KARTILYA NG KATIPUNAN Ang buhay na walang banal at marangal na layunin ay halos walang pakinabang at malimit na pabigat lamang.

mang. Ang paghahambog o pagmamalaki kahit itoy magaling ay di kapuri-puri. Ang tunay na kabanalan ay ang pagkakawanggawa at pag iig sa kapwa. Lahat ng taoy nilikhang pantay-pantay sa kanilang pagka tao. Dakila ang taong may magandang ugali; may isang salita sa bawat sabihiy panunumpa at may hiya; at di nag papaapit; di nakikiapi may malasaket sa kapwa at bayan nang higit pa sa sarili. Huwag sayangin ang panahon; ang yamang nawalay maaring magbalik; ngunit pangahong nag daay di maibabalik. Ipagtanggol ang naapi supili ang umaapi. Ang taong matalinoy maingat sa bawat sasabihin at marunong maglihim ng dapat ipaglihim. Sa isang mag-anak lalaki ang haliigi at gabay; babae ang katuawang at karamay sa pag akay kung ang umaakay ay tungo sa masama ang inaakay ay sa masama din masasadlak. Ang di mo ibig gawin sa asawa mo, anak, at kapatid ay huwag mong gawin sa asawa, anak, at kapatid ng iba, ang babae ay huwag mong paglaruan at pag samantalahan, alalahanin ang inang pinagmual at nagiwi sa iyong kasanggulan. Ang mga aral na ito ay dapat panaligan upang magtagumpay sa minimithi kalayaan at kaginhawaan.