NA DAN PRENOSA KOSTIJU GAVRILA PRINCIPA I NJEGOVIH DRUGOVA

Bosno, nemoj danas obla na se iti alosno odelo, no, krepka i vedra, Primi kosti svoje lepe dece carske I sahrani toplo u maj nedra. ina Njima humka to je tvoja dijadema Veli anstva, slave, ponosa i asti! Iz te drage humke svakoga dana e Jedno novo stablo na snage rasti. e Ako bi nam kada veru o skrh aj Na ovome grobu veri bi leka, e I svetla i ista, s nebom u dubini, Pote sn k planinska reka. i e va I do li koji stranac da te pita e najlep imati, gorda i vedra, ta e , Pokamu svetu humku mu i enika, K besceno blago materinskog nedra. Bosno, nemoj danas obla na se iti alosno odelo. Tvoja deca nisu Umrla, no nebu odletela letom, I na zorinom se naselila visu...

1920.

KAJMAK ALAN
Putni stani! Ovde le oni! e, e Gomile ove prah kraljeva kriju. S kapom u ruci njima se pokloni,

I redom tako i ljubi ih sviju! Iz ovih humka, iz hrnjage kama, Gde truba svesti srca jaka svrsta, Praznici slave granuli su nama I mu enike skinuli sa krsta. Ovde su ve vatrama ni, to rtve I bilom srca probudi mrtve e Srbine, stani! Ovde le oni! e Ovo su nalavre i oltari; e Njihovim svetlim sjajem se ozari, I svoje molitvom prikloni! elo

1920.

POSLE OKOVA
Prenimo se snova, i snova na delo Ovde jo ima pelena i dra te e, Jo mnogih beda te mutno vrelo, te e I bezbrojno roblje na zgari pla tu e. Le inari grubi s Dunava i Rajne Razdrli su nedra otad bine cele Sa grla joj trgli sve erdane sjajne, S jatacima da ih k hajduci dele. Naga zemlja trude na ruku eka ih Mati decu zove na rala i brane, U prudove zlata da polja obuku, I okre gnjile i kr u ljave grane. Zove ih da ruke svi oko nje sviju, I onima pod kazanom neba tono Studenoga dru, i kopne, i gnjiju, Pristupe sa lu i donesu hljeba. em

Zove ih da budu neimari hrama Gde lepote slu i naforu dele; e Gde se du di iz r i tama, e u e I obla na se ruho zore bele... e Prenimo se snova, i snova na delo Ovde jo ima pelena i dra te e, Jo mnogih beda te mutno vrelo, te e I bezbrojno roblje na zgari pla tu e.

1920.

PESMA BIBLIJSKA
O nisi i meni dao e, to S pesmama vedre dane, Slatke i pune plodova kao Lepe paoma grane? Gde je i za me ba i jedno vrelo ta Pod stablom punim cveta? Zar i ja nisam tvoj lik i tvoje delo, Care i kralju sveta? Ovde, na putu, sama ostavio si mene, Gde samo grobova plo e I smrti sene Ja sada gledam, o e. No evo zlatni zraci kandila padaju na me Ja ujem glas harfe tvoje: Sve lepe du pod krstom kada stoje, e, Postaju bogom i same... VapijeTi bi pomomoje hteo? ! i A zar ti snaga vi nije e Od beda svije' -

Ne ose li da moga srca si deo? a Putni stupaj i voljno na leteret ovi e, i Ponesi na vrh Golgote, I kao ve ernje sunce zaroni u novi ivot I u sjaj ve lepote... ne

1920.

GAVRILO PRINCIP
S bedema na se vija tirana pogani steg, ih I smrti trube se hore; Svrh nas je nebo mra i hladno kao sneg no Mi bele nemamo zore. Nasu i Dani Konop i stub, Magle I vrani, I zveri zub. Pa dokle sramno snositi jaram crni emo Nemi i pusti k panj, Gledati gde nam rodno ognji hulja skvrni te I ruglo baca na nj? Jesmo li Stoka? Jesmo li crv? Gde je sev Oko? Gde plam i krv? S burama osvete svete nek sveti bukne boj I lipsaju hrti! uti Sa pesmom carski i gordo uprimo pogled svoj U ostudene smrti! i Nek pun

Lepote Sine k maj S na e Golgote Vaskrsni sjaj!

1920.

AK AM
"Alah il alah!" hori se s munara S vrha Carine pa do na kraj Luke. Ak I hrpa znojnih izme am. ara Ispu krasnu iz ta uljave ruke. Hitno iz niskih odlaze du ana I pravoverni na esmi mo eja Uzimlju avdes. Nad njima, sa grana Sevlija, gu kumre. I dok s leja u I sofa miris alkatmera veje I obasipa pend i streje, ere I svud se "Alah" razle i e, ista Neretva kao bajka stara: umi Mlad mesec, eno, svrh Orla Para kih K prelomljeni zlatni obru blista.

1920.

SARAJEVSKI TEFERI

S balkona na durbin gledam. U dnu brega Trebevi gde se one staze dele, a, Iz valova grana, k stogovi snega, S doksatima niskim vire ku bele. e Ni njih, u ba punoj ploda, gdi je e ti Oborila ra jabuka i sliva, ve Visoki se plamen lepr i vije, a K Jabu ilova pozla griva. ena Uz vatru je ra neki dedo, ko li, anj. Mahramicu loja svez na vrh pruta, Pa predano njome ma gori-doli e Pe enicu je kao dukat to uta... Na domaku vatre, gde travni velenac Protkala je cve svakojaka a ara, Okre se kolo, kao venac e ivi Od zumbula plavih, ru i behara. a Ono muslimanke igraju, i veo Grimizan i lahak vihori im s glave; Sve su lepe kao plod rumen i zreo savija grane sve dole do trave. to Jedna cura, sama sedena panju, i Harmoniku drponosno i holo, i I sve vedre oosvrnu se na nju, i I po taktu svirca talasa se kolo. I indija. Sunce ali unsko grije. Jedan konjik jezdi putanjom u strani; A kolo se nji i sa grla svije' e, Sevaju i trepte ki eni erdani.

1920.

MILIVOJU DRAGUTINOVI U

majoru

Prole na ti si vesnik bio a eg Grimizom sunca i snegom behara, Sa svoga belca, ponosan i io, Osuo stare mahale Mostara. S visoka stega, se gordo vio to S koplja tvoga lakog barjaktara, e Nebesnih pozdrav blag i mio eva Rasu se s bleskom vaskrsnog oltara. Mi smo te urezali nama ase U grane du k'o najlep rime e, e S vatrama zvezda i dragoga kama... Tako, sa ba na du cele, ta e e Ve sjati tvoje svetlo ime, no e K'o jedna pesma na zore bele... e

1920.

VIDOV DAN
1389. - 1919.

Osana tebi, ti na Golgote dane, e Gde grotlo sinje proguta carstva brod! I gde u krvi, k'o sunce za gorske grane, Utonu vite rod! ki S kru grada vi se vijao nije evca e Svileni krsta Srbija be grob, e Tamnica pusta, gde memla davi i bije, I bledi izdi rob. e Ali ti posta na sve e teno Vrelo,

Gde krepke vere za umlje sveti poj, I vodu tvoju, k'o snagu za novo Delo, U kr levasmo svoj. ag Osana tebi! Sve muke i smrti e, a Kle testere, nisu satrle nas, ta, Jer ve svuda gde behu staze na no, e, Tvoj vi zvonja glas. nji e On be tvrdo kormilo na la e ih a, Vodilja zvezda na raja klju ega , I sveta pesma: s Golgote samo se ra a Vaskrsne zore lu . I on se rodi! Rodi se svima nama, I u no njih zase plameni rez! su e I eno, s krunom, u blesku dragog kama, Ustaje svetli Knez... Sve trepti, seva... I svuda, Kosovo gde je, Gle, davni borci, k'o gustih brestova lug, U ode dama ni a svrh njih greje u Sve lep nimbusa krug. e Svi oni hrle, i pogled o svoji', iju K'o dete ocu, upire mlad i star Tamo, gde s krstom u ruci na visu stoji Pod oreolom Car. Osana, care i mu e, osana! eni Pesama na radosti vra se vek! e a Vi nam o ne muti duboka rana, e i Ni grubih okova zvek. Mi s tvoga Visa, uz heruvimske zvuke, Primamo brastva pri i slave plod! est Na kolenima, spram tebe di i ruke, u Sav divni kli rod. e Plamenom vere, smelou, patnjama trajnim, Iskupili smo staroga cara svog! Cara heroja u ode dama sjajnim Iz raja nam Bog. alje Osana, o O tvoje hramove bele e! Skrh'o je krila s Bosfora krvavi zmaj.

Gle, ouni zvezda, sada sa cele are Hrastovi prosiplju sjaj. S harfom na steni, u blesku njihovih kruna, Kosovka lepa udesni sla poj e Peva i slavi, uz tople zvuke struna, Tebe i vaskrs tvoj. Osana, ve Carstvuj i gospodari, ni! Nek' ve na pobeda hori se glas! no ih I neka svuda jedinstva sveti oltari S bregova greju nas!

1920.

PESMA SRBIJI
Vojvodi ivojinu Mi u i

Hvala ti Srbijo lepa! O munju tvojih megdana Razbili su se crni oblaci tiranskih orda. Iz krvi dece Ti divne stabla su izrasla gorda, I gle, s jabukom ivotodajnom, Pred na ikone stare, sa njinih d e inovskih grana Spusti se an beli pod oreolom sjajnom, eo Pojudela tvoja! i Srbijo, vere je Tvoje Ogrej'o po evo sru srca i bona ar ena I gde su rujine bile, oltari trokubi stoje, I blesci kandelabra Po stubovima plju i zvuci visokih zvona te U svodu radosno grme, Srbijo lepa i hrabra, Pojudela Tvoja! i Lu k'o zora bela, em, Ozarila si puste pe na roblja; ine ega I s hridi ponora mra s plesnivih plo groblja, nih, a

Ti si nas vratila svije' Na Vrhe pune sunca, plodova, pesme i vrela, Gde arac nogom kopa i Marko kraj koplja pije, Pojudela Tvoja! i Osana! S kapom u ruci, Mi pristupamo i Tvoje, Srbijo, ljubimo skute! Sada smo deca Tvoja, pa du dece obuci e U tvoju lepotu zore! I daj im krila nek' lete, tamo, na svetle pute, Tamo, za belim orlom gde slave vrhovi gore!

1920.

ALEKSA ANTI - CJELOKUPNA DJELA www.aleksasantic.com