Professional Documents
Culture Documents
TROD HASTALIKLARI
TANI VE TEDAV
KILAVUZU
ISBN 978-605-4011-15-5
T RO D A L I MA G RU B U
TROD HASTALIKLARI
TANI VE TEDAV
KILAVUZU
TRKYE ENDOKRNOLOJ ve
METABOLZMA DERNE
Merutiyet Cad., Ali Bey Apt. 29/12,
Kzlay 06420, Ankara, Trkiye
Tel
: (0312) 425 2072
Faks
: (0312) 425 2098
www.temd.org.tr
Yayn Hizmetleri
BAYT Bilimsel Aratrmalar
Basn Yayn ve Tantm Ltd. ti.,
Ziya Gkalp Cad. 30/31, 06420 Kzlay, Ankara
Tel: (312) 431 30 62
Bask
Miki Matbaaclk San. Tic. Ltd. ti.
Matbaaclar sitesi 560. sokak, no: 27, vedik, Ankara
Tel: (312) 395 21 28
Bask Tarihi: Mays 2014
SUNUM
Deerli Meslektalarm,
Tan ve tedavi rehberleri, zellikle gnmz alma koullarnda gncel
literatr devaml ve ayrntl izleme frsat bulamayan meslektalarmza,
kanta dayal verilerin deerlendirmesiyle lkemiz koullarna da uygun
olabilecek bir neriler paketi sunmay hedeflemektedir.
Her hasta iin ayrlan srenin kstl olduu alma artlarnda bu rehberlere bavurmak ilerimizi ou zaman kolaylatrmakta ve hata riskini
azaltmaktadr.
Trkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Dernei alma gruplar yelerinin zverili almalar ile hazrlanan bu rehberler, tamamen derneimiz
olanaklar ile hazrlanm ve yaymlanm bulunmaktadr. Gda ve ila
endstrisi gibi baka bir kaynaktan destek alnmadndan bir kar atmas bulunmamaktadr.
Yararl olmas dilei ile katkda bulunan tm yelerimize teekkr ederim.
Sayglarmla,
Prof. Dr. Ahmet Sadi Gndodu
TEMD Bakan
YAZIM KOMTES
Prof. Dr. Ersin AKARSU
Prof. Dr. Faruk ALAGL
Prof. Dr. Betl ALTUN
Prof. Dr. Ferihan ARAL
Prof. Dr. Gksun AYVAZ
Prof. Dr. Harika BOZTEPE
Prof. Dr. Nuri AKIR
Prof. Dr. Berrin ETNARSLAN
vi
Ekrem Algn
Elif Turan
Emre Bozkrl
Ender Arkan
Engin Gney
Ercan Tuncel
Erdal Kan
Erman akal
Ersin Akarsu
Erturul Taan
Esra Nur Ademolu
Eref Mesut zer
Faruk Alagl
Fatma Dilek Dellal
Fatma Neslihan uhac
Fatma Salam
Ferhan Mantar
Ferhat Deniz
Ferihan Aral
Ferzan Telatar
Fevzi Balkan
Feyza Yener ztrk
Filiz Eki Haydardedeolu
Fulya Akn
Fsun Balo Trner
Gonca rk
Gonca Tamer
Gken nal Kocaba
Gkhan zgen
Gksun Ayvaz
Gnl Ko
Glhan Akbaba
Glhan Cavlak
Glsm Gnlalan
Glah Elbken
Grbz Erdoan
Grcan Ksakol
Gven Bar Cansu
Hakk Ylmaz
Halil Diner Azizlerli
Haluk Sargn
Handan Bekdemir
Harika Boztepe
Hasan Ali Altunba
Hasan Aydn
Hatice Sebila Dkmeta
Hayati Ayakta
Hsrev Hatemi
ffet Dadelen
lknur ztrk nsal
nan Anaforolu
smet Aydn
Kader Uur
Kaan Gngr
Kamile Gl
Kerem Sezer
Levent zsar
Leyla Ylmaz Grbz
Mazhar Tuna
Mehmet Ali Uar
Mehmet Ak
Mehmet Batemir
Mehmet alan
Mehmet Erdoan
Mehtap akr
Melek Tezcan
Merve Ylmaz
Metin Ali
Metin zata
Mithat Baheci
Murat Erdoan
Murat Suher
Mustafa ahin
Mustafa Koak
Mustafa Kulakszolu
Mustafa nbol
Mutlu Niyazolu
Mcahit zyazar
Mge zsan
Mjdat Kara
Mjde Aktrk
Necmiye Tijen Erdem
Nee olak
Nee Ersz Glelik
Nevzat Bilal
Nezaket Adalar
Nurdan Gl
Nurhan Canerolu
Nuri akr
Ouz Dikba
Ouz Kaan nal
Osman Son
Oya Topalolu
zcan Karaman
zgr Demir
zkan Sandalc
zlem Sezgin Merililer
zlem Soyluk Selukbiricik
zlem Turhan yidir
Ramazan Gen
Refik Tanakol
Reyhan Ersoy
Sabriye zkaya Kafesiler
Seda Sancak
Seluk Can
Selim Kurtolu
Sema ifti
Sema Yarman
Semra Aytrk
Sena Yeil
Serpil enesiz Salman
Sevim Gll
Sibel Ertek
Sibel Gldiken
Soner Cander
Sleyman Hilmi peki
azi mamolu
ebnem Aktaran
ule Temizkan
Tayfun Garip
Taylan Kabalak
Tevfik Demir
Tevfik Sabuncu
mit Karayaln
Yaln Aral
Yaln Yavuz
Yasemin Ttnc
Yavuz Selim Demir
Yurdaer Sermez
Yusuf Aydn
Yusuf Bozku
Yusuf zkan
Yksel Altunta
Zehra Candan
Zerrin Kir
Zeynel Beyhan
Ziynet Alphan
Zleyha Karaca
Ksaltmalar
ADH:
AF:
ALT:
Anti-TG:
Anti-TPO:
AST:
AT:
AT:
CA:
CEA:
CPK:
CRP:
FDG PET:
GO:
ICCIDD:
IgG:
:
131:
AB:
V:
KS:
LAP:
MEN:
MMI:
MNG:
MRG:
OTN:
PET-CT:
PTU:
RAI-131:
RAI:
RhTSH:
rhTSH:
SSKI:
sT3:
sT4:
T3:
T4:
TBAb:
TBG:
TEMD:
Tg:
Tip 1 DM:
Tm:
TMNG:
TRB:
TRH:
TSab:
TSH:
TSHRab:
TVT:
USG:
VK:
WHO:
Antidiretik Hormon
Atrial Fibrilasyon
Alanin Aminotransferaz
Anti Tirogloblin
Antitiroid Peroksidaz Antikor
Aspartat Aminotransferaz
Amiodaron Tirotoksikozu
Antitiroid la
Kanser
Karsinoembriyojenik Antijen
Kreatinin Fosfokinaz
C-reaktif Protein
[18F]-uorodeoksiglukoz Positron Emisyon Tomografisi
Graves Oftalmopati
International Council for the Control of Iodine Deficiency Disorders
mmngloblin G
yot
yot 131
nce gne Aspirasyon Biyopsisi
ntravenz
Kortikosteroid
Lenfadenopati (Lenfadenomegali)
Multipl Endokrin Neoplazi
Metimazol
Multinodler Guatr
Magnetik Rezonans Grntleme
Otonom Toksik Nodl
Pozitron emisyon tomografisiKomptarize Tomografi
Propiltiyourasil
Radyoaktif iyot 131
Radyoaktif yot
Rekombinan TSH
Rekombinant human TSH
Sature Potasyum Iyodr
Serbest T3
Serbest T4
Triiyodotreonin
Tetraiodotreonin
TSH Reseptr Blokan Antikoru
Tiroid Balayc Globlin.
Trkiye Endokrinoloji ve Metabolizma Dernei
Tirogloblin
Tip 1 Diyabetes Mellitus
Tmr
Toksik Multinodler Guatr
Tiroid Beta Reseptr
Tirotropin Salglatc Hormon
Tiroid reseptr stimlan antikoru
Tiroid Stimulan Hormon
TSH reseptr antikoru
Tm Vcut Taramas
Ultrasonografi
Vct Kitle ndeksi
World Heath Organization
vii
NDEKLER
SUNUM .................................................................................................................................... v
TROD ALIMA GRUBU ...................................................................................................... vi
KISALTMALAR ........................................................................................................................vii
1. TROD FONKSYON TESTLER VE DEERLENDRMES ................................................. 1
2. LALARIN TRODE ETKS ............................................................................................ 11
3. SUBKLNK HPOTROD ................................................................................................ 13
4. HPOTROD .................................................................................................................... 16
5. SUBKLNK HPERTROD .............................................................................................. 19
6. TROTOKSKOZ/HPERTROD ....................................................................................... 21
7. GRAVES ORBTOPATS .................................................................................................. 31
8. TRODTLER .................................................................................................................... 38
8.1. Kronik Otoimmn Tiroidit, Hashimoto Tiroiditi .......................................................... 39
8.2. Subakut Tiroidit ......................................................................................................... 40
8.3. Arsz Postpartum Tiroidit ........................................................................................ 41
8.4. Arsz Sporadik Tiroidit (Sessiz Sporadik Tiroidit, Subakut Lenfositik Tiroidit) ........ 42
8.5. Riedel Tiroiditi ............................................................................................................ 43
8.6. Akut Spratif (nfeksiyz) Tiroidit ............................................................................. 44
9. GEBELK VE TROD HASTALIKLARI............................................................................... 45
10. YOT EKSKL HASTALIKLARI VE TRKYEDEK DURUM ......................................... 49
11. TROD DFFZ GUATR ................................................................................................ 58
12. TROD NODL.............................................................................................................. 60
13. TROD TMRLER ........................................................................................................ 65
13.1. yi Diferansiye Tiroid Kanserleri ............................................................................... 65
13.2. Medller Tiroid Kanseri............................................................................................ 75
13.3. Az Diferansiye Tiroid Karsinomu ............................................................................. 81
13.4. Anaplastik Tiroid Karsinomu.................................................................................... 82
13.5. Tiroid Lenfomas ...................................................................................................... 83
14. TROD HASTA SENDROMU......................................................................................... 84
15. TROD ULTRASONOGRAFS ......................................................................................... 85
16. MKSDEM KOMASI ....................................................................................................... 95
viii
Tanm: Tiroid fonksiyonlarn deerlendirmede ilk yaplacak testler TSH ve sT4 olmaldr.
TSH st snr yaa gre:
Salkl gen poplasyonda: 4 mIU/L
7079 ya aras: 6 mIU/L
80 ya zeri: 7,5 mIU/L
Gebelik planlayanlarda ve gebelerde: 2,5 mIU/L
Hipertiroidi tansnda da en hassas yntem TSH lmdr. ok nadir grlen TSH salglayan
adenomlarda yksek tiroid hormonlar ile birlikte uygunsuz normal TSH dzeyleri saptanabilir.
Tiroid hormon rezistans sendromu da ayn uygunsuzlukla kendini gsterir. Bilinmesi gereken en
nemli nokta TSH dk olduunda hipertiroidi dnda baz durumlarn sz konusu olabilmesidir. rnein tiroid hasta sendromu, akut psikiyatrik hastalklar, alk ve kilo kayb, gebelik, glukokortikoidler, dopamin, hipotalamik ve hipofizer yetersizlikler, yallk dk TSH dzeylerine
yol aabilirler. Serum TSH konsantrasyonu 0,5 mIU/Lden daha dk ve serbest T3 ve serbest
T4 normal snrlarda ise subklinik hipertiroidi sz konusu olabilir.
Sistemik ciddi bir hastalk olmadka normal bir TSH konsantrasyonu, primer hipotiroidi ve
hipertiroidiyi dlamada %99 negatif prediktif deere sahiptir. TSH lmlerinde balca
immunometrik assay kullanlmaktadr. Primer hipotiroidi varsa serbest T4 dk, buna karlk TSH yksektir. Sekonder hipotiroidide serbest T4 dk, TSH normal veya dktr.
Hipotiroidi tansnda T3 hormonu lm yararl deildir. Subklinik hipotiroidide serbest tiroid hormonlar normal dzeyde olmasna ramen TSH dzeyi normal snrlarn zerindedir.
Ya ile birlikte TSH dmektedir, nk TRH sekresyonu azalmaktadr.
Aadaki durumlarn varlnda hastann bir endokrin merkezine ynlendirilmesi nerilir:
ocuklukta anormal tiroid fonksiyon testleri
Ailevi tiroid hastalklar
Klinik ile uyumlu olmayan tiroid testleri
T4 ve T3 uyumsuzluu
TSHnin llebilir olduu durumda, serbest T3 ve serbest T4 ykseklii
Tiroid fonksiyonlarnda tedrici deiiklikler
Normal
Dk
Normal
Yksek
FT4
FT4
Dk
Yksek
Sellar-hipotalamik
patoloji, tiroid d
hastalk
T3
Normal
Hipertiroidi
Tirotoksikoz
Dk
Aikar
hipotiroidi
Normal
Yksek
Subklinik
hipotiroidi
Yksek
Sekonder
veya tersiyer
hipertiroidi
Tiroid hormon
rezistans
Subklinik
hipertiroidi
T3 toksikozu
dzeyleri, serbest tiroksin indeksi (FT4I) veya tiroid hormon balanma oran (THBR) ile de
hesaplanabilmektedir. Direkt serbest T4 lmlerinin baz durumlarda yanltc olabileceini
bilmek gerekir. rnein familyal disalbminemik hipertiroksinemide (FDH) yanl sonular
elde edilebilir.
1.4. Tiroglobulin
Tiroglobulin lm 2 ana nedenle kullanlabilir.
1) Diferansiye tiroid kanseri takibi
2) Dardan tiroid hormonu almna bal hipertiroidi thyrotoxicosis factitia ayrc
tans
Tiroglobulin, diferansiye tiroid kanserinde tiroidektomi ve radyoaktif iyot tedavisinin yeterliliini gstermekte ve rekrren hastaln saptanmasnda kullanlmaktadr.
Gnmzde 0,1 ng/ml dzeyine kadar hassasiyetle tiroglobulin llebilmektedir. Ancak
diferansiye tiroid kanseri takibinde, yksek Anti-TG titrelerinin varlnda tiroglobuline gvenilemez. Bu sebeple tiroglobulin ile birlikte mutlaka Anti-TG de baklmaldr. Tirotoksikozis
faktisiann dier tirotoksikozlardan (rnein sessiz tiroidit) ayrt edilmesinde de tiroglobulin
yardmcdr.
4
TROGLOBULN ARTII
TROGLOBULN AZALMASI
Thyrotoxicosis factitia
Atireozis
DK SERUM T4
NORMAL SERUM T4
TROTOKSK
Dk TBG, T3 toksikozu
(zellikle iyot eksikliinde),
tirotoksikoz nksnde
TROD
Dk TBG, endojen T4
antikorlar, T3 replasman,
iyot eksiklii, T4 balayc
proteinler ile yaran ilalar
Normal durum
HPOTROD
Konjenital
Herediter (X-linked)
Androjenler
Eroin
Glukokortikoidler
strojen salglayan tm
Hepatit (akut, kronik, aktif)
HIV
DK ST3 VE ST4
DK
TSH
YKSEK
TSH
Santral hipotiroidi
Tiroid d hastalk
sT4/sT3 dk,
TSH normal veya dk
Subklinik hipotiroidi
Tiroksin tedavisine uyumsuzluk
Malabsorbsiyon
la (rn: amiodaron)
nterferans (hererofil antikorlar)
1.8. Gebelik
Gebelik srasnda tiroid fizyolojisinde ok nemli deiiklikler olmaktadr. TBG bu dnemde ok artmakta ve dolaysyla proteine bal T3 ve T4 dzeyleri de artmaktadr. Bununla
beraber gebeliin ilk trimesterinde serbest T4 dzeyleri normal snrlar iinde kalmakla birlikte biraz artar ve TSH dzeyi dktr (<0,1 mIU/L). Bu dnemde artan insan korionik
gonadotropini, tirotropik bir etki gstermektedir. Daha sonraki trimesterde TSH dzeyleri
normale gelmektedir.
spesifik serbest T4 deerleri yaynlanmakla beraber bu konuda fikir birlii salanm deildir. lk trimesterde denge (equilibrium) dializi ile de gsterildii gibi serbest T4 normal referans deerlerinin zerine kmaktadr. nc trimesterde ise serbest T4 normal referans
deerlerinin %30 altna kadar inebilmektedir. Her laboratuvar, trimester-spesifik serbest
T4 referans deerlerini kendi belirlemelidir veya total T4n %150si referans deeri olarak
alnmaldr. Buna gre normal T4 deeri (512 g/dl) ikinci ve nc trimesterde 1,5 ile
arplarak gebelik referans deerleri olarak kullanlabilir. Yeni yaplan bir almada total T4
ve serbest T4 indeksi lmlerinin gebelikte daha gvenilir sonular verdiini gstermitir.
Gebelikte TSH iin de normal referans deerleri kullanlamaz. nk insan koriyonik gonadotropininin zellikle ilk trimesterde art, TSH dzeylerinin basklanmasna sebep olur. Bu
sebeple baskl TSH yanllkla subklinik hipertiroidi sanlabilir veya hafif yksek TSH yanl
olarak normal gibi alglanabilir. Trimester spesifik TSH deerleri belirlenmitir. lk trimesterde TSHnin normal alt snr 0,1 mIU/L olup, ikinci ve 3.trimesterde 0,2 ve 0,3 mIU/l olarak
bildirilmitir. Baz normal gebelerde TSH 0,01 mIU/l dahi olabilir. Birinci trimesterde 2,5
mIU/L; ikinci ve nc trimesterde 3,0 mIU/L zerindeki TSH deerleri subklinik hipotiroidi olarak deerlendirilmelidir. Gebelerde ve postpartum dnemde nadir bir hipotiroidi sebebi olan lenfositik hipofizit dk tiroid hormonlar ile birlikte dk TSHye neden olabilir.
Erken gebelikte iddetli kusma, arlnn %5ini kaybetme, ketozis ve dehidratasyonu
olan kadnlarda hiperemesis gravidarum dnlmelidir. Bu dnemde TSH zaten normal
snrlarn altna basklanmtr. Ancak hiperemesisli kadnlarn %3060nda serbest tiroid
hormonlar ykselmitir. Ancak serbest T3 indeksi normal bulunmaktadr. Bu kadnlarn ounda hipertiroidi belirtileri yoktur. Graves Hastalndan ayrt etmek iin TSH reseptrn
uyarc antikorlara baklmaldr. Gerek Graves hastalnn aksine hiperemesis gravidarumda bu antikorlar negatifdir ve bu hastalarn byk ounluu tedavi edilmeksizin gebeliin
1518. aynda iyileirler. Eer Graves hastal varsa gebeliin 1. veya 2. trimesterinde TSH
reseptr antikoru (stimlan) llmeli, eer antikor varsa 3. trimesterde de llerek yeni
doanda hipertiroidi riskine kar uyank olunmaldr. Gebelikte TSH reseptr antikorlar ve
tiroid otoantikorlar ile ilgili daha geni bilgi yukardaki ilgili blmlerde verilmitir.
Gebeliin ilk trimesterinde Anti-TPO pozitiii saptanan kadnlar postpartum tiroidit ynnden doumdan 3 ve 6 ay sonra izlenmelidir. nk antikor negatiii saptanan kadnlarda postpartum tiroidit ihtimali %0,6 olduu halde, anti-TPO pozitiii saptanan kadnlarn %4060nda postpartum tiroidit gelimektedir. Postpartum tiroidit saptanan kadnlar
tirotoksik ve hipotiroidik dnemler bakmndan periyodik olarak takip edilmeli, sekel olarak
kalc hipotiroidi geliip gelimedii deerlendirilmelidir. Tip 1 diabetes mellituslu hastalarda
postpartum tiroidit riski 3 kat fazladr. Doum sonrasnda Tip 1 diyabetli hastalarn tiroid
fonksiyonlarnn taranmas nerilir. Postpartum tiroidit geiren hastalarda kalc hipotiroidi
riski artt iin daha sonra her yl TSH baklmaldr.
Gnmzde tm gebe kadnlarn tiroid taramasnn yaplmas kabul grmemektedir. Ancak
risk grubu olarak kabul edilenlerin taranmas uygun grlmektedir. Sadece yksek riskli
gebeler tiroid hastal asndan taranmaldr:
Gebelerde Tiroid Hastal in Yksek Risk Kriterleri:
Ailede veya kendisinde tiroid hastal anamnezi (hipertiroidi veya hipotiroidi, postpartum tiroidit)
Daha nce tiroid ameliyat geirmi olmak
Tip 1 DM veya dier otoimmun hastalklarn mevcudiyeti
Tiroid hastal dndren klinik bulgularn mevcudiyeti, guatr
Otoimmn tiroidit varl
Anemi, kolesterol ykseklii, hiponatremi
Ba boyun radyoterapisi alm kadnlar
nfertilite tedavisi grm olanlar
Daha nce dk veya l doum hikayesi olanlar
THD yksek T4 ve/veya yksek T3 ile birlikte sprese olmam TSH ile karakterizedir. Bu
hastalarda genellikle rT3 ve tiroglobulin de yksektir. ncelikle dilsyon yaplarak TSH
lmnn lineer iliki iinde olup olmadna baklr. Lineer iliki korunmusa TSH lm dorudur. Bu durumda THD ayrc tansnda TSH salglayan hipofiz adenomu yer
alr. Birinci derece akrabalar arasnda benzer tiroid hormon deiikliklerinin olmas, hipofiz
grntlemesinin normal bulunmas, TSH serum alfa-glikoprotein subnite deerlerinin
artmam olmas tiroid hormon direnci lehinedir. THDde T3 spresyon testine yant alnr.
gn 50 g, 3 gn 100 g, 3 gn de 200 g L-T3 sonras, TSH sprese olur (TSH<0.5
mIU/L). Bazal koullarda veya spresyon sonras TRH testine TSH yant alnr. Tiroid beta
reseptr (TRB) gen mutasyonlar %8590 vakada mevcuttur. TSH salglayan hipofiz adenomunda da tiroid hormonlar yksek,TSH normal veya yksektir. Bu durumda TRH testine TSH cevapszdr ve T3 ile TSH spresyonu olmaz. Molar oran (alfa subnite ng/ml x10 /
TSH mIU/L) 1in zerindedir. Bu oran hipergonadotropik hipogonadizm ve postmenopozal
kadnlarda zaten >1 olduundan uygulanamaz. Tiroid hormon direnci ve TSH adenomu
ayrc tans ekil 3te gsterilmitir.
ekil 3. Tiroid hormon direnci ve TSH adenomu ayrc tans.
T4/T3 yksek, llebilir TSH
Hayr
Yksek
Yksek
Lezyon
Hayr
Hayr
Hayr
TSH Adenomu
Akrabalarda var m?
Alfa subnit / TSH oran
SHBG
Hipofiz MRI
TRH cevab
T3 spresyonu
TR gen analizi
Evet
Normal
Normal
Lezyon yok
Normal/abartl
Evet
%8590 mutasyon
Kaynaklar
1. Mitchell A, Pearce SHS. How should we treat patients with low serum thyrotropin concentrations? Clin
Endocrinol Metab 2010;72:292.
2. Todd CH. Management of thyroid disorders in primary care: challenges and controversies. Postgrad Med J
2009;85:655.
3. Stagnaro-Green A, Abalovich M, Alexander E, Azizi F, Mestman J, Negro R, Nixon A, Pearce EN, Soldin OP,
Sullivan S, Wiersinga W. Guidelines of American Thyroid Association for the diagnosis and management of
thyroid disease during pregnancy and postpartum. Thyroid 2011;21:1081.
4. Weetman AP. Abnormal thyroid stimulating hormone levels: when and who to treat? Clin Med 2008;8:208.
5. Stockigt JR, Lin C-F. Medications that distort in vitro tests of thyroid function with particular reference to
estimates of serum free thyroxine. Best Prac Res Clin Endocrinol Metab 2009;23:753.
6. Haugen BR. Drugs that suppress TSH or cause central hypothyroidism. Best Prac Res Clin Endocrinol Metab
2009;23:793.
7. Peeters RP. Thyroid hormones and aging. Hormones 2008;7:28.
8. smail Y, smail A. Erroneous laboratory results: what clinicians need to know. Clin Med 2007;7:357.
9. Stockigt JR. Thyroid function tests and the effects of drugs. In: Wass JA, Shalet SM, eds. Oxford Textbook of
Endocrinology and Diabetes; Oxfors OUP; 2002;p:306.
10. Ghosh S, Howlett M, Boag D, Malik I, Collier A. Interference in free thyroxine immunoassay. Eur J Int Med
2008;19:221.
11. Wu AHB. Quality specications: from theory to practice. International conference on laboratory medicine. Clin
Chim Acta 2004;346:73.
12. Kricka LJ. Human anti-animal antibody interferences in immunological assays. Clin Chem 1999;45:942.
13. Stockigt J. Assessment of thyroid function : towards an integrated laboratory- clinical approach. Clin Biochem
Rev 2003;24:110.
14. Toubert M, Chevret S, Cassinat B, Schalagater M, Beressi J, Rain J. From guidelines to hospital practice:
reducing inappropriate ordering of thyroid hormone and antibody tests. Eur J Endocrinol 2000;142:605.
10
HPERTRODZME
NEDEN OLAN
LALAR
tionamidler, lityum,
amiodaron, radyografik
ajanlar, perklorat,
potasyum iyodr, betadin,
ekspektoranlar, talidomid
iyot, amiodaron
mmndisreglasyon
interferon-alfa, denilkin
diftitoks, interlkin-2
Multikinaz nhibitrleri
T4n Absorbsiyonunun
Azalmas
kolestiramin, raloksifen,
kolestipol, omeprazol,
alminyum hidroksit,
lansoprazol, kalsiyum
karbonat, krom, sukralfat,
malabsorbsiyon
sendromlar, demir slfat
TROD DSFONKSYONU
OLMAKSIZIN
TROD FONKSYON
TESTLERNN
BOZULMASINA NEDEN
OLAN LALAR
strojenler, 5-orourasil
tamoksifen, klofibrat,
raloksifen, eroin, methadon,
mitotan
T4n TBGe
Balanmasnda Azalma
interferon-alfa interlkin-2
salisilatlar, heparin,
salsalat, baz non-steroid
antiinamatuvar ilalar,
furosemid
TSH Supresyonu
T4 Klirensinde Art
glukokortikoidler,
dobutamin, dopamin,
somatostatin analoglar
destrktif tiroidit, metformin
fenitoin, rifampin,
karbamazepin, fenobarbital
mmndisreglasyon
T4 Klirensinde Art ve
TSH Supresyonu
bexaroten
Multikinaz nhibitrleri
T4n T3e
Dnmnde Bozulma
amiodaron, propiltiyourasil,
glukokortikoidler,
propranolol, iopanoik asit,
nadolol, sodyum ipodat,
tiropanoat, amiodaron
Tiroid Hormonu
Emilimini Etkileyen lalar
11
2.1.1. Lityum
Lityuma bal tirotoksikoz uzun sre kullanmdan sonra ve nadir olarak gzlenir. Mekanizma
ak olmasa da, otoantikorlarn indkledii, otoimmn veya destrktif tiroiditlere benzerdir.
Lityum kullanan hastalarda subklinik veya aikar hipotiroidizm geliebilir ve uzun yllar tedaviden sonra bile, ani olarak ortaya kabilir.
Lityumun tiroidin iyot yakalama, eleme ve salnm fonksiyonu zerine inhibitr etkisi tanmlanm olmasna ramen, esas olarak bu inhibitr etki hormon sekresyon seviyesinde oluur.
2.1.2. Sitokinler
eitli sitokinler tiroid hormon sekresyon ve metabolizmasn deitirir. nterferonlar, interlkinler ve granlosit-makrofaj koloni stimulan faktr verilmesi, olduka sk, geici hipo ve
hipertiroidizme yol aar.Tiroid otoantikoru pozitif olan kiilerde sitokin tedavisi srasnda
tiroid disfonksiyonu gelime riski daha yksektir.Sitokin tedavisi planlanan kiilerin, tiroid
fonksiyonlar ve otoantikorlar asndan taranmas tavsiye edilebilir. nterferon-alfa ve interlkin-2 kalc ve geici hipotiroidizme neden olabilir.
12
Tanm: T3, T4 dzeylerinin normal, TSH dzeyinin yksek (>4 mIU/L) ve aikar hipotiroidinin klinik bulgularnn olmad durumdur.
Hafif subklinik hipotiroidi: TSH: 410 mIU/L
Ar subklinik hipotiroidi: TSH: >10 mIU/L
SUBKLNK HPOTROD
3. SUBKLNK HPOTROD
3.1. Tan
Subklinik hipotiroidinin nedenleri aikar hipotiroidi nedenleri ile ayndr. Genellikle tipik hipotiroidi semptom ve bulgular yoktur.
Otuz be ya st olanlarda her 5 ylda bir TSH baklmas nerilir. Balang TSHs ne
kadar yksekse aikar hipotiroidiye gidi o kadar fazladr. Aikar hipotiroidiye gidi hastaln nedeni bazal TSH seviyesi ve hastann ya ile ilgilidir. ocuk ve adlesanlarda aikar
hipotiroidiye gidi daha az ve tiroid fonksiyonlarnn dzelmesi daha sktr.
Gebelik dnenlerde ve gebelerde aadaki risk faktrlerinden en az birinin varlnda
TSH baklmaldr:
Hipertiroidi, hipotiroidi, postpartum tiroidit, radyoaktif iyot tedavisi ve tiroid cerrahisi
yks olanlar
Ailede tiroid hastal yks olanlar
Guatr olanlar
Bilinen tiroid antikor pozitiii olanlar
Hipo ve hiperfonksiyonlar olanlar
Anemi, kolesterol ykseklii, hiponatremi
Tip 1 diyabet ve dier otoimmun hastal olanlar
nfertilitesi olanlar
Ba-boyun radyoterapisi alanlar
Dk, erken doum yks olanlar
13
SUBKLNK HPOTROD
3.2. Tedavi
Tedavi karar verilmeden nce tiroid fonksiyon bozukluunun geici veya kalc olup olmadna karar verilmelidir.
Tedavi karar u faktrler dlandktan sonra verilmelidir:
3.3. Tedavi
Levotroksin ile yaplmaldr. 2575 g/gn gibi dk dozlar yeterli olur. Yatrojenik hipertiroididen kanmak gerekir.
14
Tedavi karar verilmeden nce tiroid fonksiyon bozukluunun kalc olduuna karar
verilmelidir. Tedaviye karar verirken, hastann ya ve komorbiditeler dikkate alnmaldr.
Tedavi:
TSH > 10 mIU/L ve T3-T4 normal olan tm vakalar tedavi edilmelidir.
TSH 410 mIU/L ve T3-T4 normal olan vakalarda aadaki faktrlerin birinin
varlnda tedavi edilmelidir:
Guatr varl
Gebeler, ovulatuar disfonksiyonu, infertilitesi olan hastalar
Tiroid antikorlar (Anti-TPO ve/veya Anti-TG) pozitiii olan hastalar
TSH deeri giderek artan hastalar
TSH deeri iki kez 8 mIU/L bulunmu olan hastalar
Bipolar duygu durum bozukluu olan hastalar
Tedavi iin levotiroksin tercih edilmelidir. Levotiroksin 2575 g/gn gibi dozlar
yeterli olur.
Balang levotiroksin dozu 25 g/gn alnp hedef TSH dzeyine ulaana kadar
68 haftalk periodlar ile 12.5 g/gn olacak ekilde arttrlmas nerilir. Yaa uygun
TSH st snr, hedef TSH dzeyi belirlenirken dikkate alnmaldr.
Hedeenen TSH deerine ulaldktan sonra 612 aylk dnemler ile kontrol edilmelidir.
SUBKLNK HPOTROD
Kaynaklar
1. Andersen S, Pedersen KM, Brunn NH, Laurberg P. Narrow individual variations in serum T4 and T3 in normal
subjects: A clue to understanding of subclinical thyroid disease. J Clin Endocrinol Metab 2002;87:1068.
2. Klein I and Ojamaa K. Thyroid hormone and the cardiovascular system. N Eng J Med 2001;344:501.
3. Razvi S, Ingoe LE, McMillan CV, Weaver JU. Health status in patients with subclinical hypothyroidism. Eur J
Endocrinol 2005;152:713.
4. Chu JW, Crapol LM. The treatment of subclinical hypothyroidism is seldom necessary. J Clin Endocrinol Metab
2001;86:4591.
5. Bernadette B, David SC. The clinical signicance of subclinical thyroid dysfunction. Endoc Rev 2008;29:76.
6. Fatourechi V. Subclinical hypothyroidism: an update for primary care physicians. Mayo Clin Proc 2009;84:65.
7. Abalovich M, Amino N, Barbour LA, Cobin RH, De Groot LJ, Glinoer D, Mandel SJ, Stagnaro-Green Management
of thyroid dysfunction during pregnancy and postpartum: an Endocrine Society Clinical Practice Guideline. J
Clin Endocrinol Metab 2007;92(8 Suppl):S1.
15
HPOTROD
4. HPOTROD
Tanm: Hipotiroidi,doku dzeyinde tiroid hormonu yetersizlii veya nadiren etkisizlii
sonucu ortaya kan bir hastalktr.
Primer Hipotiroidi: Tiroid bezi yetersizliinden kaynaklanan nedenlere bal
Sekonder Hipotiroidi: TSH yetersizliine bal hipotiroidi
Tersiyer Hipotiroidi: TRH yetersizliine bal hipotiroidi
Primer hipotiroidi tans TSH dzeylerine gre konur.
TSH: 0.54 mIU/L normal (gebelik hari)
TSH: >4 mIU/L T3, T4 normal: subklinik hipotiroidi
TSH: >10 mIU/L T4 ve/veya T3 dk: aikar hipotiroidi
TSH: >10 mIU/L, T3, T4 dk ve organ yetersizlii: miksdem koma
4.1. Tan
Hipotiroidi ve subklinik hipotiroidiye sk rastlanr. Yalanma ile ve kadn cinsiyetinde skl
ykselir. Primer hipotiroidinin en sk nedenleri: sregen otoimmn tiroidit (Hashimoto tiroiditi), tiroidektomi veya radyoaktif iyot tedavisi sonras, ilalar (baknz sayfa 39) ve tiroidittir.
Hipotiroidi tans laboratuvar veriler ile konulur Yksek TSH, dk T4 aikar hipotiroidi iin
esastr. Subklinik hipotiroidide, ST4 dzeyi normal olabilir. Klinik belirti ve bulgular hipotiroidinin ciddiyetine ve sresine baldr.
Kardiyovaskler riski yksek olan kiilerde 12,5 g/gn dk dozla balayp 46 haftalk
dnemler ile doz ayarlamas yaplarak hedeenen TSH dzeyine ulalmaldr. Riski olmayan gen olgularda yar dozda balanp 46 hafta iinde tam doza klabilir.
HPOTROD
Ortalama yerine koyma dozu 1,6 g/kg olmakla beraber, (1.41.8 g/kg) kiiden kiiye
uygun dozlar deiiklik gstermektedir. Balang dozu,hipotiroidinin sresine, ciddiyetine, birlikte bulunan dier hastalklara baldr. Tedavide balang dozu, hastann ya,
hastaln sresi, hastaln ciddiyetine baldr.
17
HPOTROD
Kaynaklar
1. Baskin HJ, Cobin RH, Duick DS, Gharib H, Guttler RB, Kaplan MM, Segal RL; American Association of Clinical
Endocrinologists. American Association of Clinical Endocrinologists medical guidelines for clinical practice for
the evaluation and treatment of hyperthyroidism and hypothyroidism. Endocr Pract 2002;8:457.
2. Roti E, Minelli R, Gardini E, Braverman LE. The use and misuse of thyroid hormone. Endocr Rev 1993;14:401.
3. Gillett M. Subclinical Hypothyroidism: Subclinical Thyroid Disease: Scientic Review and Guidelines for
Diagnosis and Management JAMA 2004;291:228.
4. Clinical Practice Guideline. Management of Thyroid Dysfunction during Pregnancy and Postpartum: An
Endocrine Society Clinical Practice Guideline J Clin Endocrinol Metab 2007:92 (8 Suppl):S1.
5. Thyroid function disorders - Guidelines of theNetherlands Association of Internal Medicine. Neth J Med
2008;66:134.
6. ATA Guidelines.Available at. http://thyroidguidelines.net/
18
Tanm: Tiroid hormonlarnn normalin st snr, TSH dzeyinin normalin altnda (TSH
<0.5 mIU/L) olduu durumdur. TSH nn dk llmesine yol aan dier
nedenler ekarte edilmelidir.
Subklinik hipertiroidi TSH dzeylerine gre iki gruba ayrlr: Bu iki durumun
ayrt edilmesi hastann takibi ve tedavi karar bakmndan nemlidir.
1. TSH dk ama tayin edilebilir dzeyde (0.1< TSH <0.5)
2. TSH tayin edilemez dzeyde (<0.1 mIU/L)
SUBKLNK HPERTROD
5. SUBKLNK HPERTROD
5.1. Klinik
En sk neden tiroidin benign veya malign hastalklarnda kullanlan levotiroksin tedavisidir,
etyoloji aikar hipertiroidi nedenleri ile benzerdir.
Subklinik hipertiroidi durumunun kalc olup olmadn anlamak tedavi karar asndan
nemlidir. Bu nedenle tiroid hormonlarnn takibi gerekir. Takip iin aylk periodlar ile en az 3
kez TSH deeri lm nerilir. yot uptake i ve tiroid sintigrafisi ayrc tanda yardmcdr.
60 yandan byk vakalarda TSH <0.1 mIU/L ise atrial fibrilasyon, postmenapozal kadnlar ve erkeklerde osteoporoz riski artmtr.
Takip zellikle gen ve orta ya hastalar tedavi etmek konusunda karar verdiricidir.
Yallarda subklinik hipertiroidinin ilk bulgusu atrial fibrilasyon olabilir. Bu nedenle yal
hastalar bekletilmeden tedavi edilmelidirler.
5.2. Tedavi
Asemptomatik gen hastalar tedavi edilmeden izlenebilir. Gen semptomatik ve/veya kardiak riski olanlarda dk doz antitiroid ila kullanlmaldr. lk tercih metimazoldr. 515
mg/gn metimazol semptomlar kontrol eder. Metimazoln kullanlamad durumda ikinci
tercih olarak propiltiyourasil 50150 mg/gn kullanlabilir.
Subklinik hipertiroidinin tedavisinde beta blokerler adrenerjik hiperaktiviteyi azalttklar iin
semptomatik tedavide etkindirler.
19
SUBKLNK HPERTROD
Kaynaklar
1. Bernadette B, Emiliano AP, Michale K, Martin S, Sebastione F, Gaetano L. Subclinical hyperthyroidism:clinical
features and treatment options. Eur J Endocrinol 2005;152:1.
2. Sawin CT, Geller A, Wolf PA, Belanger AJ, Baker E, Bacharach P, Wilson PW, Benjamin EJ, DAgostino RB. Low
thyrotropin concentrations as a risk factor for atrial brillation in older persons. N Eng J Med 1994;331:1249.
3. Toft A D. Subclinical Hyperthyroidism N Eng J Med 2001;345:512.
4. Bernadette B, David SC. The clinical signicance of subclinical thyroid dysfunction. Endocr Rev 2008;29:76.
20
Tanm:
Tirotoksikoz: Kayna ne olursa olsun tiroid hormon fazlaln ifade eden genel terimdir.
Hipertiroidi: Tiroid bezinden tiroid hormon yapmnn artmasndan kaynaklanan tiroid hormon fazlaln ifade eder.
Subklinik hipertiroidi: Basklanm TSH ( <0,5 mIU/L) ile birlikte normal T3,T4.
Aikar (klinik) hipertiroidi: Basklanm TSH ile birlikte yksek T3,T4 bulunmasn ifade
eder.
TROTOKSKOZ/HPERTROD
6. TROTOKSKOZ/HPERTROD
6.1. Tan
6.1.1. Klinik ve Laboratuvar
Hipertiroidizm tans anamnez ve etra bir fizik muayene ile balar. Anamnez sonras, hipertiroidi dndren bulgu ve belirtiler (halsizlik, sinirlilik, arpnt, kilo kayb, nefes darl,
scaa tahammlszlk, itah art, oligomenore, terleme, yumuak dklama veya diyare,
gz belirtileri) ile bavuran bir hastada, tany kesinletirmek iin ilk yaplacak laboratuar
testi TSH ve sT4 olmaldr. sT4 normal bulunduunda T3 baklmaldr. Basklanm TSH ile
birlikte normal T3 ve sT4 bulunmas subklinik hipertiroidiyi, yksek sT4 ve/veya T3/ST3 (total T3 tercih edilmelidir) bulunmas aikar (klinik) hipertiroidiyi gsterir. Normal TSH ve yksek sT4 bulunmas, TSH adenomu veya tiroid hormon direncini telkin eder. Laboratuvar
olarak hipertiroidi tansnn dorulanmas sonrasnda, etyolojiye ynelik ayrc tan testlerinin banda RAIU (veya Tc uptake) gelmelidir. Bylece dk uptakeli hipertiroidiyi (tirotoksikoz; tiroiditler, eksojen tiroid hormon kullanm) normalyksek uptakeli hipertiroididen (hipertiroidi;Graves hastal, MNTG, OTN) ayrmak mmkn olabilir. TSH-R antikoru,
Graves tansnn kesin olmad durumlarda (zellikle sessiz tiroidit-Graves hastal ayrc
tansnda) balangta kullanlabilir. Tiroglobulin, eksojen tiroid hormon kullanmna bal
tirotoksikozun tannmasnda faydaldr. Tiroid sintigrafisi, toksik multinodler guatr (TMNG)
ve otonom toksik nodl (OTN) tansnda hiperaktif nodlleri gstermede yararl olabilir.
21
TROTOKSKOZ/HPERTROD
22
TROTOKSKOZ/HPERTROD
RAI-131 Tedavisi: Hipertiroidi (Graves) tedavisinde uzun yllardr baar ile kullanlan bir
ablatif yntem olan RAI-131 tedavisi Kuzey Amerikada ncelikle tercih edilir. Gebelik
ve emzirme dnemi, RAI-131 uygulama iin mutlak kontrendikasyon tekil eder. Daha
greceli ekinceler arasnda ileri oftalmopati, byk guatr, intratoraksik guatr, mutlak
cerrahi gerektiren (malignite kukusu, bas belirtisi gibi) durumlar, 20 ya altndaki hastalar saylabilir. Ablatif tedavi karar verilen hastalarda, RAI-131 veya cerrahi tercihi, hasta
gr ve onay alnarak, hastalarn dier zellikleri gzden geirilerek, bireysel dzeyde
yaplmaldr.
AT, RAI tedavisinden en az 5 gn nce, ilacn kesilmesinin riskli olduu vakalarda ise 48
saat ncesinden kesilmelidir. Hastalarn byk ksmnda RAI-131 verilmesini izleyerek bir
sre daha AT tedavisine devam edilir. RAI tedavisi sonrasnda, kesilmesi riskli olduu iin
ATa tedaviden ancak 48 saat nce ara verilmi olan hastalarda, yine 48 saat sonra AT
tedavisine balanmaldr. Riski dk kiilerde AT tedavisine RAI-131 verilmesinden 5 gn
sonra balanabilecei gibi, tekrar AT balanmayarak hasta takibe de alnabilir. tiroidi/
subklinik hipotiroidi baladktan sonra AT dozu azaltlarak kesilir. RAI tedavisinin etkisi 68
hafta iinde grlmeye balar. Bu nedenle tedavinin etkinliinin belirlenmesi iin tiroid testlerinin deerlendirilmesi ilemden 2 ay sonra yaplmaldr. Kalc hipotiroidi gereklemesi
ile birlikte tedaviye Levotiroksin replasman eklenir.
kinci doz RAI-131 tedavisi en erken 6 ay sonra verilmelidir (Bir nceki RAI tedavisinin
etkinliini deerlendirmek iin).
Oftalmopati varlnda kortikosteroid tedavi korumas ile RAI-131 verilebilir. Gen ya hipertiroidisinin tedavisinde RAI-131 veya cerrahi seimi, hasta ve hekimin birlikte alaca
bir karardr.
6.2.2. Cerrahi
Hipertiroidi (Graves) tedavisinde ablatif tedavi karar verildikten sonra RAI-131 ve cerrahi arasnda bir seim yaplr. Byk ve/veya intratorasik guatr, bas belirtisi, nodl varl,
nodlde kanser kukusu, AT yan etkisi, AT tedavisinin yetersiz kald veya kullanlamad gebelik hipertiroidisi, RAI-131 tedavisini reddetme cerrahi seiminin endikasyonlarn
oluturur. Ar Graves oftalmopatisi ve gen ya (<20) hipertiroidisi nisbi endikasyonlardr.
Cerrahi ncesi AT ile hastalarn tiroid olmas salanr. Cerrahi tedavinin komplikasyonlar,
hipoparatiroidi ve nervus recurrens hasarlanmas, bu konuda deneyimli ve bilgili cerrahi
ekibin elinde olduka dk orandadr (<%1). Kalc hipotiroidi cerrahi tedavinin beklenen
ve istenen sonucudur. Hipotiroidi bakiye dokunun boyutu ile ilgilidir. Geride braklan doku
yeterli tiroid hormonu retecek miktarda ise, bir sre tiroidi salansa bile hipertiroidinin
nksetmesi ihtimali vardr.
23
TROTOKSKOZ/HPERTROD
24
TROTOKSKOZ/HPERTROD
TROTOKSKOZ/HPERTROD
Patogenez
Anamnezde tiroid hastal
Tiroid antikorlar
Fizik muayene
RAIU
Dopler sonografi
99mTc-Sesta MIBI uptake
Spontan remisyon olasl
Takipte hipotiroidi olasl
Tedavi seeneklerine yant
AT- I
AT-II
yot hipertiroidisi
Evet
Sk
Diffz veya nodler guatr
Dk-normal
Damarlanma normal-artm
Art
Nadir
Nadir
Perklorat ve tiyonamid
Destrktif tirotoksikoz
Hayr
Seyrek
Bazen ufak guatr
Dk-sfra yakn
Damarlanma azalm
Azalma
Var
Var
Prednizolon
26
TROTOKSKOZ/HPERTROD
zere, her ikisinde de dktr. Doppler ultrasonografi ile tip I ATda artm damarlanma
grlmesine karn, tip IIde bu bulguya rastlanmaz. Hastalarn bir ksmnda snandrma
yaplamaz. Byle bir durumda her iki tipin bir arada olduu kabul edilebilir. Tip I amiodaron
hipertiroidisinde metimazol (ortalama 2030 mg/gn) ve perklorat kullanlr. Balangta birka hafta sreyle perklorat (<1 g, 23 doza blnm olarak) verilmesi iyilemeyi hzlandrr.
lkemizde bulunmayan Na-perklorat (300 mg/1 ml) maksimum 1 ay verilebilir. Yksek dozda 1 aydan uzun sre kullanlmamaldr. Potasyum perklorat eczaneye hazrlatlabilir (kaede
250 mg). Perklorat kullanlrken bbrek ve kemik ilii ile ilgili yan etkilere dikkat edilmelidir.
Tip II ATda ise, eer hafif bir klinik tablo varsa, bir sre spontan remisyon beklenebilir. Yeterli
dzelme grlmyorsa veya balangta daha ciddi bir klinik sz konusu ise kortikosteroid
(prednisolon 2040 mg/gn) tedavisi balanr. lk bavuruda, kark (tipI+tip II) ekil olduu
dnlrse metimazol ve KS birlikte verilmelidir. Eer KS ile 46 hafta sonra yeterli cevap
alnamaz ise KS azaltlarak kesilir ve AT ile tedaviye devam edilir. Altta yatan hastalk izin
verirse amiodaron kesilmelidir. Kesilemiyorsa AT ile tedaviye devam edilir. Amiodaronun
kesilemedii hastalarda veya yeniden balanmas ihtimali sz konusu olduunda, cerrahi
tedavi veya seilmi hastalarda RAI-131 uygulamas planlanmaldr.
27
TROTOKSKOZ/HPERTROD
28
Tiroid krizi veya kriz tehdidi, hipertioidi bulgularnn daha belirgin olduu ve yeterli tedavi
yaplmad takdirde yksek morbidite ve mortalite tayan bir durumdur. Tirotoksikoz ve
tiroid krizi (tiroid frtnas) arasndaki ayrm genellilkle hekimin kararna baldr. Bu ayrm
daha objektif olarak yapabilmek amac ile Burch&Wartofsky tarafndan bir puanlama sistemi gelitirilmitir. Tany kesinletirmek iin byle bir deerlendirme yaplabilir. Ancak,
tirotoksikoz belirti ve bulgular daha ciddi olan hastalarda, klinik olarak karar verilmesi ve
kriz tehdidi dikkate alnarak, tedavide hzl davranlmas daha aklc bir yaklamdr.
Hastalarn erken dnemde tannmas ve tedavilerinin planlanmas sayesinde tiroid krizinin
sklnda belirgin azalma olmutur. Tiroid krizi genellikle Graves hastalna bal hipertiroidide grlmesine ramen dier hipertiroidi ekillerinde de ortaya kabilir. Tans ve
bulgular hipertiroidi ile benzerlik gsterir. Tiroid krizinde belirti ve bulgular daha abartl
dzeydedir. Ate, bulant, kusma, uur bulankl gibi bulgu ve belirtiler eklenebilir. Tany
kesinletirecek, hipertiroidi tansnda kullanlanlardan farkl, ek bir laboratuvar bulgusu yoktur. Tam gelimi tiroid krizine az rastlanlmakla birlikte kriz tehdidi tayan ve ar hipertiroidi bulgular gsteren hastalarla karlamak daha olasdr. Byle bir durumda daha hzl
davranmal, klinik tanda kuku yoksa kriz tedavisine balanmaldr.
TROTOKSKOZ/HPERTROD
Destek tedavi
1) Kolaylatrc (altta yatan) hastalk tedavisi
2) Sv ve elektrolit destei
Ate drc-sedatif-antibiyotik (gereinde)
3) Glukokortikoid tedavi
Hidrokortizon, 50100 mg V 68 saatte bir veya edeeri
4) Ek tedaviler
Lityum karbonat, 300 mg po 8 saatte bir
Kolestramin, po 4 g/gnde 4 kez
Plazmaferez
po, az yolu ile
29
TROTOKSKOZ/HPERTROD
Tirotoksikozun arlamasna, tiroid krizi veya kriz tehdidine dnmesine, genellikle kolaylatrc bir faktr yol aar (infeksiyonlar, diyabetik ketoasidoz, miyokard infarkts, cerrahi,
travma, serebrovaskler olaylar, pulmoner tromboembolizm, doum). Tiroid krizi AT tedavisinin kesilmesi, byk miktarda iyot alm, radyoaktif iyot tedavisi, baz ilalarn (aspirin,
psdoefedrin gibi) kullanm sonrasnda da tarif edilmitir. Ancak infeksiyonlar, kolaylatrc
olaylar iinde en nemli yeri tutmaktadr.
Tedavi, destek tedavisi ve hipertiroidinin etkilerini azaltmaya ynelik tedaviler olarak iki gruba ayrlabilir. Sv tedavisi, gerekirse antibiyotik, ate drcler, kolaylatrc hastala
ynelik tedaviler ve kortikosteroid tedavi destek tedavileridir. Farmakolojik tedavi olarak
tiroid hormon sentezini azaltan ilalar [AT (PTU veya MMI)], tiroid hormon salglanmasn
azaltan potasyum iyodr 35 damla/gnde 3 defa (1 damlasnda 38 mg iyot), lugol 48
damla / gnde 3 defa (1 damlada 68 mg iyot), iopanoik asit ve sodyum ipodat, lityum gibi
ilalar ve beta bloker kullanlr. yot verilecek hastalarda AT dozunun en az 1 saat nceden
alnmasna dikkat edilmelidir.
Kaynaklar
1. Bahn SR, Burch BH, Cooper SD, Garber RJ, Greenlee MC, Klein I, Laurberg P, McDougall R, Montori MV,
Rivkees AS, Ross JA and Stan MN. Hyperthyroidism and Other Causes of Thyrotoxicosis: Management
Guidelines of the American Thyroid Association and American Association of Clinical Endocrinologists.Thyroid
2011;21:1169.
2. Bindu N, Hodak SP. Hyperthyroidism. Endocrinol Metab Clin North Am 2007;36:617.
3. Bindu N, Burman K. Thyrotoxicosis and Thyroid Storm. Endocrinol Metab Clin North Am 2006;35:663.
4. Davies TF, Larsen R. Thyrotoxicosis. In: Kronenberg HM, Melmed S, Polonsky KS, Larsen PR (Eds) Williams
Textbook of Endocrinology. Saunders, Philadelphia, 2008;p:333.
5. Eskes SA, Wiersinga WM. Amiodarone and thyroid. Best Pract Res Clin Endocrinol Metab 2009;23:735.
6. Martino E, Bartalena L, Bogazzi F, Braverman LE. The effects of amiodarone on the thyroid. Endocr Rev
2001;22:240.
30
7.1. Tan
GRAVES ORBTOPATS
7. GRAVES ORBTOPATS
31
GRAVES ORBTOPATS
Her bir kriter 1 puan olmak zere 5 yumuak doku bulgusu ve 2 belirti toplam 7 puanla deerlendirilir. Yedi puan
zerinden 3 ve daha fazlasnn saptanmas aktif hastala iaret eder.
32
Kapak akl
(milimetre cinsinden kapak kenarlar arasndaki uzaklk)
Gz kapaklarnda ilik
(yok/mphem, orta, ciddi)
Gz kapaklarnda kzarklk
(yok/var)
Konjuktivada kzarklk
(yok/var)
Konjunktival dem
(yok/var)
Karnkl veya plika inamasyonu
(yok/var)
Egzoftalmus
(ayn hasta iin ayn Hertel ekzoftalmometre ve ayn interkantal mesafe kullanlalarak milimetre cinsinden lm)
Subjektif diplopi skoru
0 = diplopi yok
1 = aralkl diplopi,
r. yorgunken ya da uyandktan sonra primer bak
pozisyonunda gelien
2 = sabit olmayan diplopi,
r. U baklarda diplopi
3 = srekli diplopi,
r. primer ya da okuma pozisyonunda srekli)
Gz kaslarnda etkilenme
(derece cinsinden gz hareketleri)
Korneal etkilenme
(yok/punktat keratopati/lser)
Optik sinirde etkilenme
[dzeltmeden sonra grme keskinlii, renkli grme, optik disk,
relatif afferent pupiller defekt
(yok/var), optik sinir kom presyonundan pheleniliyorsa grme alan]
Hafif GO:
Gnlk hayat etkileyen yaknmas immnsupresif tedaviyi veya cerrahi mdahaleyi
gerektirmeyecek kadar hafif olan hastalar.
Bu hastalarda genelde u durumlardan en az biri mevcuttur:
Minr kapak retraksiyonu (<2 mm),
Hafif yumuak doku tutulumu,
Irk ve cinse gre normalden <3 mm artm egzoftalmus,
Geici diplopi ya da diplopi yok,
Lubrikanlara yant veren korneal maruziyet
GRAVES ORBTOPATS
OrtaCiddi GO:
Grmeyi tehdit eden GOsi olmayp aktif dnemde immnsupresif tedaviyi, inaktif dnemde ise cerrahi mdahaleyi hakl karacak kadar gnlk hayat etkileyen yaknmas
olan hastalar.
Bu hastalarda genelde u durumlardan en az biri mevcuttur:
2 mm kapak retraksiyonu,
Ortaciddi yumuak doku tutulumu,
Irk ve cinse gre normalden ? 3 mm egzoftalmus,
Aralkl ya da srekli diplopi
Grmeyi Tehdit Eden GO:
Distiroid optik nropatisi (DON) ve/veya korneada atlak gelien hastalar. Bu grup hastaya acil tedavi gerekmektedir.
GRAVES ORBTOPATS
IV steroid tedavinin dezavantaj yan etki olarak hepatik yetmezlik geliebilme ihtimalidir. Fakat bu nadiren ve total dozun 8 gram getii hastalarda izlenmektedir.
Dolaysyla kmlatif metilprednizolon dozunun 8 gram gememesi nerilmektedir.
Yksek doz IV steroid verilecek olan hastalar karacier disfonksiyonu, hipertansiyon,
peptik lser hikayesi, diyabet, idrar yolu enfeksiyonu ve glokom, tberkloz varl asndan taranmal ve tedavi sonras geliebilecek yan etkiler asndan izlenmelidir. Diyabet
ve/veya hipertansiyon steroid tedavisi iin kontrendikasyon kabul edilmemelidir.
GRAVES ORBTOPATS
35
GRAVES ORBTOPATS
36
Tan dorulanmaldr.
Hastalk aktivite ve iddeti belirlenmelidir.
Tedavi yntemine hastalk aktivitesine gre karar verilir.
Tedavi ihtiyac ve acil mdahale gereklilik karar hastaln iddetine gre karar
verilmelidir.
Sigaray brakmalar salanmaldr.
tiroidi salanmaldr.
Hipertiroidi tedavisi iin ATI veya Cerrahi (hipotiroidi oluturmamak kayd ile) yaplmaldr.
RAI tedavisi GO aktif olanlarda steroid tedavisi ile birlikte kullanlmaldr.
Acil dekompresyon gerektiren durumlar dnda aktif hastalk ncelikle medikal
tedavi ile kontrol altna alnmaldr ve bu noktada sekin tedavi IV pulse steroid
tedavisidir.
Gerek medikal gerek cerrahi gerekse dier tedavilerin seilmesi ve uygulanmas
tecrbe gerektiren konulardr ve hastalarn Endokrinoloji merkezlerine ynlendirilmesi nemlidir.
GRAVES ORBTOPATS
Kaynaklar
1. Bartalena L, Baldeschi L, Dickinson AJ, Eckstein A, Kendall-Taylor P, Marcocci C, Mourits MP, Perros P,
Boboridis K, Boschi A, Curr N, Daumerie C, Kahaly GJ, Krassas G, Lane CM, Lazarus JH, Marin M, Nardi
M, Neoh C, Orgiazzi J, Pearce S, Pinchera A, Pitz S, Salvi M, Sivelli P, Stahl M, von Arx G, Wiersinga WM.
Consensus statement of the European group on Graves orbitopathy (EUGOGO) on management of Graves
orbitopathy. Thyroid 2008;18:333.
2. Prummel MF, Wiersinga WM. Smoking and risk of Graves disease. JAMA, 1993;269:479.
3. Pfeilschifter J, Ziegler R. Smoking and endocrine ophthalmopathy: impact of smoking severity and current vs
lifetime cigarette consumption. Clin Endocrinol (Oxf) 1996;45:477.
4. Bartalena L. The dilemma of how to manage Graves hyperthyroidism in patients with associated orbitopathy. J
Clin Endocrinol Metab 2011;96:592.
5. Bartalena L, Marcocci C, Bogazzi F, Manetti L, Tanda ML, DellUnto E, Bruno-Bossio G, Nardi M, Bartolomei
MP, Lepri A, Rossi G, Martino E, Pinchera A. Relation between therapy for hyperthyroidism and the course of
Graves ophthalmopathy. N Engl J Med 1998;338:73.
6. Bartalena L, Marcocci C, Bogazzi F, Panicucci M, Lepri A, Pinchera A. Use of corticosteroids to prevent
progression of Graves ophthalmopathy after radioiodine therapy for hyperthyroidism. N Engl J Med
1989;321:1349.
7. Tallstedt L, Lundell G, Trring O, Wallin G, Ljunggren JG, Blomgren H, Taube A. Occurrence of ophthalmopathy
after treatment for Graves hyperthyroidism. The Thyroid Study Group. N Engl J Med 1992;326:1733.
8. Lai A, Sassi L, Compri E, Marino F, Sivelli P, Piantanida E, Tanda ML, Bartalena L. Lower dose prednisone
prevents radioiodine-associated exacerbation of initially mild or absent graves orbitopathy: a retrospective
cohort study. J Clin Endocrinol Metab 2010;95:1333.
9. Kahaly GJ, Pitz S, Hommel G, Dittmar M. Randomized, single blind trial of intravenous versus oral steroid
monotherapy in Graves orbitopathy. J Clin Endocrinol Metab 2005;90:5234.
10. Kauppinen-Mkelin R, Karma A, Leinonen E, Lyttyniemi E, Salonen O, Sane T, Setl K, Viikari J, Heufelder
A, Vlimki Ml. High dose intravenous methylprednisolone pulse therapy versus oral prednisone for thyroidassociated ophthalmopathy. Acta Ophthalmol Scand 2002;80:316.
11. Macchia PE, Bagattini M, Lupoli G, Vitale M, Vitale G, Fenzi G. High-dose intravenous corticosteroid therapy for
Graves ophthalmopathy. J Endocrinol Invest 2001;24:152.
12. Zang S, KA Ponto, GJ Kahaly. Clinical review: Intravenous glucocorticoids for Graves orbitopathy: efcacy and
morbidity. J Clin Endocrinol Metab 2011;96:320.
37
TRODTLER
8. TRODTLER
Tanm: Tiroidin inamasyon veya inamasyon benzeri tablo ile seyreden bir grup
hastaldr.
TEMD klinik kullanmndaki kolaylk nedeni ile tiroiditler iin aadaki snamay nermektedir.
Tiroidit snflamas
Kronik otoimmn tiroidit (Hashimoto tiroiditi)
Arl tiroidit
Subakut granlomatz tiroidit
nfeksiyz tiroidit
Radyasyon tiroiditi
Travmaya bal tiroidit
Arsz tiroidit
Subakut lenfositik tiroidit (sessiz tiroidit)
Postpartum tiroidit
laca bal tiroidit (IFN-, IL-6, amiodaron)
Fibrz tiroidit (Riedel tiroiditi)
38
Tiroidit tipi
E anlaml
Hashimoto tiroiditi
Postpartum tiroidit
Subakut tiroidit
nfeksiyz tiroidit
Riedel tiroiditi
Fibrz tiroidit
Tanm: Tiroid bezinin kronik otoimmn destrktif inamasyon ile seyreden hastaldr.
TRODTLER
8.1.1. Tan
Tm toplumlarda ok sk grlr. Tiroid bezinde genileme ile balar hipoitiroidi ile sonulanr. Genellikle asemptomatiktir. u ekillerde prezante olabilir: tiroidi ve guatr, subklinik
hipotiroidi ve guatr, hipotiroidi, adolesan guatr.
Hashimoto tiroiditi, Addison hastal, diabetes mellitus tip 1, hipogonadizm, hipoparatiroidi, pernisiyz anemi ile birlikte tip 2 otoimmun poliglandler sendromun bir komponenti
olarak izlenebilir.
8.1.2. Klinik
Tirotoksikoz bulgular olmakszn tiroid bezinde difz (piramidal lobu da ieren) genileme
tipik klinik bulgudur. Ultrasonografi incelemesinde tiroid glandnda byme, dk ekojenite karakteristiktir. yi snrl olmayan yalanc nodller izlenebilir.
Tan klinik ve tiroid fonksiyonlarnn deerlendirilmesine dayanr.
a- Klinik bulgular: Dier nedenler (guatr) ekarte edildikten sonra tiroid bezinin difz
genilemesi.
b- Laboratuvar Bulgular: Anti-tiroid peroksidaz antikor pozitiii, anti-tirogloblin
antikor pozitiii.
Hashimoto tiroiditi tans iin klinik ve laboratuvar bulgulardan en az bir tanesinin varl
yeterlidir. Klasik prezantasyon byk tiroid bezi, anti-TPO /anti-TG antikor pozitiii ve
tiroid/hipotiroid metabolik tablodur.
8.1.4. Tedavi
tiroid vakalarda tedavi gerekli deildir. TSHn yksek olduu durumda levotiroksin replasman tedavisi gndeme gelebilir (bknz hipotiroidi tedavisi, subklinik hipotiroidi tedavisi).
Gen ve byk guatrl vakalarda lokal bas semptomlar mevcut ise metabolik tabloya bakmakszn levotiroksin verilebilir. Birka aylk tiroid hormon tedavisi ile tiroid volmnde klme olabilir ( replasman dozu ve TSH hedeenmelidir). Hashimoto tiroiditi olduu bilinen
bir hastada tiroid bezinde ani byme lenfoma asndan aratrmay gerektirir.
39
TRODTLER
8.2.1. TANI
Seyrek olmayarak grlr. Viral sebepler gsterilmekle birlikte tm vakalar iin tek bir viral
patojen gsterilebilmi deildir. Mevsimsel dalm gsterir, ilkbaharsonbahar aylarnda
skl artar.
8.2.2. Klinik
Tiroid glandnn tm hastalktan etkilenir, radyoaktif iyot uptakeinde azalma ,geici hipertiroksinemi, tirogloblin dzeylerinde ve eritrosit sedimantasyon hznda art ile karakterizedir. Klinik tablo haftalar, en ge aylar iinde spontan olarak geriler ancak tekrarlama
olasl vardr.
Klinik olarak tiroid bezi zerinde iddetli ar ve hassasiyet karakteristiktir. Tiroid bezi normalin 23 kat genilemitir bazen byme tek lob ile snrl kalabilir. Ar tiroid bezi iinde
gezici olabilir. Yutmada glk, ses kskl olabilir. Halsizlik, kas ars, artralji genellikle
lokal semptomlara elik eder. Hafiforta ate beklenen semptomlardandr. Tipik olarak
semptomlar 34 gn devam eder ve bir hafta iinde kaybolur. Vakalarn yarsnda tirotoksikoz semptomlar (sinirlilik, arpnt, taikardi, tremor, terleme) hastaln ilk haftasnda mevcuttur. Semptomlar akut dnemde tiroid bezindeki inamasyon nedeni ile oluan
harabiyetten ar tiroid hormonunun kana karmasndan kaynaklanr. Hastaln klasik
seyri doal seyri tirotoksikoz (68 hafta) tiroidi hafif hipotiroidi (24 ay) ve ardndan tiroididir. Tan srasndaki gecikmeler nedeni ile hasta hipotiroid halde endokrinoloa gelir.
Tekrarlayan vakalarda kalc hipotiroidi geliebilir.
Subakut tiroidit sebebi bilinmeyen ate etyolojsinde yer almaldr. Dk radyoiyod uptake eliinde hafif lkositoz, yksek sedimantasyon (100 mm/s) yksek CRP, T3,T4 ve
tirogloblin dzeyleri, dk veya negatif tiroid antikorlar subakut tiroidit iin CRP, T3 karakteristiktir. Hastaln akut dneminde Doppler Ultrasonografi deerlendirmesinde vasklarizasyon yokluu izlenir.
8.2.3. Tedavi
Semptomlar hafif seyreden vakalarda tedaviye ihtiya olmayabilir. Ar iin nonsteroid
antiinamatuar (NSA) ajanlar veya aspirin kullanlabilir. Steroid kullanmndan mmkn olduunca kanlmal ancak ar ve inamasyonun iddetli olduu vakalarda kullanlmaldr.
40
TRODTLER
NSA tedavisine yant alnmayan vakalarda steroid dnlebilir. Steroid tedavisine genellikle tek yksek dozla balanr. 40 mg prednizolon balanp 1 hafta sonra doz azaltlarak
birka hafta iinde kesilir. Steroide klinik yant dramatiktir. Steroid kullanma ihtiyac olan
vakalarda prednizolon tedavisi kesildikten sonra relaps olabilir. Subakut tiroidit vakalarnn
%90 spontan ve tam remisyon ile sonulanr.
8.3.2. Laboratuvar
Anti-TPO %80 vakada pozitiftir. Sedimentasyon normaldir. Radyoaktif iyot uptake azalmtr.
Tedavi: Hipertiroid dnemde semptomatik tedavi olarak propranonol kullanlabilir. Doz
semptomlara gre titre edilmelidir. Tedavinin ortalama sresi 2 aydr.
Hipotiroid dnemde tedavi karar hipotiroidinin dzeyi ve yeni gebelik isteine gre verilir.
TSH 410 mIU/ml ve gebelik planlamayanlara tedavi verilmeyebilir, 48 haftalk periyodlar
ile takip edilmelidir.
TSH 410 mIU/ml ise semptomatik veya gebelik planlanmas sz konusu ise levotiroksin
ile tedavi edilmelidir. TSH > 10 mIU/ml vakalar levotiroksin ile tedavi edilmelidir.
Postpartum birinci yl sonunda levotiroksin dozu azaltlarak tiroidi olup olmad deerlendirilmelidir. tiroid vakalar ylda bir kez TSH ile takip edilmelidir.
41
TRODTLER
8.3.3. Takip
Uzun dnemde vakalrn %2064 kalc hipotiroidi gelitirebilir. Bu nedenle uzun dnemli
takip nerilir. Ylda bir kez TSH llmelidir.
42
TRODTLER
8.5.1. TANI
Kronik sklerozan tiroidit olarak da adlandrlr. ok ender grlr. Be altnc dekadda ve
kadnlarda erkeklerden 3 kat daha sk izlenir. Tiroid bezinin total destrksiyonu ve boyunda
bas semptomlar ile karakterizedir. Tiroid bezi normal veya simetrik bym olabilir ve
ok serttir.
8.5.2. Klinik
Byyen ve sertleen tiroid bezinin yapt lokal bask sonucunda disfaji, dispne, ses kskl grlebilir. Ender olarak paratiroid bezlerinin fibrotik olaydan etkilenmesi hipoparatiroidi
ile sonulanabilir. Fibrotik olay tm tiroid bezini etkilediinde hipotiroidi semptomlar ortaya
kar. Tiroidin fibrozisi trakea ve zofagusa bask yapabilir. Dier fibrozis sendromlar ile
birlikte grlebilir (retroperitoneal fibrozis vb.)
8.5.3. Laboratuvar
Tiroid fonksiyon testleri normal veya hipotiroid snrlarda olabilir. Sedimantasyon normaldir.
Lkositoz izlenmez. Antitiroid antikorlar vakalarn %67sinde pozitiftir. Tiroid MRI da gadolinium tutulumunun dk olmas Graves ve subakut tiroidit ayrc tansnda deerlidir.
8.5.4. Tedavi
Kontroll alma bulunmamaktadr. Spesifik bir tedavi yoktur. Steroidlerin aktif inamasyonun baskn olduu vakalarda etkili olduu gsterilmitir. Spontan remisyon ender olduundan tan konulduunda steroid tedavisi balanmas nerilir.
Prednizolon 100 mg/gn ile balanabilir. Steroid tedavisinin dozu ve sresi hastaln klinik
seyrine baklarak dzenlenir. Steroid tedavisine cevap vermeyenlerde tamoksifen denenebilir. Tamoksifen ve steroid kombinasyonunun da etkili olduu gsterilmitir.
Cerrahi: Trakea veya zofagus bass sz konusu olduunda gndeme gelir. Unilateral
hastalk iin serbestletirici cerrahi yaplr.
43
TRODTLER
8.6.2. Tedavi
Antibiyotik seimi mikrobiyolojik incelemeden sonra yaplmaldr. Tiroidden materyal almnn ultrasonografi eliinde yaplmas nerilir. Ultrason abse direnaj iin de kullanlabilir.
Tedavi hastann immn durumuna gre planlanmaldr.
Kaynaklar
1. Stagnora Green A. Postpartum Thyroiditis J Clin Endocrinol Metab 2002;87:4042.
2. Abalovich M, Amino N, Barbour LA, Cobin RH, De Groot LJ, Glinoer D, Mandel SJ, Stagnaro-Green A.
Management of thyroid dysfunction during pregnancy and postpartum: an Endocrine Society Clinical Practice
Guideline. J Clin Endocrinol Metab 2007;92(8 Suppl):S1.
3. Pearce EN, Farwell AP , Braverman LE. Thyroiditis. N Engl J Med 2003;348:2646.
4. Ladenson PW, Singer PA, Ain KB, Bagchi N, Bigos ST, Levy EG, Smith SA, Daniels GH, Cohen HD. American
Thyroid Association guidelines for detection of thyroid dysfunction. Arch Intern Med 2000;160:1573.
5. Baskin HJ, Cobin RH, Duick DS, Gharib H, Guttler RB, Kaplan MM, Segal RL; American Association of Clinical
Endocrinologists. American Association of Clinical Endocrinologists medical guidelines for clinical practice for
the evaluation and treatment of hyperthyroidism and hypothyroidism. Endocr Pract 2002;8:457.
44
Gebelikte tiroid fonksiyonlarnn deerlendirilmesinde TSH ve ST4 veya TT4 kullanlr. sT4
veya TT4 seimi hastaya ve lm yntemlerine gre yaplmaldr. Gerektiinde, sT4 indeksi (sT4 I) de kullanlabilir.
TEMD nerisi
Gebelikte tiroid fonksiyonlarnn deerlendirmesinde TSH ve sT4 veya TT4 kullanlr
(sT4/TT4 seimi hastaya ve lm yntemine gre yaplmaldr). Deerlendirmede
sT4 indeksi (sT4 I) de kullanlabilir.
1. Trimester
2. Trimester
3. Trimester
TSH st snr
2.5 mIU/L
3 mIU/L
3 mIU/L
45
PTU iin balang dozu hastaln iddetine baldr. Balang dozu 50300 mg/gn olmal; balang tedavisinde 200 mg/gn den yksek dozlar, fetsta hipotiroidi ve guatr gelime riskini azaltmak asndan, 2 haftadan uzun sre kullanlmamaldr. dame dozu hastay hafif hipertiroidik (serbest T4 gebelik d normal araln st snrnda kalacak ekilde
) tutulmaldr. Tedavi baladktan sonar, en ksa srede idame doza (balangcn yarsna)
inilip 24 haftalk periodlar ile hasta takip edilmelidir. Tiroid hormonlar ile birlikte AST, ALT,
total bilirubin ve hemogram takibi nerilir.
Graves hastal olan gebeler gebelikleri boyunca antitiroid ilalarla tedavi edilebilirler.
Propiltiyourasil (PTU) daha az transplasental geii ve metimazol kullanm ile ilikilendirilen embriyopati riskinin daha az olmas nedeni ile tercih edilmelidir. Ancal PTU da doza
baml bir ekilde plasentay geebilir. Ayrca T4den T3 dnmn basklayc zellii
nedeniyle tiroidi salanmas PTU ile daha hzl olabilir. Tedavi srasnda, bebee yeterince
tiroid hormon transferi olabilmesi iin hasta hafif hipertiroid tarafta kalmal, mmkn olan
en dk doz ila verilmelidir.
htiyac olan vakalarda beta bloker olarak propranonol 2040 mg/gn verilebilir.
Propranonolun uzun kullanlmas fetal byme bozukluu ve neonatal hipoglisemiye yol
aacandan mmkn olduunca ksa (26 hafta) kullanlmaldr.
Ar vakalarda yksek doz ilala yeterli kontroln salanamad durumlarda 2. trimesterde
cerrahi tiroidektomi yaplabilir. Cerrahiye hazrlk iin iyot kullanlmamaldr. Radyoaktif iyot
kontrendike olduundan eer planlanyorsa gebelik sonuna ertelenmelidir.
Gebelik srasnda aktif Graves hastal mevcut olup tedavi edilen ya da Graves hastal
yks olup remisyonda olan kadnlarda, fetusa geip, fetal tiroid dokusunu uyararak neonatal hipertiroidiye yol aabilen TSH reseptr antikorlar konsantrasyonu 2024. gebelik
haftasnda llmelidir. Antikorun pozitif bulunduu gebelerde fetus intaruterin ve neonatal
hipertiroidi asndan takip edilmelidir.
iyot tedavileri gebelik sonuna telenebilir. Yaplan almalar bunun gebelik seyrini ve tiroid
kanseri asndan genel prognozu etkilemediini ortaya karmtr. Ancak az indiferansiye
ya da indiferansiye tiroid kanseri ve medller tiroid kanseri kukusu varsa ya da farkllam tiroid kanserinde tiroid d yaylm bulgusu varsa, tercihan 2. trimesterde cerrahi
ve gerektiinde lenf nodu disseksiyonu yaplp hasta takibe alnmaldr. Gebelik sresince
postoperatif dnemde iyot taramas yaplmamal, TSH <0.1 olacak levotiroksin balanmal,
hasta serum tiroglobulin tayini ile takibedilmelidir. TSHy ar basklayp hastay tirotoksik
hale getirecek ar doz uygulamalardan kanlmaldr. yot tarama ve radyoiyot ablasyon
tedavileri postpartum dneme ertelenmelidir.
Gebelik ncesi tiroid kanseri olduu bilinen vakalarda risk derecelendirmesine gre seilen
hedef TSH gebelik sresince srdrlmelidir.
TEMD nerisi
Gebelik planlanan yksek riskli kiilerde TSH baklmaldr.
Gebelik planlayan veya gebe kadnlarda en az bir kez TSH lm tavsiye edilir.
Gebelik ncesi hipotiroidisi zaten bilinen olgularda konsepsiyon ncesi TSH <2.5
mIU/L olmaldr.
Levotiroksin replasman alan ve TSH <2.5 mIU/L olan kadnlarda gebelik tans
konduktan sonra levotiroksin dozunun %30 orannda artrlmas nerilir. TSH >2.5
mIU/L ise doz art daha fazla olabilir.
Bilinen hipotiroidisi mevcut kadnlarda, gebelik olutuktan sonra TSH hemen baklmal
ve levotiroksin dozu ayarlanmaldr. Hasta tedaviye balandktan 46 hafta sonra yeniden deerlendirilmeli ve sonra her 46 haftada bir izlenmelidir.
TSH hedefi ilk trimester iin <2.5 mIU/L, sonraki dnemler iin <3 mIU/L olmaldr.
Gebelikte hipertiroidi tedavisinde ilk trimesterde propiltiyourasil (PTU) seilmelidir.
PTU balang dozu hastaln iddetine baldr. PTU iin balang dozu 50300
mg/gn olmaldr. Balang dozu 200 > 150 mg/gnn zerinde ise 2 haftadan
uzun sre kullanlmamaldr. dame dozu hastay hafif hipertiroidik (serbest T4 gebelik d normal araln st snrnda kalacak ekilde) tutmaldr. En ksa srede
idame doza (balangcn yarsna) inilip 24 haftalk periodlar ile takip edilmelidir.
Tiroid hormonlar ile birlikte AST-ALT, hemogram takibi nerilir. htiyac olan vakalarda beta bloker olarak propranonol 2040 mg/gn, mmkn olduunca ksa
sreyle (26 hafta) verilebilir.
Gebeye tansal yada teraptik adan hibir ekilde radyonklid verilmemelidir.
Fetal tiroid hasar ortaya kabilir.
Kaynaklar
1. Stagnaro-Green A, Abalovich M, Alexander E, Azizi F, Mestman J, Negro R, Nixon A, Pearce EN, Soldin OP,
Sullivan S, Wiersinga W. Guidelines of American Thyroid Association for the diagnosis and management of
thyroid disease during pregnancy and postpartum. Thyroid 2011;21:1081.
2. Glinoer D, Abalovich M. Unresolved questions in managing hypothyroidism during pregnancy. BMJ
2007;335:300.
3. Poppe K, Velkeniers B, Glinoer D. The role of thyroid autoimmunity in fertility and pregnancy. Nat Clin Pract
Endocrinol Metab 2008;4:394.
4. Glinoer D, Delange F. The potential repercussions of maternal, fetal, and neonatal hypothyroxinemia on the
progeny. Thyroid 2000;10:871.
5. Abalovich M, Amino N, Barbour LA, Cobin RH, De Groot LJ, Glinoer D, Mandel SJ, Stagnaro-Green A.
Management of thyroid dysfunction during pregnancy and postpartum: an Endocrine Society Clinical Practice
Guideline. J Clin Endocrinol Metab 2007;92(8 Suppl):S1.
6. Fitzpatrick DL, Russell MA. Diagnosis and management of thyroid disease in pregnancy. Obstet Gynecol Clin
North Am 2010;37:173.
48
YOT DNGS
yot vcuda balca oral yoldan alnr ve idrarla atlr. Dolamda fazla kalmaz ve balca tiroid havuzunda tekrar tekrar kullanlarak gereinden fazlas da idrarla atlr. Fekal atlm ihmal
edilebilecek kadar azdr. O halde riner iyot konsantrasyonlar kiilerin son 24 saat iinda
ald iyot miktar konusunda gayet iyi fikir verebilir ve WHO-ICCIDD nin toplumlardaki iyot
durumunu belirlemek iin taramalarda kullanlmasn zellikle tavsiye ettii yntemdir.
Tablo 13te ya gruplarna gre tavsiye edilen gnlk iyot alm ve bu ihtiyalarn karl
olan riner iyot konsantrasyonlar grlmektedir. E incelenen toplulukta yeterli bir rneklemden elde edilen medyan deerlere gre hafif, orta ve ileri olarak snandrlabilir.
49
yot durumu
(g/L)
(g/gn)
100199
150299
200299
300449
normalden fazla
>299
>499
yot alnm
yot durumu
<20
2049
5099
100199
200299
>300
>500
Yetersiz
Yetersiz
Yetersiz
Yeterli
Yeterinden fazla
Fazla
Kesin olarak fazla
50
Fetus
Dk, l doum
Konjenital anomaliler
Artm perinatal mortalite
Artm ocuk lm hz
Nrolojik kretenizm
Miksdemli kretenizm
Psikomotor defektler
Yeni Doan
Neonatal hipotiroidizm
Tm Yalar
Guatr
Hipotiroidi
Bozulmu mental fonksiyonlar
Nkleer radyasyona maruziyet riskinde art
Tablo 4ten de anlalabilecei zere EH lar genel kannn aksine, sadece guatr ve komplikasyonlar ile kstl deildir. ok eitli ve bir takm irreversibl nrolojik bozukluklar dahil
olmak zere ok da nemli hastalklardr. te yandan iyot fazlal da toplumda otoimmn
tiroid hastalklarnn sklnn art ile birliktedir. Bu durumda toplumlarn iyot dzeyini belli
dar snrlarda tutmak byk nem kazanmaktadr. Bu da medyan K larna gre 100200
g/L aral olarak tavsiye edilmektedir. yot eksiklii iin en kritik periyot beyin geliiminin
byk oranda tamamland ikinci trimestr ile ya araldr.
Temmuz 1999da tamamlanm ve 2000li yllarda lkemizde iyotlu tuz kullanm yaygnlatrlmtr. ASAP Genel Mdrlnn 2002 ylnda lke apnda il merkezlerinde tamamlad bir
hane halk almasnda hanelerin %63,9unda iyotlu tuz kullanld gsterilmitir.
19971999 yllar arasnda iyot durumlar saptanan ve tmnde ciddiorta veya hafif derecede
E saptanan 20 blgede sofra tuzlarndaki zorunlu iyotlama ile proaksi baladktan 35 yl
sonraki iyot durumunu saptamak iin 20022003 yllarnda Olarna ulaan iyot miktarn objektif olarak deerlendirmek ve profilaksinin retim, market, hane zincirindeki ilerliini
tekrar deerlendirmek amacyla daha nce taranan 20 blgenin ilkrenim okullarndan, toplam 4128, 911 ya arasndaki O dan idrar rnekleri alnarak, Klar monitrize edilmitir. alma sonucunda 20 blgeden ikisinde (Trabzon, Kastamonu) medyan Klarnn 100
g/L olan yeterli dzeyin zerine kt; yedisinde ( Ankara, Samsun, Konya, Isparta, Bayburt,
Bursa, Edirne) 19971999daki deerlere gre anlaml gelime saptanmasna ramen henz
yeterli dzeylere eriilemeyip hafiforta derecede Enin devam ettii; yedi blgede (Aydn,
Burdur, Erzurum, Kayseri, Ktahya, Bolu, Erzincan) anlaml deiim olmad; drt (orum,
Van, Diyarbakr, Malatya) blgede ise ne yazk ki 19971999 deerlerine gre anlaml dler
olduu saptanmtr (Tablo 6).
Tablo 5. Trkiye iyot taramalar erevesinde 19971999 yllarnda taranan 20
blgede sonografik guatrl Okul a ocuklar (O) yzdesi ve medyan ve
meansd. riner iyot konsantrasyonlar (K)
BLGE-KOD
ANKARA-1
KASTAMONU-2
BAYBURT-3
TRABZON-4
BURDUR-5
ISPARTA-6
KONYA-7
ERZNCAN-8
ERZURUM-9
VAN-10
DYARBAKIR-11
MALATYA-12
SAMSUN-13
ORUM-14
BOLU-15
KTAHYA-16
BURSA-17
EDRNE-18
AYDIN-19
KAYSER-20
TOPLAM
RNEK
SAYISI
NGRLEN
GUATR
PREVALANSI %
BULUNAN
GUATR
PREVALANSI %
K
Meansd
(g/l)
K
Medyan
(g/l)
20
30
30
30
20
20
35
20
20
20
30
45
40
30
35
35
20
20
20
25
25**
40***
42***
39***
27**
25**
15*
22**
33***
17*
17*
45***
34***
8*
5*
6*
7*
42***
56***
33***
3258
77134
3370
3562
3851
5570
5349
8289
4055
5970
6059
9780
5812
8477
8590
7665
7374
9377
7875
4451
25,5
30.5
16
14
21
28
41
48
19
37
43.5
78
20
61,5
53
59.5
51.0
78
46,5
25,5
303
303
306
314
394
394
187
394
383
386
243
151
151
230
187
178
385
384
394
288
5954
52
BLGE-KOD
ANKARA-1
KASTAMONU-2
BAYBURT-3
TRABZON-4
BURDUR-5
ISPARTA-6
KONYA-7
ERZNCAN-8
ERZURUM-9
VAN-10
DYARBAKIR-11
MALATYA-12
SAMSUN-13
ORUM-14
BOLU-15
KTAHYA-16
BURSA-17
EDRNE-18
AYDIN-19
KAYSER-20
TOPLAM
K
Meansd
(g/l)
K
Medyan
(g/l)
90
111
66
113
19
44
72
50
18
21
19
54
93
29
57
68
73
99
44
27.5
53
K
K
Meansd Medyan
(g/l)
(g/l)
Blge iinde
taramalar
arasnda fark
(p<0.001)*
Var, art
Var, art
Var, art
Var, art
Yok
Var, art
Var, art
Yok
Yok
Var, azalma
Var, azalma
Var, azalma
Var, artma
Var, azalma
Yok
Yok
Var, artma
Var, artma
Yok
Yok
Yine 20022003 yllarnda da bir baka proje ile Trkiyede nfuslar yksek olan ancak
daha nce iyot durumu asndan uluslararas kriterlere uygun olarak deerlendirilmeyen,
aralarnda stanbul, zmir ve Antalya gibi byk ehirlerin de bulunduu, yaklak 13 milyonluk bir nfusu yanstan, on byk ehir merkezinin iyot durumu,7006 Onun K saptanarak deerlendirilmi ve incelenen on ilimizin drdnde (stanbul, Tekirda, Eskiehir,
Artvin) medyan Klar 100g/l olan yeterli dzeyleri gemi ve optimum seviye olan 100
ile 200 g/l aralnda kalmtr. blgemizde hafif derecede E saptanm (zmir, Yozgat,
Hatay). Antalyada orta derecede, Kahramanmara ve Bitliste ciddi derecede E bulunmutur (Tablo 7).
53
PLANLANAN
RNEKLEM SAYISI
TARANAN
O SAYISI
K
Meansd (g/l)
K
Medyan (g/l)
1824
383
1823
384
382
863
288
384
285
381
6997
122
390
1823
392
392
866
300
351
299
380
7006
148112
12999
10787
13097
8792
8197
9794
3158
174129
3152
1813
107
94
110
56
47
70
19
150
19
STANBUL-21
TEKRDA-22
ZMR-23
ESKEHR-24
YOZGAT-25
ANTALYA-26
HATAY-27
K. MARA-28
ARTVN-29
BTLS-30
Toplam
Medyan riner yot Konsantrasyonlar (K): 50100 g/l hafif iyot eksiklii
2049 g/l orta derecede iyot eksiklii
019 g/l ciddi derecede iyot eksiklii (E)
>100 g/l yeterli konsantrasyon
te yandan bir lkede yeterli iyot proaksisi yapldn gsteren ve WHO-ICCIDD tarafndan aranan kriterler aada verilmitir;
Taranan poplasyonda median UK en az 100 g /gn olmaldr.
K 50 g /L altnda kalan bireyler tm tarama poplasyonunun %20 sinden az olmaldr.
Evde kullanlan tuzlarn %95 inde an az 15 ppm ve zerinde iyot olmaldr.
Son lke apndaki tarama 2 yl iinde olmaldr.
<20 g/L
<50 g/L
<100 g/L
<200 g/L
<300 g/L
< 500 g/L
% (sklk)
% (sklk)
7,2
27,8
47
78,9
89,6
97
10,4
3
tuzlarn %59,5u kodekse uygun olarak iyotlanm, iyotlu tuzlarn %9,2si kodeksden fazla
iyotlanm, %32,3 kodeksden az iyotlanm ve/veya kt saklanm olarak bulunmutur.
ekil 3te Klarnn frekans dalm grlmektedir. Bu dalma gre grubun median K
107 g/L olarak saptanm olsa da (>100 g/L) dalmn an erisine uymad ve deneklerin
%27,8 nin ciddiorta derecede iyot eksikliini yanstr ekilde Klarnn 50g/Lnin altnda
kald dikkat ekicidir. Ayrca deneklerin %3nn de 500 g/L ile iyot fazlal gstermektedir.
10.3.3.3. riner yot Konsantrasyonlar (K) ve titrasyonla bulunan tuzlardaki iyot
miktar ilikisi
Deikenlerin hibiri normal dalmad, ayrca logaritmik dnmle de normale uymadklar iin deneklerin Klar ile, evden getirdikleri tuzlardaki iyot miktarlar arasndaki iliki
non-parametrik test ile deerlendirilmitir. UK ile tuzlardaki KI dzeyleri arasnda r=0,285,
p<0,001 dzeyinde pozitif anlaml iliki, yine UK ile tuzlardaki KIO3 dzeyleri arasnda
r=0,226, p<0,001 dzeyinde pozitif anlaml ilikiler saptanmtr.
55
56
10.4. Sonular
Son 1015 yl ierisinde iyot profilaksisi programnda ciddi yol alnmtr. 2007 ylna kadar
alnan yol hi de azmsanamayacak dzeydedir. Bu tarihte ou il merkezinde problem
zlm gzkmektedir. Az sayda il merkezinde problem srmektedir. Ancak krsal alanda durum farkldr, sadece iyotlu tuz kullanmnn arttrlmas ve kodekse uyumun daha iyi
kontrol ile krsalda da problem zlecek gibi gzkmektedir. 2012 yl verileri 20072012
arasnda zellikle krsalda ne kadar yol alnabildii konusunda son derecede nemlidir.
Gebe ve laktasyondaki kadnlar iin verilerimiz yetersizdir. Ancak elimizdeki veriler ile bu risk
grubunun, gebelik ve laktasyonda artan iyot gereksinimi dnldnde sadece iyotlu tuz
ile bunun karlanamayacan gstermektedir. O halde bu risk grubunun gnde 100150
g iyot splementasyonu almas gereklidir. Bu konuda taramalar da mutlak gereklidir.
zellikle byk ehirler iin iyotlu tuz dndaki kaynaklardan da iyot alm sz konusudur.
Yksek deerlere (%23) dikkat edilmeli, ancak bunun profilaksiye engel tekil etmemesine de nem verilmelidir. zellikle stanbul gibi, medyanlarn 200 mg/L civarna yaklat
blgelerde besin zenginletirmede kullanlan iyoda dikkat edilmeli ve gereksiz iyot splementasyonu yaplmamaldr.
Srekliliin salanmas son derecede nemlidir. Unutulmamaldr ki bulunduumuz corafyada doada iyot eksiklii devam etmektedir ve profilaksi brakld anda yllar ierisinde
baladmz yere dneceimiz aktr.
lkemizde gebeliin ilk trimestrinde izole hipotiroksinemi varlnda iyot eksiklii aranmaldr.
Kaynaklar
1. Urgancolu . Hatemi, Nkleer Tp Bilim Dal, Trkiyede endemik guatr. Cerrahpaa Tp Fak; stanbul; 1987.
2. Erdoan G, Erdoan MF, Delange F, Sav H, Gll S, Kamel N. Moderate to severe iodine deciency in three
endemic goitre areas from the Black sea region and the Capital of Turkey. Eur J Epidemiol 2001;16:1131.
3. Erdoan G , Erdoan MF, Emral R, Batemir M, Sav H, Haznedarolu D, stnda M, Kse R. Iodine status and
goiter prevalence in Turkey before mandatory iodization. J Endocrinol Invest 2002;25:224.
4. Trkiye de iyotlu tuz kullanm, hane halk aratrmas. ODT, Salk Bakanl ASAP Genel Mdrl, Nisan 2002.
5. Erdoan MF, Abaht K, Altunsu T, zba S, Ycesan C, lbe , Artik N, Kse R, Erdoan G. Current Iodine
Status in Turkey. J Endocrinol Invest 2009;32:617.
6. WHO/NHD/01.1 Assessment of IDD and monitoring their elimination, a guide for programme managers, second
edition, WHO/NHD/01.1
7. Unicef report 2008, IDD Newsletter 30(4) November 2008.
57
Tanm: Guatr tiroid bezinin bym olmas demektir. Bu byme diffz olduunda, yani nodl oluumu yoksa ve hipertiroidi bulunmuyorsa tiroid
(non-toksik) diffz guatr olarak adlandrlr. Bu tabloya basit guatr, kolloid
tiroid de denilmektedir.
Toplumun %10undan fazlasnda veya 612 ya okul a ocuklarnn %5inde
guatr bulunduunda endemik guatr olarak adlandrlr.
Evre 1
Evre 2
11.3. Etyoloji
Non-toksik difz guatrn en sk nedeni iyot eksikliidir. yot eksiklii varlnda yeterli tiroid
hormonu sentezini salayabilmek iin tiroid bezinde kompansatuvar bir byme ortaya
kmaktadr.
Ar iyot alm da guatr sebebi olabilir (sahil guatr). Guatr kadnlarda erkeklere nazaran
daha sktr. Doada bulunan guatrojenler lahana (brassica) cinsine bal turpgiller (cruciferae) ailesinden bitkilerde tespit edilmitir. Antitiroid etkileri ierdikleri tiyoglusidlere baldr. Tiyoglusidler sindirim srasnda tiyosiyanatlar ve izotiyosiyanatlarn ortaya kmasna
yol aarlar. Bir tiyoglukozid olan goitrin (L-5-vinil-2-tiyookzazolidon) en etkili guatrojenik
substrattr. Sar algamlarda ve lahana tohumlarnda bulunur. Tiroid hormonu sentezini tiyonamidlere benzer ekilde inhibe eder. yot alm yeterli ise, gdalarda ve ime suyunda
bulunan bu guatrojenlerin guatr oluturucu etkileri ok hafif olmaktadr.
Afrikada cassava (manyok) bol miktarda tiyosiyanat iermekte ve iyot eksiklii blgelerinde guatr oluumunu kolaylatrmaktadr.
Tiyosiyanat sigarada da bol miktarda bulunur.
Flavonoidler birok meyve ve sebzenin yapsnda yer alrlar; subtropikal ve kurak blgelerde daha fazla bulunurlar. zellikle darnn yapsnda yer alr, dar ile beslenen hayvanlarn eti
ve stne geebilirler. yot eksiklii blgelerinde guatr oluumunu kolaylatrrlar.
Bir baka guatrojen grup fenollerdir. Suda bol miktarda bulunurlar. Yksek konsantrasyonlara ulamalar ok nadirdir. Byle yksek konsantrasyonlarda fetal ve neonatal gelimeyi
engellerler.
58
Selenyum normal tiroid bezinde yksek konsantrasyonda (0.72 ug/g) bulunur. Tiroid bezinde bulunan ve H2O2 gibi toksik oksijen trevlerinin detoksifiye edilmesinden sorumlu
olan glutatyon peroksidaz ve superoksit dismutaz enzimlerinin yapsnda bulunmaktadr.
Buna ek olarak T4n T3e dnmesinde grev alan 5deiyodinazlarn yapsnda da yer
alr. Selenyum eksiklii glutatyon peroksidaz eksikliine ve bylece H2O2 birikmesine yol
amaktadr. Bu da tirosit harabiyetine ve tiroid bezinde fibrozis gelimesine neden olur.
Ayrca T4n T3e dnmesi de bozulmaktadr. Tm bu etkiler selenyum eksikliine ek
olarak iyot eksiklii varlnda ortaya kmaktadr.
Polivinilorr rnleri fitalat esterleri ierir ve bunlarn yksek konsantrasyonlarda sanlarda guatra neden olduu gsterilmitir.
Non-toksik difz guatr tiroid hormonu yapmndaki kaltmsal bozukluklara da bal olabilir.
Tiroid hormonu sentezinin her aamasnda (iyodun tanmas, Tg sentezi, organifikasyon)
bozukluklar bulunabilir ve guatr ortaya kabilir.
11. 4. Klinik
Fizik muayenede difz olarak bym tiroid bezi ele gelir. TSH ve T4 normal snrlardadr.
Ayrc tanda Anti-TPO nemlidir: Otoimmn tiroid hastal varlnda pozitif bulunabilir.
yot eksikliine bal endemik guatr tablosunda T4 dk, T3 normalyksek ve TSH normal ya da st snra yakn olabilir. Tiroid sintigrafisi ekilmesine gerek yoktur. Tiroid bezi ele
geliyorsa USG ile deerlendirilmelidir.
59
TROD NODL
12.1. Tan
Palpe edilebilen nodl skl %3 ila 7 iken, klinik olarak saptanamayan ancak ultrasonografide tespit edilen nodl skl %20 ila 76 arasnda rapor edilmektedir.
Tiroid nodlleri hastann kendisi veya hekimin fizik muayenesi srasnda boyunda kitle ele
gelmesi bazen de yaplan grntleme incelemesi srasnda tesadfen bulunur. Nodl grlme skl yala birlikte art gsterir. Klinik pratikte tiroidde bir nodl saptandnda en
ok korkulan bunun malign olabileceidir. Ancak bu lezyonlarn ounun benign olduu
ve iyi bir deerlendirmeden sonra hastann basite takip edilecei unutulmamaldr. Tiroid
nodlleri tek veya ok sayda, solid, kistik veya kark yapda, fonksiyonlu ya da fonksiyonsuz olabilir. Boyutlar deikenlik gsterir ve kk insidentalomalardan semptomatik
byk kitlelere kadar deiik boyutlarda saptanabilirler. Tiroid nodllerinin nedenleri Tablo
1de zetlenmitir.
Tablo 1. Tiroid nodlnde ayrc tan
Benign nodler guatr
Fokal tiroiditler
Basit veya hemorajik kistler
Follikler adenom
Papiller karsinom
Follikler karsinom
Hurthle hcreli karsinom
Kt diferansiye karsinom
Medller karsinom
Anaplastik karsinom
Primer tiroid lenfomas
Nadir primer maligniteler (Sarkom, teratom ve dier tmrler)
Metastatik tmrler
Bir tiroid nodl saptandnda en nemli yaklam nodln benign ya da malign olduunun tespit edilmesidir. Nodllerde malignite grlme ihtimali %5tir. Tek nodll ya da
ok nodl ieren guatrda malignite prevalans benzerdir. ocuklarda, radyasyona maruz
kalm kiilerde, ailede tiroid kanseri varlnda mevcut nodln malign olma ihtimali artar.
Souk nodllerde malignite olasl %15lere ularken, scak nodller benign olarak kabul
edilirler. Scak nodllerde habaset oran < %1dir.
12.3. Klinik
Nodl saptanan bir hastada yaplmas gerekli tansal ilemler unlardr:
Anamnez ve fizik muayene
Tiroid fonksiyon testleri (TSH ve sT4)
Ultrasonografi
Tiroid ince ine aspirasyon biopsisi (TAB) (riskli nodllere)
Tiroid sintigrafisi (yanlzca TSH baskl olanlarda)
60
TROD NODL
Tiroid nodl saptanan her hastada hikayede ocukluk dneminde ba-boyun blgesine
radyoterapi, kemik ilii transplantasyonu iin tm vcut nlamas, tiroid kanseri aile hikayesi (medller veya papiller) veya birinci derece akrabalarn birinde tiroid kanser sendromu
hikayesi (rn. Cowden Sendromu, familyal polipozis, Gardner Sendromu, Carney kompleksi, multipl endokrin neoplazi-MEN, Werner sendromu), ocukluk ya da adlesan dnemde iyonize radyasyona maruz kalma (nkleer kazalar) sorgulanmaldr. Ayrca nodln
hzl bymesi ve ses kskl, nefes darl, yutma gl ve ksrk gibi bas bulgular
hikayesi aratrlmaldr. Nodl saptanan hastann ya ve cinsiyeti nemlidir. ocukluk veya
adlesan dnemde saptanan tiroid nodllerinin malignite riski 3 ila 4 kat yksektir. Ayrca
erkek cins ve ileri ya da risk faktrleridir. Hzl byyen kitle maligniteyi dndrmelidir
ancak tiroid malignitelerinin ounun yllarca tiroid bezi ierisinde sessiz nodl olarak kald unutulmamaldr. Byme hz, kitle boyutu ve evreye invazyonla ilikili semptomlar
ve maligniteyi dndrr ancak ou malign nodln hibir semptoma yol amayaca,
hastalarn nodl varl dnda asemptomatik olacaklar aklda tutulmaldr.
Fizik incelemede tiroid bezi ve servikal lenf nodlar dikkatlice incelenmelidir. Nodl ya da
nodllerin kvam, yeri ve boyutlar saptanmal ve kaydedilmelidir. Sert nodl ve evre dokulara fikse nodl maligniteyi dndrr. Vokal kord paralizisi, servikal lateral lenfadenopati varl, dier bas bulgular yine maligniteyi dndrmelidir. Malign nodl arl olabilirse de baka nedenlerle de nodlde ve tiroidde ar ve hassasiyet oluabilecei unutulmamaldr. Tek nodl veya multinodler guatrda malignite riski benzerdir. Fizik incelemede
mukozal nrinomlar ve Marfanoid yap gibi bulgular MEN 2Byi akla getirmelidir.
12.3.2. Kalsitonin
Tiroid nodllerinin takibinde en az bir kez kalsitonin lm deerli olabilir. Tiroid cerrahisi
ncesi bazal kalsitonin seviyesinin llmesi yararldr. Medller tiroid kanseri veya MEN 2
phesi varsa kalsitonin lm mutlaka yaplmaldr. Kalsitonin dzeyi yksek bulunursa
tekrarlanmaldr. Kalsitonin dzeyinin >100 pg/ml olmas medller kanser iin diagnostiktir.
TROD NODL
Fizik Bulgu
Sonografik zellikler
Sert kvam
evre dokulara fiksasyon
Ses kskl
(vokal kord paralizisi)
Blgesel LAP
Bas bulgular
(disfaji, dispne, ksrk)
62
TROD NODL
Genel tedavi
14
AB tekrar/USG
eliinde
Benign
<1
zle
~510
AB tekrarla
2030
Lobektomi
2045
Lobektomi
6075
Malign
9799
Total tiroidektomi
63
TROD NODL
12.5.1. Cerrahi
Lokal bas bulgusu olan byk guatr olmas, srekli byyen nodl, radyasyona maruz kalm bireyde multinodler guatr varl, pheli US zellikleri veya kozmetik nedenler cerrahi
endikasyonlardr. Tek nodl varsa lobektomi ve art istmusektomi yaplmal, multinodler
guatrda ise total veya totale yakn tiroidektomi tercih edilmelidir.
Kaynaklar
1. Cibas ES, Ali SZ.The Bethesda System for Reporting Thyroid Cytopathology. Thyroid. 2009 Nov;19:1159.
2. Crippa S, Mazzucchelli L, Cibas ES, Ali SZ. The Bethesda System for reporting thyroid ne-needle aspiration
specimens. Am J Clin Pathol 2010;134:343.
3. American Thyroid Association (ATA) Guidelines Taskforce on Thyroid Nodules and Differentiated Thyroid
Cancer, Cooper DS, Doherty GM, Haugen BR, Kloos RT, Lee SL, Mandel SJ, Mazzaferri EL, McIver B, Pacini
F, Schlumberger M, Sherman SI, Steward DL, Tuttle RM. Revised American Thyroid Association management
guidelines for patients with thyroid nodules and differentiated thyroid cancer. Thyroid 2009;19:1167.
64
TEMD Tiroid tmrleri snamasnda 2004 yl WHO Tiroid Tmrleri snamas nermektedir.
Tiroid Karsinomlar
Papiller karsinom
Teratom
Folikler karsinom
Az differansiye karsinom
Ektopik timoma
Anjiosarkom
Medller karsinom
Dz kas tmrleri
Mukoepidermoid karsinom
Paraganglioma
Mukoepidermoid kanser
Msinz karsinom
TROD TMRLER
Folikler adenom
Mikro/makro/normofolikler
Onkositik
Tal yzk hcreli
Berrak hcreli
Lipoadenom
Atipik adenom
Hyalinize trabekler adenom
TROD TMRLER
13.1.1 Tan
Klinik bavuru bulgusu genellikle tiroid nodl eklinde olur. Tiroid kanseri kadnlarda
daha sk grlr ve en sk rastlanan endokrin malignitedir. Tm nodllerin ortalama %5i
kanserdir.
Preoperatif Deerlendirme
nce ine aspirasyon biyopsisi sonucu malignite ile uyumlu bulunan, ya da Bethesta
2007 klasifikasyonuna gre, folikler neoplazi iin kukulu, Hurtle hcreli neoplazi iin
kukulu ya da malignite asndan kukulu bulunan hastalarda operasyon seilmelidir.
Papiller tiroid kanserinde hastalarn ortalama %50 (2090) sinde servikal lenf ganglionu
metastaz olduunu, ATA 2009 klavuzuna gre tmr evresi T3-T4 olanlarda profilaktik
santral diseksiyonun nerildiini dikkate alarak, preoperatif dnemde her hasta, metastatik
servikal lenf ganglionlarn aratrmaya ynelik boyun ultrasonografisi (USG) ile incelenmelidir. pheli lenf ganglionlar varlnda lenf ganglionundan ince ine aspirasyon biyopsisi
(AB) ve ine aspirasyon materyalinde tirogloblin (Tg) lm metastatik tutulum hakknda fikir verecektir. ne aspirasyon materyalinde Tg lm, dolamda anti-Tg antikorlar
pozitif olan hastalarda da kymetlidir. Lenf ganglionu tutulumunu preoperatif belirlemek,
uygulanacak cerrahinin snrlarn izmede nemlidir. Lokal yaylm, bas bulgular ya da mediastinal uzanm phesinde snrlarn ve komuluun deerlendirilmesi asndan bilgisayarl tomografi (BT)/ manyetik rezonans grntleme (MR) istenebilir. Daha seyrek olarak,
preoperatif dnemde uzak metastazlarn deerlendirilmesi iin pozitron emisyon tomografisi (PET-BT) incelemesine ihtiya duyulabilir. Bilgisayarl tomografi iin kontrast madde
kullanmnn, sonraki radyoaktif iyot tedavisinde 23 aylk bir gecikmeye neden olabilecei
hatrlanmaldr. Byk, invazif tmr olanlarda ya da tekrarlayan cerrahi giriim yks
olanlarda, nervus recurrens tutulumunun deerlendirilmesi amacyla operasyon ncesi
Kulak Burun Boaz kliniinde deerlendirme gerekebilir.
TEMD nerisi
Tiroid ince ine aspirasyon biyopsisi ile malignite ya da malignite iin kukulu sitolojik tans olanlarda tedavi cerrahidir
Hasta operasyon ncesi boyun ve tiroid USG ile deerlendirilmelidir.
TROD TMRLER
Fakat proaktik santral disseksiyon yaklam hala tartmaldr. Tiroid kanseri cerrahisinde,
metastatik lenf ganglionlarn tek tek karmak deil, fonksiyonel kompartman disseksiyon
yapmak, seilecek cerrahi yaklam olmaldr.
T3
T4a
T4b
intratiroidal-rezektabl
T4b-anaplastik
ekstratiroidal-nonrezektabl
Nx
bilinmiyor
N0
N1a
seviye VI a metastaz
N1b
Mx
bilinmiyor
M0
M1
uzak metastaz
67
TROD TMRLER
T1-4
T1-4
N0-1
N0-1
M0
M1
N0
N0
N0
N1a
M0
N1a
N0
N1a
N1b
N1b
N1b
N1b
N1ab
N1ab
M0
M0
M0
M0
Evre IVb
Evre IVc
T1
T2
T3
T1
N1a
T3
T4a
T4a
T1
T2
T3
T4a
T4b
T1-4
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M0
M1
TROD TMRLER
TROD TMRLER
Remnant ablasyonu amacyla nerilen doz 30100 mCi dir. Rezidel tmr varlnda ise
nerilen dozlar 100200 mCi dir. Genellikle lenf ganglionu metastaz varlnda 150 mCi,
organ metastaz varlnda 200 mCi dozlar seilmektedir. Daha kt prognoza sahip histolojik altgruplarn varlnda ya da tiroid dna invazyon/vaskler invazyon varlnda da >
100 mCi dozlar seilebilir. Rezidel hastalk varlnda, tmr kitlesini, tmrn iyot uptake ini, akcier ve kemik iliinde tutulacak dozu hesaba katacak ekilde dozimetri ile de
etkili fakat gvenli maksimum dozlar hesaplanabilir.
Radyoaktif iyot tedavisine bal erken dnemde geliebilecek komplikasyonlar, radyasyon
tiroiditine ek olarak, tat duyusunda deiiklik ya da kayp, sialadenit, radyasyon hastalna bal bulant, kusma olarak zetlenebilir. Hidrasyon, RAI verilmesinden 24 saat sonra
tkrk sekresyonunu artran limon suyu, limonlu eker kullanm, konstipasyonun laksatif
kullanm ile engellenmesi, antiemetikler, hem semptomlarn gerilemesine hem de mesane,
gonadlar, tkrk glandlar ve kolonun maruz kald radyoaktivite miktarnn azalmasna
yardmcdrlar.
Multifokal 1 cm kck tm lerin uzun dnemde, unifokal tmrler ile kyaslandnda metastaz, nks ve mortaliteye olumsuz etkisi bilinmektedir. Fakat RAI tedavisi ile bu risklerin
azaldna dair yeterli veri yoktur. Bu durumda yeni kantlar elde edilene dek, multifokal
tiroid kanseri vakalarnda RAI tedavisi iin risk deerlendirmesi ayrntl yaplp hastaya gre
karar verilmelidir. Uzun dnemde nks ve mortaliteye RAI etkisi belirli olmadndan RAI tedavisi karar hasta ve hekime braklmaldr. Seilmi vakalara RAI tedavisi verilmesi nerilir.
13.1.4. Takip
Erken Dnem: Cerrahi ve radyoaktif iyot sonrasnda L-tiroksin dozu supresyon yapacak
ekilde ayarlanmaldr. Balang tedavisi sonrasnda levotiroksin dozunu ayarlamada ilk yl
iin hedef, TSH dzeyini <0,1 mIU/L tutmaktr. Supresyon dzeyine ulamak iin nerilen
levotiroksin dozu 2,22,8 g/kg/gndr. Levotiroksin tedavisine baladktan sonra TSH 3.
ayda llmeli, hedefe ulalamama, genellikle 25 g/gn doz art ile 23 ay sonrasna
yeni TSH lm planlanmaldr. Uygun doza ulaldktan sonra TSH lmleri 612 ayda
bir tekrarlanmaldr. Supresyon tedavisinde hedef deerler, T3 normal snrlarda, serbest T4
normalin st snrnda ya da hafife yksek iken, TSH konsantrasyonunun <0,1 mIU/L bulunmasdr. Balang tedavisinden sonra aada belirtildii ekilde yaplan deerlendirme
70
Farkllam tiroid kanserinde serum Tg konsantrasyonu, tmr belirteci olarak kullanlmaktadr. Dolamda anti-Tg antikorlarnn varlnda, lm yntemiyle etkileim nedeniyle, yanl negatif ya da ya yanl pozitif sonular alnabilir. Cerrahi ya da cerrahi + RAI
sonrasnda total tiroid ablasyonu gerekletiinde serum Tg konsantrasyonlarnn llemeyecek kadar dk olmas beklenir. TSH uyars altnda Tg dzeylerinin lmnn
duyarll daha yksektir. Takip srasnda TSH uyars altnda ya da TSH baskl iken Tg
dzeylerinin llebilir hale gelmesi nks gstergesidir. Balang tedavisi sonrasnda serum Tg dzeyleri bir sre llebilir halde kalabilir. O nedenle balang tedavisinden 3 ay
sonra llmesi nerilmektedir. Balangta anti-Tg antikoru pozitif olan hastalarda, takip
srasnda tiroid dokusu ablasyonu ile antikor dzeylerinin azalmas ve kaybolmas beklenir.
Sregelen anti-Tg antikor pozitiii, devam eden hastalk ya da nks iareti olarak yorumlanmaldr. Anti-Tg antikoru pozitif olan hastalar, periodik olarak I131 TVT ve boyun USG ile
deerlendirilmelidirler. Metastaz kukusunda, FDG-PET, bilgisayarl tomografi, magnetik
rezonans grntleme yntemleri kullanlabilir. Takip srasnda hastann risk derecesine
gre Tg dzeyleri, anti-Tg ile birlikte 612 ay aralklarla llmelidir.
TROD TMRLER
sonucu, remisyonda olduu tespit edilen hastalarda, daha yksek TSH dzeyleri hedef
olarak seilebilir. Balang iin nerilen TSH supresyonunun amac, tmrde TSH artna
bal byme potansiyelini basklamaktr.
Takip srasnda endojen hipotiroidi ya da rekombinant TSH stimulasyonu ile balang radyoaktif iyot tedavisinden sonra en erken 9. ayda, sklkla 9,12. aylarda 25 mCi ile gerektirilen I131 TVT yaplr. Bu ilem srasnda TSH> 30 mIU/L iken llen Tg konsantrasyonlar
(uyarlm tg) tiroid ablasyonunu deerlendirmek amacyla kullanlmaktadr.
TSH 30 mIU/L iken Tg dzeyleri llebilir (>2 ng/mL) bulunan, fakat I131 TVT de tutulum
tespit edilmeyen hastalar, daha ileri grntleme yntemleri ile deerlendirilmelidirler. Bu yntemler arasnda FDG-PET, bilgisayarl tomografi, magnetik rezonans grntleme saylabilir.
Bahsedilen grntleme yntemleri ile patolojik bulgu tespit edilmesi, tmrn iyot almndan
sorumlu sodyum-iyodr simporter sentezini yapamad ya da lezyonun boyutlarnn kk
olmas ve lokalizasyonu nedeniyle I131 taramasnn duyarl olmad eklinde yorumlanabilir.
leri grntleme yntemleri ile de odak bulunmamas durumunda ampirik olarak yksek
dozda (100 mCi) RAI verilip, tedavi dozu sonras taramada patolojik RAI tutulumu olup
olmad deerlendirilebilir. Bu, daha sonraki tedavi seeneklerini belirlemesi asndan
nemlidir. Yksek dozda RAI sonrasnda da tutulum olmayan hastalarn, bundan sonra RAI
tedavisinden yararlanmayaca dnlmelidir. Uyarlm Tg dzeyleri 12 ng/mL arasnda
bulunan, fakat TVT da tutulum tespit edilmeyen, boyun USG normal snrlarda olan hastalarn, Tg dzeyleri ile takip edilebilecei bildirilmektedir. Bu hastalarda takip srasnda uyarlm ya da TSH baskl iken llen Tg dzeylerinde art, aktif hastalk varlna iaret eder.
Primer RAI tedavisi sonrasnda total ablasyonu tanmlamada, TSH stimulasyonu ile tiroglobulin dzeylerinin tespit edilemeyecek kadar dk (<1 ng/mL), boyun USG nin normal bulunmas ve TVT de tutulum olmamas gereklidir. Balang tedavisinden sonra 36. ayda,
ardndan yllk boyun USG, zellikle yksek riskli hastalarn takibinde gereklidir.
13.1.4.2. Uzun Dnemde Takip
Diferansiye tiroid kanserinin uzun dnem takibi, yllk, fizik muayene, levotiroksin tedavisi
altnda TSH, Tg ve anti-Tg lmleri ve boyun USG ile yaplr. Bu parametrelerde, lokal
nks ya da uzak metastaza iaret edecek deiikliklerin varlnda, ileri grntleme yntemlerinin (I131 TVT tekrar, BT/MR, PET) verilerine gre, cerrahi, RAI, radyoterapi gibi tedavi
seenekleri hastaya gre deerlendirilir.
Yksek riskli grupta fakat, ilk tedaviden sonra, 912 ay arasnda yaplan I131 TVT ve bu srada deerlendirilen uyarlm (endojen hipotiroidi ile TSH >30 mIU/L iken ya da rekombinant
TSH uyars ile) Tg dzeyine gre remisyonda olduu kabul edilen hastalarda, supresyon
tedavisinin 35 yl sre ile srdrlmesi nerilmektedir (European Thyroid Association(ETA) nerisi).
71
TROD TMRLER
Dk riskli grupta ise, balang tedavisinden sonra yaplan deerlendirme ile remisyon dorulanm ise, nks orannn <%1 olduu dikkate alnarak L-tiroksin dozunun TSH
konsantrasyonunu alt snrda (0.51.0 mIU/L) tutacak ekilde azaltlmas nerilmektedir.
American Thyroid Association-(ATA) 2009 klavuzu ise dk riskli grupta ilk yl iin remnant ablasyonu yaplmasa da TSH dzeyinin 0.10.5 mIU/L arasnda tutulmasn nermektedir. Yksek ya da orta riskli grupta ilk yl iin nerilen TSH dzeyi <0.1 U/L dir.
Devam eden hastal olanlarda TSH dzeyinin <0.1 mIU/L tutulmas gerektii aktr. Fakat
2009 klavuzu, balangta yksek risk grubunda olan, tedavi ile remisyonda olduu belirlenen hastalarda, TSH dzeyinin 510 sene iin, 0,10,5 mIU/L arasnda tutulmasn; dk
risk grubunda olup tedavi sonras remisyonda olanlarda TSH dzeyinin 0,32,0 mIU/L arasnda tutulmasn; remnant ablasyonu uygulanmayan fakat klinik bulgular, USG ve tedavi
altnda llemeyecek kadar dk Tg dzeyleri ile remisyonda olanlarda TSH dzeyinin
0,32,0 mIU/L arasnda tutulmasn nermektedir.
Tiroid kanseri tedavisinde subklinik tirotoksikoz oluturacak dozlarda L-tiroksin kullanlmas, kardiyak komplikasyonlar (supraventrikler aritmiler, sol ventrikl hipertrofisi, iskemik
kalp hastalnn alevlenmesi), protrombotik sreci ve kemik kaybn tetikleyebilir. Hastalar,
bu komplikasyonlar asndan takip edilmeli; levotiroksin dozunun azaltlamad durumlarda, soruna ynelik -bloker, bifosfonat gibi tedaviler seilmelidir.
Hastalarn uzun dnem takibinde, boyun USG sregelen ya da nks eden hastal deerlendirmede en duyarl grntleme yntemidir. Metastatik lenf ganglionlarnn deerlendirilmesi, boyutlar ok kk olsa bile bu yntemle mmkn olabilmektedir. Ultrasonografi
rehberliinde yaplan ince ine aspirasyon biyopsisi ve aspirasyon svsnda Tg lm,
ipatolojik grnml lenf ganglionunun veya boyun kitlesinin deerlendirmesinde yol
gstericidir.
72
TROD TMRLER
TEMD nerisi
TROD TMRLER
altnda yaplan PET/BT ile yntemin duyarll artrlabilir. Tmr farkllamasnn kaybolduu vakalarda, iyot uptakeinin kaybolmasna ek olarak, Tg sentezi de azalabilir. Bu durumda kitle boyutlar klmeden Tg seviyeleri der. Bu durum takip ve tedavide yanlglara
yol aabilir.
Cerrahi ile kontrol edilemeyen progressif hastal olanlarda, I131 tutulumu negatif ise, doksorubisin ya da doksorubisin + sisplatin kombinasyonlar (cevap oran %1020) uygulanabilir. Gnmzde tirozin kinaz inhibitrlerini, anjiogenez inhibitrlerini, immnmodlatr
ilalar, apoptoz tetikleyicileri kullanan deneysel almalar ve gen tedavisi almalar devam etmektedir.
Kaynaklar
1. DeLellis R. Tumours of the thyroid and parathyroid. Tumors, Pathology and Genetics of Endocrine Organs;
WHO Blue Books Lyan IARC Press; 2004.
2. Schlumberger MJ. Papillary and folicular thyroid carcinoma. N Eng J Med 1998;338:297.
3. Shaha AR. TNM classication of thyroid carcinoma. Worl J Surg 2007;31:879.
4. Pacini F, Schlumberger M, Dralle H, Elisei R, Smit JWA, Wiersinga W, the European Thyroid Cancer Task Force.
European consensus for the management of patients with differentiated thyroid carcinoma of the follicular
epithelium. Eur J Endocrinol 2006;154:787.
5. American Thyroid Association (ATA) Guidelines Taskforce on Thyroid Nodules and Differentiated Thyroid
Cancer, Cooper DS, Doherty GM, Haugen BR, Kloos RT, Lee SL, Mandel SJ, Mazzaferri EL, McIver B, Pacini
F, Schlumberger M, Sherman SI, Steward DL, Tuttle RM. Revised American Thyroid Association management
guidelines for patients with thyroid nodules and differentiated thyroid cancer. Thyroid 2009;19:1167.
6. Hay ID, Hutchinson ME, Gonzalez-Losada T, McIver B, Reinalda ME, Grant CS, Thompson GB, Sebo TJ,
Goellner JR. Papillary thyroid microcarcinoma: a study of 900 cases observed in a 60-year period. Surgery
2008;144:980.
74
TROD TMRLER
T1
T1a
tmr <1 cm
T1b
T2
T3
T4a
T4b
bilinmiyor
N0
N1
N1a
seviye VI a metastaz
N1b
bilinmiyor
M0
M1
uzak metastaz
75
TROD TMRLER
Evre I
T1N0M0
%100
Evre II
T2N0M0
%93
Evre III
T3N0M0
%71
T1N1aM0
T2N1aM0
T3N1aM0
Evre IV
Evre IVa
%21
T4aN0M0
T4aN1aM0
T1N1bM0
T2N1bM0
T3N1bM0
T4aN1bM0
Evre IVb
Evre IVc
MEN 2B (% 20)
Feokromositoma (%50)
Feokromositoma (%50)
Varyant Formlar
1. MEN 2A+ Hirschsprung hastal
2. MEN 2A + ktanz liken amiloidoz
3. Familyal medller tiroid kanseri (izole)
MEN 2Bde gzlenen medller tiroid kanseri en agresif seyirli formdur. Bu sendromda yaamn ilk ylnda bile metastaz tanmlanmtr. Ailevi sendromlardan en iyi seyirli olan, izole
familyal medller tiroid kanseridir.
Medller tiroid kanseri %6575 orannda sporadiktir. Sporadik medller tiroid kanseri, RET
protoonkogeninde germ-line mutasyonlarla, C hcre hiperplazisi ile, ailede medller tiroid kanseri yks ile birlikte deildir. Bu vakalarda somatik RET protoonkogen mutasyonlar hastalarn %4050 sinde tanmlanmtr. Fakat sporadik olduu dnlen vakalarn
%67 sinin herediter hastala iaret eden germ-line RET mutasyonu tad bilinmelidir.
MEN 2A ve 2B klinik tansyla izlenen hastalarn %95inde, izole ailevi medller tiroid kanseri tansyla izlenen hastalarn %88inde germ-line RET mutasyonu tespit edilebilmektedir.
RET onkogen polimorfizmlerinin maligniteye yol atna dair veri yoktur.
76
Ailevi Sendromlar
Ekzon
Mutasyon
5-
G321R
8-
10-
C609R/G/S/Y
TROD TMRLER
C611R/G/F/S/W/Y
C618R/GF/S/Y
C620R/G/F/SW/Y
C630R/F/S/Y
11-
C634R/GF/S/W/Y
S649L, K666E, E768D, Q781R
MEN 2A
13-
14-
V804L/M
15-
S891A
16-
R912P
10-
C609R/G/S/Y
C611R/G/F/S/W/Y
C618R/G/F/S/Y
C620R/G/F/S/Y
C620R/G/F/S/W/Y
C630R/F/S/Y
11-
C634R/G/F/S/W/Y
K666E, E768D
13-
L790F, Y791F
14-
V804L/M
15-
S891A
10-
C609R/G/S/Y
C611R/G/F/S/W/Y
C618R/G/F/S/Y
C620R/G/F/S/W/Y
11-
C634R/G/F/S/W/Y
MEN 2B
15-
A883F
16-
M918T
77
TROD TMRLER
Agresif seyir asndan ok yksek riskli mutasyonlar, MEN 2B ile birlikte olan kodon 883
ve 918 mutasyonlardr. Bunun dnda V804M+E805K (ekzon 14), V804M+Y806C (ekzon
14) ve V804M+ S904C (ekzon14 ve 15) mutasyonlar da en yksek riske sahip mutasyonlar
olarak bildirilmektedir. Bu mutasyonlar tayan bireylerin, yaamn ilk yllarnda proaktik
total tiroidektomi ile tedavi edilmesi nerilmektedir. Ya 6 aydan byk olanlarda, klinik ya
da radyolojik olarak lenf ganglionu metastaz yoksa, tiroid nodlleri <5 mm ise ve kalsitonin
dzeyi <40 pg/mL ise santral lenf ganglion disseksiyonu nerilmemektedir. ok yksek
riskli grupta 1 yan zerinde tiroidektomi uygulananlarda proaktik santral (seviye 6) lenf
ganglionu disseksiyonu nerilmektedir.
Yksek riskli grupta (kodon 611, 618, 620, 634, 891) total tiroidektominin 5 ya dolaynda yaplmas nerilmektedir. Santral (seviye 6) boyun disseksiyonu bu aamada , tiroid
USGde nodl boyutlar < 5 mm olan, kalsitonin seviyesi <40 ng/mL bulunan ve kukulu lenf
ganglionu olmayan vakalarda yaplmayabilir.
Orta riskli gruplar, kodon 768, 790, 791 ve 804 mutasyonlarn tayanlardr. Bu gruplarda
proaktik total tiroidektomi + santral lenf ganglion disseksiyonu, ylllk bazal (ya da uyarlm
kalsitonin) ve servikal USG takipleri ile daha ileri yalara braklabilir. Fakat 12 yandan
nce proaktik tiroidektomi yaplmaldr.
Kodon 609, 611, 618, 620, 630, 634, 790, 804, 883, 891, 918 ya da 920 de mutasyon
tayanlar feokromositoma iin periyodik olarak takip edilmelidirler. Yllk riner (ya da plazmada serbest) metanefrin, normetanefrin lmleri ve gerekli vakalarda srrenal grntlemesi yeterlidir. Bu aratrmalarn MEN 2B, kodon 630 ve 634 mutasyonu tayclarnda
8 yandan, MEN 2A mutasyonu tayclarnda 20 yandan itibaren yaplabilecei bildirilmektedir. Germ-line mutasyonu olduu bilinen vakalar, planlanan operasyondan nce
mutlaka feokromositoma varl asndan aratrlmaldrlar. Primer hiperparatiroidi asndan yllk kalsiyum, albumin ve parathormon lmleri yaplabilir.
Medller tiroid kanseri olduu ince ine aspirasyon biyopsisi ile kantlanm palpabl tiroid
nodl olanlarda ya da tmr boyutu >1 cm olanlarda ipsilateral lenf ganglion metastaz
oran %80, kontralateral lenf ganglionu metastaz oran %40tr. Hastalar preoperatif deerlendirmeye gre aadaki gibi gruplandrlabilirler. Buna gre uygulanacak cerrahi giriim nerileri aada bildirilmitir.
1) Servikal USG de lenf ganglionu metastaz bulgusu olmayan ve kalsitonin seviyesi
<400 pg/mL bulunan hastalarda total tiroidektomi + profilaktik santral (seviye 6) boyun
disseksiyonu yaplmaldr.
2) Kalsitonin seviyesi > 400 pg/mL bulunan ya da servikal lenf ganglionlarnda klinik/
radyolojik metastaz tespit edilen hastalarda operasyon ncesi, boyun BT, toraks BT
ve karacieri metastaz asndan inceleyen st abdomen BT/MR incelemesi ve phe
halinde kemik sintigrafisi ya da iskelet sistemine ynelik MR nerilmektedir. Metastaz
tespit edilmeyen ya da klinik olarak minimal boyun d yaylm olan vakalarda, tiroidektomi + santral lenf ganglionu disseksiyonu, lateral kompartmanlarda lenf ganglionu metastaz varsa bu blgelere ynelik lenf ganglionu disseksiyonu nerilmektedir.
Yaygn boyun d yaylm olanlarda palyatif amal, hava yolu akln salamaya ve
bas bulgularn gidermeye ynelik cerrahi giriim seilebilir.
Postoperatif dnemde kalsitonin ya da CEA lmleri 23. aydan itibaren yaplmaldr.
Postoperatif dnemde kalsitonin dzeylerinin <5 pg/mL olacak ekilde devam etmesi, vakalarn %25inde ulalabilen bir durum olarak bildirilmektedir. Bu hastalarda balangta 6
ay, ardndan yllk kalsitonin takibi nerilmektedir.
Postoperatif dnemde persistan ekilde kalsitonin ve CEA seviyeleri yksek kalan hastalar,
kalsitonin seviyesi <150 pg/mL ise, servikal USG ve gerekirse reoperasyon planlanarak
izlenebilirler. Kalsitonin seviyesi daha yksek olan hastalar, servikal USGye ek olarak, toraks BT, abdomen MR (karacier metastazlarn deerlendirmeye ynelik), kemik sintigrafisi, dorsolomber vertebra-pelvik MR ile metastatik yaylm asndan aratrlmaldrlar.
Kalsitonin dzeyi >5000 pg/mL bulunmas, boyun dnda metastatik hastala iaret eder.
78
Radyoterapi, inoperabl boyun/mediasten kitlesi ya da kemik metastaz olanlarda palyasyon amal uygulanabilir. Litik kemik metastazlarnda i.v. bifosfonatlarn kullanlabilir
Gnmzde RET protoonkogen rnn hedef alan tirozin kinaz inhibitrleri metastatik
medller tiroid kanserinin takip ve tedavisinde umut vadetmektedir.
TROD TMRLER
79
TROD TMRLER
Kaynaklar
1. American Thyroid Association Guidelines Task Force, Kloos RT, Eng C, Evans DB, Francis GL, Gagel RF,
Gharib H, Moley JF, Pacini F, Ringel MD, Schlumberger M, Wells SA Jr. Medullary thyroid cancer: management
guidelines of the American Thyroid Association. Thyroid 2009;19:565.
2. Jimenez C, Hu MI-N, Gagel RF. Management of medullary thyroid carcinoma. Endocrinol Metab Clin North Am
2008;37:481.
3. Sherman SI. Advances in chemotherapy of differentiated epithelial and medullary thyroid cancers. J Clin
Endocrinol Metab 2009;94:1493.
80
13.3.1. Tanm
Az diferansiye tiroid karsinomu, diferansiye tiroid karsinomu ve anaplastik tiroid karsinomu
arasnda bir prognoza sahiptir.
Evreleme iin yukarnda belirtilen TNM snamas kullanlr.
13.3.2. Tedavi
TROD TMRLER
Primer tedavi cerrahidir. Preoperatif ince ine aspirasyon biyopsisinin az diferansiye tiroid
karsinomuna iaret etmesi durumunda, tmorn agresif davran dolays ile diferansiye
tiroid kanserinden farkl olarak daha geni cerrahi rezeksiyon (rutin santral disseksiyon,
metazstaz varsa lateral disseksiyon) seilebilir (kant yok).
Bu tmrler RAI uptakei yapabilirler. Bu nedenle postoperative dnemde her hastaya
RAI verilmelidir. Bu tmrlerde, cerrahi sonrasnda RAI tutulumu olduu srece, tekrarlayan ve metastatik hastaln tedavisinde RAI nerilir.
Bu tmrlerin RAI tutmadna karar vermeden nce iyot kontaminasyonu ekarte edilmelidir. Gerekirse idrar iyot atm llerek iyot kontaminasyonu aratrlr. Spot idrarda iyot
atlm >300 mg/g/kreatinin olanlarda iyot kontaminasyonu dnlr.
Radyoaktif iyot tutulumu olmayan hastalarda, tmr evresi >T3 olanlarda ya da lenf ganglion metastaz varlnda, boyuna ynelik radyoterapi nerilir. Radyoaktif iyot tutmayan uzak
metastazlarn varlnda yaklam, diferansiye tiroid kanserlerinde olduu gibi, karlabilecek soliter metastazlar iin cerrahi, lokalize radyoterapi, yaygn hastalk varlnda sistemik
kemoterapi eklindedir.
81
TROD TMRLER
Kaynaklar
1. Sanders AM, LiVolsi VA, Brierly J, Shin J, Randolph GW. An evidence-based review of poorly differentiated
thyroid cancer. Worl J Surg 2007;31:934.
2. Chandrakanth A, Saha AR. Anaplastic thyroid carcinoma: biology, pathogenesis, prpgnostic factors and
treatment approaches. Ann Surg Oncol 2006;13:453.
3. Patel KN, Shaha AR. Poorly differentiated and anaplastic thyroid cancer. Cancer Control 2006;13:119.
82
Primer Tiroid lenfomas (PTL), sadece tiroidi ya da tiroid ve blgesel lenf ganglionlarn tutan
lenfomadr. Seyrek rastlanr. Tm tiroid malignitelerinin %5ini; non-Hodgkin ekstranodal
lenfomalarn %3n oluturur. Seyrek rastlanmasna ramen, tedavinin dier tiroid karsinomlarndan ok farkl olmas nedeniyle doru tan konulmas nemlidir. Tedavi yaklam
kemoterapi protokollerine dayanr. Bu nedenle geni cerrahi giriimler doru tan konulduunda gerekli deildir.
TROD TMRLER
Genellikle kronik tiroidit zemininde geliir. Kadnlarda ve 60 yandan sonra daha sk rastlanr. Klinik bavuru sklkla hzl byyen boyun kitlesi iledir. Otoimmn tiroidit varl, primer
tiroid lenfomas iin iyi bilinen bir risk faktrdr. Primer tiroid lenfomas, sklkla B hcresi
kaynakldr. Mucosa-associated lymphoid tissue MALT kapsamnda yer alr.
Tan, tiroid ince ine aspirasyon biyopsisi ya da ak (cerrahi) biyopsi ile konur. Tiroid otoantikorlar %6080 orannda pozitiftir. Histopatolojik/sitolojik tan sonrasnda FDG-PET ile
evreleme yaplmas nerilir.
Non-hodgkin lenfoma tedavisinde, sadece boyuna lokalize hastalk varlnda (evre 1E),
cerrahi, radyoterapi ya da cerrahi+ radyoterapi, daha yaygn hastalk varlnda sistemik
kemoterapi protokolleri uygulanr.
Kaynak
1. Sakorafas GH, Kokoris P, Farley DR. Primary thyroid lymphoma. Diagnostic and therapeutic dilemma. Surg
Oncol 2010;19:e124.
83
14.1. Klinik
Ciddi sistemik sorunlar nedeniyle hastanede yatarak takip edilen hastalarda sk grlen bir
durumdur. tiroid hasta sendromuna yol aabilen tiroid d akut ve kronik sistemik hastalklara u durumlar rnektir: Ateli hastalklar, travmalar (zellikle cerrahi travma), beslenme
bozukluklar (alk, karbonhidrattan fakir beslenme, anoreksia nervoza), anestezi uygulanmas, yksek doz kortikosteroid verilmesi, youn bakm koullarnda takip gerektiren patolojiler, ar stres, psikiyatrik hastalklar, kronik karacier ve bbrek hastalklar, ketoasidoza
yol am diabetes mellitus, miyokard infakts, akut solunum yetersizlii.
14.2. Tan
Tan laboratuvar bulgularna dayanr. Sendroma zg laboratuvar bulgular: dk total (ve
serbest) T3, normal ya da dk total T4, artm reverse T3 konsantrasyonlar ile karakterizedir. TSH konsantrasyonu sklkla normal aralklar iinde bulunur. tiroid hasta sendromuna neden olan patoloji ncesinde hipotiroidi ya da hipertiroidi varl tany zorlatrabilir.
Serum total T3 ve T4 dzeylerinin birlikte dk olmas kt prognoz gstergesidir. tiroid
hasta sendromunda serbest T4 dzeyleri sklkla normal snrlardadr.Fakat altta yatan
patolojiye bal olarak dk ya da hafife yksek bulunabilir. zellikle akut psikiyatrik
tablolarda geici bir sre iin total T4 dzeyleri yksek bulunabilir. Bir grup hastada TSH
dzeyleri dk bulunabilir. Altta yatan hastaln iyileme dneminde TSH dzeyleri geici
olarak > 20 mIU/L e varabilecek ekilde ykselebilir.
tioid hasta sendromu gelimesi beklenen bir hastada T3 dzeylerinin yksek bulunmas
hipertiroidi dndrmelidir.
Santral hipotiroidiye yol aabilecek hipotalamo-hipofizer sistem hastal olanlarda ayrc
tanda klinik bulgular ve laboratuvar bulgular gz nne alnmaldr.
14.3. Tedavi
Tiroid hormonu replasmannn etkili olduuna dair yeterli veri yoktur. Tiroid hormon replasman nerilmemektedir.
Kaynaklar
1. Warner MHI, Beckett GJ. Mechanisms behind the non-thyroidal illness syndrome: an update. J Endocrinol
2010;205:1.
2. Bello G, Ceaichisciuc I, Silva S, Antonelli M. The role of thyroid dysfunction in the critically ill: a review of the
literature. Minerva Anestesiol 2010;76:919.
3. Adler SM, Wartofsky L. The nonthyroidal illness syndrome. Endocrinol Metab Clin N Am 2007;36:657.
4. Chopra IJ. Clinical review 86: Euthyroid sick syndrome: is it a misnomer? J Clin Endocrinol Metab 1997;82:329.
84
Tiroid ultrasonografisi (TUSG), tiroid hastallarnn tan ve tedavisinde sk olarak kullanlan, ve giderek muayenenin ayrlmaz bir paras haline gelen bir grntleme yntemidir.
Endokrinoloji eitiminin, TUSG ve USG eliinde ince ine aspirasyon biyopsisini kapsamas tavsiye edilir.
TUSG uygulanrken, hasta yatar durumda bulunmal, boyun ekstansiyonda olmaldr.
Kk bir yastkla boyunun desteklenmesi, tiroid bezi alt pollerinin daha iyi grnr hale
gelmesini salar. Bu uygulama, zellikle dar boyunlu ve tiroid bezi gs kafesine doru
uzanan hastalarda yararl olur. TUSG srasnda transvers ve longitdinal grntler alnr ve
lmler yaplr (ekil 1).
TROD ULTRASONOGRAFS
Terminoloji
Aada TUSG iin sk kullanlan ve okuyucunun aina olduu baz terimler zetlenmitir.
Akustik glge (sonic tail): Sesin lezyon arkasnda kayb, lezyon arkasnda siyah bir kuyruk
olarak izlenir.
Homojen eko: Eko dalm ayn, benzer olan yaplar iin kullanlr.
Heterojen eko: Eko dalm farkl, benzer olmayan, yaplar iin kullanlr.
Anekoik (ekolusen): Eko yansmas olmayan yaplar.
Kompleks (kark) eko paterni: Hem kistik hem solid yaplar ieren heterojen yap.
Hiperekojen (ekojenik): Ekolar yanstabilen yaplar. Beyaz, parlak, ak tonlar.
Hipoekoik (ekopenik): Ekolar ok az yanstabilen yaplar. Siyah Koyu tonlar.
Izoekoik: evre doku ile benzer eko younluuna sahip yap.
Kalsifikasyonlar: Dokuda kalsiyum kmesine bal bembeyaz ve genellikle arkasnda
sonik kuyruklar olan parlak beyaz yaplar (mikro-noktasal-lineer-yumurta kabuu).
85
TROD ULTRASONOGRAFS
86
USG zellii
Median
Sensitivite [aralk]
Median
Spesifisite [aralk]
Hipoekoik
%80 [%4990]
%53 [%3666]
Mikrokalsifikasyon
%50 [%2673]
%85 [%6996]
Dzensiz snr
%55 [%1777]
%76 [%6385]
Halo yokluu
%66 [%4691]
%54 [%3072]
%67 [%5774]
%81 [%4989]
Uzunluk >genilik
%33
%93
Nodl boyutu malignite riskini tahmin etmek asndan yararszdr. Bir nodldeki kanser
riski nodl boyutundan bamszdr. Mevcut tiroid nodllerinin her biri iin boyutlu lm yaplp, nodl hacminin hesaplanmas gerekir (n-arka ap x genilik x uzunluk x /6)
(ekil 2).
ekil 2. boyutlu olarak tiroid nodl boyutu lm (n-arka ap x genilik x uzunluk).
(Ankara niversitesi Tp fakltesi, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalklar Bilim Dal Arivi)
TROD ULTRASONOGRAFS
Boyut
Nodl Yaps
Tiroid USGde nodller yaplarna gre, solid, kistik veya kark (kistik-solid) olarak adlandrlr. Gerek-zaman USGde kistlerin byk ounluunun kaln bir duvara sahip olduu ve
kist ierii olarak da hcresel atklar ieren bir sv olduu izlenir. Kistlerin bu zellii tiroid
nodlnn nceleri solid olduunu, zamanla kistik nekroz (dejenerasyon) veya kanama sonucu kistletiini gsterir. Saf kistik (ince duvarl) nodller olduka nadirdir. Benzer ekilde
bir ok solid nodl kistik bileen ierir (ekil 3, 4).
Nodllerin byk bir ounluu kark nodllerdir; deien oranlarda solid ve kistik alanlar
ierir. Eer ince duvarl basit tiroid kisti sz konusu ise kist svs aspire edilir. Basit tiroid
kisti sklkla tekrar etmez ve her zaman benign bir lezyondur. Dier kistik nodl tiplerinde
kist ierii aspire edilir. Ardndan solid bileenden USG eliinde biyopsi yaplr (ekil 5, 6).
ekil 3. Solid yapda tiroid nodl erisinde sv ierii (kistik) iermeyen ve tm ile
kat grnmde olan nodllerdir.
87
TROD ULTRASONOGRAFS
ekil 4. Kistik yapda tiroid nodl Kistik sv USGde anekoik bir yap olarak
grntlenir. Bu durum ses dalgalarnn tmnn iletilmesi ile ilikilidir ve beraberinde
kistik yapnn posteriorunda akustik oalma ile karakterizedir. 1,52 cm zeri saf
tiroid kistleri nadirdir, tm tiroid nodllerinin <%2sini oluturur ve benign oluumlardr.
ekil 5. Kark yapda tiroid nodl Baz nodllerde ince septasyonla ayrlan
<5 mm kistik alanlar ieren, arada solid doku olan mikst bir grnm izlenebilir.
ekil 6. Kark yapda tiroid nodl Sklkla kistik yapya elik eden solid bir
komponent vardr. Sv dejenerasyonu veya muhtemel kanamay gsterir.
Doppler inceleme solid ksmda canl doku varln gsterir.
(Ankara niversitesi Tp fakltesi, Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalklar Bilim Dal Arivi)
88
Nodl ekojenitesi normal tiroid dokusuna gre deerlendirilir. Nodln eko sinyali evre
tiroid dokusundan daha youn ise hiperekoik nodl olarak adlandrlr. Nodlde, daha az
youn eko sinyali sz konusu ise hipoekoik nodl, benzer eko sinyali sz konusu ise izoekoik nodl ismi verilir. Kistik nodller anekoik yaplardr. Tiroid maligniteleri sklkla hipoekoik yaplardr. Tiroid kanserleri, hipoekoik nodl olarak grlmekle birlikte benign tiroid
nodllerinin de byk ounluu hipoekoiktir. Hiperekoik nodllerde malignite riski ok
azdr (<%1) (ekil 79). Fakat bu bulgu hiperekoik nodllerde biyopsi endikasyonu olmad anlamna gelmez.
ekil 7. zoekoik nodl.
TROD ULTRASONOGRAFS
Ekojenite
Kalsifikasyonlar
Tiroid nodllerinde eitli kasifikasyon tipleri grlebilir. En sk grlen kalsifikasyon tipi,
kaba kalsifikasyon ismi verilen amorf youn kalsifikasyondur. Kaba kalsifikasyonlar ultrason dalgalarnn, doku ierisinde ilerlemesini engeller bu nedenle kalsifikasyonun distalinde
n tarznda glgelenme (akustik glgelenme) olur (ekil 10, 11). Bu tip kalsifikasyonlar nodln her hangi bir blgesinde olabilir. Kaba kalsifikasyonlar nodl evresinde younlap
USGde yumurta kabuu eklinde kalsifikasyon rnei gsterebilir. Bu tip kalsifikasyonlar
benign nodllerde sktr ve nadiren malignite ile birliktedir. Mikrokalsifikasyonlar nodl ierisinde, nokta tarznda (<2 mm), multipl parlak eko sinyali veren kalsifikasyonlardr. Akustik
glgelenmeye yol amaz. Patolojik olarak bu mikrokalsifikasyonlarn kalsifiye psammoma cisimlerini gsterdii dnlr. Mikrokalsifikasyon varl yksek malignite riski ile
beraberdir.
89
TROD ULTRASONOGRAFS
Kenar Dzeni
Benign nodller iyi snrl ve dzenli kenarl yaplardr. Tiroid bezi ierisindeki nodl ile evre
parankim arasndaki snr malign nodllerde daha az belirgindir. Tiroid kanseri sklkla dzensiz kenarldr. Baz malign nodllerin byk bir ksmnda kenarlar dzenli iken nodln
bir kesiminde kenar dzensizlii olabilir. Nodln evre dokulara sonografik olarak invazyon gstermesi malignite lehine nemli bir bulgudur (ekil 12, 13).
ekil 12. Dzensiz kenar.
Halo
Nodl evreleyen, hipoekoik veya sonolusent ince izgilenme halo olarak adlandrlr.
Halo varl nodln benign olduunu dndrr. Fakat nadir de olsa kapsll tiroid malignitelerinde de (Folikler veya Hrthle hcreli karsinom, enkapsle papiller kanser) halo
saptanabilir. Malignite ile ilikili halo daha kaln olarak izlenir. Halo varlnn nodl etrafnda
kompresyona uram kan damarlar ile ilikili olduu dnlr (ekil 1417).
ekil 14. nce halo.
90
TROD ULTRASONOGRAFS
91
TROD ULTRASONOGRAFS
92
TROD ULTRASONOGRAFS
ekil 23. Otoimmn tiroid hastalklarnda ortaya kan histopatolojik deiiklikler ile
ultrasonografik grnm parellelik gsterir. Erken evrelerde folikler yapnn bozulmas
ve lenfositik infiltrasyon, ultrasonografide hipoekojenik alanlar eklinde kendini gsterir.
leri evrelerde hipoekojenite daha yaygn bir hal alr ve tiroid bezindeki fibrozise denk
den hiperekoik bir yaplanma gze arpar.
Vcudumuzdaki yaklak 1200 zerindeki lenf bezinin, 300 civarnda olanlar boyunda bulunur, sistematik fonksiyonel bir boyun disseksiyonunda bir tarafdan ortalama 5060 lenf
nodu karlmaldr (Seviye 2, 3, 4, 5). Santral seviyede (seviye 6) lenf bezi says ok deiken olmakla birlikte o blgenin disseksiyonunda da 67 civarnda bez kmas gerekir.
Tiroid kanserlerinin metastazlar ncellikle ve sklkla, santral seviyeye (seviye 6) olmakla
birlikte laterallerde seviye 4,3 ve 2 de tutulabilmektedir. Seviye 1 ve 5 izole olarak tiroid metastazlarnn grlmedii blgelerdir ancak daha nce disseksiyon geiren ve/veya seviye
2, 3, 4 metastazlar olan vakalarda bu blgeler de dikkatle incelenmelidir.
93
TROD ULTRASONOGRAFS
Normal lenf bezleri boyunda genellikle 78 mm altnda, ortasnda ray grnml hilusu olan
ovoid ekopenik oluumlardr. Korteksleri lenfoid folliklerden olutuu iin doppler grntlerde, kuvvetli cihazlarda hiler kanlanma dnda kanlanma izlenmez, ancak tmral infiltrasyonlarda lenf bezinin korteksine doru da dzensiz kanlanma izlenebilir. Lenf bezlerini deerlendirirken boyutlar, ekil, hilus yaps, ekojenite gibi bir ok kriter bir arada deerlendirilmelidir.
ekil olarak ovoid olan lenf bezlerinin yuvarlaklamas tmral infiltrasyon lehinedir. narka/transvers apn oran >0,5 ise bu zellik malignite lehine dndrcdr. Hilus genellikle 45 mm zerindeki lenf bezlerinde gl cihazlarla kesintisiz birbirine paralel iki
ekojenik bant olarak izlenir. Ekojenik hilusun olmay, biiminin bozuk olmas veya bask,
dzensiz olarak izlenmesi malignite lehine dnlebilir. Ayrca ekstrakapsler byme,
etraf dokuya infiltrasyon, aralarnda yumuak doku olmadan bir gurup lenf bezinin konglamerat oluturmas gibi bulgular malignite lehine ciddi bulgulardr. Normal lenf bezleri kaslara gre daha hipoekojendir. Metastatik bezlerde hipoekojenite belirgindir, ancak papiller
kanser metastazlar hiperekoik de olabilir. Heterojen kistik alanlar, lenf bezi ierisinde makro veya mikrokalsifikasyonlar ciddi anlamda metastazlara delalet ederler.
ekil 25. Normal ve deiik metastatik zellikleri olan lenf bezlerinden rnekler. ift ray
eklinde hilusu olan bir lenf bezi.
Miksdem komas, uzun sre tedavi edilmemi hipotiroidinin nadir grlen komplikasyonudur. Miksdem komasnda, hipotiroidinin ar klinik bulgu ve belirtilerinin yan sra ilerleyici mental bozukluk da vardr. Gnmzde hipotiroidi erken tannp tedavi edildii iin
miksdem komas nadir grlmektedir. Ancak ok iyi tedavi edilse bile mortalite %20 civarndadr. Ortaya kmasn kolaylatran faktrler vardr (Tablo 1).
MKSDEM KOMASI
Hipotiroidizmin semptom ve bulgularna elik eden stupor, konfzyon veya koma ve hipotermi varlnda miksdem komas akla gelmelidir. Fizik muayenede bradikardi, hipoventilasyon, azalm kardiak kontraktilite, azalm intestinal motilite, paralitik ileus ve megakolon
bulgular olabilir. Vakalarn ounda perikardial effzyon olabilir. Hipotermi ve bradikardi
komay presipite eden bir enfeksiyona ait klinik bulgular maskeleyebilir. Bu nedenle enfeksiyon varl konusunda dikkatli olunmaldr.
Miksdemde en nemli klinik bulgu vcut scaklnn dk olabilmesidir. Hiponatremi
hastalarn yarsnda olabilir ve uygunsuz ADH salnmna bal serbest su atlmnda bozukluk olmasndan dolay kolaylkla geliebilir.
Hipoventilasyon, hipoksi ve hiperkapniye cevabn azalmas ile santral olarak ortaya kar.
Kas gszl ve byk dilin oluturduu mekanik obstrksiyon da vardr.
Hipoglisemi yalnz hipotiroidiye veya daha sklkla beraberindeki adrenal yetersizlie bal
olarak geliebilir.
95
MKSDEM KOMASI
Mekanik ventilasyon
Sv ve vazopressr ilalarla hipotansiyonun dzeltilmesi
Pasif stma
ntravenz dekstroz
Stres dozunda glukokortikoid
Ampirik antibiyotik tedavisi
Aritmiler iin monitorizasyon ve gereinde tedavi
Spesifik tedavi
Levotiroksin 200300 g (4 g/kg ) IV olarak verilir. 10050 g gnlk dozlar ile
takip edilir.
Alternatif bir yol olarak T3, 520 g IV verilir ve daha sonra 510 g T3 her 8 saatte
bir IV verilerek takip edilir.
Bir baka yol T4 ve T3n birlikte kullanm olabilir. Bu durumda balangta
Levotiroksin, 4 g/kg IV ilk gn verilip, 50100 g /gn ile devam edilirken, T3 10 g
dozunda 812 saate bir IV eklenir. Bu uygulama hasta oral dozlar alabilir hale gelene
dek srdrlr.
lkemizde tiroid hormonlarnn IV preparat bulunmamaktadr. Bu nedenle IV dozun,
ila kinetii gzetildiinde 1,5 katn oral yoldan vermek mantkl grnmektedir.
Kaynaklar
1. Wiersinga WM. Hypothyroidism and myxedema coma. Endocrinology Adult and Pediatric. Ed:J. Larry Jameson,
Leslie J. deGroot. 6th Edition 2010;p:1607.
2. Brent GA, Larsen PR, Davies TF. Hypothyroidism and Myxedema Coma. Williams Textbook of Endocrinology.
11th edition 2008;p:377.
3. Mathew V, Misgar RA, Ghosh S, Mukhopadhyay P, Roychowdhury P, Pandit K, Mukhopadhyay S, Chowdhury
S. Myxedema Coma: A New Look into an Old Crisis. J Thyroid Res 2011;2011:493462.
96
TROD HASTALIKLARI
TANI VE TEDAV
KILAVUZU
ISBN 978-605-4011-15-5
T RO D A L I MA G RU B U