Isang lahing kinamulatan, sa isang bansa isinilang, May sariling wika na sa puso at isipa’y nakapunla Liping hindi ikahihiya dahil sa Pilipinas tayo nagmula.
Wikang Filipino,hatid sa madla’y karunungan
Sumasalamin sa kalinangan at damdaming makabayan, Tulay na nag-uugnay sa pagpapahayag ng kaisipan Nagsisilbing kawing tugon sa pag-uunawaan.
Wika’y pundasyon sa karunungang pantao
Tagapaghatid ng kaalaman at katangian ng Pilipino, Mahalaga sa usapan at pangangatwirang totoo Marapat na pahalagahan para sa kaunlaran at pagbabago
Matagal ng usapin pagpapaunlad sa wika ng bayan
Dahil lubos na niyakap, wikang nagmula sa dayuhan, Dayuhang dumusta, Oo! Dumusta! Ginulo ang isipan Kaya ng tayo’y lumaya, nawala sariling pagkakakilanlan.
Sa ganitong kalagayan, dalubwika may mithiin
Masusing pinag-aaralan pag-unlad ng wika natin Para matunton ang kaganapan ng lahat ng naisin Ang mapayabong pa ang lahat ng mga wikain.
Upang matugunan ang suliranin ng sambayanan
Wikang Filipino, siya nating kailangan Kung wikang Filipino ang gagamitin sa araw-araw Tiyak itong epektibo, mga gawa’y makabuluhan.
Wika nati’y yayabong kung tatanggapin ang pagbabago
Na gamitin ang diyalekto at salitang hiram sa kausap mo, May batas na nagpapahintulot na pag-aralan ang mga ito Huwag lang kalilimutan ang wika nati’y Filipino.
Sagana ang Pilipinas sa mga katutubong wikain
Iba-iba ang bigkas at iba-iba ang diin ngunit ito’y Filipino pa rin, Saanman dako ng bansa malaya nating gamitin Ilokano, Sambal, Ivatan, Ifugao na sariling wika atin
Kilos na kababayan, Kumilos ka! Wika natin ipagmalaki
Kilos na kababayan, Kumilos ka! Ito na ang panahon ng ating pagbubunyi. Kilos na kababayan, Kumilos ka! Ngayon ay buwan ng mga wikang tatak ng ating lahi. Kilos na kababayan, Wikang Filipino… wika ng liping kayumanggi.