Dikt

MINNENE Ta det med deg! Det minste av grnt som har hendt deg kan redde livet ditt en dag i vinterlandet. Et str bare et eneste blankt lite str fra sommeren i fjor frosset fast i fonna, kan hindre skredets tusen drepende tonn i styrte utfor. Hans Brli

Tre du tarv ikkje falla det var lite for deg men mykje for meg; eit smil nr det galdt og eit hndtrykk var alt Tre du tarv ikkje falla eg veit du er salt
Olav H Hauge

Din veg Ingen har varda den vegen du skal g ut i det ukjende, ut i det bl. Dette er din veg. Berre du skal g han. Og det er urd snu. Og ikkje vardar du vegen, du hell. Og vinden stryk ut ditt far i aude fjell. Olav H. Hauge

Du var vinden Eg er ein bt utan vind. Du var vinden. Var det den leidi eg skulle? Kven spr etter leidi nr ein har slik vind! Olav H. Hauge Skeiserenn Du startar i lag med storskridaren. Du veit du ikkje kan fylgja han, men du legg i veg og brukar all di kraft og held lag ei stund. Men han glid fr deg, glid fr deg, glid fr deg Snart er han heile runden fyre. Det kjennest litt skamfullt med det same. Til det kjem ei merkeleg ro yver deg, kan ikkje storskridaren fara! Og du fell inn i di eigi takt Og kappskrid med deg sjlv. Meir kan ingen gjera.

Olav H, Hauge
Det er den draumen me ber p at noko vedunderleg skal skje, at det m skje -at tidi skal pna seg at hjarta skal pna seg at drer skal pna seg at berget skal pna seg at kjelder skal springa -at draumen skal pna seg, at me ei morgon stund skal glida inn p ein vg me ikkje har visst om.
Olav H.Hauge

Det er langt mellom venner av Kolbein falkeid Det er langt mellom venner. Mellom venner str mange bekjentskaper og mye snakk. Venner ligger som sm lysende stuer langt borte i fjellmrket. Du kan ikke ta feil av dem.

Rose" av Marie Takvam er eit dikt, kor metaforbruken er sentral for forstinga av diktet: Fordi eg er kvinne sette dei hret mitt opp i krans slipte neglene mine mla munnen min raud, ville skape meg om til ei rose. N i kveldssola ser eg skuggen min drage seg ut, bli til eit kvasst sverd.

Obstfelders "Regn". Eg blir nesten vt av lese dette diktet. "Regn" En er en, og to er to vi hopper i vand, vi triller i sand. Zik zak, vi drypper p tag, tik tak, det regner idag. Regn, regn, regn, regn, sende regn, psende regn, regn, regn, regn, regn, deilig og vdt deilig og rt! En er en, og to er to vi hopper i vand, vi triller i sand. Zik zak, vi drypper p tag, tik tak, det regner idag.

Eg klarer ikkje dy meg, fr trekke fram Ekelf i dag ogs. Denne gongen som Gunnar. I dag er det diktet "Poetik" "Poetik" Det r till tystnaden du skall lyssna tystnaden bakom apostroferingar, allusioner tystnaden i retoriken eller i det s kallade formellt fullndade Detta r skandet efter ett meningslst i det meningsfulla och omvnt Och allt vad jag s konstfullt sker dikta r kontrastvis ngonting konstlst och hela fyllnaden tom Vad jag har skrivit r skrivet mellan raderna

Dden Dden er ikke slik: En knokkelmann som kveler ditt siste, ville skrik med heslig hand. Dden er ikke angst og lj og djevlekrav, ikke mneskygger rundt ei ribbet grav. Nei, dden er et fjell som lfter sin svale sn over vegen du drar. Der skal du st den siste kveld, og se i skjr av solfalls-eld hvor vakkert livet var Hans Brli ETT ER NDVENDIG Ett er ndvendig her i denne vr vanskelige verden av husville og heimlse: TA BOLIG I SEG SELV. G inn i mrket og pusse sotet av lampen. Slik at mennesker p veiene kan skimte lys i dine bebodde yne. (Hans Brli) FOLK FLEST Folk flest er bra folk. De smiler og hilser og oppfrer seg stort sett fint mot hverandre. Dette er et godt utgangspunkt. (Stig Holms) GJENSYN MED EN KJRLIGHET , pike, pike jeg har sett deg atter! Og jeg kjente deg igjen. Jeg kjente dine yne og din latter. Men allting var jo meget mer, min venn.

Visst husker jeg hver linje i ditt smil, slik som du smilte engang p en vei. Jeg husker dine kyss og din profil Det eneste jeg helt har glemt, er deg! Jeg ser p deg. Det gjr meg matt av gru at du str der, og ikke kan forst at du er dd: Du er jo ikke Du! Du er jo bare n hun ligner p. Jens Bjrneboe Og diktet: En strofe fra Jens Bjrneboe: Hr hvor det lyves i bker og blader, hr hvor det knitrer av lgn i papir! Lgnen skal ses i spalter og rader, dt er et jordbruk som lnner og gir! Lgnen skal vokse seg fruktbar og frodig over en verden som skjelver av skrekk. Herre min Gud, hvor papir er tlmodig - under sin skjendsel av sverte og blekk!