KinigePatrikaApril2014 PDF

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.
com
కినిగె పత్రిక
2014
కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

కినిగె ఩త్రిఔ
సంచిఔ: 2014
ప్రచుయణ: కినిగె ఩త్రిఔ http://patrika.kinige.com
శాశ్ుత లంకు : http://patrika.kinige.com/?m=201404
©Author.
What can you do with this document?

Read it!
Store this PDF on your device.
Share the link with your friends
Share this PDF with your friends via personal communication (e.g. email)
Take printouts for personal use
What is not allowed by Owner of this document?
Editing the document. No page to be removed or added.
Distributing to public (instead kindly share the link to Kinige given above)

మందుమాట
కినిగె ఩త్రిఔ సంచిఔలోని ప్రధానంశాలు
ఔథలు:
 శి ష్ ఆదితయ – అస్తితుం
 డా. వంశీధర్ రెడ్డడ – వెడ్డడంగ్ ఇనిుటేషన్
 ఔనఔ ప్రసాద్ – చెక్కా వారి పండ్డి పిలుపు

 పూరిిభ తమ్మిరెడ్డడ – మై_ఱవ్_లైఫ్.లై
ఔవితలు:
 అపౄర్ – చిటటచివురి Text!
 బవానీ పణి – విహారి
 పి. రాభఔృషి – పైకి అలా
మ్యయజంగ్ౄ:
 అనుకోకుండా – సాుతి కుమారి (2)
వాయసం:
 శాకమ్యరు రాభగోపాల్ – ఔరాాటఔలో న తిరుగాట
 చితిరుు భధు – సైన్ౄ ఫిక్షన్
 అసపయూ – ఔనఔ ప్రసాద్

అనువాదం:
 మ్యడు కుటంఫ ఔథలు – అవినేని భాసార్ (ఎస్. రాభఔృషిన్ ఔథకు; ‗అయవ ఔథలు‘ శీరిృఔన)
 నినాఱలో నిలచిన మవునం – నరేష్ నునా (గై డ్డ మొపాసా ఔథకు)
 ఩ల్లిటూరి వైదుయడు – మెహెర్ (ఫ్రంజ్ క్కఫ్కా ఔథకు)
సమీక్షలు:
 వీమసాౄర్ ‗విఔస్తత‘ పై – సోభశ్ంఔర్
సీరిమల్ౄ:
 క్కశీబటి వేణుగోపాల్ – ఎబినేజర్ అనఫడే ఑ఔ మాదిఖ నింబోడ్డ ఔథ
 తాడే఩లి ఱలతాబాఱసుబ్రహిణయం – ఩దనిష్పపదనఔల
 హంసఱను వేటాడొదుు – సురేష్ కొసరాజు
ఇవిగాఔ:
 యచన ఔల శీరిృఔన హూలయో కొయిసార్ ఇంటర్వ్ుూ అనువాదం

 నమ్మని ‗మ్యలంటామె‘ నవఱకు సపందనగా బాపు రాస్తన ఉతియం
 ఔవితానువాదాఱ పోటీ, చెపుపకోండ్డ చూదాుం, వీటితో పాట ఖత సంచిఔలో ప్రఔటించిన పోటీఱ
పలతాలు కూడా.

అస్తిత్వం
శిరిష్ ఆదితయ

ఔథ: అస్తితుం
యచన: శిరిష్ ఆదితయ
క్కఱం: ఏప్రిల్ 2014
శాశ్ుత లంకు : http://patrika.kinige.com/?p=2181
©Author.
Read it!

అస్తితుం
నేను నస్తికుణిి. నిజం చెపాపఱంటె ఊహతెలసాఔ దేవుణిి రెండుసారుి గాఢంఖ వేడుకునా.
మొదటిసారేమో డ్డగ్రీలో పస్ట క్కిసు మారుాలొస్తి శ్రీశైఱం వసాిననాను. రెండో సారి ప్రేమ్మంచిన అమాియి
తిరిగి ప్రేమ్మస్తి తిరుభఱ కొండెకుాతాననాను. దేవుడు రెండుసారుి చేయిచ్చాడు. ఇచిాన అవక్కశానిా
దేవుడే సదిునియోఖం చేసుకోవటేిదని వదిలేసాను. ఆ తరువాత అంత అవసయం భళ్ళీ ఎపుపడూ రాలేదు.
నేను ఢిల్లికి వచిా ఏడాది దాటింది. హందీ క్కసోి, కూసోి మెరుగు఩డ్డంది క్కనీ రొటెటమఔాలంక్క
అఱవాట ఩డలేదు. ఇఔాడ అనాం దొరికిన ఎందుకో నలకిా రుచించదు. పొటటకూటిఔని వందఱ మైళ్ళీ
దాటి, ఊరుక్కని ఊరు వచేా నలాంటి వాలీకి, ఔడుపు నిండేటటటగా తృపిిగా భం చేమడమే
దూయభవుతంది. ఛొల్ల, రాజి, కుఱా ఇవనిా ఇంటి దఖగయ ఉనాపుపడు వందలు కరుాపటిట హోటలోి
తినేవాడ్డని . ఇపుపడు రాత్రుళ్ళీ ఆవక్కమ, ఩పుప తింటనాటట ఔఱలొసుినాయి. ఔళ్ళీ తెరిచేసరికి
ఆవక్కమ లేదు, కొసరి వడ్డడంచే అభి లేదు. ఔరెంట పోయినందుకు కుటెట దోభలు త఩ప.
పొదుున లేచి భరొ ఐదుగురితో షేర్ చేసుకునే ఖదిలో సాానం చేమడానికి వెయిటింగ్, ఖడడం
గీసుకోడానికి అదుం కోసం వెయిటింగ్. నెతిిన రెండు చెంబుఱ నీళ్ళీసుకొని, సరిగాగ ఇస్త్రీ చేమని ఫటటలు
వేసుకొని ఫమటకి ఩రుగు. ఫసుౄకి ఇంకో ఩ది నిమష్పలు టం ఉంటే ఩ఔానే ఉనా టిఫిన్ సంటర్లి రెండు
఩రాటాలు హడావిడ్డగా నోట్లి కుకుాకుంటాను. ఆ టం కూడా లేదంటె ఆఫీసుకి ఩యఖడుపే. ఫసుౄలో, ఆ
జనంలో, చభటలు ఩డుతూ నిలుానాంతస్తపు ఑ఔటే ఆలోచన – ఎఔాడో చల ప్రదేశ్ంలో, ఎవడో
తెఱివాడు వాడ్డ వాతావయణానికి, సంసాృతికి అనుగుణంగా ఔనిపటిటన టని, నేను ఇంత ఉఔాపోతలో
ఎందుకు ఔటటకునాన అని. ఉదోయఖం అంటే నీ ఔఱఱకు, ఆశ్ఱకు, ఆశ్యాఱకు ఉరి అనటానికి అది
స్తంఫలేమో అని ఑ఔ వెర్రి నవుు నవుుకుంటాను. 45 నిమ్మష్పలు ప్రయాణించ్చఔ దిగి షేర్ ఆటో
అందుకుంటాను. ప్రతివాడ్డకి తందరే క్కఫటిట వాడు ఐదుగురు ప్రయాణించ్చలౄన ఆటోలో ఩దిభందిని
కుర్లాబెటిటన ఎవడూ ఏమీ అనడు. డ్రైవరు ఩ఔాన ఇరికి కూరొాని ఆ మ్మగిలన ప్రయాణం క్కసాి పూరిిచేస్త

టంకి తఱ ప్రాణం తోకొాసుింది. ఆఫీసు వాడు నేను ఆఫీసులో చేస్త ఩నిఔనా, నేను ఆఫీసుకి రావడానికి
చేస్త ప్రహసనం చూస్తి ఎకుావ జీతం ఇసాిడేమో. దిగి డబుులచ్చాఔ ఆటోవాడు చిఱియ లేదంటాడు.
‗మీకంటి సర్, సాఫ్ట వేరు, దరాా ఉదోయఖం మీకిదో ల్లక్కా,‘ అని నవిు వెళ్ళీపోతాడు.
‗఑రేయ్, నీకు నువేు రాజువి. నీకు బాసు లేడు, వాడ్డతో మాటలు ఩డాలౄన అవసయమ్య లేదు.
నలాంటి కుఔా ఫతకు క్కదురా నీది,‘ అని వాడ్డ క్కఱర్ ఩టటకుని అయవాఱనిపిసుింది. క్కని ఏమీ
చేమలేఔ ఆ గుంపులో ఩డ్డ ఆఫీసు లో఩లకి నడుసాిను. ఆర్లజు శుక్రవాయం అయితే కొందరి మొహాలోి
హుష్పరు ఔనిపిసుింది క్కని మ్మఖతా ర్లజులోి అందర్వ్ ఎవడ్డ తదిుననికో వసుినటటంటారు. అపుపడపుపడు
న జీవితం ఛాపిిన్ తీస్తన మోడ్రన్ టంస్ లాంటి tragicomedy లాగా అనిపిసుింది. నేను ఉదోయఖంలో
చేరిన ర్లజు త఩ప, ఎందుకు వెళ్ళతనానురా బాబు అనుకోకుండా ఎనాడు ఆఫీసు గుభింలో అడుగు
పటటలేదు.
ఊరు క్కని ఊరొచిానపుపడు భనుషులు మాయతారు అంటే నేనెపుపడు నభిలేదు. అలాంటి నకు
ఇంటిదఖగయ ఉనాపుడు అనాం విలువ తెల్లలేదు, ఇఔాడ్డకొచ్చాఔ తెలసొచిాంది. అలాగే తెలుగు భాష
గొ఩పతనం ఇంక్క తెల్లలేదేమో క్కనీ, దాని మీద ఎఔాడలేని భభక్కయం పుటటకొచిాంది. ఇంటిదఖగయ
గెబ్రిమల్ గారిౄయా మారెాెజ్, ఫ్యయదోర్ దోసోివిౄి పుసిక్కలు చదివే నకు, ఇదురు యభణుఱ (మలీపూడ్డ
వెంఔటయభణ, శ్రీయభణ) సాంఖతయం తోడంది. అ఩పటిదాక్క సంగీతానిక క్కనీ వచననికి పదు ప్రామకయత
ఇవుని నేను వేటూరిగారి వీరాభిమానినైపోయాను.
అలా ఇంటివిలువ తెలుసుినా సభమంలోనే, ప్ర఩ంచం పోఔడ కూడ అయథభవుసాగింది. మొదటోి
న కో-వయార్ౄ చూపించే క్కనిిడెన్ౄ, వాలీ ఔంపొషర్ చూస్తి నలో ఈయృూ ఔలగేది. నకు తెలమనిది
వాలీకదో తెలుసని, అందుక అంత సంతోషంగా ఉండఖలుగుతనాయని అనుకునాను. అందుఔని
వాలీతో నేను కూడా తియఖడం మొదలు పటాటను. క్కని వాళ్ళీ తాగి మాటాిడేది విని, ననుా వేధంచే ప్రశ్ాలే
వాలీని కూడా వేధసుినామని, జీవితం యొఔా అయథం, దాని ఩యమాయథం వంటి పదు పదు ప్రశ్ాలు

ఎదురొానే ధైయయం లేఔనే వాళ్ళీ తాఖడం అనే మైఔంలోకి దిగుతనాయని బోధ఩డ్డంది. క్కని వాళ్ళీ
ఫమటకు ప్రదరిూంచే ఆతివిశాుసం నటనో, సీుమవంచనో ఇంక్క అయథం క్కలేదు.
వాలీతో అయథరాత్రి వేల స్తఖరెటి కోసం, చ్చమి కోసం ఫమటకి వొచిానపుపడు భర్ల ప్ర఩ంచం
ఔనఫడ్డంది- మోడ్రనైజేషన్ యొఔా భర్ల కోణం. చెతి ఏరేవాళ్ళీ, ర్లడుి వేస్తవాళ్ళీ, బ్రిడ్డాలు ఔటేట వాళ్ళీ.
వీయంతా నేనుండే ప్ర఩ంచంలోనే ఉంటాయనా నిజం ఔనఫడ్డంది. వాళ్ళీ న కోసం ఩నిచేసుినా,
఑ఔయఔంగా నేను వాలీకోసం ఩నిచేసుినా, మా ఇదురికీ ఑ఔరి గురించి భరొఔరికి తెలమదు. క్కని
ఇదుయం ఈ సంసాయ చక్రంలో భాఖసాుమఱమే. ఈ నియంతయ ఩రుగు ఎఔాడ్డకి, ఎందుకు అని
తెలమఔపోయిన ఇదుయం ఩రిగెతాిలౄందే. నీటెౄె, కెమ్య, సారెె వంటి 20వ శ్తాఫుపు పాశాాతయ
తతువేతిలు చెపిపన అఫౄరిడస్ి, నిహలస్ి, ఎగిౄసటనిమ

ృ లస్ి నిర్వ్పించే ఉదాహయణలు ప్రతయక్షభయాయయి.
మంత్రాలా చేస్త ఩నిలో ఩డ్డ భనం భనుషుయఱం అనా సంఖతి భరిచ్చభనిపించింది. ఉదోయఖంలో చేరిన
కొతిలో ఎవయనా ననుా రిసొర్ౄ అని అభివరిిస్తి వొళ్ళీ భండ్డపోయేది. నేను మడ్డసరుకుని క్కను,
భనిషిని అని అయవాఱనాంత ఉక్రోషమొచేాది. క్రమేపి అఱవాటపొయింది.
ఇలా జ్ఞాననికి-అజ్ఞాననికి, నిజ్ఞనికి-జీవితానికి, ఆతిసథథరాయనికి-నిసౄతివకి నడుభ
కొటటమ్మటాటడుతనా నకు వెంఔట఩పతో ఩రిచమమైంది. నేను, న స్తాహతలు ఎకుావగా వెళ్ళీ సరాుర్
హోటలోి వెయిటరుగా వచ్చాడతను. ఈ దేశ్ంలో కూల రైతైన తండ్రికి పుటిట, సరైన పౌషిటక్కహాయం
లేకుండా పరిగి, చినా఩పటినుండ్డ అయినదానికీ, క్కనిదానికీ మాటలు ఩డీ఩డీ తన హకుాఱ కోసం కూడా
పోరాడలేని పేదవాడు ఎలా ఉంటాడో, అలానే ఉండేవాడు. బీడీలు తాగి తాగి సొటటలు ఩డ్డన బుఖగఱతో,
సఖం ఊడ్డన ఩లీతో నవుుతూ ఩ఱఔరించేవాడు. ఆ హోటల్ కి ఎకుావభంది తెలుగువాళ్ళీ
రాఔపోవడంతో నకు, అతనికి బాగా ఩రిచమం పరిగింది. తనది ఔర్వ్ాలు జలాిలో ఑ఔ చినా గ్రాభం.
వడీడ ఔటిట వయవసామం చేమలేఔ, ఩టాంలో అయిన ఩ని దొరుకుతందేమో అని హైదరాబాదు తయల
వచ్చాడు. అటనుంచి నస్తక్, సూయత్, ఛంఢీఖఢ్ లో కొనాళ్ళీ ఩నిచేసూి నలుగురాళ్ళి ఎకుావ
సంపాదించుకుందాభని ఢిల్లి చేరాడు.

నేనెపుపడు వెళ్ళీన ఆంధ్రాలో ఏం జరుగుతందో అని సమాచ్చయం అడ్డగేవాడు. అపుపడపుపడు తన
చైన ఫ్యన్ లోకి కొతి పాటలు వేస్తవుభని కోరేవాడు. నేను వెళ్ళీనపుపడలాి ననులో ఫటర్ ఎకుావ
వేయిసాిడని న స్తాహతలు జోకులు వేస్తవాళ్ళీ.
఑ఔసారి, ‗మీరు ఎపుపడు వచిాన చూసాిను బాబు.. మీరు నలుగురొచిాన, ఆరుగురొచిాన
఩ఔావాలీతో మాటాిడడం ఔంటె మీ ఫ్యనుి చూసూినే నవుుకుంటంటారు, అసిమానం ఏవో ఫటనుి
నొకుాతూ ఉంటారు. అసలేమంది బాబు అందులో అంత?‘ అని అడ్డగేసరికి నవేుసాను. తనకి ఫేస్ బుక్
గురించి, టిుటటర్ గురించి ఎలా చెపాపలో తెల్లలేదు. నేను ప్రమతిాంచిన తనకి అయథం క్కలేదు. క్కని
క్కస్త఩టికి తను అనాదాంటోి తతుం గ్రహంచి, ఎంతభంది నడుభ ఉనా, ఎంత ఔనెకెటడ్ గా ఉనా మాలో
ఇంక్క జీవిసుినా ఑ంటరితననిా తలుచుకుంటె బాధేస్తంది.
వెంఔట఩ప ఩రిచమమైన మొదటి ర్లజు నుండ్డ నకొఔ సంకోచం మొదఱయియంది. ఆ హోటలోి
బిలుి తీసుకొని కంటర్ దఖగరే ఔటాటల. దానితో అతనికి టిప్ ఇవుడం ఑ఔ సభసయగా మారింది. తను
డబుుఱకోసం ఇవనీా చేసుినాడా లేఔ నిజంగానే భనవాడని అభిమానం చూపుతనాడా? నఔంటే
వమసులో అంత పదుయిన వాడ్డకి ఩ది, ఇయవై చేతిలో పడ్డతే బాగుంటందా? లేఔ ఈ న సామం తనకి
నిజంగానే ఉ఩యోఖ఩డుతందా? నేను డబుులు ఇస్తి తాగి తందనలు ఆడతాడా లేఔ పిఱిఱ చదువుకో,
వాలీ ఆర్లగాయనికో ఉ఩యోగిసాిడా? ఇలాంటి ఆలోచనఱనీా భనసులో మెదులుతూ ఉండేవి. అవసయం
ఉంటే అడుగు అని చెపాుం అంటే, రేపోమాపో న తాహతకు మ్మంచిన రొఔాం అడ్డగి నేను ఇవులేనంటే
఩రువుపోతంది. అందుఔని ప్రతిసారి బిలుి ఔటిటన తరువాత తన వైపు కూడా చూడకుండా దొంఖలా
ఫమటకి ఩రుగుతీస్తవాడ్డని.
ఇలా కొంతక్కఱం ఖడ్డచ్చఔ నేను ప్రాజెకుట ఩ని మీద బెంఖరురు వెలీవఱస్త వచిాంది. తిరిగొచ్చాఔ
చ్చనాలీకు గాని ఆ హోటల్ కు వెలీడం కుదయలేదు. క్కనీ నేను వెళ్ళీన ర్లజు వెంఔట఩ప ఔనిపించలేదు.
ఏమైందని ఔనుకుాంటే నెఱ క్రందట చనిపోయాడని చెపాపరు. నేను నివెుయపోయాను. అతనికి క్షమట.
తన ఇంటి చిరునమా ఔనుకొాని, అతని కుటంబానిా ఑ఔసారి ఩రాభరిూదాుభని ఫమలుదేరాను. తండ్రి

లేని ఇంటోి ఆ పిఱిలు తిండ్డతి఩పలు లేకుండా ఉంటాయని, వాళ్ళీవిడ ఩సుపు కుంకుభలు లేకుండ ఑ఔ
మ్యఱ కూరొాని ఏడుసుింటందని.. వాలీకి ఇవుడానికి ఩రుౄలోంచి వెయియర్వ్పామలు తీస్త ఩ఔాకి పటిట,
వాలీని ఎలా ఩ఱఔరించ్చలో ఆలోచిసూి వాలీ గుభిం మందు నిఱఫడాడను.
వెంఔట఩ప తెలుసా అంటే ఑ఔ ఩దేలీ కుర్రాడు లో఩లకి యభిని కూర్లాబెటిట నీళ్ళీచ్చాడు. ఇలుి ఑ఔ
పేద క్కఱనీలో చినాదైన శుభ్రంగా, ఔలగా ఔనిపించింది. లో఩ల నుండ్డ ఑క్కవిడ వచిాంది. లేచి నించుని
నభసారించ్చను. నకు వెంఔట఩ప ఎలా తెలుసో చెపాపను. ఇపుపడే విషమం తెలస్తంది అనాను. యఔిం
ఔకుాకుంటే ఆసపత్రిలో చేరాాయని, డబుులులేఔ, ప్రభుతాుసపత్రిలో సరిగాగ వైదయం అందఔ మ్యడు ర్లజులోి
పోయాడని చెపిపందావిడ. ఆవిడ గొంతలో నిరాశ్, నిసపృహఱ కోసం వెతిక్కను. దొయఔలేదు. ఎలాంటి
నటకీమత, తట్రుపాట లేఔ, నిదానంగా జరిగింది జరిగినటి చెపిపంది. ఆవిడేదో ఫటటఱ ఫ్కఔటరీలో
఩నిచేసూి పిఱిలా పోషిసోింది. ఆ మగుగరు పిఱిఱతో ఆవిడ్డా అలా చూస్తసరికి ఎందుకో మా అభి
గురొిచిాంది. పిఱిఱపైన అదే ప్రేభ, జీవితానిా ఎదురొానే అదే ధైయయం. వాలీని ఒదాయాడానికి వెళ్ళీన న
ఔలీలో నీళ్ళీ తిరిగాయి.
ఏదనా అవసయం ఉంటే ఔబురు చేమభని ఫమటకి ఩రుగు తీసాను. జీవితం అంటేనే బమం
వేస్తంది. రేపు నేనిఔాడ ర్లడుడ మీద మ్యయఛ఩డ్డ పోతే నేను తాగి ఩డ్డపోయాను అనుకుంటారు గాని,
఑ఔాడు కూడా నోరు తెరిచి గుకెాడు నీళ్ళీ పోమడు. నేనేదో ర్లఖం వచిా పోతే న ఇంటోి వాళ్ళీ
రావడానిక ఑ఔ ర్లజు ఩డుతందనా ఆలోచన రాగానే ఑ళ్ళీ జఱదరించి పోయింది. భది నిండా ఇవే
ఆలోచనఱతో ఎఔాడ్డకి నడుసుినానో తెలమదు క్కని చ్చఱ వేఖంగా నడుసుినాను. హఠాతిఖ
గుడ్డఖంటఱ శ్ఫుం వినఫడ్డంది. ఩ఔాకు చూసి వెంఔటేశ్ుయసాుమ్మ గుడ్డ, భంఖలహాయతి వేల. బూటి విడ్డచి
నెభిదిగా లో఩లకి నడ్డచ్చను. పదుగా జనంలేరు. వెళ్ళి దేవుడ్డ మందు నిఱఫడాడను. అప్రమతాంగా
చేతలు జోడ్డంచ్చను. ఔలీలోంచి నీళ్ళీ క్కయడం మొదలైంది. గుండెఫరువు తీరేదాఔ వెకిా వెకిా ఏడాాను-
ఆ దేవుడ్డ సాక్షిగా. *

వెడ్డంగ్ ఇనివటేషన్
డా. వంశీధర్ రెడ్డడ

ఔథ: వెడ్డడంగ్ ఇనిుటేషన్
యచన: డా. వంశీధర్ రెడ్డడ
©Author.
Read it!

వెడ్డడంగ్ ఇనిుటేషన్
7th September.. భధాయహాం..

ఛ ఎవడనాడోగానీ ఇలుిఔటటడమే ఈజీ పళ్ళీ చేసుకోడంఔంటే, అందరీా పిలచ్చనో లేదో
అనుమానం, రావాలౄనవాళ్ళీ రారేమో అని అనుమానం, అది బాలేదు, ఇది సరిగా కుదరేిదని క్కమెంటేిస్త
నకొడుకుల్లలాగూ ఉంటారు..
టమకీన కొడుకు అరుణాగడు కూడా లేడు..
(( ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్.. ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్..))
ఎవడో ఫ్యన్.. వాడే.. దరిద్రుడు
ఫ్యన్రంగోటనెంత బావుంటదో ఇది, పాత స్తనిలోి ట్రంక్కల్ చేస్త఩పటాిగే, కొనిా పాతవెపుపడూ
బావుంటాయ్, పాత ఫ్యటో, పాత పుసిఔం, పాత వైన్..
‗అరుణాగ.. ఫతిక ఉనావా, ఎఔాడునావసలు, డ్డల్లినుండ్డ అతల్, వస్తష్ట వొచ్చారు. పళ్ళీ క్కర్డ్
ఇచిాయభిని ఩ంపితే వాయంర్లజులేం చేసుినావ్రా వైజ్ఞగోి.. ఎలుిండేరా న పళ్ళీ.. వొచేా ఆలోచనుందా
లేదా‘
‗హ హ హ హ‘
‗నినేా బే హౌలే, క్కస్త఩టోి ష్పమీరేపట్ ―ఆరెంజ్ బౌల్‖ కెళ్ళినారు భనోలీంతా‘
‗ఎందుక్రా.. పళ్ళీ వెన్యయ ఏమైన మారాారా.. హ హ‘
‗తిఔానదూబే, బాచిఱరాపరీటకి, నువుఔాడుంటే ఇఔాడెవడు చూసుకుంటాడు బే‘
‗రేయ్ రేయ్.. చినా.. కూల్ కూల్.. అతల్ గాడోి మాటాిడాను, బాంబేనుండ్డ పారీట సంట్రల్
ఔమ్మటీ మెంఫర్ సాయా మేడం వొసుినారు ఈవెనింగ్ ఫ్థట్

ి కి, ఆరెంజ్ బౌల్ ఩నంతా వేణుగాడు
చూసుకుంటాడు, యూ డోంట్ నీడ్ ట వర్రీ, పరాగట్ ట టెల్ యూ, ఇఔాడ వైజ్ఞగోి చినా లాయండ్ ప్రాఫిం,

M.P బయధాుజ్ గారిది, యారాడ బీచ్ దఖగయ అగ్రిగోల్డ రిసార్ట్ ఩ఔాన ఒ వెంచర్ చేసుినారు, దానికి రేపు
కిిమరెన్ౄ ఩నుంది, ఇఔాడ్డ లోఔల్ ల్లడయితో ఩రెౄంటేజ్ తెఖటేి, ఆమనిాంకోసారి ఔలస్త ఑పిపంచి లాయండ్
వయాంతా చేసుకునొసాి. 9th మారిింగ్ వయకు హైద్రాబాద్ లో ఉంటా, హా.. హా.. క్కర్డ్ అనీా ఩ంచేసాన్రా,
సార్ డ్డల్లిలో ఉనారు, అదే పారిటషన్ గురించేదో ఆజటేషన్ చేసుినారుగా, లేపోతే ఆమనే
చూసుానేవారిదంతా, యూ డోంట్ వర్రీ వొసాి, ప్రీతిని అడ్డగాననెాపుప, వీలైతే నేనే మాటాిడాి, పళ్ళీర్లజు
నీకో మాంచి సర్పపరయిజ్ ఉందిర్లయ్‘
‗ఉమ్మి, సరేి, రాజుగాడ్డకోసారి ఫ్యనివుు, మాటాిడాల.. నువుసలే తిఔానకొడుకువి, తాగి డ్రైవ్
చేసాివ్‘
‗హ హ హ హ.. ఑ఔాడేా వొచ్చారా, విజమవాడలో సంతఔం పటాటలౄన ఫైలొఔటండ్డంది, అది
చూసుకుని.. ఱంబా సపర్‘
‗పూజతా.. తనింక్క టచ్లి ఉందాబే ఛూతే, కొడక్క, సంవతౄయంకింద వయంఖల్ స్తటీ గ్రాండ్
హోటల్రంలో నువ్ చేస్తన చెతికి తను భళ్ళి చూడదనుకునా.. సచ్ ఎ సిట్ యూ ఆర్, నిండ్డన ఔండోమి
గోడకిస్తరికొటిటన హీర్లరా నువుు.. హ హ హ‘
‗ఎవడ్రా భంచ్లడు.. నువాు నేన, లౌడాలొిలి ఇదంతా‘
‗రేయ్.. దమ చేస్త తాగి డ్రైవ్ చేమకు.. తాగితే ఇనోావా అఔాడే ఩డన్యకి క్కయబ్ తీసుకొచేాయ్,
అగేన్ ఆమ్మ టెలింగ్ యూ, పళ్ళీమందు పిచేాష్పలేమకు, టెనృన్ పటటకు జనఱను‘
‗హ హ హ.. సరే రా సరే దొఫుకు.. 9th మారిింగ్ వయకుంటా, ఇంఔ ఫ్యన్ పటిట సాప కెళ్ళీరా పో,
ర్లడాంఫర్ 12 యహభత్ గాడోి మాటాిడాను, అపాపయింటెింటిచ్చాడు.. వెళ్ళీ తోమ్మంచుకున్రా, అండ్..
నైట్ పారీటలో అతలా ఔలువ్, డ్డల్లి పాలటికుౄలో భంచి గ్రిపుపంది వాడ్డకి.. వాడ్డ బాబు పదు బిగాృట్..
నోయిడాలో వెంచర్ పాినేాసావాగ.. హ మే హెల్ప యూ పర్ ష్యయర్, ఉంటా ఇఔ.. టేకార్ డారిింగ్..‘
‗రేయ్ ర్రే.. ఇడ్డమట్..‘

పళ్ళీలా లేదిది, ఏదో డెలగేటి మీటింగాి ఉంది, వేణుగాడెఔాడాచ్చాడో.. ఫ్యనొిచ్చాఔ ఑ఔరికొఔరు
ఎదురు఩డ్డ మాటాిడడం చ్చలా తగిగంది,
‗హెలో.. రేయ్ వేణు, సామంత్రం భనోళ్ళీసుినారు ఎయిర్ పోరుటక్కార్ ఩ంపించ్చల, హా సాయా
మేడమే, అలాగే ఆరెంజ్ బౌల్..‘
‗తెఱౄనా.. అరుణనా చెపిపండంత, అతలాౄబ్ వొచిాండంటఔదా‘
‗హా.. ఎందుకురా అంత ఩రిటకుఱరాగ‘
‗హ హ హ.. ఏం లే అతలాౄబిా సపషఱగ చూసోాభని చెపిపండు అరుణనా, కోక్ తెపిపంచిన..
పోయిను కూడ మాటాిడ్డన.. సాబ్ కు సౌత్ పోరీఱంటే..‘
‗హా హా.. సయౄరే అరుణ్చాపాపఔ నేనెాపేపదేమందిరా, చూసోా ఎఔాడా తగొగదుు భనం.. రాత్రి
తమ్మిదింటివయకొసాి.. ఆరెంజ్ బౌలేా.. లేద్రా ఉండనఔాడ.. అతలా భనవాలీందరీా ఔలసొసాి.. సరేన..
రేయ్ రేయ్ భరిాపోయా డబుులునాయా‘
‗హా.. అకంటి ఩డేశిండు అరుణనా, ఐన రిసార్లటడు భనోడే అనా, మీరేం ఫిఔర్ చేమకుర్రి,
సుకూన్ ఉండుర్రి అంతే‘
‗ఒక రా ఉంటా భరి‘
బీప్.. బీప్.. బీప్..
అరుణాగ.. ఉండాల్రా నీలాంటోడొఔడు, న బిజనెస్ కోసమే అతలాగడ్డా ఇనెథుట్ చేసావ్ ఔదా, ఱవ్యయ
భచ్చా.. మెంటలాా కొడక్క నక అఫదుం చెపాపవాగ, పూజతాను తీసాళ్ళీ ఉంటాడు క్కర్లి.. అదో బాకు,
వీడో బోకు.
***
8th September.. రాత్రి.. ప్రీతి వాళ్ళీంటోి

‗నభస్తి బాబూ, మీరేంటిలా.. పళ్ళీకి మందు ఆడపళ్ళీవారింటికి..‘ మాభగారు క్కసి వినీ
వినిపంచకుండా..
‗అవాా నకు తెల్లదంకుల్, ఩నుండ్డటవైపొచ్చా, అలాగే ఒ సారి మ్మభిల్లా చూసళ్ళుభని, ఆ..
హుహ్.. ప్రీతి ఫ్యన్ అటెండ్ చేమటేిదేంటి‘
వీలైనంత అమామఔతాునిా మొహమీిదికి పిలచి, ‗ఒహ్, తన ఫ్యన్ బానే ఉందే, పైన గెస్ట
ర్వ్ంలో ఉంది ఫ్రండొౄస్తి మాటాిడుినాటటంది‘ కుదియాంత భరాయదనీ అనుమానంతో ఔలపి
క్కబోయేమాభ..
పాఱరాతి మెటిమీద పైకెకా఩పటిక గెస్ట ర్వ్ంలో నవుుఱ ఖఱ ఖఱ..
ఎంతైన అమాియిఱకు సథిలంగ్ త్రెషోల్డ తకుావ.. ప్రతి ఩ంజెంట్ జోక్ కి వియఖఫడ్డ
నవుుతారెందుకో.
‗ప్రీతి.. ప్రీ.. హాయ్..‘
ఆరేడుగురుండుంటారు నలాౄర్ లా క్కలేజ్ బాయచ్.. సఖభింది నర్ి ఇండ్డమన్ మఖాలే,
మకంచూస్త ఏ ప్రాంతమో ఎలా తెలుసుింది, తమ్మల్ మఖాలైతే చూడగానే తెలుసాియే.ి
‗హాయ్ శ్శాంక్, ప్లిజ్ ఔమ్మన్.. ల్లటిి ఇంట్రడూయస్ మై పాల్ౄ ట యూ.. గాల్ౄ, యు మైట్ బి
నోయింగ్ హం.. హ హ.. మై వుడ్ బి..‘
఩రిచయాలూ పేయి మారిపడులూ అయాయఔ న ఇఫుందిన్యాస్త క్కసి ఇఫుండ్డ ఩డాడటటనారు
బాఱానీలోకి జ్ఞరింది గుం఩ంతా.
‗శ్శ్, ఈజ్ ఎవ్రీథంగ్ ఒక, ఒ ఫ్యన్ చెయాయలౄందిగా వొచేామందు..‘
‗అంతా ఒక, ఩ఔా క్కఱనీలో సైట్ డెవఱపింట్ కి తీసుకునాం, అఔాడ్డకొచ్చా ఩నోి఩ని నిన్యా
చూస్తనటటంటందని. ఇఔాడ్డదాక్క వొచ్చాఔ ఫ్యనెందుకులే అనిపంచి‘
అఫదధం చె఩పలేనివాడు నిజం కూడా చె఩పలేడెపుపడూ..

‗ఆహ్ ఆహా.. అవున ఇపుపడు నిజం చెపుప‘
ఎలా ఔనిపటేటసాిర్రా బాబూ వీలీసలు, లేపోతే నక అఫదాుల్లా఩పడం రాదా?
‗ఉమ్మ మ్మ మ్మ, చూడాఱనిపమ్మాంది అంతే‘
వారినీ నేనింత గోమగా మాటాిడఖలాా అని అపుపడపుపడు నేనే ష్పక్.
((ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్..ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్))
కెథిమాక్ౄ లో ఔరెంట్ పోయినటట ఈ టమోి ఫ్యనెవడు, అనోాన్ నెంఫర్, ఈ సైట్ ఇంజనీర్ గాలీకి
఩యౄనల్ నంఫరివొుదుందుక..
‗చూడాఱనిపంచిందా.. ఎందుఔలా.. ఔమాన్ చెపుప‘
సనాగా భంచు కురుసుినాటట సువాసని మాటలొాదిల..
లామయికి అనీా తెలౄన భనతోటే చెపిపసాిరు, డాఔటయికం తెల్లఔపోయిన ఏదోటి చెపిప నమ్మిసాిరు.
‗నథంగ్.. నిజంగా చూడాఱనిపంచి.. అంతే‘
((ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్.. ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్))
‗సీమ్మౄ ట బి ఎన్ ఇంపారెటంట్ క్కల్ శ్శ్.. మాటాిడు ఩రేి విల్ వెయిట్‘
‗నో నో అదేంలే, సైట్ ఎంజనీయనుాంటా.. నేనిరాుచేాస్త మాటాిడాిలే.. నట్ ఎ ప్రాఫిం‘
శ్తాఫుపు అతయతిభ చెతి ఆవిషాయణ ఫ్యన్, ప్రైవసీ లేకుండా ఔఱలోికూాడా
దూసుకొసుిందపుపడపుపడూ, స్తుచ్చఫ్ చేస్తి సరి, అరెాంటతే భర్ల నంఫరుoదిగా దానికి చేసాిరేి..
‗ప్రీతి ఉమ్మ మ్మ, ఆర్వ్య ఔంపయటబుల్ విత్ భలేషియా‘
అయథం క్కనటట చూస్త తనోి తనే నవుుకుని తలాడ్డంచి, ‗వై నట్.. దట్ వుడ్ బి ఎ గుడ్ ఛాయిస్,
అఔాడ ఐలాండ్ౄ బావుంటాయ్ ఖడ఩డానికి.‘

కొనిా క్షణాలు మా భధయ మౌనంగా దొరిి వాతావయణం వేడెకిా పళ్ళీ రేపే అని ఩నులు గురొిచిా
పట్రోనస్ టవరీించి ఖచిాబౌల భలేషియా న్నిృపోి ఩డ్డ..
‗ఆహ్ ప్రీతి హహ్ నే వెళ్ళి భరి, టికెట్ౄ టూ అండ్ ఫ్రో బుక్ చేసాౄను.. 11th రాత్రి ఫ్థట్
ి ..‘
‗సౌండ్ౄ గుడ్.. గ్రేట్.. ఆ శ్శ్, అరుణ్ ఔనిపంచటాి ఫ్యన్యాడా చేమలేదందుకు, ఎఔాడునాడు..‘
‗ఒహ్ ఐ పరాగటూట టెల్, వాడు వైజ్ఞగోి M.P బయదాుజ గారి లాయండ్ సటిల్లింట్ చూసుకుని
రేపుదమం వయకొసాి అనాడు.. సరేన.. బై పర్ నౌ.. టేకార్, సీిప్ ఎరీి, రే఩ంతా ఩డుకోడానికుండదు..‘
ఏమైందీ దీనికి అలా స్తగుగ఩డుింది, మహూయిం రాత్రిగా.. ఒహ్..రెండో అయథభిహమా అది..
చివరాౄరి ఖదిలోని వాసనినీా గుండెలోకి తీసుకుని వొదలేిఔ ఔదలేిఔ బైటికొచిా..
ఎంతైన అరేంజ్ మారేజెసోి సౌఔరాయలే వేరు..
లౌ మారెజెసోి ఏమంది బంగు, ఏలీకళ్ళీ చూసుకునా మఖాలే మాటాిడుకునా నలఔలే
వీలైనంతవయకూ ఖటట దాటిన శ్రీరాలే ఔలసుండాల ఎంత బోర్ కొటిటన.. ఇందుకనేమో ఱవ్ మారేజెస్తౄ
బ్రేకుతనాయీ భధయ.. అదే అరెంజ్డ లో, గౌయవానిగౌగయవమ్య భరాయదకి భరాయదా, క్కనీ ఎంగేజెింటీా
పళ్ళీకీ ఆటేట గాప్ ఉండకూడదు, ఑ఔరి గురించొఔరికి పూరిిగా తెలస్త ప్రమాదమంది..
పాఱరాతిమెటి దిగుతూ అతిమయకు ఫమలేురుతనాని చెపిప మెయినోడర్ వైపు ఔదులుిండగా గెస్ట
ర్వ్ంలోంచి ఖటిటఖటిటగా అరుపులూ నవుులూ,
ఏమై ఉంటంది మా హనీమ్యన్ పాిను ప్రీతి ఫ్రండ్ౄ కి చెపుపంటందా, అభియిలూ అబాుయిలాిగే
ఫ్రండ్ౄ తో షేర్ చేసుకుంటారా పస్ట నైట్ రొమానౄంతా, ఏమాిటాిడుకుంటార్ల, భఖవెధవలు
మాటాిడుకునేంత ఩చిాగా ఉంటాయా, మీ వాడేం చేసాడే అనడ్డగితే, మా వాడు ఔతిి, దించేసాడంతే, అని
చెపుపకుంటారేమో..
సృషిటక్కయయం గురించి మాటలైన చేతలైన ఊహలైన మాంఛి ఎనెరీా ఇసాియే.ి ...
డ్డఱికు డ్డఱికు డ్డఱికు డ్డలాి

***
9th September.. రాత్రి

పళ్ళీ ప్లటల్లిద..
@‗ఖణాననం సాుహా ఖణ఩తిం శ్రీ భహాఖణ఩తియేనభహా శ్రీ భహాసయసుతియేనభహా‘
఩ంతలు తీసుానే డబుుకి నయమంచేస్తటేట ఉనాడు.
వెండ్డజరీ లాల్లా ధోవతీ, పైనో టోప్ల నుదుటిమీద చికిాన ర్వ్పాయిులీంత కుంకుభ, చేతిలో వఔాఱ
ఔటటర్, చుటూట జనలు మందు ఫ్యటోగ్రాపయివేడ్డ ఫ్కిష్ లైట్ౄ..
ఇ఩పటిక ఖంటంది కూరుాని..
఩ంతలూ ఆమనకొచిాన భంత్రాఱవేు రిప్లట్ చేసుినాడనిపిసుింది..
కొతివి చదివిన వినిచ్చవొచుా టమ్మ పాస్ కి..
అదే అఖజ్ఞనన ఩దాియాం.. అదే ఆమతనమానభవతీ..
పళ్ళీ తంతింత బమంఔయంగా ఉంటందనుకోలేదు..
఑క చ్లట ఔదఱకుండా కూరుాని ఫ్యటోఱకు ఫ్యజసూి నవుడం, షిట్ ఇనెవిటబుల్ సక్,
నవొుచిానపుపడు నవాుల ఏడుపొస్తి ఏడవాఱంతేగానీ..
నెతిిమీద తోకునా టోప్ల క్కమెడీగా.. బరించ్చఱంతే, నవుుకునా ఎనోా పళ్ళీలాిలో చూస్త, చఔాగా
ఔంపయటబులాగ ష్పర్ట్ అండ్ టీ షర్ట్ మీద కూర్లానిస్తి ర్లజులైన కూర్లాచుాగా,, భదయభదయలో ఈ
అభిఱఔాఱ మాటలు సిడ్డం

ా గో శుభాశీసుౄలో వినిపంచి చ్చవటేి..
తేలఔ ఫటటలేసుానా నక ఇలాఉంటే ప్రీతిని భరీ అభివారిలా తయారేాసారు.. మెళ్ళీ నఖలు
నేఱనికుతనాయ్, మేఔ఩పవసయమేలేని మఖానిా అడడమైన యంగులోి అలకి, తన్య నలాగే
అనుకుంటందా, ఎపుపడౌతంద్రా బాబూ అని,

అందుక తెలస్తన ఩ంతలా పిలుచుకోవాల పళ్ళీకి,
పళ్ళీప్లటల్లిదవరికైన బాత్రంకెళ్ళీలొౄస్తి..ఛ ఛ చ చ.. దరిద్రుడా అసలు భూమీిదవడ్డకీ రాని
ఛండాఱపైడ్డయాలు నీక వొసాియేంట్రా, నోర్వ్ిసుకూార్లా ఐపోతంది.
‗శ్శ్.. అపుపడే ఐపోదు ఇంక్క ఖంట ఩డుదిు‘
మెఱిగా నవుుకుంటూ బాధగా ప్రీతి..
నేననుకునావనీా ఎలా తెలస్తపోతాయో, అందర్వ్ నలాగే అనుకుంటారేమో..
అంతే, వేణు గాడేంటి టెనృనగ తిరుగుతనాడు, అతల్ గాడు లేచిపోతనాడెఔాడ్డకి,
ఏమైందసలుఈ నకొడుకు అరుణాగడేడ్డ, పొదుునొసాిననింక్క..
@ ‗నమన అను, ధరేిచ అరేధచ క్కమేచ మోక్షేచ నతి చరితవయహా..‘
ఏదో ఐంది భనోలీంతా బైటికెళ్ళినారు..
‗వేణ్ వేణూ‘
@ ‗శ్తమానం బవతిశ్ూతాయుహ్ పురుశ్శ్ూతేంద్రియే.. ప్రతిథష్ట..‘
మైక్ న చెవిలోపటిట అరుసుినాడు ఩ంతలు,
‗రేయ్ వేణూ!‘
@‗ఆగు నమన తంత పూయివలేదింక్క‘
఩ంతళ్ళీపుపడూ ఇలాగే మాటాిడాిరా ఇలాంటపుపడేన,
ఏమై ఉంటందసలు, టయానికి ఫ్యన్యాడా లేదు, అభి తీసుాంది,
‗శ్శ్.. పళ్ళీలో అందర్వ్ తిండ్డ గురించ్చలోచిసాిరు.. ఇదురుత఩ప.. వాళ్ళీవర్ల చెపుప..
ఏమాలోచిసాిర్ల చెపుప‘
ఇపుపడు దీని రొమాంటిక్ ఩హేల్లలు అవసయమా,

అసలేమై ఉంటంది.. వేణు గాడోి మాటాిడాలోసారి,
‗శ్యశ్ చెపుప‘
చఔాగా సాంప్రదామఔంగా తఱనేఱకస్త బూతజోకస్త, నకు తెల్లదనుకుని..
ప్ా.. అమాి ప్రీతీ, నేను చ్చలా చూసీ చేసీ ఇంఔ అడెుంచయికు ఒపిఔలేఔ పళ్ళీచేసుకుంటనా,
క్కస్తపాలోచించినటట బిఱడపిచిా దీనంగా మొహంపటిట
‗ఉహూ..‘
‗భలేషియా.. భలేషియా..‘
ఒరి దీనేష్పలూ..
‗హౌ రొమాంటిక్ ప్రీతి‘ అనో మాట విస్తరేగానీ, బైటేం జరుగుతందో తెలుసుకోవాఱనుంది..
ఇపుపడు భలేషియాలూ భటిటఖడడలూకూడా ఉతాౄహానిావుటేిదందుకో..
@ ‗సుమహూరేి సావధానే.. శుబఱఙ్నా సావధానే.. సుమహూయి సుమహూర్లిసూి.. ఱక్ష్మీ
నరామణే సావధానే.. ఖటిట మేలం ఖటిట మేలం..఑ఔరికొఔరు తఱమీద జీఱఔర్రా బెఱిం పటటకోండ్డ‘
షిట్ మాన్, అసలే భధయలో ఖడ్డడ రాలపోతంది.. చుటూటపోతే ఎడారే..
‗శ్శ్.. వాటూయ థంకింగ్.. ఫ్యటోల్లిసుినారు నవుుసాుమీ.. పళ్ళీంక్క ఐపోలేదు తాళ్ళందింక్క‘
ఎలా తెలుసాియో ఇనిానిా యహసాయలు వీలీకు..
క్కస్త఩యాయఔ అదే అనుమానపొిహంతో మ్యడుమళ్ళీస్త కూరుానాక్క వేణుగాడ్డ గొంత చెవిలో,
‗అన.. అద్.. అదీ‘
‗ఏమైంద్రా.. ఆరెంజ్ బౌలోి ఏమైన గొడవా‘
‗లేదనా అదీ.. అద్ ..‘
‗సాలే చెపుప ఏమైందో గుఱగకు,‘ గొంతదాటి ఩ంతల్లా బమపటిట

‗అరుణనా ఇనోావాకు ఆకిౄడెంట్.. ఇయాయఱ పొదుుగాఱి వైజ్ఞగ్ KGH ఱ ఉందట బాడీ‘
‗బాడీ.. బాడీ ఏంద్రా ఱంజొడాా.. ఏమాిటాిడుినావ్‘
఩ంతలు కో఩ంగా.. ప్రీతి ఔంగారుగా నవైపే చూసూి వొణుకుతనా న చేయి ఩టటకుని..
వేణుగాడు అతలా సైఖ చేస్త యభింటండగా..
ఏం జరిగిందోనని ఑ఔరొాఔరు చూసుకుంటూ అమాి ననా అతిమయ మాభమయ అరుణ్
వాలీభి, ఫంధువులూ..
అతలాగడు, ‗శ్శీ ఆమ్మ సారీ ట స్త, అరుణ్ మెట్ విత్ ఎన్ ఆకిౄడెంట్ దిస్ మారిింగ్, గాట్
అడ్డిటెడ్ ఫట్.. ఐ హావ్ సోపకెన్ విద్ ది హాస్తపటల్ అథారిటీస్ టూ.. సీమ్మౄ ట బి బ్రెయిన్ డెడ్, యు
ఔంప్లిట్ ది రిమైనింగ్ థంగ్ౄ.. వి డ్డంట్ యెట్ టెల్ ట హస్ మామ్మ, యు ఔంప్లిట్ రెలజమస్ థంగ్ౄ.. మ్మ
అండ్ వేణు విల్ కెియిమ్మ అరుణ్ౄ బాడీ‘
బాడీ.. బాడీ ఏంద్రా కొడుకులాిరా.. వాడు వాడు.. అరుణాగడ్రా..
అరుణ్ బాడీ క్కదు, బాడీ క్కదు..
తెల్లని ఆవేశ్ం ఆవేదన నేను లేఔపోవడభంటే ఏంటో తెలపి,
‗శ్శ్ ప్లిజ్.. ప్లి.. క్కమ్మ డౌన్, ల్లట్ౄ ఔంప్లిట్ దిస్ షిట్ ప్లిజ్.. అందర్వ్ ఉనారు.. అరుణ్
..అరుణేాం క్కదు ప్లిజ్‘ ఔలిలో నీళ్ళాంపుకుని ప్రీతి,
‗చూడు ప్రీత్.. వీళ్ళీ బాడీ అంటనారు అరుణిి.. బాడీ..‘
‗ప్లిజ్ శ్శ్, ఩ంతలు గార్వ్ వీలైనంత తందయగా..‘
@ ‗హా అలాగే తల్లి..‘ ఩ంతలుగాడ్డకభయధమైందో..
ఏం జరిగుంటందసలు.. బాసటర్డ.. తాగొదుు తాగొదుని నెతిికొటటకుని చెపాప ఔదరా ఛ, అరుణ్
రేయ్.. ఆ టమోి క్కర్లి ఎవరైన ఉనారా అతలాగడాడఖడం భరిాపోయా..

@ ‗నమన పళ్ళథీపోయింది, అరుంధతిన్యాడడమొఔాటే బాయల్లన్ౄ..‘
‗ప్రీతి.. అరుణీజ్ నో మోర్, నీఔనిపసుిండొచుా, ఇపుపడెళ్ళిన చేస్తదేం లేదుగా అని, ఫట్ నకిఔాడ
మలీమీద కూరుానాటటంది, రిలేటివ్ౄ ఫ్రండ్ౄ బెిస్తౄంగ్ౄ అంటావా తఱమీద అక్షతఱాలి గ్రూప్ ఫ్యటో
దిగితేనే దీవించినటట క్కదు, ఆమ్మ సారీ.. క్కనీ ఐ కుడెంట్ హెల్ప మైసల్ి.. ఐ హావ్ ట గో.. మాభమయకి
అతిమయకి ఏం చెపాివో ఎలా చెపాివో.. ప్లిజ్ హెల్ప మ్మ, నేనిపుపడెవర్లిన్య మాటాిడే స్తథతిలోకూడా లేను..
వాడ్డా చూడాఱంతే.. వాడు వాడు చ్చవలేదు బ్రెయిన్ డెడ్ అంతే.. వాడ్డకం క్కదు ఏం క్కదు..‘
అభి.. అమొిసుింది చెపాపలా.. ఏం చెపాపల.. ఏడుసుినాన.. ఉహూ లేదు
ఏడవొదుు.. ఇది పళ్ళీభంట఩ం అందర్వ్ చూసుినారు.. ప్లిజ్ డోంట్ క్రై ప్రీజ్..
‗మా.. అమా, ఏం క్కలేదే అరుణాగడ్డకి చినా ఆకిౄడెండ్ వైజ్ఞగోి, కొంచం సీరిమస్తౄ, వెళ్ళీల ప్లిజ్
మా.. ననా వాలీకి చెపపయ్‘
((ఏం చేసాిం అలా రాస్తప్లటటందంతే, కుర్రాడ్డకి నిండా మ఩పయేయళ్ళీ ఉండవ్))
ఎవర్ల గుంపులోంచి.. అపుపడే అందరికీ తెలస్తపోయిందా..
ఎవడువాడు.. ఆ రాతల్రాస్తదవడూ.. హూజ్ దట్ పఔర్, అసలు భనుషుఱ రాతల్రాస్త అధక్కయం
ఆనకొడుకెావడ్డచ్చాడు, రాత.. ఫిడీ హెల్, వెళ్ళీల వైజ్ఞకిా.. ఇపుపడే వెంటనే.. ఆంటీ.. అరుణాగడ్డ అభికి..
ఆంటీకం చెపాపల.. నేనే పళ్ళీక్కర్డ్ ఇచిాయభిని చంపేసానచె఩పన, ఏం చెపాపల అందర్వ్ ననెాందుకు
వింతగా చూసుినారు.. ఑ఔ నిరాయణంఔంటే ఔళ్ళయణమికయమా..
‗అతల్ ఆమ్మ ఔమ్మంగ్ వితూయ, రేయ్ వేణూ, వెహకిల్ తీసుంచు.. అలాగే ఑ఔ జత ఫటటలూ..
వొసుినా‘
వెళ్ళీల అంతే.. వెళ్ళీల.. వెళ్ళీమందు ఆంటీ కొఔా మాట
‗ఆంటీ ఆం..‘
ఏడుసుినానెందుకు.. ఏడ్డస్తి ఖతం మాయనపుపడు ఏడుపందుకు...

‗వేణు చెపాపడు శ్శీ, నకు వాడి఩ప ఎవర్వ్ లేరు, ఆమనొదిలేసళ్ళీఔ ఏడ్డా ఏడ్డా ఇపుపడేం
మ్మఖలేిదు, నీలా ఏడవాఱనాకూ... క్కనీ ఏడుపు రానందుకూాడా ఏడవలేకుండా తయాయయాయను,
ఇలాంట్రోజొఔట్లసుిందనెిలుౄగానీ, ఇంత తందయగా.. దమచేస్త వాడ్డాఔాడ్డకి తీసుకురాఔండ్డ నేను
చూళ్ళీను.. భరిాపోయిన ఏడుపు గురొిసుిందని బమంగా ఉంది, చివర్వ్ాపులు చూస్తవాళ్ళీకూడా
నకెవర్వ్ లేరు, వీలైతే అఔాడే ఎఔాడన..‘ మాటల్రాటేి ఏడుపులో ఔలస్త..
అందర్వ్ చూసుినారు జ్ఞలగానో కో఩ంగానో
‗అన గాడీ తయార్ జల్లు రాండ్రి,‘ వేణుగాడు ఏడుపాపుకుంటూ.
ఎందుకిలా జరిగిందసలు.. నినా పొదుున నవుుతూ మాటాిడ్డనవాడు ఇపుపడు లేడంటే
ఏంటిదంతా.. లేఔపోడభంటే ఏమ్మటసలు.. ఎఔాడ్డకెళ్ళీడు వాడు.. ఎఔాడ్డకెలీఖఱడు వాడు
భభిలొాదిల.. బాసటర్డ రేయ్..
క్షమ్మంచభని ప్రీతినోసారి చివరి చూపు చూస్త క్కరెకిా నేన్య అతల్ వస్తష్ట వేణు..
***
హైవే మీద ఖంట ప్రయాణించ్చక్క ఆఔల మొదలైంది. ఎవడునా ఎవడు పోయిన ఔడుపుమాత్రం
నిండాల, నతోపాట అందరిమొహాలోి ఆఔలా బాధతో ఔపేపసుకుని,
‗వేణు ఏదైన దాబా దఖగరాపురా తిందాం.. ఆఔలేసుింది. అలాగే వైన్ౄ ఔనిపస్తి ఫుల్లిసుాందామ్మ..
అతల్ ఆమ్మ సారీ పర్ వాటెవర్ హాపండ్, యు టూ వస్త.. అండ్.. థాంక్ౄ పరుయవర్ సపొపర్ట‘
నేనే మాటాిడుినాన ఏమాిటాిడుినానో,
ఎవడన మాటాిడండ్రా రేయ్.. అంతా నిశ్ూబాునేా నమికుని..
((ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్.. ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్..))
ఫ్యనెవడ్రా.. బయదాుజ గారా.. ఈ టమోి.. తెలస్తనటటందా
‗హెలో.. సాయాభస్తి‘

‗డ్డసటర్ు చేసుినాందుకు తిటటకోఔయాయ శ్శీ, అరుణ్ ఎఔాడునాడు, వాడ్డ ఫ్యనెందుఔాఱవటేి,
వైజ్ఞగ్ లాయండీలంగ్ ఐదు కోటికు తెగిందట, ఎమెిలేయ చెపాపడ్డందాక‘
‗అవున.. ఫమలేురా అనాడాౄర్, మే బి ట్రావెలంగోి ఉనాటటనాడు.. ఫ్యన్ చ్చరిాంగ్ లేదనాడు,
నేను చూసుకుంటాను సార్, ఎందుక్కౄర్.. అబేు వేణునిపుపడు వైజ్ఞగ్ ఩ం఩డమెదుకూ.. ఇంకో రెండు
ఖంటలోి ఫ్యనేాయిసాి వాడ్డతో.. అరుణ్తి.. సరేన, హా.. వేణు పళ్ళీ఩నులోి క్కసి బిజీగా ఉనాడు, హాయిగా
రెండు పగుగలేసుాని ఩డుకోండ్డ, మేమ చూసుకుంటాం.. ఒక సర్ ఉంటా భరి‘
నిజం దాచలేని అఫదాధలు అవసరాలోి భాఖమై..
‗వేణు ఎదురుగా వైన్ౄ మందాపు, అతల్ వాడూడయూ ప్రిపర్.. టీచర్ౄ చలాి క్కయ?‘
‗జస్ట గెట్ వాటెవర్వ్య ఫైండ్, నీడ్ సంథంగ్ ట ఫర్ా ద ట్రూత్ బ్రో.. వి ఆర్ వెరీ భచ్ డ్డసటర్ు్
శ్శీ..‘
‗ష్యయర్ అతల్, వేణు ఆఖరా.. వొసుినా..‘
భంచు తడ్డపిన విండోస్ ఎకిాంచి క్కర్ దిగి డోర్ మ్యస్త.. వైన్ౄ వేపుగా...
‗వేణు బయదాుజ ఫ్యన్ చేశారిందాఔ, వినే ఉంటావ్ మాటాిడ్డందంతా.. వైజ్ఞగ్ డీలంగోి 5
కోట్లిచ్చామట, వాటి కోసమే అరుణ్చివరైన.. ఏదైన.. పారీటలో అరుణాగడ్డకి ఆపోనెంట్ౄ ఎవరు..
బయదాుజతో అరుణ్ బానే ఉంటాడా‘
‗5 కోటాి.. నకం చె఩పలేదనా.. నయిలాగ పైసఱసంఖతి సార్ నక చెపాిడెపుపడూ, ఈ సారి
అరుణనెాలాిగూ వైజ్ఞగెలుిండని అనాకి చెపిపనటటండు‘
‗నిజం చెపుపరా.. రేయ్.. వేణు భన అరుణాగనెావర్ల క్కవాఱనే ఇలా చేస్తనటటనిపసుింది, ఆ ఎమెిలేయ
గాడెలాంటోడు.. బయదాుజెలాంటోడ్రా..‘
‗అనా 5 కోటింటే అంత పదు ఎమౌంట్ క్కదనా భనకు, నేను 25 కోటిదాక్క ట్రాఫికింగ్ చేసాి
ఔద, పైసఱ కోసమే అనానేదో చేశే అవౄయం ఎవరిా లేదే, బయదాుఔ సారుా అరుణనాంటే భస్తిషటం, బాగా

చదువుకుని పాలటిఔౄలకొచిాండని, ఉష్పరుంటడనేట్లడెపుపడూ.. అన.. అది ఆకిౄడెంటే, భన గాశాయం
ఖంతే, నువేుందేందో ఆలోచించకు‘
‗హా.. అవున్రా.. నేనే పిచిాపిచిాగా.. ఏదేదో ఆలోచిసూి.. ఔదా.. అది.. అది ఆకిౄడెంటేరా, నేనే, ఏం
చేయాలో తెల్లటేిరా.. ఎవరిా నమాిలో కూడా, అసలు.. అసలలా ఐందని మీకెవరు చెపాపరు‘
‗సామంత్రం వైజ్ఞకెాలి డాఔటర్ ఫ్యనేాస్తండు, పొదుున హైద్రాబాద్ హైవే మీద ఆకిౄడెంటందట,
కోమాఱకు పోయిండట, సామంత్రం మేలొాచిా న నంఫరిచిాన జెరేూ఩టిక భఱి కోభఱకు పోయిండట,
తలాామ ఩లగందట‘
‗సాయిబాబా వైన్ౄ‘ మందు ఑ఔడు ఩డ్డ దొరుితూ.. గుడ్డశేటి ఩నుఱకూ గుడ్డదేవుడ్డ
ఆశీసుౄలుండాలేమో..
‗వేణు.. ఒ నలుగు డ్డసోపజఫల్ౄ.. చిప్ౄ.. రెండు కింగ్ౄ పాయక్ తీసోా, నేను భందు తెసి..‘
పళ్ళీకొడుకు గెటపోి భందడుగుతంటే అదుభతంలా చూసుినారు జనలు
ష్పపు మందు.. వాడు ఔకిాందానోి వాడే మనుగుతూ.. ఒ జీవి..
అరుణాగడూ ఇలాగే తాగి చచ్చాడు, తండ్రొదిలేస్తన బ్రోకెన్ ఫ్కయమ్మల్ల నెగెికెటడ్ చైల్డ అరుణాగడు,
అందర్వ్ ఱంజొడక్క అంటంటే రాయై ఫడ్డలోనే బీడీ సారా అఱవాటేాసుకునా అరుణాగడు.. ఇషటంతో క్కఔ
డబుుమీదునా ఔస్తతో MBA గోల్డ మెడల్ తెచుాకుని ఱక్షలు సంపాదించి దానం చేస్తన అరుణాగడు,
వాడ్డకొచిాన సంఫంధం నకు బావుంటందని ప్రీతిని నకిచిా పళ్ళీచేయించిన అరుణాగడు.. ఎవరికీ
చె఩పకుండా వాయం వాయం విజమవాడ సానుఱ కొం఩లో పూజత దఖగరికెళ్ళీ ప్రేభ వెతకుానొచేా
అరుణాగడు..
ఇవాల ఉదమం చిటిిపోయాడు బిందువై
హైవే మీద ర్లడ్ ఩ఔాన ఩నెాండుఖంటల్రాత్రి క్కరాపుకుని.. కొనిా ఉదయాలా చంఔలోి దాచుకుని
మేమ..

‗అతల్.. సాాచ్ నై మ్మలా, అంటికిుటీ చలాి..‘
పగ్ ఫిక్ౄ చేసుింటే భందుకొంచమొలకి సీటీిద క్కరి..
అరుణాగడు లేకుండా భందు తాఖడం ఩దేలీలో తలసారిదే,
న కొడఔలాిరా రేయ్.. ఎవర్ల ఑ఔరు మాటాిడండ్రా, ఇంక్క ఎంతభంది చచ్చాక్క మాటాిడాిరు,
నకు పిచెాఔాఔమందే మాటాిడండ్డ..
‗అతల్, ఒ జో మేరా నోయిడా వెంచర్ క్క బారేమే క్కయ సోచ్చ తూ, ఈజ్ ఇట్ ఫీజబుల్ దేర్, ఇఫ్
ఇట్ౄ ఒక ఆమ్మ రెడీ విద్ ఎ క్కపిటల్ ఎమౌంట్ ఆఫ్ 100 c, రిమైనింగ్ విల్ గెట్ ఫ్రం బాయంక్ౄ ఆజ్
యూజువల్..‘
నేనేన మాటాిడ్డంది, బిజనెస్ డీల్ మాటాిడాలౄన టమా ఇది.. భరేం మాటాిడుా, ఏం మాటాిడ్డన
వాడు లేకుండా ఉండటేి, ప్రతి మాటలో వాడునాడు, మీకెలా అయథభవుతంద్రా.. నేనెాపేపది…
‗యేహ్.. ఇట్ ఈజ్ కెథుట్ ఫీజబుల్ దేర్, ఐ విల్ నెగోషియేట్ విత్ దం టూ, వన్ౄ ఐ గెట్ ది
రెసాపన్ౄ విల్ ల్లట్ యూ నో.. డూయడ్ ఎవ్రీథంగ్ పాజబుల్ విత్ భనీ..‘
భందంటిన మీసాలా ఎడభచేతోి సవయదీసూి అతల్...
ఎవ్రీథంగ్ పాజబుల్.. హహ్, అరుణాగడ్డని తెచిాసాివారా, ఎంతంటే అంతిసాి.. హా, ఎవ్రీథంగ్
పాజబుల్, షిట్, పకింగ్ పాజబుల్ విత్ భనీ, ఒనీి పకింగ్ పాజబుల్ విత్ భనీ నథంగ్ ఎల్ౄ ..
అమాివాలీతో మాటాిడాలోసారి టెనృన్ ఩డుింటారు,
((ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్, ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్))
ఎవర్వ్.. బయదాుజ్ఞ.. భళ్ళీ ఏమొచిాంది వీడ్డకి,
‗సార్ చె఩పండ్డ,‘

‗హా శ్శీ.. డబుచేాస్తందిలేమాి..నినా రాత్రే మా బాభిరిు అకంటోికి ట్రానౄఫర్ చేశాటట అరుణ్,
వాడ్డపుపడే చెపాపడు వెధవ, సరేిమాి, విష్ యూ హాయప్లప మాయరీడ్ లైఫ్, పళ్ళీకి కుదరేిదు, అరుణొచ్చాఔ
ఇంటికొసాి ఒర్లజు, గుడెథాట్..‘
కోలోపయాక విలువ తెలుసుిందని ఎనిాసారుి చెపిపన.. అనుబవమైన.. తిరిగి కోలోపడానిక
ఇషట఩డాిడెందుకో భనిషి.. ఉనాపుపడయధం క్కలేదపుపడూ.. ఏ ఔషటమొచిాన నేనునాలేరా అనెాపిపనపుపడు..
రేయ్ అరుణాగ ఎందుకురా ఇలా, హా హాయప్లప మాయరీడ్ లైఫ్..
నకివాల పళ్ళథీందని భళ్ళీ ఇపుపడే గురొిచిాంద్రా బయదాుజ్ఞ.. అదీ నువ్ చెపేినే, వాడేిడనే నీకు
చెపాపఱనిపించలేదురా, ఎందుకో భరి, వాడాింటోడ్డకి నువుు తఖవు.. నేన్య తఖను.. భనకు ఩నిచేస్త
పటటడానికి జెండామోసూి తియఖడానికీ ఑ఔడు క్కవాల, అంతే.. వాడూ భనిషేనని వాడు చచ్చాక
఑పుపకుంటాం ఔదా.. నువెథున నేనైన ఎవడన..
భనిషిని భనిషిగా గురిించేది వాడు చచ్చాక.. అదీ పేరులేకుండా గౌయవపూయుఔచిహాంగా ‗బాడీ‘
అని పిలుచుకుని..
బాడీ.. దేహమ..
అరుణ్ = బాడీ + (వాుట్)
ఇపుపడు వాడ్డలో లేనిదేది, అసల్లవరికైన చ్చవఔమందూ పోయాఔ లేనిదీ ఏమ్మటీ,
ప్రాణమా.. క్కదు క్కదు.. బ్రతికునావాలీందరికీ జీవం ఉనాటాట...
చైతనయమా.. భయణించ్చక్క కూడా భనోి చైతనయం నింపే భనుషుల్లంతభందిలేరు...
భయదేంటి.. ఆ లేనిదేవిటి,
((ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్.. ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్))
బమమేసుిందందుకో ఫ్యన్ శ్ఫుం వింటే..

అనౌాన్ నంఫర్.. ఎఔాడో చూస్తనటటందే,
‗హెలో.. హెలో.. గుర్వ్ ఎలా ఉనావ్..‘
చ్చలాసారుి వినాగొంత
‗హెల్.. హెలో పూజ్.. పూజతా‘
‗హభిమయ బానే గురుిపటటకునావే.. పళ్ళీకి క్కర్డ ఩ంపావ్ గానీ వీఱవలే‘
క్కర్డ.. నేన ఒహ్ అరుణాగడ్డచ్చాడా,
‗నీ తోకెఔాడా.. అవ్యా న ఫ్యన్ అటెండ్ చేయొదుని ఏమైన అనుకునారా మీరిదుర్వ్, హా.. నినా
రాత్రి నీకు నలుగు సారుి చేస్తి స్తుచ్ ఆఫ్ చేసుాంటావా..‘
‗హేయ్ ఏం క్కవాల్లాకిపుడు‘
‗అరుణ్చఔాడ.. పారీట ఩ని మీద ఢిల్లి వెళ్ళి అనాడు..‘
‗హా అవుా.. అఔాడే ఉనాడు.. ఩నేంటి‘
‗ఏంటి శ్శి.. ఏం తెల్లనటి మాటాిడాివ్.. అరుణీికం చె఩పలేదా, మా పళ్ళీ.. వొచేా నెలోి, క్కర్డ్
కూడా ప్రింటయాయయ్.. వైజ్ఞగ్ నుండ్డ వెళ్ళీపుపడు విజమవాడకొసాిడేమో మొదటి క్కర్డ నీక
఩ంపిదాుభనుకుంటే.. ఎఔాడ చచ్చాడో భహానుభావుడు‘
పళ్ళీ.. అరుణ్ పూజతతో.. ఇదేన వాడు నకిసాిననా సయపయిజ్.. ఒ గాడ్, ఏం చేయాలపుపడు..
వాడు లేడని తనకి చెపేి.. వొదొుదుు.. తననలాగే నభినీ.. మెఱిగా ఏదోర్లజు చెపాి, అంతే అంతే..
‗ఏమైంది గుర్వ్ సైల్లంటయాయవ్.. సానిమండకు పళ్ళీందుఔన‘
‗హేయ్ పూజ్ఞ.. అలా అనకు.. నేనిానెాపుపడూ అలా చూడేిదు, ఇనిక్ట ఆమ్మ సో గాిడ్, వాడాాకో
ష్పకిసాి అనాడు గానీ చచేాంత ష్పక్ అని తెల్లదు‘

‗నిజమా.. అలా అనాడా.. సరే గుర్వ్, అరుణిా వీలేిపోతే నేనే హైద్రాబాదుకొసాిలే, ఎలాగూ మీ
ఆవిడ్డా చూడాడనికి రావాలగా హ హ..‘
‗త఩పకుండా పూజ్ఞ.. నేనీాతో రేపు మాటాిడన.. క్కసి బిజీగా ఉనానిపుపడు‘
‗ఒక గుర్వ్.. ఆల్ ది బెస్ట, ఎంజ్ఞయ్..‘
కొనిా ఖంటలోి ఎఔాడ్డాంచెఔాడ్డకి ..
‗రేయ్ రేయ్హ౅లే.. వేణూ చూసుకుని డ్రైవ్ చెయ్, డ్డవైడర్ కి తాకుతంది ఫండ్డ, తాఖలేదుఔదరా
నువ్.. ఎకిాందా, క్కస్తపాగుదామా ఎఔాడన..‘
‗రెండ్రోజులు నిద్ర లేదు ఔదనా ఔళ్ళీ మ్యసుఔపోతనాయ్ అంతే, గా వాటర్ బాటిలటియియర్రి..
మీరు ఩ండుకోర్రి నేను చూసుాంట..‘
ఆ అ అ అహ్ హ్ హ్ హ్ హ్ అ అ అ అ అ
ఆవులంతలు పాడుగాన్య.. ఊపొచేా పాటలనల్రాబై నిద్ర ఎగిర్లపవాఱంటే..‘
ఖఫుర్ స్తంగ్ ఖఫుర్ స్తంగ్ ఖఫుర్ స్తంగ్ ఖఫుర్ స్తంగ్..
పన్ డ్రైవోి పాట..
ధబ్ ధబ్ ధబ్ ధబ్ భేళ్ భేళ్ భేళ్ ళ్ ళ్ ళ్ ళ్ ళ్ ళ్ ళ్
క్రీచ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ చ్్ఁ
శ్ శ్ శ్ౄ హ్ౄ హ్ౄ శ్ౄ హ్ౄ శ్..
కొనిా ఖంటలోి ఎఔాడ్డాంచెఔాడ్డకి..
న తఱ ఩గిఱా శ్ఫుం చెవిని చేరేలోపే ఔళ్ళీ మ్యసుకుపోయి..
ఇదేన ఇదేన భయణభంటే.. ఇదే హా ఇదే ...
దబ్ దబ్ బ్ బ్ క్రీచ్ క్రీచ్.. శ్ శ్ శ్ౄ హ్ౄ హ్ౄ శ్ౄ హ్ౄ శ్..

శ్రీయం తేలకతూ యఔిం యఔిం నఱిగా.. చీఔటోి ఎవర్వ్ ఔదఱఔ అందర్వ్..
ఎవర్వ్.. నువెువరు.. నేనెవయసలు.. యఔిం అంతా యఔిం..
భయణించ్చక్క కోలోపయేదేంటో ఔలీ మ్యతఱకదో దివయదృష్టటచిా..
ఏదో తెలుసుింది ఏదో..
ఇనాలీ ప్ర఩ంచం అనుబవించిన జీవితం స్తాహాలు ఫంధాలు గాయాలు జ్ఞా఩క్కలూ అనీా అనీా..
ఎవ్రీ భదయికింగ్ థంగ్ ఑కోాటే మామమౌతనాయ్..
ఇదేన కోలోపడభంటే.. ఇదేన హా.. ఔలీ మ్యతలు తెరుాకునాయెందుకో..
యఔిం.. యఔిం.. ఎదురుగా వొసుినా వెహకిల్ లైటి వెలుకిా
డాయష్ బోరుడలోంచి బైటికొచిాన న వెడ్డడంగ్ ఇనిుటేషన్..
వంటేరి వారి పళ్ళీ పిలుపు.. శ్శాంక్ వెడ్ౄ ప్రీతి..
యఔిం యఔిం యఔిం

చెక్కా వారి పండ్ి పిలుపు
ఔనఔ ప్రసాద్

ఔథ: చెక్కా వారి పండ్డి పిలుపు
యచన: ఔనఔ ప్రసాద్
©Author.
Read it!

చెక్కా వారి పండ్డి పిలుపు
ఆదివాయం పొదుునేా లేచి క్కరుఖాన ఩ఔాన నుయియ చపాట మీద నఖఱ గావంచ్చ ఔటటకుని
గొంతకూాచుని ఩ది చేదలు తోడ్డ దబీ దభీ ధభీ భని బుర్ప మీంచి సాానం చేస్తౄడు. గొంతకూాచుని
లైఫ్బోయ్ సబుు ఑ంటికి, బుర్పకి రాసుకుని. వేరే తవాుఱ తెపిపంచి ఑లీలాి ఑తికుని క్కరుఖాన పాఔ
మందు ఎండలోన రాయిమీద కూరుాని సూరుయడ్డకి దండాలు పటేటడు. లో఩టాండ్డ కోడలు ఇడీిలు, మదు
చటీా ఩ంపించింది, భనవడ్డ చేత. దవడలాడ్డసూి అవి తినుకుంటూ ఎర్ప ఫ్రం ఔలీదాులోించి ఎండలోకి
మొహం చిటిించుకుంటూ అయిదు ఖల్లిలు ఔలస్త చ్చటా ఩ంజ్ఞ లోన ఑చీా పోయే భనుషుల్లా చెతిలాిరీని
తవాుళ్ళీ మొహాఱ మీద వేసుకుని ఩డుకుాని బేరాఱ కోసం ఎదురు చూసుినా రిక్షా వాలీనీ చూసూి
కూచునాడు. కోడలు ఇలూి గుమాిలు అలకీస్త మగుగలు పడుతనాది. ఎండలో కూచుంటే ఑ంటికి
వెచాగా ఉంటంది. ―శ్రీ వీయ బ్రహేింద్ర నభహ. స్తదుం నభహ. అనుపోజు వారి వడ్రంఖం ష్పపు. ఇచాట
సోఫ్క, డఫఱ క్కట్, బీరువాలు, అఱమైయ భరియు అనిా యఔమఱ పరిాచరుౄ ఆయడర్ స఩ిమరుౄ‖ అనీస్త
ఇవతఱ గోడ నిండా రాయించునాది. యెలాిజీ, శేకరు ―మీ్ఁవు ష్పపు చూసుకుంటాాం ఔదా! ఈ ఏజీ
లోన మీకెందుకీ హైరాన?! హేప్లగా రెషుట తీసుకోవచుా ఔదా!‖ అనీస్త వడ్రంఖం ష్పపు గుభిం లోకి
రానిమయటం లేదు. తను వమసులో ఉనాపుపడు కూడబెటిటంది ర్వ్పాయి వడీడకి కుఱపోఱక వడీడఱకి
తిపుపతనాడు. బ్రహిం గారి భటం లోన ధారిిఔ క్కయయక్రమాలు జరిగినపుపడు సంతయపణలు, ఔధ
చెపిపంచటానికి ఎర్లవుమెంటినీా తన మీదే వేసుకుంటాడు. ఈ చేటా ఩ంజ్ఞ అయిదు వీధులోిన, చినా
ఫజ్ఞరు వరుకు, బాబా దరాగ వరుకూ అనుపోజు సనిాబాబు అంటే నభిఔసుిడన ఩నివాడు అని మేసుియి
భధయన, ష్పవుక్కయి దగిగయ పేరు తెచుాకునాడు. పిఱిఱకి చదువులు చెపిపంచిన వాళ్ళీ ష్పపు
చూసుకునాంత బెషుట ఇంకొఔటి లేదని ష్పపు మీదే వుండ్డపోయేరు. పదు ష్పవుక్కయి పిఱిఱకి సారె సామానుి
కూడా ర్లజ్వుడ్ సటి చేస్త బెయహంపూర్ వరుకూ ఎతిి ఩ంపించి సబాష్ అనిపించుకునారు తండ్రీ
కొడుకులు. ఈ ర్లజులోి వడ్రంగుఱకునా ఆదామం జీతగాలీకి లేదు. తఱ పూరిిగా నెరిస్తపోయింది.
చిత్రిఔలు ఩టీట ఩టీట వొళ్ళీరుాకుపోయింది. ఫఔాగా, నడ్డచినపుపడు నడుం వంగిపోయి క్కళ్ళీ అటూ ఇటూ

విసురుకుంటూ నడుసాిడనీస్త పేరే గాని వొంటోి ఏ సుసీి లేదు. లూజు ఖాకీ నిఔాయ, కదురు ఫనీను
వేసుకునే ఩ని మీదికెలాిడు. బ్రహిం గారి భటం లోన పూజలు పునసాారాఱపుపడు ఫుల్పేంట్ చొక్కా
వేసుకుంటాడు. ―఩దివేఱ న్యట ఩దహారుి ఇచిాన వారు భట సాథ఩నకు మ్యఱ దాతలు అనుపోజు సనయస్త
గారు‖ అనీస్త హుండీ మీద రాసుంటంది. ఇ఩పటికీ ష్పపులోకెలీఔ పోయిన క్కలీక్కడ్డకి ఩నొస్తి వొదునడు.
ఆశ్నీస్త క్కదు. వడ్రంఖం చఱింతలి. క్కఱ క్కడ్డకొస్తి వొదునకూడదు!
టీ ఊదుకుని తాగుతంటే ఑కుార్రాడు సైకిలు మీద సీపడుగా వొచిా సడన్బ్రేకు వేస్త తనెదురుకుండే
ఆగేడు ‗ఏండీ? సనిాబాబు క్కరుఖాన ఇదేన?‘ అని. ‗ఇదేను! ఏటి క్కవాఱ?‘ అంటే ‗మా ననగారు
యభింటాారు. తలుపు అడడ ఖడ్డయా బావు చెయాయల..!‘ అని నిఱఫడాడడు. ―ఎవరు, ఏటి?‖ అని ఏం
అడకుాండా లేచి పాఔ అరుగు మీద హవాయి చెపుపలు తడుకుాని, సంచీలో భకుా, స్తండ్పే఩రు
ఉనాయో లేవో చూసుకుని, సంచీ భుజం మీద వేసుకుని ఆ అబాుయెనక్కఱ ఖఫ ఖబా నడ్డచేడు. అతను
సైకిలు దిఖకుండానే ఑ఔ క్కలోిటి మెకిా మెకిా తకుాతూ, భధయ భధయ తను వసుినాడో లేదో వెనకిా
చూసుకుంటూ అయిదు వీధులోిన ఑ఔ సందు లోకి తీసుకెళ్ళీడు. ఈ ఖల్లిలోిన ప్రతీ అంగులం తనకి
తెలుసు. ఩డభటికి స్తమ్మంట ఖచుాలోిటి దిగేది కోభటి వీధ. ఉతిరానికి భటిట ర్లడుడ వాడ ఫలజీఱ వీధ.
తూరుపకి సమద్రం వైపు వెళ్ళీ వీధ లోన ఎకుావ భంది బ్రేభిరుింటారు. కొళ్ళయి గొటాటఱ ఔటటలోకి
ి
డవును షరాబుఱ వీధ. ఈ వీధులోిన సఖం ఇళ్ళీ పంకుటి ఔపుపలు ఩డ్డపోతనాటటగుంటాయి. మ్మగిలనవి
అలాటిళ్ళీ కొటీటస్త ―మోడయన్‖గా మేడలు ఔటిటనవి. ఆ మేడలోిన న్యటికి తంబయియ తనే దాుయ గుమాిలు,
అఱమారుి బిగించేడు. ―అందుటోిన ఈ కుర్రాడు ఎవలాిలూక్క?‖ అని అనుకుంటూ ఩రిగెటిటనటి
నడుచుకుంటూ, భనుషులా చే఩ఱ రిక్షాలా ఆవులా ఩ందులా సైకిలీని తపిపంచుకుంటూ. ఆ కుర్రాడు వీధ
చివాయ లేత ఩సుపు యంగు కొతి సునాఱ ఩ందిరిలుి డాబా మందు సైకిలాపి ―ఇఔాడే ఇఔాడే‖ అని అరిచి
హడావిడ్డగా లో఩టికి ఩రిగెటేటడు. నలుగు రాటలు నలుగు నందియాఱ న్యని డబాులోి భటిట పోస్త తాటి
ఔభిలు కొఫురాకులు ఩ందిరి వేస్త మామ్మడాకులు చుటూట తోయణాలు ఔటిట ఎదురింటి వరుకూ ర్లడడంతా
఩ందిరి వేస్తరు. ఇంటి గోడ మీద ఩సుపు యంగు వారీాషు తోటి ―చెక్కా వారి పండ్డి పిలుపు‖ అని

రాయించేరు. డాబా మీదనుండ్డ ఑ఔమాియి మేకీౄ వేసుకుని, నోటోి బ్రషుృ పటటకుని, నోటిచుటూట తెఱిగా
నుయఖఱతోటి సనిాబాబునే చూసుినది. లో఩లుాండ్డ ఑క్కమన లుంగీ మీద చొక్కా తడుకుాంటూ
హడావిడ్డగా ఫయిటికొచిా ‗ఏ్ఁవిండీ వడ్రంగులు?‘ అని జవాబుకోసం ఆఖకుండా మెటి దిగి ఩ఔానునా
టేకు గుభిం తలుపు తీస్త తలుపు వెనఔ చేరి ఖడ్డయా టఔ టఔ భని ఇటూ అటూ ఆడ్డంచి చూపించేడు.
఩టట లుంగీ బజా ఆధాయంగా నిఱబెటటకుని, ఛాతీ నుండ్డ బడుడ వయకూ వెంట్రుఔలు – పూజయిపోయేఔ
లేచి వచిానటట ఉనాడు. ఖడ్డయా రింగు లూజయిపోయింది. ఖడ్డయా వేస్తన ఇటాంచి ఖటిటగా తోస్తి
తలుపు నవెుసోింది. ‗ఈ ఖడ్డయా బావుచెయాయల! ఇదా... మేడ ఔటిటనపుపడ్డది ఔర్ప మ్మగిలంది... ఇది పటిట
ఒ అడడ ఖడ్డయా చెయాయఱ?!‘ అనాడు. సనిాబాబు అతనిా ఩ఔాకి తపుపకోభని సౌంజా చేస్త ఖడ్డయా
ఆడ్డంచి చూస్తడు. ఔర్ప దూలాలు చూస్తడు. చూస్త అఔాడే మెటట మీద సంచీ దింపి ఑పుపకోలుగా
‗అఱగే..చేసదాుం ల్లండ్డ!‘ అనాడు. ఆమన ‗అఱగే ఇఱగే క్కదు! ఎంత తీసుకుంటావో చెపుప?!‘ అని
దబాయించేడు. ‗ఏటనాది ల్లండ్డందులోన పదు ఩ని. మీ మబాుయికి ఩ంపించి ఆల్రాపుౄ, రింగు బోలుటల
యపిపంచిమయండ్డ. న ఔషటం చూస్త ఏదో వొఔటి చెటిల్లింట చేస్తతిర్పండ్డ!‘ అనీస్త భగుగతో కొళ్ళయి కింద
గుమ్మిలోవి నీళ్ళీ తెచిా పటటకుని ఩నికి కూచునాడు. సంచీలోంచి ఑ఔ క్కయితం మఔా, పనిౄలు తీస్త
గుండ్రంగా
ఆల్రాపుౄ (అలూయమ్మనిం వి) 9 ఇంచీలువి 2
పూతిఔలు ఇయవై గ్రామలు
రింగు బోలుటలు 1-3/4 రెండు సటి
అని రాస్త ‗పోష్పటఫీస్ దగిగయ కొతిగుండు వాఱ హారుడవేర్ ష్పపుకెళ్ళీ..... సనిాబాబు ఩ంపించేడు
అనీస్త తెచీామండ్డ!‘ అని బెతాియించేడు. ఆ కుర్రాడు ―ఊ్ఁ‖ అని తలూపి సైకిల్ మీద బాణం లాఖ చ్చటా
఩ంజ్ఞ వైపు మామం అయిపోయేడు. ఖడ్డయా బోలుటల ఇపిప, ఔర్ప అరిగిపోయిన చ్లట స్తనం పటిట సనాగా
చెకాడు. మీదకి జరిపి కొతిచ్లట ఖడ్డయా స్క్ారఱకి ఔనాలు తలచి పాత ఔనాఱకి భకుా పటేటడు. ఆమన
చూపించిన చెఔాలోించి ఑ఔ సుమారైన కోడు తీసుకుని బాగా చిత్రిఔ ఩టిట, దాని చివయ ఇంకొఔ సనాటిది

చెఔా మేకులోిటి దిగొగటిట అడడ ఖడ్డయా చేస్తడు. క్కళ్ళీ సాచుకుని ఑ఔ ఔనుా మ్యసుకుని ఈ చివయ సీఱ
కోసం ఔనాం తలుసూి వుంటే అబాుయి ఑గురుాకుంటూ వచిా ఆల్రాపుౄ, రింగు బోలుటల, పూతిఔలు
తెచిాచేాడు. ఇలుి ఖలామన డాబా మెటి మీద కూరుాని ఈనడు పే఩రు చదువుకుంటూ ఒ ఔంటితోటి
ఇదంతా చూసుినాడు. లో఩టాండ్డ ఇందాక్క ఩ళ్ళీ తో్ఁవుకుంటనామాియి ఑ఔ ఩ళ్ళీంలో మ్యడు క్కఫీ
గాిసులు ఩టటకొచిా, ఑ఔటి వాలీ ననాకిచిా, ఇంకోటి తను తీసుకుని, మ్యడోది ఩ళ్ళీంతోటి సహా సనయస్త
మందు పటిట, తను ఆ ఇరుకు సందులోనే లాగవంగా ఩ఔాఱకి నడుసూి దూరి వాలీ ననా మీద మెటట
మీది కెళ్ళీ అఔాడ కూరుాంది, టరీా టవల్ తో మొహం ఑తికుంటూ క్కఫీ తాగుతూ. వాలీ తమిడు
ననానీా ఆమమాియినీ తపిపంచుకుని ఇంక్క మీద మెటట మీదికెళ్ళీ తయవాత సైకిల్ తకిా వెళ్ళీ ఩ని ఏటో
చె఩పండ్డ? అనాటట కూచునాడు. సనయస్త ఇవనీా ఏం ఩టిటంచుకోకుండా తదేఔంగా ఖడ్డమఱ పేఔటట విపిప
కొతి ఖడ్డయా తీస్త పాత దాని చ్లట బిగించేడు. దానికి సుమారు అడుగు మీదకి అడడ ఖడ్డయా రింగు
దాుయమీిద దిగొగటిట ఖడ్డయా దండా ఈ చివయ బిగించి, ఖడ్డయా ఔయకుటగా ఩డుతోందో లేదో నలుగు సారుి
వేసీ తీసీ చూస్త సంతృపిిగా తలాడ్డంచేడు. అపుపడు క్కఫీ ఖళ్ళసా అందుకుని లేచి నిఱఫడ్డ ‗చూసుకోండ్డ
భరి శెఱవిపిపంచండ్డ...!‘ అని ఊదుకుని తాకుాంటూ నిఱఫడాడడు.
ఆమన పే఩రు భడ్డచి ఩డీస్త, మెటి దిగొచిా ఖడ్డయాలు రెండూ వేసీ తీసీ చూసుకుని తలాడ్డంచి,
ఇంటోికెళ్ళీ ఩ది ర్వ్పామఱ క్కయితం తెచిాచేాడు. సనయస్త ఆ క్కయితానిా చూస్త పామని చూస్తనటట
వెనకెాళ్ళపోయి నవీుస్త ‗ఇదేటి బాబూ? ఩దా?‘ అనాడు.
‗భరెంత? వందిభినావా?‘
‗చూడండ్డ. ఔషటం చూడండ్డ! ఩ది ర్వ్పామఱకి రెండు తలాఱ భకుా రాదు!‘
ఆమన చ్చలా చీదరింపుగా ‗ఇదే ఈలోిటి వెదవ న్యయస్తనుౄ! అందుక మందరే చె఩ినాను....!‘
అని సణుకుాంటూ ఇంటోికెళ్ళీ ఇంకో అయిదు క్కయితం ఔలపి ఩దిహేన్య భళ్ళీ అందించేడు. సనయస్త ఆ
డబుు మటటకోకుండా ఈమనికి బోధ ఩యచటం ఎలాఖరా అనాటట చూస్త రెండు చేతలూ గాలోికి
తిపుపకుంటూ –

‗ఏ్ఁవటి బాబూ ఇది? తభరు పదువారు..... స్తంహదాుయం ఩నండీ! అయిదూ ఩దీ ఇసాిరేటండీ?
ఎపుపడూ వడ్రంగి ఩ని చేయించని వాయయితే అనుకోవాఱ!‘ అని అతని ఔష్పటనికి అవమానం జరిగిందని
ప్రఔటిసుినాటట అలాగే నిఱఫడాడడు. ఇలుిఖలామన కో఩ంగా పదు పదు అంఖలు వేసుకుంటూ నచు ఩టిటన
కొళ్ళయి చపాటని, నీలీ పొయియని తపిపంచుకుని ఇంటోికెళ్ళీ భళ్ళీ వేఖంగా ఫమటికొచిా ఇంకో అయిదు
ఔలపి మొతిం ఇయవై ర్వ్పాయిలూ ఫఱవంతంగా సనయస్త చెయియ తెరిచి గుపిపటోి కుకిా, అతని సంచీ తీస్త
రెండో చేతిఔందించి ‗఩నుి చేయించడాఱ గురించీ డీలంగుఱ గురించీ నువుు మాకు ల్లకిారిివుఔాలేదు.
వొచిాంతోవంటే భరాయదగెళ్ళీ!‘ అని ఔసురుకునాటటగా అనాడు. సనయస్త ‗అఔాలేిదు తభరే
ఉంచుకోండ్డ! ఩నుి చేయించిన భహారాజువి!‘ అని ఆ ఇయవై మెటట మీద పే఩రు మీద ఩డీస్త కో఩ం
఩టటకోలేఔ ఊగుతూ అరుగు మీంచి వీధలోకి ఉక్రోషంగా దిగి ఩రుగులాటి నడఔ తోటి, ఏడుపు మొహం
తోటి ఇంటి వైపు నడ్డచేడు. క్కఱవలోించి నఱిటి బుఱవ, నరింజ డ్డ఩పలు, క్కయితాలు తకుాలు తీస్త
నీళ్ళీడ్డా కు఩పఱకింద పడుతనారు.
ఇలుిఖలామన అతను డఫులా పారీస్త పోతాడనుకోలేదు. అరుగు మీదకొచిా వీధలోక చూసూి
నిఱఫడాడడు. వంగిపోయి వడ్రంగి సంచీ భుజ్ఞనా వేసుకుని వెనకిా తిరిగి చూడకుండా ఎండు క్కళ్ళీ అటూ
ఇటూ విసురుకుంటూ ఖఫ ఖబా వెళ్ళపోతనా వాడ్డా అ఩నభిఔంగా చూసూి లో఩టికొచిా తలుపు
బళ్ళీభని మ్యస్త రెండు ఖడ్డమలూ వేస్త, పే఩రు తీస్త, దానోిని ఇయవై ర్వ్పామలూ ఔలీఔదుుకుని షరుట
జేబులో పటటకునాడు. పిఱిలు మెటి మీద కూరుాని ఆమనేా చూసుింటే ఏదోలాఖ అనిపించి సంజ్ఞయిషీ
చెపుతనాటట ‗నెతెికెాసాిరు! మస్తలోడ్డక అంత ఖర్రా అయితే భనకెంతండాల?!‘ అనాడు. మేకీౄ
అమాియి ఏం మాటాిడకుండా సనిాబాబు భధయలో వొదిల్లస్తన క్కఫీ క్కఱవలో ఑ంపి, మ్యడు గాిసులూ
఩ళ్ళీం ఩టటకుని ఇంటోికెళ్ళపోయింది. కుర్రాడు డాబా మెటి గోడ మీద ఈ క్కలు ఇటూ ఆ క్కలు అటూ
వేస్త జ్ఞరుతూ దిఖబోయి ననా మొహం చూస్త మానుకునాడు.
సనయస్త సంచీ చెపుపలూ పాఔ కింద వొదిల, భళ్ళీ క్కరుఖాన మందొచిా గొంతక్కాలీ మీద
ఎండలోకి మొహం చిటిించుకుంటూ కూరుానాడు. అతనికి చ్చలా ఉక్రోషంగా ఉంది, ఫకీా కో఩ం లాఖ.

ఔషటం చేయించుకుని భజూరీ ఇవుకుండా
అవమానించి ఩ంపినందుకు. పదు మేస్తిరికి
ఖంటనాయ ఔష్పటనికి ఏబయేయన ఇవాుల. రెండు
ఖంటఱ ఩నికి, ఆదివాయం ర్లజు,
ఇయవయియసాిడా? అలాటి టేకు గుభిం శాల్లిల్లిఔా
చేస్తి భజూరీవే అయిదు వందలసాిరు. ఇవనీా
వెళ్ళీ అతనితోటి తిటి కింద తిటిటనటట
భనసులోనే అనుకునాడు. భనవడొచిా
―తాతియాయ! అభి వణాిఱకి యభింటంది!‖ అని పిలచేడు. నేను తయవాతిింటాను మీరు తినిమయండని కఔ
పటిట అఔాడే ఎండలోనే ఩ళ్ళీ కొరుకుాంటూ కూచునాడు. ఑ఔాడూ న్యతిఖటట ఩ఔాన గొంతకూాచుని
బుగిగలోంచి ఔర్ప పుడఔలు, రాళ్ళీ తీస్త ఑ఔాఔాటే దూయంగా నేఱకస్త కొడుతూ ఔస్తతీరా తిటటకుంటనాడు,
కో఩ం ఩టటలేనపుపడు ఖాండ్రించి తపుకుాభని ఉమితూ. బూత తిటి ఎవరికీ పైకి విన఩డకుండా.
ఈమనిా తను ఎరుగును. ఈమనకి రెలివీధ లోన, చటాటఱ వారి వీధ లోన రేషను ష్పపులునాయి.
వీళ్ళీవిడ్డ ఉదోయఖసుథరాలు. ఱక్షింవారాలు జఖనాధసాుమ్మ కోవిలోిన ―అభినవ వివేక్కనంద గాల
శేషగిరిరావు‖ గారు ధారిికో఩నయసాలు ఇవుడాఱకి వచిానపుపడు ఈమన ―హరే రాభ హరే రాభ రాభ
రాభ హరే! హరే క్రషి హరే క్రషి క్రషి క్రషి హరే హరే!‖ అని ఎర్పక్షరాఱతోటి నిండా వాక్కయలు రాసునా లేత
఩చాయంగు శాలువా ఔపుపకుని కుంఔం బటట పటటకుని ఩ంతలు గారికి ఎదుర్వ్గే కూర్లానుంటాడు.
హాయతి ఩ళ్ళీం తెచిా అందరిమందూ తిపుపతాడు. ―ఏట్రా నీ రాభ రాభ ఊరు సొమి రాంఫజన...‖ అని
తిడుతనా కొదీు కో఩ం ఊట చెఱభ లాఖ ఊరుతోంది. భనవడు సైకిల్ టరు తిపుపకుంటూ వచిా ఆగి
విచిత్రంగా చూస్త ‗ఏటి తాతియాయ గాలకి తిడతనావు?‘ అని అడ్డగితే తమాయించుకుని ఏం అనకుండా
―నీకెందుకు నువుు పోరా!‖ అనాటట చెయియస్తరీస్తడు, క్కని తెలవి తెచుాకునాడు.
వాడొచిా అడ్డగితే తనకి ఑ళ్ళీ తెల్లని కో఩ంగా ఉందని అపుపడు సపృహలోకొచిాంది.

―రాంబ్రహిం... రాంబ్రభిం...‖ అనుకుని ఫఱవంతంగా తిటి ఆపుకునాడు. తపిపపోయిన చినాకొడుకు
బ్రెమాిజీ, వాలీమాి గురొిచేారు. పాఔలోకి చూస్తి గుభిం మీద ఏటవాలుగా వాళ్ళీదురి ఫొటోలు దండలు
వేలాిడుతూ ఎఱకీీ దీ఩ం పామలాఖ వెలగి వెలగి ఆరుకుంటూ ఉనాయి. వాటివేపు చూటటం అంటే ఏదో
బమం, చినాతనం. ఇంటోి ఇదురు కొడుకులు కోడరుీ తనకస్త వేల్లతిి చూపించి ―నువేు వాఱిని చంప్లస్తవు
థూ...‖ అని ఊస్తనటట చూసుింటాయని. టెంత్క్కిసు రెండో సుటట పోయిందని తిటేటడు ఇలాగే ఑ఔ
భధాయనం. పదువాళ్ళీదురికీ వడ్రంఖ్ఁవే క్కఫటిట వీడాయిన చదివించి ఉదోయఖసుథణిి చెయాయఱని
అగిాహోత్రుడు మేషటగారి క్కలీ మీద ఩డ్డపోయి ప్రేవోటి పటిటస్తి ప్రేవోటి ఎగొగటిట తిరిగేడని. స్తఖయటి
క్కలుాకుంటూ చ్చవుఱభదుం దగిగయ ఔనిపించేడని అనాయని. క్కరీిఔ సమారాధనిపుపడు గుడ్డలోవ మా్ఁవిడ్డ
తోటలోిన కూరాకుఱ పిఱిని ఏడ్డపించి ఇంటి మీదకి తెస్తి కుఱపోఱందరి మందూ ఩రువు పోయిన
సంఖతి. అవనీా తలుాకుని తలుాకుని కో఩ం ఩టటలేఔ తిటి తిటిట తిటిట గుదుులు గుదేుడు. వాడు తనేా తిరిగి
తిటేటడు – ―భళ్ళీ నీ గుమాిఱకొసాినేమో చూడు!‖ అని. ―ఎవఱకిరా బెదిరిసాివు?‖ అని గేద ఔనిా తెచిా
కొటేటడు ఈ గుభిం మీదే. వాలీభి ―వొదుు కొటటఔండ్డ సంప్లఔండ్డ ఈ సుటట పేసైపోతాడు‖ అని అడడం
఩డ్డతే దానిా మ్యఱకి తోస్తౄ. అవేల సామంత్రం వెళ్ళీన వాడు భరెఔాడ్డకెళ్ళీడో ఏభయిపోయేడో ఐపు
లేడు. ―ఆడెఔాడ్డకి పోతాడు ఩నీ రాదు పాటా రాదు ఆడే వొసాిడు సచిాన కుఔా లాఖ!‖ అని బుక్కయించేడు
఑ఔ రెండ్రోజులు. ఇంఔ ఇంటోివాలీని ఆ఩డం తన వఱిక్కలేదు. చుటాటఱకీ ఩క్కాఱకీ టెలగ్రామలు
కొటేటరు. వాలీభి ఎపుపడు చూస్తన కొడుకోాస్ఁవే ఏడుాకుంటూ ఇంటికొచిాన వాలీందరితోటి ―఩రీక్ష
పేసవలేదని కొటీటసౄంప్లస్తడు మీ బావ!‖ అని తనేా నిందించి నిఱబెటిటంది. లో఩ఱ కుత కుత కుతలాడ్డన
అతి ఔషటమీిద ఆ నిందఱనీా ఩డాడడు. ఆ ఊసు ఎతిినపుపడలాి ఆ పోయినోడ్డ మీద దీవెమయలేదు సరి ఔదా
కో఩్ఁవే వొచీాది. అయిన ఫమటికి తిటటకుండా ఩ళ్ళీ కొరుకుాంటూ లో఩లోి఩లే అణుచుకుని పదుగా
‗సాౄయియం.. సాౄయియం.. బ్రహేింద్ర స్తదు యోగీ!‘ అని బిమయం గుపిపలీతో తెచిా మషిట వాలీకి
వేసుకుంటూ తమాయించుకునేవాడు.
నెలా ఩దిహేను ర్లజుఱకి ―ఔనఫడుటలేదు‖ అని పే఩ర్లి వేయించేడు. ―బాబూ బ్రహాిజ! నీ మీద

బెంఖతో మీ అభి భంచమ ఩టిటనది. నినుా ఎవర్వ్ ఏమీ అనరు. నువుు ఎఔాడ ఉనాదీ చిరునమా
఩ంపితే నీ కరుాఱకి ఎం. ఒ. ఩ం఩ఖఱను. ఇటి మీ ననా అనుపోజు సనయస్త‖ అని పే఩ర్లిన వయసపటిట
నలుగు వారాలు వేయించేడు. వాలీభి పోయిన ఏడాదయిన రాలేదు. ―ఆడు ఫతికునాడని ఖామంగా
తెలస్తి ఔదా ఑చేాడు రాలేదు అనుకోడానికి!‖ అని తీరాినించేరు. ―ఇంటోించి పారిపోయినపుపడే
క్కపులుపాపడ దగిగయ సమద్రంలోకి నడుచుకుంటూ వెళ్ళపోయేడు, జ్ఞలారుి చూస్తన భరి దొయఔలేదు‖
అనారు. వాలీభి ఩ఔానే వాడ్డ ఫొటో పటిట ఖంధం దండలు వేయించేరు. అ఩పటిాంచి ఇ఩పటి వరుకూ
తనకి భళ్ళీ ఎపుపడూ ఇలాఖ ఇంత కో఩ం రాలేదు. అలాటి బూతిిటి క్కదు ఏనడూ ఏ తిటూి ఎవల్లా
తిటటలేదు. కో఩ం ఎందుకొసాిదో తెల్లదు. ఇయవై ర్వ్పామఱ కోసమా? కో఩్ఁవొచిానపుపడు ఑ళ్ళీ తెలస్తన
వెంటనే ―రాభ బ్రెహిం రాభ బ్రెహిం..‖ అనో ―రాభ రాభ రాభ‖ అనో ఇలాఖ అనుకుంటే
అనుకునాంతస్తపు ఉనాటటగే ఉండ్డ అనుకోడం ఆప్లగానే ఎఔాడుాంచ్ల ―థూ నీమమాి..‖ అనే వసాిది.
―ఇయవై ర్వ్పాయిఱ కోసం ఎందుకు తిటటడమ?!‖ అనీ అనిపించింది. ―కోపానికి కొడుకుని
క్కల్లాసుకునాను!‖ అని. ―నకటి లేదా పోదా!‖ అని. అయిన ఆఔలేసుినా ల్లఖబుదిధ వెమయలేదు. చేతలు
మోక్కల చి఩పఱ మీదికి సాచుకుని అలాగే కూరుాంటే కోడలు భనవరాలా చంఔలో వేసుకుని చీయ
చెంగుతో మ్యతి తడుచుకుంటూ ఫమటికొచిా ‗ఏటి మా్ఁవయాయ అనాఱకి ల్లఖండ్డ?‖ అని ఖదిుంచింది.
―ఈ్ఁ... ఏటీ లేదూ...‘ అని అసపషటంగా సణుకుాంటూ లేవబోతంటే వీధలోన సైకిల్ ఆగిన చపుపడు. ఆ
కుర్రాడు భళ్ళీ వొగురుాకుంటూ ఆగి సైకిల్ దిగి రెండు ఇయవై నోటి తన మీదికి అందించి ‗ఏండీ! మా
ననగారు ఇచీాభనాయండీ.....‘ అని నిఱఫడాడడు. ‗ఎందుకూ? మీరే ఉంచుకోండ్డ...‘ అని ఖటిటగా
అసహయంగా అని లేచి ఇంఔ ఏ మాటకీ అవక్కశ్ం ఇవుకుండా ఇంటోికెళ్ళపోయేడు. కోడలకి ఏమీ అయథం
క్కఔ చూసుింటే ఆ కుర్రాడు బిఔామొహం వేసుకుని ఆ నోటి జేబులో పటటకుని భళ్ళీ మెకిా మెకిా
తకుాకుంటూ వెనకెాళ్ళపోయేడు.
వెండ్డ ఔంచం మందు కూరుాని అనాం ఔలుపుకోబోతంటే మొగుడూ పలీం సూాటర్ మీద
దిగేరు. వోనరు, వోనరు గారి భారాయ! ఆవిడ దగిగయ దగిగయ ఩దిహేనేలీ ఫటిట ర్లజూ చూసుినా భనిషేను.

పొటిటగా కుదూరుగా చీయ చెంగు చుటూట ఔపుపకుని విధీగా ఏవో ఑ఔ పువుులు పటటకుని ఑ఔ చేతిలోన
అనాం కరేజ, ఇంకో చేతిలోన బేగు ఩టటకుని వీధ ఑డుడ వాయంట దించిన తఱ ఎతికుండా నడుచుకుంటూ
వెళ్ళింది ర్లజూ పొదుుటే. తను గెడాడనికి సబుు పటటకుని ఖడడం గీసుకునే టమకి. అలా వాయంట వెళ్ళీ
వంఖ ఩ండు యంగు నేవల్ బేస్ లారీలోన ఎకిా ఇన఩ బెంచీ మీద కూరుాంటంది ఊతానికి తాడు
఩టటకుని. ఖడడం ఑తికుంటంటే లారీ తోటే ఔదిలపోతంది. ఇంతే తెలుసును ఆవిడ్డ గురించి. వెనఔ సీట
మీద నుండ్డ దిగి ఏబయ్ ర్వ్పాయిఱ క్కయితం చేతిలో ఩టటకుని పదు గొంతఔ తోటి ఖడ఩ మీదకొచిా
‗ఏ్ఁవిండీ పళ్ళీంటి కొచిా ఉసూరుభని ఎళ్ళపోవచిాసాిరా? క్కదు పళ్ళీంటికొచిా ఉసురు
కొటీటసళ్ళపోతారా?!‘ అని తనతోటి అనవలౄన మాటలు కోడలకి అని దబాయిసోింది. వోనరు ఫమట
సూాటర్ దగిగరే ఇఫుందిగా నిఱఫడునాడు, ఩ఔాన సైకిల్ మీద కుర్రాణిి పటటకుని. కోడలు ఩సుపు రాస్తన
మొహం నిండా ఆశ్ాయయంగా ‗ఏంటండీ? మా మొగోలేిరు.. డెలవరీఱకెలేిరు! మ్యడు గెంటఱకి యండ్డ!‘
అని నిఱఫడాడది. ఆవిడ గుభిం ఫమటనుండే వంగి చెయియ చ్చచి తన ఔంచం మందు నీలీ గుళ్ళీ ఎతిి
ఏబయ్ నోట ఎగిరిపోకుండా గుళ్ళీ కింద పటీటస్త ‗మీ ఆమన గారు క్కదమాి.. మీ మా్ఁవగారు!‘ అని,
‗మీ ఔషటం మామీదొగెగసాిరా? మాకెందుకూ మీ ఔషటం?‘ అని వెనకిా తిరిగి చూరు కిందకి వంగి ఖబాఱా
వెళ్ళీ సూాటర్ మీద కూరుాంటే వోనరు, వెనక్కలే సైకిలు మీద కుర్రాడు వేఖంగా చ్చటా ఩ంజ్ఞలోకి ఔలస్త
పోయేరు. ఏబయ్ నోట తడ్డగా గుళ్ళీ మీద త఩ తపా కొటటకుంటంటే చేభఱ వేపుడు పిడస
పటటకుంటూ ఑ఔ వేలతో దానిా నొకిా ఩టటకునాడు.

మై_లవ్_లైఫ్.లై
పూరిిభ తమ్మిరెడ్డడ

ఔథ: మై_ఱవ్_లైఫ్లై.
యచన: పూరిిభ తమ్మిరెడ్డడ
శాశ్ుత లంకు :
©Author.
Read it!

మై_ఱవ్_లైఫ్.లై
‗ఔమాిన్.. డోన్ట బి సో నేవ్. బాచఱర్ౄ ఉనా ఖదికి వెళ్ళీఱంటేనే ఇఫుందే?! అంతదాక్క ఎందుకు, వాలీ
హార్డ డ్డసోా, లాప్టాపో వాడుకోవాఱనా కొంచెం జంకవ వాటిలో చూడరానివి ఏమేం ఉంటాయోనని.
అలాంటిది ఎంత అతడు పిలస్తి మాత్రం నువెులా పోయావ్ అమాియ్.. అదీ అఔాడ్డకి?‘ అని మీరు
అడఖచుా. అడఖండ్డ. మొదల్లటాటను ఖనుఔ నకూ చె఩పఔ త఩పదు. క్కఔపోతే నేను చెపేపది వినటం, ఆ పై
అయథం చేసుకోవటభంటే మీరేసుకునా జోళ్ళీ వదిలేస్త, న సాండల్ౄ వేసుకొని నడవటంలాంటిది. అది
మీకు ఑కన భరి?
నక్క అ఩పటిక ఇయవై మ్యడేళ్ళీ. ఎటెళ్ళీన ‗పళ్ళీపుపడు?‘ అని అడఖడానికి మీరు, మీలాంటి
వాళ్ళీ తయారుగా ఉండేవారు. ‗ప్రసుితానికి ఏం లేదండ్డ.‘ అని అంటే విని ఊరుకోరుగావ
వమసైపోతందని ఔంగారు పటేటసాిరు. ‗ఏంటి ఇయవై మ్యడుక?‘ అని నేను. ‗థరీటస్ఔళ్ళీ ఉదోయఖంలో
సటిల్ అయియ, ఑ఔట్రండు భారీ ఇనెుసటమంటి చేమడంతో పాట, పళ్ళథీ ఔనీసం ఑ఔ నలుసైన ఉండాలగావ
ఇవేవీ అ఩పటిఔపుపడయేయ ఩నులుక్కవుగా‘ అనాది మీ థీస్తస్. ల్లకాసుకోవడం మొదల్లడ్డతే, మీరు చెపిపందే
రైటగా తోచింది. ఏ మాటాక్క మాట. నకూ తుయగా పళ్ళీచేసుకోవాఱని అనిపించేది. పళ్ళీతో స్తటజ్
పదుదవుతంది. క్కరెఔటరుి ఎకుావవుతారు. నటకీమత భారీగా పరుగుతంది. అందులోంచి పుటటకొచేా
ఔథఱ సంఖతే వేరు. వాటికి ఆడ్డమన్ౄ బేస్ ఎకుావ. టీ.ఆర్.ప్లఱ సంఖతి చె఩పనే అఔారేిదు. ఇపుపడీ ఔథ
ఎంత తకుావభందికి ఎకుాతందో వేరే చెపాపలా?
ఇంటోి ఏమో సంఫంధాఱ హడావుడ్డ. ఆఫీసులో మా ఇదురిని ఖభనిసుినా ప్రజ్ఞనీఔం కూడా
చూసీచూడనటట ఊరుకోలేదు. వాలీ ఊహాగానలు, అంచనలూ, విశేిషణలూ, ఎగిాట్ పోలూి వాలీవి.
఑పుపకోంగానీ, భనలోన్య ఑ఔ బులి న్యయస్ ఛానల్ దాగుంటంది. మైకులు ఫమటకు
ఔనిపించనివుంగానీ, ‗ఏం జరుగుతంది ఇఔాడవ నకు తెలయాల‘ అనా డ్డమాండును మాత్రం
దాచుకోలేం. కొల్లగ్ౄ కొందరొచిా మకం ఩టటకొని అడ్డగేశారు, ‗ఏంటి ఔథ?‘ అని. భరేవ అఔాడ్డకదో

మష్ రాజ్ అంతటి రొమాంటిక్ స్తనిమా డయఔటర్ నకు ‗ఇదేనమాి నీ ప్రేభఔథ‘ అని చేతికి స్క్ారప్ట
ఇచిానటట, నేను దానిా ఎవరికీ చూపించకుండా దాచేసుకునాటట.
మష్ రాజ్ స్తనిమానే అయుయంటే గులాబి పువొుఔాటి చేతిలో ఩టటకొని, ‗హ ఱవ్ౄ మ్మ‘, ‗హ ఱవ్ౄ
మ్మ నట్‘ అనే ఆట ఆడుకునేదానిా. అది చేతక్కక, ఇలా ప్రోగ్రామ్మ రాసుకునాను. అ఩పటికి, ఇ఩పటికి
అతడు న కెరీర్ తలనలీలోి నేరిపన ప్రోగ్రామ్మంగ్ అంటే నకు ప్రాణం. ననుా అతడ్డకి దఖగయ చేస్తంది,
దఖగయగా ఉంచిందీ అదేవ
మై_ఱవ్_లైఫ్.లై
ఇంపోర్ట అతడ్డని అతడుగా
ప్రొపోజ్_చేయి(ఏభని):
అతడ్డకి_చెపుప(ఏభని = ఏభని )
సమాధానం = అతడు.భనసుని_అడుగు(ఏభని = ‗నేనంటే ఇషటమా?‘)
తిరిగి఩ంపు సమాధానం
అతడ్డ_సమాధానం = ప్రొపోజ్_చేయి(ఏభని=‗నువుంటే ఇషటం‘)
అతడ్డ_సమాధానం ‗అవును‘ అయితే:
పదుఱను_఑పిపంచు(చూపించు = [అతడు.కెరీర్, అతడు.కుటంఫం,
అతడు.గుణఖణాలు])
కూయ_లో_ఉనా_సంఫంధాలు(ఏం_చేయాల =‗తీసయ్య‘)
పళ్ళీ_పిఱిఱ_పాినింగ్_మొదల్లటట()
క్కఔపోతే:
ఇగోార్_చేయి (‗అతడ్డని‘)

కూయ_లో_ఉనా_సంఫంధాలు(ఏం_చేయాల = ‗కొనసాగించు‘)
జీవితం బైనరీ క్కదుఔదా? అతడ్డ ‗నో‘కి కూడా స్తదధ఩డునా నకు అసలు ఏ సమాధానమ్య
రాలేదు. నేనెంత తఱతిఔా ప్రశ్ాలు వేస్తన ఒపిగాగ వివరించే భనిషి, స్తంపుల్గా ఑ఔ ‗నో‘ అనో, ‗యెస్‘
అనో చె఩పలేఔపోయాడు. ప్రోగ్రామ్మలో రాసుకునాటట, ‗యెస్‘క్కని దలాి ‗నో‘ అని
అనుకోవాఱనుకునాను. క్కనీ, ఏమో, అది ‗యెస్‘ కూడా అవుచుాగా అనా ఆశ్ ననుా వదలేిదు. నకు
తెల్లకుండానే ప్రోగ్రామ్మ ఇలా మారిపోయింది:
అతడ్డ_సమాధానం ‗అవును‘ అయేయంతవయకూ:
అతడ్డ_సమాధానం = ప్రొపోజ్_చేయి(ఏభని = ‗నువుంటే ఇంక్క ఇంఖా ఇషటం‘)
చిరాకమడం మొదల్లటిటంది. చిరాకు఩డాడను. విసుగొచిాంది. విసుకుానాను. కో఩ం వచిాంది.
కో఩డాడను. ‗చె఩పకుండా ఎలా ఉంటావో నేన్య చూసాిను?‘ అనా ఩ంతం మొదలైయియంది. ఆడవాళ్ళీ
఩ంతం఩డ్డతే ఏభవుతందో అనుబవజుాలైన మీకు నేను కొతిగా చె఩పనఔాయలేదనుకుంటాను. ఏయే
ఆయుధాఱతో ఎలాంటి చిత్రహంసలు పడ్డతే సమాధానం ఇవుడానికి ఑పుపకునాడో మీ ఊహక
వదిలేసుినాను.
ఇంత వతిిడ్డ తెచిా, అతడు సమాధానం ఇసాిననా చ్లటకి నేను వెలీనని అనలేనుగా? ఊ?
అదేదో పదు లాబ్లా ఉంది. ఏ లాబ్ అనాది నకు అయథం క్కలేదు. గుండ్రంగా, గాజుగోడలునా ఒ
పదు ఖదిలోకి ననుా తీసుకెళ్ళీరు. అతడ్డని ఖది ఫమటనా సీచర్ మీద ఩డుకోబెటిట, ఏవో ఇంజెక్షనుి
ఇచ్చారు. తఱకి ఏవేవో అభరాారు. సీచర్ను లో఩లకి తీసుకుపోతంటే నవైపు చూస్త ‗థంబ్ౄ అప్‘ అని
సైఖ చేశాడు. నఔసలేం పాలుపోలేదు. అడ్డగినదానికి అవునో, క్కదో అని చె఩పకుండా ఈ గొడవంతా
ఎందుకో అయథంక్కలేదు.

ఇంతలో నేనునా ఖదిలోకి ఑ఔ ఆడభనిషి వచిాంది. ఖది భధయలో ఉనా కురీాలో కూర్లాభంది. ఆ
తరాుత ఎదురుగా ఉనా ఫఱిన్య, గోడఱన్య చూపించి ఏవేవో చెపూి పోయింది. న ధాయసంతా అతడ్డ మీదే
ఉంది. భనసులో బోల్లండంత బమం కూడా ఉంది. ఆమె చెపేపవాటిపై శ్రదధ పటటలేఔపోయాను.
‗సరే..ఇఔ నేను వెళ్ళిను.‘ అంది.
‗అదేంటి? ఇఔాడ నేను ఑ఔాదానేా ఉండాలా?‘
‗అవును. ఇది మీ ఇదురికి సంఫంధంచిన విషమం. ప్రైవసీ వదాు?‘ అని తిరిగి ననేా అడ్డగింది.
నకు గుండె జ్ఞరిపోయింది. ఏదో సమాధానంకోసం వెం఩రాిడుతనాను క్కఫటిట వచ్చానుగానీ,
అతడ్డ మెదడేమైన డ్డసీా వయలాడ మరిస్తపోతూ చుటేటమడానికి?
ఆమె వెళ్ళీపోయింది. ఆమె మాటిమాటికి చూపించిన గ్రీన్ ఫటన్ ఑ఔటి నొక్కాను. అ఩పటివయకూ
గాజుగోడఱనుండ్డ ఫమటకు చూస్తి అనీా ఔనిపించ్చయి. కొనిా క్షణాఱకు అవి ఔనిపించడం మానేశాయి.
ఇంతకుమందుఔనా ఎకుావ బమం వేస్తంది. టెనృన్ వఱి చెభటలు ఩టాటయి. వాటిని
తడుచుకుంటండగా ఫఱి మీద న వేళ్ళీ టచ్ అయియనటటనాయి. అందులో ఏవేవో ఫొటోలు
ఔనిపించ్చయి. వాటిలోి నకు తెలుౄనా మకం ఒ హాల్లవుడ్ స్తనీనటిది. దాని మీద కిిక్ చేశాను.
వెంటనే గోడఱ నిండా ఆమె ఫ్యటోఱతో నిండ్డపోయాయి. న ఎదురుగా ఉనా గోడ మీద ఑ఔ
వీడ్డయోలాంటిది మొదఱయియంది. ఆ వీడ్డయోలో అతడూ, ఆ స్తనితాయ ఏదో బీచ్లో ఉనారు. ఆమె
బికినిలో ఉందిగానీ చేతఱనిండా గాజులునాయి. గోరింటాకు పటటకొనుంది. మెటటలు, ఩టీటలు
పటటకొనుంది. వాళ్ళీదురి భధయన రొమాన్ౄ శ్ృతి మ్మంచుతోంది. చూడలేఔ ఔటేటశాను.
ఆ హాల్లవుడ్ నటంటే ఩డ్డచసాిడని తెలుౄ. ఆమెపై ఇష్పటనిా చె఩పభంటే ఖంటఖంటలు
మాటాిడతాడు. అతడ్డ ఫ్కంటసీలు, సీక్రెటూి నకెందుకూ? న గురించి ఏభనుకుంటనాదీ తెలస్తి చ్చలు
నకు.

ఎంత వెతికిన నేనెఔాడా ఔనిపించలేదు. న పేరు ఇచిా స్తసటమ్మనే వెతఔభనాను. ‗నో రిజల్ట్‘
అంది. ఆమె ఇన్సీక్షన్ౄ ఇసుినాపుపడు శ్రదధగా వినుంటే కొదిుగా అయిన ఩నికొచేావేమోనని అపుపడు
అనిపించింది. కొంచెం ఒపిఔ నశించి రాండమ్మగా ఏదో సర్ా చేసుిండగా ఒ అందమైన నవుు
తళ్ళీకుాభంది. భరుక్షణంలో దానిపైన కిిక్ చేస్తశాను. అతడ్డ అంతరాంతరాఱలో దాగినటటంది, పూరిి
వివరాలు రావడానికి కొంచెం సభమం ఩టిటంది. క్కస్త఩టికి ఖదంతా ఆ నవుుతో నిండ్డపోయింది. ఆ
నవుు తాలూకు డీటేల్ౄ చూస్తి న పేరుందివ
ఇంకమంది? ఎగిరి గెంతలేశాను. ఆ క్షణంలో అది ప్ర఩ంచంలోకెలాి మోస్ట రొమాంటిక్
ప్రొపోసల్ అననిపించింది. అతడ్డ హృదమంలో నేనువ అదేలే, న నవుు. మీర్వ్, మీ నిట్పికింగ్వ కొంచెం
రిలాక్ౄ అయియ వెనకిా వాఱండ్డ. ఊహంచుకోండ్డ: ఇపుపడు మీరు ‗మ్మభిలా ప్రేమ్మంచిన భనిషి‘ అనే ఖది
లో఩ఱ ఉనారు. అఔాడనీా అసివయసథంగా ఩డేసునాయి. మీ రాఔకు మందో పాతికలీ జీవితం. మీతో
ఔలస్త ఒ ఐదు, ఩ది, ఇయవై సంవతౄరాలు - ఎనెథాతే అనిా వేసుకోండ్డ. మీతో పాట ఇంక్క ఎందరెందర్ల.
ఇనిాంటిని భధయ, ఇందరి భధయ అతిబద్రంగా మీరు; అభి ఔడుపులో పాపాయిలావ There‖s a
reason why it is so amazing to be loved. Don‖t you think so?
మీకెలా అనిపిసుిందోగానీ, నఔపుపడు వెంటనే ఆ ఖదిలోంచి ఫమటకు ఩రుగుతీస్త, అతడ్డని ఆ
సీచర్ మీదనుండ్డ లేపి, హతికోవాఱని అనిపించింది. అదే చేసుండేదానిా న దృషిట భళ్ళీ ఆ నవుు మీదకు
పోఔపోయుంటేవ దానిా చూసుింటే ఇంక్క మదొుచిాంది. న నవుు అంత అందమా, లేఔ అతడు దానిా
అంత అందంగా దాచుకునాడా అనాది నకి఩పటికి అంత఩టటని విషమం. చ్చచిన బటనివేలు,
చూపుడువేలుని ఆ ఫొటోమీద పటిట, మెలిమెలిగా దఖగయకు తీసుకొచ్చా రెండు వేలీని. రెండూ ఔలసాఔ,
పదాఱ దఖగయకు తీసుకొచిా మదుుపటటకుందాభనుకునాను.
ఔలస్తన న వేళ్ళీ పదాఱ వయకూ రాఔమందే, న నవుు ఫొటో ఩ఔాకు జరిగిపోయుంది. దాని
వెనుఔ ఇంకో అమాియి ఫొటో ఉంది, మఔామఔాలుగా. ఆమె సంఖతేంటో చూదాుభనుకునాను. ఆ

ఫ్యటోకి లంక్ ఉనా వీడ్డయో తెరిచి చూడడం మొదల్లటాటను. ఆ వీడ్డయోకి లంక్ ఉనా భరొఔటి. అలా
చూసుిండ్డపోయాను.
ఎ఩పటినుండ్డ మోగుతనాయో భరి, అలార్ి్ వినిపించ్చయి. చూసూి చూసుిండగానే పదుగా
మోగాయి. ఖదంతా ఎర్పగా అయిపోయి, స్తసటమ్మ దానంతట అదే మొతిం ఆగిపోయింది.
గాజుగోడలోించి భళ్ళీ అంతా ఔనిపించటం మొదఱయియంది. డాఔటర్వ్ి, నరుౄలూ హడావుడ్డగా
తిరుగుతనారు. అతడునా ఖదివైపు అంతా గొడవగొడవగా ఉంది. వెంటనే అఔాడ్డకి
఩రుగెతికుపోయాను. అతడు బాధలో విఱవిలాడుతనాడు. డాఔటరుి ఖదిలో నేనేం చేశానో అడ్డగారు.
చెపాపను. ఎఔాడో ఏదో తేడావచిాందని తేలాారు. ననా ఖదిలోకి వెలీనివుభని ఫతిమాలాను. అతడునా
఩రిస్తథతలోి భళ్ళీ మాపింగ్ కుదయని ఩ని అని ఑పుపకోలేదు.
అతడు కుదుట఩డాడనికి ఖంటలు ఩టాటయి. కోలుకోడానికి ర్లజులు ఩టాటయి. అసలు భనిషి
ఏమైపోతాడోననా బెంఖ, న-భనిషి-క్కలేడనా బాధను మ్మంగేస్తంది. అతడు ఔళ్ళీ తెరిచేసరికి అతడ్డకి
ఇషటమైన నవుుతోనే అతని మందు నిలుానాను. ఫదులుగా నీయసంగా నవాుడు. అది చ్చలునని
అనుకునాను.
ఊహు. సరిపోలేదు.
ఆ ఖదిలో నేను ఏమేం చూశాన? అవి నేనెలా చెపాిను? అవనీా అతడ్డ ఔథలుగా. ఎపుపడో అతడ్డకి
మీరు ఇలానే తగిలతే, అతడ్డకి చెపాపఱనిపిస్తి, అతడే చెపుపకొసాిడు అవనీా. మీకెందుకు చెపాిడన మీ
అనుమానం? ఇపుపడు నేను చె఩పటం లేదా? అలానే. కొనిాసారుి భన ఔథలు వినడానికి అతీియులు
఩నికిరారు. వాలీ ధాయస ఎపుపడూ భన మీదే ఉంటంది. జరిగిపోయిన ఔథలోనైన భన బాధను వింటూ
ఊరుకోలేరు. అందుక మీలాంటి ఩రాయివాళ్ళీ, అ఩రిచితలు క్కవాల. భళ్ళీ భనం ఔలస్త అవక్కశ్మే
లేఔపోతే భరీ భంచిది.

మా ఫంధానికి సంఫంధంచినంత వయకూ ఆ లాబ్లో జరిగిందంతా ఒ లాండ్మార్ా. మా గురించి
మాటాిడుకోవాఱంటే, దానికి మందూ, దాని తరాుత అనే మాటాిడుకోవాల. ఏదీ అంతకు మందులా
మ్మఖలేిదు. మా స్తాహం ఑ఔ సాపేటెర్ బిల్డ అనుకుంటే, ఆ పూట నుండ్డ ఎ఩పటిఔపుపడు ‗బ్రేక్‘ అవుతూనే
ఉంది. ఔనీవినీ ఎరుఖని exceptions విసురుతంది. (వాటితో ఩నిజేయించుకోవటం కూడా
రావటంలేదని ప్రోగ్రామ్మౄ భనలా తిటటడానిా exceptions అంటారులేవ) మీకివునీా అయథభవుతామని
క్కదుగానీ, ననుా చె఩పనివుండ్డ.. ప్లిజ్. అతడ్డపై న ఫీలంగ్ౄ stack overflow exception. ఫ్రండ్గా
ఎదురుగా ఉనా, బాయ్ ఫ్రండ్ క్కనందుకు, అతడ్డకి చెపుపకోలేను క్కఫటిట null pointer exception!
నపై నక చిరాకస్తంత దరిద్రంగా నేను అతడ్డతో వయవహరిసుినాపుపడు అతడ్డ సహనం array out of
bounds exception. Exception driven relation అయిపోయింది ఑క్కనొఔ స్తటజలో.
ఎందుఔంటే ఏం చెపాిం? ఇదురికి ఈ మా స్తాహభనే బిల్డ పాస్ అవాుఱనే ఉండేది. అది
ఎఔాడెఔాడ చేతల్లతేిస్తి అఔాడఔాడ మేం ఆత్రుతతో, ఔంగారుగా ఏది తోచితే అది, ఎవరికి తోస్తి వారు
‗ఫిక్ౄ‘ చేస్తస్తవాలీం. ఇదురు సరిగాగ మాటాిడుకోనపుపడు, ఔలుగుతనా ఇఫుందుఱకుఖఱ క్కయణాలు
ఏంటని సరిగాగ ఆలోచించుకోనపుపడు ఎంతటి జ్ఞతయ జరుగుతందో మీకు తెల్లంది క్కదుగావ మేం చేస్తన
‗fixes‘లో చ్చలా వయకూ ‗conflicts‘ అయియ కూరుానాయి. మా స్తాహం చతిఔఱఫడ్డపోయింది.
అతడ్డకి దూయంగా ఉంటే, ఩రిస్తథతి మెయఖవుతందనా ఆశ్తో పై చదువుఱకు వెళ్ళీపోయాను.
అతడెపుపడూ గొ఩పగా చెపేప యూనివరిౄటిలోనే చేరాను.
ఔంటికి దూయభయాయఔ, గొంతతో నటిస్తి సరిపోయేది. యూనివరిౄటిలో కొతిగాల, కొతి
భనుషులు భంచి ప్రభావం చూపించ్చరు. మొదటి మ్యడునెఱలోనే నేను ఇఔాడ సాధంచ్చలౄంది చ్చలా
ఉందని బోధ఩డ్డంది. అతడులేని లోటను అతడు ఇషట఩డే టెక్కాఱజఱతో తీరుాకునాను. వాటిలో
మనిగిపోయాను.
మా భధయ క్కల్ౄ తగిగపోయాయి. దాదాపుగా లేనటేట, ఇవాులట ఉదమం వయకూ. ఛాట్ౄ ఎకుావ
అఱవాట మందునుంచి. ఆఫీసులో ఩ఔా఩ఔానే ఉనాపుపడు కూడా చ్చట్ౄ లోనే మాటాిడుకునేవాలీం. న

అంతట నేను పింగ్ చేమటం మానుకునాను. అతడే అపుపడపుపడూ ఩ఱఔరించేవాడు. మొదటోి మ్యడ్
బాగోలేఔపోతే సమాధానం ఇచేాదానిా క్కను. రానురాను మ్యడ్ బాగుంటే అఔాడ్డనుండ్డ
తపిపంచుకునేదానిా.
Maybe, I was falling out of love. Or maybe, I was just safeguarding my
own sanity. ‗ననుా విస్తగించకుండా ఉండఖఱవా?‘ అని అడుగుదాభని చ్చలాసారుి నోటి చివరిదాక్క
వచేాది. ఑ఔాసారిగా ఆ లాబ్లో జరిగినవనీా ననుా చుటటమటేటవి. నేనిచిాన మాట గురుికొచేాది. ఔథ
భళ్ళీ మొదటకొచేాది.
‗ జస్ట ఫ్రండ్ౄ‘ ఆట కొనసాగుతూనే ఉండాల. క్కనీ నేనుండనవసయం లేదు. ఎలా?
‗఑ఔటి గురుించుకో. నువుు దానికి అయథభయేయటట చె఩పఖఱగాలేగానీ ఔంపూయటర్ ఏమైన
చేస్తపడుతంది. అది చేమఖలగినదేదీ నువుు చేమనవసయం లేదు. చేమకూడదు. దానితో
చేయించుకోఖఱగాలవ నీ నేరుప, ఒరుప చేయించుకోడానిక ఉ఩యోగించు.‘ - అతడెపుపడో ఇచిాన సఱహా.
ఆ సఱహాను నకు అనుకూఱంగా మారుాకునాను. నేను చేమలేఔపోతనాది దానితో
చేయించ్చను. అది కూడా బాగానే ఩నిజేస్తందనుకునాను, ఇవాుల పొదుునా అతడ్డనుండ్డ క్కల్
వచేాంతవయకూ. అతడ్డకి దొరికిపోతానని నకు తెలుౄ. దొరికిపోయినపుపడు అతడ్డ ఆగ్రహావేశాఱకు ఎలా
అడుడఔటట వేయాలో, ననుా నేను ఎలా సభరిథంచుకోవాలో అనీా ఆలోచించుకొనిపటటకునాను. క్కనీ అతడు
ననేాం అనలేదు. మామ్యలుగా మాటాిడాడు. న సఔౄస్ అతడ్డ సఔౄస్గా మరిస్తపోయాడు. అతడు పింగ్
చేస్తనపుపడలాి నలా మాటాిడఖలగే సాపేటెర్ రాస్తనందుకు, దానిా అతడ్డకి చె఩పకుండా అతడ్డ మీద
ప్రయోగించినందుకూ, దానిా ఇపుపడు మా సరిాల్ౄ లో అందర్వ్ దానిా ‗ప్రామ్మస్తంగ్‘ అంటనాందుకూ
తెఖ మచాట఩డ్డపోయాడు. కో఩గించుకోవాలగా? భరేం, ఇలా మాటాిడాడు?
లేదు. లేదు. వెటక్కయం క్కదది. కో఩మొస్తి ఔకాసాిడంతే. నలా క్కదు.

ఆ సాఫేటెర్ రామడం మొదల్లటటడానికి అతడ్డ మీదొచిాన కో఩మే క్కయణం. ఏదో ఆవేశ్ంలో
రాస్తంది తనాకుండా కొంతవయకూ బానే ఩నిజేస్తంది. ఩నిజేమనిదాని బాగుచేసూి ఉంటే ఇంక్క, ఇంక్క
చేయాఱనిపించింది. మొదటోి అతడు అనాదానికి దాని రెసాపన్ౄ నకు చూపించి, నేను ‗఑క‘ అనాఔ,
అతడ్డకి ఩ంపేది. రానురాను వాళ్ళీదురి భధాయ న అవసయం తగిగపోయింది. నేను ఊహంచదానిఔనా
ఎకుావగా వాళ్ళీదురి భధాయ బాండ్డంగ్ పరిగింది. నేను కుళ్ళీకునేదానిా. It is living my life, in a
way, ఔదా? ఏ పూటన దానిా ఔటేటస్త, నేనే జవాబిస్తి ‗ఏంటి? అదోలా ఉనావ్?‘ అనేవాడు. నకు తిఔా
కో఩ం వచేాది. ఫహుశా, అ఩పటిక అది ప్రోగ్రామ్మడ అని అతడ్డకి తెలౄపోయుండచుా.
మీరేంటి? ఒహ్.. ప్లిజ్. ఇ఩పటివయకూ ‗ఎథక్ౄ కోరుట‘లో మదాుయి తయఫున వాదన విని, ఇపుపడ్డఔ
ఏదో ఑ఔ తీరుప చె఩పడానికి స్తదధభయేయ జడ్డాలా అపుపడే ఆ మొహం ఏంటి? ఇందుక భనుషుఱఔనా
మెషీనుి మేఱనిపించేది. శిక్ష కోసం బోడ్డ మీ దాక్క ఎందుకు? నేనే వేసుకోలేన? అయిన.. ఒ ఩ఔా
నేనింక్క చెపూినే ఉనాగా? ఏంటి.. సానుభూతా? హహహహ. క్కదు.. సహానుభూతా? ఏం పాడో.. న
సాండల్ౄ సయునశ్నం చేస్తశారుగావ నేను మందే అడ్డగాను, మీకు ఒకన? అని. సరేి.. ఇవిగో మీ జోళ్ళీ
ఇఔాడునాయి. ఇఔ ఫమలుదేయండ్డ. బైదవే, ఇంతవయకూ ఉనాందుకూ, వినిపటిటనందుకూ థాంక్ౄవ

చిట్టచివ్వరి Text!
అపౄర్

ఔవిత: చిటటచివురి Text!
యచన: అపౄర్
©Author.
Read it!

చిటటచివురి Text!
ఈ సామంత్రపు చలలో కొనిా వణికిపోతనా సంభాషణలా భనం అటూ ఇటూ రువుుకుంటూ కూరుానాం.
నీ సందేహంలోకి నేను పూరిిగా ప్రవేశించఖఱనని అనుకోను క్కని, ఆ దేహపు గోడఱ మీద ఩క్షినై క్కస్తపు
రెఔాలు రె఩రె఩ ఆడ్డసూి తిరిగానేమో ఫహుశా వ
ఇనేాలీ ఇనిా తడ్డపొడ్డ ఫంధాఱ పళ్ళసు క్కగితమిఔాఱ చపుపలీలో ఏ ఇతయ ఆక్కశ్ంలోకైన క్కసి హాయిగా
ఎగిరిపోఖఱననా నభిఔం ఈ ఩క్షి గుండెకి లేదు క్కఔ లేదులేవ
ప్రతి దేహానీా వొఔ ఇన఩ ఩ంజయం చేస్త, అందులో దాకుానా గుండెకి అనిా అసహజతాులూ నేరుపకునా
లౌక్కయఱ తేలఔ సౌఖాయఱ క్కఱం ఔదా భనిదురిదీవ
ఇలాంటి వొక్కనొఔ స్తథతిలో నువుడుగుతనావ్ రాస్తందలాి“ :సఖంలో అఫదధమై తెగిపోతనాపుపడు ఏం
రామభంటావ్రామకుండా ? వునా ర్లజో, సఖం రాస్తన క్కగితాలు చింపేస్తన ర్లజో క్కసి ప్రశాంతంగా
నిద్రపోతనాపుపడు -రాస్త, పూయియాయఔ ఩డే ఉరికోతని బరిసూి ఎందుకూ నిద్ర఩టటని రాత్రిని
క్కవిలంచుకొని ”?
నువుడ్డగావ్నేను , అడఖలేఔపోయాను క్కని ,

సఖం మాత్రమే రాస్తన క్కగితాలు కూడా నకు ఉరి ఔంబాలాి ఔనిపిసుినాయి ర్లజూవ ఆ సింభాఱ భధయ
దిసమొఱతో చ్చవు ఆట ఆడుకుంటూ రాత్రిలోకి జ్ఞరుకుంటూ వెళ్ళినానని నీకు చెపాపఱని అనుకుంటా. క్కని,
ఎందుకో ఔయిఔయి క్రమఱనీా ఎంచక్కా అభరుకుంటూ వచిాన వాఔయం మీద చచేాంత ప్రాణంవ చ్చవు రేక మీద
విఱవిలాిడుతూ కూడా ఆ వాఔయం క్రయాంతం అయినపుపడు వొఔ ప్రాణాంతఔ క్రీడానంతయం లో఩ల
తెఱిప్రవాహం అంతా వొఔాసారిగా పలుిబికి పారిన తృపిి వ
రామలేని స్తథతి జీవించలేని / స్తథతి
రాస్తన స్తథతి జీవించిన / స్తథతి
రాసూి రాసూి /జీవిసూి జీవిసూి భధయలో వ్యపియందఔ ఊపిరి /తెంపుకొని కు఩పకూలపోయిన స్తథతి .
వీటి భధయ చఱనతీవ్రతలా కొలచే కొఱమానం లేదు న దగిగరా నీ దగిగరా .
క్కని
రాయాలౄంది రామలేని క్షణం
జీవించ్చలౄంది జీవించలేని క్షణం ఆతిహతయ .
క్కదూ, ఔనీసం వో నలుగురు కుభికెథా లో఩లాంచి నీ హతయ వ

చిటటచివురి text దొయఔదు
దొరికిన ఆ నలుగుర్వ్ దొయఔరువ
సంభాషణ ఆగిపోలేదు క్కని
నీ దారిన నువ్యు న దారిన నేన్య వెళ్ళిపోయాఔ
భనం
కవఱం శ్వాలుగా నిష్కారమ్మంచ్చభని భనిదురికీ తెలస్తపోయింది
ఇ఩పటిదాక్క వయఔిమైనదంతా వొఔ అవయఔి ఆతిహతయ .
క్కదంటావావ?

విహారి
బవానీ పణి

ఔవిత: విహారి
యచన: బవానీ పణి
©Author.
Read it!

విహారి
సుదూయతీయం వైపుకి సాగే

సుదీయఘ ప్రయాణంలో
సమద్రపు అఱఱనే
స్తంహాసనంగా చేసుకుని
స్తద తీరే సైబీరిమన్ ఩క్షులాి
ఈ దేహపు ఔడల విడ్డదిలో
విశ్రమ్మంచే ఒ విశ్ు విహారిని నేను
తెఱివారు ఝామన
తభసాౄమ్రాజ్ఞయన
వేఖంగా ఔదిలే ఔనుపా఩లోి పుటిట
విచుాకునా ఔనురె఩పఱతో పాటగా
విరిగి ఩డ్డ ఔరిగిపోయే ఔభినిఔఱలా
జననం లోంచి భయణంలోకి
జ్ఞరి఩డే జీవిత యహసాయనిా నేను
అతయనాత ఩యుతాఱ
పాదాఱ చెంత ప్రాణం పోసుకుని
మెలఔల్లనోా తిరుగుతూ
లోతైన సంద్రపు ఑డ్డని చేరుకునే భహానదం వంటి
భహోధృతమైన ఆలోచన ఩యం఩యను
నిరిుక్కయంగా నిఱఫడ్డ చూస్త
భనిషిలోని ఩యమాతిను నేనువవవ *

పైకి అలా
పి. రామకృష్ణ

ఔవిత: పైకి అలా
యచన: పి. రాభఔృషి
©Author.
Read it!

పైకి అలా
కొతిగా మొలచిన ఒ తెఱి వెంట్రుకిా,
దార్లి హఠాతిగా ఎదురు఩డే నినుా చూస్తి,
బమమో, బిడ్డమమో–
ఎఔాడ తఱ దాచుకోవాలో తెలమఔ
ఎంత మొఱఔ స్తగోగ దానికివ
పైనేమ్మటో, లోనేమ్మటో తెలమని యహసయంలా–
నఱిటి మసుగొఔటి–
ధరిసోింది ఈభధయ.
అది, నీ మకంపై లాగే,
ఇపుపడు అచాం నీలాగే.

అనుకోకండా
సాుతి కుమారి ఫండిమ్యడ్డ

మ్యయజంగ్: అనుకోకుండా (2)
యచన: సాుతి కుమారి ఫండిమ్యడ్డ
©Author.
Read it!

అనుకోకుండా (2)
పూలు పూమని క్కఱంలో మాటఱతో దోస్తళ్ళీ నింపి
భంచు శిఱవై, ఇసుఔ అడుగువై
ఏ పిచిా ఔఱలోి చెదిరిపోయావో
చిలుికుండలో వరాృనిా నింపుకుంటూ
రాలన సీతాకోఔలా కొభిఱకి అతికిసూి
ఎవర్వ్ చూడనపుపడు –
ఎండయంగుని గోలికి పులుమకుంటూ నేను...
బూజు ఩టిటన గోడ, ఩గిలన కిటికీలో భబుు఩టిటన ఆక్కశ్పు మఔా
బావిలోంచి వెనెాలా తోడుకుని సాానమాడుతూ తోట
దొంగాటలో దాకుానే చ్లట దొయఔా బికుాబికుాభటూ చీఔటి – దా... ఇలా నలో఩లకివ
కొనేా ఉంటాయి ఊహలు
గొడుగులా క్కఱవ నీలి మీద వెలకిలాి వదిలేస్త
వానలో ఋజువు దొయఔని ఑ఔ లోమలోకి చేతలు ఩టటకుని ఩రిగెతిినటట
క్కళ్ళీ నొపపటటఔమందే ―ఇంకెంతదూయం‖ అనాందుకు ఇసుఔ భనలా మ్మంగేస్తనటట
మ్మగిలపోయిన ఑ఔా ఆకునీ రాలేాస్త వెలిభని ఎవరికో వసంతానిా అరువిచిా ఆపేస్తనటట.
సరేిక్కనీ –
భళ్ళీ యభింటానో లేదోవ ఈ గుపపడు ఔఱల్లా ఎకుావ తకుావగా ఩ంచేసుకుందాం ఇపుపడే.
క్కస్తపుండు నతో. *

కరాాట్కలో నా తిరుగాట్
శాకమ్యరు రాభగోపాల్

యాత్రా వాయసం: ఔరాాటఔలో న తిరుగాట
యచన: శాకమ్యరు రాభగోపాల్
©Author.
Read it!

ఔరాాటఔలో న తిరుగాట
ఔనాడం నుంచి తెలుగులోకి సాహతాయనువాద అనుబవం నకు ఉనాందున ఎంతో భంది విశిషఠ ఔనాడ
సాహతీవేతిఱ ఩రిచమభాఖయం ఫ్యన్ మ్యఱంగా దండ్డగా ఉంది. మొదలు మొదలు ఑ఔపుపడు
తెఱంగాణాలో (నిజ్ఞం క్కఱం) అంతరాభఖమైన రామచూర్ జలాిలో వాయసతు వయవసామ అనుఫంధం
అంతో ఇంతో ఉండటం.... ఆ సీభలో తెలుగు మ్మశ్రిత ఔనాడం వాయ఩ఔంగా (విసాియంగా) ఉనాందున,
అంతగానేమ్మ ఆ సరిహదుు జలాి దాటితే ఔరాాటఔ రాష్ట్రంతో నిఔట ఩రిచమం ఏమ్మ లేదనే చెపొపచుా నేను.
ఇ఩పడ్డఔ (2013లో) ఑ఔ సువరాివక్కశ్ం: గనసాహతైన శ్రీయుత తమాిజరావ్ గారితో ఔఱస్త ఔరాాటఔ
తీయ ప్రాంత సందయూన భాఖయం ఱభించిందివ
తమాిజీరావ్ గారు కోలార్ జలాి వాస్తగా మ్యఱ జీవితం ప్రాయంభించి ఉదోయఖరీతాయ తభకూరు
జలాిలోని ఔఱపతరునడన టి఩టూరు ఩టటణంలో వాణిజయ శాస్త్ర ఉ఩నయసకుడ్డగా ప్రసాథననిా ప్రాయంభించి
ఆ తదు఩రి ప్రొఫ్సర్గా అఔాడే రిటర్ అయాయరు. రావుగారి సుగ్రాభం ―నంఖల‖, చితూిరు జలాిలోని
భదన఩లి తాలూక్కకు ఆనుకొనే ఉనా ఔరాాటఔ సరిహదుు గ్రాభమైనందున, వారు తెలుగులోన్య బాగా
సంభాషించఖఱరు. ప్రతి సంవతౄయం వివిధ ఆంశాఱమీద సాహతయ గోషుఠలా ఏరాపట చేమటం వారికి
఑ఔ వయసనంగా ఩రిణమ్మంచిందివ వారు యచించిన ఉతాృషట ఔనాడ ఔథలు ―పలత, వాయసు, క్కలఱిద్
ఔవిత‖ఱను నేను తెలుగులోకి అనువదించి పుసిఔంగా మద్రించినందున శ్రీయుత రావు గారి ఩రిచమం
ఎంతో ఆతీిమంగా మారిందివ సాహతయగోషుఠఱకు అతిధగా పిలుసుింటారు ననుా. అయితే ఈసారి
―తిరుగాట‖ మీద వారొఔ క్కయయక్రభం ర్వ్పొందించి, దానోి పాలొగనఱని ననుా ఆజ్ఞాపించ్చరు.
రావుగారికి ఇంగీిషులో యచనలు చేసుినా ఇ఩పటి నవతయం యచయితఱ సాధన మీద అంతగా
సదభిప్రామం లేదు. ఆర్.కె.నరామణ, కుషయంత్ స్తంగ్, రాజ్ఞరావ్... మొదలైన గనపాఠీఱ మీద వారికి
ఎనలేని ప్రీతి ఉంది. మ్యఱ దేశీమ (ప్రాంతీమ) భాష్ప సాహతయ ఩రిజ్ఞానం లేని, య఩య఩గా ఇంగీిషును
మాటాిడే ఈ భాయతీమ యచయితలు జైపూర్ లటయరీ ఫ్స్తటవల్లో పొందిన మానయత మీద రేగి఩డుతారు.

ప్రాదేశిఔ భాషఱ యచయితలు అనయగలంగా ఇంగీిషులో తభ యచనఱ విశిషటతను చెపుపకోలేనందునే ఆ
ఫ్స్తటవల్లో చినాచూవు పొందాయని నిశితంగా విభరిూసాిరు రావుగారు. ―ఇంగీిష్ భాషలోని ఩టాటో఩ం
భనకు ఎటూలేదు, ఎందుకు అఔాడకు వెళ్ళీదుంది... భనకు భనమే ఏకోనరామణఱనాటిగా గనమైన
భననడులోనే తిరుగాట చేస్త సాంతునం చెందుదాం... రా.... యండ్డ‖ అని ఆహునించ్చరు రావుగారు.
ఔనాడ సాహతీవేతిఱలో ఑ఔ భహభఉంది. వారు తభ మ్యఱ ప్రాంత ఩రిధ నుంచి ఫమటకొచిా
భర్ల క్కఱపనిఔ ప్రాంతానిా సృషిటంచటం వారిలోని యచన వైశిష్పటనిా ఫమటపడుతంది. ఆర్.కె.
నరామణ ―మాలుగడ్డ‖, రాజ్ఞరావ్ ―క్కంతాపుయ‖, దివాఔర్ ―భువనగిరి‖, తమాిజరావ్ ―మాదాపుయ‖ పేయిమీద
సాహతయంలో గురిపటిట ఆయా ప్రాంత పేయిను క్కఱపనిఔంగా వాడుకుని తభతభ యచనఱలో విరివిగా
ఉ఩యోగించుకొనాందున, ఆయా పేరుి ఔనాడ సాహతయవనంలో స్తథయ఩డ్డపోయినవి. నేనుంటనా ఈ
భాఖయనఖయంలో రెండు దశాబాులు మాదాపుయంతో నకు నిఔట సంఫంధం ఉనాందున మాదాపుయను
ఉటంకిసూి క్కఱపనిఔ యచనలా చేస్తన రావుగారి యచనఱ మీద నకు ఆసకిి ఔలగ, ఎంతో శ్రమ్మంచిన మీదట
వారి సాహతయ ఩రిచమం ఱభించి, ఆ మీదట ఇ఩పడది ఎంతో ఆతీిమంగా మారింది.
చిత్రమేభంటే తనచే ఔనాడంలో సృషిటం఩ఫడ్డన ―మాదాపుయ‖ విశిషటత రావుగారికి ఇ఩పటికీ
తెలమదువ నేనే ఖుదుుగా వారికి మాదాపుయ, అందులోని హైటెక్ స్తటి, దానోి ఫతకుబాట సాగిసుినా
వేలాది సాఫ్టవేర్ జీవుఱ గురించి చెపుతంటాను ఫ్యనోి.
పుత్రుడు బెంఖరురులో, పుత్రిఔ భంగురురులో, వీరి నడుభ రావుగారు తి఩టూరులో కుటంఫ
సమేతంగా ఎవరికి వారు స్తథయ఩డ్డనందున భంగురురులో(దక్షిణ ఔనాడ, ఉడుపి, ఉతియ ఔనాడ,
చిఔాభఖరుర్) తిరుగాట చేదాుం, నవంఫరు నుంచి వానలు తగుగమకం ఩డుతవి, రెండు వారాఱకు
తకుావ గాకుండా ఖడ్డపేందుకు యండని ప్రోగ్రాం ఇచ్చారు రావుగారు. జైపూరు ఫ్స్తటవల్ నవంఫరులో
జరుగుతంటందని, అలానే భన తిరుగాట అదే క్కఱంలో తన ప్రాంతంలోనే చేదాుం యండని తెలాపరు.
఑ఔ నెఱ మందసుిగానే తెలపనందున నేనుండే లంఖం఩లి స్తటషను నుంచి ఩లాాడు ఎఔౄరెస్స్ దాురా 03-
11-2013 ఉదమం 11.20కు ఫమలేురి, విక్కరాబాద్ జంక్షన్లో 12.20కు చేరుకొని భయలా నందేడ్

నుంచి బెంఖరురుకు వెళ్ళీ ఎక్ౄరెస్స్లో భధాయహాం 2.30కు సీి఩ర్ బోగిలో ప్రవేశించి భరునడు 04-
11-2013 న మశ్ుంతపుయలో ఉదమం 5.30కు దిగాను సుకఔయంగా. మందసుిగానే రిజరేుషన్
చేసుకొనాందున అనుకొనా ప్రక్కయమే ప్రయాణం సాగింది.
04-11-2013: మశ్ుంతపుయలో ఉదమం 7.30కు క్కరాుర్కు వెళ్ళీ ఎక్ౄరెస్స్ రైలు సోభ,
బుధ, శుక్రవారాఱలో మాత్రమే ఉంటంది. సామంత్రం5.30కు భంఖరురుకు చేరుకోవచుా. నేరుగా
హైద్రాబాద్ నుంచి ఆయా రైలీలో ఩లాాడు
ఎక్ౄరెస్స్, నందేడ్ ఎక్ౄరెస్స్, క్కరాుర్ ఎక్ౄరెస్స్
రైలీలో నేను బారుగా రిజరేుషన్ సౌఔయయం
చేయించుకొనాను. మశ్ుంతపుయ నుంచి
఩ఖటివేలలో భంఖరురు వయకూ వెళ్ళీ
ప్రయాణం ఎంతో భధురానుభూతిని
ఔలగసుింది. మశ్ుంతపుయ నుంచి అయస్తకెరె –
హాసన్ – సఔలేశ్పుయ వయకూ రైలు మైదానప్రాతంలోనే ఩మనిసుింది. సఔలేశ్పుయ (సఔఱ జనుఱ
ఈశునిపుయ) నుంచి ఘాట్ సుబ్రభణయర్లడ్ వయకూ ఉండే 115 కిమీ... ఘోరాయణయంతో నిండ్డయునా
ఎతియిన ఩శిాభ ఔనుభఱలో ఈ రైలు ప్రయాణిసుింది. ఈ ఩ఖటి రైలు ప్రయాణంలో ఘోరాయణయం,
ఎతెథిన గిరిశికరాలు, లోమలు, వంతెనలు, సొయంగాలా చూస్తందుఔని బెంఖరురులోని యువజనం జటి
జటిగా ఈ రైలులో యాత్రికులుగా ఩మనిసుింటారు. సమద్ర భటటం నుంచి మ్యడు వేఱ అడుగుఱ
ఎతిలో సాగే ఈ రైలుకు సఔలేశ్పుయలో వెనుఔ నుంచి నెటేటందుకు రెండు ఇంజనిను జతచేసాిరు. కుయోయ,
మొర్రో అంటూ మందునా ఇంజన్, వెనుకునా ఇంజనుి రైలును లాగూతూ నెడుతూ 20 కి.మీ. వేఖంతో
సుమారుగా వందగుహఱ గుండా సాగిపోతంటే ఆయా ప్రఔృతి దృశాయలా తిఱకించేందుకు, పోటోలా
తీస్తందుకు భగీఱ దాురాఱ వదు, కిటికీఱ చెంత యువకులు పోటీ ఩డ్డ జమౌతారు. గుహఱలోకి రైలు
చేరుతంటే ఑ఔటే కరింతఱ ఘోష. పూయిచంద్ర తేజస్తు యచించిన ―జుగారి క్రాస్‖ నవఱలో ఈ రైలు మాయగం

గురించే ఆరు అధాయయాలు కటాయించఫడాడయి. ఆమన యచన నిజమేన అని
తెలుౄకునేందుక నేనీ ర్లజు ఈ ఩ఖటి ప్రయాణానిా ఎంచుకొనానువ ఘాట్లో రైలు స్తటషనుి
నలుగు మ్మంచి లేవు. భధాయహాం ఏదైన తినేదుంటే అది సఔలేశ్పుయ స్తటషన్లోనే తినల.
సుబ్రభణయ ర్లడ్ స్తటషను నుంచి భరిఔ మైదాన ప్రాంతం మొదఱవుతంది. మా డూయటీ
మగిస్తందిలే అని వెనుకునా రెండు ఇంజనుి అఔాడ రైలు నుంచి వేరు ఩డ్డపోతాయి. అపుపడ్డఔ రైలు
జ్ఞరుడు ఫండ నుంచి జ్ఞరినటిగా మధాప్రక్కయం వేఖంతో వెళ్ళింది. పుతూిరు-ఫంటాుల దాటిన తరాుత
భంఖరురుకు చేరుకుంటంది. భంఖరురు స్తటషనుకు రావుగారు అలుిడ్డతోపాట వచిా సామంత్రం
6.30కు తభ ఇంటికి తోడొాని వెళ్ళీరు.
05-11-2013: రావుగారుతో ఔలౄ ఉదమం7.30కి భంఖరురు ఫస్సాటండ్లో మ్మనీ ఫస్ ఑ఔ
దానోి ప్రవేశించి తీయథహళ్ళీకి ఫమలేురాం. ఘాటోి ప్రయాణం. ఫస్ ఆగుంబె వదు కొంచం స్తపు ఆగుతంది.
చియపుంజ తరాుత అతయధఔంగా వయృంపాతం నమోదైయేది ఆగుంబెలోనే. ఇఔాడ కురిస్తన వయృధాయలే
తంఖబద్రా నది, ఔృషినదుఱలోని జలాశ్యాలు నింపి ఔరాాటఔ, ఆంధ్రప్రదేశ్ఱలో జఱ స్తరుఱను
ప్రసాదిసాియి. భాయత ప్రభుతాునికి చెందిన వయృపాతం నమోదు చేస్త వాతావయణశాక క్కరాయఱమం
ఇఔాడుంది. ఎతెథిన గిరి శికయం నుండే ఆగుంబెలో ఩రాయటకుఱ వీక్షణఔని వ్యయ పాయింట్ ఑ఔటంది.
అఔాడుాంచి లోమలో ఔనఫడే క్రంది ప్రాంతానిా చూసుింటే అంతరిక్షం నుంచి కిందకు చూస్తనటిగా
అనిపిసుింది. దూరానునా అరేబియా సమద్రం రేఖామాత్రంగా ఔనిపిసుింది. నిదానంగా ఘాట్ నుంచి
఩మనించే ఈ మ్మనీ ఫస్ తీయథహళ్ళీలో భభిలా ఉదమం 11 ఖంటఱకు దింపింది.

అఱక్క తీయథహళ్ళీ, సక తీయథహళ్ళీ, అఱక్క.కె అనే యచయితఱని తీయథహళ్ళీలో ఔఱవాలౄ ఉంది. వీరి
ఔథలా నేను తెనిగించ్చను. అఱక్క తీయథహళ్ళీ గారు మాత్రమే తాలూక్క కంద్రమైన ఈ ఊర్లి ఈర్లజు
ఉనారు. మ్మగిలన ఇదురు ప్రసుితం అమెరిక్కలో ఉనాయని తెలౄంది. రావుగారి ఫంధువయగం తీయథహళ్ళీ
చెంతనుండే భాయతీపుయ గ్రాభంలో ఉనారు. వారు ఫస్సాటండ్కి వచిా భభిలా వారి ఇంటికి క్కరులో
తీసుకువెళ్ళీరు. క్కరులో వెళ్ళి ఐదు కిలోమీటరుి. క్కలనడఔన కొండ ఎకిా దిగితే ఑ఔ కిలోమీటరు
మాత్రమేవ భాయతీపుయ తీయథహళ్ళీ చెంత నుంది ఔదా. భాయతీపుయలో ప్రభాఔయనమక్ గారు మాకు ఆతిథయం
ఇచ్చారు. వారి నేతృతుం నుంచే క్కరులో భలిక్కరుాన దేవసాథనం,
భృగావధహళ్ళీలోని దేవలం సందరిూంచ్చం. సథఱ పురాణం ఉనా
అడవిలోని ఈ దేవాఱయాఱలో బకుిఱను సంతషుటలా చేస్తందుకు
దాతఱ నేతృతుంలో ఉచిత భజనశాఱలు ఉనావి. ఑ఔచ్లట భుజంచి
భధాయహాం ఑ంటిఖంట తరాుత కువెంపుగారి సుసథఱమైన కు఩పళ్ళీ
గ్రామానికి వెళ్ళీం. కు఩పళ్ళీ తీయథహళ్ళీ తాలుక్కలో ఉంది.
ప్రభాఔయనమక్ గారి కుమారుడు క్కరు నడుపుతంటే ఖంట
ప్రయాణం తరాుత కు఩పళ్ళీ చేరాం.
కువెంపుగారు జమీందారీ వంశ్ంలో పుటిట ఑క చ్లట ....
కు఩పళ్ళీలో 3,370 ఎఔరాఱ వాయసతు సం఩దతో అఱరారారు. తన వాయసులైన పూయిచంద్ర తేజస్తు,
కోకిలోదమ చైత్ర, తారిణి, ఇందుఔఱ ... సభితితో సం఩దనంతా ప్రభుతాునికి భూదానం చేసారు
కువెంపుగారు. వారి పూరిి పేరు కు఩పళ్ళీ వెంఔట఩పగౌడ పుటట఩పవ వారి దానశీఱత భరియు శ్రేషఠ
వయకిితాునికి గురుిగా ఔరాాటఔ ప్రభుతుం తన రాజసం఩దైన 7 వేఱ ఎఔరాలా జోడ్డంచి మొతిం ఩ది వేఱ
ఎఔరాలు మ్మంచిన విసీియింతో అఱరారే ప్రాంతానాంతా ఑క చ్లట ఑ఔ ప్రతిష్పఠనంగా కువెంపు పేరు మీద
ఏరాపట చేస్త, ప్రఔృతి, ఩రాయవయణ ప్రియుఱకు ఑ఔ కంద్రంగా దానిా నియుహసుింది.

ప్రతిష్పఠనంలో కువెంపుగారి జీవిత విశేష్పలా,
వారు యచించిన సాహతయ యచనలా,
శ్రీమామణదయూనం నుంచి పొందిన జ్ఞానప్లఠ
పుయసాాయ (ఔనాడంలో మొదటి ఔవి) ఩త్రానిా,
఩దివిభూషణ బిరుదు ఩త్రానిా, వారి
పూరీుకుఱ రాజ భందియం లాంటి
బవయఖృహానిా, బాఱయంలో ఘోరాయణయంలో
కువెంపు ఖడ్డపిన వైననిా, ఆయా పురాతన వసుివులా, రాష్ట్రఔవిగా భనాన పొందినందుకు గురుిగా ఑ఔ
మ్యయజమం ఏరాపట చేస్త ప్రభుతు ప్రైవేట వయకుిఱ నుంచి ట్రస్ట దాురా బవయంగా నడుపుతంది.
బెంఖరురు నుంచి నేరుగా కు఩పళ్ళీకి ఫస్ సౌఔయయం ఉంది. బెంఖరురులో రాత్రి ఫమలేురి భరునడంతా
(఩ఖలు) కు఩పళ్ళీలో ఖడ్డపి తిరిగి రాత్రి వేలలో బెంఖరురుకు ఫమలేురి వెళ్ళీ వయవసథ అఔాడునాందున
ఎంతో భంది ప్రఔృతి, ఩రాయవయణ సాహతీ ప్రియులు సఖటన ర్లజుకు రెండు వేఱ భంది కు఩పళ్ళీని
సందరిూసాియట. మ్యయజమంలో ఉనా రిజసటర్లో సంతక్కలు చేస్త ఐదు ర్వ్పాయాఱ రుసుంతో ఆ
ప్రాంతభంతా తిరిగాం. మేమెళ్ళీన ఆ ర్లజుకు రెండు వారాఱ క్రతం తెలుగు చిత్రసీభలో
ఔథానమకుడ్డగా వెలుగుతనా ఑ఔ నటడు హైద్రాబాదు నుంచి వచిా, తన తండ్రి తెలుగు చఱన
చిత్రయంగానికి చేస్తన స్తవఱకు గురుిగా కు఩పళ్ళీ లోని ఈ కువెంపు ప్రతిష్పఠనం లాఖ ఑ఔ మ్యయజమం
ప్రైవేట్గా తెరిచే ఉదేుశ్ంతో చూస్త వెళ్ళీడని, ఆమన తండ్రిని ఇందుకోసం ఩ంపినటి మ్యయజమం
నియుహకులు మాకు తెలమజేసారు.
కువెంపుగారి భావజ్ఞలానిా అయథం చేసుకొని ఆయా ప్రాంతీమ భాయతీమ భాషఱలో తభ తభ
యచనఱ దాురా ప్రజఱలో చైతనయనిా ఔలగసాియని, ఔనాడంకు చేయని ఇతయ ప్రాంతీమ భాష్ప సాహతీవేతిఱకు
ఔరాాటఔ ప్రభుతుం నుంచి కువెంపు ప్రతిష్పఠన ట్రస్ట దాురా ప్రతి సంవతౄయమ ఑ఔ సాహతీవేతికి 5 ఱక్షఱ
ర్వ్పామఱ ఫహుభతి కువెంపు పేరు మీద ఇసాిరువ 2013 గాను భలయాల భాషకు చెందిన

సచిాదానందకు పుయసాాయం ఱభించింది. సాియఔ ప్రతిష్పఠనంలోని స్తఫుంది అంకితభావం చూసుింటే,
ఇదేదో యూర్లపిమన్ దేశాఱలోని ఔవి ఖృహంలాఖ మాకు అనిపంచింది.
కువెంపుగారు తన సభక్కలఔ సాహతీవేతిలా కు఩పళ్ళీకి ఆహాునించి వారితో ఖడ్డపిన సాహతయ
భధుయ క్షణాలా వివయంగా తెలుపతంది మ్యయజమం. ఆ ప్రతిష్పఠనంలో కువెంపు, పూయిచంద్ర తేజస్తు గాయి
(తండ్రీ కొడుకులు) సమాధులా చూసాం. వినమ్రంగా అంజల గటించ్చం. యమాయమ్మ మ్యడు ఖంటలు
ప్రతిష్పఠనంలో ఖడ్డపి, ఆ పిభిట తీయథహళ్ళీ ఩టటణానికి చేరాం. తీయథహళ్ళీలో మాకోసం ఎదురు చూసుినా
ఔడ్డదాళ్ ప్రక్కష్ గారిని ఔలౄ మచాటించ్చం. కువెంపుగారి శ్రేషఠ ఔథలు మ్యడ్డటిా నేను తెనిగించ్చనని
రావుగారు చె఩పగా, ప్రక్కష్ గారు సంఫయ఩డ్డనరు. ప్రతిష్పఠనం నుంచి కువెంపుగారి జీవిత సాధన మీద
తెలుగులోకి అనువదించఫడ్డన ‗కువెంపు వయకిిగా...... వయకిితు఩యంగా‘ అనే పుసిక్కనిా అనువదించింది
కూడా నేనే అని తెలుౄకునా ప్రక్కష్ గారు ―భరి కొనిా ర్లజులు ప్రతిష్పఠనంలోనే ఖడ఩ండ్డ‖ అని
అబయరిధంచ్చరు. ఇఔ చీఔటి మసురుతందని ప్రక్కష్ గారి నుంచి వీడోాలు పొంది, ఆతిథయమ్మచేా ప్రభాఔర్
నమక్ గారి ఖృహం చేరాం.
భల్లనడు లోని ఩ల్లిఱలో ఇలీనీా ఑క చ్లట ఉండవు.
ఎవరి ఇళ్ళీ, వారి వారి వయవసామ క్షేత్రాఱలో ఉంటవి.
రాత్రిళ్ళీ అడవి జంతవుఱ సంచ్చయం(తిరుగాట) ఉనాందున,
రైతఱ ఇలీలో నట తపాకులు ఉంటవి. ఉదాయంగానే
ప్రభుతుం మాయక్కసాెఱ లైసన్ౄఱని జ్ఞరీచేసుిందట. నమక్
గారి కుటంఫం అవిబఔి కుటంఫం. వారి ఇంటోిని
వంటావారుప చినాపాటి మెస్ లాఖ ఉంది. నమక్ గారు మా
రాఔకి ఖుషీయై విందు భజన ఏరాపటి చేసారు. కరీదైన
సురాపాన స్తవనం అఔాడుంది. సురాపానంలో నేను ఑ఔాడేా
భాఖసుిడ్డగా క్కలేదు. సురాపాన భహభ వఱన నమక్ గారు

ప్రసుిత ఩రిపాఱన, బ్రిటిపోలీ పాఱన, ఆర్.ఎస్.ఎస్ నుంచి
సూడో సకుయలరిజమ్మ వయకూ ఎనెానోా విషయాలా ధారాలంగా
చె఩పసాగారు. తిరుగాటలో అలౄనందున నమక్ గారి
఑ంటిఖృహంలో మైభయచి నిద్రించ్చం.
06-11-2013: నమక్ గారి ఇంటికి, తోటకు
ఆనుకొనే తంగానది ప్రవహసుింది. వేకువనే లేచి నుయఖలు
ఔకా ఔభిటి కూరుగ క్కఫీ తాగి వాయువిహరానిఔని నది
చెంతకెళ్ళీం. సపటిఔ జఱం లాఖ ఉనా ఆ నది నీరు,
఩రిశుభ్రమైన గాలకి పుఱకితఱమై అఔాడే క్కఱఔృతాయలు
సాానలు మగించ్చం. నది ప్రవాహానిా వదిల
ఫమటకొచేాందుకు భనసొ఩పలేదు. ఖంఖ సాానం, తంఖపానం లోని భహభను తెలుపతనారు
రావుగారు. కొఫురి చటిా, ఆవునేయితో వేడ్డవేడ్డ ఇడీిఱను వడ్డడంచగా భారీగానే లాగించ్చం. భయలా చిఔాటి
ఔభిటి కూరుగ క్కఫీ తాగి, ఆ అతిథ ఖృహం నుంచి ఫమటకొచ్చాం. ఆతీియులా వదిల వెళ్ళీనటిగా
ఉంది. ఇఔ నేరుగా తీయథహళ్ళీలో ఫసుౄ ఎకిా రెండు ఖంటఱ ప్రయాణం తరాుత చిక్ భఖరురు జలాిలో
ఉండే శ్ృంగేరి (఩టటణం) ప్లఠంకు చేరాం. భధాయహాం ఑ంటి ఖంటంది. అఔాడునా బవయమైన
విదాయశ్ంఔయ దేవలంకు వెళ్ళీం. ఈ దేవాఱమం 14వ శ్తాఫుంకు చెందినదట. దీనిని బుఔాదేవరామలు
రాజగురువులైన విదాయతీయథ సాుమఱ సియణాయథం నిరిించ్చరు. ఇది అదుభతమైన విజమనఖయ ళ్ళఱపఔలతో
శోభిలుితంది. శ్ృంగేరి శ్ంఔయప్లఠం ఆదిశ్ంఔరుడ్డచే 9వ శ్తాఫుంలో సాథపించఫడ్డందట. అదథుత
తతుంకు చెందినదట. ప్లఠం చెంతే తంఖబద్ర ప్రవహసుింది. నదీతటానికి వెళ్ళీ ప్రవాహం చూసాం.
నీటిలో ఈదాడుతనా భతౄూసం఩దను చూస్త చకితఱభయాయం. చే఩ఱ మీద చిరుతిండిను
విసురుతనారు ఩రాయటకులు.

తమాిజీరావుగారు దథుత భతసుిలు. ఇపుపడ్డఔ వీరు నస్తికులుగా మారి భఠంలోని న్యయనతఱను
(లోపాఱను) ఎతిి చూపుతనారు. వారి మాటఱ ప్రక్కయం .... భఠాధ఩తి భరియు ఇతయ మకయ
అధక్కరుఱంతా తెలుగుసీభకు చెందినవాయని, ప్లఠ సందయూన కొచేా వాయంతా అధఔంగా తమ్మల, తెలుగు
జనంఖమేనని, ఆయా భాషఱ బకుిఱక విశేష ఆదరాభిమానలు ఱభిసాిమని చెపుినారువ బకుిఱఔని
ఉచిత భజనవయవసథ ఉంది. శ్ృంగేరి ఩టటణం చ్చలా చినాదిగా ఉనా, భఠం చెంతనునా రాచవీధ
(మెయిన్ ర్లడ్) చూస్త ఆశ్ాయయపోయాం. పురాతన ఇలీతో ఆ వీధ శోభిసుింది. ప్లఠంలో ఆదిశ్ంఔరుడ్డ
జీవిత విశేష్పలా తెలేప విధంఔనా, ప్రసుిత ప్లఠాధ఩తి రాజసంగా వాడే ఩ఱికి, ఆసీనుఱయేయ ఔనఔపు
స్తంహాసనం, లాంఛన మద్రిఔలు, వారి స్తవఔని వినియోగించఫడే ఖజరాజు .... మొదలైన వాటిా చూస్త
వెనుదిరిగాం. బవయసం఩దను ప్లఠంలో చూసుినాపుపడు రావుగారు మార్ా్ వాదంలోకి జ్ఞరారు. లోతైన
చింతనతో వారి నుంచి జ్ఞలు వారిన సతాయసతాయలా
భర్లమాట ఎతిఔనే వినాను నేను.
భఠ సందయూన మగిస్తన మీదట, రావుగారి
మ్యఱసాథనమైన కోలారుకు చెందిన ఑ఔ కుటంబానిా ఔలౄ
భరిఔ అఔాడుాంచి వెనుదిరిగి నేరుగా ఫస్ దాురా రాత్రి 10
ఖంటఱకు భంఖరురు చేరాం.
07-11-2013: ప్రకయత ఔనాడ ఔథా యచయితైన ―నఖవేణి భంచి‖ గారిా ఔలేౄదుంది ఈ ర్లజున.
ఆమె వృతిిరీతాయ ఔనాడ భాష్ప విభాఖంలో అస్తసటంట్ ప్రొఫ్సర్గా ఫంటాులలోని శ్రీవెంఔటయభణ
దేవసాథనంకు చెందిన డ్డగ్రీ ఔళ్ళశాఱలో ఩ని చేసుినారు. ఫంటాుల- భంఖరురు నడుభ 30 k.m
దూయం ఉంది. రావుగారి వదు నఖవేణిగారి ఫ్యన్ నెంఫరు లేదు. నేరుగా ఆమె ఩ని చేసుిండే ఔళ్ళశాఱ
వదుకెళ్ళీం. అయితే నఖవేణిగారు ఔళ్ళశాఱలో లేరు. విశ్ువిదాయఱమంలో ఏదో ఩ని ఉనాందున
భంఖరురులోనే ఉనాయట. రావుగారు వృతిిరీతాయ ప్రొఫ్సర్గా రిటర్ అయినందున, నేరుగా ప్రిన్ౄపాల్
వదుకెళ్ళీ, నఖవేణిగారి నంఫరు పొంది మా రాఔ గురించి ఆమెకు తెలమజేసారు. నఖవేణి దం఩తలు

తామనా సథఱం గురించి చెపిప ―శ్రీఘ్రమే యండ్డ ఔలౄ భజనం చేదాుం‖ అని జవాబిచ్చారు. ఫంటాుల నుంచి
భంఖరురుకు [ఫంద దారిఖ సుంఔ విఱి ...... వచిాన దారికి సుంఔం (఩నుా) లేదనాటిగా] తిరిగొచిా ఆ
దం఩తలా ఔలాౄం.
―నఖవేణి భంచి‖ ఔనాడంలో ప్రఖాయత యచయిత్రి అని మందే పేరొానాను ఔదావ ఆమె మాతృభాష
తళ్ళ. వమసుౄ మ్యడు ఩దులు దాటదు. రాస్తంది ఩దే ఔథలు. భహలఱ సాధఔ బాధక్కఱ మీద ఆమె
యచనలు కంద్రీఔృతమై ఉనావి. వసుినైపుణయంలో వైవిధయంలో సాటి లేని మేటి యచనలు అవి. ఆమె ఔఱం
నుంచి జ్ఞలు వారిన ఑ఔ ఔథ దీపావళ్ళ ఔథఱ పోటీలో ప్రధభ ఫహుభతి పొందింది. దానిా ―పా఩ం
ఔలాయణి‖ అనే పేరుతో తెనిగించ్చను. మా రాఔకి సంఫయ఩డ్డన నఖవేణి ఔనాడ ఔథా యచయిత్రిఱ సాధన
మీద సాధక్కయంగా తెలాపరు. రావుగారి అలుిడు కూడా మాతో జమైయాయరు. అందయం ఔలౄ ఉడ్ లాయండ్
హోటెల్లో శాక్కహాయ విందు భజనం చేస్త, ఆ మీదట ఆమె నుంచి వీడోాలు పొందాం. ఇఔ మ్మగిలన ఈ
ర్లజంతా రావుగారి పుత్రిఔ చెంత నునా భంఖరురులోని ఩లు దేవాఱయాలా సందరిూంచ్చం.
రావుగారి విశాఱ దృఔపథానిా నేనిఔాడ మీతో (పాఠకుఱతో) ఩ంచుకోవాల. ఉతియ ఔనాడ, ఉడుపి,
దక్షిణ ఔనాడ జలాిఱలో కొంకిణి, తళ్ళ భాషలు ఔనాడం ఔనా ఎకుావ వాయపిిలో వాడుఔ భాషలుగా
జనంలో ఉనాయి. ఔనాడ భాషను మాటాిడ్డతే ఠప్లభని వేరే ప్రాంతపోళ్ళీగా గురిిసాిరు. వాయపాయంలో
మనిగిన అలుిడుకు, పుత్రిఔకు బవిషయత్ ఫంగారుభమంగా ఉండాఱంటే సాథనీమ భాషలా నేరాులౄందే,
మాటాిడాలౄందేనని రావుగారు ఉదోుధన చేసారు (చేసుింటారు). భంఖరురు నుంచి వెలువడుతండే
ఔనాడ దిన఩త్రిఔఱలో సాథనికుఱ సౌఔరాయయథం కొనిా పుటఱలో తళ్ళ, కొంఔణి వాయిలు ఔనాడ లపిలోనే
మద్రించఫడటం నేను ఖభనించ్చను. తళ్ళ, కొంకిణి భాషఱకు లపి లేదు.
08-11-2013: ఈ ర్లజున గొ఩పయాత్ర చేస్త వదాుం అని కుటంఫసభుయఱతో చెపిప ననుా
వేగియమే స్తదధంఔండ్డ అని రావుగారు తందయపటాటరు. రావుగారి అలుిడ్డకి క్కరొఔటి ఉంది. అది నలుగురికి
మాత్రమే సరిపోతది. ఩రివాయంతో ఔలౄ ఑ఔ విలాసవంతమైన వాతానుకూలత పదుక్కరులో (బాడుఖది)
డ్రైవర్తో సహా ఆరు భందిమ్మ ఉదమం 9.30 తరాుత భంఖరురు నుంచి గోఔయింకు ఫమలేురాం.

భంఖరురు-ఉడ్డపి-కోట-భయవంతె-కుందాపుయ-బటాల్-మరుడేశ్ుయ-హోనావయ-కుభటా
మాయగంగా వెళ్ళీ జ్ఞతీమ యహదారి నుంచి గోఔయింకు చేరేదుంది. పోతనా ఆ మాయగంలో ―కోట‖లో ఉండే
సుప్రస్తదధ (దివంఖత) కోట శివరాభ క్కయంత గారి ఖృహం చూసాం. కోట శివరాభ క్కయంతగారి సాధన
గురించి చెపాపఱంటే అలుపడనైన నకు అసాధయంగా ఉంటంది. కుందాపుయలో బవయమైన హోటెల్ ఑ఔ
దానోి భుజంచ్చం. కుందాపుయ దాటిన తరాుత ―భయవంతె‖ బీచ్ వసిది. బీచ్ ఑డుడనే జ్ఞతీమ యహదారి,
యహదారి చెంతనే సమానంతయంగా సమద్రంలో ఔలేౄ నది ఑ఔటి, ఆ నదికి ఆవలవైపు కొంఔణ రైలు
మాయగం.... నమనభనోహయంగా ఉండే వీటిా భనం చూడొచుా. భయవంతె బీచ్ చెంత యహదారికి
ఆనుకొని
఑ఔ బవయ దేవలం ఉంది. క్షేభంగా ఎఔాడ్డనుంచ్ల వచిా చేరాం అనే భావంతో ప్రయాణికులు దేవాఱమం
వదు కొంచెం స్తపు ఆగి దైవదయూనం చేసుకొంటారు. రావుగారి మేనలుిడు నది చెంతనునా గ్రాభంలోని
యువతిని వివాహమాడాడని రావుగారు తెలాపరు. భయవంతె బీచ్ దాటిన తరాుత ఉతియ ఔనాడ జలాిలోని
బటాల్ ఩టటణం దాురా జ్ఞతీమ యహదారి వెళ్ళింది. ఉతియ భాయతంకు సయకు యవాణా చేస్త ఎనోా ట్రకుాలు
తిరువనంతపుయం నుంచి కొంఔణ రైలు మాయగంలో గూడుౄఫండ్డ ఎకిా (రైలీలో) ప్రయాణీకుఱ మాదిరి ఆ
మాయగంలో వెలీడం చూస్తన నకు ఆశ్ాయయమేస్తంది. ఉతియ భాయతంకు ఈ విధంగా సయకు యవాణా
ఉనాందున ఩రాయవయణ ఩రియక్షణ జరుగుతందని రావుగారు నకు బోధ఩రిచ్చరు. బటాల్ ఩టటణంలో
శ్త్రుదేశ్ంకు చెందిన ఉగ్రవాది సంసథలు తభ క్కయయఔలాపాలా చేసుినావని తెలాపరు. నయహంతఔ
ఉగ్రవాదైన యాస్తన్ బటాల్ ఈ ఩టటణానిక చెందినవాడని తెలాపరు రావుగారు. బటాల్ దాటిపోతంటే

మరుడేశ్ుయ క్షేత్రం ఔనఫడుతది. కుభటాకు చేరాం. కుభటాలో ―శ్రీధయ ఫళ్ళగాయ‖ను ఔలేౄదుంది. ప్రొఫ్సర్
శ్రీధర్ గారికి మా రాఔను మందుగానే తెలమ఩రాాం. ప్రొఫ్సర్ గారు కుభటాలోని సరిాల్ వదు కొచిా
భభిలా తభ ఇంటికి తోడొాని వెళ్ళీరు. మా భధయ సాహతయ చయా యసవతియంగా జరిగింది. అనువాద
క్రమలో భరింతగా నిభఖాభవుండ్డ అని నతో ప్రోతాౄహఔ మాటలు ఩లక్కరు. వారి ఇంటోి
సామంక్కఱ టిఫిన్ ఆయగించి శ్రీయుతఱ నుంచి వీడోాలు పొంది చివరి భజల అయిన గోఔయింకు
ఫమలేురాం. జ్ఞతీమ యహదారి నుంచి గోఔయిం వెళ్ళీందుకు ఑ఔ భలుపు ఉంది. చీఔటి ఩డ్డనందున
మాయగసూచిఔను ఖభనించఔనే బెలకరి దాటాం. బెలకరి వదు గాలజనయధనరెడ్డడ అక్రభ కంద్రం ఉంది.
రెడ్డడగారు బవయంగా తన క్కయయఔలాపాలా సాగించుతనాపుపడు ఏరాపట చేసుకొనా ఖృహం ఑ఔ దానిా
దాటతంటే నకు చటాలేా గురుికొచిాంది దారి తపిప మందుక సాగుతనాభని. దరిదాపుగా అంకోలా
వయకు చేరాభని ఖభనించుకొనా మీదట తిరిగి భయలా 20 కి.మీ వెనకిా వచిా గోఔయిం చేరే భలుపుకు
చేరాం. రాత్రి ఎనిమ్మది ఖంటఱకు గోఔయిం చేరాం. రావుగారు తభ కుటంఫ నే఩థయంలో కొనిా వైదిఔ
క్కరాయలు చేస్తదునాందున మందుసుిగానే విడ్డదితోపాట పూజ్ఞక్కయయక్రమాలు చేస్త బటట (వైదిఔ
పుర్లహతలా ఇఔాడ బటటగా పిలుసాియట) గారి తోడాపట తీసుకొనారు. సథళ్ళయులైన బటటగారి బవంతి
విశాఱంగా ఉంది. ఆ రాత్రి మేభంతా బటటగారు బవంతిలోనే వారి భహలలు చేస్తన వంటక్కఱనుంచి
భుజంచి అఔాడే విడ్డది చేసాం.
09-11-2013: ఈ ర్లజు ఉదమ క్కఱభంతా దైవదయూనం, పూజ్ఞ క్కయయక్రమాఱలో మనిగాం.
గోఔయి క్షేత్రంకు ఆనుకొనే అరేబియా సమద్రం ఉంది. సమద్ర తీయం ఒంక్కయ ర్వ్఩ంలో ఉంది.
సమద్రతీయంకు వెళ్ళింటే గౌరీశ్ క్కయిాణి, జమంత్ క్కయిాణి గాయి (తండ్రీ కొడుకులు) వాయసతు ఇలుి
చూసాం. ఉతియ ఔనాడ జలాి ఔరాాటఔ ప్రాంత యచనకు మందు బాంబే రెస్స్తడెనిౄలో ఉండేది. గౌరీశ్
క్కయిాణి తన జీవితభంతా గోఔయింలోనే ఉండ్డ ఔనాడంలో శ్రేషఠ యచనలు చేసారు. ఆమన భాయయ కూడా
అఔాడే ఉదోయఖం చేసారు. వారి కుమారుడన జమంత్ క్కయిాణి సాహతీవేతిగా పేరాగంచి బెంఖరురులో

ఉంటనారు. వారెవర్వ్ లేనందున ఇలుి
పాడుఫడ్డయుంది. మెయిన్ ర్లడ్ నుంచి ప్రఔాకు పోయే
఑ఔ దారికి గౌరీశ్ క్కయిాణి వీధగా ఩ంచ్చయితి వారు
నభఔయణం చేస్తన శిలా పఱఔంను చూసాం.
సమద్ర తీయంలో సాానలు అయినమీదట,
తీరానికి అనుకునే ఉనా కొండ వదుకు వెళ్ళీం.
అఔాడునా ఑ఔ కొఱనులో 300 అడుగుఱ నుంచి
ధాయగా ఩డుతనా నీలీలో రావుగారు భయలా

గౌరిష్ క్కయిాణి
తనివితీరా సాానం చేసారు. ఆ నీలీలో
ఓషదగుణాలునావని తెలాపరు రావుగారు. ఆ పిభిట
భహాఫలేశ్ురుడ్డ దేవలంకు వెళ్ళీం. క్కశీవిశేుశ్ురుడ్డ దేవలం తయుత అంత విశిషఠమైన దేవాఱమం
(క్షేత్రం) ఇది అట. ఈ దేవలంలో శివుడ్డ ఆతిలంఖం భూసాథపితమైన దానిా, బకుిఱతో పాట మేమ్య
సపృశించి తెలుౄకోఖలగాం. బాఱ ఖణ఩తి నుంచి తనకు ఔలగిన ద్రోహానికి కుపితడన రావణబ్రహి
ఖణ఩తి నెతిిని మొటిటనందువఱి, సొటట఩డ్డన ఖణ఩తి శియసుౄను భనం తడ్డమ్మ చూసుకోవచుావ ఆ
దేవలంలో జరుగుతనా పూజ్ఞక్కయయక్రమాఱలో పాలొగనాం. గోఔయిం గోవా చెంతనునాందున
విదేశీయుల్లందర్ల జటి జటిగా తిరుగుతనారు. దేవాఱమ వీక్షణం అయిన తరాుత బటటగారు
చేమబోయే క్రతవులో పాలొగనారు రావుగారి కుటంఫ సదసుయఱంతా. ఇదంతా రావుగారి వైమకిిఔ
పూజ్ఞ క్కయయక్రభం. పూజ మగిస్తన తరాుత, బటటగారి కుటంఫ భహలలు భడ్డ ఩దుతితో వండ్డ
వడ్డడంచిన బక్షాయలా భుజంచ్చం. గోఔయింలో పూజ్ఞదిక్కలు భధాయహాం మ్యడు ఖంటఱ వయకు సాగినవి.
ఇఔ ఆ తరాుత బటటగారి నుంచి సఱవుపొంది కొలూిరు క్షేత్రంలో ఉండే మ్యక్కంబిక్క దేవాఱమంకు
఩మనభయాయం.

జ్ఞతీమ యహదారి నుంచి తిరిగి వసుిండగా బైందూరులోని ఑ఔ భలుపు వదు టరిాంగ్ తీసుకొని
28k.m దూరానుండే కొలూిరు గ్రాభంలోని మ్యక్కంబిక్క క్షేత్రంకు చేరాం. అఔాడుండే వసతి ఖృహంలో
పదుఖది ఑ఔటి తీసుకొని దేవి దయూనంఔని వెళ్ళీం. సుమారుగా ఖంట వేచియునా తరాుత దేవి దయూనం
ఱభించింది. పూజ్ఞక్కయయక్రమాఱనీా భలయాళ్ళ రీతఱలో జరుగుతనాయి. వివిధ యక్కఱ వాదయఘోషలు
మ్మనాంటతనావి. దేవాఱమం నుంచే బకుిఱఔని నియుహం఩ఫడే ఉచిత భజనఱమంలో భుజంచి
వసతిఖృహానికి చేరాం.
10-11-2013: వసతి నిఱమంలో వేకువనే లేచి ఊరు చూదాుభని ఫమలేురాను ఑ంటరిగా.
మ్యక్కంబిక్కదేవి మ్యఱంగా చినా ఊరుగా విఱస్తలుితంది కొలూిరు. మకయ వీధలో నడుసుిండగా, ఆ
జ్ఞమలోనే బకుిలు తడ్డఫటటలు నుంచి నిషఠగా దేవి దయూననికి వెళ్ళినారు. ఫస్ నుంచి దిగిన ఫృందం
―ఆరు‖ ―ఆరు‖ ఎఔాడ అని ననుా అడ్డగారు. నకు ఖజబిజ. ―ఆరు‖
అంటే ఏమ్మటనేది తెలమఔ మ్యఖబోయా. కొనిా క్షణాఱ తరాుత
―మనార్, పరియార్‖ గురుికొచిానది. భలయాల, తమ్మల
భాషఱలో ―ఆరు‖ అంటే నది ఔదావ నేను కూడా ఆ బఔి
ఫృందంతో ఔలౄ ―ఆరు‖(నది) వదుకు వెళ్ళీను. మంజ్ఞమలో
మ్యక్కంబిఔ దేవాఱమం
నదిలో భేదభావాలు పాటించఔనే సాానలు చేసుినారు బకుిలు. శుచిసాానం అయిన మీదట దేవి
దయూనంకు ఫమలేురుతనారు. సురీగమ మమ్మ.జ.ఆర్ నుంచి ఇలమరాజ్ఞ, క్రకెటర్ శ్రీశాంత నమర్
వయకూ... ప్రమఖుల్లందర్ల ఈ దేవికి ఩యభ బకుిఱట. కొనిా భలయాల కుటంబాలైతే మాసంలో రెండు
఩రాయయాలు దేవి దయూనంఔని వసుింటాయట. దాదాపు ఎనభై శాతం బకుిలు భలయాలసీభకు
చెందినందున, కొలూిరులో భలయాలం ధారాలంగా వినఫడుతంది. రెండోసారి ఈ ఉదమంలో దేవి
దయూనం చేసుకొని అఔాడుాంచి వెనుదిరిగి భంఖరురుకు వెళ్ళీ ఉదేుశ్ంతో ఩మనిసుింటే భధయలో

చిటటడవిలో జీడ్డమామ్మడ్డ వృక్షాఱతో నిండ్డయునా భూభాఖం
దాటతూ హటిటదంఖడ్డ, ఆనెగుడడఱలో ఉండే వినమకుడ్డ
గులీను సందరిూంచ్చం.
భరిఔ జ్ఞతీమ యహదారి మీద కొచిా
మరుడేశ్ుయలోని దేవలంకు వెళ్ళీం. మంబైలో స్తథయ఩డ్డన
ఆర్.ఎన్.షెటిటగారు శ్రభతో నియించిన నవీన (బవయ)
దేవాఱమం ఇది. ఩రాయటకులా అమ్మతంగా ఆఔరిృసుింది ఈ
క్షేత్రం. గోఔయింకు వెళ్ళీ వచేావారు విధగా ఈ దేవాఱయానిా
సందరిూసాిరు. దేవాఱమం సమద్రం అంచునే ఉంది. అఔాడ
చే఩ఱ వేటలో మనిగియునా భతౄూక్కరులా ఔలౄ ఎండబెటిట
మరుడేశ్ుయ దేవాఱమం మంబై మారెాట్ ఔని తయలసుినా భతౄూసం఩ద మీద గుచిా
గుచిా (తయచి తయచి) అడుగుతనారు శుదధ శోత్రీయుడన రావుగారువ ―ఇదేంటి రావుగారు...... ఈ
భతౄూసం఩ద మీద ఉతౄఔత‖ అని నేనడ్డగితే, ―ఓనండ్డ మీరైతే మీ హైద్రాబాద్ బిరియాని గురించి
చెపుతారు.... మా ప్రాంతంలో నైసరిగఔ స్తథతి నుంచి భతౄూ ఆహాయం విరివిగా తీసుకొనేది, తినేదుంది......
యచయితగా భనం ప్రతయక్షంగా చూస్త తెలుౄకొనేదుంది‖ అంటూ ఉదోుధ చేసారు భావుకుడ్డలాఖ. భరిఔ
ఉడుపికి ఫమలేురాం. ఉడుపిలో భుజంచి అఔాడుండే భలేప బీచ్ కు వెళ్ళీం. భలేప బీచ్ నుంచి సంట్
మేరీస్ దీు఩ంకు (షిప్ దాురా) వెళ్ళీ అఔాడ కొనిా ఖంటలు ఖడ్డపాం. నియానమైన దీవి ఇది. చూడ చఔాని
దీవి. భయలా వెనుదిరిగి ఉడుపి నివాసైన ప్రొఫ్సర్ శాంతరాభ సోభయాజ గారిా ఔలసామ.
సోభయాజగారి మ్యడు ఔథలా నేను తెనిగించ్చను. సోభయాజగారు సహదాతగా నిలానందున నేను
―చినరావురులోని ఖయాయళ్ళలు‖ మద్రించఖలగాను. ఈ ర్లజు వారిా ఔలౄ వారి ఇంటోి ఆ సామంత్రాన
ఉపాహాయం స్తవించి భరిఔ ప్రఖాయతమైన శ్రీఔృషి దేవాఱమంకు వెళ్ళీం. చిరుచీఔటిలో వేలాది ప్రమ్మదఱ
వెలుగులో శ్రీఔృషి భందియం బవయంగా ఉంది. మ్యఱవిరాట్ను కిటికి నుంచే చూస్తదుంటది. అఔాడే

పేజ్ఞవయ భఠాధీశుడ్డ ధారిిఔ సంభాషణ క్కయయంలో పాలొగని, ఆ తరువాయి భంఖరురుకు రాత్రి ఎనిమ్మది
ఖంటఱకు చేరాం.
11-11-2013: ధయిసథలకు వెళ్ళుభని రావుగారు ఈ ర్లజు క్కయయక్రమానిా ర్వ్పొందించ్చరు.
భంఖరురు-పుంజఱఔటెట-బెలింఖడ్డ-ఉజరె మాయగంగా సుమారు 80 k.m దూయంతో ధయిసథలకు
చేరేదుంది. రావుగారు సీనిమర్ స్తటిజన్ అయినందున ఔరాాటఔ ప్రభుతుం తన ప్రజఱఔని జ్ఞరీ చేస్త
ఐ.డ్డ.క్కర్డ దాురా (ఆ రాష్ట్ర ప్రభుతుపు) ఏవిధమైన ఫసుౄఱలో ఩మనించిన టికెట్లో 25% రాయితీ
ఱభిసుింది. భధాయహాం 12 ఖంటఱకు ధయిసథలలో దిగాం. ఈ సుక్షేత్రం భంఖరురు జలాిలో ఉంది.
఩శిాభ ఔనుభఱలోని ఘోరాయణయంలో ధయిసథల ఉంది. భంఖరురు నుంచి ఉజరె ఩టటణం దాటతండగా
పూయిచంద్ర తేజస్తు యచించిన ―నిగూఢ భనుషులు‖ పదు ఔథ గురుికొచిాంది. ఉజరె చెంతన ఉగ్రగిరి
఩యుతం ఔనఫడుతంది. బయానఔమైన ఉగ్రగిరి ఩యుతం, దాని ఩రిసరాఱలోనే ఉజరె, బెలింఖడ్డ
఩టటణాఱలో నివస్తంచే జనం వరాృక్కఱంలో ఎదురొానే ప్రఔృతి భీబతాౄనిా, దుయంతాలా అతిసహజంగా
(ఉతిరాకండ్లో జరిగిన ఉతాపతం లాఖ) ఔథా ర్వ్఩ంలో 1980లో తేజస్తు వ్రాస్తంది గురుికొచిా
ర్లమాంచితడనయాయను ఈ వేల.
ధయిసథలలో ఫసుౄదిగిన మీదట దేవసాథనం వారిచే నియుహం఩ఫడుతనా వసతి ఖృహాఱలో
వసతిఔని వెతిక్కం. సులువుగానే ర్లజుకు 100 ర్వ్పామఱ బాడుఖతో ఖది దొరికింది. మా చేతి
సంచుఱను ఖదిలో పటిట భంజునధుడ్డ
దివయదయూననికి ఫమలేురామ. సభమం
మీరుతనాందున, బకుిఱ తాకిడ్డ
అంతగాలేదు. దైవదయూనం అయిన
మీదట దేవాఱమం వారిచే ఏరాపట
గావిం఩ఫడ్డన ఉచిత భజనఱమంకు
వెళ్ళీం. బకుిఱ స్తవఔని సంతృపిిఔయంగా ధయిసథల భంజునథ దేవాఱమం

నితయభజన దాన ఏరాపటి ఉనావి. ఩రిశుభ్రమైన ఩రిసయం. భేషజ్ఞఱకు పోఔనే తాయతభయలు లేఔనే
ఎఔాడెఔాడుాంచ్ల వచిాన బకుిలు ఔడుపారా తింటనారు సంతోషంగా. వారితో పాటే మేమ్య
సంతషుటలుగా భుజంచ్చం. వసతి ఖృహానికి చేరుకొని రెండు ఖంటలు విశ్రంతి తీసుకొని భయలా
ధయిసథలలో అడడదిడడంగా తిరిగాం. దేవాఱమంకు ధరాిధక్కరి హెగెడ. వీరు జైన భతసుిలు. దేవాఱమం
హందువుఱకు చెందినది. హెగెడగారి నియుహణలో దేవాఱమం భాయతదేశ్భంతా పేరాగంచినదట.
ఔరాాటఔలో దిఖంఫయ జైన ఩థానికి చెందిన జనులు రాజయభంతటా ఩ల్లిఱలో ఉనారు. బెలగావి నుంచి
చ్చభరాజనఖయ వయకు జైనులు ఉనారు. శిశువిహార్ భందియం(L.k.g) నుంచి వైదయ, వయవసామ
ఔళ్ళశాఱఱ వయకూ వివిధ విదాయఱయాలు భంజునడిడ్డ పేరున హెగెడగారి నేతృతుంలో ధయిసథల నుంచే
నియుహం఩ఫడుతండడం నేను ఖభనించ్చను. హెగెడ గారి నేతృతుంలో ఑ఔ మ్యయజమం నడుసుింది. దీని
పేరు భంజూష. హెగెడ గారి స్తవలా చూస్త మెచిాన బిరాి కుటంఫ భహల ఑ఔరు ప్రయాణికులు వాడే ఑ఔ
విమాననిా క్కనుఔగా ఇచిానది, ఆ పదు విమాననిా ఆ మ్యయజమం చెంతనునా షెడ్లో బద్ర఩యచగా
చూసాం. రాత్రి ఎనిమ్మది తరాుత భయలా భంజూనడిడ్డ దివుదయూనం పొంది వెనుదిరిగాం. ఆ రాత్రి
వేలలో హెగెడ గారి ప్రజ్ఞదరాురు సాగుతంది. ఎంతో భంది హెగెడ గారిా ఔలౄ తభ గోడు
వెలీడ్డంచుకొంటనారు. వారిని దైవసమానులుగా భావిసుినారీ బకుిలు. ―జనం వెళ్ళినారు .... భనమ్య
వెళ్ళుమా‖ అని నేనడ్డగితే, ‗భనం ఏమైన ―఩నమా‖ ప్రశ్స్తి, ―జ్ఞానప్లఠ పుయసాాయం‖ కోరుతనామా‘
అంటూ హసయమాడారు రావుగారు.

12-11-2013: ధయిసథలలో వేకువనే లేచి క్కఱఔృతాయలు మగించి, ధారాలంగా దొరిక నీలీలో
శుచిసాానం చేస్త వసతిఖృహ నియుహకుఱకు ఖది తాలం అ఩పగిసుింటే, అడాున్ౄ ఎమౌంట్ వంద నుంచి
తిరిగి 50 ర్వ్. వా఩సుౄ ఇచ్చారు. ఩దిభందికి సరి఩డే ఖదికి ఏబై ర్వ్. మాత్రమే బాడుఖ. చిత్రం ఔదావ
ఉదమం 6 ఖంటఱకు ధయిసథల నుంచి కుకెా సుబ్రభణయ క్షేత్ర దయూనంకు ఫమలేురాం. 50 కి.మీ దూయం
ఉంది. అడవిలో ప్రయాణం. విషసరాపఱ వేటకి భయూరాలు తిరుగాడుతనావి. అడవి జంతవులు ర్లడ్
దాటకుండా ఉండేందుఔని మ్యడు నలుగు అడుగుఱ లోతలో యహదారి అంచుఱలో అట ఇట
ఔందక్కలు తవాురు ఫ్కరెటస్ట డ్డపార్టమెంట్ వారు. 8 ఖంటఱకు సుబ్రభణయ క్షేత్రంకు చేరాం. ఎంతో
పురాతనమైన రెండు దేవాఱయాలు (ఆది సుబ్రభణయ, కుకెా సుబ్రభణయ) బవయంగా ఉనావి. సుబ్రభణయ
ర్లడ్గా పిఱవఫడే రైలు స్తటషన్కు 8k.m దూయంలో ఈ క్షేత్రం ఉంది. సయపదోషనివాయణఔని
మజాయాగాదులు ఈ దేవాఱమ సమచఛమంలో జరుగుతనావి. దేవాఱమ నియుహణ భలయాల
సాంప్రదామరీతఱలో జరుగుతంది. ఈ క్షేత్రంలో ఎనోా శాకఱకి చెందిన ప్లఠాధ఩తలు ఉనారు.
రావుగారు తభశాకకు చెందిన ప్లఠాధ఩తి వదుకు తీసుకెళ్ళీరు. నిండు ఩ళ్ళీఱతో వచిాన శ్రీభంతలా
భనసారా దీవిసుినాడు ప్లఠాధ఩తి. రిఔిహసాిఱతో వెళ్ళీన భభిలా అయకొయగా దీవన ఇచిా ఩ంపారు
సాుమీజ. I.P.L క్రకెట్లో ఆడే
క్రీడాక్కరుడ్డలాఖ యువకుడ్డగా ఉనా
ఈ ప్లఠాధ఩తి వైభఖం మీద
రావుగారు మార్ా్వాదంలోకి జ్ఞరి
ఐదు నిమ్మష్పఱపాట లౌకిఔ అలౌకిఔ
విషయాఱ మీద మాటఱ వయృం
కుకెా సుబ్రభణయ క్షేత్రం

కురిపించ్చరు. పుతూిరు మాయగంగా
ఫసుౄలో ఩మనించి భధాయహాం
రెండు ఖంటఱకు భంఖరురు చేరాం. సుబ్రభణయ దేవాఱమం భంఖరురు జలాిలో ఉంది.

ఇఔ ఈ ర్లజు సామంత్రం క్కర్లపరేషన్ బాయంక్ హెడ్ ఆఫీసులో సీనిమర్ మేనేజరుగా ఉండ్డ,
సాంసాృతిఔ వువహారాఱ విభాగానికి అధ఩తి అయిన రాగవ ఆచ్చరి గారిా ఔలేౄదుంది. ఆచ్చరిగారు
పేరాగంచిన ఛాయాచిత్రక్కరుడు. పూయిచంద్ర తేజస్తు, మజా ఆచ్చరిగాయికు అంతేవాస్త (శిషుయడు).
భంఖరురులో వారికొఔ ఇలుి ఉంది. వారి ఩రివాయం (భాయయ- కుతూరు) బెంఖరురులో ఉంటనాయట.
పుత్రిఔ ఇంజనీరింగ్ చదువుతందని తెలాపరు. రావుగారి అలుిడు నీలీ వాయపాయం (మ్మనయల్ వాటర్)
చేసుినాందున భంఖరుయంతా ఆ బాబుకు సు఩రిచితమే. క్కర్లి ననుా, రావుగారిా ఆచ్చరి ఇంటోి
దిఖబెటాటడు ఆ బాబు.
ఎంతో ఏక్కగ్రత, నైపుణయంతో తీస్తన ఩లు ఛాయాచిత్రాలా మాకు చూపించ్చరు రాగవఆచ్చరి.
వారి ఛాయాచిత్రాలా బాయంక్ వారు ఉ఩యోగించు కొంటనాయట. నేను అనువదించిన పుసిక్కలా వారికి
ఇచ్చాను. భేష్..... ఫహుత్ అచ్చా అంటూ ఆచ్చరిగారు, నేను ఩యసపయ ప్రశ్ంసలు చేసుకోవటం.....
భధయలో రావుగారి నుంచి ఔనాడ సాహతయ అవలోఔన, దృశ్య మాధయభం (టి.వి) నుంచి పుసిఔ ఩ఠనం
మీద జరుగుతనా దాడ్డ మొదలైన వాటి మీద రాత్రి ఎనిమ్మది ఖంటఱ వయకూ చర్లా఩చయాలు జరిగినవి.
―యండ్డ.... ఆఫీసర్ౄ మెస్లో భజనం చేదాుం‖ అని ఆచ్చరి గారి నుంచి ఑తిిడ్డ ఉనా, వినమంగా వారి
నుంచి వీడోాలు పొంది వారి ఇంటికి 4 కి మీ దూరానుండే రావుగారి పుత్రిఔ నివాసంకు చేరాం. ఈ ర్లజు
క్కయయక్రభం ఈ విధంగా జరిగింది.
13-11-20113: ―రావుగారు...... ఈ ర్లజు భన తిరుగాట ఎఔాడ్డకి‖ అని అడ్డగితే, దానికి
జవాబుగా ―న్యయయార్ాకుగాని, నరేుగాని వెళ్ళీ వదాుం‖ అనారు రావ్ గారు నతో. ఆ జవాబుకి నేను
బితియపోయాను. ―అదేటండ్డ.... భనం ఉంది భంఖరురులో. న్యయయార్ాకు, నరేుకు ఎలా వెలీఖఱం‖
అని నేను ప్రశిాంచగా, దానికి ప్రతయతియంగా నవుుతూ ―న్యయయార్ా మాండయ జలాిలో, నరేు షిమొగాలో
ఉండే చినా ఩ల్లిలు ఔదావ మొయటగా ఉనా ఎనుబోతఱ పేటను నరేుగా, హనుభనదొడ్డడని న్యయయార్ాగా
మారేాసాయండ్డ అఔాడునా తంటరి యువజనం. రెవిన్యయ రిక్కర్డఱకు ఆపేరుి ఇంక్క ఎఔాలేదు. డ్డపో

మేనేజయిను అడ్డగితే ఆయా మ్యఱ గ్రామాఱకు వెళ్ళీ ఫసుౄ వివరాలా తెలుపతారు‖ అనారు రావుగారు
తంటరిగా. ఆస్తికుడ్డగా, నస్తికుడ్డగా, మార్ా్వాదిగా ఉండే రావుగారిలో హసయప్రిమతుమ్య ఉంది.
―ఈర్లజంతా ఇంటోినే ఖడుపుదాం. సామంత్రం నరామణగురు ధయిప్లఠంచే నియుహం఩ఫడే
దేవలంకు వెళ్ళీవదాుం. యువదం఩తలైన పుత్రిఔ-అలుిడు సంతాననిఔని ఆరాట఩డుతనారు.
ప్రసుితానికి భనమే వారికి సంతానం. రెండు రెండు ఖంటఱ విరాభంగా తిండ్డ తీరాథలు వసివి.
మొహమాట ఩డఔండ్డ. అమాియి M.Com, అలుిడు చదివింది ఇంజనీరింగ్. చేస్తది నీలీ ఉతపదన
వాయపాయం. సు(సుఔనయ) త (తమాిజరావ్) ఇండసీీస్. న మీద, న శ్రీభతి మీద అననయ బకిి వీరిలో
ఉంది. హాయిగా ఖడ఩ండ్డ, లేదంటే మీ తెఱంగాణా గురించి చె఩పండ్డ, మాకు తిరుభఱను ఇవుండ్డ,
ఫళ్ళీరిని మీరు తీసుకొండ్డ, గాల జనయథన రెడ్డడ దోపిడ్డ తరాుత ఏమ్మ మ్మగిలంది మా ఫళ్ళీరిలో‖ అని నతో
మగుధడ్డగా చెపాపరు రావుగారు. ఇలాగున ఖడ్డచిపోయింది ఈ ర్లజంతా.
14-11-2013: ఈ ర్లజుతో ఇఔ న భంఖరురు ఋణఫంధం మగుసిది. ఉదమం 9
ఖంటఱక వెజటబుల్ కిచిడ్డ పాయక్ చేయించ్చరు రావుగారు, మ్మనయల్ వాటర్ బాటిల్ సమేతంగా. భంఖల,
గురు, శ్ని వారాఱలో క్కరాుర్ నుంచి భంఖరురు స్తటషన్ మీదుగా మశ్ుంతపుయకు వెళ్ళీ రైలోి ఉదమం
11ఖంటఱకు నేను ఎకాదుంది. రిజరేుషన్ టికెట్ను రావుగారే ఇంటరెాట్ దాురా తీసుకొనారు.
అలుిడ్డతోపాట స్తటషన్కు వచిా వీడోాలు ఩లక్కరు రావుగారు. వారి ఩రివాయం సుఔనయగారు, పుత్రిఔ
(శ్రీఱక్ష్మి), అలుిడు (నరేంద్ర) భరీ భరీ జ్ఞగ్రతిలు చెపిప వీడోాలు ఇచ్చారు.
఩ఖటి వేలలో భయలా ఘోరాయణయంలో రైలు ఩మనించి, రాత్రి 10.10కు మశ్ుంతపుయకు
చేరిాంది. ఆ రాత్రే ఔంటోనెింట్ చెంతనునా యూత్ హసటల్కు చేరుకొనాను సుబద్రంగా.
15-11-2013: ఈ ర్లజు రాత్రి 11.15కు మశ్ుంతపుయ నుంచి కోరాుకు వెళ్ళీ ―వమన్ ఖంగా‖
ఎఔౄరెస్స్లో క్కచిగూడాకు సీి఩ర్ కోచ్ (బెర్ి) రిజరేుషన్ నకుంది. ఩ఖఱంతా ఖాళ్ళ ఈ ర్లజు. అనువాద
క్రీడలో బ్రహెథిన పండేకూరు గురుమ్యరిిగారిని ఔలేౄదుంది. వారు తెలుగు నుంచి ఔనాడంకు విశిషట
(దిఖంఫయ) సాహతాయనిా అనువదించ్చరు. తెలుగు ఔవితాునిా సుఱలతంగా ఔనాడంలోకి తరుామా చేస్తన

సాహతీవేతిగా గురిించుకోఫడ్డనరు. బెంఖరురు వస్తి తనని ఔఱవండ్డ అని ఎనోా మారుి చెపిపయునారు.
వారు ఫళ్ళీరి సీభకు చెందిన పేరాగంచిన వణిఔ ప్రమఖుడు. వారి కుమారుడు అమెరిక్కలో సాఫ్టవేర్
ఔంపనీలో గురుతయక్కరాయనిా నియుహసూి, ప్రమోషన్ మీద ఇండ్డయా తిరిగొచిా బెంఖరురు కంద్రంగా 15
దేశాఱలో మ్యఱ ఔం఩నీకి చెందిన విధులా అజమాయిషి చేసుినాడట. వయోమాన ప్రభావం, కుమారుడ్డ
ప్రీతి నుంచి వాయపారానిా వదిలేస్త శ్రీభంతఱ నివాససాథనమైన H.S.R.Layoutలో ఉనా కుమారుడ్డ బవయ
బవంతిలో నివస్తసుినారు. వారు చెపిపన అడ్రసుౄ ప్రక్కయం సంట్రల్ స్తటి ఫస్ స్తటషను నుంచి
఩యంగిపాలయకు వెళ్ళీ ఫసుౄలో రెండు ఖంటఱ ప్రయాణంతో 12 ఖంటఱకు వారి వదుకు వెళ్ళీను. వారు
కొంగ్రొతిగా వచన సాహతయం మీద ఔనాడంలో 2013లో యచించిన పుసిఔం (ఔవనంలో ఉంది) నకు
ఇచ్చారు ఩రిశీలంచండ్డ అని. పుసిఔం వెఱ 280 ర్వ్పామలు. ఔరాాటఔ, తమ్మలనడు ఖవయాయి చేతఱ
మీదుగా ఈ పుసిఔం ఆవిషారిం఩ఫడ్డంది. రేఖాచిత్రాఱతో దలసరి క్కగితంతో మద్రించఫడ్డన ఈ పుసిఔం
చూపుఱకక్కదు, చదివితే గురుమ్యరిిగారి ప్రజ్ఞాపాటవం భనకు తెలుసిది. వారి వైదుషయం మెచాతగినది.
వారిని ఇ఩పటి వయకూ అనువాదకుడ్డగా, యచయితగానే భావించుకొనాను. అయితే వారు సహజ ఔవిగా
వచన యచనలో మనిగింది ఇ఩పడు తెలుౄకొనానువ అ఩పటోి ఫళ్ళీరి జలాి భద్రాస్ ప్రావిన్ౄలో ఉండేదట.
భద్రాసు నుంచి తెలుగు ప్రాంతం (ఆంధ్ర) విడ్డపోయినపుపడు ఫళ్ళీరి ఔరాాటఔలో చేరిందని తెలాపరు
గురుమ్యరిిగారు. క్కంపోజట్ స్తటట్గా ఉనా భద్రాసు ప్రావిన్ౄ నుంచి ఆంధ్ర విడ్డపోవటం, తెఱంగాణాతో
ఔఱస్త విశాలాంధ్రగా ఏయపడ్డ, ఆ ప్రాంతపోలీతో భమేఔం క్కఔపోవడం, తెఱంగాణా ఏరాపట తథయం అని
ఎనోా చ్చరిత్రఔ విషయాలా మచాటించ్చరు. భధాయహాం వారి ఇంటోి భజనం. ఆ తరాుత వారి ఇంటి
చెంతనునా చితూిరు జలాికు చెందిన సీఔఱ వేణుగోపాఱరెడ్డడ గారి ఇంటికి వెళ్ళీం. ఆమన సాుతంత్రయ
సభయయోధుడు, విలేఔరి, ఔవి. రెడ్డడగారు సాహతయం ఔనా రిమల్ ఎస్తటట్ మీద ఎనోా విషయాలా
మాటాిడారు.

రాత్రి వయకూ అఔాడే ఖడ్డపి భర్లమారు వారి ఇంటోినే భుజంచి వెనుదిరిగాను. సుమంగా తభ
క్కరు డ్రైవర్ (సహక్కయం)తో ననుా యూత్ హాసటల్లో దిఖబెటటభని చెపిప వీడోాలు ఇచ్చారు
గురుమ్యరిిగారు.
యూత్ హాసటల్ ఖాళ్ళచేస్త మశ్ుంతపుయ స్తటషన్కు చేరుకొని వైన్ ఖంగా ఎక్ౄరెస్స్ దాురా భరునడు
16-11-2013 ఉదమం 9 ఖంటఱకు క్కచిగూడాకు చేరుకోవటంతో న ఈ మ్యడువేఱ కిలోమీటయి
తిరుగాట మగిస్తందివ
యచనక్కఱం శాకమ్యరు రాభగోపాల్.
15-01-2014. హైదరాబాదు
(సమా఩ిం)

సైన్్ ఫిక్షన్
చితిరుు భధు

వాయసం: సైన్ౄ ఫిక్షన్
యచన: చితిరుు భధు
©Author.
Read it!

సైన్ౄ ఫిక్షన్
వైజ్ఞానిఔ ఔఱపనసాహతయం అని నోరు తియఖకుండా అనే ఔంటే సైన్ౄ ఫిక్షన్ అంటేనే హాయిగా
ఉంటందేమో. ఔఱపన సాహతయంలో సైన్ౄ ఫిక్షన్ కూడా ఑ఔ భాఖమే. సైన్ౄ కూడా జీవితంలో భాఖం
అయినటి.
చ్చలాభంది యచయితలు ఔథలు నవఱలు ఎందుకు రాసాిరు? జీవితంలో బాధలు ఔష్పటలు ఔనీాళ్ళీ
అనయయాలు, ఇంక్క చెపాపఱంటే దోపిడీ దగా అమామఔతుం అసందయభం.. ఇవనీా యచయితలో
సపందనని ఔఱఖజేసాియి. ఇవి గాఔ తనలోని ఆశ్లూ నిరాశ్లూ సపందనలు, వీటనిాటితో ఔనిపించే
సభసయఱకై ఩రిష్పారాలు వెదక్కఱనిపిసుింది. క్కని సమాధానలు దొయఔవు. ఈ సంగయృణ పలతమే
ఔవితుమ్య ఔథా నవలా ర్వ్఩ంలో వసుింది. ఇదిగాఔ నిజ్ఞనికి, ఔథఱ ఉదేుశ్ం వినోదం క్కఱక్షే఩ం అంతే
ఔదా. ఒ ఔథకీ, నటక్కనికీ, స్తనిమాకీ, చివయకి ఱక్షూం ఎంటరెటయినెింట్ అంతే ఔదా. నేనో ఔథని
చెపుినాను. అంతే. దీనికి ఇనిా అరాథలు, విశేిషణలూ చేమడం అవసయమా. అంటే అవసయమే అనిపిసుింది.
క్కదంటే అవసయం లేదనిపిసుింది.
క్కని వాసివానిాంచి పారిపోయే ఔఱపనలో కూడా వాసివం లోంచే ఔథలు సాహతయం పుడతాయి.
వాటిలోంచి ఫ్కంటసీ, అంటే అదుభత ఊహాఔఱపన వొసుింది. భనిషికీ మంత్రాఱకీ ఉనా తేడా ఈ
ఊహాఔఱపన, విశేిషణ చేస్త ఆలోచనశ్కి ఔదా?
అయితే ఈ ఊహాశ్కిినీ, ఔఱపనశ్కిినీ, సమాజంలోని రుఖితఱనీ సైన్ౄ దృఔపథంతో చూడఖలగితే,
దానికి కొనిా ఩రిష్పారాలు దొయఔవచుా.
సైనౄంటే ఫిజక్ౄ కెమ్మసీీ, ఆసాీనమీ రాకెట్ సైనేౄ క్కదు, వైదయం, సోషియాఱజీ, ఏంత్రోపాఱజీ,
పొలటిఔల్ సైన్ౄ లాంటి సామాజఔ శాసాెలు కూడా.

భనం భన సమాజంలోని అనయయాఱని
అందుఔనే శాస్త్రీమంగా చూస్తి మారిా్జంలానో
కపిటలజం లానో ఩రిష్పాయం దొయఔవచుా. అలాగే
ఆరిథఔశాస్త్రంలో, రాజకీమశాస్త్రంలో దొయఔచుా.
అలాగే భనం అనుకునే శారీయఔ రుఖితలు
మానస్తఔ రుఖితఱకీ, వైదయశాస్త్రంలో దొయఔవుా.
అందుఔనే, ఉతిఔథలు చెపేప ఔంటే వాటిని సైన్ౄ ఆధాయంగానో (అది సాంఘిఔ, లేఔ విజ్ఞానశాస్త్రం ఏదైన)
చె఩పఖలగితే అది ఇంక్క గొ఩ప సాహతయం అవుతంది అని నేననుకుంటాను.
అయితే పూరిిగా శాసాెనేా రాస్తి విసుగుపుడుతంది. అది కవఱం సైన్ౄ యచన అవుతంది. సైన్ౄ
ఫిక్షన్ అంటే సైన్ౄకి ఔఱపన జోడ్డంచి ఇలా కూడా జయగొచుా అనేటట రామఖఱఖడం. దీనితో పాఠకుడ్డకి
వినోదం విజ్ఞానం ఔఱఖజేమడం. అందుక వాసివంలో, సైన్ౄలో జయఖని అసంబవమైన విషయాలు సైన్ౄ
ఫిక్షన్ పేరిట రామలేం. రాస్తన న఩పదు. క్కని రాస్త వాళ్ళీండచుా. అది మైథాఱజీనో పలాననో
అవుతంది. కొనిా ఱక్షఱ డ్డగ్రీఱ వేడ్డలో వెలగిపోయే సూరుయడ్డ మీద భనిషి క్కఱనీ పటటకునాటి రామలేం
ఔదా. అది అసంబవం. కుజుడ్డ మీదో, శ్నిగ్రహపు ఉ఩గ్రహం టటాన్ లోనో భనిషి క్కఱనీ పటిటనటి
రామడం సైన్ౄకి బవిషయతిలో సాధయం క్కఫటిట అలా రామచుా. సూరుయడ్డ దఖగయగా వుండ్డ వేడ్డ కొనిా
వందఱ డ్డగ్రీలు వుండే బుధుడ్డ మీద భనిషి క్కలు మోపినటి ఎలా రాసాిం? సైన్ౄ రీతాయ అసంబవం
అయినవి రామలేం.
అయితే సైన్ౄ అభివృదిధ చెందనపుపడు భనిషి ఊహ పాంటసీలోకి పరిగి పాఠకుడు నిజంగా
నమేిటట రాస్తవారు. ఇది పురాణేతిహాసాలు అనుకోండ్డ. Mythology. బాఱ ఆంజనేయుడు ఎగిరి
సూరుయడ్డ దఖగయకు వెళ్ళతే మ్యతి క్కల ఎర్పగా అయిందని రామడం, ఩దితఱఱ రావణుడు, ఎపుపడూ
నిద్రపోయే కుంబఔరుిడు, చంపేస్తి భళ్ళీ అతకుాపోయే జరాసంధుడు.. ఇంక్క పుషపఔవిమానం, ఎగిరే

జటాయువు వంటి రాక్షస్త ఩క్షులు. యుదాధలోి ఉ఩యోగించే మ్మసైల్ౄ లాంటి అసాెలు – ఇవనీా
"fantasy" లేఔ "mythology". అ఩పటి క్కలానికి ఆ యచయిత ఊహకి రెఔాలొచిా వరిించినవి.
క్కఫటిట సైన్ౄ ఫిక్షన్ అంటే ఏమ్మటి? ఇది ఫ్కంటసీ క్కదు. విజ్ఞానశాస్త్రంలో నిర్వ్పించఫడ్డన లేఔ
బవిషయతిలో సాధయమైన ఔచిాతమైన స్తదాధంతాఱ ఆధాయంగా ఔఱపన, సంగటనలు ఉంటాయి. అయితే
కొనిా వయినలు ఊహాఔలపతంగా ఉండొచుా. క్కని భనకు తెలస్తన, సాధయమైన సైన్ౄ స్తదాధంతాఱ ఆధాయంగా
వుంటాయి. ఈ ఊహలు సాధాయణంగా సైన్ౄ ప్రక్కయం బవిషయతిలో సాధయమే అనిపించేటి వుంటాయి.
"సైన్ౄ ఫిక్షన్ బవిషయతిలో సాధయమైన విజ్ఞాన శాస్త్రపు పుర్లఖతి మీద ఆధాయ఩డే గటనఱని ఔథఱని
వరిిసుింది." అందుఔని కొంతభంది దీనిా "లటరేచర్ ఆఫ్ ఐడ్డయాస్" అనారు.
చ్చరిత్రఔంగా, తారిాఔంగా, బవిషయతిలో క్కని, భూతక్కఱం, వయిమానక్కఱంలో క్కని, ఇంకొఔ
యఔంగా జరిగే సంగటనఱని కూడా వరిించవచుా. "Alternative Possibilities".
సైన్ౄ ఫిక్షన్ వాతావయణం అంతా ప్రసుితం ఉనా ఩రిస్తథతఱకి మందుగా క్కని, వేరే విధంగా క్కనీ
వుంటంది.
1) ఉదాహయణకి బవిషయతిలో సంగటనలు లేదా వేరే క్కఱంలో క్కనీ, చ్చరిత్రఔ భూతక్కఱంలో
కూడా క్కనీ ఔథ వుండొచుా. (10,000 BC, Immortal of Meluha, Shiva Trilogy).
భూతక్కఱంలో రాస్తనపుపడు ఔథ చ్చరిత్రఔ పురావసుి ఩రిశోధనఱకి భినాంగా క్కనీ, అనుకూఱంగా క్కనీ
వుండొచుా.
2) అంతరిక్షం (space) లో గానీ, మ్మగిలన గ్రహాలు, గెలాకీౄఱలో గానీ, గ్రహాంతయ వయకుిఱ
గురించి క్కనీ ఔథలు.
3) ప్రసుితం తెలస్తన శాస్త్రీమ స్తదాధంతాఱఔంటే, ఇంక్క పుర్లఖతి సాధంచిన స్తదాధంతాఱ ప్రక్కయ
వునా టెక్కాఱజీ మీద ఆధాయ఩డే ఔథలు. ఊదా: క్కఱ ప్రయాణం, ర్లబోలు, కోినింగ్, ననో టెక్కాఱజీ.

4) కొతిగా ఔనిపటిటన శాస్త్రీమ స్తదాధంతాలు, లేఔ ఔనిపటటబోయే సూత్రాలు. ఉదా: క్కఱ
ప్రయాణం, క్కంతిఔంటే వేఖంగా ప్రయాణించడం, ననో టెక్కాఱజీ, కొతి రాజకీమ వయవసథలు,
విధయంసమైన సమాజ వయవసథ (Dystopia), ఊహాజనిత సమానతుం, అదుభతంగా వుండే సమాజం
(Utopia).
అందుఔనే సైన్ౄ ఫిక్షన్ ఇదీ అని నియుచించడం ఔషటం.
డేభన్ నైట్ అనే ఆమన అనాటి, చదవగానే ఇది సైన్ౄ ఫిక్షన్ అని అనిపిస్తి
అదే సైన్ౄ ఫిక్షన్వ (అశీిఱ సాహతయం లాగానే. చదవగానే ఇది అశీిఱం అనిపిస్తి అది
అశీిఱమే). రాఫర్ట హెన్ల్లన్ అనే ఆమన నియుచించిన ప్రక్కయం "ప్రసుితం ఉనా
రాజకీమ ఩రిస్తథతలు విజ్ఞానశాస్త్రం ప్రక్కయం, విజ్ఞానశాస్త్ర ఩దధతఱ దాురా
బవిషయతిలో ఏం జరుగుతందో రామడం, ఇదే సైన్ౄ ఫిక్షన్వ"
సైన్ౄ ఫిక్షన్ చరిత్ర:

ఫహుశా సైన్ౄ ఫిక్షన్ పురాణేతిహాసాఱ నుంచి ఉందేమో. దీనికి "ఫ్కంటసీ" కూడా జోడ్డంచఫడ్డ
ఉండేది. రామామణంలో ఩ది తఱఱ రావణుడు (Monster), రాక్షసులు, పుషపఔవిమానం, సమద్రం
మీద ఎగిరే ఆంజనేయుడు.. ఇవనీా చ్చలా చ్చలా ప్రసుిత ఫ్కంటసీ సూ఩ర్హీర్ల సాహతయం లాగానే
వుంటాయి.
లూయస్తమన్ "True History" రెండో శ్తాఫుంలోనిది, అరేబిమన్ నైట్ౄ ఔథలు, జొనథన్ స్తుఫ్ట
ఖలవర్ ట్రావెల్ౄ లాంటివి భనకి తెలుసు. ఇవి ఫ్కంటసీ ఔథలు. 18వ శ్తాఫధంలో "నవఱ" అనే సాహతయ
ప్రక్రమ ప్రాయంబం అయింది. మేరీ షెల్లి "ఫ్రంకిన్సటయిన్", "లాస్ట మాయన్" నవఱలు మొదటి సైన్ౄ ఫిక్షన్
నవఱలుగా చె఩పవచుా.

విజ్ఞానశాస్త్రం అభివృదిధ అయి విదుయచఛకీి టెలగ్రాఫ్ రైలంజన్ లాంటివి
ఔనిపటిటన ర్లజులోి జుల్ౄ వెర్ా, హెచ్.జ.వెల్ౄ జనప్రిమమైన సైన్ౄ సాహతయం
సృషిటంచ్చరు. హెచ్.జ.వెల్ౄ "వార్ ఆఫ్ ద వయల్డ్"లో కుజగ్రహవాసులు ఇంఖిండ్
మీద దాడ్డ చేస్తనటి రాశారు. "టం మెషీన్" రాశారు.
20వ శ్తాఫధంలో సైన్ౄ ఫిక్షన్ ఩త్రిఔలు "Amazing Stories",
"Astounding Science fiction" వచిా సైన్ౄఫిక్షన్ను "సై.ఫై" (Sci-Fi)గా పేరు పొందేటి
చేశాయి.
ఆయథర్ క్కిర్ా, ఐజ్ఞక్ అస్తమోవ్, జుడ్డత్ మెరిల్, క్కర్ి సాగాన్.. ఇలా ఎందర్ల
సైన్ౄ ఫిక్షన్ రాశారు. అస్తమోవ్ రాస్తన "Empire Foundation" నవఱఱ
ఆధాయంగానే తరాుత జ్ఞర్ా ల్లక్కస్ "Star Wars" స్తనిమాలు సృషిటంచ్చరు. ఇవి స్తపస్
఑పరాగా ప్రస్తదిధగాంచ్చయి.
సైన్ౄఫిక్షన్కి కొదిుగా పాత్రపోషణ, రొమాన్ౄ ఔలపిన స్తనిమాలు, ఔథలు
మొదఱయాయయి. సాటర్వార్ౄ ఆరు చిత్రాలు రొమాంటిక్గా అదుభతంగా వుంటాయి.
అవి చరిత్రలో క్కిస్తక్ౄగా నిలచిపోయాయి.
గ్రహాంతయయానం, గ్రహాంతయవాసులు, క్కంతివేఖ ప్రయాణం ఇవనీా రామడం మొదలైంది. టివి
సీరిమల్ౄ "Star Trek", "Dr. Who" లాంటివి వి఩రీతంగా ప్రాచుయయం పొందాయి. యచయితఱ వ్యహ
ఔఱపన అదుభతంగా సాగి ప్రసుితం అసాధయమైనవనీా బవిషయతిలో సాధయం అయినటిగా చిత్రీఔరించిన
నవఱలు, స్తనిమాలు అనేఔం వచ్చాయి.
సైన్ౄ ఫిక్షన్ లోని ఉ఩శాకలు:

1. హార్డకోర్ సైన్ౄ ఫిక్షన్: భరీ శాస్త్రీమంగా వివరాఱతో వుంటంది.

2. సాఫ్ట – సోషల్ ఫిక్షన్: సైక్కఱజీ, ఎఔనమ్మక్ౄ, రాజకీమ శాసాెఱ లాంటి
శాసాెఱ ఆధాయంగా ఉంటంది. జ్ఞర్ా ఆరెుల్ "1984", ఆఱడస్ హక్ౄల్ల "Brave New
World" మొదఱయినవి.
3. సైఫర్ ఩ంక్: ఇనిరెిషన్ టెక్కాఱజీలోని ప్రఖతి ఆధాయంగా ఛినాభినామైన
సమాజం ప్ర఩ంచం మంత్రాలు భనిషిని అధఖమ్మంచడం. ఇలాంటివి "టెరిినేటర్",
"మాట్రక్ౄ స్తరీస్", "ట్రాన్ౄఫ్కయిర్ౄ" ఇలాంటివి.
టంట్రావెల్ (క్కఱ ప్రయాణం), ఆఱటరేాటివ్ హసటరీ, మ్మలటరీ సైన్ౄ ఫిక్షన్, మానవాతీత వయకుిలైన
సూ఩ర్ హూయభన్ౄ గురించి రాస్త ఔథలు "ఎపోక్కలపిటక్" అంటే ప్ర఩ంచం ఎలా నశ్నం అయి ప్రలమం
వసుిందో వివరించే ఔథలు (2012), ఇవి కొనిా ఉ఩భాగాలుగా చె఩పవచుా.
సైన్ౄఫ్కంటసీ, సైన్ౄహాయర్, సైన్ౄమ్మసటరీ ఫిక్షన్లు కొనిా ఉ఩భాగాలు.
ఫ్కంటసీలో (అదుభతమైన ఊహాఔఱపన) జె.కె. రౌలంగ్ రాస్తన హేరీ పాటర్ స్తరీస్ ఑ఔ
ఉదాహయణ, సైన్ౄ ఩యంగా సాధయం క్కని వేరే భంత్రశ్కుిలు సంగటనలు వయకుిలు ఈ సాహతయంలో
ఉంటాయి. సైన్యౄ ఫ్కంటసీ ఔలస్త కూడా ఉండవచుా.
సైన్ౄ హాయర్: హాయర్ సాహతయం అందరికీ తెలుసు (రాంగోపాఱవయి పుణయమా అని).
"Exorcist" ఈ తయహా సాహతయంలో ట్రండ్ సటటర్. దయాయలు, భూతాలు, క్షుద్రశ్కుిలు, వాటిని
వదిలంచుకోవటం, ఇలా ఎంతయిన రాసుకోవచుా.
ఇంక్క మ్మసటరీ, మెడ్డఔల్ హాయర్ (కోమా, ఫీవర్ మొదలైనవి), సూ఩ర్ హీర్లలునా సైన్ౄ ఫిక్షన్
(సథపడర్ మాయన్, సూ఩ర్ మాయన్ మొదలైనవి), మాన్సటర్ౄ ఉనా సైన్ౄ సాహతయం (అనకొండ లాంటివి)
ఉ఩శాకలుగా చె఩పవచుా. ఏది రాస్తన మానవతా విలువలు, ఆదరాూలు, క్కసోి కూసోి సైన్ౄ ఩యమైన
"plausibility" అవసయం.

తెలుగులో నేను "ఐ.స్త.స్త.యు" రాస్తనపుపడు ఇయవై ఏలి క్రందట
ప్రచుయణకి చ్చలానే ఔషట఩డాలౄ వచిాంది. సైన్ౄ ఫిక్షన్ తెలుగులో లేదని
అనుకునేవాడ్డని. క్కని డా. సుధాఔర్ నయుడు అనే పి.హె.డీ సాాఱర్ గారు
చేస్తన ఩రిశోధన వఱి తెలుగులో సైన్ౄ ఔథలు, నవఱలు చ్చలానే ఉనామని
తెలుసుకునాను.
"తెలుగులో సైన్ౄ ఫిక్షన్" అనే ఈ ఩రిశోధన గ్రంథంలో సుధాఔర్
నయుడు గారు ఎంతో వివయంగా తెలుగు సైన్ౄ ఫిక్షన్ గురించి ఩రిశోధన చేస్త
విషయాలు పొందు఩రిచ్చరు. దీని నుంచి నేను తీసుకునా కొనిా ఆసకిిఔయమైన వివరాలు:
తల తెలుగు సైన్ౄ ఫిక్షన్ ఔథ 1927 జనవరిలో "సుజ్ఞత" మాస఩త్రిఔలో వచిాన
"఩యమాణువులో మేజువాని". ఆ ఔథా యచయిత స్తరిగూరి జమరావు. కె.ఆర్.కె మోహన్, కొడవటిఖంటి
కుటంఫరావు, మండమ్యరి వీరేంద్రనథ్, బలిమంత శివనగేశ్ుయరావు, మైనంపాటి భాసార్,
పురాణ఩ండ యంఖనథ్ ఇంక్క అనేఔభంది రాస్తన సైన్ౄ ఔథఱ గురించి ఈ పుసిఔంలో చరిాంచ్చరు.
తెలుగు సైన్ౄ ఫిక్షన్ నవఱలుగా మొతిం 50 నవఱఱ గురించి ఈ ఩రిశోధనలో వివరించ్చరు.
వాటిలో నేను రాస్తన "బై బై పొలోనియా" నవఱ ఑ఔటి వుంది అని నకు సంతోషంగా ఉంటంది.
ఈ 50 నవఱలు 1998 దాక్క వచిానవి. టేకుభలీ రాజగోపాఱరావు రాస్తన "విహంఖయానం"
తల సైన్ౄ ఫిక్షన్ నవఱ (1934) అని పేరొానారు.
సైన్ౄ నిజ్ఞనిా ఔచిాతంగా, నియుెందుంగా చెబుతంది. క్కని సైన్ౄ అంచున భనకి తెలమని
విషయాల్లనోా గ్రేజోన్లో ఉంటూనే ఉంటాయి. అందుక సైన్ౄకీ, వాసివానికీ, ఊహకీ అంచున మానవతా
విలువఱతో భంచి సైన్ౄ ఫిక్షన్ సృషిటంచవచుా. తెలుగులో అది అవసయం అని నేననుకుంటాను.

అసపర్శ
కనక ప్రసాద్

వాయసం: అసపయూ (ఏడవ భాఖం)
యచన: ఔనఔ ప్రసాద్
క్కఱం: మారిా 2014
©Author.
Read it!

అసపయూ
దీని మందుభాఖం
7
భనసు, నేను, సామంక్కఱం
ఆమెను చూసాను
అయిన మకం ఔనిపించలేదు
ఏమీ మాటాిడలేని
ఔలీతో ఆమె ప్రాంతంలో తిరిగాను
ఆమె ఆనందంగా ఉంది
ఇంకొంతస్తపు
ఆమెతో ఔదిలే తోటలో వుండాఱనుకునాను
ననామె చూడదు
ప్రేభతో ఉనాను క్కనీ
విస్తగిన దుకంతో వునాను:
పూఱని మ్యమటానికి వనమాల స్తదధ఩డుినాడు
ఆమ్మంక్క పూఱతో మాటాిడుతోనే వుంది
న అఫదాధలు ఈ పూఱకీ తెలుసు

న ఔనీాలీ నభిఔమ్య తెలుసు
ఆమెకి సఱవు చె఩పలేను
అయిన ఩ఱఔరించ్చల
ఆమె తోటకి భరెపుపడన రావాల
ఇది క్కదు సభమం
ఇది ―఑ఔ వెళ్ళీపోతాను‖ సంపుటి నుండ్డ ఑ఔ ఔవిత. సభమం సామంక్కఱం, సథఱం ఆమె పూఱ
తోట. ఆమె ఔవి ఑ఔ఩పటి ప్రేమస్త. అతను ఇంక్క ప్రేభతోనే ఉనాడు, క్కని విస్తగిన దుుఃకంతోన్య
ఉనాడు. ఆమెని చూస్తడు క్కనీ తన ‗మకం‘ ఔనిపించలేదు. ఏమీ మాటాిడలేని చూపుఱతో ‗ఆమె
ప్రాంతం‘లో తిరిగి, ఇంకొంత స్త఩నా ఆమెతో ‗ఔదిలే తోటలో‘ ఉండాఱనుకునాడు. ఆమె అతనిా
చూడదు. పూఱతో మాటాిడుతనాది. తోటమాల పూఱని ‗మ్యసమయడానికి‘ స్తదధ఩డుతనాడు. ఆ
పూఱకి ఔవి అఫదాధలు తెలుసు, అతని ఔనీాలీ నభిఔమ్య తెలుసును. అఔాడ ఆమె ఇంక్క పూఱతో
మాటాిడుతూనే ఉంది. అతను ఆమెకి వెళ్ళీసాినని చె఩పలేడు. అతను అఔాడ ఉనాటేట ఆమెకి తెల్లదు,
అయిన ‗఩ఱఔరించ్చల‘. ఇపుపడు క్కదు. ఇది క్కదు సభమం. భరెపుపడన భళ్ళీ ఆమె తోటకి వచిా,
అపుపడువ
ఈ ఔవిత శీరిృఔలోన చభతాృతి అని చెపుపకోదగిన ఏ ప్రతేయఔతా లేదు. క్కని ఔవిత ఓదేుగిఔ
వాతావయణానిా నిరిించుకోడానికి మొదటి సూత్రంగా సామంక్కఱం అనే మాట ఩రిచితమైన క్కలానీా,
దిగులు Moodన్య ప్రఫఱంగా ప్రతిపాదిసుినాది. ‗ఆమెను చూసాను‘ అనా మొదటి పాదం దిగులు,
గుండెలోి ఆరిపోని ప్రేభ అనిపించే ఈ ఓదేుగిఔ ఛామనే భరింతగా ఫఱ఩రుసుినాది. ఇఔాణిించి
మందుకు ఩రికిసూి పొతే ఔవితలోన విశేషించి చెపుపకోవఱస్తన ఩ద సం఩ద, నదం, కొతిగా
కొట్లటచిానటూట ఉండే ప్రతీఔలూ, చభతాాయంగా, విన్యతాంగా ఉండే నిరాిణ ర్వ్఩ం అయితే ఏమీ లేవు.
ఔవిత ఇతివృతిం చూడబోతేన అది ఑ఔ పాత ప్రేభ, అదీ ఑ఔ భఖవాడ్డ ప్రేభ - వేలాదిగా క్కవాయలోిన,

ఔవితలోిన అనిా క్కలాలోిన్య, అనిా భాషలోిన్య ఩రిచితమే అయి, స్తనిమాలు, నవఱఱ నిండా
మరిగిపోయి, పాతఫడ్డపోయిన వసుివు. [పునశ్ాయణ కోసం ఔవిత ఩రికింతకు ఩ది ప్రవేశ్ దాురాలు
అనావి: (1) శీరిృఔ, (2) ఩ద సం఩ద, (3) ఩దాఱ కూర్వ్ప పేర్వ్ప, (4) అఱంక్కరాలు, (5) ఔవి గొంత,
(6) నదం (ఔవిత నడఔ), (7) సథఱ క్కలాలు, (8) చిహాాలు, ప్రతీఔలూ (9) ఔవిత నిరాిణ ర్వ్఩ం
(structure), (10) ఇతివృతిం అంటే వసుివు. ]
సూథఱ దృషిటకి ఇది సఖట బఖా ప్రేమ్మకుడు ప్రేమస్త భసలే సథలాలోి తచ్చాడుతనా సామంక్కఱం
అనుబవం. ఆమె అప్రా఩ి భనోహరి. అయిన క్కని ఈ ఔవిత ననుా చ్చఱ ఆఔటటకుంటంది. ఔవి
నిరిిసుినా హృదయ వాతావయణం లోనికి పాఠకుణిి ఆహాునించి, సాంతం చెయియ ఩టిట నడుపుకు
పోఖలుగుతోంది. ఎందుకు? ఈ ప్రశ్ా అడఖడమైతే తేలఔ గాని దీనితో సమాధానం ఩డటానికి చ్చఱ పదు
ప్రమతామే క్కవలస్త ఉంటంది. అంటే ఏ మెరుగులూ, ప్రతేయఔతలూ లేకుండా, ఑ఔ ఩రిచితమై పాతఫడ్డన
ఇతివృతాినిా ప్రతిపాదిసూి కూడా సృజనతిఔంగా పఱప్రదమైన ఔవిత నిజ తతుం, అంటే Esential
Mystique ఏమ్మటి?
ఈ ఔవితను ఇంకొంత ఩రికించి చూస్త మందు ఑ఔ మౌలఔమైన ప్రశ్ా - ఇది ఑ఔ అధవాసివిఔ
ఔవితా? అని. ఔవి అఫదాధలూ, నభిక్కలూ పూఱకి తెలుసువ ఏమీ మాటాిడలేని ఔలీతో అతను ‗ఆమె
ప్రాంతం‘లో తిరుగుతనాడు. ఆమె మొహం అతనికి ఔనఫడలేదు, క్కని ఆమె పూఱతో
‗మాటాిడుతోంది‘. వనమాల పూఱను మ్యస్తసుినాడు. ఇవి అధవాసివిఔ ఔవితుపు పోఔడలే. వీటిని
వాసివమేనని ర్వ్పించే సభమం, సనిావేశాఱ మీద సూచయంగా, అఔాడఔాడ మాత్రం అదుుతనాడు ఔవి.
ఇది క్కఔ, సూథఱ దృషిటకి వాసివమేనని తోచే ప్రతీఔలు - ఆమె, పూలు, తోట, మాటాిడలేని ఔరుీ,
అదృశ్యమైన మకం, పూఱతో సంభాషణా, ఆమె ప్రాంతం, టం ప్రక్కయం పువుులా మ్యస్తస్త వనమాల్ల
ఇవి ఏ లోతైన ఆంతయంగిఔ వాసివానికి సూచనలు, ఏ అనుబవాఱకి ప్రతీఔలు? ఔవి వాసివంగా ఑ఔ
నిజమైన పూఱ తోట లోకి వెళ్ళీ, తన ఑ఔ఩పటి ప్రేమస్తని చూసొచేా చెపుినాడా ఈ ఊసులా?

ఔవిత Essential Mystique ఏమ్మటీ అనా ప్రశ్ాకి తేలఔపాటి జవాబు ఏమ్మటంటే ―నచిాతే
నచిాంది. చదివి సంతోషించి ఊరుకుంటే పోలేదా? అంతకు మ్మంచి ఔవిత అంతయగత సుర్వ్పానిా
చరిాంచడం ఔంఠశోషవ‖ అని రాజీ ఩డటం. లేదంటే ఔవిత నిజతతాునిా సపృశించకుండా స్త్రీ, పురుషుడూ,
ప్రణమం, మారిిఔతా, వేదన, సునిాతంగా నయుడు గార్వ్, పూఱతోటలోి సామంక్కలాలూ ఇలాఖ
ఔవిత ఉ఩రితఱంతో మాత్రం ఫఱహీనమైన సంఫంధం ఉనా అంశాలా మాత్రమే యఔయక్కలుగా
లేవనెతితూ బాగా పొగిడీ, కొంచెం తెఖడీ, ―గుండె ఫరువెకుాతంది... ఇటీవఱ వచిాన ఔవితుంలో
ఇంతగా నిభఖాభయేయటట చేస్త ఔవితలు చ్చలా తకుావవ‖ అని పదు భనిషి తయహాగా మక్కియించే
―విభయూ‖. ఈ రెండు తయహా ఩నులోిన మొదటిదాని వఱన ప్రయోజనం, సహామం లేవు క్కని ఔనీసం
హాని అయితే లేదు - అంటే క్కఱపనిఔ సృజన ప్రయోజననికి disservice లేదు. అది కవఱం
సోభరితనం అవుతంది. అలాక్కకుండా రెండవది అసహామఔయం, ప్రమాదఔయమైన తోవ. ఎందుఔంటే
అది సృజన నిజతతుం పైన ధాయసను నిలు఩నఔారేికుండానే యఔయక్కఱ distractions వైపుగా విచ్చయణను
఩ఔా తోవ ఩టిటసూినే అలాంటి అసహామఔయమైన చయాకు గౌయవానీా, బద్రతన్య సభకూరుసుింది.
ఈ రెండవ కోవ విభయూ అఔవితాునికి దఖగరి చుటటం. ఈ రెండ్డంటి సుర్వ్పాలా గురించీ
రేఖామాత్రంగానైన చెపుపకుంటే అధవాసివిఔ ఔవితాునిా అయథం చేసుకోడానికి అవసయం అవుతంది.
ఎందుఔంటే అధవాసివిఔత, మారిిఔత చ్చటన పేఱవం, అయోభమమైన యచన ఔవితుంగా చలాభణీ
క్కవడం ఔషటం క్కదు. సృజన యెడఱ నీయ క్షీయ నయమం వంటి ఇలాంటి వివేక్కనిా, సంమభననీా
సాధంచుకోనివుకుండా అభాయస్త ఩రికింతకు అడుడ఩డే దాురాలు ఩దింటిని పోలుాకోవచుాను. అఔవితుం
సుర్వ్఩ సుభావాఱని ఆఔళ్ళంపు చేసుకోడానికి కూడా ఈ జ్ఞగ్రతి ఉ఩యోఖ఩డుతంది. అఔవితాునికి,
అసహామఔయమైన చయాకూ స్తంహదాుయం లౌఔయం. సృజన ఩ఠననుబవం లోనికి ప్రవేశించకూడని నిషిదధ
దాురాలు ఈ ఩ది: (1) బోర్డమ్మ (2) చ్చ఩ఱయం (3) సాహతీ స్తాహం (4) ప్రశ్ంసాపేక్ష (5) పూయు
ప్రతిషట (6) ఆడంఫయం (7) పాండ్డతయం (8) సొడ్డడంపు (9) భరాయద (10) సోభరితనం. వీటిలో ప్రతి
఑ఔాటీ సృజన ఓదేుగిఔ వయవసథనే యఔయక్కలుగా దఫుతీసుినాయి. వీటిలో ప్రతి ఑ఔా అంశ్ం మీదా

ఏఔంగా పుసిక్కలే ఉనాయి. ఉదాహయణకు సృజన వాయపారాలోిన ఆడంఫయం అనేదానిా భాష్పడంఫయం,
భావాడంఫయం, ఊహాడంఫయం, చిత్రాడంఫయం ఇలాఖ నలుగు యక్కలుగా అయథం చేసుకోవచుాను.
భాష్పడంఫయం అంటే వివయణ అఔారేిదు - పిలిని మారాాఱం అని ప్రతిపాదించే ఩దధతి. ఊహాడంఫయం
పాండ్డతాయనికి దఖగరిది - నవఱలు వంటి విసాియమైన ర్వ్పాలోిన యఔ యక్కఱ విషమ ఩రిజ్ఞాననిా పాత్రఱ
దాురాన్య, సుమంగా యచయితన్యా ప్రఔటిసూి వచేా వినయసం. చిత్రాడంఫయం ఇలాంటిదే క్కని అది యఔ
యక్కఱ ఩ద చిత్రాలా (Images) ―ఇదేదో తమాష్పగా బావునాటటందేవ‖ అని ర్వ్పించేలాఖ అలుితూ వచేా
వినయసం. మారిిఔత, మేజక్ రిమలజం వంటి టెకిాక్ఱకు ఫఱహీనమైన అనుఔయణలోి ఇది ప్రఫఱంగా
ఔనిపిసుింది. భావాడంఫయం అంటే నిసయగమైన, అనుబవ సం఩నామైన ఉదేుఖం సాథనంలో లోఔంలో
గౌయవనీమభని చెలాభణిలో ఉనా యఔ యక్కఱ sentimentsను ప్రతిషిటంచి, ఔవిత ఓదేుగిఔ వయవసథనే
పటటడు ఉదేుఖం (Sentimentality)గా ఩తనం చేస్త వినయసం. ఈ అనిాంటినీ సశాస్త్రీమంగా
విచ్చరించఖలగిన అవక్కశ్ం ఇవాల త఩పకుండా ఉనాది.
ఆ అవసయమ్య ఉనాది. మకయంగా ఇ఩పటి క్కఱంలోన సమాచ్చయ వి఩ివం పలతంగా భనకు
సమాచ్చయ భాయం ఑ఔ జటిఱమైన సభసయగా వచిా ఩డాడది. దీనిా Information Overload అని
అనారు. సృజన పేరిట ప్రాచుయయంలోనికి వచేా అనేక్కనేఔమైన పాఠాయలా ఔనీసం భచుాకైన చూస్త ఏవి
ఆసకిిఔయమైనవో నియియించుకోవడమే ఑ఔ పదు సభసయగా దాపురించింది. ఈ ఇఫుంది మా చినాపుపడు ఏ
ఇంటరెాటూట లేని ర్లజులోినే ఉంది, ఇపుపడు భరీ విశ్ృంకఱమైపోయింది. త్రిపుయని నేను ‗త్రిపుయవ
యఔయక్కఱ యచనలు ప్రచుయణలోకి వసుింటాయి. సాహతయంవ సాహతయంవ అంటారు. అవి అసలు
చదవాఱని అనిపించదు?‖ అని అడ్డగితే ఆమన ‗That is because it isn‖t Literature. It is
something else!‘ అని నవుుతనారు. ఈ సభసయను ఩రిషారించుకోడానికి పైని చెపిపన అవఱక్షణాఱ
఩రికింత సృజన విదాయరిధకి కొంత ఉ఩యోఖ఩డుతంది. ఈ ఩దధతి పాశాాతయ సంప్రదామం లోన Via
Negativa అని, భన సంప్రదామం లోన ―నేతి, నేతి‖ అనీ ప్రతిపాదించిన ఩దధతఱ వంటిది. ఆసకిి
ఉనావాళ్ళీ దీనిా ఎవరినీ నొపిపంచకుండా చ్చటగా, ఏక్కంతంలో నియుహంచుకోవచుాను. ఉదాహయణకు

ఆసకిిఔయమైన ఏ ఑ఔా సృజననైన ఩రికించి, దానిా ఈ లౌఔయ ఱక్షణాలు ఏ మేయకు ఫఱహీనం
చేసుినాయో అభాయసం మీద పోలుాకోవచుాను. క్కఱపనిఔ సృజన విదాయరిధ ఇలాంటి పోఔడఱ ఉనికిని
గురిించడం ఎలాగో నేరుాకుని, వీటికి దూయంగా భసలుకుంటే అఔవితుం బారినుండ్డ, అసహామఔయమైన
―విభయూ‖, ―చయా‖, ―గురిింపు‖ వంటి వాటి బారినుండీ తపిపంచుకోవచుా. ―఑ఔ వెళ్ళీపోతాను‖ వంటి
అధవాసివిఔ ఔవితాునిా ఩రికించడానికి ఈ ఩దధతి, దోష్పఱ ప్రసాివన అనివాయయం అవుతనాయి.
ఎందుఔంటే అధవాసివిఔ ఔవితకు ఆఱంఫన, కవఱమైన ఉపాధీ అఱతి అఱతి భావఖతఱను
఩ఠననుబవంలో ధునిం఩చేసూి, సూచయంగా నిరిిసూి వసుినా ఓదేుగిఔ వయవసథ ఑ఔాటే.
―ఇది క్కదు, ఇదీ క్కదూవ‖ అని దోషపూరితమైన ఑కొాఔా పోఔడన్య, ప్రదయూనన్య యదుు
చేసుకుంటూ పోతే ఆ మీదికి ఱబయభయేయ అనుబవం – by definition – ఔ఩టం లేని సృజనకు
సమీ఩ంగా వసుింది. ఉదాహయణకు పైన ఉదహరించిన నయుడుగారి ఔవిత లోన ఈ ఩ది యక్కఱ
దోష్పలూ లేవు – అంటే They are absent. అంతే క్కదు, ఆమన ఔవితఱ సంపుటి ―఑ఔ వెళ్ళీపోతాను‖
సాంతం ఩టిట చూస్తన ఏ ఑ఔా ఩ద శ్ఔలానికీ సైతం ఇలాంటి దోషం ఏ ఑ఔాటీ లేదు. మందుగా ఈ
జల్లిటోి నిలుసోింది క్కఫటిట ఇది హాయిగా ఉంది, దీనిా సీుఔరిదాుమ – ఇలాఖ. ఔవి తన సృజనకు ఈ
నిషా఩టానీా, నైయిలాయనీా ఎలా సాధంచుకుంటనాడు? ఎలాఖంటే ఔవి తన సృజనతతుపు ఎరుఔలో ఏ
మేయకు, ఎంత ఩రిపూయింగా నిషుటడ ఉనాడో ఆ మేయకు ఈ క్కఱపనిఔధాయను సాధంచుకుంటనాడు. ఔవి
ఔవిగా కవఱమై, నిసయగమై ఉంటే సృజన అప్రమతాంగా, సునయాసంగా, అనివాయయంగా లౌక్కయనికి
దూయంఖ ఉండఖలుగుతనాది. అలాంటి ఔవిని తఱకెతికుంటామ. అంచేత ఈ ఩ది నిషిదధ దాురాఱనీ
విశేషంగా ఩రిశీలంచి, వాటి సుర్వ్పానిా తెలుసుకుని, విడ్డచిపటటటం ఔవితుపు ఩రికింతకు సహామఔయం
అవుతంది. ఈ అవఱక్షణాలు ఩దీన్య ఔవిత ఓదేుగిఔ వయవసథనే దఫుతీసుినాయి క్కఫటిట, అధవాసివిఔ
ఔవితుం ఩రిశీఱనకు ఈ ప్రసాివన భరీ అనివాయయం అవుతంది.
ఆ మీదికి పైన లేవనెతిిన ప్రశ్ా – నయుడు గారి ఈ ఔవిత Essential Mystique ఏమ్మటి,
ఇది ఎంచేత సపఱమౌతనాది? అని సంతృపిిఔయంగా చరిాంచ్చల్ల అంటే పైన ఉదహరించిన ఔవిత నిజ

తతాునిా Via Positiva అనదగిన తోవలోి కూడా ―ఇతివ ఇతివవ‖ అని విశేషంగా చరిాంచవఱస్త
ఉంటంది. అందుకు అతయంత ఆవశ్యఔమ, ప్రధభమ అయినది, ఑క ఑ఔా ప్రాతి఩దిఔ ఏమ్మటో చెపూప?
అంటే అది సృజన ఓదేుగిఔ ప్రతి఩తిి (Emotional Apparatus) అని నియుెందుంగా చె఩పవచుాను.
ఈ ఔవిత నుండ్డ ఓదేుగిఔ భూమ్మఔను వేరు చేస్తి అఔాడ ఆఔటటకునేదీ, యంజం఩చేస్తదీ ఇంఔ ఏమీ లేదు.
ఇదివయకు ఔవితకు ప్రవేశ్ దాురాలు అనా ఩దింటిలోన్య (4) అఱంక్కరాలు, (5) ఔవి గొంత
మౌలఔంగా ఓదేుగిఔ వయవసథకు చెందినవి. మందుగా సృజన ఓదేుగిఔ వయవసథ అవగాహన అనే ఈ
భూమ్మఔ (Basis)ను ఩టిషటంగా నిరిించకుండా చేస్త ఩రిశీఱనలోన ఇంక్క ఏదో వెలతి మ్మగిలే పోతంది.
వేయి పిర్పఱ సమద్రం, ఑ఔ క్కఫ్కా రాత్రి యహసయం ఔవితలా గురించి సైతం ఇఔాడే చేస్తన ఩రిశీఱన
కొంతవయకు సహామం అవుతంది గాని, ఆ ఔవితఱ నిజతతాునిా అంటే Essential Mystique of
the Poemను భరింతగా శోధంచవఱస్త ఉంది. ఇసాియిల్, త్రిపుయ వాళ్ళీదుర్వ్ ఆ రెండు ఔవితఱన్య
నిరిించి, నడ్డపే తోవలోిన అనేఔమైన సౌందయయ నియియాలు – అంటే aesthetic decisions ఏవేవి ఎలా
కరారు చేసుకునార్ల, ఔవిత సృజననుబవం లోన ఐఔయతను, బిగువును, యకిినీ ఎలా సాధంచుకునార్ల
఩రిశీలంచడానికి ఇట పిభిట వాటి ఓదేుగిఔ ఆవయణను, దానిలోని ఩టతాునీా, క్కంతినీ, సుచాతన్య
విశేషంగా ఩రిశీలంచి చూస్తి త఩ప ఆ వెలతి అలాగే ఉండ్డపోతంది. ఫహుశ్ ఈ ఇఫుందిని గ్రహంచుకునే
ఎనోా తరాలుగా భన దేశ్ంలోన్య, పాశాాతయ దేశాలోిన్య లాక్షణికులు అంతిభంగా తభ ధాయసను,
఩రిశ్రభను యావతూి సృజన ఓదేుగిఔ ప్రతి఩తిి మీదనే కంద్రీఔరిసూి వసుినారు. అలాంటివాలీ వివేచన
నుండ్డ వచిానవే ధుని, యసానుబవం, వయంజనం, వక్రోకిి వంటి ప్రతిపాదనలు, అఱక్కయ శాస్త్రం వంటి
వయవసథలు. వాళ్ళీ సుకలాఱస వఱినో, సౌందయయం, ఆనందం వంటి వితయామైన అనుబవాలోినికి కిళ్ళీ
వేసుకుని, పేక్కడుకునాటటగా ఩లామనం కోసమో ఆ ఩నులు తఱకెతికోలేదు. క్కఱపనిఔ సృజనకు,
ఔవితాునికీ సారాంశ్ భూతమైన వయవసథను, దాని నిరాిణానీా అయథం చేసుకోడానికీ, అలా అందివచిాన
అవగాహనను ఩రికింతకు ప్రాతి఩దిఔగా ఉ఩యోగించుకోడానికీ అది అవసయమైన, అనివాయయమైన
఩రిశ్రభ. ఇంగిిషు సంప్రదామంలోన ఈ తయహా వివేచన పాయం఩రిఔంగా కొనసాగుతూ ఔనీస

మాత్రంగానైన నిఱదొకుాకో ఖలగింది. తెలుగులోన భనకు ఈ ఩దధతలు వమసుౄ భళ్ళీన ఎమఔలు
కుళ్ళీన పాత ఛాందసుఱ చ్చదసిం లాగా నిరాదయణకు, హేలనకూ గుయయియ, వాటి సాథనంలోన
ఫఱహీనమైనవి, శుదధ తయాం, లౌఔయం, ప్రతిషట, రాజకీమం ప్రాపులుగా నిరిించుకునావీ ఆలోచనలు,
భరాయదా మ్మగిలేయి.
అధవాసివిఔ ఔవిత విషమంలో – నయుడు గారి ఔవితుం విషమంలో ఈ వెలతి భరీ
కొట్లటచిానటట ఔనిపిసుింది. ఎందుఔంటే అధవాసివిఔ ఔవిత నిగంట వాయఔయణానిా మొదలే సవాలు
చేసుినాది. ‗అధవాసివిఔ ఔవిత వాయవహారిఔమైన భౌతిఔ వాయఔయణానికీ, అ఩పటిక ఩రిచితం అయి ఏ
కొంతైన అనుబవమే అయి ఉనా ఓదేుగిఔ వాయఔయణానికి సైతం ఫదధమై ఉండదు. వాటిని మాత్రం
క్కవాఱని ఩నిఖటటకుని ధఔారిసూి, తతాాయణంగా వాసివిఔ దృషిటని అనివాయయంగా తిఔభఔ పడుతంది.
అది తనదైన ఓదేుగిఔ వాయఔయణానిా తానుగా నిరిించుకుని ఆవిషారిసోింది. దానిా పాఠకుడు వెతకుాని,
గ్రహంచుకోవాల. ఇలా ఎందుకు చేసుిందీ అంటే అది ఑ఔదానిా పోగొటటకొని ఇంకొఔ దానిా
అతివేఱంగా, ఉదీు఩ింగా సాధంచుకుంటనాది. చీఔటిని పాయద్రోలతేగాని వెలుతరు లేదు. వెలుతర్వ్
అంటేనే చీఔటి నిష్కారమ్మంచడం. పాఠకుడ్డ అంతయంగానీా, అనుబవానీా తిషటవేసుకుని బిఖఫటిట ఉంచిన
వాసివిఔ సపృహని వెలీగొటటడానికి ఔవి తనదైన ఓదేుగిఔ వాయఔయణానిా ఩నిమటటగా వాడుకుంటనాడు.
అధవాసివిఔ ఔవితతో కుసీి ఩టీట ఩టీట క్రమేణా పాఠకుడ్డ వాసివ దృషిట తన ఆపేక్షఱన్య, ―తఱపు చెరశాఱ‖
అని అంటనా ఩రిమ్మతల్లా ఔనీసం ఔవితా యంఖంలో, ఔవితతో నిభఖామైనంత క్కఱం
విసరిాంచఖలుగుతనాది. ఇది వయక అధవాసివిఔత అంటే ఆసకిి ఉండ్డ, మెతినయిన దృషిటకి ఈ కుసీి
సుఱబతయం అవుతంది.‘ అని ఈ వాయసంలోనే ప్రసాివన వచిాంది. అధవాసివిఔ ఔవిత సుర్వ్పానిా
అయథం చేసుకోవడానికి సృజన ఓదేుగిఔ ప్రతి఩తిి (Emotional Apparatus)ని మందుగా అయథం
చేసుకోడం భరీ అనివాయయం, త఩పనిసరీ అవుతంది.

కవఱం ఈ ఇఫుందిని ఎతిి చూపించడానికి నయుడు గారిదే ఇంకొఔా ఔవిత ‗ఫఱ఩ం నీడ‘:
చినాపుపడు నేరుాకునా అక్షరాలా చదువుతనాను
అవి ఩దాఱనుకుంటాను మాటఱనుకుంటాను
అరాథలాచేా భాషను కొని నేరుాకుంటూ
దిదుుతనాను భళ్ళీ అంతే వంఔయగా దిదిున దానీిద
దానీిద తిరిగి తిరిగి భరిగి భరిగి చెరుపుకుంటూ రాసుినాను
఩ఱఔకి ఩ళ్ళీ తోమతనాను వేపుపఱితో
ఫఱపాఱ పాఱభయఔలు చెయఖటం లేదు
లేత నలుపు పాఠాఱనీా చెదిరిపోయాయి
ఔనీాలీని ఎవర్ల ఎవరెవర్ల కొటాటరు
తెలమని నియుంధాఱతో అఱిరికీ వమసు పరిగిపోయింది
ఈ అక్షరాఱ ఩ఱఔ యింక్క ఩లుకులు
఩లుకులుగానే కొంచెం ఩గులుతోంది ర్లజుర్లజుకీ
బాలాయనికి క్షమా఩ణలు చెపుపకుంటనాను
ఔలీ మీసాఱతో ఎమఔఱ ఫటటతఱతో
నక్షత్రావృక్షాఱతో గోళ్ళక్కమఱ యంగుఱతో
ఇపుడనీా పాత ఔనీాళ్ళీ బభిలే
భళ్ళీ భళ్ళీ వసుినా క్రభశిక్షణలే భరాయదలే నీతలే
పారిపోలేని నఖాశిక్షలే చూడలేని అసతాయలే
బోదచేతలే అక్షరాఱ క్కళ్ళీ

బోదఫఱ఩ం ఫరువులే తిమ్మిరి తిమ్మిరి విఔృతాలే
ఏదో
఑ఔ అవిటిక్కలు నీడ నడుసూి వుంటంది.
ఫఱ఩ం బాఱయం నటిది. దాని నీడన బాలాయనిా జాపిికి తెచుాకుని, బాలాయనికి ఇపుపడు క్షమా఩ణ
చెపుపకుంటనాడు ఔవి. అ఩పటి ‗఩ఱఔ‘ మీది పాఱ భయఔలు ఇంక్క చెయఖటం లేదు, ఔవికి ‗భళ్ళీ భళ్ళీ
వసుినా క్రభశిక్షణఱ భరాయదలూ, నీతలూ, తపిపంచుకుని పారిపోలేని నఖాశిక్షలూ, చూడలేని అసతాయఱ‘
పదు భనిషి ఫతకు ఇఫుందిగా, అ఩రాధంలా అనిపిసోింది. దానిా ‗ఔలీ మీసాఱతో, ఎమఔఱ
ఫటటతఱతో, నక్షత్ర వృక్షాఱతో, గోళ్ళక్కమ యంగుఱతో‘ ఔృతఔంగా అనుబవిసుినాడు. దృషిట (ఔళ్ళీ)కి
మొలచిన మీసాలు భరాయదకు ప్రతీఔ. ఎమఔఱ ఫటటతఱ మదిరిన వమసుౄకీ, నక్షత్ర వృక్షాలూ
గోళ్ళక్కమఱ యంగులూ పదుభనుషుఱ ప్ర఩ంచపు తళ్ళకుఱ ఔృత్రిభతాునికీ సూచనలు. ఆ వమసు
‗తెలమని నియుంధాఱతో అఱిరితో‘ పరిగిపోయి ఔవి మీద఩డడది. చివరికి ఏడుదాుభని చూస్తి ‗ఇపుడనీా
పాత ఔనీాలీ బభిలే‘! బాఱయపు ఫఱ఩ం మీద అచామైన అక్షరాల్లా, ఩దాల్లా, మాటల్లా దిదిు వాటినుండ్డ
మాటఱ నైసరిగఔమైన అరాథల్లా, అనుబవాల్లా నేరుాకొని, దిదుుకునా ఔవి ‗ఫఱ఩ం‘ క్కలు ఇపుపడేమో ‗బోద
ఫఱ఩ం‘. దానివి ‗బోద చేతఱ అక్షరాఱ క్కళ్ళీ‘! ఆ ఫఱ఩పు నడఔ – ఔవి సృజన అతని జీవితమన్యా
– ఑ఔ బోద ఫఱ఩పు ఫరువు, తిమ్మిరి విఔృతం. ఔవి పోగొటటకునా చినా఩పటి ఫఱ఩ం నీడను తోస్తరాజని
దాని సాథనంలో ఇపుపడు ‗ఏదో ఑ఔ అవిటి క్కలు నీడ నడుసూి ఉంటంది‘!
పోగొటటకునా బాఱయం ఔవుఱకి, సృజనక్కరుఱకు అతయంత ప్రిమమైనది. అది వాలీ సృజనకు
ప్రాధమ్మఔమైన మడ్డ సరుకు. సహజంగానే ఆ బాలాయనీా, జ్ఞా఩క్కనీా ఇతివృతింగా సృజన వసూినే ఉంది,
అది చ్చఱ ఆఔటటకుంటంది కూడాను. ఉదాహయణకు తిఱక్ ఆ ర్లజులు ఔవిత:
‗ఆ ర్లజులా తలుచుకునాపుపడలాి
ఆనందం లాంటి విచ్చయం ఔలుగతంది‘

అని ప్రవేశ్పటిట,
‗ప్రతీ ఑ఔా నిమషం ఑కొాఔా ఑భర్ కయాయం
రుబామత్ ఩దాయఱ వంటి ర్లజుఱవి ఏవి ప్రిమతమ్మ
చపుపడు క్కకుండా ఎవరు హరించ్చరు భన పనిాధని?‘
అని మగించి భావుకులైన పాఠకుఱకు ఇలాంటి బాఱయసిృతినీ, వేదనన్య, ఩శాాతి఩ి భావనఱనే
అనుబవానికి తెసుినాది. ఑క ఇతివృతాినిా ఆఱంఫనగా నిరిించిన ఈ ఔవితలు రెండూ తామ
ఉదేుశించిన సృజననుబవానిా వేరు వేరు తోవలోిన ఎలా సాధంచుకుంటనాయి? ఎఔాడ, ఎలా
సపఱమౌతనాయి? ―ఆ ర్లజులు‖ ఔవిత పాఠానిా నిశితంగా ఩రిశీలసూి ఈ ప్రశ్ాకు సమాధానం చె఩పడం
చ్చఱ విసాియమైన ఩ని, క్కని అది ఔనీసం సాధయభయేయ ఩ని. ఔవిత పాఠయం పొడుగున అందుకు అనేఔమైన
ప్రవేశ్ దాురాలునాయి.
ఫఱ఩ం నీడ ఔవితలో అలాంటివి అఱంక్కయ ప్రధానమైన ఉపాధులు లేవు. దానికి ఉనాదలాి
఑ఔాటే ధుని, సూచన allusion ప్రధానంగా, గొ఩ప అఱంక్కరిఔ సంమభనంతో నిరిించినది, చ్చఱ
యభణీమమైన ఓదేుగిఔ వయవసథ. అంతే క్కదు, ఈ ఔవితలోన పైన చెపిపన బాఱయ సిృతి అనా ఑ఔా అయథం,
ఇతివృతిమే క్కకుండా Layers of Meaning అని వివరించదగినవి అనేఔమైన అంతరారాథలూ
ఉనాయి. ఉదాహయణకు ‗అరాథలాచేా భాషను కొని నేరుాకుంటూ దిదుుతనాను‘ అని అధవాసివిఔ ఔవి
మొతిం పదుఱ భాష ఩టినే తన అసంతృపిిని, నిసౄహామతన్య వెలీఖకుాతనాడు. ఇలాంటి
నిరాిణాఱను ఩రిశీలంచి, వివరించడానికి నిగంటవు అందించే ఩నిమటి సరిపోవు, పాత
అఱంక్కయశాస్త్రపు అవగాహన సరిపోదు. పైన చేస్తనవంటిది పై పైని ఩రిశీఱన పోల్లసు జ్ఞగిలాలు కొంత
దూయం వెళ్ళీ ఆగిపోయినటటగా కొంత లోతకి మాత్రం వెళ్ళీ ఆగిపోతంది.

చరిత్రలోన ఈ విషమం (How does a poem work?) అంటే ఆసకిి ఉనావాలీ అవగాహన
కూడా చిత్రంగా ఈ ఓదేుగిఔ ప్రతి఩తిి చుటటనే కంద్రీఔృతమై ఉనాది. భాయతీమ లాక్షణికులు అనేకులు
యసమ, ధుని, యస-ధుని, వక్రోకిి, గూఢత వంటి స్తదాధంతాఱ దాురా ప్రఔటించిన అవగాహన, insight
యావతూి ఇఔాడ ఓదేుగిఔ వయవసథ అని ప్రతిపాదిసూి వసుినా విషయానికి సంఫంధంచినవే. చిత్రంగా ఈ
఑ఔా సారాంశ్ం మీద చరాా వందలాది ఏళ్ళిగా సాగుతూనే వసుినాదివ వాలీ తరాలు, దేశ్ క్కలాలోిన
బేధాఱ వఱన ఩రిభాష వేరేగా ఉనా వాలీ మౌలఔమైన అవగాహన, అనుబవం కొంతవయకు ఑కలా
ఉంటూ, మౌలఔంగా సృజన ఓదేుగిఔ ప్రతి఩తిి చుటూటనే కంద్రీఔృతమై వసుినాయి. ఉదాహయణకు
ఇటీవల పాశాాతయ లాక్షణికుడు I. A. Richards సృజన, సౌందయయ ఱక్షణాఱను గురించి తయచి చూస్త
ప్రఔటించుకునా సంఖతలు భనకు సాంప్రదాయిఔంగా వసుినా యస స్తదాధంతంతో, మకయంగా ఆనంద
వయధనుని ధుని స్తదాధంతంతో సానుకూఱంగా ఉనామని ఇ఩పటి ఩రిశోధకులు చెపుినా మాట. ఈ
అంగీక్కరానిా గురించి వివయంగా ఩రిశీఱనలు ఉనాయి. సృజన సుర్వ్఩ సుభావాఱను గురించి ఇటీవఱ
Kant చేస్తన ప్రతిపాదనలు ఩దవ శ్తాఫుం నటిక అభినవగుపుిని యసస్తదాధంతం (Aesthetic
Savor)తో మౌలఔంగా అంగీఔరిసుినాయి.
మందుగా సాయసుత సృజన ఓదేుగిఔ వయవసథను గురించి భన పూరీుకుఱ అవగాహనన్య, ఇ఩పటి
వాలీ అవగాహనన్య కొంతైన ఩రాభరిూస్తి త఩ప ఇంతకు మ్మంచి నయుడు గారి ఔవితాునిా విశేషంగా
చరిాంచడం సహామఔయంగా ఉండదు. ఆమన ఔవితుం చుటూట పైపైనో, ఫఱంగా అనుయించని అంశాఱ
చుటూటనో ఩రాభయూ చెమయటం సంతృపిిఔయంగా ఉండదు. అందుఔని మందుగా సృజన ఓదేుగిఔ
వయవసథను గురించి విడ్డగా, వేరు వేరు వాయసాలాిఖ చరిాంచి అట పిభిట ఈ వాయసానిా కొనసాగించవఱస్త
ఉంది.
సృజన ఓదేుగిఔ వయవసథను గురించి భనకి ఇ఩పటి క్కలానికి అనుగుణమైన ప్రాతి఩దిఔలు క్కవాల.
యస స్తదాధంతానీా, ధునినీ, వక్రోకిినీ ఇ఩పటి సృజనకు మథాతథంగా అనుయించి వాడుకోలేమ.
ఎందుఔంటే ఈ స్తదాధంతాఱ సాయం అయితే సాయుజనీనమైన సృజన అనుబవమే క్కని, వాటి నిరాిణాలు

మాత్రం ఆయా క్కలాలోిని క్కవయ, నటఔ సుర్వ్పాఱకూ, వాటిని ప్రభావితం చేస్తన సాంఘిఔ భరాయదఱకూ
లోఫడే ఉనాయి. ఇ఩పటి ఩రిస్తథతలు వేరు. ఑ఔ రాజూ, ఆమనకి ఩దిభంది రాణులూ, వాలీ ప్రణమం,
ప్రాబవాఱ చుటూట అషట విధ నయిఔలూ, వాలీ అనుబవాఱ చుటూట నవ యస బరితమైన ఔఱపన ఇలాంటి
నిరాిణాఱకు నిజమే క్కఱం చెలింది. అంచేత ఆ స్తదాధంతాఱను ఇపుపడు మథాతథంగా అనుయిం఩జూస్తి
ఇఫుందిగా force fittingలాగా ఉంటంది. క్కని ఈ పాత స్తదాధంతాలు, వివేచనఱ సారాంశ్ం ఇ఩పటి
సృజన ఩రిశీఱనకు సహామఔయంగా ఉంటంది. అదీ క్కఔ అ఩పటికీ ఇ఩పటికీ సాంఘిఔ, వైజ్ఞానిఔ శాసాెఱ
నుండ్డ భనకి Emotion, Metaphor, Artistic Experience వంటి అంశాలా గురించి కొతిగా,
చ్చఱ సహామఔయమైన చయా ఉంది. యస స్తదాధంతానికి ప్రాతి఩దిఔ ఓదేుగిఔ అనుబవాఱ వరీగఔయణ
Taxonomy of Emotions ధునికీ, వక్రోకిికీ ప్రాతి఩దిఔ Metaphor. ఈ ఩రిజ్ఞాననిా ఇ఩పటి సృజన
అనుబవంతో సభనుమం చేసుకుంటూ నిరిిచే ఩రిశీఱన ఈ అసపయూకు అవసయం, త఩పనిసరీ
అవుతనాది.
(ఇంక్క ఉంది)

మూడు కటంబకథలు
ఎస్. రాభఔృషిన్
అవినేని భాసార్

అనువాదం: మ్యడు కుటంఫఔథలు
మ్యఱ యచన: ఎస్. రాభఔృషిన్
అనువాద యచన: అవినేని భాసార్
శాశ్ుత లంకు :
©Author.
Read it!

మ్యడు కుటంఫఔథలు
1. పింగాణి కంగలు
మపథియెనిమ్మదేళ్ళీగా అభి తఱవంచుకుని నేఱని చూసూి ఫతకుతంది. తన ఩దిహేడో ఏట అభి

఑ఔర్లజు వంటచేసుినాపుపడు ననా ఫరాినుండ్డ తెచిాన టీ ఔపుప చేజ్ఞరి ఩గిలపోయింది. అ఩పటాండ్డ
ఇలా వంచిన తఱ పైకెతికుండా నేఱని చూసూి ఉండ్డపోయింది అట. అ఩పటికి నేను పుటటలేదు. ఆ టీ ఔపుప
చైన ఫంఔభటిటతో చేమఫడ్డనది. దాని మీద రెండు కొంఖలు ఫంగారు యంగులో చిత్రించఫడ్డ ఉనాటట
ననా అపుపడపుపడూ చెపేపవాడు. ఫహుశా పలీయిన కొతిలోి వాలీ ప్రేభని వయఔి఩రిచేరీతిలో ననా ఆ టీ
ఔపుపని కొనుకొాచిా ఉండచుా. ఆ సంగటన జరిగిన ర్లజు అభి ఔపుప నిండుగా వేడ్డ టీని పోస్తనందువఱి
చేతోి ఩టటకోలేఔ చేజ్ఞరి కింద఩డ్డ ఩గిలపోయుండచుా. ననా ఩గిలన ఔపుపని చూడగానే అభిని లాగి
చెం఩మీద కొటిట, ―఩నికిమాలన గాడ్డద... ఫరాి ఔ఩పది... ఑క క్షణంలో ఩ఖఱగొటాటవు ఔదే... ఑ళ్ళీ
దఖగయపటటకోకుండా ఩నులు చేస్తి ఇలానే అవుతంది‖ అని నోటికొచిానటట తిటాటడట. అభి దిగ్రాభరంతితో
అలా నిఱఫడ్డపోయిందట. పలీయేయవయకు ననా ఫరాిలో ఔఱ఩ వాయపాయం చేసూి ఉండేవాడు. అయితే
పలీయాయఔ ఆమన ఫరాికి తిరిగెలీలేదు. మనేశ్ుయడు వీధలో చినా ఫ్యటో సూటడ్డయో నడుపుకుంటూ
ఇఔాడే ఫతకు తెరువు సాగించ్చడు. ఆ తరాుత ననా తీస్తన ఑ఔటి రెండు ఫ్యటోలోి కూడా అభి నేఱకస్త
చూసూి తఱదించుకునే ఉంది. ఆభి అలా ఉండటం పదు విషమభని ఑ఔసారైన ననాకి
అనిపించినటటలేదు. ననాక క్కదు ఇంటోి ఉనా చినానాలో ననామోి ఎవర్వ్ ఆమె అలా ఉండటానిా
గురిించినటేటలేరు. ఎవరైన ఫమటవాళ్ళీ ఇంటికొచిానపుపడు మాత్రమే ఆమె అలా తఱదించుకునే
ఉంటందనా విషమం గురొిసుింది క్కబోలు. ననా అదొఔ వాయధ అని చెపేపస్తవాడు. అభి నేఱకస్త అలా
ఏం చూసుిందో ఎవరికీ తెల్లదు. అయితే నేఱమీద ఏదో ఑ఔ మకయమైన ఩ని జరుగుతవునాటట దానిా తను
దీక్షగా చూసుినాటట ఉండేది ఆమె చూపు. రాత్రులోి కూడా అభి వంటఖదిలో ఑టిటనేఱపై భూమ్మకస్త
చూసుినాటట మకంపటటకుని ఩డుకునేది. దీనివఱి అభి క్కపుయంలో పదు మారేపం రాలేదు. ఆరుగురు
పిఱిలు పుటాటరు. అందులో ఑ఔ బిడడ పుటిటన కొనిా వారాఱక చనిపోయింది. అభి పిఱిలా కూడా తఱ పైకెతిి
చూడనేలేదు. తఱవంచుకునే ఉండటంవలేిమో ఆమె తఱ విరిగి వేళ్ళడే అయటి ఆకులా కిందకి

వేళ్ళడుతనాటట ఉంటంది. అభి తన జీవితభంతా వంటఖదిలోనే ఖడ్డపేది. ఎపుపడన చేజ్ఞరి గాిసో
ఖరిటో ఩డ్డనపుపడు ఆమె ఆవేశ్ంగా భూమ్మని తిటటడానిా చూస్తి ఎవర్ల తెలస్తన వయకిితో మాటాిడుతనాటట
ఉండేది. ఇంటోి ఉనాంతస్తపు ఩ఖలూ రేయి ననా గొంత ఏదైన తాఖడానికో తినడానికో యాచిసూి
ఉంటంది. ఇలాంటి ఑ఔ ఇంటోి ఎవర్వ్ లేని సభయాలోి కూడా అభి ఇంటి ఖడ఩ దాటి వెళ్ళీంది లేదు.
ఆమెకి ప్ర఩ంచం తఱ పైకెతిి చూడతఖనిదిగా భనసులో మద్ర఩డ్డపోయింది. కొనిా సారుి అభిలాగా
నేన్య తఱదించుకుని చూస్తవాణిి. ఏదో అ఩రాధం చేస్తనభావం ఔలగేది భనసులో. ఑ఔ పింగాణి ఔపుప
఩ఖఱగొటిటనందుకు ఎందుఔని ఇలాంటి శిక్షని ఇచుాకుంది అని ఆలోచించుకుంటూ ఉండేవాణిి. అభి
సుభావానిా అయథంచేసుకోలేఔ పోయేవాణిి. క్కఱం ఇంటి నుండ్డ ఑కొాఔారీా వెలవేమడం మొదలుపటిటంది.
పళ్ళీరుీ ఉదోయఖమ్య మా అఔామయల్లా నన్యా వేరే వేరే ఊలీలో ఩డేస్తంది. భయణం అతిథలా ఇంటోికి
చొయఫడ్డ తనకి నచిానవాలీని వెంటబెటటకెళ్ళీంది. ననాభి చచిాపొయినపుపడు, చినానా
చనిపోయినపుపడు కూడా అభిలో ఏ మార్వ్ప చఱనమ్య లేదు. అపుపడు కూడా అభి తఱదించుకునే
ఉండేది. వాయధఔయం వచిా అమాి ననా మాత్రమే ఆ ఇంటోి ఉనారు. అపుపడు కూడా అభి వంట఩నుఱకి
వియభణ రాలేదు. ఆమె బదిుంఔఱతోన్య, చెమెికిాన అగిగపుఱిఱతోన్య మాటాిడుతండటం ననా వినారు.
ఆమనకి కొనిా సారుి అభిని చూడటానికి బమమేసుండచుా. తనకీ వాయధఔయం వచిానటట ఆమెకి
తెలస్తపోయుంటందా? ఎందుఔని ఇంత వైరాఖయంగా ఉంటంది అని ఆలోచిసూి ఉండేవాడు. ఆమె
వాలపోయిన వరి ఎనుాలాగా తఱదించుకుని ఉండేది. అభి ఎవరీా తపుపఫటటడమో తిటటడమో
జయఖలేదపుపడూ. ఑ఔ వేసవి క్కఱపు చివర్లి నడ్డరాత్రి ననా లైట్ వేసుకోకుండ బాత్రం లోకెళ్ళీ
జ్ఞరి఩డటంతో ఆసపత్రిలో పాఱయాయరు. ఆ ర్లజు కూడా అభి వంట చెమయడం మానలేదు. ననా
చనిపోయి శ్వానిా ఇంటికి తెచిానపుపడు కూడా ఆమె వంటఖదిలో నిలుాని తఱదించుకునే ఏడుసూి ఉంది.
శ్వానిా తీసుకుని వెళ్ళీ సభయాన ఆమె వడ్డవడ్డగా గుభిందఖగయకొచిా ననా శ్వం మందు నిలుాని
తలసారిగా తఱపైకెతిి చూస్త ‗నేను క్కవాఱని పింగాణి ఔపుపని ఩ఖఱగొటటలేదండ్డ...: అని చెపిప భళ్ళీ
తఱదించుకుంది. ననాదఖగరుాండ్డ ఇపుపడు ఎలాంటి ఆక్షే఩ణా రాలేదు. అభి నిటూటరుసూి తన ఏడుపుని
చెంగుతో తడుచుకుంటూ చ్చవు కొచిాన వాలీకి క్కఫీ ఔఱడానికి అనాటట పొయియ వెలగించడం

మొదలుపటిటంది. ననా శ్వం ఇలుిదాటి వీధలో వెరుి ఉంది. ఆ ర్లజుకి తనకి పలీయియ నఱభై ఏళ్ళీ
ఖడ్డచి నలుగు నెఱలు, ఏడు ర్లజులూ అయాయయి అని అభికి బాగా గురుింది.
2. పద్దల్నా గౌర్వించు
భధాయహాం భజనభపుపడే ఇవాల రాత్రికి తాతని చంపమయబోతనాటట ననా అభితో చెపాపడు. నేన్య
చినాఔా వినామ. అభి ఆక్షే఩ణగానీ భదుతగానీ ఏదీ చె఩పలేదు. ననా నోటోి అనాం నమలుతూ
విస్తగెతిిన గొంతతో ‗ఆ భనిషి అంఖటికి వచిానంత క్కఱం నేను ఑ఔ క్కణీ కూడా వెనకసుకోలేను.
ఖలాిపటెటలో ఉనా చిఱిరిా కూడా ల్లఔా చూస్తపటిట వెళ్ళిడు. ఇలా చూసూి ఉండటం నవఱి క్కదు సౌందరాయ.
ఔనోాడు... వాడ్డ హంసని ఎనిా ర్లజులు ఒరుాకుంటూ ఉండాల? ఇవాల రాత్రికి వాణిి గొంత పిస్తకి
చంపేసాిను. ఫమట ఎవరికీ తెల్లకుండా రే఩టాండ్డ నేను అంఖటికెళ్ళీపోతాను‘ అని చెపూి ఉనాడు.
ననా తినా ఔంచం ఔడ్డగేందుకు అభి లో఩లకి తీసుకెళ్ళిండగా అంఖటాండ్డ తాత సైకిల్ మీద వచిా దిగి
చెటట నీడలో నిఱబెటిట తాలం వేసూి ఉనాడు. ననా ఆమనిా చూడనటటగా ఫమటకు జ్ఞరుకుంటంటే
‗ఎందుకురా ఎండలో ఫమలేురుతావు... అంఖడ్డ ఔటేటస్త వచేాశాను‘ అని తాత చె఩పడం ఩టిటంచుకోలేదు.
అభి ర్లజూలాగానే సామంత్రం భల్లిపూలు కొనుకుాని మాఱఔటిట తలోి పటటకుని పొరుగింటావిడతో
ఔబురుి చెపిప తిరిగొచిా ననా కొటట ఔటిట వచేా ఩దినాయ వయకూ ఎదురుచూసూి కూరుాంది. ననా, తాత
఑క సైకిల్ మీద ఇంటికొచ్చారు. ననా సాానం చేసొచేాలోపు తాత భంచేమడం మగించి మోక్కలీ
నొపిపకి మాత్రలు వేసుకుని ఩డుకునారు. అమాి ననా నిద్ర ఩టటఔ చ్చ఩మీద ఩డుకుని ఉనారు. ఫమట
ఎవరింటోినో రేడ్డయో పాడుతండటం వినిపిసుింది. ననా యహసయంగా ‗లేచి కిటికీలు వేస్త రా..‘ అని
అనాడు. అభి నెభిదిగా వెళ్ళీ ఑కొాఔా కిటికీ మెఱిగా వేసొచిాంది. ఖదిలో వెలుగుతనా గుడ్డడదీపానిా
ననా ఊది ఆపాడు. ఇఱింతా చీఔటి ఔమికుంది. అభి దానిా చూడనటట మడుచుకుని ఩డుకుంది.
ననా చేతిలో ఊఔ తఱఖడ ఉంది. ననా లేచి వెళ్ళీనపుపడు తాతగారి తాంబూఱం ర్లలు క్కలకి
తగిలనటటంది. అది పదు శ్ఫుం చేసూి గియగియ తిరిగింది. ననా తఱఖడ ఩టటకుని చీఔటోి నిలుచునాడు.
తాత తన ఩ఔానునా అగిగపటట తీస్త పుఱి గీస్త చూపాడు. ఆ వెలుగులో ఔఠినతుమ్య, రౌద్రమ్య
అఱమకొనా ననా మకం ఔనిపించింది. తాత గొంత సవరించుకుంటూ ‗తాఖడానికి నీళ్ళీ ఩ట్రారా‘

అని చెపాపడు. ననా తఱఖడని కింద఩డేస్త చీఔటోి నడ్డచెళ్ళీ నీళ్ళీ తెచ్చాడు. ఈ లోపు తాత వేసునా
కిటికీలు తీస్త ఆక్కశ్ంలో నక్షత్రాలా చూసూి ఉనాడు. నీలీ చెంబు అందుకుని తాగేస్త తలుపు తీస్త ఑ంటికి
పోసుకునొచిా ఩డుకునాడు. భరుసటి ర్లజు తాత కొటటకెలీలేదు. కొనిా ర్లజుఱకి రొఔాభంతా అభిక
ఇవుడం మొదలుపటాటడు. ఇది జరిగిన ఆరునెఱఱ తరాుత కుటంఫంతో తిరు఩తికి వెళ్ళీ దేవుణిి దయూనం
చేసుకొచ్చామ. ఆ తరాుత తాతకి డెఫభయి రెండేలీ వమసొచేావయకు ననా ఆమనని ఆపాయమంగా,
బాధయతగా చూసుకునాడు. తాత కూడా తన కొడుకూ కోడలాింటి ఆపాయతఖఱవాళ్ళీ ఎవర్వ్ లేరు అని
చెపిప మరిస్తపోతండేవాడు. వాలీ అనోయనయత ఊరిక ఆదయూంలా ఉండేది. ఆ పైన ఇంటోి ఎవరికీ ఏ
గొడవలూ భనసపయథలూ లేవు.
3. కమ్మని క్కపుర్ం
అలా చెమయడం నవఱి క్కదు అని మాధురి ఊటీకి వచిాన ఈ రెండు ర్లజులోి నలుగైదుసారుి చెపేపస్తంది.
అయిన అతను మొండ్డగా ఩దే ఩దే అడుగుతూ ఉనాడు. వాళ్ళీదురికీ పలీయియ నలుగుర్లజులే అయింది.
అతను శోబనం రాత్రి ‗ఫటటలేికుండ నఖాంగా నినుా చూడాఱనుంది‘ అని ఆమెను అడ్డగాడు. ఆమె
క్కదనాటట తఱ ఊపి ‗అలా నవఱిక్కదు స్తగుగగా ఉంటంది‘ అని చెపిపంది. అతనికి కో఩మొచిాంది.
ఫఱవంతంగా ఫటటలు విపేప ప్రమతాం చేశాడు. ఆమె అతణిి ఫఱం కొదీు ఆపింది. నెటటడంతో భంచం మీది
నుండ్డ అతను కింద఩డాడడు. ఆమె ఩టిటంచుకోకుండ నవిుంది. అతను దఫు తగిలన చేతిని
విదిలంచుకుంటూ ఖటిటగా ‗నేను నీ మొగుణేి... న దఖగరెందుక దాసాివు?‘ అనాడు. ఆమె మాటాిడలేదు.
మడుచుకుని ఩డుకుంది. అతను ఆఔలతో ఩ఔానునా ఆపిల్ తీసుకుని ఔస్తగా కొరుకుాతినాడు. తరాుత
ఆమె ఇష్పటయిష్పటఱతో ఩నిలేదనాటట చేతలు ఩టిట ఫఱవంతంగా లొంఖదీసుకుని ఆమె దేహంపై ఊగాడు.
ఆమె నుండ్డ నియసన మెఱిగా తగిగపోయింది. భరుసటి ర్లజు రాత్రి రైలోి హనీమ్యన్ కి ఫమలేురారు.
అతను రైలోి క్కవాఱనాటట ‗అందర్వ్ నిద్రపోయాఔ నువుు బాత్రం దఖగయకి రా‘ అనాడు. ఆమె
వెలీలేదు. అతను ఆ రాత్రి ఩ది స్తఖరెటికి పైనే క్కలుాంటాడు. చిరాగాగ ఉనాడు. బెరుి మీద మడుచుకుని
఩డుకునా ఆమె నడుం మీద ఖటిటగా గిలాిడు. ఆమె కిభినలేదు. వాళ్ళీ లోమలో ఉనా సాటర్ హోటల్ లో
ర్వ్మ్మ తీసుకునారు. పటెటలు లో఩ఱ పటిట ర్వ్మ్మ బాయ్ వెళ్ళీన భరుక్షణం ఆత్రంగా ‗రాత్రంతా ఎంత

తపించిపోయానో తెలుసా?‘ అని మ్యయఖంగాన్య, క్కమోద్రేఔంతోన్య ఆమెను ఩డేస్త సంఖమ్మంచి అలాగే
నిద్రపోయాడు. ఆమె లేచినపుపడు ఩డఔంతా ఔంపుకొటిటంది. ఔంపుకి గుండ్రించుతనాటట అనిపించింది.
బాత్రం లోనికి వెళ్ళీంది. అదుంలో చూసుకుంటే మోచేయి గీసుకుపోయిన గామం ఔనిపించింది. నొపిపకి
ఏడుపొచిాంది. కుళ్ళయి తిపిప నీళ్ళీ వదిల కొనిా నిమష్పలు ఏడ్డా వచిా సోఫ్కలో మడుచుకుని
఩డుకుంది. అతను లేవగానే ఩లీయిన తోమకోకుండా లాకుాని ఫఱవంతంగా మదుుపటిట నవాుడు.
ఆమె నీయసంగా జీవం లేకుండా నవిుంది. ఩ఱహాయం తిని ఆమెను తీసుకుని బటానిఔల్ గారెడన్ కి
వెళ్ళీడు. ఆమెను ఖడ్డడనేఱలో కూర్లాభనీ నిలోాభనీ చ్చలా ఫ్యటోలు తీసుకునాడు. ఆమె దఖగయకొచిా ‗ఈ
లాన్ లో సక్ౄ చేస్తి ఎలా ఉంటందో తెలుసా?‘ అని ఆమె చెవిలో మెఱిగా చెపిప ఖటిటగా నవాుడు. ఆమెకు
఑ంటోి వణుకు వచిానటట అనిపించింది. ఖడ్డడ నేఱని చూడాఱనిపించలేదు. భదాయహాం ర్వ్మకి వచ్చాఔ
తన స్తాహతడ్డకి ఫ్యన్ చేస్త, బీర్ తాగి సక్ౄ లో పాలొగంటే బాగుంటందా అనేవో సఱహాలు
అడుగుతనాడు. తినాఔ ఖది తలుపులు బిగించి భళ్ళీ ఆమెతో ఔలశాడు. సామంత్రం వాళ్ళీ ఇంగీిష్
స్తనిమాకి వెళ్ళీరు. అఔాడకూడా ఆమెతో ‗నినుా నఖాంగా చూడాఱనాను గురుిందా?‘ అనడ్డగాడు. ఆమె
జవాబు చె఩పలేదు. ఆ రాత్రి వీరుడ్డలా ఆమెను నఖాంగా చేస్త దేహానికస్త వెర్రిగా చూసుినాడు. ఆమె
గుండెనుండ్డ పైకి ఉబిక ఏడుపుని మ్మంగుతూ ఉంది. కొనిా నిమష్పలు ఆమె దేహానిా అలా వెర్రిగా చూస్త
ఆశాబంఖం చెందినవాడ్డలా ఑ఔ స్తఖరెట్ క్కలా ఆమెని భంచం మీదకి తోశాడు. వాళ్ళీ ఈ ఆరు ర్లజుఱ
హనీమ్యన్ లో ఇయవై సాయికు పైగా ఑ఔటయాయరు. హల్ స్తటషన్ నుండ్డ కిందకి దిగే఩పటికి ఆమె ఫడలఔగా
నీయసం నిండ్డన మకంతో ఉంది. అతను ఫసుౄలో ఆమె ఩ఔాన కూరుాని భర్ల సీటోి ఉనా క్కలేజీ
అమాియికస్త చూసూి ఉనాడు. కొనిా ర్లజుఱకి అతని సఱవులు అయిపోతండగా మాధురిని
వెంటబెటటకుని కొతిక్కపుయం పటేటందుకు చెనెథాకి ఫమలేురాడు. ‗మా అమాియిని బాఖ చూసుకోండ్డ
అలుిడుగార్వ్‘ అని అతనికి అ఩పగించి మాధురి కుటంఫ సభుయలు ఔలీనీళ్ళీ పటటకునారు. మాధురి
కూడా అందయమాియిలాిగే అభిగారింటి నుండ్డ వెలీలేఔ ఏడ్డాంది. ఆ తరాుత అందయమాియిలాిగానే
ఆమెకూడా తన ఑ళ్ళీ ఇఔ తనది క్కదు అని ఑పేపసుకునాటట అతని ఇష్పటనుసారానికి అ఩పగించేమడం
మొదలుపటిటంది. అవును... వాలీ ఔభిని క్కపుయం కూడా ఇలానే మొదలైంది.

యచయిత ఩రిచమం
ప్రసుిత ఔథకి మ్యఱ ఔథ ‗పిళై తిరుతిఫవరిన్ భనైవి‘ను ఎస్.

రాభఔృషిన్ రాశారు. ఇది నడందు సలుిం నీర్వ్టా (నడ్డచి వెళ్ళీ నీటి
వ్యట/ చెఱభ) అనే ఔథా సంపుటిలో ప్రచురితమైంది. ఖత
పాతికళ్ళిగా ఆమన తమ్మలంలో విసిృతంగా రాసుినారు. ‗అచాయం‘
సాహతయ ఩త్రిఔకు ఐదేలి పాట సంపాదఔతుం వహంచ్చరు. చినా
పిఱిఱ కోసం రాష్ట్రవాయ఩ింగా ఇ఩పటికి 30 సోటరీ టెలింగ్ క్కంప్ౄ
నియుహంచ్చరు. ఆమన వెబ్సైట www.sramakrishnan.com సభక్కల్లన సాహతీ ప్రక్రమలా,
ప్ర఩ంచ సాహతాయనిా యువ పాఠకుఱతో ఩ంచుకునే ఑ఔ విసిృత వేదిఔగా ఩ని చేసోింది. రాభఔృషిన్
ఔథలు ఆధునిఔ శైల్ల రీతలా అందిపుచుాకుని తభ ప్రతేయఔతను నిఱబెటటకునాయి. చ్చలా ఔథలు ఇ఩పటిక
ఇంగీిషు, భఱయాలం, హందీ, బెంగాల్ల, తెలుగు, ఔనాడ, ఫ్రంచు భాషలోికి అనువదించఫడాడయి.

నిన్ాలలో నిల్నచిన్ యవ్వన్ం
గై డ్డ మొపాసా
అనువాదం: నరేష్ నునా

అనువాదం: నినాఱలో నిలచిన మవునం
మ్యఱం: Growing Old
అనువాదకుడు: నరేష్ నునా
మ్యఱ యచయిత: గై డ్డ మొపాసా
©Author.
Read it!

నినాఱలో నిలచిన మవునం
ఆ కెఫ్లో డ్డనార్ మగించి తీరుఫడ్డగా కిటికీలోంచి బైటకు చూసుినారా ఇదురు మ్మత్రులు. వెడలాపటి వీధ,
వీధ పొడవున నీడలు ఩రుసుినా చెటి, జనంతో కిటకిటలాడుతనా ఆ రాత్రి ఩రిసరాలు. ఆహాిదఔయమైన
వేసవి రాత్రుఱలో మెఱిమెఱిగా వీసూి, ఆకుఱ నీడఱ మాటన, వెనెాఱతో వెలగే నదులు మ్మణుగురులు
పాఱపిటటలు ఔనే ఔఱఱ అంచున, భనుషులా దిశ్ ఖభయంలేని రిక్కమీ షిక్కయికి పురికొలేప ఩డభటిగాల ఆ
మ్మత్రులా ఩యవశిం఩జేసోింది.
ఇదురిలో ఑ఔడన హెన్ర సైభన్ గాఢంగా నిటూటరిా అనాడ్డలా: ‗ప్ావ నేను మసలాడెథా
పోతనాను. చ్చలా బాధగా ఉంది. ఖతంలో అయితే ఇటవంటి యజో రాత్రిలో ఑ళ్ళీ క్కమ్మనీ భూతాఱ
నెఱవయేయది. ఇపుపడతే ఏవో కుంటిసాకుఱ కోసం వెదుకుాంటంది. క్కఱం ఎంత వడ్డగా దూకుతోంది?‘
అతను అ఩పటిక క్కసి లావయాయడు, ఫటటతఱ పూరిిగా వచేాస్తంది. ఫహుశా నఱభై ఐదేళ్ళీ
ఉండొచుా. అతనికి ఎదురుగాఉనాతను ప్లటర్ క్కరిామర్. హెన్ర ఔంటే పదువాడే గానీ, రివటలా, ఎంతో
హుష్పరుగా ఉనాడు. హెన్ర మాటఱకు ఇలాఫదులచ్చాడు:
‗న విషయానికొస్తి మ్మత్రమావ అంతకు మందు ఈ లోఔంలో నేను ఩టిటంచుకోనిదేదైన ఉందంటే
అది న వమస్తౄ. క్కనీ, నకుతెలమకుండానే హఠాతిగా వమసు మీద ఩డ్డంది. ఖతంలో నేనెపుపడూ
సంతోషంగా ఉండేవాడ్డా. చీకూచింతా లేకుండా సయదాగా ఫతికస్తవాడ్డా. ఎవరైన తనని తాను ర్లజూ
అదుంలో చూసుాంటూ ఉంటే తన మీద వమసు ప్రభావాలు ఖభనించలేరు. ఎందుఔంటే ఆ మారుప చ్చలా
నెభిదిగా జరుగుతంటంది. మకంలో మారుపలు కూడా క్రమేణా వసాియి క్కఫటిట, వాటిని ఩టటకోవడం
ఔషటం. అలా రెండు మ్యడేళ్ళి కొనసాగే విధుంస ప్రక్రమ తరాుత వమసు చేసుినా దీయఘక్కలఔ కుట్రకి
దిగులు ఩డ్డచసాిం. అంతేగానీ, మారుపని భనం ఎంత మాత్రం ఆమోదించలేమ. ఆ మారుపని ఩టిట
఩రీక్షించ్చఱంటేమాత్రం భన వంఔ భనం చూసుకోకుండా ఔనీసం ఆరెాలుి ఉండాల. తరాుత చూడు,
అబాువ నిజంగా మఖాన చళ్ళిన చరిచినటేట.

‗మ్మత్రమావ ఇఔ ఆడవాలీ గురించి చెపాపఱంటే, ఈ విషమంలో నకు వాలీమీద చె఩పలేని జ్ఞల.
వాలీ మెరుపు, తళ్ళీంత, ఇంక్క వాలీ జీవితంలోని ఉతౄవసౌయబభంతటికీ మ్యఱం, ఆధాయం... వాలీ
అందమే. క్కనీ ఆ అందం నిండా ఩దేళ్ళీ మ్మంచి నిఱవదు.
‗నేను ఩స్తఖటటకుండానే న మీదకి వాయధఔయం వచిా ఩డ్డందని చెపాపనవ నకిపుపడు సుమారు యాభై
ఏళ్ళీ. అయిన అ఩పటికినకు నేను కుర్రాణినే అనుకునే వాడ్డా. ఩టతాునికి సంఫంధంచి ఎటవంటి
అనుమానలు లేకుండా ఆనందంగా, ప్రశాంతంగా ఖడ్డపేస్తవాడ్డా. అయితే, వమసు తెఖఫడ్డ చేస్తన
ధుంసయచన గురించిన ఎరుఔ నకు చ్చలా అఱవోఔగా, క్కనీ ఎంతో బీబతౄంగాన్య ఔలగింది. దాని
దఫుతో ఆరెాలుి మామ్యలు భనిషిని క్కలేఔపోయాను. ఆ అనుబవంతో నకు జ్ఞానోదమభయింది.
‗చ్చలా భంది భగాలీలానే నేను కూడా తయచూ ప్రేభలో ఩డుతండేవాడ్డా. ఎట్రటాట్ బీచ్లి
఩నెాండేలీ క్రతం ఆమెని మొదటిసారి చూశాను. యుదధం మగిస్త అ఩పటికి ఎంతో క్కఱం క్కలేదు. తలారా
తడ్డస్తపోవాఱని త఩న ఔలగే ఆ ఩ఱాటి ప్రభాతసభమంలో ఆ సమద్ర తీరానిా మ్మంచి భనోహయమైంది
భరొఔటి ఏమంటంది. ఎతైన తెఱిని కొండఱ భధయ గుర్పపు డెఔాలాతోచేది ఆ చినా సమద్రతీయం.
సమద్రంలోకి చొచుాకుపోయిన తీయథపురాలీ తీయం గిటటఱ భధయ జ్ఞగాలా అనిపసూి, పై నుంచిచూసుింటే ఆ
఑డుడ ఑ఔ పాదమద్రలా ఉంటంది. రెండు పదు కొండరాలీ భధయ ఖాళ్ళలో కరింతలు కొడుతందొఔ
ఆడవాలీగుంపు. ఔళ్ళీ చెదిరే దుసుిఱతో, భనసు చెదిరే నవుుఱతో అఔాడొఔ అందమైన తోటని
పూయిసుిందా సమ్యహం. ఆ ఑డుడ పొడవున అనిా ఛత్రచ్చఛమఱ మీద, ఆ హరిత నీఱపు సమద్రం పైన
ప్రసరిసోింది నీరెండ. ఑లకిపోయే చియావుులు, తణికిసలాడే ఔవిుంతలు... ఩రిసరాఱనీా ఆనందాయివాఱ
వయిం. అఱఱతో సయాయటలాడే వారినలా చూసూి ఑డుడన హఠం వేసుకుపోతాండెంత ప్రవరాఖుయడన.
జఱక్కలాటఱ కోసం మెతిని జఱతారు దుసుిలోికి నజూకుగా మారి, చిరు అఱఱ అంచున తళ్ళీంతలా
విరిగే నుయఖలోకి ఱమఫదధంగా జ్ఞరిపోతనారు వారు. సమద్రంలోకి క్కసి వడ్డవడ్డగా అడుగులేసూి,
అంచెఱంచెలుగా తాక కెయటాలు పుటిటంచే చకిాలగింతఱ చలకి కొదిుగా వణుకుతూనో, క్కసింత
వుకిారిబికిారి అవుతూనో ఆగిపోతనారు. ఆ అఱఱ గాయడ్డకి లొంఖని భరి కొనిా పోత పోస్తన బభిలా

ఆపాదభసిఔం తేరిపాయ చూస్త సదవక్కశ్ం ఔలుగుతోంది. అయితే నిగారించిన ఆ దేహ యహసాయలా
ఫటటఫమలు చేమడంలో ఉ఩పని కెయటం ఎంతో ఉ఩ఔరిసుిందనాది నిజమైన, తీయం మీదకు విరిగిన అఱ
తన అశ్ఔితని చ్చటకుంటూ సోలపోతోంది.
‗ఆ గుంపులో ఆమెను చూస్తన తలచూపులోనే ఩యవశించిపోయాను. ఆమె ర్వ్పురేకఱ లావణయం,
తీరిాదిదిున మేని సౌషటవం ననుా తనియుడ్డా చేశాయి. కొందరిని చూడగానే ఆ మక సోమఖం భనలో
చొయఫడ్డ, సయుం కొఱిగొటిటనటట అయిపోతంది. అటవంటి స్తథతి నకు ఎదురై, హఠాతిగా అనిపంచింది –
ఆమెను ప్రేమ్మంచడానిక పుటిటన నేను, ఆ అనేుషణలో తనని ఇపుపడ్డలాఔనుగొనానేమో. ఈ భావం
తళ్ళకుాభనగానే సంభ్రభంతో ఑ళ్ళీ వణికింది. ననుా నేనే వయఔిం చేసుకొని, అంతలోనే ఩టటఫడ్డపోయి,
అంతకుమందు అనుబవంలో లేని ఑ఔ చిత్రమైన స్తథతిలోకి జ్ఞరిపోయాను. ఆమె న హృదయానిా
యావతూి కొఱిగొటిటంది. అలా ఑క్కనొఔ స్త్రీ ఖడుసుగా న మీద పతినం చేమటం నకు బితకు
బితకుభనిపించింది; అంతలోనే అదో భధుయ యాతనలా తోచింది. అది భహా శిక్షలా ఎంత
అనిపసుిందో, నభిశ్ఔయం క్కని భహదానందంగా కూడా అంతలానే అనిపసుింది. ఆమె క్రీఖంటి చూపు,
కొంటె నవుు, పిఱితెమెియకు ఔంఠం ఑ంపు మీద తారాడే కురుఱ మారాం, తన మకం మీద సనసనాని
రేకలు, చిరు ఔదలఔఱకి గోమగా ఔంపించే ఆమె అణువణువ్య ననుా వివశుడ్డా చేస్త, ఆమె అంటే
వఱిమాలన వఱపు ఔలగించ్చయి. ఆమె ఔవళ్ళఔలు, చేషటలు, చివరికి ఆమెను అంటిపటటకునా ప్రతి వసుివ్య
కూడా న అస్తితుం మొతాినిా వశ్ం చేస్తసుకునాయి. ఇఔ ఆ తరువాత ఆమే ధాయస, ధాయనం. ఆమె
వల్లివాట ఏ చిఱకొామయకి విస్తరేమఫడుతందో, తనమేజోళ్ళి ఏ వంకీ కురీా మీద వాలపోతాయో కూడా
వేచి చూసుిండేవాడ్డా. ఆమెను పొదువుకునా దుసుిలైతే ఇఔ నకు అను఩మానలుగా అనిపంచేవి.
‗ఆమె ఑ఔ వివాహత. ఉదోయఖరీతాయ వేరే చ్లట ఉండే ఆమె బయి ప్రతి శ్నివాయం వచిా సోభవాయం
వయకూ ఉండ్డ వెళ్ళీపోయేవాడు. అతను చ్చలా నియిక్షమైన భనిషిలా ఔనిపంచేవాడు న ఔంటికి. ఎందుకో
తెలమదు క్కని నకు అతనంటే అసూమ లేదు; నజీవితంలో అతనంత అప్రధానమైనవాడు భరొఔడు
లేడు, లేదా న దృషిటని అంత తకుావగా ఆఔరిృంచిన భనిషి అతను త఩ప ఇంకొఔడు లేడు. సరే అదలా

ఉంచు. ఎంతగా ఆరాధంచ్చనమెను. ఏమ్మ ఔల, ఎంతటి మవున క్కంతివ మాటఱఔందని మెరుపు,
ఊహఱకు సైతం చిఔాని మ్మస్తమ్మ. ఔళ్ళి ఩టటనంతటి సౌందయయం... అంతకుమందనాడూ నేను చూడని
నేవలం. ఎంత భందిలోఉనా కొట్లటచిానటట ఔనఫడే యభణీమత, తభ సొఖసు ఫరువుక సోలపోయే
పూరేకుఱ అఫఱతుం, ఆమె చెకిాలి అంచున ఑ంపుఱ గోర్లజనం, అధరాఱ మీద విరిసీ విరిమని ఆరాటం,
అందమైన చినా చెవి ఖవులో అయథం లేని దొంతయి మామ, మకుా అని భనం పిలచే ఒ నజూకు
సంపంఖ ఫడాయి... ఎంతకీ అంతచిఔాని కులుకుఱ దాషిటఔం.
‗అలా మోహ భంత్రజ్ఞఱంలో చికుాకొని విడుదఱ లేని సతయ సుందయ కిశానందానిా మ్యడు నెఱఱ
పాట అనుబవించ్చను. ఆతరాుత అమెరిక్క వెళ్ళీలౄవచిాంది. అంతలేని నిసపృహలో న వియోఖ
హృదమం తఱిడ్డలి పోయింది. అయితే, ఆమెకి సంఫంధంచిన తఱపు – వియహ వియోగాఱంటని
సూిరిిలా నలో నిండ్డపోయింది, న అంతుఃఔయణని ఉదీుపిసూినే ఉండేది. చేరువ, ఎడబాటఱతో
నిమ్మతింలేని ఑ఔ తాభస పాశ్ంతో ననుా తనకి ఔటేటసుకుంది. కొనేాళ్ళి ఖడ్డచ్చయి. క్కని
నేనమెనుభరిాపోలేదు. ఆమె సమోిహన ర్వ్఩ం సతతహరితంగా ఔలి మందు ఔదలాడేది. గుండె
చెరుగులోి తచ్చాడేది సజీవంగా ఎద వాకిట ఎదురైన ఆ అపూయు సౌందయయ తేజోమ్యరిి ఑క్కనొఔ
ప్రేమాతిశ్మ సిృతిగా నిలచిపోయింది. సడఱని ధాయనంలో ఆమెబకుిడెథా మ్మగిలపోయాను ఎనేాలియిన –
‗భగాడ్డ జీవితంలో ఩నెాండేలింటే పదు విషమమేమీ క్కదు. కొందరు ఩నెాండేళ్ళి అని గుండెలు
బాదుకుంటారు. సంవతౄరాలు ఑ఔదాని తరువాత భరొఔటి హుందాగా, తందయగా దొరిిపోతాయి.
నెభిదిగానో, లేదా వడ్డవడ్డగానో మొతింమీద ఖడ్డచిపోతాయి. వాటి గురుిలా ఏభంత వదఱవు కూడా.
఑ఔవేల క్కఱపు చిహాాలు ఏవైన ఉంటే గింటే అతి తుయతుయగా సభస్తపోతాయి, చెరిగిపోతాయి. ఔనుఔ
఑ఔాసారి వెనకిా తిరిగి చూసుకుంటే గ్రహంచఖలగేది ఏమీ ఉండదు. అంతేక్కదు, తభకి వమసు మీరేలా
చేస్తన అంశ్మేమ్మటో ఎంతకీ అంతచిఔాదు. అయితే న భటకు నకు ఆనడు సమద్రపుట్లడుడన
ఎదురైన వఱపు వసంతం ఇటీవఱ కొదిు మాసాఱ నటిదే అనిపంచింది.

‗నేను తిరిగి ఇఔాడ్డకి వచ్చాఔ ఖత చైత్రంలో మానౄన్ -లాఫిటోిని ఑ఔ మ్మత్రుడ్డ ఇంటోి
విందుకువెళ్ళిను. వెళ్ళిటపుపడు రైలు ఫమలుదేరుతందనగా ఑ఔ లావుపాటి స్త్రీ నలుగురు పిఱిఱతో
హడావిడ్డగా నేనునా బోగీలోకి ఎకిాంది. యంగుయంగుఱ రిఫునితో అఱంఔరించిన టోప్ల కింద నిండు
చంద్రుడ్డ బూరెబుఖగఱ మకంతో, గుండ్రని భారీక్కమంతో అ఩సోపాలు ఩డుతనా ఆ పిఱిఱకోడ్డ వంఔ
బెరుకుగా ఩రికించి తఱ తిపేపసుకునాను. ఆదరాబాదరా నడ్డచొచిాన క్కయణంగా ఆమె ఫరువుగా
శాుస్తసోింది. పిఱిఱ గోఱ మొదలైంది. నేను పే఩రుతెరిచి చదవడంలో నిభఖాభయాయను. మేమ అసారెస్
దాటామో లేదో, ఆ బోండాం హఠాతిగా అడ్డగింది:
‗ ―క్షమ్మంచండ్డ. మీరు క్కరిామర్ గారు క్కదుఖదా‖
‗ ―అవునండీ‖
‗అంతేవ ఆమె నవుసాగింది. క్కనీ ఆ నవుులో ఏదో విరుపు. అంతకుమందు లేని విచ్చయపు జీయ.
―మీరు ననుా గురుి ఩టటలేదా?‖ అని అడ్డగింది. నేను తట఩టాయించ్చను. ఆమె మఖానిా ఎఔాడో
చూస్తనటేట ఉంది. క్కని ఎఔాడ? ఎపుపడు? ఈ సంకోచంతోనేఫదులచ్చాను: ―గురుి఩టాటను, ఩టటలేదు కూడా.
గురుి఩టిటనటేట అనిపసుింది గానీ, మీ పేరు జ్ఞా఩ఔం రావడంలేదు.‖
‗ఆమె మకం ఔందఖడడయింది. మెఱిగా చెపిపంది: ―జూల ల్లఫ్రీ.‖
‗జీవితంలో మనెానాడూ ఎయఖనంత ష్పకిా గుయయాయను. ఑ఔా క్షణం నకు సయుం శూనయ
భనిపించింది. న ఔంటికి ఔమ్మినపొయలు నిరాుక్షిణయంగా చీరుకుపోయి, న మందు సఱ఩రింతఱ
భీతావహ దృశ్యమొఔటి నిటారున నిలచినటట తోచింది. ఈమె ఆమేన? ఆ ఎఱిలులేని యసచైతనయం,
చిదిమ్మ దీ఩ం పటటకునే చఔాదనం, దృశ్యంలో ఇభడలేఔ పిగిలపోయే మఖధస్తంగాయం... ఈమేన? నేను
తనని చూస్తన తరాుత ఈ నలుగురు ఆడపిఱిఱ తలి అయిందా? ఆ తలి ఎంతలా ఆశ్ారాయనికి
లోనుచేస్తందో, అంతకుమ్మంచి దిగ్రాభంతికి గురిచేసారా పిఱిలు. వాయంతా ఆమెలోంచి ఊడ్డ఩డాడరు,
ఇంతెతిన ఎదిగారు, ఆమె జీవితంలో ఎంతోజ్ఞగాని సాధక్కయంగా ఔబాా చేశారు కూడా. ఆమెలో నటి

కొంటెతనం, వయాసుౄ... ఇపుపడు ఆనవాళ్ళి కూడా లేవు. ఆమెని నినానే చూస్తనటింది, ఈ ర్లజు ఇలా
ఎదురైంది. పిడ్డకిఱంత గుండెని ఩టిట పిస్తకిన తీవ్ర వేదనకు గుయయాయను. ప్రఔృతి మీదచె఩పలేనంత
ఉక్రోషం, ఑ఔ తిరుగుబాటలా – ఇంతటి సౌందయయ విఘాతానికి, విధుంసానికి భనసలా ఑పిపంది
దేనికైన. మంచెతేిదుుఃకంలో ఆమె వంఔ చూశాను. చపుపన ఆమెను న చేతలోికి తీసుకునాను. ఔళ్ళి
దిగులు కుండలై ఑లకి పోతనాయి. కూలపోయిన ఆమె మవునఱ సిృతిలో ఆరిపోయిన
క్కంతిపుంజ్ఞఱని తలుచుకొని తనివితీరా ర్లదించ్చను. ఈ భారీ అనక్కయదేహం అ఩రిచితంగానే
మ్మగిలపోయింది.
‗ఆమె కూడా ఎంతో ఔదిలపోయింది, మాటలు తట్రుఫడాడయి: ―నేను చ్చలా మారిపోయాను
ఔదూవ ఇనేాలికి ఇంక్క భనం ఆశించేదేమంటంది? చూశావా నేనొఔ తలినై పోయాను, భంచి తలిని.
నినాలోని ఎనిాంటికో చెపేపశాం వీడోాలు. క్కఱం ఖతించిపోయింది. భనం ఔలస్తనపుపడు నువుు ననుా
గురుికూడా ఩టటలేవని మాత్రం నేను ఏనడూ ఊహంచలేదు. నువుు కూడా మారావు. నేను కూడా నినుా
గురుి఩టటడంలో పనుగులాడాను చ్చలాస్తపు. వెంట్రుఔలు నెయస్తపోయాయి. ఩నెాండేళ్ళి... ఆలోచనే ఎలా
ఉందోవ న పదు కూతరికి అపుపడే ఩దేళ్ళి.‖
‗నేన పా఩ వంఔ చూశాను. ఆ చినారిలో ఆమె తలి ఛామలు అపుపడపుపడే తంగి
చూసుినాయి. అయితే అవి ఇంక్క ర్వ్పుదిదుుకోలేదు పూరిిగా. అపుపడపుపడే మొఖగలు తడుగుతనాయి
పోలఔలు. రైలులానే జీవితం కూడా వేఖంగాదాటిపోతందనిపించింది.
‗మానౄన్ లాఫిట్ చేరుకునాం. న పాత నేసిం చేతిని భృదువుగా మదాుడాను. ఆమెతో ఏమీ
మాటాిడలేఔ మాటలురాని మ్యఖవాడెథాపోయాను. గుండె గొంతఔలో కొటాిడుతనా, నోరు పఔఱని
యాతన.
‗ఆర్లజు సామంత్రం న ఑ంటరి ఖదిలో చ్చలాస్తపు అదుంలో ననుా చూసుకుంటూ
ఉండ్డపోయాను. నేను వెనఔటిలానేమవునంలో ఉనాననా తఱంపు మొదఱంతా తడ్డచేశాను, లేదా అదే
తడ్డచిపటటకుపోయింది. న ఑తైన మీసం, నఱినిజుటట, ఩స్తడ్డ మవునం తణికిసలాడే మక

సామద్రిక్కనిా తయచితయచి చూసుకునే నినాటి అఱవాటని యదుు చేస్తశాను వీడోాలుగా. నేనిపుపడు
మసలవాడ్డా.‘

పల్లిటూరి వైద్యుడు
ఫ్రంజ్ క్కఫ్కా
అనువాదం: మెహెర్

అనువాద ఔథ: ఩ల్లిటూరి వైదుయడు
మ్యఱం: ఫ్రంజ్ క్కఫ్కా
అనువాదం: మెహెర్
©Author.
Read it!

఩ల్లిటూరి వైదుయడు
ఒ పదు చికొాచిా ఩డ్డంది: నేను వెంటనే ఫమలేురాల; బాగా అనర్లఖయంతో ఉనా భనిష్టఔడు ఇఔాడ్డకి ఩ది
మైలీ దూయంలో ఒ ఩ల్లిటూళ్ళీ న కోసం ఎదురుచూసుినాడు; మా ఇదురీా వేరు చేసూి దటటమైన భంచు
తఫ్కను; నకో చినా గుర్పఫుండ్డ ఉంది, తేలకైనదీ, ఎతియినదీ, భన ఩ల్లిటూరి బాటఱకు అనువైనదీను;
నేను ఉనిాకోట తడుకుాని, న సయంజ్ఞమా ఉనా సంచీ భుజ్ఞన వేసుకుని, వాకిటోి స్తదధంగా నిలొాని
ఉనాను; క్కనీ గుర్పం అందుబాటలో లేదు; అవును, గుర్పం లేదు. న సొంత గుర్పమొఔటి నినేా
చచిాపోయింది, ఈ ఖడడఔటిటన శీతాక్కఱంలో ప్రయాణాలా తటటకోలేఔపోయింది; ప్రసుితం వేరే గుర్పం
కోసం న ఩నమాియి ఊయంతా వెతకుతోంది; క్కనీ ప్రయోజనం ఉండదు, నకు తెలుసు. ఑ఔాణీి అలాగే
నుంచునాను, అంతఔంతకూ ననుా ఔదఱకుండా చేసుినా భంచులో కూరుకుపోతనాను. ఩నమాియి
చ్చలాస్త఩టికి తిరిగి వచిా, గేట దఖగయ నుంచొని లాంతరు ఊపింది, ఆమె ఑ఔాతే వచిాంది; ఇలాంటి
వాతావయణంలో ఎవరు మాత్రం గుర్పం అరువిసాిరు. నేను ఇంకోసారి వాకిటోి అసహనంగా ఩చ్చరుి
చేశాను, ఏం చేయాలో పాలుపోలేదు, ఆ నిరాశ్లో చిరాకులో, చ్చలాయేళ్ళీగా పాడుబెటిటన ఩ందుఱపాఔ
తలుపునొఔదానిా ఑ఔా తాపు తనాను, శిథఱమైన ఆ తలుపు తటాఱా తెరుచుకుంది, సీఱఱ మీద అటూ
ఇటూ ఊగింది. లో఩లాంచి వెచాని గాల్ల, గుర్రాఱ వాసన సోకింది. లో఩ఱ ఑ఔ తాడుకి భసఔ లాంతరు
వేలాడుతోంది. చూరు బాగా కిందకు ఉనా ఆ పాఔలో, ఑ఔ వయకిి గొంతకూాచునాడు, తన నీల ఔలీ
మఖానిా ఫమటపటాటడు. చేతఱ మీదా, మోక్కలీ మీదా పాకుతూ ఫమటకి వచిా, ‗ఫండ్డ
ఔటటభంటారా?‘ అని అడ్డగాడు. నకభనలో ఏం తోచలేదు, ఆ ఩ందుఱపాఔలో ఇంక్క ఏమేం ఉనాయా
అని తంగి చూశాను. ఩నమాియి న ఩ఔాకు వచిా నుంచుంది. ‗఑కోాసారి భనింటోి ఏం ఉనాయో
భనక తెలమదు,‘ అందామె, ఇదుయం నవుుకునాం. ఈలోగా ఆ గుర్రాఱబాుయి, ‗అనాయ్, అక్కాయ్
యండ్డలా!‘ అని ఖటిటగా అరిచ్చడు, వెంటనే ఫలస్తన పిఔాఱతో ఉనా రెండు గుర్రాలు, క్కలీను పొటట కిందకు
మడుచుకుని, తీరైన తభ తఱలా ఑ంటెఱ మాదిరిగా వంచి, ఑ఔదాని వెనఔ ఑ఔటి దేకుాంటూ, గుమాినిా
తభ ఩ృష్పటఱతో పూరిిగా నింపేసూి, దాని గూండా అతిఔషటం మీద ఫమటకు వచ్చాయి. వచీారాగానే తభ

పొడవాటి క్కలీ మీద పూరిి ఎతికు లేచి నిఱఫడాడయి, వాటి శ్రీరాలుాంచి దటటమైన ఆవిరుి లేసుినాయి.
఩నమాియితో ‗క్కసి అతనికి సామం చేయి,‘ అనాను, ఆమె అంగీక్కయంగా మందుకు వెళ్ళీ
గుర్పపుజీను అతనికి అందివుబోయింది. ఆమె అలా దఖగయకు వచిాందో లేదో, ఆ గుర్రాఱవాడు ఆమె
చుటూట చేతలు వేస్త లాకొాని, తన మఖానిా ఆమె మకం మీదికి వంచ్చడు. ఆమె వెర్రికఔలు వేసూి భళ్ళీ
న వైపు ఩రిగెతికు వచిాంది; అ఩పటిక ఆమె చెం఩ఱ మీద రెండువయసఱ ఩ంటిగాటి ఔన఩డుతనాయి.
నేను కో఩ం ఩టటలేఔ ‗఩శువా! ఏం కొయడా దఫులు తినఱనుందా,‘ అని అరిచ్చను, క్కనీ వెంటనే
అతనెవర్ల ఎఔాణిించి వచ్చాడో తెలమదనీ, అందర్వ్ మొండ్డచేయి చూపించిన చ్లట అతనొఔాడే
సామ఩డేందుకు మందుకొచ్చాడనీ గురొిచిా, నిగ్రహంచుకునాను. న భనసులో ఆలోచనలా చదివిన
వాడ్డలా, అతను న మాటఱకి ఏమాత్రం కించ఩డకుండా, గుర్రాలా ఫండ్డకి ఔటేట ఩నిలో
నిభఖామైపోయాడు, క్కస్త఩టికి వెనకుా తిరిగి న వైపు చూస్త, ‗ఎఔాండ్డ,‘ అనాడు, చూస్తి నిజంగానే
ఫండ్డ అంతా స్తదధంగా ఉంది. ఇంత భంచి గుర్రాఱజోడు నకెపుపడూ దొయఔలేదు, నేను ఆనందంగా ఫండ్డ
ఎక్కాను. ‗఩గాగలు నేను ఩టటకుంటాను, నీకు దారి తెలమదుగా,‘ అనాను. ‗సరే మీ ఇషటం, అసలు నేను
మీతో రావటం లేదు ఔదా, ఇఔాడే ర్లజీతో ఉండ్డపోతనాను,‘ అనాడు. అది వినగానే ర్లజీ, ‗వదుు!‘
అంటూ అరిచింది, ఖతయంతయంలేని విధని మందే గ్రహంచిన దానిలా, ఇంటి వైపు ఩రిగెతిింది;
లో఩లాంచి ఆమె గొళ్ళీం వేసుినా ఖయఖయలు విన఩డాడయి, తాలం తిరిగిన చపుపడు విన఩డ్డంది. హాలోి లైటి
ఆయపడమ్య, అతనికి దొయకుాండా దాకోావటానికి ఇంటి లో఩లఖదులోికి ఩రిగెతిడమ్య అంతా
తెలుసోింది. నేను ఆ గుర్రాఱవాడ్డతో ‗నువుు నతో రాఔ త఩పదు! అవతఱ ఆఱసయమైతే అయింది గానీ, న
ప్రయాణం కోసం ఆ పిఱిను మాత్రం ఫలపటటను,‘ అనాను. వాడు ‗హెమయ!‘ అని అరిచి చ఩పటి
కొటాటడు, వయద లాకుానా ఔఱ఩దుంఖలాగా చపుపన ఔదిలంది గుర్పఫుండ్డ; ఒ఩ఔా ఆ గుర్రాఱవాడ్డ దాడ్డకి
న ఇంటి తలుపు మఔాలుచెఔాఱవటం ఇంక్క వినిపిసూినే ఉంది, ఈ లోగా న ఔలీన్య చెవులూా
఑రుసుకుపోతూ ఏదో హోరు మొదలై న సరేుంద్రియాల్లా మటటడ్డంచింది. క్కనీ క్షణం పాట మాత్రమే. ఆ
భరుక్షణం, న ఇంటిగేటని ఆనుకునే ర్లగి ఇలుి ఉందనాటట, అఔాడ ఉనాను; గుర్రాలు నెభిదించి ఆగి

నిఱఫడాడయి; భంచు కుయవటం ఆగిపోయింది; అంతా వెనెాఱ ఩రుచుకుని ఉంది; ర్లగి తలిదండ్రులు
ఇంటోించి ఩రుగు఩రుగున ఫమటకు వచ్చారు, వెనఔనే అతని చెలి కూడా వచిాంది; వాళ్ళీ ననుా
గుర్పఫుండ్డ నుండ్డ దింపి దాదాపు మోసుకెళ్ళినాటేట తీసుకుపోయారు; వాళ్ళీ ఔంగారుగా చెపుినా ర్లఖం
గురించి చెపుినా వివరాలేవీ నకు అయథం క్కలేదు; ర్లగి ఉనా ఖది ఊపిరాడనంత ఉఫుయంగా ఉంది; ఒ
మ్యఱ పాడు఩డ్డన పొయియ నుంచి పొఖ లేసోింది; మందు, కిటికీలు తెయవాఱనిపించింది; క్కనీ
అంతఔనా మందు న ర్లగిని ఑ఔసారి చూడాఱనిపించింది. అతను సనాగా ఉనాడు, జుయంతో లేడు,
చఱిగా లేడు, అలాఖని వెచాగాన్య లేడు, నిస్తిజమైన ఔలీతో చూసుినాడు, వంటి మీద చొక్కా లేదు, ననుా
చూడగానే ఆ అబాుయి భంచం పైన లేచి కూరుాని, న మెడ చుటూట చేతలు వేస్త, చెవిలో ఇలా
గొణిగాడు: ‗డాఔటర్, ననుా చచిాపోనీమండ్డ.‘ నేను వెనకిా తిరిగి చూశాను; ఎవరికీ అతని మాటలు
విన఩డలేదు; అతని తలిదండ్రులు మందుకు వంగి నేను చేమబోయే ర్లఖనిరాధయణ కోసం నిశ్ూఫుంగా
ఎదురుచూసుినారు; అతని చెల్లిలు ప్లట తెచిా వేస్తంది. దాని మీద న సంచిని పటిట, దానిా తెరిచి, న
సామాగ్రి అంతా ఒ సారి వెతిక్కను; ఆ అబాుయి తన వినాపానిా భళ్ళీ గురుి చేమటానిఔనాటట భంచం
మీంచే న వైపు సైఖలు చేసుినాడు; నేను ఑ఔ చినా఩టటక్కరు ఫమటకు తీశాను, దానిా కొవొుతిి
వెలుగులో ఩రీక్షించ్చను, భళ్ళీ కిందపటేటశాను. దైవానిా తిటటకుంటూ అనుకునాను, ‗అవును, దేవతలు
కూడా పోయి పోయి ఇలాంటి కసుఱ విషమంలోనే సామం చేసాిరు, దీని కోసం గుర్రానిా కూడా సయపరా
చేసాిరు, సభమం తకుావ క్కఫటిట రెండో గుర్రానిా కూడా జత చేసాిరు, అదిచ్చఱదనాటట గుర్రాఱవాణిి
కూడా ఏరాపట చేసాిరు—‘ ఇపుపడే నకు భళ్ళీ ర్లజీ గురొిచిాంది; ఏం చేమఖఱను, ఆ గుర్రాఱవాడ్డ
చేతలోి నలగిపోకుండా ఆమెను ఎలా ఫమట఩డేమఖఱను, ఈ అదుపులేని గుర్రాలు లాగే ఫండ్డ మీద
వెళ్ళీ ఩దిమైలీ అవతఱ ఉనా ఆమెను ఎలా క్కపాడఖఱను? ఇంతకీ ఆ గుర్రాలు ఩గాగలు
తెంచుకునాటటనాయి; ఎలాగో తెలమదు గానీ, ఫమట నుంచి ఈ ఖది కిటికీని తెరిచ్చయి; ఆ
ఔంతలోంచి తఱలా లో఩లకి దూరాాయి, ఇదంతా చూస్త ఒ఩ఔా ర్లగి కుటంఫం పొలకఔలు పడుతనా
అవి మాత్రం తభకం ఩టటనటట ర్లగి వంఔ చూసుినాయి. ‗వెంటనే వెనకుా వెళ్ళీపోవాల,‘ అనుకునాను,

అఔాడ్డకదో ఆ గుర్రాలు ననుా తిరుగు ప్రయాణానికి ఆదేశిసుినాటట. అలా అనుకునానే గానీ భళ్ళీ ర్లగి
చెల్లిలు, నేను ఉకిాపోతనాను అనుకొని క్కబోలు, న ఉనిాకోట తీసుింటే మారుమాటాిడకుండా
తీమనిచ్చాను. న మందు ఒ గాిసు యమి ప్రతయక్షమైంది, పదాుమన భుజం మీద చరిచ్చడు, అతని
సం఩దని నతో ఩ంచుకోవడం వఱి ఔలగిన చనువు. నేను తఱ విదిలంచ్చను; ఆ పదాుమన ఆలోచనఱ
ఇరుకు మేయలోి చికుాకుపోవటం చిరాగాగ అనిపించింది; ఆ క్కయణంగానే డ్రింకు వదునాను. తలి
బాబాుబూ అనాటటగా అబాుయి వైపు చూపించింది; నేను తఱ ఊపి, గుర్రాలోి ఑ఔటి బిఖగయగా
సకిలసుిండగా, న తఱను ఆ అబాుయి రొమి కస్త ఆనించ్చను, న తడ్డ ఖడడం తాఔగానే వణిక్కడు.
చివయకు నేను అనుకునాదే అయింది: ఆ అబాుయి ఆర్లగాయనికి వచిాన లోటేమీ లేదు, యఔిప్రసయణ క్కసి
భందకొడ్డగా ఉందంతే, తలి తన గాబరా కొదీు ఇచిాన క్కఫీ దానికి తోడనటటంది, అదొఔాటీ తపిపంచి
నిక్షే఩ంగా ఉనాడు, ఑ఔా తాపు తనిాతే చ్చలు, భంచం మీద నిటారుగా లేచి కూరుాంటాడు. క్కనీ
ప్ర఩ంచ్చనిా ఉదధరించటమే న ఩ని క్కదుగా, క్కఫటిట అతణిి అలాగే వదిలేశాను. నేను ఈ తాలూక్క
మొతాినికి వైదుయణిి, ఑ఔా భనిషి వఱి క్కనంత ఩ని చేసాిను. జీతం తకుావే అయిన, ఆ ఩టిటంపేమీ
లేకుండా పేదఱ మీద ప్రతేయఔ శ్రదధ ఔన఩రుసాిను. క్కనీ ప్రసుితం ర్లజీ క్షేభంగా ఉందో లేదో చూడాల,
అపుపడే ఈ అబాుయి సంఖతి. ఆ తరాుత ఇఔ నేను చచిాపోయిన పరేిదు. ఈ అంతూపొంతూ లేని
శీతాక్కఱం అంతకుమ్మంచి ఏం చేమఖఱను! న గుర్పమా చచిాపోయింది, ఊరిలో గుర్పం అరువిచేావాడు
఑ఔాడు కూడా లేడు. ఇపుపడునా జోడీని కూడా నేను ఩ందుఱ పాఔ నుంచి తెచుాకోవాలౄ వచిాంది; అఔాడ
అదృషటవశాతూి గుర్రాలు ఉండఫటిట సరిపోయింది గానీ, ఑ఔవేల అఔాడ ఩ందులు ఉండుంటే వాటితోనే
఩ని క్కనిచేాయాలౄ వచేాది. అదీ ఩రిస్తథతి. ఆ కుటంబానికి నభసారించి నకు సఱవిపిపంచభనాను.
ఇదంతా వాలీకం తెలుసు, ఑ఔవేల తెలస్తన నభిరు. భందుచీటీలు రాస్తనంత సులువు క్కదు జనంతో
భసలుకోవటభంటే. ప్రసుితానికి ఇఔాడ న వఱి అయిందంతా చేశాను, భళ్ళి అనవసయంగా ఔబురుపటిట
యపిపంచ్చరు, నకిది అఱవాటపోయింది, ఈ తాలూక్క మొతిం ననుా చిత్రహంస పటటడానిక న
రాత్రిబెలుిను వాడుకుంటోంది, క్కనీ ఇపుపడు న ర్లజీని కూడా ఫలపటాటలౄ వచిాంది – చ్చలా ఏళ్ళీగా న

ఇంటోినే ఉంటూ కూడా న గుడ్డడఔలీకు ఆనని అందమైన ర్లజీని ఫలపటాటలౄ రావడభంటే – అది బరీి
క్కనంత పదు నషటం, క్కనీ అదేభంత పదుది క్కదని ననుా నేను నమ్మించుకోవాల, లేదంటే ఆ కోపానిా ఈ
కుటంఫం మీద వెలీఖకామఖఱను, ఏం ప్రయోజనం, ఈ కుటంఫభంతా తఱకిందులుగా త఩సుౄ
చేస్తన న ర్లజీ నకు తిరిగిరాదు. నేను న సంచీ సరేుసుకుని, ఉనిాకోట తెభిని సైఖ చేస్త సరికి,
కుటంఫభంతా న చుటూట గుమ్మకూడ్డంది, తండ్రి తన చేతిలో యమి గాిసు వాసన చూసుినాడు, తలేిమో
ఫహుశా న వఱి ప్రయోజనమేం లేదనా నిరాశ్తో క్కబోలు (అసలేం ఆశిసాిరీ జనం?) తన పదాలు
కొరుకుాంటూ ఏడుసోింది, చెల్లిలేమో యఔింతో తడ్డస్తన జేబురుమాలా న ఔలి మందు ఆడ్డసోింది. నిజమే,
఑పుపకోఔ త఩పదు, ఆ అబాుయి క్కసి అనర్లఖయంగానే ఉనాడు. అతని వైపు నడ్డచ్చను. అఔాడ్డకి, నేనేదో
పామసం తీసుకువసుినాటట అతను న వంఔ చూస్త నవుుతనాడు, – అపుపడే ఈ మామదారి గుర్రాలు
భళ్ళీ సకిలంచడం మొదలుపటాటయి; ర్లగికి నేను చికితౄ చేసూింటే ఇలా సకిలంపుఱతో సామ఩డభని
ఫహుశా వాటికి పైనుంచి ఎవర్ల ఆదేశాలు ఩ంపారేమో – అదిగో అపుపడు ఔన఩డ్డంది: ఆ అబాుయి
఩రిస్తథతేం బాలేదు. అతని కుడ్డ ఩ఔాన, పిరుదుఱ పైన, న అయచేమంత పదుగా ఑ఔ తాజ్ఞ గామం ఉంది.
వేరేురు గులాబీ ఛామలోి ఉంది, భధయలో మదురు యంగులో ఉండ్డ, అంచుఱ వైపు వచేా కొదీు లేతగా
మారింది, యజను తా఩డం చేస్తనటట భృదువైన ఖరుకుదనంతో ఉంది, అఔాడఔాడా యఔిం ఊరుతోంది,
మొతిం మీద ఑ఔ ఖని మకదాుయంలా బాహటంగా తెరుచుకుని ఉంది. ఇదంతా దూయం నుంచి చూస్తి
ఔనిపించేది. దఖగయకి వెళ్ళి కొదీు దృశ్యం భరింత సంకిిషటంగా మారింది. ఆశ్ాయయంతో ఈఱ వేమకుండా
ఉండలేఔపోయాను. ఆ గామంలో పురుగులు మెలఔలు
తిరుగుతనాయి, న చిటికిన వేఱంత పొడవుగా లావుగా
ఉనాయి, చినాటి తెఱిని తఱఱతోను, బోల్లడనిా పొటిట
క్కలీతోను ఉనాయి, వాటి గులాబీయంగు శ్రీరాఱకు
అఔాడఔాడా యఔిం అంటకుని ఉంది. క్షమ్మంచు
తమిడూ, నినిాఔ ఏ సామమ్య క్కపాడలేదు. నీ

గనమైన గాయానిా ఔనిపటాటను; నీ ఩ఔాన పూచిన ఈ పువుు నినిాఔ భటటబెటటఔ మానదు. నేను ఩నిలో
఩డటం ఖభనించి ఆ కుటంఫ సభుయలు సంతోషించ్చరు; చెలి తలికి చెపిపంది, తలి తండ్రికి చెపిపంది,
తండ్రి అపుపడే లోనికి వసుినా అతిడిఱకు చెపుినాడు; వాళ్ళీ మనివేలి మీద నడుసూి బాల్లన్ౄ కోసం
చేతలు బాయజ్ఞచి ఫమట వెనెాలోించి గుభింలోకి అడుగుపడుతనారు. తన గామంలో
జీవసంచఱననిా చూస్త ఆ అబాుయికి ఔళ్ళీ బైరుి ఔమ్మినటటనాయి, ‗ననుా యక్షిసాిరు ఔదూ?‘ అంటూ
ప్రాధేమపూయుఔంతా అడుగుతనాడు. ఇదీ ఈ తాలూక్కలో జనం తీరు! తభ వైదుయణిించి అసాధాయలా
ఆశిసాిరు. వీలీ పాటికి వీళ్ళీ పాత విశాుసాఱనీా విడ్డచిపటేటశారు; భతపూజ్ఞరి ఇంటోినే ఉండ్డ తన
఩విత్రవసాెలు ఑కొాఔాటిగా చింపుకుంటంటాడు; క్కనీ వైదుయడు మాత్రం వీలీ కోసం శ్స్త్రచికితౄలో
ఆరితేరిన తన చురుకైన వేలీతో అదుభతాలు చేస్త పటాటల. అయిన ఏమైతే నకెందుకు: ఇఔాడకు న
అంతట నేను రాలేదు; ఑ఔవేల ఩విత్ర క్రతవుఱ కోసం ననుా దురిునియోఖం చేయాఱనుకుంటే, అది
వాలీ ఇషటం, నేనేం క్కదనను; నఔంతఔనా మ్మగిలందేమంది, మసల ఩ల్లిటూరి వైదుయణిి, న
఩నమాియిని పోగొటటకునావాణిి! ఇదిగో వసుినారు, ర్లగి కుటంఫమ్య, ఩ల్లిటూరి పదులూ ఔలస్త, న
ఫటటలు విపుపతనారు; ఑ఔ ఫడ్డ తాలూకు ప్రాయథనగీతాఱ ఫృందం తభ టీచరుతో సహా వచిా ఇంటి
మంగిట నిఱఫడ్డ తేలకైన బాణీలో ఈ ఩ంకుిలు పాడుతనారు:
ఫటటలు వి఩పండ్డ, వైదయం చేసాిడు చూడండ్డ,
చేమకుంటే చం఩ండ్డ!
వైదుయడే ఔదా, వటిట వైదుయడే ఔదా!
న ఫటటలు విపేపశారు, నేను తఱ ఒ ఩ఔాకి వాలా, ఖడాడనిా వేలీతో నిమరుకుంటూ, ఆ జనం వైపు
నిశ్ూఫుంగా చూశాను. నేను ఏమాత్రం తణఔలేదు, తలుాకోవాలేగానీ వీలిందరికీ సభవుజీాని, క్కనీ లాబం
లేఔపోయింది, వాళ్ళీ న తఱనీ క్కలీనీ ఩టటకుని భంచం దఖగయకు మోసుకుపోయారు. ననుా గోడ వైపు
ఆ అబాుయి ఩ఔాన గామం ఉనా వైపే ఩డుకోబెటాటరు. తరాుత అందర్వ్ ఖదిలోంచి ఫమటకు
వెళ్ళీపోయారు; తలుపు మ్యసుకుపోయింది; పాట వినిపించటం మానేస్తంది; చంద్రుణిి మేఘాలు

ఔమేిశాయి; ఩ఔాఫటటఱ వెచాదనం ననుా ఆవరించింది; తెరిచిన కిటికీలోంచి గుర్రాఱ తఱలు నీడలాి
ఔదులుతనాయి. ‗నీకు తెలుసా,‘ అంటూ ఩ఔానుంచి ఒ గొంత న చెవిలో మాటాిడ్డంది, ‗నకు నీ
మీద పదు నభిఔమేం లేదు. నువుు ఎఔాణిించ్ల లాకుారాఫడటం వఱి ఇఔాడకొచిా ఩డాడవు, నీ క్కలి మీద
నువుు రాలేదు. ఇపుపడు నకు సామం చేమఔపోగా, న భయణశ్మయని భరింత ఇరుకు చేసుినావు.
వీలైతే నీ రెండు ఔరుీ పరికయాఱని ఉంది.‘ ‗అవునిాజమే,‘ అనానేాను, ‗ఇది స్తగుగచేటే. క్కనీ నేనొఔ
వైదుయణిి. ఏం చేమఖఱను. నమ్యి నభిఔపో, న ఩నీ అంత సులువేం క్కదు.‘ ‗అంటే ఈ ఑ఔా
క్షమా఩ణతో ఇఔ నేను సమాధాన఩డ్డపోవాలా? అంతేలే, అంతఔనా ఏం చేమఖఱను. న ఫతఔంతా ఏది
దకిాతే దానితో సమాధాన఩డటమే. నతో పాటూ ఈ ప్ర఩ంచంలోకి తెచుాకునాదలాి ఈ అందమైన
గామం మాత్రమే; ఇదే నకు సంక్రమ్మంచిన ఏకైఔ ఆస్తి.‘ ‗తమిడూ,‘ అనానేాను, ‗నీ పొయబాటేంటో
తెలుసా: విషయానిా విశాఱ దృఔపథంతో చూడలేఔపోవటం. ఎందర్ల ర్లగుఱ ఖదులోికి వెళ్ళి వచిానవాణిి,
నేను చెపుినా విను: నీ గామం భరీ ఏభంత ప్రమాదఔయం క్కదు. రెండు తేలఔపాటి గొడడల వేటలు
఩డాడయి. చ్చలాభంది అడవిలో వలింతా అ఩పజెపిప నిఱఫడ్డన ఎపుపడూ గొడడల శ్ఫుమే వినరు, ఇఔ అది
వారి వైపుకి రావటభనా ప్రశ్ాయితే అసౄలు లేదు.‘ ‗నిజమే చెపుినావా, లేఔ జుయంతో ఉనాను ఔదాని
మామచేసుినావా?‘ ‗నిజమే చెపుినాను, ఑ఔ వైదుయడు అధక్కరిఔంగా ఇసుినా మాట ఇది.‘ అతన
మాట విని, మెదఱకుండా ఩డుకునాడు. ఇఔ నేను తపిపంచుకోవటానికి దారి వెతకోావాల. గుర్రాలంక్క
తభ సాథనలోినే నిలుాని ఉనాయి. న ఫటటలు, ఉనిాకోట, సంచీ అనీా వెంటనే తీసుకునాను;
ఫటటలేసుకోవటానికి సభమం వయయథం చేమటం ఇషటం లేదు; గుర్రాలు ఖనఔ ఇఔాడకు తెచిానంత
వేఖంగానే ఇంటికి తీసుకుపోఖలగినటియితే, ఈ భంచం మీంచి దిగిన భరుక్షణం న భంచం మీద
ఉంటాను. ఑ఔ గుర్పం వినమంగా కిటికీ నుంచి వెనకుా ఔదిలంది; అనీా మ్యట ఔటేటస్త ఫండ్డలోకి
విస్తరాను; ఑ఔా ఉనిాకోట మాత్రం గురి తపిప ఫండ్డకునా కొకెాపు అంచుని ఩టటకు వేలాడుతోంది. ఆ
మాత్రం ఆధాయం చ్చలు. గుర్పం మీదకు ఎక్కాను. ఩గాగలు వదులుగా వేలాడుతనాయి, గుర్రాలా ఔలపే
ఱంకె ఊడ్డపోయింది, వెనక్కఱ ఫండ్డ అటూ ఇటూ ఊగుతోంది, ఫండ్డ చివయా న ఉనిాకోట భంచులోకి

దేకుతోంది. ‗హెమయ!‘ అనానేాను, క్కనీ ఉరుకులూ ఩రుగులూ ఏంలేవు; ఈసుర్లదేవుడా అనాటట
నెభిదిగా, ఆ భంచు విసాిరాలోి ఈడ్డగిఱ఩డుతూ ఔదిలాం; అసలువిషమం తెలమని ఆ ఫడ్డపిఱిలు
పాడుతనా ఑ఔ కొతి పాట మా వెనఔ చ్చలాస్త఩టి దాక్క వినిపిసూినే ఉంది.
సంతస్తంచుమ, అసుసుథలారా,
వైదుయడు మీతోనే ఉనాడు, మీ ఩ఔాలోనే ఉనాడు!
ఈ వేఖంతో ఐతే ఎ఩పటికీ ఇంటికి చేయలేను; న పుషాఱమైన ప్రాకీటసు ఇఔ మగిస్తనటేట; న
తదనంతయం వచేావాడు దానిా లాగేసుకుంటాడు, క్కనీ వాడు న సాథననిా ఎ఩పటికీ బరీి చేమలేడు;
అదలా ఉనా అఔాడ న ఇంటికి ఆ మోట గుర్రాఱవాడు నశ్నం చేసుినాడు; ర్లజీ వాడ్డకి ఫలైపోతోంది;
ఆ ఆలోచనే దుయభయంగా ఉంది. అనిా క్కలాలోినీ నిఔృషటమైన ఈ క్కఱంలో, భంచులో, నఖాంగా, ఑ఔ
సాధాయణమైన ఫండ్డలో, దానిా లాగుతనా అసాధాయణమైన గుర్రాఱతో, మసలవాణియిన నేను, ఇలా
దారి తపిపపోతనాను. న ఉనిా కోట ఫండ్డ వెనఔ వేలాడుతోంది, అది నకు అందటం లేదు, నకునా
ఇంతభంది ర్లగులోి ఑ఔాడూ న సాయానికి మందుకురాడు. మోసపోయాను! మోసపోయాను! తపుపగా
మోగిన రాత్రిబెలుికు ఑ఔాసారి సపందిస్తి చ్చలు, భళ్ళి బాగు఩డటం సాధయం క్కదు – ఎ఩పటికీ!

మ్ధ్ుత్ర్గతి జీవితాలలోని నేటి సంక్షోభాలక అద్దం
పటిటన్ న్వ్ల ‚వికస్తత్‛

కొలూిరి సోభ శ్ంఔర్

సమీక్ష: భధయతయఖతి జీవితాఱలోని నేటి సంక్షోభాఱకు అదుం ఩టిటన నవఱ ‗విఔస్తత‘
యచన: కొలూిరి సోభ శ్ంఔర్
©Author.
Read it!

భధయతయఖతి జీవితాఱలోని నేటి సంక్షోభాఱకు అదుం ఩టిటన నవఱ ‗విఔస్తత‘
ఈ పుసిఔం చదువుతనాంత స్తపూ, ‗అందమైన లోఔభని యంగుయంగులుంటామని అందరు
అంటంటారు రాభ రామా... అంత అందమైంది క్కనే క్కదు చెల్లిమాి... చెల్లిమాి... అంత అందమైంది
క్కనే క్కదు చెల్లిమాి...‘ అనే ఒ పాత స్తనిమా పాట భనసులో మెదులుతూనే ఉంటంది. లోక్కనికి రెండో
వైపు గురించి ఆ పాట ప్రసాివిస్తి, సాంకతిఔ యంఖం, ప్రఖతి అనే యంగాఱలోని భర్ల కోణాఱను ఈ
పుసిఔం దరిూం఩జేసుింది.
ఎలాగైన అమెరిక్క వెళ్ళీ అఔాడ స్తథయ఩డ్డ ఒ భంచి ఐటి ఔంపనీకి స్త.ఇ.వో సాథయికి
ఎదగాఱనుకునే అక్షయ్ అనే ఒ యువకుడ్డ ఔథ ఇది. అతని జీవితఖభనంలో తాయస఩డ్డన వయకుిలూ,
అతనిా ప్రభావితం చేస్తన పాత్రఱ గురించి చదువుతూంటే భన నిజజీవితంలోన్య ఇలాంటి
వయకుిలునాయనే వాసివం భనకు సుిరించఔ మానదు. అక్షయ్ ఇంజనీరింగ్ క్కలేజలో చేయడం... అఔాడ
వివిధ వయకుిఱతో ఩రిచయాలు పయఖడం... తన వయకిిఖత ఱక్షాయనిా సాధంచే క్రభంలో తన వయకిిఖత
జీవితానికి ఉ఩యోఖ఩డే ఱక్షూం ఔనా, సామాజఔంగా ఩దిభందికీ మేలు చేస్త ఱక్షూమే భంచిదని అక్షయ్
గ్రహంచడం... ఆ ఖభయం దిశ్గా సాఖడం ఈ నవఱ సారాంశ్ం. క్కలేజలో జరిగే రాగింగ్ని,
ఆదయూవంతలైన విదాయరుధలు దానిా సభయధంగా ఎదురుానే ఩దధతిని, ప్రతేయఔ రాష్ట్ర ఉదయభం నే఩థయంలో
క్కలేజీలూ మ్యత఩డడం గురించి, భళ్ళీ విదాయరుధలు చదువులు కొనసాగించడం గురించి ఈ నవఱ
చఔాగా వివరిసుింది. ప్రతేయఔ రాష్ట్రం మ్మషతో ఩ఫుం ఖడుపుకుంటనా రాజకీమవేతిఱపై చుయఔలు వేసుిందీ
నవఱ.
ఔథాఖభనంలో ఎదుయయేయ నితయ, రాజమౌళ్ళ, ప్రవీణ... మొదలైన పాత్రలు వైమకిిఔ, సామాజఔ
పుర్లఖభననికి ప్రతీఔలైతే... ప్రశాంత్, ప్రిమ, సు఩ా, ప్రదీప్... లాంటి పాత్రలు అధక్కయ ఖయుం,
ధనభదంతో ఔళ్ళీమ్యసుకుపోయి ప్రవరిించే సం఩నా కుటంబాఱ వాయసుఱకు చిహాాలు. మారుతనా
క్కఱంతో పాట మాయలేఔ, ఏ వైపు మొగాగలో నియియించుకోలేని వయకుిఱను నితయ తలిదండ్రులు

ప్రతిబింబిసాిరు. వాయపాయ సంసాృతి మోసుకొచేా ఑ంటరితననికీ, విచాఱవిడ్డతననికి ప్రతీఔలు నందిని
లాంటి పాత్రలు. ఈజీ భనీతో సంక్రమ్మంచే దుయఱవాటూి, ఩టటదఱ ఉంటే వాటి నుంచి ఎలా
ఫమట఩డవచ్లా నిర్వ్పించిన శ్రీక్కంత్ పాత్ర చదువరుఱను ఆఔటటకుంటంది. చెగువేరా ఎవర్ల కూడా
తెలమకుండా, తభ ఆరాధయనటడు ఆ టీ-షర్ట వేసుకుంటాడు క్కఫటిట తాన్య చెగువేరా బభి ఉనా
చొక్కా వేసుకుని చెగువేరాని హాల్లవుడ్ హీర్ల అని భ్రభ఩డే కుర్రాడు క్కఱక్రభంలో తన జీవితానిా
సమాజ్ఞనికి ఉ఩యోఖ఩డేలా తీరిాదిదుుకునా విధానం ఆసకిి ఔలగిసుింది. భారాయబయిఱ భధయ
సదవగాహన ఉంటే ఑ఔరి కెరీరుి భరొఔరికి ప్రతిఫంధఔం క్కవని; ప్రేభంటే... బాధయతఱని విసిరించి
స్తనిమాఱలో చూపినటి పారుాఱ చుటూట తియఖడం క్కదని, తభ తభ ఱక్షాయఱను సాధంచుకునే క్రభంలో
తామ ఎదుగుతూ తభ ప్రిమతమఱ ఎదుగుదఱకూ సహఔరించడమే నిజమైన ప్రేభ అని ఈ నవఱ
చెబుతంది. ప్రధాన పాత్రధారుఱలో ఔనఫడే నిఫదధత, సపషటత పాఠకుఱను ఆఔటటకుంటంది,
ఆలోజం఩జేసుింది.
వయకిిఖతంగా సామానుయలు సంగటితమైతే వారి శ్కిి ఎలా అసామానయం అవుతందో ఈ నవఱ
చెబుతంది. ప్రసుితం భాయతీమ సమాజ్ఞనిా ఩టిట ప్లడ్డసుినా అవినీతి జ్ఞడాయనిా ప్రసాివించి, సభక్కల్లన
వారాిఔథనఱనిాంటినీ ఔథానుగుణంగా ఉ఩యోగించుకునాతీరు యచయిత నైపుణాయనిా చ్చటతంది.
ఒపన్ సోర్ౄ సాఫ్టవేర్కీ, ప్రొప్రైటరీ సాఫ్టవేర్కీ భధయ ఉండే తేడాని; లనక్ౄకీ, విండోస్కీ భధయ ఉనా సపయధనీ
ఔథలో చఔాగా ఇమ్మడ్డా పాఠకుఱ అవగాహనని భరింత పంచ్చరు యచయిత. బిపివోలు, అవుట్ సోరిౄంగ్
వెనుఔ అగ్రరాజ్ఞయనికి ఉనా సీుమ ప్రయోజనఱను సపషటం చేసారు.
ఐటి యంఖంలో ఉదోయగాఱంటే అందమైన లోఔంగా ఊహంచుకుని, వేఱంవెర్రిగా ఆ ఉదోయగాఱ
కోసం ఎఖఫడడ, ఎఖఫడుతనా ఉదోయగారుధఱ వయథ ఈ నవఱ. ఐటి యంఖంలో ఩నిచేస్తవారి జీవితాలు
అతయదుభతంగా ఉంటామనే అపోహకి భినాంగా, ఐటి ఉదోయగుఱ జీవితాలోిని అబద్రతని, ఆరిధఔ అస్తథయతని
ఎతిి చూపుతంది ఈ నవఱ.

ఐటి ఉదోయగాఱ కోసం యఔయక్కఱ కోరుౄలు, కోరుౄఱ నియుహణలోని లోపాలు, ఉదోయగాలు
ఔలపసాిభని నమ్మించి మోసం చేస్త ఔనౄలటంగ్ సంసథలు... ఇవనీా ఔథలో అంతరీినంగా సాగుతాయి. ఆరిధఔ
మాందయం నే఩ధయంలో ఉదోయగుఱకు జీతాలు పంచఔ, రిక్రూట్ చేసుకునా కొతివాలీని ఩నిలోకి
తీసుకోకుండా, ఎకుావ భందిని బెంచ్ మీద కూర్లాబెటేట ఐటి సంసథఱ తీరుతెనుాఱను ఈ నవఱ
ఎండఖడుతంది.
ఐటి నే఩ధయంలో సాగిన, ప్రసుిత ప్ర఩ంచపు ఖభననిా శాస్తసుినా అనేఔ అంశాఱని సపృశిసూి
సాగుతందీ నవఱ. తాను సుమంగా సంక్షోబంలో కూరుకుపోతూ, ఇతయదేశాఱను కూడా అదే బాట
఩టిటసుినా అగ్రరాజయం దురీాతిని ఫహయగత఩రుసుింది ఈ నవఱ. అమెరిక్క పటటఫడ్డదారి విధాననిా
ఎదిరించి, తభ సొంత విధానఱతో మందుకు సాగుతనా లాటిన్ అమెరిఔన్ దేశాఱ గురించి
వివరించ్చరు యచయిత.
అనేఔ సభసయఱను ప్రసాివించడమే క్కకుండా, వాటి ఩రిష్పారాఱకు సూచనలు కూడా చేసుిందీ
నవఱ. ఐటి యంఖంలోకి ప్రవేశించ్చఱనుకునేవార్వ్, ఆ యంఖంలో ఩నిచేసూి అబద్రతకూ, అనిశిాతికి
గుయవుతనా వార్వ్ త఩పఔ చదవాలౄన పుసిఔం "విఔస్తత".
– కొలూిరి సోభ శ్ంఔర్

ఎబినేజర్ అన్బడే ఒక మాదిగ నింబోడ్ కథ
క్కశీబటి వేణుగోపాల్

ఔథ: ఎబినేజర్ అనఫడే ఑ఔ మాదిఖ నింబోడ్డ ఔథ
యచన: క్కశీబటి వేణుగోపాల్
©Author.
Read it!

ఎబినేజర్ అనఫడే ఑ఔ మాదిఖ నింబోడ్డ ఔథ
అనదిలో ఎవర్ల మేధావులు ఈ సంగం శ్రీయం మీద ఔనఫడని ఆయుధంతో చేస్తన మాను ఩టటని
గామం ఎబినేజర్... ―ఎబినేజర్‖ ఑ఔాడు క్కదు వందలు, వేలు, ఱక్షలు...
ఆ గామం యింక్క యస్త క్కరుతూనే ఉంది... అయథం క్కని స్తదాధంత క్కరులు పైపై భలా౅మలు
రాస్తన ఔనిపించకుండా ఉండేందుకు ఎనిా సూత్రాఱ ఫటటలు చుటిటన. ఎనెానిా నఖరిఔతలు! ఎనెానిా
ప్రభుతాులు! ఎబినేజరుి మ్మగిలేవునారు...
పుండుఫటిట యస్త క్కరుతూ...
***
ఎబినేజర్...
మాదిఖ నింబోడు...
భతాఱ వాసన తెల్లనివాడు...
నఖయఔ సూత్రాఱ ఩టిటంపు లేనివాడు...
వోట మీద గాంధీ బభి చూస్త ―ఎవర్రా?‖ అని అడ్డగితే...
―కెాకెాకెా‖భని నవిు, ―నల్లకా తస్తౄనోటి మాస్త‖ అనే నియిలుడు
నవేు యిబిుగాడు... ఎబినేజర్...
఩చిా ఩చిా భనిషి వాసన గొటేట ఎబినేజర్
***
ఎబినేజర్ ఩రిచమం మామ్యలుగా చ్చలా సాదాగా జరిగింది.
సపిటక్ టాయంక్ నిండ్డతే గోడఱ మీద రాస్త వునా ఒ నంఫరుకు ఫ్యనేాశా... ―సపిటక్ టాయంక్
నిండ్డందా‖ అనా నంఫరుకు...

టాయంఔరొచిాంది...
ఒ వయకిి ఖాకీ నిఔారు మోక్కలి కింద దాక్క...
మాస్త మాస్త యిఔ మామవీలేిని ఒ చదరాఱ చొక్కా...
మాస్త మైనమోడుతూనా ఒ నీఱం యంగు వెనకిా తిపిపపటటకునా క్కయప్తో...
ఒ లావుపాటి పైపు యీడుాకుంటూ టాయంక్ దఖగయకొచిా సపిటక్ టాయంక్ మ్యత తెరిచి... ఆ పైపును
టాయంకులోకి జ్ఞరిా న వేపు చూశాడు...
అయథమైపోయింది నకు...
ఇఔ జనిలోవాణిి భరువలేనని...
వాడు కుడ్డఔనుా పూరిిగా పూచి వుంది
఩లి పై వయసలో కింద వయసలో మ్యడు మ్యడు ఩ళ్ళి శూనయం...
‗వరాయ యిబీు పైపేచిానయ?‘
బైట టాయంఔర్లి వచిాన యింకో కుర్రాడ్డ గావుకఔతో వీడ్డ పేరు ―యిబిు‖ అని అనెిలౄంది.
‗రై య్ య్ ట్‘ యిబిు ఫదులు లేఔ...
సపిట టాయంక్ ఖాళ్ళ అయియంతరాుత మాయన్ హోల్ మ్యత వేస్త తఱకునా నీఱం యంగు క్కయప్ను చెవి
఩ఔాకు తిపుపకుని పైప్ చుటటకుంటూ బైటికెళ్ళి టాయంఔర్కు ఔటేటస్త...
వచిా న మందు చేతలు వెనకిా ఔటటకుని నుంచునాడు...
అయిదడుగుల్లతి...
వాడ్డ పూచిన ఔనుా చూడగానే మా మేష్పటరు భాఖవతఱ వారు మా చినాతనన తన ఩ండ్డత
మ్మత్రుడ్డ గురించి చెబుతూ (ఆ ఩ండ్డతఱ వారికీ ఔనుా పూతే)...
―పూఔంటి ఩ండ్డతడువాడు‖ అని నవిున నవుు గురొిచిాంది.

యిబిు నడుమెనక్కలకి చేతలు ఔటటకుని ననుా ఒ ఔంటితో చూసుినాడు... ―పూఔంటి యిబిు‖.
సాంసాృతిఔ దాషీటఔంతో వాడు డబుు కోసం చూసుినాడని గ్రహంచిన...
‗ఏరా, మీ ఒనరు ఇజ్రాయిలుకు మొతిం పేమెంటిచ్చాగా‘ అనా...
వాడు పూఔంటి వాడు చేతలుాలుపుకునాడే గానీ ఑ఔా మాట మాటాిళ్ళి...
ఇంకో అయిదో ఩దో మామ్యలేననుకుని ఒ ఇయవై నోటిచ్చా.
‗యాభై‘ వాడు అరిథంచలే... దబాయిచిానటటనాడు...
‗ఎందుకురా ఏభై?‘ ఖదిుంచ్చ
‗సీష యాపై ఖద‘ పూఔంటి తస్తౄ మబిువాడు కూడా దబాయించినటేట అనాడు...
‗అంటే నీ భందుకి ననిావుభంటావా?‘
వాడు... ఆ పూఔంటి తస్తౄ నోటి పొటిట న పామఖాన రొచుా శుభ్రం చేస్తనవాడు ఑ఔా మ్మల్లి
మీటరు కూడా ఔదలేిదు...
తఱవాయగా తిపిప పూఔంటితో ననేా చూసుినాడు... ఑ఔా మాట మాటాిళ్ళిదు...
తాగుడు ప్రభావమెలాంటిదో దాని కగిటోి వునా నకు తెలుౄ క్కఫటిట చినాగా నవుుకుంటూ ఒ
రెండు వంద క్కయితాలు వాడ్డ వేపు జ్ఞచి...
‗దొంగెదవా... యింద యాభైతో నీది నువుు కొనుకోాని మ్మగిలందాంతో నకో క్కుయటరు ఩ట్రా...
ఏరా ―యిబిు‖ అంటే?‘ అనా.
‗యిబెాజర్‘ అని వెనకిా తిరిగాడు.
వాడ్డ ఔంటోి భావాలు ఏ భాష్పవేతిలూ ఏ శాస్త్రవేతిలూ చదవలేరు...
అటాింటి పూఔంటి చూపుతో గేట దాటాడు... తస్తౄ నోటి పొటిట ఎబినేజర్ తడు గొడుగు ఖాకీ
నిఔార్లి...

***
఑ఔ ఆదివాయం... నేను సూాటరీిద KC కెనల్ బ్రిడ్డా మీంచి వెరుి ట్రాఫిక్ యదీుకి నిఱఫడాలౄ
వచిానపుడు రెండోసారి ఔనిపించ్చడు ఎబినేజర్...
ఈ మాట ఩ంచె ఔటటకునాడు...
ఏదో యూనివరిూటీ బేిజర్ తడుకుానాడు. దాని భుజ్ఞఱకు సునాపు భయఔలునెథా...
చేతితో కుఔా చెవుఱ భడతఱ నలగిన ల్లదర్ బౌండ్ బైబిల్...
యిబిు ఩ఔాన ఒ నఱిటి చ్చలా ఫఔా఩ఱాటి అమాియి
ఆ అమాియి వమసు చె఩పడమ్య ఔషటం... యిబిు వమసు లాగే...
యిబిు అనఫడే ఎబినేజర్ వమసు నఱభై నించీ అయవై వయకూ ఎంతైన వుండొచుా...
ఆ అమాియి కూడా ఩దుంది నించీ మపథి భధయ ఎంతైన వుండొచుా...
యిబిు ఆ అమాియితో నవుుతూ ఏదో అనాడు. తస్తౄ అంత యదీులో కూడా ఔనఫడ్డంది.
఑ఔాసారి ననుా చూస్త భళ్ళి మందుకు చూస్త భళ్ళి ననుా చూస్త ―హాయ్‖ అనాటట చెయెయతాిడు.
తఱ తిపుపకుని జనలోి ఔలస్తపోయాడు
వేఱభందిలో కూడా గురుి఩టటఖలగే ―ఎబినేజర్‖
***
కొదిు ర్లజులు ఔనిపంచలేదు ఎబినేజర్
వాడ్డ వ్యహ మాత్రం ననొాదలేి...
వాడ్డ ర్వ్఩ం అసౄలు వదలేి...
వదలుు కూడా...
ఇంటి కెవర్ల చ్చలాభంది మ్మత్రులొచ్చారు... వాలికు టిఫిన్ తేటానికి పాిస్తటక్ బుటటలో క్కయసర్లల్

వేసుకు ―తృపిి‖ హోటలా వెళ్ళినా...
ఉదమం తమ్మిది అయుయంటందంతే...
నందీ బ్రందీ ష్పపు మందు...
చిందులేసూి ఎబినేజర్...
కుతూహఱం
అదే తడుగు ఖాకీ నిఔారు...
ఇఔ మామలేఔ అఱస్తపోయిన ఖలి చొక్కా...
మరికి మైనం పేరుకునా నీఱం యంగు వైసర్ క్కయప్... వైసర్ తఱ వెనకిా తిపిప వుంది...
‗ఏయ్ నీమభి... నీమఔా... యాయ్‘ అనరుసూి ఎగురుినాడు...
సయాస్లో భరుగుజుా ఫఫూన్ గురొిచ్చాడు...
ఉదయానేా తాగుంటాడేి అనుకుని ఔదఱబోయా...
ఇంతలో సఖం తెరిచునా షటటరిాంద నుంచి ఒ నఱిటి అడడ఩ంచె ఔటునీను ఆక్కయం వంగి
ఫమటికొచిాంది బ్రందీ ష్పపులోంచి...
‗నీమభి మాదిఖ నకొడఔ దంగి తాగి దుడీిరా అంటే కూతలు కూచ్చావ్రా ఱంజ్ఞకొడక్క‘
అనరుసూి ఎబినేజరిా... ఫఔా పొటిట యిబిుని తాగేసునా యిబిుగాడ్డని... పూఔంటి తసోౄడ్డని... అసలే
అయిదడుగుఱవాడ్డని మ్యడడుగులు చేస్త వీపు మీద ధబీభని గుదాుడు...
దఫుకు ―వాక్‖ అని ఔకాడు యిబిు... ఎనిబేజర్...
ఆఖలేఔపోయా... ఖఫఖబా వెళ్ళి...
‗ఏయ్ ఆగు ఎందుకొాడుినావ్ వాణిి? ఎంతనాడు వాడు నీ మందు దునాలాగునావ్...‘ అని
ఖటిటగా అరిచ్చ...

వాడు ఆగి రొపుపతూ...‗సూడాౄ... పొదుుగాలాచిా అయపైర్వ్పాఱ భందు తాగి దుడీిరా కొడాా?
అంటే రాసోా యిచ్చాలే నీ ఫంగాయం దుడాిూడ్డకెలివోతయ్‘ అంటనాడు... ‗మీదికెలి అభిఔాలాఱ తిటి
తిటిట ఎగులాిడాిండాడు‘ అనాడు...
కిందవడడ ఎబినేజర్ లేచి... ఏదో చెపాపఱని చూసుినాడు. వాణిి చేతి సైఖలో ఆపి... జేబిలోంచి
డబుు తీస్త బ్రందీ ష్పపు వాడ్డకిచిా ‗మబీు, వెళ్ళపో యిఔాణిించి‘ అనరాా...
తలొంచుకు ఎనినేజర్
పూఔంటివాడు
తస్తౄనోటివాడు
అయిదడుగుఱవాడు
నీ పామఖాన రొచుా శుభ్రం చేస్తనవాడు...
మాదిఖనకొడఔ, ఱంజకొడక్క అని ఉదయానేా తిటిటంచుకునావాడు... తడుగు ఖాకీ నిఔారులో
ఫఔా నఱి దొడ్డడ క్కలి వాడు... కింద఩డడ మరికి మైనం నీఱం టోప్ల తీస్త తఱకు తగిలంచుకుని వ్యగుతూ
తూగుతూ వెళ్ళపోయాడు.
భనసు ఉదయానేా చేదుగా అయిపోయింది.
***
ఎఔాడ్డ వాడీ ఎబినేజర్?
ఎంతభందీ ఎబినేజరుి...
ఈ దేశ్జనభాలో ఎనిా ఱక్షఱ భంది వీళ్ళి
ఈ సంగ శ్రీయమీిద మాను఩టటని గాయాలు? ఎవరి చేస్తన గామమ్మది? ఎందుఔని మాను
఩టటడం లేదు...

యఔయక్కఱ యంగు యంగు స్తదాధంతక్కరులు ఎరువు తెచుాకునా పై మెరుగు స్తదాధంతాఱ భలా౅మలు
రాస్తన మాను఩టటఔ యస్త క్కరుతూ...
What kind of sepsis is this?
Which kind of bacterial infection is this?
ర్లజు ర్లజుకీ putrify అవుతూ...
ఏ భతం మానిపందీ గాయానిా... పేయి మారిపడ్డ త఩ప
ఏ రాజ్ఞయంఖం దీనికి భందు –
ఇ఩పటికిపుపడు నేనిచొాచిాన అయవై ర్వ్పామలు ఏమ్మటి?
న conduct certificate అనుకుంటనాన?
జ్ఞతుః నలో ఊరుతనా అభిజ్ఞతభావనతో వాడ్డపై జ్ఞలగా ఔనఫడోినా అధక్కయ భావన... లేదూ
―ఎబినేజర్‖ ఔథ రాసూి నేనో Reformist ననుకుంటనాన? After all I too am a
humanbeing born in to a BRAHMIN family.
చూసాి... స్తసటమోపనేాస్త తెలుౄకుంటా. తె... లు... సు... కు... తీ... రా... ల. lelle Mahadiga
చూడాల.
***
తరాుత చ్చల్రోజులు యిబిుగాడు ఔనఫళ్ళి...
నేన్య న నైమ్మతిిక్కఱ భధయ...
న చదువులూ... రాతలూ... అచుాలూ... అచుాతపుపలూ... ఇంటర్వ్ుూలూ... ఆహాఒహోలూ...
ఛీతాారాలు...
న తాగుడూ... అభితో యఖడలూ...

హంసా... ఆనందం... ఈ ఔసవుకుండీ వెనఔ ఎఔాడో నకిా నకిా యిబిుగాడ్డ... ఎబినేజర్ మకం...
పూఔంటి తస్తౄనోటి అయిదడుగుఱ...
ఇఔ మామలేఔ అలస్తన ఖలి చొక్కా... తడుగు తడుగు ఖాకీ నిఔార్...
పొటిట ఩ంచె... సునాం తగిలన బేిజర్
కుఔా చెవుఱ భడతఱ నలగిన ల్లదర్ బౌండ్ బైబిల్
అనిాటీా మ్మంచి
వైజర్ వెనకిా తిపిపన భటిట మైనం నీఱం యంగు క్కయప్
ఎ... బి... నే... జ...ర్
***
తరాుతిరాుత వాడు భంచి నేసిభయాయడు... నేసిమైంతరాుత వాడు అదుభతమైన
గామకుడనెిలౄంది... వాడు ర్వ్పానికీ... గాత్రానికీ పూరిి విఔృతి...
పాత స్తనెమా పాటలు అదుభతంగా గానం చేసాిడు వాడు...
భానుభతి పాట ―భనసున భల్లిఱ‖ పాట యిబిు గొంతలో యింక్క భహాదుభతంగా వినిపించేది...
ఎపుపడఱవాటందిరా నీకు భందు అనడ్డగితే... ఏ భావమ్య ధునించఔ...
‗మామభి ఏడ్డస్త న నోటి సారాయి బోస్త దొయక్కడ్డకి ఩ండబోయేడ్డు... నలు నలుగేలొిచేాతలకి
మామభి గోసం గాఔ సారాయి కోసం యేడెౄతోనిా... ఏందోల్లతీ‘
‗మీ నమన?‘ అడ్డగితే, విఔవిక్క నవిు ‗ఱంజకొడుాకు నమనయడ్డకెలొిచ్చాడు?‘ ఔనిపించని
అగిా఩యుతం నించి విసవిసా పొంగుతనా లావాలా ధునించే భయియ సుయంతో...
నలుకెండ్డ నేను... అనభఔ జుయప్లడ్డతడ్డనై
ఎదురుగా పొటిట

దొడ్డడక్కలి
మాస్తన ఖలి చొక్కా
తడుగు ఖాకీ నిఔారు
పూఔంటి
మబిు... భరుగుజుా అగిా఩యుతంలా...
ఎ... బి... నే... జ... ర్...
***
ఎబినేజర్ ఔథ ఒ భటిట భనిషి ఔథ... ఈ సబయ సంఘానికి ఩టటని ఒ మామ్యలు మాదిగోడ్డ ఔథ.
అదే క్కల క్కల క్కల యిఔ క్కఱను మ్మఖఱని ఒ ఔటేట భనిషి వయథ అనిపిసుింది.
క్కనైతే వాడ్డలో ఏ భావమ్య దోయతఔం క్కదు...
వాడ్డ సుయం దీయఘంగా అఱలేికుండా వీచే ఎడారి గాలలా వినిపిసుింది.
‗అనాం అదీ ఎటాి ఖడ్డచేదిరా యిబీు?‘ అంటే,
‗ప్లదిని పిడఔలేరి మామభి ఏం పడాిందోాూ భతికిలాయ గానీ వ్యఱి కెలి దునోా, ఫర్రో, ఎదోు, ఆవో
జచేా పేగులొచ్చాండయ...
‗మామభి చెయెయతిి పేగుపామెిఔా ఩టోాని పియియ పితికడ్డు మాతియం ఔండాిడాి భతికి...
‗మామభి మ్యతి భతికిలాయ...
‗దానొాసటా అదుర్వ్పాయి భందం ఩చా భతికి...
‗దాని మెఱి నఱి దాయం భతికి...
‗ఆ దారానికలాిడాిండయ ఑ఔ రాగి పైస భతికి...
‗మామభి జచిాందినం భతికి

‗భఱి దానిా గుంత జేమడం భతికిలాయ...
‗గాదినం ఇజ్రాయిఱనా వోస్తన సారాయి భతికి...‘
...
వాడ్డ పూచిన ఔనుా
ఔణ ఔణ ఔణభని క్కలుినాటట
వాడ్డ శాుసలో జ్ఞా఩క్కఱ బూడ్డద తఫ్కనులు రేగుతనాటట
ఎబినేజర్
***
‗చెరిాలో పాటలు పాడతావారా యిబీు... నీకు దేమడ్డ మీద బాగా నభిఔమనాటటంది... ప్రతి
ఆదివాయం బైబిలు ఩టటకోని... ఈ వేషమ్మపేపస్త భంచి ఫటటలేసుకోని వెళ్ళివు... అదీ అంత దూయం నించీ
ఇఔాడ చరిాకొసాివు‘ అంటే,
‗హహ౅హీ‘ అని వాడ్డ ట్రేడ్ మారుా నవుు నవిు...
‗ఊఱి వాడఱ గుడ్డస సరిా వెట్ర... గో ఇపుపడు టాంఔర్ నడుపతడే ఇజ్రాయిఱనా ఊఱినె వుండె...
‗ఖపుపడ్డంఔ పిఱగానెా... ఑ఔ దినం ఇంటిక్కడ్డకొచెా... ―వరాయ తస్తౄనకొడాా దినమ్య నసుకెా
వొచిా సరిౄ ఊడ్డౄ పాయనీాలుి జలిపోరా నెఱక్కయబై యిచాయ‖నెాపప
‗దుడుి సుకుమాయం ఖదా సరెనని తలూపిి... గాసంది ర్లజూ సరిా ఊడౄను పోయెతోనిా...
‗఑గామన నఱిపొడూటామన తెఱిపొడూఫటటలేసుానేటామన ―వరాయ గీసంది నీ పేరు నింబోడు
గాదు ఎబెాజయ‖నె... ఆక్కనిాంచీ మాదిఖ నింబోడు ఎబెాజరాయె, గానడుా యిబిుగాడాయె... పాకి దొడుి
ఔడఖనీకొచిా గో నీ నయసమామ, గో ఇపుపడు నీ సగాఱ కూసోని మచాటస఩పఫటెట‘
అని భళ్ళి విఔ విక్క నవిున

ఎబినెజర్
***
మా ఩కిాంటామన తనింటోి అదుకునావాళ్ళి అదు యివుఔ ఖాల్ల చేమఔ సతాయిసుినాయనీ...
పోల్లస్ స్తటషనోి ఔంపియిన్ చెయాయఱనీ ―మీకు స్తయెథయ గారు బాగా తెలుౄ ఔదా... కొంచెం సామం యండ్డ‖
అని రికెుసుట చేస్తి... త్రీ న్న్ పోల్లస్తటషన్ కెళ్ళి...
స్తటషన్ ఫమటా, ప్రాంఖణంలో చ్చలాభంది గుంపులు గుంపులుగా వునారు.
స్తయెథయ శ్రీరాం వునాడో లేదో ఔనుకుానే వచ్చా...
తినాగా అతని ఖదికస్త వెలిబోతూండగా...
వునాటటండ్డ యిబిుగాడ్డతో ఔన఩డే ఫఔా఩ఱాటి నఱిటి అమాియి అడొడచిాంది... వచిా... ‗యా!
సామీ! ననా వ్యకూకెనే లో఩లేసాాూరు... యా, సామీ, సార్లఱికు జెపుప... ఎవుల్లా ఏభనేటోడు గాదు,
నీకు తెలాు సామీ! పొదుుగాలే నక్కడాయపై ర్వ్పాలుంటే, భలిచాతాయయే ఱంజ్ఞంట ఎతాపామ, ఏం
జేస్తండో ఏందో ఔత, సార్లలుి దచిా లో఩టేస్తనాూరు... యా, జెపుప సామీ...‘ ఇంక్క ఏమేమో
చె఩పబోయింది.
ఉండు ఉండనాటట ఆ పిఱికు చెయియ చూపించి, క్కనిస్తటబులోి న క్కర్డ ఩ంపించి... స్తయెథయ శ్రీరాం
ఖదిలోకెళ్ళి...
మా ఩కిాంటి వయకిి ప్రాఫిమ్మ చెపిప ఒక అనిపంచిం తరాుత ఩కిాంటతనిా ఩ంపేసా...
‗ఏం దొరా, ―సాక్షి‖లో ―ఈనడు‖లో చ్చన చ్చన ఇంటర్వ్ుూలు ఇసుినారు. ఇపుపడు నీకు
recognition క్కవాలొౄచిాందా. అయిన జందం లేని బా఩నోనివి ఖదా... హహ౅హా‘ అని నవిున
శ్రీరాంతో...
‗ఎబినేజయనీ... పొటిటగా... తస్తౄ నోర్వ్... పూవు పూచిన ఔన్యా...‘ అని ఆగా...
ఓననాటట తలూపి... సల్ తన అటెండెంట్ వేపు విస్తరి... రివాలుంగ్ చెయిర్ న ఩ఔాకు

తిపుపకుని...
ఆశ్ాయయం తానై...
‗ఊ ఓను... సపిటక్ టాయంక్ కీినరాగడు... హౌఔం యూ ఆర్ ఇన్ట్రసటడ్ ఇనుట్ సాాూవెంజర్?‘
అడ్డగాడు...
‗ఏమ్మటి వాడ్డ పైన కస్?‘
‗పటీ, వెరీ వెరీ పటీ కస్... ఊ చెపుప ఔవీ, నీక్కనకొడుకెటాి ఩రిచమం... ఫఫూనగడు... బోకు
మండాకొడుకు... ఊ?‘ భళ్ళి అడ్డగాడు శ్రీరాం...
‗హా... ఇట్ౄ లాంగ్ సోటరీ... విల్ యిట్ బీ పాస్తబిల్ పర్వ్యట...‘
‗హహ౅హా... వదిలేయ్ భంటావ్... నో కస్ బుక్డ... నకు నువ్ మ్యడు పారీటలు బాకీ వునావ్... ఈ
ఫఫూనగడ్డ కసుతో నలుఖవుతయ్... ఑క అంటే సరే...‘ అని ‗యంగారెడీడ, ఆ ఫఫూనగనిా యీడాఔరా‘ అని
క్కనిస్తటబుల్తో అనాడు శ్రీరాం...
వచిా నిలుానాడు ఎబినేజర్...
ఖాకీ నిఔారు...
ఖలి చొక్కా సాథననిా పూరిిగా యంగు వెలస్తన క్కఱర్ లేని ఒ బూి టీషరుట ఆక్రమ్మంచింది... అందులో
ఎఔాడో వునాడు వాడు...
క్కయప్ ఩ఔాకి తిపిప ఉంది...
ననుా చూస్తనవాడ్డ ఑ఔ ఔంటిలో ఆశ్ాయయం...
‗ఏరా, ఏంపేర్రా నీ పేర్వ్?‘ శ్రీరాం...
‗ఎబెాజర్‘
వెయపూ, బకీి, భరాయదా యీషణాిత్రం ధునించలేదు వాడ్డ సుయంలో...

‗ఊ, ఎబినేజర్, ఆతికూర్లి ఒటరిిష్టలో మాదిఖ నింబోడనుంది నీ పేరే ఔదరా?‘
‗ఓ నదే‘
‗అఔాడో తెఱిక్కర్వ్డ, ఇఔాడో తెఱిక్కర్వ్డ వునాయ్ ఖదరా నీకూ?‘
‗ఓ... దొరా, ఆతికూరు క్కరుడ నక్కడ లేదొురా... వాలేి న పేర్రాయిపించి నెఱకి
అయిన్యార్వ్పాలచిాండ్రు దొరా ఖంతే దొరా‘
‗యా వియ్ నో హౌమెనీ ఆఫ్ దీస్ ప్లపుల్? థౌజండ్ౄ...?‘
‗఑రే ఎబినేజర్వ్, నింబోడా, నినుా గెలకితే మొతాినికి మొతిం హంతే... భళ్ళి ఆ బ్రందీ ష్పపోని
జోలకి పోయినవంటే...‘ తయాని చూపించ్చడు శ్రీరాం... ‗దో... సార్ చెపిపనడు క్కఫటిట. చల్‘
‗లేదొురా, పొదుుగాలేా తాగిన... దానికి దుడుి గూడ్డచిాన, క్కనీ కొడుాకు న పండిం గావఱాంట
దొయ...
‗తసొౄనేా దొరా, పొటిట న కొడుానె దొరా, పూఔంటోనెా దొరా, మాదిఖ న కొడుానె దొరా,
ఱంజకొడుానె దొరా, ప్లనీల్లితెిటోనెా దొరా,
‗గానీ కొజోానెథాతె గాదు ఖద దొరా?‘
విఔృతమైన నిశ్ూఫుం... eerie silence...
పొటిటగా భరుగుజుాలా ఔనఫడుతోనా అగిా఩యుతం...
ఎ... బి... నే... జ... ర్
***
తరాుత దాదాపు ఒ నెల్రోజులు ఔనిపించలేదు ఎబినేజర్...
భళ్ళి ఈ భధయలో ఒ ర్లజు రైత ఫజ్ఞరుకెళ్ళినపుపడు ఔనిపించ్చడు. ఒ మ్యఱకు గోన఩టటలేసుకుని,
ఆకుకూయలు అఱిం కొతిమీయ పటటకుని...

‗నేనెవచ్చాభనుకుంటూయంటి... ఇజ్రాయిఱనా ―఑ఖ నెఱ దినఱకి ఆదోనికి పోరా యిబీు! ఆడ ఑ఖ
భంచి తకుావ వునాూడ‖నె. పొయుయంటి... ఇమనీా కొనుకుానాలే... నసుకెా సక్పోసుట క్కడ పదాుటోఱఱి
వచాయి... ఆడ్డక్కడ అభాదంగి ఎఱబారిపోతరు... ర్వ్పాయి రెండెకుావకీడమికుంటం... టోఔనీుస్తన
లే... ఏం గావాఱ... పుండాయకు బాంది సూడు ఎర్పది...‘
పోల్లస్ స్తటషన్ వయవహాయం ఏమీ గురుి లేనటట అసౄలేం జయఖనటట మాటాిడోినాడు ఎబిజేనర్...
అదే ఖాకీ నిఔార్...
యంగు పూరిిగా వెలస్తపోయిన ఔఱరేిని నీఱం యంగు టీషర్ట...
మాస్త మైనం ఩టిట ఩ఔాకు తిపిప పటటకునా నీఱం క్కయప్తో...
పూఔంటి... తస్తౄ నోటి... పొటిట...
ఆకు కూయలు అమేి యిబిుగాడు...
దొడ్డడక్కళ్ళి భడుచుకోని...
ఎవడు వీడు?
఩ఔానెవుర్ల పదాుమన పాఱకూయ ఑ఔటికీ అయధకూ బేయం చేసోినాడు...
‗లాయ... లాయ... రాదు... నక వలాిూ... లాయల్ల సామీ నీతోనిగాదు వో...‘ అంటనాడు.
అయిన ఆ పదాుమన వదఱడం లేదు. గీచి గీచి బేయమాడుతనాడు. ఆకు కూయలు చ్చలా
తాజ్ఞగా నవనవలాడోినాయి. యిబిుగాడు సడనగ రెండో మ్యడో పాఱకూయఔటటలు ఆ భనిషిపై
విస్తరికొటిట... ‗పో... వో... వ్యకెనె కొండవో... అ఩ౄటౄంది సపాింటి... ఆ్ఁ‘ అని ఖటిటగా అరిచ్చడు.
఑ఔా క్షణం పాట రైతఫజ్ఞర్లి ఆ మ్యఱ నిశ్ూఫుమావరించింది...
ఆ పదు భనిషి బితియపోయి అఔాడ్డాంచీ గొణుకుాంటూ ఔదిలపోయాడు. ఎందుకు? ఎందుకు
వీడ్డకీ అసహనం? ఎవరి మీద?

ఆ పదాుమన మీద క్కదు...
ఇంకెవరి మీదో... ఆ పూచిన ఔంటితో ఎఔాడో చూసోి... దృషిట దేని మీదో?
ఎవరికో ఎందరికో
వందలు
వేలు
ఱక్షఱ భందికి ప్రాతినిధయం వహసూి
అరుసూినాటట అసహనంగా యిబిుగాడు...
ఎ... బి... నే... జ... ర్
***
న మొబైల్ మెటి మీంచి కింద ఩డ్డ... భాగాలు భాగాలుగా విడ్డపోయింది. భళ్ళి రిఅసంబుల్ చేస్తన
డ్డస్తపల భధయలో ఩గిలనటట రెండు గీతలు ఩డ్డపోయాయి... ఎటాిగూ కొతి ఫ్యను కొనఱనుకుంటనా...
సరేలే అనుకునా... కొతిది కొంచెం పదు ఫ్యను కొనా...
యిబిుగాడు కొతి ఫ్యన్యాస్త... ఏ ఉపోదాఘతం లేకుండా...
‗పాతదేం జేచిావీ?‘ అనడ్డగాడు...
‗ఉంది... యిసాి... క్కరేడయించుకుంటావా? భధయలో గీతలొసాియి అంతే మ్మగిలందంతా బాంది‘
అనాన్.
‗నకెిఱదు నువేు నంఫరేయిచీా...‘ నేనేదో వాడ్డకి బాకీ వునాటట...
‗ఫ్యన్య... క్కర్వ్డ అనీా నక బఔారా... నెఱ నెలా డబుులు కూడా వేయించభంటావ్ నువుు
దొంఖ గాడ్డదా‘ నవుుతూ అంటే...
‗లాయలే... నేనేపిచుాకుంటాగానీ నంఫర్లినీ ఫ్యను‘ దమతలానటటనాడు యిబిుగాడు...

నకు ఈ చ్చరిా చేస్త అక్రంకు ఫ్యనేాస్త కొతి స్తంక్కరుడ వేయించి న డ్డస్తపల విరిగిన కొతి ఫ్యను
యిబిుగాడ్డకిచ్చా...
అబుుయంగా దానిా ఩టటకోని... ఉతిి ఫ్యను చెవి దఖగయ పటటకోని... న వేపు పూఔంటితో చూస్త ఒ
తస్తౄనవుు నవాుడు యిబిు. భళ్ళి దానిా న వేపు జ్ఞచి... ‗నీ నంఫరెకీా దీంటి... అవ్ గీదీనాంఫరేందీ?‘
అడ్డగాడు.
‗ఎవరెవరిా ఇసాివ్రా యిబీు నీ నంఫర్వ్‘ అంటే,
‗బో... భచుాగుండారేి... ఎవుల్లవులకి నతోని ఩నుంటె మగాండికెలిచ్చా... ఈ క్కనిాంచీ...
నువుు గూడ భదురాత్రి భందుగావలొాచిా పోనొగటిట ―వరాయ యిబీు యీకెలి రాయ భందుగావాల్ల‖
అనావనొా... పదుభికు కూయలాగవాలొాచెా... ఏందిలే బో ఩నినిా పుస్తకిాన జెమయఫడియ్ గానీ... టేంకూ...
టేంకూ‘
‗సరేలేగానీ యిబీు ఆ పిల్లివర్రా‘ చ్చల్రోజులాగ అడగాఱనుకునా ప్రశ్ా అడ్డగేశా...
‗అదాయ న పండిం గాదు... లేపుకొచిాన... యిడూడయంగాఔపోతేందిలాయ? అవ్ లేపుకొచిాన...
‗఑న్యాయఔా అది... అబాుభిఱకి అయిదుగురు... అనీా ఆడ్డవే... యిది నడ్డపిది. పండ్డి
జేచాభన్యాచెా దీనిజా ఉలుభనెాపిపరి పైమలాి భచాలు భచాలే... యానకొడుకూ పలికి మఖఫలాయ...
దాందీ నదీ ఑గే బెడఖలు జచెా... అందుకోసరానికి వాఱిభిఫుఱాడఖలాయ... తీయ జూచెా దానికి ఩టిటంది
ఉలుంగాదు స్తబెుభనెుల్లా...
‗ఖపుడడ్డగిన దానిా నతోని వచావేమె? అని. ―అవ్ అనె. లేసొస్తిమ్మ రాత్రి రాత్రి... తసోౄనెథాన,
పూఔంటోనెథాన, పొటోటనైన... దొడ్డడ క్కలోినైన... ఏమైన... గానీ మొగోనెథాతే మొగోనిా ఖదా... హహ౅హ‘
పూఔంటి పొటిట తస్తౄ దొడ్డడ క్కలి ―మొగోడు‖
―ఎబినేజర్‖
***

ఆ ర్లజు భంఖలవాయం...
మారిాంగ్ వాక్ నించీ తిరిగొసుినా...
ఎర్పటి సూరుయడు చఱిగా వునాడు...
చెక్పోసుట చౌయసాి చేరుకునా...
పాఱపాయకెటి పే఩ర్వ్ తీసుకుంటనా... సోమ్మశెటిట నఖర్ ర్లడుడ నించీ తపపట మోతతో ఒ రెండు
క్కర్వ్ి ఩ళ్ళిలు ఩టటకుని నడుసూి ఆడవారుి పిఱిలూ... చ్చలాభంది...
‗ఇది మ్యడోది ఈ ర్లజుకి‘ ఩ఔానే ఎవర్ల అనారు.
గుంపు భధయలో ఒ పొటేటలు...
మెళ్ళి వే఩భండలూ...
పురితిరిగిన కొమిఱ భధయ ఩సుపుకుంకుభలూ...
ఊరేగింపు దఖగయగా వచిాంది...
మందు తపపటి కొడుతనా ఇదుర్ల.ి .. గురిించడం కొదిుగా ఔషటభనిపించిన... గురుి ఩టటఖలగన
యిబిుగాడు... ఎబినేజర్...
నకు ఩రిచమమైన వేష్పనికి పూరిి భినామైన వేషంతో... మోక్కలి పైకి చినా ఩ంచె గోచీ పోస్త
ఔటటకునాడు... ఎండ్డపోయి.. ఎమఔలు తేలన గుండెలు...
ఖలి చొక్కా గానీ...
క్కఱరు లేని నీఱం యంగు వెలస్తన టీషరుటగానీ లేకుండా నఖాంగా...
తపపటపురి... మెళ్ళి జంధయంలా...
సపృహలో లేడు...
తాఖడం వఱి క్కదు...

తపపట ఱమలో ఱమమై ఉనాడు వాడు...
అప్రమతాంగా న కుడ్డ పాదం ఆ ఱమఔనుగుణంగా ఆడుతోంది.
‗నభస్తినా‘
న మందాగిన సఫ్కరీ లోంచి దిగిన LIC శ్రీనివాసరెడ్డడ..
‗ఆ్ఁ శీన్య గుడ్మానింగ్‘ అనా...
‗మారిాంగ్ అనా... ఎఱిభిను జేసుినాం. పా఩ క్కనుప తరాుత యిదే... యింఔ భనభడు కూడా
పుటెట ఔదా.. పా఩ ఎలిపోతాది. అలుిడు కూడా వచిానడు.. రానా... ఎఱిభి క్కడ్డకి... స్తగీాచరు ఆరు
ఫులుి తీయించిన... ఩నెాండు ఔటి రానా... సూాటర్లి ఎంత ఩ది నిమ్మష్పఱంతే ఔదా... ఫచ్చాలూ.. పాలం
గూడ చేస్తనరులే... హహ౅హా‘ ఖటిటగా నవుుతూ శ్రీనివాసరెడ్డడ..
‗సరే శీన్య, ఆ తపపట కొడుతనాడే పొటోటడు వాడూ? నీకూ? ఎటాి ఩రిచమం?‘ అడ్డగా...
‗వాడా పూఔంటోడా... భన్యరు మషట఩లోిడే ఖదన... తపపటంటే ఆ తస్తౄనకొడుక కొటాటలాా...
ఏభంటే బాఖ భందేయించ్చలాా. యిపుపడు ఔర్వ్ాలోినే సపిటక్ టాయంకు వాలి దఖగరేాసుినాడు. నింబోడు
వాని పేరు. తపపట ఩టాంటే పై తెల్లదు వానికి. ఩ల్లిపుపడో యిడ్డచి పటాాడనా... అన, రాన నీవు
ఎఱిభికు.. అఔాడ మాటాిడాుం‘ అని హడావుడ్డగా సఫ్కరీ ఎక్కాడు శ్రీను.
఑ఔ మోక్కలు నేఱక్కనించి.. భడ్డచిన యింకో క్కలు తడకు తపపటానించుకుని...
లేని ఩లితో కింది పదవి లోనికి లాకొాని ఔరిచిపటిట
చుటట ప్రఔాఱ ప్ర఩ంచ సపృహ లేకుండా...
తపపట తీవ్రసాథయిలో వాయిసూి... నింబోడు..
పూఔంటి, తస్తౄనోటి, పొటిట, దొడ్డడక్కలి, తఱ మీద టోప్ల లేని..
ఎ.. బి.. నే.. జ.. ర్..

ఔళ్ళక్కరుడు
***
మాదిఖఱ గురించి వికీప్లడ్డయాలో దొరికిన విషమం చ్చలా తకుావగా వుంది.
వాళ్ళి నఖవంశుఱనీ, మాతంగుఱనీ, భహా ఆది అనీ... Mathangas are the original
name of Indian tribe that has been relegated to a low caste (భనం హీన
అనెాపుపకోవలొౄసుింది ఔదా భనం వందఱ ఏలిగా treat చేసూినా ఩దధతలా ఫటిట). దక్షిణాన మాదిఖ
(మాతంఖ –> మాదఖ –> మాదిఖ) గా ర్వ్పాంతయం చెందిందని వికీప్లడ్డయా...
ఇంకో ఔథనం...
జైన భతాదిగా వునాయనీ... జైన తీయథంఔరులోి వునాయనీ చె఩పఫడుతూనే ఎవరు ఈ
యుదధవీయజ్ఞతిని అతయంత లోతఱకు పాతారు?
సరైన సమాధానం దొయఔదు...
చెపుపలు కుటేటవారిగా చె఩పఫడే మాదిఖలు నిజ్ఞనిక్కవృతిిలో వునాది 1% మాత్రమే. మ్మగిఱా 99%
వయవసాయికులే అనుంది.
ఇపుపడు బా఩లూ, రెడూి, ఔభిలూ అనిా కులాఱవారుి నఖరాలోి ఩టటణాలోి ―ష్యమారుటలు‖
తెరుసుినారు..
నకు తెలసీ ఑ఔ ట్రాఱర్ పటటకుని అరేబియా సమద్రంలో దక్షిణ ఔనాడ రాజయంలో చే఩లు ఩టేట
బా఩డు ఑క్కమనునాడు.. ఇనిా వైరుధాయఱ భధయ వీలిని వెలేమడమేమ్మటి?
సంగీతంలో, నృతయంలో వాళ్ళి పోషించిందే?!
తపపటి.. మబిుగాడు ఎఱిభికు వెరుి వాడు వాయించింది శివభణి జ్ఞజ్ కమీ తీస్తపోదే!
చిందూ? వీరుఱ యుదధ నృతయం క్కదా!

నినా మొనాటి వయకూ ―మాదిఖ‖ అనామాట తిటటగానే వుంది. SC ST Act వచేా వయకూ
(ఇ఩పటికీ లోలో఩ఱ వుందనేది అక్షయ సతయం క్కదూ... నకు తెలౄన ఒ బ్రహిణామన భాయయనీ కూతరీా
―మాదిఖమండా‖ అనే తిడాిడు...)
ఎందుకు ఆ మాట హీనంగా నీచంగా దైనయంగా తిటటగా మారింది?
ఏ phylologist సమాధానం చెపాపల.
బ్రహిడ్డకి ఩రాయమ఩దంగా ―బా఩డు‖ అని నిగంటవులోి వుంది. బే఩నోడా అంటే మ్మర్రి చూస్త
బ్రహిడ్డంక్క సజీవంగా వునాడు...
ఏమో మ్మత్రుడు అవిజ వెంఔటేశ్ుర్రెడ్డడ వాలి చరిత్ర తెచిాసాిననాడు చూడాల..
ఈ భధయన యిబిుగాడ్డ రాఔ తగుగతూ వసూింది...
ఫ్యనేాస్తి... ‗ఇపుపనెా గాడుంట... ఏంగాఱ భందుగావాలాా‘ అంటాడు రాడు.. మా
పూఔంటోడు...
***
఑ఔ ర్లజు రాత్రి ఫ్యనేాశాడు...
‗భలొిచెా భంఖలాయం వచ్చా మా మషట఩లికి వోదం ఉయఖభినేాచ్చారు... యి఩పసారా గూడ
భచుాగుంటదిలే న్య బా఩నోనివనెవులాజె఩పనేి‘ అనాడు...
‗దొంఖ గాడ్డదా.. మీ మషట఩లి తోటెంఔట్రాంరెడ్డడకి నేనెవర్ల బాగా తెలుసురా...‘
‗అవే నరెడ్డడ కొడుఖగదా... అవ్లే మొనా శీనసుల్రెడ్డడకి ఎఱిభికు దరువేచిా ఖదా...
భతికిరాలాయసూడు, అయినగానీ న్య రావాల్ల‘ అని పటేటశాడు ఫ్యను...
నేనసలు బ్రహిణేి క్కనని నకు తెలుసు ననుా వెలవేసాభనుకునా, అనుకుంటనా
బ్రహిణభినుయఱకూ తెలుసు, పిచిాపూఔంటోడు.
***

ఇపుపడ్డపుపడే నఱిభఱ అడవి ఊలిలోికి పాకుతోంది...
ఆతికూరు నించీ మషట఩ల్లిలో దిగాం... నేన్య పూఔంటి తస్తౄనోటి, పొటిట, దొడ్డడక్కలి,
తిపిపపటటకునా టోప్లవాడు, ఔళ్ళక్కరుడు, భగోడు, ఎబినేజర్ అనఫడే మాదిఖ నింబోడు...
వెంఔట్రామ్మరెడ్డడ సాదయంగా ఆహాునించ్చడు..
వేడ్డ వేడనాం ఩చిా మ్మరి఩ ఩పుప, చింతతకుా, పేరినెాయీయ, ఖడడపరుగుతో అనాం పటాటడు..
రెడ్డడకి చెపాప దేవతను చూడాడనిఔనిచ్చానని..
అంతదూయం మీరెఔాడ నడుసాిరాౄర్.. ఖండం వాగు, మ్యఱఫండఱ వాఖంటారేి, మసలి వాగూ
దాటి రుద్రకోడుకు పోవాఱ. ఇపుపడఔాడ చెంచులు కూడా లేరు. రీహాబిలటేట్ చేస్తనరు. వీళ్ళి అభిను
చేస్తి గీస్తి భఱిమయ తి఩ప దఖగయ చేసాిరేమో. ఫండ్డ ఔటిటసాిల్లండ్డ.. క్కయరేజీ కూడా ఔటిటపిసాి భంచి నీళ్ళి
కూడా ఩ది ల్లటయి క్కయనోి ఩ంపుతా అని బర్లసా యిచ్చాడు...
ఫండోి ఆ పూఔంటోనిా నీతో ఎకిాచుాకోవదుు సార్.. ఩ల్లియిది.. మీకు చెపేపదేమంది చె఩పండ్డ..
చివయగా ఑ఔ బాణం వదిలాడు తోట నగిరెడ్డడ కొడుకు తోట శ్రీనివాసరెడ్డడ అనా తోట వెంఔట్రామ్మరెడ్డడ...
***
భధాయహాం మ్యడుక వచ్చాడు యిబిు...
‗ఏంయ నింబోడా పదినిా దినఱగాగనొచిావీ?‘ రెడ్డడ తనదైన యాసలోకి వెళ్ళిడు...
‗యీడేమంది రొడీడ... ఔర్వ్ాఱి దుడుి బానే వచుాండాయిలే. ఑న్యాయఔా గూడా ఆకూాయలు
ఔనక్కంఫరాల్లయియనీకి తీసుానె. నడుచ్చాందిలే రొడీడ ఫండ్డ.. నయిన క్కఱమాయె ఖద... శీనసుల్రెడడనా
అంతో యింతో సయియచ్చాండూ, ఇంఖ ఇజ్రాయిఱనా వుండాడు.. దో గీన.. ఏంగావాల్లాపుప రొడీడ‘
ఫిలాసపర్ ఎబినేజర్
***
ఇ఩పసారా...

భదూఱఔ క్కదంఫరి...
఑ఔటికి గొంతభంట...
పదు జువిు చెటట కింద నుఱఔభంచం...
నఱిటి అడవి...
అయణయ ఩రిభలం...
డపుపఱ మోత...
‗గిపుపడె పూరా తాఖగాకు‘ యిబిుగాడు
‗ఏతీ... సార్కు భల్లిపుపడు దొయక్కఱ‘ ఎవరిదో గొంత...
జరుగుతూనా తతంఖం చూసుినా... అంతా శ్ఔలాలు శ్ఔలాలుగానే...
‗నఖలూటిగాడు బానమేచెా సంబీరిగాని యీపుఱకెలొిచెా ఫతికె సూడునకొడూా‘ యిబిుగాడ్డ
గొంతేన?
‗నేనేచ్చా... గుండెమయ గూడొచుా నకు... అనాఱ క్కడ నేరిాన... ఉమేిస్రంఱ వునెాపుపడు పదినిా
దినలు అనాఱఔనామొండ్డన గుడాయమెతిినపుపడు... ―వరాయ యింఖ నీ ఩ని మాకులాయ ఎఱబారు ఆతాకూరు‖
ఔనె... వచేాచిా యెయియ ర్వ్పాలు గూడ్డచిారి...‘
పదు నెఖడు...
కొమి ఩ందులిరు...
‗఑ఔదినం ఉచుాఱ ఇర్రిపిఱివడె దానిాడ్డపిచ్చాంటె పారెసుట దుఫు సుబోుడొచెా.. సూస.. ―వరాయ
పూఔంటోడా ఏందిరిదీ‖ అనె‘

‗సయ్ కొడా తెలుాలే గి఩పటికి పదినిాసారుి జె఩ావ్... వాడు నీకు మన్యారిచ్చాూ... ఇర్ప
వానిక్కడ్డకి వామ... ఔర్వ్ాలుకెలి దుడుడక్కరొిచ్చా సంచుదిఫుక్కడ టెంట వడాయ.. నసుకెా భలి
ఔర్వ్ాలుకెలి ఎఱబారిపామ.. ఈ పూఔంటోని ఔతలనీ యినీ యీస్తయకొచ్చాంది... ఖమినుండా‘
భఖత... డపుపలనఫడుతానేవునాయి.
***
ఎవర్ల తడుతూ లేపితే మెఱకువ...
ఔళ్ళి ఫంఔలు ఔటాటయి...
నలుఔ నోటి నిండుగా...
నోటోి ఉ఩పటి నీళ్ళి...
ఉధృతంగా వభనం...
బళ్ళిన
నుఱఔ భంచం తాళ్ళి గురుిలు గురుిలుగా ఩ఔాన వీపుకు...
భళ్ళి వభనం...
‗ఏసుకోగాకు ఏసుకోగాఔనంటె ఇనఔపోతియి... యింక్కగ ఔకూా‘ యిబిుగాడే
వాడ్డ మకం డ్డసాటరెడడాగ ఔనఫడోి...
రాత్రి మఔాఱ చిత్రం
ఒఔలాజ్...
ఏదో ఎర్పటి రాతిఫండ...
ఎరుపూ ఩సుపూ...
జొనాలూ ఫంతిపూలూ...

గుడ్డస...
యంగు యంగు చెఔాబభి... గూటోి...
మ్యకుటోి అనాం... దాయం... ఔలూి... బెతిం...
లావుపాటి నఱిటి స్త్రీ...
నుదుటన సూర్లయదమం... కుంకుభ
భర్రిపాఱ అటటఔటిటన శిఖ...
ఔ఩యుం..
దైవ నివేదన...
దేహం దేవుడ్డది...
ఊయంతా దేవుళ్ళి...
దమయపు క్కభం...
జీవితాంతపు స్తుచఛ?
ఫగినోళ్ళి మొగుళ్ళి...
భళ్ళి ఉధృతంగా తనుాకొచిాన వాంతి...
‗ఇంద యితాిగు దిగుతది‘ యిబిు
బభిలు బభిలు... యంగులు యంగులు... డపుపఱ చపుపడు భంటలోి క్కల నీలుగుతనా చయిం...
తపపటి... కుండ మీద చేట, మీద మ్యకుడు, మ్యకుటోి దీ఩ం... కొలువుఱభి... కొలువుఱభి...
కొఱవుఱభి...
దీ఩ధాయనం...
పూజ్ఞరి ఆరుఫమట దేవతావాహన...

కొలువుఱభినలుమకునా ఆవేశ్ం...
దేవత... దేవత... దేవత...
సఔఱ దేవతా ప్రసనాం
ఊగుతూ... తూగుతూ... తూలుతూ... దేవత...
ఆక్కశ్ం కింద ఩గిలన టెంక్కమ...
తెగిన కోడ్డతఱ...
ఔలుి సంప్రోక్షణ
ఔలుితో మకం ఔడుగుతనా కొలువుఱభి విఖత సృహ...
దేవతానభప్రఔటన...
యిబిుగాడ్డచిాన పాిస్తటక్ గాిసుడు పానీమం...
తఱలో మళ్ళి విరుగుతనా భావన...
ఔటట మీద ఉయఖభి...
గొఱ్ఱె ఔడుపున ఔసుకుాన దిగిన ఔతిి...
కొలువుఱభి నోట ఊపిరిబుడడలు... క్కయాం... మెళ్ళి పేగులు... కొతి చీరా... మెతిటి యవిఔ...
నెతిటి కొతి చీయ చుటిట కొలువుఱభి...
఑ంటి నిండా క్కటఔ బటి...
భళ్ళివభనం...
‗నువు సవుగా గుడ్డపే యిసీా అనుకొంటివాు... ఏందది?‘ యిబిు భందలంపు
...
ఉయడభి గుడ్డసంచీ ఊగేగింపు

తపపటూి... చిందులూ...
స్త్రీతుం లేని స్త్రీ... పూజ్ఞరిణి
నెతిిన ఒటికుండ
చేతలోి చేటా పొయక్క...
‗ఇంఖ సనాంఖ లేస్త ఫండెకుా ఏం గాదు పా‘
పూఔంటి తస్తౄనోటి దొడ్డడక్కళ్ళి, ఔళ్ళక్కరుడు, బకుిడు...
ఎ... బి... నే... జ... ర్
***
ఎబినేజర్ భళ్ళి పోల్లస్కు దొరిక్కడు...
ఈ మాట పదు నేయమే... ఖంజ్ఞయితో దొరిక్కడు...
వెళ్ళిఱనిపించలేదు స్తటషన్కు...
వీడ్డ అసలు ర్వ్఩మేమ్మటి?
వీడ్డ దఖగయ ఖంజ్ఞయేమ్మటి... ఎంత మొతింలో దొరికింది?
―గుండెమయగూడొచుా... నకు‖ ల్లఱగా న తాగిన భతిలో వినా యిబిుగాడ్డ నఔౄల్ సంఫంధాలు...
―అనాఱఔనామొండ్డన‖
―ఎయియ ర్వ్పాలూగడ్డచిారి‖
ఇవనీా నిజ్ఞలేన...
భౌతిఔ఩యమైన తన అనక్కరితననిా తరిమేసుకోడానికి వాడు ఆడే అఫదాధలా?
వెళ్ళి స్తటషనిా...
‗దిస్ జోఔర్ పఔర్ హాయజ్ బిఔమె హెడేక్ పరీి‘ శ్రీరాం...

ఆరు పొటాిలు... చినావే న్యయస్తప఩ర్ పొటాిలు...
‗నందికటూారు వొయియంటి, ఆతికూరు ఫసుౄఱ ఔర్వ్ాలుకెఱబారిి, కింద క్కఱిక్కడ పదు పిలాస్తటక్
సంచి దొరికె... దుడుినామనుకుంటి.. జూచెా ఆకు... నకు దలుా అది ఆఔని... గౌండ జమీలాగనికి అభి
బెడ్డి న్యర్రూపాలా... వాఱినా పదు జమీలు పోల్లసగద... సావదంగి లోనేస ఖంతె‘
పూఔంటి యిబిుగాడ్డ మకంలో ఏ భావమ్య దోయతఔం క్కలేదు...
ఈ మాట వాడ్డ భాయయ ఑న్యాయఔా జ్ఞడలేదు...
నేను లేచి ―బుకిమ్మ‖ అనా శ్రీరాంతో...
‗నే... నేయ్... వాడు చెపేపది నిజభని తెలుసోింది... వీడు క్కలేావాడూ క్కదు, అమేివాడూ క్కదు...
విల్ సీ.. ఈ సారికి పోరా జోఔరాాకొడక్క‘ అనాడుశ్రీరాం...
ఔృతజాత అనా ఩దానికి అయథం తెల్లనివాడ్డలా... ననెావరి కోసం వదులాియనా దీమాతో ఫమటికి
దొడ్డడక్కలితో నడ్డచిన పూఔంటి తస్తౄనోటి పొటిట ఎబినేజర్...
***
఑ఔ ర్లజు వాడ్డని కూచ్లబెటటకోని
‗఑రే యిబీు, ఎబినేజయంటే తెలుసురా?‘ అని అడ్డగా
‗నకెటట తెలుచ్చాదనుకుంటివి నువుు... సదువా భనా?‘ అనాడు
‗భరి బైబిలు ఩టటకోని వాయం వాయం చరిా కెళ్ళివే?‘
―కెాకెాకెా‖భని వాడ్డ ట్రేడ్ మారుా నవుు నవిు ‗సరిాఱ యిసూాలుందిఖద పిఱగాండి కోసరానికి
ఆడ్డయవై ఈడ్డయవై దొడుిండయి... దొడ్డడకి ఩ది ల్లఔాన దుడ్డిచ్చారు... వాలోినే నేన్యగడనోాని.. బేబిలు
సంఔనబెటానెడ్డది పొయేయడ్డది... ల్లకాసోా‘
అభి అ఩య చ్చణకుయడ్డవిరా నువుు అనుకునా..

ఇఔ వాడ్డకి Old Testament, Book of Samuel, ఇజ్రాయెల్ ఩ల్లసీిన్ యుదాధలు...
శామ్యయల్ గెలచి పాతిన Eben-ezer రాయీ.. భన్యా భటిటఖడేడ వాడ్డకి బోధ఩డదు.. వదిలేశా...
బుదిధమాందయం ఎ... బి... నే... జ... ర్
***
ఆ ర్లజు
ఉదమం ఆరునాయ...
వాకింగ్ నించీ వచేాసరికి ఇంటి మందు వే఩ చెటటకింద కూచుని ఔనిపించ్చడు...
అభి మెటి మీద రేలంగ్ క్కనుకుని కూచుని క్కఫీ తాగుతోంది.
మా తోటే లో఩లకొచ్చాడు ఎబినేజర్...
‗ఏంరా పొదుునేా తాగేదానికి డబుుఱ కోసం వచ్చావా?‘ ఔస్తరింది అభి
తలొంచుకునాడు.. మౌనమే వాడ్డ సమాధానం...
‗సరేి రాత్రి సాంబారు అనాం మ్మగిలునాయి తింటావా?‘ అడ్డగింది భళ్ళి అభి...
టోప్ల వెనకుా తిపుపకుని ఫమటకు నడ్డచి ఩కిాంటి వాలి బాదం చెటట ఆకు మ్యడు కోసుకొచిా..
మోటార్ మ్యఱకునా మొండ్డ఩యఔ పుఱి నించి మ్యడాకులు ఔలపి కుటటకుని నిలుచునాడు...
నేను పైకి వెళ్ళిసరికి కిటికీ లోంచి దీయఘంగా చూసూి నించుని వునాడు...
న శ్బాునికి తిరిగి చూస్త ఊమఱ కింద కూచునాడు కుఔారి గాలి మీద...
‗ఏరా డబుులా?‘ మామ్యలే అనాటటడ్డగా...
టోప్ల చెవి మీదకి తిపుపకునాడు గానీ మాటాిళ్ళ.ి ..
ఉనాటటండ్డ ‗నువుు ననుా నమ్మినవా?‘ అనడ్డగాడు...
ఖటిటగా నవిు ‗పోరా తిఔా నయాలా‘ అనా

‗నేనామ్మిన... నినుా నమ్మిన, భంచుల్లాఱి నమ్మిన, ఑న్యాయఔాన్యగడ నమ్మిన‘ వాడ్డ గొంతలో
నేనెరుఖని జీయ...
‗ఏమైంద్రా నీకూ పూఔంటోడా?‘
‗ఆ ఱంజ ఑న్యాయఔా దంఔవామ‘
తన విరిగిపోయినగోలి క్కలిను చూసుకుంటూ క్కస్తౄ఩టికి తల్లతిి ‗నీకు నేను భంచ్లనేాన?‘
న గొంతలో పొడ్డఫటట యిరుకుానా ఫీలంగ్
నెభిదిగా లేచి.. ఎపుపడూ లేంది నభస్తి పటిట ఫమటికి అడుగేశాడు...
పూఔంటి, తడుగు నిఔారు, ఖలిచొక్కా, మాస్తన నీఱంటోప్ల దొడ్డడక్కలి పొటిట యిబిుగాడనే, పాకీ
దొడుి ఔడ్డగే, ఔళ్ళక్కరుడన మొగోనిాఖదా అని చెపుపకునా...
ఎబినేజర్ అనఫడే మాదిఖ నింబోడు
(అంకితం: ఎబినేజర్కూ, ప్ర఩ంచంలోని ఎబినేజయిందరికీ)

పద్నిష్పపద్న్ కళ (1)
The joy of coining new words!
తాడేప్ల్లి లల్లతాబాలసుబరహ్మణ్యం

భాష్పశాస్త్రం: ఩దనిష్పపదన ఔల (1)
యచన: తాడే఩లి ఱలతాబాఱసుబ్రహిణయం
©Author.
Read it!

఩దనిష్పపదన ఔల
|| ఒం శ్రీ సాయినథామ నభుః ||
|| ఒం శ్రీ దురాగయై నభుః ||
మనుాడ్డ
ప్రిమమైన పాఠఔదేవులీకి అభివాదాలు.
మ్మత్రులారా! చ్చలా సంవతౄరాఱ క్రతం - అంటే 2007 ప్రాంతంలో వీవెన్ గార్వ్, తదితయ
మ్మత్రులూ ఔలస్త ―తెలుగు఩దం‖ అనే గూగుల్ గుంపు నెఱకొఱపగా నేను కూడా అందులో ఑ఔ ఆహూత
సభుయడుగా చేఱాను. అ఩పటివరకూ తెలుగులో సమానయథక్కలు లేని ఆంఖి఩దాఱకు వాటిని ఔలపంచడం ఆ
గుంపు ఉదేుశ్యం. ఈశ్ురానుగ్రహంచేత ఆ గుంపు ఇ఩పటికీ దిగిుజమంగా నడుసూినే ఉంది. నేను మాత్రం
సుమారు ఐదునాఱేలీ పాట అందులో అతయంత క్రయాశీఱంగా ఉండ్డ తదు఩రి అనివాయయ క్కయణాఱ
దృష్పటూ వియమ్మంచుకునాను.
నేన గుంపులో చేఱిన కొతిలోి న్యతనంధ్ర ఩దావిష్పారాఱ నిమ్మతిం దృషిటలో ఉంచుకోదఖగ
అంశాఱ గుఱించి కొనిా వాయసాలు వ్రాస్త ఆపేశాను. వాటిని చదివిన భఱో మ్మత్రులూ, తల తెలుగు
బాిఖర్వ్ అయిన శ్రీమాన్ చ్చవా కియణ్ కుమార్ గారు, ‗అసలు కొతి తెలుగు఩దాలా ర్వ్పొందించే
఩దధతలూ, విధవిధానఱ గుఱించి ప్రతేయఔంగా ఒ విపుఱగ్రంథానేా వెలువఱిస్తి బావుంటం‘దనా
అభిప్రాయానిా వెలబుచ్చారు. వారిచిాన ప్రోతాౄహంతో 2010-11 ప్రాంతంలో ననుకుంటా, ఈ పుసిఔం
వ్రామడం మొదలుపటాటను. తీఱిఔ దొఱికినపుపడలాి వ్రాసూి, ఏం వ్రాయాలో తోచఔ అపుపడపుపడు
భధయలో ఆపేసూి, అలా ఆపేస్తనందుకు వారినుండ్డ సుతాయమైన, సుతిమెతినైన హెచాఱిఔఱందుకుంటూ,
ఆ విధంగా ఩డుతూ లేసూి, ఎలానో మొతిమీిద 2012 అకోటఫర్ నటికి పూయియిందనిపించ్చను.

నిజ్ఞనికి పూరిి క్కలేదు. ఎందుఔంటే ఇది చ్చలా పదు ప్రసాివన (topic). నేను సపృశించకుండా
విడ్డచిపుచిాన అంశాలు ఇంక్క చ్చలానే ఉండ్డ ఉంటాయి. భనఔంటే పూయుమే ఩లువుఱు న్యతన
఩దనిష్పపదకులునారు. చేయితిరిగిన అనువాదకులూ ఉనారు. దిఖుంతలాింటి వైయాఔయణ
శిర్లభణులూ, ఉదుండులైన భాష్పశాస్త్రవేతిలూ కూడా ఉనారు. అలాగే వారు సంత రించిన
హసిభూషణాలూ ఉనాయి. సభసయలాి ఏంటంటే– ఎనుానా, భాషని ఈ దృషిటతో- అంటే కొతి఩దాఱ
నిష్పపదన దృషిటతో వీక్షిసూి, దానిా భాష్పసాహతయవిదయలో ఒ ప్రధానమైన ప్రతేయఔశాకగా భనిాసూి వ్రాస్తన
పుసిఔం ఑ఔాటి కూడా న ఔంట ఩డఔపోవడం. ఆ యఔంగా ఏ విధమైన ప్రాఙ్మియగ దయూనలూ,
దృష్పటంతాలూ (precedants) లేని దుయగభమైన బాట లోకి నేనడుగుపటాటలౄ రావడం – క్కదు క్కదు, ఆ
బాటని నేనే పునదుఱ నుంచి ఩రవాలౄ రావడం. అది నకు చ్చలా ఇఫుందిగా అనిపించింది. దీనిఔసలు
'తెలుగు఩దం' అనా పేరే పటాటఱని శ్రీ చ్చవాగారి అభిలాష. క్కనీ ఉదాహయణకి 1983 నుంచి తెలుగుదేశ్ం
అనా ఩దం ఈ నేఱమీద వాడుఔలోంచి ఎలా తఱగిపోయిందో ఖభనించ్చల. ఆ విధంగా భాషలో ప్రతి
఩దమ్య దేనికో ఑ఔదానికి శాశ్ుత శీరిృకో, బ్రండునేమో, ట్రేడుమార్లా అయిపోవడం ఇషటం లేఔ నేనే
దీనికి ‗఩దనిష్పపదన ఔల‘ అని పేరుపటాటను. ఈ పేరు ఎకుావభందికి అయథం క్కదని ఆమన అనారు.
నిజమే క్కవచుా.
ఈ ఩ని నేను క్కకుండా ఎవఱైన భహా఩ండ్డతలు చే఩డ్డతే, ఫహుశా దీనికి తగునయమం
జఱిగుండేది. న కించిద్ జాత మ్యలాన ఇందులో పకుా తభావతలు దొరిి ఉండొచుా. విశేషజుాలూ,
సహృదయులూ అయిన పాఠఔవరేణుయఱ సూచనఱ మేయకు వాటిని తదు఩రి సంసాయణలోి అవశ్యం
సరిదిదుుకుంటానని హామీ ఇసుినాను. దమతో ఈ ఔృతిని ఩రిశీలంచి ఆశీ యుదించ్చఱని వారిని
ప్రారిథసుినాను. ఈ పుసిక్కనిా చదివినవారు ఇందులోని మాయగదయూక్కఱ ననుసరించి ఔనీసం ఑ఔ వెయియ
ఆంఖి఩దాఱకైన సునిశితమైన సమానయథక్కలా ఔలపంచి వాటిని జనసామానయపు వాడుఔలోకి తీసుకొస్తి న
ఔృషి సాయథఔభని భావిసాిను. బవిషయతిలో ఈ అంశ్ం మీద ఇంత ఔంటే మెఱుగైన పుసిక్కలు
వెలువడాఱని ఆక్కంక్షిసుినాను.

హైదరాబాదు
శ్రీవిజమ-మాయగశియం
భఔయ సంక్రభణం, 2014.
ఇటి
బవదీయుడు, బుధజన విధేయుడు
తాడే఩లి ఱలతాబాఱసుబ్రహిణయం
పదనిష్పాదన కళ
మొదటి అధ్యాయం
భనం కూడా భన మాతృభాషలో కొతి ఩ దాలా నిష్పపదించవచుా!

ఈనడు వివిధ భాషఱలో ఉనా ఩దాలు ఎఔాణుించి వచ్చాయో ఎవఱికీ తెల్లదు. వేదసంసాృతంలో
వాడఫడ్డన ఩దజ్ఞఱంలో ఔనీసం ఑ఔ వెయియంటి అయథం నేటికీ ఖభయమానం క్కవడం లేదంటనారు
఩రిశోధకులు. కొనిా భాషలు ఑క కుటంబానికి చెందిన఩పటికీ వాటిలోిని ఩దాఱనీా ఑కలా (cognates)
లేవు. ఉదా హయణకు తెలుగులో నీరు అనీ, తమ్మలంలో తనీార్ అనీ చె఩పఫడేదానిా భఱయాలంలో వెలీమ్మ
అంటారు. తరచి చూస్తి ఇది వెలుివ అనే తెలుగు ఩దానికి దఖగరగా ఉందనిపిసుింది. అయితే మ్మహతా
దక్షిణాది భాషఱవాయంతా నీరు యొఔా ర్వ్పాంతరాలా వాడుతనాపుపడు ఑ఔా భఱయాళ్ళఱక వెలీమ్మ
అనఱని ఎందుకు బుదిధ పుటిటందనే ప్రశ్ాకు భనం సంతృపిిఔయమైన సమాధాననిా ఩టటకోలేం.
శ్బాురాథలు (఑ఔ ఩దమ్య, దాని అయథమ్య) ఩యసపయం అవిభాజయం (inseparable) అనీ, అనది
అనీ భాయతీమ శాబిుకుఱ విశాుసం. మానవజ్ఞతలాిగే ఎనోా భాషలు వాటితో పాట పుటటడమ్య,

క్కఱక్రభంలో గిటటడమ్య కూడా జఱిగిందని చరిత్ర దాురా తెలుసుకుంటనాం. అటవంటపుపడు
శ్ఫుమైన, దాని అయథమైన అనది ఎలా అవుతాయి ? అని ఑ఔ సందేహం. అలాగే, ఑క ఩దానికి
విభినాభాషఱలో విభినా అరాథలుంటాయి. తెలుగులో అతయంత సాధాయణంగా ధునించే ఑ఔ ఩దం
ఇతరుఱకు అశీిఱం క్కవచుా. తెలుగు తెలమనపుపడు ఎంత అపాయమంగా ఆహాునించిన ‗యండ్డ‘ అంటే
―వేశ్య‖ అని ధునించి ఉతిరాదివారు మఖాలు మాడుాకుంటారు. అలాగే భనకు బూతైనది ఇతరుఱ
చెవుఱకు అతయంత సాధాయణంగా ధునించవచుా. తెలుగులో పాలు అంటే సినయం. Finnish లో అదే
మాటకి ఖడ (చెఔా/లోహపు సింబం) అని అయథభట. అందాక్క అవసయం లేదు. భన భాషలోనే కొనిా
఩దాఱకి ననరాథలుండడానిా ఖభనిసుినాం. అలాగే ఑క భాష్ప఩దం ఑ఔ ప్రాంతపు మాండలఔంలో
సబయమై, ఇంకో మాండలఔంలో అసభాయరాథనిా ఔలగి ఉండడం కూడా ఔదుు. ఉదాహయణకి -
రామఱసీభలో ―బుడడలు‖ అంటే వేఱుసనఖ఩పుపలు. మ్మఖతా ప్రాంతాఱలో అది ఑ఔ చికితాౄపేక్షమైన
రుఖితగా అయథం చేసుకోఫడుతనాది. అటవంటపుపడు శ్బాురాథలు ఏ విధంగా అవిభాజయభవుతామనే
ప్రశ్ా కూడా ఉదయిసుింది. అయితే భాయతీమ శాబిుకులు పూరిిగా పొర఩డలేదేమో ననిపిసుింది, ఇటీవల
అభిప్రాయాఱ దృష్పటూవ మానవజ్ఞతి అనేఔభాషలా మాటాిడుతనా఩పటికీ, ఆయా భాష్ప఩దాఱలోన్య,
నిరాిణంలోన్య అంతసూౄత్రంగా ఑ఔ ఉభిడ్డ అంతరాాతీమసయళ్ళ (common pattern)
ఉందంటనారు ఩రిశోధకులు. ఆ ధునుఱ సయళ్ళ భన అందఱికీ ఆయా భావాలా సుిరిం఩జేసోిందట.
ఉదాహయణకు - కొనిాకొనిా యక్కఱ భావాలా వయకీిఔరించే ఩దాఱనీా - అవి ఏ భాషకు చెందినవైన఩పటికీ -
఑క విధ మైన అక్షరాఱతో నిరాిణభవుతామంటనారు. ఩దాఱకు భావసోియఔత (భావాలా సుపరిం఩జేస్త
ఱక్షణం) ఉండడానికి క్కయణం భనం వాటికి చియక్కఱంగా అఱవాట ఩డడమేనని భనం అనుకుంటనాది
పూరిిగా నిజం క్కఔపోవచుా.
అంటే దీనయథం - భనం ఩దాలా ఏ విధమైన శ్ఫువాయఔయణ శిక్షణా, నే఩థయమ్య లేకుండా, ఆ
఩దాఱకి సైతం ఏ విధమైన పూయుయంఖమ్య లేకుండా ఊరిక అ఩పటిఔపుపడు ఆశువుగా గాలలోంచి
సృషిటంచిన వాటి నిరాిణంలోన్య, అయథసోియ ఔతలోన్య భనకి తెలమని అదృశ్య సూత్రమేదో ఩నిచేసూినే

ఉంటంది. క్కఫటిట ఎవఱికి వారు కొతి ఩దాలా ఔనిపటటడంలో ప్రాథమ్మఔంగా తపుపలేదు. ఎందుఔంటే,
ఫటటలు ఔటటకోవడం కూడా తెలమని ఆదిభక్కఱం నుంచి మానవుడ్డకి భాష తెలుసు, అఱుపుఱ
ర్వ్఩ంలోనో, కఔఱ ర్వ్఩ంలోనోవ ఆనటిక అతడు దానిా ఔలపంచుకునాడు. ఆనటివారు గుంపులుగా
జీవించే వారు ఔనుఔ గుంపులుగానే భాషనీ సృషిటంచి ఉంటారు. ఫహుశా ఑ఔరనాదానిా ఇంకొఔఱు
అందిపుచుాకుని ఩లకవారు. అలా భనిషిని భనిషి అనుఔరించేవాడు. ఩దానిా ఩దం అనుఔరించేది. (఑ఔ
఩దనిరాిణానిా ఆసరాగా చేసుకొని దానిా పోలూి ఇంకో ఩దం పుటటకొచేాది) భాష్పబయససన సాభయథూం
పదులోి ఔంటే పినాలోి మెండు. అలాగే నఖరిఔదశ్లో ఔంటే అనఖరిఔదశ్లోనే న్యతన఩ద నిష్పపదన
కూడా సుఱబం క్కవచుా,
కొతి ఩దాలా ఎందుకు నిష్పపదించ్చల ?
క్కఫటిట ఩దనిష్పపదన సాభయథూం అనదిగా యావనినవజ్ఞతి ప్రతిభాపాటవాఱలోన్య
అంతరిాహతం (in-built), ప్రజనన పాటవం (reproductive capability) లానేవ సాధాయణమైన
సాుభావిఔ ఩రిస్తథతలోి దానిా ఎవఱూ ఇంకొఔఱికి ఩ని ఖటటకొని నేరేప ఩నిలేదు. అలాగే ఑ఔ జ్ఞతి నుంచి
ఇంకో జ్ఞతి ఩దాలా అరువు దచుాకునే అవసయం కూడా ఏమీ లేదు. అలా అరువు దచుాకునాందువఱి
఑నగూడే ఩క్కా ప్రయోజనం కూడా ఏమీ లేదు. ఎందుఔంటే ఩దాలు వాటిఔవి ఐక్కంతిఔ సృషిట (stand-
alone creation) క్కవు. అవి భన సుియణఱ (ideas) కూ, అభిదయూననికీ (perception)
ప్రతిబింబాలు. సుియణలు (ideas) ఔఱఖడానికి క్కయణం - చుటూట ఉనా ప్ర఩ంచం ఩టి ఉనా ఆసకిి,
సృజనశ్కిి (creativity), సపందన శీఱత (responsiveness), ఩రిశీఱన. ఑ఔ భాషలో ఩దాలు
తగిననిా లేవంటే దానయథం, దానిా మాటాిడే జ్ఞతిలో ఈ నలుగు ఱక్షణాలూ తగినంతగా లేవనివ భనలో
ఈ ఱక్షణాలు లోపించినపుపడు భనం ఎనిా ఩దాలా అడపాదడపా విదేశాఱ నుంచి దిగుభతి చేసుకునా
అవి భన చియక్కఱ శ్ఫుదారిద్రయచరిత్రనే ప్రతిపలసాియి త఩ప భన భాషను సుసం఩నాం చేమ జ్ఞఱవు.
పైపచుా అవి భన భాష యొఔా సజ్ఞతీమతనీ, సహజతాునీా సంసాయణదుయిబంగా ఔలుషితం
క్కవిసాియి. క్కఫటిట భనం నిజంగా అఱవరచుకోవఱస్తనవి ఈ ఱక్షణాఱనే గానీ విదేశీ ఩దాలా క్కదు.

“ఆంఖింలోకి అనేఔ విదేశీ ఩దాలు వచిాచేఱినపుపడు తెలుగులో ఎందుకు ఉండకూడదు ?” అనే
ప్రశ్ా వేసాిరు కొంతభంది. ఆంగాినికీ, ఆంధ్రానికీ చ్చలా తేడా ఉంది. ఆంఖిం ఩రిపాఱకుఱ భాష.
ఆంధ్రం ఩రిపాలతఱ భాష. ఆంఖింలోని విదేశీ఩దాలు వారు ఩రిపాలంచిన దేశాఱ నుంచి
సంగ్రహంచినవి. అవి వారి ఫహుదేశ్ ఩రాయటఔతాునికి సూచఔం. ఆ ఩దాఱతో వారు తభ దేశి఩దాలా
నశ్నం చేమలేదు. వారికి నిజంగా అవసయమై తభ భాషలో లేని ఩రిభావనఱ (concepts) నీ, వసుి
వయినల్లా పాలతఱ నుంచి స్తఔరించ్చరు. అది చ్చలా సహజమైన ఩రిణాభం.
తెలుగుఖడడ మీద విదేశీ ఩దాఱ వెలుి వ సహజ ఩రిణాభమేన ?

భన విదేశీ ఩దసంపాదనేమో చ్చలా ఔృత్రిభం. ఇది వాయమోహపూరితమైనటవంటిది.
రాజకీయాధక్కయ ప్రాఫఱయంతో దేశ్ం మీద విధంచినటవంటిది. ఈ సంఖతి గ్రహంచలేఔ దీని వెనుఔ
చ్చలా అపారాథలూ, బయాలూ, మ్యఢవిశాుసాలూ, లోఔజ్ఞాన లేమీ చెలాభణిలోకి వచ్చాయి. ఇది భన
ఖతక్కఱ బానిసతాునికి, దానుాంచి మారుపనొఱిని వయిమాన జడతాునికీ సూచఔం. భనం భన ఆంఖి఩ద
఩రిజ్ఞానంతో దేశి ఩దజ్ఞలానిా నిష్పాయణంగా ధుంస్తంచుకుంటనాం. ‗మీకు ఇంగీిషు వచ్చా ?‘ అని
ఎవఱూ భన చొక్కా ఩టటకుని నిఱదీమఔపోయిన, నిఱదీస్తనటేి భావించి అవతలవాలీ మందు
అసందయభంగా ఆంఖి వావ దూఔతా ప్రదయూన క్కవించడం భనకొఔ తయతరాఱ దుయభాయసంగా
఩రిణమ్మంచింది. భన భాషలో నిక్షే఩ంగా భంచినీళ్ళీ అనే వాడుఔ ఩దం ఉండగా వాటర్ అనేవాళ్ళీ
పదుసంకయలో తయాయయాయరు. పలాన ఆమె ‗న భాయయ/ మా ఆవిడ‘ అని చెపుపకోవడానికి స్తగుగ఩డ్డ
‗మా మ్మసస్‘ అని చెపుపకునేవారే అంతావ ఈ యఔంగా భనం తెలుగులో మ్మశ్రం చేస్త వాడే ఆంఖి
఩దజ్ఞఱంలో మపాపతిఔ మవీుసం అనవసయమైనది. అది వృథా విదేశీ పాండ్డతయప్రదయూనే త఩ప దానివఱి
ఈ జ్ఞతికీ, భాషకీ నిజంగా ఉ఩యోఖం లేదు. తభ భాషలో ఎనిా విదేశీ శ్బాులునా఩పటికీ ఈ
నిరు఩యోఖమైన ఩నిని ఇంగీిషు వారెనాడూ చేమలేదు. విదేశీ ఩దాఱ మ్యలాన మౌలఔ
ఆంఖిభాష్పసుర్వ్఩ం ప్రమాదంలో ఩డలేదు. క్కనీ తెలుగు ఩రిస్తథతి అలా లేదు. అందుచేత ఇతయ విధాలైన
పోలఔలు లేనపుపడు ఆంగాినిా చూస్త భనం ధీమాగా వాతలు పటటకోలేం.

విదేశీ ఩దాలు భన భాష్పనిరాిణశైలలో ఇభడవు. తెలుగు ఩దాఱ భధయ అవి సజ్ఞతీమంగా
ధునించవు. కోకిఱఱ భధయ క్కకులాిగానే ఉంటాయి. వాటిని అనువదించఖఱమే త఩ప సుదేశ్భాష్ప
఩రిజ్ఞానంతో విడభరిా వివరించడం అసాధయం. అవి ప్ర఩ంచం ఩టి విదేశీయుఱకునా తయతరాఱ
దృకోాణానికి ప్రతిబింబాలు. అవి వారి సృజనతిఔ శ్కిికి సాక్షాయలు. అవి కచిా తంగా భన దృకోాణం
క్కవు. వారి దృకోాణం వెనుఔ ఉనావి వారి చరిత్రా, వారి సంసాృతీవ భన దృకోాణం వెనుఔ భన చరిత్రా,
భన సంసాృతీ ఉండాల. అలా ఉండాఱంటే భన ఩దాలు త఩పని సరిగా భనవే అయుయండాల. భనం
మాటాిడే భాష భన జ్ఞతి యొఔా సభషిట సృజనతిఔ శ్కిికి దయపణం క్కవాల.
ఆంఖి ఩దజ్ఞఱపు వెలుి వ చేస్తన/ చేసూి ఉనా నషటం

఩దాలా ఏ ఩దానికి ఆ ఩దం వేఱువేఱుగా దిగుభతి చేసుకోదఖగ ఐక్కంతిఔ సుమ్యరుిలు
(stand-alone entities) గా చూడడం పొరపాట. నిజంగా అవి ఐక్కంతిఔ సుమ్యరుిలే అయితే
నియబయంతయంగా క్కవాలౄననిా విదేశీ ఩దాలా దిగుభతి చేసుకోవచుా, ఫసుౄ, రైలు, సైకిలు మాదిరివ క్కనీ
ఎకుావ సందరాభలోి ప్రతి ఩దానికీ ఑ఔ ధాతవు (మ్యఱ఩దం), ఑ఔ ఉ఩సయగ, ప్రతయమం, దానుాంచి
నిషపనామైన ఩దాలూ మొదలైన విసాియ "఩ద కుటంఫం" ఑ఔటంటంది. దానిా తయతరాఱ వాయఔయణ
సంప్రదాయాఱ ఆధాయంగా నిరిిసాిరు. విదేశీ఩దనిరాిణాలు వారి వాయఔయణ సంప్రదాయాఱ ననుసరించి
ఉంటాయి. వారికి అవి తెలుసు ఔనుఔ అంతకు మందునుంచి తభ భాషలో ఉనా ఩దాఱ నుంచి సరికొతి
఩దాలూ (derivatives), ఆ కొతి఩దాఱ నుంచి ఇంక్క కొతి఩దాలూ- అలా అనంతంగా ఩దఔఱపన
చేసుకుంటూ వెలీఖలుగుతారు. అంటే వాళ్ళీ తభ భాషలో తదు఩రి నిష్పపదన (Further coinage)
కూడా చెమయఖఱరు, అది వాలీ భాష ఔనుఔవ ఇంగీిషులో ఉనా ఩దాలు అచామైన ఇంగీిషు ఩దాలే అయితే
భనం ఇంగీిషు ఑ఔాటి నేరుాకుంటే సరిపోతంది. క్కనీ దుయదృషటవశాతి అలా లేదు. అ భాషలో 70
శాతం లాటిన్, గ్రీకు ఩దాలు. మకయంగా శాస్త్ర-సాంకతిఔ ఩రిభావనఱ (scientific and
technological concepts) కి సంఫంధంచి 90 శాతం అవే.

భనం ఇంగీిషులోని సాంకతిఔ ఩దాలా దిగుభతి చేసుకోఖఱమే త఩ప ఆ ఩దాలా వారిలా విఔరించి
(modify చేస్త) తదు఩రి నిష్పపదన (Further coinage) చెమయఖఱమా ? అని ఆలోచించ్చల. భనం
చెమయలేభనేది సుసపషటం. భనలో అతయంత మేధావులూ, విదాయవంతలూ అయినవారు కూడా
చెమయజ్ఞఱరు. భనకి ఆంఖివాయఔయణం ఑ఔాటే వచుా. గ్రీక్, లాటిన్ వాయఔ యణాలు రావు. అవి ఇంగీిషు
మేదావుఱక వచుా. శాస్త్ర, సాంకతిఔ, వైదయశాస్త్ర ఩రిభాషఱనీా గ్రీక్, లాటిన్ఱతో నిండ్డపోయి ఉనాయి. ఆ
శాసాెలోి భనం ఩రిశోధనకి దిగితే అఔాడ భనం ఔనుగొనబోయే కొతి విషయాఱకి పేరుపటటడం కోసం,
తదు఩రి నిష్పపదన కోసం తెఱివారి మొహాఱ వైపు చకోయ఩క్షులాి చూడడం త఩ప భనమేమీ చెమయలేం.
ఔనుఔ ఆ భాష్ప఩దాఱ మీద అంతగా ఆధాయ఩డ్డనపుపడు అది భనకి ఑ఔ అంఖ వైఔఱయంగా,
఩రాశ్రమతగా ఩రిణమ్మసుింది. ఆ విదేశీ ఩దాలా దాటి భన ఩రిభావనలు (concepts) ఎదిగినపుపడు ఆ
విదేశీభాషలో ఆ భావనఱకి వయకీిఔయణలు (Expressions) ఱభించక్క, ఆ వయకీిఔయణలు చెమయడానికి
భనకి స్తుచఛ లేక్క, గ్రీక్, లాటిన్ వాయఔయణసంప్రదాయాఱ ఩రిజ్ఞానలో఩ం వఱి అది సాధయ఩డక్క భన
మెదళ్ళీ సింభిసాియి. ఇఔాడ సృజనతిఔత ఇంగీిషువారి చేతిలో ఫందీగా మారిపోతందనీ, అది వారి
఩దాఱతో పాట భనదాక్క ప్రవహంచదనీ గ్రహంచ్చల.
దీనికి ఩రిష్పాయం ఏంటి ? భన ఆంఖిమాధయభ పాఠశాఱలోి ఇహమందు ప్రతివారికీ ఇంగీిషుతో
పాట గ్రీకూ, లాయటిన్ కూడా నేరిపంచడం మొదలుపడదామా ? అది హాసాయసపదం అవుతంది.
ఎందుఔంటే ఎవఱో కొందఱు మేధావులు త఩ప అచా మైన ఇంగీిషువారే వాటినిపుపడు నేరుాకోవడంలేదు.
పా఩ం, ఎనాని నేరుాకుంటారు పిఱిలు ఫలీలోి ? భాష నుంచి భౌతిఔ శాస్త్రం దాక్క, లైంగిఔ విదయ నుంచి
యోగా దాక్క వారి మెదలీని చితకొాడుతనా రి఩పటికవ
దీనికి అసలైన ఩రిష్పాయం ఉనాది - భనం ఇంక్క ఇంక్క విదేశీ ఩దాఱ ఱంపిలోనో, ఱచుాలోనో
ప్లఔఱ దాక్క దిఖఫడడంలో క్కదు. భన వాయఔయణ సంప్రదాయాలా భనం కూఱంఔషంగా నేరుాకోవడంలోవ
భఱుగున ఩డడ దేశీ఩దాలా న్యతన జవ సతాిెఱతో పునరుదధరించడంలోవ భన దేశీ ఩దనిరాిణాలా
సక్రభంగా అవగాహన చేసుకొని కొతి఩దాఱ ఔఱపనకి ఆ సూత్రా లా వినియోగించుకోవడంలోవ అపుపడు,

ఆంగేియుఱకు తభ భాషలో తదు఩రి నిష్పపదన (Further coinage) ఎలా సాధయభవుతనాదో
భనవారికీ భన భాషలో అది అలా సాధయభవుతంది.
క్కనీ భనమేం చేసుినాం ? భనం ఇదేదీ చెమయకుండా భాష్ప఩యంగా ఑ఔ సోభరిమారాగనిా
ఎంచుకునాం. అదేంటంటే ఩దాలా ఇంగీిషు నుంచి అనంతంగా, మథాతథంగా దించుకోవడం,
దించుకోవడం, దించుకోవడం... ఈ దించుకోవడానికి అంతలేదు. ఎందుఔంటే భన భావదారిద్రాయనికి
అంతలేదు. దీనివఱి భన మేధార్లగాయనికి జఱిగిన నషటం గుఱించి ఎకుావ భందికి అవగాహన లేదు.
భనకి ఩దాఱతో పాట భావాలు కూడా పుటటడం మానే శాయి. దానికూాడా ఆంగేియుఱ మొహాఱ కస్త
చూసుినాం. ఏ ఩రిశోధనైన వారే చెయాయల. వారే అనిాంటికీ పేరుి పటాటల. ఆ పేయినుంచి ఉదభవించే
కొతి భావాఱ కూాడా వారే పేరుి పటాటల. భనం పేరుి పడ్డతే అది సరైన ఇంగీిషు క్కదు. భన ఆంఖి
఩దఔఱపనలు హాసాయసపదం. యు.ఎస్. లోన్య, ఇంఖిండులోన్య, ఆస్తీలయాలోన్య దేనికి ఏభంటార్ల,
ఎలా ఩లుకుతార్ల తెలుసుకుని భనమ్య అదే చేయాల. ఇదీ భన ఩రిస్తథతి.
అంతిభ పిండ్డతాయథం- భన భాషఱతో ఩దాలోి గానీ, వాయఔయణంలో గానీ వాఔయ నిరాిణాలోి గానీ,
వాడుఔలో గానీ, ఏ విధ మైన పోలక్క లేని భాషఱ నుంచి ఩దాలా అదే ఩నిగా అపుపతెచుాకోవడం వఱి
భనలో భాష్ప఩యంగానే క్కఔ భావ఩యంగా కూడా సుకీమతా, సృజనతిఔ శ్కీి నశించిపోతాయి.
అంతిభంగా భన భాషే నశిసుింది. ఎందుఔంటే ఆ భాషవారు భనకి నేరిపనదానిా మ్మంచి ఆ భాషలో
భనం మందుకు వెలిలేం. భన అభిదయూనం (perception) ఆ భాష్ప఩దాఱ చేత అలా ఩రిమ్మతం
క్కవించఫడుతంది. ఏ భాషనైతే ఎంతక్కఱం పాట అబయస్తంచిన దాని ప్రయోఖం మీదా, Further
coinage మీదా భనకి అధక్కయం ఇవుఫడదో అటవంటి భాషని ఩దాఱ కోసం దేవురించడం కవఱం
వృథాప్రయాస.
తెలుగు ఩దజ్ఞలానికి మాధయమాలు చేసుి నాది ఉ఩క్కయమా ? అ఩క్కయమా ?

తెలుగు మాధయమాలు భన వాడుఔఱకునా అందానీా, అరాథనీా కూడా ఎలా ఩నిఖటటకొని
చెడగొడుతనాయో సపషటంగా తెలమజేస్త ఉదాహయణ- ఈభధయ భనం తరచుగా చూసుినా "న భూతో
నభవిష్యత్" . దీని అసలు ర్వ్఩ం- అనగా ఇటీవల దాక్క తభ యచనలోి యచయితఱంతా వాడ్డన ర్వ్఩ం
"న భూతో న భవిష్యతి" అంటే - "జరఖలేదు, జరఖబోదు" అని అయథం. ఇపుపడు మాధయమాలు వాడుతనాది
“…న భవిష్యత్” - అంటే బవిషయతేి లేదు. (No future at all) అనివ ఎందుకిలా చేసుినారు ? అంటే
క్కఱమ్మ ఔకుారిి. (క్కనీ చూడబోతే ఈ వాడుఔ విషమంలో పొదు఩యేయదేమీ లేదు) అలాగే సినశ్ఱయ఩రీక్షని
వటిట శ్ఱయ఩రీక్షగా కుిప్లిఔరించ్చరు. అదే విధంగా సబంఖశేిషలా (puns) ఱక్షించి ―తిరుగుబాట, లొంగు
బాట‖ మొదలైన ఩దాలా తిరుగుబాట, లొంగుబాట అని మారేాసుినారు. మాటిమాటికీ అలాగే వాడడం
మ్యలాన, అవుయతప నుాలైన సాధాయణపాఠకులు అవే ప్రామాణిఔ వాయఔయణర్వ్పాలేమోనని భ్రమ్మంచే
఩రిస్తథతి ఉ఩పతిలింది. ―సమాధాన఩త్రాలు‖ అనే ఩దంలో ఑ఔ అక్షయం తగిగతే ఩ంకిిబారు జ్ఞగా (column
space) ఔలసొసుిందని ―జవాబు఩త్రా‖ ఱనే ఉర్వ్ు-సంసాృత మ్మశ్రభంలోకి దిగారు.
అంతేక్కఔ మచాటన తెలుగు ఩దానిాంటినీ ఩ఔాన బెటిట, పదుపదు అక్షరాలోి "టూర్ లో సీయం,
గ్రంటు కి కేబినెట్ నో, రైల్వే సమసయలకు ఎస్సెమ్మెసతో చెక్" అంటూ తెలుగులపిలో సయుం ఆంఖిభమం
చేసుినారు. అదేభని అడ్డగితే ‗మారుప సహజం‘ అని బుక్కయిసుినారు, ఆ వాడుఔలు తభ
ప్రమేమమేమీ లేకుండానే వాటంతటవే అచుాస్తరా పూసుకుని ఩త్రిఔ లోికి వచిా కూరుానాటివ
తెలుగుదిన఩త్రిఔఱలో ఑కొాఔాదానికీ ఑కోా విధమైన రాజకీమ఩టిటంపులూ, క్కరాయవళ్ళ ఉనాయి.
఑ఔరంటే ఑ఔఱికి సస్తమ్మరా సరి఩డనంత ఆఖయభ శ్త్రుతాులునాయి. ఈ ఩రిస్తథతలోి ఑ఔ ఩త్రిఔ ఑ఔ
మచాటన తెలుగు వాడుఔ చేస్తి వారిమీది దేుషం కొదీు రెండోవారు ఉదేుశ్పూయుఔంగా దానిా నియిక్షూం చేస్త
ఆ ఩దానికి ఖఱ ఆంఖిసమాయథక్కనేా తభ ఩త్రిఔలో కొనసాగిసుినారు. ఈ విధంగా యచనయంఖంలో
ఉనావారికి సైతం భాష్పభివృదిధ ఔంటే భాషేతయ రాజకీయాలే ప్రధానమై కూర్లావడం శోచనీమం. భఱి
వారినుంచి భనం భాష్ప఩యంగా ఎలాంటి మాయగదయూఔతుమైన ఆశించఖఱమా ? ఑ఔపుపడు

ఆశించఖలగేవాయమేమో, తెలుగుమాధయభంలో చదివి క్కఔలుతీఱి వచిాన భహాభహులు ఆ యంఖంలో
఩రిఢవిలిన ర్లజులోివ ఇపుపడో ? సాధయం క్కదు.
ఏదేమైన తెలుగును అభివృదిధ చేయాఱంటే తెలుగుమాధయమాఱ భాషని గ్రుడ్డడగా
అనుసరించడమ్య, దానిా ప్రామాణిఔంగా తీసుకోవడమ్య అపేక్షణీమం క్కదేమోవ వాటి భాషలో
జ్ఞతీమతా, సృజనతిఔతా లోపిసుినామని గురెిరగాల. ఆంఖి ఩త్రిఔఱలో దయూనమ్మచేా భాష సాథయితో
దానిా ఎంతమాత్రమ్య పోఱాడానికి లేదు. క్కయణం– భనవారు పాత్రికమత (journalism) లోనే త఩ప
తెలుగుభాషలో సుశిక్షితలు క్కరు. వాయసలు తెలుగు పుసిక్కలు చదువుతనారా ? అనేదే అను
మానసపదం. అదే, ఆంఖిమాధయమాలోి ఩నిచేస్తవారు ఆ భాషలో సుశిక్షితఱనీ, భంచి ప్రామాణిఔ
఩రిజ్ఞానం ఖఱవాయనీ ఖభ నించ్చల.
కొతి తెలుగు ఩దాలా ఎవఱు నిష్పపదించ్చల ?

అనువాదాఱకి అవసయమైన సరికొతి తెలుగు ఩దజ్ఞలానిా నిష్పపదించే ఩ని తెలుగు, ఇంగీిషు
భాషలా శ్రదధగా అబయస్తంచిన సుశిక్షితమైన విదాయవంతవరాగనిదే. ఇతరులు ఈ ఩నికి సాధాయణంగా
పూనుకోకూడదు. వారా అభిజుాలా ఆమోదించి, అను సరిస్తి సరిపోతంది. ఎందుఔంటే, ఑ఔ విదయ
నబయస్తంచినవారిక దాని మీద అభిమానం ఉంటంది. వారే దానికి అంకితం క్కఖఱరు. వారే ఆ విదయకి
నయమం చేమఖఱరు. ఆ భాషకి మేలు చేమఖఱరు. వారిక దాని తలా తోక్క తెలుసుింది. భాష్ప సంఫంధ
వృతిలోి ఉనా఩పటికీ భాషలా ప్రతేయఔంగా అబయస్తంచడం కోసం తభ జీవితంలో కొంతక్కఱమైన
కరుాచేమని వారికి వాటిమీద విశేషమైన అభిమానం ఔఱఖడం ఔషటం. ఩దాలా నిష్పపదించ్చఱంటే
హృదమంలో అగాధమైన, అమామఔ మైన, నిసాుయథమైన ఩దప్రేభ క్కవాల. ఩దోతాౄహం క్కవాల. క్కసోి
కూసోి లోతైన ఩రిజ్ఞానం క్కవాల. అనిాంటినీ మ్మంచి సృజ నతిఔత క్కవాల. ఑ఔ కొతి఩దానిా
నేరుాకునాపుపడూ, ఔలపంచినపుపడూ, దానిా ప్రయోగించినపుపడూ ఑ఔ వందర్వ్పామలు
సంపాదించుకునాంతగా భనసుౄ బ్రహాినంద తయంగితం క్కవాల. తనువు పుఱక్కంకితం క్కవాల. భాష

఩టి ఆ విధంగా దృఢమైన అంకితభావం ఖఱవారు క్కవాల. గ్రుడ్డడనిమమాలూ, వెఱిెమొఱిె ఩క్షపాతాలూ,
శాసాెంతయ/ విషయాంతయ ఆభి మకయమ్య ఩నికిరావు.
జనదయతావాదం
ఈ సందయభంగా కొందఱు ఑ఔ తయహా ―జన-ఆదయతావాదానిా’ లేవదీమడం గోచరిసుింది. భాష
ప్రజఱకు చెందినదనీ, ప్రజలే దానికి ఆదుయఱనీ, సృషిటఔయిఱనీ, క్కఫటిట వారే అంతిభ నిరేితఱనీ, వారు ఏది
వాడ్డతే అదే ప్రమాణభనీ, ‗వాడుఔలో ఉనా ఩దాలా ఏ ఩ండ్డతలు సృషిటంచ్చరు ?‘ అని ప్రశిాసూి
వాదించేవారునారు. ―ప్రజలు‖ అనేదొఔ సామ్యహఔ నభవాచఔం (collective noun). అదొఔ
ఏక్కండీ సుర్వ్఩ం (monolithic entity) క్కదు. అదొఔ నభర్వ్఩యహత సుమ్యరిి (faceless
entity). అందులో అందరం ఉనాం. యఔయక్కఱవాళ్ళీనారు. అనేఔ తరాఱవాళ్ళీనారు. వాలీలోి
఩ండ్డతలు కూడా ఉనారు. ఔనుఔ ఩ండ్డతడు కూడా ప్రజే. ఆ ప్రజలోి తెలమని ప్రజ ఔంటే తెలస్తన ప్రజ
ఎకుావ వయణీమం. ర్లఖం వచిానపుపడు అందఱూ సపషలసుటఱ దఖగఱిక ఩రిగెడుతనారు త఩ప, ‗అనిా
వైదాయఱకూ ఩సరువైదయమే మ్యఱం‘ అని కోమ వాలీ దఖగఱికి పోవడం లేదేం? ర్లఖం ఏంటో వైదుయణేి
అడ్డగి తెలుసుకుంటనారు త఩ప దానిగుఱించి పోలంగ్ బూత్ ఏరాపట చేస్త ఊరివాలీకి వోటింగ్
పటటడం లేదేం? భాష విషయానికొస్తినే జనదయతావాదమా? సరే, ఆ వాదానిా క్కస్తపు మాటవయసకి
అంగీఔరిదాుం. భఱి ఆనడు తెలుగు త఩ప వేఱే భాష లేదీ ఖడడమీద. వ్రాతకోతలు తెలమవు. అనీా
భనసులోనే ధాయణ చేసుకొని తరువాతి తరానికి అందించేవారు. భఱి అలా మారుదాుమా ఇ఩పటి
విదాయవయవసథని కూడా?
క్కఫటిట వైదాయనిక క్కదు, ఈర్లజులోి భాషకూాడా సుశిక్షితలైన విశేషజుాలు (specialists)
క్కవాల. ఎందుఔంటే ఈ ర్లజులోి భాష కూడా ఑ఔ పుర్లఖతశాస్త్రమే (advanced science). ఆ శాస్త్రం
తెలస్తనవారే దాని మీద సాధక్కయంగా మాటాిడడానికీ, దానిలో క్కలోచితమైన మారుపలు చేమడానికీ,
దాని మీద ఇతరుఱకు సఱహాలవుడానికీ అరు౅లు. మ్మఖతా వారు క్కరు. అందఱూ భాషే మాటాిడుతనాంత
మాత్రాన అది అందఱి సాుభయమ్య అయిపోదు, పులని చూస్తనవాడలాి వేటగాడు క్కనటేివ అందఱికీ యక్షణ

అవసయమే గానీ అందుకోసం అందఱి చేతలోిన్య తపాకులు పటటలేం. దానికి బటశాక (police
department) ఉంది. సాఫుటవేరుి వాడుకునేవాయంతా ఆ శాస్త్రం చదివినవారు క్కరు.
వాహనచ్లదకుఱంతా ఆటోమొబైల్ ఎంజనీరింగ్లో ఩టటబద్రులూ క్కరు. వారు తభకం క్కవాలో
తెలస్తనవారు మాత్రమే. దాని కోసం ఏం చేయాలో తెలస్తనవారు క్కరు. అలాగే, భాష అంటే అభిమానం
ఉండడమ్య, దానికి ఏదైన చేమఖఱఖడమ్య ఑ఔటి క్కవు. మొదటి దానికి భనసు చ్చలు. రెండోదానికి
శిక్షణ క్కవాల.
ఇది కూడా ఆదిభక్కఱమైతే బావుండేది, అనీా ప్రజఱ చేతలోి పటిట భనం ఇంటోి ఩డుకొని
సుకంగా నిద్రపోయేవాయంవ మానవజ్ఞతి శైశ్వదశ్లో ప్రాఔృతిఔంగా ఎదిగిన఩పటి ఩రిస్తథతలా ఇపుపడు
మథాతథంగా అనుఔరించలేం, అనుసృజంచలేం. ఆనటి భాష్పవసరాలూ, ఈనటి భాష్పవసరాలూ
అచుాభచుాగా ఑ఔటి క్కవు. ఆనటి అవసరాలు తీయాడానికి మామ్యలు ప్రజలు సరిపోయారు. ఇపుపడు
నిపుణులు క్కవాలౄందే. ఎంత ప్రజ్ఞసాుభయమైతే మాత్రం ప్రజలు ఎనిాంటి గుఱించి ఆలో చించఖఱరు ?
ర్లజువారీ ఫతకుఫండ్డ గుఱించ్చ ? ఩రాయవయణం గుఱించ్చ ? అవినీతి గుఱించ్చ ? ఎవఱి గొడవలు
వాలీవి.
ఎవఱి తి఩పలు వాలీవి. భఱో఩ఔా నఖరిఔత చ్చలా మందుకొచేాస్తంది. సమాజం చ్చలా
వివిధీబవించింది. విశేషజాతలు (specializations) మదిరాయి. ఑ఔఱి జీవనయంఖం ఇంకొఔఱికి అయథం
క్కదు. అందఱినీ భాష గుఱించి ఆలోచించభని కోయలేం. ఎవఱు ఏది ఆలోచించ్చలో వాళ్ళీ అది
త఩పనిసరిగా ఆలోచించ్చల.
వాయవహారిఔవాదం వేసుి నా వెఱిె త ఱఱతో తెలుగుభాషకీ, న్యతన ఩దనిష్పపదనకీ

వాటి లుి త నా అపాయనషటం
వాయవహారిఔవాదానిా మొదటోి ప్రాయంభించిన కీ.శే. గిడుగు రాభమ్యరిి఩ంతలుగారు అనుకునాది
వేఱు. ఇ఩పటి వాయవ హారిఔవాదులు చేసుినాది వేఱు. మాటాిడే భాషలోనే ―అనీా‖ వ్రాయాఱని గిడుగు

రాభమ్యరిిగారు అనలేదు. మాటాిడే భాషకి ఉనా ఩రిమ్మతలు ఆమనకు తెలుసు. ఆమన కోరినది
వాయఔయణ఩యమైన వాయవహారిఔం (colloquial grammar). ఩దాఱవారీ వాయవహారిఔం (colloquial
wording) క్కదు. పైగా ఆమన వాదంలో అనువాదాంశాఱకు అంతగా చ్లట లేదు. ప్రాథమ్మఔంగా
ఆమన కోరినది విదాయవంతలు మాటాిడే శిషటవాయవహారిఔ ప్రయోఖం. అంటే ‗వచుాచునాను‘ అనే
పుసిఔశైలకి ఫదులు ‗వసుినాను‘ అని ఉండాఱని ఆమన కోరారు. క్కనీ ఈ ర్లజున చ్చలాభంది ఆమన
పేరుతో తభ సొంత క్కరాయవళ్ళలు అభలుజఱుపుతనారు. పుసిక్కఱలో ఉనా అనిా శాస్త్రసాంకతిఔ
఩దాల్లా వాయవహారిఔం (ఇపుపడీ ఩దాని ఔయథం ఇంగీిషు) చేస్తపారేమభని ఆమన ఎఔాడా చె఩ప లేదు. అదే
విధంగా తెలుగు వయిమాఱ (Alphabet) ని కుదించభనీ ఆమనెఔాడా చె఩పలేదు. వాయవహారిఔం పేరుతో
కుఱమాండలక్కలూ, ప్రాంతమాండలక్కలూ వాడభని కూడా ఆమన చె఩ప లేదు. ఎలా
మాటాిడుతనామో ఆ ఉచ్చాయణ విధాననాంతా మథాతథంగా లపిఫదధం చేస్తమభనీ అమన అనలేదు.
క్కనీ ఈ అనిాంటికీ పూనుకుంటనారు భన సభక్కల్లన వాయవహారిఔవాదులు. ఑ఔ ఆలోచన మేధావుఱ
సొతిగా ఉండేనటికీ, అది జనంలోకి వెళ్ళీనటికీ నడుభ ఏ విధంగా ర్వ్పుచెడ్డ, గురుి఩టటరానంతగా
మారిపోతందో, దానికి ప్రతివార్వ్ ఏ విధం గా తభ తభ సొంతవాయఖాయనలవుడం మొదలుపడతార్ల
ఫహుశా ఇదొఔ నిదయూనం.
వాయవహారిఔవాదం కవఱం తెలుగుభాషకి ఩రిమ్మతం క్కదు. ఫమట గిడుగు రాభమ్యరుిలు
ప్రతేయఔంగా లేఔపోయిన, తమ్మలం మ్మనహా ఈనడు దాదాపుగా అనిా భాయతీమ భాషఱ లఖిత
సాహతాయఱలోన్య వాయవహారిఔమే చ్చలావరకూ వాడు తనారు, అవసయం కొదీువ అయితే ఆయా
రాష్పీఱవారిని మ్మంచిన తపుపడు అభిప్రాయాలు కొనిా తెలుగుఖడడ మీద పొలోభని ప్రచ్చయంలోకి
వచేాశాయి ఖడ్డచిన వందేలీలోివ వీటిని సరిదిదుడానికూాడా ఏ ప్రమతామ్య జరఔాపోవడం విచ్చయఔయం.
౧. కొందఱు వాయవహారిఔవాదం పేరుతో ఎదిరివాదంలోని అసభంజస అంశాలా కండ్డంచడానికి
఩రిమ్మతం క్కకుండా వారిని వయకుిలుగా దేుషించ్చరు. అంటే ఑ఔ సైదాధంతిఔ సభసయని క్కసాి మానస్తఔ
సభసయగా మారుాకునాయనా మాట. తదు఩రిదశ్లో వారిని ఑ఔ వయగంగా దేుషించడం జఱిగింది.

అటపిభిట వాయందఱినీ ఑ఔ సామాజఔ వయగం గా దేుషించడం జఱిగింది (సదరు దేుషయవయగంలో
అందఱూ గ్రాంథఔ యచయితలు క్కఔపోయిన). తదనంతయం గ్రాంథఔ శైలనీ, సాహతాయనీా ఏఔమొతింగా
దేుషించడం మొదలుపటాటరు, ఆ సాహతయం గిడుగు రాభమ్యరిిగారి ఔంటేన్య, ఆమన
వాయవహారిఔవాదం ఔంటేన్య కొనిావందఱ సంవతౄరాఱ పూయుం యచించఫడ్డన కూడావ
క్కఱక్రభంలో దేుషం ఎఖతాళ్ళగా కూడా మారింది. ఉదాహయణకి - కొనిా పాత చఱనచిత్రాఱలో
ప్రతినమఔ, విదూషఔ పాత్రఱ చేత అటూ-ఇటూ క్కని అఔటావిఔటపు గ్రాంథఔంలో మాటాిడ్డంచ్చరు.
అనిా మాండలక్కఱకూ గ్రాంథక్కనిా పోలన ఑ఔ దేశ్వాయ఩ి ప్రాచీన వాయవహారిఔమే మ్యఱఔందభనీ, ఑ఔ
క్కఱపు వాయవహారిఔం ఇంకో క్కలానికి గ్రాంథఔంగా మారుతం దనీ, అందులో ఎఖతాళ్ళమీ లేదనీ
చెపేపవార్వ్, చెబితే వినేవార్వ్ ఈ ఖడడమీద ఔఱువయాయరు. అలా అలా నెభిదిగా వాడుఔ భాషపేరు చెపిప
అందఱినీ తెలుగుభాషకూ దానియొఔా సహజమైన తయతరాఱ ప్రాచీనవాయసతాునికీ విమఖులుగా
మారాారు. గ్రాంథఔ-వాయవహారిఔ శైల్లభేదాలు అనిాభాషలోిన్య మామ్యలేననీ, గ్రాంథక్కఱనేవి ఆయా
జ్ఞతఱ ప్రాచీన వాయసతాుఱనీ, అవి కవఱం తెలుకిా ఩రిమ్మతం క్కవనే వాసివం పూరిిగా భఱుగున
఩డ్డపోయింది. అయితే అనిా ఇతయ భాషఱవార్వ్ తభ గ్రాంథక్కనీా, తభ వాయవహారిక్కనీా కూడా తభ
మాతృభాషగానే భనసారా ప్రేమ్మసుినారు. సయుసభగ్రంగా అభిమానిసుి నారు. నెతిిన
బెటటకుంటనారు. బ్రహియథం ఩టటతనారు. కవఱ గ్రాంథక్కభిమానులు గానీ, కవఱ వాయవహారిక్కభిమా
నులు గానీ ఇతయ జ్ఞతలోి ఔనిపించరు. దుయదృషటవశాతి అలాంటివాయంతా ఇఔాడే దయూనమ్మసుినారు.
౨. వాయవహారిక్కనికి యఔయక్కలుగా- తభ అవగాహనకీ, ఩రిమ్మతఱకీ, అవసరాఱకీ
అనుగుణంగా- అపారాథలూ, వక్రభాష్పయ లూ చె఩పసాగారు. వాటిలోి కొనిాటిని పైన పేరొానడం జఱిగింది.
అనిాంటిఔంటే మకయమైన, భాషకి అతయంత వినశ్ఔయమైన వక్రభాష్పయలు రెండు. మొదటిది-
సాహతయభంతా, అది ఏ యంగానికి చెందిన సాహతయమైన క్కనివుండ్డ – సామానయ మానవుడ్డకి
అందుబాటన భాషలోనే ఉండాఱనేది. రెండోది- వాయవహారిఔభంటే సామానయ మానవుడ్డకి అందుబాటన
భాష ఔనుఔ అతనికి ఇ఩పటిక ఏయే ఩దాలు తెలుసునో ఆ ఩దాలోినే యావతి సాహతయమ్య యచించ్చల.

కొతి ఩దాలు అతనికి అయథం క్కవు ఖనుఔ యచయితలు ఆ జోలక పోకూడదు. అంటే తెలుగులో కొతి
఩దాఱనేవే ఉండకూడదు. వాటిని ర్వ్పొం దించడానికి ఎవఱూ ప్రమతిాంచకూడదు. అథవా
ప్రమతిాంచిన ఆ కొతి఩దాఱనీా ఇ఩పటిక బాగా తెలస్తన పాత఩దాఱ ఔఱ యిఔతోనే ఏయపడ్డనవై ఉండాల.
ఈ యఔంగా పాఠకుఱ ఩రిజ్ఞాననికీ, యచయితఱ సృజనతిఔ స్తుచఛ (creative freedom) కీ తామే
నియంకుశ్ంగా ఎఱిలు నియియించడం మొదలుపటాటరు. ఇపుపడు అభలోికొచిాన ఆంఖిమాధయభ విదాయ
విధానప్రభావం పలతంగా ఎకుావభందికి తెలుగు సాహతయంతో సంఫంధాలు తెగిపోతనాయి ఖనుఔ
ఇపుపడు వాయవహారిఔ ఩దాఱంటే అయథం ఇంగీిషు఩దాలే. అందుచేత ఆ ఩దాఱకి తెలుగు సమాయథక్కలా
ఎవఱైన సూచిస్తి, ‗అవి వాయవహారిఔం క్కదనీ, సామానయ మానవుడ్డకి అయథం క్క‘వనీ వంఔ బెటిట
తియసారించడం జఱుగుతోంది.
పై అభిప్రాయాఱలో చ్చలా తరెలునాయి. ఈ వాదాలు భాషకి చేస్తన, చేసూి ఉనా నషటం చ్చలా
గొ఩పదీ, అనివయినీమమ్యను (irreversible).
(అ) వీరు చెపేప సామానయమానవుడు ఎవఱో సరైన నియుచనం లేదు. సాధాయణంగా ఑ఔ యంఖంలో
నిష్పితడనవాడు ఇంకో యంఖంలో ఫభ్రాజమానం క్కవచుా. ఏ యంగానికీ చెందనివారు ఎవఱూ లేరు
సమాజంలోవ క్కఫటిట అందఱూ తభ తభ యంగాఱకు ప్రతేయఔమైన విశిషట ఩దజ్ఞలానిా వాడేవారే. ఆ
యంగానికి చెందనివారికూాడా అయథం క్కవాఱని వ్రాస్తవారెవఱూ ఉండరు. వైదుయడు వైదయ఩రిభాషలో
పాఠయపుసిక్కలు వ్రాసాిడు. ఎంజనీరు ఎంజనీరింగ్ ఩రిభాషలో పాఠయపుసిక్కలు వ్రాసాిడు. ఆయా
యంగాఱలో కొతి ఆవిష్పారాలు వెలుగులోకి వచిానపుపడు, లేదా కొతి఩రిభావనలు మందుకొచిానపుపడు
వాటిని వయకీిఔరించడానికి కొతి఩దాలు త఩పనిసరిగా క్కవాల. ఑ఔవేల ఆ కొతి఩దాలు ఑ఔ విదేశీభాషలో
ఉనా ఩క్షంలో వాటిని సరి కొతి తెలుగు఩దజ్ఞఱంతో అనువదించుకోవాలౄ వసుింది. వాయవహారిక్కనికి
వీరు చెపేప సుఔపోఱ ఔలపత అపారాథలా నమి కుంటే ఇదేదీ జరఖదు.
(ఆ) అందుబాటభాష అంటే ఏమ్మటి? భన ఩ద఩రిజ్ఞానం ఐదేలీవమసపుపడు ఉనాటి ఩దేలీ
వమసపుపడు లేదు. ఩దేలీ పుపడు ఉనాటి పాతికలీపుపడు లేదు. అది వమసు ఖడ్డచేకొదీు పఱుగుతూ

పోతంది. క్కఫటిట అయథం క్కవడం అనేది సాయుజని ఔమ్య, సాయుక్కల్లనమ్య క్కదు. అది వయోవిశిషటం
(age-specific), వయగ విశిషటం (class-specific), ప్రసాివనవిశిషటం (topic-specific)
ప్రఔయణవిశిషటం (context-specific). పాతికలీవాడ్డ అందుబాట భాష ఩దేలీవాడ్డకి అందుబాట
క్కదు. అలాగే యాబయేయలీవాడ్డ అందుబాటభాష పాతికలీవాడ్డకి అందుబాట క్కదు. భనుషులు క్కసి
ఎకుావ తెలుసుకుం దాభనే చదువుతారు. మెఱుగైన కొతి భాష్పప్రయోగాలు కూడా ఈ ఎకుావ
తెలుసుకోవడంలో భాఖమే. అంతేత఩ప, విష యానీా, దానిా వయకీిఔరించడానికి ఉ఩యోగించే భాషనీ వేఱు
చేస్త మాటాిడడం సరైన జీవనవేదాంతం క్కదు. ఔనుఔ విషమ ఩యంగాన్య, వయకీిఔయణఱ ఩యంగాన్య
ర్లజుర్లజుకూ ఎదఖడమే భంచిభనుషుఱ ఱక్షణం. భంచి పాఠకుఱ ఱక్షణం. వారు అలా ఎదఖడానికి
చేయూత నివుడమే భంచి యచయితఱ ఱక్షణం. మెఱుగైన కొతి ఩దజ్ఞఱం ఈ ఎదుగుదఱకు విశేషంగా
తోడపడుతంది. ఎందుఔంటే ఆయా భావాఱకి ఖఱ పేరుి సూథఱంగా తెలమడం వేఱు. ఆ భావాలోిని
సూక్షమ-సూక్షమ తాయ తమాయలా సైతం నిశితంగా విచక్షించి వయకీిఔరించడం వేఱు. అలా విశిషటంగా
వయకీిరించే నిమ్మతిం విశిషటమైన ఩దాలు త఩పని సరిగా క్కవాలౄందే. వాటికూాడా మామ్యలు ర్లజువారీ
఩దజ్ఞలానేా వాడ్డ తృపిి఩డభని ఇతరులా నియుంధంచే హకుా ఎవఱికీ లేదు. ప్ర఩ంచంలో 700
కోటిభంది భనుషులునా సరే, ఑ఔఱికి ఇంకొఔఱు ఎనాటికీ ప్రతాయమాామం క్కదు. అలాగే
఩రాయమ఩దాలే అయిన఩పటికీ ఑ఔ ఩దానికి ఇంకో ఩దం ఎనాటికీ సంపూయి ప్రతాయమాామం క్కదు. ఑ఔ
఩దం ఫదులు ఇంకో ఩దంతో సరిపటటకోవాలౄనది ఩యభసామానుయలు. విదాయవంతలు క్కదు. క్కఫటిట
కొతి వయకీిఔయణఱ ఔఱపన నియంతయం అకండ స్రోతసుౄగా కొనసాగుతూ పోవఱస్తందే.
(ఇ) తెలస్తన ఩దాఱ సహామంతోనే విదేశీ఩దాలా అనువదించ్చఱని భావించడం భఱో
పొరపాట. ఈ అభిప్రామం భన వారిక త఩ప ఆ విదేశీ఩దాఱ ర్వ్఩ఔయిఱకు లేదని ఖభనించ్చల.
ప్రతికొతి ఩రిభావనకూ ఑ఔ కొతి఩దం అవసయం. తదిు఩ రాయసంగా, వాడుఔభాష పేర్ల,
సామానయమానవుడ్డ పేర్ల చెపిప ప్రతి కొతిభావానీా పాత఩దాఱతోనే వయకీిఔరించ్చఱని చూస్తి కొంతక్కలానికి
ప్రతి఩దానికీ భాషలో డజనో, అరడజనో అరాథలు తయారై భాష మొతిం దుయవగాహంగాన్య, దురేభదయం

గాన్య మారిపోతంది. చ్చలా అయోభమంగా ఉంటంది. ఆ ఩దాఱ ఫదులు విదేశీ ఩దాఱ వాడఔమే
నమభనే ఩రిస్తథతి కూడా తల్లతితంది. క్కఫటిట యచయితలూ, ఩దనిష్పపదకులూ తభ
మాతృభాష్ప఩రిజ్ఞాననిా పంచుకోవడం, కొతి ఩దప్రయో గాఱ దాురా కొతి ఩రిభావనలా పాఠకుఱకి
఩రిచమం చేమడం ఆవశ్యఔం.
(ఈ) వాయవహారిఔవాదం పేరుతో భాష్ప఩ండ్డతలా దూషించడం, దేుషించడం ఈ ఖత వందేలీలోి
చ్చలా ఎకుావైంది. భాష సరిగా రానివాలీనీ, సరిగా నేరుాకోనివాలీనీ అనవసయంగా గాిభరైజ్
చేసుినారు. రొమాంటిసైజ్ చేసుినారు. తెలస్తన వాడూ, తెలస్తంది చెపేపవాడూ, సరైన వాడుఔలు
చేస్తవాడూ, తపుపలు సవరించేవాడూ ఈ అసహజమైన వాతావయణంలో విష భయాయరు. ప్రతి సబెాకుకూ

ట
఩ండ్డతలునాపుపడు, ఆ సబెాకుటఱకు సంఫంధంచి వారి మాయగదయూననిా నియబయంతయంగా సీుఔరిసుినాపుపడు,
వాళ్ళీవుఱినీ దేుషించనపుపడు భాష్ప఩ండ్డతలేా ఎందుకు దేుషిసుినారు? భాషనీ, దాని నిమమాల్లా,
఩నితీరునీ క్షుణింగా అయథం చేసుకునావారినీ, పదుఱ మాయగంలో సుశిక్షితలైనవారినీ దేుషించి భాషని ఎలా
ఉదధరిసాిరు? ఎంజనీయిని దేుషించి ఆనఔటటల్లలా ఔడతారు? ఏ జ్ఞతైన, దేశ్మైన తన భాష్ప఩ండ్డతలా
గౌయవిసుింది. వారి ర్వ్఩ంలో తన సబయతనీ, సంసాారానీా బద్ర఩రచుకొని భావితరాఱ కోసం
క్కపాడుకుంటంది. ఇఔాడ్డలా వారిని అవమానించే కుసంసాాయం ప్ర఩ంచంలో ఎఔాడన ఉనాటి
వినలేదు.
(ఉ) వాయవహారిఔం పేరుతో భనకి సభక్కల్లనంగా వ్రాతలో దయూనమ్మచేా భాష మపాపతిఔ
మవీుసం గ్రాంథఔం నుంచి అరువు దచుాకునాది, లేదా క్కప్ల కొటిటనది మాత్రమే. గ్రాంథఔంలోని
శ్కిిభంతమైన వయకీిఔయణలా వాయవహారిఔంలోకి దిగుభతి చేసుకొని వాయపిిచేమగా దానిా ఈర్లజు భనం
వాడుఔభాష అంటనాం. అంటే గ్రాంథక్కనేా భనఔయథమైనంత మేరకు వాయవ హారిఔభని పిలుసుినాం.
అలా వాడుఔలోకి రాకుండా పుసిక్కఱక ఩రిమ్మతమైన ఇంకెంతో శ్కిిభంతమైన ఩దజ్ఞఱం గ్రాంథఔంలో
ఉంది. ఆ మ్మగిలన గ్రాంథఔం కూడా ఇ఩పటికీ ఎంతో ఉ఩యుఔిమే. అలాగే ఏ భావానిా కొతిగా
చెపాపఱనా, లేదా ఏ కొతిభావానిా అనువదించ్చఱనా భళ్ళి గ్రాంథఔ ఩దఫంధాలూ, వాడుఔలే భనకి

శ్యణయమౌతనా ఩రిస్తథతి ఉంది. ఇలా అడుఖడుగున గ్రాంథఔంపై ఇతో఺ధఔంగా ఆధాయ఩డుతూ దానిా
దేుషించడం సభంజసం క్కదనే సుియణ వాయవహారిఔవాదుఱకి ఈనటికీ లేదు.
(ఊ) ఔవులూ, యచయితలూ, శాస్త్రవేతిలూ అనాఔ వారికి సృజనస్తుచఛ (creative freedom)
ఉంటంది. ఉండాల కూడా. వైవిధయం సృజనస్తుచఛకునా ప్రధానఱక్షణం. ఎంతో కొంత నవనవోనేిషతనీ,
వైవిధాయనీా చూ఩లేనిది సృజనే క్కదు. తన యచన యొఔా విషయానీా, ర్వ్పానీా, శైలనీ నియియించుకునే
హకుా సృజనక్కరుడ్డదే. సృజనక్కరులు సాధాయణంగా జన సామానయం ఔంటే ఎకుావ తెలస్తనవార్వ్,
ఎకుావ అనుభూతి చెందేవార్వ్, విషయాఱకి ఎకుావ సపందించేవార్వ్ అయుయంటారు. అలా ఎకుావ
తెలస్తనవారి భావాఱ వయకీిఔయణకి ఎకుావసంకయలో ఉనా ఩దాలూ, ఎకుావసాథయిలో ఉనా ప్రయోగాలూ
అవసయమౌతాయి. పుర్లఖత సంసాృతలోి ఑ఔ భావానిా అనేఔ కోణాఱ నుంచి యఔయక్కలుగా చె఩పడానికి
అవక్కశ్ం ఉంటంది. ‗గుండెలోి రైళ్ళీ ఩రిగెతాియి‘ అంటాడొఔడు. ‗గుండె జ్ఞఱిపోయింది‘ అంటాడు
ఇంకొఔడు. ‗గుండె గొంత లోకొచిాంది‘ అంటాడు వేఱఔడు. ‗గుండెలో ఱాయి ఩డ్డంది‘ అంటాడు
భఱఔడు. సరేవ ఇవి వినగానే అయథభయేయ వయకీిఔయణఱనుకోండ్డ. క్కనీ కొనిాకొనిా అలా వినగానే అయథం
క్కవు. ఎందుఔంటే ఔవి పొందిన అనుభూతి అనిదంపూయుమైన పుపడూ, దానిా అంతకు మందవుఱూ
వెలబుచానపుపడూ దానిా అనుభూతిలోకి తెచుాకుని ఆసాుదించడానికి పాఠకుడ్డకి కొంత సభమం
఩టటతంది. దానికి కొంత భననమ్య, శిక్షణా అవసయమౌతాయి. ‗ఎందే చితిమ ఔందళ్ళంచు యహచే
నేక్కగ్రతన్ బంది....‘ అని పోతనగారు వ్రాస్తనది గ్రాంథఔం తెలస్తనవారికూాడా మొదటిచూపులో
అనుభూతిలోకి రాదు. ఆ ఩దాయనిా భళ్ళీ భళ్ళీ చదివి, భననం చేసుకొని, అలా భనసుకి కొంత
సనాదధతా, శిక్షణా ఔలపంచ్చఔ అపుపడు ఔవి వివక్షి తాయథం ఏంటో అవఖతమౌతంది. అదీ, సదరు చదువరి
ఆ పుసిఔం యొఔా ఱక్షిత పాఠఔవరాగనికి (target readership) చెందినవాడతేనేవ అసలు ఆ సబెాకట
అవసయం లేదనేవారి కోసం వాయవహారిఔంలో వ్రాస్త ప్రయోజనమేంటి? ఩దయభావం అవఖతభయాయఔ, ఆ
వివక్షితారాథనిా మామ్యలు మాటలోి చె఩పకుండా ఔవి భంచి఩నే చేశాడనీ, ఆమన ఉదేుశ్ం వాడుఔభాష
దాురా వయంజనీమం క్కదనీ గ్రహసాిం. తదిురుదధంగా, వాయవహారిఔవాదం పేరిట సృజనస్తుచఛని హరించి,

అనీా దారినపోయే దానమయఱకూాడా అయథం క్కవాఱని ఑తిిడ్డచేమడం మ్యలాన ‗ప్రతేయఔవయకీిఔయణలూ,
విశిషట఩దప్రయోగాలూ చేస్తవాయంతా సామానయపాఠకుఱ ఩టి ద్రోహులూ, పాండ్డతయ ప్రదయూనలాఱసులూ‘
అనే ఑ఔ అనయమప్రచ్చయమ్య, దానోి పాట అవహేలన ప్రఫలాయి.
(ఋ) వీరిలోనే భఱికొంతభంది ఇటీవఱ ఫమలుదేఱి ‗తెలుగుభాష సాుభావిఔంగా చ్చలా
సయలమైనదనీ, కొతి ఩దాఱ పేరుతో, లేదా ఆంఖి఩దాఱ అనువాదాఱ పేరుతో భాషని సంకిిషటంగా,
ఖందయగోలంగా అయథం క్కకుండా మారేాసుినా‘యనీ విభరిూంచడం మొదలుపటాటరు. కొతి తెలుగు఩దాలు
బాగాలేవని చె఩పడానికి వారెంచుకునా ―శాస్త్రీమ‖ మాయగం వాటిని అవహేలన చేమడం. ఎవఱైన
఩రాయిభాషవారికి తెలుగు నేయపడానికి ప్రమతిాంచి చూడండ్డ, ఈ భాష సుతహాగా సయలం అవునో క్కదో
తెలస్తపోతంది. వీరు సయళ్ళంధ్రం అంటనాది కూడా తభకి పుటటఔతో వచిానది క్కదనే సతాయనిా
విసిరిసాిరు. పుటిట పఱుగుతూ ఉనా క్రభంలో కొదిుకొదిుగా నేరుాకుంటూ ఏలీ తయఫడ్డ పంచుకునా
఩రిజ్ఞానమే అది. ‗ఆ ఔృషినే ఇపుపడు కూడా కొనసాగించండ్డ కొతి఩దాఱ విషమంలో‘ అని చెపిపనపుపడు
‗ఎందుకు చేయాల, అదీ తెలుగు కోసం?‘ ఇదీ వారి భదిలో మెదిలే ప్రశ్ా.
ఇటవంటి ఫిరాయదులు చేస్త చ్చలాభందికి కొతి ఇంగీిషు఩దాలు నేరుాకునే విషమంలో భటకు
ఏ ఫిరాయదులూ లేవని ఖభ నించ్చల. వాటి విషమంలో ఎ఩పటిఔపుపడు ―అప్డేట్‖ అయిపోవాఱని
తా఩త్రమ఩డడం మామ్యలు. పైపచుా అయథభయేయ భాషలోనే అనీా ఉండాఱని వాదించే
వీయవాయవహారిఔవాదులు నయమానవుడ్డకి అయథం క్కని ఇన఩గుగిగలీ ఇంగీిషుశైలలో వ్రామ డానికీ,
మాటాిడడానికీ ప్రమతిాసూిండడం కూడా సయుసాధాయణం. అదేంటో గానీ, అనిా చికుాలూ తెలుగుతోనే
వసాియి. తెలుగుపేరెతిితేనే బురె ఩నిచేమనంటూ మొఱాయిసుింది. తెలుగు అంటే చ్చలు, ఏదో తెల్లని
ఏవగింపు, ఔంటగింపు, తిరుగు బాట భావన వారి హృదయాలోి చెఱరేగుతాయి. ఈ విధంగా
వాయవహారిఔవాదభనేది భన క్కలానికొచేాసరిఔలాి గురుి఩టటలే నంతగా ర్వ్పుమారుాకుని మసుగేసుకునా
మాతృభాష్పద్రోహంగా, ప్రచఛనాఆంఖివాయమోహంగా, ఩క్కా అభివృదిధనిర్లధఔంగా, ఆచయణలో
యావదాభష్ప విధుంస క్కయయక్రభంగా, సఔఱ వాయసతాునికీ ఩యశురాభప్రీతిగా ఩రిణమ్మంచింది.

సభసయ ఏంటంటే, ఎవఱి వయకిిఖత క్కరాయవళ్ళలు (personal agendas) వారికునాయి.
దుయదృషటవశాతి తెలుగు భాష్ప దేవి శ్రీయంలో ఑ఔ క్కలో, చెయోయ, మకోా, మ్యతో ప్రేమ్మంచేవాళ్ళీ
మాత్రమే భనకు ఱబయభవుతనారు. యావతి తెలుగుభాషనీ సయుసభగ్రంగా, ఏఔమొతింగా
ప్రేమ్మంచేవాళ్ళీ ఔఱువుగా ఉనారు. తెలుగులోకి ఇంగీిషుని మథేచఛగా దిగు భతి చెమయడానిా
ఆమోదించ్చఱనీ, అలా ఆమోదించనివారు ద్రోహుఱనీ, ఛాందసుఱనీ తిటేట వయకిి ఑ఔఱు తగిలారు.
వాయవహారిక్కనికి వాయఔయణం లేదా?

కొనిాకొనిా అభిప్రాయాలు ఎందుకు, ఏ విధంగా ప్రచ్చయంలోకొసాియో అయథం క్కదు.
అలాంటివాటిలోి ఑ఔటి – వాయవహారిఔభంటే వాయఔయణంతో ఩నిలేని భాష అనీ, లేదా వాయవహారిఔంలో
వాయఔయణ నిమమాలా పాటించనఔారలేదనీ, వాయవహా రిఔభంటే ఎవఱిషటమొచిానటిగా వారు
చెఱరేగిపోతూ భాష్ప఩యమైన అరాచక్కనిా ఆసాుదించడమేననీ భావించడం. మానవ నఖరిఔతలోన్య,
మానవ క్కయయఔలాపాఱ ఩రిధలోన్య నిమమాలు లేని యంఖం ఑ఔటి కూడా దయూనీమం క్కదు. భనుషులా
బ్రతికించడానికీ, చం఩డానికూాడా కొనిా నిమమాలునాపుపడు మేధాజీవి అయిన భనిషి సాలోచనగా
మాటాిడే భాషకి నిమ మాలు లేవనుకోవడం వివేఔవంతం అనిపించుకోదు. క్కఫటిట వాయవహారిక్కనికూాడా
తన నిమమాలు తనకునాయి. భనకు తెలమకుండానే వాటిని అనుసరించి సంభాషిసాిం. భన ససపృహ
సావధానంలోకి రానంత మాత్రాన అవి లేవనుకోకూడదు. ప్ర఩ంచంలో భనకు సంఫంధంచిన ప్రతీదీ
భనకు తెలస్త జరఖదు. భన హృదమసపందన, జీయిక్రమలాిగానేవ వాయవహారిఔ నిమమాలు గ్రాంథఔ
భాష్పనిమమాలా అచుాభచుాగా అనుసరించేవి క్కఔపోవచుా. క్కనీ అవీ నిమమాలే. ఎవఱైన వాటిని
పాటించి తీఱాల. అది తభ కోసం, తభ యొక్కా, ఇతరుఱ యొక్కా సమీచీన అవబోధ కోసంవ భనం
ఫలీలో నేరుాకునే ఇంగీిషు నిజ్ఞనికి ఆ దేశ్సుథఱ అనునితయ వాయవహారిఔమే. భఱి దానికో వాయఔయణం
ఉందని నేరుాకుంటనాం ఖదావ వాయవహారిఔ తెలుగైన అంతేవ
నిమమాఱనీా మారుపకూ, ప్రఖతికీ అవర్లధాఱనీ, వాటిని సభరిథంచేవార్వ్, బోధంచేవార్వ్
మారుపకూ, ప్రఖతికీ శ్త్రువుఱనీ భావించే ధోయణి సరిక్కదు. భనం కోరుకునే మారుపలూ, పుర్లఖతలూ

అభలోికొచిాన తరువాత వాటికూాడా నిమమాలేయపడ తాయి. నిమమాలా అనుసరించడం దాురా భనం
ఏం చేసుినాం? మానవచింతనలోని సుభావస్తదధమైన క్రభశిక్షణని గౌయ విసుినాం. ఆ భాష మాటాిడే
ప్రజ్ఞనీక్కనీా, వారి పూరీుకుల్లా, వారి మేధావాయసతాునీా గౌయవిసుినాం. ఆ భాషలో క్కఱ఩రీక్ష కు
తటటకుని నిఱఫడఖఱ హేతఫదధ సంప్రదాయాలా బ్రతికిసుినాం.
ప్రామాణిఔత వేఱు - సౌఱబయం వేఱు (Standards and Convenience)

‗వాడుఔభాష అంటే సామానయప్రజలు వాడేదేననీ, అందులో విన఩డే ప్రతి వాడుక్క, ఩దమ్య
ప్రామాణిఔమే” ననే వాదన. దీని తో ఏకీబవించడం ఔషటం. ఎందుఔంటే ప్రామాణిఔత అంటే అందఱికీ
అనుసయణీమమైనది. అది వయకిిఖతం క్కదు. క్కనీ సామానయప్రజఱ వాడుఔ వయకిిఖతం.
ఈ పై వాదన కవఱం ప్రామాదిఔం. భనుషులు సాహతయం నుంచీ, ప్రామాణికులైన మేధావుఱ
నుంచి నేరుాకోవాలౄన అవ సరానీా, అలా బౌదిధఔంగా ఎదగాలౄన అవసరానీా ఇది యదుు
చేమబూనుకుంటోంది. ఇది ఎఔాడునావారు అఔాడే ఉండాఱని ఆశిసోింది. ప్రామాణిక్కఱంటూ ఏమీ
లేవని, ఉండవని, ఉండకూడదనీ చె఩పడం దీని అంతరాయథంలా తోసోింది.
వాడుఔలో ఉనా ప్రతిదీ ప్రామాణిఔం క్కదు. అదే నిజమైతే ఏ భాష్పప్రజఱకీ తభ భాష్పవాయఔయణం
అవసయం లేదు. అలాగే వారికి నిగంటవులు కూడా అవసయం లేదు. ప్రామాణిఔం అనేదానికునా అయథం
ఫహులోతైనది. ఑ఔ ఩దానికి లేదా వాడుఔకి ప్రామాణిఔత ఎలా స్తదిధసుిందో అయథం చేసుకుంటే ఆ ప్రక్రమ
మందు వాడుఔ అనేది ఎంత చినా విషమమో భనకి అయథభవు తంది. పై అభిప్రాయానిా ప్రామాణిఔంగా
తీసుకుంటే ప్రతివార్వ్ తన ఇషటమొచిానటి వ్రాసూి, ఩లుకుతూ అలాంటి తపుపఱ తడ్డఔ భాషని తన
అధక్కయఫలానిా, భందఫలానీా, భందిఫలానీా ఉ఩యోగించి తన అజ్ఞాననిా వాడుఔభాష పేయ ఇతరుఱ
నెతిిన రుదుుతూ చెఱరేగిపోతారు. (ఇపుపడు జఱుగుతనాది అదేననుకోండ్డ) ఆ తరువాత కొదిు వందఱ
సంవతౄరాఱ అనం తయం ఆ భాష్పప్రజలు వెనకిా తిరిగి తభ భాష వైపు చూసుకునాపుపడు వాయసతుం
సాథనంలో ఑ఔ అసివయసిపు సాంసాృతిఔ అరాచఔం గోచరిసుింది.

఩దసుర్వ్పాఱకి ప్రామాణిఔత సరైన వుయతపతిఱ (etymologies) దాురాను, శ్బాురాథఱ యొఔా
సభయక్ సభనుమం దాురా ను స్తదిధసుింది. ఑క ఩దానికి అనేఔ వుయతపనాలు (derivatives) ఉనాపుపడు
వాటిలోి ఑ఔదానిా భటకు బతిిగా మ్మఖతా వాటితో సంఫంధం లేని అయథంలో వాడుతూంటే, అలా
ఎంతభంది వాడ్డన సరే, అది ప్రామాణిఔం క్కదు. అది సరిచెమయదఖగ పొరపాట మాత్రమే. అలాగే ఩దం
యొఔా అసలు వుయతపతిినే నిర్వ్ిలంచే విధంగా కొంతభంది ఩లుకుతనాయనే క్కయణం చేత ఆ
దోషభూయిషఠ ఉచ్చాయణ ప్రామాణిఔం క్కదు. అది సరి చెమయదఖగ పొరపాట మాత్రమే. అలా
అసాధుర్వ్పాలు (incorrect forms) ప్రామాణిఔం అవాఱంటే ఆ భాషకునా వేలాది సంవతౄరాఱ
చ్చరిత్రిఔ నే఩థయం చ్చలావరకు (భళ్ళీ ఱబయం క్కవడానికి వీలేిని విధంగా) నశించ్చలౄ ఉంటంది.
఩దసుర్వ్పాఱకి ప్రామాణిఔత ప్రామాణిఔ వయకుిఱ వాడుఔ దాురా, వారు యచించిన ప్రామాణిఔ
గ్రంథాఱ దాురా వాయపిసుింది. ఑కొాఔా జీవనయంఖంలోను ఑కొాఔా విధమైన ప్రామాణికులు ఉంటారు.
రాజకీయాలోి ప్రామాణికుడన వాడు ఔలలోి ప్రామాణికుడు క్కడు. ఔలలోి ప్రామాణికుడనవాడు
వాయపాయయంఖంలో క్కడు. అలాగే భాష్పసాహతాయఱలో ప్రామాణికులైన వయకుిలే ఩దసుర్వ్పాఱకి
ప్రామాణికులు. వారు తభ సొంతగొంతగా, సొంత అభిప్రామంగా, సొంత ఔఱపనగా
వినిపించినవాటిలోి ఏయే వాడుఔలు చేశార్ల అవే ప్రామాణిఔం. అంతేగానీ దారిన పోయే ప్రతి దానయాయ
చేస్త వాడుఔలు ప్రామాణిఔం క్కవు -వారు ఎంతభందునా సరేవ భాష్పసాహతయ విషయాలోి వారు
ప్రామాణికులా అనుసరించ్చలౄనవారే త఩ప, అనుసయణీమ వయకుిలు ఎంతమాత్రమ్య క్కరు.
వాడుఔ ఑ఔ సౌఱబయం. అంతే త఩ప దానికి ప్రామాణిఔత లేదు. రెండ్డంటినీ ఔలపికొటటడం,
రెండ్డంటికీ అభేదం పాటించడం మాస్ రాజకీమమో, వయగరాజకీమమో అవుతంది త఩ప విదాయ఩య చయా
(academic discourse) అనిపించుకోదు. ఑ఔఱు సోషలైజేషన్ అని ఩ఱఔలేఔ సోసలైజేసన్ అంటారు.
అది అతని సౌఱబయం. నకు తెలస్తన ఑క్కమన తంభై కి ట్లంబై అనేవాడు. అది ఆమన సౌఱబయం. అంతే
త఩ప అది ప్రామాణిఔం క్కదు.

ఇది ప్రజ్ఞసాుభయమైనంత మాత్రాన జనం సయుజుాలు క్కరు. జననికి ‗ఇది తపుప, ఇది ఑పుప‘ అని
చెపేప హకూా, బాధయతా విషమ఩రిజ్ఞానులైన మేధావుఱకి, ప్రామాణికుఱకీ త఩పనిసరిగా ఉనాయి. అంతే
త఩ప వారు తభ ఔంటే తకుావ తెలస్తన వారిని అనుసరించనఔారలేదు. ఎందుఔంటే విదాయవంత
మేధావులు సాంసాృతిఔ నమకులు. సామానయప్రజఱ తపుపలా సరిదిదుఔపోతే వారు విదాయవయవసథ నుంచి
పొందాలౄన ప్రయోజననిా పొందలేఔపోతారు. నమ్యన పాత్రలూ (role models), ప్రామాణిక్కలూ,
మాయగదయూక్కలూ లోపించడం చేత వారిలో సృజనతిఔత కూడా ఎదగాలౄనటిగా ఎదఖదు.
అయథం క్కనిది ఎవఱికి?

శాస్త్రసాంకతిఔ సాహతాయనిా తెలుగువారికి తెలుగులో అందించ్చఱని చెపిపనపుపడు, ‗తెలుగులో
అందుకు తఖగ సాంకతిఔ ఩ద జ్ఞఱమేది?‘ అని ప్రశిాసాిరు. ‗ఇదిగో, ఈ ఩దాలు మేమ స్తదధం చేశాం‘
అని చూపించినపుపడు ‗ఇవి మా ఔయథం క్కవటేిదు. ఇవి సదయుఃసోియఔంగా లేవు. ఇ఩పటిదాక్క ఇంగీిషులో
మేమ అఱవాట఩డడ ఩దజ్ఞఱం వేఱు. వీటిని వింటూంటే మాకు ఆ శాస్త్రం సుిరించడం లేదు. (అంటే,
మాకు సుిరించదు క్కఫటిట ఫహుశా దేశ్ంలో ఎవఱికీ సుిరించఔపోవచుా)‘ అంటూ ఑ఔ బిఔామొహానిా
అభినయిసాిరు. ‗వీటిని ఈ ఈ అరాథఱలో ఈ క్రభంలో ఈ ఈ సూత్రాఱ ప్రక్కయం ర్వ్పొందించ్చం‘ అని
విడభరిానపుపడు ‗మీరు ర్వ్పొందించ్చరు సరేవ వీటిని వాడేదవఱు?‘ అని భళ్ళి ప్రశిాసాిరు. ‗ఇదుగో, ఈ
ఈ యచయితలు ఇ఩పటిక వాడడం మొదలుపటాటరు. వీటిని ఇంక్క ఇంక్క ప్రచుయ఩రచడానికి తుయలో
అధక్కరుఱ సహామం కూడా తీసుకుంటాం‘ అని చెబుతాం. అంతేవ ఆ మాటతో తెలుగువిర్లధుఱ కో఩ం
నష్పళ్ళనికి అంటతంది. చేస్తదేమీ లేఔ అమాంతం అ఩హాసాయఱకి దిగుతారు.
ఇలాంటివారిని నమికుంటే పళ్ళీ కుదయదు. పిచీా కుదయదు. ‗తెలుగు఩దాలా వాడడానికి
ఆటంఔంగా ఉనావి మానవఔలపత మైన, లేదా సుమంఔలపతమైన మానస్తఔ అవర్లధాలే త఩ప నిజంగా
తెలుగులో ఩దాఱ కొరత లేదు‘ అని ఇందుమ్యఱంగా భనకి అవఖతభవుతంది. శాస్త్రసాంకతిఔ
యంగాఱలో తెలుగు఩దాలు లేఔపోవడానికీ, ఉనా వాడఔపోవడానికీ క్కయణం – తెలుఖంటే ఉనా

చినాచూపూ, ఆంఖిభంటే ఉనా వెఱిెవాయమోహం- ఇవే మథాయథమైన క్కయణాలు. తభ వయకిిఖత ఇష్పటనిష్పట
ఱకు ఆచయణాతిఔత మసుగు వేసుినాయనేది సుసపషటం.
ఆంఖిమాధయమానిా శ్తాబాుఱ పాట జనం మీద రుదుడం దాురా కోటాిది భందికి చదువు
రాకుండా చేస్తన దేశ్ం భనది. ఇఔాడ ఎవఱూ మాటాిడని, ఎవఱికీ మాతృభాష క్కని ఇంగీిషుకి
ఔృత్రిభంగా ఑ఔ సామాజఔ విలువని సృషిటంచ్చరు. ఇఔాడ ఈర్లజున ఆకరికి ‗ఇంగీిషే అయథభవుతంది,
తెలుగు క్క‘దనే విడూడయపు వాదన ఊ఩ందుకోవడం విచ్చయఔయం. భన ప్రజలు అక్షరాసుయలు క్కని ర్లజులోి
వారికి పలాన ఩దాలు అయథం క్కవంటే అందుకొఔ భంచి క్కయణం ఉంది. క్కనీ జనఱంతా
అక్షరాసుయఱయేయ సభయానిఔలాి తెలుగుమాధయమానిా ఫలీలోంచి ఫహషారించ్చరు. అందుమ్యలాన,
విదేశాఱ జననికి మాతృభాష మీద ఉనా ఩టట భన జననికి లేకుండా పోయింది, ఎంత చదువుకునావ
అదే, భన ప్రజఱందఱినీ తెలుగులోనే విదాయవంతలా చేస్త ఉంటే, విదాయయంఖంలో తెలుగు మీడ్డమం
ప్రామకయం కొనసాగి ఉంటే అపుపడు మాతృభాషలో భనవారి ఩ద జ్ఞఱ ఩రిజ్ఞానం ఇంగీిషువారిని
మ్మంచిపోయి ఉండేది. తభ మాతృభాష్ప఩దాలే తభఔయథం క్కకుండాపోయి, వాటికి ఆంగాిను వాదానిా
ఇవుభని కోరుతనా విచిత్రజనభా పుటటకొచేాది క్కదు. యంగులూ, అంకెలూ, జంతవులూ, పిలుపుఱతో
సహా అనిా ఩దాల్లా ఇంగీిష్ నుంచి అరువుదచుాకుంటూ ఑ఔ నస్తయఔం తెలుగు మాటాిడే ఩దదారిద్రయపు
తయం ఉదభవించేది క్కదు. ఈ యఔంగా, ఑ఔ఩ఔాన దేశ్భంతా వేలాది విదాయఱయాఱతో దేదీ఩యమానమై
వెలగిపోతూండగా, భఱో఩ఔాన విర్లధాఱంక్క యంలా భన మాతృభాష్పనియక్షరాసయత మాత్రం
మథాపూయుంగా కొనసాగుతోంది.
భనం ఇపుపడు వ్రాసుినా తెలుగు చ్చలావరకు భన ప్రాచీనుఱకి (ఈ అరాథలో)ి తెల్లదు. నిజ్ఞనికి
ఇదొఔ కొతి తెలుగు. ఆంఖిం తో పోటీ఩డే ప్రక్రమలో భాఖంగా, ఖత వందా-ఇరవయేయళ్ళీగా భనం ఈ
తెలుగుకి కొతి఩దాలు ఔలపంచుకుంటూ వాటిని వాయవహారిఔంలోకి జతచేరుాకుంటూ ఈ సాథయికి
అభివృదిధ చేశాం. ఆ ఔృషినే ఇపుపడు కూడా కొనసాగించడానికి అబయంతయ మేమంటంది?
ఇంగీిషు఩దాలు చ్చలుననీ, వాటికి తెలుగు సమానయథక్కలా సృషిటంచే ఩నిలేదనీ భన మందుతరాఱ

తెలుగు వాళ్ళీ అనుకుని ఉంటే ఈపాటికి తెలుగుభాష యావతూి భయణించి ఉండేది. ఎందుఔంటే
ఆంఖి఩దాలా అనువదించకుండా అలాగే వాడ్డతే భాషలో ఏ వాఔయంలోన్య తెలుగు ఉండదు. అలాంటి
తెలుగు మాటాిడడం ఔనా ఇంగీిషు మాటాిడడమే సుఱబం గా ఉంటంది. అందుచేత జనం తెలుగుని
పూరిిగా వదిలేసాిరు. సుకీమత (originality) లేని భాష ఎవఱికీ అవసయం లేదు. కొతి఩దాలా
సృషిటంచలేని సిబాధవసథకి చేఱుకునా భాషలు వాడుఔలోని ఩దజ్ఞలానిా సైతం కోలోపతాయి. ఎదుగుదలే
జీవితం (Growth is life). ఆ ఎదుగుదఱ ఎపుపడతే ఆగిపోతందో అపుపడే అంతిభక్షణాలు
ఆసనాభవుతాయి.
చనిపోయిన భనిషినైన బ్రతికించఖఱమేమో గానీ, వయవహాయదూయమైన భాషల్లా వాటిలోిని ఩దాల్లా
ఎటిట఩రిస్తథతలోిన్య పున రుజీావిం఩జేమలేభనీ, అవి శాశ్ుతంగా పోయినటేిననే ఔఠోయవాసివానిా
తెలుగువారు గురిించే ర్లజు శీఘ్రమే రావాల. సభక్కల్లనంగా సాంకతిఔ విదయలో తెలుగుకు సాథనం లేదు.
భన ఎంజనీరింగ్ ఔళ్ళశాఱలోి పాఠాఱనీా ఇంగీిషులోనే జఱుగు తాయి. ఔనుఔ ఆ సాంకతిఔ ఩దాఱకు
తెలుగు సమాయథక్కలా సృజంచ్చలౄన ఆవశ్యఔత వారికి లేదు. క్కనీ బవిషయతిలో అవే సబెాకుటలా తెలుగులో
చెపాపలౄవస్తి మాత్రం తెలుగు఩దాలు క్కవాల. అయథం క్కవడం అనేది ఑ఔ క్కలానుఖతమైన ప్రక్రమ.
పుడుతూనే భనకు ఏదీ అయథం క్కదు. అందఱికీ అయథం అవుతామని చెబుతనా ఇంగీిషు ఩దాలు
కూడా శిక్షణాప్రక్రమలో నేరుాకునావే. పుడుతూనే నేరుాకునావి క్కవు. భన ఩దజ్ఞఱ ఩రిజ్ఞానం
వమసుతో పాట పఱుగుతూ పోతంది. ఆ పఱిగే ఩దజ్ఞఱంలో తెలుగు ఎందుకు ఉండకూడదు?
ఇంగీిషు ఩దాఱ ఩రిజ్ఞాననిా మాత్రమే ఎందుకు పంచుకోవాల? భన వయధ మాన ఩దజ్ఞఱంలో తెలుకిా
ఎందుకు సాథనం ఉండకూడదు?
క్కఫటిట కొతి తెలుగు఩దాలు జననికి అయథం క్కవనే వాదానిా భనం అంగీఔరిస్తి దాని సారాంశ్ం
ఏమౌతందంటే -
౧. తెలుగులో ఏ శాసాెనికి సంఫంధంచీ, ఏ విధమైన సాంకతిఔ ఩దజ్ఞఱమ్య ఉండకూడదు.
డు,మ,వు.లాింటివి మాత్రమే

ఉండాల. ఇంగీిషుని తెలుగులపిలో వ్రాస్తి అదే తెలుగు.
౨. ఉనా అది అందఱికీ అయథం క్కకూడదు. (ఎందుఔంటే వాలీకు ఏది అయథం క్కవాలో ఏది
క్కకూడదో భనం మందే
నియియించేశాం. అంతకు మ్మంచి వాలీకు ఇంకమీ అయథం క్కకూడదు)
౩. తెలుగులో సాంకతిఔ ఩దజ్ఞలానిా ప్రచ్చయం చేమకూడదు (ఎందుఔంటే మేమ ఇదివరక ఑ఔ
విధమైన ఇంగీిషు
఩దజ్ఞలానిా ప్రచ్చయం చేస్తశాం. దానికి మీరు అడడం రావదుు)
౪. క్కఫటిట తెలుగులో సాంకతిఔ శాసాెలేవీ వదుు. అవనీా ఇంగీిషులోనే ఉండాల.
౫. ఆ విధంగా తెలుగులో సాంకతిఔ఩దాలూ, సాంకతిఔ ఩దాలూ లేకుండా చేసాిం ఔనుఔ తెలుగు
పొటటపోసుకోవడా నికి ఩నికి రాదు. పోనివుండ్డ. మాకు ఇంగీిషుంది.
౬. తెలుగు భనకు పొటటపోసుకోవడానికి ఩నికిరాదు ఔనుఔ భనం అసలు అది మాటాిడొదుు.
నషటమేమంది?
ఇంత ఔథ ఉంది.
వాయవహారిఔం అంటే అయథం - ఆంఖిమాధయభ జనఱ సంకుచిత అవగాహనకి అనుగుణంగా
యావతి తెలుగుభాషనీ అంతం చేమడం క్కదు. ఈమాత్రం ఆంఖిమాధయభం గిడుగువారి క్కఱంలో
కూడా ఉంది. జననికి అయథం క్కవడం అంటే కొతి఩దాలా సృషిటంచకూడదని క్కదు. అయథభవుతనా
భాషలోనే కొతి ఩రిభావనల్లా, తతౄంఫంధత ఩దాలా మ్మశ్రభం చేమడభనివ
ఇంకో కోణం : అచాతెలుగువాదం

ఇదిలా ఉండగా, ఆయయ-ద్రావిడ జ్ఞతివాదాలా గ్రుడ్డడగా నమేివారు కొందఱునారు. అలా
నమితూ, వేలాది సంవతౄరాలుగా ఈ దేశ్పు శాస్త్రీమ చింతనధాయని ఩రిపుషటం క్కవించిన సంసాృతానిా
వారు ఩రాయిభాషగా ఩రిఖణిసాిరు. ప్రతిదీ అచా తెలుగులోనో, తెలుగు మాండలక్కలోినో,

఩చిావాయవహారిఔంలోనో ఉండాఱని వాయంటారు. ఈ వాదానిా కూడా మథా తథం గా ఆమోదించడం
ఔషటం. ఎందుఔంటే ఇ఩పటిదాక్క నడ్డచిన చరిత్రని యదుుచేస్త పారెమయలేం. ఇ఩పటిక భాషలోకి వచిాన
఩దాల్లా, సంప్రదాయాలా వెలీగొటటలేం. ఎటిట ఩రిస్తథతలోిను క్కఱం వెనకిా నడవదు. భాషను అభివృదిధ
చేసుకోవాల. త఩పదు. క్కనీ ఆ క్రభంలో ఇలాంటి హఠాన్ నటకీమ ఩రిణామాలు భటటకు
ఎంతమాత్రమ్య ఩నికిరావు. అలాంటివాటికి దిగితే భనం యావతి తెలుగు సాంసాృతిఔ వాయసతాునీా
తరువాతి తరాఱకు అయథం క్కకుండా చేస్తనవాయభవుతాం. పాత తెలుగు పుసిక్కలూ, పాటలూ, ఩దాయలూ,
ఔథలూ తరువాతి తరాఱకు అయథం క్కవాల. అలా అయథభయేయలా భన విదాయవిధానమ్య భనం
ర్వ్పొందించే ఩దాలూ ఉండాల. భన విదాయవిధానం ఖతానికీ బవిష్పయనికీ వాయధగా ఩నిచేయాల.
సంసాృతానిా ఩రాయిభాషగా చూస్త ధోయణి సమీచీనం క్కదు. అది పూరిి అవాసివిఔమైనది. దానొాఔ
ఊహాలోఔంగా అభి వరిించడానికి నేను సంకోచించను. సంసాృతం తెలుకిా ఔనాతలి క్కఔపోవచుా గాని
పంపుడుతలి మాత్రం అవును. సవతితలి భటటకు క్కనేక్కదు. భన జనభాలో అతయధఔ సంఖాయకులు
హందువులు. మస్తిమఱకి అయబీు ఎంతటి ఩విత్రభాషో హందు వుఱకు సంసాృతం కూడా అలాంటిదే.
వారికి సంసాృత సం఩యాం అతయంత సహజమైనది. వారికి ఆ భాషతో దైనందిన అవస రాలు ఉనామని
భఱువరాదు.
1. ―అయథం క్కవడం‖ ఑ఔాటే భన ఔృషికి కొఱఫదు క్కకూడదు. భాష్పసాహతాయఱనేవి ఏ
యుఖంలోన్య ఆ కొఱఫదు ననుసరించి వరిధలినవి క్కవు. ఇంగీిషులో సైతం న్యటికి 99 ఩దాలు అది
మాతృభాషగా ఖఱవారికూాడా అయథం క్కవు. అంతమాత్రాన ఆ భాషలో కొతి఩దాఱ సృషిట ఆగిపోలేదు. ప్రతి
కొతిప్రచుయణ నటికీ ఆంఖినిగంటవుఱ రాశి పరకుాండా పూయు఩రిమాణం దఖగఱే సింభించిపోవటేిదు.
ఇపుపడు అయథమౌతనా ఩దాలు కూడా గాలోి తేలూినో, ఔఱలోనో జనం దఖగఱికి రాలేదు. ఈ అయథం క్కవడం
వెనుఔ కొంత ప్రమతాం ఉంది. కొంత శిక్షణ ఉంది. కొంత ప్రచ్చయ ప్రక్రమ ఉంది. ఉండాల కూడా.
2. అయథం క్కవడం అనేది- ఑ఔఱు ఏ సామాజఔ నే఩థయం నుంచి వచ్చారు? ఏ వృతిి/ వాయపాయ
యంగానికి చెందిన వారు? ఎంతవరకు చదువుకునారు? ఏ విధమైన అభిరుచి ఖఱవారు? మొదలైన అనేఔ

విషయాఱపై ఆధాయ఩డ్డ ఉంటంది. అందు చేత అయథం క్కఔపోవడం అనేది ఆ అయథం క్కనివారి లో఩మే
త఩ప ఩దప్రయోఖంలోని లో఩ం క్కదు.
3. కొతి ఩దాలు ఔలపంచడానిా ప్రోతౄహసుినాటేి కొతి ఩దాలు నేరుాకోభని కూడా
ప్రోతౄహంచ్చల.
4. భాషలో ఩దాలు ఎఱిపుపడూ అంతకు మందునా ఩దాఱ నుంచే ఩రిణాభం చెందుతాయి.
లేనిది ఎఔాణుించీ రాదు. ఩దం మీద ఩దం పేఱుకుంటూ (pile up) పోతంది. అయితే పేరేావారు
క్కవాల. ఆ పేరేావారికి అంతకు మందు పేయాఫడడ ఩దాలూ, అవి పేఱుకునా విధానం తెలస్త ఉండాల.
అలా తెలస్తనవారు ఎంత ఎకుావభంది ఉంటే అంత తందరగా భాష అభివృదిధ చెందుతంది.
5. ఇపుపడు ఇంగీిషులో ఉనా సాంకతిఔ ఩దాలు కూడా మొదటోి వాడ్డనపుపడు ఎవఱికీ అయథం క్కని
఩దాలే. వయక్కలు (వయకిిఖత ఔఱనమంత్రాలు అంటే PCలు) జనం చేతలోికి రాఔమందు ఑ఔ పాతికలీ
క్రతం Hard disk అనేది సాధాయణ ఆంగేి యుఱకూాడా హాసాయసపదమైన ఩దమే. భనం కోరుతనాదలాి
“తెలుగు అనువాదాఱనీా హాసాయసపదమైనవే” అనే ఈ మ్యఢ విశాుసం నుంచి ఫమట఩డభనీ,
తెలుగు఩దాలా కూడా ఇంగీిషులాగానే ప్రేమ్మంచభనీవ కొతి తెలుగు఩దాలా వాడుతనా కొదీు నవుురావడం
మానేస్త గౌయవభావం ఔఱఖడం మొదఱవుతంది. సృషిటసుినాకొదీు, వాడుతనాకొదీు తెలుగు ఩దాఱ క్రభ
ఫదధతనీ, నిరాిణానీా జనం ఆసాుదించడం మొదలుపడతారు. తెలుగులో కూడా గౌయవనీమమైన
఩దజ్ఞఱం (vocab-ulary) విసాియంగా ఉంది. దానిా ఉ఩యోగించుకోవాల. భాష యొఔా మౌలఔ
సుభావానీా, సాుతంత్రాయనీా నిఱబెటాటల. భన భావదారిద్రాయనికీ, మాతృభాష్ప఩యమైన అజ్ఞాననికీ
ఇంగీిషు఩దాఱతో అతకు వేసుకునాంత మాత్రాన గౌయవం పొందుతా
భనుకోవడం ఑ఔ భ్రభ. ఆ సదరు ‗గౌయవనీమ ఩దాలు‘ కూడా భళ్ళీ భళ్ళీ అందఱూ వాడడం
మ్యలాన కవఱం ఑ఔా తయంలోనే అగౌయవనీయాఱవుతాయి. అపుపడు భళ్ళీ భన గౌయవనీమ ఩దాఱ వేట
మథామామ్యలే. ఖతంలో ఎనోాసారుి అలా జఱిగింది.

6. సుకీమత (originality) దాురానే ఏ జ్ఞతైన గౌయవానిా పొందుతంది. ఆంఖి఩దాలు
ఆంగేియుఱ సుకీమతకి నిదయూ నం. భఱి ఑ఔ సుతంత్ర, విభినా జ్ఞతిగా భన సుకీమత సంఖతేంటి?
భావాఱతో పాట ఩దాలా కూడా అనుఔరించి తీఱా లౄందేన? అలా అనుకొని ప్రతాయమాామ
తెలుగు఩దాలా సృషిటంచకుండా కవఱం ఇంగీిషు ఩దాఱతోనే లాగిదాుభనుకుంటే కొనిా ఩ంకుిలు
వ్రాస్తసరికి “దీని ఫదులు నేరుగా ఇంగీిషులోనే వ్రామడం నమం” అనిపిసుింది. ఇఔ తెలుగెందుకు?
‗తెలుగు ఩దాలు అవసయం లేదు” అనే వాదన ఇంక్క మందుకెళ్ళీ “అసలు తెలుగే అవసయం లే”దనే
వాదనకి దారితీసుింది. ఇపుపడు జఱుగుతనాది అదే.
7. ఈత అనాఔ నీలీలోకి దూకి నేరుాకోవఱస్తందే. భాష సరాుంఖసుందయంగా అభివృదిధ
చెందాఔనే అందులో సాంకతిక్కం శాలు రాసాినంటే కుదరదు. మందు రాసూి, రాసూి, ఆ క్రభంలో
కొతి఩దాలా ఔనిపడుతూ వాడుఔలోకి తెసూింటేనే భాష అభివృదిధ చెందుతంది. సాహతయభాష సాంకతిఔ
భాషగా ఩రిణాభం చెందుతంది. ఇంగీిషు కూడా ఇందుకు మ్మనహాయింపు క్కదు.
భఱో కోణం : తెలుగులో ఩దాలు లేవనే వాదన

‗తెలుగులో ఩దాలు లేవు. లేదా తెలుగులోకి అనువదించలేం” ఇది సరైన అభిప్రామమా? లేఔ
“భనకు తెలుగు భాషలో సరైన శిక్షణ లేదు, ఇంగీిషులో ఉనాంత” ఇది సరైనదా? ఇంగీిషుభాషలో
ప్రసుితం ఔనిపిసుినా ఇంగీిషు ఩దాఱనీా ఆ భాష పుటిటన఩పటినుంచే అందులో ఉనాయా? భధయలో ఆ
఩దజ్ఞలానిా పంచడానికి ఆంఖిమేధావులు చేస్తన మానవప్రమతా మేమీ లేదా? ఆ ఩దాలు హఠాతిగా
ఆక్కశ్ంలోంచి ఊడ్డ఩డాడయా?
భనకి తెలుగులో ఉనా పూయుశిక్షణ భనచేత ఈ భాష గొ఩పదననిా ప్రశ్ంస్తం఩జేమడానికి
సరిపోవడం లేదు. కొతి తెలుగు ఩దాలా ఔలపంచడానికి చ్చఱడం లేదు. ఇంగీిషుని అనువదించను
సహామ఩డలేఔపోతోంది. భనకి పాఠశాఱలోి తెలుగు నేరుపతనా విధానం- భనం ఩దో తయఖతిలో
భాష్ప఩యంగా ఏ సాథయిలో ఉనామో ఆ సాథయిలోనే జీవితాంతం భనలా ఉంచుతోంది. తెలుగుపాఠాయఱ

బోధనలో ఏ విధమైన కొతి ఩దధతలూ చ్లటచేసుకోవడం లేదు. మ఩ియేయలీక్రతం ఎలాంటి పాఠాలూ,
పాఠయక్రభమ్య, బోధన఩దధతీ, మ్యలాయంఔన విధానమ్య ఉండేవో సరిగాగ వాటినే ఏ మార్వ్ప లేకుండా
కొనసాగి సుినారు. తతిమాి అనిా సబెాకుటఱలోన్య వి఩ివాతిఔమైన మారుపలు తెసుినారు. అథవా,
తెలుగుసబెాకుటలో ఏమైన మారుపలు తెచిాన అవి ఈ భాషని నశ్నం చేస్త దిశ్లో ఉంటనాయి త఩ప
బాగుచేస్త దిశ్లో ఉండటేిదు. భనం ఈ భాష్ప఩యమైన సిఫధత (linguistic stagnation) కి
అఱవాట఩డ్డ “ఒహో తెలుఖంటే ఇదే, ఇంకమీ లే”దనుకుంటనాం. తెలుగు సాహతయ ఩ఠనం పేరుతో
భనం అనంతయ జీవిత దశాక్కఱంలో చదివేదంతా వాయవహారిఔం, లేఔపోతే ఩చిావాయవహారిఔం.
఑ఔ఩ఔా ఇలా తెలుగులో సిఫధం (stagnate) అయిపోయిన భనం భఱో఩ఔా భన
ఆంఖి఩రిజ్ఞాననిా మాత్రం ర్లజు ర్లజుకూ పంచుకుంటనాం, ప్రమతాపూయుఔంగావ భన
ఫహుభాష్ప఩రిజ్ఞానం భన భాషని ఉదధరించడాని క్కాఔ దానిా కించ఩రచడానికి
దురిునియోఖభవుతోంది. కొనిాకొనిా ప్రాయంభిఔ తభావతలు చ్లట చేసుకునా఩పటికీ ప్రయోఖశీఱతని
సాదయంగా ఆహాునించ్చలౄ ఉంది. ప్రయోగాలు చేసూి చేసూి పోగా వాటిలోించి కొంత భంచి పుటేట
అవక్కశ్ం ఉంది. ఑ఔ కొతిప్రయోఖం నచాఔపోతే ప్రతాయమాాయాలు ఆలోచించే స్తుచఛ భనకెపుపడూ
ఉంది. అసలు ప్రయోగాలే చేయొదునడం సరైన ధోయణి క్కదు.
జీవితం ఑ఔ నియంతయ అబయసన ప్రక్రమ (constant learning process). కొతి఩దాలు సృషిట
అవుతనాకొదీు వాటిని భన ఩దజ్ఞఱ ఩రిజ్ఞానంలో భాఖంగా చేసుకోఔ త఩పదు. అది తెలుగైన,
ఇంగీిషైనవ అయితే ఇఔాడ ఆచయణాతిఔంగా జఱుగుతనాది ఏంటంటే– ఆ అబయసన ప్రక్రమలో ఇంగీిషు
ఉండొచుాగానీ తెలుగు ఉండకూడదు అని వాదించడం. తెలుగు మాత్రం సిఫధం అవాుల, ఎందుఔంటే
భనం సిఫధం అయాయం ఔనుఔ!
ఇహపోతే అయథం క్కవడం. ఏ ఩దానికీ సుతహాగా సదయుఃసోియఔత (spot understandability)
లేదు, తెలుసుకుని, ఩లకి, అఱవాట఩డ్డతే త఩పవ వాడుతూ ఉంటే అంతా వాయవహారిఔమే. వాడఔపోతే
అనీా గ్రాంథఔమే. మాతృభాష క్కనట వంటి ఇంగీిషులో ఏ కొతి఩దం వచిాన ఆఫగా

అందిపుచుాకోవడానికి స్తదధంగా ఉనా భనం తెలుగు దఖగఱికొచేాసరికి ఆ ఩ని ఎందుకు
చేమలేఔపోతనాం? ఇది తెలుగు తపాప? భన తపాప? ఆలోచించ్చలౄ ఉంది. ఏ క్కయణానోా ఇఔాడ చ్చలా
ప్రతి గటన (resistence) ఉనాది, కొతి ఩దాలా ఔలపంచుకోవడం ఩టి, వాటిని వాడడం ఩టివ
ఇంగీిషు఩దాలా మథాతథంగా దిగుభతి చేసుకోవడానిా అభుయదమంగా భ్రమ్మంచే వాతావయణం ఉంది.
(తరువాయి భాఖం వచేా వాయం)

హంసలను వేటాడొద్యద [4]
మ్యఱం: బోరిస్ వాస్తల్లయవ్
అనువాదం: కె. సురేష్

అనువాదం: హంసఱను వేటాడొదుు [4]
మ్యఱం: డోంట్ ష్యట్ ద వైట్ సాున్ౄ
మ్యఱ యచయిత: బోరిస్ వాస్తల్లయవ్
అనువాదకుడు: కె. సురేష్
©Author.
Read it!

హంసఱను వేటాడొదుు [4]
దీని మందు భాఖం
జరిగిన ఔథ: యెగార్ పొలుషిాన్ అమామకుడు. క్కనీ నిపుణుడన వడ్రంగి. భాయయ హారిటీన అతణిి
అసభరుథనిగా జభఔటిట నితయం నస పడుతూ, దపిప పొడుసూి ఉంటంది. హారిటీన చెలి మారాయ, ఆమె
బయి ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ బురాయనోవ్ లు కూడా అదే ఊళ్ళీ ఉంటారు. ఫొయడార్ యెగార్ చేతే తన ఇలుి
ఔటిటంచుకుంటాడు. తరాుత యెగార్ కి కొతి ఩ని దొయఔటం ఔషటభవుతంది. దొరికిన చ్లట మాత్రం తన
నైపుణయభంతా వాడ్డ ఎంతో ఆసాుదిసూి ఩ని చేసాిడు. ఈ ఩దధతి వఱి ఎఔాడా రెండు వారాఱ ఔనా ఎకుావ
఩ని చేమలేఔపోతాడు. ఑ఔ చ్లట మనిౄ఩ల్ క్కఱవ తవుభని ఩ని పుయమాయిస్తి చీభఱ పుటటని
యక్షించటానికి దాని చుటూట తవుుతాడు. ఈ విషమం అందరికీ తెలస్త నవుుఱపాఱవుతాడు. కొడుకు కోలాా
ఫడ్డలో కూడా ఑ఔ కుర్రాడు ఈ విషమమై యెగార్ ని ఩రిహాసం చేస్తి కోలాా సహంచలేఔ అతని
఩రుిడగొటిట ఫడ్డ మానేసాిడు. యెగారిా ఑ఔ ఉదోయఖం దొరుకుతంది. ఊరి ఩ఔాన ఑ఔ నది దఖగయ
నెఱకొనా ఩రాయటఔ ప్రదేశ్ంలో చేయతాడు. అఔాడ ఩డవనీ, రేవునీ చూసుకునే ఩ని అతనికి. అధక్కరి
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ అఔాడ ఎలా భసలుకోవాలో యెగార్ కి పూసగుచిానటట చెపాిడు. ఇఔ చదవండ్డ:—
4
ఇపుపడు కోలాా క్రభం త఩పకుండా ఫడ్డకి వెళ్ళతనాడు. టీచరు ఔంటే కూడా అయఖంట మందు
చేరుకుంటనాడు. టీచరు పాఠాలు చెఫతనాపుపడు ఔదఱకుండా కూరుానేవాడు. ఆసకిిఔయమైన పాఠమైతే,
ఉదాహయణకు జంతవులు, చరిత్ర, భూగోల శాసాెనికి సంఫంధంచినవైతే అతడు నోరు తెరుచుకుని భరీ
వినేవాడు. ప్రతి ఑ఔాళ్ళి, తయఖతి మొతిం ఈ క్షణం కోసమే వేచి ఉండేవాళ్ళి. అతడ్డ నోరు తెరుచుకోగానే
అందర్వ్ ఖడడఔటటకుపోయేవాళ్ళి. టీచరు చూడకుండా వోవా చినా వెదురు గొటటం తీస్త క్కగితం నమ్మలన
ఉండలు దాంటోి పటిట గురిచూస్త ఊదేవాడు – అది నేరుగా వెళ్ళి కోలాా తెరిచి ఉనా నోటోి ఩డేది. బలే
తమాష్పగా ఉండేదివ

కోలాాకి ఇలా ఎనిాసారుి జరిగిందో ఎవరికీ ల్లఔాలేదు. ఇలా జరిగిన ప్రతిసారి నోరు మ్యసుకునే
ఉండాఱని అనుకుని కోలాా పదాఱను ఖటిటగా బిగించిపటేటవాడు. అయితే టీచరు చ్చరిత్రిఔ వీరుఱ గురించి
చె఩పటం మొదలుపటటగానే, లేదా ఩దాయలు చదవటం మొదలుపటటగానే అతడు తనను తాను
భరిచిపోయేవాడు. ఏదో ప్ర఩ంచంలో విహరిసూి టీచరు చెపేప ప్రతి ఩దానీా ఩టటకోటానికి
ప్రమతిాంచేవాడు. అందుకనేమో ఑ఔా ఩దం కూడా తపిపంచుకోకుండా అతడ్డ నోరు తెరుచుకునేది. అదే
సభమంలో వోవా గురిచూస్త కొటేటవాడు. అతడు తన గురి సాధస్తి ఒలాయ కుజన త఩పటి కొటేటది. "నేను
గురిచూస్త కొటేట సైనికుడ్డని. వంద అడుగుఱ దూయంనుంచి కూడా ఎవరినైన కొటటఖఱనువ" అంటూ వోవా
ఖపాపలు కొటేటవాడు.
ఒలాయ కుజన ఇంతింత ఔళ్ళి చేసుకుని వోవా వంఔ చూస్తది. ఆమె ఔనురె఩పలు మాత్రమే కొంచెం
ఔదిలేవి. అటవంటి ఔనురె఩పఱ కోసం ఎవరైన గొడవకి దిగుతారు. క్కనీ కోలాా అందుకు స్తదధంగా
ఉండేవాడు క్కదు.
"వీరుడన ఇలాయ మయరొమెట్ౄ గురించి నోన యురెవాా చెపిపంది వినారా? మపథపమ్యడు
ఏలిపాట అతడు కోటను క్కపాడాడంట. సంచ్చయ ఔళ్ళక్కరులు వచిానపుపడు–"
"నువుు నోరు తెరిచ్చవువ నేను క్కగితపు ఉండను గురిచూస్త నీ నోటోికి కొటాటనువ"
"ఆ క్కగితపు ఉండలో స్తరా ఉందివ" ఒలాయ కుజన కరింతలు కొటిటంది.
"నువుు భందభతివి, నేను గురి త఩పకుండా కొటేటవాడ్డనివ ఔదా, ఒలాయ?"
వోవా ఇపుపడు నేఱమీద నుంచి బారెడు ఎతిలో ఉనాడు. రెండు ర్లజుఱ క్రతం ఎంత ఇదిగా
ఉనాడంటే తన వెదురు గొటటం గురించి కూడా భరిచిపోయాడు. ఛాతీ పొంగించుకుని తిరుగుతూ అతడు
గొ఩పలు పోయాడు, ‗ననాని ఩ని మీద ఩టటణానికి పిలచ్చరు. తిరిగి వచేాటపుపడు చే఩లు ఩టటడానికి
వెదురు గాఱం తెసాిననాడు.‘

ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఩టటణానికి వెళ్ళిమందు పదు ఎతిన విందు భజనం ఏరాపట చేశారు. అతడ్డ
ప్రయాణం బాగా జయగాఱని, తుయగా, విజమవంతంగా తిరిగి రావాఱని అందర్వ్ ఆశీయుదించ్చరు.
ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఔనుబభిలు చిటిించి, ‗ఉనాటటండ్డ నతో వాలికి ఏం ఩ని ఩డ్డంది?‘ అంటూ
ఆలోచనలో ఩డాడడు.
‗వాలికి నీ సఱహా క్కవాల,‘ హారిటీన అంది. ‗సఱహా కోసం నీతో సమావేశ్ం అవుతనారు,
ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్.‘
"సమావేశ్మా?" అతడెందుఔనో నిటూటరాాడు, "ఊ్ఁ..."
"క్షేభంగా వెళ్ళి, లాబంగా రా, ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్వ"
ఫొయడార్ తన భదయం గాిసు ఎతిి ఩టటకుని అందరికీ ధనయవాదాలు చెపాపడు. అయితే అతడు
తాఖకుండా తన గాిసు ఩ఔానపటిట ఆలోచనభగుాడయాయడు. "ననుా పిలచిన క్కయణం ఏమై
ఉంటందబాు?"
భంచి భజనం, భదయంతో కొంత ఆతి సంతృపిితో ఫొయడార్ ఫమలుదేరి వెళ్ళిడు. అతడు వెళ్ళి
వాయం ర్లజుఱయియంది. మందసుి ఔబురు ఏమీ లేకుండానే – ఉతియం రామలేదు, టెలగ్రామ్య ఩ం఩లేదు
– ఑ఔ ర్లజు అతడు తిరిగి వచ్చాడు. మారిటాౄ హడావుడ్డ ఩డ్డపోయింది. "అయోయ, అయోయవ తినటానికి
ఏమీ లేకుండా అతిధుఱను ఎలా పిలుసాిం?"
"కొంచెం ఆగు, మారాయ. అతిధుఱ అవసయం లేదు."
"అవసయం లేదంటే ఎటాి, ఫొయడార్? ఇది సంప్రదామం, భనం క్కవాఱనుకునాది క్కదు."
"సరే పిలువు. వాళ్ళి, వాలి సాంప్రదాయాలు ఏడ్డానటేట ఉనాయి..." కో఩ంగా అనాడు ఫొయడార్
ఇ఩ట్లవిచ్.
అతిధుఱను పిలచి ఆరాభటం చేమటభంటే ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్కి ఇషటం. అయితే అతడు తన
అతిధుఱను జ్ఞగ్రతిగా ఎంచుకునేవాడు. జలాి క్కయయనిరాుహఔ వయగంలోని శిక్షకుడు అడపాదడపా

వచేావాడు (అతడ్డకి తన ఩డుచు పళ్ళిం ఔంటే చే఩లు ఩టటటభంటే ఎకుావ ఇషటంవ). సాథనిఔ సోవిమట్
నుంచి కొంతభంది వసుిండేవాళ్ళి. వాణిజయ సంచ్చఱకులు, జనయల్ సోటర్ మాయనేజరు, గాయరేజ అధక్కరి
కూడా వసూి, పోతండేవాళ్ళి. ఎంతైన ఈ ర్లజులోి లౌఔయంగా వయవహరించ్చల. ఇఔ తన ఫంధువులైన
యెగార్ పొలుషిాన్, హారాయఱను ఎలా భరిచిపోఖఱడు?
"సాుఖతం, ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్వ జలాి కంద్రానికి నీ ప్రయాణం ఎలా జరిగింది? ధయఱ
పరుగుదఱ గురించి ఫజ్ఞరులో ఏభనుకుంటనారు? ఫమటి ప్ర఩ంచం గురించి ఔబురుి ఏమ్మటి?"
సమాధానలు చెపాపఱనా తందయలో ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఏమీ లేడు. దిగుభతి చేసుకునా తన
సూట్కసును ఫమటకు తీస్త, అతిధుఱ మందే తెరిచ్చడు, "ఏవో చినా, చినా ఫహుభతలు – ననుా తపుప
఩టటవదుు. పదుగా ఉ఩యోఖ఩డేవి ఏవీ లేవు – ఏదో జ్ఞా఩ఔంగా ఉంటందని తెచ్చానంతే."
఑ఔాలిని కూడా వదిలపటటకుండా అందరికీ ఏదో ఑ఔటి తెచ్చాడు. ఆకరికి యెగార్, హారిటీనఱకు
కూడా: తపుపతందా భరి? కోలాా కోసం అమసాాంత దికూౄచి కూడా తెచ్చాడు.
"ఇదిగో, అబాుయీ. ఇఔ దారి త఩పకుండా ఉంటావు."
క్కయణం తెలమదు గానీ ఈ మాటఱకు అందర్వ్ నవాురు. క్కనీ కోలాా మకం వేగుచుఔా మాదిరి
సంతోషంతో వెలగిపోయింది: నిజమైన దికూౄచివ దాంటోి ఉతియ-దక్షిణాలు, ఑ఔ బాణం కూడా ఉనాయి.
―ఒయ్వ సయంగువ ఩శిామానికి నలుగు పాయింటివ నిఱఔడగా పోనివుువ‖
―ఆ, ఆ. నిఱఔడగానే పోనిసుినానువ‖
దికూౄచితో అతడ్డ ఊసులు మొదఱయాయయి. అడవిలో దారి తపేప విషయానికి వస్తి, మీకు మీ
అపార్టమెంట్ ఎంత సు఩రిచితమో, కోలాాకి అడవి అంతగా ఩రిచితం. చెటటకు ఏ వైపున బెయడు
ఖరుకుగా ఉంటంది? మీకు తెలమదా? కోలాాకి తెలుసు. అడవిలో కోలాాకి దికూౄచి అవసయం లేనేలేదు.
క్కనీ అతడ్డకి తన ప్రయాణాలోి అది క్కవాల. నిజ్ఞనికి అతడు దానిని ఎంతగానో కోరుకునాడు.
―ఒడని నిఱఔడగా పోనివుువ భూమ్మ ఎఔాడన ఔన఩డుతోందా?‖

―లేదు, కెపటన్వ చుటూట తఫ్కను ఔలోిలత సమద్రమేవ‖
―అదే దారిలో పోనివుువ భూమ్మ మందుందివ‖
అతడు తనలో తాను అనుకుంటనాడు, ఫమటకు అని అక్కయణంగా ఇతరుఱను ఇఫుందికి
గురిచెమయటమెందుకు? వాలికి ఏమీ అయథం క్కదు: ఔంగారు ఩డతాయంతే.
చినాగా భడతపటటఖఱ చే఩ఱ గాఱం ఒవాకి తెచ్చాడు. "ఇఔ చే఩ఱకు కొదవ ఉండదువ" అంటూ
ఖపాపలు మొదలుపటాటడు. "ననా, నీ కోసం ఎటవంటి చే఩లు ఩టటకోవాల?"
"ఎంత పదువైతే అంత భంచిదివ" అఔాడునా ప్రతి ఑ఔారు కఔపటాటరు. "బాగా కొవుు ఉనావైతే
ఇంక్క భంచిదివ"
ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ నవాుడు. కొడుకు బిరుసైన వెంట్రుఔలు నిమరుతూ అతడు విచ్చయంగా
నవాుడు. మకయమైన అతిధుఱందరు వెళ్ళిపోయిన తరువాత ఇఔ అతడు ఉఖగఫటటకోలేఔపోయాడు: "కొతి
అటవీ వారెడను ననుా పిలపించ్చడు. రాజధాని నుంచి వచ్చాడా కచిాతమైన భనిషి. అడవి సక్రభంగా
ఎందుకు లేదని అడుగుతనాడు. ఏ నిమభం ప్రక్కయం చెటి నరిక్కరు, చీడప్లడఱకు వయతిరేఔంగా
ఎటవంటి నివాయణ చయయలు తీసుకునారు అని అడుగుతనాడు. మాటాిడుతనాంతస్తపు ఩టానిా
఩రిశీలసుినాడు. ఇ఩పటిదాక్క భన అడవిలోకి క్కలు కూడా పటటలేదు, అపుపడే బెదిరించినటట
మాటాిడుతనాడు."
"అయోయ," యెగార్ నిటూటరాాడు. ఎవరికి చెపుపకోవాలో తెలమఔ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ అతనితో
చెపుపకుంటనాడు. దాంతో యెగార్కి కూడా తన ఔష్పటలు చెపుపకోవాఱనిపించింది, "నకు కూడా, నీకు
తెలుసు ఔదా – నకూ... ఔష్పటలు ఉనాయి. "
క్కనీ యెగార్ ఔష్పటఱ ఩టి ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్కి సానుభూతి ఎందుకుంటంది: తన ఔష్పటలు
తనకు ఉనాయి.

"ఆ, ఏం ఩రాులేదు. అతడే దారికి వసాిడు. ఇంతఔంటే ఖటిటవాలినే జీవితం చితకొాటిటంది. ఇతడు
కూడా ఖతిలేఔ దేబిరిసూి న మందు మోఔరిలుితాడు. న సహామం లేకుండా ఏ అటవీ వారెడను ఇఔాడ
భనలేడు – నకు ఇఔాడ్డ లోగుటటఱనీా తెలుసు. శ్నివాయం రాత్రి అయితే ఎవరు ఎఔాడ్డకి చేయతార్ల కూడా
నకు తెలుసు. ఎవరు ఎవరితో తాగుతార్ల, ఆ తరువాత వాళ్ళి ఎలా ఉంటార్ల నకు తెలుసు."
"అవును, ఎవరు ఎఔాడ ఉంటార్ల... అవును, ఎవరు ఎలా ఉంటార్ల…" యెగార్
గొణుగుతనాడు.
అతడు రెండు గాిసుఱ భదయం తాగి తన ఔష్పటఱ గురించి తఱపోమసాగాడు.
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్కి మొదటసారి కో఩ం వచేాలా చేస్తనందుకు అతడ్డకి చ్చలా విచ్చయంగా ఉంది.
ఎంతో ఔషటంమీద ఩రాయటఔ కంద్రం వదు సంపాదించిన ప్రశాంతమైన, గౌయవప్రదమైన ఉదోయఖం ఎఔాడ
పోతందోననా బమం కూడా ఉంది.
"నేను, నీకు తెలుసు ఔదా, ఏది ఎఔాడ ఉందో సపషటంగా తెలుసుిందనుకునాను. అపుపడు
఑ఔదానికోసం వెతిక ఩ని ఉండదు, అంతేక్కకుండా అవి అందంగా కూడా ఉంటాయి."
‗ఔఱ఩ అభిక్కఱ జమాకరుాలు పూయియాయయా అని అడ్డగాడు,‘ ఫొయడార్ తన సభసయఱను
వెలిబోసుకుంటనాడు. ‗అలాగే, నీ కోసం ల్లఔాలు తయారు చేసాిను. అనిాంటి మీద నిఘా
ఉంచ్చఱనుకుంటనావు క్కఫటిట నీకు జమాకరుా ల్లఔాఱనీా ఇసాిను. భరి నీ మీద కూడా నిఘా
ఉంచుతాను. ఆపైన ఈ ఉదోయఖంలో నువుు ఎకుావ క్కఱం కొనసాఖలేవు. లేదండ్డ, ఎకుావ క్కఱం –‘
"అతడు అనిాంటికి నీఱం యంగు వెమయభంటాడు. అనిాంటికీ నీఱం, లేదా ఎర్ప యంగు వేశాం
అనుకుందాం - ఏభవుతంది? తేడా ఩టటనటట ఉంటంది -"
"఩టటనటట ఉండటం?" ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ తన ఎర్పటి ఔలిను మ్మటఔరించ్చడు (తన విచ్చయంలో
అతడు కూడా బాగానే తాగాడు). "బాగా చెపాపవు, బావభరిది, ఩టటనటట ఉండాల. అతడ్డని ఏమాత్రం
఩టిటంచుకోం. సరికి సరి చేసాిను, నేను -"

"అదీ," యెగార్ తఱఊపాడు. "అందం – అంతా ఑కయఔంగా ఉండటమే అందభంటావా?
అందభంటే అంతా వేరువేరుగా ఉండటంవ ఑ఔటి ఉదాహయణకు నీఱంగా ఉంటే, రెండవది అందుకు
విరుదధంగా ఎర్పగా ఉంటంది. అందం లేకుండా ఎలా భనఖలుగుతాం? అందాలు లేకుండా సంఫరాలు
లేవు. అందం, అది -"
"దేని గురించి వాగుతనావు, నితయ దరిద్రుడా? అందం అమ్మటి? అతడు న ఇంటికి డబుులు
అడుగుతనాడు – డబుులు, తెలస్తందా? నువ్యు, నీ అందంవ హు్ఁవ"
ఫొయడార్ గురించి ఆలోచిసూి యెగార్ తనలో తాను నవుుకునాడు: అనవసయంగా అతడ్డని
చిరాకు఩యచటం ఎందుకు? క్కనీ యెగార్ అసంతృపిికి లోనయాయడు. తన బాధఱను
఩ంచుకోలేఔపోయాననా అసంతృపిి. అసంతృపిితో నిద్రకు ఉ఩క్రమ్మంచటం అంటే – అదీ రెండు గాిసుఱ
భదయం పుచుాకునా తరువాత – ఔఱలోకి దయాయఱను ఆహాునించటమే. తోఔలు, కొమిలు, గిటటఱతో
నిజమైన దయాయలు. అది బమంఔయమైన ఔఱ: దయాయలు నీ ప్లఔ నుఱభటానికి వసాిమని పదువాళ్ళి
చెబుతారు. దయాయఱకు అనీా తెలుసు. అవి వాటి జీవితక్కఱంలో – ఔష్పటలోి, సుఖాలోి – ఑నేగా చెరువు
నిండేటంత భదయం తాగి ఉంటామనటంలో అనుమానం లేదు.
యెగార్ ఩ఔామీద అటూ, ఇటూ దొరాిడు, నిటూటరాాడు, తనను తాను నిందించుకునాడు. తాను
ఎందుకూ ఩నికిరాని అసభరుధడు, దేవుడ్డకి కూడా ఩నికిరానివాడువ
ఈ ఉదోయఖంలో యెగార్ చ్చలా భనసు పటాటడు – భధయ, భధయలో చుటట క్కఱాటానికి విరాభం
తీసుకోవటం కూడా భరిచిపోయేవాడు. కోడె గితి మాదిరి చురుగాగ అడుగులు వేస్తవాడు. "ఒయ్,
పొలుషిాన్ -" ఏదో చె఩పటానికి డరెఔటరు నోరు తెరుసాిడో లేదో "తెలస్తంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్వ"
అనేవాడు.

అలా అంటూనే ఆ ఩ని చెమయటానికి ఩రిగెతేివాడు. అంతా సరిగా అయథం అయియందా సరేసరి;
క్కఔపోతే వివయణ కోసం భళ్ళి ఩రిగెతికుంటూ వచేావాడు. క్కబోయే అతిగారిని మెపిపంచటానికి కోడలు
పిఱి ఩డే పాటి మాదిరి ఉండేవి అతడ్డ చేషటలు.
"఩డవఱలోకి నీళ్ళి రాకుండా బాగా చేశావు, పొలుషిాన్. తారు కూడా బాగా పూసావు. ఆ
విషమం ఑పుపకోవాల... ఆగు – ఎఔాడ్డకి వెళ్ళతనావు?"
"నేను -"
"మందు నేను చెపిపంది విని ఆ తరువాత ఩రుగులు తియియ. ఇపుపడు ఩డవఱను చఔాగా
తీరిాదిదాుల. వాటనిాంటికి నీఱం యంగు వెయియ. తెడికు, వాటి కింది భాగానికి ఎర్ప యంగు వెయియ –
అయథభయియందా? ఎవయనా వాటిని నీటిలోకి జ్ఞయవిడ్డస్తి, ఎంత దూయం నుంచైన అవి ఔన఩డతాయి. ప్రతి
఩డవ మందు భాగాన ఑ఔ నెంఫరు వెయాయల. నెంఫరుకి ఎపుపడూ నఱి యంగు వెయాయల. ఇవిగో
యంగులు, ఇవిగో బ్రషుృలు. నెంఫరుి ఉనా క్కగితం ఇదిగో. ఩డవ మీద ఑ఔ నెంఫరు వేమగానే దానిని
కొటెటయియ, అపుపడు ఖందయగోలం ఉండదు. రెండవ నెంఫరు వేమగానే దానిని కూడా కొటెటయియ.
అయథభయియందా, పొలుషిాన్?"
"అయథభయియంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. దీంటోి అయథం క్కఔపోవటానికి ఏమంది?" యంగు డబాులు
తీసుకుని అతడు ఩రుఖందుకునాడు, చెపుపలు లేని అతడ్డ పాదాలు తళ్ళకుాభంటనాయి. ఇంటి నుంచి
఩నికి వచేాటపుపడు, తిరిగి ఇంటికి వెళ్ళిటపుపడు మాత్రమే అతడు చెపుపలు వేసుకునేవాడు. ఩నిలో చెపుపలు
లేకుండానే తిరిగేవాడు. చెపుపలు లేకుండా ఉంటేనే హాయిగా ఉంటంది, తందయగా నడవవచుా,
అంతేక్కదు చెపుపలు అనవసయంగా అరిగిపోకుండాన్య ఉంటాయి.
మ్యడు ర్లజుఱపాట ఩డవఱకి నీఱం యంగు వేసాడు. రొజుకి ఎనిమ్మది ఖంటఱ ఩నేమ్మటి, ఒపిఔ
ఉనాంతస్తపు ఩నిచేస్తవాడు. మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ అనిాంటి ల్లఔాలు చూసుకుని, తాళ్ళలు వేస్త, అనిా సరి
చూసుకుని ఇంటికి వెలిటానికి స్తదధంగా ఉండేవాడు. అ఩పటికి యెగార్ ఉతాౄహంగా ఩ని చేసుిండేవాడు.

"పూరిి చెయియ, పొలుషిాన్."
''఑ఔా నిమ్మషం, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్, ఑ఔా నిమ్మషం."
"ఇ఩పటిక నలుగు దాటింది. సభమం మ్మంచిపోయింది."
"నువుు వెళ్ళి, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. యంగులు, బ్రషుృఱ గురించి నువుు చింతించవదుు: వాటిని నతో
ఇంటికి తీసుకుని వెలతాను."
"అలాఖయితే సరే, పొలుషిాన్."
"భంచిది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్వ ఇంటి దఖగయ వాలిను అడ్డగానని చెపుప."
సభమం వృధా అవుతందని అతడు వెనకిా కూడా తిరిగి చూడలేదు. రెండు వయసలు యంగు వేస్త,
ఖటిటగా ఊపిరి వదిలాడు. నలుఔ ఫమటపటిట సంతృపిిగా చూసుకునాడు. ఩డవఱ మీద యంగు
ఆరుతండగా తెడిమీదకి దృషిట భళ్ళించ్చడు. ఇఔాడ ప్రతేయఔ శ్రదధ పటాటడు, తందయపడ్డతే ఎరుపుకి నచాదు.
ఎకుావ వేస్తి చఱిగా, మదుగా, జ్ఞరిపోయినటటగా అవుతంది; అపుపడది ఊదా యంగులాగా
ఔన఩డుతంది. యంగుఱ గురించి యెగార్కి తెలుసు: అతడు ఇలికి యంగులు వేసాడు. యంగుఱ ఩టి అతడ్డకి
఑ఔ అవగాహన ఉంది, ఑ఔయఔంగా చ్చలా చినా఩పటినుంచే అతడ్డకి ఆ దృషిట ఉంది. దాంతో అతడు అనేఔ
యక్కలుగా ప్రమతిాంచి చివరికి అతడ్డకి క్కవఱస్తన విధంగా ఎర్ప యంగు వేసాడు. తెడుడ ఩ఱఔలు
భండుతనాటట ఉనాయి – ఎంతో దూయం నుంచి కూడా వాటిని గురిించవచుా.
ఆ తరువాత నెంఫరుి వేమటం మొదలుపటాటడు. అయితే మొదటి రెండు నెంఫరుి (జ్ఞబితా
ప్రక్కయం 7, 9 నెంఫరుి) వేస్తన తరువాత అతడ్డ చెయియ వేలాడఫడ్డపోయింది. నీఱం మీద నలుపు
ఏమాత్రం బాగాలేదు. ఎంతైన నెంఫరు నెంఫరే, అంతకు మ్మంచి అందులో ఏమీలేదు. ఑టిట ఖణితం.
నీలాక్కశ్ం మీద ఖణితం ఇఫుందిపడుతంది, వయకిి ఉలాిసానిా నీరుక్కరుసుింది. కొంత విశ్రంతి, కొంత
వినోదం కోసం ఉలాిసంతో వచిాన వయకి ఩డవను తీసుకుంటాడు. అటవంటి వయకిికి నీఱం మీద నలుపుతో

తమ్మిదవ నెంఫరు ఩డవ ఇచ్చాయనుకుందాం. అది ఇంటిని గురుికు తెసుింది, ఆ వెంటనే అతిగారు
గురుికు వసాిరు. ఇఔ అతడ్డ ఉలాిసం నీరుగారిపోతంది.
ఉనాటటండ్డ యెగార్కి ఑ఔ ఆలోచన తటిటంది. అతడ్డకి భనసులో ఑ఔ సపషటత ఏయపడ్డంది – దాంతో
అతడు బ్రషుృ కింద ఩డేస్త ఩డవఱ చూటూట ఩రుగుపటాటడు. ఑ఔాసారిగా అతడు ఆనందంలో
మనిగిపోయాడు. అది అతడ్డని కుదిపివేస్తంది. అటవంటి ఆనందం అతడు ఎనాడూ చవిచూడలేదు,
అతడ్డకి ఏదేదోగా ఉంది – ఆ ఉతాౄహంతో అతడు బ్రషుృను కూడా ఩టటకోలేఔపోయాడు. ఉనాటటండ్డ
ఏదో బమపటిటనటటగా ఉంది, క్కనీ అది నవుుతూ, భంచిగా ఉంది.
భరొఔరి అభిప్రామం కూడా తీసుకుంటే బాగుంటంది. అయితే, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఎపుపడో
ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. యెగార్ క్కస్తపు చుటట క్కలాాడు. అయిన, అతని భనసు నిదానించలేదు. బ్రషుృ
తీసుకుని ఔషట఩డ్డ వేస్తన "7", "9" నెంఫయి మీద యంగు వేసాడు. తరువాత ఖటిటగా ఊపిరి తీసుకుని జేబు
లో఩ఱనుంచి పనిౄలు ఫమటకు తీసాడు.
ఆ రొజు రాత్రి బాగా పొదుు పోయేవయకు ఩నిచేసాడు. అదృషటవశాతి రాత్రుళ్ళి అంత చలగా లేవు.
అతడ్డ భాయయ ఇంటిలో఩లనుంచి ఫమటవయకు అయిదుసారుి ఩రిగెతిింది. తన బయి చెరువులోగాని
఩డ్డపోలేదు ఔదా అనుకుంటూ అఱవాట త఩పకుండా ఉండటానికి శోక్కలు తీమటానికి ప్రమతిాంచింది.
క్కనీ, తను చే఩టిటన ఩ని పూయియేయవయకు, బ్రషుృఱనీా ఔడ్డగేవయకు, తనివి తీరా తన ఩నిని చూసుకునా
తరువాత గానీ యెగార్ ఇంటికి ఫమలుదేయలేదు.
"రాత్రంతా ఎఔాడ తిరుగుతనావు ఎందుకూ ఩నికిరాని ఏమీ చేతక్కని -"
"఩ని చేసూి ఉనాను, టీన," యెగార్ ప్రశాంతంగా ఫదులచ్చాడు. "ఇఔ మాటాిడకు: ఎంతో
ఉ఩యోఖ఩డే ఩ని చేసాను. రేపు మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఆశ్ాయయపోతాడు."

ఆ రాత్రి అతడ్డకి నిద్ర ఩టటలేదు. తెఱివారిన తరువాత ఇఔ ఉండఫటటలేఔ యెగార్ చెరువు దఖగరికి
఩రిగెతాిడు. తన ఔళ్ళతిఔ ఔృషిని భరొఔాసారి తనివి తీరా చూసుకునాడు. డరెఔటరు రాఔ కోసం
ఆతృతతో కూడ్డన ఉతాౄహంతో ఎదురుచూడసాగాడు.
"అదిగోవ" శుభదమం చె఩పకుండానే అతడ్డతో అనాడు. "నకు రాత్రి వచిాన ఆలోచన చూడు."
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ దీయఘంగా, నిశితంగా చ్చలాస్తపు చూసాడు. అతడ్డ మకంలో నవుులేదు. క్కనీ
యెగార్ మాత్రం నోటిని ఈ చెవినుంచి, ఆచెవి వయకు సాఖదీసుకుని బుఖగలు నోపిపపుటేటటంతగా
నవుుతనాడు. "ఊ్ఁ," చివరికి మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ అనాడు. "ఏమ్మటి దీనయథం?"
"యానిమేషన్," యెగార్ వివరించ్చడు. "నెంఫరులో ఏమంది, ఎంతైన? ఑టిట ఖణితం. నీఱం
మీద నలుపు: దూయం నుంచి సరిగా ఔన఩డను కూడా ఔన఩డదు. ఉదాహయణకు మీరు ఏడవ నెంఫరు
఩డవ ఫమటకు తియియ అనాయనుకుందాం. బాగానే ఉంది, అపుపడు ఏడవ నెంఫరు ఩డవ కోసం
వెతక్కల. క్కనీ ఇఔాడు చూడండ్డ ఩డవ మందు భాఖంమీద బభి ఉంది: ఑ఔ బాతపిఱి. ఎవరికైన
బాతపిఱి వెంటనే ఔన఩డుతంది."
ఆక్కశ్ం నీఱం మీద ఑టిట నఱిటి నెంఫరుి క్కకుండా మెరిస్తపోతనా యంగుఱలో బభిలు వేస్త
ఉనాయి: బాతపిఱి, కుఔాపిఱి, భందాయపువుు, కోడ్డపిఱి. యెగార్ వాటిని వాసివంతో సంఫంధం
లేకుండా క్కయరికచయి మాదిరి వేశాడు. అయితే ప్రతి బభిలోన్య వివరాఱను కచిాతంగా ఩టటకునాడు:
కుఔాపిఱి చెవులు వంపు తిరిగి ఉనాయి, భందాయపువుు క్కడ దాని ఫరువుకి వంగి ఉంది, బాతపిఱి నోరు
నవుుతూ తెరుచుకుని ఉంది.
"వీటితో అందరికీ సయదాగా ఉంటంది," యెగార్ ఉతౄహంగా చెపుపకుంటూ వెళ్ళిడు. "నేను
కోడ్డపిఱి మీద ఉనాను. మీరు ఩ందిపిఱి మీద ఉనాయనుకుందాం. ననుా ఩టటకోటానికి ప్రమతిాంచువ
఩ందాలు."

"఩ందాలా?" మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఆందోలనతో అనాడు. "బాతపిఱికీ, ఩ందిపిఱికీ? అలాగా.
బాగుంది. ఑ఔవేల, దేవుడ్డ దమవఱి అలా జయఖకుండా ఉండుగాఔ, ఎవరి ఩డవైన తియఖఫడ్డపోతే?
ఎవరైన ఩డవని దొంఖలస్తి (దేవుడ్డ దమవఱి అలా జయఖకుండా ఉండాల)? ఑ఔవేల అది గాలకి
కొటటకుపోతే (అది నీ తపుప అవుతంది)? అపుపడు పోల్లసుఱకు నేను ఏభని చెపాపల? మా కోడ్డపిఱిను
క్కపాడభన? ఩ందిపిఱి కోసం వెదఔభన? ఎవర్ల మా భందాయపువుుని ఎతికుపోయాయన? ఆ్ఁ?!"
"అదీ... "
"అదీ, ఇదీ ఔటిటపటిట ఆ చెతి బభిఱమీద యంగు వేమటం మొదలుపటటవ ఎక్ౄరే తీస్తన
ఔన఩డనంతగా ఆ బాత-఩ంది వాటనిాంటిమీద యంగు వెయియవ ఈ క్షణం వాటిమీద యంగు వేస్త, కోతి
఩నులు చేమకుండా నీకు ఇచిాన జ్ఞబితా ప్రక్కయం నెంఫరుి వెయియ. ఇది చినా పిఱిఱ ఫడ్డ క్కదు,
సాంసాృతిఔ ప్రదేశ్ం: పారీట ఔమ్మటీ నుంచి ఎవరైన రావచిా. పారీట ఔమ్మటీ క్కయయదరిూని భందాయపువుులో
ఎకిాంచఖఱన, ఆ్ఁ? ఎకిాంచఖఱన? నీ బాతపిఱిఱ గురించి, ఩ందిపిఱిఱ గురించి వాళ్ళి ఏభంటారు,
ఆ్ఁ? నీకు తెలమదు? క్కనీ నకు తెలుసు: అబ్సాీకుట. అబ్సాీకుట అంటారు, పొలుషిాన్."
"ఏభంటారు?"
"న ఒపిఔను ఩రీక్షించవదుు, పొలుషిాన్," మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఖటిటగా చెపాపడు. "ననుా
఩రీక్షించవదుు. ఔవుకు చెటట ఩డ్డ న మెదడు సరిగా ఩నిచెమయటంలేదు. అలాఖని నిర్వ్పించటానికి న
దఖగయ క్కగితాలు ఉనాయి. క్కఫటిట తెడుడతో ఈడ్డా నీ తఱమీద..."
యెగార్ అఔాడ్డనుంచి వెళ్ళిపోయాడు. భనసుపటిట, శ్రమ్మంచి సృషిటంచిన బభిఱ మీద
యంగువేమటం ఎంతోస్తపు తీసుకునాటట విసుగాగ అనిపించింది. అతడు నిటూటరాాడు. క్కనీ ఆ మొండ్డ
బాతపిఱి, ఩ందిపిఱి ఆరిన ప్రతి యంగుపొయ కిందనుంచి తంగి చూసూినే ఉనాయి. యెగార్ బ్రషుృ
తీసుకుని జ్ఞన఩ద ఔథఱలో మాదిరి నవుుతూ ఉనా ఆ బభిఱమీద భళ్ళి యంగు వేస్తవాడు. తరువాత
చ్చలా నిరాసఔింగా , ఔషటంమీద నఱిని యంగులో నెంఫరుి వేసాడు, జ్ఞబితా ప్రక్కయం.

చెపిపనటటగానే అంతా చేశానని యెగార్ చెపిపన తరువాత, "నువుు ప్రమాదఔయమైన భనిషివి,
పొలుషిాన్," అంటూ మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ నిటూటరాాడు.
఑ఔ ఫ్కిస్ా నుంచి మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ టీ తాగేవాడు. దానిమీద పదు పొటట ఉనా ఑ఔ వింతైన చే఩,
కోడ్డపుంజు ఈఔలు ఉనాయి. ఑ఔ క్కలు మీదనుంచి భరొఔ క్కలుమీదకి మారుతూ యెగార్ వాటివంక
చూసుినాడు.
"వాళ్ళి ననుా హెచారించ్చరు," డరెఔటరు చెపుతూ పోతనాడు. "ఫ్యర్మెనిందర్వ్ హెచారించ్చరు.
నువుు ఏదో అశాంతితో ఉంటావని, ఏవో ఊహాలోక్కలోి ఉంటావని చెపాపరు. నేను వాలి మాటలు
నభిలేదు."
యెగార్ నిశ్ూఫుంగా నిటూటరాాడు, క్కనీ క్షమ్మంచభంటూ ఑ఔా మాట అడఖలేదు. క్షమా఩ణ –
ఔనీసం బవిషయతి బద్రత కోసమైన – అడగాఱని, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఆ మాట కోసమే చూసుినాడనీ
అతడ్డకి తెలుసు, క్కనీ అతడు అడఖలేఔపోయాడు. తన పైఅధక్కరి అభిప్రామంతో
ఏకీబవించలేఔపోతనాడు క్కఫటిట అతడు క్షమా఩ణ అడఖలేఔపోయాడు. మకోవ్ ఫ్కిస్ాతో అతడ్డకి
తాదాతిూం ఉంది.
"నువుు సరైన విధంగా జీవించ్చల, పొలుషిాన్. పలాన, పలాన విధంగా చెమయభని చెబితే నువుు
అలాగే చెయాయల. అలాక్కకుండా ప్రతి ఑ఔారికి సొంత ఆలోచనలు ఉంటే... ఏభవుతందో తెలుసా?"
"ఏభవుతంది?" అడ్డగాడు యెగార్.
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ రొటెట తినటం మగించి, ఆకరి గుఔా టీ తాగేశాడు. తరువాత తీవ్రంగా,
"దానిని ఊహంచటానికి కూడా సాహస్తంచను."
"భరి ర్లదస్త సంఖతి ఏమ్మటి?" యెగార్ ఎందుఔనో అడ్డగాడు (అతడ్డకి ఈ ర్లజు ఏభయియంది?).
"మందు అది ప్రజఱ భ్రభ అనుకునారు: నేను అది రేడ్డయోలో వినాను. ఇపుపడు -"
"ఎపుపడన బూతలు వినావా?"

"అపుపడపుపడు," యెగార్ నిటూటరాాడు.
"ఏమ్మటది? బూతఱంటే చటట విరుదధ తిటి, తెలస్తందా? చటట ఫదధమైన తిటి కూడా ఉనాయి.
అవున? ఊహఱకు కూడా ఇదే వరిిసుింది: చటట ఫదధమైనవి, చటట విరుదధమైనవి ఉంటాయి. నీవి సనౄరు
఩డని ఊహలు."
"఩ందిపిఱి, బాతపిఱి చటట విరుదధమైనవని అంటనావా?" యెగార్ అనుమానంగా అడ్డగాడు.
"నేను విసిృతాయథంలో మాటాిడాను, పొలుషిాన్."
"విసిృతాయథంలో అవి బాత, ఩ంది అవుతాయి."
"఩ందికి జతగా బాత ఉండలేదువ" మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఑ఔాసారిగా భండ్డ఩డాడడు. "న
మందునుంచి వెళ్ళిపో, లేఔపోతే న చటట విరుదధ ఊహఱను నీ మీద ప్రయోగించ్చలౄ వసుిందివ"
ఇది జరిగిన కొనిా ర్లజుఱకు ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఩టటణం నుంచి తిరిగివచ్చాడు. ఊయంతా
అతడ్డని ఩ఱఔరించటానికి వెళ్ళింది. యెగార్ రెండు గాిసులే తాగిన తాను వంటరినై ఆందోలనకు
ఎందుకు గురౌతనాని బాధ఩డసాగాడు.
అయితే అతడు అనవసయంగా ఆందోలన఩డాడడని తుయలోనే తెలస్తంది. తాను అనలౄందంతా
అనా తరువాత మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ అతడ్డ ఩టి ఎటవంటి దేుషభావం ఉంచుకోలేదు, అసలు ఆ గటన
గురించే భరిచిపోయాడు. యెగార్ మకంలో చిరునవుు భళ్ళి తిరిగొచిాంది, చెపుపలు లేని క్కలితో అతడు
అటూ, ఇటూ ఩రిగెడుతనాడు.
"తెలస్తంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్వ"
అయితే దుయదృషటం ఇంకొఔవైపునుంచి ఔమికుంటూ వసోింది. వరాృక్కఱపు భబుు మాదిరి పదు
వి఩తి. అయితే ఎవరికీ రాబోయే వి఩తి గురించి మందుగా తెలస్త అవక్కశ్ం లేదు. అందుక అది
పిడుగుపాట మాదిరి అతని మీద ఩డుతంది. నిటూటరిా, తఱగోకోావటం తపిపంచి చెమయఖలగింది ఏమీ
లేదు.

‗ప్ర఩ంచం అలాగే ఉందనుకుంటావ‘
5
దానంతటికీ ఒడాాని నిందించ్చల. నిజ్ఞనికి తపుప ఒడాాది కూడా క్కదు, కచిాతంగా అదేమ్మటో ఎవరికి
మాత్రం తెలుసు. ఑ఔామాటలో చెపాపఱంటే దుయదృషటం.
సాధాయణంగా యెగార్ చ్చలా తకుావ తాగుతాడు: అతడ్డ దఖగయ అంత డబూు లేదు, అదంటే అంత
ఇషటమ్య లేదు. అంతమాత్రంచేత దానిని తియసారించేవాడని క్కదు. ఆమాత్రం తెలవి అతడ్డకి ఉంది.
అంతటి భరాయద అతడ్డకి అంతగా దొరికది క్కదు. అతడ్డ బావ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఑ఔాడే, సందయభం
వచిానపుపడు భదయం ఇచేావాడు.
ఈ సందరాభలు చ్చలా అరుదుగా ఉండేవి. అయితే యెగార్కి చ్చలా తుయగా భతెికాది. ఫహుశా
అతడ్డ నరాలు అంత ఖటిటగా బిగించిలేవేమో, లేదా అతడ్డకి లో఩ఱ ఏదైన జబుు ఉందేమో. లేఔ,
సంవతౄయం పొడవున ఫంగాళ్ళ దుం఩, క్కయబేజ తపిపంచి ఏమీ తిననందువఱి ఏయపడ్డన ఫఱహీనతేమో.
యెగార్కి చ్చలా తుయగా భతెికుాతందనుకునాం, హారిటీన ఩రిస్తథతీ అంతే: అయ గాిసు తాగితే చ్చలు
ఆమె మకం ఔందఖడడమాదిరి ఎర్పఫడేది, గాిసు మొతిం తాగిందంటే పాటలు అందుకునేది. ఆమెకు
చ్చలా చ్చలా పాటలు వచుా, క్కనీ కొంచెం ఒడాా తాగిన తరువాత ఆమె ఩ఱివులు మాత్రమే పాడేది.
అలాఖని అనిా ఩ఱివులు క్కదు, ఑క ఩ఱివి పాడేది. ఑క ఑ఔా ఩ఱివి, అది కూడా విష్పద పాట:
అయోయ, అయోయ, అయోయ.
న ఔష్పటలు ఏమ్మ చెపుపదునయాయవ
చినదానను, చఔానిదాననయాయ,
ఎవరు ఖటెటకిాంతయయాయ...

అంటే భదయం ఆమెను విష్పదంలో మంచేదనామాట. ఑కొాఔారి శ్రీయంలో భదయం ఑కొాఔా
భాఖంలోకి వెళ్ళతంది – కొందరికి గొంతలోకి, కొందరికి పిడ్డకిలలోకి, కొందరికి హృదమంలోకి,
కొందరికమొ తఱలోకి. యెగార్ విషయానికి వస్తి అది అతడ్డ క్కలిలోకి వెళ్ళిది. తాగిన తరువాత అతడ్డ
క్కళ్ళి అతడ్డని నిఱబెటటలేఔపోయేవి. అవి అనిావైపుఱకి తిరిగిపోయి, ఎంతగా మెల఩డ్డపోయేవంటే రెండు
క్కదు ఎనిమ్మది క్కళ్ళినామని ఎవరైన ఑టేటస్త చెబుతారు. తాగినపుపడు యెగార్పై ప్రభావం ఎపుపడూ
఑కయఔంగా ఉండేది: అతడు ఎంతో సంతోషంగా మారి, అందరినీ ఎంతగానో ప్రేమ్మంచేవాడు. వాసివానికి
అతడు తాఖనపుపడు కూడా అందరినీ ఎంతగానో ప్రేమ్మంచేవాడు.
ఆ ర్లజు ఉదమం మొదటి ఩రాయటకులు వాచ్చారు: ఇదురు భహలఱతో పాట మగుగరు
పురుషులు. వాళ్ళి చ్చలా దూయంనుంచి వచిానటట ఉంది: చ్చలా సంచులు ఉనాయి. వాళ్ళి సాథనికులాిగా
లేరు: భఖవాలిందర్వ్ గుండీలునా పాయంటలు వేసుకునారు, టోప్లలు లేవు. ఆడవాళ్ళి తెఱి టోప్లలు
పటటకుని అదే యఔమైన పాయంటలు వేసుకునారు, తేడా అలాి అవి చ్చలా బిగితగా ఉనాయి. ఎంత
బిగుతగా ఉనామంటే యెగార్ వాలివైపు దొంఖ చూపులు చూడసాగాడు. చూడగూడదనుకుంటాడు,
క్కనీ క్కస్త఩టిక తన మీద ఩టట కోలోపయి భళ్ళి అటే చూసాిడు: చూడటానికి అఔాడ ఏదో ఉంది భరి.
‗సాుఖతం, మ్మత్రులారా, సాుఖతం,‘ మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ మాటాిడుతనాటిక్కఔ పాడుతనాటి
ఉంది. భరాయద సూచఔంగా తన టోప్ల తీస్తశాడు. ‗కుతూహఱంకొదీు అడుగుతనాను, ఎఔాడ్డనుంచి
వచ్చారు మ్మత్రులారా?‖
‗మేం వచిాన చ్లట ఇఔాడ్డకి ఔన఩డదు,‘ వాళ్ళి ఫదులచ్చారు. ‗భభిలా చెరువుకి ఆవలవైపుకి
తీసుకెలి ఖలుగుతారా?‘
‗త఩పకుండా,‘ టోప్ల తిరిగి పటటకుంటూ మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ తన సంతోష్పనిా దాచుకునే
ప్రమతాం చేశాడు. ‗భయ఩డవలో మ్మభిలా తీసుకెలతాం. అయితే మీరు పోను, రాను బాడుఖ ఔటాటల.‘
‗అలా ఎందుకు?‘

‗మీరు అడ్డగిన చ్లటకి ఩డవ మ్మభిలా తీసుకెళ్ళతంది. అయితే అది వెనకిా ఖాళ్ళగా రావాలౄ
ఉంటంది.‘
“అది నయమమే,‘ అంటూ రెండవ వయకిి ఩రుౄ తీస్త డబుులచ్చాడు.
వాలి మఖాఱనుఫటిట యెగార్ వాలిని గురుిపటటకునాడు: బూడ్డద జుటోటడు, ఫటటతలోడు, సఖం
ఫటటతలోడు. ఆడవాలిను కూడా అలాగే గురుిపటటకునాడు: ఎర్పటి అమాియి, రాగిజుటట అమాియి.
ఆడవాళ్ళి దేంటోిను ఔలపంచుకోలేదు: అనిా విషయాలు బూడ్డద జుటోటడు, సఖం ఫటటతలోడే మాటాిడారు.
ఫటటతలోడు ప్రఔృతిని ఆసాుదిసుినాడు.
“ఇఔాడ చే఩లు బాగా దొరుకుతాయా?‘ అతడు అడ్డగాడు.
ఆడవాళ్ళి తభ సామానులు తీసుకోటంలో మనిగిపోయారు. కోలాా ఆ ఩ఔానే ఉనాడు. ఫడ్డకి
సఱవలు ఇవుటంతో అపుపడపుపడు వచిా తండ్రికి సహామ఩డుతనాడు. ఆడవాళ్ళి అతనిా
఩టిటంచుకోలేదు. క్కనీ ఎర్పటి అమాియి ఑ఔ సంచిలోంచి బైనకుయఱర్ౄ (నిజంగా అది అదుభతమైన
బైనకుయఱర్ౄవ) ఫమటకుతీస్తసరికి అతడు ఆఔరిృతడయాయడు, ఏదో అమసాాంతం లాగినటట.
“ఎంత మదొుచేా అబాుయివ” అంది రాగిజుటట అమాియి. “నీ పేరేమ్మటి, అబాుయి?‘
“కోలాా,‘ అనాడు కోలాా, పదువాడ్డలా అనిపించటానికి అతడు బంగురు గొంతలో సమాధానం
ఇచ్చాడు.
“ఇఔాడ పుటటగొడుగులు బాగా దొరుకుతాయా, కోలాా?‘
“పుటటగొడుగులు రావటానికి ఇంకొంచెం సభమం ఉంది,‘ కోలాా ఔంఠం పదుగా ఩లకింది.
“తెఱి యక్కలు అఔాడఔాడా వసుినాయి క్కనీ గోధుభ యఔం మొదటి పొయకి ఇంక్క సభమం ఉంది.”
“మొదటి ఏమ్మటి?‘ ఎర్పటి అమాియి బైనకుయఱర్ౄ కిందికి దించి భరీ అడ్డగింది.
“మొదటి పొయ ఇంక్క రాలేదు,‘ కోలాా వివరించ్చడు, అతడ్డ క్కళ్ళి అతడ్డకి తెలమకుండానే
బైనకుయఱర్ౄ వైపుకి ఔదిలాయి. “పుటటగొడుగులు పొయలోి వసాియి: మొదట గోధుభవి, తరువాత ఎర్ప

టోప్లలు, ఉడత మదులు వసాియి. ఆ తరువాతే అసలైన పుటటగొడుగులు వసాియి: పాఱనుయఖలు,
జునుామఔాలు.”
“చ్చలా పుటటగొడుగులు వచిానపుపడు దానిని పొయ అంటారు, అంతేన?‘
“అవును. అపుపడు వాటిని తెచుాకోటానికి వెలివచుా, అ఩పటిదాక్క వృధా శ్రమే అవుతంది.”
బైనకుయఱర్ౄ వైపుకి అతడు ఇంకొఔ అడుగు మందుకు వేశాడు: అతడ్డ పొటట దానిని
తాకుతనాటటగా ఉంది. దాని మీద నుంచి అతడు తన చూపును భయఱాలేఔపోతనాడు. భరి అవి
నిజమైన బైనకుయఱర్ౄ, మ్మత్రులారావ
“నీకు దీంటోించి చూడాఱని ఉందా?‘
అవును అనఱనుకునాడు కోలాా; అతడ్డ నోరు తెరుచుకుంది క్కనీ “అవును” కి ఫదులు ఏదో
ఖయఖయ శ్ఫుం చేసాడు. ఏమీ అయధంక్కని ఖయఖయ అది, అయిన ఎర్పటి అమాియి బైనకుయఱర్ౄ ని అతడ్డ
మందుకి చ్చచింది:
“఩డెమయకుండా జ్ఞగ్రతిగా చూడు.”
“అలాగే.”
భయ఩డవని స్తదధం చేసూి మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఆదేశాఱను ననా వింటూ ఉండగా, కోలాా
బైనకుయఱర్ౄ లోంచి చూసుినాడు. చినాగా ఉనావైపునుంచి చూసుింటే అనీా పదుగా ఔన఩డుతనాయి.
పదుగా ఉనావైపునుంచి చూసుింటే అనీా చినాగా ఔన఩డుతనాయి. ఇది అతడ్డకి ఏమాత్రభం అయథం
క్కలేదు: పదుగా ఉనావైపునుంచి పదుగా, చినాగా ఉనావైపునుంచి చినాగా ఔన఩డాల ఔదా? ఇదేమో అలా
లేదు. బైనకుయఱర్ౄ ఔంటే ఎకుావ క్కఔపోయిన ఈ వింత ప్రవయిన కోలాాని బాగా ఆఔటటకుంది: దానిని
తిపుపతూ రెండువైపుఱనుంచి ఑ఔ క్కకిని చూసూి ఉనాడు.
“దానిని అటూ, ఇటూ ఎందుకు తిపుపతనావు?‘ ఎర్పటి అమాియి అడ్డగింది. “ఇదిగో,
ఈవైపునుంచి చూడాల.”

“నకు తెలుసు,‘ కోలాా మెఱిగా ఫదులు ఇచ్చాడు.
“భరి దానిని ఎందుకు తిపుపతూ ఉనావు?‘
“ఊరిక,‘ బిడ్డమంగా ఫదులచ్చాడు కోలాా. “అలా చేమటం బాగుంది.”
“కోలాావ” యెగార్ అతడ్డని పిలచ్చడు. “ఇట్లచిా నకు సహామం చెయియ.”
బైనకుయఱర్ౄ ని కోలాా ఎర్పటి అమాియి చేతలోి పటిట ధనయవాదాలు చెబుదాభనుకునాడు క్కనీ
అతడ్డ గొంత నుంచి ఖయఖయభనా శ్ఫుం తపిపంచి రాలేదు. దాంతో తన ఔృతజాతలు తెలమచేమకుండానే
అఔాడ్డనుంచి ఩రుగుపటాటలౄ వచిాంది. “అడ్డవి భనిషి,‘ అంది రాగిజుటట అమాియి.
“వాణిి ఩టిటంచుకోవదుు,‘ చేతిని ఫదుఔంగా ఊపుతూ అంది ఎర్పటి అమాియి. “పం఩ఔం సరిగా
లేదంతే.”
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ నిశిత చూపుఱ కింద యెగార్ తమ్మిదవ నెంఫరు ఩డవను (దాని కింద
యెగార్ అంతకు మందు వేస్తన బదుుగా ఉనా బాతపిఱి బభి ఇంక్క ఔన఩డుతూనే ఉంది)
భయ఩డవకి తగిలంచి పట్రోలు డబాును పటటకునాడు. కోలాా తెడుి, ఇంక్క అవసయమైన ఇతయ సామాను
తెచ్చాడు.
“అనిా ఏరాపటి పూయియాయయి, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్,‘ యెగార్ చెపాపడు.
“మందు ఑ఔసారి నడ్డపి చూడు,‘ యెగార్కి ఆదేశాలు ఇచిా ఩రాయటకుఱకు వివరించసాగాడు
మకోవ్: “భయ఩డవలో మొదటి విహాయం ఇదే. ఏ పొయపాట జయఖకుండా అనిా జ్ఞగ్రతిలు
తీసుకుంటనాం.”
“ఇదంతా తందయగా మగిసాిరా?‘ ఫటటతలోడు చిరుకో఩ం ప్రదరిూసూి అడ్డగాడు.
“ఇవనీా చేయాల, ఩రాయటఔ పౌరులారా: బద్రతా అవసరాలు. పొలుషిాన్, ఇఔ క్కనిమయవోయ్.”
బద్రతా అవసరాఱను మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ అ఩పటిఔపుపడు ఔలపంచ్చడు, అసలు అటవంటివేమీ
లేవు. అతడు తన బద్రత గురించి జ్ఞగ్రతి఩డుతనాడు.

“పొలుషిాన్, భయ఩డవను సాటర్ట చేస్త, అదిగో అఱింత దూయం పోనిచిా, వెనకిా తిపిప భళ్ళి ఇఔాడకు
తీసుకురా.”
“సరే.”
కోలాా తెడుడవేస్త భయ఩డవని తీయంనుంచి కొంత దూయం తీసుకెళ్ళిడు. యెగార్ మోటారుకి తాడు
చుటిట ఑ఔా లాగులాగి దానిని సాటర్ట చేశాడు. క్కస్తపు ఊరిక ఆడనిచిా తరువాత ప్రొపఱిర్కి తగిలంచి
మందుకి పోనిచ్చాడు. డరెఔటరు భనశాూంతి కోసం భయ఩డవని ఑ఔ చుటట తిపిప తీసుకొచ్చాడు. రేవులోకి
తిరిగి వచేాటపుపడు మోటారును సరైన సభయానికి ఆపేస్త ఎటవంటి కుదుపులు లేకుండా ఩డవని
నిలపాడు. అతడ్డ మకం నవుుతో వెలగిపోయింది:
“అంతా బాగుంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్వ”
“భయ఩డవను నడ఩టం నీకు తెలుసు,‘ అనాడు డరెఔటరు. “సామానులు ఎకిాంచుకోటానికి
అనుభతి ఇసుినాను.”
యెగార్, అతని కొడుకు తీయం మీదకి ఉరికి ఆఱసయం చేమకుండా సామానంతటినీ ఩డవలోకి
ఎకిాంచ్చరు. ఩రాయటకులు తభతభ చ్లటిలో కూరుానారు. మందు భాఖంలో ఉనా కోలాా ఩డవని
కొంచెం నెటాటడు. యెగార్ భరొఔసారి భయ఩డవని సాటర్ట చేస్త అడవి ఉనావైపుకి దూసుకుపోయాడు.
఩రాయటకులు దారిలో ఏమ్మ మాటాిడుకునార్ల యెగార్ గాని, కోలాా గాని వినలేదు. మోటారు
చపుపడు వఱి యెగార్కి ఏమీ విన఩డలేదు, కోలాానేమో మందుభాఖంలో కూరుాని వెనకిా వెళ్ళతనా
అఱఱను, మెఱిగా చేరువౌవుతనా అవతల తీరానిా చూసూి ఉనాడు. ఩రాయటకుఱ గురించి ఆలోచించే
సభమం కోలాాకి లేదు: అతడు అనేుషణలో ఉనా నవికుడు. తన దికూౄచిని ఇంటి దఖగయ వదిలపటిట
వచిానందుకు అతడు బాధ఩డసాగాడు. అంతేక్కకుండా ఎర్పటి అమాియి తనకి మందుగానే
బైనకుయఱర్ౄ ఇచిాంది. ఆ బైనకుయఱర్ౄ అవసయం అతడ్డకి ఇపుపడుందివ

఩రాయటకులు చెరువు కొతిదని, దాంటోి చెపుపకోదగిన చే఩లు ఉండవని అనుకుంటనారు. వాలి
మాటలోి అపుపడొఔటి, ఇపుపడొఔటి యెగార్ చెవిలో ఩డుతనాయి క్కనీ, తనకు అ఩పగించిన గురుతయమైన
బాధయత వఱి వాటిని అతడు అంతగా ఩టిటంచుకోవటంలేదు. అంతేక్కకుండా ఈ ప్రశాంతమైన
వాతావయణంలో కొనిా ర్లజుఱపాట ఖడ఩టానికి వచిాన ఈ అ఩రిచితఱతో అతడ్డకి ఏం ఩ని ఉందివ తన
఩నేంటో తనకి తెలుసు: వాళ్ళి తీసుకెలిభనా చ్లటకి తీసుకెలిటం, గుడాయం ఏరాపట చేసుకోవటంలో
సహఔరించటం, వెళ్ళిపొభినాపుపడు వెళ్ళిపోవటం.
“ఆ గుటటమీదకు తీసుకెళ్ళివ” బూడ్డద జుటోటడు ఆజ్ఞాపించ్చడు. “మేం ఑ఔాసారి అంతా
ఔలమచూస్త వసాిం.”
వాళ్ళి మొతిం మ్యడు ప్రదేశాలు చూస్త వచ్చారు. చివరికి ఎర్పటి అమాియి, రాగిజుటట అమాియి
ఏక్కభిప్రాయానికి వచ్చారు. తరువాత తభ సామాను దిం఩భని చెపాపరు. గుడారానికి ఎంపిఔ చేస్తన
ప్రదేశ్ం వయకు సామాను చేయాటంలో యెగార్, అతని కొడుకు సహామ఩డాడరు.
చుటూట దటటమైన ఔవుకు చెటి ఉనా ఖాళ్ళ ప్రదేశ్ం అది.
ఇఔాడ ఩రాయటకులు అలుయమ్మనిమం గెడఱ మీద ఩సుపు఩చా గుడారానిా క్షణాలోి వేస్తశారు,
చూరు, తలుపుఱతో సహా. భంటవెమయటానికి తగిన సథఱం తయారు చేస్త బాధయత యెగార్కి
అ఩పచెపాపరు. పాిస్తటక్ తె఩పఱలోకి గాల ఊదే ఩నిని కోలాాకి అ఩పగించ్చరు. కోలాా ఆ ఩నిని చ్చలా
సంతోషంగా చే఩టాటడు. అంతా సరిగా చెయాయఱనా ఆదురాుతోన్య, తె఩పఱలోకి గాల ఊది, ఊది అతడ్డ
మకం ఎర్పఫడ్డపోయింది. ఈలోగా సఖం ఫటటతలోడ్డ నుంచి కొడవల తీసుకునాయెగార్ భంటకి
ఔటెటపుఱిఱకోసం వెళ్ళిడు.
“ఎంత అందమైన ప్రదేశ్ంవ” రాగిజుటట అమాియి అంది. “గాల ఎంత హాయిగా ఉందివ”
“ఇఔాడ అంతగా చే఩లు లేవని నకు అనిపిసోింది,‘ అనాడు బూడ్డద జుటోటడు. “ఒయ్,
అబాుయ్. ఇఔాడ చే఩ల్లలా ఉంటాయి?‘

“భటటగుడ్డసలు,‘ రొపుపతూ ఫదులచ్చాడు కోలాా (ఆ సభమంలో అతడు తె఩పలోకి గాల
ఊదుతనాడు).
“భటటగుడ్డస పులుసుక బాగుంటంది.ఇంకమైన భంచి చే఩లునాయా?‘
“లేవు.”
ఇంక్క వేరే చే఩లు ఉండ్డఉండవచుా, క్కనీ కోలాా తన వమసుౄ, అనుబవంవఱి భటటగుడ్డసలు
఩టటకోటానిక ఩రిమ్మతభయేయవాడు. అదీక్కకుండా అతడు తె఩పఱను ఊదటంలో తఱమనఔలై ఉనాందున
మాటాిడటానికి అంతగా ఆసకిి ఔన఩యచలేదు.
“నువుు చే఩ఱను బాగా ఩డతావా?‘ ఫటటతలోడు అడ్డగాడు.
“లేదు.”
తన సమాధానలాను కోలాా ఑ఔా ఩దానిక ఩రిమ్మతం చేసుినాడు. పదు సమాధానం ఇవాుఱంటే
ఊదటం ఆపాల, దాంతో తె఩పలోని గాల ఫమటకు వచేాసుింది. గాల ఫమటకు పోకుండా ఉండటానికి
దాని మ్యతిని వేలితో నొకిా ఩టిట ఉంచ్చడు క్కనీ అఔాడ పాిస్తటక్ ఖటిటగా ఉండటంవఱి కోలాాకి ఫఱం
సరిపోవటం లేదు.
“మీ ననా సంఖతి ఏమ్మటి – అతడు చే఩ఱను బాగా ఩డతాడా?‘
“లేదు.”
“ఏం?‘
“ఏమో.”
“బాగుంది సంబాషణ,‘ రాగిజుటట అమాియి నిటూటరిాంది. “వాడో అడ్డవి భనిషని నేను
చెపాపన?‘
“నువుు భంచి అబాుయివి, కోలాా,‘ ఎర్పటి అమాియి నుండ్డ అనుకోని పొఖడి ఱభించింది.
“నువుు తె఩పఱను బాగా ఊదుతనావు. అఱస్తపోయావా?‘

“లేదు.”
అది తిటటడం అని తెలుసోింది క్కని తాను “అడ్డవి భనిషి” ఎలా అయాయడో కోలాాకి అయథం క్కలేదు.
క్కని అతడు దానిని ఩టిటంచుకోదలుచుకోలేదు: అతడ్డకి అంత సభమం లేదు, అదీగాఔ ఎర్పటి అమాియి
అతడ్డని ఆపాటిక మెచుాకుంది. ఆమె మెపుపకోసం కోలాా అయిదు క్కదు యాభైఅయిదు తె఩పఱనైన
విశ్రంతి తీసుకోకుండా ఊదటానికి స్తదధంగా ఉనాడు.
క్కనీ అయిదవ తె఩పను ఊదబోయేసరికి కోలాా ఎంత అఱస్తపోయాడంటే అతడ్డ తఱ ఖాళ్ళ
కుండలాగా అనిపించసాగింది. అతడు భాయంగా ఊపిరి తీమసాగాడు, మకం ఔందఖడడలాగా మారింది,
రొపుపతూ ఉనాడు, క్కనీ ఊదటం మాత్రం ఆ఩లేదు: ఆ ఩ని పూరిి చెయాయల, పైగా తె఩పలు ఊదే ఩ని
ర్లజూ దొరికది క్కదు. అంతేక్కదు, ఆ తె఩పమీద చెరువులో విహాయం చేసాిరు. దాంతో శ్కిినంతటినీ
కూడఖటటకుని ఊదటంలో నిభఖామైపోయాడు, ఎంతగా అంటే ఩రాయటకులు మాటాిడుకుంటనాదేదీ
అతడ్డ చెవిన ఩డలేదు. ఆకరి తె఩ప ఊదటం పూయియియ, దాని మ్యత బిగించి కొదిుగా ఊపిరి
తీసుకుంటనా సభయానికి వాలి ననా ఫండ్డగురువింద తోపునుంచి ఫమటకు వసుినాడు. భంటకి
అతడ్డ చేతిలో ఎండు ఫిర్ కొభిలు ఉనాయి. “మ్మత్రులారా, భనం ఎంచుకునా ప్రదేశ్ం భరీ అంత
భంచిది క్కదేమోనని అనిపిసోింది. ఆ తోపులో చీభఱ పుటట ఉంది: అవి మ్మభిలా ఇఫుంది పడతాయి.
భనం ఇంక్క ఎఔాడ్డకైన మారాల,‘ అనాడు.
“ఆ చీభఱపుటట చ్చలా పదుదా?‘ అడ్డగాడు బూడ్డద జుటోటడు.
“తటటంత పదుది,‘ చెపాపడు యెగార్. “ఎనోా ఏళ్ళిగా స్తథయ఩డ్డన కుటంఫం లాగా ఉంది.”
“చ్చలా ఆసకిిఔయంగా ఉందివ” అంది ఎర్పటి అమాియి. “దానిని నకు చూపిసాివా?‘
“త఩పకుండా,‘ అనాడు యెగార్.

చీభఱపుటటను చూడటానికి అందర్వ్ వెళ్ళిరు, కోలాా కూడా వెళ్ళిడు: కొంచెం నడ్డస్తి ఊపిరి భళ్ళి
మామ్యలుగా అవుతందని అతడు అనుకునాడు. తోపులో ఫండ్డగురువింద చెటి మొదటి వయస దాటగానే
అది వాలికి ఔన఩డ్డంది: కొండ లాగా ఉందది. తటిట ఏమ్మటి, అది సాానఱ ఖది మాదిరి పదుగా రెండు
ఖజ్ఞలైన పొడవుంటంది.
“ఆక్కశ్హాయిూంవ” అనాడు సఖం ఫటటతలోడు. “ప్రఔృతి అదుభతం.” అఔాడంతా చీభలు
హడావుడ్డగా తిరుగుతూ ఉనాయి – ల్లఔాపటటలేననిా చీభలు. అవి ఎర్ప ఖండుచీభలు. అవి కుటాటమంటే
భంటతో ఖంతలు వేయాలౄందే. కోలాా వాటికి సాధయమైనంత దూయంలో ఉనాడు (అందులో అతడ్డకి
చెపుపలు కూడా లేవు).
“వీటితో మాచెడడ సభసయ,‘ అనాడు యెగార్. “కొంచెం అవతఱగా నేను భరొఔ ఖాళ్ళ ప్రదేశ్ం
చూశాను. మీరు అఔాడ్డకి మాయటంలో నేను సహామం చేసాిను: ఆ యఔంగా మీకు ప్రశాంతత ఉంటంది,
వాటికి ఆటంఔం ఉండదు.”
“ఈ చీభలు కీలినొపుపఱకు భంచివి,‘ అనాడు సఖం ఫటటతలోడు. “క్కఫటిట ఎవరికైన కీలి
నొపుపలుంటే...”
“అబాువ” అరిచింది రాగిజుటట అమాియి. “ఎంత ఖటిటగా కుటిటంది, పిఱి రాక్షస్తవ”
“అవి వాసన ఩స్తఖడతాయి,‘ చెపాపడు యెగార్. “అవి సుతంత్ర జీవులు.”
“అవును,‘ ఫటటతలోడు నిటూటరాాడు. “భంచి పొరుగు క్కదు.”
“ఏం బమంలేదువ” చెయియ ఊపుతూ అనాడు బూడ్డద జుటోటడు: “భనం వాటిని జయిసాింవ
ఒయ్, నీ పేరేమ్మటనావు? యెగార్? కొంచెం పట్రోలు ఉంటే ఇసాివా, యెగార్? ఑ఔ డబాు ఉందా?‘
పట్రోలు ఎందుకో యెగార్కి అయథం క్కలేదు, అయిన భయ఩డవలో ఑ఔ డబాులో పట్రోలు ఉంటే
అది తీసుకొచిా ఇచ్చాడు. దానిని బూడ్డద జుటోటడ్డకి ఇచ్చాడు, ‗ఇదిగో.”

“నువుు భంచ్లడ్డవోయ్,‘ అనాడు బూడ్డద జుటోటడు. “నీ తెలవిని ఩రిఖణనలోకి తీసుకుంటాం.
సరే, అందర్వ్ ఑ఔా అడుగు వెనకిా వేమండ్డ.”
అలా అంటూ అతడు డబాులోని పట్రోఱంతా చీభఱపుటట మీద గుభిరించ్చడు. పట్రోలు చలి
అగిగపుఱి గీశాడు – ఑ఔాసారిగా భంట ఆక్కశానికి ఎగిస్తంది. అది బుసకొడుతూ క్షణక్కఱంలో ఆ పదు
చీభఱపుటటనంతటినీ ఔమికుంది.
పా఩ం ఆ పిప్లలక్కలు బరించలేని వేడ్డకి మాడ్డపోతా అటూ, ఇటూ ఩రిగెతిసాగాయి. ఎండుపుఱిలు
ట఩ట఩భంటూ భండసాగాయి. ఎనోా పుషారాఱపాట ఆ చీభఱ సామ్రాజ్ఞయనికి ఆశ్రమమ్మచిాన ఆ పదు
ఫండ్డగురువింద చెటట కూడా నింగికి ఎగుసుినా భంటకు ఖజఖజలాడసాగింది.
యెగార్, కోలాాలు నోటమాటరాఔ నిఱఫడ్డపోయారు. భంట వేడ్డమ్మ వాలి మఖాఱకు
తఖఱకుండా చేతలు అడడం పటటకుని అలా చూసూి ఉండ్డపోయారు: మాడ్డపోయి, క్కలపోతనా ఆ
చీభలు పుటటనుంచి పారిపోవటంలేదు. అందుకు విరుదధంగా ఔనీసం ఑ఔా గుడుడనైన క్కపాడుకుందాభని
భయణానిా ధఔారిసూి భంట భధయలోకి మొండ్డగా నడుసుినాయి. కొటాిది చీభలు శ్రభ఩డ్డ ఔటిటన ఆ
పదు పుటట తభ ఔలిమందే మాడ్డ, భసై పోవటం తండ్రి, కొడుకులు చూసుిండ్డపోయారు – ఆ పదు
ఫండ్డగురువింద చెటట ఆకులు వేడ్డకి మడుచుకుపోసాగాయి, అనిావైపుఱ నుంచి వేలాది చీభలు
భంటలోకి ఩రిగెతిసాగాయి.
“బలే, బలే టపాసులువ” రాగిజుటట అమాియి సంతోషంతో కఔలు పటిటంది. “భనదే విజమంవ”
“అదీ విషమం,‘ ఖయుంగా అనాడు బూడ్డద జుటోటడు. “ప్రఔృతికి భనిషే రాజు. ఔదా,
అబాుయీ?‘
“రాజ్ఞ?‘ దిమెియపోయి ఉనా కోలాా ఩లక్కడు.
“రాజు, అబాుయి. అనిాంటినీ ఒడ్డంచినవాడు, విజేత.”

ఆ చీభఱపుటటంతా తఖఱఫడ్డపోయి బూడ్డద మ్మగిలంది. ఫటటతలోడు దానిని ఑ఔ పుఱితో
పొడ్డచ్చడు, చినా భంట గుపుపభని లేచి ఆరిపోయింది. చనిపోని చీభలు బూడ్డద రాశిలో అటూ, ఇటూ
ఔంగారుగా తియఖసాగాయి.
“ఈ భూమ్మ మీద భన సాథననిా సంపాదించుకునాం,‘ ఫటటతలోడు వివరించ్చడు. “ఇపుపడు
భనలా ఎవర్వ్ ఇఫుంది పటటరు, భనకు ఎవర్వ్ అడుడరారు.”
“ఈ విజయానికి భనం ఩ండఖ చేసుకోవాల,‘ అనాడు సఖం ఫటటతలోడు.
“ఏదో ఑ఔటి ఆలోచించండ్డ, అమాియిలూ.”
“అవును,‘ అంటూ బూడ్డద జుటోటడు ఫఱ఩రిచ్చడు. “భన మ్మత్రుడ్డకి ధనయవాదాలు తెఱపాల.”
“చీభఱకు అంతిభ సంసాాయం కూడా చెయాయలవ” ఫటటతలోడు పదుపటటన నవాుడు.
అందర్వ్ తరిగి గుడాయం వైపుకి నడవసాగారు.
అయోభమంలో ఉనా యెగార్ వాలి వెనక క్కళ్ళి ఈడుాకుంటూ వెళ్ళతనాడు. అంతకుమందు
అతడే వాలికి ఎంతో ఉతాౄహంగా ఇచిాన ఖాళ్ళ పట్రోలు డబాు అతడ్డ చేతిలో ఉంది. కోలాా అతడ్డ
ఔలిలోికి చూడటానికి ప్రమతిాంచ్చడు క్కనీ అతడు మకం తిపేపసుకునాడు. కోలాా గుసగుసగా
అడ్డగాడు, ‗అలా ఎలా చేశారు, ననా? అవి కూడా ప్రాణమనా జీవులేగా...”
“ఊ్ఁ,‘ నిటూటరాాడు యెగార్. “లోఔం అలాగే ఉందనుకుంటా, కొడుక్క...”
అతడ్డ గుండె ఫరువెకిాంది. వెంటనే అఔాడ్డనుంచి వెళ్ళిపోవాఱని ఉంది. క్కని వెలిభని వాళ్ళి ఇంక్క
చె఩పలేదు. ఑ఔా మాట కూడా మాటాిడకుండా అతడు భంట వెమయటానికి అనిా ఏరాపటి చేశాడు. అది
అయిన తరువాత ఆడవాళ్ళి దు఩పటి ఩రిచి ఆహాయం ఫమటకు తీసారు.
“యండ్డ,‘ వాళ్ళి పిలచ్చరు, ‗తందయగా కొంచెం తిందాం.”
“అబేు... మాకు... ఏమీ వదుు.”

“ప్రతి ఩నికి పలతం ఉండాల,‘ అనాడు బూడ్డద జుటోటడు. “ఉదాహయణకు పిఱివాడ్డకి కైమా
ఉండ. ఏయ్, అబాుయ్, కైమా ఉండ క్కవాలా?‘
కైమా ఉండ అనేసరికి కోలాా క్కదనలేఔపోయాడు: అది తినే అవక్కశ్ం అతడ్డకి ఎపుపడోగాని
రాదు. ఇంక్క నేఱచూపులు చూసూి, నిటూటరుసూి ఉనా తండ్రిని దాటి ఑ఔ అడుగు వాలివైపుకి వేశాడు.
యెగార్ కోలాా వైపుకి చూస్త, ‗నీ చేతలు మరికిగా ఉనాయి, వెళ్ళి ఔడుకుాని రా,‘ లోసుయంలో అనాడు.
క్షణంలో చేతలు ఔడుకుాని వచిాన కోలాాకి ఑ఔ కైమా ఉండ ఇచ్చారు. ఑ఔవైపున అతడ్డకి
సంతోషంగా ఉంది, క్కనీ ఇంకో వైపున ఆ చీభలే అతడ్డ ఔంటిమందు ఔదలాడుతనాయి.
ఖందయగోలంగా అటూ, ఇటూ ఩రిగెడుతనా చీభలు. ధైయయంగా భంటఱలోకి దూకుతూ, ఆ వేడ్డకి
మాడ్డపోతనా చీభలు.
యెగార్కి కూడా ఆ చీభలే ఔన఩డుతనాయి. వాటిని పోగొటటటానికి, తన సిృతి ఩థం నుంచి
తఱగించటానికి అతడు ఔళ్ళి నులుమకునాడు. క్కనీ, అవి భళ్ళి, భళ్ళి పాకుతూ వసూినే ఉనాయి.
అతడ్డకి నీయసంగా ఉండ్డ, ఏమీ చెయాయఱనిపించటంలేదు. వాలితో కూరుాని ఆహాయం తినఱని అసౄలు
లేదు. క్కనీ వాళ్ళి రెండోసారి పిలచేసరికి వెళ్ళి వాలితోపాట కూరుానాడు. అతడు ఏమీ మాటాిడకుండా
కూరుానాడు. అయితే తనని కూడా పిలచినందుకు ధనయవాదాలు తెలపి ఉంటే బాగుండేది. అతడు
మౌనంగా కూరుానాడు, మౌనంగానే బూడ్డద జుటోటడు ఇచిాన భగుగ అందుకునాడు.
“తాగు, యెగార్. అఱస్తపోయినపుపడు నువుు తాగుతావు, ఔదా? అది నీ ఔలిలోి ఔన఩డుతోంది.”
“అవును... అపుపడపుపడు.”
“ఇది కూడా అటవంటి సందయభమే అనుకో.”
“సరే, మీ సఱవఱకీ, మీ ఆర్లగాయనికీ.”
ఆ మాటలు అతి ఔషటం మీద అతడ్డ నోటి నుంచి వచ్చాయి. అతడ్డ హృదయానిా ఏదో నీడ
ఔమికుంది. ఇతరుఱకోసం ఆఖకుండా భగుగలోనిదంతా ఖటఖటా తాగేసాడు.

“అదీ యషయన్ తీయంటేవ” సఖం ఫటటతలోడు ఆశ్ాయయంగా అనాడు.
జీవితంలో అంత మోతాదు యెగార్ ఎపుపడూ తాఖలేదు.
అంతేక్కకుండా అతడు తాగింది ఒడాా ఔంటే చ్చలా ఘాటనది: అది నేరుగా అతడ్డ మెదడులోకి
వెళ్ళి చీభఱననిాంటిని తడ్డచేస్తంది. అఔాడ ఉనా వాలింతా ఎంతో ఆతీియులాిగా అనిపించి యెగార్ తన
బెరుకునంతటినీ భరిచిపోయాడు. నోటిని ఈ చివరినుంచి ఆ చివరి దాక్క సాఖదీస్త నవుుతూ మాటఱ
ప్రవాహంలో ఩డ్డపోయాడు.
“ఇఔాడ అంతటా ప్రఔృతి ఉంది. అవును. మీ ప్ర఩ంచం నుంచి ఫమట఩డాఱనుకునాపుపడు మీరు
ఇఔాడ్డకి రావాల. నిశ్ూఫుం, ప్రశాంతత. భనిషికి ఏం క్కవాల? అతడ్డకి ప్రశాంతత క్కవాల. ప్రతి జంతవు,
ప్రతి పురుగు, అంతెందుకు ప్రతి చెటట – తభ ప్రశాంతత కోసం పాకులాడుతంటాయి. చీభలు, ఈ
చీభలు కూడా... అదే కోరుకుంటనాయి.”
“నువుు తతిెవేతివి, యెగార్,‘ బూడ్డద జుటోటడు నవాుడు. “నీ స్తదాధంతం ఏమ్మటి?‘
“ఆఖండ్డ అమయలారా, ఆఖండ్డ. నేను ఏం చెబుతనాను? నేను కోరుకునేది ఏమ్మటంటే -”
“నీకు ఇంకొంచెం భందు క్కవాలవ”
“ఆఖండ్డ అమయలారా, ఆఖండ్డ...”
యెగార్ కొంచెం తాగిన తరువాత అందరినీ అలాగే సంబోధసాిడు, అమయలారా అంటూ. ఑ఔ
యఔంగా చెపాపఱంటే ఇది మొదటి దశ్. రెండవ దశ్కి భరింత సానిాహతయం ఏయపడ్డ “మ్మత్రులారా”
అంటూ సంబోధసాిడు. అందరిపైన అంతలేని ప్రేభను కురిపిసూి అతడ్డ ఔళ్ళి మ్మటఔరిసూి ఉంటాయి.
అక్కయణంగా అందరిపైన జ్ఞల ఔలుగుతంది. ఏవో భంచి మాటలు, అందరినీ సంతోష఩రిచే మాటలు
చె఩పటానికి ప్రమతిాసాిడు. క్కనీ అతడ్డ ఆలోచనలు కూడా ఎర్ప చీభఱ మాదిరి ఖందయగోలంగా అటూ,
ఇటూ ఩రిగెడుతనాయి. తన ఆలోచనఱను వయఔి఩యచటానికి సరి఩డేటనిా మాటలు అతనికి
మందునుంచి లేవు. అదే రెండో గాిసు తాగితే మెదడు పూరిిగా భబేుస్త పోతంది.

“భనిషి వయధకు లోనవుతాడు. అంతలేని వయధ న ప్రిమమైన మ్మత్రులారా. ఎందుఔని?
ఎందుఔంటే భనభంతా అనధఱం. తలి ప్రఔృతితో సంఫంధం లేదు, తండ్రి అడవితో తగాదా, సోదరి
నదితో విర్లధం. భనిషి నిఱఫడటానికి, దేనికైన ఆనుకోటానికి ఎటవంటి ఆధాయమ్య లేదు; పునరుతేిజం
క్కవటానికి ఏమీ మ్మఖఱలేదు. ఇది మీకు ప్రతేయఔంగా వరిిసుింది న ప్రిమమైన, భంచి మ్మత్రులారా. మీరు
అందరిఔంటే ఎకుావ వయధకు లోనౌతారు. మీ పైన ఆక్కశ్ం బూడ్డద యంగులో ఉంటంది. మాది నీఱం
ఆక్కశ్ం. భరి నీఱం ఆక్కశ్ం మీద నలుపలా కూరుాంటందని అడుగుతనాను? సుయగపు నీఱం మీద
అంకెలా? లేదు అమయలారా, లేదు న ప్రిమమైన మ్మత్రులారా, ఆక్కశ్ం మీద అంకెలు ఏమాత్రం
బాగుండవు. అది ఉనాది భర్ల దానికోసం, అందం కోసం, ఆతి ఊపిరి తీసుకోవటం కోసం. అవునువ”
“నువుు భంచి ఔథకుడ్డవి, ఔవివోయ్వ”
“ఆఖండాఖండ్డ, న ప్రిమమైన మ్మత్రులారా. నేను ఏమ్మ చె఩పదలుచుకునాను? అందర్వ్
బాగుండాల, అంతే. అందరికీ తగినంత వెచాని ఎండ ఉండాల, వానజలుిలో అందర్వ్ ఩యవశించ్చల,
఩చాటి ఖడ్డడనుంచి అందర్వ్ సంతోషం పొందాల. అంతటా భరింత ఆనందం వెలివిరియాఱని
కోరుకుంటనాను న ప్రిమమైన మ్మత్రులారావ భనిషి తన ఆతాినందం, సంతోషం కోసం ఩నిచేయాల.”
“దానికి ఫదులు భభిలా సంతోష఩యచటానికి నువుు నటయం చేమవచుా ఔదా. ఏభంటావు?
ఉయాయఱ, ఉయాయఱ, ఉయాయలోవ స్తరిభల్లి చెటటకింద ఉయాయలోవ”
“వదుువ” ఎర్పటి అమాియి అడుడ఩డ్డంది. “ఏం చేసుినారు – అతడు సరిగాగ నిఱఫడను కూడా
నిఱఫడలేడువ”
“ఎవరు నిఱఫడలేనిది? యెగార్ నిఱఫడలేడా? భన యెగార్ రాయిలాగా ఉనాడువ”
“రా, యెగార్ నేసిమావ మేభంటే నీకు గౌయవం ఉందా?‘
“ఉంది, న ప్రిమమైన మ్మత్రులారావ”
“ననా, వదుువ”

“త఩పదు, కోలాా. వీలిను గౌయవించ్చల, సంతోషంగా. అందరినీ సంతోష఩యచ్చలవ మీరు
చీభఱను తఖఱబెటాటరు. అయితే ఏమ్మటంట న ప్రిమమైన, భంచి మ్మత్రులారావ”
సఖం ఫటటతలోడు త఩పటి కొటటసాగాడు:
“ఉయాయఱ, ఉయాయఱ, ఉయాయలో... రా, యెగార్వ”
వాళ్ళి పాటలు పాడుతూ, త఩పటి కొడుతనారు: కోలాా, ఎర్పటి అమాియి మాత్రం కో఩ంగా
చూసూి ఉండ్డపోయారు. క్కనీ యెగార్కి వాళ్ళి ఔన఩డటం లేదు. అతడ్డకి నిఱఔడలేని, గాలలో తేలుతనా
మఖాలు ఔన఩డుతనాయి. ఆ మఖాఱనీా నవుుగా వియబూసుినాటట ఉనాయి.
“ఒ న ప్రిమమైన, భంచి మ్మత్రులారావ మ్మభిలా గౌయవించకుండా ఎలా ఉంటాను?‘
మ్యడుసారుి అతడు లేచ్చడు – మ్యడుసార్వ్ి అతడు ఩డ్డపోయాడు. ఩డ్డ, ఔలివెంట నీళ్ళి
క్కరేవయకు నవాుడు. మ్మగిలనవాళ్ళి కూడా నవుుతూ ఆనందిసుినారు. చివరికి ఎలాగో లేచి నిఱఫడ్డ,
చేతఱను అనిావైపుఱకి ఊపుతూ, తూలుతూ వింతగా నడవసాగాడు. క్కని అతడ్డ క్కళ్ళి ఊగుతూ,
మెల఩డ్డపోతూ తను క్కవాఱనుకునా చ్లట తపిపంచి అంతటా అడుగు ఩డుతోంది. ఩రాయటకులు
పదుపటటన నవుసాగారు. వాలిలోి ఑ఔరు యెగార్తో ఔలస్త నటయం చేమసాగారు. ఎర్పటి అమాియి
మాత్రం కోలాాని హతికుని అతడ్డకి మ్మఠాయిలు ఇచిాంది.
“ఆందోలన఩డకు, కోలాా. ఇది ఎంతో స్తపు ఉండదు. నీకు తెలుసుగా, ఇది తాతాాలఔమైనది.”
కోలాా మ్మఠాయి తీసుకోలేదు. ఔనీాలిగుండా జరుగుతనాదంతా చూసుినాడు. అవి కో఩ంతో
భండుతనా ఔనీాళ్ళి.
“రా, యెగార్, గెంతతూ ఆడువ” బూడ్డద జుటోటడు అరిచ్చడు. “ఇదంతా చ్చలా బాగుందివ”
“ఒ ప్రిమమైన మ్మత్రమా, నీ కోసం...”

యెగార్ మఖానిా చిత్రవిచిత్రంగా పటటసాగాడు. అతడు భళ్ళి ఩డ్డపోయి, నవాుడు. అతడ్డ నవుు
హృదయాంతరాళ్ళలోించి వచిానది, భనసూిరిిగా నవిునది: అతడ్డకి అదంతా బాగుంది, నిజంగా
బాగుంది.
“ఉయాయఱ, ఉయాయఱ, ఉయాయలోవ త఩పటి కొటట, క్కళ్ళి ఆడ్డంచువ”
“వదుు...” కోలాా ఉనాటటండ్డ ఎర్పటి అమాియి చేతఱనుంచి విడ్డపించుకుని పదుగా అరిచ్చడు.
“ఆపు ననా, ఆపువ”
“ఆగు కొడుక్క, ఆగు. ఇపుపడంతా సఱవలువ భనకి కొంతభంది భంచి భనుషులు ఔలశారు.
నిజ్ఞనికి అదుభతమైన భనుషుఱనలవ”
అలా అంటూ భళ్ళి ఑ఔసారి ప్రమతిాంచ్చడు: ఊగి, తూల, ఩డ్డపోయి లేచ్చడు. “ననా, ఆపు...”
ఔలినీలితో కోలాా అరుసూి అఔాడ్డనుంచి వాలి ననాను లాఖసాగాడు. “ఆపు...”
“మా సంతోషంలో జోఔయం చేసుకోకు, అబాుయీవ వెళ్ళి, ఇఔాడనుంచి పో.”
“ఆ క్కళ్ళి ఔదులుా, యెగార్వ నువుు నిజంగా బాగా చేసుినావువ”
“మీరు నీచులువ” కోలాా అరిచ్చడు. “నీచులు, క్రూరులువ మీకు మేం ఆ చీభఱలాంటి వాలిం
ఔదూ? కవఱం చీభఱంవ”
“ఒయ్, యెగార్, నీ కొడుకు భభిలా అవమానిసుినాడు. ఇదేం బాగాలేదు.”
“తండ్రిగా నీ అధక్కరానిా మాకు చూపించు, యెగార్వ”
“మీకు స్తగుగలేదువ” ఎర్పటి అమాియి అరిచింది. “అతడు తాగి, సరైన స్తథతిలో లేడు. ఇలా ఎలా
ప్రవరిిసాిరు?!‘
క్కనీ ఆమె మాటఱను ఎవర్వ్ ఩టిటంచుకోలేదు: వాలికి అదంతా చ్చలా సయదాగా ఉంది. వాళ్ళి
అరుసూి ఈఱలు వేసుినారు; త఩పటి కొడుతూ, నటయం చేసుినారు. కోలాా పదుపటటన ఏడుసూి,
తండ్రిని లాఖటానికి ప్రమతిాసుినాడు. యెగార్ అతడ్డని నిర్లధసూి, ఩డ్డపోతూ ఉనాడు.

“అతడ్డని ఑ఔాటెయియ, యెగార్వ వేల్లడంత లేడు, పదువాలిమీద ఏమ్మటి ఆ పతినం.”
“నువుు చినావాడ్డవి, పదువాలితో నీకు ఏం ఩ని...” కోలాాని తోస్తసూి యెగార్ గొణిగాడు.”
ఇఔాడ్డనుంచి పో. చెరువు ఔటటవెంట ఇంటికి వెళ్ళి.”
“న-నావ”
ఫ్కట్వ
యెగార్ ఊగుతూ ఑ఔాటిచ్చాడు. తన జీవితంలో కొడుకుని కొటటడం అదే మొదటిసారి, అతడు
బమ఩డ్డపోయాడు: అతని గుండె ఖడడఔటటకుపోయింది. ఉనాటటండ్డ అందర్వ్ నిశ్ూఫుంగా
మారిపోయారు. గెంతలు కూడా ఆగిపోయాయి. ఎవర్ల ఔటేటస్తనటట కోలాా వెంటనే ఏడవటం ఆపేశాడు.
నిశ్ూఫుంగా నిఱఫడ్డ, మఖానిా చొక్కాకి తడుచుకుని, భబుులు ఔమ్మిన తండ్రి మకంలోకి చూస్త,
అఔాడ్డనుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
“కోలాావ కోలాా, వెనకిా రావ” అతడ్డ వెనక ఎర్పటి అమాియి అరిచింది. కోలాా వెనకిా తిరిగి
చూడను కూడా చూడలేదు. చెరువు ఖటటవెంట పొదఱగుండా, ఔనీాటితో అతడు వెళ్ళిపోసాగాడు. కొంచెం
స్త఩టికి అతడు ఔనుభరుఖయాయడు.
అఔాడంతా నిశ్ూఫుంగాన్య, ఇఫుందిఔయంగాన్య మారిపోయింది. ఏమీ మాటాిడకుండా నేఱ
చూపులు చూసూి యెగార్ తూలుతూ ఉనాడు. ఎవరి నోటనుంచి ఑ఔా మాట కూడా రాలేదు.
“మీరు చేస్తన ఩నికి స్తగుగ఩డాలవ” ఎర్పటి అమాియి పదుగా అరిచింది. ఆ తరువాత ఆమె
గుడాయంలోకి వెళ్ళిపోయింది. తామ చేస్తన ఩నికి అందర్వ్ స్తగుగ఩డసాగారు, ఎదుట వాలితో ఔళ్ళి
ఔఱ఩లేఔపోయారు. బూడ్డద జుటోటడు నిటూటరిా చె఩పసాగాడు, ‗ఆ ఉతాౄహంలో ఏం చేసుినామో మాక
తెలమలేదు. సరేనోయ్, జరిగిందేదో జరిగిపోయింది. ఈ మ్యడు ర్వ్బుళ్ళి తీసుకుని, ఩డవెకిా నువుు
వెళ్ళిపో.”

ఆ డబుులు తీసుకుని యెగార్ తూలుతూ చెరువు ఔటటవైపుకి నడవసాగాడు. యెగార్ ఔటటవాలు
మీద తడఫడటం, నీలిలోి నడుసూి ఩డవను చేరుకోవటం, ఩డవలోకి ఎఔాటానికి ప్రమతిాసూి
ఎఔాలేఔపోవటం అందర్వ్ నిశ్ూఫుంగా చూసూి ఉనారు. “తాగుబోత వెధవ,‘ రాగిజుటట అమాియి
చీదరించుకుంటూ అంది.
ఎంతో ఔషటంమీద యెగార్ ఩డవలోకి ఎక్కాడు. తెడిమీద తూల఩డుతూ ఎలాగో ఩డవని తీయం
నుంచి నీటి లో఩లకి తీసుకెళ్ళిడు. తరువాత తూలుతూ లేచి నిఱఫడ్డ మోటారుకి తాడు చుటిట
లాఖబోయాడు. అంతలోనే ఩టటతపిప నీలిలోి ఩డ్డపోయాడు.
“అతడు మనిగిపోతాడువ...” కీచుభంటూ అరిచింది రాగిజుటట అమాియి.
యెగార్ నీటినుంచి ఫమటకు వచ్చాడు: నీళ్ళి అతని ఛాతీ వయక వచ్చాయి. అతడ్డ మకభంతా
బుయదయియంది. ఩డవ ఩ఔాఱను ఩టటకుని అందులోకి ఎఔాటానికి ప్రమతాంచసాగాడు.
“అతడు మనఖడు,‘ అనాడు బూడ్డద జుటోటడు. “అఔాడ లోత తకుావగా ఉంది.”
“ఒ మ్మత్రమా, తెడుి ఉ఩యోగించువ” ఫటటతలోడు పదుగా అరిచ్చడు. “మోటరు సంఖతి
భరిచిపోయి, తెడుి ఉ఩యోగించువ”
“బాతపిఱివ” ఉనాటటండ్డ యెగార్ నవుుతూ ఫదులచ్చాడు. “ఇది న చినారి బాతపిఱివ
బాతపిఱి, ఩ందిపిఱి ఩ందం వేసుకుంటనాయివ”
఩డవ ఩ఔా అంచులు చ్చలా ఎతిగా ఉనాయి. లో఩లకి ఎఔాటానికి యెగార్ తన శ్కిినంతటిని
ఉ఩యోగించి దానిని ఊ఩సాగాడు. అది అలా ఊగుతూ ఉండగా దాంటోికి ఎఔాబోయాడు. క్కనీ
ఉనాటటండ్డ ఩డవ అతని నుంచి జ్ఞరిపోయి తియఖఫడ్డంది. తలతల మెరుసుినా తెడుి బుయద నీటిలో
తేలయాడుతనాయి. యెగార్ భళ్ళి నీటిలో మనిగి, గుర్పంలా సకిలసూి పైకి వచ్చాడు. ఇఔ ఩డవని
సరిగా తి఩పటానికి కూడా ప్రమతిాంచకుండా నీటిలో తాడుకోసం వెతికి ఩టటకుని ఩డవని లాకుాంటూ
తీయం వెంట తడఫడుతూ నడవసాగాడు.

“ఒయ్, ఏమైన సహామం క్కవాలా?‘ ఫటటతలోడు అడ్డగాడు.
యెగార్ ఫదులు ఩ఱఔలేదు. అతని వలింతా బుయద అయియంది, నీళ్ళి అతని ఛాతీ వయకు ఉనాయి.
తడఫడుతూ అడుగులేసూి నీట మనుగుతాడు, తఱ విదిలసూి, నీళ్ళి ఊసూి భళ్ళి ఫమటకు వసాిడు. క్కనీ
తాడు జ్ఞరిపోకుండా ఖటిటగా ఩టటకుని ఉనాడు. తియఖఫడ్డన ఩డవ భాయంగా అతడ్డ వెనఔ వసోింది.
అయితే మోటరు ఩డవలో లేదు. మోటరే క్కదు, పట్రోలు టాయంకు, మ్మగిలన సామానంతా నీట
మనిగిపోయింది. అయితే యెగార్ వెనకిా తిరిగి చూడలేదు, అపుపడతనికి అంత సపృహ కూడా లేదు.
చెరువు అంచు వెంట ఩డవను లాకుాంటూ వెళ్ళిడు. అఔాడ మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఆందోలనతో ఎదురు
చూసూి ఉనాడు.
6
“మ్యరుఖడు పోగొటటకునాచ్లటే తెలవైనవాడు సం఩దను ఔనుఖంటాడు,‘ – అనాది పదుఱ ననుడ్డ.
ఇ఩పటిలాగానే ఆ ర్లజుఱలోన్య మ్యరుఖఱకు కొదవ లేదు క్కఫటిట వాలికు బాగా తెలుసు.
ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ చ్చలా ఆందోలనతో ర్లజులు ఖడుపుతనాడు. అతడ్డ సభసయ డబుు క్కదు –
క్కవఱస్తనంత డబుు అతని దఖగయ ఉంది. అయితే, తెలవి ఉనావాడెవుడూ చూసూి, చూసూి డబుులు చెయియ
జ్ఞయనివుడు. ఏమీ లేకుండా డబుులు అలా ఇచెామయటభంటే ఎలా? అలా చెమయటం ఫొయడార్
ఇ఩ట్లవిచ్కి గుండె పిండేస్తనటి ఉంటంది.
క్కనీ, ఎంత బాధాఔయమైన఩పటికీ ఆ ఩ని చెమయఔ తపేపటటటలేదు. ఎందుఔంటే కొతి అటవీ వారెడను
(అతడ్డ స్తఖతయఖ, ఎంత భరాయద వఱఔబోసాిడండ్డవ) మొదటి సమావేశ్ంలోనే జమాకరుా ల్లఔాలు,
ధ్రువీఔయణ ఩త్రాఱననిాంటినీ చూస్త, ‗మీ ఇంటికి ఎంత కరుా అయియంది, బురాయనోవ్?‘ అంటూ ఆరా
తీసాడు.

“న ఇంటిక్క?‘ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ చ్చలా తెలవైన వాడు: ఩టటణం నుంచి వచిాన అధక్కరి ఏం
అడుగుతనాడో వెంటనే గ్రహంచేసాడు. “దానికమ్మ కరుా అయియంది? మా తోడలుిడు నకు కొతి ఇలుి
ఔటిటపటాటడు, దానికి ఫదులుగా న పాత ఇలుి అతడ్డకి ఇచ్చాను. అంతా అందరికీ తెలుసు: మీకు
క్కవాఱంచే నోటరీ చేయించిన ప్రతి -”
“నేను నిరాిణం గురించి అడఖటం లేదు. మీ కొతి ఇలుి ఔటటడానికి ఔఱ఩కి ఎంత కరుా
అయియందని నేను అడుగుతనాను. యక్షిత ప్రాంతం నుంచి ఔఱ఩ కొటటడానికి మీకు అనుభతి ఎవరు
ఇచ్చారు? ఆ అనుభతి ఩త్రం ఏది? జమాకరుా ల్లఔాలు, రిజసటరుి, ధ్రువీఔయణ ఩త్రాలు ఏవి?‘
“ప్రతి దానికి ల్లఔాలు, ఩త్రాలు ఎలా ఉంటాయి, యూరి పట్రోవిచ్? ఇది భన అడవికి
సంఫంధంచిన వయవహాయం.”
“ఇది నీ నేయ వయవహాయం, బురాయనోవ్.”
నవుుతోనే ఆ ర్లజు సమావేశ్ం మగిస్తంది. అటవీ వారెడను అతడ్డకి రెండు వారాఱ ఖడువు
ఇచ్చాడనాది నిజమే. రెండు వారాఱలో అంతా సరిచెమయభనాడు, లేఔపోతే...
“లేఔపోతే భన ఩ని అయినటేట, మారిటాౄ. అతడు భనలా కోరుటకి లాగుతాడు.”
“అయోయ దేవుడా. భరి ఎలా ఫొయడార్?‘
“ననేా ఔటటడ్డ చెమయటానికి చూసాిడా? సరే, నేను కూడా అతడ్డ సంఖతి చూసాినువ”
ఔటటడానికి అతడ్డ దఖగయ డబుులు ఉనాయి, క్కనీ వాటిని ఇవుటభంటే అతడ్డ భనసుకి ఔషటంగా
ఉంది. ఇఱింతా ఔటటకునా తరువాత దానికి డబుు ఇవుటభంటే భరీ ఔషటంగా ఉంది. ఇంటి ఔపుప మీద
పుంజుతో ఇలుి బభిలోి మాదిరి మచాటగొలుపుతూ ఉంది. ఇపుపడు దానికి డబుులు చెలించటభంటే
– ఆ ఆలోచననే అతడు బరించలేఔపోతనాడు.
తను ఔటటవఱస్తన డబుు ప్రజఱనుంచి దండుకోటానికి ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ప్రమతిాంచసాగాడు.
ఔటెటపుఱిఱ కోసం రెండు వందలు వసూలు చేసాడు. ఏ అడవిలోంచి తాను ఔఱ఩ తీసుకునాందుకు

డబుులు ఔటటభనార్ల, అదే అడవినుంచి ఔటెటపుఱిలు కొటటకోనిచిా డబుులు వసూలు చేసాడు. అటవీ
వారెడను ఩టటణంలో కూరుాని, ఩టాలు ఩రిశీలంచటంలో తఱమనఔలై ఉండగా అతడు తన ఩ని తాను
చేసుకుంటూపోతనాడు: అవక్కశ్ం ఉనాపుపడు సొమి చేసుకోభనారు, అలా చెమయఔపోవటం
పా఩ంతో సమానం. అయితే, కొతి వారెడను నిఔాచెథాన భనిషనా వాయి ఊయంతా వాయపించటంవఱి అతడు
బాహాటంగా ఆ ఩ని చెమయటానికి బమ఩డుతనాడు. అతడు ఇతయ అవక్కశాఱ కోసం వెతఔసాగాడు.
అతడు సుమంగా వెతఔటమే క్కకుండా అందులో కొడుకుకి కూడా తరీిదు ఇచ్చాడు.
“వాసన ఩స్తఖటాటల, ఒవా. డబుు వాసన ఎఔాడ వసోింది?‘
ఒవా బాగానే ఩స్తఖటేటవాడు. అయితే అది భరీ అంత ఎకుావ క్కదనుకోండ్డ: సఱహాకి, అనుభతికి,
యవాణాకి మపథప ర్వ్బుళ్ళి. క్కనీ ఆలోచిస్తి మపథప ర్వ్బుళ్ళి తకుావ డబేుమీ క్కదు.
఩రాయటకుఱ నుండ్డ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ మపథప ర్వ్బుళ్ళి సంపాదించ్చడు. చెరువు ఑డుడన చే఩లు
ఏమీ దొయఔఔపోవటంతో ఆ సామంత్రానిక వాళ్ళి విస్తగిపోయారు. ఈ విషయానిా మందుగా ఒవా
఩స్తఖటాటడు (కోలాా కోసం వెదఔభని అతడ్డని ఩ంపించ్చరు, డబుు చేసుకునే అవక్కశ్ం దొరికినపుపడు
కోలాా సంఖతి ఎవరు ఩టిటంచుకుంటారువ); ఆ విషమం తెలమగానే అతడు వెళ్ళి తన తండ్రికి చెపాపడు.
ఫొయడార్ ఏమాత్రం ఆఱసయం చెమయకుండా అఔాడ్డకి వచిా భఖవాలితో ఔయచ్చఱనం చేసాడు, భంట ఩ఔాన
కూరుాని చుటట క్కలాాడు. చే఩లు దొయఔఔపోవటంపై విచ్చయం వయఔించేస్త, ‗చే఩లు, పుటటగొడుగులు, ఩ళ్ళి
దండ్డగా దొరిక ప్రదేశ్ం ఑ఔటి ఉంది. అయితే అఔాడ్డకి ఎవరినీ అనుభతించరు. అందుక అఔాడ్డ చే఩లు
అఫు ఎంత పదుగా ఉంటాయోవ”
ఆకుకి అందకుండా, పోఔకి చెందకుండా కొంతస్తపు అతడు బేయం చేసాడు. చివరికి చీఔటి ఩డ్డన
తరువాత అతడు తన మసల గుర్రానికి ఫండ్డఔటిట తెచిా ఩ది కిలోమీటయి దూయంలో ఉనా నఱిచెరువు
఑డుడకి ఩రాయటకుఱను చేరాాడు. అఔాడ నిజంగానే చే఩లు దండ్డగా దొరిక్కయి, దానికి ఩రాయటకుఱకి
సరిగాగ మపథప ర్వ్బుళ్ళి కయాయాయయి. ఎలా ఫతక్కలో ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్కి తెలుసు, దానిని ఎవర్వ్
క్కదనలేరువ

ఈ క్కయణంగా రెండు ర్లజుఱ తరువాత సపృహలోకి వచిాన యెగార్కి ఆ ప్రదేశ్ంలో ఆరిపోయిన
భంట, ఖాళ్ళ డబాులు, కోడ్డగుడుడ పంకులు తపిపంచి ఏమీ ఔన఩డలేదు.
గాలలో ఔలస్తపోయినటి ఩రాయటకులు మామమైపోయారు.
అంతేక్కదు, మోటారు కూడా మామమైపోయింది. అది చ్చలా భంచి మోటారు, ఎనిమ్మది హార్ౄ
఩వర్ది. మోటారుతోపాట పట్రోలు టాయంకు, ఇతయ సామాను కూడా పోయాయి. తెడుి మాత్రం అఔాడే
ఉనాయి: దయభ ఖడ్డడ భధయ వాటిని యెగార్ చూసాడు. వాటి చివరుి భంటలాి మెరుసూి ఎంత
దూరానికైన ఔన఩డుతనాయి.
అయితే ఇవనీా అతడ్డకి తిరిగి సపృహ వచిాన తరువాత ఔన఩డాడయి. ఆ ర్లజున అతడ్డ నోటినుంచి
నవుు త఩ప వేరేమీ రాలేదు. సూరాయసిభమం అవుతండగా ఩డవను లాకుాంటూ అతడు మకోవ్
ప్రొకొపిచ్ క్కరాయఱయానికి వచ్చాడు. వివయణగా పదుపటటన నవుటం తపిపంచి అతడు ఏమీ చెమయలేదు.
తూలుతనా క్కలితో అతడు ఇంటిమకం ఩టాటడు. అతడ్డ వెనక కుఔాలు నడవసాగాయి.
తోడుగా ఈ కుఔాఱతో అతడు తన పయటిలోకి ప్రవేశించ్చడు. సాధాయణంగా కుఔాలు తాగినవాలిని
ఇషట఩డవు, క్కనీ యెగార్ని మాత్రం ఏ స్తథతిలోనైన ఇషట఩డతాయి. అతడు పూరిి మైఔంలో ఉండ్డ సరిగా
నడవలేఔపోతనా కూడా ఆడకుఔాను అనుసరించినటట అవి అతడ్డ క్కలి వెనక్కఱ఩డ్డ వచ్చాయి. అతడు
గేట కూడా కొటటలేదని చెబుతారు, కుఔాఱలో ఑ఔటి క్కలతో గేట చపుపడు చేస్తందని చెబుతారు.
ఏమో, ఇఔాడ కొంత అతిశ్యోకిి ఉందేమో...
యెగార్ని ఔషటంమీద కొటటంలోకి చేరిాన హారిటీన, అతడు ఇంకెటవంటి సభసయ సృషిటంచకుండా
ఉండటానికి దానికి తాలం పటేటస్తంది. ఆ తరువాత నేరుగా బావగారైన ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఇంటికి వెళ్ళి
కోలాా ఔన఩డటంలేదని తెలమచేస్తంది.
“అపుపడే పోల్లసుఱకు చె఩పవదుు, టీన; దానికి ఇంక్క చ్చలా సభమం ఉంది. మందు కోలాా
కోసం భనమే వెదుకుదాం: అతడు ఇఔాడే ఎఔాడో ఆడుకుంటూ కూడా ఉండ్డ ఉండవచుా.”

కోలాాని వెదఔటానికి అతడు ఒవాని ఩ంపించ్చడు: చెరువు ఔటటవెంట, యెగార్ ఩డవని లాకొాచిాన
దారివెంట ఒవా కొంత దూయం ఩రిగెతితూ, అరుసూి, ఈఱవేసూి వెళ్ళిడు. అలా ఈఱవేసూి వెళ్ళతండగా
అతడ్డకి ఩రాయటకులు ఔనిపించ్చరు. అతడ్డ తండ్రి నేరిపంచినటట వాలికి కొంత దూయంలో ఉండగానే తన
టోప్ల తీస్తస్త అభివాదం చేసాడు.
“ఎలా ఉనారు, అమయలారా. న తమిడు కోలాా కోసం వెదుకుతనాను. అతనిని మీరుగాని
చూశారా?‘
“మీ తమిడ్డని మేం చూశాం, ఉదమం ఇఔాడ్డకి వచ్చాడు.” ఆ తరువాత మొతిం ఔథ చెపాపరు -
యెగార్ బాబాయ్ బాగా తాగి పిచిా పిచిాగా ప్రవరిించ్చడని, తభతో గొడవపటటకునాడని చెపాపరు.
“మా బాబాయ్ అంతే,‘ ఒవా తన వంత జోడ్డంచ్చడు. “మా బాబాయ్ ఎపుపడు చూడండ్డ
సభసయలు సృషిటసుింటాడు.”
ఈలోగా హారిటీన గుండెలు ఩గిలేలా ఏడుసూి ఊయంతా ఩రిగెతితోంది. ఆమె తన ఔష్పటఱను
కూడా భరిచిపోయింది. “అభిలారా కోలాాని చూసారా? న మదుుఱ కొడుకు కోలాాని చూసారా?‘
ఎకిాలి భధయ అందరిని అడుగుతోంది.
కోలాా ఎఔాడా ఔన఩డలేదు. ఑ఔవైపున కోలాా మామమైపోయాడు, ఇంకొఔవైపు కోలాా చిటిట
చెల్లిలు ఒలాయ ఇంటిదఖగయ ఉండ్డపోయింది – ఒలాయ, యెగార్. అయితే యెగార్ కొటటంలో గుయఔలు
పడుతూ నిద్రపోతనాడు, ఒలాయ పంకులు ఎగిరిపోయేలా ఏడుసూి ఉంది. హారిటీన ఑ఔ ఫజ్ఞరు నుంచి
఑ఔ ఫజ్ఞరుకి, ఑ఔ సందు నుంచి ఑ఔ సందుకి, ఑ఔ ఇంటి నుంచి ఑ఔ ఇంటికి ఩రుగులు పడుతండగా
ఆమె కూతరి ఏడుపు ఆమెను వెంటాడుతూనే ఉంది: దాని నోరు చ్చలా పదుది బాబు. అయితే ఆమె
ఏడుపు వినిపిసుినాంతస్తపు ఆమె ఎలా ఉందోనని ఆందోలన ఩డాలౄన ఩ని లేదు: ఆమె ఏడుసూి ఉందంటే
ఊపిరి తీసూినే ఉందని అయథం. ఆమె ఏడుపు ఆగిన భరుక్షణం హారిటీన క్కళ్ళి చఱిఫడ్డపోయాయి.
“న కూతరు గొంత పిస్తకసారువ”

ఆ ఩ని ఎవరు చేసాియనా ఆలోచనే ఆమె బుర్పలోకి రాలేదు. గాలకి రుమాలు వెనఔ ఎగురుతూ
ఉండగా ఆమె ఇంటికి ఩రుగుతీస్తంది. ఆమె దఢేల్భంటూ ఇంటిలోకి ప్రవేశించేసరికి అఔాడ కోలాా
టీచరు నోన యురీవాా ఉయాయఱ ఩ఔాన నిఱఫడ్డ ఉంది. ఉయాయఱలో నలుగు ఩ళ్ళిసుకుని ఒలాయ నవుుతూ
ఉంది.
“బాగునావా, హారిటీన భఔర్లవాా? నువేుమీ ఆందోలన ఩డవదుు, కోలాా న ఇంటి దఖగయ
ఉనాడు.”
“నీ ఇంటి దఖగయ ఉనాడనటంలో అయథం ఏమ్మటి? ఇతరుఱ పిఱిఱను ఎతికెళ్ళిపోటానికి నీకు ఎంత
ధైయయం?‘
“అతడ్డ భనసు బాగా గామ఩డ్డంది, హారిటీన భఔర్లవాా. అయితే దానికి క్కయణం ఎవర్ల
మాత్రం చె఩పటంలేదు. పాలు తాగించి, భందు ఇచ్చాను, దాంతో నిద్ర పోతనాడు. క్కఫటిట నువుు
ఆందోలన ఩డవఱస్తంది ఏమీ లేదు. ఆందోలన ఩డవదుని యెగార్ సవెలచ్కి కూడా చెపుప.”
“యెగార్ ఏమీ ఆందోలన ఩డటం లేదు, అఔాడ అతడు ఩ందితో ఔబురాిడుతనాడు.”
“అంతా సరుుకుంటంది, హారిటీన భఔర్లవాా. అంతా అదే సరుుకుంటంది: రేపు అనిా
విషయాలు మాటాిడుకుందాం.”
హారిటీన ఆమెను నభిలేదు: తన ఔలితో తాను చూడటానికి నోన యురీవాా వెనఔ ఩రిగెతిింది.
నిజంగానే టీచరు దు఩పటి ఔపుపకుని భడత భంచం మీద కోలాా నిద్రపోతనాడు. అతడు గాఢ నిద్రలో
ఉనాడు. అతని బుఖగఱ మీద ఎండ్డన ఔనీాటి చ్చరిఔలు ఉనాయి. అతడ్డని లే఩వదుని హారిటీనని నోన
యురీవాా వారించి ఇంటికి ఩ంపించివేస్తంది. అపుపడు వాదనకు దిగే స్తథతిలో హారిటీన లేదు.
ఆ భరునడు ఉదమం కూడా కోలాా ఇంటికి తిరిగి రాలేదు. యెగార్ రాత్రంతా నిద్రపోయాడు
క్కనీ అతడ్డకి జరిఖనది ఑ఔాటీ గురుిలేదు. ఩ఖఱంతా కొటటంలోనే ఉండ్డ మ్యలుగుతూ, భంచినీళ్ళి
తాగుతూ ఉనాడు. తనని చూడటానికి మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ వచిానపుపడు కూడా అతడు లేచి ఫమటకు

రాలేదు. అసలు ఏం జరుగుతోందో, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ ఎవర్ల, అతడు ఏం ఩నిమీద వచ్చాడో యెగార్కి
ఏమీ తెలమటం లేదు.
అయితే అతడు వచిాన ఩ని పదుదే.
“మోటరు, పట్రోలు టాయంకు, ఇతయ సాభగ్రి. మొతిం మ్యడు వందఱ ర్వ్బుళ్ళి.”
“మ్యడు వంద-లా?‘
అంతకు మందనాడూ హారిటీన అంతటి డబుును ఔలి చూడలేదు. అందుక వందకు మ్మంచిన
అనిా మొతాిఱను ఆమె ఎంతో గౌయవం ఇచిా ఩లకదు.
“మ్యడు వంద-లా?.. మా మీద ఔనిఔయం చూపించు, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్వ”
“నేను జ్ఞల఩డ్డన లాబం లేదు: చటాటనికి ఔనిఔయం లేదు హారిటీన. మ్యడు ర్లజుఱలోపు నకు
సామాను అందఔపోతే నేను పోల్లసుఱ దఖగయకి వెళ్ళిలౄ ఉంటంది. ఫిరాయదు చెమయఔ త఩పదు.”
మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ వెళ్ళిపోయాడు. హారిటీన నేరుగా కొటటంలోకి వెళ్ళింది: మొగుడ్డని కుదిపింది,
లాగింది, తిటిటంది, చివరికి కొటిటంది కూడా. క్కనీ, యెగార్ మాత్రం మ్యఱఖటం తపిపంచి ఏమీ
చెమయలేదు. చివరికి అతడు ఎంతో ఔషటంమీద నోరు తెరిచి, మాటాిడాడు: “నేను ఎఔాడ ఉనాను?‘
ఇపుపడు ఆమె కోలాా గురించి ఆందోలన ఩డటంలేదు: అతడు నోన యురీవాా ఇంటి దఖగయ
క్షేభంగానే ఉనాడు. ఇపుపడు పిలాి, జెలాి; కొంపా, గూడూ సభసిం మనిగిపోయే ఩రిస్తథతి వచిాంది.
దాంతో హారిటీన మొగుడు ఉనా కొటటంలోకి భరొఔ ఖంగాలం నీళ్ళి పటిట, కొటాటనికి తాలం వేస్త తనకునా
ఏకైఔ ఆపుిలు అఔా మారిటాౄ, బావ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ దఖగయకు ఩రిగెతిింది.
“భభిలా ఆదుకోండ్డ, అక్కావ మ్యడు వంద-ఱ ర్వ్బుళ్ళి ఔటటభంటనారువ”
“చటాటలు అలా ఉనాయి,‘ ఫొయడార్ ఇ఩ట్లవిచ్ ఖంభీయంగా చెపాపడు. “చటటం ఉంది చూసావు,
టీన – దాని నుంచి తపిపంచుకోలేరు.”
“అలాఖయితే మేం అడుకుాంటూ ఫతక్కలౄ ఉంటందివ అడుకుాంటూ, అక్కావ”

“఩రిస్తథతలు అలా దాపురించ్చయి, భరి ఏం చేసాిం. భభిలా కూడా డబుు ఔటటభంటనారు
తెలుసా. అదీ మ్యడు వందఱ ఔంటే చ్చలా ఎకుావ. క్కనీ మేం పిచిా ఩టిటనటట ఩రిగెతితూ వాలి క్కళ్ళి
఩టటకుని, వీలి క్కళ్ళి ఩టటకుని దేబిరించటం లేదే. లోఔం అలా ఉంది, హరాయ.”
హారిటీన ఆ ర్లజంతా ఊరు మొతిం తిరిగింది, కొంతభందికి ఫిరాయదు చేస్తంది. క్కని చివరికి
఑టిట చేతఱతో ఇంటికి తిరిగి వచిాంది. ఆమె ఎంతో ప్రమతిాంచింది, ఎంతో పాకులాడ్డంది. ర్లజు
ఖడ్డచిపోయింది క్కని తన ఩రిస్తథతి మాత్రం ఎఔాడ వేస్తన గొంఖడ్డ అఔాడే అనాటట మ్మగిలంది: మోటరు
చెరువు అడుగున ఉంది, మ్యడు వందఱ ర్వ్బుళ్ళి ఆమె మెడ చుటూట ఉరితాడులా ఉనాయి, మొగుడు
఩ందితోపాట కొటటంలో ఩డ్డ ఉనాడు, కోలాా ఎవరి ఇంటిలోనో ఉనాడు.
ఆ రాత్రి యెగార్ ఖంగాలం నీరుి తాగేసాడు, బాగా నిద్రపోయాడు. తెఱివారేసరికి ఎ఩పటిమాదిరి
అయిపోయాడు. అది ఎలా సాధయమో తెలమదు క్కనీ అతడు అంతకు మను఩టి ఔంటే నిశ్ూఫుంగా
మారిపోయాడు. హారిటీన రాత్రికి రాత్రి చికిాపోయింది, ఉనాటటండ్డ ఆమె కూడా మెఱిగా మాటాిడటం
మొదలుపటిటంది. మొగుడ్డని ఑ఔటే వేడుకుంది: “గురుికు తెచుాకోటానికి ప్రమతిాంచు, యెగార్. నువుు
ఎఔాడ ఉనావు, ఎఔాడ తాగావు, ఆ తరువాత ఎట వెళ్ళివు...”
ఆమెకు ఑ఔటి, రెండు విషయాలు తెలుసనాది నిజమే: అది కోలాా దాురా క్కదు – అతడు ఑ఔా
మాట కూడా మాటాిడలేదు. మకం తిపేపసుకునాడు అంతే. ఆ విషయాలు ఆమెకు ఒవా చెపాపడు.
“ఎవర్ల ఩రాయటకులు అతడ్డకి భందు పోసారు, టీన పినీా.”
“఩రాయటకులా?‘ యెగార్ తఱంతా దిమిగా ఉంది. అతడ్డ తఱ ఖాళ్ళగా అనిపించి ఎటవంటి
ఆలోచనలు రావటంలేదు: అతడ్డ ఆలోచనఱనీా తోఔల్లతికుని పారిపోయి, అఔాడ చెతాి, చెదాయం మాత్రం
మ్మగిలానటటనాయి. “ఎవరా ఩రాయటకులు?‘
“మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ దఖగయకు వెళ్ళి, యెగార్. అతడ్డకి అంతా తెలుసు. ఆ మోటరు ఎఔాడ ఉందో
వెతకు. భన పిఱిఱ కోసమైన దానిా నువుు వెతికి, ఩టటకోవాలవ”

ఆ ర్లజులో అధఔ భాఖం యెగార్ చెరువు అడుగున మోటరు, పట్రోలు టాయంకు, ఇతయ సామాను
కోసం వెతకుతూ ఖడ్డపాడు. నీటిలో మనఔలు వేసూి చేతఱతో తడ్డమ్మ చూసాడు, క్కలితో తడుతూ
చూసాడు. క్కస్తపు ఑డుడమీద ఑ణుకుతూ నిఱఫడ్డ చుటట క్కలాాడు. తరువాత భళ్ళి నీటిలోకి దిగాడు. ఩డవ
ఎఔాడ తియఖఫడ్డందో అతడ్డకి గురుిలేదు, అతడ్డకి చె఩పటానికి ఎవర్వ్ లేరు. తెచుాకునా చుటటఱ ఔటట
అయిపోయింది, చల ఎమఔఱఔంటా కొరికసూి ఉండటంతో ఆ ర్లజుకి వెదఔటం ఆపాడు యెగార్.
బుయదలో ఑ఔ తాలం, దయభ పోచఱ భధయ తెడుి మాత్రం దొరిక్కయి. వాటిని తీసుకుని మకోవ్ ప్రొకొపిచ్
దఖగయకు వచ్చాడు.
“నకు ఑ఔ ఩డవ ఇవుు, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. గాఱం తీసుకుని చెరువు అడుగున వెదుకుతాను –
ఇలా చ్చలా చలగా ఉంది. బుయద నీలిలోి వెదుకుతూ తియఖటం చ్చలా ఔషటంగా ఉంది.”
“నీకు ఩డవ ఇవును, పొలుషిాన్. నువుు న నభిక్కనిా కోలోపయావు. వసుివుఱనీా తీసుకునిరా,
అపుపడు చూదాుం.”
“దేని గురించి చూసాివు?‘
“నీ బవిషయతి గురించి.”
“నువుు చెపిపనటట చేస్తి మ్మగిలన జీవితం నేను ఆసు఩త్రిలో ఖడపాలౄవసుింది. ఫమట బాగా
చలగా ఉంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. న క్కళ్ళి ఖడడఔటటకుపోతాయి.”
“లేదు, పొలుషిాన్, ననుా అడఖవదుు. అవి న విలువలు.”
“నీ విలువఱకు ఏమీ క్కదు, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. దేవుడ్డ మీద ఑టేటస్త చెబుతనాను.”
“విలువలు, పొలుషిాన్, నీకు తెలుసుగా -”
“నకు తెలస్తంది, మకోవ్ ప్రొకొపిచ్. నకు ఇపుపడు అంతా తెలస్తంది.”
యెగార్ మెఱిగా తఱ ఊపుతూ నిఱఫడాడడు, కొనిాసారుి నిటూటరాాడు. మకోవ్ ప్రొకొపిచ్ భళ్ళి దేని
గురించ్ల మాటాిడటం మొదలుపటాటడు – అతడ్డ మాటలు సుదీయఘంగా, విసుగు ఔలగించేవిగా ఉనాయి –

అయితే యెగార్ అదేమీ వినటం లేదు. తెఱిటి అతడ్డ ఔనురె఩పఱ భధయ రెండు అనవసయపు ఔనీాటి
బిందువులు రాలాయి. అరాధంతయంగా, ఏమీ అయథం లేకుండా, ‗సరే పో, నీ ఩డవలో షిక్కరుకి పో,‘
అనాడు.
ఆ ర్లజంతా ఔషట఩డ్డ వెదికితే దొరికిన ఑ఔాగానొఔా తాళ్ళనిా కూడా చెరువులోకి తిరిగి
విస్తరివేసాడు. ఆ తరువాత అఔాడ్డనుంచి వెళ్ళిపోయాడు. మకం మీద పిచిా చూపుతో క్కస్తపు మకోవ్
ప్రొకొపిచ్ అలా చూసూి నిలుచుండ్డపోయాడు, ఆశ్ాయయంతో అతడ్డ దవడ కూడా కిందికి జ్ఞరింది.
క్కస్త఩టికి గాని అతడ్డకి నోటమాట రాలేదు, ‗పొలుషిాన్వ ఆగువ పొలుషిాన్, ఆఖభంటనానువ
యెగార్ ఆగాడు. వెనకిా తిరిగి మెఱిగా చెపాపడు, ‗దేనికి అరుసుినావు, ప్రొకొపిచ్? నేను మ్యడు
వందఱ ర్వ్బుళ్ళి బాకీ ఉనాను. ఆ మ్యడు వందఱ ర్వ్బుళ్ళి నీకు అందుతాయి. త఩పకుండా
అందుతాయి. అవి న విలువలు.”
తన క్కలివంఔ చూసుకుంటూ అతడు ఇంటివైపు నడ్డచ్చడు. ఇంటికి చేరిన తరువాత కూడా తఱ
పైకి ఎతిలేదు. తెఱిటి ఔనురె఩పఱ మాటన దాగిన అతడ్డ ఔలిలోికి చూడాఱని హారిటీన ఎంత
ప్రమతిాంచిన అతడ్డ చూపుఱతో తన చూపుఱను ఔఱ఩లేఔ పోయింది.
“దొరిక్కయా, యెగార్? మోటరు దొరికిందా అని అడుగుతనాను.”
యెగార్ ఫదులవులేదు. అతడు నేరుగా వంటింటి ఫఱి దఖగయకు వెళ్ళిడు. సర్రుభంటూ సొరుగు
ఫమటకులాగి దాంటోి ఉనా ఖరిటెలు, అనీా ఫఱి మీద వేసాడు.
“భనకి రే఩టివయకు ఇంక్క ఖడువు ఉంది, యెగార్. వెదఔటానికి నేను కూడా వెంట రాన?
ఇదుయమైతే చెరువు అడుగు అంతా జల్లిడ ఩టటవచేామో?‘
యెగార్ ఏమీ మాటాిడలేదు. అతడు నిశ్ూఫుంగా ఔతిఱను చూడసాగాడు: వంఔయపోకుండా ఏది
ఉంటందో చూడసాగాడు. ఑ఔ ఔతిిని తీసుకుని, అయలోంచి ఆకురాయి తీస్త, దానిమీద ఉమ్యిస్త, ఔతిిని
఩దును పటటసాగాడు. హారిటీన ఖడడఔటటకుపోయింది.

“ఆ ఔతిిని ఎందుకు ఩దును పడుతనావు, యెగార్ సవెలచ్?‘
యెగార్ మాటాిడకుండా ఆకురాయి మీద ఔతిిని రాసుినాడు: అది స్తుష్, స్తుష్భని శ్ఫుం
చేసోింది. అతడ్డ ఔనుబభిలు గీతమాదిరి మడ్డ఩డ్డ ఉనాయి. ఎండకి తెఱిఫడడ అతడ్డ ఔనుబభిలు
ఏమాత్రం బమంగొఱ఩టం లేదు. అయినగాని వాటిని మడ్డవేసాడు.
“యెగార్ సవెలచ్...”
“నీళ్ళి భయఖబెటట, హారిటీన. గినెాలు కూడా స్తదధం చెయియ.”
“ఇవనీా దేనికి?‘
“఩ందిని అమెిమయబోతనాను.”
తలి కోడ్డ మాదిరి హారిటీన ఎగిరి ఩డ్డంది. “ఏమ్మటి?!‘
“నేను చెపిపనటట చెయియ.”
“ఏమ్మటి... నీకు ఏభయియంది? ఏం చేసుినావో తెలుసోిందా, నషటజ్ఞతకుడావ ఆ ఩ందిని అమేిస్తి
చలక్కఱంలో భనం తినటానికి ఏమంటంది? ఏమ్మ తింటాం? దేవుడ్డ భిక్షా?‘
“నేను చెపాపలౄంది చెపాపను.”
“నేను ఑పుపకోనువ నేను అనుభతించనువ మ్మగిలనవాలిందర్వ్...”
“నీ పడబఫులు ఆపు, హారిటీన. అతడ్డక క్కదు, న విలువలు నకూ ఉనాయి.”
అంతకుమందు ఎపుపడూ అతడు ఩ందిని చం఩లేదు: దానికి అతడు ఖటిట గుండె ఉనావాలి
సహామం తీసుకునేవాడు... క్కనీ ఇపుపడు అతనికి పిచిా ఩టిటనటట ఉంది: ఏడుసూి, వణుకుతూ, గుడ్డడగా
ఔతిితో పొడ్డచ్చడు. ఩ంది మెడనిండా గాటి పటిట, చివరికి దానిని ఎలాగో చంపాడు. ఆ నలుగు ఔలి
ఔంటనీటితో తడ్డచిన ఆ ఩ందికి ఆ క్షణమే ఉపుప ఩టిటంచినటటయియంది.

కోలాా అఔాడ లేఔపోవటం భంచిదే అయియంది. కోలాా తన టీచరు నోన యురీవాా ఇంటిదఖగయ
స్తదదీరుతనాడు. ఆమె ఩టటణం నుంచి వచిాన ఑ంటరి చినాపిలేి అయిన ఆమెకు ధనయవాదాలు
తెఱపాల.
రాత్రి అయేయసరికి ఩ందిని కొమయటం పూయియియంది: మాంసానిా సంచుఱకెతాిరు, పేగులు తభకి
ఉంచుకునారు. సంచుఱను యెగార్ భుజం మీదకి వేసుకుని ఆ రాత్రిక రైలుస్తటషనుకి ఫమలుదేరాడు.
తెఱివారేసరికి ఩టటణం చేరుకుని ఫజ్ఞరులో భంచి చ్లట దొయఔబుచుాకోవాఱని అతడ్డ ఆలోచన. తన
చొయవలో ఎలాగూ నభిఔంలేదు క్కఫటిట అలాగైన భంచి బేరాలు దొరుకుతామని అతడ్డ ఆశ్.
మామ్యలుగానే అతడ్డకి ధైయయం తకుావ, చలక్కఱంలో నీటి అడుగుకి చేరే చే఩ మాదిరి ఇపుపడు ఆ క్కసింత
శ్కిి లో఩ఱకి ఇంకిపోయింది.
“లోఔం అలాగే ఉందనుకుంటావ”
(తరువాయి భాఖం వచేావాయం)

ర్చన్ కళ – హూల్నయో కర్ిసార్
కినిగె

యచన ఔల: హూలయో కొయిసార్
నియుహన: కినిగె
©Author.
Read it!

యచన ఔల – హూలయో కొయిసార్
1960-70 లోి లాటిన్ అమెరిఔన్ సాహతాయనిా అమాంతం ప్ర఩ంచం ఩టం మీదకు లాకొాచిా అంతకుమందు లేని
ప్రఖాయతిని తీసుకొచిాన యచయితలు ప్రధానంగా నలుగురుహూలయో కొయిసార్ :, గాబ్రియెల్ గారిౄయా మారెాజ్, క్కర్లిస్
ఫుయెంతస్, మారియో బాయగస్ జోసా. వీలిందరీా ఔలపి ‗లాటిన్ అమెరిఔన్ బూమ్మ‘ అంటారు. వీరిలో మఖుయడు హూలయో
కొయిసార్ (Julio Cortázar). ఈమన Hopscotch (తకుాడు బిలి) నవఱతోనే ఆ ‗బూమ్మ‘ మొదలైందని అంటారు.
ఇది విభినా నిరాిణం ఖఱ నవఱ. ఇందులో అధాయయాలా వయసగాన్య చదువుకోవచుా, లేదా పేరుకు తఖగటట అటూ ఇటూ
గెంతతూ కూడా చదువుకోవచుా. కొయిసార్ నవలాక్కరునిగా ఔనా ఔథకునిగా ఇంక్క ప్రస్తదుధడు. ఆమన ఔథలు అదుభతయస
ప్రధానమైనవి. Devil‖s Drool అనే ఔథ ఆధాయంగా ―బోి అప్‖ అనే స్తనిమా తీశారు. ఆమన బాఱయం అరెాంటినలోని
బుయనోస్ ఐర్ౄ లో ఖడ్డచింది. అఔాడే ఉపాధాయమ వృతిిలో కుదురుకునాడు. అరెాంటిన సైనిఔ పాఱనని ఫహయంఖంగా
వయతిరేకించటంతో దేశ్ ఫహషాయణకు గుయయాయడు. తరాుత ఎకుావ జీవితం పారిస్ లో ఖడ్డపాడు. ప్రమక యచనఱనీా
అఔాడే చేశాడు. దరిమ్మలా లాటిన్ అమెరిఔన్ రాజకీమ ఩రిస్తథతి ఆమన దృషిటని అట భళ్ళించింది. సైనిఔ నిమంతృతాులా
వయతిరేకిసుినా వివిధ వి఩ివ పోరాటాఱకు భదధతగా నిఱఫడాడడు.
మీ ఇటీవల సంఔఱనంలోని ఔథలోి అదుభతయసానికి (fantastic) చెందిన

అంశాలు వచిా వాసి వి ఔ ప్ర఩ంచంతో (real world) ఔలుసుి నాటట నాయి,
ఇదివయఔటిఔనా ఎకుావగా. అదుభతమ్య వాసి వి ఔమ్య ఑ఔటపోతనాటట మీకు
అనిపిసుిం దా?
అవును, న ఇటీవఱ ఔథలోి అదుభతయసానికీ భనం వాసివం అనేదానికీ భధయ దూయం తగిగందనే
నకూ అనిపిసుింది.
మీరు ఖతకొనేాళ్ళి గా లాటిన్ అమెరిక్కలో జరుగుతోనా వివిధ

స్తుచ్చఛపోరాటాఱకు భదధ త తెలుపుతూ వసుి నారు. మీ యచనలోి అదుభత అంశాలు,
వాసి వి ఔ అంశాలూ చేరువై మీరు భరింత సీరిమస్ యచయిత క్కవటానికీ అది కూడా
దోహదం చేస్తందంటారా?
సీరిమస్ అనే భావన నకు నచాదు, ఎందుఔంటే నేను సీరిమస్ భనిషినని నఔనిపించదు. క్కని

ఖతకొనేాళ్ళిగా కొనిా లాటిన్ అమెరిఔన్ ఩క్షాఱ – అరెాంటిన, చిల్ల, ఉరుగేు ఇపుపడు అనిాంటిఔనా
మకయంగా నిఔయగాుఱ – తయపున న ప్రమతాాలోి ఎంతగా నిభఖాభయాయనంటే కొనిా ఔథలోి ఈ
ఇతివృతాిలా డీల్ చేమటానికి అదుభతయసానిా వాడాను, వాసివిఔతకు దఖగయగా ఉండే ఩దధతిలో. నకు
ఇదివయకూ ఉనాంత స్తుచఛ లేదు. ఎందుఔంటే మ఩ియేయలి క్రతం నేను న బుర్పలో పుటిటన ఇతివృతాిలా
మాత్రమే రాస్తవాణిి, ఔళ్ళతిఔ దృకోాణం నుంచే వాటిని బేరీజు వేస్తవాణిి. ఇపుపడు కూడా నేను ఔళ్ళతిఔ
దృకోాణం నుంచే వాటిని బేరీజు వేసాిను, ఎందుఔంటే అనిాంటిఔనా మందు నేనొఔ యచయితని. క్కనీ
ఇపుపడు నేను లాటిన్ అమెరిక్కలోని ఩రిస్తథతఱ ఩టి ఆవేదన చెందుతనా యచయితని కూడా; అందువఱి
అది నకు తెలసో తెలమకుండానో న యచనలోికి చొయఫడుతంది. క్కనీ న ఔథలు సైదాధంతిఔ రాజకీమ
సభసయఱతో నిమ్మతిం ఔలగిఉనా఩పటికీ, వాటి అంతసాౄయం మాత్రం మాయలేదు. అవి ఇ఩పటికీ
అదుభతయసంతో నిండ్డన ఔథలే.
ఇపుపడు అందర్వ్ నిఫదధ యచయిత (engagé writer) అని పిలుచుకుంటనా యచయిత ఎదురుానే
ప్రధాన సభసయ ఏమ్మటంటే, యచయితగా మ్మగిలవుండటం. అతను రాస్త సాహతయం కవఱం
రాజకీయాంశాఱతో నిండ్డపోతే, అది చ్చలా పేఱవం అయిపోతంది. చ్చలాభంది యచయితఱ విషమంలో
ఇదే జరిగింది. క్కఫటిట సభతౌఱయం పాటించటం మకయం. న వయకూ మందు నేను రాస్తది సాహతయం
అవాుల, నకు చేతనైనంత ఉతాృషటమైన సాహతయం. అదేసభమంలో, అందులో క్కసి సభక్కల్లన
వాసివిఔతను మేలవించ్చల. అలాంటి సభతౌఱయం చ్చలా ఔషటం. న Deshoras సంఔఱనంలో ఎలుఔఱ
గురించి Satarsa అనే ఑ఔ ఔథ ఉంది – అది అరెాంటిన గెరిలాిఱకు వయతిరేఔంగా పోరాడటం గురించి
– అది రాసుినాపుపడు కవఱం రాజకీమ సాథయిలోనే ఔథ చెపాపఱనా చ్చ఩లాయనిా నిగ్రహంచుకోవాలౄ
వచిాంది.
అలాంటి ఔథఱకు సపందన ఎలా ఉంది? సాహతీవరాగ ఱ నుంచి వచేా

సపందనకూ, రాజకీమవరాగ ఱ నుంచి వచేా సపందనకూ పదు తేడా ఉందా?
ఉండఔ త఩పదు ఔదా. లాటిన్ అమెరిక్కలో రాజకీయాఱంటే ఩టటని బూరుావా పాఠకులూ, లేదా
మ్మతవాద (రైట్ వింగ్) ఩క్షానికి చెందిన పాఠకులూ, వీళ్ళీనారే, ననుా ఔదిలంచే దోపిడీ అణచివేత వంటి

సభసయలేవీ వీలీను ఔదిలంచవు. న ఔథలు తయచూ రాజకీయాఱ వైపు భలిటం ఇలాంటి పాఠకుఱకు
నచాదు. వేరే యఔం పాఠకులుంటారు, మకయంగా యువకులు – న భావాఱన్య, న పోరాడాలౄన
అవసరానీా ఩ంచుకునేవారుి, సాహతాయనిా ప్రేమ్మంచేవారుి – వాళ్ళి ఈ ఔథలా ఇషట఩డతారు. కూయఫన్
దేశ్సుిలు న ‗Meeting‘ను ఇషట఩డతారు. అలాగే నిఔరాఖునుి న “Apocalypse at Solentiname” అనే
ఔథకు ఩దే ఩దే చదువుకుంటారు.
రాజకీయాంశాఱ ఩టి పరుగుతనా మీ ఆసకిి కి క్కయణం ఏమ్మటి?
లాటిన్ అమెరిక్కలోని సైనిఔ పాఱన – వాళ్ళి ననుా భరింత శ్రమ్మంచేటట చేసుినారు. వాళ్ళి ఖదు
దిగినటటయితే, ఏదనా మారుప సంబవించినటటయితే, అపుపడు నేను క్కసి విశ్రంతి తీసుకుని పూరిిగా
సాహతయమే అనదఖగ న ఔవితలూ ఔథలూ రాసుకునే వీలుంటంది. క్కనీ వాళ్ళి నకు ఇంత ఩ని
పడుతనారు.
మీరు చ్చలాసారుి సాహతయం అనేది ఑ఔ ఆట అనారు. ఎలా?
న వయకూ సాహతయం ఑ఔ యఔమైన ఆటే. క్కనీ దాంతో పాట ఆటలోి ఎపుపడూ రెండు
యక్కలుంటాయి అని కూడా చెపూి వచ్చాను: ఉదాహయణకి ఫుట్బాల్, అది ఑ఔయఔం ఆట, అలాంటివి గాఔ
గొ఩పవీ ఖంభీయమైనవీ ఆటలునాయి. పిఱిలు తభ సయదా కోసమే ఆడుతనా ఆ ఆటని చ్చలా సీరిమస్గా
తీసుకుంటారు. అది చ్చలా మకయం వాలికి. ఇంకో ఩దేలి తరాుత ప్రేభని ఎంత సీరిమస్గా
తీసుకుంటార్ల ఇపుపడు ఆటనీ అంతే సీరిమస్గా తీసుకుంటారు. నకు బాగా గురుి, చినాపుపడు మా
తలిదండ్రులు అనేవారు ‗సరే ఇంఔ ఆటలు ఆడ్డంది చ్చలు, వచిా సాానం చేయి‘ అని. అది నకు చ్చలా
పిచిామాటగా అనిపించేది, ఎందుఔంటే, న వయకూ సాానం అనేది చ్చలా స్తల్లి విషమం. దానికి ఏ
ప్రామకయతా లేదు, భర్ల఩ఔా న స్తాహతఱతో ఆటలు ఆడటం అనేది చ్చలా సీరిమస్ విషమం.
సాహతయం కూడా లాంటిదే – అది ఑ఔ ఆట, క్కనీ పూరిి జీవితం సభరిపంచుకునేంతటి ఆట. ఆ ఆట
కోసం ఏదైన చేమచుా.
మీకు అదుభతయసం ఩టి ఆసకిి ఎపుపడు మొదలైంది?
చినాతనంలోనే మొదలైంది. ఫడ్డలో న తోటి విదాయరుథలు చ్చలాభందికి అదుభతతుం ఩టి ఆ

సపృహ లేదు. వాళ్ళి ఏది ఎలా ఉంటే అలానే సీుఔరించేవారు... ఇది ఑ఔ మొఔా, అది ఑ఔ కురీా. క్కనీ న
దఖగయ అంత కచిాతమైన నియుచనలు లేవు. అభి కూడా ననుా ప్రోతౄహంచింది. ‗తపుపరా అలాక్కాదు,
సీరిమస్గా ఉండాల‘ అనటానికి ఫదులు, నేను ఊహలు అలుితంటే సంతోషించింది; నేను అదుభత
ఔఱపనఱ ప్ర఩ంచం వైపు భళ్ళినపుడు, అందుకు పుసిక్కలచిా సామ఩డ్డంది. నేను ఇంక్క తమ్మిదేలి
వమసుౄలో ఉండగానే ఎడాగర్ అల్లన్ పో ను మొదటిసారి చదివాను. అభికి నేనది చదవటం ఇషటం లేదని
దొంగిలంచి భరీ చదివాను; క్కనీ అమేి ఔరెకుట. ఆ పుసిఔం ననుా బమపటిటన తీరుకి నేను జుయంతో
మ్యడు నెఱలు భంచం ఩టాటను, ఎందుఔంటే ఆ పుసిఔంలోనిదంతా నిజభని నమాిను. నవయకూ
అదుభత ఔఱపనఱనీా పూరిిగా సహజభనిపించేవి, సందేహమే ఉండేది క్కదు. ప్ర఩ంచం అలానే
ఉందనిపించేది. అలాంటి పుసిక్కలు తోటి పిఱిఱకు ఇచిానపుపడు మాత్రం, ‗ఇది క్కదు, మాకు కబోయ్
ఔథలషటం‘ అనేవారు. అ఩పటోి కబాయ్ౄ అంటే బాగా పాపుఱర్. ఎందుకో అయథభయేయది క్కదు. నేను
మానవాతీత ప్ర఩ంచ్చనేా ఇషట఩డేవాణిి.
దరిమ్మలా చ్చలా యేలి తరాుత మీరు ఎడాగ ర్ అల్లన్ పో యచనఱనిాంటినీ

అనువదించ్చరు. అంత దఖగ య గా చదివటం మ్యఱంగా అందులో ఏభనా కొతి గా
ఔనుగొనారా?
ఎనోా విషయాలు ఔనుగొనాను. నేను ఆమన భాషని దఖగయగా ఩రిశీలంచ్చను, ఆమన భాషని
ఇట ఇంగీిషు వారుి అట అమెరిఔన్యి కూడా చ్చలా అటటహాసమైనదని (baroque) విభరిూసాిరు. నేను
అట ఇంగీిష్య ఇట అమెరిఔన్య క్కదు క్కఫటిట కొతి దృకోాణం నుంచి చూడఖలగాను. ఆమన యచనలో
పాతఫడ్డపోయిన అంశాలు, అతిశ్యోకుిలు చ్చలా ఉనామని తెలుసు, క్కనీ ఆమన ప్రజాతో పోలస్తి
అవనీా అఱప విషయాలు. ఆ క్కఱంలోనే The Fall of the House of Usher, Ligeia, Berenice,
The Black Cat లాంటి ఔథలు రామఖలగాడంటే అదుభత మానవాతీత ఔఱపనలు చేమటంలో ఆమన
స్తసలైన ప్రజా ఏమ్మటో తెలుసుింది. నినా ―ఎడాగర్ అల్లన్ పో వీధ‖లో ఑ఔ స్తాహతణిి ఔలుసుకునాను. ఆ
వీధ మొదటోి శిలాపఱఔంపై ‗ఎడాగర్ అల్లన్ పో, ఇంగీిషు యచయిత‘ అని ఉంది. ఆమన ఇంగీిషు
యచయిత క్కనే క్కదు!

మీ యచనలోి అదుభత యసంతో పాటూ పాత్రఱ ఩టి మీ ఆర్పధర త ఆతీిమత
వయఔి భ వుతాయి.
బాఱయ కమాయ దశ్లోి ఉండే న పాత్రఱ ఩టి నేను చ్చలా మాయువంగాఉంటాను. న ఔథలోిను
నవఱలోిన్య వాళ్ళి చ్చలా సజీవంగా ఉంటారు; వాలిను చ్చలా ప్రేభతో ట్రీట్ చేసాిను. నేను రాస్త ఔథలో
఑ఔ కుర్రాడ్డ పాత్ర ఉంటే, అది రాసుినాంత స్తపూ నేనే ఆ కుర్రాడ్డనైపోతాను. పదువమసు పాత్రఱతో అలా
ఉండదు.
మీ పాత్రలోి చ్చలాభంది మీకు తెలస్తనవాళ్ళి న ?
చ్చలాభంది అనను గానీ కొందరునారు. చ్చలా సందరాభలోి న పాత్రలు ఇదురు మగుగరు వయకుిఱ
మేలవింపు. ఉదాహయణకి నకు తెలస్తన ఇదురు స్త్రీఱ నుంచి నేను ఑ఔ స్త్రీ పాత్రని సృషిటంచ్చను. అందువఱి
ఔథలోని ఆ పాత్రకు సంకిిషటమైన వయకిితుం సభకూరుతంది.
అంటే ఑ఔ పాత్రని భరింత సాంద్రతయం చేమదలుాకునాపుపడు ఇదు రిా ఔలపి

సృషిట సాి రా ?
అలా చె఩పలేం. పాత్రలే ననుా నడ్డపిసాియి. అంటే, నేనొఔ పాత్రను చూసాిను, వాడు న ఔళ్ళిదుట
ఉంటాడు, అపుపడు వాడ్డలో నకు తెలస్తన ఎవర్లా గురిిసాిను, లేదా అపుపడపుపడూ క్కసి దఖగయగా
ఔలస్తపోయిన ఇదురిా గురిిసాిను, అఔాడ్డతో అది ఐపోతంది. ఇఔ ఆ తరాుత ఆ పాత్ర తనంతట తానుగా
ప్రవరిించటం మొదలుపడుతంది. మాటాిడటం మొదలుపడుతంది... నేను సంభాషణలు రాసుినాపుపడు
అసలు ఏ పాత్ర ఏం మాటాిడబోతందో మందుగా నకూాడా తెలమదు. అది వాలి ఇషటం. నేను చేస్తదలాి
వాళ్ళి మాటాిడేది టప్ చేమటమే. ఑కోాసారి నేను ఩ఖఱఫడ్డ నవేుసాిను, లేదా ఆ క్కగితం నలపి ఩ఔాన
఩డేసాిను, ‗ఇదిగో, నువుు మాటాిడ్డంది పిచిా వాగుడు. ఫ్య!‘ అంటాను. తరాుత ఇంకో క్కగితం ఎకిాంచి
భళ్ళి వాలి సంభాషణ టప్ చేమటం మొదలుపడతాను.
అంటే మ్మభిలా రామటానికి ప్రేరేపించే పాత్రలు మీకు తెలస్తనవి క్కదనామాట?
అసౄలు క్కదు. చ్చలాసారుి ఏభవుతందంటే, నకు ఑ఔ ఔథ తడుతంది, క్కనీ అ఩పటికింక్క

పాత్రలేవీ ఉండవు. నకదో వింత ఆలోచన తడుతంది: ఏదో ఊళ్ళి ఑ఔ పదు ఇంటోి ఏదో జయఖబోతంది,
నేను చూసాిను... రాస్తటపుపడు న నమనేంద్రిమం ఎకుావ ఩ని చేసుింది, నేను అంతా చూసాిను, నకు
అంతా ఔన఩డుతంది. ఆ ఊళ్ళి ఉనా ఆ ఇంటిని సపషటంగా చూసాిను, ఉనాటటండ్డ, అఔాడ కొనిా పాత్రలా
తీసుకొచిా పడతాను. ఆ పాత్రలోి ఎవర్ల ఑ఔరు నకు తెలస్తన వాళ్ళి క్కవొచుా. క్కఔపోవచుా కూడా.
చివయకొచేాసరికి న పాత్రలోి ఎకుావశాతం ఔలపతమే అయివుంటాయి. ఇవిగాఔ, ఇఔ నేనొఔణిా
ఉనానుగా. Hopscotch నవఱలో ఑ల్లవియెరా పాత్రకీ న జీవితానికీ కొనిా పోలఔలు ఔన఩డతాయి. ఆ
పాత్ర నేను క్కదు, క్కనీ పారిస్లో న తలర్లజుఱ అరాచఔ జీవితం నుంచి తీసుకునా అంశాలు చ్చలా
ఉనాయి. అలాఖని ఑ల్లవియెరా అంటే కొయిసారే అనుకుని చదివిన పాఠకులు పొయ఩డ్డనటేట. క్కదు, క్కదు,
నేను అందుకు చ్చలా భినాంగా ఉండేవాణిి.
అలా ఎందుకు, మీ యచనలు ఆతిఔథాతిఔం క్కవటం ఇషటం లేఔన?
ఆతిఔథ అంటే నకు ఇషటం లేదు. నేనెపుపడూ న జ్ఞా఩క్కలు రామబోను. వేరేవాలి ఆతిఔథలు
నకు ఆసకిి ఔలగిసాియి, క్కనీ నది క్కదు. ఆతిఔథ రాయాఱంటే, నిజ్ఞయితీగా నిజ్ఞలే రాయాలొౄసుింది.
ఆతిఔథ ఔలపంచి రామలేనుగా. అపుపడ్డఔ, నేను చేస్తది ఑ఔ చరిత్రక్కరుని ఩ని అవుతంది, నకు నేనే
చరిత్రక్కరుణిి క్కవాల, ఆ ఩ని బోరుకొడుతంది. ఎందుఔంటే నకు కొతిగా పుటిటంచటం ఇషటం,
ఔలపంచటం ఇషటం. క్కని నిజమే, తయచూ నేను ఑ఔ నవఱకో ఔథకో ఆలోచన చేస్తనపుడు, న జీవితంలో
కొనిా క్షణాలూ సనిావేశాలూ సహజంగా ఆ సందయభంలో వచిా కూచుంటాయి. న Deshoras ఔథలో
఑ఔ కుర్రాడు తన స్తాహతని అఔాతో ప్రేభలో ఩డటం అనేది న జీవితంలోంచి తీసుకునాదే. క్కఫటిట
అందులో చినా ఆతిఔథాతిఔ అంశ్ ఉనాదనే చెపాపల, క్కనీ అఔాడ మొదఱయాయఔ ఇఔ అంతా అదుభత
ఔఱపనే ఎకుావశాతం ఆక్రమ్మసుింది.
మీ ఔథలా ఎలా మొదలుపడతారు? ఏదనా వాఔయం నుంచ్చ, దృశ్యం నుంచ్చ?
న వయకూ ఔథలూ నవఱలూ ఎఔాణుించైన మొదలుక్కవొచుా. క్కనీ రామటానికి మందే ఆ ఔథ

చ్చనాలి నుంచి, కొనిా వారాఱ మందు నుంచి, నలో తిరుగుతూ ఉంటంది. క్కనీ సపషటత ఉండదు;
ఔథకి సంఫంధంచిన పైపై ఆలోచన మాత్రమే ఉంటంది. ఉదాహయణకి ఫహుశా ఆ ఇంటోి ఑ఔ మ్యఱ
఑ఔ ఎర్పని మొఔా ఉంటంది, ఆ ఇంటోి ఎవర్ల ఑ఔ మసలామన తిరుగుతూ ఉంటాడు. అంతే నకు

తెలస్తది. ఇపుపడు ఔఱఱ గురించి కూడా చెపుపకోవాల. ఇలా ఔథ ర్వ్పుదిదుుకుంటనా దశ్లో నకు వచేా
ఔఱఱనీా న ఔథలో ఉండబోయే అంశాఱకు చెందిన సంకతాలూ ప్రతీఔఱతో నిండ్డ ఉంటాయి. ఑కోాసారి
ఔథ మొతిం ఔఱ ర్వ్఩ంలో వచేామవచుా. నకు బాగా పేరు తెచిాన న మొదటి ఔథ House Taken
Over నిజ్ఞనికి నేను ఔనా ఑ఔ ప్లడఔఱ. మెఱకువ రాగానే కూరుాని రామటం మొదలుపటాటను. క్కనీ
మామ్యలుగా ఐతే ఔఱలోించి ఫమట఩డేవి తలా తోక్కలేని సంకతాలు మాత్రమే. అంటే న అంతశేాతన
ఔథ మీద ఩ని చేసోింది – నేను ఔఱ ఔంటనాపుపడు ఆ ఔథ న లో఩ఱ రామఫడుతంది. క్కఫటిట ఔథ
ఎఔాణుించైన మొదలుక్కవొచుా అంటనానంటే దానయథం అ఩పటికి ఇంక్క ఏది మొదలు అవుతందో ఏది
మగింపు అవుతందో నకు తెలమదని. నేను రామటం మొదలుపడ్డతే అదే మొదలు. అంటే ఔథ ఇలా
మొదఱవాుఱని నేనేం అనుకోను; దానిఔదే అలా మొదఱవుతంది, అఔాణిించి కొనసాగుతంది,
చ్చలాసందరాభలోి నకు మగింపు ఏంటనాదానిపై కూడా సపషటత ఉండదు – ఏం జయఖనుందో నకు
తెలమదు. ఔథ క్రమేణా మందుకు సాగుతంటే నకు కొదిు కొదిుగా విశ్దభవుతూ వసుింది, ఉనాటటండ్డ
మగింపు ఎదుయవుతంది.
అంటే మీరు రాసూి రాసూి నే ఔథని ఔనుగొంటనాయనామాట?
అవును. జ్ఞజ్ సంగీతంలో ఇంప్రొవైజంగ్ లాంటిదే ఇదీను. మీరు ఑ఔ జ్ఞజ్ సంగీతక్కరుణిి ‗ఏం
వాయించబోతనావు?‘ అని అడ్డగాయంటే అతను మకం మీదే నవుుతాడు. అతనికి ఑ఔ థీమ్మ ఉంటంది,
గౌయవించితీరాలౄన కొనిా శ్ృతలుంటాయి, అపుపడు తన ట్రంఫ్ట్ లేదా శాఔౄఫ్యన్ తీసుకుని
వాయించటం మొదలుపడతాడు. విషమం ఏమ్మటనాది మకయం క్కదు. అతను వరుసగా వేరేురు
అంతయగత సపందనఱ మీదుగా ఩మనిసాిడు. ఑కోాసారి అది చఔాగా వెలకి వసుింది, ఑కోాసారి అలా
రాదు. నకూ అంతే. ఑కొాసారి ఔథఱకు న సంతఔం పటటడం కూడా ఇఫుందనిపిసుింది. నవఱఱ సంఖతి
వేరు, ఎందుఔంటే నవఱఱపై నేను చ్చలా ఩ని చేసాిను; ఑ఔ నిరాిణం ఉంటంది. క్కనీ న ఔథఱ
విషమంలో మాత్రం, నలో ఉనాదేదో చెపుింటే నేను రాస్తనటట ఉంటంది, క్కనీ దానికి నేను బాధుయణిి
క్కదనిపిసుింది. అలా ఐన కూడా అవి నవే అనుకోవాల క్కఫటిట నేను వాటిని అంగీఔరించఔ త఩పదేమో.
ఔథా యచనలో మీకు తయచూ సభసాయతిఔంగా తయాయయేయ అంశాలేమైన

ఉనాయా?

లేవనే చెపుపకోవాల, ఎందుఔంటే నేనిందాక చెపిపనటట, ఔథ అంతకుమందే నలో ఎఔాడో తయారై
స్తదధంగా ఉంది. అంటే దాని ఩రిమాణం నిరాిణం దానికి ఉనాయి; అది చ్చలా చినా ఔథ అవుతందా,
లేదా క్కసి పదు ఔథ అవుతందా అనీా పూయునిశిాతమే. క్కనీ ఖత కొనేాళ్ళిగా నకు కొనిా సభసయలుగా
తోసుినాయి. నేను క్కగితం మందు కూరుానాఔ ఎకుావ ఆలోచిసుినాను. ఇదివయఔటి ఔనా నెభిదిగా
రాసుినాను. రాస్త ఩దధతి పొదుపుగా మారింది. కొంతభంది విభయూకులు దానికి ననుా తపుపఫటాటరు,
వాళ్ళీ అనేదేమ్మటంటే నేను రాన్రాన్య న ఔథలోి అఱవోఔడ కోలోపతనానని. నేను చె఩పదలుాకునాది
చె఩పటానికి భరింత పొదుపైన దారిలో వెళ్ళతనాను. అది భంచికో చెడుకో నకు తెలమదు –
ఏదేమైన, ఇపుపడు నేను రాస్త ఩దధతి ఇది.
రాస్తంది భళ్ళి దిదుు తా రా?
చ్చలా తకుావ. క్కయణం ఏమ్మటంటే ఆ రాసుినాదానిపై అంతకుమందు నుంచే న భనసులో ఩ని

జరుగుతోంది క్కఫటిట. న యచయిత మ్మత్రులు కొందరి చితిప్రతలు చూసాిను, అంతా దిదుుబాటితో,
మారుపఱతో, ఎడాపడా బాణం గురుిఱతో... లేదు లేదు. న చితిప్రతల్లపుపడూ చ్చలా శుభ్రంగా
ఉంటాయి.
మీ రాత అఱవాటి (writing habits) గురించి చె఩పండ్డ? ఏభనా

మారాయా?
ఇ఩పటివయకూ మాయనిదీ, ఇఔమందు మాయబోనిదీ ఏభంటే, పూరిి అరాచఔతుమ్య

ఖందయగోలమ్య. నకు అసలు ఑ఔ ఩దధతి అనేదే లేదు. ఑ఔ ఔథ రాయాఱని బుదిధ పుడ్డతే మ్మఖతా అనీా
఩ఔానపటిట ఆ ఔథ రాస్తసాిను. ఑కోాసారి ఑ఔ ఔథ రాశాక్క, ఆ తదు఩రి నెలా రెండునెఱలోి ఇంకో రెండో
మ్యడో ఔథలు రాస్తసాిను. మామ్యలుగా ఔథలు వరుసలోి తయలవసాియి. ఑ఔ ఔథ రామటం ననుా క్కసి
సంస్తదధ స్తథతిలో ఉంచుతంది, అపుపడు ఇంకో ఔథని వెంటనే ‗఩టటకుంటాను‘. నేను వాడుతనా పోలఔ
చూశారుగా, నిజంగా అలానే జరుగుతంది; ఔథ నలో఩లకి జ్ఞరి ఩డుతంది, నేను ఩టటకుంటాను. క్కనీ
తరాుత నేను ఏమీ రామకుండా ఏడాది ఖడ్డచిపోతంది... అసౄలేమీ ఉండదు.
మీకు రామటానికి అనువుగా తోచే ప్రతేయఔ సథ లా లేమైన ఉనాయా?

అలాఖనేం లేవు. మొదటోి, నేను క్కసి వమసులో ఉనాపుపడు, Hopscotch నవఱని ఈ పారిస్లో
క్కఫీ ష్పపులోి కూరుాని రాశాను. అపుపడు శ్బాులు ననుా ఆటంఔ఩రిచేవి క్కదు, పైగా అవి చ్చలా
అనుకూఱమైన ప్రదేశాఱనిపించేది. అఔాడే చ్చలా ఩ని చేశాను – రామటమో లేదా చదవటమో. క్కనీ
వమసుపరిగే కొదీు క్కసి మారుప వచిాంది. క్కసి నిశ్ూఫుం ఉంటందనిపిస్తినే రామటం
మొదలుపడుతనాను. సంగీతం ఉంటే అసౄలు రామలేను. సంగీతం యచన రెండు వేరేురు విషయాలు.
ఇపుపడు నకు నిశ్ూఫుం క్కవాల; క్కనీ అపుపడపుపడూ ఏదో హోటలోినో, విమానంలోనో, స్తాహతని
ఇంటోినో రాసూినే ఉంటాను.
జీవితానికీ సాహతాయనికీ భధయ సభతూఔం సాధంచటం ఔషటం ఔదూ...
అవున్య క్కదు కూడా. ఏవి భన ప్రాధానయతఱనా దాని మీద ఆధాయ఩డ్డ ఉంటంది. ఑ఔ వయకిి
నైతిఔ బాధయతఱకు సంఫంధంచిన ప్రాధానయతలైతే నేను ఑పుపకుంటాను. క్కనీ నకు తెలస్తన చ్చలాభంది
ఎపుపడూ వాపోతూనే ఉంటారు. ‗అయోయ, నకు న నవఱ రాయాఱనుంది, క్కనీ ఇలుి అమికోవాల,
పైపచుా ఩నుాలు, ఏం చేమఖఱను?‘ అని. లేదా ‗నేను ర్లజంతా ఆఫీసులో ఩ని చేసాిను, ఇఔ ఎలా
రామఖఱననుకుంటనావు?‘ లాంటి క్కయణాలు చెపాిరు. న వయకూ నేను UNESCO లో ర్లజంతా
఩ని చేస్త ఇంటికి వచిా న Hopscotch నవఱ రాసుకునాను. ఑ఔడు రాయాఱనుకుంటే రాసాిడు.
రామటభనే శాపానికి గురైన వాడు రాస్త తీయతాడు.

నామిని ‘మూల్నంటామె’ న్వ్లపై బాపు సపంద్న్
కినిగె

ఉతియం: నమ్మని ―మ్యలంటామె‖ నవఱపై బాపు సపందన
సభయపణ: కినిగె
©Author.
Read it!

నమ్మని ―మ్యలంటామె‖ నవఱపై బాపు సపందన
శ్రీరాభ
అయాయ నమ్మని గార్వ్ –
నినెావయనీ పిలచేదిరా అని సాుమ్మవాయనాటి – మ్మభిలా ఎలా సంబోధంచ్చలో తెలమటంలేదు.
మందు ఆఱసాయనికి క్షమా఩ణలు. 18న – మీ పుసిఔం అందిన ర్లజే వ్యరెళ్ళిను. అఔాడుండగా
దేహమంత్రానికి బాగా రిపేరీ వచిాంది. నేను అసలు, ప్రయాణంలో గానీ ఇంకో ఩ని మీద వ్యరెళ్ళినపుడు
గానీ నమ్మని గారి వుతియం కూడా చదువుకోలేను. అందువఱి ఇంటో వదిల వెళ్ళిను. రాగానే కొంచెం
కోలుకునాఔ తీశాను. అయాయ ఏక్కండీగా చదివా. ఇపుడే పూరిి చేశాను. నేను అసలే చ్చలా emotional
వాణిి. రామణిి తఱచుకునా మీ యచనలు చదువుతనా ఎమోషన్ తటటకోలేను. కవఱం ఩టటలేని
ఆనందంతో. మీ యచన ఔఱచి వేస్తంది –
ఔథనం అనండ్డ, పాత్రఱ చిత్రీఔయణ – వారి భనసితాులు – వయినలు – ఈ మాట మ్మభిలా మీరే
మ్మంచిపోయారు. మీ భాష చదువుతంటే ఔలిభిట నీళ్ళి తిరిగేవి – చ్చలా చ్లటి. న వృతిి ఔథలు చదివి
బభిల్లమయడం ఔదా – tragedy వైపు వెడుతూంటే – మకయంగా నకు చ్చలా emotion ఔలగిసూి
సాగిపోయే పాత్రలునా ఔథనంలో skip చేస్తసాిను. తటటకోలేఔ. క్కనీ ఈ ఔథనం skip చేమడం వీలు
లేఔపోయింది.
యచయితగా మీరు సామానయ మానవులు క్కరు. వృతిి వఱి గాని, ఇషటం వఱి గానీ యచనలు చదవడం
నకు మామ్యలు మామ్యలు emotion ఇచేాది క్కదు. పైగా యభణగారి సతాౄంఖతయం – వారి దాురా
మీ బోటి వారి స్తాహం అఱవాటయి ఈ అదృషటం ఔలగింది. ఖత రెండేలిలోి రామడు కొటిటన దఫుఱకి
దుుఃకమైన ఆనందమైన తేలగాగ తటటకోలేఔపోతనా. మీ నవఱ భరీ భరీను. యభణ గారు దఖగరుంటే –
కొనిా ర్లజుఱ తయఫడ్డ మీ వాక్కయలే – మీ పాత్రలే మాటాిడుకునేవాలిం. మీ యీ యచన విషమంలో
రామడు యభణ గారితో న భహదాభగాయనిా ఩ంచుకోలేకుండా శిక్షించ్చడు.

నేను భనిషిగా పుటిటనందుకు సాయథఔత యభణ గారి యొఔా మీ యొఔా ఩రిచమ భాఖయం – మీరు
రాస్తనదంతా చదివే అవక్కశ్ం – నమ్మని గార్వ్ ఏమ్మ యచన చేశాయండీ! నిజమైన భనుషుయలు! కవఱం
నలుపు క్కదు తెలుపూ క్కదు. అనేఔ యఔమైన shades! (నకు ఑ఔ ఆశ్ాయయం – ఇంతగా భనిషిని
చదివిన వారు – ―పళ్ళి పుసిఔం‖ స్తనిమాలో గుభిడ్డకి అంత help చేస్తన రావి కొండఱరావు దివయవాణి
మీద, ఆడాలి మీద మచాట఩డడం సరిగాగ లేదనారు. దానికి సమాధానం మీ యచనే! భనిషంత
unpredictable ఩దాయథం భర్లటి లేదు!)
క్కనీ మీ నవఱ చదివిన తరువాత ఎంతో రాదాుభని! చేత క్కదు కుదయటం లేదు. మ్మభిలా ఈ
మారు ఔలుసుకునాపుపడు మాటాిడఖఱనేమో! యభణ గారి జీవితంలో నకు తెలస్తనంతవయకూ ఑ఔటే అతి
పదు లోట – ఈ యచన చదివే భాఖయం నోచుకోలేఔపోవడం!
ఇంకొఔ ప్రాయథన – న బుర్పకి ఩రిమ్మతి వునాంతవయకు నవఱ భావం అయథం చేసుకునాను గానీ –
దమచేస్త నకు personal గా అనుకునా సంఖతి – ఈ ఔథ గురించి – ఏదేన వాఔయంలో చె఩పఖలగితే
రామఖఱరా! నకు ఆ భనుషుఱ గురించి ఇంక్క ఎంతో తెలుసుకోవాఱని వుంది. న ఆర్లఖయం అవక్కశ్ం
ఔలపంచగానే కవఱం ―మ్యలంటామె‖ గురించి మీ నోటంఫట అనేఔ విషయాలు తెలుసుకోవాఱని వుంది.
అంతగా ఔఱచి వేస్తంది. ప్రతీ దృశ్యం ఔలిను ఔటిటనటటంది! మీరు బఖవంతని అపూయుసృషిట. అంతఔనా
వేరేమీ తటటడం లేదు సార్. నవఱ చివరి వాక్కయనికి సాటి లేదు. ఎవరికి వారికి ఎంత self pity
వుంటందో! ఎవరికి వారు తనొఔారే మ్మఖతావాలికి victim అనుకుంటార్ల! అంతటి ఎరుఔ ఔలగితే
ఎంత ప్రశాంతమైన ఫతకు ఖడ఩చ్లా! మీరు రాస్తనవి సామానయభయిన మాటలు క్కవండీ!
రామడూ సీతభితలి మీకు అంతలేని ఆర్లఖయం ఆనందం ప్రశాంతత ఎఱివేలలా ప్రసాదించ్చఱని
భనసారా కోరుకుంటూ
మీ బాపు.
22-11-13


KinigePatrikaApril2014 PDF

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

KinigePatrikaApril2014 PDF

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

ప్రచుయణ: కినిగె ఩త్రిఔ http://patrika.kinige.com

శాశ్ుత లంకు : http://patrika.kinige.com/?m=201404

What can you do with this document?

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

కినిగె ఩త్రిఔ సంచిఔలోని ప్రధానంశాలు

 డా. వంశీధర్ రెడ్డడ – వెడ్డడంగ్ ఇనిుటేషన్

 ఔనఔ ప్రసాద్ – చెక్కా వారి పండ్డి పిలుపు

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

 యచన ఔల శీరిృఔన హూలయో కొయిసార్ ఇంటర్వ్ుూ అనువాదం

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

యచన: శిరిష్ ఆదితయ

ప్రచుయణ: కినిగె ఩త్రిఔ http://patrika.kinige.com

క్కఱం: ఏప్రిల్ 2014

శాశ్ుత లంకు : http://patrika.kinige.com/?p=2181

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

నేను నస్తికుణిి. నిజం చెపాపఱంటె ఊహతెలసాఔ దేవుణిి రెండుసారుి గాఢంఖ వేడుకునా.

తిరిగి ప్రేమ్మస్తి తిరుభఱ కొండెకుాతాననాను. దేవుడు రెండుసారుి చేయిచ్చాడు. ఇచిాన అవక్కశానిా

తినేవాడ్డని . ఇపుపడు రాత్రుళ్ళీ ఆవక్కమ, ఩పుప తింటనాటట ఔఱలొసుినాయి. ఔళ్ళీ తెరిచేసరికి

఩రాటాలు హడావిడ్డగా నోట్లి కుకుాకుంటాను. ఆ టం కూడా లేదంటె ఆఫీసుకి ఩యఖడుపే. ఫసుౄలో, ఆ

జనంలో, చభటలు ఩డుతూ నిలుానాంతస్తపు ఑ఔటే ఆలోచన – ఎఔాడో చల ప్రదేశ్ంలో, ఎవడో

అందుకుంటాను. ప్రతివాడ్డకి తందరే క్కఫటిట వాడు ఐదుగురు ప్రయాణించ్చలౄన ఆటోలో ఩దిభందిని

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

ఇవుని నేను వేటూరిగారి వీరాభిమానినైపోయాను.

అలా ఇంటివిలువ తెలుసుినా సభమంలోనే, ప్ర఩ంచం పోఔడ కూడ అయథభవుసాగింది. మొదటోి

వాలీకదో తెలుసని, అందుక అంత సంతోషంగా ఉండఖలుగుతనాయని అనుకునాను. అందుఔని

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

ఫమటకు ప్రదరిూంచే ఆతివిశాుసం నటనో, సీుమవంచనో ఇంక్క అయథం క్కలేదు.

వీయంతా నేనుండే ప్ర఩ంచంలోనే ఉంటాయనా నిజం ఔనఫడ్డంది. వాళ్ళీ న కోసం ఩నిచేసుినా,

ఇదుయం ఈ సంసాయ చక్రంలో భాఖసాుమఱమే. ఈ నియంతయ ఩రుగు ఎఔాడ్డకి, ఎందుకు అని

తతువేతిలు చెపిపన అఫౄరిడస్ి, నిహలస్ి, ఎగిౄసటనిమ

భనిషిని అని అయవాఱనాంత ఉక్రోషమొచేాది. క్రమేపి అఱవాటపొయింది.

ఇలా జ్ఞాననికి-అజ్ఞాననికి, నిజ్ఞనికి-జీవితానికి, ఆతిసథథరాయనికి-నిసౄతివకి నడుభ

కొటటమ్మటాటడుతనా నకు వెంఔట఩పతో ఩రిచమమైంది. నేను, న స్తాహతలు ఎకుావగా వెళ్ళీ సరాుర్

సఖం ఊడ్డన ఩లీతో నవుుతూ ఩ఱఔరించేవాడు. ఆ హోటల్ కి ఎకుావభంది తెలుగువాళ్ళీ

వచ్చాడు. అటనుంచి నస్తక్, సూయత్, ఛంఢీఖఢ్ లో కొనాళ్ళీ ఩నిచేసూి నలుగురాళ్ళి ఎకుావ

సంపాదించుకుందాభని ఢిల్లి చేరాడు.

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

వేయిసాిడని న స్తాహతలు జోకులు వేస్తవాళ్ళీ.

఑ఔసారి, ‗మీరు ఎపుపడు వచిాన చూసాిను బాబు.. మీరు నలుగురొచిాన, ఆరుగురొచిాన

఩ఔావాలీతో మాటాిడడం ఔంటె మీ ఫ్యనుి చూసూినే నవుుకుంటంటారు, అసిమానం ఏవో ఫటనుి

ఇంక్క జీవిసుినా ఑ంటరితననిా తలుచుకుంటె బాధేస్తంది.

వెంఔట఩ప ఩రిచమమైన మొదటి ర్లజు నుండ్డ నకొఔ సంకోచం మొదఱయియంది. ఆ హోటలోి

డబుుఱకోసం ఇవనీా చేసుినాడా లేఔ నిజంగానే భనవాడని అభిమానం చూపుతనాడా? నఔంటే

వాలీ ఆర్లగాయనికో ఉ఩యోగిసాిడా? ఇలాంటి ఆలోచనఱనీా భనసులో మెదులుతూ ఉండేవి. అవసయం

తన ఇంటి చిరునమా ఔనుకొాని, అతని కుటంబానిా ఑ఔసారి ఩రాభరిూదాుభని ఫమలుదేరాను. తండ్రి

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

వాలీని ఎలా ఩ఱఔరించ్చలో ఆలోచిసూి వాలీ గుభిం మందు నిఱఫడాడను.

ఔలీలో నీళ్ళీ తిరిగాయి.

ఆలోచనఱతో ఎఔాడ్డకి నడుసుినానో తెలమదు క్కని చ్చఱ వేఖంగా నడుసుినాను. హఠాతిఖ

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

యచన: డా. వంశీధర్ రెడ్డడ

ప్రచుయణ: కినిగె ఩త్రిఔ http://patrika.kinige.com

క్కఱం: ఏప్రిల్ 2014

శాశ్ుత లంకు : http://patrika.kinige.com/?p=2284

కినిగె ఩త్రిఔ 2014 patrika.kinige.com

7th September.. భధాయహాం..

టమకీన కొడుకు అరుణాగడు కూడా లేడు..

(( ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్.. ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్ ట్రంగ్..))

ఎవడో ఫ్యన్.. వాడే.. దరిద్రుడు