1

Πρόσωπα
1. Αφηγητής:
Μάγισσα:
2 ΠΑΙΔΙΑ
Μενέλαος ο Μελένιος
Αμαλία η μαλαματένια
Άγγελος ο αγγελομένος
Αννίτα η Λεμονίτα
Ηλέκτρα η εξηλεκτρική
Κωσταντίνα η Καμαρωτή
Λουκία το Λουκουμάκι
Δημήτρης ο Δημιουργός
Πάνος ο Πανωραίος
Μαρία η Όμορφη
Γιώργος ο Γοργοπόδαρος
Δέσποινα η δεσποτική
Στέλλα η μελιστάλαχτη
Κατερίνα η καρδερίνα

Αφηγητής: Ήτανε κάποτε μια μάγισσα που τη λέγανε Φρικαντέλα Ζαρζουέλα

Σαλμονέλα Στρυφνίνη.
Η Φρικαντέλα ήταν κακιά. Πολύ κακιά. Πάρα πολύ κακιά.
Τόσο κακιά που μισούσε αφάνταστα όλα τα καλά.
Ακόμα και τις λέξεις που είχανε τις συλλαβές «καλά» κι αυτές τις μισούσε.
Για να σας δώσω να καταλάβετε, η μάγισσα Φρικαντέλα δεν έτρωγε ποτέ
καλαμαράκια. Έτρωγε μόνο… κακαμαράκια.
και στο σπίτι της δε είχε ούτε καλάθια. Είχε μόνο κακάθια
και δεν πήγαινε ποτέ για εκδρομή στην Καλαμαριά Πήγαινε κάθε χρόνο στην
Κακαμαριά
και δεν έπινε ποτέ την πορτοκαλάδα της με καλαμάκι. Έπινε πάντα την
πορτοκακάδα της με κακαμάκι…
και, βέβαια, δεν της αρέσανε καθόλου τα παραμύθια με καλό τέλος. Της
αρέσανε μόνο τα παραμύθια με κακό τέλος.
Δηλαδή, έκοβε τη σελίδα που έλεγε «και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς
καλύτερα» και στη θέση της έβαζε μια σελίδα που έλεγε «και ζήσανε αυτοί
κακά κι εμείς χειρότερα».
Αλλά πιο πολύ απ’ όλα η μάγισσα Φρικαντέλα μισούσε τα κάλαντα. Μάλιστα!
Δεν ήθελε να ακούει καθόλου κάλαντα. Ήθελε να ακούει μόνο κάκαντα.
Μια μέρα, παραμονή Πρωτοχρονιάς, η Φρικαντέλα ζύμωνε κουλουράκια με
μαγική μαγιά που όποιος τα έτρωγε μεταμορφωνόταν σε σαπουνόφουσκα.
Ξαφνικά άκουσε χαρούμενες φωνές.
Ήταν τα παιδιά της γειτονιάς που χτυπούσαν τα τριγωνάκια τους και
τραγουδούσαν τα κάλαντα.
1
 2

Παιδιά: «Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

Ψιλή μου δεντρολιβανιά…»

Μάγισσα: Σκασμός! Σκασμός, σκασμένα σκουπιδοσκουπιδένια

σκουπιδόπαιδα! Αν δε σταματήσετε να λέτε τα κάλαντα, θα το μετανιώσετε
πικρά!

Αφηγητής: Τα παιδιά όμως δεν της έδωσαν καθόλου σημασία και συνέχισαν
να τραγουδάνε.
Η μάγισσα ήταν τώρα έξω φρενών.

Μάγισσα: Τι να κάνω άραγε για να τα τιμωρήσω τα σκουπιδοσκουπιδένια

σκουπιδόπαιδα;. Τι να κάνω; Τι να κάνω;

Μάγισσα:Το βρήκα! Θα τα μεταμορφώσω τώρα αμέσως σε βατραχάκια!

Άμπρα κατάμπρα!

Αφηγητής: και μεταμόρφωσε όλα τα παιδιά σε βρεγμένα βατραχάκια.

Αλλά τα βρεγμένα βατραχάκια συνέχισαν να κοάξ- κοάξ- κοάζουν με κέφι τα
κάλαντα.

Παιδιά: Αρχιμηνιάξ κι αρχιχρονιάξ

ψιλή μου δέντρο κουάξ κουάξ κουάξ!

Μάγισσα: Χμμμ…Ας τα μεταμορφώσω καλύτερα σε κατσικάκια. Άμπερ

κατάμπερ!

Αφηγητής: και μεταμόρφωσε όλα τα παιδιά σε παρδαλά κατσικάκια.

Αλλά τα παρδαλά κατσικάκια συνέχισαν να βελάζουν μελωδικά τα κάλαντα.

Πως λένε τα κατσικάκια τα κάλαντα;

Παιδιά: Αρχιμπεμπέ κι αρχιμπεμπέ
ψιλή μου δέντρο μπε μπε μπε!

Μάγισσα:Ας κάνω μια τελευταία προσπάθεια. Για να δοκιμάσω να τα

μεταμορφώσω σε γαϊδουράκια! Γαϊδαρομούρα!

Αφηγητής: και μεταμόρφωσε όλα τα παιδιά σε πεισματάρικα γαϊδουράκια.

Αλλά τα πεισματάρικα γαϊδουράκια συνέχισαν να γκαρίζουν με πείσμα τα
κάλαντα.

Παιδιά: Αρχιγκαργκαρ κι αρχιγκαργκαρ

ψιλή μου δέντρο γκαρ γκαρ γκαρ!
2
 3

Μάγισσα:Βρε τα σκασμένα σκουπιδοσκουπιδένια σκουπιδόπαιδα! Σε ότι και

να τα μεταμορφώσω συνεχίζουν να λένε τα κάλαντα. Ξέρω όμως τι τους
χρειάζεται! Θα τα ξανακάνω παιδιά, αλλά θα κλέψω τις φωνές τους. Να δούμε
πως θα τραγουδάνε τα σκουπιδοπουλάκια μου τα κάλαντα χωρίς φωνές!
Αφωνίσιους φυλακίσιους μπαλόνιους!

Αφηγητής : Τόπε και το’κανε. Κούνησε κυματιστά το μαγικό ραβδί της και
τους έκλεψε τις φωνές.
Τις έκλεψε και τις φυλάκισε σε μαγικά μπαλόνια.Τις φωνές των κοριτσιών σε
ροζ μπαλόνια… και των αγοριών σε γαλάζια.

Μάγισσα: Ωραία τα κανόνισα τα σκουπιδοσκουπιδένια σκουπιδόπαιδα.

Τώρα στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν!

Αφηγητής : Έτσι λοιπόν τα παιδιά έμειναν άφωνα. Και βέβαια χωρίς φωνές
δεν μπορούσαν να τραγουδήσουν τα κάλαντα. Ούτε να τραγουδήσουν
μπορούσαν ούτε να μιλησουν ούτε να γελάσουν ούτε να παραπονεθούν που
δεν μπορούσαν Μόνο να ψιθυρίσουν μπορούσαν και αυτό τόσο σιγανά που
μόλις ακουγόντουσαν. ( Δραματοποίηση από παιδιά)

Αφηγητής : Όταν βράδιασε και το πήγανε νυχοπατώντας στο πέτρινο

κάστρο της μάγισσας, για να βρούνε τα μπαλόνια με τις κλεμμένες φωνές.
Το κάστρο αυτό όμως ήταν στοιχειωμένο, πολύ σκοτεινό, πολύ παγωμένο και
πάρα μα πάρα πολύ επικίνδυνο!
Η πύλη όμως ήταν κλειδαμπαρωμένη και τα παράθυρα τριπλομανταλωμένα.
Μόνο ένας μικρός αραχνιασμένος φεγγίτης στον πιο ψηλό πυργίσκο του
θεόρατου κάστρου φαινόταν ανοικτός.
Τα παιδιά πιάστηκαν από τον κισσό και σκαρφάλωσαν στον πύργο. Έφτασαν
στον φεγγίτη και μπήκαν μέσα στο σκοτεινό και παγωμένο κάστρο.

ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΜΠΑΛΟΝΙΑ
[Μπαμ! Μπαμ! Μπαμ! Τα παιδιά σπάζουν τα μπαλόνια και η μάγισσα ξυπνά!]

Μάγισσα: (Γέλια της μάγισσας ακούονται φρικιαστικά!)

Πού βρεθήκατε εσείς εδώ σκασμένα σκουπιδοσκουπιδένια σκουπιδοπαιδά;
Γιατί με ξυπνήσατε; Τι θέλετε;

Όλοι μαζί: Να σου τα ψάλουμε!

Μάγισσα: Τι να μου ψάλετε δηλαδή;

Όλοι: Τα κάλαντα!

3
 4
Μάγισσα: Φύγετε αμέσως γιατί θα κουνήσω το μαγικό μου ραβδί και θα σας
μεταμορφώσω σε σουρωτήρια!

ΑΓΓΕΛΟΣ: Δεν μπορείς γιατί εμείς έχουμε το μαγικό ραβδί σου.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Το έχουμε και δεν στο δίνουμε.

ΛΟΥΚΙΑ: Να μάθεις!

Μάγισσα: Δώστε μου αμέσως το ραβδί μου, θέλω το ραβδί μου, δεν μπορώ
χωρίς το ραβδί μου!

ΑΝΝΙΤΑ: Θα στο δώσουμε αν κάτσεις φρόνιμα.

ΓΙΩΡΓΟΣ: Πρέπει να ακούσεις τα κάλαντα

ΜΑΡΙΑ: Να καθήσεις σαν καλό κορίτσι και να ακούσεις τα κάλαντα

Μάγισσα: Εντάξει...

ΜΟΥΣΙΚΗ: -17- Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας,

Χριστού τη θεία γέννησιν να πω στ’αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ την πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται , χαίρει η Κτίσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το δόξα εν υψίστοις
και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστης.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα,
άστρον λαμπρόν τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα...

ΠΑΝΟΣ: Ορίστε, τώρα μπορείς να πάρεις το ραβδί σου!

Μάγισσα: Όχι, δεν το θέλω! Δε το θέλω καθόλου, καθόλου δεν το θέλω!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ: Δε θέλει το ραβδί της;

ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ: Δεν θέλεις το ραβδί σου;

4
 5
Μάγισσα: Όχι.

ΑΜΑΛΙΑ: Αυτό δεν το περιμέναμε

ΗΛΕΚΤΡΑ: Ακούς εκεί να μη θέλει το ραβδί της

ΣΤΕΛΛΑ: Τι θέλεις τότε;

ΚΑΤΕΡΙΝΑ: Ε, τι θέλεις τότε;

Μάγισσα: Να ερχόσαστε κάθε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά και να μου

λέτε τα κάλαντα! Τώρα που αναγκάστηκα να τα ακούσω, κατάλαβα πόσο
όμορφα είναι.

Αφηγητής Από τότε η μάγισσα Φρικαντέλα Ζαρζουέλα Σαλμονέλα Στρυφνίνη

άλλαξε και άρχισαν να της αρέσουν όχι μόνο τα κάλαντα, αλλά και όλα τα
καλά πράγματα.
Δηλαδή;
Πέταξε όλα τα κακάθια της και στη θέση τους έβαλε καλάθια.
Σταμάτησε να πηγαίνει στην Κακαμαριά και πηγαίνει μόνο στην Καλαμαριά.
Και σαν να μην έφταναν αυτά, κάθε πρωί δεν πίνει ένα φλιτζάνι ζεστό κακάο.
Πίνει ένα φλιτζάνι αχνιστό καλάο.
Και όταν φτάνουν με το καλό οι παραμονές των Χριστουγέννων και της
Πρωτοχρονιάς,

Μενέλαος ο Μελένιος
Αμαλία η μαλαματένια
Άγγελος ο αντρειωμένος
Αννίτα η Λεμονίτα
Ηλέκτρα η εξηλεκτρική
Κωσταντίνα η καμαρωτή
Λουκία το Λουκουμάκι
Δημήτρης ο Δημιουργός
Πάνος ο Πανωραίος
Μαρία η Όμορφη
Γιώργος ο Γοργοπόδαρος
Δέσποινα η δεσποτική
Στέλλα η μελιστάλαχτη
Κατερίνα η καρδερίνα

και τα άλλα παιδιά, της λένε τα κάλαντα και όλοι μαζί δίνουν ευχές στον
κόσμο.

5
6