‫ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﻳﺶ‪:‬‬

‫ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ اﻟﻴﺎف ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺣﻼلﻫﺎ‪.‬‬

‫ﺗﺌﻮري‪:‬‬
‫در آزﻣﺎﻳﺸﺎت ﻗﺒﻞ ﻓﺮاﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﻠﻲ اﻟﻴﺎف و ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻟﻴﺎف ﺳﻠﻮﻟﺰي‪ ،‬ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ و ﻳﺎ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ‬
‫ﻣﻲﺗﻮان از ﺗﺴﺖ ﺳﻮﺧﺘﻦ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪ .‬وﻟﻲ ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻧﻮاع اﻟﻴﺎف ﺳﻠﻮﻟﺰي )ﭘﻨﺒﻪ ﻳﺎ وﻳﺴﻜﻮز( و ﻳﺎ اﻧﻮاع اﻟﻴﺎف‬
‫ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ )ﭘﺸﻢ ﻳﺎ اﺑﺮﻳﺸﻢ( ﻣﻲﺗﻮان از روش ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد وﻟﻲ روش ﻣﻴﻜﺮوﺳﻜﻮﭘﻲ ﺑﺮاي اﻟﻴﺎف‬
‫ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺒﻮد و ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ اﻧﻮاع اﻟﻴﺎف ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻣﻲﺗﻮان از ﺗﺴﺖ ﻧﻘﻄﺔ ذوب اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪ .‬وﻟﻲ‬
‫اﻳﻦ روش ﺑﺮاي اﻟﻴﺎف ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺧﺎﻟﺺ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ و در ﻣﻮرد ﻣﺨﻠﻮط اﻟﻴﺎف ﻛﺎراﻳﻲ ﻧﺪارد؛ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﺗﻌﻴﻴﻦ‬
‫ﻧﻮع ﻟﻴﻒ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ در ﻣﺨﻠﻮط اﻟﻴﺎف ﻣﻲﺗﻮان از ﺗﺴﺖ ﺣﻼﻟﻴﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد‪ .‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ ﺣﻼلﻫﺎي آﻟﻲ‬
‫ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﻞ ﻛﺮدن اﻟﻴﺎف ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ وﻟﻲ اﻟﻴﺎف ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ را ﺣﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ‬
‫ﺑﻌﻀﻲ از ﺣﻼلﻫﺎي آﻟﻲ ﻓﻘﻂ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﺣﻞ ﻛﺮدن ﻟﻴﻒ ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﺔ ﺧﺎﺻﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ ،‬اﻳﻦ روش ﻳﻚ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻛﻤﻲ و ﻛﻴﻔﻲ ﻣﺨﻠﻮط اﻟﻴﺎف ﺑﺸﺮ ﺳﺎﺧﺘﻪ و ﺟﺪا ﻛﺮدن اﻟﻴﺎف در ﻣﺨﻠﻮط اﻟﻴﺎف ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫ﻣﺜﻼً ﺣﻼل ﻣﺘﻴﻠﻦ ﻛﻠﺮاﻳﺪ ﻓﻘﻂ ﺗﺮي اﺳﺘﺎت را ﺣﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ و روي دي اﺳﺘﺎت ﺗﺄﺛﻴﺮي ﻧﺪارد‪ .‬وﻟﻲ در اﻳﻦ‬
‫آزﻣﺎﻳﺶ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺘﻴﻠﻦ ﻛﻠﺮاﻳﺪ ﺳﻤﻲ اﺳﺖ از اﺳﺘﻦ ‪ 70%‬ﺑﻪ ﺟﺎي آن اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬اﻟﺒﺘﻪ ﺗﺴﺖ‬
‫ﺣﻼﻟﻴﺖ ﺑﺎ اﺳﺘﻦ ‪ 70%‬ﺑﺎ ﺧﻄﺎي زﻳﺎد ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ ﭼﻮن ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﻏﻠﻈﺖ اﺳﺘﻦ در ‪ 70%‬ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺖ و‬
‫اﺳﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺒﺨﻴﺮ ﻣﻲﺷﻮد و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﻣﺘﺎﻛﺮازول ﻓﻘﻂ ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ را در دﻣﺎي ﺟﻮش ﺣﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ‪.‬‬
‫ﺣﻼﻟﻴﺖ اﻟﻴﺎف در ﻣﺤﻠﻮلﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪:‬‬

‫اﻟﻴﺎف ﺣﻞ ﺷﺪﻧﻲ‬ ‫ﺣﻼل‬

‫اﺳﺘﺎت‬ ‫اﺳﻴﺪ اﺳﺘﻴﻚ‬

‫‪ ،6.6-‬وﻳﻨﻴﻞ اﻟﻜﻞ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ اﺳﺘﺎل‬
‫ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ ‪6.6- 6‬‬ ‫اﺳﻴﺪ ﻛﻠﺮﻳﻚ ‪ -6N‬ﺳﺮد‬
‫اﺳﺘﺎت‪ ،‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ ‪ ،6.6 -6‬اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ اﺳﺘﺎل‪ ،‬اﺑﺮﻳﺸﻢ ﺻﻤﻎﮔﻴﺮي ﺷﺪه‪،‬‬ ‫اﺳﻴﺪ ﻧﻴﺘﺮﻳﻚ ﻏﻠﻴﻆ‪ -‬ﺳﺮد‬
‫ﭘﻠﻲ اورﺗﺎن‬
‫اﻟﻴﺎف ﺳﻠﻮﻟﺰي‪ ،‬اﺑﺮﻳﺸﻢ‪ ،‬اﺳﺘﺎت‪ ،‬اﻟﺠﻴﻨﺎت‪ ،‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ‪ ،‬ﻧﻮﻣﻜﺲ‪ ،‬ﭘﻠﻲ اورﺗﺎن‪ ،‬ﭘﻠﻲ‬ ‫اﺳﻴﺪ ﺳﻮﻟﻔﻮرﻳﻚ ﻏﻠﻴﻆ‪ -‬ﺳﺮد‬
‫اﺳﺘﺮ‪ ،‬اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮ‬
‫ﭘﺸﻢ‪ ،‬اﺑﺮﻳﺸﻢ‪ ،‬اﻟﺠﻴﻨﺎت‪ ،‬اﻟﻴﺎف ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ‪ ،‬ﻧﻮﻣﻜﺲ ﺑﻪ آراﻣﻲ‬ ‫ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﻫﻴﺪراﻛﺴﻴﺪ ‪ 40‬درﺻﺪ ﺟﻮش‬

‫‪1‬‬
 ‫ﭘﺸﻢ‪ ،‬اﻟﺠﻴﻨﺎت‪ ،‬اﻟﻴﺎف ﭘﺮوﺗﺌﻴﻨﻲ‬ ‫ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﻫﻴﺪراﻛﺴﻴﺪ ‪ 5‬درﺻﺪ ﺟﻮش‬
‫اﻟﺠﻴﻨﺎت‬ ‫ﺳﺪﻳﻢ ﻛﺮﺑﻨﺎت ‪ 10‬درﺻﺪ ﺟﻮش‬
‫‪ ،6.6-‬وﻳﻨﻴﻞ اﻟﻜﻞ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ اﺳﺘﺎل‬
‫اﺳﺪي ﻓﺮﻣﻴﻚ ﻏﻠﻴﻆ ‪ 100‬درﺻﺪ‪ -‬اﺳﺘﺎت‪ ،‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ ‪6.6- 6‬‬
‫ﺳﺮد‬
‫ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ ‪ ،11‬اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‬ ‫ﺟﻮش‬

‫اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‬ ‫اﺳﺘﻮن‪ -‬ﺳﺮد‬

‫ﭘﻠﻲ اﺗﻴﻠﻦ‬ ‫ﻛﺮﺑﻦ ﺗﺘﺮاﻛﻠﺮﻳﺪ ﺟﻮش‬
‫ﺗﺮي اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‬ ‫ﻣﺘﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ ﺳﺮد و ﺟﻮش‬
‫ﺗﺮي اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‬ ‫ﺗﺘﺮاﻛﻠﺮاﺗﺎن ﺳﺮد‬
‫وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ اﺳﺘﺎت‬ ‫ارﺗﻮدي ﻛﻠﺮوﺑﻨﺰول ﺳﺮد‬

‫ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ‪ ،11‬ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬ﭘﻠﻲ اﺗﻴﻠﻦ و ﭘﻠﻲ ﭘﺮوﭘﻴﻠﻦ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮﻫﺎ‬ ‫ﺟﻮش‬
‫½ ‪ 2‬اﺳﺘﺎت‪ ،‬ﺗﺮي اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮﻫﺎ‬ ‫دي ﻣﺘﻴﻞ ﻓﺮم آﻣﻴﺪ ﺳﺮد‬
‫ﺗﺮي اﺳﺘﺎت‪ ،‬اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‪ ،‬وﻳﻨﻠﻴﺪن ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮﻫﺎ‬
‫‪100˚C‬‬
‫‪100˚C‬‬

‫ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ‪ ،‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ‪ ،6‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ‪11‬‬ ‫ﺟﻮش‬

‫وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‬ ‫ﺳﻴﻜﻠﻮﻫﻜﺴﺎن ﺳﺮد‬

‫اﺳﺘﺎت‪ ،‬وﻳﻨﻠﻴﺪن ﻛﻠﺮﻳﺪ‬ ‫‪100˚C‬‬

‫‪100˚C‬‬

‫ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ‪ ،11‬ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮﻫﺎ‬

‫ﺟﻮش‬
‫‪11-‬‬ ‫اﺳﺘﺎت ‪،‬ﭘﻠﻲ آﻣﻴﺪ ‪6.6- 6‬‬
‫‪11- 6.6-‬‬ ‫ﻣﺘﺎﻛﺮزول ﺳﺮد‬
‫ﭘﻠﻲ اﺳﺘﺮ‪ ،‬وﻳﻨﻴﻞ ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬وﻳﻨﻠﻴﺪن ﻛﻠﺮﻳﺪ‪ ،‬اﻻﺳﺘﻮﻣﺮﻫﺎ‬ ‫ﺟﻮش‬

‫ﺷﺮح آزﻣﺎﻳﺶ‪:‬‬
‫ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻳﻚ از اﻟﻴﺎﻓﻲ ﻛﻪ در ﺟﺪول زﻳﺮ آﻣﺪه‪ ،‬ﺗﻚﺗﻚ ﺣﻼلﻫﺎي ﺑﻴﺎن ﺷﺪه را ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮ ﺑﻜﺎر ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ‪:‬‬
‫‪ 2cc‬از ﺣﻼل را روي ﻣﻘﺪار ﻛﻤﻲ از ﻟﻴﻒ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ رﻳﺨﺘﻪ و ‪ 3‬دﻗﻴﻘﻪ در دﻣﺎي ﻣﺤﻴﻂ ﻋﻤﻞ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ .‬در‬
‫ﺻﻮرت ﺣﻞ ﺷﺪن ﻋﻼﻣﺖ )‪ (+‬را در ﺟﺪول ﻗﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﺣﻞ ﺷﺪن‪ ،‬ﺣﻼل ﺣﺎوي ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻟﻴﻒ‬

‫‪2‬‬
 ‫را ﮔﺮم ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻟﻴﻒ ﺣﻞ ﺷﺪ ﻋﻼﻣﺖ )‪ (+W‬را در ﺟﺪول ﻗﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت‪،‬‬
‫ﺣﻼل را ﻣﻲﺟﻮﺷﺎﻧﻴﻢ و در ﺻﻮرت ﺣﻞ ﺷﺪن ﻋﻼﻣﺖ )‪ (+b‬و در ﻏﻴﺮ اﻳﻦ ﺻﻮرت )‪ (-‬را در ﺟﺪول ﻗﻴﺪ ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ‪.‬‬
‫ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻄﻮر ﺧﻼﺻﻪ دارﻳﻢ‪:‬‬

‫ﻣﻔﻬﻮم‬ ‫ﻋﻼﻣﺖ‬

‫ﺣﻞ در دﻣﺎي ﻣﺤﻴﻂ‬ ‫‪+‬‬

‫ﺣﻞ در ﺣﻼل ﮔﺮم ﺷﺪه‬ ‫‪+W‬‬
‫ﺣﻞ در دﻣﺎي ﺟﻮش‬ ‫‪+b‬‬
‫ﻧﺎﻣﺤﻠﻮل‬ ‫‪-‬‬

‫ﭼﻨﺪ ﻧﻜﺘﻪ در ﻣﻮرد آزﻣﺎﻳﺶ‪:‬‬

‫‪ -1‬اﺳﺘﻦ را ﻓﻘﻂ در دﻣﺎي ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ و آن را ﺣﺮارت ﻧﻤﻲدﻫﻴﻢ‪.‬‬

‫‪ -2‬ﺑﺎ زاﻳﻠﻦ و ‪ DMF‬در آﺧﺮ ﻛﺎر ﻣﻲﻛﻨﻴﻢ ﭼﻮن اﻳﻦ دو ﺣﻼل ﺳﻤﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫‪NaOH H2SO4‬‬
‫‪SO4 H2SO4‬‬
‫‪SO4‬‬ ‫‪Hel‬‬ ‫‪Hel‬‬ ‫‪DMF‬‬ ‫زاﻳﻠﻦ‬ ‫اﺳﻴﺪﻓﺮﻣﻴﻚ‬ ‫اﺳﺘﻦ‬ ‫اﺳﺘﻦ‪70%‬‬ ‫ﺣﻼل‬
‫‪5%‬‬ ‫‪75%‬‬ ‫‪60%‬‬ ‫‪4.4N‬‬
‫‪4.4N‬‬
‫ﺧﺎﻟﺺ‬
‫ﻟﻴﻒ‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﭘﻨﺒﻪ‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪-‬‬ ‫وﻳﺴﻜﻮز‬
‫‪+b‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﭘﺸﻢ‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫اﺑﺮﻳﺸﻢ‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+‬‬ ‫دياﺳﺘﺎت‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﺗﺮياﺳﺘﺎت‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﻧﺎﻳﻠﻮن‪6‬‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﻧﺎﻳﻠﻮن‪66‬‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫ﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ‬
‫‪-‬‬ ‫‪+‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+W‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‬
‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪+b‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪-‬‬ ‫‪PP‬‬

‫‪3‬‬
 ‫ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮي‪:‬‬
‫ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻳﻚ ﻟﻴﻒ ﺑﺎ ﺗﺴﺖ ﺣﻼﻟﻴﺖ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ در ﺑﺮﺧﻲ از ﺣﻼلﻫﺎ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻟﻴﻒ در آﻧﻬﺎ ﺣﻞ‬
‫ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ‪ .‬ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﺎ ﺣﻞ ﺷﺪن ﻳﻚ ﻟﻴﻒ ﻧﻤﻲﺗﻮان ﺳﺮﻳﻌﺎً ﺑﻪ ﻧﻮع ﻟﻴﻒ ﭘﻲ ﺑﺮد ﺑﻠﻜﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺣﻼلﻫﺎي دﻳﮕﺮ را ﻧﻴﺰ‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﻛﺮد ﻣﺜﻼً اﮔﺮ ﻟﻴﻔﻲ در ‪ DMF‬ﺣﻞ ﺷﺪ ﺳﺮﻳﻌﺎً ﻧﻤﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ آن ﻟﻴﻒ ﺗﺮي اﺳﺘﺎت اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ اﮔﺮ‬
‫آن ﻟﻴﻒ در اﺳﺘﻦ ‪ 70%‬ﺣﻞ ﻧﺸﻮد‪ ،‬ﺗﺮي اﺳﺘﺎت ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ؛ ﻛﻪ ﺑﺮاي اﻳﻦ ﻛﺎر ﻣﻲﺗﻮان از ﭼﺎرتﻫﺎي زﻳﺮ ﻛﻤﻚ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ در آن )‪ (S‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﻞ ﺷﺪن و )‪ (S.b‬ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﺣﻞ ﺷﺪن در ﺟﻮش اﺳﺖ‪.‬‬

‫اﺳﺘﻦ ‪70%‬‬

‫‪S‬‬
‫اﺳﺘﻦ ﺧﺎﻟﺺ‬ ‫دياﺳﺘﺎت‬
‫ﺧﺎﻟﺺ‬
‫‪S‬‬
‫‪Hel 4.4N‬‬
‫‪4.4N‬‬ ‫ﺗﺮياﺳﺘﺎت‬

‫‪S‬‬
‫اﺳﻴﺪﻓﺮﻣﻴﻚ‬ ‫ﻧﺎﻳﻠﻮن‪6‬‬
‫‪S‬‬

‫‪S‬‬
‫‪DMF‬‬ ‫ﻧﺎﻳﻠﻮن‪66‬‬
‫( (‬ ‫‪S‬‬
‫‪S‬‬
‫‪Hel‬‬ ‫زاﻳﻠﻦ‬ ‫اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‬
‫‪S‬‬ ‫اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‬
‫‪S‬‬
‫‪S‬‬ ‫‪PP‬‬
‫اﺑﺮﻳﺸﻢ‬ ‫‪NaOH 5%‬‬ ‫اﻛﺮﻳﻠﻴﻚ‬
‫‪S.‬‬
‫‪s.b‬‬
‫‪S‬‬ ‫‪H2SO4‬‬
‫‪SO4 60%‬‬
‫ﭘﺸﻢ‬

‫‪S‬‬
‫وﻳﺴﻜﻮز‬ ‫ﭘﺸﻢ‪SO4‬‬
‫‪H2SO4‬‬ ‫‪75%‬‬

‫ﭘﻨﺒﻪ‬ ‫ﭘﻠﻲاﺳﺘﺮ‬

‫‪4‬‬