My Bestfriend? or My lover?

By: Paasa// Judy Ann Nopal

Characters:
Jimmuel Matsanay
Cherry Tagutchi
Margaux Carmelotes
Al-Vincent Padua

Prologue:
Wala talagang perpektong buhay, hindi palaging masaya, hindi pwedeng
palaging kung ano ang gusto mo yun na ang mangyayari. Lagi daw kasunod ni
happiness si sadness. Pero after the rain naman lalabas si rainbow right? How
ironic. Yeah!! Ive experience such thing. I thought perfect na ang lahat ng nangyari
sa akin, a responsible parents, comfortable life, supportive bestfriends, fun
friends. Masaya na ako, wala na kong mahihiling pa! and yet, happiness palang ang
nararanasan ko and sadness is yet to come. Happiness is being with someone wholl
stick up with you no matter what, being with friends na makakaintindi at dadamay
sayo kahit ano pang situation ang harapin mo. Happiness? Hindi yan hinihiling, hindi
yan iniintay. Tayo, tayo ang may kakayahang gumawa ng sarili nating kaligayahan.
Desisyon natin kung gusto nating maging masaya o hindi. Right? Wholl give me
happiness then? Love has something to do with happiness right? Pero how would you
know where you belong if you have two choices. Two choices na mahirap piliin cause
there are positive and negative reasons sa both side.
Relationships are like traffic sign. 1-way, 2-way, do not enter, No U-turn, no left
turn, but the best so far is give way and keep right. Ikaw naman ang magpapatakbo
ng buhay mo diba? Sususnod ka ba sa traffic sign? Or papaandarin mo lang ang
buhay mo roughly? Will you turn to the left? Or right? Sino ang pipiliin mo, yung
mahal mo o nagmamahal sayo?
First of all, let me introduce myself. My name is Jimmuel Matsanay a
dexterous boy who lived in Cotabato, studying at Mindanao State University, I am
18 years old, 55 in height, cute eyes. Handsome and adik sa polo-shirt and Im pure
Filipino.

And my story starts here

Chapter I
I had a friend name Cherry Tagutchi, lived in Cotabato, but were not in
the same barangay. Studying at Abercrombie College, taking up Bachelor of
Elementary Education. Siya na yata ang pinaka-close sa lahat kung mga nagging
friends. We had a good time for each other at palagi nalang kaming nagdi-date,
tambay sa mga park and also sa bahay namin, she visit me 5 days in a week. My
family accepted cherry as my friend and also her family accept me. Our friendship
grows stronger. Until one day June 10 2015, being a friend it was turned into a
Bestfriend. Open kami sa isat-isa, hindi kami nagtatago ng secret at nag shi-share
kami sa mga bagay-bagay. We are sweet as chocolate, walang malisya dahil nga ay
magkaibigan kami. Tuwing araw ng ika-10 ay sini-celebrate namin ang aming
Monthsary bilang magkaibigan.

Chapter II
Halos araw-araw nalang kaming magkasama ni cherry, nagdi-date na
parang mag-girlfriend and boyfriend, araw-araw din kaming nag tetext at kapag na-
expire na yung load ko ay agad niya itong bibigyan ng load. Nakakahiya sa una
hanggang sa naglaon, parati nalang akong humihingi ng load. Hihihi :D

Narrator:
Until one day biglang *tttttooooooootttttt.*
Cherry is truly fallen inlove with Jimmuel, she cannot control her feelings anymore
although she knew it from the start that it was wrong. Cherry acted like Jimmuels
girlfriend and it made for Jimmuel as his clue.

Chapter III
Na sense ko talaga na parang may kakaiba kay Cherry, hindi man sa
nagyayabang, alam kung may feelings si Cherry para sa akin. I know the fact that
Cherry loves me more than a friend but I love her as my bestfriend only.
At the beginning, it seems awkward dahil parang girlfriend ko siya pero hindi,
ramdam ng iba na Gf ko siya ngunit hindi. Si cherry palage ang nag-eefort sa aming
mga lakad at date, siya na halos ang gumagawa. One day, we plan to have a picnic in
Alpha-park, muntikan na iyong hindi natuloy dahil may tatapusin sana akong research
paper sa school, ngunit pagtingin ko sa cellphone ko ay ang daming missed call at
text ni cherry, almost 200 text and 50 missed call at lahat ng text niya ay parang
galit at ako ay hinahanap na dahil nga ay may picnic kami. Kayat napag-isipan kung
pumunta nalang dahil ayaw kung magalit siya at baka ay kami ay mag-away, yan ang
ayaw kung mangyari. Agad akung pumunta sa Alpha-park at nakalimutan kung
magdala ng pagkain. When I was there in the said park, I saw her in a nice bench,
sitting and wearing her lonely face at nung nakita niya ako, she smile ang hug me.
Bigla akung nahiya dahil naka-set na doon ang mga pagkain, habang ako? Walang
dala. Kumain kami doon at nag kwe-kwentuhan habang kumakain at pagkatapos ay
nag pagalingan sa math. We have the same favorite subject at pareho kaming
matalino nito.

Another day, Cherry invite me sa bahay nila kasi nga raw birthday ng papa
niya and I told her that hindi ako makapunta dahil aasikasuhin ko yung project
namin and then shes got angry at hindi na siya nagte-text and I told her that Kung
mahal mo ang bestfriend mo, maiitindihan mo siya at hindi na siya nagreply sa text
ko.

Chapter IV
Natapos na ang project ko at parang 5 days na nang hindi kami nag-
uusap ni cherry. Napag desisyunan kung tumambay sa City hall, kung saan pwedeng
magpahangin. There was a girl who walked fast at biglang nahulog ang mga bitbit
niyang libro. Tinulungan ko siya at siya namay nagpasalamat. Nagpakilala siya, ang
maganda niyang pangalan ay Margaux Carmelotes, a lovely lady came from
Pigkawayanan on the 6th avenue. Niyaya niya akong mag kwek-kwek sa may tindahan
nang street foods at kami ay nagpakilala sa isat-isa at nag-uusap ng kung ano-ano.
Siya din pala ay nag-aaral sa paaralan nila cherry sa Abercrombie College at kilala
rin niya si Cherry.
My heart pumped fast kagaya ng paglakad niya kanina, mabilis.
At kagaya din ako ng kanyang mga librong nahulog dahil bigla nalang akong nahulog
sa kanya. Nakapagtataka kung iisipin, dahil nangyari ang lahat sa isang iglap. Ito na
kaya ang tintawag nilang soulmate?
Ako ay nakipag-kaibigan sa kanya at kinuha ko ang kanyang cp number.
Palagi ko siyang tinetext at agad din siyang nagreply.
Isang araw, niyaya ko siyang mag-date sa isang kainan sa Lapu-lapu na
tinatawag nilang Papa pins at para kaming matagal nang magkakilala dahil walang
awkward moment sa amin. I ask her if pwede pa ba sanang maulit ang aming
pagkikita and she said Yes.
Chapter V