BISEDAT ME ZOTIN

Kapitulli i par

Jeni n rrug pr t prjetuar nj prvoj t pazakonshme. Do ta prjetoni bisedn me

Zotin. Po, po. E di... kjo nuk sht e mundur. Sigurisht mendoni (apo ashtu ju kan msuar) se
kjo nuk sht e mundur. Dikush mund ti flas Zotit, por jo me Zotin. Gjegjsisht se Zoti nuk do
t prgjigjet, apo jo? S paku jo n trajtn e biseds s zakonshme, t prditshme.

Falnderimet

S pari, n fillim, n fund dhe prher dua ti falnderohem Burimit t do gjje q

ndodhet n kt libr, t do gjje q sht jet dhe q sht burimi i vet jets.

S dyti, dua tu falnderohem msuesve t mi shpirtror, ku prfshihen shenjtort dhe

t urtt e t gjitha religjioneve.

S treti, e kam t qart se secili prej nesh mund t bj list me njerz t cilt kan
ndikuar n jett tona n mnyr aq t rndsishme e t thell saq i ikin do kategorizimi apo
prshkrimi; njerz q me ne kan ndar urtin e tyre, t cilt na e kan thn t vrtetn e tyre,
i kan vuajtur pr ne gabimet tona dhe dobsit tona n durimin e tyre t pakufishm dhe t
cilt nprmjet t gjitha ktyre na kan shikuar me kujdes, duke par n ne at m t mirn q
ka mundur t shihet. Njerz t cilt, n t pranuarit ton nga ana e tyre si dhe n refuzimin e
tyre pr t pranuar ato pjes tonat pr t cilat kan ditur se ne ato n t vrtet nuk i kemi
przgjedhur, kan br q t rritemi; q disi t bhemi m t mdhenj.

S katrti, dhe s fundmi, do t dshiroja tu jepja mirnjohje disa njerzve t cilt kurr
nuk i kam takuar, por jeta dhe puna e t cilve ka ndikuar n mua aq fuqishm saq nuk mund t
lejoj t kaloj ky ast, e q t mos iu falnderohem nga thellsit e qenies sime pr astet e
ndjeve t veanta q m kan ofruar me ekspozimet e tyre t madhrishme mbi at se sht
e vrteta reale mbi ndjesin e jets.

Pr mua njerz t till kan qen kryesisht artistt kreativ ...

 Hyrje

Jeni n rrug pr t prjetuar nj prvoj t pazakonshme. Do ta prjetoni bisedn me

Zotin. Po, po. E di... kjo nuk sht e mundur. Sigurisht mendoni (apo ashtu ju kan msuar) se kjo
nuk sht e mundur. Dikush mund ti flas Zotit, por jo me Zotin. Gjegjsisht se Zoti nuk do t
prgjigjet, apo jo? S paku jo n trajtn e biseds s zakonshme, t prditshme.

Kshtu edhe un kam menduar. E ather m ka ndodhur ky libr. N kuptimin e plot t

ksaj fjale. Kt libr nuk e kam shkruar un, ai m ka ndodhur mua. E derisa do ta lexoni, ai do
tju ndodh edhe juve, sepse ne do t udhhiqemi kah e vrteta pr t ciln jemi t gatshm.

Jeta ime sigurisht do t ishte shum m e leht sikur krejt kt ta mbaja n heshtje. Por,
kjo nuk ka qen arsye pse gjith kjo m ka ndodhur. Dhe pa marr parasysh vshtirsit q libri
mund t mi sjell (ma prshkruajn sakrilegjin, mashtrimin, hipokrizin, sepse kto t vrteta
nuk i kam prjetuar n t kaluarn apo q sht ndoshta edhe m keq m quajn t
shenjt) nuk sht e mundur tani ta ndal kt proces. E kt edhe nuk e dshiroj. Kam pasur
rast t heq dor nga t gjitha, por nuk kam hequr. Kam vendosur t qndroj pran atyre q mi
thon instinktet e mia natyrore n vend se ti dgjoj ato q do t mi thoshin shum njerz pr
kt material.

Ato instinkte m thon se ky libr nuk sht nj marrzi q vetm shteron punn e
imagjinats s dshpruar apo thjesht vetarsyeton njeriun pr devijimet jetsore... Pr kt
arsye materialin ua kam dhn nj grupi njerzish pr ta lexuar gjersa ende ka qen n
dorshkrim. Kan qen t prekur. Edhe kan qar. Edhe kan qeshur shkaku i gzimit dhe
humorit n t. Dhe jett e tyre, ashtu m kan thn, u kan ndryshuar. Ata kan qen t
prshkuar. Kan qen t fuqizuar.

Shum kan thn se kan ndryshuar.

Ather e kam kuptuar se ky libr ishte pr secilin dhe se do t duhej botuar, se ai ishte
nj dhurat e mrekullueshme pr t gjith ata q sinqerisht duan prgjigje dhe t cilt vrtet
ndjejn nevoj pr pyetjet; ai sht pr t gjith ata t cilt n gjurmimin e tyre pas s vrtets
udhhiqen nga sinqeriteti i zemrs s tyre, nga gjakimi i shpirtit dhe nga mendja e hapur. E t
tillt n t shumtn jemi t gjith ne.

N pranvern e vitit 1992 sa m kujtohet diku afr Pashkve n jetn time ndodhi nj dukuri
e jashtzakonshme. Zoti filloi t flas me mua. Prmes meje.

M lejoni t sqaroj.
 N at koh kam qen shum i palumtur, n kuptimin personal, afarist dhe n at
emocional dhe tr jeta ime m sht dukur disfat n t gjitha nivelet. E pasi q me vite e kam
pasur zakon ti shkruaj mendimet e mia n form letrash (t cilat nuk ia kam drguar kurr
askujt) e kam marr tubn besnike t letrave t verdha pr shkrim dhe kam filluar q n to ti
derdh ndjenjat e mia.

Kt her, n vend se ti shkruaja letr t re ndonj personi t cilin e kam prfytyruar se

po m mundon, ma ka thn mendja se do t shkoja drejt e tek shkaku, drejt e tek m i madhi
nga t gjith mundimtart. Kam vendosur ti shkruaja letr Zotit.

Ka qen ajo letr smirzez, e nxituar, prplot konfuzion, shtrembrime e gjykime. Dhe nj
mori pyetjesh idhnake.

Prse jeta ime nuk ka sukses? far duhet ndrmarr q t ket? Prse nuk po mund ta
gjej lumturin n lidhjet e mia? A thua vall kurr nuk do ta njoh ndjesin sesi sht t kesh
mjaft para? N fund dhe m e rndsishmja far kam br un q e kam merituar ta oj
jetn n luft t prhershme, t pandrprer?

Pr befasin time, derisa e kam shkruar t fundmen n vargun e pyetjeve idhnake pa gjasa
pr prgjigje dhe jam prgatitur ta lija lapsin, dora m ka mbetur mbi letr sikur aty ta mbante
ndonj forc e panjohur. Befas lapsi ka zn t lviz vet. Nuk kam pasur ide se far do t
shkruaj, por m sht br se po buron nj ide, ndaj kam vendosur ta pasoj. Doli...

Vall, vrtet dshiron prgjigje n t gjitha kto pyetje apo vetm t duhet shfryrje?

Kam plapuritur syt... e pastaj n mendjen time sht krijuar prgjigjja. Dhe at e kam
shkruar.

T dyja. Sigurisht se shfryhem, por po qe se n ato pyetje ekzistojn prgjigjet, djallzisht i

sigurt do ti dgjoja.

Djallzisht i sigurt do t dshiroje shumka. Por, a nuk do t ishte, vall, bukur q t

ishe parajsisht i sigurt?

E un kam shkruar:
 do t thot kjo?

Para se ta kem kuptuar, e kam filluar bisedn... vetm se un nuk kam shkruar gjithaq, m
tepr kam prshkruar at q m sht diktuar.

Ai diktim ka zgjatur tri vjet, dhe ather nuk kam ditur kah tia mbaj. Prgjigjet n pyetje
nuk kan mbrritur gjersa nuk e kam prfunduar shkrimin e pyetjes dhe nuk i kam shtyr
mendimet e mia personale pr ansh. Shpesh prgjigjet kan mbrritur m shpejt sesa kam
mundur ti shkruaj dhe do t gjendesha n situatn q t shkarravisja shpejt pr t mbrritur ti
shkruaja t gjitha. Kur hutohesha dhe krijoja prshtypjen se fjalt po m vinin nga nj vend
tjetr, e lija lapsin dhe largohesha nga biseda gjersa prsri nuk e ndjeja impulsin m falni, kjo
sht e vetmja fjal gjegjse n kt rast q ti kthehesha tubs me letra t verdha dhe prsri
t filloja t shkruaja.

Gjersa po e shkruaj kt, bisedat ende vazhdojn dhe nj pjes e madhe ndodhet n faqet
q pasojn... faqe q prmbajn bisedimin mahnits n t cilin un n fillim nuk kam besuar,
mandej kam supozuar se ka vler thjesht personale, por tash e kuptoj se ai i sht dedikuar
rrethit m t gjer t njerzve, e jo vetm mua. Ai ju dedikohet juve dhe t gjith atyre t cilt
kan ardhur gjer tek ky material. Se pyetjen e mia jan pyetjet tuaja.

Dshiroj q sa m par t kyeni n kt bisedim, sepse ajo q ktu sht vrtet e

rndsishme nuk sht tregim imi, por juaji. Tregimi juaj jetsore ju ka sjell ktu. Prvoja juaj
jetsore sht ajo me t ciln ka t bj ky material. Prndryshe, ju nuk do t ishit tash ktu me
t.

T kyemi ather n bised me pyetjen t ciln e parashtroj tepr gjat: Si flet Zoti dhe
kujt? Kur e kam shtruar kt pyetje, ja se far m ka mbrritur si prgjigje:

Un u flas t gjithve. Gjith kohn. Nuk sht shtja se kujt un i flas, por kush m
dgjon?

E luta Zotin q m gjersisht t ma sqaroj kt tem. Ja, far Zoti m tha:

Para s gjithash, ta zvendsojm fjaln t flasim me shprehjen t komunikojm. Kjo

sht fjal shum m e bukur, m e plot, m e sakt. Kur provojm ti flasim njri-tjetrit un
ty, ti Mua menjher jemi t penguar me kufizimin e pabesueshm t fjalve. N t vrtet
kt e bj tepr rrall. Mnyra m e shpesht e komunikimit tim sht me an t ndjenjs.

Ndjenja sht gjuh e shpirtit.

Nse dshiron t dish se cila sht e vrteta jote mbi dika, shih se far ndjen pr t.

Ndjesit ndonjher vshtir zbulohen e shpeshher edhe m vshtir pranohen. Por, t

vrtetat tuaja m t mdha t fshehura jan n ndjesit tuaja m t thella.

Sekreti sht si t arrihet gjer tek ato ndjesi. Un do tju tregoj si. Prsri. Nse kt ti e
dshiron.

I kam thn Zotit se dua, por se tash m me gzim do t doja q m gjersisht dhe m
plotsisht t m prgjigjej n pyetjen time t par. Ja se far Zoti m tha:

Un komunikoj edhe me an t mendimeve. Mendimi dhe ndjenja nuk jan nj,

megjithq mund t shfaqen njkohsisht. N komunikim me an t mendimeve shpesh
shrbehem me prfytyrime dhe fotografi. Pr kt arsye mendimet jan mjet m efikas
komunikimi se fjalt.

Pos ndjenjave e mendimeve, shrbehem edhe me prvojn si mjet i fuqishm komunikimi.

M n fund, kur dshtojn edhe ndjenjat, edhe mendimet, edhe prvoja, un shrbehem
me fjalt. Fjalt jan vrtet mjet i dobt komunikimit. Ato jan shum t prshtatshme t
keqinterpretohen, m s shpeshti gabimisht kuptohen.

E pse kjo sht kshtu? Kjo sht kshtu shkaku se fjalt realisht jan t tilla. Ato thjesht
jan shqiptim, tinguj t cilt paraqesin ndjenja, mendime dhe prvoj. Ato jan simbole. Shenja.
Tregues. Ato nuk jan e vrteta. Ato nuk jan gjra reale.

Fjalt mund tju ndihmojn q dika t kuptoni. Prvoja jua mundson q t dini.
Megjithat, ka gjra t cilat nuk mund ti provoni. Prandaj ju kam dhn mjete tjera pr njohje.
Ato quhen ndjesi. Edhe mendimet, gjithashtu.

Ironia supreme qndron n at se ju i keni dhn rndsi shum t madhe Fjals s Zotit,
e shum pak prvojs.

N t vrtet, prvojs i jepni aq pak rndsi saq, porsa prvoja juaj e Zotit dallon nga
ajo far ju keni dgjuar pr Zotin, automatikisht e hidhni prvojn dhe u jepeni fjalve, n vend
se t ishte e kundrta.

Prvoja juaj dhe ndjenjat tuaja pr nj shtje paraqesin at q ju faktikisht dhe

instinktivisht dini mbi at gj. Fjalt vetm mund t gjakojn ta simbolizojn at q dini, e
shpeshher mund t ngatrrojn at.

Kto, pra, jan mjetet prmes t cilave lajmrohem, por kto nuk jan mnyrat, sepse t
gjitha ndjenjat, t gjitha mendimet, t gjitha prvojat dhe t gjitha fjalt nuk vijn prej Meje.

Shum fjal i kan thn t tjert n Emrin tim. Shum mendime dhe shum ndjenja jan
shkaktuar nga shkaktar q un burimisht nuk i kam krijuar. Shum prvoja dalin prej ksaj.

Sfida sht tek shkputja. Vshtirsia qndron n njohjen e dallimit midis porosis e cila
vjen nga Zoti dhe t dhnave nga burime tjera. Dallimi sht i thjesht po qe se zbatohet rregulli
themelor:

sht imi prher Mendimi yt m i lart, Fjala jote m e Qart, Ndjesia jote m e Fisnike.
do gj q sht m e ult se kto vjen nga burime tjera.

Tash detyra e dallimit bhet e leht, madje as nxnsi fillestar nuk do t duhej ta kishte t
vshtir ta njoh m t Lartn, m t Qartn, m Fisniken.

Por megjithat kam me ti dhn kta tregues:

Mendimi m i Lart prher sht ai q prmban gzim. Fjala m e Qart sht ajo q e
prmban t vrtetn. Ndjesia m e Fisnike sht ajo t ciln ju e quani dashuri.

Gzim. Vrtetsi. Dashuri.

Kta tre mund ta zvendsojn njri-tjetrin, dhe njri prher udhheq ndaj tjetrit. Ska
rndsi se si jan t renditur.

Kur me kta tregues keni prcaktuar se cilat porosi jan t Miat, e cilat kan ardhur nga
burime tjera, e vetmja pyetje q mbetet sht: vall, a do t dgjohen porosit e mia?

Shumica e porosive t mia nuk dgjohet. Disa shkaku i asaj se duken tejet t bukura pr t
qen t vrteta. Tjerat, sepse duken t vshtira pr tu ndjekur. Shum, sepse thjesht jan t
keqkuptuara. Pjesa m e madhe, sepse nuk jan t pranuara.

Lajmtari im m i fuqishm sht prvoja, e madje edhe at ju e shprfillni. At

posarisht e shprfillni.

Bota juaj nuk do t ishte n gjendjen e tanishme vetm po ta kishit dgjuar prvojn tuaj.
Rezultat i asaj se nuk e keni dgjuar prvojn tuaj sht ky se n mnyr t prsritur e
prjetoni, gjithnj rishtas e rishtas. Sepse qllimi im nuk do t jet i shtrembruar, e as q
vullneti im do t jet i shprfillur. Ju do ta merrni porosin. Hert apo von.

Un ju, ndrkaq, nuk do tju detyroj pr kt, un kurr nuk do tju detyroj. Sepse, un jua
kam dhn vullnetin e lir mundsin q t punoni sipas zgjedhjes suaj, un kt kurr nuk
kam pr tjua marr, kurr.

Dhe kshtu un do t vazhdoj ti drgoj t njjtat porosi rishtas e rishtas, npr

mijvjear dhe pa marr parasysh at se n pjes t Gjithsis do t gjendeni. Prher do
tjua drgoj porosit e mia, derisa nuk i pranoni e prvetsoni, e ti quani tuajat personale.

Porosit e mia do t vin n qindra trajta, n mijra aste, gjat miliona vitesh. Ju nuk mund ti
lshoni ato po qe se vrtet i dgjoni. Ju nuk mund ti shprfillni, po qe se njher sinqerisht i
keni dgjuar. Kshtu komunikimi yn do t zr fill n sinqeritet. Sepse, n t kaluarn vetm ju
m keni folur Mua, mu keni lutur, m keni mbrojtur, m keni prshpirtur. Por tash un mund t
ju prgjigjem juve, madje edhe n kt mnyr si tash ktu po e bj.

Si mund ta di se ky komunikim vjen nga Zoti? Si ta di se kjo nuk sht imagjinata ime
personale?
Ku do t ishte dallimi? Vall a nuk sheh se un njsoj leht do t mund t veproja prmes
imagjinats tnde si dhe prmes do gjje tjetr? Un pikrisht kam me ti sjell mendimet,
fjalt apo ndjenjat e vrteta n cilindo ast, e t cilat i prgjigjen saktsisht qllimit t duhur,
duke u shrbyer me nj mjet apo me m shum sosh.

E do ta dish se kto fjal vijn prej Meje, sepse ti sipas vullnetit tnd personal kurr nuk ke folur
kaq qart. Sikur ti pr kto pyetje t kishe folur kaq qart, nuk do ti kishe parashtruar.

Kujt i drejtohet Zoti? A ekzistojn njerz t veant? A ekziston koh e veant?

T gjith njerzit jan t veant dhe t gjitha astet jan t arta. Nuk ekziston personi, dhe nuk
ekziston koha t cilt jan m t veant prej tjerve. Shum njerz dshirojn t besojn se Zoti
drejtohet n mnyr t veant dhe vetm njerzve t veant. Kjo masn e njerzve e liron nga
prgjegjsia q ti dgjoj porosit e mia, pa le m ti pranoj (gj q sht shtje tjetr), dhe
ua mundson tu besojn fjalve t dikujt tjetr n t gjitha shtjet. Nuk sht e thn t m
dgjoni mua, se t tjert prej meje kan dgjuar nga dika mbi seciln tem, andaj ju ato do ti
dgjoni prej tyre.

Duke dgjuar at q njerzit tjer mendojn se kan dgjuar se un kam thn, ju fare as nuk
duhet t mendoni.

Kjo sht arsye m e madhja pse shumica e njerzve lirohen nga porosit e mia n nivel
personal. Nse e pranon se po i prvetson porosit e mija drejtprsdrejti, ather ti je
prgjegjs pr interpretimin e tyre. sht larg m e sigurt dhe shum m leht ta dgjosh
interpretimin nga dikush tjetr (megjithq ata t tjert kan jetuar para m shum se 2000
vjetve) sesa t krkosh interpretim pr porosit t cilat ndoshta i pranon pikrisht n kt
moment.

Megjithat, un po t ftoj n trajt t re komunikimi me Mua. Komunikim dykahor. N t

vrtet, ti je ai q m ke ftuar Mua. Se, Un kam ardhur tek ti, n kt trajt, pikrisht tash, si
prgjigje n pyetjen tnde.

Pse duket sikur disa njerz, ta marrim shembull Krishtin, i ndjejn m tepr kumtet e tua se t
tjert?

Se disa njerz vrtet jan t gatshm t dgjojn. Ata jan t gatshm t ndiejn, dhe ata jan t
gatshm t mbesin t hapur pr komunikim, madje edhe ather kur ajo q dgjojn duket e
tmerrshme, apo e mendur, apo plotsisht e gabuar.

Vall, do t duhej ta dgjonim Zotin madje edhe ather kur ajo far thuhet duket e gabuar?

Sidomos kur duket e gabuar. Nse njeriu pr t gjitha q bn beson se sht n t drejtn, kujt i
duhet biseda me Zotin.

Urdhro, puno sipas asaj q di. Por, kije parasysh se t gjith ju at e bni q nga zanafilla e
kohs. Dhe shih se n gjendje sht bota. Qart, dika keni gabuar. Sigurisht ekziston dika q
nuk kuptoni. Ajo q e kuptoni - ju - duhet tju duket n rregull, se rregull sht shprehja me t
ciln shrbeheni ju q t shenjoni dika me t ciln pajtoheni. S kndejmi, ajo q keni ln ju
sht dukur e gabuar.

E vetmja mnyr pr tu nisur prpara sht q t pyeteni: far do t ndodhte sikur e tr ajo
pr t ciln un kam supozuar se sht gabim t ishte vrtet n rregull? do shkenctar i
madh kt e di. Kur dika q shkenctari bn, nuk jep rezultate, shkenctari i hedh t gjitha
supozimet dhe fillon nga fillimi. T gjitha zbulimet e mdha jan realizuar me vullnet dhe aftsi, e
jo se ishin apo nuk ishin n rregull. E kjo na nevojitet ktu.

Nuk mund ta njohsh Zotin derisa nuk pushon q vetvetes ti thuash se ve e ke njohur Zotin.
Nuk mund ta dgjosh Zotin derisa nuk pushon s menduari se ve e ke dgjuar Zotin.

Nuk mund t ta shpall t vrtetn Time derisa ti nuk pushon t ma shpallsh tnden Mua.

Por e vrteta ime mbi Zotin vjen prej Teje!

Kush e thot kt?

T tjert.

Cilt t tjer?

Prijsit. Predikuesit. Rabint. Priftrinjt. Librat. Bibla, pr zotin!

Kto nuk jan burime t cilat duhet dgjuar.

Nuk jan?!

Jo.

E cilat jan?

Dgjo Ndjesit e tua. Dgjoji Mendimet e tua m t Larta. Dgjoje Prvojn tnde. Kurdo q
dika ndryshon prej tyre, q t kan msuar msuesit e tu, apo ke lexuar n librat e tu, harroji
fjalt. Fjalt jan transmetuesit m t pabes t s vrtets.

Ka aq shum q do t dshiroja t t them, aq shum q do t dshiroja t t pyes. Nuk di nga

tia filloj.Pr shembull, prse ti nuk zbulohesh? Nse vrtet ekziston Zot, e Ti je Ai, prse nuk
zbulohesh n mnyrn t ciln t gjith ne mund ta kuptojm?

Un kt e kam br vazhdimisht e vazhdimisht. Kt e bj prsri, pikrisht tash.

Jo. Mendoj n mnyrn e zbulimit q sht e pakundrshtueshme; e cila nuk mund t

mohohet.

Si pr shembull?
Q tash t shfaqesh para syve t mi.

Un kt edhe po e bj, pikrisht tash.

Ku?

Kudo hedh shikimin.

Jo, un aludoj n mnyrn e pakontestueshme. Mnyr t ciln asnj njeri nuk mund ta
mohoj.

E mnyr do t ishte ajo? N trajt do t dshiroje q un t shfaqesha?

N trajtn t ciln ti vrtet e ke.

Kjo sht e pamundur, meq un nuk kam trajt t ciln ti e kupton. Un mund t marr trajt t
ciln ti do t mund ta kuptosh, por ather secili do t supozonte se ajo far ka par sht nj
dhe e vetmja trajt e Zotit, e jo se ajo sht vetm nj nga shum trajta n t cilat shfaqet Ai.

Njerzit besojn se un jam i till si ata m shohin, e jo i atill si nuk m shohin. Por un jam e
Padukshmja e Madhe, e jo ajo q jam n ndonj ast t caktuar. N kuptimin e caktuar un jam
ai q sjam. Un vij nga mosekzistenca dhe atje prher kthehem.

Megjithat, kur vij n nj form t caktuar apo n nj tjetr n formn n t ciln mendoj se
njerzit mund t M kuptojn njerzit ma prshkruajn at form prgjithmon.

Dhe kur do tu shfaqesha n fardo forme tjetr, njerzve t tjer, t part do t thoshin se t
dytve nuk u jam shfaqur, sepse nuk u jam dukur atyre t dytve ashtu si u jam dukur t parve,
e as q u kam thn t njjta gjra, prandaj a kam mundur t jem un?

A sheh, pra, nuk sht me rndsi se ntrajt, apo se nmnyr un zbulohem cilndo
mnyr q e zgjedh dhe cilndo trajt q marr, asgj nuk mund t jet e pakundrshtueshme.

Por, t bje dika q do ta dshmonte t vrtetn mbi at se kush je Ti, jasht fardo
dyshimi...

... Akoma ka t till q do t thoshin se ajo sht vepr djallzore apo thjesht imagjinata e dikujt.
Apo se ajo sht fardo tjetr prpos Meje. Sikur un t tregohesha si Zot i gjithfuqishm,
Perandor i Qiejve dhe Toks dhe ti lvizja bjeshkt pr ta argumentuar at, ekzistojn ata q do
thoshin: Ky duhet t jet Satanai!

E ashtu edhe duhet t jet. Se, Zoti nuk ia zbulon Hyjnin Hyjnis prmes t vrejturit t
jashtm, por prmes prvojs s brendshme. E kur prvoja e brendshme e zbulon Hyjnin, t
vrejturit e jashtm nuk sht i nevojshm. E nse t vrejturit e jashtm sht i nevojshm,
prvoja e brendshme nuk sht e mundur.

Nse, pra, zbulimi sht i nevojshm, nuk mund t kihet, sepse akti i t lypurit sht deklarim se
ai nuk ekziston; se asgj nga Zoti tani nuk sht e zbuluar. Deklarimi i till prodhon prvoj.
Sepse, mendimi yt mbi dika sht kreativ ndrkaq fjala jote sht produktive, kurse mendimi yt
dhe fjala jote s bashku jan mrekullisht efikas n krijimin e realitetit tnd. Prandaj do t provosh
se Zoti tani nuk sht shfaqur, se po t ishte Zoti ti nuk do t krkonte q Zot t ishte.

A do t thot vall kjo se un nuk mund t krkoj asgj prej asaj q dua? Mos vall dshiron t
thuash se kur pr dika lutemi ashtu n t vrtet at e largojm prej vetes?

Kjo sht pyetje q shtrohet q nga lashtsia kurse prgjigjja n t sht dhn sa her q ajo
sht parashtruar. Megjithat, ju nuk e keni dgjuar prgjigjen apo at nuk dshironi ta besoni.

Prgjigjja n kt pyetje, n kushtet e sotme dhe me gjuhn e sotme, jepet kshtu:

Nuk do ta kesh at q krkon, as q mund t kesh dika q dshiron. Kjo sht kshtu shkaku se
vet krkesa jote sht deklarim i mospasjes, kurse shprehja jote se e dshiron nj gj vepron
vetm pr at q n realitetin tnd ta krijoj prvojn e caktuar dshirimin.

Lutja e drejt, prandaj, asnjher nuk sht prshpirtje prulse, porse urat falnderimi.

Kur i falnderohesh Zotit q m par pr at q ke zgjedhur ta provosh n realitetin tnd, ti n t

vrtet e pranon se Ai sht atje... vrtet. Falnderimi prandaj sht deklarimi m i fuqishm
br Zotit; vrtetim se un jam prgjigjur madje edhe para se ti t kesh pyetur.

Prandaj kurr mos u lut prulsisht. Ndero, respekto.

E far nse un q m par i jam falnderues Zotit pr dika, e ajo nuk realizohet? Kjo mund
t sjell dshprim, hidhrim.

Falnderimi nuk mund t shfrytzohet si mjet me ndihmn e t cilit do t manipulohet Zoti, do

t mashtrohet Gjithsia. Nuk mund ta gnjesh vetveten. Mendja jote e di t vrtetn e
mendimeve t tua. Nse thua: Faleminderit, Zot, pr kt e at, duke e ditur gjat gjith kohs
se ajo nuk ekziston n realitetin tnd t tashm, nuk mund t pressh nga Zoti q t jet m pak
i qart se ti dhe q at t ta krijoj.

Zoti e di se far di ti, e far ti di sht ajo q shfaqet si realiteti yt.

Po si un ather mund t jem sinqerisht falnderues pr dika q un e di se nuk ekziston?

Me besim. Ai besim yti edhe po qe me madhsi sa fara e sinapit, ka pr ti lvizur bjeshkt. Do ta

njohsh se sht atje, se Un kam thn se sht atje; se Un kam thn se madje edhe para se
ti t pyessh, do t prgjigjem; se Un kam thn dhe ta kam thn at n do mnyr t
pranueshme, prmes do Msuesi, se fardo q t zgjedhsh, duke zgjedhur at n emrin Tim,
ka pr tu realizuar.

Por, shum njerz thon se lutjet e tyre kan mbetur t padgjuara.

Asnj lutje kurse lutja nuk sht gj tjetr vese deklarim i przemrt pr dika q sht ashtu
 nuk mbetet e padgjuar. do lutje do mendim, do deklarim, do ndjesi sht kreative.
Gjer n shkalln sa ajo me zjarr konsiderohet e vrtet, gjer n at shkall ajo do t shfaqet n
prvojn tuaj.

Kur t thuhet se lutja nuk sht dgjuar, realisht ka ndodhur ajo q mendimi, fjala apo ndjenja
m e keqe sht br frytdhnse. Por ajo q duhet ta dish e ktu sht fshehtsia sht ajo
se prapa mendimeve prher ekziston mendimi i cili mund t quhet Mendimi Protektor,
gjegjsisht mendimi kontrollues.

Nse, prandaj, lutesh dhe prulsisht krkon, duket se ke m pak gjasa ta arrish at q mendon
se sht zgjedhja jote, sepse Mendimi Protektor prapa secils lutje prulse sht ai se tash nuk
e ke at q e dshiron. Dhe Mendimi Protektor bhet realitet yti.

I vetmi Mendim Protektor q do t mund ta mbizotronte at mendim sht mendimi n besim

se Zoti do ta dgjoj bash seciln lutje. Disa njerz n kt besojn, por vetm t paktit.

Veprimi i lutjes bhet shum m i leht kur njeriu, n vend se t besoj se Zoti prher do t
thot po n seciln lutje, intuitivisht ta kuptoj se vet lutja nuk sht e nevojshme. Ather
lutja sht urat falnderimi. Ajo fare nuk sht lutje, porse deklarat falnderimi pr dika q
sht ashtu.

Kur thua se lutja sht deklarat pr dika q sht ashtu, mos vall dshiron t thuash se
Zoti nuk bn asgj; se krejt far ndodh pas lutjes sht rezultat i veprimit t asaj lutjeje?

Gabon nse beson se Zoti sht ndonj qenie e gjithmundshme q i dgjon t gjitha lutjet,
thot po n disa prej tyre, jo n tjerat, ose ndoshta apo m von pr t tjerat. Sipas
cilave rregulla Zoti do t vendoste?

Gabon nse beson se Zoti sht ai i cili ka krijuar dhe i cili vendos mbi t gjitha gjrat n jetn
tnde.

Zoti sht vshtrues, jo krijues. Zoti sht gati t t ndihmoj ta jetosh jetn tnde, por jo n
kt mnyr n t ciln pret ti.

Roli i Zotit nuk sht q t krijoj apo t demoloj rrethanat a kushtet e jets tnde. Zoti t ka
krijuar ty n fytyrn dhe stilin e Zotit. Ti i ke krijuar t tjerat prmes pushtetit t cilin Zoti ta ka
dhn. Zoti e ka krijuar procesin e jets dhe vet jetn, si e di. Megjithat, Zoti ta ka dhn
zgjedhjen e lir q me kt jet t bsh far ke dshir.

N kt kuptim, vullneti yt sht ajo t ciln Zoti pr ty e ka dshiruar.

Ti e jeton jetn tnde n mnyrn n t ciln e jeton dhe un n kt nuk ngatrrohem.

Ky sht iluzion i madh t cilin vet e ke krijuar se gjoja Zotit n nj mnyr apo tjetrn
interesohet se far bn ti.
Un se kam dert far bn ti, kurse ty kjo t vjen rnd ta dgjosh. Megjithat, a t intereson ty
pr at se far bjn fmijt e tu kur i nxjerr prjashta t luajn? sht shtje rezultatit pr ty
se a luajn macja e miu apo lojn fshehtas, pr ty sht krejt nj. Jo, nuk sht krejt nj, sepse
ti e di se ata jan krejtsisht t sigurt. I ke qitur n rrethinn t ciln e konsideron miqsore e pr
t ciln mendon se sht krejtsisht n rregull.

Natyrisht, prher ke pr t shpresuar se ata nuk do t lndohen. E, po qe se lndohen, ti do t

jesh aty q tu ndihmosh, ti shrosh, tua mundsosh q prsri t ndihen t sigurt, q prsri
t jen t lumtur, q ditn tjetr prsri t shkojn pr t luajtur. Ditn tjetr nuk do t ket
rndsi pr ty se ciln loj e kan zgjedhur.

Do tu thuash natyrisht se cilat lojra jan t rrezikshme, por nuk mund ti pengosh fmijt t
bjn gjra t rrezikshme. Jo prher. Jo prgjithmon. Jo n do moment nga tash e deri n
vdekje. Jan t urt ata prindr q kt e din. Megjithat, prindi kurr nuk pushon s
brengosuri shkaku i rezultatit. Kjo sht ajo dikotomia t mos brengosurit shum pr veprimin,
por brengosja e thell pr rezultatin e cila sht afr me tiparet e dikotomis s Zotit.
Megjithat, Zoti n nj far mnyre nuk sht shum n merak pr rezultatin. Jo pr rezultatin
prfundimtar. Kjo pr arsye se rezultati prfundimtar sht i siguruar.

Edhe ky sht iluzioni tjetr i madh i njeriut: se rezultati i jets sht i pasigurt.

Ky dyshim mbi rezultatin prfundimtar e ka krijuar armikun tuaj m t madhin, e kjo sht frika.
Sepse, po dyshuat n rezultatin, ather patjetr se dyshoni n Krijuesin dyshoni n Zotin. E
nse dyshoni n Zotin, duhet t jetoni n frik dhe fajsi gjith jetn tuaj.

Po qe se dyshoni n qllimet e Zotit dhe n aftsin e Zotit q ta prodhoj rezultatin

prfundimtar si ather, kurdo qoft, mund t relaksoheni? Si mund ta gjeni qetsin e
vrtet?

Gjithsesi Zoti e ka aftsi t plot q qllimet ti kurorzoj me rezultate. Ju nuk mundeni dhe nuk
doni t besoni n kt (megjithse pohoni se Zoti sht i gjithfuqishm) dhe ashtu n
imagjinatn tuaj patjetr se do ta krijoni forcn e barabart me t Zotit pr t mundur ta gjeni
mnyrn q vullneti i Zotit t pengohet. Pr kt arsye n mitologjin tuaj keni krijuar qenien q
e quani djall. Mandej e keni sajuar se Zoti gjoja se sht n luft me at qenie (duke menduar
se Zoti i zgjidh problemet n mnyrn n t ciln ju i zgjidhni). M n fund, ju vrtet keni trilluar
se Zoti edhe mund ta humbas at luft.

Krejt kjo thyen tr at q thoni se e dini mbi Zotin, por kjo nuk ka rndsi. Ju e jetoni iluzionin
tuaj, dhe s kndejmi e ndjeni frikn tuaj, gjithnj nga vendimi juaj q t dyshoni n Zotin.

Por, far nse sillni vendim t ri? Cili do t ishte rezultati?

Jua them kt: Kishit pr t jetuar ashtu si ka jetuar Buda. Si ka jetuar Jezui. Si ka jetuar do
shenjtor t cilin e keni nderuar.
Por, si ka ndodhur me shumicn e atyre shenjtorve, njerzit nuk kishin pr tju kuptuar. E kur
do t prpiqeshit tua sqaroni ndjesin tuaj t paqes e qetsis, gzimet tuaja t jets, ekstazn
tuaj t brendshme, ata do ti dgjonin fjalt tuaja, por nuk do ti ndienin. Ata do t provonin ti
prsritnin fjalt tuaja, por kishin edhe pr t shtuar.

Ata do t uditeshin sesi ju mund ta keni at q ata nuk mund ta gjejn. E ather do t
bheshin xheloz. S shpejti xhelozia do t shndrrohej n hidhrim, dhe n hidhrimin e tyre
ata do t provonin tju bindnin se ju nuk e kuptoni Zotin.

Dhe po qe se nuk do kishin sukses tju ndanin nga gzimet tuaja, ata do t insistonin tju
dmtonin, aq i madh do t ishte trbimi i tyre. E nse kishit pr tiu thn se as ajo ssht gj, se
madje as vdekja nuk do t mund ta turbulloj gzimin tuaj, e as ta ndryshoj t vrtetn tuaj, ata
sigurisht se kishin pr tju vrar! E ather, kur do ta shihnin qetsin me t ciln po e pranoni
vdekjen, do tju shpallnin shenjtor dhe prap do tju donin.

Sepse sht n natyrn njerzore t duan, pastaj t rrnojn, e pastaj prsri ta

duan at q m s teprmi e mojn.

Por prse? Prse ne kt e bjm?

T gjitha aksionet njerzore, n nivelin m t thell, t ndezura jan me njrn prej dy

emocioneve, me frikn apo dashurin. N t vrtet ekzistojn vetm dy ndjesi vetm dy fjal
n gjuhn e shpirtit: Ato jan skajet e kundrta t kontradikts s madhe polare t ciln e kam
krijuar kur e krijova Gjithsin dhe botn tuaj si sot e njihni.

Ato jan dy rrot alfa dhe omega t cilat mundsojn ekzistimin e sistemit t cilin ju e quani
relativitet. Pa ato dy rrot, pa ato dy ide mbi gjrat, nuk do t mund t ekzistonte asnj ide
tjetr.

do mendim njerzor dhe do aksion njerzor themelohet qoft mbi dashurin qoft mbi frikn,
nuk ekziston impuls tjetr njerzor dhe t gjitha idet tjera jan derivat i ktyre dyjave. Kto
thjesht jan versione t ndryshme trajta t ndryshme t s njjts tem.

Mendo thellsisht mbi kt dhe do t shohsh se sht e vrtet. Kjo sht ajo q un e quajta
Mendimi Protektor. Ky sht mendimi mbi dashurin dhe mbi frikn. Ky sht mendim prapa
mendimeve, i cili ndodhet tej mendimeve. Ky sht mendimi i par. Kjo sht forca m e
rndsishme. Kjo sht energji e njom e cila v n lvizje makinn e prvojs njerzore.

Dhe kshtu sjellja njerzore prodhon prvoj t srishme pas prvojs s srishme; pr kt
njerzit duan, pastaj rrnojn, pastaj duan srish; prher ekziston vrulli nga njra ndjesi tek
tjetra. Dashuria prkrah frikn prkrah dashurin prkrah frikn...

... Kurse arsyeja ndodhet n gnjeshtrn e par gnjeshtr t ciln ju e konsideroni si e vrteta
mbi Zotin se Zotit nuk mund ti besohet; se n dashurin e Zotit nuk mund t kihet besim; se
Zoti ju pranon me kusht; se, prandaj, rezultati i fundit sht i dyshimt! E, nse nuk mund t keni
besim n dashurin e Zotit se do t jet prher aty, n dashurin e kujt mund t zini bes vall?
Nse Zoti trhiqet ather kur ju nuk silleni si duhet, a nuk do t trhiqen, vall, edhe vdekatart
e rndomt?

Dhe kshtu, n astet kur shprehni dashurin tuaj m t lart, ju e prshndetni frikn tuaj m
t madhe. *****

Sepse, gjja e par pr t ciln brengoseni posa t thoni Un t dua sht se a do ta dgjoni
at t njjtn (edhe pr ju). E nse e dgjoni t njjtn gj, ather menjher filloni t
brengoseni se do t mund ta humbisni dashurin t ciln sapo e keni gjetur. Dhe kshtu i tr
aksioni bhet reaksion n mbrojtje kundr humbjes qoft edhe derisa prpiqeni ta mbroni
veten nga humbja e Zotit. Por, sikur ta dish se Kush Je Ti se je qenia m e shklqyeshme, m e
shndritshme t ciln Zoti ndonjher e ka krijuar kurr m nuk kishe pr tu friksuar. Se kush
vall do t mund ta hidhte at madhshti t uditshme? Madje as Zoti nuk do t mund ta vinte
re gabimin n krijesn e till.

Por ti nuk di se Kush Je dhe mendon se je shuam m pak. E prej nga ajo ty se ti je shum m
pak nga madhshtia q je? Prej disa njerzve, fjals s t cilve u beson n do aspekt. Prej
nns tnde dhe babait tnd.

Ata jan njerz t cilt t duan m s shumti. Prse ata kishin me t gnjyer? Megjithat, a nuk
t kan thn ata vall se je s teprmi i ktill, dhe jo sa duhet i atill? A nuk t kan nxitur ata
vall se duhet t jesh i qet? A nuk t kan fashitur ata n astet e entuziazmit m t madh? Dhe
a nuk t kan shtyr q t heqsh dor nga disa mendime tuat m t egra?

Kto jan disa nga porosit t cilat i ke pranuar dhe, megjithq nuk jan n harmoni me
kriteret, prandaj edhe nuk jan porosi nga Zoti, kan mundur t jen sepse kan ardhur nga
zotat e bots suaj.

Prindrit e tu t kan msuar se dashuria sht e kushtzuar ti kushtzimet e tyre i ke ndjer

shum her dhe at prvoj e ke bartur n marrdhniet e tua personale dashurore.

Kjo sht prvoja t ciln e zbaton edhe ndaj meje.

Nga prvoja e till i nxjerr prfundimet e tua pr Mua. Prbrenda ktij kuadri ti e flet t vrtetn
tnde: Zoti sht Ai q t do thua por nse i thyen urdhrat e tij ai ka me dnuar me
persekutim t prhershm dhe mallkim t prjetshm.

Se, a nuk e ke ndjer vall persekutimin e prindrve t tu personal? A nuk e njeh vall
dhembjen e mallkimit t tyre? E si ather mund ta marrsh me mend se me mua do t jet
tjetr ndryshe?

Ke harruar sesi mund t jet ajo t jesh i dashur pa kushte. Ty nuk t kujtohet prvoja e
dashuris s Zotit. Prandaj prpiqesh ta paramendosh sesi sht dashuria e Zotit, duke e sajuar
at sipas dashuris q e sheh n bot.
Ti n Zotin ke projektuar rolin e prindit dhe s andejmi e ke trilluar nj Zot i cili gjykon dhe
shprblen apo t dnon, dhe kt e bazon n marrdhnien e tij ndaj qllimeve t tua. Por ky
sht t kuptuarit e thjeshtzuar t Zotit, i themeluar mbi mitologjin tuaj. Kjo nuk ka kurrfar
lidhjeje me at se Kush Un Jam.

Kur kshtu keni krijuar sistem t ri mendimtar mbi Zotin, themeluar mbi prvojn njerzore n
vend se mbi t vrtetat shpirtrore, ju keni krijuar ather nj realitet krejtsisht t ri rreth
dashuris. Ky sht realitet i themeluar mbi frikn, i rrnjzuar n iden e s tmerrshmes, t
Zotit hakmarrs. Mendimi juaj Protektor sht i gabueshm, por ta mohosh kt mendim do t
thot ta rrzosh gjith teologjin tuaj. Dhe megjithq teologjia e re e cila do ta zvendsonte
do t ishte vrtet shptimi juaj, ju nuk mund ta pranoni, meq ideja mbi Zotin t Cilit nuk duhet
friksuar, i Cili nuk ka pr t gjykuar, dhe i Cili nuk ka arsye pr t dnuar, thjesht sht shum e
madhrishme pr tu pranuar prbrenda koncepteve tuaja qofshin ato edhe m t lartsuarat
mbi at se Kush dhe far sht Zoti.

Ai realitet dashurie i themeluar mbi frikn dominon n prvojn tuaj t dashuris; n t vrtet
e krijon at. Se ju, jo vetm q veten e shihni sesi merrni dashuri t kushtzuar, por ju veten e
shihni sesi e jepni n t njjtn mnyr. Dhe megjithq prmbaheni dhe trhiqeni dhe prap i
qitni kushtet tuaja, nj pjes juaja e di se ajo nuk sht dashuri e till si ajo vrtet sht.
Megjithat, duket sikur jeni t pafuqishm ta ndryshoni mnyrn me t ciln e ofroni. Vetvetes i
thoni se at e keni br n mnyr t rnd dhe qofshi t mallkuar nse prsri e sillni veten n
situat q t jeni t lnduar. E vrteta sht, ndrkaq, se do t jeni t mallkuar nse nuk silleni
n situat t till.

(Sipas mendimit tnd personal, t gabuar, mbi dashurin e gjykon vetveten q kurr pastr t
mos e shijosh. Pr kt shkak, gjithashtu, vetveten e gjykon me at q Mua kurr t mos m
njohsh ashtu si Un vrtet jam. Gjersa nuk m njeh, e nuk do t mundesh q prgjithmon
tm mohosh, gjithsesi von do t vjen asti i Pajtimit ton).

do veprim q ndrmerr qenia njerzore bazohet mbi dashurin apo frikn, e jo thjesht n
marrdhnien. Vendimet q ndikojn n punn, veprimtarin, n politikn, religjionin, arsimimin
e rinis suaj, temat sociale t shteteve tuaja, qllimet ekonomike t shoqrive tuaja, zgjedhjet q
vendosin pr luftn, paqen, sulmin, mbrojtjen, kryengritjet agresive; vendimet q dika t
merret apo jepet, t mbrohet apo humbet, t bashkohet apo ndahet do zgjedhje e veant e
lir t ciln ndonjher e ndrmerrni rrjedh prej njrs nga vetm dy mendimet e mundshme q
ekzistojn: mendimet mbi dashurin dhe mendimet mbi frikn.

Frika sht energji e cila redukton, mbyll, shtrngon, prz, fsheh, ngron (shkakton ngr),
dmton.

Dashuria sht energji e cila zgjeron, hap, drgon, zbulon, ndan, shron.

Frika mbulon trupat tan n rroba, dashuria na e mundson t qndrojm lakuriq. Frika rrmben
dhe mbrthen do gj q kemi, dashuria jep krejt ka kemi. Frika mbrthen, dashuria liron. Frika
kafshon, dashuria zbut. Frika atakon, dashuria toleron.

do mendim njerzor, fjal apo vepr bazohet n njrin apo emocionin tjetr. Aty nuk keni
zgjedhje, se nuk keni far tjetr t zgjidhni. Por keni zgjedhje t lir mbi kt se cilin nga ato dy
emocione do ta zgjidhni.

Kur Ti kt e flet duket leht, porse n astet e vendimit, shpeshher peshoren e mbizotron
frika. Pse kjo sht kshtu?

Ju kan msuar t jetoni n frik. Ju kan folur mbi at se mbijetojn vetm m shkathtit, se
fitojn m t fuqishmit dhe se suksesojn (arrijn sukses) vetm m t menurit. S teprmi pak
sht folur mbi madhshtin e atyre q m s shumti duan. Dhe kshtu ju gjakoni kah ajo q t
jeni m t shkathtit, m t fuqishmit, m t menurit n kt apo n at mnyr edhe po
qe se veten e konsideroni di m pak se kjo n cilndo situat, i frikoheni humbjes, sepse ju
sht thn se t jesh m pak do t thot t humbassh. Dhe kshtu, natyrisht, i zgjidhni
veprimet e themeluara mbi frikn, sepse ashtu ju kan msuar. Por un jua msoj kt: Kur e
zgjidhni veprimin t cilin e nxit dashuria, ather do t mbrrini m tepr sesa mbijetesa, m
tepr sesa fitorja, m tepr sesa suksesi i thjesht. Ather ju do ta ndjeni lavdin e plot t atij
q Vrtet Jeni dhe t cilt mund t jeni.

Pr ta arritur kt duhet ti hidhni msimet e msuesve tuaj botror qllimmir, por gabimisht
t informuar dhe ti dgjoni msimet e atyre, urtia e t cilve vjen nga burime tjera.

N mesin tuaj ka shum msues t till, si gjithmon ka pasur, sepse Un nuk kam pr tju ln
pa ata t cilt do tju dftojn, kshillojn, udhzojn dhe prkujtojn pr ato t vrteta.
Megjithat, prkujtuesi m i madh nuk sht askush prjashta jush, porse zri prbrenda jush. Ai
sht vegla e par me t cilin un shrbehem, sepse sht m i kuptueshmi.

Zri i brendshm sht zri m i fuqishm me t cilin flas, sepse sht edhe m i afrti me ju. Ai
sht zri q ju tregon se a sht do gj tjetr e vrtet apo e rrejshme, e drejt apo e gabuar, e
mir apo e keqe si ju at kishit pr ta definuar. Ai sht radar i cili e prcakton rrugn, timonier
anijeje, e hap rrugn nse ju kt ia lejoni. Ai sht z i cili ju tregon pikrisht tash se a jan fjalt
t cilat i dgjoni fjal dashurie apo fjal frike. Me kt mas ju mund ti prcaktoni se a jan ato
fjal t cilave duhet falur vmendjen apo shprfillur.

Thua se po e zgjodha prher veprimin i cili buron nga dashuria, ather do ta shijoj tr
famn e asaj se kush jam dhe kush mund t jem. A dshiron pak m gjersisht t ma sqarosh
kt, t lutem?

Pr do gj t gjall ekziston vetm nj qllim, e ky sht q ta provoni lavdin e plot.

do gj tjetr q thua, mendon apo bn, i nnshtrohet ktij funksioni. Shpirti yt nuk ka se far
t bj tjetr dhe shpirti yt nuk dshiron t bj asgj tjetr.

udia e atij qllimi sht se ai kurr nuk prfundon. Prfundimi sht kufizim, kurse qllimi i
Zotit sht pa kufij t till. Nse vjen asti n t cilin vetveten ke pr ta njohur n lavdi t plot,
n at ast do t paramendosh lavdi edhe m t madhe t ciln duhet prmbushur. Sa m
shum je, aq m shum mund t jesh, e sa m shum mund t jesh, mund t jesh edhe m
shum.

E fshehta m e thell sht ajo se jeta nuk sht proces zbulimi, por proces krijimi.

Ti vetveten nuk e zbulon, por e rikrijon. Gjako, prandaj, jo kah ajo q veten ta njohsh Kush Je,
por gjako kah ajo q ta prcaktosh se Kush Ti dshiron t jesh.

Ka t till q thon se jeta sht shkoll, se ne ktu jemi ti msojm msimet e caktuara, se
kur njher kryejm maturn mund t nisemi n hulumtime t reja, tashm jo t penguar
nga trupi. A sht kjo e sakt?

Kjo sht pjesa e dyt e mitologjis suaj, themeluar mbi prvojn njerzore.

Vall, jeta nuk sht shkoll?

Jo.

Ne nuk jemi ktu pr t marr leksione?

Nuk jeni.

E prse ather jemi ktu?

Q t kujtoheni dhe natyrisht ta krijoni vetdijen mbi at se Kush Jeni.Po ta them kt rishtas e
rishtas. Ti nuk m beson. Por, kjo sht kshtu. Nse vetveten nuk e ndrton n at i Cili (vrtet)
Je, ather i till edhe nuk mund t jesh.

N rregull. Kthehemi pakz prapa n shkoll. I kam dgjuar shum msues, njrin pas tjetrit,
duke m msuar se jeta sht shkoll. Jam sinqerisht i zn n befasi kur t dgjoj Ty duke e
mohuar kt.

Shkolla sht vend n t cilin shkon nse dika nuk di, e dshiron ta msosh at. Ajo nuk sht
vend ku shkon nse shtjen ve e di dhe dshiron thjesht ta sprovosh diturin tnde.

Jeta (si e quani ju) sht shans q empirikisht ta njihni at q vese e dini teorikisht. Pr kt
nuk duhet msuar asgj. Duhet thjesht ta prkujtoni at q ve e dini dhe t veproni n harmoni
me t.

Nuk jam i sigurt se po kuptoj.

Fillojm ktu. Shpirti shpirti yt di krejt far duhet gjith kohn t dij. Atij asgj nuk i sht e
fshehur, asgj e panjohur. Megjithat, dituria nuk sht e mjaftueshme. Shpirti krkon prvoj.

Ti vetveten mund ta njohsh si shpirtmadh, por nse nuk bn dika q fuqimisht ta dshmoj
shpirtmadhsin, nuk ke asgj prpos ides mbi at shpirtmadhsin tnde. Mund ta dish
vetveten si dashamirs, por nse askujt nuk i dhuron dashamirsi, nuk ke asgj prpos mendimit
mbi vetveten.

Dshira e vetme e shpirtit tnd sht q koncepti m i lartsuar mbi vetveten t shndrrohet n
prvojn m t madhe. Derisa ideja nuk bhet prvoj, ekziston vetm gjasa. Un mendoj mbi
Vetveten koh tejet t gjat. M gjat sesa ti dhe un mund t mbajm mend s bashku. M
gjat sesa koha e ksaj Gjithsie, shum m gjat. A sheh, pra, sesi sht afatshkurtr sesi
sht e re prvoja Ime mbi Mua.

Prap nuk kuptoj. Prvoja jote mbi Ty!

Po. Lejom t ta sqaroj:

N fillim sht ajo q ka qen krejt far ka ekzistuar, dhe nuk ka pasur m tepr asgj.
Megjithat, Krejt far sht nuk ka mundur ta njoh vetveten sepse, Krejt far sht sht
Krejt far ka Qen dhe nuk ka qen asgj tjetr. Dhe kshtu... Krejt far sht ...nuk ka qen.
Se, n munges t dikahi tjetr, Krejt far sht, nuk sht.

Kjo sht sht shtja e madhe mbi t ciln kan folur mistikt q nga zanafilla e kohs.

Pra, Krejt far sht e ka ditur se ajo ka qen krejt far ka qen por ajo nuk ka qen mjaft,
sepse vetm kuptimisht ka mundur ta njoh madhshtin e vet t gjithmbarshme, por jo edhe
prvojisht (me an t prvojs). Kurse prvoja mbi veten ka qen ajo pr t ciln ka gjakuar,
meq ka dshiruar t jet aq madhshtor. Megjithat, kjo ka qen e pamundur, sepse vet
shprehja i madhrishmsht relative. Krejt far sht nuk ka mundur ta dij sesi sht ajo t
jesh i madhrishm prpos nse nuk shfaqet ajo q nuk sht. N munges t asaj q nuk sht,
ajo q sht, ssht.

A po e kupton kt?

M duket se po. Vazhdo.

N rregull.

Ajo Q sht Krejt far ka ditur sht se nuk ka ekzistuar asgj tjetr. Kshtu veten kurr nuk ka
mundur ta njoh nga pikpamja jasht vetes. Pikvshtrimi i till nuk ka ekzistuar. Ka ekzistuar
vetm nj pikvshtrim, e ai ka qen i vetmi vend prbrenda tij. sht-Ssht. Jam-Sjam.

Megjithat, e Tra e ka zgjedhur T trn q Vetveten ta njoh prvojisht.

Ajo energji ajo energji e pastr, e papar, e padgjuar, e pavrejtshme, prandaj edhe askujt
tjetr e njohur ka zgjedhur q ta sprovoj vetveten si madhshtin e skajshme q ka qen. Si
kishte pr ta br? Ajo e ka kuptuar se duhej prdorur pikn e vshtrimit prbrenda vetes.

Ka menduar, krejtsisht me t drejt, se do pjes e Saj duhet t jet m e vogl sesa trsia dhe
s andejmi, po qe se Ndahet n pjes, secila pjes, duke qen se sht m e vogl se trsia, ka
mundur t shikoj prmbrapa n mbetjen e Vetvetes dhe ta shoh madhshtin.

Dhe kshtu sht Krejt far ka ndar vetveten duke u br n nj ast t lavdishm ajo q
sht kjo dhe ajo q sht ajo. Pr t parn her ka ekzistuar kjo dhe ajo, plotsisht t ndara
njra nga tjetra. E megjithat, q t dyja kan ekzistuar njkohsisht. Si edhe krejt ajo q nuk
sht asnjra prej tyre.

Kshtu prnjhersh kan ekzistuar tri elementet: Ajo q sht ktu. Ajo q sht atje. Dhe Ajo
q nuk sht as ktu as atje por q patjetr duhet t ekzistoj pr t ekzistuar ktu dhe atje.

Ajo sht asgj~ja q i mban t gjitha. Ajo sht jo~hapsira e cila e mban hapsirn. Ajo sht E
tra q i mban pjest.

Mund ta kuptosh vall?

Po e kupton kt?

Mendoj se po. Ti aq qart e ke paraqitur kt saq, besom, po mendoj se vrtet po e kuptoj.

Do t vazhdoj m tutje. Ajo asgj q mban do gj, sht ajo q disa njerz e quajn Zot. Porse,
kjo nuk sht e sakt, meq nnkupton se ekzistuaka dika q Zot ssht n t vrtet tr ajo
q asgj ssht. Por un jam Krejt e dukshmja dhe e padukshmja dhe kshtu ky prshkrim
Mua si i Padukshmi i Madh Jo-gj~ja apo Mes-hapsira, nj definicion i rndsishm mistik
lindor i Zotit, nuk sht m i sakt sesa prshkrimi perndimor praktik i Zotit si e Dukshmja e
Tr.

N krijimin e asaj q sht ktu dhe q sht atje Zoti ia ka mundsuar Zotit q ta njoh
vetveten. N astin e atij eksplozionit t madh prbrenda, Zoti e ka krijuar relativitetin m t
madhen dhurat t ciln Zoti ndonjher ia ka dhuruar Vetvetes. S kndejmi marrdhnia sht
m e madhja dhurat t ciln Zoti ndonjher ta ka dhn ty, shtje pr t ciln, m von, m
hollsisht kemi pr t br fjal.

Nga Jo-Gjja ka buruar pastaj e Tra ngjarje shpirtrore plotsisht konsekuente, e specifike, n
harmoni me at q dijetart tuaj e quajn Teoria e Shprthimit t Madh.

E derisa t gjitha elementet kan deprtuar, sht krijuar koha, meq gjja ka qen m s pari
ktu, e pastaj atje dhe periudha e nevojshme pr t mbrritur prej ktu atje ka mundur t
matet.

Pikrisht kur pjest e Vetes, q jan t dukshme, kan zn t definohen, relative ndaj njra-
tjetrs, ashtu kan br edhe pjest q jan t padukshme.

Zoti e ka ditur se pr ekzistimin e dashuris dhe pr njohjen e vetvetes si dashuri e pastr

duhet t ekzistoj edhe e kundrta e saj e vrtet. Kshtu Zoti me qllim ka krijuar polaritetin e
madh t kundrtn absolute t dashuris krejt ajo q dashuri nuk sht, e q tash e quajm
frik. N astin kur ka ekzistuar frika, dashuria ka mundur t ekzistoj si dika q mund t
sprovohet.

At krijim t dualitetit midis dashuris dhe t kundrts s saj qeniet njerzore n mitologjit e
tyre t njohura e quajn lindja e s keqes, rnia e Adamit, rebelimi i Satanait e kshtu me radh.

Ashtu si trupzimin e dashuris s pastr e keni quajtur Zot, ashtu frikn e mnishme e keni
personifikuar n figurn t ciln e quani djall.

Disa n Tok rreth ksaj ngjarjeje kan zhvilluar mitologji mjaft t prpunuara, prfshir aty edhe
skenart pr beteja e luft, pr ushtar engjllor e lufttar djallzor, pr forcat e s mirs e t
s keqes, drits dhe errsirs.

Ajo mitologji ka qen tentimi i par i njerzimit q t kuptoj, dhe tua transmetoj t tjerve n
mnyrn pr ta t kuptueshme, ngjarjen kozmike pr t ciln shpirti njerzor sht thellsisht i
vetdijshm, por t cilin mendja mezi mund ta kuptoj.

N krijimin e Gjithsis si variant i ndar i Vetes, Zoti nga energjia e pastr ka krijuar Krejt ka
tash ekziston t dukshmen e t padukshmen.

Me fjal tjera, nuk ka lindur ather vetm Gjithsia fizike, por edhe Gjithsia metafizike. Ajo
pjes e Zotit q e krijon pjesn tjetr Jam/Sjam t ekuacionit ka eksploduar po ashtu n
thrrmija t panumrta m t vogla se nj e tr. Ato thrrmija t energjis ju i quani shpirtra.

N mitologjit e disa religjioneve tuaja thuhet se Zoti Baba ka pasur shum fmij shpirtror.
Ai krahasim me mnyrn njerzore t shumzimit t jets duket sikur sht e vetmja mnyr n
t ciln masat mund t binden q n realitet t mbahen idet mbi shfaqjen befasuese
ekzistencn befasuese t shpirtrave t panumrt n Mbretrin qiellore.

N kt kuptim rrfimet tuaja mitologjike nuk jan shum larg nga realiteti i vrtet sepse
shpirtrat e panumrt q prbjn gjithsejshmrin Time n kuptimin kozmik jan pasardhsit e
Mi.

Qllimi im hyjnor i ndarjes s Vetvetes ka qen krijimi i numrit t mjaftueshm t pjesve t Mia
pr ta njohur Vetveten prvojisht (me an t prvojs). Ekziston vetm nj mnyr q Krijuesi
vetveten prvojisht ta njoh si Krijues, e ajo sht t krijoj. Dhe kshtu Un secils prej atyre
pjesve t panumrta t Vetes ua kam dhn fuqin e njjt q t krijojn, si Un e kam si
trsi.

Kjo sht ajo t ciln e nnkuptojn religjionet tuaja kur thon se ju jeni t krijuar n fytyrn
dhe stilin e Perndis. Kjo nuk do t thot, si pohojn disa, se trupat tan fizik jan t
ngjashm (megjithq Zoti mund t marr cilndo form fizike t ciln e zgjedh pr qllimin e
caktuar). Kjo do t thot se esenca jon sht njjt. Ne jemi t krijuar nga e njjta lnd. Ne
JEMI e njjta lnd me t gjitha vetit dhe aftsit e njjta duke prfshir edhe aftsin q t
krijojm realitet fizik nga ajri.
Qllimi im tek krijimi juaj, trashgimtart e mi shpirtror, ka qen n at q Vetveten ta njoh si
Zot. Nuk ka mnyr tjetr q at ta mbrrij prvese nprmjet jush. S kndejmi mund t
thuhet (e shum her edhe sht thn) se qllimi im pr ju sht n at q ju veten ta njihni si
Mua.

Kjo duket uditrisht e thjesht, por bhet shum e ndrlikuar sepse ekziston vetm nj
mnyr q ju veten ta njihni si Mua, e ajo sht q m s pari veten t mos e njihni si Mua.

Tento ta ndjeksh kt prpiqu sepse ktu z fill pjesa subtile. A je i gatshm?

Mendoj se po.

Mir. Mbaje n mend, ti e ke krkuar kt sqarim. Ti e ke pritur me vite. Ti e ke krkuar n

mnyr laike, e jo si doktrin teologjike apo teori shkencore.

Po, e di far kam krkuar.

far ke krkuar, at edhe do ta kesh.

Ta thjeshtojm, do t shrbehem me modelin tuaj t fmijve t Zotit si themel, gj q nuk sht

edhe larg nga modeli i vrtet.

Kthehemi, pra, n at se si duhet t veproj procesi i vet-njohjes.

Ekziston nj mnyr me t ciln kam mundur t bj q t gjith fmijt e mi shpirtror t

njihen si pjes t Miat e ajo sht q un at thjesht tua them. Kt edhe e kam br. Por shih
q Shpirtit nuk i ka mjaftuar q vetveten ta njoh si Zot, apo si pjes t Zotit, apo si fmij t
Zotit, apo si trashgimtar t mbretris (apo cilndo mitologji q dshiron ta prdorsh).

Si e kam sqaruar, njohja e dikahi dhe prvoja mbi at jan dy gjra t ndryshme. Shpirti ka
gjakuar prandaj q Vetveten ta njoh edhe prvojisht (si kam br un). Njohja pr ju nuk ka
qen e mjaftueshme. Prandaj un e kam menduar planin. Ajo sht ideja m e uditshme n
mbar Gjithsin dhe bashkpunimi m spektakular. Po them bashkpunimi sepse t gjith ju
keni qen n t me Mua.

Sipas planit, ju si shpirt i pastr ka qen dashur t hyni n gjithsin e sapokrijuar. Kjo sht
kshtu shkaku i asaj se fizikisht sht e vetmja mnyr q prvojisht ta njihni at t ciln e njihni
me an t njohjes. Kjo, n t vrtet, sht arsyeja pse e kam krijuar kozmosin fizik, gjithsin,
pr fillim dhe sistemin e relativitetit q ta udhheq at, si dhe do gj t krijuar.

Kur keni arritur n Gjithsin fizike, ju, fmijt e shpirtit Tim, keni mundur t sprovoni at q keni
ditur pr veten por para ksaj ka qen dashur ta njihni t kundrtn. Ta sqaroj t thjeshtuar, ju
nuk keni mundur ta njihni vetveten si t lart derisa nuk e keni njohur se do t thot e ulta.
Nuk keni mundur ta njihni far sht e trash, derisa nuk e keni njohur se sht e holla.

E zbritur n logjikn e skajshme, nuk mund ta njihni veten t till si jeni derisa nuk takoheni me
at q sjeni. Ky sht qllimi i teoris s Relativitetit dhe i gjith jets fizike. Ju vetvetiu jeni t
definuar me at q nuk jeni.

N rastin e njohjes s skajshme n rast se veten e njihni si Krijues nuk mund ta provoni Veten
si krijues nse dhe derisa nuk krijoni. E nuk mund ta krijoni veten derisa nuk e krijoni veten. N
njfar mnyre duhet m par t mos jeni pr t qen. A po m prcjell, vall?

Mendoj ...

Prcillm m tej.

Natyrisht, nuk ka mnyr sesi t mos jeni ajo ka dhe kush jeni ju ajo thjesht jeni (shpirt i
pastr, krijimtar), prher keni qen dhe prher do t jeni. Kshtu e keni krijuar gjn m t
bukur q pason. Keni br q t harroni se Kush n t Vrtet Jeni.

Kur keni hyr n Gjithsin fizike, ju keni hequr dor nga kujtesa juaj pr veten. Kjo jua
mundson t q t zgjidhni se Kush Jeni, n vend se thjesht t zgjoheni n pallat, t themi
kshtu.

N kt akt t zgjedhjes pr t qen, n vend se thjesht tju thon se jeni pjes e Zotit, ju
e njihni veten si qenie t zgjedhjes s plot, e kjo sht ajo q sipas definicionit vet Zoti sht.
Megjithat, si mund t keni zgjedhje pr dika pr t ciln nuk ka zgjedhje? Ju nuk mund t mos
jeni trashgimtart e mi, more sado fort t prpiqeni, por mund ta harroni kt.

Ju jeni, prher keni qen dhe prher do t jeni pjes hyjnore e trsis Hyjnore, pjes
trupi. S kndejmi akti i bashkngjitjes s srishme Trsis, kthimi Zotit, quhet kujtes. Ju n t
vrtet zgjidhni q prsri t kujtoheni se Kush Vrtet Jeni, apo tu bashkoheni pjesve t
ndryshme t vetes pr t sprovuar trsin e vetvetes, e ajo n t vrtet sht Trsia Ime.

Kshtu puna juaj n tok nuk sht q t msoni (se ju at ve e dini), por q t Kujtoheni
Kush Jeni? Dhe t kujtoheni se kush jan gjith t tjert. Pr kt arsye nj pjes e madhe e
puns suaj sht n at q tua prkujtoni (edhe) t tjerve pr t mundur q edhe ata t
kujtohen.

E t gjith Msuesit e mrekullueshm shpirtror e bjn pikrisht kt. Ky sht qllimi

juaj i vetm. Qllim i shpirtit tuaj.

O Zot, kjo sht kaq e thjesht dhe kaq... simetrike. Po mendoj, do gj po prputhet.
do gj befasisht po prputhet! Tash e shoh foton e cila kurr m par nuk m sht
prputhur.

Mir. Kjo sht mir. Ky sht qllimi i ktij bisedimi. Ke krkuar prej Meje prgjigje. T
kam premtuar se kam me ti dhn.

Ti prej ktij bisedimi ke pr t br libr dhe ashtu fjalt e mia ke pr tua vn n

dispozicion shum njerzve. Kjo sht pjes e puns tnde. Tash ke shum pyetje, shum
krkime mbi jetn. Ktu e kemi vn themelin. Kemi br pun themelore pr sqarime t
mtutjeshme. T kalojm n shtje tjera. Dhe mos u brengos. Nse dika kemi filluar, e ti kt
nuk e kupton n plotsi, s frikti ka pr tu br e kuptueshme.

Ka aq shum gjra q do t dshiroja t pyes. Ka aq shum pyetje. Supozoj se duhet

filluar me t mdhat, t dukshmet. Pr shembull, prse bota sht kshtu si sht?

Nga t gjitha pyetjet t cilat njeriu ia parashtron Zotit, kjo sht m e shpeshta. Njeriu
kt e parashtron q nga zanafilla e kohs. Nga asti i par deri sot ju dshironi t dini prse
duhet t jet kshtu?

Pyetje klasike sht edhe kjo: Nse Zoti sht i prsosur dhe prplot dashuri, prse i ka
krijuar epidemit dhe urin, luftn dhe smundjet, trmetet e uraganet dhe katastrofat e
ndryshme natyrore, dshprimet e thella personale e vshtirsi anemban bots?

Prgjigjja n kt pyetje qndron n fshehtsin e thell t Gjithsis dhe n kuptimin m

t lart t jets.

Un mirsin time nuk e shfaq ashtu q t krijoj vetm at q ju e quani t prsosur

prreth jush. Un nuk e shfaq dashurin time ashtu q juve t mos jua mundsoj q ta shfaqni
tuajn.

Si kam sqaruar, nuk mund t tregoni dashuri nse nuk tregoni jo-dashuri. Asnj gj nuk
mund t ekzistoj pa t kundrtn e vet, prpos n botn e absolutit. Por, mbretria e absolutit
nuk ka qen e mjaftueshme pr ju as pr Mua. Un atje kam ekzistuar, n amshimin e
prhershm, e edhe ju keni ardhur q andej.

N absoluten nuk ka prvoj, vetm njohuri, njohje.

Njohja sht gjendje hyjnore, por gzimi m i madh sht ekzistenca. Ekzistenca arrihet
vetm me prvoj. Renditja sht kshtu: Njohje, prvoj, ekzistenc. Kjo sht Trinia e Shenjt
trenjshi q Zoti sht.

Zoti Baba sht njohje sht burim i t gjitha kuptimeve, prind i t gjitha prvojave,
meq ju nuk mund ta provoni at q ve nuk e njihni.

Zoti Bir sht prvoj trupzim, brja e gjith asaj q Babai di mbi Veten, meq ju nuk
mund t jeni ajo q nuk e keni provuar.

Zoti Frym e Shenjt sht ekzistenc privim i trupit nga gjith ajo q Biri e ka provuar
mbi Veten; thjesht ngjarje e mrekullueshme e cila sht e mundur vetm prmes kujtess n
njohje dhe prvoj.

Kjo ndodhi e thjesht sht lumturi. Kjo sht Zot-gjendja, pas njohjes dhe prvojs s
Vetvetes. Kjo sht ajo pas s cils Zoti ka gjakuar n fillim.
 Ti, natyrisht, je shum m larg sesa faza n t ciln do t duhej sqaruar se shprehja baba
bir nuk ka kurrfar lidhjeje me seksin dhe gjinin. Un ktu po shrbehem me t folurit e gjall
t shkrimeve t shenjta m t reja tuajat. Shumica e shkrimeve m t hershme e ka vn at n
raportin nn bij. Asnjra nuk sht e sakt. Mendja juaj m s miri mund ta kuptoj raportin
prind pasardhs. Apo ajo-q-ofron-rrit dhe ajo q rritet.

Shtimi i pjess s tret t Trinis krijon kt raport:

Ajo q ofron rrit / Ajo q rritet / Ajo q sht .

Ai Realitet Trenjsh sht nnshkrim i Zotit. Ai sht model hyjnor. Tri-n-nj~ja ndodhet
kudo n Mbretrin e t Lartsuarit. Nuk mund ti shmangeni kurr nse keni t bni me kohn
dhe hapsirn, Zotin dhe vetdijen apo cilindo raport subtil. Nga ana tjetr, t Vrtetn
Trenjshe nuk ke pr ta gjetur n secilin prej raporteve t zakonshme njerzore t
gjithmbarshme.

T Vrtetn Trenjshe mundet secili ta njoh n marrdhniet e buta njerzore, nse

merret me marrdhnie t tilla. Disa religjione tuajat t Vrtetn Trenjshe e prshkruajn si
At, Bir dhe Shpirt i Shenjt. Disa psikiatr tuajit i prdorin shprehjet mbidije, dije dhe ndrdije.
Disa nga spiritualistt tuaj thon mendje, trup, shpirt. Disa shkenctar tuajt e shohin energjin,
materien dhe eterin. Disa filozof tuajt thon se ndonj gj juaja nuk sht e vrtet nse nuk
sht e vrtet n mendime, fjal dhe vepra. Kur diskutoni mbi kohn ju flitni vetm pr tri
koh: t kaluarn, t tashmen dhe t ardhmen. Ngjashm me kt, n perceptimin tuaj
ekzistojn tri momente m par, tash dhe pastaj. Sa u prket marrdhnieve hapsinore, qoft
kur kemi t bjm me rrotat n gjithsi apo me rrota t ndryshme n dhomn tuaj, ju i njihni
ktu, atje dhe hapsira n mes tyre.

N shtjet e marrdhnieve t prgjithshme ju nuk e njihni n mes. Kjo shkaku se

marrdhniet e prgjithshme jan prher binjake, kurse marrdhniet e nivelit t lart trinjake.
Kshtu keni majtas-djathtas, e madhe- e vogl, shpejt-ngadal, ngroht-ftoht dhe dysin m t
madhe e cila ndonjher sht krijuar: mashkull-femr. N kto dysi nuk ka n mes. Gjja
sht ose njra ose tjetra, ose ndonj variant m i vogl ose m i madh lidhur me njrin nga ato
dy polaritete.

Prbrenda zons s ndjesive t lartsuara asgj q ekziston nuk ka kundrshti. Krejt sht
nj, dhe do gj prparon nga njri kah tjetri n rrethin i cili kurr nuk prfundon.

Koha sht aso zone subtile, n t ciln ajo q ju e quani t kaluar, t tashme dhe t
ardhme ekziston n mes-marrdhnie. Domethn, ato nuk jan kundrshti, porse pjes t s
njjts trsi; progresione t s njjts ide; rrath t s njjts energji; trajta t s vrtets s
njjt t pandryshueshme. Nse nga kjo konstaton se e kaluara, e tashmja dhe e ardhmja
ekzistojn n t njjtn koh, ke t drejt. (Por tash nuk sht momenti q kt ta shqyrtojm.
Kt mund ta analizojm m hollsisht kur ta zbrthejm nocionin e kohs q m von do ta
bj).
 Bota sht e ktill si sht shkaku se nuk ka mundur t jet ndryshe dhe t ekzistoj
akoma n hapsirn e gjithmbarshme fizike. Dridhjet dhe uraganet dhe ngjarjet t cilat ju i quani
fatkeqsi natyrore, lvizje jan t elementeve nga njri polaritet kah tjetri. I tr cikli lindje-
vdekje sht pjes e asaj lvizjeje. Kto jan ritmet e jets dhe do gj n realitetin e
gjithmbarshm atyre u nnshtrohet, sepse jeta sht vet ritmi. Ajo sht val, vibracion, pulsim
n vet qendrn e do Gjje q sht.

Smundjet jan kundrshtia e shndetit dhe e ndjenjs s mir, kurse shfaqen n

realitetin tuaj me urdhrin tuaj. Ju nuk mund t jeni t smur po qe se n nivelin e caktuar nuk e
shkaktoni pr t qen t smur, e prap mund t jeni t shndosh n ast, vetm nse
vendosni pr t qen. Dshprimet e thella personale jan prgjigje t cilat i keni zgjedhur, kurse
vshtirsit anemban bots jan rezultat i vetdijes e cila dominon n gjith botn.

Pyetja jote nnkupton se vet Un i kam zgjedhur ato ngjarje, se vullneti dhe dshira ime
sht q ato t ndodhin. Por, un nuk kam dshiruar q ato ngjarje t ndodhin, un thjesht ju
vshtroj sesi ju i shkaktoni. Kurse un asgj nuk bj pr ti penguar, meq kjo do t thoshte
pengim i vullnetit tuaj. Kjo kishte pr tju privuar nga prvoja e Zotit, e kjo sht prvoj t ciln
s bashku e kemi zgjedhur.

Mos gjyko, prandaj, krejt at q e konsideron t keqe n bot. M me gzim pyete veten
se prse ti i ke vlersuar keq dhe a dshiron dika t bsh q at ta prmirsosh.

Rishqyrto veten, pa pyetur: Ciln pjes t Qenies sime dua ta sprovoj tash i prballur me
kt fatkeqsi? 'lloj ngjarjeje t zgjedh dhe ta ftoj? Meq, e tr jeta ekziston si arm n
kreacionin tnd personal, dhe t gjitha ngjarjet e saj thjesht ju paraqiten si mundsi q ju t
vendosni dhe t jeni Kush Jeni.

Kjo sht e vrteta pr do shpirt, dhe kshtu shihni se nuk ka viktima n gjithsi, vetm
krijimtar. T gjith Msuesit t cilt e kan vizituar kt planet, kt e kan ditur. Pr kt,
prandaj, pa marr parasysh se cilin Msues e prmendni, as nj nuk sht konsideruar viktim
megjithq shumica vrtet jan gozhduar.

Secili shpirt sht Msues megjithse disa n pasurin e tyre t trashguar nuk e
kujtojn dot prejardhjen e vet. Megjithat, secili krijon gjendjen dhe rrethanat pr qllimin e vet
personal m t lartin dhe kujtesn e vet personale m t shpejtn n do moment i cili quhet
Tash.

Mos e gjykoni, prandaj, shtegun karmik npr t cilin kalojn t tjert. Mos jini ziliqar pr
suksesin e dikujt, e as mos kini dhembshuri pr mossuksesin e tjetrit, sepse ti nuk di sht
suksesi apo mossuksesi n t menduarit e shpirtit. Se, mos, vall, sht vdekja fatkeqsi nse i
shpton mijra jet t tjera? Apo mos vall jeta sht ngjarje e gzueshme nse ka shkaktuar
vetm trishtim e vuajtje? Por, madje as pr kt nuk guxon t gjykosh, por ti prmbahesh
mendimit tnd, kurse t tjerve tua lejosh ta ken t vetin.
 Kjo nuk do t thot t bhesh shurdh ndaj ftess pr ndihm, e as t mbulohet impulsi i
shpirtit tnd q t bsh dika (t angazhohesh) pr ndryshimin e disa kushteve apo rrethanave.
Kjo nuk do t thot as shmangie nga gjykimi mbi at se far punon. Sepse, secila rrethan sht
dhurat, e n seciln prvoj e fshehur sht begatia.

Dikur ka ekzistuar shpirti i cili veten e ka njohur si drit. Ka qen ai shpirti i ri dhe s
andejmi i dshiruar pr prvoj. Un jam drit, ka thn. Un jam drit. Por e tr njohja
dhe kuvendimi nuk ka mundur ta kompensoj prvojn mbi at. Kurse nga hapsira prej nga
sht shfaqur shpirti, nuk ka pasur asgj tjetr prpos drits. Secili shpirt ka qen i madh, secili
shpirt ka qen madhshtor, dhe secili shpirt ka shklqyer me shklqimin e shklqimit Tim t
tmerrshm. Dhe kshtu shpirti i vogl nga tregimi ka qen si qiriu n diell. Midis drits m t
madhrishme pjes e s cils ka qen nuk ka mundur t shihet, e as t sprovohet si ajo far
Vrtet sht.

Ka ndodhur q ai shpirt t gjakoj e t gjakoj q ta njoh vetveten. Dhe aq i madh ka

qen dshirimi i tij saq un nj dit kam thn: A di, ti, Voglush, se far duhet br q ta
knaqsh at gjakim tndin?

Oh, far, o Zot! far? Do t bj do gj!, ka thn shpirti voglush.

Duhet t ndahesh prej ne t tjerve, jam prgjigjur, e pastaj mbi vete duhet ta
thrrassh errsirn.

sht errsira, o, Shenjtri?, ka pyetur shpirti voglush.

Ajo far ti sje, jam prgjigjur, dhe shpirti ka kuptuar.

Dhe shpirti ka br ashtu duke u ndar prej t gjithve, duke shkuar madje n zon tjetr.
Kurse n at zon shpirti e ka pasur mundsin q ti thrras n prvojn e vet t gjitha llojet e
errsirs. Dhe ashtu ka br.

Por, midis gjith asaj errsire ka pyetur: At, o At, pse m ke harruar?, pikrisht si ju
bni n periodn m t zez. Por un ju kurr nuk ju kam ln, prher kam mbetur me ju, i
gatshm tjua prkujtoj at se Kush ju Jeni Vrtet; gati, prher gati q tju thrras n shtpi.

Prandaj, ji drit n errsir, dhe mos e mallko at.

Dhe mos harro se Kush Je n astin kur t rrethon ajo q sje. Por festoje krijimin qoft
edhe duke gjakuar q ta ndryshosh at.

Dhe dije se ajo far bn n astin e tundimit tnd m t madh mund t jet fitorja jote
m e madhe. Meq, prvoja t ciln e krijon sht deklarat mbi at se Kush Je dhe kush
Dshiron T jesh.

Ta kam rrfyer kt rrfim paraboln e shpirtit t vogl n diell pr t mundur ta

kuptosh m mir se prse bota sht kshtu si sht dhe se n ast mund t ndryshoj, n
momentin kur secili e kujton t vrtetn hyjnore t realitetit t vet m t lart.

Ka t atill q thon se jeta sht shkoll dhe se ato gjra t cilat ju i vzhgoni dhe
prvojisht i prjetoni shrbejn pr ti msuar. Mbi kt vese kam folur, e po ta them prap:

Ju nuk keni ardhur n kt jet q t msoni fardo qoft duhet vetm ta shfaqni at
q ve e dini. N shfaqjen e saj keni pr t vepruar dhe pr tu krijuar prsri prmes prvojs
suaj. N kt mnyr e arsyetoni jetn dhe ia jepni qllimin. N kt mnyr at e bni t
shenjt.

Dshiron t thuash se t gjitha gjrat e kqija q na ndodhin jan zgjedhja jon? A konsideron
vall Ti se ne n nivelin e caktuar i kemi krijuar madje edhe fatkeqsit natyrore e katastrofat,
pr t mundur ta sprovojm t kundrtn e asaj Kush Jemi? E nse kjo sht kshtu, a nuk
ekziston vall ndonj mnyr m pak e dhembshme m pak e dhembshme pr ne dhe t
tjert q t krijohen mundsit dhe ta sprovojm vetveten?

Ke br disa pyetje, dhe t gjitha jan t mira. U prgjigjem nj nga nj.

Jo, t gjitha gjrat q ju i quani t kqija, e q ju ndodhin, nuk jan zgjedhja juaj personale; jo n
kuptimin e vetdijshm si ti ke menduar. T gjitha ato jan krijime tuajat personale.

Ju jeni prher n procesin e krijimit. do moment. do minut. do dit. Pr at se si mund t

krijoni flasim m von. Pr tani vetm m beso ju jeni makin e madhe krijimtare dhe thjesht
me shpejtsin e mendimit krijoni botimin e ri.

Ngjarjet, ndodhit, rastet, kushtet, rrethanat krejt kto krijohen nga vetdija. Vetdija
individuale sht mjaft e fuqishme. Mund ta paramendosh se energji kreative lirohet kur dy
apo m tepr mblidhen n Emrin tim. E vetdija masive? Ajo sht aq e fuqishme saq mund ti
krijoj ngjarjet dhe rrethanat e rndsis botrore, me pasoja planetare.

Nuk do t ishte e sakt t thuhej jo n mnyrn n t ciln ju mendoni se ju i zgjidhni ato

pasoja. Ju nuk i zgjidhni aspak m tepr sesa q un i zgjedh. Ashtu si un, ju i kundroni. Dhe
vendosni se Kush Jeni n raport me to.

Por, n bot nuk ka viktima dhe faqezi. E as q ju jeni viktim e zgjedhjes s huaj. N mnyrn e
caktuar t gjith ju e keni krijuar at q pohoni se e prbuzni dhe duke qen se at e keni
krijuar, at edhe e keni zgjedhur.

Ky sht niveli prparimtar i t menduarit dhe kt t gjith Msuesit e arrijn hert a von. Se,
vetm ather ata mund t marrin prgjegjsi pr t gjitha, ashtu q t mund t arrijn forc q
ta ndryshojn nj pjes t saj.

Gjithnj derisa ju konsideroni se sht dikush tjetr apo dika tjetr ajo q po jua bn kt, ju
vetvetes ia merrni fuqin q t bni dika lidhur me kt. Vetm ather kur t thoni Un e
kam br mund ta gjeni forcn q at ta ndryshoni.
sht shum m leht ta ndryshoni at q ju e bni sesa at q t tjert e bjn.

Hapi i par n ndryshimin e dikahit sht njohja dhe pranimi se ju keni zgjedhur t sht ajo
far sht. Nse kt nuk mund ta pranoni n nivelin personal, pajtohuni me at prmes t
kuptuarit tuaj se Ne t gjith jemi Nj. Pastaj, prpiquni ta prodhoni ndryshimin jo shkaku i asaj
se ndonj gj sht e keqe, por shkaku i asaj se ajo m nuk prfaqson pohimin e sakt mbi at
se Kush Jeni.

Ekziston vetm nj arsye se prse bhet do gj: Si deklarat gjithsis mbi at se Kush Jeni.

E shfrytzuar n kt mnyr, jeta bhet Vet-kreative. Ju e shfrytzoni jetn tuaj pr t krijuar

unin tuaj n harmoni me at Kush Jeni, dhe Kush Prgjithmon Keni dshiruar t Jeni. Prher
ekziston vetm nj arsye q dika t bhet: Pr arsye se ajo nuk sht m deklarat mbi at se
Kush Ju Dshironi t Jeni. Ajo nuk ju shpreh ju. Ajo nuk ju prfaqson ju.

Nse dshironi t jeni t prfaqsuar sakt, duhet t punoni q ta ndryshoni n jetn tuaj at q
nuk po prputhet n fotografin e asaj q ju dshironi t bartet n prjetsi.

N kuptimin e gjer, t gjitha gjrat e kqija q ndodhin, ndodhin sipas zgjedhjes suaj. Gabimi
nuk sht n at pse ato zgjidhen, por n at pse quhen t kqija. Sepse, duke i quajtur t kqija
ju Veten e quani t keq, sepse ju i keni krijuar.

Kt etiket ju nuk mund ta pranoni, andaj n vend q veten ta shenjoni pr t keq, ju

distancoheni nga veprat tuaja personale. Kjo sht ajo pandershmria intelektuale e shpirtrore
e cila ju lejon q ta pranoni botn n t ciln dominojn t tilla kushte far dominojn. Sikur
domosdoshmrisht do t duhej pranuar apo madje ndjer kuptimin m t thell t
prgjegjsis individuale mbi botn, ajo do t ishte vend larg m tjetr ndryshe. Kjo gjithsesi do
t ishte e vrtet sikur donjri ta ndjente kt prgjegjsi. Ajo q kt e bn skajshmrisht t
dhembshme, dhe thellsisht ironike, sht fakti se kjo sht krejtsisht e dukshme.

Fatkeqsit natyrore dhe katastrofat t cilat ndodhin n bot uraganet, vullkanet dhe
vrshimet trazirat e saj fizike nuk jan dukuri t cilat ju i keni krijuar. Ajo q ju keni krijuar
sht shkalla gjer tek e cila ato ngjarje ndikojn n jett tuaja.

N bot ndodhin ngjarje pr t cilat kurrfar imagjinate nuk mund t thot se ju i keni nxitur apo
shkaktuar.

Ato ngjarje jan t krijuara me vetdijen e kombinuar t njeriut. E tr bota, bashk-krijimi i

prbashkt, i krijon ato prvoja. At q secili prej jush e bn individualisht ...

Kshtu ju, bashkrisht dhe individualisht, e krijoni jetn dhe kohn t ciln e jetoni, me qllim t
pastr zhvillimi.

Ke pyetur se a ekziston vall mnyr m pak e dhembshme pr ta kaluar at proces e prgjigjja

sht PO por, megjithat, asgj n prvojn tnde t jashtme nuk ka pr tu ndryshuar. Mnyra
pr tu zvogluar dhembja t ciln po e lidh me prvojn toksore dhe ngjarjet si me t tuat
ashtu edhe me ato t njerzve tjer sht ajo q ta ndryshosh mnyrn se si i kundron.

Nuk mund ta ndryshosh ngjarjen e jashtme (sepse at e kan krijuar shum prej jush, kurse ju n
vetdijen tuaj nuk jeni rritur mjaft q individualisht ta ndryshoni at e cila sht krijuar
kolektivisht) ashtu q duhet ta ndryshosh prvojn e brendshme. Kjo sht rruga pr ta arritur
mjeshtrin e t jetuarit.

Asgj nuk sht e dhembshme n vetvete dhe vetvetiu. Dhembja (vuajtja/mjerimi) sht rezultat
i mendimit t gabuar. Dhembja sht gabim n t menduar.

Msuesi mund t bj q t zhduket dhembja m e fuqishme. N kt mnyr Msuesi shron.

Dhembja lind nga gjykimi t cilin e keni krijuar mbi gjrat. Mnjanojeni gjykimin, dhe dhembja
zhduket.

Gjykimi shpesh themelohet mbi prvojn paraprake. Mendimi juaj pr nj gj buron nga
mendimi i mparshm mbi at gj. Mendimi juaj i mparshm rezulton nga mendimi edhe m i
prparm e ai mendim nga ndonj tjetr, e kshtu me radh ngjashm me tullat e palosura,
gjersa nuk ktheheni krejtsisht prapa n salln e pasqyrave, gjer tek ai t cilin un e quaj
mendimi i par.

do mendim sht kreativ, e asnj mendim nuk sht m i fuqishm sesa mendimi burimor. Pr
kt arsye ai quhet ndonjher edhe mkati burimor.

Mkati burimor sht ather kur mendimi juaj i par pr ndonj gj sht lajthitje. Ajo lajthitje
sht br shum her rishtas, kur pr nj gj keni mendimin e dyt apo t tret. sht pun e
Shpirtit t Shenjt q tju ndez (prpush) kuptime t reja, gj q mund tju liroj nga gabimet
tuaja.

Dshiron t thuash vall se un nuk do t duhej t ndjehesha keq shkaku i fmijve n Afrik
q vdesin nga uria, shkaku i dhuns dhe padrejtsive n Amerik, i trmeteve q vrasin qindra
njerz n Brazil?

N botn e Zotit nuk ka duhet dhe nuk duhet. Bje at q dshiron. Bje at q t shpreh
ty, q t prfaqson ty si variantin m t lart t Unit tnd. Nse dshiron t ndjehesh keq,
ndihu keq.

Por, mos gjyko, dhe mos mallko, sepse nuk di se prse dika ndodh e as me far qllimi.

Dhe kije parasysh kt: At q ti mallkon, ka pr t mallkuar ty, kurse at q e gjykon, i till nj
dit ke pr tu br.

M me gzim, prpiqu ti ndryshosh ato gjra ose ti prkrahsh ata q i ndryshojn ato gjra
t cilat m tej nuk e prfaqsojn kuptimin m t lart t asaj Kush Je Ti.
Megjithat, beko do gj me t jetuarit e jets se krejt sht vepr e Zotit e kjo sht vepra
m e lart.

A mund t ndalemi pr nj ast ktu e t marr frym? Vall, a dgjova mir q the se nuk ka
duhet dhe nuk duhet n botn e Zotit?

Po.

Si sht kjo e mundur? Nse n botn Tnde nuk jan, ku vall mund t jen?

Vrtet, ku...?

E prsris pyetjen ather: Ku gjetiu duhet dhe nuk duhet do t duhej t shfaqeshin, nse
jo n botn Tnde?

N imagjinatn tnde.

Por, ata q m kan msuar do gj mbi t mirn e t keqen, mbi at q duhet e q nuk duhet
br, mbi detyrimin dhe jo-detyrimin, m kan thn se Ti, o Zot, i ke vn t gjitha kto
rregulla!

Ather ata q t kan msuar kan qen gabim. Un kurr nuk kam vn rregulla mir apo
keq dhe bje at , mos e bj at. Sikur kt ta kisha br, do t ju kisha privuar nga e drejta
juaj m e madhe mundsia q t punoni ashtu si dshironi dhe ti provoni rezultatet e aktit
tuaj; nga mundsia q ta krijoni veten rishtas n fytyrn dhe stilin e Atij q Vrtet Jeni; nga
hapsira q, n realitet, ta krijoni vetveten m t lart e m t lart, bazuar mbi iden tuaj m t
madhen mbi at se far jeni t aft t bni.

T thuash se dika mendimi, fjala, veprimi sht e keqe do t ishte njsoj si t thuash q t
mos e bsh at. T thuash t mos e bsh do t ishte me ta ndaluar at. Me ta ndaluar, do t ishte
me t kufizuar. Me t kufizuar do t ishte t mohohet realiteti i atij Kush Vrtet Je, si dhe t t
kufizohet mundsia q at t vrtet ta krijosh dhe ta sprovosh. Ekzistojn ata q thon se Un
jua kam dhn vullnetin e lir, por po ata t njjtit njerz pohojn se Un, nse nuk m dgjoni,
ju drgoj n ferr. vullnet i lir do t ishte ky? A nuk sht kjo vall shaka me Zotin e le t mos
flitet fare mbi raportet e vrteta midis nesh?

Tani hyjm n fushn tjetr mbi t ciln kam dshir t flas, e ajo sht shtja e prgjithshme
mbi parajsn dhe ferrin. Nga ajo sa kuptoj, ferri nuk ekzistuaka!

Ferri ekziston, por ai nuk sht ajo q ju mendoni, dhe ju nuk e sprovoni at nga arsye t cilat ju
jan dhn.

sht ferri?

Ai sht prvoja e rezultatit m t keq t mundshm t zgjedhjeve, vendimeve, dhe veprimeve

t tua. Ai sht pasoj natyrore i do mendimi i cili m mohon Mua, apo i cili i thot jo asaj se
Kush Je Ti n raport me Mua.

Ai sht dhembja t ciln e duroni n rrugn e mendimit t gabuar. Megjithat, madje edhe
shprehja mendim i gabuar sht dhnie e emrtimit t gabuar, sepse nuk ekziston dika e till
si sht keqja q e imagjinojm.

Ferri sht e kundrta e hares. Ai sht mos~prmbushje. Ai sht njohja se Kush dhe far Je,
dhe lshimi nga dora q kjo t sprovohet. Ai sht t jesh di m pak. Ky sht ferri, dhe pr
shpirtin tnd nuk ekziston asgj m e madhe.

Por ferri nuk ekziston n vendin ku e ke krijuar n imagjinat, ku digjesh n ndonj far zjarri t
amshuar, apo ku jeton n ndonj lloj mundimi t prhershm. kuptim do t kishte kjo?

Madje edhe po tju kisha mbajtur nn mendimin joZot q t mos e meritonit parajsn, prse do
t kisha nevoj t krkoja ndonj hakmarrje apo ndshkim pr mos-suksesin tuaj? A nuk do t
ishte vall m thjesht pr mua q thjesht tju hiqja qafe? Cila pjes imja hakmarrse do t
krkonte q tju nnshtroja n vuajtjet e prjetshme t cilat mezi mund t prshkruhen?

Nse prgjigjesh: Nevoja pr drejtsi, vall mohimi i thjesht i bashkimit me Mua n qiell a nuk
do tu shrbente qllimeve t drejtsis? Vall, nevojitet edhe dhembja e pafund?

T them se nuk ekziston prvoj e till pas vdekjes si ju e keni trilluar n teologjit tuaja t cilat
t themeluara jan mbi frikn. Megjithat, ekziston nj prvoj shpirti aq e palumtur, aq e
pa~prmbushur, aq m e vogl nga e tra, aq e ndar nga gzimi m i madh i Zotit, saq ajo pr
shpirtin tuaj do t ishte ferr. Por, po t them se Un nuk ju drgoj atje, e as q un jua imponoj
at prvoj. Ju vet e krijoni at prvoj do her kur e ndani unin tuaj nga mendimet tuaja m
t larta mbi Veten. Ju vet e krijoni at prvoj kur e mohoni unin tuaj; seciln her kur e
mohoni at se Kush dhe far Vrtet Jeni. Por as kjo prvoj asnjher nuk sht e prjetshme.
Nuk mund as t jet, sepse plani im nuk sht q ju t jini t ndar prej Meje prgjithmon. N
t vrtet dika e till as q sht e mundur sepse pr tu arritur nj rezultat i till jo vetm se
ju do t duhej ta kishit mohuar Kush Jeni por kt do t duhej ta bja edhe Un. E kt Un
kurr nuk kam pr ta br. Dhe aq gjat sa njri prej nesh e ruan t vrtetn mbi ju, e vrteta
mbi ju n fund ka pr t mbizotruar.

Por, nse ferr nuk ka, e do t thot kjo se un mund t bj far dshiroj, t sillem si dshiroj,
t bj fardo qoft pa frik nga dnimi?

Vall, frika sht ajo q t duhet pr t qen, pr t br dhe pr t pasur at q vrtet sht e
sakt? A duhet vall krcnimi q t jesh i mir? Dhe far prgjithsisht do t thot t jesh i
mir? Kush e ka fjaln prfundimtare pr kt? Kush i vendos shenjat? Kush i v rregullat?

Mbaje mend: Ti i vendos rregullat e tua. Ti i vendos shenjat. Dhe ti vendos se a ke bt mir; se a
punon mir. Se, ti je ai i cili ka vendosur Kush dhe far Vrtet Je dhe Kush Dshiron t Jesh.
Kurse ti je i vetmi q mund ta vlersosh se po punon mir.
Askush tjetr kurr nuk ka me t gjykuar, se prse dhe si Zoti do ta vlersonte veprn e vet
Hyjnore dhe ta quante at t keqe? Po t kisha dshiruar un q ti t jesh dhe t bsh do gj t
prsosur, kisha me t ln n gjendjen e prsosmris s gjithmbarshme prej nga ke ardhur. I
tr kuptimi i procesit ka qen n at q ta zbulosh vetveten, ta krijosh unin tnd, far vrtet je
dhe far vrtet dshiron t jesh. Megjithat, ti ai nuk do t kishe mundur t jesh sikur t mos
e kishe pasur zgjedhjen t jesh dika tjetr.

Vall, thua se un kisha me t ndshkuar shkaku i zgjedhjes t cilin un vet ta kam ofruar? Po t
mos kisha dshiruar ta bsh at zgjedhje, pse do ta kisha krijuar?

Kjo sht pyetje t ciln ti vetes duhet tia bsh para se Mua t ma ndash rolin e Zotit i cili
gjykon.

Prgjigjja e drejtprdrejt n pyetjen tnde sht se mund t bsh far dshiron pa frik nga
dnimi. Kjo mund t t shrbej, ndrkaq, q t jesh i vetdijshm pr pasojat.

Pasojat jan rezultate. Prfundime logjike. Ato aspak nuk jan njsoj si dnimet apo qortimet.
Prfundimet jan thjesht ato q jan. Ato jan ajo far rezulton nga zbatimi natyror i ligjeve
natyrore. Ato jan ajo far ndodh, krejtsisht e parashikueshme, si pasoj e asaj q po ndodh.

E tr jeta fizike vepron n harmoni me ligjet natyrore. Kur njher i mban n mend kto ligje,
dhe i zbaton, e ke zotruar jetn n nivelin fizik.

Ajo far ty t duket si dnim apo t ciln ti do ta quaje t keqe, apo fat i keq nuk sht asgj
tjetr prvese ligj natyror i cili argumentohet.

Sikur un ti njihja t gjitha ato ligje, dhe tu prmbahesha, do t thot vall kjo se nuk do t
kisha m asnj ast mjerimi? A sht kjo ajo q po ma thua?

Ti unin tnd nuk do ta sprovoje kurr n gjendjen t ciln e quan mjerim. Nuk do ta kuptoje
asnj situat jetsore si problem. Nuk do t ishe prballur me asnj rrethan me shqetsim.
Plotsisht do t kishe pushuar s qeni i brengosur. Do t kishe pushuar plotsisht t
brengoseshe, t dyshoje e t friksoheshe. Kishe pr t jetuar ashtu si e paramendon se kan
jetuar Adami dhe Eva jo si shpirtra pa trup n botn e absolutit, por si shpirtra t trupzuar n
botn e relatives. Megjithat, do ta kishe gjith lirin, gjith gzimin, tr qetsin, dhe tr
urtin e t kuptuarit dhe fuqin e Shpirtit q Je. Do t ishe qenie plotsisht e realizuar.

Ky sht roli i shpirtit tuaj. Ky sht qllimi i tij q vetveten plotsisht ta realizoj gjersa sht
n trup; q t bhet trupzim i do gjje q ai n t vrtet sht.

Ky sht plani Im pr ju. Ky sht ideali Im: q un t realizohem prmes jush. Q n at mnyr
nocioni t shndrrohet n prvoj, q Un t mund t njoh Unin tim prvojisht.

Ligjet e Gjithsis jan ligje t cilat i kam vn Un. Ato jan ligje t prsosura, t cilat krijojn
veprim t prsosur t fizikes.
A ke par vall di m t prsosur sesa fjolla e bors? Kompleksiteti i saj, dukja e saj, simetria e
saj, harmonia e saj me vetveten dhe veantia n raport me gjith t tjerat krejt kjo sht
fshehtsi. Habitesh me magjin e asaj shfaqjeje t frikshme t natyrs. Por nse Un kt mund
ta bj me nj t vetmen fjollz bore, mendo se mund t bj - dhe far kam br me
Gjithsin.

Sikur ti ta shihje simetrin e saj, prsosmrin e dukjes s saj nga trupat m t mdhenj e gjer
tek atomet m t imta nuk do t kishe mundur ta njihje t vrtetn e saj n realitetin e vet.
Madje edhe tash kur her pas here shikon kah ajo, nuk mund ta paramendosh e as ta kuptosh
gjith kuptimin e saj. Por, mund ta dini se ekzistojn kuptimet shum m komplekse dhe
shum m t jashtzakonshme sesa q niveli i tashm juaji i t kuptuarit mund t prfytyroj.
Shakespeare-i juaj kt bukur e ka thn: Ekzistojn aq shum gjra brenda qiellit e toks, pr t
cilat urtia jote nuk mund as t ndrroj, Horaci im.

Si un mund ti njoh ato ligje? Si mund ti msoj?

Nuk sht kjo shtje msimi, vese kujtese.

Si ather mund ti kujtoj?

Fillo ashtu q t jesh i qet. Qetsoje botn e jashtme, ashtu q e brendshmja t ta sjell
ekspozimin. Ai ekspozim sht ajo q krkon, por at nuk mund ta kesh derisa je ashtu
thellsisht i preokupuar me realitetin e jashtm. Prpiqu, ather, t hysh n t sa m tepr q
sht e mundur. E kur nuk hyn n t, eja nga brenda ashtu si bn me botn e jashtme. Mbaje n
mend kt teorem:

Nse nuk hyn n, mbetesh prjashta.

Shndrroje kt n veten e par dhe prsrite, q t jet m personale:

Nse un

nuk hyj n

un

mbetem prjashta

Tr jetn mbetesh prjashta. Megjithat, kjo nuk sht patjetr t ndodh, as kurr nuk ka qen.

Nuk ekziston asgj q ti nuk mund t jesh, nuk ekziston asgj q ti nuk mund t bsh. Nuk
ekziston asgj q ti nuk mund t kesh.

Kjo po m tingllon ngjashm me premtimin mbi prrenjt me qumsht e mjalt.

premtim tjetr do t dshiroje q Zoti t t jap? A do t m besoje po t premtoja m pak?

Me mijra vite njerzit nuk u kan besuar premtimeve t Zotit nga arsyet m t uditshme;
sepse kan qen s teprmi t mira pr t qen t vrteta. Ashtu keni zgjedhur m pak
premtime m pak dashuri. Sepse, premtimet m t larta t Zotit rezultojn nga dashuria m e
lart. Megjithat, ju nuk mund ta njihni dashurin e prsosur, prandaj ju sht i pakuptueshm
edhe premtimi i prsosur. Si edhe personi i prsosur. Kshtu nuk mund t besoni as n vetvete.

Pamundsia pr t besuar n fardo prej ksaj, do t thot pamundsi t besoni n Zotin.

Sepse, besimi n Zot lind besimin n m t madhen dhurat t Zotit dashurin e pakusht, dhe
n premtimin m t madh t Zotit mundsin e pakufizuar.

A mund t t ndrpres ktu? M vjen rnd ta ndrpres Zotin kur ai flet..., por m hert ve i
kam dgjuar kto fjal mbi mundsit e pakufizueshme, gj q nuk prputhet me prvojn
njerzore. Harro vshtirsit n t cilat has personi mesatar po sht me sfidat e atyre t
cilt kan lindur me kufizime mentale apo trupore? A jan vall mundsit e tyre t
pakufizuara?

Ju kt e keni shkruar n Shkrimin e shenjt tuajin n shum mnyra dhe n shum vende.

Sillma nj shembull.

Pa shih se keni shkruar n Gjenez, n librin e par t Dhjats s Vjetr, kapitullin 11, vargu 6,
n Bibln tuaj.

Atje shkruan: Dhe Zoti tha: Pa shih, njerzit jan nj, dhe t gjith kan nj gjuh; dhe ky
sht vetm fillimi i asaj kam pr t br; dhe tash asgj nuk ka pr ti penguar ta bjn at
q kan synuar.

Po. Ather, a mund ti besosh ksaj?

Kjo nuk u prgjigjet pyetjeve mbi t smurt, t pafuqishmit, hendikepatt, ata q jan t
kufizuar.

Mendon vall ti se ata nuk jan, si ti thua t kufizuar sipas zgjedhjes s tyre personale?
Mendon vall ti se shpirti njerzor rastsisht prballet me sfidat jetsore more fardo q t
jen ato? Vall kshtu ti kt e paramendon?

Mos vall do t thuash se shpirti q m par zgjedh se far jete do t sprovoj?

Jo, kjo nuk do ta anuloj synimin e takimit. Qllimi sht t krijoni prvojn tuaj dhe me kt ta
krijoni unin tuaj n astin e madhrishm Tash. Ju, prandaj, nuk e zgjidhni para kohe jetn t
ciln do ta sprovoni.

Mundeni, ndrkaq, ti zgjidhni personat, vendet dhe ngjarjet kushtet dhe rrethanat, sfidat dhe
pengesat, mundsit dhe gjasat me ndihmn e t cilave do t krijoni prvojn tuaj. Mund t
zgjidhni ngjyrat pr paletn tuaj, mjetet pr kutin tuaj, makinat pr tregtin tuaj. far me
ndihmn e ksaj do t krijoni, sht pun juaja. Kjo sht pun e jets.

Mundsit tuaja jan t pakufizuara n do gj q zgjidhni. Mos mendoni se shpirti i trupzuar

t cilin ju e quani t kufizuar nuk e ka arritur mundsin e vet t plot, sepse ju nuk dini se far
ai shpirt ka synuar t bj. Ju nuk e njihni rendin e pikave t tij t dits. Ju nuk i keni t qarta
qllimet e tij.

Prandaj, bekojeni do person dhe kondit dhe shprehni falnderim. N kt mnyr e vrtetoni
prsosmrin e krijess s Zotit dhe e tregoni besimin ndaj Tij. Sepse n botn e Zotit nuk
ndodh asgj rastsisht, dhe nuk ekziston dakordim i rastsishm. E as q bota sht e mbushur
me zgjedhje t rastit, apo me at q ju e quani fat.

Po qe se fjolla e bors sht e prsosur n trajtn e vet, vall a nuk mendon se dika e till mund
t thuhet edhe pr di aq t madhrishme far sht jeta juaj?

Por, madje edhe Jezui i ka shruar t smurt. Prse kishte pr ti shruar, sikur gjendja e tyre
t ishte aq e prsosur?

Jezui nuk i ka shruar ata q ka shruar shkaku se gjendjen e tyre e ka par si t paprsosur. Ai i
ka shruar ata q ka shruar pr shkak se i ka par ata shpirtra q krkojn shrim si pjes t
procesit t tyre. Ai e ka par prsosmrin e procesit. Ai e ka njohur dhe kuptuar qllimin e
shpirtit. Sikur Jezui t kishte ndjer se t gjitha smundjet, mentale apo trupore, paraqesin pa-
prsosmri, a sdo ti shronte vall thjesht t gjith n kt planet? T gjith prnjher?
Dyshon se ai kt ka mundur?

Jo. Besoj se ka mundur.

Mir. Ather mendja dshiron t dij: Prse ai kt nuk e ka br? Prse Krishti do t zgjidhte
q dikush t vuaj, kurse t tjert t jen t shruar? N t vrtet, prse Zoti prgjithsisht
lejon fardo vuajtjeje, kurdo qoft? Kjo pyetje vese sht parashtruar m hert, ndrkaq
prgjigjja mbetet e njjt. Ekziston prsosmria n veprim kurse e tr jeta buron nga zgjedhja.
Nuk sht me vend t prziheni n zgjedhjen e as ta vini n pyetje. Veanrisht e pavend sht
ta gjykoni.

Ajo q sht e prshtatshme sht t soditet, e pastaj t bhet krejt far sht e mundur q
shpirtit ti ndihmohet n gjetjen dhe vnien n veprim t zgjedhjes s lart. Kini kujdes n at
rast mbi zgjedhjen e t tjerve, por mos gjykoni pr at. Dijeni se zgjedhja e tyre sht e
prsosur pr ta n kt ast t tanishm ndrsa, jini gati tu ndihmoni nse vjen momenti t
krkojn zgjedhje m t re, zgjedhje tjetr fare zgjedhje m t lart.

Krijoni bashksi me shpirtrat e t tjerve dhe do ta keni t qart qllimin e tyre, projektplanin.
Jezui kt e ka br me ata q i ka shruar dhe me t gjith ata, jett e t cilve i ka prekur
leht. Jezui i ka shruar t gjith ata t cilt kan ardhur tek ai, apo ata t cilt kan drguar
ndonj tjetr q prulsisht t luten pr ta. Ai nuk ka kryer shrime kuturu. Po t kishte br
kshtu do ta kishte thyer Ligjin e Shenjt t Gjithsis:

Lejoja do shpirti t shkoj rrugs s vet.

Vall, a do t thot kjo se askujt nuk guxojm ti ndihmojm nse pr kt nuk na lut?
Sigurisht se jo, sepse kurr nuk do t kishim mundur tu ndihmonim fmijve t uritur t
Indis, masave t keqtrajtuara t Afriks, skamnorve apo t shtypurve kudo qoft n bot. T
gjitha prpjekjet humanitare do t ishin t humbura, t gjitha bamirsit t ndaluara. A duhet
vall t presim q ndonj individ t lshoj klithma n dshprim, apo q ndonj popull t
krkoj ndihm para se t na jet e lejuar ta bjm at q sht qartsisht e drejt?

A sheh, kjo pyetje ofron edhe prgjigje. Nse ndonj gj sht ashiqare e drejt, bje. Por, kije
n mendje q jashtzakonisht me kujdes t gjykosh se far konsideron n rregull apo t
gabuar, t mir apo t keqe.

Nj gj sht n rregull apo e gabuar vetm pr at sepse ti thua se sht ashtu. Ajo n t
vrtet nuk sht n rregull apo gabim.

Vall, si nuk sht?

Rregullsia apo gabueshmria nuk sht gjendje e vrtet e brendshme, kjo sht vlersim
subjektiv n sistemin individual t vlerave. Me gjykimet tuaja subjektive individuale ju e krijoni
unin tuaj me vlerat tuaja individuale ju e prcaktoni dhe e paraqitni se Kush Jeni.

Bota ekziston e ktill si sht pr at q ju t mund t sillni gjykime t tilla. Po t ishte gjendja
n t ciln bota ndodhet e prsosur, procesi juaj jetsor i vetrealizimit do t ishte i prfunduar.
Ai do t kishte prfunduar. Karriera e ndonj avokati do t prfundonte nesr, sikur t
zhdukeshin gjykimet. Karriera e mjekve do t prfundonte nesr, sikur m t mos kishte
smundje. Karriera e filozofve do t prfundonte nesr sikur m t mos shtroheshin pyetje.

Kurse karriera e Zotit do t prfundonte nesr sikur m t mos kishte probleme!

E sakt. Ti e ke thn n mnyr t prsosur. Ne, t gjith ne, do ta kishim kryer krijimin sikur m
t mos ekzistonte asgj pr tu krijuar. Ne, t gjith ne, kemi interes t caktuar pr vazhdimin e
lojs. Kshtu t gjith ne themi se do t kishim dshiruar ti zgjidhim t gjitha problemet, por
nuk gjykojm ti zgjidhim t gjitha problemet se m nuk do t kishim pasur far t punojm.

Kompleksi juaj ushtarako-industrial kt e kupton tepr mir. Pr kt arsye fuqimisht

kundrshton vendosjen e qeverive antiluft kudo qoft n bot.

Estabilishmenti medicinal kt po ashtu e kupton fare bukur. Pr kt shkak ai fuqimisht i

kundrvihet e kshtu duhet shkaku i mbijetess do ilai udibrs, e le t mos e prmendim
mundsin e mrekullive si t tilla.

Bashksia juaj religjioze kt e ka po ashtu t qart. Pr kt shkak bashkrisht e atakon do

definicioni mbi Zotin i cili nuk prfshin (n vete) frikn, gjykimin dhe hakmarrjen, njkohsisht
sulmon edhe do definicioni pr veten i cili nuk prmban iden se (ajo bashksi religjioze) sht
e vetmja rrug gjer tek Zoti.

Nse un t them ty se je Zot ku aty ka vend religjioni? Nse un t them ty se je i shruar, ku

sht rndsia e shkencs dhe medicins? Nse t them se ke pr t jetuar n paqe, far do t
punojn paqekrijuesit? Nse t them se bota sht stabile dhe e rregulluar sht ather me
botn?

far, pra, me teneqexhinjt?

Bota, n esenc, sht e mbushur me dy lloje njerzish: Me ata q ju japin gjrat q dshironi
dhe me ata q i ndreqin gjrat. N njfar dore edhe ata q thjesht ju japin gjrat q dshironi
mishshitsit, bukpjeksit, luleshitsit jan ndreqs. Sepse t dshirosh dika shpeshher do t
thot t kesh nevoj pr t. Kujdesuni, prandaj, q dshirat t mos ju rriten n varsi.

Dshiron vall t thuash se bota prher do t ket probleme? Se Ti kt kshtu e dshiron?

Un dshiroj t them se bota ekziston ashtu si ekziston mu ashtu si edhe fjolla e bors
ekziston e till si sht pikrisht e till si sht krijuar. (Botn) Ju e keni br t till mu si
edhe jetn tuaj e keni br pikrisht kshtu si sht.

Un e dshiroj at q ju e dshironi. At dit q ju dshironi t mos jeni t uritur, nuk do t jeni

t uritur. Un jua kam ofruar t gjitha resurset me t cilat kt mund ta arrini. Ju i keni t gjitha
mjetet me ndihmn e t cilave mund ta bni at zgjedhje. Nuk e keni br kt. Jo se kt nuk
mundeni. Bota nesr do t mund ta zgjidhte problemin e uris. Ju keni zgjedhur q ashtu t mos
jet.

Ju pohoni se ekzistojn arsye t vlefshme prse 40.000 njerz n dit duhet t vdesin nga uria.
Pr kt nuk ekzistojn arsye t vlefshme. E njkohsisht derisa pohoni se nuk mund t bni
asgj kundr asaj q 40.000 vet n dit t vdesin nga uria, i sillni brenda dits n bot 50.000
njerz tjer t rinj. Dhe kt e quani dashuri. Kt e quani plani i Zotit. Ky sht plan, t cilit, mbi
t gjitha i mungon logjika dhe arsyeja, kurse bashkndjesin as t mos e prmendim.

Un po ta them qart se bota ekziston n mnyrn n t ciln ekziston shkaku se ju ashtu keni
zgjedhur. Ju sistematikisht e shkatrroni rrethinn tuaj, e pastaj bni me gisht n t
ashtuquajturat fatkeqsi natyrore si argument t kobit t vrazhd t Zotit, si ashprsi e Natyrs.
Ju e keni zbatuar kobin mbi veten, dhe mnyrat tuaja jan ato q jan t vrazhda.

Asgj, asgj nuk sht m e but se natyra. E asgj, asgj nuk ka qen m i ashpr ndaj natyrs
sesa njeriu. E megjithat, ju trhiqeni nga do prfshirje n kt; e mohoni do prgjegjsi. Kjo
nuk sht gabim juaji, thoni ju, dhe n kt aspekt keni t drejt. Nuk sht kjo shtje gabimi,
kjo sht shtje zgjedhjeje.

Ju nesr mund t zgjidhni q ta ndrprisni ti asgjsoni pyjet e virgjra t shirave. Mund t

zgjidhni q ta ndrprisni s dmtuari mbshtjellsin mbrojts rreth planetit tuaj. Mund t
zgjidhni ta ndrprisni asgjsimin dinak t ekosistemit t toks suaj. Mund t prpiqeni q prsri
ta bashkoni fjolln e bors apo s paku ta ndaloni shkrirjen e saj t pamshirshme por a do ta
bni kt?

Njsoj kshtu mundeni q nesr ti ndalni t gjitha luftrat. Thjesht. Leht. Krejt far sht e
nevojshme dhe far ndonjher ka qen e nevojshme sht ajo q t gjith t pajtoheni pr
kt. Por, nse t gjith nuk mund t pajtoheni rreth dikahi aq t thjesht far sht ajo q t
ndaleni ta vrisni njri-tjetrin, si mund t krkoni prej qiellit, duke u krcnuar n at rast edhe
me grusht, q tjua rregulloj jetn tuaj?

Un pr ju nuk kam pr t br asgj q ju nuk do ta bni pr vetveten. Ky sht ligji i

Parathnsit.

Bota ndodhet n kushtet n t cilat ndodhet shkaku juaj dhe i zgjedhjes q keni br apo nuk
keni arritur ta bni.

(T mos vendossh pr dika, do t thot t vendossh).

Bota ndodhet n gjendjen n t ciln ndodhet shkaku juaj dhe i zgjedhjes q keni br apo nuk
ia keni dal ta bni.

Jeta juaj personale sht ashtu si sht shkaku juaj dhe i zgjedhjes q keni br apo nuk ia
keni dal ta bni.

Por un nuk kam zgjedhur q t m godet kamioni! Un nuk kam zgjedhur q t m sulmoj
plakitsi apo t m dhunoj maniaku. Njerzit kshtu mund t thon. Ka njerz n bot q
kt e thon.

Krejt ju n rrnj jeni shkaktar pr kushtet q ekzistojn e t cilat shkaktojn n plakitsin

dshirn apo nevojn pr t vjedhur. Krejt ju e keni krijuar vetdijen e cila dhunimin e bn t
mundshm. Ather kur ju n vetvete e shihni at q e ka shkaktuar krimin, ia filloni, m n
fund, ti shroni konditat nga t cilat ka buruar ai.

Ushqejini t uriturit tuaj, jepuni dinjitet skamnorve tuaj. Afrojuni shansin atyre midis jush t
cilt kan pasur m pak fat. Ndrprisni paragjykimet ndaj masave t cilat mbahen n nnmim e
hidhrim, me pak gjasa pr t nesrmen m t mir. Hidhni ndalesat tuaja absurde dhe
kufizimet q i jan imponuar energjis seksuale n vend t ksaj ndihmojuni t tjerve q
vrtet ta njohin mrekullibrjen e asaj energjie dhe ta orientojn drejt. Bjeni kt dhe do t bni
hap t madh kundrejt rrnjosjes s plakitjes dhe t dhunimit pr t gjitha koht.

Kurse sa u prket t ashtuquajturave raste fatkqija kamioni i cili vjen nga prtej brrylit,
tulla e cila bie nga lartsit msohu q do fatkeqsi t till ta shikosh si pjes t vogl t
mozaikut m t madh. Ke ardhur kndej q ta bsh planin personal pr shptimin vetanak. Por,
shptimi nuk do t thot shptim i vetvetes nga kurthet e djallit. Realisht nuk ekziston dika e
till si prfytyrimet tuaja mbi djallin, e as q ekziston ferri. Ti vetveten e shpton nga harresa e
mos-realizimit.

N kt betej nuk mund t humbassh. Nuk mund t dshtosh. Kjo fare nuk sht luft, por
thjesht proces. Porse, nse kt nuk e di, do ta prjetosh at si luft t prhershme. Madje mund
t besosh n luft mjaft gjat saq rreth saj t ndrtosh nj religjion t tr. Ai religjion do t
msoj se lufta sht kuptimi i do gjje. Ai sht msim i gabuar. Nuk sht lufta ajo q e bn
procesin. Dorzimi sht ai me t ciln sigurohet fitorja.

Fatkeqsit ndodhin shkaku se ndodhin. Elementet e caktuara t procesit jetsor bashkohen n

mnyrn e caktuar dhe n kohn e caktuar me rezultate t caktuara rezultate t cilat ju sipas
zgjedhjes suaj i quani fatkqija, nga arsyet tuaja t caktuara. Megjithat, ato fare nuk duhet t
jen fatkqija, duke pasur parasysh programin e shpirtit tuaj.

Dgjo: Nuk ekziston rastsia dhe asgj nuk ndodh rastsisht. Seciln ngjarje e ndodhi tek ti e ka
ftuar Uni yt pr t mundur t krijoj prvoj mbi at se Kush n t Vrtet Je. T gjith Msuesit
e vrtet kt e din. Pr kt arsye Msuesit mistik mbeten indiferent kundrejt prvojave m
t hidhura jetsore (si ju kishit pr ti definuar).

Msuesit e mdhenj t religjionit tuaj kristian kt e kuptojn. Ata e din se Jezui nuk ka qen i
befasuar me kryqzimin, por se e ka pritur. Ka mundur t shkoj, por nuk e ka br. Ka mundur
ta ndrpres procesin n fardo momenti. E ka pasur at fuqi. E nuk e ka ndrprer. Ai ka lejuar
q ta gozhdojn pr t mundur t jet shptimi i amshuar i njeriut. Shikoni, ka thn, se far
mund t bj. Shikoni sht e vrteta. Dhe dijeni se kt dhe shumka tjetr edhe ju keni pr
ta br. Se, vall a nuk ju kam thn se ju jeni zotr? Por, ju nuk besoni. Nse nuk mund t
besoni n veten, besoni n mua.

E ktill ka qen bashkndjesia e Isait saq sht lutur pr mnyrn dhe e ka krijuar at q t
ndikoj n bot, ashtu q t gjith t mund t vijn n qiell (vetrealizimi) nse jo tjetr
ndryshe, ather prmes tij. Sepse, ai e ka mundur mjerimin dhe vdekjen. Ashtu kishit mundur
edhe ju.

Msimi m i madh i Krishtit nuk ka qen ai se do t keni jet t prjetshme, por se e keni; jo se
do t keni vllazri n Zotin, por se e keni; jo se do t keni krejt far krkoni, por se at e keni.

Krejt far sht e nevojshme sht q kt ta dini. Se, ju jeni krijues t realitetit tuaj, dhe jeta
nuk mund tju shfaqet n asnj mnyr tjetr prve asaj mnyre n t ciln mendoni se ka me u
shfaq.

Ju i jepni kuptim n ekzistenc. Ky sht hapi i par n krijim. Zoti Baba sht i matur. Mendimi
juaj sht prindi i cili i lind t gjitha gjrat.

Ky sht nj nga ligjet t cilin duhet mbajtur mend.

Po.
A mund t mi thuash t tjert?

Ti kam thn t tjert. T gjitha ti kam thn, q nga fillimi i kohs. Ti kam rrfyer prsri e
prsri. Ju kam drguar msues pas msuesi. Ju nuk i dgjoni msuesit e mi. Ju i vrisni.

Po prse? Prse i vrasim m t shenjtit n mesin ton? I vrasim ose i nderojm, q sht e
njjta gj. Prse?

Pr at se ata ngrihen kundr do mendimi tuajit me t cilin m mohoni Mua. E mund t m

mohoni mua, nse keni ndr mend ta mohoni vet~Veten.

E prse un do t doja t t mohoj Ty apo vetveten?

Sepse ke frik. Dhe pr at se premtimet e mia jan s teprmi t mira pr t qen t vrteta.
Sepse ti nuk mund ta pranosh t vrtetn m t madhe. Dhe kshtu duhet t katandisesh n
shpirtroren e cila ta mson frikn, varsin dhe jo~tolerancn, n vend se dashurin dhe fuqin
e miratimin.

Ju jeni t mbushur frik kurse frika juaj m e madhja sht ajo se premtimi Im m i madhi do t
mund t ishte gnjeshtra m madhe jetsore. Dhe kshtu e krijoni trillimin m t madh... Ju
pohoni se do premtim i cili ju jep fuqi dhe ju garanton dashuri nga Zoti duhet t jet premtim i
rrem i djallit. Zoti kurr nuk do t jepte premtim t till, i thoni vetes ky do t mund t ishte
vetm demoni, pr tju tunduar dhe pr tju br ta mohonit vetin e vrtet t Zotit t qenies
mbi qeniet i tmerrshm, gjykues, xheloz, hakmarrs, qenie q ndshkon.

Megjithq ky prshkrim m tepr u prgjigjet vetive t djallit (sikur ai t ekzistonte), ju vetit

djallzore ia prshkruani Zotit dhe ashtu e bindni veten pr t mos e pranuar Zotin premtime
t ngjashme Krijuesit tuaj apo Zotit veti t ngjashme vet~Vetes.

Kjo sht fuqia e friks.

Un po provoj t lirohem nga frika ime. A do vall, prsri, t m thuash di m tepr mbi
ligjet?

Ligji i par sht ai se mund t jesh, t bsh dhe t kesh krejt at q mund ta mendosh. Ligji i
dyt sht ai se e trheq at gj prej s cils ke frik.

Pse sht kshtu?

Emocioni sht forca q trheq. At prej s cils m fort ke frik, do ta provosh. Shtaza, t ciln
e konsideroni trajt m t ult t jets (megjithq shtazt sillen m ndershmrisht dhe
konsekuent sesa njerzit) reagon shum m mir ndaj njerzve q e duan sesa ndaj atyre t cilt
nuk e duan.

Kjo nuk sht rastsisht. N gjithsi nuk ka rastsi vetm plan t madh; nj fjoll bore e
pabesueshme.
Emocioni sht energji n lvizje. E kur e lvizni energjin, krijoni efekt. Nse lvizni energji t
mjaftueshme, e fitoni materien. Secili Msues e kupton kt ligj. Kjo sht alkimia e gjithsis. Ky
sht sekreti i tr jets.

Mendimi sht energji e pastr. do mendim q ke, t cilin ndonjher e ke pasur e t cilin
ndonjher do ta kesh sht kreativ. Energjia e mendimeve tuaja kurr nuk ndalon. Kurr. Ajo i l
qeniet tuaja dhe kokat dhe shkon n gjithsi, duke u vazhduar prgjithmon. Mendimi sht
prgjithmon.

T gjitha mendimet valzojn; t gjitha mendimet i takojn mendimet tjerat duke u thurur n nj
labirint t pabesueshm t energjis, duke krijuar modelin e bukuris s paprshkrueshme dhe
t ndrlikueshmris s pabesueshme, i cili prher ndryshon.

Energjia e ngjashme e trheq energjin e ngjashme duke krijuar (thn n mnyr t

thjeshtzuar) grumbullime t energjis t s njjtit lloj. Kur t kryqzohen mjaft grumbullime
t ngjashme simotra, kur t ndeshen, ato ngjiten njra pr tjetrn (ta thjeshtojm prsri). E
nevojshme sht sasi pabesueshmrisht e madhe e energjis s ngjashme ashtu e ngjitur s
bashku pr tu krijuar materia. Por, materia do t krijohet prej energjis s pastr. N t vrtet,
kjo sht e vetmja mnyr n t ciln ajo mund t krijohet. Kur njher energjia bhet materie,
ajo mbetet materie pr nj koh jashtzakonisht t gjat prpos nse konstruksionin e saj nuk
e rregullon ndonj trajt energjie e kundrt apo jo e njjt. Ajo energji jo e njjt e cila ndikon
n materien, n t vrtet e copzon materien duke liruar energji t njom prej s cils ka qen
e prbr.

Kjo sht n vija themelore teoria e cila fshihet prapa bombs suaj atomike. Einstein m tepr se
cilido njeri para apo pas tij i sht ofruar zbulimit, sqarimit dhe veprimit t sekretit krijues t
gjithsis.

Tash, besoj, mund ta kuptosh m mir sesi njerzit e mendimit t njjt mund t punojn
bashkrisht pr ta krijuar realitetin e dshiruar. Thnia se Kurdo q dy vet apo m tepr
bashkohen n emrin Tim kshtu bhet shum m e kuptueshme.

Natyrisht, kur shoqri t tra mendojn n mnyrn e caktuar, shum shpesh ndodhin gjra t
habitshme, prej t cilave t gjitha nuk jan domosdoshmrisht t dshirueshme. Pr shembull,
shoqria e cila jeton n frik, shum shpesh n t vrtet pashmangshm e krijon at s cils
m s teprmi i frikohet.

Ngjashm me kt, bashksit e mdha apo kongregacionet shpeshher zbulojn fuqi

udibrse n t menduarit e kombinuar (disa kt e quajn lutje t prbashkt).

Duhet t sqarohet ajo se madje edhe individt po qe se mendimi i tyre (lutja, shpresa, dshira,
ndrra, frika) sht uditrisht e fuqishme munden n vete dhe pr veten t prodhojn
rezultate t tilla. Jezui kt rregullisht e ka br. Ai e ka kuptuar si prdoren energjia dhe
materia, si transformohen ato, si ndahen, si mund t mbikqyren. Shum Msues kt e kan
ditur. Shum kt edhe sot e din.

Ju kt mund ta dini. Pikrisht tash.

Kjo sht njohja e s mir dhe s keqes nga e cila jan nisur Adami dhe Eva. Derisa ata kt nuk e
kan njohur, jeta nuk ka mundur t jet si ju e njihni. Adami dhe Eva emra mitik t cilt ju ua
keni ln pr t shnuar Burrin e Par dhe Gruan e Par kan qen Babai dhe Nna e prvojs
njerzore.

Ajo q sht prshkruar si rnia e Adamit, ka qen n t vrtet ngritja e tij ngjarja m e
madhe individuale n historin e njerzimit. Sepse pa kt nuk do t ekzistonte bota e
relativitetit. Akti i Adamit dhe Evs nuk ka qen mkat burimor, por n t vrtet urata e par.
Duhet q sinqerisht tiu falnderoheni nga thellsit e shpirtit, sepse me at se kan qen t
part q kan br zgjedhje t gabuar, Adami dhe Eva kan krijuar mundsin pr fardo
zgjedhjeje.

Ju n mitologjin tuaj Evn e keni br ann e keqe grua tundonjse e cila e ka kafshuar
pemn e njohjes t s mirs e t s keqes dhe e cila thjeshtsisht e ka ftuar Adamin q ti
bashkohet. Ky trillim mitologjik jua ka mundsuar q prej ather e kndej, gruan ta
karakterizoni si shkatrrim t mashkullit, gj q ka prodhuar lloje t ndryshme realitetesh t
shtrembruara e le t mos prmendim pikpamjet e oroditura seksuale dhe rregullimin (si
mund t ndjeheni aq mir pr dika aq t keqe?).

Nse do ti friksoheni asaj q pr ju paraqet turp t madh, frika at ka pr ta trhequr kah ju

sikurse magneti. T gjith librat tuaj t shenjt t cilitdo besim fetar dhe tradite q keni krijuar
prmbajn vrejtje t qart: mos u friksoni. A mendon vall se kjo sht rastsisht?

Ligjet jan shum t thjeshta:

1. Mendimi sht kreativ.

2. Frika e trheq energjin e njjt.

3. Dashuria sht do gj q sht.

Opa, m ke prvetsuar me kt t tretin! E si dashuria mund t jet do gj q sht, nse

frika trheq energjin simotr?

Dashuria sht realiteti prfundimtar. Ajo sht e vetmja. do gj. Ndjenja e dashuris sht
prvoja juaj e Zotit.

N t Vrtetn m t lart dashuris sht krejt far sht, krejt far ka qen dhe krejt far
do t jet ndonjher. Kur t kaloni n absolutin, ju kaloni n dashurin.

Zona e relatives sht e krijuar pr kt arsye q Un t mund ta njoh Vet~Veten. Kt ve ta

kam sqaruar. Kjo zon e relatives nuk duket reale. Ajo sht realitet i krijuar t cilin e kemi krijuar
ti dhe un e t cilin vazhdojm ta krijojm pr t mundur q vetveten ta njohim prvojisht.

Por, vepra mund t duket shum reale. Qllimi i saj sht pr t vepruar tepr realisht dhe ne e
pranojm sikur vrtet ekziston. N at mnyr Zoti ka arritur q t krijoj dika tjetr prpos
vetes (megjithq kjo po folm rreptsisht sakt sht e pamundur, se Zoti sht se Un
jam do Gj q sht).

N t krijuarit e dikahi tjetr, gjegjsisht zonn e relatives e kam krijuar mesin n t cilin ti
mund t zgjedhsh t jesh Zot, n vend q thjesht t t thuhet se je Zot; n kt mund ta
provosh t Perndishmen si akt krijimi n vend se si kuptim, ku qiriu i vogl n diell shpirti m i
vogl mund ta njoh vetveten si drit.

Frika sht ana tjetr e dashuris. Ajo sht dualiteti burimor. N krijimin e zons s relatives, s
pari i kam krijuar kundrshti Vet-Vetes. N zonn n t ciln ju jetoni n nivelin fizik ekzistojn
vetm dy vende t ndodhis: frika dhe dashuria. Mendimet e bazuara mbi frikn kan pr t
shkaktuar nj lloj dukurie n planin fizik. Mendimet e bazuara mbi dashurin do ta krijojn
tjetrn.

Msuesit q kan ecur planetit e kan zbuluar sekretin e bots relative dhe kan refuzuar ta
pranojn realitetin e saj. Shkurt, Msuesit jan ata t cilt kan zgjedhur vetm dashurin. N
do rast. N do ast. N t gjitha rrethanat. Madje edhe kur i kan vrar, ata i kan dashur
vrassit e tyre. Madje edhe kur i kan persekutuar, ata i kan dashur persekutuesit e tyre.

Kt ju e keni shum vshtir ta kuptoni, e edhe m pak ta pasoni. Megjithat, kjo sht ajo t
ciln e ka br secili Msues. Nuk sht me rndsi se cila filozofi, cila tradit apo cili religjion
sht n pyetje do Msues kt e ka br.

Ky shembull dhe ky msim aq shum her ju sht treguar. Rishtas e rishtas ju sht treguar.
Gjat t gjitha periudhave dhe n do vend. Gjat t gjitha jetve tuaja dhe n secilin moment.
Gjithsia ka shfrytzuar do mundsi q tjua paraqes kt t vrtet. N kng dhe tregim, n
poezi dhe vallzim, n fjal dhe lvizje n fotografit lvizse t cilat ju i quani film dhe n
prmbledhjet me fjal q ju i quani libra.

Ka brtitur nga malet m t larta, n vendin m t ult sht dgjuar zri i saj. Npr korridoret
e gjith prvojs njerzore ka jehuar kjo e vrtet: Prgjigje sht dashuria. Por, ju nuk keni
dgjuar.

Tani ti vjen me kt libr duke e pyetur Zotin at q Zoti ve ta ka thn her t panumrta n
mnyra t panumrta. Megjithat, dua t ta them rishtas ktu n prmbajtjen e ktij libri. A
do t m dgjosh tani? A do vrtet t dgjosh?

far mendon far t ka sjell gjer tek ky material? Si ka ndodhur q ti edhe ta mbash n
duar? Vall, mendon se un nuk di far bj?

N gjithsi nuk ka rastsi.

Un e kam dgjuar vajin e zemrs tnde. E kam par krkimin e zemrs tnde. E di se thellsisht
ke gjakuar pr t vrtetn. E ke ftuar n dhembje dhe n hare. Pandalim m ke prbejtur. Mu
trego Mua. M sqaro Mua. Mu zbulo Mua.

Un at ktu e bj, n mnyr aq t qart saq nuk mund ta kuptosh gabimisht. Me gjuh aq t
thjesht saq nuk mund t hutohesh. Me fjal aq t rndomta saq nuk mund t humbassh n
derdhazn e fjalve.

Shkojm, pra, tutje. Pyetm far t duash. fardo qoft. Un do t prpiqem t t jap
prgjigje. Pr kt do ta prdor tr Gjithsin. Pra, kujdes. Ky libr nuk sht as pr s afrmi
mjeti im i vetm. Ti mund t bsh pyetje, e pastaj ta pezullosh kt libr. Por vshtro. Dgjo.
Fjalt e kngs tjetr q dgjon. Informatn nga kapitulli tjetr q lexon. Rrfimin e filmit tjetr
q shikon. Sjelljen e rastsishme t personit tjetr q takon. Apo gurgullimn e lumit tjetr, t
oqeanit tjetr, fshfrimn e puhis tjetr e cila ta ledhaton veshin t gjitha kto jan mjetet e
mia; t gjitha jan ato aveny pr Mua t hapura. Un do t flas nse m dgjosh. Un do t vij
tek ti nse m fton. Ather kam pr t treguar se prher kam qen aty pr-gjithmon.

Ti do t ma tregosh rrugn e jets:

N pranin tnde sht prmbushja e gzimit;

N dorn tnde t djatht jan

Knaqsit prgjithmon

- Psalmi 16:11

Tr jetn e kam krkuar rrugn gjer tek Zoti...

E di se po...

... dhe tani e kam gjetur e nuk po mund t besoj. Po ndjehem sikur po rri ktu dhe po e shkruaj
kt pr vete.

Kt dhe po e bn.

Kjo nuk po duket ashtu si do t duhej t ngjante biseda me Zotin.

far, dshiron kambana e borizan? Do t shoh se far mund t rregulloj.

Ti e di, apo jo, se do t ket aso q tr kt libr do ta quajn blasfemi. Sidomos nse ti
vazhdon t paraqitesh mendar i till.

M lejo t t sqaroj dika. Ti po mendon se Zoti shfaqet vetm n nj mnyr. Kjo sht ide tejet
e rrezikshme.
Kjo t pengon q Zotin ta shohsh rishtas. Nse mendon se Zoti duket vetm n nj mnyr apo
tingllon vetm n nj mnyr, apo ekziston vetm n nj mnyr, ather ti do t shikosh
mnjan meje dit e nat. Do ta shkosh tr jetn duke e krkuar Zotin e t mos e gjesh. Sepse e
krkon At. Kt po e sjell si nj shembull.

sht thn se nse nuk e sheh Zotin edhe n t zakonshmen edhe n t thellsishmen e humb
gjysmn e tregimit. Kjo sht e vrtet e madhe.

Zoti sht edhe n pikllim edhe n hare, n hidhsi dhe n mblsi. Ekziston qllimi hyjnor
prapa t gjithave, prandaj edhe prania hyjnore n t gjitha.

Njher kam filluar t shkruaj librin Zoti sht sandvi me sallam.

Do t ishte libr shum i mir. Un pr at t kam frymzuar. Prse nuk e ke shkruar?

M sht dukur blasfemues. Apo t paktn tmerrsisht i parndsishm.

Do t thuash uditrisht i parndsishm. Prej nga ideja se vetm Zoti sht i rndsishm?
Zoti sht edhe suksesi edhe mossuksesi, lart dhe posht. Ai sht nxeht dhe ftoht. Djathtas
dhe majtas. E rndsishmja dhe e parndsishmja!

Ti mendon vall se Zoti nuk mund t qesh? Mendon vall se Zoti nuk knaqet me shakan e
bukur? Se nuk ka sens pr humor? Paj Zoti e ka shpikur humorin.

A duhet vall t flassh me z t ngjirur kur m drejtohesh Mua? A thua vall se shprehjet e
batakiut jan tejet t vrazhda pr Mua? Dgjom, Mua duhet t m drejtohesh ashtu si i
drejtohesh mikut tnd m t mir.

A mendon vall se ekzistojn fjal t cilat Un nuk i kam dgjuar? Pamje t cilin un nuk e kam
par? Tinguj t cilt un nuk i njoh?

Ti vetm mendon se un shprfilli dika, kurse dua dika tjetr. Po t them: un asgj nuk
shprfill. Asgj nuk m sht antipatike. Krejt kjo sht jet, kurse jeta sht dhurat; begati e
paprshkrueshme; shenjtri shenjti.

Un jam jeta, un jam lnda nga e cila sht thurur jeta. Secila trajt e saj ka qllimin hyjnor.
Asgj nuk ekziston asgj pa arsye t ciln nuk e ka prcaktuar dhe miratuar Zoti.

E si sht e mundur kjo? sht me t keqen t ciln e ka krijuar njeriu?

Ju nuk mund t bni asgj as mendim, as lnd, as ngjarje, e as kurrfar prvoje far sht
jasht Planit t Zotit. Sepse, Plani i Zotit sht ai q ju mund ti bni t gjitha t gjitha fardo
q dshironi. N kt liri ndodhet prvoja mbi Zotin si Zot dhe ajo sht prvoja shkaku i s
cils ju kam krijuar ju. Dhe vet jetn.

E keqe sht ajo t ciln ju e quani t keqe. Por, un edhe at e dua, sepse vetm prmes asaj q
ju e quani t keqe, ju mund ta njihni t mirn; vetm prmes asaj q ju e quani vepr djallzore
mund ta njihni dhe t bni vepr t Zotit. Un nuk e dua t nxehtn m tepr sesa t ftohtn, t
lartn m tepr sesa t ultn, t djathtn m tepr sesa t majtn. Krejt kjo sht relative. Krejt
kjo sht pjes e asaj q sht.

Un nuk e dua t mirn m tepr sesa t keqen. Hitleri ka shkuar n parajs. Kur kt ta
kuptosh, e ke kuptuar Zotin.

Por, un jam edukuar ashtu q t besoj se e mira dhe e keqja vrtet ekzistojn; se e drejta dhe
e shtrembra jan kundrshti; se disa gjra nuk jan n rregull, se jan t papranueshme sipas
kritereve t Zotit.

Krejt sht e pranueshme sipas kritereve t Zotit, se, si Zoti nuk do ta pranonte at q sht?
T hedhsh ndonj gj do t thot t mohosh se ajo ekziston. T thuash se ajo nuk sht n
rregull do t thot t thuash se ajo nuk sht pjes Imja kurse kjo nuk sht e mundur.

Prmbajuni bindjeve tuaja, dhe u qndroni besnik vlerave tuaja sepse ato jan vlerat e
prindrve tuaj dhe t prindrve t prindrve tuaj; t miqve tuaj dhe shoqris suaj. Ato e
prbjn konstruksionin e jets suaj dhe po i humbt kjo do t thoshte ta zhvishni indin e
prvojs suaj. Megjithat, kontrollojini nj nga nj. Ekzaminojini cop pr cop. Mos e rrnoni
shtpin, por kontrollojeni seciln tull dhe zvendsojini ato q duken t krisura dhe t cilat m
nuk e mbajn konstruksionin.

Idet tuaja mbi t drejtn dhe t shtrembrn jan pikrisht ato idet. Ato jan mendimet q
prodhojn trajt dhe krijojn esencn e asaj Kush Jeni. Do t ekzistonte vetm nj arsye q kjo t
ndryshohet; vetm nj qllim pr ndryshim: Nse nuk jeni t lumtur shkaku i asaj Kush Jeni.

Vetm ju vet mund ta dini se a jeni t lumtur. Vetm ju mund t thoni pr jetn tuaj: Kjo sht
vepra ime pr t ciln jam tejet i lumtur.

Nse jeni t knaqur me vlerat tuaja, mbajini. Mbrojini. Luftoni pr ti mbrojtur.

Megjithat, prpiquni ti mbroni n mnyrn e cila t tjerve nuk iu sjell dm. Brja dm nuk
sht prbrs i domosdoshm shrimi.

Ti thua Prmbajuni vlerave tuaja, e njkohsisht thua se t gjitha vlerat tona jan t
gabuara. Ndihmom ta kuptoj.

Un nuk kam thn se vlerat tuaja jan t gabuara. Por nuk jan as n rregull. Ato jan thjesht
gjykime. Vlersime. Vendime. N shumicn e rasteve ato jan vendime t cilat nuk i sillni ju,
porse dikush tjetr. Prindrit tuaj, ndoshta. Religjionet tuaja. Msuesit tuaj, historiant,
politikant.

Tepr pak gjykime me vler t cilat jan t konstruktuara n t vrtetat dhe gjykimet tuaja i keni
sjell ju vet mbi bazn e prvojs suaj personale. Por, ti kndej ke ardhur sipas prvojs, dhe
nga prvoja juaj do t duhej t formsoheshit. Kurse ju formsoheni nga prvoja e t tjerve.
Po t ekzistonte dika si prshkruhet mkati ai do t ishte si n vijim: q vetvetes tia lejosh t
jesh ai q je sipas prvojs s t tjerve. Ky sht mkati q keni br. T gjith ju. Nuk e pritni
prvojn tuaj personale. Ju i pranoni prvojat e t tjerve si ungjijt (fjal pr fjal, tekstualisht),
e pastaj kur pr her t par prballeni me prvojn e vrtet, at q mendoni se ve e dini e
palosni sipr prvojs me t ciln jeni prballur.

Po t mos e kishit br kt, do t kishit pasur prvoja krejtsisht tjetr fare ajo q do t mund
tju bnte msues burimor apo t shkaktonte rezultat t keq. N shumicn e rasteve ju nuk
dshironi t thoni se prindrit tuaj, shkollat tuaja, religjionet tuaja, traditat tuaja, shkrimet tuaja
t shenjta jan gabim, andaj ashtu mohoni prvojn tuaj personale n favor t asaj q ju sht
thn se duhet t mendoni.

Askund kjo nuk shprehet m thell sesa n marrdhnien tuaj ndaj seksualitetit njerzor.

Gjithsecili e di se prvoja seksuale mund t jet m unikja, m e mrekullueshmja, m trazuesja,

m e fuqishmja, m pozitivja, prvoj trupore m intimja pr t ciln njerzit jan t aft e e cila
m forcrisht bashkon, dshmon, freskon dhe rikrijon. Edhe pse at e keni njohur prvojisht,
keni zgjedhur t pranoni idet dhe mendimet preliminare mbi seksin t cilat i kan shpall e
propaganduar t tjert t cilt kan interesin e tyre n at far ju mendoni.

Ato mendime, vlersime dhe ide drejtprdrejt jan t kundrta me prvojn tuaj, por pr at se
ju nuk dshironi tu kundrviheni msuesve tuaj, ju vetveten e bindni se prvoja juaj sht ajo
q sht gabim. Rezultati sht ai se keni tradhtuar t vrtetn tuaj personale mbi at tem
me rezultatin shkatrrimtar.

Njsoj veproni me paran. Sa her q keni pasur tepr shum para, jeni ndier shklqyeshm.
Jeni ndjer shklqyeshm derisa e keni fituar, dhe jeni ndjer shklqyeshm derisa e keni
harxhuar. N at nuk ka pasur asgj t keqe, asgj t gabuar vetvetiu. Megjithat, thell n
vete, i keni mbjell msimet e t tjerve mbi at tem ashtu q keni hedhur prvojn tuaj n
emr t s vrtets!

Duke e pranuar at t vrtet si tuajn personale, rreth saj keni krijuar mendime mendime
q jan kreative. N kt mnyr keni krijuar realitetin vetanak rreth paras i cili e largon at prej
jush e pr arsye do t kmbngulnit ta trhiqnit at e cila nuk sht e mir?

uditrisht, po at kundrshti t njjt e keni krijuar rreth Zotit. Krejt far zemra juaj ndjen pr
Zotit, ju flet se Zoti sht i mir. Krejt far ju msojn msuesit tuaj mbi Zotin, ju flet se Zoti
sht i keq. Zemra juaj ju thot se Zotin duhet dashur pa frik. Msuesit tuaj ju flasin se Zotit
duhet friksuar, sepse ai sht nj Zot hakmarrs. Duhet t jetoni n frik nga zemrimi i Tij ,
thon ata. Duhet t dridheni n pranin e tij. Gjith jetn duhet friksuar gjykimit t Zotit. Sepse,
Zoti sht i drejt, ju kan thn. Prandaj duhet dgjuar urdhresat e Zotit. Prndryshe... Mbi
t gjitha nuk duhet t parashtroni pyetje t tilla logjike si nse Zoti ka dshiruar respektim t
rrept t ligjeve t veta, pse ka krijuar mundsin q ato ligje t thyhen? Ah, ju thon msuesit
tuaj sepse Zoti ka dshiruar t keni lirin e zgjedhjes. Por, zgjedhje sht ajo kur ajo mund
t t sjell mallkim, varsisht prej asaj far zgjedh? Sa sht vullneti i lir i lir nse ai nuk
sht vullnet juaji por vullneti i dikujt tjetr? Ata q ashtu ju msojn e bjn Zotin hipokrit.

Ju sht thn se Zoti sht falje dhe bashkndjesi por, po qe se nuk e krkoni at falje n
mnyrn e duhur, nse nuk i ofroheni Zotit n mnyrn e duhur, lutja juaj nuk do t jet e
plotsuar, n ankimin tuaj nuk do t prgjigjet.

Madje as kjo nuk do t ishte aq keq sikur t kishte ekzistuar vetm nj mnyr e duhur, por ka aq
shum mnyra t duhura t cilat jua kan msuar, aq sa ekzistojn msues q ju kan msuar
pr to.

Shumica prej jush, prandaj, e kalon pjesn m t madhe t jets s vet si i rritur duke krkuar
mnyrn e duhur pr ti br adhurim, dgjim dhe shrbim Zotit. Ironia e gjith ksaj sht ajo
se un nuk e dshiroj adhurimin tuaj, nuk e dua dgjimin tuaj dhe nuk sht e nevojshme q ju
t M shrbeni.

Sjellje t tilla n histori nga nnshtetasit kan krkuar monarkt rndom monarkt egomanik,
t pasigurt, tiranik. Ato nuk jan krkesa t Zotit n asnj kuptim dhe duket interesante se si
bota gjer m tani nuk ka konstatuar se krkesat e tilla jan t rrejshme dhe se nuk kan asgj t
prbashkt me nevojat apo dshirat e Hyjnis.

Hyjnia nuk ka nevoja. Krejt far n t vrtet ka sht kjo: Kjo q sht. Atij prandaj nuk i duhet
dhe nuk i nevojitet asgj sipas definicionit.

Nse ti zgjedh t besosh n Zotin t cilit, disi, dika i nevojitet dhe e lndon shum nse kt
nuk e merr, ashtu q e ndshkon at nga i cili ajo sht pritur ather ti zgjedh ti besosh Zotit i
cili sht shum m i vogl sesa Un. Ju vrtet jeni Fmij t Zotit M t Vogl.

Jo, fmijt e mi, m lejoni q rishtas tjua prsris, prmes ktij shkrimi, se jam pa kurrfar
nevojash. Un asgj nuk krkoj.

Kjo nuk do t thot se un jam pa kurrfar dshirash. Dshirat dhe nevojat nuk jan e njjta gj
(megjithq shum prej jush kt n jetn e tyre t tanishme e kan barazuar).

Dshira sht fillimi i t gjitha krijimeve. Ajo sht mendimi i par. Ajo sht ndjesia e
madhrishme prbrenda shpirtit. Ajo sht Zoti i cili zgjedh se far do t krijoj tjetr. E far
sht dshira e Zotit?

S pari dshiroj ta njoh dhe ta sprovoj Vetveten n gjith lavdin Time ta njoh se Kush Jam.
Para se tju kem projektuar ju dhe t gjitha botrat e Gjithsis pr Mua kjo ka qen e
pamundur.

S dyti, dshiroj q ju ta njihni Kush Vrtet Jeni prmes fuqis q jua kam dhn q ta krijoni dhe
ta njihni vetveten n cilndo mnyr q zgjidhni.

S treti, dshiroj q i tr procesi jetsor t jet prvoj e gzimit t prhershm, e krijimit t

prhershm, e zgjerimit t prhershm, dhe e plotsimit t prhershm n do ast t s
tashmes.

Kam sajuar sistem t prsosur sesi ato dshira mund t realizohen. Ato realizohen tash
pikrisht n kt moment. Dallimi i vetm n mes Meje dhe jush sht n at se un kt e di.

N astin e njohjes suaj t plot (kurse ai ast mund tju ndodh n cilndo koh) edhe ju keni
pr tu ndier ashtu si un ndjehem prher: plotsisht i gzuar, me dashuri, me pranim, me
lumturi dhe falnderim.

Kto jan pes Qndrimet e Zotit, dhe para se ta kryejm kt bisedim un kam me t treguar
sesi zbatimi i ktyre qndrimeve n jet mundet dhe ka me t sjell gjer tek Hyjnorja. Krejt
kjo sht nj prgjigje tepr e gjat n nj pyetje tepr t leht.

Po, prmbaju vlerave tuaja gjithnj derisa ndjen se ato po t shrbejn. Megjithat, kujdesu se
vlerat t cilave po iu shrben, me mendimet e tyre, fjalt, veprat, n prvojn tnde a po i
fusin idet m t mira dhe m t larta q ndonjher ke pasur pr veten.

Rishqyrtoji vlerat e tua nj nga nj. Ia parashtro dhe shqyrtimit publik. Nse mund ti thuash
bots se kush je dhe n far beson pa aspak hezitim, ti je i lumtur vet me veten. Nuk ka arsye
ta vazhdosh shum m gjat kt bisedim me Mua sepse e ke krijuar Veten edhe jetn pr
Veten e cila nuk duhet prmirsuar. E ke arritur prsosmrin. Lre librin.

Jeta ime nuk sht e prsosur, e as q sht afr asaj t jet e prsosur. Un nuk jam i
prsosur. Un, n t vrtet, jam prmbledhje e pa-prsosmris. Dshiroj, ndonjher kt e
dshiroj me krejt zemrn ti prmirsoj kto pa-prsosmri, por kt do t mundja,
natyrisht, vetm sikur ta dija se sht shkaktari i sjelljes sime, far i nxit rniet e mia, far
pandrprer po m pengon n rrug. Shkaku i ksaj, ndoshta, edhe kam ardhur tek Ti. Nuk
kam mundur vet ti gjej prgjigjet.

Gzohem q ke ardhur. Prher kam qen ktu me t ndihmuar. Edhe tash jam ktu. Nuk duhet
q vet ti gjesh prgjigjet. Kurr as q ka qen dashur.

Megjithat, duket ashtu... arrogante... thjesht t ulesh dhe t bisedosh me Ty n kso mnyre,
pa le m t pohosh se Ti Zot po m prgjigjesh dua t them, kjo sht marrzi.

E shoh far do t thuash. T gjith autort e Bibls kan qen t shndosh, ve ti je i marr!

Shkruesit e Bibls kan qen dshmitart e jets s Krishtit dhe kan shnuar besnikrisht
far kan ndier dhe par.

Korrigjim. Shumica e shkruesve t Dhiats s Re kurr n jet nuk e kan takuar as par Jezuin.
Ata kan jetuar shum vite pasi q Jezui e ka ln tokn. Ata nuk do ta kishin njohur Jezuin nga
Nazareti edhe po ta kishin zatetur at n rrugic.

Por...
Shkruesit e Bibls kan qen besimtar t mdhenj dhe historian t mdhenj. Ata i kan marr
mbi vete rrfimet t cilat kan deprtuar gjer tek ta dhe miqt e tyre, e t cilat jan bartur nga
brezi n brez, derisa m n fund nuk jan shnuar.

Kurse n dokumentin prfundimtar nuk jan prfshir as krejt ato q kan shkruar autort e
Bibls.

N vend t ksaj kisha t ndryshme kan lindur rreth msimeve t Jezuit dhe si ndodh
kurdo dhe kudo q njerzit mblidhen n grumbuj rreth ndonj ideje t fuqishme ka individ
prbrenda atyre kishave, apo enklavave, t cilt kan vendosur se cilat pjes t rrfimeve t
Jezuit duhet t rrfehen dhe si. Ai proces i zgjedhjes dhe prpunimit ka vazhduar gjat
tubimeve, shkrimit dhe botimit t ungjijve dhe t Bibls.

Madje edhe disa shekuj pasi q ka filluar t shkruhet shkrimi i shenjt burimor, Kshilli i Lart i
kishs ka prcaktuar edhe nj her se cilat doktrina dhe t vrteta duhej t prfshiheshin n
Bibln e athershme zyrtare e cilat do t ishin jo t shndetshme apo t parakohshme q
tu zbuloheshin masave.

E ka pasur edhe shkrime tjera t shenjta t cilat i kan shkruar njerzit e zakonshm n aste
frymzimi, dhe asnjri prej tyre nuk ka qen aspak m i marr se ti.

Vall Ti po m sugjeron apo nuk po m sugjeron se kto shkrime nj dit do t mund t

bhen shkrim i shenjt?

Fmija im, krejt (do gj) n jet sht e shenjt. Sipas ktij kriteri, po, kto jan shkrime t
shenjta. Por, nuk kam ndrmend q t kopiloj me ty rreth fjalve, sepse e di se far ke menduar.

Jo, nuk sugjeroj se kto shkrime nj dit t bhen shkrim i shenjt. S paku nuk do t bhen n
700 vjett e ardhshme apo derisa gjuha e tyre nuk do t bhet e vjetruar.

A sheh, problemi sht ky se gjuha ktu sht s teprmi e zakonshme, gjuh e t folurit, shum
kollokfiale, s teprmi bashkkohore. Njerzit mendojn se nse Zoti do t zinte me ty e t
bisedoj drejtprdrejt, ajo nuk do t guxonte t tingllonte si gjuha e bariut nga stani i afrt. Do
t duhej t ekzistonte nj struktur unike, pr t mos thn hyjnore e gjuhs. Njfar dinjiteti.
Nj ndjesi Hyjnie.

Si m hert kam thn, kjo sht pjes e problemit. Njerzit kan prshtypjen sikur Zoti
shfaqet n vetm nj form. fardo q thyen at form konsiderohet sakrilegj.

Si un thash para ksaj.

Si ti the para ksaj.

Por, hyjm n thelbin e problemit tnd. Prse mendon se sht marrzore ajo se ti mund t
bisedosh me Zotin? Vall nuk beson n lutjen?
Po, por ajo sht dika tjetr. Lutja pr mua prher ka qen njkahore. Un lutem, kurse Zoti
mbetet i pandryshueshm.

Zoti vall kurr nuk e ka refuzuar lutjen?

Ai, po, por kurr verbalisht. N jet m kan ndodhur nj varg gjrash t ndryshme pr t cilat
kam qen i bindur se prgjigjet prgjigjet shum t drejtprdrejta jan n lutje. Por, Zoti
kurr nuk ka biseduar me mua.

Ashtu, ? Do t thot, ai Zot n t cilin beson ti, mund t bj do gj, por nuk mund t flas.

Natyrisht se Zoti mund t flas, nse Ai kt e dshiron. Vetm se nuk duket e besueshme se
Zoti do t dshironte t bisedoj me mua.

Kjo sht esenca e do problemi me t cilin ballafaqohesh n jetn tnde se nuk e konsideron
veten mjaft t denj t t drejtohet Zoti.

Pash Besn, si fare mund t pressh se do ta dgjosh zrin tim nse veten nuk e konsideron
mjaft t denj ta meritosh q s paku t t drejtohem?

Dgjo: Un pikrisht tani po e realizoj Mrekullin. Sepse, jo vetm se po t drejtohem ty, por
edhe do personi i cili do ta marr n dor kt libr e i cili do ti lexoj kto fjal.

Secilit prej atyre personave un i flas tash. Un e di se kush sht secili prej tyre. Un tash e di se
cili do ta gjej rrugn gjer tek kto fjal dhe e di se (si n t gjitha paraqitjet tjera t Mia) disa do
t jen n gjendje t ndiejn kurse disa do t jen n gjendje vetm t dgjojn, por nuk ka
pr t ndier gj.

Mir, por kjo shkakton pyetje t re. Vese po mendoja, madje edhe tash, q kt material ta
botoj kshtu si sht i shkruar.

Po. far ka t keqe aty?

Vall, a nuk ka pr t thn dikush se krejt kt e bj pr t fituar? A nuk e bn kjo shtjen t

dyshimt?

A sht motivi yt t shkruash dika pr t fituar shum para?

Jo. Nuk e kam filluar kt pr para. E kam filluar kt bisedim n letr meqense mendjen e
kam pasur t preokupuar 30 vjet me pyetje t ndryshme dhe thjesht jam djegur nga dshira
q pr kto ti kem prgjigjet. Ideja q krejt kt ta materializoj n libr m sht shfaqur m
von.

Ka ardhur prej Meje.

Prej Teje?
Po. Nuk ke menduar ndoshta se do t lejosh ti dmtosh t gjitha ato pyetje e prgjigje t
mrekullueshme, apo jo?

Nuk kam menduar pr kt. N fillim vetm kam dshiruar t marr prgjigje n pyetjet; t m
ndrpritet paknaqsia; ta prfundoj krkimin.

Mir. Ather pusho s rishqyrtuari motivet e tua (kt prher po e bn) dhe vazhdojm.

Mir, kam njqind pyetje. Nj mij. Nj milion. Kurse problemi sht n at se ndonjher nuk
di nga tia filloj.

Vetm krihi pyetjet. Fillo kudo qoft. Fillo, menjher tash. Bje listn e pyetjeve t cilat t bien
ndrmend.

N rregull. Disa prej tyre do t duken mjaft t thjeshta, mjaft plebeje.

Pusho t sjellsh gjykime kritike mbi veten. Vetm shtro pyetje.

N rregull. Ja ato q po m bien ndrmend pikrisht tani:

1. Kur jeta ime prfundimisht do t z fill kah e mira? far krkohet q gjrat t rregullohen
e t arrij s paku pak sukses? A mundet vall ndonjher q lufta t pushoj?

2. Kur kam pr t msuar mjaft mbi marrdhniet e t arrij q ato t shkojn lmueshm? A
ekziston vall mnyra si t jemi t lumtur n marrdhniet me personat tjer? A duhet vall
q ata prher t jen sfid?

3. Prse, si po duket, kurr nuk po mund t trheq mjaft para n jetn time? Mos vall jam i
dnuar me at q ti lidh mezi fundin me fillimin gjith jetn time? far po m pengon q n
kt aspekt ti shfrytzoj t gjitha potencialet e mia?

4.Prse nuk mund ta bj n t vrtet at q dua me jetn time? Si dhe t fitoj mjaft?

5. Si mund ti zgjidh disa probleme shndetsore me t cilat ballafaqohem? Kam nj varg

problemesh kronike shndetsore, t mjaftueshme pr gjith jetn. Prse i kam t gjitha kto?

6. Cili sht msimi karmik t cilin ktu do t duhej msuar? far prpiqem t zotroj?

7. A ekziston vall reinkarnacioni? Sa jet t kaluara kam pasur? far kam qen n to? Vall,
a sht borxhi karmik i vrtet?

8. Ngandonjher ndjehem tepr psikotik. A jam un vall i till? Vall a sht e vrtet se
njerzit psikotik tregtojn me djallin?

9. A sht n rregull q t merren para pr brjen e veprave t mira? Po qe se zgjedh t bj

shrime npr bot vepra t Zotit a mund ta bj kt dhe financiarisht t kaloj mir? Apo
vall kto t dyja kundrshtohen reciprokisht?
10. A sht seksi n rregull? Pa thuajm cili sht tregimi i vrtet i cili qndron prapa asaj
prvoje njerzore? A sht vall seksi ekskluzivisht pr arsye t shumzimit, si pohojn disa
religjione? A arrihet vall shenjtria e vrtet dhe prndritja prmes mohimit trans-
mutacionit t energjis seksuale? A sht n rregull t bhet seks pa dashuri? A sht vall
vet ndjesia e seksit e mjaftueshme si arsye pr t?

11. Prse ti seksin e ke br aq t mir, aq spektakular, prvoj aq t fuqishme njerzore, po

qe se ve duhet ti shmangemi sa m tepr q mundemi? Prse t gjitha gjrat q jan
zbavitse jan t pamoralshme dhe kundrligjore?

12. A ka vall jet n planet tjer? A na kan vizituar vall ne ato qeniet tjera? A na prgjojn
tani? A do t mundemi vall ne brenda shekullit ton t jets q t shohim argumente t
pamohueshme dhe t padyshimta? A e ka vall do trajt jete Zotin e vet? A je ti Zoti i do
gjje?

13. A do t realizohet vall ndonjher n planetin e Toks Utopia? A do tu tregohet vall

Zoti ndonjher njerzve n Tok si na sht premtuar? A ekziston vall dika e till si sht
Ardhja e Dyt? A ka pr t ndodhur ndonjher Fundi i Bots apo apokalipsi, si parathuhet
n Bibl? A ekziston religjioni i vrtet? Nse ekziston, cili sht ai?

Kto jan vetm disa nga pyetjet e mia. Si thash, i kam me qindra. Shkaku i disa prej
pyetjeve t tilla ndjehem pakndshm duken aq t papjekura. Por, t lutem q n to t
prgjigjesh, nj nga nj, e pastaj bisedojm mbi to.

Mir. Tani vijm tek ajo. Mos krko ndjes shkaku i atyre pyetjeve. Ato jan pyetje t cilat
meshkujt dhe femrat i shtrojn me qindra vite. Po t ishin qesharake ato pyetje nuk do ti
shtronte rishtas e rishtas do gjenerat njerzore. Kalojm, prandaj, n pyetjen e par.

Un n Gjithsi kam vn ligje t cilt juve jua mundsojn t keni ta krijoni pikrisht at q
e zgjidhni. Ato ligje nuk mund t thyhen, e as atyre nuk mund t mos u vihet veshi. Ju pikrisht
tani, madje edhe derisa kt e lexoni, i ndiqni ato ligje. Ju nuk mund e t mos e ndiqni Ligjin,
sepse ato jan mnyra sipas t cilave gjrat veprojn. Ju nuk mund t dilni prej ksaj; ju nuk
mund t veproni jasht ksaj.

Seciln minut t jets suaj ju veproni prbrenda ksaj dhe do gj q ndonjher keni
sprovuar, e keni krijuar n kt mnyr.

Ju jeni n partneritet me Zotin. Ne jemi n aleanc t prjetshme. Un ju kam premtuar se

prher kam pr tjua dhn at q e krkoni; ju jeni betuar se do ta krkoni; le t kuptohet
procesi i lutjes dhe prgjigjes. Njher ve ta kam sqaruar kt proces. Do ta bj kt prsri q
ti ta kuptosh qart, plotsisht.

Ti je qenie trefishore. Prbhesh nga trupi, mendja dhe shpirti. Kt mund ta quash edhe fizik,
jofizik dhe metafizik. Kjo sht trinia e shenjt t ciln e quajn me emra t ndryshm.
Ai q je ti, jam Un. Un shfaqem si tri-n-nj. Le ta quajn teologjit tuaja At, Bir dhe Shpirt i
Shenjt.

Psikiatrit tuaj e kan njohur kt triumvirat dhe e kan quajtur mbidija, dija dhe ndrdija.

Filozoft tuaj kt e kan quajtur superegoja, egoja dhe idi.

Shkenca kt e quan energji, materie dhe antimaterie.

Poett flasin mbi mendjen, zemrn dhe shpirtin.

Mendimtart e kohs s re flasin mbi trupin, mendjen dhe shpirtin.

Koha juaj ndahet n t kaluarn, t tashmen dhe t ardhmen. Vall, kjo nuk mund t jet si e
nddijshmja, e vetdijshmja dhe e mbidijshmja.

Hapsira gjithashtu sht e ndar n trini: ktu, atje dhe mes-hapsira.

Vshtir sht ta prshkruash at mes-hapsir. At ast q e fillon prshkrimin, ajo hapsir

t ciln e prshkruan bhet ktu apo atje. Por, ne megjithat, e dim se ajo mes-hapsir
ekziston. Kjo sht ajo q i mban n vend ktu dhe atje njsoj si tash-i i prjetshm q e
mban n vend m par dhe pastaj.

Kto tri aspekte t tuat jan n t vrtet tri energji. Mund ti quash mendimi, fjala dhe vepra.
Q t tria s bashku prodhojn rezultatin i cili n gjuhn dhe n t kuptuarit tuaj quhet ndjesi
apo prvoj.

Shpirti juaj (ndrdija, idi, fryma e shenjt, e kaluara etj.) sht mbledhja e prgjithshme e do
ndjesie t ciln ndonjher e keni pasur (apo krijuar). Vetdija juaj mbi disa nga to quhet kujtesa
juaj. Kur keni kujtes ju prsri kujtoheni. Kjo domethn, i prputhni prsri pjest.

Kur i prputhni t gjitha pjest e vetes, do t kujtoheni se Kush Jeni n t Vrtet.

Procesi i krijimit z fill me mendimin me iden, konceptin, prfytyrimin. do gj q shihni ka

qen ndonjher ide e ndokujt. N botn tuaj nuk ekziston asgj e cila n fillim nuk ka ekzistuar
si mendim i pastr.

Kjo vlen edhe pr mbar Gjithsin.

Mendimi sht niveli i par i krijimit.

Tjetri sht fjala. Krejt far thoni sht mendim i shprehur. Ai sht kreativ dhe drgon energji
kreative n Gjithsi. Fjalt jan edhe m dinamike (e kshtu, disa mund t thon, edhe m
kreative) sesa mendimi, sepse fjalt jan nivel tjetr-fare i vibracionit nga mendimet. Ato
ndikojn (ndryshojn, transformojn, godasin) n gjithsin me fuqi m t madhe.

Fjalt jan niveli i dyt i krijimit.

Pastaj vjen veprimi.

Veprim jan fjalt n lvizje. Fjalt jan mendime t shprehura. Mendimet jan ide t
formsuara. Idet jan energji t bashkuara. Energjit jan fuqi t liruara. Fuqit jan elementet
ekzistuese. Elementet jan thrrmija t Zotit, pjes t s Trs, lnda e s Trs.Fillimi sht Zoti.
Fundi sht veprimi. Veprimi sht Zoti i cili krijon apo Zoti q njihet (kuptohet).

Mendimi juaj mbi veten sht se nuk jeni mjaft t mir, se nuk jeni mjaft t mrekullueshm, se
nuk jeni mjaft t pagabueshm pr t qen pjes e Zotit, t bashkuar me Zotin. Aq gjat e keni
mohuar at se Kush Jeni saq keni harruar se Kush Jeni.

Kjo nuk ka ndodhur rastsisht; kjo nuk sht rastsi. Krejt kjo sht pjes e Planit t Zotit sepse
ju nuk do t kishit mundur ta konfirmonit, krijonit e sprovonit se Kush Jeni po t kishit qen ai.
Ka qen e nevojshme q ju m par t liroheni (t mohoni, t harroni) nga lidhjet tuaja me Mua
pr ta sprovuar plotsisht duke e krijuar n trsi duke e nxitur. Sepse dshira ime m e
madhja ka qen q ju t ndjeheni pjes Imja, far ju jeni. Ju, prandaj, jeni n procesin e
prjetimit t vetvetes prmes krijimit t vetvetes rishtas n secilin moment t veant. Edhe Un
jam. Prmes jush.

A e sheh vall kt lidhshmri? A e kupton rndsin e saj? Ky sht bashkpunim i shenjtruar

bashksi e vrtet shenjtrore.

Jeta do t filloj (kah suksesi) at ast q ti zgjedh q ashtu t jet. Deri tani kt akoma nuk e
ke zgjedhur. Je hamendur, e ke shtyr, e ke zvarritur, e ke ln pas dore. Tani sht koha q ta
shpallsh dhe ta realizosh premtimin. Pr ta br kt, duhet ti besosh premtimit dhe ta jetosh.
Duhet ta jetosh premtimin e Zotit.

Premtimi i Zotit sht ai se ti je biri i Tij. Pasardhsi i tij. Fytyra dhe stili i tij. I njjt me T.

Ah, ktu do t ngecsh. Ti mund ta pranosh shprehjen biri i tij, pasardhs, fytyra dhe stili,
por ke pr tu zmbrapsur tek shprehja i njjt me T! Kjo sht tepr q t mund ta pranosh
kt. S teprmi madhshti, s teprmi mrekulli s teprmi prgjegjsi. Sepse, nse je i njjt
me Zotin, kjo do t thot se ty asgj nuk tsht krijuar por se ti i ke krijuar t gjitha gjrat. Nuk
mund t ket m viktima dhe horra vetm rezultate t mendimit tnd mbi ndonj gj.

Dgjo: krejt far sheh n botn tnde sht rezultat i ides tnde mbi at.

A dshiron vall vrtet q jeta t t niset (kah e mbara)? Ather ndrysho qndrimin tnd mbi
t. Mendo, fol dhe vepro si Zot q je.

Natyrisht, kjo ka me t ndar prej shum njerzve prej shumics. Kan me t shpallur t marr.
Do t thon se po bn sakrilegj. Do t jen t ngopur me ty dhe n nj fije do t donin t t
shihnin varur.

Kan pr ta br kt jo se mendojn se po jeton n botn e imagjinimeve tuaja personale (se

shumica e njerzve jan mjaft t mshirshm t ta lejojn zbativtjen private), por shkaku i asaj se
hert apo von njerz t tjer do t trheq e vrteta jote shkaku i premtimeve q ajo ka pr
ta.

Aty do t prfshihen ata njerz sepse n at vend ti fillon ti rrezikosh ata. Sepse, e vrteta jote
e thjesht, thjesht e jetuar, ka pr t ofruar m shum dashuri, m shum ngushllim, m
shum paqe, m shum gzim dhe m shum nderim ndaj vetes dhe t tjerve se sa q
djelmoshat e tu toksor kan mundur ta bjn.

E ajo e vrtet, e pranuar, do t thoshte fund i mnyrave t tyre t puns. Do t thoshte fund i
urrejtjes dhe i friks dhe i hipokrizis dhe i lufts. Fund i gjykimeve dhe vrasjeve t cilat jan br
n emrin Tim. Fund i qndrimit se fuqia jep t drejt. Fund i qndrimit se me forc arrihen t
gjitha. Fund i lojalitetit shkau i friks. Fund i bots si e kan njohur dhe si deri tash ju e keni
krijuar.

Prandaj ji gati, o shpirt i but! Se, do t jesh i nnmuar e i prdhosur (i nxir), do t qesndisen
e do t largohen prej teje, dhe me varje kan me t akuzuar, kan me t gjykuar dhe dnuar
krejt n mnyrn e tyre personale nga ai ast kur ti e pranon dhe prvetson qllimin tnd t
shenjt realizimin e Vetvetes.

Prse ather ta bjm kt?

Sepse m nuk t brengos se a ka pr ta pranuar dhe miratuar bota at q e bn ti... Dshiron q

dhembja t pushoj, q vuajtja t pushoj, q iluzionet t prfundojn. Je i ngopur me kso bote
far sht momentalisht. Ti krkon bot t re.

Mos e krko m. Tani arrije at duke e ndjell.