Biografija dr Aleksandra Beli

ca
Aleksandar Belic je roden aprila 1962. godine u Beogradu. Ozenjen je i ima dvoje
dece. Zavrsio je osnovnu skolu Starina Novak i Petu beogradsku gimnaziju, obe kao
ucenik generacije. Po odsluzenju vojnog roka je pohadao Prirodno-matematicki fakultet
Univerziteta u Beogradu, gde je u periodu od oktobra 1981. do jula 1985. godine diplomirao
na studijskoj grupi fizika sa prosecnom ocenom 10. U periodu od 1983. do 1985. godine je
primao stipendiju SANU, a po diplomiranju je nagraden Nagradom za studenta generacije
Univerziteta u Beogradu. U periodu od 1985. do 1991. godine Aleksandar Belic je bio
student doktorskih studija na University of Illinois at Urbana, Illinois (SAD), gde je dobio
MSc i PhD zvanja pod rukovodstvom Prof. V. R. Pandharipande-a, 1987. i 1991. godine
respektivno. U toku 1991. godine je primao prestiznu F. T. Adler stipendiju.
Nakon toga, Aleksandar Belic je stekao raznovrsno radno i strucno iskustvo. Radio je
u Medunarodnom centru za teorijsku fiziku (ICTP) u Trstu u periodu od 1992. do 1994.
godine, u Medunarodnoj skoli za napredna istrazivanja (SISSA-ISAS) u Trstu kao gostujuci
istrazivac u toku 1994. godine, i u Evropskom centru za teorijsku nuklearnu fiziku i srodne
oblasti (ECT*) u Trentu u periodu od 1994. do 1995. godine. Potom se vratio u zemlju i
od 1995. do 2002. godine radio u Institutu za fiziku. Od 2002. do 2005. godine radio je u
Ministarstvu za nauku, tehnologiju i razvoj, odnosno u Ministarstvu nauke i zastite zivotne
sredine Republike Srbije kao pomocnik ministra za medunarodnu saradnju. Potom se vratio
u Institut za fiziku gde je trenutno zaposlen u zvanju visi naucni saradnik.
U toku svoje profesionalne karijere, dr Aleksandar Belic je obavljao vise rukovodecih
funkcija. On je osnivac i rukovodilac Laboratorije za primenu racunara u nauci Instituta
za fiziku pocev od 2005. godine, i rukovodio je projektom osnovnih istrazivanja ON141035
Modeliranje i numericke simulacije kompleksnih fizickih sistema od 2006. do 2010. godine.
U novom projektnom ciklusu rukovodi projektom ON171017 Modeliranje i numericke simulacije slozenih visecesticnih sistema, koji je najbolje ocenjen na zbirnoj listi svih projekata
osnovnih istrazivanja.
Dr Aleksandar Belic je obavljao funkcije potpredsednika (2000. do 2004. godine), zamenika predsednika (2006. do 2008. godine), i predsednika Drustva fizicara Srbije (2008.
do 2010. godine). Od 2010. godine obavlja funkciju v.d. direktora Instituta za fiziku u
Beogradu. Rukovodio je tehnoloskim projektom Izgradnja i eksploatacija Beovulf platformi (2001. do 2002. godine), i FP6 projektom Centre of Excellence for Computational
Modeling of Complex Systems (2006. do 2009. godine). Bio je predsednik upravnog odbora
FP6 projekta EGEE-II u toku 2008. godine, i clan upravnog odbora FP6 projekata SEEGRID (2004. do 2006. godine), SEE-GRID-2 (2006. do 2008. godine), kao i FP7 projekata
SEE-GRID-SCI (2008. do 2010. godine), HP-SEE (2010. do 2011. godine) i PRACE-1IP i
EGI-InSPIRE (oba pocev od 2010. godine). Pored tofa, sluzio je i kao rukovodilac srpskog
tima u FP6 projektima SEE-GRID (2004. do 2006. godine), SEE-GRID-2 (2006. do 2008.
godine) i EGEE-II (2006. do 2008. godine), kao i FP7 projektima EGEE-III (2008. do 2010.
godine), SEE-GRID-SCI (2008. do 2010. godine). Trenutno rukovodi srpskim timovima u
FP7 projektima HP-SEE, EGI-InSPIRE i PRACE-1IP, koji su zapoceli sa realizacijom 2010.
godine. Aleksandar Belic je aktivno ucestvovao u razvoju racunarskih resursa visokih performansi u Srbiji i obavlja funkcije koordinatora AEGIS nacionalne Grid inicijative od 2005.
godine kao i HPC inicijative Plavi Dunav od 2008. godine.

Elementi za kvantitativnu ocenu nau

cnog doprinosa
dr Aleksandra Beli
ca za izbor u zvanje nau
cni savetnik

Ostvareni rezultati u periodu od prethodnog izbora

Kategorija M bodova po radu
M21
8
M22
5
M23
3
M31
1.5
M33
1
M34
0.5
M51
2
M61
1.5
M63
0.5

Broj radova Ukupno M bodova

12
96
2
10
3
9
2
3
14
14
2
1
3
6
1
1.5
3
1.5

Poredjenje minimalnih kvantitavnih uslova za izbor u zvanje nau

cni savetnik
Minimalan broj M bodova
Ostvareno
Ukupno
65
142
M10+M20+M31+M32+M33+M41+M42 50
132
M11+M12+M21+M22+M23+M24
35
115

Prema ISI bazi, radovi dr Aleksandra Belica su citirani vise od 120 puta (bez autocitata).

Pregled nau
cne aktivnosti dr Aleksandra Beli
ca
Od prethodnog izbora u zvanje visi naucni saradnik, istrazivacki rad dr Aleksandra Belica
se odvijao u okviru dve teme: (1) Efikasno izracunavanje funkcionalnih integrala i (2) Fizika
granularnih materijala. Ukratko cemo se osvrnuti na rezultate koje je kandidat ostvario u
tom periodu.

1. Efikasno izra
cunavanje funkcionalnih integrala
Kanonska formulacija kvantne mehanike i kvantne teorije polja pociva na operatorskom
formalizmu, koji je i stvoren prilikom zasnivanja ovih teorija u prvoj polovini XX veka.
Razvoj funkcionalnog formalizma zapoceo je Pol Dirak, primecujuci da dejstvo (odnosno
lagranzijan), koje u klasicnoj fizici ima kljucnu ulogu i u potpunosti odreduje evoluciju sistema, u dotadasnjoj kvantnoj fizici nije imalo prakticno nikakvu ulogu. Razmatrajuci ovo
pitanje, Dirak je zakljucio da je moguce ukljuciti dejstvo u kvantnu fiziku i da kvantno
mehanickom propagatoru, u odredenom smislu, odgovara izraz eiS/h , gde je S dejstvo na
klasicnoj trajektoriji. Ricard Fajnman je nastavio razvoj ove ideje i 1948. godine je objavio
novu formulaciju kvantne mehanike, funkcionalni (path integral) formalizam. Pored jasne
fizicke ideje koja stoji iza ovog formalizma, njegova glavna prednost lezi u novom metodu za
proucavanje simetrija fizickih sistema, a ovaj formalizam je i posebno pogodan za proucavanje
spontanog narusenja simetrije i faznih prelaza. Takode, on nam nudi i odredenu vizuelizaciju
kvantnih procesa i omogucava da se razlicite aproksimativne metode, ranije izvedene u operatorskom formalizmu, sada izvedu lakse i sa ociglednom fizickom interpretacijom. Jedna
od najvaznijih osobina funkcionalnog formalizma je cinjenica da omogucava primenu mocnih
numerickih metoda, kao sto je Monte Karlo, za resavanje relevantnih fizickih problema. Razlog za to je idealna korespondencija matematicke postavke problema koje zelimo da resimo
u ovom formalizmu sa tipicnim problemima za cije resavanje su upravo i razvijeni pomenuti
numericki metodi. Vazno je naglasiti i paralelu izmedu funkcionalnog formalizma kvantne
teorije i statisticke mehanike, u kojoj se centralni objekt, particiona funkcija, racuna na
slican nacin kao amplituda verovatnoce u kvantnoj mehanici, odnosno generisuci funkcional
u kvantnoj teoriji polja.
Imajuci sve ovo u vidu, jasno je da je dalji razvoj funkcionalnog formalizma od izuzetnog
znacaja i to je bio i fokus istrazivackog rada kandidata u okviru ove teme. U literaturi su
vec bila poznata efektivna dejstva koja za poseban slucaj numerickog racunanja particione
funkcije daju 1/N 4 konvergenciju. Zbog toga je osnovni cilj istrazivackog rada kandidata
bio analiticko izvodenje efektivnih dejstava viseg reda, koja daju ubrzanu konvergenciju
funkcionalnih integrala. Sistematski pristup ovom problemu nije bio ranije razvijen, i rezultati prezentovanog istrazivanja omogucavaju kako efikasnije numericko racunanje funkcionalnih integrala, tako i dalje razumevanje veze izmedu diskretizovanih i kontinualnih teorija.
Najznacajniji deo istrazivanja je uopstavanje opisanog pristupa na visecesticne sisteme
u vise dimenzija, koji su od najveceg prakticnog znacaja. Izvodenje efektivnih dejstava za
ovakve sisteme je znacajan problem koji je do sada samo delimicno proucavan (iskljucivo
za particione funnkcije, a ne i za opste amplitude). Pored efikasnijeg racunanja amplituda, za ubrzanu konvergenciju pri racunanju ocekivanih vrednosti fizickih velicina (termalne ocekivane vrednosti kineticke i potencijalne enegrije itd.) bilo je neophodno izvesti i
analiticke izraze za popravljene estimatore, pa je jedan od ciljeva rada kandidata bilo i unapredivanje ovog kljucnog aspekta. Numericka verifikacija svih analiticki izvedenih rezultata
1

je sastavni deo istrazivackog rada kandidata, i prethodno razvijene Monte Karlo simulacije za
jednocesticne sisteme u jednoj dimenziji su u periodu od 2006. godine znacajno unapredene
tako da mogu da budu primenjene na visecesticne sisteme. Uz implementaciju novoizvedenih
efektivnih dejstava, numericke simulacije su iskoriscene za demonstraciju ubrzane konveregencije pri racunanju funkcionalnih integrala i relevantnih ocekivanih vrednosti.
Ukratko, u posmatranom periodu uveden novi metod za racunanje funkcionalnih integrala i ocekivanih vrednosti za opstu nerelativisticku visecesticnu kvantnu teoriju. Izvedena
su diskretizovana efektivna dejstva koja omogucavaju da analiticki bolje razumemo sustinu
funkcionalnog formalizma, a u numerickom smislu daju sustinsko ubrzanje Monte Karlo algoritma za racunanje funkcionalnih integrala. Konvergencija numericki izracunatih funkcionalnih integrala koriscenjem izvedenih efektivnih dejstava nivoa p je sistematski ubrzana sa 1/N
na 1/N p , gde je N broj vremenskih koraka, a p je prirodan broj koji nije sustinski ogranicen
i zavisi od broja clanova u razvoju koji je uzet u obzir prilikom analitickog izvodenja. Za
jednocesticne teorije izvedena su diskretizovana efektivna dejstva do nivoa p = 35, a za opste
visecesticne teorije do nivoa p = 10. Izvedena procedura daje zatvorene analiticke oblike
diskretizovanih efektivnih dejstava u slucaju opste kvantne teorije. U slucaju polinomijalnih interakcija, navedena analiticka procedura se bitno pojednostavljuje, sto je omogucilo
izvodenje efektivnih dejstava do nivoa p = 144.
Kratka analiza najzna
cajnijih radova u okviru teme
A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Systematically Accelerated Convergence of Path Integrals,
Phys. Rev. Lett. 94, 180403-180403-4 (2005).
A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Systematic speedup of path integrals of a generic N-fold discretized theory,
Phys. Rev. B 72, 064302-064302-8 (2005).
A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Asymptotic Properties of Path Integral Ideals,
Phys. Rev. E 72, 036128-036128-4 (2005).
U gornja tri rada je uveden novi metod za izvodenje diskretizovanih efektivnih dejstava, cije
koriscenje u numerickim simulacijama omogucava ubrzanje konvergencije sa 1/N na 1/N p . U
prvom radu je metod nacelno uveden i izvedena je integralna jednacina za efektivno dejstvo
koja predstavlja osnov novog pristupa i povezuja ga sa idejama renormalizacione grupe,
odnosno, uvodi diskretizovano efektivno dejstvo koje povezuje 2N i N diskretizaciju vremena
u funkcionalnom integralu. U drugom radu je novi pristup detaljno izlozen i verifikovan na
nekoliko relevantnih jednodimenzionalnih modela. Da bi se izvrsila numericka verifikacija
analitickih rezultata, razvijene su Monte Karlo simulacije koje koriste izvedena efektivna
dejstva za racunanje opstih amplituda u funkcionalnom formalizmu (Path Integral Monte
Carlo). Dobijeni numericki rezultati su detaljno prikazani u drugom radu. U trecem radu su
diskutovane vazne asimptotske osobine diskretizovanih efektivnih dejstava i identifikovane
su vrednosti stepena konvergencije p koje daju efektivne potencijale ogranicene odozdo.

A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,

Generalization of Eulers summation formula to path integrals,
Phys. Lett. A 344, 84-90 (2005).
2

 A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,

Jaggedness of path integral trajectories,
Phys. Lett. A 345, 258-264 (2005).
U ova dva rada je novouvedeni metod dalje razvijen i iskoriscen za izvodenje uopstenja
Ojlerove sumacione formule za funkcionalne integrale, a takode su analizirane trajektorije
koje daju znacajan doprinos pri racunanju funkcionalnih integrala sa aspekta izvedenih efektivnih dejstava. U prvom radu je uveden pojam idealnog efektivnog dejstva i idealnog
efektivnog potencijala i analizirane su njihove osobine. Na osnovu uocenih osobina ideala,
jednacine koje se koriste za njihovo izvodenje su napisane u novom obliku, sto je omogucilo
da se poveca nivo konvergencije p za koji su analiticki nadena efektivna dejstva i da se
napise Mathematica kod za simbolicko racunanje efektivnih dejstava. U drugom radu su
analizirane osobine trajektorija koje daju bitan doprinos pri racunanju funkcionalnih integrala i koriscenjem izvedenih efektivnih dejstava je pokazano da trajektorije koje imaju
izlomljenost (osobina definisana u radu) jednaku 1/2 daju najvazniji doprinos.

A. Bogojevic, I. Vidanovic, A. Balaz, and A. Belic,

Fast convergence of path integrals for many-body systems,
Phys. Lett. A, 372, 3341-3349 (2008).
Uopstavanje novog metoda na visecesticne sisteme u proizvoljnom broju dimenzija je izvedeno u gornja dva rada. U prvom radu je uopstenje na visecesticne sisteme bazirano na
koriscenju razvoja kratkovremenog propagatora u funkcionalnom formalizmu, napisanog za
proizvoljnu interagujucu teoriju preko razlicitih ocekivanih vrednosti slobodne teorije. Analiticki izvedeni rezultati su numericki verifikovani na jednom dvodimenzionalnom modelu,
za koji su izracunate amplitude i pokazano je ocekivano ubrzanje konvergencije. Takode
je naden i spektar te teorije, izvedeni su izrazi za popravljene estimatore energije i numericki verifikovano ubrzanje za ocekivane vrednosti energije. U drugom radu je uopstenje
na visecesticne sisteme bazirano na izvodenju rekurzivnih jednacina za efektivno dejstvo

koriscenjem Sredingerove
jednacine za opste amplitude. Ovaj rezultat daje daleko najefikasniji metod za izvodenje efektivnih dejstava, kako za jednocesticne tako i za visecesticne
teorije. Izvedene rekurzivne relacije su nakon toga prikazane i u obliku Fajnmanovih dijagrama, a diskretizovana efektivna dejstva su najkompaktnije zapisana pomocu topoloske
notacije inspirisane uvedenim Fajnmanovim dijagramima za efektivna dejstva. Primenom
ovog pristupa izvedene su i rekurzivne relacije za estimatore ocekivanih vrednosti energije
za opste visecesticne sisteme. Takodje je u programskom paketu Mathematica razvijen kod
za simbolicko racunanje diskretizovanih efektivnih dejstava za opstu nerelativisticku teoriju.

I. Vidanovic, A. Bogojevic, and A. Belic,

Properties of Quantum Systems via Diagonalization of Transition Amplitudes I: Discretization Effects,
Phys. Rev. E 80, 066705-066705-7 (2009).
I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Properties of Quantum Systems via Diagonalization of Transition Amplitudes II: Systematic Improvements of Short-time Propagation,
Phys. Rev. E 80, 066706-066706-11 (2009).
3

U ova dva rada su izvedena efektivna dejstva primenjena na resavanje svojstvenog problema
nekoliko kvantnih sistema sa malim brojem estica. Primenjen je metod egzaktne numericke
dijagonalizacije prostorno diskretizovane matrice evolucionog operatora. U prvom radu je
detaljno analiziran uticaj diskretizacije na tacnost dobijenih rezultata za spektar i svojstvena
stanja hamiltonijana. U drugom radu je proucavan uticaj tacnosti racunanja matricnih
elemenata evolucionog operatora razvojem u red po malom vremenu evolucije i razvijen
je metod procene dostupnog dela spektra na osnovu poredenja gustine stanja numericki
dobijenih energetskih nivoa i odgovarajuce semiklasicne aproksimacije. Na osnovu rezultata
prikazanih u ova dva rada moguce je sistematski odabrati parametre diskretizacije koji ce
obezbediti trazenu tacnost u numerickoj dijagonalizaciji matrice evolucionog operatora za
dati kvantni sistem.

A. Balaz, I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Belic, and A. Pelster,

Fast converging path integrals for time-dependent potentials: I. Recursive calculation
of short-time expansion of the propagator,
J. Stat. Mech.: Th. Exp., P03004 [23p] (2011).
A. Balaz, I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Belic, and A. Pelster,
Fast converging path integrals for time-dependent potentials: II. Generalization to
many-body systems and real-time formalism,
J. Stat. Mech.: Th. Exp., P03005 [19p] (2011).
U ova dva rada je prethodno razvijeni formalizam efektivnih dejstava uopsten na sisteme
sa vremeski zavisnim potencijalom i/ili interakcijama. U prvom radu je vremenski nezavisan formalizam uopsten na jednpcesticne sisteme, za koje je izvedena nova hijerarhija
rekurzivnih jednacina cijim se resavanjem dobija efektivno dejstvo zeljenog reda po malom
vremenu propagacije. Analiticki izvedeni rezultati su numericki verifikovani na nekoliko egzaktno resivih modela i razvijene je /it Mathematica kod za simbolicko racunanje efektivnih
dejstava visokog reda. U drugom radu je vremenski zavistan formalizam uveden i za opste
nerelativisticke visecesticne sisteme, a takode je uvedena i numericki verifikovana realizacija
ovog formalizmu u realnom vremenu, koja komplementira prethodno uvedene formalizme
u imaginarnom vremenu i omogucava proucavanje dinamike kvantnih sistema u vremenski
zavisnim potencijalima metodom efektivnih dejstava.

2. Fizika granularnih materijala

U okviru teme fizika granularnih materijala, istrazivacka aktivnost kandidata je bila
vezana za izucavanje neravnotezne kinetike veoma retkih granularnih sistema (granularnih
gasova) u stanju rapidnog granularnog toka. Izucavana su reoloska svojstva i transportne
osobine granularnih gasova. Medutim, interes kandidata dominantno je vezan za izucavanje
kompleksnog ponasanja veoma gustih granularnih materijala u razuredenom stanju. Najveci deo tih istrazivanja je bio posvecen problemima kompaktifikacije granularnih materijala
pod dejstvom spoljasnje pobude. Razvijena je molekularno-dinamicka simulacija kompaktifikacije granularnih sistema pod uticajem vertikalnih vibracija. Koriscen je model frikcionih
neelasticnih tvrdih sfera sa rotacionim stepenima slobode. Analiziran je uticaj materijalnih
svojstava objekata na dinamiku kompaktifikacije. Pokazano je da Mittag-Leffler-ova funkcija
4

korektno opisuje vremensku evoluciju gustine sistema tokom procesa kompaktifikacije. Memorijski efekti su dovedeni u vezu sa mikrostrukturnim svojstvima sistema. Dobijeni rezultati
posluzili su kao osnova za izgradnju frakcionog modela kompaktifikacije.
Posebna paznja je posvecena modelovanju adsorpciono-desorpcionih procesa, odnosno za
izucavanje problema kinetike depozicionih procesa na diskretnim supstratima. Analiziran je
uticaj desorpcije i difuzione relaksacije na kinetiku procesa. U slucaju 1D resetke, Monte
Carlo metodom je modelovan proces reverzibilne depozicije segmenata u prisustvu difuzije.
Nadeno je da prilaz sistema ravnoteznom stanju dobro opisuju funkcije koje se koriste za opis
spore relaksacije raznih kompleksnih sistema, kao sto su super-ohladene tecnosti ili granularni
materijali. Deo aktivnosti kandidata je vezan i za izucavanje depozicije polidisperznih smesa
objekata.
Razmatrana je i kineticka teorija transporta granularnih gasova, gde je kandidat analizirao mogucnost zasnivanja transportne teorije primenom teorije vremenski zavisne perturbacije na Boltzmann-ovu jednacinu. Dobijena je nehidrodinamicka generalizacija difuzione
jednacine u kojoj figurisu transportni koeficijenti koji eksplicitno zavise od vremena, a implicitno od talasnog vektora. Spektralna svojstva kolizionog operatora u kinetickim jednacinama
dovedeni su u vezu sa hidrodinamickom separacijom jednocesticne funkcije raspodele na
prostorno-vremenski i brzinski deo.
Kratka analiza najzna
cajnijih radova u okviru teme
D. Arsenovic, S. B. Vrhovac, Z. M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, and A. Belic,
Simulation study of granular compaction under vertical tapping,
Phys. Rev. E 74, 061302-061302-14 (2006).
Koriscenjem molekularno-dinamicke simulacije analizirana je dinamika kompaktifikacije pod
uticajem vertikalnih vibracija. Koriscen je model frikcionih neelasticnih tvrdih sfera sa rotacionim stepenima slobode. Analiziran je uticaj trenja i koeficijenta normalne restitucije
na proces kompaktifikacije. Vremenska evolucija gustine opisana je Mittag-Leffler-ovom
funkcijom. Formulisana je jednacina frakcionog tipa koja zahvaljujuci prisustvu memorijskog kernela korektno opisuje spore relaksacione procese i memorijske efekte. Analizirana
su mikrostrukturna svojstva sistema tokom kompaktifikacije, kao sto je koordinacioni broj i
Delaunay-ova slobodna zapremina. Reprodukovani su memorijski efekti koji su primeceni u
eksperimentima.

S. B. Vrhovac, Z. M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, and A. Belic,

Linear kinetic equation: Long-time behavior of one-particle distribution function,
Eur. Phys. J. B 53, 225-232 (2006).
U radu je konstruisano asimptotsko resenje linearne Boltzmann-ove jednacine koriscenjem
teorije vremenski zavisne perturbacije generalizovane za nehermitske operatore. Dokazano je
da za vremena mnogo veca od vremena relaksacije dolazi do separacije jednocesticne funkcije
raspodele na prostorno-vremenski i brzinski deo. Analiza je izvrsena u slucaju proizvoljnih
vrednosti gradijenata gustine roja i za proizvoljane pocetne uslove. U vezu su dovedena spektralna svojstva Boltzmann-ove kineticke jednacine sa hidrodinamickim oblikom jednocesticne
funkcije raspodele.

 I. Loncarevic, Lj. Budinski-Petkovic, S. B. Vrhovac, and A. Belic,

Adsorption, desorption, and diffusion of k-mers on a one-dimensional lattice,
Phys. Rev. E 80, 021115-021115-8 (2009).
Koriscenjem Monte Carlo metoda analiziran je proces depozicije k-mera u prisustvu desorpcije i difuzije na 1D resetki. U slucaju reverzibilne depozicije, pokazano je da sistem nakon
dostizanja gustine zagusenja (jamming), veoma sporo relaksira ka stacionarnom stanju.
Pomenuta relaksacija moze biti opisana razvucenom (stretched) eksponencijalnom funkcijom. Pokazano je da vremenska skala tog procesa algebarski opada sa porastom verovatnoce
desorpcije, pri cemu je karakteristicni eksponent isti za sve k-mere.
U slucaju depozicije u prisustvu difuzije, rast prekrivenosti resetke iznad gustine zagusenja
moze biti opisan Mittag-Leffler-ovom funkcijom. Kada se procesi adsorpcije, desorpcije i
difuzije desavaju istovremeno, ravnotezna prekrivenost resetke zavisi samo od odnosa verovatnoce desorpcije i adsorpcije. Prisustvo difuzije samo ubrzava prilaz sistema ravnoteznom
stanju.

Spisak radova dr Aleksandra Beli

ca
Radovi u vrhunskim medunarodnim
casopisima (M21)
1. A. Belic and V. R. Pandharipande,
Antisymmetric part of the dynamic structure function of liquid 4 He,
Phys. Rev. B 39, 2696-2699 (1989).
2. A. Belic and V. R. Pandharipande,
Microscopic calculation of the dynamic structure function in the deep inelastic regime,
Phys. Rev. B 45, 839-851 (1992).
3. A. Belic, F. Dalfovo, S. Fantoni, and S. Stringari,
Variational calculations for 3 He impurities on 4 He drops,
Phys. Rev. B 49, 15253-15257 (1994).
4. M. J. Konstantinovic, K. Ladavac, A. Belic, Z. V. Popovic, A. N. Vasilev, M. Isobe,
and Y. Ueda,
Light Scattering from Electronic and Magnetic Excitations in -NaV2 O5 ,
J. Phys. Cond. Matt. 11, 2103-2114 (1999).
5. M. Guttormsen, A. Bjerve, M. Hjorth-Jensen, E. Melby, J. Rekstad, A. Schiller, S.
Siem and A. Belic,
Entropy in hot 161,162 Dy and 171,172 Yb nuclei,
Phys. Rev. C 62, 024306 [10p] (2000).
6. S. B. Vrhovac, D. Arsenovic, and A. Belic,
Transport theory of granular swarms,
Phys. Rev. E 66, 051302 [12p] (2002).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
7. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Systematically Accelerated Convergence of Path Integrals,
Phys. Rev. Lett. 94, 180403 [4p] (2005).
8. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Systematic speedup of path integrals of a generic N-fold discretized theory,
Phys. Rev. B 72, 064302 [8p] (2005).
9. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Asymptotic Properties of Path Integral Ideals,
Phys. Rev. E 72, 036128 [4p] (2005).

10. S. B. Vrhovac, Z. M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, and A. Belic,

Linear kinetic equation: Long-time behavior of one-particle distribution function,
Eur. Phys. J. B 53, 225-232 (2006).
11. D. Arsenovic, S. B. Vrhovac, Z. M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, and A. Belic,
Simulation study of granular compaction under vertical tapping,
Phys. Rev. E 74, 061302 [14p] (2006).
12. A. Bogojevic, I. Vidanovic, A. Balaz, and A. Belic,
Fast convergence of path integrals for many-body systems,
Phys. Lett. A, 372, 3341-3349 (2008).
13. I. Loncarevic, Lj. Budinski-Petkovic, S. B. Vrhovac, and A. Belic,
Adsorption, desorption, and diffusion of k-mers on a one-dimensional lattice,
Phys. Rev. E 80, 021115 [8p] (2009).
14. I. Vidanovic, A. Bogojevic, and A. Belic,
Properties of Quantum Systems via Diagonalization of Transition Amplitudes I: Discretization Effects,
Phys. Rev. E 80, 066705 [7p] (2009).
15. I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Properties of Quantum Systems via Diagonalization of Transition Amplitudes II:
Systematic Improvements of Short-time Propagation,
Phys. Rev. E 80, 066706 [11p] (2009).
16. I. Loncarevic, Lj. Budinski-Petkovic, S. B. Vrhovac, and A. Belic,
Generalized random sequential adsorption of polydisperse mixtures on a one-dimensional
lattice,
J. Stat. Mech. P02022 [19p] (2010).
17. A. Balaz, I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Belic, and A. Pelster,
Fast converging path integrals for time-dependent potentials: I. Recursive calculation
of short-time expansion of the propagator,
J. Stat. Mech. P03004 [23p] (2011).
18. A. Balaz, I. Vidanovic, A. Bogojevic, A. Belic, and A. Pelster,
Fast converging path integrals for time-dependent potentials: II. Generalization to
many-body systems and real-time formalism,
J. Stat. Mech. P03005 [19p] (2011).

Radovi u istaknutim medunarodnim

casopisima (M22)
1. A. Belic and S. Fantoni,
Variational Monte Carlo study of 4 He in two dimension,
Physica B 194-196, 517-518 (1994).
2

2. A. Belic, D. J. Dean, and M. Hjorth-Jensen,

Pairing correlations and transitions in nuclear systems,
Nucl. Phys. A 731, 381-391 (2004).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
3. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Generalization of Eulers summation formula to path integrals,
Phys. Lett. A 344, 84-90 (2005).
4. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Jaggedness of path integral trajectories,
Phys. Lett. A 345, 258-264 (2005).

Radovi u medunarodnim
casopisima (M23)
1. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Improved Approximation for the Free Energy in Low Dimensions,
Phys. Low-Dim. Struct. 5/6, 1-4 (1999).
2. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Efficient Monte Carlo Calculation of the Free Energy in Low Dimensions,
Phys. Low-Dim. Struct. 9/10, 149-153 (1999).
3. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Adaptive Monte Carlo Algorithm in d = 1
Phys. Low-Dim. Struct. 1/2, 65-70 (2000).
4. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
An Effective 1-D Model of Planetary Condensation,
Phys. Low Dim. Struct. 7/8, 121-126 (2000).
5. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Universality and Scaling in an Effective 1-D Model of Planetary Condensation,
Phys. Low Dim. Struct. 9/10, 113-118 (2000).
6. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Recursive Speed-up in Partition Function Evaluation,
Phys. Low Dim. Struct. 7/8, 33-38 (2002).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
7. A. Bogojevic, A. Balaz and A. Belic,
Gaussian Halving of Path Integrals in d=1,
Phys. Low Dim. Struct. 1, 49-51 (2006).

8. A. Bogojevic, A. Balaz and A. Belic,

Linearized Gaussian Halving in d=1,
Phys. Low Dim. Struct. 1, 52-55 (2006).
9. D. Arsenovic, B. Vrhovac, Z. M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, and A. Belic,
Simulation Study of Granular Compaction Dynamics Under Vertical Tapping,
Mat. Sci. Forum 555, 107-112 (2007).

Predavanje po pozivu sa medunarodnog skupa

stampano u celini
(M31)
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
1. A. Belic,
Large-scale simulations of complex physical systems,
AIP Conference Proceedings Series 899, Sixth International Conference of the Balkan
Physical Union, 76-79 (2007).
2. A. Belic and A. Bogojevic, Policy framework for fostering Centres of Excellence, in
Advances in Environmental Modeling and Measurement, B.Lalic and D. T. Mihailovic
ed., Nova Science Publishers, 13-19 (2010).

Saop
stenja sa medunarodnih skupova
stampana u celini (M33)
1. A. Belic,
The dynamic structure function of Bose liquids in the deep inelastic regime,
in Bose-Einstein Condensation, ed. by A. Griffin, D.W. Snoke, and S. Stringari,
Cambridge U. Press, N.Y., 1994.
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
2. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
SPEEDUP: A New High Performance Path Integral Monte Carlo Code,
Proceedings of XXVIII International Convention MIPRO 2005 / Hypermedia and Grid
Systems Conference, Opatija, Croatia, 12 June 2005, Editors: P. Biljanovic and K.
Skala, MIPRO, Rijeka, 243-246 (2005).
3. A. Balaz, A. Bogojevic, and A. Belic,
Path Integrals and Euler Summation Formula,
Proceedings of the VI International Workshop on Lie Theory and its Applications in
Physics / LT-6, Varna, Bulgaria, 1521 August 2005, Editors: H.-D. Doebner and V.
K. Dobrev, Heron Press, Sofia, 205-210 (2006).

4. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,

The Use of Path Integral Ideals: Deriving the Euler Summation Formula for Path
Integrals,
Proceedings, 2nd International Conference on p-Adic Mathematical Physics, Belgrade,
Serbia, 1521 September 2005, AIP Conference Proceedings 826, 320-329 (2006).

5. N. Svraka,
A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
gLite Workload Management System Performance Measurements,
Proceedings, INDEL 2006 Conference, Banjaluka, Bosnia and Herzegovina, 1011
November 2006, 294-297 (2006).
6. D. Stojiljkovic, A. Balaz, A. Bogojevic, and A. Belic,
Grid Approach to Path Integral Monte Carlo Calculations,
Proceedings, INDEL 2006 Conference, Banjaluka, Bosnia and Herzegovina, 1011
November 2006, 298-301 (2006).

7. N. Svraka,
A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Stability and Performance of the gLite Workload Management System,
Proceedings, INFOTEH 2007 Conference, Jahorina, Bosnia and Herzegovina, 2830
March 2007, E-III-6 (2007).
8. A. Balaz, I. Vidanovic, A. Bogojevic, and A. Belic,
Accelerated Path-Integral Calculations via Effective Actions,
Proceedings of the Path Integrals New Trends and Perspectives PI07 Conference,
Dresden, Germany, 2328 September 2007, 86-91 (2008).
9. I. Vidanovic, A. Balaz, A. Bogojevic, and A. Belic,
Systematic Speedup of Energy Spectra Calculations for Many-Body Systems,
Proceedings of the Path Integrals New Trends and Perspectives PI07 Conference,
Dresden, Germany, 2328 September 2007, 92-95 (2008).
10. D. Vudragovic, A. Balaz, V. Slavnic, and A. Belic,
DWARF The Framework for Authorized YUM/APT Repositories Management,
Proceedings, INFOTEH 2009 Conference, Jahorina, Bosnia and Herzegovina, 1820
March 2009 E-V-8, 721-725 (2009).
11. D. Vudragovic, V. Slavnic, A. Balaz and A. Belic,
WMSMON - gLite WMS Monitoring Tool,
Proceedings of the MIPRO 2009 Conference, Opatia, Croatia, GSV 02, 239-243 (2009).
12. V. Slavnic, B. Ackovic, D. Vudragovic, A. Balaz, and A. Belic,
Operational Grid Tools Developed at SCL,
Proceedings of the SEE-GRID-SCI User Forum 2009, Istanbul, Turkey, 117-122 (2009).

13. V. Slavnic, B. Ackovic, D. Vudragovic, A. Balaz, A. Belic, and M. Savic,

Grid Site Monitoring Tools Developed and Used at SCL,
Proceedings of the SEE-GRID-SCI User Forum 2009, Istanbul, Turkey, 123-131 (2009).
14. V. Slavnic, A. Balaz, D. Stojiljkovic, A. Belic, and A. Bogojevic,
Optimization and Porting of the Path Integral Monte Carlo SPEEDUP Code to New
Computing Architectures,
Proceedings of the SEE-GRID-SCI User Forum 2009, Istanbul, Turkey, 133-138 (2009).
15. D. Vudragovic, A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
QSPEEDUP: Quasi-MC implementation of the SPEEDUP path integral code,
Proceedings of the INFOTEH2010 Conference, Jahorina, Bosnia-Herzegovina, Vol. 9,
A-15, 73-77 (2010).

Saop
stenja sa medunarodnih skupova
stampana u izvodima (M34)
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
1. D. Vudragovic, J. Simonovic, A. Balaz, and A. Belic,
WMSMon - gLite WMS/LB Monitoring Tool,
Book of Abstracts of EGEE09 Conference, Barcelona, Spain (2009).
2. D. Vudragovic, J. Simonovic, A. Balaz, and A. Belic,
WatG Browser - Grid Information System Browser,
Book of Abstracts of EGEE09 Conference, Barcelona, Spain (2009).

Radovi u vode
cim
casopisima nacionalnog zna
caja (M51)
1. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
An Improved Gaussian Approximation for Quantum Field Theory,
Facta Universitatis Vol 1, No 5, 113-120 (1998).
2. A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Modeling Planetary Formation,
Publ. Astron. Obs. Belgrade 65, 17 (1999).
3. A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Planetary Formation Algorithm,
Publ. Astron. Obs. Belgrade 65, 23 (1999).
4. A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Scaling Exponents for Accretion,
Publ. Astron. Obs. Belgrade 65, 27 (1999).
5. A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Universality of Planetary Accretion,
Publ. Astron. Obs. Belgrade 67, 5 (2000).
6

6. A. Dragic, A. Belic and Z. Maric,

Numerical studies of e+ e magnetic resonances,
Facta Universitatis 2/2, 79-86 (2000).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
7. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Spacing of Planets in an Effective Gravitational Accretion Model,
Publ. Astron. Obs. Belgrade 80, 149-153 (2006).
8. A. Bogojevic, A. Balaz, and A. Belic,
Euler Summation Formula for Path Integrals,
Facta Universitatis 4/2, 219-232 (2006).

Predavanje po pozivu sa skupa nacionalnog zna

caja
stampano u
celini (M61)
1. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Novi model nastanka planeta,
Zbornik radova, 10. kongres fizicara Jugoslavije, Vrnjacka Banja, Jugoslavija, 2729.
mart 2000. godine, urednici: B. Milic i D. Markusev, knjiga II, 899 (2000).
2. A. Belic,
Numericke simulacije kao novi metodoloski alat u fizici,
Zbornik radova, 10. kongres fizicara Jugoslavije, Vrnjacka Banja, Jugoslavija, 2729.
mart 2000. godine, urednici: B. Milic i D. Markusev, knjiga II, 1031 (2000).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
3. A. Belic, A. Balaz, and A. Bogojevic,
Pan-European Grid EInfrastructure for LHC Experiments at CERN - SCLs Activities in EGEE
J. Res. Phys. 31, 22-27 (2007).

Saop
stenja sa skupova nacionalnog zna
caja
stampana u celini (M63)
1. A. Belic,
Local density approximation in the theory of medium-heavy nuclei,

Proceedings, 11th Yugoslav Symposium on Nuclear and Particle Physics, YuNFEC

1998, Studenica, Yugoslavia, 2528 September 1998, Editors: R. Antanasijevic and I.
Anicin, SFIN A2, 55 (1998).
2. A. Balaz, A. Belic, and A. Bogojevic,
Improved Gaussian Approximation,

Proceedings, 11th Yugoslav Symposium on Nuclear and Particle Physics, YuNFEC

1998, Studenica, Yugoslavia, 2528 September 1998, Editors: R. Antanasijevic and I.
Anicin, SFIN A2, 297 (1998).
7

3. K. Ladavac and A. Belic,

Monte Carlo analysis of modulated Heisenberg chains,
Proceedings of Physics Congress, Vol I, Vrnjacka Banja, 263 (2000).

4. V. Celebonovi
c and A. Belic,
Ground state properties of Luttinger liquid,
Proceedings of Physics Congress, Vol I, Vrnjacka Banja, 267 (2000).
5. A. Belic,
Variational Monte Carlo calculation of liquid 4 He drops,
Proceedings of Physics Congress, Vol I, Vrnjacka Banja, 271 (2000).
6. Lj. Miljacic and A. Belic,
Spectroscopic gap of the pairing Hamiltonian,
Proceedings of Physics Congress, Vol I, Vrnjacka Banja, 275 (2000).
7. A. Dragic, A. Belic and Z. Maric,
Numerical studies of e+e- magnetic resonances,
Proceedings of Physics Congress, Vol I, Vrnjacka Banja, 465 (2000).
8. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Efficient Monte Carlo method for calculation of path integrals,
Proceedings of Physics Congress, Vol II, Vrnjacka Banja, 843 (2000).
9. A. Balaz, A. Belic and A. Bogojevic,
Scaling and universality of gravitational condensation,
Proceedings of Physics Congress, Vol II, Vrnjacka Banja, 953 (2000).
10. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Efikasno izracunavanje funkcionalnih integrala Monte Karlo metodom,
Zbornik radova, 10. kongres fizicara Jugoslavije, Vrnjacka Banja, Jugoslavija, 2729.
mart 2000. godine, urednici: B. Milic i D. Markusev, knjiga II, 843 (2000).
11. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Skaliranje i univerzalnost gravitacione kondenzacije,
Zbornik radova, 10. kongres fizicara Jugoslavije, Vrnjacka Banja, Jugoslavija, 2729.
mart 2000. godine, urednici: B. Milic i D. Markusev, knjiga II, 953 (2000).
12. A. Dragic, A. Belic and Z. Maric,
Non appearance of positronium resonances at energies relevant for heavy ion collisions,
Proceedings of 20th SPIG, 83 (2000).

13. A. Dragic, A. Belic and Z. Maric,

Non appearance of positronium resonances at energies relevant for heavy ion collisions,
Proceedings of 20th SPIG, 83 (2000).
14. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Recursive Speed-up of Path Integral Calculations,

Proceedings, 12th Yugoslav Conference on Nuclear and Particle Physics, YuNFEC

2001, Studenica, Yugoslavia, 1719 September 2001, Editors: R. Antanasijevic and D.
Krpic, SFIN A2, 277 (2002).
15. S. Vrhovac, D. Arsenovic, and A. Belic,
Numerical simulation of many-body systems,
XV SFKM, proceedings, Arandjelovac, 39 (2001).
16. S. Vrhovac, D. Arsenovic, and A. Belic,
Transport theory of granular swarms,
XV SFKM, proceedings, Arandjelovac, 269 (2001).
17. A, Belic, Pairing correlations and transitions in finite systems,
XVI SFKM, proceedings, Sokobanja, 243 (2004).
18. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Metod Gausovog polovljenja funkcionalnih integrala
Zbornik radova, 11. kongres fizicara Srbije i Crne Gore, Petrovac na moru, Srbija i
Crna Gora, 35. jun 2004. godine, urednici: N. Konjevic, B. Vujicic i P. Miranovic,
5-169 (2004).
19. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic, Linarizovano Gausovo polovljenje,
Zbornik radova, 11. kongres fizicara Srbije i Crne Gore, Petrovac na moru, Srbija i
Crna Gora, 35. jun 2004. godine, urednici: N. Konjevic, B. Vujicic i P. Miranovic,
5-173 (2004).
20. A. Balaz, A. Belic i A. Bogojevic,
Funkcionalni integrali bez integrala,
Zbornik radova, 11. kongres fizicara Srbije i Crne Gore, Petrovac na moru, Srbija i
Crna Gora, 35. jun 2004. godine, urednici: N. Konjevic, B. Vujicic i P. Miranovic,
5-177 (2004).
od izbora u zvanje visi naucni saradnik
21. M. Mitrovic and A. Belic,
Heuristic algorithm for determination of local properties of scale-free networks,
Proceedings of the XVII National Symposium on Condensed Matter Physics, SFKM
2007, Vrsac, Serbia, 1620 September 2007, 181-184 (2007).
9

22. D. Arsenovic, S.B. Vrhovac, Z.M. Jaksic, Lj. Budinski-Petkovic, A. Belic,

Simulation Study of Granular Compaction,
Proceedings of the XVII National Symposium on Condensed Matter Physics, SFKM
2007, Vrsac, Serbia, 1620 September 2007, 193-196 (2007).
23. I. Vidanovic, A. Balaz, A. Bogojevic, and A. Belic,
Effective Actions for Path Integral Monte Carlo,
Proceedings of the XVII National Symposium on Condensed Matter Physics, SFKM
2007, Vrsac, Serbia, 1620 September 2007, 201-204 (2007).

10