Pangasinan

Ang Pangasinan ay isa sa mga lalawigang nabuo pagkaraang dumating sa Filipinas ang mga
Kastila. Lingayen ang kabisera ng lalawigan. Ito ay pormal na ipinahayag na isang lalawigan
noong panunungkulan ni Goberbador-Heneral Ronquillo de Pealosa noong 1850. Ang
pangalang Pangasinan ay nangangahulugang "lupa ng asin" o "lugar ng paggawa ng asin"

Binubuo ng 5,368.82 kilometro kuwadrado ang buong lalawigan ng Pangasinan. Ito ay nasa
gitnang kanluran ng pulo ng Luzon. Ito ay nasa hanggahan ng Golpo Lingayen, La
Union atBenguet sa hilaga, Nueva Viscaya sa hilagang-silangan, Nueva Ecija sa
silangan, Tarlac sa timog, Zambales at Dagat Tsina sa kanluran.

Ang Pangasinan ay mayroong kabuuang 2,434,086 populasyon(Pambansang Tanggapan ng

Estadistika). Ang populasyon ng lungsod ng Dagupan ay umabot sa 130,328, habang 154,264 sa
lungsod ng San Carlos at 111,582 naman sa Urdaneta. Ang kabesera ng lalawigan ay ang
Lingayen na mayroong 88,891.

Ingles at Filipino ang kadalasang wika dito at ang ginagamit sa pagtuturo sa

paaralan.Pangasinense ang ang wikang ginagamit ng mga taong naninirahan sa gitnang bahagi
ng Pangasinan at Ilokano ang pangunahing wika sa pinakamalaking bahagi ng lalawigan. Ang
Bolinao ay may sariling wika.

Agrikultura ang pangunahing industriya ng lalawigan. Ang iba pang prominenteng industriya ay
paggawa ng bagoong, mga produktong likhang kamay at paggawa ng mga gamit-pambahay.

Ybanag

Ybanag, na may populasyong 311,187 (sa 1990), ay isang Filipino sa ethnolinguistic group na
puro sa lalawigan ng Cagayan , Nueva Vizcaya, at Isabela . Itinuturing bilang isa sa
mga Philippine etniko minorya grupo, sila ay matatagpuan nakatira kasama ang mga bangko ng
Cagayan River, at madalas namatatagpuan sa Tuguegarao, Abulug, Pamplona, Camalaniugan,
Lal-Lo, Amulong, Iguig, Peablanca , atbayan ng Aparri.
Ang salita Ybanag derives mula sa ang prefix "Y-" kung saan ay maaaring sumangguni sa
"katutubong, residente, o tao ng" at bannag na nangangahulugang "ilog" .

Ang mga Ybanags ay libis magsasaka na ginamit upang tumira sa lugar na kasama ang Cagayan
ng baybayin ngunit lumipat sa karagdagang panloob. Isinasagawa nila ang kalakalan sa mga
kalapit lugar gamit ang mga natatanging seacrafts, at ang kanilang mga komersyal na interes
ginawa ang kanilang wika ang daluyan ng commerce sa buong rehiyon bago ang pagdagsa ng
mga migrante sa Ilokano. Sila din ang mahusay blacksmiths at magpatuloy upang gumawa ng
magandang mga bolos. . ay agrikultura, at umaakit sa pangingisda at pagsasaka.

Ang mga Ibanags ay clanish: sa isang baryo, ang bawat isa ay isang kamag-anak ng isang tao.

Kasal customs, saka, ay simple sa isang tiyak na antas. Kasal gastos ay shouldered ng parehong
nobya at lalaking ikakasal, hindi katulad bago na lamang ang mga magulang ng lalaking ikakasal
higit sa lahat ang mga gastos. Paghahanda ay hindi kailangang gastador, ngunit angumune-
ca nagtatanghal (dote) at maginterga ay pa rin bahagi ng ang tradisyon.

Isa pang Ibanag pasadyang ay paglalagay ng isang mahusay na halaga sa mga bata na kung saan
ay itinuturing na isang regalo mula sa Diyos. Couples walang mga bata ay itinuturing na
sinasama at ay pinaniniwalaan na punished.In ito kaugnayan, ang maraming mga paniniwala at
rituals ng Ibanag ay kaugnay sa kuru-kuro. One ay isang aklat ng mga seremonya sa libreng
isang naghinhintay ina mula sa pagkakasakit.Ito ay gumagamit ng isang lutung, ang isang kahoy
na lalagyan mula sa isang tumahol ng isang tree. Ang isang maliit na piraso ay nakuha mula sa
ito, durog, burn, at halo-halong sa kape. Pagkatapos, ito ay nagsilbi sa babae sa isang buong
buwan sa chanting ng mga panalangin.

Itawes

Ang Itawes ay kultura at linguistically malapit sa Ibanag. Ang Ibanag wika ay ang dila ng ina ng
Itawes. Itawes komunidad ay kadalasang matatagpuan sa bayan kasama ang mas mababang
Chico at Matalag Rivers sa Cagayan. Sa maraming mga bayan, ang mga Itawes na nakatira sa
Ibanags at magsalita Ibanag. Sila ay pumunta sa pamamagitan ng proseso ng lingguwistika
paghalay na kung saan ginawa ang Ibanag at Itawes wika hindi mapagsiya. Ang mga Itawes ay
kilala sa iba't ibang mga kahaliling mga pangalan tulad ng sa "Itawet", "Tawit", "Itawis",
Malaueg "at" Rizal ". Linguists naiuri" Malaueg "at" Rizal "bilang ng mga dialects ng mga
Itawes ng wika.

Itawes mode ng pagbibihis ay mas makulay kaysa sa Ibanag; pula ay ang kanilang mga
nangingibabaw na kulay.
Sa cycle ng buhay ng Itawes na tulad ng pagbubuntis, panganganak, kasal at kamatayan, ang
ilang mga taboos o banal na mga prohibitions na sumasalamin sa mga tradisyonal na animistic
paniniwala ay sinusunod. Kasal seremonya ay alinman sa sibil seremonya na ginanap sa
pamamagitan ng isang "hues" o hustisya ng kapayapaan, o ng isang iglesia seremonya ginanap sa
pamamagitan ng isang pari. Ang isang simpleng kasal kapistahan ay karaniwang
sumusunod.Matapos ang kasal ilang namamalagi sa bahay ng babae para sa hindi bababa sa
isang taon bago sila magtatag ng kanilang sariling tahanan.

Ang average na pamilya Itawes pinapaboran ang edukasyon.Ang isang mahusay na bilang ng
kanilang mga anak ay ipinadala sa paaralan. Maraming aspeto ng Itawes kultura at arkitektura na
kaayusan (lumang Katoliko simbahan, mga lugar ng pagkasira ng isang muog, ang mga
cathedrals) ay sumasalamin sa Espanyol impluwensiya.

Pagsasaka ay ang nangungunang pinagkukunan ng kabuhayan. Rice ay ang mga pangunahing

mga sangkap na hilaw at ginawa sa komersyal na dami. Din silang taasan ang ng iba pang
agrikultura mga produkto tulad ng mga coffee, mais, mani at tabako. Sa karagdagan, taasan sila
ng mga amak hayop tulad ng manok, carabaos, hogs at baka. Ilang ay nakatuon sa pangangaso,
panggugubat, pangingisda at mga kaugnay na trabaho. Ang ilang mga trabaho sa mga pabrika ng
tabako / sigarilyo at mga kumpanya ng pagkain processing.

Ang pampulitikang sistema ay ang karaniwan na pamahalaan ng istraktura ng lokal na

pamahalaan, ang sistema ng Barangay, na kung saan ay ibinibigay sa pamamagitan ng isang
hanay ng mga inihalal na opisyal ng buhok sa pamamagitan ng isang chairman ng Barangay.

Yogads

Ang mga Yogads sumakop sa limang bayan ng Isabela, katulad Camarag, Echague, Angadanan,
Santiago at Jones.Sila ay isang bahagi ng mga binyagan Kalingas sa Western Isabela. Katulad sa
iba pang mga Christian group sa ang lowlands, ang Yogad sibilisasyon ay bahagyang
naiimpluwensyahan ng mga Espanyol. Ngunit sila hold Matindi sa kanilang maraming mga
primitive na kaugalian at mga paniniwala.

Ang kanilang bumuo ay ng uri ng Indonesian. Sila ay nag-iiba mula sa alasan sa matingkad na
kayumanggi sa kutis, na may tuwid itim na buhok at madilim na kayumanggi na mga mata.Sila
nakatira sa mga bahay na ginawa ng kahoy tulad ng kawayan at bubong thatched sa dahon. Ang
mga tao ay magsuot ng shirt at pantalon habang ang mga kababaihan na magsuot ng kamison at
skirts. Ang mga Yogads ay mga lovers ng musika at sayaw.

Ang punong-guro na produkto ng Yogads ay tabako, at mais ay isang mahalagang

pagkain. Depende nila sa agrikultura para sa kanilang mga pinagkukunan ng kabuhayan. Din
silang mahilig ng pangangaso sa Sierra Madre Mountains. Tulad ng iba pang mga highlanders,
ang mga Yogads na ay mabuti sa basket trabaho, kung saan sila magbenta sa mga kalapit na mga
merkado upang matulungan ang mga ito sa kanilang hinggil sa pananalapi mga
pangangailangan.

Ang mga Yogads ay isa ng ang pinakamaliit na mga grupo ng minorya sa ang lugar ng
Cordillera. Sila ay karaniwang maliit na impluwensiya sa anumang pampulitika desisyon sa lokal
at pambansang pamahalaan ang ginagawa sa loob ng kanilang teritoryo. Kanilang Baryo ay
karaniwang sa ilalim ng pamumuno ng mga lokal na katutubong lider na may access sa mas
mataas na lokal na pamahalaan.

Ilongots

Ang mga Ilongots ay isang kalipunan na tumira sa timog Sierra Madre at Caraballo Mountains,
sa bandang silangan ng Luzon Island saPilipinas, lalo na sa mga lalawigan ng Nueva Vizcaya
at Nueva Ecija at kasama ang bundok ng hangganan sa pagitan ng mga probinsya ng Quirino at
Aurora. Kasalukuyan, mayroong 2,500 Ilongots. Ang mga Ilongots posibilidad na tumira sa mga
lugar malapit sa ilog, na nagbibigay sila ng isang foodsource at isang paraan para sa
transportasyon. Ang kanilang wika ay ang wika ng Ilongot, na kasalukuyang ginagamit ng halos
50,000 mga tao.

Sa Michelle Rosaldo ng pag-aaral sa 1980 ng Ilongots, inilarawan niya "mga pagkakaiba ng

kasarian na may kaugnayan sa positibong kultura na halaga na nakalagay sa pakikipagsapalaran,
travel, at kaalaman ng mga panlabas na mundo." Ilongot tao, mas madalas kaysa sa kababaihan,
binisita malayong lugar. Nakuha nila ang kaalaman ng mga labas ng mundo, amassed mga
karanasan doon, at nagbalik upang ibahagi ang kanilang kaalaman, adventures, at mga
damdamin sa isang pampublikong silid-dasalan upang pumasa sa kanilang kaalaman sa iba. Ang
Ilognot mga tao na natanggap pagbubunyi bilang isang resulta ng kanilang mga karanasan. Dahil
sila lacked ang panlabas na karanasan kung saan sa base ng kaalaman at expression, ang mga
Ilognot kababaihan ay mababa prestihiyo.
Sa batayan ng Michelle Rosaldo pag-aaral at mga natuklasan ng iba pang mga stateless lipunan,
ang mga anthropologists ay dapat makilala sa pagitan ng mga sistema ng prestihiyo at aktwal na
kapangyarihan sa loob ng isang lipunan. Dahil lamang ang isang lalaki ay may isang mataas na
antas ng prestihiyo, hindi siya maaaring sariling magkano na pang-ekonomiya o pampulitika
kapangyarihan kumpara sa iba na mas prestihiyoso sa loob ng lipunan.

Renato Rosaldo nagpunta sa upang pag-aaral headhunting sa mga Ilongots sa kanyang libro "Ang
Ilongot Headhunting, 1883-1974: Isang Pag-aaral sa Society at Kasaysayan" .