1.ΟΝΟΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ 
 
 
ΤΟ ΑΡΘΡΟ 
 
 
ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική  Δοτική 
 
Αρσενικό 
ὁ  τοῦ  τῷ  τόν  οἱ  τῶν  τοῖς  τούς  τώ  τοῖν 
 
Θηλυκό 
ἡ  τῆς  τῇ  τήν  αἱ  τῶν  ταῖς  τάς  τώ  τοῖν 
 
Ουδέτερο 
τό  τοῦ  τῷ  τό  τά  τῶν  τοῖς  τά  τώ  τοῖν 
 
 
 
ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ 
 
 
Α’ ΚΛΙΣΗ 
 
 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
   
  ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ 
   Αρσενικά 
Ο1.1  λοχίας  λοχίου  λοχίᾳ  λοχίαν  λοχία  λοχίαι  λοχιῶν  λοχίαις  λοχίας  λοχίαι  λοχία  λοχίαιν 

Ο1.2  Ἀτρείδης  Ἀτρείδου  Ἀτρείδῃ  Ἀτρείδην  Ἀτρείδη  Ἀτρεῖδαι  Ἀτρειδῶν  Ἀτρείδαις  Ἀτρείδας  Ἀτρεῖδαι  Ἀτρείδα  Ἀτρείδαιν 

Ο1.2α  κομήτης  κομήτου  κομήτῃ  κομήτην  κομῆτα  κομῆται  κομητῶν  κομήταις  κομήτας  κομῆται  κομήτα  κομήταιν 

  Θηλυκά 

Ο2.1  σοφία  σοφίας  σοφίᾳ  σοφίαν  σοφία  σοφίαι  σοφιῶν  σοφίαις  σοφίας  σοφίαι  σοφία  σοφίαιν 

Ο2.2  πεῖρα  πείρας  πείρᾳ  πεῖραν  πεῖρα  πεῖραι  πειρῶν  πείραις  πείρας  πεῖραι  πείρα  πείραιν 

Ο2.2α  μᾶζα  μάζης  μάζῃ  μᾶζαν  μᾶζα  μᾶζαι  μαζῶν  μάζαις  μάζας  μᾶζαι  μάζα  μάζαιν 

Ο3  πύλη  πύλης  πύλῃ  πύλην  πύλη  πύλαι  πυλῶν  πύλαις  πύλας  πύλαι  πύλα  πύλαιν 
   
  ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ 
  Αρσενικά 
Ο4  Ἑρμῆς  Ἑρμοῦ  Ἑρμῇ  Ἑρμῆν  Ἑρμῆ  Ἑρμαῖ  Ἑρμῶν  Ἑρμαῖς  Ἑρμᾶς  Ἑρμαῖ  Ἑρμᾶ  Ἑρμαῖν 
  Θηλυκά 
Ο5  μνᾶ  μνᾶς  μνᾷ  μνᾶν  μνᾶ  μναῖ  μνῶν  μναῖς  μνᾶς  μναῖ  μνᾶ  μναῖν 

Ο6  γαλῆ  γαλῆς  γαλῇ  γαλῆν  γαλῆ  γαλαῖ  γαλῶν  γαλαῖς  γαλᾶς  γαλαῖ  γαλᾶ  γαλαῖν 
 
 
 
Β’ ΚΛΙΣΗ 
 
 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
  ΑΣΥΝΑΙΡΕΤΑ 
  Αρσενικά 
Ο7  ἰατρός  ἰατροῦ  ἰατρῷ  ἰατρόν  ἰατρέ  ἰατροί  ἰατρῶν  ἰατροῖς  ἰατρούς  ἰατροί  ἰατρώ  ἰατροῖν 

                         

Ο7α  νόσος  νόσου  νόσῳ  νόσον  νόσε  νόσοι  νόσων  νόσοις  νόσους  νόσοι  νόσω  νόσοιν 
                         
Ο8  σῦκον  σύκου  σύκῳ  σῦκον  σῦκον  σῦκα  σύκων  σύκοις  σῦκα  σῦκα  σύκω  σύκοιν 
   
  ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ 

  Αρσενικά 

Ο9  ἔκπλους  ἔκπλου  ἔκπλῳ  ἔκπλουν  ἔκπλου  ἔκπλοι  ἔκπλων  ἔκπλοις  ἔκπλους  ἔκπλοι  ἔκπλω  ἔκπλοιν 
                         
Ο9α  πρόχους  πρόχου  πρόχῳ  πρόχουν  πρόχου  πρόχοι  πρόχων  πρόχοις  πρόχους  πρόχοι  πρόχω  πρόχοιν 
                         
Ο10  ὀστοῦν  ὀστοῦ  ὀστῷ  ὀστοῦν  ὀστοῦν  ὀστᾶ  ὀστῶν  ὀστοῖς  ὀστᾶ  ὀστᾶ  ὀστώ  ὀστοῖν 
   
  ΑΤΤΙΚΗ Β’ ΚΛΙΣΗ 
  Αρσενικά 
Ο11  πρόνεως  πρόνεω  πρόνεῳ  πρόνεων  πρόνεως  πρόνεῳ  πρόνεων  πρόνεῳς  πρόνεως  πρόνεῳ  πρόνεω  πρόνεῳν 
                         
Ο11α  ἅλως  ἅλω  ἅλῳ  ἅλων  ἅλως  ἅλῳ  ἅλων  ἅλῳς  ἅλως  ἅλῳ  ἅλω  ἅλῳν 
 
 
Γ’ ΚΛΙΣΗ 
 
 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
   
  ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ 
Ο12  ἥρως  ἥρωος  ἥρωι  ἥρωα  ἥρως  ἥρωες  ἡρώων  ἥρωσι  ἥρωας  ἥρωες  ἥρωε  ἡρώοιν 

Ο13  βότρυς  βότρυος  βότρυϊ  βότρυν  βότρυ  βότρυες  βοτρύων  βότρυσι  βότρυς  βότρυες  βότρυε  βοτρύοιν 

Ο13α  δρῦς  δρυός  δρυΐ  δρῦν  δρῦ  δρύες  δρυῶν  δρυσί  δρῦς  δρύες  δρύε  δρυοῖν 

Ο13β  μῆνις  μήνιος  μήνιϊ  μῆνιν  μῆνι  μήνιες  μηνίων  μήνισι  μῆνις  μήνιες  μήνιε  μηνίοιν 

Ο14.1  πόλις  πόλεως  πόλει  πόλιν  πόλι  πόλεις  πόλεων  πόλεσι  πόλεις  πόλεις  πόλει  πολέοιν 

Ο14.2  πέλεκυς  πελέκεως  πελέκει  πέλεκυν  πέλεκυ  πελέκεις  πελέκεων  πελέκεσι  πελέκεις  πελέκεις  πελέκει  πελεκέοιν 

Ο15  βασιλεύς  βασιλέως   βασιλεῖ  βασιλέα  βασιλεῦ  βασιλεῖς  βασιλέων  βασιλεῦσι  βασιλέας  βασιλεῖς  βασιλεῖ  βασιλέοιν 

Ο15α  ἁλιεύς  ἁλιέως/  ἁλιεῖ  ἁλιέα/  ἁλιεῦ  ἁλιεῖς  ἁλιέων/  ἁλιεῦσι  ἁλιέας/  ἁλιεῖς  ἁλιεῖ  ἁλιέοιν 
ἁλιῶς  ἁλιᾶ  ἁλιῶν  ἁλιᾶς 
Ο16  ἠχώ  ἠχοῦς  ἠχοῖ  ἠχώ  ἠχοῖ                

   
  ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ 
ΟΥΡΑΝΙΚΟΛΗΚΤΑ 
Ο17.1  θώραξ  θώρακος  θώρακι  θώρακα  θώραξ  θώρακες  θωράκων  θώραξι  θώρακας  θώρακες  θώρακε  θωράκοιν 

Ο17.2  φλόξ  φλογός  φλογί  φλόγα  φλόξ  φλόγες  φλογῶν  φλοξί  φλόγας  φλόγες  φλόγε  φλόγοιν 

Ο17.3  ὄνυξ  ὄνυχος  ὄνυχι  ὄνυχα  ὄνυξ  ὄνυχες  ὀνύχων  ὄνυξι  ὄνυχας  ὄνυχες  ὄνυχε  ὀνύχοιν 
ΧΕΙΛΙΚΟΛΗΚΤΑ 
Ο18.1  κώνωψ  κώνωπος  κώνωπι  κώνωπα  κώνωψ  κώνωπες  κωνώπων  κώνωψι  κώνωπας  κώνωπες  κώνωπε  κωνώποιν 

Ο18.2  Ἄραψ  Ἄραβος  Ἄραβι  Ἄραβα  Ἄραψ  Ἄραβες  Ἀράβων  Ἄραψι  Ἄραβας  Ἄραβες  Ἄραβε  Ἀράβοιν 
ΟΔΟΝΤΙΚΟΛΗΚΤΑ 
Ο19.1  θυρίς   θυρίδος  θυρίδι  θυρίδα  θυρίς  θυρίδες  θυρίδων  θυρίσι  θυρίδας   θυρίδες  θυρίδε  θυρίδοιν 

Ο19.2  τάπης  τάπητος  τάπητι  τάπητα  τάπης  τάπητες  ταπήτων  τάπησι  τάπητας  τάπητες  τάπητε  ταπήτοιν 

Ο19.2α  ἱμάς  ἱμάντος  ἱμάντι  ἱμάντα  ἱμάς  ἱμάντες  ἱμάντων  ἱμᾶσι  ἱμάντας  ἱμάντες  ἱμάντε  ἱμάντοιν 

Ο19.2β  γέρων  γέροντος  γέροντι  γέροντα  γέρον  γέροντες  γερόντων  γέρουσι  γέροντας  γέροντες  γέροντε  γερόντοιν 

Ο19.3  κλίμα  κλίματος  κλίματι  κλίμα  κλίμα  κλίματα  κλιμάτων  κλίμασι  κλίματα  κλίματα  κλίματε  κλιμάτοιν 
ΕΝΡΙΝΟΛΗΚΤΑ 
Ο20.1  ἀκτίς  ἀκτῖνος  ἀκτῖνι  ἀκτῖνα  ἀκτίς  ἀκτῖνες  ἀκτίνων  ἀκτῖσι  ἀκτῖνας  ἀκτῖνες  ἀκτῖνε  ἀκτίνοιν 

Ο20.1α  Γόρτυς  Γόρτυνος  Γόρτυνι  Γόρτυνα  Γόρτυς               

Ο20.2  παιάν  παιᾶνος  παιᾶνι  παιᾶνα  παιάν  παιᾶνες  παιάνων  παιᾶσι  παιᾶνας  παιᾶνες  παιᾶνε  παιάνοιν 

Ο20.3  Ἕλλην  Ἕλληνος  Ἕλληνι  Ἕλληνα  Ἕλλην  Ἕλληνες  Ἑλλήνων  Ἕλλησι  Ἕλληνας  Ἕλληνες  Ἕλληνε  Ἑλλήνοιν 

Ο20.4  ἀγών  ἀγῶνος  ἀγῶνι  ἀγῶνα  ἀγών  ἀγῶνες  ἀγώνων  ἀγῶσι  ἀγῶνας  ἀγῶνες  ἀγῶνε  ἀγώνοιν 

Ο21.1  λιμήν  λιμένος  λιμένι  λιμένα  λιμήν  λιμένες  λιμένων  λιμέσι  λιμένας  λιμένες  λιμένε  λιμένοιν 

Ο21.2  κανών  κανόνος  κανόνι  κανόνα  κανών  κανόνες  κανόνων  κανόσι  κανόνας  κανόνες  κανόνε  κανόνοιν 
ΥΓΡΟΛΗΚΤΑ 
Ο22.1  νιπτήρ  νιπτῆρος  νιπτῆρι  νιπτῆρα  νιπτήρ  νιπτῆρες  νιπτήρων  νιπτῆρσι  νιπτῆρας  νιπτῆρες  νιπτῆρε  νιπτήροιν 

Ο22.2  ἰχώρ  ἰχῶρος  ἰχῶρι  ἰχῶρα  ἰχώρ  ἰχῶρες  ἰχώρων  ἰχῶρσι  ἰχῶρας  ἰχῶρες  ἰχῶρε  ἰχώροιν 

Ο22.3  φθείρ  φθειρός  φθειρί  φθεῖρα  φθείρ  φθεῖρες  φθειρῶν  φθειρσί  φθεῖρας  φθεῖρες  φθεῖρε  φθειροῖν 

Ο23.1  ἀθήρ  ἀθέρος  ἀθέρι  ἀθέρα  ἀθήρ  ἀθέρες  ἀθέρων  ἀθέρσι  ἀθέρας  ἀθέρες  ἀθέρε  ἀθέροιν 

Ο23.2  ῥήτωρ  ῥήτορος  ῥήτορι  ῥήτορα  ῥῆτορ  ῥήτορες  ῥητόρων  ῥήτορσι  ῥήτορας  ῥήτορες  ῥήτορε  ῥητόροιν 

Ο24  πατήρ  πατρός  πατρί  πατέρα  πάτερ  πατέρες  πατέρων  πατράσι  πατέρας  πατέρες  πατέρε  πατέροιν 
ΣΙΓΜΟΛΗΚΤΑ 
Ο25  αἰδώς  αἰδοῦς  αἰδοῖ  αἰδῶ  αἰδώς               
Ο26  βάθος  βάθους  βάθει  βάθος  βάθος  βάθη  βαθῶν  βάθεσι  βάθη  βάθη  βάθει  βαθοῖν 

Ο26α  ἄνθος  ἄνθους  ἄνθει  ἄνθος  ἄνθος  ἄνθη  ἀνθῶν/  ἄνθεσι  ἄνθη  ἄνθη  ἄνθει  ἀνθοῖν 
ἀνθέων 
Ο26β  χρέος  χρέους  χρέει  χρέος  χρέος  χρέα  χρεῶν  χρέεσι  χρέα  χρέα  χρέει  χρεοῖν 

Ο27  κρέας  κρέως  κρέᾳ  κρέας  κρέας  κρέα  κρεῶν  κρέασι  κρέα  κρέα  κρέα  κρεοῖ 

Ο28.1  Σωκράτης  Σωκράτους  Σωκράτει  Σωκράτη  Σώκρατες  Σωκράται  Σωκρατῶν  Σωκράταις  Σωκράτας  Σωκράται     

Ο28.2  Περικλῆς  Περικλέους  Περικλεῖ  Περικλέα  Περίκλεις  Περικλεῖς  Περικλέων  ‐‐‐  Περικλεῖς  Περικλεῖς     
 
 
 
ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ 

Β’ ΚΛΙΣΗ 

  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 

  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
Ε1  καλός  καλοῦ  καλῷ  καλόν  καλέ  καλοί  καλῶν  καλοῖς  καλούς  καλοί  καλώ  καλοῖν 
  καλή  καλῆς  καλῇ  καλήν  καλή  καλαί  καλῶν  καλαῖς  καλάς  καλαί  καλά  καλαῖν 
  καλόν  καλοῦ  καλῷ  καλόν  καλόν  καλά  καλῶν  καλοῖς  καλά  καλά  καλώ  καλοῖν 
Ε1α  δίκαιος  δικαίου  δικαίῳ  δίκαιον  δίκαιε  δίκαιοι  δικαίων  δικαίοις  δικαίους  δίκαιοι  δικαίω  δικαίοιν 
  δικαία  δικαίας  δικαίᾳ  δικαίαν  δικαία  δίκαιαι  δικαίων  δικαίαις  δικαίας  δίκαιαι  δικαία  δικαίαιν 
  δίκαιον  δικαίου  δικαίῳ  δίκαιον  δίκαιον  δίκαια  δικαίων  δικαίοις  δίκαια  δίκαια  δικαίω  δικαίοιν 
Ε2  τιμωρός  τιμωροῦ  τιμωρῷ  τιμωρόν  τιμωρέ  τιμωροί  τιμωρῶν  τιμωροῖς  τιμωρούς  τιμωροί  τιμωρώ  τιμωροῖν 
  τιμωρός  τιμωροῦ  τιμωρῷ  τιμωρόν  τιμωρέ  τιμωροί  τιμωρῶν  τιμωροῖς  τιμωρούς  τιμωροί  τιμωρώ  τιμωροῖν 
  τιμωρόν  τιμωροῦ  τιμωρῷ  τιμωρόν  τιμωρόν  τιμωρά  τιμωρῶν  τιμωροῖς  τιμωρά  τιμωρά  τιμωρώ  τιμωροῖν 
Ε2α  αἰώνιος  αἰωνίου  αἰωνίῳ  αἰώνιον  αἰώνιε  αἰώνιοι  αἰωνίων  αἰωνίοις  αἰωνίους  αἰώνιοι  αἰωνίω  αἰωνίοιν 
  αἰώνιος  αἰωνίου  αἰωνίῳ  αἰώνιον  αἰώνιε  αἰώνιοι  αἰωνίων  αἰωνίοις  αἰωνίους  αἰώνιοι  αἰωνίω  αἰωνίοιν 
  αἰωνία  αἰωνίας  αἰωνίᾳ  αἰωνίαν  αἰωνία  αἰώνιαι  αἰωνίων  αἰωνίαις  αἰωνίας  αἰώνιαι  αἰωνία  αἰωνίοιν 
  αἰώνιον  αἰωνίου  αἰωνίῳ  αἰώνιον  αἰώνιον  αἰώνια  αἰωνίων  αἰωνίοις  αἰώνια  αἰώνια  αἰωνίω  αἰωνίοιν 
Ε2β  νόθος  νόθου  νόθῳ  νόθον  νόθε  νόθοι  νόθων  νόθοις  νόθους  νόθοι  νόθω  νόθοιν 
  νόθος  νόθου  νόθῳ  νόθον  νόθε  νόθοι  νόθων  νόθοις  νόθους  νόθοι  νόθω  νόθοιν 
  νόθη  νόθης  νόθῃ  νόθην  νόθη  νόθαι  νόθων  νόθαις  νόθας  νόθαι  νόθα  νόθαιν 
  νόθον  νόθου  νόθῳ  νόθον  νόθον  νόθα  νόθων  νόθοις   νόθους  νόθοι  νόθω  νόθοιν 
Ε3  χρυσοῦς  χρυσοῦ  χρυσῷ  χρυσοῦν  ‐‐‐  χρυσοῖ  χρυσῶν  χρυσοῖς  χρυσοῦς  ‐‐‐  χρυσώ  χρυσοῖν 
  χρυσῆ  χρυσῆς  χρυσῇ  χρυσῆν  ‐‐‐  χρυσαῖ  χρυσῶν  χρυσαῖς  χρυσᾶς  ‐‐‐  χρυσᾶ  χρυσαῖν 
  χρυσοῦν  χρυσοῦ  χρυσῷ  χρυσοῦν  ‐‐‐  χρυσᾶ  χρυσῶν  χρυσοῖς  χρυσᾶ  ‐‐‐  χρυσώ  χρυσοῖν 
Ε3α  σιδηροῦς  σιδηροῦ  σιδηρῷ  σιδηροῦν  ‐‐‐  σιδηροῖ  σιδηρῶν  σιδηροῖς  σιδηροῦς  ‐‐‐  σιδηρώ  σιδηροῖν 
  σιδηρᾶ  σιδηρᾶς  σιδηρᾷ  σιδηρᾶν  ‐‐‐  σιδηραῖ  σιδηρῶν  σιδηραῖς  σιδηρᾶς  ‐‐‐  σιδηρᾶ  σιδηραῖν 
  σιδηροῦν  σιδηροῦ  σιδηρῷ  σιδηροῦν  ‐‐‐  σιδηρᾶ  σιδηρῶν  σιδηροῖς  σιδηρᾶ  ‐‐‐  σιδηρώ  σιδηροῖν 
Ε4  εὔνους   εὔνου  εὔνῳ  εὔνουν  ‐‐‐  εὖνοι  εὔνων  εὔνοις  εὔνους  ‐‐‐  εὔνω  εὔνοιν 
  εὔνους  εὔνου  εὔνῳ  εὔνουν  ‐‐‐  εὖνοι  εὔνων  εὔνοις  εὔνους  ‐‐‐  εὔνω  εὔνοιν 
  εὔνουν  εὔνου  εὔνῳ  εὔνουν  ‐‐‐  εὔνοα  εὔνων  εὔνοις  εὔνοα  ‐‐‐  εὔνω  εὔνοιν 
Ε5  ἵλεως  ἵλεω  ἵλεῳ  ἵλεων  ἵλεως  ἵλεῳ  ἵλεων  ἵλεῳς  ἵλεως  ἵλεῳ  ἵλεω  ἵλεῳν 
  ἵλεως  ἵλεω  ἵλεῳ  ἵλεων  ἵλεως  ἵλεῳ  ἵλεων  ἵλεῳς  ἵλεως  ἵλεῳ  ἵλεω  ἵλεῳν 
  ἵλεων  ἵλεω  ἵλεῳ  ἵλεων  ἵλεων  ἵλεα  ἵλεων  ἵλεῳς  ἵλεα  ἵλεα  ἵλεω  ἵλεῳν 
 
 
 
Γ’ ΚΛΙΣΗ 

  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 

  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
  ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ 
Ε6  ὀξύς  ὀξέος  ὀξεῖ  ὀξύν  ὀξύ  ὀξεῖς  ὀξέων  ὀξέσι  ὀξεῖς  ὀξεῖς  ὀξεῖ  ὀξέοιν 
  ὀξεῖα  ὀξείας  ὀξείᾳ  ὀξεῖαν  ὀξεῖα  ὀξεῖαι  ὀξειῶν  ὀξείαις  ὀξείας  ὀξεῖαι  ὀξεία  ὀξείαιν 
  ὀξύ  ὀξέος  ὀξεῖ  ὀξύ  ὀξύ  ὀξέα  ὀξέων  ὀξέσι  ὀξέα  ὀξέα  ὀξεῖ  ὀξέοιν 
Ε7  ἄδακρυς  ἀδάκρυος  ἀδάκρυϊ  ἄδακρυν  ἄδακρυ  ἀδάκρυες  ἀδακρύων  ἀδάκρυσι  ἀδάκρυς  ἀδάκρυες  ἀδάκρυε  ἀδακρύοιν 
  ἄδακρυς  ἀδάκρυος  ἀδάκρυϊ  ἄδακρυν  ἄδακρυ  ἀδάκρυες  ἀδακρύων  ἀδάκρυσι  ἀδάκρυς  ἀδάκρυες  ἀδάκρυε  ἀδακρύοιν 
  ἄδακρυ  ἀδάκρυος  ἀδάκρυϊ  ἄδακρυ  ἄδακρυ  ἀδάκρυα  ἀδακρύων  ἀδάκρυσι  ἀδάκρυα  ἀδάκρυα  ἀδάκρυε  ἀδακρύοιν 
Ε8  δίπηχυς  διπήχεος  διπήχει  δίπηχυν  δίπηχυ  διπήχεις  διπήχεων  διπήχεσι  διπήχεις  διπήχεις   διπήχει  διπηχέοιν 
  δίπηχυς  διπήχεος  διπήχει  δίπηχυν  δίπηχυ  διπήχεις  διπήχεων  διπήχεσι  διπήχεις  διπήχεις  διπήχει  διπηχέοιν 
  δίπηχυ  διπήχεος  διπήχει  δίπηχυ  δίπηχυ  διπήχεα/  διπήχεων  διπήχεσι  διπήχεα/  διπήχεα/  διπήχει  διπηχέοιν 
διπήχη  διπήχη  διπήχη 
  ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ 
  ΑΦΩΝΟΛΗΚΤΑ 
Ε9  πᾶς  παντός  παντί  πάντα  πᾶς  πάντες  πάντων  πᾶσι  πάντας  πάντες  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πᾶσα  πάσης  πάσῃ  πᾶσαν  πᾶσα  πᾶσαι  πασῶν  πάσαις  πάσας  πᾶσαι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πᾶν  παντός  παντί  πᾶν  πᾶν  πάντα  πάντων  πᾶσι  πάντα  πάντα  ‐‐‐  ‐‐‐ 
Ε10  χαρίεις  χαρίεντος  χαρίεντι  χαρίεντα  χαρίεν  χαρίεντες  χαριέντων  χαρίεσι  χαρίεντας  χαρίεντες  χαρίεντε  χαριέντοιν 
  χαρίεσσα  χαριέσσης  χαριέσσῃ  χαρίεσσαν  χαρίεσσα  χαριέσσαι  χαριεσσῶν  χαριέσσαις  χαριέσσας  χαρίεσσαι  χαριέσσα  χαριέσσαιν 
  χαρίεν  χαρίεντος  χαρίεντι  χαρίεν  χαρίεν  χαρίεντα  χαριέντων  χαρίεσι  χαρίεντα  χαρίεντα  χαρίεντε  χαριέντοιν 
Ε11  ἄκων  ἄκοντος   ἄκοντι  ἄκοντα  ἆκον  ἄκοντες  ἀκόντων  ἄκουσι  ἄκοντας  ἄκοντες  ἄκοντε  ἀκόντοιν 
  ἄκουσα  ἀκούσης  ἀκούσῃ  ἄκουσαν  ἄκουσα  ἄκουσαι  ἀκουσῶν  ἀκούσαις  ἀκούσας  ἄκουσαι  ἀκούσα  ἀκούσαιν 
  ἆκον  ἄκοντος  ἄκοντι  ἆκον  ἆκον  ἄκοντα  ἀκόντων  ἄκουσι  ἄκοντα  ἄκοντα  ἄκοντε  ἀκόντοιν 
Ε12  ἄχαρις  ἀχάριτος  ἀχάριτι  ἄχαριν  ἄχαρι  ἀχάριτες  ἀχαρίτων  ἀχάρισι  ἀχάριτας  ἀχάριτες  ἀχάριτε  ἀχαρίτοιν 
  ἄχαρις  ἀχάριτος  ἀχάριτι  ἄχαριν  ἄχαρι  ἀχάριτες  ἀχαρίτων  ἀχάρισι  ἀχάριτας  ἀχάριτες  ἀχάριτε  ἀχαρίτοιν 
  ἄχαρι  ἀχάριτος  ἀχάριτι  ἄχαρι  ἄχαρι  ἀχάριτα  ἀχαρίτων  ἀχάρισι  ἀχάριτα  ἀχάριτα  ἀχάριτε  ἀχαρίτοιν 
Ε13  δίπους  δίποδος  δίποδι  δίποδα/  δίπους  δίποδες  διπόδων  δίποσι  δίποδας  δίποδες   δίποδε  διπόδοιν 
δίπουν 
  δίπους  δίποδος  δίποδι  δίποδα/  δίπους  δίποδες  διπόδων  δίποσι  δίποδας  δίποδες  δίποδε  διπόδοιν 
δίπουν 
  δίπουν  δίποδος  δίποδι  δίπουν  δίπουν  δίποδα  διπόδων  δίποσι  δίποδα  δίποδα  δίποδε  διπόδοιν 
Ε14  βλάξ  βλακός  βλακί  βλάκα  βλάξ  βλάκες  βλακῶν  βλαξί  βλάκας  βλάκες  βλάκε  βλακοῖν 
  βλάξ  βλακός  βλακί  βλάκα  βλάξ  βλάκες  βλακῶν  βλαξί  βλάκας  βλάκες  βλάκε  βλακοῖν 
  ΕΝΡΙΝΟΛΗΚΤΑ ΚΑΙ ΥΓΡΟΛΗΚΤΑ 
Ε15  μέλας  μέλανος  μέλανι  μέλανα  μέλαν  μέλανες  μελάνων  μέλασι  μέλανας  μέλανες  μέλανε  μελάνοιν 
  μέλαινα  μελαίνης  μελαίνῃ  μέλαιναν  μέλαινα  μέλαιναι  μελαινῶν  μελαίναις  μελαίνας  μέλαιναι  μελαίνα  μελαίναιν 
  μέλαν  μέλανος  μέλανι  μέλαν  μέλαν  μέλανα  μελάνων  μέλασι  μέλανα  μέλανα  μέλανε  μελάνοιν 
Ε16  ἐλεήμων  ἐλεήμονος  ἐλεήμονι  ἐλεήμονα  ἐλεῆμον  ἐλεήμονες  ἐλεημόνων  ἐλεήμοσι  ἐλεήμονας  ἐλεήμονες  ἐλεήμονε  ἐλεημόνοιν 
  ἐλεήμων  ἐλεήμονος  ἐλεήμονι  ἐλεήμονα  ἐλεῆμον  ἐλεήμονες  ἐλεημόνων  ἐλεήμοσι  ἐλεήμονας  ἐλεήμονες  ἐλεήμονε  ἐλεημόνοιν 
  ἐλεῆμον  ἐλεήμονος  ἐλεήμονι  ἐλεῆμον  ἐλεῆμον  ἐλεήμονα  ἐλεημόνων  ἐλεήμοσι  ἐλεήμονα  ἐλεήμονα  ἐλεήμονε  ἐλεημόνοιν 
Ε16α  ἀμείνων  ἀμείνονος  ἀμείνονι  ἀμείνονα/  ἄμεινον  ἀμείνονες/  ἀμεινόνων  ἀμείνοσι  ἀμείνονας/  ἀμείνονες/  ἀμείνονε  ἀμεινόνοιν 
ἀμείνω  ἀμείνους  ἀμείνους  ἀμείνους 
  ἀμείνων  ἀμείνονος  ἀμείνονι  ἀμείνονα/  ἄμεινον  ἀμείνονες/  ἀμεινόνων  ἀμείνοσι  ἀμείνονας/  ἀμείνονες/  ἀμείνονε  ἀμεινόνοιν 
ἀμείνω  ἀμείνους  ἀμείνους  ἀμείνους 
  ἄμεινον  ἀμείνονος  ἀμείνονι  ἄμεινον  ἄμεινον  ἀμείνονα/  ἀμεινόνων  ἀμείνοσι  ἀμείνονα/  ἀμείνονα/  ἀμείνονε  ἀμεινόνοιν 
ἀμείνω  ἀμείνω  ἀμείνω 
Ε17  μάκαρ  μάκαρος  μάκαρι  μάκαρα  μάκαρ  μάκαρες  μακάρων  μάκαρσι  μάκαρας  μάκαρες  μάκαρε  μακάροιν 
  μάκαρ  μάκαρος  μάκαρι  μάκαρα  μάκαρ  μάκαρες  μακάρων  μάκαρσι  μάκαρας  μάκαρες  μάκαρε  μακάροιν 
  ΣΙΓΜΟΛΗΚΤΑ 
Ε18  ἀτυχής  ἀτυχοῦς  ἀτυχεῖ  ἀτυχῆ  ἀτυχές  ἀτυχεῖς  ἀτυχῶν  ἀτυχέσι  ἀτυχεῖς  ἀτυχεῖς  ἀτυχεῖ  ἀτυχοῖν 
  ἀτυχής  ἀτυχοῦς  ἀτυχεῖ  ἀτυχῆ  ἀτυχές  ἀτυχεῖς  ἀτυχῶν  ἀτυχέσι  ἀτυχεῖς  ἀτυχεῖς  ἀτυχεῖ  ἀτυχοῖν 
  ἀτυχές  ἀτυχοῦς  ἀτυχεῖ  ἀτυχές  ἀτυχές  ἀτυχῆ  ἀτυχῶν  ἀτυχέσι  ἀτυχῆ  ἀτυχῆ  ἀτυχεῖ  ἀτυχοῖν 
   
  πολύς  πολλοῦ  πολλῷ  πολύν  πολύ  πολλοί  πολλῶν  πολλοῖς  πολλούς  πολλοί  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πολλή  πολλῆς  πολλῇ  πολλήν  πολλή  πολλαί  πολλῶν  πολλαῖς  πολλάς  πολλαί  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πολύ  πολλοῦ  πολλῷ  πολύ  πολύ  πολλά  πολλῶν  πολλοῖς  πολλά  πολλά  ‐‐‐  ‐‐‐ 
 
 
 
ΤΑ ΠΑΡΑΘΕΤΙΚΑ 
 
 
Π 1.1  δίκαιος         
    Συγκριτικός  δικαιότερος  δικαιοτέρα  δικαιότερον 
    Υπερθετικός  δικαιότατος  δικαιοτάτη  δικαιότατον 
Π 1.2  σοφός         
    Συγκριτικός  σοφώτερος  σοφωτέρα  σοφώτερον 
    Υπερθετικός  σοφώτατος  σοφωτάτη  σοφώτατον 
Π 1.2α  κενός         
    Συγκριτικός  κενότερος  κενοτέρα  κενότερον 
    Υπερθετικός  κενότατος  κενοτάτη  κενότατον 
Π 2  βαρύς         
    Συγκριτικός  βαρύτερος  βαρυτέρα  βαρύτερον 
    Υπερθετικός  βαρύτατος  βαρυτάτη  βαρύτατον 
Π 3  ἀληθής         
    Συγκριτικός  ἀληθέστερος  ἀληθεστέρα  ἀληθέστερον 
    Υπερθετικός  ἀληθέστατος  ἀληθεστάτη  ἀληθέστατον 
Π 4  μέλας         
    Συγκριτικός  μελάντερος  μελαντέρα  μελάντερον 
    Υπερθετικός  μελάντατος  μελαντάτη  μελάντατον 
Π 5  χαρίεις         
    Συγκριτικός  χαριέστερος  χαριεστέρα  χαριέστερον 
    Υπερθετικός  χαριέστατος  χαριεστάτη  χαριέστατον 
Π 6  σώφρων         
    Συγκριτικός  σωφρονέστερος  σωφρονεστέρα  σωφρονέστερον 
    Υπερθετικός  σωφρονέστατος  σωφρονεστάτη  σωφρονέστατον 
Π 7  ἁπλοῦς         
    Συγκριτικός  ἁπλούστερος  ἁπλουστέρα  ἁπλούστερον 
    Υπερθετικός  ἁπλούστατος  ἁπλουστάτη  ἁπλούστατον 
Π 8  ἅρπαξ         
    Συγκριτικός  ἁρπαγίστερος  ἁρπαγιστέρα  ἁρπαγίστερον 
    Υπερθετικός  ἁρπαγίστατος  ἁρπαγιστάτη  ἁρπαγίστατον 
Π 9  ἴσος         
    Συγκριτικός  ἰσαίτερος  ἰσαιτέρα  ἰσαίτερον 
    Υπερθετικός  ἰσαίτατος  ἰσαιτάτη  ἰσαίτατον 
Π 10  κακός         
    Συγκριτικός  κακίων  κακίων  κάκιον 
    Υπερθετικός  κάκιστος  κακίστη  κάκιστον 
 
 
 
ΤΑ  ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ 
 
 
 ΕΠΙΘΕΤΑ 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
Αρ1  εἷς  ἑνός  ἑνί  ἕνα                 
  μία  μιᾶς  μιᾷ  μίαν                 
  ἕν  ἑνός  ἑνί  ἕν                 
Αρ2                      δύο  δυοῖν 
                      δύο  δυοῖν 
                      δύο  δυοῖν 
Αρ3            τρεῖς  τριῶν  τρισί  τρεῖς       
            τρεῖς  τριῶν  τρισί  τρεῖς       
            τρία  τριῶν  τρισί  τρία       
Αρ4            τέτταρες  τεττάρων  τέτταρσι  τέτταρας       
            τέτταρες  τεττάρων  τέτταρσι  τέτταρας       
            τέτταρα  τεττάρων  τέτταρσι  τέτταρα       
Αρ5            διακόσιοι  διακοσίων  διακοσίοις  διακοσίους  διακόσιοι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
            διακόσιαι  διακοσίων  διακοσίαις  διακοσίας  διακόσιαι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
            διακόσια  διακοσίων  διακοσίοις  διακόσια  διακόσια  ‐‐‐  ‐‐‐ 
Αρ6  πρῶτος  πρώτου  πρώτῳ  πρῶτον  πρῶτε  πρῶτοι  πρώτων  πρώτοις  πρώτους  πρῶτοι  πρώτω  πρώτοιν 
  πρώτη  πρώτης  πρώτῃ  πρώτην  πρώτη  πρῶται  πρώτων  πρώταις  πρώτας  πρῶται  πρώτα  πρώταιν 
  πρῶτον  πρώτου  πρώτῳ  πρῶτον  πρῶτον  πρῶτα  πρώτων  πρώτοις  πρῶτα  πρῶτα  πρώτω  πρώτοιν 
Αρ6α  δεύτερος  δευτέρου  δευτέρῳ  δεύτερον  δεύτερε  δεύτεροι  δευτέρων  δευτέροις  δευτέρους  δεύτεροι  δευτέρω  δευτέροιν 
  δευτέρα  δευτέρας  δευτέρᾳ  δευτέραν  δευτέρα  δεύτεραι  δευτέρων  δευτέραις  δευτέρας  δεύτεραι  δευτέρα  δευτέραιν 
  δεύτερον  δευτέρου  δευτέρῳ  δεύτερον  δεύτερον  δεύτερα  δευτέρων  δευτέροις  δεύτερα  δεύτερα  δευτέρω  δευτέροιν 
Αρ7  δευτεραῖος  δευτεραίου  δευτεραίῳ  δευτεραῖον  δευτεραῖε  δευτεραῖοι  δευτεραίων  δευτεραίοις  δευτεραίους  δευτεραῖοι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  δευτεραία  δευτεραίας  δευτεραίᾳ  δευτεραίαν  δευτεραία  δευτεραῖαι  δευτεραίων  δευτεραίαις  δευτεραίας  δευτεραῖαι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  δευτεραῖον  δευτεραίου  δευτεραίῳ  δευτεραῖον  δευτεραῖον  δευτεραῖα  δευτεραίων  δευτεραίοις  δευτεραῖα  δευτεραῖα  ‐‐‐  ‐‐‐ 
Αρ8  διπλάσιος  διπλασίου  διπλασίῳ  διπλάσιον  διπλάσιε  διπλάσιοι  διπλασίων  διπλασίοις  διπλασίους  διπλάσιοι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  διπλασία  διπλασίας  διπλασίᾳ  διπλάσιαν  διπλάσια  διπλάσιαι  διπλασίων  διπλασίαις  διπλασίας  διπλάσιαι  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  διπλάσιον  διπλασίου  διπλασίῳ  διπλάσιον  διπλάσιον  διπλάσια  διπλασίων  διπλασίοις  διπλάσια  διπλάσια  ‐‐‐  ‐‐‐ 
Αρ9  διπλοῦς  διπλοῦ  διπλῷ  διπλοῦν  ‐‐‐  διπλοῖ  διπλῶν  διπλοῖς  διπλοῦς  ‐‐‐  διπλώ  διπλοῖν 
  διπλῆ  διπλῆς  διπλῇ  διπλῆν  ‐‐‐  διπλαῖ  διπλῶν  διπλαῖς  διπλᾶς  ‐‐‐  διπλᾶ  διπλαῖν 
  διπλοῦν  διπλοῦ  διπλῷ  διπλοῦν  ‐‐‐  διπλᾶ  διπλῶν  διπλοῖς  διπλᾶ  ‐‐‐  διπλώ  διπλοῖν 
   
  ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ 
Αρ10  δυάς  δυάδος  δυάδι  δυάδα  δυάς  δυάδες  δυάδων  δυάσι  δυάδας  δυάδες  ‐‐‐  ‐‐‐ 
 
 
 
Η ΜΕΤΟΧΗ 
 
 
Β’ ΚΛΙΣΗ 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
Μ1  λυόμενος  λυομένου  λυομένῳ  λυόμενον  λυόμενον  λυόμενοι  λυομένων  λυομένοις  λυομένους  λυόμενοι  λυομένω  λυομένοιν 
  λυομένη  λυομένης  λυομένῃ  λυομένην  λυομένη  λυόμεναι  λυομένων  λυομέναις  λυομένας  λυόμεναι  λυομένα  λυομέναιν 
  λυόμενον  λυομένου  λυομένῳ  λυόμενον  λυόμενον  λυόμενα  λυομένων  λυομένοις  λυόμενα  λυόμενα  λυομένω  λυομένοιν 
 
Γ’ ΚΛΙΣΗ 
 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
Μ2  λύων  λύοντος  λύοντι  λύοντα  λύων  λύοντες  λυόντων  λύουσι  λύοντας  λύοντες  λύοντε  λυόντοιν 
  λύουσα  λυούσης  λυούσῃ  λύουσαν  λύουσα  λύουσαι  λυουσῶν  λυούσαις  λυούσας  λύουσαι  λυούσα  λυούσαιν 
  λῦον  λύοντος  λύοντι  λῦον  λῦον  λύοντα  λυόντων  λύουσι  λύοντα  λύοντα  λύοντε  λυόντοιν 
Μ3  λύσας  λύσαντος  λύσαντι  λύσαντα  λύσας  λύσαντες  λυσάντων  λύσασι  λύσαντας  λύσαντες  λύσαντε  λυσάντοιν 
  λύσασα  λυσάσης  λυσάσῃ  λύσασαν  λύσασα  λύσασαι  λυσασῶν  λυσάσαις  λυσάσας  λύσασαι  λυσάσα  λυσάσαιν 
  λῦσαν  λύσαντος  λύσαντι  λῦσαν  λῦσαν  λύσαντα  λυσάντων  λύσασι  λύσαντα  λύσαντα  λύσαντε  λυσάντοιν 
Μ4  λυθείς  λυθέντος  λυθέντι  λυθέντα  λυθείς  λυθέντες  λυθέντων  λυθεῖσι  λυθέντας  λυθέντες  λυθέντε  λυθέντοιν 
  λυθεῖσα  λυθείσης  λυθείσῃ  λυθεῖσαν  λυθεῖσα  λυθεῖσαι  λυθεισῶν  λυθείσαις  λυθείσας  λυθεῖσαι  λυθείσα  λυθείσαιν 
  λυθέν  λυθέντος  λυθέντι  λυθέν  λυθέν  λυθέντα  λυθέντων  λυθεῖσι  λυθέντας  λυθέντες  λυθέντε  λυθέντοιν 
Μ5  λελυκώς  λελυκότος  λελυκότι  λελυκότα  λελυκώς  λελυκότες  λελυκότων  λελυκόσι  λελυκότας  λελυκότες  λελυκότε  λελυκότοιν 
  λελυκυῖα  λελυκυίας  λελυκυίᾳ  λελυκυῖαν  λελυκυῖα  λελυκυῖαι  λελυκυιῶν  λελυκυίαις  λελυκυίας  λελυκυῖαι  λελυκυία  λελυκυίαιν 
  λελυκός  λελυκότος  λελυκότι  λελυκός  λελυκός  λελυκότα  λελυκότων  λελυκόσι  λελυκότα  λελυκότα  λελυκότε  λελυκότοιν 
Μ6  τιμῶν  τιμῶντος  τιμῶντι  τιμῶντα  τιμῶν  τιμῶντες  τιμώντων  τιμῶσι  τιμῶντας  τιμῶντες  τιμῶντε  τιμώντοιν 
  τιμῶσα  τιμώσης  τιμώσῃ  τιμῶσαν  τιμῶσα  τιμῶσαι  τιμωσῶν  τιμώσαις  τιμώσας  τιμῶσαι  τιμώσα  τιμώσαιν 
  τιμῶν  τιμῶντος  τιμῶντι  τιμῶν  τιμῶν  τιμῶντα  τιμώντων  τιμῶσι  τιμῶντα  τιμῶντα  τιμῶντε  τιμώντοιν 
Μ7  ποιῶν  ποιοῦντος  ποιοῦντι  ποιοῦντα  ποιῶν  ποιοῦντες  ποιούντων  ποιοῦσι  ποιοῦντας  ποιοῦντες  ποιοῦντε  ποιούντοιν 
  ποιοῦσα  ποιούσης  ποιούσῃ  ποιοῦσαν  ποιοῦσα  ποιοῦσαι  ποιουσῶν  ποιούσαις  ποιούσας  ποιοῦσαι  ποιούσα  ποιούσαιν 
  ποιοῦν  ποιοῦντος  ποιοῦντι  ποιοῦν  ποιοῦν  ποιοῦντα  ποιούντων  ποιοῦσι  ποιοῦντα  ποιοῦντα  ποιοῦντε  ποιούντοιν 
Μ8  δεικνύς  δεικνύντος  δεικνύντι  δεικνύντα  δεικνύς  δεικνύντες  δεικνύντων  δεικνῦσι  δεικνύντας  δεικνύντες  δεικνύντε  δεικνύντοιν 
  δεικνῦσα  δεικνύσης  δεικνύσῃ  δεικνύσαν  δεικνῦσα  δεικνῦσαι  δεικνυσῶν  δεικνύσαις  δεικνύσας  δεικνῦσαι  δεικνύσα  δεικνύσαιν 
  δεικνύν  δεικνύντος  δεικνύντι  δεικνύν  δεικνύν  δεικνύντα  δεικνύντων  δεικνῦσι  δεικνύντας  δεικνύντες  δεικνύντε  δεικνύντοιν 
Μ9  διδούς  διδόντος  διδόντι  διδόντα  διδούς  διδόντες  διδόντων  διδοῦσι  διδόντας  διδόντες  διδόντε  διδόντοιν 
  διδοῦσα  διδούσης  διδούσῃ  διδοῦσαν  διδοῦσα  διδοῦσαι  διδουσῶν  διδούσαις  διδούσας  διδοῦσαι  διδούσα  διδούσαιν 
  διδόν  διδόντος  διδόντι  διδόντα  διδόν  διδόντες  διδόντων  διδοῦσι  διδόντας  διδόντες  διδόντε  διδόντοιν 
Μ10  ἑστώς   ἑστῶτος  ἑστῶτι  ἑστῶτα  ἑστώς  ἑστῶτες  ἑστώτων  ἑστῶσι  ἑστώτας  ἑστῶτες  ἑστῶτε  ἑστώτοιν 
  ἑστῶσα  ἑστώσης  ἑστώσῃ  ἑστώσαν  ἑστῶσα  ἑστῶσαι  ἑστωσῶν  ἑστώσαις  ἑστώσας  ἑστῶσαι  ἑστώσα  ἑστώσαιν 
  ἑστώς/  ἑστῶτος  ἑστῶτι  ἑστώς   ἑστώς/  ἑστῶτα  ἑστώτων  ἑστῶσι  ἑστῶτα  ἑστῶτα  ἑστῶτε  ἑστώτοιν 
ἑστός  ἑστός  
Μ11  βαλών  βαλόντος  βαλόντι  βαλόντα  βαλών  βαλόντες  βαλόντων  βαλοῦσι  βαλόντας  βαλόντες  βαλόντε  βαλόντοιν 
  βαλοῦσα  βαλούσης  βαλούσῃ  βαλοῦσαν  βαλοῦσα  βαλοῦσαι  βαλουσῶν  βαλούσαις  βαλούσας  βαλοῦσαι  βαλούσα  βαλούσαιν 
  βαλόν  βαλόντος  βαλόντι  βαλόν  βαλόν  βαλόντα  βαλόντων  βαλοῦσι  βαλόντα  βαλόντα  βαλόντε  βαλόντοιν 
 
 
 
  
 
ΟΙ ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ 
 
 
  ΕΝΙΚΟΣ  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ  ΔΥΪΚΟΣ 
  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική  Γενική  Δοτική  Αιτιατική  Κλητική  Ονομαστική,  Γενική, 
Αιτιατική,  Δοτική 
Κλητική 
ΔΕΙΚΤΙΚΗ 
Α1  οὗτος  τούτου  τούτῳ  τοῦτον  οὗτος  οὗτοι  τούτων  τούτοις  τούτους  ‐‐‐  τούτω  τούτοιν 
  αὕτη  ταύτης  ταύτῃ  ταύτην  αὕτη  αὗται  τούτων  ταύταις  ταύτας  ‐‐‐  τούτω  τούτοιν 
  τοῦτο  τούτου  τούτῳ  τοῦτο  ‐‐‐  ταῦτα  τούτων  τούτοις  ταῦτα  ‐‐‐  τούτω  τούτοιν 
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ 
Α2  ἐγώ  ἐμοῦ/  ἐμοί/ μοι  ἐμέ/ με  ‐‐‐  ἡμεῖς  ἡμῶν  ἡμῖν  ἡμᾶς  ‐‐‐  νώ  νῷν 
μου 
  σύ  σοῦ/ σου  σοί/ σοι  σέ/ σε  ‐‐‐  ὑμεῖς  ὑμῶν  ὑμῖν  ὑμᾶς  ‐‐‐  σφώ  σφῷν 
  ‐‐‐  (οὗ)  οἷ/ οἱ  (ἕ)  ‐‐‐  (σφεῖς)  (σφῶν)  σφίσι(ν)  (σφᾶς)  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
ΑΥΤΟΠΑΘΗΤΙΚΗ 
  α’ πρόσωπο 
Α3  ‐‐‐  ἐμαυτοῦ  ἐμαυτῷ  ἐμαυτόν  ‐‐‐  ‐‐‐  ἡμῶν  ἡμῖν  ἡμᾶς  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
αὐτῶν  αὐτοῖς  αὐτούς 
  ‐‐‐  ἐμαυτῆς  ἐμαυτῇ  ἐμαυτήν  ‐‐‐  ‐‐‐  ἡμῶν  ἡμῖν  ἡμᾶς  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
αὐτῶν  αὐταῖς  αὐτάς 
  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  β’ πρόσωπο 
  ‐‐‐  σεαυτοῦ  σεαυτῷ  σεαυτόν  ‐‐‐  ‐‐‐  ὑμῶν  ὑμῖν  ὑμᾶς  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
αὐτῶν  αὐτοῖς  αὐτούς 
  ‐‐‐  σεαυτῆς   σεαυτῇ  σεαυτήν  ‐‐‐  ‐‐‐  ὑμῶν  ὑμῖν  ὑμᾶς  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
αὐτῶν  αὐταῖς  αὐτάς  
  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  γ’ πρόσωπο 
  ‐‐‐  ἑαυτοῦ  ἑαυτῷ  ἑαυτόν  ‐‐‐  ‐‐‐  ἑαυτῶν/  ἑαυτοῖς/  ἑαυτούς/  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
 σφῶν  σφίσιν  σφᾶς 
αὐτῶν  αὐτοῖς  αὐτούς 
  ‐‐‐  ἑαυτῆς  ἑαυτῇ  ἑαυτήν  ‐‐‐  ‐‐‐  ἑαυτῶν/  ἑαυταῖς/  ἑαυτάς/  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
σφῶν  σφίσιν  σφᾶς 
αὐτῶν  αὐταῖς  αὐτάς 
  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ἑαυτό  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐  ἑαυτά  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΗ 
Α4  τίς  τίνος/  τίνι/ τῷ  τίνα  ‐‐‐  τίνες  τίνων  τίσι  τίνας  ‐‐‐  τίνε  τίνοιν 
τοῦ 
  τίς  τίνος/  τίνι/ τῷ  τίνα  ‐‐‐  τίνες  τίνων  τίσι  τίνας  ‐‐‐  τίνε  τίνοιν 
τοῦ 
  τί  τίνος/  τίνι/ τῷ  τί  ‐‐‐  τίνα  τίνων  τίσι  τίνα  ‐‐‐  τίνε  τίνοιν 
τοῦ 
ΑΟΡΙΣΤΗ 
Α5  τίς  τινός/  τινί/ τῳ   τινά  ‐‐‐  τινές  τινῶν  τισί  τινάς  ‐‐‐  τινέ  τινοῖν 
του 
  τίς  τινός/  τινί/ τῳ   τινά  ‐‐‐  τινές  τινῶν  τισί  τινάς  ‐‐‐  τινέ  τινοῖν 
του 
  τί  τινός/  τινί/ τῳ   τί  ‐‐‐  τινά/      τινῶν  τισί  τινά/  ‐‐‐  τινέ  τινοῖν 
του  ἄττα  ἄττα 
ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ 
Α6  ὅς  οὗ  ᾧ  ὅν  ‐‐‐  οἵ  ὧν  οἷς  οὕς  ‐‐‐  ὥ  οἷν 
  ἥ  ἧς  ᾗ  ἥν  ‐‐‐  αἵ  ὧν  αἷς  ἅς  ‐‐‐  ὥ (ἅ)  οἷν (αἷν) 
  ὅ  οὗ  ᾧ  ὅν  ‐‐‐  ἅ  ὧν  οἷς  ἅ  ‐‐‐  ὥ  οἷν 
Α7  ὅστις  οὗτινος/  ᾧτινι/  ὅντινα  ‐‐‐  οἵτινες  ὧντινων  οἷστισιν  οὕστινας  ‐‐‐  ὥτινε  οἷντινοιν 
ὅτου  ὅτῳ 
  ἥτις  ἧστινος  ᾗτινι  ἥντινα  ‐‐‐  αἵτινες  ὧντινων  αἷστισιν  ἅστινας  ‐‐‐  ὥτινε (ἅτινε)  οἷντινιν 
(αἷντινιν) 
  ὅ,τι  οὗτινος/  ᾧτινι/  ὅ,τι  ‐‐‐  ἅτινα/   ὧντινων  οἷστισιν  ἅτινα/  ‐‐‐  ὥτινε  οἷντινοιν 
ὅτου   ὅτῳ  ἅττα  ἅττα 
ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΕΣ 
Α8  πόσος  πόσου  πόσῳ  πόσον  ‐‐‐  πόσοι  πόσων  πόσοις  πόσους  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πόση  πόσης  πόσῃ  πόσην  ‐‐‐  πόσαι  πόσων  πόσαις  πόσας  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πόσον  πόσου  πόσῳ  πόσον  ‐‐‐  πόσα  πόσων  πόσοις  πόσα  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
Α8α  πότερος  ποτέρου  ποτέρῳ  πότερον  ‐‐‐  πότεροι  ποτέρων  ποτέροις  ποτέρους  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  ποτέρα  ποτέρας  ποτέρᾳ  ποτέραν  ‐‐‐  πότεραι  ποτέρων  ποτέραις  ποτέρας  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
  πότερον  ποτέρου  ποτέρῳ  πότερον  ‐‐‐  πότερα  ποτέρων  ποτέροις  πότερα  ‐‐‐  ‐‐‐  ‐‐‐ 
 
 
 
ΙΙ. ΡΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ 
 
 
εἰμί 
 
ενεστ.  οριστ.  εἰμί  εἶ  ἐστί  ἐσμέν  ἐστέ  εἰσί 
  υποτ.  ὦ  ᾖς  ᾖ  ὦμεν  ἦτε  ὦσιν 
  ευκτ.  εἴην  εἴης  εἴη  εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἴσθι  ἔστω  ‐‐‐  ἔστε  ἔστων/ ἔστωσαν/ 
ὄντων 
  απρμφ.  εἶναι           
  μετχ.  ὤν, οὖσα, ὄν           
παρτ.  οριστ.  ἦ/ ἦν  ἦσθα  ἦν  ἦμεν  ἦτε/ ἦστε  ἦσαν 
μέλλ.  οριστ.  ἔσομαι  ἔσῃ/ ἔσει  ἔσται  ἐσόμεθα  ἔσεσθε  ἔσονται 
  ευκτ.  ἐσοίμην  ἔσοιο  ἔσοιτο  ἐσοίμεθα  ἔσοισθε  ἔσοιντο 
  απρμφ.  ἔσεσθαι           
  μετχ.  ἐσόμενος,           
ἐσομένη, 
ἐσόμενον 
 

Α’ ΣΥΖΥΓΙΑ 
ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ 
Βαρύτονα ή ασυναίρετα 
Ρ1 λύω 
 Ρ1α Ενεργητική φωνή 

ενεστ.  οριστ.  λύω  λύεις  λύει  λύομεν  λύετε  λύουσι 

  υποτ.  λύω  λύῃς  λύῃ  λύωμεν  λύητε  λύωσι 
  ευκτ.  λύοιμι  λύοις  λύοι  λύοιμεν  λύοιτε  λύοιεν 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λῦε  λυέτω  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λύετε   λυόντων/ λυέτωσαν 
  απρφ.  λύειν           
  μτχ.  λύων, λύουσα,           
λῦον 
πρτ.  οριστ.  ἔλυον  ἔλυες   ἔλυε  ἐλύομεν   ἐλύετε  ἔλυον 
μέλλ.  οριστ.  λύσω  λύσεις  λύσει  λύσομεν  λύσετε  λύσουσι 
  ευκτ.  λύσοιμι  λύσοις  λύσοι  λύσοιμεν  λύσοιτε  λύσοιεν 
  απρφ.  λύσειν           
  μτχ.  λύσων,           
λύσουσα, λῦσον 
αόρ.  οριστ.  ἔλυσα  ἔλυσας  ἔλυσε  ἐλύσαμεν  ἐλύσατε  ἔλυσαν 
  υποτ.  λύσω  λύσῃς  λύσῃ  λύσωμεν  λύσητε  λύσωσι 
  ευκτ.  λύσαιμι  λύσαις/ λύσειας  λύσαι/ λύσειε  λύσαιμεν  λύσαιτε  λύσαιεν/ λύσειαν 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λῦσον  λυσάτω  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λύσατε  λυσάντων/ 
λυσάτωσαν 
  απρφ.  λῦσαι           
  μτχ.   λύσας, λύσασα,           
λῦσαν 
πρκ.  οριστ.  λέλυκα  λέλυκας  λέλυκε  λελύκαμεν  λελύκατε  λελύκασι 
  υποτ.  λελύκω/    λελύκῃς/   λελύκῃ/  λελύκωμεν/  λελύκητε/  λελύκωσι/ λελυκότες‐
λελυκώς ‐κυῖα  ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐ λελυκώς ‐κυῖα ‐ λελυκότες ‐ λελυκότες ‐ κυῖαι ‐κότα ὦσι 
κός ὦ  κός ᾖς   κός ᾖ  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα ἦτε 
ὦμεν 
  ευκτ.   λελύκοιμι/  λελύκοις/  λελύκοι/  λελύκοιμεν/  λελύκοιτε/  λελύκοιεν/ λελυκότες 
λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκότες ‐  λελυκότες ‐  ‐κυῖαι ‐ κότα εἴησαν/ 
κός εἴην  κός εἴης  κός εἴη  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐ κότα  εἶεν 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λελυκότες ‐  λελυκότες ‐ κυῖαι ‐ 
κός ἴσθι  κός ἔστω   κυῖαι ‐κότα ἔστε  κότα ἔστων 
  απρφ.   λελυκέναι           
  μτχ.  λελυκώς,           
λελυκυῖα, 
λελυκός 
υπερσ.  οριστ.  ἐλελύκειν  ἐλελύκεις  ἐλελύκει  ἐλελύκεμεν  ἐλελύκετε  ἐλελύκεσαν 
συντ. μέλλ.   οριστ.  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκότες ‐  λελυκότες ‐  λελυκότες ‐κυῖαι ‐ 
κός ἔσομαι  κός ἔσῃ/ ἔσει  κός ἔσται   κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα  κότα ἔσονται 
ἐσόμεθα  ἔσεσθε 
  ευκτ.   λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκώς ‐κυῖα ‐  λελυκότες ‐  λελυκότες ‐  λελυκότες ‐ κυῖαι ‐ 
κός ἐσοίμην  κός ἔσοιο  κός ἔσοιτο  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα  κότα ἔσοιντο 
ἐσοίμεθα  ἔσοισθε 
  απρφ.  λελυκώς ‐κυῖα ‐           
κός ἔσεσθαι 
  μτχ.  λελυκώς ‐κυῖα ‐           
κός ἐσόμενος ‐η 
‐ον 
 
Ρ1β Μέση φωνή 
ενεστ.   οριστ.  λύομαι   λύῃ/ λύει  λύεται  λυόμεθα  λύεσθε  λύονται 
  υποτ.  λύωμαι   λύῃ  λύηται  λυώμεθα  λύησθε  λύωνται 
  ευκτ.  λυοίμην  λύοιο  λύοιτο  λυοίμεθα  λύοισθε  λύοιντο 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λύου  λυέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λύεσθε  λυέσθων/ λυέσθωσαν 
  απρφ.  λύεσθαι           
  μτχ.  λυόμενος ‐η ‐ον           
πρτ.  οριστ.  ἐλυόμην  ἐλύου  ἐλύετο  ἐλυόμεθα  ἐλύεσθε  ἐλύοντο 
μέλλ.  οριστ.  λύσομαι  λύσῃ/ λύσει  λύσεται  λυσόμεθα  λύσεσθε  λύσονται 
  ευκτ.  λυσοίμην  λύσοιο  λύσοιτο  λυσοίμεθα  λύσοισθε  λύσοιντο 
  απρφ.  λύσεσθαι           
  μτχ.  λυσόμενος ‐η ‐           
ον 
αόρ.  οριστ.  ἐλυσάμην  ἐλύσω  ἐλύσατο  ἐλυσάμεθα  ἐλύσασθε  ἐλύσαντο 
  υποτ.  λύσωμαι  λύσῃ  λύσηται  λυσώμεθα  λύσησθε  λύσωνται 
  ευκτ.  λυσαίμην  λύσαιο  λύσαιτο  λυσαίμεθα  λύσαισθε  λύσαιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λῦσαι  λυσάσθω  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  λύσασθε  λυσάσθων/ 
λυσάσθωσαν 
  απρφ.  λύσασθαι           
  μτχ.  λυσάμενος ‐η ‐           
ον 
πρκ.  οριστ.  λέλυμαι  λέλυσαι  λέλυται  λελύμεθα  λέλυσθε  λέλυνται 
  υποτ.  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐α ὦσι 
ον ὦ  ον ᾖς  ον ᾖ  α ὦμεν  α ἦτε 
  ευκτ.  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐α 
ον εἴην  ον εἴης  ον εἴη  α εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λέλυσο  λελύσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λέλυσθε  λελύσθων/ 
λελύσθωσαν 
  απρφ.  λελύσθαι           
  μτχ.  λελυμένος ‐η ‐           
ον 
υπερσ.  οριστ.  ἐλελύμην  ἐλέλυσο  ἐλέλυτο  ἐλελύμεθα  ἐλέλυσθε  ἐλέλυντο 
συντ. μέλλ.  οριστ.  λελύσομαι/  λελύσῃ/  λελύσεται/  λελυσόμεθα/  λελύσεσθε/  λελύσονται/ 
λελυμένος ‐η ‐  λελύσει/  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐ α 
ον ἔσομαι  λελυμένος ‐η ‐  ον ἔσται  α ἐσόμεθα  α ἔσεσθε  ἔσονται 
ον ἔσῃ/ ἔσει 
  ευκτ.  λελυσοίμην/  λελύσοιο/  λελύσοιτο/  λελυσοίμεθα/  λελύσοισθε/  λελύσοιντο/ 
λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένος ‐η ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐αι ‐  λελυμένοι ‐ αι ‐α 
ον ἐσοίμην   ον ἔσοιο  ον ἔσοιτο  α ἐσοίμεθα  α ἔσοισθε  ἔσοιντο 
  απρφ.   λελύσεσθαι/           
λελυμένος 
ἔσεσθαι 
  μτχ.  λελυσόμενος ‐η           
‐ ον/ λελυμένος 
ἐσόμενος ‐η ‐ον 
 
Παθητικοί τύποι 
μέλλ.  οριστ.  λυθήσομαι  λυθήσῃ/  λυθήσεται  λυθησόμεθα  λυθήσεσθε  λυθήσονται 
λυθήσει 
  ευκτ.  λυθησοίμην   λυθήσοιο  λυθήσοιτο  λυθησοίμεθα  λυθήσοισθε  λυθήσοιντο 
  απρφ.  λυθήσεσθαι           
  μτχ.  λυθησόμενος ‐η           
‐ον 
αόρ.  οριστ.  ἐλύθην  ἐλύθης  ἐλύθη  ἐλύθημεν  ἐλύθητε  ἐλύθησαν 
  υποτ.  λυθῶ  λυθῇς  λυθῇ  λυθῶμεν  λυθῆτε  λυθῶσι 
  ευκτ.  λυθείην  λυθείης  λυθείη  λυθείημεν/  λυθείητε/  λυθείησαν/ λυθεῖεν 
λυθεῖμεν  λυθεῖτε 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λύθητι  λυθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   λύθητε  λυθέντων/ 
λυθήτωσαν 
  απρφ.  λυθῆναι           
  μτχ.  λυθείς,           
λυθεῖσα, λυθέν 
 
 
 
 
Περισπώμενα ή συνηρημένα 
Ρ2 τιμῶ 
Ρ2α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (τιμάω) τιμῶ  (τιμάεις) τιμᾷς  (τιμάει) τιμᾷ  (τιμάομεν)  (τιμάετε) τιμᾶτε  (τιμάουσι) 
τιμῶμεν  τιμῶσι 
  υποτ.  (τιμάω) τιμῶ  (τιμάῃς) τιμᾷς  (τιμάῃ) τιμᾷ  (τιμάωμεν)  (τιμάητε) τιμᾶτε  (τιμάωσι) τιμῶσι 
τιμῶμεν 
  ευκτ.  (τιμάοιμι)  (τιμάοις) τιμῷς/   (τιμάοι) τιμῷ/   (τιμάοιμεν)  (τιμάοιτε) τιμῷτε  (τιμάοιεν) 
τιμῷμι/   (τιμαοίης)  (τιμαοίη) τιμῴη  τιμῷμεν  τιμῷεν 
(τιμαοίην)  τιμῴης 
τιμῴην 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (τίμαε) τίμα  (τιμαέτω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (τιμάετε) τιμᾶτε  (τιμαόντων) 
τιμάτω  τιμώντων/ 
(τιμαέτωσαν) 
τιμάτωσαν 
  απρφ.  (τιμάειν) τιμᾶν           
  μτχ.  (τιμάων) τιμῶν,           
 (τιμάουσα) 
τιμῶσα, (τιμάον) 
τιμῶν 
πρτ.  οριστ.  (ἐτίμαον) ἐτίμων  (ἐτίμαες) ἐτίμας  (ἐτίμαε) ἐτίμα  (ἐτιμάομεν)  (ἐτιμάετε)  (ἐτίμαον) ἐτίμων 
ἐτιμῶμεν  ἐτιμᾶτε 
Ρ2β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (τιμάομαι)  (τιμάῃ/ τιμάει)  (τιμάεται)  (τιμαόμεθα)  (τιμάεσθε)  (τιμάονται) 
τιμῶμαι  τιμᾷ  τιμᾶται  τιμώμεθα  τιμᾶσθε  τιμῶνται 
  υποτ.  (τιμάωμαι)  (τιμάῃ) τιμᾷ  (τιμάηται)  (τιμαώμεθα)  (τιμάησθε)  (τιμάωνται) 
τιμῶμαι  τιμᾶται  τιμώμεθα  τιμᾶσθε  τιμῶνται 
  ευκτ.  (τιμαοίμην)  (τιμάοιο) τιμῷο  (τιμάοιτο)  (τιμαοίμεθα)  (τιμάοισθε)  (τιμάοιντο) 
τιμῴμην  τιμῷτο  τιμῴμεθα  τιμῷσθε  τιμῷντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  (τιμάου) τιμῶ  (τιμαέσθω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (τιμάεσθε)  (τιμαέσθων) 
τιμάσθω  τιμᾶσθε  τιμάσθων/ 
(τιμαέσθωσαν) 
τιμάσθωσαν 
  απρφ.  (τιμάεσθαι)           
τιμᾶσθαι 
  μτχ.  (τιμαόμενος)           
τιμώμενος, 
(τιμαομένη) 
τιμωμένη, 
(τιμαόμενον) 
τιμώμενον 
πρτ.  οριστ.  (ἐτιμαόμην)  (ἐτιμάου) ἐτιμῶ  (ἐτιμάετο)  (ἐτιμαόμεθα)  (ἐτιμάεσθε)  (ἐτιμάοντο) 
ἐτιμώμην  ἐτιμᾶτο  ἐτιμώμεθα  ἐτιμᾶσθε  ἐτιμῶντο 
 
 
 
 
 
Ρ2.1 ζῶ 
Ρ2.1α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (ζήω) ζῶ  (ζήεις) ζῇς  (ζήει) ζῇ  (ζήομεν) ζῶμεν  (ζήετε) ζῆτε  (ζήουσι) ζῶσι 
  υποτ.  (ζήω) ζῶ  (ζήῃς) ζῇς  (ζήῃ) ζῇ  (ζήωμεν) ζῶμεν  (ζήητε) ζῆτε  (ζήωσι) ζῶσι 
  ευκτ.  (ζηοίην) ζῴην  (ζηοίης) ζῴης  (ζηοίη) ζῴη  (ζήοιμεν) ζῷμεν  (ζήοιτε) ζῷτε  (ζήοιεν) ζῷεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (ζῆε) ζῆ  (ζηέτω) ζήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐    ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  
  απρφ.  (ζῆεν) ζῆν           
  μτχ.  (ζήων) ζῶν,           
(ζήουσα) ζῶσα, 
(ζῆον) ζῶν 
 
 
 
 
Ρ2.2 χρῶμαι 
Ρ2.2β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (χρήομαι)  (χρήῃ/ χρήει)  (χρήεται) χρῆται  (χρηόμεθα)  (χρήεσθε)  (χρήονται) 
χρῶμαι  χρῇ  χρώμεθα  χρῆσθε  χρῶνται 
  υποτ.  (χρήωμαι)  (χρήῃ) χρῇ  (χρήηται) χρῆται  (χρηώμεθα)  (χρήησθε)  (χρήωνται) 
χρῶμαι  χρώμεθα  χρῆσθε   χρῶνται 
  ευκτ.  (χρηοίμην)  (χρήοιο) χρῷο  (χρήοιτο) χρῷτο  (χρηοίμεθα)  (χρήοισθε)  (χρήοιντο) 
χρῴμην  χρῴμεθα  χρῷσθε  χρῷντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (χρήου) χρῶ  (χρηέσθω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (χρήεσθε)  (χρηέσθων) 
χρήσθω  χρῆσθε  χρήσθων/ 
(χρηέσθωσαν) 
χρήσθωσαν 
  απρφ.  (χρήεσθαι)           
χρῆσθαι 
  μτχ.  (χρηόμενος)           
χρώμενος, 
(χρηομένη) 
χρωμένη, 
(χρηόμενον) 
χρώμενον 
πρτ.  οριστ.  (ἐχρηόμην)  (ἐχρήου) ἐχρῶ  (ἐχρήετο) ἐχρῆτο  (ἐχρηόμεθα)  (ἐχρήεσθε)  (ἐχρήοντο) 
 ἐχρώμην  ἐχρώμεθα  ἐχρῆσθε  ἐχρῶντο 
 
 
 
 
 
Ρ3 ποιῶ 
Ρ3α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (ποιέω) ποιῶ  (ποιέεις) ποιεῖς  (ποιέει) ποιεῖ  (ποιέομεν)  (ποιέετε) ποιεῖτε  (ποιέουσι) 
ποιοῦμεν  ποιοῦσι 
  υποτ.  (ποιέω) ποιῶ  (ποιέῃς) ποιῇς  (ποιέῃ) ποιῇ  (ποιέωμεν)  (ποιέητε) ποιῆτε  (ποιέωσι) ποιῶσι 
ποιῶμεν 
  ευκτ.  (ποιέοιμι)  (ποιέοις) ποιοῖς/   (ποιέοι) ποιοῖ/   (ποιέοιμεν)  (ποιέοιτε)  (ποιέοιεν) 
ποιοῖμι/   (ποιεοίης)  (ποιεοίη) ποιοίη  ποιοῖμεν  ποιοῖτε  ποιοῖεν 
(ποιεοίην)  ποιοίης 
ποιοίην 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (ποίεε) ποίει  (ποιεέτω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (ποιέετε) ποιεῖτε  (ποιεόντων) 
ποιείτω  ποιούντων/  
(ποιεέτωσαν) 
ποιείτωσαν 
  απρφ.  (ποιέειν) ποιεῖν           
  μτχ.  (ποιέων) ποιῶν,           
(ποιέουσα) 
ποιοῦσα, 
(ποιέον) ποιοῦν 
πρτ.  οριστ.  (ἐποίεον)  (ἐποίεες) ἐποίεις  (ἐποίεε) ἐποίει  (ἐποιέομεν)  (ἐποιέετε)  (ἐποίεον) 
ἐποίουν  ἐποιοῦμεν  ἐποιεῖτε  ἐποίουν 
Ρ3β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (ποιέομαι)  (ποιέῃ/ ποιέει)  (ποιέεται)  (ποιεόμεθα)  (ποιέεσθε)  (ποιέονται) 
ποιοῦμαι  ποιῇ/ ποιεῖ  ποιεῖται   ποιούμεθα  ποιεῖσθε  ποιοῦνται 
  υποτ.  (ποιέωμαι)  (ποιέῃ) ποιῇ  (ποιέηται)  (ποιεώμεθα)  (ποιέησθε)  (ποιέωνται) 
ποιῶμαι  ποιῆται  ποιώμεθα  ποιῆσθε  ποιῶνται 
  ευκτ.  (ποιεοίμην)  (ποιέοιο) ποιοῖο  (ποιέοιτο)  (ποιεοίμεθα)  (ποιέοισθε)  (ποιέοιντο) 
 ποιοίμην  ποιοῖτο  ποιοίμεθα  ποιοῖσθε  ποιοῖντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (ποιέου) ποιοῦ  (ποιεέσθω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  (ποιέεσθε)  (ποιεέσθων) 
ποιείσθω  ποιεῖσθε  ποιείσθων/ 
(ποιεέσθωσαν) 
ποιείσθωσαν 
  απρφ.  (ποιέεσθαι)           
ποιεῖσθαι 
  μτχ.  (ποιεόμενος)           
ποιούμενος, 
(ποιεομένη) 
ποιουμένη, 
(ποιεόμενον) 
ποιούμενον 
πρτ.  οριστ.  (ἐποιεόμην)  (ἐποιέου) ἐποιοῦ  (ἐποιεέτω)  (ἐποιεόμεθα)  (ἐποιέεσθε)  (ἐποιέοντο) 
ἐποιούμην  ἐποιεῖτο  ἐποιούμεθα  ἐποιεῖσθε  ἐποιοῦντο 
 
 
 
Ρ3.1 πλέω 
Ρ3.1α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  πλέω  πλεῖς  πλεῖ  πλέομεν  πλεῖτε  πλέουσι 
  υποτ.  πλέω  πλέῃς  πλέῃ  πλέωμεν  πλέητε  πλέωσι 
  ευκτ.  πλέοιμι  πλέοις  πλέοι  πλέοιμεν  πλέοιτε  πλέοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πλεῖ  πλείτω    ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πλεῖτε  πλεόντων/ 
πλείτωσαν 
  απρφ.  πλεῖν           
  μτχ.  πλέων, πλέουσα,           
πλέον 
πρτ.  οριστ.  ἔπλεον  ἔπλεις  ἔπλει  ἐπλέομεν  ἐπλεῖτε  ἔπλεον 
 
 
 
 
 Ρ3.2 δέομαι 
Ρ3.2α Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  δέομαι  δέῃ/ δέει  δεῖται  δεόμεθα  δεῖσθε  δέονται 
  υποτ.  δέωμαι  δέῃ  δέηται  δεώμεθα  δέησθε  δέωνται 
  ευκτ.  δεοίμην  δέοιο  δέοιτο  δεοίμεθα  δέοισθε  δέοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  δέου  δείσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  δεῖσθε  δείσθων/ 
δείσθωσαν 
  απρφ.  δεῖσθαι           
  μτχ.  δεόμενος,           
δεομένη, 
δεόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐδεόμην  ἐδέου  ἐδεῖτο  ἐδεόμεθα  ἐδεῖσθε  ἐδέοντο 
 
 
 
 
Ρ4 δηλῶ 
Ρ4α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (δηλόω) δηλῶ  (δηλόεις) δηλοῖς  (δηλόει) δηλοῖ  (δηλόομεν)  (δηλόετε)  (δηλόουσι) 
δηλοῦμεν  δηλοῦτε  δηλοῦσι 
  υποτ.  (δηλόω) δηλῶ  (δηλόῃς) δηλοῖς  (δηλόῃ) δηλοῖ  (δηλόωμεν)  (δηλόητε)  (δηλόωσι) 
δηλῶμεν  δηλῶτε  δηλῶσι 
  ευκτ.  (δηλόοιμι)  (δηλόοις) δηλοῖς/  (δηλόοι) δηλοῖ/   (δηλόοιμεν)  (δηλόοιτε)  (δηλόοιεν) 
δηλοῖμι/  (δηλοοίης)  (δηλοοίη) δηλοίη  δηλοῖμεν  δηλοῖτε  δηλοῖεν 
(δηλοοίην)  δηλοίης 
δηλοίην 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (δήλοε) δήλου  (δηλοέτω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (δηλόετε)  (δηλοόντων) 
δηλούτω  δηλοῦτε  δηλούντων/  
(δηλοέτωσαν) 
δηλούτωσαν 
  απρφ.  (δηλόεν) δηλοῦν           
  μτχ.  (δηλόων) δηλῶν,           
(δηλόουσα) 
 δηλοῦσα, 
(δηλόον) δηλοῦν 
πρτ.  οριστ.  (ἐδήλοον)  (ἐδήλοες)  (ἐδήλοε) ἐδήλου  (ἐδηλόομεν)  (ἐδηλόετε)  (ἐδήλοον) 
ἐδήλουν  ἐδήλους  ἐδηλοῦμεν  ἐδηλοῦτε  ἐδήλουν 
Ρ4β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  (δηλόομαι)  (δηλόῃ/ δηλόει)  (δηλόεται)  (δηλοόμεθα)  (δηλόεσθε)  (δηλόονται) 
δηλοῦμαι   δηλοῖ  δηλοῦται  δηλούμεθα  δηλοῦσθε  δηλοῦνται 
  υποτ.  (δηλόωμαι)  (δηλόῃ) δηλοῖ  (δηλόηται)  (δηλοώμεθα)  (δηλόησθε)  (δηλόωνται) 
δηλῶμαι  δηλῶται  δηλώμεθα  δηλῶσθε  δηλῶνται 
  ευκτ.  (δηλοοίμην)  (δηλόοιο) δηλοῖο  (δηλόοιτο)  (δηλοοίμεθα)  (δηλόοισθε)  (δηλόοιντο) 
δηλοίμην  δηλοῖτο  δηλοίμεθα  δηλοῖσθε  δηλοῖντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (δηλόου) δηλοῦ  (δηλοέσθω)   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   (δηλόεσθε)  (δηλοέσθων) 
δηλούσθω  δηλοῦσθε  δηλούσθων/  
(δηλοέσθωσαν) 
δηλούσθωσαν 
  απρφ.  (δηλόεσθαι)           
δηλοῦσθαι 
  μτχ.  (δηλοόμενος)           
δηλούμενος, 
(δηλοομένη) 
δηλουμένη, 
(δηλοόμενον) 
δηλούμενον 
πρτ.  οριστ.  (ἐδηλοόμην)  (ἐδηλόου)  (ἐδηλόετο)  (ἐδηλοόμεθα)  (ἐδηλόεσθε)  (ἐδηλόοντο) 
ἐδηλούμην  ἐδηλοῦ  ἐδηλοῦτο  ἐδηλούμεθα  ἐδηλοῦσθε  ἐδηλοῦντο 
 
 
 
ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ 
Αφωνόληκτα 
Ρ5 βλάπτω 
Ρ5α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  βλάπτω  βλάπτεις  βλάπτει  βλάπτομεν  βλάπτετε  βλάπτουσι 
  υποτ.  βλάπτω  βλάπτῃς  βλάπτῃ  βλάπτωμεν  βλάπτητε  βλάπτωσι 
  ευκτ.  βλάπτοιμι  βλάπτοις  βλάπτοι  βλάπτοιμεν  βλάπτοιτε  βλάπτοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάπτε  βλαπτέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάπτετε  βλαπτόντων/  
βλαπτέτωσαν 
  απρφ.  βλάπτειν           
  μτχ.  βλάπτων,           
βλάπτουσα, 
βλάπτoν 
πρτ.  οριστ.  ἔβλαπτον  ἔβλαπτες  ἔβλαπτε  ἐβλάπτομεν  ἐβλάπτετε  ἔβλαπτον 
μέλλ.  οριστ.  βλάψω   βλάψεις  βλάψει  βλάψομεν  βλάψετε  βλάψουσι 
  ευκτ.  βλάψοιμι  βλάψοις  βλάψοι  βλάψοιμεν  βλάψοιτε  βλάψοιεν 
  απρφ.  βλάψειν           
  μτχ.  βλάψων,           
βλάψουσα, 
βλάψον 
αόρ.  οριστ.  ἔβλαψα  ἔβλαψας  ἔβλαψε  ἐβλάψαμεν  ἐβλάψατε  ἔβλαψαν 
  υποτ.  βλάψω  βλάψῃς  βλάψῃ  βλάψωμεν  βλάψητε  βλάψωσι 
  ευκτ.  βλάψαιμι  βλάψαις/  βλάψαι/ βλάψειε  βλάψαιμεν  βλάψαιτε  βλάψαιεν/ 
βλάψειας  βλάψειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  βλάψον  βλαψάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  βλάψατε  βλαψάντων/ 
βλαψάτωσαν 
  απρφ.  βλάψαι           
  μτχ.  βλάψας,           
βλαψασα, 
βλάψαν 
πρκ.   οριστ.   βέβλαφα  βέβλαφας  βέβλαφε  βεβλάφαμεν  βεβλάφατε  βεβλάφασι 
  υποτ.   βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφότες ‐ βεβλαφότες ‐ βεβλαφότες ‐
‐φός ὦ  ‐φός ᾖς  ‐φός ᾖ  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα ἦτε  φυῖαι ‐φότα ὦσι 
ὦμεν 
  ευκτ.  βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφότες ‐ βεβλαφότες ‐ βεβλαφότες ‐
‐φός εἴην  ‐φός εἴης  ‐φός εἴη  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βεβλαφώς ‐φυῖα  βεβλαφώς ‐φυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βεβλαφότες ‐ βεβλαφότες ‐
‐φός ἴσθι  ‐φός ἔστω  φυῖαι ‐φότα   φυῖαι ‐φότα  
 ἔστε  ἔστων 
  απρφ.  βεβλαφέναι           
  μτχ.  βεβλαφώς,           
βεβλαφυῖα, 
βεβλαφός 
Ρ5β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  βλάπτομαι  βλάπτῃ/ βλάπτει  βλάπτεται  βλαπτόμεθα  βλάπτεσθε  βλάπτονται 
  υποτ.  βλάπτωμαι  βλάπτῃ  βλάπτηται  βλαπτώμεθα  βλάπτησθε  βλάπτωνται 
  ευκτ.  βλαπτοίμην  βλάπτοιο  βλάπτοιτο  βλαπτοίμεθα  βλάπτοισθε  βλάπτοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  βλάπτου  βλαπτέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάπτεσθε  βλαπτέσθων/  
βλαπτέσθωσαν 
  απρφ.   βλάπτεσθαι           
  μτχ.  βλαπτόμενος,           
βλαπτομένη, 
βλαπτόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐβλαπτόμην  ἐβλάπτου  ἐβλάπτετο  ἐβλαπτόμεθα  ἐβλάπτεσθε  ἐβλάπτοντο 
μέλλ.  οριστ.  βλάψομαι  βλάψῃ/ βλάψει  βλάψεται  βλαψόμεθα  βλάψεσθε  βλάψονται 
  ευκτ.  βλαψοίμην  βλάψοιο  βλάψοιτο  βλαψοίμεθα  βλάψοισθε  βλάψοιντο 
  απρφ.  βλάψεσθαι           
  μτχ.  βλαψόμενος,           
βλαψομένη, 
βλαψόμενον 
πρκ  οριστ.   βέβλαμμαι  βέβλαψαι  βέβλαπται  βεβλάμμεθα  βέβλαφθε  βεβλαμμένοι 
εἰσί 
  υποτ.  βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένοι ‐αι  βεβλαμμένοι ‐αι  βεβλαμμένοι ‐αι 
‐ον ὦ  ‐ον ᾖς  ‐ον ᾖ  ‐α ὦμεν  ‐α ἦτε  ‐α ὦσι 
  ευκτ.   βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένος ‐η  βεβλαμμένοι ‐αι  βεβλαμμένοι ‐αι  βεβλαμμένοι ‐αι 
‐ον εἴην  ‐ον  εἴης  ‐ον εἴη  ‐α  εἴημεν/ εἶμεν  ‐α εἴητε/ εἶτε  ‐α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βέβλαψο  βεβλάφθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βέβλαφθε  βεβλάφθων 
  απρφ.  βεβλάφθαι           
  μτχ.  βεβλαμμένος ‐η           
‐ον 
υπερσ.  οριστ.  ἐβεβλάμμην  ἐβέβλαψο  ἐβέβλαπτο  ἐβεβλάμμεθα  ἐβέβλαφθε  βεβλαμμένοι 
ἦσαν 
συντ. μέλλ.  οριστ.  [βεβλάψομαι]  [βεβλάψῃ/  [βεβλάψεται]  [βεβλαψόμεθα]  [βεβλάψεσθε]  [βεβλάψονται] 
βεβλάψει] 
Παθητικοί τύποι 
παθ. μέλλ. β΄  οριστ.  βλαβήσομαι  βλαβήσῃ/  βλαβήσεται  βλαβησόμεθα  βλαβήσεσθε  βλαβήσονται 
βλαβήσει 
  ευκτ.  βλαβησοίμην  βλαβήσοιο  βλαβήσοιτο  βλαβησοίμεθα  βλαβήσοισθε  βλαβήσοιντο 
  απρφ.  βλαβήσεσθαι           
  μτχ.  βλαβησόμενος,           
βλαβησομένη, 
βλαβησόμενον 
παθ. αόρ. α΄  οριστ.  ἐβλάφθην  ἐβλάφθης  ἐβλάφθη  ἐβλάφθημεν  ἐβλάφθητε  ἐβλάφθησαν 
  υποτ.  βλαφθῶ  βλαφθῇς  βλαφθῇ  βλαφθῶμεν  βλαφθῆτε  βλαφθῶσι 
  ευκτ.  βλαφθείην  βλαφθείης  βλαφθείη  βλαφθείημεν/  βλαφθείητε/   βλαφθείησαν/ 
βλαφθεῖμεν   βλαφθεῖτε  βλαφθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάφθητι  βλαφθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάφθητε  βλαφθέντων/ 
βλαφθήτωσαν 
  απρφ.  βλαφθῆναι           
  μτχ.  βλαφθείς,           
βλαφθεῖσα, 
βλαφθέν 
παθ. αόρ. β΄  οριστ.  ἐβλάβην  ἐβλάβης  ἐβλάβη  ἐβλάβημεν  ἐβλάβητε  ἐβλάβησαν 
  υποτ.  βλαβῶ  βλαβῇς  βλαβῇ  βλαβῶμεν  βλαβῆτε  βλαβῶσι 
  ευκτ.  βλαβείην  βλαβείης  βλαβείη  βλαβείημεν  βλαβείητε  βλαβείησαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάβηθι  βλαβήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   βλάβητε  βλαβέντων 
  απρφ.  βλαβῆναι           
  μτχ.  βλαβείς,           
βλαβεῖσα, 
βλαβέν 
 
 
 
 
Ρ5.1 κλέπτω 
 Ρ5.1α Ενεργητική φωνή 
Παρακείμενος 
πρκ.  οριστ.  κέκλοφα   κέκλοφας  κέκλοφε  κεκλόφαμεν  κεκλόφατε  κεκλόφασι 
  υποτ.  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφότες ‐ κεκλοφότες ‐ κεκλοφότες ‐
‐φός ὦ  ‐φός ᾖς  ‐φός ᾖ  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα ἦτε  φυῖαι ‐φότα ὦσι 
ὦμεν 
  ευκτ.  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφότες ‐ κεκλοφότες ‐ κεκλοφότες ‐
‐φός εἴην  ‐φός εἴης  ‐φός εἴη  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα  φυῖαι ‐φότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.    ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κεκλοφώς ‐φυῖα  κεκλοφώς ‐φυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κεκλοφότες ‐ κεκλοφότες ‐
‐φός ἴσθι  ‐φός ἔστω  φυῖαι ‐φότα ἔστε  φυῖαι ‐φότα 
ἔστων 
  απρφ.  κεκλοφέναι           
  μτχ.  κεκλοφώς,           
κεκλοφυῖα, 
κεκλοφός 
υπερσ.  οριστ.  ἐκεκλόφειν  ἐκεκλόφεις  ἐκεκλόφει  ἐκεκλόφεμεν  ἐκεκλόφετε   ἐκεκλόφεσαν 
 
 
 
 
Ρ6 πράττω 
Ρ6α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  πράττω  πράττεις  πράττει  πράττομεν  πράττετε  πράττουσι 
  υποτ.  πράττω  πράττῃς   πράττῃ  πράττωμεν  πράττητε  πράττωσι 
  ευκτ.  πράττοιμι  πράττοις  πράττοι  πράττοιμεν  πράττοιτε  πράττοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πράττε  πραττέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πράττετε  πραττόντων/ 
πραττέτωσαν 
  απρφ.  πράττειν           
  μτχ.  πράττων,           
πράττουσα, 
πρᾶττον 
πρτ.  οριστ.  ἔπραττον  ἔπραττες  ἔπραττε  ἐπράττομεν  ἐπράττετε  ἔπραττον 
μέλλ.  οριστ.  πράξω  πράξεις  πράξει  πράξομεν  πράξετε  πράξουσι 
  ευκτ.   πράξοιμι  πράξοις  πράξοι  πράξοιμεν  πράξοιτε  πράξοιεν 
  απρφ.  πράξειν           
  μτχ.  πράξων,           
πράξουσα, 
πρᾶξον 
αόρ.  οριστ.  ἔπραξα  ἔπραξας  ἔπραξε  ἐπράξαμεν  ἐπράξατε  ἔπραξαν 
  υποτ.  πράξω  πράξῃς  πράξῃ  πράξωμεν  πράξητε  πράξωσι 
  ευκτ.  πράξαιμι  πράξαις/  πράξαι/ πράξειε  πράξαιμεν  πράξαιτε  πράξαιεν/ 
πράξειας  πράξειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πρᾶξον  πραξάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πράξατε  πραξάντων/ 
πραξάτωσαν 
  απρφ.  πρᾶξαι           
  μτχ.  πράξας,           
πράξασα, 
πράξαν 
πρκ.  οριστ.  πέπραχα  πέπραχας  πέπραχε  πεπράχαμεν  πεπράχατε  πεπράχασι 
  υποτ.  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχότες ‐ πεπραχότες ‐ πεπραχότες ‐
‐χός ὦ  ‐χός ᾖς   ‐χός ᾖ  χυῖαι ‐χότα ὦμεν  χυῖαι ‐χότα ἦτε  χυῖαι ‐χότα ὦσι 
  ευκτ.  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχότες ‐ πεπραχότες ‐ πεπραχότες ‐
‐χός εἴην  ‐χός εἴης  ‐χός εἴη  χυῖαι ‐χότα  χυῖαι ‐χότα  χυῖαι ‐χότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πεπραχώς ‐χυῖα  πεπραχώς ‐χυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πεπραχότες ‐ πεπραχότες ‐
‐χός ἴσθι  ‐χός ἔστω  χυῖαι ‐χότα ἔστε  χυῖαι ‐χότα 
ἔστων 
  απρφ.  πεπραχέναι           
  μτχ.  πεπραχώς,           
πεπραχυῖα, 
πεπραχός 
υπερσ.  οριστ.  ἐπεπράχειν  ἐπεπράχεις  ἐπεπράχει  ἐπεπράχεμεν  ἐπεπράχετε  ἐπεπράχεσαν 
Ρ6β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  πράττομαι  πράττῃ/ πράττει  πράττεται  πραττόμεθα  πράττεσθε  πράττονται 
  υποτ.  πράττωμαι  πράττῃ  πράττηται  πραττώμεθα  πράττησθε  πράττωνται 
  ευκτ.  πραττοίμην  πράττοιο  πράττοιτο  πραττοίμεθα  πράττοισθε  πράττοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πράττου  πραττέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πράττεσθε  πραττέσθων/ 
πραττέσθωσαν 
  απρφ.  πράττεσθαι           
  μτχ.  πραττόμενος,           
πραττομένη, 
πραττόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐπραττόμην  ἐπράττου  ἐπράττετο  ἐπραττόμεθα  ἐπράττεσθε  ἐπράττοντο 
μέλλ.  οριστ.  πράξομαι  πράξῃ/ πράξει  πράξεται  πραξόμεθα  πράξεσθε  πράξονται 
  ευκτ.  πραξοίμην  πράξοιο  πράξοιτο  πραξοίμεθα  πράξοισθε  πράξοιντο 
  απρφ.  πράξεσθαι           
  μτχ.  πραξόμενος,           
πραξομένη, 
πραξόμενον 
αόρ.  οριστ.  ἐπραξάμην  ἐπράξω  ἐπράξατο  ἐπραξάμεθα  ἐπράξασθε  ἐπράξαντο 
  υποτ.  πράξωμαι  πράξῃ  πράξηται  πραξώμεθα  πράξησθε  πράξωνται 
  ευκτ.  πραξαίμην  πράξαιο  πράξαιτο  πραξαίμεθα  πράξαισθε  πράξαιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πρᾶξαι  πραξάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πράξασθε  πραξάσθων/ 
πραξάσθωσαν 
  απρφ.  πράξασθαι           
  μτχ.  πραξάμενος,           
πραξαμένη, 
πραξάμενον 
πρκ.  οριστ.   πέπραγμαι  πέπραξαι  πέπρακται  πεπράγμεθα  πέπραχθε  πεπραγμένοι 
εἰσί 
  υποτ.  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένοι ‐αι  πεπραγμένοι ‐αι  πεπραγμένοι ‐αι 
‐ον ὦ  ‐ον ᾖς  ‐ον ᾖ  ‐α ὦμεν  ‐α ἦτε  ‐α ὦσι 
  ευκτ.  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένοι ‐αι  πεπραγμένοι ‐αι  πεπραγμένοι ‐αι 
‐ον εἴην  ‐ον εἴης  ‐ον εἴη  ‐α εἴημεν/ εἶμεν  ‐α εἴητε/ εἶτε  ‐α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πέπραξο  πεπράχθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πέπραχθε  πεπράχθων 
  απρφ.  πεπρᾶχθαι           
  μτχ.  πεπραγμένος,           
πεπραγμένη, 
πεπραγμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἐπεπράγμην/  ἐπέπραξο/  ἐπέπρακτο/  ἐπεπράγμεθα/  ἐπέπραχθε/  πεπραγμένοι 
 πεπραγμένος ἦν  πεπραγμένος  πεπραγμένος ἦν  πεπραγμένοι  πεπραγμένοι 
ἦσαν/ 
ἦσθα  ἦμεν  ἦτε  πεπραγμένοι  
ἦσαν 
συντ. μέλλ.  οριστ.  πεπράξομαι/  πεπράξῃ/  πεπράξεται/  πεπραξόμεθα/  πεπράξεσθε/  πεπράξονται/ 
πεπραγμένος ‐η  πεπράξει/  πεπραγμένος ‐η  πεπραγμένοι ‐αι   πεπραγμένοι ‐αι   πεπραγμένοι ‐αι  
‐ον ἔσομαι  πεπραγμένος ‐η  ‐ον ἔσται  ‐α ἐσόμεθα  ‐α ἔσεσθε  ‐α ἔσονται 
‐ον ἔσῃ/ ἔσει  
Παθητικοί τύποι 
παθ. μέλλ. α’  οριστ.  πραχθήσομαι  πραχθήσῃ/  πραχθήσεται  πραχθησόμεθα  πραχθήσεσθε  πραχθήσονται 
πραχθήσει 
  ευκτ.  πραχθησοίμην  πραχθήσοιο  πραχθήσοιτο  πραχθησοίμεθα  πραχθήσοισθε  πραχθήσοιντο 
  απρφ.  πραχθήσεσθαι           
  μτχ.  πραχθησόμενος,           
πραχθησομένη, 
πραχθησόμενον 
παθ. αόρ .α’  οριστ.   ἐπράχθην  ἐπράχθης  ἐπράχθη  ἐπράχθημεν  ἐπράχθητε  ἐπράχθησαν 
  υποτ.  πραχθῶ  πραχθῇς  πραχθῇ  πραχθῶμεν  πραχθῆτε  πραχθῶσι 
  ευκτ.  πραχθείην  πραχθείης  πραχθείη  πραχθείημεν/  πραχθείητε/  πραχθείησαν/ 
πραχθεῖμεν  πραχθεῖτε  πραχθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πράχθητι  πραχθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πράχθητε  πραχθέντων/ 
πραχθήτωσαν 
  απρφ.  πραχθῆναι           
  μτχ.  πραχθείς,           
πραχθεῖσα, 
πραχθέν 
 
 
 
 
Ρ7 ἁρπάζω 
Ρ7α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἁρπάζω  ἁρπάζεις  ἁρπάζει  ἁρπάζομεν  ἁρπάζετε  ἁρπάζουσι 
  υποτ.  ἁρπάζω  ἁρπάζῃς  ἁρπάζῃ  ἁρπάζωμεν  ἁρπάζητε  ἁρπάζωσι 
  ευκτ.  ἁρπάζοιμι  ἁρπάζοις  ἁρπάζοι  ἁρπάζοιμεν  ἁρπάζοιτε  ἁρπάζοιεν 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἅρπαζε  ἁρπαζέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἁρπάζετε  ἁρπαζόντων/ 
ἁρπαζέτωσαν 
  απρφ.  ἁρπάζειν           
  μτχ.  ἁρπάζων,           
ἁρπάζουσα, 
ἁρπάζον 
πρτ.  οριστ.  ἥρπαζον  ἥρπαζες  ἥρπαζε  ἡρπάζομεν  ἡρπάζετε  ἥρπαζον 
μέλλ.  οριστ.  ἁρπάσω  ἁρπάσεις  ἁρπάσει  ἁρπάσομεν  ἁρπάσετε  ἁρπάσουσι 
  ευκτ.  ἁρπάσοιμι  ἁρπάσοις  ἁρπάσοι  ἁρπάσοιμεν  ἁρπάσοιτε  ἁρπάσοιεν 
  απρφ.  ἁρπάσειν           
  μτχ.  ἁρπάσων,           
ἁρπάσουσα, 
ἁρπάσον 
αόρ.  οριστ.  ἥρπασα  ἥρπασας  ἥρπασε  ἡρπάσαμεν  ἡρπάσατε  ἥρπασαν 
  υποτ.  ἁρπάσω  ἁρπάσῃς  ἁρπάσῃ  ἁρπάσωμεν  ἁρπάσητε  ἁρπάσωσι 
  ευκτ.  ἁρπάσαιμι  ἁρπάσαις/  ἁρπάσαι/  ἁρπάσαιμεν  ἁρπάσαιτε  ἁρπάσαιεν/ 
ἁρπάσειας  ἁρπάσειε  ἁρπάσειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἅρπασον  ἁρπασάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάσατε  ἁρπασάντων/ 
ἁρπασάτωσαν 
  απρφ.  ἁρπάσαι           
  μτχ.  ἁρπάσας,           
ἁρπάσασα, 
ἁρπάσαν 
πρκ.  οριστ.  ἥρπακα  ἥρπακας  ἥρπακε  ἡρπάκαμεν  ἡρπάκατε  ἡρπάκασι 
  υποτ.  ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακότες ‐κυῖαι  ἡρπακότες ‐ ἡρπακότες ‐
κός ὦ  κός ᾖς   κός ᾖ   ‐κότα ὦμεν  κυῖαι ‐κότα ἦτε   κυῖαι ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακότες ‐κυῖαι  ἡρπακότες ‐ ἡρπακότες ‐
κός εἴην  κός εἴης  κός εἴη  ‐κότα εἴημεν/  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα 
εἶμεν   εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἡρπακώς ‐κυῖα ‐ ἡρπακώς ‐κυῖα ‐  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ‐  ἡρπακότες ‐ ἡρπακότες ‐
κός ἴσθι  κός ἔστω  κυῖαι ‐κότα ἔστε  κυῖαι ‐κότα 
ἔστων 
  απρφ.  ἡρπακέναι           
  μτχ.  ἡρπακώς,           
ἡρπακυῑα, 
ἡρπακός 
υπερσ.  οριστ.  ἡρπάκειν  ἡρπάκεις  ἡρπάκει  ἡρπάκεμεν  ἡρπάκετε  ἡρπάκεσαν 
Ρ7β Μέση φωνή με παθητική διάθεση 
ενεστ.  οριστ.  ἁρπάζομαι  ἁρπάζῃ/ ἁρπάζει  ἁρπάζεται  ἁρπαζόμεθα  ἁρπάζεσθε  ἁρπάζονται 
  υποτ.  ἁρπάζωμαι  ἁρπάζῃ  ἁρπάζηται  ἁρπαζώμεθα  ἁρπάζησθε  ἁρπάζωνται 
  ευκτ.  ἁρπαζοίμην  ἁρπάζοιο  ἁρπάζοιτο  ἁρπαζοίμεθα  ἁρπάζοισθε  ἁρπάζοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ‐  ἁρπάζου  ἁρπαζέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάζεσθε  ἁρπαζέσθων/ 
ἁρπαζέσθωσαν 
  απρφ.  ἁρπάζεσθαι           
  μτχ.  ἁρπαζόμενος,           
ἁρπαζομένη, 
ἁρπαζόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἡρπαζόμην  ἡρπάζου  ἡρπάζετο  ἡρπαζόμεθα  ἡρπάζεσθε  ἡρπάζοντο 
παθ.  μέλλ. α’  οριστ.  ἁρπασθήσομαι  ἁρπασθήσῃ/  ἁρπασθήσεται  ἁρπασθησόμεθα  ἁρπασθήσεσθε  ἁρπασθήσονται 
ἁρπασθήσει 
  ευκτ.  ἁρπασθησοίμην  ἁρπασθήσοιο  ἁρπασθήσοιτο  ἁρπασθησοίμεθα  ἁρπασθήσοισθε  ἁρπασθήσοιντο 
  απρφ.  ἁρπασθήσεσθαι           
  μτχ.  ἁρπασθησόμενος,           
ἁρπασθησομένη, 
ἁρπασθησόμενον 
παθ. μέλλ. β΄  οριστ.  ἁρπαγήσομαι  ἁρπαγήσῃ/  ἁρπαγήσεται  ἁρπαγησόμεθα  ἁρπαγήσεσθε  ἁρπαγήσονται 
ἁρπαγήσει 
  ευκτ.  ἁρπαγησοίμην  ἁρπαγήσοιο  ἁρπαγήσοιτο  ἁρπαγησοίμεθα  ἁρπαγήσοισθε  ἁρπαγήσοιντο 
  απρφ.  ἁρπαγήσεσθαι           
  μτχ.  ἁρπαγησόμενος.           
ἁρπαγησομένη, 
ἁρπαγησόμενον 
παθ. αόρ. α΄  οριστ.  ἡρπάσθην  ἡρπάσθης  ἡρπάσθη  ἡρπάσθημεν  ἡρπάσθητε  ἡρπάσθησαν 
  υποτ.  ἁρπασθῶ  ἁρπασθῇς  ἁρπασθῇ  ἁρπασθῶμεν  ἁρπασθῆτε  ἁρπασθῶσι 
  ευκτ.  ἁρπασθείην  ἁρπασθείης  ἁρπασθείη  ἁρπασθείημεν/  ἁρπασθείητε/  ἁρπασθείησαν/ 
ἁρπασθεῖμεν  ἁρπασθεῖτε  ἁρπασθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐    ἁρπάσθητι  ἁρπασθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάσθητε  ἁρπασθέντων/ 
 ἁρπασθήτωσαν 
  απρφ.  ἁρπασθῆναι           
  μτχ.  ἁρπασθείς,           
ἁρπασθεῖσα. 
ἁρπασθέν 
μτγν. παθ. αόρ.  οριστ.  ἡρπάχθην  ἡρπάχθης  ἡρπάχθη  ἡρπάχθημεν  ἡρπάχθητε  ἡρπάχθησαν 
α’ 
  υποτ.  ἁρπαχθῶ  ἁρπαχθῇς  ἁρπαχθῇ  ἁρπαχθῶμεν  ἁρπαχθῆτε  ἁρπαχθῶσι 
  ευκτ.  ἁρπαχθείην  ἁρπαχθείης  ἁρπαχθείη  ἁρπαχθείημεν/  ἁρπαχθείητε/  ἁρπαχθείησαν/ 
ἁρπαχθεῖμεν  ἁρπαχθεῖτε  ἁρπαχθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάχθητι  ἁρπαχθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάχθητε  ἁρπαχθέντων/ 
ἁρπαχθήτωσαν 
  απρφ.  ἁρπαχθῆναι           
  μτχ.  ἁρπαχθείς,           
ἁρπαχθεῖσα, 
ἁρπαχθέν 
παθ. αόρ. β’  οριστ.  ἡρπάγην  ἡρπάγης  ἡρπάγη  ἡρπάγημεν  ἡρπάγητε  ἡρπάγησαν 
  υποτ.  ἁρπαγῶ  ἁρπαγῇς  ἁρπαγῇ  ἁρπαγῶμεν  ἁρπαγῆτε  ἁρπαγῶσι 
  ευκτ.  ἁρπαγείην  ἁρπαγείης  ἁρπαγείη  ἁρπαγείημεν  ἁρπαγείητε  ἁρπαγείησαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάγηθι  ἁρπαγήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἁρπάγητε  ἁρπαγέντων 
  απρφ.  ἁρπαγῆναι           
  μτχ.   ἁρπαγείς,           
ἁρπαγεῖσα, 
ἁρπαγέν 
πρκ.  οριστ.  ἥρπασμαι  ἥρπασαι  ἥρπασται  ἡρπάσμεθα  ἥρπασθε  ἡρπασμένοι εἰσί 
  υποτ.  ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐
ον ὦ  ον ᾖς  ον ᾖ   α ὦμεν  α ἦτε  α ὦσι 
  ευκτ.  ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένος ‐η ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐ ἡρπασμένοι ‐αι ‐
ον εἴην  ον εἴης  ον εἴη  α εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶτε  α εἴησαν/ εἶεν  
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἥρπασο  ἡρπάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἥρπασθε  ἡρπάσθων 
  απρφ.  ἡρπάσθαι           
  μτχ.  ἡρπασμένος,           
ἡρπασμένη, 
ἡρπασμένον 
μτγν. πρκ.  οριστ.  ἥρπαγμαι  ἥρπαξαι  ἥρπακται  ἡρπάγμεθα  ἥρπαχθε  ἡρπαγμένοι εἰσί 
  υποτ.  ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐
ον  ὦ  ον  ᾖς  ον  ᾖ  α ὦμεν  α ἦτε  α ὦσι 
  ευκτ.  ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένος ‐η ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐ ἡρπαγμένοι ‐αι ‐
ον εἴην   ον εἴης   ον εἴη   α εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶτε  α εἴησαν/ εἶεν  
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἥρπαξο  ἡρπάχθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἥρπαχθε  ἡρπάχθων 
  απρφ.  ἡρπάχθαι           
  μτχ.  ἡρπαγμένος,           
ἡρπαγμένη, 
ἡρπαγμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἡρπάσμην  ἥρπασο  ἥρπαστο  ἡρπάσμεθα  ἥρπασθε  ἡρπασμένοι 
ἦσαν 
 
 
 
 
Ρ8 πλάττω 
Ρ8α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  πλάττω   πλάττεις  πλάττει  πλάττομεν  πλάττετε  πλάττουσι 
  υποτ.  πλάττω  πλάττῃς  πλάττῃ  πλάττωμεν  πλάττητε  πλάττωσι 
  ευκτ.  πλάττοιμι  πλάττοις  πλάττοι  πλάττοιμεν  πλάττοιτε  πλάττοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάττε  πλαττέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάττετε  πλαττόντων/ 
πλαττέτωσαν 
  απρφ.  πλάττειν           
  μτχ.  πλάττων,           
πλάττουσα, 
πλάττον 
πρτ.  οριστ.  ἔπλαττον  ἔπλαττες  ἔπλαττε  ἐπλάττομεν  ἐπλάττετε  ἔπλαττον 
μέλλ.  οριστ.  πλάσω  πλάσεις  πλάσει  πλάσομεν  πλάσετε  πλάσουσι 
  ευκτ.  πλάσοιμι  πλάσοις  πλάσοι  πλάσοιμεν  πλάσοιτε  πλάσοιεν 
  απρφ.  πλάσειν           
  μτχ.  πλάσων,           
πλάσουσα, 
 πλάσον 
αόρ.  οριστ.  ἔπλασα  ἔπλασας  ἔπλασε  ἐπλάσαμεν  ἐπλάσατε  ἔπλασαν 
  υποτ.  πλάσω  πλάσῃς  πλάσῃ  πλάσωμεν  πλάσητε  πλάσωσι 
  ευκτ.  πλάσαιμι  πλάσαις/  πλάσαι/ πλάσειε  πλάσαιμεν  πλάσαιτε  πλάσαιεν/ 
πλάσειας   πλάσειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πλάσον  πλασάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάσατε  πλασάντων/ 
πλασάτωσαν 
  απρφ.  πλάσαι           
  μτχ.  πλάσας,           
πλάσασα, 
πλάσαν 
πρκ.  οριστ.  πέπλακα  πέπλακας  πέπλακε  πεπλάκαμεν  πεπλάκατε  πεπλάκασι 
  υποτ.  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακότες ‐ πεπλακότες ‐ πεπλακότες ‐
‐κός ὦ  ‐κός ᾖς  ‐κός ᾖ  κυῖαι ‐κότα ὦμεν  κυῖαι ‐κότα ἦτε  κυῖαι ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακότες ‐ πεπλακότες ‐ πεπλακότες ‐
‐κός εἴην  ‐κός εἴης  ‐κός εἴη  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε   εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πεπλακώς ‐κυῖα  πεπλακώς ‐κυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πεπλακότες ‐ πεπλακότες ‐
‐κός ἴσθι  ‐κός ἔστω  κυῖαι ‐κότα ἔστε  κυῖαι ‐κότα 
ἔστων 
  απρφ.  πεπλακέναι           
  μτχ.  πεπλακώς,           
πεπλακυῖα, 
πεπλακός 
υπερσ.  οριστ.  ἐπεπλάκειν  ἐπεπλάκεις  ἐπεπλάκει  ἐπεπλάκεμεν  ἐπεπλάκετε  ἐπεπλάκεσαν 
Ρ8β Μέση φωνή με παθητική διάθεση 
ενεστ.  οριστ.  πλάττομαι  πλάττῃ/ πλάττει  πλάττεται  πλαττόμεθα  πλάττεσθε  πλάττονται 
  υποτ.  πλάττωμαι  πλάττῃ  πλάττηται  πλαττώμεθα  πλάττησθε  πλάττωνται 
  ευκτ.  πλαττοίμην  πλάττοιο  πλάττοιτο  πλαττοίμεθα  πλάττοισθε  πλάττοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάττου  πλαττέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάττεσθε  πλαττέσθων/ 
πλαττέσθωσαν 
  απρφ.  πλάττεσθαι           
  μτχ.  πλαττόμενος,           
πλαττομένη, 
 πλαττόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐπλαττόμην  ἐπλάττου  ἐπλάττετο  ἐπλαττόμεθα  ἐπλάττεσθε  ἐπλάττοντο 
παθ. μέλλ. α’  οριστ.  πλασθήσομαι  πλασθήσῃ/  πλασθήσεται  πλασθησόμεθα  πλασθήσεσθε  πλασθήσονται 
πλασθήσει 
  ευκτ.  πλασθησοίμην  πλασθήσοιο  πλασθήσοιτο  πλασθησοίμεθα  πλασθήσοισθε  πλασθήσοιντο 
  απρφ.  πλασθήσεσθαι           
  μτχ.  πλασθησόμενος,           
πλασθησομένη, 
πλασθησόμενον 
μέσος αόρ. α’  οριστ.  ἐπλασάμην  ἐπλάσω  ἐπλάσατο  ἐπλασάμεθα  ἐπλάσασθε  ἐπλάσαντο 
  υποτ.  πλάσωμαι  πλάσῃ  πλάσηται  πλασώμεθα  πλάσησθε  πλάσωνται 
  ευκτ.  πλασαίμην  πλάσαιο  πλάσαιτο  πλασαίμεθα  πλάσαισθε  πλάσαιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πλάσαι  πλασάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάσασθε  πλασάσθων/ 
πλασάσθωσαν 
  απρφ.  πλάσασθαι           
  μτχ.  πλασάμενος,           
πλασαμένη, 
πλασάμενον 
παθ. αόρ. α’  οριστ.  ἐπλάσθην  ἐπλάσθης  ἐπλάσθη  ἐπλάσθημεν  ἐπλάσθητε  ἐπλάσθησαν 
  υποτ.  πλασθῶ  πλασθῇς  πλασθῇ  πλασθῶμεν  πλασθῆτε  πλασθῶσι 
  ευκτ.  πλασθείην  πλασθείης  πλασθείη  πλασθείημεν/  πλασθείητε/  πλασθείησαν/ 
πλασθεῖτε  πλασθεῖτε  πλασθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάσθητι  πλασθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πλάσθητε  πλασθέντων/ 
πλασθήτωσαν 
  απρφ.  πλασθῆναι           
  μτχ.  πλασθείς,           
πλασθεῖσα, 
πλασθέν 
πρκ.  οριστ.  πέπλασμαι  πέπλασαι  πέπλασται  πεπλάσμεθα  πέπλασθε  πεπλασμένοι 
εἰσί 
  υποτ.  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένοι ‐αι  πεπλασμένοι ‐αι  πεπλασμένοι ‐αι 
‐ον ὦ  ‐ον ᾖς  ‐ον ᾖ  ‐α ὦμεν  ‐α ἦτε   ‐α ὦσι 
  ευκτ.  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένος ‐η  πεπλασμένοι ‐αι  πεπλασμένοι ‐αι  πεπλασμένοι ‐αι 
‐ον εἴην  ‐ον εἴης  ‐ον εἴη   ‐α εἴημεν/ εἶμεν  ‐α εἴητε/ εἶτε  ‐α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πέπλασο  πεπλάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πέπλασθε  πεπλάσθων 
  απρφ.  πεπλάσθαι           
  μτχ.  πεπλασμένος,           
πεπλασμένη, 
πεπλασμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἐπεπλάσμην  ἐπέπλασο  ἐπέπλαστο  ἐπεπλάσμεθα  ἐπέπλασθε  πεπλασμένοι 
ἦσαν 
 
 
 
 
Ρ9 κτίζω 
Ρ9α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  κτίζω  κτίζεις  κτίζει  κτίζομεν  κτίζετε  κτίζουσι 
  υποτ.  κτίζω  κτίζῃς  κτίζῃ  κτίζωμεν  κτίζητε  κτίζωσι 
  ευκτ.  κτίζοιμι  κτίζοις  κτίζοι  κτίζοιμεν  κτίζοιτε  κτίζοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίζε  κτιζέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίζετε  κτιζόντων/ 
κτιζέτωσαν 
  απρφ.  κτίζειν           
  μτχ.  κτίζων,           
κτίζουσα, κτίζον 
πρτ.  οριστ.  ἔκτιζον  ἔκτιζες  ἔκτιζε  ἐκτίζομεν  ἐκτίζετε  ἔκτιζον 
μέλλ.  οριστ.  κτίσω  κτίσεις  κτίσει  κτίσομεν  κτίσετε  κτίσουσι 
  ευκτ.  κτίσοιμι  κτίσοις  κτίσοι  κτίσοιμεν  κτίσοιτε  κτίσοιεν 
  απρφ  κτίσειν           
  μτχ.  κτίσων,           
κτίσουσα, κτίσον 
αόρ.  οριστ.  ἔκτισα  ἔκτισας  ἔκτισε  ἐκτίσαμεν  ἐκτίσατε  ἔκτισαν 
  υποτ.  κτίσω  κτίσῃς  κτίσῃ  κτίσωμεν  κτίσητε  κτίσωσι 
  ευκτ.  κτίσαιμι  κτίσαις/ κτίσειας  κτίσαι/ κτίσειε  κτίσαιμεν  κτίσαιτε  κτίσαιεν/ 
κτίσειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίσον  κτισάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίσατε  κτισάντων/ 
κτισάτωσαν 
  απρφ  κτίσαι           
  μτχ.  κτίσας, κτίσασα,           
κτίσαν 
πρκ.  οριστ.  κέκτικα  κέκτικας  κέκτικε  κεκτίκαμεν  κεκτίκατε  κεκτίκασι 
  υποτ.  κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικότες ‐κυῖαι  κεκτικότες ‐κυῖαι  κεκτικότες ‐κυῖαι 
κός ὦ  κός ᾖς  κός ᾖ  ‐κότα ὦμεν  ‐κότα ἦτε  ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικότες ‐κυῖαι  κεκτικότες ‐κυῖαι  κεκτικότες ‐κυῖαι 
κός εἴην  κός εἴης   κός εἴη   ‐κότα εἴημεν/  ‐κότα εἴητε/ εἶτε  ‐κότα εἴησαν/ 
εἶμεν  εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κεκτικώς ‐κυῖα ‐ κεκτικώς ‐κυῖα ‐  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κεκτικότες ‐κυῖαι  κεκτικότες ‐κυῖαι 
κός ἴσθι  κός ἔστω   ‐κότα ἔστε  ‐κότα ἔστων 
  απρφ  κεκτικέναι           
  μτχ.  κεκτικώς,           
κεκτικυῖα, 
κεκτικός 
    Σε χρήση και ο τύπος του πρκ. ἔκτικα     
Ρ9β Μέση φωνή με παθητική διάθεση 
ενεστ.  οριστ.  κτίζομαι  κτίζῃ/ κτίζει  κτίζεται  κτιζόμεθα  κτίζεσθε  κτίζονται 
  υποτ.  κτίζωμαι  κτίζῃ  κτίζηται  κτιζώμεθα  κτίζησθε  κτίζωνται 
  ευκτ.  κτιζοίμην  κτίζοιο  κτίζοιτο  κτιζοίμεθα  κτίζοισθε  κτίζοιντο 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίζου  κτιζέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίζεσθε  κτιζέσθων/ 
κτιζέσθωσαν 
  απρφ  κτίζεσθαι           
  μτχ.  κτιζόμενος,           
κτιζομένη, 
κτιζόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐκτιζόμην  ἐκτίζου  ἐκτίζετο  ἐκτιζόμεθα  ἐκτίζεσθε  ἐκτίζοντο 
παθ. μέλλ. α’  οριστ.  κτισθήσομαι  κτισθήσῃ/  κτισθήσεται  κτισθησόμεθα  κτισθήσεσθε  κτισθήσονται 
κτισθήσει 
  ευκτ.  κτισθησοίμην  κτισθήσοιο  κτισθήσοιτο  κτισθησοίμεθα  κτισθήσοισθε  κτισθήσοιντο 
  απρφ  κτισθήσεσθαι           
  μτχ.  κτισθησόμενος,           
κτισθησομένη, 
κτισθησόμενον 
παθ. αόρ. α’  οριστ.  ἐκτίσθην  ἐκτίσθης  ἐκτίσθη  ἐκτίσθημεν  ἐκτίσθητε  ἐκτίσθησαν 
  υποτ.  κτισθῶ  κτισθῇς  κτισθῇ  κτισθῶμεν  κτισθῆτε  κτισθῶσι 
  ευκτ.  κτισθείην  κτισθείης  κτισθείη  κτισθείημεν  κτισθείητε  κτισθείησαν/ 
κτισθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίσθητι  κτισθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   κτίσθητε   κτισθέντων/ 
κτισθήτωσαν 
  απρφ  κτισθῆναι           
  μτχ.  κτισθείς,           
κτισθεῖσα, 
κτισθέν 
πρκ.  οριστ.  ἔκτισμαι  ἔκτισαι  ἔκτισται  ἐκτίσμεθα  ἔκτισθε  ἐκτισμένοι εἰσί 
  υποτ.  ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένοι ‐αι ‐α  ἐκτισμένοι ‐αι ‐α  ἐκτισμένοι ‐αι ‐α 
ον ὦ  ον ᾖς  ον ᾖ  ὦμεν  ἦτε  ὦσι 
  ευκτ.  ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένος ‐η ‐ ἐκτισμένοι ‐αι ‐α  ἐκτισμένοι ‐αι ‐α  ἐκτισμένοι ‐αι ‐α 
ον εἴην  ον εἴης  ον εἴη  εἴημεν/ εἶμεν   εἴητε/ εἶτε   εἴησαν/ εἶεν  
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἔκτισο  ἐκτίσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἔκτισθε  ἐκτίσθων 
  απρφ  ἐκτίσθαι           
  μτχ.  ἐκτισμένος,           
ἐκτισμένη, 
ἐκτισμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἐκτίσμην  ἔκτισο  ἔκτιστο  ἐκτίσμεθα  ἔκτισθε  ἐκτισμένοι ἦσαν 
Ρ9.1 κομίζω 
Ρ9.1α Ενεργητική φωνή 
Μέλλοντας 
μέλλ.  οριστ.  κομιῶ  κομιεῖς  κομιεῖ  κομιοῦμεν  κομιεῖτε  κομιοῦσι 
  ευκτ.  κομιοῖμι/  κομιοῖς/ κομιοίης  κομιοῖ/ κομιοίη  κομιοῖμεν  κομιοῖτε  κομιοῖεν 
κομιοίην 
  απρφ.  κομιεῖν           
  μτχ.  κομιῶν,           
κομιοῦσα, 
κομιοῦν 
Ρ9.1β Μέση φωνή 
Μέλλοντας 
μέλλ.  οριστ.  κομιοῦμαι  κομιεῖ  κομιεῖται  κομιούμεθα  κομιεῖσθε  κομιοῦνται 
  ευκτ.  κομιοίμην  κομιοῖο  κομιοῖτο  κομιοίμεθα  κομιοῖσθε  κομιοῖντο 
  απρφ.  κομιεῖσθαι           
  μτχ.  κομιούμενος,           
κομιουμένη, 
κομιούμενον 
 
 
 
 
Ενρινόληκτα και υγρόληκτα 
Ρ10 ἀγγέλλω 
ενεστ.   οριστ.  ἀγγέλλω  ἀγγέλλεις  ἀγγέλλει  ἀγγέλλομεν  ἀγγέλλετε  ἀγγέλλουσι 
  υποτ.  ἀγγέλλω  ἀγγέλλῃς  ἀγγέλλῃ  ἀγγέλλωμεν  ἀγγέλλητε  ἀγγέλλωσι 
  ευκτ.  ἀγγέλλοιμι  ἀγγέλλοις  ἀγγέλλοι  ἀγγέλλοιμεν  ἀγγέλλοιτε  ἀγγέλλοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἄγγελλε  ἀγγελλέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἀγγέλλετε  ἀγγελλόντων/ 
ἀγγελλέτωσαν 
  απρφ.  ἀγγέλλειν           
  μτχ.  ἀγγέλλων,           
ἀγγέλλουσα, ἀγγέλλον 
πρτ.  οριστ.  ἤγγελλον  ἤγγελλες  ἤγγελλε  ἠγγέλλομεν  ἠγγέλλετε  ἤγγελλον 
μέλλ.  οριστ.  ἀγγελῶ  ἀγγελεῖς  ἀγγελεῖ  ἀγγελοῦμεν  ἀγγελεῖτε  ἀγγελοῦσι 
  ευκτ.  ἀγγελοῖμι/ ἀγγελοίην  ἀγγελοῖς/  ἀγγελοῖ/  ἀγγελοῖμεν  ἀγγελοῖτε  ἀγγελοῖεν 
ἀγγελοίης  ἀγγελοίη 
  απρφ.  ἀγγελεῖν           
  μτχ.  ἀγγελῶν, ἀγγελοῦσα,           
ἀγγελοῦν 
αόρ.  οριστ.  ἤγγειλα  ἤγγειλας  ἤγγειλε  ἠγγείλαμεν  ἠγγείλατε  ἤγγειλαν 
  υποτ.  ἀγγείλω  ἀγγείλῃς  ἀγγείλῃ  ἀγγείλωμεν  ἀγγείλητε  ἀγγείλωσι 
  ευκτ.  ἀγγείλαιμι  ἀγγείλαις/  ἀγγείλαι/  ἀγγείλαιμεν  ἀγγείλαιτε  ἀγγείλαιεν/ 
ἀγγείλειας  ἀγγείλειε  ἀγγείλειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἄγγειλον  ἀγγειλάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἀγγείλατε  ἀγγειλάντων/ 
ἀγγειλάτωσαν 
  απρφ.  ἀγγεῖλαι           
  μτχ.  ἀγγείλας, ἀγγείλασα,           
ἀγγεῖλαν 
αόρ. β’  οριστ.  ἤγγελον  ἤγγελες  ἤγγελε  ἠγγέλομεν  ἠγγέλετε  ἤγγελον 
  υποτ.  ἀγγέλω  ἀγγέλῃς  ἀγγέλῃ  ἀγγέλωμεν  ἀγγέλητε  ἀγγέλωσι 
  ευκτ.  ἀγγέλοιμι  ἀγγέλοις  ἀγγέλοι  ἀγγέλοιμεν  ἀγγέλοιτε  ἀγγέλοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἄγγελε  ἀγγελέτω  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἀγγέλετε  ἀγγελόντων/ 
ἀγγελέτωσαν 
  απρφ.  ἀγγελεῖν           
  μτχ.  ἀγγελών, ἀγγελοῦσα,           
ἀγγελόν 
πρκ.  οριστ.  ἤγγελκα  ἤγγελκας  ἤγγελκε  ἠγγέλκαμεν  ἠγγέλκατε  ἠγγέλκασι 
  υποτ.  ἠγγέλκω/ ἠγγελκώς ‐ ἠγγέλκῃς/  ἠγγέλκῃ/  ἠγγέλκωμεν/  ἠγγέλκητε/  ἠγγέλκωσι/ 
κυῖα ‐κός ὦ  ἠγγελκώς ‐κυῖα  ἠγγελκώς ‐κυῖα  ἠγγελκότες ‐ ἠγγελκότες ‐ ἠγγελκότες ‐
‐κός ᾖς   ‐κός ᾖ  κυῖαι ‐κότα ὦμεν  κυῖαι ‐κότα ἦτε   κυῖαι ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  ἠγγέλκοιμι/ ἠγγελκώς ‐ ἠγγέλκοις/  ἠγγέλκοι/  ἠγγέλκοιμεν/  ἠγγέλκοιτε/  ἠγγέλκοιεν/ 
κυῖα ‐κός εἴην  ἠγγελκώς ‐κυῖα  ἠγγελκώς ‐κυῖα  ἠγγελκότες ‐ ἠγγελκότες ‐ ἠγγελκότες ‐
‐κός εἴης  ‐κός εἴη  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐    ἠγγελκώς ‐ ἠγγελκώς ‐κυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἠγγελκότες ‐ ἠγγελκότες ‐
κυῖα ‐κός ἴσθι  ‐κός ἔστω  κυῖαι ‐κότα ἔστε  κυῖαι ‐κότα 
ἔστων 
  απρφ.  ἠγγελκέναι           
  μτχ.  ἠγγελκώς, ἠγγελκυῖα,           
ἠγγελκός 
υπερσ.  οριστ.  ἠγγέλκειν  ἠγγέλκεις  ἠγγέλκει  ἠγγέλκεμεν  ἠγγέλκετε  ἠγγέλκεσαν 
Ρ10β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἀγγέλλομαι  ἀγγέλλῃ/  ἀγγέλλεται  ἀγγελλόμεθα  ἀγγέλλεσθε  ἀγγέλλονται 
ἀγγέλλει 
  υποτ.  ἀγγέλλωμαι  ἀγγέλλῃ   ἀγγέλληται  ἀγγελλώμεθα  ἀγγέλλησθε  ἀγγέλλωνται 
  ευκτ.  ἀγγελλοίμην  ἀγγέλλοιο  ἀγγέλλοιτο  ἀγγελλοίμεθα  ἀγγέλλοισθε  ἀγγέλλοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἀγγέλλου  ἀγγελλέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἀγγέλλεσθε  ἀγγελλέσθων/ 
ἀγγελλέσθωσαν 
  απρφ.  ἀγγέλλεσθαι           
  μτχ.   ἀγγελλόμενος,           
ἀγγελλομένη, 
ἀγγελλόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἠγγελλόμην  ἠγγέλλου  ἠγγέλλετο  ἠγγελλόμεθα  ἠγγέλλεσθε  ἠγγέλλοντο 
μέλλ.  οριστ.  ἀγγελοῦμαι  ἀγγελῇ/  ἀγγελεῖται  ἀγγελούμεθα  ἀγγελεῖσθε  ἀγγελοῦνται 
ἀγγελεῖ 
  ευκτ.  ἀγγελοίμην  ἀγγελοῖο  ἀγγελοῖτο  ἀγγελοίμεθα  ἀγγελοῖσθε  ἀγγελοῖντο 
  απρφ.  ἀγγελεῖσθαι           
  μτχ.   ἀγγελούμενος,           
ἀγγελουμένη, 
ἀγγελούμενον 
αόρ.  οριστ.  ἠγγειλάμην  ἠγγείλω  ἠγγείλατο  ἠγγειλάμεθα  ἠγγείλασθε  ἠγγείλαντο 
  υποτ.  ἀγγείλωμαι  ἀγγείλῃ  ἀγγείληται  ἀγγειλώμεθα  ἀγγείλησθε  ἀγγείλωνται 
  ευκτ.  ἀγγειλαίμην  ἀγγείλαιο  ἀγγείλαιτο  ἀγγειλαίμεθα  ἀγγείλαισθε  ἀγγείλαιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἄγγειλαι  ἀγγειλάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἀγγείλασθε  ἀγγειλάσθων/ 
ἀγγειλάσθωσαν 
  απρφ.  ἀγγείλασθαι           
  μτχ.  ἀγγειλάμενος,           
ἀγγειλαμένη, 
ἀγγειλάμενον 
πρκ.  οριστ.  ἤγγελμαι  ἤγγελσαι  ἤγγελται  ἠγγέλμεθα  ἤγγελθε  ἠγγελμένοι εἰσί 
  υποτ.  ἠγγελμένος ‐η ‐ον ὦ  ἠγγελμένος ‐η ‐ ἠγγελμένος ‐η ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐
ον ᾖς  ον ᾖ  α ὦμεν  α ἦτε   α ὦσι 
  ευκτ.  ἠγγελμένος ‐η ‐ον εἴην   ἠγγελμένος ‐η ‐ ἠγγελμένος ‐η ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐ ἠγγελμένοι ‐αι ‐
ον εἴης   ον εἴη  α εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶτε  α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἤγγελσο  ἠγγέλθω  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἤγγελθε  ἠγγέλθων 
  απρφ.  ἠγγέλθαι           
  μτχ.   ἠγγελμένος,           
ἠγγελμένη, 
ἠγγελμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἠγγέλμην  ἤγγελσο  ἤγγελτο  ἠγγέλμεθα  ἤγγελθε  ἠγγελμένοι 
ἦσαν 
Παθητικοί τύποι 
παθ. μέλλ. α΄  οριστ.  ἀγγελθήσομαι  ἀγγελθήσῃ/  ἀγγελθήσεται  ἀγγελθησόμεθα  ἀγγελθήσεσθε  ἀγγελθήσονται 
 ἀγγελθήσει 
  ευκτ.  ἀγγελθησοίμην  ἀγγελθήσοιο  ἀγγελθήσοιτο  ἀγγελθησοίμεθα  ἀγγελθήσοισθε  ἀγγελθήσοιντο 
  απρφ.  ἀγγελθήσεσθαι           
  μτχ.   ἀγγελθησόμενος,           
ἀγγελθησομένη, 
ἀγγελθησόμενον 
παθ. μέλλ. β’  οριστ.  ἀγγελήσομαι  ἀγγελήσῃ/  ἀγγελήσεται  ἀγγελησόμεθα  ἀγγελήσεσθε  ἀγγελήσονται 
ἀγγελήσει 
  ευκτ.  ἀγγελησοίμην  ἀγγελήσοιο  ἀγγελήσοιτο  ἀγγελησοίμεθα  ἀγγελήσοισθε  ἀγγελήσοιντο 
  απρφ.  ἀγγελήσεσθαι           
  μτχ.   ἀγγελησόμενος,           
ἀγγελησομένη, 
ἀγγελησόμενον 
παθ. αόρ. α’  οριστ.  ἠγγέλθην  ἠγγέλθην  ἠγγέλθη  ἠγγέλθημεν  ἠγγέλθητε  ἠγγέλθησαν 
  υποτ.  ἀγγελθῶ  ἀγγελθῇς  ἀγγελθῇ  ἀγγελθῶμεν  ἀγγελθῆτε  ἀγγελθῶσι 
  ευκτ.  ἀγγελθείην  ἀγγελθείης  ἀγγελθείη  ἀγγελθείημεν/  ἀγγελθείητε/  ἀγγελθείησαν/ 
ἀγγελθεῖμεν  ἀγγελθεῖτε  ἀγγελθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἀγγέλθητι  ἀγγελθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ἀγγέλθητε  ἀγγελθέντων/ 
ἀγγελθήτωσαν 
  απρφ.  ἀγγελθῆναι           
  μτχ.   ἀγγελθείς, ἀγγελθεῖσα,           
ἀγγελθέν 
παθ. αόρ. β’  οριστ.  ἠγγέλην  ἠγγέλης  ἠγγέλη  ἠγγέλημεν  ἠγγέλητε  ἠγγέλησαν 
  υποτ.  ἀγγελῶ  ἀγγελῇς  ἀγγελῇ  ἀγγελῶμεν  ἀγγελῆτε  ἀγγελῶσι 
  ευκτ.  ἀγγελείην  ἀγγελείης  ἀγγελείη  ἀγγελείημεν  ἀγγελείητε  ἀγγελείησαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἀγγέληθι  ἀγγελήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  ἀγγέλητε  ἀγγελέντων 
  απρφ.  ἀγγελῆναι           
  μτχ.   ἀγγελείς, ἀγγελεῖσα,           
ἀγγελέν 
 
 
 
 
 
 Ρ11.1 φαίνω 
Ρ11.1α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  φαίνω  φαίνεις  φαίνει  φαίνομεν  φαίνετε  φαίνουσι 
  υποτ.  φαίνω  φαίνῃς  φαίνῃ  φαίνωμεν  φαίνητε  φαίνωσι 
  ευκτ.  φαίνοιμι  φαίνοις  φαίνοι  φαίνοιμεν  φαίνοιτε  φαίνοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φαῖνε   φαινέτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  φαίνετε  φαινόντων/ 
φαινέτωσαν 
  απρφ.  φαίνειν           
  μτχ.  φαίνων,           
φαίνουσα, 
φαῖνον 
πρτ.  οριστ.  ἔφαινον  ἔφαινες  ἔφαινε  ἐφαίνομεν  ἐφαίνετε  ἔφαινον 
μέλλ.  οριστ  φανῶ  φανεῖς  φανεῖ  φανοῦμεν  φανεῖτε  φανοῦσι 
  ευκτ.  φανοῖμι/  φανοῖς/ φανοίης  φανοῖ/ φανοίη  φανοῖμεν  φανοῖτε  φανοῖεν 
φανοίην 
  απρφ.  φανεῖν           
  μτχ.  φανῶν,           
φανοῦσα, 
φανοῦν 
αόρ. α΄  οριστ.  ἔφηνα  ἔφηνας  ἔφηνε  ἐφήναμεν  ἐφήνατε  ἔφηναν 
  υποτ.  φήνω  φήνῃς  φήνῃ  φήνωμεν  φήνητε  φήνωσι 
  ευκτ.  φήναιμι  φήναις/ φήνειας  φήναι/ φήνειε  φήναιμεν  φήναιτε  φήναιεν/ 
φήνειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φῆνον   φηνάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  φήνατε  φηνάντων/ 
φηνάτωσαν 
  απρφ.  φῆναι           
  μτχ.  φήνας, φήνασα,           
φῆναν 
πρκ.  οριστ.  πέφαγκα  πέφαγκας  πέφαγκε  πεφάγκαμεν  πεφάγκατε  πεφάγκασι 
  υποτ.  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκότες ‐ πεφαγκότες ‐ πεφαγκότες ‐
‐κός ὦ  ‐κός ᾖς  ‐κός ᾖ  κυῖαι ‐κότα ὦμεν  κυῖαι ‐κότα ἦτε  κυῖαι ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκότες ‐ πεφαγκότες ‐ πεφαγκότες ‐
‐κός εἴην  ‐κός εἴης  ‐κός εἴη  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα  κυῖαι ‐κότα 
 εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε   εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πεφαγκώς ‐κυῖα  πεφαγκώς ‐κυῖα   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πεφαγκότες ‐ πεφαγκότες ‐
‐κός ἴσθι  ‐κός ἔστω  κυῖαι ‐κότα ἔστε  κυῖαι ‐κότα 
ἔστων 
  απρφ.  πεφαγκέναι           
  μτχ.  πεφαγκώς,           
πεφαγκυῖα, 
πεφαγκός 
υπερσ.  οριστ.  ἐπεφάγκειν  ἐπεφάγκεις  ἐπεφάγκει  ἐπεφάγκεμεν  ἐπεφάγκετε  ἐπεφάγκεσαν 
Ρ11.1β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  φαίνομαι  φαίνῃ/ φαίνει  φαίνεται  φαινόμεθα  φαίνεσθε  φαίνονται 
  υποτ.  φαίνωμαι  φαίνῃ  φαίνηται  φαινώμεθα  φαίνησθε  φαίνωνται 
  ευκτ.  φαινοίμην  φαίνοιο  φαίνοιτο  φαινοίμεθα  φαίνοισθε  φαίνοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  φαίνου  φαινέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φαίνεσθε  φαινέσθων/ 
φαινέσθωσαν 
  απρφ.  φαίνεσθαι           
  μτχ.  φαινόμενος,           
φαινομένη, 
φαινόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐφαινόμην  ἐφαίνου  ἐφαίνετο  ἐφαινόμεθα  ἐφαίνεσθε  ἐφαίνοντο 
μέλλ.  οριστ.  φανοῦμαι  φανῇ/ φανεῖ  φανεῖται  φανούμεθα  φανεῖσθε  φανοῦνται 
  ευκτ.  φανοίμην  φανοῖο  φανοῖτο  φανοίμεθα  φανοῖσθε  φανοῖντο 
  απρφ.  φανεῖσθαι           
  μτχ.  φανούμενος,           
φανουμένη, 
φανούμενον 
αόρ.  οριστ.  ἐφηνάμην  ἐφήνω  ἐφήνατο  ἐφηνάμεθα  ἐφήνασθε  ἐφήναντο 
  υποτ.  φήνωμαι  φήνῃ  φήνηται  φηνώμεθα  φήνησθε  φήνωνται 
  ευκτ.  φηναίμην  φήναιο  φήναιτο  φηναίμεθα  φήναισθε  φήναιντο 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φῆναι  φηνάσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φήνασθε  φηνάσθων/ 
φηνάσθωσαν 
  απρφ.  φήνασθαι           
  μτχ.  φηνάμενος,           
φηναμένη, 
 φηνάμενον 
πρκ. α’  οριστ.  πέφασμαι  πέφανσαι  πέφανται  πεφάσμεθα  πέφανθε  πεφασμένοι εἰσί 
  υποτ.  πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐
ον ὦ  ον ᾖς  ον ᾖ  α ὦμεν  α ἦτε   α ὦσι 
  ευκτ.  πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένος ‐η ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐ πεφασμένοι ‐αι ‐
ον εἴην  ον εἴης  ον εἴη  α εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶτε  α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πέφανσο  πεφάνθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   πέφανθε  πεφάνθων 
  απρφ.  πεφάνθαι           
  μτχ.  πεφασμένος,           
πεφασμένη, 
πεφασμένον 
πρκ. β’  οριστ.  πέφηνα  πέφηνας  πέφηνε  πεφήναμεν  πεφήνατε  πεφήνασι 
  υποτ.  πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνότες ‐ πεφηνότες ‐ πεφηνότες ‐
νός ὦ  νός ᾖς  νός ᾖ  νυῖαι ‐νότα ὦμεν  νυῖαι ‐νότα ἦτε  νυῖαι ‐νότα ὦσι 
  ευκτ.  πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνότες ‐ πεφηνότες ‐ πεφηνότες ‐
νός εἴην  νός εἴης  νός εἴη  νυῖαι ‐νότα  νυῖαι ‐νότα  νυῖαι ‐νότα 
εἴημεν/ εἶμεν  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐    πεφηνώς ‐νυῖα ‐ πεφηνώς ‐νυῖα ‐  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  πεφηνότες ‐ πεφηνότες ‐
νός ἴσθι  νός ἔστω  νυῖαι ‐νότα ἔστε  νυῖαι ‐νότα 
ἔστων 
  απρφ.  πεφηνέναι           
  μτχ.  πεφηνώς,           
πεφηνυῖα, 
πεφηνός 
υπερσ. α’  οριστ.  ἐπεφάσμην  ἐπέφανσο  ἐπέφαντο  ἐπεφάσμεθα  ἐπέφανθε  πεφασμένοι 
ἦσαν 
υπερσ. β’  οριστ.  ἐπεφήνειν  ἐπεφήνεις  ἐπεφήνει  ἐπεφήνεμεν  ἐπεφήνετε  ἐπεφήνεσαν 
Παθητικοί τύποι 
παθ. μέλλ. α’  οριστ.  φανθήσομαι  φανθήσῃ/  φανθήσεται  φανθησόμεθα  φανθήσεσθε  φανθήσονται 
φανθήσει 
  ευκτ.  φανθησοίμην  φανθήσοιο  φανθήσοιτο  φανθησοίμεθα  φανθήσοισθε  φανθήσοιντο 
  απρφ.  φανθήσεσθαι           
  μτχ.  φανθησόμενος,           
φανθησομένη, 
 φανθησόμενον 
παθ. μέλλ. βʹ  οριστ.  φανήσομαι  φανήσει  φανήσεται  φανησόμεθα  φανήσεσθε  φανήσονται 
  ευκτ.  φανησοίμην  φανήσοιο  φανήσοιτο  φανησοίμεθα  φανήσοισθε  φανήσοιντο 
  απρφ.  φανήσεσθαι           
  μτχ.  φανησόμενος,           
φανησομένη, 
φανησόμενον 
παθ. αόρ. α’  οριστ.  ἐφάνθην  ἐφάνθης  ἐφάνθη  ἐφάνθημεν  ἐφάνθητε  ἐφάνθησαν 
  υποτ.  φανθῶ  φανθῇς  φανθῇ  φανθῶμεν  φανθῆτε  φανθῶσι 
  ευκτ.  φανθείην  φανθείης  φανθείη  φανθείημεν/  φανθείητε/  φανθείησαν/ 
φανθεῖμεν  φανθεῖτε  φανθεῖεν 
  προστ.  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φάνθητι  φανθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φάνθητε  φανθέντων/ 
φανθήτωσαν 
  απρφ.  φανθῆναι           
  μτχ.  φανθείς,           
φανθεῖσα, 
φανθέν 
παθ. αόρ. β’  οριστ.  ἐφάνην  ἐφάνης  ἐφάνη  ἐφάνημεν  ἐφάνητε  ἐφάνησαν 
  υποτ.  φανῶ  φανῇς  φανῇ  φανῶμεν  φανῆτε  φανῶσι 
  ευκτ.  φανείην  φανείης  φανείη  φανείημεν  φανείητε  φανείησαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φάνηθι  φανήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   φάνητε  φανέντων 
  απρφ.  φανῆναι           
  μτχ.  φανείς, φανεῖσα,           
φανέν 
 
 
 
 
Ρ11.2 αἰσχύνω 
Ρ11.2α Ενεργητική φωνή 
ενεστ.  οριστ.  αἰσχύνω  αἰσχύνεις  αἰσχύνει  αἰσχύνομεν  αἰσχύνετε  αἰσχύνουσι 
  υποτ.  αἰσχύνω  αἰσχύνῃς  αἰσχύνῃ  αἰσχύνωμεν  αἰσχύνητε  αἰσχύνωσι 
  ευκτ.  αἰσχύνοιμι  αἰσχύνοις  αἰσχύνοι  αἰσχύνοιμεν  αἰσχύνοιτε  αἰσχύνοιεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἴσχυνε  αἰσχυνέτω    ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἰσχύνετε  αἰσχυνόντων/ 
αἰσχυνέτωσαν 
  απρφ.  αἰσχύνειν           
  μτχ.  αἰσχύνων,           
αἰσχύνουσα, 
αἰσχῦνον 
πρτ.  οριστ.  ᾔσχυνον  ᾔσχυνες  ᾔσχυνε  ᾐσχύνομεν  ᾐσχύνετε  ᾔσχυνον 
μέλλ.  οριστ.  αἰσχυνῶ  αἰσχυνεῖς  αἰσχυνεῖ  αἰσχυνοῦμεν  αἰσχυνεῖτε  αἰσχυνοῦσι 
  ευκτ.  αἰσχυνοῖμι/  αἰσχυνοῖς/  αἰσχυνοῖ/  αἰσχυνοῖμεν  αἰσχυνοῖτε  αἰσχυνοῖεν 
αἰσχυνοίην  αἰσχυνοίης  αἰσχυνοίη 
  απρφ.  αἰσχυνεῖν           
  μτχ.  αἰσχυνῶν,           
αἰσχυνοῦσα, 
αἰσχυνοῦν 
αόρ. α’  οριστ.  ᾔσχυνα  ᾔσχυνας  ᾔσχυνε  ᾐσχύναμεν  ᾐσχύνατε  ᾔσχυναν 
  υποτ.  αἰσχύνω  αἰσχύνῃς  αἰσχύνῃ  αἰσχύνωμεν  αἰσχύνητε  αἰσχύνωσι 
  ευκτ.  αἰσχύναιμι  αἰσχύναις/  αἰσχύναι/  αἰσχύναιμεν  αἰσχύναιτε  αἰσχύναιεν/ 
αἰσχύνειας  αἰσχύνειε  αἰσχύνειαν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἴσχυνον  αἰσχυνάτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἰσχύνατε  αἰσχυνάντων/ 
αἰσχυνάτωσαν 
  απρφ.  αἰσχῦναι           
  μτχ.  αἰσχύνας,           
αἰσχύνασα, 
αἰσχῦναν 
πρκ.  οριστ.  ᾔσχυκα  ᾔσχυκας  ᾔσχυκε  ᾐσχύκαμεν  ᾐσχύκατε  ᾐσχύκασι 
  υποτ.  ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκότες ‐κυῖαι  ᾐσχυκότες ‐κυῖαι  ᾐσχυκότες ‐κυῖαι 
κός ὦ  κός ᾖς  κός ᾖ  ‐κότα ὦμεν  ‐κότα ἦτε  ‐κότα ὦσι 
  ευκτ.  ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκότες ‐κυῖαι  ᾐσχυκότες ‐κυῖαι  ᾐσχυκότες ‐κυῖαι 
κός εἴην  κός εἴης  κός εἴη  ‐κότα εἴημεν/  ‐κότα εἴητε/ εἶτε  ‐κότα εἴησαν/ 
εἶμεν  εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐ ᾐσχυκώς ‐κυῖα ‐  ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ᾐσχυκότες ‐κυῖαι  ᾐσχυκότες ‐κυῖαι 
κός ἴσθι  κός ἔστω  ‐κότα ἔστε  ‐κότα ἔστων 
  απρφ.  ᾐσχυκέναι           
  μτχ.  ᾐσχυκώς,           
 ᾐσχυκυῖα, 
ᾐσχυκός 
Ρ11. 2β Μέση φωνή 
ενεστ.  οριστ.  αἰσχύνομαι  αἰσχύνῃ/  αἰσχύνεται  αἰσχυνόμεθα  αἰσχύνεσθε  αἰσχύνονται 
αἰσχύνει 
  υποτ.  αἰσχύνωμαι  αἰσχύνῃ  αἰσχύνηται  αἰσχυνώμεθα  αἰσχύνησθε  αἰσχύνωνται 
  ευκτ.  αἰσχυνοίμην  αἰσχύνοιο  αἰσχύνοιτο  αἰσχυνοίμεθα  αἰσχύνοισθε  αἰσχύνοιντο 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐  αἰσχύνου  αἰσχυνέσθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἰσχύνεσθε  αἰσχυνέσθων/ 
αἰσχυνέσθωσαν 
  απρφ.  αἰσχύνεσθαι           
  μτχ.  αἰσχυνόμενος,           
αἰσχυνομένη, 
αἰσχυνόμενον 
πρτ.  οριστ.  ᾐσχυνόμην  ᾐσχύνου  ᾐσχύνετο  ᾐσχυνόμεθα  ᾐσχύνεσθε  ᾐσχύνοντο 
μέλλ.  οριστ.  αἰσχυνοῦμαι  αἰσχυνῇ/  αἰσχυνεῖται  αἰσχυνούμεθα  αἰσχυνεῖσθε  αἰσχυνοῦνται 
αἰσχυνεῖ 
  ευκτ.  αἰσχυνοίμην  αἰσχυνοῖο  αἰσχυνοῖτο  αἰσχυνοίμεθα  αἰσχυνοῖσθε  αἰσχυνοῖντο 
  απρφ.  αἰσχυνεῖσθαι           
  μτχ.  αἰσχυνούμενος,           
αἰσχυνουμένη, 
αἰσχυνούμενον 
πρκ.  οριστ.  ᾔσχυμμαι  ᾔσχυνσαι  ᾔσχυνται  ᾐσχύμμεθα  ᾔσχυνθε  ᾐσχυμμένοι εἰσί 
  υποτ.  ᾐσχυμμένος ‐η ‐ον  ᾐσχυμμένος ‐η ‐ ᾐσχυμμένος ‐η ‐ ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐α  ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐ ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐
ὦ  ον ᾖς  ον ᾖ  ὦμεν  α ἦτε  α ὦσι 
  ευκτ.  ᾐσχυμμένος ‐η ‐ον  ᾐσχυμμένος ‐η ‐ ᾐσχυμμένος ‐η ‐ ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐α  ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐ ᾐσχυμμένοι ‐αι ‐
εἴην  ον εἴης  ον εἴη  εἴημεν/ εἶμεν  α εἴητε/ εἶεν  α εἴησαν/ εἶεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ᾔσχυνσο  ᾐσχύνθω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   ᾔσχυνθε  ᾐσχύνθων 
  απρφ.  ᾐσχύνθαι           
  μτχ.  ᾐσχυμμένος,           
ᾐσχυμμένη, 
ᾐσχυμμένον 
Παθητικοί τύποι 
παθ. μέλλ. α΄  οριστ.  αἰσχυνθήσομαι  αἰσχυνθήσῃ/  αἰσχυνθήσεται  αἰσχυνθησόμεθα  αἰσχυνθήσεσθε  αἰσχυνθήσονται 
αἰσχυνθήσει 
  ευκτ.  αἰσχυνθησοίμην  αἰσχυνθήσοιο  αἰσχυνθήσοιτο  αἰσχυνθησοίμεθα  αἰσχυνθήσοισθε  αἰσχυνθήσοιντο 
  απρφ.  αἰσχυνθήσεσθαι           
  μτχ.  αἰσχυνθησόμενος,           
αἰσχυνθησομένη, 
αἰσχυνθησόμενον 
παθ. αόρ. α’  οριστ.  ᾐσχύνθην  ᾐσχύνθης  ᾐσχύνθη  ᾐσχύνθημεν  ᾐσχύνθητε  ᾐσχύνθησαν 
  υποτ.  αἰσχυνθῶ  αἰσχυνθῇς  αἰσχυνθῇ  αἰσχυνθῶμεν  αἰσχυνθῆτε  αἱσχυνθῶσι 
  ευκτ.  αἰσχυνθείην  αἰσχυνθείης  αἰσχυνθείη  αἰσχυνθείημεν/  αἰσχυνθείητε/  αἰσχυνθείησαν/ 
αἰσχυνθεῖμεν  αἰσχυνθεῖτε  αἰσχυνθεῖεν 
  προστ.   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἰσχύνθητι  αἰσχυνθήτω   ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐ ‐   αἰσχύνθητε  αἰσχυνθέντων/ 
αἰσχυνθήτωσαν 
  απρφ.  αἰσχυνθῆναι           
  μτχ.  αἰσχυνθείς,           
αἰσχυνθεῖσα, 
αἰσχυνθέν 
 
 
 
 
 

Ρ12 φθείρω 
Ρ12α Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  φθείρω  φθείρεις  φθείρει  φθείρομεν  φθείρετε  φθείρουσι 
  υποτ.  φθείρω  φθείρῃς  φθείρῃ  φθείρωμεν  φθείρητε  φθείρωσι 
  ευκτ.  φθείροιμι  φθείροις  φθείροι  φθείροιμεν  φθείροιτε  φθείροιεν 
  προστ.  ‐‐‐  φθεῖρε  φθειρέτω  ‐‐‐  φθείρετε  φθειρόντων/ φθειρέτωσαν 
  απρφ.  φθείρειν           
  μτχ.  φθείρων,           
φθείρουσα, 
φθεῖρον 
πρτ.  οριστ.  ἔφθειρον  ἔφθειρες  ἔφθειρε  ἐφθείρομεν  ἐφθείρετε  ἔφθειρον 
μέλλ.  οριστ.  φθερῶ  φθερεῖς  φθερεῖ  φθεροῦμεν  φθερεῖτε  φθεροῦσι 
  ευκτ.  φθεροῖμι/  φθεροῖς/  φθεροῖ/  φθεροῖμεν  φθεροῖτε  φθεροῖεν 
φθεροίην  φθεροίης  φθεροίη 
  απρφ.  φθερεῖν           
  μτχ.  φθερῶν,           
φθεροῦσα, 
φθεροῦν 
αόρ.α’  οριστ.  ἔφθειρα  ἔφθειρας  ἔφθειρε  ἐφθείραμεν  ἐφθείρατε  ἔφθειραν 
  υποτ.  φθείρω  φθείρῃς  φθείρῃ  φθείρωμεν  φθείρητε  φθείρωσι 
  ευκτ.  φθείραιμι  φθείραις/  φθείραι/  φθείραιμεν  φθείραιτε  φθείραιεν/ φθείρειαν 
φθείρειας  φθείρειε 
  προστ.  ‐‐‐  φθεῖρον  φθειράτω  ‐‐‐  φθείρατε  φθειράντων/ φθειράτωσαν 
  απρφ.  φθεῖραι           
  μτχ.  φθείρας,           
φθείρασα, 
φθεῖραν 
πρκ.  οριστ.  ἔφθαρκα  ἔφθαρκας  ἔφθαρκε 
ἐφθάρκαμεν  ἐφθάρκατε  ἐφθάρκασι 
  υποτ.  ἐφθαρκώς  ᾖς  ᾖ  ἐφθαρκότες  ἦτε  ὦσι 
(‐υῖα,‐ός) ὦ  (‐υῖαι,‐ότα) 
ὦμεν 
  ευκτ.  ἐφθαρκώς  εἴης  εἴη  ἐφθαρκότες  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
(‐υῖα,‐ός)  (‐υῖαι,‐ότα) 
εἴην  εἴημεν/ 
εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἐφθαρκώς  ἐφθαρκώς  ‐‐‐  ἐφθαρκότες  ἐφθαρκότες (‐υῖαι,‐ότα) 
(‐υῖα,‐ός)  (‐υῖα,‐ός)  (‐υῖαι,‐ότα)  ἔστων 
ἴσθι  ἔστω  ἔστε 
  απρφ.  ἐφθαρκέναι           
  μτχ.  ἐφθαρκώς,           
ἐφθαρκυῖα, 
ἐφθαρκός 
υπερσ.  οριστ.  ἐφθάρκειν  ἐφθάρκεις  ἐφθάρκει  ἐφθάρκεμεν  ἐφθάρκετε  ἐφθάρκεσαν 
 Ρ12β Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  φθείρομαι  φθείρῃ/  φθείρεται  φθειρόμεθα  φθείρεσθε  φθείρονται 
φθείρει 
  υποτ.  φθείρωμαι  φθείρῃ  φθείρηται  φθειρώμεθα  φθείρησθε  φθείρωνται 
  ευκτ.  φθειροίμην  φθείροιο  φθείροιτο  φθειροίμεθα  φθείροισθε  φθείροιντο 
  προστ.  ‐‐‐  φθείρου  φθειρέσθω ‐‐‐  φθείρεσθε  φθειρέσθων/ 
φθειρέσθωσαν 
  απρφ.  φθείρεσθαι           
  μτχ.  φθειρόμενος,           
φθειρομένη, 
φθειρόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐφθειρόμην  ἐφθείρου  ἐφθείρετο  ἐφθειρόμεθα  ἐφθείρεσθε  ἐφθείροντο 
μέλλ.  οριστ.  φθεροῦμαι  φθερῇ/  φθερεῖται  φθερούμεθα  φθερεῖσθε  φθεροῦνται 
φθερεῖ 
  ευκτ.  φθεροίμην  φθεροῖο  φθεροῖτο  φθεροίμεθα  φθεροῖσθε  φθεροῖντο 
  απρφ.  φθερεῖσθαι           
  μτχ.  φθερούμενος,           
φθερουμένη, 
φθερούμενον 
πρκ.  οριστ.  ἔφθαρμαι  ἔφθαρσαι  ἔφθαρται  ἐφθάρμεθα  ἔφθαρθε  ἐφθαρμένοι εἰσί 
  υποτ.  ἐφθαρμένος,  ᾖς  ᾖ  ἐφθαρμένοι,    ἦτε  ὦσι 
‐η,‐ον ὦ  ‐αι,‐α ὦμεν 
  ευκτ.  ἐφθαρμένος,  εἴης  εἴη  ἐφθαρμένοι,   εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
‐η,‐ον εἴην  ‐αι,‐α εἴημεν/ 
εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἔφθαρσο  ἐφθάρθω  ‐‐‐  ἔφθαρθε  ἐφθάρθων 
  απρφ.  ἐφθάρθαι           
  μτχ.  ἐφθαρμένος,           
‐η,‐ον 
υπερσ.  οριστ.  ἐφθάρμην  ἔφθαρσο  ἔφθαρτο  ἐφθάρμεθα  ἔφθαρθε  ἐφθαρμένοι ἦσαν 
 
Παθητικοί τύποι 
παθ.  οριστ.  φθαρήσομαι  φθαρήσει  φθαρήσεται  φθαρησόμεθα  φθαρήσεσθε  φθαρήσονται 
μέλλ.β’ 
   ευκτ.  φθαρησοίμην  φθαρήσοιο  φθαρήσοιτο  φθαρησοίμεθα  φθαρήσοισθε  φθαρήσοιντο 
  απρφ.  φθαρήσεσθαι           
  μτχ.  φθαρησόμενος,           
φθαρησομένη, 
φθαρησόμενον 
παθ.  οριστ.  ἐφθάρην  ἐφθάρης  ἐφθάρη  ἐφθάρημεν  ἐφθάρητε  ἐφθάρησαν 
αόρ.β’ 
  υποτ.  φθαρῶ  φθαρῇς  φθαρῇ  φθαρῶμεν  φθαρῆτε  φθαρῶσι 
  ευκτ.  φθαρείην  φθαρείης  φθαρείη  φθαρείημεν  φθαρείητε  φθαρείησαν 
  προστ.  ‐‐‐  φθάρηθι  φθαρήτω  ‐‐‐  φθάρητε  φθαρέντων 
  απρφ.  φθαρῆναι           
  μτχ.  φθαρείς,           
φθαρεῖσα, 
φθαρέν 
 
 
 
Ρ13.1 κρίνω 
Ρ13.1α  Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  κρίνω  κρίνεις  κρίνει  κρίνομεν  κρίνετε  κρίνουσι 
  υποτ.  κρίνω  κρίνῃς  κρίνῃ  κρίνωμεν  κρίνητε  κρίνωσι 
  ευκτ.  κρίνοιμι  κρίνοις  κρίνοι  κρίνοιμεν  κρίνοιτε  κρίνοιεν 
  προστ.  ‐‐‐  κρῖνε  κρινέτω  ‐‐‐  κρίνετε  κρινόντων/ 
κρινέτωσαν 
  απρφ.  κρίνειν           
  μτχ.  κρίνων, κρίνουσα,           
κρῖνον 
πρτ.  οριστ.  ἔκρινον  ἔκρινες  ἔκρινε  ἐκρίνομεν  ἐκρίνετε  ἔκρινον 
μέλλ.  οριστ.  κρινῶ  κρινεῖς  κρινεῖ  κρινοῦμεν  κρινεῖτε  κρινοῦσι 
  ευκτ.  κρινοῖμι/ κρινοίην  κρινοῖς/ κρινοίης  κρινοῖ/ κρινοίη  κρινοῖμεν  κρινοῖτε  κρινοῖεν 
  απρφ.  κρινεῖν           
  μτχ.  κρινῶν, κρινοῦσα,           
κρινοῦν 
αόρ.α’  οριστ.  ἔκρινα  ἔκρινας  ἔκρινε  ἐκρίναμεν  ἐκρίνατε  ἔκριναν 
  υποτ.  κρίνω  κρίνῃς  κρίνῃ  κρίνωμεν  κρίνητε  κρίνωσι 
  ευκτ.  κρίναιμι  κρίναις/ κρίνειας  κρίναι/ κρίνειε  κρίναιμεν  κρίναιτε  κρίναιεν/ κρίνειαν 
  προστ.  ‐‐‐  κρῖνον  κρινάτω  ‐‐‐  κρίνατε  κρινάντων/ 
κρινάτωσαν 
  απρφ.  κρῖναι           
  μτχ.  κρίνας, κρίνασα,           
κρῖναν 
πρκ.  οριστ.  κέκρικα  κέκρικας  κέκρικε  κεκρίκαμεν  κεκρίκατε  κεκρίκασι 
  υποτ.  κεκρικώς (‐υῖα,  ᾖς  ᾖ  κεκρικότες (‐υῖαι,  ἦτε  ὦσι 
 ‐ός) ὦ  ‐ότα) ὦμεν 
  ευκτ.  κεκρικώς (‐υῖα,   εἴης  εἴη  κεκρικότες (‐υῖαι,   εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
‐ός) εἴην  ‐ότα) εἴημεν/ 
εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  κεκρικώς (‐υῖα,   κεκρικώς (‐υῖα,   ‐‐‐  κεκρικότες (‐υῖαι,   κεκρικότες (‐υῖαι,  
‐ός) ἴσθι  ‐ός) ἔστω  ‐ότα) ἔστε  ‐ότα) ἔστων 
  απρφ.  κεκρικέναι           
  μτχ.  κεκρικώς,           
κεκρικυῖα, 
κεκρικός 
υπερσ.  οριστ.  ἐκεκρίκειν  ἐκεκρίκεις  ἐκεκρίκει  ἐκεκρίκεμεν  ἐκεκρίκετε  ἐκεκρίκεσαν 
Ρ13α  Μέση Φωνή  
ενεστ.  οριστ.  κρίνομαι  κρίνῃ/ κρίνει  κρίνεται  κρινόμεθα  κρίνεσθε  κρίνονται 
  υποτ.  κρίνωμαι  κρίνῃ  κρίνηται  κρινώμεθα  κρίνησθε  κρίνωνται 
  ευκτ.  κρινοίμην  κρίνοιο  κρίνοιτο  κρινοίμεθα  κρίνοισθε  κρίνοιντο 
  προστ.  ‐‐‐  κρίνου  κρινέσθω  ‐‐‐  κρίνεσθε  κρινέσθων/ 
κρινέσθωσαν 
  απρφ.  κρίνεσθαι           
  μτχ.  κρινόμενος,           
κρινομένη, 
κρινόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐκρινόμην  ἐκρίνου  ἐκρίνετο  ἐκρινόμεθα  ἐκρίνεσθε  ἐκρίνοντο 
μέλλ.  οριστ.  κρινοῦμαι  κρινῇ/ κρινεῖ  κρινεῖται  κρινούμεθα  κρινεῖσθε  κρινοῦνται 
  ευκτ.  κρινοίμην  κρινοῖο  κρινοῖτο  κρινοίμεθα  κρινοῖσθε  κρινοῖντο 
   απρφ.  κρινεῖσθαι           
  μτχ.  κρινούμενος,           
κρινουμένη, 
κρινούμενον 
αόρ.  οριστ.  ἐκρινάμην  ἐκρίνω  ἐκρίνατο  ἐκρινάμεθα  ἐκρίνασθε  ἐκρίναντο 
  υποτ.  κρίνωμαι  κρίνῃ  κρίνηται  κρινώμεθα  κρίνησθε  κρίνωνται 
  ευκτ.  κριναίμην  κρίναιο  κρίναιτο  κριναίμεθα  κρίναισθε  κρίναιντο 
  προστ.  ‐‐‐  κρῖναι  κρινάσθω  ‐‐‐  κρίνασθε  κρινάσθων/ 
κρινάσθωσαν 
  απρφ.  κρίνασθαι           
  μτχ.  κρινάμενος,           
κριναμένη, 
κρινάμενον 
πρκ.  οριστ.  κέκριμαι  κέκρισαι  κέκριται  κεκρίμεθα  κέκρισθε  κέκρινται 
  υποτ.  κεκριμένος,‐η,‐ον  ᾖς  ᾖ  κεκριμένοι,‐αι,‐α   ἦτε  ὦσι 
ὦ  ὦμεν 
  ευκτ.  κεκριμένος,‐η,‐ον  εἴης  εἴη  κεκριμένοι,‐αι,‐α  εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
εἴην  εἴημεν/ εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  κέκρισο  κεκρίσθω  ‐‐‐  κέκρισθε  κεκρίσθων 
  απρφ.  κεκρίσθαι           
  μτχ.  κεκριμένος,‐η,‐ον           
υπερσ.  οριστ.  ἐκεκρίμην  ἐκέκρισο  ἐκέκριτο  ἐκεκρίμεθα  ἐκέκρισθε  ἐκέκριντο 
Παθητικοί τύποι 
παθ.μέλλ.α’  οριστ.  κριθήσομαι  κριθήσῃ/ κριθήσει  κριθήσεται  κριθησόμεθα  κριθήσεσθε  κριθήσονται 
  ευκτ.  κριθησοίμην  κριθήσοιο  κριθήσοιτο  κριθησοίμεθα  κριθήσοισθε  κριθήσοιντο 
  απρφ.  κριθήσεσθαι           
  μτχ.  κριθησόμενος,           
κριθησομένη, 
κριθησόμενον 
παθ.αόρ.α’  οριστ.  ἐκρίθην  ἐκρίθης  ἐκρίθη  ἐκρίθημεν  ἐκρίθητε  ἐκρίθησαν 
  υποτ.  κριθῶ  κριθῇς  κριθῇ  κριθῶμεν  κριθῆτε  κριθῶσι 
  ευκτ.  κριθείην  κριθείης  κριθείη  κριθείημεν/  κριθείητε/  κριθείησαν/ 
κριθεῖμεν  κριθεῖτε  κριθεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  κρίθητι  κριθήτω  ‐‐‐  κρίθητε  κριθέντων/ 
 κριθήτωσαν 
  απρφ.  κριθῆναι           
  μτχ.  κριθείς, κριθεῖσα,           
κριθέν 
 

Ρ13.2 σπείρω 
Ρ13.2α Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  σπείρω  σπείρεις  σπείρει  σπείρομεν  σπείρετε  σπείρουσι 
  υποτ.  σπείρω  σπείρῃς  σπείρῃ  σπείρωμεν  σπείρητε  σπείρωσι 
  ευκτ.  σπείροιμι  σπείροις  σπείροι  σπείροιμεν  σπείροιτε  σπείροιεν 
  προστ.  ‐‐‐‐  σπεῖρε  σπειρέτω  ‐‐‐‐  σπείρετε  σπειρόντων/ 
σπειρέτωσαν 
  απαρφ.  σπείρειν           
  μτχ.  σπείρων,           
σπείρουσα, 
σπεῖρον 
πρτ.  οριστ.  ἔσπειρον  ἔσπειρες  ἔσπειρε  ἐσπείρομεν  ἐσπείρετε  ἔσπειρον 
μελλ.  οριστ.  σπερῶ  σπερεῖς  σπερεῖ  σπεροῦμεν  σπερεῖτε  σπεροῦσι 
  ευκτ.  σπεροῖμι/  σπεροῖς/  σπεροῖ/  σπεροῖμεν  σπεροῖτε  σπεροῖεν 
σπεροίην  σπεροίης  σπεροίη 
  απρφ.  σπερεῖν           
  μτχ.  σπερῶν,           
σπεροῦσα, 
σπεροῦν 
αόρ. α’  οριστ.  ἔσπειρα  ἔσπειρας  ἔσπειρε  ἐσπείραμεν  ἐσπείρατε  ἔσπειραν 
  υποτ.  σπείρω  σπείρῃς  σπείρῃ  σπείρωμεν  σπείρητε  σπείρωσι 
  ευκτ.  σπείραιμι  σπείραις/  σπείραι/  σπείραιμεν  σπείραιτε  σπείραιεν/ 
σπείρειας  σπείρειε  σπείρειαν 
  προστ.  ‐‐‐‐  σπεῖρον  σπειράτω  ‐‐‐‐  σπείρατε  σπειράντων/ 
σπειράτωσαν 
  απρφ.  σπεῖραι           
  μτχ.  σπείρας,           
 σπείρασα, 
σπεῖραν 
πρκ.  οριστ.  ἔσπαρκα  ἔσπαρκας  ἔσπαρκε  ἐσπάρκαμεν  ἐσπάρκατε  ἐσπάρκασι 
         
   
   
   
  υποτ.  ἐσπαρκώς,      ἐσπαρκότες,     
ἐσπαρκυῖα,      ἐσπαρκυῖαι,     
ἐσπαρκός       ἐσπαρκότα     
ὦ  ᾖς  ᾖ  ὦμεν  ἦτε  ὦσι 
  ευκτ.  ἐσπαρκώς,      ἐσπαρκότες,     
ἐσπαρκυῖα,      ἐσπαρκυῖαι,     
ἐσπαρκός      ἐσπαρκότα     
εἴην  εἴης  εἴη  εἴημεν/  εἴητε/  εἴησαν/ 
εἶμεν  εἶτε  εἶεν 
  προστ.  ‐‐‐‐  ἐσπαρκώς,    ‐‐‐‐  ἐσπαρκότες,   
ἐσπαρκυῖα,   ἐσπαρκυῖαι,   
ἐσπαρκός    ἐσπαρκότα   
ἴσθι  ἔστω  ἔστε  ἔστων/ 
ὄντων/ 
ἔστωσαν 
  απρφ.  ἐσπαρκέναι           
  μτχ.  ἐσπαρκώς,           
ἐσπαρκυῖα, 
ἐσπαρκός 
υπερσ.  οριστ.  ἐσπάρκειν  ἐσπάρκεις  ἐσπάρκει  ἐσπάρκεμεν  ἐσπάρκετε  ἐσπάρκεσαν 
Ρ13.2β Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  σπείρομαι  σπείρῃ (‐ει)  σπείρεται  σπειρόμεθα  σπείρεσθε  σπείρονται 
  υποτ.  σπείρωμαι  σπείρῃ  σπείρηται  σπειρώμεθα  σπείρησθε  σπείρωνται 
  ευκτ.  σπειροίμην  σπείροιο  σπείροιτο  σπειροίμεθα  σπείροισθε  σπείροιντο 
  προστ.  ‐‐‐‐  σπείρου  σπειρέσθω  ‐‐‐‐  σπείρεσθε  σπειρέσθων/ 
σπειρέσθωσαν 
  απρφ.  σπείρεσθαι           
  μτχ.  σπειρόμενος,           
σπειρομένη, 
σπειρόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐσπειρόμην  ἐσπείρου  ἐσπείρετο  ἐσπειρόμεθα  ἐσπείρεσθε  ἐσπείροντο 
αόρ.  οριστ.  ἐσπειράμην  ἐσπείρω  ἐσπείρατο  ἐσπειράμεθα  ἐσπείρασθε  ἐσπείραντο 
  υποτ.  σπείρωμαι  σπείρῃ  σπείρηται  σπειρώμεθα  σπείρησθε  σπείρωνται 
  ευκτ.  σπειραίμην  σπείραιο  σπείραιτο  σπειραίμεθα  σπείραισθε  σπείραιντο 
     
  προστ.  ‐‐‐‐  σπεῖραι  σπειράσθω  ‐‐‐‐  σπείρασθε  σπειράσθων/ 
σπειράσθωσαν 
  απρφ.  σπείρασθαι           
  μτχ.  σπειράμενος,           
σπειραμένη, 
σπειράμενον 
πρκ.  οριστ.  ἔσπαρμαι  ἔσπαρσαι  ἔσπαρται  ἐσπάρμεθα  ἔσπαρθε  ἐσπαρμένοι 
εἰσί 
  υποτ.  ἐσπαρμένος,      ἐσπαρμένοι,     
ἐσπαρμένη,      ἐσπαρμέναι,     
ἐσπαρμένον      ἐσπαρμένα     
ὦ  ᾖς  ᾖ  ὦμεν  ἦτε  ὦσι 
  ευκτ.  ἐσπαρμένος,      ἐσπαρμένοι,     
ἐσπαρμένη,      ἐσπαρμέναι,     
ἐσπαρμένον      ἐσπαρμένα     
εἴην  εἴης  εἴη  εἴημεν/  εἴητε/  εἴησαν/ 
εἶμεν  εἶτε  εἶεν 
  προστ.  ‐‐‐‐  ἔσπαρσο  ἐσπάρθω  ‐‐‐‐  ἔσπαρθε  ἐσπάρθων 
  απρφ.  ἐσπάρθαι           
  μτχ.  ἐσπαρμένος,           
ἐσπαρμένη, 
ἐσπαρμένον 
υπερσ.  οριστ.  ἐσπάρμην  ἔσπαρσο  ἔσπαρτο  ἐσπάρμεθα  ἔσπαρθε  ἐσπαρμένοι 
ἦσαν 
Παθητικοί τύποι 
παθ.  οριστ.  σπαρήσομαι  σπαρήσει  σπαρήσεται  σπαρησόμεθα  σπαρήσεσθε  σπαρήσονται 
μέλλ. β’ 
  ευκτ.  σπαρησοίμην  σπαρήσοιο  σπαρήσοιτο  σπαρησοίμεθα  σπαρήσοισθε  σπαρήσοιντο 
  απρφ.  σπαρήσεσθαι           
  μτχ.  σπαρησόμενος,           
σπαρησομένη, 
σπαρησόμενον 
παθ.  οριστ.  ἐσπάρθην  ἐσπάρθης  ἐσπάρθη  ἐσπάρθημεν  ἐσπάρθητε  ἐσπάρθησαν 
αόρ. α’ 
  υποτ.  σπαρθῶ  σπαρθῇς  σπαρθῇ  σπαρθῶμεν  σπαρθῆτε  σπαρθῶσι 
  ευκτ.  σπαρθείην  σπαρθείης  σπαρθείη  σπαρθείημεν/  σπαρθείητε/  σπαρθείησαν/ 
σπαρθεῖμεν  σπαρθεῖτε  σπαρθεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐‐  σπάρθητι  σπαρθήτω  ‐‐‐‐  σπάρθητε  σπαρθέντων/ 
σπαρθήτωσαν 
  απρφ.  σπαρθῆναι           
  μτχ.  σπαρθείς,           
σπαρθεῖσα, 
σπαρθέν 
παθ.  οριστ.  ἐσπάρην  ἐσπάρης  ἐσπάρη  ἐσπάρημεν  ἐσπάρητε  ἐσπάρησαν 
αόρ. β’ 
  υποτ.  σπαρῶ  σπαρῇς  σπαρῇ  σπαρῶμεν  σπαρῆτε  σπαρῶσι 
  ευκτ.  σπαρείην  σπαρείης  σπαρείη  σπαρείημεν/  σπαρείητε/  σπαρείησαν/ 
σπαρεῖμεν  σπαρεῖτε  σπαρεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐‐  σπάρηθι  σπαρήτω  ‐‐‐‐  σπάρητε  σπαρέντων/ 
σπαρήτωσαν 
  απρφ.  σπαρῆναι           
  μτχ.  σπαρείς,           
σπαρεῖσα, 
σπαρέν 
 
 Ρ13.3 βάλλω 
Ρ13.3α Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  βάλλω  βάλλεις  βάλλει  βάλλομεν  βάλλετε  βάλλουσι 
  υποτ.  βάλλω  βάλλῃς  βάλλῃ  βάλλωμεν  βάλλητε  βάλλωσι 
  ευκτ.  βάλλοιμι  βάλλοις  βάλλοι  βάλλοιμεν  βάλλοιτε  βάλλοιεν 
  προστ.  ‐‐‐  βάλλε  βαλλέτω  ‐‐‐  βάλλετε  βαλλόντων/ 
βαλλέτωσαν 
  απρφ.  βάλλειν           
  μτχ.  βάλλων,           
βάλλουσα, 
βᾶλλον 
πρτ.  οριστ.  ἔβαλλον  ἔβαλλες  ἔβαλλε  ἐβάλλομεν  ἐβάλλετε  ἔβαλλον 
μέλλ.  οριστ.  βαλῶ  βαλεῖς  βαλεῖ  βαλοῦμεν  βαλεῖτε  βαλοῦσι 
  ευκτ.  βαλοῖμι/  βαλοῖς/  βαλοῖ/  βαλοῖμεν  βαλοῖτε  βαλοῖεν 
βαλοίην  βαλοίης  βαλοίη 
  απρφ.  βαλεῖν           
  μτχ.  βαλῶν,           
βαλοῦσα, 
βαλοῦν 
αόρ.β’  οριστ.  ἔβαλον  ἔβαλες  ἔβαλε  ἐβάλομεν  ἐβάλετε  ἔβαλον 
  υποτ.  βάλω  βάλῃς  βάλῃ  βάλωμεν  βάλητε  βάλωσιν 
  ευκτ.  βάλοιμι  βάλοις  βάλοι  βάλοιμεν  βάλοιτε  βάλοιεν 
  προστ.  ‐‐‐  βάλε  βαλέτω  ‐‐‐  βάλετε  βαλόντων/ 
βαλέτωσαν 
  απρφ.  βαλεῖν           
  μτχ.  βαλών,           
βαλοῦσα, 
βαλόν 
πρκ.  οριστ.  βέβληκα  βέβληκας  βέβληκε  βεβλήκαμεν  βεβλήκατε  βεβλήκασι 
  υποτ.  βεβληκώς   ᾖς  ᾖ  βεβληκότες   ἦτε  ὦσι 
(‐υῖα,‐ός) ὦ  (‐υῖαι, ‐ότα) 
ὦμεν 
  ευκτ.  βεβληκώς   εἴης  εἴη  βεβληκότες   εἴητε/ εἶτε  εἴησαν/ εἶεν 
 (‐υῖα,‐ός) εἴην  (‐υῖαι,‐ότα) 
εἴημεν/ εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  βεβληκώς   βεβληκώς   ‐‐‐  βεβληκότες  βεβληκότες  
(‐υῖα,‐ός)  (‐υῖα,‐ός)  (‐υῖαι,‐ότα)  (‐υῖαι,‐ότα) 
ἴσθι  ἔστω  ἔστε  ἔστων 
  απρφ.  βεβληκέναι           
  μτχ.  βεβληκώς,           
βεβληκυῖα, 
βεβληκός 
υπερσ.  οριστ.  ἐβεβλήκειν  ἐβεβλήκεις  ἐβεβλήκει  ἐβεβλήκεμεν  ἐβεβλήκετε  ἐβεβλήκεσαν 
 
Ρ13.3β Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  βάλλομαι  βάλλῃ (‐ει)  βάλλεται  βαλλόμεθα  βάλλεσθε  βάλλονται 
  υποτ.  βάλλωμαι  βάλλῃ   βάλληται  βαλλώμεθα  βάλλησθε  βάλλωνται 
  ευκτ.  βαλλοίμην  βάλλοιο  βάλλοιτο  βαλλοίμεθα  βάλλοισθε  βάλλοιντο 
  προστ.  ‐‐‐  βάλλου  βαλλέσθω  ‐‐‐  βάλλεσθε  βαλλέσθων/ 
βαλλέσθωσαν 
  απρφ.  βάλλεσθαι           
  μτχ.  βαλλόμενος,           
βαλλομένη, 
βαλλόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐβαλλόμην  ἐβάλλου  ἐβάλλετο  ἐβαλλόμεθα  ἐβάλλεσθε  ἐβάλλοντο 
μέλλ.  οριστ.  βαλοῦμαι  βαλῇ/ βαλεῖ  βαλεῖται  βαλούμεθα  βαλεῖσθε  βαλοῦνται 
  ευκτ.  βαλοίμην  βαλοῖο  βαλοῖτο  βαλοίμεθα  βαλοῖσθε  βαλοῖντο 
  απρφ.  βαλεῖσθαι           
  μτχ.  βαλούμενος,           
βαλουμένη, 
βαλούμενον 
αόρ.β’  οριστ.  ἐβαλόμην  ἐβάλου  ἐβάλετο  ἐβαλόμεθα  ἐβάλεσθε  ἐβάλοντο 
  υποτ.  βάλωμαι  βάλῃ  βάληται  βαλώμεθα  βάλησθε  βάλωνται 
  ευκτ.  βαλοίμην  βάλοιο  βάλοιτο  βαλοίμεθα  βάλοισθε  βάλοιντο 
  προστ.  ‐‐‐  βαλοῦ  βαλέσθω  ‐‐‐  βάλεσθε  βαλέσθων 
  απρφ.  βαλέσθαι           
  μτχ.  βαλόμενος,           
 βαλομένη, 
βαλόμενον 
πρκ.  οριστ.  βέβλημαι  βέβλησαι  βέβληται  βεβλήμεθα  βέβλησθε  βεβλημένοι 
εἰσί 
  υποτ.  βεβλημένος,   ᾖς  ᾖ  βεβλημένοι,   ἦτε  ὦσι 
‐η,‐ον ὦ  ‐αι,‐α ὦμεν 
  ευκτ.  βεβλημένος,    εἴης   εἴη  βεβλημένοι,   εἴητε/εἶτε   εἴησαν/εἶεν 
‐η,‐ον εἴην  ‐αι,‐α εἴημεν/ 
εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  βέβλησο  βεβλήσθω  ‐‐‐  βέβλησθε  βεβλήσθων 
  απρφ.  βεβλῆσθαι           
  μτχ.  βεβλημένος,            
‐η,‐ον 
υπερσ.  οριστ.  ἐβεβλήμην  ἐβέβλησο  ἐβέβλητο  ἐβεβλήμεθα  ἐβέβλησθε  βεβλημένοι 
ἦσαν 
συντ.μέλλ.  οριστ.  βεβλήσομαι/  βεβλήσῃ/  βεβλήσεται/  βεβλησόμεθα/  βεβλήσεσθε/  βεβλήσονται/ 
βεβλημένος,  βεβλήσει/  βεβλημένος,  βεβλημένοι,   βεβλημένοι,  βεβλημένοι,  
βεβλημένος,  ‐η,‐ον ἔσται  
 ‐η,‐ον ἔσομαι   ‐αι,‐α ἐσόμεθα  ‐αι,‐α ἔσεσθε  ‐αι,‐α ἔσονται 
‐η,‐ον ἔσῃ ή 
ἔσει 
 
Παθητικοί τύποι 
παθ.μέλλ.α’  οριστ.  βληθήσομαι  βληθήσῃ/  βληθήσεται  βληθησόμεθα  βληθήσεσθε  βληθήσονται 
βληθήσει 
  ευκτ.  βληθησοίμην  βληθήσοιο  βληθήσοιτο  βληθησοίμεθα  βληθήσοισθε  βληθήσοιντο 
  απρφ.  βληθήσεσθαι           
  μτχ.  βληθησόμενος,           
βληθησομένη, 
βληθησόμενον 
παθ.αόρ.α’  οριστ.  ἐβλήθην  ἐβλήθης  ἐβλήθη  ἐβλήθημεν  ἐβλήθητε  ἐβλήθησαν 
  υποτ.  βληθῶ  βληθῇς  βληθῇ  βληθῶμεν  βληθῆτε  βληθῶσιν 
  ευκτ.  βληθείην  βληθείης  βληθείη  βληθείημεν/  βληθείητε/  βληθείησαν/ 
βληθεῖμεν  βληθεῖτε  βληθεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  βλήθητι  βληθήτω  ‐‐‐  βλήθητε  βληθέντων/ 
 βληθήτωσαν 
  απρφ.  βληθῆναι           
  μτχ.  βληθείς,           
βληθεῖσα, 
βληθέν 
 
 
Ενεργητικός και μέσος αόριστος β’ 
Ρ14.1 λείπω  
Ρ14.1α Ενεργητική Φωνή 
αόρ.β’  οριστ.  ἔλιπον  ἔλιπες  ἔλιπε  ἐλίπομεν  ἐλίπετε  ἔλιπον 
  υποτ.  λίπω  λίπῃς  λίπῃ  λίπωμεν  λίπητε  λίπωσι 
  ευκτ.  λίποιμι  λίποις  λίποι  λίποιμεν  λίποιτε  λίποιεν 
  προστ.  ‐‐‐  λίπε  λιπέτω  ‐‐‐  λίπετε  λιπόντων/ 
λιπέτωσαν 
  απρφ.  λιπεῖν           
  μτχ.  λιπών,           
λιποῦσα, 
λιπόν 
 
Ρ14.1β Μέση Φωνή 
αόρ.β’  οριστ.  ἐλιπόμην  ἐλίπου  ἐλίπετο  ἐλιπόμεθα  ἐλίπεσθε  ἐλίποντο 
  υποτ.  λίπωμαι  λίπῃ  λίπηται  λιπώμεθα  λίπησθε  λίπωνται 
  ευκτ.  λιποίμην  λίποιο  λίποιτο  λιποίμεθα  λίποισθε  λίποιντο 
  προστ.  ‐‐‐  λιποῦ  λιπέσθω  ‐‐‐  λίπεσθε  λιπέσθων/ 
λιπέσθωσαν 
  απρφ.  λιπέσθαι           
  μτχ.  λιπόμενος,           
λιπομένη, 
λιπόμενον 
 
 
 
 Παθητικός μέλλοντας και αόριστος β’ 
Ρ14.2 γράφομαι 
παθ.  οριστ.  γραφήσομαι  γραφήσει  γραφήσεται  γραφησόμεθα  γραφήσεσθε  γραφήσονται 
μέλλ. 
β’ 
  ευκτ.  γραφησοίμην  γραφήσοιο  γραφήσοιτο  γραφησοίμεθα  γραφήσοισθε  γραφήσοιντο 
  απρφ.  γραφήσεσθαι           
  μτχ.  γραφησόμενος,           
γραφησομένη, 
γραφησόμενον 
παθ.  οριστ.  ἐγράφην  ἐγράφης  ἐγράφη  ἐγράφημεν  ἐγράφητε  ἐγράφησαν 
αόρ. β’ 
  υποτ.  γραφῶ  γραφῇς  γραφῇ  γραφῶμεν  γραφῆτε  γραφῶσι 
  ευκτ.  γραφείην  γραφείης  γραφείη  γραφείημεν  γραφείητε  γραφείησαν 
  προστ.  ‐‐‐  γράφηθι  γραφήτω  ‐‐‐  γράφητε  γραφέντων 
  απρφ.  γραφῆναι           
  μτχ.  γραφείς,           
γραφεῖσα, 
γραφέν  

Ενεργητικός παρακείμενος και υπερσυντέλικος β’ 
Ρ14.3 πάσχω (θέμα πενθ‐) 
πρκ.β’  οριστ.  πέπονθα  πέπονθας  πέπονθε  πεπόνθαμεν  πεπόνθατε  πεπόνθασι 
  υποτ.  πεπονθώς,  ᾖς  ᾖ  πεπονθότες,  ἦτε  ὦσι 
‐υῖα,‐ός ὦ  ‐υῖαι,‐ότα 
ὦμεν 
  ευκτ.  πεπονθώς,  εἴης  εἴη  πεπονθότες,  εἴητε/ εἶτε   εἴησαν/ εἶεν 
‐υῖα,‐ός  ‐υῖαι,‐ότα 
εἴην  εἴημεν/ εἶμεν 
  προστ.  ‐‐‐  πεπονθώς,  πεπονθώς,  ‐‐‐  πεπονθότες,  πεπονθότες, 
‐υῖα,‐ός  ‐υῖα,‐ός  ‐υῖαι,‐ότα  ‐υῖαι,‐ότα 
 ἴσθι  ἔστω  ἔστε   ἔστων  
  απρφ.  πεπονθέναι           
  μτχ.  πεπονθώς,           
πεπονθυῖα, 
πεπονθός 
υπερσ.β’  οριστ.  ἐπεπόνθειν  ἐπεπόνθεις  ἐπεπόνθει  ἐπεπόνθεμεν  ἐπεπόνθετε  ἐπεπόνθεσαν 

 
 
      Β’ ΣΥΖΥΓΙΑ 
ΣΥΜΦΩΝΟΛΗΚΤΑ 
Ρ15 δείκνυμι 
Ρ15α  Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  δείκνυμι  δείκνυς  δείκνυσι  δείκνυμεν  δείκνυτε  δεικνύασι 
  υποτ.  δεικνύω  δεικνύῃς  δεικνύῃ  δεικνύωμεν  δεικνύητε  δεικνύωσι 
  ευκτ.  δεικνύοιμι  δεικνύοις  δεικνύοι  δεικνύοιμεν  δεικνύοιτε  δεικνύοιεν 
  προστ.  ‐‐‐  δείκνυ  δεικνύτω  ‐‐‐  δείκνυτε  δεικνύντων 
  απρφ.  δεικνύναι           
  μτχ.  δεικνύς,           
δεικνῦσα, 
δεικνύν 
πρτ.  οριστ.  ἐδείκνυν  ἐδείκνυς  ἐδείκνυ  ἐδείκνυμεν  ἐδείκνυτε  ἐδείκνυσαν 
 
Ρ15β  Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  δείκνυμαι  δείκνυσαι  δείκνυται  δεικνύμεθα  δείκνυσθε  δείκνυνται 
  υποτ.  δεικνύωμαι  δεικνύῃ  δεικνύηται  δεικνυώμεθα  δεικνύησθε  δεικνύωνται 
  ευκτ.  δεικνυοίμην  δεικνύοιο  δεικνύοιτο  δεικνυοίμεθα  δεικνύοισθε  δεικνύοιντο 
  προστ.  ‐‐‐  δείκνυσο  δεικνύσθω  ‐‐‐  δείκνυσθε  δεικνύσθων 
  απρφ.  δείκνυσθαι           
  μτχ.  δεικνύμενος,           
δεικνυμένη, 
δεικνύμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐδεικνύμην  ἐδείκνυσο  ἐδείκνυτο  ἐδεικνύμεθα  ἐδείκνυσθε  ἐδείκνυντο 
 
 
ΦΩΝΗΕΝΤΟΛΗΚΤΑ 
Ρ16 ἵστημι 
Ρ16α  Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἵστημι  ἵστης  ἵστησι  ἵσταμεν  ἵστατε  ἱστᾶσι 
  υποτ.  ἱστῶ  ἱστῇς  ἱστῇ  ἱστῶμεν  ἱστῆτε  ἱστῶσι 
  ευκτ.  ἱσταίην  ἱσταίης  ἱσταίη  ἱσταίημεν/  ἱσταίητε/  ἱσταίησαν/ 
ἱσταῖμεν  ἱσταῖτε  ἱσταῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἵστη  ἱστάτω  ‐‐‐  ἵστατε  ἱστάντων/ 
ἱστάτωσαν 
  απρφ.  ἱστάναι           
  μτχ.  ἱστάς,           
ἱστᾶσα, 
ἱστάν 
πρτ.  οριστ.  ἵστην  ἵστης  ἵστη  ἵσταμεν  ἵστατε  ἵστασαν 
αόρ.β’  οριστ.  ἔστην  ἔστης  ἔστη  ἔστημεν  ἔστητε  ἔστησαν 
  υποτ.  στῶ  στῇς  στῇ  στῶμεν  στῆτε  στῶσι 
  ευκτ.  σταίην  σταίης  σταίη  σταίημεν/  σταίητε/  σταίησαν/ 
σταῖμεν  σταῖτε  σταῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  στῆθι  στήτω  ‐‐‐  στῆτε  στάντων/ 
στήτωσαν 
  απρφ.  στῆναι           
  μτχ.  στάς,           
στᾶσα, 
στάν 
Ρ16β Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἵσταμαι  ἵστασαι  ἵσταται  ἱστάμεθα  ἵστασθε  ἵστανται 
  υποτ.  ἱστῶμαι  ἱστῇ  ἱστῆται  ἱστώμεθα  ἱστῆσθε  ἱστῶνται 
  ευκτ.  ἱσταίμην  ἱσταῖο  ἱσταῖτο  ἱσταίμεθα  ἱσταῖσθε  ἱσταῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  ἵστασο  ἱστάσθω  ‐‐‐  ἵστασθε  ἱστάσθων/ 
ἱστάσθωσαν 
  απρφ.  ἵστασθαι           
  μτχ.  ἱστάμενος,           
ἱσταμένη, 
ἱστάμενον 
πρτ.  οριστ.  ἱστάμην  ἵστασο  ἵστατο  ἱστάμεθα  ἵστασθε  ἵσταντο 
 
 
τίθημι 
Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  τίθημι  τίθης  τίθησι  τίθεμεν  τίθετε  τιθέασι 
  υποτ.  τιθῶ  τιθῇς  τιθῇ  τιθῶμεν  τιθῆτε  τιθῶσι 
  ευκτ.  τιθείην  τιθείης  τιθείη  τιθείημεν/  τιθείητε/  τιθείησαν/ 
τιθεῖμεν  τιθεῖτε  τιθεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  τίθει  τιθέτω  ‐‐‐  τίθετε  τιθέντων/ 
τιθέτωσαν 
  απρφ.  τιθέναι           
  μτχ.  τιθείς,           
τιθεῖσα, 
τιθέν 
πρτ.  οριστ.  ἐτίθην  ἐτίθεις  ἐτίθει  ἐτίθεμεν  ἐτίθετε  ἐτίθεσαν 
αόρ.β’  οριστ.  ἔθηκα  ἔθηκας  ἔθηκε  ἔθεμεν  ἔθετε  ἔθεσαν 
  υποτ.  θῶ  θῇς  θῇ  θῶμεν  θῆτε  θῶσι 
  ευκτ.  θείην  θείης  θείη  θείημεν/  θείητε/  θείησαν/ 
θεῖμεν  θεῖτε  θεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  θές  θέτω  ‐‐‐  θέτε  θέντων/ 
θέτωσαν 
  απρφ.  θεῖναι           
  μτχ.   θείς,           
θεῖσα, θέν 
Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  τίθεμαι  τίθεσαι  τίθεται  τιθέμεθα  τίθεσθε  τίθενται 
  υποτ.  τιθῶμαι  τιθῇ  τιθῆται  τιθώμεθα  τιθῆσθε  τιθῶνται 
  ευκτ.  τιθείμην  τιθεῖο  τιθεῖτο  τιθείμεθα  τιθεῖσθε  τιθεῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  τίθεσο  τιθέσθω  ‐‐‐  τίθεσθε  τιθέσθων/ 
τιθέσθωσαν 
  απρφ.  τίθεσθαι           
  μτχ.  τιθέμενος,           
τιθεμένη, 
τιθέμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐτιθέμην  ἐτίθεσο  ἐτίθετο  ἐτιθέμεθα  ἐτίθεσθε  ἐτίθεντο 
αόρ.β’  οριστ.  ἐθέμην  ἔθου  ἔθετο  ἐθέμεθα  ἔθεσθε  ἔθεντο 
  υποτ.  θῶμαι  θῇ  θῆται  θώμεθα  θῆσθε  θῶνται 
  ευκτ.  θείμην  θεῖο  θεῖτο  θείμεθα  θεῖσθε  θεῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  θοῦ  θέσθω  ‐‐‐  θέσθε  θέσθων/ 
θέσθωσαν 
  απρφ.  θέσθαι           
  μτχ.  θέμενος,           
θεμένη, 
θέμενον 
 
 
ἵημι 
Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἵημι  ἵης/ ἱεῖς  ἵησιν  ἵεμεν  ἵετε  ἱᾶσι 
  υποτ.  ἱῶ  ἱῇς  ἱῇ  ἱῶμεν  ἱῆτε  ἱῶσι 
  ευκτ.  ἱείην  ἱείης  ἱείη  ἱείημεν/  ἱείητε/  ἱείησαν/ 
ἱεῖμεν  ἱεῖτε  ἱεῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἵει  ἱέτω  ‐‐‐  ἵετε  ἱέντων/ 
ἱέτωσαν 
  απρφ.  ἱέναι           
  μτχ.  ἱείς, ἱεῖσα,           
ἱέν 
πρτ.  οριστ.  ἵην  ἵεις  ἵει  ἵεμεν  ἵετε  ἵεσαν 
αόρ.β’  οριστ.  ἧκα  ἧκας  ἧκε  εἷμεν  εἷτε  εἷσαν 
  υποτ.  ὧ  ᾗς  ᾗ  ὧμεν  ἧτε  ὧσι 
  ευκτ.  εἵην  εἵης  εἵη  εἵημεν/  εἵητε/ εἷτε  εἵησαν/ 
 εἷμεν  εἷεν 
  προστ.  ‐‐‐  ἕς  ἕτω  ‐‐‐  ἕτε  ἕντων/ 
ἕτωσαν 
  απρφ.  εἷναι           
  μτχ.  εἵς, εἷσα,           
ἕν 
Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  ἵεμαι  ἵεσαι  ἵεται  ἱέμεθα  ἵεσθε  ἵενται 
  υποτ.  ἱῶμαι  ἱῇ  ἱῆται  ἱώμεθα  ἱῆσθε  ἱῶνται 
  ευκτ.  ἱείμην  ἱεῖο  ἱεῖτο  ἱείμεθα  ἱεῖσθε  ἱεῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  ἵεσο  ἱέσθω  ‐‐‐  ἵεσθε  ἱέσθων/ 
ἱέσθωσαν 
  απρφ.  ἵεσθαι           
  μτχ.  ἱέμενος,           
ἱεμένη, 
ἱέμενον 
πρτ.  οριστ.  ἱέμην  ἵεσο  ἵετο  ἱέμεθα  ἵεσθε  ἵεντο 
αόρ.β’  οριστ.  εἵμην  εἷσο  εἷτο  εἵμεθα  εἷσθε  εἷντο 
  υποτ.  ὧμαι  ᾗ  ἧται  ὥμεθα  ἧσθε  ὧνται 
  ευκτ.  εἵμην  εἷο  εἷτο  εἵμεθα  εἷσθε  εἷντο 
  προστ.  ‐‐‐  οὗ  ἕσθω  ‐‐‐  ἕσθε  ἕσθων/ 
ἕσθωσαν 
  απρφ.  ἕσθαι           
  μτχ.  ἕμενος,           
ἑμένη, 
ἕμενον 
 
 
δίδωμι 
Ενεργητική Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  δίδωμι  δίδως  δίδωσι  δίδομεν  δίδοτε  διδόασι 
  υποτ.  διδῶ  διδῷς  διδῷ  διδῶμεν  διδῶτε  διδῶσι 
  ευκτ.  διδοίην  διδοίης  διδοίη  διδοίημεν/  διδοίητε/  διδοίησαν/ 
 διδοῖμεν  διδοῖτε  διδοῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  δίδου  διδότω  ‐‐‐  δίδοτε  διδόντων/ 
διδότωσαν 
  απρφ.  διδόναι           
  μτχ.  διδούς,           
διδοῦσα, 
διδόν 
πρτ.  οριστ.  ἐδίδουν  ἐδίδους  ἐδίδου  ἐδίδομεν  ἐδίδοτε  ἐδίδοσαν 
αόρ.β’  οριστ.  ἔδωκα  ἔδωκας  ἔδωκε  ἔδομεν  ἔδοτε  ἔδοσαν 
  υποτ.  δῶ  δῷς  δῷ  δῶμεν  δῶτε  δῶσι 
  ευκτ.  δοίην  δοίης  δοίη  δοίημεν/  δοίητε/  δοίησαν/ 
δοῖμεν  δοῖτε  δοῖεν 
  προστ.  ‐‐‐  δός  δότω  ‐‐‐  δότε  δόντων/ 
δότωσαν 
  απρφ.  δοῦναι           
  μτχ.  δούς,           
δοῦσα, 
δόν 
Μέση Φωνή 
ενεστ.  οριστ.  δίδομαι  δίδοσαι  δίδοται  διδόμεθα  δίδοσθε  δίδονται 
  υποτ.  διδῶμαι  διδῷ  διδῶται  διδώμεθα  διδῶσθε  διδῶνται 
  ευκτ.  διδοίμην  διδοῖο  διδοῖτο  διδοίμεθα  διδοῖσθε  διδοῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  δίδοσο  διδόσθω  ‐‐‐  δίδοσθε  διδόσθων/ 
διδόσθωσαν 
  απρφ.  δίδοσθαι           
  μτχ.  διδόμενος,           
διδομένη, 
διδόμενον 
πρτ.  οριστ.  ἐδιδόμην  ἐδίδοσο  ἐδίδοτο  ἐδιδόμεθα  ἐδίδοσθε  ἐδίδοντο 
αόρ.β’  οριστ.  ἐδόμην  ἔδου  ἔδοτο  ἐδόμεθα  ἔδοσθε  ἔδοντο 
  υποτ.  δῶμαι  δῷ  δῶται  δώμεθα  δῶσθε  δῶνται 
  ευκτ.  δοίμην  δοῖο  δοῖτο  δοίμεθα  δοῖσθε  δοῖντο 
  προστ.  ‐‐‐  δοῦ  δόσθω  ‐‐‐  δόσθε  δόσθων/ 
δόσθωσαν 
  απρφ.  δόσθαι           
  μτχ.  δόμενος,           
δομένη, 
δόμενον