^owa v.a-

vao7f6?.ov ^iavTiv dajTtdoiCiv OftoxAtw.

^'U / <J<y ^K^

VII.

r n O PX
1.

II

A T

A.

(72.)

>U ^'U KJ v^w ^ <u ^ ~ ww w

Zlvvig o toi Xeyc), ^ad^kov Uqcjv o^ojvv^tE

Jtatto.,

y.ti6toQ Altvag.

Ad

Ilieroncm.
2.

y^ KJ

(72.)

w>^ ^ \j \_\j
'U KJ ^ w w

/
'WU

No^ic(dt66L yaQ^ Iv ^/.vd^aig aXatai

^_

og aiia^ocfoorjtov oiy.ov ov ^tt^tatai'

xAf>}g d' t^a rcjrdf.

Ex eodem,
2,

1.

ut

aXar ai ^TgaTCov,

videtur, ad Ilieronem carminc.

3.

tcSiSs

omissum.

panter Ahrcns de Dial. Dor. p 148. xa|a |ttii^oi>s SivuaaTo conEgo in ^(pacaro incideram, in S' ivdoaaro Empcrius.
4- Bocckhius adiecit ex Strabone p. (i33. B.
VM. TnOPXHMATA. Fr. 1. Strabo VI p. 412. Scholl. Pind.
Pyth. II, 127 Xem. VII, 1. et Arist Avv. 925.
Fr. 2.
Scholl. Arist. Avv. 1. c.
Ka\ Tavra Tiaqa ra ix

iectarunt.

nivSdgov

fxfi

TCOvSs, Xa^dav

Si

ovTcog

rjfiiovovq

NofidSiaai

nag' 'Isocovos nai

uxXs^g

S'

f^a

avrbv xal uoerissime autem Hermannus Opuscc.

iJtsi

fidSiov {dofidTtov Berglerus). \

VII. p. 127. nomen 2Jrarcoi' ex Aristophanis parodia in Pindari
verba perperam illatum ratus versus sic refingit: NojiaSsGoi ydg
iv 21yiv9atq dXdrai fiovog, "Og dfia^offogrjTOv oIkov ov ntnarai, 'A-KXtTig S' 's^a tcovSs.
Similiter Bergkius, nisi quod is fr. 1.
cum 2. arctissime conflavit; nihil enim excidisse censet inter
utrumque.
Scripsit autem: NofidSsaai ydg iv Znv&ais dXitai,

'

FRAGMENTA SELECTA.
(n.)

3.

\^w

>-/v^

W ^ v^

_ w ^ i^
X
^^
/ i^/W
.

WW W

TavytTOio

'J.To
iTtl

V^

/ ^ ^

<y

^ KJ

AaKaivav

^itv

v.vva ToicfHV :(vv.ivmaTOV loTCtrov

d^t]06l

2y,voiai 6

a^iEX^iv

ig

yXayovg

aiytg t^oyojTaraf
6'

5 ojrA

d:T^"AQytog' ao^ia Or^i^alov, dXX'

aVo rag

dyXaozaQTTov
2iKtXiag

daiddXtov ^iaTtvtiv.
adllieroneni carminc.

oy^Yjiia

Ex eodem

4.

(74.)

w >^
<J ^ ww \J yy / KJ ^ w
/
w
>^
w o v^ v^ i^ / ^
^~^
/
/
v^ KJKJ >^ WW >^v^ WW
/

'w'

3. yaAcxrog
?. Tg8';|jftv
3,1. TccijysTOV
unb ydg dyXaoy.ccqnov Suslias S' oxrj^itt

Paicov

Oq

5.

ao/ia

Qt}-

'

oikov ninar', axAsjj? 8' t^a TcovSs

post aluTai vocabnlura excidisse statuo.
Quarc signa lacunae posui. Ccterum -vide commentarium.
Fr. 3. Athenaeus I. p. 28. A: nivSaooq tv TJj ftg 'Ifqoova
nv9iy^ cpdij 'Ano ktX. Vt nnnc edidi ex novis copiis Athenaei
refinxit fere Boeckhins in Annalihus Literar. Berolinenss. 1835.
Vide post Eustath. Prooem. p. 30.
nr. 13.
t. 1. Tovyiroio
dfiai,ocp6qrjTOV

Ego

'

codex C,

Tavyi-Tov 6 fifv B.
2. rqitpfiv Eustathius p.
1822, (., Tqi;(siv Athenaeus. Transposuit hgnfTOV nvK. Bergkius.
3. ylayovg Bergkius ex Eustathio p. 1.562:
Kai Zv.voiai ig
afj.B).^iv y Id yov g aiyfg i^oxcoTatai XiysTat flvaL'
onXa 6' dn
"yiqyfog
aqua 0r]^alov. Athenaeus ydXaxTog.
4. i^oxcoraTai
legebatnr
B C et Eustathius: i^oxcotaToi Tulgo.
5. Quod
vulgo partim a Dind^e-fiu, partim ab ipso Boeckhio 1. c. recte
emendatum cst cx indiciis librorum. Bergkins nescio cur Oij^dv
de suo dedit. Sdiol. Ven. Arist. Pac. 13: 01 Aitvoioi Tnnoi Staxori
6r]T0i xat TOi' Sqo/iov d^inXoyoi xal tu ^fvyrj inaiviTol
nivSaqog cpj^aiv 'AXX' dno rjjg dyXao-xdqnov 2ixsXtag o^ijjjjua.
Unde dXXd ascitum est.
6. SaiSaXov Hermannus.
ftfv

'

VnOPXHMATA.

K^ \u

\^ \^

ww WV^

^ \J

289

w v^

V^V-

WW \J Kj ^ ww v^w ^
/

w
/

\J yj

WW

WV_/

'Axug 'At?uov,

V^

r/,

^roP.iW.o^r',

^t/oi

d^oav ^iheo

()uucao)i\

aOTQov vJttQTaTov k> ccutQrc v.Xt:tT('mevov

loyvv :iOTavc<v dvdocxGiv

td^rpiaq cx^iixyccvov

xi 6o(piccg odov,

5
4,

Tov

DyCivvtig Ti

1.

Cxotov ccTQanov

l:ttl

vtohtoov

/y

loOv^itvcc

:tdQog;

ifiaig d^eaig fj,iTQ' o/i/idzcov,

iXavvitv ti vfcJrtoov

3.

jiTctvbv

4,

inicjxQ-

5.

Fr. 4.

Dionys. Hal. de

adniir.

vi

dicendi

in

Deinosth. VI.

Loco corriiptissiino auxiliuni ex codicibus iiiss. spep. 972. Ksk.

duus codd. Parisinos,
ravi.
t contulil milii Fr.
nr. 1742. et 1745. , utruinque recentein et in apcrtissiiiiis inendis

Duebncrus

cum Yuli^ata niire conspirantein sed ut (jtiaedaiu tainen corrigere paulo certius iain licuerit.
1. Dionysius et libri i/j.7Jg ^scu
Herniannus ifiol ^ocov fiiTo' oftfidToiv: Boefi' ciTfg ofifKXTOiv:
ckhlus ificctg 9'fais fifTg' ofiftuTwv. Et fitTqa quidem Pliilostra,

tu8 Epist. 79. contestari credebatiir.

Sed eura ijuocjue fiUTSq
firmare, quod ipsum in corrupta Dionysii scriptiira iiianifestn apparet, patet ex his eius verbis a Boissuiiadio nuper ad iidem
cod. emendatis: r^v nsqt tcS nqoqconca yaXrjvriv sl fifj %^oXcaGsig,
affrgov vniqTaTOV iv dfiiqa pXsnoftevov So^itg.
Ei 8s iy. TJivSaqov TavTa, xdHSivo nov y.aTu TJivSoqov , t6 t t) v axT Iva
ttJv 710 aov nrfS caa av s iv a i t cov i fidov 6 cp& aX ficov
2. ^lsnofitvov Fhilostratus de suo
Hinc correxi.
firjTsqa.
immutasse videtur. Dionysii scriptura exstat ctiam apud Plutar3. dyfidxavov cod. 1742.
chum loco infra ascripto.
Ibidem
Cum cod.
iaxvv norav dv dvSqdai xai aocpiav Bergkius.
1745. exhibeat nTavov Sqdaiv, suspicere scribendum noTavdv
4. 5. Diotpqaaiv. Certe noTuvdv Pindari usus flagitavit.
nysius intcy.onTtv {inla^onov 1745: intayconTOV 1742.) aTqonov
icsaafisva {iaaafiftiva 1742.) iXavvstv (^sXavvtig 1745.) rt vtcoTSgov 7] ndqog. Schneiderus inst axoTOvg UTqanov iaavfjtiva iXavvsig Tt V. , Hermannus inianoTOv
iXavvttv , quem secutus est
Boeckhius ; Bergkius oSov ini anoTOvg uTqanov iaavfitvu iXavvstv xtX. tentarunt.
Verissime Schneiderus, ut nunc ex codd.
scriptura patet, nisi quod otiotov ex usu Pindari dehebat et t/, quod
rescripsimus.
Dionysius quidem iniaxoTov dedisse videtur Pindari manum monstravit Plutarch. de fac. in orb hm. 19: Tov
Pind. Carm. Sect. I.
19

FRAGMENTA SELECTA.

290

aXka 6e JtQog zliog ikrtovg ^a&lccg IxetevG)

(XTCi^uov Ig oX^ov tivcc rgartoig &tlj^mg, oj ^toTVta,
ndyKOivov TtQag.
floXi^iov d'

Od^iu (ptQHg nvog, y TiaQ^fov (pd^i^iv,

rj vicptTov O&tvog vntQCfaTOV^

q 6Ta6iv ovXo^iivav,

10

jtaytTov i&ovog,

7J

ij
rj

jtovtov Ktvtaaiv dva :tidov,

votiov &tQog vdaTi

^axoroj

dltQOV,

yalav %aTaKXv6ai6a

r]

d^r^Otig

dv6Qav viov

l^

aQidg

ytvog,

oXocpvQo^iivav * jtdvTov ^itTa

Ex carininc de
6.

tnnoiq 9oali

7.

ig

j(ti6o\.iai.

solis defectii.

oXov T^ccnoto @i]ats

12.

Signum

corruptelae abest.
2tT]aixogov kuI rov nivSaQov iv ralg inlftipseiv olotpvgofiivovs
Tov cpavcQcorarov (acryov vniqrarov Boeckhius) ^lsnrofiavov
nui Tfjv dyirlvu rov ^Xiov 6k6t ovs dr qanb v
cpdaKovras.
6. 7. Dionysius i'nnos d^oag iy.srsvco dnrjfiova is oA|3oi' Tivd
TQonoio @ti^ais. Et sic codices , nisi quod 1745. innog Q^a&odg,
1742. innog d^ad-odc; mire offerunt.
Corrigunt l'nnois 9^00:15
TQanoio (^rginoiro Bergkius). Ego ex vestigiis librorum eiicui
tnnovs ^a^&ias idque non obscure ex Philone Armenio, vid.
infra, peliucet.
lam pro T^oTToto necessarium fuit rQunois rescribi. Ceterum cur nvd prorsus deleretur non erat idonea causa.
Denique ut supra 9ocov abiit in &sco , sic h. 1. ^ad^ias in &a7. ndaxoivov 1742.
&ods.
8. noXifiov Sig afia iibri. Correxit
Hermannus praeeunte Scaligero.
9. dXXd niSov iibri: dvd
niSov Scaliger. Hermannus afi niSov. Ceterum xscoatv 1742.
Uterquc ovkofiivav (1742. supra scr.) pro Dionysii vulgata ovXo10. SiSQov Scaliger.
11. xaraxluaaffoc
fiivTjv.
Libri Isqov.
12. Dionysius
&t]ast dvSQcov viov (vicov l742.) f| dQxfjs libri.
oXocpv
(olocpvq
Hudsonus: o^^oqp 1745.) ndvrcov fisransiaoEx l'Iut. i. c. liacc suppleri possc arbitrati oXocpvqoftivav
fiai.
(\cl oXocpvqofisvos) ndvrcov fiira nsiaofiai scripserunt Hermannus,
Boeckhius, Bergkius, Scd lacunam ampliorem esse dqcet 1745.,
qui liabet 0^09
Ssv ort ndvroiv ftsransiaofiaf Hdvrav&cc
(sic et I74'i.) ov
Ultima Dionysii
XrjyoQia <as naqd nxdrcovi.
sunt Pindarica cum Platonicis coniparantis. Sentcntia poetae haec
fuerit:
Thebanis prointitis sis, Sol, lamentantibus : mihi vero
nifiil timcnclum
qttocl cum universis pcrpctiar.
Vel siiniliter. Totum carincn pluribus locis etiainnunc vitiatum vidctur esse, si quid
tribuendum tcstimonio Philonis ludaei de Providentia II, 80. in
Armcnia translatione servati. Scd is locus aliter ab Afghierio,
aliter ab Aiigerio, aliter rursus a C. F. Ncumanno Latino nostrove sermone scilicet rcdditus est. Augerii versionein Bergkius
ascripsit: ego proponam INcumannianam ad verbuin de Armenio
sermone, ut affirmat, exprcssain in Annalibus Literar. Beroli-

rnopxHMATA.
^w
\J

-z
\J
^

5.

(75.)

W V^

\^\^ V^

sfn

\J

0tov

_ (^ _

aQyav

6t dti^avTog

tyM6T0v Iv nqayog kv^tla

d)} '/.tXtvd^oq

aqtmv tXnVy

ztXtvzai te zaXXtovtg.
6.
/

(76.)

vy
w^ ^
WW \J ~ <J
/ s^w w / <y v^ _
\^
v_/

rXv/.v

6' cl:ttiooi6L

JioXtuoq

TaQ^tl :tQogi6vTa viv %aQdia

125.

v^ wv-i
\y

\-'<j \y

^ / \j v^

To

^t^ftiQa^itvav dt rig
:ttQi66(ijg.

(189.)

W V-^w v-zv^
/
^^
v-

'AOivov Tig a6T(3v Iv tvdici Ti&t\g

iotvva6ciTGJ ^tyaXavoQog^^A^vyiag to cpaidQov cpdog,

0Ta6iv

(x:t6

JtQa^tidav

i:ti'/.0T0V

rfAon',

ntviag d^TtiQav^ lyd^Qccv '/.ovc^OTQocfov.

125,

3.

TtqaniSog

nenss. 182!). II. p. 811 : Dafs du Strahl der Sonnc, Junf^lin^ alllcuchtcndcr (\el allwissendcr) , dich nicht hingcbcst der Ermiidung
dcincr korpcrlichcn Augcn ,
Stcrn hic obcn , iiber dcn Tag ersehntcr, den da sctzte der Konig dcr Macht , dcssen iVeishcitsweg
Finstcrnifs nicht kcnnt, o sey noch jugcndlicker denn zuvor !
Abcr
dich Gottergcspann dcs Zens flche ich an , du bcrUhrt durchaus
nicht von den fVandelungen der J erdnderlichkeit, dich besinge ich,
o herrlichc, kensche, allgcmeine JVundererscheinung."
Fr. 5. Epist. Socratic. 5.
Fr. 6. Ex Stobaei Serm, L, 3. Eustathio p. 841, 32. et
SchoU. Ven. et Vict. 11. A, 227. concinnavit Boeckhius. 1. ntntiQOfisvcov Eustathius; ijunflgcov Stobaeus et Scholia.
Fr. 125. Polyb. IV, 31, 6. duos priores versus affert: oranes
Stobaeus LVIII, 9. IlivSaqov 'Tnoqxr] (ittraiv (codex A.).
Quare ex incertis huc retraxi.
v. 2. a.ovxicig liqov tpdos Stobaeus.
3. nqaniScov A.
Reliqui nqaniSos-

19*

'

FRAGMENTA SELECTA.

292

7.

(17.)

^tolXa d'

iv aiiiaTi.

'Evi:ti6i: '/.ey.Qa^tv

tqaiv QOSCaXov, rlXog

6'

tXv.i

'iu^aXt

aEiQaig JtQog CTt^aoag

6:tciQa^8 flXevQag,

aiav 61 dt

oariCDi'

loQaiCd^r^.

8.

Aaxaiva

fitr

:taQ^ivo3V dyiXa.
12.

*0 MoiGayirag
"Ayoig

oj

(18.)

jtt

xArr

(82. 83.)

zaXu, yoQtvOai.

'9'^a:torTa

/latol.

VIII.

E r K
1.

v^
/

Sl

1 A.

(84.J

/
v-

BovXotiai nai6i66iv ^E?yXdvojv

Ad Theronem.
Fr. 7. Erolianus Glossar. Hippocr. s. v. Alav, p. 74. Franz.
6 vcozialog /j,vtX6s
xai niiSuQog iv ^Tnoqir^^aei Xeyoav
'Evsnics xtA. 1. Vulgo ilHia ytlivqag ffi^aXfv wfinv. \ulcanius vcoficov, nXfvodg sustulit Heringa.
2. Ttqog omisit Bergkius idemquc fandoct^s cum libris retinuit.
Fr. 8. Athenaeus XIV". p. ()31. C
'U vnoqxrniariyiri ietiv,
iv T] aScav 6 ;|;oo65 dj;sira/. riivSaqog Si cpTjai' Adx.aivu ktX.
ogxovvtai Sh TavTTjv naqd tw TJivSdqca o'i Adxoovtg.

Aidv

Fr. 12.
Hephaestio p. 46. (78.)
VHI. EFKSIMIA. Fr. 1. Scholl. 01.

II,

16. et 39.

'

ETKSIMIA.
(85.)

^v

2.

S3

6\ ^FoQov

v.atorM6&tv

tvd^ acfOQ^ia&ivreg vil^rjXav jtoXiv fiqpvfaoiTi,

stXH6ta

y.tv

6'

tontto

6o)q'

dd^avdtoig dviyovttg.^

dtvdov :rXovtov

vtcpog.

Ad eundein.
3.

v_( v-

(86.)

w v^

'0A|3/cj?'

ouoivv^ie /JaQdaviddv,

nal d^QaGv^y^dtg

'J^ivvta.

Ad Alexandrum Amyntae

f. ,

regem Mace

d o n u m.
4.

v^w

\J \^

(81.)

nQtrtti 6' ^XolGiv i\ivtL6&ai y.aXXi6taig dotdaig

Tovto

yaQ

dd^avdtoig

ti^aJg

notiil^avtL

y,6vov

[QTi&tv]-^^

d^vd^Kti d' irtiXa6d^tv y.aXov tQyov.

Delenda vox
ruptus.

^r]&sv.

Primi versus finiscor-

[Fortasse TtoXv HaXXteraig scripsit poeta.

Fragmentum
SCH.]
carraine est.

Scol. 6.

fr.

prius

Cf.

ex eodem quo

"Evioi cpaaiv, ott oi rov @tig<ovo$ ngoyovoi

alX' fvO^^s ano 'P68ov Big t^v
'Jxqdynvra, tog xat o TJivSaqog Xiyfi' 'Ev ^rX.
Fr. 3. Scholl. Nem. VII, 1: Vide ne scribendura sit m nat,
numerusque continuandus."
Fr. 4. Dionys. Hal. de adm. vi dic. in Dem. VI. p. 1034.
Rsk. [JivdaQog TOtTO nmoir)-Kiv iig'AXi^avSQov rov MaxfSova.
Libri oXoiaiv. Bergkius vfivHaQ'ai ys.
1. ieXoieiv Sylburgius.
2. Tifiatai nori^avst {ipavei Paris. 1657.) libri.
3. S' intXa-'
Fr,

ovdoXag

2.

Ibidera

iig rriv

FiXav ^arTJqav,

BOECKHIUS.

FRAGMENTA SELECTA.

291

IX.

2J

O
1.

A.

(88.)

Stropha prima.

II

\^

yj

II

\^ / Kj\j KJ

v^

sj \J

y.)

\U

HoXv^tvca veavidfg,

'

>^

\_;

W
w

ciu<fi:toXoL

JJud^ovg tv

dcpveiri)

Kooiv^&oj,

Tg y^Xaoag Xi^dvov

CCIT8

XoXXdy.L

ftfttfQ'

^avd^d ddxgi^ O^Ufztarf,

tQaTCDV ovQaviav

:tTdy.i:vaL

vorjua

^fOTTccv 'AcfQodiTav,

1,

1.

dcpvstu

2.

Sdy.qva

omnes. Reiskius fortasse mequae Tulgaris textus, habent quatuor codices Parisini a Fr. Duebnero inspecti.
IX. ZKOAIA. Fr. 1. Athenaeus XIII. p. 573. C seq.: AsvocpcSv
6 KoQiv9ios i^idfv ttg OXv^uTrictv iitl rov dycovcc uTid^Biv {ind^fiv
Bergkius) sTaiqag 7/u|aro Tjy &sa vi-nT^eag. IJivSaqos Si ro fiiv
nqavov iyqatpsv stg avtov syxdfiLOV, ov t; aoj;?;' T q igoXv (inioviy.av in a tv scov oixov (01. XIII.), vatsqov Ss nal oioXiov
To Tcaqd ttjv ^vaiav ciad^sv, iv dt trjv dqxTjv fv&ioag nsnoiTjtai
nqog tdg staiqag, a7 naquysvofjisvov tov Asvocpcovtog y.al 9voviavTog tfi 'AcpqoSitr) Gvvi9vaav. Sionsq icpt]' Sl Kvnqov
9 s ig.^Hq^ato 8s ovto) tov fiiXovg' TIoXv ^svai ndv KaXov.
yvvai^iv.
'Aq^dusvog Si ovtcog icps^rjg cprjoiv 'AXXd Q^avfid^co
dfjXov ydq ort Jrgog tdg STaiqag SiaXsyofisvog rjycovia, noiov zi
cpavj^astai tolg Koqtv&ioig to nqdycia. matsvcav Si, ftls loixsv,
^aadvco.
avtog savTcp nsnoirjy.sv sv^icog' .d iS d ^ufisv

C^f v Sylburgius
lius df Giyu^iv.

8'

ImtuQ-iv

Eadem

libri

ritia,

Herraannus. Iniuria. Xam etiam Homeros 11.5,570.

2. Athedcpvsiov Koqtv&ov dixit. Vidc raea postEustath. p. 30.
nacus Sid ts tdg jjstoas Xt^dvov ^avQ^d Sdy.ovd ts rjfiiv. Cornisi qnod pro SuKqvtt alterecta haec sunt ex Zonara p. 1307.
ram formam restituendara docui Exx. Critt. p. 22. cx GrammaTov Sdxqv t) ysviH^
tico in Crameri Ann. Oxx. I. p. 121, 1:
Tovto natd avvaXotSdxqsog , SceKqst, to nXr]9vvti'>ii)v SaHOfa.
cpr]v yiyovs Sdxqr]' ls^av9d SdnoT;. Idcra fecit postea Bergkius
3. Libri noX?.dKig (latiqas iqcotcov.
in Actis Soc. Gr. I. p. 194.
T. 1.

dcpvfici

ZKO AIJ.
a t

v^liiv

t:tOQEV,

01

ava&tv

a^rayoQiccg

^aidfg, iQaTHvaig Iv ivvaig

^iaX^&ay.ag oiQag

anb

v.aQitov dQtJttOd^ai.

dvdyxa

Ep
/

du8

\J ^ \J\^
^ f v^ r 1^__

\J\J

^i\aa^fi),

Ovv

d'

Jtdv %aX6v.

p r i lu a.
f

10 ^AXkd

296

%i

\J \J

ftf

Xt^ovvxi ^h5%\iov ^tOHoxai

xoidv^h ^uXifpQovog aQydv tvQo^tvov 6'/CoXiov

^vvdoQOV ivvaig yvvai^iv.

15
Primi vcrsus secundae strophae initiam.
zJidttia^tv

yovGov

otad^aQa ^aodvoj

Epodus

alia.

KvjtQOv 6t6:toiva,,xt6v dtvx^lg dXOog rfOQ(iddoyv

xovQav dytXav tKax^yyvLOV lE^tvocpGJv xtXtaig
indyay tvxciXaTg iavd^tig.

'Si

20

Ex Scolio Xenophonti Corinthio

scripto.

10. Af|ovri

4. Lihri Inzuixtvai et voi^fiatt.

Correxit
Correxit Boeckhius.
5. v(iiv av(o%tv vulgo. Coridem. notTav] nozl xav codex B.
6. Idem addidit
et v, 7. rulg-. (laXQ^anmrexit Boeckhius.
Epodus prima. v. 10. Xf^ovvri codex A:
qaq emendavit.
lfh,ovti Boeckhius cum Casaubono, qui 'la^fiov
Xih,avri vulgo
11. toiav6s Schweighaeupraeclare emendavit. Libri ofiov.
Stropha 2. v. 16. iiad^aqd Casaubnnus.
serus. Libri roiovSf.
Epodus alia. v. 18. Kovqav BoeKi^aqr].
Libri xt^aoa
ckhius. Libri Hoqav. Totum carraen monostrophicum fuisse evinQuod neque Boecere studuit Bergkius in Actt. Soc. Gr. 1. c.

FRAGMENTA SELECTA.

296

2.

_ <^>^ >^>^
/ \j ^ Vw'-'

^
/

h a

e.

wv_/ >^^
/

E
_/

(89.)

r o p

y~/

p o d

i.

2J

'il)V'/^av

K O AIA.

cpoQeltai nd6civ

AA' ^^0)

odov

297
d^egccjtevGW.

Sg

txccn rccg [jto&Hvccg] 'ni^oog

[o3Q^]

p n d u

8.

z/a/^f)g iXcarjQccv iieXi66dv

10

Txoftt, evT

6'

c(v

ccQa y.al

:tcci6cov

i"df.)

veoyviov Ig

Tevtdoi JTff^o) t

ij^ccv.

tvaitv

AaQig viov

'/ML

o p

li

a.

^Ayrj6iXa

TUeoxeno Tenedio.
3.

(90.)

w
&Qa6v^ovX\

'2

TovTo

Toi

doiddv

^ocizdv oxrja
[ittadoQjtiov.

nt^trtG)

ww

ivv(p y.ev iin

6v[in6Tcci6iv Tt yXvntQov
11. T Vulil

rexerat.

7.

ipvx^v Schneidcrus.

Libri ipvxqav.

Bcrgkius

1.

c.

iprjXqdv, li. e. ylut mulicbri impudentia tritavi quamvis viam pcrsequens fertur. De qua potestate vocis ipTjxqog liccbit duhitare.
8. Llbri all' fyco 6' axart rac; xtjqo? wg dctxd-fln ilfi^Quv /nilia-

Cav. Boeckhius aqag ct no9^fivag dc suo dedit, in fine iloiiTjQav

Aliter Bergkins, qui sic scrifisXteedv , Mermannus i^lsirjouv.
psit: All' iyco SHari ras &sov x?;g6s oig SaxQfii; tXa {'EncpSog.)
Iqav fisXiaaav htX., h. e. Jitt cera apum nanctarum tacta sole liquesco.
Elegantissima corrcctio, nisi quod versus 8. non optime
fluit et Iqal fiiXiaaai vix luiius loci sunt.
10. Libri TJfiifco x
Schneiderus ts vaifi , Bergkius x' ivSaifi,
fvaifv vel Tf vaitv.
sive quis malit, r' ivavfi. Male omnes. Revocavi veterem scripturam , in qua aqa cum practerito coniunctum ex pervulgata
Graecorum consucttidine sijynificat poetam tum demum clare
vidisse etiam in Tenedo Suadam et Gratiam inhabitare filium
Agesilai.
11. xi Xc/Qig viov 'AyTiaiXaov libri.
Secutus est
Bergkius , qui his verbis finit epodum.
Fr. 3. Athenaeus XI. p. 4h0. C : Tmv 'AxriiKav KvXtKWv fivr]fiovtvii nivSaqog iv zolgSs
Sl ktX.
2. roi addidit Boeckhius,

FRAGMENTA SELECTA.

298

xat /IkdvvOoio

yMQJtcj) y.(u %vXiy.i66iv 'Ad^avaiaiGi

KtVTQOV.

Thrasybuio Xenocra.tis
4.

/ (^
\J\J

^^

\J\J \J
/

XaQixtii.q X

>^v^
I

f.

Agrigentino.

(91.)

v^

ww

'A(pQodi6iG)v Iqo)tg)v^

oq)Qa 6vv ^eiikxqqoj

^itd^vo),

'Ayd&G)VL 6e zaXo) xotva^ov.

5.

Tov

QCi

(92.)

TtQJtavdQog Ttod^ 6 Ae6^iog bVQtv

rtQOJTog Iv dtiJtvoL6i

Avdo)V

ij^aX^iov dvTicpd^oyyov vi])r^Xag

aKOVcov

sirpiTidog.

Ad Hieronem.
6.

Mrj6t ^iavQov

TiQif^iv

(93.)

iv ^icp'

iloXv xoi

(ptQTi6Tov dvdQi TtQJtvog alcov.

Ad eundem.
qui V, 1. oKXTifiK scribendum snspicatur.
Bergkius 1. c. p. 191.
cum his Tcrbis nullo intervallo coniunxit fr. 8.
Fr. 4. Athenacus X. p. 427. D.
2. cvv xffi^Q^p >'el cvyxnt
In x^tfidQfp mihi latere videtur nomen pro(idqcp (ib9vcov libri.

prium,

veluti AfiQijidxcp.
Fr. 5. Athcnaeus XIV'. p. 035.
fidyaSig, aatpcljg TJivSoiQov Xfyovzog

'jQxaiov iOTiv oqyavov

rov Ttonavdoov uvri2. ^v(p&oyyov iVQilv Trj TiaQn AvSoig nr]iiTi8i rov ^dg^iTOV,
Libri Avdiov.
dcov Schneidems.
Fr. (). Athenaeus XII. p. 512. D: TlivSaQOS naQuivdov 'isqcovi Tcp SvQciKoaicov agxovzt (prjci' Mr]S' dfiavQOv ktX. MtjSs
fiavQOV Bocckhius.
Ti

ZKOAIA.
r

299

(94.)

v^ V^W \J \^

Kdvoi

Airva dtO^iog vJCwcfiaXog

ftfv

a^cpiTiHxai

'AXX* oiog aTtlaxov v.tQai^ig %iCiV

Tvcfcov

tzaTovray.aQavov dvaYxa^

Ztv

jfarf^,

elv 'AQiy.oig JtovL

Ex codem,

ut videtur,
8.

(90.

V. 4.

carmlnc.
5.)

/JeiJtvov 6e X/^yovzog yXv:iv TQcoyaXiov

v.ai^ttQ

ntb^ acpd^ovov ^oqcw.

X.

H N
1.

I.

(95.)

Strabo XIII. p. 930. A. Versu 4. 7tBVTT]KOVtayiiq)alov

quod cum Schneidero correxit Hermannus, coll. Pyth. I,
16. Bergkins tamen iilud retinuit nBVTTjnovTttxitpaXlov scriptum,
de qua forma dixi ad Ibjci fr. 11. in Delect. p. 342.
Fr. 7.

libri,

FRAGMENTA SELECTA.

300
ToiOi

Xa^i^tti ^ikv ^itvog

deXiov tav hd^dde vvktcc

OiliTOJ

CpOlVlZOQodoig T

Xtl^lGW866l JtQodOTLOV aVTCOV

Ivl

6ziaQa

yQv^toiq v.aQTtoXq

Ticcl

Xi(idvfp

Ttal

Tol y.\v ikjtotg yv^iva^ioig Tf, tol dt :ft660Lg^

v.al

^i[^Qi%^tv.

Tol 6t (pOQ^iiyyt66L TtoJtovTai, jfaod 6i 6cfi6iv tvav^r)g djTag Ttd^aXtv oXpog'

od^id

tQaTov 'natd y/oQOV "AidvaTaL

(5'

^va

aitl

^iyvihTCDV rtvQi TriXtcpavtl :tavTola d^tGiv

iTtl ^omoig.
fine aliiis strophae huius

Ex

carminishaec

supersunt:
"EvQ^tv Tov djttiQov ^QtvyovTaL 6^6tov
pXrjXQol ^vocptQag vir/crog :toTa[iOL
2.

/ \J _
^ / v^

V_/V^

....

(96.)

WVJ

r 1

L~J

v^

^OX^icc d' dffavTtg ai'6a Xv6iJtovov [j^tTavi66ovTai^

TtXtVTav.

KOL 6co^ia

^owv

^itv stdvTcov tittTaL %^avdTco JttQi^d^tvtl,

d' tTL XtiJttTai aloivog

tidoXov t6 ydQ

t6TL

^ovov
1% d^tmv

tvdtL 6t :tQa666vTcov ^LtXtow, aTdQ tvdov-

'

Tt66LV iv jtoXXolg ovttQOLg

5 6tLKVv6L TtQJtvav

lcpiQJtoi6av yaXtJtav Tt oiQi^iV.

3.

(9T.)

ww v^ \y^ v^
X.

&PHN01.

Plntarchus Consol. Apoll. 35. ct de

leviter vitiata leguntnr plera2. 8' ivi Bergkius.
Flutarchns Consol. Apoll. 35: Ka\ fiiMqbv TtQOfX^av
Fr. 1.

Apnd quem quae

que ab Hcrmanno sunt corrcrta.

occultc viv. 7.
Fr. 2.
fv

ot/lilci}

Q^qrjvu)

pars redit
supplevit.

vita

4.

ntqi

ipvj^rjs

Romuli

28.

Quorum
liycov cprjGiv Ok^ia xri.
v. 1. fLSTavlaaovtai. Boeckhius

Est qui malit

8'

iygaaaovtoav.

Perperam.

@
s^

WV^

W V^V-

\^ \_/\^

Wvxal

301

I.

\J

PH N O

\^^ x^

(^

_ _ v^

6' clot^tojv

vffovQavioi

yaia ^toTowvaL tv aXytOi cpovioig

V3l6

^tvyXaiq ilcpvnToig %ay,(5v'

tvGtl^iow d' inovQCiviOL vtwiOaL

Iv v^voig.

^oXjtalg ^id'/aQa ^iyav cltidovT

Fragmentum suspectum.
4.

(98.)

\j ^ \^<^
i^
\y
<^
/ \J\J
_ v^
^^v^ v>v_
/
/
w
_ V^ y^
/
/
\^\y \j \j
'u \y \J \^
\y
/
\J
V^V^ \J\J \u w
\J
/

<-'*w/

\~>

II

OiQl di ^btQOtcfova Ttoivav JiaXaLOv ^civd^tog

tov vJitQd^tv aXiov oitivav

di^tTai, ig

ivihcji

tTtC

dvdidoL 'ipvxag staXiv.

ix Tav ^aOiXiJtg clyavol ^icu od^ivtL iiQai:tvoi Cocpici
Tt uiYKiTOL

avdQtg aviovx' ig 6t tov XoiJtov %q6vov rJQOtg ayvol

^tQog dv^QCDJCoyv v.aXtvvTai.
5.

(95.)

w
/

tv6ani.6vav
^QaitiTag

\J
/

Fr. 3.

Gr.

ovx

'iOTLV

oX^og.

6.

(100.)

\J

Clemens Stromm. IV.

Affect. Cur. VIII. p. 599.

serus.

Fr. 4.
Fr, 5.

\J

V.^

p. (140.

Versu

Potter. et Theodoretua
5. (loXnals delet Kay-

Piato Menone p. 81. B.

Stobaeus Sermm. CIII, 6: Tlivddgov Qqiqvmv.

FRAGMENTA SELECTA.

302

ntq>ve dt TQtig xai 6tK avdoag

TtTQaTa

6'

avxdg

^ttddd^tj.

8.

\^ \^

(102.)

Ky ^

"OXj^iog ogrig idav iy.tXva y.oD.av

ti6iv v:t6 yj&ova' oidtv ^itv

oidtv dt diogdoTOv cloydv.

De Eleusiniis.
10.

(104.)

^iov

[y.tTvog^

TtXtvrdv,

'

ES A/IHASIN

EIASIN.

303

av Q-dXXovxa vaQmOSov

aQiai ^taidvideg' tvxi 6'

GTtcpavov

Ai(Dvv6ov ^UTauaioutvai' to 6t 'Aoi^uGav

iv.

^^Q
,

,'

6(0 ^aT

d^rocf^&i^itvav

dxtTav Aivov ailivov v^ivilv^ d 6"^l\itvaiov

jifr

6va :TimT

Iv yd^oiOi yooi^i^iivov

l^xaTOig v^voi6iv' d d' 'IdXt^ov

i'OiWi), * oTi :tt8a9ivTa 6d^tvog

vlov OidyQov [yov6doQ'

10

Xdl^tv

fi)f(o|3oori)

'OQCfta'].

XI.

ES AAHASIN
(105.)

1.

Ti ^fog,

TL

EIASiN.

To itdv;
2.

(106.)
/

\J w

>^ \J\J <U

wv^ \^

<u G

Stog 6 Tu Jidvva Ttvyav ^ooxoig xi xdoiv doidd

cpvTtvtL.

partim defendi post Eustathiuni p. 31 seqq. Nunc studiosos eo

ablego pauca decerpsisse contentus.
v. 2. Hermannus ivri d'
inavziXXovTog s^vxiaaov aricpavov Ek diQ^vqu/^l^ov (icciofxtvcci,
quae rccepit Bergkius, praeterquain quod ^h y.iaoov ct Ji&vqocjj,^ov edidit, ut Bacclius ipse intcUigatur quod fieri non potest.

Teneo quod

I.

vindicavi.

c.

xoifiicav TfTqd^vyov

'9'0ft

3.

KaSog

Ilerinannus
vlcov

C(u/zr

ita explet:

t6

anocpd^ifiivoov.

8e

Hermannus.
7. ov iv ydfioiat xQo^^t-^Ofiivov B^orfog
alcov cpd^iyfia avv ngcoroKs Id^fv 'EaxdTOtg d^' vfivoiaiv Hcrman8. Codex ofio^oXco. Hermannus cofio^olco.
nus,
1),
ort deleto
Hermannus scripsit nf8a9fvTa aO^fvog 9'' Tiov Otdyqov, Bergkius
8'
vlov Otdygov. Huc respicit Schol. Pyth. IV, 313: 'AnoXXcoa.

5. vftvei

UivSagog xnl d/iXot

inc. 84. Boeckh.)
servavit Schol. Ven. 11. O, 256: TJivSagog ;^v(>aoa 'OocpiK
Ea huc revocanda probabiliter statuit T. W. M. in Hall.
cpriaiv.

vog Tov 'O^cp^a

bv xat aurog
Verba xQvadoQ 'Oocpia

cprjalv tivai,

Otdyoov Xiyovaiv.

A. L. Z. 18-). nr. 9. p. 80.

XI.
AJHASIN EIJSIN. Fr.
UivSaQog 6 fiskonoiog
p. 726. Potter.

ES

ngvg tincov
Fr. 2.

Clcm.

i.

c.

d^f 6 g, o rt

Didjmus de

t6 ndv;
HI, 1.

Trin.

1.

(fr.

Clemens Stromm. V.

oiov ix^ayixfvfTat dvztCorrexit Boeckhius.

p. 320. ed. Bonon. coll.

FRAGMENTA SELECTA.

304

(101.)

3.

\J^ \J \J
V_/

v^

V^>^ \J ^ W
/

>

\J ^J

VJ

KJ \J
Otco de dvvavdv t% ^itXaimg

vvnTog aiilavTOv oqOai (faog^

v.tXaivtcptC 61

Gy.OTfo TtaXvilmi

xad^aQov

a^tQag 6tXag.
4.

(108.)

\j\j \j\j yj
\J \jyj yj
V^ -^ \J\J \J w

vy

KtlvoL ydg t
:t6vG)V T

avoGoi

aittiQOi^

ay/jQaoi

v.ai

^aov^oav

jtoQd^^ov n^tcptvyoTtg 'A^tQovTog.

De

diis.

5.

(109.)

'EXaOi^QOVTt ital ^Piag.

Ad

Io

V e m.

6.

Otog aTt rtXtov

De
3, 3.

tl Xay^av.

eodeni.

GKOTSl

Fr. 3.

(110.)

6.

&SCOV

Clemens Stromm. V.

p. 708. Potter.

At Pindarus cum Aeschylo o ckoto? habet.

Fr. 4. Piutarchus adv. Stoicos 31. p. 1075. A.

3,

Legebatar

ffHorst.

18. p. 763. C.
Fr. 5. Scholl. Arist.

Avv. 623.

et

Suidas

s.

v.

coll.

Araator.

ilaci^govzs.

Schneiderus flnai^QOvza.
Fr.

6.

Aristides I. p. 8. (11. Dindorf.)

Torro yaq ovv TltvDindorfius ex
ull' ortovv ei'r]Tai nsqi Jioi.
7]
Vul"- Q^mv.

SocQco

xdHiov

codd.

'9'fdg.

ES A^HASIN

EIJSIN.

305

(111.)

9.

IJvQ :tveovTog a te KeQaiyvov

xr xelQa ^taTQog

ccyxiCTa dt^iav
lieai.

De

]VI

nerV

a.

11.

^Ev XQOffo

6'

(112.)

lyeveT
12.

X
_

'A^toXXav.
(11.3.)

v^>^ v^ / Ky ^ ^ w

'OqiiIot dyXatag dvdaOcov, evQVcpdQETQ' "AjcoXXov.

13.
\^

\j yy
/

<J \J

(114.)

KJ^

KaTeyiQi^Yl 6c xl^vaTolg ciyavaTaTog e^^ev.

DeApolline.
-15.

/ VyV^ '^ \J

<J

(115.)

MavTeveo.1 Moi6a, flQOcpaTev6co

16.

Molif dveYfAe

lyco.

(116.)

y.e.

22.

X \j / yyKJ <^<U

d'

v^v^

(118.)
^

.^
^~
.

Syrapos.
Fr. 9. SchoU. Vict. II. Sl, 100. coU. Plutarcho
Quaestt. I, 2, 4. Aristide I. p. 15. Dindorf.
,,
.

Ciemens Stromm. I. p. 383. Potter. Monet BoeFr. 11.

"Eytvv' AnoUaiv.
ds
xqovcp
'Ev
scribi
rectius
fortasse
clchius
Fr. 12. Athenaeus I. p. 22. B.
i
^
t^
o->
adv. Epic. i6.
Fr. 13. Piutarchus de EI apud Delphos 21.
:

de

def. orac. 7.
Fr. 15. 16. Eustathius II. A. p. 9. fin.
Pind. Carm. Sect. I.

20

FRAGMENTA SELECTA.

306

/levdQEOV 61 voy.6v zJiovvCog rtoXvycid^r^g avi^dvoi^

ccyvov cpeyyog 6:C(OQag.
23.

\^\J

V-'

v^

(119.)

v-*

'EXcccfoav y,v:tcioi66ov cfiXteiv,

lav dt voy.6v Kor\Tag JttQidaiov.

t^iol

6'

:rtv&tav

oXiyov ^tv yag dtdoxcci, od^tv cidovg'

6'

ovz tXayov ovdt

24.

OtaOion'.

E:s:

AJHASIN

tdXag icpa^eoe,

'i2

EIASIN.

v/^rria |3^ftg

307

yQrjiiaTa ftoi 6ia-

V.OUJttOJV.

Silenus

Olympo Phrygi.

26.

UV_/

W>^

\J

ri23.)

Taig hoidOi [itXiCGaiq tioHtTai.

Fortasse de Proserpina.
29.

(124.)

'AvdQGHv diy.aiav XQ^^'^9 6cJTi]Q aQiCTog.

30.

w / v^ /
"AvaxTa

(125.)

/
Vw/

Tiyiv

<y Kj

'U

<-/

mxvTow vTCtQ^aXXovTa yoovov

ft-

VMQdV.
31.

(126.)

^ \j -.[.-]

01 [ItV
v.aT(>)V.aQa

[D e

dtO^iolijL

dtdevTai

Cercopihus, ut videtur.

...
SCII.]

Fr. 25.
Scholl. Arist. Nubl). 223: O TJtvSaqog Stctltyofiivov
Tcaodycov rov 2!fiXr]v6v tco 'Olvunto roiovrovg avTCO 7isgit&r]jifloyovg. Libri vqntf.
Correxit Kusterus. Fortasse ina^sqs scri-

bendnm.
Fr 2G.

SrhoU. Pyth. IV, 104: "Ort rci? nsqi ra 9tia ftvCttdaii KiYt (ifliaaac; cpwiiv, 6 avTog q)rjaiv.
Fr. 29. Diony.sius Halic. de orator. ant. p. 81. Sylb.
Fr. 30.
Flutarchus Quaestt Plat. VIII. 4. rdv ndvTcov Hermannus. Editio Parisina "AvuliiTa], ut libri nonnisi "^va habere
videantur.
Oratio, qua Herculis et
Fr. 31.
Suidas s. \. KaTcoHctoa.
tol
talis forsitan erat
res videntur cxplicatae fuisse

Cercopum

ovv yarcoHccqa Ssa/xolg dfdevro." Bernhardy ad Suidan.

Eadem SchoU. \en. Aristoph. Pac. 152., ubi codex SsGfiolctv
SsSiVTS.
'Eni^qrifid iGti 6vv9eT0V kuI Gvv tc3 l yqucpst 'Hqco-'
lifv

Stavos.

20*

FRAGMENTA SELECTA.

308

34.

(128.)

'yWyaXoq6vovg tJta^avvo Xoyiaq

De Oto ct Ephialte.
34,

a.

Ivi 6cfi6iv aihoiq.

(127.)
/

v^

v-''^ <^ '^ KJ

/

TIitvavTfg d^oth'

KXi[ia%

tg ov(iav6v

aiitvv.

[De iisflem. SCII.]

39.
^-^

/ ^ ^

KJKJ \J

KJ

(129.)

^PiXo^iaiov ytvog

iv.

43.

IltQOtog.
(130.)

'lOodtvdQOV Tty.^iaQ alavog XayoiCai.

D6 Ha madryad
o m s s u m.

34, a.

b u s.

Fr, 34. Apolloiiius de Syntaxi II, 27. p. 179. Bekker.

Td
riivdaQi^dv oi nfgl Tqvcpcovu farififiovvro inl rs tov "SItov kcci
'E(pidXTOV , GvyKaTaTid^^iiivoi fttv Tca' 'AXX uXocpo v ov s in. X.,
ov firjv Tw 'Evi acpioiv auroi?. ov yoiQ 'tavToig tu doQc/ra
Alteruni fr. ex eodera carmine petitum
ivrjyiav
uXX' dXXiiXoig.
addidi ex Cranieri Ann. Oxx. I. p. 201, 14: Erjfiaivti {%obg) ttal
FI It v ovt ss
t6 (.ii-yK. nivdaQog inl tou "5irou Kal 'EcpiuXTOV
(^TIiTvuvTfg Hermannus) &oav x^ijuaxa ovqavov ig ainvv,
zfjv (ifyoci.r]v StjXovoti' &oaig dcpQ o 6v v a ig anTL tov (ifyd.Xaig- xi 0^0 Tj 8' in s S i ^aT o ya, fifynXr] xt ^ o rj g iaTTjxS
Ilaec acc^uratius pertractavi Exx.
TtfiXfcog (noXrjog), fLfydXrig.
Critt. p. T6. et post Eu.stath. p 3(>. p. 08.
Ilclicjua quoc|ue Pindaro tril)ucnda suspiciibar.
Ulterius progrcssus Bcri^kius duo
priora vel ex eodcui carminc haiisla censet
tertiiim epici esse
poetiie.
At aiterum c]uoc]uc epici cst poctae. ]Vam Et. M. p. 453.
C. ciim pracbcat Qoi) d vnfc^i^aro yaia
versus heroici patet
exituin e.sse.
Scd cjiiod Fr. Si)it7,neriis opinabatiir, apiid Qiiintum
Posthom XI, 51: dXyivofVTa Thvnvz'
oXori S' vnfSt-^,nTO
yttla, alios le<:^isso rf-vovTa' ^orj, id iiiiniis probabile videtur;
vide len. A. L. Z. 1837. p. 375
Anticjuioris poc^tac cyclici putem versic-iilum fiiissc; a (^iiinto iii siios usiis conversum.
:

'

'

Fr. 3.
Fr. 43.

Atbeiiaciis iV. p.

l."4.

Plutarchus Amator. 15.

F.
,

ubi vide

Winckclmann.

El^

A^HASIN
44.

/ \J\J WW

\J\J

EI/JSIN.

309

(131.)

\^ 'U

^AvdQoddiiav d'o' l:tH 4*/]ofg datv Qtjtav ^tXiadeog

oiVor,

Xnmov

yttXa %to6l XQaJti^dv

^^&tov^ avTOiiaxoL 6' l^ doyvQtojv 'HtodvGW

i66vnivGig dito

{i\v

iTivovrtq l:TXd^ovTO.

De

Ceiitauris.
45.

l_ j

xXf^^^QCiig

IXdraiGL rivTflg

v3t6 jid^ova

Kaivtvq 6yi6aig

6 6t

fij/cd''

(132.)

<j\j ^^

47.

oQ^&di Jtodl ydv.

(133.)

/ ^ ^ ~ yj
/
ww v^v^ ^
V^VJ
<<j

^ \J v^v-/
/ v-zvy W^
r

-"-^

\J ^^

KJ^ V^
/ioid

44,

1.

v^
/

^oav

'AvSgoSdfiavTcc 6'

\J

KJ

Kj

y.attJtLVtv

iml

47,

1.

KartTrtj/si'

omissum.

Knl tcov ttoititcov nolXol

Fr. 44. Atlicnaeus XI. \). 476. B
nccQccyovGi nivovTa? roug dqx^iovg nfqaaiv , IIlvSaQog fitv ini
5' xri.
'AvSqoSdfiavTa
T(av KtvTavQwv Xfy(ov"Av S o' 6
Vide de forraa ad Xein. IX. 16. Ego dvSqoS' imi Boeckhius.
:

Sauav

3. ?v&sov codex B.
Sdfiav servato dcdi S' dq'.
3 c3j;t' t? x^ova coFr. 45.
Scholl. Ap. Rhod. I, 61.
dex Paris. unde Boeckhius suspicatur oixiTCti fg x^^va.
(coll. Thilostr. Imagg. II,
Fr. 47. Athenaeus X. p. 411. B
24.): "[rov iv 'Oficpdlri iucpav!aag auroi) rr,v ddrjcpaylav irticpiQff 'Tno S\ rfjg ivfirjfilc/g KaTtnivf y.a\ tu v.dXu yial rovg dvhqa-nag. naqu TIivS&qov St rovr' i:ikr]'piv ilnovTog' Jlo. ocov
dsojua 8' stg (^9fqud fii codex) dvb-qaiiidv ktX. Quae valde
corrupta ingeniosc sanavit Boeckhius, nisi quod versu primo
,

FRAGaiENTA SELECTA.

SIO
d^tQli

aXig dvd^QcciiiKV OTliJiccvta rtvoiJtvod

6o')^iata

tidov
r^v

'

ij6

v.al

tot

o6ti:03v

6t idovta 6iaK0ivaL JtoXXog tv

De Hercule.

te

tya OaQK&v t Ivojtav

6ttvayudv (iaQvv

zaiQM XQOVog.

ES A^HA^N

EI^SiN.

811

ndvTcc d^VtlV httVOV.

De Lusitanls.
54.

(136.)

\J \J \J ^ ^u <y

xr ^itv (piXa riv.v t:Tt(pvev

^dXXovtag y^a dvijjdtyJ, amov 61 TQitov.
Fortassc de Hercule Neleuin et filios occlden te.
.

55.

Ov

(137.)

^ \J <u \J

\^ <J

^w

dvn&lov

Ilr^Xiog

^io^d^oi

v-/

vtotaT

IrttXa^^av

^iVQioig
jrQOJTov ^itv 'AXz^iV^vag

6vv

i'to7

TqcSCov

ay. Jttdiov

xal ^ttrd ^G)6TfJQag'A^ia^6vog T^Xd^tv^y.alTOV^IdCovog

tvdo^ov :tX6ov
ixTtXtVTdOaig tXtv M/^dtiav Ix KoX^icov
57.

N
^y \^y^ 'u
/

'

'

v^

2vQiov tVQvaiyuav
D e A ni a z o n b u s.

dottojv.

(138.)

ditlrtov

CTQaTov.

Strabo III. p. 232: TIoiovGi &\ xal hxDizo/i^ag (Luytvovg 'Eklr]iiyia>g, co? xot/ nivSctQog cprjoiv.
Fr. 54. Porphjrius Scholl. II. K, 252: tqItov dvTi rov
TQiTOv yal SsKfYTov. Vulgo Q-ciklovTa. Correxit Boeckhius. BerFr. 51.

sitani) fxr/crov

{^kius ScoSfH

Fr. 55.

Vulgo

edidit.

Scholl.

fioxQ^oiv

Taur.

vKDTUTOv

et Guelf.

Eurip. Andr. 798.

poterit , si praecessisse statuas verbum ,

labores t, qui iuvenile robiir inspirarent multis?

v. 1.

InfinitiAUS ser\ari
velut 0/0 : ISonne Pclei

EniXafiipoti fiVQtoig.

2.

Tqwcov

'Aua^ovag codices, quod defendi possit, si

'Jfia'Qmv Pindaro sit adiectivum raasculinura.
Fr. 57. Strabo XII. p. 819. C: TJivSaQog cpr]Civ, oti al 'AfiaJlovfg SvQiov
croorrdi', ttjv tv rrj Sf^fiioy.vqcc xaTOi^lav
ovTCO Srjlcov. Libri Siinnov.
Corrcxit Casaubonus.
afiTi^Sila vulgo.

3.

FRAGMENTA SELECTA.

312

58.
/

v^

^av

6'

i^uiEvaL

Zrivog vloL zal xXvTonaXot) IIo^Hddoyvog

[De Pirithoo et Theseo. S C H.]

61.

(142. 6tQ. a. et 14:1. ctq.

UtJtQomlvav

id^r^KE

dvdQocpd^OQOV

'

/3'.)

^oiQav ^iETaTQajttlv
ovdh 6iya yMTtQQvri.

De Oedipo.
62.

\j

\j

(145.)

aiviy^ui jfaQd^tvov

i^ dyQidv yvdd^GJV

De Sphinge.
63.

Kj

'

\^

(141.)

\^

\j
6'

ovdtv TtQogaiTtov

icpd^ty^d^iav Ixl

Praecedentis fragraenti antis troph uin.

68.

omi

ss

um.

Tanquam excmplura

Fr. 58.

syllepseos affert Herodianus

IlivSuQUi sni zs xov
rffiQi&ov >tai f)r]atcos Xfyofi^vov ^av ktX.
Codex A. (pufibv.
Idem v'i6v, alii v\6g, vloi. Vide post Eustath. p. 37.
Fr. (1
().5.
Heliodorus apud Priscianura de metris com.
p 248. Lindera. 4H) seq. Gaisford. Longe aliter atque Boeckhius haec constituit Bergkius ita, ut ex carraine raonostrophico
pctita fuissc ccnscat. 2Jrg. a
fccit
ntnQcofifvccv 0ij)ii fioiqav
fti-rccTganttv.
'y4v(iqocp&6qov
Urq. /3'.
Ovdl ctyci naridqvT}.
^Tq. y ... xqoxhv fisXog' Al 8i Xsiqcovos ivToXai. Rursus Zlrq. a'
>
aiviyfia naq&ivov '| ci. yv. Srq. '.
iv d(?Kiojff narijQ'
Jifql

Gx,r](i.

p. 51)

28.

Dindorf.

To nuqa

E;eI

AJHA^N
64.

KJ

f ^

Tgoyov

l^

l^

fitAog*

EIJSIN.

813

(144.)

\^
tal 61 XtiQdvog aToAcJg.

Dc Achille apud Chironem educato.

65.

/ \^

/
V.^

\^

<U

(146.)
'

'

'

^Ev da6Hioi6iv :tTryo* vrjXni vorp

De Peleo Achillis patre; ex

d'

codein, quo prius,

carmine.
66.

_
^ / (^

(148.)

w
v^ vy

w
No^av dxovovteg d^toduatov oilXadov.
De Cadmo et Harmonia, vei de Pcleo

tide.
67.
.

(149.)

et

The-

FRAGMENTA SELECTA.

814

/ \^ Ky v^v-'
Mt)

rT^^og

v-'^

v-zv^

a:tavTaq dvaobfjiaL tov dyotiov

Xoyov

0T8 JtiGTOTaTa Oiyag odog' oitVTQOv 6t iidyag

tO'^'

6 y,QaTi6Ttvav Xoyog. 'AXXotqioi(3iv

^u) ^tQocpaivtiv

Tig cftQtTaL

y.6yJ&og

5 zaXbJv

a^^iv tovto
av ^olQav

ya tol iQicj'
Tt TtoJtvav

^itv

tg ^ii6ov yorj

Xau)

:ravTl

6i Tig dvd^QoiJtoiCL d^t666oTog ra

dtiKVVvai'

ti

:tQogTvyoi,

Tamav

6'/.6toi

70.

y.Qv^rTtiv toiy,tv.

(154.)

Ttyvov,

'Si

TtovTiov 'dt^oog :ttTQaiov yocJTl ud?u6Ta voov

:tQogcfiQOJV :td6aig :toXit66iv o^iiXtL'
6'

i:taivi'^6cag

Tcjy

:taQtovTL

tzcov

dXXoia cpQovti.

dXXoT

Amphiaraus Amphilocho.
71.

r/
.

'O yaQ t| oiyov

&6GSoTog drAara

68. 69, 6.

(155.)

:totl iio\iov t:taivog KiQvaTai.

xcrHdrorg

7.

nqogtvxT^ et CHorft

1. 2.
hahet Clemens A!ex. Stromm. I.
Libri doxtxtoi'; correxit Bocckhitis.
2. oti
jr(<jrorrtr<Y(c aiyuQ oSoig viilgata correxit idein Boeclihiiis, qiii
scqq. optimc consociavit, petita e Stohaei Floril. ('I\
1.
0. rfiOodOToc ara (i?r?/) codex:
vulgo arA^jHTjKora, uiide Stcplia-

Fr. 68.

345.

p.

()9.

Potter.

Versiis

1.

mis et Boeckhius cfreccraiit arAara Haxoras.

7. jrgosrJjjot
codex ohtulit, a-noTH ad usiim poetae cmcndavi de iiieo.
Fr. 70.
Athenaeus XII. p 513. C: ToiovTog tOTi xal o
naotxivdiv 'JucptXoxM
Fr. 71. Scholi.
'

rw natSr

Nem.

zsnvov

Sl

VII, 89.

nrA.

>

ES A^HASiN EI^SiN.
T2.

oV

:r6:roi^

(156.)

^ ^ y^ ^

^ <^ V^v^
I V^
v^
^il

315

ci^TcitaTKi

cfQovtlg l^taiieQiGJV

idvia.

ovx,

De Eriphyla Amphiarai uxore.

74.

(157.)

v^ <^ ^ ^ wv- \J
^

/ w \^ w w \^\^ <J w w
/

v-

"O^

z/oA6;;rcji^

l:T:Todc'aiow

De Ph

ayccye

Javaav

e n

&occ6vv oui).ov (iCftvdovccGca,

{UXtOi :to6g(fOQOV.

c e.

76.

(158.)

^T^ttQLitvtg chcqicaToyciQ^iav
81.

Aiav.

(159.)

\j\y '^

3 \^ ^

<-/

\-/

"Etl dt ttr/iow civcr/AxvtL y.a:tv6g.

Fortasse de Troia.
72, 1. i<ptt(ifqicov

Fr. 72.
TtfQi

Trjg

codices.

76. dnafiavToxciQficiv

Aristides II. p. 402. (547. Dind.) 'OgfiTjQ-Hs in tc5v

koycov, 'H n 6 n o i , cprjaiv, xtI.
inaui-qicav
:

'Eoi(()vi.Ti<;

lidem fl6vXa, quod rhjthmi

^ratia

mutuvit Boeckhius.

Crisi p. 1!). Accedit, quod ea sola forma llomcrica fuisse

videtur; t. Ahrcns >lus. Rhen 1842. p. 177 seq.
Strabo
Fr. 74.
p. (ia!). A: 7Tii6aoos (ivri<i%Hq roiJ ^oi-

Vide de

W.

vtxos "O5 x^^

Choerohoscus in Theodos. Canon. p. 1183. Bekker.
Fr. 7(i.
Tlaqk TJivdaqai' ^Tn f o fvfg uy.u(106, 3. 128, 2l. Gaisf.)
nfol ov saTiv finflv, ozi tj xara cvvfia V T o ^d q fiav Aiav.
fKboofiTiv Tov Aiav iyivfTO 1} Std t1,v inulXtiXiav tc3v cpavTjfvTMi. Boeckhius ct Bergkius axauorxrdjjaoaav signaverunt. Addo
Herodianum Et. M. p. 44, 45: '/^x a,u f r o;|ja o ju.av Ovk f6Ti
xai ij
nXfovaOfiog, dXXa nXdvrj xAtCfcog. aKafLccvToxdqfi.ag yccg
fi ydq t,v nXfovaafiog, itiTfTafifvov
nXrjTtyir]
daafiavTOXciqfta.
nXdvr] dqu xXidfcog.
ovtas
izqijv ro d, vvv dt ovGTfXXfTai.
'HgcoSiavog nfoi na&cHv. Cf. Lobeck. Parall. p. 172.
Fr. 81. Et. Gud. p. 321, 54: TTaoa ntvSdocp- "Ecti Si
TOt ;Kixa)v dy.v fi xan uo g. Et. Paris. Crameri Ann. Par. III.
Correxit Boeckhius.
p. 35, 24: "EaTt dl tdxfcov v.a-/.ifL y.unv6g.

(jl

FRAGMENTA SELECTA.

316

82.

w i^w

Avtov

ji

(161.)

,^__

3tQatn6T(x OvvoixiGTtjoa yaiag

tgdtiai Tt^itvovyov.
83.

(162.)

"HQGJtg aidolav laiyvvvT

87.

r v^

v^

fDd^ty^ia

^tv

d^icpL

TQajtt^av d^a^a.

(163.)

'

ww ^ \^ w

jTccyy.oivov tyvay,ag

IIoXv^ivdCTOv

Ko-

Xocpaviov dvdQog.

93

(164.)

M
.

"Od^i Jtaldtg 'Ad^avaiow l^tdovTO cpatvvdv

y.orj^Tid'

tXtvd^tQiag.

De pugna ad Arteraisium.
94.

X /

>^<u

w<>^
/

(165.)
/

^ \^
w

Ilavdti^avToi ^tv vjttQ JtovTiov "EXXag noQov Iqov.

De Xerxis exercitu.
94. TTavSslficcTi et

h6v.

Fr. 82. Apollonius de Syntaxi II, 18. p. 138. Bekker.

Fr. 83. Flutarchus Symp. Quaestt. II, 10. Hermannus dfia.
Fr. 87. Strabo XV. p. 1)52. C: Ji^yn nivdaqog xai TJokvfjLVaGTOV Tiva tcov Ttfol tt}v nnvoi-KTiv fJiXoyiumv,
Fr. 93. Pliitarchus Theniistod. 8.
Hoeckhiiis vcrsu altero
suspicatur scrilH-ndiim esse: nqriTrif^a Tolg^EXlaaiv fktvd^t-qiag,
coll. Aristide 11 p. 188. {'ivtl. Dindorf.): ms cprjat /Jr^a^^n^ xQInlSa rfj? tXf-viff-oiag Toig "FAlrjoi ^nXlnufvnc.
Dindorfius ad
Atlien. III. p. 13{i;i. correpta altcra yiotrnid' maluit
v. nostra ad
Alcaei fr. 33, 2. Dclcct. Scciitus est IJerfikius.
Fr. 94.
Scholl. .\rist Vcspp. 301
'O TlivSagog rov nXovv
ToiJ 'ElXrjgTiovTOv, vvv St noqiofiov.
Legebatur navStifiaTt, quod
;

ES A^HASIN
95.

'A

EIJSIN.

317

(166.)

w
wv^
MidvXov 6' adrdj
96.

ytvEa

....

(J67.)

/ W
W / W _
w
/itr ^iol XIV

civdQcc

Toiv d^avovtoiv.

De Pythea Aegineta.
98.

/ vy w w

v.^

vy

(168.)

AioXtvg t^cave /Jo^Qiav

101.

'/.tXtvd^ov v^ivav.

(169.)

^sXcpol d^t^iOzcov v^vow ^idvTitg 'A^foXXowidaL.

102.

(170.)

w v^ v^ ^
ntvvatTtiQig toQva
/3ot';rojtjrog,

^r a rroojror i?j'(JO')^y y;frog

i^^^ro

GrtaQyavoig.

De Pindaro

ipso in Pjthiis nato.

103.

(111.)

ex cod. Veneto corrigendniii moniii post Eustath. p. 30. IVunc

Dindorfius in editione iScholl. Oxoniensi id ipsum corruptum censet ex Ttuv 8ii/joc toL
Sententiinn non esse integram a Scholiasta

appositam

(iiin desit Yerbiiin.

Fr. !>.').
Stholl. Tyth. MII, 53.
Fr. 9l>.
SclioU. Isthm. IV. inscript.
Fr. JH.
Scholi. l'yth. II, 128.
Fr. 101. .Schoil. Pyth. IV, 4: 'AnollcovtSctq rovg zJfXcpovg xaXfl.
Scribendum esse ^ifiiaTcov deieta v. vfivcov annotavit Boeckhins.
Fr. 102.
Vita Pindari Vratisl. p. 9: 'Ev Ttj tcSv nvQicov
hooTfj iyfvvijd^r!, cog avTog cprjaiv. Eadem fere Eustathius Prooem.
Pro vno Eustathius iv.
p. 17., ubi vide mea.

FRAGMENTA SELECTA.

318

Kty.ooTt^tai

yovola

oia ttr/J^ouev

v.Qi]7T\g

hQalCLV aoidaig,

Kor/.iXov

TJdtj

Xoyov
mlv/ldtav :teo tol6av

v.66aov avdabvta

oq

v.ai

o^ioig

S)j(iav ttt

^id)2ov trraOv.ijOEi ^&tav

v.al v.at

av%Q{h:tciv

ayvmg.

104.

(172.)

FAmQiiatt yovGoyJtcw, ItQokatov

Q)]^dv ^tyav 6v.6:ttlov.

107.

'i2

0J|3-

(n:3.)

106.

AiTtaQdv T

ayaly.a.,

taXain^GJQOi

(174.)

0fj^ai.

108.

(17G.)

MtXiya&tg a^i^Q^Oiov vdcoQ

TiXcf(666ag d:f6 'KaXXiv.Qccvov.
110.

(177.)

103, 4. noXvY.liLzov nfo

Fr. 103. Aristides II. p. 378.

diiobu.s codiril)iis nnXv-fXhiTctv dedi.

(509.

Dindorf.)

Fr. 104.
Silioll. Pyth. IV, 25: Etmd-ctai
T]
tdiv noXfcav xai toc tcov i^ocotScov
noiovvTsg, oiov
ccq fi at s
ijfia. to
TTJg noXfcog , to Si- xovaoyiT.cov Trjg ^ocoiSoc,
Fr. HI(J.
Scholi. |vth. II. insor."
Fr. 107. Thomas Mag. Vita Pind. p. 4.
XOOQCov

Ev

tum suspectum.
Fr. 108.

Athenaeus

II.

p. 41. E.

v. 4.

avfinXfy.ftv

ex

ta tcov

ovn/naTU Sinyatvofilv yuo ivdqfiuTS

Bocckh. Fragraen-

E^ A^HAaN EIASiN.
"Ev&cc ^ovXal

^thv

yeQOVtcjv

'xal vtcov clvdQoiv

319
kqi-

OtnyoiGi V aiyji ai,

'/Mi

yoool

y.cd

3IoL6a

y.al

^AyXaia.

De Sparta.
111.

(178.)

Oi T

aQydXocfov :taQ ZbcpvQiov v.oldtvav ....

De Locris Epizcphyriis.
112.

KJ

KJ \J

>^v^

Aiyv:tTiav Mtvdr^ra,

t6ycaov NtiXov
oi^i

(179.)

:Tccq

y.fQc.g^

y.Qrjuvov d'aXd66ag^

aiyi^chca

TQc<yoL yvvcci^l ^iiOyovTcci

113.

(180.)

Atvzi3tTCG3V Mvy,Yivaic>w nQocpatai.

114.

^ \J WV_/ ^ \^

"AvdQtg rivtg

(181.)

WW \J\J \J

diiy.i^o^itvoL

2y,vd^cci

Fr. 110. Pliitarchiis Lycurg^. 2L de Lacedaeraone.

Fr. 111.
Sclioll. 01. \I, 17. de urbe Locronim Epizephyriorum: Tgajjfta f/xoTcos av X^yoito , XuqxadrjQ ovaa Kort ini^)-a~
Avrog ydo cprjaiv Oi' t 'azX. Boeckhius snxtZtcpvqiov
Xacaidtog.
aut ZKpvQioio proponit.
Fr. 112.
Strabo XVII. p. 1154. A. coll. Arlstide II. p. SfiO:
MsvSrjg, onov tov IJava rifiwGi v.al Jcoov rqoiynv. cog t\ IJivSat. 2. Libri
gog ffirjOiv , ol xquyoi. ivTav&cc yvvai^l (iiyvvvTCii.

aiyl^moi.
Scholl. Pyth. IV, 206: 'O IlivSaqog XtvKinTtovg
Fr. 113.
xaXii Tovg innfxovg.
Fr. 114. Zcnobius Prov. V, 59: '0 2yiv&T]gT6vi'nnov:
inl rav yiqvcpa rivog iCfHfiivcov tpavfqmg 8% unwQ^ovuivoov xat
SianTVOvrmv avro iioTjTai iq naqoifiia. MaqTvqit di nal IlivSav. 1. Zen. aya'
og Xsycov "AvSgsg xtX. Cf. Diogenian. VII, 12.
,

FRAGMENTA SELECTA.

320

(}tVYi0i6iv Xoyoj v.ta^tvov iv cpaH'

vtxQov

"jtJtov

otQvcpvi

61 OKoXiovg ytvvOLV dvdtQoiOiv :t68ag i^6i

y.tcpaXiig.

115.

Kal

(182.)

XiitaQM 2\.ivQvaU>) a6tti

118.

V^l^ v^^
/

K^

^Aqio,

(183.)
r

\u

\J

v_/

l^

^tyaXag aQttag^ oiva^o' 'AXa&tia,

Giig taav

Ovvd^tCiv tQa)iti :totl i])tv6ti

119.

/ v^

WW

v-i

nr^ Jttai-

(184.)

V^

Vw/

Av6iov ojia

jtaQa
itt^og oiyvtvoiv

120.
/

(185.)
/

TaQtaQOV Jtv&^riv

JtitCtL

toig
121.
\j

/-|

o'

acpavovg OcpVQY^Xcc-

cxvccy^aig.

(186.)

^ / wv-' / vyw
/
^ y^ i^
v-'

^ofitvoi, Dioo^. dTi^o/isvoi; correxit Boeckhius

o^a, 'Ahki ^ofi fvog et Siivd^rjs tov
2^xv'9'77S

Sxvd^rjg ovfiov 8alta. nagotfiia ini

8b ^8i-Xt)TT0fiivoiv') TM }.6y(p
iqytp 8f
Heynius.

coll.

orov

Suida s. t.
ct Hesych.

tcov aKKt^ofiivcov (^zivig

2. tfati

icpiffiivcov.

Libri cpncl.
3. cxoXiolg Diogenianus.
Fr. 115. SciioU. Pind. Pyth. II. inscr. Boeckhius Zfivqvaimv

coniecit.

Fr. 118.
Stobacus Florii. XI, 3. coll.
Potter.
Fr. 1 1?).
PIutarchu.s Niciae cap. 1.

Clera.

Stromm.

VI.

p. 781.

I"i0.
IMutarchus Consol. ApoU. 6. Vulgatum inf'Qfc corBoeckhius, cjui ante v. Civdyxatg addendum putat aTvyvalg.
Contra Bergkius cximic dtafioig dvdyKag scripsit.

Fr.

rexit

ES A^HASIN
Maviai t

aXaXcit x

Qi^^l^avxevL

Ovv

^ \J \J
\J \J
ww V^ \-l\J
.,

321

OQivo^tvav

y.X6v(j.

122.

KXv\f

EIASIN.

(187.)

\jTj

\J

'AXaXa lloXi^ov ^vyaveQ,

lyyJfO V JTQOolll lOV

a^cpvtv

avdQtg tov ItQod^vzov d^avavov.

124.

[_ j \j \j

\j \j

\j

(188.)

AttXij Gofflag y.aojrdv dQtntiv.

Dc

phy

s.

12f).

(190.)

"Ayav q)iXoti^iiav ^ivcj^itvoL iv ^ToXtOiv avdQtg

CtdOiv, aXyog kicfavtg.
127.

KanocfQovd
125.

post

Fr. 121.

(191.)

(iucfdvi]

Vide

124.

rj

JToaTridnv y.aQjTov.

siipra fiagm.

II

Plutarchus de def. orac. 13.

yp o

r c

li

em.

6.

Svmpos. Quaestt.

I,

5, 2. Vil, 5, 4.

de glor. Ath. 7. coU. ITcrodiano nfQl

V 3. dfi(fjVhTf et tvq^vtrf libri. 'j4ficptfvtvTS
Reiskius
auq'hct&' Bergkius, qui tcv oniisit: ego ava, dvz
afdoj-g, ut dicitur /uc/j^riv , TroXfaoi', vviofiov ai^tSytov Svvai.
De
Yoce ifQo^&vrov Lolteckius Phryn p. 159: Quid supponendum
sit, MQfyioTaTov iin hQc^TaTov an aliud, statuat liocckhius."
JNihil is luonuit.
t sanum ridetur vocabulum.
4: Tovc; cpvaioloyovvras
Fr. I24.
Stobacus Fioril
Eustathius Prooem. p 24. in rovg
riivdnoog ci t X ^ yrl
icpy}
Boeckhius coll. l'Iat. Tlieact. p.
cpiloGocpovvTog iactmii culpat.
173. l). aliisque testibus Pindarica conciunat haec: Og TttTarat
rd T s V fQ^' t V yrtg fcpvni-Q&E -9" vn f qQ^ t v r ov q av ov
i^egfvvriacov, arfXr) aocpiag yaQitov 8 q f n f i.
Fr. 126.
Plutarchus de cohih. ira 8: j^ofAfTrwrftro/ dl- ayav
iftcpavfg, xar nivSaQOv. Pro /; otuaiv Pindarus fortassc
Fr. 122.

fiov. If^.

p.

IMuttirchus

39, 5.

LXW.

i-

ioxaactv dederat.
Fr. 127.
Plutarchus

Ruhnkenius. Vulgo rov

Pind. Carm. Sect. I.

de

ser.

olfKpavij

num.

vind.

19.

^ enct. t' ixcpavfl.

21

aficpav^

FRAG31ENTA SELECTA.

322

128.

^&ovov

(192.)

Kti^tocfQovojv ttcuQov

129.

\J <U

dvdoav.

(19.J.)

WO W W W

TIoTtQov 6iv.a xttioq v^jyiov

rj

6A.oXiaig drtaraig dva(iaivti

Ijrijl^dovtov

6iia

jtoi

ytvoq dv^QoiV,

voog aTQtTttiav

130.

ti:(tiv.

(194.)

rXvKtld ol KaQdiav dvdXXoi^a yr^QOVQOcpog 6vvaooti

a ^dXiGra O^fKTOjy rtoXvOtQocpov yvo^iav tiv-

tXjtig,

^tQva.

130,

a.

(195.)

^RXjri6iv dd^avdraig ojjoj cptQOVtai.

130, a.

omis s um.

Fr. 128. Pliitarclius de cap. ex hostibus util. 10:

TJaan
q>veig cev&Qconov cphQfi cptloviiKiav xofi ^rjkoTVTtiav xat tpQ^ovov
uv 8 Q lov, 5 (pTjOi nivSaqoi;.
Fr. 12).
Maximus Tyrius Diss. XVIII, 1. coll. Plat. Rep. II.
p. 3f)5. A. B. Ciccro ad Attic. XIII, 38.
Fr. 13(.
Phito Rcp. I. p. 330. E 331. A: XaQih-tm? nov
TOVTO riivdaQog fijtsv, ori oq av Sitiairog Kai caicog tov ^:ov
diayayt],
xrL Stobaeus Floril. X('1V, 22. aliique.
Fr. 130, a. Accessit c.v Eustatliii Proocm. p. 12: MaXiftta
aTgiriTov tlg ovvr,^r] yv^aiv ro aoficS, rjyovv aQri
o Traq' Iraqotg ciQij,ol Afysrort, olov 'ElniBiv xtk.
Ex threnis esse

ylvmia

suspicatDs sum.

ES A/IHASIN
132.

/
v^

v./

EI^SIN.

(196.)

w / Kj \j Kj K^ ^-

_
v>

v^

2^0(fo\ 6\ v.ai t6 iiyjdtv Kyavajtog aivr^^av JteQiCGag.

133.
/

(89.)
/

^^ w>^ wv^

<^ y^

_
\j

t \j\j v^w \^ w _
v^
/ KJ
/

ay\
ft^

v.ai

loav

v.ai

toron

')[^aQtL^t6itai

JTQtO^VTtQav (CQL&Liov

diojv.t,

vava vaiQov

&v^it,

itQa^iv.

(19T.)

134.

rXvv.v

ti

vXt:tx6^itvov ^tXrjiia Kv:tQidog.

(198.)

13f>.

wu

II

<u ^ <j y^
\J
\^ v./v^ wvy
l_ \J \J

w.-'

^J

^AvivJ dvd^QG):tG)v va^iaradttg oiyovtai iitQi^wai

Grr^^iow t^o^ ^ttXdyti

6' iv

3to?.vyov6oio JtXoikov

rcdvTtg i6a vio^itv il^tvdfj JtQog (xy.vdv

og ^tv dyQrjLKDV, dcpvtog TOTf, tol

d'

av :tXovtiovttg

di^oixai cpQivag diiJttXtvoig to^oig da^Uvttg.

De

om p o

at ione.

Phitarchus Consol. Apoll. 28.

Ad scollorum fr. 2.
Athenaeus XIII. p. 601. C.
rerocavit Kerg^kiu.s vetante Boeckhio. Vide quae supra diximus.
Aperte auteni fallitur Bergkius, cuin sQcoaiv x^Q'^''''^"^ rescriUt strophae iili scol. fr. 2.
psit, quod Graeci nusquam dixernnt.
respondere non potuerit. Hinc Bergkii ratio collahitur.
Fr. 13-4.
Clemens Paedag. p. 295, 24 Potter.
Fr. 13. Athenaeus XI. p. 782. D. (c. 21. p. 1037. Dindorf.):
Av^st xai TQBcpti fisyukvvii ts ttjv '^vxr,v 7y iv rotc; noTOis dtoc21 *
Fr. 132.
Fr. 133.

FRAGMENTA SELECTA.

324

137.

01

ucpvH

d'

(199.)

:f8Jtoid^aCiv.

138.

\J <u

V-ZW

(200.)

_Z^__i.[^_]_i.^__
.

OVT

Tcnvdt

[y^] ovr

(ov ^itTCiXXazTdv

tl
.

he^i^ttov

o6(f ayXaa ^^rov

TtOVTOV TE Ql^tal CftQOlGlV.

139.

'AtXXojTodoW

xi^ua

'naX

(201.)

lltV TIV

tVCfQaiV0l6iV ikjfow

OTtcpavoi, Tovg 6' iv jfoXvyovOoig d^a-

Xcaioig ^iOTix'
TtQJttTai 6s y.ai rig

oid^i

aXiov

i'dX

d^oa

6(og 6ia6Tti^(DV
140.

(202.)

^iog nalg 6 yQvGog'

uvoi^oinvqovGtt Kal ivtyslqovoa fistu cpqovi^aicag tov fxaaig cprjGiv 6 nivdctoog.

,
Fr. 137.
Etyin. M. p. 178, 10: rTaqu ro acpfvog ylviTui
aqpvoc oi Kfj^qrjTKt niv8a(joe.
Fr. 188.
1'IiitHrrhu.s Sym|). Quacstt. VII, 5, 3.
Libri (leTixXlccTTav.
Editio 1'iirisina jutTaXXixTTiv.
Fr. 13!)
Scxtus Enipir. Hypot. Pyrrli. p. 23.
t. 2. Libri
Correxit Hoc-ckliius.
Ttfiai.
3. Ttuntzai 6' av xai zig coniicit
tqiri

orov vovv
,

idem.

Codex

Vratisl.

Bekkeri

oin. ocog.

ES A^HA^N EI^SIN.
ov 6^q ov8\
6a^vaxm 6t j^Qortav
y.fXvov

141.

\j
/

Kal

ww

325

xlg danref,

cpgiva oiaQZL^TOV 'KTedvav.

(203.)

s^

(piQovTai ^tag v:t6 dovXeiov tv^^v

aly^idXojTOi

xi y^QvCiav ^tXiav

ivTL TQai^^aTiaL

144.

(205.)

W W V-IW ^ ^ w

/ \J \J
.

^O^toTt

\^w

v^

&e6g dvdQl ydQua

Jri^iijn^j,

TtQoGd^e ^iiXaivav 'xaQdiav lOTvcpiXi^tv.

145.

OvTLg

tXCJV 0tax6v tVQtTO.

147.
T

(206.)

(207.)
/

.
Niojv 6t y,iQi^ivaL 6vv Jtovoig tlXL666(itvaL
do^av tVQi6iiovTL' XdiiJttL 6t yoovcp
.

tQya

^itT

aiT^iQcc

XcqiJttv^&ivTa

144, 2. jrgog ^llaivav

uhi vide Boeckhii notam.

Fr. 140. SrhoU. Pyth. IV, 408.
Buissonadius edidit: Suntti ^Qotsav x^Qf'-'^ adQviOTOv cpqsvmv.
Fr. 141. Theodorus Metochita p. 5(i2. Kiessling.
Fr. 144.
Scholl. 01. II, 40: 77o rcov uyad^cov roig dvd^Qcov. 2. nQoad^f Boenoig TU xaxa, onfQ xai iv htfQcp cprjalv.
ckhio pro vulg. 7rgo's corrigendum videtur. Recte. Itaque re,

cepi.

Fr. 145. Aristides II. p. 402. (547. Dindorf.)

Fr. 147. Clemens Stromm. IV'. p. 58f). Fotter.
atd^eq' dsqO^ivza Boeckhius.

v. 3. (iST

FRAGMENTA SELECTA.

326

149.

(208.)

Tid^enevrov dycovav iTQOcpciGig dQttc(V Ig ai^tvv

(^aXt Oy.oTOV.
151).

(209.;

Niy.onitvoi yao avdotg dyQv^icc dtdtvtcu

ov

cpiXoiv ivGvtiov iX^&tiv.

151.
Iffi

(210.)

XtJttoJ StvdQtCjj ^ccivtiv.

152.

s_; v^

(211.)

ToX^ia tt

^iiv

^aiitvrig yial

6vvt(5ig ^tQoGv.oKog

i<5cxco6tv.

153.

(212.)

Syji^ti to :rtJTQcniivov

ov

^Tvq^

ov

6idciQtov

ttlypg.

154.

(213.)

IIi6t6v d' ciJti6toig ovdtv.

Fr. 149. Plntarchns an seni 1. de sollert. animm. 23.

Fr. 150. Srholl 01. VIII, 92.
Fr. 151. Libanius Epist. CXLIV MrjS' ovrmq oi'ov ra T~fisT{qa xarcc TlivSaqov STti
^ aiv i iv dkXa ri y.al adafiavtog
HtTfXfiv.
Fr. 152. SchoII. Nera. VII
87 "Okcoi dnodsxiTai 6 TlivSagos tijv nttn GvvfCKot; ToX/unv,
Fr. 153.
Plutarchus Marcello 29: 'AXla yao to ntnQco/ifvov
ov nvQ , ov eidagovv cxfjofi tiixog, nata nivdagov. Constitiiit
:

Boeckhius.
Fr. 154.

Clemen Paedag.

p. 307. Potter.

'

'

ES AJHASIN
155.

L- ^J

EI^SIN.

$27

(214.)

^ - \j ^ \j

,__Z^_.Z[^-]
^-.

Iv 6' dQOTQco

(V

6' id^vti

^ovg' :roa vavv

tKyiOtcc

dtXcfig

yM:TQco 61 j^ovXtvovtci cfovov y.vva yQr) rXad^v^iov

l^tvotTv
156.

(215.)

WV^ -IV^
|_ v^ \J J ^V../
VJ
/ v^V-' ww
wv-
v.^w !_ J
v^

v.^.ivy

....
Tov

aXiov dsXcflvog vrtoy^QKJiv

^itv

av?MV

dy.vaovog iv :t6vtov jttXaYti

Ixivr^if

tQctTov ^iiXog.

157.

(216.)

w v^v>y w>^ wv^

/

(3'

cfiXciVOQCi

oir/.

Du^ov

^iotav.

De delphinis.
15S.
/

(217.)

v. 1. iv uqfxaaiv
Fr. 155. Plutarchus de tranq. anira. 13.
c, sed idem de yirt. mor. 12: vqp' aquaoiv, quod prael.
Quod quis tucatur
3. Libri fere ^ovlfvovTi.
tulit Boeckhius.
Soph. Antig. rersu 732. reliquisque. quae Ellendtius affert Lex.
Soph. II. p. 964. Aisi quod librarii id ad ^jraegressura dativnra
In fine rivd addixrtjrooj videntur per errorem assimilasse.

Plut.

derim.

Plutarchus Svmp. Quaestt. VII, 5, 2. de soll. amra.

15fi.
Pindarus videtur dedisse fot&i^ofxcii et interpositis paucis
haec: .... dlilov xrJ," Boeckhius.
Fr 157. Eutathius Odyss. K. p. 1657, 13: Kal ol SBXcpivss
i^ dvd-omncov yfvo/xivoi cpildvogcc oux . . Hara UivSagov.
Fr.

36.

Cf Scholl. K, 340.

FRAGMENTA SELECTA.

828

"0:n6d^e de
dki}:tly.Giv

y.ei^icd

iccvd^og

^Qc(68iav

)MiW.

150.

"Ev&a

JtoiLivcci

(218.)

KTLXtvovTCii K(x:tQow XtovTCDV te.

162.

(219.)
c}yi?ML Xeovtcjv.

l^aQVcpd^tyy.Tclv

'lcr/H

(117.)

IfiS,

3hXi66oTtvy.Tow yrjoicw

kici

yXvy.tQCJTtoog

o^icfcc.

103,

a.

OVTOI
Ovd'

(175.)

(t

itVOV

cidatj^iova 3Ioi6c}v titciidtv6c'.v y.XvToi

Qiil^ai.

[Pindarus de se ipso. SCH.]

166.

Mr
163,

a.

^iya ^Qtyhitco,

s s

u m.

Fr. 158. Aristides II. p. 378. (509. Dindorf.)

/Toos nva
rcov diiooarcov, iniidri vvGTci^ovTa hcoocc y.cxl ovn tiSotcx orco OvviOtiv , oiiTocil 7rfiolr]Kfv "On t c& ktX.
Fr. 159.
Scholl. Pyth. II, 31 : Kcxi avroq yng 6 TJlvSaQOS
TO TiQ^cycii-vfr.ffryi xrvi Krikfv^ad^ai X^yFi. Codcx Gotting. aJ nolBergkius Afoiroov Kunqmv
fivai, unde Boeckhius xal notfivai.
T triinsposuit.
Fr. l()"i.
Ilcrodianus rn-ol oyr^ii. p. (iO, 13. Dindorf. TTivSaQiKov Tu Totg TrXri&viTiy.oii ovofiocciiv fviyia. q>i(iaTa txovTci iniqioqcJtv
oLov
'faxfl ^tX.
Fr. 163
Crameri Ann. Oxx. I p 285, 19. verba exhibent
sana, quae corrupta cxstahant Kt 31. p. 577. 19.
Phiht.sopluis Stoicns Letronnii nfoi dnocpatixcov
Fr. 163, a.
2. Cf. Fragmente Griech. Dichter v. Letronne p. 10.
SchoU. Pind. 01 \I 58: Zvvij9cos zo PqixfO^oci
Fr. 160.
Kal cxXXaxov KiiTat..
inl rov ctcondaQai ti^ijGi.
:

ES A^HASIN
175.

EIASIN,

329

(298.)

m.

(221.;

lIovUoXXov ata ivXov

182.

^vXoj.

(285.)

'J\/'iXQTa itkqciv.

182,

a.

(224.)

IlQOcpaOig I^XrjyQov yivtxai

182,

\j

I v^

^
^J

"AXXo
aivtH

~\J

d'

\j \j

<_>

roat(?, 6(f8TtQC(V d'

t/.aGrog.

182,

c.

'AutvOtGd^ai Ncciiov

182, a

seqq. nunc

(234.)

tiXXoiGiv

dUav

b.

vtUtog.

demnm

(275.)

TiOccvdQov.

addidi.

Apollonius Lex. Honi. s. v. SsivoSonos.

Athenaeus 1. p. 24. B. VI, 248. U.
Et. M. p. 5W, 3: Ks(inTa xnXovai ndvrce rd anga,
(6g tpriGi nivSagos v. n. avri toi> vxpr/Xa ccvoroTtjoia,
Crameri Ann. Oxx. I. p. 95, 8:" TJtvSaQog ^XrjFr. 182, a.
Cf. post Eustatli. Prooeiu.
j;o6v z6 ia;(^vq6v' /Todqpactg xtX.
Fr. 175.
Fr. 177.
Fr. 182.

p! 37.

Fr. 182, b. Artemidorus Oneir. IV, 2: "AXla 81 aXXoig

6 cp tr fo tt d d f KT a i i-x d ar o tg.
Boeclihius, cui
est fr. inc. 4!)., cum Schneidero: aXXa d' aXXoig vojuifia. aw^Tioa
6t ynlrai Ivaamig. Nunc ego 1'indaricam sententiam potui instaurare ope Scholl. Faris. in Ilomeri II. B, 4ll0. apud Cramerura
Ann. Faris. III. p. 154, 13: Kal IJivSaqog' "AXXoi S' aXXo laiv
Cf. quae
V 6 ixia fia- acp (-T B qav S' alvfl Siyiav inact og.
disputavi Mus. Rhcn. 1842. p. 297 seq.
Fr. 182, c. Eustathius Prooem. p. 9:
To c^fiBvaacd-ai o
iati nuqfX^iiv XKt v/K^cat, oiov 'A(i, N.
i Gavd ov.
Vide

vofiifiu

I-

meam

notam.

FRAGMENTA SELECTA.

330

182, d.
.

(150.)

EXCURSUS DUO
AD

PINDARI CARMINA.

EXCURSUS

I.

DE ORDL\E CERTAMIXUM OLYMPICORU.U PER

QUI^QUE DIES*).

J^ifficilis

qiiaestio

minime vero iniucunda

est,

ct

dc

inutilis,

ordine certaminiim Ol^iiipicorum, quaiu etiam Pindari causa tractare constitui,

duae

rum

quum

dies dicitur proprie foorjj, Qv9vaict

ut9l(ov,

Atque etiam

111,

^ovQvoiai, 'Oi.v(inids,

01. III, 19 seqq.

01. VII, 80.

cf.

Nem.

Findari sentcntiam sequimur, ipso plenilunii dic ficbat,

19.

postquam vero quinquc ludorum

cimo mensis

die.

dics erant

Faciebant Elei tunc sollemnia

Hercule, ut dicebatur, instituta duodccim

*) [Impugnavit ea, quae
cen.sura

prioris

p, 5 seqq.
cutus est

V, 5.

M,

duae res

similibus festis hae

V, 38. X,

Sed ^ov&vaiu antiquissimo tempore,

seqq

75)

cf.

in aliis

ubique a Pindaro distinguuntur

Isthm.

s.

{lartcs

Sacrificio-

hidi aycovtg, ufxiXlcii, vtxaq}oqiat, ri&(i6g

xqiaig at^Xcov dicuntur;

XI, 58.

23.

omniuin similium

crant, ut hinc ordiar, sacrificijriim dies et ludi.

estqiie potior pars fcsti

G9.

obscrvasse milii vidcar nonduiii

nonniilla

Sollemnitatis Olym|iicae ut

observata.

diis

cf.

si

01. III,

haud dubie de-

sacrificia,

olim ab

evfx^afioig Altis ct

scripsit, G. Her ma n n u s in
quae repetita est Opuscc. T. Vil.

D isseni us

efiilionis,

Etiani jM. H. E.

commentatione

Meierus
de

ludis

diversam sententiam seOlyrapicis

in

Erschii

et

Gruberi Encyclop. Univers. s. v.

Post ufrumque Uissenius
quaestionem lesumpsit recitavitque aiino 18^3. dissertationem
eodem quo hanc titulo instruclam iu consessu Societ. Reg.
Scieut. Guttingensi , cuius summ;im C. O. Muellerus inseruit
Opusculis Dissenii Gottingae a. 1839. editis p. 185 seqq. liitegra publicata est in Commentatt. Societ. Reg Scientt. Kecenlt.
Vol. VIFI, Class. Hist. et Philol p. 89 seqq. a. 1842, editis.

Qua

rationes suas

subtiliter confirmavit.

SCH.]

EXCURSUS

8S4

Olympia sacra

lovi roaxirao, cui univers.i

tata.

IVeque vero solnm

tatoribus hidoruni

I.

01. XI. ibique no-

cf.

Elcis sacrificahatur, sed etiam a cer-

al)

instantium plurimis,

quum

et

ctiam civitates

harum quoque legationura sacrijRcia saepe hoc die facta puta. De &icogiais ipsis cf Welckeri
Addenda ad libr. de Trilog. Aeschyl. p. 131. [et M. H. E. Meieri
commentariohim de sacris Graecorum legationibus editum Hal.
aliae multae 9E(oqi'oig mitterent,

Saxon.

tamen praeterea

Sacrificabatur

1837.]

quum

diebus partim a civitatibus,

ludorura

etiam

legationes sacrae ctiara in tali

tempore sacrificium suura offerre possent, veluti Athenienses fa-

Andocid.

ciunt apud

tatoribus

Praesto erant siraul (idvrsig plurimi

ex lamidis, Telliadis, Clytiadis,

THHTj

ad 01. VHI.

cf.

odog, qua

et &fa}gicit

pompara

qui

tatores,
tali

Olyrapia nofi-

in

soUemniter intrabant

lovi ducebant,

pompa cantatum
Alcibiades duxit, quum
in

qui oracula ex sacrificiis ede-

Ceterum habebatur

init.

parlim a cer-

dnodecim deorura per

01. V. in aris

sex dies sacrificasse dicitur.

rent;

Bekk

in Alcibiad. p. 154.

Psaumis Pind.

ut

in Altin et cer-

ut carraen 01.

publica urbis ab

Ttofintla

Veniamus ad ludos.

dicm ludorum

fuisse probabile

paulatini tamen plures facti

quinque erant,

cimo die erat

Andoci-

cit.

unum

Antiquissirao tempore
ut Pindarus

est,

et nisi prius

raeraorati Pindaro 01. V,

ab 01. 77.

certe inde

Tum

6.

01. XI.;

statuit

^ovQvcla dc-

inde ab undecirao vero agebantur ludi

liastes ibi tradit.

aliquando

ugxi-^icogoig

legationis Atheniensis callide mutuatus esset, ut loco

des narrat.

VHI.

et

IV'.

raagnificam vero pompara

nt

Scho-

Sed iam de ordine certaminura videndura. Pin-

darus 01. XI., ubi Olympia ab Hercule instituta describit,

hoc

tum ordine certatum narrat, cursu, lucta, pugilatu, curribus, iaculis discoque, ac quum hoc ibi agat, ut praeipsum historico temquod pro iaculorum disci-

sentes ritus ab Hercule repetat, vides hunc

pore certaminnm ordinem fuisse

nisi

quc iactu singulari maius quinquertii certaraen substitutum, prae-

Ac cursum, luctam, puginemo serio

post curulc vero certamen ad quinqucrtium ventum

ter illa complcctens alia tria genera.

latum

sic

se excepisse, ut Pindarus dicit, etiam per se

dubitaverit;
esse

etiam

rcc&Xov

cx

Xenophonte

InnoSgofilnv

Tjjv fiiv
,

h.

e.

rldj]

partcm quinquertii.

videtur,

iani

antiquitus

sanias

libr.

V,

post cursum

patet Hist.

tnsnoirjniccev

01.

8.

18.

et

luctam

lul.
et

Gr. VII, 4,
tcc

fuisse;

illud

quod

2!):

TOi;

Sgofiiitoc

Neqiie non

plura genera

tradit

/tat

xai

nsv-

recte poni

enim

Africanus apud

quinquertium receptum

Pau-

Eusebiura
,

01 23.

EXCURSUS

335

I.

pugilatum, 01. 25. currus equorum, hoc

ita inteliigas

si

primis

septendecim Olympiadibiis nonnisi cursu virornm certatum

ineptum

nifesto

gencra Tideamus
vix

unquam

a Pelopis autem

annum

notitia

vero certum

lllud

ceptum, quod 01.

pancratium ultimo loco re-

factum tradunt

33.

hoc igitur sextuni

V,

9via9ai

3: 'O Si xoGfiog 6 neql t6v

1),

^t^

Tta

Itgtia

tcc

ntVTa&lov

aymva

(xiv

i(p'

fuit iu

Pausa-

Considerabimus nunc memorabilem locum ap.

ordine.

in

hunc introdu-

dixere, nec credibile pugilatum rerera quinquertio

serius ascitum.

niam

equi certe

certa

Olympici

ma-

quoque

cetera

funebribus ludis

Imo cx qno tempore

abfuerint.

haberetur certaminis alicuius

GTjjXaig
ctionis

quum iam apud Ilomerum

est,

dg

Jj/ucov,

xai Sqofiov rdJv Tn-

ncov voTtqa oiycaviGfiaTaiv, ovrog yaTtOTrj acpiGiv 6 noGfiog 'Okvfi-

nidSt

h^Sofirj

Tu ngo

nqog Taig t^SoiiT^xovTa.

^litqaq Tjyov Trjg avTrjg Ofioicog

xorl

dv&gconcov

toTt Si nqorix^riaav ig vvKTa ol nayxqaTid^ovTtg

Httiqov igxXrj&ivTtg
iTi

7j

TcSv

ntvTd9Xoov afiilXa

yai

'

eodem

die,

01. 77.

dies

lioc est,

St ovv. ifitXXe

ut

eg-o

quum Olymp.

hominum

curruum

fuit

77. in

censeo

quum

tres

ante

sed reiectum

et

tertio celete decursum

ut
equorum certamina haberct. Et
,

scxtumque in finc diei pancratium, quod

noctcm protractum spcctari non possct pro-

certamina antccedentia
inde ab illa
Quid vero mutatum est? In cetero
mutatum, hoc cnim dicere debebat Pausanias,
pancratium in sequentem diem et finita prioris

ordine plane nihil

est

facta.

diei concertatio post

quinque genera spectata.

Pausanias dicere mihi videtur his verbis

G%ai ra 9tip td Itqtta ntvTd&iov

vaztqa dycoviGfidTcov
raig t^Sofn^yovTU

ovTog

h. e. ratio

fitv

xotrfarT;

'OXvfinidSi

nunc haec

in fine diei

post finita

cantur,

quum

sanias

quod volebat simplicius dicere

est inde

apcrte

cog

%vs~

et

h^SofiT]

equorum ciirsum;
alium diem

certamina lovi

sed

nqog

ab 01. 77., ut

etiam xcouog haberctur (01. XI, 76.).

;

xal Sgofiov tcSv innatv

deo immolentur post quinquertium

quae

Hoc cnim

o Sl KOGfiog

igitur finitur concertatio diei, pancratio in

,

maximum

et qninquertii

Olympiade mutatio

Sunt Itqtla

Discimus

certaminum gencribns certatuni

altero die rhcdis mularibus

ultimum quidem

sacrificia

KaX-

nayxoaTiai

ludorum essent, praeter g-ymnica certamina semel

unusquisque dies et

tum

ov xutoc

ccts

ixqdTii fitv 'y^9r]vaicg

ifinoSiov

ex his verbis primum omnibus

pter

uyava.

t6 nivTa%Xov ovSi ol innoi ytvr,Gta9ai.

rov Xoinov

8e inl

i'nna>v

aHrioi Sf iyivovto oi rt innoi xaJ ^g nXiov

Xiug Tors naynquTidaavTag.

curribus

tovtcov

xort

amat

dilnto.

sacrifi-

Poterat Pauexquisitiora.

EXCURSUS

S36

I.

Veniamus ad seciindiim dieni. Quid ibi gestum? Eadem fuerunt

genera, quae primo die, nisi quod nunc pancratium accessit, ac
ne iterura sex genera

nullum

rule certaraen

idemque iiicommodum

exlsterent

propter quod pancratium

al)

fuit,

Haec

nvy/M^

ndXr]

nayHqdriov

4.

nvyfii]

dnTjvai

nvyfirj

nivra&Xov.

nvyfii]

nhra&lov.

nivra^Xov.

KtXr^tfg,

ntVTa9kov.

nvyfiy],

Sqofjtog, ndXr]

5. dqcfiog, ndXr]

ntvra^Xov.

aofjiuva,

2. Ttayyiqatiov, Sgofiog, ndXr]

3. 86fiog

fere dcscriptio fuit

igitur

dgonog, naXrj

1.

oriretur,

nunc cu-

dies primi diei ratio-

auteni

tertius

nera repetebat et sic deinceps.

proxime post 01. 77

remotum

antecedente die

Quod aqfiara ante nivTa9Xov posui, in eo Piud.iruni ct Xcnophontcm sequutus sum, Fausanias quidem loco supra apposito
ra iBOiia diccns nsvrd^Xov xcd

vaTfqu uyatvt-

Sqnfj.ov rdiv Inrtav

inversum ordinem videri potest indicare,

GfidTcov sacriEcari,

saepe duLitaTi, quid statuerem

et

sed potuit 1'ausanias ultimum prius

nominare tum addere curule certamen quia utrumque impedimento fuerat pancratlo, potnlt ctlam, quod taraen minus probo,
,

ut Pausanias

postea invertl ordo

ipsam Olvmpiadis

77.

cetera descriptione

niliil

praeferat.

loco 01. V,

(i,

7.,

tertlo

dies certari

ad
iu

igitur proposita de-

confirmatur Pindari

ita

quinto dle certatur,

n,

fxovafinvxla

potcst

Quomodo

his generibus, nisi

trlbus

utl in

Ceterum unf^vai, ascitae 01

des?

ubi qulnque ludorum dies slc designantur: nffi~

autem per quinque

tum

Primum

placet,

nrdfiiqoi ajxiXXai 1'nnotg, riftiovoig

primo,

est

ctiamsi quis inTcrsum ordinem

mutatur,

se aequabilltatc

Quidquld

retulerit.

Explicabo nunc cctera.

ut per

scriptio

quod suo tcmpore vlderet

mutationem

nostra descrlptione vi-

70. (antea igltur aqfinra tan-

Boeckh. ad
quemadmodum

et y.iXr]rig certabant), abolltae sunt 01. 84., cf.

Schol. Pind. 01. IV.

p.

118.

etPausan.

V, 9, 1.,

etiam KuXnr^g Soofioc, quamdlu liabebatur, qulnto credo die actus,

ubi xikrjrig certaverant, tum sublatus est
pro

iis

etlul.

Sed 01

Svo iTinav TiXi'av cvvcooig sccundnm

Africanum

Ceterum

ut In

apud Euseb.,
Olympia ita in ceteris

drigas receptae

Hermanno

V, 8, 13.

genera fuerint.

omnibus bigae postqua-

neque cgo idoncam causam vidco, quare cum

ad Electr.

curiosum contra

ut iterum tria
ludis

H3. introducta

Pausan.

morcm

71.').

Sophoclem credam paruin tcmporis

antiquitatls

bigas memorasse pro quadrigis,

in

prisco

quum poeta

ut

certamlne Pythio

medios equos ^v-

yiovs mcmoraret, opus non cssct, qui dc extremis tantum late-

EXCURSUS
riim equis loqimtur.

Sed

Iii

Hcrmanmis etiam

qiio

innov andaoissime

qiiendi gi:iqc/iov

contra iisiim lo-

dextrnm interpretatur.

innfalein

Qnod deniqne

lioc oliiter; in ^iaiii redeo.

01. 99. ncoXcov ctq~

ncolav avvcoqig, 01. 131. ncolog

fittTa addita sunt, 01. 128.

eo non miitatuin

331

I.

Kslrjg,

credo reliqnnm ordinem, scd |)rimo die inncov

rsXiicov et ncoXcov aoficcGi, tertio inncov et ncoXcov cvvooqtSi, quinto

innco et ncoXco nfXriTi deciusum suspicor.

Ante 01. 77. qniim unus,

ludornm essent, eodem die

liominilins et eqiiis cer-

tatum, ut Faiisanias supra dixit; postea

vero mutatuin cst hoc,

dno,

tres dies

secundo

ct vides niinc

et

quarto die non ccrtatiim

Suid.

V. ctKttfinioSqonoi,

cf. Etymol. Magn., llesych.

Hesych. v. axctftniag, qnod g^eniis

et

Pindarns ctaSlov v9vv tovoi'

De

dicitur.

sed

dicit 01. \I, ()}.

manciis,

iihi

Pausaniae

noii

oiniies cursorcs siiiuil cer-

niiinernm sortitione in

iiniycrsiiiii

qiiaterniones

divisnm, victores autem liarnni denno couipositos.

Ceterum

OTaSiorlvir]?.

stitit

tres

supererant,

si

hand

qiiintns

Atqiie ita ex-

ccrtantinm

divisione facta
diihie

Sqo-

ut Tiivtad^ai

ratione certaininis notubilis locus

est VI, 13, 2., licet

tasse tradit,

diio,

Scd

tv9vg, ccnXovg, ciKauniog;

8q6i.io^

jUOS

eqiiis.

Fuit priiniiin cursus simplex,

ad g-yiiinica certainina transeo.

cursor

uiius,

additns

uni

Praiterea etiam piierornm constat cur-

pliuibnsve qnaternionihns.

sum fuisse, receptum 01. 37. secnndum l'ausan. V, 8. et lul.

African. apud Euseb. \ ideamiis niinc xaiUTrroiJff, yvafinrovg,
Huius generis primuni

^afxniovg, najintiovg, Kafinifiovg Sqcfiovg.

SiavXov Sqofxog est, qiiem

Olyinpia 1'aiisan.

iii

African. receptiim dicuiit 01.

dictns Platoni de Legg. VIII,
mast.

III, 14f)., aliis,

derim

v.

nia
res

I.

Ncmcis

Olympia

ct

minime improbabilis

cuius duo
Vol.

in

I.

genera

Fasc. III

1.

inniog

C. et

ct

riutarch.

idem spatinm emensos,

geniis ut in

cit.,

833.

eandein nuiisiirain

innsiog Soofiog, et

y.iXT/zag

Sed hoc

deiiide

acute

p. 703.

et liil.

tcpinniog

Pausanias

Hcsych.

Solon.

et

cit.
s.

Polluci Ono-

cuius lon<^itudo SlavXoi Svo, ut

ait VI, 10, 3., olTerniitque

vorin.

14.,

c.

ct

ductnm noinen.

inde

et Isthmiis fuisse constat e

Pausa-

Delphis nsnrpatnin non reperio

sit.

P h aCrcdi-

23.

licet

Tertio loco SoXixog luemorandus,

Bocckhius

statuit

Corp,

Inscript.

SoXixov simpliciter dictum septem sta-

equorum adOlympia SoXtxog

dioruin et inniov viginti qiiatuor stadiorum, quales

ultorum

cur.sus

fuerunt.

Ceterum receptus

in

secnndum Euseb ium 01. 15., quod omisit Pausanias, saepitis

tamcn ipsum gcnus in Olympicis rebus memorans, qunm inniov
nullum ibi sit vestigium. Atque hi quidem cursus omnes yvfivoi;
Pind. Carm. Sect,

f.

22

EXCURSUS

33S
accessit oTtXizrjg

s.

onXircSv Sqofiog,

I.

onXov dictus

eti.ini

PausaDe

n i a e , qui receptus 01. 05. secundura Pausan. et Euseb.

ad Pyth. IX.

mis diximus

Ileliodorus

fuisse; certc

sores Delphis meraorat

Aristoph.

34, 2.

Aethiop. IV.

stadii

init

armatos cur-

Pausan.

X,

Atque haec hactenus;

Av. 293. ihique Schol.

p. (iO seqq.

ar-

duplex gcnus

alias 8ia.vXoq laudatiir; cf.

de cursihus post allos nuper Philipp.

dixit

Pentathlo
pata

Videtur autem

init.

Dissertat.

in

de

Vides raulta genera usur-

Berolin. 1827.

potuit igitur, prlino dle quura 6t6.8icv esset, secundo diav-

Xov Sqofios esse, tertlo SoXtxo?

naiSoav Sqoftog,

quarto onXiTTig

quinto

Sgofiog,

autem etiam inniov Sqofiov Olympia habuit,

si

primo dic gtuSiov

SioivXov Sqofiog esse potuit

et

Sic

tcI alius.

Thessalus Corinthius Pind. O!. XIII, 37. Delphls uno dle stadlo
et dlaulo vicit,

quanquam

alios ludos

dies quot fuerint sclmus nec

ad propnsitara quaestlonem

nlhil

talibus

Olympia secundura Pausan. VI,

(irjKiazov xal

avTJj wat

Xov

y.aiqov

Sfj

fnd^i^qfMoaaTo

aKiaTOv , xat SoXlxov ys iv

~iial

Quae

xqirrjv.

si

recte intelligo,

Polites

dolichi ct stadii vlctoiuara tulit, secundo diauli etiam.

vero

quod tum dolicho priraum,

est,

vulgo

enim

in

dno rov
jjfisqa

naqavriy.a araSiov Xa^wv vinrjv, nqos^&rjTiS Siav-

TTjv

Gcpiai

ofiov

ut ex

Sed

possit.

disci

13, 2. Polites 01. 212.

SiaqnBGTaTov Si oXiyiaTov

tn\ Tp ^qax^jTaTOv
rfj

non coraparo, quorum nec

quae descriptio jcertaminum,

non

duhium

est

deinde

stadlo

certamen

stadli

uno die

Singulare
certatum;

primum

fuisse

Sed mutaverant hoc Hellanodicae ista Olyraplade aliqua de causa, queraadraodum etlam allas in cetero ordlne cursuura fieri potuit; neque arbitror singulos dles in perpetuura fixa

omnium.

cursuum genera habuisse,

et

cursus reportasse

victorias

quidem Olympladc
Fult porro

lucta

Ita

et

Pausan.

et

nihil licuerit
si

Ac de

esse,

et lul. Africano,

puerorum, his
Euseb.

et

iudicat in Corp. Inscript.

et

haec quidem 01. 37.

I.

pugilatus

introductls
dlctos

secunduni

allos

proprie

neque tamen Pindari aetate

dysvsiwv iam obtinuisse

Vol.

potulsse ista

cursu satis dictum.

simlliterque

primum
moneo pueros

nttlSag, alios dytvfiovg, adultlores;

hoc dlscrlmen naiScov

01. 41.

Obiter

pro teraporls

quis Politen uno die tres

contendat, non negabo

factum

virorura et puerorura

asclta teste Pausania

virorum

mutare

ut

Quare etiam

certatorum ratione.

Fasc.

II.

p.

335.

Boeckhius
lam,

ut ce-

tera persequar, probabile raihi est partem luctatorum et pugilum

primo

dle

certasse,

partem secundo, quura plerumque non pauci

essent certatores, tertio vero victores

cum

itpsSqoj, ant solos,

si

EXGURSUS

339

I.

Ac

q)BSog iion erat, sed par uuinerus ccrtantiuin.

rat,

Boeckli.

tf.

scpsdgog ade-

si

cum

deinceps victores antecedentium dierum certabant

paria

iiova

Explicatt. ad Pind. I'yth. VIII. p. 319.;

ex Tictoribns

jyv/xa

fuit

donec summus

Pausan.

VI, 10, 1:

rXavxos ErtrgtoCKETO vno rcov dvtaycovi^ofievcov xal

ngog tov Xfinofitvov f| avrwv tnv}irfviv,ccnayoosvfiv ivofii,

Ceterum saepius

|[T0.

coniponcbantur

6fj

l'j"9"a

soiis

Tale, credo, certamen

evadcret victor.

lioc;

non adcrat,

si

Iraditur aliqiiis

eodem

die

lucta et pugi-

Denique ad eandera normam quarto die puerorum

iatu vicisse.

luctatorum et pugilum ccrtaincn esse potuit, quinto

icpiSoov.

uno die

victorum

et

Ubi autem pauciores certatores aderant etiam omitti

potiiit lioc genus certamiiiis. > enio ad quin qu er tiuin.
,

Quinquertioncs Aulgo

iion

paucos fuisse inde suspicari

quod

licet,

novera liellanodicarum tres curulia certamina iuspicicbant, tres

Pausan. V,

quinquertiuin, trcs cetera

certamina,

autem iiiaxime

conipositos quinqucrtiones

verisiiuile

nioncs fuisse, ut quaterni saltu, cursu,

ad luctandum vero
Igitur

si V.

duo

unum

certarent,

post

alterum.

sedecim erant, commode hi per quatuor dies cer-

c.

taverint, qiiiiito

autem

dle victores

omnibus dicbus

existimo

iaculo

disco,

paria prodirent,

^eque tamen scinper

horum.

qiiinqiiertio

ccrtatum, sed,

pauciores

si

aderant, oniissum est iino alteroque die hoc certamen,

ducta pro eo,

si

poterat, luctatorum aut

ccrtarunt.

Talia cniin neccssario mutata sunt ab

Hellanodicis pro nuinero certantiiim

tum

fieri

posset,

et intro-

pugilum plura paria.

plures qiiam sedecim aderant, uno die duac

si fieri

Quemadmodum
quaterniones

Est

9, 5.

pcr quater-

iii

quoque genere, ut

aequaliter divisa habercntur

quan-

per singulos dies

Ceterum quum ex de-

certamina et spectatorum oblectamenta.

scriptione nostra quinqucrtium in fine diei post cetera certamina

spectatum

noli coutra nos afferre lociim

sit,

Pausan.

VI, 24, 1.,

ubi de gymnasio Eleorum loquens pergit: iigiaai Se (Hellanodicae)

itQiv fiiv

tov ^Xiov dvlexiiv, avfi^ulovzts dgofisas, fi(aovar]s Si

T^fiigas ini ro TtivTuQ^Xov, xat

non de ludis sermo, sed de

in

exercitiis ante ludos

hac quaestione ab omnibus observatum.

quinquertio certamintim

Hermanno
quertii

ordine

in Dissertatione

Lips. ann. 1822. et a

Nera. VII.

et

in

ttjs

ooa ^aQsu alXa ovo fiaQovaiv.

multa

Ibi

quod non video

Sed de ipsorum

in

nuper disputata sunt ab

de Sogenis Aeginetae victoria quin-

Boeckhio

Dissertatione

in notis criticis

de Crisi Pindarica,

ad Pind.

denique

Georgio Friderico Philip po in Commeutatione dePentathlo,

quae adeat lector. Tamen ut paucis meam sententiam aperiam,
22*

EXCURSUS

340
cnm Boeckhio

veruni haLeo luctam uUiraam fuisse in orJine,

Pausan.

oljstare puto

neque

I.

III,

fi,

9.,

quem locum Boeckliius

optime cxplicat. Idcm persjjicue docuit saltum primnm certaraen

milii videtur

unde liquet ra

lam

si

Xenophontem

Sed apud

fuisse.

hitandnm

7ta.Xr]v

praetermissa
sive quod

aXfin^ noScoKfirjv, dia-nov, aKovrci, dices

quod aegre concedam

SQOfiiKo:,.

certatum,

hoc ordine interdum

etiara

lcgitimum habeam eum, quem Simonides

etsi

pancratio

Restat, ut de

ciores fuerunt, ac,

rem ahsolutam

fuit:

etiam vetcrum phires tradiderunt.

quidem non iraprobahilc videtur

Milii

duo vel

scqnentia

vcl comprehensa dgofiiKolg,

minora erant, sive quod hic tum ordo

dijj^nitate

aXiio!,6iGyiog, irAcov, S^ofiog, (]nem

die

ra

et nodoTntiriv esse

SXfia

ihi dicitur, quinqnertii essc,

tov nsvTa&Xov antecedentia certaraina esse.

Soofiiyia

hunc ordineni ponis:

proprie

non du-

Hist. Gr. VII, 4, 29.

quae

refert.

nonnisi unnni aut aliqnot paria aderant,

si

Pancratiastae plerumque pau-

dicam.

uno

crcdas, sin plnra, alio dic virtores, qui evase-

rant, inter se certarnnt ant

cum

fcptSow. Inde ahOI.145., ut

cum

Pausania L'uschius tradit, etiam pnerorum pancratium ascitum,

certaruntque pueri vel post viros iisdem diehus vel alio die viri

omnes,

alio

rerum ah

Ceterum mntatura esse ordinem legitimum

pueri

Ilcllanodicis intcrdnni ctiara certantiuni rogatu patet ex

Pausan. VI,

15,

3.

Qunm

dic

etiam pancratio certare cuperet

vicisset

eodemque

machus

pancratiasta

141.

01.

Caper Eleus lucta iam

,

Clito-

Hellanodicas, ut pancratium

et pugil adiit

vocarent, antequam ipse vulnera pugilatu acccpisset. Sic pancra-

tium eo die

ludorum

inter

fnit

dies

Inctani

Pausan.

VII, 23,

nunc hoc nunc

quare ne
a

me

illud

illud

pro

in

po.st

si

die

temporis

ccrtantium,

et

quis pancratium initio diei

pngilatuni collocatura censcat,

legitimum non crcdo hnnc ordinem, quuni Pausanias

allato

tcrtius

legitima descriptionc niutatum

ratione

quidem negaverim,

positum interdura

qui potuit

Omnino iam supra monui iterumque

5.

repeto necessario ah IlcIIanndicis

esse

Ac Caper eodem

tempore Strato Aegien-

nt alio

luctae ct pancratii victor exstitit,

sis,

pugilatum

et

esse ex nostra descriptione.

in

tamen

loco supra

de mntatione 01. 7T. facta loquens ordinem priscuni gene-

rum mutatum
iudicium

nullo verho signilicet,

ferent

Lucinni

quod

de descriptione nostra.

loco Tinion.

nccXrjv v.al Sqofiov

c.

tdneri cupio ah

Postremo

iis,

qui

etiam de

ut

50. dicain: vBviKrjKS Sl {Tifimv)

nv^ nal

fv 'OXvfinici fiios TififQag aal rhXfico aqfiaTi nai

cvvoagiSi ncoXiyiij, sunt hnec ineptae hlanditiac, quas sciens mentitur

Demea,

ut satis te ipse locus inspectus docchit.

EXCURSUS

II.

DE ASYNDETO APUD PINDARUM

Xmsjndeti usus freqiicntior

in epica;

in lyrica

poesi est et esse debet qiiam

epica oratio qunin lenior et tranquillior

flumcn aniat, lyrica

gravitatis

ac

niaximc

sit,

Quare

stiidio.sa.

continuuni

affectuum plcna et

aliruiitior cst ct audacior,

siibliiiiitatis

*)

qni

virtutes

eius cog-nosccre cnpit ctiani ad Asyndeti rationcm attcndere dcbet.

Ac Pindari

Boeckhius
igitiir

proptciea dccliiiare non potest qiiae-

interpres etiam

stionem passim difficilem

pluribiis

et inipcditani,

Jn

de

locis

quia

Hermannus

ea re dissentiunt.

et

Placuit

cxcmpla potiora Asyndcti ex bis carminibus colligere

et

ad

genera distincta revocare.

quum

Asyndeton
tentiae

indicetur,

non ofTcrat

particulas

hoc

ipsa

res

ct

quibus nexiis sen-

docere

pronuntlatio

debet.

Placet ubique ut non aliunde particnlis aptuin, propria quadain

vi, alacritate,

gravitatc, inajjniliccntia; sensu vcro aut

novam rem

cedentibus arctius cohaeret aut

Ac primum quidcm

cum

ante-

infcrt.

notissimus usus Asyndeti

est,

quum

res

universe vel indirecte aut obscurius indicata explicatur accuratius.

Tov

(iiv

fi,avTCtg

innovg.

xovqcttg,Ena9'ov

dya9c3v. ^con

a'i

I,

8K

ovS' dygdivTOii; iqydipav' cov smat.

01. II,

24:

irtiTcci

/mydXa, niv&og

/tfv iv 'Okvfiniotg

vvi&itqa Zi/iiXu ktX.

*)

01.

dydlXcov 9ebs iScoxiv dlcpoov t8 ^fQuofov 7itiqo7oiv x and-

5'

81 Xoyog ivd^govotg Kddfioio

initvii ^aqv KOiaaovcov nqog

uno^avoica

^oofico

^ioavvov xa-

Varia alia exempla eiusdem rei sunt

[Contra Dissenli praeccpta paucis disputat

Opuscc. VII. p. 15 sc(|q. SCH.]

G.

Oh

VI>

Hermannus

EXCURSUS

342
41. Pyth. I, 86. 94.

IV,

3.

II,

19.

II.

249. 278.

16fi.

IX,

68. 95.

Nem. III, 28. 31. V, 50. VII, 77. fin.

IX, 34. X, 4. Isthra. VII, 31. Fragm. Isthm. IV, 5 (V). In loco
Ol. IX, 104 seqq. iiunc hunc censeo nexnm esse: Ducunt enhii
XII, 13.

XI, 46.

118.

excellcntia ardua est,

viae ulterlus;

aliiie aliis

sunt igitur verha:

TidrcoQ explicatnr et alia ratio cst

V.

accedens, orditur per Asyndcton

Ut vides, nuntiatur dictum

indefinite

plenlus,

indirectc,

per partes.

v. 26.

y.lxi

viv

Satis de his.

v.rl.

deinde cxponitur,

indicatur breviter,

ohscurlus res, explicatur

deindc

Causa vero Asyndeti aperta.

adderes aut advcrsativam partlculam

raonstratis

ad ipsam raptus narratio-

deinde originibus et raoribus puellae,

nem

nomen natooPostquam enira

antecedens

84.

ihldcm

raptam pracmonuerat,

ab ApoIIine

Cyrenara

5.

Non

ainEtvai, opposita antecedentibus,

Gocpiac. (ilv

Deniquc Pyth. IX,

sed suhiecta.

inferiores gradus

liluc vero Ephai-raostus pervenit.

artiura facilius iissequaris.

apertius,

copulam

Si

iuxta poneres

aliud aut

opponeres; nunc autcra subiici debet posterior locus antecedenti

tanquam

Quare omlttendae sunt

pars.

Ubi vero videbuntur

in locls

istae separantes particulae.

qulbusdam

etlam parti-

allatis

coramode poni potuisse, non tamen omlssas eas iudicabis,

culae

rem cogitatam.

sed allter nunc

Secundo loco

cum
dno

tlhi

slmllis ratio

memoranda

cst,

cadcm

ubi

res

vi repetitur alils verhis. 01.111,17: zav nOTS "latqov

oy.Laqa.v

nayuv

KulXiatov d&lcov

novxu

Xoycp

evbiksv 'JficpiTgvcoviddag, (ivd/ia toSv OvXvfinia

8dfiov 'Tnsg^ogfcov nslaaig 'AnoXlcovog &sgd-

niaxd cpoovscov ^iog atzsl nccvdoncp

TS cpvTsv/J-a ^vvov

idem, quae

cst hls dlci

dkasi

dt&Qconois arscpuvov t dgsrdv.

in

fine prioris loci

sunt,

cmaqov

Manlfestum

ab hls initium

capiente secundo, atque etiam ccteris inverso ordlne positis. Causa

vero repetitlonls

vertitur summa fahulae in eo , annon vi, translatum oleastrura Olyrapiam

promptu;

in

nuentlbus Hjperborels,

praemiura vlrtutura.

Adde Pyth.

fisyag iv fisydXoig saaofiaf

III,

107:

detn^aco kut' i/idv 9sgansvo}v /laxavdv.

52:

i/iol 8'

01. IX, 40:

aav

;i;tt)ols

anoqa
/if)

tum

Homerus
ilnsg

sv

Ofiingolg,

cpqaaiv 8ai/iov'

Alia exeuipla sunt 01.

1,

yciOTqi/iaqyov /laxdgcov tiv' sinslv. dcpiaTa/iai.

vvv XaXdySL td TOiavt'' sa noXs/iov /idxuv zs ndPyth. X, 21; /irj cpd^ovsgalg sk &scov /isza-

dO^avdtcov.

zgoniaig ininvgaaisv. &sog

alias

a/.iiKgog

zov a/xcpsnovt' alsl

in

si'q

dnr]/icov xsag.

Aptissima rcs quura

prcclbus votlsque intcntis ct iu affectu,

dixitll. 1,106: /i,diTi nayicov,

alsL tql

tu

ov nconoTS

xajt' iatl cpiXa (pqsai

/lot,

/lavTSvsa&at.

vcluti

iam

ro Kgi^yvov

EXCURSUS
enume rat

Tertlo loco

nem

343

II.

affero,

Pindarura pauca tantum exerapla sunt. Pyth.

Kem.

Ofiivgolg, (ifycfg tv fifynXoig boaofjai.

&fd}v ytvogsi

Potest etiam

oppositionis ratio

VI.

init.

fi'

dvSQaiv,^tv

muic autcm non opponuntur

inferttir;

haec membra, sed iuxta alterum ponitnr alterum.

hoc genus nunc graTitatera

apud

107: efiiKqog iv

dvSQtov, ff Sl &fd)v ytvog dici,

filv

cuius tamcn
III,

p. 197.

minc

et dignitatem, ut in locis allatis,

Pla-

ardorcni et afiectum, tpiod tiunilento exemplo illustratur e

tonis Symposio

sibi

Habet vero

D, ubi Agatbo pocta

in fine orationis

suae crescente fervore laudis permulta praedicat de Amore dovvStxcog: iv ioqraig, iv xooolg

Kui ocoTi^q ceqiOTog.

nls cursus alienus;
utitur, ut

TtaquOTocrrig tb

Pindaricis cpinicils talis inritatior oratio-

sed bic

magna

ciun vi et g^ravitate Asyndeto

nunc censeo, etiam Pyth.

II,

40 scqq. dcscribens Ixlonis

poenas: tov 6i TSrqdKvafiov STiqa^F SiCfiov fov ols&qov oy

dq^VKTOiGi yvionsSaig ittocov

iv 6'

tuv nolvxoivov dvSi^ar' dyytXiav.

dvtv

ol

sus:

Sed rotam infelicem lucratus

XaqiTcovTiiitv yovov vntqrpialov, fiova xal fiovov ktX. Sen-

praeclara

cnm

vi.

Accedo ad aliud ji^enus.

rum, ut altcr

est,

mon.strosus ei filius natus

Miiius rectc in Coiiiincntario Asyndeton cxplicui.

Ubi bic

est

nexus locorum duo-

causam etrationcm contineat,

sequutionem,

altercoii-

alter protasis, alter apodosis sententiae alicuius

sit, oniissis particulis fTtn,

intiSi],

ydq

duo novi modi Asyndeti

adhibendi existunt usitatissimi, prout protasis aut apodosis pri-

Ponamus primum

mura locum occupat.

legi sententiam

habcs; vides
testes, ut

Multoruin

etiam

dici posse

habetur Pyth.

rvqtg dficpOTiqoig nioroi.

tum

in

aliis

rcbus tum

sententiis se vel

noqotov.

01. III. fin.

fiiv Sioi^oa.

sic:

illud.

Miiltorum rex

es, miiltos

habes

88: noXXc5v TOfiiag iooi- noXXol fidq-

Atque hoc genus valde amat Pindarus,

eo

in hortatione

t6 noqooa

Nem.

Fac hanc

rex sis, multos dictorum tcstcs

01.

I,

utens

113: in

iOxuTOv -noqvcpovTat ^aoiXtvei.

t6

ov

I,

alium hortatur.

fitydXoL'

S'

quum

S' teri oocpoTg

ubi

praemissis

dXXoiat
firi-iiiri

aXXot

d'

ndnTaivs

d^aTOV ndaocpoig'

IV, (i9: FaStiqcov t6 nqog ^ocpov ov

ntqa-

dnorqtns avTig Evgconav norl xiqaov tvrta vaog. Eodem

pertinet ibid. v. 85., ubi vide Commentarium. Porro adde Nem. V,

Tov

14. Isthm. II, 12., ubi vide explicationem, et Istbm. VI, 39.

terea confer Isthm.

igitur possim,

II,

Prae-

35: fiaxqd SiGHrjoatg dxovTiooaifit, utinam

Pyth. IV, 276. T-la^t, suscipe igltur, Isthm.

tt^ov, cede igitur,

\em. VII,

75.

sa

fit,

sine

me

igitur,

I,

6.

IX, 50:

iyyiiovdTco zig ftiv, misceto igitur statim aliquis, Pyth. III, 61.

fifj

EXCURSUS

344
a7tiv8,

alacrior vero et nervosior oratio

ilixi,

Pytli. IV,

147

ctiaui 01. II,

ov Tiqinsi vwv, et Pytli.

Nem. X,

T5.

Xitv

X9^

cures,

s.

tum nexum

sis

ct

esse

abruptum

dixi,
sic

liis

01.

5o

I,

01. III. fin.

iTtivsi/tcti

t'

jNcm. V, 20: fiaKgcc

X,
li>.

sententiarum cer-

lioc.

ov

I,

axfoSfiK

Sia^co'

fiiv

MoiOav dno

nsivog

dia

tc^cov

dxQrorriQiov Ali8og,

ms-

x<xfi-0!inSTScov ?.6ycov

avTO&sv dXfiaO^ vnoav.dnTOi

Idem nexus

75. X, 78. Isthm.

est 01. I, 10(5.

Tig'

86.

Obiter adde 01. XII,

IV, 52.

5.

II,

76. III, 1(!5. X, 26. Ncra. V,

11,

certc quidcm, qnum

Pyth. V, 53., ubi ys est

quura

c^t,

Atque eliam hoc

dcploTtxfion'

clgtov ovtol

Srj

Pyth.

XIII, 18.

16.

de

est. Satis

Asyndeton pcr yag explicandura

yovuTcov ilacpqov ogfidv.

16. VII,

locis

rationem antecedentium contineat.

01. IX, 12: dlXci vvv inaTcr^oXcov

VIII, 72.

manu

ctiam ta~

te

ubi apodosis pr aemi tt atur, prota-

qosvTCC 8' TsL ylvnvv rivd^covdd

5.

omnibus

oratione tantum

in

TS cpoiviyioaTfqoTiciv csjxvov

fXfo

cefifptiio-

leni

de logira ratlone nicmbroruni dubitari

ut

Atcjue ita patet in

genus frequens apud Pindarum.

iqjdxpscei.

zs aoi rifiU

Ubique enim Pindarus adraonitionem, ubi ea

Xiloyx^v &aniva y.axayo^o?.

Lr]V.

nnidv

x^Q'^ Tzqog^uXlovTu r^cofiav tXmog

medicus aptissimus, age praesta

del)es.

sequatur;

causani

Postrcmo huius generis

dixinius.

taal 8' laxriq ini-KKiQOTUzoc,

Altcram rationem
sis

pertinet Iiuc

mcdicus aptissinius, moneo igitur, ut

es

quum

possit.

Sed

Etiain de

Commentario

opus, ex laude ducit,

non

107.

igitnr, ubi

in

lem, qualem

III,

non recte daninare videtur Asyndeton.

ixalattav

h. e.

per Asyiideton.

canamus

est Pytli. IV, 270:

qpaog'

fit

TiQinfi, decet igitur canere,

4(.

Hermannus

quem
Addo

omiiibus logicus uexus est,

in qiiibus

igitur;

iioli

II.

inter alia ar-

gumcnta uniun afleratur gravius. Scd non oraitterc dcbeo magnificum locum Pyth. J, 75 scqq. de victoria ad Ilimcram. Post
opinor, et
laudatam Ilieronis ad Cunias victoriam, ad causam
,

principium

Nam

ad Hiraerara,

Medi

ut

harum rcrum

malim.

fracti sunt

Postremo

coniuncta sunt.

TOV

quac maxime Pindarica

assurgit,

Dinoraenis

ait,

filii

sic

primum ad Salamincm
aff^ero

Pyth.

I,

seqq.

l'latacas.

fisya

roi

cpiqsrai

ndq

loquerc vere;

habetur ut a

te

multi testes.

nam

si

ci^sv.

nrjSakiw

<Jro:-

tl no;i

cplav-

si'

noXXdiv TUfiiag

Ilocest: Cubcrna iuste

vel levissima res tibi excidit,

profectum

quum

Isthm. IV, 14:

firj

enira

Sic nimc

ubi plura Asyndeta

vcofia 8iv.c(iio

iaai' noXXol fiaQzvQsg dficpoTiQOLg niaToi.

tibi

atpivdtl dt nQog uHfiovi xdXnsvs yXdjacav.

Qov noQai9v6aii

et

et

exempla nonnulla
8()

ratio.

fregerunt hos populos,

multorum rex

raagnum
sis

fidtsvs Zsvg ysvia&ai'

sunt

ndvt

EXCURSUS
Hoc

est

Quuni omnia habeas,

noli lupiter iieri

Fragm. Ditliyramb.

decent homines.

^i69sv ri

[rov] KiaaoSitav &s6p.

naTSqaiv (isXniftfv yvvatnmv ts KaSfistav

i(i.o-

'Ev 'Aqyfici Nsfiia fidvTiv ov XavQ^dvsi cpoivtjiog sgvog

htX.

yovov vnaTatv
Xov.

ijtl

humana enim

7 seqq.

III. v.

Gvv dyXad lSstb noqsv&ivT doida

fis

&vaTcc Q'vaTOiat ngintt.

ei os TovTcov (ioIq' icpiKOiTO naXalv.

IjjEtff,

SI5

II.

(isv

Hic primura verba: nogsvd-ivTa Gvv doiSu ini [rov] HiaGoSiiav

quum

^sov, explicat disertius, deinde

75 seqq

Vll,

genus

iVem.

generis sunt h)ci

XI, 31. XII, 22.

fine locorura positum,

primum sunt 01. IV, 17.

quibus locis hoc inest:

VII, 61.,

18.

I,

non mentior

dixi,

in

Taiia exempla

graviter finitur.

VI, 19,

Adde Nera. IX,

et obtrccto.

eodcm

aiii

multi loci,

dgiQfiov nsqinicptvysv

Tig

dv (pgdaat SvvaiTO

dvSgcjv fiiTU svaisv,

tentiae

Adde Nera.

I,

hae: Pyth. II, 49.

iudicium suura subII. fin.

ndg

Nera. VII, 48: Tgia snecc

poena:

narrata Ixionis

mtX.

Sog

&e6g dnav

otag

sic

slftsv ai'aag.

tantura partium fine

v.txs Y,ai

magis lyricura quam

sensus

cfTari

quibus

dixit, invito

vitam revocare tentaverat:

Saiftovoov fiaaTSviftsv
,

Nihil

Pyth. III, 59., postquani de Aesculapio

in

fisv

Imprimis vero raagnificae sen-

36.

coramotura gravitate rerura dictarura

love qui aliqueni

snsl

insiTa Xaoaf^r'g, Nera. IX, 45: ^gtco

&aXaaaaiov nagafisi^ftat SsXcplva

plenus.

SHtlvoq oaa jjaQjuar' dXXoig 'i&r}-

snl iXniSsaat Tinfiag dvvsTai, &tvg 6 xal ntsgosvT' alsTov

sis

Pyth.

Pyth. V, 88. de Batto: ftd^ag

fjgcog S'

Xaxcov ngog Satftovcov Q-nvftaaTOv ol^ov.

SiagKiasi ktX.

dixi, vera

Porro huius

ubi alio gravi

laudans, admirans, rcprehendens, admonens. 01.

ipdfLixog

KSv

33.

ubi repetitur in fine quod prius dictum

Pertinent

dicto anteccdentia coniplectitur aut absolvit,

iicit

Nem.

est locus

ubi pulcherrinic conc^csta sunt Asyndeta.

Pergo ad aliud

quum

Diony-

ibi sciverit instare

autem eximiae lyricae exeraplum

Alacritatis

sia.

IVemea se huc profectum

quomodo

dixerit, etiam illud cxplicat,

&vaTaig cpgaaiv

Adde Nem.

tales

xg^ ra iotnoTa
yvovTu t6 ndq no-

IV, 30.

Sed non

in

maiorum

dico sententias saepius reperiri

pos-

sunt etiara in media oratione idoneis locis subiici, ut Pjth. IX,

87. et Pjth. II, 83.

eximie:

ov

ol ftSTixto

ubi de caluraniatore callido loquutus pergit

Eadera

Qgdatog.

cturis iocorura sententlae positae, quae,

tium rerum

sint,

videantur, ut 01.

siraul tanien antecedcntiura

II, 53. VI, 73.

Dixi supra Asyndeton

cohaerere aut

ratio

quum

aut

ubicunque

in

iun-

principiura sequen-

contemplatione nata

XIII, 82.

cum

maxime sensu
inferre; de illo

antecedentibus

novam rem nuntiare vel

23

EXCURSUS

346

H.

Tidlmus; restat, ut de altero genere exponamus. Est igitur in

scquentibus prima Asyndeti causa diversitas rerum maior minorve

rim postu-

accedit quod, ubi gravior locus no\-us sequitur, etiam

lat

Primura

raaiorem principium.

Asyndeti usus

est,

qmim abrumpitur

niatur, veluti vides 01.

11,

Nera.

4. 51.

(xyxcovog^cd^nia ^iXrj

fioi vrt

01. IX, 80. Pjth.

81. IV, 247.

I,

Isthra. IV, 46.,

V, 14. VII, 50. VIII, 19. X, 19.

IX, 35. Pyth. X,

subito oratio, ut ad alia \e-

80; noXXd

Adde

SvSov ivTi cpaghQag.

res sequutura aut ipsa statim ponitur

est,

sivc praeparata

86^av

01. V'I, 82:

ixco riv

tibus, et

Isthm.

Afferamus exem-

Nem.

Si-

Adde prae-

VII, 70.

ubi nuntiatio habetur praeparata anteceden-

Pyth. V, 101.

vide porro Xera. V, 48. VI, 27. 47. 66.

Exiraie vero frequcntantur in hoc

19. IV, 54. V, 58.

III,

atque ubi car-

snl ylcaaea dxovag Xiyv^ag.

miles loci 01. VII, 20. Pyth. X, 64.

terea 01. XIII, 11.,

maiore pausa pronuntiationis opus, antequam

transeas, ubi loci eiusdem nova pars, minore.

pla.

tales

locis repente

aliis

Bimul proxime antecedentibus sive non praeparata

minis nova pars

Nem.

viyidius 01.

et

Neque taraen seraper

III, 2(.

formulae locum habent aut habere possunt;

nuntiatur

hoc genere

igitur frequens in

genere alloquutiones precationesque deorum , ut 01. V, 17. \

103.

VII, 92.

XIII, 24. 114.

Pyth.

I,

29.

X,29., atque etiam vota sine alloquutione

Shcog, ut 01.
Isthm.
tatis

I,

64.

I,

115.

IV,

12.

VII. fin.

Etiam ubi copulatio

58.
sic

71.

I,

27.

ponuntur fere devv-

Pyth. V, 116. XI, 50.

poterat

fieri

Nem. IX,

commode, gravi-

causa talia Asyndeton asciscunt passlm.

Sed haec apcrta pleraque; dicendura vero de subtilioribus

Sic quum plures hortationes
in hoc genere raodis.
diversae se excipiunt, Asyndeton videas, sicubi diversitas rcrum

quibusdam
postulat.

Pyth.

I,

86 seqq. primum ad iustitiam

deinde ad liberalitatcra hortatur.

Quum

et

veritatem,

autera Hiero aulicorum

adulatorura artibus saepe a recta via averteretur, tertio loco v. 92.

etiam de hac re monet, quae,

quum ad

antecedentes duos locos

eodem cum iis ordine logico poni,

Pyth. II, 70. primum rogat, ut car-

pariter pertineat, non poterat

sed Asyndeton postulabat.

men benigne

rccipiat,

deinde v. 72. ad aliam diversam admoni-

tionem gravissiraam pergit de aulicorum fraudibus.

Dithyramb.

III.

primum vocantur

dii,

ut benigne

Fragment.
aspiciant

et

adiuvent chorura: "18 it iv X^QO'", 'OXvfinioi, %ni rs ^Xvrav nffinsrB

X^gtv, &Boi, tum de honoribus loquitur, quos contra ferre debent, ioSszav Xdxsrs arscpuvcov rciv r
vides non

potuisse per

iagiSgsnrcov Xotav,

noyam copulam

rs

subiici.

quae

Sed gravior

EXCURSUS

84t

II.

alia quaestio est de omissione particulac Si in oppositione.

TavysTOio

/ilv

Viara

Frag^ment. Hyporchem. III:

monstret locus puicherrimus

Adkaivav inl

nvva

&t]qoi

'Ano

Tf(pfiv nvKivcoTaToir

fQnfTOV SHvqiai 8' ig ufifX^iv yXayovg atyfg f lojjaJraTat onXa

d' dn "jQyfog' ugfia Qq^alov dXX' dno Tug dyXaoxdonov ^Jinf

kiag .oxrjfiu SaiSdXfov fMUTivfiv.

[Coricctura apposui.]

hic post dgfia particulara Si oraisit'^

culae praestantiam

postquam

Quo

iure

rhedae Si-

Illustrarc vult

igitur alia dissimiliora comparavit,

ad ultimara comparationem accedens, quae proxime scopura tangit et ad ipsara rera transitura parat, pulcre abrumpit orationem

novam partem loci ponit.

Non potest omitti,

et quasi

omittcre iiceat.

Discimus hinc, quomodo Si

credo, 01. XI, 71., ubi, quura

poeta cnumeret primos victores Olympiae, qui cursu

lucta, pu-

gilatu, curru, dcnique iaculi discique iactu vicerint, idonea causa

nulla

est,

quare ultimum genus a ceteris Asyndcto scparetur. Alius

Argonautarum postrerao de

locus est Pjth. IV, 179., ubi in recensu

Pangaei accolis Boreadis

dicitur.

Boeckliius

post Taxiag dele-

atque ego in Commcntario propter gradatio-

vit S', ut in fine versus,

admissum

nera quandara sentcntiae Asyndeton dixi

vidcri.

Tamen

nunc dubito defensionera sufficere; Asyndeton incommode finem

loci separat

ab antecedentibus.

et divellit

credo 01. VI, 74: Tfxftalqfi

XRrjfi

SKaGtov,

Nec

q^&ovfovTmv , quia sccunda pars loci

fiarai

tecedenti, ut non posse separari videatur.

ipsorum

Probant,

primum

lamidis tributa ab Apolline loquutus

sanfTO.

nostra

quidcra

cum

addit:

ct

dfi

Scholiis iungit:

i^ ov

no-

sanfTO,

sed

autera Si omisit?

scd voluit ea simul

conspicuum.

lamidarum

et

Agesias

Olympia

in

optat in fine.

noXvnXftrov

oJl^os

nihil nisi
et

V'

f<'ifro,

clausula

et

in illo

Cur
non

horum

principium esse sequen-

Nara praeter virtutes Pindarus etiam

Agesiae

illustrera inter cives

ut

initiura

Igitur duo sunt cola.

Quia, credo, verba:

adiuncta voluit antecedentibus,

essent,

dfi

non Pindarica propter verba

xa&' "EXXavag, nunc male intcrposita.

noXv-

oX^og

XvxXfiTOv yia&' "EXXavag yivog 'lafiiSdv cXog

est

f| ov

tum pergit:

yivog 'lafiiSdv

Hermannus

ieiuna oratio

tiura

ait,

aliis oritur invi-

iudicem. Sed alia res est 01. VI, 72. Ibi de vaticinandi arte

KXfiTOV nad'' "EXXavag

sic

dXXwv xg-

apposita est an-

Similis causa, quare 01. IX, 103. particulam restituen-

dentibus.

dam

ita

simus ; obtrectatio vero ab

facta, quales

omitti posse Si

ficofiog ix S'

oA/?ov

carmine laudat; cum hoc certavit

nunc splendida epinicia celebrat, cum hoc

Syracusanos locum occupat; hic ut maneat,

Harum

igitur

omnium rerum

in principio recte et

EXCURSUS

S18

II.

Opulentia simul sequuta; cultores enim

Tirtutum illustrem in locum veniunt. Nimirum probat res quemque. Ultima sententia ad ludicras res transitum
graviter dlxit :

Sic

parat.

igitur

hic quidem

ponit quidem lyrica oratio ds

rerum necessario

postulat,

Ss non

et

desideramus.

nequc unquam haec parttcula omissa,

ubi necessaria esset; sed multo minus tamen ea utitur

oratio,

alias alios

modos praeferens, ubi

omnia aliundc nexa sunt, Tivida

lyrica yero poesis nulla esset

vim

vis singularura

nisi

quam prosa

iicri potcst.

]\am nbi

rerum minuitur

etiam in singulis locis ubique

alacritatcm sensuum deprebenderes ipsi propriam.

et

licet Pindarum in continuatione

nomen demonstrativum davvSETCos cuna

enim

vum

adhibere,

ferre

narrationis

Hoc

Observare

ctiam propter ea dico, qune ultimo loco suliiiciam.

persaepe pro-

vi ponere, ubi vel relati-

vel ovv addere, vel mutata constructione Se in-

modo arctius nectere enuntiationes pnterat, si voDico illos maxime Pindaricos transitus per tcj /utv, rov

vel alio

luisset.

fisv, Tol fiiv, Tolai fifv,

TO&i,

tovtcov

Kiivoig, alios;

75. VI, 44. VII, 32. 49. XIII, 61. Pyth. IV,

Sic V.

c.

leraus).

tlas,

Omnino

ponere debet, ubi logica ratio

ex

fitv

6 XgvaoHOfiag

flns.

01.

I,

fff

&e6v iX&cov (TlepodSvTOv vacov tiIoov

vulgari ratione etiam

nXoov avTca

cf.

120. Isthm.V,75.

ivcoSiog f|

01. VII, 31 seq.: fiavTvaciTO S'

Tco

lifi.

sic

dici

Sed suavius alterum.

ubique alacritate, vigore maiore,

quum

potcrat:

Sh vacov

Placet demonstrativum
aliae iuncturae

atque

etiam relativi frequentior usus prosae orationi magis convcniant.

INDEX NOTULARUM.
Aya

et

axra

dSnv O.

I.

II, 42.

dj P. IX, 87.
dfvaog et aivvaos P. VI,

4.

a/jjros P. IV, 4.
aiTCS O. III, 17.

d^afiavrniaQfiav Fr.

inc. 76.

accusativi plur. deci. sec. in oi

et (b7 O. I, 53.
dXinXav.T.og et uUnXccyntoqsvaam.
P. IV, 14.

'AXy.at6aq O. VI, fi8.

'AXmixuvu P. IV, 112.
ailil ct a.fiu confusa O. I, 104.
dfiivoaod^ai P. I, 45.
dfifvanTci^g P. X, (2.
'/ffnpidoTjog O. VI, 13. Addend.
dficpiQVTa I. I, 8.
dv circuinncx. O. VI, 25.

dva^la N.

VIII, 10.

doiSolg bisyiiahum N. XI, 18.

dnBigaTog O. VI, 53.
dnotiiiu et ^noixia O. I, 24.
Apnllo Galaxius Fragm. inc.

aoa 0.

dQxata

VIII,

arjfiaaiu
10. 23. X, 62.

N.

4fi.

I,

44.

III,

'AaKXaniog et 'AanXrjnios P. HI,

6. N. III, 53.
dTugfiVHTog P. IV, 84.
argfjjfta O. XI, 13.
dvura P. II, 28.
vdao^S-at mcd. O, II, 92.
avTig O. I, 66.
^aaiXiu et ^aaiXr} N. I, 39.
ps0qayfiivog et ^f/SgiyjUfvos O.
VI, 55. I
oi;5i'5at,

IV, 51.

gens Aeginetica, N. VI,

35.
et SumSov N. VII, 83.
rjao;i;os O. XIII, 81.

ydnfSov

VII, 1.

Jsiviog

et
\III, 16.

siinm.

genitivi

N.

SivfxaTU et Sivtuxu O. I, 50.

SiSoi N. V. 50.
SiSvfivog O. III, 35.
Sivfia&ai varu rqioSov P. XI, 38.
Soqii. et SovQiL I. IV, 42.
Siig^Qig O. VI, 19.
SvgcpQovu O. II, 52.
lyxara^ciivfiv N. I, 38.
flnov et ftreoj' iinpcrat. 0. VI,
92.

dvflQoSciuav et dvdQoddfiuvTU N.
IX, Ifi. Fr. inc. 44.
dvofiai O. VIII, 8.

dgiu et

non iyvcov, P.
IX, 79. I. II, 23.
yXdyog Ilyporch. III, 3.
^aiSaXog, \ ulcanus, N. IV, 59.
Saifiovict O. IX, 110.
Sd^QT] Scol. I, 2,
Dat. plur. tert. decl. in sai. P.
yiyvcoavico. lyvov,

III, 1.

l:XlVVCO

N. V, 1.

iv

traicctura O, VI. 53. fv Se

O. II. 56.
i6Xii. P. IV, 233.
ijif^Tfv I'. IV, 211.
'EnidXT-qg et 'ErpidXrrjg P. IV, 89.
inoixia et clnotxiu O. I, 24.
eqt~fiog N. X, 42.
tQriaaa9ai N. IX, 23.
'Eotrvs 0. II, 41.
SQinfVTt. et
'9j;Ojusvo'c

IqinovTi O.
O, XIV, 4.

II,

43.

O. I, 99.
kanofifvog I. IV, 36.

fffAos

hzoifiog et srotfiog 0. II, 76.

lQjcqpo'gos,

non

acoffqc)o'os,

I.

III,

42.
^cv^ffft

":;rjro

Solis

Hyporch.

IV, 6.

N. VII, 83.
O. V, 16.
9afiu i. q. dfia O. VII, 12.
^ftv^aros 0. I. 28.
&iaaav, fornia inaudita, O. I, 64.
^iyBiv P, VIII, 24.
TJfifQog et afisqog
t/v

INDEX NOTULARUM.

350
9o6g Fr.

inc. 34.

Z dativi elisuin

nsTtif^cov

O. VIII, 48. IX,

111.
T^siv O. IV, 9.
'IXtvg O. IX, 111.
25. P. IV, 36.
i'v et i'v O. III,
N. X, 15.
incertus poeta epicus Fr. inc. 34.

"Iqaaa P. IX, 10(>.

i^a P. IV, 5, N. 1, 39. Adde
Meinek. Del. Anthol. p. 144.
xafidg N. VI, 5(i.
xi traiectum O. VII, 26.
Kdi^to?
u I. IV, 42.
Callimachus. Addend. O. IX, 15.
Kulo?, Kulog P. II, 72.
Kafiaqiva O. V, 4.
KdfJ-iqog O. VII, 73.
Kaaavdqu P. XI, 20.
Kar' UHaiqov P. X, 4.
KUtcoKdqa Fr. inc. 31.
Kvtaa, Kviadfig I. IH, 84.
Koqivd^og dcpvsiog Scol. I, 1.
KQarriq et KgrjTijq O. VI, 91.
N. IX, 49.
Kqr]ni8' doiSuv Fr. inc 93.
KvKVFia (idiu et simm. O. IX,

15. Addend.
KvXlacig, non HvXlaauc,^. VIII, 23.
Xuiu vei Aaa pro A,f /a O. XI, 44.

kfovToSdfiav Dith. XT.

Lucianus pro Imagg. XIX.
XI.
fiTJla, non /xdXa, O. I, 12.
liiv et viv O. IX, 75.
viKy N. V, 5.
r/i' et fiLv O. IX, 75.

I,

74.

rum genitivo N.IX, 7.

jidqparog O, Vlll, 16.
nqcSqu P. IV, 22.
77v>di I. VI, 51.
IJv&divdSs O. VI, 37.
Quintus Smyrnaeus XI, 57. Fr.
inc. 34.
'Peag noqog N. IX, 41.
2vqdxoaaui et UvquHOGai O. VI,
nqdgcpoqog

6. Addcnd.
Tu pro ri O.

I, 82.
rdfivsiv O. XII, 6.
TTjXfcpavTog et TJjXicpuTog Prosod.

1,4.

rondv O.

II, 85.

ToaauL

q.

rvjjfrv P. III, 27.

VII, 40.
TQCCXSIV P. VIII, 32.
TQCota, Tqcoia&sv, TqcoavSs O.
i.

I.

81.

(piXico,

V,

(piXrjaca,

103. Addend.

'j(^nX-ntvTSog

Uaqvuaog

;j;nrAxnfJff|UQ;v

qpcov/jcai;

JJuqvaaaog O. IX,

43.
jrarQcoooj'
'

correpta penult. N. IX,

14.
nsXsfit^ofiai
VIII, 29.

et

7ioXf(ii'^ofiat

N.

jrfvrTjxorraxfqoaAAos Scol. VII.

nsnaqslv et TrETcoQerv P. II, 57.

qptAuffoo,

N.

1.

I.

III, 2.

cpcovxvra et cpcavivvTa O.

ofi^qifiog O. IV, 7.
OQoyvia P. IV. 228.
et

non

44.

^iXvQlSng V. III,
^oivi^ P. I, 72.
qiqaalv 0. VII, 24

111,10.

IV^,

novg. ndg noSi et nag noai O.

II,

voaTSco, voaTijaco N. VI, 56.

'Oaqiav N. II, 12.

oTs pro ovc P.

N. VII, 36.

HnTfiSdv et IJoTiddv O. XIII,

5. Addend.

vyisvTu O. V\ 23.
ojidg casus obliqui O. IX, 69.

vsiaofiai O.

viaofiai,

viaaofxrtL,

III, 90.
38. P. III,
Dial. Dor.

I.

\ I,

p. 357.
nsqiSc^iog Fr. inc. 23.
nFQoSog N. XI, 40.
niofini prae.sens O. VI, 86.
noXvfi7jko< O. I, 12.
novdaai et novijaai P. IV, 236.

Tqdcpsiv
Ditli.

III, 27.

Adde Ahrcnt.

52.

'lAta^T?? et

P.

nsQ pro nsqi O.

et qprofofcas

N.

I,

II,

85.

N. X, 76.

16.

et xo^XTioSduavTOC I.

V, 70
XnXyondQc^og N. VII, 71.
XfqaSog V. VI, 12.
XQvodayo 'Ooq^fileThrenor. X,10.
c6 ante vocativum P. IV, 250.
'Slaqicov N. 11,12. Dithyr.
CDTS

O. XI, 86.

II.

ADDENDA ET CORRIGENDA.
Olymp.

I,

Libri meliores

5.

/tiJjxfV

dsXlov,

quod expendit Ahrens

Dial. Dor. p. 40.

Olymp.
Olymp.

I,

Furmam

12.

noXvfidXcp exagitat idem p. 153.

scriptiira y.ay(.ayaog quosdam grammaticos, qui accusativum esse non sentirent, ad pravam scripturam
Sic Pal. C.
duxit: axfgdstav XiXoyitv ^a/iivd xaxayogog.
I,

53.

Anticjua

cum glossa xaxo: Xfycov. Eodem fertur unus ex Scholiastis

Quanquam is
ol xaxijyoot ovSlv XfXoyxaoiv tj ditfqSfiav.
fortasse ad expediendam vulg.-^tam adhibuit anastrophen, quam
quum alias tum ad Nem. IX, 48. comminiscuntur veteres
magistri.
Olymp. I, 64. Consoltus de h. 1. Ahrens meus haec fere reposuit
Kriaefv tuum non satisfacit: quod tralaticium mendum
:

Ego ex glossa Hesychii s&jjGaV tnolrjoav

Nam si quis conferat alteram glossam ijconiiciu S^i^cav.
Gai' &gs'ipai et Alcmauicum illud ydXa '9'fi(Ja, quod descendit a verbo 9rjvai ut dtloa ab drjfii, h. e. ydXa TQfq)Ovaa
facile iuteiligat, rarius vcrbum '9'^i'at non solum lactandi
signihcatum habuisse, sed eliam utiiverse TQStpsiv verbi potearguisti, laudo.

&

usitatum fuisse.
Igitur acpO^trov 'i9QS^av verba sonaGlossa Hesj'chii ex hoc similive loco sumpta fuerit.
Olymp. r, 62. De zd pro ti scilicet posito videndus Ahrens I. c.
p. 277.
Olymp. H, 29. corr. 11, 27.
Olymp. II, 76. in nota pro yrjg lege yag.
OJymp. H, 93. Ahrens p. 178. t6 ndv j)robat qunm et Doris et
Aeolis ndv corripuisse dicatur, ut vel nog pro eo q. e. novs
state

bunt.

sibi indulserunt.

Olymp. IV,
6 Q de i.
Olymp. VI,

Heyniana diversitate scrlbe

26.

in

6.

De forma Zvqdnoaaat

vioig iv av~

accurate Ahrens p. 99 seq.

exponit.

Olymp. VI,

13.

Rationem

formae

'j^ficpidgrjos

non

explicavit

Ut ex BgtdgT]g puUulaverunt
Igitur ipse faciam.
amicus.
Bo(ao7jos et Bqtdgscog, sic ex '/jfiq^tdgrig et 'JfKptdgqog et
Herodiatius Et. M. p. 175, 29: Td TOiavTa tcuv
'jificp^dgsoag.
ovotidTCov nagd tijs "Agrjg cvynstTuf ysyovtv ovv vLai to
Idem Et. M.
flva nagoivvfiov 'Acpagsvg.
'Atpdgrig ovtcog.
Bgidgrjo- olov Bgidgrjo Koga (Bergkius
p. 213, 23:
Ibyci esse perspesit fr. 40.)- sart Bgtdgrjog tJ svd-fla cag fiovijgfg' 7] yfviHT] Bgtagrjov, xal fTTaiix) ysviKri Bgtdgo^o
Confer Meinel^ii Anall. Alex. p. 279.
xai cvyxonfi Bgidgrjo.
Igitur 17, quod ab origioe formae adhaesit, vulgo non iam senSed illa forma retiebatur, unde 'Aficptdgaog in usum venit.
stituenda Stesichoro est.
Ab 'Aficpidgrjs Nera. IX, 24. est
'A(tcpid7].

Olymp.

VII, 29. Bergkii scriptura enTavsv Tigvvd-i ia octo codicibus exstat apud Boeckhium Nott. Critt, Pytli. III, 74., ubi

Bergkius idem a libris descivit.

Yll, 60.
nvtocciGau ex quatuor codd. afifertur. Unde
corri^e quae ad Istlim. IH, 84. (non 80.} dixi.
Olymp. VII, 87.- R.. Ra u cliens te i n i us Prolegg. Piiul. p. 28.
verba ita distingueiida censet: Alyiva rs vtxoifO'' t^daig iv
MsyQgoialv z ovx itsgov ki&lvu tpcicpos l;i;ft Xoyov, ut Diagoras Megaris quoque sexies vicerit.
Olymp. IX, 6. Rauchensteinius I. c. ex librorum vestigiis hanc
loci scripturam commendat: &uXlfi d' dgBralaiv AlbI KaGtaXia nuQu 'Altpsov rs g^s&gov. Non placet.
Olymp. IX, 15. Quod iu nota cum Kvavstu forraa conferebam
IJokvSsvKSta x^''g Callimachium est, ut opiuor. Grammaticus
Crameri Ann. Oxx. IV. p. 329, 5: Tov Kalllfiaxov ^ificpovrat x^ ig ^ IJolvSsvKsir] yiul c cpv go v 'Icp i-KXs tov ort
inl Qcovrav /;^o;jcorTO KTrjTiv.cS ini acofia.Tiv.ov fiigovq.
IJsol
ov cpufisv , oTi nsgicpgdasi sxQTicato
cognsg ir] 'HoanXrjsir]. Exitum versus choliambi habebis, si posueris xsigi

Olymp.

IJolvdsvKsir]. Qnanquam hoc sumpto Etymologi exemplum, quod nominativum desiderat, alior.sum pertinebit.
Olymp. XI, 17. Rauchensteinius p. 44. nuUa probabilitate con^rj^aig 6s cpvav dv.ova vel d'i]^ais Ss (iiv cot dyiova.
Seduxit Kayseri intempestiva crisis.
Olymp. XI, 81. non recte uotae praefixum est v= 8 4, Corrige
V. 81.
Olymp. XIII, 15. in nota pro iv ds& Xo iG iv lege iv dsiicit

0").

tci.

Olymp.

XIII,

5.

et 39.

ex codd.

IIot tSuv reponi iubet Ahrens

Dial. Dor. p. 244. Idem non IIoGsiSav, sed IloasiSciv postulat.

Olymp. XIII, 72. Scripturam stiuIt' mavult Spitznerus Excursu
XVI. Iliad. p. LVII. coll. Nem. VI, 56.
Pythia II, 26. y' Boeckhius sustulit ex libris sat multis.
Pythia II, 56. Pro scripsit Bergkius lege

scribendum

p u

Pythia
Pythia

t.

ad Nem. III, 53.

Rauchensteinius p. 40. assumpta Hermanni transpositione "OA|?os uvSgcov ig fia>ig6v Ovn a c qp a A ^ g "gj;rat
v,tX.

Cf.

Iir,

6.

III,

106.

scribit.

Pythia
Pythia
Py thia

IV, 19.
De tonosi fisyaXav nnnc Ahrens p. 31.
IV, 36. dni&r]GS i'v comprobat Ahrens p. 252.
IV, 103. XagtnXoig non damnabat Buttmannus Gr. I. p. 188.
Etenim vestigia quaedam oi diphthongi a Doriensibus
not.
pro 01) usurpati hic illic comparere.
Sed quae . 27. not.-9.
ex Theocrito VII, 95. et XI, 78. attulit dnoiaco et vnaaoiaoa
sustulit Meinekius.
Sic Pyth. I, 26. in Macrobiano codice

AKOISAI

reperi.

Neque

'Aolg

apud Moschum hodie

exstat.

Vitia igitur librariorum haec arbitror labentisve sermonis et

vnlgaris sordes.
Sic 01. IX, 84. ra^iQia^aL in Pal. C emergit, in Rossii Inscri[)tione S)'ria 109. CTScpavoiv legitur et
quae sunt reliqua.
Unum illud SiSot dubitabile est, Ahrenti

suspectum.

Pythia
Pythia

IV, 211.
De forma snsirsv Ahrens 1. c. p. 334.
IV, 225.
Formam yii^ucovbisj^llabam Buttmannus ipso illo
Euripideo "Egtf Dwi/ tuebatur Gramm. I. p. 111.

Pythia

V, 68. Rauchensteinius p. 54. rectius videtur interputlgere

t6 d' ifiov, yaQvovT' dno Zindgrag intjqoctov nXios,
"OO^Sv ysyfvvafiivoi, "lytovro SqgavSE cpwTfs A^yiiSat, iuoi
Similiter Isthm. VIF, 38. To (ilv i/i6v , Pyth. Xf,
natigfg.
Sed post i^gavSs necessario comma
41. t6 ds TSOv legitur.
poneudum, ue Aej^idae a maioribus poetae divelhintur. Sequentia ita scrihi vult: hv&sv dvadf^d^fvoi, "AnoXXov rid,
Kagvfis , 'Ev Saitl ct^i^Ofifv Kvgdvag dyaKttfiivav noltv.
Pythia VI, 50. Eaiidem video de voce 'EXdatxd^ov sentenliam
sic:

esse Bergkii Fnigm. 281.

VII, 9. noXitat reiicit Ahrens p. 230.
VIII, 96.
av&gconot etiam Scholl. Soph. O. R. 1186.
IX, 64.
cpilotg , uyxtGtov on. fnjXaiv praeferunt Welckerus Mus, Rhcn. 1833. p. 375. et Heimsoetliius.
Pyth. IX, 87. Bergkius nunc Addend. p. 885. di Pisandro teste
confirmari censet eademque est seutcntia Ahreutis p. 379. Noa
refragor.

Pythia
Pythia
Pythia

Pythia

IX, 91. q^arl pro tpi^Gl perperam

raclides Eustath. p. 1613, 28.

Pythia X,

48.

Aeolicum perhibet He-

&avfiaT6v praeter uecessitatem Rauchensteinitis

snspicatur p. 79.

Pythia X,

57.
Ahrens p, 146. forraam 'innoKXiag
baram criminatur. Igitur lioc vrrsu tov 'innonX
nit
ut est Pyth. XII, 24. svnXfd. Versu antem
naiS' ig 'innoMXsd i&iXovTfg, ut Thorax cum
,

comum

maxime bar-

sd

sti

repo-

5: 'AXsvu t8
altero fratre

Quod arbitrium quum mihi calidius videprobabih"us factum , impetravi lioc ab amico, ut
quaestionem accuratius retractaret.
Idque fecit in Addend.
Licet autem nunc concep. 560 seq. disputatione uberrima.
dat reperiri similia nomina 'InnonXia nostro opitulantia, ut
'AgtGTOxXiag , 'iq^txXiag, nuTgoyiXiag, tamen pro Pindari aetate formam insolentiorem iudicat neque eam a libris valde munitam.
E.x scriptoribus primus Plutarchus certum exemplura
offert, qui TlargoyiXiav interlocutorem in dialogo de S. N. V.
habet ; aotiquiorem inscriptionem carminis 'InnoyiXti a gramCetematicis ex ipso carmine immutatam esse putat Ahrcns.
rum articulum tov 'innoxXsd iniuria impugnasse Hermannum
exemplis demonstravit.
instituerit.

retur quara

Pyth. XI,

32.

pleno, quem

loan. Guil.

Novum

Donaldson

Cratylura

in libro

inscripsit,

bonae frugis

Cautabrigiae a.

coniunctim et accipit
Pariter in Aesch. Choeph. 641. jjgorwxXvr^ ^vGGocpgcov 'Eoivvg, ut sit vetustate nobilis, pri1839- edito p. 390.
et scribendo exprimit.

jjQoroj - xAurttts

Sed tum jjoorox^Dros scribendum foret.

Ileductum oportebat ipfcpfvvog , quum vulgaris
Ut a cxorog Gyiorfvvog, KiXaSog
forma pessime formata sit.
KfXaSfvvog cett., sic a ipicpog i])fcpfiv6g et '^fcpsvvog venit.
Nemea IV, 31. Scholl. Soph. El. 1026: snTjgsd^ovrd ri xai
na&flv fOfKSV.
Nemea IV, 89. Rauchensteinius p. 18. dsiGsrat ro&i, nal. Fusca.

Nemea

III, 41.

turo nullus hic locus.

VI, 54. De forma doog Ahrens p. 238.
VII, 28. MtviXci, ut 'loXci III, 36., IlgcoTSGiXa Isthm.
58., tetiglt Ahrcns p. 226.

Nemea
Nemea

I,

Isthmia

III, 59.

Rauchensteinius p. 31. post eqnst commate di-

stinguit.

Isthmia VI, 51. not.

Isthmior. fr. IV, 4.

Pro Buttm.
^ktiOCocto

II.

176. lege

p.

formam inusitatam

II.

p.

dixi.

186.

Nempe

Utuntur Euphorio fr. 50. et Nicaenetus Parthenii

Pindaro.
Narrat. Amat. XI.
Hyporch. fr. IV. Rogaveram Bambergernm et Emperium,
ot illustre fragmentum excuterent mihique sententiam suam
perscriberent.
Feceriint viri amicissimi, quibus videntur Pindarica sic bene procedere
'AKTtg 'AsXiov, r/, noXvOKOTc', ifirjoco, fiuTeg ofifittTtov,
aOTqov VTiFqTCCTOv iv afiiqcc Y.XBmofisvov
i&rjncxg dfiaxdvov toxvv nTavov dvdqaoiv
Kctl oocpiag 686v, inio-noTOv dTqocnov ioovfiiva,
iXccvvfiv Ti vfcoTiqov 7] Ttdcqog;
dllcc cs , nqog diog, innoig &sa Q-oalg ixtzsvco,
co noTvia, ndyyiotvov
ccnj]ft.ov' ig oX^ov Tqocnoio 0r]^aig
Tfqag.
,,Quid instituisti , ut iuterdiu te subduceres oculis hominum ?
Consideret lector.
Mihi neque fiocTSq
quid , ut redderes seqq."
Ofifidrcov tam nude dictum placet et ^adfag innovg ab dubitatione vindicare quum scriptura librorum tum Philo Armenius videntur.
God. Hermannus Opuscc. III. p. 217. non duFr. i n c. 44.
bitandum ait qnin Pindarus dSdficcvTcc scripserit. Et video coVel sic dvSgoSdfiocv
dicem P cum VL exhibere oSdfiocv 8'.
teneo.
Fr. inc. 81. dvccKrjyiifi ex nutu librorum Bergkius Addend. p.885.
God. Hermannus in dissertatione de Choro
Fr, inc. 94.
:

Vesparum Aristophanis
Tav

Sslfiazo filv

nuper edita

p.

vnsg novziov nogov "EXXag

9.

ita refingit:

Isgov.

PLEASE DO NOT REMOVE

CARDS OR SLIPS FROM THIS POCKET

UNIVERSITY OF

TORONTO LIBRARY

m^v

>vU^.'

wpm^>~
V

!; >.

7V>'.