Početna

O nama
Osnovni podaci i finansijski izvještaji
Kontakt
Forum
Facebook stranica
Bog
Dokazi postojanja Boga
Sukob dva koncepta
Sloboda izbora
Komunikacija sa Bogom
Vječni život
Isus Hrist
Plan spasenja
Drugi Hristov dolazak
Opravdanje vjerom
Biblija
Biblija zašto?
Odbrana izvornog biblijskog teksta
Šta je biblijska vjera?
Biblijske istine
Biblija i nauka
Biblijski praznici
Tipologija
Dan odmora
Biblijske lekcije online
Biblijski igrani i crtani filmovi
Proročanstva
Ispunjena proročanstva
Vrijeme kraja
Danilo i Otkrivenje
Ellen White
Audio knjige Elen Vajt
Predavanja
Predavanja Valtera Fajta
Predavanja dr Sang Lija
Ostali predavači
Ostale teme
Zdravlje
Praktično hrišćanstvo
Svjetske religije
Crkve i sekte
 Jeresi i fanatizam
Zanimljivosti
Okultizam
Sotona i demoni
Spiritizam
Tajna društva
Antihrist
Paganizam
Kabalizam
Ateizam
Okultna iskustva
Vanzemaljci i NLO
Astrologija
Alternativna medicina
Joga i meditacija

Izbor knjiga
« Moral i mi
Vaskrs, jaja i zečevi »

Praznik rada ili nečega drugog?

Objavljeno 1. Maja 2013. | Od PavleS

Naučeni smo da se prvomajski praznici slave kao međunarodni praznik

radničkog pokreta. Kaže se da porijeklo ovog praznika vodi do 1. maja
1886. kada su stotine hiljada američkih radnika izašli na ulice Čikaga da
bi zahtijevali opšte prihvatanje osmočasovnog radnog dana. Ali kako
onda objasniti neke čudne običaje oko ovog praznika, kao što je paljenje
vatri na veče 30. aprila, prvomajski uranak i sl., koje teško da možemo
povezati sa „proleterskim“ revolucijama u Evropi i Americi?

Kako je zapravo 1. maj postao međunarodni praznik rada?

Davne 1920. godine, veliki politički „genije“, potonji šef britanske vlade,
Vinston Čerčil, piše u jednom svom analitičkom članku: „Od dana
Spartaka, preko Karla Marksa pa sve do ovih dana Trockog, Bele Kuna,
Roze Luksemburg i Eme Goldman, zavjera širokih razmjera koja teži
razaranju civilizacije i uspostavljanju rekonstruktivnog društva na bazi
zaustavljenog razvoja, namjerne zlobe i nemajućeg jedinstva –
neprestano raste. Ta zavjera je odigrala sasvim prepoznatljivu ulogu u
tragediji Francuske revolucije. Bila je glavni podstrekač svakog
subverzivnog pokreta tokom 19. vijeka. I, konačno, ova banda čudnovatih
ličnosti iz podzemlja velikih gradova Evrope i Amerike čvrsto je zgrabila
ruski narod i praktično postala neograničeni gospodar ogromne
imperije.“

Spartak je bio pseudonim za

Adama Vajshaupta, osnivača Iluminata. Za Karla Marksa i dan-danas važi
da je (bio) otac komunizma. U ovom tekstu Čerčil povezuje u jedan
istorijski kontinuirani niz: Vajshaupta i Iluminate iz 1776. sa komunistima
Karla Marksa iz 1848. i ruskim boljševicima iz 1917. godine. Njegov je
zaključak bio da im je zajednički cilj bio „razaranje civilizacije“. Drugim
riječima, Čerčil tvrdi da im je namjera bila uspostavljanje „Novog
svjetskog poretka“.

I sami Vajshaupt je otvoreno pisao: „Velika snaga našeg Reda leži u

njegovoj tajnosti; neka se nikada ne pojavi na bilo kom mjestu pod svojim
pravim imenom, već uvijek pod tuđim i sa drugim zvanjem.“

Gdje se to zapravo skriva ovaj tajni Red? O tome sam kaže: „Ništa nam ne
pogoduje bolje od tri najniža stupnja slobodnog zidarstva: javnost je na
njih naviknuta, malo od njih očekuje i stoga na njih ne obraća pažnju.“

Dalje Vajshaupt kaže: „Pravi cilj Reda je da vlada svijetom. Da bi ovo

postigao, Redu je neophodno da uništi sve vjere, zbaci sve vlade i ukine
privatnu svojinu.“ Vijek kasnije, 1876. godine, bavarske vlasti otkrile su
postojanje Reda Iluminata. U izvještaju koji je tom prilikom sačinjen kaže
se: „… jasni cilj ovoga Reda bio je ukidanje Hrišćanstva i zbacivanje svih
građanskih vlasti.“

Vjerovatno se pitate, kakve veze sve ovo ima sa Praznikom rada, Prvim
majem?

Adam Vajshaupt je svoju organizaciju, Iluminate, osnovao upravo na ovaj

datum 1776. godine. Bio je to praznični dan. Praznik je bio u čast Sunca!
Stari, paganski praznik iz epohe rimske imperije. Zašto je Vajshaupt
izabrao baš ovaj dan i ovaj „praznik“?

Istorija nedvosmisleno svjedoči da je rimski imperator Dioklecijan

(284-305) bio, zasigurno, najsuroviji gonitelj hrišćana. Godine 303, on
obznanjuje edikt o jednoobraznoj vjeri u Carstvu[1] koju hrišćani ne
prihvataju. Za tu neposlušnost, nelojalnost Imperiji, bivaju surovo
kažnjeni oduzimanjem javnih i privatnih posjeda, zabranom okupljanja,
rušenjem crkava, uništavanjem svetih spisa…

Plaćeno je, po nekima, cijenom od čak stotinu hiljada života. Godine 305,
dana 1. maja, Dioklecijan se razbolio i abdicirao. Gonjenja hrišćana naglo
su se smanjila da bi 313. godine car Konstantin Milanskim ediktom
proglasio ekumenizovano hrišćanstvo državnom religijom.

Vajshaupt, koji je bio profesor kanonskog prava na ingolštatskom

univerzitetu u Nemačkoj, znao je za ovaj datum. Njegova je odluka bila da
nastavi tamo gde je Dioklecijan stao 1400 godina ranije.
Cilj Iluminata bio je: „čovek savršen kao bog – bez Boga“. Komunizam,
koji je na velika vrata u naše društvo uveo naviku i u svijest i duboko
penetrirao ovaj „praznik“, imao je samo jedan cilj: raj na zemlji, raj bez
Boga! No, vratimo se još jednoj istini izrečenoj ustima Adama Vajshaupta:
„Nikada nisam mislio da ću biti osnivač nove religije“.[2]

Veze 1. maja sa drevnim paganizmom

1. maj slovi za praznik rada sa neizbježnim prvomajskim urankom. „U

pagansko vrijeme, keltski festival Beltane izvorno slavio se 1. maja.
Podrazumijevao je pijanku i ples oko kipa falusa (muški polni organ).
Kada se u Evropi raširilo hrišćanstvo, napravljen je kompromis i falus je
zamijenjen majskim drvetom“.

Stari pagani su služili božanstvu Balu ili Belfegoru, kog Sveto pismo
označava kao najodvratniji bezbožni kult u kojem su prinošene ljudske
žrtve (djeca). Zbog toga je božanski bijes pao na one koji su se odali
takvom služenju đavolu, pa Bog kaže drevnom Izraelu: „Svojim očima
vidjeli ste šta je Gospod učinio zbog Bala fegorskog, da je svakog čovjeka
koji je pošao za Balom fegorskim, Gospod, tvoj Bog, istrijebio iz tvoje
sredine.“ (5. Mojsijeva 4:3).

„Beltane“ je galsko ime za mjesec maj i praznovanje koje se odigravalo

prvog maja. Koliko je ta drevna praksa slična današnjoj vidi se iz sledećeg
opisa: „… mladi su se okupljali ujutro 1. maja, od stabla sjekli okrugli
sto… palili vatru i spravljali obrok u vidu pudinga od jaja i mlijeka. Mijesili
su ovseni kolač i pekli ga na užarenom pepelu na kamenju…“ Drevni
keltski festivala „Beltane“odgovara feničanskom božanstvu Bala (Baal,
Val). Majsko drvo koje se očuvalo u folkloru današnjih potomaka galskih
naroda odražava sliku muškog polnog uda iz drevnih paganskih obreda.

Hitler je znao simboliku i značenje prvomajskog „praznika“. Upravo zato

je odabrao da svoj život žrtvuje mračnim silama kojima je posvetio
političku karijeru i razorni uticaj svoje đavolske ličnosti, o čemu piše
Brenan u knjizi Okultni rajh: „Čitajući o tim poslednjim danima teško se
možemo oduprijeti utisku da je Hitler čekao određeni čas… Ako je nama
običnim smrtnicima jedan dan izgledao podoban kao bilo koji drugi, tako
nije bilo u Hitlerovom slučaju. On je odlučio o svom času i bio riješen da
ga čeka, makar pao u ruke Rusima. Čas njegove smrti je morao da
nastupi u trenutku koji je odredio – ni prije ni posle. Datum je 30. april.
Mračni posvećenik je ostao vjeran svom mračnom „vjeruju“ do samog
kraja, pa je čak i dan njegove smrti morao da bude žrtva silama tame –
30. april je od davnina praznik Beltane, dan uoči Valpurgijske noći. To je
jedan od najvažnijih, ako ne najvažniji datum u satanističkom kalendaru“.

Valpurgijska noć obilježava se u noći između 30. aprila i 1. maja, a danas

se zvanično slavi u skandinavskim, germanskim i baltičkim tradicijama.
Savremeni naziv dobila je po svetoj Valburgi (710-779), časnoj sestri
poznatoj po postu. Zvanično predstavlja hršćanski praznik. Ž.M. Slavinski
u Kratkoj enciklopediji parapsihologije i hermetizma definiše „Valpurgijsku
noć (nordijski i tevtonski): Noć uoči majskog dana kada se održava
vještičji sabat na Brokenu ili nekoj drugoj visokoj planini“.

Datum 1. maj nosi još jedno istorijsko svjedočanstvo. „Prvog maja 1776.
godine – na dan jednog od najvećih satanističkih praznika – počela je
nova etapa u istoriji Rimokatoličke crkve, faza koja će odjekivati širom
sveta u decenijama koje su uslijedile. Tada je njemački jezuita doktor
Adam Vajshaupt osnovao tajno revolucionarno društvo po imenu Red
Iluminata, sa sjedištem na bavarskom Univerzitetu Ingolštad, ustrojen po
modelu jezuitskog reda… datum kada su Iluminati lansirali svoju
kampanju izgleda da ima okultno značenje pošto je 1. maj satanistički
sveti sabat po imenu „Beltan“ (Beltaine) – jedna od najvažnijih noći u
satanističkom kalendaru kada je obavezno prinijeti ljudsku žrtvu sa ciljem
da se izvrgne ruglu smrt Isusa Hrista“.

Beltane ili najvažniji Crni Sabat smješten je na isti dan u rasporedu Vika
pokreta (savremena neopaganska religija nadahnuta prethrišćanskim
vjerovanjima). Od davnih vremena na taj dan se slavio u čast prirode i
plodnosti. Tom prilikom se pale vatre, igraju se igre i pleše se u čast
prirode oko stuba oko koga su svezane trake u boji koji simbolizuje falus.
U tim ritualnim igrama pominju se i drevna demonska božanstva Baal,
Zeleni čovjek, Pan, Zeleni Juraj, a te noći se i orgijalo.

Anton Šandor Levej je zbog svega navedenog na ovaj dan osnovao

neosatanističku crkvu.

Mjesec maj naziv je dobio po grčkoj boginji plodnosti Maia koja je usko
povezana sa rimskom boginjom Bona Dea koja se obilježava danas. Samo
prvog maja u Rimskom carstvu je bila dekriminalizovana krvna žrtva,
simbolizovala ju je zmija, a slavili su najčešće robovi.

Zanimljiv splet raznih manifestacija dokazuje da su stari narodi imali

identične datume proslave prirode, pozitivnih i negativnih sila i
tradicionalnih bogova.

Vikipedija navodi da su Beltan i Samhain završni datumi građanske

godine u Irskoj. U odrednici „Šamhain“ Vikipedija kaže da je to izraz iz
keltskog kalendara za praznik o završetku ljetnje žetve koji se održao do
danas u rimokatoličkoj tradiciji kao „Svi sveti“ (Dan mrtvih), u sekularnoj
svetkovini kao „Noć veštica (Halovin)“, kao i u folklornim običajima nekih
naroda. Pomenute svetkovine slave razne vrste neopagana, a zbog
sličnosti se dva praznika oslanjaju jedan na drugi.

Noć vještica su
izvorno slavili Druidi u čast velikog boga mrtvih Šamhaina čiji je praznik
1. novembar, piše Ralf Linton u knjizi Noć vještica tokom dvadeset
vjekova. Enciklopedija Britanika navodi da se još ponegdje u Irskoj 31.
oktobar naziva OIDHCH SHAMHNA (bdenje Šamhaina, gospodara mrtvih
starih Druida). Rimljani su preuzeli taj običaj, dodali mu neka svoja
obilježja i slavili ga u čast Pomona.

Rut Keli u svom djelu Noć vještica piše da su sveštenici paganskih Druida
učili da besmrtna duša prilikom smrti prelazi u drugo tijelo. Vjerovali su
da poslednjeg dana u godini (31. oktobra) gospodar smrti okuplja duše
umrlih i određuje koji oblik života da nastane u narednih 12 mjeseci. Noć
vještica uoči 1. novembra predstavlja večernju proslavu velikog dana
posvećenog Sotoni. Šamhain starih Druida je bog smrti. Iz paganskih
običaja potiče Noć veštica i 1. maj, dva srodna praznika Sotoni u čast.
Iako se „Dan rada“ slavi neradno, onaj kome je posvećen radi punom
parom preko zabluda koje su se u ukorijenile u vrijeme komunističke
propagande.

[1] Kao što možemo vidjeti iz istorije, ekumenizam uopšte nije nova ideja,
već pokušaji uništenja izvorne Božje religije kroz usaglašavanje svih vjera
datiraju još iz vremena prvih vjekova nove ere. Caru Konstatinu je to
dijelom pošlo za rukom kad je uveo paganizovanu verziju hrišćanstva kao
državnu religiju. On je takođe naredio Euzebiju da napravi ekumensku
Bibliju koju pravi hrišćani nijesu prihvatili.

[2] Referenca: „Novi svjetski poredak“, autor Ralf Eperson.

Napomena: Veći dio ovog teksta preuzet je iz drugih izvora na Internetu.

 Facebook 30  Twitter  Skype  Email

Objavljeno Biblijske istine

3 odgovora na Praznik rada ili nečega drugog?

издали смо старог бога....издајемо полако и новог kaže:

4. Maja 2013. u 03:38

Везе 1. маја са паганизмом ја немогу да повежем, по мени има

једине везе са старим заветом, заправо мислим на
јудеохришћане, наравно стари завет, који има везе са свим
стварима који се тичу јевреја, али се не тичу било којег
хришћана, поготово не Србског, престаните више да залуђујете
народ, да Србски род није прихватио јудеохришћанство, и да смо
остали у старој вери МОНОТЕИСТИЧКОМ ПАГАНСТВУ, мислим да
сада неби имали потребе да типкамо о неподношљивости
доживљавања нашег нестајања.

Komentariši
ocu6 kaže:
1. Maja 2013. u 17:06

Zar osnivac reda Iluminata nije bio prvi Jezuitski general Ignjacije
Lojola? Kao sto pise u knjizi Vatikanske ubice?

Komentariši
pavles kaže:
2. Maja 2013. u 20:09

Ignjacije Lojola je osnovao Jezuitski red 1534. godine, a

Iluminate (prosvetitelje) Adam Vajshaupt 1. maja 1776.
godine. Vajshaupt je bio jezuita, što se logično uklapa u
njegov profil i način djelovanja. Među tajnim društvima uvijek
postoje veze i međusobne infiltracije. Ona društva koja imaju
najveću moć (prokatolički redovi) kontrolišu ostala ili se
 spajaju na vrhu.

Komentariši

Pitaj ili komentariši

Arhiva članaka
Arhiva članaka Odaberite mjesec
Copyright © Institut za izučavanje religije 2012 - 2018.

Dizajn i administracija sajta: Pavle Simović