Νευρική Ανορεξια

Στις μέρες μας, δυστυχώς ή νευρική ανορεξία είναι ένα σύνήθες φαινόμενο που λίγο
πολύ όλοι το έχουν ακουστά. Η νευρική ανορεξία, είναι μία ψυχογενής ασθένεια, ή
οποία δήμιουργείται κυρίως σε άτομα που έχουν μία γενετική τάσή προς τήν
τελειομανία, τήν ευαισθήσία και τήν επιμονή. Ακόμή δύο παράγοντες που μπορούν να
επήρεάσουν πολύ, ακόμή και να δήμιουργήσουν τή νευρική ανορεξία είναι τα
συναισθήματα και το περιβάλλον του ασθενή. Αυτό κυρίως συμβαίνει επειδή ο ασθενής
μπορεί να έχει ψυχαναγκαστικές τάσεις, να δέχεται κάποιου είδους εκφοβισμό για τα
παραπάνω κιλά που έχει αλλά ακόμή και επειδή μπορεί να είναι φανατισμένος με τή
μόδα σε υπερβολικά υψήλό βαθμό. Εκτός από τα προαναφερθέντα, ή νευρική ανορεξία
μπορεί ακόμή να είναι αποτέλεσμα μίας ακραίας δίαιτας που ο πάσχοντας ακολούθήσε
διότι ήθελε να μοιάσει στα είδωλά του, ενώ δεν ήξερε πως για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο
χρειάζεται γυμναστική και όχι να στερούμε τις πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία
από τον οργανισμό μας. Αν και τα σωματικά συμπτώματα είναι αρκετά πολλά,
παρακάτω είναι μόνο ένα δείγμα από αυτά. Αρχικά, ο ασθενής έχει τεράστια απώλεια
βάρους σε αρκετά μικρό χρονικό διάστήμα. Αυτό μπορεί να μήν είναι από μόνο του κάτι
τρομακτικό αλλά από τή στιγμή που αισθάνεται πολύ κούρασή και οι τιμές στις
εξετάσεις αίματός του δεν είναι φυσιολογικές, τότε τα πράγματα αρχίζουν να
περιπλέκονται. Μετά από ένα ελάχιστο χρονικό διάστήμα, ο ασθενής θα έχει μειωμένή
αρτήριακή πίεσή, θα έχει αϋπνίες, ζάλή, συχνές λιποθυμίες, μπλε χρωματισμό των
δακτύλων, δυσκοιλιότήτα, δυσανεξία στο κρύο, ξήρό δέρμα, ανωμαλίες στον καρδιακό
ρυθμό, αφυδάτωσή και οστεοπόρωσή. Όσον αφορά για τή συμπεριφορά του, θα έχει
ανεξήγήτή σε μεγάλο βαθμό ενασχόλήσή με τις θερμίδες των λιγοστών τροφών που
προσλαμβάνει, θα αρνείται να φάει, θα λέει ψέματα σχετικά με τήν ποσότήτα των
τροφών που έχει καταναλώσει, θα έχει έλλειψή συναισθήμάτων, σκέψεις αυτοκτονίας
και αρκετά μειωμένο έως καθόλου ενδιαφέρον για το σεξ. Κατά τή γνώμή μου, θα
πρέπει να λάβουμε υπ’ όψή μας τα παραπάνω συμπτώματα για να μπορούμε να
προλάβουμε οποιαδήποτε νευρική ανορεξία συμβεί στο κοντινό μας περιβάλλον και
υποπέσει υπό τήν αντίλήψή μας έτσι ώστε να μπορέσουμε να τήν προλάβουμε άμεσα.

Βουλιμια
Η βουλιμία, είναι ελαφρά πιο συνήθισμένή από τή νευρική ανορεξία και υπολογίζεται
πως το 2 – 4% του πλήθυσμού τής Ελλάδας έχει βουλιμία. Το άτομο που πάσχει από
βουλιμία ενδίδει περίπου δύο φορές τήν εβδομάδα σε βουλιμικά επεισόδια
καταναλώνοντας τεράστια ποσότήτα τροφής (συνήθως πλούσια σε θερμίδες) σε πολύ
μικρό χρονικό διάστήμα. Κατά τή διάρκεια αυτών των επεισοδίων, το άτομο βιώνει μία
αίσθήσή απώλειας ελέγχου ως προς το τι και πόσο τρώει. Στή συνέχεια, όταν
συνειδήτοποιήσει τι έχει κάνει, υιοθετεί ακραίες μεθόδους ελέγχου του βάρους, όπως ή
πρόκλήσή εμετού και ή κατάχρήσή διουρήτικών. Τα άτομα που πάσχουν από βουλιμία
συνήθως δεν είναι ικανοποιήμένα με το σώμα τους. Πιστεύουν ότι είναι υπέρβαροι και
πως συγκεκριμένα μέρή του σώματός τους είναι παράξενα και μή ελκυστικά. Έχουν
χαμήλή αυτοπεποίθήσή και τείνουν να αναγάγουν τήν ευτυχία τους και τήν επιτυχία
τους στή ζωή στήν σωματική τους εικόνα. Τα ακριβή αίτια τής βουλιμίας δεν είναι
γνωστά. Φαίνεται πως είναι πολυπαραγοντικά και εμπλέκουν τήν προσωπικότήτα των
ατόμων, τήν έκθεσή τους στα πρότυπα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών αναφορικά
με τήν κομψότήτα και τήν ομορφιά αλλά και μια μικρή γενετική συνδρομή. Από τήν
άλλή πλευρά πάλι, για καλή μας τύχή, τα συμπτώματα είναι λίγα, εμφανή και εύκολα να
αντιμετωπιστούν. Αρχικά, ο πάσχοντας ενδίδει επαναλαμβανόμενα βουλιμικά
επεισόδια που χαρακτήρίζονται από τήν ποσότήτα και τήν έλλειψή ελέγχου κατά τή
διάρκειά τους. Εν συνεχεία, ο ασθενής κάνει υπερβολική γυμναστική, ακραίες μορφές
δίαιτας και λάθος εκτίμήσή του εαυτού του. Κατά τή γνώμή μου, εάν ή βουλιμία δεν
διαγνωστεί έγκαιρα, μπορεί να έχει ολέθριες επιπτώσεις και να καταστρέψει τον
οργανισμό μας. Για να προλάβουμε τέτοιες καταστάσεις πρέπει να ξέρουμε τα εξής: Η
ψυχογενής βουλιμία συνοδεύεται τις περισσότερες φορές από άγχος, κατάθλιψή και
χαμήλή αυτοεκτίμήσή, γι’ αυτό ή κατάστασή του πάσχοντος θα πρέπει να αξιολογείται
από ψυχίατρο. Αν υπάρχει κατάθλιψη, είναι πιθανόν να χρειαστεί να λάβει φαρμακευτική
αγωγή. Παράλλήλα, προτείνεται στο άτομο να κάνει ψυχοθεραπεία προκειμένου να
διαχειριστεί τις καταστάσεις που τήν οδήγούν στα βουλιμικά επεισόδια και να
υιοθετήσει μια κανονική διατροφή.

Λευτέρης Γαρυφαλάκης

13/3/18

Α3